Magazyn

Magazyn w rezydencji gdzie przechowywane sÂą przeróÂżne rzeczy , dokumenty itd itp.

---

WpadÂłem z moim kotem przelotnie w drodze do Iwy.
<NMN>
WeszÂła, wkurzona kopala wszystko, zdobyla ten burdel.
[nmm]
HM! zwiedzaÂła
[nmm]

---

Przychodzê,nic tu nie ma - powiedzia³ i usiad³ pod œcian¹,po 5 minutach siedzenia przypadkowo usn¹³...
Akimoto Lee bez chwili wahania wbieg³ do magazynu poniewa¿ obawia³ siê ¿e ktoœ z Akatsuki mo¿e siê do niego przyczepiÌ nagle zauwa¿a nie znajomego mu mê¿czyznê œpi¹cego pod œcian¹ powolnym krokiem podchodzi do niego i ³apie go za ramiê i zaczyna nim lekko trz¹œÌ aby ten zbudzi³ siê ze snu.
BudzĂŞ siĂŞ,patrzĂŞ,kim jesteÂś? - pytam zaspanym gÂłosem (xP)
Wnioskuj¹c po opasce ten goœÌ to Ninja
-Ja jestem Akimoto,Akimoto Lee-powiedziaÂł i wstaÂł na równe nogi
-Co tu robisz w gabinecie jest Akowiec-powiedziaÂł tak jakby od niechcenia
Gdzie?! - krzykn¹³ i od razu oprzytomnia³.
Akimoto waln¹³ siĂŞ rĂŞkÂą w czoÂło na odpowiedÂź ninja z którym miaÂł przyjemnoœÌ
-PrzecieÂż mówiÂłem w Gabinecie mojego Kage-powtórzyÂł gÂłoÂśno i wyraÂźnie aby owy ninja go usÂłyszaÂł
-A ty jak siĂŞ zwiesz?-spytaÂł
O to nie dosÂłyszaÂłem,moÂże pójdziemy teÂż tam? - spytaÂł.
Jestem Kurosaki Ichigo - potem dodaÂł.
-PójœÌ chĂŞtnie chociaÂż miaÂłem siĂŞ nie wtrÂącaĂŚ ale jestem z tej wioski i jestem Joninem a zaraz nic o tobie nie wiem skÂąd jesteÂś co tu robisz i dlaczego chcesz abym poszedÂł tam z tobÂą-powiedziaÂł i odskoczyÂł do tyÂłu po drodze wyciÂągajÂąc kunai
Jestem z Oto,jestem tu bo s³ysza³em ¿e Aka chce podbiÌ Iwê,wiêc przyszed³em z nimi walczyÌ,przyszed³em tutaj i przypadkowo zasn¹³em - powiedzia³.
-CzyÂżby?A jaki masz na to dowód?-spytaÂł i na wszelki wypadek zacz¹³ wyszukiwaĂŚ w k³êbach zawiÂązanych na rĂŞce bandaÂże ich poczÂątek
Hmmm,dowodu nie mam musisz mi po prostu uwierzyĂŚ - powiedziaÂł spokojnym gÂłosem patrzÂąc co takiego wyczynia Akimoto.
Akimoto Lee przestaÂł szukaĂŚ poczÂątku bandaÂża i zacz¹³ nad czymÂś dotkliwie myÂśleĂŚ..."Tak to nie dobry pomysÂł"...Po chwili namysÂłu zacz¹³ mówiĂŚ
-Nie jednak nie idĂŞ poniewaÂż tam jest juÂż dwóch ninja którzy walczÂą z jakimÂś dzieciakiem z Aka i gdybyÂśmy siĂŞ wtrÂącili to mogÂła by siĂŞ pojawiĂŚ tam przywódca Aka a tego nie chce poniewaÂż przy okazji podbiÂła by mi mojÂą wioskĂŞ a ona jest mi bliska-powiedziaÂł i spuÂściÂł wzrok b³¹dzÂąc po podÂłodze
Jak chcesz,to co robimy? - spytaÂł.
NamyÂśliÂł siĂŞ chwilĂŞ a po chwili rzekÂł
-Dawno nie walczyÂłem moÂże masz ochotĂŞ na walkĂŞ sparingowÂą?-spytaÂł
Ochota na walkĂŞ to czemu nie bĂŞdziemy walczyĂŚ z Aka,ale dobra jak chcesz to powiedz gdzie a tam powalczymy - powiedziaÂł.
-Mi pasuje tu a tobie?-spytaÂł bez namyÂślenia
-Mój ÂżywioÂł to Doton to lepiej pójdÂźmy przed wioskĂŞ-dodaÂł poprawiajÂąc
Akomoto Lee szedÂł wolnym krokiem do drzwi kiedy byÂł przy nich odwróciÂł siĂŞ i spytaÂł-Idziesz
No pewno Âże idĂŞ powiedziaÂł,prowadÂź lepiej pójdĂŞ za tobÂą - powiedziaÂł.
Ok powiedziaÂł i poszedÂł wolnym krokiem przechodzÂąc przez drzwi magazynu na korytarz
-Za mn¹-powiedzia³ i zacz¹³ spokojnie iœÌ
<NMM>
NastĂŞpny post to korytarz
WychodzĂŞ na korytarz.

