Łaźnia męska

Miejsce z którego mogą korzystać tylko mężczyźni. Mogą sie zrelaksować i wypocząć po ciężkim dniu.

---

-Ahhhhhh
[wchodze do wody]
-no narezcie moge odpoczac..
....
wchodze do łaźni widze Saia
-witaj-powiedziałem
wchodze do wody i odpoczywam

---

zobaczyłem richarde
-cześc co powiesz?
witam my sie chyba jeszcze nieznamy ale wczoraj widzialem ze znasz lee
no to teraz sie poznamy jestem Neji Hyuuga a tak zanamy sie z Lee
ja jestem richarde
Jesteś w jakiejś dróżynie??-zapytałem
w zadnej naleze do elity ANBU
Ja tak że o może wybieżemy sie na patrol??
niechce mi sie dzisiaj chce troche odpoczac
jest jakaś misja??
nie bylem w gabinecie i nic niebylo
no dobra ja wychodze.wychodze <NMM>
pochwili i ja wychodze
yo ...
//sry ze tak pono\\
nmm
Wchodzi do łaźni i się relaksuje

Dodane po 2 godzinach 38 minutach:

skończył i poszedł
Wpadłem z moim kotem przelotnie w drodze do Iwy.
<NMN>
Wchodze do łaźzni i zaczynam się relaksować.
Lee wchodzi do ³azi i odpoczywa kompiel w ¿rud³¹ch dobrze mu zrobi

Dodane po 19 minutach:

Lee ubiera siĂŞ i wychodzi
(NMM)
<wchodzi i czeka na Neji-Hyuuga> zaraz przyjdzie on ale czekam na niego

Dodane po 3 minutach:

<zauwaÂżyÂł coÂś o czym zapomniaÂł> coÂś mi tu nie gra... a zaraz zapomniaÂłem siĂŞ przebraĂŚ... co?!
wchodzi do ³aŸni i zauwa¿¹ jakiegoœ ch³opaka.
-witam. Kim jesteÂś??Chyba sie jeszcze nie znamy?-ZadaÂłem serie pytaĂą po czym powiedziaÂłem z dumÂą.
-Jestem Neji hyuuga. A ty?
Kiba Inuzuka ale ze mnie palant...
-Oooo Klan Inuzuka. Nie spotkaÂłem jeszcze Âżadnego z waszego klanu aÂż do teraz witam.-UÂśmiechnÂą siĂŞ lekko.
a znasz HOKAGE? ona jest z klanu Inuzuka i jestem jej bratem
-Nie niestety nie znam-OdparÂł z lekkim smutkiem.
BiaÂłe oko Nejego zauwaÂżyÂło psa.Fajny pies jak sie nazywa??-ZapytaÂł z ciekawoÂściÂą.
Akamaru siĂŞ nazywam <odpowiada pies> ten "pies" to "gadajÂący pies" <odpowiada Kiba>

Dodane po 1 minutach:

muszĂŞ spadaĂŚ aby "wysuszyĂŚ mokre ubranie" nara <NMM>
-GadajÂący pies??- spojrzaÂł na Psa a póÂźniej na jego wÂłaÂściciela ze zdziwieniem.
Pies Podszed³ do mnie a ja zacz¹³em go g³askaÌ
-Mi³e zwierz¹tko.-Powiedzia³em po czym Uœmiechn¹³em sie do Kiby.

Dodane po 24 minutach:

-No dobrze ja juÂż muszĂŞ sie zbieraĂŚ.Musze jeszczĂŞ jednÂą sprawĂŞ zaÂłatwiĂŚ w konoha.-PowieziaÂł.
-NO to narka.PowiedziaÂł to po czym wyszedÂł. <Nmm>
Wchodze do wody, siadam i siĂŞ relaksuje.

Dodane po 15 minutach:

Po wypoczynku wychodze i idĂŞ do szatni.
wchodze do wody i odpoczywam
klon szedl z waznym listem do konohy, robil za poslanca. Poruszal sie prawie niewidoczny.

nmm
Wchodze do wody i zarzywam tego relaksu. ByÂło naprawde przyjemnie. Po kilkunastu minutach wychodze i ide do szatni.
pszyszÂłem do ÂłaÂźni by siĂŞ zrelaksowaĂŚ
wchodze do ÂłaÂźni... ahh cisza i spokój..:)
wchodzĂŞ do ÂłaÂźni... ach jak to przyjemnie zrelaksowaĂŚ siĂŞ tu po dniu pracy
wchodze do ÂłaÂźni by sie zrelaksowaĂŚ <NMM>
Aha to jest to wchodzĂŞ do wody i wypoczywan po... nierobieniu niczego
Nie zwracajÂąc na nikogo uwagi usiadÂł w nadalszym koncie
i zamyÂślÂł siĂŞ....
WszedÂłem do wody i spojrzaÂłem w stronĂŞ Daevina.
"Hmmm.... to juÂż drugi raz dzisiaj kiedy go spotykam." - pomyÂślaÂłem i usiadÂłem na przeciwlegÂłym koĂącu basenu obserwujÂąc go kÂątem oka.

Dodane po 20 minutach:

"Dobra... wystarczy mi juÂż czujĂŞ siĂŞ Âświerzo." - pomyÂślawszy wychodzĂŞ z wody i idĂŞ do szatni mĂŞskiej.

NMM
WhodzĂŞ rozglodam siĂŞ pusto
"cisza i spokuj"-pomyslalem
I wszedlem do basenu

po 30 min.

wychodzĂŞ <NMM>
wchodzi do szatni... -wooo... nareszcie jestem, czasem trzeba wypoczywaÌ- powiedzia³ Hachi po czym zdj¹³ ubranie i zawin¹³ siê w rêcznik... wszed³ do œrodka...
WchodzĂŞ do ÂłaÂźni i relaksujĂŞ sie!!

