Oaza

"Młodzieniec nie mógł się nadziwić własnym oczom: oczekiwał jdynie marnej studni i kilku palm daktylowych rosnących nie opodal (taki opis przeczytał kiedyś w podręczniku do historii), a prawdziwa Oaza o niebo przewyższała wiele hiszpańskich miast. Było tu trzyta studni, pięćdziesiąt tysięcy palm daktylowych i gęsto rozsiane barwne namioty."
Paul Coelho ~ Alchemik

---

siadam w ciszy i odpoczywam
opieram siĂŞ plecami o pieĂą drzewa
"gdzieÂż jest Akira? Zaraz bĂŞdziemy w Kiri a on co?"
Stan¹³em w pobliÂżu i pijĂŞ wodĂŞ, którÂą zawsze ze sobÂą noszĂŞ.

---

ja nadalsiedze w ciszy
ZostawiÂłem resztĂŞ wody na póÂźniej. Stan¹³em pod drzewem, skrzyÂżowaÂłem rĂŞce i stojĂŞ wpatrzony w dal milczÂąc.
-no to co idziemy dalej czy czekamy na AkirĂŞ?-pytam-niestety nie mogĂŞ dobiĂŚ demokratycznego gÂłosowania bo jestem w mniejszoÂści-mrukneÂłam-jednak radziÂłabym poczekaĂŚ
-Znasz moje zdanie.-odparÂłem nie spoglÂądajÂąc na rozmówcĂŞ.
-Âświetnie...-mrukneÂłam
-WiĂŞc?-zapytaÂłem.

Dodane po 5 minutach:

"Nie odpowiada zbyt szybko, musi byĂŚ naprawdĂŞ wkurzona"-pomyÂślaÂłem i oparÂłem siĂŞ o drzewo.
-nie ma co sie spieszyĂŚ-wyszczerzyÂłam sie -moÂżna siĂŞ po poopalaĂŚ odpocz¹Ì, poza tym jestem zmĂŞczona -"nieee no trzeba trochĂŞ opóÂźniĂŚ opuszczenie Kraju Wiatrów."
"PoopalaÌ? A to dopiero granie na zw³okê. Ja i opalanie..."-uœmiechn¹³em siê.
-To ja poĂŚwiczĂŞ walkĂŞ mieczem, nie lubiĂŞ trwoniĂŚ czasu.-powiedziaÂłem wyciÂągajÂąc miecz i uderzajÂąc nim w powietrzu. ByÂła to "walka z cieniem", tym sposobem uczĂŞ siĂŞ nowych pchniĂŞĂŚ i ciĂŞĂŚ.
-ale opalanie siĂŞ nie jest stratÂą czasu-rozÂłoÂżyÂłam siĂŞ na piasku-to jedna z najprzyjemniejszych rzeczy, tylko bÂądÂź Âłaskaw i siĂŞ przesuĂą bo mi cieĂą zasÂłaniasz-powiedziaÂłam
_________________________________________________________
a fakt jest taki Âże zaraz bĂŞdĂŞ offline
jak mnie nie ma moÂżecie chodziĂŚ i robiĂŚ co chcecie w obrÂąbie danego forum (czytaj w tym wypadku pustynia nara), ale musicie potem wróciĂŚ do tego tamatu, Âżebym nie musiaÂła za nikim biegaĂŚ i go szukac
dobra
"Amy opala siĂŞ... zajmij siĂŞ swoimi ĂŚwiczeniami Gaara, a nie podglÂądaniem"-powiedziaÂłem w myÂślach do siebie i odszedÂłem na bok.
odwracam sie i ide do wyschnientego jeziora
Nie zwracam uwagi na odchodzÂącego Richarde i trenujĂŞ dalej.

Dodane po 10 minutach:

"Dobra koniec treningu, bo póÂźniej bĂŞdĂŞ zmĂŞczony i nie wypeÂłniĂŞ misji"-pomyÂślaÂłem chowajÂąc miecz i siadajÂąc w pobliÂżu Amy.
SÂłoĂące juÂż jakiÂś czas temu wzeszÂło wysoko i byÂło bardzo gorÂąco, nie byÂło Âżadnej chmury na niebie, cieĂą jedynie dawaÂły drzewa rosnÂące w oazie.

Dodane po 9 minutach:

"ciekawe kiedy zjawi siĂŞ Akira? PrzecieÂż juÂż dÂługo czekamy"-pomyÂślaÂłem.

Dodane po 16 minutach:

"Amy siedzi tak na tym sÂłoĂącu, jescze udaru dostanie"...

Dodane po 3 godzinach 8 minutach:

"to czekanie mnie zabije"
podniosÂłam siĂŞ wkoĂącu
-chyba nie ma co dalej tu siedzieĂŚ... ruszamy dalej?-zapytaÂłam wstajc
-Tak.-powiedziaÂłem z nadziejÂą.
"Ja juÂż prawie umarÂłem...a ona tyle na sÂłoĂącu siedziaÂła"-pomyÂślaÂłem..
-no dobra odpoczê³am sobie mo¿emy iœÌ -ruszy³am przed siebie-no chodŸcie
>NMM<
Teraz tu
Pod¹¿am za Amy <NMM>
ruszylem za amy
OparÂłem siĂŞ o palmĂŞ.

Dodane po 3 minutach:

PoszedÂłem w stronĂŞ wiosski.<NMM>
PrzyszedÂł spokojnym krokiem, powÂłóczajÂąc nogami.
UsiadÂł pod drzewem, opierajÂąc rĂŞce na kolanach. Ze znudzeniem spoglÂądaÂł na monotonny krajobraz, lecz cieszyÂł siĂŞ chociaÂż i tÂą odrobinÂą chÂłodu w oazie.

Dodane po 10 godzinach 31 minutach:

- Kaze no Yaiba - mrukn¹³ pod nosem, i machn¹³ lekko rĂŞkÂą. SpoglÂądaÂł na wiatr, który unosiÂł piasek nad oazÂą.
Po chwili wyszedÂł.

[nmm]
Pojawiam siĂŞ ... Ahh chwila odpoczynku "PomyÂślaÂł"
Po czym usiadÂł i odpoczywaÂł ...

Dodane po 4 minutach:

-Ok czas ruszaĂŚ
Wracam do wioski Oto
<NMM>
pochyliÂła siĂŞ nad taflÂą wody i upiÂła kilka Âłyków

ciekawe, co siĂŞ dzieje w Wiosce...

wstaÂła i poszÂła

<NMM>
Ide w strone konohy
NMM
spacerowym krokiem przyszÂła do oazy

nie mam najlepszych wspomnieĂą dotyczÂących tego miejsca...

napiÂła siĂŞ wody i poszÂła

<NMM>
Wysz³¹m z dziwnego korytarza
-Wow.-PowiedziaÂłam do siebie

MĂŞÂżczyzna gdzieÂś dawno uciekÂł zgubiÂł tu jedynie kawaÂłek materiaÂłu z ubrania.
Misja wykonana:
-UmiejêtnoœÌ zdobywania informacji +
-UmiejêtnoœÌ radzenia sobie w trudnej sytuacji przy okazji nie nara¿aj¹c siê +
-RozwiÂązanie zagadki +
Misja C - 20Pch / + 4 do rozdysponowani na Si³ê/zrêcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ
i + 3 punkty na rozdysponowanie [Si³ê/zrêcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ] za wymienione powy¿ej punkty.

Dodane po 6 minutach:

ZapomniaÂłem Yuko dopisz sobie jeszcze 200Y do pieniĂŞdzy
SiĂŞgneÂłam po kawaÂłek i schowaÂłam.WróciÂłam siĂŞ. NMM
HM! szÂła i nagle zobaczyÂła Tofika.
-Co siĂŞ staÂło-zapytaÂła siĂŞ HM!
-MuszĂŞ ci coÂś powiedzieĂŚ.

Tofik powiedziaÂł HM! co zamierza Shi i Hidan.

-DziĂŞki za Informacje,leĂŚ tam jak by co przyleĂŚ do mnie
znajdziesz mnie a moÂżesz wypiĂŚ mojÂą krew.

Tofik wypiÂł troszke krwi HM! i odleciaÂł, a ona poszÂła dalej.
[nmm]
przebiegÂłam koÂło oazy >NMM<
HM! szÂła
[nmm]
Uindo przywlókÂł siĂŞ do oazy gdzie pomogli mu dobrzy ludzie i ruszyÂł dalej wykoĂączony, ale napojony, z nowym opatrunkiem
[NMM]
Yukimaro usiadÂł w cieniu drzew. PotrzebowaÂł odpoczynku...

Dodane po 1 godzinach 2 minutach:

Kiedy tylko odpocz¹³. Wsta³ i ruszy³ w dalsz¹ drogê.
[NMM]
Przychodzi zmĂŞczony i wyczerpany do oazy. NapeÂłnia zapasy wodÂą i postanawia chwilĂŞ tu zostaĂŚ na odpoczynek. W tym celu siada w cieniu i relaksuje siĂŞ.

Dodane po 1 godzinach 17 minutach:

Po dÂłuÂższej przerwie wyrusza w dalszÂą podróÂż do Kumo.
<NMM>
PrzebiegÂł obok Oazy i bieg dalej do miasta.
DolatujĂŞ do oazy na swojej desce. ZeskakujĂŞ z niej i siadam pod palmÂą kokosowÂą "CóÂż za przyjemny cieĂą..." SpoglÂądam na biegnÂącego w stronĂŞ oazy Kurosakiego.
Juz jestem...
Gotowy - spytal z usmiechem
-Zawsze jestem gotowy - odpowiadam i rozciÂągam sobie rĂŞce wyginajÂąc lekko do przodu.

[WiĂŞc taak... z braku jakiegokolwiek chĂŞtnego, mimo moich usilnych staraĂą nie mamy sĂŞdziego. ÂŻeby nie byÂło chaosu sĂŞdziowaĂŚ bĂŞdĂŞ ja. Innego wyjÂścia niestety nie ma jeÂśli chcemy walczyĂŚ Sam bĂŞdĂŞ pisaÂł normalnie, natomiast sĂŞdziowanie bĂŞdĂŞ pisaÂł czcionkÂą SlateGray. Najpierw ja, póÂźniej ty póÂźniej opiszĂŞ co siĂŞstaÂło i napiszĂŞ atak póÂźniej ty i tak w kóÂłko W kaÂżdej turze masz dwa ataki, lub atak i obronĂŞ. Jeœ³i ja napiszĂŞ, Âże np.: atakujĂŞ ciĂŞ to ty w swojej turze moÂżesz, a nawet powinieneÂś siĂŞ osÂłoniĂŚ]

-Hmmm... dobra, niech bĂŞdzie... - Odpinam z pleców miecz i odkÂładam go na drzewo. ZdejmujĂŞ z siebie caÂły osprzĂŞt. ZostajĂŞ tylko w ubraniu i zbroi ANBU. - MoÂżemy zaczynaĂŚ...
-Gouken! Styl Âżelaznych piĂŞsci! (jakbyÂś nie rozumiaÂł co gadam to jest Gouken 1lvl...)
Podbiegam do Kurosakiego i próbujĂŞ uderzyĂŚ go ca³¹ piĂŞÂściÂą w bark, brzuch, podbródek i drugi bark. Najpierw wiĂŞc atakujĂŞ szeroko z prawej strony piĂŞÂściÂą na zewnĂŞtrznÂąstronĂŞ lewego barku. NastĂŞpnie lewÂą rĂŞkÂą prosto uderzam w ÂłokieĂŚ. W tym czasie zd¹¿am cofn¹Ì dÂłoĂą i wyprowadziĂŚkolejne uderzenie w podbródek i lewÂą stronÂą powrotnei uderzam w prawy bark.
[twoja tura]
Pierwszy atak skierowany w zewnêtrzn¹stronê lewego barku unikn¹³em,lecz kolejne wszystkie ciosy mnie trafi³y,przy czym upad³em...
WstaÂłem i odskoczyÂłem 3 razy byÂłem juÂż 8 metrów od Hyuty...

StaÂłem i powiedziaÂłem - moja kolej.
Uzylem Mizukuri No Yaiba po czym w mojej dÂłoni pojawiÂł siĂŞ wodny miecz...
ByÂłem 8 metrów od Hyuty wiĂŞc zacz¹³em biec w jego stronĂŞ,kiedy byÂłem 2 metry od niego skoczyÂłem w jego stronĂŞ i zamachn¹³em siĂŞ mieczem na niego...
Zostaw mi czy trafiÂłeÂś czy nei bo bĂŞdzie chaosik DZiĂŞki za ten link na GG... ciekawe powiem szczerze TO jest jak historia ICH. (Armia Krajowa... )...
WiĂŞc tak... TrafiÂłem w ÂłokieĂŚ i klatkĂŞ piersiowÂą. Kurosaki ma niewielkie siniaki... A propos... ta twoja technika to wodny miecz? Jest coÂś takiego? O lodowym sÂłyszaÂłem ale wodny? Ten lodowy siĂŞ nazywaÂł Mizukuri no Yaiba bodajÂże...

Widz¹c biegn¹cego Kurosakiego zd¹¿y³em po¿a³owaÌ, ¿e nie wzi¹³em miecza. I neiwiele wiêcej...
-Gouken! Styl granitowego gÂłazu! (drugi lvl... kamienne uderzenia) - schylam siĂŞ nisko, a kiedy rĂŞka Kurosakiego wraz z mieczem juÂż na mnie opada wyskakujĂŞ w górĂŞ ÂłapiÂąc rĂŞkĂŞ przed mieczem i wykrĂŞcajÂąc jÂą do tyÂłu. Uderzam go z caÂłej siÂły w prawy bark (od tyÂłu) i rzucam na ziemiĂŞ.
Znów dostaÂłem,po raz kolejny leÂże na ziemi,znów wstaje i odskakuje na 10 metrów...Nie podziaÂłaÂło - powiedziaÂłem posmutniaÂły...WidzĂŞ po swojej prawiej stronie maÂły staw ( JakieÂś 20 metrów ode mnie) wbiegam na niego...WykonujĂŞ pieczĂŞcie i krzyczĂŞ Suiryuudan no Jutsu,pojawia siĂŞ wielki wodny smok.KierujĂŞ smoka w stronĂŞ Hyuty... (Teraz smok leci bardziej w lewÂą stronĂŞ Hyuty)

Twój ruch
Twój wczeÂśniejszy atak (ten lodowym mieczem) zostaÂł przeze mnie zablokowany jednak zraniÂłeÂś mnie w bark. Lekko krwawiĂŞ..
-Megami Tsuki! - tworzĂŞ deskĂŞ i bÂłyskawicznie wchodze na niÂą jednoczeÂśnie wzbijajÂąc siĂŞ w powietrze (w prawo bardziej ) i próbujÂąc unikn¹Ì ataku. lawirujĂŞ w powietrzu przez chwilĂŞ i wzbijam siĂŞ coraz wyÂżej chcÂąc uciec przed technikÂą w gorÂące przestworza. Z góry krzyczĂŞ:
-Mugen Sajin Daitoppa no jutsu! - posyÂłajÂąc w stronĂŞ Kurosakiego straszliwy wiatr.
WidzĂŞ jak leci we mnie silny wiatr...Nie umiem odpowiedziec Âżadnym jutsu na ten atak wiĂŞc przyjmujĂŞ go czoÂłowo przy czym wiatr odrzuca mnie na 20 metrów...Po wszystkim - powiedziaÂłem lecz wszystko mnie bolaÂło...

UÂżywam teraz Bunshin No Jutsu i Kage Bunshin No Jutsu robiĂŞ po 2 klony...
Jest nas teraz 5,myÂślĂŞ Âże Hyuta nie rozróÂżni klonów od iluzji i nieznajdzie prawdziwego mnie,czekam aÂż zejdzie na dóÂł...
Atak wodnym smokiem nie dotarÂł do mnie w caÂłoÂści, ale nie przewidziaÂłem, Âże woda moÂże poruszaĂŚ siĂŞ tak szybko. CzêœÌ (niewielka) ataku trafi³¹ mnie w nogĂŞ, która chrupnĂŞÂła...
-Aaaawww... No cóÂż widzĂŞ, Âże dobrze walczysz. Czas zacz¹Ì prawdziwÂą zabawĂŞ- mówiĂŞz uÂśmiechem. ZlatujĂŞ bÂłyskawicznie w stronĂŞ miecza siedzÂąc na okrak na desce. PodnoszĂŞ go bez Âżadnego wysiÂłku.
-Wiesz robaczku, Âże klony ciĂŞnie ukryjÂą?
LecĂŞ w stronĂŞ przeciwnika... prostujĂŞ lewÂą rĂŞkĂŞ i opieram miecz kilkanaÂście metrów przed przeciwnikami i skupiam chakrĂŞ w czterech palcach.
-Kaze no Yaiba! - wystrzeliwujĂŞz czterech palców w czterech Kurosakich. AtakujĂŞ tych którzy zostajÂą (Kage Bunshiny i Bunshiny siĂŞ rozlecÂą... pomysÂłowe zmarnowanie 500 ch. Nie rób tak na przyszÂłoœÌ.. chociaÂż ja zmarnowa³êm na ten atak 600 Pch)
PozostaÂłych atakujĂŞ mieczem który przerzucam do obu rÂąk.
-Gouken! Styl kamiennego jeÂźdÂźca!
tnĂŞszeroko z przeciwnej strony do tej z której jest Kurosaki.
OdskakujĂŞ do tyÂłu raz po czym robiĂŞ podwójne salto w tyÂł...
Kurde dlaczego jestem taki gÂłupi powiedziaÂłem
RobiĂŞ pieczĂŞcie i krzyczĂŞ Suikoudan no Jutsu po czym w Hyute leci potĂŞÂżny strumieĂą wody...
Mój atak zniszczyÂł twoje klony, ale bardzo mnie wyczerpaÂł. (fajny pomysÂł z Suikodanem )
Wzbijam siĂŞ nieco nad strumieĂą wody, który jednak dalej jest dla mnie bardzo groÂźny i lecĂŞ w stronĂŞ Kurosakiego... ÂłapiĂŞ go za koszulĂŞ i ciÂągnĂŞ ze sobÂą z dala od zbiornika wodnego...
-Twoim ÂżywioÂłem jest Suiton tak? To spróbuj go wykonaĂŚ z dala od wody!
I rzucam przeciwnika z góry na rozgrzany piach
Jestem w trudnej sytuacji,zostaÂło mi maÂło chakry - powiedziaÂłem
Wystawiam rĂŞkĂŞ i mówie - no cóÂż tamte nie zadziaÂłaÂły spróbujĂŞ tego...
WyciÂągn¹³ rĂŞkĂŞ w przód i zacz¹³ mieszaĂŚ chakre w rĂŞce kiedy juÂż miaÂł zacz¹³ biec w stronĂŞ Hyuty...
Kurosaki nie mo¿e wykonywaÌjutsu zwi¹zanych z Suiton poniew¹¿ jest daleko od wody. Ja jestem na granicy wyczerpania... Kurosaki zacz¹³ tworzyÌ Rasengana i jest trzy metry ode mnie
WyczekujĂŞ aÂż Kurosaki podbiegnie do mnie na odlegÂłoœÌ metra. I wyskakujĂŞ w górĂŞ. Zanim Kurosaki z rasenganem obróci siĂŞkopiĂŞgo mocno w rĂŞkĂŞ trzymajÂącÂą skondensowanÂą chakrĂŞ.
Hyuta mnie przeskakuje lecz nie poddaje siĂŞ,zaczynam zmieniaĂŚ kierunek biegu...BiegnĂŞ teraz na Hyute,skacze z caÂłych siÂł w górĂŞ w niego - mówiÂąc - MUSI MI SIÊ UDAÆ!
[color=SlateGray]Rasengan juÂż w peÂłni uksztaÂłtowany leci w mojÂą stronĂŞ. Upadam na ziemiĂŞ a ty z wyskoku lecisz...[color]
LeÂżac na ziemi przetaczam siĂŞ, a ty uderzasz w ziemiĂŞ. Jednak dosiĂŞga mnie fala uderzeniowa mocno raniÂąc lewe ramie. Jednak po tak silnym ataku jesteÂś przez kilka sekund bezbronny, co wykorzystujĂŞ. Rzucam ci siĂŞ na plecy i wgniatam twarzÂą w piach.
-Koniec?
Puszczasz mnie...
Nie mam juÂż siÂł walczyĂŚ dalej i leÂże pare minut gÂłowÂą w piachu...

KONIEC

\\Mam nadzieje Âże bĂŞdzie rewanÂżyk xP
PodnoszĂŞ przeciwnika z piachu.
-Wstawaj - mówiĂŞ - to byÂła bardzo dobra walka. JesteÂś wymagajÂącym przeciwnikiem.
PoÂłykam dwie piguÂłki krwi (+768Pch)
-Kage Bunshin no jutsu!
TworzĂŞ klona, który biegnie do oazy po wodĂŞ. Po chwili wraca.
-Trzymaj, napij siê Kurosaki. - uœmiecham siê i podajê mu wodê. - Ja muszê iœÌ... obowi¹zki czekaj¹.
PodchodzĂŞ do palmy przy której zostawiÂłem swój ekwipunek i go zakÂładam.
-TO narazie!
OdlatujĂŞ w stronĂŞ Konohy.

//rewan¿yk bêdzie ale to nie dzisiaj... prosi³bym, ¿eby jakiœ MG przejrza³ to i jeœ³i bardzo nie spartoli³em wszystkiego to oceni³ i przyzna³ ewentualne punkty//
Wstaje i idĂŞ powoli o wÂłasnych siÂłach do Iwy,jeszcze mi zostaÂło troche chakry wiĂŞc dojdĂŞ...

<NMM>
PrzeszedÂłem przez oazĂŞ kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Konohy {NMM}
ZrobiÂłem sobie tu przystanek... W gÂłowie dalej mi siĂŞ krĂŞciÂło...Kilka Âłyków wody byÂło wybawieniem dla mojego suchego gardÂła. ;] WstaÂłem i ruszyÂłem dalej w stronĂŞ wioski Piasku <NMM>
Siadam w cieniu palmy i wpatrujĂŞ siĂŞ w przestrzeĂą...
"Co by tu teraz zrobiĂŚ?"

