Budynek

Budynek położony w samym centrum Lasu śmierci.

---

z latwoscia docieram do budynku postanawiam potrenowac walke kunaiem w tym celu twoze klona i zaczynam trening pomyslalem walka z amy dala mi do myslenia

koncze trenning i wraca m do wioski
WszedÂłem do budynku.UsiadÂłem na fotelu i odpoczywam.

Dodane po 6 minutach:

-No dobra koniec odpoczynku.Suna juÂż nie daleko.-powiedziaÂłem optymistycznie.<NMM>
WszedÂłem do Âśrodka.RozejrzaÂłem siĂŞ po budynku i poszedÂłem dalej.<NMM>

---

przebiegÂłem obok budynku <nmm>
po ok godzinie poszukiwan dotarlem do samego centrum lasu. zebralem swoje insekty - Nie no, i tu tez nic???- powiedzialem zawiedziony. - przeszukam jeszcze jedno miejsce i wracam do biura - powiedzialem i odszedlem <nmm>
WchodzĂŞ do budynku . RozglÂądam siĂŞ po pomieszczeni
Poczym wychodzĂŞ. OdchodzĂŞ 10 metrów od budynku i zaczynam trening .
-Hmm.. zacznĂŞ od 2000 pompek nastĂŞpnie 3000 przysiadów. Tak na rozgrzewkĂŞ nie ma co przesadzaĂŚ * ciekawe czy ktoÂś jeszcze dziÂś tu byÂł moÂże jakaÂś dama mnie zobaczy w czasie treningu *
W moich oczach pojawiÂła siĂŞ iskierka nadziej Âże ten dzieĂą jednak nie bĂŞdzie naleÂżaÂł do straconych

Dodane po 9 godzinach 11 minutach:

Po kilku nastu godzinach wyczerpujÂącego treningi wracam do Konohy
Wchodze i rozgladam sie.Po krotkim czasie wzchodze
NMM
-czekam na Nejiego ktory chyba wyszedÂł z formy

Dodane po 3 minutach:

czekajac na Nejiego zaczynam trening od 1000 pompków tyle powino wystarczyc zanim neji mnie dogoni
juz jestem
-Mam nadzieje ze sie zabardzo nie zasapaÂłes
nie nie spoko -odpowiedziaÂłem
o tu chcecie walczyc?
to moze zaczniemy od jakiejs przyjacielskiej walki ?W moich oczach pojawiÂły sie ogniki
oki jestem za -odparÂłem
-chce aby byÂło jasne masz sie nie oszczedzac to ma byĂŚ uczciwa walka walczymy do puki ktos sie nie podda lub do puki jeden z nas nie posunie sie za daleko zgadzasz sie na takie zasady
Tak Walczmy
Mg kto zaczyna??
Neji zaczynaj
odskoczyÂłem do tyÂłu i rzuciÂłem kunaiem
uchyliÂłem sie oprzed kunaj zrzuciÂłem cienzarki i krzkneÂłem Kage Bunshin no Jutsu poczym natychmiasto wo pojawiÂły sie 4 klony
(neji walka idzie tak ty ja mg itp rozumiesz??)
Lee jest bardzo szybkim chlopcem, wiec udalo mu sie uniknac narzedzia,
rzucongo przez mlodego Hyuuge. Poojawily sie 4 klony, jednak nic nie robia, czekaja na rozkazy Lee.
Czekamy na ruch Neji'ego
-Baykugan.-Kage bushin no jutsu -wykrzyknoÂłem takze pokazaÂły sie 4 klony.
--wszystkie klony wraz ze mna wykrzykneÂły
-Bushin no Jutsu- teraz przed nejim stoji 15 lee poczym 4 klony wraz z iluzjami ustawiaja sie wokul Nejich poczym wyciagaja po 2 kunaj wyskakuja w góre i zarzucaja nejich gradem kunaj w tym samym czasie ja czekam i szukam prawdziwego nejego kiedy go znajde atakuej z Lee wind podcinajac mu nogi poczyw wyrzucajac go wpowietrze i nakoniec udezajac go w locie kopem z obrotu ( Lee wind to moje combo liczy sie za jeden atak )
Naji uaktywnil Byakugan, pojawily sie cztery klony.
Lee robi bardzo bezmysly ruch. Pojawiaja sie kolejne klony.
(trzeba pamietac o limicie chakry, a i o tym, ze kage bushin to bardzo
czakrochlonna technika)
Wszystkie klony rzucily sie na Neji'ego i jego klony.
Dzieki temu , ze Neji uruchomil Byakugan znikaja tylko dwa klony.
Dwa klony i sam Neji zostaja,
Lee podcina kolejnego klona, ktory znika.
( to nie sa klony to iluzje mniej kosztuja ale daja efekt powielenia tylko piersza 4 jest prawdziwymi klonami)
Z wielkÂą szybkoÂściÂą pojawiÂłem sie koÂło Lee wykonaÂłem 64uderzenia i zatrzymaÂłem jego kanaliki charky odskoczyÂłem
(przepraszam, ninezauwazylam slowa "iluzja " xP masz racje, juz dodaje wiecej czakry masz xP)

kolej na Nejiego
Z wielkÂą szybkoÂściÂą pojawiÂłem sie koÂło Lee wykonaÂłem 64uderzenia i zatrzymaÂłem jego kanaliki charky odskoczyÂłem
spodziewaÂłem sie tego ataku wiedzac ze Neji jest owiele wolniejszy odemnie czekaÂłem kiedy sie pojawi wtedy za jego plecami pojawiÂły sie 2 klony wraz z 4 iluzjami jednoczesnie udezajac z
-Konoha Shoufuu i wybijaja nejiego w powietrze w tem samym czasie pojawia sie ja wyskakjuje w powietrze i uzywam
-Omote Renge bandaze zaczynaja sie owijac wokuÂł Nejego poczym zaczynam wirowac wokuÂł wÂłasnej osi i udezam nejim o ziemie w ostatniej chwili odskakujac na bezieczna odlegÂłosĂŚ
ostatni z klonuw odskoczyl na bok posyÂłajac kunaj w strone kopi nejego wraz z nim to somo zrobiÂły jego iluzje

Dodane po 2 minutach:

( nic podobnego poprostu uzywam wszystkich klonow aby nie stracic efektu oraz szybkosci )
PS: muj speed po zdjeci cienzarkuw to 77 kazdy z klonuw dysponuje identyczna predkoscia )
(chyba jednak nie wyszedl )

Jeden z kuani dopadl prawdziwego Nejiego, raniac mu mocno prawe ramie.
Wykonuje swoje 64 uderzenia.
Wszystkie klony i iluzje znikaja, jednak to nie zraza Lee, ktorego glownymi
technikami jest taijutsu, gdzie zurzywa sie minimalnej porcji chakry.
Wykonuje swoja Konoha Shoufuu . Mlody Hyuuga wylecial jak z procy w powietrze. Nastepnie Lee, urzywajac Omote Renge wgniata Neji'ego w ziemie.
Neji dokop mu, nie daj sie tak szastac!!!
Lee jestes na wyczrpaniu czakry.
( a wÂłaÂśnie ze nie bo po uzyciu Omote Renge zostaÂł aÂłtomatycznie otwarta 1 brama )
-koniec-z niewiarygodna szybkoÂściÂą podlaciaÂłem do lee zrobiÂłem 124 uderzeĂą po czym zablokowaÂłem jego gÂłówne kanaliki chakry gdy le leciaÂł uzÂłyÂłem Hakke Hasangeki i udeÂżyÂł w skaÂłe
-neji podadaj sie teraz bo gdy uzyje Primary Lotos to nie przezyjesz tego
Neji z wielkim bolem glowym nie trafil we wszystkie kanaliki chakry, jednak to wystarczalo.
Lee nic nie robi.
Lee pada na lopatki, potrzebuje pomocy medycznej.
muj speed po otwarci ! bramy ruwny jest = 154
Nrji poruszaÂł sie dlamnie w zwolninym tempie chciaÂłem to zakaczyc wiec pojawiÂłem sie przed nim poczym natychmiastowo zanim
-Lee Wind .Jego ruchy byly powolne
kiedy znalazÂł sie w powietrzy ja juz tam byÂłem czekajac na niego
-Primary Lotos

Dodane po 51 sekundach:

(chwileczke a muj ruch ja protestuje )
ZakoĂączmy to Kage bushin no jutsu pojawiÂły sie 2 klony powiedziaÂłem uzyjmy Hakke Hasangeki i tak zrobilismy 2 strumie nie trafiÂły go Lee jest bardzo w ciĂŞzkim stanie.
ten tekst na guze napisaÂłem zani neji cos zrobil
(no chyba nie)
ech Lee Twoj ruch bylo odewanie sie do Nejego, kiedy on urzyl 124 uderzen Ty gadales do niego,
to komicznie musialo wygladac xP
A po za tym czakry urzywac nie mozesz xP
wygral Neji xP
chodzi mi o ten z poddanie sie
jupi
przykre Lee, ale przepadlo

dwa ostatnie wasze ruchy sie nie licza,
muhahahahaha

wyobrazcie sobie to xP Neji nawala Leee, a ten gada o poddaniu sie
muhahaha
niech bedzie ale otwierajac piersza brame Neji nie powinien byĂŚ wstanie mi nic zrobiĂŚ gdyÂż po otwarci bramy mie obowiazuje mnie limit chakry
(bede mnial przestroge na przyszlosci nie gadaj tylko wykacz drania
PS; jakim cudem Neji przezyl pierszy lotos??)
Neji badz tak dobry zabierz swojego kolege do szpitala , muhahaha xP
no to psikus brama sie nie otworzyla xP bo czakry nie starczylo.
koniec offtopu
Dobrze wzioÂłem Lee na rence i zaniosÂłem go do szpitala <NMM>
WchodzĂŞ do budynku.
-Co tu siĂŞ dziaÂło?CzyÂżby Akatsuki tu byÂło?-powiedzaÂłem do siebie i wyszedÂłem
<NMM>
wchodze do budynku i opieram sie o Âściane moja pierwsza walka sie tu odbyÂła pomyÂślaÂłem

Dodane po 3 minutach:

wyszedÂł <nmm>
WchodzĂŞ do budynku i rozglÂądam siĂŞ uwarznie.Nie zauwarzyÂłem niczego co zwróciÂło mojÂą uwagĂŞ wiĂŞc wyszedÂłem
<NMM>
WpadÂłem z moim kotem przelotnie w drodze do Iwy.
<NMN>
Wraz z moim kotem szukam, miejsc walk, ofiar puÂłapek i Âśladów krwi.
<wchodzi> <wychodzi> <NMM>
weszÂłem do budynku by go zwiedziĂŚ
spaceruje...
WeszÂłam do budynku i rozejrzaÂłam siĂŞ. ByÂło pusto i cicho. Nie znalazÂłam Âżadnej puÂłapki . Dlatego ruszyÂłam z powrotem
< NMM>
PrzechodzĂŞ obok budynku przyglÂądajÂąc mu siĂŞ.Nadal kierujĂŞ siĂŞ do Konohy.

