Zakazany Gaj

Od dawna wejście do Gaju zostało zakazane z powodu tych iż nigdy nikt z tamtąd nie wrócił. Wszystko zostało ogrodzone wysokim stalowym płotem błyszczącym błękitem. Jedynym wejściem jest brama zamknieta na klucz. A cała wolna góra jest odgrodzona od świata pnączami oraz konarami wielkiego drzewa. Dęb na środku jest bardzo wielki, aż tak iż można było by w środku zrobić mieszkanko. Podobno czasem slychać tutaj śpiewy zmarłych a czasem i pomiędzy roślinności dostrzec światło.

---

Podbiegam do ogrodzenia....dotykam jednym palcem sprawdzając czy nie jest pod napięciem...jeśli nie jest wspinam się i zeskakuję ostrożnie i cicho z drugiej strony....
Zbliżyłeś się do ogrodzenia. Okazało się że nie jest pod napięciem. Zaczełeś się wspinać po czym natrafiłeś na zarośla przez które nie mozęsz się przedrzeć. Za sobą usłyszałeś szept.
- Zejdź bracie - powiedział bardzo cicho miękkim głosem bardzo miłym w brzmieniu.
-Rozejrzałem się szukając źródła głosu... zeskoczyłem miękko na ziemie i przygotowałem się w razie czego do walki....

