Nauka Tayi

1.Tayuya,
2.Missing-nin,
3.2000,
4.16

1)Kai,
2)Kawarimi no Jutsu,
3)Henge no jutsu,
4)Bunshin no Jutsu,
5)Katon: Housenka no Jutsu,
6)Katon: Gokakyuu no jutsu,
7)Fuuton: Kaze No Yaiba,
8)Fuuton: Daitoppa.

Tayuya dziÂś ma zamiar nauczyĂŚ siĂŞ Kokohi no Jutsu.

DzieĂą 1.

Tayuya jak zawsze obudziÂła siĂŞ, przeciÂągajÂąc na ÂłóÂżku. PomyÂślaÂła Âże pójdzie do miasta zjeœÌ coÂś na szybko i pozwiedzaĂŚ, czy coÂś siĂŞ zmieniÂło. PodeszÂła do butki z jedzeniem, zamawiajÂąc ramen.
Gdy tak jadÂła sprzedawca mówiÂł coÂś o zmieniajÂącym siĂŞ klimacie. PóÂźniej zauwaÂżyÂła Âże gdy tylko ruszaÂła paÂłeczkami w zupie, wtem poÂłoÂżenie dodatków zmieniaÂło siĂŞ. PodsunĂŞÂło jej to pomysÂł. . .
-Wiem co bĂŞdĂŞ dzisiaj robiĂŚ!! NauczĂŞ siĂŞ genjutsu które zmienia teren!! - wykrzyknĂŞÂła z podskokiem w górĂŞ. Sprzedawca wystraszyÂł siĂŞ okrzyku dziewczyny, lecz ta poÂłoÂżyÂła tylko pieniÂądze za ramen i pobiegÂła do siebie na podwórko, aby poĂŚwiczyĂŚ technikĂŞ.

DzieĂą 2.

Aby nauczyĂŚ siĂŞ Kokohi no Jutsu, Tayuya musiaÂła przeryĂŚ trochĂŞ zwoji. MusiaÂła dowiedzieĂŚ siĂŞ jak
w ogóle rozpocz¹Ì to justu i jakie pieczĂŞcie wykonaĂŚ. SzukaÂła czytajÂąc powoli aÂż znajdzie w tekÂście coÂś na temat który jÂą interesujĂŞ. . .
-Hahaha. . . . Mam ciĂŞ!!- powiedziaÂła znajdujÂąc skrawek o tym jutsu.
PoÂłoÂżyÂła zwój na stole i uczyÂła siĂŞ pieczĂŞcie potrzebnych do Kokohi no Jutsu. Nie spodziewaÂła siĂŞ Âże zajmie jej to aÂż tyle czasu. . . Gdy patrzyÂła na zegarek szukajÂąc czegoÂś w zwojach byÂła 15.00. A , uczenie siĂŞ pieczĂŞci zajĂŞÂło 7 godzin, czyli aÂż do 22.00. WiedziaÂła Âże dziÂś juÂż nic nie jest wstanie zrobiĂŚ, wiĂŞc poszÂła do ÂłóÂżka, przespaĂŚ siĂŞ. A juÂż jutro rozpocz¹Ì robienie tej techniki.

DzieĂą 3.

