Nauka Minako

1. Minako
2. Chunin
3. 1500
4. 16

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Katon: Housenka no Jutsu

DZIEN I

SiedzĂŞ sobie na polanie i stwierdzam , Âże chciaÂłabym sie nauczyĂŚ jakiegoÂś nowego jutsu.
~ Co by tutaj...hmm...moÂże Housenke? ~pytaÂłam siebie samÂą w myÂślach
WstaÂłam i zaczĂŞÂłam rozmyÂślaĂŚ
~Dobrze...najpierw trzeba zrobiĂŚ pieczĂŞcie...a potem...hmmm wyjdzie samo?
WykonaÂłam potrzebne pieczĂŞcie , zgromadziÂłam chakrĂŞ w pÂłucach i w jednej chwili wypuÂściÂłam jÂą z ust. PowstaÂła maÂła kula ognia
~ Hej...miaÂło byĂŚ pÂłomyki ognia a nie kula ==....moÂże powinnam coÂś innego równieÂż zrobiĂŚ ...podczas ataku zatrzymywaĂŚ aby nie byÂła kula tylko pÂłomyki ...to...chyba gÂłupie...AAAA....muszĂŞ o tym gdzieÂś poczytaĂŚ

DZIEN II
Po przeczytaniu paru ksiÂąg wróciÂłam na polanĂŞ. Ponownie wykonaÂłam pieczĂŞcie. NagromadziÂłam chakrĂŞ w pÂłucach. ZacisnĂŞÂłam trochĂŞ mocniej usta tak jak byÂło powiedziane w zwojach. WypuÂściÂłam powietrze z ust jednak od razu przerwaÂłam technikĂŞ czujÂąc ból w ustach. Nie skupiÂłam dokÂładniej chakry przez co je sobie poparzyÂłam
~ Kusooo ~ mruknĂŞÂłam niezadowolona. ~Nigdy siĂŞ tego nie nauczĂŞ ~dodaÂłam i poszÂłam uleczyĂŚ sobie usta

DZIEN III
PrzyszÂłam ponownie na polanĂŞ. WestchnĂŞÂłam skupiajÂąc siĂŞ mocno
~ Nie poddam siĂŞ...muszĂŞ siĂŞ w koĂącu tego nauczyĂŚ...muszĂŞ....~ mówiÂłam sobie w myÂślach.
WykonaÂłam pieczĂŞcie i skupiÂłam chakrĂŞ. ChwilĂŞ poczekaÂłam , i po chwili wypuÂściÂłam jÂą z ust. PowstaÂły 3 pÂłomyki które po chwili zniknĂŞÂły. SyknĂŞÂłam pod nosem i zaczĂŞÂłam wszystko od nowa. TrenowaÂłam tak kilka godzin aÂż w koĂącu z powodu braku chakry zemdlaÂłam z wyczerpania

DZIEN IV
ObudziÂłam siĂŞ trochĂŞ wyczerpana. Ale przypominajÂąc sobie o treningu , szybko wstaÂłam i bÂłyskawicznie wykonaÂłam pieczĂŞci. ZgromadziÂłam chakrĂŞ i jÂą wypuÂściÂłam. Ku mojemu zadowoleniu wytworzyÂłam 15 pÂłomyków chakry...jednak nie utrzymaÂły siĂŞ one zbyt dÂługo. Jednak widzÂąc efekt swojej pracy , zaczĂŞÂłam ponownie trening tym razem skupijajÂąc siĂŞ aby ogniki z chakry utrzymywaÂły siĂŞ dÂłuÂżej. TrenowaÂłam do wieczora jednak nie widziaÂłam efektów. Zdenerwowana wróciÂłam do domu

DZIEN V
Po Âśniadaniu przyszÂłam razem z paroma zwojami. ZaczĂŞÂłam czytaĂŚ chcÂąc dowiedzieĂŚ sie paru wskazówek dotyczÂących utrzymania ogników. W jednej znalazÂłam tylko , Âże po wypuszczeniu ogników trzeba jeszcze utrzymaĂŚ trochĂŞ chakry w pÂłucach co spowoduje utrzymanie siĂŞ ognia. Nie wiedziaÂłam czy to prawda ale wolaÂłam spróbowaĂŚ. WykonaÂłam pieczĂŞcie i zgromadziÂłam chakrĂŞ w pÂłucach , po chwili jÂą wypuÂściÂłam , jednak czêœÌ chakry pozostawiÂłam w pÂłucach. Nie zauwaÂżyÂłam specjalnych efektów poz tym , Âże lekko mnie bolaÂły pÂłuca. Jednak postanowiÂłam trenowaĂŚ dalej. RobiÂłam ciĂŞgle to samo , powoli widzÂąc , Âże efekt mojej pracy i ból w pÂłucach nie idzie na marne...coraz lepiej mi to szÂło. ZmĂŞczona wróciÂłam do domu aby nastĂŞpnego dnia potrenowaĂŚ do koĂąca to jutsu

DZIEN VI
PrzyszÂłam pomimo bólu w pÂłucach , zaczĂŞÂłam trenowaĂŚ. Po kilku godzinach opanowaÂłam kontrole nad pÂłomieniami tak , Âżeby na pewno zd¹¿yÂły dolecieĂŚ do przeciwnika.
- To teraz zobaczymy - odparÂłam robiÂąc 5 klonów Kage Bunshin - Unikajcie mojego ataku
PokiwaÂły twierdzÂąco gÂłowÂą i przygotowaÂły siĂŞ. WykonaÂłam pieczĂŞĂŚ i zaczĂŞÂłam je atakowaĂŚ ognikami. MusiaÂłam parĂŞ razy wykonaĂŚ technikĂŞ , aÂż w koĂącu zniszczyÂłam. UpadÂłam zmĂŞczona na kolana. BolaÂły mnie plecy...równieÂż usta ale byÂłam zadowolona , Âże w koĂącu siĂŞ udaÂło
- Yatta - odparÂłam i zemdlaÂłam
ObudziÂłam siĂŞ w szpitalu, miejsca którego bardzo nie lubiĂŞ , ale zrozumiaÂłam , Âże ÂścieÂżka shinobi nie jest Âłatwa. i Zazwyczaj koĂączy siĂŞ w tym miejscu

Szczerze? OdrobinĂŞ dziwne jak dla mnie, ale fajne.:) Zaliczone!
Mumo

Dodane po 16 godzinach 27 minutach:

Minako chce siĂŞ nauczy Ka-ton: Ryuka no jutsu

DZIEN I

PoszÂłam do biblioteki aby poszuka jakiÂś wskazówek dotyczÂące nauki jutsu. WziĂŞÂłam kilka zwoi i zaczeÂłam czytac
- Trzeba wykonac potrzebne pieczĂŞcie i skupic w pÂłucach tyle chakry ile sie da oraz wypuÂścic jÂą w postaci ognia - czytaÂłam sobie po cichu - Zeby wykonac poprawnie technikĂŞ przed wypuszczeniem jÂą z ust , naleÂży siĂŞ skupi na ksztaÂłcie
~Czyli trzeba siĂŞ zabra do nauki ~pomyÂślaÂłam
OdÂłoÂżyÂłam zwoje i wróciÂłam do domu aby by wypoczĂŞta i gotowa do porannego treningu

DZIEN II

PrzyszÂłam na polanĂŞ. Wolna przestrzeĂą bez Âżadnych drzew czy krzaków . Idealne miejsce do nauki. ZerkneÂłam na kartkĂŞ na której sobie napisaÂłam trochĂŞ wskazówek dotyczÂące techniki. WestchneÂłam i skupiÂłam siĂŞ. Najpierw powoli zaczeÂłam wukonywa pieczĂŞcie aby w niczym siĂŞ nei pomyli. SkupiÂłam chakrĂŞ w pÂłucach
- Katon: Ryuka no jutsu
WypuÂściÂłam chakre z pÂłuc jednak , chyba zamiast ognia wydobyÂł siĂŞ tylko strumieĂą ciepÂłego powietrza
- ... eeee ZrobiÂłam coÂś nie tak?? Przeciez zrobiÂłam tak jak w wskazówkach == - mrukneÂłam do siebie
Po chwili kaszlneÂłam , poczuÂłam okropny smak i zapach. OtworzyÂłam usta a z nich wyleciaÂł czarny dym. Smak byÂł obrzydliwy dlatego ruszyÂłam w stronĂŞ domu
~MuszĂŞ ...nad tym popracowac .... ~pomyÂślaÂłam

DZIEN III

PrzyszÂłam zacharta do nauki. WykonaÂłam pieczĂŞcie i skupiÂłam siĂŞ
~ Najpierw skupiam chakrĂŞ ~zrobiÂłam to co trzeba ~potem skupiam siĂŞ na ksztaÂłcie ~zaczeÂłam przeksztaÂłcac ogieĂą w ksztaÂłt smoka
- Katon:Ryuka no jutsu - krzyknĂŞlam
ZgromadziÂłam chakrĂŞ i wypuÂściÂłam ja szybko. Niestety zamiast smoka z ognia powstaÂł zwykÂły promieĂą ognia. SykneÂłam pod nosem
~SPokojnie to dopiero poczÂątek...nie mogĂŞ siĂŞ podda~myÂślaÂłam
CwiczyÂłam dalej czujÂąc coraz wiĂŞkszy ból w pÂłucach i gardle. Coraz mniejszy poziom chakry równieÂż dawaÂł siĂŞ we znaki. ByÂłam wyczerpana i zmĂŞczona ale uparcie cwiczyÂłam dalej
Po kilku godzinach upadÂłam na ziemiĂŞ. Nie widziaÂłam Âżadnych rezultatów w treningu. ByÂłam zÂła , bardfzo zÂła a to najczĂŞÂściej nie koĂączy sie zbyt dobrze. WstaÂłam wkurzona i zaczeÂłam uderza piĂŞÂściÂą w ziemiĂŞ
- Kuso , kuso , kuso - mruczaÂłam pod nosem
MiaÂłam poranione rĂŞcĂŞ aÂż do krwi. ByÂłam zÂła na siebie , Âże nie potrafiĂŞ siĂŞ nauczy. Zdenerwowana wróciÂłam do domu

DZIEN IV

PrzyszÂłam z obadnaÂżowanymi dÂłoĂąmi. PadaÂł deszcz i nie byÂło zbyt przyjemnie. Zdeterminowana nie przejĂŞÂłam siĂŞ tym i bez sÂłowa zaczeÂłam trening. ByÂła jednak zbyt zmĂŞczona i podenerwowana dlatego nic z tego nei wyszÂło. Smutna wróciÂłam do domu

DZIEN V

PrzybiegÂłam tego dnia juÂż w bardziej optymistycznym nastroju.
` Tym razem mi siĂŞ uda...musi sie uda~~ - krzyczaÂłam w myÂślach chcÂąc doprowadzajÂąc sie do porzÂądku. WykonaÂłam pieczĂŞ
- Katon: Ryuka no jutsu
OgieĂą przemieniÂł siĂŞ w niewyraÂźny obraz smoka. UradowaÂłam siĂŞ koĂączÂąc technikĂŞ
~ Coraz bliÂżej zwyciĂŞstwa!! Jeszcze raz!! ~wykrzyczaÂłam w myslach i trenowalam dalej
CwiczyÂłam aÂły dzieĂą , pod koniec dnia udaÂło mi siĂŞ wykona maÂłego smoka z ognia. Postanowi³¹m przerwa trening i powiczy nad wielkoÂściÂą nastĂŞnego dnia. WróciÂłam wyczerapan do domu

DZIEN VI

PrzyszÂłam z myÂśla , Âże dzisiaj zakoĂączĂŞ swój trening nad RyukÂą. ByÂło upalnie jednak nie przejĂŞlam sie tym. RozpoczĂŞÂłam trening tym razem skupiajÂąc sie na wilekoÂści smoka. Przez kilka pierwszych godzin skupijaja siĂŞ na wielkoÂści ,m smok nie przybieraÂł odpowiedzniego kstaÂłtu , jednak kiedy zaczeÂłam siĂŞ bardziej skupia byÂłam coraz bliÂżej koĂąca treningu.
` Tym razme siĂŞ uda! - krzyknĂŞÂłam w myÂślach
Szybko uÂłoÂżyÂłam pieczĂŞie. ZgromadziÂłam chakrĂŞ wp pÂłucach
- Katon: Ryuka no jutsu
WypuÂściÂłam ogieĂą z pÂłuc w postaci ognia który zamieniÂł siĂŞ w ogrmonego smoka. SkierowaÂłam go w stronĂŞ nieba . Po chwili zniknaÂł
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ i poÂłoÂżyÂłam na ziemi. SPojrzaÂłam do góry
- PiĂŞkna noc - zamknĂŞÂłam oczy i z uÂśmiechem zasneÂłam

[Koniec treningu czekam na akceptacje ]
[/b]

Zaliczam!!!

Dodane po 4 godzinach 21 minutach:

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Katon: Karyu Endan

DZIEN I

SiedziaÂłam sobie w domu i patrzyÂłam beznamiĂŞtnie w okno. MyÂślaÂłam nad nauka jutsu , aby udoskonaliĂŚ Gokakyu
~Istnieje technika podobna do Gokakyu...to chyba...Karyu Endan...raczej trudna ta technika...ale po to jest trening aby siĂŞ nauczyĂŚ jej uÂżywaĂŚ ~myÂślaÂłam wychodzÂąc z domu i kierujÂąc siĂŞ do biblioteki
WziĂŞÂłam kilka zwoji i usiadÂłam zaczynajÂąc czytaĂŚ
- Technika polegaj¹ca na wziêciu g³êbokiego wdechu, a nastêpnie wypuszczeniu zebranego powietrza w formie ognia
~To jest o wiele trudniejsze do nauki od Gokakyu lub Ryuka, w takim razie muszê siê do tego porz¹dnie przygotowaÌ ~od³o¿y³am zwoje i posz³am wypocz¹Ì

DZIEN II

PrzyszÂłam na polanĂŞ niedalego jakiegoÂś lasu. Rozpoczê³¹m rozgrzewkĂŞ od brzuszków i pompek oraz biegów. Kiedy skoĂączyÂłam zaczĂŞÂłam od maÂłej rozgrzewki Gokakyu. UtworzyÂłam pieczĂŞcie
- Katon: Gokakyu no jutsy
WystrzeliÂłam kulĂŞ ognia która podna³¹ do przodu. ZaczĂŞÂłam siĂŞ rozmyÂślaĂŚ
~Gokakyu wytwarzam w ksztaÂłcie kuli , z Karyu tak nie bĂŞdzie, pewnie równieÂż bĂŞdĂŞ musiaÂła skupiĂŚ wiĂŞcej chakry w pÂłucach
Nagle usÂłyszaÂłam gÂłoÂśny huk aÂż siĂŞ ziemia zatrzĂŞsÂła. SpojrzaÂłam przed siebie i zoabcyzÂłam , Âże las pÂłonie
- Loooo....BoÂżeeeee o___________O ??!!!!
Szybko pobieg³am po jak¹œ pomoc. PO kilku minutach ogieù zosta³ ugaszony przez innych shuinobi
- Uwa¿aj na przys¿³oœÌ gdzie strzelasz dobrze - doda³ prawie ze œmiechem mê¿czyzna
- H-hai ...i gomen
Postanowi³¹m odpocz¹Ì ...zbyt du¿o wra¿eù jak na jeden dzieù

