Nauka Kintaro

ImiĂŞ: Kintaro
Ranga: Chuunin
Chakra: 1500
Techniki:
1. Gauryuuka no Jutsu
2. Kasumi Enbu no Jutsu
3. Gatsuuga
4. Kage Bushin no Jutsu
5. Kai
6. Kawarimi no Jutsu

Kintaro ma zamiar nauczyĂŚ siĂŞ Juujin Bunshin

DzieĂą I:
Z samego rana poszedÂłem do gÂłównego salonu, w posiadÂłoÂści rodu Inuzuka. Lubie czytaĂŚ ksi¹¿ki, dlatego od razu zacz¹³em przeglÂądaĂŚ zwoje rodzinne. W jednym z nich znalazÂłem opis nauki Juujin Bunshin. DziĂŞki niej mógÂłbym zamieniĂŚ mojego psa we mnie. Po przeczytaniu lektury, wzi¹³em ze sobÂą ten zwój i poszedÂłem do swojego pokoju. ZjadÂłem drugie Âśniadanie i poszedÂłem na sale treningowÂą, gdzie wzi¹³em siĂŞ za naukĂŞ jutsu.
-MuszĂŞ zacz¹Ì od podstaw. Keichi!- krzykn¹³em do psa, który zaraz przybiegÂł. SkupiÂłem siĂŞ na tym jak ma wyglÂądaĂŚ mój pies, po czym stan¹³em w lekkim rozkroku i zacz¹³em kumulowaĂŚ chakrĂŞ.
- Pies ma wyglÂądaĂŚ jak ja. To nie bĂŞdzie Âłatwe zadanie.- powiedziaÂłem sam do siebie
SpojrzaÂłem siĂŞ na pupila i krzykn¹³em- Juuin Bunshin!- po tym wokóÂł psa nic siĂŞ nie staÂło, a on nie ulegÂł zmianie
- WiedziaÂłem, Âże siĂŞ nie uda. Przeczytam jeszcze raz zwój. Na pewno coÂś omin¹³em.- po tych sÂłowach usiadÂłem na ziemi i i zacz¹³em znowu czytaĂŚ.
Po 30 minutach analizy doszedÂłem do wniosku, Âże pójdĂŞ odpocz¹Ì, bo mózg mi siĂŞ przegrzewa.

DzieĂą II:
NastĂŞpnego dnia od samego rana trenowaÂłem jutsu. Stan¹³em obok psa i skupiÂłem siĂŞ próbujÂąc zamieniĂŚ go we mnie.
- Teraz musi mi siê coœ udaÌ. Stan¹³em w rozkroku i skupiony krzykn¹³em :
-Juujin Bunshin.- Po tych sÂłowach do okoÂła psa znalazÂła siĂŞ kupa dymu, a zza niego moÂżna byÂło zobaczyĂŚ czÂłowieka, który miaÂł dwie bardzo króciutkie rĂŞce, ogromnÂą gÂłowĂŞ i krzywe nogi.
-Eeeeee...To mam byÌ ja? Sam siebie nie mogê odwzorowaÌ?. Trening trwa³ kilka godzin. Trenowa³em, a pies coraz bardziej zaczyna³ przypominac mnie. Ale dalej to nie by³o to, nie by³ idealny, zawsze mia³ jak¹œ wadê, jakiœ defekt. Zmêczony z braku chakry poszed³em do domu.

DzieĂą III:
Kolejnego dnia z samego rana poszedÂłem trenowaĂŚ. MĂŞczyÂłem siĂŞ trzy godziny, ale moje starania byÂły na marne.
- CoÂś jest nie tak...Tutaj jest jakiÂś haczyk. MoÂże.... Ta technika jest podobna do Kage Bushin no Jutsu, tylko tutaj muszĂŞ zamieniĂŚ mojego klona... Tak! JuÂż wiem o co chodzi. MuszĂŞ przekazaĂŚ trochĂŞ mojej chakry Keichi'emu. PrzecieÂż on bĂŞdzie mógÂł wykonywaĂŚ teÂż moje techniki! Po tych sÂłowach stan¹³em i skupiÂłem siĂŞ.
- Juujin Bunshin!- Teraz zobaczyÂłem drugiego mnie, ale dalej z defektem.
- Jest juÂż ok. Teraz muszĂŞ tylko trochĂŞ potrenowaĂŚ i doszlifowaĂŚ tĂŞ technikĂŞ.
ZostaÂłem na sali jeszcze kilka godzin. TrenowaÂłem, aÂż do skoĂączenia siĂŞ chakry. Pod koniec treningu Keichi wyglÂądaÂł dokÂładnie jak ja, dlatego byÂłem zadowolony.

