Jadalnia

Na parterze znajduje siĂŞ takÂże Âśredniej wielkoÂści jadalnia, jedyni co sprawia iÂż wyglÂąda na du¿¹ to wielka szerokoœÌ i stóÂł zajmujÂący prawie caÂłe pomieszczenie wliczajÂąc w to krzesÂła. Wszystkie meble tego pokoju sÂą zrobione z ciemnego dĂŞbu.

---

Jounin spojrzaÂł na stóÂł, widzÂąac talerze z jedzeniem uÂśmiechn¹³ siĂŞ
-ach czas coœ przegryŸÌ- powiedzia³ i usiad³ przy stole, zajadaj¹c sie tym co przygotowa³a s³u¿ba.
Na stole stoj¹ dwa talerze z ciep³ym jedzeniem . S¹ plakietk przy daniach: Jottos, goœÌ z pustyni.
- Jottos, hmmm tak ma na imie ten drugi uczeù, no przynajmiej uszanowa³ moja prywatnoœÌ. Œmia³bym siê w niebog³osy gdyby y³o tu napisane ''Ichisake" ale czas nacieszyÌ sie dniem- usiad³ tam gdzie by³a plakietka z jego ''imieniem''- urzadzi³ sie jak nie wiem co....-

---

- WspominaÂłes o moim przyjacielu - spytaÂłem siĂŞ goÂścia wchodzÂąc do jadalni i sÂłyszÂąc jego imie - smacznego ]
Casper usiadÂł na przeciw goÂścia i dania jottosa by wszystkich dobrze widzieĂŚ.
WszedÂł do jadalni i przywitaÂł siĂŞ z nieznajomym, po czym usiadÂł na swoim miejscu.
Mê¿czyxna zignorowa³ jego s³owa na temat jego dawnego znajmoego- dziêkuje- powiedzia tylko a wiodz¹c ucznia jounina powiedzia³- Witam, ech czasem to jest silniejsze ode mnie...- powiedzia³ i wyj¹³ swoj¹ butelkê.
Macie przed sobÂą tradycyjnÂą japoĂąskÂą potrawe Yaki udon zrobiona z grubego makaronu, jakiÂś grzybów i róznych innych pysznoÂści.
- Mamy wode - powiedziaÂł ÂłapiÂąc butelke nieznajomego po czym dodaÂł - pod jednym warunkiem pozwole ci piĂŚ w tym domu... - sÂłów niedokoĂączyÂłem .
- jakim znów warunkiem- spytaÂł doœÌ poirytowany
- Jak siĂŞ ze mna zmierzysz ... cchem wiedzieĂŚ przynajmej jak silny jest mój goœÌ - pierw moÂże zjesz ... chyba Âże chcesz aÂż tak piĂŚ sake.
UÂśmiechneÂłem siĂŞ do swego przyjaciela, ucznia.
- Skonczy³em z pojedynkami.... pozatym nie mam ¿adnych wartoœciowych umiejêtnoœci, wiêc jak mam pokonaÌ ciebie Seju??- zamn¹³ sw¹ butelkê korkiem- ech uczepi³eœ siê mnie....