Gdy tylko dziewczyna ujrzaÂła która jest godzina, natychmiast wstaÂła rozciÂągajÂąc siĂŞ i truchtem biegnÂąc do kuchni. ZjadÂła bardzo poÂżywne Âśniadanie, po czym wyszÂła na podwórko w celu uczenia siĂŞ Kokohi no Jutsu. Ale najpierw usiadÂła pod swoim ulubionym drzewem do medytacji i przypominaÂła sobie wszystkie pieczĂŞcie. Po przypomnieniu sobie wszystkiego, wstaÂła spod drzewa wychodzÂąc na sÂłoĂące i próbujÂąc wykonaĂŚ technikĂŞ. A wiĂŞc robi. . . . Robi Bunshin no Jutsu, aby móc na kimÂś poĂŚwiczyĂŚ. Koncentruje siĂŞ na trawie, aby w genjutsu zaczĂŞÂła ÂłapaĂŚ bunshina za nogi.
Skupia siĂŞ, robi jeden porzÂądny wdech i wydech, po czym klaszczÂąc w rĂŞce skÂłada je ze sobÂą.
- Kokohi no Jutsu!!!!! - krzyknĂŞÂła.
Lecz nic siĂŞ nie staÂło. WiĂŞc próbuje jeszcze raz. . .
- Kokohi no Jutsu!!!!!!
Tym razem widaĂŚ byÂło maÂłe genjutsu w którym trawa nienaturalnie siĂŞ ruszaÂła. Po tych dwóch razach byÂła juÂż zasapana, lecz musiaÂła jeszcze raz spróbowaĂŚ. . . ZrobiÂła wielki wdech po czym znów krzyknĂŞÂła. . .
- Kokohi no Jutsu!!!!!! - po tej próbie genjutsu stawaÂło siĂŞ juÂż wyraÂźne i trawa zaczĂŞÂła lekko chwytaĂŚ bunshina. Lecz maÂło nie zemdlaÂła, poniewaÂż straciÂła za duÂżo chakry. Po chwili bunshin znikÂł, genjutsu ustaÂło a Tayuya klĂŞknĂŞÂła na ziemi. ZmĂŞczona powĂŞdrowaÂła w stronĂŞ sypialni kÂładÂąc siĂŞ na ÂłóÂżku i zasypiajÂąc.

DzieĂą 4.

ObudziÂła siĂŞ bardzo szybko wiedzÂąc Âże to dziÂś uda siĂŞ jej opanowaĂŚ tĂŞ technikĂŞ. WiedziaÂła Âże wczoraj to justu zabieraÂło zbyt duÂżo chakry, wiĂŞc musiaÂła je dopracowaĂŚ. WybiegÂła na podwórko tworzÂąc szybko bunshina, aby nie traciĂŚ czasu. Koncentruje siĂŞ znowu na trawie, by chwaciÂła klona za nogi. SkÂłada rĂŞce krzyczÂąc. . .
- Kokohi no Jutsu !!
- Kokohi no Jutsu !!!!
- Kokohi no Jutsu !!!!!!
- Kokohi no Jutsu !!!!!!!!
Po tak wielu próbach byÂła wykoĂączona, lecz powiedziaÂła. . .
- DziÂś. . . To. . . .ZrobiĂŞ- te sÂłowa dodaÂły jej otuchy.
ZamknĂŞÂła oczy, wyciszyÂła siĂŞ aby widzieĂŚ, w myÂślach tylko trawĂŞ. Gdy tylko wyczuÂła Âże jest gotowa od razu wykrzyknĂŞÂła. . .
- Kokohi no Jutsu!!!!!!!!!!!!!!!!!
UdaÂło siĂŞ. . . W genjutsu trawa nagle oplÂątaÂła bunshina po czym znikÂł. DÂługo nie mogÂła utrzymaĂŚ genjustu, poniewaÂż byÂła strasznie zmĂŞczona wieloma próbami. Lecz wiedziaÂła, Âże opanowaÂła tÂą technikĂŞ. Nie traciÂła juÂż aÂż tyle chakry, a przy ostatnim juÂż w ogóle nie poczuÂła, Âże jÂą straciÂła. Ale zmĂŞczenie dawaÂło jasne znaki. Po radoÂści, upadÂła na ziemiĂŞ le¿¹c tak przez 3 godziny. ObudziÂła siĂŞ dopiero o 21.00, idÂąc do swojego domu, aby odpocz¹Ì.

DzieĂą 5.

