MURY DOOKOLA PUSTYNI

sa to muru , ktore wybudowali mieszkancy Suny..
sa ogromne. stanowi ogrodzenie miedzy innymi wioskami i krajami.
wszedzie zaraz beda wisiec trupy...

Dodane po 1 minutach:

Shi weszla na mur!
- solidna robota ! Ludzie!! tego muru nikt nie zburzy!

Za pomoca czakry chodzila pionowo po scianie muru i sprejem czarnym podpisala sie : "BOSSKA SHI"

---

HM! wpatrywała się piekny mur.
Shi zrzucila jej na glowe puszke z farba, "chcesz sie podpisac" - krzyknela do niej.

Nagle z tlumu wyszedl jakis gosc:
- ej a co z ansza zaplata?
-Dzieki za farbe,spokojnie dostaniecię,dziekujemy wam że zbudowaliście mur,takiej szybkiej pracy nigdy nie widziałam.
HM! powiedziała z przekonaniem do ludzi.

---

- Wyplate dostaniecie..od.. niejakiej Amy Zhaotrise Riddle. To ona trzyma wszystkie pieniadze suny.- usmiechnela sie. ale nie pokazywala klow.
Idzcie do jej mieszkania. MIeszka - la -z Sabaku no Gaara.

Tlum orzszedl sie. Chyba bardzo im zalezalo na kasie.
-Mamy teraz chwilę spokoju i przemyśleć dokładniej co
z nimi zrobić.
- ech.. - usialada na pisaku. nie podobalo jej sie to, ze HM! bardziej racjonalniej myslala od niej. " moze to po szklance wody?"
Nie!!,po butli wina.-Uśmiechneła się do Shi
- aha.. no coz.. czas ruszyc dalej do KUMO! - kryknela wstala i poszla.
<nmm>
HM! poszła za Shi
[nmm]
Chciał przebiec przez kraj wiatru, jednak zobaczył wielki mur. *To nie powinno być trudne...* - pomyślał i wbiegł pionowo po ścianie. Następnie skoczył z muru na drugą stronę. W locie wykonał jednak szybko kilka pieczęci i zniknął. Pojawił się za to na ziemi. *Nie ma to jak efektowne wejście Very Happy* - pomyślał, po czym jak najszybciej umiał pobiegł przez pustynię wzbijając tony kurzu.

Kei szedł po murze, również postanowił się podpisać.

Suną rządzi AKa.

Spojrzał na swoje dzieło i poszedł.

NMM.
Akimoto Lee wskakuje na mur i wbiega na jego czubek za pomocą czakry następnie zeskakuje z niego i ląduje na miękkim piasku szybko rusza z maksymalną prędkością do kolejnej wioski.
<NMM>
Arihyoshi wbiega po murze i dociera na jego szczyt rozgląda się z tamtąd przez chwile i następnie rusza dalej schodząc z muru i biegnąc po pustyni..."Do Areny w IwaGakure jeszcze bardzo daleko"...Przyspieszył kroku.
<NMM>
podszedł pod mur, popatrzył w górę na jaką wysokość się ciągnie
-wysokie cholerstwo-mruknął sam do siebie pod nosem, po czym skoncentrował chakre w swych stopach i spokojnym krokiem przebył ten mur

Szła powolnym krokiem wzdłuż muru. Dotknęła dłonią muru, a stwierdzając, ze jest całkiem miękki, przystanęła i oparła się o niego, czekając na kumpli.
Gdy doszła do wniosku, że czekanie nie ma już sensu, co nastąpiło dość szybko, odepchnęła się od muru i poszła w stronę Suny, by rozejrzeć się po wiosce.
Podszedł pod mur.
/Nie wiem co Ci z Piasku chcieli osiągnąć, budując ten mur. Nawet genin spokojnie przez niego przejdzie.\
Skupiam chakre w nogach, po czym lekkim spacerkiem przechodzę nad murem.

Spoglądam na pustynie.
/To najtrudniejsza przeszkoda\

Dodane po 8 godzinach 15 minutach:

Wracając z Suny, pokonuje mur tym sposobem, co ostatnio, czyli przechodząc nad nim.
Jottos stanął przed murem. *Co to za analfabeta to pisał...* - pomyślał i przechodząc po ścianie zamalował napis.

Poszedł dalej w stronę Suny.

Patrzę na Mur. Spoglądam na niego mlaskając. "Ehhhjestem zmęczony po misji i jeszcze ten piep...mur". Skupiam czakre w stopach to przekraczam go, po czym kieruję sie do Suny
{NMM}
HM! szÂła przez mur i przypomniaÂły jej siĂŞ stare dobre czasy.
nmm
Shi usiadla na murze miasta..
Otworzyla flaszke.
rozejrzala sie dookola
- to dzieki mnie.. to dzieki mnie wybudowaliscie i macie taki wspanialy mur!
Krzyknela w przestrzen, Stad doskonale widziala wioske wiatru..
Spojrzala na flaszke , spojrzala na wioske.
Wylala zawartosc. siedziala i wpsominala dni swojej chwaly..
Poszla dalej nmm.
Skuoiaj¹c chakrê w stopach, bez problemu przekraczam mur i biegne dalej w g³¹b pustyni...
<NMM>
Przeskakuje przez mur i biegnĂŞ dalej

