Pokój Armura

SzedÂłem przez chwilĂŞ z Armurem zap lecami korytarzem. ByÂł on oÂświetlony przez pojedyncze Âświece zawieszone na Âścianach. W sumie ot wyglÂądaÂło jak w jakimÂś tunelu. MijaliÂśmy kilkanaÂście drzwi, które znajdowaÂły siĂŞ raz po lewej ,raz po prawej stronie, aÂż dotarliÂśmy do tych odpowiednich. UstaÂłem przed nimi i wyciÂągn¹³em klucz. OtworzyÂłem je, a nastĂŞpnie wszedÂłem do Âśrodka. U góry paliÂła siĂŞ bardzo sÂłabo lampa, zawieszona na suficie. W pomieszczeniu znajdowaÂło siĂŞ ÂłóÂżko , byÂł to zwykÂły materac z przeÂścieradÂłem i kocem zwiniĂŞtym w kostkĂŞ. Naprzeciw nas byÂło biurko, miaÂło ono dwie szuflady ,przy nim znajdowaÂło siĂŞ proste, drewniane krzesÂło, Na prawo byÂły drzwi prowadzÂące do toalety. ByÂła tam umywalka, WC i prysznic. Po pokazaniu pokoju, powiedziaÂłem do Armura:
- Tutaj bĂŞdziesz mieszkaÂł, to jest teraz twoje lokum. - UdaÂłem siĂŞ w stronĂŞ drzwi wyjÂściowych, po czym zwróciÂłem siĂŞ ponownie do chÂłopaka, mówiÂąc:
- Jak bĂŞdĂŞ CiĂŞ potrzebowaÂł, to wezwĂŞ, a na razie masz tu czekaĂŚ na moje polecenia. NiedÂługo siĂŞ do ciebie zgÂłoszĂŞ. BĂŞdziesz miaÂł szansĂŞ wykazaĂŚ, czego jesteÂś wart... - Po tych sÂłowach wyszedÂłem z pomieszczenia i zakluczyÂłem drzwi .UdaÂłem siĂŞ w stronĂŞ wyjÂścia. <NMM>

---

Kabuto odszedÂł zostawiajÂąc mnie samego w pokoju. Pokój jak pokój ale strasznie nie w moim stylu, rozmyÂślaÂłem chwilĂŞ jak by go tu sobie przemeblowaĂŚ. PrzestawiÂłem biurko i krzesÂło pod ÂścianĂŞ z ÂłóÂżkiem a samo ÂłóÂżko postawiÂłem na Âśrodku pokoju. A teraz moja ulubiona czêœÌ zabawy czyli dekoracje. UÂżywajÂąc elementu krysztaÂłu zmieniÂłem wszystko, Âściany pokryÂłem kawaÂłeczkami jasnego krysztaÂłu co dawaÂło mieniÂące siĂŞ refleksy ÂświatÂła jakie dawaÂła lampa. Z lampy zrobiÂłem mini Âżyrandol, bardzo okazaÂły... Drewniane ÂłóÂżko równieÂż pokryÂłem warstwÂą krysztaÂłu. Na przeciwnej Âścianie od biurka stworzyÂłem sobie krysztaÂłowe lustro... Bardzo gÂładkie i przejrzyste. KrzesÂło i biureczko nie umknĂŞÂły mojej uwadze gdyÂż je równieÂż ozdobiÂłem krysztaÂłowymi akcentami...

PoÂłoÂżyÂłem siĂŞ na ÂłóÂżku po tych wszystkich moich artystycznych zabawach. PostanowiÂłem zrobiĂŚ coÂś jeszcze, mianowicie stworzyÂłem obraz, tak raczej mozaikĂŞ która byÂła dla mnie bardzo waÂżna, umieÂściÂłem jÂą na Âścianie. ByÂł to obraz mojej kochanej ÂśnieÂżnej krainy Yuki.