---

Widzisz przed sobÂą mnicha ubranego w zielono-pomaranczowe szaty z kapeluszem koloru wiosnennych liÂści. Zrobil jeszcze jeden krok w twoja strone podpierajac sie na kiju.
- Tak wiem Âże nas poszukujesz ... byles w karczmie i pytales o nas - poweidzial - ale nie musisz sie nas obawiac.
Takie informalcje ktore posiada bardzo cie zdziwily. Wyglada na starego wiec nie mogl byc wtedy w karczmie a teraz juz tutaj a tak po za tym widzialbys go.
-JesteÂście nieÂźle poinformowani-powiedziaÂłem ukrywajÂąc zaskoczenie....
- Dla nas powstanie Âświata nawet nie ma tajemnic bo my nie jesteÂśmy sami - powiedziaÂł i skierowaÂł siĂŞ jeszcze bliÂżej ciebie - czemu sÂądzisz Âże jesteÂśmy Âźli ?
-A czy ja kiedykolwiek coÂś takiego powiedziaÂłem czy pomyÂślaÂłem-dla mnie to tylko kolejne zlecenie nic wiĂŞcej-powiedziaÂłem spokojnie....
- a jednak uznaÂłeÂś nas juÂż od razu za potencjalne niebezpieczeĂąstwo - powiedziaÂł zbliÂżajÂąc siĂŞ - JesteÂś samotny mimo przyjaciela jednego oraz wÂładanie wioskÂą Taki ... wszyscy widzÂą w tobie zÂło twojego klanu.
-Z tego co o was usÂłyszaÂłem nie ma siĂŞ co dziwiĂŚ...a co do mojego zÂła....przymknij siĂŞ albo przekonasz si.ĂŞ czym naprawdĂŞ jest zÂło mojego klanu....
- Nie jesteœ mi straszny - powiedzia³ po czym zbli¿y³ siê jeszcze bardziej do ciebie - jestem p³omieniem, kielichem oraz pow³ok¹ mego boga i nawet œmeirÌ mi nie jest straszna. A teraz musze ju¿ iœÌ do swych braci. - spojrza³ ci w oczy - chyba ¿e chcesz coœ od mej skromnej osoby?
A jeœli powiem ¿e chcia³bym do was do³¹czyÌ-zapyta³em...
- Czego byœ chcia³ znaleŸÌ u nas ? Przyjêcia do nas nigdy nikomu nie odmawaim. JEœli ejdnak chcesz byÌ szpiegiem w naszej siedzibie by dowiedziec sie czegos o nas lepiej zapytaj - powiedzial i omin¹l ciê podpieraj¹c siê na kiju BO
RuszyÂłem za nim w milczeniu
-Chcê do was do³¹czyÌ ¿eby staÌ siê silniejszym....-powiedzia³em w koùcu....
- PodĂŞÂżni my nie jesteÂśmy - powiedzial dotykajac/pchajac delikatnie do rpzodu brame ktore bez przeszkód sie otworzyla jakby niebyla wczesniej zamknieta - cala nasza sila pochodzi od naszego boga.
-Wiem-powiedziaÂłem wchodzÂąc za nim....-chcĂŞ Âłaski waszego boga i mam nadziejĂŞ Âże niedÂługo takÂże mojego....
Mê¿czyzna wszed³ g³êbiej do œrodka. Nic nie powiedzia³ na twoje s³owa. W œrodku widzisz bujn¹ roœlinnoœÌ a na œrodku gigantyczny d¹b z dziur¹ w œrodku wygl¹dajaca jak jakies wejscie dla 2m osoby. Przy boku widzisz mê¿czyznê jeszcze innego ju¿ m³odszego.
- Witaj Padaei - powiedziaÂł do starca - kim jest tamten?
- Chce dojœÌ do naszego zgromadzenia.
- Czy wie o reguÂłach jakie nas obowiazujÂą ? - spytaÂł siĂŞ mÂłody
- Zaraz wszystki mu opowiesz ... ja musze zejœÌ. - powiedzial wczesniejszy twój rozmówca i wszedÂł do drzewa, zaczal schodzic po spiralnych schodach.
- Witaj - powiedziaÂł mÂłody mnich ubrany w zielono-pomaranczowy strój.
-Witaj-powiedziaÂłem spokojnie-jestem Hideki-przedstawiÂłem siĂŞ.....
- JA jestem Akiwa ... mam do ciebie ptyanie - zrobiÂł paÂłze po czym rzekÂł - czy sÂądzisz Âże kaÂżdy u nas potrafi rozmawaiĂŚ z bogiem bezpoÂśrednio i czerpaĂŚ z niego moc ?
-hmmm...nie nie kaÂżdy...sadze Âże tylko najmÂądrzejsi to potrafiÂą...trzeba byĂŚ wybraĂącem samego boga-powiedziaÂłem
- Bardzo mÂądre sÂłowa - odrzekÂł - istnieje w naszej religi juÂż tylko jeden kapÂłan przewodni ... miaÂłeÂś zaszczyt z nim rozmawiaĂŚ. Ale jest jeszcze takÂże nosiciel samego boga ale nikt nie wie gdzie siĂŞ on podziewa. - odzekÂł po czym usiadÂł na jednym z pieĂąków.
Teraz dopiero zauwaÂżyÂłeÂś Âże chÂłopak ma 19 lat. WyglÂąda na bardzo delikatnÂą osobĂŞ. przy sobie ma drewniany kij. Bramy zostaÂły zamkniĂŞte ...
- Musze ci o paru sprawach powiedzieĂŚ.
SÂłucham-powiedziaÂłem-z chĂŞciÂą wysÂłucham co masz do powiezienia-powiedziaÂłem siadajÂąc na trawie....
- NajwaÂżniejsze jest to Âże przed do³¹czeniem musisz przejœÌ rytuaÂł przyjmowania oraz przysiĂŞge wiernoÂści bogu, oraz przyj¹Ì kilka waÂżnych reguÂł naszego zakonu. - znów zrobiÂł przerwe - zaczniemy moÂże od reguÂł. PierwszÂą z nich jest noszenie szaty na terenie gaju i calego swietego miejsca, opza nim mozesz chodzic jak chcesz aczkolwiek wielu z nas nosi szaty zieleni i pomaranczy cale zycie. Czy przeszkadzaÂło by ci to ?
Nie...-to Âżaden problem-powiedziaÂłem...
- By osiÂągn¹Ì kaÂżdy poziom wtajemniczenia trzeba wykonaĂŚ odpowiedniÂą misjĂŞ która powiinna zostaĂŚ dawana przez czystego boga przez poÂśrednictwo ciaÂło nosiciela jednakÂże nie znajÂąc go musimy wieÂżyĂŚ naszemu kapÂłanowi prowadzoncemu - powiedziaÂł po czym dodaÂł - kaÂżdy poziom wi¹¿e siĂŞ takÂże z róÂżnymi nowymi zmianiami w czÂłowieku, duchowymi jak i fizycznymi. JA jestem dopiero na trzecim poziomie ...
UniósÂł rĂŞke przed siebie jakby chcial przed toba pokazaĂŚ znak pokoju. ZobaczyÂłeÂś na jego dÂłoni tatuaÂż przedstawiajÂący jakiÂś zielony ogieĂą i jakieÂś japoĂąski napis ale nie byÂłeÂś wstanie go przeczytaĂŚ przez pÂłótni.