<nmm>
DotarliÂście do opuszczonego domu.., o którym mówiÂł Kekei
W nim czekaÂła na was nie miÂła niespodzianka. MieszkaĂący tego domu jak siĂŞ póÂźniej okazaÂło rodzina mÂłodego kuramy zostaÂła wybita a z nad ich ciaÂł spoglÂąda na was dwójka Shinobi w opaskach.. wioski ukrytej w liÂściach..

od razu rozpoznajÂą Cebie Tengen ..
-O heh mamy tu. czÂłonka Akatsuki no wiĂŞc.. nagroda bĂŞdzie jeszcze wiĂŞksza..

-EEeee panowie... nastÂąpiÂła pomyÂłka. Nie jestem Tengen tylko Mitsubishi Subaru. - Próbujac zdobyĂŚ ich zaufanie. OdstawiÂł Kekeia i z szybkoÂściÂą jakÂą przystaÂło na Uchiha poderÂżn¹³ im gardÂła swojÂą katanÂą. Za pomocÂą sharingana ÂśledziÂł ich ruch i w razie gdyby przeoczyÂł to, Âże zrobili unik byÂł gotowy do kawarimi.
-No chÂłopcze, chyba nam siĂŞ udaÂło ale przykro mi z powodu rodziny...
[Pozwól mój drogi, Âże to ja ocenie czy poderÂżn¹³es im gardÂło.. przeciwnicy wykorzystujÂą Shunshina i chca pojawic sie za Tengenem jednak ten wykonuje kawarimi zostaje tam jednak mÂłody Kurama, który nie wykonuje Âżadnych ruchów.. Patrzy tylk w stronĂŞ ciaÂł...
-Wszyscy, wszyscy nie ÂżyjÂą
wraz z przeciwnikami czujecie nagle dziwna chakre...coÂś zaczyna siĂŞ dizaĂŚ.. Nie wiesz jeszcze co.. i Twoi rywale teÂż nie..

Tengen rozglÂąda siĂŞ nerwowo nagle wpadajÂąc w udawanÂą panikĂŞ...
- TO BIJUU ! 9 ogoniasty siĂŞ tu zbliÂża ! ! wierzcie mi ! - krzyczÂąc na przeciwników Âżeby siĂŞ oddalili jak najdalej.
Sam zaÂś koncentrowaÂł siĂŞ na zlokalizowaniu i zidentyfikowaniu tej nienaturalnej chakry. ChwyciÂł Kekeia i odskoczyÂł w miejsce z którego miaÂłby najlepszy wzglÂąd na najbliÂższe otoczenie, najlepiej jakieÂś drzewo.
-Kekei, a moÂże Ty wiesz co to za chakra ? - zapytaÂł siĂŞ chÂłopaka patrzÂąc mu w oczy...
Przeciwnicy w cale nie traktuj¹ Twoich s³ow jak ¿¹rt.. Ta chakra naprawde ich przerazi³a i zwaili... gdzie [I see you!] roœnie .. Ty zosta³es samm z Kurama ...
ZÂłapaÂłes go mocno znaleÂźliÂście siĂŞ na drzewie tam zadaÂłeÂś swoje pytanie i poczuÂłeÂś jak szpony przeszywajÂą ci ciaÂło w okolicach trzustki...
Z jamy ustnej poleciaÂła Ci krew.. PróbowaÂłes znaleœÌ wszĂŞdzie ofensora. ale nie mogÂłeÂś..
Wtedy zacz¹³eœ rozumieÌ....

-Kurde Kekei... chyba pomyliÂłeÂś cele ! to nie ja jestem Twoim wrogiem. OpamiĂŞtaj siĂŞ i porzuĂŚ te genjutsu. - KrzyczaÂł na Kekeia proszÂąc go by przestaÂł go mĂŞczyĂŚ.
-JeÂżeli ja skonam to nie bĂŞdziesz miaÂł nikogo do pomocy..
Dziecko byÂło w takim szale, Âże w ogóle nie zwracaÂło uwagi na Twoje sÂłowa.. rozpocz¹³ atak.. Teraz wyglÂądaÂł jak rozszalaÂły wilkoÂłak..
PedziÂł na Ciebie z wyciÂągniĂŞtymi szponami..
-> Tengen obrona, atak..
[masz post by zatamowac krwotok, bo zaczynasz juÂż.. widzieĂŚ mroczki przed oczami]

Tengen chwyciÂł jednÂą kapsuÂłkĂŞ krwi i wrzuciÂł jÂą sobie do przeÂłyku, a sekundĂŞ póÂźniej odblokowaÂł granat dymny i rozciÂągnÂąl linkĂŞ drucianÂą o drzewo by rozpĂŞdzony wilkoÂłak wpadÂł w niÂą jak w puÂłapkĂŞ i daĂŚ siĂŞ ostatecznie zwiÂązaĂŚ. Sam w razie czego zachowywaÂł bezpiecznÂą odlegÂłoœÌ na wypadek nie powodzenia ataku. Gdyby siĂŞ udaÂło Tengen musi najwyraÂźniej zraniĂŚ albo przynajmniej spowodowaĂŚ u kekeia jakiÂś impuls bólowy. Uderza go najpierw w pysk, a jak nie pomaga dÂźga kunaiem w nie witalny punkt.
PiguÂłki przyniosÂły efekt..
WilkoÂłak leciaÂł na Ciebie.. nie zwracajÂąc na nic uwagi Ty rozÂłozyÂłeÂś swój... drut wtedy okazaÂło siĂŞ, Âże to genjutsu [Kawarimi nie podziaÂłaÂło bo nie uciekniesz genjutsu nim] jednak..na caÂłe szczeÂście. monstrum zacznya wracaĂŚ do normalnej formy...
Zd¹¿y³ Ciê jeszcze troche podrapaÌ. Po chwili.. wraca do siebie
-Widzisz czym jestem .. ostatnio co raz czêœÌiej zdarzaj¹ siê tego typu rzeczy...

-Czy zgadasz siĂŞ bym zwiÂązaÂł Tobie dÂłonie byÂś nie mógÂł wykonywaĂŚ pieczĂŞci ? Rozumiesz, Âże zaleÂży mi takÂże na moim wÂłasnym Âżyciu - uciskajÂąc bolÂące miejsca.
Tengen musiaÂł chwilkĂŞ odpoczaĂŚ po tym caÂłym zdarzeniu. NastĂŞpnym razem bĂŞdzie wiedziaÂł, Âże musi uÂżyĂŚ magen kyouten chiten by odwróciĂŚ jutsu przeciwko twórcy bo inaczej z jego ciaÂłem i duchem moÂże byĂŚ nie najlepiej... ZapytaÂł siĂŞ co teraz bĂŞdÂą robiĂŚ.
-NIe mam nic przeciwko Twej propozycji.. Jednak najpierw chciaÂłbym..abys pomógÂł mi wykopaĂŚ groby dla..
Tu gÂłos mu sie urwaÂł spojrzaÂł tylko w miejsce gdzie leÂżaÂły CiaÂła.
Tengen od razu zrozumiaÂł o co chodzi...

Tengen doskonale wiedziaÂł o co chodzi Kekeiowi. PoszukaÂł w okolicy domku czegoÂś co nadawaÂło by siĂŞ do kopania, uzgadniajÂąc z Kekeiem wybraÂł teÂż dogodne miejsce gdziĂŞÂś miĂŞdzy kwiatkami albo po drzewem gdzie mogliby spoczywaĂŚ jego przyjaciele. Tengen myÂślaÂł, Âże zaoszczedziÂł sobie morderstw ale i tak najtrudniej bĂŞdzie miaÂł w przypadku mÂłodego. Mimo tej maÂłej rany zdÂąrzyÂł siĂŞ juÂż trochĂŞ przyzwyczaiĂŚ do niego.
-No i gdzie teraz idziemy paniczu ?
-Dziekuje Ci bardzo jestes naprawdĂŞ wspaniaÂły pomimo bólu,który Ci przysporzyÂłem Ty wci¹¿ mi pomagasz ..
ChÂłopak wziaÂł od Tengena.. ldrut i zwiÂązaÂł sobie nim rĂŞce..
-Teraz przynajmniej z tej strony nic Ci nie Grozi.. ruszamy do mojego domku w Oto tam czeka na nas..moja rodzina..
-Nie ma sprawy ale na wypadek ataku wrogich ninja na nas byĂŚ moÂże bĂŞdĂŞ musiaÂł siĂŞ oswobodziĂŚ no chyba, Âże nie bĂŞdÂą zbyt wymagajÂący to wtedy sam siĂŞ z nimi rozprawiĂŞ. Wskakuj na razie na barana. Pobiegniemy.- z uÂśmiechem dodaÂł.
ZawiÂązaÂł jeszcze tylko bandaÂżem swoje rany i pobiegli tam het het w stronĂŞ oto.

[nmm]
Razem z mÂłodym potworkiem udajecie siĂŞ do Sossnowego boru w Orgomnej puszczy Osaskiej..
[NMT]
Gdy wasza druæyna wreÂście dosta³å siĂŞ do wskazanego miejsca .DostrzegliÂściĂŞ Âże tylko drzewa i kszaki wszystko
przypominaÂło zwykÂły las .Nie dostrzegliÂście teÂż Âżadnych Âśladuw które mogÂły by ÂświadczyĂŚ o tym Âże ktoÂś tedyk
przechodziÂł niedawno .Ale to co was zdziwiÂło po dÂłuÂższym przyjÂżeniu siĂŞ okolicy to wÂłasnie caÂłkowity
brak Âśladów. Na Âścieszcze powiny byĂŚ widoczne choĂŚ slady zwierzÂąt lub shinobi przemieszcajacych siĂŞ przez las
lecz tutaj nie mozna byÂło dostrzedz nic tak jakby nikt nigdy tedyk nie przechodziÂł.
PrzybiegÂłam jako wilk i zaczĂŞÂłam szukaĂŚ Âśladów. WidzÂąc , Âże nie ma Âżadnych odcisków zaczĂŞÂłam piszczeĂŚ , potem zaczĂŞÂłam szukaĂŚ zapachów....rozejrzaÂłam sie czy reszta idzie za mnÂą a potem nadal szukaÂłam zapachów.
WylÂądowaÂłem koÂło Minako po czym kazaÂłem zmniejszyĂŚ siĂŞ mojemu summonowi. Ptak posÂłuchaÂł siĂŞ i zmniejszyÂł do rozmiarów koliberka, a potem wylÂądowaÂł na moim lewym ramieniu.
- To co ile osób tutaj bĂŞdzie?-zapytaÂłem dziewczyny i zacz¹³em rozglÂądaĂŚ siĂŞ dookoÂła.
Nagle trzysta metrów przed wami usÂłyszeliÂście jakiÂś chaÂłas przypominajÂący przemieszczanie siĂŞ nad koronami drzew
lub upadek.
Gdy dotarliÂście do ÂżrudÂła dziwnego odgÂłosu jakiÂś staruszek prubowaÂł siĂŞ wydostaĂŚ z za krzaków na czworaka.Po
podartej szacie zadrapaniach na jego ramieniach i twarzy oraz poÂłamanych gaÂłeÂżiach nad nim mogliÂście przypuszczaĂŚ
Âże staruszek próbowaÂł wdrapaÂź siĂŞ na drzewo lecz Âżle oceniÂł wytrzymaÂłoœÌ jednej z gaÂłezi któa musiaÂła siĂŞ pod nim
zaÂłamaĂŚ.
-Niech to wszystko diabli pochÂłonÂą...-Jego gÂłos byÂł miÂły i pomimo Âże byÂł wÂściekÂły nie moÂżna byÂło tego usÂłyszeĂŚ
w jego gÂłoscie ani z wyrazu twarzy.
Staruszek wydostaÂł siĂŞ wreÂście otrzepaÂł swojÂą szate i szpiczasty kapelusz który co dziwne po mimo upadku nie spadÂł mu
z gÂłowy jakby byÂł do niej przytwierdzony na staÂłe.
WyprostowaÂł siĂŞ lecz jedyne co z tego mu wyszÂło to dziwnym zgieciu w póÂł zacz¹³ siĂŞ rozciagaĂŚ po jedym z takich ĂŚwiczeĂą
usÂłyszeliÂście odgÂłos strzelajacych starych stawów i kosci mĂŞÂżczyzny.WreÂście staruszek mógÂł stanÂąc w pozie wyprostowanej.
Wyglada³ na wysokiego mêzczyzne o doœÌ kruchej budowie lecz po mimo tego emanowa³ pewna pewnoœci¹ siebie i si³¹.
Wyciagn¹³ palec wskazujacy i zaczo³ nim wymachiwaÌ w strone drzewa.Wygl¹da³o to jak by nauczyciel zbeszta³ ucznia
za kawaÂł skierowany w jego osobe.
-Nie Âładnie..nie Âładnie.To ja siĂŞ martwiĂŞ o was próbuje pomóc a tu taki kawaÂł...nie ³¹dnie-Jego gÂłos
byÂł peÂłny miÂłoÂści po mimo tego Âże na jego twarzy widniaÂła maska srogoÂści.
Staruszek podszedÂł ponownie do drzewa nie dostrzegajÂąc waszej obecnoÂści i próbowaÂł ponownie siĂŞ na nie wdrapaĂŚ przez
caÂły czas spoglÂądajÂąc w górĂŞ jak by kogoÂś lub coÂś tam dostrzegaÂł.

