Rzeka

Jest to rzeka pÂłynÂąca przez puszczĂŞ.Nie jest zbyt szeroka poniewaÂż ma tylko piĂŞĂŚ metrów szerokoÂści.Jej g³êbokoœÌ natomiast ma 10 metrów wiĂŞc caÂłkiem sporo.Czasami pÂłynnÂą niÂą ryby lecz rzadko poniewaÂż tutaj czĂŞsto czyhajÂą na nie dzikie zwierzĂŞta.

---

PrzychodzĂŞ i siadam obok rzeki...
BiegnÂąc puszczÂą zauwaÂżyÂłem Kursokiego wiĂŞc udaÂłem siĂŞ do niego.Kiedy przybiegÂłem nad rzekĂŞ to usiadÂłem obok Ichigo i rzekÂłem:
-CzeœÌ co tu robisz?-spyta³em siadaj¹c obok niego
Hmmmm,siedze,co ty na sparing? - spytaÂł odwracajÂąc gÂłowĂŞ w stronĂŞ Akimoto.

---

Po patrzy³ siê na Ichigo i zacz¹³ siê cicho œmiaÌ po chwili rzek³:
-CzyÂżbyÂś znów chciaÂł przegraĂŚ??-spytaÂł podÂśmiewajÂąc siĂŞ
PrzegraÌ?! - krzykn¹³.Ostatnio dawa³em ci fory - powiedzia³ i wsta³.
-Fory myÂślaÂłem Âże to ja ci musze daĂŚ fory-powiedziaÂł dziwiÂąc siĂŞ
-No dobra tym razem nie dawaj mi forów ani ja ci nie bĂŞdĂŞ dawaÂł forów zgoda?-spytaÂł
Zgoda - powiedziaÂł i wszedÂł na jezioro za pomocÂą chakry z takÂą minÂą -_-"
OdwróciÂł siĂŞ i powiedziaÂł - MoÂżemy zaczynaĂŚ? - spytaÂł.
Zacznijmy walkĂŞ
Ichigo, Lee, MG
znacie zasady
Stojê na rzeczce,kucn¹³ na jedno kolano i powiedzia³ - Zacznij pierwszy.
Akimoto Lee zacz¹³ biegn¹Ì ze swojÂą maksymalnÂą prĂŞdkoÂściÂą w stronĂŞ Ichigo.Kiedy byÂł juÂż blisko to wyskoczyÂł w górĂŞ i uderzyÂł Ichigo kopniĂŞciem w twarz.NastĂŞpnie zadaÂł jeszcze parĂŞ uderzeĂą stylem Gouken lvl2 piêœÌmi i kopniĂŞciami lecz póÂźniej przeszedÂł do ataków kunajem którego wyciÂągn¹³ z kieszonki na broĂą i zadawaÂł parĂŞ ran ciĂŞtych.Po tym ataku paroma zwinnymi skokami odskoczyÂł na teren przed rzekÂą.OczywiÂście na rzekĂŞ wszedÂł za pomocÂą czakry.
Ichigo dostaÂł mocny kopniak w gÂłowĂŞ, który sprawiÂł Âże zaczĂŞÂło mu siĂŞ krĂŞciĂŚ w gÂłowie pozostaÂłe ciosy równieÂż trafiaÂły lecz nie dawaÂły wiĂŞkszego skutku
ciosy Kunaiem Ichigo OdparowaÂł
Dobra teraz mój ruch - powiedziaÂł nieco oszoÂłomiony.
Zacz¹³ biec w stronĂŞ Akimoto wykonujÂąc pieczĂŞcie,gdy byÂł juÂż przy nim krzykn¹³ Mizuame Nabara,a z jego ust wyleciaÂła maÂź którÂą rzuciÂł w nogi Akimoto by go unieruchomiĂŚ.Potem odskakujĂŞ na 2 metry w lewo i wyrzucam w niego 3 kunai po kolei,najpierw jeden,potem drugi i trzeci,celujĂŞ w klatkĂŞ piersiowÂą a jako Âże jestem nieco ogÂłuszony to i tak nie trafiĂŞ w miejsca w które próbowaÂłem rzuciĂŚ.Po ataku biegnĂŞ jak najdalej po wodzie i stajĂŞ w pozycji obronnej wyjmujÂąc kunai.
Kiedy zauwaÂżyÂł Âże Ichigo wypluwa w mojÂą stronĂŞ jak¹œ dziwnÂą maÂź to szybko podmieniÂłem moje ciaÂło z jednym z kawaÂłków drewna za mnÂą.Kiedy to nastÂąpiÂło to zauwaÂżyÂłem Âże Ichigo zorientowaÂł siĂŞ po rzucie kunajami Âże jest to tylko pniak drzewa dlatego wykorzystujÂąc jego dezorientacje szybko w gÂąszczu drzew zacz¹³em biegaĂŚ wokóÂł Ichigo tak Âże on nie znaÂł mojej pozycji i z róÂżnych stron rzucaÂłem w niego shirikenami i kunajami.Potem wyskoczyÂłem z nie nacka i uÂżywajÂąc kunaja wymierzyÂłem cios w Ichigo.Jako Âże ten zablokowaÂł swoim kunajem mój cios to szybko kopÂłem go w nogĂŞ(tam gdzie jest kolano tylko z drugiej strony)Âże ten przykucn¹³ na jednÂą nogĂŞ chwilĂŞ póÂźniej kopÂłem go w Âżebra lecz przypuszczajÂąc Âże on zablokuje atak rĂŞkÂą szybko po zablokowaniu ataku uderzyÂłem go piĂŞÂściÂą w twarz.Po tym uderzeniu Ichigo powinien straciĂŚ równowagĂŞ a jako Âże juÂż wczeÂśniej byÂł trochĂŞ oszoÂłomiony to szybko podbiegam i ÂłapiÂąc go za bluzkĂŞ wyrzucam w maÂź którÂą wypluÂł przed chwilÂą.Kiedy wpadnie w niÂą to rzucam parĂŞ kunaji w niego.
Kiedy Akimato uÂżyÂł Kawarimi dostaÂł Kunaiem w torbĂŞ z Kunaiami i Shurikenami które wysywaÂły siĂŞ do klejÂącej Mazi. Ichigo dostaÂł tylko seriÂą nieszkodliwych ciosów, tylko cios w nogĂŞ spowodowaÂł Âże dostaÂł w tylnÂą czêœÌ rzepki w kolanie co sprawiÂło ogramny ból i nie moÂże chodziĂŚ.
Akimato nie ma juÂż Shurikenów i Kunai

Ichigo 1525 - 200 = 1325
Amikato 2045 -100 = 1945

BiegnĂŞ w stronĂŞ wody koÂłyszÂąc siĂŞ na wszystkie strony,wbiegam za pomocÂą chakry i kucam.WykonujĂŞ pieczĂŞcie i krzyczĂŞ Nokori Kami No Jutsu,powstaje kula która mnie otacza wiĂŞc kunaie nic mi nie zrobiÂą.WstajĂŞ i czekam na kolejny ruch Akimoto.

1325 - 800 = 525
Akimoto kiedy zauwaÂżyÂł Âże Ichigo biegnie w stronĂŞ wody to zorientowaÂł siĂŞ Âże próbuje on stworzyĂŚ znów jakieÂś wodne Jutsu dlatego siĂŞgn¹³ po kunaja lecz zauwaÂżyÂł Âże jego kieszonka na broĂą znikÂła obejrzaÂł siĂŞ za siebie i zobaczyÂł Âże jego bronie le¿¹ w mazi którÂą zrobiÂł jego przeciwnik.Po chwili zobaczyÂł znikajÂącego Ichigo za kulÂą wody..."Na pewno to jakiÂś podstĂŞp nie Ichigo nie dam ci siĂŞ zÂłapaĂŚ w jak¹œ puÂłapkĂŞ"...Szybko podbiegÂł do wody i stan¹³ tuÂż przy brzegu jej.WykonaÂł pieczĂŞci dotkn¹³ ziemi i krzykn¹³ Goshoku Zame [Suiton].Z jednej z rÂąk z piĂŞciu jego palców zaczĂŞÂła siĂŞ ulatniaĂŚ czakra i stworzyÂła 5 duÂżych rekinów.(SÂą to rekiny które nawet po ataku odnawiajÂą siĂŞ z wody wiĂŞc tylko naprawdĂŞ silne Jutsu moÂże zniszczyĂŚ je)Rekiny pomknĂŞÂły do kopuÂły Ichigo i zaczĂŞÂły atakowaĂŚ jÂą od spodu.Ja natomiast szybko pobiegÂłem w g³¹b lasu i skryÂłem siĂŞ gdzieÂś.
Gdy Rekiny uderzyÂły w barierĂŞ mocno jÂą uszkodziÂły, i teraz bariera odpiera tylko ataki Shurikenów, z bliska kunaiem jest szansa 50% na uderzenie.
W momencie którym Rekiny uderzyÂły Lee skryÂł siĂŞ. Ichigo nie wie gdzie znajduje siĂŞ Akimoto

Ichigo -1325 - 800= 525
Akomoto 1945 - 300 = 1645
Hmmm...A to bĂŞdzie banalnie proste - powiedziaÂł i wykonaÂł pieczĂŞcie.Kula od doÂłu zaczĂŞÂła strzelaĂŚ wodnymi kolcami wtedy gdy rekiny siĂŞ do niej zbliÂżaÂły,ja sobie spokojnie stojĂŞ.
Kiedy rekiny zbliÂżaÂły siĂŞ do kopuÂły zostaÂły ostrzelane wodnymi kolcami.ZaczĂŞÂły swobodnie spadaĂŚ na dno z dziurami na ciele.Po chwili rekiny zregenerowaÂły siĂŞ z wody i znów pomknĂŞÂły w stronĂŞ kopuÂły aby ponownie jÂą zaatakowaĂŚ.KaÂżdy rekin nabraÂł ogromnej prĂŞdkoÂści i uderzyÂł po kolei w kopu³ê.Ja natomiast spokojnie czekaÂłem w krzakach na rezultaty.//ChciaÂłbym dodaĂŚ Âże Ichigo nic nie napisaÂł o ponownym wystrzeleniu kolców w razie ponownego ataku rekinów.NapisaÂłem o ataku Ichigo lecz moim zdaniem wodne kolce w wodzie powinny uleŸÌ znieksztaÂłceniu a co za tym idzie nie powinny zadaĂŚ moim rekinkÂą obraÂżeĂą//
z tego co wiem po decyzji MG nie ma miejsca ani zmienianie zdania, rekiny trafiÂły tak jak napisaÂłem wyÂżej wiĂŞc po cholerĂŞ Ichigo zaczynasz znowu? Kolejka uciekÂła
//ZwykÂłe niedopatrzenie SASUKE \\

Dobra,to nie wyszÂło,znów nie pomyÂślaÂłem - powiedziaÂł,dezaktywowaÂł kopu³ê i uciekÂł na brzeg (staÂłem praktycznie przy nim,patrz na parĂŞ postów wczeÂśniej)
Dobra wiem Âże Akimoto jest po drugiej stronie - powiedziaÂł i oddaliÂł siĂŞ od brzegu i pobiegÂł w krzaki,dobrze siĂŞ przy tym chowajÂąc.
Po dezaktywacji kopuÂły Ichigo biegÂł do brzegu tÂą sytuacje wykorzystaÂły rekiny.Które zauwaÂżyÂły biegnÂącego Ichigo wiĂŞc kiedy biegÂł to jeden z rekinów zÂłapaÂł go szczĂŞkami za nogĂŞ i zacz¹³ ciÂągn¹Ì na dno.NastĂŞpnie puÂściÂł go i odpÂłyn¹³ lecz w tej samej chwili rozpĂŞdzony inny rekin uderzyÂł Ichigo w plecy póÂźniej inny z boku i tak do póki Ichigo nie straci przytomnoÂści.Ja siedzĂŞ nadal w krzakach.//Ichigo z twojego posta nie rozumiem czy jesteÂś na brzegu po tej stronie co ja czy po przeciwnej oczywiÂście to nie bĂŞdzie waÂżne jeÂżeli moje rozpĂŞdzone rekiny wciÂągnÂą ciĂŞ pod wodĂŞ//
i niestety ale muszĂŞ interweniowac.
otóÂż zauwaÂżyÂłem Âże Akimito pisze w czasiĂŞ przeszÂło-teraÂźniejszym i ze juÂż coÂś ZROBIÂŁ np"
Uderzy³ go w twarz, kopn¹³ go w ¿ebra...
a powinieneÂś pisaĂŚ
StaraÂł siĂŞ go uderzyĂŚ w klatkĂŞ piersiowÂą, chciaÂł by dostaÂł w gÂłowe shurikenem.
i popraw lepiej posty i pisz techniki jakie uÂżywasz, to nie MG ma wyszukiwac ktora to technika a to TY masz mu powiedziec ktora...
PiszÂąc Âże juÂż coÂś ZrobiÂłeÂś to nie znaczy ze tak, a MG niestety ale mu trudno jest wybrnÂąc z takiej sytuacji...
A co do tego Âże Ichigo nie napisaÂł o tym ze ponawia atak jeÂżeli rekiny znowu zaatakujÂą to poczytaj trochĂŞ jego TechnikĂŞ która automatycznie go broni przed atakami.
Sasuke przepraszam za "wtargniecie" na Twoje pole.

Itachi juÂż pisaÂłem do Akimoto na gg kilka razy w tej sprawie spoko
co do walki...
Ichigo obroniÂł siĂŞ przed wszystkimi kopniakami
Akimoto czytanie ze zrozumieniem siĂŞ KÂłania REKINÓW NIEMA
PróbujĂŞ siĂŞ ukryĂŚ,lecz gdy zobaczyÂłem Âże rekiny zniknĂŞÂły to podszedÂłem do brzegu.Akimoto jest po drugiej stronie,nic mi nie zrobi - powiedziaÂł i czekaÂł na ruch Akimoto.
//MuszĂŞ siĂŞ nie zgodziĂŚ z tobÂą Sasuke poniewaÂż nie wiem na jakiej podstawie stwierdziÂłeÂś Âże moje rekiny zniknĂŞÂły.JeÂśli chodzi ci o to Âże Ichigo podziurawiÂł je kolcami to dla twojej wiadomoÂści te rekiny regenerujÂą siĂŞ z wody wiĂŞc jak teraz odkrĂŞcisz tÂą sytuacje hmm ?//Akimoto caÂły czas czekaÂł w krzakach na ruch przeciwnika jako Âże go zauwaÂżyÂł to obmyÂśliÂł pewien plan a mianowicie stworzyÂł jednego klona w krzakach i posÂłaÂł go g³êboko w gÂąszcz lasu klon oczywiÂście staraÂł siĂŞ cicho i dyskretnie przemieÂściĂŚ aby Ichigo nic nie usÂłyszaÂł.Kiedy byÂł juÂż daleko ode mnie i od mojego przeciwnika to za pomocÂą czakry staraÂł siĂŞ przejœÌ przez rzekĂŞ cicho i jednoczeÂśnie szybko.Kiedy byÂł juÂż po drugiej stronie to w gÂąszczu znów próbowaÂł po cichu przemieÂściĂŚ siĂŞ w odpowiednie miejsce.Ja natomiast szybko wybiegÂłem z krzaków kiedy zauwaÂżyÂłem Âże klon jest juÂż w odpowiednim miejscu.Szybkim biegiem staraÂłem siĂŞ zbliÂżyĂŚ do przeciwnika przechodzÂąc po jeziorze za pomocÂą czakry.W tym czasie klon bezszelestnie staraÂł siĂŞ wyjœÌ z puszczy za przeciwnikiem i po cichu podejœÌ do niego.Kiedy byÂł juÂż blisko to staraÂł siĂŞ kopn¹Ì go w plecy.Jak go kopn¹³ to Ichigo powinien przemieÂściĂŚ siĂŞ trochĂŞ do przodu pod wpÂływem kopniĂŞci ja natomiast staram siĂŞ go kopn¹Ì od przodu w twarz.I tak razem z moim klonem staramy siĂŞ zadaĂŚ przeciwnikowi jak najwiĂŞksze obraÂżenia.Ja szczególnie uderzam Ichigo w twarz i czĂŞÂści powyÂżej pasa natomiast klon czĂŞÂści poniÂżej pasa lecz szczególnie uderza go w okolicach kolan tak aby przeciwnikowi byÂło póÂźniej trudno chodziĂŚ .
Akimoto nie podwaÂżaj mojej decyzji i nie pisz co on powinien zrobiĂŚ jak twój klon go kopnie bo ja od tego jestem!!
Ichigo usÂłyszaÂł klona gdy ten przechodziÂł przez wodĂŞ. Woda doskonale przenosi dÂźwiĂŞk. Ichigo z ÂłatwoÂściÂą zrobiÂł uniki przed atakiem klona
Mizukuri No Yaiba - krzyczĂŞ,a w mojej dÂłoni pojawia siĂŞ miecz z wody.PróbujĂŞ siĂŞ obróciĂŚ by uderzyĂŚ mieczem klona,a potem odskoczyĂŚ do tyÂłu i zaatakowaĂŚ z góry Akimoto,po czym natychmiast odskakujĂŞ na 3 metry do tyÂłu.
Kiedy zauwaÂżyÂłem Âże Ichigo stworzyÂł wody miecz to od razu odskoczyÂłem do tyÂłu próbujÂąc unikn¹Ì ataku.Jako Âże pierwszego Ichigo zaatakowaÂł mojego klona to ten próbuje unikn¹Ì ataku przeciwnika jednoczeÂśnie sam odskakuje od Ichigo.Ja natomiast gdyby Ichigo atakowaÂł ponownie(choĂŚ tego nie napisaÂł) to próbuje unikn¹Ì ataku w najgorszym przypadku próbuje go zablokowaĂŚ.PóÂźniej widzÂąc Âże przeciwnik odskoczyÂł to wykonuje pieczĂŞci i krzyczĂŞ Kekai Dorou Doumu [Doton] przy tym dotykajÂąc ziemi.KopuÂła zrobiona przeze mnie regeneruje siĂŞ samoistnie po ataku wiĂŞc to daje mi czas na wymyÂślenie strategi a dodatkowo odbiera przeciwnikowi tylko 5Pch na turĂŞ i dodaje go mnie.Gdy mi siĂŞ uda stworzyĂŚ kopu³ê to ukrywam siĂŞ w krzakach a jeÂśli nie to teÂż chowam siĂŞ.Mój klon jeÂśli przeÂżyÂł to teÂż siĂŞ ukrywa.
Klona nie ma ju¿ z nami. Po ataku Ichigo rozci¹³ na oko³o 1 cm g³êbokoœci brzuch Akimoto robi¹c ranê na oko³o 12 cm d³ugoœci jednak Ichigo te¿ nie zosta³ nie tkniêty. Dosta³ od Akimoto mocnego kopniaka w twarz, cios ten z³ama³ mu nos
akimoto ukryÂł siĂŞ w krzakach, a Ichigo siedzÂący w kopule zauwaÂża Âże ziemia dotkniĂŞta przez jego miecz przetwarza siĂŞ w pÂłynne bÂłoto.
Oboje Shinobi czujÂą silne zmĂŞczenie, lecz Ichigo doskwiera teÂż koĂączÂąca siĂŞ chakra .

Ichigo 525 - 150 = 375 - 5 - 370
Akimoto - 1645 - 250 - 1395
W****a kopuÂła! - krzykn¹³.JuÂż drugi raz siĂŞ daÂłem w to zÂłapaĂŚ,niemam na tyle chakry by wykonaĂŚ rasengan.Szybko wstaÂł i za pomocÂą chakry wszedÂł na ÂścianĂŞ kopuÂły i wbiÂł swój miecz w niÂą próbowaÂł wyci¹Ì kwadrat w niej i siĂŞ wydostaĂŚ...
Akimoto siedz¹c w krzakach trzyma³ siê za ranê..."Ehh muszê coœ z tym zrobiÌ"...Zdar³em rêkaw z jednej z r¹k i obwi¹za³em nim ranê.Po chwili dostrzeg³em ¿e coœ siê dzieje na jednej ze œcian kopu³y szybko tam podbieg³em i stara³em siê wejœÌ za pomoc¹ czakry po cichu na czubek kopu³y.Tam czekaj¹c na ruch przeciwnika.Gdyby uda³o siê mu wyjœÌ z kopu³y to staram siê uderzyÌ go ponownie w g³owê wykorzystuj¹c fakt ¿e Ichigo stoi ty³em do mnie po wyjœciu.Po tym uderzeniu uderzam jeszcze parê razy piêœci¹ w z³amany nos i chowam siê w krzakach.//Kopu³a samoistnie siê regeneruje po ataku wiêc atak Ichigo chyba nie wystarczy lecz to oceni MG//
Gdy Akimoto wskoczyÂł na kopu³ê zostaÂł dziabniĂŞty mieczem w stopĂŞ co sprawiÂło ból.
Ichigo wyci¹³ sobie dziurê i szybko wyskoczy³ z kopu³y

Ichigo - 370 - 5 = 365
Akimoto - 1395 + 5 = 1400
Stan¹³em na kopule na przeciwko Akimoto,po miedzy nami byÂła dziura,skoczyÂłem w jego stronĂŞ i zamachn¹³em siĂŞ mieczem na niego,po uderzeniu,obróciÂłem siĂŞ i wyprowadziÂłem kolejny atak,po czym zeskoczyÂłem z kopuÂły i pobiegÂłem w las.
PatrzyÂł przez chwilĂŞ na wycinajÂącego sobie otwór Ichigo..."Niech to skÂąd wiedziaÂł moÂże miaÂł szczĂŞÂście"...Po tym jak Ichigo dÂźgn¹³ mnie w nogĂŞ to staraÂłem siĂŞ szybko odwin¹Ì bandaÂże od rĂŞki..."Czas z tym skoĂączyĂŚ"...SkrzyÂżowaÂłem rĂŞce i patrzyÂłem przez nie jak Ichigo staje naprzeciw mnie.Kiedy juÂż stan¹³ to próbowaÂłem cicho powiedzieĂŚ brama pierwsza otwarcie.Wtedy moja szybkoœÌ i siÂła siĂŞ podwoiÂła a ja z tÂą prĂŞdkoÂściÂą pomkn¹³em do mojego przeciwnika po drodze staraÂłem siĂŞ omin¹Ì dziurĂŞ która powinna zresztÂą siĂŞ juÂż zrosn¹Ì.Kiedy byÂłem juÂż blisko niego to staraÂłem siĂŞ kopn¹Ì go w brzuch tak aby ten uniósÂł siĂŞ w górĂŞ nastĂŞpnie kiedy byÂł juÂż w górze to staraÂłem siĂŞ odbiĂŚ rĂŞkoma od ziemi i wybiĂŚ za pomocÂą kopniĂŞĂŚ w brzuch Ichigo jak najwyÂżej.Kiedy byÂł juÂż bardzo wysoko to próbowaÂłem owin¹Ì go bandaÂżem lecz niezbyt mocno Âżeby Âłatwiej byÂło mi siĂŞ od niego odczepiĂŚ.PóÂźniej staraÂłem siĂŞ juÂż wykonaĂŚ poprawnie Lotosa.Czyli przechyliÂłem Ichigo gÂłowÂą w dóÂł jak juÂż go obwiÂązaÂłem a potem obracajÂąc siĂŞ z nim wokóÂł wÂłasnej osi uderzyĂŚ nim oczywiÂście o ziemiĂŞ a samemu odskoczyĂŚ.Lecz jeszcze przed wykonaniem Lotosa staram siĂŞ w razie ataku przeciwnika unikn¹Ì tego ataku a jako Âże mam szybkoœÌ 156 to doœÌ Âłatwo mogĂŞ zrobiĂŚ unik.
Akimoto z ÂłatwoÂściÂą wykonaÂł wszystkie ciosy jak i Lotosa, ani jednym nie dostaÂł

