Zapisy do Konohy | Klan Uchiha

UWAGA DO TEGO KLANU PRZYJMUJEMY TYLKO OSOBY KTÓRE WYKAÂŻÂĄ SIÊ WYBITNÂĄ KARTÂĄ POSTACI ORAZ NAPISZÂĄ CIEKAWÂĄ NAUKÊ AKTYWACJI SHARINGANA (Minimum a4 na pierwszy stopieĂą)

JeÂśli nie masz mocnych nerwów i nie naleÂżysz do cierpliwych osób, odradzam zapis do tego klanu, gdyÂż aby siĂŞ tu zapisaĂŚ i dostaĂŚ Sharingana trzeba przejœÌ test Ayano nie mniej morderczy niÂż ten Itasia. PiszÂąc historie musicie siĂŞ naprawde wysiliĂŚ. W innym wypadku zrezygnujcie z sharingana na wstĂŞpie bĂŞdziecie mogli siĂŞ go nauczyĂŚ jako nowej techniki przy uzyskaniu 40 postów

CzÂłonkowie tego klanu charakteryzujÂą siĂŞ kekkei genkai jakim jest Sharingan (np. Sasuke Uchiha)

Podajecie:
Cytat:
1) ImiĂŞ:
2) ProponowanÂą rangĂŞ:Dla nowych uÂżytkowników (genin , chunin) , (dla starych, Jonnin, kage, Sage(jeÂśli byÂło siĂŞ kagĂŞ a obecnie nie)
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane tchniki
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:

---

1) ImiĂŞ: Uchiha Itana
2) ProponowanÂą rangĂŞ: chunin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane tchniki:
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:
no i gdzie ta historia?
Nawet jesli nie jestes oosoba nie kanonicza to masz ja napisac.
Ja decyduje zapozwoleniem Amy o tym kto jest w klanie itd. WIec czekam
Sory za to,pierwszy raz bĂŞdĂŞ graĂŚ w Naruto PBF.
A oto moje dane:

1) ImiĂŞ : Itana Uchiha
2) Ranga : Chunin
3) Zawód : Hunter-nin
4) Techniki: Daj cie mi te co wszystkim dajecie na start.
5) I tu napisz jak zdobyÂłaÂś sharinghana: w wieku dopiero 12 lat zdobylam sharinghan podczas treningu z moim ojcem

---

Jako iÂż pierwszy raz grasz w naruto pbf to nie wysmieje tego choc na ziemi juz lezalem jak to przeczytalem.
Otoz. Napisz normalna historie taka dluuga a nie jedno zdanie...
Rozpisz sie na kazdy temat, szczegol itd. Napisz mi to na PW
ItaÂś litoÂści! nie moÂżesz tak ostro wszystkich traktowaĂŚ zwaÂżywszy na to Âże sharingana na forum majÂą moÂże 3 osoby proszĂŞ byÂś sie trochĂŞ uspokoiÂł bo zniechĂŞcasz graczy!
Amy jak najbardziej przepraszam ale...
Wybilem klan UChiha wiec odrazu nie powinien sie chyba spowrotem zjednoczyc itd. Powinni byc tam gracze ktorzy wiedza o co chodzi, wiedza co chca i wiedza ze sa wyjatkowi.
Nawet mala garsta ludzi ta 3 to nieliczni.
Ktorzy "przezyli" albo maja "przeszczepy"...
Niemoge dawac kazdemu graczowi Sharingana. JEst to mocne Doujutsu wiec powinni je dostac doswiadczeni gracze.
Techniki dla Itany:
1 kawarimi no jutsu
2 henge no jutsu
3 Uttsusemi no jutsu
4 bushin no jutsu
5 Goukakyuu no Jutsu [Katon]
6 Ryuuka no Jutsu [Katon]

póki co nie masz Sharingana, ale nie wykluczone Âże bĂŞdziesz mogÂła siĂŞ go nauczyĂŚ kiedy przyjdzie czas na nauke nowego jutsu

póki co nie masz Sharingana, ale nie wykluczone Âże bĂŞdziesz mogÂła siĂŞ go nauczyĂŚ kiedy przyjdzie czas na nauke nowego jutsu

Masz na mysli przeszczep czy co ?
Amy chyba chodzi o napisanie historii i wysÂłanie tego do ciebie Przynajmniej tak mi siĂŞ wydaje... ale znów nazwiesz mnie spamerem za komentarzyk Bo to w sumei spam. Ale juÂż wysÂłany
nie Itachi. MyÂślĂŞ Âże osoby z tego klanu mogÂą siĂŞ nauzyĂŚ sharingana jako nowej techniki. Przy 40 postach jeÂśli zrobiÂą Âładnyopis nauki to czemu masz im nie zaakceptowaĂŚ?
No to mniej wiecej chodzi Ci o to co mialem na mysli
Przeszczep albo "zdobycie" sharingana itd. ALe oczywiscie zalicze im ale tylko jak spelni choc w polowie moje wymagania dobrzE?
tak. ale badÂź bardziej litoÂściwy
Imie: Humanto Uchiha
Proponowana ranga: Chuunin
Proponowany zawód: Hunter Nin
Proponowane techniki: ProszĂŞ o propozycjĂŞ xd

Historia sharingana: Po wybiciu przez Itachiego klanu Uchiha zostaÂłem adotpowany przez mieszkanców wioski.DorastajÂąc prubowaÂłem dowiedzieĂŚ siĂŞ wiĂŞcej o moich przodkach.Pewnego dnia odnalazÂłem ksiĂŞge rodu Uchiha.PisaÂło Âże klan ten miaÂł specjalne Doujutsu,byÂł nim Sharingan.ÆwiczyÂłem latami by opanowaĂŚ Sharingan.Gdy miaÂłem 13 lat udaÂło mi siĂŞ opanowaĂŚ Sharingan.CzytajÂąc dalej ksiĂŞge okazaÂło sie Âże to dopiero pierwszy poziom.Tak oto zdobyÂłem sharingan.
Humanto. Napisz tak jeszcze z dwa razy to co napisales i jestes przyjety WIem zdaje Ci sie ze duzo wymagam ale wierz mi ze taki Hyuto napisal mi bo wczesniej tak wymagalem opowiadanie na wiecej niz 1 strona w Wordzie
Imie: Humanto Uchiha
Proponowana ranga: Chuunin
Proponowany zawód: Hunter Nin
Proponowane techniki: Prosze o propozycjĂŞ xd

Historia zdobycia Sharingana: Po wybiciu przez Itachiego klanu Uchiha zostaÂłem adoptowany przez mieszkaĂąców wioski.DorastajÂąc prubowaÂłem dowiedzieĂŚ sie wiĂŞcej o moich przodkach.Pewnego dnia odnalazÂłem ksiĂŞge rodu Uchiha.PisaÂło Âże klan ten miaÂł specialne Doujutsu,byÂł nim Sharingan.TrenujÂąc wiele lat prubowaÂłem opanowaĂŚ Sharingan.CzytaÂłem ksiĂŞgĂŞ wiele razy i nie mogÂłem opanowaĂŚ Sharingan.Pewnego dnia gdy miaÂłem 6 lat udaÂło mi siĂŞ w pewny sposób uÂżyĂŚ Sharingan,lecz nie trwaÂło to dÂługo po kilku sekundach zemdlaÂłem.Gdy siĂŞ obudziÂłem od razu prubowaÂłem ponownie uÂżyĂŚ Sharingan.Po 3 latach udaÂło mi sie uÂżyĂŚ Sharingan wytrzymaÂłem tak 1h i ponownie zemdlaÂłem.ObudziÂłem siĂŞ po 3 miesiÂącach.Rodzice powiedzieli Âże jest Âłatwiejszy sposób nauki.Specialna dieta dodaÂła mi siÂł po czym mogÂłem uÂżywaĂŚ sharingan kiedy tylko miaÂłem ochote.Po wiekszym przestudiowaniu ksiĂŞgi dowiedziaÂłem sie o poziomach sharingana.WiedzÂąc otym chciaÂłem osiÂągn¹Ì ostatni poziom sharigan.

(Itachi Uchiha ja juÂż nie mam pomysÂłów,zlituj sie to muj kres)
przypuszczam Âże jako uchiha Twoim ÂżywioÂłem bĂŞdzie katon wiĂŞc dostaniesz techniki zwiÂązane z katonem

1 kawarimi no jutsu
2 kage bushin no jutsu
3 kai no jutsu
4 Goukakyuu no Jutsu
5 Hai Seki Shou
6 Kasumi Enbu No Jutsu
// Amy usunelas mojego posta? //
Dostajesz sharingana 1 lezka
Ranga:Jounin
Zawód:Hunter Ninja (Anbu)
ÂŻywioÂł:Katon,Doton

Zapisuje siĂŞ do klanu Uchiha.

"Sousuke zawsze wielbiÂł swojÂą wioske i chciaÂł usun¹Ì kaÂżde jej zagroÂżenie pewnego dnia najlepszy przyjaciel sousuke opuÂściÂł Konohe i zabiÂł kilku ninja tej wioski zdenerwowany Sousuke rzuciÂł siĂŞ w poœÌig za zdrajcÂą a za równo nadal najlepszym przyjacielem do walki doszÂło w Dolinie KoĂąca.
Walka byÂła dÂługa i wyrównana wkoĂącu przyjaciel Sousukiego ulegÂł sile Sousuke nie byÂło niestety innego wyjœÌia i Sousuke dobiÂł zdrajce...
Tak Sousuke zdobyÂł Mangenkyou Sharingan jednak Sousuke zawsze uwaÂżaÂł Âże nie jest to prawdziwa siÂła i nie zdobyÂł jej w dobry sposób"
Po pierwsze - mo¿esz sobie pomarzyÌ, ze wezmê ciê do ANBU. Po drugie mo¿esz sobie dwa razy pomarzyÌ, ¿e dostaniesz Sharingana za takie wypociny (na ten przyk³¹d ja opisujêzdobycie drugiego poziomu drugi dzieù, a ty MS za cztery linijki chcesz mieÌ). Po trzecie masz poziom Chuunina nie Jounina. Po czwarte dostajesz podstawowe techniki:
Bunshin no jutsu
Kawarimi no jutsu
Henge no jutsu
i atutowe twojego klanu:
Ryuuka no jutsu
Goukakyuu no Jutsu [Katon]

A ItaÂś ciĂŞ wymorduje z tym Sharinganem oj wymorduje... i wyÂśmieje czego ja ci oszczĂŞdzĂŞ.
Racja no jak najwieksza racja.
czlowieku albo o droge pytasz albo kolegow szukasz.
Jak o droge to spojrz w lewo tam jest bambus, idz do przyjaciol tam... A jak kolegow szukasz to tez spojrz w lewo i znowu widzisz bambus i tam pewnie tez spotkasz takich jakby to ujac tak zeby Cie nie obrazic, Glupich Marzycieli.
Sory ale za takie 4 linijki [cenzura] a wierz mi Âże to jest [cenzura] to dostaniesz co najwyÂżej od mojej postaci mordobicie jak CiĂŞ spotkam. sory, inni pisali mi po 2, 3 strony w wordzie a ty mi wyskakujesz z czterema zdaniami i myÂślisz Âże jesteÂś super happy.

Sry za bledy

itas!!! spokoj! wiem, ze chcesz miec najlepszy klan w swiecie shinobi, ale tak nie odzywaj sie brzydacko do userow.
1)ImiĂŞ: Sasuke
2)ProponowanÂą range: Genin
3)Proponowany zawód miĂŞdzy:
4)Proponowane techniki: Hussenka,Goukakyuu no Jutsu,
5) JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz zdobycie sharingana:
mamy juÂż Sasuke wiĂŞc musisz zmieniĂŚ nick i napisaĂŚ historiĂŞ Sharingama
Hosenki ci nie dam...
Twoje techniki:
Bunshin no jutsu
Kawarimi no jutsu
Henge no jutsu
Goukakyuu no jutsu
1) ImiĂŞ : Peri Uchiha
2) Ranga : Chunin
3) Zawód : Dojdzie z czasem
4) Techniki: Czekam na uzyskanie
5)
Zawsze lubiÂłem podróÂżowaĂŚ, w ten sposób nauka ³¹czyÂła sie z przyjemnoÂściÂą. Niestety wiadomo, podróÂżowanie w Âświecie shinobi nie obĂŞdzie sie bez napadów i tym podobnych. Na moje szczĂŞÂście zawsze udawaÂło mi siĂŞ wyjœÌ z kÂłopotów (co nie zawsze równaÂło siĂŞ z pokonaniem przeciwnika ).
Pewnego dnia, wracajÂąc z okolic Wioski Deszczu do Konohy, szedÂłem przez las. Droga Âżwirowa, na okoÂło drzewa. ÂŚwierki, Sosny, JodÂły, Modrzewie. Bo gatunkach widaĂŚ, Âże w lesie przewaÂżaÂły drzewa iglaste. IdÂąc drogÂą usÂłyszaÂłem szelest. RozejrzaÂłem siĂŞ, lecz nic takiego nie zobaczyÂłem, postanowiÂłem iœÌ dalej bĂŞdÂąc bardziej ostroÂżnym. Po jakiÂś piĂŞciu minutach drogi znów usÂłyszaÂłem szelest, ale teraz juÂż nie byÂło tak milo, towarzyszyÂły mu 2 shurikeny. UskoczyÂłem przed nimi. Zaraz po tym zaatakowaÂł mnie jakiÂś zamaskowany wojownik, nie miaÂł ochraniacza ani Âżadnego innego odzienia które by wskazywaÂło z jakiej jest wioski. ZrobiÂłem drugi unik przed cieciem, które zadaÂł swoim kunaiem. WyciÂągn¹³em swój i staraÂłem sie broniĂŚ, majÂąc nadzieje na wygranÂą. PrzeliczyÂłem siĂŞ. ByÂł doœÌ doÂświadczony, powiedzmy, Âże jak wyszkolony chunin, przy nim bylem niepozornym "dzieckiem". Walka, jeÂśli tak moÂżna nazwaĂŚ odbijanie sie od siebie, moje uniki i jego ataki, trwaÂła jakieÂś 5 minut. Mój przeciwnik zacz¹³ posÂługiwaĂŚ sie jutsu i z tego co widziaÂłem uÂżywaÂł katona oraz datona. MusiaÂł mieĂŚ caÂłkiem spore pokÂłady chakry poniewaÂż zupeÂłnie zrezygnowaÂł z walki wrĂŞcz i atakowaÂł mnie tylko swoimi technikami. Kilka razy chciaÂł wprowadziĂŚ mnie w zasadzkĂŞ lecz mu sie nie udawaÂło, zdawaÂłem sobie sprawy z coraz gorszej sytuacji w jakiej siĂŞ znalazÂłem. UdaÂło mu siĂŞ mnie zÂłapaĂŚ swoimi kamiennymi szponami, lecz w porĂŞ uÂżyÂłem kawarimi no jutsu. PoruszaÂł siĂŞ coraz szybciej, [I see you!], naprawdĂŞ byÂł szybki, lecz staraÂłem sie robiĂŚ wszystko by go dojrzeĂŚ, w pewnym momencie juÂż nie szÂło mi to tak dobrze, uÂżyÂł Goukakyuu no Jutsu, zrobiÂłem unik ale niestety wtedy uÂżyÂł 2 shurikenow, nie wiem czy to ze strachu, czy co, ale go dojrzaÂłem, zrozumiaÂłem, Âże to sharingan musiaÂł mi siĂŞ aktywowaĂŚ. ZrobiÂłem nastĂŞpny unik, niestety jeden z shurikenow trafiÂł mnie w lewÂą rĂŞkĂŞ, zrobiÂłem zwód tak by mnie nie widziaÂł i kopn¹³em go z caÂłej siÂły w brzuch. UdaÂło mi sie na krotka, lecz wystarczajÂąco. On zacz¹³ mnie goniĂŚ, na jego nieszczĂŞÂście ta krótka chwila wystarczyÂła bym zacz¹³ uciekaĂŚ. Nie udaÂło mu sie mnie dogoniĂŚ.
Sharingan aktywowaÂł mi sie ten jeden raz, to prawda, ale nie opanowaÂłem go jeszcze tak jak udaÂło siĂŞ to na przykÂład Sasuke w walce z Haku. SÂądzĂŞ, Âże teraz to kwestia treningu*.

Trening - decyzja Itachiego
yh peri i co ja mam teraz zrobic ? napisal no powiem ze nieÂźle ale dalej mi tutaj pachnie sÂłaboÂściÂą.
masz sharingana 1 Âłezka, w nastĂŞpnych technikach bedziesz w stanie zrobiĂŚ wiĂŞkszego (dwie, trzy Âłezki itd) ciesz siĂŞ naprawde
WidziaÂłem twoje komentarze do innych osób wiĂŞc siĂŞ ciesze, pytanie jakie techniki dostane ?
1-kagebushin no jutsu
2-henge no jutsu
3-kei
4-Goukakyuu no Jutsu
5-Hikyuu no Jutsu
6-Hai Seki Shou
1 imiĂŞ: Atsuko
2 nazwisko: nieznane
3 ranga: genin
4 techniki

Bunshin Daibakuha,Katon,
Gōkakyū no Jutsu,KatonHōsenka no Jutsu,Suiton: Suigadan

5 zdobycie sharingam

W wieku 5 lat moi rodzice zmarli poprzez atak shinobi z wioski ukrytej we mgle na moja rodzinna farme. ZostaÂłem caÂłkiem sam . Strach i lĂŞk o moim przyszÂłym Âżyciu wprowadzil mnie w poploch po czym wybieglem z rodzinnego domu ,w którym przebywalem 2 dni po smierci mojej rodziny.
Nie miaÂłem gdzie sie podziac z wycienczenia bo dlugiej wedrwoce w nieznany mi teren ulozylem sie do snu pomiedzy dwoma drzewami, tak aby wiatr i zimno panujÂące w tamtej porze roku nie uprzykrzaÂły mi snu.