Dodane po 2 minutach:

Dobra jest mi juÂż dostatecznie gorÂąco!!
WychodzĂŞ
Wchodze do lazni i nikogo nie ma to sie relaksuje

Dodane po 4 minutach:

Wcyhodze z lazni...
ZanurzyÂł siĂŞ w wodzie po samÂą szyjĂŞ i oparÂł gÂłowĂŞ o brzeg. Chaotyczne myÂśli poukÂładaÂły siĂŞ, a niepokój i stres ustÂąpiÂły miejsca przyjemnemu uczuciu spokoju i relaksu.
WchodzĂŞ do ÂłaÂźni i widze jakiegoÂś kolesia.
Czyjaœ obecnoœÌ rozproszy³a jego stan. Kakao otworzy³ oczy i spostrzeg³ jakiegoœ ch³opaka, niew¹tpliwe starszego od niego o parê lat.
- Hey... - przywitaÂł siĂŞ.
Siemka - OdpowiedziaÂł.
- Jak tam? - zapytaÂł zdawkowym tonem, jakby rozmawiaÂł z odwiecznym kumplem, nie pierwszy raz widzianym czÂłowiekiem.
No dobrze , nie pierwszy raz ciĂŞ widzĂŞ - powiedziaÂł suchym gÂłosem
- NaprawdĂŞ? WidzieliÂśmy siĂŞ wczeÂśniej? Wybacz, nie pamiĂŞtam ciĂŞ, wiele ludzi siĂŞ przewinĂŞÂło przez moje Âżycie... - powiedziaÂł spokojnie, przeczesujÂąc palcami roztrzepane wiatrem wÂłosy, których zresztÂą dawno nie czesaÂł.
Ty jesteÂś chyba z tej samej organizacji? - zapytaÂł
- O 7MM mówisz? Do tej organizacji nale¿ê... - westchn¹³ i zanurzyÂł siĂŞ pod wodĂŞ, wynurzajÂąc siĂŞ po chwili i machajÂąc gÂłowÂą, by krople wody spadÂły z wÂłosów.
Tak 7MM , do nich naleze. - westchn¹³
- A tak w ogóle to jak siĂŞ nazywasz? - spojrzaÂł Hashiemu w oczy - Nie pamiĂŞtam twojego imienia... Jestem Kakao - dodaÂł po chwili przypominajÂąc sobie zasadĂŞ, ze najpierw trzeba siĂŞ samemu przedstawiĂŚ.
Witaj Kakao , nazywam siĂŞ Hashi Senju , Hashirama Senju to mój dziadek.
- powiedziaÂł dumnie.
- Ciekawe korzenie - Kakao poczu³ nieprzyjemne uk³ucie w ¿o³¹dku na myœl o rodzinie - domyœlam siê, ze jesteœ st¹d, z Konoha, tak? Klan Senju pochodzi w³aœnie st¹d.
Tak jestem z Konohy i jestem z klanu Senju tak posiadam podobno duÂżom moc po moim dziadku - odpowiedziaÂł
- No to gratulujĂŞ, ja póki co Âżadnej jeszcze nie odkryÂłem, co nie wyklucza tego, Âże jeszcze nad tym popracujĂŞ - mrukn¹³ nieco zazdrosny o umiejĂŞtnoÂści Hashiego. MoÂże on teÂż coÂś odkryje, ale chyba jeszcze jest na zbyt mÂłody. No wÂłaÂśnie. Zbyt mÂłody. Czemu nie jest starszy? Jego wiek go czasem denerwowaÂł, zwÂłaszcza Âże wiĂŞkszoœÌ ninja byÂła kilka lat starsza od niego, a on czuÂł siĂŞ jak maÂły dzieciak.
Jeszcze nie gratuluj powiedziaÂłem Âże podobno , ale niewiem czy mam w to wierzyc - odpowiedziaÂł po chwili
- Przynajmniej wiesz, Âże masz szansĂŞ na jakieÂś zdolnoÂści... Ja o niczym takim nie wiem i pewnie zbyt szybko siĂŞ nie dowiem - zrobiÂł skwaszonÂą minĂŞ. Co za beznadziejna sytuacja - widzisz, róÂżnica miĂŞdzy jest taka, Âże ty pochodzisz z sÂłynnego chociaÂż wykruszonego klanu, a ja ze zwykÂłej prowincjonalnej rodziny, w której nigdy nikt nie byÂł ninja, ja jestem pierwszy.
JesteÂś jak widaĂŚ mÂłodszy ode mnie , jeszcze duÂżo nauki
, jestem z klanu i mam geny klanu Senju ale u ciebie najwazniejszy jest trening - powiedziaÂł spokojnie
- Wiem, ale teÂż nie zamierzam siĂŞ przemĂŞczaĂŚ - wzruszyÂł ramionami - najwaÂżniejsze to byĂŚ sobÂą na miarĂŞ swoich moÂżliwoÂści, a nie byĂŚ wielkim i zapomnieĂŚ o sobie - stwierdziÂł filozoficznie - A moÂże potrenujemy razem, hĂŞ? Co powiesz na przyjacielski sparing po relaksie?
MoÂżemy moÂże ciĂŞ troche potrenujĂŞ albo i ty mnie - powiedzial z usmiechem myslac ze ma tam duzo mocy ale jej jeszcze nie ujawnil
- Super - powiedzia³ rozluŸniony Kakao i uœmiechn¹³ siê sam do siebie - Nie ma to jak pojedynek dla zabawy... Zreszt¹ mam zamiar nied³ugo wyzwaÌ na pojedynek jednego z klanu Uchiha. Mam ju¿ kogoœ na oku... - powiedzia³ szeptem.
Tylko wybierz sobie kogoÂś starszego i doÂświadczonego to moze i ty sie nauczysz bardzo duÂżo lepiej wyzywaĂŚ lepszych niÂż sÂłabszych oczywiÂście -odpowiedziaÂł
- Madara Uchiha - rzekÂł caÂłkiem powaÂżnie - znasz goÂścia? Ostatnio wpadÂł do naszej siedziby i zrobiÂł trochĂŞ zamieszania... Obawiam siĂŞ, Âże walka z nim bĂŞdzie trudna, ale nawet jeÂśli przegram... - urwaÂł na chwilĂŞ - tak czy siak bĂŞdzie dobrze.
-Ty oszalaÂłeÂś z MadarÂą , my we dwoje razem sobie poradzimy na spoko ale ty sam nie , to zÂły pomysÂł weÂź jakiÂś inny pomysÂł dobrze goÂściu?
- Nie zaleÂży mi na wygranej, chcĂŞ siĂŞ czegoÂś nauczyĂŚ. Skoro Madara jest taki dobry... nie zawaham siĂŞ go wyzwaĂŚ. Ale sam na sam - spojrzaÂł przyjacielowi w oczy - chcĂŞ siĂŞ sprawdziĂŚ.
A jakby to wi¹³ powa¿nie i chcia³ ciê zabiÌ to by by³o po tobie - powiedzia³ krêc¹c g³ow¹
- Nie, no co ty... - pokrĂŞciÂł gÂłowÂą - jestem zbyt fajny, nie moÂżna mnie zabiĂŚ! - zaÂśmiaÂł siĂŞ.
Dla mnie oczywiscie , tylko ze sÂą teÂż psychiczni ninja - powiedziaÂł z póÂłuÂśmiechem.
- JeÂśli ninja jest psychiczny, na pewno jego inteligencja nie dorówna mojej - powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ szeroko - a nawet jeÂśli Madara okazaÂłby siĂŞ szalonym geniuszem, nie sÂądzĂŞ, by udaÂło mu siĂŞ mnie zabiĂŚ. Tak siĂŞ skÂłada, Âże zawsze istnieje opcja ucieczki, za która nie przepadam, ale wolĂŞ uciec, niÂż umrzeĂŚ w walce dla zabawy. Co innego na powaÂżnie...
To tak jak ja , ja jestem dosyĂŚ mÂądry przewiduje niektore ruchy to wiesz - dopowiedziaÂł
- No wÂłaÂśnie. Dlatego nie obawiam siĂŞ Madary - powiedziaÂł - Jak dla mnie jest niezbyt szkodliwy. A nawet jeÂśli, wolĂŞ byĂŚ gÂłupi i z nim walczyĂŚ, niÂż mieĂŚ wyrzuty, ze go nie wyzwaÂłem...
Dobra wyzywaj go , mozemy iœÌ poÌwiczyÌ bo juz mi gor¹co - powiedzia³ - choÌ szybko bo mam du¿o energii.
- Okay - podniósÂł siĂŞ z wody - czekam w Dolinie KoĂąca... - wyszedÂł, ociekajÂąc wodÂą.