WALKÊ WYGRYWA AKIMOTO
O nie po raz trzeci poraÂżka - wyjĂŞkn¹³ Ichigo le¿¹c na ziemi,no nic,moÂże za czwartym razem siĂŞ uda,powinieneÂś podziwiaĂŚ mój optymizm Akimoto,a tak na marginesie gratulejszyn Hat-Tricka - powiedziaÂł juÂż z uÂśmiechem na twarzy nadal le¿¹c wbitym w ziemiĂŞ.
//Sasuke moÂżesz napisaĂŚ ile dostaÂłem i co za walkĂŞ?//Lekko siĂŞ chwiejÂąc podszedÂł do doÂłu w którym leÂżaÂł Ichigo i stworzyÂł jednego klona.Ja usiadÂłem na brzegu rzeki a klon próbowaÂł wyciÂągn¹Ì Ichigo z doÂłu i go poÂłoÂżyĂŚ obok mnie..."Ech cóÂż za wymagajÂący przeciwnik"...-Podziwiam wierz mi podziwiam twój upór-powiedziaÂł ÂłapiÂąc siĂŞ za brzuch
-Chyba musimy udaĂŚ siĂŞ do szpitala nieprawdaÂż?-spytaÂł i patrzyÂł na Ichigo
WeÂź,nie mogĂŞ chodziĂŚ przez lotos,a i nos mam zÂłamany - powiedziaÂł,a klon próbowaÂł go wyj¹Ì z ziemi.
//Sasuke napisz tutaj posta z wynagrodzeniem za spara z góry dziĂŞki//
Wreszcie po mocnym szarpniêciu klon wyci¹gn¹³ Ichigo i wzi¹³ go na rêce
-Dobra idziemy-powiedziaÂłem i wstaÂłem oraz chwiejnym krokiem udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ OtoGakure zemnÂą szedÂł klon z Ichigo na rĂŞkach.
<NMM> oraz <NMI>
przyklêk³am przy rzece i napi³am siê czekajac na pozost¹³ych
- nie za szybko?
SpytaÂł jakby z akcentem " udusze ciĂŞ"
- lubie krztusiĂŚ siĂŞ w tumanach kurzu, ale mam nadzieje Âże przez to siĂŞ nie rozdzielimy.
-mówiÂłes coÂś?-podnisÂłam siĂŞ-nie taki tonem! jestm strsza od CIebie wiekiem i rangÂą wiĂŞc oczekuje szacunku mój mÂłody dowódco-powiedziaÂłam z iriniÂą
RozdzielajÂąc siĂŞ szybciej zbadamy zamek. ChodÂź proponowaÂłbym inne skÂłady druÂżyn. - wcinam siĂŞ w sÂłowa Anuleja.
-prosi³ cie ktoœ o zdanie?-warkne³am-ale w sumie siê zgadzam ja mogê isÌ z Anulejem-pos³a³¹m mu murdercze spojrzenie
-Makyou HyouShou
Przed damÂą pojawiÂło siĂŞ jedno wielkie lusterko, idealnie odbijajÂąc jej wÂściek³¹ postaĂŚ. Od pÂłyty lodu biÂł przejmujÂący chÂłód
- oto ty, nic wiĂŞcej. Nie potrzebujecie takich jak ja. Nawet nie znasz hasÂła...
Anulej spokojnie rusza w przeciwnÂą strone.
- jesteÂś starsza, mam szacunek. Ale suna nie podlega mojemu Kage tak jak i wy, nie mam gwarancji posÂłuszeĂąstwa wiĂŞc lepiej idÂźcie sami. Chunin dowódcÂą doÂświadczonych juninów... mistrz prowadzany przez ucznia
Jottos dogoniÂł pozostaÂłych.
- WÂłaÂśnie... Risen byÂłby ze mnÂą, tworzymy dobrÂą parĂŞ. - powiedziaÂł do Anuleja dyszÂąc lekko.
-ej czekaj! no co ty!-przeraziÂłam siĂŞ "mizukage mnie zabije jeÂśli coÂś siĂŞ mu stanie..." -dogoniÂłam Anuleja ÂłapiÂąc go za ramie-gdzie siĂŞ wybierasz? mamy misje-przypomniaÂłam mu-jak siĂŞ wytÂłumaczysz Hyucie z niesubordynacji?-zapytaÂłam stajÂąc przed nim-ja mieÂłam prwadziĂŚ tylko w sunie. Nie znam Âżadnego hasÂła. Teraz Twoja kolej co do prowadzenia-odwróciÂłam go w stronĂŞ pozostaÂłych-prowadÂź ja juÂż bĂŞdĂŞ milczeĂŚ

Dodane po 1 minutach:

[anulej nie gniewaj sie na mojÂą postaĂŚ]

Dodane po 8 minutach:

odetchne³am g³êboko
-Anulej przeprasza..-powiedziaÂłam cicho-to taki syndrom wÂładzy-uÂśmiechneÂłam sie smutno-jesteÂś nam potrzebny. Wszyscy jesteÂśmy sobie potrzebni. Nie moÂżemy sie teraz rozdzielaĂŚ. -puÂściÂłam go wracajÂąc do druÂżyny. SpojrzaÂłm ze smutkiem na lodowe lustro. RzeczywiÂście byÂło takie jak ja. -chodÂźmy-powiedziaÂłam-Anulej, prosze prowadÂź... zatrzymaÂłam sie czekajÂąc aÂż siĂŞ ruszy i pójdzie przodem
*Nie wierzĂŞ ....Ona chce...MilczeĂŚ !!!! A to ci siĂŞ porobiÂło.*
No cóÂż, skoro juÂż kompletnie nas zignorowano, to siĂŞ powtórzĂŞ. Trzeba wybraĂŚ dwa równe sobie w mocy skÂłady, jakieÂś pomysÂły ?
( na pustyni mój ostatni post wszyscy czytaĂŚ...albo jak chcecie)
- Amy dowodzisz
powiedziaÂł zwisajÂąc Âłep w dóÂł
- nic tu po mnie
Wyci¹gn¹³ karte As serce w kierunku dziewczyny.
-Lepszy brak jednego czÂłowieka niÂż strata 3... a was jest trójka wiĂŞc siĂŞ wam wszystko powinno udaĂŚ

( ide na pierwsze mury
-ej! nie nie pozwalam!!!-spojrza³am zaskoczona na kartê-idziemy razem odpwiadam za Ciebie!!!-ruszy³¹m za nim >NMM<
Nie no...WeÂźcie nas nie zostawiajcie. Hej Amy-san, Anuleja-san zaczekajcie - biegnĂŞ za dwójkÂą moich kompanów.
<NMM>
WzruszyÂł ramionami i pobiegÂł za resztÂą.
*Czy to juÂż koniec misji? A myÂślaÂłem Âże z Inuzuckimi bĂŞdzie problem...* - pomyÂślaÂł zawiedzony tym wszystkim.

<NMM>
Idê wolnym krokiem obok rzeki podziwiaj¹c piêkno natury. Dziœ jest œwietny dzieù na jak¹œ walkê - powiedzia³ sobie w myœlach, dalej id¹c brzegiem rzeki.

NMM
Biegnê wzd³u¿ rzeki ca³y czas kieruj¹c siê do IwaGakure.Znikn¹³em na rozwidleniu siê rzeki.
NMM
- Jak tu spokojnie...- powiedziaÂłam siadajÂąc na trawie.
Jedyne o czym myslaÂłam to sushi, wiĂŞc od razu wzieÂłam do rĂŞki paÂłeczki i zaczĂŞÂłam szamaĂŚ
Usiad³am obok Ireithi i wziê³am swoj¹ porcjê i zaczê³am jeœÌ
- Itadakimas - powiedziaÂłam jeszcze i wziĂŞÂłam pierwszy kĂŞs - Ahh...juÂż zapomniaÂłam jak dobre jest tutaj sushi - dodaÂłam z uÂśmiechem
Skoùczywszy jeœÌ swoj¹ porcjê od³o¿y³am pa³eczki na bok.
- JuÂż dawno nie sÂłyszaÂłam sÂłów uprzejmoÂści... ostatni raz je sÂłyszaÂłam rok po Twoim wyjeÂździe.
Wówczas zamordowali mi rodzinkĂŞ.
Zaraz przed tym jedliÂśmy kolacjĂŞ. Wówczas tatko mi ÂżyczyÂł smaczenego posiÂłku... .
Nie wytrzmaÂłam, zapaliÂłam papierosa... ach sÂłodki smak.
Wpierw tylko bucha ale zaraz po tym siĂŞ zaciÂągneÂłam. Opanowalam Âłzy... dobrze.
ZaÂśmiaÂłam siĂŞ,
- A co u ciebie? - spytaÂłam
MachnĂŞÂłam rĂŞkÂą odgarniajÂąc dym z papierosa
- MoÂżna powiedzieĂŚ , Âże to samo....od czasu gdy wyjechaliÂśmy minĂŞÂły 2 lata a potem...ktoÂś zabiÂł mi rodzinĂŞ....wliczajÂąc Akkiego-nii-chan... - powiedziaÂłam smutno - A TY od kiedy zaczĂŞÂłaÂś paliĂŚ co
- kiedy tatko powiedziaÂł ostatkiem siÂł, Âże mam go pomsciĂŚ. Wówczas wiedziaÂłam Âże nie ma co siĂŞ rozczulaĂŚ, Âże musze byĂŚ silna, Âże nie ma czasu na miziolenie siĂŞ tyko musze wziÂąsĂŚ i porzÂądnie walczyĂŚ, bez ckliwoÂści i tym podobnych rzeczy - jeszcze raz siĂŞ zacagneÂłam, ukirunkowywujÂąc dym by poleciaÂł wprost do góry zamiast ta Minako - chan.
-Kto zabiÂł Akkiego? Kto podniusÂł rĂŞkĂŞ na sÂławetny klan Kurosaki? - spytaÂłam z lekkÂą zloÂściÂą, lecz tylko lekkÂą, w koĂącu miaÂłam papierosa^^
Nagle poczuÂłam ciepÂło przy palcach... skoĂączyÂł siĂŞ.
-NienawidzĂŞ momentu kiedy sioĂŞ koĂączy - mrukneÂłam i wyrzuciÂłam niedopaÂł do rzeki
- Nie wiem...nie widziaÂłam twarzy. Dom byÂł w pÂłomieniach widziaÂłam tylko jak szedÂł w moim kierunku z gÂłowami rodziców w dÂłoniach. Potem belka na mnie spadÂła. Nie mogÂłam pomóc Akkiemu....pchn¹³ nóÂż prosto w Jego brzuch....nie mog³¹m mu pomóc...a nasz ród nie jest aÂż tak sÂławny...nie przesadzaj - powiedziaÂłam cicho
- cóÂż... jak sobie poradziÂłas z tym wszystkim? - spytaÂłam siĂŞ. - No i co póÂźniej zrobiÂłaÂś? Opowiedz wszystko o najwaÂżniesze.
- A jak myÂślisz...nie jestem tak silna psychicznie jak Ty czy ktoÂś inny. Po wyleczeniu mnie z ran w szpitalu podróÂżowaÂłam...dostaÂłam sie do Akademi...zostaÂłam geninem a potem chuuninem...i dosta³¹m druÂżynĂŞ w Konoha...do teraz nie wiem....po 9 latach kto byÂł mordercÂą...
- nie jestem silna psychicznie. poprostu zanim zaczynam dzia³aÌ myslê, skupiam sie na celu, na zemœcie. Na tym ¿e ktoœ mia³ odwagê zabiÌ mego ojca. Jak wiesz by³ on cudownym czlowiekiem. Zawsze spokojny, opanowany, zawsze wiedzia³ czego chce, niestety do jego œmierci przyczyni³a siê tez staroœÌ. A na staroœc nie ma ratunku.
Ja ÂżyÂłam przez caÂły ten czas w mroku. PoznaÂłam co to oznacza byĂŚ samemu. WyzbyÂłam sie prawie wszystkich uczuĂŚ. Jednak gdyby ktoÂś... gdyby ktoÂś wówczas siĂŞ znalazÂł kto by zechciaÂł sie mnÂą zajac, gdybym wówczas trafiÂła do szpitala jak ty... nie byÂłoby mnie tu. ZabiÂłabym siĂŞ. Ale tak... moim jedynym przeznaczeniem jest zemsta. - rzekÂłam ze znurzeniem. SpojrzaÂłam na otaczajÂącÂą nas rzyrodĂŞ. DostrzegÂłam w trawie motylka... chwyciÂłam go, delikatnie i podnioslam do góry - to jest teraz moja broĂą. Motyle. Ojciec pokazaÂł mi co powinnam zrobiĂŚ, bo byĂŚ wÂładca motyli. Jak opanujĂŞ to, jak przyjdzie odpowiednia pora, tylko pajaki bedÂą w stanie mnie zatrzymaĂŚ...
- ...mojÂą jest ogieĂą jeÂśli dobrze pamiĂŞtasz...w koĂącu...po tylu latach uaktywniÂłam nasze Kekke Genkai - powiedziaÂłam patrzÂąc na motyla - OgieĂą jest moim przyjacielem a ja jestem Jego paniÂą...to przekleĂąstwo w pewnym sensie....ale równieÂż i siÂła....- powiedziaÂłam
-PrzekleĂąstwo? Co chcesz przez to powiedziec Minako-chan? -spytaÂłam ze zdziwieniem.
Motylek odleciaÂł. SpusciÂłam wiĂŞc rĂŞkĂŞ na dóÂł, lecz wzrokiem pod¹¿yÂłam za nim. WpadÂł na pajĂŞczynĂŞ. szybkim ruchem wydobyÂłam Kunai'a i strÂąciÂłam ca³¹ pajeczynĂŞ, nim pajak zareagowaÂł na przybycie ofiary. DziĂŞki mnie udaÂło sie motylkowi wylecieĂŚ z pajeczyny. WróciÂł do mnie. UsiadÂł na moim motylu we wÂłosach.. poczuÂłam jak mój D.B. (tak siĂŞ nazywa mój czarny motyl we wÂłosach) drgn¹³. ChwyciÂłam tego którego uratowaÂłam w dÂłoĂą.
-Nie dotykaj D.B. - szepneÂłam - tylko go rozdraznisz...
ZobaczyÂłam ze Minako-chan caÂły czas przyglÂąda mi siĂŞ z zainteresownaiem
-D.B. to pradawny motyl. Mo¿e ozyc jak poczuje czakre innego motyla, siedzacego na nim. Sam zreszt¹ swoj¹ diabeln¹ si³¹ zwabia wszystkie motyle do siebie. Bardzo ³atwo obudziÌ D.B. lecz bardzo trudno uspiÌ.
Nie umiem jeszez perfekcyjnie go usypiaĂŚ, wiĂŞc woĂŞ nie ryzykowac. Nawet sam król motyli nie moÂże siĂŞ równaĂŚ z D.B. - uÂśmiechneÂłam siĂŞ do Minako-chan, po czym znów spojrzaÂłam na tego którego czymaÂłam w dÂłoni. ByÂł piĂŞkny.
Niebieskie skrzydÂła, zóÂłte oczy. ZatrzepotaÂł skrzydÂłami.
Ponownie odleciaÂł, a ja tylko wzdychneÂłam.
- Kiedy stracĂŞ nad sobÂą kontrolĂŞ ogieĂą który moÂże pochÂłon¹Ì wszystko...po drugie...czy To nie ogieĂą strawiÂł mój dom....moÂże to ja to zrobiÂłam? - pytaÂłam samÂą siebie patrzÂąc w mojÂą dÂłoĂą
- mówisz tak jakbys byÂła jedyna z darem ognia - zaÂśmiaÂłam siĂŞ - nie masz sie o co oskarÂżaĂŚ.
Motyl zatoczyÂł nad naimi koÂło w powietrzu i usiadÂł na dÂłoni w którÂą sie wpatrzywaÂła Minako-chan
-Widzisz - zaÂśmiaÂłam siĂŞ gÂłoÂśniej, i bardziej naturalnie - nawet mój kochany Ci to potwierdza
Wpatrywa³¹m siê w motyla nieprzytomnie
- Ogieù mo¿e niszczyÌ ¿ycie...- doda³am a ogieù pojawi³ sie na moich palcach jednak nie spali³ motyla - Uciekaj jeœli ¿ycie Ci mi³e - powiedzia³¹m a motyl odlecia³ do Ireitha....ogieù znikn¹³ - Wszyscy siê boj¹ ognia
pocaÂłowaÂłam motylka który uciekÂł nie dlatego Âże baÂł siĂŞ samego ognia, poniewaÂż on doskonale wie Âże ogieĂą mu nic nie zrobi gdy jestem w pobliÂżu z D.B. , lecz dlatego iÂż baÂł siĂŞ ogromnej mocy, nieujawnionej mocy Minako-chan.
- Mój slodziuki mówi, Âże powinnaÂś zacz¹Ì wreszcie panowaĂŚ nad swojÂą mocÂą. Jak zaczniesz wreszcie kontrolowaĂŚ swój potencjaÂł osiÂągniesz naprawdĂŞ wiele. Przymysl to...
- To nie jest takie proste jak myÂślisz....ale staram siĂŞ....- powiedziaÂłam
ZaciskajÂąc dÂłoĂą w piĂŞÂści i patrzÂąc w sÂłoĂące
- wiesz jaki jest najlepszy trening na kontrole wewnĂŞtrzenej energii? - spytaÂłam z usmiechem - stwórz sytuacjĂŞ w której bĂŞdziesz chciaÂła walczyĂŚ, kiedy bedziesz chciaÂła uÂżyĂŚ caÂłej siebie na maxa. Ale powstrzymuj siĂŞ. To tylko sztuka kontroli wÂłasnej woli. NajwaÂżniejsze to odkryĂŚ ile ma siĂŞ tak naprawdĂŞ woli. Cwicz wpierw na prostych rzeczach. Trening woli, trening umysÂł, trening kontroli wÂłasnych odruchów. Postarasz siĂŞ to wyjdzie. Do tej pory jak trenowaÂłas? Na zasadzie obserwacji? Jak tak to skoĂącz obserwacje tylko wyciagnij wnioski i naprawdĂŞ ĂŚwicz.
- Tylko ten ogieĂą wymyka siĂŞ spod kontroli tylko podczas walk...na treningach jestem spokojna bo wiem , Âże nikomu nic siĂŞ nie stanie , ale walka...muszĂŞ chroniĂŚ Âżycie innych i siĂŞ wÂściekam zazwyczaj....ale dosyĂŚ na ten temat....nie lubiĂŞ tego tematu - powiedziaÂłam wstajÂąc i rozciÂągajÂąc miĂŞÂśnie
- uciekasz od problemu. tak nie wolno! - wÂściekÂłam siĂŞ na niÂą.
WstaÂłam i poszÂłam po kunai'a którym strÂąciÂłam pajeczynĂŞ. ZobaczyÂła pajaka który na miejsce starej zacz¹³ robiĂŚ nowÂą.
ZabiÂłam go. SpojrzaÂłam na Minako-chan. OdpaliÂłam papierosa i zebrawszy siĂŞ w sobie rzuciÂłam z wielkim impetem kunaia w jej stronĂŞ.
MrukneÂłam do siebie: - Tak Âłatwo Ci tego nie odpuszcze Minako-chan
ZrobiÂłam unik i przechwyciÂłam kunai miĂŞdzy palcami. SpojrzaÂłam na niÂą
- Nie uciekam od problemów....dobrze wiesz , ¿ê nie lubiĂŞ o czymÂś takim gadaĂŚ... - powiedziaÂłam i odrzuciÂłam broĂą w jej stronĂŞ tak aby spadÂła koÂło jej stóp
strzepneÂłam papierosa na kunai'a. WkurzyÂłam siĂŞ, ale wiedziaÂłam Âże jakiekolwiek próby wytÂłumaczenia jej tego siÂłow nie bĂŞdÂą skuteczne, gdyz jest silniejsza. Jednak gdybym to ja byÂła silniejsz metodĂŞ wstrzasu udaÂłoby mi siĂŞ osiÂągn¹Ì cel.
Nagle przyszedÂł mi do gÂłowy pomysÂł. PodeszÂłam do niej i powiedzialam:
-JesteÂś ÂżaÂłosna. Zamiast ciÂągle ĂŚwiczyĂŚ i udoskonalaĂŚ si³ê woli, tak aby nigdy nie tracic kontroli poddajesz siĂŞ i mówisz poprostu 'nie dam rady'. Takimi osobami gardzĂŞ. SÂą nic nie warte w moich oczach. Chcesz byĂŚ w taki sposób postrzegana? Jako nic nie warty smieĂŚ? Chcesz? MoÂże wolisz abym siĂŞ zamkneÂła? Abym przestaÂła mówiĂŚ te straszne rzeczy? Chcesz, wiem to. Ale taka jest prawda. Jestes nic nie wartym smieciem, skoro poprostu bierzesz i pÂłaczesz. Nic dziwnego Âże przez Ciebie Tano trafiÂł do szpitala. A moÂże robisz to celowo? MoÂże specjalnie nie kontrolujesz siĂŞ aby jego demon wyszedÂł na zewnÂątrz? Co? - mówiÂłam ostrym, jadowitym tonem. W oczach pÂłonaÂł mi ogieĂą. OgieĂą nienawieÂści...
Nie odezwaÂłam siĂŞ. PatrzyÂłam na niÂą z obrzydzeniem...po raz pierwszy tak na niÂą spojrzaÂłam...
- MoÂże jestem ÂżaÂłosna...ale ja gardzĂŞ osobami które kÂłamiÂą...kÂłamiÂą na temat mojej osoby - powiedziaÂłam z pogardÂą
Przybieg³em nad rzekê i stan¹³em po przeciwnym brzegu od dziewczyn. Usiad³em na kamieniu i przygl¹da³em siê dziewczynom. Z daleka nie widzia³em, ze to Minako i jej kole¿anka. Czeka³em a¿ obie postacie odejd¹.
- sugerujesz Âże kÂłamiĂŞ? - spytaÂłam z drwinÂą. dobrze, bardzo dobrze... udaje mi siĂŞ jÂą powoli doprowadzic do pewnego rodzaju wkurzenia pomyÂślaÂłam. WykonaÂłam szybko pieczĂŞci, po czym wszĂŞdzie pojawiÂła siĂŞ mgÂła. Szybko podeszÂłam do ucha Minako-chan i szepneÂłam:
- StaĂą prawdzie w oczy. Póki nie zaczniesz siĂŞ kontrolowaĂŚ, bĂŞdzie ci trudno zrobiĂŚ cos dobrze. Pozwól sobie pomóc. Albo zniknij z mego zycia. Nie zniosĂŞ widoku przyjacióÂłki która zachowuje siĂŞ jak niedorajda i jest z tego dumna. Pozwól sobie - wykonaÂłam szybko pieczeci techniki Utsusemi no Jutsu po czym dokoĂączyÂłam - pomóc (rozlegÂło siĂŞ ze wszystkich stron)
ByÂłam powaÂżna...
- Umiem siĂŞ kontrolowaĂŚ Ireitha...nie widzĂŞ czemu robisz z igÂły widÂły
Nagle poczu³am znajom¹ chakrê , jednak przez mg³ê nie mog³am nikogo zauwa¿yÌ
~Znam tÂą chakrĂŞ ~pomyÂślaÂłam rozglÂądajÂąc siĂŞ
PrzyglÂądaÂłm siĂŞ uwaÂżnie dziewczynom, widzĂŞ, Âże to kobiety, ale dalej nie wiem kto to jest. Nie podchodzĂŞ bliÂżej. SiedzĂŞ na kamieniu i milczĂŞ.
AnulowaÂłam dziaÂłanie Utsusemi no Juutsu, jednak wciaz dziaÂłaÂła technika Kirigakure no Jutsu. OdeszÂłam od jej ucha. PoczuÂłam drgniĂŞcie D.B. PowiedziaÂłam do Minako - chan:
-ktos nas próbuje obserwowaĂŚ. Nie znam go. Ma zielone wÂłosy i dziwny pÂłaszcz. Powiedz mu Âżeby ktosie sobie poszedÂł. To nie sa sprawy w które moÂże sie mieszaĂŚ. To jest nasza kÂłótnia. Nie jego
OdwróciÂłam siĂŞ do Iretiha z zaskoczeniem
- Zielone wÂłosy - potem spojrzaÂłam przed siebie
~CzyÂżby to...~pomyÂślaÂłam
WYjĂŞÂłam kunai
- Michimoto-kun...jeÂśli to Ty to wyjdÂź z tamtÂąd...- powiedziaÂłam
- Ireitha....zniweluj tÂą technikĂŞ
UsÂłyszaÂłem Minako.- CzyÂżby to....Minako?- pomyÂślaÂłem. Nie ruszaÂłem siĂŞ z miejsca, jakbym nie wnikaÂł w sÂłowa dziewczyny.
- Zanim jÂą zniwelujĂŞ, muszĂŞ miec pewnosĂŚ Âże bĂŞdziesz ĂŚwiczyĂŚ, a nie udawac Âże ĂŚwiczysz. Nawet jeÂśli zawale wszystkie inne rzeczy, muszĂŞ miec pewnoÂśc Âże bedziesz cwiczyĂŚ.
WestchnĂŞÂłam...tak Ireitha nigdy siĂŞ nie zmieni
- ObiecujĂŞ...powinnaÂś mi wierzyc dobrze wiesz , Âże ja obietnic nei rzucam na wiatr....Michimoto-kun...jeÂśli to Ty to ponawiam...wyjdÂź stamtÂąd...
szedÂł brzegiem prowadzony przez oczy
nie miaÂł co robiĂŚ wiĂŞc postanowiÂł wybraĂŚ siĂŞ na krótki spacer
AnulowaÂłam Kirigakure no Jutsu.
SpojrzaÂłam na Minako-chan. WyglÂądaÂła na zmĂŞczonÂą.
A moÂże mi siĂŞ tylko wydawaÂło...
ZamknaÂłam oczy i usiadÂłam na trawie. Przed oczyma ukazaÂła mi siĂŞ wizja 'minako-chan w kaÂłuÂży krwi' ZacisnaÂłam mocno powieki. 'mój ojciec le¿¹cy na ziemii'. westchnaÂłam. OtworzyÂłam oczy.
- nie wiem co to jest, ale mój umysÂł zakÂłócaja ostatnio dziwne wizje na przemian ze scenami z przeszÂłoÂści - powiedziaÂłam do minako chan
Nie zwróciÂłam uwagi na sÂłowa Ireithy...nadal spoglÂądaÂłam przed siebie szukajÂąc wzrokiem Michimoto-kun. PoczuÂłam inny rodzaj chakry spojrzaÂłam w bok i zobaczyÂłam jakiegoÂś chÂłopaka
spojrzaÂłam na Minako-chan. WyglÂądaÂła jakoÂś dziwnie
-o co chodzi? spytaÂłam
Dalej nie wnikaÂłem w sÂłowa dziewczyny. - tÂłoczno tu- pomyÂślaÂłem spoglÂądajÂąc na nowo przybyÂłego.
WestchnĂŞÂłam
~MoÂże to jednak nie MIchimoto-kun....~pomyÂślaÂłam
SPojrzaÂłam na Iretihe
- Nie nic... - dodaÂłam
rozejrzaÂł siĂŞ, nie zdziwiÂł siĂŞ zbytnio widzÂąc grupĂŞ ludzi
coÂś tu tÂłoczno pomyÂślaÂł nie zwalniajÂąc tempa
PostanowiÂłem odejœÌ do dziewczyn trochĂŞ bliÂżej i to zrobiÂłem. PopatrzyÂłem na Minako a dÂłonie zacisnĂŞÂły mi siĂŞ same w piêœÌ.- Gdzie twój go³¹bek? PozwoliÂł ci tu przyjœÌ samej? - pomyÂślaÂłem
spojrzaÂłam na prawo, lewo.
zobaczyÂłam dwie postacie. MiaÂły minĂŞ typu ' chcĂŞ byĂŚ sam'.
-Minako - chan, kim sa te dwie osoby? - spytaÂłam
ZobaczyÂłam postaĂŚ w pÂłaszczu i z maskÂą
- Kim jesteÂś ? - spytaÂłam ÂściskajÂąc kunai nie odpowiadajÂąc dziewcyznie
SpoglÂądam na dziewczynĂŞ i odpowiadam.- To juÂż mnie nie poznajesz? "Nee-chan?"- odpowiadam dziewczynĂŞ