Gdy nazajutrz siĂŞ obudziÂła, jedzÂąc Âśniadanie pomyÂślaÂła ''Czas spróbowaĂŚ genjustu w którym trawa i drzewa siĂŞ ruszajÂą ''. WiĂŞc wyszÂła na podwórko. ZrobiÂła tym razem dwa bunshiny, aby trawa trzymaÂła jednego, a drzewa drugiego. A wiĂŞc skÂłada rĂŞce i krzyczy.
- Kokohi no Jutsu!!
Tak jak wczoraj genjutsu z trawÂą wyszÂło bez problemów. Ale z drzewami i trawÂą byÂło juÂż gorzej. Nie poruszyÂły siĂŞ ani o krok. Jeden z bunshinów zostaÂł zÂłapany, ale drugi staÂł jak wryty. Pot leciaÂł Tayuyi po czole. TrzymaÂła rĂŞce z³¹czone, majÂąc w nadziei Âże uda jej siĂŞ poruszyĂŚ drzewem, za pierwszym razem. Lecz siĂŞ to nie udaÂło. Roz³¹czyÂła rĂŞce wy³¹czajÂąc genjutsu. ZastanawiaÂła siĂŞ ''Co poszÂło, nie tak??''. Po chwili odesÂłaÂła jednego bunshina, robiÂąc genjutsu tylko na jednego I ruszajÂąc tylko drzewem. Z³¹czyÂła rĂŞce znów krzyczÂąc. . .
- Kokohi no Jutsu!!!!
Genjutsu wyszÂło a drzewo zaczĂŞÂło chwytaĂŚ bunshina. ''O co u diabÂła chodzi??'' pomyÂślaÂła dziwiÂąc siĂŞ, Âże drzewo ruszaÂło siĂŞ. Lecz jeÂśli chciaÂła, aby jutsu dziaÂłaÂło dobrze, musiaÂła nauczyĂŚ siĂŞ kierowaĂŚ drzewem i trawÂą naraz. WróciÂła do domu, aby trochĂŞ odpocz¹Ì I dowiedzieĂŚ siĂŞ dlaczego nie mogÂła kierowaĂŚ dwoma rzeczami naraz. Gdy usiadÂła na sofie w salonie poczytaÂła jeszcze w zwoju o tym justu. ZnalazÂła kawaÂłek mówiÂący o tym problemie. . .
Cytat: Aby kierowaĂŚ dwoma rzeczami naraz, trzeba praktykowaĂŚ to justu trzy miesiÂące . . .
Dziewczynie szczĂŞka opadÂła kiedy to zobaczyÂła. Nie chciaÂło jej siĂŞ czekaĂŚ aÂż tyle miesiĂŞcy. RzuciÂła zwój na krzesÂło I czym prĂŞdzej pobiegÂła na zewnÂątrz. ZrobiÂła bunshiny i zaczĂŞÂła trenowaĂŚ genjutsu. TrenowaÂła chyba z siedem godzin, lecz nic nie przynosiÂło efektu.
- Zwój miaÂł racjĂŞ, niemoÂżna tego zrobiĂŚ w krótszym czasie. - mówiÂła, bez nadziei.
StraciÂła prawie ca³¹ chakre próbujÂąc osiÂągn¹Ì to dzisiaj. Jedyne co udaÂło jej siĂŞ zrobiĂŚ, to to, Âże z drzewa spadÂł liœÌ. PoszÂła do domu, aby coÂś zjeœÌ bo byÂła strasznie gÂłodna. ZabraÂła siĂŞ za gotowanie jednÂą rĂŞkÂą, za dawanie przypraw drugÂą. ZauwaÂżyÂła jak kaÂżda rĂŞka speÂłnia innÂą funkcjĂŞ w kuchni.
-To jest to!!!! - krzyknĂŞÂła wybiegajÂąc z kuchni i zostawiajÂąc robienie kolacji.
ZrobiÂła dwa bunshiny jak zwykle i zaczĂŞÂła znów trenowaĂŚ. Tym razem w odmienny sposób. KlaszczÂąc, zÂłoÂżyÂła rĂŞce krzyczÂąc. . .
- Kokohi no Jutsu!!!!
Po wykrzykniĂŞciu, rĂŞce rozÂłoÂżyÂła w kierunku drzewa i trawy, aby zacz¹Ì nimi kierowaĂŚ razem. NapiĂŞÂła siĂŞ próbujÂąc ruszyĂŚ trawÂą i drzewem naraz. UdaÂło jej siĂŞ trochĂŞ ruszyĂŚ, lecz to nie wystarczaÂło. MĂŞczyÂła siĂŞ przy tym strasznie, jakby podnosiÂła sto kilogramów. MyÂślaÂła, Âże zaraz rĂŞce jej odpadnÂą. RuszaÂła powoli, z czasem przyÂśpieszajÂąc, drzewem i trawÂą. Na poczÂątku szÂło to niesynchronicznie, co na misji mogÂło by spowodowaĂŚ nieschwytanie przeciwnika. Lecz pod koniec udaÂło jej siĂŞ zÂłapaĂŚ oba bunshiny. ByÂła zadowolona z siebie, lecz pobiegÂła szybko do domu, czujÂąc Âże zaraz padnie ze zmĂŞczenia. Nie zd¹¿yÂła dobiec do ÂłóÂżka, wiĂŞc poÂłoÂżyÂła siĂŞ na sofie.