PojawiÂłem siĂŞ na niebie lecz zeskoczyÂłem z summona na ziemiĂŞ za Minako i Michimoto. Summon zmniejszyÂł siĂŞ do rozmiarów zwykÂłego tygrysa i stan¹³ obok mnie. Ja siĂŞ odezwaÂłem:
-Przepraszam was za maÂłe spóÂźnienie.
SpojrzaÂłem na staruszka który spadÂł z drzewa lecz nic nie zrobi³êm bo czekaÂłem na reakcjĂŞ Minako.
PrzekrĂŞciÂłam Âłepek w bok jak to majÂą wilki w zwyczaju. A potem spojrzaÂłam w górĂŞ i pisnĂŞÂłam. PotrzÂąsnĂŞÂłam gÂłowÂą i spojrzaÂłam na towarzyszy i zmieniÂłam siĂŞ w czÂłowieka...
- Nie wiemy czy to on...Lee mówiÂł , ¿ê ma brodĂŞ i spiczasty kapelusz...ale nie mamy równieÂż dowodu na to , Âże nie mógÂł sobie tej brody Âści¹Ì...trza do Niego zagadaĂŚ - odparÂłam i ruszyÂłam do staruszka - CzegoÂś Pan szuka - spytaÂłam jakby zainteresowana
Kiedy usÂłyszaÂł gÂłos za swoim plecami przestraszyÂł siĂŞ i ponownie spadÂł tym razem na gÂłowĂŞ.
-ALAL..ALALALALALLLLLLAAA...ALA!!!!!-ZÂłapaÂł siĂŞ za gÂłowĂŞ i delikatnie rozmasowaÂł miejsce w które udezyÂł. Na gÂłowie miaÂł wielkiego guza i podbite oko.
Z drzewa spadÂło na niego jeszcze coÂś maÂły ÂżaÂłedz który uderzyÂł go prosto w bolace miejsce.
-Ty ma³¹ z³oœnico...jeszcze cie dorwê zobaczysz...musisz wypiÌ to lekarstwo.-Mowi³ w strone sk¹d polecia³ zo³edz. Po chwili wsta³ odwruci³ siê do was przy³o¿y³ coœ do g³owy potar³ przez chwile i podbite oko oraz guz znikn¹³.
-Wiesz co mÂłoda damo...nie Âładnie tak straszyĂŚ ludzi. ZwÂłaszcza kiedy jest to staruszek i wspina siĂŞ na drzewo.Nikt nie uczyÂł cie dobrego wychowania.-PokiwaÂł palcem do Minako niczym ojciec który chce pokazaĂŚ dziecku Âże Âżle postÂąpiÂło i powino siĂŞ wstydziĂŚ swojego zachowania.
-A wy dawaj tam za jej plecami te¿ nie macie siê co cieszyc..¿eby pozwalaÌ tak pieknej m³odej damie chodziÌ po tak niebezpiecznych okolicach. ZA moich czasuw to by³o by nie dopuszczalne...za moich czasuw.-Powtarza³ to w ko³ku i zacz¹³ ponownie wspinaÌ siê po drzewie uwa¿aj¹c na spadaj¹ce ¿o³êdzie.
PodszedÂłem do goÂścia z moim tygryskiem i powiedziaÂłem:
- Przepraszamy za taki nagÂłe wejÂście ale... nie chcieliÂśmy Pana przestraszyĂŚ- ukÂłoniÂłem siĂŞ a mój tygrys warkn¹³ na niego i kiwn¹³ do mnie gÂłowÂą.
Spojrza³em na ¿ywiuszczego dziadka i na mojej twarz pojawi³ siê ob³¹kany uœmiech (pod mask¹ ). Zosta³em na miejscu, nie podchodzi³em do dziadka.
- To na pewno on....- pomyÂślaÂłem poprawiajÂąc maskĂŞ na twarzy.
- Witam pana!- krzykn¹³em do staruszka, przy tym przyjaŸnie machaj¹c rêk¹.
SpojrzaÂłam na Niego normalnie...wolaÂłam byĂŚ na bacznoÂści...SkÂłoniÂłam siĂŞ lekko
- Nie chciaÂłam Pana przestraszyĂŚ...po prostu szukamy pewnych informacji - odparÂłam jakby zamyÂślona do siebie
//odpisze oo godzinie 17;00 morze troche wczesniej musze isc do pracy narazie;) poczekajcie//

Dodane po 1 godzinach 7 minutach:

Staruszek odmachaø przyjacielsko przez co straciÂł równowagĂŞ gdy po raz kolejny próbowaÂł siĂŞ dostaĂŚ dostaĂŚ na drzewo. SpadÂł w dokÂładnie tym samym miejscu co za pierwszym razem. Tym razem jednak podniósÂł siĂŞ szybko i uÂśmiechn¹³ do was.
-To byÂło specjalnie...tak..tak..to byÂło czĂŞÂściÂą mojego planu dostania siĂŞ na te drzewo.-Dziadek przez caÂły czas uÂśmiechaÂł siĂŞ i upieraÂł przy swojej wersji.
-Szukacie informacji powiadasz mÂłoda damo...informacje równajÂą siĂŞ wiedzy a wiedza sama w sobie zawsze czegoÂś nas uczy lecz czasami wiedzieĂŚ nie znaczy rozumieĂŚ.JesteÂś pewna Âże chcesz wiedzieĂŚ czy moÂże zrozumieĂŚ??-PopatrzyÂł siĂŞ na was wzrokiem nauczyciela pewy kaÂżdego swojego sÂłowa.
-Tak wiec jeÂśli jesteÂście pewni to zadajcie pytanie...spróbuje wam pomóc w waszych problemach,przecieÂż czym byÂł by ten ÂŚwiat gdybyÂśmy przestali sobie pomagaĂŚ prawda?
SÂłuchajÂąc mĂŞÂżczyzny zaczĂŞÂłam siĂŞ równieÂż rozglÂądaĂŚ po lesie. CzuÂłam zapach oraz jak krew pulsuje w ÂżyÂłach moich przyjacióÂł i mĂŞÂżczyzny...spróbowaÂłam jeszcze odnaleŸÌ inny zapach...
- Szukamy kogoÂś kto powinien tutaj przebywaĂŚ - odparÂłam i podeszÂłam do Michimoto
- RozejrzĂŞ siĂŞ...tak na wszelki wypadek gdyby to nie byÂł On...obgadajcie sytuacje...gdyby coÂś byÂło mnie tak , to zróbcie coÂś abym do Was do³¹czyÂła...ja zawyjĂŞ jakby co - odparÂłam odeszÂłam kawaÂłek za drzewo po czym zmieniÂłam siĂŞ w wilka i zaczĂŞÂłam obszukiwaĂŚ dokÂładniej okolicĂŞ
- Dobra...- powiedziaÂłem do odchodzÂącej Minako w tym samym czasie przekrĂŞcajÂąc siĂŞ na piĂŞcie w stronĂŞ dziadka.
- Przepraszam, nie widziaÂł tu pan mĂŞÂżczyzny, który nazywa siĂŞ Merlin?- zapytaÂłem staruszka po czym spojrzaÂłem na drzewo, na które wchodziÂł.
PopatrzyÂłem tylko na dziadka. WyglÂądaÂł jak ten koleÂś z opisu Lee. MiaÂłem ochotĂŞ skróciĂŚ go o gÂłowĂŞ ale siĂŞ powstrzymaÂłem. Potem kiwn¹³em gÂłowÂą i poszedÂłem w drugÂą stronĂŞ aby siĂŞ wysikaĂŚ. Jak juÂż skoĂączyÂłem to podszedÂłem do Micha i czekaÂłem na to co odpowie mu dziadek.
Minako próbowaÂła wyczuĂŚ zapach innych wrogów lub choĂŚ osób które mogÂły by przebywaĂŚ w tej okolicy lecz nic nie wyczuÂła co dziwniejsze nie czu³¹ teÂż zapachu dziadka.
ChoÌ wiedzia³a ¿e starszy mêzczyna jest niedaleko to nie by³¹ wstanie czyczuÌ jego woni.
WyczuwaÂła zapach swoich towarzyszy roÂśniesz jakiegoÂś maÂłego stworzenia na drzewie które mogÂło byĂŚ niewielkim ssakiem pewnie wiewiórkÂą. Lecz nie zapachu dziadka tak jak by ta osoba nie istnia³¹ lub chcia³¹ aby nikt jej nie dostrzegl.
SprawdzajÂąc okolicy dostrzegÂła teÂż trzy pary Âśladów swoje oraz swoich towarzyszy ale zadanych Âśladów staruszka. Po dÂłuÂższym przypatrywaniu siĂŞ swoim ÂśladÂą do strzegÂła teÂż je równiesz jej Âślady tak jak i reszty druÂżyny zaczynajÂą najpierw blakn¹Ì poczym caÂłkowicie zniknĂŞÂły.