//to wynika z naszej ostatniej rozmowy...byliÂśmy niby "rodzinÂą"//
Nie wiem czemu nie zdziwiÂła mnie ta odpowiedÂź
- Zbyt duÂżo czasu nie minĂŞÂło od naszego spotkania MIchimoto-kun...mógÂłbyÂś zdj¹Ì maskĂŞ ....nie lubiĂŞ gadaĂŚ do drewna
- Czemu Minako? Chcesz oglÂądaĂŚ mojÂą twarz?Z jakiej to okazji?- powiedziaÂłem
- A czy coÂś w tym zÂłego w oglÂądaniu twarzy ? - spytaÂłam powaÂżnie
~A temu co siĂŞ staÂło? ~myÂślaÂłam
przysÂłuchaÂł siĂŞ rozmowom
kolejne rodzinne patologie...- powiedziaÂł pod nosem
Kim jestes? - spytaÂłam nieznajomego, który rozmawiaÂł z minako na temat maski. Jednak nie patrzyÂłam ani na minako ani na czÂłowieka z masce, tylko na innego czernowÂłosego mĂŞÂżczyznĂŞ.
wydawaÂł siĂŞ byĂŚ intereujÂący. Pozbawiony uczuc...
- Powiem ci, Âże nie ujrzysz jak na razie mojej twarzy. To jest moja nowa.-powiedziaÂłem nie wnikajÂąc w sÂłowa chÂłopaka.
WzruszyÂłam ramionami
- Jak chcesz to Twoja sprawa...- powiedziaÂłam - ALe nie mam w tkaim razie zamiaru z TobÂą rozmwaiaĂŚ. - dodaÂłam siadjaĂŚ na ziemi
- Jestem Michimoto Kawarimi- odpowiedzia³em do Ireithy, po czym powiedzia³em do Minako:- Nie przyszed³em we wrogim nastawieniu Minako. Jestem tu aby siê orzeŸwiÌ. Wiesz jak bardzo lubiê wodê. - powiedzia³em to i zdj¹³em maskê ukazuj¹c swoj¹ twarz.
Nie odpowiedzia³am mimo tego , ¿e zdj¹l maskê. W³o¿y³am rêcê do kieszeni i poczu³am jakiœ papier. Wyjê³¹m Go i spojrza³am na zdjêcie. Wsta³am i poda³am to ch³opakowi
- To chyba twoje...chyba zgubiÂłeÂś - powiedziaÂłam
- dziekuje slicznie za odpowiedÂź - odpowiedziaÂłam do michimoto, wpatrujÂąc siĂŞ caÂły czas w chÂłopaka o czarnych wÂłosach
SpojrzaÂłem zdziwiony na zdjĂŞcie. ZrobiÂło mi siĂŞ sÂłabo. - SkÂąd je masz?- powiedziaÂłem z zamkniĂŞtymi oczami, po czy naÂłoÂżyÂłem maskĂŞ z powrotem na twarz.
-JuÂż powiedziaÂłam...chyba zgubiÂłeÂś , kiedy uciekaÂłeÂś z wioski... - powiedziaÂłam cicho
~Chyba to ktoÂś waÂżny dla Niego ~pomyÂślaÂłam
wszedÂł dalej, wszedÂł na wodĂŞ utrzymujÂąc siĂŞ na jej lustrze
mimo Âże rzeka miaÂła prÂąd staÂł w miejscu
zamkn¹³ oczy, mia³ gdzieœ o czym gadaj¹ inni chcia³ po prostu odpocz¹Ì
SpojrzaÂłem jeszcze raz na zdjĂŞcie. - DziĂŞkujĂŞ, Âże je przetrzymaÂłaÂś.- powiedziaÂłem cicho do dziewczyny
- Nie ma sprawy...chyba jest dla Ciebie ta dziewczyna waÂżna... - powiedziaÂłam spoglÂądajÂąc na Michimoto-kun
Mia³am doœÌ ich rozmowy na temat jakiegoœ g³upiego zdjêcia.
WstaÂła i podeszÂła do rzeki, spoglÂądajac caÂły czas na chÂłopaka. W koĂącu zebraÂła siĂŞ w sobie i powiedziaÂła do niego:
- MoÂżesz mi powiedzieĂŚ kim jesteÂś? CzujĂŞ Âże emanuje z ciebie niezwyÂłe opanowanie i brak jakichkolwiek uczuĂŚ.
To dosc niezwykÂłe, Âże jest osoba bardziej wyzbyta uczuĂŚ niz ja...
- MoÂżliwe- powiedziaÂłem do dziewczyny, spoglÂądajÂąc kÂątem oka na chÂłopaka stojÂącego na wodzie.
popatrzyÂł spokojnym wzrokiem na dziewczynĂŞ
byÂło mu to obojĂŞtne czy ktoÂś bĂŞdzie znaÂł jego imiĂŞ
Uchiha Sasuke...- powiedziaÂł spokojnym tonem patrzÂąc przed siebie
- Kto to? - spytaÂłam od razu patrzÂąc nadal na Michimoto
~ MoÂże w koĂącu sie dowiem od Niego czegoÂś ....~ pomyÂślaÂłam
-To......- urwa³em swoj¹ wypowiedŸ. - Z³apa³a mnie, muszê siê wzi¹œÌ w garœÌ!- pomyœla³em. - To... bez znaczenia dla ciebie- powiedzia³em
- Ja jestem innego zdania co do tej kwestii... - odparÂłam patrzÂąc na NIego spode Âłba
-Ach, wiĂŞc to Ty... sÂłyszaÂłam wiele o Tobie. Zawsze chciaÂłam Cie poznaĂŚ. Jestem Ireitha. Ireitha Dzeriens. Zapewne Ci to bez najmniejszej róÂżnicy czy znasz mnie czy nie - powiedziaÂłam tonem który próbowaÂł brzmieĂŚ obojĂŞtnie, ale podekscytowanie byÂło zbyt wielkie.
OdwróciÂłem siĂŞ i zacz¹³em iœÌ w stronĂŞ chÂłopaka. Gdy tylko ruszyÂłem powiedziaÂłem do dziewczyny:- Na prawdĂŞ nie musisz tego wiedzieĂŚ Minako. Po chwili przeszedÂłem obok chÂłopaka mijajÂąc siĂŞ z nim ramie w ramiĂŞ. DoszedÂłem na drugi brzeg i usiadÂłem na kamieniu.
popatrzyÂł kÂątem oka na dziewczynĂŞ i uniósÂł brwi
wyczuÂł w gÂłosie dziewczyny szczyptĂŞ podniecenia
"kolejna... ehh co ja w sobie mam..." pomyœla³ i znikn¹³ *nmm*
Westchnê³am ciê¿ko.Skoro nie chcia³ rozmawiaÌ to trudno.Schowa³¹m d³onie do kieszeni
- Ireitha idĂŞ do siebie...zmĂŞczyÂła mnie podróÂż...do zobaczenia - powiedziaÂłam i posz³¹m
< NMM>
Wœciek³am siê, ze nie zd¹¿y³am porozmawiaÌ na temat pieczeci. nastêpnym razem uda mi siê
WróciÂłam na miejsce gdzie siedziaÂłam z Minako - chan.
PoÂłoÂżyÂłam siĂŞ na trawie i wpatrywaÂłam siĂŞ w niebo. Ptaki lataly na niebie. czemu jestem tak beznadziejna? no kurna czemu?
WstajĂŞ i biegnĂŞ w stronĂŞ siedziby SO nie zaznawszy kÂąpieli. <NMM>
No cóÂż.... czas na mnie. Mam jeszcze mnóstwo zwójów do przeczytania. Wstaje i idĂŞ do swojego mieszkania
<nmm>
Przybiegam nad rzekĂŞ i siadam na kamieniu podziwiajÂąc naturĂŞ.
PrzyszÂłam majÂąc póÂł zamkniĂŞte oczy i nucÂąc jak¹œ melodiĂŞ. Nie zwracaÂłam na nic uwagi .
PrzyszÂłam nad rzekĂŞ. SpojrzaÂłam na chÂłopaka siedzÂącego na kamieniu Michimoto. Ten który ma cos chyba do Minako-chan. ZignorujĂŞ go. . UsiadÂłam w miejscu gdzie siedziaÂłam wczoraj z Minako- chan. OtworzyÂłam notes i zaczeÂłam mysleĂŚ.
PopatrzyÂłem na dziewczyny. - A te znowu tu przyszÂły. Nie dadzÂą spokoju...- pomyÂślaÂłem
ZauwaÂżyÂłam diablico , doskoczyÂłam do niej i wyrwaÂłam jej notesik z rÂąk
- CoÂś Ty tak sama siedzisz? =- spytaÂłam
SpojrzaÂłam na Minako-chan. KrzykneÂłam do niej:
- WlazÂłaÂś do mojego pokoju. Jak mogÂłaÂś?!
WkurzyÂłam siĂŞ nieÂźle. Ale cóÂż... w koĂącu to moja prywatnoœÌ
PopatrzyÂłem na kÂłócÂące siĂŞ dziewczyny. - KÂłócÂą siĂŞ o najmniejsze drobnostki...jak to dziewczyny...- pomyÂślaÂłem, poprawiajÂąc maskĂŞ.
ZrobiÂłam minĂŞ typu ==
- Tam by³a moja torba...musia³am chyba wzi¹Ì swoje ciuchy nie >.> ....nie wœciekaj siê tak to by³ ostatni raz .... - mruknê³am znudzona
SpojrzaÂłam na chÂłopaka siedzÂącego na kamieniu. DenerwowaÂł mnie. CaÂły czas sie gapiÂł.
-Zaczekaj - mrukneÂłam do Minako-chan
PodeszÂłam do chÂłopak i mówiĂŞ:
-o co chodzi? gapisz sie jakbyÂś ludzi przedtem nie widziaÂł
-SiedzĂŞ sobie i nic nie robiĂŞ- odpowiadam. - A poza tym byÂłem tu pierwszy i mam prawo robiĂŚ co chcĂŞ.- dodaÂłem wstajÂąc i otrzepujÂąc tyÂłek z piachu. Po tym jeszcze raz poprawiÂłem maskĂŞ.
-To Âże przyszedÂłeÂś pierwszy nie zwalnie ciĂŞ z tak prostego i Âłatwego kulturalnego zachowania jak nie gapienie siĂŞ na innych. To strasznie wkurza wiesz? - zawarczaÂłam
Nie zwróciÂłam uwagi na chÂłopaka bo dobrze juÂż wiedziaÂłam , Âże to Michimoto...Nadal pamiĂŞtaÂłam o Jego "obietnicy" wtedy na gÂłowach Hokage
~"Ale wrócĂŞ, aby was, zabiĂŚ...PamiĂŞtaj o tym Minako" ~przypomniaÂłam sobie w myÂślach ~ Nie pozwolĂŞ Ci na to Michimoto...~ dodaÂłam
- siedziaÂłem odwrócony w wsza stronĂŞ, ale siĂŞ na was nie gapiÂłem- powiedziaÂłem spokojnie.
PrychneÂłam niczym kot, po czym spytaÂłam Minako-chan:
- Po co tutaj przyszÂłaÂś? Czekam na kogoÂś....
SpojrzaÂłam na diablicĂŞ obojĂŞtnym wzrokiem. WstaÂłam z ziemi
- To ju¿ nawet nad rzekê nad spacer przyjœÌ nie mo¿na ? - spyta³am cicho
- No widzisz, niektórzy przychodzÂą tu dla rekreacji koleÂżanko.- powiedziaÂłem do czepiajÂącej siĂŞ dziewczyny.
- Po pierwsze miaÂłaÂś ĂŚwiczyĂŚ, po drugie wytÂłumacz mi Âłaskawie czemu ten typek na kamieniu jest taki jakiÂś... dziwny - powiedziaÂłam do minako-chan tonem zupeÂłnie obojĂŞtnym. Tak.. obojĂŞtnosc leÂżaÂła w mojej naturze.
- PO pierwsze jak mam ĂŚwiczyĂŚ jak nie mam z kim...po drugie...ten typek na kamieniu ...zawsze taki byÂł ... - powiedziaÂłam nie patrzÂąc na Michimoto
- Masz charakterek, czemu nie wstÂąpisz do SO?- spytaÂłem siĂŞ dziewczyny.
- Me serce przepeÂłnia smutech po utracie Orochimaru - rzekÂłam do chÂłopaka. Po chwili dodaÂłam - a co moÂżecie mi zaoferowaĂŚ?
- MoÂże Ci zaproponowaĂŚ , zĂŞ razem z nim zabijesz mnie i Tano-kun....kuszÂąca oferta nieprawdaÂż - odparÂłam z sarkazmem
- Ja ci nic nie oferujĂŞ. Ja tylko sugerujĂŞ. Zrobisz jak chcesz.- odparÂłem
- Wtakim razie zastanowie siê nad tym - powiedzia³am do ch³opaka - Minako-chan, nie z³oœÌ siê. ¯ycie nie zawsze jest piêkne i kolorowe. Przyzwyczaj siê do tej myœli...
- Nie chodzi mi o to , ze do³¹czysz do SO ....to Twoje Âżycie i rób co chcesz. ale nie pozwolĂŞ aby ten bufon próbowaÂł zabiĂŚ mnie i Tano-kun - dodaÂłam patrzÂąc na Michimoto z jadem w oczach
- Za co chcesz jÂą zabiĂŚ, nieszczeÂśniku - spytaÂłam z nuta rozbawienia. Sytuacja byÂła wrĂŞcz komiczna... - wczoraj nie wyglÂądaÂło na to abyÂś chciaÂł jÂą zabiĂŚ...
- Oj Minako nee-chan, nie przejmuj siĂŞ.- pwiedziaÂłem z uÂśmiechem na twarzy za maskÂą
- Nie nazywaj mnie tak...od chwili gdy wypowiedziaÂłaÂś swoje sÂłowa na gÂłowach Hokage juÂż nie jesteÂśmy rodzinÂą... - dodaÂłam patrzÂąc przed siebie
-No to skoro wyjaÂśniliÂście juz sobie pewne rzeczy, to ja stÂąd znikam. Mam cel i chce do niego dÂązyĂŚ.. Dewa mata wszystkim.
<nmm>
-Oj jakaÂś ty ckliwa- powiedziaÂłem[/i]
SpojrzaÂłam na Niego z pogardÂą
- Nie denerwuj mnie trawo.... - syknĂŞÂłam w Jego stronĂŞ
- Minako, gdzie Tano?- spytaÂłem dziewczyny, nakÂładajÂąc maskĂŞ.
- Nie powinno CIĂŞ to interesowaĂŚ - mruknĂŞÂłam niezadowolona
- Pozwoli³ ci tu samej przyjœÌ? Dziwne..... Nie troszczy siê o ciebie patrzê. Ah.... ci ludzie....znaczy te Jinchuuriki- powiedzia³em
Na Jego sÂłowa w moich oczach pojawiÂł siĂŞ ogieĂą. ZdenerwowaÂł mnie tymi sÂłowami.
- Nie mów tak o nim.... - syknĂŞÂłam
- Szkoda mi ciebie. Biedna on siĂŞ tobÂą nie opiekuje. Ciekawe co teraz robi. Pewnie dobrze siĂŞ bawi.
- Zamknij sie.... - syknĂŞÂłam patrzÂąc w ziemiĂŞ
PróbowaÂłam siĂŞ powstrzymaĂŚ przed rzuceniem siĂŞ na Niego , co byÂło trudne
- Wkurzm ciebie. Jak kiedyÂś.- powiedziaÂłem z uÂśmiechem pod maskÂą
- Nie...- kiwnĂŞÂłam przeczÂąco gÂłowÂą - Wkurzasz mnie jeszcze bardziej....- syknĂŞÂłam
- Bardzo siĂŞ z tego cieszĂŞ. Musisz byĂŚ silniejsza. Tak jak powiedziaÂła twoja przyjacióÂłka. ÂŻeby obroniĂŚ Tano, bo wiem, Âże nie dasz mi go zabiĂŚ, bĂŞdziesz musiaÂła mieĂŚ duÂżo siÂły. fizycznej.- odparÂłem
- PamiĂŞtaj , Âże nie bĂŞdĂŞ z Toba walczyĂŚ sama...pamiĂŞtaj , ze jest jeszcze Tano-kun...a z nim bĂŞdziesz miaÂł trudnoÂści aby wygraĂŚ... - dodaÂłam patrzÂąc na Niego z ironicznym uÂśmiechem i nadal z uaktywnionym Kekke Genkai w oczach
-Oj nie chwal siĂŞ swoim KG. Jak tak chcesz to ci teÂż poka¿ê.- po tych sÂłowach zdj¹³em maskĂŞ. Moje oczy byÂły caÂłe biaÂłe, a do okoÂła nich widniaÂła czarna obwódka.
PatrzyÂłam z zaskoczeniem na Jego KG.
- WidzĂŞ , Âże klan Kawarimi równieÂż ma interesujÂące KG - powiedziaÂłam z uÂśmiechem
- MoÂżliwe, ale to jedyny, który jest na tym Âświecie. Nie przestrasz siĂŞ.- powiedziaÂłem, a obok Minako pojawiÂły siĂŞ maÂłe tornada. Nie robiÂły jej krzywdy.
ZerknĂŞÂłam na tornada
- CzyÂżbyÂś pokazywaÂł swoje umiejĂŞtnoÂści....? - spytaÂłam ze spokojem
- Tak pokazujĂŞ swoje umiejĂŞtnoÂści. Minako do tej pory maÂło o mnie i o moich technikach wiedziaÂłaÂś. ChciaÂł bym z poczytĂŚ o twoim, wydaje mi siĂŞ ciekway, ale nie ma o nim zwojów. MoÂże wiesz gdzie mogĂŞ takowe znaleŸÌ?- spytaÂłem
SpojrzaÂłam na Niego zdziwiona
- Nawet ja nie mam zwojów o swoim klanie...a miejsce pobytu biblioteki Kurosaki Ci nie powiem ...aÂż taka gÂłupia nie jestem...przed TobÂą stoi ostatnia z klanu Kurosakich...tylko ja wiem najwiĂŞcej o sowim klanie - powiedziaÂłam
- No nie wiem czy ostatnia- odparÂłem jak bym coÂś wiedziaÂł.
- Co masz na myÂśli - spytaÂłam zdziwiona
- Nie dowiesz siĂŞ. - powiedziaÂłem z uÂśmiechem na twarzy.
PrychnĂŞÂłam i odwróciÂłam gÂłowĂŞ w bok
- Zapewne nic nie wiesz...jak zwykle zresztÂą - mruknĂŞÂłam
- ¿ebyœ siê nie myli³a- powiedzia³em wy³¹czaj¹c Tushigana. - Popatrz na tê rzekê...- doda³em
SpojrzaÂłam na rzekĂŞ znudzona
- No i...nie widzĂŞ nic nadzwyczajnego - mruknĂŞÂłam
- Jest taka wzburzona, ale harmonijna. Wszystko ze sobÂą wspóÂłgra....- powiedziaÂłem
SpojrzaÂłam na Niego zdziwiona
- Nie rozumiem zbytnio do czego d¹¿ysz ... - mruknê³am zak³adaj¹c rêce na piersi
- Niech to da ci trochĂŞ do myÂślenia...., po czym skoczyÂłem bliÂżej niej, popatrzyÂłem w jej oczy i powiedziaÂłem: - Gdzie jest Tano, czemu jesteÂś tu sama?
- Co do pierwszego nie zmieniĂŞ zdania , nie powiem Ci....co do drugiego...to moja wioska matole i przyszÂłam jÂą odwiedziĂŚ...- mruknĂŞÂłam patrzÂąc równieÂż mu w oczy
- Wiem, ¿e jesteœ z Oto....- mrukn¹³em, po czym skierowa³em wzrok w inn¹ stronê.
- Dlatego po co to gÂłupie bezsensowne pytanie == - spytaÂłam z sarkazmem w gÂłosie
Spojrza³em w ziemiê(wygl¹dam teraz tak samo jak na avku, tylko ubrania inne.)- Po prostu dziwiê siê, ze pozwoli³ ci tu samej iœÌ...- odpowiedzia³em dziewczynie
- On nie wie , Âże ja tutaj jestem,....a w ogóle poradzĂŞ sobie ...nie jestem bezbronnÂą dziewczynkÂą... - mruknĂŞÂłam patrzÂąc na Niego
- Dobrze wiĂŞc.- powiedziaÂłem i odskoczyÂłem kilka metrów do tyÂłu. UsiadÂłem na trawie i zacz¹³em przyglÂądaĂŚ siĂŞ ptakom.
- Rozumiem , Âże na tym koniec rozmowy ... - powiedziaÂłam spoglÂądajÂąc na Niego
- Jak chcesz..... - odpowiedziaÂłem spokojnym gÂłosem
- Czemu aÂż tak bardzo chcesz siĂŞ dowiedzieĂŚ , gdzie jest Tano-kun ? - spytaÂłam
- Nie mam powodu. Po prostu myÂślaÂłem, ze jak ty tutaj jesteÂś, to one teÂż- powiedziaÂłem
- UwaÂżasz , Âże nie mogĂŞ nic robiĂŚ bez Tano-kun? - spytaÂłam ze Âśmiechem
-Odk¹d siê poznaliœcie jesteœcie jak papu¿ki nieroz³¹czki. Wiêc to trochê dziwne...- odpowiedzia³em
OdwróciÂłam gÂłowĂŞ w bok >.>
- No bez przesady...>.> - mruknĂŞÂłam nie zadowolona zwiÂązujÂąc mocniej wÂłosy w kitĂŞ
UÂśmiecham siĂŞ pod maskÂą. - Wiesz, Âże to prawda.- powiedziaÂłem
ZerknĂŞÂłam na Niego
- Wcale , Âże nie....to nie jest tak , Âże nie mogĂŞ bez Niego wytrzymaĂŚ nawet sekundy - powiedziaÂłam
- Sama nie wierzysz w to co mówisz......- powiedziaÂłem po czym wstaÂłem i poszedÂłem na Âśrodek rzeki, stojÂąc na wodzie.
- Akurat Ty nie masz prawa mówiĂŚ czy ja wierzĂŞ w to co mówiĂŞ... - powiedziaÂłam patrzÂąc na Jego plecy
- Oh..... To musimy siê po¿egnaÌ Minako. Do zobaczenia...Hiraishin no Jutsu- po tych s³owach znikn¹³em. (pobieg³em do siedziby SO) <NMM>
WestchnĂŞÂłam
- Ta...do zobaczenia... - mruknĂŞÂłam
Jeszcze chwile postaÂłam nad rzekÂą a potem ruszyÂłam w stronĂŞ domu
- Chyba czas wróciĂŚ do Konohy...za dÂługo tu zagrzaÂłam miejsca - mruknĂŞÂłam pod nosem
< NMM>
Przybiegn¹³em tu i usiad³em przed rzek¹