DZIEN III

PrzyszÂłam na polaneĂŞ tym razem postanawiajaĂŚ ĂŚwiczyĂŚ tyÂłem do lasu . SkupiÂłam siĂŞ tak mocno jak mogÂłam
~PieczĂŞcie to :baran ,koĂą ,w¹¿ ,smok ,szczur ,wóÂł ,tygrys ~wymieniajÂąc w myslach wykonywaÂłam pieczĂŞcie doœÌ powoli
KIedy skoùczy³¹m przerwa³¹m na chwilê
~Teraz skupiÌ odpoweidni¹ iloœÌ chakry w p³ucach ~doda³¹m ~i potê¿nie wypuœciÌ ~doda³¹m otwierajaÌ usta wypuszczajaÌ ogieù
Niestety siÂła byÂła za maÂła dlatego pÂłomieĂą wybuchÂł zbyt blisko mojej twarzy którÂą sobie trochĂŞ poparzyÂłam i osmoliÂłam. UpadÂłam na plecy z minÂą typu -> @_@
- Muszê ....to ....dopracowaÌ @_@ - odpar³am cicho , powoli wstaj¹c i kieruj¹Ì siê w stronê szpitala aby mi wyleczyli twarz

DZIEN IV

Z obandaÂżowanym nosem (wypadek przy pracy ) powróciÂłam na polanĂŞ . TrochĂŞ mnie twarz bolaÂła jednak nie przejĂŞÂłam siĂŞ tym i zwinnie wkonaÂłam pieczĂŞcie
- Katon : Karyu Endan
S¹dz¹c po wczorajszych wypadku tym razem odskoczy³am do ty³u aby nue dostaÌ w twarz.Tak jak myœla³am , ogieù wybuchn¹³ , lecz tym razem mnie nie uszkodzi³
~ Mam nowÂą technikĂŞ ...zamiast Katon: Karyu Endan zrobiĂŞ Katon: Katsu no jutsU -.- ~pomyÂśl¹³aM niezadowolona jednak powróciÂłam do pracy
Pod koniec dnia sprawiÂłam , Âże ogieĂą juÂż nie wybuchaÂł jednak pozostawaÂł za blisko mojej twarzy. StwierdziÂłam ,Âże na dzisiaj koniec i powróciÂłam do domu

DZIEN V

Zrpozumia³¹m , Âże problem nie tkwi w moim skupieniu czy w chakrze tylko siÂły wypuszczenia powietrza. Tego dnia zostaÂłam w domu gdzie przez caÂły dzieĂą dmucha³¹m balony. Pod koniec , z nudów zacze³¹m liczyĂŚ je i wyszÂło , Âże wydmuchaÂłam z sibeie powietrze na 100 duÂżych balonów i 150 maÂłych. Czyli razem 250 balonów Lekko odtleniona poszÂłam spaĂŚ

DZIEN VI

PrzyszÂłam na polanĂŞ z caÂłymi sinymi ustami od wczorajszego dmuchania balonów. Nie liczÂąc siĂŞ z tym , zaczê³¹m ostry trening. Przez tamten widziaÂłam od razu , mo¿ê nie wielkie , ale Âśrednie rezultaty . Jedno co mi siĂŞ nie podobaÂło to si³¹ raÂżenia. ByÂła za maÂła jak dla mnie. DÂługoœÌ raÂżenia byÂła dla mnie odpowiednia. Nie miaÂłam jednak juz siÂł aby ĂŚwiczyĂŚ poziom raÂżenia dlatego wlekÂąc za sobÂą nogi ruszyÂłam do domu

DZIEN VII

PrzybiegÂłam i bez sÂłowa zaczê³¹m trening. SKupiÂłam wiĂŞcej chakry niÂż poprzednio. Powoli zaczĂŞÂłam widzieĂŚ efekty. ByÂło ok 3 w nocy kiedy postnaowi³¹m siĂŞ przetestowaĂŚ. StanĂŞÂłam kilkanaÂście metrów od lasu przodem do Niego. WykonaÂłam pieczĂŞĂŚ i skupiÂłam chakrĂŞ
- Katon: Karyu Endan!!
Wielka fala ognia ruszy³a do przodu. Kiedy zakoùczy³am technikê zobaczy³am , ¿e czêœÌ lasu p³onie. Uradowana zakoùczeniem techniki pobieg³am po pomoc.
Kiedy ugasili poÂżar ten sam mĂŞÂżczyzna co wtedy powiedziaÂł do mnie
- Chcesz wszystko spaliĂŚ cyz co ?
- Iie....po prostu testowa³¹m isê w technice czy mi wychodzi
- I co?
SzczĂŞÂśliwa pobiegÂłam do siebie krzyczÂąc mu odpowiedÂź
- Umiem Katon: Karyuu Endan...

[ ...Ale to Wy musicie to osÂądziĂŚ ]

Powiem tak. OdnoszĂŞ wraÂżenie, Âże bawisz siĂŞ tym opisywaniem technik. A to niedobrze...
To Âświetnie! Szczególnie mi siĂŞ palÂący las podobaÂł i dmuchanie balonów. Kilka b³êdów nie zepsuÂło ogólnego wraÂżenia. Dam Ci nawet punkta jednego i dodatkowe 5 punktów chakry
Mumo

---

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Honou no jutsu

[ Nie wiem czy mam jeszcze raz podawaĂŚ, na czym ona polega, ale napisze.]

Technika polega na wykonaniu ogromnego smoka z ognia. UÂżywam do tego swojej krwi po³¹czonej z chakrÂą. Na ziemi rysuje znak ognia. Kiedy dobrze siĂŞ skupiĂŞ z Ziemi wyÂłania siĂŞ duÂży smok chiĂąski otoczony ogniem. Przy pomocy chakry, której uÂżyÂłam mogĂŞ kontrolowaĂŚ Jego ruchy. MogĂŞ przez Niego wykonywaĂŚ inne techniki z Katonem

DZIEN I

SiedziaÂłam w parku i patrzyÂłam siĂŞ w niebo. MaÂłe dzieci puszczaÂły sobie latawce. Od razu zaczĂŞÂły mi napÂływaĂŚ wspomnienia. Kiedy uczyÂłam swojego braciszka puszczania latawców. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ pod nosem delikatnie
~... Akki-kun...
Przede mnÂą pojawiÂł siĂŞ latawiec w ksztaÂłcie chiĂąskiego smoka kierowaÂł nim maÂły chÂłopiec. SterowaÂł Jego ruchami
Nagle dostaÂłam jakby olÂśnienia Szybko wstaÂłam i ruszyÂłam do biblioteki. ZaczĂŞÂłam przeglÂądaĂŚ zwoje z informacjami dotyczÂące kontrolowania chakry poza ciaÂłem. Kiedy znalazÂłam wszystkie informacje zadowolona z faktu, Âże mogĂŞ siĂŞ nauczyĂŚ wÂłasnej techniki wróciÂłam do swojego domu gdzie zaczĂŞÂłam siĂŞ przygotowywaĂŚ do treningu.

DZIEN II

PoczÂątki swojego treningu rozpoczĂŞÂłam zostajÂąc w domu, aby poĂŚwiczyĂŚ przekazywanie chakry do cieczy. PoÂłoÂżyÂłam na stoliku wielkÂą butlĂŞ wody oraz na maÂłym talerzyku skraplaÂłam ma³¹ kroplĂŞ wody. UklĂŞknĂŞÂłam przy tym i próbowaÂłam przekazaĂŚ chakrĂŞ do kropli wody przez palec. TrochĂŞ to trwaÂło, ale chyba siĂŞ udaÂło w koĂącu, bo kropla jakby siĂŞ powiĂŞkszyÂła. OdsunĂŞÂłam siĂŞ stajÂąc pod ÂścianÂą i spróbowaÂłam coÂś robiĂŚ z kroplÂą wody. Niestety kropla tylko pyknĂŞÂła i zniknĂŞÂła. WestchnĂŞÂłam ciĂŞÂżko i ponowiÂłam próby.
Trwa³o to do wieczora. Kropla wody nie znika³a jednak sterowaÌ jej jeszcze nie potrafi³am. Postanowi³am odpocz¹Ì i jutro zacz¹³ wszystko jeszcze raz.

DZIEN III

Po Âśniadaniu wróciÂłam do treningu. Tym razem wkÂładaÂłam w wodĂŞ wiĂŞcej chakry myÂślÂąc, Âże to pomoÂże w jej kontrolowaniu. Po napeÂłnieniu wody chakrÂą odeszÂłam pod ÂścianĂŞ i skupiÂłam siĂŞ mocno. SpróbowaÂłam jÂą podnieœÌ, jednak okazaÂło siĂŞ to nieskuteczne.Nie poddawaÂłam siĂŞ jednak i próbowaÂłam dalej. W pewnym momencie poczuÂłam jakby coÂś drgnĂŞÂło. SpojrzaÂłam na kulkĂŞ wody i zobaczyÂłam, Âże spadÂła z talerzyka jednak siĂŞ nie rozprysÂła. SpróbowaÂłam jÂą jeszcze raz przenieœÌ w bok. Nie byÂło to takie Âłatwe jak mi siĂŞ wydawaÂło. Kulka tylko sie poturlaÂła po stoliku pozostawiajÂąc za sobÂą mokry Âślad. PodnieœÌ jej jeszcze nie mogÂłam. Jednak nie poddawaÂłam siĂŞ...TÂą technikĂŞ robiÂłam dla swojego brata.
Wieczorem udaÂło mi siĂŞ juÂż obracaĂŚ na boki i w górĂŞ akrobacji jeszcze Âżadnych nie potrafiÂłam. Wyczerpana poszÂłam spaĂŚ

DZIEN IV

Tego dnia postanowiÂłam juÂż wykonywaĂŚ akrobacje nad wodÂą. Po zjedzonym Âśniadaniu i przygotowaniu wszystkiego zaczĂŞÂłam kontrolowaĂŚ wodĂŞ. PróbowaÂłam robiĂŚ niÂą obroty, krĂŞcioÂłki itp. CzuÂłam jakbym podnosiÂła ciĂŞÂżki przedmiot. Nie byÂło to Âłatwe jednak po kilku godzinach szÂło mi to coraz lepiej i swobodniej.Nie wiem, czemu to mi tka wyjÂątkowo szybko szÂło. MoÂże, dlatego, Âże robiÂłam to dla Akkiego. Ze myÂśl o bracie pomagaÂła mi w treningu. Pod koniec dnia potrafiÂłam robiĂŚ juÂż wszystko z woda. Obroty, krĂŞcioÂłki, podskoki. Nie byÂło to Âłatwe, dlatego wyczerpana nawet nie doszÂłam do pokoju. RzuciÂłam siĂŞ na fotel od razu zasypiajÂąc.

DZIEN V

Tego dnia postanowiÂłam wytwarzaĂŚ juÂż Honou. WyszÂłam sobie na wolnÂą przestrzeĂą. ZdjĂŞÂłam torbĂŞ gdzie trzymaÂłam jakieÂś jedzenie. PoÂłoÂżyÂłam jÂą pod drzewem. Na razie próbowaÂłam wykonaĂŚ Honou bez uÂżycia krwi tylko wody. WyjĂŞÂłam butlĂŞ wody i przekazaÂłam parĂŞ kroplom swojÂą chakrĂŞ. NastĂŞpnie zaznaczyÂłam niÂą znak ognia. SkupiÂłam siĂŞ na ksztaÂłcie
~Nie powinno byĂŚ to trudne liczÂąc to, Âże musiaÂłam to opanowaĂŚ przy Ryuuce no jutsu
OkazaÂło siĂŞ to jednak trudniejsze niÂż myÂślaÂłam. Z ziemi wyÂłoniÂły siĂŞ tylko opary gorÂącego powietrza. SpróbowaÂłam jeszcze raz. Efekt byÂł ten sam. Nie poddaÂłam siĂŞ, próbowaÂłam dalej. Po kilku godzinach zmĂŞczona postanowiÂłam odpocz¹Ì. WziĂŞÂłam kulkĂŞ ryÂżowÂą i zaczĂŞÂłam jeœÌ.
~ Jakby tu otrzymaĂŚ tego smoka...To jest trudniejsze niÂż myÂślaÂłam... ~MyÂślaÂłam
Po posiÂłku wróciÂłam do treningu, jednak nie udaÂło mi siĂŞ nic zrobiĂŚ. ZmĂŞczona zasnĂŞÂłam na polanie

DZIEN VI

ObudziÂłam siĂŞ i szybko zjadÂłam Âśniadanie. Przez noc porozmyÂślaÂłam nad stworzeniem smoka. WymyÂśliÂłam, Âże po³¹czĂŞ swojÂą chakrĂŞ z ziemiÂą oraz stworzĂŞ z Niego smoka z ognia. WydawaÂło mi siĂŞ to po czĂŞÂści gÂłupie, ale spróbowaĂŚ nie zaszkodzi. ZrobiÂłam to, co zawsze i skupiÂłam siĂŞ. Najpierw otoczyÂłam ziemiĂŞ chakrÂą a potem jÂą podpaliÂłam i stworzyÂłam ksztaÂłt na ksztaÂłt smoka chiĂąskiego
~ Teraz musi wyjœÌ
PodniosÂłam rĂŞce do góry i spróbowaÂłam go wydostaĂŚ na powierzchniĂŞ. PoczuÂłam jak siĂŞ ziemia zatrzĂŞsÂła, ale nic poza tym. SpróbowaÂłam jeszcze raz. Nadal nic.Do wieczora tak ĂŚwiczyÂłam aÂż straciÂłam kompletnie chakrĂŞ. ZemdlaÂłam

DZIEN VII

ObudziÂłam siĂŞ z bólem gÂłowy. Jednak nie przeszkodziÂło mi to w treningu. WstaÂłam i rozpoczĂŞÂłam trening od nowa. SkupiaÂłam siĂŞ bardziej aby wyÂłoniĂŚ Honou z Ziemie jednak bezskutecznie. Przede mnÂą pojawiÂł siĂŞ obraz Akkiego. ZacisnĂŞÂłam mocno piĂŞÂści i skupiÂłam siĂŞ potĂŞÂżnie. KrzyknĂŞÂłam przeraÂźliwie i uniosÂłam mocno rĂŞce do góry. Z ziemi wyÂłoniÂł siĂŞ potĂŞÂżny smok z ognia który zaryczaÂł wraz ze mnÂą. UpadÂłam na ziemiĂŞ ze zmĂŞczenia , jednak smok nadal siĂŞ utrzymywaÂł. PoÂłoÂżyÂł swój wielki Âłeb obok mnie i patrzyÂł na mnie pustym pÂłonÂącym wzrokiem. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ pod nosem
- Honou...witaj ma³y... - szepnê³am - Jesteœ tutaj dziêki mojemu bratu...dlatego ...nazwê Ciê Akki. Na Jego czeœÌ...- szepnê³am le¿¹c na Ziemi
Smok po chwili znikn¹³ rozp³ywaj¹c siê w powietrzu. Po³o¿y³am g³owê i zasnê³am wyczerpana

DZIEN VIII-XX
[ Dzieje sie tak poniewaÂż ta technika zabiera duÂżo chakry i bym nie dawaÂła rady jej wykonywaĂŚ jednego dnia po kilka razy. ]

Przez te dni trenowa³am kontrolê nad smokiem oraz wykonywanie technik poprzez Niego. Sz³o mi to bardzo opornie poniewa¿ ta technika zawiera³a bardzo du¿o chakry plus wykonywa³am jeszcze techniki takie jak Gokakyu no jutsu...W koùcu po 12 dniach mi siê uda³o. By³am zmêcozna...prawie na skraju zdrowia , jednak uda³o mi siê do koùca opanowaÌ Honou. Pad³¹m na ziemiê zemdlona. i Znalaz³am siê w spzitalu na kilkudniowej terapi.
No cóÂż robiÂłam to wszystko dla swojego brata. Dla Akkiego.