//Zaliczone, ale nastĂŞpnym razem spróbuj opisaĂŚ naukĂŞ dÂłuÂżej//

---

Kintaro chce nauczyĂŚ siĂŞ Hai Seki Shou.

DzieĂą I:

Gdy chodziÂłem po wiosce, szukajÂąc jakiegoÂś sensownego zajĂŞcia, zauwaÂżyÂłem bibliotekĂŞ. PostanowiÂłem do niej zajœÌ i poszukaĂŚ jakiegoÂś ciekawego zwoju. WszedÂłem i przywitaÂłem siĂŞ, po czym ruszyÂłem w stronĂŞ regaÂłów. CzytaÂłem zwoje jeden po drugim, nie zwaÂżajÂąc na czas. Bardzo ciekawiÂło mnie co jest w kaÂżdym z nich. W pewniej chwili nawinĂŞÂła mi siĂŞ opowieœÌ , w trakcie której byÂła wykorzystana technika Hai Seki Shou. Bardzo zafascynowaÂłem siĂŞ niÂą i po chwili namysÂłu postanowiÂłem zg³êbiĂŚ wiĂŞcej informacji o tym Jutsu. PoszedÂłem do regaÂłów z opisanymi technikami Katon i zacz¹³em szukaĂŚ zwoju z opisem po¿¹danej techniki. Po 30 minutach szukania znalazÂłem dobrÂą lekturĂŞ, ale podszedÂł do mnie bibliotekarz, który musiaÂł zamkn¹Ì bibliotekĂŞ, bo byÂło juÂż póÂźno. PrzeprosiÂłem za fatygĂŞ i wyszedÂłem z biblioteki, z wypoÂżyczonym zwojem. PoszedÂłem do domu, ale byÂło juÂż ciemno, a ja byÂłem ÂśpiÂący. PoÂłoÂżyÂłem siĂŞ i zasn¹³em.

DzieĂą II:

NastĂŞpnego dnia, wstaÂłem wypoczĂŞty i po porannej toalecie oraz Âśniadanu, usiadÂłem przy biurku i zacz¹³em zg³êbiaĂŚ tajemnice Hai Seki Shou. Po godzinie ciekawej lektury postanowiÂłem ruszyĂŚ an polane treningowÂą, aby zobaczyĂŚ czy jestem zdolny do wykonania tej techniki. ZnaÂłem siĂŞ na technikach Katon, wiĂŞc nie powninno mi to sprawiĂŚ wiĂŞkszego problemu. Stan¹³em na Âśrodku polany i zacz¹³em od przyswojenia pieczĂŞci. Gdy juÂż to zrobiÂłem Wzi¹œÌ siĂŞ do nauki jutsu. ZrobiÂłem znaki i skupiÂłem chakrĂŞ w pÂłucach. Po chwili wypluÂłem jÂą, ale z ust wyleciaÂł mi zwykÂły ogieĂą. Nie o to mi chodziÂło. SpróbowaÂłem drugi raz, ale znowu zamiast popioÂłu z ust wypluÂłem ogieĂą. - CoÂś jest nie tak- pomyÂślaÂłem. RuszyÂłem z powrotem do le¿¹cego obok plecaka zwoju. Zacz¹³em go czytaĂŚ uwaÂżniej. Ale jak to zawsze jest, ja jako mól ksi¹¿kowy, spĂŞdziÂłem nad zwojem za duÂżo czasu. Niestety zrobiÂło siĂŞ ciemnie i musiaÂłem iœÌ do domu.

