Dach

SÂą miejsca, o których zapomnieĂŚ nie moÂżna...

***

Tay znikÂąd pojawiÂła siĂŞ na dachu. Przez chwilĂŞ staÂła, patrzÂąc wprost na zachodzÂące sÂłoĂące, po przykucnĂŞÂła na jakimÂś kominie. W zamyÂśleniu spoglÂądaÂła gdzieÂś daleko, jakby chciaÂła zobaczyĂŚ, co jest za horyzontem. W jej chÂłodnym spojrzeniu czaiÂła siĂŞ nuta niepokoju. Co z Dantusiem i KoÂściaczkiem? Gdzie oni sÂą? WedÂług ustalonego planu, mieli spotkaĂŚ siĂŞ w Sunie, tymczasem od rozstania w sali narad nie widziaÂła ich ani razu. CzyÂżby spotkaÂło ich jakieÂś niebezpieczeĂąstwo? WzruszyÂła ramionami. Nawet jeÂśli, to nie sÂą prawdziwymi ninja, skoro nie umieli sobie poradziĂŚ. ChÂłodny wiatr zawiaÂł, unoszÂąc jej rude wÂłosy i k³êbiÂąc je wokóÂł jej twarzy. Dziewczynie byÂło zimno, jednakÂże wcale nie zamierzaÂła rezygnowaĂŚ z ciekawego klimatu dachu. ZeskoczyÂła na dachówki i usiadÂła, opierajÂąc siĂŞ o komin plecami.

---

WstaÂła i zeskoczyÂła z dachu.

NMM.
ZjawiÂła siĂŞ na dachu. Od pewnego czasu, mianowicie odkÂąd przestaÂła widywaĂŚ KoÂściaczka, Âżycie w 7MM ustaÂło. Czy rzeczywiÂście kaÂżda organizacja, w której siĂŞ znajduje musi siĂŞ rozwalaĂŚ? MiaÂła ochotĂŞ wstaĂŚ, wyjœÌ i daĂŚ sobie spokój z tymi wszystkimi organizacjami, ale nie mogÂła. CoÂś jÂą tutaj bardzo mocno trzymaÂło.
WyszedÂłem na dach i zobaczyÂłem Tayuye.UÂśmiechnoÂłem siĂŞ do niej i skoczyÂłem na klate z dachu walÂąc w ziemie z wielkim udezeniem.

---

Hiuru przerwaÂł rozwaÂżania Tay. Zdziwiona dziewczyna zeskoczyÂła za nim.