Opis nie najgorszy. Zaliczam.
G.
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Katon Nipou: Hibashiri

DZIEN I
Przeszukuje bibliotekê aby znaleŸÌ jak¹œ przydatn¹ technikê . W koùcu znalaz³am w jakimœ starym zwoju nieznan¹ mi dot¹d technikê
~Katon Nipou : Hibashiri - Wykonawca staje na ziemi i skupia chakrĂŞ. To jedno z kilku jutsu Katon, które sÂą wykonywane poza obrĂŞbem ciaÂła. WokóÂł uÂżytkownika tworzÂą siĂŞ dwa krĂŞgi biaÂłych pÂłomieni. Po kolejnym skupieniu chakry pÂłomienie podwyÂższajÂą siĂŞ i lecÂą w stronĂŞ przeciwników zamykajÂąc ich w okrĂŞgu, a nawet kopule ognia. OgieĂą zaczyna zbliÂżaĂŚ siĂŞ do przeciwników i parzy ich. Kiedy uÂżytkownik siĂŞ na to zdecyduje pÂłomienie mogÂą wybuchn¹Ì. CóÂż wydaje siĂŞ przydatne. MyÂślĂŞ , Âże to nie bĂŞdzie trudne do wykonania... - odparÂłam odkÂładajÂąc zwoje i idÂąc do domu.

DZIEN II

PrzyszÂłam na polanĂŞ , nie wiedziaÂłam jeszcze jak bĂŞdĂŞ ĂŚwiczyÂła tÂą technikĂŞ ale stwierdziÂłam , Âże i tak czy siak zabiorĂŞ siĂŞ za niÂą. PostanowiÂłam na poczÂątku wyzwoliĂŚ z swojego ciaÂła chakrĂŞ . Mimo pozorów nie byÂło to dla mnie Âłatwe zadanie. Nie wiedziaÂłam kompletnie jak wypuÂściĂŚ swojÂą chakre z ciaÂła.MogÂłam oczywiÂście zrobiĂŚ to tak jak przy Honou no jutsu ale , przy próbie wykonania tej techniki tym sposobem , nic mi nie wyszÂło. ZmĂŞczona próbami poszÂłam do domu

DZIEN III

PrzyszÂłam w nie najlepszym humorze. ByÂłam podenerwowana myÂślÂą , Âże dzisiejszy dzieĂą ponownie pójdzie na marne.ZabraÂłam siĂŞ do treningu. ByÂłam w zÂłym humorze przez co jutsu nie wychodziÂło. Zdenerwowana zaczĂŞÂłam uderzaĂŚ nogami i rĂŞkoma we wszystko co siĂŞ daÂło. NienawidziÂłam gdy coÂś mi nie wychodziÂło. Poraniona , zÂła wróciÂłam do domu

DZIEN IV

PrzyszÂłam juÂż uspokojona. Przez noc wszystko sobie przemyÂślaÂłam i stwierdziÂłam , Âże zachowuje siĂŞ jak maÂłe dziecko. Zeby nauczyĂŚ siĂŞ jutsu trzeba byĂŚ spokojnym. RozpoczĂŞÂłam trening. PróbowaÂłam wyzwoliĂŚ z siebie chakrĂŞ. OczywiÂście na poczÂątku mi to nie wychodziÂło , jednak po kilku godzinach widziaÂłam rezultaty treningu. CzuÂłam chakrĂŞ która mnie otaczaÂła. Od czasu do czasu lekko mnie parzyÂła, wtedy koĂączyÂłam aby rozpocz¹Ì od nowa. Pod koniec umiaÂłam juÂż wyzwalaĂŚ z siebie chakrĂŞ ...skoĂączyÂło siĂŞ oczywiÂście tym , Âże padÂłam zemdlona na ziemiĂŞ

DZIEN V

ObudziÂłam siĂŞ z bólem gÂłowy oraz burczÂącym brzuchem. PostanowiÂłam coÂś najpierw zjeœÌ , dlatego wróciÂłam do domu. Kiedy przyszÂłam na polanĂŞ juÂż najedzona postanowiÂłam tym razem zamieniaĂŚ chakrĂŞ w ogieĂą. SkupiÂłam siĂŞ na Âżywiole przed wypuszczeniem chakry. Po chwili jÂą uwolniÂłam , powstaÂło tylko gorÂące powietrze.. SpróbowaÂłam jeszcze raz , jednak z tym samym skutkiem. CwiczyÂłam do wieczora , jednak nie widziaÂłam skutków nauki . TroszkĂŞ przygnĂŞbiona wróciÂłam do domu.

DZIEN VI

PadaÂł deszcz , jednak nie zrezygnowaÂłam z tego powodu z treningu. CwiczyÂłam dalej uporczliwie. Nie chciaÂłam zrezygnowaĂŚ. ByÂło mi zimno , byÂłam caÂła mokra , jednak trenowaÂłam dalej. JuÂż w pierwszych godzinach widziaÂłam , Âże potrafiÂłam wyzwoliĂŚ za pomocÂą chakry ogieĂą. TrenowaÂłam tak do póÂźna , aÂż w koĂącu udaÂło mi siĂŞ stworzyĂŚ ogieĂą , teraz pozostawaÂło to dotrenowaĂŚ w kontrolowaniu go

DZIEN VII
Tego dnia zostaÂłam w domu , poniewaÂż siĂŞ przeziĂŞbiÂłam , przez wczorajszy deszcz.

DZIEN VIII

Mimo choroby przyszÂłam na pole aby ĂŚwiczyĂŚ. Nie mogÂłam siĂŞ obijaĂŚ. WykonaÂłam pieczĂŞcie i ogieĂą który powstaÂł skierowaÂł siĂŞ przed siebie w kierunku celu ( którym staÂło siĂŞ drzewko). SkupiÂłam siĂŞ aby pÂłomienie zaciskaÂły drzewko. WychodziÂło mi to nad wyraz dobrze , pewnie przez naukĂŞ innych technik z Katonem. W koĂącu zacisnĂŞÂłam dÂłonie w piĂŞÂści a ogieĂą pochÂłon¹³ drzewko. CwiczyÂłam do wieczora aÂż opanowaÂłam technikĂŞ. ByÂłam zmĂŞczona , jednak tym razem postanowiÂłam wróciĂŚ o swoich siÂłach do domu

//Wybaczcie , Âże takie krótkie , ale chciaÂłam to napisaĂŚ lepiej ale chyba mnie coÂś wziĂŞÂło i po prostu nic nie mogĂŞ wymyÂśleĂŚ //

//AkceptujĂŞ...//
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Kuchiosye no jutsu

DZIEN I
BiegÂłam w kierunku Oto-Gakure. DostaÂłam informacje , Âże tam znajduje siĂŞ biblioteka Kurosakich. WbiegÂłam do wioski i ruszyÂłam na wschód. W koĂącu dotarÂłam do maÂłej chatki w Âśrodku lasu. WeszÂłam powoli do Âśrodka. Domek byÂł opuszczony i bardzo stary. WszĂŞdzie byÂło peÂłno kurzu oraz pajĂŞczyn. RozglÂądaÂłam siĂŞ i nagle zauwaÂżyÂłam ma³¹ figurkĂŞ feniksa. ByÂła nieskazitelnie czysta. ZaczĂŞÂłam jÂą oglÂądaĂŚ i podniosÂłam na wysokoœÌ oczu. UsÂłyszaÂłam chrzĂŞst i Âściana przede mnÂą siĂŞ otworzyÂła. OdÂłoÂżyÂłam figurkĂŞ i zerknĂŞÂłam do przejÂścia. ZobaczyÂłam schody prowadzÂące w dóÂł. WziĂŞÂłam zapalonÂą pochodnie i ruszyÂłam w dóÂł
Po kilku minutach dotarÂłam do ogromnego pomieszczenia. By³¹ tutaj równieÂż duÂża biblioteka a w oddali byÂło ÂłóÂżko , biurko i krzesÂło. DuÂży zwój staÂł w maÂłej gablotce
- gablotce koĂącu dotarÂłaÂś feniksie – usÂłyszaÂłam delikatny gÂłos za sobÂą
OdwróciÂłam siĂŞ i zobaczyÂłam mÂłodÂą wysokÂą kobietĂŞ. ByÂła niesamowicie piĂŞkna. MiaÂła krótkie czerwone wÂłosy upiĂŞtĂŞ w wysoki kok , oraz g³êbokie czerwone oczy. SpojrzaÂłam na niÂą zdziwiona i ÂścisnĂŞÂłam mocniej pochodniĂŞ
- Kim jesteÂś? – spytaÂłam
Ta podeszÂła do mnie z otwartymi ramionami i mnie przytuliÂła do siebie. ByÂła strasznie gorÂąca. PoczuÂłam siĂŞ dziwnie , jakbym znaÂła bardzo dobrze tÂą kobietĂŞ. OderwaÂła siĂŞ ode mnie i poÂłoÂżyÂła mi dÂłonie na ramionach. PatrzyÂła na mnie z radoÂściÂą w oczach
- DÂługo czekaÂłam na ten dzieĂą kiedy poznam swojego nastĂŞpcĂŞ. Jestem Flame….czyli pÂłomieĂą . Jestem powierniczkÂą tego zwoju – odparÂła zerkajÂąc na przedmiot- Czyli masz zamiar przywoÂłaĂŚ swojego towarzysza? – spytaÂła
- Ja…przyszÂłam bo tutaj jest biblioteka mojej rodziny , myÂślaÂłam , Âże znajdĂŞ zwój z paktem przywoÂływania – odparÂłam
- Dobrze trafiÂłaÂś , ja tutaj uczĂŞ wszystkichTwojej rodziny feniksie – podeszÂłam do gablotki i wziĂŞÂła zwój do rĂŞki. PodaÂła go mi – Podpisz siĂŞ i zaznacz swojÂą krwiÂą. Musisz zapieczĂŞtowaĂŚ pakt
ZrobiÂłam to co kazaÂła. Potem do mnie podeszÂła i wziĂŞÂłam mojÂą rĂŞkĂŞ. PrzyÂłoÂżyÂła palec do zewnĂŞtrznej strony dÂłoni. PoczuÂłam ostry ból kiedy coÂś wypaliÂło mi na dÂłoni znak. Kiedy Flame skoĂączyÂła na rĂŞce zobaczyÂłam znak który oznaczaÂł Hikaru. Flame zacmokaÂła z zadowolenia.. SpojrzaÂłam na niÂą pytajÂąco. Ta powiedziaÂła
- Powiem CI jutro , teraz odpocznijmy – tak jak powiedziaÂła postanowiÂłam iœÌ spaĂŚ.

DZIEN II
- Mam nadzieje , Âże wiesz na czym polega Kuchiosye no Jutsu? – spytaÂłam Flame nastĂŞpnego dnia
- Kuchiosye no Jutsu polega na przywoÂłaniu zwierzĂŞcia z którym zawarÂło siĂŞ pakt. Tylko z jakim Ja zwierzĂŞciem zawarÂłam pakt? – spytaÂłam
- Do tego wÂłaÂśnie zmierzam…ten zwój nie jest paktem dla danego zwierzĂŞcia. KaÂżdy dostaje takiego towarzysza jaki go odzwierciedla labo po prostu do Niego pasuje. Teraz zobaczymy jakiego Ty dostaÂłaÂś. Najpierw Ci pokaÂże jak wyglÂąda poprawne wykonanie tej techniki. – Flame wstaÂła i zdjĂŞÂła bandaÂż z nogi. Tam byÂł znak o nazwie Zetsumei. WykonaÂła pieczĂŞcie i dotknĂŞÂła znaku
- Kuchiosye no Jutsu – powstaÂł dym z którego dotarÂło do mnie warkniĂŞcie. PO chwili dym opadÂł i ukazaÂł mi Flame gÂłaszczÂącÂą biaÂłego wilka – TO jest Zetsumei , mój towarzysz. WÂłaÂśnie na tym polega przywoÂływanie. Teraz Ty pokaÂże CI powoli pieczĂŞcie
ZaczĂŞÂłam siĂŞ uczyĂŚ. ByÂło to trochĂŞ trudne , jednak w koĂącu mi siĂŞ udaÂło , szybko wykonywaĂŚ pieczĂŞcie
- Spróbuj teraz przekazaĂŚ chakrĂŞ do znaku. JeÂśli Ci siĂŞ nie uda po 5 próbach , skoĂączymy na dzisiaj abyÂś siĂŞ nie przemĂŞczaÂła.
SpróbowaÂłam ...nie udaÂło mi siĂŞ . ...powstaÂł tylko dym jednak nic siĂŞ z Niego nie wdyobyÂło. Spróbowa³¹m tak jeszcze 4 razy...z takim samym skutkiem
Flame westchnĂŞÂła
- Na dzisiaj koniec...jutro od nowa zaczniemy - powiedziaÂła

DZIEN III

- Musisz siĂŞ bardziej skupiĂŚ....jeszcze raz - mówi³¹ Flame gÂłaszczÂąc Zetsumei
PróbowaÂłam juz 3 raz przywoÂłaĂŚ summona jednak mi siĂŞ nie udawaÂło
WestchnĂŞÂłam i zamknĂŞÂłam oczy
` SKup siĂŞ...poprowadÂź chakrĂŞ do znaku....teraz wykonaj pieczĂŞcie.....~myÂślaÂłam robiÂąc to wszystko zraniÂłam siĂŞ w kciuk i dotknĂŞÂłam znaku - Kuchiosye no Jutsu!!
PowstaÂł dym a potem usÂłyszaÂłam rÂżenie....konia...Kiedy dym opadÂł zobaczyÂłam przed sobÂą czarnego konia. Jego grzywa i ogon pÂłonĂŞÂły. PatrzyÂła na mnie swoimi czerwonymi oczami. UsÂłyszaÂłam klaskanie Flame
- Brawo uda³o Ci siê przywo³aÌ Hikaru...jest to koù ognia a Jego imiê brzmi p³omieù....pozwala dosi¹œÌ tylko swojemu Panu
~ Witaj feniksie to zaszczyt byĂŚ Twoim sÂługÂą ~odezwaÂł siew mojej gÂłowie gÂłos konia
~Nie sÂługÂą...przyjacielem~poprawiÂłam konia równieÂż w myÂślach i pogÂłaskaÂłam go po Âłbie
- MOja nauka skoùczona...teraz mo¿esz juz odejœÌ... - powiedzia³a Flame z uœmiechem
- Nie pójdziesz ze mnÂą? - spytaÂłam
- Ja tutaj uczĂŞ swoich uczniów...nie mogĂŞ stÂąd odjeœÌ....ale mam nadzieje , zĂŞ mnie odwiedzisz...
- Na pewno...dziĂŞkujĂŞ za wszystko Flame
Na Hikaru odjechaÂłam z tego miejsca

Zaliczam M.K

---

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Karane no jutsu
Technika ta polega na otoczeniu biaÂłej broni chakrÂą która zamienia siĂŞ w ogieĂą. Dzieki temu siÂła broni zwiĂŞksza siĂŞ.