zt
WyszedÂł z ÂłaÂźni i poszedÂł do szatni.
-o w koĂącu moge siĂŞ zrelaksowaĂŚ
wchodze do wody i siadam
-Ahhhh
Sasuke wszedÂł do szatni ÂściÂągajÂąc Âżeczy i zostajÂąc w samych gatkach po czym skierowaÂł siĂŞ do ÂłaÂźni<NMM>
WchodzĂŞ do wody, opieram siĂŞ o bok, odchylam siĂŞ i patrzĂŞ w niebo. ObserwujĂŞ ksiĂŞÂżyc jestem dziwnie przygnĂŞbiony, wspominam czasy, z ojcem i egzamin na chuninna i inne dobre czasy. Po chwili zamykam oczy i wykÂładam siĂŞ na tafli wody.
WychodzĂŞ z ÂźródÂła, humor juÂż mi siĂŞ poprawiÂł. WychodzÂąc kieruje siĂŞ w stronĂŞ doliny koĂąca. IdÂąc zahaczam o szatnie.
WchodzĂŞ do ÂłaÂźni i zanurzam siĂŞ po szyjĂŞ. NastĂŞpnie przepÂływam kawaÂłek i po okoÂło 15 minutach wychodzĂŞ z ÂłaÂźni, aby zwiedziĂŚ polanĂŞ znajdujÂącÂą siĂŞ w tej wiosce.
Stan¹³em na krawĂŞdzi gorÂących ÂźródeÂł i ÂściÂągn¹³em kimono. ZanurzyÂłem siĂŞ powoli w cudownej, ciepÂłej wodzie. PoczuÂłem jak caÂłe zmĂŞczenie dzisiejszego dnia ulatnia siĂŞ z ciaÂła, wraz z pokrywajÂącym mnie brudem. OparÂłem krawĂŞdÂź o brzeg i delektowaÂłem siĂŞ chwilÂą. Gdy poczuÂłem Âże ciaÂło jest juÂż zbytnio przesiÂąkniĂŞte wodÂą, wyszedÂłem z basenu i opuÂściÂłem gorÂące ÂźródÂła. <NMM>
Wchodzi do ÂłaÂźni i widzÂąc kogoÂś odpowiada:
-CzeœÌ.-po tych s³owach wskakuje do wody i patrzy na niebo.

Dodane po 13 godzinach 10 minutach:

Wychodzi i kieruje siĂŞ do szatni.
<nmm>
Wchodzê do ³a¿ni, swoje posk³adane rzeczy uk³adam tu¿ obok na murku po czym sam zanurzam siê w wodzie po szyjê. Nie pamiêtam ju¿ nawet kiedy odpoczywa³em.-pomyœla³em relaksuj¹c siê w wodzie. Przymkn¹³em oczy, ale mimo wszystko nadal by³em czujny.

