Polana nad rzeką

Gigantyczna polana, przez którą przepływa rzeka o nazwie Taisui. Ma 4 metry szerokości i 3 głębokości.

---

IdÂąc dalej krok w krok z kage Kusa wsÂłuchiwaÂł siĂŞ w wypowiedÂź dziewczyny próbujÂąc zrozumieĂŚ o co w tym wszystkim chodzi. Nigdy przecieÂż nie nazywaÂł kukÂły cz teÂż nie braÂł pod uwagĂŞ tego Âże ma siĂŞ z niÂą utoÂżsamiaĂŚ. Wszystko wydawaÂło mu siĂŞ dziwne wiĂŞc i przyzwyczajenie siĂŞ do tego bĂŞdzie trochĂŞ trwaÂło...
Kiedy dziewczyna zatrzymaÂła siĂŞ na chwilĂŞ i siĂŞgnĂŞÂła po pajÂąk pytajÂąc o naturĂŞ, on siĂŞ zatrzymaÂł i spojrzaÂł na wpóÂł przymkniĂŞtymi oczami na niÂą i na pajĂŞczaka.
Ta...
OdpowiedziaÂł tylko i nadal staÂł nad dziewczynÂą przyglÂądajÂąc siĂŞ jej i temu maÂłemu stworzeniu. Lecz przez caÂły czas miaÂł w gÂłowie sÂłowa dziewczyny dotyczÂące utoÂżsamiania siĂŞ z lalkÂą. Przez caÂły czas szukaÂł w tym sensu ale nie mógÂł go znaleŸÌ, moÂże szukaÂł nie tam gdzie trzeba a moÂże to to samo co dziaÂłanie w grupie shinobi...
- UtoÂżsamienie siĂŞ z marionetkÂą pozwoli ci zwiĂŞkszyĂŚ precyzjĂŞ ruchów, a przy okazji nie ograniczy ciĂŞ. PajÂąki poruszajÂą siĂŞ synchronicznie odnóÂżami i uÂżywam tego gdy nie wykonuje specjalnych ataków jeÂśli uÂżywam jakieÂś broni jej ruchy sÂą zróÂżnicowane co wi¹¿e siĂŞ z tym iÂż ciĂŞÂżej jest mi siĂŞ skupiĂŚ na otoczeniu co nastepnie wiaze sie z atakiem z zaskoczenia i brakiem reakcji z mojej strony na to - powiedziala i pusciÂła pajÂączka - kukÂła powinna nazywaĂŚ siĂŞ juÂż przed zbudowaniem jej ... podczas stworzenia jej konstrukcji na papierze, wtedy dopasujesz wszystkie jej cechy do siebie bo czy ³¹twiej jest ci stworzyĂŚ kuk³ê czy drewnianego pajÂąka ?
Dziewczyna podpiegÂła do rzeczki i klĂŞkÂła przy niej. SpojrzaÂła w tafle wody po czym chwyciÂła w pewnym momencie rybĂŞ. SkierowaÂła jÂą w stronĂŞ chÂłopaka
- KaÂżda kukÂła ma swojÂą niszĂŞ w której moÂże walczyĂŚ a w której jest sÂłaba. JeÂśli byÂś spróbowaÂł po³¹czyĂŚ kilka róÂżnych od siebie istot i umiejĂŞtnoÂści to musiaÂł pracowaĂŚ nad nia kilka lat albo czeka ciĂŞ poraÂżka jednakÂże i wtedy gdy ci siĂŞ powiedzie marionteka bedzie miala wiele wad. WyograÂź sobie stalowÂą kuk³ê w wodzie co nie przemaka a do siebie ma przyczypiony powiecmy jakis silniczek ... wyobraÂżas sobie jak szyka bedzie ona na lÂądzie bez uÂżycia owego silniczka który dziaÂła tylko w wodzie ? Albo wyobraÂż sobie latajÂącÂą kuk³ê na misji pod wodÂą.
Przez moment sta³ nie odzywaj¹c siê do dziewczyny a jedynie wpatruj¹c w ni¹ z zaciekawieniem wyraŸnym w oczach. Kiedy dziewczyna wsta³a on tylko pod¹¿y³ za ni¹ wzrokiem, kiedy pokaza³ mu rybê i skoùczy³a ostatni¹ wypowiedŸ lekko siê uœmiechn¹³, co wygl¹da³o jakby zrozumia³ co chcia³ mu przekazaÌ.
Chyba juÂż wiem o czym mówisz, tyle Âże to wszystko moÂżna zrobiĂŚ bez nazywania jej...
Kiedy skoĂączyÂł mówiĂŚ zawahaÂł siĂŞ chwilĂŞ i przemyÂślaÂł sÂłowa które wÂłaÂśnie powiedziaÂł. "...nazywania jej..." - "WÂłaÂśnie okreÂśliÂłem pÂłeĂŚ rzeczy..." - PomyÂślaÂł i lekko siĂŞ zaÂśmiaÂł. ÂŚmiech mógÂł wydaĂŚ siĂŞ dla dziewczyny nie zrozumiaÂły, lecz mogÂła siĂŞ jedynie domyÂślaĂŚ. CzyÂżby zaczynaÂł ÂłapaĂŚ o co w tym chodzi? Czy to jedynie przebÂłysk w jego gÂłowiĂŞ?