Dziadek uœmiechn¹³ siê Michimoto zbli¿y³ siê do ch³opaka i poczochra³ mu trochê w³osy.
-Wiesz przypominasz mi trochĂŞ mojego wnuka… jest w twoim wieku…tez jest tak rozkoszny. A co do waszego tajemniczego przybysza o imieniu Merlin-Jego mina spowaÂżnia¹³ potarÂł leko czoÂło i wyglÂądaÂł jak by byÂł bardzo zamyÂślony. Na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ grymas zdziwienia.
-Merlin..Merlin..sk¹œ znam to imie.-Ogromny Âżo³êdzi uderzyÂł w gÂłowie staruszka. Który nic nie zareagowaÂł jedynie uÂśmiechn¹³ siĂŞ.
-JuÂż wiem…przypomniaÂłem sobie…Merlina no tak przecieÂż to tak rzadkie imie..Âże teÂż od razu nie domyÂśliÂłem siĂŞ. –UkÂłoniÂł siĂŞ nisko dworni do pozostaÂłej dwujki i przedstawiÂł.
-Nazywam siĂŞ MERLIN..jestem tym koggo szukacie…lecz czemu zawdziĂŞczam to spotkanie…szukacie ogrodnika??

Zdziwi³am siê tym faktem. Zaczê³am warczeÌ niezadowolona a potem ruszy³am pêdem w stronê towarzyszy. Widz¹c dziadka stanê³am przed nimi ( Michim i Midorim) i zaczê³am warczeÌ na Niego pokazuj¹c swoje niebezpieczne uzêbienie...mia³am nadzieje , ¿e ch³opaki odkryj¹ , ¿e coœ jest nie tak. o chwili jednak zmieni³¹m siê z powrotem w siebie
- A teraz...powiedz czemu nie pachniesz...czemu nie czujĂŞ Twojego zapachu...czemu..nasze Âślady stóp znikajÂą... - szepnĂŞÂłam jakby do siebie i uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ pokazujac swoje kÂły. ObudziÂł siĂŞ we mnie instynkt wampira. byÂłam gotowa do wbicia sie kÂłami w szyjĂŞ mĂŞÂźczyzny...
Spokojnie skierowaÂłem wzrok na stojÂącÂą przede mnÂą Minako.
- Nie pachnie? No wÂłaÂśnie czemu nie pachniesz!- powiedziaÂłem do mĂŞÂżczyzny.
- I nie jestem rozkoszny!- dodaÂłem po chwili po czym wskoczyÂłem na drzewo nad starcem.
- MoÂżesz mi powiedzieĂŚ czego szukasz an tym drzewie?- zapytaÂłem bĂŞdÂąc gotowym do uników w razie ataku.
ZÂłapaÂłem miecz w rĂŞkĂŞ sÂłyszÂąc co powiedziaÂła Minako.
-Czym ty jesteÂś?- powiedziaÂłem do dziada uderzajÂąc mieczem w drzewo na które wÂłaziÂł i podpalajÂąc je iÂż mój miecz jest ognisty. Teraz moja czujnoœÌ byÂła wzmorzona a mój tygrys stan¹³ obok mnie.
Dziadek zszed³ z drzewa. Przez ca³y czas siê uœmiechaj¹Ì podszed³ do Minako nie zaracaj¹c na razie uwag na reszte je towarzyszy.
Przyjrza³ siê uwa¿nie jej uzêbieniu poczym siegn¹³ do kieszeni wyci¹gaj¹c jak¹œ maœÌ .
-OJ nie Âładnie mÂłoda damo masz problemy z uzĂŞbieniem…ale nie martw siĂŞ zaraz temu zaradzimy.-Staruszek zblizaÂł siĂŞ do kunoichi z maÂścia w dÂłoni.-Zanim ta zd¹¿yÂła zareagowaĂŚ juÂż posmarowaÂł jej kÂły maÂściÂą o smaku miety.
-To powino pomuc.- Po chwili kÂły Minako znikÂły a je uzĂŞbienie staÂło siĂŞ lÂśniÂąco biaÂłe i proste.
-A nie mówiÂłem Âże pomo¿ê-UÂśmiecha siĂŞ najwidoczniej zadowolony Âże mogÂłu ci pomóc.
-A teraz odpowiem na wasze pytanie lecz moja odpowiedz wcale siĂŞ wam nie spodoba.
Nie posiadam zapachu gdyÂż jestem mistykiem i maskuje go tak samo jak swoje slady gdy szukaliÂście mnie weszliÂście w sfere mojego obronego czaru przez co wasz zapach jak i wasze slady równiesz zaczynajÂą siĂŞ zacierac tak aby nie moÂżna byÂło was wykryĂŚ. Czym jestem…przecieÂż dobre to wiecie..wiedzieliÂście to juÂż od samego poczÂątku naszego spotkania..prawda??-SpojzaÂł na was wszystkich czekajÂąc na odpowiedz machnaÂł reka i zgasiÂł palace siĂŞ drzewo.
-Nie niszcz tego co ¿y³o na tym œwiecie zanim jeszcze siê urodzi³eœ m³okosie..mo¿esz i byÌ wielkim wojownikiem ale szanuj ziemi bo ona daje ¿ycie!!!- Wykrzycza³ do Midoriego po raz pierwszy na jego twarzy pojawi³a siê z³oœÌ.

Michimoto zosta³ podpalony razem z drzewem lecz nie dozna³ zadnych obra¿eù przynajmniej do czasku kiedy coœ nie ¿uci³o w niego ¿o³êdziem zwalaj¹c mu maske z twarzy i rzucaj¹c go z drzewa na plecy.
-UwaÂżajÂą mÂłodzieĂącze na drzewach Âżyje wiele istot kaÂżde znich moÂże chcieĂŚ chroniĂŚ swojego domu-PowiedziaÂł podchodzÂąc do Michimoto i podajÂąc mu rĂŞkĂŞ aby wstaÂł.
CóÂż...nie powiem byÂłam zdziwiona , Âże moje kÂły zniknĂŞÂły. SpojrzaÂłam na mĂŞÂżczyznĂŞ a potem zerknĂŞÂłam na resztĂŞ.
- Skoro Ty jesteÂś Merlin...powinieneÂś wiedzieĂŚ coÂś ... - zawahaÂłam siĂŞ na chwilĂŞ - o Hongu...albo o kimÂś...kto moÂże nim byĂŚ - odparÂłam patrzÂąc na Niego wyczekujÂąco
WiedziaÂłam , Âże to nie honorowe...ale zabicie dziadka nie podobaÂło mi siĂŞ w pewnym stopniu...jednak misja to misja...
ZaczĂŞÂłam siĂŞ rozglÂądaĂŚ...za czymÂś podjerzanym...spojrzaÂłam na to drzewo na którym staÂł i podeszÂłam do Niego patrzÂąc w górĂŞ.
- Co jest tak interesujÂącego w tym drzewie , Âże próbujesz na nie wejœÌ...? - spytaÂłam dotykajac drzewa
P³omieù na mieczu znikn¹³ i zawiesi³em go na plecach. Powiedzia³em:
-Przepraszam za to drzewo dziadku ale chcia³em zobaczyÌ jak zareagujesz. Wybacz...- potem trochê rozbola³a mnie g³owa. Demona dawa³ mi siê we znaki. Od ostatniego czasu i treningu trochê minê³o ale czu³em sie podle i by³em trochê agresywny. Klepn¹³em summona w plecy aby siê z nim po³¹czyÌ i¿ oddzieli on chakrê demona ode mnie. Spojrza³em potem na drzewo i wzlecia³em na skrzyd³ach ponad poziom drzew aby rozejrzeÌ siê w terenie i zobaczyÌ co takiego ciekawego jest na drzewie.
WstaÂłem i spojrzaÂłem na dziadka moimi dwoma róÂżnymi oczami.
- DomyÂślam siĂŞ, ze jest tam duÂżo istnieĂą...- powiedziaÂłem próbujÂąc zasÂłoniĂŚ wÂłosami pieczĂŞĂŚ ÂświatÂła. Mój summon podleciaÂł w górĂŞ i nagle zmieniÂł swój rozmiar. ByÂł wiĂŞkszy i wzbiÂł siĂŞ wysoko w powietrze,aby zobaczyĂŚ, czy coÂś siĂŞ na nas nie czai w lesie.
- Panie Merlinie.... Wie pan moÂże coÂś o tym caÂłym Hongu? Udzieli bam pan pomocy, czy nie?- zapytaÂłem podchodzÂąc do Minako i stajÂąc po jej lewej stronie.
Merlina spojrzaÂł na wasza trujke i odezwaÂł siĂŞ wpierw do Minako która zbliÂżyÂła siĂŞ do drzewa.
-Honag…Hong powiadasz mÂłoda damo…nie wiem …nie pamiĂŞtam .Nie jestem juÂż tak mÂłody jak kiedyÂś i umysÂł pÂłata mi dziwne figle…ale tak jakbym kojarzyÂł te doœÌ dziwne imie…bo to czyjeÂś imie prawda .-Staruszek siadÂł na ziemi i zacz¹³ siĂŞ zastanawiaĂŚ skÂąd zna to imie juÂż kiedyÂś je sÂłyszaÂł ale to byÂło tak dawno.
Pogr¹¿ony w swoich myœlach nadal prowadzi³ konwersacje skin¹wszy g³ow¹ na przeprosiny Midoriego.
-Na tym drzewie…nic dla osoby która nie umi patrzeĂŚ…nic dla was i dla wojowników którzy sÂą pochÂłoniecie tylko tyÂłaby walczyĂŚ i zabijaĂŚ. Ale skoro pytacie u dziele wam odpowiedzi .A raczej ona sama to zrobi.-Staruszek siĂŞ uÂśmiechnÂą patrzÂąc siĂŞ w strone drzewa.
Nagle jakaœ ma³¹ ruda kita zeskoczy³¹ z ga³êzi wskoczywszy na ramie Minako.
MaÂła wiewiórka zaczeÂła siĂŞ ocieraĂŚ o twarz kobiety i popiskiwaĂŚ radoÂśnie.
-O to i mój niesforny przyjcie -Merlina wstaÂł przeszedÂł kawaÂłek po liÂściastym podÂłoÂże i zbliÂżyÂł siĂŞ do Minako z wiewiórka na ramieniu.
-WiedziaÂłem Âże cie polubi…on zawsze tak reaguje na piĂŞkne kobiety.-Wsun¹³ reke do kieszenie wyciagnowszy ma³¹ tabletkĂŞ i podajÂąc jÂą Minako.
-Podaj mu to…to mu pomoÂże na jego dolegliwoÂści a odemnie nie chce wzi¹œc…wiesz lekarstwo nie jest z byt smaczne-DodaÂł szeptem.

