Mieszkanie Seras.

Stworzone przez Deia, gdyÂż uznaÂł, Âże wÂłasnej roboty mieszkanie jest o wiele piĂŞkniejsze.. A wyglÂądaÂło ono tak:
Wszystko byÂło z gliny, oprócz Âścian, ÂłóÂżka i krzeseÂł.. ZaÂś inne meble byÂły wÂłaÂśnie wytworzone przez chÂłopaka i zostaÂły one pomalowane na kolory jakie tylko Seras chciaÂła.. ZnajdowaÂła siĂŞ tu :kuchnia Âśredniej wielkoÂści, Âłazienka, salon, przedpokój i oczywiÂście pokój dla dziewczyny. To miejsce wyglÂądaÂło jak jakieÂś mieszkanie marzeĂą.

-------

WszedÂł tutaj Dei spokojnym krokiem. Na poczÂątku mieszkanie byÂło puste, dlatego teÂż dziewczyna zostaÂła na chwilĂŞ na zewnÂątrz.
- Poczekaj tu, a ja juÂż zajmĂŞ siĂŞ tworzeniem twojego mieszkania un.
- powiedziaÂł miÂło, po czym zamkn¹³ drzwi i zabraÂł siĂŞ do roboty.. Zacz¹³ wytwarzaĂŚ z gliny przeróÂżne meble i co tylko dusza zapragnĂŞÂła.. Na koniec pomalowaÂł to wszystko na róÂżne kolory jakie lubiÂła Seras. OczywiÂście na moment wyskoczyÂł przez okno, by dostaĂŚ siĂŞ do sklepu z meblami.. Tam zakupiÂł ÂłóÂżko i krzesÂła, bo to byÂłoby nie wygodne z gliny.. PowracajÂąc z zakupami i paroma klonami, gdyÂż sam nie d¹³by rady tego wszystkiego przenieœÌ i ustawiÂł na miejscu..
Gdy juÂż skoĂączyÂł, a trwaÂło to Âładnych parĂŞ minut, podszedÂł do odrzwi i je otworzyÂł..
- Uff.. SkoĂączone.. No dobra, a teraz zobacz swoje mieszkanie.. To od dziÂś jest twoje miejsce takie, jakie sobie wymarzyÂłaÂś un.. A teraz obejrzyj wynik mojej pracy. - powiedziaÂł uroczo zapraszajÂąc dziewczynĂŞ gestem rĂŞki do Âśrodka, a na jego twarzy widniaÂł szczery uÂśmiech..

---

CzekaÂłam cierpliwie z uÂśmiechem na ustach kiedy chÂłopak skoĂączy swoja pracĂŞ. SÂłyszaÂłam jak ten intensywnie pracuje i zastanawiaÂłam siĂŞ co On tam robi. Kiedy wychyliÂł siĂŞ za drzwi , za zamknĂŞÂłam oczy i weszÂłam do Âśrodka. Po chwili jest otworzyÂłam..i zaniemówiÂłam z wraÂżenia. ZaczĂŞÂłam wszystko oglÂądaĂŚ z wielkim uÂśmiechem na twarzy. Kiedy wszystko obejrzaÂłam odparÂłam szeptem
- Tu jest...cudownie... - szepnĂŞÂłam a potem rzuciÂłam siĂŞ na szyjĂŞ chÂłopakowi , niemal ze Âłzami szczĂŞÂścia w oczach - DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ , DziĂŞkujĂŞ ...- powtarzaÂłam niemal przez kilka sekund w zawrotnym tempie
- Nie ma sprawy.. Dla ciebie wszystko moja droga... un..- odpowiedzia³ z nieznikaj¹cym uœmiechem na jego twarzy, a sam obj¹³ j¹ w pasie, widz¹c jak¹ to radoœÌ jej sprawi³. Stali ta jeszcze przez jakiœ czas, po czym wpad³ na jakiœ tam pomys³.
- No to moÂże zobaczysz teraz swój pokój? A ja zrobiĂŞ ci coÂś do jedzenia albo coÂś do picia, jeÂśli oczywiÂście masz ochotĂŞ.. Bo w sumie przy okazji jak udawaÂłem siĂŞ do sklepu po ÂłóÂżko dla ciebie i krzesÂła, to po drodze jeszcze dokupiÂłem coÂś do zjedzenia i do popicia, gdyÂż wÂłaÂściwie tu nic nie byÂło jak tu wchodziÂłem, a pusta lodówka raczej za dobra nie jest. - zaproponowaÂł jej trzymajÂąc caÂły czas w swoich objĂŞciach.
- No tak...jeszcze pokoju nie obejrzaÂłam...tak chĂŞtnie siĂŞ czegoÂś napije - odparÂłam z uÂśmiechem i pocaÂłowaÂłam Go szybko w policzek i popĂŞdziÂłam do nowego pokoju. Z uÂśmiechem na twarzy rzuciÂłam siĂŞ na ÂłóÂżku tak mocno , ¿ê aÂż podskoczyÂłam. ZaÂśmiaÂłam siĂŞ i krzyknê³¹m do chÂłopaka
- Ale super - zaczê³¹m sie smiaÌ

---

Poszed³ do kuchni, a tam zacz¹³ szukaÌ czegoœ do picia.. Kiedy ju¿ znalaz³ to wyj¹³ dwie szklanki i nala³ do nich soku. Potem poszed³ do jej pokoju i usiad³ obok niej.