---

- Hmm, co ciê tak bawi ? - spyta³a siê idac w stronê wioski ciagle i nawet niezauwa¿y³¹ kiedy ju¿ sta³a przed jej baramami. - Zrozumia³eœ ju¿ troszkê ?

(pisz w WEJÂŚCIU DO WIOSKI)
wyl¹dowa³em na polanie i postanowi³em odpocz¹Ì. zdezaktywowa³em cs i po³o¿y³em siê
wstaÂłem i poszedÂłem w stronĂŞ wioski Kumo <nmm>
Przylatuje na swej bestii.
* No dobra dawaĂŚ mi tu ich * - pomyÂślaÂłem
// moÂże Dante Shiro bĂŞdzie sĂŞdziowaÂł //
Przylatuje na bestii kiomoto. Po wylÂądowaniu schodzĂŞ z niej. Czekam na przeciwników.
Na polane przybyÂła sama Jeng. Ubrana w zielony strój podkreÂślajÂący jej taliĂŞ. Jej japoĂąska sukienka wtapiaÂła siĂŞ w otoczenie i oczy, wÂłosy dziewczyny. WÂładczyni Kusy idÂąc ÂścieÂżkÂą swojÂą rĂŞkÂą dotykaÂła w zamyÂśleniu kÂłosów traw. SpadÂł na ziemie jej kunai ... wcale siĂŞ tym nie przejeÂła gdyÂż nie liczÂą siĂŞ dla niej takie szczegóÂły. A po za tym zamyÂśliÂła siĂŞ g³êboko. " Znak kusy... ". WidziaÂła wÂładcĂŞ Kumo ciagle jednak nie przejmowaÂła siĂŞ tym. SzÂła bardzo powoli wdychajÂąc g³êboko powietrze moÂże ostatni raz. NachyliÂła siĂŞ na chwilĂŞ nad ziemiÂą i dotkneÂła duÂżego kamienia na którym leÂżaÂła biedronka. DotkneÂła go w kilku miejsach straszÂąc biedronkĂŞ. " Tak samo siĂŞ teraz czujĂŞ ..." - rozmyÂślaÂła przyglÂądajÂąc siĂŞ zachowaniu owada. RuszyÂła znów ku swoim przeciwnikÂą. ByÂła juÂż bardzo blisko gdy znów uklekÂła. ZÂłapaÂła w rĂŞce pajÂączka i spojrzaÂła na niego pod sÂłoĂącem które zaczynaÂło juÂż zachodziĂŚ. UÂśmiechneÂła siĂŞ .. " Ciekawe czy to mój zachód".
- Witajcie wiĂŞc ... jeÂśli chcecie mojej wioski ... musicie wzi¹œc i mnie - rzekÂła puszczajÂąc na ziemie zwój z którego ukazaÂła siĂŞ jej kukÂła. Dym jÂą zasÂłoniÂł a gdy opadÂł Jeng staÂła z przygotowanymi szeÂścioma kunaiami wÂłoÂśonymi pomiĂŞdzy palcami. Inne byÂły zwiÂązane linkÂą ze sobÂą przygotowane na coÂś innego. - Chcecie zaczÂąc to ?
( niech nikt teraz nie pisze czas na MG ... jaki MG? zgadzam siĂŞ na Madare, Shi, Hyute i innych bardziej znanych ale bezstronnych. JeÂśli chcecie moÂżemy siĂŞ dogadaĂŚ na PW ... dajcie propozycje)
<pojawia sie> Witaj...
Wysy³am jednego z moich go³êbi z przyczepion¹ kartk¹ u nogi.
<zauwaÂżyÂł ptaka i Patrzy gdzie leci>
-Dobra... ja tu zaraz do³¹cze wiêc nie bêdê wam sêdziowa³. Proponujê Shi. No bo jest bosska i bezstronna. A poza tym, nikt z Akatsuki bezpoœrednio tu nie walczy. Toshiro nei spamuj bo sam wlepiê ci osta.

