Dom Rocka Lee

Jest to mieszkanie z trzema sypialniami salonem ,jadalnia ,sala treningowa
W salonie przed gÂłównym wejÂściem stoi szafka Trofeów które zdobyÂłem na misjach

Trofea;

Miecz wilka
ma oprawionÂą w skórĂŞ rĂŞkojeœÌ, gÂłownia jest zdobiona tak samo jak ostrze, Âładnie wygrawerowany wilk. Miecz jest dziwerowany czyli ma mieszanÂą stal i jest bardzo wytrzymaÂły

Sztylet ofiarny
RĂŞkojeÂści jest metalowa ma ksztaÂłt wilczego Âłba z wysuniĂŞtymi kÂłami na ostrzu widniejÂą jakieÂś pradawne Hieroglify oraz Wizerunek Wilka metal z którego jest zrobione ostrze jest koloru krwi

Dodane po 7 minutach:

Wracam do mieszkania i klade sie spaĂŚ

Dodane po 7 minutach:

(NMM)

---

wstaje Âświezy i wypoczety i udaje sie na patrol konohy
(NMM)
kÂłade siĂŞ na luzko i ide spac ;P
(NMM bĂŞdĂŞ za 3 godzinki )

Dodane po 17 godzinach 9 minutach:

wychodze z pokoju i udaje siĂŞ na patrol Konohy
(NMM)
Na biorku pojawila sie notatka:

Cytat: Skompletuj 3 osobowa druzyne. Szukajac wskazowek, dowiedzcie sie jak najwiecej o Elen - patronce konohy. Wskazowki sa porozrzucane
po calej wiosce. Jesli wykonacie zadanie. Dostaniecie nastepna wskazowke.
Zyczliwa

---

wchodze i czytam notke
-Hmm ... ciekawe kto jest tÂą zyczliwa ale to teraz nie wazne trzeba skompletowac druzyne...
Na mojej twazy pojawia sie usmieszek
... i juz wiem kogo wezne
Klon Lee zaczoÂł przystrajac cale mieszkanie balonami
i konfeti poczym wybiegl po kwiety i potrawy
(NMM)

Dodane po 11 minutach:

Klon wraca z kwiatami ktore rzowiesz po caÂłej jadalni ,salonie oraz w pokoju goscinnym
-Jedzenie schwam narazie zeby sie nie zepsuÂło i skocz ejeszcze po jakies maskotki
(NMM)
BiegÂłam w³œnie najbardziej forsowny odcinek drogi, kiedy Kuraimaru_ne potkn¹³ siĂŞ i upadÂł. Momentalnie stanĂŞÂłam i podeszÂłam do niego. Z przykroÂściÂą stwierdziÂłam, Âże naciÂągn¹³ sobie ÂściĂŞgno i rozci¹³ skórĂŞ. Bez wachania podeszÂłam do pierwszego lepszego domu i zapukaÂłam. (Dom Rocka Lee... ZupeÂłny przypadek )
Z domu wychodzi klon Lee
-Witam co siĂŞ stalo twojemu przyjacielowi ...
*odrazu poznaÂłem rysy twazy klanu Inuzuka*

Dodane po 14 minutach:

(musze spadac bĂŞde puzniej jakos po 20 mam nadzieje ze sie spotkamy )
- Potkn¹³ siê i upad³. Czy mog³abym dostaÌ trochê wody?- zapyta³am.
Na twozy klona pojawil sie juz wszystkim znany usmiech Lee
-prosze wjdzcie zaras przyniose wode oraz cos do jedzenia
ZniknaÂł poczym pojawiÂł siĂŞ spowrotem z wodÂą i przekaskami

Dodane po 9 minutach:

Podszedlem i zaczeÂłem gÂłaskaĂŚ psa i drapaĂŚ go za uszami
-Masz bardzo milego psa pani...??
*czekaÂłem aÂż sie przedstawi *
- Hasei... Hasei Inuzuka. - przedstawiÂłam siĂŞ. Nagle dostrzegÂłam, Âże do domu Lee zaglÂądajÂą nieÂśmiaÂło pozostaÂłe dwa psy. ZacmolaÂłam i mruknĂŞÂłam do nich uspokajajÂąco mówiÂąc "Nie macie siĂŞ czego baĂŚ, nic wam siĂŞ nie stanie."
- To sÂą trojaczki Kuraimaru.
Po czym zabraÂłam siĂŞ za przemywanie i odkaÂżanie rany Kraimaru_ne. Dopiero kiedy ÂżaÂłoÂżyÂłam mu bandaÂż uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do rozmówcy i poczĂŞstowaÂłam siĂŞ przekÂąskÂą.
Troche poczerwieniaÂłem na twazy widzac jej usmiech
*kurcze czemu ja zawsze trafiam na kobiety z takim nie samowitym wygladem jak bym patrzyl na piekna elfke-pomyslaÂłem*
-Mam nadzieje ze ...Popatrzal jej w oczy.. z toim przyjacielem bedzie dobrze .
Lee wstano i podszedl do reszty psów
*jakos sie dziwnei czuje przyniej serce mi lomocze ,tentno wzrasta co jest grane *
Zacze³êm g³askaÌ psy i pocich aby nikt nie slysza³ prucz nich zaczelem do nisz szeptac
-macie bardzo sliczna pania wiecie... i wdodatku mila
PopatrzyÂłem w jej strone i usmiechneÂłem sie
Psy zdawaÂły siĂŞ uÂśmiechaĂŚ, do Lee, ale byÂły ostroÂżne. WestchnĂŞÂłam i poprawiÂłam sobie kucyka. - Na pewno, nic mu nie bĂŞdzie.- odwzajemniÂłam nieÂśmiaÂło spojrzenie.- To tylko z przemĂŞczenia.

Dodane po 1 godzinach 30 minutach:

Nagle Kuraimaru_ko nastawiÂł uszy i warkn¹³. Potem odwróciÂł siĂŞ i wybiegÂł z domu, uprzednio uchylajÂąc sprawnie drzwi. PopatrzyÂłam siĂŞ za nim, trochĂŞ skonsternowana, ale nie zdziwiona. - Jak na mój gust, to coÂś wywĂŞszyÂł... Ale Âżeby tak odrazu uciekaĂŚ?- pokrĂŞciÂłam gÂłowÂą. "Ciekawy goœÌ... Inni niÂż wiĂŞkszoœÌ..."
Klon Lee
na jego twazy pojawiÂł sie usmieszczek
-To moze sprawdzimy co tak zdenerwowaÂło twojego psiaka??
*nie wiem jakim cudem udaÂł mi sie cos do niej powiedziec i nie pasci z wrazenia*
-tylko chce abyÂś wiedziala nie jestem prawdziwym Lee tylko jego klonem ale mam kontak telepatyczny z Lee ... jezeli coÂś bĂŞdzie sie dzialo zaras tu sie pojawi z pomoca .
*napewno nie pozwole aby coÂś sie jaj staÂło-pomyslaÂł Lee*
PopatrzyÂła na klona, potem na psy, a potem znów na klona i... WybuchnĂŞÂła opĂŞtaĂączym niemal Âśmiechem.
- ÂŻe teÂż sama na to nie wpadÂłam?! JakaÂś slepa dzisiaj jestem...- po czym spojrzaÂłam na klona.- To dlatego psy baÂły siĂŞ wejœÌ, one nie lubiÂą klonów, bo nie majÂą wÂłasnego zapachu.- poczochraÂłam Kuraimaru_ne po Âłebku.- Jesli chcesz moÂżemy pójœÌ, ale ja prowadzĂŞ.- zastrzegÂłam.
na njego twazy pojawil sie usmieszek
-A mwiec prowadz z tobÂą pujde wszezie wszedzie .ukÂłoniÂł siĂŞ nisko .
*Kurcze czy ja naprawde to powiedzialem-pomysleli obaj Lee oraz jego klon*
GwizdnĂŞÂłam na psy. ZastanowiÂłam siĂŞ chilĂŞ i nagle puÂściÂłam siĂŞ sprintem przez KonohĂŞ.
*nmmt*
*ta kobieta jest nie samowita -pomyslalem * i wybieglem za nia (NMM)

Dodane po 13 godzinach 47 minutach:

PoszÂłem siĂŞ wykÂąpaĂŚ musiaÂłem coÂś zrobiĂŚ aby nie pasc z wrazenia
Potem siadlem przy biurku i prubowaÂłem przelaci na papier wszystko co mam w sercu .. W jego wyobrazni pojawiÂł siĂŞ ta chwila w której jego usta dotkneÂły jej ... zaÂłowal ze ta chwila nie trwaÂła wiecznie
ZaczeÂłem pisac
(NMM bĂŞde po 13 moze wczesniej dla Hasei )

Dodane po 1 godzinach 39 minutach:

Draga Hasei to co sie wydazyÂł na polanie treningowej nie daje mi spokoju jedyne o czym mysle i co widze gdy tylko zamkam oczy to ty i twoje cudne oczy oraz uÂśmiech który nigdy nie zapomne. Nigdy nie myslaÂłem ze kiedyÂś poczuje coÂś takiego moje rece drza kiedy tylko siĂŞ zblizasz w ustach brak mi sÂłow a moje serce wali jak oszalaÂłe ale to wszystko jest niczym w porównaniu z tym co poczuÂłem wczoraj na polanie treningowej.To byÂł jak udezenie gromu... jagby caÂły wszechÂświat otwozyÂł sie przedemna aby ofiarowac mi wszystko co piekne i cudowne. ChociaÂż trwaÂł to tylko chwile dla mnie to byÂł wiecznoÂści która bĂŞdzie zawsze trwac. Wieim Âże nie znamy sie za dlugo ale od kiedy ciĂŞ zobaczyÂłem wiedzialem Âże nie po kocham nikogo innego
Tak Hasei to jest wÂłasnie mje wyznanie nie wiem czy ty czujesz to samo ale musiaÂłem to ci powiedziec bo innaczej ÂżaÂłowaÂł bym do konca zycia tego Âże pozwoliÂłem odejsci kobiecie która jest dla mnie wszystkim.
Rock Lee

ZwineÂłem list i wybraÂłem sie do posiadÂłosci Inuzuke
(NMM)

Dodane po 14 minutach:

WruciÂłem do swojego domku z smutkiem na twazy
-Czemu jej tego sam nie powiedzialem .. czemu.W jego gÂłosiĂŞ byÂło sÂłychaĂŚ zal
Cleaner of Soul;-Uspokuj siĂŞ Lee cos iĂŞ staÂło to siĂŞ nie odstanie .. teraz mozesz tylko czekac na jej ruch.*mam nadzieje ze teÂż coÂś czuje do niego bo inaczej Lee sie zaÂłamie -pomyslaÂł CoS*

Dodane po 45 sekundach:

BĂŞdĂŞ po 13 (NMM)

Dodane po 3 godzinach 2 minutach:

(jestesm z powrottem )

Dodane po 2 minutach:

Po kilku godzinach musialem sie ruszyc bo innaczej bym zwariowal
Wyszlem do lasu ÂŚmierci potrenowac
(NMM)
LEe wchodzi do pokoju pada na luszko i kladzie sie spac

Dodane po 10 godzinach 34 minutach:

Lee wstaÂł odzyskal siÂły ale byÂł w ponurym nastroju wszytsko przez jego nie ostroznosci i demona.
podeszlem do drzwi i wyszelm
*Musze coœ zjeœÌ i zapomniec o tym co widzialem-pomysla³em*
(NMM) Ramen

Dodane po 10 godzinach 9 minutach:

Ide sie wykapac poczym coÂś zjeÂści i klade sie spac
Lee zajmuje sie dekoracjami na przyjecie dla HM!
podchodze do domu.
- puk puk -czekam az mi ktos otworzy
Lee pochodzi do drzw i je otwiera.
-O witam Neji jak dawno siĂŞ nie widzelismy .. wejdzi. Przeprowadzilem go przez sala caÂły w balonach i pokazaÂłem mu wolny fotej .
-ÂŚadnij co cie do mnie sprowadza??
lekko zdziwiony poco mu tyle balonów??mysle
-a tak przyszÂłem a ty co impreze robisz??
-siadam na fotelu
Lee sie uÂśmiechnol letko
-haha . .. wybacz zapomnialem otym .WskazaÂł caÂły wystruj oraz potrawy.
-Moja przybrana siostrzyczka HM! ma domnie wpasci to dla niej aby sie poczuÂła jak w domu .
niprzesadzasz czasami ??zaputaÂł sie ze zdziwiona mina
-AleÂż skad .Jego usmiech zrobiÂł sie jeszcze szerszy.
-Ty tez jestes zaproszony jezeli oczywiscie bĂŞdziesz mnial czas .Ale oderwijmy sie na razie od spraw przyjecia.
Na twozy Lee pojawil sie spokuj i opanowanie.
-Mam dla ciebie misje jezeli jesteÂś gotuw aby jej podolaĂŚ??
heh co to za misja??-zapytaÂł sie ze spokojem na twarzy.
-Hmm.. na pierszy zut oka wydaje sie byĂŚ prosta masz wraz ze swoimi dwoma towazyszami ...ktorych ja wybiore udac sie do wioski kraju Ziemi tam bĂŞdÂą na was czekaÂły dwie kobiety.Waszym zadaniem bĂŞdzie bespieczne doprowadzenie ich do Konohy.Ale to nie wszystko...
-rozumiem. Âładne te kobiety??
-pojawiÂł sie usmiech na mojej twarzy.
-nie nie to tylko zart. A kto bedzie uczestyniczyl w tej misji??
-Wiem ze napewno bĂŞdzie Uindo Shisetsu: z wioski lisci oraz mozliwe ze teÂż Kate Asuka mÂłodziutka 13 letnia Kunoichi rowniesz z wioski liscia.
zdziwienie mnie ogarneÂłeo mam nadzieje ze nie beda romansowac -pomyslaÂłem
-oni?? no dobra gdzie ma byĂŚ zbiurka?? i kto bedzie kapitanem misji??
-Zbiurka dziÂś o 18 umnie w domu z tÂąd wyruszyci kiedy tylk siĂŞ upewnie ze beziecie gotowi . A dowudca misji ... hmm .Lee zastanawial siĂŞ nad tym chwile.
-BiorÂąc pod uwage zdolnosci bojowe oraz twuje klanowe zdolnosci ty bĂŞdziesz nimi dowodzil maz tylko 3 dni.Lee popatrzal Nejiemu prosto w oczy.
-Licze na ciebie ... oni wszyscy maj wrucic zywi .. rozumiemy sie
spojrzaÂłem na lee
-spoko niemartw sie.
Ale czy mozemy sie spodziweac ataku??-zapytaÂłem sie
a i jeszce jaka to jest ranga misji??
-To jest wlasnie te ALE oktorym cie jeszcze nie powiedzialem .To jest misja Kategori D ale w kazdej chwili moze sie stac C.GdyÂż te dwie kobiety sÂą scigane przez nie zbyt miÂłych typków spowody ... nazwijmy to ich wrodzonego talentu .Nie stety nie moge ci powiedziec co to za talent ... i lepiej bedzie jezeli sie otym nigdy nie dowiesz uwiez mi.
Lee zÂłapal sie z glowe.
Patrz za pomnial bym ci powiedziec jak sie nazywaja nasze dwie damy
-Kobieta w biaÂłej szacie zwie sie Kahalan jest Jest Matka Spowiedniczka i przywudczynia swojej organizacji i .. trudno mi to powiedziec ale to ona jest najwazniejsza masz ja chronic za cene sojego zyci.
-Druga kobita jest ubrana w szara szate i zwie sie Cara jest spowiedniczka ktorej zadaniem jest chronienie Matki spowiedniczki.
-No dobra to wszystko co chce wiedziac. Mam jeszcze duzo pracy. Dzieki za informacje bede przed 18:00 u ciebie. No to ide nara i wyszedÂł <Nmm>
Rybutudu! Ryb! Ryp! tak doÂśc niedeliktanie zapukaÂłem...
-jest ktoÂś ? MiaÂłem siĂŞ zgÂłosiĂŚ na mijse...
przychodze pod drzwi
- o witaj, mam nadzieje ze zaraz le otworzy.
-Hi neji. Znów siĂŞ widzimy. Co zrobiÂłeÂś z tamtym uDÂŹWIÊKowionym shinobi?
WpakowaÂłem go do Paki?-uÂśmiechnoÂł sie
-A ty na misje??-zapytaÂł
Ide w kierunku domu Lee i wiedze Nejiego i Elektrica.
-Witam panów .
PowiedziaÂłam z uÂśmiechem na twarzy
Witam
-Witamy witamy ! Wszystkiego najlepszego!
Daje kate rzeÂźbionÂą tarczĂŞ do rzutek z symbolami ÂżywioÂłów i przypiĂŞtymi 3 kunai i 4 shurikenami
-Prosze.
Zaciekawiony przyszedÂł pod dom Lee trzymajÂąc w rĂŞce list, na którego odwrocie byÂła maÂła mapka. ZauwaÂżyÂł przed domem kilka osób, tego chÂłopaka, który im wczoraj przeszkodziÂł i ... Kate. Zdziwiony podszedÂł do nich i przywitaÂł siĂŞ-Ohayo
-No wrescie gdzie zes sie szwedal- zapytalem zdenerwowany
-DziĂŞkuje Elektric ... To... bardzo miÂłe OdwróciÂłam siĂŞ do tyÂły zaskoczona sÂłyszÂąc ten znajomy gÂłos .
-C-co to....?
PowiedziaÂłam szeptem do siebie ...
I wtedy ujrzaÂłam jego.
-Witaj Shisetsu .MiÂło CiĂŞ z-znowu widzieĂŚ .
-CzeœÌUindo - MówiĂŞ wyszczerzony. - jak to siĂŞ dziejĂŞ, Âże wszyscy siĂŞ tu spotkaliÂśmy? Hmmm to jakaÂś tajemnica ? Nie mamy misjĂŞ. I mimo tego co nas Uindo raczej dzieli niÂż ³¹czy masz mi nie przeszkadzaĂŚ bo ja nie bedĂŞprzeszkadzaÂł tobie. A jak ci siĂŞ uda to moÂżemy nawet wspóÂłpracowac. Chyba wszyscy siĂŞznamy? Teraz czekamy na Rocka Lee i wyruszamy. Neji wiesz coÂś dokÂładnego na temat misji?
Lee podchodzi do drzwi i zaprasza wszystkich gestem do Âśrodka .
wchodze do domu i siadam na wolnym fotelu
Wpuszczam Kate przed sobÂą.
-no to wbijamy!
I wchodze
-dobra lee- teraz mow- powiedziaÂł skupiony
Wchodze do domu i siadam na krzeÂśle .
Lee przyglada sie ludzia ktorych wybral do tej misji
*Czy podolaja temy ..hmm .. sa tacy mlodzi-pomyslaÂłem*
-Tak wiec pewnie Wszystkie szczeguÂły dotyczace misji zna Neji i on wam je opowie ja dodam wylko kilka nowych szczegoÂłow ale to po wypowiedzi Nejiego
-No mnie to bardzo ciekawi. Gadaj Neji ( siadam na kanapie)
Uindo zdziwiony obecnoÂściÂą Kate i tego chÂłopaka, który im wczoraj przeszkodziÂł jeszcze bardziej siĂŞ zdziwiÂł gdy ujrzaÂł Elektrica i Rocka. Kate mnie teÂż miÂło CiĂŞ widzieĂŚ...Nawet bardzo- powiedziaÂłem wchodzÂąc do domu. Zdziwiony spytaÂł Rocka-O co chodzi? dostaÂłem jakiÂś list od pana.- po chwili zwróciÂł siĂŞ do Elektrica i Lee-darujcie sobie te gadki szmatki- poirytowany.
A wiec po pierwsze ja bede kapitanem w misji . A wiec misja na pierszy zut oka wydaje sie byĂŚ prosta Mamy udac sie do wioski kraju Ziemi tam bĂŞdÂą na was czekaÂły dwie kobiety.Waszym zadaniem bĂŞdzie bespieczne doprowadzenie ich do Konohy. Macie byĂŚ czujni niewiadomo co sie wydaÂży. ÂŻadnych samowolek bo ja jestem za was odpowiedzialny -zakonczyl wypowiec i zamknol oczy.
-Rozumiem . Czy podrodze bĂŞdziemy sie rozdzielaĂŚ ?
-idziemy odprowadzamy i wracam... i po co taki tÂłum?
-mniej wiecej sie zgadz ale doszly nowe informacj zwiazane z wasza misj Tak wiec nasze damy znajduja siĂŞ w pokoju nr 777 moim prywatnym pokoju w Iwagakure no sato
. I jest jeszcze cos mozliwe ze spotakci osbnika Zwanego Hang jezeli zacznie z walke macie sie wycofac jest za potezny dla was
-Tiaa jasne Lee-sensei...
mówiĂŞ tonem który oznacza "lekkie" pobÂłaÂżanie dla Hanga
Misja?- zapytaÂł Uindo patrzÂąc po obecnych. Po chwili zastanowienia siĂŞ rzekÂł-Aaa to dlatego ten list. Teraz wszystko rozumiem. DziĂŞkujĂŞ Ci za tÂą informacjĂŞ- powiedziaÂł do Rocka kÂłaniajÂąc siĂŞ-Z listu wynika Âże nazywasz siĂŞ Rock tak?- zapytaÂł siadajÂąc koÂło Kate. Wyruszali razem na misjĂŞ... jakie szczĂŞÂście go spotkaÂło. UÂśmiechn¹³ siĂŞ lekko do niej, lecz po chwili spojrzaÂł na HyuugĂŞ i uÂśmiech speÂłzÂł mu z twarzy. Nie lubiÂł tego idioty. -Fajnie Âże idziemy razem na misjĂŞ Kate-szepn¹³ do niej. Po chwili zwróciÂł uwagĂŞ na sÂłowa Lee-No to jednak moÂże byĂŚ ciekawie. Nie martw siĂŞ sensei ja nie jestem idiotÂą, który nie sÂłucha rozkazów.-powiedziaÂł patrzÂąc na Elektrica i zastanawiajÂąc siĂŞ czy ten zrozumie aluzjĂŞ. UÂśmiechn¹³ siĂŞ do niego zÂłoÂśliwie.
-Jest jescze kilka spraw po piersze to Neji dowodzi wiec nie robicie zadnej samowolki go sie pytaci czy mozecie sie rozdzielic ,walczyc itp ,ezeli sie zgodzi to prosze bardzo .2 Neji pisze zawsze jako pierszy potem ja i potem wy oki

Dodane po 2 minutach:

-tak ja jestem Lee milo mi cie poznac .
?szczeguÂły misji na stronie 2 !/ przecztac i zglosci na gg
OK wszystko wiadomo??
wychodzimy <nmm>
(macie 3 minuty na potwierdzenie wyjsci z Nejim koto tego nie zrobi to zegnam )
Wychodze za Nejim
-TeÂż sie ciesze Shisetsu
WstaÂłam ,zacisnĂŞÂłam pieÂści:
-Pora ruszaĂŚ .! Damy z siebie wszystko Lee.!

