Pola

ZnajdujÂą siĂŞ tu duÂże pola ryÂżowe ...

---

Wszed³em na pole i wzi¹³em trochê ry¿u.
<NMM>
Pojawiam siĂŞ ... WzieÂłem trochĂŞ ryÂżu i znikÂłem ... <NMM>
Czy naprawdĂŞ wszyscy wybyli z wioski...
-Przynajmniej wezmĂŞ troszkĂŞ ryÂżu do kuchni. BĂŞdĂŞ miaÂła na kolacjĂŞ.
ZebraÂła tyle ile potrzebne byÂło na kolacjĂŞ dla kilku osób i poszÂła.
NMM

---

Pojawi³em siê... wzi¹³em trochê ry¿u.
BĂŞdzie mi to potrzebne
Znikn¹³em. <NMM>
Przysz³a i usiad³a na ziemi. Podmok³y teren bardzo jej odpowiadal. Na poczatku wyci¹gnê³a jedn¹ koœÌ z rêki i zaczê³a ni¹ coœ malowaÌ. Pozniej zmaza³a rysunek i po³ozy³a sie na pobliskiej trawie na plecach. Patrzy³a na niebo, rozmyœlajac.
[wracÂłem do domu kiedy zauwaÂżyÂłem Maggie leÂżaĂŚÂą na trawie]
-Nie jest ci przypadkiem zimno [zapytaÂłem z daleka]

Dodane po 5 minutach:

[zostawiam klona i idĂŞ siĂŞ uczyĂŚ techniki] <NMM>
PodniosÂła siĂŞ.
- Nie nie.. Ale i tak zaraz wracam - powiedziaÂła i wstaÂła.
- Yamato w domu?
-OczywiÂście...czeka na ciebie [odpowiedziaÂł klon]
- No to ja juÂż wracam... - powiedziaÂła wstajÂąc. ChciaÂła siĂŞ zobaczyc z Yamatem, dawno tak praktycznie nie rozmawiali. <poszÂła zt>
[klon znikn¹³] <NMK>
Przyszed³ i wzi¹³ ry¿u usiad³ i zacz¹³ jeœÌ.

Dodane po 2 godzinach 28 minutach:

po skoĂączeniu porcji odszedÂł
<NMM>
BiegÂła prze pole.
[nmm]
biegne za nia
Przeszed³em przez pole zmierzaj¹c w kierunku wioski liœcia. "Heh droga bêdzie d³uga lepiej wezmê trochê ry¿u..." pomyœla³em. Zatrzyma³em siê i zacz¹³em zbieraÌ ry¿. Po kilku minutach ruszy³em dalej. [NMM]
IdĂŞ miĂŞdzy polami ryÂżowymi.Znikam.
(NMM)
Przebieglem...

<NMM>
SzedÂłem przez pola zauwarzyÂłem kogoÂś przy drzewie, zanim poszedÂłem schowaÂłem ochraniacz wioski liÂścia.[NMM]
PrzybiegÂł na pole.

-Pora zacz¹Ì... - wyj¹³ kawa³ek pergaminu i zacz¹³ coœ na nim pisaÌ.

Dodane po 11 minutach:

Skoùczy³ pisaÌ , zapieczêtowa³ kartkê przed wrogami. Po chwili przylecia³ do niego go³¹b, wsadzi³ wiadomoœÌ do odpowiedniej tubki i wys³a³ go³êbia.
Klon przebiega szukajc Kabuta jednak nikogo nie zasataje..NMM
Znika [nmm]
idĂŞ przed siebie rozgladajÂąc siĂŞ dookoÂła

"w oto nie raz juÂż byÂłam, ale gdzie ulicha moÂże Orochimaru mieĂŚ kanciapĂŞ swojÂą?"

zamyÂśliÂłam siĂŞ >NMM<
SpacerowaÂła po polach. Bardzo nie lubiÂła podobnych sytuacji, kiedy nie mogÂła nic zrobiĂŚ.
ObserwowaÂłem TayuyĂŞ z pewnej odlegÂłoÂści...
"PrzecieÂż mnie nienawidzi... Czemu nie mogĂŞ o niej zapomnieĂŚ? Kuso... Czemu to wszystko jest takie skomplikowane?"
ZaleÂżaÂło jej na siostrze, z drugiej strony wolaÂła trzymaĂŚ siĂŞ z dala od Orochimaru na tyle, ile to moÂżliwe. Nie chciaÂła robiĂŚ zbĂŞdnego zamieszania, a i tak niewiele by przez to osiÂągnĂŞÂła. PrzeczesaÂła wÂłosy palcami i poszÂła dalej.

NMM
- Tayuya... - powiedziaÂłem cicho gdy znikaÂła mi z oczu.
"Musi istnieĂŚ jakiÂś sposób... Musi... Czemu ja zawsze mam takiego pecha..." - pomyÂślaÂłem kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ wioski...
"MoÂże zdobĂŞdĂŞ jakieÂś informacje..." {NMM}
szÂła przez pola spacerowym krokiem, lekko koÂłyszÂąc KOSÂĄ w rytm kroków

- gdzie siĂŞ wszyscy podziali? - mruknĂŞÂła idÂąca obok Âłasica
- sama nad tym myÂślĂŞ - odpowiedziaÂła

<NMM>
IdĂŞ sobie wolnym krokiem przed siebie.Nie wiem po co wogóle tu przyszÂłam, ale to chyba wola Jashina.W pewnym momencie usiadÂłam na ziemi i zamyÂśliÂłam siĂŞ.Chyba z zamyÂślenia zasnĂŞÂłam.ÂŚniÂło mi siĂŞ, Âże wykonujĂŞ pewnÂą technikĂŞ, a w moich oczach pÂłonie Rinnengan.Po chwili obudziÂłam siĂŞ i postanowiÂłam zrobiĂŚ to co we Âśnie.O dziwo zapamiĂŞtaÂłam pieczĂŞcie i po chwili przedemnÂą pojawiÂła siĂŞ trÂąba powietrzna [Tauuin Chiusei].
"It work it! "-mówiĂŞ zadowolona w myÂślach, ale nagle trÂąba znika.
"HĂŞ? "-zdziwiÂłam siĂŞ i kontynuuowaÂłam trening.
ZrobiÂłam ostatniÂą trÂąbĂŞ powietrznÂą, która wyrwaÂła drzewo, a nastĂŞpnie wedÂług mojej woli zniknĂŞÂła.PadÂłam zmĂŞczona na ziemiĂŞ.
*Ale siê zmêczy³am*-le¿ê na polu i odpoczywam.

Dodane po 19 minutach:

Po chwili wstaÂłam i odeszÂłam.
BiegÂłem przez pola niemal wyjÂąc z bólu jaki czuÂłem wewnÂątrz. Teraz naprawdĂŞ przypominaÂłem bestiĂŞ... {NMM}
ZobaczyÂła jakieÂś Âślady i zaczĂŞÂła wzdÂłuÂż nich biec , gdyÂż mogÂła siĂŞ tylko domyÂślaĂŚ , Âże to mógÂł byĂŚ Keishi.. .[nmm]
ByÂło juÂż doœÌ ciemno gdy chÂłopak wyÂłoniÂł siĂŞ z za jakiÂś drzew i szedÂł wci¹¿ wolnym krokiem. RozglÂądaÂł siĂŞ czasami na boki jednak nie spodziewaÂł siĂŞ jakiejÂś niespodzianki. Spacer po prostu zapowiadaÂł siĂŞ nudno, znowu. Abarai przykucn¹³ i przesun¹³ dÂłoĂą po ziemi. WyraÂźnie mógÂł wywnioskowaĂŚ, Âże dawno nikogo tu nie byÂło. Westchn¹³ g³êboko, zastanawiajÂąc siĂŞ gdzie zniknĂŞÂła niemal caÂła wioska. WyprostowaÂł siĂŞ i z rĂŞkami w kieszeni swobodnym krokiem kontynuowaÂł wĂŞdrówkĂŞ. Czasami dostrzegaÂł jakieÂś maÂłe zwierzÂątko lub coÂś podobnego jednak nic nie przyciÂągnĂŞÂło jego uwagi. Zag³êbiÂł siwe wÂłasnych myÂślach.

Po dÂługim czasie skierowaÂł swe kroki powrotem do wioski.
Kakao spacerowaÂł po polach, co chwila zmieniajÂąc kierunek. WÂłaÂściwie nie wiedziaÂł, gdzie chciaÂł pójœÌ. Wszystko, co robiÂł do tej pory miaÂło przedziwne znaczenie. Mimo, Âże jego matka zostaÂła zamordowana, on nie d¹¿yÂł do zemsty, wrĂŞcz przeciwnie, tak jakby chciaÂł siĂŞ zaprzyjaÂźniĂŚ z tymi ludÂźmi. OtarÂł pot z czoÂła, byÂło mu trochĂŞ gorÂąco. SpojrzaÂł prosto w sÂłoĂące, które go raziÂło.
W koĂącu udaÂło mu siĂŞ nabraĂŚ pewnoÂści w spojrzeniu. PoszedÂł przed siebie, daleko stÂąd, miaÂł dosyĂŚ tej nudy.

zt
PojawiliÂśmy siĂŞ na polach ryÂżowych.
-JesteÂśmy juÂż na miejscu. PokaÂż gdzie teraz.
Dobrze wiĂŞc - powiedziaÂł czÂłowiek. I ruszyÂł na wschód. MoÂżesz przejœÌ do tematu na potrzeby misji.
// Idziecie a nie lecicie na tygrysie//

Casper przebiega przez ry¿owe pola ostro¿nie by nie wpaœÌ do wody, kierujê siê do wioski swojego przyjaciela i z oddali ju¿ j¹ gdziê stam widzi a raczej jej zarysy wiêc przyœpiesza kroku ... <nmm>
Czarna postaĂŚ stanĂŞÂła na skraju pola ryÂżowego.
-Sobota, Puszcza Osaka, Pola ryzowe powiedziaÂł do siebie w gÂłowie. Usmiechn¹³ siĂŞ na myÂśl Âże jest jakiÂś czÂłowiek który ma podobne zdolnoÂści do niego...
//Itachi mamy maÂło czasu wiĂŞc nie gniewaj siĂŞ za to co zaraz zrobiĂŞ.//
Pein wraz z GaarÂą przylecieli na piaskowej platformie, to tylko dla bezpieczeĂąstwa.//
-A wiĂŞc siĂŞ zjawiÂłeÂś. Bardzo dobrze- PowiedziaÂł Pein po czym zÂłapaÂł Itachiego w Shinre Tensei, przyciÂągn¹³ do siebie unikajÂąc jego wzroku i pierÂścienia po czym ogÂłuszyÂł poprzez uderzeniem tĂŞpym koĂącem Kunaia w potylicĂŞ zaÂś jego samego poÂłoÂżyÂł na piaskowej platformie i caÂła trójka odleciaÂła w stronĂŞ kompleksu wojennego.
<nmm, nmg, nmi>
PostaĂŚ ze zasÂłoniĂŞtÂą twarzÂą zielonym kapturem pÂłaszcza przebyÂła pola ryÂżowe przechodzÂąc je najkrótszÂą drogÂą. OpieraÂł siĂŞ ona o drewniany kij. Szybko jednak znikn¹³ z horyzontu wieÂśniaków pracujÂących w roli. <nmm>
Przebiegam przez pola i od czasu do czasu zerkam na mapĂŞ. RĂŞkÂą wycieraÂłem pot z czoÂła.<nmm>
Po rozmowie z Qiuzo przyszedÂłem na pola ryÂżowe Beikoku. ZnalazÂłem sobie jakiÂś pieniek i usiadÂłem na nim. ZawoÂłaÂłem swojego kruka, napisaÂłem coÂś na kartce papieru i wypuÂściÂłem go z rÂąk. Ptak pofrun¹³, wbiÂł siĂŞ w powietrze i pomkn¹³ w wyznaczonym przeze mnie kierunku. Ja tymczasem zacz¹³em podziwiaĂŚ niebo, pocz¹³em siĂŞ zastanawiaĂŚ nad mojÂą funkcjÂą " Czy jestem dobrym liderem? Co do tej pory zrobiÂłem? PorwaÂłem parĂŞ dzieciaków i zabiÂłem dwóch z nich. MuszĂŞ coÂś wykombinowaĂŚ, poniewaÂż zawiodĂŞ Orochimaru, a tego nie chcĂŞ ". CzekaÂłem na chÂłopaka, spokojnie patrzyÂłem na miejsce, z którego musi przyjœÌ... ByÂłem czujny i skupiony.
Po kilku wywrotkach po drodze w koĂącu dotarÂłem tam gdzie byÂł Kabuto

"Jest ten okularnik! Ale w tym stanie jak nawet dokÂładnie nie mogĂŞ ustaĂŚ na nogach nie wiem czy dam radĂŞ, powiedz Qiuzo sobie szczerze w tym stanie to nawet dziecko z gumowym kijem jest dla ciebie powaÂżnym zagroÂżeniem"

DyszÂąc mówiĂŞ:
- Tchórzem nie jestem zjawiÂłem siĂŞ na miejscu i co? W ogóle co ja tu robiĂŞ co ty ode mnie chcesz? WkurzyÂłeÂś siĂŞ Âże spaÂłem na twoim miejscu? Trzeba byÂło mnie obudziĂŚ przesun¹³ bym siĂŞ! BoÂże co za ludzie porywajÂą za to Âże siĂŞ Âśpi na ich miejscu.
DobiegÂłem do wyznaczonego miejsca. ByÂły to pola ryÂżowe. Na miejscu ujrzaÂłem Kabuto i jeszcze kogoÂś, miaÂłem wraÂżenie jak bym go juÂż kiedyÂś, gdzieÂś widziaÂł ale nie mam bladego pojĂŞcia gdzie...

