ÂŚcieÂżka

ÂŚcieÂżka, która prowadzi na GórĂŞ Oikos

---

szli, szli z Sasorim...
...i poszli.

NMN

(Dolina Enttemoos)
HM! szÂła,szÂła,szÂła aÂż sobie poszÂła
[NMM]

---

uznaÂła, Âże ÂścieÂżka jest najbardziej stosownÂą drogÂą i z tego oto wiadomego powodu poszÂła wÂłaÂśnie niÂą

<NMM>
SzedÂł trzymajÂąc ogonem nad ziemiÂą rannego Yukinu.
- puœÌ mnie - burkn¹³ - chodziÌ potrafiê.
PoszerzyĂŚ ci uÂśmiech?-spytaÂł Yukinu idÂąc za owÂą dwójkÂą.... SiĂŞgn¹³ po kosĂŞ... xP
- Hidan, poradzimy sobie bez tego - mrukn¹³ i poszli dalej.

NMN

(Dolina Enttemoos)
przelatuje sprintem <nmm>
Spojrza³a za siebie, czy inni nad¹¿aj¹ i pobieg³a dalej *nmm*
biegÂł

[nmm]
biegÂł dalej

[nmm]
biegÂł za nimi nmm
Wci¹¿ szed³ przed siebie..

[nmm]
I ona dalej za nim szÂła.. xP

//nmm//
SzedÂł bez celu
[nmm]
-IdĂŞ przed siebie
<NMM>

Dodane po 17 minutach:

-IdĂŞ w stronĂŞ Kiri.
<NMM>
SzÂła, szÂła i szÂła.. patrzyÂła na swoje nogi.
- Wiecie gdzie on moze siĂŞ szwendaĂŚ?
Szla obok Anyi .
- nie wiem, ale poczekamy na niego chyba w jego rodzinnym miescie. xP
Pojawiam siĂŞ i z ukrycia caÂły czas przyglÂądam siĂŞ na poczynania Akatsuki ...
<Nudzi mi sie >
PojawiÂł siĂŞ obok SHi i Anyi
Westchn¹³
-TrochĂŞ Nudno...
powiedziaÂł
- a ktos mowiÂł, Âże bĂŞdzie ciekawie? xP
Anya ustaÂła na chwilĂŞ, zdejmujÂąc okulary.
- MoÂże sprawdzĂŞ, jak siĂŞ droga ma.. - Byakugan! - popatrzyla na wszystkie strony.. i zgadnijcie kogo zauwaÂżyÂła
- Ktos tu jest! - pisneÂła
Shi rozejrzala sie dookola, pociagnela lekko nosem.
- grupa krwi AB, blech.. niewarto pic.. mezczyzna wysokiej struktury...
Jesli chcecie sie zabawic, to daje wam wolne pole do popisu.
Kierunek poludniowy zachod.
WyszedÂł z ukrycia
-Witajcie "PowiedziaÂł"
Zamkn¹³ oczy i uaktwyni³ Sharingan
RozejrzaÂł siĂŞ
czekaÂł aÂż ofiara wyjdzie z ukrycia
- Czego chcesz? i dlaczego nas sledzisz juz jakas dluzsza chwile?
- odpowiedziala na przywitanie. Usilowala odnalezc jego opaske,
ale znalezc nie mogla.. musi byc z jakies organizacji... albo samotnik ... - kim jestes?
zaÂśmiaÂła sie. PopatrzyÂła na MadarĂŞ.
- Ale miÂłe spotkanie, czego niuchasz?! - zapytala ustawiajÂąc siĂŞ w charakterystycznym dla Hyuugów stylu.
A nic nie znalazÂłem ciekawego do roboty wiĂŞc sobie popatrzyÂłem co kombinujecie ... Spokojnie nie mam zÂłych zamiarów
SpojrzaÂł na MadarĂŞ
-Witaj
powiedziaÂł
-OdejdÂź... ProszĂŞ
SkrzywiÂł siĂŞ lekko
WystawiÂł rekĂŞ przed AnyĂŞ
-Stój...
Westchn¹³
-To jest... Uchiha... Madara
powiedziaÂł

(ja lece pa... Nie piszcie bezemnie )
- Jesli nie masz zlych zamiarow, to czemu sie nie przedstawisz?
- spytala dalej nie ufna Shi

Dodane po 1 minutach:

- Uchiha?.. Itachi to jakis Twoj kuzyn?
JuÂż powiedziano moje imiĂŞ ... Nazywam siĂŞ Uchiha Madara ... "odpowiedziaÂł"
pojawiam sie na Âściezce
-witam coÂś mi sie zdaje ze ta Âściezka jest czesto uczenszczana .Na mojej twazy pojawiÂł sie uÂśmieszek

Dodane po 3 minutach:

skÂłoniÂłem sie i poszÂłem w strone gór

Dodane po 41 sekundach:

(NMM)
PatrzyÂł Dalej na Madare
- Madara-sama jest zaÂłoÂżycielem Wioski Konoha...
Uœmiechn¹³ siê lekko
Shi zrobila wielkie oczy.
Popatrzyla na dosyc mlody wyglad Mandary
..moze maluje wlosy? ..
- Jestes niesmiertelny?
..w sumie grzebiac w swojej pamieci.. cos mi to imie mowi...
Shi skupila sie :
Manda.. Manda.. Mandarynka... kurcze ;/ - poddala sie, rano
w ogole nie mysli.
PojawiÂła siĂŞ. WidzÂąc Aka przyjÂżaÂła im siĂŞ uwaÂżnie. " a oni co tu robiÂą ? " pomyÂślaÂła.
Anya staÂła i usÂłyszaÂła kolejne kroki. PoznaÂła SakurĂŞ, juÂż jÂą widziaÂła.
Czego ona sie tu szwĂŞda... jeszcze tylko rozgÂłosu brakowaÂło.
- Madaro, wiesz miÂło byÂło, ale za duzo ludzi Âściagnasz za sobÂą... Robi siĂŞ tÂłoczno, a nie powinno.. - poowiedziaÂła zirytowana, opuÂściÂła jednak rĂŞce, staÂła juz normalnie.
- Racja nie mamy czasu. Idziemy dalej. Czuje kolejna swierza krew, tym razem diewczyne.. ech.. chodzmy, nie marnujmy chakry.
WÂłaÂściwie to nie chciaÂłem Âżeby ktoÂś szedÂł ze mnÂą ...
- Ale to juÂż nie nasz problem - warkneÂła i siĂŞ odwróciÂła.
- ByÂło patrzec za siebie, a my to juÂż idziemy... - szÂła coraz dalej.
SpojrzaÂła ostatni raz na nich, po czym znikneÂła *nmm*
TeÂż chciaÂłem zobaczyĂŚ na co was staĂŚ skoro macie misje co nieco byÂście pokazali ... "powiedziaÂł"
UstaÂła na chwile.
- Nie dobijaj mnie cz³owieku, po co mam marnowaÌ si³ê? I tak siê kiedyœ spotkamy i bedziemy ze sob¹ walczyÌ. A jak szukasz wrazen to nie u nas. My wolimy cich¹ akcje. (nie zawsze )
Spojrzala na Uchihe kpiacym wzrokiem.
- Nie mamy teraz na to czasu. Zapisze sobie twoje imie w notatniku,
to jak znajde jakas wolna chwile, dl ktoregos z Akowcow, wysle go do Ciebie
zebys mogl uwierzyc w potege Aka. -zakpila - idziemy.

<Jezioro Adonai>
nmm
- DokÂładnie - powiedziaÂła i uaktywniÂła Byakugan, patrzac na MaradĂŞ.
- Nie próbuj nas przypadkiem ÂśledziĂŚ! - rzuciÂła jednÂą ig³¹, muskajÂąc w ucho. Tak szybko, Âże pewnie nawet jej nie dostrzegÂł, igÂła poleciaÂła a ucho zostaÂło trochĂŞ zranione.
- To na pamiÂątkĂŞ - ruszyÂła <nnm>
Nie chodziÂło mi o walkĂŞ ze mnÂą zresztÂą mniejsza
Znikam <NMM>
Nie odzywaÂł siĂŞ...
Znikn¹³ razem zaa Shi i Any¹
IdĂŞ w strone Suna Gakure <NMM>
BiegnĂŞ przed siebie
<NMM>
BiegnĂŞ <NMM>
SzÂła, niosÂąc na plecach nieprzytomnÂą Yuko. <nmm>
biegne po prawej stronie richarda
przebiegam wstrone /mausoleum/
Idzie sobie dalej, pogwizdujÂąc pod nosem..
[nmm]
kieruje sie w strone kopalni
NMM

Dodane po 6 minutach:

kieruje sie wdul gory

NMM
cicho westchnĂŞÂła idÂąc ÂścieÂżkÂą

Âżycie jest brutalne...