Wybiegam z domu .
-mam nadzieje mam nadzieje dzieck . Patrze jeszcze przez chwile na wychdzacych shinobi i jedna Kunoichi z nadzieja ze jeszcze ich zobacze.
(NMM)
Yoshi!- powiedziaÂł Uindo, lekko zestresowany wychodzÂąc z domu za Kate. MiaÂł nadziejĂŞ Âże pokaÂże siĂŞ z dobrej strony i jej zaimponuje. No i Âże utrze nosa tym dwóm chamskim idiotom. Popatrz Kate to chyba przeznaczenie Âże znowu siĂŞ spotykamy-powiedziaÂł idÂąc za niÂą.
[NMM]
Klon Lee podchodzi do czterech osub le¿¹cych u niego w pokoju podaje im sole trzeŸwi¹ce zaczynaj¹c od Huta a kaczac na Kat.
-Spokojnie jesteÂście umnie w domu. To DoÂś dziwne bo nie przypominacie sobie ÂżebyÂście przebyli drogĂŞ powrotna tak szybko.
-Co siĂŞ staÂło?! - bardzo szybko siĂŞ obudziÂłem i jeszcze szybciej dopadÂłem do Lee. - Co ÂżeÂś zrobiÂł?
Shisetsu oprzytomniaÂł i gdy ujrzaÂł Âściany domu Lee niemalÂże od razu usiadÂł wyprostowany i rozejrzaÂł siĂŞ
-Co? Jak? Gdzie ja jestem?- zapyta³ trzeŸwy Uindo. Po chwili zapyta³ Lee-sk¹d siê tu wzi¹³eœ? Sk¹d MY siê tu wziêliœmy?-zaskoczony zacz¹³ sobie wszystko uk³adaÌ w g³owie.
-Uspokujcie siê i dajcie mi wyjœnic.LEe wskaza³ im Fotele i reka rozkaza³ i usiaœÌ.
-Ta misja na której byliœÌie byÂł tylko .. czymÂś w rodzaju snu.Klon Lee zauwazyÂł zdziwienie na ich twazach.
-To byl potezna technika i aby siĂŞ powiodÂła musiaÂłem wykozystac wÂłasne wspomnienia aby... was czegoÂś nauczyĂŚ .Lee zamilkÂł najwidoczniej on kiedyÂś równieÂż byl na Tej misji z tÂą ruznica Âże on uczestniczyl w niej naprawde.

-Przepraszam wspomnienia ... czego was nauczyÂła ta misja ?PApatrzaÂł na kazdego z osobna czekajac na ich odpowiedz.

Dodane po 6 minutach:
-ÂŻe nie wolno tak pochopnie podejmowaĂŚ wniosków, Âże trzeba zawsze zdobywaĂŚ moÂżliwie duÂżo informacji i, Âże nie naleÂży szukaĂŚ siÂłowych rozwiÂązaĂą problemów. nauczyÂłem siĂŞ, Âże nie wolno wierzyĂŚ Âślepo w swoje umiejĂŞtnoÂści. Ale nauczyÂłem siĂŞ teÂż, Âże wspóÂłpracujÂąc z dobrymi kompanami - spojrzaÂłem na Uina i Kate, a dopiero na szarym koĂącu na Nejiego, z którym od poczÂątku siĂŞ kÂłóciÂłem- moÂżna pokonaĂŚ o wiele potĂŞÂżniejszego przeciwnika od siebie. ZrozumiaÂłem, Âże trzeba nie tylko biĂŚ, ale teÂż myÂśleĂŚ i rozmawiaĂŚ. ZrozumiaÂłem, Âże nie wolno nigdy zaniechaĂŚ ostroÂżnoÂści i zawsze trzeba uwaÂżaĂŚ na to czy jakiÂś fragment otoczenia nie chce przebiĂŚ ci krtani.
Uindo przyjmowaÂł chwilĂŞ do siebie tÂą wiadomoœÌ po czym zirytowany tym co "zrobiÂł" im Lee zacz¹³, dokÂładnie zastanawiajÂąc siĂŞ nad swoimi sÂłowami-NauczyliÂśmy siĂŞ Âże wspóÂłpraca jest bardziej opÂłacalna niÂż dziaÂłanie na wÂłasnÂą rĂŞkĂŞ- powiedziaÂł patrzÂąc na HyutĂŞ-ÂŻe razem moÂżemy zdziaÂłaĂŚ wiĂŞcej niÂż osobno. ÂŻe czasem nie warto bezwzglĂŞdnie przeĂŚ naprzód i obojĂŞtnie co by siĂŞ staÂło wykonywaĂŚ swoje zadanie. Âże trzeba siĂŞ zastanawiaĂŚ nad swoimi poczynaniami bo czarne moÂże byĂŚ biaÂłe i na odwrót. Âże nie moÂżna pochopnie podejmowaĂŚ decyzji i i wynosiĂŚ na szybko wniosków, naleÂży dokÂładnie sprawdzaĂŚ czy siÂłowe rozwiÂązanie jest konieczne. Trzeba teÂż upewniaĂŚ siĂŞ czy ma siĂŞ przed sobÂą przeciwnika czy sojusznika. Trzeba byĂŚ ciÂągle ostroÂżnym i przemyÂśleĂŚ dobrze kaÂżdy swój ruch. WÂłaÂśnie tak, nie moÂżna tylko walczyĂŚ ale teÂż trzeba rozmawiaĂŚ i wyciÂągaĂŚ informacje. A przede wszystkim... myÂśleĂŚ. I teÂż tego Âże trzeba zastanawiaĂŚ siĂŞ nad konsekwencjami i sÂłusznÂą swoich czynów- skoĂączyÂł siadajÂąc wygodnie w fotelu zmĂŞczony.
-Brawo mnialem nadzieje ¿e uda wam siê znaleœÌ pozytywne strony waszej kleski ...pamietajcie o tym kiedy nastepnym razem bêdziecie na misji a wszystko bedzie dobrze.Lee spojza³ na Nejiego i Kat.
-Wasi koledzy maja mocny sen ... szkoda mi tej maÂłej widzialem jak przezywaÂła zabicie HM! ... kunoich która byÂł wtedy zemna na misji rowniesz tak sie czuÂła mam nadzieje ¿ê nie bĂŞdzie na mnie zÂła za to co musiaÂłem zrobic .
-Lee, prosze powiedz mi... jeÂśli my widzieliÂśmy tam ciebie i HM!, to kogo ty widziaÂłeÂś? bardzo mnie to ciekawi. No i czy tobie misja siĂŞ powiodÂła?
Shisetsu opanowaÂł lekkie drÂżenie dÂłoni. PotarÂł czoÂło i rzuciÂł
-Nawet pora¿ka jest zwyciêstwem-dog³êbniej rozumiej¹c teraz t¹ frazê.
-mnie tez jej szkoda-powiedziaÂł i zrobiÂł siĂŞ caÂły czerwony na twarzy. Mimo Âże byÂło to nierealne to i tak nie zmieniaÂło faktu Âże wszyscy widzieli jak jÂą pocaÂłowaÂł. WolÂąc zajÂąc siĂŞ czymÂś lÂżejszym spytaÂł Lee-Mamy to uznaĂŚ za misjĂŞ? JeÂśli tak to powiedz jakiej Rangi i jak oceniasz naszÂą pracĂŞ. DziĂŞkujĂŞ- w myÂślach dodaÂł -"za ten koszmar"-UdaÂło nam siĂŞ? Ech cieszĂŞ siĂŞ w sumie Âże to nie byÂło naprawdĂŞ. Lee-sempai Arigatou za ten trening-powiedziaÂł schylajÂąc gÂłowĂŞ. ZaburczaÂło mu w brzuchu wiĂŞc zakÂłopotany spytaÂł-PoczĂŞstujesz nas czymÂś? nie wiem co to byÂła za Technika ale czujĂŞ siĂŞ wykoĂączony
-Hyuta skor tak cie to cie kawi to ci powiem ... choc wolaÂł bym otym zapomniec.Lee wzioÂł duzyu wdech wstal i zaczol chodzic.
-Tak jak i w waszym Âśnie byÂła tam matka spowiedniczk oraz ... muj sensej GAiden i siostrza jednego z moich towazyszy.

Potem odwrucil siĂŞ do Uindo.
-To byla misja kategori A waszym zadanie bylo uratowanie matki spowiedniczki i to zrobiliscie przy okazji zabijajac wielu co nie bylo sÂłuszne ... ale dowiedzieliscie sie wielu zeczy i mam nadzieje ze juz nie popelnicie takich bÂłedow.Lee usmiechnol sie.
-A co do tego jak mi poszÂła misja to wystrarzczy ze powiem iz rowniesz otwozylismy 3 brame ... ale juz nie dlugo minie siedem lat i spotkam sie z Hangiem aby go zniszczyc .

[i]Kazdy dostaje 10 pt do rozdzielenia na zrecznosci .siÂłe itp. i 100 pch!
oprucz tego Kat oraz Elektrik dostaja +2 do statuw za odgadniecie zagadki muzycznej konczymy na dzis [/i]
ÂŻyczĂŞ Ci powodzenia... i dziĂŞkujĂŞ-powiedziaÂł Uindo i westchn¹³. ZastanawiaÂł siĂŞ czy oni teÂż bĂŞdÂą musieli mierzyĂŚ siĂŞ znów z Hangiem.
-Wybacz, jeœli pozwolisz udam siê do domu i odpocznê Lee-sempai. Do widzenia- powiedzia³ wstaj¹c Uindo. Wyszed³ z domu i uda³ siê do swojego mieszkania by odpocz¹Ì.
[NMM]
-DziĂŞkujĂŞ ci Lee. mam do ciebie proÂśbe... Czy pozwolisz sobie pomóc walczyĂŚ z Hangiem? Udam siĂŞ teraz do siebie do Kiri. Dawno nie byÂłem w wiosce. Ale pamiĂŞtaj - jestem do dyspozycji!
Lee wruciÂł do swojego domu zmeczony zauwazyl Âże jego dwaj z osub przydzielonych do misi nadal Âśpiam wiec odesÂłaÂł klona i postanowiÂł poczekac aÂż sie obudza.
(NMM bĂŞdĂŞ po 20;00 )
-ÂŁeeeeee......
WstaÂłam przeciÂągajac siĂŞ .
-C-co siĂŞ dzieje ? G-gdzie ja jestem ? Co z misjÂą ? x|
Zieeeeeeew .!
-witam troche trwalo za nim siĂŞ obudziÂłaÂś jestes umnie w domu.Lee usmiechnaÂł siĂŞ do niej i poszedl po coÂś do jedzenia po chwili wruciÂł z skromnym poczestunkiem w postaci Ramen.
-Tak wiec ... jak juz muwiÂłe twoim nie obecnym towazysza ... caÂła wasza misja byÂł poteznym jutsu opartym na moich prawdziwych przezycia.
-Aha ... SÂłyszaÂłam coÂś troche o tym gdzieÂś .Tylko nie pamietam gdzie
PowiedziaÂłam wcinajÂąc Ramen <mniam .!>
-Pyszne DziĂŞki Lee . Czyli ... chwila ... a co z HM! ?!
-Spokojnie HM! nic nie jest to byÂły wasze przezycia ... mozna powiedzieci Âże widzieliscie to czego sie najbardziej obawialisci ... tak samo jak ja ... wtedy.Lee troche sie za smuciÂł.
-Przepraszam ale nie lubie wspominac tamtych czasuw .. to nie byÂła najlepsza z moich misji.
-Nic nie szkodzi ... rozumiem ...To moÂże ... ja juÂż lepiej pójde .To czeœÌ i dziĂŞki za smaczny posiÂłek.
PowiedziaÂłam wstajÂąc ze sztucznum uÂśmiechem . Mimo iÂż to byÂła wizja nadal siĂŞ czuje jakbym naprawde zabiÂła HM!.
WyszÂłam z domu Lee.
<nmm>
BiegnĂŞ do domu Lee. PodchodzĂŞ i uderzam w nie brutalnie, aczkolwiek nie chamsko.
Le epodszedÂł do drzwi .
-Witam wjdzi usiadz co cie tu sprowadza
-KtoÂś rzuciÂł mi cynk, Âże masz na mnie czekaĂŚ na pustyni Nara... wiesz jak tam jest gorÂąco? StaÂłem tam bite cztery godziny aÂż siĂŞ wÂściekÂłem i postanowiÂłem przyjœÌ do ciebie. Teraz wiem, Âże to Âżart. SÂłuchaj potrzebujĂŞ nauczyciela, który zechciaÂłby poÂświĂŞciĂŚ mi duÂżo uwagi. Po naszej walce z twojÂą sÂłabĂŞ replikÂą przekonaÂłem siĂŞ o twojej sile. Wzi¹³byÂś mnie?
Lee nie zastanawial siĂŞ nawet chwili wiedzial co portafi Hyuuta .
-Chwilowo nie jestem upowazniony do byci anauczucielem ale kiedy to nastapi to przyjme cie .

Dodane po 1 minutach:

musze sie zobaczyc z hokage hoc zemna
idĂŞ za Lee."O ÂłaÂł... nie mogĂŞ siĂŞ doczekaĂŚ. Poznam w koĂącu cieĂą ognia!"
BiegnĂŞ podekscytowany
-dziĂŞki, jestem naprawdĂŞ wdziĂŞczny za tÂą obietnice.
Lee otwozyl drzwi i delikatnie postawiÂł Hasei za progiem swojego domu.
-wiatj w moim domu ... nic wielkiego ale zawsze dom.Lee zaprowadziÂł Hasei do gÂłownego pokoju wskazaÂł jej fotel .
-Poczekaj zaraz coÂś przyzadze.Lee wbiegÂł do kuchni gdzie mnial sporo dan które czekaÂł na przybyci HM! która juÂż poraz trzeci siĂŞ nie zjawiÂła.
Po chwili Lee wruciÂł z Ramen oraz kilkoma innymi smakoÂłykami poÂłoÂżyÂł wszystko na stole poczym zapaliÂł Âświece aby zrobiĂŚ nastruj.
-Kolacje podano... co prawda to nie wiele ale mam nadzieje Âże bĂŞdzie ci smakowaÂło.

(NMM bĂŞdĂŞ jutro po 12 mam nadzieje Âże cie spotkam naprawde milo siĂŞ z toba pisze Madam )
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ.
- Nawet najskromniejsze danie przy¿¹dzone przez ciebie, jest dla mnie niczym najwspanialsza kolacja w wykwintnej restauracji.- powiedzia³am
ZjadÂłam ramen, a psom rzuciÂłam parĂŞ smakoÂłyków z torby.
Lee jeszcze na chwile wybiegÂł do kuchni przyniusÂł na tacy dwa udka z kurczaka i poÂłoÂżyÂł je na ziemi.PoszedÂł do obu psów .
-Przepraszam Âże nie mam nic inego ... mam ndzieje ze to wystarczy.Lee siadÂł do stoÂłu i jadÂł ramen caÂły czas patrzac na swoja rodzine.
*Jutro zacznie sie misja ... czy bĂŞdĂŞ na tyle silny aby zrobiĂŚ to co musze*
Psy popatrzy³y d³ug¹ chwilê na udka. Pierwszy zacz¹ jeœÌ Kabe, tu¿ po nim Hako.
- Jutro zacznie siê misja...- powiedzia³am, jakby czytaj¹c w myœlach Rocka.- Ale dziœ... Dziœ mamy czas dla siebie, spokojne domowe zacisze i siebie nawzajem... Zapomnij o misji...- poprosi³am, koùcz¹c jeœÌ.
Lee natychmiastowo wyzuciÂł z swojej gÂłowy mysli o misji .
*Jest tak jak powiedziaÂł Hasei dziÂś ten dzien nalezy tylk do nas*
-Ty zawsze wiesz co mnie trapi... omaÂły wÂłs bym zapomnial .. poczekaj tu zaraz wruce.Lee wbiegÂł pos chodach do swojej sypialni czegoÂś szukaÂł przez chwile poczym wruciÂł z czymÂś schowanym w dÂłoniach.
Lee sumiechnol siĂŞ do niej Âłobuzerske i powiedziaÂł.
-Zamknij oczy.
WystawiÂłam jĂŞzyk i zamknĂŞÂłam posÂłusznie oczy.
Psy ciekawie przyglÂądaÂły siĂŞ dÂłoniom chÂłopaka.
Lee nie mugÂł siĂŞ nie usmiechnaĂŚ kiedy tak robiÂła.
PodszedÂł do niej i delikatnie podniusÂł jej wÂłosy i zawiesiÂł jej srebrny wisiorek na szuje w Âśrodku znajdowaÂł siĂŞ zdjeci Lee Hasei oraz trzech psów. ZaÂś na tyle byÂły wygraberowane sÂłowa MOJA UKOCHANA RODZINA.
-Mam nadzieje Âże ci siĂŞ podoba .Lee ucaÂłowaj jÂą wszyje i przygÂładaÂł siĂŞ jej temu najceniejszemu kwiatu jakiego kiedykolwiek widzial.

Wisiorek ma tez specjalne w³œciwoœci jego uzytkownik dostaje premie + 5 do Speeda
- Lee...- ZabrakÂło mi sÂłów.- Ja... KurczĂŞ... Ja nie mam dla ciebie nic tak wartoÂściowego...- wykrztusiÂłam w koĂącu, przypatrójÂą siĂŞ wisiorkowi.- Pierwszy Hokage ratuj. (takie powiedzonko, coÂś jak "BoÂże, ratuj" ) PrzecieÂż to... To jest...- nie skoĂączyÂłam tylko rzuciÂłam siĂŞ Lee w objĂŞcia.- Nie ma sÂłów, którymi mogÂłabym wyraziĂŚ mojÂą miÂłoœÌ do ciebie...- wyszeptaÂłam mu na ucho, a z oczu popÂłynĂŞÂły mi dwie Âłzy - Âłzy szczĂŞÂścia.

