Dom Ryu

Jest to dom stojący w centrum wioski, przy jej głównej ulicy. Przez tą ulicę przechodzi dziennie multum ludzi. Dom ma sypialnię, kuchnię, łazienkę, oraz mały przedpokoik. Wszystkie ściany w domu, pomalowane są na niebiesko, ponieważ ten kolor był ulubionym kolorek matki Ryu, kiedy jeszcze żyła i mieszkała razem z nim. W salonie znajduje się łóżko, szafa, stolik przy łóżku i TV, w kuchni są szafki kuchenne, stół przy którym znajdują się dwa krzesła, lodówka i kuchenka. W łazience, jest prysznic, umywalka, kibel i szafka na ręczniki i różnego tego typu rzeczy. Na przedpokoju znajduję się tylko szafka na buty, dom ma trzy okna. W sypialni, kuchni i łazience, lecz wysoko i małe by dawało światło dzienne do pomieszczenia. Na przeciwko domu rozciągają się sklepy Taki , w których Ryu często robi zakupy.

___

Ryu wbiegł do domu gwałtownie naciskając klamkę, na dworze było bardzo gorąco, więc był cały zlany potem. Wbiegł do sypialni i szybko się przebrał w ubranie codzienne, właśnie ukończył akademię ninja i został geninem, więc był bardzo podekscytowany. Szybko nałożył koszulkę, spodenki i wybiegł z sypialni zostawiając na łóżku brudne, przepocone ubranie. Wbiegł do kuchni i zrobił sobie kanapkę z serem, zrobił pare łyków wody po czym wybiegł na przedpokój. Szybko nałożył buty, dojadając kanapkę i wybiegł z mieszkania, gdy drzwi się zamykały jak wybiegł, bardzo mocno trzasnęły o futryny i ludzie z ulicy zaczęli się patrzeć na szalejącego jedenastolatka ..

NMM

Dodane po 7 godzinach 10 minutach:

Młody chłopak podszedł do drzwi i zaczął szukać przy sobie kluczy, lecz na próżno. Przecież miałem je chyba przy sobie, mówił wytrząsając wszystkie kieszenie i wtedy przypomniał sobie, że zostawił dom otwarty. No tak, zapomniałem, nacisnął klamkę i stanął w progu. Odwrócił się i zaprosił Devrana do środka, zamknij za sobą drzwi jak możesz, powiedział do niego. Gdy ten wszedł, Matsusuke spytał - Może zrobić Ci coś do picia ? Przebyliśmy długa drogę od twojej kryjówki do mojego domu, więc na pewno chce Ci się pić. Buzia Ryu, nie zamykała się, ani na chwilę .

---

Devran stanął w drzwiach i nie ruszył się z miejsca.
Dziwnie cię nauczono.
Byłem zawiedziony.
Znasz mnie moment i zapraszasz mnie do środka? Na dodatek z Klanu Kaguya?
Nie mogłe uwierzyć własnym oczom.
Moja matka tak mnie już wychowała, powiedział i spojrzał mu w oczy. W głębi duszy wiem, że mnie nie skrzywdzisz, po tych słowach zdjął swoje buty i poszedł do kuchni. Chodź, powiedział i wstawił wodę, na herbatę mimo iż Devran nic nie odpowiedział, czy chciał coś do picia. Nie jesteś za bardzo rozmowny, powiedział i czekał na odpowiedź białowłosego chłopaka, odsuwając krzesło od stołu i siadając przy nim.
"Gdy siĂŞ walczy nie rozmawia bo mucha ci wpadnie do ust" tak mówiÂła moja matka, gdyby jeszcze ÂżyÂła.
WszedÂłem do kuchni wczeÂśniej zdejmujÂąc buty.
Mój klan ma krwawÂą historiĂŞ i praktycznie nic nie robiliÂśmy tylko walczyliÂśmy i zabijaliÂśmy. Na polu walki nikt nie dorównuje klanu Kaguya.
UsiadÂłem przy stole.

