ogórd

niewielki ogród poroÂśniĂŞty trawÂą. Kilka duÂżych czereÂśni daje cieĂą.

---

wyszÂłam do ogrodu i poÂłoÂżyÂłam siĂŞ na trawie patrzÂąc w niebo i myÂślÂąc. CoÂś mówiÂło mi Âże nieszczĂŞÂście wisi w powietrzu
Asuma wszedÂł na teren posiadÂłoÂści Rodu Kurama przez ogród. RozejrzaÂł siĂŞ, stan¹³ tak mniej wiĂŞcej na Âśrodku ogrodu. Wyj¹³ papierosa i zamierzaÂł go wÂłaÂśnie zapaliĂŚ.
Lez¹³am dalej gapi¹c siê bezmyœlnie w niebo poch³oniêta rozmyœlaniem ¿e nawet nie zauwa¿y³am obecnoœci Asumy. Poprstu by³am w innym œwiecie

---

ZobaczyÂł Amy. Nie odzywaÂł siĂŞ lecz po chwili rzekÂł:
- PrzyjacióÂł juÂż siĂŞ nawet nie widzi. Czy ja jestem przezroczysty?- zd¹¿yÂł zapaliĂŚ papierosa i po wypowiedzianych sÂłowach wypuÂściÂł dym.
najpierw poczu³am dym papierosa "zabije" pomyœ³a³¹m zrywaj¹c siê z ziemi
-A...a....asuma?-wyj¹ka³am zaskoczona-ja...jak ja siê cieszê...ale nie spodziewa³¹m siê-mo¿na by³o zauwa¿yÌ ¿e jestem przera¿ona jego widokiem
- Tak Asuma. DÂługo mnie nie byÂło wiem. MusiaÂłem cholernie duÂżo spraw przemyÂśleĂŚ. Dlaczego jesteÂś taka przeraÂżona? Rozumiem Âże byÂło miÂło. NIe martw siĂŞ dowiedziaÂłem siĂŞ tu i ówdzie- mówiÂł spokojnie wrĂŞcz nieprzyzwoicie spokojnie.
W oknie pojawiÂła siĂŞ sylwetka czerwonowÂłosego Jounina, uÂśmiechn¹³ siĂŞ i powiedziaÂł do siebie w myÂślach. - Czyli jednak to dziaÂła, jak o czymÂś myÂśle, to siĂŞ tam znajduje po teleporcie. - PochwaliÂł siĂŞ za myÂśli erotyczne i uÂśmiechn¹³ szyderczo spoglÂądajÂąc na parĂŞ, rozÂśmieszyÂła go reakcja kunoichi na widok tego wyÂższego od niej mĂŞÂżczyzny, ze Âśmiechu o maÂło co nie zeÂślizgn¹³ siĂŞ z parapetu. ZmierzyÂł wzrokiem Amy i AsumĂŞ, nie znaÂł Âżadnego z nich, ale nie przeszkadzaÂło mu to, poprostu narazie sÂłuchaÂł o czym rozmawiajÂą. [jeÂżeli któreÂś stoi twarzÂą do mnie, to nie zwracam na to uwagi i nadal siĂŞ patrzĂŞ na was]
-taak... wiesz juÂż...-wyjÂąkaÂłam lekko podÂłamana-no bo Kiedy rozstaÂłam siĂŞ z GaarÂą i potem Ty znikn¹³eÂś myœ³am ze juÂż nie wrócisz i to tak jakoÂś wyszÂło jak wyszÂło bo kurcze no byÂłam wiele razy z Risenem na misji (Anuleja pominĂŞÂłam strategicznie by siĂŞ nie wkopywaĂŚ bardziej) i jakoÂś tak wyszÂło Âże kiedy zostaÂł kage... no ja jestem tylko joninka nie mogÂłam mu odmówic... -krĂŞciÂłam jÂąkaÂłam siĂŞ ogólnie widaĂŚ byÂło Âże Amy mam maÂły problem
-A co to za róÂżnica czy jest Kage, czy zwyczajnym czÂłowiekiem? To nie jest wytÂłumaczenie. Po prostu jesteÂś sÂłaba i mu ulegÂłaÂś. Tu nie ma o czym rozmawiaĂŚ.- powiedziaÂł doœÌ twardo. ZauwaÂżyÂł jakiegoÂś czerwonowÂłosego chÂłopaka ale zignorowaÂł go.
-niee? znaczy oj ... nie wiem -mrukneÂłam. ZobaczyÂłam ze Asuma coÂś zauwaÂżyÂł. OdwróciÂłam siĂŞ w tamtÂą stronĂŞ
-a Ty to kto?-spyta³am mro¿¹c z³owrogo oczy
Nie wiesz... - powiedziaÂł z pogardÂą.- Ty chyba nie wiesz co ostatnio robisz. Wiesz w ogóle jak siĂŞ nazywasz? Nie szkoda gadaĂŚ. Szkoda mojego czasu i Twojego. Tobie juÂż nie zaleÂży na mnie, mi na Tobie... musiaÂł bym siĂŞ powaÂżnie zastanowiĂŚ- wyrzuciÂł papierosa na ziemie, przydepn¹³ i powoli zacz¹³ iœÌ w kierunku wyjÂścia z ogrodu.
-TO NIE TAK JAK MYÂŚLISZ!-WrzasneÂłam za nim-prosze idÂź! zniknij sobie! Tylko potem nie pojawiaj siĂŞ znowu z pretensjami! Trzeba byÂło powiedzieĂŚ Âże wrócisz!!-rozpÂłakaÂłam siĂŞ-A TY CO SIÊ GAPISZ?!-wydarÂłam siĂŞ pod adresem czerwonowÂłosego