- Musisz takÂże modliĂŚ siĂŞ do boga w dwa dni tygodnia a co miesiac przechodzic oczyszczenie a raz w roku przybyc do gaju na ÂświĂŞto. Czy przeszkadzaÂło by ci to ?
Hmmm w zupeÂłnoÂści nie....-za to na napis-zapytaÂłem
Wiara Âśmierci - powiedzial chowajÂąc rĂŞke pod dÂługim rĂŞkawem kimona - co jakiÂś poziom dostaje siĂŞ ÂświĂŞty tatuaÂż. NastĂŞpnÂą waÂżnÂą regu³¹ jest ta która mówi Âże do boga nie moÂżna modliĂŚ siĂŞ jedynie o pomoc ... masz zezwolenie na bÂłaganie jednakÂże jeÂśli nie jesteÂś pod jego ÂłaskÂą i nie posiadasz wysokiego kapÂłaĂąstwa co wi¹¿e siĂŞ z tym pierwszym to bóg moÂże byĂŚ nie litoÂściwy. Czas Âżeby powiedzieĂŚ ci trochĂŞ o bogu. Jest on przez niektórych uwaÂżany z demona klanu Senju jednakÂże jest to duch lasów ... duch Âżycia. ZawarÂł on zaiÂście pakt z rodem Konoszan którzy dawno temu po pakcie sprzedali swoje ciaÂła na nosicieli za wÂładze nad naturÂą. Wszyscy zwÂą jego postaĂŚ jako nature Sylvanusem, a jako zÂłego mÂściciela który kara innych zwÂą Cezarem. Czasem mówi sie na niego poprostu gniew lasu czy duch lasu a podczas modlitwy poprostu wyraÂżaj siĂŞ boÂże bo wiadomo Âże do niego sk³¹dasz modÂły.
- MusiaÂł byÂś jeszcze wiedziec Âże bez dowodów nie wolno oskarÂżaĂŚ innych. KapÂłan mógÂłby ciĂŞ skaraĂŚ jeÂśli byÂłaby to nieprawda bo on zazwyczaj wie wszystko. Czy masz jakieÂś pytania?
hmmm...owych poziomów....i jak dÂługo trzeba praktykowaĂŚ wiarĂŞ w boga Âżeby awansowaĂŚ....-zapytaÂłem...
- Tak naprawdĂŞ czas tutaj nie gra roli. Jednak Âżadko siĂŞ zdarzyÂło by w jeden dzieĂą zostaĂŚ wysokim kapÂłanem bÂądÂź prowadzÂącym chodÂź jednemu siĂŞ udaÂło dokonaĂŚ czegoÂś takiego dokonaĂŚ. - poweidziaÂł po czym spytaÂł ponownie - czy masz jeszcze jakieÂś pytanie ?
-Co mam teraz robiĂŚ-zapytaÂłem...
- Na poczÂątku praktykuj ... - powiedziaÂł - wystarczy sie modlic a juz niedlugo bedzie przy okazji twoje wejscie do naszego zakonu.
Gdy ten mówiÂł do ciebie usÂłyszaÂłeÂś kroki ze strony drzewa a po chwili ujawnil sie z tamtad tamten mezczyzna o którym mówiÂą kapÂłan prowadzÂący. Gdy ciĂŞ ujrzaÂł twarz mu siĂŞ rozpromieniÂła lecz w oczach byÂła niepewnoœÌ. zbliÂżyÂł kuÂśtykajÂąc o kiju do ciebie.
- Witaj synu - zwróciÂł siĂŞ do ciebie - mam kilka waÂżnych sÂłów dla ciebie
WstaÂłem i skÂłoniÂłem siĂŞ nisko
-Witaj-powiedziaÂłem tylko bo nie wiedziaÂłem jak nazwaĂŚ kapÂłana
- Witaj Hideki - powiedziaÂł jakby byÂł twoim starym znajomym - JesteÂś wÂładcÂą Takigakure nieprawdaÂż ? A teraz czas na przestrogĂŞ od naszego boga. IdÂź scierzkÂą ÂświatÂła nawet jeÂśliÂś Âślepy nie wĂŞdruj za przyjacielem lecz za swym rozsadkiem i duchem prawa mimo iÂż twa sÂława krwawa. WspomóÂż tych najsÂłabszych gdyÂś iÂż ty jest maÂły, szukaj poparcia u góry lecz licz na wÂłasne mury. Po³¹cz paktem cztery wioski, jednÂą szumiÂącÂą w jaskiniach deszczu, drógÂą szumiÂączÂą na polu trawy, inna szumiaca posrod lodu i ostatnia swa dusze szumiaca w dolinie wodospadu.
ChÂłopak który jest na trzecim poziomie wtajemniczenia i opowiadaÂł ci trochĂŞ o reguÂłach klasztoru wpatrywaÂł siĂŞ ze zdziwieniem w mĂŞÂżczyznĂŞ. Jego oczy byÂły puste i przeszywaÂły wszystkoch na wylot a byly wpatrozne w twoja twarz, w twoje xrenice. KapÂłanowi prowadzÂącemu ruszaÂły siĂŞ tylko sta jego reszta ciala jakby utkwiona w bezruchu.
- Masz mo¿e ochotê przejœÌ siê i porozmawiaÌ o modlitwach, wizjach, przes³aniach ? - sptya³ siê uœmiechniêty jakby nigdy nic
-Tak chĂŞtnie-powiedziaÂłem zainteresowany tym co ma mi do powiedzenia....
MĂŞÂżczyzna zacz¹³ kierowaĂŚ siĂŞ w stronĂŞ wychodzÂącÂą z gaju i kierujacÂą siĂŞ gdzieÂś w dalekÂą niewiadomÂą. Nieco kuÂśtykaÂł o kiju a jego krok przez to stawaÂł siĂŞ nie równy.
- Zaczne moÂże ci opowiedzieĂŚ o modlitwie. Najlepiej jest udaĂŚ siĂŞ do sali ciszy gdzie nikt ci nie przeszkodzi, bedziesz mógÂł siĂŞ skupiĂŚ. Najpierw musisz wyciszyĂŚ siĂŞ wewnĂŞtrznie ze wszystkich emocji a nastĂŞpnie w myÂślach zacz¹Ì siĂŞ modliĂŚ. Jednak jest to podstawowa forma dla tych którzy nie potrafiÂą rozmawaiĂŚ jedno stronnie z bogiem w tych sytuacjach. Wielu z nas jednakÂże sk³¹da modÂły idÂąc scieÂżkÂą, ganiajac konia, a czasem nawet walczÂąc. Ja tak zaiÂście bardzo czĂŞsto czynie tylko mi jest ³¹twiej bo otrzymujĂŞ odpowiedÂź. - mĂŞÂżczyzna przerwaÂł po czym znów zacz¹³ mówiĂŚ - jaka jest treœÌ modlitwy ? DziĂŞkczynna, przebÂłagalna za winy, bÂłagalna o pomoc. Nie musisz wymieniaĂŚ jego imienia a wystarczy jak bedziesz zwal go swym bogiem jednak musisz podczas rozmowy ukazaĂŚ mu to Âże do niego mówiĂŚ chwalac jego potege.
MĂŞÂżczyzna przyÂśpieszyÂł kroku i znów dotknaÂł wrót które otworzyÂły siĂŞ bez przeszkód. WyszedÂł razem z tobÂą.
- Wizja jest to senn mówiÂący o tym coÂś powinien zrobiĂŚ, co mogÂą zrobiĂŚ twoje czynnoÂści w przyszÂłosci ... przewidujÂą przyszÂłoÂśc która aczkolwiek nie jest dokonana i moÂżesz jÂą zawsze zmieniĂŚ. Ona przewiduje a nie nakazuje. Czy rozumiesz wszystko co do ciebie mówiĂŞ ?
SzedÂłem caÂły czas i sÂłuchaÂłem mĂŞÂżczyzny....
-Tak rozumiem--powiedziaÂłem kiedy zostaÂłem zapytany...