<NMM>
przebiegam z duza predkoscia(NMM)
PrzechodziÂłem uwarznie siĂŞ rozglÂądajÂąc
<NMM>
Kolejne Âślady krwi prowadzÂą do kraju pioruna
*wiedziaÂłem ze wraca do domu tchuz jeden*
uzywam swojej calej predkosci aby go dogonic
(NMM)
zatrzymal sie na chwile zebyz lapac oddech poczym ruszyl dalej rozgladajac sie po okolicy
<NMM>
zadnego slady HM! biegne dalej

Dodane po 37 minutach:

klon wyprzedzil HM! i czeka tu na nia chwile
DostaÂłem tutaj.
-CoÂś czujĂŞ, Âże jesteÂśmy blisko.
-tez mi sie tak zdaje
-No to moÂżemy ruszaĂŚ dalej.
PoszedÂłem w kierunku góry.
ruszam razem z nim
PoszedÂłem z klonami na ÂścieÂżkĂŞ.
Klony zabraÂły mithril.
RuszyliÂśmy dalej.
nmm
ide przodem wraz z swoim 4 klonami
-Nie przejmuj sie gaara ty ptez bys mi nie pozwolil nic niesci gdybym byl tak po obijany
ide dalej (NMM)
przebieglem

NMM
przebiegam (NMM)
SzÂłem wolno
<NMM>
Hisaki szedÂł powoli, z opuszczonÂą gÂłowÂą rozmyÂślajÂąc nad tym wszystkim. UspokoiÂł siĂŞ nieco, jednakÂże nadal byÂł zÂły na siostrĂŞ. Nie wiedzÂąc co powiedzieĂŚ kroczyÂł w milczeniu. czuÂł wyzuty sumienia z powodu uderzenia jej jednakÂże byÂły one zagÂłuszane jako niesÂłuszne.
SzÂła nadal obok, wpatrzona we wÂłasne nogi. PrawdĂŞ mówiÂąc juÂż siĂŞ zmĂŞczyÂła, krĂŞgosÂłup jÂą strasznie bolaÂł. Nie zamierzaÂła tego mimo wszystko okazaĂŚ i z dumnÂą minÂą kroczyÂła przed siebie.
<nnm>
Hisaki, przekrzywiÂł nieco kapelusz Akatsuki tak Âże nie byÂło widaĂŚ jego oczu i ruszyÂł dalej.
[nmm]
ide sciezka na szczyt

NMM
schodze

NMM
Lee przebiega udajac sie najwidoczniej w strone wioski AKA (NMM)
Z nowymi siÂłami przemierza ÂścieÂżkĂŞ na szczyt.
<NMM>
Biegnie do Konohy.
<NMM>
Zmierzam w kierunku Kiri [NMM]
PrzeszedÂł ÂścieÂżkÂą kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Kumo. <nmm>
ZlatujĂŞ z góry od Mrocznej Twierdzy na desce... W mojej gÂłowie sto myÂśli, ale Âżadna nie odpowiada na moje pytania.
PĂŞdziÂł xP
[nm]
SzÂła ÂścieÂżkÂą pod górĂŞ.

Dodane po 6 godzinach 11 minutach:

PomyÂślaÂła,Âże nie ma sensu to, co robi. W ogóle to po co ona idzie pod górĂŞ? ZawróciÂła.

NMM
SzedÂł ÂścieÂżkÂą w dóÂł
[NMM]
IdĂŞ ÂścieÂżkÂą na szczyt.
(NMM)
SzÂła w dóÂł za Kimimaro.

NMM
SzÂła rozmyÂślajÂąc o Keishim i o Hebi. Bardzo baÂła siĂŞ ogólnie organizacji, gdyÂż z doÂświadczenia wiedziaÂła, ze wszystkie sÂą zÂłe, a Hebi najbardziej.
Mam nadziejĂŞ, Âże juÂż nigdy go nie spotkam.
TrochĂŞ juÂż uspokoiÂła siĂŞ, jednak nadal w jej sercu goÂściÂł lĂŞk.
NMM
PrzeszedÂł ÂścieÂżkÂą. <nmm>
Karol idzie ÂścieÂżkÂą ma zamiar dotrzeĂŚ na szczyt.
IdÂąc rozmyÂślaÂł o Sound Organization.
-Fajnie byÂło by byĂŚ w SO-mówiÂł sam do siebie
DotarÂł na szczyt.
Karol idzie ÂścieÂżkÂą.Dawno nie byÂło go na tej górze.
-PopatrzĂŞ na krajobraz ze szczytu to humor mi siĂŞ poprawi-pomyÂślaÂł
Karol szedÂł szybkim krokiem jakby szczyt byÂł celem jego podróÂży.
Karol dotarÂł na szczyt.
<NMM>
PodÂązyÂła ÂścieÂżkÂą w stronĂŞ wioski piasku <nmm>
SzedÂłem w kierunku rodzinnej wioski [NMM]
Klon biegnie w kierunku oto..NMM
Powoli przeszedÂł ÂścieÂżkÂą. <nmm>
PrzebiegÂł niedaleko wioski jescze nie byÂł zmĂŞczony, biegÂł jednostajnym ruchem z Miharu na plecach. [nmm]
Powoli przeszedÂł ÂścieÂżkÂą. <nmm>
Ide sciazkÂą na gore...

<NMM>
Lee przebiega kiedy to robi oglada sie wstrone Mrocznej twierdzy(NMM)
BiegnĂŞ za Lee "kazekage... ciekawe jaka ona jest... Hyuto? Tak? A czy to waÂżne jaka ona jest? Niby nie..." wzdycham i biegnĂŞ dalej
Idzie w stronĂŞ Suny <nnm>
PrzelatujĂŞ nad górÂą Oikos. WidzĂŞ ca³¹ okolicĂŞ jak na dÂłoni..
-Jak tu przyjemnie... mimo tej zÂłowrogiej aury która pozostaÂła po Hangu...
NMM
Lee przebiegl z duza predkoscia(NMM)
PrzebiegÂłem choĂŚ znacznie wolniej niÂż Lee {NMM}
Dobiegam do Góry Oikos.
-To tam w górze, to Mroczna Twierdza. PosÂłuchajcie, od tego momentu posuwamy siĂŞ powoli i ostroÂżnie. W razie ataków rozkazujĂŞwam ratowaĂŚ wÂłasne Âżycie. Czy to jasne? - czekam na odpowiedÂź...
staje obok hyuty ratowaĂŚ samego siebie hyba kpisz gdybym chciaÂł uciekaĂŚ to bym sie niewybieraÂł na misje ja nieopuszcze nikogo w potrzebie . sorki ale niezgadzam sie . odmawiam wykonania rozkazu
-PosÂłuchaj - mówiĂŞ do Richarda - jeÂśli bĂŞdziesz zagroÂżony nie ka¿êci uciekaĂŚ, ale broniĂŚ tylko siebie... zresztÂą jak chcesz... - zawieszam jeszcze na chwilĂŞgÂłos. Po czym uÂśmiecham siĂŞ szeroko - brawo. Wiem juÂż, Âże nikogo z nas w potrzebie nie zostawisz. MoÂżemy ruszaĂŚ, kiedy tylko Kate do nas doÂłaczy.
niezapominaj o casperze powiedziaÂłem do hyuty .przecieÂż on teÂż jest z nami w druÂżynie. nieznam twoich zdolnoÂści w czym sie specjalizujesz pytam sie hyuty
Po chwili do reszty do³¹czy³ Casper ze sw¹ drewnian¹ kuk³¹. Spojrza³ po wszystkich.
- Przepraszam za lekkie spóÂźnienie ale m,usiaÂłem na chwilĂŞ przystan¹Ì ... czy coÂś mnie ominĂŞÂło ? - spytaÂł siĂŞ stajÂąc i rozglÂądajÂąc siĂŞ za dziewczynÂą. Ogólnie on zawsze martwiÂł siĂŞ o kobiety ...
witaj casper. zwruciÂłem sie do niego.nie chyba nic ciekawego sie niewydaÂżyÂło . czekamy jeszcze az kat dojdzie
-Casprowi wierzĂŞw stu procentach. Tak samo Kate bo z nimi juÂż wspóÂłpracowaÂłem. MusiaÂłem sprawdziĂŚ tylko ciebie - uÂśmiecham siĂŞkrzywo - Casper dobrze, Âże juÂżjesteÂś. A propo twojego pytania Richarde... ja jestem mistrzem demolki... lub raczej Jednym z dwóch mistrzów TaiJutsu w ANBU. UczyÂł mnie Lee i mimo, Âże daleko mi jeszcze do oryginaÂło to jestem w stanie otworzyĂŚdwie Bramy i walczyĂŚ juÂż po wygaÂśniĂŞciu ich mocy.
walczyÂłem juÂż z lee . niezdziwi mnie juÂż zadne taijutsu a demolke to sie robi przy pomocy raitonu kturego jestem posiadaczem i szczeÂże powiedziawszy nieÂżle sie nim posÂługuje
-Dobra jestem juÂż .Sorry za spóÂźnienie .
PrzeciÂągnĂŞÂłam siĂŞ i drĂŞtwym wzrokiem spojrzaÂłam na góre .SzczĂŞka dosÂłownie odpadÂła mi do ziemi .
-Czy mi siĂŞ zdaje czy ta góra jest jeszcze wyÂższa niÂż przedtem . . .
witaj kat cieszymy sie Âże doszÂłaÂś donas, a góra niejest wcale taka wysoka jak chcesz to cie poniose
-Nie musisz przepraszaĂŚ. Dobrze, Âże juÂż jesteÂś. Richarde, mógÂłbyÂś siĂŞ nie przechwalaĂŚ. A jak dalej bĂŞdziesz to ci spiorĂŞ gĂŞbĂŞ i dopiero pójdziemy do góry - uÂśmiecham siĂŞ zÂłoÂśliwie - idziemy druÂżyno!
//Musimy poczekaĂŚ na Lee//
hahahahahahaha ty mi nieno Âżal mi ciebie . to raczej ja tobie ale jesteÂśmy na misji a ona jest waÂżniejsza niÂż ty. powiedziaÂłem patrzÂąc z wÂściekÂłoÂściÂą na hyute
-Oj przestaĂącie juÂż .Sama dam sobie rade ... jakoÂś .No cóÂż .
PoprawiÂłam sobie rĂŞkawiczki .
-Nie no powiem ci szczerze... dobrze, Âże ciĂŞ ze sobÂą zabraliÂśmy - patrzĂŞ dalej na Richarda bezczelnie siĂŞ uÂśmiechajÂąc - dawka dobrego humoru jest lepsza, niÂż jakakolwiek piguÂłka ÂżoÂłnierzy.
"Eee... jak chcesz siĂŞpopisywaĂŚ to mu moÂże powiedz o swoich Fuutonach a nie TaiJutsu? MoÂże lepiej go nie uÂświadamiaĂŚ co go szybciej rozwali o mur"
-Nie chcĂŞ ci robiĂŚ krzywdy, szczególnie przy Kate.
weÂż daj se siana nawet mnie niedotkniesz a ja zaÂłatwie cie jednym ruchgem moge wykonaĂŚ np chuusuusei no gato i leÂżysz i kwiczysz .ale w jednym sie z tobÂą zgodze niebende cie biÂł przy damie
-JuÂż mnie normalnie goÂścik wkurzasz! Nie chcĂŞ ciĂŞ poÂłamaĂŚ ale chyba bĂŞdĂŞ musiaÂł! - w moich oczach jest coraz mniej uÂśmiechu, a coraz wiĂŞcej zÂłoÂści - JeÂśli zaczniemy walkĂŞ, to nawet mnie nie zobaczysz, kiedy bĂŞdziesz juÂż leÂżaÂł do góry dnem.
*Przechodze sciezka i slyszac jakies krzyki zatrzmuje sie i szukam oczami ich "tworcow", nic nie zauwazajac ide dalej*
- PrzestaĂącie siĂŞ kÂłuciĂŚ bo widze Âże jeden jest gÂłubszy od drugiego. Nie chcem ciĂŞ obraÂżaĂŚ Hyuta ale taka jest prawda. Kate jak chcesz to moja kukieÂłka moÂże ciĂŞ wzi¹œÌ na barana - zrobiÂł uÂśmieszek do niej po czym podszedÂł do richarda - nie mówi juÂż wiĂŞcej ... swoje umiejĂŞtnoÂści sprawdÂźimy na mimsji ...
///Tak wiec nastepuje mala zmiana KAt zostaje dowudca jeszcze jedna klutnia a wale ostrzerzenia MG ////
-Eh... no dobra .
Jeszcze raz sie przeciÂągneÂłam .
-Nie ,dziĂŞki Casper .Dam sobie rade .
UÂśmiechnĂŞÂłam sie .
-No to tak ... jako dowódca ... mam takÂą proÂśbe . Casper pilnuj Hyuty i Richarde aby siĂŞ nie pozabijali .Poprostu idÂź miĂŞdzy nimi i pilnuj ich .
ZerwaÂłam jeden listek z drzewa .
-Bo inaczej to ja zrobie z wami tak ...
ZwróciÂłam siĂŞ do Hyuty i Richarde i przerwaÂłam listek na póÂł .
- Dobra - mówiac to stan¹³ miĂŞdzy nimi. Kuk³¹ zaÂś zaczeÂła iœÌ za Kate jakby siĂŞ w niej zakochaÂła.
-Spoko Casper... mnie nie trzeba pilnowaĂŚ. - to mówiÂąc idĂŞ na koniec wĂŞÂżyka, Âżeby nawet nie widzieĂŚ tego... a zresztÂą niewaÂżne kogo.. o wiem - "kolegĂŞ z druÂżyny". - ChodÂźmy juÂż...
-Nawet nie wiesz Hyuta jak nardzo siĂŞ mylisz .... Ciebie wÂłaÂśnie trzeba najbardziej pilnowaĂŚ bo z natury jesteÂś wyrywny .
MówiÂłam to idÂąc .
<nmm>
IdĂŞ za PaniÂą Kapitan w górĂŞ do Mrocznej Twierdzy.
-Ahhh... jak uwaÂżasz Kate...
NMM
Casper idz za resztÂą razem a przy dziewczynie szedÂł mokujin. <nmm>
SzedÂł.
[NMM]
uspokoiÂłem sie i ruszyÂłem za kat . w myÂślach nadal przeklinaÂłem hyute ale on niejest tego wart