[nmm]
Pod mury zaszedÂł siwooki. Po chwili, jakby obudziÂł siĂŞ ze snu. SpostrzegÂł ogromny mur, znacznie przewyÂższajÂący go swoim majestatem. Delikatnie westchn¹³, po czym WLECIAÂŁ na mur. Z tej perspektywy mógÂł stwierdziĂŚ, Âże mur to wyjÂątkowo nieprzydatna rzecz. OgraniczaÂł przecieÂż widocznoœÌ na zielone lasy. Bez zastanowienia, jakie konsekwencje wywoÂła to dla natury, postanowiÂł przenieœÌ trochĂŞ zieleni na pustynie. Jego lewa dÂłoĂą uniosÂła siĂŞ powoli...Jakby delektujÂąc siĂŞ kaÂżdÂą chwilÂą posÂługi. SpowodowaÂło to lot tysiÂąca drzew. PrzeleciaÂły one nad murem, po czym opadÂły na piesek i umocowaÂły siĂŞ w nim z pomocÂą korzeni. Blondyn zaÂś, zadowolony z pierwszej, dobrze wykonanej rzeczy w swoim Âżyciu, uniósÂł siĂŞ w powietrze i lewitujÂąc, ruszyÂł dalej.
<NMM>
Stan¹³ przed murem od strony pustyni. WidzÂąc zielone drzewka pomyÂślaÂł sobie, Âże chyba siĂŞ pomyliÂł. Przez chwilĂŞ nie wiedziaÂł dlaczego chciaÂł przejœÌ mur, w koĂącu byÂł juÂż w lesistej krainie. Jednak Po chwili zrozumiaÂł, Âże to przez efekt cieplarniany i zwiĂŞkszonÂą wilgotnoœÌ wyrosÂły tu drzewa, albo... Casper tu byÂł. WszedÂł na ÂścianĂŞ kumulujÂąc chakrĂŞ w stopach. Gdy byÂł juÂż na górze i zobaczyÂł spustoszony kawaÂłek lasu, zrozumiaÂł Âże to musiaÂł byĂŚ jego kolega... Nie czekajÂąc dÂłuÂżej, zbiegÂł po Âścianie na drugÂą stronĂŞ i ruszyÂł przed siebie.

<NMM>
Wraz z Richardem za plecami poleciaÂłem na smoku nad wielkim murem pustynnym... LeciaÂłem niesiony na skrzydÂłach euforii... BoÂże ale mi siĂŞ gÂłupoty gada jak czujĂŞ, Âże niedÂługo powalczĂŞ.
NMM
SzÂłam szybkim krokiem wzdÂłuÂż murów chcÂąc unikn¹Ì ANBU kontrolujÂących ninja opuszczajÂących wioskĂŞ. Nie wypadaÂło by najlepsza jouninka szkoliÂła ninja z wrogiej wioski. RozejrzaÂłam siĂŞ nie pewnie po czym wskoczyÂłam na mur udajÂąc siĂŞ w stronĂŞ konohy >NMM<
Qiuzo nie zatrzymuj¹c siê szed³ w cieniu nie opodal muru skupiaj¹c chakrê w stopach wszed³ na sam szczyt muru i stwierdzi³ ¿e mi³o by by³o zobaczyÌ wioskê wiatru w p³omieniach, po czym zszed³ znowu w cieù usiad³ na pisaku i wspomina³ swoj¹ nieznan¹ do koùca przesz³oœÌ
Podchodzi do Ciebie sprzÂątaczka w Âśrednim wieku i o rudych wÂłosach. WrĂŞcza Ci miot³ê i mówi do Ciebie caÂłkiem spokojnie:
-To twoja mioteÂłka , teraz ty geninie pomoÂżesz mi i posprzÂątasz wszystko na murach i przy pomnikach KazeKage Suny. To caÂłkiem niedaleko , na 100% znajdziesz. Potem wróĂŚ tu i odbierz zapÂłatĂŞ za wykonanÂą robotĂŞ , mam nadzieje , ze siĂŞ szybko uwiniesz.- po tych sÂłowach dziewczyna odeszÂła od Ciebie i usiadÂła na pobliskiej ³¹wce. Czas zabrac siĂŞ do pracy .