Kabe i Hako siedziaÂły obok siebie, wyglÂądajÂąc jak swoje kopie. MiÂły ten sam wyraz pyska i postawĂŞ.
Lee wizoÂł ja w obiecia i szepnol jej do ucha.
-Kocham cie ... najdroÂższa i nigdy nie przestane ... a co do prezentu to jest maÂły drobiazg... dzieki niemu bĂŞdĂŞ sie mniej o ciebie martwiÂł.Lee tuliÂł ja cieszac siĂŞ z tego iÂż prezen siĂŞ jej spodobaÂł uniusÂł reke i delikatnie dotknol jej policzka ocieraja Âłzy. Pochwili z jego oczu równieÂż poleciaÂły Âłzy szczescia.
-Hasei chciaÂłbym ... chciaÂłbym...Lee wziÂł gÂłeboki oddech lecz to nic nie pomogÂło.
-CHciaÂłby abyÂś zostaÂł .. moja nazyczona .Lee wresice to z siĂŞbi wyksztusiÂł trzymaja ja nadl w ramionach czekal na odpowiedz.
-Nie musisz mi odpowiaaÌ juz teraz ... poczekam chodz by i wiecznosc.Lee mowi³ powa¿nie w jego g³osie slychac by³ szczeroœÌ i¿ bêdzie czekal nawet wiecznosci.
PatrzyÂłam na niego dÂługo.
- biorÂąc pod uwagĂŞ fakt, iÂż Âżyjemy w niepewnych czasach i nigdy nie wiadomo kiedy któremuÂś z nas moÂże... przytrafiĂŚ siĂŞ coÂś zÂłego.- powiedziaÂła, nie chcÂąc wymawiaĂŚ sÂłowa ÂśmierĂŚ.- MyÂślĂŞ, Âże gdybym postanowiÂła dÂłuÂżej siĂŞ nad tym zastanowiĂŚ, to szczerze ci powiem, Âże jest taka moÂżliwoœÌ iÂż nie usÂłyszaÂłbyĂŚ odpowiedzi... Lee... Ty sam wiesz, co ja do ciebie czujĂŞ, wiec sam sobie odpowiedz...- powiedziaÂłam, patrzÂąc mu w oczy.
Lee wsupeÂłnosci to wystarczyÂł jej spojÂżenie mowiÂło wszystko.
-Tak czasy Âśa nie pewne .. lecz jednego jestem pewien ... Âże kocham cie i tylko to sie liczy.Lee sie rozpromieniÂł lubiÂł kiedy mniaÂł racje i kiedy patrzaÂł na niego swoimi cudownie zielonymi oczasmi.
Lee pojwiÂł sie za nia szepnoÂł jej do ucha .
-Mam szczescie bêdê z tak inteligetna kobieta jak ty...ale.Lee zaczol ja ³oskataÌ chca sprawidz aby siê smia³¹ ten dom jest owiele piekniejszy kiedy s³yszy jej œmiech.
... pamietaj badz czujna .Lee usmiechaÂł siĂŞ wten specjalny sposub Âże poraz kolejny udal mu siĂŞ sprawidz aby siĂŞ rozproszyÂła i dzieki temu mugÂł ja Âłaskotac .
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ, ale zÂłapaÂłam Lee za rĂŞce, by mnie nie ÂłaskotaÂł.
- Lee... CzujnoœÌ to moje drugie imiê...- powiedzia³am patrz¹c mu g³êboko w oczy.
Nagle Kabe rzuciÂł siĂŞ pod nogi Lee, podcinajÂąc go tak jak na polanie, tylko, Âże teraz podÂłoÂże byÂło zdecydowanie twardsze i upadek mógÂł zaboleĂŚ.
- Muszê ju¿ iœÌ. Sprawy Mystic Hunters. - powiedzia³am, uœmiechniêta, pos³a³am Lee ca³usa i wysz³am.
Kabe i Hako wybieg³y za mn¹, zanim Lee zd¹¿y³ siê podnieœÌ.
-Hahaha ... ta kobieta jest nie samowita .Powiezial Lee kiedy Hasei ju¿ wysz³¹ .
-Na mnie tez juz czas musze siĂŞ dostac do ANBU i rzopoczaĂŚ przywracanie dawnej ÂŚwietlnosci tegj organizacji.(NMM) //SIEDZIBA ANBU//

Dodane po 8 godzinach 14 minutach:

Lee wruciÂł do mieszkania lec znie kÂładÂł siĂŞ spaĂŚ nie mogÂł zasnaĂŚ jutro sie zacznie to na co czekaÂł przez siedem dÂługich lat.
Lee zaczoÂł sprawzadz swuj sprzet oraz uzbrojeni jego masak i mundur ANBU juz na niego czekaÂły .

Dodane po 14 godzinach 4 minutach:

Lee czekaÂł na shinobi i dwie kunoichi w sowim domu byÂł juÂż ubrany w peÂłen struj ANBU na jego prawej rece byÂł zÂłty sygbet z insygniami ANBU a na lewej dloni zÂłoty pierscien .
Podchodze do drzwi domu Lee. Pukam .
/|Puk .! Puk.! |\
-Ehm... jest tam ktoÂś?
Lee otwiera drzwi i wita Kat usmiechem .
-Ciesze siĂŞ Âże jednak ci siĂŞ udaÂł dotrzec .Lee prowadzi ja do salonu i siada na fotel.
-ciekawe kiedy siĂŞ zjawi... reszta naszej druzyny .
-No ciekawe ciekawe ... Jestem blisko po wizycie w szpitalu ... jestem troche wyczerpana ,ale dam rade.
PowiedziaÂłam siadajÂąc na fotelu.
-Tak pamieta .. ze cie tam widziaÂłe .. kiedy byÂłem tam z Hyuto .. ale co sie staÂł Âże tam trafilas ??Lee zmarszczyl brew i czekaÂł na odpowiedz.
-Eee... to nic takiego ... jakieÂś maÂłe skurcze brzucha...
PowiedziaÂłam z uÂśmiechem.
'MaÂłe.... aÂż siĂŞ skulaÂłam z bólu ... ale mi maÂłe ... ale nie bĂŞdze martwiĂŚ Lee.
-Kat widze Âże to coÂś powaznego ... powiedz mi prawde prosze.Lee za smucil iÂż maÂła sie zle czuje.
- Eh... Lee.... nic mi nie bĂŞdzie nie martw siĂŞ .Wszystko bĂŞdzie dobrze .
Na twarzy miaÂłam coraz szerszy uÂśmiech .Lecz gdy spojrzaÂłam na smutnÂą twarz Lee...
-Lee... nie martw siĂŞ o mnie ... dam sobie rade ... przysiĂŞgam .
Lee podszedÂł do niej i poczochraÂł jej trochwe wÂłosy
-Wiem .. wiem Âże dasz sobie rade.Lee muiwÂłszczeze byÂł pewny umiejetnosci malej .
Bijê w drzwwi... "No zobaczymy czy dalej to potrafiê". Wykopujê w drzwi z ca³ej si³y... troszkê je wytrzaskuje ale to nic powa¿nego "Ehh muszê siê rozci¹gn¹Ì za blisko sta³em"
-Puk puk - mówiĂŞ - ..... - i wymawiam rzÂąd kropek bez Âżadnego problemu - Otworzysz Lee czy mogĂŞ sam otworzyĂŚ - uÂśmiecham siĂŞ.
-DziĂŞki ,Âże we mnie wierzysz ... postaram siĂŞ przeÂżyĂŚ .
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ a potem spuÂściÂłam wzrok na podÂłoge z myÂślÂą ,Âże to moÂże byc moja ostatnia wizyta w domu Lee.
SÂłyszÂąc trzaski podniosÂłam gÂłowe .
-Ooo... Hyuta . . . - . . .
Moja mina przypominaÂła coÂś takiego :
-_-"
Lee zawaoÂłaÂł do hyuto .
-WÂłas bo mi drzwi zniszczycz... jestesmy w saloni.
Akurat kiedy Lee to mówiÂł to wzi¹³em w sam razik zamach nogom i.. jebudu "ehh... czyli dalej to umiem Drzwi poza zawiasikami!"
-O Lee przepraszam nikt siĂŞ nie odzywaÂł. Ale co to za misja - mówiĂŞ z uÂśmiechem.
-Nie ma sprawy Hyuto .. odejme cie to z twojego wynagrodzenia.LEe saie usmiechnoÂł.
-Musimy poczeakc na Hasei bez nie nie ma sensu wam czego kolwiek muwic
-O ile w ogóle przyjdzie . . . Miejmy nadzieje ,Âże tak ...
WestchnĂŞÂłam.
-Eh... matko co tu tak duszno...- spojrzaÂłam siĂŞ na Hyute i Lee -...eee... Wam teÂż jest duszno czy nie ?x|
'Kurcze ... nadal nie wyzdrowiaÂłam?'
-Jest spoko Kate... Lee ja ci to odpracuje bez stresu! - uÂśmiecham siĂŞ - ale byÂło warto bo te drzwi byÂły jakieÂś takie podrpuchniaÂłe. To ja sobiĂŞ idĂŞ pokopaĂŚ w tÂą wiÂśniĂŞ na ogródku okej?
LEe spojazÂł na Kat i sprawdziÂł jej czoÂł nie mnial goraczki lecz moz eto coÂś innego.
-Poczekaj tu chwile zaraz ci przyniose wody.Lee szybko wybiegÂł do kucni po wode
-JejuÂś ... dziĂŞki Lee...
WstaÂłam ze szklankÂą wody i zaczĂŞÂłam chodziĂŚ po pokoju.
-MyÂślicie ,Âże wyjdziemy wszyscy z tego caÂło?
PowiedziaÂłam stajÂąc koÂło okna i patrzÂąc na widoki po drugiej stronie szkÂła.
Lee nie chciaÂł ich okÂłamywac wiec powiedziaÂł prawde.
-To bĂŞdzie trudna misja ... ale damy z siebie wszystko ... i przezyjemy
*Mam taka nadzieje*
-A ja myÂślĂŞ, Âże nam ten Hang tak nawkÂłada po Âłbie, Âże nam siĂŞ odechce - mówiĂŞ ÂśmiejÂąc siĂŞ do rozpuku - ale to jest moje osobisty zdanie nie ? Co wy ludzie bez porlbemó damy sobie z nim radĂŞ.
WeszÂłam do domu Lee w masce MH. Obok mnie staÂły Kabe i Hako.
- Konnichiwa wszystkim.- powiedziaÂłam ÂściÂągajÂąc maskĂŞ, podchodzÂąc do Lee i caÂłujÂąc go w policzek.
- Jak minĂŞÂła noc, kochanie?
-WÂąpie Hyuta. On jest potĂŞÂżny .SÂłyszaÂłam juÂż kiedyÂś o nim .MaÂło kto moÂże go pokonaĂŚ .Ale ... Co dwie gÂłowy to nie jedna .PomoÂżemy Ci Lee choĂŚby nie wiem co by siĂŞ dziaÂło.
Nadal gÂłowe miaÂłam zwróconÂą w strone okna.
'Shisetsu ... zdrowiej i wracaj do nas na misje ...prosze .'
-CzeœÌ Hasei - mówiĂŞ kiedy skoĂączyli emmm... - Jak tam? Szef juÂż jest?
Lee ucaÂłowaÂł Hasei czuÂł siĂŞ wiele lepiej widzÂąc ja stojaca u jego boku.
-BywaÂły lepsze .. nie zmruÂżyÂłem oka caÂły czas myÂślaÂłem .. o misji.
-A wiec tak skoro juÂż wszyscy jesteÂśmy to mogĂŞ wam powiedzieĂŚ na czym bĂŞdzie polegaÂł nasza misja.
Nie któzy z was juÂż znajÂą Hanga jest to istota któr Âżywi sie krawat tak jak wampir i potrafi sie stac nie materialny jak duch .Lee popatrzaÂł siĂŞ na twarze czy wszyscy nad¹¿ajÂą i zaczolÂł dalej.
KiedyÂś siedem lat temu byÂłem na misj zwiÂązanej z nim …. ale nie chce o tym mówiĂŚ bo to wam nie pomoÂże wiec powiem to co musicie wiedzieĂŚ. Lee posmutniaÂł najwidoczniej stare wspomnienia od ÂżyÂły lecz szybko siĂŞ z tego otrzÂąsn¹³.

-Wiem Âże dzis zamieszkuje Mroczna twierdze która stworzyÂł tylko w jednym celu aby z tego miejsca obaliĂŚ wszystkie inne wioski. Jak wiecie mineÂło siedem lat kiedy zostaÂł uwolniony i musiaÂł przybrac ludzka pstac przez co stal siĂŞ wraÂżliwy na nasz atak lecz jest cos czego nie wzioÂłem pod uwage a mianowicie to Âże Hang podzieliÂł swoja moc na cztery artefakty które musza zostaĂŚ zniszczone zanim bĂŞdziemy mogli siĂŞ z nim zmierzyĂŚ
(BĂŞdĂŞ za max 20 minut musze biegnac z kafejki do domu )
- Jak wychodziÂłam to go jeszcze nie byÂło.- zwróciÂłam siĂŞ do Kyuty, kiedy Lee skoĂączyÂł.
-Czyli, Âże najpierw trzbea dojechaĂŚ te artedakty które on rozwaliÂł po caÂłym Âświcie a dpoiero potem bĂŞdzie mu moÂżna zrobiĂŚ z japy kotleta?
-ObezwÂładniĂŚ go .... rozumiem ... bĂŞdzie trudno ale razem ...-zawahaÂłam siĂŞ patrzÂąc na zebranych w pomieszczeniu-damy rade .
OdÂłoÂżyÂłam juÂż pustÂą szklanke na stóÂł i podziĂŞkowaÂłam jeszcze raz Lee.

|Hasei napisz do mnie na gg 5885208 |
- A wiadoo o nich cokolwiek?- zapytaÂłam.- Czy moÂże to moÂże byĂŚ cokolwiek, dajmny na to paÂłeczki, czy miska na ramen?
-ZabiĂŚ... lub zniszczyĂŚ. On byÂł obezw³¹dniony... ktoÂś znowu móglby go uwolniĂŚ. Trzeba go raz a porzÂądnie unicestwiĂŚ.
-Nie ...nie pocaÂłym ÂŚwiecie .. wiem tyle iz jego artefakty znjaduja sie gdzie w mrocznej twierdzy.Lee zaczoÂł podzucac kunaj wprawej rece.
-Mam tam swoich ludzi którzy mnieli sie .. dowiedziec gdzie sie znjaduja artefakty.Lee spojzaÂł na kazdego z Shinobi .
-Macie jeszcze jakies pytania ??Kto bĂŞdzie dowodziÂł nie musze chyba muwic
SpojrzaÂłam na psy. Oba wyglÂądaÂły na zdecydowane. TroszkĂŞ Âżal mi byÂło Kane ale...
- Ja nie mam pytaĂą.- oznajmiÂłam.
- Hasei gra solo... Zawsze... Nie umiesz siê odnaleŸÌ w dru¿ynie...- zuwa¿y³ cierpko Hako.
-NajwyÂższy czas siĂŞ nauczyĂŚ...- powiedziaÂłam pogodnie, nie zdajÂąc sobie sprawy z tego, Âże wszyscy mnie sÂłyszÂą.
-Dobra Kate co mamy robiĂŚ dowódco? - ÂśmiejĂŞ siĂŞ - Okej Lee, ty pan ty wÂładca idziemy robimy rozpierdu tylko mi nie broĂą zrobiĂŚ wejÂścia smoka- "coÂś mam dzisiaj humorek"
-No nie musisz Lee .Wszystko jest jak dla mnie jasne .
Uœmiechnê³am siê . Lecz po chwili uœmiech znikn¹³ mi z twarzy .
'Szkoda ,Âże Shisetsu nie ma na misji .'
-Kiedy ruszamy?
-Skoro jest wszystko jasn .. to ruszamy natychmiast Lee zaÂłoÂżyÂł maske ANBU na twaz .
-Ustawienie naszej druzyny wyglada tak Ja na przodzie jako zwiadowca puzniej Hasei i Kat w Âśrodku jako straz przyboczna a na samym koncy Hyuto osÂłaniajacy nasze tyÂły... wszyscy zrozumieli?? JEzeli tak to ruszamy .(w takiej kolejnosci tez pieszeci )(NMM)/ ulica/
WyszÂłam za Lee, razem z psami.
WyszÂłam za Lee i Hasei .
<nmm>
ZakÂładam maskĂŞ Mystic Hunters... "To tajna misja. TrochĂŞ siĂŞ ludziĂŞ zdiwiÂą MH i ANBU.. ehh"
WychodzĂŞ za naszymi piĂŞknymi damami i Lee.
Neji Otwiera drzwi i wychodzi z domu Rocka Lee.
-Co by tu zrobiĂŚ-powiedziaÂł cicho.
-Ah hyba pujde do domu i tak zrobiÂł <nmm>
Lee wszedÂł do domu odrazu rzuciÂły mu sie w oczy kolorowe kruliczki znak ze HM! tu byÂła.LEciutki sumiech pojwiÂł siĂŞ na jego twazy lecz szybko zniknoÂł.Lee sidaÂł w swoim fotelu i rozmyslaÂł
przyszedÂłem do domu Lee...zapukaÂłem i nie czekajÂąc na odpowiedÂź wszedlem do Âśrodka...
PodszedÂłem do drzwi i wszedÂłem do Âśrodka.
- Ohayo Hagane - powiedziaÂłem dostrzegajÂąc kolegĂŞ z druÂżyny
Lee wstaÂł z fotelu i podszedÂł do Hagana .
-Wiem ze mogÂłes tego nie zauwazyc lec zto muj dom ... i nie przypominam sobie abym mowiÂł wejsci .Lee wskazaÂł cztery fotelre stojace przys cianie .
-Siadnij tam i czekaj na reszte.Lee znow siadnoÂł na swoim fotelu.ZagÂłebiÂł sie w rozmuslaniach.
Witaj-powiedziaÂłem do Ykamaro znowu misja mam nadzieje Âże ta bĂŞdzie trudniejsza od ostatniej...
O witwaj powiedziaÂłem do lee
zapukaÂła do drzwi i powoli weszÂła - witam
Witaj-powiedziaÂłem-a wiĂŞc ty pewnie jesteÂś nowym czÂłonkiem naszej druÂżyny...
Lee sie odwruciÂł do Kunoichi .
-Wiatm siadnij na fotelu ... czekamy na waszych towazyszy i zaczne .. swoja pogadanke .Lee do piero teraz zauwazyÂł Âże nie zna taj dziewczyny.
-Jestes w druzynie Uindo .. tak??
Tak, to ja . Himeko, miÂło mi - przedstawiÂła siĂŞ
- Âładna chata

Dodane po 51 sekundach:

uÂśadÂła na fotelu i rozejrzaÂła siĂŞ
- Nara Yukimaro - powiedziaÂłem wyciÂągajÂąc rĂŞkĂŞ do dziewczyny.
"Trudniejsza... Niech go diabli... Jeszcze nie mogĂŞ spaĂŚ po tej ostatniej..." - pomyÂślaÂłem patrzÂąc na Hagane kÂątem oka. UsiadÂłem na wskazanym fotelu...
podaÂła mu dÂłoĂą - mi równieÂż miÂło
PodaÂłem rĂŞke dziewczynie-Hagene Kotetsu-przedstawiÂłem sie i usiadÂłem na fofelu obok Ykamaro
Lee spojÂżaÂł na dwuch Shinobi których juz znaÂł.
-Jak wam sie podoba³¹ misja która wczesneij wam zleciÂłem ... nauczylisice sie czegos??
byÂło spoko ale potem gdy mieliÂśmy walczyĂŚ coÂś sie ******* i nie byÂło walki
*Lee rozmyslal nad tym który znich zostanie dowudca i który z nich bĂŞdzie ich najsÂłabszym ogniwem*
*KtoryÂś znich napewno bĂŞdzie zalowal tego iÂż sie wybraÂł na te misje ... ich przeciwnicy nie sa sÂłabeuszami .. ale wieze w siÂłe tych nie liczyn ... niektuzy z nich naucza sie czegos drudzy coÂś straca ... jak to zawsze na misji ... przekonamy sie jak im pujdzie w upÂływem czasu*
-pamietaz co ci mowiÂłem na arenie Hagane
- ktoÂś siĂŞ spuÂźnia .... - mruknĂŞÂła
MilczaÂłem. Wizja obciĂŞtych palców powróciÂła ze wzmoÂżonÂą si³¹...
" A jemu tylko jedno w gÂłowie... CoÂś mi mówi, ze walka wcale nie byÂła celem tej misji..."
- Uindo Taicho... Nigdy nie pojawia siĂŞ na czas... - powiedziaÂłem odganiajÂąc wizjĂŞ...
PojawiÂł siĂŞ w domu obok Nary i rozejrzaÂł siĂŞ po obecnych-Yoo-podrapaÂł siĂŞ po gÂłowie-SpóÂźniÂłem siĂŞ? Wybaczcie spotkaÂłem piĂŞknÂą kobietĂŞ, która poprosiÂła mnie do taĂąca-powiedziaÂł lekko ironicznym tonem. SpojrzaÂł na Himeko i zapytaÂł-A Ty kim jesteÂś?-odczuwajÂąc skutki alkoholu.
*Lee spojzaÂł w oczy Nary i wiedziaÂł Âże ten wie ... co byÂło celem tej misji*Leko kiwnoÂł gÂłowa aby potwierdzic jego przypuszczenia//Prosze wszystkich o wÂłaczenie GG i napisanie czegos domnie aby zapisaÂł wasze gg MG ///
-PiÂłeÂś coÂś bo nie wyglÂądasz najlepiej-powiedzaÂłem na widok Uindo-[i]cociaÂż zachowuje siĂŞ jak zawsze-A co to za piĂŞkna kobieta którÂą spotkaÂłeÂś
spojrzaÂła na Uindo - ech... upiÂłeÂś siĂŞ ?
"WiĂŞc miaÂłem racjĂŞ... Tylko po co te paluchy?"
SpojrzaÂłem pytajÂącym tonem na Lee i wykonaÂłem gest jakbym obcinaÂł wÂłasne palce...
- Witam Uindo-Taicho...
Lee wstaÂł i spojazaÂł na nich wszystkich.
-Koniec bezcelowych pogaduszek ... jestescie tu wsprawie misji wiec zacznijcie sie zachowywac jak bysice na niej juz byli ... to nie zabawa i mozecie zginac jezeli nie bedziecie myslec logicznie!!!.
"Czyli wszystko na mojej gÂłowie... Chyba, ze Himeko nie jest taka jak Hagane... MuszĂŞ siĂŞ postaraĂŚ..." - pomyÂślaÂłem. Moja twarz nagle spowaÂżniaÂła.
Dobrze dobrze ale nie widzisz ze nasz sensei jest pijany
nie odzywaÂła siĂŞ ani przez chwile
http://pl.youtube.com/wat...feature=related

