Miejsce portowe "Krwawej Rosemary"

Jest to miejsce portowe statku o nazwie "Krwawa Rosemary". Statek jest duży, po pokładzie kręcą się marynarze. Duży trap jest spuszczony na brzeg. Na statku jest wiele kajut, jeszcze więcej schowków i ogromna ładownia. "Krwawa Rosemary" kursuje pomiędzy miasteczkiem portowym, a archipelagiem małych wysepek.
----------------------------------------------------------------------------------

---

Kyuri i Mumoto dowędrowali do portu. Mumoto dyszał z wycieńczenia... - No to co? - Zaczął - Mieliśmy się tu stawić... Tylko do kogo się mamy zameldować...? Kyuri?
Było tylko napisane, że ludzie chcą od nas pomocy. i może coś o tym, ze mieliśmy się tu stawić. Nic więcej... Może się trochę rozejrzymy...?
W sumie racja! Hmm... Gdzie tu jest restauracja...? - Mumoto zaczął rozglądać się na wszystkie strony.

---

Po jakimÂś czasie zaczepiÂła was trójka grubo ubranych mĂŞÂżczyzn. Wygladaja na silnych. Jeden z nich miaÂł na skórzanej rĂŞkawicy orÂła którego gdzieÂś juÂż widzieliÂście. Jest on doœÌ duÂży, ma biaÂłe puszyste pióra.
- Czy wy jesteÂście tymi ninjami z Konoszy ? - spytaÂł siĂŞ chrapliwym gÂłosem jeden z nich po czym stwierdziÂł. - widaĂŚ po stroju Âże nie jesteÂście stÂąd.
-Tak, jesteœmy z Konoha gakure. A Panowie to pewno zleceniodawcy jak mniemam? - Mumoto wyci¹gn¹³ rêkê do jednego z nich. - Akmichi Mumoto.
SpojrzaÂł na trzech mĂŞÂżczyzn.
-JeÂśli tak, to skÂąd mamy wiedzieĂŚ czy rzeczywiÂście jesteÂście zleceniodawcami?
- Tak my jesteÂśmy waszymi zleceniodawcami. Ja jestem Zuno, tamten to Gishi a nastĂŞpny Urus - mĂŞÂżczyzna ubrany w biaÂłe futro o duÂżej masie podaÂł rĂŞke Akimichi a póÂźneij wskazaÂł gestem rĂŞki na reszte wpierw na goÂścia ubranego w niebieski pÂłaszcz z biaÂłymi dodatkami który trzymaÂł harpun a nastĂŞpnie na goÂścia z ptakiem.
SpojrzaÂł na NarĂŞ który zadaÂł pytanie które go zaskoczyÂła najwidoczniej. Zamilk by po chwili wtrÂąciÂł siĂŞ jego kolega w pÂłaszczu.
- Wys³aliœmy do was list z or³em Urus'a. By³y tam zawarte wiadomoœci o tym ¿e nas statek ma zamiar pop³yn¹c na wyspy, ¿e macie siê tutaj spotkaÌ, ¿e dostaliœmy list z pogruszkami. Bardzo potrzebujemy waszej pomocy jednak jeœli nam nie wierzycie to mo¿eby sami pop³yn¹Ì.
-Hmm... Ale jeÂżeli byÂśmy Wam wierzyli, to jak bĂŞdzie z wyÂżywieniem? Sami mamy zabraĂŚ, czy raczej Wy je zapewnicie? - SpytaÂł Akimichi o najwaÂżniejszÂą dla siebie sprawĂŞ.
-A, tak to nie ma juÂż sprawy. Wierzymy wam. Powiedzcie, gdzie teraz mamy siĂŞ udaĂŚ. I czy macie jakieÂś podejrzenia kto mógÂł wysÂłaĂŚ ten list z pogróÂżkami? To dosyĂŚ waÂżne. Albo chociaÂż jakieÂś wskazówki. MogĂŞ go zobaczyĂŚ?
JEden z mĂŞÂżczyzn spojrzaÂł na Akimichiego nieco nie pewny co ma odpowiedzieĂŚ.