DzieĂą III:

Trzeciego dnia z samego rana pobiegÂłem na polanĂŞ. TrenowaÂłem tam opanowanie chakry. -MuszĂŞ jÂą tak skupiĂŚ, aby zamiast ognia zrobiÂł siĂŞ popióÂł. To musi byĂŚ od siebie zaleÂżne. Chakra pewnie musi przybraĂŚ jakiÂś specjalny ksztaÂłt, Âżeby zrobiÂł siĂŞ z niej popióÂł......- pomyÂślaÂłem i po chwili zrobiÂłem pieczĂŞcie i krzykn¹³em:- Hai Seki Shou!- z moich ust wyleciaÂł ogieĂą, ale zauwaÂżyÂłem tez maÂłe k³êbki popioÂłu zmieszanego z pÂłomieniami. -To musi byĂŚ to!- krzykn¹³em sam do siebie. Znowu stan¹³em na Âśrodku polany zrobiÂłem pieczĂŞcie, nie ÂśpieszÂąc siĂŞ. Zanim krzykn¹³em nazwĂŞ Jutsu skupiÂłem siĂŞ na jego wÂłaÂściwoÂściach.- Hai Sehi Shou!- z ust wyleciaÂła wiĂŞksza iloœÌ popioÂłu, ale dalej towarzyszyÂł mu ogieĂą. TrenowaÂłem caÂły dzieĂą, aÂż do czasu, kiedy skoĂączyÂła mi siĂŞ chakre. zmĂŞczony poszedÂłem do domu.

DzieĂą IV:

Tego dnia podekscytowany poszedÂłem na polanĂŞ treningowÂą. PowtórzyÂłem jutsu kilka razy, aÂż w koĂącu z ust wyleciaÂł mi sam popióÂł. - Teraz muszĂŞ skupiĂŚ siĂŞ na jego iloÂści. Ma byĂŚ tego duÂżo- powiedziaÂłem. SkupiaÂłem wiĂŞksze iloÂści chakry w pÂłucach, a popioÂłu byÂło coraz wiĂŞcej. SzczĂŞÂśliwy takim obrotem sprawy, postanowiÂłem zakoĂączyĂŚ ten etap treningu i skupiĂŚ siĂŞ teraz na wybuchu popioÂłu.ZrobiÂłem jutsu i spróbowaÂłem wysadziĂŚ popióÂł, ale nic siĂŞ nie staÂło. CaÂła polana byÂła srebrno-szara. Nie wiedziaÂłem co zrobiĂŚ.- Musi byĂŚ jakiÂś sposób, aby zdetonowaĂŚ ten pyÂł- powiedziaÂłem. Po kilku godzinach ciĂŞÂżkiego treningu, bez rezultatu poszedÂłem do domu.

DziĂą V:

Znudzony poszedÂłem na miejsce treningu. Stan¹³em na Âśrodku polany i znowu zrobiÂłem jutsu, a póÂźniej spróbowaÂłem popióÂł zdetonowaĂŚ. Nie wiedziaÂłem co jest nie tak. UsiadÂłem na ziemi i zacz¹³em myÂśleĂŚ. To wszystko jest z chakry......WiĂŞc moÂżliwe....Tak, to moÂże byĂŚ to!- krzykn¹³em po chwili zastanowienia. WstaÂłem wykonaÂłem pieczĂŞcie, a na polanie pojawiÂła siĂŞ duÂża chmura popioÂłu. TrzymaÂłem dwa palce przy twarzy podczas wypluwania pyÂłu, aby naÂładowaÂł siĂŞ mojÂą chakrÂą. Gdy juÂż to zrobiÂłem wysÂłaÂłem impuls z chakry do chmury, a ta wybuchÂła z ogromnÂą si³¹. ByÂłem szczĂŞÂśliwy. UsiadÂłem na ziemi, aby chwilkĂŞ odpocz¹Ì, a po kilku minutach wstaÂłem i jeszcze raz wykonaÂłem caÂłe jutsu. ByÂło juÂż gotowe. SzczĂŞÂśliwy poszedÂłem do domu.