- Proszê o to picie un. Widzê, ¿e sprawi³em ci radoœÌ tym mieszkaniem.. I cieszê siê z tego, ¿e a¿ tak ci siê tu podoba... W³o¿y³em w to mieszkanie tyle pracy jak nigdy dot¹d.. Ale to dla ciebie jest i jak dla mnie nie by³o to trudne.. -powiedzia³ uroczo podaj¹c do jej rêki szklankê soku, a sam zacz¹³ piÌ ze swojej, bêd¹c bardzo zadowolonym wraz z ni¹..
UsiadÂłam na ÂłóÂżku i odebraÂłam sok który szybko wypiÂłam. Odetchnê³¹m nabierajÂąc powietrza i spojrzaÂłam na chÂłopaka.
- Dlatego dziĂŞkujĂŞ Ci 100-krotnie za ten pokó ...jest przeÂśliczny - odparÂłam i pocaÂłowaÂłam Go w policzek
Uœmiechn¹³ siê szczerze i tym razem normalnie nie wiedzia³, co mogliby porobiÌ. Dlatego te¿ mia³ zamiar o to spytaÌ dziewczynê.
- Hmm to na co miaÂłabyÂś ochotĂŞ? - zapytaÂł siĂŞ nie zmieniajÂąc wyrazu twarzy, a takÂże znów lekko rumieniÂąc na twarzy za to, Âże aÂż tak podobaÂło jej siĂŞ stworzone przez niego mieszkanie. A pocaÂłunek w policzek byÂł przyjemny, choĂŚ musiaÂł przyznaĂŚ, Âże bardziej lubiÂł zatapiaĂŚ siĂŞ w jej cudownie sÂłodkich ustach. JednakÂże nie Âśpieszno mu byÂło do tego, poniewaÂż nie mógÂł byĂŚ zachÂłanny aÂż tak ani aÂż tak caÂły czas robiĂŚ coÂś, na co w danej chwili dziewczyna nie miaÂła ochoty.. Teraz czekaÂł na to, co zaproponuje Seras, bo w gÂłowie miaÂł pustkĂŞ, gdyÂż nic mu sensownego do gÂłowy nie przychodziÂło.
- CóÂż.. MoÂżna teÂż robiĂŚ inne rzeczy takie jak pieszczo.. - w tym momencie ugryzÂł siĂŞ w jĂŞzyk a takÂże zrobiÂł siĂŞ lekko czerwony na twarzy, gdyÂż coÂś mu siĂŞ zdawaÂło, Âże nie powinien tego mówiĂŚ, jednakÂże moÂżna byÂło siĂŞ chyba domyÂśleĂŚ co miaÂł on na myÂśli.. Kiedy oparÂła gÂłowĂŞ na jego ramieniu uÂśmiechn¹³ siĂŞ znów. ZaÂś ich spojrzenia znów siĂŞ ze sobÂą spotkaÂły nie odrywaÂł oczu od jej tĂŞczówek. Po prostu nie chciaÂł tego zrobiĂŚ, bo po co? ByÂła od teraz dla niego caÂłym Âświatem i nic juÂż nie przeszkodzi mu w w jego miÂłoÂści do niej.
Zaœmia³¹m siê w duchu na Jego ostatnie przerwane s³owo. DŸgnê³am Go palcem w klatkê piersiow¹
- Takie to pomysÂły Ci zawracajÂą gÂłowĂŞ , tak? - zapytaÂłam patrzaĂŚ na Niego z uÂśmiechem na twarzy. Po chwili chwyciÂłam Jego dÂłoĂą i zaczeÂłam jÂą gÂłaskÂąc kciukiem
- Eeee no w sumie to teÂż przyszÂło mi na myÂśl jak juÂż mówimy o rzeczach, które moÂżna robiĂŚ... - rzekÂł nadal siĂŞ rumieniÂąc, choĂŚ staraÂł by jego uÂśmiech byÂł czarujÂący, a takÂże olÂśniewajÂący i szczery. CzujÂąc jak dziewczyna gÂładzi kciukiem jego dÂłoĂą on równieÂż zacz¹³ delikatnie masowaĂŚ jej dÂłoĂą swoimi palcami.
- Hmm...ale w sumie to nie jest gÂłupi pomysÂł - zaÂśmiaÂłam siĂŞ patrzÂąc na Jego rumieniec
WyglÂądaÂł wrĂŞcz cudownie kiedy Jego twarz oblewa³¹ siĂŞ czerwieniÂą. Ale to i tak nie porównywaÂło siĂŞ z tym kiedy chÂłopak sie uÂśmiechaÂł i patrzyÂł na mnie tym swoim wzrokiem
- To fajnie to sÂłyszeĂŚ, Âże to nie jest taki gÂłupi pomysÂł... Tylko zaleÂży na jakie miaÂłabyÂś ochotĂŞ..- powiedziaÂł beztrosko w jej stronĂŞ i tak sÂłodko, Âże aÂż szkoda mu nic nie mówiĂŚ.. PatrzyÂł siĂŞ jej caÂły czas w oczy nie odrywajÂąc ich caÂły czas od jej.. CzuÂł siĂŞ wspaniale i ciekaw byÂł na jakieÂż to pieszczoty miaÂła ona ochotĂŞ..
- Sama nie wiem...nigdy...- zarumieni³am siê - Nigdy nie mia³am "okazji" aby siê nad tym zastanawiaÌ...- odpar³¹m patrz¹c na Niego i splot³am swoja d³où z Jego palcami. Zerknê³am na ni¹ a potem spojrza³am na ch³opaka. Czu³am jak moje serce bije coraz szybciej...