- Nie sÂądze byÂś byÂł sÂłaby, jestem jouninem i potrafie poznaĂŚ poziom róÂżnych osób tym bardziej sÂłuchaÂłem dok³¹dnie kaÂżdego twego sÂłwoa i byÂłeÂś naprawde odwaÂżny - powiedziaÂłem kierujÂąc siĂŞ do wyjÂścia z posiadÂłoÂści - zapraszam ciĂŞ do mojej sali treninogwiej.
Jottos siedziaÂł i wsÂłuchiwaÂł siĂŞ w rozmowĂŞ. TeÂż byÂł ciekaw umiejĂŞtnoÂści "czÂłowieka z pustyni".
- przeklety arogant, on zasze jest taki uparty??- spytaÂł siĂŞ chÂłopaka obok i skierowaÂł siĂŞ za Casprem- dobra niech ci bedzie.
UdaÂł siĂŞ prowadzÂąc swych goÂści do wielkiej sali treningowej któerj nawet hokage siĂŞ nie powtydzi. <nmm>
ruszyÂł ca nim[NMM]
- Raz chciaÂł zwiaĂŚ ze szpitala, ale tylko to sobie przypominam... - odpowiedziaÂł, po czym takÂże wstaÂł i poszedÂł za nimi.
<NMM>
Casper wszed³ do jadalni i przygl¹da³ siê jak tam id¹ przygotowania do uczty. Przeszed³ obok sto³u i zacz¹³ siê przypatrywaÌ pracy swojej s³u¿by.
Wchodzi do jadalni . CaÂłkiem tu Âładnie- powiedziaÂł. Casper sensei kiedy odbĂŞdzie siĂŞ ta uczta Bo zaraz po niej mam zamiar udaĂŚ siĂŞ do jakiejÂś innej wioski poszukaĂŚ zajĂŞcia albo popolowaĂŚ na miss ninów.
- Po uczcie która odbĂŞdzie siĂŞ niebawem z pewnoÂściÂą bedzie trening bÂądÂź misja - powiedziaÂł casper po czym wskazal przez okno na jakas wielka hale - mówisz Âże chcesz polowaĂŚ na poszukiwanych shinobi ... a moÂże sprawdzĂŞ twoje umiejĂŞtnoÂści ?
Sugerujesz mi , Âże mam CiĂŞ zabiĂŚ na sali czy chcesz tylko oberwaĂŚ
- ZabiĂŚ - zaÂśmiaÂł siĂŞ Casper - zabiĂŚ ? W dwie strony ma siĂŞ to odgrywaĂŚ ? Jak tak to chyba stracĂŞ ucznia - znów siĂŞ zaÂśmiaÂł i spojrzaÂł rozbawiony na chÂłopaka kierujÂąc siĂŞ wolnym krokiem przez jadalnie na podwórzĂŞ.
Chyba biorĂŞ Âżycie zbyt powaÂżnie do siebie Przepraszam Casper - sensei. To przez brak rozrywki i kompletnÂą nudĂŞ. Po tych sÂłowach skierowaÂł siĂŞ za Casper- sensei.
Casper oczywiÂście skierowaÂł siĂŞ do Hali treningowej. Podczas drogi w Casprze przbudziÂła siĂŞ czÂąskta jego samego przypominajÂąc treningi swoich wczeÂśniejszych uczniów ... "ach, pamiĂŞtam mojego najlepszego ucznia Jottosa ... byl naprawde sprytny " <nmm>
Wi rusza za Casperem i myœli na sposobem walki " Nie mogê liczyÌ na iloœÌ Chakry Casper sensei ma jej na pewno wiêcej a wiêc jedyn¹ taktyk¹ bêdzie taj jutsu".