Wzi¹³em prysznic i poÂłoÂżyÂłem siĂŞ do ÂłóÂżka rozmyÂślajÂąc...
Spokojnie sobie leÂżaÂłeÂś na swoim nowiutkim wypasionym ÂłóÂżeczku. Gdy nagle usÂłyszaÂłeÂś uderzenie w drzwi. Na poczÂątku to byÂło lekki muÂśniecie, jednak z kaÂżdÂą chwilÂą coraz to mocniej sÂłyszaÂłeÂś dudnienie o wejÂście. Nagle nastaÂła cisza... Twój Âżyrandol oÂświetlaÂł sÂłabo caÂły pokoik. ByÂła to cisza przed burzÂą... TrwaÂła ona gdzieÂś minutĂŞ, po czym olbrzymi huk i drzwi wleciaÂły do pokoju, z wielkim impetem. UjrzaÂłeÂś grubego na siedemdziesiÂąt centymetrów wĂŞÂża. ByÂł on caÂły zielony, spód miaÂł ciemniejszy. Ogon prawdopodobnie byÂł w korytarzu, poniewaÂż nie widziaÂłeÂś jego caÂłego. SpojrzaÂł na Ciebie, jak na posiÂłek, swoimi zÂłotymi oczami. Widocznie wyczuÂł zapach krwi i za nim dotarÂł do twojego pokoju. Nawet nie czekajÂąc sekundy od razu ruszyÂł na chÂłopaka. Oczom Armura ukazaÂły siĂŞ dwa duÂże kÂły, nasiÂąkniĂŞte jadem, który moÂże zabiĂŚ w ciÂągu kilku sekund. Nie miaÂłeÂś za bardzo miejsca do uniku, poniewaÂż staÂłeÂś w ciasnym pokoiku, do tego byÂłeÂś przy Âścianie. Szybko mignĂŞÂły ci twoje marzenia, pragnienie zdobycia mocy i siÂły, mogÂły zaraz siĂŞ rozprysn¹Ì jak baĂąka mydlana. MusiaÂłeÂś dziaÂłaĂŚ, i to bardzo szybko. Krew zaczĂŞÂła w Tobie pÂłynÂąc coraz szybciej, adrenalina siĂŞgnĂŞÂła zenitu.
"Szlak bawiÂłem siĂŞ w dekoracje a nie wzmocniÂłem drzwi krysztaÂłem".

Sytuacja byÂła nieciekawa, teren nie byÂł po mojej stronie tak samo jak róÂżnica siÂł. W¹¿ byÂł ogromny. Nie czekajÂąc ani chwili uÂżyÂłem Shouton: Suisho To, na prawym i lewym przedramieniu pojawiÂły siĂŞ w sekundĂŞ krysztaÂłowe ostrza. Ciasny pokój nie dawaÂł mi moÂżliwoÂści do uniki na kawarimi teÂż czasu nie miaÂłem wiĂŞc jedyne co mogÂłem zrobiĂŚ to przyj¹Ì atak frontalny wĂŞÂża. Staram siĂŞ zablokowaĂŚ atak wĂŞÂża za pomocÂą moich krysztaÂłowych broni. JeÂśli tylko bĂŞdzie to moÂżliwe raniĂŞ wĂŞÂża przy kaÂżdej moÂżliwie nadarzajÂącej siĂŞ okazji. Za wszelkÂą cenĂŞ blokujĂŞ ataki kÂłów jadowych gada. ByÂłem niezwykle z koncentrowany by nie popeÂłniĂŚ Âżadnego b³êdu. Adrenalina buzujÂąca w mojej krwi dodatkowo robiÂła swoje, moja czujnoœÌ wzrosÂła jak i refleks. JeÂśli bĂŞdĂŞ mógÂł atakujĂŞ wĂŞÂża po oczach, gdyÂż to jak na razie najsÂłabszy punk obrony. ÂŁuski wĂŞÂża tych rozmiarów muszÂą byĂŚ wystarczajÂąco wytrzymaÂłe by moje ostrza go nie bawiÂły. WiĂŞc jeÂśli tylko mogĂŞ atakujĂŞ zmysÂł wzroku gada, gdyby jednak okazaÂł siĂŞ zbyt silny/sprytny/szybki, skupiam siĂŞ na obronie przed jego paszczÂą. Na moje szczĂŞÂście czêœÌ wĂŞÂża tylko wpeÂłzÂła do pokoju co dawaÂło mi przewagĂŞ. Nie mógÂł mnie zaskoczyĂŚ atakiem ogonem lub teÂż nie mógÂł mnie zÂłapaĂŚ w swoje Âżelazne uÂściski (o ile to jakiÂś dusiciel)...