//znikam dobranoc//
ChÂłopak potrzÂąsn¹³ gÂłowÂą poprawiajÂąc fryzurĂŞ i spojrzaÂł na obie postacie wpatrujace siĂŞ w niego, potem odpowiedziaÂł. - Czy to waÂżne? Wam i tak to nie jest do nieczego nie potrzebne, a szczególnie tobie. - Ostatnie sÂłowa wypowiedziaÂł wskazujÂąc na AsumĂŞ, potem zeskoczyÂł z parapetu kilka metrów przed Amy, spojrzaÂł najpierw jej, potem Asumie w oczy, uÂśmiechn¹³ siĂŞ, myÂślÂąc. - WyglÂądajÂą jakbym im przeszkodziÂł... to naprawdĂŞ przykre. - DokÂładnie przyjrzaÂł siĂŞ posturze drugiego mĂŞÂżczyzny oceniajÂąc jego realne moÂżliwoÂści, powstrzymaÂł siĂŞ co do ciĂŞtych uwag, potem spojrzaÂł na Amy, wykrzywiÂł usta w grymasie, pomyÂślaÂł. - Niczego sobie, gdyby tak... - Potem nagle przerwaÂł przypominajac sobie, Âże wÂłaÂśnie stoi przed rozwÂścieczona parÂą i myÂśli o nieprzyzwoitych rzeczach, to go jeszcze bardziej rozÂśmieszyÂło. UÂśmiechn¹³ siĂŞ niemiÂło i powiedziaÂł. - Nie musicie sobie przeszkadzaĂŚ, z resztÂą ja i tak tutaj przelotem.

//za szybko odpisujecie \\

ChÂłopak uci¹³ w poÂłowie zdania, kiedy Asuma zac¿¹³ odchodziĂŚ, pomyÂślaÂł sobie. - Panna, która wÂłaÂśnie dostaÂła kosza. Och, to smutne, jednak bardzo korzystne... jak dla mnie... - SpojrzaÂł na Amy i zdziwiÂł siĂŞ, Âże pÂłacze, nigdy z nikim nie ÂłaczyÂły go tak mocne uczucia, z poczÂątku siĂŞ wzdrygn¹³, potem siĂŞ uspokoiÂł. Zerkn¹³ tylko, czy Asuma nadal tu jest, potem podejrzliwie spojrzaÂł na Amy, mówiÂąc. - Czy to nie jakaÂś puÂłapka na mnie? Wspólnie to organizujecie tak. Moja wioska byÂła pod wÂładaniem Akatsuki, a teraz chcecie mnie wyeliminowaĂŚ, zeby na pozycjĂŞ WÂładcy daĂŚ kogoÂś innego. - WzburzyÂł siĂŞ lekko, potem jednak ochÂłon¹³ i powiedziaÂł, powoli, z trudem sÂłowa przechodziÂły mu przez gardÂło. - CoÂś... ekhm... coÂś siĂŞ staÂło? Dlaczego... ehhh... dlaczego pÂłaczesz?
spojrzaÂłam z wyrzutem na AsumĂŞ potem na nowego
-nie jesteÂś z Suny-wskazaÂłam na opaskĂŞ-twój pech Âże trafiÂłeÂś do naj mniej przychylnego obcym ogródka-warknĂŞÂłam siĂŞgajÂąc do kunaia za podwiÂązkÂą kiedy to
-ups...-zorientowaÂłam sie ze nie mam broni gdzyÂż Risen mnie jej pozbawiÂł w hollu-hehe-zaÂśmiaÂłam siĂŞ nerwowo mrugajÂąc zalotnie oczami
- IdĂŞ do domu Amy. MuszĂŞ doprowadziĂŚ siĂŞ do stanu uÂżywalnoÂści.- powiedziaÂł dotykajÂąc rĂŞkÂą swojej brody- Aha i jeszcze coÂś- powiedziaÂł zatrzymujÂąc siĂŞ na chwile- Nie miaÂłem jak powiedzieĂŚ Ci, Âże wrócĂŞ, ale co z tego? Wiesz... gdybyÂś byÂła rozsÂądniejsza... to byÂś tego nie zrobiÂła. Do zobaczenia.- MĂŞÂżczyznĂŞ w czerwonych wÂłosach totalnie zignorowaÂł bo to co mówiÂł byÂło ÂżaÂłosne i stwierdziÂł , Âże nie jest godny na rozmowĂŞ.<nmm>
Yuu uÂśmiechn¹³ siĂŞ podrzucajÂąc dwoma kunaiami w lewej rĂŞce.. - CzegoÂś takiego szukasz? - PowiedziaÂł do Amy i zaÂśmiaÂł siĂŞ od serca, potem spojrzaÂł na Jouninke i schowaÂł kunaie wyciÂągajÂąc karty, zacz¹³ je szybko tasowaĂŚ wykonujÂąc zmyÂślne ruchy. - Wybierz kartĂŞ, a powiem ci jaka czeka ciĂŞ przyszÂłoœÌ. - RzuciÂł Yuu patrzÂąc przed siebiĂŞ, skupiajÂąc siĂŞ na tasowaniu, potem w jednej rĂŞce rozÂłoÂżyÂł taliĂŞ grzbietem do Amy, uÂśmiechn¹³ siĂŞ zadziornie i powiedziaÂł. - JeÂżeli duma ci nie pozwala ze mnÂą rozmawiaĂŚ, wskaÂż tylko, którÂą to kartĂŞ mam ci opisaĂŚ. - Na ustach czerwonowÂłosego zagoÂściÂł dziki uÂśmiech, po¿¹dania a takÂże chĂŞci kÂłótni.
Risen pojawiÂł siĂŞ w ogrodzie. PostanowiÂł przeprosiĂŚ Amy. Sam nie wiedziaÂł, dlaczego. PotraktowaÂł jÂą jak....Sam nie chciaÂł tego stwierdziĂŚ, chodÂź ten wyraz odbijaÂł siĂŞ w jego ÂświadomoÂści.
StaÂł tuÂż za Yuu. PoÂłoÂżyÂł swojÂą dÂłoĂą na jego ramieniu. Jak to miaÂł w zwyczaju. ZaszedÂł od tyÂłu. JedynÂą osobÂą, która tego uniknĂŞÂła byÂł do tej pory jeden z Kage i Amy. Jego wÂłasna technika. Po chwili wyszeptaÂł kilka sÂłów do ucha czerwonowÂłosego:
- Jeszcze sÂłowo, a CiĂŞ zabije..
O dziwo Kazekage wyglÂądaÂł po raz pierwszy, odkÂąd go znano groÂźnie. MiaÂł dzikoœÌ w oczach. ChoĂŚ, to siĂŞ zmieniaÂło w ciepÂło, gdy Amy na niego spojrzaÂła. MogÂła wiedzieĂŚ jedno -> blondyn chce z niÂą porozmawiaĂŚ. I nie Âżyczy sobie Âżadnych Âświadków.
ChÂłopak lekko zdziwiony wykonaÂł jutsu teleportu, juz gdy Risen trzymaÂł rĂŞkĂŞ na jego ramieniu, kiedy zmienili pozycjĂŞ, wzruszyÂł ramionami i przyklĂŞkn¹³ zrzucajÂąc rĂŞkĂŞ Kage ze swojego ramienia i odteleportowywujÂąc siĂŞ kilkanaÂście metrów za Amy, tak Âże w sumie tworzyli trójkÂąt [dziwna aluzja co? ] , wykrzykn¹³. - Ja nic przecieÂż nie zrobiÂłem, jesteÂś trochĂŞ nadwraÂżliwy kolego! - Yuu nie siĂŞgn¹³ po ÂżadnÂą broĂą, nie byÂł w nastroju do walki, miaÂł ciekawsze rzeczy do roboty, wyj¹³ tylko jednÂą z talii do pokera, przetasowaÂł jÂą i schowaÂł spowrotem do kieszeni spoglÂądajÂąc na najniÂższÂą z nich, byÂła to dziewiÂątka, przekln¹³ w duchu i powiedziaÂł. - Nie mam zamiaru niczego zÂłego tu robiĂŚ... Przypadkiem tu trafiÂłem, a ta... kobieta kÂłóciÂła siĂŞ z jeszcze innym facetem, sprawiÂł Âże pÂłakaÂła, a ja chciaÂłem jakoÂś jÂą pocieszyĂŚ. - WskazaÂł na Amy, kiedy o niej wspomniaÂł. DÂłoniÂą przeczesaÂł fryzurĂŞ poprawiajÂąc grzywkĂŞ.
//Kiedy kogoÂś trzymam, to ten nie moÂże wykonywaĂŚ Âżadnych technik...Ale dobra, tym razem daruje, tylko nastepnym razem o tym pamiĂŞtaj. I jeszcze jedno...Teleportacja to ruch z nadzwyczajnÂą szybkoÂściÂą (skoro masz Sunshina to = 300). WiĂŞc i tak nie powinieneÂś zwiewaĂŚ.//