Off: MuszĂŞ koĂączyĂŚ Jak coÂś Devran poÂśpi sobie przy stolĂŞ

---

Rozumiem, gdy czajnik z wodÂą zacz¹³ piszczeĂŚ, Ryu wstaÂł i zaparzyÂł herbatĂŞ, spytaÂł siĂŞ czy sÂłodziĂŚ mu coÂś. Lecz nie uzyskaÂł odpowiedzi, wiĂŞc spytaÂł jeszcze raz, znów nic. Gdy siĂŞ odwróciÂł spojrzaÂł, Âże Devran zasn¹³ przy stole, zaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem. Wzi¹³ swojÂą herbatĂŞ i zacz¹³ piĂŚ przy, którym spaÂł czÂłonek klanu Kaguya. PopijajÂąc herbatĂŞ, zacz¹³ ziewaĂŚ i jego powieki staÂły siĂŞ coraz ciĂŞÂższe i ciĂŞÂższe, aÂż w koĂącu poÂłoÂżyÂł siĂŞ gÂłowÂą z rĂŞkoma opartymi o stóÂł i zasn¹³ razem z Devranem, zegarek wskazywaÂł godzinĂŞ 00:58, wiĂŞc obaj shinnobi byli bardzo zmĂŞczeni, szklanka z herbatÂą Ryu, byÂła do poÂłowy peÂłna, poniewaÂż tyle wypiÂł jej siedzÂąc i patrzÂąc siĂŞ na ÂśpiÂącego chÂłopaka ...
ObudziÂłem siĂŞ. RozejrzaÂłem siĂŞ po kuchni zobaczyÂłem Ryu ÂśpiÂącego przy stole.
Debil.
WstaÂłem i nie chcÂą go obudziĂŚ wyszedÂłem.
[NMM]
Gdy Ryu siĂŞ obudziÂł, powoli otworzyÂł oczy i spojrzaÂł, Âże na wprost niego nikogo nie ma, gdzie on siĂŞ podziaÂł ? SpytaÂł, rozglÂądajÂąc siĂŞ po kuchni w poszukiwaniu Devrana. DopiÂł swojÂą herbatĂŞ, która staÂła w tym samym miejscu co wczoraj i spojrzaÂł na szafkĂŞ, obok kuchenki. Herbata Kaguyi, staÂła tak jak staÂła, nikt jej nie tkn¹³. WstaÂł, od stoÂłu powoli odsuwajÂąc krzesÂło. SpojrzaÂł, na zegarek, tak dÂługo spaÂłem ?! ZmarnujĂŞ caÂły dzieĂą, powiedziaÂł, wsun¹³ krzesÂło do stoÂłu i wybiegÂł na przedpokój. WÂłoÂżyÂł szybko buty, gdy wychodziÂł zamkn¹³ drzwi na klucz ..

