Sypialnia Peina

Mały pokoik służący Peinowi jako sypialnia. Jest w nim biurko, łóżko, szafa itp słowem wszystko co do sypialni potrzebne. Jednakże coś przykuwa uwagę w tym pokoju a mianowicie nie ma tu okien przez co w pokoju panuje ciemność.

Dodane po 3 minutach:

Pein wchodzi do pokoiku po czym rzuca kufer na ziemię. "Jak ja tu dawno nie byłem... dokładnie dziewięć lat... czyli zanim jeszcze wstąpiłem do Aka." myśli po czym zapala świeczkę stojącą na biurku zdejmuje strój Aka i upycha go do kufra przyniesionego z siedziby i który teraz wsuwa pod łóżko. Podchodzi do szafy, otwiera ją i wyciąga z niej jakąś czarną szatę która wyglądem przypomina strój Akatsuki, jednak brakuje na niej charakterystycznych czerwonych chmurek, Pein nakłada szatę po czym siada na łóżku i czeka na Gaare.

---

Gaara wchodzi do sypialni. Siada na jakimś krześle/fotelu i rzecze:
- Więc tak się tu urządziłeś. Trochę ciemno... - Czekał na odpowiedź Peina.
//A przez korytarz to nie łaska? //
Pein słysząc komentarz Gaary spojrzał na niego podejrzliwie lecz nie chciał już nic mówić. Zdjął szatę i stanął nagi przed Gaarą mówiąc
-Chciałbym ci coś wyjaśnić i dobrze to sobie zapamiętaj, między nami nie będzie żadnego seksu. Dzisiaj śpij w fotelu zaś jutro znajdę ci jakiś ciepły pokoik.
Następnie Pein kładzie się do łóżka i po krótkiej chwili zasypia...
Gaara nie skomentował wypowiedzi Peina. Przez chwile patrzył się na Peina jak na debila, lecz po chwili już zaprzestał.
- Już kiedyś spałem w fotelu, mogę i spać jeszcze raz. - Rzekł i usadowił się na fotelu usypiając...