¯aden z was nie dostrzeg³ niczego dziwnego to by³ zwyk³y las i zwyk³ê drzewo a przynajmniej tak siê wam zdawa³o i gdyby nie Merlin nigdy nie uwa¿ali byœcie ¿e coœ mo¿e byÌ nie tak w tym miejscu.
Niespodziewanie uderzyÂł siĂŞ w gÂłowe przypominajÂąc sobie gdzie sÂłyszaÂł te imie.
-JuÂż pamiĂŞtam Hong…kiedyÂś mój syn mówiÂł coÂś o dziwnym czÂłowieku o tym i mieniu przez wiele tygodni próbowaÂł mnie oraz swojÂą zonĂŞ i mÂłodszego brata przekonaĂŚ co to wielkoÂści uw czÂłowieka…nie byliÂśmy tym zainteresowani .Krótko po tej sprzeczce odszedÂł odpas i juÂż nigdy nie wruciÂł-W jego oczach pojawiÂł siĂŞ smutek i zal.
-Mo¿e za pochopnie go oceni³em..mo¿e pope³ni³em b³¹d- Moiwi³ jakby do siebie.
WzieÂłam tabletkĂŞ do rÂąk i spojrzaÂłam na wiewiórkĂŞ , po chwili podaÂłam jej tabletkĂŞ majÂąc nadzieje , Âże weÂźmie i odparÂłam do staruszka
- Nie ufaj mu...Hong nie wydaje mi siĂŞ zbyt dobrym facetem...szukamy Go...wiesz gdzie moÂże byc ? - spytaÂłam gÂłaszczÂąc wiewiórkĂŞ
WydawaÂło mi siĂŞ to straszne , Âże po uzyskaniu informacji bĂŞddziemy musieli Go zabic. Nadal myÂślaÂłam nad tym czy mĂŞÂżczyzna nie powiedziaÂł nam juÂż jakiejÂś wskazówki...
PodszedÂłem pod drzewo, pod którym leÂżaÂła moja maska. PodniosÂłem jÂą i naÂłoÂżyÂłem na twarz.
- No i teraz to mogĂŞ rozmawiaĂŚ- pomyÂślaÂłem, ale nie zrobiÂłem tego co powiedziaÂłem. StaÂłem i przysÂłuchiwaÂłem siĂŞ rozmowie. ChciaÂłem, zeby Minako siĂŞ z nim dogadaÂła, bo ja pewnie bym z nim siĂŞ pokÂłóciÂł.
Wiewiurka zjadÂł pigóÂłke caÂły czas ocierajÂąc siĂŞ o Minako.
-NIgdy nie wieÂżyÂłem w zapewnienia mego syna co do wielkodusznoÂści i bosskosci ...Honga...to Âże ktoÂś jest inny nie oznacza Âże jest odrazu BOGIEM.Wielu ludzi moÂże sie nazywaĂŚ gÂłupcami lecz ja do nich nie naleÂże.Czy wiem gdzie go znaleœÌ niestety nie.. nie interesowaÂło mnie to...a gdy mój syn odszedÂł...zajeÂłem sie innymi sprawami.
Jeszcze w czymÂś moge wam pomóc?-SpytaÂł dziadek poczym zacz¹³ dochodziĂŚ mimo chodem w strone lasu jego sposub poruszani byÂł doÂśc specyficzny.PoruszaÂł siĂŞ tak jak by niczego i nigdy sie nie lekaÂł jak by byÂł pogodzony z losem.
-Wiecie co musicie zrobiĂŚ... bardziej wam juÂż tego nie uÂłatwie.-Nie odwruciÂł siĂŞ nie chciaÂł abyÂś cie patrzyli w jego oczy
- Czekaj ! - odparÂłam szybko , ÂściÂągnĂŞÂłam wiewiórkĂŞ i postawiÂłam jÂą na ziemi obok drzewa
- Kim byÂł Pana syn ? PowiedziaÂł Pan , Âże On odszedÂł...ma Pan na myÂśli..., Âże nie Âżyje? Czy nie do koĂąca ? - spytaÂłam niepewnie
Staruszek powtarza³ o synu doœÌ czêsto...czysta ciekawoœÌ...
-Moj syn ...nie wiem czy jeszcze Âżyje..wyruszyÂł w podróz po jakÂąs dziwna zbroje podobno coÂś w jego gÂłowie kazaÂło mu to zrobiĂŚ...czy Âżuje ..nie potrafiĂŞ ci na to odpowiedzieĂŚ dziecko. Ale sÂądzĂŞ Âże tak jeszcze tak.-Staruszek spojzaÂł na Minako podejrzliwie.
-Czemu interesujesz siê jego osob¹ ...nie mo¿e ci chodziÌ o niego znikn¹³ jakies 10 lat temu do tej pory nikt siê nie pyta³ o niego...szczeroœc za szczeroœc m³oda damo po co ci te informacje-Pogrozi³ jej palcem jak by uwaza³ ¿e rozmawia z ma³ym dzieckiem .
-Tylko nie próbuj mi tu mydliĂŚ oczu i mów prawdĂŞ bo przeÂłoÂże cie przez kolano i dostaniesz klapas.-Podwin¹³ swojÂą dÂługÂą szate na rekach i czekaÂł na odpowiedz gotowy pokaÂżaĂŚ Âże jego groÂżby nie sÂą bezpodstawne.
SpojrzaÂłem na odchodzÂącego dziadka, i na Minako.
- Dyplomatka z niej.... Ja bym juÂż go zjadÂł...Ale... Jesli damy mu tak po prostu odejœÌ nie speÂłnimy rozkazów Lee, które wyraÂźnie mówiÂą, Âże mamy zabiĂŚ wszystkie 4 obiekty....- pomyÂślaÂłem
- Midori...- szepn¹³em cicho, daj¹c znak, ¿eby by³ gotowy do ataku.
~Coœ mu kaza³o to zrobiÌ...ciekawe kto ~ppmyœla³am z ironi¹ i spojrza³¹m na dziadka
- Wiesz gdzie On moÂże przebywaĂŚ? W którÂą stronĂŞ siĂŞ udaÂł ? TO waÂżne...bardzo waÂżne...- spytaÂłam a potem odparÂłam
- Nie widzĂŞ sensu abym musiaÂła kÂłamaĂŚ...powinieneÂś siĂŞ domyÂśleĂŚ...szukamy Honga...i Ty oraz Twój syn moze nam w Tym pomóc..On jest niebezpieczny...i wszelakie informacje bĂŞdÂą nam pomocne - odparÂłam
Staruszek wyczu³ zamiary Michimoto lecz nie zareagowa³ na nie wcale tylko uœmiechn¹³ sie do niego i pomacha³ mu rêk¹.
-Roskoszny mÂłodzieniec niczym mój drugi syn naprawdĂŞ rozkoszny..szkoda tylko Âże dzieci tak szybko dorastajÂą-Pogr¹¿yÂł sie na chwile w swoich zamyÂśleniach poczym odpowiedziaÂł Minako przez caÂły czas uÂśmiechajÂąc siĂŞ do mÂłodzieĂąca tak poodbnego do jego syna.
-Informacja którym kierunku sie udaÂł nic wam nie pomoÂże jak juÂż mówiÂłem znikn¹³ dziesiĂŞĂŚ lat temu...przypuszczam Âże udaÂło mu siĂŞ zdobyĂŚ te dziwna czrnÂą zbroje. Gdy sie uparÂł nic nie byÂło wstanie go powstrzymaĂŚ przed osiÂągnieciem celu. -Merlin spojzaÂł teraz w oczy kobiety kiedy patrzaÂł siĂŞ w oczy Minoka ta dostrzegÂła w nich wiedze która moÂżna dostrzedz tylko u nielicznych.
-Prosi³êm abyÂś powiedziaÂł prawde czemu go szukacie...prosiÂłem abyÂś byÂła szczera...nie dotrzymaÂłaÂś sÂłowa. Unikasz prawdy kluczÂąc niczym pijany m¹¿. Wiec skoro ty nie chcesz powiedzieeĂŚ tego to na mnie juÂż czas. Marnujesz tylko mój czas mam wielu drzew do odwiedzenia wiele istot potrzebuje mojej pomoc.-Merlin poraz ostatni spojzaÂł siĂŞ w oczy Kunoichi zawiedziony iÂż ta nie dotrzymaÂła sÂłowa opuÂściÂł gÂłowe i zaczÂąl ponownie odchodziĂŚ. Gdy to ma³¹ wiewierka wskoczyÂła mu na ramie i zaczeÂła Âłasic siĂŞ do niego próbujÂąc go pocieszyĂŚ
SpojrzaÂłam za oddalajÂącym siĂŞ staruszkiem
- Chcesz dosÂłownej prawdy? Dobrze...uwaÂżamy , zĂŞ moÂżesz byĂŚ wcieleniem Honga... naszÂą misjÂą jest zabicie czwórki osób które moÂżemy uwaÂżaĂŚ za wcielenie Honga...uwaÂżam , ¿ê Twój syn zostaÂł omamiony przez Honga... nie mamy innego wyjÂścia jak CiĂŞ zabiĂŚ...uwierz mi , Âże nie chcĂŞ tego robiĂŚ i robiĂŞ to z ciĂŞÂżkim sercem - odparÂłam kÂładÂąc dÂłoĂą na katanie - Ta informacja moÂże nam duÂżo pomóc...nie tylko nam...ale i dla innych ludzi...dziĂŞki Tobie moÂżesz uratowaĂŚ miliony ludzi...powiedziaÂłam Ci caÂła prawdĂŞ Merlin...czy teraz Ty moÂżesz powiedzieĂŚ mi prawdĂŞ ? - spytaÂłam chcÂąc Go zatrzymaĂŚ
Merlin siĂŞ odwruciÂł i na jego twarzy pjawi sie uÂśmiech.ByÂł spokojny i dumny za razem Âże wreÂście odwaÂżylaÂś sie powiedzieĂŚ prawde.
-Brawo wreÂście to powiedziaÂłaÂś..czekaÂłem aÂż powiwesz prawde. WiedziaÂłem o waszym celu juÂż od samego poczatku..teÂż sÂłysze ten dziwny gÂłos który omamiÂł mojego syna lecz nie dziaÂła on na mnie tak jak na niego. I choĂŚ nawet teraz sÂłysze jego podszepty.
...Zabij ich...skÂłam im....spraw aby cierpieli-Jego gÂłos sie zmieniÂł tak samo jak wyra ztwarzy kiedy to mówiÂł poczym powruciÂł do swojego usmiechu.
-Nie wiem gdzie jest moj syn wiem Âże teraz walczy z kim nie mam pojecia...wiem teÂż Âże sie boi...bo wie Âże zginie.-Staruszek zbliÂżyÂł siĂŞ do Minako i przyuliÂł jÂą do siebie szepczÂąc do ucha.
-Szukajcie mojej synowej,..szukajcie jej w podziemiach Konohy...-PrzytuliÂł jÂą jeszcze mocniej wziÂąl gÂłeboki oddech.
-Zrub to teraz...zrub to szybko...jeÂśli tego nie zrobisz teraz odejde i juÂż nigdy mnie nie odnajdziecie. Minako poczuÂła Âże Merlin podnosi jej katane przyciskajÂąc ja do swoje piersi.
SpojrzaÂłem ucieszony na Minako.
- No.... MoÂże coÂś siĂŞ teraz zacznie....- pomyÂślaÂłem powoli szykujÂąc rĂŞce do skÂładania pieczĂŞci.
- Minako, jakaœ ty prostolinijna - powiedzia³em, a w moim umyœle k³êbi³o siê wiele myœli.
- ZabijĂŞ i zjem.... Nikt mnie nie nazwie rozkosznym...- myÂślaÂłem
Nie sÂądziÂłam , Âże ten siĂŞ podda. SpuÂściÂłam gÂłowĂŞ i westchnĂŞÂłam
- Wybacz mi...- szepnĂŞÂłam i potem wbiÂłam swojÂą katanĂŞ w serce mĂŞÂżczyzny...Nie mogÂłam pÂłakaĂŚ a chciaÂłam...
Gdy staruszek umarÂł poÂłoÂżyÂłam Go na trawie i ostroÂżnie wyjĂŞÂłam katanĂŞ z Jego ciaÂła. NastĂŞpnie zaÂś sprawiÂłam , Âże Jego ciaÂło spÂłonĂŞÂło. WytarÂłam katanĂŞ z krwi i odparÂłam
- Jego syn z kimÂś walczy...moÂżliwe , Âże synem bĂŞdzie ten z którym walczy Hyuta i reszta...powiedziaÂł , ze mamy szukaĂŚ Jego synowej...w podziemiach Konohy - odparÂłam patrzÂąc na dwójkĂŞ- Trzeba bĂŞdzie ich poinformowaĂŚ gdzie jesteÂśmy - dodaÂłam
SpojrzaÂłem niesamowicie zÂły na Minako.
- Wredna, jak zawsze....- pomyÂślaÂłem patrzÂąc jak ciaÂło dziadka znika w ogniu.
- To co idziemy do tych podziemi?- zapytaÂłem gotowy do podróÂży.
-Czujê siê nieco odsuniêty...- powiedzia³em do towarzyszy. Drapi¹c siê po g³owie i machaj¹c skrzyde³kami.- Ruszajmy do tych podziemi i znajdŸmy t¹ œmieszn¹ jak¹œ tam.