<NMM>
Do magazynu wszedÂł szybko ... lecz byÂło tu zgaszone ÂświatÂło co utrudniaÂło widzenie na pierwszy rzut oka wiadome byÂło iÂż nikt nie przebywaÂł tu od miesiĂŞcy szybko po omacku znalazÂł okno i przetarÂł je porzÂądnie po czym uchyliÂł ... promienie wpadÂły do magazynu i zrobiÂła siĂŞ ÂświatÂłoœÌ ... bowiem w owym magazynie byÂło doœÌ suto zastawione lustrami które Âświetnie odbijaÂły promienie.
Ukucn¹³ i zacz¹³ szperaÌ w jednej ze skrzyù po czym w kolejnych. Niestety wszystko by³o puste a mia³ nadziejê na coœ do ¿arcia czy chocia¿ butelkê sake. Po nied³ugiej chwili wyszed³ z magazynu i ruszy³ do wyjœcia < N M M >
Kai wszedł do magazynu, wyglądał on tragicznie. Wszędzie walały się papiery, dokumenty i inne rzeczy o, których Kai wolałby nie wiedzieć. Co z tego, że był Kage, chciał to posprzątać bo taki widok przyprawiał go o mdłości. Więc zabrał się za zbieranie śmieci oraz papierów z podłogi, przeglądając je. Było tu pełno akt różnych ludzi, informacji o schronach i zabezpieczeniach wioski. Gdy wszystko już posortował na kupki, zaczął wkładać je do szafek. Niestety nie znalazł tu nic o bezogoniastych bijuu, najwidoczniej, musiał spytać towarzyszy, lub innego Kage. Sortując dalej wkońcu zobaczył podłogę, był to dobry znak. Sprzątanie nie należało do obowiązków Kage, ani ulubionych zajęć Kaia, jednak był to aktywny sposób spędzania wolnego czasu. Aby wysprzątać cały pokój stracił 2 godziny. Gdy pokój był już czysty, usiadł przy biurku i zaczął przeglądać wszystkie akta. Gdy skończył je czytać, wstał i schował przeglądane papiery do metalowej szafki na dokumenty. Dopiero teraz zauważył, że znajdował się tu obraz pierwszego TsuchiKage. Kai patrzył na obraz 5 minut, po czym obrócił się na pięcie i wyszedł z pomieszczenia.