SpojrzaÂł na Hagane, póÂźniej na Yukimaru a nastĂŞpnie na Himeko, spuszczajÂąc gÂłowĂŞ xP
"Echh a byli tacy sÂłodocy gdy ich pierwszy raz spotkaÂłem... mój autorytet upada do koĂąca "- pomyÂślaÂł zaÂłamany-"Nie majÂą do mnie juÂż Âżadnego szacunku x_x"- gdy skoĂączyÂł myÂśleĂŚ podrapaÂł siĂŞ po glowie zakÂłopotany. "DobijajÂą mnie te ich komentarze xP"-pomyÂślaÂł
- nie gadajcie gÂłupot-powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ-Jaki tam pijany... nie wyspaÂłem siĂŞ, musiaÂłem do póÂźna siezdieĂŚ przy papierach xP- po chwili dodaÂł-Zaraz Ty jesteÂś tÂą nowÂą tak? Yo, Shisetsu Uindo Twój nowy sensei-przywitaÂł siĂŞ z Himeko zmieniajÂąc temat
- miÂło mi - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do swojego nie wyspanego senseia
"Genialnie... Chyba dobiliÂśmy wÂłaÂśnie jego samoocenĂŞ... Tego nam tylko brakowaÂło..." - pomyÂślaÂłem. Mimo caÂłej presji zachowaÂłem kamienny wyraz twarzy.
-Uindo siadaj .. bo sie zaraz przewrucisz.*Omnie mowia zebym nie piÂł ... trzeba bylo popatrzeci na nie go*
-Skoro wszyscy sa to ... poinformuje was co do waszego zadania.
Dobrze-powiedzia³ po czym usiad³-Masz coœ do picia xP ?-zapyta³ czuj¹c siê skacowany. Po chwili do domku wszed³ klon i poda³ mu akta Himeko oraz zapasow¹ wyka³aczkê po czym znikn¹³ w k³êbach dymu. "Ech zapomnia³ mi przynieœÌ coœ na kaca" -pomyœla³ Shisetsu. Nie kojarzy³ dziewczyny z klubu(Himeko), rzuci³ okiem na jej kartê
-O to informacje dotyczÂące waszej misji .Udacie siĂŞ do Kraju ryÂżu za w poszukiwaniu trzech Shinobi o imionach Oki ,Riu oraz Kai ostatni byli widziani w okolicach smentarzu … sÂą to Jonini z wioski ukrytej w dÂźwiĂŞku i sÂą bardzo nie bezpieczni … ale nie oni sÂą waszym gÂłównym zadanie waszym gÂłównym zadaniem jest dostarczenie mi skrzynki która znajduje siĂŞ w ich twierdzy … nie wolno wam jej otwieraĂŚ i zaglÂądaĂŚ do niej …to co siĂŞ w niej znajduje nie obchodzi was … czy wszystko jasne ??Czy chcecie o coÂś jeszcze zapytaĂŚ??
nareszciepomyÂślaÂłem patrzÂąc ukradkiem na Himeko
Na wszelki wypadek wyci¹gn¹³em ma³y notes i przybory do pisania.
"Lepiej to sobie zapiszĂŞ. JeÂśli Kapitan przesadziÂł z alkoholem to moÂże byĂŚ przydatne..."
SkrzĂŞtnie zapisaÂłem wszystko co powiedziaÂł Lee.
Hmm.- zacz¹³ Shisetsu wk³adaj¹c wyka³aczkê do ust-dla mnie chyba wszystko jasne. Tylko jak wygl¹da ta paczka i czy przewidujesz jakieœ k³opoty? Himeko witaj w dru¿ynie-powiedzia³ myœl¹c o tym ¿e nie zrobi³ zbyt dobrego wra¿enia na nowej uczennicy xP
uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do senseia
- heh - mruknĂŞÂła
Ykamaro pisz wszystko bo nasz sensei nie jest chyba w stanie-powiedziaÂłem do Ykamaro yak Âżeby Uindo nie sÂłyszaÂł...
-Metalowa skrzynka z wizerunkiem smoka na wieczku ... a co do kÂłopotow ... to chyba nie wyraziÂłem sie jasno mowiac o trzech Shinobi wiec wyjasnie wam to teraz ... kazdy znich jest mistrzem w swojej dziedzinie ... kazdy z nich bedzie broniÂł tej szkatuÂłki ... kazdy z nich najpierw was zabije a puzniej bĂŞdzie sie pytaÂł co tu robiecie... czy to odpowiedziaÂł na twoje pytania Uindo co do statusy tej misji.*Lee byÂł ciekawy kiedy spytaja sie o ich wyglad i o to kto bĂŞdzie dowodziÂł na czas tej misji*
ja nie mam Âżadnych pytaĂą - powiedziaÂła
- Jak ich rozpoznamy? - zapytaÂłem.
- W koĂącu w tej caÂłej siedzibie mogÂą byĂŚ inni ludzie... - powiedziaÂłem
<zauwaÂżyÂł pewne mieszkanie i zapukaÂł aby poznaĂŚ wÂłaÂściciela tego domu>
-Brawo Nara ... czekaÂłem na to pytanie ... o to ich portrety
Oki


Kai

[img]http://www.archiwum.gildia.pl/rpg/systemy/warhammer/foto/udo/*w/120/[/img]

Riu
-Znich wszystkich najbardziej powiniscie sie obawaic Kai ... jest najbardziej bezwzgledny ... i lubuje sie w przemocy.
- Czy znane sÂą ich specjalizacje? - zapytaÂłem chowajÂąc zdjĂŞcia do wewnĂŞtrznej kieszeni kamizelki.
Lee przerwaÂł na chwile i podszedl do drzwi otwozyÂł je i wluscil nieznajomego do mieszkania .
-Mam tu chwilowo narade wiec poczekaj w holu ...dobrze.Lee nie czakajc na odpowiedz wruciÂł do zebranych w gÂłownym pokoju.
<poszedÂł do Holu>
-Wiem tylko tyle Âże jedno znich jest mistrzem Taj Jutsu co do tego ktore i czym sie specjalizuje pozostawa dwujka nie wiem nic.
"Do licha... Nie lubiĂŞ rzucaĂŚ siĂŞ w nieznane... To utrudni przygotowanie planu..." - pomyÂślaÂłem zastanawiajÂąc siĂŞ nad nastĂŞpnym pytaniem.
- Kiedy mamy wyruszaĂŚ.. Kto bĂŞdzie dowodziĂŚ? Uindo czy przydzielisz nam kogoÂś dodatkowego? - zapytaÂłem patrzÂąc kÂątem oka na Kapitana.
A wiesz, który to?-zapytaÂł Shisetsu mru¿¹c oczy-Istnieje jakieÂś prawdopodobieĂąstwo nieprzewidzianych zwrotów akcji?-zapytaÂł Shisetsu patrzÂąc kontem oka na HimekoHe... Himeko mimo iÂż wiekowo jesteÂśmy rówieÂśnikami pamiĂŞtaj Âże jestem Twoim senseiem. OczekujĂŞ naleÂżytego szacunku-murkn¹³.
- oczywiÂście sensei - powiedziaÂła do Uindo
-Najlepiej od zaraz ... co do dowudcy ... to mnial nim byc Uindo ... lecz zmieniÂłem zdanie ty nim zostaniesz Nara ... nie mysl Âże to jakis zaszczyt bedziesz mnial piecze na ich zycie ... jezeli któryÂż nie wruci to bĂŞdzie to tylko twoja wina ... wiec pamietaj mysl dziesieci ruchów do poszodu.
Lee podszedl do Kunoich .
-Uwazaj na siebie to twoja piersza misja ... niestety musiaÂłas trafiĂŚ na moje zadanie ... ale wieze w twoja druzyne .. caÂła druzyne ... jezeli bedziecie sie trzymac razem to wrucicie cali.
kiwnĂŞÂła gÂłowÂą co miaÂło oznaczaĂŚ Âże zrozumiaÂła dokÂładnie sÂłowa Lee
<trochĂŞ mu siĂŞ nudzi wiĂŞc trenuje KoncentracjĂŞ Czakry>
- Œwietnie... Czyli ode mnie zale¿¹ ich palce... - mrukn¹³em pod nosem.
Jeszcze raz przejrzaÂłem notatki...
- Mamy Genina dwójkĂŞ Chunninów i Jonnina. Naszym przeciwnikiem bĂŞdzie trójka Jonninów. Lepiej unikaĂŚ spotkania... Co wiemy o tym cmentarzu? - ZapytaÂłem Lee chcÂąc uzupeÂłniĂŚ mojÂą wiedzĂŞ na temat misji.
Shisetsu westchn¹³. ZirytowaÂło go to Âże dowódctwo przejmie Nara ale po chwili namysÂłu uznaÂł Âże to w sumie dobrze-PowiedziaÂłeÂś Âże sÂą z DÂźwiĂŞku... Mam nadziejĂŞ Âże nie stosujÂą Âżadnych haÂłaÂśliwych technik?-zapytaÂł Uindo przezornie.
-Przed wejsciem stoja kamiene posagi lecz nie dajcie sie nabrac... z moich informacji wynika ze nie kazdy znich jest ... tylko kamienym posagiem ... co do tego co sie znajduje wsrodku to nie wiem nic... ale przypuszczam ze jak to zwykle bywa bĂŞdÂą pulaki ... jacys straznicy... czy to ci wystarczy

Lee odrwucil siĂŞ do Uindo.
-Tak jak powiedzialem wiem tyle ze jeden z nich jest mistrzem Taj Jutsu ... co do ich technik nie wiem nic ... nie naleza do ludzi którzy chwala siĂŞ na byta wiedza obcym... zwlaszcza kiedy stoi przed nim czlonek Elity Anbu.
<koĂączy ĂŚwiczyĂŚ koncentracjĂŞ czakry>
Jednym sÂłowem mamy maÂłe sznse na to Âże wrócimy z tej misji...-powiedÂźaÂłem-ale jesli wróce licze na to ze duÂżo zapÂłacisz a i jeszcze jednao jeÂśli ktoÂś z was nie wróci z tej misji toja wezme kase za te osobe...
-Uwazam ze wasza odprawa zakaczona .. czas abyscie wyruszyli w droge.Lee usiadÂł na fotel.
-Dostaniecie standardowa zap³¹te za misje tej ranig ... ajezeli ktos zginie a dowiem siê ze nie przyk³ada³es sie aby go uratowac ... to sie policzymy.W oczach Lee zap³one³y goniki.
- Nie jest tego wiele... Ma ktoÂś moÂże bomby Âświetlne? - zapytaÂłem patrzÂąc na resztĂŞ...
PopatrzyÂłem jeszcze raz na portrety naszych przeciwników.
- Ich broĂą wyglÂąda dziwnie... Wiadomo coÂś o niej? - zapytaÂłem
"JeÂśli ma jakieÂś tajemne moce to lepiej na niÂą uwaÂżaĂŚ"
// Gomena ale muszĂŞ znikaĂŚ bĂŞdĂŞ znowu za jakieÂś 2h. Jeszcze raz najmocniej przepraszam //
<Kiba siê niecierpliwi> mogê ju¿ wyjœÌ z holu?

(oj jaki pech muszĂŞ koĂączyĂŚ)
-Nic mi o tym nie wiadomo ... lecz bardzo mozliwe.
-Kibo wejdz narada skaczona
Yooshi-Shisetsu wstaÂł i zrobiÂł krok w tyÂł po czym dwa do przodu i juÂż szedÂł pÂłynnie -DziĂŞki za wszystkie informacje. Nara mam nadziejĂŞ Âże zapisaÂłeÂś wszystko. Dobra idziemy-powiedziaÂł Shisetsu.
Wyszed³em-To do zobaczenia Lee-powiedoa³em wychodz¹Ì-mo¿e siê jeszcze spotkamy...

(NMM)
http://shinnobirpg.mojefo...?t=662&start=60 póÂźniej tam idziemy.

ChodÂź Himeko, nie przejmuj siĂŞ niczym. W razie czego was obroniĂŞ-powiedziaÂł Shisetsu po czym wyszedÂł przez drzwi o dziwo za pierwszÂą próbÂą.
[NMM]
wyszÂła razem z Uindo
<wyszÂłem z holu (bo wtedy mnie nie byÂło!)> skÂąd znasz moje imiĂŞ?

Dodane po 6 minutach:

to ja wychodzĂŞ <NMM>
HM! weszÂła do domu Lee poÂłoÂżyÂła siĂŞ na kanapie
i poszÂła spaĂŚ,gdy siĂŞ obudziÂła wyszÂła zamykajac
na klucz drzwi.
[nmm]
Lee wszedÂł do swojego domu.
-Hmm... dawno mnie tu nie bylo od kiedy zostalem ANBU moja domem jest siedziba... ale nie ma to jak wlasny kont.Lee padÂł wyczerpany na Âłuszko ostatnia rzecza jak widzial zanim zasnoÂł byÂły kruliczki narysowane przez HM!.Prubowal siĂŞ usmiechnac lecz juz zasnoÂł

Dodane po 32 minutach:

Po chwili z nikÂąd na luzku Lee pojawil sie list.

Drogi Lee wiem ze nie musisz mni ufaĂŚ lec zpotrzebuje twojej pomocy jestem uwieziony w Ruinach komnaty Honga w Mrocznej Twierdzy... mam przy sobie maske liscia ... jezeli mnie z tÂąd wyciagniesz maska bedzie twoja lecz jest jeden warunej nie mozesz zrobiĂŚ tego sam wyslij kogoÂś ... masz moje sÂłowo Âże nic siĂŞ im nie satnie ...OBIECUJE NA HONOR

Lee wstaÂł i przeczytal List oststnie sÂłowa wydaÂły mu siĂŞ dziwnie znajome jak by juz kiedyÂś ktoÂś tak mówiÂł.
-No nic nie wiem czemu ale ufam nadawcy listu .. teraz musze tylko znalesci kogoÂś kto siĂŞ podejmie odkopania wejscia do podziemi i przedostania siĂŞ przez straznoków nadal wiezacych w Boskosci Hanga.W umysle Lee pojawily siĂŞ cztery osoby doskonaÂłe do tego zadnia lecz jedna znich jest nie dostepna.
-Tak ... czas zaczaĂŚ
PodlatujĂŞ do domu Lee... PodlatujĂŞdo drzwi i zeskakujĂŞ z deski. Otwieram po cichu drzwi i wchodzĂŞ.
-Witaj Lee - odzywam siĂŞ.
Lee wstal odÂłozyÂłlist z wiadomoscia na puleki i podszedl do Hyuto.
-Witaj ... ostatnio bylem troche nie dysponowany... przepraszam za to ... obiecuje ze to siĂŞ juz nie powtuzy.Lee prubowal siĂŞ usmiechnac lecz nie muglo.
-Co cie domnie sprowadza.
CoS-Lee on jest jakis inny ... wyczuwam w nim demona

*-Tez to czuje ale to nie czas na takie romowy jezeli bedzie chcial to mi sam to powie*
-Mam trzy waÂżne sprawy. Ale pokolei. Przede wszystkim - chcĂŞ z tobÂą walczyĂŚ. Po drugie... zresztÂą o tym póÂźniej. Stawaj Lee. - w moich oczach widaĂŚ coÂś poÂśredniego miĂŞdzy determinacjÂą i strachem. "JesteÂś pewny Hyuto? On ma w sobie coÂśdziwnego... ale nie wiem do koĂąca co to jest... Spokojnie. Nie bĂŞdĂŞ przecieÂż walczyÂł z nim na ÂśmierĂŚ i Âżycie. BÂądÂź co bÂądÂź to mój nauczyciel. ChcĂŞ zobaczyĂŚ co mogĂŞ przy nim zrobiĂŚ Goukenem."
-haha ... wybacz ale wiezdialem ze kiedys bĂŞdziesz tego chcial ale moze przejdziemy sie bo walka w moim domu to nie najlepsze wyjscie.To dziwe ze lee sie tak szybko zgodzil na ta walke .
Albo coÂś wie albo ma zaufanie do twoich umiejetnosci walki.
-To moze pujdziemy powalczyc na posagach Hokage ... piekny widok ... a walka tez zapowiada sie cudnie.
-Jak wolisz Lee. - zdejmujĂŞ deskĂŞ - poczekam tam na ciebie... Aa... liczĂŞ, Âże nie bĂŞdziesz miaÂłdla mnie taryfy ulgowej.
WylatujĂŞz domu Lee i kierujĂŞ sie w stronĂŞ posÂągów.
czy pszyjmniesz mnie do odziaÂłu ambu
HM! weszÂła,zrobiÂła kanapkĂŞ zjadÂła a póÂźniej poÂłoÂżyÂła
na sofie i nagle zasneÂła.
Lee wszedl po cichu do swojego domu wiedzial Âże HM! jest wlasnie tam.Kiedy wszedl zobaczyl ja smacznie spiacam na kanapie.POszedl do niej i nie mugl siĂŞ nie usmiechnaĂŚ tak slodko wygladala kiedy spala.Delikatnie ucalowal ja w policzek.Podniusl z kanapy tak aby jej nie obudzic i zaniusÂł do pokoju który byl zamkniety na klucz i czekal na nia od wielu dnie.
Lee polzyl mala w luzku w jej wlasnym pokoju.W pokoju bylo mnstwo zabawek i plyszowych kruliczków Âściany byly cale bilae gdyz Lee juz dawno zauwazyla Âże HM! uwielbia rysowac tak wiec bedize mogla ozdobiĂŚ swuj wlasny pokuj kaj tylko bedzie chciala.Kiedy wychodzil przykryl mala kocem i ponownie siĂŞ umiechnoÂł.
-ÂŚpij siostrzyczko ... Âświat jes pelen niebezpieczenst ... ale tu jestes bezpieczna ... Âśpij i oby Âśnily ci siĂŞ same szczesliwe rzeczy.Lee poszedl do salonu siedzial na fotelu i rozmyslal.
-Jeszcze za wczesnie .... ale czy oni dadza rade ... osoba która napisala ten list wydaje mi siĂŞ znajoma ... i czuje iÂż nie bedzie to prosta misja .Tak siedzial i rozmyslaÂł nad tym i nad innymi sprawami dotyczacymi Hasei ... HM! oraz inych jego przyjaciuÂł.
Do drzwi zacz¹³ pukaĂŚ Casper. UdeÂżeĂą byÂło dok³¹dnie cztery i byÂły doœÌ mocne. PoprawiÂł swoje wÂłosy które spadÂły mu na oczy i zacz¹³ oczekiwaĂŚ na przyjĂŞcie.
IdĂŞ ulicÂą i podchodzĂŞ do domu Lee. Pukam delikatnie w drzwi.
Otwieram je nie czekajÂąc na odpowiedÂź i zauwaÂżam Lee.
-Witaj. ProszĂŞ, znalazÂłem twój list w siedzibie ANBU - oddajĂŞ Lee list
(
Braciszku Lee, spotkaÂłam pewnego pana o imieniu Keishi. Orochimaru porwaÂł jego przyjacióÂłkĂŞ, Kage Suny.
Ten pan byÂł bardzo smutny wiem Âże wy jesteÂście silnymi ninja mam nadziejĂŞ Âże mu pomoÂżecie. A Suna jest mojÂą wioskÂą wiĂŞc smutno mi jeÂśli Kazekage bĂŞdzie porwana.
HM!
[/quote])
-Masz dla mnie jakieÂś konkretne zadania? (najpierw uwolnijmy bidnÂą Miharu potem misja... ok?)
HM! obudziÂła siĂŞ nie wiedziaÂła gdzie jest i
zobaczyÂła pluszowe króliczki byÂła w szoku.
MyslaÂła Âże jakiÂś jÂą pedofil porwaÂł,wiĂŞc otworzyÂła okno i zeskoczyÂła i pobiegÂła jak naj dalej.
[nmm]

-Hmm ... bardzo ciekawe czy ten Orochimaru zwariowal aby porywac ludzi ... i to kiedy ja jestem dowudca ANBU ... no cuÂż czas mu zlozyc wizyte ale najpierw.Lee podal List Hyuto .
-Przeczytaj to ... ja zaprosze Caspra do Âśrodka i zostawie list dla reszty twojej druzyny

Dodane po 8 minutach:

Lee podszedl do drzwi puscil Caspra do srodka.
-Witaj misja zostal przeniesiona ... dostalem pilne wezwanie i musze wzosc ze soba Hyuto ... tak wiec wasza grupa nie bedzie kompletna.Lee napisal szybko cos na kartce .
[list=]Musialem wyruszyc w waznej sprawie z tego powodu wasza misja zostaje przeniesiona Rock Lee DOWUDCA ANBU [/list]
-Mózg mu slasowaÂło do reszty - stwierdzam odkÂładajÂąc po chwili list. - Spotkanie z nim bĂŞdzie czystÂą przyjemnoÂściÂą. Pozwól, Âże wytÂłumaczĂŞ mu po wszystkim, Âże nie wolno porywaĂŚ naszych Kage. ChodÂźmy!
Wyginam kark i rĂŞce czekajÂąc na wyraÂźny rozkaz Lee jak pies czekajÂący na okrzyk "bierz go!"
- Szkoda bo musia³em sobie kawa³ek przejœÌ by tu przyjœc ale trudno - uœmiechn¹³ siê po czym doda³ - to ja zaraz znikam.
-Tak wiec ruszamy ... aby Orochimaru mnial dobre wyjscnienie bo nie lubie kiedy sie dzieja takie rzeczy.Lee wybiegl z swojego domu kiedy to zrobil jego orzel wlecial do pomieszczenia (NMM)
-Orochimaru juÂż moÂże siĂŞ uwaÂżaĂŚ za zimnokrwistego... biedaczysko. - biegnĂŞ za moim mistrzem
-narazie Casper. LiczĂŞ, Âże nasza nastepna misja bĂŞdzie udana!
NMM
Casper wolnym krokiem wyszedÂł z domu Lee <nmm>
MISJA ZACZYNA SIE JUTRO O GODZINIE PO 15;00 BÊDÊ JAKO LEE LUB nie ALE WSZYSCY MAJA BYÆ ...sorki ze tak krutko jestem ale mam jazde WASZ MG
moge dojœÌ do oddzia³u ambu
Casper przybywa pod drzwi domu Rocka i puka trzy razy. Jest lekko zmĂŞczony bo biegÂł przez swoje skruty i ulice miasta chcÂąc nie spóÂźniĂŚ siĂŞ na ustalonÂą godzine.
Drzwi sie otwozyly na sofie znajdowal sie orzel Lee cos ci mowila abys weszedl do Âśrodka
WchodzĂŞ wiĂŞc do Âśrodka i siadam sobie wygodnie na kanapie.
Orzel wyaladowal przed toba i spojzal ci w oczy jakies slowa zaczely ci sie pojawiac w gÂłowie tak jak by Lee rozmawial z toba.
*WITAJ CASPER WIEDZE ZE NIE MA JESZCZE WSZYSTKICH ALE CZAS ZACZAC PRZEKAZESZ IM TO CO TOBIE POWIEM ... DOBRZE??*
-Ymmm, powiedÂźmy Âże dobrze orle - miaÂł troche gÂłupkowaty wyraz twarzy jednak byÂł on spowodowany tymi "sÂłowami"
Pukam energicznie do drzwi .
-Puk Puk .! Eh....
Otowrzy³ drzwi i zobaczy³ dziewczyne po czym uœmiechn¹³ siê do neij pokazuj¹c by wszed³a do œrodka
- Zapraszam ciĂŞ w "moje" skromne progi niewasto - zrobiÂł siĂŞ czerwony próbujÂąc nie ÂśmiaĂŚ.
Orzel dal im znak aby sie przestali bawic.Wyladowal na rmieniu Kat i czekalaz ta usadnie w gÂłownym pokoju
-DziĂŞkuje .
PowiedziaÂłam wchodzÂąc do pomieszczenia .
-Aaa.... spodziewaÂłam siĂŞ raczej tutaj Lee .
ZawachaÂłam siĂŞ .
-A tak ogólnie to jestem Kate.
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ wyciagajÂąc rĂŞke przed siebie .
- Och przepraszam za swój brak kultury, Jestem Casper - uÂśmiechn¹³ siĂŞ po czym dodaÂł - czy to ty jesteÂś tÂą dziewczynÂą z którÂą mam wspóÂłpracowaĂŚ miĂŞdzyinnymi.
WskazaÂł jej tapczan by sobie usiadÂła.
-Nie dziĂŞki postoje .
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ .
-Em... Chyba tak .MiÂło mi CiĂŞ poznaĂŚ Casper .
Orzel nadal siedzial na ramieniu Kat nagly przyplyw sÂłow w waszej glowie slowa te byly znajome gdyz nalezaly do Lee

*Ciesze sie Âże zdazylas Kat .. ale do rzeczy.

Powiem wam teraz to co wiem o tej misji nie liczcie na latwe zadnie bo skoro tu jesteÂście to wiedzie ze umnie nie ma taryf ulgowych zadania naleza do misji z najwyÂższej pulki .
Tak wiec macie siĂŞ udac do Mrocznej Twierdzy … przez niektórych z was juÂż znana .Jest ona strzeÂżonÂą przez nie wieli oddziaÂł wiernych wyznawców Honga ktuzy mimo tego iÂż ich mistrz umarÂł nadal go czczÂą. Najlepiej omin¹Ì ich po cichu i wydostaĂŚ uwiezionego mĂŞÂżczyznĂŞ który jest wewnÂątrz Tajnej komnaty pod koÂścioÂłem .Lee sojzal na tych którzy wtedy z nim tyli tam.
-Tak tej samej której zgin¹³ Hong … i nie nie wiem jak siĂŞ tam dostal skoro cale pomieszczenei zostalo przysypane

WiĂŞc na co czekamy - powiedziaÂł Casper przygotowany - tylko sÂłyszaÂłem Âże podobno ma nas byĂŚ wiĂŞcej a ja widze tylko Kate.
CaÂła prawa rĂŞka zaczĂŞÂła mnie szczypaĂŚ .
"Kurcze .... Agh ...."
SkuliÂłam siĂŞ troszke .W moich oczach ukazaÂła siĂŞ maÂła HM! na rĂŞkach Lee.
"Jeszcze te wspomnienia mnie drĂŞczÂą ..."
PróbowaÂłam siĂŞ wyprostowaĂŚ ale to nic nie dawaÂło .
- Co jest Kate ? - spytaÂł zdziwiony patrzÂąc siĂŞ na dziewczyne i na jej dziwne zachowanie.
-Eh... nic takiego .
PowiedziaÂłam ze skrzywionÂą minÂą .
-T-tylko boli mnie troche rĂŞka .
DolatujĂŞ do domu Rocka i zeskakujĂŞ z deski nad nim...
LÂąduje przed drzwiami i pukam. Otwieram i widzĂŞ Kate i Caspra.
-Oo... Witam was - uÂśmiecham siĂŞ do Kate i podajĂŞ rĂŞkĂŞ Casprowi. ZobaczyÂłem ból w oczach Kate... podszedÂłem i spojrzaÂłem na jej rĂŞkĂŞ na której wystÂąpi³¹ gĂŞsia skórka.
-Co siĂŞ staÂło? Kate ?- siadam obok niej. - To .. to ta blizna ?
Orzel znowu wyslal do waszego umyslu wiadomosci.
*Hyuto juz do was wyrusza ... powinien tu byc lada moment ... ale jest naly szkopul misji ... prucz samego uratowania macie zdobyc maske Liscia dlamnie uw czlowiek bedzie ja mnial przy sobie obiecal ze wam ja od kiedy go uwolnicie*

PO chwili w umysle Kat pojawila sie osobna wiadomosci.*Nie martw sie ... zapomnij otym ... uwiez mi ze tak bedzie lepiej.Kat poczula pocalunek na czole tak jak by Lee tu byÂł*
- Mo¿e powinnaœ odpocz¹Ì sobie Kate ... znajdziemy napewno kogoœ na twoje zastêpstwo - uœmiechn¹³ siê do niej.
-Jeœ³i Kate nie mo¿e iœÌ to nikt siê nie wybiera na misje. Przynajmniej ja nie idê. - sprawdzam czy Kat nie zagor¹czkowa³a - Kate, jeœli nie mo¿esz iœÌ, to zostanê z tob¹... nie martw siê o nic... - g³aszczê Kate po w³osach... - bêdzie dobrze - uœmiecham siê.
-Nie .Zaraz mi przejdzie...
JakimÂś cudem powoli wyprostowaÂłam siĂŞ .
-T-tak to ta blizna .
- To odpocznij sobie Kate narazie to my poczekamy - uœmiechn¹³ siê do niej.
-Takk... ta blizna ³¹czy naszÂą trójkĂŞ do koĂąca Âżycia... to dowód twojego poÂświĂŞcenia... ta walka to byÂło coÂś... - SpoglÂądam w piĂŞkne, szare oczy Kate...
///BĂŞdĂŞ po 20 mam nadzieje ze bĂŞdziecie spadam narzie wasz MG ///
-Ta... szczególnie ,Âże nie dopuÂściliÂście do mojego solo z Hangiem .
JakoÂś dziwnie posmutniaÂłam .
-Ale nic ....
WestchnĂŞÂłam .
- Jak siĂŞ czuejsz ? - zapytaÂł opiekuĂączo.
-JakoÂś .... nieswojo . Eh....
WestchnĂŞÂłam i padÂłam na kanape .Coraz bardziej przyciskaÂłam lewÂą rĂŞkÂą prawÂą .
- WezwaĂŚ moÂże jakiegoÂś medyka - zapytaÂł siĂŞ lekko przestraszony o zdrowie dziewczyny.
-... Eeee.... Ja jestem medykiem .
CoÂś jakby takie trzy kropki *. . .* pojawiÂły siĂŞ nad mojÂą gÂłowÂą xDxP
- Uuuu ... wiem co moÂże ukojiĂŚ ból - spojrzaÂł na Hyuto - on
PowiedziaÂł to dla dowcpiu Âżeby dziewczyna poczuÂła siĂŞ lepiej.
-No nie przesadzaj . W jaki sposób miaÂłby ukoiĂŚ ból hĂŞ?
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ zÂłowieszczo do Caspra .
- NamiĂŞtnym pocaÂłunkiem ... na Keiko to zawsze dziaÂła - zaÂśmiaÂł siĂŞ patrzÂąc na dziewczynĂŞ.
-Eh.... MoÂże na Keiko to dziaÂła ... Tylko ,Âże ...Ty chyba nie wiesz w jakiej ja i Hyuta jesteÂśmy sytuacji jeÂżeli chodzi o znajomoÂśc .
- Pewnie znów wyszkoczyÂłem z czymÂś durnym ale moÂżesz mówiĂŚ - zrobiÂł gÂłupkowaty uÂśmiech do nich obojga.
-Eh... Nie chcesz tego wiedzieĂŚ ... uwierz mi . To ... zbyt skomplikowane .... nawet dla mnie .
- Ech, no dobra tyle Âże isĂŞ nie obraÂżcie za to co powiedziaÂłem - usiadÂł sobei spokojnie na sofie.
-Nie no co ty .
Wpatrzy³¹m siĂŞ z sufit z nudów .Nadal nie puszczaÂłam rĂŞki .
-Ehhh.. wiesz Casper to raczej Kate nie ja jestem w trudnej sytuacji. Nie mnie przepraszam tylk¹ j¹ - siedzêtak, ¿eby ogarniaÌ wzrokiem ca³e pomieszczenie z kate i Casprem w³¹cznie. Spogl¹dam na sufit pod¹¿aj¹c za wzrokiem Kate...
-AleÂż wielka mucha - mówiĂŞ powstrzymujÂąc Âśmiech
-Nie musisz przepraszaĂŚ Casper .
WstaÂłam i podeszÂłam do okna .
Orzel spojzal na zgromadzonych .
w waszych umyslach pojawily sie slowa.
*Wiecie co jest wasza misja wiecie czego sie mozecie spodizewac czy macie jakies pytania dotyczace misji??*
-Co wiemy na temat puÂłapek w siedzibie Hanga? Czy zostaÂły odnowione? JakÂą mocÂą dysponujÂą kapÂłani? Jak moÂżemy dostaĂŚ siĂŞdo komnaty z wiĂŞÂźniem? - mój gÂłos spowaÂżniaÂł mój wzrok wbiÂł siĂŞw orÂła.
-Jak powaÂżne jest zagroÂżenie Âżycia ....?
SkorzystaÂłam z chwili ciszy .
- No szybciej zadawajcie te pytania bo Keiko pewnie siĂŞ niecierpliwi Âże zostawiÂłem jÂą z klonem - powiedziaÂł wstajÂąc i zacz¹³ chodziÂł wokóÂł sofy.
Pulapki dzialaja tak samo sprawnei jakkiedys ale znacie juz ich uklad i polozenie wiec to nie bedzie problem ...co do kaplanow nie spodziewam sie ich zbyt wielu sporo zginelo wczasie kiedy zawaliÂła sie podziemna komnata .. nasz uwieziony jest w komnacie Honga wiec aby sie tam dostac musicie skozystac z wczesneij wyprubowanych mniejsc.Moze cie tez sie udac do moich informatorow znacie ich dobrze nie zmieniaaj swoich przyzwyczajeni .GÂłos nachwile umilknol tak jak by sie zastanawial.
Niestety w liscie nie bylo nic otym .. jak niebezpieczna jest to misja ale wydaje mi sie ze nie bedzie to spacer po placu zabaw .... szykujcie sie raczej na powturke przezyc jakie mnielismy z Hongiem.Kiedy Lee mowil jego imie w jego gloscie bylo slychac wscieklosci.

////Misja jutro o 12;00////
-PosÂłuchaj kolego. JeÂśli masz zamiar iœÌ na tĂŞ misjĂŞ ze mnÂą, to masz byĂŚ przygotowany na wszystko. Nawet na to, Âże juÂż nigdy nie zobaczysz ani Hokage ani ÂświatÂła dziennego. Rozumiesz mnie - spoglÂądam ze zÂłoÂściÂą na Caspra, mimo tego, Âże bardzo go lubiĂŞ - mam nadziejĂŞ, Âże wyraÂźnie siĂŞ wyraÂżam...? Nigdy nie powturzy siĂŞ to co przeÂżyliÂśmy wtedy. No cóÂż... druÂżyno - uÂśmiecham siĂŞbez cienia dawnej zÂłoÂści - ruszamy!
PodchodzĂŞ do drzwi i otwieram je na oÂścieÂż. ZakÂładam maskĂŞ i przypinam mocniej miecz. Gwizdam przez zĂŞby.
Po kilku sekundach zza krzaków wypada wielki kot...
-Wrraaahhruuaaa³³³³ - zawarcza³ co mia³o chyba znaczyÌ "witaj"...
-Ka¿da para ³¹p przyda siê na tej misji Shiw. Jesteœmy w komplecie. Ruszajmy... albo lepiej nie. Skompletujmy ekwipunek. Powinniœmy byÌ przygotowani na wszystko. Ka¿dy z was musi mieÌ przynajmniej jedn¹ pigu³kê krwi i jedn¹ ¿o³nierzy. Musicie mieÌ te¿ wybran¹przez siebie broù do walki w zwarciu. Dodatkowo wybuchowe notki lub bomby lodowe i kunaje lub senbony. Przy tym ekwipunek dru¿ynowy: jedna maska do nurkowania, okulary przeciws³oneczne i golge. To chyba wszystko co bêdzie potrzebne...
-Nie przesadzasz zbytnio? I sk¹d my to mamy niby wzi¹œÌ ....
SpojrzaÂłam w oczy Hyuty .ByÂły .... takie ... krystaliczne .
-Najlepiej ze sklepu Kate - patrzê jej w twarz - wybacz mi... ale ze wzglêdu z tego, ¿e coœ nas ³¹czy, bêdê od ciebie wymaga³ tyle samo ile od Caspra. Ale ciebie bardziej bêdê chroni³. Musimy byÌ przygotowani do walki w ka¿dym œrodowisku z t¹ sam¹ precyzj¹ i si³a. I nie nei przesadzam. Ale chcê ¿ebymy wszyscy wyszli z tej misji ca³o...
- AleÂż ty wymagajÂący czÂłowieku - powiedziaÂł do siebie - a tak wogóle jestem biednÂą osobÂą ... Âżyje z renty do renty wiĂŞc nie mam na taki zakup.
-To ci poÂżycze coÂś jak chcesz .
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do Caspra .
-Casper wcale ciĂŞto tak drogo nie wyniesie wierz mi... Âżycie jest wszak najcenniejsze - odwracam siĂŞ w jego stronĂŞ - w miĂŞdzyczasie pomyÂślaÂłem nad kilkoma taktykami walki naszej druÂżyny (szczegóÂły za chwilkĂŞ na GG)
-A tak ogólnie ... to kiedy wyruszamy?
UsiadÂłam na parapecie.
-Hmmm... Lee mówiÂł mi, Âże ma nas wyruszyĂŚ czwórka. Widze tu trzy osoby i kota...
-Wrhhryyyty - "RYSIA!"
-A wÂłaÂśnie nei kota tylko rysia... No wiĂŞc czekamy na czwartÂą postaĂŚ. - uÂśmiecham siĂŞ cuerpko - ale juÂż wiem, Âże wspóÂłpraca z tym mkimÂś bĂŞdzie trudna... jeÂśli w walce teÂżbĂŞdzie siĂŞtak spóÂźniaÂł...
-Ja jakoÂś wole nasz stary skÂład . Ja , ty Lee i Hasei ... i moÂże jeszcze Shisetsu .
SkuliÂłam siĂŞ .
przychodze i pukam do drzwi
-Taa... Shisetsu to mocny goœÌ. Przy nim mogÂłem wleŸÌ w gĂŞbe przeciwnika wcyi¹Ì mu migdaÂłki i wyjœÌ nawet nie bĂŞdÂąc zranionym. NiezÂły byÂł z nas zespóÂł... ehh... stare czasy...
pukam jescze raz
Lee pojawia sie za Richardem.
-Wchodz ... czas na wasza misje i na pewne informacje.Lee wszedl szybko do Âśrodka
przywitaÂłem sie z lee i wszedÂłem zanim
-Witaj Lee - podchodzĂŞ i Âściskam dÂłoĂą senseia - Witam. Rozumiem, Âże moÂżemy juÂż ruszaĂŚ ?
RockLi czy moge dojœÌ do odzia³u anbu bo chcia³bym byÌ cz³onkiem Anbu i prosze o do³onczenie mie do odzia³u Ambu.
Miires Hanobu.
-Tak wszystko juz wiecie ... Hyuto przekaz wszystko co wiesz Richardowi ty dowodzisz .Lee spowaznial.
-Mamy tez maly problem w Sunie ... zostala podbita przez Aka ... wiec omijajcie ja wdrodze do waszego celu misji... na co czekacie ruszajcie .

*Ja musze pomyslec co teraz zrobic*

-Miires .. podejdz tu ... porozmawiamy
wienc naczym ma polegaĂŚ ta misja zwruciÂłem sie do hyuty
-Nasza misja polega na odbiciu pewnego wiĂŞÂźnia z Mrocznej Twierdzy. Posiada on pewien artefakt, którego z kolei potrzebuje Lee. ChodÂźmy... po drodze omówimy szczegóÂłowy plan dziaÂłania. Musisz mieĂŚ caÂły ekwipunek to znacz - wybuchowe notki lub bomby lodowe, piguÂłkĂŞ z krwiÂą, piguÂłkĂŞ ÂżoÂłnierzy, maskĂŞtlenowÂą, okulary i gogle. Do tego jakaÂś bron do walki wrĂŞcz... Msz mam nadziejĂŞ ekwipunek (kup teraz jak masz kasĂŞ)
WychodzĂŞ z domu.
-Za mnÂą!
BiegnĂŞ w stronĂŞ centrum Konohy.
dobra to prowadz

NMM
-Eh.... musimy to wszystko kupowaĂŚ?
WstaÂłam z parapetu i spojrzaÂłam z zrezygnowaniem na Hyute i wszyÂłam z domu .
<nmm>
Casper idzie za resztÂą wczeÂśniej tworzÂąc sobie drewniany kij. <nmm>
podeszÂłem do RockLi i powiedziaÂłem co chciaÂłeÂś mi powiedzieĂŚ sÂłucham
Lee spojzal na mezczyzne ocenil jego postur wygla sile oraz inteligencje.
-Wybacz lecz chwilowo nie moge cie przyjac ... musisz sie jeszcze sporo nauczyc ..Âżycie ANBU to nie zabawa ... nasze motto to *WALCZYMY PO TO ABY INNI MOGLI ZYCI W POKOJU* ... w tej chwili nie jestes wstanie pomuc nikomu.Lee spojzal mezczyznie gleboko w oczy aby go pocieszyc.
-Uwiez mi Âże robie to dla twego dobra ... ludzie ktorzy naleza do anbu nie zyja zbyt dlugo a ich rany nie sa tylko cielesne ... przekonasz sie co mam namysli kiedy zmezniejesz teraz zegnam musze gdzies isc.Lee wyszedl z domku.(NMM)
wtakim razie poszÂłem do domu
PrzyszedÂł przed mieszkanie ,zapukaÂł po czym wszedÂł.

Stan¹³ w korytarzu i czeka na Lee.