//koniec =D

//zaliczone bo mi siĂŞ zrzĂŞdziĂŚ nawet nie chce //
Kintaro chce nauczyĂŚ siĂŞ Shinmon no Jutsu

DzieĂą I:

Tego dnia siedziaÂłem znudzony w domu. PoszedÂłem do biblioteczki klanu Inuzuka i szukaÂłem jakiejÂś ciekawej lektury. znalazÂłem zwój z GenJutsu. PrzeczytaÂłem go i zainteresowaÂło mnie Shinmon no Jutsu. -dziĂŞki temu jutsu, bede mógÂł czytaĂŚ w myÂślach...Dobre- pomyÂślaÂłem. Wzi¹³em zwój i poszedÂłem do swojego pokoju.Tam przeczytaÂłem co zrobiĂŚ, Âżeby nauczyĂŚ siĂŞ tego GenJutsu. ZrobiÂłem klona i spojrzaÂłem na niego próbujÂąc przeczytaĂŚ jego misji, ale dalej nic z tego. WiedziaÂłem, Âże za pierwszym razem nic siĂŞ nie stanie, ale trzeba próbowaĂŚ. Wzi¹³em zwój i znowu zacz¹³em go czytaĂŚ. Po przeczytaniu podszedÂłem do klona i z zamkniĂŞtymi oczami skupiÂłem siĂŞ na jego osobie. ChwilĂŞ póÂźniej otworzyÂłem oczy patrzÂąc w jego i próbowaÂłem wejœÌ do jego umysÂłu, ale nic z tego nie wyszÂło. ZrobiÂło siĂŞ ciemno, a ja byÂłem znudzony i jeszcze raz musiaÂłem na spokojnie przeanalizowaĂŚ zwój. ZniszczyÂłem klona i poÂłoÂżyÂłem siĂŞ na ÂłóÂżko, czytajÂąc lekturĂŞ.

DzieĂą II:

NastĂŞpnego dnia, po porannej toalecie i Âśniadaniu stworzyÂłem klona i dalej próbowaÂłem dostaĂŚ siĂŞ do jego umysÂłu. SkupiÂłem siĂŞ i popatrzyÂłem mu w oczy.- Nic z tego! To nie tak! MuszĂŞ siĂŞ zastanowiĂŚ jak to uczyniĂŚ!- powiedziaÂłem zdenerwowany. UsiadÂłem na podÂłodze i pomyÂślaÂłem dÂłuÂższÂą chwilkĂŞ. - MoÂżliwe, Âże to moÂże siĂŞ udaĂŚ- powiedziaÂłem, po czym wstaÂłem i podszedÂłem do klona. SkupiÂłem chakrĂŞ w mózgu i nagle puÂściÂłem jÂą do oczy. Gdy to zrobiÂłem popatrzyÂłem na klona. ZobaczyÂłem jego myÂśli, ale tylko te teraÂźniejsze. Nie mogÂłem dotrzeĂŚ do poprzednich. -to wymaga treningu, ale jestem juÂż blisko. TrenowaÂłem caÂły dzieĂą i patrzyÂłem na swoje postĂŞpy. WidziaÂłem coraz wiĂŞcej myÂśli mojego klona i docieraÂłem do zakamarków jego pamiĂŞci. ZmĂŞczony poszedÂłem spaĂŚ.

DzieĂą III:

Kolejnego dnia stan¹³em daleko od klona i spróbowaÂłem mu czytaĂŚ w myÂślach. Nie wyszÂło mi to. Na razie umiaÂłem czytaĂŚ z myÂślach tylko z bliska patrzÂąc klonowi w oczy. -MuszĂŞ to rozpracowaĂŚ. Jak to zrobiĂŚ, aby móc czytaĂŚ z daleka. MiaÂłem wiele pomysÂłów, ale gdy wcielaÂłem je w Âżycie, nic z nich nie wychodziÂło. Znowu usiadÂłem na ziemi, bo doszedÂłem do wniosku, Âże w tej pozycji przychodzÂą mi najlepsze pomysÂły. Po 30 minutach wpadÂłem na dziwny plan. Stan¹³em w dalekiej odlegÂłoÂści od klona i rozproszyÂłem mojÂą chakrĂŞ po caÂłym pomieszczeniu. Teraz skupiÂłem chakrĂŞ w mózgu i puÂściÂłem jej impuls w w otoczenie, ta przedostaÂła siĂŞ po mojej chakrze latajÂącej w otoczeniu i dostaÂła siĂŞ do umysÂłu klona. Ale znowu nie mogÂłem przeczytaĂŚ jego starych myÂśli. TrenowaÂłem resztĂŞ dnia, a gdy skoĂączyÂła mi siĂŞ chakra poÂłoÂżyÂłem siĂŞ spaĂŚ, aby odpocz¹Ì.