DZIEN I
SzÂłam sobie ulicÂą rozmyÂślajac na temat technik. SpostrzegÂłam , zĂŞ maÂłe dzieci tworzÂą z wody bÂąbelki. Jeden z hÂłopaków zrobiÂł sztuczkĂŞ , stowrzyÂł balonika i wÂłoÂżyÂł do Âśrodka palec. BÂąbelek nie znkn¹³. aÂło mi to do myÂślenia. PoszÂłam do biblioteki i zaczeÂłam przeglÂądaĂŚ coÂś na temat przekazania chakry do broni. OkazaÂło siĂŞ , Âże tak moÂżna zrobiĂŚ, postanowiÂłam trochĂŞ do dopracowaĂŚ. WróciÂłam do domu

DZIEN II
PrzyszÂłam na polanĂŞ z caÂłym workiem kunai które zakupiÂłam poprzedniego dnia. WziĂŞÂłam jeden z nich i zaczeÂłam siĂŞ skupiaĂŚ
~Trzeba przekazaĂŚ chakrĂŞ do broni....otoczyĂŚ broĂą chakrÂą....no to do roboty~chwyciÂłam mocniej kunai i zamkneÂłam oczy
StaraÂłam zrobiĂŚ tak
jakbym miaÂła przekazaĂŚ chakrĂŞ do stóp. Nie bÂło to Âłatwe...nie wychodziÂło mi za pierwszym razem nawet po nauce przekazywania chakry do swojej krwi aby wykonaĂŚ Honou no jutsu. Nie widzia³¹m Âżadnych rezultatów po kilkunastu próbach. Niezadowolona wróciÂłam do domu

DZIEN III
WróciÂłam na polanĂŞ znowu z workiem kunai. Bez sÂłow apowróciÂłam do treningu. PO kilku próbach mogÂłam zauwaÂżyĂŚ kawaÂłek mojej chakry która otaczaÂła delikatnie kunai. TrenowaÂłam dalej. Po kilku godzinach mogÂłam nawet zobaczyĂŚ kolor mojej chakry. ByÂła ona ciemnoczerwona , bordowa , jakby krew. NaprawdĂŞ gdyby ktoÂś inny przyszedÂł tutaj , mógÂłby pomyÂśleĂŚ , zĂŞ w dÂłoni trzymam zakrwawiony kunai. ByÂłam wyczerpana od utrzymania chakry w okolicah broni , jednak wiedziaÂłam , Âże gorszy trening zacznie siĂŞ juÂż niedÂługo. PóÂźnym wieczorem udaÂło mi siĂŞ utrzymaĂŚ na doœÌ dÂługi czas chakrĂŞ w kunaiu. Zadowolona upadÂłam na ziemiĂŞ

DZIEN IV

ObudziÂłam siĂŞ na ziemi. WstaÂłam z duÂżym bólem gÂłowy
~Iteeeee....to nie jest zbyt pryjemna forma snu~pomyÂślaÂłam
Pomimo bólu wzieÂłam kunai i otoczyÂłam GO chakrÂą
~No to teraz trzeba to urozmaiciĂŚ
OtoczyÂłam kunai poprzez chakrĂŞ ogniem. PoczuÂłam ból w dÂłoniach. WypuÂściÂłam kunai z sykiem, SpojrzaÂłam na rĂŞce byÂły poparzona. ZacisnĂŞÂłam je delikatnie syczÂąc z bólu. Nie zwaÂżyÂłam na fakt , Âże nie mogĂŞ otaczaĂŚ caÂłej broni tylko klingĂŞ bez rÂączki. Kunai byÂł zniszczony. WziĂŞÂłam inny i spróbowaÂłam jeszcze raz. Jednak z takim samym skutkiem. Tym razem jednak nie mogÂłam poruszyĂŚ nawet palcem. Zrezygnowana poszÂłam do szpitala aby mnie uleczyli

DZIEN V-VI

Tego dnia zostaÂłam w domu , ze wzglĂŞdu na poranione dÂłonie. Nie mogÂłam nimi nic robiĂŚ przez 2 dni

DZIEN VII
WróciÂłam na polanĂŞ. Przed treningiem zaÂłoÂżyÂłam rĂŞkawiczki ochronne. WyjĂŞÂłam kunai i otoczyÂłam chakrÂą tylko klingĂŞ broni. Po chwili otoczyÂłam kunai ogniem. NIestety broĂą siĂŞ zdeformowaÂła. WziĂŞÂłam nastĂŞpny i spróbowaÂłam jeszcze raz. Trenowa³¹m do wieczora aÂż mi siĂŞ udaÂło utrzymaĂŚ bron w stanie pierwotnym oraz aby ogieĂą wsoÂło taĂączyÂł na broni. Postanowi³¹m zobaczyĂŚ efekt. ZobaczyÂłam przed sobÂą drzewo . StaneÂłam przed nim i uderzyÂłam w pieĂą. POwstaÂła duÂża dziura , zaczeÂłam trenowaĂŚ na tym drzewie. Po chwili zauwaÂżyÂłam , Âże mogĂŞ dziĂŞki Hogenowi , ogniem z kunaia kierowaĂŚ i równieÂż powiĂŞkszaĂŚ Jego siÂłe
Na koniec treningu uderzyÂłam w zniszczone drzewo tak , ze siĂŞ zmieniÂło w pyÂł. Zadowolona , wróciÂłam do domu

zaliczam, przyjemnie siĂŞ czytaÂło M.K
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Kyouten Chiten

DZIEN I
SiedziaÂłam sobie na kanapie i rozmyÂślaÂłam na temat swoich technik
~Jak siĂŞ tak bardziej zastanowiĂŚ , to nie ma Âżadnej techniki z genjutsu...co prawda znam uwolnienie z Niego ale jak przecwinik zasotsuje na mnie genjutsu z którego nie bĂŞdĂŞ mogÂła siĂŞ uwolniĂŚ to bĂŞdzie Âźle...trzeba bĂŞdzie o tym poczytaĂŚ
RuszyÂłam do biblioteki i skierowaÂłam siĂŞ do dziaÂłu z genjutsu. ZaczĂŞÂłam przeglÂądaĂŚ róÂżne techniki aÂż znalazÂłam jednÂą interesujÂącÂą
~CóÂż na razie siĂŞ przyda , moÂże potem nauczĂŞ siĂŞ innego genjutsu....Czas siĂŞ zabraĂŚ za naukĂŞ~ziewneÂłam ~ale to od jutra teraz muszĂŞ iœÌ odpocz¹Ì

DZIEN II

Postanowi³¹m kogoÂś poprosiĂŚ o pomoc. Nie mogĂŞ siĂŞ w koĂącu uczyĂŚ genjutsu sama. ZnalazÂłam jakiegoÂś senseia w Akademi , to byÂł dobry stary przyjaceil mojego taty. PowiedziaÂłam jaki jest powód mojej wizyty , ten bardzo siĂŞ zachĂŞciÂł do pomocy. Od razu zaprowadziÂł mnie na polanĂŞ gdzie zacz¹³ mi tÂłumaczyĂŚ
- Musisz przy tej technice tworzyĂŚ w umyÂśle chakrĂŞ coÂś na wzór lustra. Pytanie...co siĂŞ stanie jeÂśli byÂśmy uÂżyli jakiegoÂś jutsu na taflĂŞ lustra
- Odbije siĂŞ....czyli ta technika jest jak lustro...odbije siĂŞ od niej inne genjutsu i uderzy w przeciwnika?
Sensei kiwn¹³ twierdz¹co g³ow¹ z usmiechem na twarzy
- WidaĂŚ , Âże rozumiesz...w takim razie przejdÂźmy z teori do praktyki....rzucĂŞ w Ciebie jakieÂś genjutsu .....gotowa?
SKupiÂłam siĂŞ aby zgromadziĂŚ chakrĂŞ w umyÂśle. KiwnĂŞÂłam gÂłowÂą. ChwilĂŞ póÂźniej znalazÂłam sie w genjutsu. Sensei cofn¹³ technikĂŞ
- Musisz siĂŞ bardziej skupiĂŚ....jeszcze raz
Nie wiem ile razy znalazÂłam siĂŞ w genjutsu ale wiem , Âże Âżadne nei ud¹³o mi siĂŞ odeprzeĂŚ. Sensei westchn¹³ po którejÂś tam próbie i powiedziaÂł
- Musisz poÌwiczyÌ koncentracje....przyjdŸ jutro do akademi wiem jak mo¿esz poÌwiczyÌ...ale teraz idŸ odpoacz¹Ì oboje straciliœmy du¿o chakry
Podziekowa³am w posz³¹m do siebie

DZIEN III

Przysz³¹m do akademi i znalaz³am senseia , czeka³ na mnie z grupk¹ dzieci. Uczniowie Akademi patrzyli na mnie z dziwnym chytrym uœmiechem. Spojrza³am pytaj¹co na senseia. Ten mi pokaza³ miejsce gdze mogê usi¹œÌ i doda³
- Bêdziesz teraz skupiaÌ ca³¹ swoj¹ naukê na umyœle. Musisz pozbyÌ siê myœli aby skupiÌ chakrê....te dzieci Ci pomog¹ a raczej....przeszkodz¹ w skupieniu...no to do roboty , powiedz jak skoùczysz.
~No dobra mus to mus...~pomyÂślaÂłam i zaczĂŞÂłam siĂŞ skupiaĂŚ
JuÂż od razu usÂłyszaÂłam wrzaski i pcozuÂłam jak ktoÂś mnie trÂąca , popycha i bawi siĂŞ moimi wÂłosami. Bardzo mnie to denerwowaÂło , jednak staraÂłam siĂŞ nei skupiaĂŚ na Âświecie zewnĂŞtrznym.
Po ok 1,5 h odpÂłynĂŞÂłam , byÂłam w swoim Âświecie. UsÂłyszaÂłam jakiÂś gÂłos z oddali. OtworzyÂłam oczy i spojrzaÂłam na senseia który uÂśmiechaÂł sie promiennie
- JuÂż wieczór....gratulacje - powiedziaÂł
RozejrzaÂłam siĂŞ i rzeczywiÂście . RównieÂż siĂŞ do Niego usmiechnĂŞÂłam
- Jutro CiĂŞ widzĂŞ znowu u mnie

DZIEN IV

Przysz³am zadowolona do senseia , jednak zmêcozna po nieprzespanej nocy , przez kupianie mysli. Bez zbêdnego gadania zaczeliœmy trening. Na pocz¹tku by³o fatalnie jednak po kilku godzinach zaczê³am zauwa¿aÌ rezultaty . Coraz trudniej dociera³o do mnie genjutsu senseia. Ok 8h treningu , nie poczu³am , ¿ê jestem w jutsu. Otworzy³¹m oczy i zobaczy³am , ¿e sensei jest trochê nieobecny. Zniewelowa³¹m technikê a ten siê uœmiechn¹³
- Gratulacje....udaÂło Ci siĂŞ....poĂŚwiczmy jeszcze
TrenowaliÂśmy tak do póÂźna aÂż opanowa³¹m tÂą technikĂŞ
zaliczone. MiÂła lektura:) M.K
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Shinre no jutsu

Jutsu polega na tym , ¿e przeciwnik widzi mnie w zwolnionym tempie. Jednak to nie daje mu przewagi ale mi poniewa¿ dla Niego ja bêdê sta³¹ w miejscu a tak naprawdê , mogê juz byÌ przy nim i zadaÌ mu ciosy.

DZIEN I

PostanowiÂłam poczytaĂŚ trochĂŞ o ciekawostkach samurajów. Jako zainteresowaÂł mnie ten temat. W bibliotece przeczytaÂłam o nadludzkich zdolnoÂściach , gdzie czÂłowiek po wytĂŞÂżeniu zmysÂłów moÂże zauwaÂżaĂŚ ruchy w spowolnionym tempie. PostanowiÂłam to wykorzystaĂŚ , jednak na mojÂą korzyœÌ. PostanowiÂłam tak wykorzystaĂŚ tÂą zdolnoœÌ aby przeciwnik widziaÂł moje ruchy w zwolnionym tempie ale tak , Âże moje ruchy sÂą dla Niego zwolnione , jednak ja poruszam siĂŞ normalnie. Innymi sÂłowy , jeÂśli biegÂłabym na przeciwnika , ten by widziaÂł mnie jakbym szÂła , zaÂś ja byÂłabym juÂż koÂło Niego i zadawaÂłbym mu ciosy.PostanowiÂłam nad tym z kimÂś potrenowaĂŚ

DZIEN II

ChodziÂłam po ulicy aby zacz¹Ì trening , jednak do tego potrzebowaÂłam czyjeÂś pomocy. RozmyÂślajÂąc tak zobaczyÂłam dwóch chÂłopaków ninja którzy znĂŞcali siĂŞ nad dwoma dziewczynami. PodeszÂłam do nich i poÂłoÂżyÂłam obydwóm dÂłoĂą na ramieniu. Spojrzeli na mnie trochĂŞ dziwnie , jednak potem trochĂŞ przestraszeni
- MoÂżecie mi powiedzieĂŚ co robicie? - spytaÂłam - Chyba nie chcecie abym doniosÂła komuÂś o tym ?
PokrĂŞcili przeczÂąco gÂłowami. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ
- W takim razie wiem co moÂżecie zrobiĂŚ...pomóc mi w treningu...Wy mi pomoÂżecie a ja o niczym nikomu nie powiem....dobry ukÂład nieprawdaÂż ? - spytaÂłam z uÂśmiechem - W takim razie widzĂŞ Was jutro od rana na polu treningowym nr. 3 ok godz.4
Po tym oddaliÂłam siĂŞ do swojego domu

DZIEN III

PrzyszÂłam o godz. 3.30 aby siĂŞ trochĂŞ porozciÂągaĂŚ , wedÂług tego jak umiem odczytywaĂŚ godzinĂŞ przy pomocy cienia , byÂło juÂż 4.15 a dopiero wtedy zobaczyÂłam chÂłopaków zaspanych idÂących w mojÂą stronĂŞ
- SpóÂźniliÂście siĂŞ...- odparÂłam niezadowolona
- Gomen wczoraj poszliÂśmy póÂźno spaĂŚ...w takim razie co mamy robiĂŚ? - spytali
- ....ObserwowaĂŚ mnie... - powiedziaÂłam - Patrzcie uwaÂżnie czy moje ruchy sÂą dla Was spowolnione czy nie...
Popatrzyli na mnie dziwnie , jednak ja juÂż na nich nie zwaÂżaÂłam. StworzyÂłam kilka klonów i zaczĂŞliÂśmy walczyĂŚ. SpróbowaÂłam otoczyĂŚ swoje ciaÂło chakrÂą aby dla innych moje ruchy byÂły spowolnione. TrenowaÂłam do wieczora ByÂłam trochĂŞ wyczerpana , jednak dzielnie wytrwaÂłam caÂły trening. PodeszÂłam do chÂłopaków i spytaÂłam
- I co ? WidaĂŚ jak¹œ róÂżnicĂŞ? - spytaÂłam z nadziejÂą
- Niestety nie... - odparli
Niezadowolona westchnĂŞÂłam
- No nic....trzeba trenowaĂŚ dalej...jutro Was widzĂŞ o tej samej porze jutro - uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ i odeszÂłam

DZIEN IV-VII
TrenowaÂłam przez 3 dni do upadku chÂłopacy mówili , Âże moja szybkoœÌ dla nich maleje , oraz widziaÂłam to równieÂż przy walce dz klonami. Co prawda treningi bardzo mĂŞczyÂły jednak dzielnie je znosiÂłam aby dotrwaĂŚ do celu

DZIEN VIII
Ostatniego dnia treningu zaproponowaÂłam moim kolegom walkĂŞ. Co prawda na poczÂątku niej byli bardzo zahartowani , jednak juÂż w jej Âśrodku padali z nóg. Moja szybkoœÌ dla nich byÂła bardzo wolna , jednak ja poruszaÂłam siĂŞ w normalnym dla mnie tempem. Po walce powiedziaÂłam do nich
- Dzieki ch³opaki za pomoc - i chcia³am odejœÌ jednak Ci mnie zatrzymali i dodali
- MoÂżesz nas teÂż tego nauczyĂŚ Minako-san ?
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ i powiedziaÂłam
- OczywiÂście , ale kiedy indziej ....na razie

KONIEC :3

//trochĂŞwiĂŞcej opisz, bo to super technika. "MoÂżesz nas tego nauczyĂŚ Minak0-san?"