NMM.
<wszed³em na dach i zacz¹³em patrzeÌ siê w chmury>
WeszÂłam na dach myÂślÂąc , Âże nikogo nie zastanĂŞ. MyliÂłam siĂŞ...jednak los mnie nie traktuje zbyt dobrze...postanowiÂłam zignorowaĂŚ senseia i usiadÂłam sobie trochĂŞ dalej od Niego
<wykonaÂł pieczĂŞĂŚ tak by uczennica nie widziaÂł i zacz¹³ padaĂŚ deszcz wszĂŞdzie oprócz naokoÂło niego>
Nie przejĂŞÂłam siĂŞ nagÂłym opadem deszczu , spojrzaÂłam do góry a krople skapywaÂły na mojÂą twarz....uwielbiaÂłam deszcz....wodĂŞ...jednak kochaÂłam bardziej ogieĂą....poprawiÂłam mokre wÂłosy oraz bluzĂŞ która przez deszcz trochĂŞ mi siĂŞ przykleiÂła do ubrania
<zacz¹³ siê skupiaÌ deszcz zacz¹³ mieniÌ siê na fioletowo dziêki chakrze >
Kiedy zobaczyÂłam , ze deszcz dziwnie siĂŞ mieni na fioletowo trochĂŞ siĂŞ zdziwiÂłam. Czy to jakieÂś jutsu? ZerknĂŞÂłam na odwróconego plecami senseia jednak ponownie mój wzrok padÂł w krajobraz przed siebie
<Deszcz zacz¹³ padaÌ mocniej i drobniejszymi kroplami jeszcze bardziej siê mieni¹c>
-Co ciĂŞ tu sprowadza
<zapytaÂłem wreszcie>
SpojrzaÂłam na Niego , do mojej mokrej od deszczu twarzy lepiÂły siĂŞ wÂłosy jednak nie przejĂŞÂłam siĂŞ tym.
- SiedzĂŞ....lubiĂŞ siedzieĂŚ i patrzeĂŚ w krajobraz... - odparÂłam
-JeÂśli ci deszcz przeszkadza to powiedz
<uÂśmiechn¹³ siĂŞ wysunÂą prawÂą rĂŞkĂŞ tak by móc zÂłapaĂŚ parĂŞ kropli>
SpojrzaÂłam na Niego beznamiĂŞtnie
- Czemu sÂądziÂłam , Âże to Twoja sprawka?...Rób jak uwaÂżasz...mi to nie przeszkadza. - odparÂłam i odsunĂŞÂłam z twarzy parĂŞ kosmyków wÂłosów
-czemu myÂślisz Âże to moja sprawka mój klan po prostu panuje nad deszczem niestety pozostaÂło nas tylko 3 z tego co wiem
<lekko po smĂŞtniaÂł po chwili siĂŞ uÂśmiechnÂą>
-jak chcesz to sprawie by deszcz zniknÂą jak ci nie przeszkadza to zostanie
- JuÂż Ci mówiÂłam...rób jak uwaÂżasz...to ty panujesz nad deszczem nie ja... - dodaÂłam juÂż nie patrzÂąc na Niego
PodkuliÂłam nogi i oparÂłam na nich rĂŞce a potem gÂłowĂŞ
<deszcz przestaje padaĂŚ a zaczyna ÂświeciĂŚ sÂłoĂące ja ÂściÂągam gór od stroju rozdaÂłam jÂą na dachu by wyschÂła na klatce piersiowej moÂżna zauwaÂżyĂŚ bliznĂŞ przez ca³¹ jej szerokoœÌ na ukos do doÂłu >
kiedy deszcz przesta³ padaÌ spojrza³am na ch³opaka akurat w momencie kiedy ten zdj¹³ bluzkê. Wznios³am oczy do nieba krêc¹c g³ow¹ i zaczê³am ogrzewaÌ siê w promieniach s³onecznych
<zacz¹³ siê wpatrywaÌ w niebo i rozmyœlaÌ>
-ciekaw kiedy bĂŞdzie nasza 1 wspólna misja
- Kiedyœ na pewno...po co ten poœpiech - odpar³am zamykaj¹c oczy i k³ad¹Ì siê na plecach. Po chwili otworzy³am oczy i spojrza³am w chmury
-Bo mam doœÌ siedzenia i nic nie robieù
<powiedziaÂł chÂłodno>
ZerknĂŞÂłam na Niego
- To idÂź gdzieÂś...zrób rozróbĂŞ...zabij parĂŞ osób...juÂż nie bĂŞdziesz siĂŞ nudziĂŚ..- dodaÂłam beznamiĂŞtnie bawiÂąc siĂŞ kosmykiem wilgotnych wÂłosów- Ja tam mogĂŞ poczekaĂŚ na misje
-Nie zabijam bez powodu mam swój honor oraz swojÂą drogĂŞ shinobi
