Pokój wspólny

Z racji iÂż to bĂŞdzie nowa tymczasowa siedziba Akowców to trzeba siĂŞ jej bliÂżej przyjrzeĂŚ. Czy budynek nadaje siĂŞ do walki albo do obrony pozycji przed ataki z zewnÂątrz. To wszystko trzeba sprawdziĂŚ.
[nmm]

---

Risen wszedÂł do pokoju wspólnego... Niestety, byÂło o tutaj o wiele mniej luksusów niÂż w kwaterze gÂłównej, ale trudno. WyciÂągn¹³ papierosa, zapaliÂł i usiadÂł na sofie...? Tak, sofa akurat tutaj byÂła. RozejrzaÂł siĂŞ po pokoju... Telewizor teÂż i nawet kredens, od którego Risen wyczuwaÂł swojÂą ukochanÂą woĂą alkoholu. PrzyciÂągn¹³ do siebie szklanke z jakiegoÂś odlegÂłego pomieszczenia razem z butelkÂą... SÂądzÂąc po zapachu, byÂła to whisky. NalaÂł do szklanki, po czym zacz¹³ kaÂżdego macha popijaĂŚ wykwintnym napojem... No, moÂże póÂłwikwintnym Z nudów, kiedy byÂł zajĂŞty polewaniem raz co raz do szklanki, robiÂł z dymu róÂżne wzorki. Ot, przed chwilÂą wyszedÂł mu XVII wieczny galeon...o_O
Risenowi znudziÂło siĂŞ bezustanne picie. ZakrĂŞciÂł butelkĂŞ, po czym odstawiÂł jÂą na ÂławĂŞ. OdwróciÂł szklankĂŞ do góry dnem, nakÂładajÂąc na butelkĂŞ, po czym wymaszerowaÂł z pokoju, ze szlugiem w ustach.
<NMM>
Risen po raz kolejny wylÂądowaÂł w pokoju wspólnym. UsiadÂł znudzony na kanapie, po czym z braku lepszego zajĂŞcia zapaliÂł szluga i kaÂżdego macha popijaÂł póÂłwikwintnym trunkiem.

Dodane po 17 godzinach 42 minutach:

ChÂłopak po caÂłym dniu siedzenia, stwierdziÂł, Âże sie tu zanudzi. ZnuÂżony Âłaskawie zostaÂł wessany przez czarnÂą dziurĂŞ.
<NMM>

---

Dante pojawiÂł siĂŞ w pokoju gÂłównym usiadÂł na jakiÂś fotel. ChÂłopak zaÂłoÂżyÂł nogĂŞ na nogĂŞ , miecz oparÂł o sam obiekt na którym siedziaÂł , nastĂŞpnie zÂłoÂżyÂł swoje cwane raczki, tym samym wyglÂądaÂł jak mafioza... Leming tak sobie siedziaÂł tak oto walczÂący kiedyÂś o pokój chÂłopak siedziaÂł tak sobie w imiĂŞ zÂła hihihih hahaha xd

Dodane po 2 godzinach 7 minutach:

Dantek po pewnym czasie poszedÂł sobie w stronĂŞ Konohy , postanowiÂł zwiedziĂŚ tamtejsze tereny ...