EDIT. Nadal siedz¹c przy rzece wyj¹³em szkicownik i szkicowa³em rzekê.

EDIT.
SkoĂączyÂłem szkicowaĂŚ i schowaÂłem szkicownik, po czym oglÂądaÂłem pÂłynÂącÂą rzekĂŞ
WbiegÂłem tu, zatrzymaÂłem siĂŞ i zrobiÂłem kage bunshin, stworzyÂłem jednego klona i wysÂłaÂłem go na atak - czyli kopniak w twarz.
Siedzia³em spokojnie, a¿ kiedy by³ ju¿ blisko, ruszy³em siê i sam go kopn¹³em. Jak go zniszczy³em, uœwiadomi³em sobie ¿e chcia³ sprawdziÌ moj¹ szybkoœÌ i wykorzystaÌ to na mnie - Ty gnojku, ju¿ wiem co chcia³eœ zrobiÌ - krzykn¹³em
No dobrze w takim razie walka . Zasady
1 MoÂżna mieĂŚ 2 ataki i jedna obrona
2. nie SPAMowaĂŚ bo bĂŞdzie Âźle
3. KolejnoœÌ Yo - Taisuke - MG
Gotowi.....3...2...1. zaczynajcie
Wyj¹³em kunai i wybuchow¹ kartkê, "obwi¹za³em" kartk¹ kunai i rzuci³em w stronê Taisuke. W razie ataku robiê unik.
widzÂąc lecÂący kunai skoczyÂłem w górĂŞ, aby kunai trafiÂł czego innego, po spadniĂŞciu biegnĂŞ w stronĂŞ Yo i uÂżywam konoha senpuu
Yo rzuciÂł kunai z wybuchowÂą kartkÂą. Taisuke zrobiÂł unik , jednak kartka wybuchÂła kiedy uderzyÂła w ziemiĂŞ. Taisuke jest poraniony i nie mógÂł pobiec do Yo i wykonaĂŚ Konoha Senpuu. Taisuke upadÂł na ziemiĂŞ
Yo - 2000 PCh
Taisuke - 1565 PCh
Wyj¹³em kunai, pobiegn¹³em w stronê Taisuke i chcia³em wbiÌ mu kunai w serce.
Kiedy wyj¹³eÂś kunai zacz¹³em robiĂŚ znaki do Kawarimi, jak mi wbiÂłeÂś kunai w serce, zauwaÂżyÂłeÂś Âże trafiÂłeÂś zwykÂły lód. PojawiÂłem siĂŞ za tobÂą, po czym wyj¹³em kunai i wbiÂłem ci go w serce.
Taisuke zanim wykona³eœ Kawarimi Yo drasn¹³ Ciê kunaiem w pierœ. Zd¹¿y³eœ jednak uskoczyÌ i pojawiÌ siê za nim. Yo nie zareagowa³ a¿ tak szybko. Mia³ krwawi¹c¹ trochê g³êbok¹ ranê
PoczuÂłem ból. OdskoczyÂłem trochĂŞ dalej, zrobiÂłem kage bunshin i zrobiÂłem jednego klona. Obydwaj wykonaliÂśmy Goukakyuu no jutsu i wypluliÂśmy wielkie kule.
widzÂąc dwie kule natychmiast przed nimi uciekaÂłem i wkopaÂłem siĂŞ pod ziemiĂŞ i z ziemi wyszedÂłem pod którymÂś z Yo (tylko nie wiem którym) i waln¹³em go z piĂŞÂści
Yo wykonaÂł klona i dwie kule ognia. Taisuke jako , Âże nie znasz techniki schowania sie w ziemi zostaÂłeÂś trafiony dwoma Goukakyuu. LeÂżysz na ziemi caÂły poparzony
Yo 2000 - 200 - 400 = 1400 PCh
Taisuke 1565
chciaÂłem wbiĂŚ kunai brzuch, ale zrobiÂłem zÂły odruch i wbiÂłem sobie kunai w stopĂŞ.
Wykorzysta³em atak Yo na samego siebie; Wyj¹³em wybuchow¹ kukie³kê, przyczepi³em mu do rêki, odszed³em dalej i rzuci³em shuriken w kukie³kê.
Yo wbiÂł sobie kunai w stopĂŞ , i spróbowaÂł go wyj¹Ì. W tym czasie Taisuke przyczepiÂł kukieÂłkĂŞ do rĂŞki Yo i rzuciÂł shuriken. Na szczĂŞÂście ( a moÂże i nie ) Yo w porĂŞ wyj¹³ kunai z stopy i odrzuciÂł przy pomocy swojej broni shuriken
Yo - 1400
Taisuke - 1565
odczepiam kukieÂłkĂŞ i mówiĂŞ - DoœÌ mam juÂż walki, ja stÂąd i... - niedokoĂączyÂłem, bo wypluÂłem trochĂŞ krwi i padÂłem na ziemiĂŞ.
Heh, poddaÂł siĂŞ. - nie tylko on byÂł wykoĂączony, po wypluÂłem teÂż krew, ale staraÂłem siĂŞ nie straciĂŚ przytomnoÂści. Z trudem poszedÂłem do siedziby Hebi <NMM>
No cóÂż...Yo przegraÂł walkowerem....dlatego wygraÂł Taisuke
Wynagrodzenie
+ 20Pch + 2 do rozdysponowani na Si³ê/zrêcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ proszê sobie wpisaÌ
PrzechodziÂłem tĂŞdy idÂąc do konohy, zauwaÂżyÂłem wyschniĂŞtÂą krew "byÂła walka, szkoda, Âże nie przyszedÂłem wczeÂśniej" - pomyÂślaÂłem, podeszÂłem do rzeki, wykonaÂłem pieczĂŞci - Gain - wykonaÂłem technikĂŞ na próbe plun¹³em w rzekĂŞ. Po czym poÂłoÂżyÂłem siĂŞ przy rzece. Na noc.
*nmm*

Dodane po 2 godzinach 49 minutach:

przebudziwszy siĂŞ w Âśrodku nocy, majÂąc blisko rzekĂŞ umyÂłem siĂŞ wskakujÂąc do wody. WyszedÂłem, ubraÂłem siĂŞ. (Teraz w stylu mangi) po 500 pompek na 1 rĂŞkĂŞ, 1000 brzuszków, podciÂągniĂŞcia na ga³êzi, podskoki na palcach na krawĂŞdzi, i róÂżne ĂŚwiczenia na nogi, ramiona i brzuch. Po czym jeszcze raz wskoczyÂłem do wody, która w nocy jest doœÌ zimna. Ponownie wyszedÂłem ubraÂłem siĂŞ i poszedÂłem w stronĂŞ konohy.
*nmm*
Kidoumaru po udanych ³owach nad strumykiem postanowi³ przenieœÌ siê nad rzekê.
MiaÂł 2 rybki, nie byÂł a ni zÂły a ni zadowolony.
Razem z klonami rozsiad³ siê nad rzek¹ przygotowa³ sprzêt i zacz¹³ ³owiÌ.
PrzypomniaÂł sobie sÂłowa starca " Trzeba byĂŚ cierpliwym".
Tej zasady siĂŞ trzymaÂł.
"-Znowu kiepsko siĂŞ zaczyna, ale muszĂŞ byĂŚ cierpliwy.-myÂślaÂł spokojnie."
-Jak wam idzie cieniasy?Ile zÂłowiliÂście?-zawoÂłaÂł Kido do klonów.
-Nic,nic, nic , nic , nic - kaÂżdy klon odpowiadaÂł tak samo.
Gdy Kidoumaru zacz¹³ traciÌ cierpliwoœÌ us³ysza³ krzyk.
-MAM Jedn¹ z³owi³em! - krzykn¹³ klon.
-"No to zostaÂły jeszcze trzy"-pomyÂślaÂł.
-Niestety czasu nie ma za duÂżo , ale mam plan. ZostaĂącie tutaj ja zaraz wróce-powiedziaÂł Kido.
Kidoumaru wyruszyÂł wzdÂłuÂż rzeki gdy zobaczyÂł mĂŞÂżczyzne, który zostawiÂł swoje ryby a sam poszedÂł w krzaczki.
Ninja podkrad³ siê szybko i wzi¹³ dwie rybki.
MĂŞÂżczyzna nawet nie zauwaÂżyÂł uciekajÂącego Kido.
Kidoumaru gdy wróciÂł do klonów usÂłyszaÂł tylko -Mamy!! Mamy 6 rybek!!
Jego repliki pokazaÂły mu zdobycze.
A on usiadÂł przy drzewie. ByÂł Âświadom, Âże kradÂł ma darmo.
Bo misja byÂła juÂż dawno wykonana.
NMM
Kimmimaro przebiegajÂąc puszczÂą uÂśmiechn¹³ siĂŞ na kilka sekund, potem znów spowaÂżniaÂł, pustym wzrokiem zlustrowaÂł otoczenie. ObejrzaÂł siĂŞ raz na jezioro, potem skrĂŞciÂł wprost do wioski, by tam zaczerpn¹Ì chwili wolnego od nudy jaka mu doskwiera.

<nmm>
Przyszed³ nad rzekê i usiad³ na brzegu. Wyj¹³ kunai i zacz¹³ siê nim bawiÌ po chwili specjalnie rozci¹³ sobie kawa³ek rêki i spogl¹da³ jak sp³ywa krew.

Dodane po 8 minutach:

-Chiyute no Jutsu- powoli lecz skutecznie uleczyÂł swojÂą ranĂŞ.

-Ehhh - westchn¹³ i po³o¿y³ siê na trawie

Dodane po 9 minutach:

WstaÂł znudzony i poszedÂł dalej. [nmm]
Odishu podszedÂł do rzeki i usiadÂł przy niej, zmĂŞczony chÂłopak pomyÂślaÂł :
- Huh... wreszcze trochĂŞ odpocznĂŞ.
M³odzieniec wyj¹³ kulkê ry¿u i zacz¹³ j¹ jeœÌ poczym wyj¹³ wodê i popija³. Nastêpnie ch³opak wyj¹³ kunaia i zacz¹³ go ostrzyÌ i drut.
SiwowÂłosy chÂłopak z duÂżymi okularami przyszedÂł nad rzekĂŞ. PodszedÂł do pÂłynÂącej wody i przykucn¹³ przy niej. Wzi¹³ ciecz na rĂŞce i kilka razu opÂłukaÂł sobie twarz. DzieĂą byÂł gorÂący ,a ta czynnoœÌ dawaÂła mu przyjemne orzeÂźwienie. ZauwaÂżyÂłem chÂłopaka, który równieÂż siedziaÂł przy strumyku. PostanowiÂłem podejœÌ bliÂżej ,gdy to zrobiÂłem ,to spostrzegÂłem, Âże mÂłodzieniec ostrzy sobie bronie. UÂśmiechn¹³em siĂŞ do dzieciaka.
- Witaj - PowiedziaÂłem. CzekaÂłem na reakcjĂŞ shinobiego.
Odishu siedzÂąc spojÂżaÂł siĂŞ na chÂłopaka, pomyÂślaÂł Âże raczej nic mu nie moÂże zrobiĂŚ i powiedziaÂł :
- Witaj, ty te¿ tu przyszed³eœ odpocz¹Ì ?
Po czym chÂłopak wzi¹³ kulkĂŞ ryÂżu i ugryzÂł jÂą. MÂłodzieniec po jakimÂś czasie znów zacz¹³ ostrzyĂŚ swoje kunaie.
- Jestem Kabuto Yakushi, prawa rĂŞka legendarnego Sannina Orochimaru, obecny lider Sound Organisation. - Wiatr zerwaÂł siĂŞ mocniejszy, sÂłoĂące przysÂłoniÂły chmury. ZrobiÂło siĂŞ szaro, powiaÂło grozÂą. Kabuto patrzyÂł caÂły czas na Odishu, po krótkiej przerwie powiedziaÂł:
- Masz moÂże jakieÂś marzenia w Âżyciu? JakiÂś cel, do którego d¹¿ysz? Ja mogĂŞ speÂłniĂŚ twe Âżyczenia.. Mam takÂą moc... Wystarczy, Âże pójdziesz pod moje skrzydÂła... Co ty na to...? - MówiÂłem spokojnie i wyraÂźnie. CaÂły czas byÂłem skupiony na chÂłopaku.
ChÂłopak spojÂżaÂł na Kabuto i rzekÂł :
Mam tylko jedno marzenie : StaĂŚ siĂŞ najsilniejszym.
Po tych sÂłowach Odishu wstaÂł i powiedziaÂł do chÂłopaka w okularach :
- A na czym ma polegaĂŚ speÂłnienie moich ÂżyczeĂą ?
MÂłodzieniec schowaÂł swoje wszystkie kunaie i drut.
- Skoro twoim Âżyczeniem jest staĂŚ siĂŞ najsilniejszym to oczywiste... Dam ci moc o której nawet nie ÂśniÂłeÂś. DziĂŞki mnie staniesz siĂŞ potĂŞÂżny... Nikt nie bĂŞdzie mógÂł siĂŞ z TobÂą równaĂŚ. ObiecujĂŞ Ci to... Chyba to ci odpowiada... Ruszajmy teraz do siedziby Sound Orgaisation. - Nie czekajÂąc na odpowiedÂź chÂłopaka, od razu wyruszyÂłem w drogĂŞ. PrzemierzaÂłem puszczĂŞ dosyĂŚ szybko. " Kolejna osoba, bardzo dobrze, w takim tempie bĂŞdĂŞ miaÂł caÂłkiem du¿¹ armiĂŞ... Mój pan bĂŞdzie ze mnie zadowolony, bardzo dobrze siĂŞ spisujĂŞ...". <NMM>
Odishu ucieszyÂł siĂŞ na sÂłowa Kabuto i zgodziÂł siĂŞ by pójœÌ do siedziby SO. W czasie gdy szli do siedziby chÂłopak myÂślaÂł o rodzinie ale zarazem o tym by staĂŚ siĂŞ silniejszym. Kilka razy spojrzaÂł na chÂłopaka w okularach, Odishu nie miaÂł 100 % pewnoÂści czy Kabuto mówi prawdĂŞ. [NMM]
Roshi przychodzi nad rzekĂŞ i siada w pobliÂżu jej. Musi siĂŞ powaÂżnie zastanowiĂŚ nad swoim treningiem. CaÂły czas myÂśli o swoim sensei i o jego sile.

Po niedÂługich przemyÂśleniach wraca do domu.
Kidoumaru po dÂługiej wĂŞdrówce z Oto gakure dociera nad rzekĂŞ, znajdujÂącej siĂŞ na terenach puszczy Osaskiej. Shinobi wygodnie rozsiadÂł siĂŞ na brzegu, a razem z nim jego 2 psy.PodrapaÂł siĂŞ trochĂŞ po gÂłowie wreszcie czuÂł, Âże ÂściĂŞte wÂłosy powoli odrastajÂą.
-Po bawcie siĂŞ to moÂże byĂŚ wasza ostatnia szansa na zabawĂŞ w tym miesiÂącu...-powiedziaÂł do psów.
Po czym lekko przemyÂł twarz orzeÂźwiajÂącÂą wodÂą z rzeki.Przed poÂłoÂżeniem siĂŞ przejrzaÂł jeszcze ekwipunek...
-PrzydaÂłoby siĂŞ trochĂŞ wiĂŞcej sprzĂŞtu... Gdyby nie wy juÂż bym posiadaÂł wszystko co chcĂŞ...
Po czym u³o¿y³ siê na trawiê zamkn¹³ oczy i rozmyœla³. Jego psy bawi³y siê, lecz co chwilê spogl¹da³y na swojego pana czy przypadkiem nikt go nie obserwuje/ atakuje.
Edit: Po dÂługim odpoczynku Kidoumaru odszedÂł z nad rzeki.
NMM
Odishu przyszedÂł nad rzekĂŞ, chÂłopak zawsze siĂŞ zatrzymuje tutaj na chwile odpoczynku gdy idzie czy teÂż wychodzi z siedziby, mÂłodzieniec poÂłoÂżyÂł siĂŞ na trawie i chwile odpocz¹³. Odishu wstaÂł z trawy i poszedÂł nad rzekĂŞ, mÂłodzieniec ochlapaÂł sobie twarz wodÂą i znów wróciÂł na trawĂŞ by trochĂŞ poleÂżeĂŚ.
LeÂżaÂłeÂś sobie spokojnie na trawie. Woda która sobie obmyÂłeÂś twarz byÂła bardzo orzeÂźwiajÂąca. Na niebie byÂło tylko kilka chmurek. WspaniaÂły dzieĂą. Lecz niestety tÂą chwile tobie ktoÂś popsuÂł. UsÂłyszaÂłeÂś w oddali jakieÂś szmery. Po chwili usÂłyszaÂłeÂś ÂłamiÂący siĂŞ patyk pod wpÂływem nacisku i wkoĂącu kroki które zmieniÂły siĂŞ gÂłoÂśny bieg. KÂątem oka spostrzegÂłeÂś grupke mĂŞÂżczyzn którzy biegli prosto na ciebie. Niektórzy z nich mieli w rĂŞkach jak¹œ trefnÂą broĂą. Tzn byle jaka.
Odishu widz¹Ì grupkĂŞ osób, która zbliÂża siĂŞ do chÂłopaka z broniÂą, postanowiÂł wykonaĂŚ Kami Kawarimi no Jutsu w razie jakiegoÂś ciosu, chÂłopak rozpadnie siĂŞ na kartki papieru, Odishu podmieniÂł siĂŞ z trawÂą 15m za sobÂą. MÂłodzieniec wstaÂł i czekaÂł na ruchy tych ludzi, chÂłopak nie wiedziaÂł czy to wrogowie a niewinnych ludzi nie bĂŞdzie zabijaÂł od tak bo coÂś mu siĂŞ wydawaÂło. Odishu jednak postanowiÂł siĂŞ odatkowo ubezpieczyĂŚ by nie traciĂŚ odrazu swojego kawarimi, chÂłopak wyj¹³ 2 kunaie i trzymaÂł je tak by mógÂł siĂŞ nimi bez problemu obroniĂŚ w razie ataku.

