Lochy

Lochy, tego chyba nie trzeba opisywać. Bezkresna wilgoć, nieprzyjemny chłód i dość ograniczona swoboda. Poza tym, gdzieniegdzie przemykające szczury. Jedno z niższych miejsc skrytych pod siedzibą brzasku. Jedno z najbardziej nieprzyjemnych. To tutaj właśnie, niedobre Akaty w zwyczaju miały zamykać niepożądanych na wolności ludzi. Ucieczka z tych lochów graniczy z cudem, samo oswobodzenie się jest niemal niemożliwe, a kto byłby zdolny jeszcze przebić się między nosicielami czarnych płaszczy zdobionych czerwienną? Może kilkoro, a i to nie bez trudu. Ci który zaś rady nie dadzą. w tej przeklętej wilgoci, zapachowi zgnilizny i przemieszczającymi się, tak niechcianymi gryzoniami, pomocy co najmniej boga potrzebują, aby pozostać przy zmysłach zdrowych, tym bardziej, o ile co jakiś czas ktoś z chmurek wpadnie z wizytą. A wizyty domowników w tym miejscu, zwykły zapadać w pamięć ich gości, na wiele, wiele dni.

~Aruś tu był, poprawił i zniknął.

---

Klony razem z klatka weszly do lochow.
Shi zamknela ich wszystkich.
pO chwili klony i klatka znikly. Hidan siedzial sam w lochach.
- Ochlonales?
*nie zabraÂłaÂś mi kosy* xP

-Hidan jednym potê¿nym machniêciem kosy zrobi³ dla siebie wyjœcie (ew u¿ywam jednej z swoich technik jak ci nie pasi [ta z kopu³¹])
-Mam ci zrobiĂŚ teraz krzywdĂŞ?-rzuciÂł na Shi mordercze spojrzenie...
wzruszyla ramionami]
- rob co chcesz..

---

WyciÂągn¹³ swój oszczep i wbiÂł go jej w ramiĂŞ....
-To za ko³ek w g³owie...-uœmiechn¹³ siê i powiesi³ kosê na plecach...
-O co ci chodzi?-spytaÂł krzyÂżujÂąc rĂŞce na piersi
jeknela z bolu.
- Nikogo nie bede na sile trzymac w Akatsuki,
jednak jesli ktos chce odejsc, musi zostac zabity,
bo moglbys wydac wszystko naszym smiertelnym wrogom.

Popatrzyla mu w oczy
- kiedy dowiedzialam sie , ze "zostawiasz nasz cyrk" , chcialam odejsc razem z Toba, ale wiedzialam , ze to niemoizliwe.. wiec usilowalam
popelnic samobojstwo. yhh , jak chcesz to mozesz mnie dobic.
Mi juz jest i tak wszystko jedno.
PrzytuliÂł jÂą....
-Oj gÂłupia.... Nie warto dla mnie umieraĂŚ... Nic mnie w tej organizacji nie trzyma prócz ciebie...-zacz¹³ jeÂździĂŚ jej delikatnie rĂŞkÂą po plecach, nadal przytulaÂł jÂą do siebie xP
- dran! - pocalowala go dellikatnie w ustach - wiem, ze nie warto,
ale co zrobic? Nie rob juz takich numerow , prosze Cie.. idz sie rozpakowac..
-jeden warunek... dlaczego ci na mnie zaleÂży?-spytaÂł
przegryla warge, nie wiedziala co powiedziec.
- tak po prostu, sentyment.. ale spoko.. jesli nie chcesz,
zeby mi zalezalo, to szybko mi odejdzie.. a masz zamiar wypelnic misje czy kogos innego mam wyslac?
-Tylko sentyment? I dlatego sentymentu chciaÂłaÂś siĂŞ zabiĂŚ? ZabawnĂŞ...- wywieraÂł na niej nieprzyjemnÂą presjĂŞ... xP
- wykonasz ta misje , czy nie? - powtorzyla nieco donosniej i oficjalniej -
tak dla sentymentu.. - odwrocila wzrok w lewy doly rog lochow.
Wykonam, jeÂśli pójdziesz ze mnÂą i powtórzysz to co przed chwilÂą powiedziaÂłaÂś mi prosto w oczy...-stwierdziÂł ÂłapiÂąc ja za brodĂŞ i obracajÂąc jej gÂłowĂŞ tak, by spoglÂądaÂła mu w oczy...
Zamknela oczy.

- i tak mialam z wami isc.. tz was sledzic i wrazie jakbyscie sie nawzajem zaczeli zabijac wkroczyc do akcji.
pocaÂłowaÂł jÂą namiĂŞtnie w usta...
-Nie odpowiedziaÂłaÂś...-przejechaÂł rĂŞkÂą po jej policzku i zatrzymaÂł jÂą na jej piersi/sercu....
- nie lubie Cie, jestes wredny. - otworzyla oczy - sentyment.
Jestem wampirem i tymczasowym zastepca leaderki,
nie moge nic wiecej wymyslic.
-Jestes dziwna.... UmieraĂŚ dla sentymentu?-nadal wpatrywaÂł siĂŞ jej w oczy.... ByÂł w stanie wyczytaĂŚ kaÂżde emocjĂŞ...x P
-Ja wredny?.... No co ty....-doda³ po chwili i zacz¹³ masowaÌ jej piersi xO...xP
-JĂŞdrne ^.^
- tak wredny! - oderwala jego lapska od piersi - Ty bys sobie patrzyl jak umieram, o! reszta przynajmniej chciala mnie ratowac
to byÂła twoja decyzja.... Zamiast ze mnÂą pogadaĂŚ to odstawiasz cyrk...-stwierdziÂł i rozczochraÂł jej wÂłosy...
- Twoja decyzja bylo odejscie z Aka, to Ty powinnienes najpierw pogadac
jesli miales jakis problem z glowka - rowniez rozczochrala mu wlos, zel zostal jej na rekach xP - lee...
*jaki Âżel?:O*

-Ja nic nie miaÂłem z gÂłówka.... Po prostu nic mnie nie trzyma w Aka.... ZnudziÂło mi siĂŞ.... No moÂże poza tobÂą...- pozbieraÂł swoje rzeczy i stan¹³ w odlegÂłoÂści 3-4m od Shi w koĂącu sama go odepchnĂŞÂła...xP

- gdzie idziesz? chce [cenzura]. tu i teraz.
-jeÂśli dla ciebie to tylko nic nie warta strata czasu, to mogĂŞ równie dobrze zadowoliĂŚ siĂŞ sam...-wzruszyÂł obojĂŞtnie ramionami...
x 1000

- Baka!

podeszla do niego i wyrwala mu wszystko co przed chwila podniosl.
po chwili z elegancja i z gracja podciela ta mende, tak zeby wyladowal
na ziemi. Usiadla na nim, i szepnela mu do ucha:
- zeby tylko Ci nerki sie nie odmrozily...
-Czego chcesz?-spyta³ le¿¹c obojêtnie na ziemi... xP
Nie dawala za wygrana
ech faceci nigdy sie niczego nie domysla..
- chce Cie odpowiednio przygotowac do misji.. - ugryzla golekko w ucho
-Po co.... PrzecieÂż jestem wredny i w ogóle...-udawaÂł obraÂżonego robiÂąc maÂślane oczy do SHi xP
- Oj cicho juz badz!
Liznela go od ucha do kacika jego ust. Udawala, ze go smakuje..
- Smakujesz ... tak jakos zywo...hmm
Jej usta zajely sie ustami Hidana,
a rece pracowaly przy guzikach oficjalnego stroju Aka.
Shi zaczela powoli odplywac, ale to nie bylo to.
Do konca rozebrala Hidana....

I tu zaczyna sie cenzura trwajaca.. hmmm powiedzmy tylko
godzinke, bo w kazdej chwili mogl ktos wejsc, slyszac ekhm
rozne odglosy.^^

Shi miala taka mine --> , byla zadowolona.
Hidan delektowaÂł siĂŞ kaÂżdÂą chwilÂą spĂŞdzonÂą z Shi.... CieszyÂł siĂŞ Âże nie odszedÂł....
-Moze.... MoÂże zostaniemy oficjalnie parÂą.... Wprowadzisz siĂŞ do mnie, albo ja do ciebie i bĂŞdzie zabawnie...-stwierdziÂł zdyszany patrzÂąc w oczy wampirka... xP
- oficjalna para... jak to ladnie brzmi - dala mu buziaka -
ciekawy pomysl.. doprawdy... to moze do Ciebie, masz troche wiecej miejsca w swojej komnacie...

ubrala sie powoli.
wstaÂł jak byÂł daÂł Shi soczystego buziaka, pozbieraÂł swoje rzeczy i wyszedÂł... xP

Shi tez wyszla nmjt
WrzuciÂłem Matteo do celi i zabraÂłem mu ksiege artefaktów.
-Posiedzisz sobie-powiedzialem i zamknalem cele

Dodane po 6 minutach:

zabralem ksiege i poszedlem

[nmm]
obudzilem sie lezac na zimnej podlodze "uff moja glowa..." wyjeczalem. "ooo faaak... gdzie ksiega..."po chwili skaplem sie ze jej nie mam " wiezienie? pieprzone aka... jeszcze wam sie dobiore do [cenzura]" wstalem i obejrzalem sie dookola. "Byakugan!" zauwazylem ze kraty byly zrobione z chakry "Ci z aka nie maja wogole pojecia o klanie hyuuga... I KIJ WAM W ZEBRA!!!" uaktywnilem togatte skupiajac sie mocno by uzyskac jak najostrzejsze ostrze w reku. Po chwili podszedlem do krat i przecialem je upewniajac sie wczesniej ze nikogo nie bylo w lochu. Postanowilem zostawic liscik:

Drogie Aka.... (sarkazm)
wasze wiezienie okazalo sie nie za bardzo wygodne dla mnie wiec... postanowilem sie przewietrzyc troche... a co do ksiegi deidra... jeszcze zobaczymy ;] pozdro...
nienawidze was Matteoo

Dodane po 3 minutach:

"Troche nie przemyslane te wiezienie... ale to nie moj problem... " powiedzialem kierujac sie do wyjscia "hmmm ale jakis slad musze zostawic po sobie..." po czym wygrawerowalem ostrzem na dloni podobizne znaku aka i nas.... na nia "no to powinno wystarczyc" po czym wyszedlem spacerkiem

Dodane po 4 minutach:

<nmm>

Z jakiej pary wiesz, Âże z chakry sÂą te druty?!... eh... -.-
Klony Shi zaprowadzily Berroza do celi.
- wybacz, ale nie mamy wolnych miejsc.. Sprowadze pomoc.

Zamknela go na klodke i wyszla.
nmm
[lerze nie przytomny]
ech.. nie bedziesz rozwalac mi tu moich lochow.
Nie jestes w stanie nawet wstac z tej podlogi.
I nie Anyano, tylko Ayano!!
(Te nie moÂżes od tak sobie rozwaliĂŚ)
WeszÂła wraz z Yuko na plecach do lochów. RozejrzaÂła siĂŞ po ponurym pomieszczeniu. SiĂŞgnĂŞÂła po klucze, które jako Liderka miaÂła przy sobie. OtworzyÂła wolnÂą celĂŞ i wrzuciÂła brutalnie dziewczynĂŞ do Âśrodka. ByÂła wÂściekÂła, gdyÂż niepotrzebnie narobiÂło siĂŞ zamieszenie. CieszyÂła siĂŞ tylko, iÂż nikt jej nie widziaÂł. Za to po gÂłowie wci¹¿ jej chodziÂł dylemat z jednym ze szpiegów. WestchnĂŞÂła, zdajÂąc sobie sprawĂŞ, Âże powinna po niego pójœÌ. ZamknĂŞÂła drzwi od celi z Yuko. PatrzÂąc na niÂą uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ wrednie. CieszyÂł jÂą fakt zdobycia kolejnego demona.
WstajĂŞ z podÂłogi
OckneÂłam siĂŞ z wielkim bólem gÂłowy
=[I see you!] gdzie ja jestem...Napewno nie w konoha..=PomyÂślaÂłam ledwo wstajÂąc i opierajÂąc siĂŞ o Âściane.
=Dziwne czarne miejsce...Zawyczaj lochy pilnuje ANBu ale tu ich nie ma...=PomyÂślaÂłam ponownie rozglÂądajÂąc siĂŞ wzrokiem
GÂŁUPIA!JesteÂśmy w lochach akatsuki!ZabiorÂą mnie od ciebie.a U ciebie jest tak fajnie!
-Zamknij siĂŞ...UratujÂą nas.Nie zauwaÂżyÂłeÂś czegoÂś-PowiedziaÂłam cicho
Niby czego?!
-Psa i Naruto nie ma na stówe poszli po pomoc do siostry.-PowiedizaÂłam ciho uÂśmiechajÂąc siĂŞ szczerym uÂśmiechem.Demon siĂŞ juÂż nie odezwaÂł
UsÂłyszaÂłem czyjeÂś gÂłosy.
-Kim jesteÂś nieznajomy-powiedziaÂłem
-Spadaj-powiedziaÂłam obojĂŞtnie.
-Yuko-powiedziaÂłem zdziwiony-Ty teÂż tutaj?
Nie odezwaÂłam siĂŞ olaÂłam go.
OparÂłem siĂŞ o ÂścianĂŞ
=Czuje twoje szczĂŞÂście Tsukimaru...Wiem,Âże przyjdziesz z Naruto do mnie i moimi przyjacióÂłmi...=PomyÂślaÂłam uÂśmiechajÂąc sie
Weszla do wiezienia, gdzie byli dwaj wiezniowie.
Podeszla do kraty.
- ooo. A Ciebie kto zlapal? - spytala Yuko- a z reszta niewazne.. potrzebuje troche Twojej krwi, wiec jesli mozesz, nastaw tutaj twoja dlon..
-ZapomniÂł ty komarze jeden-PowiedziaÂłam
- ech... nie chce jej pic.. jakbym chciala to nawet nie prosilabym Cie
o zgode.. to nie zgodne z kodeksem moralnosci wampirow...
i tak wezme sobie Twoja krew predzej czy pozniej..
Przynioslam wam kanapki. - podala im 6 pokrojonych na pol bulki,
posmarowane maslem, z salatka z szyneczka, serkiem i posolonym pomidorkiem.
-I tak niedÂługo mnie tu nie bĂŞdzie-PowiedziaÂłm
- Nie badz taka pewna. Ale dlugo juz tu pewnie siedzicie, a po walce jestescie
pewnie bardzo glodni, ale zrobicie z kanapkami co bedziecie chcieli.
Usiadla na krzesle na przeciwko celi, wyjela pilnik i zaczela ostrzyc sobie kly.
lol a wy skad wiecie, gdzie jest nasza kryjowka, jesli ona jest tajna xP ?
Czy kiedykolwiek zlapalismy was, albo ktorys z userow , ktory byl u nas wieziony przyprowadzil was do niej?
po drugie Amidamaru, oni mysleli w myslach a nie mowili na glos,
nie mozesz im odpowiadac na pytanie.

Shi wyczula obecnosc obcej krwi. Stworzyla klona, ktory natychmiast wyszedl.
- Itachi.. Itachi.. prawdziwy Uchiha ma grupe krwi.. AB..
a Ty mi tu smierdzisz perfidnie Arh+ , wiec wyjdz po dobroci.