- Hmm rozumiem.. To moÂże zacz¹Ì? Ajj juÂż sam nie wiem.. - powiedziaÂł trochĂŞ zakÂłopotanym gÂłosem. On równieÂż splótÂł palce na jej dÂłoniach tak jakby w ogóle ich rĂŞce miaÂły siĂŞ nie oddzieliĂŚ od siebie. Jego serce na samÂą wzmiankĂŞ o pieszczotach zaczĂŞÂło przyspieszaĂŚ czyli biÂło coraz szybciej.. Nadal jednak nie spuszczaÂł z jej oczu wzroku, a w sumie miaÂł ochotĂŞ jÂą pocaÂłowaĂŚ w usta i zatopiĂŚ siĂŞ w ich sÂłodyczy, tyle Âże nie wiedziaÂł za bardzo czy moÂże to zrobiĂŚ, dlatego teÂż trochĂŞ nieÂśmiaÂło zacz¹³ przysuwaĂŚ twarz do jej twarzy tak, Âże ich nosy prawie siĂŞ z sobÂą stykaÂły..
Widz¹Ì , Âże chÂłopak zaczyna przybliÂżaĂŚ swojÂą twarz do mojej , ja siĂŞ uÂśmiechnĂŞÂłam. PrzybliÂżyÂłam siĂŞ do Niego na tyle , ¿ê mogÂłam zatopic swoje usta w Jego. PoczuÂłam jak serce mi zabiÂło mocniej kiedy to zrobiÂłam. ZamknĂŞÂłam oczy i zaczĂŞÂłam Go caÂłowaĂŚ powoli z delikatnoÂściÂą. By³¹m w siódmym niebie
CzujÂąc jej usta na swoich byÂł zadowolony, Âże to ona pierwsza zatopiÂła swoje usta w jego ustach. Jego serce wariowaÂło na to co siĂŞ dziaÂło w obecnoÂści Seras. Nagle powoli zacz¹³ pog³êbiaĂŚ te pocaÂłunki wsuwajÂąc jej jĂŞzyk do ust, choĂŚ robiÂł to bardzo wolno, gdyÂż nie wiedziaÂł, czy dobrze robi, jednakÂże chciaÂł tego, bo tak go ona pociÂągaÂła, Âże nie mógÂł siĂŞ powstrzymaĂŚ..
Czuj¹Ì Jego jĂŞzyk w swoich ustach , poczuÂłam jak przechodzÂą mnie dreszcze. Chyba nigdy siĂŞ nie przyzwyczaje do tego typu pocaÂłunków. Jednak nie mniej podobaÂło mi siĂŞ to. Nasze pocaÂłunki staÂły siĂŞ szybsze i bardziej zachÂłanne. Jedna rĂŞkÂą zarzuciÂłam mu rĂŞkĂŞ na szyjĂŞ i zaczeÂłam siĂŞ bawiĂŚ Jego wÂłosami. Po chwili jedym ruchem rĂŞki rozwiÂązaÂłam Jego wÂłosy któe formowaÂły je w wysokÂą " kitkĂŞ"
WidzÂąc, Âże nie zaprzeczaÂła temu czynowi co robiÂł, po prostu staÂło siĂŞ tak, ze ich jĂŞzyki zaczĂŞÂły siĂŞ ze sobÂą pieÂściĂŚ i ³¹czyĂŚ, tworzÂąc bardzo namiĂŞtny pocaÂłunek. Kiedy zdjĂŞÂła jego gumkĂŞ z wÂłosów, opadÂły mu na ramiona, zaÂś dziewczyna mogÂła zauwaÂżyĂŚ, jakieÂż to on ma dÂługie wÂłosy.. Nie spodziewaÂł siĂŞ, Âże ona to zrobi, a byÂł tak przyzwyczajony do gumki, Âże jakoÂś dziwnie siĂŞ czuÂł w rozpuszczonych wÂłosach, gdyÂż zdawaÂło mu siĂŞ, Âże zaraz siĂŞ jej wyda, Âże jest dziewczynÂą, a byÂł chÂłopakiem to wiadome.. JednakÂże nic nie powiedziaÂł na ten temat, tylko pozwoliÂł by jego wÂłosy opadaÂły na jego plecy i ramiona, bo skoro jej siĂŞ tak podobaÂło, to on nie miaÂł nic przeciwko, tylko musiaÂł siĂŞ do tego przyzwyczaiĂŚ.. A na dodatek pod pÂłaszczem dalsza czêœÌ jego wÂłosów tam spoczywaÂła, poniewaÂż siĂŞgaÂły mu one do aÂż do pasa.. Ale jakoÂś nie widziaÂł siebie w krótkich wÂłosach, dlatego teÂż po prostu je zwiÂązywaÂł, a dalsze ukrywaÂł pod ubraniem..