- Nie martw siĂŞ my mamy na pokÂładzie kucharza który przyrzÂądzi nam posiÂłek podczas podróÂży. - stwierdziaÂł po czym spojrzaÂł na Nare- Podejrzanych to my mamy wielu i jeÂśli chcecie ale nie wszystkich da siĂŞ sprawdziĂŚ wiĂŞc lepiej od razu pójdziemy na statek by wyruszyĂŚ w naszÂą podróÂż. MoÂże to byÂł tylko gÂłupi list.
- Ursusie gdzie jest list ? - spytaÂł siĂŞ mĂŞÂżczyzna ubrane w biaÂłe futro.
- Hmm, oczywiÂście Âże gdy tylko go dostaÂłem to daÂłem go posÂłaĂącowi który miaÂł go zanieœÌ Gishiemu - stwierdziÂł ten z orÂłem.
- Tak, tak ale jak ja go dostaÂłem to odrazu zaniosÂłem do szefostwa czyli do ciebie Zuno ... - ostatni w pÂłaszczu powiedziaÂł jednak przerwaÂł mu jego przyjaciel o którym wspominaÂł.
- Czy ty chcesz powiedzieĂŚ Âże to ja miaÂłem ostatni list ?! Od razu oddaÂłem ci go byÂś siĂŞ nim zaopiekwoaÂł - powiedziaÂł zdenerwowany
- Tak ale póÂźiej zmieniÂłeÂś zdanie bym ci go zostawiÂł ... - spieraÂł siĂŞ caÂły czas ten w niebieskim stroju jednak znów mu przerwaÂł Zuno tym razem udeÂżajÂąc go w gÂłowĂŞ.
- CoÂś powiedziaÂł ?! - mĂŞÂżczyzna aÂż siĂŞ czerowny na twarzy zrobiÂł
- Dobrze dobrze to ja go zgubiÂłem - stwierdziÂł naburmuszony Gishi.
Przez ca³¹ t¹ sprzeczkê zapomnieli zupe³nie o was.
- Haloo...? My tu jesteÂśmy...! - Mumoto poczuÂł siĂŞ trochĂŞ speszony. - Skoro najwaÂżniejsza sprawa, czyli wyÂżywienie, zostaÂła rozwiÂązana, moÂżemy przejœÌ do pobocznych. Mianowicie, zapÂłata. Z góry czy teÂż po wykonaniu zadania?
-Ale podczas rozmowy mo¿emy ju¿ iœÌ na statek. ProwadŸcie Panowie.
- To wszystko tego barana który zgubiÂł list - stwierdziÂł Urusus.
- Nieprawda ... - szepn¹³ cicho nie zadowolony Gishi.
Zaczeli kierowaĂŚ siĂŞ na wilki statek który chodÂź zbudowany z drewna to z stalowym dziobem jak i jego ca³¹ czĂŞÂściÂą predniÂą sÂłu¿¹cÂą do niszczenia lodu na zamarzniĂŞtym morzu. DoszliÂście do wielkiej kÂładki jeÂśli tak to moÂżna nazwaĂŚ. CaÂła jest ona z drewna.
- PieniÂądzie damy wam po misji. PRzecieÂż teraz siĂŞ wam nie przydadzÂą. - stwierdziÂł w wskazaÂł rĂŞkÂą w stronĂŞ statku byÂście weszli do Âśrodka. Ten gest wyglÂądaÂł tak jakby chciaÂł powiedzieĂŚ "czujcie siĂŞ jak u siebie w domu.
Mumoto bez Âżadnych zbĂŞdnych komentarzy udaÂł siĂŞ by sprawdziĂŚ stan spiÂżarni, jak i kuchni, a takÂże umiejĂŞtnoÂści kucharza...
Kyuri wszedÂł na statek, oparÂł siĂŞ o burtĂŞ i czekaÂł, aÂż odpÂłynÂą.
Akimichi:
UdaÂłeÂś siĂŞ do kuchni która znajduje siĂŞ podpokÂładem. Jest to duÂże pomieszczenie w którym jest wiele szafek, lad i róÂżnych takich kuchennych przyrzÂądów. Siedzi tutaj na krzeÂśle mĂŞÂżczyzna o doœÌ duÂżej masie ciaÂła, jest ubrany w biaÂły fartuch nieco bródny. SpojrzaÂł tylko na ciebie po czym rzekÂł ?
- A ty nowy ? Czego chcesz ?