NMM
*Ide sciezka do konca i skrecam w strone samej wioski, drapie sie po glowie dziwiac sie co to byly za krzyki*
[NMM]
Nie rozgladajac sie ide przed siebie.<NMM>
[przechodze]
-ehh ok mam nadzieje ze go szybko znajde... -powiedzialem i ruszylem dalej....
NMM
szÂła na szczyt góry nadal wyraÂźnie zÂła

<NMM>
Szybkim sprintem biegne po tej sciezce.<NMM>
SzedÂłem ÂścieÂżka co jakiÂś czas patrzÂąc na Zato...
"Mam nadziejĂŞ, ze uczniowie Uindo nie sÂą jakimiÂś kretynami..." {NMM}
szÂła ÂścieÂżkÂą, juÂż trochĂŞ wolniej, bo siĂŞ zmĂŞczyÂła

<NMM>
PrzechodziÂł scieÂżkÂą wolno Âżeby nabraĂŚ siÂł.CzuÂł nielekkie zmĂŞczenie ale szedÂł dalej gdyÂż musiaÂł wykonaĂŚ misjĂŞ.
Anya szÂła sprawnym krokiem, ze wzrokiem utkwionym przed siebie. ByÂła zÂła na Hisakiego, dlatego teÂż nic nie mówiÂła. WiedziaÂła ze mogÂłaby doprowadziĂŚ do kÂłótni.
<zt>
Dotrzymywa³ jej kroku utrzymuj¹c sw¹ wynios³oœÌ.
[nmm]
Idzie drogÂą przez góry do nastĂŞpnego kraju.

<NMM>
szedÂł przez scieÂżkĂŞ w stronĂŞ kiri <NMM>
WszedÂł na ÂścieÂżkĂŞ i idzie niÂą w stronĂŞ Kumo.

Dodane po 20 minutach:

PrzeszedÂł i poszedÂł dalej przez wioskĂŞ.
<NMM>
Lee biegÂł przez sciezke ogladajac sie czy czasami nikt go nie sledzi.Lecz to byÂło zbede nikt nie poruszaÂł sie taks zybko jak on .. no prawie nikt (NMM)
SzÂłem wolno w strnĂŞ równiny
<NMM>
Lee przebiega z duza predkoscia przez sciezke(NMM)
CaÂły czas szedÂł za Amy, ale po chwili zrównaÂł z niÂą krok. ZaÂłoÂżyÂł rĂŞce za gÂłowĂŞ i spojrzaÂł siĂŞ w niebo.
PrzewróciÂł oczami, i opuÂściÂł rĂŞce. SzedÂł normalnie, ale nadal utrzymywaÂł krok razem z Amy-sensei. W pewnym momencie wyciÂągn¹³ paczkĂŞ papierosów, wÂłoÂżyÂł jednego do ust. Ale jednak go wyj¹³, spojrzaÂł siĂŞ na niego i wyrzuciÂł.
-Twoje szczĂŞÂście-pogroziÂłam mu palcem-u mnie na misjach siĂŞ NIE PALI!
Idzie ÂścieÂżkÂą w stronĂŞ Oto.
Wiem o tym. Ale i tak bym nie zapaliÂł, poniewaÂż rzucam palenie.- powiedziaÂł spokojnie.- zrobiÂłem to z przyzwyczajenia
Wreszcie doszÂła do nich. ZaczeÂła iÂśc ich temptem. UÂśmeichneÂła siĂŞ do Amy i do Sarutobiego. Nic nie powiedziaÂła ...
RozpoznaÂłam Jottosa dawnego kolegĂŞ z OFS
-Jottos?-zdziwiÂłam siĂŞ-a co Ty do licha robisz tak daleko od Suny?

Dodane po 22 minutach:

-z resztÂą nie waÂżne-dodaÂłam po chwili. -przebierajcie szybciej tymi nóÂżkami-powiedziaÂłam do uczniów >NMM<

nastĂŞpny post STRUMYK[/url]
ZamyÂśliÂł siĂŞ i dopiero po chwili dotarÂło do niego pytanie. Gdy juÂż chciaÂł odpowiedzieĂŚ, Amy zniknĂŞÂła mu z oczu. *Trudno...* - pomyÂślaÂł i ruszyÂł dalej. Akurat doszedÂł do koĂąca ÂścieÂżki.

<NMM>
Teti szybko pogna³¹ za swoj¹ mistrzyni¹.<nmm>
Asuma zamyœli³ siê nieco, i gdy siê ockn¹³ grupa by³a z przodu. Wiêc przyœpieszy³ korku, wrêcz przytruchta³ do wszystkich.<nmm>
PrzebiegÂł ÂścieÂżkÂą do Kumo.

<NMM>
SzÂła dalej z Keishim tylko wyczuÂła , Âże jest osÂłabiony- Jak dojdziemy do siedziby poÂłoÂżysz siĂŞ do ÂłóÂżka , a ja uÂżyjĂŞ mojej techniki i poczujesz siĂŞ wtedy lepiej i nie moÂżesz mi odmówiĂŚ ,bo widzĂŞ , Âże coÂś jest nie tak - powiedziaÂła czule i szli dalej do siedziby...
- Nie martw siĂŞ... CzujĂŞ siĂŞ dobrze... Ale skoro nalegasz... - powiedziaÂłem uÂśmiechajÂąc siĂŞ delikatnie... Spokojnym krokiem szedÂłem obok niej.... {NMM}
SzÂła z Toffikiem.
[nmm]
SzÂła powoli.

NMM.
PrzechodzĂŞ ÂścieÂżkÂą aÂż do podnóÂża góry po czym zaczynam siĂŞ wspinaĂŚ dla treningu...

Dodane po 5 minutach:

Jestem juÂż w poÂłowie, ale juÂż ÂścieÂżki nie widaĂŚ... (nmm)
lekko kusztykajÂąc przeszedÂł ÂścieÂżkÂą, nie rozglÂądajÂąc sie na boki, chwilami czuÂł ból w nodze a na jĂŞzyk rzucaÂły siĂŞ same przekleĂąstwa
Trzech ANBU podbiega do Samhaina i Âłapie go za rĂŞce i nogi.
Bez sÂłowa znikajÂą razem z nim, zabierajÂąc go do siedziby ANBU w Kiri
http://shinnobirpg.mojefo...8.html?start=20
[tam jesteÂś]
Szed³em w stronê Oto... Musia³em siê tym zaj¹Ì jak najszybciej...
SzÂła w stronĂŞ siedziby..
[nmm]
IdĂŞ ÂścieÂżkÂą w stronĂŞ Konohy.