Dodane po 1 minutach:

<A no tak swietnie, tylko, ze Yuko byla prowadzona na barkach Ayano, wiec nie wiem jak ten pies mogl ja wyczuc>
<swietnie, ale nie wedlug forum -_-'' . Nie kazdy ogladaa llub czyta discavery, animalplanet czy national gografic,, a po za tym wiatr mogl
rozwiac zapach Yuko w kazda strone.>
zrobmy tak , znajdzcie kogos kto juz u nas byl wieziony, albo jesli ktos byl do nas przyprowadzony, (bylo takich pare osob),
i wracajcie do nas. My nie piszemy z taka czestotliwoscia jak wy, wiec raczej jeszcze nic nie zrobimy Yuko.
tak jak powiedziaÂła Shi i nie robiĂŚ spamu tutaj gÂłupio komentujÂąc bo polecÂą osty
nie moze byc tak latwo w tej grze. ech. bo kazdy moglby miec takiego psiaka, ps akamaru tez tracil trop w mandze.
-Phi-
- a pruchaj sobie dalej - przestala ostrzyc sobie kly - powinnas byc wdzieczna jednemu
z moich klonow.. uratowal Ci zycie niegdys..
PatrzĂŞ siĂŞ na Shi
-taaa a bardzooo mnieeee toooo intereeesuuuujeeee-Powiediz¹³m
-Zostawcie mnie tu!
WASZE POSTY SA NIEWAZNE!
NAWET NIE WESZLIÂśCIE PRZEZ WEJSCIE GLOWNE!!

Dodane po 1 minutach:

Zaraz obydwu wlepie ostrzeÂżenia ;/
JakiÂś genin i chunin nie znajdÂą naszej siedziby a co jeszcze by weszli bez niczego! >.<
UsiadÂłem na podÂłodze
Chatka genina jest niczym, a to jest siedziba przestĂŞpców, na litoœÌ!

Dodane po 1 minutach:

OtworzyÂła celĂŞ z Yuko i podeszÂła do niej. UderzyÂła jÂą w gÂłowĂŞ, przez co ta zemdlaÂła. WziĂŞÂła jÂą na plecy i zabraÂła z lochów. <nmm>
Shi zostawila klona.
i wyszla za Ayano..
nmm
Po raz kolejny przypominam, Âże lochy w siedzibie Akatsuki to nie piaskownica ani nie Âżadna dzieciarnia. Po pierwsze tutaj miaÂły przyjœÌ osoby ratujÂące ludzi, którzy zostali porwani, ale mieli przejœÌ przez wszystkie tematy i przyjœÌ z osobÂą, która byÂła tu uwiĂŞziona i znaÂła drogĂŞ [po pierwsze regulamin-przechodzimy przez wszystkie tematy] Po drugie Âżeby kogoÂś zabraĂŚ trzeba mieĂŚ klucz do celi, ewentualnie rozwaliĂŚ kraty, ale myÂślcie logicznie Aka nie sÂą gÂłusi i rozwalenie krat na pewno nie pozostanie nie zauwaÂżone [czyt. usÂłyszane]. TrochĂŞ logiki! Kolejna sprawa dwie osoby do tego szarÂżujÂące po celach nie sÂą w stanie pokonaĂŚ wszystkich Aka. Kolejna sprawa to nie jest jakiÂś byle budynek typu stodoÂła, do którego kaÂżdy jak chce i kiedy chce moÂże wejœÌ. Za kolejne tego typu posty bĂŞdĂŞ karaÂł ostami i za offtop w tym temacie równieÂż.

Dodane po 17 minutach:

To juÂż siĂŞ nawet wylogowaĂŚ nie mogĂŞ, bo juÂż siĂŞ burdel robi
ÂŚpiĂŞ
WstajĂŞ i oparÂłem sie o ÂścianĂŞ
Pojawily sie klony z haku na barkach. Jedna Shi otworzyla drzwi,
druga wepchala go do srodka. W tedy pierwsza zaknela cele.
I popatrzyla na Berroza.
- O jeszce Ciebie tu mamy.. calkowicie zapomnialam o Tobie...
Po chwili znikly oba klony.
ZasleÂłem
Anya cicho weszÂła i szepneÂła do Itachiego, stojÂąc bardzo blisko niego.
- Gdzie on jest?
Usmiechn¹³ siê
-Niewiem sprawdzmy...
powiedziaÂł
i przeszedÂł po kolei obok cel
-To ten ?
zapytaÂł widzÂąc Berozza
- Nie... Haku miaÂł dÂługie czarne wÂłosy - powiedziaÂła stojÂąc dalej. RozejrzaÂła siĂŞ i uaktywniÂła Byakugan, szukajÂąc Haku.
SzedÂł dalej
ZobaczyÂł CiemnowÂłosego chlopaka w celi
-Ten tutaj ?
zapytaÂł smiejÂąc siĂŞ
-DUzy ten loch niemamy...
/jestem slepa nie widze postów z Haku czy on oby napewno tutaj jest? O.o/

- Anya podeszÂła bliÂżej. Jak na swój stan czuÂła sie dobrze xP. ZaczeÂła jednak ssaĂŚ palec i patrzec w ciemnoÂściach na sy3wet2e,
- yhy,, chyba ta,

Haku tu jest, Shi go przywlokÂła ;p
-CHyba czy napewno ?
zapytaÂł z uÂśmiechem
-Witam
powiedziaÂł do Haku
Anya spojrzala na Haku swoimi oczami.
- Tak, to on jestem pewna. Ale z tego co widaĂŚ, nie jest w peÂłni siÂł. Zostawie tu klona i mozemy mykac.
-A gdzie mykac ?
zapytaÂł
-Niechce mi sie juz nigdzie isc
powiedzial
- To miejsce nie wyglada za ciekawie. W dodatku jest ciemno i smierdzi przytĂŞchlizna. a ja mam ochote na skrĂŞta. Mysle ze Shi jakies w pokoju wspolnym zostawiÂła
[przyszedlem za shi nisaca haku]
-ahhhh jak tu ciemno fuuu no i smierdzi...
//wybaczncie niemam dostepu aby wejsc do aka wiec wiecie musialem odrazu przejc do lochow.... \\\
[Narysowaqlem try lway na zwojach w razie czego....]
[podchodze blizej]
wstal i podrapal sie po glowie mowiac - ale mnie leb boli - poczym spojzal na przedramie i znow oddarl troche ubrania by zatamowc krew plynaca z rany. popatrzyl sie na Itachiego i powiedzial - rowniez witam
/Sai, nie rozumiem w jakim charakterze tu jestes, jako wiezien czy kto?/
Anya podeszla do Saia i popatrzyla na niego.
- Sai Tsura - szepnela z niesmakiem
Uœmiechn¹³ siê widz¹c Saia
AktywowaÂł Sharingan
-HMm...
'Ale ich siĂŞ tu na zbieraÂło"-pomyÂślaÂłem
Sai cos Ty zrobil - krzyknal ze zloscia - po co tu przyszedles, chyba nie masz zamiaru walczyc ze wszystkimi?
-Musze chronic swoiego kage... - krzyknolem...
-chocby za cene zycia... czy tego chcesz czy nie i tak to musze zrobic..
Tak jest w kodeksie shinobi...

Dodane po 52 sekundach:

A po drugie mam cos w zanadrzuu...-dodalem...
mam nadzieje - odpowiedzial poczym dodal - ale nie lepiej bylo wrocic po jakos pomoc?
Uœmiechn¹³ siê
-Hmmm
zamruczaÂł
-Anyuuu kochanie "zabijamy" ich czy nie?
zapytaÂł

// a tak wogole to sai skad sie tutaj wziales ? przeciez LOCHY to czesc budynku Akatsuki, wiec tylko przez schodzy mozna tutaj wejsc.... //
Sai, ty nawet nie daÂłeÂś Hidanowi szansy odpisania na twojego posta, tylko od razu tu pognaÂłeÂś o.O
On mógÂł z tobÂą walczyĂŚ, i co? ZaatakowaÂłeÂś go i nawiaÂłeÂś, nawet nie czekajÂąc na MG. A zasady sÂą jasne: bez MG walka siĂŞ nie liczy.
Zaatakowa³eœ, czyli zacz¹³eœ walkê.
Hidana wtedy nie byÂło, a ludzi, którzy nie sÂą online nie atakuje siĂŞ. Wg regulaminu nie moÂżna atakowaĂŚ kogoÂś kto jest nieobecny, ale fakt faktem poczekaÂłeÂś na post MG i Hidana..nie mówiÂąc Âże trafiÂłeÂś i pokonaÂłeÂś przeciwnika jak ktoÂś kiedyÂś zrobiÂłitd. WiĂŞc osta nie bĂŞdzie, a jedynie sÂłowne upomnienie. Ale wracaj do walki bÂądÂź spróbuj uciec im i zebraĂŚ wiĂŞkszÂą ekipĂŞ do pomocy w uwolnieniu Haku. Do tego teraz juÂż obserwowaÂłeÂś Shi wiĂŞc moÂżesz wiedzieĂŚ gdzie jest poÂłoÂżenie siedziby Aka.
Anya nie wiedziaÂła do koĂąca co ma robiĂŚ O.o
Ale stworzyÂła 4 klony, które otoczyÂły Saia.
- Itas, chyba siĂŞ stĂŞskniÂł za swoim Kage, wiec moze niech oboje sobie posiedzÂą blisko siebie - zadrwiÂła, stajÂąc w pozycji bojowej klanu Hyuuga.
ZaÂśmiaÂł sie szyderczo
-no Chyba tak...
powiedzial
Dwoje na jednego tak? Hm.. ja mogĂŞ Ci pomóc, ale mysle Âże sam dasz sobie radĂŞ - powiedziaÂła i ustaÂła przez Itachim.
- Wystarczy go zwabiĂŚ do klatki xP - szepneÂła.
///ahhh ulga ze niemam osta.. a po drugie to ja niemoge napisac na schodach i innych tematach bo do innych jak wchodze no to pisze... ze niemam uprawnien.. \\\\
-Matko, dlaczego ja musze uzywac tej techniki... juz stracilem duzio chakry-powiedzialem do siebie....
-MYslalem ze bedzie najwyzej jedna osoba ajhg.....
Trzeba uciec-powiedziale do siebie w myslach..
-Nehan shoujia no jutsu-probowalem uspic klony ktory mnie otoczyly...
(no wiecie Anya niema techniki "kai" wiec/...)
[Probowalem uciekac.....wyjsciem]
Itachi siĂŞ zaÂśmiaÂł z tego co zrobiÂł Sai
-Gdzie tak prĂŞdko ?
zapytaÂł z uÂśmiechem
Nagle stanÂąl na schodach przy wyjsciu
-Mizuame Nabara
powiedziaÂł i zÂłoÂżyÂł pieczecie celujÂąc w Saia
-Hehe zasmialem sie.....-znam ta technike...
-Agrrr dosc juz stracilem chakry zeby sie z tego uwolnic.. - moja mina wygladala tak jak ten emotek ":/"
-ale sprobuje...
[skumulowalm cakre w stopach... :d.... i usilowalem wyjsc kleistej mazi...]
ZaÂśmiaÂł
-GdzieÂś ci jednak prĂŞdko
oznajmiÂł
-Ale jednak chwile jeszcze tutaj zabawisz....
powiedziaÂł i zÂłoÂżyÂł pieczecie
-Suiton! Suigadan!
nagle pod twoimi stopami, w tej mazi
pokazaÂł siĂŞ wir wciagajÂący ciĂŞ...
-ghhhhhhg....-jest zle...
-co robic co robic-mowilem w myslach..

Dodane po 1 minutach:

-mam-dodalem po chwili...
-Kage bunshin.. -pojawio sie 7 klonow ktore probowalo uciec....
(zeby ich zatrzymac no to troche musisz sie postarac....MG przybadz...)
[sam upadlem na ziemie... ]
zaÂśmiaÂł siĂŞ
// Sory ale jako posiadacz Sharingana wiem ktory to prawdziwy... Niepamietam tej techniki jak sie nazywala ale kazdy z klanu uchiha ja zna//
WyskoczyÂł w przód do prawdziwego Saia po drodze ukÂładajÂąc pieczĂŞcie
-Katon: Gōkakyū no Jutsu
staraÂł siĂŞ zniszczyc jak najliczejsza grupe klonow...
Oczywiscie Saia chcial atakowac taijutsu
// SOry ale bralem najbradziej potrzebne mi techniki, chcesz to zaraz sie jej naucze... //
BiegÂł dalej
Hm. wiecie co nie powinniÂście tutaj walczyĂŚ, co wiecej to sie tyczy przede wszystkim Saia. Tutaj sa nasze tereny, anty jutsu itp. W ogóle to MG by sie przydal..
Gaarnek przecie napisaÂł, Âże Sai powinien teraz walczyĂŚ z Hidanem na zgliszczach

Zabijaj tak mówi Twój demon.

Zabijam, no >.<
//ja tam na walke specialnie klonaa zostawilem \\
Teraz to siê zamieszanie zrobi³o ;/ Hidana ju¿ nie ma na zgliszczach, dajmy mu siê zaj¹Ì Shi... Nie zmienia to jednak faktu, ¿e Saia tu byÌ NIE powinno, bo nie poczeka³ na MG. Ale trudno, ju¿ nie mieszajmy bardziej.
W takim ukÂładzie Sai walczy z UciechÂą. Tutaj, w lochach.

Kto sĂŞdziuje?
Anya powiedziaÂła do Itachiego:
- SÂłuchaj, mysle ze na razie i tak sie nie przydam. A musze sie dowiedzieĂŚ co z Haku, weÂźmiemy za niego jakiÂś okup czy co... - odgarneÂła wÂłosy z twarzy i wyszÂła.
- Powodzenia, dasz sobie rade. <nnm>
SpojrzaÂł na Saia
-To jak ?
zapytaÂł z Âśmiechem
// Uzyles jej na klonach Anyi, wiec one zostaly uspione itd.
a ja niebylem w okregu tego dzialania bo kazda technike, mniej wiecej trzeba uzyc na kims, lub w obszarze przeciwnika a nie napisales ze do mnie tez...///

-No co ? jezyk zjadles?
zapytaÂł z smiechem
-agrrrr.....-
[podnioslem sie z ziemi..... i usmiechnolem sie......]
-jeszcze mi starczy chakry na pare slabych technik lub na 1 czy dwie dobrych... wiec trzeba je dobrze rozplanowac...-powiedzialem w myslach
-hihihihhiih-zasmialem sie
Uœmiechn¹³ siê
ZÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie
-Katon: Gōkakyū no Jutsu
WypowiedziaÂł i kula ognia szÂła w strone Saia
///MG niech rozsadzi czy mnie trafila....\\
-kurcze przydal by mi sie jakis suiton-pomyslmy co jeszzce-mowiem do siebie w myslach...
[usilowalem odskoczyc bo nc innego niemogelem wymyslec....a kiedy juz odskoczylem jakis kawalem wyjolem juz narysowany zwoj z fala wody i krzyknolem]
-Nnpou choji giga-trzymalem swoj w sposob jakbym sie zaslanial....
Jesli moge sie wtracic. Sai zdolal odskoczyc. I zaslonic
pergaminem?
// czyli pergamin sie spaliÂł //

UaktywniÂł Sharingana
-Bakuretsu Kage Bunshin no jutsu!
powiedziaÂł i stworzyÂł dwa klony które ruszyÂły na Saia
gdy sa blisko niego ( w starciu tajjutsu) WybuchajÂą
[Wyjolem zwoj i naryswolem dwa weze-naprawde szybko]
-Ninpou choji giga-niewiedzialem ze bede musial tak czesto uzywac tej techniki-westchnolem
[Dwa wez pedzily w strone klonow zeby ich zwiazac....(unieruchomic no hyba wecie) ]
-czas na moj ruch-powiedzialem-katon housenka no jutsu....(w kulach ognia byly ukryte shurikeny ktore pedzily w strone itachiego)
Itachi uœmiechn¹³ siê
-Katon: Gōkakyū no Jutsu!!
powiedziaÂł i zÂłoÂżyÂłem pieczĂŞcie
WypuÂściÂł kulĂŞ ognia by zneutralizowaĂŚ Housenke...
panie moderatorki z aka usun¹Ì mi natychniast te offtopy ;/