//////// 1690 - 150 = 1540\\\\\\\\
WykonaÂłeÂś swoje kawarimi. Wyj¹³eÂś dwa kunaj by nimi siĂŞ broniĂŚ. NastÂąpiÂł atak. CaÂła grupka zaczeÂła ciebie atakowaĂŚ. Ty natomist siĂŞ broniÂłeÂś. BlokowaÂłeÂś i odparowywa³êœ ich ciosy nie robiÂąc im zbytniej krzywdy. ByÂło ich jednak zbyt wielu, dostaÂłeÂś w plecy. Wówczas zadziaÂłaÂło twoje kawarimi. Napastnicy zobaczyli kawaÂłki papieru. Ty pojawiÂłeÂś siĂŞ kawa³êk dalej. Dopiero po chwili zdezorientowani ludzie ciebie zobaczyli dalej. Narazie stali. Pewnie ZwÂątpili w swoje siÂły.
Odishu patrzÂąc na grupkĂŞ ludzi wykonaÂł papierowe skrzydÂła a okÂładnie Kami Tsubasa no Jutsu i podleciaÂł wysoko na grupkĂŞ ludzi, chÂłopak wyj¹³ drut i wyciÂągn¹³ 10 kunai, nastĂŞpnie mÂłodzieniec zwiÂązaÂł drut tak Âże zrobiÂło siĂŞ duÂże koÂło, kunaie byÂły uÂłoÂżone w odpowiedniej odlegÂłoÂści tak by zajĂŞÂły bez problemu ca³¹ dÂługoœÌ koÂła. Odishu wyj¹³ 10 kartek wybuchowych i przyczepiÂł je do kunai, mÂłodzieniec po tych wszystkich ruchach rzuciÂł tÂą "pajĂŞczyne" na wrogów, dokÂładnie oddalone od siebie kunaie, zajmowaÂły taki obszar Âże kartki wybuchowe wybuchnÂą z bardzo du¿¹ objĂŞtoÂściÂą wybuchu.

////////1540 - 75 = 1465\\\\\\\\
StworzyÂłeÂś swoje papierowe skrzydÂła. PodleciaÂłeÂś w góre. Tam zrobiÂłeÂś z drutu koÂło do którego przywiÂązaÂłeÂś kunaj. Lecz ci na dole nie czekali na próÂżno. Zaczeli rzucaĂŚ w ciebie shurikenami, kunajami i kamieniami. Ten ostrzaÂł nie pozwoliÂł ci na dokoĂączenie manewru. Po za tym uszkodzili twoje skrzydÂła przez co byÂłeÂś zmuszony lÂądowaĂŚ. Gdy znalazÂłeÂś siĂŞ na ziemi zauwaÂżyÂłeÂś jak napastnicy nic nie robiÂą. Poprostu stojÂą. Po chwili podnieÂśli lekko rĂŞce na znak Âże siĂŞ poddajÂą.
Odishu spojrzaÂł siĂŞ na grupkĂŞ ludzi i rzekÂł :
- Czemu siê poddajecie ? Przecie¿ mo¿ecie mnie zabiÌ i iœÌ dalej.
ChÂłopak pomyœ³aÂł sobie "MoÂże oni chcÂą mnie do czegoÂś wykoÂżystaĂŚ, moÂże jestem im do czegoÂś potrzebny, ja na ich miejscu dawno bym zabiÂł osobe, która leÂży na ziemii bez szans". MÂłodzieniec wstaÂł z ziemii i spojrzaÂł siĂŞ na tych ludzi.
WstaÂłeÂś z ziemi. Twoi przeciwnicy dalej stali w miejscu i coÂś ustalali miĂŞdzy sobÂą. Po chwili powoli zaczeli zmieÂżaĂŚ w twojÂą strone. Szli bez broni. Mieli puste rĂŞce. Gdy byli juÂż przed tobÂą padli na kolana i pokÂłonili siĂŞ tobie. Jeden z nich przemówiÂł. "Przepraszamy za naszÂą zuchwaÂłoœÌ. Prosimy trenuj nas."
Odishu rzekÂł do ludzi klĂŞczÂących przed nim :
- SÂłucham ? Ja mam was trenowaĂŚ ? Nie jesteÂście wystarczajÂąco silni ? JeÂżeli juÂż chcecie Âżebym was trenowaÂł to po co ? JeÂżeli chcecie Âżebym was trenowaÂł to czego ? MogĂŞ pomóc ale u mnie nigdy nic nie jest za darmo, mogĂŞ was nauczyĂŚ duÂżo róÂżnych chwytów i jutsu. Jedno mnie tylko ciekawi, po co chcecie Âżebym was trenowaÂł i dlaczego jesteÂście zdolni paœÌ na kolana przedemnÂą ? Pewnie jest jakaÂś waÂżna sprawa o której ja nie wiem, ja osobiÂście nigdy bym nie padÂł na kolana tylko z powodu treningu, powiedzcie mi o co chodzi i wtedy postaram siĂŞ jakoÂś wam pomóc.
Po tych sÂłowach mÂłodzieniec spojrzaÂł siĂŞ na grupkĂŞ ludzi z pogardÂą ale i teÂż z ciekawoÂściÂą co oni ukrywajÂą.
Jeden z mĂŞÂżczyzn który byÂł na przedzie i ten sam co przemawiaÂł wczeÂśniej zacz¹³ mówiĂŚ. "Musimy nauczyĂŚ siĂŞ walczyĂŚ. NaszÂą wioske najeÂżdÂżajÂą bandyci. Nie potrafimy siĂŞ przed nimi obroniĂŚ. Dlatego ja i moi towarzysze wĂŞdrujemy po okolicy trenujÂąc i walczÂąc. Dlatego ciebie zaatakowaliÂśmy bo chcieliÂśmy sprawdziĂŚ nasze moÂżliwoÂści. Teraz wiemy Âże jesteÂśmy zasÂłabi. RadziÂłeÂś sobie z nami wszystkimi na raz. JesteÂś dobry. D;atego prosimy cie abyÂś nas podszkoliÂł." CaÂła gromada podniosÂła gÂłowy i wszyscy bÂłagalnym spojrzeniem patrzyli na ciebie. To byÂło przytÂłaczajÂące dla ciebie.
Odishu spojrzaÂł siĂŞ na gormadĂŞ ludzi i rzekÂł :
- Dobrze, mogĂŞ was potrenowaĂŚ ale powiedzcie czego mam was nauczyĂŚ ? Czy jutsu czy poprostu chcecie popracowaĂŚ nad swojÂą si³¹. MogĂŞ wam pomóc ale jak juÂż wczeÂśniej powiedziaÂłem nie za darmo. MogĂŞ was nauczyĂŚ wiele dobrych jutsu oraz daĂŚ wam bardzo dobry trening, ale po co traciĂŚ czas na mĂŞczÂący trening, mogĂŞ siĂŞ rozprawiĂŚ z tymi bandytami ale musicie mi troche pomóc wiĂŞc krótki trening raczej bĂŞdzie niezbĂŞdny, dobrze weÂźmy siĂŞ za szczegóÂły treningu, powiedzcie mi wreszcie czego chcecie siĂŞ nauczyĂŚ.
Po tych sÂłowach chÂłopak usiadÂł na trawie i zamieniÂł siĂŞ w sÂłuch.
Wszyscy mĂŞÂżczyÂźni spojrzeli na ciebie a nastĂŞpnie zaczeli szeptaĂŚ miĂŞdzy sobÂą. Po chwli ten co narazie tylko mówiÂł znów zacz¹³ gadaĂŚ. "Chcemy abyÂś nauczyÂł nas walczyĂŚ. Potrzebujemy siÂły i umiejĂŞtnoœÌci taijutsu. Poza tym wÂątpie by któryÂś z nas potrafiÂł opanowaĂŚ jakieÂś ninjutsu. Dlatego chcemy pracowaĂŚ nad walkÂą wrecz. I bĂŞdziemy bardzo wdziĂŞczni jeÂśli nam pomoÂżesz z bandytami którzy nas nĂŞkajÂą." Ty przysÂłuchiwaÂłeÂś siĂŞ znów przemowie tego samego faceta siĂŞdzÂąc na trawie. Oni natomiast byli na przeciw ciebie i siedzieli na trawie po japoĂąsku wyczekujÂąc co im odpowiesz.
Odishu zastanowiÂł siĂŞ chwilĂŞ po czym rzekÂł :
- Dobrze, wiĂŞc zgodze siĂŞ was trenowaĂŚ, najpierw zaczniemy od tego, Âżeby wasze ruchy byÂły szybkie, w celu osiÂągniĂŞcia waszej szybkoÂści bĂŞdziecie musieli zaÂłoÂżyĂŚ ciĂŞÂżarki, najlepiej Âżeby ciĂŞÂżarki byÂły zaÂłoÂżone na rĂŞkach i na nogach. Drugim etapem treningu bĂŞdzie siÂła, tutaj bĂŞdziecie trenowaĂŚ miĂŞdzy innymi robiÂąc pompki o podnosz¹Ì ciĂŞÂżarki. Wreszcze trzecia faza treningu, która bĂŞdzie polegaĂŚ na walce pomiĂŞdzy sobÂą, nie chcemy siĂŞ pokaleczyĂŚ nawzajem wiĂŞc walka bĂŞdzie nie na ciosy, przed pewnym ciosem zatrzymujemy rĂŞke lub nogĂŞ i to jest uwaÂżane za cios. JeÂżeli ktoÂś ma jakieÂś pytania to sÂłucham.
ChÂłopak po tych sÂłowach poszedÂł na brzeg rzeki by ochlapaĂŚ wodĂŞ i wróciÂł do grupki ludzi.
Wszyscy zebrani uwaÂżnie ciebie sÂłuchali. PrzedstawiÂłeÂś im swój plan treningowy. Oni tylko popatrzeli na siebie i zamienili pare sÂłów. Gdy ty wstaÂłeÂś i poszedÂłeÂś na brzeg rzeki aby ochÂłodziĂŚ siĂŞ wodÂą kilku z nich wstaÂło i gdzieÂś pobiegÂło. Ty po chwili wróciÂłeÂś do nich. Ci którzy tu zostali wstali i odrazu zaczeli rozgrzewke. Widac byÂło ze im zalezy. Po kilkunastu minutach wrócili ci którzy gdzieÂś pobiegli, mieli ze sobÂą jakieÂś worki. OdÂłoÂżyli je na ziemie i zaczeli wyciÂągaĂŚ ciĂŞÂżarki treningowe. ByÂło ich za maÂło aby kaÂżdy mógÂł z nich korzystaĂŚ. Jeden z nich powiedziaÂł (nie ten co zwykle). "Jest ich za maÂło. Niestarczy dla kaÂżdego. MoÂże ci którzy ich nie beda mieĂŚ odrazu przejdÂą do drugiego etapu a potem wrócÂą gdy poprzedni skoĂączÂą." ChÂłopak rzuciÂł swoim pomysÂłem dosyĂŚ niepewnie. Lekko zdenerwowany czekaÂł co odpowiesz.
MÂłodzieniec spojrzaÂł siĂŞ na grupkĂŞ ludzi i powiedziaÂł :
- WiĂŞc nie ma wystarczajÂącej iloÂści ciĂŞÂżarków ? Musimy to zrobiĂŚ w inny sposób, podzielicie siĂŞ na 2 grupy, pierwsza bĂŞdzie siĂŞ zajmowaĂŚ treningiem z ciĂŞÂżarkami a druga bĂŞdzie robiĂŚ pomki, zaczynamy od teraz, potem bĂŞdzie zmiana, 3 faza bĂŞdzie juÂż wspólna a jeÂżeli komuÂś zabraknie kolegi do walki to ja z tym kimÂś zawalcze. Na co czekacie ? Zaczynajcie.
ChÂłopak usiadÂł na trawie i patrzaÂł na postĂŞpy tej grupy ludzi.
Ludzie popatrzyli na ciebie i rozdali miĂŞdzy sobÂą ciĂŞÂżarki treningowe. Po chwili zaczeli trenowaĂŚ. Obydwie grupy byÂły nie mal takiej samej wielkoÂści. Pierwsza z ciĂŞÂżarkami zaczeÂła ĂŚwiczyĂŚ. Robili róÂżne ciosy itp. SzÂło im caÂłkiem nie Âźle. Ale jednak potrzebowaliby znaĂŚ wiĂŞcej jakis ciosów i kÂąbinacji. PowinieneÂś ich nauczyĂŚ czegoÂś wiĂŞcej. Druga grupa zaczeÂła swój trening siÂłowy. Robili pompki, przysiady, brzuszki i inne przeróÂżne ĂŚwiczenia. Kilku ludzi z tej grupy pobiegÂło sci¹Ì pobliskie drzewo. W krótkim czasie zrobili z niego róÂżne belki którymi moÂżna byÂło ĂŚwiczyĂŚ. Teraz takÂże wyciskali te ciĂŞÂżary. Ta grupa radziÂła sobie znacznie lepiej od pierwszej która potrzebuje pomocy i twoich wskazówek.
Odishu patrzaÂł jak przebiegaÂł trening i rzekÂł :
- WiĂŞc tak, grupa z ciĂŞÂżarkami, wy teraz bĂŞdziecie tranowaĂŚ szybkoœÌ swoich nóg, naszczĂŞÂście nie bĂŞdziecie do tego potrzebowali wiedzy na temat róÂżnych chwytów i wykonywaniu ich bo wychodzi wam to fatalnie, dopiero w trzeciej fazie treningu zajmiemy siĂŞ chwytami. Teraz grupa siÂłowa, myÂśle Âże jak na swoje umiejĂŞtnoÂści spisujecie siĂŞ caÂłkiem dobrze, trzymajcie tak dalej a niebawem bĂŞdziecie przewyÂższaĂŚ si³¹ niejednego przeciĂŞtnego mĂŞÂżczyzne. Teraz wracajcie do treningu.
ChÂłopak znów siadÂł na trawie i patrzaÂł jak przebiega trening.
Wszyscy uwaÂżnie ciebie sÂłuchali. Gdy skoĂączyÂłeÂś mówiĂŚ zabrali sie za kontynuacje treningu. Druga grupa wykonywaÂła swoje ĂŚwiczenia dalej bez zmian. Natomiast pierwsza zaczeÂła przebiegiwaĂŚ pewne odcinki z jak najwiĂŞkszÂą prĂŞdkoÂściÂą jakÂą mogli osiagn¹Ì. Ci bardziej ambitniejsi i wytrzymalsi biegali dalej lub dÂłuÂżej a nawet zakÂładali sobie na barki dodatkowy ciĂŞÂżar. Czas mijaÂł. SÂłoĂące miaÂło siĂŞ ku zachodowi. WidaĂŚ juÂż byÂło zmĂŞczenie trenujacych wieÂśniaków. Zaczynali traciĂŚ siÂły i zapaÂł. rozmawiali miĂŞdzy sobÂą zerkajac na ciebie. widocznie coniektórzy nie byli pewni twoich metod a przynajmniej twego braku ingerencji czy wczucia siĂŞ w ich trenera. Bo jak narazie tylko im wskazówki dajesz i oglny trening. MoÂże sam takÂże poĂŚwiczysz z nimi? ByĂŚ moÂże ich morale wroÂśnie a tym sam takÂże podbudujesz swoja forme. Wszystko zaleÂży od ciebie.
Odishu widziaÂł zmĂŞczenie swoich podopiecznych i powiedziaÂł :
- Widze Âże jesteÂście zmĂŞczeni, narazie taka dawka treningu wam starczy, to nie na wasze miĂŞÂśnie, lepiej dobrze siĂŞ wyÂśpijcie bo jutro biegacie ze mnÂą po jakimÂś lesie z ciĂŞÂżarkami, jeÂżeli komuÂś zabraknie ciĂŞÂżarków to zaÂło¿¹ te co sÂą przeznaczone na rĂŞce na nogi. Lepiej wyÂśpijcie siĂŞ tutaj na trawie ze mnÂą, nie warto wracaĂŚ do domu, chyba Âże brakuje wam poÂżywienia to ktoÂś pójdzie i przyniesie, tutaj macie wodĂŞ wiĂŞc picia wam nie zabraknie, dobrze jeÂżeli weÂźmiecie teÂż plecaki i butelki, wlejemy tam wodĂŞ bo naprawdĂŞ jutro bĂŞdziemy bardzo intensywnie biegaĂŚ.
Ch³opak po przemowie usiad³ na trawie i s³ucha³ ludzi czy jest im coœ potrzebne czy te¿ nie, ta grupka ludzi powinna byÌ zadowolona z odpoczynku, Odishu pomyœla³ sobie "Dobrze ¿e wczas przerwa³em trening, nie chcê by jutro bola³y ich miêœnie. Ch³opak odszed³ od ludzi gdy tylko zasnêli "musze iœÌ, nic nie poradze".[NMM]
By³em pod rzek¹, poczu³em zmêczenie, chcia³em siê odœwie¿yÌ wskoczy³em do wody p³ywa³em oko³o 10 min po tym czasie wyszed³em, na zewn¹trz. Ubra³em ciuchy i usiad³em na trawie s³ysza³em ptaki i wiatr lekko mnie muska³ po twarzy usn¹³em.
PodszedÂł do ciebie starszy mĂŞÂżczyzna i powiedziaÂł :
- Witaj chÂłopcze, jeÂżeli juÂż jesteÂś przy rzece, to czy mógÂłbyÂś wyrwaĂŚ glony z tej rzeki ? Jest ich mnóstwo a z tego co widze jesteÂś ninja wiĂŞc nie powinieneÂś mieĂŚ problemów z ich wyrwaniem.
- MoÂżliwe, moÂże i szybko z tym siĂŞ uporam ale co z tego bĂŞdĂŞ mieĂŚ - spytaÂłem mĂŞÂżczyznĂŞ, wyglÂądaÂł na miÂłego - ah niech stracĂŞ - powiedziaÂłem zdj¹³em ubrania i wskoczyÂłem do wody byÂła przyjemna po chwili wyrywania glonów juÂż nie miaÂłem siÂły ani ochoty wyszedÂłem na brzeg kilka krzaków zostaÂło wyrwanych ale i tak duÂżo z nich zostaÂło jeszcze - Kim jesteÂś i czemu chcesz abym wyrywaÂł te chwasty - spytaÂłem mĂŞÂżczyznĂŞ.
MĂŞÂżczyzna odpowiedziaÂł :
- Czy ja wyglÂądam na mÂłodego mĂŞÂżczyzne ? BolÂą mnie plecy i dlatego chcĂŞ ÂżebyÂś wyrwaÂł te wszystkie chwasty, jeÂśli chodzi o zapÂłatĂŞ to zapÂłace ci tylko zrób to jak najszybciej.
Starszy mĂŞÂżczyzna poprawiÂł swój kapelusz na gÂłowie patrzÂąc na ciebie.