Dodane po 13 minutach:

WlatujĂŞ na sewym smoku. ZeskakujĂŞ z niego, a on z pasaÂżerami miĂŞkko lÂąduje.
-O jakie mi³ê towarzystwo - spojrza³em na Jeg i Kiomota. - I jaka wspania³¹ atmosfera... - spojrza³em na lalkê Jeng.
-Przepraszam, ale czemu siĂŞ bijecie bo nie wiem? A nie, wróc, wiem. - spojrzaÂłem na Kiomoto. OdwróciÂłem siĂŞ plecami do Jeng.
-Szkoda, Âże skumaÂłeÂś siĂŞ z Aka - gest byÂł jednoznaczny. Bardzo... Zdj¹³em z plecó miecz.
-Dante, pieczĂŞtuj!
Dante dotkn¹ mugenka a napisy na taœmie zaœwieci³y Taœma rozpoczê³a siê wiÌ w powietrzu tworz¹c kopu³ê .
- Mugen ..... Keep Aut .- Po tych sÂłowach powstaÂło pole przez które nie mógÂł nikt wejœÌ i nikt wyjœÌ to samo tyczy siĂŞ technik. Arena stworzona byÂło doœÌ duÂża a w niej znajdowali siĂŞ Kuzynek i Kiomoto . Do kopóÂły powbijaÂły siĂŞ miecze aby umocniĂŚ caÂła konstrukcjĂŞ duchowÂą ....

- No to co który mój który mój - RozglÂądaÂł siĂŞ dookoÂła przy pasie miaÂł wicherka a na plecach miecz Kishimoto . a lewa rÂączka w gipsie .

czakra
3100
"Dobry jest..." - pomyÂślaÂłem.
-No cóÂż Kiomoto, teraz zostaje ci mieĂŚ nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdĂŞ zbyt czĂŞsto trafiaÂł w serca... - pobiegÂłem w stronĂŞ Kiomota i nawet nie zrzucajÂąc cieÂżarkó zamachn¹³em sieszeroko i ci¹³em w kierunku jego karku z caÂłym impetem. Po uderzeniu odskakujĂŞ, wykonujĂŞ przewrót w powietrzu i lÂądujĂŞ w pozie obronnej. JednarĂŞkÂą sk³¹dam pieczecie.
-Kokuryuu Boufusetsu! - wykrzykn¹³em posy³aj¹c w Kiomota lodowego smoka. Smok pêdzi centralnie na niego...

//3500 - 300 = 3200//
Yyy sory w co ja siĂŞ niby wplÂątaÂłem....

<znika w zamieci piaskowej>

<nmm>
Dziewczyna przygotowaÂła do rzucania swojÂą broĂą i w razie ataku w jej strone rzuca bronia w przecinika. W razie uÂżycia jakiegoÂś jutsu w postaci kuli spróbuje go inikn¹Ì (jej kukÂła takÂże), jeÂśli atak bĂŞdzie z ziemi to dziewczyna uÂżywa swej kukÂły by razem z niÂą odskoczyĂŚ daleko, W razie ataku z bliska dziewczyna rzuca kunaiami w przeciwnika prosto a sama odskukuje do tyÂłu.
- Ja siĂŞ zajmĂŞ tym chÂłopakiem. BĂŞdziemy walczyĂŚ oko w oko ... taki jest honor Kage - poweidziaÂła do Dantego.

(teraz Rado atakuje ... )
MyÂśli w mojej gÂłowie wyglÂądajÂą tak "Po co ja tu przyszedÂłem, to miaÂło byĂŚ takie proste a teraz sam muszĂŞ walczyĂŚ z kage i byĂŚ moÂże tym drugim teÂż, aby tyle Âże jednej rĂŞki nie moÂże uÂżywaĂŚ. Dobra trzeba zaczynaĂŚ".
Wykonuje znaki i atakuje jeng Kamaitachi no jutsu, potĂŞÂżnych huragan bez problemu radzi sobie z odbiciem kunai a jego wietrzne ostrza raniÂą przeciwniczkĂŞ. Od razu po tym skÂładam znaki by przygotowaĂŚ jutsu Fusajin do obrony przed ewentualnym atakiem.

2400-150=2250
-DantuÂś siedziaÂł sobie tak bez czynnie .
- Kurde a ja to co pasjansa mam ukÂładaĂŚ, chmurki liczyĂŚ .- ZastanawiaÂł siĂŞ , a nastĂŞpnie postanowiÂł rozejrzeĂŚ siĂŞ w okolicy , moÂże gdzie indziej sÂą wrogowie .
- Ja idĂŞ siĂŞ rozejrzeĂŚ - oznajmiÂł zostawiajÂąc Mugen Tori w Kuzynkowi *do zwrotu -,- * ChÂłopak zniknÂą .

Won z tematu idĂŞ denerwowaĂŚ inne osobniki .
*PrzybiegÂł na polanĂŞ i zauwaÂżyÂł walczÂących, kiedy spojrzaÂł na lecÂący w Jeng podmuch wiatru szybko zÂłoÂżyÂł znaki i staraÂł siĂŞ skupiĂŚ najbardziej jak mógÂł. PróbowaÂł uÂżyĂŚ iluzji (Jubaku Satsu) na Rado[nie wiem czy odmieniĂŚ ] SkÂładajÂąc znaki krzykn¹³ chcÂąc zwróciĂŚ uwagĂŞ napastnika na siebie.*

- ZOSTAW J¡.! NAJPIERW ZABIJ MNIE, ZANIM BÊDZIESZ CHCIA£ J¡ ZRANIÆ, TY....