Itasiemu niec nie jest wkoĂącu katon to jego gÂłówny ÂżywioÂł po za tym wszyscy pamiĂŞtajÂą z anime spotkanie rybola, itasia z kaszalotem, asumÂą i kurenai. 3 joninów nie daÂło mu rady tak wiec Sai uwaÂżaj. Sai jesteÂś powaÂżnie osÂłaboiny nie masz za wiele czakry

No dobra, juÂż usunĂŞÂłam.
//yhy rozumiem no ae jesio jedno do jakiegos mg czy gm'a prosze o to aby wreszcie ktos mi powiedzial czy moje klony uciekly...??\\\
-Ok trzeba juz konczyc....sprobujmy...khhhhh ale mam malo chakry juz najwyzej mnie zamkna.. jak padne
[unioslem rece na przeciw siebie]
-I am The bone o my sword...-w moich rekach pojawil sie luk i miecz ktory po chwili zamienil sie w strzale teniaca chakra....
-Juz czas....
[strzala zostala wystrzelona i pedzila w strone itachiego...]
(PS-watpie czy ja zatrzymasz jakims atakiem)
Itachi szybko zamkn¹³ oczy
UaktywniÂł Mangyekou Sharingan
MuszĂŞ to zrobiĂŚ...
pomyÂślaÂł w myÂślach
-Amaterasu!
WykrzyczaÂł i z prawego oka wystrzeliÂła czarna kula...
ByÂła ona bowiem ogniem, SiostrÂą Susanoo, Boga Burzy...
Gdy Amaterasu chcia³o zneutralizowaÌ strza³ê Saia i jego te¿ samego zaatakowaÌ.
Itachi przykucn¹³ na kolano i wyplu³ trochê krwi.
-WIedziaÂłem...
wyszeptaÂł
Amaterasu to potê¿na, zakazana technika mog¹ca przebiÌ najtwardsze œciany a po spotkaniu z cz³owiekiem mo¿e go nawet zabiÌ... Itachi wiedzia³ o tym, niechcia³ zabijaÌ Saia ale sam te¿ nie chcia³ zgin¹Ì...
No wiec, oceniĂŞ póki nie ma Amy, bo pewnie by siĂŞ zeszÂło...
Sai, powiedzmy Âże Twoje klony nadal tutaj sÂą. Twoja technika zostaÂła zneutralizowana, ogieĂą leci teraz w TwojÂą stronĂŞ. Masz teraz szansĂŞ jakoÂś siĂŞ przed nim obroniĂŚ, gdyÂż nie jest juz tak silny jak na poczÂątku, ze wzglendu na zniszczenie strzaÂły. Itachi, jesteÂś osÂłabiony, chyba nie muszĂŞ mowiĂŚ jak sie czujesz po uÂżyciu MS.
//heh jak na jedna osobe przeciwko itachiemu to mi calkiem calkiem nawet posszlo...\\\
(zostalo mi jakies 40% chakry)
Stal mym ciaÂłem, ogien mÂą krwia(steel is my bod and fire is my blood)
[w rekach pojawily sie dwa miecze znane jako "Kansho i Bakuya"....
Po chwili rzucilem nimi w stone itachiego.....(one naprawde maja predkosc)]
-heh... :d [usmiechnolem sie]
(jesli itachi bedzie nadal probowal kontrolowac to amaretsu dwa ostrza przebija go na wylot.... no hyz ze zuzyje te amaretsu wlasnie na te miecae.. :d)
// Sory ale Nie napisales ze uciekasz przed Amaterasu wiec powinienes dostac ale takze nienapisales ze rzucasz mieczami w AMaterasu. JA go nie kontroluje to ogien (kula) ktora leci w twoja strone a ja teraz moge np uciekac albo cos takiego wiec powinienes dostac od Amaterasu //

CO to ma byĂŚ Nieznam tej techniki...
powiedziaÂł do siebie w myÂślaÂł
-Bakuretsu Kage bunshin no jutsu!
powiedziaÂł i stworzyÂł pieczĂŞciĂŞ
PojawiÂły siĂŞ cztery klony
UstawiÂły siĂŞ one w stronĂŞ mieczy po dwa
Nagle zaczeÂły biec
PRawdziwy ITachi ponownie upadÂł na kolano.
Klony miaÂły zasÂłoniĂŚ Itachiego od mieczy...
-Bu...
WykrzyczaÂł albo staraÂł siĂŞ wykrzyczeĂŚ Itachi ale przerwaÂł to zdanie i wypluÂł krew kaszlÂąc
-Bunshin Daibakuha!!!
wykrzyczaÂł.
NAgle w lochach odbyÂł siĂŞ wielkik wybuch.
Cztery klony po stekniĂŞciu siĂŞ z mieczami wybuchÂły starajÂąc siĂŞ przerwaĂŚ technikĂŞ.
Itachi wstaÂł
Zacz¹³ biec na Saia z zamiarem ataku Tajjutsu
Sai, racja ten ogieĂą powinien Cie uderzyĂŚ, gdyÂż tak praktycznie sie nie osÂłoniÂłes. JeÂśli sztylety siĂŞ przez niego przebiÂły, to jednoczeÂśnie zostaÂły zniszczone. No i ustalmy, Âże tak wÂłasnie jest. Klony Itachiego natomiast zniszczyÂły Twoje wszystkie klony i Ciebie równieÂż osÂłabiÂły. Masz okoÂło 20% Chakry, ledwo co stoisz na nogach. Itachi biegnie w TwojÂą stronĂŞ.
-Ufff-hyba niedam rady...
-Haku jesli cos mi sie stanie zaopiekuj sie mna...
-(juz czas)-powiedziaslem do siebie
-WykuÂłem ponad tysiac ostrzy......(i have created over thousand blades...)-malem nadzieje ze dokoncze ta technike....-ale raczej niemoge na to liczyc...
[w rekach pojawily sie kolejne dwa miecze ktore wygladem przypominaly poprzednie.... Po chwili rzucilem jednym w itachiego(w serducho)]
-Kiri gakure no jutsu-Pojawila sioe bardzo gesta mgla....
-Kage shuriken no jutsu-Miecz schowal sie we wlasnym cieniu
[odsunolem sie na bok i czekalem az itachi podbiegnie i wtedy zeby nim go przebic](jesli mi sie uda upadam na ziemie a jesli nie to upadam na ziemie... z powodu braku juz chakry i ran)

Ps- dla niewtajemniczonych to te miecze w starciu z przeciwnikiem wybuchaja..

//Sry za";/" tego nadmiar//
Itachi biegn¹³ dalej
ZÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie
-Katon! Goukyou No jutsu!
krzykn¹³ i wypuœci³ kulê ognia w miecz
- SUiton! Mizuame NAbara!
po zrobieniu pieczecie wykrzyczaÂł.
Wodna kula (maÂź) leciaÂła na miecz tuÂż po Kuli ognia
-Bakuretsu Kage bunshin no jutsu!
powiedziaÂł i zrobiÂł dwa klony
ZrobiÂł pieczecie
-KAton! Housenka no jutsu!
powiedzia³êm i wypluÂłem z 20 kul ognia które kierujÂą siĂŞ w stronĂŞ Saia (tam gdzie go widziaÂłem)
Nagle ITachi wyskoczyÂł w powietrze
A klony nadal biegÂły, Gdy dobiegÂły do Saia
a niewiedziaÂł który to prawdziwy
(mgÂła wiĂŞc niewidziaÂł)
ZaatakowaÂły Saia i gdy przy nim siĂŞ znalazÂły
PRawdziwy Itachi wykrzyczaÂł
-BUNSHIN DAIBAKUHA!!!
Dwa klony wybuchÂły tuÂż przy Saiu niosÂąc ze sobÂą wielkie obraÂżenia.
Itachi spadÂł na ziemie...
Ledwo utrzymaÂł siĂŞ na nogach i ponownie wypluÂł krew spadajÂąc na kolana...
Sai, straciÂłeÂś przytomnoœÌ. Itachi jeszcze jÂą ma, ale jest wyczerpany. Jeden ze sztyletów Saia przeci¹³ ramiĂŞ Itachiego, reszta zostaÂła odparta jego atakiem. Z Saia rÂąk, nóg, twarzy leci krew. Walka zakoĂączona. Itachi wygrywa. DziekujĂŞ za uwagĂŞ, mam nadziejĂŞ Âże moje sĂŞdziowanie byÂło bez zastrzeÂżeĂą.
Shi szybko zeszla po schodach i zobaczyla finish walki.
Odetchnela z ulga kiedy zobaczyla, ze Itachi wygral. zaczela sie wydzierac:
- dlaczego nikt mi nie powiedzial, ze w naszych lochach jest wrog!!!!!!
Itachi wytlumacz sie?!
Shi wziela za barki Sai'a i wrzucila do lochow, zamykajac je kluczem.
Posadzila ledwo zywego Itachiego na kzesle.
- tego pana czeka egzekucja.. nie jest jakas wybitna szycha w Kiri Gakure.
SpojrzaÂł na Shi
Prze³kn¹³ œlinê
Wsta³ i odepchn¹³ rêk¹ Shi
-Zamknij siĂŞ...
PowiedziaÂł do niej
WszedÂł do lochu z Saiem
-JesteÂś jedynÂą osobÂą na której uÂżyÂłem Amaterasu
powiedziaÂł
-Ty jak widzĂŞ teÂż uÂżyÂłeÂś swojej najmocniejszej Techniki...
Uœmiechn¹³ siê i spojrza³ na ranê po mieczu
-Hyh...
- Czuj siĂŞ zaszczycony tÂą walkÂą...
powiedziaÂł i wyszedÂł z celi.
SpojrzaÂł jeszcze raz przelotnie na Saia
i upadÂł na ziemiĂŞ nieprzytomny.
UÂżycie Amaterasu jest dla niego gorsze od Âśmierci...
- geeez, same cymbaly mnie otaczaja ;/ - zezloscila sie. Byla juz zla po
spotkaniu brata Anyi - teraz Anya by sie przydala a ja ja na misje wyslalam, swietnie. ;/ Kage bushin no jutsu.
Shi stworzyla dwa klony, ktore uniosly Uchihe.
Wyszli wszyscy.
nmm
-To byÂła dobra walka...-to byly moje ostanie slowa po nich zaraz zemdlalem...
haku podszedl do Saia i rozdarl troche koszuli poczym zcisnal miejsca na ciele Saia ktore krwawily(oczywiscie nie glowe ). pozniej zdjal z siebieresztki koszuli i podlozyl mu pod glowe. czekal az sie ocknie
-Hehehe czyli nadal zyje-powiedzialem to z jescze zamknietymi oczami
[otworzylem oczy]
-to Âżyje czy nie?-zapytalem zdziwiony
"-Ile moÂżna czekaĂŚ na wyciÂągniĂŞcie demona?"
zyjesz - odpowiedzial lagodnym glosem poczym podal Saiowi pigulke ze skrzepnieta krwia i dodal - zazyj to moze utrata krwi sie troche zmniejszy
-yhy-dzieki Haku... przpraszam to ja powinienem sie toba zajmowac..
-KIedys ci to wynagrodze.. :d obiecuje...
no ja mysle - odpowiedzial poczym dodal - teraz musisz sie wykurowac i trzeba bedzie pomyslec jak z tad uciec
-Heh nom niestety....
[zrobilem dziwna mine....]
-A tak wogole no to co znaczy "wykurowac" hĂŞ??-zapytalem-no normalnie nieznam takiego slowa....-westchnolem...
popatrzyl sie na Saia zdziwionym wzrokiem - to jest cos w stylu wyzdrowiec - poczym zapytal - lepiej sie juz czujesz?
-aaaahhaa rozumime juz-odpowiedzialem ze zdziwnieniem na twarzy...
-no czuje sie duuuuzo lepiej no ale z tego wszystkiego najgorsze dla mnie bylo amaretsu...-to bylo gorsze niz wszystkie techniki katon razem wziete.. -dodalem
[Wyjolem ksiazke na ktorej juz wczesniej narysowalem mnie i maye ....http://shinnobirpg.mojeforum.net/viewtopic.php?t=74&postdays=0&postorder=asc&start=100 ]
[usmiechnolem sie]
to wez jeszcze ta pigulke - i haku dal Saiowi pigulke ze skrzepnieta krwia - wkoncu krwi masz nie wiele - pozniej popatrzyl sie na obrazek i nie przeszkadzal towarzyszowi w bujaniu w oblokach. przypomniala mu sie Sayuri i chwilke tez sobie pomazyl
-ehh... znowu-zapyatalem zdziwiony...
[po chwili wziolem pigolke ktora zaraz potem polknolem]
[Przekartkowalem ksiazke az doszlem do drugiej okladki.....]
-ahhh co teraz narysowac, niemam co rbic wiec rysuje tylko co?? doradz mi haku-westchnolem...
[w myslach pojawilo mi sie milion obrazow ili pomyslow ktore mialem narysowac]
nie mow znowu bo przynajmniej po tym nie zakrwawiles calej podlagi - powiedzial z sarkazmem poczym chwilke myslac odpowiedzial na pytanie - moglbys narysowac jakis krajobraz moze z jeziorem w tle
[zasmialem sie]
-Czyli nie robiles tego czyli niedawales mi tabletek po to abym jeszcze zyl tylko zeby sie niepobrudzic tak??-powiedzialem takze z sarkazmem

-no ok ok ale co na pierwszym planie...??
-Ahhh juz mam pomysll....!!!
[zabralem sie za rysowanie...]
[co chwile robilem przerwe aby przypomniec sobie jak wygldala maya]
heh, jakbym mial sie nie pobrudzic i wogole to bym ie rozrywal koszuli - powiedzial i popatrzyl sie co tam Sai bazgra
[znow sie zasmialem]
-hehe...
-niech nas ktos uratuje wreszcie b sie nuuudze..
-tylko rysowanie mi pozostalo.... bueeee
[zabralem sie do "bazgrania"]
haku sie zastanawial czy znajduje sie woda w wiezieniu. przez chwile sie rozgladal i znalazl. za pomoca chakry przyleciala do niego i lewitowala nad jego rekami poczym zastanawial co z nia zrobic. popatrzyl na Saia i sie spytal - chcesz sie troche napic?
-nie za bardzo...-przezyje bez niej-dodalem...
[schowalem ksiazke do plecaka]
-Nom ja tez troche pomysle jak sie z tad wydostac... hmmmmm....
mam pomysl.... ja nagdzeje housenka kraty a ty je ostudzisz woda co moze zniszczyc te kraty, co ty na to -zapytalem
dobry pomysl jest mozliwosc ze sie uwolnimy ale tej wody nie wystarczy na wiele. moze sprubujesz pilnikiem? - zapytal
-TeÂż dobry pomysÂł...
-jaby byl tu jakis czlonek aka....-posiadam technike fajna-brzmi -kokoshi no jutsu jakby byl ten akowicz muglbym uda ze kraaty sa wylamane i zebysmy my znikli czy cos podobnego....
-wtedy by weszli sprawdzic co jest grane no i wyjscie gwarantowane...
[podrapalem sie po brudce]
-aj niema akowcow wiec pilnik....
[podeszlem do krat i wyciagnolem pilnik a zaraz potem zaczolem pilowac kraty... ]
a ja Ci pokaze cos fajnego - podszedl do krat i uzyl przemiany w wode poczym przeszedl na druga strone i powiedzial - ta da
-Oooooo MG -jak tys to zrobil...
[myslalem nad czyms podobnym]
-nos kurcze dlaczego ja sie tak mecze-zapytalem
-chidori senbon-rzucilem senbonami w kraty
(jesli rozwalilo kraty rysuje na 2 zwojach dwa smoki uzywam technikin ninpou chochi giga i rozkazuje im zeby dokoczyly to co zrobila moja technika.....)
-heh ale glosno... -zasmialem sie...
//ok ja ide jutro odpisze jakby co i prosze mg niech mi powie czy rozwalio te kraty\\\
Nic tu siĂŞ nie rozwaliÂło, a Haku jest w celi -.-
Kraty sÂą na mnóstwo kluczy a Jutsu tu nie dziaÂłaja
szÂła korytarzem, a jej glany dudniÂły BASowo przy kaÂżdym jej kroku

w celi, obok której wÂłaÂśnie przechodziÂła, ktoÂś byÂł

powoli odkrĂŞciÂła gÂłowĂŞ w tamtÂą stronĂŞ

- SAI!!! - zakrztusiÂła siĂŞ samym powietrzem

o nie... chcÂą zabiĂŚ kolejnego mojego chÂłopaka... nie pozwolĂŞ im...