//piszesz post na póÂł strony w wordzie (11 z marginesami) , porzÂądne i zrozumiaÂłe bez ortów. Do dyspozycji masz starÂą miot³ê no i wÂłasne rĂŞce. ÂŻyczĂŞ udanej pracy)

Qiuzo popatrzyÂł siĂŞ w oddali na kobietĂŞ, popatrzyÂł siĂŞ na miot³ê i pomyÂślaÂł sobie “ Co mi szkodzi? , i tak nie mam nic do roboty.” WszedÂł na mur tak szybko jak mógÂł po czym zabraÂł siĂŞ do pracy koncentrujÂąc chakrĂŞ w nogach i stopach bardzo szybko zamiataÂł i nie zostawiaÂł Âśladu po brudzie, przebiegÂł caÂły mur wzdÂłuÂż po czym zszedÂł na sam dóÂł uwaÂżajÂąc by nie pobrudziĂŚ znowu muru zacz¹³ biec do pomnika pierwszego i zobaczyÂł Âże tam sÂą w okuÂł pomnika tyle Âśmieci Âże praktycznie widaĂŚ tylko pomnik do poÂłowy Qiuzo pomyÂślaÂł sobie “Ojcze za jakie grzechy muszĂŞ to robiĂŚ.” ale cóÂż zacz¹³ sprzÂątaĂŚ zamiataĂŚ i wyrzucaĂŚ wszystkie Âśmieci do kosza, gdy wyrzucaÂł Âśmieci znalazÂł jeden ochraniacz na czoÂło z wioski wody, Qiuzo sobie pomyÂślaÂł “CzyÂżby szpieg?” chciaÂł pobiec do Kazekage lecz zobaczyÂł Âże rudo wÂłosa kobieta która mu zleciÂła to zadanie idzie w jego stronĂŞ wiĂŞc zacz¹³ braĂŚ siĂŞ do roboty i schowaÂł ochraniacz do torby którÂą miaÂł przy pasku na spodniach i dalej poszedÂł do pomnika drugiego a tam nienaturalny porzÂądek Qiuzo'wi coÂś nie pasowaÂło i postanowiÂł zobaczyĂŚ co jest za pomnikiem gdy podszedÂł do pomnika zobaczyÂł Âże za pomnikiem jest 3 lub 5 razy wiĂŞcej Âśmieci niÂż przy pierwszym wiĂŞc wszystko zgarniaÂł za pomocÂą chakry i szybkoÂści swoich nóg po czym wrzucaÂł wszystko do kosza, gdy wrzucaÂł znalazÂł strój ninja z wioski wody, schowaÂł go do torby gdzie miaÂł juÂż ochraniacz i zacz¹³ zastanawiaĂŚ siĂŞ co jeszcze znajdzie przy trzecim pomniku gdy zmierzaÂł do pomnika trzeciego zobaczyÂł Âże grupa turystów z innej wioski szuka czegoÂś gdy koÂło nich przechodziÂł grupa turystów siĂŞ spytaÂła go
- Przepraszam ciĂŞ. Ale czy nie wiesz gdzie jest wielki pustynny mór ?
Qiuzo siĂŞ popatrzaÂł na nich jak na idiotów i powiedziaÂł
- Nie widzicie tego wielkiego muru tam ? PokazujÂąc gestem gÂłowy na póÂłnoc
-Ach tak przepraszamy bardzo.
Qiuzo odchodzÂąc od tych turystów pomyÂślaÂł sobie “Czemu tacy idioci siĂŞ rodzÂą?.” Gdy Qiuzo doszedÂł do pomnika 3 zobaczyÂł Âże jest syf taki Âże nie wiadomo za co siĂŞ zabraĂŚ wiĂŞc najpierw pozbieraÂł wszystkie duÂże Âśmiecie i zacz¹³ wyrzucaĂŚ do kosza i znalazÂł znowu jakiÂś tajemniczy list ze znakiem wioski wody, gdy schowaÂł wszystko do torby tam gdzie miaÂł inne rzeczy ninja wody, po czym zabraÂł siĂŞ za zamiatanie i wyrzucanie dalszych Âśmieci gdy wszystko posprzÂątaÂł zacz¹³ biec do kobiety która miaÂła na niego czekaĂŚ na Âławce przy murze gdy juÂż jÂą zobaczyÂł wiedziaÂł Âże wszystko wykonaÂł tak jak siĂŞ naleÂży ale jedna myÂśl mu nie dawaÂł spokoju “Co tu robili ninja z wioski wody?”

Dodane po 7 minutach:

Po wykonaniu misji Qiuzo uwali³ siê w cieniu przy murze i usi³owa³ sobie przypomnieÌ co siê sta³o z jego rodzicami z jego ca³¹ rodzin¹ gdy by³ ma³y lecz nic z tego tak myœla³ i myœla³ a¿ przysn¹³ <NMM>
NAgle coÂś wybudza CiĂŞ z drzemki. UsÂłyszaÂłes potezny wybuch po prawej. W Âścianie Jednego z domów powstaÂła potĂŞzna wyrwa, a z niej wybiegli dwaj rabusie. Nie ninja, ale dosĂŚ groÂźni. Widac ze nie bawiÂą siĂŞ w pó³œrodki. Jeden z nich niósÂł duÂży wór na plecach, nie przeszkadzaÂło mu to jednak w sprawnym poruszaniu siĂŞ. Widzisz trupa zwisajacego z wyrwy budynku... Co robisz? GoÂście oddalajÂą siĂŞ ale powinieneÂś byĂŚ w stanie ich dogoniĂŚ....
"Co to do chu**? Rabusie, nie podaruje Âżeby na mojej warcie jakiemuÂś rabusiowi uschÂło zabójstwo na sucho" biegne za nimi by byÂło Âłatwiej mi dogoniĂŚ koncentrujĂŞ chakrĂŞ w stopach i uÂżywam budynków i innych budowli, nagle gdy ich wyprzedzam skacze przed nich i mówiĂŞ "Zostawcie ten worek i poddajcie siĂŞ, ponieÂście konsekwĂŞcje za swojÂą zbrodniĂŞ" po czym przybiera postawĂŞ do walki
PrzestraszyÂł siĂŞ chwilowo ale tylko chwilowo. Jeden z nich siĂŞ rozeÂśmiaÂł
- A co ty moÂżesz nam zrobiĂŚ chÂłopcze?-Obaj mieli po okoÂło trzydzieÂści lat- PrzecieÂż nie masz szans...-dodaÂł ciszej, jakby coÂś planowaÂł. Nagle rzuciÂł siĂŞ na ciebie z piĂŞÂściami, podczas gdy ten z Âłupem zacz¹³ uciekaĂŚ w bocznÂą uliczkĂŞ. Ty zaÂś zd¹¿yÂłeÂś unikn¹Ì ciosu w brzuch ale w twojÂą stronĂŞ leci nastĂŞpny w podbródek. Tymczasem Âłup ucieka....
Pozwalam siĂŞ uderzyĂŚ i kontrolujÂąc chakrĂŞ w stopach i rĂŞkach lÂądujĂŞ na ziemi lekko po czym uderzam w brzuch i kopiĂŞ w gÂłowĂŞ tak by przeciwnik straciÂł przytomnoœÌ, gdy widzĂŞ Âże przeciwnik wydaje mi siĂŞ Âże jest lekko zamroczony uderzam seriÂą ciosów w brzuch i twarz, lecz on dalej stoi wiĂŞc odbijam siĂŞ od budynku prawÂą nogÂą i kopiĂŞ go w twarz lewÂą lecz on dalej stoi "Kto to kurde jest? CzÂłowiek pomnik Âże stoi jak siĂŞ go bije czy co? Jak jeszcze tak dalej pójdzie to nie bĂŞdzie to dla mnie dobre, marnuje zbyt wiele siÂł a po za tym juÂż czujĂŞ jak zew krwi siĂŞ we mnie budzi muszĂŞ to szybko zakoĂączyĂŚ" nagle z wielkiego zamachu nogÂą kopn¹³em z caÂłych siÂł go w krocze po czym z wyskoku kopn¹³em go w kark "To powinno zaÂłatwiĂŚ sprawĂŞ"
GosĂŚ wyglÂąda jak gó...o i ma konsystencjĂŞ ziemnego budyniu. Po porstu zmasakrowaÂłes go, jednak cios w podbrudek byÂł na tyle silny Âże bĂŞdziesz miaÂł maÂłe stÂłuczenie na parĂŞ tygodni. Raczej w niczym nie bĂŞdzie przeszkadzac. Ale goœÌ z Âłupem zszedÂł ci z oczu. Wiesz ze taszczenie takiego wora wymaga siÂły i spowalnia ruchy widziaÂłeÂś jedynie ze uciekÂł w g³¹b miasta. usisz go znaleŸÌ... //RAdziÂłbym przeszukaĂŚ tego pobitego//
Schylam siê do pobitego rabusia i przeszukuje go "Muszê coœ znaleŸÌ w koùcu to jest rabuœ. Oby tego stra¿ nie zauwa¿y³a. Dobra nie mam czasu muszê znaleŸÌ tamtego typa" Wskakuje na wysoki budynek i rozgl¹dam siê wzrokiem "Gdzie mo¿e byÌ ten chuderlak z du¿ym worem? No gdzie? Czy to mo¿liwe ¿eby nie zobaczyÌ takiego widoku"
Oprócz gum do Âżucia i nadgryzionegfo batona znalazÂłes portfel w którym byÂło 100 Y(mozesz sobie dopisac powoÂłujÂąc ise na ten post) i maÂły kluczyk, trochĂŞ pordzewiaÂły. Widzisz jakiegos goscia przechodzacego z workiem do wilekiego domu w centrum miasta. tam muszÂą mieĂŚ dziuplĂŞ. Masz szansĂŞ przechwyciĂŚ cos wiĂŞkszego niz tylko rabusiów...Dom byÂł naprawdĂŞ okazaÂły...//pisze jako akiro...nie chciaÂło mi siĂŞ przellogowac//[/color]
"O kasa w koĂącu coÂś przydatnego, baton mój ulubiony ale nie jest nadgryziony nie ruszam, hmm. Kluczyk przyda siĂŞ, dobra teraz trzeba szybko do tego rabusia." UÂżywam techniki przemiany i zmieniam siĂŞ w tego rabusia co go pobiÂłem przed pobiciem z jednym siniakiem na twarzy, zaczynam biec i doganiaĂŚ tamtego "Oby siĂŞ nie zorientowaÂł Âże nie jestem jego kolesiem." krzyczĂŞ do niego