NMM
Ryu przed drzwiami do domu, wyj¹³ z kieszeni klucze i otworzyÂł dom. WszedÂł do domu, lekko przemoczony. Zdj¹³ buty i skierowaÂł siĂŞ z siostrÂą do Âłazienki. Zdj¹³ jÂą z pleców i rozwiÂązaÂł opaskĂŞ, którÂą miaÂła na nodze. Wyj¹³ z szafki wodĂŞ utlenionÂą i bandaÂż.
UwaÂżaj, teraz moÂże szczypaĂŚ, powiedziaÂł i delikatnie przemyÂł jej kolano, po czym zabandaÂżowaÂł.
Gotowe, moÂże coÂś Ci zrobiĂŚ do jedzenia ? Po tak dÂługiej podróÂży musisz byĂŚ gÂłodna, powiedziaÂł z troskliwym wzrokiem na siostrĂŞ ..
Nie skrzywiÂłam sie nawet gdy poczuÂłam szczypienie w okolicach kolana.
- Arigato... - powiedziaÂłam cicho gdy brat skoùÌzyÂł krótkÂą "operacje"
SpojrzaÂłam na Niego po czym powiedziaÂłam
- Hai...trochĂŞ zgÂłodniaÂłam niisan... - powiedziaÂłam cicho do Niego z delikatnym uÂśmiechem na ustach
WziĂŞÂłam GO za rĂŞkĂŞ i skierowaÂłam siĂŞ do kuchni. WgramoliÂłam siĂŞ na krzesÂło i machajac nogami czekaÂłam na jedzenie przygotowane przez brata
Podszed³ do blatu, wzi¹³ czajnik i wla³ do niego wody.
Na poczÂątek zrobimy herbatĂŞ, co chcesz by Ci przyrzÂądziĂŚ ? - spytaÂł z uÂśmiechem na twarzy.
Postawi³ czajnik na kuchence, wzi¹³ zapa³ki i zapali³ gaz, spojrza³ na siostrê w oczekiwaniu na odpowiedŸ ...
- MogÂą byĂŚ kulki ryÂżowe niisan- powiedziaÂłam kÂładÂąc gÂłowĂŞ na ramieniu która leÂżaÂła na blacie stoÂłu. RysowaÂłam palcem nieznanÂą mi drogĂŞ. WyjrzaÂłam za okno. urza rozpĂŞtaÂła siĂŞ na dobre. ZeszÂłam z krzes³¹ i podeszÂłam d okna. ZaczĂŞÂłam oglÂądaĂŚ jak maÂłe kropelki siĂŞ obijajÂą o okno.
- Ciekawe kiedy przestanie padaĂŚ - powiedziaÂłam jakby do siebie
Ryu wyj¹³ z szafki ryÂż, oraz specjalny sos w torebce. ZawartoœÌ torebki wsypaÂł do garnka, po czym dodaÂł 200ml Âśmietanki i 50ml wody, starannie wymieszaÂł i postawiÂł Âżeby siĂŞ zagotowaÂło. WysypaÂł równieÂż ryÂż do garnka z wodÂą i postawiÂł na ogniu. W tym samym czasie kurek od czajnika zacz¹³ piszczeĂŚ, chÂłopak zdj¹³ czajnik z ognia i zaparzyÂł dwie herbaty. JednÂą postawiÂł tam gdzie wczeÂśniej siedziaÂła jego siostra, a drugÂą po przeciwnej stronie stoÂłu. PoczekaÂł jeszcze dwie minuty i ryÂż byÂł gotowy do wyjĂŞcia, postawiÂł na zlewie i dokÂładnie wylaÂł z niego wodĂŞ, po czym zacz¹³ mieszaĂŚ sos. Gdy byÂł gotowy, gorÂący garnek z sosem postawiÂł na Âścierce obok ryÂżu i zacz¹³ lepiĂŚ kulki. ZrobiÂł cztery kulki dla siebie i cztery dla siostry, potem resztki sosu, które zostaÂły wylaÂł na gotowe kulki by byÂły smaczniejsze. Brudne naczynia wÂłoÂżyÂł do zlewu, a talerze poÂłoÂżyÂł na stóÂł i powiedziaÂł.
Ai, chodÂź juÂż gotowe.
Wzi¹³ siostrê i posadzi³ j¹ na krzeœle, gdzie wczeœniej siedzia³a, sam usiad³ na przeciwko niej i zacz¹³ jeœÌ swoje ...
WziĂŞÂłam jednÂą z kulek i ugryzÂłam ciepÂły kawaÂłek. ByÂło bardzo smaczne. Brat umiaÂł gotowaĂŚ ale jakoÂś nigdy mu o tym nie mówiÂłam. Po chwili kuleczki zniknĂŞÂły z mojego talerza a ja palcem zaczê³¹m zbieraĂŚ ryÂż który spadÂł na talerz. Kiedy naczynie byÂło puste. ZeszÂłam z krzesÂła i odÂłoÂżyÂłam talerz do zlewu. PodeszÂłam do braciszka ,wgramoliÂłam mu siĂŞ na kolana po czym daÂłam mu buziaka w policzek i powiedziaÂłam
- Arigato
ZeszÂłam z Jego kolan i ruszyÂłam do salonu aby znaleŸÌ coÂś do czytania. ZaczĂŞÂłam juz czytaĂŚ w tym wieku dziĂŞki mamie która mnei nauczyÂła
Gdy Ai poszÂła do salonu, chÂłopak wzi¹³ swój talerz i wÂłoÂżyÂł go do zlewu, po czym zacz¹³ zmywaĂŚ naczynia. ZajĂŞÂło mu to dwadzieÂścia minut. Gdy skoĂączyÂł poszedÂł do salonu w którym czytaÂła Ai, stan¹³ w progu opierajÂąc siĂŞ o futrynĂŞ.
Mo¿e pora ju¿ iœÌ spaÌ ? - spyta³ troskliwie jej brat ..
SpojrzaÂłam na Niego po czym zamknê³¹m ksi¹¿kĂŞ i odÂłoÂżyÂłam jÂą na póÂłkĂŞ. PodeszÂłam do Niego i szepnê³¹m
- Hai