Mialem dziwny sen wciaz snily mi sie koszmary ,w których widzialem rzez moich bliskich, ale nie czulem sie niebezpieczny, przysnil mi siĂŞ mezczyzna o podeszÂłym wieku , ktory mnie przykryl grubym materialem i czuwal nade mnÂą.
Nazajjutrz obudzily mnie piseni dzikich ptakow i zapach pieczonej kaczki.
Obok siebie ujrzalem rozpalone ognisko i czÂłowieka podobnego do mezczyzny w moim Âśnie. SpytaÂłem siĂŞ kim jest ,natomiast on mi kazaÂł siedziec cicho i zjesc sniadanie jakim byla pieczona kaczka.
Po upojnym Âśniadaniu opowiedzialem mojÂą historiĂŞ nieznajomemu.
ByÂł bardzo zaciekawiony i wypytywaÂł mnie jak wyglÂądali napastnicy którzy napadli na moich rodzicow. Opowiedziawszy szczegoÂłowo o wyglÂązie morderców.
NIeznajomy spytaÂł sie gdzie obecnie mieszkam i co robiÂłem o tak pózniej porze w lesie. Natomiast ja odpowiedziaÂłem ze jestem wÂłoczĂŞgÂą.
Po dÂługim namyÂśle zaproponowal mi czy bĂŞdĂŞ wĂŞdrowaÂł u jego boku jako jego pomocnik do rozbijania obozu noszenia drzewa na opal . ZgodziÂłem siĂŞ , gdyÂż jakbym odmówil, zostawiony byÂłbym na pastwĂŞ losu dzikich zwierzÂąt. ZaciekawionÂą moim nowym przeznaczeniem spytaÂłem jak siĂŞ nazywa owy wybawca mojego Âżycia.
Na co odpoweidziaÂł: ,, Nazywam siĂŞ Uchiha Madara, i niech to pozostanie miĂŞdzy nami"
WĂŞdrowaÂłem z moim nowym kompanem przez rózne krainy aÂż do pewnej chwili Madara spytaÂł mnie kto to jest Shinobi.
Odpowiedzialem Âże shinobi to morderca i plugawy nikczennik.
Po dÂługiej rozmowie kompan spytal mnie czy cche przystapic do nauki bycia shinobi. I zapewnil mnie ze bĂŞdĂŞ w przyszÂłoÂści silny i mÂądry.
ZgodziÂłem sie na propozycje Madara , i od tamtej chwili zaczynaÂłem poznawac tajniki shinobi oraz klanu Uchiha z którego wywodziÂł sie mój mentor. Do 10 roku Âżycia nauczyÂłem siĂŞ sporo technik jakim byÂły ninjutsu ,genjutsu i tayjutsu.
Opanowawszy te techniki staÂłem sie silnym i mÂądrym shinobi lecz nie dokonca. Madara oznajmiÂł mi Âże mogĂŞ byĂŚ owiele silniejszym shiinobi.
Chciwy mocy i siÂły zgodzilem sie na wszystkie przeciwnoÂści , wszystko aby pomÂściĂŚ rodzicow i broniĂŚ innych.
Rzecz ta polegaÂła na zabiegu ,który miaÂł dkonaĂŚ mój mistrz , nie chcaiÂł mi zdradziĂŚ tajemnicy tej operacji. wieczorem nastaÂła pora , w której miaÂłem stanaĂŚ sie silniejszym,mentor podaÂł mi eliksir ,który wypiÂłem i zasn¹³em.

ObudziÂłem sie nastĂŞpnego dnia wieczorem, czuÂłem sie dobrze .
Jakby nic sie nie zmieniÂło . ByÂłem w bÂłedzie , Madara pokazaÂł mi swoje zdolnoÂści przenoszÂące siĂŞ z pokolenia na pokolenie jakimbyÂł w przypadku klanu uchiha sharingam. DziĂŞki temu zabiegowi równieÂż posiadaÂłem takie samo kekengenkai jak mój mistrz. Od tamtej pory trenowaÂłem jak nigdy dotÂąd i szkoiÂłem siĂŞ w Sharingam aÂż nadeszÂła pora , w której musialem sie rozstaĂŚ z mistrzem na dÂłuÂższy czas. KazaÂł mi udaĂŚ sie do wioski ukrytej w liÂściach i gÂłebiĂŚ moje zdolnoÂści w odrodzonym klanie Uchiha. Odtamtej pory nie widziaÂłem sie z moim mentorem
1-kage bushin
2-Bunshin Daibakuha
3- Gōkakyū no Jutsu
4-Kasumi Enbu No Jutsu

na akceptacje Sharingana zaczekaj na wypowiedÂź Itasia
Masz zgode Uchihy Madary na uzycie swojej postaci do tej histori ? Jezeli nie to nieakceptuje poniewaz to w jakikolwiek sposob musialoby byc powiazane z jego postacia.
Jezeli masz zgode do napisz a raczej zeedytuj tego posta i dopisz jak miala wygladac ta "operacja" w jaki sposob ja zrobil i jak to sie stalo ze po niej masz sharingana bo z tego co wiem to Ot tak po operacji niemozna miec sharingana. Co dal Ci swoje oko czy jak ?
Atsuko poprosiÂł wiĂŞc piszĂŞ : WyraÂżam zgodĂŞ
Mój mistrz Madara posiadaÂł pare oczu oraz komorke tkanki z kekengenkai od czlonka klanu Uhicha ,po tym jak ty Itachi wymordowalas caÂły klan oprócz sasuke i Madara.wycial umarÂłemu shinobi nalezacego do klanu uhicha i zapieczetowal je aby nie straciÂły owej mocy .

Nastepnie przesczepil mi zapis sharingam do moich genow ze wspomnianej wyzej komorki oraz wszczepil soczewki i inne narzady oka z kekengenkai
Niech bedzie.
Posiadal sharingana 1 lezka w nastepnych naukach technik bedziesz mogl go udoskonalic do dwoch lezek, trzech, itd oczywiscie za moja zgoda
ImiĂŞ:Arashi Uchiha
Ranga:Jounin
Zawód:Hunter-nin
Techniki:wszystkie podstawowe techniki klanu Uchiha
Historia:ZdobyÂłem Sharingan miejÂąc 12 lat.Gdy trenowaÂłemz tatÂą dzieĂą w dzieĂą, za tata pokazal mi Sharingana, od tego czasu robiÂłem wszystko zeby zdobyc go, trenowaÂłem dzien i noc.Pewnego dnia poczuÂłem wielkÂą ochote treningu gdy po 7 gdzinach treningu zdobyÂłem Sharingan
Za maÂło opisany Sharingan. Nie dostaniesz Jounina.
Nie dostaniesz technik klanowych.
Techniki:
Kawarimi no jutsu
Henge no jutsu
Bunshin no jutsu
Ryuuka no jutsu
i nie dostaniesz sharingana.
Takie cos to wierz mi ze jak ja miaÂłbym to napisaĂŚ to lepiej bym siĂŞ chowaÂł bo wedÂług mnie to wstyd...
NIEMASZ SHARINGANA
1) ImiĂŞ: Hitoshi
2) ProponowanÂą rangĂŞ: chunin (juz pewien czas gram na róÂżnych forach dlatego chunin he )
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:Hunter -nin
4)Proponowane tchniki:
Hai Seki Shou
Seppaku no Jutsu
Shounin Riaru
Housenka

5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:MÂłody ambitny spokojny zamkniĂŞty w sobie,tymi sÂłowami najlepiej moÂżna opisaĂŚ mÂłodego Uchiha Hitoshi .Jego najbliÂższa rodzina nie wiedzÂąc czemu nie mieszkali wraz z caÂłym klanem w Konoha,lecz na obrzeÂżach wioski.MÂłody chÂłopak od zawsze ÂżyÂł spokojnie czas spĂŞdzaÂł na treningach oraz medytacjach.Jego mistrzami byli dziadek czÂłowiek który byÂł dla niego wzorem matka opowiadaÂła Âże byÂł on w swoich najlepszych czasach Saninnem,mÂłodu Hitoshi czĂŞsto sÂłyszaÂł opowieÂści o wojnach shinobi czy o dalekich krainach oraz ojciec,czÂłowiek twardo stÂąpajÂący po ziemi mimo iÂż byÂł ojcem mÂłodego chÂłopaka byÂł dla niego zimniejszy niÂż obca osoba od zawsze widziaÂł w nim nie syna lecz maszynĂŞ którÂą moÂże wyszkoliĂŚ w jaki chce sposób,chciaÂł w ten sposób stworzyĂŚ sobie narzĂŞdzie do walki oraz podbojów.Hikaru nauczony od ojca bezlitosnego stosunku do innych,nawet dla dziadka staÂł sie oschÂły oraz maÂłomówny.To byÂł powód wielu kÂłótni miedzy ojcem a synem,dziadek za wszelkÂą cenĂŞ chciaÂł ratowaĂŚ chÂłopaka z przepaÂści chorych ambicji ojca,niestety przypÂłaciÂł to Âżyciem po jednym z ostrych rodzinnych sprzeczek wywiÂązaÂła sie walka miĂŞdzy ojcem a synem byÂł to krwawy i zaciĂŞty pojedynek jednak wygraÂł mÂłodszy wiek,Renij (ojca Hitoshi ) nie paÂłaÂł zwyciĂŞstwem szybko pochwaÂł swego ojca i wróciÂł do szkolenia Hitoshi .CaÂła ta sytuacja odbyÂła sie na oczach mÂłodego shinobi,czuÂł wtedy jednoczeÂśnie przepeÂłniaÂła go nienawiœÌ do ojca jak smutek po stracie dziadka ,jedyne co zostaÂło mu to ksi¹¿ka ze spisanymi historiami.ZaczĂŞÂły sie ciemne czasy dla mÂłodego Hitoshi ciÂągÂłe treningi i nieprzestane próby psychiki,polegajÂące na zabijaniu nieznajomych podróÂżników czy kupców.Plan ojca powoli sie sie dopeÂłniaÂł,mÂłody shinobi traciÂł uczucia oraz krytyczne myÂślenie,wszystko bledÂło przy postawionym celu zdobyciu siÂły.Kolejne miesiÂące mijaÂły,jedyne co ratowaÂło Hitoshi byÂła ksi¹¿ka dziadka z której biÂła jego miÂłoÂści oraz ciepÂło,po wyruszaniu na jednÂą z misji którÂą dostawaÂł od ojca,która jak zwykle poszÂła Âłatwo i bez przeszkód,w rodzinnym domu zobaczyÂł tylko ciaÂła rodzinny oraz palone domu,byÂło to widok prawdziwej rzeÂź nie staÂł kamieĂą na kamieniu wszystko byÂło zrujnowane.Jednak to ten caÂły widok nie zmusiÂł prawie pozbawionego uczuĂŚ chÂłopaka do urojenia choĂŚ jednej Âłzy widzÂąc to zabraÂł tylko swoje rzeczy i ruszyÂł przed siebie.W drodze czytaÂł ksi¹¿kĂŞ dziadka,zawsze najbardziej podobaÂła mu sie historia o dumnych i silnych shinobi Suny,postanowiÂł odwiedziĂŚ ten kraj tuÂż po tym jak dalej rozwinie swoje umiejĂŞtnoÂści nie wiedziaÂł co go czeka lub co bĂŞdzie,znaÂł jedynie swój cel postanowiÂł nauczyĂŚ sie ludzki odczuĂŚ oraz uczyĂŚ chciaÂł byÂś takim shinobi jakim widziaÂł go dziadek

Niestety za malo na sharingana.
ja akceptuje, ale w sprawie sharingana napisz do Itasia
ImiĂŞ:Takash Uchiha
Ranga:Genin
Zawód:Hunter-nin
Techniki:Kawarimi no jutsu ,Bunshin no jutsu ,Henge no jutsu
Opis:MÂłody syn wojowników Uchiha Takash byÂł pracowity i solidny zawsze po¿¹daÂł sharingana.Nawet po "morderczych" treningach nie mógÂł go aktywowaĂŚ .DzieĂą po 11 urodzinach Takash wyszedÂł przespacerowaĂŚ siĂŞ po lesie jak codzieĂą przed treningami. NagÂłe usÂłyszaÂł jakiÂś jĂŞk. PobiegÂł w strone gÂłosu.Gdy przybyÂł na miejsce jakiÂś potĂŞÂżny ninja walczyÂł z dóÂżo od siebie mÂłodszym ninjom gdy Takash zobaczyÂł walke odrazu wyruszyÂł z odsieczom sÂłabszemu .Nawet we dwóch nie mogli pokonaĂŚ napastnika gdy oponent miaÂł zadaĂŚ Takashowi ostateczny cios coÂś siĂŞ staÂło z Takashem .Takash odparÂł atak i po chwili pokonali wroga .Takash nie uczestniczyÂł w tamtym dniu na treningu.PoniewaÂż od tamtej pory dziwna przemiana zaszÂła w Takashu .MiesiÂąc póÂźniej udaÂło mu sie aktywowaĂŚ sharingana.