Nara:
OparÂłeÂś siĂŞ o burtĂŞ i zobaczyÂłeÂś falujÂącÂą taflĂŞ wody. UsÂłyszaÂłeÂś gÂłosy za tobÂą i mimowolnie siĂŞ odwróciÂłeÂś. ZauwaÂżyÂłeÂś jak kilkunastu mĂŞÂżczyzn i chÂłopaków zaczeÂło wspinaĂŚ siĂŞ na linach rozwijajÂąc Âżagle, obracaĂŚ krĂŞcioÂł wciÂągajÂąc kotwice, zdejmujÂąc kÂładkĂŞ bÂądÂź szykujÂąc inne rzeczy. W miĂŞdzy czasie sÂłychaĂŚ byÂło rozkazy " Rozwin¹Ì Âżagle, na bocianie gniazdo, zdj¹Ì kÂładkĂŞ, rozÂłoÂżyĂŚ Âżagle na 3/4 i wiele innych".

-A co Ty taki nie miÂły jesteÂś? Jestem Mumoto i tak, moÂżna by powiedzieĂŚ, Âże jestem nowy. A czego chcĂŞ...? Szczerze? ZjadÂłbym coÂś.
IdĂŞ siĂŞ rozejrzeĂŚ . Wpierw idĂŞ do kapitana zapytaĂŚ czy ma plan statku. JeÂśli ma, oglÂądam.
Akimichi:
- JEszcze nawet nie ruszyliÂśmy a ty juÂż chcesz jeœÌ ?! Rusz ten swój zadek i do roboty a nie jak szczur lÂądowy siedzisz czekajac aÂż coÂś ze stoÂłu spadnie ! - krzyknaÂł na ciebie i zacz¹³ zdenerwowany wymachiwaĂŚ rĂŞkÂą byÂś sobie stÂąd poszedÂł.

Nara:
Najpierw udaÂłes siĂŞ do kajuty kapitana. Pomieszczenie jak pomieszczenie, nieduÂże, oczywiÂście z drewnianymi Âścianami i sufitem, jest tutaj ÂłóÂżko, biórko, krzesÂło i mapa Âświata powieszona na jednej z prostokÂątnych Âścian. Widzisz siedzÂącego przy biórku znajomego ci mĂŞÂżczyznĂŞ. Jest to Zuno ten który jako pierwszy was przywitaÂł. SpytaÂłeÂś na plan statku ten tylko zrobiÂł zawsiedziony gest rĂŞkoma i pokazaÂł tylko starÂą mape stworzonÂą po wybudowaniu statku.