PoczuÂłam jak oblewa mnie fala gorÂąca. ByÂło to strasznie miÂłe uczucie.PrzybliÂżyÂłam siĂŞ do chÂłopaka tak , Âże stykaliÂśmy siĂŞ ciaÂłami.PodniosÂłam siĂŞ trochĂŞ wyÂżej , tak , ze przez przypadek zaczĂŞliÂśmy siĂŞ pod wpÂływem ciĂŞÂżaru opadaĂŚ na ÂłóÂżko. Jednak ja nie zwracaÂłam na to jakiejÂś uwagi. liczyÂł sie tylko On
No i staÂło siĂŞ.. Przypadkowo zrobiÂło siĂŞ tak, Âże to wÂłaÂśnie ona leÂżaÂła na nim, ale mu to tam nie przeszkadzaÂło. ByÂło mu tak przyjemnie i dobrze, Âże nie moÂżna tego opisaĂŚ. Nie przerywaÂł jednak pocaÂłunków, tylko dalej jÂą caÂłowaÂł bez opamiĂŞtania tak zachÂłannie i namiĂŞtnie nie chcÂąc tego przerywaĂŚ. Teraz kiedy leÂżeli w takowej pozycji on obj¹³ jÂą dÂłoĂąmi za biodra, takÂże masujÂąc je delikatnie i z uczuciem. Jego emocje juÂż siĂŞgaÂły granitu, dlatego teÂż juÂż powstrzymaĂŚ siĂŞ nie mógÂł, równieÂż zacz¹³ siĂŞ lekko podniecaĂŚ tym co robili, a takÂże ona go pociÂągaÂła..
CzuÂłam, ze oblewa mnie fala rozkoszy i delikatnego podniecenia. ByÂło to wspaniaÂłe uczucie. Jednak po kilku chwilach poczuÂłam , Âże jestem w trochĂŞ niewygodnej pozycji dlatego opadÂłam na bok. " PrzylgnĂŞÂłam" do chÂłopaka i dalej Go namiĂŞtnie caÂłowaÂłam. CzuÂłam , Âże prawie odlatuje...Moje myÂśli zaprzÂątaÂły siĂŞ tylko przy tej jednej osobie...
W tej chwili dziĂŞki niej wszystkie myÂśli dotyczÂące przeszÂłoÂści, zaczĂŞÂły znikaĂŚ i opieraĂŚ siĂŞ gÂłównie na Seras. Susanoo to juÂż w ogóle przestaÂła mu zaprzÂątaĂŚ gÂłowĂŞ, poniewaÂż obiecaÂł sobie, Âże o niej raz na zawsze zapomni i tak teÂż siĂŞ dziaÂło. ZaÂś o drugiej wiedziaÂł, Âże nie zapomni, jednakÂże przestanie juÂż o niej w ogóle myÂśleĂŚ i po prostu pozostanÂą przyjacióÂłmi.
Teraz to liczy³a siê tylko Seras nikt inny.. Ca³owa³ j¹ dalej z uczuciem i z namiêtnoœci¹. Obj¹³ j¹ teraz mocniej tak, jakby nie chcia³ jej wypuszczaÌ, bo ta chwila by³a najwspanialsz¹ chwil¹ jego ¿ycia, dlatego te¿ chcia³, aby trwa³a ona jak najd³u¿ej..
Nie wiem co mn¹ kierowa³o. Nagle jedn¹ d³oni¹ zaczê³am rozpinaÌ Jego p³aszcz. Nadal namiêtnie Go ca³owa³am nie chc¹c nawet na sekundê przerywaÌ tej chwili. By³am w niebie...mimo , ¿e to miejsce nie by³o dla mnie przeznaczone w³¹œnie siê czu³am , ¿e tam jestem.
Teraz przez moment byÂł on w szoku totalnym.. Nie miaÂł pojĂŞcia, Âże ona zacznie rozpinaĂŚ jego pÂłaszcz, jednakÂże jemu to w ogóle nie przeszkadzaÂło. Sam wÂłaÂściwie zacz¹³ rozpinaĂŚ jej pÂłaszcz ( o ile takowy miaÂła) a jak nie to po prostu powoli rozpinaÂł to co miaÂła na sobie w tym momencie. ByÂł normalnie w niebie prawdopodobnie jak i ona.. Kiedy czuÂł jej dotyk na swoim ciele to co raz bardziej siĂŞ podniecaÂł a takÂże byÂło mu co raz przyjemniej..
UÂśmiechn¹³ siĂŞ gdy tylko poczuÂł, jak dziewczyna powoli zaczĂŞÂła mu zdejmowaĂŚ pÂłaszcz z jego ciaÂła. On równieÂż powoli zdj¹³ z niej to co miaÂła w tej chwili na sobie.. Lecz po pÂłaszczem, kiedy zostaÂł juÂż zdjĂŞty, byÂła jeszcze podkoszulka bez ramion.. Teraz dziewczyna mogÂła zauwaÂżyĂŚ, jak on dÂługie wÂłosy miaÂł, ale nie zwracaÂł na to uwagi tylko dalej jÂą caÂłowaÂł najnamiĂŞtniej jak tylko potrafiÂł..
PoczuÂłam jak chÂłopak ÂściÂągnaÂł ze mnie bluzkĂŞ i obla³¹m sie czerwieniÂą. MógÂł zauwaÂżyĂŚ bandaÂż mocno okalajÂący moje piersi. Ja zaÂś zaczĂŞÂłam siĂŞ bawiĂŚ Jego wÂłosami caÂły czas GO namiĂŞtnie caÂłuj¹Ì i starajac siĂŞ ÂściÂągnÂąc Jego bluzkĂŞ
Widz¹c jak siê czerwieni³a tylko siê uœmiechn¹³, a tak¿e siê zarumieni³ kiedy zaczê³a zdejmowaÌ z niego podkoszulkê.. By³ ciekawy dlaczego¿ to mia³a na swoich piersiach banda¿, jednak¿e wstydzi³ siê j¹ o to pytaÌ.. Nadal ca³owa³ j¹ bardzo namiêtnie w usta g³adz¹c jêzykiem jej podniebienie, czy te¿ pieszcz¹c jej jêzyk. Jego d³où zaczê³a kierowaÌ siê w kierunku jej piersi, jednak¿e robi³ to bardzo powoli, gdy¿ nie wiedzia³ czy mu wolno by³o ich dotkn¹Ì, a tak¿e sam strzeli³ buraka na policzkach..