-Witam jestem juÂż, o co chodzi Panie?

PowiedziaÂłem spokojnym tonem gÂłosu do Kabuto, podchodzÂąc jednoczeÂśnie. SpojrzaÂłem moimi jadowicie zielonymi oczami na chÂłopak który towarzyszyÂł Kabuto. Zdj¹³em kaptur z gÂłowy, widaĂŚ byÂło teraz moje srebrno biaÂłe wÂłosy jak i delikatne rysy twarzy. Na szyi miaÂłem przewieszony krysztaÂłowy symbol mojej rodzinnej wioski Yuki. ChÂłopak wykrzykiwaÂł coÂś do Kabuto co mnie zdenerwowaÂło, on chyba nie wie z kim rozmawia.

-Uspokój siĂŞ chÂłopcze, nie wiesz z kim masz do czynienia wiĂŞc opanuj emocje albo stracisz jĂŞzyk gwarantujĂŞ ci to!

Krzykn¹³em do ch³opaka. Po czym skarci³em go lodowatym spojrzeniem. Nie pozwolê by byle kto krzycza³ na kogoœ kto mnie pokona³ w walce, na kogoœ kto mia³ mi tyle do zaoferowania, do kogoœ kto dostrzeg³ moje istnienie i przygarn¹³, obieca³em pe³n¹ lojalnoœÌ oraz oddanie a nie mam w zwyczaju ³amaÌ danego s³owa. By³em skupiony, tak oczekiwa³em jak¹ to wa¿n¹ sprawê ma do przekazania Pan Kabuto.

//wiem straszna wazelina ale skoro Oro nie ma to ja zostanĂŞ dla Kabuto sÂługÂą jakim byÂł on dla Oro czyli oddanym i wiernym na którego zawsze moÂże liczyĂŚ, wiĂŞc proszĂŞ nie krytykowaĂŚ moich postów z góry thx //
" Ten dzieciak zaczyna mnie wkurzaĂŚ(Qiuzo) .Ale zaraz mu zamknĂŞ tÂą jadaczkĂŞ. WidzĂŞ, Âże zjawiÂł siĂŞ Armur, bardzo mi siĂŞ podoba jego zachowanie. Zobaczymy ile warci sÂą ci moi wybraĂący..".
Kabuto chrupn¹³ karkiem, poprawi³ okulary, jednoczeœnie siê uœmiechaj¹c i powiedzia³:
- Teraz pokaÂżecie ile jesteÂście warci... Qiuzo ,mam nadziejĂŞ, Âże mnie nie zawiedziesz.. A co do Armura, to nie mam wÂątpliwoÂści.. JeÂżeli przejdziecie ten egzamin to przy³¹czĂŞ was do mojej organizacji i wezmĂŞ pod moje skrzydÂła. Waszym zadaniem bĂŞdzie... - Teraz zrobiÂłem krótkÂą przerwĂŞ, Âżeby skumulowaĂŚ napiĂŞcie i dokoĂączyÂłem:
- walka pomiĂŞdzy sobÂą na ÂśmierĂŚ i Âżycie. Osoba ,która przeÂżyje - wygrywa i dostaje siĂŞ pod mojÂą jurysdykcjĂŞ. BĂŞdĂŞ Go szkoliÂł i trenowaÂł. Dam mu moc o jakiej nigdy nie marzyÂł .Powodzenia ... - SkoĂączyÂłem rozmowĂŞ i usiadÂłem dalej na pniu. ByÂłem z Siebie bardzo zadowolony. CzekaÂłem na reakcjĂŞ chÂłopaków i rozpoczĂŞcie batalii.
"ÂŚwietnie, w prost fenomenalnie ja nie mogĂŞ zostaÂłem porwany, i jeszcze do tego mam walczyĂŚ z goÂściem którego pierwszy raz na oczy widzĂŞ, ale ten okularnik powiedziaÂł moc, hmm. jeÂżeli mi siĂŞ uda go obezwÂładniĂŚ, to bĂŞdzie bardzo dobrze, wtedy nie bĂŞdzie miaÂł zemnÂą szans lecz moÂże byĂŚ tak Âże nie bĂŞdĂŞ miaÂł innego wyjÂścia jak tylko uÂżyci granatu i uciec do lasu, lecz wyjdĂŞ w tedy na tchórza. Hmm. dobrze Âże mam te pierÂścienie które znalazÂłem bardzo dobrze, przydadzÂą siĂŞ"

Spokojnym gÂłosem powiedziaÂłem to patrzÂąc siĂŞ na okularnika na pniu:

- WiĂŞc mam walczyĂŚ z goÂściem którego pierwszy raz widzĂŞ na oczy, który mi przed chwilÂą groziÂł i mam go zabiĂŚ albo on zabije mnie tak ? Super po prostu super jeÂżeli nie bĂŞdĂŞ walczyÂł zginĂŞ od niego a jeÂżeli wygram i bĂŞdĂŞ chciaÂł dalej walczyĂŚ zginĂŞ od ciebie wiĂŞc jedyne wyjÂście to jest takie Âże ja walczĂŞ z nim wygrywam i przy³¹czam siĂŞ do ciebie tak? Super wyjÂście bez wyjÂścia.

"Obym zyskiwaÂł na czasie czuje jak moja energia wraca, bardzo dobrze inaczej byÂło by zemnÂą gorzej, wiĂŞc tak, mogĂŞ go ogÂłuszyĂŚ ale to by dÂługo zajĂŞÂło, mogĂŞ siĂŞ z nim podroczyĂŚ by straciÂł chakrĂŞ, ale to bĂŞdzie dÂługie i monotonne ale w sumie najbardziej bezpieczne, muszĂŞ oszczĂŞdzaĂŚ chakrĂŞ i sprawiĂŚ by On straciÂł jej jak najwiĂŞcej"

- Dobrze wiĂŞc kiedy zaczynamy?

Qiuzo powiedziawszy te sÂłowa wyciÂągnÂą kunaj przybraÂł postawĂŞ bojowÂą i poprawiÂł pierÂścienie

"Matko miej mnie w swojej opiece, obiecujĂŞ Âże ciĂŞ pomszczĂŞ."
Nie sÂłuchaÂłem wywodów chÂłopaka, strasznie duÂżo gadaÂł jak na mój gust. UÂśmiechn¹³em siĂŞ tylko zÂłowieszczo i zatarÂłem rĂŞce. JuÂż zrobiÂłem kilka kroków w tyÂł gdy ujrzaÂłem Âże chÂłopak wyjmuje kunai ale ja miaÂłem lepsze pomysÂły niÂż standardowa walka. To bĂŞdzie dobra zabawa i moÂżliwoœÌ wykazania siĂŞ w oczach Kabuto, nie mogĂŞ zmarnowaĂŚ tej szansy. Ta moc jest moim przeznaczeniem i nie pozwolĂŞ by jakiÂś dzieciak z za dÂługim jĂŞzorem mi jÂą odebraÂł. ByÂłem gotowy, do starcia, ani ja ani on nie byliÂśmy na swoim terenie lecz ja miaÂłem przewagĂŞ tak czy siak ale jakÂą to juz zobaczy osobiÂście...
Walka na ÂśmierĂŚ i Âżycie pomiĂŞdzy Qiuzo a Armur.

SĂŞdziÂą jestem ja, Tanuki Hyoko.

Zasady sÂą nastĂŞpujÂące:
1. ProszĂŞ o niespamowanie.
2. Werdykt MG werdyktem niepodwaÂżalnym.
3. Regulaminowe 24h na odpis. Ew. mogĂŞ przedÂłuÂżyĂŚ na proÂśbĂŞ którejÂś ze stron. Dotyczy to takÂże mnie jako waszego MG.
4. Wszelkie pytania zadawajcie na GG. ZobowiÂązujĂŞ siĂŞ na wszystkie odpowiedzieĂŚ.
5. KaÂżdy chwyt dozwolony.
6. Do wykorzystania macie 3 techniki. Do WYKORZYSTANIA - tj. nie musicie ich koniecznie wykorzystywaĂŚ...
7. ChakrĂŞ liczycie po moim poÂście.
8. LiczĂŞ na brak editów.
9. KolejnoœÌ:
Amrur > Qiuzo > MG > Qiuzo > Armur > MG... itd.

Teren:
PodmokÂłe pola ryÂżowe. WokóÂł was ryÂż, ryÂż i jeszcze raz ryÂż. Nic specjalnego. ZieleĂą ryÂżu roztacza siĂŞ aÂż po widnokrÂąg. PodÂłoÂże jest nieco podmokÂłe, gdzieniegdzie rowami, jak rzymskimi akweduktami, pÂłynie woda zasilajÂąca wysepki, na których hoduje siĂŞ ryÂż. PoÂśród pól ryÂżowych jest doœÌ Âślisko i Âłatwo siĂŞ przewróciĂŚ.

Warunki:
Jest rano, ok 9.20. Ciœnienie wynosi 1002hPa. Temperatura 18* C. Przy ziemi jeszcze wisi mg³a. Œwiat³o s³oneczne ledwo ledwo li¿e promieniami wasze twarze. Wieje umiarkowany wiatr 45km/h. Œwietna pogoda do walki. WilgoÌ powietrza wynosi 75%, nas³onecznienie 80%. Niebo jest b³êkitne, bez jednej chmurki na niebie, bez jednej skazy. Zapowiada siê s³oneczny dzieù.

WalkĂŞ uznajĂŞ za rozpoczĂŞtÂą.
JuÂż od samego poczÂątku chciaÂłem narzuciĂŚ przeciwnikowi ostre tĂŞpo. W mgnieniu oka podwin¹³em rĂŞkaw, i pociÂągn¹³em za ÂżyÂłki mojego Haridoku, jednym ruchem puÂściÂłem wszystkie na raz a w mojego przeciwnika pomknĂŞÂło piĂŞĂŚ ostrych, cienkich igieÂł nasÂączonych truciznÂą. Gdy przeciwnik zajĂŞty jest moimi igÂłami (nie waÂżne czy oberwie czy nie to i tak daje mi troszkĂŞ czasu) ja wykonujĂŞ pieczĂŞci do kawarimi, zamieniĂŞ siĂŞ we fragment ryÂżowej roÂślinnoÂści której wszĂŞdzie jest peÂłno, by zbliÂżyĂŚ siĂŞ do przeciwnika od tyÂłu. Gdy znajdĂŞ siĂŞ doœÌ blisko przeciwnika zaatakujĂŞ do za pomocÂą mojego Shouton: Suisho To, dokÂładniej na moim prawym przedramieniu pojawi siĂŞ krysztaÂłowe ostrze (patrz wyglÂąd i powstawanie ostrza w podpisie krótki filmik), wymierzam przeciwnikowi kopniĂŞcie w plecy a nastĂŞpnie cios mojÂą broniÂą w tyÂł gÂłowy lub plecy, w zaleÂżnoÂści w co uda mi siĂŞ trafiĂŚ wroga.