Dodane po 16 minutach:

-Ciekawe co bd musiaÂł zrobiĂŚ ... Ale dam z siebie wszystko... - powiedziaÂł pod nosem bawiÂąc siĂŞ kunaiem.
Lee wszedl do swojego domu Kabuto juz tam byl.
-jak mil ze juz jestes.. przepraszam za spuznienie ale mialem kilka spraw na glowie.Lee usiadl na fotelu .
-Takwiec chcesz sie przylaczyc do ANBU tak
-Witaj, tak chcê do³¹czyÌ do Anbu a przy okazji pozbyÌ siê negatywnych wspomnieù z Oto ... - powiedzia³ opieraj¹c siê o œcianê
Lee wstal podszedl do KAbuto i spojzal mu prosto w oczy.
-ZÂłych wspomnien mowisz ... jak kazdy ... ale chyba nie sadzisz ze przyje cie bez poznania ... znasz motto ANBU ??Lee caly czas patyrzal sie w oczy Kabuto
-Nie znam ale kilku moÂżna siĂŞ domyÂśliĂŚ, moÂże "Nie ufaj nikomu" ? - powiedziaÂł spoglÂądajÂąc mu w oczy.

-Jako Anbu moÂżemy siĂŞ poznaĂŚ ale nikt wiĂŞcej nie moÂże znaĂŚ naszej toÂżsamoÂści, lecz sÂądzĂŞ ,Âże Ty jesteÂś dobrÂą osobÂą której moÂżna zaufaĂŚ mimo tego motta - uÂśmiechn¹³ siĂŞ
Lee zaczol chodzic po pomieszczeniu.
-Nie to podpowiada rozsadek ... nasze motto brzmi WALCZYMY PO TO ABY INNI MOGLI ZYCI W POKOJU ... zapamietaj to ... bo jesli cie przyjmiemy to bedzie twojw jedyna zasada .. zlam ja ...a zostaniesz wydalony.Lee siadl na fotelu.
-Ale aby zobaczyc czy rozumiesz znaczenie tych slow wyruszysz na misje ... udasz sie do Rado Hanob uw mezczyzna posiad potezny zwuj pozwalajacy osobie ktora go przeczyta poznac moja najwieksza tajemnice Tehnike Lee Gauken .. twoim zadanie jest dostarczenie mi tego zwoju i nie zagladanie do niego czy wszystko jasne
-Wydalony a nawet zabity...- odpowiedziaÂł.

-Naturalnie ,wyruszĂŞ po zwój dla Ciebie, proszĂŞ tylko o namiary miejscowoÂści tego mĂŞÂżczyzny.
-Jego dom miesci sie w kraju Kumo ... powinien byc w swoim domu ... ale wuryszuz dopiero jutro ... powiedzmy ze to bedzie muj pierszy rozkaz dla ciebie ... czy chcesz jeszcze cos wiedziec??
-ChcĂŞ byÂś daÂł mi jakoÂś maÂło cennÂą swojÂą rzecz by on mógÂł jÂą rozpoznaĂŚ ,Âże nie jestem Âżadnym wrogiem tylko Twoim wysÂłannikiem ? Czy jest coÂś takiego ? - zapytaÂł
Lee popatrzyl sie na zdjecie Hasei poczym podal je Kabuto.

-To jest zdjeci Hasei najdroszej mi osoby pokaz mu to bedzie wiedzial Âże nalezalo do mnie.
-Dobrze, gdzie mogĂŞ siĂŞ przespaĂŚ dzisiaj ? Bo do Oto juÂż nie wrócĂŞ ...
Lee wskazal swoje skromne progi.
-To dziwne .. ale jakos ci ufam ... mozesz spac umnie ... ale nie zawiedzi mojego zaufania.Lee pokazal mu pokuj z wolnym luzkiem.
-Tu mozesz spac ja przespie sie na kanapie gdyz i tak mam wiele spraw do przemyslenia.
-Bardzo Ci dziĂŞkujĂŞ, pójdĂŞ juÂż spaĂŚ bo jutro czeka mnie misja - uÂśmiechn¹³ siĂŞ i poszedÂł do pokoju [nmm]

(Ja spadam paa
Lee siedzial na biurkiem i czytal raporty oraz zastabawiam sie nad tym co siedziej w Sunie co z Gaara co z Amy.Tak minela mu calA noc bez nawet chwili snu.///BEDE PO 15;00///
WyszedÂł z pokoju oraz z domu [nmm]
proszĂŞ o przyjĂŞcie do odziaÂłu anbu bo chciaÂłbym byĂŚ w oddziale anbu
ZapukaÂł i wszedÂł do domu Rocka Lee.
A ty kim jesteœ?-warkn¹³ na Miiresa.
Spokojnie wszedÂłem za Uindo... Od razu zauwaÂżyÂłem, Miiresa, lecz nie miaÂło to dla mnie Âżadnego znaczenia... Jedyne co chciaÂłem zrobiĂŚ to zakoĂączyĂŚ tÂą przeklĂŞtÂą misjĂŞ i zapomnieĂŚ...
Lee podszedÂł do drzwi wpusciÂł wszystkich do Âśrodka.
-ÂŚiadajcie .. zanim odacie mi eliksir chce coÂś powiedziec.Lee spojazaÂł na Nare.
-Ta misja byÂła trudna dla was wszystkich ... lecz nie doszukujcie sie w niej tylko samych zÂłych stron...Nara znaleÂś Riu wczesniej?.Lee wiedzial Âże nie wiec ciagnoÂł dalej.
-A ja... ja zna³êm ... wiedziale ¿e jest z³a ... ale wiedzialem te¿ ¿e jest w niej ukryte dobro .. tak jak i wkazdym... ale te dobro mug³ ukazaÌ jej tylko ktoœ taki jak ty ... dzieki tobie ... ta kabieta poczu³a co to przyjazni i wiele wiecej... tylk ty mogles tego dokanac i choÌ mogles ja wskzesic postapiles inaczej ... dzieki czemu Zas³uzyles na muj szacunek oraz na wzgledy dla niej u naszego koscistego znajomego.

///Misja A zakaczona 10 pt do speeda celnosci itp oraz 100pch i 300Y///
Shisetsu westchn¹³ wykoùczony i opuœci³ mieszkanie bez s³owa.
[NMM]
CaÂły czas siedziaÂłem w fotelu nie wiedzÂąc co powiedzieĂŚ...
Fakt iÂż ÂŚmierci zaopiekuje siĂŞ Riu byÂł pocieszajÂący, lecz mimo to nie potrafiÂł zmazaĂŚ poczucia winy... Nagle coÂś mnie tknĂŞÂło... Skoro Lee znaÂł Riu musiaÂł znaĂŚ teÂż...
- Te ostrza... - powiedziaÂłem kÂładÂąc Akakeiro na stolik...
- ZdobyÂłem je podczas walki przy Rzece Krwi... Wiesz coÂś o nich? - zapytaÂłem
Lee przyjrzaÂł siĂŞ obu katanÂą. DokÂładnie je obejrzaÂł w tym czasie katany zaczĂŞÂły wibrowaĂŚ.
-Hmm … bardzo ciekawe takie same zachowanie …jak przy broni Riu …hmm …ale przecieÂż to nie moÂżliwe … nie mogÂła tego zrobiĂŚ .Lee prawie prawie siĂŞ uÂśmiechnÂą gdyÂż juÂż wiedziaÂł co jest grane.
-To jest bardzo wyjÂątkowa broĂą … osoba która jÂą stworzyÂła to Riu …czego pewnie siĂŞ domyÂślasz … ale nie wiesz Âże aby stworzyĂŚ taka broĂą trzeba poÂświeciĂŚ czeœÌ wÂłasnych wspomnieĂą … bo to aby broĂą posiadaÂła wÂłasny … umysÂł broniÂący jej wÂłaÂściciela … kiedy zdobyÂłeÂś te broĂą??
Pukam do drzwi
- Na samym poczÂątku naszej misji natrafiliÂśmy na rzekĂŞ krwi... Nie wiedzÂąc czym ona jest wysÂłaÂłem do niej mojego klona... Po chwili pojawiÂła siĂŞ tam fala na której pĂŞdziÂłem... Ja... A raczej jakieÂś moje upiorne odbicie... I to wÂłaÂśnie ono miaÂła te miecze... MusiaÂłem je zabiĂŚ by chroniĂŚ resztĂŞ a gdy to zrobiÂłem wzi¹³em ostrza... Sam nie wiem czemu... - wyjaÂśniÂłem...
ZapaliÂłem papierosa i odszedÂłem
[z/t]
A wiec juÂż wtedy to nastÂąpiÂło … szkoda Âże zginĂŞÂła … szkoda by³¹ by ÂświetnÂą osobÂą … szkoda .Lee rozmyÂślaÂł o Riu i tak jak by zapomniaÂł o Narze.
-Hmm … naprawdĂŞ ta kobieta potrafiÂła o wiele wiĂŞcej niÂż tylko walczyĂŚ … o wiele wiĂŞcej.

Wchodzi HM! idzie do kuchni zrobiĂŚ kanapki,nie zauwaÂżyÂła
nikogo, narysowaÂła na scianie królika rushowego i date dla Lee,potem wyszÂła i zamkneÂła drzwi na klucz!
[nmm]
Do drzwi zacz¹³ pukaÌ mê¿czyzna wygl¹daj¹cy na "listonosza" ninje. Beszczelnie otworzy³ drzwi nie czekaj¹c na pozwolenie i podbieg³ do Nary. Wygl¹da³ na zmêczonego jednak wyci¹gn¹³ w jego strone list.
- Proszê - uœmiechn¹³ siê i gdy przesy³ka zosta³a odebrana odrazu wyruszy³ gdzie indziej w poœpiechu.
TreœÌ listu:
„ Drodzy shinobi z wioski LiÂścia juÂż raz uratowaliÂście naszych mĂŞÂżów przed ÂśmierciÂą z powodu ich chciwoÂści za co serdecznie przepraszamy. Jednak czasy nadeszÂły straszliwe które byÂły przepowiedziane w naszych legendach. ByÂło tam napisane o wszystkim co siĂŞ wydarzyÂło do tej pory a podobno ma nadejœÌ jeszcze coÂś straszniejszego. BÂłagamy wiĂŞc was o pomoc. PrzybÂądÂźcie pod oazĂŞ która znajduje siĂŞ na pustyni Nara. Wiemy Âże jesteÂście skÂłóceni z miastem Sunagakure jednakÂże wasza pomoc jest nam bardzo potrzebna.”

Dane misji:
Ranga zadania: A
Zadanie poczÂątkowe: Spotkanie w oazie
Miejsce rozgrywki misji : Pustynia Nara
Wynagrodzenie dla jednego Shinobi: (?)
(Uindo nie moÂże byĂŚ na misji ale zadanie musi byĂŚ wykonane. JeÂśli jak¹œ (jednÂą) osobe która moÂże pomóc wam w niej to przyda siĂŞ wÂłaÂśnie teraz)
- Niestety nie mam zbyt wiele czasu... - powiedziaÂłem
- ProszĂŞ Lee-sama powiedz mi wiĂŞcej o tych mieczach... CoÂś o ich mocy... - poprosiÂłem...
Lee wizoÂł List od listonosza.POczym przeczytaÂł go .
OdwruciÂł siĂŞ do Nary.
-wybacz mi ale nie wiem wiecej ... ta bron ma za cel ochrone swojego wÂłasciciela ... nic wiecej ... albo jak dla mnie aÂż tyle ... teraz wybacz mi ale mam sprawe do zaÂłatwienia .Lee pojzaÂł na Naze jeszcze raz.
-Wiesz mozes sie mi przydaÌ na misji ... wiec jesli chcesz ... iœÌ ze mna
//Lee mam nadziejĂŞ, ze nie chodzi ci o list od Caspra... Ten byÂł do mnie...//
- JeÂśli uwaÂżasz, ze mogĂŞ sie przydaĂŚ... To chĂŞtnie - powiedziaÂłem biorÂąc miecze do rĂŞki...
- A i jeszcze jedno... Chcia³bym poznaÌ tajniki Tai-jutsu... Mistrzu Lee - doda³em po chwili... Tego typu myœli kr¹¿y³y mi po g³owie odk¹d pozna³em Riu...
"Gdybym umiaÂł lepiej walczyĂŚ mógÂłbym jÂą ocaliĂŚ..."
-Tak sadze Âże mozesz sie przydaĂŚ ... prucz cie bie mam jeszcze jedna osobe na oku ... ale nic zejmiemy sie nia kiedy indziej ... zacznij swoja misje ... ja musze coÂś zaÂłatwic ... Âżycze ci powodzenia.Lee otwozyÂł drzwi dla nary.
-A co do nauki ... daj mi troche czasu ... musze to przemyslec .
///chodzilo mi o inna misje .. ale twoja bĂŞdzie trwac za dÂługo wiec znajde kogos innego ///
- Nie sÂądzĂŞ bym byÂł gotów znowu stan¹Ì u boku mojej druÂżyny... Jeszcze nie... - powiedziaÂłem. Wspomnienia z ostatniej misji byÂły wci¹¿ zbyt Âżywe...
- Jestem gotów wyruszyĂŚ nawet teraz Lee-sama - dodaÂłem ze zdeterminowanym wyrazem twarzy...
-ÂŚwietnie lecz ... resza twojej druznyny nie jest w tej chwili dostepna .... sa na innych zadania wiec musimy na nich czekac .Lee ukÂłoniÂł sie nisko Nare i znikÂł oststnie jego sÂłowa brzmiaÂły.
-Wruci tu za tydzien o tej samej poÂże ... wtedy dam ci odpowiedz ... dotyczaca misji oraz nauki ... do zobaczenia.(NMM)
UkÂłoniÂłem siĂŞ i wyszedÂłem z mieszkania [NMM]
Lee wruciÂł do swojego domku polozyÂł sie spac .
-Czas ospoaczaĂŚ .. juz dawno nie spaÂłem ... a powinienem byĂŚ czyjny .Lee zasnoÂł w gÂłownym pokoju na kanapie.
prosze o przyjencie do odziaÂłu anbu bo chciaÂłbym sÂłuÂżyĂŚ w odziale anbu
Lee popatrzaÂł siĂŞ na mĂŞÂżczyzne.
-Hmm...chcesz nalezyĂŚ do ANBU tak ... a moÂżesz mi wyjaÂśniĂŚ dla czego wybraleÂś naszÂą organizacje .... dlaczego mnielibyÂśmy cie przyjaĂŚ??Lee czekaÂł na dÂługa i wyczerpujacÂą odpowiedz .
PodeszÂłam do drzwi Lee, ale nie zapukaÂłam. Nie mogÂłam. ZastygÂłam z rĂŞkÂą parĂŞ cm. od drzwi.
LEe poczuÂł coÂś w sercu nagÂłe ukÂłucie .
*Co siĂŞ dzieje czy … to moÂże oznaczaĂŚ … czy to ona *
Lee wstaÂł znad papierów i raportów podszedÂł do drzwi.
Wzi¹³ g³êboki oddech poczym otworzyÂł drzwi mail zamkniĂŞte oczy gdyÂż baÂł siĂŞ Âże to znó.w tylko jego przeczucia nic wiĂŞcej.
Kiedy zobaczyÂłam Lee uÂświadomiÂłam sobie, jak wiele odebraÂła mi Akumu.
- K-konichiwa, Lee-sama...- odezwaÂłam siĂŞ pogodnie.
Lee otworzyÂł oczy nie mogÂł w to uwiezyc to naprawdĂŞ ona to naprawdĂŞ ona.
Lee nie czekajÂąc na nic wzioÂł aj w ramiona przytuliÂł ja mocna aby siĂŞ upewniĂŚ ze to ona ze naprawde do niego wróciÂła .Lee nie mógÂł siĂŞ powstrzymaĂŚ pocaÂłowaÂł ja w usta namiĂŞtnie i delikatnie poczym wzi¹³ ja na rece . i zacz¹³ ja podrzucaĂŚ z radoÂści.
Na jego twazy zagoÂściÂł uÂśmiech … juÂż tak dawno siĂŞ nie uÂśmiechaÂł gdy jej zabrakÂło straciÂł powód do uÂśmiechów ale teraz jest przy nim jest tu.
-Hasei to naprawdĂŞ ty … wruciÂłaÂś … ca³¹ i zdrowa .Lee mail na twarzy wypisana szczĂŞÂście i radoÂści tak wielki Âże wydawaÂło siĂŞ iÂż nikt nie jest zdolny do takich uczyĂŚ.
- Nie... To nie ja, tylko ÂŚwiĂŞty MikoÂłaj...- parsknĂŞÂłam Âśmiechem.- OczywiÂście, Âże ja...- odwzajemniÂłam pocaÂłunek. Usta siĂŞ uÂśmiechaÂły, oczy równieÂż, ale nieco inaczej. W g³êbi oczu tkwiÂła pusta, niedostrzegalna jednak dla nikogo. A juÂż napewno nie dla Lee. Bardzo skrzĂŞtnie tĂŞ pustkĂŞ skrywaÂłam.