sory Âże tak maÂło ale pisze w nocy
Za maÂło. Wybacz ale zasady sÂą jasne. Wybitna historia powyÂżej a4 na najsÂłabszego sharingana+ wybitna karta postaci by naleÂżeĂŚ do tego klanu. SugerujĂŞ zapisaĂŚ siĂŞ do innego.
1) ImiĂŞ: Fuji
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Genin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy: Na razie brak.
4)Proponowane tchniki: Techniki zostawiam do wybrania adminowi.
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:
Urodzony w Konoha-gakure ÂżyÂł tam do 3 roku Âżycia musiaÂł siĂŞ wyporowadziĂŚ z powodu konfilktu miĂŞdzy jego rodzicami a czÂłonkami klanu, wyprowadziÂł siĂŞ do Suny. Cztery lata po przeprowadzce jego klan zostaÂł wymordowany przez jednego z czÂłonków, jego ojciec wyruszyÂł na misjĂŞ a matka byÂła ciĂŞÂżko chora, ojciec zgin¹³ w akcji a matka siĂŞ zaÂłamaÂła i umarÂła rok póÂźniej, chÂłopak wróciÂł do rodzinnego miasta Konohy, tam zamkn¹³ siĂŞ w sobie zmieniÂł siĂŞ, staÂł siĂŞ zÂły przeraÂżajÂący lubiÂł patrzeĂŚ jak ludzie cierpiÂą. Tam w Konosze dowiedziaÂł siĂŞ, Âże jest z rodu Uchiha, postanowiÂł wróĂŚic do dawnego nazwiska trenowaÂł aby wstÂąpiĂŚ do Akademii Ninja, udaÂło mu siĂŞ to w wieku 13lat. Rok póÂźniej byÂł juÂż Geninem, wtedy podczas egzaminu nieÂświadomie aktywowaÂł Sharingana, lecz niestety trwaÂło to tylko jakieÂś 20sec, z poczÂątku byÂł zdziwiony dopiero z czasem domyÂśliÂł siĂŞ, Âże to jest ta rzecz "Kekkei Genkai" postanowiÂł dowiedzieĂŚ siĂŞ czegoÂś wiĂŞcej o Sharingan'ie szukajÂąc jakiÂś zwojów z zapiskami o tych oczach, dowiedziaÂł siĂŞ, Âże to jest pierwszy poziom tego co jest w stanie osiÂągn¹Ì. DowiedziaÂł siĂŞ równieÂż, Âże to jest jedno z najpotĂŞÂżniejszych DouJutsu, które wÂłaÂściwie ma dziĂŞki swoim "przodkom" nie wiedziaÂł czy ktoÂś z klanu jeszcze Âżyje, czy komuÂś oprócz niego udaÂło siĂŞ przezyĂŚ... WiĂŞc nie szukaÂł Âżadnych informacji z tym zwiÂązanych, dowiedziaÂł siĂŞ tylko, Âże "ten" który wymordowaÂł klan dalej gdzieÂś jest. Nie miaÂł zamiaru siĂŞ mÂściĂŚ czy coÂś z tych rzeczy, juÂż doœÌ rzeczy w Âżyciu wycierpiaÂł. Jego celem jest teraz opanowanie tego DouJutsu, udaÂło mu siĂŞ raz aktywowaĂŚ ale nad niÂą nie panuje, tak jakby zaczynaÂł od zera, teraz zacznie siĂŞ ciĂŞÂżki trening, niestety nikt mu nie pomoÂże w tym..
Nie AkceptujĂŞ. JAk kiedyÂś zostaÂło napisane zeby wstÂąpiĂŚ do tego klanu i dostaĂŚ sharingana trzeba wykazaĂŚ siĂŞ wybitnÂą kartÂą postaci (zapisu) powyÂżej A4.
ProponujĂŞ zapisy do innego klanu.
1) ImiĂŞ: Syuuske
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Genin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy: Na razie brak.
4)Proponowane tchniki: Techniki zostawiam do wybrania adminowi.
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:
Historia:
Cytat: \\\WSTÊP///
Urodzony w Konoha-gakure, jeden z czÂłonków rodu Uchiha, ÂżyÂł spokojnie do 3roku Âżycia z swoimi rodzicami. Musieli siĂŞ wyprowadziĂŚ poniewaÂż powstaÂł konflikt pomiĂŞdzy jego rodzicami a resztÂą klanu tam mieszkajÂących, on nie widziaÂł o niczym bo byÂł za "maÂły" nic nie pamiĂŞtaÂł z tego, przeprowadzili siĂŞ do Suny-gakure i otworzyli tam maÂły sklepik. WyglÂądaÂło na to, Âże wszystko potoczyÂło siĂŞ dobrze, bo dziĂŞki temu konfilktowi udaÂło siĂŞ im przeÂżyĂŚ poniewaÂż cztery lata póÂźniej doszÂło do mordu klanu przez któregoÂś z czÂłonków tam mieszkajÂących nie wiedziaÂł którego, chÂłopak sÂłyszaÂł jak rozmawiali o tym w domu, ale myÂślaÂł, Âże nie miaÂło to z nim nic wspólnego. Nie wiedziaÂł, Âże jest z rodu Uchiha.
Cytat: \\\ROZWINIÊCIE///
Matka chÂłopaka byÂła ciĂŞÂżko chora. Syuuske trenowaÂł z ojcem kiedy tylko miaÂł czas, mieli równieÂż maÂły sklepik z "Ramen" mieli duÂżo klientów poniewaÂż, aby dostaĂŚ coÂś takiego w Suna-gakurze byÂło ciĂŞÂżko. ChÂłopak pomagaÂł rodzicÂą w sklepie nie przyjaÂźniÂł siĂŞ raczej z nikim, moÂże nie chciaÂł, albo po prostu nie miaÂł na to czasu. Treningi, pomaganie w sklepie to byÂło wszystko czym siĂŞ zajmowaÂł, matka co raz gorzej chorowaÂła, niedÂługo po tym ojciec dostaÂł misjĂŞ musiaÂł wyruszyĂŚ nie patrzÂąc na to, Âże matka jest chora. Przed wyruszeniem odbyÂł rozmowe z synem, powiedziaÂł mu Âżeby opiekowaÂł siĂŞ mamÂą póki nie wróci, i Âżeby pomagaÂł jej w sklepie. NiedÂługo po wyruszeniu ojca z misjÂą przyszÂło zawiadomienie, Âże zgin¹³ w akcji, matka caÂłkiem siĂŞ zaÂłamaÂła i nie walczyÂła dÂłuÂżej z chorobÂą, Syuuske w ten czas sam zajmowaÂł siĂŞ sklepem i zarabianiem na Âżycie, mimo wszystko mama wpadÂła w depresjĂŞ czuÂła siĂŞ co raz gorzej nie pomyÂślaÂła, Âże tym zamartwia syna, tylko postanowiÂła siĂŞ poddaĂŚ, nikt mu nie chciaÂł pomoc, wytykali palcami obgadywali za plecami, lecz on jakoÂś sobie radziÂł nie miaÂł zamiaru siĂŞ poddaĂŚ nie miaÂł zamiaru zrobiĂŚ tego co zrobiÂła jego matka niedÂługo po tym matka trafiÂła do kliniki, Syuuske przychodziÂł i odwiedziaÂł jÂą co dziennie lekarze mówili, Âże powinna niedÂługo z tego wyjœÌ. Pewnego dnia przyszedÂł jak zawsze przywitaÂł siĂŞ z piĂŞlĂŞgniarkÂą co zazwyczaj siedziaÂła przed wejÂściem, byÂła jednak ona trochĂŞ zaniepokojona widziaÂł to i nie wiedziaÂł czemu, szedÂł szybko do pokoju swojej mamy, gdy wszedÂł zobaczyÂł tylko pielĂŞgniarke zaÂścielajÂącÂą ÂłoÂże, wparowaÂł tam i pytaÂł.
-Co siĂŞ staÂło, wypisujÂą jÂą?
-Ymm, nie wiem jak to powiedzieĂŚ, ale jej stan w nocy siĂŞ pogorszyÂł i nie byliÂśmy jej w stanie uratowaĂŚ.
ChÂłopak wybiegÂł z szpitala, poszedÂł do domu i dosÂłownie pÂłakaÂł caÂły dzieĂą i ca³¹ noc uÂświadomiÂł sobie wreszcie, Âże juÂż zostaÂł sam a miaÂł dopiero 8lat, po pewnym czasie dowiedziaÂł siĂŞ, Âże nie pochodzi z Suny-gakure tylko z Konohy, postanowiÂł tam wróciĂŚ, zebraÂł wszystkie potrzebne rzeczy swoje i pamiÂątki po rodzicach, zabraÂł mapĂŞ i wyruszyÂł, wydawaÂłoby siĂŞ, Âże nie moÂże tam dotrzeĂŚ sam, i tak siĂŞ staÂło zgubiÂł siĂŞ byÂł 3 dni bez jedzenia i picia, leÂżaÂł wyczerpany i nie przytomny przy drodze, spotkali go Ninja z Konohy wracajÂący wÂłaÂśnie z jakiejÂś misji, pomyÂśleli, Âże nie mogÂą go tak po prostu zostawiĂŚ postanowili zabraĂŚ go ze sobÂą. Tak wróciÂł do rodzinnej wioski. Tam w koĂącu rozpoznaÂł go któryÂś z starszych mieszkaĂąców Konohy, wtedy dowiedziaÂł siĂŞ, Âże naleÂży do szanowanego siĂŞ klanu jakim jest Uchiha, przypomniaÂł sobie o rozmowach rodziców, o tym jak opowiadali, Âże Uchiha zostali wymordowani przez jednego z czÂłonków. Wtedy pomyÂślaÂł, Âże dalej jest sam, caÂłkiem zamkn¹³ siĂŞ w sobie i zmieniÂł siĂŞ nie do poznania, wszystko widziaÂł w czarnych barwach, z czasem sam staÂł siĂŞ zÂły i lubiaÂł patrzeĂŚ jak inni cierpiÂą. PostanowiÂł do³¹czyĂŚ do Akademii Ninja, udaÂło mu siĂŞ to dopiero w wieku trzynastu lat. Rok póÂźniej byÂł juÂż Geninem, wtedy podczas egzaminu byÂł zdesperowany, albo moÂże zacznijmy od poczÂątku... To byÂł ten dzieĂą kiedy miaÂł zostaĂŚ juÂż na staÂłe Geninem, wstaÂł rano obudzony przez budzik byÂła godzina 6rano, mieli siĂŞ tam spotkaĂŚ dopiero o 8, ale musiaÂł siĂŞ dobrze przygotowaĂŚ, przecieÂż to nie byÂło byle co, zakoĂączenie Akademii Ninja i zostanie peÂłno prawnym shinobi, wyruszajÂącym na misje etc... PamiĂŞtaÂł o radzie jakÂą udzieliÂł im egzaminator, mieli nic nie eœÌ rano i na egzamin przyjœÌ wÂłaÂściwie gÂłodni, ale wolaÂł posÂłuchaĂŚ rady. PoszedÂł siĂŞ umyĂŚ, zajeÂło mu to jakieÂś piĂŞtnaÂście minut, od razu gdy siĂŞ umyÂł poszedÂł siĂŞ ubraĂŚ, byÂł juÂż gotowy wybiÂła godzina 7:30, wyszedÂł szybkim pewnym siebie krokiem w strone gdzie miaÂł zdawaĂŚ egzamin. DotarÂł na miejsce, widziaÂł dwóch chÂłopaków takÂże czekajÂących, nie miaÂł zamiaru siĂŞ z nimi poznawaĂŚ byÂł to tylko egzamin póÂźniej mieli iœÌ wÂłasnymi Âścierzkami. DotraÂł minutĂŞ przed koĂącem czasu egzaminator wszyscy siĂŞ przywitali, i standardowo wyjaÂśniÂł wszystkim reguÂły, mianowicie zabranie mu dÂźwoneczków, byÂły tylko dwa, a ich byÂło trzech, egzaminator obróciÂł siĂŞ, wszyscy siĂŞ rozproszyli pochowali siĂŞ obserwujÂąc z ukrycia, wszystko byÂło jak naleÂży, caÂła trójka spotkaÂła siĂŞ w jednym miejscu wyjaÂśnili sobie dokÂładnie, Âże najpierw muszÂą zdobyĂŚ dÂźwoneczki, póÂźniej bĂŞdÂą siĂŞ biĂŚ kto je dostanie. Rozproszyli siĂŞ i znów patrzyli uwaÂżnie na egzaminatora, wiedzieli, Âże nie poradziliby sobie pojedyĂączo co innego razem, wiĂŞc taki byÂł plan, wszyscy na znak rzucili po dwa kunaie, wiedzieli, Âże to nie ma najmniejszego sensu wiĂŞc kaÂżdy przywiÂązaÂł do jednego kuania linke, rzucali tak aby kunaie z linkami leciaÂły do nich samych ukrytych po drugiej stronie, zÂłapali kunaie z linkami i Âścisneli bardzo mocno wybiegajÂąc z ukrycia, lecz niestety egzaminator uÂżyÂł podmiany, nie wiedzieli gdzie jest, a co wiĂŞcej on wiedziaÂł gdzie sÂą oni, staneli plecami do siebie rozglÂądajÂąc siĂŞ i obracajÂąc dookoÂła, nagle pojawiÂł siĂŞ przed nimi zaczeli go atakowaĂŚ, lecz ten znikn¹³ tak jakby byÂł to klon. Po chwili znów siĂŞ pojawiÂł, co wiĂŞcej stojÂąc przed nimi zacz¹³ siĂŞ mnoÂżyĂŚ, tak jakby szedÂł w bok i pojawiaÂł siĂŞ drugi on. "O co chodzi" - pomyÂśaÂł se Syuuske patrzÂąc na ca³¹ sytuacjĂŞ, nie wiedzieli w ogóle co siĂŞ dzieje, ale zaczeli atakowaĂŚ klony, ich ciaÂła robiÂły siĂŞ coraz ciĂŞÂższe, byli na skraju wyczerpania, wtedy stojÂąc ledwo co koÂło siebie, egzaminator zacz¹³ robiĂŚ jakieÂś pieczĂŞcie, juÂż po chwili w kaÂżdego leciaÂła kula ognia, ich ciaÂła byÂły zbyt ciĂŞÂżkie aby uciec, wtedy teÂż, juÂż myÂśaÂł, Âże nie Âżyje, ze strachu i desperacji aktywowaÂł Sharingana, jak to moÂżliwe, ktoÂś kto nie jest z rodu Uchiha? Przynajnmniej, tak myÂślaÂł egzaminator, jego Genjutsu wtedy siĂŞ rozproszyÂło i wrócili do normalnej rzeczywistoÂści, Syuuske padÂł po chwili na ziemie przy okazji dezaktywujÂąc Sharingan'a. Wcale nad nim nie panowaÂł, sam nie wiedziaÂł, Âże go uÂżyÂł. "Ciekawy z niego dzieciak" - pomyÂśaÂł se chÂłopak patrzÂąc na niego nieprzytomnego. CóÂż zdali, po jakichÂś dwóch godzinach obudziÂł siĂŞ myÂślÂąc, Âże nie zostaÂł Geninem, bo przegrali wtedy reszta wyjaÂśniÂła mu sytuacjĂŞ, Âże chodziÂło o wspólpracĂŞ Nauczyciel daÂł mu jedzenie, Syuuske zacz¹³ jeœÌ, bo byÂł strasznie gÂłodny tak staÂł siĂŞ Gninem. Po egzaminie, chÂłopak chciaÂł siĂŞ dowiedzieĂŚ co to byÂło, to co doÂświadczyÂł tuÂż przed zemdleniem. SzukaÂł róÂżnych informacji w koĂącu dowiedziaÂł siĂŞ, Âże Uchiha posiadali "Kekkei Genkai" mianowicie DouJutsu zwane Sharingan'em. Syuuske dalej szukaÂł informacji zwiÂązanych z tym klanem i ca³¹ resztÂą, znalazÂł zwoje gdzie dowiedziaÂł siĂŞ, Âże to jest pierwszy poziom tego co moÂże osiÂągn¹Ì, uÂświadomiÂł sobie, Âże jak tylko byÂłby wstanie opanowaĂŚ to DouJutsu byÂłby nazywany Geniuszem tak jak reszta klanowiczów ÂżyjÂących przed nim. DowiedziaÂł siĂŞ równieÂż, Âże, klan zostaÂł wymordowany przez jednego z czÂłonków, wiadomo mu byÂło, Âże zyje on gdzieÂś dalej, ale nie znaÂł nawet jego imienia, wiĂŞc nie miaÂł zamiaru szukaĂŚ, go i mÂściĂŚ siĂŞ czy coÂś takiego, wszystko co go spotkaÂło w Âżyciu zmieniÂło go bardzo, sam staÂł siĂŞ zÂły, wiĂŞc w pewnym sensie rozumiaÂł tego klanowicza.
Cytat: \\\ZAKOÑCZENIE///
Mniejsza z tym, wtedy jego celem zostaÂło opanowanie DouJutsu jakim jest Sharingan, udaÂło mu siĂŞ raz aktywowaĂŚ ale nad nim nie panowaÂł, musiaÂł zaczynaĂŚ wszystko od poczÂątku... Od zera wiedziaÂł, Âże nie bĂŞdzie to Âłatwe zadanie ale nie mógÂł siĂŞ poddaĂŚ, poniewaÂż wierzyÂł, Âże takie jest jego przeznaczenie, Âżyje wedÂług "Zabij, albo zostaniesz zabitym" Aby móc siĂŞ broniĂŚ i nie zostaĂŚ zabitym musiaÂłbyĂŚ potĂŞÂżny, wiĂŞc miaÂł teraz zacz¹Ì ostry trening, chciaÂłaby nazywali go "Geniuszem" co prawdopodobnie mógÂł osiÂągn¹Ì dziĂŞki tym oczom. Tak wiĂŞc wiedziaÂł, Âże za tymi oczami kryje siĂŞ prawdziwa potĂŞga, którÂą miaÂł zamiar opanowaĂŚ.

Tak wyglÂąda Syuuske jak jest powaÂżny, tzn jeszcze bez sharingana.


ZNÓW POPRAWIONE!
Witam Witam na Shinnobi.

PrzeczytaÂłem wÂłaÂśnie TwojÂą historie i nie jestem zabardzo zachwycony... WidzĂŞ jeden taki powaÂżniejszych b³êdów jakim jest odkrycie ÂświÂątyni Uchiha... Co jak co ale po wymordowaniu klanu nikt nie mógÂł wiedzieĂŚ gdzie ona jest.... A klan Uchiha strzegÂł tego sekretu aÂż do Âśmierci. nawet Itachiemu powiedzieli o niej dopiero jak mial zagraĂŚ rolĂŞ szpiega... ale mniejsza o to.

Hmm patrze na tÂą historie no i tak niezbyt niezbyt...
MoÂżemy zawrzeĂŚ ukÂład... Pograsz miesiÂąc na forum bez klanu i jak bĂŞdĂŞ widziaÂł Âże jesteÂś aktywny i siĂŞ starasz to dostaniesz Sharingana ok?

Wiesz bo nie chce kolejnej osoby której dam Sharingana a ona po miesiacu gry czy tam dwóch przestanie graĂŚ...
Ehh... WolaÂłbym siĂŞ szybciej rozwijaĂŚ, ale skoro tak stawiasz sprawĂŞ. Wiem jak potĂŞÂżne jest to DouJutsu, osoba posiadajÂąca je byÂła nazywana "Geniuszem" przynajmniej w A/M Mimo wszystko chciaÂłbym posi¹œÌ je normalnie tzn 40postów, albo jakoÂś 100+, chcĂŞ siĂŞ szybko rozwijaĂŚ, szybko rozwijaĂŚ swojÂą postaĂŚ A tak w ogóle to widzĂŞ, Âże nikt nie skÂłada podaĂą o Sharingana, jestem chyba jedynÂą osobÂą co zÂłoÂżyÂła podanie i speÂłniaÂła warunki moÂżliwe, Âże najniÂższe ale zawsze "coÂś", z forum nie mam zamiaru odejœÌ wiĂŞc prosiÂłbym o trochĂŞ "szybsze" dostanie Sharingana... Aktywny bĂŞdĂŞ caÂły czas, moÂżesz sprawdzaĂŚ. MoÂżliwy byÂłby taki ukÂład, Âże dam Ci swoje "pasy" na PW, a ty jeÂżeli tylko bĂŞdĂŞ nie online w jakimÂś dniu, bez zgÂłoszenia siĂŞ w nieobecnoÂści usuniesz wszystko?:)

PS. Nie odejde z forum Przynajmniej póki siĂŞ nie rozleci/nie zamknÂą. Albo lepiej wypluĂŚ takie sÂłowa.

Itachi:
Nie, niestety nie zmienie warunków.
A podania sÂą wysyÂłane akurat nie tutaj jako post ale poprostu mi na PW . Wiesz, Nie Ty jeden mówisz mi Âże nie masz zamiaru odejœÌ z Forum ;< np Humanto ? no ale cóÂż.
Nie zmienie warunków. Aktywny miesiÂąc Gry i dostajesz sharingana.

Akcept
Ranga: Gennin
Techniki:
Kawarimi no Jutsu,
Bunshin no Jutsu,
Housenka no Jutsu,
Kai

Witam w grze.
1) ImiĂŞ: Sarido
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Genin
3) Proponowany zawód : To los juÂż zadecyduje
4) Proponowane techniki: To od waszych umysÂłów zaleÂży

5) Krótka historia o mnie, w tym jak zdobyÂłem sharingana.