Drugi wariant jeÂśli przeciwnik nie aktywuje mojego kawarimi a ja nie bĂŞdĂŞ dostatecznie blisko by wykonaĂŚ wyÂżej wymieniony atak, uÂżywam innej metody a mianowicie Shouton: Rikka-Hakuhen Shuriken, (patrz filmik w podpisie) w mojej dÂłoni pojawia siĂŞ pÂłaski, maÂły dysk który przybiera formĂŞ duÂżego pÂłatka Âśniegu z krysztaÂłu (wielkoÂści shurikena bojowego) ciskam nim w przeciwnika i za pomocÂą kontroli lotu sprawiam by na pewno trafiÂł, w razie gdyby przeciwnik unikn¹³ lecÂącego shurikena nawracam go by ten trafiÂł w swój cel.
Gdy widzê lec¹ce ig³y w moj¹ stronê od razu u¿ywam Henge no jutsu -200Pcha i zamieniam siê w ma³ego kreta i tym sposobem unikam igie³ nastêpnie przygl¹dam siê szybko gdzie stoi przeciwnik i robiê podkop po czym wyskakuje gdy ju¿ jestem za nim i zamieniam siê w normaln¹ postaÌ i u¿ywam Katun -100Pcha czym likwidujê jego Kawarimi i u¿ywam na koùcu Shinmon no Jutsu -200Pcha i wyczytuje przeciwnikowi ¿e chce mnie zajœÌ od ty³u po czym rzucam w niego kunajem i odpowiednio siê przygotowuje by nie zostaÌ zaatakowanym od ty³u oraz czytam bie¿¹co w myœlach przeciwnika by nie zostaÌ powa¿nie zranionym

"Uda mi siĂŞ, uda, wygram tÂą walkĂŞ, nie mogĂŞ jej przegraĂŚ, myÂślaÂłem Âże jest sprytniejszy a tu proszĂŞ amatorszczyzna"

Walka:
WiĂŞc Armur wycelowaÂł swoim Haridoku w stronĂŞ Qiuzo, ale ten zamieniÂł siĂŞ w krecika [o.O]. Niestety, biedak, bĂŞdÂąc w formie krecika, uwiÂązÂł w glebie mokrych pól ryÂżowych. Wydostanie siĂŞ z tej puÂłapki trwaÂło kilka dobrych chwili, nawet przy próbie przemiany w zwykÂłego czÂłowieka. TÂą sytuacjĂŞ wykorzystaÂł Armur. WykonaÂł Kawarimi z czĂŞÂściÂą roÂślinnoÂści w okolicy wczeÂśniejszego stania Qiuzu. W momencie, gdy Armur chciaÂł zaatakowaĂŚ Qiuzo swoim krysztaÂłowym ostrzem, a raczej w chwili, gdy Armur chciaÂł zaatakowaĂŚ Qiuzo combo z uÂżyciem swojego krysztaÂłowego ostrza, ten [tu: Qiuzo] nie zd¹¿yÂł wykonaĂŚ pieczĂŞci do techniki Katonu. Armur uderzyÂł Qiuzo w plecy sprawnym kopniĂŞciem, po czym spróbowaÂł uÂżyĂŚ swojej krysztaÂłowej broni, ale w tej samej chwili Qiuzu zacz¹³ wykonywaĂŚ pieczĂŞcie do Shinmon no Jutsu. UdaÂło mu siĂŞ uchwyciĂŚ myÂśli Armura, skupiajÂące siĂŞ teraz na walce. Takim sposobem Qiuzu unikn¹³ krysztaÂłowej broni, ale Âże jako nie jest mistrzem iluzji, traci technikĂŞ Shinmon no Jutsu, czyli juÂż czytaĂŚ w myÂślach Armura nie moÂże. Co do rzutów kunai'em, owszem, ten ruch byÂł wykonany przez Qiuzu, ale kunai nie trafiÂł w Armura. Dlaczego ? Czytaj obraÂżenia.

ObraÂżenia:
Armur - brak.
Qiuzu - umiarkowany ból pleców, twoja sprawnoœÌ i szybkoœÌ zlatujÂą o -5 w dóÂł. Masz maÂłe problemy z poruszaniem siĂŞ.

Warunki:
Stoicie ok. 4m od siebie. Widzicie swoje twarze. Mg³a opad³a ju¿ doszczêtnie, s³oùce wzesz³o nad widnokr¹g lekko was oœlepiaj¹c. Z tego tak¿e powodu mog¹ byÌ problemy z widocznoœci¹. Godzina 9.23, ciœnienie spad³o do 995hPa, temperatura wzros³a natomiast do 20,5* C. Wiatr sta³ siê l¿ejszy, spokojniejszy, teraz pêdzi z prêdkoœci¹ 35km/h. Wygl¹d niebosk³onu nad wami pozostaje bez zmian, choÌ gdzieœ nad horyzontem zaczynaj¹ pojawiaÌ siê ma³e, bia³e ob³oczki chmur cirrus, kolejna zapowiedŸ udanej pogody na pikniki. WilgotnoœÌ powietrza wynosi w tej chwili 65%, nas³onecznienie gleby 85%, w tym gleba ma w sobie 70% wody i jest ju¿ raczej mu³em, ni¿ gleb¹. Pamiêtajcie, ¿e to teren podmok³y !
" [I see you!], zapomnia³em tu jest b³oto, co ja mogê zrobiÌ? Co ja mogê? Wiem niech ju¿ tak bêdzie je¿eli mam zgin¹Ì to zginê z honorem!"

Qiuzo dyszÂąc powiedziaÂł do Armur:
- MiÂło byÂło siĂŞ zmierzyĂŚ z takim przeciwnikiem jak ty, ale to juÂż koniec albo dla mnie albo dla ciebie!

Qiuzo mówiÂąc to rzuciÂł granat dymny po czym bÂłyskawicznie rzuciÂł 2 Kunai bez drutu i jeszcze 2 obwiÂązane drutem, koĂącówki drutu Qiuzo przywiÂązaÂł sobie na ochraniaĂŚ na rĂŞce by nie przeciĂŞÂło mu rĂŞki, po czym zacz¹³ ostroÂżnie biec (Âżeby siĂŞ nie poÂślizn¹Ì) na okoÂło Armura by zaplÂątaĂŚ przeciwnika w tym drucie po czym szybko przyciÂągnÂą go do siebie Âże bÂłoto jest Âśliskie wiĂŞc bÂłyskawicznie przyciÂągn¹³ Armura do siebie zaplÂątany w drucie Armur nawet nie mógÂł siĂŞ ruszyĂŚ a Qiuzo w tym momencie zacz¹³ go kopaĂŚ po twarzy by poÂłamaĂŚ mu nos i wszystkie moÂżliwe koÂści na twarzy gdy , potem uÂżywa wprost na przeciwko jego twarzy Katon uwaÂżajÂąc by sam siĂŞ nie poparzyÂł -200Pcha po czym wyciÂąga kunaj i zadaje mu kilkadziesiÂąt g³êbokich pchniĂŞĂŚ w brzuch na koĂącu przebija mu gardÂło i wbija w serce by mieĂŚ pewnoœÌ Âże on na pewno zginie, widzÂąc krew nagle, Qiuzo wpadÂł w zÂłoœÌ "Matko, nie matko, nie umieraj."

Qiuzo krzyczaÂł przeraÂżajÂącym gÂłosem do Armur:
- To Ty zabiÂłeÂś mi matkĂŞ. Ty morderco zginiesz tak jak ona, w cierpieniach i mĂŞce.

Qiuzo biorÂąc kunai, Armurowi tnie brzuch i wyciÂąga mu wnĂŞtrznoÂści czyli jelita poniewaÂż Armur byÂł zaplÂątany w drut Qiuzo nie miaÂł dostĂŞpu do innych narzÂądów wewnĂŞtrznych Armura po czym Qiuzo dalej biÂł Armur po twarzy, brzuchu nachylajÂąc siĂŞ ostroÂżnie poÂłamaÂł nogi Armurowi po czym zacz¹³ wbijaĂŚ kunai w gÂłowĂŞ przeciwnika by roztrzaskaĂŚ czaszkĂŞ gdy wyciÂągnÂą mózg przeci¹³ go kunajem na póÂł im wiĂŞcej widziaÂł krwi tym bardziej byÂł zÂły, po przeciĂŞciu mózgu wstaÂł i uÂżyÂł Katon wprost przed twarzÂą przeciwnika -200Pch by spaliĂŚ go na wiór, po czym znowu uÂżyÂł Katon -200Pcha by mieĂŚ pewnoœÌ Âże Armur nie Âżyje.

(sorry wtrÂącenie ale twoja technika katonu kosztuje 200pch a nie 100 wiĂŞc popraw sobie w podpisie, przepraszam i dziĂŞkuje Armor)
KorzystajÂąc z tego Âże mój przeciwnik coÂś do mnie beÂłkocze na co nie zwaÂżam kompletnie. WykonujĂŞ pieczĂŞci do Kawarimi by w razie niebezpieczeĂąstwa zamieniĂŚ siĂŞ miejscem z fragmentem ryÂżowej roÂślinnoÂści. NastĂŞpnie wykonujĂŞ symbol (pieczĂŞĂŚ szczura) Nezumi która jest jedynym wymaganym znakiem do Shouton no jutsu. Za pomocÂą kontroli krysztaÂłu, zamieniam wodĂŞ w której stoi w krysztaÂł (wyglÂąda to tak jak by nagle woda pod jego stopami zamarzÂła z tÂą róÂżnicÂą Âże to nie lód a krysztaÂł [oczywiÂście jesteÂśmy na terenie podmokÂłym wiĂŞc woda pod jego stopami jest]). To powinno skutecznie go unieruchomiĂŚ. JeÂśli kawarimi z powodu ataku przeciwnika aktywuje siĂŞ to i tak mam zamiar go w ten sposób unieruchomiĂŚ. Gdy przeciwnik jest lub nie jest pozbawiony moÂżliwoÂści ruchu rzucam w niego seriĂŞ shurikenów najpierw trzy z prawej rĂŞki a po chwili trzy z lewej. Jestem szybszy od mojego rywala co powinno bardzo pomóc mi w moich ruchach. Ale nie mogĂŞ go lekcewaÂżyĂŚ dlatego nie zapominam o oczywistych unikach i parowaniach ciosów za pomocÂą krysztaÂłowego ostrza. W miarĂŞ moÂżliwoÂści skupiam siĂŞ wÂłaÂśnie na walce defensywnej w tej rundzie, chcÂą unieruchomiĂŚ rywala i poraniĂŚ go. UnikajÂąc jego wszelkich moÂżliwych sztuczek.
Sprawy organizacyjne:
H e e e e J ! Czerwone kapturki ! ZapomniaÂło siĂŞ o liczeniu chakry, tak ? A nóÂż, widelec, teraz zakoĂączyÂłabym teraz walkĂŞ... ? Nie, nie martwcie siĂŞ, nie zrobiĂŞ tego. Tylko nastĂŞpnym razem pamiĂŞtajcie o odliczaniu chakry.

Walka:
Jak Armur sÂłusznie stwierdziÂł, Qiuzo straciÂłby nieco czasu na 'mówienie'. StÂąd teÂż moja rada - myÂślenie i wywody po walce, a nie w trakcie jej trwania. Ale Qiuzo rzuciÂł w stronĂŞ Armura granat dymny. Ten wybuchÂł, co spowodowaÂło zaburzenia widoku u obu panów walczÂących. Qiuzo próbowaÂł przyciÂągn¹Ì do siebie Amur'a, jednak ten zd¹¿yÂł wykonaĂŚ Kawarimi, a zaraz po nim, pojawiajÂąc siĂŞ wÂśród roÂślinnoÂści, z³¹czyĂŚ dÂłonie w pieczĂŞĂŚ do Shouton no Jutsu Armur'a, krystalizacjĂŞ przedmiotów. Kolejny ruch przyniósÂł Qiuzo uwiĂŞzienie w krysztaÂłowym bagnie. [Tak siĂŞ zastanawiam, czy Shouton no Jutsu to na pewno powinno mieĂŚ rangĂŞ D o.O] Sunijczyk, widzÂąc, Âże jest nieco na przegranej pozycji, juÂż po chwili zaniechaÂł przyciÂągania Armur'a, ale za to zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci do Goukakyuu no Jutsu. Kula ognia pomknĂŞÂła w stronĂŞ Armur'a, który wyciÂągn¹³ swe dwie partie shurikenów i rzuciÂł je w momencie wytworzenia przez Qiuzo kuli. PiĂŞĂŚ z szeÂściu shurikenów 'zagubiÂło' siĂŞ w locie, gdyÂż w powietrzu unosiÂło siĂŞ jeszcze Âździebko dymu z grnatu, jeden jednak trafiÂł ramiĂŞ unieruchomionego Qiuzo. Kula Sunijczyka sparzyÂła Armur'a, jednak Âśrednio powaÂżnie, gÂłównie z powodu jego uników. W koĂącu Armur byÂł duÂżo szybszy od swego oponenta.

ObraÂżenia:
Armur - poparzenia nóg, szybkoœÌ spada o 6.
Qiuzo - z poprzedniej tury + draÂśniĂŞte lewe ramiĂŞ. Rana nie jest szeroka, nieco boli, lecz ból powinien zaraz znikn¹Ì.