Blondyn nic nie zrobiÂł. Nawet nie drgn¹³. CzerwonowÂłosy wymskn¹³ mu sie z rĂŞki, oddalajÂąc siĂŞ na bezpieczny dystans. Westchn¹³ g³êboko, po czym ignorujÂąc obcego jounina, podszedÂł do Amy. LiœÌ, naplucie mu na twarz...ByÂł przygotowany na reakcje tego typu. Nawet na to, Âże jouninka spróbuje wykrĂŞciĂŚ siĂŞ nieznajomym, lub w ostatecznoÂści wykrzyknie mu w twarz prawdy o nim i na koniec stwierdziÂł, Âże nie chce go wiĂŞcej widzieĂŚ. Mimo to, chciaÂł spróbowaĂŚ. Amy, odkÂąd go poznaÂła, mogÂła zauwaÂżyĂŚ, Âże po raz pierwszy miaÂł Âłzy w oczach. Mimo to uÂśmiechn¹³ siĂŞ przez nie i zapytaÂł:
- Czy moÂżemy...porozmawiaĂŚ ?
O dziwo nie zwracaÂł uwagi na czerwonowÂłosego jegomoÂścia. Ten miaÂł nieco inne zmartwienie. Konkretnie ANBU, otaczajÂące go. Standardowy oddziaÂł nocny, patrolujÂący wioskĂŞ. Nie mógÂł uciec za sprawÂą "teleportacji". Sytuacja byÂła jasna. Albo chÂłopak zatrzyma sie w hotelu, albo ANBU go wyprowadzi. Co lepsze ?
spojrzaÂłam z pode Âłba na Risena. "A wiĂŞc po raz kolejny wyszÂło na moje" pomyÂślaÂłam napawajÂąc siĂŞ tym Âże Kazekage musiaÂł odrzuciĂŚ swój honor i pofatygowaÂł siĂŞ do mnie. Jednak Amy jak to Amy miaÂła swojÂą gÂłupiÂą dumĂŞ, i mimo tego Âże cieszyÂła siĂŞ Âże Risen wróciÂł, wrodzony honor nie pozwalaÂł jej przyj¹Ì go z otwartymi ramionami.
NaburmuszyÂłam siĂŞ patrzÂąc na niego
-a Ty po co tu?-warknĂŞÂłam zaplatajÂąc rĂŞce na piersiach-trzeba byÂło rozmawiaĂŚ kiedy byÂł na to czas... teraz...-odwróciÂłam siĂŞ do niego ostentacyjne tyÂłem-nie mam na to ani czasu ani ochoty-powiedziaÂłam wynioÂśle dajÂąc mu do zrozumienia Âże jestem obraÂżona. PodeszÂłam do czerwonowÂłosego chÂłopaka
-poproszĂŞ 4 kartĂŞ z góry-uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ caÂłkowicie ignorujÂąc obecnoœÌ Risena
ChÂłopaka conajmniej zdziwiÂło zachowanie Amy, z tego co swojÂą postawÂą reprezentowaÂł Risen mówiÂło mu, Âże jest doœÌ blisko z kobietÂą, zaraz potem dostrzegÂł ANBU, przekln¹³ pod nosem a sÂłyszÂąc odpowiedÂź Jouninki pokazaÂł jej tÂą kartĂŞ, byÂł to Walet... pik. Kiedy widziaÂł, Âże ANBU zbliÂżajÂą siĂŞ, byÂł bez wyjÂścia, podwin¹³ rĂŞkawy i wÂłoÂżyÂł rĂŞce do kieszeni, czekaÂł aÂż sÂłuÂżby porzÂądkowe wyprowadzÂą go z tego budynku. [choĂŚ to prywatna posesja AMY i ona tu ma wiĂŞkszÂą wÂładzĂŞ ]
Blondyn niespodziewanie odwo³a³ ANBU. No, prawie. Pozwolili oni sobie na ma³¹ samowolkê. Odci¹gnêli czerwonow³osego od Amy, po czym niecierpliwym tonem jeden z nich zapyta³:
- Co tu robisz o tej godzinie (tutaj wciaÂż jest 22 , poza tym....Z KusÂą to ja chyba sojuszu nie mam xP, ÂżebyÂś mógÂł tutaj byĂŚ na "legalu") ?