Po tym jak Itachi Uchiha wybiÂł wszystkich czÂłonków rodu, w tym takÂże mÂą matkĂŞ Yurobi, jak i ojca Tanuro opiekĂŞ nade mnÂą przejeÂła wioska. Gdy doszÂło do tragedi miaÂłem 5 lat, wiĂŞc byÂłem jeszcze bardzo mÂłody, a jak to mÂłodzi, bawiÂłem siĂŞ, ÂśmiaÂłem... przyjacióÂł swych kochaÂłem.
Moim autorytetem byÂł ojciec, byÂł bowiem bardzo utalentowanym Ninja.
MiaÂł predyspozycje do zostania Hokage! Zawsze moim nindo byÂło zostaĂŚ tak silnym ninja jak mój ojciec..... Jednak owe nindo zmieniÂło siĂŞ razem z klĂŞskÂą Uchiha.
W dniu kiedy to siê sta³o, po zajêciach w akademii ninja, jak zawsze posz³em pierw zjeœÌ coœ w Ichiraku Ramen... jednak w czasie posi³ku mia³em z³e przeczucia, coœ niedawa³o mi spokoju, czu³em siê jakby mia³ mi ³ep pêkn¹Ì. Zjad³em dwie porcje i skierowalem swe kroki do domu. Po drodze wci¹¿ gnêbi³y mnie te czarne myœli, jednak je zignorowa³em.
Nie ÂśpieszyÂło mi siĂŞ, zawsze wracaÂłem póÂźno.. Nagle usÂłyszaÂłem jakieÂś krzyki. UstaÂłem przeraÂżony jak sÂłup i po chwili zamyÂślenia doszÂłem do wniosku, Âże to nie juÂż mój wymysÂł... ktoÂś naprawdĂŞ krzyczaÂł jakby byÂł obdzierany Âżywcem ze skóry. UsÂłyszaÂłem nastĂŞpne i wnet dotarÂło do mnie Âże to z dzielnicy uchiha. PobiegÂłem najszybciej jak siĂŞ daÂło. Gdy dotarÂłem na miejsce zauwaÂżyÂłem kompletnie puste ulice. DotÂąd zawsze peÂłne o tej porze, teraz ni Âżywej duszy...( nawet przy oborze [ sorry ale do rymu pasowaÂło] ). SkrĂŞciÂłem na gÂłównÂą ulicĂŞ i zobaczyÂłem ów makabrycznÂą scenĂŞ... wszyscy czÂłonkowie uchiha nieÂżyli. PadÂłem na kolana i zaczoÂłem pÂłakaĂŚ, w gÂłowie ÂświtaÂło mi tylko jedno pytanie... "Dlaczego ?!"
Nagle przypomniaÂłem sobie o rodzicach, czym prĂŞdzej pognaÂłem do domu, a gdy dotarÂłem, ujrzaÂłem moich opiekunów jak leÂżeli martwii, ojciec straciÂł gÂłowĂŞ.... To byÂł dla mnie szok, za wiele jak na piĂŞciolatka.... ZemdlaÂłem....
O Âświcie, gdy otworzyÂłem swe oczĂŞta ujrzaÂłem szpitalne pomieszczenie. ChwilĂŞ po tym weszÂła pewna Ninja-PielĂŞgniarka i przemówiÂła do mnie:
-N-P " Witaj Sarido, jak siĂŞ czujesz... lepiej ci ?"
-S " Yyyh, moja gÂłowa, co siĂŞ staÂło?"
-N-P " Nic nie pamiĂŞtasz z wczorajeszej nocy ?"
-S " Jak to, to to staÂło siĂŞ
naprawdĂŞ ?!?! ....nie..nie..nie,nie,nie,NIEEEE!!"
-N-P " Przykro mi,... s³uchaj, mam wiadomoœÌ od hokage. Bêdziesz od
teraz mieszkaÂł w tym czerwonym bloku nie daleko ichiraku-ramen w
mieszkaniu nr 36, utrzymanie zapewni ci sam hokage, dopuki nie
bĂŞdziesz w stanie dziaÂłaĂŚ samodzielnie, oto klucze do
mieszkania"
-S " Nie chcĂŞ ich! bĂŞdĂŞ mieszkaÂł tam gdzie zawsze!"
-N-P " Nie moÂżesz tam wróciĂŚ.. to miejsce zbrodni! Teren jest
zamkniĂŞty!"
-S " Co mnie Tooooo!!, idÂź juÂż... chce zostaĂŚ sam"
Po tej jakÂże nie przyjemnej konwersacji zaczoÂłem rozmyÂślaĂŚ... w
gÂłowie ÂświtaÂło mi tylko jedno pytanie... " Kto mógÂłby byĂŚ tak silny by
z takÂą ÂłatwoÂściÂą pokonaĂŚ mego ojca ?"
Wtedy to w³aœnie postanowi³em ¿e od teraz moim nindo bêdzie posi¹œÌ
wszystkie techniki... nawet zakazane, a gdy juÂż to zrobie bĂŞdĂŞ
najsilniejszym Ninja... wedÂług swojego mniemania.
Rok po tragedi wybra³em siê na ma³¹ wycieczke po lesie przed
konohÂą. Nie pytaÂłem nikogo o zgode. CzmychnoÂłem nocÂą....
Nie byÂłem Âświadom tego Âże poza wioskÂą czeka na mnie wiele
niebezpieczeĂąstw, ale juÂż wkrótce miaÂłem siĂŞ o tym przekonaĂŚ...
SzÂłem sobie miĂŞdzy drzewami patrzÂąc w gwiazdy i rozmyÂślajÂąc o
starych dziejach, aÂż tu nagle przede mnÂą przeleciaÂł kunai ktory wbiÂł
siĂŞ w drzewo. Gdybym byÂł o krok dalej, juÂż bym nie ÂżyÂł. PatrzĂŞ w
stronĂŞ z której przyleciaÂł owy orĂŞÂż. StaÂł tam jakiÂś ninja z ukrytej
mgÂły, spojrzaÂł na mnie zÂłowieszczym wzrokiem i spytaÂł... " Czy jesteÂś
z rodu Uchiha ? "
SpojrzaÂłem na niego przeraÂżony i odpowiedziaÂłem twierdzÂąco, ten na
to znów przemówiÂł.
"Nie mniej do mnie Âżalu ale muszĂŞ ciĂŞ zabiĂŚ, ród uchiha to zbyt
wielka potĂŞga, nie powinna wogule pojawiĂŚ siĂŞ w Âświecie ninja.....
GIÑ!" Po ów wypowiedzi rzuciÂł dwoma kunajami w mojÂą stronĂŞ...
wpadÂłem w panikĂŞ, zaczoÂłem uciekaĂŚ.. strasznie siĂŞ baÂłem, nie
wiedziaÂłem co mam robiĂŚ. ZaczoÂłem krzyczeĂŚ w niebo gÂłosy " Nie
chce umieraĂŚ!.. Nie chce umieraĂŚ!.. Nieeeee!!... I wtedy, z nie
wiadomych przyczyn wszystko wokóÂł mnie jakby spowolniaÂło.
Agresor który byÂł juÂż blisko mnie i prawie mnie zÂłapaÂł nagle nie mógÂł
mnie dogoniĂŚ.
Nie wiedziaÂłem dlaczego tak siĂŞ dzieje, ale w aktualnej chwili bardziej
interesowaÂło mnie dotarcie do wioski w jednym kawaÂłku. WkoĂącu
udaÂło mi siĂŞ... dotarÂłem. Lecz peÂłen furii agresor wbiegÂł do wioski
razem ze mnÂą. StraÂż odrazu to zauwaÂżyÂła i uporaÂła siĂŞ z
przeciwnikiem.
ByÂłem juÂż bezpieczny.. Wybawcy spojrzeli na mnie i przemówili:
W- "Oh toĂŚ ty jesteÂś z klanu Uchiha, myÂślaÂłem Âże wszyscy zgineli
podczas tej masakry..."
SpojrzaÂłem na nich i spytaÂłem:
S- " SkÂąd wiesz Âże jestem z klanu Uchiha, przecieÂż nie mam na sobie
aktualnie ubrania z naszym herbem...."
W- " Tak to prawda, ale tylko czÂłonkowie klanu Uchiha posiadajÂą
sharingana"
ZaniemówiÂłem,... nie mogÂłem uwierzyĂŚ Âże posiadÂłem sharingana...
sekretnÂą broĂą Uchiha.
Po chwili dumania doszÂłem do wniosku Âże to wÂłaÂśnie dziĂŞki
sharinganowi jeszcze ÂżyjĂŞ...
Ucieszony nowo zdobytÂą umiejĂŞtnoÂściÂą wróciÂłem do domu.
Cztery lata póÂźniej ukoĂączyÂłem Akademie Ninja i zostaÂłem przyjĂŞty w
szeregi Geninów.

Teraz drogi czytelniku jeœli chcesz poznaÌ moje dalsze przygody...... musisz uzbroiÌ siê w cierpliwoœÌ, gdy¿ ta historia dopiero siê zacze³a.....
Tak tak a co to wiersz, Âże tyle enterów? w sumie wyszÂło ci póÂłA4 nie bĂŞdzie za sharingana o niieeeee Itachi byÂłby mniej miÂły jakby byÂł (sÂłynne dawniej byÂły jego wiÂązanki do userów którzy chcÂą mieĂŚ shari z a 10 zdaĂą). Napisz prawdziwe, porzÂądne i zdrowe 2x A4 to powinieneÂś dostaĂŚ sharingana jak bĂŞdzie to ciekawe

Techniki:
-Kai
-Bunshin no jutsu
-Henge no jutsu
-Kawarimi no jutsu

//MiÂłej gry //
No ale mam szanse chociaÂż w trakcie gry go zdobyĂŚ ?
A napisaÂł Ci to? NapisaÂł, Âże musisz zrobiĂŚ od nowa Âżeby dostaĂŚ, wiĂŞc siĂŞ nie pytaj, u Ciebie nie ma sytuacji jak u mnie(tzn Itachi mi powiedziaÂł, Âże Âżeby go zdobyĂŚ muszĂŞ pograĂŚ trochĂŞ)
1) ImiĂŞ: Mitarashi
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Genin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane techniki: czekam na propozycje.
5)

SpojrzaÂłem z uwielbieniem na le¿¹cego przede mnÂą hamburgera. Fast food wydzielaÂł przyjemny zapaszek rozpuszczonego sera z domieszkÂą ketchupu. PrzeÂłkn¹³em ÂślinkĂŞ i siĂŞgn¹³em po przysmak. Ku mej irytacji hamburger odskoczyÂł na bok. SpróbowaÂłem ponownie, jednak jedzonko zeskoczyÂło ze stoÂłu na ziemie. WstaÂłem i rozpocz¹³em gonitwĂŞ za uciekajÂącÂą buÂłkÂą. Nagle hamburger zatrzymaÂł siĂŞ i skoczyÂł w mojÂą stronĂŞ. Zdumiony nie zd¹¿yÂłem zareagowaĂŚ i dostaÂłem prosto w gÂłowĂŞ. ObudziÂłem siĂŞ z krzykiem, zrzucajÂąc z siebie koc i rozejrzaÂłem siĂŞ wokóÂł. CiÂągle znajdowaÂłem siĂŞ w przestronnej jaskini, w której spokojnie zmieÂściÂło by siĂŞ sporych rozmiarów boisko. Z groty wychodziÂło kilka tuneli, których ÂścieÂżki ginĂŞÂły powoli w mroku. Z sufitu zwisaÂły stalaktyty, z podÂłogi wyrastaÂły stalagmity, a gdzie niegdzie oba twory krasowe ³¹czyÂły siĂŞ tworzÂąc stalagnaty. W tle mieszaÂły siĂŞ dÂźwiĂŞki kapiÂącej wody z szumem skrzydeÂł nietoperzy. Nade mnÂą staÂł pokryty kurzem staruszek, masujÂący swojÂą pieœÌ. PoczuÂłem jak na czole wyrasta mi duÂży guz. ChwyciÂłem siĂŞ za gÂłowĂŞ z syczÂąc z bólu i powiedziaÂłem:
-MoÂże nie wiesz wujku, ale sÂą bardziej humanitarne sposoby budzenia czÂłowieka, niÂż brutalna siÂła. - mój opiekun prychn¹³ i ruszyÂł w stronĂŞ bulgoczÂącego nad ogniskiem kocioÂłka.
-WieÂż mi, próbowaÂłem ciĂŞ obudziĂŚ, jednak widocznie upodabniasz siĂŞ do otoczenia. ÂŚpisz jak kamieĂą, a twa gÂłowa staÂła siĂŞ twardsza od niejednej skaÂły. - pochyliÂł siĂŞ, siĂŞgn¹³ po miskĂŞ i nalaÂł do niej trochĂŞ zawartoÂści kocioÂłka.
-JesteÂś gÂłodny? Przed chwilÂą zrobiÂłem Âśniadanie, gulasz z karaczanów i szczurzego miĂŞsa. Sam chwytaÂłem gÂłówne skÂładniki dania. - wujek podaÂł mi miskĂŞ, uÂśmiechajÂąc siĂŞ zachĂŞcajÂąco. ChwyciÂłem naczynie i zajrzaÂłem do Âśrodka. ZauwaÂżyÂłem, jak w zielonkawej mazi coÂś siĂŞ poruszyÂło.
-Tia… A jak tam idÂą pracĂŞ? SÂą jakieÂś postĂŞpy?
- CóÂż, czujĂŞ Âże jestem blisko wielkiego odkrycia. Niestety, natrafiÂłem na pewnÂą przeszkodĂŞ. Konkretnie na litÂą ska³ê. Nie przekopiemy siĂŞ przez niÂą.
-Ooo… jaka szkoda. No cóÂż, mówi siĂŞ trudno, najwaÂżniejsze Âże próbowaliÂśmy. - wysiliÂłem siĂŞ do granic moÂżliwoÂści by udaĂŚ zmartwienie. PoklepaÂłem staruszka po ramieniu by dodaĂŚ mu otuchy. Wujek spojrzaÂł na mnie jak na wariata.
- Nie bÂądÂź Âśmieszny. Skoro nie moÂżemy kopaĂŚ, bĂŞdziemy musieli uÂżyĂŚ dynamitu. Udasz siĂŞ po niego do sklepu. Dlatego zajadaj szybko gulasz, chce jak najszybciej wznowiĂŚ wykopaliska. - pomieszaÂłem ÂłyÂżkÂą w breji autorstwa mego wujka, starajÂąc siĂŞ coÂś wymyÂśliĂŚ , by oddaliĂŚ od siebie koniecznoœÌ zakosztowania tego „specjaÂłu”.
-Wiesz, takiego wykwintnego dania nie powinno siĂŞ jeœÌ na szybko. Najlepiej pójdĂŞ do wioski teraz, a po powrocie bĂŞdĂŞ mógÂł siĂŞ ee… delektowaĂŚ. - nie czekajÂąc na odpowiedÂź pobiegÂłem ku wyjÂściu. Na zewnÂątrz dopiero ÂświtaÂło. RuszyÂłem wÂąskÂą dróÂżkÂą, prowadzÂącÂą do maÂłego miasteczka, usytuowanego w dolinie pomiĂŞdzy górami. Po godzinie dotarÂłem do celu. Przede mnÂą rozpoÂścieraÂł siĂŞ widok na kilkanaÂście zabudowaĂą, w centrum których znajdowaÂło siĂŞ miejsce docelowe mej wĂŞdrówki – Sklep Amagawy. MoÂżna siĂŞ byÂło w nim zaopatrzyĂŚ od wykaÂłaczek, po zdobycze najnowszej technologii. WÂłaÂściciel, Amagawa – san, byÂł 30-letnim ninja oraz przyjacielem mego wujka. Po niedÂługim czasie ja takÂże zaprzyjaÂźniÂłem siĂŞ z sympatycznym shinobi. Gdy wszedÂłem do Âśrodka zabrzĂŞczaÂł maÂły dzwoneczek powieszony nad drzwiami. Po chwili z zaplecza wyszedÂł zaspany Amagawa. Na mój widok uÂśmiechn¹³ siĂŞ i powiedziaÂł:
-Siemanko! Co ciĂŞ sprowadza w moje skromne progi?
-Potrzebny jest mi dynamit.
-A mi sÂłoĂące, plaÂża i gorÂąca dziewczyna. Niestety obaj bĂŞdziemy musieli zderzyĂŚ siĂŞ z brutalnÂą rzeczywistoÂściÂą.
-ÂŹle siĂŞ wyraziÂłem. Dynamit jest potrzebny mojemu wujkowi, dlatego przysÂłaÂł mnie tu po niego. – sklepikarz patrzyÂł na mnie chwilĂŞ oniemiaÂły, po czym przemówiÂł:
-Wujek? Twój wujek? Okimoto Hisaki? Profesor doktor rehabilitowany nauk humanistycznych w dyscyplinie archeologii? WysÂłaÂł po dynamit, bardzo niebezpieczny materiaÂł wybuchowy, CIEBIE?!- skrzyÂżowaÂłem rĂŞce na piersi i posÂłaÂłem mĂŞÂżczyÂźnie zabójcze spojrzenie.
-Nie widzĂŞ w tym nic dziwnego. Wujek wie, Âże jestem odpowiedzialny i Âże moÂże na mnie polegaĂŚ.
-OsobiÂście podejrzewam uwiÂąd starczy i lenistwo. Ale jeÂśli dynamit naprawdĂŞ jest potrzebny Hisakiemu, to dostaniesz go. Niestety nie licz na to, Âże puszczĂŞ ciĂŞ samego, obÂładowanego materiaÂłami wybuchowymi. PójdĂŞ z tobÂą, ÂżebyÂś przez przypadek nie wpadÂł na jakiÂś gÂłupi pomysÂł. – rozmyÂślaÂłem chwilĂŞ nad sÂłowami Amagawy. Po chwili wpadÂłem na pewnÂą myÂśl.
-Dobrze, jak ci tak zale¿y mo¿esz iœÌ. Jednak w zamian chcê ¿ebyœ pokaza³ mi jakieœ hardkorowe jutsu.- uœmiechn¹³em siê chytrze, oczekuj¹c na odpowiedŸ. Ku mojemu zdziwieniu shinobi zacz¹³ siê œmiaÌ.
-MÂłody, to nie ty stawiasz tutaj warunki. Ale niech ci bĂŞdzie. Jak dojdziemy na miejsce, pokaÂże ci jak¹œ „hardkorowÂą” technikĂŞ.- w tym samym momencie sklep wypeÂłniÂł dÂźwiĂŞk burczenia mojego brzucha. KtoÂś na zewnÂątrz mógÂłby pomyliĂŚ go z grzmotem pioruna. PoczuÂłem jak siĂŞ czerwienie ze wstydu.
-Hmm, moÂże zanim wyruszymy chciaÂłbyÂś przekÂąsiĂŚ coÂś, w czym nie ma czuÂłek ani odnóÂży? Zanim przyszedÂłeÂś, miaÂłem wÂłaÂśnie zrobiĂŚ sobie jajecznice.- jak Âłatwo siĂŞ domyÂśliĂŚ, nie zastanawiaÂłem siĂŞ dÂługo nad tÂą propozycjÂą.
-Skoro tak bardzo nalegasz, mogĂŞ ci towarzyszyĂŚ przy Âśniadaniu.- Amagawa wróciÂł na zaplecze, po czym wróciÂł po kilkunastu minutach z dwoma talerzami jajecznicy. RzuciÂłem siĂŞ wygÂłodniaÂły na jedzenie, wkrótce Amagawa takÂże siĂŞ do mnie przy³¹czyÂł. Starszy przyjaciel skoĂączyÂł jeœÌ wczeÂśniej, wiĂŞc by czymÂś siĂŞ zaj¹Ì, zacz¹³ mnie wypytywaĂŚ.
-SÂłuchaj Mitarashi, czego tak wÂłaÂściwie szukacie w tych górach?- przeÂłkn¹³em ostatni kÂąsek i odpowiedziaÂłem:
-Tajemnica. MogĂŞ jedynie powiedzieĂŚ, iÂż ma to zwiÂązek z moim klanem. Ah, skoĂączyÂłem, wielkie dziĂŞki Amagawa-san. MoÂżemy juÂż ruszaĂŚ?- ninja westchn¹³ rozczarowany, iÂż niczego siĂŞ nie dowiedziaÂł, po czym wstaÂł i podniósÂł przygotowanÂą juÂż skrzynkĂŞ wypeÂłnionÂą dynamitem. NastĂŞpnie wcisn¹³ mi ciĂŞÂżkie pudÂło do rÂąk.
-Ej, co ty robisz?! To jest ciê¿kie!!- sklepikarz poci¹gn¹³ mnie za sob¹ na zewn¹trz, zamkn¹³ drzwi i powiedzia³:
-Nie marudŸ. Musisz siê hartowaÌ, jeœli chcesz zostaÌ ninja.- ruszy³ energicznie do przodu a ja pocz³apa³em za nim. Gdy dotarliœmy do groty, wujka w niej nie by³o. Natomiast z jednego z tuneli dobiega³ odg³os kucia. Wujek Hisaki zapewne w nim by³. Postawi³em skrzynkê na ziemi i usiad³em zadowolony, i¿ mogê wreszcie odpocz¹Ì. Amagawa rozejrza³ siê krytycznym wzrokiem po jaskini.
-Okej, zostaĂą tutaj, a ja zobaczĂŞ co u twojego wujka.
-Zaraz! MiaÂłeÂś pokazaĂŚ mi jakieÂś jutsu!- ninja przewróciÂł oczami i wykonaÂł kilka pieczĂŞci. NastĂŞpnie nabraÂł powietrza i dmuchn¹³. Z ust wyleciaÂła mu gigantyczna kula ognia.
-I co ty na to?- shinobi uÂśmiechn¹³ siĂŞ do mnie, zadowolony z siebie. PrzedrzeÂźniajÂąc go przewróciÂłem oczami.
-Daj spokój. To tylko Goukakyuu no Jutsu. KaÂżdy czÂłonek klanu Uchiha go zna.- Amagawa spojrzaÂł na mnie zdziwiony.
-To znaczy, Âże umiesz wykonaĂŚ to jutsu?
-Eee… no nie do koĂąca. Ale to prosta technika, zawsze mogĂŞ siĂŞ jej nauczyĂŚ. MiaÂłem nadzieje, Âże pokaÂżesz mi coÂś fajniejszego.
-Przykro mi, to ci musi starczyĂŚ. NauczyĂŚ siĂŞ najpierw tego, potrzebne pieczĂŞcie to: w¹¿, tygrys, maÂłpa, Âświnia, koĂą, tygrys. Powodzenia.- po tym krótkim wykÂładzie wszedÂł w jeden tuneli by zobaczyĂŚ siĂŞ z moim wujkiem. „Eh, jakie marnotrawstwo mego talentu. Z drugiej strony i tak nie mam co robiĂŚ. MogĂŞ wiĂŞc nauczyĂŚ siĂŞ tej techniki.” WykonaÂłem kolei wszystkie znaki, nabraÂłem powietrza i dmuchn¹³em. Z moich ust wyleciaÂła malutka struÂżka pÂłomienie, która bardzo szybko znikÂła. „Co jest?!” SpróbowaÂłem ponownie, rezultat nie byÂł jednak inny. Mimo to dalej kontynuowaÂłem próby. W¹¿, tygrys, maÂłpa, Âświnia, koĂą, tygrys. W¹¿, tygrys, maÂłpa, Âświnia, koĂą, tygrys. W¹¿, tygrys, maÂłpa, Âświnia, koĂą, tygrys. Tygrys, w¹¿, maÂłpa, Âświnia, koĂą, tygrys. Przez pomylenie kolejnoÂści pieczĂŞci osiÂągn¹³em ciekawy, choĂŚ nie zamierzony efekt. Mianowicie udaÂło wystrzeliĂŚ mi siĂŞ z ust malutkÂą kule ognia. PomknĂŞÂła ona do przodu i rozbiÂła siĂŞ na Âścianie jaskini, pozostawiajÂąc po sobie kilkadziesiÂąt wirujÂących w powietrzu iskier. Jedna z nich wpadÂła prosto do skrzyni z dynamitem. „Oj.” Po chwili usÂłyszaÂłem dobiegajÂący z pudÂła jakiÂś syczÂący odgÂłos. „OJ!” PodbiegÂłem do niej i zajrzaÂłem do Âśrodka. Jedna laska dynamitu miaÂła zapalony lont. WyciÂągn¹³em jÂą i spróbowaÂłem zgasiĂŚ. SkoĂączyÂło to siĂŞ jedynie poparzeniem mych palców, lont dalej pÂłon¹³. Zdesperowany rzuciÂłem materiaÂł wybuchowy przed siebie a sam padÂłem na ziemie. Po chwili jaskinia zatrzĂŞsÂła siĂŞ pod si³¹ wybuchu. Po woli podniosÂłem siĂŞ. „Uf, o maÂły wÂłos. MogÂłem…” W tym momencie kilka wiszÂących nade mnÂą stalaktytów pĂŞkÂło i runĂŞÂło prosto na mnie. „…zgin¹Ì.” Strach sparaliÂżowaÂł moje ciaÂło, przeczuwaÂłem, Âże to ostatnie chwile mego Âżycia. Nagle poczuÂłem przeszywajÂący ból w oczach, po czym o dziwo lecÂące ku mnie odÂłamki skalne jakby zwolniÂły. PoczuÂłem Âże znów mogĂŞ siĂŞ ruszaĂŚ. ZebraÂłem wszystkie siÂły i skoczyÂłem przed siebie. Chwile póÂźniej, w miejscu w którym staÂłem, uderzyÂły kawaÂłki stalaktytów. „Co to byÂło?! Czy to moÂżliwe?! Sharingan?!” Nie dane byÂło mi siĂŞ jednak dÂługo cieszyĂŚ, gdyÂż caÂłe sklepienie popĂŞkaÂło i runĂŞÂło na mnie.
-Kekai - Dorou Doumu!- zanim zostaÂłem zmiaÂżdÂżony przez odÂłamki, zamkniĂŞto mnie jakby w kamiennym wiĂŞzieniu. SÂłyszaÂłem jak skaÂły odbijajÂą siĂŞ od Âścian mego azylu. Gdy byÂło po wszystkim, wiĂŞzienie rozpadÂło siĂŞ, a ja ciÂągle ÂżyÂłem. PodniosÂłem siĂŞ z ziemi dyszÂąc ciĂŞÂżko, nie mogÂąc uwierzyĂŚ w swoje szczĂŞÂście. UsÂłyszaÂłem jak ktoÂś do mnie podchodzi. ObejrzaÂłem siĂŞ i ujrzaÂłem Amagawe. „No tak, to pewnie on mnie uratowaÂł.”
-Hej mÂłody nic ci nie jest?
-Nie, ale tylko dziĂŞki tobie. DziĂŞkuje.- w grocie pokazaÂł siĂŞ takÂże mój wujek. Z grymasem furii ruszyÂł w mojÂą stronĂŞ. Zobaczywszy to uosobienie gniewu, zrobiÂłem kilka kroków do tyÂłu.
-Hej, wujku! Spokojnie, nic mi nie jest!
-Ty idioto! Wiesz co zrobiÂłeÂś?! To zabytkowe miejsce! Zabije ciĂŞ!- wÂściekÂły wujek zrezygnowaÂł z chodu na rzecz biegu. OdwróciÂłem siĂŞ i pognaÂłem do wyjÂścia.
-Dziadku, uspokój siĂŞ! Ludzie w twoim wieku nie powinni siĂŞ przemĂŞczaĂŚ!
-WiĂŞc zatrzymaj siĂŞ i nie zmuszaj mnie do wysiÂłku!- przeskoczyÂłem gruzy i spróbowaÂłem przyspieszyĂŚ.
-Z drugiej strony dobrze ci zrobi rozruszanie tych starych koÂści!- „Eh, dlaczego mnie nie przysypaÂło?”
Wiesz nie mogĂŞ byĂŚ niesprawiedliwy. Dlatego na arzie nie moÂżesz do³¹czyĂŚ do tego klanu, ale jesteÂś juÂż blisko. Teraz tylko bÂądÂź bezklanowcem i ja bĂŞdĂŞ siĂŞ przyglÂądaÂł przez miesiac twojej grze. To taki okres próbny. Zgadzasz sie?
Jasne. WolaÂłbym dostaĂŚ siĂŞ do klanu od razu, ale jak trzeba, to jakoÂś wytrzymam ten miesiÂąc
Techniki:
Goukakyu no Jutsu,
Kai,
Kawarimi no Jutsu,
Bunshin no Jutsu.
Na wstĂŞpie chciaÂłbym rzec, iÂż tamta postaĂŚ jest juÂż nieaktywna i proszĂŞ na niÂą ie zwracaĂŚ uwagi