Staruszek zgin¹³ szybko i bezbolesnÂą ÂśmierciÂą nikt z was nie dostrzegÂł tego co wydarzyÂło siĂŞ z jego ciaÂłem i dziwnego blasku wydobywajÂącego siĂŞ z jego piersi gdyÂż Minako spaliÂła juÂż zwÂłoki mĂŞÂżczyzny oddajÂąc mu w ten sposób cichy hoÂłd i szacunek.
Jego ciaÂło szybko siĂŞ zapaliÂło pozostawiajÂąc tylko szczÂątki starych koÂści nic wiĂŞcej.
-W takim razie co robimy teraz pani kapitan?- spytaÂłem zwracajÂąc siĂŞ do Minako i czekajÂąc na to co odpowie.
- No kiedy w koĂącu ruszymy!- pomyÂślaÂłem, a pod maskÂą, na twarzy goÂściÂł nieprzyjemny grymas.
- ByÂście tylko gadali. No! Idziemy, wydaje mi siĂŞ, Âże nie mamy czasy.... Chyba, Âże chcemy zagÂłady Âświata...- powiedziaÂłem próbujÂąc poÂśpieszyĂŚ resztĂŞ druÂżyny. Mój summon wróciÂł ze zwiadów i wylÂądowaÂł niedaleko szczÂątków Merlina, po czym zmniejszyÂł siĂŞ i zacz¹³ lataĂŚ dookoÂła mnie.
- Trzeba poinformowaĂŚ resztĂŞ gdzie jest....- odparÂłam i wykonaÂłam maÂłego motyla z ognia , przekazaÂłam mu informacje gdzie idziemy i odleciaÂł do druÂżyny - ChodÂźmy nie ma czasu do stracenia
Zerknê³am jeszcze na zw³oki mê¿czyzny ze smutkiem...by³o 1 :4 ...zost¹³o jeszcze 3 osoby , mia³am nadzieje , ¿e Hyuta i reszta sobie poradzi..tymczasem ja pobieg³am w stronê podziemi
< NMM>
PopatrzyÂłem na odbiegajÂącÂą Minako i pobiegÂłem za niÂą. Mój summon wylÂądowaÂł na moim ramieniu. W czasie biegu odwróciÂłem siĂŞ do tyÂłu i przyjrzaÂłem siĂŞ szczÂątkom dziadka ostatni raz.
- No Midori biegniemy!- krzykn¹³em znikaj¹c w oddali. <NMM>
-Taaaa- powiedzia³em trochê zrezygnowany i¿ bola³a mnie g³owa. Jednak wzi¹³em siê w garœÌ i odlecia³em niskim lotem jakieœ 50cm nad ziemi¹ z ogromn¹ prêdkoœci¹ z pozosta³ymi. <NMM>
Mikoto wybiegÂł z terenów Suny i przebiega teraz przez tereny Konohy w stronĂŞ siedziby SO , gdzie czekaÂł na niego jego sensei ..

nmm
Shire zaskrzeczaÂł przeraÂźliwie, a TuĂąka biegÂła za nim i biegÂła... Za chÂłopcem, który przyniósÂł jej ten makabryczny list, a chcÂąc uratowaĂŚ Shizue... WiedziaÂła, Âże moÂże to oznaczaĂŚ jej ÂśmierĂŚ...
NMM
WiĂŞc akcja siĂŞ uda³¹ , ale niestety wpadÂłeÂś w puÂłapki z notkami i klony wybuchÂły. Tobie za to przeci¹³ tylko pace , bo wÂłaÂśnie w nie wbiÂł siĂŞ jego shuriken. Chyba chÂłopak przesadziÂł z gadaniem i niestety mu nie wyszÂła. ZostaÂł Ci teraz tylko wódz na piĂŞtrze , ale nie masz juÂż chakry. Musisz sobie poradziĂŚ , z taka chakrÂą , albo znaleŸÌ inny sposób. Teraz musisz uwaÂżaĂŚ i wymyÂśliĂŚ dobry plan . . .

SÂłoĂące wzniosÂło siĂŞ wyÂżej i niestety cieĂą zmalaÂł , lepiej bĂŞdzie chyba walczyĂŚ przy budynku i nie pozwoliĂŚ mu na odejÂście od niego . . .
"O maÂły wÂłos, a byÂło by po Mnie. MuszĂŞ uwaÂżaĂŚ i byĂŚ bardziej ostroÂżnym, by ujœÌ z tej sytuacji z Âżyciem. Teraz oberwaÂłem w rĂŞkĂŞ, ale mogÂło siĂŞ skoĂączyĂŚ o wiele gorzej. Sytuacja kiepska, poniewaÂż nie mam juÂż moich klonów, a do tego chakry mi juÂż nie zostaÂło prawie nic. Za to zaÂłatwiÂłem tych dwóch bachorów. Powinienem doceniaĂŚ swoich wrogów, to jest jedna z najwaÂżniejszych zasad shinobi: Nie lekcewaÂż przeciwnika! Trzeba coÂś szybko wykombinowaĂŚ, bo inaczej skoĂączĂŞ jako pokarm dla sĂŞpów. Ten przywódca jest uÂżytkownikiem suitonu, wiĂŞc potrzebuje zbiornika wodnego do swoich technik. Obecnie znajduje siĂŞ w tym budynku, jednak w nim moÂże znajdowaĂŚ siĂŞ woda, a co za tym idzie, bĂŞdzie mógÂł uÂżywaĂŚ swoich jutsu. Wtedy ja bĂŞdĂŞ walczyÂł na terenie swojego przeciwnika, a ma byĂŚ odwrotnie. Pora wzi¹Ì siĂŞ do roboty...". Krew kapaÂła na ogrzewanÂą przez promienie sÂłoneczne ziemiĂŞ. ZnajdowaÂła siĂŞ tam malutka plamka krwi. ZĂŞbami oderwaÂłem kawaÂłek swojego ubrania, wybraÂłem jak najczystszy i najmniej zabrudzony. Taki, gdzie nie byÂło Âśladów kurzu czy czerwonej cieczy(JeÂżeli taki jest, w przeciwnym wypadku po prostu taki, który ma najmniej Âśladów walki na sobie). Po to, by infekcja nie wdaÂła siĂŞ w tÂą ranĂŞ. NastĂŞpnie obwiÂązaÂłem mojÂą lewÂą(wybraÂłem sobie ,bo nie napisaÂłeÂś która ) dÂłoĂą tym uzyskanym materiaÂłem. "To powinno zatrzymaĂŚ krwawienie i na jakiÂś czas pozwoliĂŚ mi ruszaĂŚ sprawnie tÂą koĂączynÂą. I tak bĂŞdĂŞ musiaÂł siĂŞ udaĂŚ do szpitala z tym ". Teraz nadszedÂł czas na sprawdzenie wyposaÂżenia trupów. PrzeszukujĂŞ ich bardzo dokÂładnie, nie pomijajÂąc Âżadnej kieszeni ,czy zakamarka ich ubrania. PróbujĂŞ znaleŸÌ jakieÂś medykamenty, lekarstwa, bandaÂże, a takÂże broĂą, wyposaÂżenie, piguÂłki ze skrzepniĂŞta krwiÂą lub piguÂłki ÂżoÂłnierzy, notki wybuchowe czy c tam jeszcze majÂą przy sobie. Zbieram wszystkie przedmioty, które mogÂą mi siĂŞ przydaĂŚ i uwaÂżam za potrzebne .OczywiÂście nie zapominam o najwaÂżniejszej kwestii, czyli pieniÂądzach. Po skoĂączeniu obrabowania zmarÂłych ,biorĂŞ ciaÂła i wlokĂŞ je do lasu, by nie byÂło ich widaĂŚ. ÂŚladów walki i tak juÂż nie zakryjĂŞ. Jednak lider nie bĂŞdzie wiedziaÂł jaki jest jej wynik i czy siĂŞ walka juÂż nie zakoĂączyÂła. To bĂŞdzie moim plusem. Jednak do uÂłoÂżenia sprecyzowanego i bardzo dokÂładnego planu potrzebne mi bĂŞdÂą wszystkie przedmioty jakie posiadam i to, co znajdĂŞ przy tych mordercach. W razie wczeÂśniejszego pojawienie siĂŞ przywódcy, nie pozostaje mi nic innego jak szybko siĂŞ schowaĂŚ za budynkiem, a dokÂładniej za któr¹œ z Âścian. dobrze by byÂło jakby to byÂł mur, przy którym jest cieĂą.