serce bi³o jakby g³êbszym, silniejszym rytmem, a ¿y³y pulsowa³y

nie...

gniew opanowaÂł jej umysÂł

zabili mojeg
o chÂłopaka, chcÂą zabiĂŚ nastĂŞpnego, chcÂą zabiĂŚ teÂż mojego Brata... zniszczÂą caÂły mój Âświat... nie... nie...

jako psycho-coÂśtam wiedziaÂła, co siĂŞ z niÂą dzieje, ale poddaÂła siĂŞ temu wiedzÂąc, Âże furia czyni czÂłowieka zdolnym do niesamowitych rzeczy

Sai nie umrze... zabili Yukinu, ale Saia nie tknÂą...

w jej oczach nagle bÂłysnĂŞÂło parĂŞ przytomniejszych iskier, które przekazaÂły jej mózgowi informacjĂŞ o kiepskim stanie chÂłopaka

i do tego co oni mu zrobili...

wyciÂągnĂŞÂła rĂŞkĂŞ po klucze wiszÂące na gwoÂździu, na Âścianie i nagle jej rĂŞka zdrĂŞtwiaÂła

nie mogĂŞ... jestem w Akatsuki... nie mogĂŞ ich zdradziĂŚ...

rĂŞka znów zaczĂŞÂła pÂłynÂąc ku plikowi kluczy

kocham Saia...

zatrzymaÂła siĂŞ

Akatsuki...

drgnĂŞÂła

Sai...

szybkim ruchem pochwyciÂła klucze, zanim siĂŞ rozmyÂśli musi uratowaĂŚ kogoÂś, kto jest jej drogi

po kolei otwieraÂła kaÂżdy zamek, na Haku nie zwracajÂąc uwagi

jeden

drugi

trzeci

[...]

pchnĂŞÂła ciĂŞÂżkie drzwi z kraty

- Sai... - pogÂłaskaÂła go po policzku

ble ble ble. Maya my go nie chcemy zabic..
zszedÂł do lochów i zauwaÂżyÂł jak Maya uwalnia Saia po chwili namysÂłu zdecydowaÂł Âże o tym nie wspomnie nikomu-rozumiem...-powiedziaÂł i wyszedÂł z lochów po cichu
- dziĂŞki... - szepnĂŞÂła cicho w stronĂŞ odchodzÂącego nie odwracajÂąc wzroku od Saia - Sai, co oni ci zrobili...?
ZauwarzyÂłem jak Amidamaruu wychodzi
-ÂŻe co?!Ten co zdradziÂł siedzibĂŞ 7MM.Tutaj w Aka!
us³ysza³ to co powiedzia³ berozz i odpar³-coœ ci nie pasuje?-zapyta³ ch³odnym g³osem..po chwili podszed³ do Mayi i szepn¹³-nie ma sprawy..jestem amidamaru-skin¹³ g³ow¹ i wyszed³
- a ja Maya, jeszcze raz dziĂŞki, Amidamaru

trochĂŞ tu tÂłoczno... heh... nie mogĂŞ pozwoliĂŚ, by inni wiĂŞÂźniowie uciekli... zaleÂży mi tylko na NIM...

- wybacz Sai, wiem, Âże to raczej niefajne, ale w tych okolicznoÂściach nie mam wyboru... - przerzuciÂła go przez ramiĂŞ niczym worek kartofli - ostatnio byÂłeÂś lÂżejszy...

chwiejÂąc siĂŞ lekko wyszÂła zamykajÂąc celĂŞ z powrotem na wszystkie zamki, a klucze odwieszajÂąc na miejsce

wyniosÂła ze sobÂą Saia

<NMN>

//Sai, tradycyjnie szpital w Konoha//
-I jeszcze ona go uwalnia?.A kto mnie uwolni!-wydarÂłem siĂŞ na caÂły gÂłos.
Shi zeszla do lochow w usmiechu.
- Prynioslam wam kanapki..
Nagle cos ja zaniepokoilo.
Popatrzyla i przeliczyla wiezniow.
"Powinno ich byc 3-je.. gdzie jest ten co walczyl z Itasiem? "
Shi wrzasnela ze wscieklosci i rzucila taca o ziemie.
Urzyla
Suirou no Jutsu i zamknela Haku w wodnej klatce..
- idziemy na wymiane.
Urzyla Kage bushin no jutsu, zeby ktos mogl niesc Haku. Stworzyla
dwa klony.
Otworzyla wiezienie. wyciagnela Haku. zamkenla. Wyszli.
nmm.
ZeszÂła powoli schodami do lochów. WyczuÂła w podziemiach nieprzyjemny zapach ludzkiego ciaÂła.
- PowinniÂśmy zainstalowaĂŚ wiĂŞÂźniom prysznice. ChociaÂżby po to, Âżeby samych siebie nie torturowaĂŚ - burknĂŞÂła do siebie pod nosem.
Z niezadowoleniem stwierdziÂła, Âże tylko jedna pochodnia siĂŞ pali i daje naprawdĂŞ mdÂłe ÂświatÂło. WziĂŞÂła pochodniĂŞ ze Âściany i poszÂła wzdÂłuÂż korytarza, zapalajÂąc kolejne dwie pochodnie od tej pierwszej.
DostrzegÂła jednego wiĂŞÂźnia. Nigdzie nie byÂło Kirijczyków. ÂŚciÂągnĂŞÂła brwi, zamyÂślajÂąc siĂŞ. "CzyÂżby nikt nie przyprowadziÂł tych ze zgliszczy? Zostawili ich tam, czy co?" - zastanawiaÂła siĂŞ w duchu, nic nie rozumiejÂąc.
- Higiena niektórych ninja i tak jest godna poÂżaÂłowania, wiĂŞc moÂże by nie wiedzieli jak korzystaĂŚ z czegoÂś takiego jak prysznic - zasugerowaÂł Kei, schodzÂąc równieÂż powoli do lochów.
- Hmmm, Ayano, czy wiĂŞÂźniów nie powinno byĂŚ trzech? - zapytaÂł trochĂŞ roztargnionym tonem, zastanawiajÂąc siĂŞ czy moÂże to jego matematyka jest na tak niskim poziomie.
UsÂłyszaÂłem sÂłowa Kei'a
-Powinno.Jednego wziĂŞto dla okupu,a drugiego uwolniono.-powiedziaÂłem peÂłen gniewu.
HM! weszÂła po cichu.
-Jak to uwolniono,kto uwolniÂł.
ZapytaÂła siĂŞ gÂłoÂśno,zapominajÂąc Âże siĂŞ wkradaÂła.
Kei pomyÂślaÂł sobie Âże HM! przecieÂż tutaj nie powinno byĂŚ , ale przemilczaÂł tÂą sprawĂŞ. SpojrzaÂł równieÂż pytajÂąco na Berozza, oczekujÂąc odpowiedzi.
- Heh, no widzisz Ayano, tak sÂądziÂłem, Âże coÂś siĂŞ wydarzy - zwróciÂł siĂŞ do Liderki i wbiÂł wzrok w sufit.
-O czeœÌ Kei,nie zauwa¿y³am Ciebie.
PowiedziaÂła HM! do Keia
-Bass.Mówi to coÂś wam?
-Bass,coÂś mi to mówi,Kei co o tym sÂądzisz.
powiedziaÂła HM!
-Maya Segura.Tego co wiĂŞziliÂście ma na imiĂŞ Sai.To jest jej chÂłopak.Do czego tu doszÂło...zdrajca w Akatsuki...hehe
-Nienawidze tej ku*wy z mi³¹ chêci¹ zabi³abym, nie
no jestem tak wÂściekÂła.
- HM!, powstrzymaj lepiej swoje sÂłownictwo - Kei przewróciÂł oczami. - Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ wypowiadaĂŚ, co sÂądzĂŞ, dopóki nie przekonam siĂŞ na wÂłasne oczy o tym, jak siĂŞ ma sytuacja. Kilka sÂłów od jednego z wiĂŞÂźniów nie sÂą zbyt wiarygodne, czyÂż nie?
Po chwili spojrzaÂł na Berozza - A ty siĂŞ lepiej nie podÂśmiewaj pod nosem, to dobra rada - skrzywiÂł siĂŞ mimowolnie, po czym spojrzaÂł na Ayano, czekajÂąc na jej reakcjĂŞ. W koĂącu to ona tu rzÂądziÂła xP.
-Dobrze rozumiem CiĂŞ Kei.MoÂżesz pójœÌ sam to sprawdziĂŚ.Prawdopodobnie mogÂła go zabraĂŚ do szpitala w Konoha albo do swojego domu.
SÂłuchajÂąc Berozza, postanowiÂła pomin¹Ì fakt, iÂż HM! miaÂła zostaĂŚ w jej pokoju. Przez caÂły czas, gdy ten mówiÂła, zastanawiaÂła siĂŞ i przypominaÂła sobie, to co byÂło juÂż jej wiadome.
- To moÂżliwe - powiedziaÂła cicho, pukajÂąc siĂŞ po policzku w zamyÂśleniu.
- HM! idŸ do jej pokoju. Za³o¿ê siê, ¿e ju¿ jej tam nie ma - mruknê³a.
ZwróciÂła siĂŞ do Berozza.
- Mam nadziejĂŞ, Âże dalej chcesz byĂŚ mi posÂłuszny. To twoja próba. JeÂśli kÂłamiesz... - tutaj wzruszyÂła ramionami. Nie musiaÂła koĂączyĂŚ. - WiĂŞc, jesteÂś gotów postawiĂŚ na swojÂą gÂłowĂŞ, Âże to, co powiedziaÂłeÂś jest prawdÂą? - MusiaÂła go o to spytaĂŚ.
Czysta formalnoœÌ, jednak wymagana. Zwyk³y nawyk przestêpcy.
-Po co mam do niej iœÌ jak jej na 100% nie ma,ona jest ju¿
daleko od Aka ze swoim nastĂŞpnym kochasiem.

PowiedziaÂła HM!
Kei oparÂł siĂŞ o ÂścianĂŞ, skrzyÂżowaÂł rĂŞce i zacz¹³ cichaczem podÂśmiewaĂŚ siĂŞ pod nosem ze sÂłów HM!, i z caÂłej tej niezmiernie ÂżaÂłosnej sytuacji. Po chwili zacz¹³ zastanawiaĂŚ siĂŞ, ile czasu bĂŞdÂą tu sterczeĂŚ w lochach, bo faktycznie, zapachy byÂły niemiÂłosierne.
SpojrzaÂła na HM!, cmokajÂąc z niezadowoleniem.
- Skarbie, a nie nudziÂło ci siĂŞ przypadkiem? - powiedziaÂła do dziewczynki z bÂłyskiem w oku.
MrugnĂŞÂła do niej porozumiewawczo.
- IdÂź siĂŞ pobaw, kochana. Dawno nie miaÂłaÂś Âżadnej wielkiej radochy, prawda? IdÂź siĂŞ wyÂżyj. - UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do niej.
-Nie nudzi mi siĂŞ, a dlaczego nie powinnam byĂŚ tu.
Ayano co tak stoisz powinnaÂś coÂś zrobiĂŚ.
"Hehe...co mi szkodzi"
-Tak jestem gotów Âżycie za to poÂświĂŞciĂŚ.Jest jeszcze jedno miejsce gdzie moÂże ona przebywaĂŚ-u swojego brata-zacisn¹³em piêœÌ-albo siĂŞ gdzieÂś ukrywa w lasach...a i jeszcze coÂś,oprócz Mayi macie jeszcze jednego zdrajcĂŞ.
- Kogo? - Kei by³ bardzo ciekawy odpowiedzi. Nie ¿eby go jakoœ to specjalnie interesowa³o, ale im wiêcej ludzi siê skopie tym wiêksza przyjemnoœÌ.
-Kei nudzisz siĂŞ,moÂżemy poszukaĂŚ Maye wiesz o czym myÂśle.
PowiedziaÂła HM!
Podrapa³a siê po brodzie w zamyœleniu. Postanowi³a uwierzyÌ Berozzowi. W koùcu jeszcze nie tak dawno przyrzeka³ jej lojalnoœÌ. Po ostatnich jego s³owach, dosz³a nawet do wniosku, i¿ ch³opak nie za specjalnie przepada za swoim bratem.
- HM!, - spojrzaÂła na dziewczynkĂŞ - na wypadek, gdyby Maya wróciÂła. Zniszcz wszystkie jej rzeczy w pokoju. Szczególnie pÂłaszcze AKa i kapelusze. Zniszcz wszystko.
- A ty, - zwróciÂła siĂŞ do Berozza. - Co jeszcze chcesz nam powiedzieĂŚ? - spytaÂła powaÂżnie, patrzÂąc na niego wyczekujÂąco.
-MogĂŞ pójœÌ z Kei,potem ja poszukamy koÂło Aka, co ty na to Ayano i Kei good job?
PowiedziaÂła HM!
PokiwaÂła gÂłowÂą z aprobatÂą.
- Taaak, wykonajcie good job - powiedziaÂła, uÂżywajÂąc zwrotu, mobilizujÂącego jej uczennicĂŞ.
JuÂż w myÂślach wyobraÂżaÂła sobie, jak HM! bawi siĂŞ w demolkĂŞ.
A teraz zwróciÂła siĂŞ do Berozza, co raz bardziej ciekawa, co ten ma jej do powiedzenia.
- Taaa, to bĂŞdzie very good job - Kei kiwn¹³ gÂłowÂą, uÂśmiechajÂąc siĂŞ krzywo. OdwróciÂł siĂŞ od Âściany i przeciÂągn¹³ - A wiĂŞc HM!, chodÂźmy, nie traĂŚmy czasu - mrukn¹³, po czym ruszyÂł w stronĂŞ tego ÂżaÂłosnego pokoju.
[nmm]
-O tak to bĂŞdzie good job.
HM! poszÂła za Kei który jÂą wybrzydziÂł ÂżaÂłosnym pokojem.
[nmm]
WróciÂł do lochów, wchodzÂąc tak samo leniwym krokiem jak poprzednio. StwierdziÂł, Âże tutaj nie wydarzyÂło siĂŞ nic godnego uwagi i sytuacja jest wci¹¿ ta sama. CzekaÂł na HM!, aÂż ona równieÂż przyjdzie.
HM! przyszÂła.
-O i tutaj troszkĂŞ Âśmierdzi.
-Co siĂŞ tak na mnie patrzycie?Lepiej byÂście mi przynieÂśli coÂś do jedzenia.Od dwóch miesiĂŞcy nic nie jadÂłem.
-Po pierwsze ja na ciebie siĂŞ nie gapie,nie wartoxD,
po drugie co ty hrabia Âże sobie zaÂżyczyÂłeÂś obiad,
po trzecie ty jesteÂś niewolnikiem.
Po prostu jak go widzĂŞ to Âżal.pl

Dodane po 48 minutach:

HM! podeszÂła do Ayano.
-I co teraz robimy,szukamy tej Âżal dziewuchy?
ZapytaÂła siĂŞ HM!
-Dobra nie przynoÂście.Ale tylko ja wiem jak zÂłapaĂŚ GaarĂŞ i tylko ja wiem jak podbiĂŚ SunĂŞ.Bez potrzeby artefaktów.Wiec jak bĂŞdzie?
WestchnĂŞÂła ciĂŞÂżko, poirytowana. PoÂłoÂżyÂła dÂłonie na biodrach i zmierzyÂła Berozza surowym spojrzeniem.
- ChciaÂłeÂś do nas wróciĂŚ, mylĂŞ siĂŞ? - rzuciÂła do niego, patrzÂąc na niego z bÂłyskiem w oku. - WiĂŞc naucz siĂŞ odzywaĂŚ do wyÂższych rangÂą z szacunkiem, kochaniutki - rzekÂła gÂłosem, ociekajÂącym sÂłodyczÂą.
- Ka¿ê komuÂś do ciebie póÂźniej przyjœÌ - dodaÂła, odwracajÂąc siĂŞ do niego. MachnĂŞÂła niedbale rĂŞkÂą, jakby nie wiedzÂąc, kiedy dokÂładnie, ktoÂś tu zawita.
- ChodÂźmy - rzuciÂła do Keia i HM!, po czym weszÂła na schody i ruszyÂła na górĂŞ, wychodzÂąc z lochów.
<nmm>
-Hhehe.I tak jej nie powiem jak to zrobiĂŚ.
- To po co w ogóle o tym mówisz? - Kei prychn¹³ pod nosem poirytowany. RuszyÂł za Ayano poÂśpiesznym krokiem, cieszÂąc siĂŞ Âże wychodzi z tego beznadziejnego miejsca.
[nmm]
[nmm]
weszÂłam do lochów i ruszyÂłam wzdóÂł cel wieziennych. W niektóryc pojĂŞkiwali ludzie w innych wisiaÂły zwÂłoki przykute do Âścian. ZasÂłoniaÂłam rĂŞkÂą usta obserwujÂąc to wiekimi przeraÂżonymi oczami
"Gaara, gdzie jest mój Gaara..." sz³¹m przed siebie. Nagle zÂłapaÂło mnie coÂś za nogĂŞ. KrzykneÂłam odskakujÂąc do tyÂłu
Starzec puÂściÂł mojÂą kostĂŞ przysuwajÂąc siĂŞ maksymalnie blisko do krat
-nie jesteÂś jednÂą z nich-wychrypiaÂł-masz zÂłe oczy... oczy które widziaÂły zbyt wiele
odskoczyÂłam do tyÂłu oddychajÂąc gÂłoÂśno. Sam fakt Âże musiaÂłam wejÂśc do siedziby akatsuki doprowadziÂł mnie prawie do zawaÂłu serca a ten starzec swojÂą gadaninÂą mógÂł tylko pogorszyĂŚ mojÂą sytuacje. Zdecydowanym ruchem wyjĂŞÂłam z sakwy kunai i rzuciÂłam w starca trafiajÂąc tuÂź pod obojczyk. staÂżec zachwiaÂł siĂŞ. Momenalnie na jego ustach pojawiÂła siĂŞ krwista piana. PuÂściÂł kilka babelków
-nie znajdziesz tego czego szukasz. Wyrzuty sumienia sÂą silniejsze od Ciebie zastanów siĂŞ czy warto je znosiĂŚ-wyszeptaÂł poczym osun¹³ siĂŞ na ziemie
przerazona tym co zrobiÂłam, krzyknaÂłam wybiegajÂąc z lochów
"zabiÂłam czÂłowieka... zabiÂłam bezbronnego czÂłowieka... zamiast mu pomóc ja go zabiÂłam"
tÂłukÂło mi siĂŞ w gÂłowie kiedy wybiegÂłam z lochów >NMM<
trup siê zaœmierdzia³ i zaczê³o w aka lekko cuchn¹Ì
Przysz³y szczury i zjad³y trupa. Fetor powoli zacz¹³ wywietrzaÌ siê.
Tanuki wrzuciÂła Mikoto i Kidoumaru do lochów w taki sposób, Âże z ich gÂłów krew leciaÂła strumieniami. Dziewczyna skopaÂła ich jeszcze, a nastĂŞpnie przykuÂła do jakiegoÂś urzÂądzenia, które zaczĂŞÂłoby rozrywaĂŚ ich na kawaÂłki. Sword of Dark'iem odciĂŞÂła przegranym dÂłonie i zniszczyÂła wszelkie oÂśrodki chakry, gdyÂż nie chciaÂła, aby po obudzeniu siĂŞ mogli jeszcze cokolwiek zrobiĂŚ... Aby zostali kalekami na caÂłe Âżycie. Za Tanuki do celi wsun¹³ siĂŞ Tatsunaki, wypluwajÂąc Shizue i Sasuke. -Co sssss nimi ? - spojrzaÂł swoimi wyÂłupiastymi oczami na dziewczynĂŞ, a ona odrzekÂła: -Zaniesiemy ich do pokoju Tengena. SÂą juÂż zdrowi, tylko nieprzytomni... Mam nadziejĂŞ, Âże tam bĂŞdÂą bezpieczni.... - w¹¿ wypĂŞzn¹³ z pomieszczenia, a Tanuki wyszÂła za nim, niosÂąc nieprzytomnych Sasuke i Shizue, oczywiÂście zamykajÂąc za sobÂą pieczoÂłowicie drzwi na kÂłódkĂŞ.
NMN, NMW
O dziwo, dziewczyna, zamiast pojawiĂŚ siĂŞ w Sunie, wyszÂła z wĂŞÂżem blisko wiĂŞÂźniów. -Wybaczcie, ale wolaÂłabym mieĂŚ was u siebie - powiedziaÂła, biorÂąc Mikoto i Kidoumaru za ubrania i rzucajÂąc w paszczĂŞ wĂŞÂża. NastĂŞpnie wsiadÂła na niego i wyciÂągnĂŞÂła Sword of Dark. -Do lochów pod posiadÂłoÂściÂą. Szybko ! - Tatsunaki, wiĂŞÂźniowie i Tanuki zniknĂŞli, by pojawiĂŚ siĂŞ pod posiadÂłoÂściÂą jej rodu.
NMN, NMW
SzedÂłem doœÌ dÂługo, poniewaÂż lochy znajdowaÂły siĂŞ na niÂższym piĂŞtrze. Kiedy dotarÂłem do miejsca gdzie znajdowaÂły siĂŞ liczne cele wiĂŞzienne to podszedÂłem do pierwszej z nich, otworzyÂłem jÂą i wrzuciÂłem owego mĂŞÂżczyznĂŞ do niej. Po czym podszedÂłem od niego i zabraÂłem mu jego caÂłe wyposaÂżenie które miaÂł przy sobie. NastĂŞpnie postawiÂłem go na krzeÂśle i przywiÂązaÂłem do niego aby nie mógÂł siĂŞ ruszaĂŚ. Po czym czekaÂłem aÂż zejdzie boski Shi do mnie i zacznie przesÂłuchiwaĂŚ owego mĂŞÂżczyznĂŞ. WyglÂądaÂł on na ledwo Âżywego ale mimo ot miaÂłem nadzieje Âże jeszcze cos uda nam siĂŞ z niego uzyskaĂŚ.
Shi zeszla do lochow, chwile po Emiko. Szla w ciszy, poniewaz nadmiar skomplikowanych jej mysli, nie mogl wyjsc na swiatlo dzienne.
Spokojnie patrzyla jak mlody wiaze i odbiera ekwipunek , sepowi.
- Trzebaby bylo go jakos obudzic - rzekla, a po chwili za pomoca jutsu zapelnila wiaderko wody, ktore stalo pod sciana.
Kiwnela na Emiko, zeby czynnil swoja powinnosc.
PodszedÂłem do wiaderka z wodÂą i wzi¹³em je i skierowaÂłem siĂŞ w kierunku naszego goÂścia. NastĂŞpnie wzi¹³em lekki zamach i wylaÂłem znajdujÂąc siĂŞ w nim wodĂŞ na owego mĂŞÂżczyznĂŞ. Ten czyn powinien go obudziĂŚ. Ja tym czasem odrzucam wiaderko na drugi koniec celi aby mieĂŚ wolne rĂŞce. Czekam teraz na to aÂż boska Shi zacznie czyniĂŚ swoje powinnoÂści. W razie czego wyjmuje prawÂą rĂŞkÂą kunai gdyby owy goœÌ chciaÂł siĂŞ spróbowaĂŚ wydostaĂŚ to odpowiednio go potraktuje.
-Co.. co... co siĂŞ dzieje... Kim wy jeste....- czarnowÂłosy zatrzymaÂł siĂŞ w Âśrodku wyrazu, a jego wzrok skierowany byÂł na bosskÂą wampirzyce. NastĂŞpnie dopiero zorientowaÂł siĂŞ Âże byÂł przywiÂązany do do krzesÂła.
-S..S.SSha?- staraÂł sobie przypomnieĂŚ imiĂŞ Shi jednak po tamtej imprezie niewiele pamiĂŞtaÂł
-She.... Sio?- jego twarz zastygÂła w doœÌ dziwacznej pozie, z jednej strony wyraÂżaÂła nie pewnoœÌ, z drugiej zmĂŞczenie i ból, który wydzielaÂł siĂŞ z siniaków na jego plecach...
Shi zrobila sie lekko czerwona na twarzy. Ale rozumiala to, ze mogl nie pamietac tego co dzialo sie na imprezie, w koncu zaliczyl zgona i spal dluzej od niej , chyba.
Mimo silnej i bardzo opanowanej woli, spoliczkowala jenca, bo Shi nie nalezy do tych opanowanych osob.
- Sepie! - odezwala sie do przywiazanego mezczyzny na krzesle, bo takze nie znala jego imienia - TY SWINIO I LAJDAKU! - nie mogla spokojniej, a moglaby gorzej, ale w ow czas czytalibyscie [cenzura] [cenzura][cenzura][cenzura][cenzura] - Ja Tu zadaje pytania, a Ty mi na nie odpowiadasz. Skad masz ten stroj? - spytala , wiedziala , ze to nie jest najlepsze pytanie, bo jakiejby odpowiedzi nie udzielil, i tak wzbudzi jej agresje.
-Ja nale¿ê do tej organizacji...- PowiedziaÂł gÂłoÂśno i stanowczo, próbujÂąc wyswobodziĂŚ siĂŞ z wiĂŞzów jakimi byÂł zwiÂązany... niestety zasiĂŞg ruchów nadgarstków byÂł o ile za maÂły aby moÂżna byÂło je jakimÂś dziwnym sposobem wyj¹Ì...
-To co wy tutaj robicie?- zadaÂł pytanie po czym wbiÂł swoje czarne i mhroczne Âślepia w Emiko... Jego wzrok nie wyraÂżaÂł emocji jednak miaÂł w sobie coÂś takiego co mogÂło przeszyĂŚ czÂłowieka na wylot.
Po chwili zakaszlaÂł, z jego ust pociekÂła struÂżka krwi... widocznie nie miaÂł czasu na regeneracje swoich siÂł.
Shi tym razem uderzyla go piescia w twarz , a stopa nacisnela na krocze, przygniatajac mu je.
plunela na zzimie
- PARSZYWE SCIERWO, JA TU ZADAJE PYTANIA- wkurzyka sie - Nie opowiadaj takich [cenzura], debilu jeden. MOW - rozkazala - KOGO Z MOICH CZLONKOW ZABILES? - wydzierala sie. Jeszcze nie zauwazyla pierscienia, tak to by wiedziala, ze ma go po Anyi..
SpojrzaÂłem na coraz bardziej denerwujÂącÂą siĂŞ i czerwieniÂąca siĂŞ boskÂą Shi. Widocznie miaÂła jakieÂś nieprzyjemne wraÂżenia co do tego mĂŞÂżczyzna. Musieli siĂŞ gdzieÂś spotkaĂŚ bo ten skÂądÂś próbowaÂł sobie przypomnieĂŚ jej imiĂŞ. ZaczĂŞÂła lekko irytowaĂŚ mnie ta sytuacja bo w sumie do niczego nie d¹¿yÂła a liderka nie mogÂła zapanowaĂŚ nad swoimi emocji.
-Eh...
Westchn¹³em i podszedÂłem do owego mĂŞÂżczyzny. nie miaÂłem nic do niego, nie odczuwaÂłem zÂłoÂści ani wspóÂłczucia do niego. Kiedy znalazÂłem siĂŞ obok niego zrobiÂłem zamach rĂŞka w której trzymaÂłem kunai i uderzyÂłem nim obok jego prawej dÂłoni. NastĂŞpnie powiedziaÂłem do niego spokojnym i zimnym tonem, bez jakichkolwiek emocji
-Radze ci przestaĂŚ odgrywaĂŚ szopki. To my zadajemy pytania a nie ty. Jeszcze jedno takie zachowanie a pozbawiĂŞ cie jednego z twoich palców u twojej prawej dÂłoni.
Po tych sÂłowach uniosÂłem kunai w górĂŞ i wymierzyÂłem w palec wskazujÂący u jego prawej dÂłoni i czekaÂłem na niego odpowiedz na pytanie liderki a takÂże na to aby siĂŞ wreszcie opanowaÂł.
Samhain stĂŞkn¹³ z bólu, cóÂż jakby nie patrzeĂŚ wampirzyca dobrze wiedziaÂła jak sprawiĂŚ ból... oczy mu prawie Âże wystrzeliÂły na orbitĂŞ, jednak po chwili daÂł radĂŞ zapanowaĂŚ nad tym niemiÂłosiernym bólem jaki rozchodziÂł siĂŞ po caÂłym jego ciele...
-ZabiÂłem wszystkich... pozostaliÂście tylko wy- wiedziaÂł Âże mówienie prawdy nic mu nie da, dlatego chciaÂł mieĂŚ trochĂŞ rozrywki przed ÂśmierciÂą poprzez irytowanie bosskiej Shi
-Ich ciaÂła zostaÂły spalone dwa tygodnie temu, w Kiri...- przeniósÂł swój tĂŞpy wzrok na Emiko
-A Ty zginiesz jako nastêpny, i sprawi to wielk¹ radoœÌ- uœmiechn¹³ siê trochê z przymusu, jednak co mu zosta³o... zgin¹Ì?
Shi zacisnela zeby. Byla rozwscieczona.
Ta zgnila plugawa menda smiala podszywac sie pod Akatsuki .. Musial uslyszec moja rozmowe z richardem..
Usiadla na drugim krzesle, ktore stalo na przeciwko krzesla, na ktorym uwiazany byl sep.
Po uzyskanej odpowiedzi od Samhain'a odezwala sie ponuro do Emiko:
- Jednym z Twoich pierwszych zadan, bedzie wyrzadzenie trwalej szkody na zdrowiu bylego wladcy jednej z wiosek.. -miala luke w pamieci, ktorej wioski - Ale moze nie palce.. Zycze sobie, zeby juz nigdy nie zobaczyl swiatla dziennego.
Siedzac na drewnianym krzesle, zamknela oczy. Uwielbiala sprawiac innym bol, ale musiala przekonac Emiko, ze wyrzadzanie krzywdy innym, jest przyjemniejsze, niz pomaganie im . Musiala mu rowniez wpoic do glowy wyrazenie " zero litosci dla wrogow ".
-Mówisz ze ja zginĂŞ, Âże ja stracĂŞ Âżycie wczeÂśniej niÂż ty. Jest to bardzo ciekawe, jednak jak na razie pokaÂże ci coÂś.
Po tych sÂłowach ustaÂłem przed nim i aktywowaÂłem moje doujutsu. Oczy zmieniÂły kolor na róÂżowy fioletowy. SpojrzaÂłem na niego tymi oczami i powiedziaÂłem
-UwaÂżasz siĂŞ za kogoÂś silniejszego, mocniejszego, kogoÂś kto jest w stanie wszystko zrobiĂŚ, nie ma dla niego rzeczy niemoÂżliwych, wydaje ci siĂŞ ze jesteÂś lepszy od kaÂżdego innego. Lecz kimÂże jesteÂś Âże decydujesz za kogoÂś, kto ma zginaĂŚ a kto nie, ty nie powinieneÂś tego robiĂŚ bo trzeba mieĂŚ do tego odpowiednie umiejĂŞtnoÂści których ci brakuje. A teraz pozwolisz Âże zrobiĂŞ coÂś co ci siĂŞ nie spodoba.
Po tych sÂłowach zacz¹³em kierowaĂŚ mój kunai w kierunku prawego oka mĂŞÂżczyzny. NastĂŞpnie lekko na kuÂłem powlokĂŞ oka po czym zacz¹³em wbijaĂŚ mocniej ostrze, aÂż wreszcie na kuÂłem oko na kunai, po czym zacz¹³em ciÂągnÂąc je aÂż po chwili wyrwaÂłem owy narzÂąd. NastĂŞpnie zabraÂłem siĂŞ za kolejne oko, tym razem zrobiÂłem lekkie naciĂŞcie od doÂłu, nastĂŞpnie z wielka si³¹ wbiÂłem kunai po czym nachyliwszy siĂŞ na kunai i dosÂłownie wydÂłubaÂłem razem z miĂŞsem kolejne oko. Teraz owy mĂŞÂżczyzna byÂł pozbawiony obu oczów. Po czym powiedziaÂłem
-Pani, twoje zlecenie zostaÂło wykonane. Owy mĂŞÂżczyzna juÂż nigdy nie zobaczy dziennego ÂświatÂła.
Samhain krzyczaÂł, rzucaÂł siĂŞ z bólu.... czuÂł zimne ostrze kunaja w swoim oku... To co przed chwilÂą zrobiÂła z nim Shi byÂło niczym w porównaniu do tego co teraz czuÂł. NiesÂłychany ból, który na pewno wiĂŞkszoœÌ osób nie wytrzymaÂłaby. Zapewne jego krzyk niósÂł siĂŞ po caÂłej siedzibie Aka, jednak czy ktoÂś mógÂł to usÂłyszeĂŚ? przecieÂż nikogo tutaj nie byÂło...
Kiedy Emiko skoĂączyÂł swoje dzieÂło dawny Tsuchikage skierowaÂł swojÂą twarz w jego stronĂŞ, wydawaÂło siĂŞ Âże wpatruje siĂŞ w niego samymi oczodoÂłami...
-Zabije Cie!...- krzykn¹³ do niego, po czym rzuciÂł siĂŞ w jego stronĂŞ... jednak na szczĂŞÂście dla mÂłodego shinobiego z ukrytej wioski wody doœÌ porzÂądnie go zwiÂązaÂł... Po tej nieudanej próbie czarnowÂłosy przewróciÂł siĂŞ wraz z krzesÂłem na podÂłogĂŞ, która po chwili zaczĂŞÂła zabarwiaĂŚ siĂŞ jego krwiÂą wypÂływajÂącÂą z miejsca gdzie jeszcze przed chwilÂą byÂły oczy... piĂŞkne czarne oczy. Podobno amputowana koĂączyna potrafi boleĂŚ jeszcze przez wiele lat po amputacji, jednak ciaÂło czÂłonka Brzasku nie mogÂło juÂż dzisiaj znieœÌ wiĂŞcej bólu... straciÂł przytomnoœÌ. MiaÂł nadziejĂŞ Âże to tylko zÂły sen, który nigdy siĂŞ nie wydarzyÂł.
Z jego palca zacz¹³ siĂŞ zsuwaĂŚ sygnet... sygnet, który byÂł potwierdzeniem jego przynaleÂżnoÂści do tej szlachetnej organizacji... po chwili przez sale przeszedÂł metaliczny dÂźwiĂŞk upadajÂącego pierÂścienia na kamiennÂą posadzkĂŞ...
- ech.. i koniec zabawy na dzis.. - stwierdzila ze smutkiem, po wysluchania serenady jekow Samahina i ladnym przedstawieniu jakie zafundowal jej Emiko - Dobra robota. - powiedziala do emiko - Beda jeszcze z Ciebie ludzie. To wydlubywanie oczu bylo perfekcyjne, tak jakbys robil to od dziecka. Szczegolnie podobalo mi sie to gdzie .. - przerwala nagle zobaczyla, ze z palca Samhaina spadl sygnet.
Podniosla go natychmiast.
I nagle zbladla. To byl pierscien Anyi.. A do niego mial dostep tylko i wylacznie lider Akatsuki. Posepla jej mina.
Moze i szczyl mowil prawde... ? Jak moglam popelnic taki blad..
- Emiko - powiedziala cicho. - Chodz za mna, mam dla Ciebie kolejne zadanie, jesli owszem zechcesz je wypelnic.
Wyszla z lochow w ciszy, wciaz trzymajac i pocierajac palcami sygnet Anyi..
Poszla do salonu Aka