NMM
Casper wszed³ i usiad³ przy stole na jednym z wielu krzese³. Wczeœniej jeszcze odsun¹³ siedzisko dla swojego ucznia. Nie zabiera³ siê za jedzenie gdy¿ czeka³ jeszcze na przyjœcie Rado.
Na stole staÂła teraz jeszcze gorÂąca tradycyjna japoĂąska zupa zwana Hoto. Sk³¹da siĂŞ ona z grubego makaronu Udon przerobionego na knedle oraz z wielu róÂżnych warzyw jak marchew, fasola, rzodkwi i innych.
Wi na swoim zdyszanym Clonie wchodzi do pomieszczenia po czym pyta siĂŞ Casper -senseia ; Czy jest dla mnie jakaÂś Âłatwa misja ? ?
Siadam przy stole patrz¹c na potrawy. czekam a¿ casper zacznie jeœÌ lub mi powie.
Casper na poczÂątku nie zwróciÂł uwagi na swojego ucznia który przed chwilÂą wbiegÂł i pokazaÂł Rado by jadÂł.
- Posil siê, speclajnie dla ciebie - poweidzia³ uœmiechniêty po czym zerkn¹³ na ch³opaka z jego klanu.
- Ty to jesteÂś narwaĂącem - zrobiÂł zazenowana mine po czym rzekl - usiadl bys moze i cos zjadl ? Po co ci teraz jakaÂś misja ? Nie lepiej odpocz¹Ì i poczekaĂŚ na rpzyszÂły trening ? - zapytaÂł siĂŞ go po czym Wi Dimowi takÂże wskazaÂł krzesÂło które byÂło przy jego pierwszym uczniu.
To dobre okreÂślenie jestem narwany - dodaÂł Wi. Ale pysznego jedzenia nigdy nie odmówiĂŞ. Wi kazaÂł clonowi zanieœÌ go na miejsce i czekaÂł na potrawy .
zerkam na Wi i mówie mu- "UsiÂądÂź i zjedz coÂś. PóÂźniej zrobimy sobie trening na który tak czekasz." -po tych sÂłowach zabieram siĂŞ za jedzenie.
Jak juÂż wczeÂśniej wspomniaÂłem na stole stoji juÂż zupa zwana Hoto. Smak troche podobne do Ramen ale mniej ostry. Za to makaron jest gruby i nieco twardszy od zwyklego makaronu.
- Zrobimy trening tylko moÂże nauczymy siĂŞ czegoÂś innego - Casper wzi¹³ peÂłnÂą pychĂŞ zupy i zacz¹³ przezuwaĂŚ jÂą aÂż w koĂącu znów mógÂł mówiĂŚ - A wracjaÂąc do twojego pytania Rado, historie znam gdyÂż usÂłyszaÂłem ja jakiÂś czas temu. Kolumn jest siedem i kaÂżdej z nich pilnuje jeden z samurajów. Nie przepraszam ... jest siedem czĂŞÂści tej kolumny którÂą mi przynieÂśliÂście. PierwszÂą z nich którÂą zdobyliÂście strzegÂł zaÂłoÂżyciel sÂławnych siedmiu samurajów którzy stali siĂŞ natchnieniem do stworzenia organizacji siedmiu mistrzów miecza ...
Spojrza³em na caspra i powiedzia³em- "Ah tak. To du¿a sprawa musi byÌ, i omniemam ¿e te kolumny daj¹ jak¹œ moc?"
Wi zacz¹³ jeœÌ zupê i przys³uchiwa³ siê rozmowie. po czym doda³ - Czyli , ¿e ka¿dy mo¿e mieÌ 1 czeœÌ kolumny to chyba niedobrze. A co do naszego treningu o co chodzi z "tym czymœ innym"
- Same czêœci kolumn s¹ bezwartoœciowe wiêc bêdzie trzeba jej dobrze strzec. Jednak z³o¿one wszystki w odpowiedniej kolejnoœci w pewnym o³tarzu otworzy skrywajacy artefakt, prawdopodobnie bardzo pote¿ny - powedizia³ po czym skomentowa³ uwagê Wi Dima - Tak, nie dorbze bo musimy jeszcze zdobyÌ szeœÌ. A trening inny? Przekonasz siê w przysz³oœci ...
"Hmm. ZdobyÌ jeszcze szeœÌ. Niema co tam to. Trzeba braÌ siê za treningi by zdobyÌ pozosta³e. £atwo nie bêdzie." -po czym dalej zajada³em siê zup¹.
Rado czy ty nie masz Âżadnych zajĂŞĂŚ w swojej wiosce albo coÂś Przepraszam , Âże tak naglĂŞ pytam ale nurtowaÂło mnie to pytanie. WracajÂąc do treningu wiĂŞc kiedy go zaczniemy
- Och tak, s³ysza³em ¿e zosta³es raikage - opwiedzia³ po czym siê uœmiechn¹³ - czy to oznacza ¿e jestem a¿ tak dobrym senseiem ?
Po chwili siê zaœmia³ i zacz¹³ siê zajadaÌ zupa. Zjad³ ju¿ wszystko po czym spojrza³ po wszystkich.