<powiedzia³ ju¿ normalnym tonê po czym westchn¹³>
- Kto co lubi - odparÂłam i spojrzaÂłam w niebo.
SÂłoĂące ÂświeciÂło zbyt mocno jak dla mnie , wolaÂłam juÂż deszcz. RównieÂż westchnĂŞÂłam i wstaÂłam
<gdy koszula mi wyschÂła zaÂłoÂżyÂłem jÂą i poÂłoÂżyÂłem siĂŞ na plecach>
SpojrzaÂłam na senseia a potem powiedziaÂłam
- IdĂŞ ...gdybyÂś mnie szukaÂł jakby byÂła misja...jestem na polanie... - odparÂłam i ruszyÂłam w stronĂŞ wyznaczonego miejsca
< NMM>
Nagle na dachu pojawiÂł siĂŞ Kaito. PomyÂślaÂł "to bĂŞdzie dobre miejsce do odpoczynku i rozmyÂśleĂą". PoÂłoÂżyÂł siĂŞ wygodnie po czym popatrzyÂł w niebo. ZauwaÂżyÂł piĂŞkny ksiĂŞÂżyc który dziÂś ÂświeciÂł wyjÂątkowo mocno. Po chiwli przyglÂądania siĂŞ zamkn¹³ oczy.
Wychodze na dach i siadam obok Kaito.
-Jak moÂżna spaĂŚ w takÂą piĂŞknÂą noc.-powiedziaÂłem do chÂłopaka potrzÂąsajÂąc nim.
Kaito odrazu wybudziÂł siĂŞ zobaczyÂł ze koÂło niego ktoÂś siedzi -yyy co ty tu robisz? - powiedziaÂł to i popatrzyÂł na ksiĂŞÂżyc
-To co ty, patrze na niebo-powiedzia³em wyjmuj¹c paierosy.-To miejsce przypomina mi jak chcia³em siê zabiÌ.-zacz¹³em czêstowaÌ ch³opaka.
-lubie tak siedzieĂŚ na dachu i oglÂądaĂŚ gwiazdt, to przypomina mi dzieciĂąstwo nie wiem czemu...-gdy to powiedziaÂł popatrzyÂł na Hiuru -a co do papierosow to nie palĂŞ .
-Szkoda, a czemu dziecinnstwo??-spytaÂłem.
-hmm wÂłaÂśnie sam nie wiem... dziwne co ? - powiedziaÂł to nie odrywajÂąc wzroku z gwiazd -popatrz jakie one sÂą piĂŞkne bez nich noc nie byÂłaby tak wyjÂątkowa jaka jest- powiedziaÂł i spojrzaÂł na Hiuru z uÂśmiechem
-Dla mnie noc to noc. Nic wyjÂątkowego.-powiedziaÂłem.-Ale wtedy mój miecz ma niezwyk³¹ moc.
- NiezwykÂła moc... a coÂż to za moc moÂżesz opowiedzieĂŚ mi coÂś o niej bo bardzo mnie to ciekawi-powiedziaÂł patrzÂąc na Hiuru jakby miaÂł mu powiedzieĂŚ niesamowitÂą legende...
-Nie no goÂściu, ja se jaja robie a ty co-powiedziaÂłem odpalajÂąc papierosa.-ale wtedy gdy chciaÂłem siĂŞ zabiĂŚ staÂło siĂŞ coÂś dziwnego.
-czemu siĂŞ chciaÂłeÂś zabiĂŚ?-spytaÂł z zaciekawieniem. Po chwili z rĂŞkawa wyleciaÂła muszka która siadÂła mi na palcu. SpojrzaÂłem na niÂą i siĂŞ uÂśmiechn¹³em.
-Tak jakoœ, gdy straci³em przytomnoœÌ miecz zacz¹³ tworzyÌ dym. Gdy go odcie³a Tsuyo sie skonczy³o.-powiedzia³em wypuszczaj¹c dym z ust.- Widze ¿e masz kolege.
- tak to moja ulubiona muszka, ma nawet ImiĂŞ nazywa sie Writo. Od czasu do czasu wylatuje, Âżeby pobyĂŚ trochĂŞ ze mnÂą... -powiedziaÂł nieodrywajÂąc wzroku z Writo.
-Coooooooo?To masz ich wiencej??-spytaÂłem dÂławiÂąc siĂŞ dymem.
wstaÂłem i poszedÂłem <NMM>
A ten z k¹d siê tu wzi¹³??-pomyœla³em.
-wkoĂącu jestem z klanu Aburame ,sam nawet nie jestem w stanie policzyc owadów, które sÂą w moim ciele. A ty pewnie jesteÂś z klanu Hyuga... te biaÂłe oczy- powiedziaÂł to po czym jego ulubiona muszka wleciaÂła do rĂŞkawa.
-Nie, za dÂługo patrzyÂłem w sÂłonce-powiedziaÂłem ÂśmiejÂąc siĂŞ.-niekiedy nie chce byĂŚ czÂłonkiem tego klanu.