Dodane po 9 godzinach 9 minutach:

JeÂśli mogĂŞ przeprosiĂŚ-powiedziaÂłem kÂłaniajÂąc siĂŞ- ale mam malutkÂą sprawĂŞ do zaÂłatwienia -wyszedÂłem szybko z gaju

(NMMM)
Przyszed³ spokojnym krokiem, po chwili wy³o¿y³ siê na ziemi nieco przymykaj¹c oczy, po³o¿y³ rêke na katanie w razie niespodziewanego ataku-Gdzie by siê tu pierw wybraÌ- wzi¹³ kawa³ek trawy i w³o¿y³ do ust, zacz¹³ powoli zasypiaÌ jednak nadal utrzymywa³ czujnoœÌ, jego twarz wygl¹da³a bardzo spokojnie kompletnie siê niczym nie przejmowa³.
Szala wolnym krokiem wÂśród bujnej zieleni z ShimÂą przy nodze. Suchala Âśpiewu ptaków i delektowala siĂŞ ÂświeÂżym powietrzem. Zobaczyla jak¹œ osobĂŞ le¿¹cÂą wÂśród trawy i podeszla do niej. Zobaczyla chlopaka z zamkniĂŞtymi oczami. Nie budzÂąc go usiada bok niego.
Nie otwieraj¹c oczu wiedzia³ ¿e ktos obok niego jest- No wiêc.... Wypada siê przedstawiÌ- otworzy³ oczy i zmieni³ pozycjê na siedz¹c¹, wystawi³ d³où- Subaku, gennin wioski Kusa- uœmiechn¹³ siê lekko.
Odwrócila twarz w stronĂŞ chlopaka. TeÂż lekko siĂŞ uÂśmiechnĂŞla i powiedziala.
-Witaj jestem Emi Neko i równieÂż pochodzĂŞ z Kusy.
NO WRESZCIE KTOS Z KUSY!-powiedziaÂł uradowany- Co cie sprowadza w te hmmm urocze miejsce?? - powiedziaÂł oglÂądajÂąc siĂŞ po gaju i wyjmujÂąc resztki trawy z wÂłosów- Ja tu jestem bo pani kage by prawie nie dostaÂła zawaÂłu przeze mnie- powiedziaÂł nieco zakÂłopotany
Po prostu lubiê spacerowaÌ a poza tym pomyœlalam ¿e spotkam jak¹œ ciekaw¹ osobê Uœmiechnêla siê do niego a Shima weszla na jej kolana A waœnie przedstawiam ci moj¹ wiern¹ towarzyszkê Shimê . Wskazala na kotkê. [/b]
ZbliÂżyÂł dÂłoĂą aby pogÂłaskaĂŚ kotkĂŞ- Ale Âładny kotek- uÂśmiechn¹³ sie gÂłaskajac kota- OOo jak fajnie jestem ciekawÂą osobÂą- uÂśmiechn¹³ sie szeroko- Moge poprosic to na piÂśmie??Aaaa tak wogóle to sory ze jestem nie okrzesany, ale taka moja natura.
MoÂże byĂŚ na piÂśmie RównieÂż siĂŞ uÂśmiechnĂŞla po czym powiedziala NIc nie szkodzi kaÂżdy jest taki jaki jest Kotka pod wplywem glaskania zaczĂŞla mruczeĂŚ.
Okkk trzymam ciĂŞ za sÂłowo- wyszczerzyÂł siĂŞ gÂłaskajÂąc kota- Widzisz bo mister kage dostaÂła by zawaÂłu przez mojej zachowanie, ja po prostu chciaÂłem jÂą uprosic aby zostaÂła moim sensei.... kazaÂła mi przebiec 20 okr¹¿en wokóÂł wioski...
CóÂż trening wymaga poÂświĂŞcenia UÂśmiechnĂŞla siĂŞ A jakÂą rangĂŞ posiadasz ? Spytala zainteresowana. I poryszyla swoimi kocimi uszami a ogon Emi unius siĂŞ do góry.
Gennin....-powiedzia³ smutno dopiero jednak zauwazyl kocie uszy dziewczyny- Wooohooooo!! Ale fajne!!!- powiedzia³ podekscytowany i zacz¹³ g³askaÌ dziewczyne po uszach
Ja jestem ChunninkÂą Gdy chlopak zaczÂąl glaskaĂŚ jÂą po uszach byla trochĂŞ zdziwiona ale przez to Âże miala w sobie coÂś z kota podobalo jej siĂŞ to i zamruczala Mrrrr Zakryla rĂŞkÂą usta i spojrzala na chlopaka.
Zacz¹³ jÂą gÂłaskaĂŚ intesywniej- Sory sory ale bardzo lubie gÂłaskaĂŚ koty- uÂśmiechn¹³ siĂŞ- Jezeli ci to przeszkadza to ..... i tak nie przestane -uÂśmiechn¹³ siĂŞ szeroko i druga dÂłoniÂą gÂłaskaÂł kota. Po hmmm kilku godzinach - Wybacz ze cie zostawie ale od kilku dni planuje podróÂż po wioskach, i raczej juz nadeszÂła ta pora- powiedziaÂł z uÂśmiechem i biegnÂąc oddaliÂł siĂŞ od wioski
<nmm>
Emi poÂżegnaÂła chÂłopaca i wstaÂła spojrzaÂła na ShimĂŞ i powiedziaÂła do niej My teÂż idziemy prawda ksiĂŞÂżniczko? Kotka pokiwaÂła gÂłowÂą i Emi wziĂŞÂła ja na rece. ZniknĂŞÂły w gĂŞstym buszu. [NMM]
SzedÂłem juÂż od jakiegoÂś czasu, w kierunku tego miejsca. ZatrzymaÂłem siĂŞ tuÂż przed bramÂą, po chwili oglÂądania zamka ruszyÂłem wzdÂłuÂż ogrodzenia, by po przejÂściu kilku set kolejnych metrów, usi¹œÌ na ziemi i oprzeĂŚ siĂŞ o ogrodzenie. SiedziaÂłem tak wpatrzony w niebo, zastanawiajÂąc siĂŞ, co moÂżna robiĂŚ, w kolejny nudny dzieĂą.
Gdy usiadÂłeÂś na ziemi sÂłyszaÂłeÂś dziwne odgÂłosy, które dochodziÂły zza pÂłotu. ByÂło to niepokojÂące, ktoÂś powinien to sprawdziĂŚ, lecz nikogo oprócz ciebie nie byÂło w tym miejscu. MoÂże ktoÂś potrzebuje pomocy, a nie ma kto mu pomóc. PÂłot jesteÂś w stanie przejœÌ z lekkimi problemami, ale dasz radĂŞ.
Powoli podniosÂłem siĂŞ z ziemi i spojrzaÂłem na pÂłot. ChwilĂŞ oglĂŞdzin wykorzystaÂłem jeszcze do skupienia chakry w stopach. WybiÂłem siĂŞ w powietrze, tak by metr wyÂżej zÂłapaĂŚ przyczepnoœÌ,. Teraz ruszyÂłem szybko pod górĂŞ Po chwili, schodzĂŞ na dóÂł, powoli nie spieszÂąc siĂŞ. Kiedy jestem na ziemi, nie wysuwajÂąc rÂąk spod pÂłaszcza, przygotowuje sobie kunai(to znaczy trzymam je w dÂłoniach). IdĂŞ powoli rozglÂądajÂąc siĂŞ bacznie na boki. W pewnym momencie drogi, zrzucam z gÂłowy kaptur. Przystan¹³em, na chwilĂŞ, Âżeby wsÂłuchaĂŚ siĂŞ w otaczajÂące mnie odgÂłosy. Na wszelki wypadek, ustawiÂłem siĂŞ plecami do drzewa.
Gdy wszed³eœ w g³¹b lasu odg³osy ucich³y, jakby tylko chcia³y ciê do niego zwabiÌ. Gdy zacz¹³eœ s³uchaÌ czegoœ nowego us³ysza³eœ coœ pod sob¹. Jakieœ odg³osy, rozmowa kogoœ. Nikogo nie by³o dooko³a zreszt¹ ka¿dy w tamtejszej okolicy ba³ siê wejœÌ do tego lasu. Nie przypadkowo by³ ogrodzony.
Rozmowa - cóÂż lepsza w takim miejscu niÂż cisza. Co prawda niezbyt to normalne, Âże rozmowa dobiega spod ziemi. SchowaÂłem kunai i odskoczyÂłem kawaÂłek dalej. StaÂłem, [cenzura] i próbujÂąc zrozumieĂŚ sens tej podziemnej rozmowy.
PróbowaÂłeÂś usÂłyszeĂŚ przynajmniej jedno sÂłowo, lecz rozmowa byÂła zbyt cicha, Âżeby coÂś zrozumieĂŚ. PostanowiÂłeÂś rozejrzeĂŚ siĂŞ po okolicy i wtedy zobaczyÂłeÂś niedaleko rozmowy tunel, który prowadziÂł pod ziemiĂŞ. Prawdopodobnie wÂłaÂśnie tak dostali siĂŞ ci osobnicy. Tylko czy z góry czy z doÂłu. Tunel byÂł wykopany jakimÂś maÂłym narzĂŞdziem.
Stan¹³em, nad wejœciem do tunelu i zacz¹³em nas³uchiwaÌ. Po chwili ostro¿nie, zacz¹³em siê zag³êbiaÌ w tunelu. Je¿eli zbli¿ê siê do ludzi, rozmawiaj¹cych pod ziemi¹, wyjmujê kunai i przystajê, przygotowany na odparcie ewentualnego ataku.