DzieĂą 6.

Szóstego juÂż dnia od rozpoczĂŞcie treningu nad Kokohi no Jutsu, Tayuya sprawdzaÂła tylko i doszlifowywaÂła to justu. CaÂły dzieĂą tworzyÂła przepaÂście, bagna, ruchome piaski, czy teÂż wielkich rozmiarów lasy. RuszaÂła teÂż przedmiotami nieoÂżywionymi, co mĂŞczyÂło jÂą bardziej, niÂż tworzenie terenów. NauczyÂła siĂŞ póÂźniej, jak sterowaĂŚ dwoma rzeczami na raz bez uÂżycia rÂąk, co zajĂŞÂło jej dÂłuÂższÂą czêœÌ dnia. MoÂżna wrĂŞcz powiedzieĂŚ, Âże bawiÂła siĂŞ tÂą technikÂą. ZrozumiaÂła, Âże nie raz mogÂła by uratowaĂŚ jej Âżycie. Pod koniec dnia, zrobiÂła sobie kolacje z herbatÂą i poszÂła do ÂłóÂżka, tracÂą prawie caÂły tydzieĂą na uczenie siĂŞ Kokohi no Jutsu.

Za maÂło...dopisz jeszcze z dni i zaliczĂŞ
Minako

Ok zaliczam

---

1.Tayuya
2.Missing-nin
3.2050
4.16

1)Kai,
2)Kawarimi no Jutsu,
3)Henge no jutsu,
4)Bunshin no Jutsu,
5)Katon: Housenka no Jutsu,
6)Katon: Gokakyuu no jutsu,
7)Fuuton: Kaze No Yaiba,
8)Fuuton: Daitoppa,
9)Genjustu: Kokohi no Jutsu.

Tayuya dziÂś ma zamiar nauczyĂŚ siĂŞ Mazeki: Genbusoukyoku

DzieĂą 1. (Zapoznanie)

Normalny dzieĂą Tayuyi, w którym przez póÂł dnia [cenzura] w swojej kwaterze. OczywiÂście robi sobie obiad, i inne posiÂłki dnia. . .W koĂącu musiaÂła jakoÂś przeÂżyĂŚ. Kiedy miaÂła tylko wolny czas, poszÂła do wioski na zakupy, tudzieÂż pozwiedzaĂŚ. ChodziÂła po targach kupujÂąc jedzenie do kwatery.
Gdy opakowaÂła siĂŞ ca³¹, wróciÂła do SO rozpakowaĂŚ siĂŞ. Gdy tylko to zrobiÂła znów wróciÂła do swoich codziennych zajĂŞĂŚ. Po dÂłuÂższej chwili znudziÂło jej siĂŞ takie siedzenie, wiĂŞc poszÂła pozaczepiaĂŚ ludzi z organizacji. Lecz w pokojach nikogo nie znalazÂła. SzukaÂła równieÂż w gÂłównym salonie. . .lecz tam równieÂż pustka. Znudzona wpadÂła na pomysÂł, aby nauczyĂŚ siĂŞ nowej techniki którÂą zadawaÂła by ból przeciwnikowi, co bardzo lubiÂła robiĂŚ. . . WiĂŞc podskoczyÂła do swego pokoju i poszukaÂła Jutsu lub Genjutsu, które robiÂło by to, co ona chciaÂła. SzukaÂła w zwojach wyglÂądajÂąc czasem przez okno, widzÂąc jak w oddali, mieszkaĂący wioski zajmujÂą siĂŞ swoimi codziennymi sprawami. PrzeszukujÂąc zwoje prawie zasnĂŞÂła, lecz co chwila budziÂły jÂą dÂźwiĂŞki na zewnÂątrz. Przy tym szukaniu zgÂłodniaÂła, wiĂŞc zrobiÂła sobie coÂś na zÂąb. ZjadÂła, lecz nie chciaÂło jej siĂŞ szukaĂŚ. ByÂła senna i bolaÂły jÂą oczy, wiĂŞc poÂłoÂżyÂła siĂŞ na ÂłóÂżku i chwilĂŞ rozmyÂślaÂła, widzÂąc siebie robiÂącÂą nowe jutsu, powoli zasypiajÂąc, aÂż zasnĂŞÂła. . .