//Nie bĂŞdĂŞ zmieniaĂŚ w tamtej nauce bo nie chce abyÂście siĂŞ doszukiiwali co zmieniÂłam dlatego pisze tutaj//

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Shinre no jutsu

Jutsu polega na tym , ¿e przeciwnik widzi mnie w zwolnionym tempie. Jednak to nie daje mu przewagi ale mi poniewa¿ dla Niego ja bêdê sta³¹ w miejscu a tak naprawdê , mogê juz byÌ przy nim i zadaÌ mu ciosy.

DZIEN I

PostanowiÂłam poczytaĂŚ trochĂŞ o ciekawostkach samurajów. Jako zainteresowaÂł mnie ten temat. W bibliotece przeczytaÂłam o nadludzkich zdolnoÂściach , gdzie czÂłowiek po wytĂŞÂżeniu zmysÂłów moÂże zauwaÂżaĂŚ ruchy w spowolnionym tempie. PostanowiÂłam to wykorzystaĂŚ , jednak na mojÂą korzyœÌ. PostanowiÂłam tak wykorzystaĂŚ tÂą zdolnoœÌ aby przeciwnik widziaÂł moje ruchy w zwolnionym tempie ale tak , Âże moje ruchy sÂą dla Niego zwolnione , jednak ja poruszam siĂŞ normalnie. Innymi sÂłowy , jeÂśli biegÂłabym na przeciwnika , ten by widziaÂł mnie jakbym szÂła , zaÂś ja byÂłabym juÂż koÂło Niego i zadawaÂłbym mu ciosy.PostanowiÂłam nad tym z kimÂś potrenowaĂŚ

DZIEN II

ChodziÂłam po ulicy aby zacz¹Ì trening , jednak do tego potrzebowaÂłam czyjeÂś pomocy. RozmyÂślajÂąc tak zobaczyÂłam dwóch chÂłopaków ninja którzy znĂŞcali siĂŞ nad dwoma dziewczynami. PodeszÂłam do nich i poÂłoÂżyÂłam obydwóm dÂłoĂą na ramieniu. Spojrzeli na mnie trochĂŞ dziwnie , jednak potem trochĂŞ przestraszeni
- MoÂżecie mi powiedzieĂŚ co robicie? - spytaÂłam - Chyba nie chcecie abym doniosÂła komuÂś o tym ?
PokrĂŞcili przeczÂąco gÂłowami. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ
- W takim razie wiem co moÂżecie zrobiĂŚ...pomóc mi w treningu...Wy mi pomoÂżecie a ja o niczym nikomu nie powiem....dobry ukÂład nieprawdaÂż ? - spytaÂłam z uÂśmiechem - W takim razie widzĂŞ Was jutro od rana na polu treningowym nr. 3 ok godz.4
Po tym oddaliÂłam siĂŞ do swojego domu

DZIEN III

PrzyszÂłam o godz. 3.30 aby siĂŞ trochĂŞ porozciÂągaĂŚ , wedÂług tego jak umiem odczytywaĂŚ godzinĂŞ przy pomocy cienia , byÂło juÂż 4.15 a dopiero wtedy zobaczyÂłam chÂłopaków zaspanych idÂących w mojÂą stronĂŞ
- SpóÂźniliÂście siĂŞ...- odparÂłam niezadowolona
- Gomen wczoraj poszliÂśmy póÂźno spaĂŚ...w takim razie co mamy robiĂŚ? - spytali
- ....ObserwowaĂŚ mnie... - powiedziaÂłam - Patrzcie uwaÂżnie czy moje ruchy sÂą dla Was spowolnione czy nie...
Popatrzyli na mnie dziwnie , jednak ja juÂż na nich nie zwaÂżaÂłam. StworzyÂłam kilka klonów i zaczĂŞliÂśmy walczyĂŚ. SpróbowaÂłam otoczyĂŚ swoje ciaÂło chakrÂą aby dla innych moje ruchy byÂły spowolnione. TrenowaÂłam do wieczora ByÂłam trochĂŞ wyczerpana , jednak dzielnie wytrwaÂłam caÂły trening. PodeszÂłam do chÂłopaków i spytaÂłam
- I co ? WidaĂŚ jak¹œ róÂżnicĂŞ? - spytaÂłam z nadziejÂą
- Niestety nie... - odparli
Niezadowolona westchnĂŞÂłam
- No nic....trzeba trenowaĂŚ dalej...jutro Was widzĂŞ o tej samej porze jutro - uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ i odeszÂłam

DZIEN IV-V
Tak jak poprzedniego dnia pojawiÂłam siĂŞ na polanie o 3.30 , tym razem chÂłopaki siĂŞ nie spóÂźnili . UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do nich i powiedziaÂłam
- No to to samo co wczoraj...
ZaczĂŞÂłam trenowaĂŚ otaczajÂąc swoje ciaÂło chakrÂą aby przeciwnik widziaÂł mnie w zwolnionym tempie.
Kiedy tak trenowaÂłam poczuÂłam ból. UpadÂłam na ziemiĂŞ. Obydwaj chÂłopacy podbiegli do mnie przeraÂżeni
- Minako-san....co siĂŞ staÂło? - spytali
Ja mimo trudu powiedziaÂłam
- CóÂż....to chyba...skutek uboczny....pomóÂżcie mi wstaĂŚ....- poprosiÂłam ledwo mogÂąc siĂŞ ruszyĂŚ
Obydwaj mi pomogli , mimo moich protestów zaprowadzili mnie do szpitala. Tam lekarz mi powiedziaÂł , Âże otoczenie ciaÂła chakrÂą ma doœÌ bolesne skutki dla organizmu. PowiedziaÂł , ¿ê muszĂŞ odpocz¹Ì z jeden dzieĂą abym mogÂła wróciĂŚ do treningu , jednak powiedziaÂł , Âże ten trening ma byĂŚ spokojny i nie na si³ê robiony. PosÂłuchaÂłam lekarza i zostaÂłam na jeden dzieĂą w szpitalu

DZIEN VI
Kiedy tego dnia przyszÂłam na polanĂŞ o dziwo chÂłopcy juÂż byli tam i czekali. Nie pytaÂłam siĂŞ co robiÂą tak wczeÂśnie rano tutaj ale od razu przeszÂłam do treningu. Na poczÂątku nei byÂło widaĂŚ efektów jak mówili chÂłopcy , jednak ok poÂłudnia mówili , Âże dla nich stojĂŞ czasami w miejscu. Zadowolona z tego faktu , choĂŚ nadal zmĂŞczona powiedziaÂłam im , Âże jeszcze z ddwa dni potrenuje i zobaczymy efekty mojej pracy.

DZIEN VII-VIII

Tak samo jak kaÂżdego dnia , przychodziÂłam z obydwoma boyami ( ) na polanĂŞ i od rana do wieczora ĂŚwiczyÂłam. Mimo , Âże trening byÂł strasznie wyczerpujÂący podobno byÂło widaĂŚ efekty. SÂłyszÂąc te sÂłowa nie przestawaÂłam otaczaĂŚ swojego ciaÂła chakrÂą i walczyĂŚ z klonami. Pod koniec 8 dnia powiedziaÂłam wyczerpana do chÂłopaków
- No dobra...jutro zobaczymy koĂącowy efekt mojej nauki....- odparÂłam ze zmĂŞczonym uÂśmiechem

DZIEN IX
Ostatniego dnia treningu zaproponowaÂłam moim kolegom walkĂŞ. Co prawda na poczÂątku niej byli bardzo zahartowani , jednak juÂż w jej Âśrodku padali z nóg. Moja szybkoœÌ dla nich byÂła bardzo wolna , jednak ja poruszaÂłam siĂŞ w normalnym dla mnie tempem. Po walce powiedziaÂłam do nich
- Dzieki ch³opaki za pomoc - i chcia³am odejœÌ jednak Ci mnie zatrzymali i dodali
- MoÂżesz nas teÂż tego nauczyĂŚ Minako-san ?
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ i powiedziaÂłam
- OczywiÂście , ale kiedy indziej ....na razie

KONIEC :3

Zaliczam M.K
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Kokuangyou no Jutsu

DZIEN I

SiedzÂąc sobie w domu postanowiÂłam siĂŞ w koĂącu nauczyĂŚ jakiegoÂś genjutsu. ZnaÂłam juÂż Kyouten Chiten , jednak sÂądziÂłam , Âże to nie wystarczy .RuszyÂłam do biblioteki , gdzie zaczĂŞÂłam szukaĂŚ informacji na temat genjutsu. ZnalazÂłam jedno Kokuangyou no Jutsu , polegaÂło ono na tym , Âże tworzy wokóÂł przeciwnika bezkresnÂą ciemnoœÌ. MoÂżna wtedy uderzaĂŚ go niemal bez koĂąca, a on widzi jedynie srebrne rozbÂłyski podczas ciosów. Bardzo ciĂŞÂżko siĂŞ z tego uwolniĂŚ i Âłatwo w nie zÂłapaĂŚ - przeciwnik musi staĂŚ przed nami, a to wystarczy. Bardzo mi siĂŞ spodobaÂła ta technika i postanowiÂłam siĂŞ jej nauczyĂŚ.

DZIEN II

WiedziaÂłam , Âże nie mogÂłam siĂŞ uczyĂŚ tego genjutsu sama. PotrzebowaÂłam czyjeÂś pomocy. PoprosiÂłam o to mojego senseia z Akademi który byÂł mistrzem w genjutsu. PrzedstawiÂłam mu swój problem a ten odparÂł , Âże mi pomoÂże , choĂŚ dodaÂł , Âże nie bĂŞdzie Âłatwo. PoszliÂśmy na polanĂŞ treningowÂą gdzie sensei mi wszystko wytÂłumaczyÂł i rozpoczĂŞliÂśmy trening.CóÂż nie byÂło Âłatwo na poczÂątku. WedÂług senseia nic mi nie wychodziÂło i on nadal widziaÂł mnie doskonale. CwiczyÂłam caÂły dzieĂą jednak bez skutku. Senseia westchn¹³ i powiedziaÂł , Âże przeĂŚwiczymy to wszystko nastĂŞpnego dnia

DZIEN III

PrzyszÂłam na polanĂŞ o umówionej godzinie , senseia juÂż na mnie czekaÂł. Nie czekajÂąc dÂłuÂżej rozpoczĂŞÂłam trening. Pomimo wielu staraniach nie wychodziÂło mi genjutsu , jednak czuÂłam sie coraz gorzej. Nauka genjutsu niezbyt dobrze na mnie wpÂływa.Sensei widzÂąc to postanowiÂł przerwaĂŚ trening i zaprowadziÂł mnie do szpitala. Tak jak myÂślaÂłam nauka genjutsu Âźle wpÂływa na moje zdrowie. Kazali mi przesiedzieĂŚ dwa dni w szpitalu abym doszÂła do siebie jednak zakazali mi siĂŞ uczyĂŚ genjutsu. Na poczÂątku byÂłam wÂściekÂła jednak....reguÂły sÂą po to by je ÂłamaĂŚ

DZIEN IV-V

ObiecaÂłam senseiowi , Âże przesiedzĂŞ te dwa dni w szpitalu i nigdzie nie bĂŞdĂŞ wychodziĂŚ. Jako , Âże speÂłniam obietnicĂŞ , moja zaplanowana ucieczka z tego miejsca siĂŞ nie powiodÂła i myÂślaÂłam nad tym jakby tutaj szybciej sie nauczyĂŚ tego genjutsu i jak namówiĂŚ senseia aby nadal mnie uczyÂł

DZIEN VI

WyszÂłam ze szpitala ze szerokim uÂśmiechem. Nigdy nie lubiÂłam szpitali , szczególnie przez ten zapach i nie miÂłe wspomnienia. PoszÂłam do domu senseia i przez bite 1.5 h próbowaÂłam Go namówiĂŚ aby dalej mi pomagaÂł w treningu. Kiedy w koĂącu mi siĂŞ udaÂło poszliÂśmy na polanĂŞ i znowu zaczĂŞliÂśmy trening. Na poczÂątku zdrowie nadal mi nie dopisywaÂło , jednak potem zaczĂŞÂłam widzieĂŚ rezultaty treningu. Sensei mówiÂł , zĂŞ widzi Âświat coraz w ciemniejszych barwach. PostanowiÂłam jeszcze poĂŚwiczyĂŚ aÂż naucze siĂŞ tego do perfekcji

DZIEN VI-X

Przez te 4 dni ostro Ìwiczy³am naukê genjutsu. Zdarzy³o siê 3 razy , ¿e podczas treningu zemdla³am. Jednak by³o to tylko chwilowa niedyspozycja. Potem od razu wraca³am do treningu. Uda³o mi siê opanowaÌ genjutsu jednak sensei powiedzia³ , ¿ê jeszcze jutro mam siê tutaj z nim spotkaÌ aby wszystko dopracowaÌ

DZIEN XI

PrzyszÂłam na polanĂŞ i zobaczyÂłam senseia z peÂłnym uzbrojeniem. ZaproponowaÂł mi walkĂŞ , abym teÂż potrenowaÂła wykonywania genjutsu podczas walki. CóÂż walka z Jouninem nie byÂła prosta , jednak po kilku ciosach zadanych przez senseia na mnie udaÂło mi siĂŞ chwyciĂŚ Go w genjutsu. ZadaÂłam mu po tym równieÂż parĂŞ ciosów a potem zlikwidowaÂłam genjutsu ciemnoÂści . Sensei byÂł ze mnie dumny i powiedziaÂł , Âże na przyszÂłoœÌ jeÂśli bĂŞdĂŞ miaÂła problemy jeszcze z genjutsu mam siĂŞ do Niego zgÂłaszaĂŚ

Opisz jeszcze z 1/4 A4. Niezaliczone.

Poprawka po dÂłuuuugim czasie

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Kokuangyou no Jutsu

DZIEN I

SiedzÂąc sobie w domu postanowiÂłam siĂŞ w koĂącu nauczyĂŚ jakiegoÂś genjutsu. ZnaÂłam juÂż Kyouten Chiten , jednak sÂądziÂłam , Âże to nie wystarczy .RuszyÂłam do biblioteki , gdzie zaczĂŞÂłam szukaĂŚ informacji na temat genjutsu. ZnalazÂłam jedno Kokuangyou no Jutsu , polegaÂło ono na tym , Âże tworzy wokóÂł przeciwnika bezkresnÂą ciemnoœÌ. MoÂżna wtedy uderzaĂŚ go niemal bez koĂąca, a on widzi jedynie srebrne rozbÂłyski podczas ciosów. Bardzo ciĂŞÂżko siĂŞ z tego uwolniĂŚ i Âłatwo w nie zÂłapaĂŚ - przeciwnik musi staĂŚ przed nami, a to wystarczy. Bardzo mi siĂŞ spodobaÂła ta technika i postanowiÂłam siĂŞ jej nauczyĂŚ.