-Czemu czasami nie chcialbyœ byÌ w tym klanie... powiedz o tym coœ wiecej- uœmiechn¹³ siê i popatrzy³ w niebo, ju¿ by³o widno.- Zaczyna siê piêkny dzieù nie s¹dzisz...
-Przez te oczy, wyglÂądam jak mutant.-popatrzyÂłem w niebo.-masz racje, Âładne niebo.
-ale jak¹ moc przez nie posiadasz... sam chcia³bym mieÌ takie zadzroszcze ci-powiedzia³ po czym wyj¹³ kartkê pergaminu i zacz¹³ coœ malowaÌ pêdzlem.
-Chcesz? Oddam za free-zaÂśmiaÂłem siĂŞ.-A co tam malujesz??
-to moja pasja, uwielbiam rysowac róÂżnych sÂławnych shinobi, teraz akurat rysuje 1st Hokage, chyba narazie dobrze rysuje co o tym sÂądzisz...- powiedziaÂł po czym szybko przeszedÂł znów do malowania
-Ja siĂŞ na tym nie znam-powiedziaÂłem wypuszczajÂąc dym nosem.
-heh szkoda bo potrzebuje kogoÂś opini co do moich rysunkow, no trudno... a ty masz moÂże jakieÂś zainteresowania ?- powiedziaÂł Kaito patrzÂąc w niebo szukajÂąc inspiracji
- Eeeeeeee, raczej nie
-eehh...-westchn¹³ Kaito po czym od³o¿y³ pêdzel i krzykn¹³- skoùczone... portret 1st Hokage jest juz wykoùczony, pracowa³em nad nim sporo czasu- powiedzia³ po czym pokaza³ portret Hiuru - i co o tym s¹dzisz?
-Eeeeeeeeeeeee, nawet doœÌ-powiedziaÂłem zmieszny. obrazek który zobaczyÂłem w niczym niw przypominaÂł Hokage.
-wiesz co ale jesteÂś... tyle siĂŞ staraÂłem, ehhh tylko siĂŞ zdenerwowaÂłem- powiedziaÂł Kaito troszkĂŞ zaczerwieniony po czym podniósÂł jednÂą rĂŞke do góry. Po chwili wyleciaÂło pare owadów, usiadÂły mu na dÂłoni -ahh tylko one potrfiÂą mnie uspookoiĂŚ- Kaito po chwili byÂł juÂż uÂśmiechniĂŞty.
-PrzeraÂżasz mnie-powiedziaÂłem z dziwnÂą minÂą.
- no co ty, moje owady sÂą miÂłe dla przyjacióÂł lecz dla wrogów stajÂą siĂŞ bezwzglĂŞdne. Jak chcesz sam zobacz, wystaw palec i poczekaj- powiedzaÂł Kaito i nagle jeden z owadów odleciaÂł od caÂłej reszty i ruszyÂł wkierunku Hiuru.
-Nie to miaÂłem na myÂśli.-powiedziaÂłem patrzÂąc jak czarna kropka leci w moim kierunku.
-wiĂŞc co miaÂłeÂś na myÂśli bo najwidoczniej nie zrozumiaÂłem- powiedziaÂł Kaito patrzÂąc z uÂśmiechem na swoje owady
-Twoje wahania nastrojowe.
- no cóÂż juÂż taki jestem, to jest mój charakter-powiedziaÂł Kaito, podrapaÂł sie po gÂłowie, zÂłapaÂł sie za gÂłowĂŞ i powiedziaÂł - troszkĂŞ mi nudnoo...
-A komu nie.-powiedziaÂłem koĂączÂąc papierosa.
-JesteÂś z klanu Hyuga wiĂŞc napewno pochodzisz z Konohy tak jak ja... powiedz jak to siĂŞ staÂło, Âże juÂż tam nie mieszkasz i naleÂżysz do tej organizacji?- powiedziaÂł Kaito patrzÂąc w niebo
Kaito le¿¹c na dachu zauwaÂżyÂł jak¹œ istote stojÂącÂą na dole, szybko zorientowaÂł siĂŞ, Âże to Âżaden z czÂłonków 7MM wiĂŞc wstaÂł i krzykn¹³
-A co ty tu robisz...?
WyciÂągn¹³em mój miecz i podbiegÂłem do obcego. PrzystawiÂłem mu ostrze do gradÂła i powiedziaÂłem.
-Czego tu chcesz??
-Ja nazywam siê Kaito i nie chce tu ¿adnych zbêdnych walk, puœÌ go Anulej...