-Ej zaÂłatwiÂłem tego genina, nie miaÂł zemnÂą szans, ale i ja trochĂŞ oberwaÂłem, teraz ruszajmy do bazy policzyĂŚ Âłupy a potem znowu na miasto
Gosc spojrzaÂł na Ciebie zdziwiony.
- W to ze go pokonasz nie wÂątpiÂłem...ale skad w tobie tyle entuzjazmu? to tylko kolejny z tych wszytskich...A poza tym od kiedy to mówimy na to baza?- zacz¹³ robiĂŚ siĂŞ ciut podejÂżliwy. Musisz uwaÂżaĂŚ, zachowywac siĂŞ w miare neutralnie, nie uÂżywac slangowych okresleĂą bo nie wiesz jakie anujÂą w tej szajce... przez takie rzeczy moga ciĂŞ zdemaskowac... w kaÂżdym razie goÂśc juÂż wiĂŞcej siĂŞ nie czepiaÂł... weszliscie do wielkiego domu. ByÂł bogato wystrojony. Wysoki sufit zdobiÂły róÂżne malowidÂła. Wiele póÂłek i forteli. Wystrój przypominaÂł raczej europejski nie japoĂąski. Niemniej wsyztsko aÂż ÂśmierdziaÂło forsÂą. Twój kolega zawoÂłaÂł na piĂŞtro- Szefie! mamy Âłup. Chce pan sprawdziĂŚ zamówienie?- Ze schodów schodziÂł wysoki blondyn w garniturze. PopatrzyÂł na was- ufam Ci razo- ziewn¹³ teatralnie- pokaÂż co tam masz...- dokoĂączyÂł od niechcenia WyjmowaÂł kolejne kosztownosci... w pewnym momencie oczom twoim ukazÂła sie szkatuÂła. Z bardzo maÂłym zamkiem, wydawaÂłoby sie idealnie pasujÂącym do kluczyka który miaÂłeÂś w kieszeni... MozĂŞsz wkroczyĂŚ i przyÂłapac ich na goracym uczynku jako ninja, lub dalej udawac i dostaĂŚ swojÂą czêœÌ Âłupu, w której na pewno bĂŞdzie ów szkatuÂła. Bez porównania wiĂŞcej zyskasz dalej grajÂąc. Twój wybór
Nic nie mówiÂąc stojĂŞ caÂły czas i przyglÂądam siĂŞ ÂłupÂą tak jakby to byÂło coÂś lecz za razem bez zazdroÂści by nie wzbudziĂŚ podejrzeĂą stojĂŞ i nie nie robiĂŞ i nic nie mówiĂŞ czekam na podziaÂł Âłupów "Gdybym ich teraz zÂłapaÂł to by byÂło coÂś moÂże nawet bym miaÂł wyÂższÂą rangĂŞ, ale tak to wzbogacĂŞ siĂŞ i to sÂłono, bardzo sÂłono, bardziej mi siĂŞ przyda kasa od jakiejÂś tam rangi." czekam dalej nic nie mówiÂąc
Nikt niczego nie podejrzewa. Dosta³êœ szkatu³ê zgodnie z przewidywaniem. Jednak znacznÂą czêœÌ Âłupu zagarn¹³ dla siebie biznesmen z europy. ZirytowaÂło to twojego "przyjaciela" który zaczaÂł siĂŞ z nim szaraĂŚ powoÂłujac siĂŞ na wczeÂśniej zawartÂą umowĂŞ. Kiedy europejczyk dostaÂł strzaÂł w twarz wyj¹³ nuÂż i pchn¹³, przeciwnika w samo serce nie dajÂąc mu zadnych szans. co powinieneÂśzrobiĂŚ? Zachowac pozory i pomÂściĂŚ przyjaciela? czy moze olac go?
Patrze siĂŞ na kaÂłuÂże krwi na podÂłodze patrze siĂŞ na blondynka i mówiĂŞ
- Teraz ciĂŞ zabijĂŞ, w swojej prawdziwej postaci
Zmienia³em siê w siebie po czym przygotowa³em pozycjê do walki gdy widzia³em swoje odbicie w ka³u¿y krwi ba³em siê ale nie wiedzia³em czego po prostu strach mnie ogarn¹ lecz gdy patrzy³em na blondynka to czu³em z³oœÌ jak by coœ mi zabra³ coœ dla mnie cenniejszego od z³ota kamieni czy czego tam "Co to za uczucie? Pamiêtam je ale sk¹d?" Ustawi³em siê do ataku i seria odskakuje na chwilê odsapn¹Ì po czym uderzam z ca³ych si³ jak¹ mam w p³uca
GosĂŚ poturbowany, ale Âżywy stoi pod ÂścianÂą z zakrwawionÂą twarzÂą i wptruje siĂŞ ciebie przeraÂżony.
-Kim jestes- spytaÂł histerycznie- bierz wsyztsko, tylko bÂłagam oszczĂŞdÂź mnie...-podczas tego zaÂłosnego biadolenia zauwazy³êœ ze czÂłowiek ów zraniÂł ciĂŞ noÂżem w dÂłoĂą podczas twojego natarcia. Rana niezbyt g³êboka, aczkolwiek bolesna....
- Jestem Duchem ÂŚmierci, moÂżliwe Âże twojej Âśmierci
spojrzaÂłem siĂŞ na ranĂŞ i przetarÂłem sobie rĂŞkÂą twarz by caÂła twarz byÂła we krwi i mówiĂŞ
- Masz racjĂŞ wezmĂŞ wszystko teraz ten dom jest mój ale ty w zamian za swoje Âżycie bĂŞdziesz mi sÂłuÂżyÂł do koĂąca Âżycia inaczej ciĂŞ zabijĂŞ
PodchodzĂŞ do blondynka i ÂłapiĂŞ go za szyjĂŞ przygwoÂżdÂżajÂąc go do Âściany pytam siĂŞ
- Zgadzasz siĂŞ na taki ukÂład ?