Poczu³am siê nieswojo , niestety obrazy z przesz³oœci by³y trochê bolesne i to by³a ta granica. W tej chwili chwyci³am Jego rêkê , trochê gwa³townie. Przerwa³am poc¹³unek. Mia³am smutek na twarzy a w oczach widnia³ strach
- Ja...przepraszam..ale.. - nie mog³¹m siê wys³owiÌ
Nie chciaÂłam móowiĂŚ czemu Go powstrzymaÂłam...to bolaÂło..
- To ja przepraszam.. Nie powinienem byÂł.. Aj baka ze mnie. Przepraszam jeszcze raz.. Ja nie chciaÂłem ciĂŞ uraziĂŚ, ale nie rozumiem co siĂŞ staÂło.. Przepraszam... - mrukn¹³ i pukn¹³ siĂŞ w czoÂło.. SpojrzaÂł na niÂą pytajÂąco i z takim smutkiem w oczach, Âże znów kogoÂś prawdopodobnie zraniÂł bliskiego dla jego serca..
PrzytuliÂłam siĂŞ do Niego. ByÂł przyjemnie ciepÂły. ZamknĂŞÂłam oczy
- ZÂłe wspomnienia...nawet bardzo zÂłe...ja...nie chcĂŞ teraz o tym mówiĂŚ...przepraszam - szepnĂŞÂłam bojaĂŚ siĂŞ , zĂŞ zraniĂŞ tymi sÂłowami chÂłopaka
- Rozumiem.. Ale ja naprawdĂŞ nie chciaÂłem ci zrobiĂŚ krzywdy.. Ja ciĂŞ po prostu kocham i dlatego lubiĂŞ ciĂŞ dotykaĂŚ.. - powiedziaÂł spokojnie obejmujÂąc dziewczynĂŞ tak mocno, jakby nie chciaÂł by ona mu nagle uciekÂła..
- Jak chcesz mogĂŞ spróbowaĂŚ coÂś zrobiĂŚ byÂś juÂż o tym nie myÂślaÂła, tylko o mnie.. - dodaÂł ciepÂło do niej i poÂśpiesznie pocaÂłowaÂł jÂą w policzek..
- Nie , nie zrobi³êœ mi krzywdy - szepnê³am krêc¹c przecz¹co g³ow¹ - Nie musisz Dei...nie musisz....- szepnê³am
Wjego objêciach cuz³am siê senna...kilka dni bez snu i wypoczynku robi³o swoje. Zaœmia³¹m sie , zê jeszcze kilka sekund temu by³am rzeœka i pe³na energi
- No wiêc dobrze. I coœ widzê ¿e jesteœ ju¿ zmêczona.. Chyba powinnaœ siê przespaÌ, ale nie wiem czy mogê z tob¹ zostaÌ, czy lepiej bym sobie poszed³.. - szepn¹³ tak trochê smutno widz¹c jak dziewczyna zrobi³a siê senna.. Jednak nadal j¹ trzyma³ w swoich objêciach i szczerze bardzo nie chcia³ jej tu zostawiaÌ samej ani iœÌ st¹d..
Jednak ja zaÂś nie mog³¹m juÂż odpowiedzieĂŚ , poniewaÂż juÂż spa³¹m ÂściskajaĂŚ moje delikatne piÂąstki an Jego bluzce której nie zd¹¿yÂłam ÂściÂągn¹Ì ( ) . PrzytulaÂłam siĂŞ do Niego. MiaÂłam spokojny wyraz twarzy a na mojej twarzy widniaÂł uÂśmiech
TeÂż juÂż nic nie powiedziaÂł, tylko po prostu mocno obj¹³ jÂą, ale tak by jej nie obudziĂŚ i po chwili sam usn¹³, gdyÂż równieÂż poczuÂł siĂŞ strasznie senny.. ÂŚniÂł o Seras, bo tylko ona teraz siĂŞ dla niego liczyÂła i tylko o niej teraz myÂślaÂł i tylko z niÂą chciaÂł byĂŚ juÂż na zawsze..
Po jakimÂś czasie Deidara siĂŞ obudziÂł.. WstaÂł zrobiÂł wszystkie poranne czynnoÂści i napisaÂł na kartce.
Cytat: Droga Seras.. WrócĂŞ niebawem, tylko muszĂŞ coÂś zaÂłatwiĂŚ.. Nie martw siĂŞ o mnie i pamiĂŞtaj ja ciĂŞ nigdy nie opuszczĂŞ..
- To piszÂąc zostawiÂł to na stoliku obok Âłózka dziewczyny po czym wyszedÂł z pokoju..
NMM
Obudzi³am siê. Zadr¿a³am bo poczu³am zimno. Rozejrza³am siê i zobaczy³am , ¿e nie ma Deidary. Po chwili jednak dostrzeg³am kartkê. Usmiechnê³am siê do siebie czytaj¹c te s³owa. Wsta³¹m i ruszy³am do ³azienki gdzie wykona³am poranne czynnoœci. Ubra³am siê i wys³am z pomieszczenia
< NMM>
Deidara nawet nie muszÂąc przeÂłaziĂŚ przez wejÂście do siedziby pojawiÂł siĂŞ od razu tu z miejsca, w którym przed chwilÂą byÂł z Seras. Zaraz po pojawieniu siĂŞ pobiegÂł szybko do jej pokoju, a tam jÂą poÂłoÂżyÂł na ÂłóÂżku bardzo delikatnie.