Dodane po 16 godzinach 44 minutach:

"Dobra czas najwy¿szy zaj¹c siê t¹ zaleg³¹ propozycj¹ sojuszu z Kumo..."
PomyÂślaÂłem i ruszyÂłem w kierunku rodzinnej wioski. [NMM]
PrzystanĂŞÂła i rzuciÂła Amy w piasek. Sama podeszÂła do wody i napiÂła siĂŞ. PosiedziaÂła przez chwilĂŞ odpoczywajÂąc, po czym wziĂŞÂła Amy na ramiona i poszÂła.

NMN
SzedÂłem coraz wolniejszym krokiem.
"Kuso... Jestem wyczerpany... ZuÂżyÂłem zbyt wiele energii na Jika Jukusei...
Muszê odpocz¹Ì..."
UdaÂło mi siĂŞ dojœÌ do oazy. WypiÂłem kilka Âłyków zbawiennej wody i zjadÂłem kilka daktyli.
Usiad³em pod drzewem w pozycji medytacyjnej. Zamkn¹³em oczy i skupi³em siê na odnowie chakry...
"Uspokój siĂŞ... Ustabilizuj oddech... Poczuj jak twoja siÂła siĂŞ odnawia..."

Dodane po 1 godzinach 5 minutach:

OtworzyÂłem oczy... CzuÂłem przypÂływ siÂł.
"A wiec Trans naprawdĂŞ dziaÂła... Pora ruszaĂŚ w dalszÂą drogĂŞ..."
PodniosÂłem siĂŞ nabraÂłem wody do butelki, zabraÂłem kilka daktyli i ruszyÂłem przed siebie... {NMM}
Ide w strone Konohy,lecz najpierw sie napije.
Wyj¹³ wode z plecaka napil sie i ruszyl dalej...

<NMM>
przychodze nad oaze i siadam przy wodzie .makaja pilnuje Âżeby nikt mnie nie zatakowaÂł od tyÂłu
Odpoczywasz jakiÂś czas spokojnie jednak po chwili zobaczyÂłeÂś jak grpka mĂŞÂżczyzn (przynajmiej masz takie wraÂżenie) ubranych w dÂługie suknie z zasÂłoniĂŞtymi twarzami przy uÂżyciu materiaÂłowych chust przybywajÂą w doœÌ duÂżej grupie. JEst ich przynajmiej dwudziestu. Przybyli tutaj na wielb³¹dach przywo¿¹c czwórkĂŞ rannych wrĂŞcz umierajÂących towarzyszy. W ich oczach widaĂŚ strach, panike i niedowierzanie. KaÂżdy z nich przy boku ma Âłukowaty szeroki miecz. Nic nie powiedzieli gdyÂż sÂą zbyt zajĂŞci na zawiÂązywanie kontaktów. Jedynie co zrobili to zeszli ze swych wierzchowców i poÂłoÂżyli rannych przy wodzie próbujÂąc im pomóc.
obserrwowaÂłem caÂłe zajÂście poczyl wstaÂłem i na wszelki wypadek wyciÂągÂłem muj miecz .podeszÂłem do jednego z nich i pytam sie go
- z kÂąd przybywacie i co sie staÂło waszym towaÂżyszÂą
ZatakowaÂł was ktoÂś
Wszyscy spojrzeli po sobie i zajeli siĂŞ opatrywaniem swego Wszyscy spojrzeli po sobie i zajeli siĂŞ opatrywaniem swych rannych przyjacióÂł. Jdnak jeden z nich podszedÂł do ciebie. ByÂł ubrany tak jak caÂła reszta w ÂżóÂłte szaty i chustĂŞ. Jego oczy majÂą brÂązowe tĂŞczówki jakby zmĂŞczone. ZobaczyÂłeÂś takÂże duÂżo zmarszczek wokóÂł oczu.
- MogĂŞ ci wszysko opowiedÂźieĂŚ lecz broĂą kieruj ku oprawcÂą - powiedziaÂł po czym zacz¹³ mówiĂŚ - JesteÂśmy beduinami co wĂŞdrujÂą po pustniach ÂżyjÂąc w spokoju. Pewnego dnia ... znaczy siĂŞ dzisiaj dotarliÂśmy do niezywkÂłego budynku przypominajÂącego wielki stoÂżek zrobiony z kamienia. ZnaleÂźliÂśmy wejœÌie do Âśrodka i byÂł tam wielki dÂługi korytarz w którym znaleÂźliÂśmy jedne wrota. UdaÂło nam siĂŞ uporaĂŚ z nimi i wejœÌ do Âśrodka w którym kryÂł siĂŞ kilka zÂłotych pucharów, naszyjnik i cztery pierÂścienie. Ucieszeni znaleziskiem przywÂłaszczyliÂśmy sobie skarby a raczej ci którzy mnie nie sÂłuchali. Wszystko byÂło dobrze aÂż do pory kiedy okazaÂło siĂŞ iÂż Âściga nas trójka osób. ByÂła to mÂłoda dziewczynka owita poczĂŞÂści w bandaÂże, chÂłopak z szakalem i mĂŞÂżczyzna z dziwnym nakryciem gÂłowy w barwach zÂłota i b³êkitu a nad czoÂłem byÂł zÂłocisty w¹¿. PomyÂśleliÂśmy Âże z ³¹twoÂściÂą siĂŞ z nimi uporami jednak zabili piÂątke naszych a kilku po¿¹dnie zranili. A zrobiÂł to tylko jeden najstarszy z nich. TworzyÂł niewiadomo skÂąd wĂŞÂże i skorpiony, sĂŞpy i inne dziwne stworzenia ... i tak oddaliÂśmy im wszystko pozostawiajÂąc w brÂązowej torbie jednak ci ciagle nas goniÂą a my uciekamy.
Ooo . nazywam sie richarde i jestem ninjÂą z konohy. moge obejÂżeĂŚ twoich towaÂżyszy jestem medical ninjÂą i moge wam pomuc a co do tej tajemniczej trujki to spokojnie zapewnie wam ochrone . moge opatrzyĂŚ ich??spytaÂłem sie ponownie aby czasem ich nieuraziĂŚ
- Och, prosze nie krĂŞpuj siĂŞ - powiedziaÂł spokojniej starszy mĂŞÂżczyzna po czym zacz¹³ przyglÂądaĂŚ siĂŞ richardowi. Na ziemi leÂżeli pogryzieni pociĂŞci i zatruci beduini. Mieli na sobie pospolity ubiór jednak w okolicach ran nasiÂąkniĂŞty czerownÂą kriÂą. Nikt nie kierowaÂł siĂŞ w wasza stronĂŞ.
schowaÂłem miecz i wysÂłaÂłem makaje aby pilnowaÂła okolicy jezeli ktoÂś sie zbliÂży na 10 km to da mi znaĂŚ.poczym wyciÂągÂłem zioÂła i i zaczoÂłem leczyĂŚ rannych beduinów tych w gorszym stanie leczyÂłem specjalnÂą technikÂą lecznicza gdy skoĂączyÂłem z kawaÂłkuw drewna kture mieli beduini rozpaliÂłem ogieĂąi nawaÂżyÂłem ziuÂł poczym podaÂłem im po Âłyku na wzmocnienie
ZaczoÂłeÂś uÂżywaĂŚ techniki i nak³¹daĂŚ zioÂła a póÂźniej zaparzyÂłeÂś wywar na zmocnienie. PotrwaÂło to z dwadzieÂścia minut albo i dÂłuÂżej. Wsyzscz bzli ci wdyicyni i chciel ci czymÂś obdarowaĂŚ jednak nie mieli niczego cennego przy sobie. Po chwili dostaÂłeÂś zawiadomienie od swego zwierzĂŞcia iÂż nic siĂŞ niedzieje. JEdnak zobaczyÂłeÂś coÂś niewiarygodnego ... woda w Âźródle zmieniÂła swój odcieĂą na czerwony a zapach od niej byÂł mdÂły ... znasz ten zapach to na pewno jest krew
zdziwiony patrzy³em na wode poczym kaza³em wszystkim odsun¹Ì sie od jeziorka poczym na wszelki wypadek za¿y³em pigu³ke i wykona³em matanetke ca³a woda by³a pod napiêciem 20000000000000wat wszystkie ¿ywe stwo¿enia w nim powinny um¿eÌ odsuwaj¹c sie wyt³umaczy³em beduin¹ ze wielu ninja u¿ywa wody jako przejœcia by byÌ niezauwa¿onym
Jednak nic siĂŞ nie staÂło i nikt z tamtÂąd nie wyszedÂł ... moÂżliwe to dziĂŞki tobie. PrzyglÂądaliÂście siĂŞ temu dziwactwu jeszcze jakiÂś czas aÂż wreszcie wróĂŚiliÂście do siedzenia. ZobaczyÂłeÂś Âże nawet woda w garnu gdzie aprzyÂłeÂś zioÂła zrobiÂła siĂŞ czerwona... powiedziaÂł bym Âże odur powoduje Âże wszyscy czujÂą siĂŞ Âźle i niedobrze. JEdnak nic wiĂŞcej siĂŞ nie staÂło.
zdziwiony wylaÂłem napar a makaja rozwiaÂła odur
Jednak znów coÂś ci przerwaÂło spokój. ByÂł to niznosny dÂźwiĂŞk ... jakby kumkanie Âżab. I pochwili zdaÂłeÂś sobie Âże to w³œnie to. PeÂłno zielonych pÂłazów skaczÂących w waszÂą strone. Ich skura byÂła dziwna gdyÂż ca³¹ w dziwnej maÂźi która wyglÂądaÂła w twoich oczach na truciznĂŞ. Beduiny nieprzestraszyli siĂŞ tego widoku a Âździwili i mówi miĂŞdzy sobÂą " Co tu robi tyle Âżab", " Jak one tutaj przeÂżyÂły" " Dziw nad dziwami"
zdziwiony zaczoÂłem trocze panikowaĂŚ lecz po chwili wykonaÂłem makaja no raiton i kazaÂłem piorunowemu prakowi poraziĂŚ Âżaby ale Âże peÂłzaÂły po ziemi zniszczyÂłem tylko poÂłowe a piorunowy prak sie rozsypaÂł wtedy gdy druga poÂłowa podeszÂła troche bliÂżej spaliÂłem je uÂżywaj¹Ì do tegoGōryūka no Jutsu
Kilka ostatnich pÂłazów zaczĂŞÂło siĂŞ w twojÂą strone kierowaĂŚ jakby ostatni którzy przebyli w boju. Jedna byÂła juÂż koÂło chorego beduina i skoczyÂła wprost na jego ranĂŞ. Reszta jest jeszcze kilka skoków od was.
makaja rozwÂścieczona zabiÂła niedobite Âżaby lecz gdy zabijaÂła ostatniego na ranie beduina przewruciÂła sie i wylÂądowaÂła na piachu natychmiast podbiegÂłem tak i uÂżywajÂąc techniki wyleczyÂłem ja i tego beduina.makaja wzleciaÂła znowu w przestwoza
Beduinowi jednak nie pomog³¹ twoja technika a jego ciaÂło zaczeÂło siĂŞ rozk³¹daĂŚ powodujÂąc straszny smród wokóÂł. ByÂł to dodatkowo ohydny widok. Grupka mÂżczyzn zacze³¹ lekko panikowaĂŚ jednak nic chwilowo nie robiÂła oprócz patrzenia z przeraÂżeniem raz na Âżaby a raz na czerwonÂą tafl espokojnej wody oazy. Twój ptak niczego nie dostrzegÂł.
wzio³em g³emboki odeech i spali³em rozk³adaj¹cego sie beduina jednoczeœnie uwa¿aj¹c aby opary sie niezapali³y ale naszczêscie nieby³y palne .pochwili wiatr rozwia³ smrud odsuneliœmy sie od jeziorka na tak¹ odleg³oœÌ ¿e smrud niedochodzi³ a wiatr wia³ w przeciwn¹ strone pomagaj¹c nam dodatkowo ja uciad³em i czeka³em na kolejny atak poniewa¿ zorientowa³em sie ze to by³o tylko ¿a³osne jutsu przyzwania a ich w³aœciciel jest daleko i sie strasznie denerwuje tym ¿e udaremni³em jego atak
Po chwili usÂłyszaÂłeÂś jeszcze gorszy dÂźwiĂŞk i byÂło to bzyczenie. PeÂłno much uniosÂło siĂŞ na niebie zakrywajÂąc tym samym sÂłoĂące i wokóÂł was zrobiÂł siĂŞ wielki cieĂą. Gdy jednak te ochydne owady do was bliÂżej doleciaÂły okazaÂło siĂŞ iÂż sÂą to komary maÂłe wredni kropijcy które czasem roznoszÂą choroby. Wszyscy zaczeli panikowaĂŚ na ten widok.(kuzyni Shi to komary) Jeden z mĂŞÂżczyzn przylgn¹³ do ciebie i wÂłoÂżyÂł ci zlitowaniem pierÂścieĂą mówiÂąc do ucha
- BÂłagam ratuj nas - to byÂło nadzwyczajne zachowanie.
przywoÂłaÂłem jeszcze raz piorunowego ptaka uwczeÂśnie zaÂżywajÂąc piguÂłke nastempnie przyzwaÂłem summona gdy tylko sie pojawiÂł poÂłknoÂł wszystkich . Âśrodku wyjaÂśniÂłem wszystko rozpanikowanym beduinÂą czym ich uspokoiÂłem tymczasem na zewnÂątrz piorunowy ptak wybijaÂł komary jeden po drugim. ja dodatkowo wychyliÂłem sie poÂłowÂą ciaÂła i uÂżyÂłem ognia pochwili caÂła chmura komaruw zamieniÂła sie w chmure ognia poczym sie schowaÂłem spowrotem

ps skura summona jest odporna na ogieĂą i jest pokryta grubÂą warstwÂą Âśluzu
Komary znikÂły tak samo szybko jak siĂŞ pojawiÂły. Grupka a raczej wszyscy beduiny zaczeli krzyczeĂŚ i laĂŚ po gÂłowie jednego ze swych towarzyszy. Wreszcie zwrócili siĂŞ do ciebie i skÂłonili gowy
- Och dziĂŞkujemy ci ale my chyba ... yyy ... musimy lecieĂŚ - powiedziaÂł jeden z nich prubujÂąc siĂŞ wydostaĂŚ z twego summona.

poczekajcie powiedziaÂłem .pochwili summon zniknoÂł a beduini wylÂądowali na piachy wygodnie jednak na wszelki wypadek nieodwoÂłaÂłem piorunowego ptaka
Grupka mĂŞÂżczyzn zaczeÂła uciekaĂŚ od ciebie jakbyÂś to ty byÂł ich przekleĂąstwem. Jednak ty zobaczyÂłeÂś wielki piorun udeÂżajÂący z nieba w ziemie a przed tobÂą ujrzaÂłeÂś pÂłonÂący krzew " Oddaj nasz skarb zÂłodzieju" ten gÂłos przeszyÂł ciĂŞ. WiedziaÂłeÂś Âże wydobywa siĂŞ z tej roÂśliny ale byÂł taki dziwny Âże miaÂłeÂś uczucie Âże ktoÂś siedzi w twoim umyÂśle
na poczÂątku troche sie wystraszyÂłem lecz pochwili uznaÂłem to zjawisko za technike iluzji wienc uzyÂłem techniki kai nastempnie dla bezpieczeĂąstwa stwoÂżyÂłem zbroje z piorunów
Wszystko znikÂło a rpzed tobÂą staÂł mĂŞÂżczyzna wyglÂądaÂł na dwudziestolatka. Jego cera jest bardzo ciemna. Na sobie ma dziwne nakrycie gÂłowy z chusty nemes. TrzymaÂł dwa dziwne przedmioty w rĂŞkach, jakby laske i bicz . MiaÂł na sobie jedynie materiaÂł zwiÂązany na biodrach opadajÂący za kolana. To odkryÂło ejgo umiĂŞÂśniony tors jednak niebyÂł nadzwyczajny. Jego caÂłe ciaÂło paliÂło siĂŞ a oczy jakby elektryzowaÂły
- JesteÂś podstĂŞpnym zÂłodziejem - powiedziaÂł mĂŞÂżczyzna w gniewie - nawet tak skromny skarb jak zÂłoty pierÂścieĂą królowej jest niegodny ciebie.
Co niepozwalaj sobie napioÂłem wszystkie moje muskuÂły kture tak apropo byÂły wiĂŞksze. niewiem oczm ty muwisz ja nic nie ukradÂłem jestem tu chyba najbardziej prawÂą osobÂą . poczym powiedziaÂłem do niego poczekaj nachwiÂłe i odwruciÂłem sie do beduinów muwiÂąc
- albo oddacie ten pierÂścieĂą albo sam was zabije nienawidze kÂłamców i zÂłodziejii jeÂżeli oddacie ten pierÂścieĂą to wam daruje i wstawie sie za wami u niego. pochwili wÂłoÂżyÂłem renke do kieszeni i poczuÂłem pierÂścien spojÂżaÂłem na beduina ktury daÂł mi go i rozwaliÂłem go z matanetki i oddaÂłem pierÂścieĂą
MĂŞÂżczyzna ostroÂżnie wzioÂł swoej znalezisko i odszedÂł pare kroków od ciebie spojrzaÂłtylko jakby byÂł wyÂższym stanem od ciebie i odparÂł
- IdÂź zanim nie zmienie zdania co do was ... nzapamiĂŞtaj Âże kradzesz to jedno z najwiĂŞkszych obelg ... - stoji tak patrzÂąc na ciebie by pochwili rzuciĂŚ w twojÂą strone medalik przedstawiajÂący skarabeusza. jest zrobiony ze stali oraz kamienia.

podniosÂłem go i powiedziaÂłem dzienkuje ale nieprubuj mnie poniÂżaĂŚ ja niejestem chciwy jak oni najchĂŞtniej bym ich zabiÂł ale jestem miÂłosierny poczym chowam medalik i odchodze

NMM
wÂłasnie oglondam oaze i ide dalej
Lee stanol i czekal na Hyuto
Dobiegam do Lee
-Spoko nie czekaj - uÂśmiecham siĂŞ spocony - nie tracĂŞ ciĂŞ narazie z widoku... Ruszajmy dalej!

Dodane po 7 minutach:

BiegnĂŞ dalej...
-To nie ma sensu wiesz... Pewnie nie wiesz... - mówiĂŞ widzac kurz za Lee. Zaczynam go goniĂŚ...
LecĂŞ nad oazÂą na pustyni Nara.
-JuÂż niedaleko - mówiĂŞ sam do siebie... - NiedÂługo dolecisz do Konohy...

Dodane po 2 minutach:

LecĂŞ nad oazÂą na pustyni Nara.
-JuÂż niedaleko - mówiĂŞ sam do siebie... - NiedÂługo dolecisz do Konohy...
NMM
-Pieknie juz nie dalek ... wytrzymaj jeszcze chwile.Lee biegl dalej (NMM)
BiegnĂŞ Âśladem Lee mimo zmĂŞczenia... {NMM}
zatrzymal sie by odpoczac, polozyl sie w cieniu i zasnal. po 20 minutach wstal i biegl dalej
<NMM>
PrzychodzĂŞ-hmmmmm to chyba tu-pomyÂślaÂłem-napiÂłem siĂŞ wody i usiadÂłem pod palmÂą czekajÂąc na resztĂŞ...
Siedzisz juÂż pod palmÂą kilka minut i czujesz skawar. Po kilkunastu godzinach ujrzaÂłeÂś jadÂących osób ubranych w szare, fioletowe i biaÂłe szaty, jadÂą na wielb³¹dach. Po kilkunastu minutach dojechali do ciebie. WiĂŞkszoœÌ z nich zsiadÂła z wierzchowców. MĂŞÂżczyÂźni mieli na sobie szare i biaÂłe szaty a przy boku Âłukowate miecze. Kobiety zaÂś byÂły ubrane w kolor bardziej Âżywy. Jednak z nich zbliÂżyÂła siĂŞ do ciebie z bÂłagajÂącymi szarymi oczyma. WyglÂąda na doœÌ starÂą osobe jednak nie moÂżesz duÂżo widzieĂŚ przez jej chusty zakrywajÂące jej caÂłe ciaÂło i jedynie co zostaÂło na gie to okolice oczu. Nawet rĂŞce sÂą owiniĂŞte materiaÂłem.
- Czy ty jesteÂś naszym ocaleniem - gÂłos kobiety jest ochrypÂły i jakby przepeÂłniony Âżalem i strachem.
NapiÂłem siĂŞ wody-tak jakby...-powiedziaÂłem-wiĂŞc co to za nagÂła sprawa-powiedziaÂłem-mamy trochĂŞ czasu nim przyjdÂą moi towarzysze wiĂŞc o co dokÂładnie chodzi...
- Och wybawco Âświata - kobieta powiedziaÂła klĂŞkÂła przed tobÂą i chciaÂła pocaÂłowaĂŚ twoje stopy. WyglÂąda to z jednej strony strasznie komicznie jednak z drugiej ÂżenujÂąco. Reszta osób udaÂła siĂŞ w twojÂą stronĂŞ tworzÂąc zamkniĂŞty krÂąg którego Âśrodkiem jesteÂś ty. Wszyscy w strojach wyglÂądaja tak podobnie i jedyne co ich odróÂżnia to inne ksztaÂłty ciaÂła jeÂśli chodzi o kobiety oraz róÂżnÂą ich barwĂŞ.
-WstaĂą-powiedziaÂłem do kobiety powstrzymujÂąc siĂŞ od Âśmiechu-nie jestem wybawcÂą Âświata...przynajmniej na razie....a wiĂŞc o co dokÂładnie chodzi...?-powiedziaÂłem i znowu usiadÂłem pod palmÂą...
Kobieta posÂłusznie siĂŞ wyprostowaÂła ale znów kucneÂła przy tobie. SpojrzaÂła w twoje oczy jakby szukajÂąc w nich zbawienia. Przez chwilĂŞ trwaÂła tak wpatryjÂąc siĂŞ w twoje Âźrenice ale wreszcie ockneÂła siĂŞ.
- WiĂŞc zacznĂŞ wszystko od poczÂątku jednak to dÂługa historia. Nasi przodkowie tak jak i prozodkowie sunyjczyków byli wielkÂą potĂŞgÂą mieszkajÂącÂą na pustniach. ÂŚwiat byÂł tutaj niegdyÂż wielki a wÂładali nim róÂżni królowie. W tedy to wielki bóg Hanju który byÂł patronem Âżycia i Âśmierci a zarazem straÂżnikiem wÂładców tamtego Âświata zostaÂł uÂśpiony na wiele lat jednak legendy gÂłoszÂą iÂż zostanie on przebudzony dnia setnego po ostatnim okrucieĂąstwie spadajÂącym na nasze Âżycie. Pierwszym znakiem na naszych manuskryptach byÂła osoba o biaÂłej twarzy jak czyste chmury na niebie, miaÂł on zabiĂŚ w³¹dce przyszÂłych mieszkaĂąców pustyni i chodzi tutaj o Kazakage, nastĂŞpne malowidÂło przedstawia króla który jest dzieckiem pustyni a wszelkie piaski sÂą mu posÂłuszne, przedostatnim znakiem byÂła osoba która mroczna jak noc bez gwiazd a osobÂą tÂą jest kobieta lubujÂąca siĂŞ we krwi, na koniec znak który najbardziej nasz przeradza to wojna dzieci kapÂłanów strzegÂących ziemi z dzieĂŚmi krwiopijcy. Jednak wojna skoĂączy siĂŞ koĂącem dla nich i dla nas. Wszystko ma siĂŞ zakoĂączyĂŚ gdy ostatecznÂą moÂżliwoÂściÂą ochrony dla Âświata ma byĂŚ rytuaÂł przebudzenia i gdy Hanju otworzy oczy zniszczy caÂły Âświat by go odbudowaĂŚ jednak zanim zd¹¿y wyrównaĂŚ wszystko sam siebie zniszczy i nic juÂż nie zostanie. - kobieta skoĂączyÂła swojÂą opowiastkĂŞ jednak wyglÂąda tak jak chciaÂła by coÂś jeszcze powiedziec jednak czeka na twój znak.
-hmmmm to wszystko...?-zapytaÂłem-to chyba kpina przecieÂż to jest jakaÂś bajka którÂą siĂŞ straszy maÂłe dzieci-pomyÂślaÂłem....
- Nie jeszcze ale ... - kobieta nie zd¹¿y³a skoùczyÌ gdy podszed³ w twoj¹ strone najni¿szy ze wszystkich ubrany w bardzo wyblak³y szary kolor. On tak¿e owiniête mia³ prawie ca³e cia³o jednak¿e po g³osie jak i okolicach oczu mog³eœ dostrzec oznaki staroœci i to ju¿ w wysokim stadium. Oczy wygl¹daj¹ tak jak by³y by zmêczone patrzeniem na œwiat zaœ jego cia³o chodŸ przykryte materia³em to ukazuje s³aboœÌ fizyczn¹.
- Jestem prorokiem mego ludu, jam najmÂądrzejszy z tych wszystkich. Jak Âśmiesz myÂśleĂŚ o swoim zadaniu jak o bajce dla dzieci - te sÂłowa byÂły powaÂżne jednak skÂąd on wiedziaÂł co pomyÂślaÂłeÂś tego nie wiesz.
- Nie pytaj siĂŞ skÂąd to wiem a sÂłuchaj dalszego ciÂągu swego zadania - mĂŞÂżczyzna zacz¹³ mówiĂŚ bardziej wynioÂśle - Trójka kapÂłanów o którym wspomniaÂła Izaris jeszcze Âżyje i jedna z nich jest najwyÂższÂą kapÂłankÂą chodx ma nie wiele lat. ChodÂź wydaje ci siĂŞ iÂż sÂą to brednie a sami sÂą sÂłabi to bardzo siĂŞ myslisz ale nie miaÂłem mówiĂŚ bo sam siĂŞ przekonasz. WiĂŞc ci kapÂłanowie ÂżyjÂą w staroÂżytnym grobowcu w którym spoczywa kilku królów oraz sala pochówku boga Hanju. Nie dÂługo ma odbyĂŚ siĂŞ wielka ceremonia która ma zakoĂączyĂŚ Âżycie wszystkich a waszym zadaniem jest udaĂŚ siĂŞ tam i zniszczyĂŚ plany tych straÂżników. WaszÂą zapÂłatÂą bedzie skarb który tam odnajdziecie a jest on warty wiĂŞcej niÂż CaÂły kraj ognia. NastĂŞpnie chciaÂłem powiedzieĂŚ ci o potĂŞdze jednego z nich. Najstarszy Agzet potrafi wzywaĂŚ róÂżne dziwne plagi zaczynajÂąc od krwistej wody koĂączÂąc na chmurze much. Jeden z waszych ludzi zwany podobno Richardem uratowaÂł nas od niego.
MĂŞÂżczyzna nie czekaÂł na twoje sÂłowa i udaÂł siĂŞ do reszty i zacz¹³ mówiĂŚ w nieznanym ci jĂŞzyku. BrzmiaÂło to bardziej jak beÂłkot i seplenina niÂż jezyk jednak gesty które robiÂł ÂświadczyÂło Âże wszyscy to rozumiejÂą oprócz ciebie. Wreszcie jednak skoĂączyÂł swÂą rozmowe i znó odwróciÂł siĂŞ do ciebie.
- Czy ty sam przybyÂłeÂś tutaj ? BĂŞdzie ktoÂś ci pomagaĂŚ ?
-Mam nadziej Âże nie bĂŞdĂŞ sam chociaÂż nawet jeÂśli siĂŞ nikt nie przyjdzie to i tak nie zamierzam zrezygnowaĂŚ...A co do skarbu...jest tam jakaÂś broĂą...?i o jakim typie skarbu w ogóle mowa...?
- WiedziaÂłem Âże zapytasz o skarb bo wy mÂłodzi tylko myÂślicie o bogactwie. A wiĂŞc jest tam wiele komnat wypeÂłnionych zÂłotem, szlachetnymi kamieniami jest teÂż podobno jakiÂś miecz Âśmierci, Âłuk triunfatorów i medalion serca ... takie proste skarby. My ludzie z pustyni znamy wiele legend o skarbach które siĂŞ tam kryjÂą. A teraz zauÂł te oto biaÂłe szaty dziĂŞki którym nie bĂŞdÂą ciĂŞ atakowaĂŚ Sunijczycy ... przynajmiej nie powinni.
MĂŞÂżczyzna podaÂł ci szate bia³¹, nakrycie gÂłowy i twarzy jako chuste. Podali ci takÂże bukÂłak wody. Trzech mĂŞÂżczyzn odzianych w strój taki jaki dostaÂłes staneÂło przy tobie i powiedzieli doœÌ równo:
- BĂŞdziemy ci pomagaĂŚ w misji. KaÂżde twoje polecenie bĂŞdzie wykonane - ich gÂłosy brzmiÂą doÂśc Âżwawo co Âświadczy o ich nie duÂżym wieku. MogÂą mieĂŚ od 17-24 lat. MajÂą przy boku zagiĂŞte miecze. Teraz zdaÂłeÂś sobie sprawĂŞ iÂż ty jesteÂś dowódcÂą grupy podczas tej misji i oni muszÂą ciĂŞ sÂłuchaĂŚ.
- Robi siĂŞ ciemno a o tej poÂże nie powinneÂś wyruszaĂŚ na tak trudne zadanie. MoÂże chciaÂł byÂś siĂŞ przespaĂŚ Panie Wybawicielu - powiedziaÂła ta sama kobieta która ciĂŞ rpzywitaÂła na poczÂątku. Znów byÂła przy tobie klĂŞczÂąc.
Szybko zaÂłoÂżyÂłem struj który dostaÂłem...
-Mam jeszcze kilka pytaĂą-powiedziaÂłem-Co dokÂładnie mam zrobiĂŚ.Jakich przeciwników spotkam.I czy moÂże wiecie gdzie dokÂładnie znajduje siĂŞ owa broĂą...?
Znów podszedÂł do ciebie mĂŞÂżczyzna sÂłyszÂąc twoje pytanie. SpojrzaÂł na ciebie swymi zmĂŞczonymi oczyma po czym odpowiedziaÂł:
- Twoim zadaniem jest udaĂŚ siĂŞ do Wielkiego grobowca który wyglÂąda jak ostrosÂłup. Tam musisz soczyĂŚ walkĂŞ z dwoma strzanikami a koĂączÂąc swoje zadanie zabiĂŚ dziewczynka która jest gÂłównÂą kapÂłankÂą. PamiĂŞtaj Âże oni nigdy nie wyprÂą siĂŞ swojej wiary i zawsze bĂŞdÂą walczyĂŚ o swoje nawet jeÂśli bĂŞdÂą na wpóÂłmartwi to i tak zaatakujÂą. Ci trzej kap³¹ni bĂŞdÂą jedynymi twoimi przeciwnikami chyba Âże moÂże obawiaĂŚ siĂŞ puÂłapek czychajÂących w piramidzie ale one nie moga równaĂŚ siĂŞ z zagroÂżeniem które czeka cie w gÂłónej krypcie pochówku boga Âżycia i Âśmierci. KaÂżdy ze skarbów jest w inne krypcie w której z pewnoÂściÂą bĂŞdzie jakieÂś niebezpieczeĂąstwo. Powiem ci o nich legendĂŞ o skarbach:
ÂŁuk zawsze sÂłuÂżyÂł do czynów prawych
Skryty pod blatem szczÂątków uronowych
Jego celem stworzenia byÂło zabijaĂŚ
ZÂłych ludzi na strzaÂły nabijaĂŚ
Zawsze on trafiaÂł we swe ofiary
Tyle Âże potrzba byÂło ich namiary
Miecz zaÂś skrĂŞcaÂł zdala od prawych
OszukiwaÂł swym wyglÂądem chciwych
Bo on jak obraz przedstawiony
RaniÂł i dobijaÂł na walke nastawionych
WystarczyÂło ciĂŞcie by dziaÂłaÂł
Na tych których nienawiÂściÂą paÂłaÂł
Medalion zawsze górowaÂł nad Âświatem
Skryty pod królewskim pÂłatem
Gdzie nieÂśmiertelnik nie ma wstĂŞpu
Jedynie armia dusz zastĂŞpu
A daje on wieczn¹ nieœmiertelnoœÌ
Jedenak mocy daje namacalnoœÌ

hmmm no wiĂŞc gdzie jest ta piramida???
IdÂąc zauwaÂżyÂłem Hagane...
- Ty jesteÂś uczniem Uindo? - zapytaÂłem uÂśmiechajÂąc siĂŞ lekko
Tak-powiedziaÂłem zaskoczony Âże nieznajomy wie kim jestem-skÂąd wiesz
- By dojœÌ do piramidy musisz iœÌ caÂły czas na poÂłudnie aÂż - mĂŞÂżczyzÂźnie przerwaÂła wasza rozmowa. SpojrzaÂł na niego po czym znów zwróciÂł siĂŞ do Hagane - czy to jedna osoba która ma ci pomóc ?
No cóÂż...nie wiem kim jest ale on chyba zna mojego senseja wiĂŞc mam nadzieje Âże mi pomoÂże
- Znam twojego Sensei... Pewny siebie, nieco zarozumiaÂły ale caÂłkiem mocny... Nie mylĂŞ siĂŞ? - powiedziaÂłem z uÂśmiechem...
- Jestem Keishi z klanu Genishida... - przedstawiÂłem siĂŞ z lekkim ukÂłonem...
Hmmm sÂłyszaÂłem juÂż to nazwisko...nie masz przypadkiem siostry-zapytaÂłem
- Mówisz o Zato? - zapytaÂłem siĂŞ.
- Tak jest mojÂą mÂłodszÂą siostrÂą... I uczennicÂą... - powiedziaÂłem po chwili...
"ChoĂŚ wiem o tym dopiero od kilku tygodni..."
S³ysza³em ¿e do³¹czy³a do dru¿yny Uindo-powiedzia³em-zreszt¹ niewa¿ne...znalaz³eœ siê tu przypadkiem czy mo¿e ktoœ ciê tu wys³a³
- I jedno i drugie... - powiedziaÂłem...
- Akurat byÂłem u Zato gdy przyszedÂł ten list... - powiedziaÂłem
- UznaÂłem, ze mogĂŞ siĂŞ przydaĂŚ...
Dobrze...No wiĂŞc podobno ja mam byĂŚ kapitanem grupy-powiedziaÂłem-tak wiĂŞc trzeba ustaliĂŚ kilka zasad...KaÂżda broĂą którÂą znajdziecie trafia w moje rĂŞce...reszta mnie nie obchodzi jest jeszcze jeden przedmiot który mnie interesuje a mianowcie pewien medalion.podczas wykonywania tej misji lice na waszÂą pomoc...a szczególnie na twoja Keishi...powiedziaÂłem podnoszÂąc siĂŞ z ziemi-no to czas chyba wyruszaĂŚ...-powiedziaÂłem-cy jest jeszcze coÂś co moÂże nam pomóc w wykonywaniu tej misji...
- Rozumiem... CóÂż nasza trójka moÂże nie wystarczyĂŚ... Znam jednego zdolnego shinnobi z Hebi... Mój podwÂładny... PoÂślĂŞ po niego... - powiedziaÂłem i stworzyÂłem wodnego klona. WysÂłaÂłem go na poszukiwania Andreasa.... {NMK}
-HEBI-pomyÂślaÂłem
PowiedziaÂłeÂś >podwÂładnego z HEBI czyÂżbyÂś byÂł liderem-zapytaÂłem
- Vice... powiedziaÂłem spokojnie...
- Nie martw siĂŞ póki co mamy sojusz z LiÂściem - dodaÂłem widzÂąc jego reakcjĂŞ
To dobrze-powiedziaÂłem a wiĂŞc czekamy na twojego kolegĂŞ???
Andreas pojawiÂł siĂŞ w pobliÂżu rozmawiajÂących. Na gÂłowie miaÂł naciÂągniĂŞty kaptur. PodszedÂł do Keishiego.

- Jestem, jak chciaÂłeÂś.

Powiedzia³ obojêtnym tonem, œci¹gn¹³ lekko kaptur z g³owy i wyci¹gn¹³ papierosa i zapalniczkê z kieszeni....
PrzyjrzaÂłem siĂŞ nowo przybyÂłemu
A wiĂŞc moÂżemy ruszaĂŚ-powiedziaÂłem
z póÂłnocy z du¿¹ prĂŞdkoÂściÂą poruszaÂła siĂŞ w stronĂŞ oazy wielka chmura kurzu
z poczÂątku moÂżna byÂło sÂądziĂŚ Âże burza piaskowa, lecz po zbliÂżeniu na 100 metrów moÂżna byÂło poznaĂŚ kontury wĂŞÂża, wielkiego wĂŞÂża
który zatrzymaÂł siĂŞ przed jednÂą palmÂą i znikn¹³ w jeszcze wiĂŞkszej chmurze kurzu
na miejscu wĂŞÂża staÂł Sasuke Uchiha
SpojrzaÂłem na Uchiche-jeszcze jeden-pomyÂślaÂłem...
przysÂłuchiwaÂłem siĂŞ waszej rozmowie.... gdzie idziecie Keishi- zapytaÂł keishiego normalnym tonem
Po dÂługiej wĂŞdrówce dotarliÂście do piramidy. Na samym poczÂątku nie byÂło jej widaĂŚ jednak gdy weszliÂście na du¿¹ wydme ukazaÂła siĂŞ wam caÂła.
Piramida Wieków[/url]
Andreas zapali³ papierosa i schowa³ zapalniczkê do kieszeni. Zaci¹gn¹³ siê gdy zobaczy³ chmurê kurzu. W koùcu wy³oni³ siê z niej w¹¿ a nastêpnie Sasuke.

- Teraz moÂżemy zaczynaĂŚ....

PowiedziaÂł jak zwykle obojĂŞtnie przy okazji pozbywajÂąc siĂŞ dymu z ust i podnoszÂąc rĂŞkĂŞ na przywitanie z Sasuke.....
przebiegaÂł przez oazĂŞ. Przystan¹³ na chwilkĂŞ zobaczyÂł 2 ludzi z otto. *ZaimĂŞ siĂŞ nimi póÂźniej*pomyÂślaÂł i bieg dalej w stronĂŞ oto
PzeszÂła obok oazy w stronĂŞ wioski piasku <nmm>
PodchodzĂŞ do oazy, pijĂŞ trochĂŞ wody, po czym znowu ruszam w podróÂż, kierujÂąc siĂŞ do Konoha Gakure.
PrzychodzĂŞ, opieram siĂŞ o drzewo w cieniu.
PijĂŞ ulubionÂą wodĂŞ, chwytam za kunaia i rzucam w muchĂŞ, która brzĂŞczaÂła mi nad nosem, odpoczywam, przymykam oczy i zasypiam........

Dodane po 17 godzinach 11 minutach:

WstajĂŞ i odchodzĂŞ
Zjawiam siĂŞ na WalkĂŞ.
Pojawiam siĂŞ... rozglÂądam siĂŞ na boki szukajÂąc Kazekage...
Dobra... Walka Gaara vs Dai rozpoczĂŞta.

KolejnoœÌ postów:

Gaara
Dai
MG
Dai
Gaara
MG

I tak w kóÂłko...

Teraz Gaara ;]
WykonujĂŞ pieczĂŞcie KrzyczÂąc: Sabaku NO Yoroi.
Na moim ciele powstaje silny pancerz z piasku. Po czym atakujê Daia du¿¹ iloœci¹ piasku.
Aby zmyliĂŚ przeciwnika szybko wykonujĂŞ pieczĂŞcie krzyczÂąc "Taju bushin no Jutsu"... TworÂże ty piĂŞĂŚ klonów z czego dwoma atakujĂŞ GaarĂŞ a 3 usiÂłujĂŞ siĂŞ broniĂŚ...
Dwa Klony atakujÂące GaarĂŞ nie mogÂą zrobiĂŚ nic, gdyÂż Gaara ma zbrojĂŞ. Jeden z trzech Klonów broniÂących zostaje zniszczony. Teraz Dai.
Skupiaj¹c du¿¹ iloœÌ czakry wykonujê pieczêcie zgodne z "Hosenka no Jutsu" i z ca³ym swym tchem i si³¹ atakujê Gaarê...
ZostaÂłem zaatakowany przez kule
WykonujÂąc pieczĂŞcie sprawiam, Âże piasek na którym stoisz Âłapie cie na nogi i oplÂątuje.
Powoli zaciskam piêœÌ lecz nie mia¿d¿ê ciê do koùca.
Jedna kula otarÂłasiĂŞo GaarĂŞ, lekko kruszÂąc i osÂłabiajÂąc zbrojĂŞ, jednak bez wiĂŞkszych obraÂżeĂą. Dai jest od pasa w dóÂł w piaskowej trumnie. Teraz Gaara.
Patrzê siê na Daia i Zaciskam piêœÌ do koùca Krzycz¹c:
Sabaku Kyuu.
Aaaaaaaaaaaaahhh!-krzyczĂŞ-Kumo Kaze no Jutsu- ostatnim tchem wykrzykujĂŞ te sÂłowa wykonujÂąc pieczĂŞcie.AtakujĂŞ GaarĂŞ 3 klonami i ów technikÂą.
Zaatakowany Gaara traci kontrolĂŞ nad piaskiem [Sabaku Kyuu puszcza Daia]. Dai ma bardzo mocno poranione nogi, w tej chwili nie moÂże siĂŞ przemieszczaĂŚ. Zbroja Gaary zostaÂła zniszczona. Klonów Daia zostaÂły tylko dwa, gdyz jeden zgin¹³ w wichurze.Kolej Daia.
-Nie mogê poruszaÌ nogami- krzykn¹³em z przera¿eniem-ale to mnie nie powstrzyma, Senmoufuu!!!!!!!!!!!-wykonuje pieczêcie. Atakuje Gaarê pozosta³ymi klonami...
WykonaÂłem pieczĂŞcie i powiedziaÂłem:
Suna Shuriken. - Shurikeny poleciaÂły w klony.
CaÂłego Daia zasypaÂłem piaskiem.
Klony Daia zostajÂą zniszczone. Technika Daia zostaje stÂłumiona przez piach Gaary, jednakÂże Dai nie zostaje zasypany. Dai nadal nie moÂże ruszaĂŚ nogami.Kolej Gaary.
OplÂątujĂŞ caÂłego Daia piaskiem.
NastĂŞpnie podnoszĂŞ rĂŞkĂŞ i zaciskajÂąc piêœÌ mówiĂŞ:
Sabaku Kyuu.
Szybko wykonujĂŞ Kawarimi no Jutsu i atakujĂŞ GaarĂŞ od tyÂło wykonujÂąc Jutsu "Kaze no Yaibia".
Dai wydostaÂł siĂŞ z trumny, lecz byÂł zbyt poraniony by wykonaĂŚ Jutsu. Koniec walki, zwyciĂŞÂżyÂł Kazekage.