GosĂŚ juÂż miaÂł wycharczeĂŚ twierdzÂąca odpowiedÂź gdy wtem... jego gÂłowĂŞ rozbiÂł wielki bagnet, który przeleciaÂł ci centymetr od ucha. KawaÂłki mózgu delikwenta spoczĂŞÂły na twojej twarzy tak mocno rzucono nóÂż. Obejrza³êœ siĂŞ a tam w drzwiach wejÂściowych staÂł ten sam którego udawaÂłeÂś i sponiewieraÂłes. Tyle ze nie byÂł sam. Za nim staÂło tzrech wielkich goryli, którzy wyglÂądali tak jabkby sterydy sporzywali zamiast posiÂłków. Jeden z nich miaÂł jeszcze pare podobnych bagntów, drugi przywdziaÂł imponujÂące kastety, trzeci zas bardziej klasycznie dzierÂżyÂł imponujacÂą paÂłe.
-Ty gnoju..- przemówiÂł "szef" ochrypÂłym szeptem- zabijemy siĂŞ- tu juÂż wykryÂłeÂś nutke szaleĂąstwa. Nagle osiÂłki staneli dalej od siebie, otoczyli ciĂŞ z trzech stron, powoli siĂŞ zblizajÂąc. JesteÂś w tarapatach. Trzeba byÂło wydac ich w rece wÂładz....
PatrzĂŞ siĂŞ na wszystkich po kolei i mówiĂŞ:
- Nie wiecie z kim wÂłaÂśnie zadarliÂście, a ty mogÂłeÂś zostaĂŚ tam gdzie cie pobiÂłem.
UÂżywam transformacji 50Pcha i zmieniam siĂŞ w potĂŞÂżnego demona odzianego w zbrojĂŞ i miecz, zbroja byÂła tak skonstruowana by nie zrobiĂŚ Âżadnych obraÂżeĂą temu kto jÂą nosi niestety szybkoœÌ spada o 20% i ma potĂŞÂżny mieĂŚ który moÂże przeci¹Ì nawet metal
- Jestem jednym z dziewiĂŞciu demonów odejdzie zanim siĂŞ naprawdĂŞ rozgniewam i was pochÂłonÂą moje piekielne moce
staraÂłem siĂŞ to tak powiedzieĂŚ by nie wydawaÂło siĂŞ Âże kÂłamie czy blefujĂŞ po czym uÂżyÂłem Katon w stronĂŞ ich twarzy by ich odstraszyĂŚ i zraniĂŚ jak siĂŞ tylko da.
na chwile zatrzymali sie spojzreli po sobie. Przed katonem zd¹¿yli uciec. Jeden goœÌ rzuciÂł bagnetem. Twoja zbroja siĂŞ wygieÂła, drugi, ten od kastetów, widzac w tym cieĂą szansy natarÂł bÂłyskawicznie. StraciÂł przy tym lewÂą dÂłoĂą na skutek ciĂŞcia. Zd¹¿yÂł jednak udezyĂŚ w nadwyrĂŞzone miejsce i zbroja pĂŞkÂła. nieznacznie ale... W kaÂżdym razie pókinie dotrze do niego niewyobraÂżalny bóÂł ma jednÂą rĂŞkĂŞ sprawnÂą. PaÂłarz, zdaje siĂŞ , ubazpieczaÂł kolegów...
"Dobra teraz, musi mi siĂŞ udaĂŚ jak mi siĂŞ nie uda zginĂŞ i nie dowiem siĂŞ co siĂŞ staÂło w mojej przeszÂłoÂści a do tego nie mogĂŞ dopuÂściĂŚ." Szybkim rucham zaczynam ci¹Ì wszystkich w okoÂło to w brzuch to po nogach goÂścia z kastetami poci¹³em po nogach szybko uÂżyÂłem znowu katon przez paÂłkarzem by go spaliĂŚ albo powaÂżnie zraniĂŚ gdy zobaczyÂłem Âże mam lekki spokój uÂżyÂłem Kokohi no Jutsu i z ziemi zaczĂŞÂły wyrastaĂŚ wielkie ogromne wĂŞÂże które unieruchamiaÂły przeciwników i wchodziÂły im przez gardÂła do Âżo³¹dka po czym kaÂżdego jednego unieruchomionego przeciwnika zacz¹³em przepoÂławiaĂŚ na póÂł po czym odskoczyÂłem tak by nikt mnie nie mógÂł zraniĂŚ i zÂłapaĂŚ oddech
pokaleczyÂłeÂś wszytskich wielkim ostrzem. Udalo Ci siĂŞ nawet odci¹Ì drugÂą dÂłoĂą kasteciarzowi. ZwĂŞglilÂłeÂś paÂłarza tak ze ten nie moze sie ruszac. Jednak skupiajÂąc siĂŞ na katonie wystawiÂłeÂś siĂŞ na atak. GoœÌ bez dloni w furii pchn¹³ siĂŞ wilekim cielskiem na noÂżownika. Wpda³êœ z imptetem wprost na ostrze bandyty. KawaÂłek, krótkiej grubej stali przebiÂł zbrojĂŞ i drasn¹³ ciĂŞ w zebra. No rozproszyÂło hange no jutsu, a ty jesteÂś zbyt zmĂŞczony na kolejny manewr. Nozownik przykuÂł ciĂŞ do ziemi i juÂż miaÂł brutalnie pochlastaĂŚ, ale dostaÂł potĂŞÂżnego kopniaka w bok gÂłowy, który zÂłamaÂł mu kark. OkazaÂło siĂŞ Âże twoim wybawicielem byÂł jakis jounin z suny.
-wstaĂą chÂłopcze. KawaÂł dobrej roboty- wskazaÂł na rozje....Âą szajkĂŞ(inaczej tego nie nazwiesz)- Od dawna ich tropiliÂśmy, dzieki ci wielkie.- pogrzebaÂł chwilĂŞ w saszetce po czym wyj¹³ pokaÂźna sumkĂŞ. - Masz. 300Y powinno wystarczyĂŚ- powiedziaÂł i uÂśmiechnaÂł sie po czym zaczaÂł obezwÂładniaĂŚ ludzi po kolei. ZebraÂł Âłup i odniósÂł do kage, ale nie zauwaÂżyÂł tajemniczej szkatuÂły....