DZIEN II

WiedziaÂłam , Âże nie mogÂłam siĂŞ uczyĂŚ tego genjutsu sama. PotrzebowaÂłam czyjeÂś pomocy. PoprosiÂłam o to mojego senseia z Akademi który byÂł mistrzem w genjutsu. PrzedstawiÂłam mu swój problem a ten odparÂł , Âże mi pomoÂże , choĂŚ dodaÂł , Âże nie bĂŞdzie Âłatwo. PoszliÂśmy na polanĂŞ treningowÂą gdzie sensei mi wszystko wytÂłumaczyÂł i rozpoczĂŞliÂśmy trening.CóÂż nie byÂło Âłatwo na poczÂątku. WedÂług senseia nic mi nie wychodziÂło i on nadal widziaÂł mnie doskonale. CwiczyÂłam caÂły dzieĂą jednak bez skutku. Senseia westchn¹³ i powiedziaÂł , Âże przeĂŚwiczymy to wszystko nastĂŞpnego dnia

DZIEN III

PrzyszÂłam na polanĂŞ o umówionej godzinie , senseia juÂż na mnie czekaÂł. Nie czekajÂąc dÂłuÂżej rozpoczĂŞÂłam trening. Pomimo wielu staraniach nie wychodziÂło mi genjutsu , jednak czuÂłam sie coraz gorzej. Nauka genjutsu niezbyt dobrze na mnie wpÂływa.Sensei widzÂąc to postanowiÂł przerwaĂŚ trening i zaprowadziÂł mnie do szpitala. Tak jak myÂślaÂłam nauka genjutsu Âźle wpÂływa na moje zdrowie. Kazali mi przesiedzieĂŚ dwa dni w szpitalu abym doszÂła do siebie jednak zakazali mi siĂŞ uczyĂŚ genjutsu. Na poczÂątku byÂłam wÂściekÂła jednak....reguÂły sÂą po to by je ÂłamaĂŚ

DZIEN IV-V

ObiecaÂłam senseiowi , Âże przesiedzĂŞ te dwa dni w szpitalu i nigdzie nie bĂŞdĂŞ wychodziĂŚ. Jako , Âże speÂłniam obietnicĂŞ , moja zaplanowana ucieczka z tego miejsca siĂŞ nie powiodÂła i myÂślaÂłam nad tym jakby tutaj szybciej sie nauczyĂŚ tego genjutsu i jak namówiĂŚ senseia aby nadal mnie uczyÂł

DZIEN VI

WyszÂłam ze szpitala ze szerokim uÂśmiechem. Nigdy nie lubiÂłam szpitali , szczególnie przez ten zapach i nie miÂłe wspomnienia. PoszÂłam do domu senseia i przez bite 1.5 h próbowaÂłam Go namówiĂŚ aby dalej mi pomagaÂł w treningu. Kiedy w koĂącu mi siĂŞ udaÂło poszliÂśmy na polanĂŞ i znowu zaczĂŞliÂśmy trening. Na poczÂątku zdrowie nadal mi nie dopisywaÂło , jednak potem zaczĂŞÂłam widzieĂŚ rezultaty treningu. Sensei mówiÂł , zĂŞ widzi Âświat coraz w ciemniejszych barwach. PostanowiÂłam jeszcze poĂŚwiczyĂŚ aÂż naucze siĂŞ tego do perfekcji

DZIEN VI

Kolejne dni spĂŞdziÂłam na nauce. ByÂłam wycieĂączona , jednak uparcie brnĂŞÂłam do przodu. Nie pomagaÂły sÂłowa senseia który mówiÂł abym zaprzestaÂła treningu. Kiedy wymawiaÂł te sÂłowa ponownie rzucaÂłam w Niego genjutsu.
ZrobiliÂśmy sobie przerwĂŞ , usiedliÂśmy pod drzewem jedzÂąc lody.
- Sensei…nie ma jakiÂś wskazówek co do nauki genjutsu?
- Powiem szczerze…wybraÂłaÂś sobie silne genjutsu jak na poczÂątek…genjutsu ma to do siebie , Âże wpÂływasz na umysÂł przeciwnika…wiĂŞcej Ci nie powiem
WziĂŞÂłam sÂłowa senseia pod uwagĂŞ. PostanowiÂłam tego dnia bardziej skoncentrowaĂŚ siĂŞ na „wnikaniem” do umysÂłu przeciwnika. Medytacja…
Przez kilka dobrych godzin spróbowaÂłam oczyÂściĂŚ umysÂł….i moÂże zgadn¹Ì o czym myÂśli przeciwnik….
- To nie o to chodzi… - odparÂł sensei- Chakra…i rozproszenie jak z Kai...dosyĂŚ na dzisiaj…pomyÂśl o tym w domu

DZIEN VII

SÂłowa senseia wpÂłynĂŞÂły na mój sen…nie mogÂłam zasn¹Ì…jednak uÂświadomiÂłam sobie jednÂą rzecz…
PrzyszÂłam na polanĂŞ i zaczekaÂłam na senseia. Kiedy w koĂącu przyszedÂł nie czekaÂłam dÂługo , spróbowaÂłam wypuÂściĂŚ chakrĂŞ aby wnikn¹Ì do gÂłowy senseia i stworzyĂŚ genjutsu..
Sensei siê uœmiechn¹³
- Bardzo dobrze….zrozumiaÂłaÂś o co chodzi…próbuj dalej
CwiczyliÂśmy tak do wieczora….zmĂŞczona padÂłam na ziemiĂŞ

DZIEN VIII

Obudzi³¹m siĂŞ i bez sÂłowa zabraÂłam siĂŞ do treningu. SzÂło mi coraz lepiej aÂż pod wieczór…udaÂło mi siĂŞ…sensei wpadÂł w ciemnoœÌ…uÂśmiechn¹³ siĂŞ i odparÂł
- Dobrze…jeszcze raz
StworzyÂłam genjutsu jeszcze z 3 razy…zaproponowaÂł abym jeszcze nastĂŞpnego dnia do Niego przyszÂła. UÂśmiechniĂŞta siĂŞ zgodziÂłam i pognaÂłam do domu aby odpocz¹Ì

DZIEN IX

PrzyszÂłam na polanĂŞ i zobaczyÂłam senseia z peÂłnym uzbrojeniem. ZaproponowaÂł mi walkĂŞ , abym teÂż potrenowaÂła wykonywania genjutsu podczas walki. CóÂż walka z Jouninem nie byÂła prosta , jednak po kilku ciosach zadanych przez senseia na mnie udaÂło mi siĂŞ chwyciĂŚ Go w genjutsu. ZadaÂłam mu po tym równieÂż parĂŞ ciosów a potem zlikwidowaÂłam genjutsu ciemnoÂści . Sensei byÂł ze mnie dumny i powiedziaÂł , Âże na przyszÂłoœÌ jeÂśli bĂŞdĂŞ miaÂła problemy jeszcze z genjutsu mam siĂŞ do Niego zgÂłaszaĂŚ

Dobra Mincia, Zaliczam . DuÂżo odstĂŞpów trochĂŞ, ale niech bĂŞdzie.
Gaarnek.
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ:
Naosute No Jutsu - Technika ta zatrzymuje krwawienia , leczy g³êbokie rany i z³amane koœci.

koszt 200
Ranga : C

DZIEN I
SiedziaÂłam sobie na parapecie parapecie rozmyÂślaÂłam nad swoimi technikami.
~ Katon to moja mocna strona…taijutsu i walka mieczem oraz kosÂą…znam 2 genjutsu…przydaÂłoby siĂŞ cos medycznego. medycznego koĂącu ostatnio jak byÂłam ranna pomógÂł mi Raiju …a ja nie chce korzystaĂŚ z Jego pomocy…przynajmniej nie tak czĂŞsto…moÂże pójœÌ do jakiegoÂś medycznego Ninja?
Nina tym postanowieniem zaÂłoÂżyÂłam buty i ruszyÂłam w stronĂŞ szpitala. Gdy tam dotarÂłam poprosiÂłam o konsultacje z jakimÂś medyk-ninja
PowiedziaÂłam mu o swoim problemie ten odparÂł , Âże weÂźmie mnie na praktyki.
Da³ mi ksi¹¿kê medycznych jutsu jutru odpar³ , ¿e mam j¹ przejrzeÌ i jutro przyjœÌ zacz¹Ì naukê wybranego jutsu
WróciÂłam do domu i zaczĂŞÂłam przeglÂądaĂŚ ksi¹¿kĂŞ. Nie potrzebowaÂłam jakiegoÂś super silnego jutsu , wystarczyÂło coÂś prostego. Kiedy znalazÂłam w koĂącu technikĂŞ , zadowolona zamknĂŞÂłam ksi¹¿kĂŞ i poszÂłam odpocz¹Ì

DZIEN II
WróciÂłam do szpitala. OpowiedziaÂłam mojemu nauczycielowi czego chce siĂŞ nauczyĂŚ. Ten mi na poczÂątku poleciÂł
- Na poczÂątku musisz wyzwoliĂŚ z siebie chakrĂŞ…chakra ma doœÌ waÂżny wpÂływ na nasze zranienia…jednak nie moÂżna jej wyzwoliĂŚ za duÂżo ani za maÂło…na razie abyÂś nie zabiÂła naszych pacjentów…bĂŞdziesz ĂŚwiczyĂŚ na …- weszliÂśmy do pomieszczenia a na stoliku leÂżaÂła – Rybie….
SpojrzaÂłam na Niego zdziwiona , jednak ten nic nie dodaÂł i poszedÂł
Ryba byÂła ranna….westchnĂŞÂłam zakasaÂłam rĂŞkawy i zabraÂłam siĂŞ do roboty. OczywiÂście na poczÂątku nie mogÂłam wcale wyzwoliĂŚ z siebie chakry na zewnÂątrz. Za drugim razem zabiÂłam rybĂŞ ==. ZobaczyÂłam , Âże w koszu który staÂł obok byÂło peÂłno rannych ryb. WziĂŞÂłam wiĂŞc nastĂŞpnÂą i dalej próbowaÂłam coÂś zdziaÂłaĂŚ.
Wieczorem podliczyÂłam liczbĂŞ zabitych…. Równo 12 ==. Niezadowolona wróci³¹m do domu , przy okazji poodychaĂŚ ÂświeÂżym powietrzem

DZIEN III
WróciÂłam do szpitala z zatyczkÂą do nosa…ten zapach ryb byÂł nie do zniesienia. WziĂŞÂłam rybĂŞ i zaczĂŞÂłam jÂą leczyĂŚ. Po kilku godzinach mĂŞczÂącej pracy zauwaÂży³¹m , Âże chakra zaczyna powoli wychodziĂŚ z moich dÂłoni. Uradowana zdekoncentrowaÂłam siĂŞ i ryba poszÂła do krainy wiecznych Âłowów. Jednak nie zrezygnowana tym faktem ĂŚwiczyÂłam dalej. Wieczorem potrafiÂłam wyzwoliĂŚ z siebie leczniczÂą chakrĂŞ…teraz pozostaÂło tylko leczenie

DZIEN IV
Rankiem w podskokach przybiegÂłam do szpitala. PoÂłoÂżyÂłam rybĂŞ na stole operacyjnym ( ) i zaczĂŞÂłam operacje. Kilka godzin treningu jednak poszÂło na marne…ani trochĂŞ nie wyleczyÂłam rany na rybie. UsiadÂłam na ziemi aby odpocz¹Ì. Gapi³¹m siĂŞ na tÂą rybĂŞ . Nie mogÂłam nic wymyÂśleĂŚ aby przyspieszyĂŚ leczenie. PostanowiÂłam , siĂŞ bardziej skupiĂŚ. WróciÂłam do leczenia. Po kilku godzinach zaczĂŞÂłam zauwaÂżaĂŚ , Âże rana poczê³¹ siĂŞ goiĂŚ. Zadowolona z tego faktu ĂŚwiczyÂłam dalej aÂż w koĂącu udaÂło mi siĂŞ uleczyĂŚ rybĂŞ która wpadÂła z pluskiem do wody. Do wieczora ĂŚwiczyÂłam na innych rybach. Kiedy doszÂłam do perfekcji zmĂŞczona wróciÂłam do domu

DZIEN V- VIII
Przez te dni uczyÂłam siĂŞ pod pilnym okiem lekarza leczyĂŚ rany ludzi. Ta technika nie byÂła za silnÂą do leczenia , dlatego trafiaÂły mi siĂŞ maÂło powaÂżne przypadki.
- Medyczne jutsu sÂą bardzo chakro chÂłonne – powiedziaÂł mi lekarz – UÂżywaj tej techniki z rozwagÂą podczas walki…nawet jeÂśli to prosta technika…zabiera duÂżo chakry – dodaÂł kiedy pytaÂłam Go jeszcze o rady dotyczÂące leczenia
Po tych kilku dniach w koĂącu udaÂło mi siĂŞ nauczyĂŚ leczyĂŚ innych jak i siebie prostÂą a przydatnÂą technikÂą

//ÂŁadnie Zaliczone....Szimu//

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Okami no jutsu

Jest to technika dziĂŞki której mogĂŞ zmieniĂŚ siĂŞ w wilka ( to tak w skrócie )
DZIEN I
Jak kaÂżdego ranka , wykonywaÂłam porannÂą toaletĂŞ , ubieraÂłam siĂŞ trochĂŞ na roboczo i ruszaÂłam do zagrody wilków gdzie pomagaÂłam karmiĂŚ , zwierzaki pewnemu przemiÂłemu staruszkowi. Kiedy w koĂącu dotarÂłam , wziĂŞÂłam wiadra z miĂŞsem i ruszyÂłam do zagrody. Wilki nie byÂły groÂźne....przynajmniej nie dla obcych. WeszÂłam do zagrody i zaczĂŞÂłam karmiĂŚ zwierzaki. Po chwili do mnie podeszÂła biaÂła wilczyca . ByÂła kochanym zwierzĂŞciem. ZaczĂŞÂłam siĂŞ z niÂą bawiĂŚ do chwili aÂż do zagrody podszedÂł mój "pracodawca"
- Coraz lepiej siĂŞ dogadujecie - odparÂł
- Tak ...jej rana coraz lepiej siĂŞ goi - dodaÂłam patrzÂąc na jej ranĂŞ na Âłapie
WstaÂłam i zamknĂŞÂłam zagrodĂŞ patrzÂąc na wilki - Wilki to piĂŞkne zwierzĂŞta
- O tak....sÂą bardzo dobrymi drapieÂżnikami , równieÂż szybko mogÂą wywĂŞszyĂŚ ofiarĂŞ i sÂą oczywiÂście bardzo szybkie....il bym daÂł aby móc siĂŞ zmieniĂŚ w tego zwierzaka....no nic...wracam do pracy , do zobaczenia Minako
Nie odpowiedziaÂłam mu poniewaÂż mój umysÂł zaplÂątaÂł siĂŞ w jednÂą myÂśl " A moÂże....jednak da siĂŞ zmieniĂŚ siebie w wilka?" SpojrzaÂłam w oczy biaÂłej wilczycy a w nich widziaÂłam jednÂą odpowiedÂź...." Tak" UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do siebie i ruszyÂłam przed siebie a dokÂładniej do biblioteki. Bibliotekarka od razu zapytaÂła czego potrzebuje tym razem. ByÂłam jej staÂłym goÂściem , kobieta byÂła bardzo mÂądrym shinnobi . Niestety na pewnej misji miaÂła wypadek przez co nie mogÂła juÂż byĂŚ shinnobi i tak zostaÂła bibliotekarkÂą.
OpowiedziaÂłam jej o swoim problemie a ona pokiwaÂła ze zrozumieniem gÂłowÂą i zniknĂŞÂła za regaÂłami ksi¹¿ek. Po chwili wróciÂła z grubÂą ksi¹¿kÂą
- Tu powinnaœ odnaleŸÌ coœ co Ci sie przyda....przy okazji , ³adn¹ technikê sobie wymyœli³aœ - doda³a
KiwnĂŞÂłam z uÂśmiechem na podziĂŞkowanie i ruszyÂłam z ksiĂŞgÂą do domu. PrzeglÂądaÂłam jÂą caÂły dzieĂą. Dopiero pod wieczór znalazÂłam potrzebne informacje . Trzeba byÂło tak silnie wprawiĂŚ w ruch chakrĂŞ aby zmieniĂŚ swojÂą postaĂŚ w to co sobie stworzyÂłam w gÂłowie. Do czasu aÂż nie wziĂŞÂło mnie zmĂŞczenie , rozmyÂślaÂłam nad minusami tej techniki. Na pewno nie bĂŞdĂŞ mogÂła wykonywaĂŚ Âżadnych jutsu....a co jeÂśli podczas nauki nie bĂŞdĂŞ mogÂła wróciĂŚ do swojej postaci ?