1) ImiĂŞ: Hattori
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Chuunin ( ÂŁadnie proszĂŞ… )
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane techniki:
Katon Haisekishou
Katon Ryuuka no jutsu
Katon Ninpou, Hibashiri
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:
Konoha-Gakure. SÂłynna wioska, z której pochodzi wielu sÂłynnych Shinobi, oraz wiele sÂłynnych Kekkei Genkai. ÂŻyÂł w niej Uchiha Hattori… zwykÂły chÂłopiec ze zwykÂłej rodziny o niezwykÂłych korzeniach. Hattori byÂł leniwy ale kiedy chodziÂło o trening zawsze znajdywaÂł czas i trenowaÂł z bratem ( Lat 9 – 10 ). ChciaÂł byĂŚ taki jak ojciec. WspaniaÂły, mÂądry, silny Shinobi klanu Uchiha. UÂżywaÂł Sharingana o trzech Âłezkach i byÂł znany nawet poza Krajem Ognia. ByÂł w ANBU i pÂławiÂł siĂŞ w sÂławie. Jego brat byÂł zawsze lepszy i byÂł pupilkiem ojca. Pewnego dnia Hattori wróciÂł do domu po treningu i usÂłyszaÂł podniesione gÂłosy dochodzÂące z kuchni. ZachciaÂło mu siĂŞ pÂłakaĂŚ ( Lat 11 ). Ojciec przyzwyczajony do szacunku dla niego, rygoru i chamstwa kiedy byÂł na misjach zachowywaÂł siĂŞ tak w domu, uderzyÂła mu woda sodowa do gÂłowy od kiedy staÂł siĂŞ sÂławny i rozsÂławiÂł rodzinĂŞ. KÂłótnie zdarzaÂły siĂŞ bardzo czĂŞsto, matka Hattori’ego zabraniaÂła zachowywaĂŚ siĂŞ tak w domu mĂŞÂżowi. Jednego dnia pozytywna sÂława tej rodziny staÂła siĂŞ negatywnÂą. ZginĂŞÂła jedna osoba. Hattori jadÂł wÂłaÂśnie kolacjĂŞ kiedy pijany ojciec wróciÂł trzymany przez swoich przyjacióÂł do domu ( Lat 14 ). Brat Hattori’ego byÂł na górze i polerowaÂł swojÂą broĂą, którÂą dostaÂł od ojca kiedy awansowaÂł na rangĂŞ Jonin’a, a byÂł to wspaniaÂła katana bardzo ostra i wytrzymaÂła. To byÂła najgorsza i ostatnia kÂłótnia ojca z matkÂą Hattori’ego. Ojciec rzuciÂł siĂŞ na niÂą kiedy mu nie chciaÂła daĂŚ sake i przytrzymujÂąc jej kunai’a przy gardle przekrzykiwaÂł jej wrzaski ( nie bĂŞdĂŞ opisywaÂł wrzasków bo obowiÂązuje ta nieszczĂŞsna cenzura ). Brat Hattori’ego przybiegÂł na dóÂł sÂłyszÂąc krzyki matki i zacz¹³ odganiaĂŚ ojca. Ojciec rzuciÂł siĂŞ na niego wbijajÂąc mu kunai’a miĂŞdzy Âżebra. Hattori rzuciÂł siĂŞ na ratunek walÂąc ojca po plecach wszystkim co miaÂł tylko pod rĂŞkÂą. Ojciec odrzuciÂł go bez wiĂŞkszej trudnoÂści jednak Hattori roniÂł brata dalej wraz z matkÂą, która caÂła blada i zapÂłakana odciÂągaÂła ojca a Hattori biÂł go zapÂłakany. Ojciec odrzucony kopniĂŞciem syna opamiĂŞtaÂł siĂŞ i spojrzaÂł na to co zrobiÂł swojemu starszemu synowi i próbowaÂł go jeszcze ratowaĂŚ. Brat Hattori’ego… Hotrito Uchiha leÂżaÂł z szeroko otwartymi oczyma we wÂłasnej krwi cieknÂącej mu z klatki piersiowej gdzie byÂł wbity kunai, oraz z ust. Nic nie powiedziaÂł nie zd¹¿yÂł. Hotrito Uchiha juÂż nigdy nic nie powiedziaÂł, juÂż nigdy nie byÂł na misji, juÂż nigdy siĂŞ nie uÂśmiechn¹³, juÂż nigdy na nikogo nie spojrzaÂł, juÂż nigdy nie zabiÂło jego serce. Hotrito Uchiha byÂł martwy. Hattori znieruchomiaÂł, usÂłyszaÂł jak by z oddali krzyk i pÂłacz matki, jĂŞki ojca, spojrzaÂł na kunai’a lezÂącego na ziemi i ujrzaÂł wÂłasne odbicie. UaktywniÂł Sharingan’a o dwóch Âłzach. Teraz juÂż wyraÂźniej usÂłyszaÂł trzaÂśniĂŞcie drzwiami, rozejrzaÂł siĂŞ, a ojca juÂż nie byÂło w domu. PoczuÂł rĂŞkĂŞ na ramieniu, spojrzaÂł na matkĂŞ i zemdlaÂł. ObudziÂł siĂŞ w szpitalu. Matka powiedziaÂła mu wszystko co siĂŞ wydarzyÂło kiedy spaÂł. Nie sÂłuchaÂł. DotarÂło do niego tylko to, Âże ojciec uciekÂł z wioski i juÂż go goniÂą ANBU. Wyprowadzili siĂŞ z Konohy. MinĂŞÂły 2 lata. Hattori ( Lat 16 ) dowiedziaÂł siĂŞ o rzezi klanu Uchiha dokonanego przez Uchiha Itachi’ego. Nie byÂł za to na niego zÂły. Sam sobie wyznaczyÂł to zadanie ale wiedziaÂł, Âże jest za sÂłaby. PozostaÂły mu tylko 3 cele:
1. StaĂŚ siĂŞ silniejszym.
2. ZabiĂŚ ojca.
3. SkontaktowaĂŚ siĂŞ z Uchiha Itachim.
4. Podj¹Ì trening pod okiem Uchiha Itachi’ego.
Min¹³ rok. Hattori ( Lat 17 ) przeprowadziÂł siĂŞ powrotem do Konohy. Podczas wykonywania misji rangi C ( pochwyciĂŚ nieznanego Shinobi’ego i przyprowadziĂŚ go do Konohy ) uaktywniÂł Sharingana z trzema Âłezkami. Tym nieznanym Shinobim byÂł jego ojciec. DoszÂło do walki. Jego ojciec wypadÂł z wprawy. ByÂł wolny, sÂłaby jedynie miaÂł silne jutsu. ByÂł bliski zabicia ojca za pomocÂą katany jego brata jednak jego towarzysze go powstrzymali ogÂłuszajÂąc go i sprowadzili do wioski dwa Âżywe ciaÂła. Ojca Hattori’ego, oraz Hattori’ego. Jego ojciec poszedÂł do wiĂŞzienia Konohy, a Hattori jest drĂŞczony wyrzutami sumienia, Âże nie daÂł rady go zabiĂŚ. Jego matka umarÂła na zawaÂł póÂł roku póÂźniej, a Hattori Âżywi tylko nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie trenowaÂł pod okiem Uchiha Itachi’ego.