dopisz sobie 7 do statów, i 40 PCH no i to trzysta Y
Schowa³em tajemnicz¹ szkatu³kê po czym os³abiony ranny i zmêczony poszed³em pod mur w cieù trochê odsapn¹Ì by po odpoczynku otworzyÌ szkatu³kê i zobaczyÌ co w niej jest. gdy w koùcu doszed³em do upragnionego cienia przy murze u³o¿y³em siê i zasn¹³em <NMM>
DotarliÂśmy nad mury dookoÂła pustyni Nara. RozejrzaÂłem siĂŞ po okolicy. DostrzegÂłem jakiegoÂś chÂłopaka drzemiÂącego pod ÂścianÂą. PodszedÂłem spokojnie na odlegÂłoœÌ 15 metrów. DostrzegÂłem ,Âże jest z wioski Suny. "KaÂżdy z innej ... MoÂże to bĂŞdzie coÂś ekstra." ZÂłoÂżyÂłem pieczĂŞcie do Kawarimi no jutsu i znalazÂłem siĂŞ obok Qiuzo. Od razu uderzyÂłem szybko Âłokciem w jego kark. CelowaÂłem w ukÂład nerwowy, juÂż dwa razy mi to siĂŞ udaÂło, wiĂŞc teraz to byÂła tylko formalnoœÌ. ObezwÂładnionego Quizo przerzuciÂłem na bark. SpojrzaÂłem na Kidoumaru i powiedziaÂłem, Âżeby wracaÂł do siedziby, ja muszĂŞ jeszcze coÂś zaÂłatwiĂŚ. O Dziwo mnie posÂłuchaÂł. Ja tymczasem ruszyÂłem w stronĂŞ bram Suny. <NMM> Dal mnie i Kidoumaru.
WyszedÂłem przed bramĂŞ i siedzĂŞ patrze na jakiÂś ludzi i bawie siĂŞ piaskiem ,który byÂł bardzo gorÂący.
SpoglÂądasz na ludzi którzy przechodzÂą obok siebie. KaÂżdy zmierza w innym kierunku. Nikt na ciebie nie zwraca uwagi. Nagle zauwaÂżasz pewnego staruszka. Ma on dÂługie biaÂłe wÂłosy które siĂŞgajÂą mu do ramion. Ma on fioletowe oczy które sÂą nie czĂŞsto spotykane u ludzi. Ma on na sobie czarne krótkie spodenki i bia³¹ koszulkĂŞ z niebieskimi wzorkami. jest on Âśredniego wzrostu. zauwaÂżasz ze podchodzi on do kaÂżdej osoby którÂą mija i pyta siĂŞ czegoÂś. WidaĂŚ Âże jest to dla niego coÂś waÂżnego. niestety Âżadna z osób którym zadaÂł pytanie nie zgodziÂła siĂŞ speÂłniĂŚ jego proÂśby. nagle zauwaÂża ciebie. Widzi ja bawisz siĂŞ zÂłotym piaskiem. Podchodzi do ciebie z zadaje ci pytanie
-Witaj mÂłodzieĂącze, wyglÂądasz na silnego ninja. Jestem bardzo starym mĂŞÂżczyznÂą. CiĂŞÂżko mi podróÂżowaĂŚ samemu przez kraje. Dlatego muszĂŞ sobie znaleŸÌ jak¹œ osobĂŞ do pomocy. chciaÂłbym spytaĂŚ ciebie czy byÂś mnie nie eskortowaÂł do Yuki. OczywiÂście zapÂłacĂŞ ci za tÂą przysÂługĂŞ. mam nadziejĂŞ ze zgodzisz siĂŞ mi pomóc.
Oczywiœcie -powiedzia³em uzy³em Bunshin no Jutsu i da³em komende klonowi ¿eby wzio³ tego starca na plecy i pobiegliœmy do Yuki. Po co pan tak daleko chce iœÌ? -zapyta³em siê i zamilk³em.
Staruszek bardzo ci podziĂŞkowaÂł za to ze zgodziÂłeÂś siĂŞ mu pomóc. NastĂŞpnie wsiadÂł na twojego klona. Kiedy to zrobiÂł to klon siĂŞ rozprysÂł i zostaÂła po nim tylko kupka dymu. Staruszek byÂł mocno podenerwowany tÂą sytuacje. PomyÂślaÂł sobie Âże robisz sobie z niego Âżarty. Po upadniĂŞciu wstaÂł on i otrzepaÂł siĂŞ z kurzu. MiaÂł on pobrudzone spodenki które miaÂł na sobie. NastĂŞpnie zwróciÂł siĂŞ do ciebie
- Co ty sobie myÂślisz! Jak moÂżna tak traktowaĂŚ starsze osoby. Mam nadziejĂŞ Âże ot byÂł twój ostatni wybryk poniewaÂż mocno tego poÂżaÂłujesz jeÂśli jeszcze raz coÂś takiego wywiniesz. Nie musisz uzywaĂŚ niczego aby mnie tam przetransportowaĂŚ. MogĂŞ pójœÌ tam za pomocÂą wÂłasnych siÂł. Mimo ze wyglÂądam na starego mĂŞÂżczyznĂŞ to mam jeszcze trochĂŞ krzepy w moim ciele.
Po tych s³owach staruszek zacz¹³ siê kierowaÌ w stronê wyjœcia z wioski.
- Na co czekasz, choĂŚ za mnÂą. Po drodze jeszcze wstÂąpiĂŞ do wioskĂŞ które bĂŞdziemy mijaĂŚ. Mam tam pewne sprawy do zaÂłatwienia.
Nastêpnie staruszek przeszed³ przez bamê i opuœÌ to miejsce