- Najedzeni ?
"Tak masz racje zostaÂłem raikage. JesteÂś bardzo dobrym sensej. ZostaÂłem kage tylko dlatego ze miaÂłem juÂż doÂświadczenie jako zastĂŞpca. A ogólnie to jestem sÂłaby. Dlatego chce teraz wiecej z tobÂą trenowaĂŚ i iœÌ na kaÂżdÂą misje zwiÂązana z samurajajmi." -mówiÂłem to wszystko bardzo powaÂżnie i ze spuszczonÂą gÂłowÂą i dodaje- "A ty Wi masz racje. Mam duÂżo pracy w wiosce ale mam na tyle szacunku dla sensej Âże tu jestem i nie biegam w kóÂłko domagajÂąc siĂŞ misji czy treningu."
Fakt biegaÂłem w kóÂłko ale to chyba nic zÂłego chcĂŞ pomagaĂŚ wiosce i eliminowaĂŚ przestĂŞpców. A Casper jest najlepszym sensei nie ma drugiego tak mÂądrego silnego , rozwaÂżnego , spokojnego senseia czy nawet czÂłowieka
Dolna szczĂŞka Caspra opadÂła aÂż do stoÂłu udeÂżajÂąc blad z gÂłuchym dÂźwiĂŞkiem, zrobiÂł siĂŞ on caÂły szary i gdzieÂś tam w rogu jego gÂłowy pokazaÂł sie czerwony znaczek zaÂżenowania. Po chwili wszystko wróciÂło do normy po czym wasz sensei rzekÂł:
- Lepiej juÂż ruszajmy na misje ... i nie zadaje wiecej takich pytaĂą ... - powiedziaÂł po czym znów siĂŞ rozeÂśmiaÂł juÂż stojÂąc za krzesÂłem. - najlepiej bĂŞdzie ten trening wykonaĂŚ nad wodospadem ...
"Nad wodospadem? Teraz?" -tworzĂŞ szybko jednego cienistego klona który wyskakuje przez okna i gdzieÂś biegnie- "On mnie narazie zastapi w obowiÂązkach."
Moje rany siĂŞ zagoiÂły prawie caÂłkowicie dobrzy Ci twoi lekarze Sensei. W takim bÂądÂź razie ruszamy. Clon , który ciÂągle staÂł za mnÂą ruszyÂł teÂż .
- Hmmm, to zawsze sposób - rzekÂł Casper do Rado po czym spojrzaÂł - mam dla was kilka propozycji. Albo kontrola chakry, albo taijutsu albo walka dwóch na jednego.
Wi sÂądzi , Âże najlepszy treningiem bĂŞdzie walka 2vs1. Popracujemy nad pracÂą w zespole , która mi nie idzie za dobrze . . .
"Tak. MyÂśle Âże walka dwa na jednego byÂłaby dobra. Ale nigdy dwóch pozostaÂłych opcji z sensej nie ĂŚwiczyÂłem. Ale przyjdzie na to czas."
- Wiêc myœlê ¿e czas siê ju¿ udaÌ nad wodospad - powiedzia³ po czym wsta³ po czym zada³ pytanie obum - podczas swojej misji zdo³aliœcie siê doœÌ dobrze poznaÌ ?
Casper zbli¿y³ siê do drzwi wyjœciowych i czeka³ na reszte. Oparwszy siê o œcianê zacz¹³ nad czymœ g³êboko myœleÌ, odrazu ukaza³o to oznaki w jego du¿ych Ÿrenicach i jakby nie obecnej twarzy. Nie trwa³o to zbyt d³ugo ...
No wiĂŞc raczej siĂŞ za dobrze nie poznaliÂśmy. Ja poszedÂłem z Minako a Rado zostaÂł sam z moim clonem , który póÂźniej odci¹³ drogĂŞ przeciwnikom. Ale z 2 strony razem walczyliÂśmy przeciw straÂżnikom 1 z kopalĂą wiĂŞc nie jest tak Âźle. Wi ruszyÂł za Casper-sensei.
"Tak to dokÂładnie wyglÂądaÂło." IdĂŞ za casprem i staje za nim czekajÂąc aÂż pójdziemy.
Casper ruszyÂł w stronĂŞ wodospadu idÂąc wolnym, swobodnym krokiem. PszeszedÂł przez hol i wyszedÂł z gÂłównego budynku. NastĂŞpnie skierowaÂł siĂŞ ku wodospadowi biegiem zostawiajac w tyle swoich uczniów. Nawet nic im nie powiedziaÂł, poporstu pomyslaÂł Âże nie potrzeba.
Wi poszedÂł za Casper-senseiem jednak nie przyspieszyÂł tak jak on szedÂł spokojnie i byÂł wyluzowany jak to przed walkÂą byÂł pewien siebie.

<NMM>
WidzÂąc jak sensej rusza przed siebie przyspieszam za nim prosto do wodospadu.

Dodane po 15 sekundach:

WidzÂąc jak sensej rusza przed siebie przyspieszam za nim prosto do wodospadu.