*PrzerwaÂł w poÂłowie sÂłowa z zamiarem natychmiastowego ataku.*

Oby siĂŞ udaÂło, bo on musi za to zapÂłaciĂŚ, jeden z nas dziÂś zakoĂączy swój Âżywot, byle tylko to byÂł on.

*PokrzepiaÂł siĂŞ w duchu.*

Ch : 800-200=600 [wczeÂśniej w salonie zrobiÂłem kilka iluzji, a od tamtego czasu nie odpoczywaÂłem, tylko raz mnie uleczono]

//przepraszam za wbicie siĂŞ do walki w poÂłowie, ale miaÂłem dostarczyĂŚ Hokage dokument, trochĂŞ czasu zabraÂło, a ta postaĂŚ jest szalona na punkcie Jeng , cóÂż nie mi wybierac jego charakter w takiej sytuacji JeÂżeli jednak to wielki kÂłopot mogĂŞ staĂŚ jak koÂłek ;] WszakÂże Dante nie walczy, mogĂŞ wejœÌ w jego kolej \\
WidzÂąc biegnÂącego HyutĂŞ wykonujĂŞ ciĂŞcie mieczem które powoduje Âże Hyuta nie moÂże dojœÌ gdyÂż takie ciĂŞcie powoduje bardzo mocny podmuch wiatru. [ - 200PCh nie zalicza siĂŞ do jutsu ] nastĂŞpnie zdejmujĂŞ dwie pary ciĂŞÂżarków treningowych [speed+40=113].
- Hougou Kemono no Jutsu. - wypowiedziaÂłem a z moich pleców wyszÂły cztery czarne niczym smoÂła bestie.
- No Lordzie MizuKage wreszcie spotka³em godnego przeciwnika // a¿ za -.- // - wykrzykn¹³em gdy moja bestia kopareczka ry³a siê pod ziemiê a smok Hyuty lecia³ na mnie.

Bestia Kopareczka // ja nazywam swoje bestie // : Ryje siĂŞ pod ziemiĂŞ. I przekopouje tam tunel.

Bestia MotyluÂś: Wzbija siĂŞ w górĂŞ i wykonuje Goukakyuu no Jutsu celujÂąc w smoka Hyuty. Wrazie ataku na niÂą wzbija siĂŞ wyrzej i odlatuje w bok.

Bestia: OreÂłek: Wzlatuje w górĂŞ i wykonujĂŞ Goukakyuu no Jutsu celujÂąc w HyutĂŞ. Wrazie ataku na niÂą wzbija siĂŞ wyrzej i odlatuje w bok.

Bestia Podmianeczka: Rozrzuca wszĂŞdzie Kunaje. Wrazie ataku na niÂą podstawia Kawarimi z którymÂś z kunajów.

Ja: Odrazu podstawiam Kawarimi i unikam tym samym ataku smoka. Bez skÂładania pieczĂŞci wykonujĂŞ Huogou Kajuu Henge no Jutsu. // w moim ciele nie ma Âżadnych organów wewnĂŞtrznych, nawet koÂści sÂą z negatywnych nici // \\ Hougou Kajuu nie liczy siĂŞ jako jutsu, bo to tylko proces zachachodzÂący w moim ciele \\
Z moich pleców wyrosÂły skrzydÂła // patrz. Hougou Kajuu Henge no Jutsu // i wzbiajm siĂŞ w górĂŞ, teraz smok ma 1% szans na trafienie mnie. Wzbijam siĂŞ bardzo wysoko tak aby Hyuta widziaÂł mnie jako ma³¹ kropkĂŞ na niebie.

// Chakra:
Ja: 3800-900=2900
Bestia Kopareczka: 2000
Bestia MotyluÂś: 2000-250=1750
Bestia OreÂłek: 2000-250=1750
Bestia Podmianeczka: 2000 //
//nie lubiĂŞ ciĂŞ juÂż. TO ja tu jestem matrixxxxxxxxxxxxx!!! (za duÂżo bleach'a...)//

-Widzê drogi RaiKage, ze nie dosta³eœ tytu³u za sprzedanie wioski Akatsuki - wykrzykn¹³em (Kiom, pamiêtaj, ze jesteœmy pod kopu³¹ Dantego, nie odlatuj tak!) uœmiechaj¹c siê i zdejmuj¹c z namaszczeniem ciê¿arki.
-W koĂącu przeciwnik od którego nie bolÂą mnie z nudów zĂŞby... - mrukn¹³em cicho. ZÂłoÂżyÂłem szybko pieczĂŞcie.
-Baku Suishousha! - wykrzykn¹³em zalewajÂąc wodÂą trzydzieÂści metrów kopuÂły (czyli poÂłowĂŞ mniej wiĂŞcej). GórnÂą warstwĂŞ (tak 3m) zamieniÂłem w lód. ZÂłoÂżyÂłem pieczecie do mojego jedynego jutsu lodowego oprócz smoka i czekaÂłem...
// O przepraszam ja nie pokemon najwyÂżej Dragon Ball //
- Widzê ¿e masz b³êdne pojêcie s³owa sprzedarz. - powiedzia³em

Bestia Motyleczek: Strzela na okoÂło kulami ognia [ goukakyuu x3] aby roztopiĂŚ lód. Wrazie ataku odlatuje w bok.