A ty Hiuru nastêpnym razem reaguj spokojniej nie ka¿dy kto tu przychodzi chce walki- Kaito westchn¹³ i patrzy³ co zrobi Anulej
Nagle mój miecz zaczÂą emitowaĂŚ dziwnÂą energie.
-MogÂłeÂś tego nie robiĂŚ. Ten miecz jest czymÂś w stylu katalizatorem........
- Ach znikn¹³ tak szybko jak siĂŞ pojawiÂł no cóÂż... myÂślaÂłem, Âże to bĂŞdzie ciekawa walka- powiedziaÂł Kaito wracajÂąc na swoje miejsce, poÂłoÂżyÂł siĂŞ i znów patrzyÂł w niebo.

W myÂślach "Dla bezpieczeĂąstwa przed nastĂŞpnym atakiem, wyÂśle lepiej owady na zwiad"

Kaito podniósÂł prawÂą rĂŞke z której wyleciaÂła chmara owadów specjalnych do tego zadania (prawie nie zauwaÂżalna).

Piszecie jakby Kiedaja nie byÂło

edit

Dantek
MgÂła nagle zmaterializowaÂła mĂŞÂżczyznĂŞ , który staÂł za owadkiem .
- Ohayo Kaito-chan.- PowiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty straszÂąc go tym samym.
- Co Tam sÂłychaĂŚ Kaito-chan u lobacków ?- PowiedziaÂł miÂłym tonem biaÂłowÂłosy chÂłopak.
- oh witaj Dante... pytasz siĂŞ co u moich lobacków a powiem ci Âże bardzo dobrzzeee siĂŞ majÂą, a u ciebie coÂś nowego sÂłyszaÂłem ,Âże wróciÂłeÂś z misji, jak tam byÂło...- powiedziaÂł Kaito nie otwierajÂąc oczu, byÂł bardzo szczĂŞÂśliwy co byÂło widaĂŚ bo jego twarzy...
- Jakby tu powiedzieÌ ..... wywia³o mnie z niej ....^^"- Opowiedzia³ drapi¹c siê po g³owie. Dantek nastêpnie popatrzy³ na swoja kieszeù gdzie znajdowa³y siê ciastka . Instynkt kaza³ mu je zjeœÌ , ale rozsadek zabrania³ i te dwa czynniki ze sob¹ walczy³y.
-wywiaÂło ciĂŞ... hehe to coÂś w twoim stylu tak jak te ciasteczka. Nie jedz ich lepiej po jeszcze przytyjesz i jaki z ciebie bĂŞdzie wtedy shinobi- powiedziaÂł Kaito ÂśmiejÂąc siĂŞ z swojego Âżartu.
- NauczĂŞ siĂŞ techniki , która spala kalorie i zamienia ja w czakrĂŞ .- OdpowiedziaÂł chÂłopak , robakowi.
- A zresztÂą z mojÂą formÂą to mi nie grozi .- dodaÂł po chwili uÂśmiechniĂŞty.
Kaito te¿ siê uœmiechn¹³ i spogl¹daj¹c na Dante jednym okiem doda³ - no zapewne taak, hmm mo¿e powiedz mi coœ wiêcej o tej misji bardzo mnie to intersuje.
- A co tu opowiadaÌ , goni³y mnie wilko³aki , gonili mnie z klanu Rikodu , mêczy³em siê towarzysz na misji mnie zdradzi³, potem napad³ mnie niedŸwiedŸ i Rikodu mnie odes³a³ do Kumo .....mia³em dostaÌ czêœÌ skarbu , lecz mnie odes³a³ i nic nie dosta³em .- Oznajmi³ lekko zdenerwowany.
- Na nastĂŞpnej misji siĂŞ wyÂżyjĂŞ.- DodaÂł po chwili
-Nasepna misja mówisz... a moÂże chciaÂłbyÂś jÂą wykonaĂŚ ze mnÂą- powiedziaÂł Kaito