Warunki:
Godzina 9.26. Ciœnienie, temperatura oraz szybkoœÌ wiatru bez zmian. O up³ywie czasu œwiadczy tylko przesuwaj¹ce siê po niebie S³oùce i gnane wiatrem ob³oki. Armur stoi ok. 8m przed Qiuzo. Przys³aniaj¹ was resztki dymu.
Moi mili. Z inicjatywy Armor dodajĂŞ jej bratu, Armurowi, +36h na odpis od tego momentu ! Powód jest nad wyraz osobisty, wtajemniczaĂŚ was nie muszĂŞ. WaÂżne, Âże od godziny 07:28:46, dnia 5 lipca 2009r do godziny 13:28:46 dnia 6 lipca 2009r Armur ma czas na odpis.
Po kilku minutach walki, rozprostowa³em koœci. Najpierw wyci¹gn¹³em rêce do ty³u, chrupnê³y mi w barkach i krêgos³upie. Nastêpnie kark, raz w jedn¹, raz w drug¹ stronê. Poprawi³em du¿e okulary, lez¹ce na moim nosie i powiedzia³em:
- Dobra, juÂż siĂŞ dosyĂŚ na was napatrzyÂłem. ZobaczyÂłem i oceniÂłem wasze umiejĂŞtnoÂści bojowe. Jak umiecie sobie radziĂŚ w ekstremalnych warunkach, pod presjÂą, wiedzÂąc, Âże moÂżecie zaraz zgin¹Ì. WaÂżne byÂło, byÂście zachowali trzeÂźwoœÌ umysÂłu i umieli oceniĂŚ poziom swojego przeciwnika. Obydwoje zdaliÂście mój test. Ta walka byÂła tylko proÂściutkim sprawdzianem. Osoba, która by go nie zdaÂła, by zginĂŞÂła - W tym momencie Kabuto uÂśmiechn¹³ siĂŞ do chÂłopaków.
- GratulujĂŞ... Teraz udam siĂŞ do siedziby Sound Organisation. BĂŞdĂŞ przed wejÂściem. JeÂżeli chcecie to moÂżecie pod¹¿yĂŚ za mnÂą, ale teÂż moÂżecie udaĂŚ siĂŞ do szpitala, by wyleczyĂŚ rany. Róbcie jak chcecie. Ja i tak zmarnowaÂłem zbyt duÂżo czasu. - WskoczyÂłem na pobliskie drzewo, odwróciÂłem siĂŞ i kiwn¹³em gÂłowÂą na poÂżegnanie. RuszyÂłem w stronĂŞ wejÂścia. <NMM>
WysÂłuchaÂłem uwaÂżnie sÂłów Kabuto. MiaÂłem wÂłaÂśnie zaatakowaĂŚ gdy ten przerwaÂł walkĂŞ. Test na ÂśmierĂŚ i Âżycie na niby? Nie dawaÂło mi to spokoju, mogÂłem go zabiĂŚ przecieÂż... A on mnie... To byÂł trochĂŞ nie za przyjemny Âżart ale cóÂż mam zrobiĂŚ nawet cieszyÂło mnie to Âże siĂŞ szybciej skoĂączyÂło... Bez sÂłowa rozproszyÂłem moje krysztaÂłowe ostrze. SpojrzaÂłem na rywala moimi jadowicie zielonymi oczyma, tak bez emocji i wyrazu po czym ruszyÂłem za Kabuto prosto do siedziby. MuszĂŞ tam przecieÂż posprzÂątaĂŚ truchÂło tego wĂŞÂża... Mój pokój wyglÂąda tragicznie... Oby Kabuto tam nic nie zauwaÂżyÂł... PobiegÂłem w stronĂŞ siedziby tuÂż za Kabuto...

<nmm>
Qiuzo stanÂą gotów na wszystko gdy Kabuto przerwaÂł walkĂŞ Qiuzo spojrzaÂł siĂŞ na Kabuto i tak sobie pomyÂślaÂł

" Co to ma byĂŚ?! Za kogo ten okularnik siĂŞ uwaÂża za jakiegoÂś boga ? Co to ma w ogóle byĂŚ ? CaÂłe szczĂŞÂście jestem lekko ranny lecz zmarnowaÂłem bardzo duÂżo chakry dobrze Âże ta walka nie trwaÂła do koĂąca, bo inaczej bym zginÂą"

Po czym Qiuzo ruszyÂł za Kabuto i Armur

"Nie mogĂŞ przegapiĂŚ szansy na wiĂŞkszÂą moc"

<NMM>[/code]
Wreszcie dotarÂłem na pola. UsiadÂłem na zniesieniu które znajdowaÂło siĂŞ nad nimi. Zacz¹³em koncentrowaĂŚ czakre. SkupiaÂłem czakre w piasku który znajdowaÂł siĂŞ w gurdzie. PróbowaÂłem sprawiĂŚ aby ziarenka zaczĂŞÂły wirowaĂŚ w tak maÂłym pomieszczeniu. WymagaÂło to bardzo duÂżego skupienie. Kiedy wreszcie udaÂło mi siĂŞ to osiÂągn¹Ì to korek wystrzeliÂł a piasek zacz¹³ tworzyĂŚ coÂś podobnego to tornada które zaczĂŞÂło wylatywaĂŚ z mojej gurdy. kiedy zobaczyÂłem Âże prawie caÂły piasek byÂł na zewnÂątrz to ponownie cofn¹³em piasek do gurdy. To ĂŚwiczenie bardzo mnie zmĂŞczyÂło. PostanowiÂłem poÂłoÂżyĂŚ siĂŞ na ziemi. Na przeciwko moich oczu byÂło widaĂŚ niebo po którym poruszaÂły siĂŞ chmury posuwane pod wpÂływem wiatru. Zamkn¹³em czy i zasn¹³em.
WychodzÂąc z lasu, Jottos natkn¹³ siĂŞ na rozciÂągÂłe pola ryÂżowe. MiaÂł misjĂŞ, wiĂŞc siĂŞ nie zatrzymywaÂł. SzedÂł miĂŞdzy uprawami, gdy ujrzaÂł le¿¹cÂą osobĂŞ na sÂąsiedniej "górce".
"Czemu on Âśpi tu sam... nie boi siĂŞ Âże go okradnÂą?" - pomyÂślaÂł mijajÂąc go. Jednak nie mógÂł siĂŞ zatrzymywaĂŚ, wiĂŞc biegÂł dalej...

Dodane po 28 minutach:

W koĂącu dotarÂł na drugi koniec pola, omijajÂąc wioskĂŞ.

<NMM>
Odishu przybyÂł tu z nowym kolegÂą i rzekÂł :
- JesteÂśmy juÂż bardzo blisko, niedÂługo bĂŞdziemy u mojego przyjaciela.
ChÂłopak spoglÂądaÂł na pola ryÂżowe i na przyrodĂŞ, która byÂła na okoÂło ich.
Suigetsu rowniez spoglada na okolice.
-Wiec to jest kraina pol ryzowych...
Wyciaga buteleczke z woda i zaczyna pic bo go troche wysuszylo.

<NMM>
TwojÂą drzemkĂŞ przerwaÂł odgÂłos skrzydeÂł. ZauwaÂżyÂłeÂś jak czarny jak noc ,kruk wleciaÂł na wojÂą przestrzeĂą. UsiadÂł Ci na ramieniu, przy nóÂżce miaÂł przywiÂązanÂą wiadomoœÌ, gdy jÂą czytasz to :

Yuji,
Podj¹³em spontanicznÂą decyzjĂŞ ,by wybraĂŚ siĂŞ na pewnÂą podróÂż i potrzebujĂŞ CiĂŞ do pomocy. Wszystkie informacje ci wyjaÂśniĂŞ na miejscu. Pod¹¿aj za ptakiem, On ci wskaÂże drogĂŞ, do miejsca gdzie siĂŞ znajdujĂŞ. Wiem, Âże mogĂŞ na Ciebie liczyĂŚ. Czekam na Ciebie.
Kabuto.
Gdy chÂłopak wstaÂł to zwierzĂŞ uniosÂło siĂŞ w powietrze i kierowaÂło siĂŞ w pewnym kierunku. KraczaÂł, gdy dzieciak za nim nie ruszaÂł.
SpaÂłem sobie smacznie aÂż tu nagle coÂś mi usiadÂło na rĂŞce. Szybko wstaÂłem poruszajÂąc siĂŞ jakbym miaÂł drgawki. Nagle spojrzaÂłem Âże to czarny kruk. Kiedy bardziej mu siĂŞ przyjrzaÂłem to miaÂł on przyczepione coÂś do nóÂżki. ByÂła to jakaÂś wiadomoœÌ. OdczepiÂłem ja od niego i przystÂąpiÂłem do czytania. Kiedy skoĂączyÂłem to kruk zleciaÂł z mojego ramienia i zacz¹³ lecieĂŚ w pewnym mi nieznanym kierunku.
Mój pan potrzebuje pomocy. Ciekawe co to za misja skoro potrzebuje on mnie do niej. I do tego nie jest w stanie wykonaĂŚ jej samej. widocznie jest ona bardzo trudna i niebezpieczna. Widocznie juÂż koniec leniuchowania. Czas siĂŞ wziewa do roboty.
Rozprostowa³em nogi i rêce. By³y lekko zdrêtwia³e. Po czym zacz¹³em pod¹¿aÌ za krukiem. kiedy zatrzyma³em siê aby zawi¹zaÌ rozwi¹zanego buta to zacz¹³ krakaÌ. Widocznie by³ on wyszkolony do tego aby mnie zaprowadziÌ do odpowiedniego miejsca spotkania. Nie mia³em innego wyboru jak siê pospieszyÌ i ruszyÌ w drogê. Zawi¹za³em buta i pocz¹³em pod¹¿aÌ za krukiem.
<NMM>
Od strony lasu na pola ryÂżowe wkroczyÂł mÂłody shinobi. ByÂł zmĂŞczony po szybkiej podróÂży przez ten wÂłaÂśnie las. Tutaj mógÂł okreÂśliĂŚ swoje poÂłoÂżenie, a co waÂżniejsze - póÂłnoc. PatrzÂąc w niebo znalazÂł na nim GwiazdĂŞ polarnÂą. ByÂł bardzo zmĂŞczony, wiĂŞc postanowiÂł zrobiĂŚ sobie tu przystanek... Pola byÂły podmokÂłe, wiĂŞc zatrzymaÂł siĂŞ na skraju lasu, gdzie jeszcze byÂło sucho. ZÂłoÂżyÂł kilka pieczĂŞci, szepn¹³ cicho "Raiginken", a z jego rĂŞki "wyrósÂł" elektryczny miecz. ChciaÂł zrobiĂŚ ognisko, dla ciepÂła i bezpieczeĂąstwa, jednak nie miaÂł czasu ÂłaziĂŚ po lesie zbierajÂąc ga³¹zki, wiĂŞc wszedÂł na jedno z pobliskich drzew i poodcinaÂł kilka suchszych ga³êzi i kilka grubszych kÂłód. Na ziemi uzbieraÂł siĂŞ Âładny stosik. ChÂłopak uÂłoÂżyÂł kilka ga³êzi w specyficzny sposób, a resztĂŞ zostawiÂł Âżeby dorzucaĂŚ do ogniska, gdy to bĂŞdzie zacznie dogasaĂŚ. Swój elektryczny miecz wÂłoÂżyÂł pod ustawione ga³êzie i przekazaÂł do niego trochĂŞ chakry, zamieniajÂąc jÂą w elektrycznoœÌ. Miecz zacz¹³ coraz mocniej siĂŞ iskrzyĂŚ, aÂż w koĂącu zdoÂłaÂł podpaliĂŚ podÂłoÂżony chrust. Jottos dopilnowaÂł, aby ognisko siĂŞ dobrze rozpaliÂło, po czym uÂłoÂżyÂł siĂŞ wygodnie przy nim, opierajÂąc siĂŞ o drzewo. WczeÂśniej jednak poÂłoÂżyÂł niedaleko siebie swój caÂły ekwipunek, aby otoczyĂŚ go polem elektrycznym w obawie przed zÂłodziejami. W tym celu przyÂłoÂżyÂł rĂŞkĂŞ do ziemi, a drugÂą zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ. "Raikatsu" - szepn¹³, a maÂły piorunek poleciaÂł po ziemi, rozszczepiajÂąc siĂŞ i zataczajÂąc krÂąg, w którego Âśrodku leÂżaÂł caÂły dobytek Jottosa. Po tym nie byÂło widaĂŚ Âżadnego Âśladu zastawionej puÂłapki.
Po tym uÂłoÂżyÂł siĂŞ wygodnie przy ognisku, w rĂŞce trzymajÂąc kunai, który sobie zostawiÂł na wszelki wypadek. Elektryczny miecz byÂł wbity w ziemiĂŞ obok niego. Po kilku minutach gapienia siĂŞ w ogieĂą, chÂłopak zasn¹³...

Dodane po 3 godzinach 29 minutach:

ObudziÂł siĂŞ wczesnym rankiem, gdy byÂło jeszcze ciemno, ale juÂż byÂło sÂłychaĂŚ Âśpiew ptaków. Ognisko dogasaÂło, a ekwipunek byÂł na swoim miejscu. Jottos wstaÂł, wzi¹³ swoje rzeczy, dezaktywujÂąc wczeÂśniej Raikatsu, wyciÂągn¹³ Âświetlisty miecz i poszedÂł dalej, w stronĂŞ Konohy...

<NMM>
Tak, pogoda mi sprzyja³a. By³am ju¿ w kraju. Zdjê³am z twarzy swoj¹ bia³¹ maskê anbu. Widzia³am w oddali ju¿ moj¹ wioskê OTO Gakure. Denerwowa³am siê strasznie, pierwsze co to muszê siê dobrze pokazaÌ. Zwolni³am kroku. Wyjê³am i roz³o¿y³am moj¹ parasolkê. Widzia³am ju¿ w oddali bramê... <nmm>
ZatrzymaÂłem siĂŞ w tym miejscu. ByÂły to pola ryÂżowe. Z daleka byÂło juÂż widaĂŚ wioskĂŞ Oto-gakure. Pogoda byÂła nie sprzyjajÂąca poniewaÂż padaÂł deszcz. ByÂła to mÂżawka a nie jakiÂś ulewny deszczyk. W oddali moÂżna byÂło zauwaÂżyĂŚ jak ludzie pracujÂą uprawiajÂąc swoje roÂśliny.
Ten widok powoduje u mnie obrzydzenie. Tacy ludzie sÂą dla mnie bez wartoÂści. Z chĂŞciÂą bym poszedÂł tam i zabiÂł ich wszystkich. Jaki byÂłby to wspaniaÂły widok patrzeĂŚ jak ludzie uciekajÂą ode mnie. WidzieĂŚ w ich oczach strach przed mojÂą osobÂą. Jednak tym razem im darujĂŞ. Nie mogĂŞ zbytnio szarÂżowaĂŚ na poczÂątku. co dopi9ero wróciÂłem. Pewnie nikt nie wie Âże to zrobiÂłem. MuszĂŞ zachowaĂŚ ten stan rzeczy. Nadal nie widziaÂłem tego przeklĂŞtego Kabuto. Co siĂŞ z nim dzieje.

