Archiwum wioski

Nieduże pomieszczenie z dużą ilością szuflad i szafek, w których znajdują się przeróżne akta mieszkańców. Jest tu też rubryka narodzin i wielka książka ze spisem mieszkańców. Wstęp do pomieszczenia mają tylko osoby upoważnione, między innymi władca wioski i osoby, którym zlecił wejść, aby mu coś przyniosły lub dowiedzieli się czegoś co muszą wiedzieć, za zgodą władcy oczywiście. Klucz posiada tylko jeden ze strażników stojących przed drzwiami pomieszczenia i sam władca wioski ukrytego deszczu.

---

Akemi dziwnie szybko wbiega i zamyka drzwi. Chyba nie chciaÂłaby by jÂą ktoÂś zauwaÂżyÂł?
- Dobrze... MuszĂŞ siĂŞ streszczaĂŚ. - rzekÂła zziajana.
Po tych sÂłowach natychmiast zabraÂła siĂŞ za wertowanie dokumentów. Najpierw podeszÂła do najwiĂŞkszej z szafek i rozpoczĂŞÂła poszukiwania. Kartki, dokumenty i inne przeróÂżne Âświstki lataÂły po pomieszczeniu, gdy dziewczyna z przeraÂżajÂącÂą szybkoÂściÂą przeszukiwaÂła kolejno szuflady. Nigdzie nic nie znalazÂła, aÂż podeszÂła do dziwnie wyglÂądajÂącej zamkniĂŞtej na kluczyk szafeczki i niewielkich rozmiarach. Jako Âże posiadaÂła du¿¹ si³ê, natychmiast odwaliÂła drzwiczki z zawiasów i przeszukaÂła zawartoœÌ szafeczki. WÂśród sterty kartek znalazÂła ksiĂŞgĂŞ. Tak! To wÂłaÂśnie byÂła ta ksiĂŞga, której szukaÂła. SchowaÂła jÂą pod pazuchĂŞ i wybiegÂła z pomieszczenia jakby nigdy nic.

<nmm>
UchyliÂł drzwi które same po chwili siĂŞ otworzyÂły do koĂąca. To co zobaczyÂł lekko go zadziwiÂło i jednoczeÂśnie zaniepokoiÂło. ByÂł wÂładcÂą od dzisiejszego dnia i nie wiedziaÂł co dokÂładnie byÂło w tym pomieszczeniu ale postanowiÂł siĂŞ zapoznaĂŚ z tym miejscem takÂże. Po chwili stawiaÂł spokojne pewne kroki przemierzajÂąc to miejsce i rozglÂądajÂąc siĂŞ na wszelkie strony. WszĂŞdzie widziaÂł porozrzucane papiery, dokumenty, notatki i ksi¹¿ki. "KtoÂś siĂŞ ÂśpieszyÂł? Czy sprzÂątaczka wyjechaÂła?" - ZapytaÂł siĂŞ w myÂślach Âżartobliwie i zastanawiaÂł siĂŞ co jest przyczynÂą tego burdelu... PrzykucnÂą po chwili biorÂąc do reki akta pewnej osoby a mianowicie Jouninki o imieniu Akemi.
CzytaÂł je spokojnie i z zainteresowaniem. Po chwili jednak wstaÂł i rozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła. PodszedÂł powoli do biurka trzymajÂąc akta dziewczyny i oparÂł siĂŞ o blat. RozglÂądaÂł siĂŞ jeszcze przez chwilĂŞ i widzÂąc zniszczone drzwiczki szafki lekko siĂŞ zaniepokoiÂł, nie wiedziaÂł co byÂło wewnÂątrz ale musiaÂło to byĂŚ waÂżne skoro drzwiczki zostaÂły zniszczone... PoÂłoÂżyÂł akta dziewczyny na stoliku i podszedÂł do szafki która byÂła zniszczona. "hmm..." - PomyÂślaÂł jedynie i przymknÂą oczy wzdychajÂąc ciĂŞÂżko i wstajÂąc. WychodzÂąc z pomieszczenia zerknÂą jeszcze raz i przypomniaÂło mu siĂŞ o aktach dziewczyny, po które wróciÂł siĂŞ. Po wyjÂściu spojrzaÂł na straÂżnika i powiedziaÂł:
Nie wpuszczaj tu nikogo do puki nie zostanie tam zrobiony porzÂądek...
KoĂączÂąc odszedÂł z uniesionÂą gÂłowÂą, widaĂŚ byÂło Âże nad czymÂś rozmyÂśla...
z/t
Akemi przybiegÂła pod drzwi archiwum i powiedziaÂła sstraÂżnikom:
- Jestem upowaÂżniona do wejÂścia tutaj - mówiÂła - oto moje uprawnienia. Mam tu posprzÂątaĂŚ.
Po tych sÂłowach Akemi natychmiast wyjĂŞÂła jakiÂś Âświstek, na którym rzeczywiÂście widniaÂły jej uprawnienia. StraÂżnicy przepuÂścili jÂą bez rzadnych przeszkód.

Dziewczyna natychmiast zabraÂła siĂŞ za sprzÂątanie, gdy tylko ujÂżaÂła ten baÂłagan, gdyÂż bardzo mocno raziÂło jÂą to w oczy. ZaczĂŞÂła od ukÂładania papierów po szafkach i szufladach. Gdy tylko skoĂączyÂła sprzÂątanie, przypomniaÂło jej siĂŞ o odwalonych drzwiczkach od szafki. "hmm... pamiĂŞtam to... lepiej szybo je naprawiĂŞ" - pomyÂślaÂła. Natychmiast udaÂła siĂŞ do sklepu aÂżeby kupiĂŚ nowÂą szafeczkĂŞ, gdyÂż drzwiczki od poprzedniej byÂły tak zmiaÂżdÂżone, Âże nic siĂŞ nie daÂło juÂż zrobiĂŚ. Gdy tylko postawiÂła nowy mebel, natychmiast zaczĂŞÂła ukÂładaĂŚ pozostaÂłe waÂżniejesze dokumenty. Kiedy zakoĂączyÂła swojÂą robotĂŞ spojrzaÂła na efekt swojej pracy i pomyÂślaÂła sobie : "Dobra robota!". Po krótkich oglĂŞdzinach wyszÂła z pokoju.

<nmm>