DzieĂą 2. (Trening)

Dziewczyna miaÂła piĂŞkne sny, przez co niechaÂło jej siĂŞ wstaĂŚ z ÂłóÂżka. Lecz jeÂśli chciaÂła siĂŞ nauczyĂŚ nowego jutsu, musiaÂła siĂŞ podnieœÌ, lecz niechĂŞtnie. . . WstaÂła, standardowo zrobiÂła Âśniadanie i poszÂła dalej czytaĂŚ, jedzÂąc przy tym tosta. UsiadÂła na krzeÂśle. ZorientowaÂła siĂŞ Âże zwoju niema na stole, musiaÂła go poszukaĂŚ, bo niby jak miaÂła znaleŸÌ to jutsu??
- Kurde nooo. . . Gdzie ja zapodziaÂłam ten zwój. . .?? - mówiÂła, gryzÂąc tost w buzi, z zaÂłamanÂą gÂłowÂą w duÂł. SzukaÂła po puÂłkach i w zakamarkach, lecz nie mogÂła znaleŸÌ. ZawiodÂła siĂŞ myÂślÂąc, Âże nie nauczy siĂŞ juÂż jutsu. . . AÂż tu nagle, ni z tond, ni zowÂąd, zwój. . . LeÂżaÂł caÂły czas na krzeÂśle, na którym siedziaÂła. Lekko siĂŞ zawstydziÂła, ale szybko wróciÂła do czytania. CzytaÂła tak dobre trzy godziny, zanim znalazÂła tego czego szukaÂła.
- Jest!! Nareszcie!! - ucieszyÂła siĂŞ znajdujÂąc jutsu, bo czytanie nie byÂło jej mocnÂą stronÂą i za bardzo tego nie lubiÂła. PrzeczytaÂła wszystko na temat jutsu, które tak naprawdĂŞ byÂło jej klanowym genjutsu. Zdziwiona, czytaÂła wiĂŞcej na temat pieczĂŞci i wykonania. PrzeczytaÂła, iÂż genjutsu uruchamiane jest za pomocÂą odpowiednich nut i duÂżej iloÂści chakry. WiĂŞc wziĂŞÂła zwój pod pachĂŞ , wyszÂła z pokoju i ruszyÂła w stronĂŞ sali treningowej w SO. Gdy weszÂła poÂłoÂżyÂła zwój na ziemi, otwarty, aby móc czytaĂŚ nuty jakie sÂą zapisane. WziĂŞÂła flet z za pasa, przygotowaÂła siĂŞ do grania, gdy nagle uÂświadomiÂła sobie, Âże niema na czym ĂŚwiczyĂŚ. . . OdÂłoÂżyÂła wiĂŞc flet i zrobiÂła Bunshin no Jutsu. Teraz dopiero ustawiÂła flet w pozycji do grania. PróbowaÂła, utworzyĂŚ ten dÂźwiĂŞk jaki podany jest na zwoju. . Lecz na darmo. . . Na poczÂątku strasznie faÂłszowaÂła, po czym robiÂła postĂŞpy lecz nie za duÂże. Klon staÂł jak wryty i nic mu to nie robiÂło. Dziewczyna dostawaÂła powoli nabrzmiaÂłych policzków, po chwili odpoczywajÂąc sobie. Nawet nie mogÂła zrobiĂŚ odpowiedniego dÂźwiĂŞku, a co dopiero uÂżyĂŚ genjutsu. . . PostanowiÂła popróbowaĂŚ kilka razy, robiÂąc poprawki tam gdzie jej nie wychodziÂło. . . CofaÂła do tych momentów I próbowaÂła po kilka razy, ale na dziÂś nic jej to nie daÂło aÂż tak by byÂła gotów uÂżyĂŚ jutsu. Potem zaÂś, odwoÂłaÂła bunshina, wiedzÂąc, iÂż dziÂś nie da sobie rady z opanowaniem Gen. . . Pod koniec dnia nauczyÂła siĂŞ tylko piosenki, której próbowaÂła siĂŞ potem nauczyĂŚ na pamiĂŞĂŚ, co zajĂŞÂło jej doœÌ dÂługo, poniewaÂż pieϝ byÂła skomplikowana. NadeszÂła próba zamknĂŞÂła zwój le¿¹cy w kÂącie i zaczĂŞÂła graĂŚ. Na szczĂŞÂście dzieĂą nie poszedÂł na marne. . . UdaÂło jej siĂŞ zapamiĂŞtaĂŚ wszystkie nuty i je odtworzyĂŚ. SzczĂŞÂśliwa wziĂŞÂła zwój i wyszÂła z sali, kierujÂąc siĂŞ do swojej kwatery, nucÂąc tÂą piosenkĂŞ. WchodzÂąc poÂłoÂżyÂła siĂŞ na ÂłóÂżko, od razu zasypiajÂąc. . .