- PrzynieœÌ ci coÂś? Rany co mam teraz robiĂŚ? Nie wyglÂądasz za dobrze.. - powiedziaÂł zdenerwowanym gÂłosem, bo bardzo siĂŞ o niÂą martwiÂł.. UsiadÂł obok niej i patrzyÂł siĂŞ na niÂą czule, bojÂąc siĂŞ, Âże zaraz coÂś niedobrego nastÂąpi... MusiaÂł coÂś teraz zrobiĂŚ, bo nie mógÂł pozwoliĂŚ na to, by jej siĂŞ coÂś staÂło. Uj¹³ delikatnie jej dÂłoĂą, by jakoÂś jÂą udobruchaĂŚ..
OddychaÂłam szybko a potem kaszlnĂŞÂłam . PoczuÂłam jak w ustach zbiera mi sie krew. SpojrzaÂłam na chÂłopaka i ÂścisnĂŞÂłam mocno Jego rĂŞkĂŞ...na tyle mocno ile potrafiÂłam...
- Nie martw siê...zaraz mi przejdzie...po prostu...muszê odpocz¹Ì - odpar³am zamykajaÌ oczy
ByÂłam blada a mój puls byÂł coraz sÂłabszy , niektórzy mogliby pomyÂśleĂŚ , zĂŞ umieram....
- S...Seras?! Co mam zrobiĂŚ, by ci to minĂŞÂło? JesteÂś caÂła blada.. MuszĂŞ ci jakoÂś pomóc.. Ale jak? - pytaÂł nadal tym gÂłosem, gdyÂż nie podobaÂło mu siĂŞ to, co siĂŞ z niÂą dziaÂło, martwiÂł siĂŞ teraz tak, jak nigdy wczeÂśniej, bo jeszcze nie zdarzyÂło mu siĂŞ aÂż tak zamartwiaĂŚ o jak¹œ osobĂŞ.. A ta dziewczyna byÂła najwaÂżniejsza w jego Âżyciu i nie moÂże on pozwoliĂŚ, by jÂą straciÂł.. TrzymaÂł nadal jÂą za dÂłoĂą ÂściskajÂąc tak, jakby to byÂł impuls, Âże nie chce by coÂś siĂŞ staÂło niedobrego, bo tego nie chciaÂł z caÂłego serca i duszy..
UsmiechnĂŞÂłam sie do Niego a kolejna stróÂżka krwi wypÂłynĂŞÂła z moich ust
- Nic mi nie bêdzie...musze odpocz¹Ì... - odpar³am i zamknê³am oczy - Nie zostawiê Ciê...obiecujê...ale...i TY mnie nie zostawiaj... - szepnê³am i zasnê³am
Powoli wszystko siĂŞ uspokajaÂło. Mój puls byÂł równomiernny tak samo jak oddech.
- Nawet nie zamierzaÂłem... JesteÂś dla mnie wszystkim i nie pozwolĂŞ by staÂła ci siĂŞ jakaÂś krzywda.. o nie.. - szepn¹³ ,po czym wytarÂł krew z jej ust chusteczkÂą, którÂą zaraz potem gdzieÂś tam rzuciÂł.. UÂłoÂżyÂł siĂŞ obok niej nawet nie puszczajÂąc jej dÂłoni i tak by oboje leÂżeli obok siebie.Kiedy juÂż tak byÂło trzymajÂąc caÂły czas jej dÂłoĂą, powoli sam zacz¹³ zasypiaĂŚ, gdyÂż poczuÂł siĂŞ jakiÂś senny, ale zostaÂł z niÂą, poniewaÂż kochaÂł jÂą caÂłym sercem i nie miaÂł zamiaru pozwoliĂŚ na to, by staÂła siĂŞ jej jakakolwiek krzywda..
Mia³am koszmar...mo¿na by³o to zauwa¿yÌ bo dr¿a³am i zaciska³¹m nerwowo oczy jak i d³onie. Wierci³¹m siê po ³o¿ku. Widzia³am jakieœ obrazy walki , krwi...krwi Deidary.
- Deidara....Deidara... - mówiÂłam przez sen i nerwowo zaciskajaĂŚ dÂłoĂą na Jego
Deidarze nic siĂŞ wÂłaÂściwie nie ÂśniÂło, jednakÂże usÂłyszaÂł gÂłos Seras ÂśpiÂąc... RównieÂż poczuÂł na swojej dÂłoni, jak jeszcze mocniej zostaÂła zaciskana na dÂłoni dziewczyny, przez co obudziÂł siĂŞ.. SÂłyszÂąc swoje imiĂŞ z ust Seras spojrzaÂł na niÂą i widziaÂł Âże jeszcze spaÂła. Tak wiĂŞc musiaÂła mieĂŚ jakiÂś zÂły sen, no i musiaÂł coÂś zrobiĂŚ z tym, by straszny obraz znikÂł z je podÂświadomoÂści..