Dodane po 2 godzinach 10 minutach:

Po doœÌ d³ugim relaksie jeszcze na chwilê zanurzy³em siê ca³y w wodzie, wsta³em i czu³em jak woda sp³ywa po mnie. Wyszed³em z wody, podnios³em swoje rzeczy i uda³em siê do szatni.
~nmm~
Richarde przychodzi wykonczony i poobijany dopiero niedawno zostal wskrzeszony i potrzebuje odpoczynku by wrucic do pelni zdrowia na dodatek teraz ma on uraz serca pponiewaz to byla przyczyna jego wczesniejszego zgonu. richarde rozebral sie powoli i wszedl do wody odetchnowszy z ulga rozlozyl sie na wodzie i rozmyslal co zrobic dalej wiedzial ze musi zdobyc jakis ekwipunek bo bez niego ani rusz . Rozmyslal tez co sie stalo z tanuki i jak zareaguje gdy sie spotkaja nastempnym razem

Dodane po 3 godzinach 57 minutach:

po pewnym czasie rozmyslan i relaksu richarde postanawia przyjzec sie dokladniej swoim sinca i zadrapania w tym celu wziol gabke i zaczyna przemywac swoje cial raz po raz nartafiajac na bolace miejsca. gdy juz ocenil swuj stan postanowil przejsc w inna czesc lazni gdzie woda byla nieco chlodniejsza i sprzyjala leczeniu sie ran . richarde nadal niemugl przestac myslec nad tym co sie stalo w gabinecie dlaczego tanuki go zaatakowala i dlaczego go nierozpoznala to wszystko bylo dla niego zagadka ktura obral sobie za cel rozwiazac.