NMM
SzÂła ÂścieÂżkÂą spokojnie , wciaz przewracajÂąc w palcach zÂłoty kluczyk...potem zawiesiÂła go na szyi <nmm>
Uparcie zmierzaÂłem w kierunku Kusy... {NMM}
Ide ÂściezkÂą rozglÂądajÂąc siĂŞ za punktem zaznaczonym a mapie...
Po jakimÂś czasie widzisz rozwidlenie dróg, którego nie ma na mapie. Jedna ze ÂścieÂżek prowadzi trochĂŞ w lewo w skalisty teren, natomiast druga skrĂŞca w prawo, w stronĂŞ Âłagodnego stoku. Na mapie natomiast droga prowadzi prosto, pomiĂŞdzy skaÂłami. ÂŚcieÂżka prowadzÂąca w prawo wydaje siĂŞ trochĂŞ szersza, jednak powoli siĂŞ zwĂŞÂża i zanika w lesie, druga natomiast wysypana jest kamieniami i chowa siĂŞ za zakrĂŞtem. KtórĂŞdy idziesz?
Niewiele myÂślÂąc tworze wodnego klona. Ja ide w lewo, klon zaÂś w prawo...
"kurde ¿e te¿ goœÌ nawet mapy dobrze nie nnarysowa³" - pomyœa³em.
PoszedÂłeÂś ÂścieÂżkÂą i po chwili ujrzaÂłeÂś skalnÂą ÂścianĂŞ, w której jest wyraÂźne pĂŞkniĂŞcie. DosyĂŚ wÂąskie, jednak g³êbokie. Ze Âśrodka wyczuwasz dziwnÂą chakrĂŞ.

Twój klon natomiast idÂąc drogÂą prowadzÂącÂą do lasu zostaÂł ugodzony w ramiĂŞ kunaiem i ku zdziwieniu napastników, rozpÂłyn¹³ siĂŞ. Ci po chwili poszli w stronĂŞ z której przyszedÂłeÂś. Rozejrzeli siĂŞ dookoÂła i ujrzeli prawdziwego ciebie, po czym zaczĂŞli biec w twojÂą stronĂŞ. Jeden z nich miaÂł katanĂŞ, dwóch pozostaÂłych natomiast kije. Nie wyglÂądali na zbyt groÂźnych.

Masz 2 wyjœcia: wejœÌ do jaskini albo walczyÌ z napastnikami.
rzucam w nich dwa kunai z wyb kartkami. Kiedy kunai sa juz blisko celu wybuchajÂą. jeÂśli napstnicy unikneli ataku ja juÂż znikoÂłem w szczelinie...

Next post- w tej wÂłasnie szczelinie.
Jeden z napastników zd¹¿yÂł odskoczyĂŚ, drugim zaÂś cisnĂŞÂło o ska³ê. Trzeci trzymaÂł siĂŞ w bezpiecznej odlegÂłoÂści i nic mu siĂŞ nie staÂło. WidzÂąc Akiro znikajÂącego w ciemnoÂściach jaskini, przerazili siĂŞ i zaczĂŞli uciekaĂŚ w stronĂŞ skÂąd przybyli.
"Ufff..œwierze powietrze...". G³êboko odetchno³em. otrzepa³em bia³y p³aszcz. Dezaktywowa³em wodn¹ zbrojê. Odpoczo³em jeszcze chwilê.
Po jakimÂś czasie poczuÂłeÂś siĂŞ lepiej i mogÂłeÂś juÂż ruszaĂŚ w drogĂŞ. Go³¹b, który kr¹¿yÂł od dÂłuÂższego czasu nad ÂścieÂżkÂą, wreszcie usiadÂł na ramieniu Akiro. Przyczepiony byÂł do niego kolejny liÂścik:
Kod: Skoro to czytasz, oznacza Âże powróciÂłeÂś caÂły. JeÂśli masz metal, udaj siĂŞ z nim do siedziby OFS i tam zamknij go w zbrojowni.

Pozdrawiam, Nieznajomy.
" no dobra" pomyÂślaÂłem. "wiĂŞc idziemy..." .jeszcze chwilĂŞ posieddziaÂłem, i poszedÂłem w stronĂŞ Suny...
<NMM>
idĂŞ drogÂą
<nmm>
pojawiamy sie z minako tuz u podnuza gory i odwoluje summona i muwie do minako
-teraz musimy isc pieszo summon nieda rady przecisnac sie taka wacka sciezka poczym wolnym krokiem ruszylem do przodu
RuszyÂłam za Richardem-san bez sÂłowa., zwiÂązaÂłam mocniej wÂłosy w kitkĂŞ i rozglÂądaÂłam sie po okolicy
idac odwrucilem sie i pytam sie jej moze muglbym ponniesc twoja torbe teraz moze ci nieciazy ale potem pewnie zacznie.bo czeka nas dluga wspinaczka
- Nie nie trzeba...torba nie jest ciĂŞÂżka...poradzĂŞ sobie , ale dziĂŞkujĂŞ za troskĂŞ - dodaÂłam z uÂśmiechem
jak chcesz ale jak zacznie ci byc ciezko to niekrepuj sie chetnie ci pomoge poczym staje na chwile by minako dolaczyla domnie i niezostala w tyle.
Do³¹czy³am do Richarda-san z uœmiechem
- Dziêkujê jeszcze raz mo¿emy iœÌ dalej - doda³am
dobrze idz pierwsza jak cos to cie bede asekurowal konczac ruszam za minako
RuszyÂłam przodem , rozglÂądajÂąc siĂŞ po okolicy.
- MyÂślisz , Âże ktoÂś moÂże nas zaatakowaĂŚ? - spytaÂłam
niesadze mam na sobie struj ANBU wiec nikt chyba niejet natyle glupi zeby atakowac ANBU poza tym jak nieprzestrasza sie ANBU to napewno mojego miecza poczym wyciagnolem moj miecz z czystej energi
ZerknĂŞÂłam na miecz a moje oczy siĂŞ zaÂświeciÂły *__*
- Jaki piĂŞkny *_____* - powiedziaÂłam zachwycona
Widzac blask w oku dziewczyny muwie
-wiem chcesz go potrzymac?? jest bardzo lekki tylko sie nieporaz pradem
- ChĂŞtnie - powiedziaÂłam chwytajÂąc miecz w dÂłoĂą RzeczywiÂście byÂł bardzo lekki , trochĂŞ nim zaczĂŞÂłam wymachiwaĂŚ i po chwili oddaÂłam GO Richardowi-san - Jest fantastyczny - dodaÂłam
dzieki dostalem go na jednej z misji ale to dluga chistoria ruwnie silne miecze maja hyuta kat i casper.
- Nie znam Âżadnego z nich...ja zamierzam kupiĂŚ sobie katanĂŞ...mój tata mnie uczyÂł walczyĂŚ swojÂą katanÂą jednak nie mogÂłam jej znaleŸÌ po tym jak moja rodzina zginĂŞÂła...niestety- powiedziaÂłam cicho
nieznasz ich to dziwne to najsilniejsi moi sojusznicy nieliczac oczywiscie Rocka Lee ktury jest silniejszy odemnie ale traktuje go jak starszego brata. a katane napewno sobie kupisz za niedlugo
- Mam takÂą nadziejĂŞ...- powiedziaÂłam ruszajÂąc dalej
usmiechnolem sie i ruszylem trzymajac sie blisko minako. i schowalem miecz .
SkierowaliÂśmy siĂŞ do Oto-Gakure. Na mojej twarzy zawitaÂł promienny uÂśmiech
< NMN>

PrzegalopowaÂłam na Hikaru przed górĂŞ podziwiajÂąc okolicĂŞ ponownie
< NMM>
Przebiegam obok góry, z painem na plecach, podziwiajac jej ogrom. " Heh...szkoda ze nie moÂżesz tego zobaczyĂŚ...." MiaÂłem na myÂśli paina...
<NMM I Paina>
BiegnĂŞ ÂścieÂżkÂą szukajÂąc jakiÂś Âśladów lub jakiegoÂś tropu w sprawie porwania córki mojego zleceniodawca.Po pewnym czasie znikam wchodzÂąc do jakiejÂś jaskini.
NMM
ÂŚcieÂżkÂą zbiegÂło coÂś bardzo szybko nikt nie byÂł w stanie dostrzec tego czegoÂś.To owe coÂś to byÂł Lee na rĂŞkach jego klona byÂł w masakrycznym stanie.ZnikÂł wraz z klonem.
NMM
IdĂŞ do Iwy...
<NMM>

Dodane po 3 godzinach 39 minutach:

PrzechodzĂŞ scie.zkÂą do konoha gakure...
<NMM>
Biegne do Iwy...
<NMM>
- Ach ju
Westchn¹³ wĂŞdrowiec...byÂła juÂż póÂźna pora wiĂŞc zmĂŞczony sznobi szukaÂł sobie miejsca na odpoczynek... ZnalazÂł je na potĂŞÂżnej ga³êzi. PoÂłoÂżyÂł siĂŞ na niej a twarz nakryÂł kapeluszem z emblematem kiri...ZmĂŞczony zasn¹³ lekkim czujnym snem...
DrogÂą przechodziÂł mÂłody shinobi. GÂłowa, wpatrzona w niebo, rĂŞce w kieszeniach...No cóÂż, chÂłopak nigdy nie byÂł idiotÂą, który cieszy siĂŞ z byle gówna. Po kilku krokach dostrzegÂł jednak dziwnego jegomoÂścia. UÂśmiechn¹³ siĂŞ cicho pod nosem, po czym podrzuciÂł jeden z kamyków znajdujÂących siĂŞ pod jego nogami. Nie wiedziaÂł, czego siĂŞ spodziewaĂŚ...Ale nie odebraÂło mu to dziwnego przymusu. RzuciÂł kamieĂą w...Kirijczyka. Dopiero co zauwaÂżyÂł emblemat. Mina mu siĂŞ jednak nie zmieniÂła. Co zrobiÂł, to zrobiÂł. Jedyne co mu pozostaÂło, to czekaĂŚ na reakcje mieszkaĂąca wioski ukrytej mgÂły.
Anulej spokojnie podniósÂł pierw prawe oko a póÂźniej lewe...

- Risen ! Niemoto...

I tu spadÂł Âż drzewa jak Âżaba w krzaczory

- co ty tu robisz? I to bez tego demoniastego Jottsa... chyba tak mu szÂło?
Risen zrobiÂł minĂŞ typu .
Widok tego starego oprycha Nekozumy (XD) z jakiegoœ powodu go rozchmurzy³. Uœmiechn¹³ siê lekko i odpar³:
- Tak, jakoÂś tak. Ale bardziej mnie ciekawi, co robi "specjalista od misji rangi E" tutaj i samotnie ?
- o cho... moja wiedza jest tajna... A twoja nie ma tak czasami nic wspólnego z TwierdzÂą na koĂącu tej ÂścieÂżki

Anulej zapytaÂł chociaÂż dobrze wiedziaÂł jaki bĂŞdzie skÂład.. chodziÂło o to czy Risen wie wiĂŞcej niÂż on...