RuszyÂłam do Âłazienki gdzie przeczesaÂłam wÂłosy oraz umyÂłam twarz i zĂŞby. PrzebraÂłam siĂŞ w bia³¹ koszulĂŞ nocnÂą , która raczej przypominaÂła dolnÂą czêœÌ kimona a nie piÂżamĂŞ. RuszyÂłam do pokoju i poÂłoÂżyÂłam siĂŞ do ÂłóÂżka. CzekaÂłam jeszcze na brata.
ObserwowaÂł co robi jego siostra, gdy poszÂła do sypialni ruszyÂł za niÂą.
Kiedy poÂłoÂżyÂła siĂŞ na ÂłóÂżko, spytaÂł.
ZrobiĂŚ coÂś jeszcze dla Ciebie ?
Iie...nie trzeba Niisan , Arigato - powiedziaÂłam po czym usiadÂłm na ÂłóÂżku i daÂłam mu buziaka w policzek - Oyasumi nasai - powiedziaÂłam na dobranoc po czym uÂłoÂżyÂłam sie wygodnie na ÂłóÂżku i zamknĂŞÂłam oczy,
Nie minĂŞÂło kilka minut a zasnĂŞÂłam i odpÂłynĂŞÂłam do swojego Âświata
Dobrze wiĂŞc, powiedziaÂł, wychodzÂąc z pokoju zgasiÂł ÂświatÂło i zamkn¹³ drzwi. PoszedÂł do kuchni i w szafce znalazÂł kawaÂłek niebieskiego materiaÂłu, niĂŚ i ig³ê. Wyj¹³ z kieszeni resztki swojej opaski i doszyÂł do niej paski. Gdy juÂż skoĂączyÂł, zaÂłoÂżyÂł opaskĂŞ na gÂłowĂŞ. Min¹³ kwadrans i poszedÂł do Âłazienki, umyÂł siĂŞ i przebraÂł. PoszedÂł do sypialni, jego siostra juÂż spaÂła wiĂŞc po cichu siĂŞ poÂłoÂżyÂł na swoje ÂłóÂżko i zasn¹³ ...
PodchodzĂŞ do drzwi i pukam w weĂą majÂąc nadzieje, Âże ktoÂś jest w Âśrodku bo na zewnÂątrz byÂło zimno, a do domu daleko po pijaku.
Nagle Ryu budzi pukanie do drzwi, patrzy na swoja mÂłodszÂą siostrĂŞ.
Na szczĂŞÂście siĂŞ nie obudÂźiÂła, powiedziaÂł po czym zaÂłoÂżyÂł kapcie, które staÂły obok ÂłóÂżka i wyszedÂł z sypialni. OtworzyÂł drzwi, a przed oczami ukazaÂł mu siĂŞ Devran.
Co tutaj robisz o tak póÂźnej porze ? SpytaÂł lecz nie czekaÂł na odpowiedÂź i zaprosiÂł go do domu, poniewaÂż na dworze lekko wiaÂło chÂłodem .
Ode mnie moÂżna byÂło wyczuĂŚ zapach sake i mój koliste kroki, gdy wchodziÂłem do Âśrodka. W koĂącu zahaczyÂłem o jakiÂś mebel i uderzyÂłem o niego rozlegÂł siĂŞ huk uderzajÂących nóÂżek mebla o panele.
Ciiiiiiiiiii..........
Sam siĂŞ uciszaÂłem chociaÂż robiÂłem to i tak gÂłoÂśno. ZachichotaÂłem.
UwaÂżaj, powiedziaÂł niemalÂże szeptem.
W sypialni Âśpi moja mÂłodsza siostra, mówiÂł i zamkn¹³ frontowe drzwi.
ChodÂź do kuchni, powiedziaÂł i poszedÂł pszodem. ZapaliÂł ÂświatÂło i wypiÂł swojÂą herbatĂŞ, którÂą zrobiÂł wczeÂśniej podczas kolacji z Ai, usiadÂł przy stole.
Gdzie byÂłeÂś Âże tak siĂŞ Âże tak powiem uwaliÂłeÂś ? - zaÂśmiaÂł siĂŞ lekko Ryu, mówiÂąc te sÂłowa.
ChwilĂŞ staÂłem i nie pewnym krokiem ruszyÂłem do pokoju
NajwyraÂźniej Devran byÂł taki pijany, Âże nie sÂłyszaÂł, ani nawet nie sÂłuchaÂł co mówi Ryu.
Gdy ch³opak zauwa¿y³ ¿e Kaguya kieruje siê do sypialnie, zerwa³ siê z krzes³a i stan¹³ mu na drodze.
Devran! Krzykn¹³ po cichu. Nie idŸ tam, powiedzia³ i pcha³ go jak najmocniej w stronê kuchni ...
Hyk! Zostaw mnie chce mi siĂŞ spaĂŚ.
RównieÂż mówiÂł cicho.
Ciiiiiiiiii..............
Znów przyÂłoÂżyÂł palce do ust.
Zostaw mnie! Karamatsu no Mai!
Z caÂłego ciaÂła wyskoczyÂły dziesiÂątki koÂści raniÂąc na szczĂŞÂście tylko policzek Ryu(draÂśniĂŞcie) co zmusiÂło ciĂŞ do cofniĂŞcia siĂŞ.
Hyk! Co siĂŞ dziejĂŞ....?
Po tych sÂłowach upadÂłem na ziemie gÂłoÂśno chrapiÂąc. KoÂści nadal zostaÂły na wierzchu niszczÂąc parkiet i uniemoÂżliwiajÂąc zÂłapanie Devrana bo koÂści sÂą sliskie a ciaÂła nie moÂżna dosiĂŞgn¹Ì z pod lasu koÂści, które siĂŞ krzyÂżowaÂły.
Chrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr...... Mlask.... Mlask..... Chrrrrrrrrrrrrrrrrr......
Devran chrapaÂł jak stary traktor jadÂący pod górĂŞ.
Gdy Devran zraniÂł lekko Ryu, ten odskoczyÂł do drzwi.
Rany moja podÂłoga, powiedziaÂł widzÂąc jak Devran jÂą niszczy.
DosyĂŚ tego, powiedziaÂł i podszedÂł powoli do ÂśpiÂącego.
Jeszcze troche i obudzi mi siostrĂŞ, mówiÂł i zÂłapaÂł lewÂą rĂŞkÂą jednÂą z jego koÂści, drugÂą trzymaÂł przy twarzy i wyszeptaÂł Shunshin No Jutsu.
Obaj znikli ...