nmm
Sasuke wszedÂł do pokoju wspólnego po czym siadÂł na sofe ukÂładajÂąc siĂŞ wygodnie
WeszÂła do pokoju spoglÂądajÂąc spokojnie na Sasuke. PodeszÂła do jednego z okien i lekko odsÂłoniÂła jednÂą z ciemnych zasÂłon. Potem spojrzaÂła na swojÂą prawÂą dÂłoĂą którÂą trzymaÂła na zasÂłonie...zastanawiaÂła siĂŞ chwilowo nad czanym znakiem.
Po dÂłuÂższej chwili obróciÂła siĂŞ w stronĂŞ Sasuke...
- Teraz muszê wyjœÌ...- podesz³a do drzwi i nie ogl¹daj¹c siê ju¿ za siebie rzuci³a - to na razie...- po czym wysz³a. <nmm>
WeszÂłam tutaj z myÂślÂą , Âże kogoÂś zastanĂŞ. Jednak wbrew moim przypuszczeniom nikogo tutaj nie byÂło. PostanowiÂłam trochĂŞ odpocz¹Ì. UsiadÂłam na fotelu i westchneÂłam zamykajaĂŚ oczy. DOpiero po chwili zauwaÂżyÂłam , Âże jednak nei jestem tutaj sama. SiedziaÂł tutaj jeszcze jakiÂś chÂłopak. SpojrzaÂłam na Niego niechĂŞtnie. Jestem w koĂącu strasznie nieufnÂą osobÂą. OdwróciÂłam gÂłowĂŞ w przeciwnÂą strone do Niego i zamknĂŞÂłam oczy
Sasuke spojrzaÂł na dziewczynĂŞ swym sharinganem jak zwykle spojrzenie mogÂło siĂŞ wydawaĂŚ pogardliwe a moÂże i takie byÂło nie odezwaÂł siĂŞ ani sÂłowem do niej siedziaÂł dalej rozmyÂślajÂąc o tym co siĂŞ ostatnio wydarzyÂło i co mogÂło siĂŞ wydarzyĂŚ oraz nad swoimi decyzjami
WyjĂŞÂłam jeden ze sztyletów. W sumie miaÂłam ochotĂŞ mu wbiĂŚ je w serce , bo cuzÂłam , ze siĂŞ na mnie gapi , a ja czegoÂś takiego bardzo nie lubiĂŞ. PodrzucaÂłam Go sobie aÂż w pewnym momencie nie zauwaÂżyÂłam , Âże rzuciÂłam GO za wysoko tak , Âże wbiÂł sie w sufit. WstaÂłam z fotela i zaczĂŞÂłam podskakiwaĂŚ aby GO dosiĂŞgn¹Ì. ByÂłam jednak za maÂła .
~Grrr~ pomyÂślaÂłam
NIe lubi³¹m uÂżywaĂŚ chakry kiedy tego nie potrzebowaÂłam ale musiaÂłam odzyskaĂŚ swój sztylet . WeszÂłam po scianie potem na sufit i wziĂŞÂłam nóÂż. ZeskoczyÂłam i znowu usiadÂłam w fotelu
nie zwracajÂąc wiĂŞkszej uwagi na dziewczynĂŞ wyciÂągn¹³ kunai i zacz¹³ siĂŞ nim bawiĂŚ w koĂącu rzuciÂł nim ostrze przeleciaÂło par minimetrów od twarzy dziewczyny i wbiÂło siĂŞ w ÂścianĂŞ do poÂłowy ostrza.ChÂłopak dalej siedziaÂł myÂślÂąc nad czymÂś w koĂącu ziewn¹³ i wyciÂągn¹³ siĂŞ.
SpojrzaÂłam najpierw na kunai a potem na chÂłopaka. Mój wzrok nie wyraÂżaÂł niczego dobrego. MiaÂłam ochotĂŞ mu strzeliĂŚ w twarz...ale to tak porzÂądnie aby te Jego oczĂŞta siĂŞ w koĂącu zamknĂŞÂły na wieki.
- Nie radzê Ci tak robiÌ po raz drugi - syknê³¹m do Niego
-Bo co siĂŞ stanie
wstaÂł patrzÂąc na dziewczynĂŞ patrzÂąc jej prosto w oczy w tym momencie aktywowaÂł kalejdoskop jego oczy zmieniÂły siĂŞ
-Nie radze robiĂŚ ci nic gÂłupiego
nie spuszczaÂł wzroku z niej na szyi byÂło wdaĂŚ cs ale na razie nie rozprzestrzeniaÂło siĂŞ Sasuke byÂł spokojny nie byÂło po nim widaĂŚ Âżadnych uczuĂŚ
ZmarszczyÂłam czoÂło. Nie wiedziaÂłam zbytnio duÂżo o tym doujtsu. W koĂącu wychowaÂłam sie w górach poÂśró cyganów a nie wÂśró shinnobi. WiedziaÂłam , ¿ê powinnam siĂŞ wycofaĂŚ...to nie byÂł dobry pomysÂł aby teraz walczyĂŚ. Jestem tylko poczÂątkujÂącym shinnobi. SpojrzaÂłam jeszcze na Niego po czym chowajac sztylet w kabure usiadÂłam na fotelu