-Mhm... BĂŞdĂŞ miaÂł kilka pytaĂą. Po pierwsze, co wieziemy? Po drugie kiedy wypÂływamy? Po trzecie... Czy zniesiecie apetyt Mumoto?
Mumoto obra¿ony wyszed³ i pochrupuj¹c czipsy ziemniaczane pocz¹³ przygl¹daÌ siê przygotowywaniu statku do odp³yniêcia.
Nara:
MĂŞÂżczyzna jakby siĂŞ zawachaÂł gdyÂż przez chwilĂŞ nic nie powiedziaÂł, a moÂże tylko próbowaÂł zebraĂŚ myÂśli gdyÂż byÂł rozkojarzony. Jednak wreszcie spojrzaÂł w twojÂą stronĂŞ jednak nie na twarz nazwaÂł bym to wyprostowaÂł gÂłowĂŞ wczeÂśniej przyglÂądajÂącÂą siĂŞ jakiemuÂś notatnikowi na jego biórku.
- Hmm, co przewozimy ? Futra, miĂŞso, tÂłuszcz i pieniÂądze by zakupiĂŚ za to towary nam potrzebne tutaj. - odpowiedziaÂł wpierw na pierwsze pytanie by po chwili juÂż z wiĂŞkszÂą ÂłatwoÂściÂą bez zastanowienia na inne twoje dociekania - wypÂływamy zaraz tylko musimy zrobiĂŚ wszystkie przygotowania które bĂŞdÂą wiÂązaĂŚ siĂŞ z wypÂłyniĂŞciem, no i troche potrwa zanim przebijemy siĂŞ przez lód który pokrywa wiĂŞkszoœÌ morza. A czemu pytasz o apetyt swojego towarzysza ?

Akimichi:
ZnalazÂłeÂś siĂŞ na pokÂładzie po którym caÂły czas ktoÂś siĂŞ przemiszczaÂł. Raz biegali, zeskaqkiwali, czegoÂś szukali, stali przy sÂłupie i zawiÂązywali liny bÂądÂź sprawdzali stan statku. Wiele mĂŞÂżczyzn silnej postury byÂło na górze wspinajÂąc siĂŞ po linach i zajmujÂąc siĂŞ uÂłoÂżeniem Âżagli, ale wiĂŞkszoœÌ z nich staÂł juÂż na jednym z dÂługich belek ustawionych w jakimÂś szeregu, wyglÂądajÂą jak biaÂłe mewy patrzÂące siĂŞ w tafle morza.
Kilku chÂłopaków w wieku od 10-15 lat czyÂści pok³¹d.
ZauwaÂżyÂłeÂś takÂże jakiegoÂś mĂŞÂżczyznĂŞ który patrzy przez staroÂświeckÂą lunetĂŞ w dal. Stoji on przy staerze, wielkim drewnianym kole.

-PoniewaÂż prawdopodobnie potrafi zjeœÌ wiĂŞcej niÂż wy wszyscy razem wziĂŞci. No nic. PójdĂŞ siĂŞ przespaĂŚ. Jakby siĂŞ coÂś dziaÂło, obudÂźcie mnie.
Grubcio dalej staÂł na pokÂładzie i zajadaÂł czipsy czekajÂąc na odpÂłyniĂŞcie...
Nara:
- Dobrze, poinformujemy o jakiœ komplikacjach. Kajuta jest pod pok³¹dem.- mê¿czyzna wsta³ na znak szacunku na po¿egnanie.
Gdy mia³eœ ju¿ wyjœÌ us³ysza³eœ g³os wielu marynarzy "ruszamy".

Akimichi:
Gdy wszyscy byli juÂż rzĂŞdem ustawieniu na górze to krzykneli.
"Ruszamy". Po chwili zaczeli ju¿ wchodziÌ a statek powoli zacz¹³ siê poruszaÌ. Ale to bardzo wolno nawet nie zauwa¿alnie i nie odczuwalnie.
Po chwili od odpÂłyniĂŞcia Mumoto dojadÂł czipsy i podszedÂł do zauwaÂżonego wczeÂśniej pana z lunetÂą - Przepraszam. - zacz¹³ - Nie wie pan moÂże, gdzie mógÂłbym swojÂą kajutĂŞ znaleŸÌ?
RuszyÂłem do kajuty i poszedÂłem spaĂŚ. "Mam nadziejĂŞ, Âże podróÂż minie szybko i bezproblemowo..."
Akimichi:
Musisz zejœÌ na dóÂł chÂłopcze a nastĂŞpnie skrĂŞciĂŚ w prawo tam bĂŞdzie kilkanaÂście kajut. - powiedziaÂł po czym odwróciÂł siĂŞ do ciebie plecami i zacz¹³ swobodnie ruszaĂŚ koÂłem

