ÂŚrodek Równiny

Z tego miejsca moÂżna dojrzeĂŚ prawie wszystko co pojawi siĂŞ nawet w duÂżej odlegÂłoÂści , gdyÂż brak tu pagórków i wzniesieĂą które mogÂłyby zasÂłoniĂŚ widocznoœÌ.

---

hmmm ale widok- powiedzialem uaktywniajac Byakugana by sprawdzic czy nikogo nie ma w okolicy.
wci¹¿ siĂŞ wlókÂł w stronĂŞ Suny.

[nmm]

/nastĂŞpny post w lesie sirocco czy coÂś xP/
Westchnê³a id¹c xP - Daleko jeszcze..? - mruknê³a, jakby do siebie i posz³a dalej, mru¿¹c lekko oczy.

/nmm/

---

StanĂŞÂła na Âśrodku równiny. RozejrzaÂła siĂŞ dookoÂła z wrodzonÂą ciekawoÂściÂą. Po chwili ruszyÂła dalej <nmm>
UstaÂłem na Âśrodku równiny.RozejrzaÂłem siĂŞ.
-"To juÂż nie daleko"-pomyÂślaÂłem.
<NMM>
Harry wêszy³. Doszed³ do tego miejsca. Narazie ujrza³ kilka sylwetek, wiêdz¹c ju¿, gdzie s¹ akowcy. Machn¹³ z zadowoleniem ogonem i pobieg³. <zt>
SzedÂł dalej aby wydostaĂŚ siĂŞ z tej równiny.

[nmm]
PrzyleciaÂł. PobiegÂł dalej szukajÂąc wioski.
BiegÂł za Kakuzu

[nmm]
WszedÂłem na równinĂŞ.RozejrzaÂłem sie w kiernku oto-gakure.<NMM>
przelatuje sprintem <nmm>
-Sabaku Fuyu.PoleciaÂłem w stronĂŞ Oto.
<NMM>
IdĂŞ w stronĂŞ miasta
<NMM>
Biegnie Shiva z Keiko na grzbiecie, obok biegnie Dakota, pobiegÂły dalej

NMN
Biegnie jak najszybciej [klon]

NMM
Biegnie w stronĂŞ Oto

NMM

Dodane po 2 godzinach 40 minutach:

PobiegÂł w stronĂŞ Konohy

NmM

Dodane po 15 godzinach 4 minutach:

BiegÂł w stronĂŞ Oto

NMM
Jedzie na Nurim, obok Dakota, biegnÂą dalej
*Jade za Keiko*
<NMM>
PobiegÂł w stronĂŞ Konohy

NMM
Idzie dalej przez równinĂŞ, wci¹¿ kierujÂąc siĂŞ do Suny.
[nmm]
idzie tuÂż za Keiem

[nmm]
SzÂła dalej za nimi..

//nmm//
SzÂła, prowadzÂąc za sobÂą Yanagiego. "Do diabÂła, dziewczyno, ty go porywasz!" - pomyÂślaÂła. Przez tÂą jednÂą myÂśl poczuÂła do siebie obrzydzenie. SkrzywiÂła siĂŞ i zwolniÂła kroku. SzÂła ze spuszczonÂą gÂłowÂą. W koĂącu zatrzymaÂła siĂŞ i staÂła wpatrzona w horyzont przed siebie. Dopiero po naprawdĂŞ dÂłuÂższej chwili odwaÂżyÂła siĂŞ spojrzeĂŚ na Yanagiego. ByÂło to szybkie spojrzenie, nie potrafiÂła dÂługo patrzeĂŚ mu w oczy. Jej wzrok powĂŞdrowaÂł na rĂŞkĂŞ, za którÂą go trzymaÂła. WidziaÂła na jego skórze zaczerwienienie, które juÂż wkrótce zamieni siĂŞ w okropny siniak. SkrzywiÂła siĂŞ ponownie. PoluzowaÂła uÂścisk, trzymajÂąc go juÂż znacznie delikatniej, jednak nie zamierzaÂła go puszczaĂŚ. Nic nie mówiÂąc ruszyÂła dalej, narzucajÂąc bardzo szybkie tempo. <nmm>
wyruszam w strone AKA
(NMM)
Biegne tuz za Lee <nmm>
BiegnĂŞ dalej
<NMM>
rozejrzaÂła siĂŞ

wszĂŞdzie, aÂż po horyzont, rozciÂągaÂła siĂŞ ta sama równina

z dziwnym wyrazem twarzy ruszyÂła naprzód

<NMM>
SzÂłem wolno rozglÂądajÂąc siĂŞ uwarznie
<NMM>
PrzeszÂła tĂŞdy, kÂątem oka lustrujÂąc okolicĂŞ..

//nmm//
HM! pobiegÂła szybko
[nmm]
nie widac jej ale Lee zobaczyl Âświeze Âślady mlodej osoby
*to musi byc ona -pomyslaÂłem*
BiegÂła jak najszybciej wyjeÂła z kieszeni Tofika i wypiÂł jej krew,urósÂł zÂłapaÂł HM! i polecieli.
[nmm]
W ostatniej chwili rock zdazyl zlapac mala za kostke i ja zÂłapal
HM! wracaj! Lee zlapal Cie za kostke, oboje oderwaliscie sie od ziemi. Twoj Tofik ciezko sie unosi nad ziemia.
Lee trzymaÂł ja mocno ale nie chciaÂł jej skrzywdzic
-Hm!... kunaj sprawdzi kunaj masz go przy sobie tam jest wszystko napisane ... sprawdz kunaj
HM! sprawdziÂła i rzeczywiÂście miaÂła jakiÂś gÂłupi kunaj
Lee usmiechnal siĂŞ gdy tylko zobaczyl ze spojzaÂła na kunaj
*moze teraz sobie wszystko przypomni-mnial nadzieje*
-Co to za kunaj i co to za podpis,HM! wyrzuciÂła-DÂługo
tak mnie bĂŞdziesz trzymaĂŚ?
Druga reka zÂłapaÂłem kunaj
poczym zrzucilem ja z stworka szybko zalozylem jej kajdanki na rece i unieruchomilem
wszystko to robiÂłem z Âłzami woczach
-Teraz przeczytasz to co jest napisane na kunaj .Podsuwam jej kunaj tak aby go przeczytala
-Nie bêdê czytaÌ-powiedzia³a wœciek³¹ HM!
-To taka z ciebie odwazna moÂłoda dama a nawet takiego niegroznego napisu siĂŞ boisz .....Z jego oczy spadaÂły Âłzy lecz jego gÂłos i twaz byla nie ugieta.
-Masz razje ty nie mozesz byc moja HM! dziewczynka która niczego siĂŞ nie baÂła ,dziewczynka która nie podawaÂła siĂŞ nigdy .. tyy...tyy jestes maÂłym wrzeszczacym mazgajem !!
-Czego chcesz od de mnie,zrozum nie znam CiĂŞ i nie chcĂŞ!
zostaw mnie w ÂświĂŞtym spokoju.
-Zostawi cie w Âświetym spokoju jezeli przeczytasz ten napis nic wiec tylko go przeczytaj
-Dobra przeczytam-HM! przeczytaÂła
-No i co dasz mi swiĂŞty spokój
-Nic nie pamietasz zadnych przebÂłyskuw pamieci nic
-NIe wiem o co tobie chodzi,czÂłowieku daj mi
Âświety spokój.
-Dobrze wiec dalem ci sÂłowo a ja zawsze dotrzymuje danego sÂłowa
ÂŚciagneÂłem jej kajdanki oddaÂłem kunaj w jej maÂłe raczki poczym powiedziaÂłem
-To nalezaÂło do ciebie wiec zatrzymaj to ale pamietaj ze dotrzymam swojej obietnicy którÂą daÂłem ci na wierzyw Sunie teraz mozesz odejsci jestes wolna
OdwruciÂł siĂŞ odnie aby nie patrzyc jak odchodzi bo nie wytrzymalo by tego jego serce
-Do zobaczenia HM! coÂś czuje ze jeszze siĂŞ spotkamy
HM! pobiegÂła gdzieÂś
[nmm]
Przez równienĂŞ przebiegÂły trzy psy.
[NMM]
-Narescie nastepne slady . PobiegÂłem dalej (NMM)
Hisaki kroczyÂł szybko przez równinĂŞ obojĂŞtnie patrzÂąc przed siebie.
[NMM]
SzÂła powolnym krokiem. W tej chwili, jej myÂśli z marzeĂą o ÂłóÂżku i ciszy zastÂąpiÂły rozmyÂślenia nad sÂłowami Berozza.
Z kaÂżdym jego kolejnym sÂłowem traciÂł swoje szanse na odzyskanie jej zaufania. A jeszcze nie tak dawno mu na tym zaleÂżaÂło.
WzruszyÂła niedbale ramionami. CóÂż, to juÂż nie naleÂży do jej trosk. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ lekko, cieszÂąc siĂŞ perspektywÂą odpoczynku.
B³¹dzi³a w ob³okach bardzo intensywnie, wiêc nie by³a pewna czy Kei idzie razem z ni¹... //a szczerze, to naprawdê nie wiem, czy idziesz, Kei o.O//
Zacz¹³ siê zastanawiaÌ, nad czym Ayano siê zastanawia xP.
Po chwili jednak stwierdziÂł, Âże jego biedny mózg jest przepracowany. Stan¹³ na chwilĂŞ, spoglÂądajÂąc w niebo. Po kilku minutach zauwaÂżyÂł, Âże Ayano zniknĂŞÂła mu z oczu. Niezbyt siĂŞ tym przej¹³, ruszyÂł ponownie dalej.
[nmm]
jedzie na Dakocie, obok Nuri, biegnÂą dalej

NMN
Wêdruj¹c dotar³ tutaj i usiad³ ze zmêczeniem. - D³uga droga za mn¹... Lecz przede mn¹ Jeszcze d³u¿sza - westchn¹³ i zacz¹³ szukaÌ czegoœ do jedzenia w swojej torbie, lecz nic nie znalaz³, gdy¿ wczeœniej odda³ wszystko biedakom z Kumogakure... *No tak... Sam na pustkowiu, g³odny i zmêczony... Zaraz chyba padnê... Po chwili rozmyœlania po³o¿y³ siê wykoùczony na twardym pod³o¿u i g³êboko zasn¹³.

Dodane po 1 godzinach 15 minutach:

OtworzyÂł oczy i chwilĂŞ spoglÂądaÂł w niebo *Gdzie ja jestem?* UsiadÂł i pogrzebaÂł w ekwipunku. WyciÂągn¹³ stamtÂąd ma³¹ fiolkĂŞ z piguÂłkami ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą... *Nie mam wyboru...* - pomyÂślaÂł po czym poÂłkn¹³ jednÂą. Od razu napeÂłniÂły go siÂły i byÂł gotów ruszaĂŚ w dalszÂą drogĂŞ.
PrzeszedÂł równinĂŞ i skierowaÂł siĂŞ wg³¹b kraju.
<NMM>
sz³a nios¹c niewidzialnymi d³oùmi œpi¹ce psy, 2 rêce pomaga³y jej iœÌ <te gatana no diclonius> posz³a dalej
Biegnie przez równinĂŞ zd¹¿ajÂąc do Kumo.

Dodano po 48 minutach biegu:

DobiegÂł do koĂąca i idzie dalej.
<NMM>

Dodane po 9 godzinach 29 minutach:

Idzie szybko przez równinĂŞ nie zatrzymujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Konohy.
PrzyszedÂł na równinĂŞ. Stan¹³ na chwilĂŞ, stwierdzajÂąc, Âże trafia z jednego beznadziejnego miejsca w jeszcze bardziej ÂżaÂłosne.
Szybko stÂąd poszedÂł.
[nmm]
Przyszed³em rozgl¹dn¹³em siê trochê i posz³em dalej w stronê kraju wody
BiegÂłem przed siebie... [NMM]
Powoli przeszedÂł przez Âśrodek równiny. <nmm>
W drodze do Oto...

<NMM>
PrzelatujĂŞ nad równinÂą z daleka widzÂąc olbrzymie skaÂły pod rugiej stronie... "TrochĂŞ potrenujĂŞ"
Szedl marszowym tempem popijajÂąc co jakiÂś czas wodĂŞ
[NMM]

//któreÂś z was zirytowane xP ? //

http://shinnobirpg.mojefo...?t=939&start=60
SzedÂłem obok Uindo
Ide w strone Oto...

<NMM>
LecĂŞ przez równinĂŞ w stronĂŞ Kumo-gakure... "Hmm... powinienem siĂŞ bardziej pospieszyĂŚ... nie wiem, czy tamten facet nie jest szantaÂżowany... ehh..." Przyspieszam deskĂŞ swojÂą chakrÂą.
RyÂś wierci siĂŞna desce jakby chciaÂł zapytaĂŚ "Daleko jeszcze?"...
SzedÂł powoli
[NMM]
Pojawiam siĂŞ na Âśrodku równiny i znikam.
(NMM)
WziĂŞÂła parĂŞ g³êbokich oddechów i poszÂła dalej. Jak juÂż sie na coÂś uparÂła, tak musi byĂŚ.