Po chwili blondyn podszed³ do dziewczyny. Zajrza³ jej przez ramiê na kartê...Teoretycznie podczas tego podchodzenia, ANBU powinno znikn¹Ì, ale jak ju¿ napisa³em, pozwolili sobie na samowolkê. Mia³ rêce w kieszeniach. Pozwoli³ sobie westchn¹Ì. Opar³ czo³o na ramieniu Amy, po czym zapyta³ powa¿nym, choÌ z nut¹ smutku, g³osem:
- Nie...Czasu mamy mnóstwo...I myÂślĂŞ, Âże moÂżesz mi go poÂświĂŞciĂŚ. ZwÂłaszcza po tym...
Po zachowaniu blondyna moÂżna byÂło wywnioskowaĂŚ, Âże byÂł zaÂłamany utratÂą bliskoÂści z Amy. I chciaÂł jÂą jak najprĂŞdzej odzyskaĂŚ. ChoĂŚ sam nie wiedziaÂł jak...
Ale jeÂśli czerwonowÂłosy jakoÂś spÂławi ANBU i siĂŞ dowali do Amy... Nikt nie chce widzieĂŚ, co moÂże zrobiĂŚ zazdrosny Risen.
odskoczyÂłam od Risena
-czemu?!-spytaÂłam-ChcĂŞ... eh! zostaw mnie!-skÂłamaÂłam. PodeszÂłam do ANBU -Zostawcie go-mruknĂŞÂłam niechĂŞtnie-PosiadÂłoœÌ rodu Kurama nie podlega pod wÂładze KazeKage-powiedziaÂłam-a jeÂśli siĂŞ mylĂŞ pozwólcie Âże szybko to naprawiĂŞ. -PrzymknĂŞÂłam na chwilĂŞ oczy koncentrujÂąc siĂŞ na tworzeniu Ikyoutono. Tak... Risen musiaÂł siĂŞ domyÂślaĂŚ co znaczy Genjutsu w moim wykonaniu jako liderki klanu Kurama i specjalistce w tej dziadzinie. //macie czas na blokadĂŞ a raczej ucieczkĂŞ bo w nastĂŞpnym poÂście wszystkich spotka Armagieddon i Apokalypsa ;P//
Risen podniósÂł nieco brwi. Amy siĂŞ nieco myliÂła -> posiadÂłoœÌ moÂże nie podlegaÂła, ale Ci, którzy na jej terenie siĂŞ znajdujÂą, owszem. ChÂłopak westchn¹³. Wyj¹³ wachlarz i powoli zaczynaÂł nim machaĂŚ. UsiadÂł na Âławce, zapowiadaÂło siĂŞ ciekawe widowisko. Amy i jej wszechpotĂŞÂżne Ikyoutomo. Kontra jakiÂś dureĂą jako kapitan ANBU. Tak...Blondyn chciaÂł to zobaczyĂŚ. PowiedziaÂł tylko cicho:
- MiÂłej zabawy...

ANBU uœmiechnêli siê pob³a¿liwie. Byli zadziwiaj¹co pewni siebie. Jeden z nich wyst¹pi³ i mrukn¹³:
- Nie bÂądÂź taka pewna siebie...

//Przeznaczeni na rzeÂź. MiÂłej zabawy//
ChÂłopak tylko warkn¹³ do ANBU. - To nie wasza sprawa, pieski Kage. - Kiedy juÂż go puÂścili odskoczyÂł od nich trochĂŞ, jednak nie na tyle, by nie zauwaÂżyĂŚ zÂłoÂści Amy i zniecierpliwienia Risena, uÂśmiechn¹³ siĂŞ szyderczo i przerzucaÂł wzrok z Amy, na ANBU, potem na Risena, powoli, ale ciÂągle, jak w algorytmie. PomyÂślaÂł sobie. - Co tu siĂŞ staÂło? ÂŻe nagle jakaÂś iluzjonistka atakuje oddziaÂł ANBU samego Kage, który siĂŞ do niej przystawia, ale nie reaguje na jej groÂżby... - ZmarszczyÂł brwi i cicho westchn¹³ oglÂądajÂąc przedstawienie odstawiane przez Amy i ANBU.

//DOWN -> wiem, wiem \\
//maÂły szczegóÂł Ikyoutono dziaÂła na caÂłe forum czyli wszyscy w posiadÂłoÂści Kurama bĂŞdÂą pod jego wpÂływem //

SpojrzaÂłam zszokowana na Risena i czerwonowÂłosego
"Lekcewa¿¹ mnie! Lekcewa¿¹ moje genjutsu!" Oburzy³am siê. "Jak oni œmi¹!"

Kilka drzew rosnÂących w ogrodzie, a raczej na trawniku, gdyÂż pustynny suchy klimat i ciÂągÂłe burze piaskowe uniemoÂżliwiaÂł rozwój roÂślinnoÂści, pochyliÂło siĂŞ w moim kierunku pod wpÂływem silnego podmuchu lodowatego wiatru, który niespodziewanie wdzieraÂł siĂŞ do gardeÂł powodujÂąc dusznoÂści. Minimalne krysztaÂłki lodu uderzyÂły zebranych w twarz raniÂąc ich dotkliwie. Na poÂżóÂłkÂłej trawie pojawiÂł siĂŞ szron. Wszechobecne poczucie nagÂłego zimna potĂŞgowane byÂło tym, Âże jeszcze chwilĂŞ temu rozgrzane pustynnym ciepÂłem ciaÂła ninja nie byÂły przygotowane na tak nagÂły spadek temperatury...