Nara:
ZeszÂłeÂś na dóÂł i weszÂłeÂś do jednego z pomieszczeĂą które byÂło piĂŞcio pokojowe. W pomieszczenui nikogo nie ma chodÂź na dwóch najbliÂższych ÂłóÂżkach (jedno zwykÂłe drógie na dole dwuosobowe piĂŞtrowe) sÂą rozÂłoÂżone ciuchy. PozostaÂły juÂż tylko ÂłóÂżka piĂŞtrowe. Wszystko zapowiada siĂŞ na wolnÂą podróÂż.
WchodzĂŞ na wolne ÂłóÂżko i idĂŞ spaĂŚ. " Nie ma co. Jak bĂŞdÂą mnie potrzebowaĂŚ to powiedzÂą.". Zasypiam.
Podobnie jak Kyuri schodzĂŞ na dóÂł, znajdujĂŞ jak¹œ wolnÂą kajutĂŞ, zjadam paczkĂŞ czipsów ziemniaczanych, zagramalam siĂŞ w koÂłdrĂŞ i zasypiam...
Nara:
UsÂłyszaÂłeÂś jak ktoÂś wchodzi do pokoju a Âże byÂłeÂś odwrócony twarzÂą do Âściany nie mogÂłeÂś go zauwaÂżyĂŚ. UsÂłyszaÂłeÂś dÂźwiĂŞk otwieranych chipsów i szelest jedzenia chrupiÂących plasterków ziemniaka. ByÂłeÂś pewien Âże to twój przyjaciel wiĂŞc mogÂłeÂś spokojnie zasn¹Ì. <zzz>

Akimichi:
WeszÂłeÂś do kajuty w której trzymiejsca byÂły zajĂŞte a na jednym z nich leÂżaÂł twój przyjaciel odwrócony plecami do ciebie. UsiadÂłeÂś na jednym z ÂłóÂżek, zjadÂłeÂś czipsy i poÂłoÂżyÂłeÂś siĂŞ spaĂŚ. <zzz>