DopisaĂŚ coÂś wiĂŞcej?
1) ImiĂŞ: Hattori
2) ProponowanÂą rangĂŞ: Chuunin ( ÂŁadnie proszĂŞ… )
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane techniki:
Katon Haisekishou
Katon Ryuuka no jutsu
Katon Ninpou, Hibashiri
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:
Konoha-Gakure. SÂłynna wioska, z której pochodzi wielu sÂłynnych Shinobi, oraz wiele sÂłynnych Kekkei Genkai. ÂŻyÂł w niej Uchiha Hattori… zwykÂły chÂłopiec ze zwykÂłej rodziny o niezwykÂłych korzeniach. Hattori byÂł leniwy ale kiedy chodziÂło o trening zawsze znajdywaÂł czas i trenowaÂł z bratem ( Lat 9 – 10 ). ChciaÂł byĂŚ taki jak ojciec. WspaniaÂły, mÂądry, silny Shinobi klanu Uchiha. UÂżywaÂł Sharingana o trzech Âłezkach i byÂł znany nawet poza Krajem Ognia. ByÂł w ANBU i pÂławiÂł siĂŞ w sÂławie. Jego brat byÂł zawsze lepszy i byÂł pupilkiem ojca. Pewnego dnia Hattori wróciÂł do domu po treningu i usÂłyszaÂł podniesione gÂłosy dochodzÂące z kuchni. ZachciaÂło mu siĂŞ pÂłakaĂŚ ( Lat 11 ). Ojciec przyzwyczajony do szacunku dla niego, rygoru i chamstwa kiedy byÂł na misjach zachowywaÂł siĂŞ tak w domu, uderzyÂła mu woda sodowa do gÂłowy od kiedy staÂł siĂŞ sÂławny i rozsÂławiÂł rodzinĂŞ. KÂłótnie zdarzaÂły siĂŞ bardzo czĂŞsto, matka Hattori’ego zabraniaÂła zachowywaĂŚ siĂŞ tak w domu mĂŞÂżowi. Jednego dnia pozytywna sÂława tej rodziny staÂła siĂŞ negatywnÂą. ZginĂŞÂła jedna osoba. Hattori jadÂł wÂłaÂśnie kolacjĂŞ kiedy pijany ojciec wróciÂł trzymany przez swoich przyjacióÂł do domu ( Lat 14 ). Brat Hattori’ego byÂł na górze i polerowaÂł swojÂą broĂą, którÂą dostaÂł od ojca kiedy awansowaÂł na rangĂŞ Jonin’a, a byÂł to wspaniaÂła katana bardzo ostra i wytrzymaÂła. To byÂła najgorsza i ostatnia kÂłótnia ojca z matkÂą Hattori’ego. Ojciec rzuciÂł siĂŞ na niÂą kiedy mu nie chciaÂła daĂŚ sake i przytrzymujÂąc jej kunai’a przy gardle przekrzykiwaÂł jej wrzaski ( nie bĂŞdĂŞ opisywaÂł wrzasków bo obowiÂązuje ta nieszczĂŞsna cenzura ). Brat Hattori’ego przybiegÂł na dóÂł sÂłyszÂąc krzyki matki i zacz¹³ odganiaĂŚ ojca. Ojciec rzuciÂł siĂŞ na niego wbijajÂąc mu kunai’a miĂŞdzy Âżebra. Hattori rzuciÂł siĂŞ na ratunek walÂąc ojca po plecach wszystkim co miaÂł tylko pod rĂŞkÂą. Ojciec odrzuciÂł go bez wiĂŞkszej trudnoÂści jednak Hattori roniÂł brata dalej wraz z matkÂą, która caÂła blada i zapÂłakana odciÂągaÂła ojca a Hattori biÂł go zapÂłakany. Ojciec odrzucony kopniĂŞciem syna opamiĂŞtaÂł siĂŞ i spojrzaÂł na to co zrobiÂł swojemu starszemu synowi i próbowaÂł go jeszcze ratowaĂŚ. Brat Hattori’ego… Hotrito Uchiha leÂżaÂł z szeroko otwartymi oczyma we wÂłasnej krwi cieknÂącej mu z klatki piersiowej gdzie byÂł wbity kunai, oraz z ust. Nic nie powiedziaÂł nie zd¹¿yÂł. Hotrito Uchiha juÂż nigdy nic nie powiedziaÂł, juÂż nigdy nie byÂł na misji, juÂż nigdy siĂŞ nie uÂśmiechn¹³, juÂż nigdy na nikogo nie spojrzaÂł, juÂż nigdy nie zabiÂło jego serce. Hotrito Uchiha byÂł martwy. Hattori znieruchomiaÂł, usÂłyszaÂł jak by z oddali krzyk i pÂłacz matki, jĂŞki ojca, spojrzaÂł na kunai’a lezÂącego na ziemi i ujrzaÂł wÂłasne odbicie. UaktywniÂł Sharingan’a o dwóch Âłzach. Teraz juÂż wyraÂźniej usÂłyszaÂł trzaÂśniĂŞcie drzwiami, rozejrzaÂł siĂŞ, a ojca juÂż nie byÂło w domu. PoczuÂł rĂŞkĂŞ na ramieniu, spojrzaÂł na matkĂŞ i zemdlaÂł. ObudziÂł siĂŞ w szpitalu. Matka powiedziaÂła mu wszystko co siĂŞ wydarzyÂło kiedy spaÂł. Nie sÂłuchaÂł. DotarÂło do niego tylko to, Âże ojciec uciekÂł z wioski i juÂż go goniÂą ANBU. Wyprowadzili siĂŞ z Konohy. MinĂŞÂły 2 lata. Hattori ( Lat 16 ) dowiedziaÂł siĂŞ o rzezi klanu Uchiha dokonanego przez Uchiha Itachi’ego. Nie byÂł za to na niego zÂły. Sam sobie wyznaczyÂł to zadanie ale wiedziaÂł, Âże jest za sÂłaby. PozostaÂły mu tylko 3 cele:
1. StaĂŚ siĂŞ silniejszym.
2. ZabiĂŚ ojca.
3. SkontaktowaĂŚ siĂŞ z Uchiha Itachim.
4. Podj¹Ì trening pod okiem Uchiha Itachi’ego.
Min¹³ rok. Hattori ( Lat 17 ) przeprowadziÂł siĂŞ powrotem do Konohy. Podczas wykonywania misji rangi C ( pochwyciĂŚ nieznanego Shinobi’ego i przyprowadziĂŚ go do Konohy ) uaktywniÂł Sharingana z trzema Âłezkami. Tym nieznanym Shinobim byÂł jego ojciec. DoszÂło do walki. Jego ojciec wypadÂł z wprawy. ByÂł wolny, sÂłaby jedynie miaÂł silne jutsu. ByÂł bliski zabicia ojca za pomocÂą katany jego brata jednak jego towarzysze go powstrzymali ogÂłuszajÂąc go i sprowadzili do wioski dwa Âżywe ciaÂła. Ojca Hattori’ego, oraz Hattori’ego. Jego ojciec poszedÂł do wiĂŞzienia Konohy, a Hattori jest drĂŞczony wyrzutami sumienia, Âże nie daÂł rady go zabiĂŚ. Jego matka umarÂła na zawaÂł póÂł roku póÂźniej, a Hattori Âżywi tylko nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie trenowaÂł pod okiem Uchiha Itachi’ego.
Za takie coÂś nie mogĂŞ Ci daĂŚ sharingana...wiĂŞc najlepiej by byÂło gdybyÂś siĂŞ zapisaÂł do innego klanu.
1) ImiĂŞ: Naruto
2) ProponowanÂą rangĂŞ: chunin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane techniki
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:[/quote][/quote]
Nie regulaminowy nick to pierwsze
Po drugie Naruto juÂż mamy
Po trzecie jesli byÂś chciaÂł byĂŚ Naruto to On nie moÂże byĂŚ w klanie Uchiha
Zrób poprawny zapis to wtedy ci zaakceptuje postac
1) Imie: Xanti
2) Proponowana ranga: Genin\Chunnin
3) Proponowany zawód: Na razie brak
4) Proponowane techniki: Wy mi dacie
5) Historia: „UrodziÂł” siĂŞ w maÂłej wsi nieopodal Konoha Gakure. ByÂła to spokojna wieÂś gdzie wiódÂł spokojne Âżycie do czasu ,aÂż gdy miaÂł 5 lat doszÂła go pewna plotka mówiÂąca o prawie caÂłkowitym wybiciu pewnego klanu. ZaciekawiÂła go ta historia wiĂŞc próbowaÂł znaleŸÌ wiĂŞcej informacji na ten temat. W czasie szukania informacji wpadÂł na pomysÂł i poszedÂł do biblioteki. Tam szukaÂł lecz caÂły czas nie mógÂł zrozumieĂŚ czego szuka.
Po dog³êbnym szukaniu znalazÂł starÂą kronikĂŞ opowiadajÂącÂą o wybitym klanie. OkazaÂło siĂŞ Âże ten klan byÂł sÂłynnym klanem Uchiha. Kilka tygodni po znalezieniu kronik odnalazÂł coÂś nieprawdopodobnego, osobÂą która tego dokonaÂła byÂł sam Itachi Uchiha. WiedzÂąc o fakcie Âże klan zostaÂł zniszczony przez czÂłonka klanu ,który ponoĂŚ oszczĂŞdziÂł jednÂą osobĂŞ o której nie byÂło wzmianki. ChciaÂł wiedzieĂŚ kim byÂła owa osoba. ZastanawiajÂąc siĂŞ czytaÂł dalej. W wieku 10 lat rodzice wyznali mu coÂś co go przeraziÂło. Powiedzieli Âże moÂże mieĂŚ cechy klanu Uchiha dlatego Âże zostaÂł adoptowany po wyginiĂŞciu klanu. Rodzice powiedzieli Âże zawsze byÂł inny od reszty dzieci. Co go trochĂŞ uspokoiÂło, poniewaÂż wiedziaÂł Âże cokolwiek siĂŞ stanie mo¿ê liczyĂŚ na swoich rodziców. W wieku 15 lat rodzice wrĂŞczyli mu coÂś co wyglÂądaÂło na zwój byÂł on bardzo duÂży i gdy go otworzyÂłem okazaÂło siĂŞ Âże to historia rodu Uchiha. Od razu zacz¹³ jÂą studiowaĂŚ i odkryÂł co kaÂżdy czÂłonek rodu Uchiha posiadaÂł. ByÂł to tak zwany Sharingan.
PotrafiÂł kopiowaĂŚ techniki jak i przewidywaĂŚ ruchy przeciwnika. Po przestudiowaniu caÂłego zwoju zdoÂłaÂł po trochu rozumieĂŚ podstawy sharingana. TrenowaÂł wiele razy lecz nigdy mu siĂŞ nie udawaÂło. Potem znalazÂł napisany maÂłym drukiem tekst mówiÂący o uÂśpionym i obudzonym sharinganie. W jego przypadku byÂł on uÂśpiony, wiĂŞc najpierw próbowaÂł go obudziĂŚ. ZnalazÂł tam parĂŞ wskazówek ,które mówiÂły o aktywacji jak i o obudzeniu. Po przeczytaniu porad aktywacji ,chciaÂł przeczytaĂŚ informacje o obudzeniu lecz tekst byÂł zamazany. Ze zÂłoÂści spróbowaÂł aktywowaĂŚ sharingana lecz na daremne. Im dÂłuÂżej próbowaÂł ty szybciej siĂŞ mĂŞczyÂł w koĂącu zabrakÂło mu chakry i musiaÂł odpocz¹Ì. Lecz on nie odpuszczaÂł i próbowaÂł dalej. W pewnym momencie zasÂłabÂł i potrzebna mu byÂła pomoc medyczna. ZnalazÂł siĂŞ w ÂśpiÂączce i nie mógÂł siĂŞ wy budziĂŚ. SpaÂł tak 3 miesiÂące, lecz podczas snu znalazÂł spokój w umyÂśle. Tam trenowaÂł nie fizycznie lecz duchowo wzmacniajÂąc siĂŞ od wewnÂątrz. W pewnym momencie znalazÂł sposób na obudzenie sharingana lecz nie mógÂł tego dokonaĂŚ. ByÂł bowiem za sÂłaby i potrzebna byÂła pomoc innej osoby z tym wÂłaÂśnie DouJutsu. OdkryÂł Âże aby obudziĂŚ sharingana trzeba trenowaĂŚ z innÂą osobÂą aby najpierw zrozumieĂŚ jak dziaÂła sharingan. Po wy budzeniu siĂŞ ze ÂśpiÂączki powiedziaÂł rodzicom Âże musi wyjechaĂŚ z rodzinnej wsi. Po wyruszeniu szybko zrozumiaÂł Âże jeÂżeli chce opanowaĂŚ sharingan musi znaleŸÌ osobĂŞ z tym DouJutsu. Lecz nie wiedziaÂł gdzie takÂą osobĂŞ znaleŸÌ. Po dÂługiej wĂŞdrówce dotarÂł do jakiegoÂś bezludnego miejsca gdzie wszĂŞdzie byÂł porozrywany znak rodu Uchiha. PrzeraÂżony tym co zobaczyÂł szybko uciekÂł i ukryÂł siĂŞ gdzieÂś w lesie. Szybko wybudowaÂł sobie schronienie i gdy nadeszÂła noc nie mógÂł zasn¹Ì. Z dziwnych powodów widziaÂł jak by to wszystko co siĂŞ wydarzyÂło. Nagle przypomniaÂł sobie co siĂŞ wydarzyÂło owego dnia. „Retrospekcja”: ByÂł w maÂłym ÂłóÂżeczku razem z nianiÂą bo rodzice gdzieÂś wyszli.
WyszedÂłem z ÂłóÂżeczka i wszedÂłem pod ÂłóÂżko rodziców bo miaÂł tam skrytkĂŞ na zabawki. Nikt tam nie zaglÂądaÂł oprócz niego. W podÂłodze byÂła poluzowana deseczka pod którÂą chowaÂł róÂżne rzeczy. Jak na trzy letnie dziecko byÂł bardzo sprytny. Gdy chciaÂł uchyliĂŚ deskĂŞ w tym samym czasie zaczĂŞÂła siĂŞ rzeÂź. JakaÂś postaĂŚ wpadÂła do domu, zabiÂła nianie i zaczĂŞÂła siĂŞ rozglÂądaĂŚ dookoÂła by nikogo nie pomin¹Ì. JuÂż miaÂł zacz¹Ì pÂłakaĂŚ ze strachu, lecz siĂŞ powstrzymaÂł. Gdy postaĂŚ wyszÂła maÂły szybko wyszedÂł z pod ÂłóÂżka i podbiegÂł do niani. Gdy zobaczyÂł Âże nie Âżyje szybko podbiegÂł do okna i zobaczyÂł jak postaĂŚ zabija inne osoby. Po tym wszystkim co zobaczyÂł wybiegÂł szybko i zacz¹³ szukaĂŚ swoich rodziców. ZastaÂł ich martwych, poczym bardzo szybko uciekÂł. ZnalazÂła go para ma³¿onków i zaadoptowaÂła go. „Koniec Retrospekcji”. Nagle obudziÂł go jakiÂś dziwny dÂźwiĂŞk. PrzeraÂżony chwyciÂł ga³¹Ÿ i zacz¹³ siĂŞ rozglÂądaĂŚ. Nic nie mógÂł zobaczyĂŚ w tej ciemnoÂści. Nagle wyskoczyli jacyÂś gangsterzy i z noÂżem rzucili siĂŞ na niego. Ten szybko zareagowaÂł i odepchn¹³ ich ga³êziom. Potem szybko zÂłapaÂł za kija i zacz¹³ siĂŞ broniĂŚ przed atakami zÂłodziei. Wtedy wydarzyÂło siĂŞ coÂś niesÂłychanego gdy tylko zacz¹³ siĂŞ broniĂŚ uaktywniÂł siĂŞ sharingan. Nie wiedziaÂł jak to siĂŞ staÂło ale bardzo uÂłatwiÂło mu to sprawĂŞ podczas walki. Po dÂłuÂższym czasie gangsterzy uciekli a on sam zastanawiaÂł siĂŞ jak to moÂżliwe. Po ponownym przeczytaniu zwoju zobaczyÂł Âże jest mnóstwo poziomów sharingan, on posiadaÂł ten najsÂłabszy czyli jedna Âłezka. W koĂącu doszedÂł do wniosku Âże musi trenowaĂŚ dalej by dojœÌ do poziomy trzech Âłezek, a takÂże dalej.
Za taka historie nie dostaniesz sharingana...widzĂŞ ze nie wiesz co to jest realizm postaci. Dziecko w wieku 3 lat nie moÂże byĂŚ takie sprytne.,...ono pewnie nic nei rozumie..a dziecko w wieku 5 lat nie pojmie o co chodzi z sharinganem i w ogóle
Historia mi siĂŞ przez to nie podobaÂła wÂłaÂściwie...
Nie moÂżesz dostaĂŚ sharingana wiec zapisz siĂŞ lepiej do innego klanu lub wioski
1) ImiĂŞ:Rengaru
2) ProponowanÂą rangĂŞ:ZaleÂży od sprawdzajÂącego mnie to obojĂŞtne
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:Sklepikarz
4)Proponowane:
no to jakieÂś katony i coÂś z kalnowych
5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana:troszkĂŞ niÂżej jest...mam nadziejĂŞ Âże nie za krótka bo pisaÂłem jÂą w poÂśpiechu od razu po rejestracji zacz¹³em
za wszystkie b³êdy ortograficznie i stylistyczne przepraszam i ¿yczê mi³ej lektury...
a i jak bym mógÂł prosiĂŚ o katanĂŞ opisaÂłem jak jÂą zdobyÂłem..byÂłbym bardzo wdziĂŞczny..

A wiĂŞc prawie 15 lat temu 12 lipca o godzinie 15.25 na Âświat przyszÂło dzieciĂŞ...
byÂło to zwykÂłe dziecko w duÂżym i szanowanym klanie zamieszkujÂącym konohĂŞ.
Na pierwszy rzut oka nie wyróÂżniaÂło siĂŞ niczym od wielu niemowlaków urodzonych w jednym z najlepszych szpitali a mianowicie w szpitalu w konosze.
Ku niezwykÂłej radoÂści rodziców lekarze powiedzieli Âże dziecko jest zdrowe i za kilka dni moÂże wyjœÌ ze szpitala.
Tak tez siĂŞ staÂło a pierwszego dnia po wyjÂściu ze szpitala wreszcie postanowili jakoÂś nazwaĂŚ chÂłopca.
Bo w istocie byÂł to chÂłopiec...
Po krótkiej naradzie ze starszyznÂą klanu wybór padÂł na imiĂŞ Rengaru.

Tak to wÂłaÂśnie w ty momĂŞcie zaczyna siĂŞ caÂła historia mojej postaci.