///////// Napisz okoÂło poÂłowy kartki A4 o wyrywaniu glonów z jeziora.\\\\\\\\\
Do rzeki zbliÂżaÂł siĂŞ doœÌ niski chÂłopiec, byÂł caÂły zmĂŞczony, poniewaÂż biegÂł z Konohy, taki kawaÂł w stronĂŞ Oto. Gdy znalazÂł siĂŞ przy rzece, przystan¹³ i spojrzaÂł na niÂą. OdpocznĂŞ tutaj chwilĂŞ, oznajmiÂł i podszedÂł do rzeki w której woda byÂła tak przezroczysta, Âże byÂło widaĂŚ dokÂładnie caÂły piasek na dnie. Ryu usiadÂł przy rzece, zdj¹³ swój plecak i wyj¹³ z niego wodĂŞ. NapiÂł siĂŞ po czym schowaÂł jÂą do Âśrodka i odrzuciÂł na dwa metry w prawo. PodparÂł siĂŞ obiema rĂŞkami z tyÂłu ziemi i zacz¹³ oglÂądaĂŚ chmury, w tej samej chwili zerwaÂł siĂŞ lekki wietrzyk, przy którym jego wÂłosy byÂły lekko rozwiewane. ZrobiÂło siĂŞ doœÌ chÂłodno.
Nagle zerwaÂł siĂŞ wiatr... PojawiÂł siĂŞ chÂłopak, który spowodowaÂł owy powiew. NogĂŞ miaÂł wyprostowanÂą lekko do przodu, druga byÂła ugiĂŞta. RĂŞce miaÂł uÂłoÂżone na wysokoÂści barków, w poziomie. GÂłowa wyprostowana.
- Jest! NiezÂły czas, ale mogÂło byĂŚ jeszcze lepiej , muszĂŞ siĂŞ postaraĂŚ o wiele bardziej. - DostrzegÂłem niskiego chÂłopca przy rzece. PostanowiÂłem podejœÌ do wodnego zbiornika, jakieÂś 5 metrów od niego. NachyliÂłem siĂŞ i zanurzyÂłem dÂłonie w cieczy, po czym ochlapaÂłem kilka razy swojÂą spoconÂą twarz. PoczuÂłem miÂłe mrowienie z uczuciem ÂświeÂżoÂści. Po czym ustaÂłem prosto, zacz¹³em wpatrywaĂŚ siĂŞ w dzieciaka. Nie spuszczaÂłem z jego moich oczu.
WpatrywaÂł siĂŞ caÂły czas w niebo, aÂż w pewnym momencie jego powieki siĂŞ zamknĂŞÂły. Gdy pojawiÂł siĂŞ wysoki chÂłopak, Ryu poczuÂł jego obecnoœÌ lecz zachowaÂł spokój, gdy ów czÂłowiek podszedÂł do wody, mÂłody chÂłopiec otworzyÂł jedno oko by dojrzeĂŚ co on takiego robi. W pewnym momencie, otworzyÂł oczy, akurat parĂŞ sekund potem chÂłopak zacz¹³ siĂŞ na niego dziwnie patrzyĂŚ, jak by byÂł jakimÂś dziwakiem. Ryu odwróciÂł od niego wzrok, usiadÂł po turecku wpatrujÂąc siĂŞ w rzekĂŞ. KÂątem oka zobaczyÂł Âże caÂły czas siĂŞ na niego gapi. Co temu kolesiowi jest ? PomyÂślaÂł i odwróciÂł siĂŞ w jego stronĂŞ. Co ci jest? Pierwszy raz widzisz wodĂŞ i dziwisz siĂŞ dlaczego ja siĂŞ w niej nie myjĂŞ ? Nie jestem brudasem, zaÂśmiaÂł siĂŞ w pewnym momencie zÂłowrogo i popatrzyÂł na chÂłopaka. Tego typu odzywki dla Ryu byÂły czymÂś wielkim, czymÂś z czego mógÂł zasÂłyn¹Ì .
Po odpowiedzi Ryu nic nie powiedziaÂł. Znowu patrzyÂł siĂŞ na niego, trwaÂło to znowu jakieÂś 10 minut. Po czym mÂłodzieniec odwróciÂł siĂŞ. StaÂł tak odwrócony minutĂŞ po czym znowu spojrzaÂł na chÂłopaka. Zerkn¹³ na rzekĂŞ po czym znowu na osobĂŞ stojÂąca naprzeciw niego.
- Czemu napiÂłeÂś siĂŞ wody z plecaka skoro obok miaÂłeÂś strumieĂą? Woda tutaj odpÂływa prosto ze ÂźródÂła gór, które nie sÂą zanieczyszczone przez Âżadne Âścieki czy brudy. - Po tej kwestii znowu zacz¹³ patrzeĂŚ siĂŞ swoimi duÂżymi oczami na shinobi.
ZastanawiaÂł siĂŞ co robi ten koleÂś, odwraca siĂŞ raz w tÂą, raz w drugÂą, co mu jest ? ZastanawiaÂł siĂŞ Ryu. Lekki wiatr nie ustawaÂł, coraz to zimniejszy wiaÂł w jego twarz, wiĂŞc podniósÂł "szalik" ze swojej bluzy i obwiÂązaÂł nim sobie twarz, od brody do oczu. W chwili gdy nieznajomy przemówiÂł do niego w kwestii picia wody, trochĂŞ siĂŞ zdenerwowaÂł. Nie pijĂŞ z tego ohydnego ÂźródÂła, poniewaÂż mam pieniÂądze by kupiĂŚ sobie picie. Po tych sÂłowach podniósÂł siĂŞ bardzo gwaÂłtownie i wskazaÂł palcem na rzekĂŞ. Nie wmówisz mi Âże ta woda jest chodÂź trochĂŞ niezanieczyszczona, powiedziaÂł. Stan¹³ spokojnie i zaÂłoÂżyÂł rĂŞce za gÂłowĂŞ. W ogóle co ja wygadujĂŞ ? Co siĂŞ ze mnÂą dzieje ? Jestem miÂły dla kogoÂś, dziwne ... MyÂślaÂł chÂłopak.
Znowu spojrza³ siê na ch³opaka jak na jakiegoœ dziwaka... Podszed³ bli¿ej krawêdzi ,ukucn¹³ i spojrza³ na rzeczkê.
- Hmm.... - Nagle zanurzyÂł ca³¹ swojÂą gÂłowĂŞ w wodzie i zacz¹³ piĂŚ ze ÂźródÂła. Po minucie wynurzyÂł siĂŞ spod cieczy. OtrzÂąsÂł siĂŞ z wody, przejechaÂł kilka razy rĂŞkÂą po wÂłosach, po czym przetarÂł sobie usta rĂŞkawem.
- Ahhh!!! - Znowu przyj¹³ odpowiedni¹ pozê i zacz¹³ siê wpatrywaÌ w ch³opaka.
- Dobra woda - powiedziaÂł bez Âżadnych emocji, nie spuszczajÂąc oczu z Ryu.
Spokojnie patrzyÂł co robi chÂłopak. Rany, ale z niego jest jakiÂś przytrĂŞt. Zamkn¹³ oczy i podniósÂł gÂłowĂŞ lekko do góry, po chwili sÂłyszÂąc plusk wody. Gdy otworzyÂł oczy, spojrzaÂł na tego kolesia, jak pije tÂą wodĂŞ. Opanuj siĂŞ ! Krzykn¹³ stanowczo, po czym gdy chÂłopak wyj¹³ gÂłowĂŞ, znów zacz¹³ na niego patrzeĂŚ. OdwróciÂł gÂłowĂŞ i kÂątem oka spojrzaÂł siĂŞ i powiedziaÂł do niego .. PrzestaĂą siĂŞ tak na mnie gapiĂŚ, oczosklejki siĂŞ nabawisz koleÂś ... Tak przy okazji, jak siĂŞ nazywasz ? Pytam bo jesteÂś czwartÂą osobÂą do której siĂŞ doœÌ dobrze zwracam ...
- Oczosklejki...? - "Jest w ogóle takie sÂłowo...? chyba to takie coÂś jak zlepienie oczu .. "
- Nazywam siĂŞ Ryu Mori i pochodzĂŞ Amegakure, miasta bezprawia, zÂła i przestĂŞpczoÂści. A ty? Jak siĂŞ nazywasz? - PowiedziaÂł juÂż miÂłym gÂłosem chÂłopak. Po czym dodaÂł:
- Ty za to jesteÂś pierwszÂą osobÂą jakÂą spotykam.
Sam nie wiem co to jest oczosklejka, palÂłem pierwsze co mi przyszÂło do gÂłowy, powiedziaÂł i spojrzaÂł na rzekĂŞ. PoprawiÂł swojÂą opaskĂŞ, sÂłuchajÂąc tego co ma do powiedzenia jego nowy kolega. Po chwili usÂłyszaÂł jego imiĂŞ. Masz na imiĂŞ Ryu? SpytaÂł. Ja siĂŞ nazywam Ryu Matsusuke, nic dziwnego Âże jestem dla Ciebie miÂły, masz tak piĂŞkne imiĂŞ jak ja. Zamkn¹³ oczy i przechyliÂł gÂłowĂŞ do tyÂłu nadal sÂłuchajÂąc Ryu. Jestem pierwszÂą osobÂą jakÂą spotykasz ? Czyli rodziców to ty nie masz. ZaÂśmiaÂł siĂŞ chÂłopiec. Dobrze juÂż, czym siĂŞ zajmujesz w wolnym czasie ? Masz jakieÂś swoje marzenie, albo cel Âżycia ? ZapytaÂł chÂłopaka.
- To nie byÂło Âśmieszne. Rodzice sÂą bardzo waÂżni u kaÂżdego mÂłodego shinobi ,to od nich ,ich zachowania, wychowywania, nauczania, rad i tym podobnych stajesz siĂŞ tÂą osobÂą, którÂą teraz jesteÂś. Nie moÂżesz tego nie doceniaĂŚ. A ja nie mam rodziców, ojciec zmarÂł podczas napaÂści przez zbójów, a matka ze staroÂści i Âżalu. Moim marzeniem jest staĂŚ siĂŞ najlepszÂą osobÂą posÂługujÂącÂą siĂŞ TaiJutsu, a potem nauczaĂŚ mÂłode pokolenia .A takÂże chcĂŞ siĂŞ staĂŚ najsilniejszÂą osobÂą w mojej specjalizacji, by móc zawsze pomóc kaÂżdemu potrzebujÂącemu. A ty? - SpojrzaÂł na chÂłopaka i odgarn¹³ wÂłosy spadajÂące na twarz.
SÂłuchaÂł uwaÂżnie tego co ma do powiedzenia Ryu. ZaÂśmiaÂł siĂŞ lekko po jego sÂłowach o rodzicach, lecz pozwoliÂł mu dalej kontynuowaĂŚ. Mi teÂż to marzenie, powiedziaÂł obojĂŞtnie. To nie jest marzenie, cel twojego Âżycia, dziĂŞki temu nindo, nie staniesz siĂŞ silniejszy, mówiÂł. Moi rodzice nie ÂżyjÂą, chodÂź gdyby Âżyli do teraz , to juÂż pewnie by nie Âżyli bo bym ich z mi³¹ chĂŞciÂą zabiÂł, prawdĂŞ mówiÂąc nienawidzĂŞ ich, ale to bardzo dobrze, poniewaÂż nienawiœÌ dodawaÂła i dodaje mi siÂł. CaÂły czas mówiÂł, nie przerywaÂł chÂłopiec. Co do marzeĂą, to mam jeden cel, zabiĂŚ takÂą pewnÂą osobĂŞ, przez którÂą to tak nie na widzĂŞ tych moich rodziców. ZaÂśmiaÂł siĂŞ lekko, na prawdĂŞ. CaÂłkiem miÂło mi siĂŞ z tobÂą rozmawia, chodÂź i tak pewnie w przyszÂłoÂści bĂŞdĂŞ z tobÂą walczyÂł. JesteÂś za miĂŞkki by mnie teraz zabiĂŚ, poniewaÂż w przyszÂłoÂści Ci kiedyÂś byĂŚ moÂże bĂŞdĂŞ mógÂł pokrzyÂżowaĂŚ plany, to powinieneÂś to zrobiĂŚ teraz. MówiÂł, jego mina juÂż nieco siĂŞ zmieniÂła, spowaÂżniaÂł chÂłopiec.
- Chyba mnie w ogóle nie sÂłuchaÂłeÂś... MówiÂłem teÂż o nienawiÂści i zÂłoÂści wtedy, bo to przez nich staÂłeÂś siĂŞ taki jaki jesteÂś teraz. Gdyby ciĂŞ normalnie wychowywali, to byÂś byĂŚ moÂże staÂł siĂŞ dobry i sÂłuÂżyÂł jasnoÂści. Jednak przez ich czyny wybraÂłeÂś mrok, która teraz przepeÂłnia twoje serce. Ponownie siĂŞ bardzo mylisz mówiÂąc, Âże to nie jest dobry cel w Âżyciu. KaÂżda, nawet najdrobniejsze marzenie jest waÂżne i kreuje ÂścieÂżkĂŞ ,którÂą pod¹¿asz. Np. MoÂżesz mieĂŚ maÂłe cele jak zabicie jednej osoby dziennie, ale teÂż duÂże jak podbicie wioski ,czyÂż nie? Teraz paÂłasz rzÂądzÂą zemsty, chcesz pozbawiĂŚ Âżycia tÂą osobĂŞ, którÂą tak bardzo nie lubisz. a po zemÂście co niby bĂŞdziesz robiÂł? Ona nie przyniesie ci ulgi, tylko przyniesie coraz wiĂŞcej cierpienia i skrzywdzisz inne, niewinne osoby. Na razie nie mam po co ciĂŞ zabijaĂŚ, tylko nieliczni zasÂługujÂą na to ,by jasnoœÌ Pana spadÂła na Nich. Ty jeszcze siĂŞ tego nie doczekasz. Jednak jeÂżeli nie zmienisz swojego postĂŞpowania i drogi, którÂą kroczysz to siĂŞ spotkamy i stoczĂŞ z tobÂą bój na ÂśmierĂŚ. - MówiÂł to wszystko obojĂŞtnym gÂłosem, patrzÂąc spokojnie na chÂłopaka.
SÂłuchaÂł tego co ma do powiedzenia Ryu. PoprawiÂł swojÂą opaskĂŞ, jednak caÂły czas patrzyÂł na niego i sÂłuchaÂł. MoÂże masz racje z tymi marzeniami, chodÂź ja wiem swoje. Co bĂŞdĂŞ robiÂł po Âśmierci tej osoby ? ZechcĂŞ wtedy pewnie rozsÂławiĂŚ swoje nazwisko, zabijajÂąc jakÂą waÂżnÂą osobĂŞ. ResztĂŞ jego sÂłów puÂściÂł obok, nie obchodziÂło go teraz co mówiÂł jego imiennik. Teraz zaczynaÂła pokazywaĂŚ siĂŞ prawdziwa jego osobowoœÌ. SpuÂściÂł gÂłowĂŞ na dóÂł, rozwiÂązaÂł opaskĂŞ, która po chwili zaczĂŞÂła spadaĂŚ. Szybkim ruchem rĂŞki zÂłapaÂł jÂą i schowaÂł do kieszeni. Jego wÂłosy, spadaÂły mu na twarz, wiĂŞc nie byÂło moÂżna zobaczyĂŚ jego oczu. Po chwili zacz¹³ siĂŞ ÂśmiaĂŚ, nie byÂł to zwykÂły Âśmiech lecz rÂżenie. OpanowaÂł go ob³êd, po chwili wyrzuciÂł w stronĂŞ Ryu kunaia, wiedzÂąc Âże ten zdoÂła go odbiĂŚ. PodniósÂł gÂłowĂŞ do góry, zaczynasz mnie powoli denerwowaĂŚ tym swoim glĂŞdzeniem! KrzyczaÂł z ob³êdem w oczach, caÂły czas stojÂąc parĂŞ metrów od Moriego.
ChÂłopak szybko zbiÂł lecÂącego kunaia z lotu, poprzez wyjĂŞcie szybko kunaia z kieszeni ,znajdujÂącej siĂŞ przy nodze i sparowanie ciosu. Bardzo zdziwiÂł go atak mÂłodzieĂąca. SchowaÂł bron do pojemnika i zacz¹³ mówiĂŚ:
- CóÂż... widzĂŞ, Âże chcesz to tak rozwiÂązaĂŚ...? - Westchn¹³, po czym uklĂŞkn¹³ na jedno kolano i zacz¹³ odmawiaĂŚ swojÂą modlitwĂŞ (ta co jest w podpisie) .Co chwila zerkaÂł albo na przeciwnika albo w niebo ,mamroczÂąc swoje sÂłowa. MoÂżna je byÂło spokojnie sÂłyszeĂŚ z takiej odlegÂłoÂści. Na razie nic nie robi ,tylko skupia siĂŞ na wrogu i na swojej adnotacji.
Co ty do cholery wyprawiasz ?! KrzyczaÂł na niego, poniewaÂż nawet nie wiedziaÂł co dokÂładnie on wyczynia. Szybko ruszyÂł w jego stronĂŞ, starajÂąc siĂŞ kopn¹Ì go prosto w twarz, miaÂł do tego dogodnÂą sytuacjĂŞ, poniewaÂż jego przeciwnik klĂŞczaÂł. Ryu wiedziaÂł, Âże jego przeciwnik w 80% zdoÂła kopniĂŞcie zatrzymaĂŚ, wtedy znów zaczyna , atakowaĂŚ go bez sensu okÂładajÂąc caÂły czas rĂŞkoma i nogami. Ryu w tej chwili nie jest w stanie racjonalnie myÂśleĂŚ, robi to co mu pierwsze strzeli do gÂłowy, poniewaÂż nienawidzi byĂŚ od kogoÂś sÂłabszy, a staÂł siĂŞ sÂłabszy w rozmowie o marzeniach i rodzinie, wtedy gdy nie wiedziaÂł co odpowiedzieĂŚ.
Gdy chÂłopaka zaatakowaÂł, to uÂżytkownik samego Tai ,po prostu unikaÂł tych ciosów. ByÂły one nieskoordynowane i szalone, bez Âżadnego pomysÂłu. Jednak Ryu nie przestawaÂł odmawiaĂŚ swojej modlitwy. Po jej skoĂączeniu odskoczyÂł od chÂłopaka na dziesiĂŞĂŚ metrów. Przyj¹³ postawĂŞ, po czym wyskoczyÂł na biegnÂącego dzieciaka i zrobiÂł kilka obrotów w powietrzu, na koĂącu wykonujÂąc Konoha Reppuu. PróbowaÂł celowaĂŚ w klatkĂŞ piersiowÂą, ale powinno to mu siĂŞ udaĂŚ ,ze wzglĂŞdu na to ,Âże mÂłodzieniec z Taki w ogóle nie skupia siĂŞ na obronie. To powinno odrzuciĂŚ go na kilka metrów, przecieÂż cios jest doœÌ silny,a do tego trzeba dodaĂŚ si³ê uÂżytkownika. Po tym ataku powiedziaÂł:
- PrzestaĂą ze mnÂą walczyĂŚ... widzĂŞ, Âże masz w sobie dobro, nie powinieneÂś tak postĂŞpowaĂŚ. chcesz siĂŞ zmieniĂŚ ale nie wiesz jak. Pozwól ,Âże ci pomogĂŞ.- mówiÂł ciepÂłym i spokojnym gÂłosem do Ryu.
UderzaÂł na oÂślep, masakrycznie szybko, Ryu powinien mieĂŚ problem, poniewaÂż mimo to jestem szybszy od niego, ale mniejsza. Gdy uderzyÂł mnie z Konoha Reppuu, odleciaÂłem na parĂŞ metrów wpadajÂąc do rzeki. Po sÂłowach chÂłopaka jeszcze bardziej siĂŞ zezÂłoÂściÂł. Zamknij siĂŞ ! Krzykn¹³ i wyskoczyÂł z wody jak najmocniej, skoczyÂł tak Âże sÂłoĂące które byÂło zanim, powinno nieco oÂślepiĂŚ jego przeciwnika utrudniajÂąc mu unik. Ryu spadajÂąc wyj¹³ kunaia i próbowaÂł kopn¹Ì Moriego prosto w gÂłowĂŞ, jeÂśli jednak by siĂŞ to mu nie udaÂło, to odbijam siĂŞ od niego, robiĂŞ salto do tyÂłu i rzucam kunai. SpadajÂąc na ziemiĂŞ rozluÂźniam obronĂŞ, poniewaÂż jako totalnie ob³êdne dziecko, nie mam pojĂŞcia Âże znów moÂże odbiĂŚ kunaia.
SpadajÂący przeciwnik miaÂł racjĂŞ, Âże oÂślepi Ryu, jednak ten na Âślepo uderzyÂł Konoha Senpuu. Jest to kopniak wykonany za pomocÂą bardzo szybkiego obrotu. Powinno mi siĂŞ udaĂŚ trafiĂŚ w jego nogĂŞ, co spowoduje zablokowanie ciosu. Gdy wróg odskakuje ,to ja zaczynam na niego biec. Wykonuje salto, po czym rzuca kunaiem ,który unikam, poprzez balans ciaÂła, wybijam siĂŞ na jednej rĂŞce ,robiĂŞ przewrót w powietrzu i spadam 3 metry dalej i biegnĂŞ dalej. Pojawiam siĂŞ przed przeciwnikiem i wykonujĂŞ kopniĂŞcie ,z góry w dóÂł ,piĂŞtÂą celujÂąc w czaszkĂŞ Ryu.(Ushiro Hi-Ru). Po czym spadam na obie rĂŞce i obracam siĂŞ na nich , potem wybijam siĂŞ i robiĂŞ Konoha Reppuu. Szybki obrót i kopniak ,który powinien trafiĂŚ prosto w brzuch oponenta. WykorzystujÂą chwilĂŞ nieuwagi i wykonujĂŞ proste kopniĂŞcie, wykonane wyprostowanÂą nogÂą ,w dÂłoĂą chÂłopaka, by wytrÂąciĂŚ jak co mu broĂą, gdyby takowÂą wyj¹³. NastĂŞpnie pojawiam siĂŞ koÂło zdezorientowanego wroga i ÂłapiĂŞ za jego dÂłoĂą, tak by jÂą odepchn¹Ì. Po czym zadajĂŞ cios zamkniĂŞtÂą piĂŞÂściÂą, przy rotacji wstecznej w okolice Âśledzonej. Dalej robiĂŞ lekki póÂłobrót o 90 stopni i zadajĂŞ uderzenie Âłokciem w twarz. Po tym odskakuje na jakieÂś 2 metry i wykonujĂŞ kilka obrotów, które owocujÂą Konoha Gouriki Senpuu. Zaczynam okÂładaĂŚ wroga seriÂą kopniĂŞĂŚ ,które celujÂą w roÂżne czĂŞÂści ciaÂła jak barki, tuÂłów, klatke piersiowÂą twarz, dÂłonie, rĂŞce, uda, byle zmĂŞczyĂŚ ofiarĂŞ. TÂą ofensywĂŞ koĂączĂŞ Konoha Reppuu, powodujÂąc podciĂŞcie i upadek zmĂŞczonego shinobi. Teraz znikam i zaczynam biec z zawrotnÂą prĂŞdkoÂściÂą wokóÂł przeciwnika. Nagle pojawiam siĂŞ przed nim i wykonujĂŞ seriĂŞ ciosów nogĂŞ , które majÂą go wybiĂŚ w powietrze. WyglÂąda to tak jakby zatrzymaÂł siĂŞ w czasie i uderzaÂł w spowolnionym tempie. Gdy juÂż znajdzie siĂŞ nad ziemiÂą. To wykonujĂŞ Ushiro Hi-Ru, które koĂączy piĂŞknym ciosem piĂŞtÂą w brzuch czy gÂłowĂŞ. Ten cios jest wzmocniony pozycjÂą w jakiej siĂŞ znajduje mÂłodzieniec i tym, Âże spowoduje bardzo powaÂżny upadek dzieciaka. Po tej kombinacji lÂąduje na podÂłoÂżu i patrze na Ryu.
ChÂłopiec zupeÂłnie siĂŞ tego nie spodziewaÂł. ByÂł peÂłny zÂłoÂści i to doprowadziÂło do tego, Âże wszystkie uderzenia Ryu, siĂŞ powiodÂły, chÂłopak nawet nie miaÂł chwili wytchnienia, a z kaÂżdym nowym ciosem stawaÂł siĂŞ coraz sÂłabszy. Po caÂłej skÂładance najsilniejszych technik, Ryu leÂży na ziemi, lecz gÂłowÂą do doÂłu, poniewaÂż ostatnie uderzenia napastnika, trochĂŞ zbiÂły go z toru lotu. Dzieciak jest strasznie poturbowany, nie miaÂł pojĂŞcia Âże chÂłopak zdoÂła mu coÂś takiego zrobiĂŚ, lecz staÂło siĂŞ to przede wszystkim Âże byÂł peÂłny zÂłoÂści. Gdy leÂżaÂł bez ruchu wpatrujÂąc siĂŞ w ziemiĂŞ, powoli siĂŞgn¹³ rĂŞkÂą do kieszeni, wyjmujÂąc z niej opaskĂŞ. ZaÂłoÂżyÂł jÂą bardzo powoli, po czym powoli, podpierajÂąc siĂŞ dwoma rĂŞkoma poniósÂł siĂŞ na nagi. Ahhh, mrukn¹³ chÂłopiec. Z prawego kÂącika jego ust leciaÂła krew, po za tym jego ubranie byÂło w kurzu i miaÂł duÂżo podrapanej twarzy. SpojrzaÂł na swojego przeciwnika. DziĂŞkujĂŞ. W prawdzie o to mi chodziÂło. Nie wiem czemu, ale gdy ktoÂś mnie bije, zaczynam siĂŞ czuĂŚ o wiele lepiej. UÂśmiechn¹³ siĂŞ do niego gÂłupio. Lecz widzĂŞ, Âże nie pokazaÂłeÂś mi caÂłych swoich moÂżliwoÂści. Po tych sÂłowach, resztami siÂł, spróbowaÂł zamachn¹Ì siĂŞ na chÂłopaka, lecz wiedziaÂł Âże na próÂżno, poniewaÂż ten cios byÂł cztery razy wolniejszy niÂż jego zwykÂły. NiezaleÂżnie od tego czy cios trafi czy nie, chÂłopiec upada na ziemiĂŞ i zaczyna siĂŞ znów ÂśmiaĂŚ, lecz na razie jest to hihot.
"Co za dzieciak... jest niesamowity.. w sumie trochĂŞ podobny do mnie...". Gdy chÂłopak próbowaÂł uderzyĂŚ w Ryu, to ten zÂłapaÂł jego rĂŞkÂą , popchn¹³ jÂą do tyÂłu za bark 17 latka. To spowodowaÂło, Âże Takijczyk oparÂł siĂŞ na klatce mÂłodzieĂąca, zamiast upaœÌ na ziemiĂŞ. Twarz sÂługi Pana posmutniaÂła, oczy wbiÂł w ziemiĂŞ i powiedziaÂł:
- NaprawdĂŞ jesteÂś ob³¹kany... SpotkaÂło cie tyle zÂła, a ty nadal chcesz kroczyĂŚ ÂścieÂżkÂą, która ciĂŞ do tego wszystkiego doprowadziÂła... Czemu? Czemu wybierasz zÂło...? PrzecieÂż wÂłaÂśnie mrok jest gÂłównym winowajcÂą tego ,czym siĂŞ teraz staÂłeÂś.... Nie rozumiem tego... PróbujĂŞ do Ciebie trafiĂŚ... ChcĂŞ ci pomóc, tylko wystarczy ,Âże wyciÂągniesz do mnie rĂŞkĂŞ, a nie bĂŞdziesz stawiaÂł mur... - MówiÂł spokojnie i z czuÂłoÂściÂą w gÂłosie, byÂł to dÂźwiĂŞk pokory i Âżalu.
Trzyma siĂŞ ledwo opierajÂąc siĂŞ o Ryu, przy okazji sÂłuchajÂąc tego co mówi. Po tym gdy skoĂączyÂł, zerwaÂł siĂŞ na prawdĂŞ mocny i zimny wiatr i parĂŞ sekund póÂźniej byÂł doœÌ gÂłoÂśny grzmot. Zacz¹³ padaĂŚ lekki deszcz. Po chwili mÂłody chÂłopiec odpowiedziaÂł. Czemu wybieram zÂło ? To proste. RzekÂł jak by od niechcenia. Gdy byÂłem dobrym dzieckiem, byÂłem bardzo sÂłaby i nie umiaÂłem walczyĂŚ, lecz to siĂŞ zmieniÂło po tym jak dowiedziaÂłem siĂŞ Âże mój brat, którego nienawidziÂłem Âżyje. Zacz¹³em siĂŞ doskonaliĂŚ na caÂłego, zszedÂłem na drogĂŞ zÂła, poniewaÂż taka byÂła koniecznoœÌ. MówiÂł mÂłody chÂłopiec, a jego powieki siĂŞ powoli lecz nie do koĂąca zamykaÂły, ze zmĂŞczenia i obraÂżeĂą.
- Sam wybraÂłeÂś doskonalenie siebie ,jednak motywacja do tego byÂła bardzo zÂła...UwaÂżasz, Âże taki sposób polepszania swoich umiejĂŞtnoÂści jest dobry...? OtóÂż nie... Ja straciÂłem ojca i co teraz powinienem ÂżyĂŚ dla zemsty..? To jest bezcelowe, a przynosi coraz wiĂŞcej cierpienia. Mimo przykroÂści jakie mnie spotkaÂły, to ja nie wybraÂłem zÂła. WrĂŞcz odwrotnie, postanowiÂłem zmieniaĂŚ Âświat i ludzi ,których spotykam. Podj¹³em walkĂŞ z ciemnoÂściÂą ,której zawdziĂŞczam tyle Âżalu i smutku. To jest wÂłaÂśnie wybór ,a ty po prostu idziesz na ÂłatwiznĂŞ... Prosto jest staĂŚ siĂŞ mÂścicielem i paÂłaĂŚ ¿¹dzÂą zemsty, lecz o wiele trudniej jest wybaczaĂŚ innym i pod¹¿aĂŚ ÂścieÂżkÂą ÂświatÂła... Ja wÂłaÂśnie to wybraÂłem ,a pytanie brzmi ,czy ty zmienisz swoje zdanie i opnie...? - Jego gÂłos brzmiaÂł donoÂśnie i wymawiaÂł sÂłowa z peÂłnÂą gracjÂą i elegancjÂą.
Tak wÂłaÂśnie uwaÂżam i wiem Âże mam racjĂŞ. Nie obchodzisz mnie ty i to czy pod¹¿asz drogÂą dobra, czy zÂła. JuÂż Ci mówiÂłem, to Âże bĂŞdÂąc zÂłym, szybciej dojdĂŞ do celu, niÂż tak gdybym miaÂł siĂŞ nĂŞdznie uczyĂŚ w jakiejÂś szkóÂłce... Nie zmieniĂŞ zdania! W tej chwili, zabraÂł rĂŞkĂŞ z jego barku, i drugÂą odbiÂł siĂŞ od jego klatki piersiowej, tym samym uwalniajÂąc siĂŞ od niego. Niby po co miaÂłbym siĂŞ zmieniaĂŚ skoro tak stajĂŞ siĂŞ silniejszy w krótszym czasie ? StaÂł od chÂłopaka dwa metry, patrzÂąc mu caÂły czas prosto w oczy ..
- Czyli mówisz ,Âże tak stajesz siĂŞ silniejszy i to w krótszym czasie..? Ale jakim kosztem... zaprzedajesz dusze zÂłu, a ono w zamian daje ci nienawiœÌ ,która motywuje CiĂŞ, jednak i tak nie zmienisz zdania choĂŚbym nawet bardzo chciaÂł. Moje wszystkie starania sÂą bezcelowe.. JesteÂś tak zapatrzony w Siebie ,Âże nie dostrzegasz juÂż innych rzeczy... ObyÂś nie spotkaÂł mnie na swojej drodze po raz drugi poniewaÂż... ZabijĂŞ cie... - W tej chwili wiatr siĂŞ zerwaÂł, deszcz laÂł coraz mocniej , piorun pojawiÂł siĂŞ za chÂłopakiem oÂświetlajÂąc jego powaÂżnÂą twarz.
Gdy usÂłyszaÂł jedno sÂłowo, które powiedziaÂł chÂłopak stojÂący na przeciwko, u Ryu w oczach znów pojawiÂł siĂŞ ob³êd ¿¹dzy by rzuciĂŚ siĂŞ na kogoÂś i zadÂźgaĂŚ na ÂśmierĂŚ. Zabijesz mnie ? Hahaha. Zacz¹³ siĂŞ gÂłoÂśno ÂśmiaĂŚ chÂłopak, wprawdzie o to mi chodziÂło, dziĂŞki temu coraz bardziej czuje siĂŞ lepiej, dziĂŞki. PatrzyÂł nadal na niego.
- JesteÂś chory... Nic juÂż cie nie uleczy, jedynie ÂśmierĂŚ moÂże ciebie uwolniĂŚ od tego szaleĂąstwa... Gdybym uÂżyÂł caÂłej swej siÂły to byÂś juÂż dawno byÂł po drugiej stronie ,a to Âże siĂŞ Âśmiejesz oznacza, Âże jesteÂś na tyle gÂłupi by drwiĂŚ w takiej sytuacji. JesteÂś poobijany, zmĂŞczony i ranny, a ignorujesz moje groÂźby.. Czy nie uwaÂżasz ,Âże zaraz to moÂże siĂŞ dla Ciebie bardzo Âźle skoĂączyĂŚ...? - powiedziaÂł ze spokojem Ryu. CaÂły czas patrzyÂł na chÂłopaka, nie spuszczajÂąc z jego wzroku.
Ja wÂłaÂśnie uwaÂżam Âże to siĂŞ dla mnie i tak Âźle nie skoĂączy, jak mawiam, ja nigdy nie zginĂŞ, dopóki nie zaznam smaku zemsty. Jest równieÂż takie pewne przysÂłowie, które jest moim mottem, ale niestety nie pasuje do sytuacji, mimo to je powiem. "Jak brzmi stare chiĂąskie przysÂłowie, jeÂśli nie wiesz co powiedzieĂŚ, powiedz stare chiĂąskie przysÂłowie" ZaÂśmiaÂł siĂŞ lekko, atmosfera po tym beznadziejnym tekÂście powinna siĂŞ nieco rozluÂźniĂŚ, lecz zaraz po tym chÂłopiec staÂł siĂŞ powaÂżny i patrzyÂł na reakcje Ryu.
To powiedzenie caÂłkowicie wybiÂło Ryu z rytmu ,byÂł w kompletnym szoku...
- Eee..... tam - machn¹³ rĂŞkÂą i udaÂł siĂŞ pod jakieÂś drzewo, by schroniĂŚ siĂŞ przed deszczem ,a raczej osuszyĂŚ swoje ubranie. Zdj¹³ mokre ciuchy i oparÂł siĂŞ o korĂŞ. Zacz¹³ wpatrywaĂŚ siĂŞ w czarne niebo, które co chwila ÂświeciÂło z powodu pojawiajÂących siĂŞ grzmotów.
- Ta pogoda oznacza, ¿e Pan jest z³y i ciska teraz piorunami. - powiedzia³ sam do siebie ch³opak i nadal zacz¹³ przygl¹daÌ siê burzy.
PopatrzyÂł co robi jego nowy "kolega", spojrzaÂł do góry, wtedy mocne krople deszczu rozbijaÂły siĂŞ o jego skurzonÂą przez walkĂŞ twarz. Zacz¹³ zastanawiaĂŚ siĂŞ nad swojÂą zemstÂą, czy w ogóle ma ona jakiÂś sens. Lecz juÂż po paru chwilach, jego wyraz twarzy siĂŞ zmieniÂł, uÂśmiechn¹³ siĂŞ szyderczo na myÂśl o tym, jak jego brat leÂży zabity, a on siĂŞ cieszy z tego powodu jak nikt. SpojrzaÂł tak samo na Ryu, który teraz staÂł pod drzewem. Masz do mnie jeszcze jak¹œ sprawĂŞ ?! Bo siĂŞ bĂŞdĂŞ zmywaÂł powoli. Krzykn¹³ do chÂłopaka.
- LeĂŚ sobie , póki jeszcze moÂżesz.... NastĂŞpnym razem jak ciebie spotkam, to od razu Ciebie zabije bez wahania. nie masz w sobie krzty chĂŞci do zmiany ,paÂłasz tylko ¿¹dzÂą zemsty, która ciĂŞ zgubi, dlatego za kolejnym naszym spotkaniem bĂŞdziemy juÂż Âśmiertelnymi wrogami ,pamiĂŞtaj o tym. - WypowiadajÂąc te sÂłowa caÂły czas patrzyÂł na niebo. Jego twarz byÂła smutna i ponura. " Czy to zawsze musi siĂŞ tak koĂączyĂŚ.. Panie dodaj mi siÂł...".
Lekko siĂŞ zezÂłoÂściÂł, lecz po chwili westchn¹³. Niech tak siĂŞ stanie, idĂŞ. Lecz bÂądÂź pewien, Âże nie bĂŞdĂŞ Âłatwym przeciwnikiem. Po tych sÂłowach, odwróciÂł siĂŞ do Ryu, podniósÂł prawÂą rĂŞkĂŞ do góry jako gest typu "papa", jak to czĂŞsto robiÂł Shikamaru i poszedÂł w stronĂŞ Oto. Ta osoba obudziÂła jednak w Ryu czÂąstkĂŞ dobra, poniewaÂż juÂż dawno by go znów zaatakowaÂł, pod wpÂływem zÂłoÂści. Po paru minutach nie byÂło go juÂż widaĂŚ ...