nmm
Po sÂłowach liderki zacz¹³em siĂŞ kierowaĂŚ za niÂą. Jednak zanim to zrobiÂłem ot upuÂściÂłem na ziemie oczy które przed chwila wydÂłubaÂłem i zmiaÂżdÂżyÂłem je noga. Po czym powiedziaÂłem zanim opuÂściÂłem ot miejsce
-JeÂśli zamierzasz mnie zabiĂŚ to proszĂŞ bardzo, wszystko mi jedno ci siĂŞ ze mnÂą stanie. Moje Âżycie nadanie ma sensu wiec ie bojĂŞ siĂŞ je straciĂŚ.
Po czym udaÂłem siĂŞ za liderkÂą aby wysÂłuchaĂŚ co ma mi do powiedzenia.
<NMM>
Shi wrocila do celi w lochach, gdzie lezal na podlodze Samhain.
Napelnila po raz kolejny wiaderko woda, podniosla go - nadal sep byl na krzesle przywiazany - i zaczela mu powoli przemywac rany , scierka, ktora wziela ze soba.
Niestety krew z oczodolow ciekla i ciekla..
Nie bylo innej rady, a ze Shi nie znala sie na medycynie, wsadzila mu scierki to oczodolow, tak zeby chociaz na chwile zatrzymac krwotok.
Po przemyciu reszty ran. Wyszla.

nnm
MijaÂły sekundy a wraz z nimi minuty, które przeradzaÂły siĂŞ w godziny, lecz dla Samhain'a czas zatrzymaÂł siĂŞ w miejscu kiedy to pewien maÂły gnojek z wioski ukrytej w wodzie zabraÂł ÂświatÂło jego oczom.
Nagle mÂłody, czarnowÂłosy chÂłopak obudziÂł siĂŞ... jego ciaÂło nadal przepeÂłniaÂł ból... ból fizyczny, który nie moÂżna wyraziĂŚ sÂłowami. W miejscu gdzie dawniej miaÂł swoje oczy czuÂł jakiÂś materiaÂł... czyÂżby kogoÂś ruszyÂło sumienie... nie to raczej w takim miejscu nie moÂżliwe.
ChÂłopak spróbowaÂł siĂŞ ruszyĂŚ, niestety bez skutku... poczuÂł Âże nadal jest przywiÂązany do tego okropnego krzesÂła... PochyliÂł lekko gÂłowĂŞ do przodu i krzykn¹³ z caÂłych siÂł... jego okrzyk wyraÂżaÂł caÂły ból jaki znosiÂło obecnie jego ciaÂło, byÂł dÂługi i przeciÂągÂły, odgÂłos przed po caÂłej siedzibie i byĂŚ moÂże nawet poza siedzibÂą byÂło go sÂłychaĂŚ, przypominaÂł krzyk zabijanej bestii. Jednak to nie byÂł koniec lecz poczÂątek to wÂłaÂśnie teraz w bólach i nekach tak jak przy prawdziwych narodzinach rodziÂł siĂŞ nowy Samhain, bardziej zÂłowieszczy i rzÂądny krwi niÂż kiedykolwiek...
Po wydaniu tego jednego dÂźwiĂŞku ze swojego gardÂła, znów straciÂł przytomnoœÌ... jego gÂłowa opadÂła bezwÂładnie a Âściereczka, która byÂła w oczodole lekko obluzowaÂła siĂŞ osuwajÂąc siĂŞ w dóÂł...
Shi weszla razem z menda do lochow i rzucila go o ziemie. Kunaiem wskazala nieprzytomnego bezokiego Samhaina.
- Spojrz co z nim zrobilam, bo mnie nie usatysfakcjonowal. Z Toba bedzie gorzej, jesli go nie opatrzysz z ran. Wzroku narazie nie odzyska..
Popatrzyla na ziemie, gdzie dwie galki oczne lezaly splaszczone na ziemi.
- Ale w przyszlosci zalatwi sie mu nowe oczy .. chyba , ze mnie wkurzysz, gnojku.
Wyszczerzyla do niego kly.
- Zabieraj sie do roboty i nie probuj zadnych sztuczek, siedziba jest pelna czlonkow mojej organizacji...
Sklamala, zeby typ sie uspokoil i zabral sie jak najszybciej do roboty
Kiedy wampirzyca rzuciÂła go na ziemiĂŞ, byÂł w lekkim szoku.
~Jakim cudem znaleÂźliÂśmy siĂŞ tu tak szybko i dlaczego nawet nie dostrzegÂłem jej ruchów.. Ta ... musi byĂŚ na prawdĂŞ silna. Wpierdol...m siĂŞ w niezÂłe bagno..~
PatrzyÂł caÂły czas ze zdumieniem na dziewczynĂŞ, po jakimÂś czasie przerzuciÂł jednak wzrok. Starszy mĂŞÂżczyzna obryzgany swojÂą krwiÂą siedziaÂł przywiÂązany do...
Ten widok wzbudzi³ w Kisamie rz¹dzê krwi. Podpe³zn¹³ do nieznanego cz³owieka i zacz¹³ zlizywaÌ zakrzepia³¹ krew mê¿czyzny.
- Tak jest taka smaczna..
WyglÂądaÂł, jak zwykÂłe Âścierwo, odpinaÂł juÂż swój kunai by dobiĂŚ mĂŞÂżczyznĂŞ, ale..
~Przecie¿ tamto Monstrum wci¹¿ na mnie patrzy..~
- Koiyasute No Jutsu
Skupi³ wiêksz¹ czêœÌ swojej chakry i zacz¹³ leczyÌ mê¿czyznê. Rany by³y na prawdê skomplikowane, dlatego musia³o to trochê potrwaÌ.
Po chwili Kisama lekko siĂŞ zachwiaÂł, widaĂŚ byÂło wysiÂłek, jaki sprawiaÂła mu technika, której uÂżywaÂł..
- Hej TY chodÂź tu, pomóÂż mi i oddaj czêœÌ swojej mocy!
Krzykn¹³ w stronê nowo poznanej..
- Hej Ty - przedrzeznila go - sam sobie radz. Uwazaj co mowisz i skup sie na robocie.
Shi oparla sie o kraty i patrzyla na robote tego szalenca.
Pilnowala, zeby nic mu nie zrobil.. w koncu cos ja tam w glowie ruszylo. Ale nie mowcie na glos co ;P css.. Shi nie ma s... nie wazne czego.
Jak bedzie slabszy tym latwiej bedzie mogla nad nim zapanowac.