---

Akemi wchodzi do sypialni i myÂśli sobie: "BoÂże, jak tu ciemno", po czym mruczy pod nosem:
- CaÂły Pein... nie obchodzÂą go inni, myÂśli tylko o sobie.
Po tych sÂłowach Akemi usadawia siĂŞ w fotelu tuÂż obok OUTSIDERA (mam na myÂśli GaarĂŞ). Siedzi i siedzi myÂślÂąc, Âże ktoÂś siĂŞ obudzi.
Gaara powoli otwiera oczy. Przez chwilĂŞ patrzy na Akemi jeszcze nie do koĂąca przytomny a po chwili rzecze:
- Kim ty jesteÂś? - ZapytaÂł niezbyt kulturalnie. Pein jeszcze spaÂł w ÂłóÂżku, a widzÂąc nieznajomÂą twarz w domu trochĂŞ siĂŞ zdziwiÂł.
- MogÂłabym spytaĂŚ o to samo... - odpowiedziawszy grzecznie Akemi, wstaje i siada na ÂłóÂżku obok Peina - jestem jego kuzynkÂą.
Po tych sÂłowach spoglÂąda na Peina i kontynuuje:
- Jaki Âśpioch!
SpojrzaÂł na Akemi juÂż caÂłkiem sympatycznie.
- MógÂłbym dowiedzieĂŚ siĂŞ jak masz na imiĂŞ? - ZapytaÂł normalnym juÂż tonem. - Na imiĂŞ mi Gaara. Gaara z Pustyni. - PrzedstawiÂł siĂŞ i czekaÂł aÂż dziewczyna mu odpowie.
- ZowiÂą mnie Akemi... Akemi Rikudo. - rzekÂła do Gaary - A ty nie jesteÂś przypadkiem tym Kazekage? Wiele o tobie sÂłyszaÂłam od Daia.
- Nie jestem. ByÂłem. - OdpowiedziaÂł zamyÂślajÂąc siĂŞ na chwilĂŞ. - OdszedÂłem z wioski, aby dokonaĂŚ zemsty na pewnej osobie. - Teraz spojrzaÂł na Peina. - ByÂł w wiosce gdy walczyÂłem z jednym ninja który chciaÂł podbiĂŚ sunĂŞ. ZostaÂł obezwÂładniony, a ja zabraÂłem go z pola bitwy. - DodaÂł.
- Rozumiem - odrzekÂła Akemi, po czym znowu spojrzaÂła na kuzyna - Wstanie on wreszcie, czy nie??
- Nie wiem. Nie znam go tak dobrze. Jeszcze kilka dni temu byliÂśmy wrogami. - OdparÂł Akemi. - Rikudo tak? Czyli jak sÂądzĂŞ masz oczy Rinnengan. - DodaÂł.
- No dokÂładnie. - powiedziaÂła szybko odwracajÂąc gÂłowĂŞ w stronĂŞ byÂłego kazekage - tylko dlaczego - odbiegÂła od tematu - Dai mówiÂł o tobie per "niedoszÂły kazekage"?? Za kaÂżdym razem kiedy o tobie wspominaÂł, uÂżywaÂł tego zwrotu.
- Nic mi o tym nie wiadomo. Ale opinia tego czÂłowieka - jeÂśli moÂżna go tak nazwaĂŚ, mnie nie obchodzi. PostawiÂłem sobie za cel zabicie go, jednak juÂż daÂłem sobie z nim spokój. Nie obchodzi mnie to co teraz robi i gdzie jest. - OdparÂł.
- UUuu, wybacz, chyba trafiÂłam w twój czuÂły punkt. JeÂśli ciĂŞ to draÂżni moÂżemy przestaĂŚ o nim rozmawiaĂŚ. - odrzekÂła dziewczyna w ubraniu. - A tak apropo to masz jakiÂś szampon??
- To nie jest mój czuÂły punkt. Po prostu ta osoba mnie nie interesuje. Ale odchodzÂąc od tematu. Hmm, szampon tak? RRRrrRRR. - Warkn¹³. Wyj¹³ zza szaty swój niewielki plecak. Zacz¹³ w nim grzebaĂŚ, a po chwili wyj¹³ Szampon firmy Head&Shoulders. PodaÂł go Akemi i rzekÂł - ProszĂŞ xP.
- DziĂŞkuje - odparÂła Akemi i poszÂła do umywalki - Aaaach, moje wÂłosy tego potrzebowaÂły. - mówiÂła to dziewczyna polewajÂąc sobie nim wÂłosy.
WsÂłuchiwaÂł siĂŞ stĂŞkaniom Akemi. SiedziaÂł cicho, oparÂł siĂŞ i rozsiadÂł siĂŞ na fotelu wyjmujÂąc z Kieszeni Snickersa. Plecak schowaÂł za szatĂŞ.
Kiedy Akemi skoĂączyÂła mycie wÂłosów, osuszyÂła je i z powrotem usiadÂła na fotelu obok Gaary.
- Chcesz kawaÂłek? - ZapytaÂł pokazujÂąc Batona dla Akemi. - Zanim ten czÂłowiek siĂŞ obudzi minie trochĂŞ czasu, a i skoro mówisz, Âże myÂśli tylko o sobie to wÂątpiĂŞ aby poczĂŞstowaÂł nas jakimÂś jedzeniem. OczywiÂście twierdzĂŞ tak na podstawie twoich sÂłów, bo czÂłowieka nie znam - OrzekÂł.
- ChĂŞtnie - powiedziawszy to, dziewczyna wziĂŞÂła kawaÂłek batonika i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ.
Pein od dÂłuÂższego czasu nie spaÂł jednak nie widziaÂł co robi Akemi, wstaÂł nie mówiÂąc sÂłowa, naÂłoÂżyÂł szatĂŞ po czym podszedÂł do Akemi po chwyciÂł jÂą za gardÂło a nastĂŞpnie kopn¹³ w brzuch mówiÂąc
-Zmyj to z wÂłosów. JeÂżeli jesteÂście gÂłodni to zróbcie sobie coÂś do jedzenia, wiem Âże Akemi Âświetnie gotuje.
//Zaraz zrobiĂŞ ÂłazienkĂŞ, kuchniĂŞ oraz jadalnie.//
Akemi zd¹¿y³a odparowaÌ kopniaka w brzuch.
- No wiesz co Pein. Zaraz to zmyjĂŞ, ale nie powiem ÂżebyÂś byÂł uprzejmy dla goÂści.
Po tych sÂłowach Akemi wychodzi z pokoju Peina.