NMM (moje i Devrana)
ObudziÂł mnie haÂłas. WÂłaÂściwie szuranie o podÂłogĂŞ. LeÂżaÂłam tak majÂąc nadzieje , Âże znowu zasnĂŞ jednak tak siĂŞ nie st¹³o. Gdy usÂłyszaÂłam trzeskanie drzwi wstaÂłam i rozejrzaÂłam siĂŞ. Nie byÂło mojego brata. WyszÂłam z pokoju i zaczeÂłam chodziĂŚ po domu mówiÂąc cicho
- Niisan? JetseÂś? - pytaÂłam
Chyba wyszedÂł odezwaÂł sie cichy gÂłosik. UsiadÂłam w salonie i zaczĂŞÂłam czytaĂŚ czekajaĂŚ na brata.
Nagle drzwi otwierajÂą siĂŞ po cichu, Ryu wchodzi do domu, majÂąc nadziejĂŞ, Âże Ai nadal Âśpi. Powoli zamyka drzwi i idzie do sypialni, sprawdziĂŚ co z Ai. Gdy wchodzi, zauwaÂża Âże gdzieÂś zniknĂŞÂła. PoszedÂł w stronĂŞ salonu, powoli otworzyÂł drzwi i zastaÂł dziewczynkĂŞ w pokoju. WszedÂł i spytaÂł.
Ai, co tutaj robisz o tej porze ? PowinnaÂś spaĂŚ. PowiedziaÂł.
Spojrza³am na braciszka po czym wsta³¹m i przytuli³am siê do Niego.
- Nie byÂło CiĂŞ , wiĂŞc siĂŞ martwiÂłam...obudziÂłam siĂŞ a Ciebie nie byÂło. - powiedziaÂłam ze spokojem
ByÂłam zmĂŞczona czekaniem na brata , ale baÂłam siĂŞ o Niego
ZobacyzÂłam ranĂŞ na policzku i spytaÂłam
- Co Ci siĂŞ staÂło?
To nic takiego, nie potrzebnie siĂŞ martwiÂłaÂś, byÂłem siĂŞ przewietrzyc, a na dworze byÂło ciemno, potkn¹³em siĂŞ i wywróciÂłem. To wszystko.
Teraz chodÂźmy spaĂŚ, dobrze ?
PowiedziaÂł i poszedÂł z Ai do sypialni, przy okazji gaszÂąc ÂświatÂło w salonie ..
KiwnĂŞÂłam gÂłowÂą na znak , Âże rozumiem. RuszyÂłam do pokoju z bratem. PrzytuliÂłam Go jeszcze raz po czym wskoczyÂłam do ÂłóÂżka.
- Oyasumi nasai Niisan - powiedziaÂłam
Zamknê³¹m oczy i od razu zasnê³am. idocznie by³am zmeczona
Gdy tylko Ai siĂŞ poÂłoÂżyÂła, zdjaÂłem swojÂą opaskĂŞ i podszedÂłem do szafki, która staÂła obok ÂłóÂżka.
Wysun¹³em z niej szufladê i w³o¿y³em do niej opaskê.
PoÂłoÂżyÂłem siĂŞ na swoim ÂłóÂżku.
Gdy dziewczynka zasnĂŞÂła, patrzyÂłem jeszcze przez pare minut w sufit, po czym zamkn¹³em oczy, przewróciÂłem siĂŞ na bok i zasn¹³em ...