//przepraszam za matriksa, jakiego wykonalam, ale bardzo nie lubie wstrzymywac luzi, ktorzy czesto siedza na forum - to bardzo zniecheca - kiss, a tak przynajmniej jestesmy juz w siedzibie ;P//
/ ta wiem, wiem spokojnie...xD/
~Nie cierpiĂŞ jej i obiecujĂŞ, Âże kiedyÂś bĂŞdĂŞ siĂŞ pastwiÂł nad jej biednym ciaÂłem, ale jeszcze nie teraz... Nie teraz..~
OdwróciÂł siĂŞ w stronĂŞ kobiety, jego twarz caÂłkowicie zmieniÂła oblicze. Wzrok po¿¹dliwy i tak groÂźny zamieniÂł siĂŞ w caÂłkiem przyjemny. UÂśmiechaÂł siĂŞ.
-ByÂłoby mi o wiele Âłatwiej, jeÂżelibyÂś postaraÂła siĂŞ chociaÂż pomóc..
StraciÂł na chwilĂŞ koncentracjĂŞ. Technika o maÂło co siĂŞ nie rozproszyÂła.
- Kur..a maĂŚ. Dawno tego nie robiÂłem. No juÂż Kisama..
Rany powoli przestawaÂły krwawiĂŚ. MÂłodzieniec zyskaÂł trochĂŞ na pewnoÂści.. Potrzeba tu teraz trochĂŞ Âśrodka przeciwbólowego..
- Masz to Âłykaj!!
Wepchn¹³ mu do gĂŞby mocny Âśrodek narkotyzujÂący, który wykradÂł ze szpitala..
Nerwy wydawaÂły siĂŞ obumarÂłe. Powoli jednak chakra wypÂływajÂąca z rÂąk czarnowÂłosego pobudzaÂła je do Âżycia.. KaÂżde z osobna zasklepiaÂły siĂŞ..
- Jest tu jakaÂś woda?
ZapytaÂł..
-UdaÂło mi siĂŞ zatrzymaĂŚ krwawienie, ale problemem pozostajÂą wci¹¿ nerwy i naczynia wÂłosowate, które nie do koĂąca zdoÂłaÂłem zrekonstruowaĂŚ. Plus.. potrzeba odpowiedniej dezynfekacji..
Shi za pomoca pieczeci, napelnila po raz trzeci w tych lochach wiaderko, ktore stalo obok Kiss ' a
- prosze oto Twoja woda. Widze , ze sie w miare starasz.. - patrzyla jak uplywa czakra z szalenca. W sumie to cos ja ciagnelo do takich.. co lubili lizac krew... (Hidan <3 <3 ) .. i przypomniala sobie swojego bylego meza i wspaniale chwile spedzone z nim .
I to jak wyrzucil ja z okna i wbil jej w udo swoja kose.
Otrzasnela sie z letargu i doszla do wniosku , ze Hidan byl skonczonym idiota.
Popatrzyla na Samhaina. I na dwa oczodoly.. puste oczodoly, ktore byly jeszcze troche zakrwawione.
Skrzywila sie. Miala ochote napic sie krwi, ale nie mogla przeciez.. Samhain stracil jej juz za duzo.. a ten szaleniec.. ? o , a czemu by nie
~Uhh.. co za uprzejmoœÌ. Ciekawe o czym teraz myœli?~
WpatrywaÂł siĂŞ badawczo w zamyÂślonÂą twarz dziwnej nieznajomej. Gdzie teraz wĂŞdrowaÂła? Tego nie mógÂł wiedzieĂŚ chÂłopiec.
OprzytomniaÂł, gdy ujrzaÂł wyciÂągniĂŞte w jego stronĂŞ wiadro z czystÂą wodÂą.
- Bardzo dobrze teraz powinienem sobie z tym poradziĂŚ..
WpatrywaÂł siĂŞ w mĂŞÂżczyznĂŞ, narkotyk zaczynaÂł dziaÂłaĂŚ..
-Nie wiem, czy mnie rozumiesz, ale to co zaraz zrobiĂŞ powinno Ci pomóc..
WstaÂł spojrzaÂł z ukosa na dziewczynĂŞ i kilka próbek krwi Samhaina rozlanej na ziemi..
W drodze powrotnej przesun¹³ te¿ odpowiednio wiadro z wod¹..
PrzygotowywaÂł siĂŞ do zabiegu.
OdwiÂązaÂł pas, który podtrzymywaÂł spodnie. Schowane miaÂł tam jedwabne zawiniÂątko, kiedy je odwin¹³ okazaÂło siĂŞ, Âże w Âśrodku znajdujÂą siĂŞ narzĂŞdzia chirurgiczne.. Skalpel wykonany z nierdzewnej, bÂłyszczÂącej stali, kilka srebrnych pincet itd..
- Podejrzewam, Âże nie masz hemofobii..-PowiedziaÂł, do wampirzycy
PodniósÂł wysoko skalpel i wykonaÂł pewne ciĂŞcie przechodzÂące przez wiĂŞkszÂą czêœÌ oczodoÂłu..
-Abyœ nie popad³ w ob³êd po przebudzeniu siê z letargu. Pozbawiê Ciê kontroli nad zmys³em wzroku..
OdÂłoÂżyÂł skalpel do wody i ponownie wpuÂściÂł swojÂą chakrĂŞ do rany. Tym razem chakra miaÂła jednak inny charakter. Samhain wierciÂł siĂŞ okropnie podczas tych manewrów..
- Spokojnie, nie robiĂŞ mu nic zÂłego.. To mu tylko pomoÂże.
PowiedziaÂł do dziewczyny, kiedy zauwaÂżyÂł, jak ta zaczĂŞÂła siĂŞ wierciĂŚ..
Proces byÂł dÂługi i zÂłoÂżony. Co chwilĂŞ wyciÂągaÂł jeden ze swoich sprzĂŞtów. JĂŞki stawaÂły siĂŞ coraz mniej drastyczne. Za kaÂżdym razem, gdy odciÂągaÂł dÂłonie od gÂłowy zastanawiaÂł siĂŞ, czy aby na pewno da radĂŞ zakoĂączyĂŚ ten trudny zabieg..
~WolaÂłbym go zabiĂŚ, ale przecieÂż nie mogĂŞ teraz tego zrobiĂŚ..~
W koĂącu zabieg dobiegÂł koĂąca. Rany sÂączyÂły jeszcze delikatnie osocze krwi, ale najwyraÂźniej Kisamatsu uznaÂł, Âże zrobiÂł wszystko co w jego mocy.
Wyci¹gn¹³ jedwabn¹ chustkê specjalnie wczeœniej sprepagowan¹, by nie wda³o siê ¿adne zaka¿enie i obwi¹za³ oczy mê¿czyzny..
WestchnaÂł
-Ehh to wszystko, co mogÂłem zrobiĂŚ. Teraz musi odpoczywaĂŚ, dÂługo.. MyÂślĂŞ, Âże co najmniej tydzieĂą.. E czemu siĂŞ tak na mnie patrzysz?
ChÂłopak poniósÂł lekko swojÂą gÂłowĂŞ, i spojrzaÂł w... ciemnoœÌ, ciemnoœÌ, która caÂły czas zasÂłaniaÂła mu widok caÂłego Âświata...SpróbowaÂł zamrugaĂŚ oczami w nadziei Âże to coÂś pomoÂżenie, jednak co tu duÂżo pisaĂŚ... ciemnoœÌ jak byÂła tak pozostaÂła
-Agrrr....-wykrzywiÂł siĂŞ, leczy tym razem nie z bólu tylko z tych wszystkich odczuĂŚ, które byÂły spotĂŞgowane... zapach, dÂźwiĂŞk, a nawet dotyk kogoÂś czuÂł kilkakrotnie bardziej nasilony niÂż przed utratÂą oczu... moÂżna by powiedzieĂŚ Âże nawet sÂłyszaÂł oddechy stojÂących przednim ludzi.
Jednak po zakoĂączonym leczeniu i odczekaniu parĂŞnastu sekund kiedy to jego umysÂł i ciaÂło zjednoczyÂło siĂŞ z jego nowym "ja" nastÂąpiÂł pierwszy przeÂłom... w tej czarnej otchÂłani pojawiÂły siĂŞ dwa niebieskie ÂświateÂłka, byÂły bardzo maÂłe lecz dziĂŞki tym egipskim ciemnoÂściÂą panujÂącym przed jego twarzÂą byÂły strasznie widoczne. Samhain przekrĂŞciÂł gÂłowÂą w stronĂŞ jednego z nich byÂł to Kisamatsu, jednak dawny Tsuchikage tego nie wiedziaÂł i najpierw odchyliÂł mocno krzesÂło do tyÂłu Âżeby potem nagle pochyliĂŚ siĂŞ do przodu i wyskoczyĂŚ w jego kierunku... byÂło to ciĂŞÂżkie do wykonania, jednak mimo zmĂŞczenia jego ciaÂła, jego duch bojowy byÂł w bardzo dobrym stanie i w mig jego twarz byÂła tuÂż przy twarzy mÂłodego medyka z Oto... nie czekajÂąc Âślepy jak kret czÂłonek Brzasku spróbowaÂł go ugryŸÌ w nos...
Zaskoczony reakcj¹ Samhaina m³ody lekarz da³ siê ugryŸÌ.
- Kur...a pojeba...o CiĂŞ ?
Wrzasn¹³ zdenerwowany.
Pierwszym odruchem by³o wyci¹gniecie kunai, ju¿ mia³ go wepchn¹Ì mê¿czyŸnie w brzuch, ale wtem spojrza³ na wampirkê i poczu³ na sobie jej z³owrogie spojrzenie.
~Nie dam im rady, jestem za sÂłaby~
OdtrÂąciÂł od siebie Âślepca potĂŞÂżnym ciosem wymierzonym w prawÂą skroĂą i wstaÂł.. PatrzyÂł teraz z góry na to "ÂŚcier..o"
-ZrobiÂłem co do mnie naleÂżaÂło, czego jeszcze oczekujesz?
ZapytaÂł nie spuszczajÂąc wzroku z ÂżaÂłosnej postaci...
WydawaÂł siĂŞ rozmarzony i nieobecny.
Samhainowi udalo sie dosiegnac nosa Kisamatsu, mimo to nie zdolal mu odgryzc nosa (no juz nie robmy takiej jadki wewnatrz akatsuki) ale "uszczypnal " go i z nosa zaczela kapac mu struga krwi. Zajmij sie wycieraniem nosa.

Shi zaaragowala od razu wskakujac miedzy mezczyzn lapiac Kisamatsu za reke , w ktorym trzymal Kunai.
- scierwo bez honoru... - mruknela do niego, co prawda sama zadko zachowywala sie z honorem, ale ona ma nieco inne pojecie o swiecie . Odepchnela Kissa lekko i kazala mu czekac chwile. Ponownie straszac go innymi czlonkami w calej siedzibie.
Po czym bez trudu podniosla wiercacego sie bezookiego sepa z podlogi, nadal byl przywiazany do krzesla.
- Uspokoj sie. Nie po to Cie wyleczylam, zebys teraz takie cyrki odprawial.
Powiedziala spokojnym , preszywajacym tonem
- powiedz mi, czemu wczesniej nie powiedziales mi, ze jestes z Akatsuki. Powiedz mi kto Cie zwerbowal.. sepie? - spytala. I znowu zaczelo ja cos tam ruszac na litere s..
Samhain spojrzaÂł na drugie ÂźródÂło niebieskiego ÂświateÂłka, jakie byÂło na jego czarnym horyzoncie..
-A tym razem jakÂą chcesz usÂłyszeĂŚ odpowiedz?- powiedziaÂł doœÌ cicho, jakby zmuszajÂąc siĂŞ do mówienia... na pewno upadek bo tym wybitnym wyskoku nie byÂł zbytnio przyjemny wiĂŞc,mÂłodzieniec miaÂł maÂłe problemy z oddychaniem i mówieniem, jednak nie chciaÂł tego po sobie poznaĂŚ...
-Wolisz prawdĂŞ czy kÂłamstwo? a moÂże po poÂłowie?- jego oddech uspokoiÂł siĂŞ a ton gÂłosu minimalnie zmieniÂł, teraz byÂł duÂżo bardziej chÂłodniejszy niÂż wczeÂśniej...
- nie irytuj mnie. Mow tylko prawde.

Powiedziala, patrzac katem okanie na niego tylko na tego lajdaka , ktory stal gdzies pod sciana.
Nie mogla pozwolic na to, zeby zdenerwowac sepa, bo ile musialaby go tutaj trzymac, zeby sie uspokoil?

- Nazywam sie Shi , bylam i w tym momencie jestem liderem Akatsuki. -powiedziala to z wielka czcia. - podczas mojej nieobecnosci, bylli inni liderzy. Jesli ktorys z nich Cie przyjal, powiedz mi , prosze bardzo kto?
-Tak wiĂŞc sÂłuchaj uwaÂżnie bo nie bĂŞdĂŞ powtarzaĂŚ- zaÂżartowaÂł czarnowÂłosy, lekko uÂśmiechajÂąc siĂŞ... wiedziaÂł Âże moÂże za takie Âżarty oberwaĂŚ w twarz albo inne czuÂłe i juÂż obite miejsca na jego ciele...
-ZostaÂłem zwerbowany przez Wi Dim'a byÂłego wÂładce Taki, którego willa jego niedaleko wioski, którÂą kiedyÂś dowodziÂł. W owym czasie to on byÂł liderem tej jakÂże szlachetnej organizacji... chociaÂż prawdĂŞ mówiÂąc... moja wspóÂłpraca zaczĂŞÂła siĂŞ jeszcze w czasach kiedy to Miharu rzÂądziÂła w Brzasku, jednak jak wczeÂśniej wspominaÂłem oficjalnie czÂłonkiem Akatsuki uczyniÂł mnie Wi Dim....- zaryzykowaÂł powiedziaÂł ca³¹ prawdĂŞ, teraz albo dostanie mu siĂŞ za niby zmyÂślanie albo Shi mu uwierzy...
Shi az zdebiala.
- WI DIMM! - pamieta jak niegdys piila z nim na gorce w kumo, ale on byl jej wrogiem raczej.. - och BOSSka! Co sie stalo w tej organizacji pod Twoja nieobecnoscia -zezloscila sie. A po chwili uspokoila sie i dalej kontynuowala. - Wierze Ci. Jak sobie ktos od nas podchmieli to zawsze jakies g... wychodzi . Dlaczego wczesniej nie powiedziales mi i nie dales dowodu na to, ze jestes z mojej organizacji ?
Ch³opak uœmiechn¹³ siê szyderczo...
-Wydaje mi siĂŞ Âże na poczÂątku mówiÂłem Ci na poczÂątku naszej... "przyjemnej".... pogawĂŞdki- jego twarz spowaÂżniaÂła, po czym wygiĂŞÂła siĂŞ w grymas bólu. WidaĂŚ juÂż nawet mimika twarzy sprawiaÂła mu kÂłopoty, ale to chyba nic dziwnego po wydÂłubaniu oczu.
Jego gÂłowa obróciÂła siĂŞ w stronĂŞ bosskiej wampirzycy... te niebieskie ÂświateÂłko, które za pewno odpowiadaÂło za jej punkt chakry powiĂŞkszyÂło siĂŞ... nieznacznie jednak zawsze, po chwili obróciÂł gÂłowĂŞ w stronĂŞ Kisamatsu z nim byÂło to samo. Zaraz po tym jakaÂś prawie nie zauwaÂżalna niebieska kropka przebiegÂła po podÂłoÂżu...
- nie udowodniles mi tego . Tylko tak jak teraz szydziles sobie , wrecz nie wierzac w to co sie zaraz stanie... - popatrzyla na niego z zaciekawieniem.
- Widziales , prawda ? Nie mozesz jeszcze okreslic tego, co to bylo, ale widziales to na podlodze ? - to bylo zl okreslenie, bo nie moze widziec bez oczu. Ale Samhain krecil glowa w kierunku postaci w tym pokoju.
Wydawalo jej sie, ze mimo , braku oczu widzi ja, tego szczura co przebiegl i szalenca pod sciana.
-WidzieĂŚ to jest za duÂżo powiedziane...- powiedziaÂł patrzÂąc na do góry, chwilĂŞ siĂŞ zastanowiÂł...
-A jak wedÂług Ciebie moÂże widzieĂŚ czÂłowiek, który wÂłaÂśnie straciÂł oczy... siedzie tutaj juÂż nie wiem jaki szmat czasu a dopiero tuÂż przed waszym przybyciem moje ciaÂło przyzwyczaiÂło siĂŞ do tych wszystkich odczuĂŚ i wyostrzonych zmysÂłów, prawdopodobnie wraz ze stratÂą oczu wyostrzyÂły mi siĂŞ inne zmysÂły...- SAmhain czuÂł Âże zbyt duÂżo gada, dlatego teÂż naglĂŞ przestaÂł, nie chciaÂł siĂŞ zapĂŞdzaĂŚ w opowieÂści o niebieskich punkcikach, albo raczej ÂświateÂłkach, które wydzielaÂła kaÂżda stojÂąca tutaj osoba... jak narazie zasiĂŞg jego "widzenia" byÂł baaardzo ograniczony, ale juÂż w g³êbi ducha mÂłodzieniec czuÂł si³ê, która moÂże tkwiĂŚ w tej umiejĂŞtnoÂści
- wiem co widzisz. I skoro nadal sie nie domyslasz, co to jest to nazwe Cie idiota, bo tego nawet w szkole ninja ucza.. Zastanawia mnie tylko to, jak to mozliwe ?

Po czym odwrocila sie do KIss'a, patrzac mu prosto w jego szalone oczy:
- To Ty mu to zrobiles? - spytala

Widzenie czakry przy utracie wzroku zdarza sie raz na milion. BYla ciekawa, czy ten szaleniec , doszedl do perfekcji umozliwiajacej wyczuwanie czakry, czy to zbieg okolicznosci.