PatrzyÂłam na zebranych obojĂŞtnym wzrokiem uraÂżona niedocenieniem mnie. To byÂł podstawowy b³¹d Risena kiedy zostaÂł Kazekage, nie przeanalizowaÂł Âżyciorysu swojej najsilniejszej Joninki. Nie skonsultowaÂł siĂŞ ze swoim poprzednikiem, czego unikaĂŚ i rak reagowaĂŚ na wszelkie próby zaczepki z mojej strony. Nie wiedziaÂł Âże Amy nie znosi lekcewaÂżenia i marnowania czasu. Nie wiedziaÂł Âże jest wrĂŞcz chorobliwie dumna i nie przyjmuje do wiadomoÂści Âże moÂże ponieœÌ poraÂżkĂŞ. Nie miaÂł pojĂŞcia Âże niedawna bÂądÂź co bÂądÂź historia wi¹¿¹ca siĂŞ z oddaniem Suny w rĂŞce Aka, wywarÂła na psychice Amy nieodwracalne wrĂŞcz zmiany, przez co problemy psychiczne, które od dziecka drĂŞczyÂły dziewczynĂŞ pog³êbiÂły sie. Wrodzony uraz do obcych, strach przed samotnoÂściÂą i nie akceptacjÂą, powodowaÂły Âże Amy z dnia na dzieĂą stawaÂł siĂŞ coraz bardziej zgorzkniaÂła i i ironiczna. ZamykaÂła siĂŞ coraz bardziej w swoim bezpiecznym Âświecie. Sama. Pozbawiona wszelkich wedÂług niej zbĂŞdnych kontaktów z innymi. NagÂła niespodziewana "przygoda" z Risenem spowodowaÂła nieopanowany lĂŞk w duszy Amy który nieustannie pobudzaÂł w niej agresjĂŞ do wszystkich którzy okazywali jej chodÂź odrobinĂŞ sympatii.

Kolejny podmuch wiatru zÂłamaÂł jedno z drzew, które oblodzone upadÂło na zamarzniĂŞty trawnik rozbijajÂąc siĂŞ na drobne krysztaÂły. Jak to kiedyÂś okreÂśliÂł Anulej, piĂŞkne lodowe lusterka takie same jak Amy. ÂŚliczne ale chÂłodne.

Amy przygryzÂła wargi na to wspomnienie. Wszyscy z kim byÂła kiedykolwiek na misji, albo po takowej zaczynali jej nienawidziĂŚ lub siĂŞ baĂŚ. SpojrzaÂła przeraÂżonym wzrokiem na Yuu i Risena. Wzrok bÂłagaÂł o pomoc. Nim jednak zd¹¿yliÂście go odczytaĂŚ zmieniÂł siĂŞ znowu z chÂłodny i nienawistny. Jutsu zaczĂŞÂło przybieraĂŚ najgorsze z moÂżliwych opcji. Druga, mroczna ÂświadomoœÌ Amy doszÂła do wÂładzy, bez skrupuÂłów kontynuujÂąc dzieÂło swojej poprzedniczki...
- GratulujĂŞ, Amy... - odezwaÂł siĂŞ pewien gÂłos zza pleców Amy. A staÂł tam nie kto inny jak blondyn. O dziwo delikatnie siĂŞ uÂśmiechaÂł PrawÂą rĂŞkÂą obejmowaÂł taliĂŞ Amy, a swój podbródek utrzymywaÂł na jej ramieniu. Amy nie mogÂła mu siĂŞ wymskn¹Ì
- Moja kochana...Mam nadziejĂŞ, Âże wybaczysz mi ten tekst, ale jakim okazaÂł bym siĂŞ mĂŞÂżczyznÂą, gdybym nie umiaÂł zapanowaĂŚ nad kobietÂą ? ChodÂź, widzĂŞ, Âże moje klony zniszczyÂłaÂś... - dodaÂł, wskazujÂąc na znikajÂące ciaÂła ANBUsów. JeÂśli jeszcze nie wspominaÂłem, to zawierucha ustaÂła. Blondyn nad niÂą zapanowaÂł...Ale jak ? Na to pytanie nadejdzie odpowiedÂź z chwilÂą, gdy zostanie ono zadane - ale nie przeze mnie Tak samo zostanie wyjaÂśnione, jak on siĂŞ znalazÂł tuÂż za plecami Amy ;P WiĂŞc, czekaÂł na pytania...
//!!!! Jakim cudem siĂŞ przeciwstawiasz Ikyoutono?! o jest fizycznie, psychicznie i ni jak nie moÂżliwe ale mó bÂład... nie zatrudniÂłam MG ;( <gÂłupia Amy, gÂłupia> ale tak swojÂą drogÂą nawet Krai i inni czÂłonkowie tego klanu nie byli w anime w stanie przewaĂŚ tego gen wiĂŞc... hymmm...//

-ale jak!?-przeraziÂłam siĂŞ próbujÂąc wyrwaĂŚ siĂŞ Risenowi. Amy nie mieÂściÂło siĂŞ to w gÂłowie, Âże ktoÂś moÂże w ogóle próbowaĂŚ przeciwstawiaĂŚ siĂŞ jej genjutsu, a juÂż tym bardziej swobodnie je blokowaĂŚ. Dziewczyna byÂła bliska histerii. "Jak oni Âśmieli... nie bali siĂŞ genjutsu, olali je..." Risen wyglÂąda jak by go w ogóle nie ruszyÂło na dodatek przytula siĂŞ do mnie!" RozejrzaÂłam siĂŞ nerwowo szukajÂąc moÂżliwoÂści ucieczki. PrzeraÂżona i pozbawiona swojego ukochanego gen nieÂświadomie zaczĂŞÂłam stosowaĂŚ ostatecznÂą obronĂŞ, liczÂąc na litoœÌ i odczepienie siĂŞ ode mnie. Reikijaki no Hada. Yuu i Risen odczuli niewyobraÂżalny smutek i litoœÌ. CzuliÂście jakby wszystkie myÂśli pozytywne nagle zniknĂŞÂły. PozostaÂły tylko Wasze problemy i przykroÂści. RadoœÌ na Âświecie przestaÂła istnieĂŚ. Wszystko staÂło siĂŞ juÂż obojĂŞtne a Amy z kaÂżdÂą chwilÂą potĂŞgowaÂła smutek w otoczeniu chcÂąc tylko uwolniĂŚ siĂŞ od niechcianego towarzystwa. //Ris jak nie przestaniesz wkoĂącu zrobiĂŞ siĂŞ agresywna//
Risen maszkaro wiesz , Âże to gen jest za mocne nawet dla Ciebie. .. Ja jako oficjalny MG na shinnobirpg uniewaÂżniam twój ostatni post. Jest bez sensu sam pozwoliÂłeÂś Amy rzuciĂŚ to Gen wiĂŞc teraz cierp. Koniec kropka choĂŚbym miaÂł bana dostaĂŚ tej decyzji nie odwoÂłam . . . ZresztÂą nawet nie próbowaÂłeÂś siĂŞ wyzwoliĂŚ . . . A teraz szykuj siĂŞ na mĂŞkĂŞ bo to ja poprowadzĂŞ 2 osobowoœÌ Amy