Bestia OreÂłek: WidzÂąc lód zlatuje na dóÂł i na dole strzela kulami ognia [ goukakyuu x3 ] wrazie ataku wzbija siĂŞ do góry i robi uniki.

Bestia Podmianeczka // Kunaje miaÂła w ciele które jest z nici // : Odskakuje widzÂąc kule ognia i skÂłada pieczĂŞci do Kokuangyou no Jutsu, teraz Hyuta widzi tylko bezkresnÂą ciemnoœÌ a z tego jest bardzo trudno siĂŞ uwolniĂŚ.

Bestia Kopareczka: Wyskakuje z wody albo spod lodu i Âłapie HyutĂŞ który widzi tylko ciemnoœÌ. ÂŁapie go a wÂłaÂściwie Âściska aby mu poÂłamaĂŚ jakieÂś koÂści czy coÂś.

Ja: SpodlÂądam z góry na praktycznie niewidomego i unieruchomionego Hyute i skÂładam pieczĂŞci do Mizuame Nabara i wystrzeliwuje w niego duÂżo lepkiej mazi ale nie w nogi tylko w caÂłego HyutĂŞ co powinno go caÂłego pokleiĂŚ ( moÂżliwe Âże skleiĂŚ z mojÂą bestiÂą która go trzyma ) nastepnie przypinam sobie jeden dzwoneczek aby Hyuta mógÂł mnie zlokalizowaĂŚ. Wrazie jego ataku podstawiam Kawarimi z ciĂŞÂżarkami Hyuty lub wrazie szybszego ataku wykonujĂŞ ciĂŞcie mieczem które odbije lub spowolni nastĂŞpny cios.

// Chakra:

Bestia Motyleczek: 1750-750=1000
Bestia OreÂłek: 1750-750=1000
Bestia Podmianeczka: 2000-400=1600
Bestia Kopareczka: 2000
Ja: 2900-250=2650 //
//przecieÂż przygotowaÂłem Fusajin by siĂŞ broniĂŚ przed ewentualnym atakiem wiĂŞc raczej nie powinienem zostaĂŚ zÂłapany w genjutsu ale podporzÂądkuje siĂŞ decyzji bossskiej shi//

Gdy zostaÂłem zÂłapany przez drzewo próbuje wykonaĂŚ Kai aby siĂŞ uwolniĂŚ z genjutsu. Wiem Âże za lada moment przeciwnik znienacka wyskoczy i mnie zaatakuje. JeÂśli nie uda mi siĂŞ wykonaĂŚ Kai wysuwam z rĂŞkawa Shuko i lekko ranie siĂŞ w lewÂą nogĂŞ aby przerwaĂŚ genjutsu.
//Wspaniale musi ci siê ruszaÌ rêkoma jak masz je zablokowane przez ga³êzie drzewa, tak ciasno, ¿e ciê¿ko ci oddychaÌ, ale ok\\

*Odrazu gdy zauwaÂżyÂł, Âże Genjutsu zadziaÂłaÂło "skleiÂł" kilka szybkich znaków i bardzo cicho szepn¹³*

- Chuusuusei Biribiri

*Z impetem próbowaÂł stukn¹Ì uwiĂŞzionego Rado w szyjĂŞ, jeÂżeli mu siĂŞ udaÂło wyciÂągn¹³ dwa Kunaie i staraÂł siĂŞ unieruchomiĂŚ ramiona przeciwnika poprzez wbicie w nie owych broni i siĂŞgaÂł po katanĂŞ. W razie niepowodzenia wyciÂąga dwa shurikeny i ciska je w strone Rado chcÂąc go zraniĂŚ, nastĂŞpnie równieÂż siĂŞga po katanĂŞ.*

//Bez wzglĂŞdu na wynik\\

*Rzuca okiem na nieprzytomnÂą Jeng, wybucha w nim fala zÂłoÂści.*

Zabije tego Âłajdaka, jeszcze zobaczy co to bolesna ÂśmierĂŚ, Âście....