GratulujĂŞ zwyciĂŞzcy, z przegranym ³¹czĂŞ siĂŞ w bólu.
Po wygranej walce wracam do SUNY.
*Przebiega oazÂą tam wypija trochĂŞ wody i biegnie dalej w stronĂŞ Kusy.*

[NMM]
Wbiegam zdyszany do oazy jednak po chwili mój oddech uspokaja siĂŞ stojĂŞ i czekam na kolesia od misji
Po chwili podchodzi do Ciebie czÂłowiek. Stosunkowo mÂłody... MoÂże mieĂŚ od jakichÂś trzydziestu do maksymalnie trzydziestu piĂŞciu lat.
Po chwili przyglÂądania siĂŞ Tobie i Twemu ubiorowi zapytuje - Czy TyÂś jest Hideki, z rodu Kaguya? - Mówi bez Âżadnej intonacji, czy teÂż akcentu, a minĂŞ ma nadzwyczaj powaÂżnÂą. Dostrzegasz teÂż za jego plecami pochwĂŞ miecza... DÂługoœÌ kaÂże podejrzewaĂŚ iÂż posiada on wakizashi.
Tak to ja...-powiedziaÂłem spokojnie-a wiĂŞc co to za misja-zapytaÂłem prosto.....
- Nie do mnie z takimi pytaniami. - OdparÂł krótko i odwróciÂł siĂŞ w kierunku z którego przyszedÂł dajÂąc krótki znak z rĂŞkÂą byÂś za nim poszedÂł. Po krótkiej chwili dotarliÂście na skraj oazy, gdzie w malutkiej dolince zebraÂło siĂŞ kilku, sÂądzÂąc po opaskach, shinobi z róÂżnych wiosek. Twój przewodnik podszedÂł do innego czÂłeka który staÂł przed nimi jednoczeÂśnie wczeÂśniej powiedziawszy Ci, byÂś stan¹³ wÂśród innych ninja. W sumie byÂło Was piĂŞcioro.
- Czy to ju¿ wszyscy? - Us³ysza³eœ doœÌ ciche pytanie cz³owieka. Swoj¹ drog¹, by³ on doœÌ bogato odziany...
- Tak, ten byÂł ostatni.
- Dobrze. Wiêc mogê ju¿ zacz¹Ì. Witajcie moi drodzy shinobi!
Jak juÂż zapewne wiecie, kaÂżdy z Was otrzymaÂł ode mnie bardzo podobny list z ogólnie zapisanym zadaniem. OtóÂż nadeszÂła pora, aby przybliÂżyĂŚ nieco kilka szczegóÂłów. Zadanie nie jest trudne, ale doœÌ skomplikowane. Lecz do rzeczy. W mieÂście znajduje siĂŞ grupa ludzi. Drobni przemytnicy, hazardziÂści i oszuÂści. Na dÂłuÂższÂą metĂŞ nie sÂą szkodliwi, lecz ostatnio dopuÂścili siĂŞ kradzieÂży na mojej posesji. Waszym zadaniem jest odzyskaĂŚ moje dobra, nie zabijajÂąc owych przemytników. W sumie n nawet ÂżywiĂŞ ich pewnÂą dozÂą sympatii, ale to moje prywatne sprawunki. Ale teraz to nie gra roli. Nie chcÂą oddaĂŚ po dobroci, odbiorĂŞ im to si³¹. ZgÂłosiÂłbym to wÂładzÂą, lecz nie mam dowodów.
Czyli w skrócie. BĂŞdÂą oni przejeÂżdÂżali ma³¹ karawanÂą przez pustyniĂŞ, nieopodal lokacji gdzie siĂŞ znajdujemy. Macie na nich napaœÌ i odebraĂŚ im co moje. Ale przypominam: nie moÂżna Wam ich zabiĂŚ. Ewentualne okaleczenie jedynie dopuszczam. A. PytaÂłem siĂŞ mego znajomego, który oceniÂł to na misjĂŞ rangi C, lub B, choĂŚ to maÂło prawdopodobne. Jest ich kilkunastu, a wÂśród nich walczÂących chociaÂżby miernie jest piĂŞciu czy szeÂściu. WÂśród nich jeden byÂły shinobi. ZapÂłata po wykonaniu zadania, lecz zapewniam, Âże bĂŞdzie ona adekwatna do wykonanej robocizny. JakieÂś pytania...?
Tak...czemu nie moÂżemy ich zabiĂŚ-powiedziaÂłem-czasem to konieczne-dodaÂłem....
- JeÂżeli jest to dla Ciebie problem, nikt CiĂŞ tu nie trzyma. Inni nie majÂą takich problemów jak widzisz...
PokrĂŞciÂłem gÂłowÂą ale nic nie powiedziaÂłem- ciekawe czemu tak mu na tym zaleÂży-pomyÂślaÂłem....
Do cz³owieka podszed³ mê¿czyzna z katan¹ i szepn¹³ mu coœ na ucho, ten obruszy³ siê i powiedzia³
- RzeczywiÂście, zapomniaÂłem! PostanowiÂłem mieĂŚ z tego odrobinĂŞ zabawy. BĂŞdzie to coÂś w rodzaju wyÂścigu. Ten, kto przyniesie do mnie mojÂą skrzynkĂŞ, której nawiasem mówiÂąc nie wolno Wam otwieraĂŚ, otrzyma specjalnÂą nagrodĂŞ. Skrzynka jest taka tam sobie zÂłotawo srebrna, ze szmaragdem poÂśrodku. Jeszcze coÂś?
Nie-powiedziaÂłem-to gdzie oni sÂą-zapytaÂłem uÂżywajÂąc HONE NO YOROI tak na wszelki wypadek
-MoÂżna ich bĂŞdzie dostrzec stÂąd za godzinĂŞ. Wtedy wyruszacie. - To powiedziaÂł uzbrojony czÂłek, najpewniej ochroniarz kupca.
- Tymczasem moÂżecie siĂŞ zapoznaĂŚ czy coÂś. Mam to w nosie w sumie. -PowiedziaÂł i odwróciÂł siĂŞ idÂąc w swoim kierunku. Do Ciebie z kolei podszedÂł jeden z ninja. Na ramieniu miaÂł zawiÂązanÂą opaskĂŞ Suna-gakure, a na plecach katanĂŞ. - Eja, chcesz wspóÂłpracowaĂŚ? WyglÂądasz na szybkiego kolesia, a to siĂŞ przyda. - GadaÂł bez Âżadnych zahamowaĂą. - Jak inni zajmÂą siĂŞ walkÂą, Ty zgarniesz rzeczy kupca i spylimy z powrotem. Ja bĂŞdĂŞ staÂł na czatach, by nie zauwaÂżyli co robisz. A nagrodÂą siĂŞ podzielimy. Stoi?
Mam lepszy pomysÂł-powiedziaÂłem...-razem pójdziemy po szkatuÂłkĂŞ a potem razem damy nogĂŞ-dodaÂłem-widzisz ich-wskazaÂłem na resztĂŞ shinobi-jeÂśli siĂŞ rzucÂą za nami wtedy ich pozabijamy bo nie moÂżemy zabijaĂŚ tylko kopców oni sÂą nie waÂżni wchodzisz w to...?
- MogĂŞ ich zabiĂŚ, ale tylko o ile zaatakujÂą nas sami. Tak to lepiej po prostu zwiaĂŚ, nie sÂądzisz?
-Nie lubiĂŞ uciekaĂŚ-powiedziaÂłem z naciskiem
- SÂłuchaj, szybszy i pewniejszy bĂŞdzie sprint po prostu. Po co zajmowaĂŚ siĂŞ walkÂą? MoÂże siĂŞ zdarzyĂŚ, Âże zabijemy dwóch, a jeden zwinie szkatu³ê i sam zgarnie nagrodĂŞ...
Nie rozumiesz-powiedziaÂłem spokojnie...-najpierw zwĂŞdzimy szkatuÂłkĂŞ a potem zajmiemy siĂŞ nimi a dokÂładniej ty siĂŞ zajmiesz poniewaÂż sÂądzĂŞ Âże jesteÂś silniejszy niÂż ja...
- Chodzi mi o to, ¿e on mo¿e zwin¹Ì szkatu³ê nam.
Ha i od tego jestem ja-powiedziaÂłem...-kiedy ty bĂŞdziesz z nimi walczyÂł ja bĂŞdĂŞ pilnowaÂł szkatuÂłki...
-Hmm... No dobra. Patrz, zbliÂżajÂą siĂŞ wczeÂśniej niÂż siĂŞ spodziewaliÂśmy! - Krzykn¹³, co odwróciÂło uwagĂŞ innych i pokazaÂł palcem na trakt. Od razu ruszyÂł tam biegiem.
RuszyÂłem szybkÂą za nim wykonaÂłem HOKKOTSU NO YAIBA
i mijajÂąc jednego z shinnobich staram siĂŞ mu wbiĂŚ koœÌ w plecy miĂŞdzy Âżebra po czym bezzwÂłocznie ruszam za tym kolesie z który gadaÂłem
RozlegÂło siĂŞ jeno "puf" i klon prysÂł. Widzisz, Âże trzej shinobi razem sklonowanie nacierajÂą uzbrojeni w drÂągi na karawanĂŞ... Widzisz jednak, Âże Twój towarzysz jednego z przemytników juÂż powaliÂł z piĂŞÂści w ÂłepetynĂŞ.
Wymijam wszystkich nie zwracajÂąc zbytniej uwagi no to co siĂŞ dzieje dookoÂła (no chyba Âże jakieÂś kunaje zacznÂą lataĂŚ czy coÂś ) biegnĂŞ prosto do karawany
-Zatrzymaj ich a ja zajmĂŞ siĂŞ szkatuÂłkÂą-rzuciÂłem jeszcze przez ramiĂŞ i biegnĂŞ jak najszybciej potrafiĂŞ....
Po kilku chwilach znalazÂłeÂś siĂŞ przy powozie gdzie miaÂła byĂŚ szkatuÂła. inni byli zbyt zajĂŞci walkÂą.
Otwieram drzwi powozu (jeÂśli jakieÂś ma ale to szczegóÂł )
chwytam miecz z koÂści (który zrobiÂłem wczeÂśniej) w obie ĂŞce i ostroÂżnie wchodzĂŞ do Âśrodka oczywiÂście najpierw sprawdzam czy kogoÂś nie ma w Âśrodku jeÂśli jest to najpierw rzucam w niego kunajami (2) celujÂąc w nogi a potem dopiero wchodzĂŞ gotowy unikn¹Ì lub zablokowaĂŚ ewentualny ataki
(Mój b³¹d) Jest to nie powóz, a wóz odkryty i nikogo tu nie ma... Tymczasem Twój znajomy powaliÂł juÂż kilku przeciwników, w tym jednego z konkurencyjnych shinobi. Jeden wÂłaÂśnie z nim walczy, a drugi zajmuje siĂŞ zÂłodziejami.
Wskakuje na na to coÂś (nie waÂżne co to jest ) i zaczynam rozglÂądaĂŚ siĂŞ za szkatuÂłkÂą kontem oka obserwujÂąc walkĂŞ i co jakiÂś czas patrzÂąc czy nikt siĂŞ do mnie nie zbliÂża
O dziwo wszystko przebiegÂło idealnie! Kradzieje powaleni na ziemi jak i oszoÂłomieni, a konkurenci... Jeden ciĂŞÂżko ranny wycofuje, drugi uciekÂł, trzeci oszoÂłomiony. ZaprawdĂŞ dobrym wojem jest Twój towarzysz. A kuferek zgodny z opisem znalazÂł siĂŞ bez problemu.
BiorĂŞ skrzyneczkĂŞ i biegnĂŞ szybko do mojego partnera (z misji Âżeby nie byÂło )
(ca³y czas trzymam miecz) kiedy jestem ju¿ blisko stawiam szkatu³kê na ziemi podchodzê i podaje mu rêkê ¿eby j¹ œcisn¹³-dobra robota-powiedzia³em biorê zamach i odcinam mu rêkê-ale to ja biorê kasê-doda³em i staram siê mu przebiÌ serce....
Szuuuuu! Piasek z klona rozsypaÂł siĂŞ! Nagle uÂświadomiÂłeÂś sobie moc przeciwnika... Sam klon pokonaÂł ich wszystkich, a on oszczĂŞdzaÂł siÂły. - Hmmm, uprzedziÂłeÂś mnie. - PowiedziaÂł wychodzÂąc zza wozu uÂśmiechajÂąc siĂŞ, a w dÂłoniach trzymajÂąc katanĂŞ. - MiaÂłem CiĂŞ co prawda zabiĂŚ gdy juÂż bĂŞdziemy w drodze powrotnej, ale skoro tak... - StaÂł i patrzyÂł siĂŞ na Ciebie z uÂśmiechem.
Hmmm miaÂłeÂś mnie za gÂłupka...?-zapytaÂłem ze Âśmiechem podchodzÂąc do szkatuÂłki
WbiÂłem na chwilĂŞ koœÌ (mój miecz) w piasek wyj¹³em shurikeny i rzuciÂłem 4 z nich tak Âże leciaÂły z obu stron na mojego przeciwnika nie czekajÂąc na reakcjĂŞ przeciwnika wyrwaÂłem miecz z piasku i natarÂłem na niego z ca³¹ szybkoÂściÂą markujÂąc pchniĂŞcie w lewÂą ÂłydkĂŞ wykonujÂąc jednak Kawarimi i pojawiajÂąc siĂŞ za przeciwnikiem i wbijajÂąc mu miecz w plecy próbujÂąc uszkodziĂŚ rdzeĂą krĂŞgowy....

/mam nadziejĂŞ Âże nie pisze zbyt krótkiego postu //
(Na Twoje szczĂŞÂście nie )
Przeciwnik prezentowaÂł wyÂższÂą klasĂŞ umiejĂŞtnoÂści. ObracajÂąc siĂŞ wzi¹³ zamach katanÂą. Tymczasem lewÂą rĂŞkÂą uderzajÂąc w boczne pÂłaszczyzny metalowych pocisków nadlatujÂących ku niemu odbiÂł je. DrugÂą rĂŞkÂą natomiast po zamachu ci¹³ sprawnie przez prawy bark zmuszajÂąc CiĂŞ tym do uniku w tyÂł...
hmmm sorki wiem Âże ty jesteÂś MG a nie ja ale ja nie muszĂŞ robiĂŚ uników bo wykonaÂłem sobie koÂściana zbrojĂŞ ale nie waÂżne....
WykonujĂŞ Mizu bushina który teÂż ma juÂż miecz w rĂŞku 9no bo jest dokÂładnÂą kopiÂą mnie a ja mam juÂż koÂściany miecz )
po czym obydwaj atakujemy Przeciwnika ja z lewej klon z prawej....Jednak kiedy jesteÂśmy juÂż blisko klo szybko wskakuje przede mnie (zasÂłaniajÂąc mnie prze przeciwnikiem) Ja wyjmujĂŞ 2 kunaje rzucam nimi w tamtego kolesia a mój klon atakuje go zmuszajÂąc do zablokowania jego katanÂą a ja wykonuje kawarimi (on mnie nie widzi bo jestem za klonem ) i znowu próbuje wbiĂŚ mu koÂściany miecz w plecy...
(Ale unik jest odruchem ciaÂła...)
ZablokowaÂł atak klona. Kunaie utkwiÂły w gardle, a przez tuÂłowie przechodzi koÂściany miecz. Nagle ogarn¹³ CiĂŞ niepokój. Przeciwnik nie byÂł aÂż taki sÂłaby... PoczuÂłeÂś, Âże przebiÂłeÂś klona. Lecz on nagle stwardniaÂł, zlepiajÂąc siĂŞ szczelnie i tworzÂąc twardy kamieĂą blokujÂący broĂą w gardle i TwojÂą rĂŞkĂŞ z koÂścianym mieczem. Kiepska sytuacja. Klon oberwaÂł piaskowym kolcem który wystrzeliÂł z ziemi i rozprysÂł siĂŞ. Nagle mniej wiĂŞcej przestrzeni 50mx50m zaroiÂło siĂŞ od pisakowych klonów Twego przeciwnika. Stali nieruchomo, lecz kilku z nich cisnĂŞÂło shurikeny w Twoim kierunku a dwu poczĂŞÂło biec ku Tobie z katanami...
[I see you!]-powiedziaÂłem wykonujÂąc YAMAGI NO MAI nie unikam broni która odbiÂła siĂŞ od pancerza i biegnĂŞ z ca³¹ szybkoÂściÂą na klony zahaczajÂąc o kaÂżdego z nich koÂściami i niszczÂąc jeÂśli któryÂś atakuje mnie zasÂłaniam tylko oczy rĂŞkÂą bo tam nie mam pancerza i dalej biegnĂŞ kiedy zniszczyÂłem ok 20 klonów zawracam biorĂŞ skrzyneczkĂŞ tworzĂŞ Mizu bushina który ucieka przez dziurĂŞ w tÂłumie którÂą zrobiÂłem jeÂśli jakiÂś klon staje mu na drodze ja go niszczĂŞ bo biegnĂŞ obok siejÂąc rozwaÂłkĂŞ jeÂśli któryÂś z klonów rzuca czymÂś w mojego mizu buschina zasÂłaniam go sobÂą a broĂą odbija sie ode mnie kiedy klon wydostaÂł siĂŞ z tÂłumu chowa siĂŞ w pobliskich krzakach ja tworzĂŞ jeszcze 2 mizu bushiny które ochraniajÂą tego 1 ze skrzyneczkÂą a sam niszczĂŞ dalej nie oddalajÂąc siĂŞ wiĂŞcej niÂż 10m od klonów....

edit: Nie wiem coœ napisa³eœ ¿e miecz utkn¹³ w tamtym kolesiu to znaczy w klonie co siê sta³ twardy jak ska³a ale jak chcesz ro mo¿na uznaÌ ¿e mam go sobie w rêku
(Czy ten miecz wystawaÂł z rĂŞki, czy teÂż byÂł wysuniĂŞty z niej tylko i naleÂżaÂł do koÂści ramienia? Edytuj swojego posta wyÂżej w odpowiedzi, lub napisz na gg. NastĂŞpnie ja zmieniĂŞ tego.)

Gdy szukaÂłeÂś skrzyni zauwaÂżyÂłeÂś, Âże... nie ma jej! DostrzegÂłeÂś oddalajÂącego siĂŞ ku kupcowi Twego "partnera" wraz z czymÂś maÂłym w rĂŞku... Klony nie zaatakowaÂły CiĂŞ, jeno zastĂŞpujÂąc drogĂŞ.
PokonaÂłeÂś je z ÂłatwoÂściÂą, lecz wróg juÂż dostarczyÂł skrzynkĂŞ i oddaliÂł siĂŞ w podskokach z worem pieniĂŞdzy. Gdy doszedÂłeÂś juÂż do kupca czekaÂła na Ciebie taka nagroda:

-6 punktów umiejĂŞtnoÂści

-50 punktów chakry

-200Y standardowe za wykonanie zadania.

-inni siĂŞ nie stawili, wiĂŞc otrzymujesz po 10% ich nagrody
czyli dodatkowe 60Y

Kupiec poÂżegnaÂł CiĂŞ szybko i zabraÂł siĂŞ do zabawy swojÂą skrzynkÂą...
Misja rangi "B" o tytule "SzkatuÂła" uwaÂżam za zakoĂączonÂą!
RozejrzaÂłem siĂŞ za kolesiem co zgarn¹³ mojÂą kasĂŞ (to znaczy którÂą ja miaÂłem zgarn¹Ì) kiedy jednak go nie dostrzegÂłem wykl¹³em go w duchu przysiĂŞgajÂąc Âże jak go spotkam to go zabijĂŞ nie majÂąc co tu robiĂŚ odszedÂłem

(NMM)
SchodzĂŞ do oazy.

/Jak tu przyjemnie chÂłodno...\

KÂłade siĂŞ na ziemi.

/PoÂłowa drogi za mnÂą, na szczĂŞÂście obyÂło siĂŞ bez wypadków. Problem w tym, ze Suna to ogromna wioska i nie wiem, gdzie mogĂŞ znaleŸÌ Jottosa. Mam nadzieje, Âże ma jak¹œ sta³¹ siedzibe, bo inaczej bĂŞdĂŞ musiaÂł spĂŞdziĂŚ z tydzieĂą na szukaniu go.\

Zamyka oczy po czym zapada w objĂŞcia morfeusza.

Dodane po 1 godzinach 38 minutach:

Wstaje rankiem. Wyrusza w kierunku Suny.
Susanoo pojawiÂła siĂŞ z Deidara na pustyni... usiedli...
-To co teraz - spytala z uÂśmeichem wyciÂągajÂąc twarz w stronĂŞ sÂłoĂąca
Teraz do siedziby Ordo a tam trzeba siê wkraœÌ po cichu do wiêzienia..-powiedzia³ spokojnym tonem i uœmiechn¹³ siê do niej...
- ToteÂż chodÂźmy - powiedziaÂła i pocalowaÂła DeidarĂŞ - Idziemy na ratunek!

WstaÂła i wziĂŞÂła go za rĂŞkĂŞ...

- CHodÂź...

I psozli w strone Ordo
OdwzajemniÂł jej pocaÂłunek i biegÂł na ratunek przyjacielowi wraz z niÂą..
Wbiegam do oazy zmêczony podchodzê do studzienki i pijê du¿o du¿o wody kiedy trochê siê napi³em powiedzia³em:odpoczniemy tu przez jakiœ czas i znowu zacz¹³em piÌ
PatrzÂąc na Hideko, sam chce piĂŚ i siĂŞ przewraca - WODY! wody...

Dodane po 4 minutach:

wstaje, podchodzi do studzienki i pije, pije, pije i odchodzi od studni
PrzynoszĂŞ wody w rĂŞkach i oblewam niÂą KibĂŞ-idÂź siĂŞ napij bo uschniesz-zaÂśmiaÂłem siĂŞ siadajÂąc po palmÂą....
no nie no wody, woooody... - szedÂłem i gdy ujÂżaÂłem cieĂą ruszyÂłem tak szybko Âże '' trampki se spaliÂłem ''... siadÂłem w cieniu... i wylegiwaÂłem siĂŞ myÂślÂąc przytym o walcce
Kurde zapomniaÂłem wzi¹Ì zioÂła lecznicze z domu!! - krzykn¹³ - i tyle poÂświĂŞciÂłem Âżeby dostaĂŚ siĂŞ do kraju trawy, który jest pod wÂładzÂą akatsuki! - krzykn¹³ ponownie, lecz peÂłny siÂł - hej! a wy leÂżycie zamiast iœÌ dalej!? jesteÂście ÂżaÂłoÂśni! - powiedziaÂł
Uspokój siĂŞ-powiedziaÂłem pojawiajÂąc siĂŞ za kibÂą i przystawiajÂąc mu koÂściany miecz do szyi -albo ciĂŞ zabijĂŞ-DodaÂłem-Poradzisz sobie bez swoich zióÂł
Doobra idziemy... - powiedziaÂłem powaÂżnym tonem do kompanów
No dobra-powiedzia³em i znowu wysun¹³em siê na czo³o grupy i uszy³em szybkim krokiem przez pustynie

(NMN)
dobrze - odpowiedziaÂł
biegne kierujac sie w kierunku otto

NMM
biegnie za pozostaÂłymi <NMM>
Stanê³a pod jednym z wielu drzew - Gdzie ja jestem ? A tak za miastem. Musze odpocz¹Ì, zastanowiÌ siê. Sama nie wiem co mi kaza³o przyjœÌ akurat do Suny. - usiad³a, zamkne³a oczy.