Dobra Wii niech przezwyciĂŞÂży to genjutsu bo nie chce mi siĂŞ postu zmieniaĂŚ, zresztÂą ciekawi mnie co wymysliÂł

To i tak jest niemoÂżliwe . . . Next time Risen spadnie na Ciebie bÂłyskawica
- To bardzo proste...Z chwilÂą, gdy wyj¹³em wachlarz. Reszta to dziecinada...Podstawienie WIATRU zamiast mnie. Tego wiatru, który byÂł przy tobie. OczywiÂście nie mogÂłem oprzeĂŚ siĂŞ takiej...Iluzji ? Ta technika w ogóle tego nie przypominaÂła. MogÂłem raczej okreÂśliĂŚ to jako czasowe ksztaÂłtowanie rzeczywistoÂści przez ciebie. WiĂŞc, przerwanie jej w centrum jest chyba najlogiczniejszym wyjÂściem...Gdy znalazÂłem siĂŞ obok ciebie...Och, wybacz mi brak skromnoÂści...musiaÂłem uÂżyĂŚ moich niewiarygodnych umiejĂŞtnoÂści. Mianowicie "odepchn¹³em" rezultaty twojej techniki. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże znalazÂłem siĂŞ w póÂł-próÂżni...Nie byÂło niczego. Oprócz mnie. IdÂąc dalej, zacz¹³em negatywnie wpÂływaĂŚ na twojÂą kontrolĂŞ chakry. Jak to robiÂłem...Wybaczysz, ale tajemnica rodzinna...A raczej umiejĂŞtnoÂści rodzinne. ChodÂź, przyznajĂŞ, Âże przez moment chciaÂłem je wyjawiĂŚ... - chÂłopak przerwaÂł na chwilĂŞ, jakby zamyÂślony. Tak jednak nie byÂło. Amy byÂła juÂż kompletnie mu podporzÂądkowana (i to bynajmniej nie przez trzymanie). Po chwili jednak kontynuowaÂł:
- Kiedy juÂż...zwyciĂŞÂżyÂłem twojÂą technikĂŞ, nie pozostaÂło nic innego, jak CiĂŞ...PrzytuliĂŚ I doprowadziĂŚ do normalnoÂści . ChodÂź, jeÂśli mam byĂŚ szczery...Gdybym nie ukryÂł paru sekretów przed tobÂą, byÂłbym martwy. Ale jest jak widaĂŚ inaczej
Blondyn nawet grzecznie to uj¹³. Mimo wszystko, gdyby nie jego limit krwi i znajomoœÌ zamiany...Mia³ przeczucie, ¿e oddycha³by teraz lodem.
Reikijaki no Hada zadziaÂłaÂło. Teraz Risen jest smutny i nie ma siÂły na walkĂŞ. Nie ma siÂły na myÂślenie. Nie ma siÂł na nic. KÂładzie siĂŞ bezwÂładnie na ziemi i czeka na zbawienie . . . .

Wi nie jesteÂś MG Risna tylko moim, nie masz wpÂływu na jego postaĂŚ tylko na mojÂą na moje jutsu i moje zachowanie -.-" nie nadzorujesz walki, tylko robisz za los. Los dla mojej postaci. drugÂą osobowoœÌ mojej postaci. Innych Ci nie wolno ruszaĂŚ. Chyba ze to moja postaĂŚ zrobi pod wpÂływem losu (mam nadzieje ze mówiĂŞ jasno)

nom jasno tylko , Âże takim sposobem Risen wszystko przeÂłamie
Ucieka siĂŞ do coraz bardziej ÂżaÂłosnych sztuczek...
Blondyn byÂł dziwnie smutny. ChodÂź byÂł maÂły promyk nadziei. MaÂłe ÂświateÂłko w tunelu. CoÂś, do czego dobiegnie i zostanie ocalony. Mianowicie...Zaprogramowana pieczĂŞĂŚ. Tak...PieczĂŞĂŚ zaprogramowana na uaktywnienie siĂŞ w razie...wpadniĂŞcia w genjutsu. PochÂłonĂŞÂła chakrĂŞ z techniki Amy, ale podwaliÂła Risenowi znacznÂą jej czêœÌ. Gdyby nie ta technika, byÂłoby po nim. SpojrzaÂł na Amy z lekkim zdziwieniem, po czym jego lewa dÂłoĂą sformuÂłowaÂła pieczĂŞĂŚ, którÂą Risen jednoznacznie podsumowaÂł:
- Kai - o dziwo, to wcale nie by³o potrzebne, aby sie wyzwoliÌ. W tamtym momencie, ch³opak znajdowa³ siê poza genjutsu Amy. Uœmiechn¹³ siê niemrawo, po czym mrukn¹³ mi³ym dla ucha g³osem:
- Hmm...WolaÂłem, jak robiÂłaÂś co innego...Teraz mnie zabijesz, jeÂśli tak dalej pójdzie...WiĂŞc proszĂŞ, przestaĂą I pozwól, Âże przeproszĂŞ..
RisenuÂś uznaÂł dominacje Amy. Zarówno teraz, jak i wczeÂśniej . ChodÂź mógÂł dalej walczyĂŚ z niÂą w JEJ genjutsu, nie chciaÂł. GÂłównie dlatego, Âże pokonanie ich zabieraÂło mu ponad 85% PCh. WiĂŞc, czyÂż nie lepiej juÂż koĂączyĂŚ ? Najlepiej cichym buzi w szyjĂŞ, Âżeby Amysie nieco udobruchaĂŚ Nawet tym, które daÂł, kiedy wypowiedziaÂł sÂłowo przepraszam Risen mógÂł nawet zostaĂŚ prywatnym perwersem Amy, oby tylko zechciaÂła