DzieĂą 3. (OÂświecenie)

Tym razem Tayuya szybko obudziÂła siĂŞ, wiedzÂąc Âże moÂże opanowaĂŚ to genjutsu juÂż dziÂś. Szybko umyÂła siĂŞ i zjadÂła Âśniadanie, po czym wziĂŞÂła zwój i znów popĂŞdziÂła do sali treningowej. WeszÂła, wyciÂągnĂŞÂła flet i przypominaÂła sobie nuty. Po Âśnie trochĂŞ zapomniaÂła, wiĂŞc otworzyÂła zwój, i grajÂąc podpatrywaÂła na nuty. ZaczĂŞÂła graĂŚ, najpierw trochĂŞ faÂłszujÂąc, lecz z czasem znowu graĂŚ jak wczeÂśniej. ''DziÂś czas na coÂś trudniejszego'' – pomyÂślaÂła, odkÂładajÂąc flet I robiÂąc jednego bunshina.
Najpierw powiedziaÂła. . .
- Mazeki: Genbusoukyoku. . .
Po czym zaczê³a graÌ nuty ze zwoju. . . Musia³a dodaÌ trochê swojej chakry, jednoczeœnie graj¹c, co nie by³o dla niej ³atwe. Nic nie zrobi³a klonowi. Klon, aby zachêciÌ dziewczyna zacz¹³ siê z niej œmiaÌ. . . Tayuyi wyskoczy³o kilka ¿y³, lecz zaczê³a lepiej graÌ i coœ zaczê³o siê dziaÌ. . .Lecz nie na tyle by klona coœ bola³o. Powoli zacz¹³ j¹ krytykowaÌ, a ona tylko zacisnê³a mocno rêce na flecie.
Nagle bunshin przegi¹³. . . A mianowicie skrytykowaÂł jej wÂłosy. . . NiewytrzymaÂła, puÂściÂła flet I biegnÂąc przywaliÂła klonowi w Âłeb, po czym zniknÂą. Nie mogÂła uwierzyĂŚ, Âże jej wÂłasny klon zrobiÂł jej coÂś takiego. . . WkurzyÂł jÂą ogromnie. ZrobiÂła znów jednego bushina ĂŚwiczÂąc na nim. Nic siĂŞ nie dziaÂło. . PracowaÂła nad tym jakieÂś siedem godzin, lecz Âżadnego efektu. SkoĂączyÂła, lekko zasapana. PomyÂślaÂła, Âże odpocznie na ramenie w mieÂście. WiĂŞc opuÂściÂła sale treningowÂą. JedzÂąc ramen, zastanawiaÂła siĂŞ jak oni to robiÂą, Âże dwa dodatki tworzÂą jeden, co przypominaÂło ten sam problem jaki miaÂła. SpytaÂła siĂŞ kierownika jak to robiÂą, Âże tworzÂą z dwóch jednÂą przyprawĂŞ. Kierownik odpowiedziaÂł, Âże aby tak siĂŞ staÂło, jeden z pracowników miesza, inny wsypuje przyprawy. To oÂświeciÂło Tayuye. . . PomyÂślaÂła, Âżeby uzyskaĂŚ takie dziaÂłanie, musi zrobiĂŚ klona który bĂŞdzie graÂł nury, ona zaÂś wÂłoÂży w to swojÂą chakre. Jak pomyÂślaÂła tak zrobiÂła, lecz najpierw pobiegÂła, odkÂładajÂąc pieniÂądze za ramen na ladĂŞ, do bazy SO. ''Czemu wczeÂśniej na to nie wpadÂłam . . . JeÂżeli klon nabyje umiejĂŞtnoÂści po³¹czenia tych dwóch elementów, ona wróci do mnie!! '' - pomyÂślaÂła wchodzÂąc juÂż do organizacji. WbiegÂła szybko do sali treningowej i szybko zrobiÂła dwa klony. Jeden staÂł jako przeciwnik, drugi zaÂś trzymaÂł flet I graÂł melodie. Dziewczyna widziaÂła jak klon nieradzi sobie z utrzymaniem jej chakry, po³¹czonÂą z fletem. PociÂł siĂŞ, ze zmĂŞczenia, podobnie jak Tayuya. . . Nic mu nie wychodziÂło, lecz juÂż w stu procentach opanowaÂł melodie. WiĂŞc kunoichi go odwoÂłaÂła, dajÂąc sobie w ten sposób, wiedzĂŞ jakÂą nabyÂł. SpróbowaÂła sama. . . Melodia wyszÂła perfekcyjnie, gorzej juÂż byÂło z po³¹czeniem jÂą z chakrÂą. . . Powoli widaĂŚ byÂło jak chakra wypÂływaÂła z fleta, lecz nie na tyle by byÂła wstanie stworzyĂŚ genjutsu. Klon siedziaÂł niedrgniĂŞty na podÂłodze, czujÂąc siĂŞ znudzony. . . Dziewczyna zaczĂŞÂła aÂż pluĂŚ w flet, nie majÂąc siÂły juÂż wydobyĂŚ z niego dÂźwiĂŞku. . . OdwoÂłaÂła drugiego bunshina, wyszÂła z sali i idÂąc korytarzem kierowaÂła siĂŞ ku drzwiom do swego pokoju. . . PoÂłoÂżyÂła siĂŞ tylko na ÂłóÂżku i
zasnĂŞÂła. . .