Anulej powoli ruszyÂł przed siebie...ciÂągn¹³ nogi po dróÂżce
Blondyn ruszyÂł powoli za Anulejem (chyba, Âże idziesz w moim kierunku ). Gdy tylko wyrównaÂł siĂŞ z nim krokiem, spojrzaÂł na twierdzĂŞ poÂłoÂżonÂą na koĂącu ÂścieÂżki. UÂśmiechn¹³ siĂŞ z powodu wspomnieĂą. Ni stÂąd, ni z zowÂąd zapytaÂł beztroskim tonem:
- Twierdze...Nie kojarz¹ mi siê zbyt dobrze...Ale patrz¹c na twoj¹ obecnoœÌ w tym miejscu, widzê, ¿e Mizukage wys³a³ Ciê po jakieœ nowe cacuszko ?
- nowe to nie jest na pewno... I nie igraj ze mnÂą. JakoÂś ostatnio nie paÂłam zaufaniem do was...A zwÂłaszcza odkÂąd stosunki miedzy naszymi wioskami sÂą wrogie...

Anulej szedÂł spokojnie przed siebie, wyglÂądali jak partnerzy na misji...

- Trza gdzieÂś przenocowaĂŚ, a póÂźniej przy³¹czyĂŚ siĂŞ do kupców, co tĂŞdy bedÂą jechaĂŚ nad ranem...A i jeszcze ktoÂś chyba do nas do³¹czy
SÂłowa Anuleja lekko mnie zdziwiÂły...ByÂłem na misji, której niepowodzenie mogÂło wywoÂłaĂŚ wojnĂŞ, ale jako tako udaÂło siĂŞ jej unikn¹Ì. Lekko "nieprzytomny" odparÂł:
- Tyaa.....Aha....
A co siê konkretnie sta³o, ¿e nasze stosunki tak siê zmieni³y ? Bo, wzi¹³em sobie kilka dni urlopu i nie jestem na bie¿¹co.
Ton blondyna byÂł "domagajÂący siĂŞ informacji". Zawsze moÂżna byÂło siĂŞ dowiedzieĂŚ, co wiedzÂą inni. Do Suny nie paÂłaÂł sentymentem, ale wiedza byÂła najpotĂŞÂżniejszÂą broniÂą jakÂą mógÂł mieĂŚ czÂłowiek. WiĂŞc, czemu jej nie zwiĂŞkszyĂŚ ?
- wiesz drupa shnobi z Amy na czele podpaliÂła biuro Mizukage...Pozatym Amy chciaÂła mie zabiĂŚ i odebraĂŚ mi figurke smoka...Nie oglÂądasz telewizji? Nasz Mizukage zamroziÂł ulice w suna... tak Âże jest Âślizko i posypujÂą je piaskiem... ponoĂŚ....

shnobi wskazaÂł na krzaki i skrĂŞciÂł za nimi szedÂł przez gÂąszcz roÂślin, jakieÂś 30m i doszedÂł do polany....

//jak co to przeczytaj mieszkanie moje w kiri... tak ja siĂŞ dowiedziaÂłem//
//CzytaÂłem //
Parskn¹³ œmiechem. Pod¹¿a³ za Anulejem i powiedzia³ pod nosem:
- Tak, Amy...Nasz "kwiat pustyni". Ciebie chciaÂła zabiĂŚ, mnie zgwaÂłciĂŚ...ChodÂź, kto wie jak by ten gwaÂłt zakoĂączyÂła. A co do telewizji, to postawiÂłem na odpoczynek..."Naturalny". Zero telewizji, tylko gorÂące ÂźródÂła.
Blondyn zamyœlony zamilkn¹³, ale po chwili doda³:
- Czy zamroÂżenie piaskownicy to inteligentne posuniĂŞcie ?
A uciechĂŞ daÂło siĂŞ sÂłyszeĂŚ w gÂłosie blondyna .
- Nie bardziej niÂż atak na siedzibe Mizukage...

Anulej rozÂłoÂżyÂł pÂłaszcz... pewnie na nim bĂŞdzie spaÂł i o dziwo przygotowaÂł koc dla Risena...

-DziÂś bĂŞdzie chÂłodna noc...a jeszcze jedno, masz ty kubÂłak z wodÂą przy sobie? ZaleÂży mi na tym by byÂł peÂłny w czasie misji
Blondyn pozostawiÂł uwagĂŞ Nekozumy bez komentarza. PostanowiÂł daĂŚ sobie spokój z tym wszystkim. Polityka...Pic na wodĂŞ, nic wiĂŞcej. SpojrzaÂł na koc i Anuleja, po czym bezbarwnym gÂłosem odparÂł:
- Nie...Ale poszukam jakiegoÂś ÂźródeÂłka w okolicy. Jednak, czy masz bukÂłak ? Bo kit z wodÂą, skoro nie ma jej do czego wlac. Ostatecznie, moÂżna zabraĂŚ nieco asortymentu kupcom...U nich na pewno znajdziemy jakieÂś rzeczy, zdatne do konsumpcji.
- Od kupców siĂŞ odkupi... na pewno bedÂą mieĂŚ. DziĂŞki tej wodzie wszelkie drzwi bĂŞdÂą staĂŚ przed nami otworem. To misja skryta, wÂśród cywili... wiĂŞc sie nie popiszemy tu siÂła jak ostatnio...A no i

Anulej po³o¿y³ siê i owin¹³ swym p³aszczem

- wiesz kto pomagaÂł Amy? Lub moÂże kogoÂś podejrzewasz? W kiri wyznaczono nowego prokuratora sledczego który na pewno tÂą prawde odkryje...A co do misji, wolisz szybko i ryzykownie czy pomaÂłu a pewnie...A i przed tym gwaÂłtem to ja bym siĂŞ nie broniÂł...

ZaÂśmiaÂł siĂŞ shnobi ukazujÂąc zÂąbki...przytuliÂł siĂŞ mocno do parasola, który z kolei leÂżaÂł pod gÂłowÂą , wraz ze zwinietym kapeluszem i badaÂżami
Blondyn uÂśmiechn¹³ siĂŞ pod nosem. Perspektywa wspó³¿ycia z Amy bardzo mu siĂŞ spodobaÂła. Nigdy nie byÂł zbyt wierny wzglĂŞdem dziewczyn. Po chwili jednak, otrzÂąsn¹³ siĂŞ z tego i odparÂł zakÂłopotanym tonem:
- No cóÂż...Tego wiedzieĂŚ nie mogĂŞ. Urlop miaÂłem, to siĂŞ niczym nie zajmowaÂłem ostatnimi czasy. Co do misji...Raczej pomaÂłu. Ale bez przesady. Tak odnoÂśnie misji...To co tym razem mamy zwin¹Ì ?
- to pewnie powie nam trzeci co przybĂŞdzie... dobranoc Risen

Anulej zieeeewn¹³ i po krótkiej chwili zasn¹³...A tymczasem z oddali byÂło sÂłychaĂŚ skowyt wilków ich wycie...Sowa zaczeÂła pomuchiwaĂŚ a mrówki tupaĂŚ

Risen dostrzegÂł teraz Âże Anulej ma nawet sympatyczny wyglÂąd, a jak nie gada...( moÂże zagadaĂŚ czÂłowieka na ÂśmierĂŚ) to jest nawet miÂły...

// no to do jutra ...//
//Do jutra //
- Dobranoc...- odparÂł chÂłopak. Wyj¹³ rĂŞce z kieszeni, przeczesaÂł sobie byle jak wÂłosy. Zdj¹³ opaskĂŞ. To byÂł dla niego koniec. UÂżyÂł Kg, dziĂŞki czemu opaska zamieniÂła siĂŞ w czÂąsteczki. ByÂła historiÂą. Ziewn¹³ przeciÂągle, po czym poÂłoÂżyÂł siĂŞ na kocu i owin¹³ siĂŞ wokóÂł niego. SpojrzaÂł na Nekozume.
Mi³y goœÌ . Po kilku minutach zasn¹³.

Dodane po 17 godzinach 44 minutach:

Blondyn obudziÂł siĂŞ. SpojrzaÂł na wci¹¿ ÂśpiÂącego Nekozume, po czym ogarn¹³ leniwym spojrzeniem otoczenie. Z Âłaski swojej wstaÂł, oddaliÂł siĂŞ o jakieÂś 15m od koca i Nekozumy. StworzyÂł trzy klony klony. Sam poÂłoÂżyÂł siĂŞ na jednej z ga³êzi pobliskich drzew. A klony odwaliÂły trochĂŞ roboty. 20s, 30s i Minuta. Tak...Tyle nietykalnoÂści w nim zapieczĂŞtowaÂły. Na koniec, zawiÂązaÂły jeszcze jednÂą dziwnÂą pieczĂŞĂŚ. Na plecach Risena pojawiÂła siĂŞ wirowata pieczĂŞĂŚ, która po chwili staÂła sie niewidzialna dla ludzkiego oka. Po wszystkim, blondyn odwoÂłaÂł klony, a sam wróciÂł do miejsca noclegu i zacz¹³ powoli skÂładaĂŚ koc.
Dwóch mĂŞÂżczyzn w skórzanych pancerzach i siekierkami stanĂŞÂło przy drzewach.
-Rano bedÂą jechaĂŚ i my ich tak Âłubudup? - zapytaÂł niezbyt inteligentnym tonem.
-Tak.
-A czy my musimy tak Âłubuduup? - znów dociekaÂł.
-Nie... - powiedziaÂł zirytowany gÂłos za nim. -Ale chcemy.
Po takiej krótkiej konwersacji ludzie zniknĂŞli wam z oczu.
Gdy blondyn usÂłyszaÂł czyj¹œ rozmowĂŞ, podniósÂł wzrok w kierunku miejsca, z którego wydobywaÂły siĂŞ gÂłosy. DziwiÂł siĂŞ, Âże ci zapewne bandyci nie pomyÂśleli o rabunku dobytku dwóch osób, samych i na polanie oddalonej od traktu. JuÂż dawno zwin¹³ koc, wiĂŞc teraz nie pozostaÂło mu juÂż nic innego, jak obudziĂŚ Anuleja...ChodÂź, kto wie...MoÂże od dawna nie spaÂł ?
-(ziiieeewww) kurde
miÂłe sÂłowo Shnobiego z rana
- nareszcie Âżem siĂŞ wyspaÂł...

anulej zaÂłoÂżyÂł pÂłaszcz, zabraÂł Risenowi koc i szedÂł powoli w kierunku drogi...