NMM
Po drodzę się roździeliliśmy aby Deidara wrzucił więźnia do lochów, nie obchodziło mnie raczej jego losy więc poszedłem do Magazynu aby zobaczyć co tam ciekawego jest, w ogóle też się tam omówiliśmy. Nacisnąłem na zimną metalową klamkę i otworzyłem wielkie drewniane wrota za którymi krył się Magazyn, wszedłem powoli do środka i zapaliłem światło rozglądajac się, wzruszyłem ramionami "Magazyn jak magazyn" i wszedłem głębiej do pomieszczenia biorąc krzesło i odwracajać go tak abym jak usiąde opierać się rękoma o oparcie. A więc wziąłem krzesło i usiadłem czekając na resztę.
Pałętałem się po korytarzach siedziby. Gdzieś tutaj powinien być magazyn, gdzie mieliśmy pójść. Zastanawiałem się co tym razem odwali Keiko po tym jak spożyje ryżowego napoju alkoholowego. Wreszcie dotarłem do magazynu gdzie na krześle siedział już Minoru. Usadowiłem się pod ścianą obok drzwi wejściowych rozglądając się po magazynie.
- Mnóstwo dokumentów... sprzętu... - powiedziałem jakby sam do siebie, z chęcią by Minoru to usłyszał. - Nie ma tu... sali obrad? - zakończyłem użalanie się nad tym że jedni goście Iwagakure są przyjmowani w magazynie kiedy to Keiko upija się w najlepsze z Tsuchikage... nawet nie wie co go czeka. Wracając do wątku ze spotkaniem.
- Po co tu przyszliśmy... oby to nie była kolejna strata czasu... - powiedziałem spoglądając na Minoru spode łba, wspominając zdarzenie na pustyni.
Cały czas się rozglądałem niecierpliwe czekając na tego co nas tutaj zaprosił. Mnie natomiast ta pozycja była nie wygodna a więc wstałem i odwróciłem krzesło siadając na nim i kładąc nogi na beczkę, i bujając się na krześle do przodu i do tyłu. Następnie dwróciłem się w stronę Seitaro który coś tam się pluł do mnie.
- Nie marudź dowiesz się w swoim czasie. Im mniej wiesz tym dłużej żyjesz. - uśmiechnąłem się i zacząłem się bujać dalej jak gdyby nigdy nic rozglądająć się po magazynie.
Wszedłem do magazyny bardzo cicho po czym zamknąłem za sobą drzwi i usiadłem na jednaj ze skrzyń.
-Na początku chciałbym was przeprosić za to że rozmawiamy w takim miejscu lecz przy Tuschikage nie mógłbym mówić swobodnie a sala obrad jest dopiero w budowie.
Spojrzałem na Seitaro.
-Na prawdę jestem dobrze wychowany i nie brakuje mi manier. Po prostu takiego zachowania wymagała sytuacja. A więc nazywam się Deidara i pochodzę z klanu Douhito jestem doradcą Tuschikage i właściwie to ja zajmuje sie wioską. Proszę powiedzcie co was sprowadza do Iwy?
Jestem tego bardzo ciekaw. A.....Zapomniałbym nauczcie swoją koleżankę manier poniewaz powinna tu być razem z nami. Rozumiem że te warunki was obrażają jednak Iwa sie rozwija dopiero odkąd wróciłem do wioski dlatego jest jeszcze tak słabo zabudowana.
Popatrzyłem na zebranych w magazynie. Starałem się sprawiać wrażenie przyjaznego lecz poważnego.
Do Magazynu wszedł Deidara, który zaczął się tłumaczyć i chyba dojrzał to że nie uważam tego miejsca za godnym do rozmów czy działań... on chyba też nie. Wstałem z podłogi lekko otrzepując swój płaszcz.
- Rozumiem... - powiedziałem krótko i zwięźle, ale za to zrozumiale i na temat. - Jestem Seitaro. - przedstawiłem się lekko przytakując głową. Uśmiechnąłem się lekko kątem ust gdy usłyszałem o "manierach koleżanki", ale zaraz na moją twarz wróciła powaga.
- Co nas tu sprowadza? Też chciałbym wiedzieć. - powiedziałem spoglądając na Minoru, dając tym samym znać że to on jest tutaj odpowiedzialny za to zamieszanie. Po chwili ciszy na myśl nasunęło mi się pewne pytanie, ale zadam je chyba później, jak wszystko zostanie wyjaśnione i zostanie jakiś czas na zadawanie pytań.
Spokojnie sobie siedziałem na krzesełku aż tu nagle wparował spokojnie do nas Deidara. Jak kultura wymaga wstałem i wysłuchałem jego wypowiedzi.
- Spoko spoko, co to za nerwy wyluzjcie się panowie hehe. Miło mi jestem Minoru, a przybyłem dlatego że podobają mi się wasze tereny i może jakoś byśmy się dogadali albo inaczej sprawy byśmy załatwili bo jak widzę to jesteś chyba taki lizodup za przeproszeniem Kage a my jesteśmy z innej pułki czyli tacy co się nie cackają. - uśmiechnąłem się i wróciłem na moje krzesełko oczekując reakcji towarzysza.
Kiedy Wysłuchałem odpowiedzi Minoru i na mojej twarzy pojawił się uśmiech który skierowałem sam do siebie. Postanowiłem że wyjaśnię mu jak bardzo się myli. Nie moglem mu wyjawić wszystkiego lecz część ujawnić się dało.
-Tak więc powinniśmy się dogadać ponieważ nie zrozumieliście aluzji. To ja zajmuję się całą wioską Tuschikage tylko myśli że mam władze jest moją marionetką. Nie zauważyliście z więźniem ja powiedziałem że trzeba go zamknąć on go zamknął. Nie powiem wam po co ta maskarada bo wam nie ufam. Zdradziłem wam część prawdy ponieważ czuje w was bratnie dusze. Powiedzcie czy działacie dla jakiś idei czy własnego interesu? Nie mówię o takich rzeczach jak dobro czy zło ponieważ to są pojęcia względne. To co dla jednego jest dobre dla innego może być złe. Więc jak działacie? Jako że wędrujecie we trojkę mam podejrzenie jakiejś organizacji. Czyżby Akatsuki?
Siadłem na skrzynce i czekałem na reakcje przybyszów.