(chakra w nastĂŞpnym poÂście)

---

ByÂłeÂś w bardzo trudnej sytuacji, jednak spokój jaki zachowaÂłeÂś i opanowanie bardzo ci pomogÂły, do tego adrenalina podniosÂła twoje moÂżliwoÂści bojowe. Gad zaatakowaÂł CiĂŞ swoimi kÂłami, jednak Ty stworzyÂłeÂś dwa kolce na swoich rekach. WykonaÂłeÂś krzyÂżowy blok, poprzez uÂłoÂżenie ramion , tworzÂąc "X". SzczĂŞka wĂŞÂża zatrzymaÂła siĂŞ odpowiednio u góry jak i na dole twojej obrony. Teraz próbowaÂł zgnieœÌ twoje krysztaÂłki i przegryŸÌ twoje dÂłonie ,wbijajÂąc swoje kÂły. Armurowi udaÂło siĂŞ zatrzymaĂŚ szar¿ê potwora, teraz mocowaÂłeÂś siĂŞ z bestiÂą. ByÂłeÂś na poczÂątku w lepszej pozycji, jednak siÂły ciĂŞ po chwili zaczĂŞÂły opuszczaĂŚ, a w¹¿ nadal posiadaÂł olbrzymiÂą si³ê. StaÂłeÂś przyszpilony do muru, musiaÂłeÂś szybko coÂś wykombinowaĂŚ. MyÂślÂąc, Âże to juÂż koniec niespodzianek, niemile siĂŞ zaskoczyÂłeÂś, poniewaÂż gad zacz¹³ wprowadzaĂŚ tu swój ogon. ZrozumiaÂłeÂś, Âże chciaÂł caÂły wejœÌ do pokoju. Gdyby to siĂŞ staÂło, to byÂś miaÂł bardzo trudnÂą sytuacjĂŞ. Nie to, Âże przyszpilony przez kÂły, stojÂący przy Âścianie, nie majÂący za duÂżego pola do manewru, wiedzÂący, Âże kaÂżde ugryzienie skoĂączyÂłoby siĂŞ wprowadzeniem trucizny do ciaÂła, to jeszcze naraÂżony na niespodziewane ataki gada ,wykonywane ogonem. MiaÂłeÂś racjĂŞ ,co do rodzaju wĂŞÂża, poniewaÂż to byÂł w¹¿ duszÂący, dlatego posiadaÂł tak ogromnÂą si³ê. Z sekundy na sekundĂŞ mijaÂł Ci czas, zbliÂżaÂła siĂŞ Twoja ÂśmierĂŚ. Nie udaÂło ci siĂŞ zaatakowaĂŚ oczu, poniewaÂż nie miaÂłeÂś jak to zrobiĂŚ, bo byÂłeÂś unieruchomiony.
"Szlak maÂło czasu, koniec zabawy..."

SiÂłowaÂłem siĂŞ z wĂŞÂżem, powoli traciÂłem siÂły. PostanowiÂłem zastosowaĂŚ inny manewr. Wymierzam seriĂŞ kopniĂŞĂŚ kolanem bÂądÂź nogÂą w wĂŞÂżowy Âłeb. Podejrzewam Âże w dolnÂą szczĂŞkĂŞ bĂŞdzie idealnie. Gdy gadzina oberwie kilka ciosów ja przekrĂŞcam rĂŞce w prawo tak by uwolniĂŚ rĂŞce i odrzuciĂŚ Âłeb gada jak najdalej od siebie. Sam natomiast odskakujĂŞ na przeciwnÂą stronĂŞ. WidzÂąc Âże w¹¿ zaczyna wtaczaĂŚ resztĂŞ swojego masywnego cielska do pokoju nie czekaÂłem ani chwili. UÂżyÂłem Shouton: Rikka-Hakuhen Shuriken. WystarczyÂło Âże w lewej dÂłoni wykonam znak "póÂł smoka", w tym samym momencie w mojej drugiej (prawej) dÂłoni pojawiÂł siĂŞ pÂłatek Âśniegu z krysztaÂłu który urósÂł w mgnieniu oka do rozmiarów shurikena bojowego. RzuciÂłem nim czym prĂŞdzej w stronĂŞ poczwary. UÂżywajÂąc kontroli nad Shouton/em by celnie trafiĂŚ w po³¹czenie miĂŞdzy gÂłowÂą a ciaÂłem. GÂłowa to najsÂłabszy punkt anatomii wĂŞÂża...