- Jestem tuÂż obok ciebie... I nigdy ciĂŞ nie opuszczĂŞ.. - powiedziaÂł doœÌ gÂłoÂśnym gÂłosem pomimo iÂż byÂł trochĂŞ ospaÂły i bardzo czule patrzÂąc caÂły czas na jej twarz.. RównieÂż uÂścisn¹³ jej rĂŞkĂŞ i teraz juÂż nie miaÂł zamiaru spaĂŚ, bo musiaÂł przy niej czuwaĂŚ.. Nawet nie wiedziaÂł ile siĂŞ przespaÂł, jednakÂże to nie byÂło dla niego teraz waÂżne.. NajwaÂżniejsze byÂło to, by z Seras byÂło wszystko dobrze..
SÂłowa Deidary powoli zaczĂŞÂły dziaÂłaĂŚ. Powoli siĂŞ uspokajaÂłam a po kilku minutach zasnĂŞÂłam juÂż ze spokojem. PrzytuliÂłam siĂŞ do Niego mocniej i ÂścisnĂŞÂłam Jego dÂłoĂą. GÂłowĂŞ oparÂłam o Jego klatkĂŞ i tak spaÂłam juÂż ze spokojem z uÂśmiechem na ustach
Obj¹³ jÂą tylko ramieniem i przytuliÂł czule do siebie, ale tak by jej nie obudziĂŚ.. Zacz¹³ po chwili gÂładziĂŚ delikatnie jej policzek swojÂą dÂłoniÂą, ale robiÂł to tak, Âże byÂło to prawie nie wyczuwalne.. PatrzyÂł swoimi oczami na jej piĂŞknÂą twarz no i tak czuwaÂł przez jakiÂś czas, by znów siĂŞ jej coÂś zeÂłgo nie przyÂśnilo, bo jak tak to jego gÂłos napewno pomoÂże.. CzuÂł siĂŞ juÂż trochĂŞ zmĂŞczony i taki senny, jednakÂże powstrzymaÂł siĂŞ od zaÂśniĂŞcia i dalej nad niÂą czuwaÂł, choĂŚ z kaÂżdÂą minutÂą byÂło co raz ciĂŞÂżej..
PoczuÂłam czyjis dotyk na policzku. Otworzy³¹m zaspane oczy. Nie czuÂłam juz bólu. PoczuÂłam jak ktoÂś mnie obejmuje i gÂłaszcze mój policzek. SpojrzaÂłam w górĂŞ nieprzytokmnie i zoabczyÂłam chÂłopaka
- Nie...nie spa³êœ? Obudzi³am CIê ? - spyta³am niepewnie
- Nie no spaÂłem, ale przyÂśniÂło ci siĂŞ chyba coÂś zÂłego, wiĂŞc musiaÂłem coÂś powiedzieĂŚ no i podziaÂłaÂło. Ale potem nie chcÂąc, by siĂŞ to powtórzyÂło, po prostu czuwaÂłem póki siĂŞ nie obudzisz no i z tego co widzĂŞ juÂż nie Âśpisz. - powiedziaÂł czuÂłym gÂłosem do niej, nie odwracajÂąc swoich oczu od jej oczu. Ale w sumie moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ, Âże jest jakiÂś senny i zmĂŞczony, bo wÂłaÂściwie doœÌ dÂługo siedziaÂł nad niÂą sam nie ÂśpiÂąc. Dziewczyna mogÂła zauwaÂżyĂŚ, iÂż jego oczy mogÂły byĂŚ lekko podkr¹¿one przez fakt, Âże nie spaÂł.
- Ale chyba to byÂło tak dÂługo, Âże normalnie czuje siĂŞ jakiÂś zmoÂżony.. Ale to nic.. JakoÂś wytrzymam jeszcze.. - dodaÂł po chwili nie odrywajÂąc w ogóle dÂłoni z jej policzka ani teÂż nie przestawaÂł siĂŞ jej przyglÂądaĂŚ. ChoĂŚ bardzo chciaÂło mu siĂŞ spaĂŚ, to jak na razie tego nie robiÂł, gdyÂż tak bardzo lubiÂł patrzeĂŚ na Seras i jÂą dotykaĂŚ, Âże odechciewaÂło mu siĂŞ czegokolwiek innego, nawet jak byÂł zmĂŞczony.. JednakÂże próbowaÂł tego po sobie nie poznaĂŚ, by nie martwiĂŚ dziewczyny na zapas. A skoro teraz nie spaÂła, to tym bardziej nie miaÂł zamiaru siĂŞ poÂłoÂżyĂŚ i zasn¹Ì.
PatrzÂąc na Jego zmĂŞczonÂą twarz poczuÂłam siĂŞ strasznie gÂłupio. PoÂłoÂżyÂłam mu dÂłoĂą na policzku
- Dei....odpocznij...jesteœ wyczerapny...- poca³owa³¹m Go w policzek- Przepraszam to moja wina...proszê Ciê odpocznij wygl¹dasz okropnie....- powiedzia³am patrz¹c na Niego z trosk¹
- No..dobrze... Ale obiecaj mi, ¿e nic nie zrobisz sobie z³ego dobrze? - powiedzia³ ziewaj¹c trochê, po czym po³o¿y³ g³owê na jej ramieniu, zaœ jego d³où nadal spoczywa³a na jej policzku.. Mia³ nadziejê, ¿e nic z³ego siê nie stanie. Po jakimœ czasie nawet nie wiedz¹c kiedy Dei zasn¹³ jak zabity, ale widaÌ by³o jak jego klatka piersiowa siê porusza, co oznacza³o, ¿e oddycha³ miarowo i tylko teraz œni³ sobie i wy³¹cznie o niej. Uœmiechn¹³ siê lekko przez sen, zaœ jego cia³o ani drgnê³o. Teraz to ch³opak spokojnie sobie spa³ i jak na razie nie widaÌ by³o, by mia³ siê obudziÌ, bo by³ strasznie zmêczony...