//JeÂżeli piszesz, o jakiÂś tunelach, czy czymÂś takim, to proszĂŞ podawaj wiĂŞcej szczegóÂłów, bo nie za bardzo wiadomo jaki ten tunel jest. Wiadomo maÂłym narzĂŞdziem moÂżna wykopaĂŚ równieÂż duÂże doÂły. I co znaczy "Tylko czy z góry czy z doÂłu. , tak nie za bardzo mogĂŞ to zrozumieĂŚ//
Tunel jest wielkoÂści tak, Âże mogÂą stan¹Ì koÂło siebie maksymalnie dwie osoby. Gdy zszedÂłeÂś na du zobaczyÂłeÂś zobaczyÂłeÂś przy stoliku dwóch bladych ludzi. WyglÂądali jakby byli martwi. Gdy ciebie spostrzegli wstali i powoli, a zarazem najszybciej jak mogli szli w twoim kierunku. Nie byli w ogóle uzbrojeni. Pomieszczenie, w którym zobaczyÂłeÂś dwójkĂŞ ludzi jest wielkoÂści tak okoÂło 5x10m.
-Zatrzymajcie, siĂŞ- PowiedziaÂłem spokojnie, cofajÂąc siĂŞ krok za, krokiem. Mimo iÂż nie byli uzbrojeni, nie chciaÂłem pozwoliĂŚ siĂŞ im do siebie zbliÂżyĂŚ. Po kilku krokach, poczuÂłem, Âże wyszedÂłem z tunelu. Natychmiast zebraÂłem w stopach chakrĂŞ i wbiegÂłem na najbliÂższe drzewo. UsiadÂłem, na ga³êzi oczekujÂąc, na dwójkĂŞ ludzi. Zaciskany w rĂŞku kunai wbijam w ga³¹Ÿ obok, siebie.
ByÂłeÂś kilka metrów nad ziemiÂą. Po chwili wyszÂły dwa prawie, Âże biaÂłe ludziki. ZaczĂŞli siĂŞ rozglÂądaĂŚ. Po chwili zauwaÂżyli ciebie i ruszyli w twojÂą stronĂŞ. Gdy bĂŞdziesz czekaĂŚ co zrobiÂą, to podejdÂą pod drzewo i zacznÂą siĂŞ wspinaĂŚ. Zajmie im to okoÂło minuty i bĂŞdÂą wspinaĂŚ siĂŞ na wÂłasnych siÂłach.
Wyrwa³em kunai z ga³êzi i skoczy³em do przodu tak, by w locie okrêciÌ siê twarz¹ do wpinaj¹cych siê na drzewo ludzi. Cisn¹³em w jednego kunaiem po czym wyci¹gn¹³em shurikeny i rzuci³em w nich.Nastêpnie, wbiegam na kolejne drzewo i siadam na ga³êzi wbijaj¹c obok siebie kunai. W lewej rêce, trzymam przygotowanego shurikena. Gdyby szli w moj¹ stronê, ciskam w nich, nim podejd¹ do drzewa.
Twój ruch wykonany byÂł bez problemu. Lecz twoi przeciwnicy nie poczuli Âżadnych obraÂżeĂą po twoim ataku. Zeszli z drzewa tak wolno jak wchodzili na nie i idÂą w twoim kierunku. Ty rzuciÂłeÂś w nich shurikenami. Jeden dostaÂł w gÂłowĂŞ i w koĂącu coÂś daÂło, poczuÂł atak. Lekko zajĂŞczaÂł na oznakĂŞ bólu. Drugi shuriken trafiÂł twojemu drugiemu przeciwnikowi w nogĂŞ. Nic mu siĂŞ nie staÂło szedÂł tak szybko jak zawsze. Twoi przeciwnicy byli pod drzewem i mieli siĂŞ znowu wspinaĂŚ.
RzuciÂłem trzymanego w rĂŞce shurikena prosto w gÂłowĂŞ wchodzÂącego na drzewo przeciwnika. Wyszarpn¹³em kunai z ga³êzi i rzuciÂłem go w gÂłowĂŞ drugiego. NastĂŞpnie skoczyÂłem na ziemiĂŞ za plecami przeciwników i powtórzyÂłem czynnoœÌ, wchodzenia na drzewo. Tym razem staÂłem jednak, caÂły czas obserwujÂąc poczynania, "Âżywych trupów".
Akcja znów wykonana bez problemu z powodu nie zbyt wysokiej szybkoÂści twoich przeciwników. Gdy szli do ciebie i mieli siĂŞ juÂż wspinaĂŚ nagle padli na ziemiĂŞ. Nie byÂło wiadomo dlaczego, bo w koĂącu stracili tylko odrobinĂŞ krwi. Nagle spod ziemi usÂłyszaÂłeÂś jakieÂś woÂłanie czÂłowieka. W tych samych okolicach co wczeÂśniej rozmowĂŞ dwóch trupów.