Psy bez zaproszenia weszÂły do domu. Kane wskoczyÂł na kanapĂŞ, Hako usiadÂł sobie z boku, a Kabe otworzyÂł lodówkĂŞ i zacz¹³ wyjadaĂŚ zawartoœÌ.
Lee nie mógÂł siĂŞ powstrzymaĂŚ i caly czas patrzaÂł s e w jej oczy w jej cudne oczy juÂż dawno nie czuÂł takiego ciepÂła w sercu .Nadal trzymajÂąc ja na rekach zaniósÂł ja do gÂłównego pokoju.
LEe mail tyle pytan tyle chciaÂł siĂŞ od niej dowiedzieĂŚ .Ale w tej chwili to nie miaÂło znaczenia nie gdy byÂła tak blisko.
-Wiesz jak siĂŞ martwiÂłem .. wiesz jak tĂŞskniÂłem za toba …wiesz jak cie KOCHAM .Ostatnie sÂłowa powiedziaÂł z uÂśmiechem na twarzy i skradÂł jej kolejny pocaÂłunek .
- Podejrzewam, Âże nawet gdybyÂś napisaÂł o tym 1000 opasÂłych tomiszczy, to i tak nie byÂłbyÂś w stanie wyraziĂŚ caÂłego ogromu swoich uczuĂŚ...- odparÂłam.- Za to mnie napĂŞdziÂł stracha powrót. To prawda, Âże Akatsuki staje siĂŞ coraz silniejsze i Âże zajĂŞÂło sunĂŞ?
-Silniejsze nie powiedziaÂł bym .. raczej znaleÂźli sobie nowych sojuszników … choĂŚ nie jestem pewien czemu Amy oraz Gaara trzymajÂą z nimi ale wiem Âże to dÂługo nie potrwa …oni nie sÂą ludÂźmi którzy podajÂą siĂŞ wÂładzy AKA … ale nie martw siĂŞ jeÂżeli do tego dojdzie to mam juÂż pewien plan jak ich z tamtÂąd wypĂŞdziĂŚ .Lee siĂŞ leciutko uÂśmiechnoÂł
PokiwaÂłam gÂłowÂą. ByÂłam jednak bardziej zmartwiona niÂżby siĂŞ wydawaÂło.
- Wiesz... W zasadzie, Âżeby pokonaĂŚ Akatsuki, wystarczy uderzyĂŚ w czuÂłe miejsce...- odparÂłam zagadkowo. - Zastanów siĂŞ... Jaki jest twój czuÂły punkt?
Akowcy maja wiĂŞcej sÂłabych punktów niÂż myÂślÂą … Lee zastanowiÂł siĂŞ na sÂłowami Hasei.
ZnaÂł swój sÂłaby punk a raczej swoje dwa sÂłabe punkty .Nie lĂŞkaÂł siĂŞ swojej sÂłaboÂści lecz tego iÂż ktoÂś zÂły moÂże je wykorzystaĂŚ.
-Wiesz dobrze jakie sÂą moje sÂłabe punkty … ale ci który spróbujÂą choĂŚ pomyÂśleĂŚ o tym aby je wykoÂżytaĂŚ …przekonajÂą siĂŞ iÂż dobraĂŚ i miÂłoÂści nie sÂą sÂłaboÂściami… lecz iÂż bĂŞdÂą tym co sprowadzi na nich zgubĂŞ .Oczy Lee pÂłonĂŞÂły .. na sama myÂśl Âże ktoÂś mógÂł by wykorzystaĂŚ Hasei aby dojœÌ do niego .WiedziaÂł Âże taka moÂżliwoœÌ zawsze istnieje ale obiecaÂł sobie Âże na to nie pozwoli kochaÂł ja i tylko to siĂŞ liczy bĂŞdzie walczyĂŚ o ta miÂłoÂści jeÂśli bĂŞdzie trzeba.
- Nie wiem, czy wiesz, ale niektórzy waÂżniejsi czÂłonkowie Aka, teÂż majÂą tego typu sÂłaboœÌ... Wystarczy odebraĂŚ im to, co majÂą najcenniejszego... Wtedy siĂŞ przekonamy, jak bardzo zUe sÂą ich serca...- mówiÂłam zupeÂłnie spokojnie. Tak jakby to wszystko zostaÂło zaplanowane. Tak jakbym powtarzaÂła sÂłowa roli, wyuczonej na pamiĂŞĂŚ.
Kabe najadÂł siĂŞ do syta i podszedÂł do nas, merdajÂąc nieÂśmiaÂło ogonem. TrÂąciÂł rĂŞkĂŞ Lee zimnym, mokrym nosem.
Lee popatrzaÂł siĂŞ na Hasei nie podobaÂł mu siĂŞ ten pomysÂł.
-Wybacz Âże to powiem Hasei ale nie mam zamiaru za graĂŚ tak jak oni by to zrobili … nie bĂŞdĂŞ siĂŞ zniÂżaÂł do ich poziomu … jeÂśli mam ich pokonaĂŚ to bĂŞdzie to w uczciwej walce .. nawet jeÂśli miaÂł bym byĂŚ jedynym który bĂŞdzie graÂł fer to nie zmiennie siĂŞ ... mam nadzieje Âże to roumiesz .Lee spojrzaÂł na Kabe
-Co jest Kabe … chcesz czegoÂś
Kabe poÂłoÂżyÂł Âłeb na kolanach Lee. Jego oczy zdawaÂły siĂŞ mówiĂŚ: "Ja juÂż nie chcĂŞ wojen. nie chcĂŞ tego caÂłego zÂła."
- CóÂż... Nie mam prawa zmieniaĂŚ twoich wyborów. Ale jest takie powiedzenie "JeÂśli wpadÂłeÂś miĂŞdzy wrony musisz krakaĂŚ, jak i one". Pozatym idÂąc za twoim tokiem rozumowania, zabicie Akowców teÂż byÂłoby niewybaczalnÂą zbrodniÂą. No bo, czyÂż nie pozbawiÂłbyÂś wtedy dzieci ich rodziców? - gÂłos byĂŚ ciÂągle ten sam. Wyuczony. - A zamkniĂŞcie ich nic nie da. UcieknÂą.
Lee pogÂłaskaÂł pas wiedziaÂł co czyje ów pies .Poczym spojrzaÂł ponownie na Hasei coÂś mu nie graÂło coÂś siĂŞ w niej zmieniÂło.
-Wiesz co Hasei … tak siĂŞ zastanawiam co siĂŞ z tobÂą dziaÂło .Lee caÂły czas na niÂą patrzaÂł nie mógÂł jej przestaĂŚ kochaĂŚ nigdy lecz nie pozwoli jej aby przesz³¹ na tÂą stronĂŞ.
-Hasei która opuszczaÂła Konhe byÂła osoba która stroniÂła od walki .. która zawsze szukaÂł pokojowego rozwiÂązania .. a teraz zaprzeczasz temu kim byÂłaÂś .. czemu tak jest ?LEe siĂŞ to nie podobaÂło nie podobaÂł mu siĂŞ ta zmiana ale nie poda siĂŞ kocha ja i tylko to siĂŞ liczy zrobi dla niej wszystko .Lee stan¹³ przy niej i ja mocno przytuliÂł. Poczym zestal jej do ucha .
-Przepraszam Hasei przepraszam za te sÂłowa … nie wiem co przeÂżyÂłaÂś nie wiem co cie zmieniÂł do tego stopnia … ale nie podam siĂŞ … nie pozwolĂŞ abyÂś staÂła siĂŞ … tym z czym zawsze walczyÂłaÂś … kocham cie i nie pozwolĂŞ na to. Z oczy Lee padaÂły Âłzy które staraÂł siĂŞ ukryĂŚ przed Hasei nie chciaÂł aby widziaÂła Âże w dniu kiedy jest wreÂście przyniej Âże w dniu kiedy jest najszczĂŞÂśliwszym w jego Âżyciu on siĂŞ smuci gdyÂż martwi siĂŞ o niÂą
- Taak... Pewnie rzeczywiÂście siĂŞ zmieniÂłam. Ale jeÂśli tego wymaga pokój dla innych, to ja mogĂŞ nawet staĂŚ siĂŞ taka sama jak Akatsuki. Ty... Ty nie wiesz... Ale ja wiem... Poprostu...- odsunĂŞÂłam delikatnie swojÂą twarz od jego twarzy i zauwaÂżyÂłam Âłzy Lee. Delikatnym ruchem starÂłam je z jego policzków.- Ja... Nie potrafiĂŞ ci zaufaĂŚ... Nie potrafiĂŞ zaufaĂŚ ci i uwierzyĂŚ, Âże wszystko bĂŞdzie dobrze... Bo nie bĂŞdzie... - cofnĂŞÂłam siĂŞ, z objĂŞĂŚ Lee.
Kane zeskoczyÂł z kanapy i ruszyÂł w stronĂŞ drzwi.
- Nic nie bĂŞdzie dobrze! - krzyknĂŞÂłam, odwróciÂłam siĂŞ i wybiegÂłam. PrzedemnÂą wybiegÂła Kane, obok mnie Hako. Kabe zamerdaÂł do Lee ogonem, tym razem smutno, jakby mówiÂł "Ja teÂż nie wiem, co siĂŞ z niÂą dzieje. Tak nie powinno byĂŚ. Ona miaÂła byĂŚ taka jak dawniej...", a potem odwróciÂł siĂŞ i wybiegÂł jako ostatni.
Lee nie mia³ zamiaru pozwoliÌ siê jej pod¹Ì nie je¿eli mo¿e coœ jeszcze zrobiÌ.
*Nie podam siĂŞ … nigdy … ona by teÂż to lamnie zrobiÂła … nie podam siĂŞ*
Lee wybiegÂł za Hasei tak szybko jak potrafiÂł.
-Hasei czekaj ...Hasei !!
WbiegÂł do mieszkania Kabuto rozglÂądajÂąc siĂŞ za nim.

-Chyba go nie ma ... - szepn¹³ trzymajÂąc zwój w rĂŞku.

Dodane po 5 minutach:

Po chwili usiadÂł na podÂłodze opierajÂąc siĂŞ o ÂścianĂŞ.

-Ymmm troszkê krwawiê... -szepn¹³ po czym przy³o¿y³ rêkê do twarzy

-Chiyute no Jutsu - powoli wyleczyÂł rany.

-ZÂłamane raczej nic nie jest chociaÂż ... 3 lewe Âżebro ... - pomyÂślaÂł
WybiorĂŞ siĂŞ do lekarza w Konoha albo sam zabiorĂŞ siĂŞ za to z tymi zioÂłami ...
Przed Kabuto sta³ orze³ wpatrywa³ siê w niego tak jakby czeka³ na jego przybycie.Orze³ przefruno³ nad jego g³ow¹ aby daj mu znaÌ i¿ ma wejœÌ i uœ¹œÌ
Spokojnie wsta³ i pod¹¿y³ za or³em po czym wszed³ i usiad³ na fotelu
Ptak stan¹³ przed KAbuto a w umyœle pojawi³y siê s³owa
*WrzuĂŚ zwój do kominka na nic ci siĂŞ nie przyda to pusty zwój
UdaÂło ci siĂŞ doprowadziĂŚ misje do koĂąca … lecz prócz samej misji sprawdzaÂłem coÂś innego .. to jak siĂŞ zachowujesz w czasie walki … pamiĂŞtasz czwórkĂŞ Nina oraz trzy damy nad wad .. to moi ludzie … mieli cie sprawdziĂŚ … jak sadzisz jak wypadÂłeÂś??
-Nie byli missing nin wiĂŞc nie miaÂłem zamiaru zabijaĂŚ nikogo, Âże zwój jest pusty mogÂłem siĂŞ domyÂśliĂŚ bo gdyby miaÂł bardzo cenne informacje sam byÂś go odbieraÂł. SÂądzĂŞ ,Âże to byÂł test na mojÂą uczciwoœÌ i czy nie pragnĂŞ mieĂŚ wÂładzy chodzi tutaj o zwój. W walce nie wykorzystaÂłem do koĂąca moich umiejĂŞtnoÂści i to mi za dobrze nie wyszÂło. ChciaÂłem uratowaĂŚ osobĂŞ tonÂącÂą lecz wpakowaÂłem siĂŞ w zasadzkĂŞ, lecz moÂżna byÂło siĂŞ dogadaĂŚ nawet z potrzebÂą kÂłamania. SÂądzĂŞ ,Âże poszÂło mi dobrze bo wykonaÂłem misjĂŞ bez wiĂŞkszych przeszkód - powiedziaÂł do OrÂła

-MogĂŞ zachowaĂŚ zwój czy koniecznie muszĂŞ siĂŞ go pozbyĂŚ? - zapytaÂł
NastÂąpiÂła chwila ciszy poczym znów usÂłyszaÂłeÂś gÂłos.
*Misja zostaÂła wykonana … gdyÂż dostarczyÂłeÂś zwój ale … twoje zachowanie podczas jej trwanie byÂło nie na miejscu … kiedy jeden z Ninja próbowaÂł siĂŞ uwolniĂŚ w domku Rada uderzyÂłeÂś go w twarz … osobĂŞ unieruchomiona i bez brona to pierwszy b³¹d … drugim i najwiĂŞkszym byÂła walka z trzema siostrami a dokÂładnie twoja zÂłamana obietnica …tak wygraÂłeÂś ale honor jest waÂżniejszy od wygranej czy przegrane … przysiĂŞga na honor jest dla ANBU czymÂś najwaÂżniejszym …a ty ja zÂłamaÂłeÂś … tak wiec gratuluje udanej misji .. lecz nie przyjĂŞcia do ANBU … musisz siĂŞ jeszcze sporo nauczyĂŚ … kiedy bĂŞdziesz gotowy aby zrozumieĂŚ dla czego istnieje ANBU wtedy cie przyjmĂŞ
//MISJA ZAKANCZONA +7 do speeda .siÂły itp + 30 pch i 100Y////
-Pff-zakpiÂł
-Nie popeÂłniÂłem Âżadnych b³êdów, po prostu oninowie z konohy sÂą tak sÂłabi ,Âże trzymajÂą siĂŞ zasady - lepiej umrzeĂŚ niÂż skÂłamaĂŚ. Oninowie majÂą cel - zÂłapaĂŚ, zabiĂŚ , zniszczyĂŚ... wiĂŞc tu nie mów o honorze bo jednym celem jest zrobienie misji... - zaÂśmiaÂł siĂŞ

-W Anbu wygrana jest najwa¿niejsza byœ Ty nie zgin¹³ tylko missing - powiedzia³ spokojnie wstaj¹c

-I nie tÂłumaczĂŞ siĂŞ z klĂŞski tylko innych powodów których nie zauwaÂżyÂłeÂś ,a tak wyszkolony Anbu jak Ty powienien to zauwaÂżyĂŚ ale widaĂŚ nie jesteÂś - powiedziaÂł i wyszedÂł spokojnym krokiem.
GÂłos nabraÂł na sile lecz po chwili przybraÂł opanowany ton.
*Dla tego nie zostaÂłeÂś przyjĂŞty … to by³¹ ostatnia próba … udowodniÂłeÂś mi Âże nie wiesz co to honor … kaÂżdy z odziali ANBU pod moim dowóctwĂŞ wie co to honor … i sÂą gotowi urzec za jego zasady … honorowa walka jest czym waÂżniejszym niÂż myÂślisz … osoba waÂłczÂąca w honorowym pojedynku nie boi sie urzec … gdyÂż obaj waÂłczÂący szanujÂą siĂŞ nawzajem … walka nie musi byĂŚ czymÂś strasznym i zÂłym kiedy ma siĂŞ swój honor … wszystko wyglÂąda inaczej … ÂżaÂłuje lecz ty nie posiadasz go … moÂże kiedyÂś zrozumiesz ze nie liczy siĂŞ wygrana lecz sposób w jaki siĂŞ walczyÂło

Przychodze do domu rocka lee. ChciaÂłem z nim pomówiĂŚ o misji w której braÂłem udziaÂł wraz z kabuto. WidzÂąc Âże nikogo niema wychodze.
ZapukaÂłem do drzwi... Min¹³ juÂż tydzieĂą, wiĂŞc chciaÂłem porozmawiaĂŚ z Lee-samÂą na temat misji, o której wspominaÂł i o ewentualnym treningu Taijutsu...
Lee dopiero dziÂś wruciÂł z Jeziorka Lottosu .Prubujac sie pozbieraĂŚ.
WszedÂł do domu i usiadÂł w fotelu.
Cicho wszedÂłem do pomieszczenia...
- Ummm Lee-sama? - powiedziaÂłem dostrzegajÂąc Lee.
- Ja w sprawie tego treningu Taijutsu...
Nie otrzymawszy Âżadnej odpowiedzi wyszedÂłem z pomieszczenia. {NMM}
Lee budzi sie ze snu ktory nie byÂł snem i wstaje.
-CZes sie troche przejsc ... maÂły trening aby zapomniec co ty na to .
COS-CZemu by nie juz i tak zadÂługo tu siedzielismy i myslelismy.
Lee wyszedÂł
Lee wszedÂł do swojego domu aby odpoczac juÂż od tygodnia nie spaÂł wcale i prawie nic nie jadÂł trening go pochÂłonoÂł prawie caÂłkowicie.
-No tak to jest kiedy sie prubuje zapomniec...chyba sie poloze spac ...ale najpier coÂś zjem.Lee wbiegÂł dokuchi i przyniusÂł 20 ramen ktore pochÂłonoÂł wciagu kilki minut .Poczym pdaÂł na stole i zasnoÂł
Po caÂłym dniu odpoczynku Lee wkancó wstaÂł wypoczety jak nigdy.PoszedÂł na góre aby sie wykapaĂŚ i przebraĂŚ.Po 30 minutach zeszedÂł na duÂł i zjadÂł skromne Âśniadanie którym byÂło 10 ramen.
PukpukHej to ja Jiraiya kaza³eœ mi przyjœÌ
Lee wstaÂł z fotelu i podszedÂł do Shinobi.
-tak oczekiwalem ciebie ... przeszle dwie pruby ... obie mnialy cie czegoÂś nauczyĂŚ ... wiesz czego ??Lee spojzaÂł mu prosto w oczy czekajac na odpowiedz wiezyl Âże on wie
Tak nauczy³o mnie ¿e nie zawsze trzeba spe³niaÌ rozkazy lecz iœÌ za g³osem serca
-Pieknie podyktowane ... szkoda tylko ze nie rozumiesz jeszcze znaczenia tych sÂłow ... ale czuje Âże kiedyÂś zrozumiesz ... wieze Âże bedziesz dobrym ANBU i Âże bedziesz z honorem i duma nosiÂł te maske.Lee wyciagnoÂł maske anbu oraz caÂły komplet stroju.Katany pÂłaszcza masak zbroja .
-To wszystko teraz naleÂży do ciebie ... nie zawiedz mnie ... a raczej nie zawiedz siebie ... sÂłuÂż wiosce i jej mieszkancÂą ...gdyÂż WALCZYMY PO TO ABY INNI MOGLI ZYCI W POKOJU ... zapamietaj to.
Wzi¹³ w rêce ca³y ten sprzêt Nie bêdziesz na mnie zawiedzionyPowiedzia³ i poszed³ Do zobaczenia
Lee wstal z krzesÂła i podszedÂł do drzwi otworzyl je i wyszedÂł.
*wieze w ciebie ... nie zawiedz siebie samego-pmyslalem*
HM! weszÂła do Âśrodka.
Shi zatoczyla pare kolek i tez weszla do srodka.

Usiadla na najblizeszym materacu i padla jak martwy trup.
-kiedy widziaÂłas siĂŞ ze swoimi bachorami.
PowiedziaÂła HM!
- zgubilam bachory - odwrocila sie na drugi bok. zaczynalo ja suszyc.
- czy Rock Lee, mial jakas winiarnie w swojej chacie?
-Sprawdzmy.
HM! poszÂła do kuchni sprawdziÂła w lodówce czy sa alkohole.
-Jednak,masz deperadosa.
HM! piÂła swoje piwko
Shi wiedziala, ze jak wypije desperadosa, to zaraz beda mialy tu wilka bombe biologiczna, jednak nie mogla sie powstrzymac
i wychlala cala butelke.
HM! usiadÂła na fotelu i zaczela rozmyÂślaĂŚ nad czyms.
- nad czym rozmyslasz, HM!? - spytala Shi.
-sama nie wiem nad czym, chyba nad sensem mojego zycia,
patrze tak na ciebie,nie chcĂŞ byĂŚ taka jak dorosnĂŞ alkoholiczkÂą.Wiesz Âże twóm meÂżulek wróciÂł.
PowiedziaÂła HM!
- co Ty pierdolisz? NIe mogl wrocic . - Shi byla wsciekla, wiedziala , ze nie jest chodzacym idealem, ani ze nie jest zadnym wzorem do nasladowywania, ale nie musiala, tego mowic w taki perfidny sposob, w koncu Shi byla BOSSKA!!!!!!! - Jakby wrocil, wie co go czeka...
Shi wyobrazila sobie jak jej maz dostaje patelnia w leb".
- wez mnie juz nie denerwuj. wrrr
-Wiesz co powindÂłaÂś wrociĂŚ do Aka i temu Hidanowi pokazaĂŚ
kto tu rzÂądzi schĂŞciÂą z tobÂą przyjde i tak musze tam
zajrzeĂŚ do baru.
PowiedziaÂła HM!
- ok to chodzmy, ale zamknij drzwi, zeby zaden zboczuch nie masturbowal sie na materacu, na ktorym ja lezalam. - Shi wyszla.

nmm
-Ok.
HM! wychodzÂąc zamkneÂła drzwi na klucz.
[nmm]
Wybuch dymu przed drzwiami. Pojawiam siĂŞ, a mój przyboczny znika w kolejnym k³êbie. Naciskam klamkĂŞ drzwi. ZamkniĂŞte.
-Ksst... - warkn¹³em i skupi³êm siĂŞÂściÂągajÂąc do zamka wodĂŞ. PO chwili zmniejszyÂłem jej objĂŞtoœÌ niec, Âżeby zamka nie rozsadziÂła i zamroziÂłem. PokrĂŞciÂłem chwilĂŞ zaimprowizowaÂłenym kluczem i drzwi stanĂŞÂły przede mnÂą otworem. WszedÂłem do domu Lee. TrochĂŞ brud i kurz na póÂł centymetra ale to to samo miejsce z którego po raz pierwszy wysÂłaÂł nas na spotkanie z Hangiem...
StanĂŞÂłam przed domem Lee. Kiedy zobaczyÂłam, Âże jest otwarte, ciarki przeszÂły mi po plecach.
- Kabe, kto tam jest? - zwróciÂłam siĂŞ do jednego z towarzyszÂących mi psów. Kabe zacz¹³ wĂŞszyĂŚ.
- Lord od rysia...- mrukn¹³ po chwili. OdetchnĂŞÂłam i weszÂłam pewnie do domu. Chmura kurzu którÂą przy okazji wzbiÂłam zaÂłaskotaÂła mnie w nosie, w wyniku czego potĂŞÂżnie kichnĂŞÂłam.
- Konichiwa, Hyta-kun...- uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do chÂłopaka.
IdÂąc z psem zauwaÂżyÂłem, jak Hyuta wchodzi do domu i nie zamyka za sobÂą drzwi. PostanowiÂłem powiedzieĂŚ mu o tym i wszedÂłem za nim do domu.
Powietrze w pomieszczeniu by³o przesycone energi¹ tak wielka ¿e a¿ w³osy zje¿y³y siê wam na plecach. TA energia by³a wszech obecna i wci¹¿ narasta³a i narasta³a.
Kiedy juÂż myÂśleliÂście Âże wiĂŞkszÂą juÂż byĂŚ nie moÂże .NastÂąpiÂła eksplozja mocy nie widocznej dla oczu lecz wszyscy jÂą poczuliÂście .Nie wiadomo skÂąd nagle w domu Lee pojawiÂła siĂŞ dodatkowa postaĂŚ której na pewno wczeÂśniej tu nie byÂł .Ta tajemnicza postaĂŚ przez chwile wydawaÂła siĂŞ wam znajoma tak jak byÂście juÂż kiedyÂś ja spotkali .DÂługie czarne wÂłosy opadaÂły mu Az do umiĂŞÂśnionych barków krótka bródka postarza³¹ go a jednoczeÂśnie dodawaÂła jego twarzy zadziornoÂści i walecznoÂści .Jego oczy byÂły zamkniĂŞte lecz po mimo tego wydawaÂło siĂŞ Âże uwaÂżnie obserwuje otoczenie oraz osoby znajdujÂące siĂŞ w jego domu. Nie poruszyÂł siĂŞ wcale jego czarne szaty staÂły nieruchomo niczym skamieniaÂły posag który czeka na wschód sÂłoncza staÂł tak gotowy na wszystko .PO chwili która byÂła dal was wiecznoÂści i peÂłna niepewnoÂści postaci odezwaÂła siĂŞ do was wszystkich.
-Witajcie przyjaciele….jak miÂło wrucci do swojego DOMU .Ostatnie sÂłowa byÂły wypowiedziane z radoÂści i bÂłogoÂściÂą w gÂłosie .