Nara&Aki:
Gdy tak sobie spaliÂście w pewnym momencie zbudziÂło was falowanie a Âże nie byliÂście do tego przyzwyczajeni wiĂŞc szybko otworzyliÂście oczy. Statek doœÌ mocno siĂŞ bujaÂł w porównaniu przed zaÂśniĂŞciem. SÂłyszycie takÂże jakieÂś grzmoty dÂźwiĂŞk padajÂącego deszczu oraz gÂłos marynarzy. Pomieszczenie nadal byÂło puste jednak ÂłóÂżka byÂły juÂż byle jak uÂłoÂżone a ciuchów które wczeÂśniej na nich leÂżaÂły nie byÂło.
WstajĂŞ i prĂŞdko wybiegam na pokÂład sprawdzajÂąc, jak ma siĂŞ sytuacja na okrĂŞcie. (Kyuri tak samo)
UdaliÂście siĂŞ idac niezdarnie i wchodzÂąc po schodach na pok³¹d statku gdzie ujrzeliÂście pÂłynÂący w waszÂą stronĂŞ mniejszy bardziej szczupÂły statek. Jednak to nie byÂło rpzyczynÂą tej huÂśtawki a burza szalejÂąca nad wami grzmiÂąca, deszcz uderzajÂący o mocne dĂŞbowe deski waszgo statku handlowego i sztorm szalejÂący pod wami. Wszyscy ludzie zajmowali pozycje chowajÂąc Âżagle czy te które sÂą przy procedurach typu sztorm morski. Jednak grupka wilków morskic bo tak moÂżna by ich nazwaĂŚ trzyma jakieÂś siekiery, miecze w rĂŞkach szykujÂąc siĂŞ do walki. MĂŞÂżczyÂźni odróÂżnienui od was nie wygladajÂą na ninja uÂżywajÂący czegoÂś innego od Taijutsu.
Wyszukujê prêdko wzrokiem kapitana zapytuj¹c go, co siê tutaj dzieje i jaka jest g³êbokoœÌ morza.
"Sytuacja w sam raz do walki... WszĂŞdzie cieĂą. Co by tu teraz..." PodchodzĂŞ do kapitana i pytam siĂŞ kto jest na tamtym statku, czy coÂś o nich wiemy. ProszĂŞ teÂż kapitana o lunetĂŞ bym mógÂł siĂŞ im dokÂładnie przyjrzeĂŚ.
MĂŞÂżczyzna w biaÂłym futrze caÂłym przemokniĂŞtym, kapitan spojrzaÂł najpierw na Akimichiego.
- Jest burza a do tego p³yn¹ w nasz¹ stronê nieznani wrogowie. - powiedzia³ po czym z³apa³ siê za podbrudek - morze jest g³êbokie bo jesteœmy ju¿ w g³êbi jego.
Odrazu zauwaÂżyÂł Âże pytanie zadaje mu Nara wiĂŞc w póÂłuÂśmiechu stwierdziÂł.
- MoÂżna powiedzieĂŚ Âże nic jednakÂże statek przypomna znanÂą legendĂŞ mówiÂącÂą o ludzio podobnych potworach mieszkajacych w wodach ... ich statek jest taki jak na staroÂżytnym zwoju. - machnÂą rĂŞkÂą i zaÂśmiaÂł siĂŞ- ale to brednie.
SiĂŞgn¹³ do kieszeni i wyj¹³ drewnianÂą dÂługÂą skÂładanÂą lunetĂŞ z zÂłotawymi obramówkami przytrzymujÂącymi jÂą w caÂłoÂści w tym krysztaÂłowe szybki.
Mumoto sprawdzajÂąc, czy ma w kieszeni swoje piguÂłki, uwaÂżnie przyglÂąda siĂŞ rozwojowi wypadków...
BiorĂŞ lunetĂŞ od kapitana i patrzĂŞ w kierunku statku. WypatrujĂŞ jakiejÂś zaÂłogi, symbolu itp. rzeczy.