DZIEN II
PostanowiÂłam, aby nie straszyĂŚ ludzi jakbym miaÂła zmieniĂŚ siĂŞ nagle w wilka , Âże trening przejdĂŞ w lesie z dala od ludzi. Kiedy znalazÂłam sobie odpowiednie miejsce , zaczĂŞÂłam od razu trenowaĂŚ. Na poczÂątku nie byÂło Âłatwo. Nawet na chwilĂŞ nie mogÂłam poruszyĂŚ chakrÂą. ByÂło gorzej, gdy próbowaÂłam to zrobiĂŚ bez uspokojenia umysÂłu. CzuÂłam wtedy ból w caÂłym ciele. Pod koniec dnia byÂłam wyczerpana. CzuÂłam jakby moje miĂŞÂśnie krzyczaÂły z bólu a brak chakry chabry tym nie pomagaÂł. UsiadÂłam sobie na ziemi pod drzewem aby odpocz¹Ì na chwilĂŞ. PiÂłam powoli wodĂŞ patrzÂąc w niebo. Po chwili odpoczynku wróciÂłam do treningu , jednak nie przyniosÂło to widocznego skutku , oprócz tego , Âże czuÂłam jakby mi wbijano w ciaÂło tysiÂące igieÂł. ZastanawiaÂłam siĂŞ jak wprawiĂŚ chakrĂŞ w ruch. Po chwili wyjĂŞÂłam butelkĂŞ nowej wody i zaczĂŞÂłam siĂŞ niÂą bawiĂŚ. Prawie peÂłna butelka wody , miaÂła trudnoÂści w poruszaniu siĂŞ w naczyniu. Po chwili upiÂłam kilka Âłyków i po raz kolejny zaczĂŞÂłam siĂŞ bawiĂŚ. Tym razem woda mogÂła poruszaĂŚ siĂŞ z jednego koĂąca naczynia na drugi. DaÂło mi to do myÂślenia….a jeÂśli ta woda to moja chakra? MoÂże gdyby upuÂściÂło siĂŞ trochĂŞ chakry chabry moich punktów chakry ….zostaÂłoby tyle miejsca na jej ruch ile potrzebuje. MyÂślaÂłam nad tym do wieczora , w koĂącu postanowiÂłam , Âże nie zaszkodzi sprawdziĂŚ tej teorii nastĂŞpnego dnia

DZIEN III
WróciÂłam do lasu i od razu rozpoczĂŞÂłam swój ciĂŞÂżki trening. OczyÂściÂłam umysÂł ze zbĂŞdnych myÂśli które dotychczas mi zaprzÂątaÂły gÂłowĂŞ . NastĂŞpnie zaÂś wypuÂściÂłam chakrĂŞ z ciaÂła co nie byÂło dla mnie problemem zwaÂżajÂąc na to , Âże kilkakrotnie podczas nauki jutsu musiaÂłam to robiĂŚ. Teraz zaÂś….musia³¹m siĂŞ jeszcze mocniej skupiĂŚ. WyobraziÂłam sobie swojÂą chakrĂŞ…niczym woda w rurze którÂą sÂą moje punkty chakry. Teraz spróbowaÂłam niÂą poruszyĂŚ…reagujÂąc swoim ciaÂłem i umysÂłem….
Przez kilka minut nadal trwaÂłam w bez ruchu aÂż nagle poczuÂłam jak pÂłyn rusza siĂŞ o kilka milimetrów do przodu…w tym momencie wykrzyknĂŞÂłam uradowana…
- Yatta!!! – a nastĂŞpnie padÂłam na ziemiĂŞ z bólu który nagle mnie dopadÂł
Zapewne staÂło siĂŞ to z braku skupienia i chakra jakby zastygÂła.
- Iteeee! Nie mogĂŞ wiĂŞcej tak robiĂŚ… - odparÂłam – A moÂże….to dlatego ten ból , Âże nie wymyÂśliÂłam w co mam siĂŞ zmieniĂŚ? – dodaÂłam w myÂślach – No nic…trzeba jeszcze raz – wstaÂłam i zaczĂŞÂłam siĂŞ ponownie skupiaĂŚ
SzÂło mi to strasznie mozolnie…nawet bardzo….pod koniec dnia wyczerpana padÂłam na ziemiĂŞ i otarÂłam dÂłoniÂą spocone czoÂło…w tym momencie poczuÂłam ostry ból na czole. DotknĂŞÂłam miejsce rĂŞkÂą i zobaczyÂłam krew a przy okazji…ostre pazury…nawet nie zauwaÂżyÂłam , Âże udaÂło mi siĂŞ trochĂŞ zmieniĂŚ wyglÂąd . Zadowolona z tego powodu ponownie padÂłam na ziemiĂŞ tym razem zasypiajÂąc

DZIEN IV
WstaÂłam wczeÂśnie…przed Âświtem , jednak byÂłam wypoczĂŞta, SpojrzaÂłam na swoje rĂŞce , na caÂłe szczĂŞÂście powróciÂły do normalnego stanu. ZjadÂłam Âśniadanie i wróciÂłam do treningu. Po raz kolejny skupiÂłam swojÂą uwagĂŞ i na chakrze i na wilku. Ruch chakry juÂż nie sprawiaÂł mi aÂż takiego bólu jak poprzednio , moÂżna by raczej powiedzieĂŚ , Âże ÂłaskotaÂło mnie to , jednak nie daÂłam siĂŞ sprowokowaĂŚ do tego aby przerywaĂŚ swoje skupienie na tak niepotrzebnÂą sprawĂŞ. Nagle poczuÂłam nowy „dotyk” mrowienie na ciele. Nie przerywaÂłam tego majÂąc nadzieje , Âże w koĂącu mi siĂŞ udaÂło. TrwaÂło to kilka sekund. Potem poczuÂłam , Âże moje nogi nie wytrzymujÂą i upadam na ziemiĂŞ…na cztery Âłapy…
OtworzyÂłam oczy….to byÂło niesamowite…widziaÂłam wszystko w czarno-biaÂłych barwach…kaÂżdy szelest byÂł dla mnie rozpoznawalny , mój wzrok siĂŞ polepszyÂł a zapach….nigdy nie pomyÂślaÂłam , Âże mogĂŞ tak czuĂŚ zapachy. PodeszÂłam a raczej podbiegÂłam do strumyka w zawrotnym tempie , chciaÂłam wiedzieĂŚ co mi siĂŞ staÂło. Kiedy doszÂłam do niego spojrzaÂłam w odbicie…i zobaczyÂłam biaÂłego wilka…odskoczyÂłam przeraÂżona , to samo zrobiÂł biaÂły wilk w odbiciu
~ U-udaÂło mi siĂŞ…zaraz…ale…jak mam teraz wróciĂŚ do swojej postaci ~ pomyÂślaÂłam a z mojego „ pyska” wydobyÂło siĂŞ ciche skomlenie

DZIEN V-IX
W sumie ,przez caÂłe te dwa dni staraÂłam siĂŞ wróciĂŚ do swojej postaci majÂąc nadzieje , Âże robiÂąc to samo co przy zamianie wrócĂŞ do swojego ciaÂła. Jednak te dwa dni nie poszÂły na marne , nauczyÂłam siĂŞ choĂŚ trochĂŞ umiejĂŞtnoÂści które otrzymaÂłam , polowaÂłam na zwierzynĂŞ oraz tropiÂłam jÂą , korzystaÂłam ze swoich nowych uzbrojeĂą do ataku. Krótko mówiÂąc nauczyÂłam siĂŞ doœÌ…jednak nadal pozostawaÂł problem…nie mogÂłam wróciĂŚ do swojej postaci

DZIEN X
ByÂło mi Âźle…nawet bardzo , dowiedziaÂłam siĂŞ równieÂż , Âże zbyt dÂługo pozostanie w ciele wilka , Âźle wpÂływa na moje zdrowie. Aktualnie leÂżaÂłam sobie pod drzewem i odpoczywaÂłam. Po chwili jednak wstaÂłam otrzepaÂłam siĂŞ z piachu i usiadÂłam na ziemi. MusiaÂł byĂŚ to naprawdĂŞ dziwny widok. Wilk z zamkniĂŞtymi oczami nie zwaÂżajÂący na otoczenie siedzi w skupieniu. Ja zaÂś myÂślaÂłam nad chakrÂą i nad swojÂą postaciÂą. MijaÂło kilka godzin…dÂługich mĂŞczÂących godzin…
W koĂącu…poczuÂłam mrowienie….odczekaÂłam to majÂąc nadzieje w koĂącu na sukces…nareszcie….otworzyÂłam oczy kiedy nieprzyjemne uczucie zniknĂŞÂło . ZaczĂŞÂłam szybko oglÂądaĂŚ swoje ciaÂło i zobaczyÂłam , Âże zostaÂło mi tylko pazury ale wiedziaÂłam , Âże to zniknie nastĂŞpnego dnia , ucieszona tym , Âże wróciÂłam do swojej postaci ruszyÂłam do domu

DZIEN XI-XIII
Przez te dni dopracowywaÂłam swojÂą technikĂŞ. Coraz szybciej udawaÂła mi siĂŞ zmiana w wilka i na odwrót w czÂłowieka. DoskonaliÂłam swoje umiejĂŞtnoÂści jako wilk bĂŞdÂąc pod tamtÂą postaciÂą , z dwa razy stoczyÂłam walki z lisem ( ) oraz krótkÂą sprzeczkĂŞ z niedÂźwiedziem . ByÂłam zadowolona z siebie , Âże opanowaÂłam tÂą technikĂŞ

//Zaliczone Âładnie....Szimu//
(Huta ostatni raz twój kolor).

Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Chuessei Birbirin
PoczÂątek
Kiedy zdaÂłam na rangĂŞ Jounina miaÂłam trochĂŞ czasu aby udoskonaliĂŚ swój drugi typ chakry . ZabraÂłam kartki które sÂą czuÂłe na chakrĂŞ. SkupiÂłam siĂŞ a kartka zmieniÂła siĂŞ w popióÂł. Nie byÂło to dla mnie zaskoczeniem , wziĂŞÂłam innÂą kartkĂŞ i ponownie siĂŞ skupiÂłam , lecz tym razem kartka zamiast siĂŞ spopieliĂŚ zostaÂła zgniciona
~Ciekawe....Raiton...zastanawiam siĂŞ czy to przez Raiju nie czy ...~pomyÂślaÂłam chowajÂąc kartkĂŞ ~No to pora siĂŞ czegoÂś nauczyĂŚ...~dodaÂłam w myÂślach
Ruszy³am do biblioteki i poszuka³am jakiejœ techniki z Raiton. Nie musia³am siê uczyÌ czegoœ super trudnego jutsu , na pocz¹tek wola³am coœ prostego . W koùcu znalaz³am technikê Chussei Birbirin. Zainteresowa³o mnie to i postanowi³am siê jej nauczyÌ. Zapamiêta³am co trzeba zrobiÌ aby wykonaÌ technikê i odda³am ksi¹¿kê.
Teraz pozostaÂło mi tylko znaleŸÌ kogoÂś kto moÂże byĂŚ mojÂą " ofiarÂą" na czas treningu. W koĂącu nie mogÂłam ĂŚwiczyĂŚ na sobie. PoszÂłam do senseia i opowiedziaÂłam mu o swoim problemie a ten obiecaÂł mi pomóc choĂŚ niechĂŞtnie siĂŞ na to zgodziÂł. UmówiÂłam siĂŞ z nim na jutro rano na polanie treningowej

Nauka
PrzyszÂłam na polanĂŞ treningowÂą , sensei juÂż tam na mnie czekaÂł. ZrobiliÂśmy krótkÂą rozgrzewkĂŞ i rozpoczĂŞliÂśmy trening. PowiedziaÂł mi co i jak
- Skup chakrĂŞ w palcach a potem zmieĂą jÂą w chakrĂŞ Raiton. NastĂŞpnie dotknij jak najbliÂżej tego miejsca - pokazaÂł okolice gÂłowy - To caÂła filozofia , najtrudniej jest jednak zmieniĂŚ chakrĂŞ w impuls elektryczny . SÂądzĂŞ , Âże to zajmie Ci o wiele wiĂŞcej czasu. Dlatego zaczniemy od razu
KiwnĂŞÂłam gÂłowÂą na znak , Âże rozumiem . WykonaÂłam szybko pieczĂŞcie których nauczyÂłam siĂŞ poprzedniego dnia
- Raiton: Chussei Birbirin - szepnĂŞÂłam i wystawiÂłam dÂłoĂą przed siebie i wyzwoliÂłam ze swoich palców chakrĂŞ , kiedy spostrzegÂłam widoczna czerwonÂą poÂświatĂŞ w okolicach palców skupiÂłam siĂŞ aby wyzwoliĂŚ chakrĂŞ Raiton. Bardzo marnie mi to szÂło.
Sensei pokiwaÂł niezadowolony gÂłowÂą
- Nie skupiasz siĂŞ tak jak powinnaÂś...uczysz siĂŞ tego jakbyÂś w ogóle nie chciaÂła...trzeba coÂś z tym zrobiĂŚ...na razie jednak ĂŚwicz dalej...potem siĂŞ coÂś wymyÂśli
Tak wiĂŞc trenowaÂłam dalej z uporem maniaka. OczywiÂście jak siĂŞ moÂżna byÂło spodziewaĂŚ nie przyniosÂło temu efektów...
- Nie ĂŚwicz z uporem maniaka...jesteÂś maniakiem ? Chyba nie...widzĂŞ , Âże siĂŞ zmĂŞczyÂłaÂś... - odparÂł sensei
RzeczywiÂście , krople potu spÂływaÂły mi po twarzy a ja dyszaÂłam szybko ze zmĂŞczenia i z wyczerpania chakry.
- Na dzisiaj wystarczy...przyjdÂź tutaj jutro..popracujemy trochĂŞ nad TobÂą
Chwiejnym krokiem ruszyÂłam do swojego domu , gdzie tam padÂłam wycieĂączona na ...podÂłogĂŞ ( ha! myÂśleliÂście , Âże na ÂłóÂżko )
WróciÂłam na polanĂŞ i próbowaÂłam ponownie wyzwoliĂŚ impuls. Po kilkunastu godzinach w koĂącu mi siĂŞ udawaÂło.CzuÂłam nawet sama jak impuls dotyka mojej skóry. Podesz³¹m do senseia i dotknĂŞÂłam Jego szyji. SpróbowaÂł siĂŞ poruszyĂŚ , jednak mu siĂŞ udaÂło. PróbowaÂłam dalej , jednak nie wychodziÂło . ZmĂŞczona usiadÂłam na ziemi i zaczĂŞÂłam siĂŞ zastanawiaĂŚ co robie Âźle. UÂświadomiÂłam sobie , zĂŞ impuls musi byĂŚ wiĂŞkszy. Po raz kolejny wykonaÂłam pieczĂŞci i stworzyÂłam impuls o wiele mocniejszy niÂż wczeÂśniej. PoczuÂłam ból w palcu. Za duÂżo….bolaÂło strasznie jednak siĂŞ tym nie przejĂŞÂłam i próbowaÂłam dalej. Po kilku próbach stwierdziÂłam , Âże elektrycznoÂści jest wystarczajÂąco. PodeszÂłam do senseia i dotknĂŞÂłam Go. StwierdziÂł , zĂŞ jest trochĂŞ przymulony.PróbowaÂłam jeszcze z kilkanaÂście razy a kiedy zmĂŞczona po raz kolejny dotknĂŞÂłam Jego szyji w okolicach mózgu ten zamiast prawej rĂŞki poruszaÂł lewÂą nogÂą itd. Ucieszona tym skakaÂłam z radoÂści i zemdlaÂłam z wycieĂączenia