Dodane po 11 godzinach 9 minutach:

Powoli powieki Ryu siĂŞ podniosÂły. SpojrzaÂł on na obok ÂśpiÂącÂą siostrĂŞ.
Dobrze Âże jeszcze Âśpi, wyszeptaÂł, wstaÂł i po cichu udaÂł siĂŞ do Âłazienki.
PodszedÂł do umywalki, umyÂł twarz, zĂŞby, uszy itd.
NastĂŞpnie, poszedÂł do sypialni i poÂłoÂżyÂł siĂŞ na swoje ÂłóÂżko, by uporzÂądkowaĂŚ myÂśli, jednoczeÂśnie czekajÂąc aÂż Ai siĂŞ obudzi ...
ObudziÂłam siĂŞ wtedy gdy usÂłyszaÂłam szuranie po podÂłodze. WiedziaÂłam , ¿ê to brat. UsiadÂłam na ÂłóÂżku i spojrzaÂłam na Niego.
- Konnichi wa Niisan - powiedziaÂłam cicho przecierajÂąc zaspane oczy.
ByÂłam jakoÂś dziwnie zamyÂślona. Mój wzrok ciÂągle spoglÂądaÂł gdzieÂś na podÂłogĂŞ jakby byÂło tam coÂś interesujacego
Gdy wszedÂł do pokoju z Âłazienki, zauwaÂżyÂł Âże Ai siĂŞ obudziÂła.
Ohayo Ai, powiedziaÂł, czy zrobiĂŚ Ci coÂś na Âśniadanie ? Pewnie jesteÂś gÂłodna.
DodaÂł, caÂły czas majÂąc wzrok na zamyÂślonej dziewczynce.
SpojrzaÂłam na Niego po czym powiedziaÂłam cicho
- Hai...arigato - dodaÂłam po czym zeszÂłam z ÂłóÂżka i ruszyÂłam w stronĂŞ Âłazienki bez sÂłowa
Tam siĂŞ umyÂłam a potem przebraÂłam w czarne kimono z pomaraĂączowym obi. ZwiÂąaÂłam koĂącówkĂŞ wÂłosów gumkÂą i ruszyÂłam do kuchni. UsiadÂłam przy stole i czekaÂłam na Âśniadanie jak zwykle z poÂłoÂżonÂą na blacie gÂłowÂą opartÂą o ramiĂŞ i rysujÂącÂą coÂś palcem po blacie
PoszedÂł za siostrÂą do kuchni, od razu wzi¹³ siĂŞ do pracy. Z szafki nad kuchenkÂą wyj¹³ 200g mÂąki pszennej, potem skierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ lodówki i wyj¹³ z niej tuĂączyka w sosie wÂłasnym, kukurydzĂŞ w puszcze, jednÂą gÂłówkĂŞ cebuli, oraz 1/4 kapusty, jedno jajko, sos sojowy i olej saÂłatkowy do smaÂżenia. Z szuflady obok kuchenki wyj¹³, [I see you!], sól oraz katsuobushi (suszone wiórki ryby katsuo) Gdy Ryu to zrobiÂł zabraÂł siĂŞ za krojenie kapusty, drobno jÂą poszatkowaÂł, potem wymyÂł na sitku. Z produktów z puszki odcedziÂł pÂłyny. Potem wyj¹³ z szafki garnek, wlaÂł do niego 250 ml wody, wsypaÂł mÂąkĂŞ oraz dodaÂł jedno jajko. Starannie wymieszaÂł kapustĂŞ z produktami z puszek, po czym dodaÂł przypraw dla smaku, wyj¹³ z kuchenki patelniĂŞ i nalaÂł do niej oleju, który wczeÂśniej wyj¹³ z lodówki, po czym zrzuciÂł wymieszane skÂładniki z garnka na patelniĂŞ i odpaliÂł gaz. Gdy siĂŞ smaÂżyÂło na patelni siĂŞgn¹³ po gotowy sos, który wyj¹³ i dodaÂł do dania, starannie mieszaÂł widelcem by wszystko byÂło dobrze wysmaÂżone. Po trzech minutach, wszystko zrzuciÂł na talerz. Ogólnie miaÂło to wyglÂąd pizzy, lecz przekroiÂł to na dwie czĂŞÂści i naÂłoÂżyÂł na talerz. Potem przyrzÂądziÂł tak zwany sos Worcester, wlaÂł do miski i poÂłoÂżyÂł na Âśrodek stoÂłu. CaÂłoœÌ na talerzach posypaÂł katsuobushi i wystawiÂł na stóÂł.
Smacznego, powiedzia³ do Ai, przysuwaj¹c jej pod nos talerz z jedzeniem, po chwili zacz¹³ jeœÌ.