Dodane po 1 godzinach 16 minutach:

Taka cisza bywa mĂŞczÂąca - pomyÂślaÂła - chciaÂłaby tu kogóÂś spotkaĂŚ, pogadaĂŚ, ale nikogo nie ma... Pustka

Dodane po 4 godzinach 17 minutach:

Wieczór na pustyni zawsze jest chÂłodny - pomyÂślaÂła - Lepiej juÂż pójde, gdzieÂś, przed siebie.... - wstaÂła i poszÂła w kierunku Suny
BiegnĂŞ przez pustyniĂŞ caÂły zdyszany, gdy nagle moim oczom ukazujĂŞ siĂŞ oaza. StajĂŞ siadam obok wody i wyjmujĂŞ z plecaka wodĂŞ, pijĂŞ... OdpocznĂŞ tu chwilĂŞ - powiedziaÂłem i spoglÂądaÂłem na wodĂŞ.

Dodane po 16 godzinach 46 minutach:

WstaÂł i pobiegÂł dalej...

NMM
zatrzymuje siê na chwilê, by zaczerpn¹Ì wody. Biegne dalej do konohy
<NMM>
Shi szla do siedziby akatsuki.
nmm
HM! szÂła za Shi
nmm
Zatrzymuje siĂŞ i chwile odpoczywam popijajÂąc wodĂŞ...
W podróÂży przez pustyniĂŞ zatrzymujĂŞ siĂŞ Âżeby odpocz¹Ì
widzÂąc jakiegoÂś czÂłowieka pytam....
-DokÂąd podróÂżujesz..
BiegnÂąc pustyniÂą zatrzymuje siĂŞ w oazie widzÂąc nieznajomego ninja..."Ten kolo ma demona widziaÂłem do czego jest zdolny"...PrzeÂświetlam go Byakuganem patrzÂąc na jego ukÂład czakry.
SÂłyszÂąc Âże ktoÂś nadbiega odwracam siĂŞ szybko....
-witaj-powiedziaÂłem-Hideki kaguya obecny WÂładca Taki....WidziaÂłem ciĂŞ ...obserwowaÂłeÂś mój trening....
Parskn¹³ ze zdziwienia a po chwili rzek³:
-Czy ty to nazwaÂłeÂś treningiem-zdziwiÂł siĂŞ a po chwili dodaÂł
-Arihyoshi z klanu Hyuuga ówczesny Jonin OtoGakure
O witaj.- PowiedziaÂłem-wÂłaÂśnie odpoczywaÂłem. Mam przed sobÂą waÂżnÂą misje i nie chcĂŞ tego spartoliĂŚ.- OdpowiedziaÂłem nieznajomemu. A ty dokÂąd siĂŞ wybierasz?- zapytaÂłem. KÂątem oka zauwazyÂłem innego ninja przyglÂądajÂącego siĂŞ nam...
PodróÂżuje to tu to tam-odpowiedziaÂłem....-obecnie nie mam zajĂŞcia...a co to za waÂżna misjÂą jeÂśli moÂżna wiedzieĂŚ....i czy mogĂŞ siĂŞ przy³¹czyĂŚ...potrafiĂŞ byĂŚ pomocny a nawet czasem groÂźny....on to widziaÂł-powiedziaÂłem na Hyuge...a to by Âł tylko zwykÂły trening z moim uczniem naruto...
-Zwyk³y trening,ty to nazywasz zwyk³ym treningiem.Nie doœÌ ¿e sam zamieni³ siê w demona to jeszcze namawia³ swego ucznia aby zrobi³ to samo przez co bardzo ucierpia³-powiedzia³ wrzeszcz¹c
//Narka idĂŞ póÂźniej odpisz w teÂż do odbicia kuso?//
Hoho mocne sÂłowa.- powiedziaÂłem- wyglÂąda na to ze nie jestes byle kim. Co do misji, to nie wiem...-przez chwilĂŞ myÂślaÂłem- dobra powiem Ci. Odbicie Kusy z rÂąk Aka. WÂłaÂśnie myÂślaÂłem Âże ciĂŞÂżko bĂŞdzie zrobiĂŚ to samemu. MoÂżesz siĂŞ przy³¹czyĂŚ, sam jestem ciekawy twej siÂły. - przez chwilĂŞ nic nie mówiÂłem- A ten drugi? jest dobry? dwóch to ciÂągle maÂła grupa jak na odbicie wioski...
Hmmm Akatsuki mówisz....ChĂŞtnie siĂŞ przy³¹czĂŞ-powiedziaÂłem do Akiro
A co do treningu...Naruto jest w mojej druÂżynie od niedawna muszĂŞ poznaĂŚ jego moÂżliwoÂści i wiedzieĂŚ jak Âłatwo obudziĂŚ Kyubiego lepiej zrobiĂŚ to na treningu niÂż podczas walki...A sam przybraÂłem postaĂŚ demona tylko dlatego Âżeby nie zginÂąc na wstĂŞpie...-powiedziaÂłem spokoje do Arihyoshi'iego
przybiegam do Oazy - Hideki sensei, jeÂśli gdzieÂś idziesz, to ja teÂż!! Czekaj na... - przerwaÂłem gadanie, bo poczuÂłem osÂłabienie, co byÂło skutkiem po uwolnieniu czwartego demona, ale wróciÂły mi siÂły i staÂłem prosto.

Dodane po 7 minutach:

PobiegÂłem dalej, omijajÂąc wszystkich <NMM>
Hej Ty!- KrzyczĂŞ do arihyoshiego- Chcesz nam pomóc? To szybka decyzja bo nie ma czasu do stracenia.- powiedziaÂłem. Teraz skierowaÂłemm sie do hidekiego. - chodÂźmy....-po czym pobiegÂłem pustyniÂą w stronĂŞ kusy.
//chÂłopaki ja bĂŞdĂŞ prowadziÂł trzymajcie siĂŞ jakoÂś blisko//
<NMM>

next post- pustynia
biegnĂŞ szybko za Akiro...

(NMM)
PatrzyÂłem na oddalajÂących siĂŞ ninja..."I tak nie mam nic do stracenia ani do roboty"...PobiegÂłem za nimi.
<NMM>
Dai przybiega. ZmĂŞczony i zziajany podchodzi do drzewka i siada pod nim.
-Hmmm... Ciekawe kiedy przybĂŞdzie Akemi z dokumentami? - zapytaÂł siebie mĂŞÂżczyzna.
Skryty w cieniu, oczekujÂąc zaczyna rozmyÂślaĂŚ nad swoim Âżyciem.
Akemi przybiega i widzÂąc Daia siedzÂącego pod drzewkiem podbiega do niego.
- ProszĂŞ, oto dokumenty, o które prosiÂłeÂś. - powiedziaÂła zziajana dziewczyna, po czym udaÂła siĂŞ do stawu by zaczerpn¹Ì trochĂŞ wody.
MĂŞÂżczyzna widzÂąc iÂż dziewczyna nie da rady biec, podnosi jÂą, kÂładzie na plecy i biegnie zmierzajÂąc do Ame-gakure.

<nmn>
Siadam przy oazie i pijĂŞ z niej wodĂŞ przez dÂługa i grubÂą rurkĂŞ [ coÂś w rodzaju big-Âłyk]. Odpoczywam...
Bieg³em przez pustyniê i zauwarzy³em oazê.Podbieg³em do niej ¿eby zaczerpn¹Ì wody.

Dodane po 8 minutach:

NapeÂłniam swojÂą butelkĂŞ wodÂą i biegnĂŞ dalej
<NMM>
PrzychodzĂŞ i czekam na swojÂą druÂżynĂŞ...
SpacerujÂąc sobie po pustyni Rose doszÂła w koĂącu na oazĂŞ.
IdÂąc nia nagle zauwaÂżyÂła znajomÂą postaĂŚ.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i podeszÂła bliÂżej.
- Znowu ty? - zapytaÂła ze smiechem do Hideki'ego.
Hmmm a kogo siĂŞ spodziewaÂłaÂś....-powiedziaÂłem...-jak wychodziÂłaÂś to mogÂłaÂś mnie chociarz obudziĂŚ
- No cos ty nie mogÂłam pozwoliĂŚ ci zobaczyĂŚ mnie rano. - zaÂśmiaÂła siĂŞ siadajÂąc na ziemi. - A tak na serio, to strasznie sÂłodko spaÂłeÂś, wiĂŞc sobie pomyÂślaÂłam, Âże pozwolĂŞ ci jeszcze trochĂŞ pokimaĂŚ.
A czemu nie mogÂłaÂś pozwoliĂŚ Âżebym zobaczyÂł siĂŞ rano-zapytaÂłem?
- PrzecieÂż ÂżartujĂŞ - powiedziaÂła i spojrzaÂła na Hideki'ego.
- Cos siê sta³o? - zapyta³a - masz doœÌ niemraw¹ minê.
Ehhhh....czekam na mojÂą druÂżynĂŞ....bo mamy misjĂŞ....ale jak widaĂŚ jeszcze siĂŞ nie zjawili....-powiedziaÂłem...
- Acha. - odparÂła - SÂą wiĂŞc nieodpowiedzialni. - powiedziaÂła. - Ale nie wkurzaj juÂż siĂŞ. Nie warto traciĂŚ nerwów, przez takie coÂś.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ.
Nie chodzi o to czy s¹ odpowiedzialni czy nie...nawet nie wiem czy dotar³a ju¿ do nich wiadomoœÌ o misji...jeœli nie zjawi¹ sie tu do jutra po po³udniu bêde musia³ wyruszyÌ sam...
- Na pewno ktoÂś siĂŞ zjawi. - powiedziaÂła - To chyba waÂżna misja?
Hmmm....to informacja poyfna-powiedziaÂłem smiejÂąc siĂŞ
- Tak jest sir - rozeÂśmiaÂła siĂŞ.

[Stoisz czy siedzisz? ;p]
StojĂŞ

Hmmm a ty co tu robisz....Âśledzisz mnie-zapytaÂłem podejÂżliwie
SpojrzaÂła w na Hideki'ego.
- SpacerowaÂłam sobie. - powiedziaÂła - A to, Âże siĂŞ spotkaliÂśmy to czysty przypadek, albo telepatia...
RozeÂśmiaÂła siĂŞ.
...tak...i tak ci nie wierzĂŞ....musisz mnie przekonaĂŚ Âże tylko spacerowaÂłaÂś....
ZÂłapaÂła jego dÂłoĂą i pociÂągnĂŞÂła go w dóÂł.
ÂŚciÂągnĂŞÂła czapkĂŞ i spojrzaÂła na niego.
- Ciebie ciÂągle trzeba przekonywaĂŚ. - mruknĂŞÂła z uÂśmiechem.
hmmm esteÂś w tym niezÂła wiĂŞc kontynuuj-powiedziaÂłem ÂśmiejÂąc sie z niej
- Nie przeginaj... - pokiwaÂła palcem ze Âśmiechem i przysunĂŞÂła siĂŞ do niego.
UsiadÂła na wprost Hideki'ego i pocaÂłowaÂła go szybko i odsunĂŞÂła siĂŞ. - Ja nie mam zamiaru odwalaĂŚ caÂłej roboty... - rozeÂśmiaÂła siĂŞ.
Hmmm...caÂłujesz deÂż nieÂźle-powiedziaÂłem po pocaÂłunku....a o jakiej czarnej robocie mówisz....
- GÂłupi jesteÂś... - zaÂśmiaÂła siĂŞ szturchajÂąc go. - Dobrze wiesz o co mi chodzi. - powiedziaÂła po chwili patrzÂąc mu w oczy.
Hmmm...wÂłaÂśnie Âże nie wiem o co ci chodzi...-odpowiedziaÂłem i pokazaÂłem jej jĂŞzyk...
- Baka... - mruknĂŞÂła z uÂśmiechem i oparÂła siĂŞ o niego -Mniejsza z tym - zaÂśmiaÂła siĂŞ.
MijajÂąc oaze zatrzymuje sie na moment by napiĂŚ sie wody. Biegne dalej. <nmm>
PrzechodzĂŞ obok oazy w drodze do kumo
<nmm>
przebiegam w poÂśpiechu <nmm>
Zatrzymujê siê na chwilê by zaczerpn¹Ì wody. Zwilzy³em te¿ wargi wiêŸnia. Pobieg³em dalej.
<NMM i Paina>
Tak! Widze , to Oaza!
Biegne najszybciej jak moge...
Wypijam troche wody i odpoczywam w cieniou palmy.
Zjadam tez koksa , dziele sie nim z napotkanym shinobi , on wzamian ofiarowuje mi manierke na wode.

Ide nabrac wody na podroz i wyruszam dalej...
Zatrzymuje sie nad oaza w celu zaczerpniecia wody. Po którtkim odpoczynku dalej idĂŞ w kierunku Suny...
<NMM>
Zatrzymuje siĂŞ na chwilĂŞ w oazie...po napiciu siĂŞ wody biegnĂŞ dalej

[nmm]
PrzylatujĂŞ do oazy na moim summonie, który kÂładzie sie na trawie, gdy z niego zszedÂłem. RozejrzaÂłem siĂŞ dookoÂła.- Nigdy tutaj nie byÂłem..... Dziwne, bo to takie wspaniaÂłe miejsce...- pomyÂślaÂłem w³¹czajÂąc Tsushigan'a. - To teraz sobie potrenujĂŞ....- powiedziaÂłem , a dookoÂła oazy rozpĂŞtaÂło siĂŞ tornado, które po³¹czyÂło siĂŞ z piaskiem. - To mi siĂŞ podoba, teraz dodamy..... ognia...- powiedziaÂłem po czym moje oczy zmieniÂły kolor z biaÂłego na czerwony. Tornado zaczĂŞÂło siĂŞ ogrzewaĂŚ. Po kilku minutach zamieniÂło sie w szkÂło. ImponujÂąco wyglÂądaÂło ogromne tornado, jakby zamarzniĂŞte na Âśrodku pustyni. Zostanie tutaj na jakiÂś czas.... wyglÂąda Âładnie...- powiedziaÂłem wy³¹czajÂąc KG i siadajÂąc pod jednÂą z palm.- Przyjemnie...- pomyÂślaÂłem zamykajÂąc oczy.

Dodane po 5 godzinach 31 minutach:

Po dÂłuÂższym czasie wstajĂŞ i wskakujĂŞ na mojego summona. - Lecimy Morphine.... W stronĂŞ Konohy...- powiedziaÂłem, po czym odlecieliÂśmy <NMM>
Dwie czarne smugi przemieszczajÂą sie przez oaze z duza prĂŞdkoÂściÂą(NMM)
UsiadÂła pod jednÂą z palm w poszukiwaniu cienia, ale i tu byÂło gorÂąco.
//Po pierwsze Ten-Ten, masz pisaĂŚ przynajmniej 20 sÂłów w poÂście na moich misjach. A normalnie po 15. WiĂŞc jeszcze jeden tak maÂły post i leÂży ci siĂŞ ost //

Do Ten-Ten podlecia³ niedu¿y orze³. Do nogi mia³ przyczepion¹ zapieczêtowan¹ wiadomoœÌ. Przysiad³ na niewielkim kamyczku i czeka³, a¿ dziewczyna siê nim zainteresuje.
( tak jest ! )
WidzÂąc orÂła wstaÂłam i otrzepaÂłam siĂŞ z piasku. PodeszÂłam do niego i gÂłaszczÂąc po piórach na gÂłowie zdjĂŞÂłam mu delikatnie z nogi wiadomoœÌ. ByÂła to misja, którÂą miaÂłam wykonaĂŚ.
//Co czym jest to decyduje ja a to moÂże byĂŚ dla odmiany bomba atomowa //

Witamy!
Nasza filia w okolicach KiriGakure wymaga pewnego wsparcia shinobich. Na miejscu zostanie Pani wprowadzona w szczegóÂły problemu i pozna pani iloœÌ zer pani wypÂłaty.
Z powaÂżaniem Gildia Kupców.

-O ! Woleli nie pisaĂŚ po co mam przybyĂŚ. ChcÂą mi zrobiĂŚ niespodziankĂŞ. No trudno wyruszam na misjĂŞ. - TenTen wsadziÂła liÂścik do kieszeni. NabraÂła jeszcze wody do manierki, którÂą zawsze ze sobÂą nosiÂła i pobiegÂła przez pustyniĂŞ. OrzeÂł odleciaÂł chwilĂŞ po niej, cicho w tylko sobie znanym kierunku.
KrĂŞciÂła siĂŞ znudzona koÂło oazy. Po czasie przysiadÂła sobie na kamieniu. SpojrzaÂła w niebo.
Podchodzi do Ciebie czÂłonek klanu Kurama.
Witaj moje dziecko - mówi spokojnie - czy mogÂła byÂś zanieœÌ tÂą wiadomoœÌ potrzebujÂącym w Konoha - Gakure. PrzekaÂż ja do tamtejszego szpitala. Po drodze nikt nic Ci nie zrobi . . . NagrodĂŞ odbierzesz w posiadÂłoÂści Kurama , gdzieÂś tam mnie znajdziesz.
SpojrzaÂła na mĂŞÂżczyznĂŞ
-Dobrze-odparÂła
Na wszelki wypadek wsuneÂła dÂłoĂą do pochwy na kunai by sprawdziĂŚ czy je ma. SpojrzaÂła w kierunku oazy-"Opuszczam dom..."-pomyÂślaÂła-"Pierwszy raz..."
MĂŞÂżczyzna wrĂŞcza Ci zwój ii klepie Ci po gÂłowie. Chyba nie chce Âżeby coÂś Ci siĂŞ staÂło. droga wolna musisz po prostu dotrzeĂŚ do Konohy.
-Ech-westchneÂła
Spojrza³a na oaze ze smutkiem. Wzie³a g³êboki oddech i posz³a w swoj¹ strone.
ChÂłopak pojawiÂł siĂŞ w dziwnym miejscu, czuÂł tylko gorÂąco i to, Âże piasek wpada mu do ust, ewidentnie wiaÂło. ChÂłopak przysÂłoniÂł usta rĂŞkawem i schowaÂł siĂŞ za czymÂś, by nie staĂŚ wprost do wiatru, poniewaÂż mimo maÂłych rozmiarów, lecÂący piasek podraÂżniaÂł i czasem nacinaÂł nawet jego skórĂŞ, przymykajÂąc oczy odskoczyÂł za polbiÂższy gÂłaz, tam usiadÂł przeczekujÂąc i bawiac siĂŞ kartami.

EDIT: 03.04 -> 21:47

ChÂłopak poprawiÂł fryzurĂŞ i wyszedÂł zza gÂłazu, spojrzaÂł w dal i udaÂł siĂŞ w tym kierunku, zmierzajÂąc do zarysów jakiegoÂś obiektu.

[NMM]
leciaÂłyÂśmy nad pustyniÂą, czujÂąc gorÂący wiatr uderzajÂący nas co raz w twarz
-z góry wydaje siĂŞ o wiele mniejsza, nieprawdaÂż?-zwróciÂłam siĂŞ do uczennicy-obserwuj to co dzieje siĂŞ wkoÂło Ciebie-póÂźniej bĂŞdzie Ci Âłatwiej genjutsu stworzyĂŚ-powiedziaÂłam-czujesz ten gorÂący wiatr? Wykorzystaj go w walce z kimÂś z Yuki, niech w Twoim genjuts bĂŞdzie jeszcze gorĂŞtszy i suchy, dodaj do niego ziarenka piasku i uderz ca³¹ si³¹ w przeciwnika i juÂż twoje na pozór niewinne genjtsu zamienia siĂŞ w bardzo silnÂą broĂą...
z uwagÂą przysÂłuchiwaÂłam siĂŞ sÂłowom mojej sensei. Nie zwróciÂłam na to wczeÂśniej uwagi. - DziĂŞkujĂŞ za cennÂą radĂŞ - podziĂŞkowaÂłam
MgÂła skrĂŞciÂł lekko na zachód i po chwili zniknÂą z nad pustyni >NMM<

http://www.shinnobirpg.rp...der=asc&start=0
Mayoke wraz z Kiomem ruszyÂł w stronĂŞ bliÂżej nieznanej krainy, byÂł szybki jak nigdy.

NMM
Wi staje tutaj wraz z Kido. Wi pije chÂłodnawÂą wodĂŞ z Oazy. Musi tu o czymÂś wspomnieĂŚ to bardzo waÂżne dlatego szybko koĂączy picie.
-SÂłuchaj Kido w Sunie mogÂą nas nie lubiĂŚ co prawda Taki nie am zamiaru walczyĂŚ , ale lepiej siĂŞ ubezpieczyĂŚ i wykonaĂŚ Henge no jutsu. Zmienimy siĂŞ w dzieciaki z Suny widziaÂłem juÂż takie. - Po tych sÂłowach Wi wykonaÂł Henge i zmieniÂł siĂŞ w 6 latka z Suny. W takiej formie moÂże siĂŞ luzem poruszaĂŚ po pustyni i wiosce , tego samego oczekiwaÂł od Kidou.
Kidoumaru napiÂł siĂŞ zimnej wody, po czym wykonaÂł Henge. ZamieniÂł siĂŞ w 8-letniego dzieciaka.
-Nigdy nie byÂłem w Sunie ciekawe jak tam jest...-powiedziaÂłem po cichu.
Przed wyruszeniem rozejrzaÂłem siĂŞ jeszcze w koÂło czy nikt przypadkiem ich nie Âśledzi.
Dobra moÂżemy ruszaĂŚ tylko pamiĂŞtaj udajemy dzieciaki jesteÂś moim starszym bratem masz 8 lat i nazywasz siĂŞ Tutyko ja mam 5 lat i jestem Bugito. RodzeĂąstwo z osady niedaleko Suny przyszÂło na zakupy - Po tych sÂłowach Wi wraz z Kido w postaci dzieciaków pobiegli do Suny.