DzieĂą 4. (DecydujÂący dzieĂą)

Znudzona juÂż, bez chĂŞci, wstaÂła i umyÂła siĂŞ. Za okna widaĂŚ byÂło piĂŞkny dzieĂą, lecz nie poprawiaÂło to humoru Tayi. . . DziÂś chciaÂła odÂłoÂżyĂŚ trening na kilka chwil w wiosce. WybiegÂła przez pokój, korytarz i wyjÂście z SO. ChodziÂła tak po Oto, patrzÂąc jak dzieci siĂŞ bawiÂą a starsi rozmawiajÂą o sowich sprawach. UsiadÂła na pierwszej, lepszej Âławce w parku i doÂłowaÂła siĂŞ mówiÂąc. . .
- Nigdy mi siĂŞ to nie uda. . .
Ze zdenerwowania rzuciÂła fletem przed siebie, na trawĂŞ. . . Akurat tamtĂŞdy przechodziÂł jakiÂś mĂŞÂżczyzna, który podniósÂł flet i zacz¹³ na nim graĂŚ. Dziewczyna sÂłyszÂąc to zdziwiÂła siĂŞ. . .
- Kto tak piĂŞknie gra. . .? - mówiÂła, rozglÂądajÂąc siĂŞ na boki. Przed sobÂą widziaÂła faceta, mniej wiĂŞcej lat 17 – 18, któremu rozwiewaÂł wÂłosy wiatr. . . ChÂłopak zobaczyÂł kunoichi siedzÂącÂą na Âławce, wiĂŞc podszedÂł do niej. . .
- Czy to twój flet. . .?? - spytaÂł patrzÂąc jej w oczy. . .
- Ta. . K . . - odpowiedziaÂła speszona.
- Bardzo piĂŞkny. . . - po tych sÂłowach chÂłopak oddaÂł jej flet, lecz przyczepiÂł do niej kartkĂŞ. . .
ZdziwiÂła siĂŞ widzÂąc zapisane na niej sÂłowa. . .
Cytat: Nie poddawaj siĂŞ. . . Jest wiele sposobów. . . NajÂłatwiejszym z nich jest, ucieczka od przeznaczenia. . .
- SkÂąd ty. . . .? - mówiÂąc rozglÂądaÂła siĂŞ za facetem, lecz ten tajemniczo znikÂł. . .
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ lekko, wziĂŞÂła flet w dÂłonie, mocno trzymajÂąc i dodaÂła sobie otuchy mówiÂąc w myÂślach ''Masz racje!!''. WiĂŞc pobiegÂła do SO, gdzie w sali treningowej uczy siĂŞ genjutsu. Znów zrobiÂła bunshina (no bo na czym miaÂła trenowaĂŚ?). I po chwili zaczĂŞÂła graĂŚ, dosyĂŚ piĂŞknÂą melodie. WychodziÂło jej to juÂż bez szwanku, teraz czas tylko na wÂłoÂżenie w to, odrobinĂŞ chakry. Z tym dziewczyna miaÂła wiĂŞkszy problem. . . Nic, a nie nie chciaÂło jej wyjœÌ. . . Zawsze na tym traciÂła ca³¹ swojÂą chakre, lecz tym razem byÂło inaczej, gdyÂż tak wiele razy to robiÂła, Âże siĂŞ na to