-Zaraz bêdzie sz³a jakaœ karawana, trza siê bêdzie pod³¹czyÌ

//sory za czas,... ale sobote miaÂłem w caÂłoÂści zajÂątÂą///
//Spoko//
Blondyn pokiwaÂł nieznacznie gÂłowÂą. RuszyÂł za Anulejem, a gdy tylko siĂŞ z nim wyrównaÂł mrukn¹³ beznamiĂŞtnym gÂłosem:
- Dzisiaj ma byĂŚ jakiÂś napad...SÂłyszaÂłem rozmowĂŞ dwóch oszoÂłomów. Lepiej siĂŞ pospieszmy....
Gdy blondyn wypowiedzia³ ostatnie s³owa, zacz¹³ wyprzedzaÌ Anuleja. Droga by³a ju¿ bardzo blisko.
Po drodze faktycznie szedÂł karawan. SkÂładaÂł siĂŞ od z 3 wozów wiÂągnietych przez bawoÂły i kilkunastu ludzi, to idÂących piechty to jadÂących na wielb³¹dach...

- Kupcy ze suny, punktualni jak zawsze na tej trasie.

Anulej szybko podbiegÂł i zacz¹³ iœÌ wÂśród kupców. chowajÂąc wszelkÂą broĂą i opaske, zacz¹³ rozpytywaĂŚ po ile marcherki w tym roku chodzÂą...
Risen cicho westchn¹³ widz¹c poœpiech Anuleja. Nie mia³ przy sobie opaski, ani nic, co mog³oby wskazywaÌ na jego bycie shinobi. Po chwili wyszed³ na przeciw kupcom. W przeciwieùstwie do Anuleja poprosi³ o buk³ak wody, po chwili go dostaj¹c. Zacz¹³ iœÌ powoli wraz z kupcami, ucinaj¹c sobie pogawêdkê z jednym z nich.
// risen pisz juz przy bramie//

Karawan wlukÂł siĂŞ siak mucha w smole , ale w koĂącu dotarÂł przed bramy sÂławetnej juÂż twierdzy

//NMM//
Dochodze do drogi i patrze w góre. Jak zobaczyÂłem ile musze przemaszerowaĂŚ to siĂŞ przestraszyÂłem. Zapi¹³em mocniej pas przy dziaÂłku i poszedÂłem przed siebie rozglÂądajÂąc siĂŞ za tym mieczem z neonkÂą.
10 metrow od ciebie spada jakis ufoludek


-wi....taj Boj sie mnie, chce podbic wasza planete
-Zabije cie tak tak zabije -poweidzial
-WeÂż sie goĂą leszczu-po tych sÂłowach podchodze do kanali, Âłapie za szmaty i wale z dyni.- Jeszcze Ci maÂło??- biore dziada i zrzucam z skarpy.- JuÂż mi dzidau tu nie wrócisz.- ide dalej siĂŞ mĂŞczÂąc jak diabli.
Nie przezyl tego a ty mozesz isc dalej
A wiĂŞc ide, a raczej siĂŞ wleke dalej szukajÂąc tego Âśmiesznego miecza. Nagle widze coÂś bÂłyszczÂącego.
Niestety to tylko kamien szlachetny-kawalek szmaragdu najpewniej zgubiony przez kogos bo jest oszlifowany

Pojdz wzwyz gory moze to wlasnie tam znadziesz to czego szukasz...
WidzÂąc kamyk zabieram go ze sobÂą. Ide dalej przed siebie.

Dodane po 3 minutach:

[nmm]
Spadam na ziemie z wielkim trzaskiem.- Pewnie sobie coœ zwihn¹³em.- powiedzia³em i kulej¹c poszed³em do kwatery.[nmm]
ZatrzymaÂłam siĂŞ rozglÂądajÂąc uwaÂżnie. Nie znaÂłam tych terenów. Dwa razy byÂłam tylko w Iwie podczas turniejów i jakoÂś nigdy nie zdecydowaÂłam sie na wycieczki krajoznawcze. RuszyÂłam wÂąskÂą ÂścieÂżkÂą przed siebie, tak na wyczucie z nadziejÂą Âże gdzieÂś trafiĂŞ.

Dodane po 7 minutach:

>NMM<
SzedÂłem pospiesznym krokiem w kierunku Kusa no Kuni. ByÂłem i tak juÂż spóÂźniony i nie chciaÂłem kazaĂŚ znajomym na siebie czekaĂŚ.<NMM>
SzedÂłem przez ÂścieÂżkĂŞ do Iwy a konkretnie na arenĂŞ walk, byÂłem bardzo spokojny.
<nmm>
Yuu szybko zÂłoÂżyÂł kilka znaków i wykonaÂł jutsu teleportu, wprost przed chatkĂŞ sokolnika.

[NMM]
IdsĂŞ scieÂżkÂą w kierunku mojej wioski. ByÂłem zajĂŞty rozruszaniem prawej rĂŞki...
ChÂłopak skarciÂł siĂŞ w duchu, za to Âże zbyt myÂślaÂł o poprzedniej misji i zamiast do Suny przenióœ³ siĂŞ do Iwy, spojrzaÂł dookoÂła, zobaczyÂł las, który juÂż odrósÂł, wykrzywiÂł siĂŞ i zÂłoÂżyÂł znów znaki teleportujÂąc siĂŞ w okolice Wioski Piasku.

[NMM]
schodzi³am szybko stawiaj¹c ostro¿nie nogi by nie potkn¹Ì siê na jednym z licznych kamieni. Ca³y czas by³am lekko nieobecna obawiaj¹c siê o swoje prawdziwe cia³o
DogoniÂłam drugie wcielenie Amy - Sensei, musisz wróciĂŚ do Suny. JesteÂś tam potrzebna. Ja dam sobie radĂŞ tutaj. - powiedziaÂłam
-nic mi nie bêdzie-powiedzia³am-tylko siê pospieszmy...-namyœli³am sie chwi³e po czym przyzwa³¹m ma³ego summonka Rossê-jak bym zniknê³am ona Ci pomo¿e-powiedzia³am >NMM<

http://www.shinnobirpg.rp...r=asc&start=140
ruszyÂłam za Amy <nmm>
Clarence szedÂł drogÂą w kierunku wioski. Jego wÂłosy powiewaÂły na wietrze. Po za tym nic siĂŞ ciekawego nie dziaÂło tylko nogi go trochĂŞ bolaÂły ale idzie dalej.
Po dÂługiej drodze dotarÂłem do tych gór, przemierzaÂłem je ÂścieÂżkÂą , kiedy zauwaÂżyÂłem pewnego czÂłowieka, po krótkim zastanowieniu stwierdziÂłem Âże moÂże siĂŞ nada, po czym podszedÂłem do niego.
-Ohayo...jestem jednym z...- wiĂŞcej nie usÂłyszaÂł poniewaÂż mój klon ogÂłuszyÂł go od drugiej strony (Clarence).
Nieprzytomnego przerzuciÂłem przez barek i poszedÂłem z powrotem na tereny kiri.

NMM [ I nieprzytomnego clarence]
Akuro szedÂł powoli i w ciszy. Tutaj, na tej ÂścieÂżce panowaÂła zupeÂłna pustka i cisza. Nie byÂło teÂż takiego upaÂłu, jak na pustyni Nara. Promienie sÂłoĂąca byÂły znacznie sÂłabsze i nie przyprawiaÂły mÂłodego Aburame o zmĂŞczenie.
KroczyÂł teraz energicznie, szybko i pewnie. Droga wiodÂła ku imponujÂąco wysokiej górze, ale to nie jÂą mieli za cel.
IdÂąc, rozmyÂślaÂł o dziwnym wietrze, który odczuwali na wĂŞdrówce po pustyni Nara.
"WiaÂł w plecy... KtoÂś moÂże nas ÂśledziĂŚ. " - DomyÂśliÂł siĂŞ Akuro.
ZnaÂł kilka podstawowych sposobów na zaÂłatwienie poÂścigu.
-ProszĂŞ iœÌ za mnÂą - powiedziaÂł do dziadka. - PóÂźniej panu wytÂłumaczĂŞ...
ZszedÂł z drogi, idÂąc w lewo i zostawiajÂąc za sobÂą Âślady prowadzÂące w tamtÂą stronĂŞ. WskazywaÂły na to, Âże w tym momencie zaczĂŞli iœÌ poza ÂścieÂżkÂą. Akuro podczas wĂŞdrówki co chwila odwracaÂł siĂŞ na dziadka, miaÂł teÂż w dÂłoni gotowy shuriken, który w razie czego chciaÂł wyrzuciĂŚ i podmieniĂŚ siĂŞ z nim.
WĂŞdrowali caÂłkiem sporo, w koĂącu zakoĂączywszy seriĂŞ Âśladów tajemniczym zerwaniem ich.
"PomyÂślÂą, Âże od tamtej chwili zaczĂŞliÂśmy maskowaĂŚ swoje Âślady..."
Wrócili na ÂścieÂżkĂŞ, zacierajÂąc za sobÂą starannie kaÂżdy Âślad. Tak samo zacierali Âślady, idÂąc juÂż drogÂą, tak, aby wszystko wyglÂądaÂło na to, Âże udali siĂŞ w stronĂŞ, w którÂą tak naprawdĂŞ siĂŞ nie udali.
Akuro ciÂągle trzyma shuriken, aby w razie czego go rzuciĂŚ i siĂŞ z nim podmieniĂŚ, wykorzystujÂąc naÂłoÂżone Kawarimi.
Idziecie , a wiatr przez caÂły czas wam "pomaga". Nawet , gdy skrĂŞciliÂście w las , wiatr was goni. CoÂś tu jest nie tak , moÂże ktoÂś po prostu szuka dobrego miejsca do ataku. Tego nie wiedziaÂłeÂś , jednak przez caÂły czas dzielnie trzymaÂłeÂś shurikena. Dziadek teÂż nie wyglÂądaÂł na spokojnego , dlatego przez caÂły czas szedÂł za tobÂą , jak gdyby nigdy nic. Ty jednak wiedziaÂłeÂś , Âże to udawany spokój i tylko pozory. Teraz to kwestia czasu , wiesz , Âże atak nadejdzie.
Akuro czuÂł caÂły czas wiatr na plecach. Ku jego zdumieniu, nawet gdy skrĂŞcili, ciÂągle wiaÂło i to w tĂŞ samÂą stronĂŞ. MÂłody Aburame ÂściskaÂł spoconÂą dÂłoniÂą shuriken, gotowy go w kaÂżdej chwili rzuciĂŚ. KaÂżdy nerw jego ciaÂła byÂł napiĂŞty.
"KtoÂś nas w koĂącu zaatakuje" - myÂślaÂł. - "MoÂże chce nas najpierw jakoÂś osÂłabiĂŚ..."
Zacz¹³ wyobraÂżaĂŚ sobie sytuacje walki na drodze, a takÂże w innych miejscach w Iwie, przez które jeszcze mieli wĂŞdrowaĂŚ.
"Kawarimi nie wystarczy. Mam chroniĂŚ teÂż dziadka, nie tylko siebie. "
UformowaÂł pieczĂŞci, po czym wykonaÂł Mushi Dama. ChakroÂżerne robaki rozproszyÂły siĂŞ i wzleciaÂły kilkadziesiÂąt metrów nad ziemiĂŞ. CaÂły czas leciaÂły nad dziadkiem i Akuro. ObserwowaÂły czujnie teren i byÂły gotowe napaœÌ przeciwnika.
Akuro ciÂągle trzyma shuriken, aby w razie czego go rzuciĂŚ i siĂŞ z nim podmieniĂŚ, wykorzystujÂąc naÂłoÂżone Kawarimi.
Powoli opuÂścili ÂścieÂżkĂŞ, idÂąc w wyznaczonÂą wczeÂśniej stronĂŞ i pamiĂŞtajÂąc ciÂągle o zacieraniu Âśladów. [NMM] .
Ryu szedÂł w stronĂŞ Taka z siostrÂą na plecach. WiaÂł coraz to mocniejszy wiatr, wiĂŞc przyÂśpieszyÂł kroku.
Szybciej, szybciej, szybciej - powtarzaÂł sobie w myÂślach Ryu i biegÂł do Taka.