NMM
"PoszedÂł sobie... Zawsze mam pecha do takich kolesi... Przynajmniej siĂŞ poÂżegnaÂł...". Nadal leÂżaÂł pod drzewem. Wiatr wiaÂł co chwilĂŞ coraz mocniej ,a deszcz padaÂł jeszcze bardziej. Ryu zÂłoÂżyÂł rĂŞce do modlitwy i mówiÂł:
O wielki ,potĂŞÂżny ,wszechmocny Panie...
SkÂładam Ci Siebie caÂłego i poÂświĂŞcam siĂŞ dla twojej sprawy...
Jestem twojÂą rĂŞkÂą sprawiedliwoÂści...
S³u¿ê dobru i tylko dobru...
Pod¹¿am za jasnoœci¹ i siejê œwiat³o w ka¿dym miejscu, gdzie siê pojawiê...
Dodaj mi siÂł na dalszÂą wĂŞdrówkĂŞ...
Bym mógÂł godnie wypeÂłniaĂŚ TwojÂą wolĂŞ...
ZeÂślij na mnie ducha Twego i niech me serce znowu stanie siĂŞ czyste jak Âłza..
Po tej modlitwie zamkn¹³ oczy i zrównaÂł swój oddech. CaÂłkowicie siĂŞ uspokoiÂł, znowu staÂł siĂŞ tÂą osobÂą, jaka byÂł na poczÂątku spotkania.
Po wyminiĂŞciu bramy trafiÂłem na to miejsce. ZobaczyÂłem pewnego chÂłopaka jednak nie chciaÂłem go zaczepiaĂŚ. ByÂłem zajĂŞty myÂśleniem o zabiciu pewnej osoby. UsiadÂłem pod najniÂższym drzewem z powodu burzy która tu panowaÂła.
Jako, Âże nic siĂŞ nie dziaÂło postanowiÂłem odpuÂściĂŚ bezludne miejsce. Gdy wychodziÂłem, uwaÂżnie przyglÂądaÂłem siĂŞ wodzie z rzeki. Zacz¹³em chodziĂŚ po niej dla treningu. Nagle zauwaÂżyÂłem, Âże zeszÂłem z trasy wiĂŞc postanowiÂłem zawróciĂŚ.

NMM
Do rzeki zbliÂżaÂł siĂŞ doœÌ niski chÂłopiec, byÂł caÂły zmĂŞczony, poniewaÂż biegÂł z Konohy, taki kawaÂł w stronĂŞ Oto. Gdy znalazÂł siĂŞ przy rzece, przystan¹³ i spojrzaÂł na niÂą. OdpocznĂŞ tutaj chwilĂŞ, oznajmiÂł i podszedÂł do rzeki w której woda byÂła tak przezroczysta, Âże byÂło widaĂŚ dokÂładnie caÂły piasek na dnie. Orikimaru usiadÂł przy rzece, poluÂźniÂł pas i wyj¹³ z niego wodĂŞ. NapiÂł siĂŞ po czym schowaÂł jÂą do Âśrodka i odrzuciÂł na dwa metry w prawo. PodparÂł siĂŞ obiema rĂŞkami z tyÂłu ziemi i zacz¹³ oglÂądaĂŚ chmury, w tej samej chwili zerwaÂł siĂŞ lekki wietrzyk, przy którym jego wÂłosy byÂły lekko rozwiewane. ZrobiÂło siĂŞ doœÌ chÂłodno. Nie zdejmowaÂłem maski ANBU, gdyÂż baÂłem siĂŞ, Âże ktoÂś moÂże mnie rozpoznaĂŚ.
Od ty³u podeszli do ciebie dwaj z³odziejaszki. Jeden od razu z³apa³ ciê od ty³u a drugi ukaza³ siê twoim oczom. Uœmiechn¹³ siê i powiedzia³ :
- Dawaj wszystkie pieniÂądze jakie masz.
ZÂłodziejaszek, który trzymaÂł ciĂŞ od tyÂłu miaÂł tak silny ucisk, Âże prawie nie daÂło siĂŞ wyrwaĂŚ. TrzymaÂł ciĂŞ caÂły czas a po chwili zacz¹³ gdzieÂś iœÌ niosÂąc i ÂściskajÂąc ciĂŞ. Drugi zÂłodziejaszek szedÂł przed wami liczÂąc, Âże dasz mu pieniÂądze.
PróbowaÂłem siĂŞ wyrwaĂŚ z uÂścisku. Jednak widzÂąc, Âże uÂścisk byÂł za silny, postanowiÂłem zadziaÂłaĂŚ w inny sposób. WykonywaÂłem liczne próby zrobienia piĂŞczeci, nawet jednÂą rĂŞkÂą do Doku Kiri[100]. Gdyby mi siĂŞ udaÂło nakÂładam na siebie kawarimi[100] i uwaÂżnie przyglÂądam siĂŞ wyczynom obcych shinnobi. Gdyby jednak siĂŞ nie udaÂło, mówiĂŞ Âże mam pod pÂłaszczem. Gdyby daÂł siĂŞ nabraĂŚ, próbuje z caÂłej siÂły waln¹Ì mu z baĂąki, poczym wykonuje drugie uderzenie gÂłowÂą do tyÂłu aby uderzyĂŚ tego co trzymaÂł mnie w uÂścisku.

Chakra next post
PróbowaÂłeÂś wykonaĂŚ róÂżne techniki lecz bezskutecznie, w koĂącu powiedziaÂłeÂś Âże "Masz pod pÂłaszczem". ZÂłodziej niosÂący ciĂŞ powiedziaÂł :
- Tak haha, ja teÂż mam pod pÂłaszczem. Potem mogĂŞ ci pokazaĂŚ.
Nadal jesteÂś noszony przez zÂłodzieja, narazie nic siĂŞ nie dzieje. Porywacze zmierzajÂą gdzieÂś a ty siĂŞ patrzysz gdzie jesteÂś noszony.
Skoro nie dali siĂŞ nabraĂŚ, postanowiÂłem poczekaĂŚ, aby dowiedzieĂŚ siĂŞ gdzie jestem niesiony. LiczyÂłem, Âże osoba, która mnie niesie, wreszcie siĂŞ zmĂŞczy, gdyÂż nie jestem taki lekki. RozglÂądaÂłem siĂŞ na boki, póÂźniej na niebo, jeszcze póÂźniej przed siebie. SzukaÂłem jakiÂś znaków np. dym od ogniska, czy podobne rzeczy.
Ten zÂłodziej, który szedÂł koÂło niosÂącego ciĂŞ bandyty szedÂł przed wami i wyj¹³ kunaia po czym zacz¹³ siĂŞ bawiĂŚ nim a nastĂŞpnie zacz¹³ kuĂŚ nim twoje Âżebro. Te kucie wcale nie byÂło przyjemne, ból siĂŞ zwiĂŞkszaÂł a bandyta w koĂącu zacz¹³ krzyczeĂŚ :
- Dawaj kasĂŞ to ciĂŞ oszczĂŞdzimy !
Jak mam ci daĂŚ kase, skoro nie mogĂŞ siĂŞ ruszaĂŚ?? SpytaÂłem siĂŞ irytujÂąco zÂłodzieja. Po chwili zacz¹³em podejrzewaĂŚ, Âże nie sÂą to prawdziwi ninja. PostanowiÂłem zaryzykowaĂŚ i przestraszyĂŚ ich. UaktywniÂłem 1 poziom pieczĂŞci nieba i po chwili na moim ciele zaczĂŞÂły pojawiaĂŚ siĂŞ dziwne znaki. Gdyby zÂłodziej który mnie trzyma, zwolniÂł uÂścisk, postanawiam uwolniĂŚ siĂŞ i wycofaĂŚ do tyÂłu. NastĂŞpnie nakÂładam na siebie kawarimi[100], poczym czekam na reakcje zÂłodziejaszków.

1750Pch
JeÂśli siĂŞ uda kawarimi 1650Pch
ZÂłodziej na twoje sÂłowa odpowiedziaÂł :
- To powiedz gdzie trzymasz kase a ja jÂą wezmĂŞ.
Po chwili aktywowaÂłeÂś przeklĂŞtÂą pieczĂŞĂŚ i trzymajÂący zÂłodziej przestraszyÂł siĂŞ. Z wraÂżenia upuÂściÂł ciĂŞ a ty na tym skoÂżystaÂłeÂś. WycofaÂłeÂś siĂŞ i zÂłoÂżyÂłeÂś pieczĂŞci do kawarimi no jutsu.
//1650Pch\\
Staty:
SiÂła:42
ZrêcznoœÌ/CelnoœÌ:46
Wytrzyma³oœÌ:26
SzybkoœÌ:39
Gdy wykonaÂłem pieczĂŞci do kawarimi, przykucn¹³em by dokoĂączyĂŚ zaczĂŞtego dzieÂła. WykonaÂłem pieczĂŞci do Dai Endan[250] poczym cisn¹³em ogniem w silniejszego(tego co mnie trzymaÂł) zÂłodzieja. W ogniu byÂły schowane dwa shurikeny, które rzuciÂłem kilka sekund po wykonaniu pieczĂŞci.
NatĂŞpnie stworzyÂłem jednego klona[200] poczym ja wycofaÂłem siĂŞ do tyÂłu. Klon majÂąc 165Pch wykonaÂł technike Doku Kiri[100] w strone drugiego zÂłodzieja.

Chakra next post
Silniejszy z³odziej zosta³ spalony ¿ywcem przez twoj¹ technikê katonu. Drugi zemdla³ kiedy zastosowa³eœ Doku Kiri. Podesz³eœ do jednego i wyci¹gn¹³eœ z kieszeni 40y. Podesz³eœ do drugiego i wyci¹gn¹³eœ 60y. co razem dawa³o 100 y. W koùcu mog³eœ odpocz¹Ì. Z³odziejaszki zosta³y ukarane.

//////Wykonana misja rangi C, nagroda : 100y. 30 pch. 4 do stat.\\\\\\\
Wzi¹³em kase z kieszeni, poczym schowaÂłem ciaÂła w najbliÂższych krzakach. PoprawiÂłem swojÂą maskĂŞ ANBU, poczym udaÂłem siĂŞ na poÂłudniowy- zachód w strone Konohy. ChciaÂłem jak najszybciej dostaĂŚ siĂŞ do Taki-Gakure. Wzi¹³em swoje rzeczy z miesca w którym siĂŞ poÂłoÂżyÂłem i opuÂściÂłem to miejsce.