//Opisz mi proszĂŞ jak wyglÂąda teraz teren. Bardzo dokÂładny opis, gdzie siĂŞ teraz co znajduje, np. jakieÂś strzĂŞpki drewna czy wgniecenia w ziemi, doÂły .Czy sÂłyszĂŞ jakieÂś kroki ,czy odgÂłosy ,Âże ktoÂś siĂŞ zbliÂża do drzwi, lub widzĂŞ jakiÂś ruch w którymÂś z pomieszczeni znajdujÂących siĂŞ w tym obiekcie. Opis budynku, czy ma jakiÂś komin, ile okien itp ,itd. //
"CoÂś tam jednak mieli przy sobie..". ZabraÂłem wszystkie przedmioty. Nawet karnety na ramen, takimi rzeczami siĂŞ nie gardzi . ZakÂładam rĂŞkawice z pazurami. "MogÂą mi siĂŞ przydaĂŚ". ZniÂżyÂłem swój poziom chakry do 50 PCH i Âłykn¹³em piguÂłkĂŞ ÂżoÂłnierzy. DostrzegÂłem kunaie, które leÂżaÂły na ziemi, z czego jeden byÂł wbity w mur. Nie pamiĂŞtaÂłem, aby ktoÂś je przedtem rzucaÂł. "Czyli jest tylko jedna opcja... KtoÂś inny musiaÂł to zrobiĂŚ, skoro dwóch dzieciaków nie Âżyje, to zostaje proste rozwiÂązanie... WykonaÂł ten manewr lider tej caÂłej szajki. Teraz juÂż nie Âśpi, a jest gdzieÂś ukryty. Musze odkryĂŚ jego lokalizacjĂŞ. " OdskakujĂŞ szybko na odlegÂłoœÌ 10 metrów od kunai le¿¹cych na ziemi. W tym samym momencie wykonujĂŞ pieczĂŞĂŚ do Kage Bushin No Jutsu. Pojawia siĂŞ ode mnie siedem metrów .Zaczynam caÂły czas zmierzaĂŚ w kierunku lasu, robiÂąc jedno metrowe odskoki. Klon zaczyna zmierzaĂŚ w drugim kierunku, dokÂładniej na prawo ode mnie. PostĂŞpuje tak samo jak ja. JesteÂśmy oddzieleni od siebie i teraz wróg nie wie, który jest prawdziwy, do tego nie moÂże zaatakowaĂŚ obydwu nas jednoczeÂśnie. Gdy to zrobi, to ujawni swojÂą lokalizacjĂŞ. Kolejnym plusem jest brak zbiornika wodnego w pobliÂżu. Z tego co pamiĂŞtam, to jest on uÂżytkownikiem suitonu, wiĂŞc nie moÂże bez tego wykonywaĂŚ swoich technik. Czyli obydwaj teraz zbliÂżamy siĂŞ do lasu, a dokÂładniej do cienia jaki on daje. Poruszam siĂŞ spokojnie ,tak samo jak kopia, rozglÂądamy siĂŞ po okolicy, uwaÂżnie obserwujÂąc otoczenie. Nie wykonujemy swoich ruchów jak spÂłoszona zwierzyna, tylko jak pantera wycofujemy siĂŞ z terenu, by przyczaiĂŚ siĂŞ na swojÂą ofiarĂŞ. Oddalamy siĂŞ od tych kunai, moÂże to byĂŚ Henge No Jutsu i on siĂŞ byĂŚ moÂże zamieniÂł w jednego z nich. Nigdy ostroÂżnoÂści za maÂło.

Opcja pierwsza - Przeciwnik nie zaatakuje mnie, ja i klon jesteÂśmy w cieniu lasu.

Od Siebie stoimy jakiÂś 10- 15 metrów. JesteÂśmy uwaÂżni i czujni. wiemy, Âże oponent jest gdzieÂś tutaj ukryty, a my jesteÂśmy na jego Âłasce. Przynajmniej niech tak Sobie myÂśli... Teraz czekamy na jego ruch. Gdy zaatakuje ,to przystĂŞpujemy do dziaÂłania. JeÂżeli wybierze Mnie, to Ja na sobie jak co aktywuje Kaze Kawarimi. RozpÂłynĂŞ siĂŞ w powietrzu, po czym znajdĂŞ siĂŞ za jego plecami. OkoÂło metra od niego i aktywujĂŞ technikĂŞ Kage shibari No Jutsu. Z takiej odlegÂłoÂści powinienem bez problemu zÂłapaĂŚ go w swoje sidÂła. NastĂŞpnie Klon poderÂżnie mu gardÂło, przecinajÂąc aortĂŞ szyjna i doprowadzajÂąc do wylewu krwi, a co za tym idzie, to do Âśmierci. Gdybym jednak juÂż Go nie miaÂł, to wykonujĂŞ Kagenui. Powstaje wiele szpikulców, które przebijajÂą mojego oponenta na wylot. CzêœÌ unieruchamia jego rĂŞce i nogi, a druga partia atakuje serce, klatkĂŞ piersiowÂą, zgiĂŞcia na nogach i rĂŞkach, gÂłowĂŞ, czaszkĂŞ i oczy. Gdyby jednak kopia oberwaÂła, to juÂż znajÂąc lokalizacjĂŞ wroga, ÂłapiĂŞ go w swój cieĂą, technikÂą Kage Mane No Jutsu. JeÂżeli znajduje siĂŞ w cieni, to Âłatwo mi jest ukryĂŚ ruch mojej techniki, przez co nawet nie zauwaÂży kiedy siĂŞ w niÂą zÂłapie. Gdy mi siĂŞ to powiedzie, to podchodzĂŞ do muru, on robi to samo, po czym on znajduje siĂŞ koÂło kunaia wbitego w budynek ,a ja koÂło pustej Âściany. ÂŁapiĂŞ dÂłoniÂą, ukÂładajÂąc ja, jakbym trzymaÂł tÂą broĂą, po czym uderzam siĂŞ kilka razy w serce i gÂłowĂŞ. Ja nic nie trzymam, jednak przeciwnik ma w rĂŞce ostry miecz, którym sam siebie przedziurawia, przez co umiera. JeÂżeli mi siĂŞ nie uda, to wykorzystujĂŞ moment, kiedy przywódca jest skupiany na swoim cieniu, patrzy caÂły czas na niego ,a nie moÂże obserwowaĂŚ reszty otoczenia. Ja w tym czasie wyskakujĂŞ w powietrze ,robiÂąc to tak, by sÂłoĂące byÂło za moimi plecami, a wróg nie widziaÂł mojej osoby, a do tego byÂł oÂślepiony przez promienie. ZbliÂżam siĂŞ do niego na odlegÂłoœÌ dwóch metrów i markujÂąc atak pazurami, które wysuwajÂą siĂŞ z moich rĂŞkawic. Tak naprawdĂŞ nie staram siĂŞ trafiĂŚ w cel, tylko sprowokowaĂŚ go do obrony, lub odskoku. W tym czasie jest nie skupiony i ÂłapiĂŞ go w moje Kage Shibari No Jutsu i wykaĂączam , poprzez zaciÂśniĂŞcie dÂłoni - Kagenuim. RobiÂąc z Niego nadziewanÂą kukieÂłkĂŞ. Czyli podsumowujÂąc najpierw jest skupiony na swoim cieniu i patrzy w dóÂł, a nastĂŞpnie nagle zmienia swojÂą orientacjĂŞ i wzrok jest utkwiony w górĂŞ, jest oÂślepiony przez ÂświatÂło. Do tego dochodzi zdekoncentrowanie i brak czasu na myÂślenie, nie ma teÂż czasu by zÂłoÂżyĂŚ jakieÂś pieczĂŞcie, poniewaÂż w takim wypadku zostanie bÂłyskawicznie zÂłapany w mojÂą technikĂŞ. Ja potrzebujĂŞ tylko jednego ruchu ,a on kilka do wykonania jutsu. Taka nagÂła zmiana kierunków ataku ,doprowadza do pogubienia siĂŞ i braku moÂżliwoÂści rozgryzienia swojego przeciwnika. A co za tym idzie, do zÂłapania siĂŞ w mojÂą puÂłapkĂŞ, a potem Âśmierci.

Opcja druga - wróg wykona swój ruch wczeÂśniej, zanim dotrzemy do obszaru pokrytego drzewami.

JeÂżeli ja obrywam ,to Kaze Kawarimi i w opcji pierwszej jest opisany moj ruchu, w razie trafienia klona, wykonujĂŞ nastĂŞpujÂące ruchy. W takim wypadku nie ma czasu na zabawĂŞ. MuszĂŞ w bardzo krótkim czasie wykoĂączyĂŚ swojego przeciwnika. UÂżywam Kagenui, to jutsu polega na zmaterializowaniu swojego cienia tak, by moÂżna byÂło nawet go dotkn¹Ì. Nie znajdujĂŞ siĂŞ daleko od kunai, które sÂą rozrzucone na ziemi, takÂże znam poÂłoÂżenie zabójcy. Nie czekajÂąc ani jednej sekundy, wyrzucam w niego seriĂŞ kunai, uÂżywajÂąc do tego giĂŞtkich szpikulców, które powstajÂą dziĂŞki uÂżyciu mojego jutsu. Oponent jest skupiony na unikania pĂŞdzÂących broni ,które w niego ciskam. Ja tymczasem odskakuje w bok okoÂło piĂŞĂŚ metrów, tak by mieĂŚ widok z innej perspektywy. W tym momencie lewÂą rĂŞkÂą wyciÂągam dwa kunaie obwiÂązane notkami wybuchowymi .Dwie mroczne formy ÂłapiÂą je i rzucajÂą w wroga, tak aby trafiĂŚ obok niego ,koÂło pleców lub barku. Specjalnie nie celujĂŞ w Niego, by nie aktywowaÂł jakiegoÂś Kawarimi. On unika z jednej strony natarcia broni, a nie majÂąc czasu na nic, juÂż musi staraĂŚ siĂŞ unikn¹Ì eksplozji. WiĂŞc musi poruszyĂŚ siĂŞ w prawo, czyli odskoczyĂŚ najlepiej na pewnÂą odlegÂłoœÌ. Pozostanie w dymie jest równe zÂłapaniu w mojÂą technikĂŞ Kage Mane No Jutsu, które uÂżywam natychmiast ,jeÂżeli tak zrobi. StarajÂąc siĂŞ unikn¹Ì drugiego ruchu, ja poruszam siĂŞ sprintem koÂło niego, jak najbliÂżej siĂŞ da, kryjÂąc siĂŞ w dymie lub za dymem. On w tym czasie unika notek. Jest to tak duÂża eksplozja, Âże bez problemu mogĂŞ siĂŞ w niej ukryĂŚ i przysÂłoni mnie caÂłego. Do tego wybuch daje mi cieĂą, który bardzo Âłatwo wykorzystujĂŞ i ÂłapiĂŞ swojego przeciwnika w moje sidÂła. Za pomocÂą Kage Mane No Jutsu unieruchamiam Go. Jednak robiĂŞ to jeszcze w taki sposób, by na pewno mieĂŚ pewnoœÌ ,Âże go zÂłapiĂŞ. Rozdzielam cieĂą na cztery czĂŞÂści, z czego dwie ruszajÂą prosto na niego, moÂże je zauwaÂżyĂŚ ,jeÂżeli jest bardzo szybki ,wtedy odskakuje od nich, a ja wokóÂł lub wewnÂątrz dymu okr¹¿am go kolejnymi niciami .On stara siĂŞ nie zÂłapaĂŚ w pierwsze dwa, a tymczasem zmierza prosto w kolejne juÂż ruszajÂące na niego od tyÂłu .Nie ma czasu na robienie jakiÂś technik i myÂślenie, poniewaÂż wszystko mam zaplanowane i wykonujĂŞ bardzo dokÂładnie mój plan. Wróg jest ciÂągle rozkojarzony i nie ma ani chwili odpoczynku. Gdy juÂż go zÂłapiĂŞ, to wyciÂągam z mojego pojemniczka, który znajduje siĂŞ na prawym udzie, trzy shurikeny i rzucam w niego z ca³¹ si³¹ ,celujÂąc w gÂłowĂŞ, w tchawicĂŞ, miejscy pomiĂŞdzy oczami i czaszkĂŞ. To powinno go bez problemu zabiĂŚ. By oponent zrobiÂł to samo, to musi posiadaĂŚ taki sam ubiór jak ja, a takÂże to samo wyposaÂżenie i rozÂłoÂżenie broni. A tak na pewno nie jest, wiĂŞc kiedy ja siĂŞgam po gwiazdki ,to on moÂże tylko ruszaĂŚ rĂŞkÂą po nodze, nie dotykajÂąc niczego. Ja mam aÂż trzy kontenerki na orĂŞÂże, po jednym na dolnych koĂączynach i kolejnym z tyÂłu, przy pasie. Po szybkim rekonesansie juÂż wiem jaki on ma strój i gdzie ma przyrzÂądy. Dlatego mam aÂż trzy moÂżliwoÂści, by zaatakowaĂŚ go swojÂą broniÂą ,a on w tym czasie nie moÂże zrobiĂŚ nic, poza pustym ruchem rĂŞki.