NMM
ÂścieÂżka nie wyglÂądaÂła zbytnio na stabilnÂą, co raz wydÂłubywaÂły siĂŞ na niej kawaÂłki skalne i spadaÂły w przepaœÌ co znacznie utrudniaÂło wĂŞdrówkĂŞ... jeszcze te cholerne sÂłoĂące, które niemal gotowaÂło nowego czÂłonka Akatsuki...
-Nie wyglÂąda to najlepiej- powiedziaÂł sobie pod nosem, patrzÂąc na skalnÂą póÂłkĂŞ, która sÂłuÂżyÂła jako ÂścieÂżka
-Jeœli mia³by tu dojœÌ do walki to raczej nie jest to zbyt dobry teren, wiêksz¹ rolê odrywa³o by tu szczêœcie ni¿ taktyka...- sepleni¹c sobie pod nosem, czarnow³osy mê¿czyzna poma³u i uwa¿nie stawia³ swoje kroki na tej skalnej œcie¿ce, widaÌ by³o po niej ¿e by³a doœÌ czêsto u¿ywana i kwesti¹ czasu by³o jej zawalenie...
-...jeszcze ANBU na karku mi siedzi, yare,yare w co ja siĂŞ wpakowaÂłem?- przemyÂślenia Samhain'a co do tej sytuacji byÂło doœÌ skomplikowane, po raz pierwszy w swoim krótkim Âżyciu robiÂł coÂś sam z intuicji... ale mimo wszystko nie chciaÂł siĂŞ wpakowaĂŚ w jakiÂś wiĂŞkszy konflikt...
Stroma ÂścieÂżka na górskim szlaku faktycznie zdawaÂła siĂŞ okropnym miejscem. PrzepaœÌ byÂła ogromna. SzedÂłeÂś wyznaczonym szakiem caÂły czas pnÂąc siĂŞ w górĂŞ gdy nagle usÂłyszaÂłeÂś w górze trzy eksplozje. Znajomy ci dÂźwiĂŞk wybuchowych notek. PuÂłapkĂŞ ktoÂś musiaÂł aktywowaĂŚ. Wielkie Âśrednie i maÂłe odÂłamki skal zaczĂŞÂły spadaĂŚ prosto w dóÂł na ciebie. Masz dosÂłowniĂŞ chwilĂŞ na podjĂŞcie decyzj od której bedzie zaleÂżaÂło twoje Âżycie i zdrowie. Czy gÂłazy stracÂą ciĂŞ w przepaÂśc, a moÂże zd¹¿¹ zmieÂżdÂżyĂŚ jak robaka? Masz 5 sekund...
Kiedy tylko Samhain usÂłyszaÂł te trzy wybuchy wiedziaÂł Âże nie jest dobrze, maÂła stroma ÂścieÂżka moÂże nie nadawaÂła siĂŞ zbytnio to walki jednak do puÂłapek byÂła idealna.... jeszcze do takich podstawowych jak spadajÂące gÂłazy. Jednak Âże nowy czÂłonek Akatsuki nie miaÂł zbytnio wiele czasu na dziaÂłanie jak i myÂślenie musiaÂł dziaÂłaĂŚ instynktownie... co najgorsze teÂż nie mógÂł byĂŚ pewien Âże podÂłoÂże na którym obecnie stoi nie zaÂłamie siĂŞ pod ciĂŞÂżarem tych obÂłamków, dlatego teÂż postanowiÂł uÂżyĂŚ kawarimi, które miaÂł juÂż na siebie naÂłoÂżone, podmieniÂł siĂŞ z najbardziej oddalonym odÂłamkiem od niego po linii prostej, co gwarantowaÂło unikniĂŞcie tych wszystkich skaÂł, nastĂŞpnie po wykonaniu tej techniki szybko odskoczyÂł tak aby móc poruszaĂŚ siĂŞ do przodu i unikn¹Ì moÂżliwego zawalenia siĂŞ ÂścieÂżki...
-ech, klasyka puÂłapek- mrukn¹³ sobie pod nosem, po czym znów rozpocz¹³ powolny marsz w stronĂŞ szczytu....
//chakra: 3275
//Przepraszam Âże tam Âżadko i wolno odpisujĂŞ postaram siĂŞ poprawiĂŚ sorry //