*MiotaÂł siĂŞ ze swoimi myÂślami podczas prób ataku podjudzajÂąc swój gniew na Rado. Powoli podczas walki siĂŞ uspokajaÂł kontrolujÂąc siĂŞ i koncentrujÂąc na jak najcelniejszym zadawaniem ciosów.*

ch : 600-150=450
OgarnĂŞÂła mnie ciemnoœÌ... "Tak Âłatwo mnie zabiÂł? Nie... wci¹¿ sÂłyszĂŞ... to Koguangyou? Znam tylko jeden sposób. Szkoda..." Przede wszystkim puÂściÂłem troszkĂŞ chakry do stóp...
-Initial Gate! - wykrzykn¹³em w mroku otwieraj ac pierwsz¹ Brame(szybkoœÌ i si³¹ x2 chakra kr¹¿y SAMOWOLNIE uwalniaj¹c mnie z GenJutsu).
-Przykro mi - powiedziaÂłem i przybliÂżyÂłem siĂŞ bÂłyskawicznie do Kiom'a. Ci¹³em pÂłytko mieczem wiedzÂąc, Âże jako posiadacz paru dobrych deko Âżelaza umie ich uÂżyĂŚ. PrzeskoczyÂłem za niego i wykonaÂłem potĂŞzne ciĂŞcie Kosiarzem, nastĂŞpnie udeÂżyÂłem z prawej strony szerokim zamachem (radze nie blokowaĂŚ bo moja siÂła jest nieporównywalnie wiĂŞksza). Nie chciaÂłem wykonywac teraz jutsu... rzuciÂłem sie wiĂŞc na pierwszÂą bestiĂŞ z brzegu.
-Gouken, styl porannej mg³y - krzykn¹³em przyspieszaj¹c i markuj¹c ciêcie od ty³u pojawi³em siê nad mask¹ bestii rozpo³awiaj¹c j¹ (Bestia podmianeczka). (Gouken pozwala mi wykonaÌ 2 ataki lub obrony Tai wiêcej . Czemu ja go lubiê...)
Odbi³êm siê od bestii maj¹c nadziejê, ¿e ju¿ siê nie pozbiera. Pomkn¹³em w stronê bestii kopareczki. Kilka razy uderzam w stronê maski, a nastêpnie przeskakujê za bestiê i rozcinam j¹ tn¹c od do³u, a¿ dojdê do maski.
W razie ataków samego Kiomota nie unikami ich tylko ÂłapiĂŞ go i owijam bandaÂżem. WyskakujĂŞ i mówie.
-WpadÂłeÂś kolego... Uru Renge! - zaczynami wirowaĂŚ otwierajÂąc drugÂą bramĂŞ i rozbijajÂąc Kiomota o ziemiĂŞ.
// zacznijmy moÂże od tego Âże z ciemnoÂści nie da rady w ten sposób siĂŞ uwolniĂŚ wiĂŞc przyjmuje Âże Hyuta dalej mnie nie widzi tylko próbuje walic po dÂźwiĂŞku dzwoneczka //

WidzÂąc HyutĂŞ otwierajÂącego bramĂŞ ( gdy jest jeszcze przyklejony ) stosuje Hougou Kemono Isshohada, bestie przetransportowaÂły siĂŞ do mojego ciaÂła a ja Âłykn¹³em trzy pigóÂłki z krwiÂą ( po tym jak bestie weszÂły do mnie ) [ chakra 3800+4*2000=15800, staty + 50 do wszystkiego co daje:
szybkoœÌ 163, si³a 85, celnoœÌ 85, wytrzyma³oœÌ 90 ]
WidzÂąc lecÂącego na mnie HyutĂŞ ( wyskoczyÂł wiĂŞc raczej w bok nie poleci ) odlaciaÂłem dobre parĂŞ matrów w bok a póÂźniej w dóÂł z du¿¹ prĂŞdkoÂściÂą. nastĂŞpnie schowaÂłem dzwoneczek który przypioÂłem i wyrzuciÂłem drugi na ziemiĂŞ. // przeczytaj opis dzwonka w sklepie i zauwaÂżysz Âże po tym praktycznie zawsze siĂŞ trafia // Gdy Hyuta opdadnie wykonujĂŞ ciĂŞcie mieczem które powoduje ogromny tnÂący wiatr za 15000PCh // 99% szans na trafienie gdyÂż nie ma miejsca do ucieczki // gdyby jakimÂś cuden dalej byÂł w górze robiĂŞ to samo. Gdyby jednak Hyuta widziaÂł na poczÂątku mojego ataku znów wykonujĂŞ Kokuangyou no Jutsu i znów nie widzi ( ale to na samym poczÂątku ) po wykonaniu ciĂŞcia znów Âłykam trzy pigóÂłki ( full PCh )