//(Chakra za poprzednie dwa jutsu 1030-100-100=830) chakra za ten post w nastĂŞpnym poÂście //
Udana seria kopniĂŞĂŚ w dolnÂą szczĂŞkĂŞ gada uwolniÂła ciĂŞ spod uÂścisku. W¹¿ z narastajÂącego bólu przestaÂł ciĂŞ gryŸÌ. Ty tymczasem szybko odskoczyÂłeÂś w bok. UÂżyÂłeÂś swojej krysztaÂłowej techniki i w rĂŞku pojawiÂła siĂŞ gwiazda. Cisn¹³eÂś jÂą w potwora. DziĂŞki kontroli shoutonu idealnie trafiÂłeÂś w punkt witalny istoty. Twój przeciwnik nie zdoÂłaÂł siĂŞ obroniĂŚ, poniewaÂż nie wczoÂłgaÂł tutaj caÂłego swojego cielska. Shuriken bojowy przeci¹³ okolice gÂłowy, powodujÂąc odciĂŞcie gÂłowy wĂŞÂża. UpadÂła ona z hukiem na ziemiĂŞ, zielona krew prysÂła po caÂłym pokoju, takÂże na Ciebie. BroĂą ,którÂą rzuciÂłeÂś, mocno wbiÂła siĂŞ w przeciwleg³¹ ÂścianĂŞ, robiÂąc duÂżych rozmiarów wg³êbienie. PowÂłoka potwora staÂła teraz nieruchomo. WygraÂłeÂś, jednak twoja sytuacja byÂła kiepska... Pokój przydzielony Ci przez Kabuto, juÂż nie moÂżna byÂło nazwaĂŚ tym co byÂło przedtem. WszĂŞdzie na krysztaÂłowych Âścianach znajdowaÂła siĂŞ zielona krew gada, na murze byÂło bardzo widoczne pĂŞkniĂŞcie, cielsko wĂŞÂża waliÂło siĂŞ po caÂłym pomieszczeniu, a koĂączyÂło na korytarzu. Drzwi juÂż nie byÂło, byÂły caÂłkowicie roztrzaskane na malutkie kawaÂłeczki. MoÂżesz sobie wyobraziĂŚ minĂŞ lidera Sound Organisation, gdy przyjdzie i to wszystko zobaczy... Do tego moÂże siĂŞ okazaĂŚ, Âże to zwierzĂŞ byÂło jego pupilkiem i przez przypadek siĂŞ wydostaÂło...

// Koniec misji Rangi D, dopisz sobie 20 PCH i + 3 do statów , kasy Âżadnej, bo nie ma skÂąd//

Dodane po 7 godzinach 28 minutach:

W momencie, gdy Armur chciaÂł posprzÂątaĂŚ ten caÂły bajzel, to usÂłyszaÂł dziwny odgÂłos. Jakby odgÂłos ruszajÂących skrzydeÂł. ByÂł coraz gÂłoÂśniejszy, aÂż z korytarza nagle wyÂłoniÂł siĂŞ kruk. ZatrzymaÂł siĂŞ przed tobÂą, po czym podleciaÂł i usiadÂł Ci na rĂŞce. ZauwaÂżyÂłeÂś wiadomoœÌ przypiĂŞta do jego pazurów, po rozwiÂązaniu jej odczytaÂłeÂś:

Armur,
PrzysyÂłam Ci wiadomoœÌ, to jest moje zwierzĂŞ i sÂłuÂży mi do powiadomienia o róÂżnych rzeczach. Teraz nadeszÂła bardzo waÂżna chwila. Masz szansĂŞ pokazaĂŚ swojÂą wartoœÌ. Udowodnij, Âże jesteÂś mi lojalny i wierny, Âże jesteÂś wykonaĂŚ kaÂżde moje polecenie. WierzĂŞ w Ciebie, Âże na pewno mnie nie zawiedziesz. Zjaw siĂŞ na polach ryÂżowych Beikoku, tam przeka¿ê ci resztĂŞ informacji.
Kabuto