UdaÂło ci siĂŞ unikn¹Ì maÂło finezyjnej lawiny kamieni za pomocÂą kawarimi. JesteÂś teraz po za obszarem jej dziaÂłania. GÂłazy jednak uszkodziÂły ca³¹ ÂścieÂżkĂŞ i z powrotem bĂŞdziesz zmuszony obraĂŚ innÂą trasĂŞ. SpojrzaÂłeÂś w górĂŞ i ujrzaÂłeÂś czÂłowieka wyÂłaniajÂącego siĂŞ z k³êbow dymu. ByÂł to czÂłonek ANBU. W biaÂłej kociej masce z katanÂą na plecach. StaÂł przyczepiony do skaÂły dziĂŞki chakrze skupionej w stopach. Nagle jak by z nikÂąd pojawiÂł siĂŞ koÂło niego spory gad. ByÂła to jaszczurka a konkretniej kameleon, moÂże to w³¹œnie tÂłumaczyÂło jego nagÂłe pojawienie siĂŞ. Kameleon zrobiÂł jakiÂś ruch ÂłapÂą i z Âściany góry zaczĂŞÂła pÂłyn¹Ì istna rzeka bÂłota. CzyÂżby to byÂł summon? Tak czy inaczej fala bÂłota wÂłaÂśnei zmierzaÂła prosto na ciebie. JeÂśli szybko coÂś nie zrobisz zmyje ciĂŞ na dóÂł gdzie zginiesz. ANBU natomiast zacz¹³ skÂładaĂŚ jak¹œ dÂługÂą sekwencjĂŞ pieczĂŞci.//ps. kameleon okoÂło tak wysoki jak czÂłowiek moze ciut niÂższy//
Zaskoczenia... tak, tym sÂłowem dawaÂłoby rade opisaĂŚ wyraz twarzy Samhain'a dyby nie to Âże mrok kaptura skrywaÂł jÂą prawiĂŞ doszczĂŞtnie zostawiajÂąc na widoku tylko same usta. Nowy czÂłonek Brzasku spojrzaÂł do góry, widziaÂł Âże ta lawina to nie przelewki a koÂło niego jakiÂś ANBU-s skÂładajÂący pieczĂŞcie... to nie byÂła jego wymarzona sytuacja, znalazÂł siĂŞ miĂŞdzy mÂłotem a kowadÂłem i znów musiaÂł dziaÂłaĂŚ intuicyjnie bez czasu na myÂślenie... Szybkim gestem dÂłoni stworzyÂł pieczĂŞĂŚ potrzebnÂą do Shunshin no jutsu a nastĂŞpnie skupiajÂąc chakrĂŞ teleportowaÂł siĂŞ tuÂż za plecy swojego przeciwnika. Druga rĂŞka dawnego Tsuchikage natychmiast siĂŞgnĂŞÂła do kieszonki na lewym udzie, w której przetrzymywaÂł ca³¹ swojÂą broĂą miotanÂą. Szybkim ruchem wyj¹³ kunaja i w doœÌ nietypowy sposób wbiÂł go w szyjĂŞ swojego przeciwnika miĂŞdzy krĂŞgi C2 a C3, co oznaczaÂło jego ÂśmierĂŚ na miejscu. Samhain zabijaÂł na wiele sposobów ludzi i inne zwierzĂŞta, wiedziaÂł Âże to jest najszybszy sposób unieszkodliwienia wroga bez zbĂŞdnych strat chakry. NastĂŞpnie po wykonaniu tego jakÂże piĂŞknego i artystycznego manewru czarnowÂłosy mĂŞÂżczyzna wybiÂł siĂŞ doœÌ wysoko w powietrze i w locie zÂłoÂżyÂł bardzo szybkimi ruchami dwie pieczĂŞcie, które miaÂł juÂż wyĂŚwiczone niemal do perfekcji
-Katon: Zukkoku- dobiegÂł cichy gÂłos z mroków kaptura a po chwili z ust dawnego Tsuchikage wyleciaÂły olbrzymie iloÂści magmy i ognia wycelowane w pozbycie siĂŞ summona i zwĂŞglenia ciaÂła swojego przeciwnika, co zapewniaÂło mu pewnÂą dyskrecjĂŞ... o ile nikt na dole nie zauwaÂży wielkiej czerwono, pomaraĂączowo, ÂżóÂłtej plamy na górze Oikos.... OgieĂą dotarÂł jeszcze przed wylÂądowaniem Samhain'a na ziemi, powodujÂąc lekkie podniesienie siĂŞ temperatury otoczenia i moÂżliwoœÌ kolejnego zaÂłamania siĂŞ ÂścieÂżki pod naporem tej fali magmy.
Nowy czÂłonek Brzasku jednak mimo wszystko nie byÂł przekonany Âże uÂśmierciÂł swojego przeciwnika wiĂŞc tuÂż po wylÂądowaniu w doœÌ akrobatycznej i mrocznej pozie naÂłoÂżyÂł na siebie Kawarimi i wyczuliÂł zmysÂły by dziĂŞki technice Kagura shingan, którÂą aktywowaÂł juÂż duÂżo wczeÂśniej wychwyciĂŚ poÂłoÂżenie tego delikwenta....
UdaÂło ci siĂŞ bÂłyskawicznie dostaĂŚ za przeciwnika. Rzeka bÂłota ciĂŞ nie dosiĂŞgÂła. JuÂż miaÂłeÂś zadaĂŚ cios kunaiem kiedy ANBU skoĂączyÂł swoje dlugie jutsu. RozdzieliÂła was dziwna baĂąka z pomaraĂączowej chakry. ByÂło to niezwykÂłe gdyÂż twój kunai po zetkniĂŞciu siĂŞ z tÂą baĂąkÂą stopiÂł siĂŞ niczym wosk w ogniu. BaĂąka niby póÂł przeÂźroczysta, chroni³¹ ANBU-sa i jego summona. Ten natomiast splun¹³ ci na nogĂŞ jak¹œ maziÂą. CaÂła twoja lewa noga byÂła w tym ubabrana. Jak póÂźniej siĂŞ okazaÂło, Âślina kameleona przytwierdziÂła twojÂą nogĂŞ do skaÂły. W desperackim geÂście uÂżyÂłeÂś swego jutsu i splun¹³eÂś olbrzymiÂą ilosĂŚ magmy na napastników. CóÂż nic im sie nie st¹³o, baĂąka nadal ich chroniÂła. Dziwne nie moÂżesz ich zdaniĂŚ ale oni mogÂą atakowaĂŚ ciebie. Ta bariera musi mieĂŚ jakiÂś sÂłaby punkt. WidziaÂłeÂś jak ANBU zniów coÂś kÂąbinuje. AktywowaÂłeÂś ponownie swojÂą technikĂŞ wykrywania chakry i wczuÂłeÂś Âże w licznych miejscach jest ona œ³absza. W innych zaÂś mocniejsza. CaÂły czas siĂŞ to zmieniaÂło.
Sytuacja nie byÂła najciekawsza, czarnowÂłosy mÂłodzieniec zdawaÂł sobie z tego sprawĂŞ... Szybkimi ruchami znów stworzyÂł dwie pieczĂŞcie, które aktywujÂą technikĂŞ Katon: Zukkoku i znów zalaÂł swojego przeciwnika falÂą ognia i magmy przy okazji tworzÂąc maÂła zasÂłonĂŞ tego co porabia....
A Samhain musiaÂł dziaÂłaĂŚ szybko, bez zastanowienia wyj¹³ kolejnego kunaja i szybkim ruchem przeci¹³ nogawkĂŞ spodni tuÂż pod kolanem i wyrwaÂł go³¹ nogĂŞ zostawiajÂąc tÂą lepkÂą maÂź na ubraniu, nastĂŞpnie szybkimi ruchami pozbyÂł siĂŞ ciĂŞÂżarków (szybkosc = 100 ) dziĂŞki czemu poruszaÂł siĂŞ ze zdumiewajÂącÂą prĂŞdkoÂściÂą.
1. JeÂżeli osÂłona pĂŞkÂła
Samhain wykonuje Doton: Mirroring Hand tak aby zgnieœÌ swojego przeciwnika
2. OsÂłona nie pĂŞkÂła
Szukam bardziej otwartego pola walki np. szczyt góry

//chakre podliczĂŞ kiedyÂś tam
Za pomocÂą kunaia osfobodziÂłeÂś siĂŞ z mazi lecz twoja nogawka i but tam zostaÂły. ZdjĂŞÂłeÂś ciĂŞÂżarki które poleciaÂły w dóÂł i uderzyÂły z hukiem o jak¹œ póÂłkĂŞ skalnÂą. NastĂŞpnie uÂżyÂłeÂś swojej techniki katonu. Bariera ochroniÂła ponownie twoich przeciwników ale przestaÂła dziaÂłaĂŚ. W tym momencie zastosowaÂłeÂś swojÂą technikĂŞ dotonu. Ze skaÂły wyrosÂła olbrzymia piêœÌ która zgniotÂła ANBUsa na marmoladĂŞ. Flaki, krew, praktycznie nic z niego nie zostaÂło. Summon znikn¹³ dosÂłownie zrobiÂł "puff" i zostaÂł tylko po nim dymek kurzu. Droga wolna moÂżesz ruszaĂŚ dalej...

// juÂż mi chakrĂŞ licz za wszystkie te jutsu //
//chakra jeÂżeli siĂŞ nie pomyliÂłem : 2175
Samhain zakl¹³ pod nosem siarczyÂście a nastĂŞpnie zdj¹³ kaptur ze swej gÂłowy uwalniajÂąc jego dÂługie, lekko krĂŞcone czarne wÂłosy, które niemal natychmiast zostaÂły rozwiane prze zimny górski wiatr. SpojrzaÂł na swojÂą nogĂŞ i but, który leÂżaÂł niedaleko niego i znów przekleĂąstwa nachodziÂły mu na usta lecz tym razem powstrzymaÂł siĂŞ od wypowiadania dÂługich tez zwiÂązanych z Âżyciem swojego przeciwnika jak i jego rodzinnÂą. RobiÂąc dwa kroki podszedÂł do le¿¹cego buta i spokojnie go naÂłoÂżyÂł(jako Âże summon znikn¹³ to jego technika tez "wyparowaÂła") popatrzyÂł jeszcze przez chwilĂŞ na skrawek swojego ubrania, które nie nadawaÂło siĂŞ juÂż do niczego a nastĂŞpnie podszedÂł do zwÂłok swojego przeciwnika i zacz¹³ je przeszukiwaĂŚ w celu znalezienia cennych informacji lub teÂż jakiegokolwiek przydatnego ekwipunku...
-ech, jak on œmierdzi- stêkn¹³ sobie pod nosem, kiedy przeszukiwa³ zw³oki, jako ¿e wszystkie organy wewnêtrzne wystrzeli³y mu na wierch nie by³ to ani przyjemny widok ani przyjemny zapach dla zwyk³ego cz³owieka, jednak czarnow³osy m³odzieniec narzeka³ tylko na zapach bo z widoku by³ niemal¿e dumny
-"patrz to twoje dzieÂło"- odezwaÂł siĂŞ gÂłos w jego gÂłowie a po chwili jeszcze swoje trzy grosze dodaÂł demon
-"Tak, piĂŞknie go zaÂłatwiÂłeÂś, Bóg Âśmierci byÂłby bardzo zadowolony z takiego artystycznego nieÂładu"- Samhain usÂłyszaÂł jeszcze lekki pomruk i chichot po wypowiedzi demona...
Po przeszukaniu ciaÂła, nowy czÂłonek Brzasku szybkim ruchem pozbyÂł siĂŞ ciaÂła Anbus-a Âże skalnej póÂłki, nastĂŞpnie przez krótkÂą chwilĂŞ patrzyÂł jak zwÂłoki jego przeciwnika stajÂą siĂŞ coraz mniejsze... i mniejsze... i mniejsze aÂż w koĂącu nie widaĂŚ ich wcale w tej przepaÂści...
-Przez niego straciÂłem trochĂŞ chakry- mrukn¹³ sobie pod nosem, znowu analizujÂą sytuacjĂŞ, w której siĂŞ znajdowaÂł
-PrzydaÂłoby siĂŞ trochĂŞ odpocz¹Ì ale nie wiadomo czy nie przybĂŞdzie wiĂŞcej takich jak ten Anbus, zapewne jeszcze przed atakiem poinformowaÂł Iwe o jakimÂś intruzie, który krĂŞci siĂŞ niedaleko szczytu góry Oikos- jego gÂłos choĂŚ cichy i zimny tym razem brzmiaÂł bardziej ludzko, a moÂże to tylko mi siĂŞ tak wydawaÂło?
Po przemyÂśleniu swojej sytuacji Smahain zapi¹³ pÂłaszcz, tak aby zasÂłoniÂł braki materiaÂłu w spodniach i ruszyÂł dalej, tym razem kroki stawiaÂł szybciej, daÂło siĂŞ zauwaÂżyĂŚ u niego poÂśpiech, ciekawoœÌ co siĂŞ wydarzy dalej no i najwaÂżniejsze "Czego Anbu pilnuje na górze?"...
<nmm>
PrzeszedÂłwszy most "Nieba i Ziemi" rozpoznaÂłem charakterystyczny teren jaki ma Iwa, ucieszyÂłem siĂŞ w duchu podczas ciÂągÂłego iÂścia przed siebie. Jak zwykle rozejrzaÂłem siĂŞ dookoÂła i zaÂłoÂżyÂłem rĂŞce za gÂłowĂŞ cicho wzdychajÂąc...
- Wreszcie w domu...- powiedziaÂłem i szedÂłem prosto do mojego celu...