Obrona : W razie ataków próbujĂŞ odskakiwaĂŚ, poprzez przeskoki, przewroty, staraĂŚ siĂŞ unikn¹Ì ataku. Techniki wodne specjalizujÂą siĂŞ tym, Âże sÂą to strumienie z du¿¹ si³¹. MoÂżna Âłatwo przewidzieĂŚ ich tor lotu. Co daje szansĂŞ nie otrzymania ciosu. Staram siĂŞ jak co gwaÂłtownie upaœÌ na ziemiĂŞ, przeturlaĂŚ siĂŞ w kierunku jakiegoÂś drzewa i siĂŞ za nim skryĂŚ. To jest przypadek, gdy nie mam czasu na reakcjĂŞ. TeÂż mogĂŞ wykorzystaĂŚ obiekty które siĂŞ znajdujÂą wokóÂł mnie ,jak np. krzewy, drzewa, jakieÂś doÂły czy pagórki i za nie siĂŞ schowaĂŚ. W razie ataków z dystansu, postĂŞpujĂŞ podobnie, staram siĂŞ je nawet parowaĂŚ kunaiem, unikaĂŚ poprzez balans ciaÂłem. Gdybym nie zd¹¿yÂł wyciÂągn¹Ì broni, to aktywuje swoje pazury i nimi siĂŞ broniĂŞ. W ostatecznoÂści aktywuje Kaze Kawarimi, pojawiam siĂŞ za plecami wroga i ÂłapiĂŞ Go w swoje jutsu. Klon robi te same uniki, jednak nie uÂżywa techniki rozpÂłyniĂŞcia siĂŞ niczym powietrze, techniki podmiany.

Gdy mój wróg nie Âżyje ,to obszukujĂŞ jego ciaÂło, zbieram przedmioty jakie posiada. Dale pod¹¿am do budynku, jednak jestem ostroÂżny i tworzĂŞ klona, który wywaÂża drzwi, nie chcĂŞ siĂŞ nadziaĂŚ na jak¹œ puÂłapkĂŞ. NastĂŞpnie przeszukuje pomieszczenie, staram siĂŞ znaleŸÌ jakieÂś kosztownoÂści ,pieniÂądze ,czy przedmioty ,które mogÂą mi siĂŞ przydaĂŚ. Mogli tutaj trzymaĂŚ Âłupy .JeÂżeli puÂłapki w wejÂściu nie bĂŞdzie, to nadal kopia idzie pierwsza, a ja czekam aÂż przejdzie caÂły budynek i upewni siĂŞ, Âże nie ma tutaj Âżadnych niespodzianek. Gdyby byÂł sejf lub coÂś w tym rodzaju, to kopia próbuje go otworzyĂŚ. Na roÂżne sposoby, np. uÂżywajÂąc kunaia, próbujÂąc zÂłamaĂŚ szyfr, zrzucajÂąc go z najwyÂższego piĂŞtra, a w ostatecznoÂści rzucajÂąc w niego notkĂŞ wybuchowÂą. Zbieram wszystko co znajdĂŞ i udajĂŞ siĂŞ w kierunku straÂżnika, który mi to zleciÂł. Pora otrzymaĂŚ obiecanÂą zapÂłatĂŞ... <NMM> (PiszĂŞ to, by póÂźniej nie traciĂŚ czasu na pisanie takich rzeczy).

Chakra : 50(po obniÂżeniu) + 750(piguÂłka ÂżoÂłnierzy = 800 PCH

Kagenui 200 Chakry
Kage Mane No Jutsu 150 Chakry
Kage Shibari No Jutsu 200 Chakry
Kage Bushin No Jutsu 200 Chakry
Kaze Kawarimi 150 Chakry
PodliczĂŞ po Twoim poÂście, ile mi zostaÂło.
Boss zaatakowaÂł Ciebie od pleców , jednak pomysÂł z Kaze kawarimi wypaliÂł i udaÂł siĂŞ w 100%. ZÂłapaÂłeÂś gnojka w swoje sidÂła , a klon szybko dobraÂł mu siĂŞ do gardÂła. Jednak , gdy juÂż miaÂł paÂś usÂłyszaÂłeÂś z jego ust sÂłowa :
-Bum ! - I goÂściu wybuchÂł nie pozostawiajÂąc nic po sobie. Ciebie odrzuciÂło do tyÂłu i powaÂżnie poparzyÂło Ci rĂŞce. Musisz wracaĂŚ do szpitala w Konoha , klon Ci nie pomorze niestety eksplozja go zniszczyÂła. Lepiej weÂź piguÂłkĂŞ ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą , bo ubranie nie wytrzymuje. Musisz siĂŞ spieszyĂŚ . ..

Już jestem a tak na ścisłości jestem w krzakach , koło kryjówki bandytów. Schowałem się z moim kompanem , ponieważ żeby bandyci nie zauważyli że planuję atak na nich. Spokojnie w krzaczkach obmyślałem atak na bazę wroga.

// Mam nadzieje że tym szybko się uporam //
Nikt cię nie zauważył, a przynajmniej tak ci się wydawało. Budynek był jednopiętrowy. Na każdym piętrze był otoczony małymi oknami. Niektóre były powybijane, niektóre w całości, a niektórych wcale nie było. Jedynym wejściem były drzwi, których pilnowała dwójka młodych geninów. Ilu ludzi było w budynku nie byłeś w stanie określić. Wyglądał jak opuszczony.
Użyłem techniki Juujin Bunshin , rozkazałem Madarii'emu żeby ich zajął przed chwilę, Kiedy ninja gapili się na Madarii'ego , to ja rzuciłem shurikeny 3 w jednego ninja i dwa i tego drugiego ninja. Nie każdy shuriken leciał w inną stronę 2 dwa pierwsze leciały stronę brzucha i ten trzeci leciał stronę głowę. A ten drugie shurikeny które rzuciłem w drugiego strażnika leciały wprost brzucho.
Gdy wyszedł na otwartą przestrzeń twój pies ninja od razu domyślili się, że coś jest nie tak. Zdążyli uniknąć twojego ataku przy pomocy kawarimi no jutsu. Stali teraz przed wami 5 metrów, a o was wiedział już cały budynek, który znajdował się przed wami. Daliście się złapać w niezaplanowaną zasadzkę.

// Prosiłbym bym cię o odjęcie swojej chakry z całej misji oraz o odjęcie chakry psa jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat chakry swojego psa KLIKNIJ //
Byli przed de mną pięć metrów , więc użyłem razem z moim psem gatsuga. Każdy innego ninja zaatakował. Wiry były aż tak szybkie i silne , że geninów bardzo poważnie zraniło tę jutsu.

// Moja czakra wynosi 200 a mojego psa 400 //
Twój plan się powiódł. Rzucone w twoją stronę oraz w stronę psa kunaie zostały odbite przez pazury kręcące się z dużą siła. Stan waszych dwóch przeciwników był krytyczny,a ich śmierć mogła nastąpić bardzo szybko.. Z budynku nikt nie wychodził. Również nic nie było słychać. Wyglądał teraz jak opuszczony.
- Dobra Madarii wbijamy do budynku Powiedziałem to do mojego pieska i razem wbiłem do budynku , cichym krokiem i który wyglądał na opuszczonego. Wiedziałem że muszę oszczędzać moją i mojego psa czakra.

// Mam nadzieje że nie będę się nawalał //
Wszedłeś do domu pewnym krokiem wraz ze swoim psem. W budynku nikogo nie było. Może faktycznie był opuszczony. Przed tobą znajdowały się schody oraz dwa wejścia w inne pomieszczenia. Pomieszczenie, w którym się znajdowałeś było małe. Ledwo co dałoby radę pomieścić 10 osób. Ściany były niepomalowane.
Madarii'emu kazałem mu żeby przeszukał tę dwa wejścia , a ja pójdę schodami. Jak coś znajdzie ciekawego albo spotka wroga to niech szczęka. Kiedy skończyłem mówić to się rozdzieliśmy. Ja poszedłem schodami a pies poszedł przeszukiwać tamte pomieszczenia.
Nic nie było w pomieszczeniach. Zaraz, gdy ty wszedłeś po schodach twój wierny pies wrócił. Przed wami znajdowało się jedno duże pomieszczenie. To była wasza jedyna szansa, żeby sprawdzić czy ktoś tam jest. Byliście również bardzo zmęczeni z powodu tak wielkiego wysiłku włożonego oraz tak małej ilości chakry.
Wbiłem do tego dużego pomieszczenia które mieściło się przed de mną. Byłem bardzo ciekawy otworzyłem drzwi do tego dużego pomieszczenia. Cichym krokiem wszedłem do tego dużego pomieszczenia razem z moim kompanem.

// Misja może nie trudna ale też nie łatwa //
Gdy "wbiłeś" do ostatniego pomieszczenia był on pusty. Tak jak się wydawało na samym początku. Na środku tego dużego pomieszczenia znajdowała się kartka. Było coś na niej napisane, lecz z tak dużej odległości nie byłeś w stanie dostrzec co dokładniej znajduje się na tej kartce.
Najpierw rzuciłem kunai przed siebie żeby sprawdzić czy jest jakaś pułapka. Kuani leciał prosto na kartę ale jej lot był wyższy niż ta kartka leżała na podłodze. Kazałem mojemu pieskowi pójść po kartkę , kiedy kunai przeli czi.
Na kartce nic nie było kunai się tylko w nią wbił. Była to zwykła kartka na której było coś napisane. Radosny piesek, że w końcu mógł coś zrobić pożytecznego przyniósł ci kartkę merdając ogonem. Wyglądał na bardzo szczęśliwego chyba nigdy jeszcze nie był, aż tak szczęśliwy przynajmniej nie ostatnio.
Wziąłem kartkę od Madarii'ego mojego psa. Zacząłem czytać i jednocześnie iść w stronę wyjścia. Czytałem powoli na głoś żeby mój pies wiedział to jest napisane na kartce.

// nie zrozumiałeś ale to kit bo chciałem że kunai przeleciał nad kartką nie w kartkę ale //
Na kartce było napisane

Cytat: Witaj mój drogi nieznajomy,
Radzę ci wrócić do swojej kochanej chatki

To był znak dla ciebie, abyś wrócił do swojego domu. Mogło się tam dziać coś niebezpiecznego z osobą, której miałeś pomóc. Powinieneś szybko wrócić do mieszkania nic ci nie stoi na przeszkodzie, aby tam wrócić. Twój pies warczał z wściekłości, że tak was ubiegł.
Szybko po biegłem do domu z moim psem. Ale jeszcze byłem zmęczony czyli bieg też nie był taki szybki. Kiedy biegłem myślałem jak pokonać tego łotra , pokonanie jego było ciężkie ponieważ miałem mało czakry. Już byłem na końcu lasu i z niego wychodziłem.

<NMM>