Tak więc pytanie zrodzone w głowie zostało wyjaśnione. Wsłuchiwałem się w dalszą część wypowiedzi Deidary. Postanowiłem zachować jakąś większą powagę, aniżeli Minoru. Poza tym rzadko spotykane jest to bym był lekkoduchem. Deidara, w przeciwieństwie do partnera, rozumem grzeszył. Padło hasło "Akatsuki", ale co to było (mimo tego że to znana organizacja w anime, nie znaczy że na forum każdy o niej słyszał, więc bez tekstu "to ty nie wiesz?!"). Postanowiłem zachować "mowę", dla Minoru - w końcu i tak nie jestem wtajemniczony w jego plany. Jakież to problematyczne. Włożyłem ręce w kieszeni i spoglądając na zebranych przysłuchiwałem się rozmowie.
-"Oby nie palnął niczego w jego stylu" - krążyła po głowie myśl dotycząca Minoru.
Dokładnie wysłuchałem słow Deidary i je przeanalizowałem sobie w głowię. Pomyślałem i odpowiedziałem
- No cóż jesteśmy podobna organizacją co do tej waszej Akatsuki tylko że my robimy to powoli ale dobrze. Czyli pierw załatwiamy ludzi którzy nam przeszkadzają a potem idziemy na nasz główny cel czyli cała Wioska. - chwila zastanowienia i dokończyłem zdanie - Aha, czyli o wszystkim mam z tobą gadać, no cóż wydajesz się być na wporzo gościa któremu można zaufać ale moje motto to "Nie ufać nikomu" więc sam rozumiesz. No dobrze to teraz dojdźmy do konkretów ty za pewnie chcesz władzy i ja więc możęmy połączyć siły. Gdzie podpisać - od razu przeszedłem do konkretów nie lubilem jak się coś ciągnęło. Uśmiechnąłem się i czekałem na resztę.
Minoru był trochę dziwnym gościem jednak nawet go lubiłem.
-Chwila chwila.......Nie będziemy jeszcze nic podpisywać. Najpierw powinniśmy ustalić na jakich warunkach będzie ta umowa i co będzie jej celem. Poza tym interesuję mnie nazwa waszej organizacji. Bo oprócz o Aka której sam bylem członkiem przez długi czas nie znam żadnej innej. Więc czekam na odpowiedzi.
Deidara był trochę zmieszany zachowaniem Minoru. Było to jak dla niego troszkę za szybko. Podpisywanie pokoju czy sojuszu to nie jest łatwa rzecz i potrzeba dokładnego omówienia wszystkiego. Mimo wszystko blondyn był dobrej myśli. "Czyżby był troszkę narwany?.......Może przy nim w końcu się rozerwę i znów udowodnię świetność mojej sztuki tak jak kiedy walczyłem z Yonbim".
"No i poco to ciągłę przedłużanie, jak ja nie lubię tego." Pomyślałem i odpowiedziałem aby jak najszybciej to zakończyć. - No cóż moja organizacja nazywa się Hebi a nasz pakt polegał by na tym że byśmy sobie pmagali. Mamy swoją bazę i jest tam ładna okolica ale to nie wszystko chciałbym mieć też dla siebie lub dla nas inne ładne okolice czyli podbicie innych wiosek i czym więcej ludzi tym lepiej czym mam rację?? A warunki..hmmm...No jakie mogą być, podbijamy wioski i zostawiamy tam jednego z naszych ludzi aby mówil nam co się dzieje a my omawiamy sprawę i razem podejmujemy decyzję. - wziąłem głęboki oddech i wstałem na chwilę aby wyprostować nogi i usiadłem dalej na swoim krzesełku.
-A więc rozumiem że mamy podbijać wioski i zwiekszyć nasze wpływy w świecie shinobi....Mi to pasuje. Na warunki zawiązania naszego sojuszu także się zgadzam. Myślę jednak ze nie będziemy nic podpisywać ponieważ ani mnie ani was taki papierek do niczego nie będzie zobowiązywał. Opierajmy się na wzajemnym zaufaniu. Proponuje aby zacząć od podbicia jakiejś mniej znaczącej wioski. Ostatnio przechodziłem przez miejsce zwane Ame-gakure. Spodobałly mi się te wiecznie mokre tereny. Co powiecie aby właśnie tam zacząć nasze działania.
Deidara usiadł i tym razem nie miał już zamiary wstawać. Znali się już ze sobą mniej więcej to niech rozmawiają jak kumple.
"No nareszcie doszliśmy do końca." pomyślałem i że zrobiło mi sięgorąco zdjąłem kaptur z głowy - Tak dobrze rozumiesz mnie poprostu zależy na pokoju i na ładnych terenach a z tym podpisem też się zgadzam ale jeszcze raz mówię ja nikomu nie ufam prócz moim ludziom. Pierw zanim podbijemy coś może się bardziej zapoznamy, ludzi naszych i plan działania jak wy działacie a ja my działamy trzeba wszystko wiedzieć. - spojrzałem się na Seitaro a następnie na Deidare czekając na odpowiedź. "Hmm Ame, ame, ame nie kojarze wioski ale jak jest podmokła to dla mnie plus i minus ehh." pomyślałem i czekałem dalej.
-Moim zdaniem najlepszym sposobem zapoznania się będzie walka u boku sprzymierzeńców. Jeśli w walce wy nie zawiedziecie nas a my was to będzie najlepszy dowód ze możemy sobie zaufać. Proponuję takie rozwiązanie ponieważ wychowany byłem podczas wojny i najlepiej swoje emocje wyrażam podczas walki. Gdybyśmy rozmawiali normalnie mógłbym was czymś urazić ze względu na to iż nie znam się za dobrze na kontaktach miedzy ludzkich. Jeśli się zgadzacie to proponuje abyście zebrali resztę waszej grupy. Mówię resztę bo nie wierze że jest was tylko trójka. Spotkamy się za dwa dni na placu w Iwie i wyruszymy do Ame-gakure. Aby zdobyć troszkę "Ładnych terenów"
Deidara miał nadzieję ze przekonał swoich sprzymierzeńców ponieważ na prawdę nie umiał prowadzić rozmów. Był stworzony do prowadzenia wojen.
//Sugestia: unikać/cenzurować nazwę wioski-celu by nie było problemu z "wszechwiedzą"??\\