NMM
Ide dalej przed siebie...

<NMM>
PrzeszedÂł przez Âśrodek równiny. <nmm>
Karol idzie zamyÂślony.PamiĂŞta sÂłowa Tayuyi które wzi¹³ g³êboko do serca.
RozmyÂślajÂąc zrobiÂł siĂŞ draÂżliwy i spiĂŞty.SzedÂł i nagle pomyÂślaÂł Âżeby moÂże do³¹czyĂŚ do innej organizacji.Kiedy tak rozwaÂżaÂł o innej organizacji jego humor znacznie siĂŞ poprawiÂł.PrzeszedÂł przez Âśrodek równiny.
<NMM>
BiegnĂŞ szybko, równym tempem i dalej nie odczuwam zmĂŞczenia. "Juubina to ty? Nie to twoja wiara w siebie Ahha..."
Ide w strone Oto...

<NMM>
PrzebiegÂłem przez równinĂŞ. [NMM]

_________________________________________

PrzebiegÂłem przez równinĂŞ w stronĂŞ Kiri. [NMM]
IdĂŞ w kierunku Kiri [NMM]
Powoli przeszedÂł przez równinĂŞ. <nmm>
PrzebiegÂł przez równinĂŞ kierujÂąc siĂŞ prosto do Suny i OFS.

<NMM>
Ide srodkiem rowniny...

<NMM>
HM! zaczĂŞÂła biec.
[nmm]
Kei wci¹¿ szed³...
[nmm]
Dei wci¹¿ bieg³ za nim.
HM! biegÂła.
[nmm]
Ayano sobie szÂła, szÂła, szÂła i szÂła. Czasem rozglÂądaÂła siĂŞ wokóÂł siebie, ale robiÂła to z tak obojĂŞtnym wyrazem twarzy, Âże nie miaÂło to Âżadnego znaczenia.
SzÂła, szÂła, szÂła, i szÂła.
Dalej szÂła.
Wci¹¿ sz³a.
Po co dalej to czytasz, skoro wiadomo, Âże Ayano w dalszym ciÂągu szÂła?! BAKA!
<nmm>
przebiega przez doline, co jakis czas przypomina sobie jego przeszlosc. swojego mistrza
<NMM>
Przebiega rownina, potem zatrzymuje sie na srodku. Oglad dookola i znika.[NMM]
Przeszedl przez rownine.
Spokojnym krokiem kierowal sie w strone Suny.
Wiedzial gdzie isc, nieraz tam szedl

NMM
SzedÂł dyskretnie Âśrodkiem równiny.

//Test na inteligencjĂŞ xP //

Dodane po 40 minutach:

KroczyÂł dalej.
[NMM]
Stoje na rowninie nagle atakowal mnie ptak jednym unikiem uniknolem smierci.W chwili kiedy mnie zaatakowal cale zycie przeniklo mi w oczach.
PrzebiegÂł przez równinĂŞ [nmm]
Nie spieszacvc sie szla do Suny.
Byla ciekawa czy cos sie ta pozmienialo.
nmm
Biegne dalej i nie rozgladam sie<NMM>
biegÂłem przed siebie nie rozglÂądajÂąc sie bo siĂŞ spieszyÂłem
Przez Âśrodek równiny szedÂł odziany w brÂązowy pÂłaszcz, wrĂŞcz koloru ziemi, Andreas. Jego krok byÂł spokojny i powolny, zupeÂłnie jak by mu siĂŞ nie ÂśpieszyÂło...

Dodane po 1 godzinach 12 minutach:

W koùcu shinobi znikn¹³ na horyzoncie....

[zt]
PrzybiegÂł z 2 bunshinami i na chwilkĂŞ siĂŞ zatrzymaÂł.
Podbiegam do kabuta. Dlaczego stoisz?-pytam.
-Odpoczywam, a Ty co tutaj robisz ? - zapytaÂł

-Dobra biegniemy ? - powiedziaÂł i pobiegÂł dalej [nmm]
Ruszam za towarzyszem.
IdĂŞ w stronĂŞ Oto.

<NMM>
Szli dalej przez nastĂŞpnÂą wiochĂŞ .[nmm]
IdĂŞ po równinie w stronĂŞ Oto.

<NMM>
Min¹³ i t¹ wiochê id¹c do Suny nadal myœl¹c o niej .
WszedÂł na równinĂŞ i poszedÂł dalej
SzedÂł
[nmm]
[pojawiam sie z archerem....]
-ok czas odpoczac- usiedlismy.....
SzedÂł przez równinĂŞ, zmierzajÂąc w stronĂŞ AKa.
[nmm]
SzedÂł dalej za Keiem .
[nmm]
Tayuya przechodziÂła wÂłaÂśnie przez równinĂŞ. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ kpiĂŞco, gdy zobaczyÂła Saia. By³¹ zadowolona, gdyÂż Jottos jej nie wystarczyÂł, musiaÂła siĂŞ na kimÂś wyÂżyĂŚ... PodeszÂła bliÂżej niego.
- Ohayo - przywitaÂła siĂŞ. Najpierw zrobi dobre wraÂżenie, potem zaatakuje znienacka.
-hm...?? co-zapytalem zdzwiony
-a tak witam....
<archer w miedzy czasie znikl gdyz wiedzial ze niebedzie potrzebny>
-hm... znamy sie??-zapytalem ponownie...
- Jeszcze nie. Tayuya - mruknĂŞÂła cicho, próbujÂąc zachowaĂŚ mniej wiĂŞcej sympatyczny ton gÂłosu.
-hmm sai...jestem....
[podalem reke do tayuyi]
Zamiast podaĂŚ Saiowi rĂŞkĂŞ, strzeliÂła w niego wiÂązkÂą bÂłyskawic (Gian).
[lekko porazony pradem padlem na ziemie...sparalizowany myslac:]
-egh....dlaczego to zrobila...? dlaczego?-zapytalem po ichu siebie.... i lezalem
-brak jej jendnak honoru na prawdziwa walke-zasmialem sie pocihu
ZauwaÂżyÂła rozbawienie Saia, co jÂą zdenerwowaÂło jeszcze bardziej.
- Nie Âśmiej siĂŞ ze mnie... - wycedziÂła zimno, a na jej skórze zaczĂŞÂły pojawiaĂŚ siĂŞ czarne zygzaki (CS1).
[dzieki mojej naturze chakry rowniez raiton moglem dojsc szybciej do normalnego stanu ale jeszcze tego niezrobilem ale juz moglem mowic]
-tak smeje sie z ciebie, niemasz honoru, nieumiesz walczyc honorowo, hihi jesli wogole cos umiessz....-powiedzialem na powaznie a kiedy skonczylem zasmialem sie z tayuyi...
- Nie wiesz, co mówisz. Ty idioto - syknĂŞÂła.
[udajac juz ze laze na ziemi powiedzialem]
-ehs... uwierz mi wiem co mowie... :p jestem tego pewien jak nikt inny,ale powiem ci ze ja mam honor i zniszzce cie honorowo.. ] hehe
- Taa... Bardzo mnie zniszczysz, jak ledwie siê ruszasz - prychnê³a lekcewa¿¹co.
-hmm...skoro tak mowisz....
-Kirigakure no jutsu-powiedzialem bardzo cicho i powoli
[nagle zapadla tak gesta mgla ze mozna bylo jej dotknac...(hmmm hyba wiecie o co mi hodzi)]
-i jak lepiej??-zapytalem lekcewazanca znajdujac sie na uboczu.. i caly czas zmieniajac swoja pozycje
- Nie muszĂŞ ciĂŞ widzieĂŚ - wyciÂągnĂŞÂłaflet - Mateki: Mugen Onsa - zaczĂŞÂła graĂŚ.
-hmm..... moze i tak....ale mam cos innego....
-ahh a poza ym znam ta technike... wiec wiem jak sie z niej wydostac... hehe
-Sharingan.... -powiedzialem nadal biegnac wokol tayoyi i co 30 stopnie okregu zostawialem klony....
- Nie moÂżliwe... Nie jesteÂś Uchiha. Nie moÂżesz byĂŚ Uchiha - zaczĂŞÂła strzelaĂŚ wokóÂł Gianem, wybijajÂąc na Âślepo Klony.
[reszta klonow ktora zostala powiedziala]
-hehe niejstes taka dobra jesli chodzi o uczciwa walke...
-umiesz sie tylko popisywac... hehe-razem
-katon housenka no jutsu-kule ognia razem z kunaiami ukrytymi w ogniu polecialy w strone tayuyi od kazdego klona osobno po 5 kul
StworzyÂła kilka Klonów, które zniwelowaÂły ataki, znikajÂąc przy tym..
- Mów co chcesz.
-ale niedokonczylas zdania ...mow co chcesz ale???-zapytalem nadl biegajac w kulko....
-Nehan shouja no jutsu!!-krzyknolem i pobowalem uwiezic tay w genjutsu.....
-robiac to jutsu jeden z klonow wyciagnolem pusty zwoj i narsowal na nim sredniej wielkosci skoka ktory popedzil do tayuyi...
-hihi jesli zlapie ja w gen zniszczy ja smok a jesli ma technnike kai i uzyje ja niebedzie iala czasu zeby obronic sie przez atakiem smoka -pomyslalem
No to Gen jÂą zÂłapaÂło.
[smok zaatakoal tay]
-hehe jednak spodziwalem sie silniejszego przeciwnika
Smok nie wyrzÂądziÂł Tayuyi wiĂŞkszej szkody (CS1), za to pozwoliÂł jej wyrwaĂŚ siĂŞ z Gen. ByÂła trochĂŞ skoÂłowana, ale nie pozwoli sobie na upokorzenie. WziĂŞÂła g³êboki oddech, a zygzaki na jej ciele zajarzyÂły siĂŞ lekko. Tym razem odezwaÂł siĂŞ ON. ByÂła pewna. MiaÂła idealny sÂłuch, toteÂż bez przeszkód zorientowaÂła siĂŞ, gdzie stoi Sai. TeleportowaÂła siĂŞ w tamto miejsce (Shunshin). WyciÂągnĂŞÂła rĂŞkĂŞ przed siebie, chwytajÂąc Saia za bluzkĂŞ tak, by nie mógÂł siĂŞ wyrwaĂŚ.
- Shikei Seppun - szepnĂŞÂła i pocaÂłowaÂła go, wysysajÂąc ChakrĂŞ.
-ehs jednak jestes godnym przeciwnikiem...-powiedzialem zanim meni pocalowala
[najblizszy klon podbiegl pod tay i zaatakowal ja kanshou i bakuya....]
PoczuÂła ostry ból, gdy metal wbiÂł siĂŞ jej w plecy. PrzerwaÂła Jutsu i upadÂła na ziemiĂŞ. PieczĂŞĂŚ cofnĂŞÂła siĂŞ, a krwawa plama na plecach nieustannie siĂŞ powiĂŞkszaÂła.
-ehs...
[pochylilem sie i podnioslem jej glowe...a kolejno ja lekko cmoknolem w usta....]
-wiesz....moglas sie jednak przed tym zabespieczyc masz dobry sluch ale deensywa u ciebie lezy...!!
[odeszlem a moj klon stal za mnaa raczej szedl]
[kiefdy sie odsunolem od tay kilka metrow rzycilem jej pod nos kunaia]
- I co ja mam z tym zrobiÌ? - warknê³a wyci¹gaj¹c dr¿¹c¹ rêkê po kunaia.
-wiesz dam ci jeszcze szanse-powiedzialem donosnym glosem.....
-sprobuj go wycignac i niewiem jak ale mni nim zabij...!!
-probuj mze kiedys cisie uda......!!
Niezgrabnie chwyciÂła nóÂż. RzuciÂła go mniej wiĂŞcej w kierunku Saia, nawet nie celujÂąc.
-wiesz-nidokonczylem gdyz jednak kunai ominal jakims cudem mojego klona i trafil mi w ramie.......
-ehh..... jednak masz to w soebie... :p- powiedzialem
- Co mam? - zapyta³a z zadowoleniem mru¿¹c oczy na widok kunaia wbitego w ramiê ch³opaka.
-masz to co kazda kobieta chciala by miec... tego niemozna nazwac ani opisac....
-hehe wiesz gdybym niewiedzial co to milosc pewnie bym nazwal nia w;lasnie to... ale obsada na to jest juz zajeta... -usmiechnolem sie.... ;]
- Zamknij siĂŞ - mruknĂŞÂła, powoli podnoszÂąc siĂŞ z ziemi. SÂłowo "miÂłoœÌ" wzbudzaÂło w niej odrazĂŞ, a uczucia, jakiekolwiek prócz nienawiÂści odrzucaÂły jÂą.
-jak mowilem ze jest zajeta... a co do ciebie... ehs.... rob co chcesz... mowie prawde....ale po dlugim namysle sadze ze utracilas to...bylo to w twoich oczach ale to zgaslo...
-a wiec....
[wycignolem kunai z mojego ramienia i rzucilem go w strone tayuyi.... zupelnie ie czujac bolu bo maya nadal byla w moim sercu albo nawet sama nim byla... :p ]
Kunai wbiÂł siĂŞ w ziemiĂŞ tuÂż przed niÂą. PatrzyÂła przez chwilĂŞ na poÂłyskujÂąca stal, odwróciÂła siĂŞ i poszÂła, nie mogÂąc pogodziĂŚ siĂŞ z przegranÂą.