<NMN za mnie i Kido>

Dodane po 3 godzinach:

Wi bardzo szybko wraz z klonami ( na klonach ciaÂła i Kido) biegnÂą w stronĂŞ Konohy. Tam skrĂŞcÂą w prost do Oto i do siedziby ZZWS.

NMN< za mnie kido , klony z ciaÂłami Saska i Shizu>
Dantek jest szybszy od wi i leci zanim wraz z Tengenem na smoku w powietrzu ...

nmm
Tengen czuÂł siĂŞ strasznie spragniony oraz zmĂŞczony tÂą podró¿¹. CzuÂł, Âże musi zaczerpn¹Ì trochĂŞ cienia i wody z tej oazy. Uczyniwszy jak zamierzaÂł, zdrzemn¹³ siĂŞ na kilkanaÂście minut by mieĂŚ wiĂŞcej energii przy podróÂżowaniu.

[nmm]
Akera przy podróÂżowaÂł tu wewnÂątrz, o dziwo, wrogiej mu pijawki pustynnej o imieniu-Kropek-co wywnioskowaÂł z rozmowy pijawki z wÂłaÂścicielem...a raczej monologu wÂłaÂściciela z pijawkÂą która okazywaÂła zrozumienie i wyglÂądaÂła jakoÂś tak bardziej inteligentnie niÂż te w laboratorium....
Po chili stwierdziÂłeÂś Âże jesteÂś przywiÂązany do palmy i nie czujesz swojej chakry.,...czyli byÂłeÂś w nieciekawej sytuacji..
Hayato westchn¹³.
Jego poczÂątkowe zamierzenia siĂŞ nie powiodÂły, lecz nie zmieniaÂło to faktu, iÂż nie ustaÂło potencjalne zagroÂżenie dla Kazekage i Suny.
Œwiadom tego Akera postanawia skoncentrowaÌ siê i odnaleŸÌ Drogê.
"Kazekage, Amy-Kage, Suna-Kage;
SiÂło mego ÂŻycia, SiÂło mej Wiary, SiÂło mego Oddania;
Kazekage, Hime-Kage, Hoshi-Kage;
Istoto mego Bytu, Celu mej Drogi, Sensie mego Istnienia;
Kazekage, Jinja-Kage, Megami-Kage;
Cokolwiek czynione bĂŞdzie dla Kazekage i Suny bĂŞdzie.
Powoli ciaÂło Akery stygnie zaÂś jego tĂŞtno spada, przy braku czakry jedynie medytacja moÂże go wesprzeĂŚ. I Wiara.
Sunnijczyk przechodzi w stan ÂśpiÂączki, powoli zbliÂżajÂąc siĂŞ do granicy Âśmierci...
W ludzkim ciele wystĂŞpuje siedem punktów czakry, naczyĂą i pieczĂŞci zarazem, dziĂŞki którym Âżyjemy.
DziĂŞki latom praktyki medyk nauczyÂł siĂŞ wykorzystywaĂŚ je w leczeniu lub jego przeciwieĂąstwach...
Teraz miaÂł po raz ostatni wykorzystaĂŚ je dla zabezpieczenia przyszÂłoÂści swej pani i swego kraju.
Wiedza Hayato nie mogÂła wpaœÌ w rĂŞce przeciwników Suny bez wzglĂŞdu na skutki dla niego.
Akera rozpocz¹³ rozluÂźnianie miĂŞÂśni i stawów, a takÂże zsynchronizowaÂł oddech i przepÂływ myÂśli.
Niewielu wie, iÂż punkty owe majÂą nie tylko znaczenie dla czakry, ale i dla wszystkich dziedzin Âżycia...
Sunnijczyk skoncentrowaÂł siĂŞ na punktach:
Czwartym, znajdujÂącym Âśrodku klatki piersiowej, który dziĂŞki ĂŚwiczeniom i koncentracji stal siĂŞ teraz otwartÂą bramÂą na Âświat...
Oraz Szóstym, znajdujÂącym siĂŞ pomiĂŞdzy brwiami, w którym zgromadzona zostaÂła caÂła wiedza i wola Akery.
Na koniec Siódmy pozostaÂł Aktywizowany, zaÂś wiedza medyka trafiÂła do niego.
"Dla Kazekage! Dla Suny! Do wiecznoÂści..."
Akera Hayato, dwudziestopiĂŞcioletni medyczny shinobi Suny w ostatnim spazmie swego organizmu wyzwoliÂł zbierane przez lata w krwi toksyny, i dokonaÂł samobójstwa, jednoczeÂśnie wywalajÂąc swojÂą duszĂŞ, w której miast swej jaÂźni zamkn¹³ swÂą wiedzĂŞ, by przekazaĂŚ jÂą dalej...
/Zatrute ciaÂło Akery kona obecnie jako zniszczona powÂłoka.
Jego byt (a wÂłaÂściwie wiedza zgromadzona w "nieÂśmiertelnoÂści", która zajĂŞÂła miejsce duszy, uniemoÂżliwiajÂąc reinkarnacjĂŞ) przemieszcza siĂŞ poza zasiĂŞgiem wszelkich przeciwników do Suny, zgodnie z zaprogramowanÂą wolÂą Hayato.
Wszelkie informacje jakie byÂły w ciele medycznego schinobi zostajÂą zniszczone przez toksyny...
Dalsze info w K.P.
Pozdrawiam./
No cóÂż...twoje dziaÂłanie siĂŞ nie powidÂło a koleÂś siĂŞ zacz¹³ ÂśmiaĂŚ..
PoczuÂłeÂś okropny ból w okolicy brzucha i na plecach...
Kiedy podgoiÂłeÂś bluzkĂŞ zobaczyÂłeÂś na swoim torsie zobaczyÂłeÂś czarne linie otaczajÂące caÂły twój tors
-ZapieczĂŞtowaÂłem twojÂą duszĂŞ i uodporniÂłem ciĂŞ na wszelkie rodzaje samobójstw...nie pozwolĂŞ komuÂś takiemu siĂŞ wymkn¹Ì...nie po tylu latach poszukiwaĂą-powiedziaÂł mĂŞÂżczyzna a jego oczy bÂłysnĂŞÂły...
Akera zaczyna siĂŞ chrapliwie ÂśmiaĂŚ...
- I co Ci ze mnie przyjdzie? Nie zdoÂłaÂłeÂś mnie zatrzymaĂŚ. PieczĂŞtujÂąc mojÂą duszĂŞ jedynie uwiĂŞziÂłeÂś jÂą w tej powÂłoce, a oderwaÂłeÂś ciaÂło astralne, które skrywaÂło ca³¹ mÂą wiedzĂŞ... Dla Ciebie ona przepadÂła, przyjacielu...
Wrak czÂłowieka z radoÂściÂą spoglÂąda na wyraz twarzy napastnika.
/Drogi M.G. dziêkujê za unieœmiertelnienie Hayato Ps.: czakra ma spaœÌ do zera na sta³e? /
Chole**-powiedziaÂł koleÂś...
-Twoja wioska i twoja ukochana kazekage...ich przysz³oœÌ jest nieciekawa...ju¿ ja to gwarantujê-powiedzia³ z³o¿y³ pieczêci i nagle w wielu miejscach twojego cia³a poczu³eœ mocne uk³ucie
PieczĂŞĂŚ zniknĂŞÂła...
-ÂŻegnaj nieznajomy...umrzesz ale jeszcze siĂŞ spotkamy..-powiedziaÂł...
KonajÂący Akera zostaje w oazie a jego przeciwnik i zmutowana pijawka znikajÂą pod ziemiÂą...

///Hayato siĂŞ zgodziÂł na ÂŚmierĂŚ w taki sposób wiĂŞc siĂŞ nie czepiaĂŚ //
Gdy wĂŞdrowaÂłem tak po pustyni w poszukiwaniu skorpionów, natkn¹³em siĂŞ na oazĂŞ. PostanowiÂłem trochĂŞ odpocz¹Ì usiadÂłem napiÂłem siĂŞ wody i rozstawiÂłem puÂłapkĂŞ. ByÂło juÂż ciemno a ja byÂłem zmĂŞczony postanowiÂłem odpocz¹Ì i pospaĂŚ. Niestety nie pospaÂłem dÂługo, z nie wiadomego powodu nie mogÂłem spaĂŚ, byÂłem nie spokojny. SpaÂłem tylko 40 minut. PostanowiÂłem zajrzeĂŚ do puÂłapki. PoszedÂłem lecz nic nie byÂło. CaÂła ta misja powoli zaczĂŞÂła mnie nurtowaĂŚ, z powodu braku dziania siĂŞ czego kol wiek. Znudzony tym faktem rozmyÂślaÂłem. DuÂżo myÂślaÂłem, co to za staruszek, czemu nogi straciÂł i tak upÂłynĂŞÂło kolejne 60 minut. Po rozmyÂślaniu postanowiÂłem iœÌ zajrzeĂŚ do puÂłapki. ZajrzaÂłem i byÂły tam trzy skorpiony. ZabraÂłem i spakowaÂłem je. MiaÂłem juÂż trzynaÂście i zbliÂżaÂłem siĂŞ do koĂąca. Gdy juÂż wszystko zapakowaÂłem do worka, napeÂłniÂłem manierkĂŞ wodÂą. UstawiÂłem puÂłapkĂŞ na swoje miejsce oraz postanowiÂłem przyÂśpieszyĂŚ i ÂłapaĂŚ równieÂż rĂŞkoma skorpiony. Do tego stworzyÂłem Kage bunshin no jutsu. UtworzyÂłem dwa klony po czym kazaÂłem im szukaĂŚ skorpionów. Sam udaÂłem siĂŞ na pÂłaszcz i usiadÂłem czekajÂąc. Po póÂłtorej godziny czekania, klony przybyÂły miaÂły po jednym skorpionie. UcieszyÂłem siĂŞ bo to juÂż byÂło ich piĂŞtnaÂście. PoszedÂłem do puÂłapki by zobaczyĂŚ czy jest coÂś byÂło ich piĂŞĂŚ. W myÂślach cieszyÂłem siĂŞ jak dzieciak, myÂślaÂłem *JuÂż koniec, udaÂło siĂŞ* lecz gdy wsypywaÂłem skorpiony jeden uciekÂł, zdenerwowaÂłem siĂŞ tym faktem i postanowiÂłem zanieœÌ te dziewiĂŞtnaÂście skorpionów. Tak zdezaktywowaÂłem klony i ruszyÂłem, zabraÂłem puÂłapkĂŞ, skorpiony i pÂłaszcz.
Aru wĂŞdrowaÂł spokojnie... PrawÂą dÂłoĂą miaÂł w kieszeni, lewa wisiaÂła swobodnie...
Spod grzywki patrzy³ przed siebie b³êkitnymi oczyma...
SzedÂł w kierunku oazy...
Krok za krokiem zbliÂżaÂł siĂŞ do niej...
Po pewnym czasie zatrzymaÂł siĂŞ na krótszÂą chwilĂŞ..
Zamkn¹³ powieki, a nastêpnie otworzy³ je..
Spod czarnych wÂłosów zasÂłaniajÂących gaÂłki oczne zaczĂŞÂło ÂświeciĂŚ krwisto czerwone ÂświatÂło...
Innymi sÂłowy chÂłopak uaktywniÂł swe kekkei genkai...
Po chwili ruszyÂł dalej rozglÂądajÂąc siĂŞ...
DziĂŞki KG szÂło mu to szybciej, widziaÂł przez drzewa, gÂłazy a w dodatku wszĂŞdzie dookoÂła naraz...
PoczuÂłeÂś niespotykany, brzydki zapach... Oaza... ÂŚmierdziaÂła. To nie byÂł miÂły, przyjemny zapach... Wodopój byÂł caÂły zielony... Najwidoczniej, tak, jak mówili beduini, ktoÂś go zatruÂł... PozostawaÂło pytanie: kto ? Kto mógÂł siĂŞ dopuÂściĂŚ tego czynu ? Na razie nie zauwaÂżyÂłeÂś nikogo, kto mógÂłby byĂŚ podejrzanym... WokóÂł nie byÂło nikogo, tylko dziwna cisza...
ChÂłopak wĂŞdrowaÂł dalej..
Wci¹¿ bêd¹c czujnym ogl¹da³ okolice oazy..
SzukaÂł kogokolwiek kto byÂł w okolicy...
StaraÂł siĂŞ nie haÂłasowaĂŚ by nie spÂłoszyĂŚ nikogo...
KsiĂŞÂżyc w peÂłni... Nad tobÂą przelewaÂło siĂŞ sÂłoĂące... WÂłaÂściwie póÂł sÂłoĂąca... ZaĂŚmienie... Dziwne zaĂŚmienie... Nie zauwaÂżyÂłeÂś tego, przeszukiwaÂłeÂś ciaÂła, ale nie znalazÂłeÂś w nich nic, upapraÂłeÂś siĂŞ krwiÂą... Zdradziecki brat spróbowaÂł wstaĂŚ.
Allah spadÂł na ziemiĂŞ niczym prÂądem raÂżony. W dosÂłownym tego znaczeniu. Zacz¹³ obracaĂŚ siĂŞ, niczym wir wodny, ale nie dawaÂł za wygranÂą. Swoimi ruchami staraÂł siĂŞ powaliĂŚ CiĂŞ na ziemiĂŞ, zabiĂŚ i pozyskaĂŚ duszĂŞ, bez której nie mógÂł stÂąpaĂŚ po Ziemi... WyciÂągn¹³ rĂŞkÂą, by uderzyĂŚ niÂą w twojÂą pierÂś i zabraĂŚ Ci duszĂŞ na zawsze...
Rêka zbli¿a³a siê nieustannie, ch³opak jak by widzia³ wszystko zwolnione.. Zacisn¹³ d³où a na jego twarzy pojawi³ siê dziwny grymas, by³a to mieszanina niepewnoœci, zdziwienia i gniewu.....
Ch³opak zakl¹³ pod nosem obracaj¹c siê na wodzie uk³adaj¹c siê na plecach..
Po chwili wstaÂł i w tym samym momencie ponownie uderzyÂł tarczÂą, która po tym ciosie przylegÂła na chwilĂŞ do Allacha, gdy mÂłody Aru odskoczyÂł w prawÂą stronĂŞ... Innymi sÂłowy chÂłopak pchn¹³ Allacha tarczÂą gdy wstawaÂł i zrobiÂł unik zostawiajÂąc mu tarczĂŞ która po chwili zniknie...
*Nie bĂŞdzie mi potrzebna a strasznie spowalnia...* - pomyÂślaÂł..
Nastêpnie zmru¿y³ lekko oczy na chwilê przechyli³ lekko g³owê... Po chwili uj¹³ miecz obur¹cz zmieniaj¹c nieco styl walki..
Z pewnoÂściÂą byÂło wygodniej bez tarczy choĂŚby balansowaĂŚ ciaÂłem...
Ch³opak zacisn¹³ d³où na ostrzy a nastêpnie ruszy³ na Allacha...
W uszach rozbrzmiewaÂł coraz szybszy dÂźwiĂŞk stukotu stup o wodĂŞ...
ChÂłopak w biegu miecz trzymaÂł w prawej dÂłoni... Gdy znalazÂł siĂŞ blisko przeciwnika pochyliÂł siĂŞ jak poprzednio jednak nie wykonaÂł ataku od doÂłu...
WyskoczyÂł w górĂŞ gdzie uchwyciÂł miecz oburÂącz i wykonujÂąc peÂłny obrót uderzyÂł nim w tyÂł szyi znajdujÂącej siĂŞ tutaj osoby...
Zaraz po tym lÂądujÂąc na wodzie przewraca siĂŞ po niej uznawszy, Âże zbyt Âślisko jest na zwyczajne lÂądowanie..
Od razu po tym wstaje i odbiega kawa³ek wci¹¿ obserwuj¹c postaÌ dziêki KG...
Allah upadÂł na ziemiĂŞ. KrwawiÂł. MiaÂł byĂŚ czÂłowiekiem ? No to teraz umrze jak czÂłowiek. UniósÂł swoje Âślepia, patrzÂąc nienawistnie na Ciebie.
-Jeszcze... Tu... WrócĂŞ... Moje... Niebo... Jest... Blisko... - wycharczaÂł, plujÂąc krwiÂą. LudzkÂą krwiÂą. JuÂż nie byÂł bogiem... NastaÂł moment ciszy. Allah nie odpowiadaÂł. Niebo rozpogodziÂło siĂŞ, woda staÂła siĂŞ wodÂą. KtoÂś siĂŞ z niej wynurzyÂł... To byÂł brat, którego zatrzymaÂłeÂś pod wodopojem... MĂŞÂżczyzna zacz¹³ siĂŞ rozglÂądaĂŚ, chyba CiĂŞ szukaÂł...
Ch³opak stan¹³ w miejscu....
Jego mg³¹ równieÂż zniknĂŞÂła przez co miejsce to wyglÂądaÂło zupeÂłnie zwyczajnie...
ChÂłopak chwiejnym krokiem ruszyÂł w kierunku ciaÂła Allacha obejmujÂąc zarazem jednego z braci wzrokiem...
Stan¹³ oko³o metr od cia³a i patrzy³ na nie...
- i po cóÂż tu schodziÂłeÂś? to Âświat ludzi, nie bogów... - mrukn¹³ cicho oddychajÂąc ciĂŞÂżko...
Po chwili upuÂściÂł swój miecz koÂło ciaÂła.. miecz ten zsun¹³ siĂŞ do wody i zaton¹³ gdzieÂś na dnie...
ChÂłopak rozprostowaÂł siĂŞ, caÂła ta akcja nad oazÂą byÂła mĂŞczÂąca..
Po chwili wÂłoÂżyÂł lewÂą dÂłoĂą w kieszeĂą, prawej na razie nie, dla bezpieczeĂąstwa ..
W koùcu przechyli³ g³owê skupiaj¹c spojrzenie na wy³a¿¹cej z wody postaci...
- I co teraz? - spytaÂł spokojnie
-Teraz... Prawdopodobnie koniec kultu Ormuzda, Allah zgin¹³... Wróci na swój tron, nie zejdzie na ziemiĂŞ tak prĂŞdko... To chyba koniec twojej misji... - brat wyszedÂł z wody, stajÂąc na tafli jeziorka poprzez mocnÂą koncentracjĂŞ chakry.
-Rozumiem, Âże ¿¹dasz zapÂłaty, tak ? - uniósÂł lekko brwi, przypatrujÂąc Ci siĂŞ z zaciekawieniem.
ChÂłopak zamkn¹³ na chwilĂŞ oczy, po chwili spod czarnej grzywki, na brata skierowane byÂło spojrzenie jasno niebieskich oczu które wczeÂśniej jarzyÂły siĂŞ czerwieniÂą...
- CóÂż mam powiedzieĂŚ... oszukaliÂście mnie, ja ryzykowaÂłem Âżycie, wy je naraÂżaliÂście, co prawda cel misji nie polegaÂł na zaÂżegnaniu niebezpieczeĂąstwa jednakÂże czy ryzykowaÂłem na próÂżno? - przemówiÂł
Po chwili postawiÂł kilka kroków w kierunku brata i wzdychajÂąc gÂłoÂśno ciÂągn¹³ dalej..
- Doceniam fakt, ¿e stan¹³eœ po mej stronie, pomaga³eœ mi rad¹ i nie pomaga³eœ braciom jednak¿e czy by³o to bezinteresowne czy kierowane strachem?... - ch³opak skierowa³ spojrzenie na niebo...
- CóÂż mam powiedzieĂŚ... "¿¹danie zapÂłaty" - posÂłuchaj jak to brzmi.. jak bym broniÂł przejazdu lub odbieraÂł dÂług... Lepiej sformowane brzmiaÂło by "oczekujesz wynagrodzenia" czy coÂś w tym stylu...
Z jednej strony nie bra³em od was zlecenia na pokonanie boga z drugiej zaœ jakieœ zlecenie od was bra³em... - ci¹gn¹³ bezustannie
- To czy mi zapÂłacisz pozostawiam kwestii twej woli jak i sumienia bÂądÂź honoru... - rzekÂł na zakoĂączenie
Mê¿czyzna wzburzy³ siê. Zacisn¹³ piêœÌ.
-SÂądzisz, Âże siĂŞ bojĂŞ, Âże to wszystko, ten caÂły cyrk to tylko mój wymysÂł ? Mylisz siĂŞ. Nie oszukaÂłem CiĂŞ. Jestem wojownikiem nieba i ziemi, dzieckiem nocy i dnia, panem pustyĂą. ÂŚmiesz mnie obraÂżaĂŚ... CzyÂżbyÂś byÂł podobny do Ormuzda ? MyÂślisz, Âże wolno Ci powiedzieĂŚ wszystko kaÂżdemu... ? Wierzysz, Âże coÂś Ci to pomoÂże ? Odpowiedz, chcĂŞ wiedzieĂŚ...
ChÂłopak uniósÂł gÂłowĂŞ a spojrzenie wbiÂł w oczy stojÂącego przed nim mĂŞÂżczyzny...
- Nie unoÂś siĂŞ czÂłowieku... - rzekÂł chÂłodno...
- to w co wierzê b¹dŸ myœlê, to wy³¹cznie moja sprawa... nie powinno ciê to obchodziÌ... - kontynuowa³ spokojnie..
- No ale cóÂż... wszystko zaleÂży od dnia... przewaÂżnie mówiĂŞ co myÂślĂŞ, nie zastanawiam siĂŞ nad sÂłowami chyba, Âże w stosunku do wrogów a Ciebie jakimÂś dziwnym trafem do nich nie zaliczam... - ciÂągn¹³ dalej...
Po chwili prawÂą dÂłoĂą umiejscowiÂł w kieszeni..
- Skoro jesteÂś taki waÂżny, czemuÂż sam nie uporaÂłeÂś siĂŞ z tym problemem, bo jak twierdzisz staÂłeÂś po mojej stronie... do czego byÂłem Ci potrzebny.. jeÂśli to jednak tylko przydomki to uwaÂżaj z nimi... przydomki Âżycia nie uratujÂą... poza tym nie jest istotne kim jesteÂś, nie zaleÂży mi teraz na takiej informacji, najwaÂżniejsze to ÂżyĂŚ zgodnie z sobÂą, ze swoimi zasadami... oczywiÂście o ile masz takie... - wznowiÂł gadkĂŞ chÂłopak..
- CóÂż ostatnio musiaÂłem walczyĂŚ przeciw wyznawcy Jashina, teraz sam wiesz z kim kaÂżdy w coÂś wierzy, nie moja rola jest podwaÂżaĂŚ tĂŞ wiarĂŞ ani jÂą osÂądzaĂŚ na dobrÂą lub z³¹, jak przypuszczam nie jest to teÂż Twoje zadanie ...
- Co do pytania, nie wiem czy mi coÂś pomoÂże, nie zastanawiaÂłem siĂŞ nad tym jednakÂże sÂądzĂŞ, Âże mówienie tego co siĂŞ myÂśli cokolwiek by to nie byÂło nie jest czymÂś zÂłym choĂŚ czasem nie naleÂży do kulturalnych... - skoĂączyÂł kolejnÂą dawkĂŞ wypowiedzi...