Po tym krótkim rozwaÂżaniu postanowiÂłem jeszcze tutaj zostaĂŚ na chwile i popatrzeĂŚ na te bezsensowe czynnoÂści ludzi którzy tam pracujÂą. BawiÂło mnie ich zaangaÂżowanie w ta pracĂŞ.
PodszedÂł do Ciebie rolnik i bez pozwolenia od tak zacz¹³ coÂś do Ciebie mówiĂŚ :
- Witaj nieznajomy mamy dla Ciebie misjĂŞ. Nas rolników drĂŞczÂą bandyci z podmokÂłych terenów , tam ich siedziba jest. Potrzebujemy kogoÂś kto ich zÂłapie bÂądÂź pozabija. Nagroda jak za misjĂŞ C + to wszystko co znajdziesz w ich siedzibie. Sporo Âśmieci , ale moÂże jakiÂś sprzĂŞt shinnobi siĂŞ znajdzie. Mam na dzieje , ze nie stchórzysz jak ostatni. . . - Po tych sÂłowach staruszek wróciÂł do pracy.
Kiedy tak staÂłem to nagle jeden z tych bezuÂżytecznych ludzi podszedÂł i zacz¹³ mówiĂŚ do mnie. Kiedy skoĂączyÂł to juÂż lewÂą rĂŞkÂą siĂŞgn¹³em za kunai którym miaÂłem rozpÂłataĂŚ go na kawaÂłeczki. Jednak prawÂą rĂŞkÂą zatrzymaÂłem mojÂą ¿¹dze krwi. PodszedÂłem spokojnie do staruszka. UÂśmiechn¹³em siĂŞ do niego po czym powiedziaÂłem
-Starcze czy moÂżesz mi powiedzieĂŚ gdzie dokÂładnie znajduje siĂŞ kryjówka tych zÂłodziei. PowiedziaÂłeÂś Âże na podmokÂłych terenach. Czy byĂŚ mógÂł bardziej to okreÂśliĂŚ. Kiedy mi to oznajmisz to z przyjemnoÂściÂą pomogĂŞ ci pozbyĂŚ siĂŞ twoich problemów.
CzekaÂłem na odpowiedz starca i zarazem powstrzymujÂąc siĂŞ od rozplatania jego na drobne kawaÂłki. JakÂą wielkÂą chĂŞĂŚ miaÂłem na to ale musiaÂłem to zatrzymaĂŚ dla wyÂższego celu.
Starzec spojrzaÂł na Ciebie oburzony :
- Czy taki z Ciebie sÂłaby ninja , Âże nie potrafisz ich sam znaleŸÌ. Za moich czasów to byli prawdziwi shinnobi. Nie wiem gdzie sÂą Ci bandyci , ale na pewno gdzieÂś tam. PodmokÂłe tereny , Âżaden ze zwiadowców , czy prawie 200 ludzi na tych polach dalej nie doszedÂł. ZresztÂą nie zawracaj mi gÂłowy , chcesz nagrodĂŞ to idÂź i walcz. Zanim wszyscy zbiorÂą pieniÂądze to minie trochĂŞ czasu.- Staruszek CiĂŞ odepchn¹³ i wróciÂł do pracy , jednak jeden z mÂłodszych rolników , obserwowaÂł CiĂŞ podejrzliwie.
Nie mogÂłem juÂż wytrzymaĂŚ. Nie to Âże mówiÂł do mnie takim tonem to jeszcze do tego miaÂł czelnoœÌ odepchn¹Ì mnie. Po wysÂłuchaniu starca powiedziaÂłem
-Starcze nie wiesz z kim zadarÂłeÂś! Zaraz ci pokarze co to znaczy spotkaĂŚ coÂś gorszego od Âśmierci.
Po tych sÂłowach wykonaÂłem technikĂŞ zwana Hoku Hebi. Po wykonaniu tego jutsu lewÂą i prawÂą rĂŞka wyj¹³em kunai a nastĂŞpie min¹³em z ogromna prĂŞdkoÂściÂą starca nie raniÂąc go. ChciaÂłem go zabiĂŚ na koĂącu. Nie patrzy jak osoby mu bliskie ginÂą Moje ciaÂło przypominaÂło wĂŞÂża. WiÂło siĂŞ a przeszkody terenowe wogóle na mnie nie dziaÂłaÂły. WyciÂągn¹³em rĂŞce na wprost a nastĂŞpnie przejeÂżdÂżaÂłem obok kaÂżdego kogo spotkaÂłem powodujÂąc olbrzymie rany moimi kunai które byÂły specjalnie wyciÂągniĂŞte. WyglÂądaÂło to jakby poruszaÂł siĂŞ w¹¿ który ma wyciÂągniĂŞte dwa ostrza z obu stron. Z moja prĂŞdkoÂściÂą w niesamowitym tĂŞpiĂŞ na ziemi byÂło peÂłno krwi a wokóÂł leÂżaÂła sterta ciaÂł. Z olbrzymia przyjemnoÂściÂą patrzyÂłem na strach w ich oczach a zabijanie byÂło dla mnie jak prezent na gwiazdkĂŞ. po zabiciu ponad poÂłowy postanowiÂłem trochĂŞ inaczej ich zabijaĂŚ. OwijaÂłem siĂŞ wokóÂł dwóch osób a nastĂŞpnie zaciskaÂłem ich z takÂą siÂła ze aÂż oczy im wychodziÂły na wierz. W czasie tego kiedy miaÂłem wolne rĂŞce to wyciÂągn¹³em dziesiĂŞĂŚ shurikenów które uÂłoÂżyÂłem na mojej prawej rĂŞce. Po czym zacz¹³em rzucaĂŚ do uciekajÂących ludzi. BraÂłem po kolei nastĂŞpnych ludzi miaÂżd¿¹c ich koÂści. Potem znowu zmieniÂłem styl i kiedy pojawiaÂłem siĂŞ przed kimÂś to mijaÂłem go i za pomocÂą mojego odnóÂża uderzaÂłem z wielka silÂą i prĂŞdkoÂściÂą powodujÂąc prawdopodobnie zgon owej osoby. Takim sposobem dobiÂłem ostatki z ludzi którzy zostali a na sam koniec zostawiÂłem sobie starca. Owin¹³em siĂŞ wokóÂł jego zostawiajÂąc mu jedna rĂŞkĂŞ na wierzchu. NastĂŞpnie za pomocÂą kunai zacz¹³em jÂą dÂźgaĂŚ powodujÂąc w jego rĂŞce dziury. ZÂłapaÂłem za jego dÂłoĂą i zacz¹³em po woli odcinaĂŚ kaÂżdy z palców. ZrobiÂłem tak samo z jego drugÂą rĂŞkÂą.
-A teraz pozwolisz ze wyjawiĂŞ ci moje imiĂŞ. Jestem Orochimaru jeden z legendarnych saninów.
Po wypowiedzeniu tego zacz¹³em ÂściskaĂŚ jego moim tuÂłowiem. RobiÂłem to powoli aby spotĂŞgowaĂŚ jego ból. Kiedy mĂŞÂżczyzna wyzionie ducha to wracam i wyjmujĂŞ ocierajÂąc je z krwi moje shurikeny które rzucaÂłem w wieÂśniaków.
No wiêc wszystko sz³o dobrze do czasu , gdy rzuci³eœ siê na starca. W³aœciwie chcia³eœ do niego dotrzeÌ a ten wykona³ Doton Doryuu Taigê. Wielka rzeka b³ota powstrzyma³a Ciê , ale w wykonaniu tego dziadka by³a za s³aba i powoli porusza³eœ siê do przodu. Za to ten podejrzliwy mê¿czyzna wsta³ i krzykn¹³ ( pomimo doœÌ powa¿nej rany) :
-Ojcze on jest nasz - ch³opak z³o¿y³ pieczêcie i wykona³ doœÌ nieudoln¹ hosenkê , bo z³o¿on¹ z jednej ma³ej kulki. W³aœciwie to odbi³eœ to rêk¹ , ale byleœ trochê zmachany po walce z rzek¹. Dziadek patrzy³ na Ciebie przera¿ony , a jego syn upad³ martwy na ziemiê.
Keno pojawiÂł siĂŞ na polach ryÂżowych. Nigdy jeszcze tutaj nie byÂł i szczerze powiedziawszy przypadkowo siĂŞ tutaj znalazÂł. Ehhh... no cóÂż jedyne co mu pozostaÂło to poszukaĂŚ drogi do domu. Nie wiedziaÂł na poczÂątku gdzie siĂŞ znajduje jednak potem kilku rolników wytÂłumaczyÂło mu gdzie ma iœÌ. Tak wiĂŞc mÂłody Senjuu szedÂł sobie w stronĂŞ gdzie mu wskazano ale powoli. Nie byÂło mu spieszno.
Nagle mÂłody Keno ujrzaÂł wieÂśniaka. CzÂłowiek ten byÂł w podeszÂłym wieku , klĂŞczaÂł przy drodze , z wielkÂą tabliczkÂą. Senjuu bÂł dumnym klanem i nienawidziÂł biedoty , dlatego , gdy Keno doszedÂł w pobliÂże dziadka chciaÂł mu coÂś wrzuciĂŚ do puszki. Jednak puszki nie byÂło , na tabliczce za to widniaÂł napis :
"Misja!!"
Kod: Nagroda 200Y dla kaÂżdego kto dorwie zÂłodziei ryÂżu. WiĂŞcej informacji dostaniesz od mĂŞÂżczyzny klĂŞczÂącego przed tobÂą. . .

To tyle jeÂśli chodzi o tabliczkĂŞ. MĂŞÂżczyzna za to wyglÂądaÂł jakby spaÂł , ni to siĂŞ poruszaÂł , jednak oddychaÂł. WydaÂł Ci siĂŞ dziwny i podejrzany , byÂł ubrany jak biedak wiec ska on miaÂł mieĂŚ 200Y. Stare brÂązowe ubranie farmera , na gÂłowie czapka , dÂługa , podarta. Na noga stare sandaÂły z jednym paskiem , przypominajÂące klapki. . .
Keno mimo tego Âże nie byÂł pewny czy dostanie swojÂą nagrodĂŞ za wykonanie misji postanowiÂł pomóc biedakowi. BÂądÂź co bÂądÂź nie chciaÂł by siĂŞ znaleŸÌ na jego miejscu iÂż bieda jest bardzo trudna do wytrzymania. Senjuu podszedÂł wiĂŞc bliÂżej i szturchn¹³ farmera w ramiĂŞ mówiÂąc:
-Przepraszam pana, jestem Keno z klanu Senjuu i pochodzĂŞ z wioski Ukrytego LiÂścia. ChciaÂłbym panu pomóc ze zÂłodziejami ryÂżu. JeÂśli jest pan zainteresowany proszĂŞ mi ich trochĂŞ opisaĂŚ i przekazaĂŚ wszystko co pan o nich wie.
Dziadek podniósÂł gÂłowĂŞ i zmĂŞczonym wzrokiem spojrzaÂł na Ciebie. Broda , wielkie brwi , twarz jakby pijana , jednak nie czuĂŚ woni alkoholu. po chwili usÂłyszaÂłeÂś caÂłkiem normalny gÂłos co byÂło dla Ciebie niespodziankÂą :
-A tak tak. WiĂŞc oni ukradli nam nasze zboÂżne i stacjonujÂą sobie z 2 kilometry stÂąd. IdÂź drogÂą prosto , tam znajdziesz tych rozrabiaków , tak przypuszczam. Oni pozbawili mnie wszystkiego , ale na szczĂŞÂście mam coÂś jeszcze. Mam nadzieje ,Âże ty shinnobi zajmiesz siĂŞ nimi. 200 Y to gigantyczna kwota , moÂżesz za to wszystko kopic , pewno bĂŞdziesz tu za 5 minut co - Dziadek mówiÂł tak jakby 200 Y to byÂł Âświatowy majÂątek. MoÂże i dla niego byÂło to majÂątek ,dla Ciebie to grosze . . .
Keno kiwn¹³ twierdzÂąco gÂłowÂą i powolutku szedÂł w wyznaczonym przez dziadka kierunku. CaÂłkiem porzÂądny czÂłowiek... i zawsze taki, który najciĂŞÂżej pracuje aby utrzymaĂŚ rodzinĂŞ zostaje okradziony albo jeszcze coÂś gorszego... hmmm... 200Y to dla niego majÂątek a dla mnie grosze... moÂże pomogĂŞ mu za darmo... zobaczymy jak bĂŞdzie. Keno szedÂł i mówiÂł do siebie w myÂślach co skracaÂło mu drogĂŞ. ChiwlkĂŞ potem naÂłoÂżyÂł na siebie Moku Kawarimi bo nie lubiÂł zbytnio przykrych niespodzianek. W koĂącu nie wiedziaÂł kto jest przeciwnikiem, ilu ich jest i jak sÂą wyszkoleni.

