Domek Wong'a

WychodzÂąc z wioski metrów od bramy szeœÌdziesiÂąt stoi domek drewniany o duÂżej werandzie. StraÂżnicy opowiadajÂą ci o tym Âże mieszkaÂł tam kiedyÂś jeden z lepszych wojowników Tai Jutsu z wioski a teraz chatĂŞ zajmuje jego podopieczny piĂŞtnastoletni belfer ( Gdyby to byÂło moÂżliwe ) o imieniu Wong. CiekawoœÌ przywiodÂła ciĂŞ pod drzwi owego domku wchodzÂąc delikatnie po schodkach na werandĂŞ zastanawiaÂłeÂś siĂŞ nad magiÂą tego miejsca bowiem byÂło otoczone pewnÂą nieskazitelnÂą aurÂą. Nacisn¹³eÂś klamkĂŞ co by zajrzeĂŚ do ciemnego i niby pustego Âśrodka ... powoli skrzypiÂące drzwi siĂŞ otworzyÂły. RozejrzaÂłeÂś siĂŞ czy nikt nie widzi Âże tu wchodzisz bowiem to uznano by jako wÂłam. Szybkim susem wskoczyÂłeÂś do Âśrodka i przyjrzaÂłeÂś siĂŞ pomieszczeniom.
ZauwaÂżyÂłeÂś iÂż jest tu sypialnia; kuchnia po³¹czona z pokojem dziennym i toaleta. WchodzÂąc do pokoju dziennego spostrzegasz dwa solidne stare fotele i równie solidnÂą i starÂą kanapĂŞ jak i stolik na harbatke.
Kuchnia byÂła maÂła wiĂŞc do³¹czono jÂą do duÂżego pokoju. Przechodzisz powoli niczym kot przez przedpokój by dostaĂŚ siĂŞ do sypialni wchodzisz i widzisz mÂłodego okoÂło 15 -16 letniego chÂłopaka czytajÂącego sÂławne w caÂłym Âświecie ksi¹¿eczki Jiray'i po tym widoku usuwasz siĂŞ z domu.

( To oczywiÂście tylko wersja dla spragnionych czytania drzwi do domku zawsze stojÂą otworem dla szanownych goÂści )

---

Szybko wskoczyÂł na ganek i z daleka machn¹³ ÂłapÂą do chuuninów pilnujÂących bramy. Szybko wyj¹³ klucz i otworzyÂł drzwi. Nie minĂŞÂło parĂŞ sekund jak rozpaliÂł we wczeÂśniej nie wymienionym kominku parĂŞ baliji drewna ... usiadÂł w fotelu i nakryÂł siĂŞ kocem po czym odpÂłyn¹³ do krainy snów.
MiotaÂł siĂŞ na ÂłóÂżku w sennym koszmarze by po chwili spaœÌ z niego i gruchn¹Ì o ziemiĂŞ.
- Co siĂŞ dzieje ? - PowiedziaÂł zaspany i przetarÂł oczy a juÂż po chwili podnosiÂł siĂŞ z ziemi.
PodszedÂł do okna by wyjrzeĂŚ jaka jest dziÂś pogoda.
- Bullshit ... albo tak krótko spaÂłem albo przespaÂłem caÂły dzieĂą. - PowiedziaÂł sam do siebie by po chwili pójœÌ do Âłazienki i siĂŞ umyĂŚ.
Z Âłazienki wyszedÂł po dwudziestu minutach ubrany w swój tradycyjny strój czyli bia³¹ tunikĂŞ i zielony pancerz z giĂŞtkiego drewna.
SiadÂł na ÂłóÂżku i zawiÂązywaÂł swoje stare juÂż sandaÂły które zostaÂły mu z dawnych klasztornych lat.
Szybko siê uwin¹³ i wyszed³ zamykaj¹c drzwi za sob¹.
<NMM>
Szybkim krokiem wszedÂł na werandĂŞ trzĂŞsÂąc siĂŞ z zimna i jeszcze szybciej otworzyÂł drzwi swoim kluczykiem. WszedÂł do Âśrodka i napaliÂł w kominku drewnem sandaÂłowym specjalnie sprowadzanym juÂż od dawna przez jego mistrza wiĂŞc w piwnicy miaÂł go pod dostatkiem. Szybkim susem wskoczyÂł do innego pokoju i siĂŞ przebraÂł. Gdy wyszedÂł wyglÂądaÂł tak samo jak przed zmoczeniem przez wrednego dziada.
SiadÂł w fotelu dosÂłownie na piĂŞĂŚ minut by siĂŞ zagrzaĂŚ i zjadÂł zupkĂŞ w proszku po czym wstaÂł i opuÂściÂł domek zamykajÂąc za sobÂą drzwi. <NMM>