- Aa przy okazji.. nie zrzucaj winy na innych bo sÂłowami " ten caÂły cyrk to tylko mój wymysÂł" stwierdzasz, Âże czĂŞÂściowo jesteÂś w tym ubabrany, ja Cie nie osÂądzam, i Tobie teÂż nie radze osÂądzaĂŚ nikogo poza sobÂą samym... - dodaÂł na zakoĂączenie
*O choleera a skÂąd u mnie taka chora gadka siĂŞ wziĂŞÂła?* - pomyÂślaÂł robiÂąc gÂłupiÂą minĂŞ
-BÂłogosÂławiony, kto znajÂąc swojÂą si³ê nie krzywdzi innych... Nie jestem mordercÂą... Nie chciaÂłem plamiĂŚ siĂŞ krwiÂą moich braci... - beduin podszedÂł do wielb³¹da. Chyba w taki sposób chciaÂł zakoĂączyĂŚ rozmowĂŞ...
-ÂŻegnaj... Jeszcze kiedyÂś bĂŞdzie Ci dane ujrzeĂŚ mnie ponownie... - rzuciÂł w twojÂą stronĂŞ skórzanÂą sakwĂŞ z pieniĂŞdzmi i jakiÂś dziwny kamieĂą...
-UÂżywa siĂŞ go, wykrzykujÂąc sÂłowo 'hi-kuro'... ÂŚwiatÂło i ciemnoœÌ... Ruszaj, Okahu... - szepn¹³ do ucha wielb³¹dowi, który ruszyÂł szybkim krokiem w stronĂŞ zachodzÂącego juÂż sÂłoĂąca... W koĂącu znikli... Piasek zasÂłaniaÂł widok... ZostaÂłeÂś sam w oazie...

UkoĂączona misja rangi B.

Otrzymujesz 500Y, 70PCh i +6 do stat oraz kamieĂą, który w Âświetle tworzy krÂąg ciemnoÂści a w ciemnoÂści krÂąg ÂświatÂła, aktywowany sÂłowem 'hi-kuro'. ZgÂłoÂś siĂŞ do administracji w celu wycenienia wykorzystania chakry przez ten oto przedmiot.
Ch³opak wyj¹³ d³onie z kieszeni a nastêpnie z³apa³ w lew¹ d³où pieni¹dze w praw¹ zaœ tajemniczy kamieù...
ObejrzaÂł go z zaciekawieniem i nim siĂŞ zorientowaÂł zostaÂł tu sam...
Po chwili schowa³ zdobyte przedmioty w kieszenie i schowa³ westchn¹³...
- DziĂŞki.. i miÂłej podróÂży... - rzuciÂł po chwili w przestrzeĂą...
- dziwny czÂłowiek.. - dodaÂł po chwili ciszej uÂśmiechajÂąc siĂŞ widocznie...
NastĂŞpnie ruszyÂł w swojÂą stronĂŞ, do Kiri...
<(NMM)>
MijajÂąc wiele skaÂł odkÂąd opuÂściÂłem miejsce zamieszkania trafiÂłem w koĂącu do oazy. RozejrzaÂłem siĂŞ wokóÂł. Czas wybraĂŚ siĂŞ do wioski, mój mistrz uznaÂłby, Âże to odpowiedni moment.
Zaczerpn¹³em wody i ruszy³em dalej.
~NMM~
Tu siĂŞ zatrzymam. UsiadÂłem na piasku nagrzanym jeszcze przez pustynne sÂłoĂące. OparÂłem siĂŞ o palmĂŞ i pogr¹¿yÂłem siĂŞ w myÂślach, ale staraÂłem siĂŞ nie traciĂŚ czujnoÂści. W koĂącu nie ÂżyjĂŞ w najbezpieczniejszych czasach, a nie zawszĂŞ mogĂŞ polegaĂŚ na umiejĂŞtnoÂści leczenia w razie czegoÂś. SiedziaÂłem spokojnie i patrzyÂłem w niebo, byÂło ciemne i peÂłne gwiazd, otuliÂłem siĂŞ kurtkÂą, bo zrobiÂło siĂŞ zimno, a pustynny wiatr wzmagaÂł chÂłód. SiedziaÂłem dalej, niemal wtopiony w pustynny krajobraz.
BiegnÂąc odwróciÂł siĂŞ za siebie nie dostrzegajÂąc mÂłodej i bardzo ciekawej kunoichi postanowiÂł chwile poczekaĂŚ. Gdy jej sylwetka zaczĂŞÂła byĂŚ juÂż widoczna w oddali Lee odpocz¹³ na tyle aby wyruszyĂŚ dalej(NMM)
Nie przeywa³am biegu ani na chwilê. Nie mia³am czasu na odpoczynek. Widzia³am , ¿ê Lee czeka na mnie a po chwili biegnie dalej
~ Ale on ma parê w tych nogach~ pomyœla³am oddychaj¹Ì ciê¿ko
Nie przejmujÂąc siĂŞ biegÂłam dalej
< NMM>
Wsta³em otrzepuj¹c piasek, podszed³em do wody i zaczerpn¹³em jej w butelkê. Przyda siê tym bardziej, ¿e zamierzam ruszyÌ w dalsz¹ drogê. Mo¿e gdzieœ ktoœ znajdzie dla mnie jakieœ zadanie.-pomyœla³em zakrêcaj¹c korek i chowaj¹c butelkê.
Postanowi³em przebiec siê trochê i opuœciÌ srogi i doœÌ nieprzyjazny dla ludzi teren jakim by³a Suna i jej otoczenie.
~nmm~
Szed³ doœÌ szybkim krokiem w stronê Suny gdy zobaczy³ oazê. Jako ¿e jest noc zrobi³o siê tu ca³kiem zimno i przyda³o by siê nieco odpoczynku.
SiadÂł przy wodzie i zajadaÂł kulkĂŞ ryÂżowÂą.
Po chwili napiÂł siĂŞ trochĂŞ wody i wszedÂł na palmĂŞ by zrzuciĂŚ z niej kokos.
Zabra³ kokosa i wydr¹¿y³ w nim dziurkê co by iœÌ dalej i popijaÌ sobie mleczko kokosowe.
<NMM>
BiaÂłowÂłosy chÂłopak doszedÂł do oazy. Jego ciaÂło zdobiÂł pÂłaszcz z czerwonymi chmurkami , a jego palec pierÂścieĂą. Wi przyklĂŞkn¹³ przy wodopoju i napiÂł siĂŞ wody z oazy po czym powoli ruszyÂł w kierunku Suny. ByÂł raczej zdziwiony , Âże nie zastaÂł nikogo przy wodopoju , potrzebowaÂł przecieÂż tylko genina czy chunina , który pomógÂł by mu wróciĂŚ do Âżycia. Teraz Wi powoli podróÂżowaÂł przez pustyniĂŞ przez caÂły czas gotowy do obrony i uniku.

<NMM>

Dodane po 14 godzinach 48 minutach:

BiaÂłowÂłosy lider Brzasku dotarÂł do ÂźródÂła i zacz¹³ siĂŞ zastanawiaĂŚ co dalej powinien ze sobÂą pocz¹Ì. ChÂłopak szybko zdecydowaÂł , Âże uda siĂŞ do Iwy i zobaczy jak tam siĂŞ sprawy majÂą. Iwa ma wojnĂŞ z SunÂą i przydaÂłoby siĂŞ zmniejszyĂŚ jej szeregi wtedy Wi pokazaÂł by wÂładcy Suny , Âże Aka to lojalni sojusznicy. ChÂłopak po podjĂŞciu decyzji napiÂł siĂŞ wody i ruszyÂł w podróÂż do Iwy , tam znajdzie siĂŞ w swoim Âżywiole. . . Pies ciÂągle towarzyszyÂł biaÂłowÂłosemu Senjuu.

<NMN>
Szybko podbiegÂłem do Oazy. Zacz¹³em siĂŞ rozglÂądaĂŚ. BiaÂłowÂłosego nie byÂło widaĂŚ. PodszedÂłem do wody i napiÂłem siĂŞ starajÂąc sobie przypomnieĂŚ jakie buty miaÂł ubrany biaÂłowÂłosy chÂłopak. Po chwili picia, olÂśniÂło mnie. Szybko zacz¹³em siĂŞ rozglÂądaĂŚ, i juÂż po chwili znalazÂłem Âślady butów takich jak tego chÂłopaka. PobiegÂłem po Âśladach.
<NMM>
Nourh wolnym krokiem przybyÂł do tego miejsca juÂż wczeÂśniej bĂŞdÂąc na pustyni co daÂło mu doœÌ dobre doÂświadczenie na tych gorÂących terytoriach. I jak zwykle pomimo jego bladej cery jak zwykle nie przeszkadza mu gorÂąca temperatura czy wszelkie upaÂły. ZaciÂągn¹³ kilka Âłyków z butelki gdzie byÂła woda zauwaÂżajÂąc, Âże pozbyÂł siĂŞ juÂż caÂłej zawartoÂści wiĂŞc widzÂąc niedaleko owÂą OazĂŞ skusiÂł siĂŞ by tam napeÂłniĂŚ odpowiednio zapasy idÂąc spokojnym stanowczym krokiem.
Shikaku dosÂłownie spadÂł z nieba... " Heh gdzie ja jestem pewnie Bóg mnie tutaj zesÂłaÂł, hmm sam pewnie siĂŞ zaj¹³ sprawÂą szatana no nic... " pomyÂślaÂł i rozejrzaÂł siĂŞ, gdy zobaczyÂł jakiegoÂś mĂŞÂżczyznĂŞ podszedÂł do niego, jednak uprzednio zerwaÂł sobie jakiÂś owoc, sprawdziÂł czy ten jest jadalny i zacz¹³ spokojnie go zjadaĂŚ. Gdy doszedÂł do chÂłopaka który byÂł w tym samym poÂłoÂżeniu co on spytaÂł. - Hej, wiesz moÂże gdzie my siĂŞ znajdujemy, bo widzisz spadÂłem z nieba i nie wiem gdzie jestem - na twarzy szatyna pojawiÂł siĂŞ gÂłupawy uÂśmiech, chwyciÂł siĂŞ teÂż za tyÂł gÂłowy.
SpojrzaÂł z ukrywanym zdziwieniem na Shikaku który akurat przywitaÂł siĂŞ gdy Nourh byÂł juÂż przy naturalnym zbiorniku z wodÂą. Nie wiedziaÂł na poczÂątku jak siĂŞ ma do niego odezwaĂŚ gdyÂż raczej to niecodzienny widok.
- Witam...
OdparÂł i przykucn¹³ do owego zbiornika gdzie napeÂłnij swojÂą butelkĂŞ po czym wstaÂł stojÂąc na wprost swojego rozmówcy.
- SÂą to tereny Kaze no Kuni, a konkretniej jest to pustynia Nara.
OdpowiedziaÂł na zadane mu pytanie dalej siĂŞ tylko przyglÂądajÂąc.
- Ahhh to Âświetnie wiĂŞc jestem u siebie, a ty co tutaj robisz, tak w ogóle to jestem Shikaku Jounin z wioski piasku. - powiedziaÂł tak jakby kamieĂą spadÂł mu z serca dalej jedzÂąc owoc który zerwaÂł wczeÂśniej. " CoÂś jest nie tak, ja nie ÂżyÂłem, nie mogĂŞ tak wróciĂŚ do wioski, wszyscy przecieÂż myÂślÂą Âże ja juÂż nie ÂżyjĂŞ. " - mÂłody jounin myÂślaÂł gdy chwilĂŞ póÂźniej wpadÂł na pomysÂł " Tak ten maÂły jest z Konohy, moÂże tak bym poszedÂł do jego wioski, tam mnie nikt nie zna. ". - No widzĂŞ Âże teÂż jesteÂś ninja, sÂłuchaj... nie potrzebujÂą u Ciebie ninja wysokiej klasy?? - spytaÂł otwarcie
PatrzyÂł na niego dziwnie zastanawiajÂąc siĂŞ czy nie plÂąta mu siĂŞ jĂŞzyk od tak szybkich zmian tematu, bo Nourh by z pewnoÂściÂą sobie zaplÂątaÂł, chodziaÂż w sumie nigdy nie próbowaÂł.
- Powoli powoli... Odpoczywam, spaceruje, jestem Nourh, genin z Konoha.
OdpowiedziaÂł cichym doœÌ gÂłosem ale na tyle zrozumiaÂłym, Âże bez problemu moÂżna byÂło go usÂłyszeĂŚ jak i zrozumieĂŚ. Nie daÂł mu wiele do myÂślenia dalej, gdyÂż padÂło nastĂŞpne pytanie nad czym musiaÂł z póÂł minuty pomyÂśleĂŚ nad odpowiedziÂą chodÂź zrozumiaÂł, Âże wiele w tej kwestii mu nie przekaÂże.
- A czemu chcesz opuÂściĂŚ swojÂą wioskĂŞ?... Nie wiem, nie zajmuje siĂŞ rekrutacjÂą.
ZadaÂł pytanie jak i odpowiedziaÂł.
- No bo widzisz jestem oficjalnie martwy, popeÂłniÂłem kiedyÂś samobójstwo, póÂźniej Bóg wysÂłaÂł mnie na misjĂŞ którÂą pewnie sam dokoĂączyÂł a mi w nagrodĂŞ Âże chciaÂłem pomóc zwróciÂł Âżycie, no i dobrze bo siĂŞ tam nudziÂłem, nie chcĂŞ iœÌ do Suny bo uznajÂą mnie za ducha i takie tam bzdety. - mówiÂł spokojnie patrzÂąc w niebo, nie byÂł pewien czy mÂłody nie uzna go za czubka, Shikaku jest maÂło rozgarniĂŞtÂą osobÂą wiĂŞc nie zbyt dÂługo siĂŞ nad tym zastanawiaÂł, jego lekkomyÂślnoœÌ byÂła tak duÂża jak jego zdolnoÂści, oczywiÂście wyolbrzymiaÂł swoje zdolnoÂści dlatego tak myÂślaÂł. - No nie wiem, spacerujesz tak daleko od domu, hmm... a nie masz ochoty na naukĂŞ jutsu, bo widzisz znam takÂą fajnÂą technikĂŞ, tyle Âże musisz mieĂŚ opanowany Raiton. - kontynuowaÂł.
( mogê ciê nauczyÌ Chidori, nasze posty wlepi³ byœ w naukê a Raiton mo¿esz wzi¹Ì jak bêdziesz Chuninem )
Gdy wspomniaÂł Âże jest martwy spojrzaÂł w niebo z którego odziwo zleciaÂł jak gdyby nic, to raczej normalne nie jest a jaka niby technika by na takie coÂś pozwalaÂła? Nie bardzo wierzyÂł w Boga wiĂŞc tu kolejne komplikacje w jego myÂśleniu z którymi juÂż nie chciaÂło mu siĂŞ walczyĂŚ. Nourh po prostu potakn¹³ zostawiajÂąc rozmyÂślanie o Âśmierci na potem.
- Lubie gorÂące klimaty, wiĂŞc lubiĂŞ tutaj spacerowaĂŚ nawet jeÂśli to daleko.
OdparÂł i zastanowiÂł siĂŞ nad kolejnÂą propozycjÂą, bardziej go nadal obchodziÂł sharingan wtedy wszystko lepiej by mu szÂło, no cóÂż póki co nadal jest dla niego niemoÂżliwym do opanowania.
- Niestety nie mam opanowanego Raiton, ale w sumie dziĂŞki za propozycjĂŞ, maÂło kto interesuje siĂŞ od tak pomóc komuÂś, czy chcÂąc nauczyĂŚ czegoÂś.
OdpowiedziaÂł na jego propozycje.

(Niestety nie bardzo mi siĂŞ widzi posiadanie Raiton, nie przepadam za elektrycznoÂściÂą, nie jestem jak Sasuke )
- A tak w ogóle to w Konoha, jest taki klan hmmm jak im tam byÂło.... no mam to na koĂącu jĂŞzyka... Uchiha... tak to Uchiha, wiesz spotkaÂłem tam w zaÂświatach wielu przedstawicieli tego klanu, podobno sÂą bardzo silni, ich Kekkei Genkai jakim jest Sharingan potrafi kopiowaĂŚ jutsu przeciwnika, zastanawiam siĂŞ powaÂżnie nad walkÂą z kimÂś takim, gdybyÂś zaprowadziÂł mnie do nich daÂł bym Ci nagrodĂŞ pieniĂŞÂżnÂą powiedzmy 100y co ty na to - spytaÂł Shikaku, który widziaÂł coÂś dziwnego w mÂłodym chÂłopaku, wyciÂągnÂą wiĂŞc ksi¹¿kĂŞ, spojrzaÂł na niÂą i zaraz na mÂłodego. - To jak?? - spytaÂł ponownie.
ZdziwiÂł siĂŞ gdy akurat z wszystkich klanów wspomniaÂł o Uchiha, zastanawiaÂł siĂŞ teÂż czy widziaÂł moÂże jego rodziców, ale szybko po prostu wybiÂł sobie to z gÂłowy skoro sam Nourh ich nie znaÂł. 100y... Nawet go to zdziwiÂło bo to dokÂładnie tyle co ma, czyli po tym miaÂłby podwojone. Westchn¹³ klnÂąc w sobie, Âże nie jest tak mÂądry jak reszta klanu i dalej w tym wieku jest geninem bez sharingana.
- Sam nale¿ê do Uchiha, lecz nie posiadam sharingana. W sumie mo¿na poszukaÌ czy kogoœ nie ma, ale to klan prawie wymar³y wiêc du¿o nas nie ma a ja nie bardzo kumplowa³em siê z innymi.
OdparÂł w pierwszych sÂłowach znacznie bardziej cichym gÂłosem gdyÂż raczej zastanawiaÂł siĂŞ czy nie bĂŞdzie go to bawiÂło skoro widziaÂł tak silnych w zaÂświatach a tu przed nim stoi ktoÂś kogo by pokonaÂł z zwiÂązany rĂŞkoma.
Shikaku westchn¹³ cicho, nastepnie stwierdzi³ ¿e nie ma nawet 100y. - Tak w³aœciwie to nie mam chyba nawet tych 100y wiêc nawet z poszukiwaù by nic nie wysz³o, a skoro jesteœ Uchiha i nie masz Sharingana to i tak jesteœ Uchiha. - powiedzia³ i zacz¹³ siê zastanawiaÌ czy nie stoczyÌ walki kontrolnej z Nourhem.
No tak mógÂł siĂŞ tego spodziewaĂŚ, Âże ten jego "Bóg" raczej z pieniĂŞdzmi go nie wywali, albo po prostu jednak zrezygnowaÂł by mu tyle daĂŚ. W sumie uspokoiÂło go Âże nie patrzaÂł aÂż tak, Âże nie ma pomimo wieku sharingana.
- Tia, ale bez aktywnionego sharingana jestem jak zwykÂły ninja, na dodatek jako zwykÂły genin. Jaki ze mnie byÂłby niby przeciwnik?
OdparÂł.
- Kto powiedziaÂł Âże twoje Kekkei Genkai nie uaktywni siĂŞ podczas walki, w ekstremalnie ciĂŞÂżkiej sytuacji, w zaÂświatach spotkaÂłem jednego UchihĂŞ który odkryÂł sharingan w wieku 20 lat, podczas misji, w tej misji zgin¹³ jednak jego sharingan pomógÂł mu zabiĂŚ kogoÂś kto go zabiÂł i oboje umarli, wiesz mógÂłbyÂś zostaĂŚ moim uczniem, moÂże nie wyglÂądam na zbyt powaÂżnego ale jestem naprawdĂŞ silny. - odparÂł Shikaku, juÂż caÂłkiem powaÂżnie, widaĂŚ byÂło Âże chciaÂł pomóc mÂłodemu geninowi z Konohy.
( ja bd miaÂł przeszczep w czasie nauki, jak dobrze pójdzie bd jak Kakashi D )
(Jak sÂłyszaÂłem posty moÂżna uÂżyĂŚ do nauczenia siĂŞ techniki w tym przypadku sharingana ale dÂługo trzeba by byÂło pisaĂŚ O.o'')
ZdziwiÂł siĂŞ sÂłyszÂąc Âże ktoÂś dopiero opanowaÂł w wieku 20, chodÂź Nourh raczej nie zamierzaÂł umrzeĂŚ tak Âłatwo, tak po prostu i w sumie nadal czasami siĂŞ zastanawiaÂł czy rzeczywiÂście byÂł w zaÂświatach, bo jakoÂś trudno mu w takie coÂś uwierzyĂŚ.
- JakbyÂś rzeczywiÂście byÂłbyÂś w stanie mnie nauczyĂŚ to moÂże, ale nie sÂądzĂŞ bym od tak Âłatwo zdobyÂł sharingana po tylu trudach.
OdparÂł.
(O to nieÂźle nie wiedziaÂłem Âże to od tak moÂżliwe)
( No muszĂŞ napisaĂŚ na 4 strony A4 naukĂŞ )
- JeÂżeli mam CiĂŞ uczyĂŚ to i tak muszĂŞ przetestowaĂŚ twoje umiejĂŞtnoÂści, powiedzmy maÂły sparing co - spytaÂł i czekaÂł na odpowiedÂź byÂł bardzo spokojny i przygotowany nawet na atak z zaskoczenia, wiedziaÂł Âże mÂłody Uchiha nawet bez sharingana moÂże byĂŚ bardzo silny.
MÂłody Uchiha nie liczyÂł na to, Âże mu w ogóle coÂś konkretnego zrobi bo skoro on jest jouninem to w sumie juÂż wszystko jest przesÂądzone zwÂłaszcza Âże Nourh nie posiada sharingana. Potakn¹³ tylko na jego sÂłowa i ustawiÂł siĂŞ bĂŞdÂąc gotowy do walki, wolaÂł jak to on zacznie.
( Bez sĂŞdziego )
Shikaku spojrza³ na uchihê i sie ucieszy³. - Jesteœ moim uczniem je¿eli chcesz - powiedzia³ i zaraz zacz¹³ t³umaczyÌ - Bo widzisz je¿eli genin chce podj¹Ì siê zadania walki z Jouninem to musi byÌ odwa¿ny, a co najwa¿niejsze musi wierzyÌ w swe umiejêtnoœci, takiego ucznia szukam i bêdê zaszczycony szkoleniem ciebie. - uœmiechn¹ siê i czeka³ na odpowiedŸ
Zastanawia³ siê chwile nad jego s³owami po czym westchn¹³ nie spuszczaj¹c gardy.
- Taki genin musi teÂż byĂŚ gÂłupi, ale tu jestem pewny Âże od tak mnie nie zabijesz, zrobiÂłbyÂś to juÂż wczeÂśniej dlatego nie mam co ryzykowaĂŚ.
OdparÂł wyjmujÂąc kunaia a jego kóÂłko wÂłoÂżyÂł w palec i zacz¹³ nim krĂŞciĂŚ.
- JeÂśli mam ciebie zaakceptowaĂŚ i szanowaĂŚ jako sensei to powinieneÂś mi pokazaĂŚ na co ciebie staĂŚ. Do teamu którego naleÂżaÂłem sensei polegÂł w misji, bo byÂł sÂłaby a ja z powodu braku sharingana nic nie mogÂłem zrobiĂŚ, skÂąd mam wiedzieĂŚ Âże teÂż nie polegniesz równie Âłatwo?
Doda³ doœÌ wyczerpuj¹c¹ wypowiedŸ nadal nie spuszczaj¹c gardy.
- O czekaÂłem aÂż to powiesz. - powiedziaÂł i w mgnieniu oka pojawiÂł siĂŞ za Nourhem i natychmiast odskoczyÂł parĂŞ metrów dalej, aby pokazaĂŚ swojÂą szybkoœÌ... zacz¹³ skÂładaĂŚ pieczĂŞci nie spuszczajÂąc genina z oczu - Chidori - wypowiedziaÂł a w jego rĂŞce pojawiÂł siĂŞ piorun. Natychmiast Jounin pojawiÂł siĂŞ znów za geninem i pokazaÂł mu chidori przed oczami, Nourh z obecnym poziomem szybkoÂści nie mógÂł zdÂąrzyĂŚ siĂŞ odwróciĂŚ.