Rengaru rozwijaÂł siĂŞ jak kaÂżde inne dziecko.
Nie wyróÂżniaÂł siĂŞ specjalnie w wieku 5 lat poszedÂł do akademii ninja.
Tam teÂż byÂł jednym z wielu.
Tak zwanym zwyczajnym chÂłopcem.
podczas jednorocznej nauki w akademii opanowaÂł caÂły zaplanowany program[jak wiĂŞkszoœÌ jego rówieÂśników].
W szkole byÂł raczej samotnikiem jak kot chadza wÂłasnymi ÂścieÂżkami tak i on, byÂła jednak dziewczyna która mu siĂŞ podobaÂła...
Ze wzajemnoÂściÂą jednak on o tym nie wiedziaÂł.
Nie byÂł wstydliwÂą osobÂą jednakÂże z powodów nienawiÂści jego klanu do rodziny dziewczyny chÂłopiec nie odwaÂżyÂł siĂŞ jej wyznaĂŚ swoich uczuĂŚ.
Kiedy skoĂączyÂł akademiĂŞ zostaÂł przydzielony do jednej druÂżyny ze swojÂą wybrankÂą serca, bardzo siĂŞ ucieszyli z tego powodu.
Kiedy powiedziaÂł o tym rodzicom dostaÂł od ojca solidne ramie który powiedziaÂł o owym procederze Ho Kage i gro¿¹c Âże zabije dziewczynkĂŞ jak i jej rodziców nakazaÂł Ho Kage zmieniĂŚ skÂład druÂżyny Rengaru.
A poniewaÂż w wiosce panowaÂła od jakiegoÂś czasu napiĂŞta atmosfera
Ho Kage wypeÂłniÂł zalecenie ojca Rengaru.
Zrezygnowany Rengaru nieco zrozpaczony i zaÂłamany uciekÂł z domu i ukryÂł siĂŞ w jaskini niedaleko wioski.
tam mieszkaÂł kilka dni aÂż pewnego dnia odwiedziÂł go jakiÂś mÂłodzieniec...
chÂłopiec nie znaÂł go ale od razu go polubiÂł...
Tamten byÂł starszy o kilka lat i nie zgodziÂł siĂŞ odsÂłoniĂŚ twarzy.
przychodziÂł prze kilka dni i rozmawiaÂł z rengaru oraz przeprowadzaÂł mu krótkie treningi...
chÂłopiec chciaÂł zawsze Âżeby tamten zostaÂł i nauczyÂł go czegoÂś nowego jednak tamten tÂłumaczyÂł siĂŞ brakiem czasu.
Po oko³o 2 tygodniach Rengaru zaufa³ nieznajomemu jak bratu i zacz¹³ na niego wo³aÌ Remiki-nee chan.
OpowiedziaÂł mu teÂż o wszystkich zajÂściach w jego rodzinie o interwencji jego ojca u Ho Kage...
W ciÂągu dwóch nastĂŞpnych dni Remiki namawiaÂł chÂłopca do powrotu do wioski twierdzÂąc Âże wszystko siĂŞ uÂłoÂży, po dÂługich i Âżmudnych namowach Rengaru zgodziÂł siĂŞ i eskortowany przez Remiki'ego wróciÂł do wioski...
jednak kiedy wszed³ do domu i chcia³ przedstawiÌ rodzicom swojego przybranego brata ten rozp³yn¹³ siê w powietrzu.
OczywiÂście rodzice Rengaru ucieszyli siĂŞ niezwykle z jego powrotu gdyÂż stracili juÂż prawie caÂłkowicie nadziejĂŞ na powrót swojego 6 letniego syna.
ChÂłopiec kontynuowaÂł swoje dawne Âżycie ruszyÂł na pierwszÂą misjĂŞ ze swoim sen sei i druÂżynÂą…
MiaÂł to byĂŚ zwykÂła misja, druÂżyna miaÂła oczyÂściĂŚ stary plac treningowy Nina ze zbĂŞdnych rzeczy oraz nagromadzonych tam przez dÂługi czas Âśmieci i odpadków…
A wiĂŞc zabrali siĂŞ do Âżmudnej i czasochÂłonnej pracy…
Rengaru wraz ze swoim sen sei wynosiĂŚ maszynĂŞ miotajÂącÂą kunaje i innÂą broĂą miotanÂą…
Maszyna byÂła stara i ponoĂŚ zepsuta jednak kiedy postawili jÂą na ciĂŞÂżarówkĂŞ majÂącÂą wywieœÌ owÂą maszynĂŞ i inne Âśmieci w jakieÂś odlegÂłe miejsce maszyna w³¹czyÂła siĂŞ i zaczĂŞÂła miotaĂŚ dookoÂła konaje… Redgaru szybko schowaÂł siĂŞ pod ciĂŞÂżarówkĂŞ.
Sprawny jonin szybko zabraÂł dwoje pozostaÂłych uczniów w bezpieczne miejsce[za proca jakiejÂś techniki]
SiedzÂąc tak zobaczyÂł idÂącÂą nieopodal do swojego domu Jesei[to jego wybranka serca] która nie wiedziaÂła ze w okoÂło ÂśmigajÂą kunaje.
A wiĂŞc chÂłopak szybko wyskoczyÂł spor ciĂŞÂżarówki i pognaÂł w jej kierunku odbijajÂąc wiĂŞkszoœÌ kunaji…
ChciaÂł jÂą ochroniĂŚ wiĂŞc nie unikaÂł reszty Âżeby Âżaden zab³¹kany pocisk nie trafiÂł w dziewczynĂŞ…
ZostaÂł naszpikowany kunajami i sembkonami bo byÂł tylko geninem jednak ostatkiem siÂł cisn¹³ swój ostatni kunaj w zardzewiaÂły wy³¹cznik maszyny z nadziejÂą ze ten doleci i wy³¹czy maszynĂŞ….
Jednak tak siĂŞ nie staÂło w kunaj rzucony prze chÂłopaka trafiÂł inny [z maszyny] jednak tracÂąc przytomnoœÌ Rengaru dostrzegÂł Âże jego sen siĂŞ wy³¹cza maszynĂŞ a raczej jÂą rozwala za pomocÂą swojej katany…PóÂźniej straciÂł przytomnoœÌ w wyniku doznanych obraÂżeĂą…
ChÂłopak otworzyÂł oczy…ByÂł w biaÂłym pomieszczeniu…leÂżaÂł na biaÂłym ÂłóÂżku przykryty bia³¹ koÂłdrÂą…nigdy tu nie byÂł ale od razu zrozumiaÂł Âże musi byĂŚ w szpitalu…
SpróbowaÂł poruszyĂŚ rĂŞkÂą…
W tym momencie stwierdziÂł Âże jest caÂły pokryty bandaÂżami.
PoruszyÂł gÂłowÂą w prawo zobaczyÂł parawan oddzielajÂący go od innych pacjentów…
SpojrzaÂł w lewo zobaczyÂł ÂścianĂŞ.
SpojrzaÂł prze siebie.. i tam teÂż zobaczyÂł parawan…
W odlegÂłym koĂącu Sali usÂłyszaÂł gÂłos lekarza który rozmawiaÂł z kimÂś….
OstroÂżnie zacz¹³ siĂŞ przekrĂŞcaĂŚ w prawÂą stronĂŞ chcÂąc zejœÌ z ÂłóÂżka.
Z jego ust wyrwaÂł jĂŞk bólu jednakÂże chÂłopak nie poddawaÂł siĂŞ dalej mozolnie schodziÂł z ÂłóÂżka….
DÂźwiĂŞk przez niego wydany zwróciÂł uwagĂŞ lekarza który szybko podbiegÂł i odsÂłoniÂł parawan…
Kiedy zobaczyÂł Rengaru na wpóÂł stojÂącego na wpóÂł le¿¹cego na ÂłóÂżku zakl¹³ gÂłoÂśno i szybko znowu go poÂłoÂżyÂł na ÂłóÂżku….
-Co ty robisz…chcesz Âżeby rany znowu siĂŞ otworzyÂły…-skarciÂł go doktor…
-Co z nimi-zapytaÂł sÂłabo Rengaru….
Lekarz chwilĂŞ siĂŞ zawahaÂł jednak odpowiedziaÂł
-Nic im nie jest-Ta odpowiednie satysfakcjonowaÂła chÂłopca jednak nie miaÂł siÂły siĂŞ kÂłóciĂŚ z lekarzem
-A co ze mnÂą.?
-JakoÂś ciĂŞ posklejamy-odparÂł rozmówca…-a teraz odpoczywaj…im wiĂŞcej bĂŞdziesz odpoczywaÂł tym szybciej wrócisz do domu….
Nieco pocieszony tym Rengaru zasn¹³ nie mogÂąc juÂż powstrzymaĂŚ opadajÂących powiek….
ObudziÂło go sÂłoĂące ÂświecÂące prosto w oczy….
StwierdziÂł Âże zostaÂł przeniesiony do innej Sali a czêœÌ bandaÂży zostaÂła zdjĂŞta-Czyli Medci-nin przeszli do kolejnej fazy leczenia-pomyÂślaÂłskoro robiÂą to stopniowo to znaczy Âże obraÂżenia byÂły bardzo powaÂżne –usÂłyszaÂł kroki 2 osób zmierzajÂących do pokoju…
Owe osoby rozmawiaÂły wiĂŞc Rengaru chcÂąc siĂŞ przysÂłuchaĂŚ ich rozmowie udawaÂł Âże dalej Âśpi…
-Przykro mi ale nie leczenie byÂło doœÌ nieskuteczne na tĂŞ ranĂŞ…musieliÂśmy zaj¹Ì siĂŞ innymi ranami…zostanie okropna blizna…-poznaÂł ten gÂłos…byÂł to gÂłos lekarza z którym juÂż wczeÂśniej rozmawiaÂł
-A druga zÂła wiadomoœÌ…-zapytaÂł jego ojciec…
-MusieliÂśmy amputowaĂŚ jego maÂły palec u lewej rĂŞki…nie daÂło siĂŞ go odbudowaĂŚ…
W tym momencie do Sali wkroczyÂła trzecia osoba i Rengaru usÂłyszaÂł przeraÂźliwy krzyk jego matki który po chwili przerodziÂł siĂŞ w pÂłacz…
ChÂłopak nie wytrzymaÂł otworzyÂł oczy usiadÂł na ÂłóÂżku i zacz¹³ szukaĂŚ przyczyny krzyku jego matki…
Nie zobaczyÂł nic dziwnego do czasu aÂż spojrzaÂł w okno które byÂło naprzeciw ÂłóÂżka…
W oknie ujrzaÂł swoje odbicie…przez ca³¹ twarz od jednego policzka przez nos aÂż do poÂłowy policzka biegÂła cienka g³êboka blizna….
ChÂłopiec zamrugaÂł trzy razy i straciÂł przytomnoœÌ z powodu doznanego szoku….
ObudziÂł siĂŞ po kilku minutach…
W Sali byÂło pusto chÂłopak spojrzaÂł znowu w okno i znowu dostrzegÂł swoje odbicie…
-PrzecieÂż to tylko blizna…wielu ninja ma gorsze –pomyÂślaÂł chÂłopak i spojrzaÂł na swojÂą lewa rĂŞkĂŞ…
Faktycznie brakowaÂło tam palca…
-Ehhh…to osÂłabi moje zdolnoÂści bojowe-pomyÂślaÂł chÂłopiec juÂż nieco rozweselony…
-Lekarz kazaÂł duÂżo odpoczywaĂŚ wiĂŞc idĂŞ spaĂŚ…-pomyÂślaÂł chÂłopak i uÂłoÂżyÂł siĂŞ na ÂłóÂżku po chwili zasypiajÂąc…
Cichy szmer obudziÂł go i kiedy odtworzyÂł oczy dostrzegÂł Remiki-nee chan siedzÂącego na parapecie…
-Jak siĂŞ masz-zapytaÂł
-Nie jest Âźle…trochĂŞ boli ale mówiÂą Âże wszystko bĂŞdzie w porzÂądku…-odparÂł chÂłopiec…
-Patrz-chÂłopiec uniósÂł lewÂą rĂŞkĂŞ…-straciÂłem palec…teraz bĂŞdzie mi siĂŞ gorzej walczyÂło katanÂą…
-ZaleÂży jak na to patrzeĂŚ…-odparÂł tamten-widzisz…to osÂłabi trochĂŞ si³ê z jakÂą bĂŞdziesz trzymaÂł broĂą ale da ci wiĂŞcej moÂżliwoÂści manewrowania…bĂŞdziesz mógÂł niÂą manewrowaĂŚ pod wiĂŞkszymi kontami…
-Heh…nie pomyÂślaÂłem o tym-jesteÂś genialny…-zawoÂłaÂł z radoÂściÂą Rengaru….
-w tym Momocie rozlegÂły siĂŞ kroki…
-MuszĂŞ znikaĂŚ…niedÂługo siĂŞ zobaczymy…obiecujĂŞ…-odparÂł Remiki i znikÂł za oknem…
-Do pokoju wszedÂł jakaÂś pielĂŞgniarka…
-Co tu siĂŞ dzieje…-zapytaÂła surowym gÂłosem
-Nic…otwieraÂłem okno i siĂŞ potkn¹³em…i kilka epitetów mi siĂŞ wymknĂŞÂło-spokojnie nakÂłamaÂł chÂłopiec…
-Nie powinieneÂś byÂł wstawaĂŚ-odparÂła tamta Âładniejszym juÂż gÂłosem…-wystarczyÂło zadzwoniĂŚ-wskazaÂła na pilocik przy ÂłóÂżku….
-Nie chciaÂłem robiĂŚ kÂłopotu-odrzekÂł jej rengaru…
-Dobrze Âśpij juÂż…a jakby coÂś siĂŞ dziaÂło zadzwoĂą-powiedziaÂła i znikÂła….
Przez kilka dni chÂłopiec jeszcze przebywaÂł w szpitalu jednak po tygodniu wróciÂł do domu nie kontynuowaÂł jednak nauki…
Na swoim biurku dostrzegÂł kawaÂłek biaÂłego bandaÂżu…
Obok leÂżaÂł list

To zasÂłoni BliznĂŞ….
Remiki

Rengaru od razu zrozumiaÂł o co chodzi i szybko zaÂłoÂżyÂł opaskĂŞ na twarz zasÂłaniajÂąc w ten sposób nieestetycznÂą bliznĂŞ…
Kiedy wyszedÂł z domu chcÂąc spotkaĂŚ siĂŞ ze znajomymi ze swojej druÂżyny poszedÂł na codzienne miejsce zbiórki jednak nie pojawili siĂŞ ani czÂłonkowie ani sen sei…
PostanowiÂł odwiedziĂŚ swojego kolegĂŞ w jego wÂłasnym domu…
Jak postanowiÂł tak tez uczyniÂł 20 minut zajĂŞÂła mu droga na miejsce przeznaczenia…
Drzwi otworzyÂła mu matka chÂłopca…
-DzieĂą dobry…Jest Iseyu- zapytaÂł Rengaru…
-Tak…
-MógÂłbym z nim porozmawiaĂŚ…
-OczywiÂście…JuÂż go woÂłam-odparÂła matka wpuszczajÂąc go do skromnego domu…
ZaprowadziÂła go do pokoju Iseyu zapukaÂła
-Iseyu…Rengaru chce z tobÂą porozmawiaĂŚ-powiedziaÂła…
-Niech wejdzie -odparÂł smutnym i przybitym gÂłosem chÂłopiec…
Rengaru wszedÂł kiedy drzwi siĂŞ tyko za nim zamknĂŞÂły zapytaÂł…
-Czemu nikogo nie byÂło dziÂś na miejscu zbiórki…-zapytaÂł spokojnie siadajÂąc na stoÂłku który staÂł na Âśrodku pokoju…
-Co z tobÂą…ty nic nie wiesz-zapytaÂł tamten…
-O czym nie wiem. co siĂŞ staÂło-zapytaÂł szybko Rengaru…
-Mirako-Sen sei –powiedziaÂł tamten a z jego oczu zarÂżaÂły pÂłyn¹Ì Âłzy…on…on…om nie Âżyje… Kunaj trafiÂł w serce…nic siĂŞ nie daÂło zrobiĂŚ…
-Co nie to niemoÂżliwe…czemu nikt mi nie powiedziaÂł…to moja wina…-Rengaru zacz¹³ pÂłakaĂŚ i wybiegÂł z domu i biegÂł i biegÂł aÂż dotarÂł do jaskini w której ukrywaÂł siĂŞ jakiÂś czas temu….
-SiedziaÂł tam i pÂłakaÂł aÂż poczuÂł czyjÂś palÂący wzrok na karku….RozejrzaÂł siĂŞ i dostrzegÂł Remiki’ego siedzÂącego i obserwujÂącego go z wlotu jaskini…
-Co siĂŞ staÂło….
-Mój sen sei…on nie Âżyje…przeze mnie…zgin¹³…jak mnie ratowaÂł. .a ja nic nie wiedziaÂłem…-powiedziaÂł Rengaru pÂłaczÂąc…
-MoÂże i tak…ale myÂślĂŞ ze byÂł szczĂŞÂśliwy mogÂąc poÂświĂŞciĂŚ swoje rzycie Âżeby ocaliĂŚ ciebie…
Ja teÂż bym to zrobiÂł jeÂśli nadarzyÂła by siĂŞ okazja…-odpowiedziaÂł Remiki…
-Rengaru…przestaÂł pÂłakaĂŚ…
-Tak myÂślisz…-zapytaÂł
-Nie…Ja to wiem-odpowiedziaÂł Remiki…
Wracaj do domu.. rodzice siĂŞ o ciebie martwiÂą…
-Umm…masz racje- odpowiedziaÂł chÂłopiec…i pobiegÂł do domu…
-Jeszcze siĂŞ dziÂś zobaczymy- usÂłyszaÂł gÂłos Remiki’ego dochodzÂący zza pleców…
-Kiedy wróciÂł do domu ojciec spojrzaÂł na niego surowym wzrokiem jednak nic ni powiedziaÂł widzÂąc jaki chÂłopiec jest przybity..
-IdĂŞ spaĂŚ- oÂświadczyÂł smutnym gÂłosem chÂłopiec i poszedÂł spaĂŚ…
ObudziÂły go krzyki za oknem w pobliskim domu….. po chwili do pokoju wbiegÂła matka chÂłopca…
-ChoĂŚ-powiedziaÂła i zabraÂła go zamakajÂąc w maÂłej spiÂżarce znajdujÂącej siĂŞ pod podÂłogÂą kuchni…
Kiedy zamaskowaÂła „drzwi” i odsunĂŞÂła siĂŞ caÂły dom zatrzÂąsÂł siĂŞ w posadach…
Przez szczelinĂŞ miĂŞdzy deskami Rengaru dostrzegÂł postaĂŚ…wydawaÂła mu siĂŞ znajoma…
ByÂł to wysoki szczupÂły mĂŞÂżczyzna…miaÂł blada cerĂŞ i czarne wÂłosy spiĂŞte w kucyk…
-Witam…teraz wasza kolej…-powiedziaÂła ten gÂłos Rengaru rozpoznaÂł…to byÂł Remiki…
-Itachi…co ty wygadujesz…czyÂś ty zwariowaÂł…jesteÂśmy atakowani…musimy siĂŞ broniĂŚ…
-MaÂła poprawka…to wy jesteÂście atakowani…a wasz napastnik stoi tu…-wskazaÂł na siebie ---Co…niemoÂżliwe…-powiedziaÂł z niedowierzaniem ojciec Rengaru…
W tym Momocie Itachi wyj¹³ katanĂŞ która byÂła caÂła we krwi…[bo w istocie Remiki to byÂł Itachi bo Rengaru nie znaÂło jego imienia wiĂŞc go tak nazwaÂło ]
W tym momencie Itachi zrobiÂł krok do przodu przygotowujÂąc siĂŞ do ataku a Rengaru zrozumiaÂł Âże to nie Âżarty…
Szybko otworzyÂł klapĂŞ i wyskoczyÂł lÂądujÂąc tuÂż przed Itachim i odgradzajÂąc go od swoich rodziców…
W rĂŞku trzymaÂł kunaj…
-Zostaw ich…-Krzykn¹³ gotowy do obrony…
-Nie ma mowy…mam zabiĂŚ wszystkich…gdybyÂś siĂŞ ukryÂł to mógÂłbym ciĂŞ oszczĂŞdziĂŚ…
Uciekaj.. uciekaj a powiem Âże uciekÂłeÂś jak walczyÂłem z innymi.. zd¹¿yÂłem ciĂŞ juÂż polubiĂŚ…
-Nigdy.. tyyy …ty zdrajco…-krzykn¹³ chÂłopak atakujÂąc wÂściekle swojego rozmówce…
Ten oczywiÂście z ÂłatwoÂściÂą sparowaÂł atak nawet bez aktywacji sharingana…
UderzyÂł Rengaru caÂłej siÂły w twarz ÂłamiÂąc mu w ten sposób nos i powodujÂąc krwotok z niego…
ChÂłopiec siĂŞ zatoczyÂł i opad na ziemiĂŞ jednak bardzo zdeterminowany zaczaÂł wstawaĂŚ kiedy mu siĂŞ to udaÂło ponowiÂł atak tym razem dodajÂąc kilka ruchów i rzut shurikenem…
Po unikniĂŞciu ataku Itachi wyprowadziÂł ciĂŞcie katanÂą w klatkĂŞ piersiowÂą tak szybko Âże normalna osoba nie byÂła by w stanie do sparowaĂŚ….
Jednak staÂło siĂŞ…ChÂłopak za pomocÂą Kunaja odbiÂł cios i wylÂądowaÂł kilka metrów dalej odrzuconÂą si³¹ ataku…
Szybko jednak wstaÂł zacz¹³ biec czujÂąc nowÂą si³ê…w tym momencie Itachi dostrzegÂł Âże chÂłopiec o którym ukrycie mówiono Âże nie posiada limitu krwi…Âże nie ma szans na aktywacjĂŞ sharingana dokonaÂł rzeczy niemoÂżliwej…
Przez tÂą chwilĂŞ dekoncentracji chÂłopiec zd¹¿yÂł juÂż wykonaĂŚ kilka ruchów i kiedy Itachi unikaÂł lecÂącego kunaja poczuÂł ból w prawym ramieniu… dostrzegÂł tkwiÂący tam shuriken…
Katana wypadÂła mu z rĂŞki i upadÂła z brzĂŞkiem na ziemiĂŞ…
A chÂłopiec wyprowadziÂł ciĂŞcie na twarz przeciwnika…wtedy tamten kopn¹³ go w twarz.. podniósÂł katanĂŞ i zacz¹³ ci¹Ì go na wysokoÂści torsu[stÂąd te blizny]…
Jednak chÂłopiec ostrakiem siÂł podniósÂł le¿¹cy tam kunaj…i wbiÂł go w nogĂŞ przeciwnika…
Katana po raz kolejny uderzyÂła o ziemiĂŞ a chÂłopiec wydaÂł ostatnie tchnienie…Czy aby na pewno…
Jego rodzice zaczĂŞli pÂłakaĂŚ zaÂłamujÂąc siĂŞ a Itachi zdrowÂą rĂŞkÂą posÂłaÂł 2 kunaje które ich wykoĂączyÂły…[no bo oni nie byli ninja..
Rengaru leÂży na posadzce juÂż jakiÂś czas i wykrwawia siĂŞ na ÂśmierĂŚ…prawie nie oddycha jednak jego mózg jeszcze pracuje…chÂłopiec sÂłyszy gÂłos dobiegajÂący sprzed resztek jego domu…
-Ci byli ostatni…zrobiÂłem to o co prosiÂłeÂś-mówiÂł Itachi…
-Dobrze…a teraz znikaj…-odpowiedziaÂł mu cichy szept…
Rengaru znowu osun¹³ siê w niebyt...
ObudziÂł siĂŞ w szpitalu.. wiedziaÂł to od razu bo leÂżaÂł w tej samej Sali co wczeÂśniej…
-Witam.. jak siĂŞ czujesz-zapytaÂł znajomy lekarz…chÂłopiec jednak milczaÂł opÂłakujÂąc w duszy swojÂą rodzinĂŞ..
Lekarz zbadaÂł do…sprawdziÂł coÂś przy kroplówce i odszedÂł…
-Za tydzieĂą bĂŞdziesz mógÂł wyjœÌ…-rzuciÂł jeszcze wychodzÂąc z Sali…
Przez ten tydzieĂą chÂłopiec nie ruszaÂł siĂŞ z ÂłóÂżka przez wiĂŞkszoœÌ czasu ÂśpiÂąc gdyÂż to byÂła jedyna ucieczka od bólu fizycznego jak i mentalnego…
Po tygodniu wyszedÂł ze szpitala idÂąc pÂłakaÂł kierujÂąc siĂŞ do starego domu…
WszedÂł przez zrujnowanÂą ÂścianĂŞ stan¹³ na Âśrodku i rozejrzaÂł…
W tym momencie kolana siĂŞ pod nim ugiĂŞÂły a z ust wyrwaÂł siĂŞ krzyk rozpaczy…
LeÂżaÂł tak i pÂłakaÂł na podÂłodze przez dÂługi czas…aÂż straciÂł poczucie czasu…
Jednak jakaÂś nieznana dotÂąd pchnĂŞÂła go do dziaÂłania…zacz¹³ ruszaĂŚ rĂŞkami które „peÂłzaÂły po posadzce usÂłanej gruzem, resztkami Âściany i sufitu…w pewnym momencie jego rĂŞka natrafiÂła na coÂś zimnego…
PodniósÂł gÂłowĂŞ i dostrzegÂł katanĂŞ…wstaÂł…podniósÂł broĂą z ziemi i nagle uderzyÂła go fala wspomnieĂą z walki z Itachim…
I nagle przypomniaÂł sobie co czóÂł….tÂą dziwnÂą moc…
WybiegÂł szybko z pomieszczenia i udaÂł siĂŞ do swojej jaskini która od teraz miaÂł byĂŚ jego domem…
UsiaÂł po turecku.. skoncentrowaÂł siĂŞ i spróbowaÂł uwolniĂŚ owÂą moc…
Na treningu spĂŞdziÂł wiele dni…
Przez czeœÌ dnia pracowaÂł w sklepie Âżeby mieĂŚ na jedzenie a resztĂŞ swojego czasu, poza kilkoma godzinami snu, poÂświĂŞcaÂł na trening…staraÂł siĂŞ uaktywniĂŚ owÂą moc…jednak przez jednÂą trzeciÂą tego czasu trenowaÂł tez walkĂŞ mieczem…
Tak byÂło do pewnego treningu…
Kiedy to przesyÂłajÂąc charĂŞ do poszczególnych parti swojego ciaÂł stwierdziÂł coÂś dziwnego…
Bardziej zaobserwowaÂł…
PrzesÂłaÂł charĂŞ do oka…a gÂłównie do tak zwanej naczyniówki zwiĂŞkszajÂąc przepÂływ krwi tĂŞczówki rozszerzajÂąc jÂą…oraz nerwu wzrokowego…
Kiedy to robiÂł jego wzrok wyostrzaÂł siĂŞ.. widziaÂł lepiej dokÂładniej i.. jakoÂś tak inaczej..
PchniĂŞty impulsem wyskoczyÂł z jaskini i zacz¹³ biegaĂŚ po lesie…
Nareszcie znalazÂł to czego szukaÂł…starego wilka…przywódcĂŞ okolicznej watahy…
Z katanÂą w rĂŞku i okrzykiem na ustach Rengaru zaatakowaÂł paskudnÂą bestiĂŞ i stwierdziÂł Âże widzi jÂą jakoÂś inaczej…jednym uderzeniem odci¹³ jej Âłeb a nastĂŞpnie zacz¹³ atakowaĂŚ resztĂŞ stada…
KaÂżde jego uderzenie trafiaÂło idealnie w cel kaÂżdy unik byÂł perfekcyjny…
Kiedy chÂłopak dobiÂł ostatniÂą kreaturĂŞ dostrzegÂł starego mĂŞÂżczyznĂŞ który go obserwuje..
-ÂŁadna walka paniczu Uchiha…-powiedziaÂł…wyÂświadczyÂłeÂś mi wielkÂą przysÂługĂŞ…
MiaÂłem sam pozbyĂŚ siĂŞ tych wilków ale mnie ubiegÂłeÂś.…pasterze z okolicznych gór skarÂżyli siĂŞ ze te bestie porywajÂą im owce… oto nagroda-powiedziaÂł wrĂŞczajÂąc Rengaru 100Y
[stÂąd mam kasĂŞ na poczÂątku gry ]
ChÂłopiec wróciÂł do swojego domu i znuÂżony walkÂą jak i przeÂżyciami dnia uÂłoÂżyÂł siĂŞ spaĂŚ…
ZapÂłakaÂł jeszcze cichutko za swojÂą rodzinÂą i przyjacióÂłmi i zasn¹³…