NMM
Xavier id¹ lasem zobaczy³ rzekê .W koùcu chwile odpocznê i mo¿e coœ z³owiê .Wyj¹³ mini wêdkê podarunek od przyjaciela i zacz¹³ ³owiÌ ryby.Po godzinie nic nie ³owi¹c ,w koùcu z³owi³em ucieszy³ siê .Musze ruszaÌ dalej i poszed³,zabieraj¹c rybê <NMM>
Przy rzece pojawiÂła siĂŞ mroczna postaĂŚ. WyglÂąda na to, Âże zmierzaÂła do Kumo-Gakure, poniewaÂż zmierzaÂła wÂłaÂśnie tÂą drogÂą. SÂłychaĂŚ byÂło ogromne sapanie i zmĂŞczenie tej mrocznej osoby. Matiy usiadÂł chwilĂŞ na trawie, poÂłoÂżyÂł siĂŞ, widocznie chciaÂł siĂŞ odprĂŞÂżyĂŚ. LeÂżaÂł tak kilka minut, po czym wstaÂł i chwiejnym krokiem ruszyÂł w dalszÂą drogĂŞ w jej czasie sÂłuchaÂł Âśpiewu ptaków i szelestu drzew.
<NMMT>
Po jakimÂś czasie doszliÂście do rzeczki, nie byÂła ona nadzwyczajna, zwykÂła pÂłynÂąca spokojnie rzeka. Na jej brzegach leÂżaÂło doœÌ sporo kamieni, i w kilku miejscach gleba wyglÂądaÂła jakby ktoÂś przed chwilÂą tutaj doœÌ intensywnie przekopywaÂł ziemiĂŞ , leÂżaÂło tu kilka spróchniaÂłych drzew, w których spokojnie mogÂło byĂŚ coÂś ukryte. Jest to doœÌ duÂży obszar, i poszukiwania zapewne zajmÂą wam trochĂŞ czasu, wiĂŞc lepiej bierzcie siĂŞ do roboty, a moÂże do wieczora uda wam siĂŞ znaleŸÌ przedmiot. Niewykluczone, Âże coÂś moÂże znajdywaĂŚ siĂŞ na dnie, lecz moÂże byĂŚ prolemem poszukiwanie w wodzie gdyÂż rzeka ma okoÂło 10m g³êbokoÂści
Matiy wraz z Kenjim doszedÂł do miejsca wskazanego przez mapĂŞ. ObejrzaÂł siĂŞ po okolicy i pomyÂślaÂł: "Kurcze, sporo tutaj brudów.. nie bĂŞdzie Âłatwo, a przecieÂż na razie nie bĂŞdĂŞ liczyĂŚ na Kawakishiego". SpojrzaÂł na Kenjiego i powiedziaÂł pewnym, a zarazem spokojnym gÂłosem:
- To jest to miejsce. GdzieÂś tutaj znajduje siĂŞ kamieĂą, zacznij szukaĂŚ od zachodu, ja zajmĂŞ siĂŞ wschodem. Przeszukuj kaÂżdy kawaÂłek bardzo precyzyjnie, nie chce siedzieĂŚ tu do koĂąca Âżycia- po tych sÂłowach natychmiast skierowaÂł siĂŞ ku wschodowi i zacz¹³ szukaĂŚ rzeczy. LiczyÂł na to, Âże nawet moÂże gdzieÂś tutaj byĂŚ porzucona broĂą, a nawet jakieÂś ciekawe artefakty. ZaglÂądaÂł pod kamieniami, pod ga³êziami, w róÂżnych szczelinach w ziemi, jaskiniach, a nawet na drzewach. KaÂżdy kawaÂłek sprawdzaÂł niezwykle precyzyjnie. Kiedy byÂł z dala zasiĂŞgu wzroku od Kenjiego, Kawakishi wychyliÂł gÂłowĂŞ z pleców, aby obserwowaĂŚ, czy aby jego starszy brat czegoÂś nie przegapiÂł.
BiegÂłem za Matyi aÂż doszliÂśmy do jakiegoÂś miejsca gdzie byÂło peÂłno brudu, spróchniaÂłych drzew i spokojna rzeczka. Pierw pomyÂślaÂłem.... Âże coÂś czego szukamy moÂże byĂŚ w rzecze bo zazwyczaj tam coÂś siĂŞ znajdujĂŞ, a wiĂŞc wskoczyÂłem do wody i zacz¹³em szukaĂŚ. Po kilku minutach zauwaÂżyÂłem Âże nic nie ma a wiĂŞc wyszedÂłem z wody i pomyÂślaÂłem Âże chwilĂŞ odpocznĂŞ, usiadÂłem na pobliskim spróchniaÂłym drzewie i wyj¹³em kanapkĂŞ którÂą zacz¹³em jeœÌ. Gdy juÂż zjadÂłem postanowiÂłem zobaczyĂŚ jak idzie Matyi, a wiec pobiegÂłem do niego, w oddali zauwaÂżyÂłem jak rozmawia z kimÂś, myÂślaÂłem Âże kogoÂś napotkaÂł.
Wasze poszukiwania trwaÂły dobre 2-2,5 godziny, przeszukiwaliÂście kaÂżdy zakÂątek, no raczej Matiy przeszukiwaÂł bo Kenji po chwili szukania udaÂł siĂŞ na przekÂąskĂŞ, wiĂŞc bardzo moÂżliwe, Âże pomin¹³ doœÌ spory obszar. Gdy juÂż myÂśleliÂście, Âże po prostu nic tutaj nie ma, ktoÂś to zabraÂł, usÂłyszeliÂście Âśmiech. Nie byÂło wiadomo skÂąd dochodzi, lecz po chwili zauwaÂżyliÂście, Âże z wody wychodzi jakiÂś facet. Facet ubrany w same dÂługie spodnie, nie miaÂł koszulki, za to na jego plecach spoczywaÂły dwa krótkie mieczyki, moÂżna nawet byÂło je uznaĂŚ za doœÌ duÂże sztylety. Ponownie usÂłyszeliÂście Âśmiech.
- Co jest chÂłopaki?... CzegoÂś szukacie?.. - zapytaÂł z szyderczym uÂśmieszkiem, po czym z kieszeni wyj¹³ podÂłuÂżny, niebieski kamieĂą. - MoÂże o to chodzi? - i znów ten szyderczy uÂśmieszek. - Wiecie co?... Dajcie mi jakieÂś.. hmm... powiedzmy 2000 yen, a jest wasz, oczywiÂście to cena promocyjna. To jak? Bierzecie? - zapytaÂł. AÂż dziwne, Âże Kenji nurkujÂąc w rzeczce nie zauwaÂżyÂł go, nie byÂło to Âżadne jutsu, po prostu wyszedÂł z wody i stan¹³ na brzegu. WiĂŞc macie dwie moÂżliwoÂści, albo zapÂłacicie mu 2000 yen i kaÂżdy pójdzie w swojÂą stronĂŞ, albo odbierzecie mu kamieĂą si³¹, wybierajcie.
Kiedy Matiy szukaÂł i niczego nie znalazÂł postanowiÂł zobaczyĂŚ, co u Kenjiego, kiedy ten powiedziaÂł, Âże równieÂż nic nie znalazÂł, jego mroczna aura zaczĂŞÂła dawaĂŚ siĂŞ we znaki. Jounin zauwaÂżyÂł wylegajÂącÂą siĂŞ z wody osobĂŞ. "Co do.."- pomyÂślaÂł po czym ujrzaÂł kamieĂą i usÂłyszaÂł propozycjĂŞ widocznie.. ninja, skoro byÂł tak pewny siebie. Jednak trafiÂł na niewÂłaÂściwÂą osobĂŞ, on nigdy nie lubiÂł siĂŞ targowaĂŚ. SkierowaÂł wzrok ku Kenjiemu i daÂł mu ruchem gÂłowy sygnaÂł, aby przystÂąpiÂł do ataku, a on miaÂł zamiar zaj¹Ì czymÂś przeciwnika:
- CóÂż.. myÂślĂŞ, Âże siĂŞ dogadamy, mam przy sobie 1000Y, zaraz wyciÂągnĂŞ, poczekaj chwilĂŞ. Mam jeszcze 500Y w kryjówce niedaleko. - po czym zdj¹³ ciĂŞÂżarki, aby zmyliĂŚ przeciwnika, tak aby ten naprawdĂŞ uwierzyÂł, Âże ma tam schowane pieniÂądze. Kiedy juÂż je zdejmie przystĂŞpuje wraz z Kenjim do ataku, jak zawsze uÂżywa TaiJutsu. KopniĂŞcia, uderzenia itd.
Gdy stan¹³em ju¿ przy Matyi nagle jakiœ koleœ wyszed³ z wody, chcia³em mu coœ powiedzieÌ ale Matyi da³ mi znaÌ abym zaatakowa³. A wiêc schowa³em siê za Matyi i wykona³em Gakure No Jutsu i nagle znikn¹³em. Powoli kierowa³em siê do ch³opaka, tak aby mnie nie us³ysza³. Gdy ju¿ siê znalaz³em obok niego wyj¹³em Kunaia i przy³o¿y³em do szyi, trzyma³em go bardzo mocno, gdyby mia³by siê ruszyÌ przeci¹³bym mu têtnice. Jeœli mia³by mnie zaatakowaÌ wykona³bym Kawarimi.

-150 Pch
GoœÌ przez chwilĂŞ zastanowiÂł siĂŞ, po czym uÂśmiechn¹³ siĂŞ bardzo szeroko. NajwyraÂźniej byÂł bardzo zadowolony z interesu który zaraz dokona, zacz¹³ podrzucaĂŚ kamieniem i obserwowaÂł Matiy'ego, byÂł prawie pewien, Âże za chwilĂŞ dostanie pieniÂądze. Nagle zauwaÂżyÂł, Âże Kenji znikn¹³, zdziwiÂł siĂŞ nie na Âżarty, gdy tylko przytkn¹³ mu nóÂż do gardÂła, ten zrobiÂł zdziwionÂą minĂŞ, spróbowaÂł uderzyĂŚ Kenjego Âłokciem, lecz ten byÂł szybszy, przeci¹³ mĂŞÂżczyÂźnie tĂŞtnicĂŞ szyjnÂą. Gdy juÂż myÂśleliÂście, Âże goœÌ padÂł, nagle jego zwÂłoki rozpadÂły siĂŞ, zostaÂła z nich tylko masa wody która za chwilĂŞ upadÂła, krysztaÂł wpadÂł do wody. ChwilĂŞ potem z wody wyskoczyÂł ten sam goœÌ, wykonaÂł solidnego kopa w stronĂŞ gdzie przed chwilÂą staÂł. Kenji zanim zorientowaÂł siĂŞ co sie dzieje oberwaÂł solidnym kopem w plecy, po czym odleciaÂł na jakieÂś 3 metry. MĂŞÂżczyzna skupiÂł chakrĂŞ w stopach i wszedÂł na Âśrodek rzeki, stÂąpaÂł po jej powierzchni. Matiy zanim zorientowaÂłeÂś siĂŞ co siĂŞ dzieje goœÌ byÂł juÂż dalej, zdj¹³eÂś ciĂŞÂżarki przez co jesteÂś o wiele szybszy.
- Zadarliœcie ze z³¹ osob¹... - powiedzia³ po czym schyli³ g³owê, b³yskawicznie wykona³ kilka pieczêci, obok niego pojawi³y siê dwa klony, najwyraŸniej Mizu Bushin no jutsu. Nie ruszali siê, stali i obserwowali was dok³adnie, a raczej Matiyego, bo Kenji by³ ukryty.

//Panowie skupianie chakry w stopach nie kosztuje nic//
"Gakure no Jutsu?!"- pomyœla³ Matiy, widocznie nie spodziewa³ siê, ¿e Kenji jest zdolny u¿ywaÌ tak przydatnego jutsu. Jednak, kiedy ten oberwa³ kopa w plecy i okaza³o siê, ¿e przeciwnik to tylko wodny klon, natychmiast przyszykowa³ siê na najgorsze. By³ ju¿ w stanie wykonaÌ rozdzielenie z bratem, kiedy wpad³ na genialny pomys³. "Stoj¹ na wodzie, a Kenji jest w stanie u¿ywaÌ Rantonu.. pewne jest, ¿e pr¹d co najmniej go sparali¿uje, w razie czego, dam radê u¿yÌ Chidori."- po tych przemyœleniach pobieg³ jak najszybciej w kierunku wody, kiedy poczu³ chakrê Kenji'ego szybko szepn¹³
- Ranton - nawet najgÂłupszy powinien siĂŞ domyÂśleĂŚ o co chodzi. NastĂŞpnie jounin z Oto-Gakure, miaÂł zamiar zaj¹Ì siĂŞ wszystkimi przeciwnikami, kiedy byÂł idealnie przy brzegu, rzuciÂł 5 shurikenów w kierunku przeciwników (klony itd ), a nastĂŞpnie biegÂł caÂły czas w kierunku przeciwników. MiaÂło to na celu skupienie siĂŞ nad nim samym, a opuszczenie gardy w kierunku Kenjiego. ByÂłoby trudniej zauwaÂżyĂŚ jego atak, a Matiy wiedziaÂłby kiedy podskoczyĂŚ, aby nie zostaĂŚ poraÂżonym.
Szybko siĂŞ podniosÂłem i siĂŞ wkurzyÂłem Âże to byÂł klon, nastĂŞpnie wykonaÂłem Kilka podskoków w tym samym czasie wypowiadajÂąc cicho sÂłowo
-Senshin - nastĂŞpnie gdy Matyi próbowaÂł go zajÂąc lub od razu pokonaĂŚ usÂłyszaÂłem jak Matyi mówi abym wykonaÂł Ranton a wiĂŞc to zrobiÂłem. WystawiÂłem prawÂą rĂŞkĂŞ i wykonaÂłem Suta Mina Buka nagle na rĂŞku zaczĂŞÂła rosnÂąc maÂła kula którÂą wystrzeliÂłem w wodĂŞ, ale pierw podbiegÂłem do brzegu Âżeby szybciej trafiÂło do wody i go poraziÂło.
Wystrzeli³em i krzykn¹³em - Uwa¿aj!! - i szybko pobieg³em do innego miejsca aby mnie nie zlokalizowa³.

470Pch
Gdy koleÂś zauwaÂżyÂł biegnÂącego w swojÂą stronĂŞ Matiy'ego szybko dwa króciutkie miecze. Matiy, gdy wysÂłaÂłeÂś w niego 5 shurikenów ten odbiÂł mieczami dwa z nich, jeden z klonów zrobiÂł unik przez co wyszedÂł z sytuacji bez szwanku drugi z nich dostaÂł w ramiĂŞ, lecz niestety nie znikn¹³, zaskoczyÂł go dopiero drugi shuriken mknÂący w jego stronĂŞ, oberwaÂł w gardÂło, usÂłyszeliÂście chluÂśniĂŞcie, teraz zostaÂł tylko wykonawca techniki i jeden klon. Gdy Kenji wykonaÂł swojÂą technikĂŞ, Matiy odskoczyÂł lecz pech chciaÂł Âże nie udaÂło mi siĂŞ stan¹Ì na brzegu, jakieÂś póÂł metra dzieliÂło go od lÂądu. Kula nie trafiÂła w przeciwnika, ten zacz¹³ siĂŞ ÂśmiaĂŚ. UÂśmieszek speÂłzÂł mu z twarzy gdy zostaÂł poraÂżony doœÌ silnym Âładunkiem elektrycznym, co prawda nie zabiÂło go to lecz ten siĂŞ przewróciÂł, drugi klon znikn¹³ a jago szybkoœÌ solidnie zmalaÂła. Matiy prawie dobiegÂł do brzegu lecz niestety za wolno, Âładunek poraziÂł równieÂż jego, co prawda nie tak potĂŞÂżnie jak pana na rzeczce, lecz jego miĂŞÂśnie siĂŞ skurczyÂły przez co szybkoœÌ równieÂż zmalaÂła,((-5 do szybkoÂści do koĂąca walki)). Po chwili goœÌ wstaÂł, trzÂąsÂł siĂŞ i próbowaÂł rozmasowaĂŚ miĂŞÂśnie. ZawiÂązaÂł kilka pieczĂŞci po czym w stronĂŞ Matyiego poszybowaÂł doœÌ duÂży wodny pocisk ((Suikoudan no Jutsu )) jeÂśli czegoÂś nie zrobicie, Matiy moÂże solidnie oberwaĂŚ, pocisk leci doœÌ szybko lecz jest moÂżliwoœÌ na unikniĂŞcie go. Wasz przeciwnik jest bardzo obolaÂły i spowolniony, macie szansĂŞ na wykoĂączenie go i odebranie kamienia.
Matiy kiedy zauwaÂżyÂł, iÂż zaÂłatwiÂł jednego z klonów ucieszyÂł siĂŞ, jednak jego humor zepsuÂło poraÂżenie prÂądem. OdczuÂł dziwny ból, a nastĂŞpnie zauwaÂżyÂł, Âże kolejny klon znikn¹³, a przeciwnik doœÌ mocno oberwaÂł. Kiedy w jego kierunku poleciaÂły wodne pociski, zdaÂł sobie sprawĂŞ, Âże doœÌ trudno bĂŞdzie ich unikn¹Ì, dlatego pokryÂł siĂŞ brÂązowym pancerzem (DOMU). Jako, iÂż jest to technika elementu ziemi, powinna sparowaĂŚ ataki wodne przeciwnika.
- Zaczekaj tutaj!- powiedziaÂł do Kenjiego, po czym pobiegÂł w kierunku pocisków. Wprost na nie. Pozwoli siĂŞ uderzyĂŚ, jednak powinien z tego wyjœÌ bez szwanku. Biegnie w kierunku zaskoczonego przeciwnika i kiedy znajdzie sie w doœÌ bliskiej odlegÂłoÂści, wykonuje Do-Re-Mi-Fa-So-La-Si-Do Rendan. Jako, Âże Domu dodaje równieÂż siÂły uÂżytkownikowi, powinien bez problemów poÂłamaĂŚ Âżebra wodnemu ninja.

PCh = 2040 - 250 (domu) - 40 (Do re mi..) = 1750

//ProszĂŞ o informacje ile domu dodaÂło siÂły//
Spojrza³em siê na Maty'iego, myœla³em ¿e pociski trafi¹ w niego ale wyszed³ z tego ca³o i powiedzia³ abym poczeka³ a wiêc tak zrobi³em wy³¹czy³em Gakure No Jutsu, usiad³em i obserwowa³em. Matyi podbieg³ do niego i zacz¹³ go biÌ, ja na wszelki wypadek wyj¹³em sobie dwa Kunaie gdyby coœ mu nie posz³o.
- Streszczaj siĂŞ z nim i idziemy dalej!!

485Pch
WykonaÂłeÂś technikĂŞ Domu, ((+12 do siÂły)) po chwili przyj¹³eÂś na siebie kilka wodnych pocisków, twój plan sprawdziÂł siĂŞ w powiedzmy 90%, po uderzeniu w ciebie rozprysÂły siĂŞ, ty odleciaÂłeÂś na jakiÂś metr, mimo to nic ci siĂŞ nie staÂło, wyszedÂłeÂś z tego bez szwanku. Po chwili zacz¹³eÂś szarÂżowaĂŚ na wodnego pana, gdy byÂłeÂś jakieÂś 4 metry goœÌ zacz¹³ skÂładaĂŚ pieczĂŞci, musiaÂła byĂŚ to bardzo silna technika poniewaÂż wykonaÂł okoÂło 12 znaków, woda zaczĂŞÂła bulgotaĂŚ. Mimo to na czas przerwaÂłeÂś przygotowania swoim rendanem. ZadaÂłeÂś mu kilka ciosów, typek odleciaÂł na kilka metrów, jego miecze wypadÂły mu z rÂąk i popÂłynĂŞÂły z nurtem rzeki, a on sam wylÂądowaÂł na brzegu. Zacz¹³ siĂŞ zwijaĂŚ z bólu, jĂŞczeĂŚ.
- ProszĂŞ, nie rób mi krzywdy, przepraszam was... proszĂŞ oto kamieĂą, tylko bÂłagam, nie zabijaj mnie. - powiedziaÂł po czym wyciÂągn¹³ z kieszeni niebieskawy, podÂłuÂżny kamieĂą. OdebraÂłeÂś go od niego. Teraz czekajÂą na ciebie dwa wybory. Pierwszy, czy zabijesz pana suitonowca, czy pozwolisz mu uciec. Druga, w jakie miejsce udajecie siĂŞ teraz...
Matiy trzymajÂąc tego pana za rĂŞkĂŞ, trzymajÂąc na nim dÂźwigniĂŞ, odebraÂł kamieĂą i powiedziaÂł:
- Och, dziĂŞkuje bardzo, jednak... - po tych sÂłowach chwyciÂł przeciwnika za kark i skrĂŞciÂł mu go. Jego ciaÂło rzuciÂł do rzeki, jednak wczeÂśniej je przeszukaÂł. Po przeszukaniu go, powiedziaÂł do Kenjiego.
- Wybieraj miejsce i sie gdzieÂś udamy, ja jestem za lasem sirocco.
WybraÂłeÂś drogĂŞ zabicia typa, teraz bĂŞdziesz mieĂŚ koszmary a sumienie nie da ci spokoju... o ile je masz... Ale nie waÂżne, to juÂż twój problem. Po skrĂŞceniu karku przeciwnikowi zacz¹³eÂś go przeszukiwaĂŚ, niestety nie miaÂło on nic wartoÂściowego, jedyne co znalazÂłeÂś to 6 shurikenów i 3 noÂże kunai. Szkoda Âże jego miecze popÂłynĂŞÂły, mogÂły byĂŚ caÂłkiem niezÂłe, no ale ich nie ma. Zawiedziony tym, Âże nic ciekawego nie znalazÂłeÂś wrzuciÂłeÂś jego zwÂłoki do rzeki, po czym zwróciÂłeÂś siĂŞ do swojego towarzysza genina. Kenji, do ciebie naleÂży wybór. Gdzie teraz?

//Matiy +6shuriken +4kunai
Gdy zobaczy³em ¿e Matyi zabija kolesia zrobi³em wkurzon¹ minê, wsta³em, otrzepa³em siê i krzykn¹³em
- Ej no ja chciaÂłem kolesia zabiĂŚ aleÂż mi ÂżeÂś mi frajdĂŞ zrobiÂł. Nie wiem gdzie idziemy, pójdĂŞ tam gdzie ty czyli las sri..siroo..coÂś tam, dobra idziemy.- schowaÂłem rĂŞce do kieszeni i ruszyÂłem w stronĂŞ lasu. <nmm i Matyiego>

505Pch
Stare ÂścieÂżki podróÂżników dawnych lat zaprowadziÂły mnie i Matsuri nad....rzekĂŞ. PrzepÂływaÂła sobie swobodnie, jednak przez swojÂą szerokoœÌ 5 metrów mogÂła uchodziĂŚ za strumyk bardziej, niÂżeli za wiĂŞkszy basen wodny. Nie wiedziaÂłem nic o g³êbokoÂści, nie chciaÂłem nawet sprawdzaĂŚ. Stan¹³em na kamieniu przy miejscu, gdzie woda tworzyÂła pewnego rodzaju oczko.
-PiĂŞknie tutaj, prawda? Czujesz ten zapach przyrody, jej wzrok i dotyk? Ach...mógÂłbym tutaj skonaĂŚ! Przy Tobie, rzecz jasna!-krzykn¹³em radosny, bo znalazÂłem siĂŞ w miejscu równie magicznym jak sama onee-chan.
-Hai, rzeczywiÂście Âślicznie.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i zerwaÂła parĂŞ kwiatków, które rosÂły nieopodal. Zawsze wolaÂła rzeki i jeziora niÂż morze. Nie lubiÂła tych wodorostów i przede wszystkim meduz. SkrzywiÂła siĂŞ lekko na samo wyobraÂżenie galaretowatego potworka z parzydeÂłkami.
PodeszÂła do chÂłopaka i stanĂŞÂła obok patrzÂąc na spokojny nurt wody.