ciag dalszy

gdy tak rozmyslal i siedzial w tej wodzie troche zaczol usypiac i omaly wlos a by sie utopil lecz na szczescie sie obudzil i tylko zachlystnol sie odrobina wody to nieco pobudzilo richarda ktury postanowil mimo licznych urazow poplywac by nieco rozruszac obolale miejsca i zaczol przeplywac na nieco glebsza czesc i tam zaczlo plywac od jednego brzegu do drugiego i tak w kulko po niespodziewanie krutkim czasie dla richarda zaczol sie meczyc widac bylo ze jego sprawnosc jeszcze niewrucila w pelni. lecz nieprzestawal i dalej plynol od jednego miejsca do drugiego
Przyszedł tutaj powolnym krokiem trzymając ręcznik w lewej ręce. Spojrzał się na wodę, a po niedługiej chwili wszedł do niej bez żadnego wahania. Poczuł się cudownie w tak gorącej wodzie. To było takie odprężające.
"Co za ulga. Ciągle zajęty treningiem, a omijało mnie tyle rzeczy"-pomyślał i zamknął oczy siedząc w wodzie. Rozmyślał... Po dłuższym czasie wyszedł kierując się do szatni męskiej.
<NMM>
Fellow wszedÂł do wody. Natychmiast na jego twarzy pojawiÂły siĂŞ rumieĂące, a on sam wraz z paczkÂą papierosów w dÂłoni,poczuÂł w koĂącu , Âże Âżyje. SpoglÂądaÂł na niebo, po czym wyciÂągn¹³ kolejnego skrĂŞta, zapaliÂł Go sobie, a nastĂŞpnie poÂłoÂżyÂł paczkĂŞ ze skrĂŞtami na podÂłodze, aby siĂŞ nie zamoczyÂły. ZanurzyÂł siĂŞ caÂły, zamkn¹³ spokojnie oczy i czekaÂł na to co siĂŞ wydarzy. Kto wie, moÂże ktoÂś tutaj wpadnie i bĂŞdzie miaÂł z kim pogadaĂŚ? Zawsze jednak moÂże stworzyĂŚ z gliny swoje stworki i z nimi porozmawiaĂŚ. RozwiÂązaĂą miaÂł duÂżo jednak miaÂł nadziejĂŞ, Âże przyjdzie tu ludzkie stworzenie.
Powoli spoglądając w górę doszedł tutaj Uchiha. Spojrzał do źródła w którym siedział...tak jak przypuszczał nie kto inny jak Fellow. Zastanawiało go co tutaj robi. Niby ścigał dziewczynę, a teraz tutaj siedzi i się relaksuje. Kei wszedł powoli do źródła obok Fellowa.
-Co ty tutaj robisz?-zapytał czekając na jego reakcje. Kei był zamoczony aż po szyję. Zamknął oczy i siedział.
Relaksowa³ siê ca³y czas, a¿ nagle coœ mu przerwa³o.. a w³aœciwie ktoœ. OD razu po g³osie pozna³, ¿e nikt inny jak Keisuke. Uœmiechn¹³ siê do niego, otworzy³ oczy i powiedzia³ spokojnym g³osem, widz¹c jak ten siada tu¿ obok niego:
- Yo³! Co ja robie tu...uuu.. co Ty tutaj robisz? Dobra, a tak na powa¿nie, to relaksujê siê, po Tym ca³ym spotkaniu z t¹ wariatk¹, a¿ musia³em tutaj przyjœÌ. Ej, a gdzie jest Tsuki?- ostatnie zdanie wypowiedzia³ doœÌ nerwowo, widocznie polubi³ t¹ dziewczynkê. Mia³ nadziejê, ¿e Uchicha nie zostawi³ jej na pastwê losu. Niby by³a genninem, ale m³odym i g³upim, a przede wszystkim strasznie naiwnym.
Od tak gorącej wody od razu był cały czerwony. Nie otwierał oczu tylko siedział i słuchał.
-Hmm podobnie jak ja. Spotkałem Shinobiego, który jest trochę nie teges i lekko mnie poddenerwował. Hmm...Tsuki? Pewnie nadal rozmawia z tym kolesiem w Dolinie Końca. Zostawiłem ich od tak samych. Ma już swój wiek i powinna sobie poradzić. Reszta to nie moja sprawa.-powiedział dość nie czule i siedział znów czekając na jego reakcje.
ChÂłopak otworzyÂł lekko oko, sÂłuchajÂąc jak czÂłonek klanu Uchicha tak spokojnie mówiÂł, Âże zostawiÂł dziewczynkĂŞ na pastwĂŞ losu jakiegoÂś dziwnego typka. Ale po chwili zrozumiaÂł co tak naprawdĂŞ Keisuke chce mu powiedzieĂŚ, to, Âże nie powinien siĂŞ tak o wszystko martwiĂŚ. ZaciÂągn¹³ siĂŞ mocno swoim skrĂŞtem, tak Âże dym trafi pewnie do nosa chÂłopaka obok.
- CóÂż.. szczerze, mam to gdzieÂś. JesteÂśmy doœÌ do siebie podobni, uwielbiamy spokój i nie przejmujemy siĂŞ zbytnio losem innych osób. MoÂżesz mi opowiedzieĂŚ wiĂŞcej o Konoszy, jak i waszym Kage? Jak juÂż pewnie zauwaÂżyÂłeÂś nie mam Âżadnej opaski, nie mam wioski... jestem zbiegÂłym ninja. Wiem, Âże pewnie teraz moÂże bĂŞdziesz chciaÂł mnie zaatakowaĂŚ sÂłyszÂąc to, ale musiaÂłem uciec z Iwy. ChcĂŞ siĂŞ przy³¹czyĂŚ do którejÂś wioski, a nie wiem jakiej.- zaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem i czekaÂł na reakcjĂŞ. JednoczeÂśnie byÂł przygotowany na ewentualny atak.
Brr...Gdy Kei poczuł dym dostający się do jego nosa to chlapnął wodą wprost w jego skręta. Normalnie nie wytrzymuje czując to badziewie. Gdy jednak usłyszał o tym, że są do siebie podobni odpowiedział:
-Hmm...Być może. Ahh...Co do Konohy. Jest niepodległą wioską. Powinieneś wiedzieć iż jest największą wioską, która znajduje się w Kraju Ognia. Jest dosyć stara, założycielami byli Pierwszy Hokage oraz niejaki Uchiha Madara. Ich pomniki stoją w Dolinie Końca. Podobno postawiono je po tym jak stoczyli tam walkę, ale tylko tak słyszałem. Więcej o wiosce nie chce mi się już opowiadać. Co do danych Kage przykro mi, ale nie będę ich zdradzał.-opowiedział i wysłuchał o tym, że jest ninja bez wioski.
-Wiesz co mnie to interesuje? Nic. Możesz mieć wioskę, a możesz nie. Nie moja sprawa. Ja za to nie ścigam ani nie zabijam. To tyle.-powiedział otwierając oczy.
Fellow zasÂłoniÂł swoim ciaÂłem skrĂŞta, dziĂŞki czemu nie zgasÂł, ale odsun¹³ siĂŞ trochĂŞ od chÂłopaka, aby nie chuchaĂŚ mu w twarz. UÂśmiechn¹³ siĂŞ na wszystkie jego sÂłowa, wzi¹³ porzÂądnego sztacha i zacz¹³ mówiĂŚ:
- CóÂż.. Konoha, nienawidzĂŞ jej, ale gdzieÂś muszĂŞ znaleŸÌ swoje lokum. Dlaczego nie chcesz zdradzaĂŚ? PrzecieÂż Kage to osoba reprezentujÂąca swojÂą wioskĂŞ, wiĂŞc jego imiĂŞ nie jest ÂżadnÂą tajemnicÂą. No, ale skoro nie chcesz mówiĂŚ to w porzÂądku, nie chcĂŞ nalegaĂŚ.- uÂśmiechn¹³ siĂŞ po czym spojrzaÂł w niebo i kontynuowaÂł:
- JesteÂś jedynÂą osobÂą, która sÂłyszÂąc, Âże jestem zbiegiem nie rzuciÂła siĂŞ na mnie, czy natychmiast nie pobiegÂła na skargĂŞ do którejÂś z wiosek. MówiÂłeÂś, Âże chcesz osiÂągn¹Ì moc, moÂżna wiedzieĂŚ w jaki sposób?- cóÂż, jak zawsze chÂłopak byÂł wcipski i ciekawski.
Fellow s³ucha³ z uwag¹ ch³opaka, jego odpowiedŸ nie by³a doœÌ precyzyjna, ale wystarczy³a mu, aby zrozumieÌ podejœcie ch³opaka.
Pamiêtasz, jak obieca³eœ mi w niedalekiej przysz³oœci walkê?- po tych s³owach uœmiechn¹³ siê i wyrzuci³ wypalonego skrêta przez p³ot.. by³a tam damska ³aŸnia, byÌ mo¿e jakaœ piêkna kobieta dosta³a petem w g³owê, ale to go nie rusza³o.
- Widocznie pomoÂżemy sobie wzajemnie. Ja teÂż mam cele i trening jest jednym z rzeczy, które mi w tym pomogÂą.- zaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem, po czym czekaÂł na reakcjĂŞ.
-Hmm...Pamiętam w końcu mówiłem to ostatnio w Dolinie Końca zanim poszedłeś za tamtą kobietą.-rzekł spoglądając na niego. Wiedział o czym chłopak teraz myśli. Chciał zapewne walczyć z Uchihą jak najszybciej.
-Jeżeli chcesz to możemy znaleźć miejsce i urządzić sobie mały sparing pomiędzy sobą. Chętnie zobaczyłbym na co Cię stać. Do tej pory nie wiem jakie umiejętności posiadasz.-później znów spoglądał w niebo.
Fellow spojrza³ na ch³opaka, ucieszy³ siê, ¿e Keisuke jest doœÌ napalony do tej walki, s³ysz¹c, ¿e Uchicha nie zna jego umiejêtnoœci zaœmia³ siê i powiedzia³ spokojnie:
- Zapewniam CiĂŞ, Âże bĂŞdziesz miaÂł co oglÂądaĂŚ. Moje techniki to przede wszystkim sztuka... i tym siĂŞ kierujĂŞ.- cóÂż moÂże zabrzmiaÂło to dziwnie, ale chÂłopak nie powinien dojœÌ do tego, jakich chÂłopak technik uÂżywa. Tylko on jest uÂżytkownikiem wybuchowej gliny i nikt jeszcze z ÂżyjÂących nie widziaÂł tejÂże sztuki.
- Sam cieszĂŞ siĂŞ, Âże zobaczĂŞ legendarnego sharingana. Co prawda nie znam jego umiejĂŞtnoÂści, ale z pewnoÂściÂą sÂą wybitne, skoro twój klan nazywany jest gÂłównÂą broniÂą Konohy.- zaÂśmiaÂł siĂŞ po czym dodaÂł:
- Ale cóÂż.. mój klan równieÂż byÂł gÂłównÂą broniÂą, tyle Âże wioski skaÂły.
-A będę musiał go używać?-zapytał się i się zaśmiał. Oczywiście to było w ramach żartu. Keisuke nie lekceważył przeciwników. Zawsze czujny, uzbrojony w cierpliwość i opanowany w walce. Starał się takim właśnie być.
-Twojego klanu?-zapytał. Uchiha nie wiedział, że żółtooki pochodzi z jakiegoś klanu, który pochodzi w Wioski Ukrytej w Skale(Skałach? ). Teraz był zaciekawiony tylko z jakiego, ale pewnie nie zdradzi mu tego przed walką.
Fellow ze spokojem tylko westchn¹³ sobie, na pierwsze s³owa Keisuke, a nastêpnie zacz¹³ siê chichraÌ:
- Oj bĂŞdziesz musiaÂł... to masz jak w banku.- zaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem, nastĂŞpnie czÂłonek klanu Uchicha spytaÂł go o klan. Jak siĂŞ z pewnoÂściÂą spodziewaÂł nie dostaÂł natychmiast odpowiedzi na Jego pytanie:
- Wiesz jak to jest. Nie mogĂŞ zdradziĂŚ mojego sekretu, aÂż sam Go nie zobaczysz. Jestem pewien, Âże bĂŞdziesz dla mnie groÂźnym rywalem, ale powiem szczerze, Âże nie liczĂŞ na poraÂżkĂŞ, a przynajmniej bardzo bym siĂŞ zdziwiÂł. OczywiÂście to nie to, Âże CiĂŞ nie doceniam.. wrĂŞcz przeciwnie, byĂŚ moÂże spodziewam siĂŞ za wiele, jednak caÂły czas chcĂŞ i liczĂŞ na zwyciĂŞstwo.- ÂżóÂłtooki ze spokojem czekaÂł na reakcjĂŞ kolegi.
-Dobra nie wymagam tego teraz. Z ciekawości już umieram, ale wytrzymam do czasu naszej walki. Ah tak...Wiedz, że nie pójdzie Ci tak łatwo. Ja również nie mam zamiaru przegrywać. Nienawidzę tego słowa. Dla mnie nigdy przegrana nie wchodzi w grę.-rzekł i spoglądał na niego, a po chwili dodał:
-Nie chcę Cię straszyć, ale opowiem Ci coś. Gdy byłem jeszcze uczniem Akademii zebrałem grupę Genninów i Uczniaków. Razem z nimi wyruszyłem za wioskę szukając zemsty. Szukałem zabójców moich rodziców. Gdy ich znalazłem zabiłem ich. Po tej "misji" wróciłem jako jedyny z całej grupy. Reszta została zabita. Wtedy liczyła się dla mnie tylko zemsta. Nie patrzyłem na to czy towarzysze błagają o pomoc czy nie.
Gdy stałem się geninem wyruszyłem ze swoją drużyną na misję. Również wróciłem z niej sam. Nawet Jounin, który się mną opiekował zginął. Wtedy po raz pierwszy uaktywniłem Sharingan. Byłem w wieku Tsuki. Moje ręce były splamione krwią przeciwników.-rzekł poważny ze smutną miną, lecz po chwili się uśmiechnął i powiedział:
-Dlatego też zostawiłem Tsuki samą. Musi wreszcie dorosnąć jeśli myśli o zostaniu Kunoichi. To czy przeżyje zależy tylko od niej.-spoglądał teraz w niebo.
-Hmmm... Możesz mi opowiedzieć coś z Twojej historii? Oczywiście jeśli tylko chcesz. Wcale nie nalegam.-czekał na to co powie Fellow.
WysÂłuchaÂł opowiadania Keisuke. Z tego co mówiÂł, wyglÂądaÂło na to, Âże nikt siĂŞ dla niego nie liczy, prócz on sam. Fellow nie lubiÂł takich goÂści, ale powoli wiedziaÂł, Âże to tylko ÂśmierĂŚ zemsty nim paÂłaÂła. Z tego co równieÂż moÂżna byÂło wynikn¹Ì... to iÂż jego rĂŞce byÂły splamione krwiÂą oznacza, Âże doœÌ czĂŞsto w³¹cza siĂŞ w walkĂŞ TaiJutsu, choĂŚ to tylko zwykÂłe domyÂślenie... byĂŚ moÂże zbĂŞdne. ÂŻóÂłtooki uÂśmiechn¹³ siĂŞ do swojego rywala, po czym powiedziaÂł doœÌ ciepÂłym gÂłosem, niczym najlepszy przyjaciel:
- Przykro mi, Âże straciÂłeÂś rodziców. To samo i mnie spotkaÂło.. tzn moi rodzice równieÂż nie ÂżyjÂą- dopiero teraz dotarÂło do niego pytanie mÂłodego Uchichy. CóÂż.. nie chciaÂł mówiĂŚ, dlaczego zostaÂłem uciekinierem, jednak chciaÂł dalej rozmawiaĂŚ z chÂłopakiem, dlatego powiedziaÂł:
- Moja historia? No cóÂż.. powiem w duÂżym skrócie. Mój ojciec byÂł niegdyÂś Tsuchikage. WychowywaÂł mnie na wspaniaÂłego shinnobi, nikogo nie chciaÂł do mnie dopuszczaĂŚ, sam mnie trenowaÂł, dziĂŞki czemu jak na razie nie przegraÂłem ani jednej walki. Jak wiesz, kilka lat temu nasze obie wioski toczyÂły ze sobÂą wojnĂŞ. ByÂła taka noc, Âże mój ojciec sam ruszyÂł na pole bitwy, niestety zgin¹³ z rÂąk tamtejszego HoKage, na same szczĂŞÂście on sam równieÂż zgin¹³. Przez jakiÂś czas peÂłniÂłem za niego funkcjĂŞ, byÂłem TsuchiKage w wieku 10lat, jednak to tylko dlatego, Âże mój ojciec o to prosiÂł. Nikt mnie nie akceptowaÂł i szczerze to rozumiem. UstaliÂłem pokój z konochÂą, moi "podwÂładni" zbuntowali siĂŞ na wieœÌ o tym i chcieli mnie zabiĂŚ, na szczĂŞÂście przewidziaÂłem to i zastawiÂłem puÂłapkĂŞ, 1/3 wioski zostaÂła przeze mnie wysadzona. Specjalne materiaÂły wybuchowe przyczyniÂły siĂŞ do tego. Dlatego teÂż jestem do teraz Âścigany.- tyle powinno wystarczyĂŚ chÂłopakowi.
-Mi również bardzo przykro.-rzekł do niego spokojnym głosem i spojrzał na niego.
-Niestety nie możemy płakać z tego powodu. Tak było im pisane i tak się stało. Każdy rodzi się po to by żyć, a później umrzeć. Świat Shinobi prowadzi szybko do wojen, gdzie giną ludzie, którzy mieli dzieci i marzenia. Pragnę by na świecie panował pokój i by powstał świat bez wojen.-rzekł spoglądając na niego jeszcze przez chwilę. Po krótkiej chwili odwrócił wzrok na wodę. Patrzył w swoje odbicie.
ZrozumiaÂł ze spokojem sÂłowa Keisuke, po czym usÂłyszaÂł co jest jego marzeniem, zaÂśmiaÂł siĂŞ, po czym wstaÂł i zacz¹³ pokazywaĂŚ swój naÂłóg rapowania jak i rymowania:
- Ja pragnê znaleŸÌ siê choÌ tam na moment, w takim œwiecie, gdzie dzieciaki nie biegaj¹ z alkoholem, by za rêkê z moj¹ niuni¹ iœÌ na koniec œwiata, by otworzyÌ wyobraŸniê w blasku s³oùca, gdzie problemy wszystkie znikaj¹ z mrugniêciem oka, a gdzie na ludzkich twarzach istnieje tylko radocha BA! Chcê le¿eÌ na pla¿y o niczym nie marzyÌ...- w tym momencie przerwa³, nie chcia³ œpiewaÌ kolejnej zwrotki swojej piosenki. Je¿eli Keisuke idealnie by siê ws³ucha³ jego s³owa, wiedzia³by, ¿e ma podobne marzenia co on, aby stworzyÌ œwiat lepszym i piêkniejszym.
Keisuke wsłuchał się w jego słowa. Wiedział dokładnie o co mu chodzi. "Hmm...Bardzo podobny do mnie."-pomyślał spoglądając kątem oka na niego. Cieszył go fakt iż są takie osoby jak Keisuke Uchiha.
-Hmm...Ciekawe.-rzekł i zanurzył się w wodzie jeszcze bardziej. Woda dosięgała prawie jego ust. "Ahh...Cudowny relaks, a w dodatku mam z kim pogadać. Życie raz jest piękne, a raz staje się zwykłym koszmarem."
Fellow spokojnie przyglÂądaÂł siĂŞ Keisuke. WidaĂŚ byÂło, Âże chyba zaÂłapaÂł sÂłowa ÂżóÂłtookiego. " No.. no chociaÂż ktoÂś docenia mojÂą muzykĂŞ"- pomyÂślaÂł chÂłopak, kiedy Keisuke, powiedziaÂł, Âże jest to ciekawe. Gdy czÂłonek klanu Uchicha siĂŞ zanurzyÂł, Fellow zrobiÂł to samo i rzekÂł:
- WidzĂŞ, Âże doceniasz mojÂą muzykĂŞ, szacunek dla Ciebie.- zaÂśmiaÂł siĂŞ, po czym zacz¹³ znów nawijaĂŚ:
- Jak kaÂżdy czÂłowiek po jedzeniu, nie zapomni o paleniu, to Ja nie zapomnĂŞ nigdy o swym pochodzeniu, bo dziĂŞki temu teraz na podeÂście stojĂŞ, RAP jest jak krowa, którÂą bezustannie dojĂŞ. Przypatrz siĂŞ chÂłopie, co Ja tu robiĂŞ, nawijam nawijam nigdy bezinteresownie. - zaÂśmiaÂł siĂŞ i czekaÂł na reakcjĂŞ.
Fellow zobaczy³, ¿e ch³opak zacz¹³ siê œmiaÌ, ale docenia³ to, ¿e przynajmniej nie przeszkadza mu jego rapowanie. Uœmiechn¹³ siê do Keisuke, a nastêpnie odpowiedzia³ spokojnie na jego pytanie:
- Dobra wiêc chodŸmy.- po tych s³owach owin¹³ rêcznikiem swoje dolne czêœci cia³a (xD) i spogl¹dn¹³ na moment w niebo. Zapowiada³a siê bardzo ³adna pogoda. Uda³ siê wraz z cz³onkiem klanu Uchicha do szatni.
<NMM i Keisuke>
Wyszedłem z szatni i podszedłem do wody. Po plecach płynęła mi cienka strużka krwi ale nie przejmowałem się tym. Powoli wchodziłem do gorącej wody, dobrej na obolałe mięśnie po walce. Siadłem po szyje w wodzie i zamknąłem oczy. Zacząłem rozmyślać,że zła taktykę obrałem do lalkarza. Zawsze walczyłem z nie lalkarzami i ta taktyka zawsze się sprawdzała, miałem ochotę o wszystkim zapomnieć. Krew z pleców przestała już lecieć ale nadal mnie bolały. Musiała to zrobić- pomyślałem i leżałem dalej z wystającą głową nad wodę.
Kai przybył do łaźni oznaczonej tabliczką z wizerunkiem chłopaka. Przechodząc przez drzwi, Kai zatrzymał się przy szafkach, gdzie zostawił swoje ubrania. Owijając się ręcznikiem w pasie, podszedł do wolnego baseniku. Gdy zanurzył się w wodzie, uprzednio ściągając ręcznik i kładąc go obok na kamiennej "obudowie" basenu. Zamówił sobie butelkę sake, w końcu był już pełnoletni, mógł pić. Wziął jedną miseczkę/kieliszek do ręki i nalał do pełna. Wypił go na raz, przez jego gardło przeszła fala piekącej przyjemności. Jednak nie chciał się upić, więc po 3 skończył, butelkę Sake jeszcze pełną w 3/4 położył na stoliku, a sam zamknął oczy i korzystał z przyjemności, jaką sprawiała mu woda obmywająca jego ciało.
Kai znów poczuł uderzająca falę gorąca wstał, jednak łaźnie w zamkniętych pomieszczeniach to nie najlepszy pomysł. Kai wstał i okrył się ręcznikiem. Znalazł strzałkę, prowadzącą do łaźni, znajdujących się na dworze. "Noo.. to po odpoczywam tam" Pomyślał. Zabrał ze stołu butelkę Sake i poszedł w stronę "odkrytych" łaźni.