//Tak przy okazji...Kto chce, niech sprawdzi. Chakry wystarczy mi na ka¿d¹ z tych akcji. A po Kai, jeszcze wzros³a ponad miarê ;P Ponadto....Przecie¿ napisa³em, ¿e Amy jest pod moj¹ kontrol¹ ! Oczywiœcie, chodzi³o mi raczej o niemo¿noœÌ wykonywania technik (UWAGA ! -> moja chakra jest w ciele Amy i nie pozwala jej wykonaÌ ¿adnej techniki ) przez ni¹, ale i tak jestem znacznie silniejszy. Nie wypuszczê ciê Amy xP

Aty Wi nie chrzaĂą. Nie moÂżesz jednoznacznie zdefiniowaĂŚ, co ze mnÂą siĂŞ staÂło, skoro posiadam kilka asów...I bynajmniej nie chodzi o techniki Poza tym, gdybym pisaÂł dokÂładnie co i jak...Psuje to grĂŞ i klimat rozmowy //
//hymm Risen chyba znalazÂłeÂś jedynÂą lukĂŞ w mojej genialnej postaci... nie zabezpieczyÂłam siĂŞ niczym na wypadek blokady moich jutsu przez bezpoÂśredni kontakt. Nie sÂądziÂłam Âże dojdzie do czegoÂś takiego kiedykolwiek ;/ gratulujĂŞ //

-puœÌ -jĂŞknĂŞÂłam-zostaw mnie. -Nie podobaÂło mi siĂŞ Âże moje jutsu przestaÂły dziaÂłaĂŚ a w prawdziwe przeraÂżenie wpĂŞdziÂł mnie fakt Âże nie mogĂŞ wykonaĂŚ Âżadnego jutsu. Nie chciaÂłam Âżeby mnie caÂłowaÂł, nie chciaÂłam Âżeby mnie dotykaÂł, nie chciaÂłam Âżeby w ogóle tu byÂł. ChciaÂłam byĂŚ sama. ChciaÂłam sobie popÂłakaĂŚ w samotnoÂści. ZresztÂą histeria i ta wisiaÂła w powietrzu. A ja... mimo Âże dopiĂŞÂłam swego a Risen uznaÂł mojÂą wyÂższoœÌ czuÂłam siĂŞ zdruzgotana po przeÂłamanym genjutsu.
Blondynowi serce pĂŞkÂło. Zawsze zdawaÂło mu siĂŞ, Âże pĂŞka. UÂśmiech speÂłzÂł z jego twarzy. SpojrzaÂł siĂŞ w prawo. MiaÂł nadziejĂŞ, Âże napotka oczy Amy. Po chwili jednak, nie wypuszczajÂąc Amy zapytaÂł:
- A co zrobisz, kiedy odejdĂŞ ?
Bardzo go to ciekawi³o. Oczywiœcie, Risen by³ przygotowany na reakcjê pobliskiego rycerza -> Yuu. Mimo to, nie przej¹³ siê za bardzo. By³ przygotowany.

//Amy, jak chcesz, to nauczĂŞ CiĂŞ pewnej techniki...Ma limit, ale moÂżna jÂą wykonaĂŚ nawet wtedy, gdy dziaÂła chakra wroga w naszym ciele. //
//ok//

Amy nie wytrzymaÂła i dostaÂła histerii. (Ach te wahania nastrojów)
-przytul mnie-rozpÂłakaÂłam siĂŞ juÂż caÂłkowicie zdruzgotana psychicznie
ChÂłopak sam nie wiedziaÂł jak zareagowaĂŚ. Ach, te kobiety i ich wahania nastrojów xP
Blondyn uœmiechn¹³ sie leciutko pod nosem, po czym przytuli³ do siebie Amy. Zacz¹³ j¹ delikatnie g³askaÌ po g³owie, po czym cicho szepn¹³:
- JuÂż dobrze...
Nie mógÂł zaprzeczyĂŚ, jakoby ta scena mu siĂŞ nie podobaÂła. WrĂŞcz przeciwnie. MiaÂł nadziejĂŞ nieco uspokoiĂŚ Amysie
ChÂłopaka nie wzruszyÂło Âżadne z genjutsu, jeÂżeli pierwsze wywoÂłaÂło w nim falĂŞ chÂłodu, to drugie nic nie zdziaÂłaÂło, bo Yuu to samo nieszczĂŞÂście, dla niego radoÂściÂą jest czynienie smutku i niechĂŞci, dlatego zaraz po odczuciu drugiego jutsu, zamiast popaœÌ w smutek, rozbawiÂł siĂŞ do Âłez. NastĂŞpnie spojrzaÂł na obÂściskujÂącÂą siĂŞ parĂŞ, nie skomentowaÂł tego, tylko wygodnie sobie odskoczyÂł na pobliskie drzewo i stamtÂąd obserowowaÂł czego dopuszczÂą siĂŞ obie postacie, nie przeszkadzaÂł im, wysun¹³ dwa z kilkunastu pĂŞdzli w jego kieszeni i na maÂłym kawaÂłku pÂłótna zacz¹³ malowaĂŚ tÂą scenĂŞ, w tle dodajÂąc róÂżne, nie zbyt szczĂŞÂśliwe znaki, na tyle, by dzieÂło mu siĂŞ podobaÂło, potem je schowaÂł obok poprzedniego, znów spojrzaÂł na kochanków i z niedowierzaniem nie doszukaÂł siĂŞ Âżadnego podstĂŞpu u Âżadnej ze stron. Nie wzruszyÂło nim zachowanie Kage, nic nie ³¹czyÂło go z JouninkÂą, wiĂŞc tylko uÂśmiechn¹³ siĂŞ spoglÂądajÂąc na teatrzyk jaki teraz odstawiaÂł przed Amy i cicho siĂŞ rozeÂśmiaÂł, na tyle cicho, Âże nie usÂłyszano go. CzerwonowÂłosy bez przerwy spoglÂądaÂł na obÂściskujÂącÂą siĂŞ parĂŞ beznamiĂŞtnym i pustym wzrokiem.
Tak wiĂŞc jak to zwykle bywa, próby uspokojenia spotĂŞgowaÂły tylko pÂłacz. Amy wtuliÂła siĂŞ w Risena chilpiÂąc
Blondyn, a tak siĂŞ skÂładaÂło, Âże byÂł odwrócony przodem do Yuu, spojrzaÂł ostro na niego. Nie daÂł jednak tego odczuĂŚ Amy. A tak siĂŞ zÂłoÂżyÂło, Âże wzrok miaÂł dobry (chyba najwysza celnoœÌ na forum, ale pewien nie jestem ). Jego myÂśli wymagaÂły teraz jednego -> zabij...
OpamiĂŞtaÂł siĂŞ jednak i z wci¹¿ delikatnym uÂśmiechem na ustach, zniÂżyÂł siĂŞ do poziomu twarzy Amy. PodniósÂł lekko jej podbródek, po czym powiedziaÂł kojÂącym, nieco zatroskanym gÂłosem:
- Daj juÂż spokój...ChodÂź, wypijesz coÂś i pójdziesz spaĂŚ. Uwierz mi, sen dobrze Ci zrobi.
Risen co jakiÂś czas ocieraÂł Âłzy Amy rĂŞkÂą, nie chcÂąc, by siĂŞ utopiÂła ' JeÂśli Amy wyraziÂła jak¹œ chĂŞĂŚ kontaktu....Wzi¹³ jÂą delikatnie za rĂŞce, chcÂąc jej nieco pomóc. Nawet duma Amy powinna daĂŚ jej przyj¹Ì ten drobny gest.
kiwnĂŞÂłam niepewnie gÂłowÂą
-zostaw go...chlip...-powiedziaÂłam pod adresem Yuu-nic clip... nie zrobiÂł chlip... nie wysyÂłaj chlip... Anbu chlip...-poprosiÂłam Risena kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ tarasu przy moim pokoju >NMM<