Zamknê³am oczy i wdycha³am zapach ch³opaka. By³¹m taka szczêœliwa. POmyœleÌ , ¿e kiedy Go pozna³¹m nie chcia³am Go znaÌ. Uœmiechnê³¹m siê do siebie. Kiedy poczu³am , zê ch³opak zasn¹³ delikatnie wysz³am z Jego objêÌ aby Go nie obudziÌ a sama wsta³¹m i podesz³am do ³azienki gdzie tam siê odœwierzy³am . potem usiad³am na krzeœle patrz¹c na ch³opaka z uœmiechem na ustach.
Po chwili wysz³¹m
< NMM>
Po bardzo dÂługim czasie Dei w koĂącu siĂŞ obudziÂł. PoczuÂł teÂż, Âże na ÂłóÂżku leÂżaÂł sam, bo nie wyczuwaÂł Seras pod gÂłowÂą.. OtarÂł swoje oczy no i rozejrzaÂł siĂŞ po pomieszczeniu. Odetchn¹³ z ulgÂą, jak zobaczyÂł jÂą siedzÂącÂą na krzeÂśle obok ÂłóÂżka.. PrzeciÂągn¹³ siĂŞ i podniósÂł siĂŞ do pozycji siedzÂącej.
- Ale mi siĂŞ pospaÂło.. Ale teraz juÂż jest w porzÂądku.. WyspaÂłem siĂŞ i teraz pójdĂŞ siĂŞ odÂświeÂżyĂŚ, tak wiĂŞc zaraz wrócĂŞ tu ok? - powiedziaÂł ciepÂło do dziewczyny, po czym wstaÂł z ÂłóÂżka i poszedÂł do Âłazienki, zaÂś tam zacz¹³ siĂŞ myĂŚ, a takÂże miaÂł zamiar wzi¹Ì prysznic. Tak teÂż zrobiÂł i teraz z pomieszczenia moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ szum wody, co oznaczaÂło, Âże Dei siĂŞ oczyszczaÂł, oczywiÂście uprzednio musiaÂł siĂŞ rozebraĂŚ do naga, bo nie bĂŞdzie przecieÂż myÂł siĂŞ w ubraniach.
Bo skoĂączonym prysznicu, wyszedÂł sobie, przebraÂł siĂŞ, no i wyszedÂł z Âłazienki. PowiedziaÂł Seras, Âże musi pójœÌ gdzieÂś tam, bo miaÂł akurat takÂą ochotĂŞ, by siĂŞ odÂświeÂżyĂŚ. Tak wiĂŞc wyszedÂł z mieszkania no i udaÂł siĂŞ w stronĂŞ pokoju wspólnego, gdyÂż coÂś go tam jakoÂś ciÂągnĂŞÂło.
NMM
WróciÂł do jej pokoju, przeciÂągajÂąc siĂŞ kiedy wchodziÂł do Âśrodka. Ona caÂły czas siedziaÂła tam, gdzie ostatnim razem jÂą widziaÂł, a bodajÂże tyle juÂż siĂŞ wydarzyÂło, Âże to byÂło doœÌ dziwne, Âże caÂły czas trwaÂła w tej samej pozie. Nagle spostrzegÂł, Âże ona po prostu przysnĂŞÂła na siedzÂąco.
- Pustki sÂą w siedzibie, a wiem gdzie jest nowa siedziba.. Obecnie znajduje siĂŞ w Sunie, tak wiĂŞc najlepiej bĂŞdzie jak pójdziemy do tejÂże wioski i tam zamieszkamy w miejscu gdzie powinniÂśmy byĂŚ. Ale jak nie bĂŞdziesz chciaÂła to zostaniemy tu, choĂŚ jak dla mnie jest tu aÂż za pusto.. - powiedziaÂł spokojnie z lekkim uÂśmiechem na twarzy do dziewczyny, teraz wyczekujÂąc jej odpowiedzi, jednoczeÂśnie siadajÂąc na przeciwko niej na jej ÂłóÂżku.
- Dobra coÂś widzĂŞ, Âże ciĂŞ nie ma.. Jak bĂŞdziesz to wiedz, Âże ja poszedÂłem gdzieÂś w okolice Suny siĂŞ przejœÌ, bo juÂż nie chce mi siĂŞ siedzieĂŚ caÂły czas w tej siedzibie. - mrukn¹³ nie widzÂąc reakcji ze strony dziewczyny. MoÂże jej po prostu tu nie byÂło czy jak? JeÂżeli tak to najwidoczniej gadaÂł sam ze sobÂą.. CóÂż.. ZostawiÂł kartkĂŞ papieru na stole, mówiÂącÂą o tym gdzie poszedÂł, bo jakoÂś nudziÂło go przebywanie w owej siedzibie tak caÂłkiem sam.. Jak bĂŞdzie chciaÂła to pójdzie za nim, a teraz po prostu pójdzie gdzieÂś by nawiÂązaĂŚ kontakt ze Âświatem zewnĂŞtrznym, bo byĂŚ moÂże ktoÂś w koĂącu go za toleruje takim jakim jest.. Ale tego nie wiedziaÂł, a waÂżne byÂło teraz by stÂąd odejœÌ..
NMM