Itachi:
WidaĂŚ Âże kochasz spacje ;] ale jednak to za duÂżo... za duÂżo jej jest.
Do tego niezÂłe byki masz zamiast MomĂŞcie = Momochi itp.
Niestety ale odrzucam podanie na sharingana, napisaÂłeÂś coÂś dennego.
CzytaÂłem to caÂło i wyglÂądaÂło to tak.
Rengaru to ..........
Rengaru tamto.......
Chlopiec tamtego........
Zrobil Rengaru tak.......

Takie monnotonne czytanie, zero akcji, nawet nie potrafi³em sobie tego wyobraziÌ... DO tego wpl¹ta³eœ w ca³¹ akcje moj¹ postaÌ nie pytaj¹c sie o zgode i u¿ycia jej w swojej histori... Nastepnym razem sie pytaj.
I fajnie by byÂło jakbyÂś dodaÂł wiĂŞcej realizmu... Mam pytanie, Jak byÂłbyÂś dowódcÂą odziaÂłu anbu w wieku 14 lat (geniuszem itp) to pytanie czy 6-8 latek byÂłby w stanie wbiĂŚ mu kunai w noge, shurikeny w rĂŞke itp ? No niezbyt... Co jak co ale to jednak lekka przesada. Historia no nie powiem Âże zÂła ale... za maÂło, zbyt brzydko. Przykro mi. Podanie odrzucone.
Zapisz siĂŞ do innego klanu

Pozdrawiam Itachi

1) ImiĂŞ: Rihimaru
2) ProponowanÂą rangĂŞ: genin
3) Proponowany zawód z pomiĂŞdzy:
4)Proponowane techniki:
Sharingan

5)JeÂśli nie jesteÂś postaciÂą kanonicznÂą napisz historie zdobycia sharingana: Sharingan zostaÂł aktywowany podczas masywnego treningu z moim ojcem w wieku 12 lat.
Znaki charakterystyczne: Sharingan.
1) ImiĂŞ: Hizo
2) Proponowana ranga: Genin
3) Proponowany zawód: -
4) Proponowane techniki: Kage Bunshin no jutsu, Housenka no jutsu, Goukkakyuu no Jutsu, Kawarimi.

5) Historia postaci a w niej historia zdobycia Sharingana:
Hizo urodziÂł siĂŞ w klanie Uchiha. Matka Rui i ojciec Ringo. ÂŻyÂło im siĂŞ dobrze jak na tamte czasy. Ojciec byÂł ninja, matka medic-nin. Ojciec znaÂł duÂżo technik, matka duÂżo technik medycznych. Bardzo opiekowali siĂŞ Hizo. By nic mu siĂŞ nie staÂło. Hizo skoĂączyÂł rok, zacz¹³ juÂż trochĂŞ mówiĂŚ, chodziĂŚ. Gdy skoĂączyÂł dwa lata, zacz¹³ juÂż powoli biegaĂŚ, lepiej mówiĂŚ i w ogóle. SkoĂączyÂł cztery lata, umiaÂł juÂż dobrze mówiĂŚ. Nie sprawiaÂł problemów wychowawczych, tak jak inne dzieci. Matka staraÂła siĂŞ go wychowaĂŚ na dobrego czÂłowieka, wtedy nie myÂślaÂła jeszcze o tym czy Hizo bĂŞdzie Ninja. Gdy skoĂączyÂł piĂŞĂŚ lat, poznaÂł swoich pierwszych rówieÂśników, bawiÂł siĂŞ z nimi, wygÂłupiali siĂŞ. Wszycy to rozumieli, w koĂącu to jeszcze dzieci. Gdy skoĂączyÂł szeœÌ lat, poznaÂł wiĂŞcej dzieci. WychodziÂł na dwór i wracaÂł wieczorem. Matka siĂŞ martwiÂła, ale ojciec jÂą uspokajaÂł Âże nic mu siĂŞ nie stanie. I tak byÂło. Gdy skoĂączyÂł 8 lat, rodzice zapisali go do "Akademii Ninja". Nie byÂł uwaÂżany za geniusza. RobiÂł duÂżo psikusów nauczycielom, innym dzieciom. Wtedy okazaÂło siĂŞ Âże to nie jest jednak taki grzeczny chÂłopczyk na jakiego wyglÂądaÂło gdy byÂł mniejszy. W koĂącu zacz¹³ uczyĂŚ siĂŞ rzucania shurikenami. DowiedziaÂł siĂŞ co to Chakra itp. Rzucanie wychodziÂło mu tragicznie. Na 10 rzutów do celu trafiaÂł TYLKO jednym. Nauczyciele nie byli z niego zadowoleni, inne dzieci wyÂśmiewaÂły siĂŞ z niego. Hizo bardzo denerwowaÂł siĂŞ z tego Âże siĂŞ z niego wyÂśmiewali. RównieÂż nie mógÂł opanowaĂŚ zwykÂłej techniki jakÂą byÂło Henge no Jutsu. Gdy skoĂączyÂł 9 lat, oblaÂł pierwszy rok przez wÂłaÂśnie Henge no jutsu. Wszyscy wyÂśmiewali go. Gdy inne dzieci zobaczyli go na ulicy, zaczĂŞli wytykaĂŚ palcem i ÂśmiaĂŚ siĂŞ z niego. ChÂłopak nie byÂł z tego zadowolony. ZaÂłamywaÂł siĂŞ, myÂślaÂł nocami Âże z haĂąbi klan Uchiha. Nie bĂŞdzie taki dobry jak ojciec. ChÂłopak zacz¹³ po godzinach trenowaĂŚ technikĂŞ Henge no Jutsu na polance. Po kilku dniach treningu udaÂło mu siĂŞ. MiaÂł juÂż 10 lat. OdkryÂł teÂż Âże jego naturÂą jest Katon. NauczyÂł siĂŞ wtedy pierwszej techniki, Housenka no Jutsu. ZnaÂł wtedy juÂż Kawarimi, Henge no Jutsu, Housenka no Jutsu i odziwo nauczÂł siĂŞ Kage bunshin no jutsu! ZdaÂł test na Genina perfekcyjnie. Nauczyciele byli w szoku Âże tak szybko zrobiÂł postĂŞpy. ZostaÂł przydzielony do druÂżyny 10. PrzewodziÂł niÂą, Jounin Hiro. Do druÂżyny 10 zostali teÂż przydzieleni dwaj inni Genini. Pierwszy to... Hiraki z klanu Nara i druga osoba w druÂżynie to... Asuka z klanu Inzuka. Wszyscy zgadzali siĂŞ ze sobÂą w stu procentach. Nie byÂło kÂłótni, wykonywali misje rangi C, D. Pewnego dnia dostali misjĂŞ rangi B. EskortowaĂŚ jednego goÂścia z innego kraju do znów innego. Hizo myÂślaÂł Âże bĂŞdzie przymus walki i wykaÂże siĂŞ jaki on jest dobry. No i tak siĂŞ staÂło. Zaatakowali ich inni ninja z kraju pól ryÂżowych. DruÂżyna 10 szybko odparÂła atak przeciwników, Hizo uÂżyÂł techniki Housenka no jutsu, popaliÂł przeciwników. Jounin uÂżyÂł jakiejÂś wodnej techniki i ich posprzÂątaÂł. Inni czÂłonkowie druÂżyny teÂż powybijali kilku wrogów. Ruszyli dalej, bezpiecznie doprowadzili eskortowanego goÂścia do innego kraju i wrócili do wioski. Hizo musiaÂł siĂŞ wzmocniĂŚ bo nie dÂługo czeka ich wszystkich test na Chuunina. A on znaÂł tylko cztery techniki. NauczyÂł siĂŞ wiĂŞc Goukkakyuu no Jutsu. Wieczorami przychodziÂł na mostek i uczyÂł siĂŞ tej techniki. W koĂącu opanowaÂł jÂą na tyle by móc siĂŞ niÂą dobrze posÂługiwaĂŚ. PrzyszedÂł test na Chuunina. DruÂżyna 10 miaÂła za za danie tak jak inne druÂżyny, wejœÌ do ciemnego lasu, zdobyĂŚ dwa zwoje. Jeden dostawali na starcie. Jeden biaÂły, drugi niebieski zwój. DruÂżyna 10 dostaÂła zwój biaÂły. Wszyscy ruszyli, mieli dojœÌ ze zwojami do wielkiej wieÂży. Hizo, Hiraki i Asuka szli spokojnie po lesie. W koĂącu z krzaków wybiegÂła inna druÂżyna z wioski dzwiĂŞku. Kazali oddaĂŚ swój zwój. OczywiÂście nie obyÂło siĂŞ bez walki. Walka byÂła dÂługa, bardzo wykoĂączyÂła czÂłonków druÂżyny 10. Ale opÂłaciÂło siĂŞ, wygrali zwój. Hizo wykoĂączyÂł swoich przeciwników nowÂą technikÂą. Goukkakyuu no Jutsu. Ruszyli wiĂŞc do wieÂży. Na drodze stanĂŞli im inni ninja. Ta walka byÂła ciĂŞÂżka. Asuka i Hiraki zostali ciĂŞÂżko ranni. Nie mogli dalej walczyĂŚ. Na nogach staÂł sam Hizo, lekko chwiejÂąc siĂŞ bo obrywaÂł za duÂżo. Wtedy podbiegÂł do niego jeden ninja i zadaÂł mu mocny cios. Ten wylÂądowaÂł na drzewie. WstaÂł z wielkim bólem. PopatrzyÂł na przyjacióÂł i wykrzyczaÂł: "MuszĂŞ ich broniĂŚ! Nawet za cenĂŞ Âżycia!". Przeciwna druÂżyna zaczĂŞÂła siĂŞ ÂśmiaĂŚ. "Jak chcesz to zrobiĂŚ? Skoro jesteÂś taki sÂłaby."- DodaÂł jeden z przeciwnej druÂżyny. Wtedy Hizo zamkn¹³ na chwile oczy, a gdy je otworzyÂł... UaktywniÂł my siĂŞ Sharingan! MiaÂł on wtedy dwie Âłezki. "No to patrz" - powiedziaÂł lekko rozeÂśmiany Hizo i ruszyÂł do ataku. UÂżyÂł Kage Bunshin no jutsu, potem Housenka no Jutsu. PrzewidywaÂł wszystkie ataki przeciwników. PokonaÂł ich. Wtedy wszyscy byli szczĂŞÂśliwi. ZaprowadziÂł swoich przyjacióÂł pod wielki konar. Tam odpoczĂŞli i byli gotowi dalej ruszyĂŚ. Doszli do wieÂży, zdobyli dwa zwoje. Wszystkie druÂżyny w szybkim tĂŞpiĂŞ. Postanowili zrobiĂŚ dodatkowy test. Walki. Wtedy Hizo i jego koledzy z druÂżyny przegrali. Byli bardzo wykoĂączeni. Hizo nie staÂł siĂŞ Chuuninem tak jak koledzy. Ale byÂł szczĂŞÂśliwy, Âże w koĂącu uaktywniÂł Sharingana.

Link do Karty postaci Klik
Wszystko piĂŞknie ale troszkĂŞ maÂło ;/ http://www.shinnobirpg.rp...der=asc&start=0

Tak wiĂŞc

ranga: genin
techniki:
- Kawarimi no jutsu
- Kai
- Goukakyuu no Jutsu
- Kasumi Enbu No Jutsu

A do aktywacji sharingana zapraszam przy pierwszej nauce

PS: Âśliczny avatar
1. Amatsuri
2.Gennin jak moÂżna to Chunnin
3.Hunter nin
4.Goukakyuu no Jutsu [Katon]
Kawarimi no Jutsu
Kai
Kokohi no Jutsu
5.Jak przeczytaÂłem post wyÂżej to w pierwszej nauce a jak nie to napiszcie a edytne.

http://www.shinnobirpg.rp...735.html#115735
A co z moim zapisem Amy?

Ps. Sorry za spam.

//Edit : No ta b³êdy, ale czy nie warto daĂŚ komuÂś szansy? Wiem, jest trochĂŞ b³êdów, ale myÂślĂŞ Âże dacie mi szansĂŞ i Âże bĂŞdĂŞ miaÂł tego Sharingana.
Nie wiem czy mam do tego odpowiednie kwalifikacje ale po kolei... Historia speÂłnia regulaminowe A4czcionkÂą 10 jednak roi siĂŞ w niej od drobnych ale licznych b³êdów ortograficznych czy nawet fleksyjnych Dlatego moim zdanie lepiej poczekaĂŚ na naukĂŞ Sharingana jako pierwszej nauki przy 40 postach. Dlatego akcept jako Genin i Techniki
- Kawarimi
- Bunshin no Jutsu
- Goukkakyuu no Jutsu
- Kage Shuriken no Jutsu
Amy jeÂśli uznasz, ze siĂŞ mylĂŞ popraw mnie.

Amatsuri przepraszam nie zauwaÂżyÂłem, mój bÂład...
Akcept na Genina
techniki teÂż w porzÂądku.

Sory za spam ale dlaczego nie moÂżecie odrazu oceniĂŚ wszystkich tylko ostatniÂą?
Dlatego mówie jak Hizo a co z moim zapisem?
SprawdzaÂł ktoÂś mojÂą postaĂŚ? Bo nie za bardzo wiem np. czyjÂą Amy sprawdzaÂła O.o''
MaÂłe siĂŞ zamieszanie zrobiÂło. Wszycy zaakceptowani.
Nikt nie ma sharingana na wstĂŞpie.
Amatsuri, Hizo - macie techniki te co podaliÂście.