Dodane po 13 godzinach 57 minutach:

wyszÂłam do ogrodu. SpojrzaÂłam na Yuu i RIsena. UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ przelotnie i skinÂąwszy im gÂłowÂą na poÂżegnanie odeszÂłam >NMM<
Risen niestety nie mógÂł odwiedziĂŚ Amy (przeklĂŞta szkoÂła ). Blondyn westchn¹³, po czym powoli ruszyÂł w kierunku wyjÂścia z terenów posiadÂłoÂści. SpojrzaÂł na przybysza, po czym cicho powiedziaÂł:
- Masz 3 minuty...JeÂśli nie opuÂścisz posiadÂłoÂści w tym czasie, pojawi sie tutaj oddziaÂł Anbu. wiec, radzĂŞ Ci opuÂściĂŚ to miejsce...
Risen po chwili opuÂściÂł rezydencjĂŞ.
<NMM>
ChÂłopak bezwiednie uniósÂł brew i chrzÂąkn¹³ wodzÂąc wzrokiem za wychodzÂącym Risenem. - GroziĂŚ to sobie moÂżesz swoim mieszkaĂącom, ja nic zÂłego tu nie robiĂŞ, dlatego z takimi tekstami to do swoich pieseczków biegaj, one cie posÂłuchajÂą, jak zwykle. - UÂśmiechn¹³ siĂŞ przelotnie i skÂładajÂąc znak krzykn¹³ za Kage. - MiÂłych Âłowów, zÂłotowÂłosa. - OdteleportowaÂł siĂŞ z posiadÂłoÂści poza tereny wioski, w jej okolicĂŞ.

[NMM]
PrzebiegaÂłam obok ogrodu jednej z posiadÂłoÂści. Tutaj równieÂż cicho. Ten spokój mnie niepokoiÂł. PobiegÂłam dalej <nmm>
ChÂłopak zostawiÂł Amy majÂąc nadziejĂŞ, Âże sobie poradzi.

<NMM>
Wchodzi do ogrodu i siada pod jednym z drzew, w jego cieniu. Zamyka oczy, wyraÂźnie widaĂŚ po nim ulgĂŞ.

Dodane po 6 godzinach 33 minutach:

Wstaje i zmierza w stronĂŞ drzwi do domu.
<NMM>
WchodzĂŞ do ogrodu z drzwi kuchennych i patrzĂŞ przez chwilĂŞ na niebo. Po chwili takiego stania przeskakujĂŞ przez pÂłot i wychodzĂŞ na Ulice Suny.
<NMM>
Amy wparowaÂła do ogrodu.
-co tu siĂŞ dzieje?!-wydarÂła siĂŞ na póÂł suny widzÂąc zasuszone kwiatuszki.-póÂł roku mĂŞczyÂłam siĂŞ Âżeby coÂś tu wyrosÂło!! -ruszyÂła kamiennÂą ÂścieÂżkÂą w stronĂŞ posiadÂłoÂści. To nie do pomyÂślenia Âżeby zostawiaĂŚ po sobie taki burdel. Oh! ona juÂż jako liderka klanu i wÂłaÂścicielka posiadÂłoÂści zaraz zrobi porzÂądek z kuzynostwem!

Dodane po 27 minutach:

Amy weszÂła do domu >NMM<

Dodane po 1 godzinach 47 minutach:

WyszÂła do ogrodu i poÂłoÂżyÂła siĂŞ na kawaÂłku wysuszonej trawy. RozebraÂła siĂŞ do swojej sexy, czerwonej, koronkowej bielizny i zaczĂŞÂła siĂŞ opalaĂŚ.

Dodane po 38 godzinach 16 minutach:

poszÂła na taras >NMM<

Dodane po kilku dniach:

Amy wróciÂła do ogrodu. Choinki i karpia jak widaĂŚ nie byÂło.
ÂŚwiĂŞta minĂŞÂły, a biedna pozostawiona samej sobie byÂła Kazekage nie otrzymaÂła swojego karpia i choinki. Z niezadowolonym wyrazem twarzy omiotÂła spojrzeniem ogród. WestchnĂŞÂła teatralnie zaplatajÂąc rĂŞce na piersiach i spojrzaÂła w niebo z nadziejÂą na jakiÂś cud... Ale Âżaden cud nie nadszedÂł wiec weszÂła do domu z zamiarem odespania, mĂŞczÂących dni. >NMM<