NMM
Gdy moje mięśnie rozluźni. Wstałem i woda ze mnie ściekała znajdowała sobie drogę miedzy mięśniami. Strzeliłem z karku i wyszedłem z wody. Ruszyłem powoli po zimnym chodniku, w pomieszczeniu była para, do której jako sunyjczyk nie byłem przyzwyczajony. Podszedłem do drzwi i otworzyłem je aby wejść do szatni.
<nmm>
Akaiio wraz z już dorosłym Hotaru weszli na teren męskiej łaźni a że oboje lubili niezłą zabawę od razu wskoczyli do gorącego źródełka nie byli tam sami więc nie mogli szaleć tak jak to robią w jeziorze które jest niedaleko posiadłości klanu Inuzuka. Jednak i tutaj mogli odpocząć i nieźle się wygłupiać i nikomu nie przeszkadzając. Oboje potrzebowali czegoś tak wspaniałego.
Wszedłem do męskiej łazni, porozglądałem się i po czym wskoczyłem do wody. Po chwili oparłem się o krawędź głową, tylko ona mi z wody wystawała. Wyprężyłem się i tak leżałem. Odliczając w głowie czas i rozmyślając o różnych rzeczach, niczym konkretnym. Tak regeneruje siły, by poczuć się lepiej.
Wszedł do łaźni męskiej.
Przebrał się a potem wszedł do wody. Jego całe ciało było wynurzone oprócz głowy. Położył pod nią ręcznik aby móc ją na czym oprzeć. "Nie ma to jak zrelaksować się po ciężkim dniu..." - pomyślał. Przejechał dłonią po swoich białych włosach i wyciągnął głowę do tylu. - Jest git - powiedział do siebie.
Usłyszałem że ktoś wchodzi, nie chciało mi się nawet patrzyć kto to, lecz pomyślałem a co tam zerkne. Patrze, a tam jakiś typek w białych włosach, hmm dziwne, białe włosy pomyślałem. Po czym powiedziałem ,,Cześć, ciężki dzień?". Chłopak wyglądał na tutejszego, znał doskonale źródła wiedział gdzie iść... I tak czekałem na odpowiedz, nie otwierając oczu.
Spojrzał na niego - Dokładnie tak. Ciężki... - powiedział. - Nie ma to jak relaks... z dala od wszystkiego od codzienności - dodał. Po chłopaku było widać wyraźne zmęczenie. Dobrze jednak że ktoś pomyślał i stworzył coś takiego jak gorące źródła. Bogu dzięki.
Hm.. całkiem miło tu macie, szkoda że u mnie w wiosce nie ma czegoś takiego, cóż matka natura obdzieliła różnie te nasze piękne krainy- mówiłem to z zamkniętymi oczami, po chwili dodałem- Jesteś stąd? Po czym przetrałem twarz z której spływały krople potu i lekko się zanurzyłem...
No nic, na mnie przyszedł czas, muszę sie zbierać, miło się gadało. Po czym wynurzyłem się z wody, lekko przetarłem głowę i rozczochrałem włosy. Pomyślałem że już dosyć długo odpocząłem i nastał czas bym wyruszył w drogę. Powolnym krokiem zacząłem zmierzać ku drzwiom do męskiej szatni, by założyć swoje ubranie i ruszyć w dalszą drogę.