// MoÂżemy daĂŚ ty MG i powalczyĂŚ, albo moÂżemy zrobiĂŚ jak uczeĂą i sensei lub powalczyĂŚ na ÂśmierĂŚ i Âżycie po za czasem, twój wybór mnie wszystko jedno //
(To gÂłównie jak walka sensei z uczniem, moÂżesz ty decydowaĂŚ czy mi siĂŞ udaÂło)
Nourh zauwaÂżyÂł chidori juÂż wczeÂśniej widziaÂł go u Kakashiego wiĂŞc wiedziaÂł na co tÂą technikĂŞ staĂŚ wiĂŞc byÂł co do tego bardzo czujny. WidzÂąc juÂż wczeÂśniej jego szybkoœÌ wiedziaÂł, Âże bĂŞdzie kiepsko z kontratakiem jeÂśli w ogóle bĂŞdzie moÂżliwy. JuÂż wczeÂśniej zrobiÂł odpowiednie pieczĂŞcie a gdy pojawiÂł siĂŞ juÂż z Chidori zapewne trafi w drewno.
- Kawarimi no Jutsu!
JeÂśli siĂŞ mu powiedzie to po prostu schowa siĂŞ za którymÂś z drzew przygotowujÂąc siĂŞ do ataku lub obrony zaleÂżnie od sytuacji.
Shikaku zdziwiÂł siĂŞ Âże Nourh podstawiÂł Kawarimi, nie wiedziaÂł gdzie znajduje siĂŞ mÂłody Uchiha jednak bez skÂładania pieczĂŞci wystrzeliÂł parĂŞ dysków z wiatru, które pociaÂły drzewa, co za tym idzie Shikaku juÂż wiedziaÂł gdzie schowaÂł siĂŞ jego przeciwnik zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci i wypowiedziaÂł - Kumo Kaze no Jutsu - a w mgnieniu oka Nourh staÂł juÂż w tornadzie bez moÂżliwoÂści wyjÂścia...
( ok )
ZastanawiaÂł siĂŞ nad ruchem gdy zauwaÂżyÂł, Âże inne drzewa zostaÂły pociĂŞte wiĂŞc szybko uÂżyÂł znowu kawarimi no jutsu z myÂślÂą, Âże i on zostanie pociĂŞty a zarazem okazaÂło siĂŞ, Âże unika teÂż tornada który zostaÂł zaraz po tym wystrzelony. JeÂśli zd¹¿yÂł na czas na miejsce innego drzewa to za nim znowu uÂżyje na niego innÂą technikĂŞ juÂż uÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie.
- Kasumi Enbu No Jutsu!
WystrzeliÂł kilka pocisków ogniowych za którym rzuciÂł shurikeny które siĂŞ w nich ukrywaÂły, z pewnoÂściÂą ogieĂą byÂł najlepszy co do jego technik z powietrza.
( Powietrze wzmacnia ogieĂą, a ty stoisz w tornadzie, zaszkodziÂłeÂś sam sobie )
Kiedy Nourh wystrzeliÂł Kasumi Enbu no Jutsu, tornado zamieniÂło siĂŞ w ogniste tornado które mogÂło byĂŚ dla mÂłodego genina ÂśmiercionoÂśne, Shikaku odpuÂściÂł swojÂą technikĂŞ aby nie zabiĂŚ mÂłodego, i gdy byÂło juÂż powalce jounin wioski piasku nie traciÂł czujnoÂści. - Widzisz mÂłody musisz siĂŞ jeszcze wiele nauczyĂŚ - powiedziaÂł pewnym gÂłosem.
(Ale Âźle zrozumiaÂłeÂś! Ja kawarimi no jutsu uciekÂłem od tego tornada)
( Walka jest sĂŞdziowana prze ze mnie i stwierdzam Âże ci siĂŞ nie udaÂło, patrz na dÂługoœÌ swoich postów ! )
Shikaku podszedÂł do Nourha i spojrzaÂł na niego miÂłym wzrokiem. - Wiesz dysponujesz duÂżymi umiejĂŞtnoÂściami, a to Âże nie masz sharingana nie oznacza wcale Âże jesteÂś gorszy niÂż inni shinnobi z twojej rodziny. - powiedziaÂł przyjaznym gÂłosem uÂśmiechajÂąc siĂŞ przy tym.
(Nie zgadzam siê... Chyba napisa³em wyraŸnie " Jeœli zd¹¿y³ na czas", nie rzuca³bym techniki jakbym by³ w tornadzie, robisz ze mnie totalnego u³oma i debila.)
(JeÂśli inni majÂą takiego MG jak ty to rozumiem dlaczego tak duÂżo graczy odchodzi, bo zniechĂŞciÂłeÂś mnie kompletnie do gry bo jaki idiota by rzucaÂł kulĂŞ ognia w wichurze? Edytuj tamtego posta)
( DOBRA TO NIE MA SENSU!!! )
Shikaku spojrzaÂł jeszcze tylko na Nourha i odszedÂł w kierunku Suny, wszystkie techniki przestaÂły dziaÂłaĂŚ i nikomu nic siĂŞ nie staÂło, Shikaku odszedÂł w nieznane z gÂłupkowatym uÂśmiechem na twarzy.
<z/t>
( na przysz³oœÌ uwa¿aj kogo obra¿asz tym razem ci odpuszczê )
(Wielki królewicz teraz bo poczuÂł siĂŞ obraÂżony, to co ja mam pomyÂśleĂŚ? CóÂż niech tak bĂŞdzie)
WidzÂąc jego zrezygnowanie po prostu wzruszyÂł ramionami idÂąc w dalszÂą swÂą drogĂŞ i nie przejmujÂąc siĂŞ spadajÂącym z nieba ninja. OdszedÂł.

(NMM)
Odishu znów szedÂł przez pustyniĂŞ lecz tym razem w drodze powrotnej. ChÂłopak spojrzaÂł na oazĂŞ i zacz¹³ iœÌ dalej nie tracÂąc czasu. CzarnowÂłosy musiaÂł natychmiast iœÌ do swojej siedziby wiĂŞc mÂłodziak przyÂśpieszyÂł tĂŞpo by jednoczeÂśnie szybciej dojœÌ do siedziby i skoĂączyĂŚ iœÌ po tej nieprzyjemnej dla chÂłopaka pustyni.[NMM]
Juji czÂłapaÂł powoli wkÂładajÂąc ca³¹ energiĂŞ ÂżyciowÂą w podnoszenie nóg. Ujrzawszy oazĂŞ uznaÂł jÂą za okrutnÂą fatamorganĂŞ i ruszyÂł dalej. SÂłoĂące paliÂło niemiÂłosiernie i chÂłopak zastanawiaÂł siĂŞ, jak ludzie mogÂą ÂżyĂŚ w takich warunkach na codzieĂą.

<nmm>
Kairi szedÂł tak w przez oazĂŞ, wyznaczyÂł sobie jako pierwszy cel Konohe, jego pierwszym cele jest odwiedzenie wszystkich wiosek, poznanie ich Kage oraz ogólne obeznanie siĂŞ w Âświecie.
- Cholerny piasek, jest wszĂŞdzie. Jak mogÂłem tyle wytrzymaĂŚ w Sunie.. co za przeklĂŞte miejsce.
<NMM>
Hatoshi obszedÂł oazĂŞ podziwiajÂąc jÂą wci¹¿ pogwizdujÂąc melodiĂŞ, szukajÂąc kryjówki bandytów by odebraĂŚ im przedmiot.*gdzie ona jest* - pomyÂślaÂł i udaÂł siĂŞ w dalszÂą drogĂŞ.

nmm
Juji przyczÂłapaÂł na niewielkÂą oazĂŞ modlÂąc siĂŞ o coÂś mokrego. Nie myÂślaÂł juÂż o Sprite czy Pepsi, ale o szklance zwykÂłej, niegazowanej wody. Gdy piÂł z kubka, podanego mu przez zaroÂśniĂŞtego araba, zastanawiaÂł siĂŞ czy woda rzeczywiÂście jest tylko wodÂą. WytarÂł usta rĂŞkawem i wysypaÂł tony piasku z butów. WstaÂł, otrzepaÂł spodnie i niechĂŞtnie ruszyÂł przed siebie.
PrzechodzÂąc obok znajomej oazy, Akari, usiadÂł pod palma i zacz¹³ odpoczywaĂŚ. Tyle czasu drogi, daÂło mu w koœÌ, co wyraÂźnie byÂło widaĂŚ, po jego minie. Jednak, chÂłopak, byÂł wychowany w tym miejscu. ÂŻyÂł tutaj od niemowlaka co daÂło mu, pewnÂą odpornoœÌ na ciepÂło. ZdejmujÂąc kapelusz, siĂŞgn¹³ po daktyla z palmy i zacz¹³ go powoli rzuĂŚ myÂślÂąc, nad swojÂą wyprawÂą do Konohy. SiedzÂąc tak, w koĂącu wyjaÂł z torby bukÂłak, i oceniajÂąc Âże wyzÂłopiÂł ponad poÂłowĂŞ, zamkn¹³ go szybko i odÂłoÂżyÂł, bojÂąc siĂŞ Âże, mu zabraknie, zapasów. W koĂącu, gdy odpocz¹³ wstaÂł i ruszyl w stronĂŞ Wioski Ukrytej w liÂściach.

<NMM>
Na pustyni pojawiÂł siĂŞ wysoki blondyn. Ubrany w eleganckie, ale nie zbyt wyzywajÂące odzienie. MÂłodzieniec kroczyÂł wzdÂłuÂż oazy i zastanawiaÂł siĂŞ, nad celem podróÂży w takie miejsce. ByÂło tu niezwykle gorÂąco, sÂłoĂące paliÂło Idochiego w kaÂżdÂą odkrytÂą czêœÌ ciaÂła.
BĂŞdÂąc pod wraÂżeniem tej destynacji przystan¹³ na moment, aby siĂŞ jej lepiej przyjrzeĂŚ. Oaza mogÂła przyciÂągn¹Ì rzesze turystów, gdyby tylko znalazÂł siĂŞ ktoÂś kto zechciaÂłby siĂŞ niÂą zajÂąc i zareklamowaĂŚ odpowiednio. Bardzo szybko odpÂłyn¹³ do krainy marzeĂą..
ByĂŚ moÂże Idochi daÂłby radĂŞ zarobiĂŚ odpowiedniÂą kwotĂŞ by zapewniĂŚ rodzinie dostatni byt..
WyobraÂżenia zostaÂły szybko rozwiane przez nadejÂście towarzyszy.
*TrochĂŞ tu gorÂąco...*

Izuke szedÂł nieÂśpiesznym krokiem. MoÂże nie dlatego, Âże nie prĂŞdko byÂło mu do skoĂączenia misji, lecz z powodu noszenia doœÌ waÂżnego przedmiotu - zacnego miecza. W czasie drogi wyobraÂżaÂł on sobie siebie z podobnym, potĂŞÂżnym mieczem. WyobraÂżaÂł sobie, jak wÂłada on broniÂą niczym jak wÂłasnÂą koĂączynÂą, jak pokonuje rzesze przeciwników no i... jak zarabia na tym grubÂą forsĂŞ.

- CoÂś nie tak?
ZapytaÂł Idochiego, widzÂąc, Âże ten przystan¹³ i zacz¹³ siĂŞ w coÂś wpatrywaĂŚ. ZbliÂżyÂł siĂŞ do towarzysza i równieÂż pocz¹³ rozglÂądaĂŚ siĂŞ po okolicy.
- W koĂącu coÂś innego niÂż piasek.
Skomentowa³ widok Izuke, po czym zbli¿y³ siê do jakiegoœ zbiornika wody w oazie, a nastêpnie zacz¹³ uzupe³niaÌ zapasy wody.
Pod¹¿aÂłem do Kiri-Gakure. SÂłuchajÂąc Âśpiewu ptaków i odgÂłosów wiatru biegÂłem w kierunku tej wioski. Nagle moim oczom ukazaÂło siĂŞ sporo zieleni z wodÂą poÂśrodku. O tak, to byÂła oaza. PostanowiÂłem, Âże odpocznĂŞ tutaj. PoÂłoÂżyÂłem siĂŞ przy jednym z drzew i zacz¹³em siĂŞ relaksowaĂŚ.
Ni stÂąd ni zowÂąd pojawiÂł siĂŞ przy Tobie ninja z wioski piasku, mierzÂąc w TwojÂą szyjĂŞ koĂącem Katany
-Z nakazu Kazekage jaÂśnie panujÂącego na Gaary, jesteÂś aresztowany i zostaniesz odprowadzony do wioski-powiedziaÂł-ninja wbijajÂąc Ci boleÂśnie katanĂŞ w szyjĂŞ. Nie wiesz czemu ninja chce Cie aresztowaĂŚ.
Na widok ninja z Suny, podniosÂłem rĂŞce do góry, wiedziaÂłem bowiem, Âże walka nie bĂŞdzie Âłatwa. SpojrzaÂłem na ninja który przyÂłoÂżyÂł mi katanĂŞ do szyi.
-Aresztowany? Ale przecieÂż, sama Kaze-Kage chciaÂła, abym wykonaÂł dla niej misje. To chyba jakaÂś pomyÂłka. MogĂŞ siĂŞ dowiedzieĂŚ za co jestem aresztowany?- spytaÂłem ninja z katanÂą.
-Kezekage jest Gaara, a on nie mógÂł Ci zleciĂŚ Âżadnej misji, gdyÂż jest nieobecny w wiosce-powiedziaÂł ninja. WidaĂŚ byÂło ze sam nie jest zachwycony uganianiem siĂŞ za dzieciakami, i wolaÂłby siedzieĂŚ przy ÂświÂątecznym stole z rodzinÂą.-nie wylegitymowaÂłeÂś siĂŞ wychodzÂąc z wioski. A nie jesteÂś sunninczykiem-powiedziaÂł ninja
Gaara? Nie wiedziaÂłem zbyt o co chodzi.. no cóÂż moÂże Âźle usÂłyszaÂłem, postanowiÂłem porozmawiaĂŚ jeszcze z SuniĂączykiem.
-MoÂże Âźle usÂłyszaÂłem, moÂże byÂła Sage. W kaÂżdym razie byÂła blondynkÂą widziaÂłem jÂą w pewnej posiadÂłoÂści. Ta posiadÂłoœÌ byÂła doœÌ duÂża, z ogromnym ogrodem. Przepraszam, nie wiedziaÂłem, Âże trzeba, szczerze mówiÂąc w ogóle do tego nie miaÂłem gÂłowy. OczywiÂście mogĂŞ z wami iœÌ i proszĂŞ zabierz tÂą katanĂŞ spod mojej szyi.- powiedziaÂłem lekko zbulwersowany zachowaniem ninja z Suny.
-sage? blondynka z posiadÂłoÂści z ogrodem?-ninja opuÂściÂł katanĂŞ najwyraÂźniej podenerwowany.-fioletowo oka?-upewniÂł siĂŞ. -chÂłopcze jeÂśli mówisz prawdĂŞ mam powaÂżniejsze sprawy na gÂłowie niÂż ganianie Cie za gÂłupiÂą pieczÂątkĂŞ-powiedziaÂł ninja-daj mi swoje dokumenty.
WidzÂąc reakcjĂŞ shinnobi, faktycznie byÂła Sage, gdyÂż tak zdenerwowanego ninja dÂługo nie widziaÂłem. Na pytanie czy fioletowo-oka odpowiedziaÂłem:
-CóÂż, szczerze mówiÂąc byÂłem zmĂŞczony podró¿¹ i nie przyglÂądaÂłem jej siĂŞ za bardzo, ale chyba tak, chyba miaÂła fioletowe oczy. Przepraszam za to zamieszanie. Oto dokumenty.- uÂśmiechn¹³em siĂŞ do SunniĂączyka i podaÂłem mu dokumenty.
Ninja bez zbĂŞdnych pytaĂą przybiÂł mu pieczÂątkĂŞ, po czym oddaÂł Ci dokument. Sam zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci i zniknÂą w momencie kiedy wiatr poderwaÂł z ziemi drobinki piasku zasÂłaniajÂąc jego postaĂŚ pyÂłem. MoÂżesz odetchn¹Ì z ulgÂą, Suna wypuÂściÂła Cie bez wiĂŞkszych problemów. W oddali widaĂŚ juÂż granice kraju wiatru. MoÂżesz udaĂŚ siĂŞ do kraju ognia.
Kiedy dostaÂłem dokumenty z powrotem odetchn¹³em z ulgÂą. JednoczeÂśnie zauwaÂżyÂłem koniec terenu kraju wiatru a poczÂątek Konochy. Kiedy przekraczaÂłem granicĂŞ postanowiÂłem, Âże pójdĂŞ przez dolinĂŞ koĂąca do Kiri-Gakure. Ze Âśpiewem ptaków w uszach udaÂłem siĂŞ do kraju ognia.
<NMM>
Xavier zmĂŞczony podró¿¹ zatrzymuje siĂŞ na odpoczynek .Siada pod palmÂą ,i rozglÂąda siĂŞ ,,ale to gorÂąco ,chyba nie wytrzymam" mówi do siebie zmĂŞczony.Wstaje po odpoczynku i rusza dalej wy poczĂŞty <NMM>.
WchodzÂąc na teren pustyni Nara, Akari poczuÂł niesamowicie przyjemny podmóch gorÂącego wiatru. SÂłoĂące, Miasta widniejÂące w oddali... - O takk... - prychn¹³ Genin z pod kapelusza. ByÂł zadowolony Âże zaszedÂł tak daleko. PrzebyÂł w koĂącu KonohĂŞ i Ame. A to caÂłkiem spory kawaÂłek ziemi. MoÂżna nawet powiedzieĂŚ Âże byÂł dumny z siebie ! PoznaÂł wielu ludzi spróbowaÂł, walki z chuninem... O tak. TO byÂł dÂługi tydzieĂą. I bardzo ciekawy - powiedziaÂł, do siebie, a nastepnie obejrzaÂł sie w kierunku znanej jemu oazy. WidzÂąc jeden z puntków orientacyjnych, Akari rzuciÂł siĂŞ w stronĂŞ palmy, a raczej jej cienia. Wyj¹³ szybko pozostaÂły mu prowiant, oraz ostatniÂą butelkĂŞ wody i w cieniu drzewa rozpocz¹³ rozkoszowanie siĂŞ widokiem pustyni..

Po zjedzeniu, oraz wypicu Genin wstaÂł i ruszyÂł w stronĂŞ miasta.