// To siĂŞ je tak, Âże bierze kawaÂłek, tak jak kawaÂłek pizzy i macza w sosie \\
- Arigato - powiedziaÂłam
Zaczê³¹m jeœÌ œniadanie. Jak zwykle by³o bardoz smaczne. Po chwili skoùczy³am i powiedzia³am
- Idê siê przejœÌ. Nie czekaj na mnie - odpar³am
Poprawi³¹m kimono za³o¿y³am buty i wysz³am z domu kieruj¹c siê gdzies przed siebie
< NMM>
Wzi¹³ ze sto³u brudne naczynia i w³o¿y³ do zlewu, po czym zacz¹³ je myÌ.
Jak skoĂączyÂł, poszedÂł w stronĂŞ Âłazienki, wzi¹³ szybki prysznic i znów przyszedÂł do kuchni. Wyj¹³ z szafki kartkĂŞ i dÂługopis, napisaÂł na niej : Kod: Ai, wyszedÂłem na dÂłuÂższy spacer, byĂŚ moÂże mogĂŞ nie wróciĂŚ do jutra.
Nie martw siĂŞ o mnie, jeÂśli bĂŞdziesz gÂłodna, to nie problem, jedzenia w lodówce starczy.
Twój brat - Ryu.
Wzi¹³ butelkĂŞ wody, wyszedÂł na przedpokój i zaÂłoÂżyÂł buty.
WyszedÂł nie zamykajÂąc drzwi na klucz ..