ZeskoczyÂłem na ziemiĂŞ i zacz¹³em zbieraĂŚ rozrzuconÂą broĂą. SzedÂłem powoli, na ugiĂŞtych nogach gotowy aby w kaÂżdej chwili odskoczyĂŚ. PodszedÂłem do wejÂścia w g³¹b ziemi i wszedÂłem do Âśrodka. Kilka metrów przed pomieszczeniem, wyciÂągn¹³em kunai i podszedÂłem, do wejÂścia. Stan¹³em przyglÂądajÂąc siĂŞ pomieszczeniu, W razie jakiegoÂś ataku rzucam kunai w przeciwnika i odskakuje do tyÂłu.
Gdy podszedÂłeÂś pod tunel nikogo nie byÂło. ZszedÂłeÂś trochĂŞ niÂżej do pomieszczenia gdzie wczeÂśniej spotkaÂłeÂś dwójkĂŞ trupów. WoÂłanie byÂło sÂłychaĂŚ coraz bardziej wyraÂźnie. Na przeciwko ciebie byÂł kolejny tunel takiej samej wielkoÂści. ByÂł tylko dwa razy g³êbszy. Z koĂąca tunelu byÂło widaĂŚ maÂłe, sÂłabo widoczne ÂświateÂłko.
RuszyÂłem, szybkim krokiem, w kierunku drugiego tunelu, rozglÂądaÂłem siĂŞ po pomieszczeniu, czy nie znalazÂł bym tu jakiejÂś dodatkowej broni. Szybko przeszedÂłem przez pomieszczenie i wszedÂłem do drugiego tunelu. Tutaj byÂłem juÂż bardziej czujny i szedÂłem na ugiĂŞtych nogach. SzedÂłem powoli, a gdyby coÂś mnie atakowaÂło szybko wycofujĂŞ siĂŞ w kierunku poprzedniego pomieszczenia.
ÂŻadnej broni nie znalazÂłeÂś. Nagle zobaczyÂłeÂś, Âże tunel siĂŞ koĂączy. WszedÂłeÂś do jakiegoÂś dziwnego pomieszczenia. Po dwóch stronach byÂły kraty. WyglÂądaÂło to jak jakieÂś podziemne wiĂŞzienie (Pomieszczenie wyglÂądaÂło tak jak czĂŞsto w filmach wyglÂądajÂą wiĂŞzienia, czyli maÂły korytarz poÂśrodku cel. Tylko weÂź pod uwagĂŞ, Âże jesteÂśmy pod ziemiÂą). Cel byÂło piĂŞĂŚ po kaÂżdej stronie. Na samym koĂącu korytarz skrĂŞcaÂł w dwie strony. W Âśrodkowej celi staÂł mĂŞÂżczyzna woÂłajÂący o pomoc. Gdy zobaczyÂł ciebie wyszeptaÂł sÂłyszalne przez ciebie sÂłowa
- PomóÂż mi.
PodszedÂłem do celi. Zacz¹³em siĂŞ rozglÂądaĂŚ za kluczem do celi. Nigdzie takowego nie zauwaÂżyÂłem, wiĂŞc zacz¹³em oglÂądaĂŚ zamek celi. Nie wydawaÂło siĂŞ to solidne, wiĂŞc z caÂłej siÂły wbiÂłem kunai miĂŞdzy kratĂŞ, chcÂąc, zniszczyĂŚ zatrzask(czy jak to siĂŞ tam zwie). MiaÂłem nadzieje, Âże po kilku kolejnych uderzeniach, które wykonaÂłem, drzwi celi wreszcie puszczÂą.
DÂźwiĂŞk wywoÂłany uderzeniami o metal byÂł duÂży. Po kilku uderzeniach jednak drzwi siĂŞ otworzyÂły. Wtedy nagle przyszÂło czterech kolejnych trupów. Z dwóch stron. Po jednej stronie byÂło ich dwóch i po drugiej stronie. Nie miaÂłeÂś jak uciec chyba, Âże schowasz siĂŞ w celi. Trupy ruszyÂły w waszÂą stronĂŞ. Byli od was kilka metrów. MĂŞÂżczyzna tylko powiedziaÂł
- Zabij ich proszĂŞ. Ostatnio jednego zabili za ucieczkĂŞ, a ja nie chcĂŞ umieraĂŚ.
RozejrzaÂłem siĂŞ szybko w obie strony. RzuciÂłem kunai w gÂłowĂŞ jednego z trupów, nadchodzÂących od strony tunelu. Szybko wyciÂągn¹³em shurikeny i rzuciÂłem w gÂłowĂŞ drugiego trupa. WykonaÂłem pieczĂŞĂŚ i powiedziaÂłem jednoczeÂśnie Furea. BÂłysk jaskrawego ÂświatÂła powinien zdezorientowaĂŚ, na krótkÂą chwilĂŞ moich przeciwników. Szybka kumulacja chakry w nogach i bieg po Âścianie, zakoĂączony wbiegniĂŞciem na sklepienie, tak by w momencie, w którym przebiegam nad trupami móc zeskoczyĂŚ tuÂż za nimi. Zaraz po zeskoczeniu, znajdujĂŞ siĂŞ tuÂż nad ziemiÂą i kopie jednego z trupów w plecy, po czym natychmiast siĂŞ podrywam i wyciÂągam kunai. Wykonuje póÂł obrót w lewo, chcÂąc wbiĂŚ broĂą w bok gÂłowy trupa. NastĂŞpnie odskakuje do tyÂłu.