1280-150=1130
//Wybacz Keno nie ma nakÂładania kawarimi ...//
SzedÂłeÂś sobie powoli do przodu zostawiÂłeÂś dziadka za sobÂą. Staruszek patrzyÂł na Ciebie dziwnie , pewnie dziwiÂł siĂŞ dlaczego nie biegniesz. CóÂż , gdy tak szedÂłeÂś drogÂą to sÂłyszaÂłeÂś okóÂł siebie Âśpiew ptaków. PiĂŞkna okolica , po prawej pola , po lewej wejÂście do lasu. W pewnym momencie jednak pola siĂŞ skoĂączyÂły , a ty usÂłyszaÂłeÂś gÂłosy. Ludzkie gÂłosy , moÂżna nawet bliÂżej powiedzieĂŚ silne mĂŞskie gÂłosy. SÂłyszaÂłeÂś 3 moÂże 4 maksymalnie 5 gÂłosów. Jeden byÂł niepewny , jakby ktoÂś przesadziÂł z alkoholem. Drugi gÂłoÂśny i wymowny , trzeci nastawiony na zabijanie. Czwarty gÂłos ledwo co do ciebie dochodziÂł nie sÂłyszaÂłeÂś dokÂładnie sÂłów wypowiedzianych przez mĂŞÂżczyznĂŞ. WydawaÂło Ci siĂŞ , ze byÂło tego wiĂŞcej jednak nic juÂż nie sÂłyszaÂłeÂś. Rozmowy wygalaÂła tak :
-(cicho) No to ... chÂłopaczki
-( gÂłoÂśno , wymownie) Co jak , nijak Brudge. Te staruchy sÂą juÂż biedne , a nam powoli towar siĂŞ koĂączy
-(nastawiony na mord) Trzeba ich uciszyĂŚ , bo jeszcze wezwÂą pomoc . . .
-(cichy)Gdie . . . . . . , za co??
-(piajny) Z³o¿¹ siê i pini¹¿ki bêd¹ . . .
W tym momencie rozmowa ucichÂła , ty za to juÂż siedziaÂłeÂś w krzakach , jednak zdziwiÂłeÂś siĂŞ , Âże mĂŞÂżczyÂźni nagle przerwali rozmowĂŞ.
Keno widzÂąc Âże kilku cweli nagle zakoĂączyÂło swojÂą gadkĂŞ na poczÂątku zdziwiÂł siĂŞ a nastĂŞpnie wpadÂło mu do gÂłowy Âże mogli go jakimÂś cudem wykryĂŚ. JeÂśli tak ucichli to albo [cenzura] czy sie nie przesÂłyszeli lub teÂż juÂż szykujÂą siĂŞ do ataku i zaraz cos ciĂŞÂżkiego moÂże spaœÌ na mojÂą gÂłowĂŞ. Keno wyciszajÂąc siĂŞ maksymalnie aby sÂłyszeĂŚ nawet drobne kroczki, stukniĂŞcia itp. przyszykowaÂł rĂŞce aby wykonaĂŚ kawarimi a razie potrzeby a potem wykonaĂŚ kontratak mieczem w agresora. Keno oczywiÂście bĂŞdÂąc czujnym stara siĂŞ unikaĂŚ wszystkich póÂźniejszych ataków samodzielnie i kontrowaĂŚ a w skrajnych momentach wykonuje kawarimi aby nie zostaĂŚ uderzonym i kontratakuje z ukrycia shurikenami(kawarimi na jakieÂś drzewo w pobliÂżu).
Powoli i spokojnie przykucn¹³eÂś i nasÂłuchiwaÂłeÂś. Wtedy gÂłos bandytów znowu doszyÂł do twoich uszu , jednak nie mówili oni o tobie. sÂłyszaÂłeÂś równieÂż jakiÂś powóz i tupot kopyt woÂła , który ten powóz ciÂągn¹³ :
-(cichy) SzczĂŞÂście ... to ... warte ...
-(pijany) sporo ... kaski ...
-( gÂłosny) BĂŞdzie impreza ... piwo i ... chleba.
-(morderczy) Zabije ...
Wtedy ich rozmowĂŞ przerwaÂł Ci gÂłos jednego z ludzi przy wozie :
-(odwaÂżnie) Hahah Âżaden podÂłt bandzior z tych lasów nie stanie przeciw Juchiko - samie. Zbije wszystkich sam
-(spokojnie) Zamknij siĂŞ Juchiko . . .
Wtedy wszystkie rozmowy ucichÂły , ty wiedziaÂłeÂś , Âże do miejsca obozowiska zbliÂża siĂŞ powóz . Bandyci pewnie teÂż siĂŞ ukryli i czekali bo nie sÂłyszaÂłeÂś kroków blisko siebie. Jednak wiedziaÂłeÂś ,Âże nie tak Âłatwo bĂŞdzie zatrzymaĂŚ woÂła , a twoi rywale mogÂą mieĂŚ Âłuki i topory , by w razie czego zestrzeliĂŚ wsparcie. MiaÂłeÂś do wyboru atak , bÂądÂź mogÂłeÂś poczekaĂŚ i po rozstrzygniĂŞciu walki pomiĂŞdzy straÂżnikami a bandziorami wkroczyĂŚ do walki. MogÂłeÂś teÂż wkroczy w trakcie tej wojaczki. Jedno wiedziaÂłeÂś na pewno. Atak na powóz nastÂąpi . . .
Nic nie widziaÂłeÂś przez wysokie krzewy , to trochĂŞ CiĂŞ ograniczaÂło , jednak dawaÂło ci równieÂż bezpieczne schronienie. Na niebie powoli zbieraÂły siĂŞ maÂłe niebieskie chmurki . ..
Keno postanowiÂł nie atakowaĂŚ otwarcie. MogÂło by to Âźle wpÂłyn¹Ì na dalszy rozwój walki bo kilku na jedengo to nie taka prosta rzecz. Tak wiĂŞc Keno spokojnie czekaÂł krzaczkach [cenzura] odgÂłosów walki. Kiedy ta siĂŞ rozpocznie towarzyszyĂŚ jej bĂŞdÂą coÂś w rodzaju krzyków, zgrzyt stykajÂącej siĂŞ broni i inne odgÂłosy bitwy. Tak wiĂŞc wtedy kiedy Kenek je usÂłyszy wyskakuje w górĂŞ nadal osÂłoniĂŞty krzewami poniewaÂż podczas walki kto bĂŞdzie patrzyÂł czy coÂś skacze po drzewach co da mu dobrÂą chwilĂŞ na zmianĂŞ kryjówki. Senjuu chowa siĂŞ nastĂŞpnie w koronie jednego z drzew w ten sposób aby byĂŚ ukrytym a widzieĂŚ co siĂŞ dzieje w walce. Bandyci na pewno bĂŞdÂą wyglÂądaĂŚ inaczej bo to tylko obdartusy a jeden z nich powiedziaÂł "kaska" wiĂŞc sytuacja finansowa przyjezdnych nie moÂże byĂŚ zÂła co pozowli na odróÂżnienie ich od zwykÂłych Âłachmytów. Kiedy juÂż genin bĂŞdzie pewny kogo atakowaĂŚ wykonuje rzut kunaiem i natychmiast zmienia drzewo(atakuje pijanego jeÂśli go rozpozna a jeÂśli nie to któregoÂś z bandytów). CaÂły czas czujnie obserwuje bandytów bĂŞdÂąc gotowym do uniku, kontry czy w najgorszym razie kawarimi.
W pewnym momencie usÂłyszaÂłeÂś krzyk i , gdy wyskoczyÂłeÂś zza krzaka zobaczyÂłeÂś identycznych ludzi walczÂących ze sobÂą. Walka toczyÂła siĂŞ 4 na 5 , na ziemi leÂżaÂł jeden trup. Szybko jednak 4 zostaÂła pobita , nie zdarzyÂłeÂś nawet zareagowaĂŚ , gdyÂż w ich sercach znalazÂły siĂŞ strzaÂły. Nagle ze Âśrodka kajuty wyciÂągniĂŞta zostaÂła kobieta. Zaraz za niÂą wyszedÂł mĂŞÂżczyzna z rĂŞkami podniesionymi do góry. Po chwili niby straÂżnicy powrócili do swoich starych wyglÂądów , byli to bandyci uÂżywajÂący Henge.ByÂło ich piĂŞciu , jednak Âżaden nie miaÂł Âłuku. Co oznacza , Âże gdzieÂś jest jaszcze paru przeciwników dobrze ukrytych. Nawet shinnobi nie unikn¹³ by 4 strzaÂł i 5 mieczy , tym bardziej ,Âże bandyci nie wyglÂądali na byle chuchra. MoÂże Ciebie nie zauwaÂżyli , na razie tylko siĂŞ Âśmiali i przyglÂądali kobiecie , która byÂła przeraÂżona. MĂŞÂżczyzna za to miaÂł przy gardle miecz i tylko panicznie przeÂłykaÂł ÂślinĂŞ. Ty za to przeniosÂłeÂś siĂŞ o jakieÂś 4 metry , teraz widziaÂłeÂś stary obóz bandytów ukryty w krzakach , jednak do drogi miaÂłeÂś rzecz biorÂąc dalej. W obozie byÂło 7 zwiniĂŞtych mat , worki z jedzeniem i schowane picie. Na drzewie przy , którym siĂŞ chowaÂłeÂś teÂż zauwaÂżyÂłeÂś jakieÂś paczki i zapasy , moÂżliwe , ze tego byÂło tu wiĂŞcej. NajwyraÂźniej Ci bandycie to jakaÂś grupa , bo na kaÂżdej macie byÂła wszyta dziwna naszywka. ByÂł to jakiÂś znak jednak nie widziaÂłeÂś go dokÂładnie , nie dostrzegÂłeÂś tez ska wyleciaÂły strzaÂły. MoÂżna powiedzieĂŚ ,ze wybraÂłeÂś zÂły bÂądÂź teÂż dobry moment. Nie dowiedziaÂłeÂś siĂŞ , gdzie sÂą Âłucznicy , jednak oni teÂż CiĂŞ nie zauwaÂżyli , gdyÂż zajĂŞci byli strzelaniem z Âłuków. Na drzewie przy zapasie usiadÂł tak , wÂłaÂściwie byÂł on jakiÂś metr od Ciebie. Dziubek zacz¹³ poruszaĂŚ linĂŞ trzymajÂącÂą paczkĂŞ. . .

// Bandyci nie rozmawiajÂą , pat siada w momencie , gdy zbiry siĂŞ uÂśmiechajÂą i przyglÂądajÂą siĂŞ kobiecie. Czas caÂłkowity akcji ok 20 - 265 sekund . . . //
Keno troche sie przeraziÂł Âże zrobiÂło siĂŞ aÂż tak gorÂąco. Z drugiej strony miaÂł jednak widok na bandytów koÂło wozu wiĂŞc mógÂł zadziaÂłaĂŚ. Mimo doœÌ sporawej odlegÂłoÂści dzielÂącej go z przeciwnikami mógÂł spokojnie skoncentrowaĂŚ chakrĂŞ i wykonaÂł Mokuton no jutsu. Z kaÂżdym z bandytów wyszedÂł bardzo giĂŞtki pal który owin¹³ siĂŞ wokóÂł ich szyi nastĂŞpnie ÂłamiÂąc kaÂżdemu z nich kark. Keno natychmiast zmieniÂł pozycjĂŞ, rzucajÂąc jednoczeÂśnie shurikena w ptaka. ZÂłoÂżonÂą miaÂł teÂż pieczĂŞĂŚ do kawarimi aby w razie czego umkn¹Ì atakowi lub teÂż strzale co pozwoli mu na okreÂślenie poÂłoÂżenia Âłuczników.