NMMT
Po męczącej nauce nowego jutsu Akaio i Hotaru przyszli do gorących źródeł by odpocząć i trochę się zrelaksować bowiem trening był naprawdę długi i wyczerpujący. Akaio ucząc się nowej techniki nie dawał za wygraną i ćwiczył ją dzień i noc bez wytchnienia dlatego przyszedł czas na odpoczynek i to długi odpoczynek.
Akaio zamienił Hotaru w swoją dokładną replikę i obaj wreszcie weszli do gorącego źródła.
-No Hotaru należało się nam to.
p czym spojrzał w niebo i wziął głęboki oddech.
Wchodzę do wody.
Jak miło. Wreszcie mogę odpocząć.-Pomyślałem i jeszcze bardziej się zanurzyłem.
Po paru minutach, tak było miło że aż zasnąłem.
Nagle pojawiłem się w łaźni nieznany nikomu człowiek znany pod różnymi imionami. Jego prawdziwe imię zna niewiele osób na tym małym świecie. Wszedłem do cieplutkiej wody nie zwracając na nikogo. Usiadłem zamykając oczy i myśląc zupełnie o czym innym. Nikt nigdy nie wiedział co znajduje się w mych myślach.
Po przebudzeniu wetknąłem i wyszedłem z wody.
Kiedy szedłem w kierunku szatni poślizgnąłem się jeszcze na płytkach.
Ale boli, kurcze nie wytrzymam.-Myśląc wstałem i zacząłem s powrotem maszerować do szatni.

<NMM>
Nikogo już nie było oprócz niego. Nie miał za bardzo co robić. Może jest ktoś inny w innym miejscu niż tym. Wstałem powoli z wody rozciągając się tylko. Ruszyłem powoli w stronę szatni. Byłem lekko leniwy, a moja duszą była niezaspokojona.

<NMM>