-MoÂże zostaniemy partnerami...?- dodaÂł szybko Kaito patrzÂąc na reakcjie Dante
- ÂżeÂś teraz walnÂą .- PowiedziaÂł do chÂłopaka .
- Jako Lider 7MM mam juÂż za duÂżo na gÂłowie , lecz mogĂŞ czasem wykonaĂŚ z tobÂą misjĂŞ.- PowiedziaÂł promiennym uÂśmiechem.
- A co do partnera to siĂŞ zobaczy- OdpowiedziaÂł na pytania chÂłopaka.
SpojrzaÂłem na dwóch palantów gadajÂących ze sobÂą.
-Hej ĂŚwoki, co wy odpier*******? KoleÂś chce naz zabiĂŚ a wy tu o ciastkach i misji gadacie- krzyczaÂłem wskazujÂąc na faceta w lustrze.- Z kim ja tu musze pracowaĂŚ.- Po tym jak wypowiedziaÂłem te sÂłowa podbiegÂłem do Kaito i Dante i daÂłem im po ciosie w gÂłowe.-MoÂże siĂŞ wreszcie opamiĂŞtacie co?? Czy ja tu jestem jedynym który jest normalny??- KrzyczaÂłem na dwóch. Nagle zÂłoÂżyÂłem pieczĂŞcie i krzykn¹³em- Byakuugan - Moje oczy otoczyÂły ÂżyÂły chakry.
// Anuleja niema jakbyÂś nie zauwaÂżyÂł jego posty zostaÂły usuniĂŞte wiĂŞc ignoruje twojÂą wypowiedÂź i pisz dÂłuÂższe posty bo ost @_@ .//
- Ohayo Hiru-chan kope lat .- ChÂłopak dopiero zauwaÂżyÂł Hyuge.
- A wÂłaÂśnie hmm .... czas na mnie, czegoÂś ode mnie potrzebujecie jeszcze?- SpytaÂł siĂŞ obu shinobi.
ZrobiÂłem dziwnÂą mine. WydawaÂło mi siĂŞ Âża ktoÂś tu jeszcze byÂł. Sprawdzam i miecz jest na swoim miejscu. Pewnie od zmĂŞczenia.-pomyÂślaÂłem. PopatrzyÂłem na szefa i powiedziaÂłem.
-Sory za to wczeÂśniej ale jestem zmĂŞczony. WydawaÂło mi siĂŞ Âże tu ktoÂś jeszcze jest. A ty szefie powinieneÂś siĂŞ ogarn¹Ì. Ty byÂś tylko ciastak wpierniczaÂł, a mojego jedzenia siĂŞ nawet nie tkniesz.- powiedziaÂłem ze zÂłoÂściÂą.- Jak byÂś mógÂł to zaÂłatwiÂłbyÂś mi coÂś do tego miecza. Jak¹œ baryjere lub coÂś. ÂŻeby ta przeklĂŞta moc nie uciekaÂła.
Kaito nawet nic niesÂłuchaÂł o czym mówiÂą, wolaÂł sobie leÂżeĂŚ i patrzeĂŚ w niebo... MyÂślaÂł o tym dziwnym czÂłowieku który tu byÂł...Anulej.
- Biedaczek Hiuru niedoceniany nie pÂłacz .- PocieszaÂł Dantek.
- A co do miecza to hmm to wyrusz na poszukiwania artefaktów jadelitowych , lub innych Âśmieci.- PowiedziaÂł do Hyugi.
- A wÂłaÂśnie jak jesteÂś zmĂŞczony to siĂŞ przeÂśpij , bo shinobi zmĂŞczony to nie shinobi tylko ofiara...- To byÂło ostatnie zdanie skierowane do Hyugy.
-Ja Ci kiedyÂś krzywde zrobie- powiedziaÂłem do Dante walÂąc go w plery. PopatrzyÂłem na kompanów i nagle znikn¹³em w czarnej otchÂłani.[nmm]

SÂŁOWNE UPOMNIENIE!
Nie wiem kto usunÂą posty Anuleja kto jak siĂŞ zachowaÂł, ale powiem Wam Âże powinniÂście siĂŞ wstydziĂŚ. Macie do niego pretensje Âże prawie Was pozabijaÂł? A ja Wam powiem Âże porównujÂąc jego posty z waszymi 2 linkowymi wypowiedziami to powinniÂście byĂŚ juÂż w niebycie. Na prawdĂŞ bardzo mi sie nie podoba to co zrobiliÂście. Dlatego kaÂżdy kto pojawiÂł siĂŞ na Dachu od momentu przybycia Anulej dostaÂł ÂżóÂłtÂą kartkĂŞ i osta. ProszĂŞ na przyszÂłoœÌ by sporów nie zaÂłatwiaĂŚ samemu tylko spytaĂŚ siĂŞ MG o radĂŞ ewentualnie ADMINA bo do jasnej cholery w koĂącu oni od czegoÂś sÂą a nie Âżeby roiĂŚ to co siĂŞ podoba. A usuniĂŞcie postów... gdyby nie to Âże mam sesje i nie wolno mi sie stresowaĂŚ to ponieÂślibyÂście za to surowe konsekwencje.
// ja ci napisaÂłem na GG mojÂą proÂśbĂŞ i uzasadnienie Amy//

Dantek pokiwaÂł gÂłowÂą i pomachaÂł rĂŞkÂą i tak jak Hyuga zniknÂą.
- No to do zobaczenia .- PowiedziaÂł i zniknÂą we mgle .

nmm
Kaito idzie idzie, pierdnÂąl bonia i sie zawrocil NMM