Pch:1130-200-150(w razie kawarimi)=770
DoskonaÂła pomysÂł , tym razem to ty zaskoczyÂłeÂś rabusiów. Byli tak zdziwieni , ze prawie wszyscy poddaÂłeÂś siĂŞ bez walki. Tylko jeden zacz¹³ próbowaĂŚ powstrzymywaĂŚ drewno. Nagle zacz¹³ wykrzykiwaĂŚ jakieÂś dziwne sÂłowa :
-...(morderczo) Skowronek 5.12 , lewo grrr... - Zaraz potem drewno wykonaÂło swoja robotĂŞ. W twojÂą stronĂŞ poleciaÂł 2 strzaÂły , jedna wbiÂła siĂŞ w drzewo obok Ciebie , druga przestrzeliÂła Ci rĂŞkĂŞ na wylot. Nie miaÂłeÂś z czym siĂŞ podmieniĂŚ , a sÂłyszaÂłeÂś , jak Âłucznicy ÂładujÂą kolejne strzaÂły. MiaÂłeÂś wolnÂą tylko rĂŞkĂŞ. . . Po chwili zauwaÂżyÂłeÂś , ze Âżaden bandyta nie Âżyje , a to juÂż byÂł sensowny cel do podmiany. Niewinny ptaszek za to spadÂł an ziemiĂŞ , to bÂł twój b³¹d , ze go zaatakowaÂłeÂś. NajwiĂŞkszy jak na razie b³¹d.
Keno stan¹³ pewnie na ziemi wyjmujÂąc strza³ê z rĂŞki i bacznie rozglÂądajÂąc siĂŞ na boki. WyrzuciÂł jeszcze kunaia w stronĂŞ skÂąd przyleciaÂła strzaÂła. Plecami oparÂł sie o drzewo tak aby nikt nie zaskoczyÂł go. ByÂł przygotowany do momentalnego wykonania kawarimi z martwym ciaÂłem(nie jestem pewny czy Moku Kaswarimi którego uÂżywam potrzebuje czegoÂś do podmiany ale zdaje siĂŞ na MG). Keno majÂąc w rĂŞku miecz kontyratakuje w razie gdyby ktoÂś zaatakowaÂł go otwarcie.
Wyj¹³eÂś strza³ê i zaraz poleciaÂły w twojÂą stronĂŞ kolejne 2. PodmieniÂłeÂś siĂŞ po czym rzuciÂłeÂś w rywali kunai. Jeden z nich wyleciaÂł martwy z krzaków, drugi za to wybiegÂł z mieczem. Szybko jednak pokonaÂłeÂś go w zwarciu pomimo rany. To byli chyba wszyscy bandyci, przynajmniej nikt CiĂŞ nie atakowaÂł. Te zbiry pozostawiÂły po sobie tylko martwe ciaÂła, ich miecze i uzbrojenie rozpÂłynĂŞÂło siĂŞ jakby byÂło wytworem jakiegoÂś jutsu.
Keno widzÂąc Âże nikt go nie atakuje powoli zacz¹³ zbliÂżaĂŚ siĂŞ do obozu bandytów majÂąc jednak na oku zawsze cos do podmiany aby nie zostaĂŚ zgÂładzonym przy pierwszej lepszej okazji. MÂłody Senjuu chciaÂł poszukaĂŚ jakichÂś zapasów bandytów aby wspomóc rolników którzy i tak juÂż swoje wycierpieli.

770-150=620
ZnalazÂłeÂś 2 worki pszenicy, nic poza tym. Dzban z wodÂą byÂł uszkodzony i caÂła ciesz wyciekÂła. Ty za to mogÂłeÂś juÂż wracaĂŚ do rolnika, ten na pewno ucieszy siĂŞ z pszenicy i wieÂści o martwych bandziorach. ZadziwiajÂące byÂło tylko to, ze wszystkie miecze tych bandytów znikÂły zaraz po ich Âśmierci. CiaÂła zbójów byÂły puste, a ich ubrania ÂśmierdziaÂły. NajwyraÂźniej szajce nie powodziÂło siĂŞ za dobrze pomimo ich sÂłów.
Keno tak wiĂŞc zabierajÂąc wszystko co miaÂł do oddania dziaduniowi ruszyÂł w jego stronĂŞ i oczywiÂście kiedy tylko go zobaczyÂł oddaÂł mu wszystkie worki jakie znalazÂł mówiÂąc:
-ProszĂŞ... odzyskaÂłem tyle worków dla pana.

Dziadek odebrał worki, dokładnie przyjrzał się ich zawartości, po czym zaczął grzebac w kieszeniach, patrząc na Keno. Po chwili odnalazł tam zwitek banknotów i wręczył je chłopakowi, mówiąc:
-Dziękuje za pomoc, to dla Ciebie za fatygę...
Po czym odszedł ze swoimi workami.

Wykonana misja C:
-200Y
-25 pch
-2 pkt stat.
Keno ładnie kiwnął głową w podzięce za banknoty które szczerze powiedziawszy w czasach dzisiejszego kryzysu każdy grosz się przyda więc zbytnio nie było co spekulować nad losem starszego człowieczka który na pewno w życiu da sobie radę. Tak więc Keno powolnym krokiem ruszył w kierunku puszczy.
<nmm>
Armor wraz z Minako na rękach dotarły do tego miejsca. Ar delikatnie położyła przyjaciółkę na ziemię, tak by sprawić jej jak najmniej bólu. Podała jej od razu dwie pigułki przeciwbólowe, nie przyjmując do wiadomości odmowy. Rozkazała jej wymownym spojrzeniem, by ta nie grymasiła teraz i połknęła je natychmiast. Następną czynność od jakiej zabrała się białowłosa, to leczenie. Ostra kuracja za pomocą Kiseki, jedną z najdoskonalszych technik medycznych. Nie jedno ale dwie pod rząd, użycia. Niebieska łuna skupiła się głównie na nogach Minako, które były w opłakanym stanie. Trochę trwał cały proces, aż w końcu skończyła. Spojrzała na przyjaciółkę z mieszanym spojrzeniem smutku i radości, jej uczucia kontrastowały i mieszały się na przemian. Nie chciała pytać jej jak? Poco? Gdzie? Jak to zwykle miała w zwyczaju, gradem pytań. Powiedziała tylko pół szeptem. -Jak się czujesz Sensei?- Czekała na jej odpowiedź. W między czasie, wyjęła kunai i uczyniła nim małą krzywdę, swojej jasnej oraz delikatnej jak jedwab skórze. Była jej potrzebna odrobina krwi. Do czego? Otóż Armor złożyła kilka pieczęci, potrzebnych jej do techniki przyzwania. Przyłożyła dłoń, obleczoną w czarną rękawiczkę, do podłoża by przyzwać swą śnieżną przyjaciółkę. To nie była Ariel jak zawsze to bywało, a tym razem jej młodsza siostra Lana. Kocia księżniczka swej rasy, biała kocica, o czarnych cętkach, biło od niej przyjemnym chłodem. Jasno błękitne oczy Lany, spojrzały na Armor a później na Minako. Kocica powiedziała, miłym, melodyjnym głosem. -Co się stało? W czym mogę pomóc?- Jak zawsze pomocna, młodsza z sióstr, wiedziała że nie została wezwana bez potrzeby. Armor odparła krótko i na temat. -Potrzebny nam transport.- Kocica skinęła tylko głową, by niemal natychmiast przystąpić do wykonywania techniki. Przyzwała istotę złożoną ze śniegu i lodu. Wielkiego lodowego wilka który mógł by nawet przypominać Minako, z wyglądu Kokoroi. Wilk miał być owym środkiem lokomocji, dla Armor i jej towarzyszki. Lana posłusznie czekała, stoją na dwóch tylnych łapach, nie prezentowała się tak dostojnie i majestatycznie jak Ariel, a mimo to była pełna wdzięku. Armor czekała aż Minako coś powie, zrobi, cokolwiek. Z jej nogami powinno być już o wiele lepiej, a i tabletki powinny już zadziałać.
Bolało. Naprawdę bolało. Czułam się tak jakby ktoś mi obciął nocy. Nie mogłam nimi prawie poruszać. Byłam zmęczona , ból mi w tym również nie pomagał , a na dodatek nie wiedziałam czemu ale przez tą pustkę wewnątrz siebie czułam się jeszcze gorzej. Zamknęłam na chwilę oczy po czym szepnęłam mimowolnie nawet nie mając siły aby tego powstrzymać
- Raijuu...jesteś tam?
Jednak ten się nie odezwał. Nie usłyszałam go tak jak poprzednio. Nie mogłam go kompletnie wyczuć. Gdyby spał to bym czuła chociaż jego obecność , a tak, zdawałam sobie sprawę , że czegoś mi brakuje. Czegoś albo kogoś. Nie wiedziałam o co w tym chodziło , ale to mogło mieć związek z tą moją śmiercią i zamianą w feniksa. Rinsaku....to on był sprawcą tego wszystkiego. Przyszłam do SO aby dać im zadanie znalezienia go i przyprowadzania do mnie. Jednak będę musiała z tym poczekać i zająć się przy okazji ważniejszymi sprawami. Właśnie , ważniejszymi. Musiałam porozmawiać z Tano-kun. Ukrywanie tego wszystkiego sprawiało mi ogromny ból. A i tak nie mogłam sobie wyobrazić jak się czuje chłopak. Chyba nawet poczułam jak mi łza spływa po policzku. Nie wiedziałam za bardzo co się dzieje. Widziałam nad sobą kogoś , a raczej jak ktoś mnie niesie. Po uświadomieniu sobie paru faktów skojarzyłam sobie , że to Armor-chan. Uśmiechnęłam się do niej delikatnie , ciesząc się z faktu , że może uznać tą łzę za obraz bólu który mi cały czas dokuczał. Kiedy mnie położyła na ziemi jęknęłam cicho z bólu mimowolnie. Coś czułam, że znowu czeka mnie kolejna kuracja , ale najpierw...sprawa do wyjaśnienia. Przyjęłam z wdzięcznością leki przeciwbólowe i zamknęłam oczy oddając się profesjonalnemu leczeniu. Czułam ulgę gdy ta mnie leczyła , a to znaczyło , że niedługo ze mną będzie wszystko ok. Chciałam jej podziękować ale nie mogłam się prawie odezwać. Spojrzałam tylko w jej stronę , przynajmniej tak myślałam i szepnęłam
- Zab.....Zabierz mnie ...do Oto - zamknęłam znowu oczy
Byłam wycieńczona i najchętniej bym położyła sie spać , ale nie mogłam . Usłyszałam jak Armor-chan używa Kuchiosye no jutsu aby przyzwać swojego summona. Ale nie Ariel tylko niejaką Lene o ile dobrze usłyszałam. Gdybym mogła albo była w stanie uśmiechnęłabym się do niej szeroko, ale nawet na to nie miałam siły. Jednak powoli , bardzo powoli udało mi się wstać. Przepraszającym wzrokiem oparłam się o Armor po czym wsiadłam na wilka ledwo się go trzymając. Czekałam aż Armor wsiądzie po czym dałam się razem z przyjaciółką ponieść w kierunku Oto-Gakure
< NMN>
Na skraju jednego z pól pojawił się Hayate, był zdyszany po długim biegu jednak rozpierała go duma że dotarł tak szybko na miejsce, był spóźniony tylko 6 godzin, czyli jego uczniom na obrobienie pól zostało jeszcze jakieś 10 godzin [będziecie jak chińczyki robić...mieliście zachrzaniać 16h ale wolno nam trening poszedł] a hayate będzie obserwował i zbierał informacje o uczniach a w rzeczywistości będzie się obijał
teraz pozostało już tylko poczekać aż uczniowie dobiegną i wyjaśnić im ich chińską robotę, no ale musi ktoś to zrobić żeby były kulki ryżowe...
Idąc za Hayate... powiedziałem idąc? czołgając się za swoim Senseiem, gdyż nie dawno ukończył trening, a tu trzeba jeszcze tyle biegać, spojrzał na swojego mistrza i coś go nie zaspokoiło. Wzrok Hayate mówił (będziecie jak chińczyki robić), ale uznał to, że jego też zmęczenie dopadło.
-ehh, ehh. To co robimy?
Dobiegła do Hayate i czekała az Hayate odpowie na pytanie Akane. Byla gotowa na ciężka prace. W tym momencie by zrobiła wszystko by zapomnieć o tym chłopaku. Znów poczuła fale smutku i łamiącego się serca ale powstrzymała ja i odepchnęła.
Wdech i wydech. Wez sie w garść. Myśl o misji, myśl o misji.
Widząc wahania nastroju dziewczyny postanowił coś powiedzieć.
-Hej Nira, co ty taka zamknięta w sobie? Czyżby Hayate ci coś zrobił, jak byliście sam na sam?
- Oczywiście ze nie. Nie martw sie, wszystko jest okey. - Powiedziała do niego spokojnym głosem z uśmiechem.
Nie wiedziałam ze aż tak to widać... Będę musiała kontrolować swoje uczucia i się pilnować. - Pomyślała.
- A jak tam trening Ci poszedł? - Zapytała Akane.
-Co?, eee, no prościzna. Powiedział, sztucznie się uśmiechając, gdyż wiedział, że prawie nie zdał.
-No to dobrze, że okey. A jak tobie idzie? Zadał pytanie dziewczynie.
Nieco spóźniony, ale w końcu dołączył do pozostałych.
-Przepraszam za spóźnienie, po drodze musiałem coś załatwić...-
Sam nie wiedział czemu, ale chciał jakoś się wytłumaczyć. Patrząc że pozostali zajmują sobie czymś czas, spojżał na Hayate i spytał
-To co mamy tu do roboty?-
Pytanie krótkie, ale jak istotne. Szedł taki kawał drogi, a nie wiedział co będą teraz robić.
-Cóż..WASZYM zadaniem jest praca w polu, po pierwsze musicie pozbyć się chwastów z całego pola a w następnej kolejności musicie zebrać do wiader te owady co po nich łażą [tak to wygląda http://www.fishing.pl/var...ze_i_tanie.jpg] Jest to misja rangi D, ale uważajcie, żeby żaden z nich was nie ukąsił bo możecie od tego zachorować a nawet umrzeć ja w tym czasie będę prowadził negocjacje co do waszej zapłaty [czyli się obijał...]