NMM.
-ehs...jakie to nuudne
[znow usiadlem na ziemi i zaczolem medytowac... ]
PrzebiegÂł przez równiny widzÂąc siedzÂącÂą osobĂŞ, miaÂł zamiar siĂŞ do niej zbliÂżyĂŚ lecz po dÂłuÂższym namyÂśle pobiegÂł dalej [nmm]
ZatrzymaÂłem siĂŞ na równinie...
- Zato coœ ciê trapi? - zapyta³em nie mog¹c znieœÌ milczenia siostry.
- JeÂśli tak to moÂżesz ÂśmiaÂło mi o tym powiedzieĂŚ... W koĂącu jestem twoim bratem - dodaÂłem patrzÂąc w jej oczy... CzuÂłem, ze coÂś jest nie tak...
Zato oczywiÂście nie byÂła ni trochĂŞ Âświadoma spojrzenia brata. - Nie nic. Wszystko w porzÂądku.- odparÂła krótko i ruszyÂła dalej. ChciaÂła juÂż byĂŚ w domu. ÂŻeby ĂŚwiczyĂŚ...
Rany przecieÂż widzĂŞ, ze nic nie jest w porzÂądku... - powiedziaÂłem zatrzymujÂąc jÂą...
- Zato... Nie ufasz mi? - zapytaÂłem czujÂąc sie dotkniĂŞty tym, ze coÂś ukrywaÂła...
- Ja naprawdĂŞ chcĂŞ ci pomóc... Zarówno jako brat jak i nauczyciel...
Zato westchnĂŞÂła.- Chyba, Âże tak... Skoro proszisz, jako Mistrz.- chwila milczenia.- No bo... Gdyby nie ja, poradzilibyÂście sobie o wiele lepiej... Tylko wam przeszkadzaÂłam...- mruknĂŞÂła.
- Rany... Kto ci coÂś takiego naopowiadaÂł? - powiedziaÂłem z troskÂą w gÂłosie... CzuÂłem, ze gdyby nie Zato ja nigdy nie zdobyÂłbym siĂŞ na to co zrobiÂłem tam w tej piramidzie...
- ByÂłaÂś fantastyczna... Tamci kapÂłani... Oni walczyli na równi nawet z Sasuke... Ja zresztÂą zostaÂłem pokonany wkrótce po twoim znikniĂŞciu... - powiedziaÂłem to co naprawdĂŞ myÂślaÂłem...
- DziĂŞkujĂŞ, Âże próbujesz mnie pocieszyĂŚ, ale... Rób to tak, Âżeby to byÂło wiarygodne.... Jestem sÂłaba, bo jestem Âślepa. Ale to siĂŞ zmieni...- zacisnĂŞÂła rĂŞkĂŞ na noÂżu.- Jeszcze im wszystkim poka¿ê... Jeszcze im poka¿ê...- na jej twarzy malowaÂła siĂŞ zawziĂŞtoœÌ.
- Wcale nie kÂłamaÂłem... - powiedziaÂłem spokojnie.
- Zato... Ty przynajmniej zdoÂłaÂłaÂś wyprowadziĂŚ skuteczny atak... Ja przegraÂłem po kilku sekundach nawet nie raniÂąc mojego przeciwnika... - dodaÂłem przypominajÂąc sobie walkĂŞ z Tetiszeri...
SzÂła przez równinĂŞ.

O, tÂłoczno tutaj, nigdy nie widziaÂłam tu tyle ludzi... - pomyÂślaÂła.

WÂśród poszczególnych osób zauwaÂżyÂła Saia.

- Sai, dobrze ciĂŞ widzieĂŚ - podeszÂła do niego.
[otworzylem oczy ktorym ukazala sie maya]
-mie ciebie tez... kochana mayusiu.....
-hehe...juz skonczylas misje?-zapytalem.....
-mozemy wracac....??
PokiwaÂła gÂłowÂą.

- Jasne, Âże moÂżemy - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ.
-ehe no to ruszamy
[wstalem i obilem maye przez kark, archer zaraz sie pojawil i juz byl przygotowany o teleportacji]
-no ok no to jedziemy...
- A tak w ogóle moÂże pójdziemy tym razem do mnie? Mam basen... - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ kuszÂąco.

Dodane po 14 minutach:

- No zgódÂź siĂŞ... - poprosiÂła i pocaÂłowaÂła Saia - A wÂłaÂśnie, Archer, Yugai za tobÂą tĂŞskniÂła - zaÂśmiaÂła siĂŞ radoÂśnie.
-mmm ok... niech bedzie
-ooooo boshe jak fajnie... bedzie yougai hahahahhaha - archer zasmial si e a w jego oczach pojawily lezki
- Arch, jeÂśli byÂś mógÂł... hmm....nie byÂło ciĂŞ jeszcze w pokoju z basenem, ale w mojej prywatnej komnacie byÂłeÂś, wiĂŞc...?
WstaÂłem nie patrzÂąc na Zato...
- ChodŸmy do siedziby Hebi... Akatsuki ostatnio sta³o siê bardzo aktywne... W ka¿dej chwili mog¹ napaœÌ na Kumo... - powiedzia³em i zacz¹³em iœÌ w stronê Oto...
- NiedÂługo zaczniemy intensywny trening. - rzuciÂłem odwracajÂąc siĂŞ do niej po czym ruszyÂłem przed siebie.
-jasne jak you bedzie to dla minie sama przyjemnosc.... - powiedzial caly czas zafascynowany wiadomoscia
-no to lecimy
[archer juz nas telportowal bo tesknota za you spowodowala u niego takie podniecenie ze az niemusielismy sie dotykac jego ramion]
NMM for all
Pojawiam siĂŞ na kamieniu.PatrzĂŞ Genishide

Dodane po 6 minutach:

WstajĂŞ i idĂŞ w stronĂŞ Kiri
<NMM>
PrzebiegÂł przez równinĂŞ pod¹¿ajÂąc w stronĂŞ Oto [nmm]
PoszÂła za Kiem bez sÂłowa. Nikt nie mógÂł wiedzieĂŚ, co siĂŞ dzieje w jej gÂłowie.
Biegla nie zatrzymajac sie. Tracila dech w piersiach..
- Anya!
HM! próbowaÂła dogoniĂŚ Shi.
[nmm]
PrzebiegÂł obok i pobiegÂł szybko do siedziby .
IdĂŞ w stronĂŞ siedziby OFS.

<NMM>
PrzebiegÂł przez równinĂŞ i dotarÂł do kamieni.
<NMM>
Lee przebyÂł równine udajac sie do Oto(NMM)
Wreszcie dotarÂła na równine nie co zmĂŞczona i usiadÂła na ziemi ciĂŞÂżko oddychajÂąc.
PrzychodzĂŞ
Po poÂślizgniĂŞciu siĂŞ na kamieniu zacz¹³ siĂŞ staczaĂŚ w dóÂł i zatrzymaÂł siĂŞ dopiero obok Tetiszeri. GÂłowĂŞ miaÂł w ziemi. Od razu wstaÂł otrzepaÂł siĂŞ i powiedziaÂł pod nosem- Psia koœÌ, Âże teÂż akurat mi musi siĂŞ to przytrafiaĂŚ- zaÂśmiaÂł siĂŞ i usiadÂł obok Teti.- No i jak tam? - powiedziaÂł- Nie jest ci chÂłodno? MoÂże chcesz mojÂą kamizelkĂŞ?
- Och, miÂły jesteÂś ... jest mi chÂłodno ... - oÂświadczyÂła po czym dodaÂła zÂłoÂśliwie - czy ty zawsze jesteÂś taki zapominalski, niezdarny ?
No niestety tak. Zdarza mi siĂŞ to bardzo czĂŞsto- powiedziaÂł zdejmujÂąc kamizelkĂŞ- proszĂŞ, zaÂłóÂż jÂą bĂŞdzie Ci cieplej.
- Bardzo dziĂŞkuje - uÂśmiechneÂła siĂŞ do niego zakÂładajÂąc kamizelke chÂłopaka na siebie. - powiedÂź coÂś o sobie ... imie ... nizazwisko ... ulubuione jutsu ... coÂś moÂże o rodzinie ...
-No proszĂŞ...Asuma ona ma tylko 12 lat-zaÂśmiaÂłem siĂŞ
Biegnie bardzo szybko kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Konohy.

<NMM>
Smoke, dobrze wiem ile ona ma lat, a ile ja mam lat. jestem uprzejmy. Po prostu.- powiedziaÂł nawet nie patrzÂąc na niego- Asuma Sarutobi... mów mi po imieniu. Ulubionego jutsu nie ma a rodzinĂŞ mam najzwyczajniejszÂą w Âświecie - powiedziaÂł i uÂśmiechn¹³ siĂŞ do niej
- To Âże mam dwanaÂście lat nie powinno ciĂŞ nawet obchodziĂŚ ! - krzykneÂła do Smok'a. - Dobrze Asuma ... bĂŞde ci mówiÂła po imieniu ...
PojawiÂłam siĂŞ
-no wkoĂącu was znalazÂłam-przywitaÂłam ich chÂłodno

Dodane po 16 minutach:

-otrzymaÂłam nowe informacjie co do misji-poinformowaÂłam ich siadajÂąc na ziemi i przeciÂągajÂąc siĂŞ-mamy udaĂŚ sie do kumo szukaĂŚ jakiegoÂś ucznia orochimaru i odebraĂŚ mu ksiĂŞgĂŞ. GratuljĂŞ Âże siĂŞ nie pozabijaliÂście-pochwaliÂłam. -WidzĂŞ Âże siĂŞ lepiej poznaliÂście-skomentowaÂłam z ironicznym uÂśmiechem fakt Âże Asuma oddaÂł Teti swojÂą kamizelke "jakie to sÂłodkie " -no to decydujcie co robimy-przeszÂłam do sedna-odpoczywamy tu czy kontynujemy misje?
Myœlê, ¿e nie mamy na co czekaÌ. jestem za tym, aby iœÌ, my ju¿ trochê odpoczêliœmy.- powiedzia³ powoli siê podnosz¹c.
-mhym...-mrukneÂłam-no to zbierajcie manatki i idziemy-podniosÂłam siĂŞ
PognaÂła za Amy i AsumÂą <nmm>
Zmierza równinÂą do Oto. W pewnym momencie zacz¹³ biec aby jak najszybciej przejœÌ przez ten teren. Z jednej strony lubiÂł taki teren, ale tylko wtedy gdy znajdowaÂł siĂŞ na nim przeciwnik. PoczuÂł niezrozumiaÂły niepokój.

Dodane po 26 minutach:

PrzeszedÂł na drugÂą stronĂŞ i wszedÂł na Âściernisko.

<NMM>
Znikam
<NMM>
Biegnie szybko po równinie. W pewnym momencie wykonuje kilka pieczĂŞci i staje siĂŞ niewidzialny (Gakure no Jutsu).

Dodane po 21 minutach:

PrzebiegÂł ca³¹ równinĂŞ i dotarÂł do kamieni.

<NMM>
BiegÂła przez równinĂŞ bardzo szybko , ale coÂś czuÂła , Âże go tu nie znajdzie , wiĂŞc nie poddawaÂła si i szukaÂła go dalej..
[nmm]
IdĂŞ wolnym krokiem przez równinĂŞ.