Gdyby nie wyszÂło, tak jak pisaÂłem wyÂżej.

Rzucam broniÂą w kierunku wszystkich trupów i wbiegam po Âścianie na sklepienie. Tam zastygam i wyjmuje shurikeny. wykonujeFurea jednoczeÂśnie ciskajÂąc nimi w przeciwników. W po³¹czeniu z oÂślepiajÂącym bÂłyskiem, shurikeny powinny trafiĂŚ wszystkie trupy w gÂłowy.
Wszystko wyszÂło tak jak pisaÂłeÂś na poczÂątku. Dwóch trupów padÂło bez problemu. W tym momencie zauwaÂżyÂł, Âże dwóch kolejnych trupów jest juÂż metr od osoby, która przed chwilÂą uratowaÂłeÂś. JeÂśli nic nie zrobisz zaraz go zaatakujÂą i nie wiadomo czy wyjdzie z tego caÂły. W koĂącu nie znasz siÂły swojego wroga, Âżaden jeszcze nie zdoÂłaÂł ciĂŞ nawet dotkn¹Ì.

// "Rzucam broniÂą" - pamiĂŞtaj Âżeby zawsze pisaĂŚ jakÂą! //
RuszyÂłem szybko w kierunku pozostaÂłych trupów. W biegu wyciÂągn¹³em z kiszeni pÂłaszcza shurikeny i rzuciÂłem nimi w gÂłowy przeciwników. PowtórzyÂłem, manewr ze ÂścianÂą i sklepieniem, po czym bĂŞdÂąc za ich plecami, kopn¹³em przeciwnika znajdujÂącego siĂŞ po lewej, w tyÂł kolana i odskoczyÂłem. Wyj¹³em kunai i przygotowaÂłem siĂŞ na odbicie ataku.
Po twoim manewrze trupy jeszcze ÂżyÂły. Uderzenie w tyÂł kolana okazaÂło siĂŞ nieskuteczne. W ogóle go to nie zabolaÂło. Jeden z trupów chwyciÂł przestraszonego czÂłowieka i rzuciÂł nim z caÂłej siÂły. UderzyÂł z lekkim hukiem o ÂścianĂŞ z ziemi (gleby). CzÂłowiek straciÂł przytomnoœÌ i leÂżaÂł pod ÂścianÂą. Trupy zaczĂŞÂły iœÌ w jego kierunku.