// chakra full 15800 duuuuÂżo // // p.s Hyuta myÂślaÂłem Âże miaÂło byĂŚ inaczej ale jak sobie chcesz //
No cóÂż Kiomoto... to ty chciaÂłeÂś bo jak wiesz, uwolniÂłem siĂŞ spod Gena (bo KAÂŻDE GenJutsu to kontrola przepÂływu chakry...) takim a nie innym sposobem. Ale jak tak pogrywasz to zobaczymy ile Bram dam radĂŞ otworzyĂŚ i przeÂżyĂŚ//
Gdy zjawiÂł ból pojawiÂły siĂŞ u mnie silne uczucia. PoczuÂłem strach Âże naprawdĂŞ moge zaraz zgin¹Ì. Nagle poczuÂłem potĂŞÂżnÂą si³ê która wychodziÂła zemnie. To byÂła moc demona. Wtedy oderwaÂłem siĂŞ ze drzewa a shurikeny dosÂłownie ze mnie wyskoczyÂły. RuszyÂłem z caÂłym impetem i wÂściekÂłoÂściÂą na przeciwnika by go zaatakowaĂŚ taijutsu.
*ChÂłopak widzÂąc wÂściekÂłoœÌ przeciwnika zÂłoÂżyÂł kilka znaków i zacz¹³ wypluwaĂŚ w tempie natychmiastowym dosÂłownie litry oparów przed siebie by zniweczyĂŚ atak Rado, gdy juÂż stworzyÂł dostatecznÂą iloœÌ oparów, by móc wykonaĂŚ dyskretny ruch szybko wyciÂągn¹³ katanĂŞ i zamierzyÂł siĂŞ na biegnÂącego przeciwnika, wykonaÂł ciĂŞcie od pasa po szyjĂŞ z flintÂą i póÂłobrotem przez lewÂą nogĂŞ, by unikn¹Ì przypadkowego ciosu od Jinchuuriki. W razie niepowodzenia z oparami chÂłopak wyjmuje katanĂŞ i paruje cios, by potem zaatakowaĂŚ w rannÂą nogĂŞ Rado.*

ch : 450-100=350
SpojrzaÂłem krzywiÂąc siĂŞ z bólu przed siebie... CiemnoœÌ byÂła piĂŞkna... WychowaÂłem siĂŞ w ciemnoÂści. PiĂŞĂŚ lat w celi w oto robi swoje.
-Gnojek - mrukn¹³em. Po³kn¹³em pigu³kê chakry (chakra n full).
-Atut numer 4, Oku Ryuu no jutsu - wyszeptaÂłem skÂładajÂąc pieczecie tylko jednÂą rĂŞkÂą... w okóÂł mnie zawirowaÂły lodowe smoki, osÂłaniajÂąc przed ewentualnym atakiem... wokóÂłmnie uformowa³¹ siĂŞ energia ksztaÂłtujÂąca siĂŞw formĂŞ smoka... lodowe smoki wtopiÂły siĂŞ, kiedy osiÂągnĂŞÂła 3 metry odlegÂłoÂści ode mnie (tzn. jej krawĂŞdzie, bo ja jestem w Âśrodku). Smoki lodu zniknĂŞÂły, broniÂąc mnie w pokrywie. UniosÂłem siĂŞ w powietrzu w ledwo widocznej na razie chakrze.
-RaiKage, gÂłupcze i zdrajco. Podniesienie na mnie rĂŞki byÂło b³êdem. PowaÂżnym b³êdem, za który powinieneÂś zapÂłaciĂŚ Âżyciem. Ale nie chcĂŞ cie mordowaĂŚ, wiĂŞc, w przypÂływie Âłaski, pozwolĂŞ ci w ciÂągu 10 sekund popeÂłniĂŚ samobójstwo. JeÂśli tego nie zrobisz bĂŞdzie duÂżo gorzej.
StaÂłem juÂż w prawie caÂłkiem widocznym, ale wci¹¿ póÂłprzeÂźroczystym smoku, z lodu, wody i powietrza.
-raz
PowiedziaÂłem a oczy smoka zapÂłonĂŞÂły blaskiem
-dwa
WymówiÂłem gÂłoÂśno, a osÂłona smoka zamknĂŞÂła siĂŞ nawet przed ÂświatÂłem
-Trzy! - wykrzykn¹³em, a smok rozwin¹³ ukryte jakby skrzyd³a. I zawy³ przeraŸliwie
-Cztery! - ... zwymiotowaÂłem z bólu rĂŞki... upadÂłem na dno bezpiecznego Âżo³¹dka... - Kosst... - sykn¹³em. WyprostowaÂłem siĂŞ jednak.
-PiĂŞĂŚ. Nie sÂłyszĂŞ nawet wyciÂągniĂŞcia sztyletu do seppuku... czyÂżbyÂś myÂślaÂł, Âże moÂżesz pokonaĂŚ tysiÂąc smoków?
//Âżeby to byÂło jasne i logiczne - mój smok ma tylko dwa punkty, przez które realnym jest siĂŞ przebiĂŚ. I trzeba te punkty znaĂŚ. A jak na razie nikt nie mógÂł zadaĂŚ tylu uderzeĂą, Âżeby te punkty znaleŸÌ. JedynÂą osobÂą, która to zrobiÂła jak dotÂąd, jest osoba wymyÂślona przeze mnie, której uÂżyje przy nauce nowego jutsu.//
-Koniec czasu, powiedziaÂłem po kilku kolejnych sekundach (jeÂśli siĂŞ poddajesz przed tym czasem to dobrze). Teraz zobaczysz jak to jest umieraĂŚ. - jako, Âże mój gÂłówny smok (ten w którym stojĂŞ) ma wÂłasne oczy, nie potrzebuje moich.
-Zniszcz go! - wykrzyknĂŞÂła przez moje usta demonica dodajÂąc odrobinkĂŞ swojej mocy mi, Âżebym nie czuÂł na razie bólu.
Sto smoków wyleciaÂło z tenketsu i gardzieli smoka i ze wszystkich stron staraÂło siĂŞ okr¹¿yĂŚ Kiomota (stworzyĂŚ nad nim wirujÂącÂą kopu³ê, nawet od góry). Nawet jeÂśli kopuÂła nie bĂŞdzie zbyt szczelna, to co chwila po 25 smoków leci w stronĂŞ Kiomota starajÂąc siĂŞ rozbiĂŚ go na drobniutkie kawaÂłeczki (oczywiÂście siĂŞ pozbiera, ale serca zostanÂą zamroÂżone i zmiaÂżdÂżone przez tony lodu...).
Pika Pika
// DziĂŞki za 10 sekund to byÂł blÂąd, i juÂż nie Pika Pika tylko Rai Rai p.s Shi nie mogÂłaÂś mnie nazwaĂŚ tym ÂżóÂłwikiem? //
WidzÂąc Âże Hyuta leci na ÂściankĂŞ ponawiam ciĂŞcie mieczem // powieniem po pierwszym paœÌ ale ok // i Âłykam kolejne trzy pigólki ( Hyuta powinien niezd¹¿yĂŚ zrobiĂŚ tych smoków )
Wrazie gdyby jednak jakimÂś cudem to zrobiÂł:
WidzÂąc smoki stosujĂŞ Kokuangyou no Jutsu w smoki i one równierz blind. NastĂŞpnie gdy Hyuta wspaniaÂłomyÂślnie liczy ( zd¹¿yÂł do 3) ja bez skÂładania pieczĂŞci wystawiam w jego stronĂŞ rĂŞce z wystawionymi palcami i mówiĂŞ Yuuki Zettai kiomoto's Bomb i w stronĂŞ smoków wystrzeliwuje naprawdĂŞ przeogromnÂą iloÂśc maÂłych wiÂązek chakry które wybuchajÂą ( tym samym ten czy te smoki obrywajÂą w ten sÂłaby punkt gdzie kolwiek siĂŞ on znajduje gdyÂż powinny zostaĂŚ caÂłe zmasakrowane po tym ataku tak samo jak Mr. Neo ) plujÂąc krwiÂą ze zmĂŞczenia Âłykam kolejne trzy pigóli [ chakra full po tych mam jeszcze trzy ]. Gdyby jakiÂś Hyuta jakimÂś cudem zrobiÂł unik lub cokolwiek robiĂŞ unik.