<NMM>
StanĂŞÂła na srodku, czujÂąc siĂŞ jak pĂŞpek Âświata, poszla.
][nmm]
przebieglem przez ruwnine rozgladajac sie za akowcami . kiedy dorwe kturegos nudzi mi sie

NMM
HM! szÂła
nmm
przebieglem w strome kumo

NMM
Ichisake zatrzymaÂł siĂŞ rozglÂądajÂąc dookoÂła - No gdzie sie ukrywasz- powiedziaÂł do siebie.
Gdy tak Ichisake szukaÂł tego mĂŞÂżczyzny wreszcie napotkaÂł na gÂłaz na którym op japoĂąsku byÂło napisane "Rozpacz". Jest doœÌ duÂży gdyÂż siĂŞga tobie do szyji a swojÂą to chyba z dwa metry w kaÂżdÂą stronĂŞ. Sam zaÂś wyglÂąda na ciĂŞÂżki.
Ichisake naplu³ sobie na d³onie i chwyci³ g³az, napi¹³ miêœnie staraj¹c siê go unieœÌ.
JednakÂże tenÂże gÂłaz okazaÂł siĂŞ zbyt ciĂŞÂżki by sam Ichisake mógÂł go unieœÌ. MoÂżliwe byÂło by wiĂŞcej szans na przeniesienie tego kamienia. Jedynie co udaÂło siĂŞ osiÂągn¹Ì to zmĂŞczenie i zbitÂą butellke Sake ... do tego ostatniÂą.
- Gdzie siĂŞ podziaÂła moja siÂła- spytaÂł samego siebie i zda sobie z czegoÂś sprawĂŞ- trochĂŞ ryzykowne ale i tak za friko- chwyciÂł za swój kij BO i podstawiÂł go pod kamieĂą wbijajÂąc BO w ziemie, uÂżyj kija jako podnoÂśnika kamienia.
PomysÂł byÂł prawie dobry tylko kij byÂł zbyt sÂłaby jednak nie byÂło to przyczynÂą jego tworzywa które byÂło doskonaÂłe a jego zwyczajnej wielkoÂści. Zbyt duÂży i ciĂŞÂżki kamieĂą przesun¹³ siĂŞ nie wiele tworzÂąc dziurĂŞ wielkoÂści 20cm. Kij Bo zaÂś pĂŞkÂł na dwie nierówne czĂŞÂści.
Ichisake popch na³ jeszcze troche kamieù by ziêkszyÌ dziure, jeœli tak siê sta³o lub nie to i tak stara siê wepchn¹Ì.
Ledwo, ledwo Ichisakiemu udaÂło siĂŞ wepchn¹Ì a przy tym udeÂżyÂł siĂŞ w podbrudek doÂśc mocno i zaczeÂła mu pÂłyn¹Ì krew z niego gdyÂż zrobiÂł sobie rozciĂŞcie. Teraz jednak moÂże siĂŞ zaj¹Ì czymÂś innym gdyÂż jest w dÂługim szerokim korytarzu z lampami po bokach. SÂą takÂże malowidÂła przedtawiajÂące róÂżne istoty. Na przeciw niego jest wielka srebna brama.
Przez chwile ichisake zaj¹³ siĂŞ badaniem wzorów po czym w popisowym stylukopniĂŞciem) otworzyÂł drzwi.
WeszÂłeÂś do Czerwono czarnego pomieszczenia. Ta czerwieĂą przypomina trochĂŞ zeschniĂŞtÂą krew. SÂą tu takrze drzwiczki do jakiegoÂś kantora. Jednak najwiĂŞcej uwagi zajmuje ciĂŞ wszystko co jest na podÂłodze. PeÂłno clownów, zabawek, pajaców a na duÂżym siedzeniu niczym tronie dziedzi chÂłopak w czarnym stroju.
[img]httpfsb.zedge.netcontent76161-1502318-7616-t.jpg[/img]
- Aki Noyomata jak przypuszczam.... przyszed³em po twoj¹ g³owê.... i oczywiœcie kuk³e-uœmiechn¹³ siê perfidnie~bedzie co zbieraÌ~
- Czy przysz³eœ mnie zabawiÌ clownie ? - spyta³ z ironi¹. Zauwa¿y³êœ ¿e rusza palcami u prawej rêki trzymajac j¹ na oparciu tronu. Us³ysza³eœ za sob¹ brzdêk dzwoneczka.
- PrzyszedÂłem zrobiĂŚ z ciebie pokarm dla wilków, zabraĂŚ twoje kukÂły i stworzyĂŚ z wszystkich tych czĂŞÂści machinĂŞ która pozwoli mi podbiĂŚ Âświat.... z tym ostatnim Âżartuje.....- powiedziaÂł, przygotowaÂł siĂŞ do zagraĂą lalkarza.
Po chwili mĂŞÂżczyzna wstaÂł wolno. RuszyÂł znów palcami i wykrzykn¹³ :
- DwanaÂście strzaÂł - gÂłos byÂł radosny. MĂŞÂżczyzna zaÂś caÂły wyglÂąda na smutnego. SÂłyszysz jak za tobÂą leci kilka strzaÂł. Zd¹¿yÂłeÂś siĂŞ odwróciĂŚ i ujrzeĂŚ lecÂących w towjÂą strone kilka strzaÂł o nadzwyczajnych duÂżych ostrzach. ZaÂś te strzaÂły wysÂłaÂła bardzo ludzka kuk³¹ wygladajÂąca mniej wiĂŞcej tak:


Ichisake gwaÂłtownym ruchem uÂżywa Yubi tenraku, przypinajÂąc nici czakry czubki strzaÂł, poniewaÂż nie moÂże chwyciĂŚ wszystkich 12 strzaÂł(tylko dziesiĂŞĂŚ) ca³¹ dziesiÂątkĂŞ zrzuca na bok a przed dwójkÂą wykonuje unik w postaci odskoków.

Ichisake wykona³ nied¿y odskok omijaj¹c strza³y jednak¿e ostrza jakby nagle siê otworzy³y a ze œrodka wydoby³ siê jakiœ jasno fioletowy dym. Przez tick Ichisake jest miêdzy jednym k³êbem dymu a drugim.
- StrzaÂły Âśmeichu - mĂŞÂżczyzna wykrzyczaÂł po czym rzekÂł - znak sÂłoĂąca.
KukÂła zaczeÂła wykonywaĂŚ pieczĂŞcie a jeden ze zÂłocistych znaków wystrzeliÂł ku sufitowi i zatrzymaÂł siĂŞ oÂświetlajac caÂłe pomieszczenie.
Punkty:
2000 - 50 = 1550

Ichisake wyj¹³ zwój i rozwin¹³ go- Czas na wejÂście pijanego mistrza!!- uwolniÂł swÂą kuk³ê. SkoncentrowaÂł siĂŞ przygotowujÂąc siĂŞ do kolejnych ataków, uwaÂżnie [cenzura] czy kolejna strzaÂła mu nie zagraÂża.
- Czas na "znak ksiĂŞÂżyca" - znów kukÂła zaczeÂła wykonywaĂŚ jakieÂś znaki i w poblizu sÂłoĂąca pojawiÂł siĂŞ zÂłocisty ksiĂŞÂżyc ÂświecÂący czarnym ÂświatÂłem. Przez to w czĂŞÂści sali gdzie jest tamten jest ÂświatÂło zaÂś u ciebie ciemnoœÌ. Gaz siĂŞ coraz bardziej zbliÂżaÂł do ciebie i nawet twoja zakryta twarz tutaj nic nie pomoÂże.
Ichisake podskoczy jak najwy¿ej ci¹gn¹c sw¹ kuk³ê rozgl¹daj¹c siê dooko³a czy nie widzi kuk³y wroga, by zaatakowaÌ j¹ swym pijanym mistrzem.
Ichiskae wzbiÂł siĂŞ w powietrze jednakÂże nie pozwoliÂło mu to na unikniĂŞcie skutków dymu. W³¹œnie teraz Ichisake przestaÂł byĂŚ skupiony gdyÂż zacz¹³ siĂŞ straszliwie ÂśmiaĂŚ a najgorsze byÂło to iÂż nie mugÂł siĂŞ powstrzymaĂŚ. NajwyraÂźniej to byÂło dziaÂłanie tego dziwniego fioletowego gazu. JednakÂże ta czynnoœÌ nie rpzeszkodziÂła mu w znalezieniu kukÂły twojego przeciwnika która wÂłaÂśnie teraz wykonywaÂła nastĂŞpne pieczĂŞcie.

Czakra bez zmian : 1550
Ichisake nie móc powstrzymaĂŚ Âśmiechu i tak zareagowaÂł, widza swego wroga rzuciÂł swÂą kuk³ê w stronĂŞ lalki wroga ustawiajÂąc jÂą do kopniĂŞcia z lotu.
[color-green] Ta odskcozyÂła i nie skoĂączyÂła swojej techniki jednakze kule na górze ciÂągle siĂŞ krĂŞciÂły. KukÂła teraz wycelowa³¹ palcem w stronĂŞ twojego pijanego mistrza.
- SÂłoĂące i KsiĂŞÂżyc ... ruch obrotowy. - nagle twa medaliony ustawiÂły siĂŞ wokóÂł twojej kukÂły i zmieniÂły siĂŞ jeden w kule wielkoÂści piĂŞÂści koloru biaÂłego niczym ksiĂŞÂżyc ... druga gigantyczna zÂłoicsta niczym sÂłoĂące. ZaczeÂły siĂŞ bardzo szybo poruszaĂŚ wokóÂł marionetki ... [/color]
Przybiegam a za mnÂą Akimoto,tutaj bĂŞdziemy walczyĂŚ - powiedziaÂł do niego.
-Ok-powiedziaÂłem i stan¹³em piĂŞĂŚ metrów od niego
Akimoto Lee przygotowywaÂł siĂŞ do walki rozgrzewajÂąc stawy i miĂŞÂśnie.
Okej. No to tak. Walczycie dopóki jeden z was nie straci przytomnoÂści, lub nie zostanie mocno ranny.
O tym, kiedy zakoĂączyĂŚ walkĂŞ decydujĂŞ JA. No chyba, Âże ktoÂś wyraÂźnie siĂŞ podda,
ale bĂŞdzie to równoznaczne z wygranÂą tego drugiego.
Oto kolejnoœÌ:
Kurosaki -> Akimoto -> post sĂŞdziowski.
Nic. dodaÌ, nic uj¹Ì. Zaczynajcie
OdnoÂśnie terenu: Znajdujecie siĂŞ na równinie, gdzie nie ma drzew. dookoÂła Was jest tylko trawa i niewielki strumyk.
Ziemia za to usiana jest kresimi kopcami i jest ona Âłatwa do operowania.
Teren ogólnie faworyzuje Dotonowców i ludzi, którzy potrzebujÂą duÂżo miejsca na techniki.
OczywiÂście na wstĂŞpie chcĂŞ ciĂŞ prosiĂŚ byÂś byÂł dla mnie Âłagodny - powiedziaÂł.
Dobra zaczynam,podbieg³ do strumyka i za pomoc¹ chakry w stopach wszed³ na niego.Wykona³ pieczêcie i krzykn¹³ Kurosaki No Jutsu,woda pokry³a ca³e jego cia³o,zosta³ tam gdzie sta³ czyli na strumyku.

Twój ruch xP
Akimoto Lee nie zwracajÂąc uwagi na technikĂŞ przeciwnika przyj¹³ postawĂŞ Gouken i czekaÂł na ruch przeciwnika jako Âże to byÂła jego pierwsza walka postanowiÂł nie dawaĂŚ przeciwnikowi forów.
Kurosaki pokryÂł siĂŞ wodÂą, ale atak nie nastÂąpiÂł.
Kurosaki: 1520- 150= 1370
Akimoto: 2000
Widz¹c jak¹ przeciwnik przyj¹³ postawê do walki wiedzia³ ¿e to bêdzie TaiJutsu.
Nic i tak mi tym nie zrobi - powiedziaÂł cicho by tylko on sÂłyszaÂł.ZaatakujĂŞ z dystansu,wykonujĂŞ dokÂładnie pieczĂŞcie i mówiĂŞ Suiryuudan No Jutsu,pojawia siĂŞ wielki smok ale Âże jako to jest doœÌ wÂąski strumyczek to smok jest taki jak by spÂłaszczony w poprzek,ale i tak nie ma to wpÂływu na jego si³ê (zresztÂą to wie tylko MG ) kiedy pojawiÂł siĂŞ smok posÂłaÂłem go w stronĂŞ Akimoto,a jako Âże staÂł on ode mnie 5 metrów to smok powinien na spokojnie dotrzeĂŚ (chyba)

Twój ruch
Akimoto Lee szybko zauwaÂżyÂł Âże przeciwnik wykonuje jakieÂś pieczĂŞcie..."To mi siĂŞ nie podoba"...Kiedy przeciwnik wykonywaÂł pieczĂŞci odskoczyÂłem parĂŞ razy do tyÂłu Âże byÂłem 10 metrów od przeciwnika kiedy dostrzegÂłem smoka szybko zacz¹³em biegn¹Ì w stronĂŞ przeciwnÂą co do jeziora a jako Âże mam szybkoœÌ 70 to szybko znalazÂłem siĂŞ daleko od wody a co za tym idzie smok powinien uleŸÌ defragmentacji i zamieniĂŚ siĂŞ w wodĂŞ.
Smok zamieniÂł siĂŞ w wodĂŞ, poÂżerajÂąc przy okazji duÂżo chakry swego twórcy. Jednak jutsu nie poszÂło na marne, poniewaÂż woda spadÂła prosto na Akimoto, w zwiÂązku z chym ten byÂł teraz caÂły mokrusieĂąki.
Kurosaki: 1370 - 300 (zwiêkszam u¿ycie chakry ze wzglêdu na odleg³oœÌ) = 1070
Akimoto: 2000
ÂŁo kurde,trzeba wykorzystaĂŚ tÂą wodĂŞ która leÂży rozlana przede mnÂą - powiedziaÂł.Suikoudan No Jutsu - mówiĂŞ,kucam i dotykam rĂŞkom w wodĂŞ która jest rozlana na równinie.Na koĂącu wody gdzie jest rozlana powstaje strumieĂą który zmierza z du¿¹ szybkoÂściÂą w stronĂŞ Akimoto...