Nie mogĂŞ powiedzieĂŚ , Âże byÂło dobrze . . . Ortograficzne b³êdy sÂą . . . no ale wystarczajÂąco bo lubiĂŞ ludzi , którzy na poczÂątek wybierajÂą proste techniki z danego ÂżywioÂłu. . .
Zaliczam
Wi Dim
Minako chce siĂŞ nauczyĂŚ Chidori

PoczÂątek
PrzeglÂądajÂąc ksi¹¿kĂŞ, gdzie byli bardzo znani shinobi, natknĂŞÂłam siĂŞ na takie postacie jak 1,2,3,4, Hokage, 3 saninów oraz wiele innych, a takÂże postaĂŚ, Kakashiego Hatake. WiedziaÂłam, Âże znam skÂądÂś to nazwisko. ZaczĂŞÂłam czytaĂŚ o nim róÂżne ciekawostki. DowiedziaÂłam siĂŞ, Âże ma sharingana w jednym oku, które zasÂłania opaskÂą Konchy oraz, Âże stworzyÂł technikĂŞ znanÂą inaczej Chidori. ZainteresowaÂła mnie ta technika. Czemu by jej siĂŞ nie nauczyĂŚ? ZaczĂŞÂłam szukaĂŚ na temat tej techniki jakieÂś informacje
Nie byÂła to prosta technika, jednak myÂślaÂłam, Âże dam radĂŞ siĂŞ jej nauczyĂŚ zwaÂżajÂąc na fakt, Âże mam w sobie Raijuu,…chociaÂż w duszy postanowiÂłam sobie, Âże nie bĂŞdĂŞ Go prosiĂŚ o pomoc. PotrzebowaÂłam nauczyciela…dobrego nauczyciela, takiego, co zna tÂą technikĂŞ perfekcyjnie.
JuÂż tego samego dnia spakowaÂłam potrzebne rzeczy i ruszyÂłam do Konohy. Po 2 dniach wĂŞdrówki w koĂącu dotarÂłam do swojego celu. ZaczĂŞÂłam poszukiwaĂŚ mojego nowego nauczyciela. ZnalazÂłam Go na jakimÂś wzgórzu czytajÂącego „Come, Come, Paradise”. Nie zwróciÂł na mnie uwagi, dlatego chrzÂąknĂŞÂłam, aby na mnie spojrzaÂł. Ten wychyliÂł jedno oko znad ksi¹¿ki
- Nie jesteÂś z Konohy…raczej z Oto… - odparÂł znudzony
- Tak, jestem z Oto…ja przyszÂłam …chciaÂłabym prosiĂŚ Pana o pomoc… - powiedziaÂłam z powagÂą poprawiajÂąc torbĂŞ na ramieniu
- Hm…doshita no? – SpytaÂł ( O co chodzi?– tÂłumaczenie)
- ChciaÂłabym, aby nauczyÂł mnie Pan Chidori – odparÂłam od razu
Przez d³u¿sz¹ chwilê trwa³¹ cisza a ja czeka³am cierpliwie na odpowiedŸ. Ten w koùcu westchn¹³, zamkn¹³ oczy i odpar³
- Zgoda,…ale w takim razie zaczynajmy od zaraz.Mam niebawem misje do wykonania – dodaÂł wstajÂąc i patrzÂąc na mnie z uwagÂą przy okazji zamykajÂąc ksi¹¿kĂŞ
KiwnĂŞÂłam gÂłowÂą i ruszyÂłam za nim na teren peÂłen skaÂł

Nauka
Kiedy dotarliÂśmy na teren treningu od razu przystÂąpiÂłam do rozgrzewki. Pompki, biegi, przysiady, brzuszki. Kiedy skoĂączyÂłam spojrzaÂłam na swojego senseia z uwagÂą
- Na poczÂątek musisz wiedzieĂŚ, Âże ta technika jest trudna do wykonania. Najpierw wykonujesz oczywiÂście pieczĂŞcie – tutaj pokazaÂł mi je powoli abym je mogÂła dobrze zapamiĂŞtaĂŚ – potem wytwarzasz chakrĂŞ w postaci kuli i zmieniasz w elektryczny impuls- W jego wyciÂągniĂŞtej dÂłoni powstaÂła maÂła elektryczna kula, – aby zwiĂŞkszyĂŚ Jej si³ê musisz wzmocniĂŚ jeszcze bardziej jÂą przez dodanie chakry – kula nabraÂła wiĂŞkszego ksztaÂłtu a potem Kakashi uderzyÂł w ska³ê, która zostaÂł doœÌ solidnie rozwalona
ByÂłam pod wraÂżeniem siÂły uderzeniowej niby tak maÂłej kuli. Ten spojrzaÂł na mnie i odparÂł
- Teraz Twoja kolej, skup chakrĂŞ w dÂłoni w postaci kuli i nadaj jej Âładunek elektryczny
KiwnĂŞÂłam ze zrozumieniem gÂłowÂą. Ten zaÂś usiadÂł i zacz¹³ czytaĂŚ swojÂą ksi¹¿kĂŞ. Szybko wykonaÂłam pieczĂŞcie i spróbowaÂłam stworzyĂŚ kulĂŞ chakry chabry dÂłoni. Nie byÂło to trudne, bo uczyÂłam siĂŞ wczeÂśniej Chuusei Birbirin. Jednak, kiedy próbowaÂłam, jej nadaĂŚ impuls elektryczny, oczywiÂści mi siĂŞ nie udaÂło. WestchnĂŞÂłam ciĂŞÂżko i wykonaÂłam pieczĂŞcie, aby wyzwoliĂŚ chakrĂŞ Raiton a nastĂŞpnie stworzyÂłam kulĂŞ z chakry i nadaÂłam jej impuls. Niestety nic siĂŞ nie wydarzyÂło PróbowaÂłam tak z kilka razy w koĂącu wyczerpana padÂłam pod jak¹œ ska³¹. RĂŞka mi drÂżaÂła ze zmĂŞczenia. WestchnĂŞÂłam ciĂŞÂżko i zobaczyÂłam, Âże Kakashi siĂŞ nade mnÂą pochyla.
- Mam dla Ciebie radĂŞ…skup siĂŞ bardziej na stworzeniu kuli niÂżeli na przewodzie impulsu…kula chakry zmieni siĂŞ w impuls przy drobnym skupieniu umysÂłu na tym…- odparÂł i wróciÂł na swoje miejsce
Ja jednak by³am zbyt zmêczona, aby ponownie rozpocz¹Ì trening, zasnê³am z wyczerpania
Kiedy siĂŞ obudziÂłam byÂłam w czyimÂś ÂłóÂżku. DomyÂśliÂłam siĂŞ, Âże to Dom Kakashiego. ZnalazÂłam kartkĂŞ, Âże Jego misja rozpoczĂŞÂła siĂŞ wczeÂśniej. ZostawiÂł mi Dom pod opiekĂŞ i powiedziaÂł, Âże mam trenowaĂŚ dalej, poniewaÂż, ze mnÂą powalczy po powrocie. WestchnĂŞÂłam ciĂŞÂżko i ruszyÂłam na polanĂŞ
WykonaÂłam pieczĂŞcie i wystawiÂłam dÂłoĂą przed siebie
- Chidori – powiedziaÂłam skupiajÂąc chakrĂŞ
W jednej chwili poczuÂłam jak Ona wypÂływa, ze mnie a nastĂŞpnie poczuÂłam odrzut do tyÂłu uderzajÂąc w skaÂły. ZraniÂłam sobie mocno plecy.
~Za duÂżo chakry ~pomyÂślaÂłam wstajÂąc i próbujÂąc trenowaĂŚ dalej
Mia³am racjê, bardzo trudno by³o skupiÌ chakrê jako kulê. Najczêœciej koùczy³o siê to odrzutem, przez zbyt du¿¹ iloœÌ chakry, b¹dŸ poparzeniem rêki tym, ¿e nie stworzy³am kuli elektrycznoœci tylko swobodnie lataj¹ce pioruny.
TrenowaÂłam tak z kilkanaÂście godzin, aÂż w koĂącu nie byÂłam w stanie wykonaĂŚ pieczĂŞci. Rana na plecach dokuczaÂła a rĂŞce miaÂłam caÂłe pokrwawione i oparzone. PostanowiÂłam iœÌ do szpitala, aby mnie uleczyli. Dali mi maœÌ abym smarowaÂła niÂą przez 3 dni aÂż dÂłonie powrócÂą do zdrowia. Po 3 dniach bezczynnego siedzenia w domu, w koĂącu mogÂłam wznowiĂŚ trening. Kiedy po 10 próbach, które nie przyniosÂły skutku, uderzyÂłam w ska³ê, zobaczyÂłam przed sobÂą Seaha ( demon, który drĂŞczy Minako i zabiÂł jej brata)
- Witaj Minako…stĂŞskniÂłem siĂŞ za TobÂą…- odparÂł
Szybko wstaÂłam i spojrzaÂłam na Niego nienawistnie
- Czego chcesz?! – SyknĂŞÂłam
- Ja? SprawiĂŚ Ci ból zabijajÂąc kolejna bliskÂą Ci osobĂŞ…
Moje oczy rozszerzyÂły siĂŞ w przeraÂżeniu
~ Tano-kun ~pomyÂślaÂłam
Po chwili nie wiedzia³am, co siê ze mn¹ sta³o. Wykona³am pieczêcie i rzuci³am siê z wielk¹ kul¹ elektrycznoœci na demona. Po chwili demon znikn¹³ a ja sta³am ze znikaj¹c¹ kul¹ naprzeciwko rozwalonej ska³y
~UdaÂło mi siĂŞ? ~SpytaÂłam siĂŞ samej siebie
Zadowolona zaczĂŞÂłam skakaĂŚ z radoÂści a potem znowu stworzyÂłam pieczĂŞcie
~ No to teraz trzeba to…~nie dokoĂączyÂłam swojej myÂśli, bo z caÂłej siÂły uderzyÂłam w ska³ê ~…dopracowaĂŚ ~ dodaÂłam po chwili
Kiedy siĂŞ otrzÂąsnĂŞÂłam wstaÂła i otrzepaÂłam ciuchy z kurzu i pyÂłu.
~Czemu teraz mi siĂŞ nie udaÂło? MoÂże…wywoÂłaÂło to zobaczenie Seaha…silna nienawiœÌ nienawiœÌ mocniejsze skupienie bardziej na tym, aby Go zabiĂŚ…nie mogĂŞ rozpraszaĂŚ siĂŞ jednak innymi sprawami…~ZamyÂśliÂłam siĂŞ a potem zamknĂŞÂłam oczy
Nie sÂłyszaÂłam nic…otaczaÂła mnie cisza ja zaÂś wyobraziÂłam sobie kulĂŞ elektrycznoÂści
~Skupienie…skup siĂŞ… ~myÂślaÂłam
ZaczĂŞÂłam skÂładaĂŚ pieczĂŞcie i powiedziaÂłam
- Chidori! – Przy okazji skupiÂłam siĂŞ jak tylko mogÂłam
Pierwsze, co poczuÂłam to drganie…a potem jakby Âświergot ptaków. OtworzyÂłam oczy i zobaczyÂłam w dÂłoni ma³¹ kulĂŞ elektrycznoÂści. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do siebie i uderzyÂłam kulÂą w ska³ê. MoÂże efekt nie byÂł tak dobry jak Chidori Kakashiego, ale teÂż nie byÂł najgorszy. ByÂłam zadowolona z efektu swojej pracy
Przez nastêpny tydzieù dopracowywa³am to jutsu, oczywiœcie zdarzy³o mi siê, ¿e uderza³am w ska³ê b¹dŸ poparzy³am sobie d³où. Jednak s¹dzi³am, ¿e dopracowa³am t¹ technikê

Koniec ( pisane w 3 osobie)
Kakashi wróciÂł zmĂŞczony do wioski. Jego myÂśli byÂły zanurzone w wspomnieniach wspomnieniach Minako. ZastanawiaÂło Go czy nauczyÂła siĂŞ Chidori czy nie. Z takimi myÂślami ruszyÂł na wzgórze. Nie byÂło nikogo…rozejrzaÂł siĂŞ i krzykn¹³
- Minako! JesteÂś tu? – SpytaÂł
Gdyby siĂŞ odwróciÂł 2 sekundy póÂźniej zostaÂłby trafiony przez 2 notki wybuchowe, które potem zostaÂły zdetonowane. Kakashi szybko odsÂłoniÂł oko z sharinganem i rozejrzaÂł siĂŞ za przeciwnikiem. Po chwili na Niego ruszyÂły dwa wilki, Kakashi unikaÂł ich najlepiej jak potrafiÂł, jednak zostaÂł podrapany kilka razy. WalczÂąc z wilkami w pewnej chwili One zniknĂŞÂły a On mógÂł usÂłyszeĂŚ …Âświergot ptaków? Szybko siĂŞ odwróciÂł i zobaczyÂł Minako pikujÂącÂą na Niego z Chidorim w rĂŞku. W ostatniej chwili uskoczyÂł a Minako uderzyÂła w ZiemiĂŞ, niszczÂąc jÂą. Kiedy dym opadÂł, dziewczyna staÂła zadowolona i patrzyÂła na Niego
- Masz Âświetny refleks, Kakashi-sensei… - odparÂła podchodzÂąc do Niego
- Taaa…juÂż mam to wytrenowane – odparÂł chowajÂąc sharingana pod opaskÂą
- DziĂŞkujĂŞ… - dziewczyna mu przerwaÂła
Ten spojrzaÂł na NiÂą pytajÂąco i spytaÂł
- Za co?
– Nie zauwaÂżyÂł Pan? NauczyÂłam siĂŞ Chidori… - odparÂła

£adnie. Zaliczam. Teraz przejdê do formalnoœci czyli ile chidori mo¿esz u¿yÌ. Wiêc ta magiczna liczba to : 5!!( po 24 h masz kolejne 5). Za ³adn¹ naukê dostaniesz pochwa³ê bo ja na bonusy uczulony jestem . . .