Więc tak każdy pisze o,5 strony czcionką 12 w Wordzie jak zbieracie chwasty, nudny temat ale dzięki temu nauczycie się/ poćwiczycie pisanie postów o niczym, liczę że w waszych postach nie będziecie powtarzać ciągle "idę i zbieram chwast i wrzucam go do wiadra, idę zrywam kolejny i wrzucam.... " bo jeśli będzie tak to będę obniżał wynagrodzenie, jako sensei kładę duży nacisk na umiejętność pisania postów podczas misji i walk[na inne nie patrzę] dlatego będziemy to dzisiaj ćwiczyć, czyli ogólnym celem misji jest sprawdzenie umiejętności pisania przez was postów.

podmurowując
Piszecie 0,5 strony w wordzie o zbierany chwastów, macie do obrobienia jakieś 5ha wiec się streszczajcie proponuję zastosować ładne opisy i względna ostrożność bo na polach ryżowych tez bywa niebezpiecznie, zezwala na użycie technik jednak jeśli zniszczycie ryż to stracicie cześć wynagrodzenia, później napisze wam z konta MG co macie robić dalej

PS do Akane, uważaj na takie teksty, bo to ze mnie rozbawiają twoje psot ni znaczy że jesteś bezpieczny na misji rangi D[możesz stracić dłoń jak coś ] [mam na myśli że ja coś komuś zrobiłem
- Cóz, jest dobrze. Poszło mi nawet łatwo no może poza początkiem... No ale początki zawsze są najtrudniejsze. - Powiedziała z uśmiechem. Czula się już o wiele lepiej po krótkiej pogawędce z Akane. Czesciowo zapomniala o nim za co była wdzięczna chłopakowi. Rozejrzała się wokół... było to dość przyjemne miejsce na misje. Bylo jeszcze dość ciepło, miała nadzieje ze tak zostanie.
Chłopak widząc, że Nira tak jakby pogodniała ucieszył się. Sensei dał nam już misję więc musiał się już skupić. Akane się trochę zdziwił bo to nie była typowa misja dla ninja tylko dla… rolnika. Wyobraził siebie z wiejskim kapeluszem, z źdźbłem trawy w ustach i grając na banjo (Bandżo).
-(Nie nie nie, to jest bardziej niebezpieczne, są przecież jeszcze niebezpieczne owady!) Próbował znaleźć logiczne wytłumaczenie swojej misji, ale jakoś kiepsko mu szło.
Podszedł do chwastów, chwycił obiema rękoma i zaczął ciągnąć z całych sił. Wyrwał, ale poleciał do tyłu i upadł. Zrobił tak jeszcze kilka razy i się znacznie zmęczył.
-Uff, to bez sensu, zajmie mi to z tydzień! Nagle zobaczył owada chodzącego sobie bez troski na jego dłoni. Chłopak strasznie się wystraszył słysząc, że mogą zabić. Zaczął się pocić i stać nieruchomo.
-(przecież to działa tylko na niedźwiedzie, a nie na owady!) pomyślał. Zobaczył przed sobą wiadro, gdzieś tak 5m. Strzepnął go, a robak przeleciał te kilka metrów i trafił do wiadra.
-(hehe rzut za 3pkt) powiedział sam do siebie.
Akane wpadł na pewien pomysł. Podszedł do chwastów i wykonał technikę „Suna Kyaza” piasek się wydobywał, niszcząc przy tym niepożądane rośliny, uważając przy tym na ryż. W końcu musiał coś wymyślić, bo ręcznie by to długo zajęło, ale nie mieli tyle czasu, a ilością technik też nie mógł się pochwalić. Gdy zakończył usuwanie chwastów, przyszła pora na zbieranie owadów. Chłopak za bardzo się nie ucieszył gdyż nie przepadał za robalami, ale misja to misja. Zaczął biegać po polu i dwoma paluszkami zbierać owady by go nie ukąsiły i wrzucać do wiadra. Gdy pomału kończył zobaczył, że te stworzonka zaczynają uciekać z wiadra.
Akane wpadł w lekką panikę, nie wiedział co ma robić.
-Czemu to się przytrafia właśnie mi?! Po wypowiedzianych słowach zaczął zdmuchiwać owady by wpadały do środka. Wziął duży liść, który leżał na ziemi i użył go jako pokrywki. Jeszcze tylko dokończył zbierania wszystkich robaków.
-Uff nieźle się zmachałem. Podszedł do Hayate i powiedział.
-Sensei! Melduję wykonania zadania!
Zbieranie chwastów? Kurdupel myślał, że czeka ich bardziej ambitne zadanie. Zdziwiony był i to bardzo, ale nie dawał tego po sobie poznać <poker face>. Patrzył na swoją cześć ziemi do oczyszczenia i zastanawiał się jak to zrobić, żeby wyszło najefektywniej i najszybciej. Spalić tego nie mógł, bo uprawy by też ucierpiały, jedyne co mu zostało to zdać się na swoje walory fizyczne. No to jedziemy! Pierwszy chwościk, drugi chwościk, trzeci, czwarty, piąty... Nie, tak to nie ma sensu. Do wieczora będzie tu siedzieć i nie skończy. Trzeba było wymyślić coś innego i tu pojawiają się magiczne grabki. W głowie knypka zaświtał pewien pomysł. Po małej przeróbce, czyli połamaniu kija i oderwaniu paru ząbków powstało coś na wzór polnego widelca z wygiętymi zębami. Teraz nie trzeba było się schylać i od razu wrzucać niepotrzebne zielsko do śmieci. Praca szła już szybciej, ale nadal za wolno dla Yujiego. Na szczęście na pomoc przychodzi Shunshin no Jutsu! Karzełek niczym błyskawica pomknął przed siebie i po drodze zebrał cały towar zielska. No! To się nazywa wyrabiać normę. Wystarczyło powtórzyć to parę razy i zdąży przed innymi. Robota była już prawie skończona, ale przed dzielnym rolnikiem pojawiła się pewna przeszkoda. Olbrzymi robal z przedstawicieli robalowatych, które mieli później zebrać z tych chwastów. Na domiar złego patrzył on dziwnie na chłopaka, jak gdyby nie podobało mu się że ktoś niszczy jego dom. Przenikliwe spojrzenie robaka docierało Yujiego, który stał bezczynnie przed nim. Dodam tylko że kurdupel nieco się cieszył, bo po raz pierwszy nie musiał patrzyć w górę żeby wymienić z kimś spojrzenia, szkoda tylko że był to robak.... Nagle owadzi ruszył w stronę ciężko pracującego knypka, był gotowy na wszystko aby obronić swój dom nawet na bole--<trach>. Nim sytuacja zaczęła nabierać zbytniej dramaturgi Yuji zakończył to jednym kopnięciem, a raczej krokiem.... Robak został pokonany, a chłopak ruszył dalej czyścic pole. Po paru rundkach biegania w końcu skończył prace. Zostało mu jedynie pozbierać te robactwo do wiadra. W chwastach, które uzbierał było ich multum. Wyciągnął rękę po jeden z okazów, ale szybko musiał ją zabrać. Owady nie tylko potrafią mocno ukąsić, ale jak widać były też bardzo szybkie. Sytuacja wymagała użycia wszystkich zdolności Yujiego. Kurdupel podniósł ręce na wysokość ramion i patrząc na owady czekał. W końcu zaczął. Niczym błyskawica łapał jednego robaka, za drugim i wrzucał do wiadra. Jego ruchy były szybkie i zdecydowane. Robactwo, mimo że szybkie nie mało szans z jego boskimi dłońmi. W końcu skończył! Cała praca zajęło mu trochę czasu, ale i tak zrobił to szybciej niż planował. Wziął robactwo i chwasty. Zaniósł je Hayat'cie i powiedział
-Skoro nie masz co robić to popilnuj-
Praca była skończona, więc Pan Pseud Rolnik udał się na zasłużony odpoczynek.
Grzebanie w ziemi? Wspaniale! Przynajmniej będzie ciekawie. – Pomyślała, gdy Hayate skończył mówić. Stała tak przez chwile w bez ruchu az w końcu się ruszyła, powoli w stronę pól zabierając po drodze wiadro. Wybrała dość duże i czerwone wiadro ze srebrna raczka. Zaczęła się rozglądać za jakimiś paskudami, które mogłyby ja dziabnąć, jak na razie żadne nie były w zasięgu wzroku. Oczywiście nie to, co chwasty, były wszędzie…
Ciekawe ile mi zajmie zebranie wszystkich, bo cos czuje ze wieczność… – Pomyślała. W sumie to się nie śpieszyła. Czas już i tak dla niej dość szybko leciał. A jeszcze przed chwila siedziała na polanie rozkoszując się Świerzym powietrzem. W końcu się zabrała do roboty, próbowała wyrwać parę chwastów, które siedziały na prawdę głęboko, ale zbyt dużo w energii w to nie wkładała wiec postarała się ciągnąć mocniej, ale ostrożnie by nie runąć na ziemie. Wyrwała w końcu i zabrała się za resztę. Postanowiła się jednak trochę streszczać, bo jeszcze musiała gdzieś przenieś te robale. Wkładała coraz więcej energii w wyrywanie tych chwastów. W końcu skończyła po jakimś czasie ciężkiej pracy (nawet nie wiedziała ile to jej zajęło, zupełnie straciła poczucie czasu...). Ale opłacało się. Na chwile przystanęłaby odpocząć chwile. Miała cale obolałe, brudne i czerwone dłonie od wyrywania tych chwastów. Jakoś szczególnie to jej to nie przeszkadzało. Była dziwnie obojętna. Gdy już odpoczęła, wstała i zaczęła szukać tych robaków. Nie widziała żadnych wiec przykucnęła.
Skubane, pewnie się kryją gdzieś i tylko czekają żeby mnie dziabnąć. – Pomyślała, gdy nie zobaczyła nawet jednego robaka. Miała już wstać, ale kontem oka zauważyła cos szybko się przemieszczającego niedaleko niej. Podeszła do tego miejsca. Az roiło się od tych robaków. Wyglądało to na cos w stylu mrowiska. No cóż… nie miała wyboru musiała jakoś je wrzucić do wiadra. Mam nadzieje ze jak już wrzucę je to mi nie uciekną… Najpierw zaczęła podnosić pojedynczo. Chciała je chwile poobserwować i zobaczyć jak się zachowują. Były w miarę spokojne wiec żeby było trochę szybciej wystawiała dłoń blisko nich i pozwalała żeby wchodziły na nią by potem je umieścić w wiadrze. Wiadro było dość wysokie i śliskie w środku wiec nie miały zbyt dużej szansy ucieczki. Wydawało jej się ze już wszystkie zebrała wiec jeszcze parę razy przeszła po polu dobrze przeglądając każdą możliwa kryjówkę, w której mogłyby możliwie się schować. Jeszcze ostatni raz przeszła przez pole ostrożnie. Dość długo jej to zeszło, bo już wszyscy skończyli. Ale szczerze to ja to malo obchodziło, dziś była wystarczająco obojętna. Podeszła do Hayate i powiedziała ze skończyła bez większego entuzjazmu w glosie.
Podszedł do was rolnik z słomianym kapeluszem, źdźbłem trawy w ustach i banjo przewieszonym przez plecy, na którym grał chwilę wcześniej, był bardzo szczęśliwy że pomogliście mu w pracy, chciał chyba dać wam kolejne zadanie i zaczął nawijać po Chińsku i dziękować wam, dał każdemu po 60Y i po 2 punkty do rozdysponowania na statystyki...
Spojrzawszy na wypłatę bardzo się ucieszył, ale po przeliczeniu zadał sobie pytanie.
-(i co ja sobie za to kupię? waciki?... czekaj, po co mi waciki?)
Ale pomyślał sobie, że z drugiej strony co oczekiwać po zrywaniu chwastów.
Podszedł do Hayate i trochę bojaźliwym głosem zapytał:
-Sensei to co teraz? Bał się trochę odpowiedzi.
-(Bym się nie zdziwił gdyby kazał kota gonić haha..hehe..ehh)
-No cóż, jak na razie, koniec treningu....możecie iść odpocząć, lub robić co chcecie-powiedział Hayate wstając i oddalając się od pól ryżowych
-spotkamy się na następnym treningu-rzucił jeszcze przez ramię i ruszył biegiem by po chwili zniknąć za horyzontem
nmm
-Ohh w takim razie wracam do siebie nauczyć się jakiejś fajnej techniki. Powiedział chłopak, który się trochę napalił na nową technikę mimo swojego zmęczenia. Pożegnał się ze wszystkimi i poszedł w swoją stronę.
<nmm>
Robota mało wymagająca i mało opłacalna, ale lepsze to niż nic. Skoro nie było już nic do roboty, to czas na małą przerwę. Tylko dokąd spędzić ten wolny czas? Poczekamy i zobaczymy co los przyniesie. Po otrzymaniu zapłaty Yuji zniknął z pól ryżowych.
NMMT