Twój ruch xP
Amioto Lee zauwaÂżyÂł Âże z wody wylanej przednim zaczyna siĂŞ coÂś tworzyĂŚ dlatego teÂż szybko zacz¹³ wykonywaĂŚ pieczĂŞci i krzykn¹³ Doryuu Heki [Doton] a po chwili na ziemiĂŞ wypluÂł bÂłoto z ust które po chwili zaczĂŞÂło przyjmowaĂŚ ksztaÂłt Âściany po paru chwilach Âściana stwardniaÂła i staÂła czekajÂąc na uderzenie Ichigo.
------------------------------------------------------------------------------------
2000-200=1800Pch
Brama z bÂłota istotnie stanĂŞÂła, jednak strumieĂą wody byÂł na to zbyt silny i Akimoto, zostaÂł przez wodĂŞ odrzucony okoÂło 5 m. I zamroczony.
Kurosaki: 1070 - 250 = 820 PCh
Akimoto: 2000 - 200 = 1800 PCh
Czas na efektywny atak TaiJutsu - powiedzia³,wyj¹³ kunai i zacz¹³ biec w stronê Akimoto...
Kiedy Akimoto dostaÂł z potĂŞÂżnej fali wody to go odrzuciÂło na 5 metrów i byÂł zamroczony.Po chwili jednak podparÂł siĂŞ jednÂą rĂŞkÂą o podÂłoÂże i podniósÂł siĂŞ lekko jeszcze nie wyraÂźnie widziaÂł lecz zdoÂłaÂł dostrzec Âże Ichigo biegnie w jego stronĂŞ z kunajem w rĂŞku.Kiedy to zobaczyÂł to szybko siĂŞ otrzÂąsn¹³ i stan¹³ na nogi jako Âże nie mógÂł jeszcze biegaĂŚ poniewaÂż krĂŞciÂło mu siĂŞ w gÂłowie to postanowiÂł uwiĂŞziĂŚ swego przeciwnika dlatego teÂż kiedy Ichigo byÂł jeszcze daleko to zacz¹³em wykonywaĂŚ pieczĂŞci i dotkn¹³em ziemi a po chwili krzykÂłem Kekai - Dorou Doumu [Doton] a z ziemi wysunĂŞÂła siĂŞ póÂłkula która pochÂłonĂŞÂła Ichigo do Âśrodka tak Âże on jest uwiĂŞziony w niej i za kaÂżdy post pÂłaci mi 5 Pch.
-Masz juÂż dosyĂŚ?Poddajesz siĂŞ?-spytaÂł
------------------------------------------------------------------------------------
1800-250=1550Pch
Za kaÂżdy post uwiĂŞzienia przeciwnika w tym Âże Jutsu on daje mi 5Pch
Od MG: JA i TYLKO JA odejmujĂŞ PCh za techniki, bo nie zawsze sÂą one równo zgodne z tym co napisane. to zaleÂży od siÂły ninja, pogody, podÂłoÂża i innnych rzeczy!!

Akimoto stworzy³ kopu³ê ale Ichigo nie zd¹¿y³ wychamowaÌ i uderzy³ z ca³ej pety w jedn¹ z jej œcian. Ku jego zdumieniu okaza³o siê, ¿e ta œciana jest s³absza i na œcianie pojawi³y siê rysy.

Kurosaki: 820 PCh
Akimoto: 1800 - 300 (dlatego iÂż jest zamroczony) = 1500 PCh
Inaczej siê st¹d nie wydostanê,muszê u¿yÌ Rasengana - powiedzia³ i zacz¹³ mieszaÌ chakre w d³oni.Kiedy uformowa³ Rasengana podbieg³ do œcian i uderzy³ w ni¹ z ca³ej si³y...
//Atak Resnganem czy powiedzie siê zale¿y od MG ale pamiêtaj Hasei ¿e te œciany potrafi¹ siê regenerowaÌ dlatego te¿ czyta³em ¿e t¹ œcianê nawet Garogua Kiby nie zdo³a³a zniszczyÌ lecz lekko porysowaÌ i silny atak Chojiego dopiero zniszczy³ tê kopu³ê.//
Akimoto zdj¹³ z ziemi rêce i czeka³ na to co zrobi Ichigo ale dla pewnoœci odskoczy³ w ty³ aby tam poczekaÌ na ruch przeciwnika.
Atak Rasenganem by³ dobtym pomys³em, niestety odebra³ Kurosakiemu du¿e iloœci chakry. Sciana zaczê³a siê mocno kruszyÌ, i widaÌ, ¿e teraz wystarczy mocno pchn¹Ì by siê wydostaÌ, Akimoto zawsze mo¿e jednak zregenerowaÌ ow¹ œcianê, wiêc wszystko zale¿y od szybkoœci Ichigo.
Kurosaki: 820 - 400 - 5= 415 PCh
Akimoto: 1500 + 5= 1505 PCh
KopiĂŞ od razu z caÂłej siÂły w ÂścianĂŞ i próbujĂŞ siĂŞ wydostaĂŚ...
Jako ¿e atak Resenganem dotkliwie siê wbi³ w œcianê Akimoto to zmartwi³o i dlatego te¿ podbieg³ do miejsca gdzie atak nast¹pi³ aby w razie czego gdy Ichigo wyjdzie z jego Jutsu to od razu u¿ywam stylu Gouken lvl 2 i uderzam Ichigo piêœÌmi.//Chcia³bym dodaÌ ¿e œciany automatycznie siê regeneruj¹ nawet jeœli ja tego nie chce to tak jak z obron¹ Gaary Automatycznie wiêc zaraz po ataku œcianê zaczê³a siê odbudowywaÌ//
Ichigo udaÂło siĂŞ wybiĂŚ w Âścianie dziurĂŞ, przez którÂą przeszedÂł, jednak Akimoto odrazu posÂłaÂł go piĂŞÂściami spowrotem do "wiĂŞzienia", które spowrotem siĂŞ zregenerowaÂło, nie omieszkajÂąc wzmocniĂŚ owego fragmentu Âściany, tak Âże teraz napewno nie uda siĂŞ tĂŞdy wydostaĂŚ.
Ichigo: 415 PCh (nie liczĂŞ ci tego postu jako przebywajÂącemu w kopule Akimota)
Akimoto: 1505PCh
No cóÂż nie ma co przegraÂłem - powiedziaÂł przygnĂŞbiony i uformowaÂł rasengan...UderzyÂł w drugÂą stronĂŞ kopuÂły próbujÂąc siĂŞ wydostaĂŚ...
biegn¹³ sobie i znikn¹³ <NMM>
Jako Âże Âściana siĂŞ regenerowaÂł niezbyt szybko to dostrzegÂłem Âże Ichigo uformowaÂł kolejnego Resengana z drugiej strony..."Hmm wezmĂŞ go z zaskoczenia"...Po chwili Akimoto znikn¹³ z oczu Ichigo i pojawiÂł siĂŞ na górze kopuÂły o czym Ichigo nie moÂże wiedzieĂŚ poniewaÂż jest w Âśrodku.Kiedy byÂłem na górze to przykucÂłem i czekaÂłem aÂż Ichigo uderzy w kopu³ê Resneganem i wyjdzie z niej.Kiedy to juÂż nastÂąpiÂło to szybkim ruchem odbiÂłem siĂŞ od czubka kopuÂły nogÂą i kopÂłem Ichigo w plecy(on jak wyjdzie to stoi tyÂłem do kopuÂły)a nastĂŞpnie kiedy ten siĂŞ przewróciÂł to podskoczyÂłem i uderzyÂłem go kopniakiem w gÂłowĂŞ lÂądujÂąc na jednej nodze jeÂśli siĂŞ nie przewróciÂł to kopiĂŞ go parĂŞ razy aÂż siĂŞ przewróci a potem tak jak przed chwilÂą napisaÂłem podskakuje i kopiĂŞ go nogÂą w gÂłowĂŞ.
Ichigo nie udaÂło siĂŞ wydostaĂŚ, a jego Rasengan ledwo zarysowaÂł ÂścianĂŞ, która natychmiast siĂŞ zregenerowaÂła. Akimoto staÂł na kopule i czekaÂł, a w miĂŞdzyczasie zaczĂŞÂło kropiĂŚ.
Ichigo: 415 - 200 - 5= 210 PCh
Akimoto: 1505 PCh
No nic,muszê siê poddaÌ Ÿle wykorzysta³em moje techniki do walki i roztrwoni³em chakrê - powiedzia³ i krzykn¹³ do Akimoto - Poddajê siê!
Od MG: Za walkĂŞ dostajecie
Kurosaki: + 1 do statów, + 5 PCh (symbolicznie, za ÂładnÂą walkĂŞ)
Akimoto: + 4 do statów, + 20 PCh
DziĂŞkujĂŞ za grĂŞ i ÂżyczĂŞ miÂłego dnia
Hasei Inuzuka
Akimoto kiedy usÂłyszaÂł sÂłowa Ichigo to zeskoczyÂł z kopuÂł a ona po chwili znikÂła..."Prawie mnie skubaniec pokonaÂł"...SpojrzaÂł siĂŞ na Ichigo i rzekÂł
-ByÂłeÂś niezÂły tylko popeÂłniÂłeÂś b³¹d tracÂąc na techniki któe nie zadziaÂłaÂły czakrĂŞ-powiedziaÂł siadajÂąc na pobliskim kamieniu
-Jedyny twój ruch który mnie zaskoczyÂł to byÂła ta technika Suikoudan No Jutsu-powiedziaÂł podziwiajÂąc chÂłopaka
Oj tak wtedy sam siebie zaskoczyÂłem - powiedziaÂł chwile patrzÂąc na Akimoto...
-GdybyÂś bardziej siĂŞ wysiliÂł to byÂś mnie pokonaÂł tylko nie ruszyÂłeÂś gÂłówkÂą-powiedziaÂł kÂładÂąc siĂŞ caÂłkiem na kamieniu
-Odpocznij straciÂłeÂś duÂżo czakry-powiedziaÂł rozkazujÂąco
Eeee,tam bĂŞdĂŞ odpoczywaÂł - odpowiedziaÂł kpiÂąco...
Mam nadzieje Âże niedÂługo rozegramy rewanÂż - powiedziaÂł
Przechyli³ lekko g³owê i spojrza³ na Ichigo..."Dziwne straci³ prawie ca³¹ czakrê a zachowuje siê jakby nic siê nie sta³o"...Wlepi³ wzrok w niebo
-RewanÂż jasne kiedy tylko chcesz-powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ
Jak tylko odpocznĂŞ,ale teraz w jakiejÂś oazie - powiedziaÂł z takim uÂśmieszkiem -

(xP)
Kiedy Akimoto us³ysza³ s³owa Ichigo zacz¹³ siê œmiaÌ
-MyÂślisz Âże jakbyÂś walczyÂł ze mnÂą w oazie to byÂś wygraÂł?-spytaÂł powstrzymujÂąc Âśmiech
Pewnie wtedy bym miaÂł wiĂŞksze pole do popisu - odpowiedziaÂł mu,miejÂąc caÂły czas ten sam uÂśmieszek...
-Dla twojej wiadomoÂści moim drugim ÂżywioÂłem jest Suiton wiĂŞc nie bÂądÂź taki pewien Âże poÂśród wody zdoÂłaÂłbyÂś wygraĂŚ-powiedziaÂł z uÂśmiechem na twarzy
Oj,myÂślaÂłem Âże masz tylko Doton - powiedziaÂł
-Sam nie dawno siĂŞ dowiedziaÂłem Âże moim drugim ÂżywioÂłem jest Suiton ale nie martw siĂŞ znam na razie tylko jednÂą technikĂŞ z tego ÂżywioÂłu-powiedziaÂł ciÂągle siĂŞ uÂśmiechajÂąc
Dobra ustalmy Âże rewanÂż bĂŞdzie w KrĂŞgu Czterech Wysp Nanju na PlaÂży,co ty na to? - spytaÂł...
-Hmm nie wiem poczekaj chwilĂŞ nie dawno dowiedziaÂłem siĂŞ o pewnej technice jak jÂą opanuje to bĂŞdzie rewanÂż-powiedziaÂł po chwili zamyÂślenia
Dobra,ale w tym miejscu co ci powiedziaÂłem -rzekÂł do niego (xP)
-Hmm plaÂża tak to dobre miejsce jest i piasek i woda choĂŚ wolaÂłbym na skalistym podÂłoÂżu-powiedziaÂł obojĂŞtnie
No niestety,co jeszcze powiesz? - spytaÂł.
-Hmm nic ciekawego musia³bym po walce z tob¹ udaÌ siê na jak¹œ misjê luba zapisaÌ siê do jakiejœ organizacji tak to dobry pomys³-powiedzia³ wstaj¹c z kamienia i siadaj¹c na nim po turecku
To moÂże zapisz siĂŞ do Sound Organization,niedÂługo mamy bardzo waÂżnÂą misjĂŞ i potrzeba nam dobrych ludzi...
-Hmm moÂże nie wiem ale czy aby ta organizacja nie jest zÂła tak jak Akatsuki?-spytaÂł otwarcie
Nie jest zÂła,wÂłaÂśnie tĂŞpi Aka - powiedziaÂł
-TĂŞpi Aka to wasza organizacja musi byĂŚ silna jest taka?-spytaÂł
No nie caÂłkiem jest taka silna,potrzebujemy jeszcze paru czÂłonków do niej - powiedziaÂł ÂśmiejÂąc siĂŞ...
-Hmm nie wiem czy do³¹czyĂŚ na razie nie-powiedziaÂł równieÂż siĂŞ ÂśmiejÂąc
Twój wybór - powiedziaÂł i wstaÂł (Bo leÂżaÂł)
-No dobrze pomyÂśle nad tym jak bĂŞdĂŞ miaÂł czas-powiedziaÂł i wstaÂł na równe nogi i zacz¹³ siĂŞ rozciÂągaĂŚ
-IdĂŞ do hotelu siĂŞ wyspaĂŚ-powiedziaÂł i pobiegÂł w stronĂŞ IwaGakure
<NMM>
PobiegÂł...