// Na tÂą chwile masz 3 kunaie i 2 shurikeny //
Przystan¹³em, trochĂŞ zdezorientowany. W rĂŞku trzymaÂłem wyciÂągniĂŞty, dopiero co kunai. Przeciwnicy, byli odwróceni plecami do mnie co mogÂłem wykorzystaĂŚ. PodbiegÂłem do jednego z nich i wbiÂłem mu kuni w skroĂą, po czym odskoczyÂłem i wyciÂągniĂŞtymi z kieszeni shurikenami rzuciÂłem w drugiego. Po chwili wyj¹³em kunai i wbiegÂłem po Âścianie na sufit.

//umiem liczyĂŚ//
Gdy trafiÂłeÂś jednego z trupów w skroĂą padÂł on na ziemiĂŞ. Shuriken trafiÂł w plecy, lecz nawet siĂŞ nie wbiÂł w niego. ByÂł tylko jakiÂś metalowy dÂźwiĂŞk. Trup byÂł metr od nieprzytomnego czÂłowieka i szedÂł prosto na niego. ByÂło widaĂŚ, Âże zaleÂżaÂło mu na uciekinierze tylko i wy³¹cznie.

// Wiem, Âże umiesz liczyĂŚ, ale pisze to dla siebie//
ZeskoczyÂłem, z sufitu tuÂż za placami trupa i natychmiast wbiÂłem kunai w jego skroĂą. SkoczyÂłem do tyÂłu jednoczeÂśnie ÂłapiÂąc za kunai wbity w gÂłowĂŞ i szarpn¹³em nim. Kiedy stojĂŞ kawaÂłek dalej wyciÂągam ostatniego juÂż kunai i obserwuje trupa. StojĂŞ na ugiĂŞtych w kolanach nogach, gotów skoczyĂŚ i zadaĂŚ kolejne ciosy trupowi gdyby ten jeszcze "ÂżyÂł".
Gdy trafiÂłeÂś w trupa on upadÂł na ziemiĂŞ, koÂło le¿¹cego obok czÂłowieka. Nikt ciĂŞ juÂż nie atakowaÂł mogÂłeÂś podejœÌ bez problemu i go obudziĂŚ. Z podziemi pierwszy raz nie byÂło sÂłychaĂŚ jakiÂś wrzasków, wszystko ustaÂło. WydawaÂło siĂŞ, Âże to juÂż koniec. OczyÂściÂłeÂś caÂłe podziemie z trupów. Tylko kim byÂł ten mĂŞÂżczyzna, który byÂł wiĂŞziony.
Kiedy trup pad³, zacz¹³em zbieraÌ ca³¹ swoj¹ broù. Po chwili, kiedy ju¿ siê z tym upora³em zacz¹³em cuciÌ wiêŸnia. Kiedy uda³o mi siê to odsun¹³em siê od niego i chwilê sta³em bez s³owa. -Kim jesteœ i dlaczego ciê tu trzymali- Odezwa³em siê odwracaj¹c plecami do tego cz³owieka i powoli id¹c w kierunku wyjœcia z tunelu.
MĂŞÂżczyzna wstaÂł i powiedziaÂł
- WyprowadÂź mnie stÂąd , a otrzymasz nagrodĂŞ ode mnie. - PowiedziaÂł powaÂżnym i zarazem trochĂŞ wystraszonym gÂłosem jakby siĂŞ czegoÂś baÂł.
- Nie wiem czemu mnie tutaj trzymajÂą. ByÂłem w okolicy i mnie porwali nagle. Nic o nich nie wiem caÂły czas siedzieli cicho.
ZawróciÂłem i podszedÂłem do faceta. ChwyciÂłem go za kark i popchn¹³em do przodu. Po chwili wyszedÂłem razem z nim na zewnÂątrz. ZaprowadziÂłem go do ogrodzenia, gdzie ogÂłuszyÂłem go i ruszyÂłem z nim na drugÂą stronĂŞ pÂłotu. Tam uÂłoÂżyÂłem go na ziemi przy ogrodzeniu. Po chwili biegÂłem juÂż w kierunku kraju ognia<NMM>

//Spieszno mi , wiĂŞc obejdzie siĂŞ bez zapÂłaty.//
MĂŞÂżczyzna zdziwiÂł siĂŞ, Âże poszedÂłeÂś sobie po odstawieniu go na miejsce. MyÂślaÂł, Âże bĂŞdziesz dopytywaÂł siĂŞ o róÂżne rzeczy, a przynajmniej o to, Âże bĂŞdziesz ¿¹daÂł pieniĂŞdzy za uwolnienie. MĂŞÂżczyzna wstaÂł otrzepaÂł siĂŞ z piasku i radosny, Âże pomoc go nic nie kosztowaÂła zacz¹³ wracaĂŚ do swojego rodzinnego domu.
[Misja rangi C wykonana 30Pch i 3 punkty do rozdania]
Pojawiłem się w zakazanym gaju. Było tutaj bardzo gęsto i ciemno ,bowiem światło ledwo co przebijało się przez te wszystkie konary i krzewy. Poruszałem się tutaj bardzo powoli dostrzegając oczyma istoty kryjące siew tych gęstwinach ,takie jak węże, pająki, modliszki czy inne temu podobne stworzenia. Wszystko wydawało mi się tutaj takie kolorowe i pełne energii. Gdy wyszedłem w końcu z tego miejsca ,to dalej ruszyłem przemierzając kolejne krainy. <NMM>