Krótkie, konkretne, aczkolwiek ciekawe ustalenia i wyjaśnienia zostały zakończone i wszystko było jasne. Wyjaśniły się powody i cele całego zamieszania, okazało się że zacznie się wreszcie coś dziać z naszą świeżo opieczonej organizacją i co ważniejsze - każdy może na tym zyskać. Usiadłem sobie ponownie pod ścianą i zacząłem wpatrywać się w podłogę. Byłem tu raczej niepotrzebny bo i taka była chyba prawda. Rozmową i ustaleniami zajął się Minoru, walki czy czegokolwiek wymagającej czegoś ode mnie też tutaj nie było więc rzeczywiście można było odnieść takie wrażenie "piątego koła u wozu". Do rozmowy też jakoś "zapraszany" czy wciągany nie byłem, a bez potrzeby nie będę się odzywał... bo i po co? Zadowolony byłem że pozyskaliśmy jakiegoś... hmmm... sojusznika? Tak, to chyba będzie dobre słowo. Zastanawiałem się kiedy przejdziemy do jakichś pogadanek zapoznawczych (smile), planów, zwiadów i ostatecznie samego czynu, który był najciekawszą rzeczą z tego wszystkiego. Chciałem już stąd wyjść czując sie niepotrzebny... no chyba że to się zmieni.
- No dobrze to chyba wszystko ustalone, za dwa dni w Ame możemy nawet przez radio się skontaktować. Mam ich dużo więc mogę ci jedno dać. - wstałem i zacząłem grzebać po kieszeniach i wyjąłem jedno malutkie radyjko i dałem Deidarze.
- Jak coś to mów lub ja będę mówił i wszystko omówimy. Dobra Seitaro zwijamy się z tego towarzystwa. Pierw trzeba iść po Keiko. - założyłem kaptur i podszedłem do Deidary podając mu rękę i wychodząc za magazynu nie czakająć na Seitaro.<nmm>
Nie posiedziałem sobie zbyt długo... ale może to i lepiej że już wychodziliśmy. Wstałem powoli otrzepując swój płaszcz z kurzu jaki znajdował się w magazynie i przeciągnąłem się lekko. Przetarłem oczy i podszedłem do Deidary podając mu rękę, po czym bez słowa wyszedłem z magazynu. Poprzysiągłem sobie że już nigdy nie chodzie nigdzie z Minoru - zawsze okazuje się że moja obecność jest tam zbędna. jakiż to los jest okrutny. Kierowałem się w stronę gabinetu Tsuchikage.
<NMM>
Deidara wysłuchał Minoru i przyjął od niego radio. Następnie podał rękę liderowi Hebi jak i chłopakowi który wydawal się być trochę nie w temacie. Blondyn stwierdził że nie ma po co siedzieć w tym paskudnym miejscu wiec biorąc przykład z kolegów wyszedł.

NMM