<NMM>
RówninÂą w szaleĂączym pĂŞdzie przebiegÂł szary pies.

PiĂŞĂŚ minut po tym jak przez równienĂŞ przebiegÂł pies pojawiÂłam siĂŞ ja. Bat trzymaÂłam zwiniĂŞty w pogotowiu, ale caÂłym sercem byÂłam przy maÂłej Neko, z którÂą w obecnej chwili mogÂło dziaĂŚ siĂŞ dosÂłownie wszystko.
"Daj spokój! Jest z niÂą Richarde... Nic jej nie bĂŞdzie."
SzedÂłem za Hasei...
- Chyba siĂŞ nie znamy... Keishi z Klanu Genishida - powiedziaÂłem.
szedÂł obok Hasei, szedÂł spokojnym krokiem
z kim zostawi³aœ ma³¹? -zapyta³ spokojnym tonem Hasei
LecĂŞ za Hasei i Keishim, dezaktywujĂŞ Sabaku Fuyu.
Spadam na ziemiĂŞ i ide krokiem dorównujÂąc Sasuke.
- Hasei Inuzuka.- odpar³am ze œrednim zainteresowaniem. Nie wa¿ne by³o dla mnie, co za œwiry przy³¹czy³y siê do Sasuke. Ja by³am na tyle œwirniêta, ¿eby zostawiaÌ nowonarodzone dziecko i iœÌ na aka. Co mogli zostawiÌ inni? Nie chcia³am wiedzieÌ.- Spotka³am kiedyœ twoj¹ siostrê. Wspania³a kunoichi.- doda³am.
-Z Richarde... Nie wiem, czy dobrze zrobiÂłam... BojĂŞ siĂŞ, Âże zÂłamie mój zakaz i zostawi ma³¹ samÂą.- odpowiedziaÂłam Saskowi.
jak zÂłamie mu coÂś zrobisz a jak nie bĂŞdziesz chciaÂła brudziĂŚ rÂąk to poprosisz mnie- odparÂł i szedÂł dalej spokojnym krokiem
Na wspomnienie Zato nieco przygasÂłem... Kiedy stanĂŞÂła miĂŞdzy mnÂą a Sasuke coÂś we mnie pĂŞkÂło...
- Tak... KiedyÂś bĂŞdzie silniejsza niÂż ktokolwiek z mojego klanu... - powiedziaÂłem spokojnym tonem...
"O ile nadal bĂŞdzie trzymaĂŚ siĂŞ wÂłasnej ÂścieÂżki..."
CiÂągle szedÂł dorównujÂąc Kroku Sasuke, Hasei i Keishiemu.
Bieg³a dalej przed siebie daj¹c siê ponieœÌ gdzie kolwiek siê da..
[nmm]
BiegnĂŞ w stronĂŞ siedziby SO.

<NMM>
BiegÂł równinÂą jakby uciekaÂł przed czymÂś jednoczeÂśnie w gÂłowie rozwaÂżaÂł czy wstÂąpiĂŚ do tej organizacji czy nie..."Chyba wstÂąpiĂŞ i tak nie mam nic do roboty"...Znikn¹³ za równinÂą.
<NMM>
BiegÂł równinÂą a jego pÂłaszcz powiewaÂł spokojnie wiatrem który próbowaÂł przeci¹Ì mi drogĂŞ..."Dawno nie byÂłem w wiosce udam siĂŞ tam zÂłoÂże wizytĂŞ swojemu dawnemu mistrzowi"...Znikn¹³ rozmazujÂąc siĂŞ w powietrzu.
<NMM>
JuÂż niedÂługo nasza siedziba! A po za tym, kto powiedziaÂł , Âże ciĂŞ nie doceniam? Po prostu tak powiedziaÂłam , Âże jestem szybka jak siĂŞ rozpĂŞdzĂŞ , ale to nie oznacza , Âże mnie nie dogonisz.-powiedziaÂła z uÂśmiechem do niego odwracajÂąc siĂŞ do tyÂłu.
Uœmiechn¹³em sie tylko i dalej bieg³em obok Sakury {NMM}
Na Âśrodku równiny Sabaoth zatrzymaÂłam siĂŞ gwaÂłtownie.
- Hasei... Dobrze siĂŞ czujesz...?- zapytaÂł nieÂśmiaÂło Kabe, podchodzÂąc do swej pani, z uszami poÂłoÂżonymi po sobie i ogonem podkulonym miĂŞdzy nogi.
- Nie! Shimatta! Nie czujê siê dobrze! ANI TROCHÊ!!!!- wrzasnê³am, patrz±c na psa z nienawi¶ci± w oczach.
Kabe pisnÂąl i poÂłoÂżyÂł siĂŞ na ziemi.
ZÂłagodniaÂłam.
- Przepraszam, ale... Nie wiem, co siĂŞ ze mnÂą dzieje... W koĂącu Akatsuki to tylko anomalie, które trzeba usun¹Ì...- westchnĂŞÂłam, ale w moich oczach nadal tliÂła siĂŞ ¿¹dza.
- ChodÂźmy...- mruknĂŞÂłam i juÂż spokojnie poszÂłam dalej.
[nmm] i [nmp]
Ichisake wykona³ wy¿szy skok ni¿ wczeœniej i podci¹gn¹³ kuk³ê za sob¹ tak by uciek³a od kul.
Zwalniam z biegu

Dobra...To powinno byĂŚ dobre miejsce do teleportacji

Wykonuje pieczĂŞci, po czym znikam z rozbÂłyskiem ÂświatÂła

<NMM>
Nadal szedÂłem przed siebie...
"Sakura... Dlaczego..." {NMM}
BiegnĂŞ w stronĂŞ Suny...
<NMM>
PrzeszÂła Âśrodkiem równiny wci¹¿ "ÂścigajÂąc" iluzjĂŞ...zbliÂżaÂła siĂŞ do Oto <nmm>
BiegnĂŞ do Iwy
<NMm>

Dodane po 7 godzinach 45 minutach:

wracam do Suny...
<NMM>
przechodze obok
<nmm>
Przebiegam szybko poniewaÂż spieszy mi siĂŞ

(NMMM)
IdĂŞ spokojnie przez równinĂŞ do Kumo.
<nmm>
Przebiegam równinÂą, czasami ze zmeczenia patykajÂąc siĂŞ o kamienie. Sprawdzam Czy pain jest caÂły i biegnĂŞ dalej...
<NMM i Paina>
Spokojnie zmierzam w stronĂŞ Iwy...
<NMM>
Na kamiennej równeinie, nie dostrzegaÂłem przez chwilĂŞ nic, ale dziĂŞki smokowi , na którym siedziaÂłem miaÂłem uÂłatwionÂą widocznosĂŚ, mogÂłem w koĂący znaleŸÌ ów punkt.... do którego odrzu siĂŞ skierowaÂłem...
przebiegam
Kiedy przebiegasz przez równinĂŞ nagle coÂś zÂłapaÂło za twoje nogi i wynurzyÂło siĂŞ z ziemi rzucajÂąc tobÂą o podÂłoÂże. NastĂŞpnie uÂżywa nie znanej ci techniki która sprawiÂła Âże straciÂłeÂś przytomnoœÌ. Zakapturzona postaĂŚ która wczeÂśniej wynurzyÂła siĂŞ z ziemi podnosi ciĂŞ i razem z tobÂą chowa pod ziemiĂŞ.
Przebiegam przez równinĂŞ w kierunku konohy...
<NMM>
PrzebiegÂł przez równinĂŞ w kierunku Kirigakure no sato. <nmm>
klon melkora wraca tÂą sama drogÂą ciÂągnÂąc za sobÂą afafe <nmk>
LecdĂŞ wysoko nad równinÂą Sabatoah spoglÂądajÂąc na niebo. Pogoda wydawaÂła siĂŞ spokojna, chociaÂż mogÂłoby troszke popadaĂŚ. Nie byÂłem do koĂąca zadowolony z rozmowy z Kage Ame, wiedziaÂłem, Âże mogÂłem to lepiej rozegraĂŚ. W kaÂżdym bÂądÂź razie z Samhainem nie mogÂło siĂŞ nie udaĂŚ - byÂłem prawie pewien, Âże do³¹czy do zreformowanego zwiÂązku.
NMM
SzedÂł równinÂą zmierzajÂąc w stronĂŞ Iwy. SzedÂł i szedÂł, aÂż doszedÂł

<NMM>
Przelatujemy nad równinÂą Sabatoah niczym bÂłekitny laser który sekundĂŞ jest, a chwilĂŞpóxniej juÂż go nie ma...
BNMN
PrzyszedÂł powoli spoglÂądajÂąc na szeroko rozpoÂścierajÂącÂą siĂŞ równinĂŞ. Ten wielki obszar nieco go przeraziÂł. WiaÂł silny wiatr, piach zawiewaÂł po oczach.
SzedÂłem przez równinĂŞ. RozglÂądaÂłem siĂŞ czy czasem mnie nikt nie Âśledzi. Nagle zobaczyÂłem mĂŞÂżczyznĂŞ. SzedÂł on sam przez równinĂŞ.Nikogo wokóÂł nie byÂło widaĂŚ. PodchodzĂŞ do mĂŞÂżczyzny. Po czym zwracam siĂŞ do niego
-Przepraszam Âże przeszkadzam ale chciaÂłbym siĂŞ dowiedzieĂŚ czy moÂże wiesz coÂś o klanie Sabataya, poniewaÂż zbieram informacje o tym klanie. MoÂże wiesz gdzie moÂże znaleŸÌ jakiegoÂś czÂłonka tego klanu, który mogÂłby mi opowiedzieĂŚ o tym klanie. UwaÂżam ten klan za bardzo interesujÂący.
Mu spojrzaÂł gniewnym wzrokiem na nieznajomego.
-[lightblue]Niestety, bardzo mi przykro. Nie wiem co to za klan, nie znam nikogo takiego.[/color] - odpowiedziaÂł
MusiaÂł skÂłamaĂŚ, Âżycie go tego nauczyÂło. TrzymajÂąc jĂŞzyk za zĂŞbami, moÂżna zdziaÂłaĂŚ o wiele wiĂŞcej.
-Ale s³ysza³em chyba kiedyœ, ¿e to klan zamieszka³y w KiriGakure. Bardzo daleko z t¹d- ci¹gn¹³ dalej - Teraz przepraszam ,muszê iœÌ dalej.
Dalej ignorujÂąc przybysza o dziwnej karnacji szedÂł dalej równinÂą...
Nagle zobaczyÂłem Âże ta osoba patrzy na mnie niezbyt miÂłym wzrokiem. Mój wyraz twarzy siĂŞ zmieniÂł. TakÂże gÂłos którym mówiÂłem. Na moje twarzy pojawiÂł siĂŞ zÂłowrogi uÂśmieszek. ZaÂśmiaÂłem siĂŞ przez chwile. Po czy powiedziaÂłem zimnym i strasznym gÂłosem.
-Chyba nie wiesz do kogo mówisz.Nie jestem byle kim.Jestem Orochimaru. Jeden z legendarnych saninów. Nie pozwoliÂłem ci odejœÌ.
Po czy w jednej chwili znajdowaÂłem siĂŞ przed moim rozmówcÂą. ZablokowaÂłem mu drogĂŞ.
-Koniec udawania miÂłego powiesz mi to co chce wiedzieĂŚ albo poczujesz mój gniew.
Nagle zauwaÂżyliÂście w oddali zbliÂżajÂącÂą siĂŞ do was osobĂŞ. DostrzegliÂście ,Âże zmierzaÂł w waszÂą stronĂŞ. Gdy juÂż byÂł blisko, to rozpoznaliÂście w nim czÂłonka ANBU, miaÂł maskĂŞ, strój i katanĂŞ na plecach. WidaĂŚ byÂło, Âże naleÂży do Anbu z wioski Otogakure no sato. Bardzo szybko pojawiÂł siĂŞ koÂło chÂłopaka. Szybko wyciÂągn¹³ swojÂą katanĂŞ i skierowaÂł w stronĂŞ postaci o bladej skórze. Promienie sÂłoĂąca odbijaÂły siĂŞ od jego orĂŞÂża. ZwróciÂł siĂŞ do Musashiego i powiedziaÂł:
- To jest Orochimaru, legendarny Sannin. Przyszed³ tu prawdopodobnie kogoœ zabiÌ. Ze wzglêdu, na to ¿e nie ma tutaj ani ¿ywej duszy, to jest idealne miejsce do morderstwa. Na szczêœcie zd¹¿y³em w sam¹ porê. Prawdopodobnie rozpocznie siê tu zaraz walka, my kontra on. Ale siê nie martw, bez sensu by mnie tu nie przysy³ali. Jestem tu z polecenia Kage Oto, Armor. Mam nadziejê, ¿e umiesz siê broniÌ? - po tej wypowiedzi skoùczy³ i spojrza³ siê na ch³opaka, czekaj¹c na jego odpowiedŸ.
Mu uœmiechn¹³ siê ironicznie.
- Wiêc siostrzyczka przys³a³a mi kogoœ na pomoc?- pomysla³, po czym wyj¹³ dwa kunaie.
- Umiem -powiedziaÂł, rzucajÂąc jeden dwanaÂście metrów od siebie. Drugi zaÂś trzymaÂł mocno w lewej rĂŞce,a prawÂą wy¹³ tanto.