<nmm>
Pein puÂściÂł uwagi Akemi mimo uszu a czujÂąc zapach pysznego jadÂła i sÂłyszÂąc dÂźwiĂŞk dzwoneczka dobiegajÂącego z jadalni który nakazywaÂł wedle zwyczaju udania siĂŞ na obiad wstaÂł i powiedziaÂł do Gaary opuszczajÂąc pokój
-Udajmy siĂŞ na posiÂłek Gaara bo wystygnie. Jadalnia jest na koĂącu gÂłównego korytarza.
<nmm>
Gaara wstaÂł i ruszyÂł za Peinem. "No ciekawe czy gotuje tak dobrze jak okreÂśla to Pein" - PomyÂślaÂł i wyszedÂł z sypialni.

<NMM>
Gaara wstaÂł i ruszyÂł za Peinem. "No ciekawe czy gotuje tak dobrze jak okreÂśla to Pein" - PomyÂślaÂł i wyszedÂł z sypialni.

<NMM>

/Yyyy, sory za goÂścia ale zawsze jestem zalogowany a dzisiaj jakoÂś mnie byÂłem wiĂŞc Pein usuĂą tego posta "GoÂścia" jeÂśli moÂżesz./
Pein wszedÂł do pokoju po czym zdj¹³ szatĂŞ, poÂłoÂżyÂł siĂŞ na ÂłóÂżku i po chwili juÂż spaÂł.
Sokamaru wszedÂł do pokoju i juÂż jego oczom rzuciÂło siĂŞ szeœÌ postaci uÂłoÂżonych obok siebie i uderzajÂąco podobnych, postacie nie ÂżyÂły. Ich ciaÂła juÂż zaczĂŞÂły ulegaĂŚ rozkÂładowi, ulatniaÂł siĂŞ od nich mocny zapach zgnilizny i miĂŞsa. Sokamaru podszedÂł bliÂżej i nagle ujrzaÂł iÂż nad ciaÂłami siedziaÂł ktoÂś jeszcze. CzarnowÂłosy mĂŞÂżczyzna który najprawdopodobniej cierpiaÂł na anemiĂŞ, on równieÂż nie ÂżyÂł a przynajmniej tak mu siĂŞ zdawaÂło gdyÂż ten chrzÂąkn¹³ i rzekÂł w agonii
-Sokamaru, nigdy siê ciebie nie spodziewa³em ale twoja obecnoœÌ tutaj znaczy ¿e wiesz kim ja jestem. Koch..
-Wiem! Wiem kim jesteÂś- PrzerwaÂł mu Sokamaru po czym wyskoczyÂł w górĂŞ mówiÂąc- JesteÂś sÂłaby!
Po czym kopn¹³ Nagato w kark co uœmierci³o ojca. Dopiero teraz kiedy Sokamaru sta³ ju¿ na ziemi mo¿na by³o zobaczyÌ jaki gniew i wœciek³oœÌ emanowa³a z niego
-Jak moÂżesz byĂŚ moim ojcem skoro nawet nie potrafisz siĂŞ obroniĂŚ przed tak prostym atakiem!
RzekÂł wÂściekÂły gdy nagle zdarzyÂło siĂŞ coÂś co jeszcze nigdy u chÂłopaka nie miaÂło miejsca. UroniÂł ÂłzĂŞ która padÂła na nagato a wkrótce z której wyrósÂł tulipan, zaraz potem wypuÂściÂł nowe tulipany które porosÂły Nagato i szeÂściu Peinów. Tulipany rozkwitÂły a z ich wnĂŞtrza uwolniÂł siĂŞ piasek. Ten z kolei zasypaÂł Peinów i Nagato po czym zamieniÂł siĂŞ w czyste szkÂło. Gniew i WÂściekÂłoœÌ we wnĂŞtrzu Sokamaru zamieniÂły siĂŞ w litoœÌ i rozpacz. Sokamaru nie mógÂł tego znieœÌ, I bÂłyskawicznie opuÂściÂł skÂąpany we krwi, mroku i smutku budynek.
<nmm>