DzieĂą IV:
Z samego rana poszedÂłem na polanĂŞ treningowÂą. TrenowaÂłem i udoskonalaÂłem swojÂą technikĂŞ. W przedostawaniu siĂŞ impulsa i omamieniu klona byÂłem coraz lepszy. -Tak! RobiĂŞ postĂŞpy, ale za wolno. Nie wiem co mam zrobiĂŚ, Âżeby móc przeczytaĂŚ jego stare myÂśli. Kurcze, co ja mam zrobiĂŚ?!- powiedziaÂłem sam do siebie. PostanowiÂłem trenowaĂŚ dalej, aÂż uda mi siĂŞ. MiaÂłem nadziejĂŞ, Âże w gÂłowie znajdzie siĂŞ jakichÂś doskonaÂły pomysÂł. CóÂż myliÂłem siĂŞ, caÂły dzieĂą spĂŞdziÂłem na marnowaniu chakry. W koĂącu po trzech godzinach treningu wyczerpany poszedÂłem do domu, aby "przespaĂŚ" siĂŞ z tym problemem.

DzieĂą V:
WstaÂłem z bólem gÂłowy. ByÂłem zÂły na siebie, Âże nie mogÂłem znaleŸÌ sposobu,na czytanie w starych myÂślach mojego klona. Znudzony poszedÂłem do biblioteki, Âżeby tam poszukaĂŚ sposobu. SzukaÂłem w najstarszych zwojach. ByÂłem caÂły w kurzu. W budynku wielkiej biblioteki Konohy spĂŞdziÂłem prawie caÂły dzieĂą. SzukaÂłem i szukaÂłem, aÂż w koĂącu znalazÂłem kawaÂłek zwoju, który mówiÂł o przekazywaniu impulsa z chakry. PrzeczytaÂłem, Âże w totalnym skupieniu trzeba wysÂłaĂŚ idealnie odmierzonÂą iloœÌ chakry, aby zadziaÂłaĂŚ na umysÂł przeciwnika w wiĂŞkszym stopniu. SzczĂŞÂśliwy poszedÂłem na polanĂŞ, gdzie znowu zacz¹³em trening. ÆwiczyÂłem idealne odmierzanie chakry do koĂąca dnia, aÂż zrobiÂło siĂŞ ciemno. Przed samym pójÂściem do domu ostatni raz przesÂłaÂłem impuls do klona. Ku mojemu zdziwieniu zobaczyÂłem jego myÂśli, z przed dnia. SzczĂŞÂśliwy poszedÂłem do domu

DzieĂą IV:
Tego dnia wstaÂłem wczeÂśnie rano i musiaÂłem obudziĂŚ mojego klona, którego nie zniszczyÂłem ZrobiÂłem to specjalnie. ChciaÂłem dotrzeĂŚ do jego umysÂłu i zobaczyĂŚ co mu siĂŞ Âśni. TrenowaÂłem kolejnych kilka godzin, aÂż udaÂło mi siĂŞ przebrn¹Ì i mogÂłem chodziĂŚ po zakamarkach umysÂłu mojej kopii. ResztĂŞ dnia doszlifowywaÂłem mojÂą nowiutkÂą technikĂŞ, szczĂŞÂśliwy, ze udaÂło mi siĂŞ jÂą opanowaĂŚ.

//trochĂŞ maÂło. Jeszcze jeden - dwa dni tak opisane mniej wiĂŞcej jak tutaj//

Kolor ÂżóÂłty- dopisany fragment.

Dobra Âładnie. Wystarczy jak na mój gust
G.