NMM
SÂłoĂące wisiaÂło wysoko i praÂżyÂło tak mocno, Âże nie pozwalaÂło na dÂługie przechadzki po mieÂście toteÂż Devran skierowaÂł siĂŞ do osoby, której nie braÂłby do Âżadnej niebezpiecznej misji. UwaÂżaÂł, Âże przeszkadzaÂłby i trzeba by go ciÂągle ratowaĂŚ. WiĂŞkszoœÌ osób chroniÂła siĂŞ na basenach jednak Devran miaÂł zadanie i musiaÂł je wykonaĂŚ by nie opleœÌ siĂŞ mchem. PodszedÂł do drzwi i zapukaÂł w weĂą majÂąc nadzieje, Âże ktoÂś jest w Âśrodku. O dziwo nie laÂło siĂŞ z niego jak zauwaÂżyÂł u innych osób. MoÂże to geny? A moÂże po, którymÂś rodzicu.
Powoli w stronĂŞ domu zbliÂżaÂł siĂŞ niski, ciemnowÂłosy chÂłopak.
Z daleko moÂżna byÂło wywnioskowaĂŚ, Âże jest stÂąd.
Gdy Ryu podszedÂł do domu, zauwaÂżyÂł stojÂącego przed drzwiami, wysokiego chÂłopaka.
Hej, Devran. PowiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty Ryu, co CiĂŞ tutaj sprowadza ? Po chwili dodaÂł i podszedÂł do niego.
Nacisn¹³ klamkê i wszed³ do œrodka, machn¹³ rêk¹ do Devrana, to by³ gest by ch³opak wszed³ do œrodka.
WszedÂłem do kuchni i usiadÂłem przy stole.
Miejmy nadzieje, jeÂśli ktoÂś ustawiÂł ochronĂŞ nie zabijemy ich ani nie znokautujemy bo uznajÂą nas za zdrajców. Gdyby to byÂło przeskoczenie Âślimaka sam Kage by siĂŞ pofatygowaÂł.
Zacz¹³em stukaÌ na zmianê palcami o blat przygrywaj¹c jak¹œ muzyczkê.
WysÂłuchaÂł tego co miaÂł do powiedzenia chÂłopak.
Wzi¹³ kartkĂŞ ze stoÂłu i przyczepiÂł jÂą magnesem na lodówkĂŞ.
Czyli kiedy planujesz start misji ? SpytaÂł i równieÂż usiadÂł przy stole, zaÂś po drugiej stronie.
Zdj¹³ swoj¹ opaskê i potrz¹sn¹³ w³osami, ale duszno tu u mnie, powiedzia³ i z krzes³a siêgn¹³ klamki okna, otwieraj¹c je na ca³¹ szerokoœÌ.
Musimy siĂŞ przygotowaĂŚ. A jak widzĂŞ masz inne zmartwienia.
SpojrzaÂłem na list, który przyczepiÂł na lodówkĂŞ i widziaÂłem jego minĂŞ.
Pomóc ci?
Nie trzeba, odpar³ i zacz¹³ bujaÌ siê na krzeœle.
Nie ma co robiĂŚ, dlatego chcĂŞ iœÌ na misjĂŞ by trochĂŞ siĂŞ rozerwaĂŚ, mówiÂł.
SpojrzaÂł w sufit, mam nadziejĂŞ Âże szybko ruszymy na niÂą ...
StaraÂł siĂŞ ukryĂŚ zdenerwowanie, jakie czuÂł, poniewaÂż siostra nigdy na tak dÂługo nie znikaÂła.
Gdzie ona jest ? PomyÂślaÂł.
Nie chce ci juÂż przeszkadzaĂŚ.
WstaÂłem i podszedÂłem do drzwi kuchni i spojrzaÂłem na Ryu.
Jutro ruszymy na tÂą misjĂŞ.
SpuÂściÂłem gÂłowĂŞ zastanawiajÂąc siĂŞ chwilĂŞ by ponownie spojrzeĂŚ na mÂłodziaka.
Masz czas by siĂŞ przygotowaĂŚ.
Tak na prawdĂŞ daÂłem mu czas na szukanie siostry.
WiĂŞc czekam na ciebie jutro u siebie w domu. Na razie. Znam drogĂŞ.
WyszedÂłem na parne pole i ruszyÂłem na rzekĂŞ by siĂŞ ochÂłodziĂŚ.
[NMM]
WstaÂł z krzesÂła, wzi¹³ swój ochraniacz i zawiesiÂł go na czole.
GÂłoÂśno westchn¹³, podszedÂł do lodówki.
Nic nie ma nawet do jedzenia, muszĂŞ zrobiĂŚ zakupy.
Wzi¹³ plecak i siêgn¹³ do szafki nad kuchenk¹, wyj¹³ pieni¹dze i wyszed³ z domu.
Gdy wróciÂł, zakupy z plecaka wypakowaÂł do lodówki i do szafek.
NapiÂł siĂŞ i wyszedÂł z domu.

NMM
Ryu wszedÂł do domu, zamykajÂąc za sobÂą drzwi.
PoszedÂł do Âłazienki i umyÂł twarz, oraz rĂŞce.
WszedÂł do sypialni, w³¹czyÂł TV i poÂłoÂżyÂł siĂŞ na ÂłóÂżku.
Zacz¹³ ogl¹daÌ, jednoczeœnie czeka³ na wieœci od Devrana w sprawie misji ..
Ryu obudzi³ siê, zauwa¿y³ w³¹czony TV.
NajwyraŸniej usn¹³em, powiedzia³ w myœlach.
Lecz po chwili znów wpadÂł w lekkÂą zÂłoœÌ, gdzie jest ten cholerny Devran ?! Krzykn¹³ Ryu.
Po czym ubraÂł siĂŞ , zaÂłoÂżyÂł buty i wybiegÂł z domu .

NMM