- w kazdym badz razie... - tym razem mowila do Samhaina - nieswiadomie stales sie silniejszy, niz do tej pory byles. - nadal nie chciala mu zdradzac co to jest to niebieskie , co najprawdopodobniej widzi. BYla ciekawa czy widzi pojedyncze punkty i zylki, czy cos innego.
- Jesli to opanujesz, bedziesz silnym filarem naszej organizacji.
Samhain uœmiechn¹³ siê...
-To skoro mam byĂŚ silnym punktem organizacji... to moÂże zaczniemy od rozwiÂązania mnie?- powiedziaÂł lekko szyderczym tonem patrzÂąc w kierunku Shi
-A tak w ogóle to ja jestem Samhain i nie musisz mnie nazywaĂŚ sĂŞpem....- dodaÂł jeszcze po chwili....
-No i mo¿na by przejœÌ to bardziej komfortowej komnaty nie uwa¿asz? dos³ownie da³ do zrozumienia ¿e wola³by unikn¹Ì dalszego siedzenia na tym niewygodnym i jak¿e ju¿ zakrwawionym krzeœle...
POpatrzyla na niego
- sek w tym, ze Ci nie ufam. Jak Cie rozwiaze jaka mam gwarancje na to, ze sie nie rzucisz na mnie, na ta galarete pod sciana? - spytala.
To bylo glupie pytanie, bo wiedziala dobrze, ze nie ma zadnej.
Jedynie to, ze byla w tym momencie sprawna fizycznie i psychicznie, i nie wpadnie na sciane .. bo w koncu on scian nie widzi.
Miala jednak nadzieje, ze jakies zapewnienie dostanie.
-CóÂż, gwarancji nie masz Âżadnej, mogĂŞ Ci nawet powiedzieĂŚ Âże tym wyskokiem celowaÂłem w Ciebie, jednak pomyliÂłem osoby- kolejny szyderczy uÂśmiech tym razem zostaÂł przypÂłacony rozlegÂłym kaszlem i doœÌ mocnym grymasem na twarzy
-Jednak skoro doszliÂśmy wreszcie do porozumienia, a ja nie chce opuszczaĂŚ szeregów tej zacnej organizacji, to mogÂłabyÂś mi zwróciĂŚ pierÂścieĂą, ekwipunek i zaprowadziĂŚ mnie do mojej komnaty... bo raczej sam nie dam rady tam dojœÌ- jego ton gÂłosu caÂły czas siĂŞ zmieniaÂł, raz byÂł twardszy, szorstki innym razem taki bardziej miĂŞkki, dziecinny, mogÂło to sÂłuchaczy trochĂŞ denerwowaĂŚ, jednak ze zmĂŞczenia, którego nie chciaÂł daĂŚ po sobie poznaĂŚ, miaÂł juÂż kÂłopoty z utrzymaniem wiĂŞkszoÂści miĂŞÂśni w ryzach...
- ech.. -westchnela. - to jednak porozmawiamy tutaj. Jednak nie chcialabym ,zebys w drodze do salonu odgryzl mi kawalek ucha, se.. drogi Samhainie. Musisz nauczyc sie przestrzegac pare zasad zanim Cie wypuszcze na wolnosc : (uwaga Shi zaczya wymieniac):
Po pierwsze musisz byc calkowicie mi oddany i musisz sluchac moich polecen. Za plecami obgaduj mnie jak tam sobie chcesz. Ale jak wydaje polecenie, to ma byc wykonane, nawet jakbys mial przyznaczyc zyciem.
Po drugie bosska jestem tylko ja. - powiedziala calkowicie powaznie.
Po chwili zwrocila sie do Kiss'a
- czemu sie nie odzywasz? - wyszczerzyla do niego kly. - powiem szczerze, ze chcialam Cie zabic i wypic Twoja krew. Ale.. - zawachala sie - postanowilam dac Ci propozycje nie do odrzucenia. Albo zostaniesz naszym medic - nin, albo Cie zabije. - powiedziala srogo. - wczesniej wymienione punkty regulaminu dotycza rowniez Ciebie, jakbys sie zgodzil. Do dyspozycji bedziesz mial wlasne laboratrium, gdzie bedziesz mogl tworzyc leki i inne takie paskodztwa.
Oczekuje krotkiej odpowiedzi.
-Zasady... zasady... wszĂŞdzie zasady... czymÂże byÂłby Âświat bez nich...- zaÂżartowaÂł ponuro Samhain
-A Czy Ty Bosska Shi nie zachowaÂłabyÂś siĂŞ w mojej sytuacji podobnie?- zapytaÂł siĂŞ lekko pochylajÂąc gÂłowĂŞ w bok
-By³em na skraju œmierci, wyczerpania, nie wiedzia³em czy leczysz mnie tylko po to aby dalej torturowaÌ czy co by³o mniej prawdopodobne wypuœciÌ... to chcia³em Ci zostawiÌ chocia¿ ma³¹ pami¹tkê...- wraz z rozwojem rozmowy niebieskie œwiate³ko zmienia³o siê powoli w kszta³t podobny do ludzkiego cia³a...
- ÂŚcierwo bez honoru powiadasz? S..a, Ty sobie myÂślisz, przywlekÂłaÂś mnie tu, jak jakiegoÂś Âśmiecia. UleczyÂłem tego bezwartoÂściowego kmiecia, który juÂż dawno powinien paœÌ, a Ty mi jeszcze ubliÂżasz?
PowiedziaÂł podirytowany. Kobieta wydawaÂła siĂŞ jednak zapomnieĂŚ o mÂłodym Kisamie. StaÂł tak pomiĂŞdzy mĂŞÂżczyznÂą, a no porywaczkÂą i rozmyÂślaÂł nad tym co powinien zrobiĂŚ...
Wy³¹czyÂł siĂŞ zupeÂłnie. Dopiero po chwili powróciÂł do WiĂŞzienia.
Cytat: -BRZASK
PowiedziaÂła dama.
-Zaraz, zaraz... Czy ja jestem teraz w siedzibie Akatsuki? Ekhmm... Czy Ty jesteÂś Ayano, a moÂże jeszcze gorzej... ByĂŚ moÂże...? Nie.. Ty jesteÂś Shi?
- ech.. nie wiem, czy wiesz co kiedys dzialo sie w Aka , kiedy nie bylo zasad.. czysta rozpusta i alkoholizm.. - cos o tym wie, bo ona to zapoczatkwala.. - Taa.. uwierz mi, tez bylam kiedys torturowana.
Ciarki je przeszly po plecach, kiedy sobie przyppomniala, jak to po pierwszej misji, zostala zamknieta w wiezieniu w konoha i torturowana przez Kakashiego... Nienawidzila tej nazwy wlasnej bardzo. Ale juz dawno nic o nim nie slyszala. "moze w koncu zdechl?" . Tak wiec podejrzewala, ze on tez bedzie jej nienawidzil i bedzie usilowal ja zabic jak tylko nadejdzie okazja.
Usmiechnela sie. Przeciez nikt nie da jej rady, szczegolnie po tym jak przeszla odwyk w Tybach.
Stala sie silniejsza niz kiedykolwiek. Dlatego sie zalamala, ze musi zaczynac wszystko od zera.
- Jakbym chciala Cie zabic. Nie marnowalabym Twojej krwi, na takie glupstwa. Dopoki nie obiecasz, na ten alkohol co wspolnie wypilismy rzekomo, ze nie bedziesz sie rzucal, jak Cie wypuszcze, to pojdziemy do salonu.

Odwrocila sie na piecie do Kisamatsu. W tym momencie patrzyla na niego jak na chorego umyslowo.
- Tak jestem Shi. Jestes w siedzibie Akatsuki. I zadalam Ci pytanie, na ktore , zeby mnie usatysfakcjonowac, musisz odpowiedziec "zgadzam sie "
Samhain popatrzyÂł krzywo na Shi.... a zaraz on przecieÂż nie mógÂł patrzeĂŚ, a gÂłowĂŞ miaÂł zwróconÂą w jej stronĂŞ...
-CóÂż to mogĂŞ obiecaĂŚ- powiedziaÂł lekko z przymusu i niechĂŞtnie, jednak wolaÂł byĂŚ w organizacji niÂż samotnie kroczyĂŚ po Âświecie bĂŞdÂąc poszukiwany przez najwiĂŞkszych zÂłoczyĂąców tego wieku...
-To Âże nie bĂŞdĂŞ próbowaÂł Ciebie zabiĂŚ, i bĂŞdĂŞ wiernie sÂłuÂżyÂł organizacji... tak jak to tej pory to robiÂłem- tym razem jego gÂłos wydawaÂł siĂŞ mniej przymuszony
-ObiecujĂŞ...- dodaÂł jeszcze na zakoĂączenie...
-lecz pamiĂŞtaj warunki mojej obietnicy i nie miej mi za zÂłe kiedy zabije albo powaÂżnie okaleczĂŞ innÂą osobĂŞ lub stworzenie, nawet jeÂśli bĂŞdzie Ci bliskie... jak na przykÂład twój uczeĂą...- znów na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ ironiczny uÂśmiech, po którym nie daÂło siĂŞ wywnioskowaĂŚ czy on tylko sobie pogrywa z piĂŞknÂą wampirzycÂą czy mówi swoje prawdziwe myÂśli...
- WOWW jestem w siedzibie AKATSUKI!!! Jaaaaaaa, ale teraz przykozaczyÂłem!!!
/ hehe musiaÂłem tak napisaĂŚ /

WybuchÂł swojÂą ekspresjÂą zaskakujÂąc na pewno Shi oraz no wÂłaÂśnie, jak zwaÂł siĂŞ ten drugi. Nie wiedziaÂł tego, ale byĂŚ moÂże ta informacja okaÂże siĂŞ bardzo przydatna, bo najprawdopodobniej ten Pan chce go zabiĂŚ.
Przynajmniej takie podejrzenia moÂżna by wysnuĂŚ na podstawie jego wypowiedzi.
Kisama prychn¹³ z pogard¹..
- Przypominam Ci, Âże uratowaÂłem Twe nĂŞdzne Âżycie i do tej pory nie wsadziÂłem Ci jeszcze kunaia w ..Âłek.
UÂśmiechn¹³ siĂŞ krzywo i odwróciÂł naprĂŞdce od rozmówców.
ByĂŚ moÂże to niezbyt uprzejme z jego strony, ale szczerze nigdy siĂŞ nie przejmowaÂł takimi pierdoÂłami.
Kiedy upewni³ siê, ¿e nikt nie patrzy zacz¹³ oczami wyobraŸni wodziÌ po wyrysowanej przed nim mapie- po kolei zaznacza³ wioskê za wiosk¹, krainê za krain¹..
~Ju¿ nied³ugo to wszystko bêdzie MOJE... Tylko i wy³¹cznie moje..~
W tym czasie, jak grzmot uderzyÂły w niego ostatnie sÂłowa

Cytat: -lecz pamiĂŞtaj warunki mojej obietnicy i nie miej mi za zÂłe kiedy zabije albo powaÂżnie okaleczĂŞ innÂą osobĂŞ lub stworzenie, nawet jeÂśli bĂŞdzie Ci bliskie... jak na przykÂład twój uczeĂą...

Powoli przechyliÂł gÂłowĂŞ w kierunku Pani i pytajÂącym, peÂłnym strachu wzrokiem wpatrywaÂł siĂŞ w damĂŞ
~WiĂŞc Ona chce... Ona bĂŞdzie jego mistrzem? Musi byĂŚ zatem jeszcze silniejsza niÂż mogÂło siĂŞ zdawaĂŚ Yakushiemu. Plan przejĂŞcia wÂładzy nad Âświatem musiaÂł poczekaĂŚ... To na pewno.. ~
Wreszcie daÂł odpowiedÂź kobiecie. Czy to, co powie usatysfakcjonujĂŞ Shi? Czy PrzewodniczÂąca Brzasku bĂŞdzie pod wraÂżeniem jego osoby? Na pewno juÂż musiaÂła byĂŚ skoro, w ogóle go tu sprowadziÂła.
- Czy zgadzam siĂŞ, byĂŚ Twoim psem? o ile zagwarantujesz mi miejsce i Âśrodki na prowadzenie badaĂą...
ZakoĂączyÂł swojÂą tajemniczÂą odpowiedÂź i dodaÂł juÂż o wiele uprzejmiej
-Czy Ty chcesz zostaĂŚ moim Mentorem?
~Wiem, Âże skazujĂŞ siĂŞ tym pytaniem na wiele lat gry posÂłusznego psa, ale... ~
Shi uwierzyla . Bo czemu mialaby nie wierzyc ? Po za tym nie mogla trzymac faceta wciaz przywiazanego do krzesla. Pewnie byl glodny, pare dni w koncu nie jadl.

uslyszala pelny podniecenia krzyk

Wampir popatrzyl na sprawdze owego krzyku i usmiechnela sie. Naprawde szczerze. To milo, ze taki gnojek slyszal o Brzasku. Po Pytaniu , krotko odpowiedziala
- to byloby najbezpieczniejsze rozwiazanie. - nie dala prostej odpowiedzi. Nadal bedzie sie zastanawiala nad tym. - Zrob pozytek ze swojego kunaja i odetnij sznur. Bede na was czekala w salonie. Ty nie wiesz gdzie to jest, ale Samhain powinnien wiedziec.
Wyszla zostawiajac panow samych.
OdpowiedÂź dziewczyny byÂła bardzo zagadkowa.
CzyÂżby na prawdĂŞ zrobiÂł na niej takie wraÂżenie, a jeÂżeli tak, to czy nie okazaÂł siĂŞ aÂż zanadto interesujÂący?
Z jednej strony wydawaÂł siĂŞ uradowany na myÂśl, Âże bĂŞdzie miaÂł takie chody u gÂłowy organizacji, z drugiej strony musiaÂł bardzo uwaÂżaĂŚ, by nie zdradziĂŚ siĂŞ ze swoimi zamiarami.
Pani opuÂściÂła pokój. Kisama i goÂściu bez oczu, którego Shi nazwaÂła Samhain pozostali sami. Yakushiemu od razu przyszÂła do gÂłowy maÂła rekompensata za ugryzienie jego nieskazitelnego nosa. PodszedÂł do przywiÂązanego mĂŞÂżczyzny i odpowiednio szybkimi ruchami porozcinaÂł sznury. PozwoliÂł mĂŞÂżczyÂźnie rozprostowaĂŚ rĂŞce, kilka razy siĂŞ przeciÂągn¹Ì. ZauwaÂżajÂąc gotowoœÌ Âślepca do opuszczenia lochów powiedziaÂł...
- ProwadÂź
i kiedy ten miaÂł zamiar ruszyĂŚ podstawiÂł mu nogĂŞ..
- To tak w ramach zapÂłaty. NastĂŞpnym razem bacz na sÂłowa..
Nie zwracajÂąc uwagi na to, czy towarzyszowi siĂŞ coÂś staÂło przeszedÂł przez drzwi do nastĂŞpnego pomieszczenia.Tam poczekaÂł na kalekĂŞ i poszedÂł za nim do Salonu ..
[NMM]
RozprostowaÂł rĂŞce, przy okazji rozciÂągajÂąc trochĂŞ miĂŞÂśnie barków. Jeszcze ukradkiem "spojrzaÂł" na zachowanie tego dziwnego medyka z OtoGakure i spróbowaÂł wstaĂŚ... Mimo Âże zauwaÂżyÂł wystajÂący niebieski promyk od ÂświateÂłka to i tak siĂŞ wywróciÂł, jednak to nie z powodu nogi wystawionej przez tego wrednego Kisamatsu (:P) tylko jego miĂŞÂśnie nie byÂły w stanie utrzymaĂŚ jego ciĂŞÂżaru ciaÂła... mówiÂąc krócej jego organizm byÂł zbyt zmĂŞczony aby Samhain mógÂł spokojnie podróÂżowaĂŚ o swoich siÂłach...
WstaÂł, zachwiaÂł siĂŞ ponownie tym razem udaÂło mu siĂŞ oprzeĂŚ o ÂścianĂŞ i tylko to go uratowaÂło przed kolejnym niechybnym upadkiem jaki go czekaÂł...
-Têdy...- Warkn¹³ do ch³opaka stoj¹cego obok niego i maj¹cego zapewne doœÌ spory ubaw...
Po omacku dawny Tsuchikage daÂł radĂŞ dostaĂŚ siĂŞ do drzwi i szedÂł tak jak go kierowaÂła pamiĂŞĂŚ...
<nmm>
Enma weszła powoli do lochów. Idealne miejsce do trzymania więźniów. Zimno, brudno, śmierdzi. Tutaj każdy oszaleje zanim zostanie zabity przez członkó Akatsuki. Idealne też miejsce do chowania zdrajców. Szczury się zajmą resztą.
Po Enmie weszły do środka jej klony które wlekły za sobą trupa Arisy. Cała jej krew wypłynęła w sali obrad dlatego nie martwiła się tym, że pobrudzi podłogę jej nieczystą krwią. Ruszyła w odległą cele a za nią pomaszerowały jej kopie. Spojrzała na zniszczoną cele po czym powiedziała do klonów
- Wykopcie dół
I rozpoczęły prace. Położyły, a raczej rzucił na ziemie ciało Arisy i rozpoczęły budowę grobu. Wzięły łopaty i kopały, aż w końcu powstał nie duży dół do którego wrzuciły Arisę. Robaki i szczury będą miały co jeść przez kilka następnych tygodni. Zakopały ją i ubił ziemię zaś w tym czasie Enma postawiła w wejściu do celi tabliczkę umazaną resztką krwi Arisy napis.
"Tak będą kończyć wszyscy zdrajcy"
Odwołała klony i ruszyła do wyjścia
< NMM>