uodporniÂła. WidaĂŚ byÂła jak chakra wĂŞdruje do fletu, wypuszczajÂąc jÂą w formie muzyki, lecz miaÂła zbyt maÂły zasiĂŞg. PróbowaÂła i próbowaÂła, lecz na darmo. . . GraÂła tak dobre dwie godziny, powoli majÂąc doœÌ juÂż wszystkiego. . . RozmyÂślaÂła czy daĂŚ sobie spokój z tym gen. . . Lecz wtedy przypomniaÂła sobie sÂłowa mĂŞÂżczyzny i od razu miaÂła wiĂŞcej chĂŞci, niÂż przedtem. Klon spokojnie siedziaÂł, patrzÂąc jak mĂŞczy siĂŞ Tayuya. Znów zaczĂŞÂła graĂŚ. . . Lecz tym razem, muzyka byÂła inna. . . Chaotyczna, niepohamowana, zÂła. . . GoÂłym okiem klon widziaÂł, jak chakra wĂŞdruje w jego stronĂŞ. Po krótkiej chwili zÂłapaÂła go, a genjutsu zaczĂŞÂło powoli dziaÂłaĂŚ. Lecz kilka razy musiaÂła powtórzyĂŚ ruchy, aby nauczyĂŚ siĂŞ w caÂłoÂści tego genjutsu. RobiÂła, robiÂła i jeszcze raz robiÂła. . . AÂż w koĂącu wychodziÂło szybciej, i dokÂładniej. Jeszcze ostatni raz zaczĂŞÂła genjutsu, po czym nastÂąpiÂła próba generalna. . .
- Mazeki: Genbusoukyoku. . . - powiedziaÂła i zaczĂŞÂła graĂŚ tworzÂąc iluzjĂŞ. Klon zostaÂł zÂłapany, a Tayuya zaczĂŞÂła go torturowaĂŚ, niszczÂąc powoli jego organy, takie jak pÂłuca, czy Âśledziona. . . MyÂślaÂła, Âże bĂŞdzie to Âłatwiejsze, ale przeliczyÂła siĂŞ. Niszczenie, wybranych przez niÂą rzeczy byÂło bardzo trudne, poniewaÂż wszystko robiÂła za pomocÂą muzyki. Lecz wiedziaÂła, Âże to jutsu moÂże póÂźniej siĂŞ opÂłaciĂŚ, a juÂż w szczególnoÂści sam trening. PowtórzyÂła caÂłoœÌ, jeszcze z piĂŞĂŚ razy, bo tylko na tyle starczyÂło jej chakry. Przed trzecim razem, byÂła juÂż zasapana, wiĂŞc poszÂła tylko po coÂś do picia. Gdy juÂż wykonaÂła ostatnie piÂąte podejÂście, i udaÂło jej siĂŞ opanowaĂŚ technikĂŞ, zemdlaÂła z wyczerpania. . . Nazajutrz obudziÂła siĂŞ szczĂŞÂśliwa, lecz nie majÂąc jeszcze peÂłni siÂł poszÂła do kwatery , aby odpocz¹Ì. . . Le¿¹c juÂż na ÂłóÂżku, mówiÂła w myÂślach, Âże to tylko przez nieznajomego udaÂło jej siĂŞ to opanowaĂŚ. Chwile póÂźniej, obróciÂła siĂŞ na prawÂą stronĂŞ, zasypiajÂąc z uÂśmiechem na twarzy. . .

Zaliczam
Minako