Po wziĂŞciu wiadomoÂści ptak odleciaÂł.
Ehhh nawet nie miaÂłem czasu po sprzÂątaĂŚ tego baÂłaganu, oberwie mi siĂŞ za zabicie tego "wĂŞÂża". CóÂż Kabuto liczy na mnie wiĂŞc czas by siĂŞ wykazaĂŚ... MuszĂŞ siĂŞ poÂśpieszyĂŚ i czym prĂŞdzej zjawiĂŚ siĂŞ na polach ryÂżowych. ZrobiĂŞ tu porzÂądek po powrocie. Ciekawe co to za próba bĂŞdzie, bo wiadomoœÌ byÂła bardzo powaÂżna. No i ten kruk, niezÂłe zwierzĂŞta ma ten Kabuto, oby tylko w¹¿ nie byÂł jednym z jego pupilków bo zginĂŞ tak jak on, ale mam juÂż na szczĂŞÂście plan jak siĂŞ tego wszystkiego pozbyĂŚ, byle bym miaÂł czas po powrocie. Szybko wybiegam z pokoju i kierujĂŞ siĂŞ na wskazane w wiadomoÂści miejsce...

<nmm>

//sorry rĂŞka boli to dlatego mulĂŞ//
WróciÂłem do pokoju. Nic siĂŞ nie zmieniÂło! Ehhh czas zacz¹Ì sprzÂątaĂŚ. Zacz¹³em od samego wĂŞÂża. UÂżywajÂąc kontroli nad krysztaÂłem, skrystalizowaÂłem cielsko ogromnego wĂŞÂża, kaÂżda komórka jego martwego cielska byÂła teraz zamieniona w krysztaÂł. Jedno pstrykniĂŞcie palcami i caÂły w¹¿ rozsypaÂł siĂŞ w drobny krysztaÂłowy proszek. Zamiatanie tego zajĂŞÂło mi sporo czasu. NastĂŞpnÂą czynnoÂściÂą byÂło zabranie wiadra z ciep³¹ wodÂą i szmaty z Âłazienki. ÂŚcieranie zakrzepÂłej krwi byÂło katorgÂą. Gdzie nie chciaÂła odchodziĂŚ zmieniaÂłem jÂą w krysztaÂłowy strup który sam szybko odpadaÂł. OstatniÂą czynnoÂściÂą byÂło naprawianie szkód. Drzwi zastÂąpiÂłem nowymi z krysztaÂłu. Teraz kaÂżdy wiedziaÂł Âże to moja komnata. Nie byÂły to przeÂźroczyste drzwi celowo zrobiÂłem je matowe by nikt nie mógÂł mi tu zaglÂądaĂŚ od tak sobie. Ostatnia czêœÌ roboty to Âłatanie Âścian w których byÂły liczne dziury po walce.... Gdy skoĂączyÂłem wyszedÂłem z pokoju pozwiedzaĂŚ caÂłe to miejsce tak jak mi na to Kabuto pozwoliÂł...

<nmm>

Dodane po 8 godzinach 8 minutach:

DobiegÂłem zdyszany do pokoju. CaÂły czas chciaÂło mi siĂŞ ÂśmiaĂŚ... O Matko zabijÂą nas za to ale byÂło warto! Zamkn¹³em za sobÂą drzwi i rzuciÂłem siĂŞ na ÂłóÂżko... ChciaÂłem odpocz¹Ì po tej caÂłej niesamowitej akcji...

Dodane po 8 godzinach 4 minutach:

Obudziem siĂŞ wczeÂśnie ale nie mogÂłem pozbyĂŚ siĂŞ z rana uczucia radochy. Szybko wstalem i wyszykowaÂłem siĂŞ i wtedy naszÂła mnie myÂśl Âże pajĂŞczak bĂŞdzie siĂŞ mÂściÂł... PobiegÂłem do kumpla... <nmm>