Pein wchodzi do swojej sypialni. Po czym zasiada przy biurku, wyciÂąga zwój i zaczyna pisaĂŚ na nim krótkÂą wiadomoœÌ. NastĂŞpnie gryzie siĂŞ w palec i uÂżywajÂąc techniki przywoÂłania przyzywa Tokkagekiego w rozmiarach ludzkiej rĂŞki który od razu poczyna mówiĂŚ jak to ma w zwyczaju dÂługo i zwiĂŞÂźle.
-Siema Pein dawno ÂżeÂśmy siĂŞ nie widzieli, jak u ciebie ze zdrowiem bo moja skóra ostatnio przybraÂła ÂżóÂłtawy kolor, nie mówiĂŞ Âże nie jest juÂż przejrzyÂście zielona ale ostatnimi czasy trochĂŞ poÂżóÂłkÂła. Nie wiem czym to jest spowodowane... a tak w ogóle to gdzieÂś ty siĂŞ podziewaÂł tyle czasu?- Tu jaszczur przerwaÂł na chwilĂŞ i dopiero zauwaÂżyÂł brak Rinnengana i kolczyków. Tak to nie byÂł ten sam Pein jakiego znaÂł i zaraz w jego maÂłej ale za to mÂądrej gÂłówce poczĂŞÂła ÂświtaĂŚ niepewnoœÌ i podejrzliwoœÌ- Zaraz ty nie jesteÂś Peinem, Yahiko?
NastĂŞpnie Tokkageki zawarczaÂł cicho i wyprowadziÂł potĂŞÂżny cios ogonem. CaÂłe szczĂŞÂście Âże Pein zd¹¿yÂł zeskoczyĂŚ z krzesÂła którego oparcie pod wpÂływem ciosu jaszczura roztrzaskaÂło siĂŞ na drzazgi. Nie byÂło wÂątpliwoÂści summon mimo swych maÂłych rozmiarów zachowaÂł olbrzymiÂą si³ê w caÂłym ciele.
-Uspokój siĂŞ! BĂŞdziesz mi sÂłuÂżyÂł tak jak Nagato, rozumiesz. Od dawna byÂł juÂż chory i po przybyciu mojego syna który go zabiÂł zostaÂłem uwolniony. Trzymaj swój temperament na wodzy inaczej goÂżko tego poÂżaÂłujesz. Tu masz bardzo waÂżnÂą wiadomoœÌ którÂą wrĂŞczysz niejakiemu Gaarze w ukrytim piasku, jest Kazekage wiĂŞc Âłatwo ci bĂŞdzie go odnaleŸÌ.
PowiedziaÂł Yahiko przywiÂązujÂąc jaszczurowi do ciaÂła zwój. Ten od razu stwierdziÂł Âże ten chÂłopak nie da sobÂą pomiataĂŚ. Gdyby nie to Âże jaszczurki nie pÂłaczÂą na pewno zakrĂŞciÂła by mu siĂŞ w oku Âłza po czym znikn¹³ pod drzwiami. A Pein zauwaÂżywszy Âże zostaÂł juÂż sam, poÂłoÂżyÂł siĂŞ na ÂłóÂżko i po krótkiej chwili zasn¹³.
<nmt>
<nmt>
Pein obudzi³ siê po doœÌ d³ugim œnie (ale co siê dziwiÌ, dawno nie spa³) po czym wsta³ i zawo³a³
-PrzygotowaĂŚ mi gorÂącÂą kÂąpiel!- Lecz nikt nie odpowiedziaÂł wiĂŞc po krótkiej chwili ruszyÂł w kierunku drzwi mówiÂąc- Buntu im siĂŞ zachciaÂło. KaÂże im obci¹Ì wszystkie czÂłonki a po...
I zrozumiaÂł Âże caÂła sÂłuÂżba w przeciÂągu tak dÂługiego czasu po prostu opuÂściÂła rezydencje. Yahiko stwierdziÂł iÂż sam musi przygotowaĂŚ sobie kÂąpiel i jedzenie wiĂŞc opuÂściÂł pokój udajÂąc siĂŞ w kierunku prywatnych publicznych gorÂących ÂźródeÂł.
<nmm>