Wymagania co do misji: musisz pisaĂŚ jak przeprowadzasz staruszka przez poszczególne kraje: Ame, Kumo,Kusa i Yuki. Minimalna iloœÌ sÂłów poÂście to 30. Wara mi napisaĂŚ mniej ot siĂŞ Âźle dla cibie skoĂączy.
...Deszcz z Ame powoli opuszczaÂł Genina z Suny, co bardzo go zadowoloiÂło. MiaÂł juÂż doÂśc ciÂągÂłej ulewy panujÂącej w tamtym kraju. Nic tylko woda i woda. Teraz powoli klinat stawaÂł siĂŞ coraz suchszy, coraz cieplejszy i co za tym idzie... Bardziej sprzyjajÂący Akariemu. Pustynne wiatry, sÂłoĂące tuÂż nad gÂłowÂą... Za tym wlaÂśnie tĂŞskniÂł Genin.

DochodzÂąc do jakÂże sÂławnego muru odgradzajÂącego, skoncetrowaÂł chakrĂŞ w stopach i przeskoczyÂł przeszkodĂŞm czujÂąc zblizajÂący siĂŞ dom.

<NMM>
Po krótkim spacerze po sunie zauwaÂżyÂłem ogromny mur stojÂący KilkadziesiÂąt metrów ode mnie. PostanowiÂłem wyruszyĂŚ w tamtÂą stronĂŞ i zobaczyĂŚ do czego ten mur ma sÂłuÂżyĂŚ skoro nie otacza on wioski. Kiedy dotarÂłem na miejsce spojrzaÂłem na mur i skoncentrowaÂłem mojÂą chakrĂŞ w stopach Âżeby wspi¹Ì siĂŞ na sam szczyt i zobaczyĂŚ co jest po drugiej stronie. Kiedy juÂż to zrobiÂłem zobaczyÂłem OgromnÂą pustyniĂŞ. GdzieÂś juÂż czytaÂłem o niej i widziaÂłem róÂżne obrazy w ksi¹¿kach. Wkrótce zorientowaÂłem siĂŞ Âże to sÂławna w Suna-gakure Pustynia Nara. SszedÂłem z muru w stronĂŞ pustyni i postanowiÂłem siĂŞ po niej pokrĂŞciĂŚ.

<NMM>

Dodane po 2 godzinach 36 minutach:

ByÂłem wyczerpany kiedy doszedÂłem w koĂącu do bramy. SkoncentrowaÂłem znowu swojÂą chakrĂŞ w stopach Âżeby przejœÌ przez mur i wydostaĂŚ siĂŞ z tej pustyni. Ledwo co wszedÂłem na szczyt muru ale potem byÂło Âłatwiej poniewaÂż byÂło z góry na dóÂł. W koĂącu znalazÂłem siĂŞ poza PustyniÂą Nara.

<NMM>