Wtedy teÂż postaĂŚ otworzyÂła swoje oczy. Dawna czerĂą z której byÂła znana tylko jedna osoba nadal tkwiÂła w nich lecz byÂło przygasÂła , wymarÂła.
DostrzegliÂście to natychmiast to byÂły oczy Lee te same te mroczne niczym noc lecz z pewnym blaskiem ukrytym w ich wnĂŞtrzu który dostrzega siĂŞ natychmiast .A przynajmniej tak siĂŞ wam wydawaÂło bo teraz ich czerĂą zostaÂła przygaszona przez biel… biel którÂą widuje siĂŞ u osób niewidomych
-Lee-sama... - byÂłem tak skoÂłowany, ale teÂż tak przeraÂżony wyglÂądem Lee, Âże trudno byÂło mi skleciĂŚ kilka rozsÂądnych sÂłów. Widok Lee przyprawiÂł mnie o jedna myÂśl - widok torturowanych przez lata w ciemnych wiĂŞzieniach, których wyprowadza siĂŞ na sÂłoĂące, Âżeby ich oczy zadawaÂły same sobie jeszcze wiĂŞkszy ból, ludzi, których ciaÂła wyglÂądajÂą jak jedne wielkie blizny...
StaÂłam, patrzÂąc na Lee i oddychaÂłam spokojnie. Nie potrzebowaÂłam kumulowaĂŚ chakry w nosie, by wyczuĂŚ jak bardzo zszokowany jest Hyuta, tuÂż obok. A ja byÂłam spokojna. PodziĂŞkowaÂłam Duchowi Lasu, za medytacjĂŞ i odezwaÂłam siĂŞ.
- Witaj w domu, Lee-sama.- mój gÂłos byÂł Âżyczliwy, ale opanowany. nie zadrÂżaÂł ani razu, jakby widok ninja i to tak odmienionego nie stanowiÂł dla mnie Âżadnego problemu.
Psy staÂły za mnÂą, jakby coÂś je w Lee odrzucaÂło.
PatrzyÂłem na otaczajÂącÂą mnie sytuacjĂŞ. MyÂślaÂłem, Âże to jest dom tego chÂłopaka, który nie zamkn¹³ za sobÂą drzwi. RozejrzaÂłem siĂŞ dookoÂła. Nagle zwróciÂłem siĂŞ do Hyuty.- przepraszam, ale zostawiÂł pan otwarte drzwi...- po tych sÂłowach cofn¹³em siĂŞ trochĂŞ i przyjrzaÂłem wszystkim osobom w mieszkaniu.
Lee nie odezwaÂł sie do zadnego ze swoich towarzyszy usmiechnoÂł sie tylkod o nich po przyjacielsku podszedÂł do nieznajomego który pojawiÂł sie w jego domu bez zaproszenia .WyciagnoÂł w jego strone reke
-MiÂło mi Cie poznaĂŚ ... wiesz gdzie sie znajdujesz ... pewnie nie ... ale chcac czy nie chcÂą... wlasnie stales sie czesca tej misji.Lee posmutniaÂł nieco bo wiedziaÂłc o to oznacza.
-PRzykro mi .. lecz teraz nie masz juz odwrotu ... musisz isc razem z nimi na misji.Lee wskazaÂł na Hyuto i Hasei.

Dodane po 3 minutach:

Lee usmiechnoÂłsie ponownie

-zaraz nadejdzie Tu Richard ... Wiec poczekajmy na niego i zacznimey TO co Nie uniknione.
laduje przed wejscie i widzac przez okna ze ktos jest w srodku pukam do drzwi w tym czasie powoli ale jeszcze nie dokonca znikaja mi znaki z twazy po technice.
TOn gÂłosu mojego mistrza nie napawaÂł mnie optymizmem. Teraz nauczony tak wieloma b³êdami, popeÂłnionymi jako maÂły dzieciak, chunin, a póÂźniej Kage sÂłuchaÂłem kaÂżdej kropli gÂłosu mojego mistrza jak jakiegoÂś objawienia ÂłowiÂąc uchem kaÂżdÂą zmianĂŞ i analizujÂąc go w moim mózgu który ledwo wyrabiaÂł z chÂłodzeniem
Drzwi same sie otworzyly wpuszczajac Richarda do srodka.
-No naraesie juz myslalem Âże sie nie zjawisz ... usiadz.Lee wskazaÂł na jeden ze swoich foteli leko machnoÂł otwartÂą dlkonia i caly kuz zniknoÂł z fotela oraz z kanapy wylatujac przez okno
SpojrzaÂłem siĂŞ na wszystkich ze zdziwieniem.- JeÂśli muszĂŞ, pójdĂŞ. A tak w ogóle jestem Kintaro Inuzuka, a to jest mój pies Keichi.- powiedziaÂłem i poszedÂłem w g³¹b pokoju.
widzac Leeslawa omalo niedostalem zawalu ze zdziwienia poczym z otwarta buzia ze zdziwienia siadam na wskazanym miejscu i slucham co bedzie dalej jednoczesine mialem setki pytan.
-Wszyscy czekaliÂście na mnie doœÌ dÂługo… wiĂŞkszoÂści z was wie po co tu siĂŞ ÂżebraliÂśmy lecz na moje szczegóÂłowe wyjsnienia bĂŞdziecie musieli jeszcze chwilkĂŞ poczekaĂŚ … czekamy na jeszcze jednego … mojego przyjaciela .Lee uÂśmiechn¹³ siĂŞ Âłobuzersko
-Kane moÂżesz siĂŞ juÂż pokazaĂŚ za pleców Lee zacz¹³ siĂŞ wydobywaĂŚ dym czarny niczym jego oczy kiedyÂś.
Dym zacz¹³ kr¹¿yĂŚ wokóÂł jego postaci niczym maÂły psiaczek chcÂący siĂŞ bawiĂŚ ze swoim panem .PO chwili jednak dym zacz¹³ nabieraĂŚ ksztaÂłtu przypominajÂącego wilka .Jeszcze raz mgÂła wzbiÂła siĂŞ w powietrze i przed wami staÂł wielki Czarny wilk .StaÂł teraz dumnie wyprostowany po lewej stronie Lee. Jego sierœÌ byÂła niczym jedwab co mogÂło wzbudziĂŚ b³êdne zaÂłoÂżenie Âże jest to spokojny domowy pies .Lecz po bliÂźnie na pysku od oka do ucha ÂświadczyÂła o tym Âże tak nie jest .Ale co najbardziej was zdziwiÂło to nie to zĂŞ uw wilk zmieniaÂł siĂŞ w mgle .ByÂło to to Âże w jego oczach kiedu staÂł u boku Lee dostrzedz moÂżna byÂło szacunek , przyjaÂźni oraz wiernoœÌ .KtórÂą wczeÂśniej nigdy nie darzyÂł Lee.
-O to Ostatni z naszej druÂżyny.. ostatni lecz nie najgorszy .. mój wierny druch i przyjaciel który nie raz ocaliÂł mi Âżycie.
"Kane? Czy to nie byÂł wilk Hasei? ByÂł i jest caÂłkiem caÂłkiem... Juubina jesteÂś demonem a nie psem!". SpojrzaÂłem na psa... widaĂŚ byÂło, Âże w Lee uwaÂża teraz swojego nowego pana. PrzeszedÂł duÂżo od czasu rozstania z Hasei. I pewnie wiele siĂŞ nauczyÂł. WyglÂąda jak maÂły niedÂźwiedÂź a nie pies...
ok Lee caly czas muwie zachrupnietym glosem
- to gdzie teraz idziemy i naczym polega misja.
tatuaze zaczynaja byc juz prawie niewidoczne ale dostrzegalne przez reszte
Dopiero pojawienie Kane, wytrÂąciÂło mnie lekko z równowagi.
"GĂŞÂłboki wdech. i jeszcze jeden. I jeszcze."- powitarzaÂłam sobie, oddychajÂąc najspokjniej jak umiaÂłam.
- A wiĂŞc to prawda...- wyszeptaÂł Hako, a na Âłysej poÂłowie jego psyka pojawiÂła siĂŞ gĂŞsia skórka. Kabe zamerdaÂł nieÂśmiaÂło ogonem, ale nic nie powiedziaÂł. ZnaÂł wybichowÂą naturĂŞ brata i wolaÂł nie przekonywac siĂŞ zbyt szybko, czy Kane nadal jest taki jak kiedyÂś.
-Za nim zaczniecie siĂŞ dopytywaĂŚ o mnie to gdzie byÂło co przeÂżyÂłem i sprawy mniej wazne pozwólcie ze opowiem wam o tym co was czeka na tej misji .Lee przyjzaÂł siĂŞ kaÂżdemu z osobna .To byÂło dziwne Ale wydawaÂło siĂŞ wam Âże Lee po mimo tego Âże jest Âślepy nadal wszystko widzie.
-Nim zacznie siĂŞ Ta misja musze wam powiedzieĂŚ Âże prawdopodobnie zginiecie w niej wszyscy... lub zostaniecie pozbawieni duszy.TE wszystkie slowa byÂły wypowiedziane szczeze i zpewnosci w glosie

-Jeszcze w tej chwili moÂżecie odejsci i misja nigdy nie bĂŞdzie miala miejsca … lub zaryzykowaĂŚ wszystko i waÂłczyĂŚ o to co jest warte aby za to zgin¹Ì .. jaki jest wasz wybór
Gdy zauwaÂżyÂłem wilka Lee, zachwyciÂłem siĂŞ nim. PopatrzyÂłem na niego z podziwem, a potem na to co robi reszta osób zebranych w pokoju. SpojrzaÂłem takÂże na Keichi'ego i jego reakcjĂŞ, lecz ten spokojnie wpatrywaÂł siĂŞ w Kane.
Zdziwienie i szok uciekÂły gdzieÂś w ciemny kÂąt, ustĂŞpujÂąc znajomej "przed-misyjnej" ekstazie. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ spokojnie, chociaÂż wiedziaÂłam, Âże Lee nie powienien tego wiedzieĂŚ.
- Jakby to byÂło coÂś nowego... Powiedz nam coÂś, czego nie wiemy...- zwróciÂłam siĂŞ bezpoÂśrednio do mĂŞÂżczyzny.
Lee popatrzal sie na Kane i przekazaÂł mu coÂś co tylko oni dwaj zrozumieli>Poczym Wilk zniknoÂł w kÂłembach dymu.
-Zaraz sie tu pojawia nastepni uczestnicy tej przygody ... prowadzacej do samego piekla ... oby tylko nie okazala sie to wasza ostatnia podruz .
-haha jak zwykle waleczna ... nic sie nie zmienilas
hehe Lee pytasz a wiesz ze nikt niezrezygnuje zwlaszcza ze mamy do ciebie sporo pytan
Nie wiedziaÂłem co myÂśleĂŚ. SpojrzaÂłem siĂŞ na powagĂŞ na warzy Lee. Misja, w której zginĂŞ. Trudno bĂŞdzie to moja pierwsza i ostatnia zarazem...- pomyÂślaÂłem, po czym zwróciÂłem siĂŞ do Lee.-Kiedy wyruszamy?- powiedziaÂłem, gÂłaszczÂąc mojego psa.
Na sÂłowa Lee zmruÂżyÂłam oczy.
- ZdziwiÂłbyÂś siĂŞ, panie mÂądry...- warknĂŞÂłam, niemal dosÂłownie. RzuciÂłam okiem na jakiegoÂś kuzyna po kÂądzieli. Po dÂłuÂższych oglĂŞdzinach uznaÂłam, Âże jest jeszcze nieco za mÂłody i przeniosÂłam swoje zainteresowanie na HyutĂŞ.
MilczaÂłem przez caÂły czas i kontemplowaÂłem sytuacjĂŞ. "GÂłupcy zagÂłuszajÂą sÂłowa mĂŞdrca" przypomniaÂło mi siĂŞ przysÂłowie. No moÂże nie byli oni gÂłupi, ale na pewno to gadanie byÂło bez sensu.
-No wiĂŞc Lee? MógÂłbyÂś juÂż coÂś powiedzieĂŚ. CoÂśo tym co staÂło siĂŞtobie. Po podróÂż do piekÂła po spotkaniu z Hangiem wydaje siĂŞ szkolnÂą wycieczkÂą.
-Waszym zadaniem bĂŞdzie udac siĂŞ do kraju wody w miejsce do którego was sam zaprowadzĂŞ .Biedzie tam na was czekaĂŚ dwójka przybyszy kobieta i mĂŞÂżczyzna .To oni poprosili mnie o wasza pomoc .O waszej misji wiem prawie wszystko gdyÂż sam teÂż biorĂŞ w niej udziaÂł lecz tylko jako obserwator i wasz pomocnik .Nie powiem wam wszystkiego gdyÂż nie wolno mi naruszaĂŚ równowagi mogĂŞ wam tylko powiedzieĂŚ z czym przyjdzie siĂŞ wam zmierzyĂŚ i na co powinniÂście uwaÂżaĂŚ .LEe wzi¹³ g³êboki oddech podrapaÂł swojego psa za uchem i uÂśmiechnoÂł siĂŞ do was chcÂąc dodaĂŚ wam otuchy.
-Macie siĂŞ zmierzyĂŚ z siÂłami nie nale¿¹cymi do tego Âświata … odszukaĂŚ to co kryje siĂŞ w dawno opuszczonych fortecach i pokonaĂŚ bestie ukrytÂą w ludzkim CIELE
Nie wiedziaÂłem co powiedzieĂŚ. StaÂłem w bezruchu, próbujÂąc utrzymaĂŚ kamiennÂą twarz. - To nie bĂŞdzie zabawa...na pewno ktoÂś zginie...- pomyÂślaÂłem. RuszyÂłem w stronĂŞ kanapy, a gdy juÂż do niej doszedÂłem oparÂłem siĂŞ o jej oparcie. - Teraz nie ma juÂż odwrotu. czekam na rozkazy.- powiedziaÂłem.
-No to normalka nie? - zaœmia³em siê nienaturalnie - Nasza ekipa w ca³oœci da radê wszystkiemu. Jedyn¹ wa¿n¹ rzecz¹ jest to, ¿ebyœmy nie dali siê rozbiÌ. Jeœ³i utrzymamy sierazem, ¿adna si³¹ nas nie ruszy choÌby nawet mia³a 50m wzrostu tyle¿ szerokoœci i pok³ady chakry wiêksze niz 9ogoniasty.
SpojrzaÂłam na HyutĂŞ. WestchnĂŞÂłam.
"Ja nie mogĂŞ... JuÂż jeden Lee na misji mi wystarczy... Czy ja odrazu muszĂŞ dostawaĂŚ jego kopiĂŞ...? I to w dodatku takiego maÂłolata... Jak pudelek..."
WalnĂŞÂłam siĂŞ na kanapĂŞ, obok Kintaro. Kabe poÂłoÂżyÂł Âłeb na moich kolanach.
"Czym ja sobie na to zasÂłuÂżyÂłam? JuÂż zaczynam ÂżaÂłowaĂŚ... To juÂż nawet lepsze bylo Âżycie Hokage..."
<puka do drzwi>
Yukimaro powoli idÂąc jak na ÂściĂŞcie szedÂł w stronĂŞ domu Lee. Kiedy juÂż tam doszedÂł wszedÂł do Âśrodka nie zawracajÂąc sobie gÂłowy pukaniem. SpojrzaÂł na obecnych i podniósÂł rĂŞkĂŞ w geÂście powitania. WidzÂąc Hasei uÂśmiechn¹³ siĂŞ blado... UwaÂżnie przyglÂądaÂł siĂŞ pozostaÂłym zebranym... Akakeiro lekko drÂżaÂły wyraÂźnie pamiĂŞtajÂąc Lee...
<wszedÂł za nie znajomym> Witam Wszystkich jestem Toshiro...
SpojrzaÂłem na nowo przybyÂłych.- Witam- powiedziaÂłem obojĂŞtnym gÂłosem. CiÂągle przysÂłuchiwaÂłem siĂŞ Lee i przyglÂądaÂłem siĂŞ jego zachowaniu.
JeÂżeli przeszkadzam po prostu powiedzcie....
OdpowiedziaÂłam Yuki'emu uÂśmiechem na uÂśmiech. ZawieszajÂąc na nim przeciÂągÂłe spojrzenie.
- No nie... to to juÂż siĂŞ kwalifikuje na pedofiliĂŞ...- Hako przej¹³ rolĂŞ brata, który w obecnym moemncie byÂł dymiastym demonem.
- Stul pyszczek, okej? - lodowate spojrzenie osadziÂło psa w miejscu. Tymbardziej, Âże dÂłoĂą poÂłoÂżyÂłam na rĂŞkojeÂści bata.
<spojrzaÂł na DziewczynĂŞ nie odzywajÂąc siĂŞ>
PopatrzyÂłem na obu chÂłopaków.- BlÂądaski, jak ja takich nie lubiĂŞ.- powiedziaÂłem, a Keichi zjeÂżyÂł sierœÌ, bo teÂż nie lubi blondynów.
CaÂłe szczĂŞÂście ze nie jestem blondynem...<pomyÂślaÂł>

Dodane po 46 sekundach:

CaÂłe szczĂŞÂście ze nie jestem blondynem...<pomyÂślaÂł caÂły czas patrzÂąc na dziewczyne>
-Tak wiec sÂą TU juÂż wszyscy wiec moÂżemy zacz¹Ì .. JesteÂś gotowy?? .TE sÂłowa zostaÂły wypowiedziane w stronĂŞ KANE a nie osób znajdujÂących siĂŞ w pomieszczeniu.
SÂłowa nie byÂły tu potrzebne obaj byli na to przygotowani od poczÂątku.
-Musicie m teraz zaufaĂŚ .Lee znikn¹³ pojawiajÂąc siĂŞ za Hyuto poruszaÂł siĂŞ z niesamowita prĂŞdkoÂści i co dziwne jego Âślepota wcale mu w niczym nie przeszkadzaÂła .UderzyÂł mĂŞÂżczyznĂŞ w brzuch po czym kiedy Hyuto zacz¹³ siĂŞ koÂłysaĂŚ na noga podci¹³ mu je i pozbawiÂł jakiego kolwiek podparcia .Hyuto straciÂł przytomnoÂści Lee stan¹³ nad nim i wykonaÂł kilka znaków poczym wbiÂł mu jedno z ostrzy prosto w serce ostrze zag³êbiÂło siĂŞ caÂłkowicie trysnĂŞÂła krew iskierki Âżycia zgasÂły z twarzy Hyuto .NastĂŞpnie zanim jeszcze Lee zakoĂączyÂł uderzenie KAne rzuciÂł sie na nowo przybyÂłego który nie spodziewaÂł siĂŞ ataku swoja szybkoÂściÂą i siÂła uderzenia zwaliÂł mĂŞÂżczyznĂŞ z nóg poczym znikn¹³ .Lee wykonaÂł bÂłyskawicznie dwie pieczecie Jena z nich byÂła RArmor of force .Po chwili przed Lee pojawiÂły siĂŞ 4 postaci identyczne do niego wszystkie odwróciÂły siĂŞ w stronĂŞ pozostaÂłych .Lee wyskoczyÂł wtóre wykonujÂąc Lee wind na jednym ze swoich klono poczym jeszcze bedel w powietrzu zakoĂączyÂł ja lotosem. W tym samym czasie klony wykonaÂł pieczĂŞĂŚ jeszcze zanim ciaÂł poprzedniego kona zd¹¿yÂło znikn¹Ì
-TAJ JUTSU ZONE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
PO uderzeniu w NARE jego miecze zaczĂŞÂły znowu lÂśniĂŚ czerwienia zaczĂŞÂły siĂŞ ponownie budziĂŚ do Âżycia przebudzone przez nagÂły atak lub przez kogoÂś .

Wszyscy znajdujÂący siĂŞ w pomieszczeniu zostali pozbawieni moÂżliwoÂści walki JUTSU wszyscy prucz Lee jego klonów oraz Kene.
Nie wiedzia³em co siê dzieje, ale odruchowo wyci¹gn¹³em kunaia z pochwy i przy³o¿y³em go ko³o twarzy.- Keichi pilnuj siê.- powiedzia³em.
WestchnĂŞÂłam. PatrzyÂłam bez mruginiĂŞcia okiem na krew, sÂączÂącÂą siĂŞ z martwego ciaÂła Hyuty. Czerwone kropelki zatrzymaÂły siĂŞ równieÂż na mojej twarzy, do zÂłudzenia przypominajÂąc krosty jakiejÂś egzotycznej choroby.
"Na tyle, na ile znam Lee byÂło to konieczne... Mówi siĂŞ trudno..."- pomyÂślaÂłam i odmówiÂłam w duszy szybkÂą modlitwĂŞ do Ducha Lasu, aby chroniÂł duszĂŞ dawnego przyjaciela.
WyciÂągnĂŞÂłam bat, a jednak nadal trzymaÂłam broĂą zwiniĂŞtÂą. SiedziaÂłam na kanapie.

Kabe, cofn¹³ siê jak najdalej od martwego cia³a, za to Hako podszed³ bli¿ej, jak gdyby nigdy nic i zacz¹³ ch³eptaÌ krew.
"MiaÂłabym walczyĂŚ z Lee? CelowoœÌ tego jest o tyle równa zeru, Âże tak czy Âśmak nie mam z nim najmniejszych szans...."
Dopiero teraz dostrzegÂłam znajomego chÂłopaka i uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ do niego, przy czym uÂśmiech na twarzy poplamionej krwiÂą wyglÂądaÂł groteskowo.
<piasek obroniÂł mnie przed atakiem Lee> Co ty robisz? SpytaÂłem <stojÂąc zdziwiony>