//DawaĂŚ MG, bo bez niego nie moÂżna wykonywaĂŚ jutsu ani atakowaĂŚ a ja chcĂŞ komuÂś zÂłoiĂŚ kapsko
WiĂŞc ja posedziujĂŞ.

Zasady sÂą nastĂŞpujÂące:
1. Nie spamujecie.
2. Piszecie dÂługie, opisowe posty.
3. Wszelkie skargi przyjmujĂŞ na GG i kaÂżdÂą dokÂładnie rozpatrzĂŞ.
4. Liczycie chakrĂŞ po moim poÂście sĂŞdziowskim.
5. 2 ataki 1 obrona; razem max. 3 jutsu.
6. Summonów uÂżywacie tylko, jeÂśli posiadacie je wszyscy.

Znajdujecie siĂŞ na Âśrodku równiny jest tu tylko wasza trójka, ANBU oraz mlody Sabataya sÂą blisko siebie, Orochimaru jest od nich oddalony o 6 metrów. Jest Âśrodek nocy a gwiazdy i ksiĂŞÂżyc ÂświecÂą jasno.

Skoro wszyscy gotowi to zaczynaĂŚ kazdy ma po jednym poÂście po tem moje podsumowanie, i tak w kóÂłko aÂż do Âśmierci Âżart no start.
ZnajdujĂŞ siĂŞ bardzo blisko Musashiego. AtakujĂŞ go Chuusuusei Biribiri prosto w tyÂł gÂłowy, jest ciemno ,wiĂŞc mój atak powinien siĂŞ udaĂŚ. Do tego chÂłopak z Kiri niczego siĂŞ nie spodziewa, myÂśli ,Âże jestem jego sojusznikiem. Nie ma czasu nawet na wykonanie jakiegoÂś jutsu, poniewaÂż mój cios w tyÂł gÂłowy zajmuje jak¹œ sekundĂŞ. Do tego jest to atak z zaskoczenia, wiĂŞc powodzenie tego ruchu jest niemal gwarantowane. MÂłodzieniec jest skupiony na Orochimaru ,a nie na mnie. Ten cios w nerw powoduje zaburzenie równowagi. JeÂżeli chcesz ruszyĂŚ prawÂą rĂŞkÂą ,to ruszasz lewÂą nogÂą i na odwrót. Tylko bardzo inteligentni shinobi mogÂą siĂŞ dosyĂŚ szybko zorientowaĂŚ w tych ruchach, jednak i tak zajmuje to im kilka minut, do tego potrzebujÂą skupienia, a w walce to jest niemoÂżliwe. NastĂŞpnie, gdy mój przeciwnik leÂży na ziemi ,powalony moim ciosem, to ja uÂżywam chakra no mesu. moje oby dwie dÂłonie oplata b³êkitna aura, szybko Âłapie za nogi Musashiego. ÂŚciskam mu kostki, tym samym niszczÂąc miĂŞÂśnie i koÂściec tam siĂŞ znajdujÂący. ChÂłopak po tym ciosie nie moÂże siĂŞ poruszaĂŚ. Nawet jakby chciaÂł to nadal jest pod wpÂływem Chuusuusei Biribiri, jego ruchy sÂą niemoÂżliwe. Ta caÂła akcja trwa jakieÂś póÂł minuty. NastĂŞpnie tak nieruchomego przeciwnika od razu ogÂłuszam silnym ciosem w kark.

Chakra: 2025- 250 = 1775
SpojrzaÂłem na mojego przeciwnika.Na mojej twarzy widniaÂł zÂłowrogi uÂśmieszek.NaÂłoÂżyÂłem na siebie kawarimi.

A wiĂŞc ten shinobi chce walczyĂŚ ze mnÂą.Chyba nie wie kim jestem.Musze uwaÂżaĂŚ aby go odrazu nie zabiĂŚ.i do tego nie spodziewa siĂŞ Âże ta osoba z ANBU to tak naprawdĂŞ mój podopieczny.Zobaczymy co potrafi ten shinobi.Mam nadziejĂŞ Âże siĂŞ na nim nie zawiodĂŞ i bĂŞdĂŞ mógÂł siĂŞ z nim pobawiĂŚ chociaÂż troszeczkĂŞ.

Czekam na ruch przeciwnika.WyciÂągam w miĂŞdzy czasie mojÂą katanĂŞ.JeÂśli przeciwnik zaatakuje mnie tak Âże nie bĂŞdĂŞ mógÂł siĂŞ obroniĂŚ to aktywuje kawarimi no jutsu i pojawiam siĂŞ za nim po czym atakuje go moja katanÂą w jego plecy.RobiĂŞ wielkÂą ranĂŞ ciĂŞtÂą na jego plecach.

Chakra:2000-100=1900(w razie uÂżycia kawarimi on jutsu
Mimo, iÂż jest noc nie moÂżna zapomnieĂŚ o limicie krwi klanu Sabataya.
Doskonale widzÂąc w ciemnoÂści. MojÂą specjalizacjÂą jest TaiJutsu,
po za tym jestem troszkĂŞ szybszy od Kabuto, wiĂŞc
odchylam siĂŞ i próbujĂŞ zbiĂŚ atak czterookiego, tak aby nie dotkn¹Ì jego palców, uÂżywam do tego celu kunai w ze swojej lewej rĂŞki.
JeÂśli nóÂż siĂŞ wbije w rĂŞke/dÂłoĂą Kabuto:
WykonujĂŞ kopniĂŞcie w brzuch, a dokÂładnie w
splot sÂłoneczny- z caÂłej siÂły. Przeciwnik wybity w
górĂŞ, ma ograniczone ruchy, wyrzucam w niego dwa kunai. Po czym zakÂładam bÂłyskawicznie Kawarimi no Jutsu z wczeÂśniej rzuconym kunai. NastĂŞpnie gdy Kabuto juÂż spada skupiam czakrĂŞ w miĂŞÂśniach nóg i z niesamowitÂą si³¹ uÂżywam Konoha Senpuu celujÂąc w szyjĂŞ.
JeÂśli kunai siĂŞ nie wbije, ale zablokujĂŞ atak.
OdskakujĂŞ na kilka metrów od przeciwników.
WidzĂŞ w ciemnoÂści, to moja przewaga, chyba jedyna.
ZaÂłoÂżyÂłem na sobie Kawarmi z oddalonym nieco kunai.
Rzucam kunaiem z lewej rĂŞki w wolniejszego ode mnie i Orochimaru, Kabuto. Tantem bronie siĂŞ przed atakami Orochimatu.
Próbuje kontrowaĂŚ ataki celujÂąc w gÂłówne tentnice ciaÂła bladego czÂłowieczka.

//
Czakra:
W obu przypadkach bĂŞdzie tylko -100pCh
(1.Nasze kg to nie noktowizor i nie widzimy w ciemnoÂściach, po drugie nie aktywowaÂłeÂś go wiĂŞc nic siĂŞ nie podziewaÂłes.)

Kabuto bÂłyskawicznie zaatakowaÂł mÂłodego Sabataya w kark i tym sposobem zastosowaÂł swojÂą medycznÂą technikĂŞ. Teraz przez szyjĂŞ Musashiego przepÂływa seria róÂżnych mylnych impulsów elektrycznych, upadasz na ziemiĂŞ, po czym twoje ciaÂło dostaje dziwnych drgawek gdy chciaÂłes siĂŞ podnieœÌ. NastĂŞpnie Kabuto zastosowaÂł innÂą medycznÂą technikĂŞ którÂą zniszczyl miĂŞÂśnie i koÂści w twoich nogach a konkretnie obu kostkach jednak byÂły to obraÂżenia wewnĂŞtrzne, czuÂłeÂś niesamowity ból, dodatkowo nie moÂżesz teraz ruszaĂŚ stopami... ZostaÂłeÂś na sam koniec ogÂłuszony... Oro widzisz jak Kabuto za pomocÂą dwóch prostych technik medycznych pokonal mÂłodego wojownika... Nie musiaÂłeÂś kiwn¹Ì nawet palcem...

(Musashi jak bĂŞdÂą cie juÂż zmuszaĂŚ do czytania dokumantów to napisz mi na gg dam ci materialy)

Koniec walki.
Po powaleniu i ogÂłuszeniu naszego wroga zwróciÂłem siĂŞ do Orochimaru.
- Panie, mamy owieczkĂŞ juÂż w garÂści. mój plan siĂŞ idealnie powiódÂł. Niczego siĂŞ nie spodziewaÂł. To nawet nie byÂł przeciwnik. Gdzie siĂŞ teraz udajemy z tym nieszczĂŞÂśnikiem?- ZwiÂązaÂłem nogi i rĂŞce sznurem. PodniosÂłem ciaÂło, przerzuciÂłem je na ramiĂŞ.
- Lordzie, powinieneÂś teÂż siĂŞ przebraĂŚ za czÂłonka ANBU, dziĂŞki temu nikt nas nie zaczepi, poniewaÂż bĂŞdzie myÂślaÂł, Âże eskortujemy jakiegoÂś wiĂŞÂźnia lub zÂłoczyĂącĂŞ. W swojej torbie powinieneÂś mieĂŚ taki strój, zapakowaÂłem ci go. Wreszcie uzyskaÂłem obiekt do moich badaĂą. Mam nadziejĂŞ, Âże pozwolisz mi siĂŞ z nim pobawiĂŚ? - CzekajÂąc na odpowiedÂź wyprostowany Kabuto uÂśmiechn¹³ siĂŞ, w jego oczach moÂżna byÂło dostrzec ¿¹dzĂŞ krwi.
- Szkoda ,Âże to nie czÂłonek klanu Sabataya, cóÂż nie ten , to nastĂŞpny ... - W jego glosie nie moÂżna byÂło dostrzec Âżadnego wspóÂłczucia dla tego chÂłopaka, jedynie radoœÌ i zadowolenie.
Zanim wogóle przystÂąpiÂłem do akcji juÂż byÂło po walce.Tamten mĂŞÂżczyzna nawet nie byÂł siĂŞ w stanie obroniĂŚ.A teraz leÂży przede mnÂą caÂłkiem bezbronny.PodchodzĂŞ do niego.

-Bardzo dobrze siĂŞ spisaÂłeÂś Kabuto.Jednak nie daÂłeÂś mi nawet czasu abym siĂŞ pobawiÂł.Szkoda,a miaÂłem takÂą chĂŞĂŚ siĂŞ pobawienia.Jak zwykle jesteÂś szybki i bardzo skuteczny Kabuto.