patrzyÂł jej siĂŞ w oczy nagle Âświat zacz¹³ robiĂŚ siĂŞ czarno biaÂły a ona nie mogÂła siĂŞ ruszyĂŚ z miejsca obok Sasuke pojawiÂła siĂŞ jej rodzina i pokazaÂły siĂŞ sceny jak oni ginÂą po tĂŞ reszta jej najbliÂższych osób jedynym kolorem jaki byÂło widaĂŚ byÂła czerwieĂą krwi na podÂłodze która siĂŞ coraz bardziej powiĂŞkszaÂła.
Nagle wszystko zniknĂŞÂło trwaÂło to jednÂą sekundĂŞ w realnym Âświecie byÂła to technika Tsukuyomi kalejdoskop zniknÂą a dziewczyna powinna odczuĂŚ na psychice to co zobaczyÂła s=Sasuke zimnym gÂłosem powiedziaÂł
-PodobaÂło siĂŞ
Tak...to byÂł szok dla mnie. Znowu ta krew , której tak bardzo nie nawidziÂłam. PrzyklĂŞknĂŞÂłam na jedno kolano i oddycha³¹m ciÂżko. ByÂłam spocona ze strachu. Na Jego sÂłowa zacisneÂłam dÂłonie w piĂŞÂści i spojrzaÂłam na Niego wÂściekle
- ZabijĂŞ CiĂŞ - syknĂŞÂłam do Niego powoli chwiejnie wstajaĂŚ
Wparowa³ do pomieszczenia zjawiaj¹c siê z Sasuke, po czym wyj¹³ szybko kunaia z kabury i przytkn¹³ mu go do szyi.
- Nie wa¿ siê jej tkn¹Ì! Je¿eli chcesz stan¹Ì do walki to ze mn¹, nie z ni¹.. Nie pozwolê ci jej skrzywdziÌ! Czego od niej chcesz? - warkn¹³ na niego patrz¹c siê w niego strasznie wœciekle. Wiedzia³, ¿e ma on sharingana, lecz jego urz¹dzenie namiarowe chroni³o go od tego¿ w³aœnie KG.. Nie wiedzia³ czy ma z nim jakiekolwiek szanse, ale nie mia³ zamiaru patrzeÌ jak krzywdzi Seras... Przycisn¹³ mocniej kunaia do jego szyi, a tak¿e drug¹ rêk¹ z³apa³ za jego w³osy i poci¹gn¹³ boleœnie za kikuty.
- PrzestaĂą bo naprawdĂŞ zaraz ci zrobiĂŞ krzywdĂŞ.. JeÂżeli zostawisz jÂą w spokoju, ja ciĂŞ puszcze.. JeÂżeli nie to zrobiĂŞ ci coÂś wiĂŞcej niÂż to co teraz ja nie ÂżartujĂŞ.. - sykn¹³ lodowatym gÂłosem nad jego gÂłowÂą i teraz tylko mógÂł siĂŞ modliĂŚ o to, Âże zostawi jÂą w spokoju, gdyÂż nie chciaÂł walczyĂŚ z kimkolwiek, ale jeÂżeli bĂŞdzie trzeba stanie do walki...
-Na pewno ból i cierpienie to jedyne prawdziwe uczucia na tym Âświecie to nie na twoich oczach twój wÂłasny brat na rozkaz hokage zabiÂł matkĂŞ i ojca jak byÂłaÂś maÂłym dzieckiem oraz prawie caÂły klan jestem bratem Itachiego Uchiha a jeÂśli chcesz mnie zabiĂŚ spróbuj swych siÂł teraz albo daj se spokój.
PowiedziaÂł zimnym tonem nie spuszczajÂąc z niej wzroku byÂł skupiony badaÂł jej ruchy by przewidzieĂŚ co zrobi
Nagle Dejdra odleciaÂł do tyÂłu przez uwolnionÂą chakrĂŞ formy CS2 i aktywowaÂł ms znowu na kunai pojawiÂł siĂŞ czarny ogieĂą Amaterasu
-Dejdra nie wtrÂącaj siĂŞ
Sasuke wleciaÂł zawisÂł w powietrzu po czym kontynuowaÂł
-bo moÂżesz poÂżaÂłowaĂŚ
SpojrzaÂłam zaskoczona na blondyna
- Dei-kun...- szepnĂŞÂłam a kiedy tne odleciaÂł do tyÂłu poderwaÂłam siĂŞ do pozycji stojÂącej - Dei! - krzyknĂŞÂłam i spojrzaÂłam na Sasuke z wÂściekÂłoÂściÂą
PobeigÂłam do blondyna. Nie miaÂłam zamiaru walczyĂŚ
- Dei-kun...chodÂźmy stÂąd....- powiedziaÂłam patrzÂąc na Niego bÂłagalnie
[ Ja teÂż sobie mogĂŞ napisaĂŚ: zrobiÂł bomby i cisn¹³ nimi o Sasuke, które wybuchÂły a on odleciaÂł walÂąc siĂŞ z caÂłej siÂły w plecy.. Jak tak moÂżna, to ja wÂłaÂśnie tak napiszĂŞ, jeÂżeli sobie piszesz, Âże ja odleciaÂłem...; / ]