- G³êbokoœÌ morza? Jaka jest? To morze siê nam przydaÌ. Bli¿ej chodzi nam o metry ni¿ o fakt czy jest g³êbokie czy nie.
Mumoto... Pilnuj by nie sta³o siê nic nie po¿¹danego. I nie daj im siê za nadto zbli¿yÌ.
Mumoto znalaz³ swoje pigu³ki w kieszeni wcale nie zosta³y one naruszone przez ten czas. Widzia³ on tylko jak statek wci¹¿ siê zbli¿a w ich stronê z wykierowanym w wasz¹ stronê dziobem.
Nara zobaczyÂł Âże na statku sÂą ludziĂŞ ubrani w jakieÂś pÂłaszcze deszczowe przynajmiej tak wyglÂądajÂą. Trzymaja w rĂŞkach róÂżne dziwne ostrza przypominajÂące zwierzĂŞce czĂŞÂści ciaÂła. Jednak nie widaĂŚ reszty ich ciaÂła. SzykujÂą siĂŞ do ataku.
- SprawdziÌ g³êbokoœÌ dna! -krzykn¹³ donoœnym g³osem mê¿czyzna a¿ ciê zabola³y uszy Nara. Zaraz jednak spojrza³ na ciebie i powiedzia³ ju¿ g³oœno lecz spokojnie - to chwilê potrwa bo podczas burzy ciê¿ej jest sprawdziÌ g³êbokoœÌ dna morskiego.
// Przepraszam Âże tak dÂługo ale czasu miaÂłem ostatnio maÂło//
OddajĂŞ kapitanowi lunetĂŞ i skoro prawdopodobnie nie ma szans by unikn¹Ì walki, przygotowujĂŞ caÂły swój sprzĂŞt.
Czekam na rozwój wypadków, jednoczeÂśnie starajÂąc siĂŞ dopatrzeĂŚ wyglÂądu przeciwnika. JednoczeÂśnie z oczekiwaniem oczekujĂŞ na wyniki analizy g³êbokoÂści...
//Nie ma problemu. KaÂżdy ma czĂŞsto maÂło czasu wolnego //
Informacje o g³êbokoÂści jeszcze nie dotarÂły i nic dziwnego jeÂśli jest to taki zacofany sprzĂŞt na statku. Kapitan odebraÂł lunetĂŞ i jÂą schowaÂł rozglÂądajÂąc siĂŞ we wszystkie strony i krzyczÂąc do marynarzy. Nie udaÂło wam siĂŞ dostrzec ich wyglÂądu. Statek byÂł coraz bliÂżej waszego boku i prawdopodobnie wbije siĂŞ w was niszczÂąc caÂły wasz trójÂżagloweic.
Wykonujê pieczêci Doton: Doryuu Heki. Jak za g³êboko bêdzie to mogê nie koùczyÌ techniki, albo jak ju¿ to zu¿yjê wiêcej chakry...
Pilnujê by na statku nic niepo¿¹danego siê nie dzia³o. Czekam, a¿ Mumoto zablokuje drogê do stateku Doryuu Heki
Mumoto stworzyÂł kamiennÂą ÂścianĂŞ wynurzajÂącÂą siĂŞ z ziemi. Nadzwyczaj duÂżo kosztowaÂło go to chakry jednakÂże tezultat byÂł pomyÂślny. BÂłoto stwardniaÂło tworzÂąc tak silnÂą ochrtonĂŞ Âże statek wroga rozbiÂł swój dziób na nim niedostajÂąc siĂŞ do was i nie niszczÂąc waszego okrĂŞtu. Wszystko wydawaÂło siĂŞ dobrze ale kilku z nich wskoczyÂło do wody, inni zaczeli siĂŞ wspoinaĂŚ mo kamieniu stworzonnym przez Akimichiego a inni przygotowywyaĂŚ jakieÂś wielkie charpuny wkÂładajÂąc je do czego Âś przypominajÂącego armate.
Narazie jednak Âżaden wróg nie dostaÂł siĂŞ na statek albo przynajmniej o tym nie wiecie.
Ludzie z waszego statku zaczeli przygotowywaĂŚ siĂŞ do walki wyjmujÂąc coÂś podobnego do szabli i toporków oraz lekkich mieczy. Wszyscy udali siĂŞ nna krawĂŞdzie statku skÂąd zaczel irzucaĂŚ jakimiÂś ostrymi noÂżami próbujÂąc trafiĂŚ przeciwników z innego okrĂŞtu ale rezultat tak dalekiego ataku z sÂłabÂą broniÂą dystansowa byÂł ozywisty Âże im siĂŞ nie uda.
Punktacja:
Mumo - 2000 - 200 = 1800
Nara- 1500
UÂżywam techniki Bubun Baika no Jutsu. Z jej pomocÂą sam wchodzĂŞ na ska³ê i spycham stamtÂąd piratów.

//Do wody wskoczyli? W sztormie? //
StojĂŞ gdzieÂś na Âśrodku statku i pilnujĂŞ, by nikt siĂŞ nie wdarÂł na statek. Kilku osobom z zaÂłogi ka¿ê równieÂż obserwowaĂŚ, Âżeby wrogowie nie weszli ewentualnie od innej strony.
//Jak nie Casper to ja. Misja zawieszona z powodu braku czasu.//