Po czym zaprzestaÂłem na chwilkĂŞ aby zÂłapaĂŚ oddech i dodaÂłem

-Masz sÂłusznoœÌ co do tego aby przebraĂŚ siĂŞ za jednego z czÂłonka ANBU.DziĂŞki temu uda siĂŞ nam niepostrzeÂżenie dotrzeĂŚ do naszej kryjówki.Trzeba teraz zajÂąc siĂŞ naszym goÂściem.

PodchodzĂŞ i zakÂładam mu czarny worek na gÂłowĂŞ i przebieram siĂŞ za czlonka ANBu po czym mówiĂŞ

-Kabuto pod¹¿aj za mnÂą.DziĂŞki temu nie bĂŞdzie wiedziaÂł gdzie jest nasza kryjówka.

Po czym ruszam w stronĂŞ kryjówki caÂły czas ukrywajÂąc siĂŞ aby nie zostaĂŚ zauwaÂżonym.
<Nie ma nas>
(1.Nasze kg to nie noktowizor i nie widzimy w ciemnoÂściach, po drugie nie aktywowaÂłeÂś go wiĂŞc nic siĂŞ nie podziewaÂłes.)

Kabuto bÂłyskawicznie zaatakowaÂł mÂłodego Sabataya w kark i tym sposobem zastosowaÂł swojÂą medycznÂą technikĂŞ. Teraz przez szyjĂŞ Musashiego przepÂływa seria róÂżnych mylnych impulsów elektrycznych, upadasz na ziemiĂŞ, po czym twoje ciaÂło dostaje dziwnych drgawek gdy chciaÂłes siĂŞ podnieœÌ. NastĂŞpnie Kabuto zastosowaÂł innÂą medycznÂą technikĂŞ którÂą zniszczyl miĂŞÂśnie i koÂści w twoich nogach a konkretnie obu kostkach jednak byÂły to obraÂżenia wewnĂŞtrzne, czuÂłeÂś niesamowity ból, dodatkowo nie moÂżesz teraz ruszaĂŚ stopami... ZostaÂłeÂś na sam koniec ogÂłuszony... Oro widzisz jak Kabuto za pomocÂą dwóch prostych technik medycznych pokonal mÂłodego wojownika... Nie musiaÂłeÂś kiwn¹Ì nawet palcem...

(Musashi jak bĂŞdÂą cie juÂż zmuszaĂŚ do czytania dokumantów to napisz mi na gg dam ci materialy)

Koniec walki.

1. AktywowaÂłem we wczeÂśniejszej wiosce... Nie ÂśledziÂłaÂś mnie... MoÂżesz przeczytac posta u mnie w domu.
2. Jestem szybszy od Kabuto

Ale cóÂż staÂło siĂŞ, czasem trzeba przegraĂŚ.
Madara, byÂł juÂż doÂświadczonym ÂłowcÂą. ZnaÂł dobrze tropy ludzkie i nie tylko. WidziaÂł, Âże staÂły tu 3 osoby. NajwyraÂźniej walczyÂły, na to wskazujÂą Âślady. Ale walka byÂła szybka. CzyÂżby zaatakowano go z zaskoczenia, a wczeÂśniej zajĂŞto rozmowÂą?
PobiegÂł za Âśladami juÂż tylko 2 osób. WiodÂły na poudnie, w stronĂŞ ciemnych borów tuÂż za pustynnÂą równinÂą.
<NMM>
LeciaÂłem powyÂżej równiny Sabatoah nie mogÂąc pozbyĂŚ siĂŞ myÂśli, Âże jak siĂŞrozdzieliliÂśmy to trudno siebedzie zÂłoÂżyĂŚ do kupy. W kaÂżdym bÂądÂź razie miaÂłem przebranai dla wszystkich sojuszników, wiĂŞc moÂże jednak... Ehhh nie waÂżne.
NMN
Po dÂługiej drodze Jottos wreszcie przekroczyÂł granicĂŞ Kraju SkaÂł, wchodzÂąc na skalistÂą równinĂŞ. Tutaj pogoda byÂła nieco inna niÂż w krainach przez które przechodziÂł. Zachmurzone niebo i porywiste wiatry nadawaÂły wyjÂątkowÂą, tajemniczÂą atmosferĂŞ.
ChÂłopak szedÂł po kamieniach przez jakiÂś czas, rozglÂądajÂąc siĂŞ po okolicy w poszukiwaniu jakiejÂś chatki. W koĂącu jego wzroku ukazaÂł siĂŞ niewielki domek po Âśrodku równiny. SkierowaÂł siĂŞ w jego kierunku.

<NMM>
Id¹c od domu, nagle przystan¹³em, rozejrza³em siê dooko³a i przejecha³em rêk¹ po w³osach...
-Chyba troszkĂŞ za daleko zaszedÂłem... - odparÂłem roztargniony, lekko wzdrygajÂąc ramionami, podniosÂłem kamieĂą z ziemi i przyjrzaÂłem siĂŞ mu, po chwili cisn¹³em w pobliski pagórek, który po chwili siĂŞ obsun¹³ i z gÂłuchym Âłomotem uderzyÂł o ziemie, wzbijajÂąc z ziemi obÂłoczek kurzu. Obejrzawszy to kÂątem oka ruszyÂłem naprzód...
Widzisz dziewczynkĂŞ okoÂło 10 lat. MaÂła w zielonej sukience biega w koÂło i coÂś krzyczy.

-Wracaj do mnie puszek. Wracaj tu...

Widzisz jak dziewczynka goni maÂłego biaÂłego króliczka. Nie moze go zÂłapaĂŚ. Ciekawe czemu jej ucieka. MoÂże byÂś jej pomógÂł go zÂłapaĂŚ. JeÂśli nie z dobrego serca, to moze dla paru groszy, bo ta maÂła nie wyglÂąda na biednÂą...
IdÂąc przed siebie z zamkniĂŞtymi oczami i zaÂłoÂżonymi rĂŞkoma za gÂłowÂą lekko otwieram oczy i skrzywiam minĂŞ, uczucie powiewu wiatru na twarzy byÂło wrĂŞcz boskie... PodchodzĂŞ od tyÂłu dziewczynki i patrzĂŞ siĂŞ na caÂły jej cyrk z szeroko otwartymi oczyma i lekkim zdziwieniem, po chwili lekko przymruÂżam oczy, moje usta wyginajÂą siĂŞ w grymasie uÂśmiechu, a nastĂŞpnie kucam...
- Hey dziewczynko. - zagadujê. - Widzê... ¿e coœ zgubi³aœ? - pytam siê uprzejmie, z przymru¿onymi oczyma, drapi¹c siê z ty³u g³owy ze znakiem zak³opotania zaistnia³¹ sytuacj¹.
-On on ucieka i nie chcĂŞ wróciĂŚ. ZÂłap puszka proszĂŞ, bo go zaraz coÂś zle albo albo zgubi siĂŞ i nie wróci proszĂŞ pomóÂż...

Dziewczynka byÂła zrozpaczona. NaprawdĂŞ zaleÂżaÂło jej na króliczku ale nie wiedziaÂła co robiĂŚ. ByÂła naprawdĂŞ bezradna. WidaĂŚ byÂło to w jej oczach. Twoja pomoc moÂże byĂŚ dla ciebie nieoceniona.
Zgrabnym ruchem podniosÂłem siĂŞ i spojrzaÂłem za "puszkiem" po chwili odwróciÂłem wzrok w stronĂŞ dziecka i odparÂłem miÂłym tonem:
- Dobrze wiĂŞc, postaram siĂŞ zÂłapaĂŚ twojego króliczka.
Ponownie spojrzaÂłem za króliczkiem, podrapaÂłem siĂŞ po gÂłowie, i zgrabnym ruchem wyciÂągn¹³em za pasa 5 maÂłych ptaszków, póki co nie widziaÂłem "puszka" takÂże ptaszki siĂŞ przydadzÂą, uniosÂłem rĂŞkĂŞ na wysokoÂści ust i lekko dmuchn¹³em, ptaszki poczuwszy wiatr w skrzydeÂłkach ÂłopoczÂąc rozleciaÂły siĂŞ na poszukiwanie króliczka. W sumie wykorzystuje je do namierzania i niszczenia, jednak po maÂłej przeróbce bĂŞdÂą jak ulaÂł pasowaÂły. UÂśmiechn¹³em siĂŞ i lekkim chodem skierowaÂłem siĂŞ na pobliski pagórek usiadÂłem na nim i zamkn¹³em oczy, by ruszyĂŚ czym prĂŞdzej w miejsce króliczka, przez sygnaÂł wysÂłany mi przez jednego z piĂŞciu glinianych stworzonek, po chwili znów uniosÂłem rĂŞkĂŞ tym razem do nosa, powÂąchaÂłem jÂą i westchn¹³em...
-Kocham zapach gliny... - dodaÂłem rozmarzonym tonem...
Ptaszki szybko namierzyÂły kroliczka ale ten przed nimi zwinnie i szybko uciekaÂł. BaÂł siĂŞ ich jak ognia. RobiÂł masĂŞ zwodów i uników. Niejednokrotnie zmieniaÂł kierunek swego biegu. ManewrowaÂł niczym dziki zajÂąc uciekajÂący przed drapierznikiem. Instynkt samozachowawczy musiaÂł go ponosiĂŚ bo to przecieÂż tylko maÂły kroliczek. Ptaszki bezradnie zanim fruwaÂły nie mogÂły czasem nawet za nim nad¹¿yĂŚ...
Po chwili dowiedziaÂłem w jakim mniej wiĂŞcej miejscu jest, bÂądÂź w jakim kierunku zmierza po przez obraz przekazany przez ptaszka, szybko zeskoczyÂłem z kamienia i pognaÂłem za ptaszkami i maÂłym króliczkiem, przy okazji rzucajÂąc dziewczynce szybki uÂśmiech... Gdy zbliÂżyÂłem siĂŞ na tyle by ujrzeĂŚ ÂśmigajÂące ptaki, zauwaÂżyÂłem niedaleko ma³¹ skaÂłkĂŞ dÂługÂą na jakieÂś 20 metrów, postanowiÂłem tam zÂłapaĂŚ w szach maÂłego "puszka". KazaÂłem siĂŞ rozrzedziĂŚ stworzonkom by skierowaĂŚ króliczka w stronÂą skaÂł. Po chwili razem z ptakami, które teraz leciaÂły nisko nad ziemiÂą biegÂłem za nim w stronĂŞ skaÂł, po chwili rozluÂźniÂłem trochĂŞ sytuacjĂŞ, gdy byÂł na tyle blisko Âściany, i ja wraz z nimi na tyle jego blisko, Âże po kilku chwilach odwoÂłaÂłem glinki tworzÂąc charakterystyczne "Puf". Gdy byÂłem z nim juÂż sam na sam, lekko uklĂŞkn¹³em i przyjacielskim tonem...
- Puszek, puszek no, chodÂź tu do mnie, szybko...
MiaÂłem kiedyÂś dawno temu zwierzĂŞ, mÂłodÂą suke wilka, w sumie to teÂż zwierze. Trzeba ÂśmiaÂło i energicznie do nich przemawiaĂŚ...
Twój plan siĂŞ powiódÂł. Perfekcyjnie przeprowadzona akcja z maÂłymi ptaszkami byÂła wrĂŞcz genialnym ruchem. Króliczek wpadÂł w twoje rĂŞce. PodszedÂłeÂś do dziewczynki i zwróciÂłeÂś jej zgóbĂŞ.

-DziĂŞkujĂŞ ci bardzo, to dla ciebie.

Dziewczynka wrĂŞczyÂła ci 200Y. Bardzo siĂŞ cieszyÂła i pobiegÂła z króliczkiem na rĂŞkach do domu... CzuÂłeÂś siĂŞ speÂłniony jako dobry obywatel.

(ranga D, kasa 200Y, do stat 2, do pch nic) DziĂŞkujĂŞ Armor.
Delikatnie siê uœmiechn¹³em i ponownie zamkn¹³em oczy, rêce za³o¿y³em za g³owê maj¹c nadzieje na ponowne z³apanie wiatru na twarzy jak i we w³osach.
- ÂŁeehh, przydaÂła by mi siĂŞ katana,- powiedziaÂłem zniesmaczony, w tym samym wyciÂągajÂąc zza pasa Kunai'a... MyÂślaÂłem jeszcze trochĂŞ o tym, przy okazji znikajÂąc z równin...
Miharu przebiegÂła przez równinĂŞ, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Suny.
- Mam tylko nadziejĂŞ, Âże nic mu nie jest... - pomyÂślaÂła, biegnÂąc. Nie miaÂła zamiaru siĂŞ zatrzymywaĂŚ, teraz nic jej nie zatrzyma, bo ona jak juÂż ma coÂś zrobiĂŚ, jest uparta i d¹¿y do tego wymierzonego sobie celu i nic jej w tym nie moÂże przeszkodziĂŚ. Po chwili zniknĂŞÂła z równin.
<nmm>