Zanim upadÂł kiedy odlatywaÂł udaÂło mu siĂŞ stan¹Ì na równe nogi, kiedy wÂłaÂśnie miaÂł zamiar upaœÌ na ziemiĂŞ.
- Kto tu czego poÂżaÂłuje.. Mów za siebie sadysto! - wrzasn¹³, po czym wytworzyÂł z gliny dziesiĂŞĂŚ sporych ptaków, które cisn¹³ w Sasuke. ChwyciÂł Seras za dÂłoĂą, po czym wybiegÂł z niÂą z pomieszczenia dezaktywujÂąc gliniane twory mówiÂąc " Katsu!" dziĂŞki temu powstaÂł olbrzymi wybuch i rozsadziÂł pomieszczenie, a Sasuke odleciaÂł gdzieÂś do tyÂłu. Deidara byÂł bezpieczny wraz z dziewczynÂą, gdyÂż wtedy kiedy nastÂąpiÂł wybuch oni juÂż byli poza progiem pokoju wspólnego. Owe zwierzÂątka otoczyÂły UchihĂŞ ze wszystkich stron, wiĂŞc jakiÂś musiaÂł trafiĂŚ, wiĂŞc upadek czy walniĂŞcie o coÂś byÂło nieuniknione przez czarnowÂłosego.
< NMM moje i Seras czyli nas tu nie ma ot co >
Sasuke wstaÂł i dezaktywowaÂł CS2 uÂśmiechajÂąc siĂŞ
-Do nastĂŞpnego spotkania
szepn¹³ do siebie po czym siad³ na zleksza zniszczonej kanapie zaczynaj¹c znowu o czymœ myœleÌ
WeszÂła do pokoju wspólnego spoglÂądajÂąc na zdewastowane wnĂŞtrze.
- CzyÂżby coÂś mnie ominĂŞÂło? - rzuciÂła pytaniem wÂłaÂściwie nie czekajÂąc na odpowiedz podeszÂła do okna. OdchyliÂła jak zwykle zasÂłonĂŞ...Po chwili odezwaÂła siĂŞ zupeÂłnie spokojnie do Sasuke:
- Idê na spacer...mam doœÌ dusznych pomieszczeù...idziesz ze mn¹? - zaproponowa³a neutralnie.
spojrzaÂł na dziewczynĂŞ wstajÂąc po czym powiedziaÂł
-Odpowiadaj¹c na twoje pierwsze pytanie bawi³em siê z Dejdr¹ trochê i Seres a na drugie powiem tylko ¿e mogê iœÌ
ZbadaÂła jeszcze raz opÂłakany wyglÂąd pokoju swym beznamiĂŞtnym wzrokiem. WzruszyÂła ramionami wkÂładajÂąc dÂłonie do kieszeni pÂłaszcza.
- CóÂż....Hmmm...niech bĂŞdzie park...pustynia zaczyna mi dziaÂłaĂŚ na nerwy. - rzekÂła spokojnie po czym wyszÂła wolnym krokiem z pomieszczenia i siedziby <nmm>
Sasuke szybkim krokiem ruszyÂł za Micharu wychodzÂąc z pokoju i sedziby<NMM>