//dobrze, ¿e podkreœli³em, ¿e stojê ty³em do kopu³y... i dobrze, ¿e podkreœli³em, ¿e smok ma dwa punkty, ale niedobrze, ¿e nie podkreœli³em, ze ca³¹ inkantacja wystarcza ju¿ po 3 sekundach. A ja myœla³em, ¿e ty masz chocia¿ honor... ehh... ¿ycie jest bolesne. A teraz masz przer¹bane siekierk¹//
CzuÂłem ogromny ból. CaÂłe ciaÂło mnie bolaÂła. WiedziaÂłem Âże jestem ciĂŞÂżko ranny wiĂŞc z ogromnym trudem resztkami siÂł wyciÂągn¹³em piguÂłkĂŞ ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą i jÂą zjadam w nadziei Âże poprawi mi to nieco mój stan.
*ChÂłopak ostatkiem siÂł skÂłada pieczĂŞci, caÂły czas stĂŞka i jĂŞczy, chwyta Jeng za rĂŞkĂŞ i próbuje wykonaĂŚ Kawarimi.*

ch:350-150=200

*W razie niepowodzenia wyciÂąga katanĂŞ[jak nie ma to kunai ] i próbuje siĂŞ jakkolwiek obroniĂŚ przed przyszÂłym atakiem.*
"MyÂślaÂłem, Âże padnĂŞ..." - pomysÂłaÂłem.
-Twardy jesteÂś - wykrzykn¹³em, kiedy nie mogÂłem wysÂłaĂŚ smoków -Dlatego pozwolĂŞ ci zgin¹Ì godnie...
PoÂłkn¹³em trzy piguÂłki chakry i kolejne 3000 Pch poszÂły na odbudowĂŞ i powiĂŞkszenie siÂły smoka (Oku x 2), poÂłkn¹³em kolejne trzy i ponowiÂłem operacjĂŞ (i tak 5 razy - 15 000 do 15 000. I teraz jest sprawiedliwe... 15 piguÂł krwi poszÂło na spacer...). Smok teraz ledwo nie dotyka szczytu kopuÂły stojÂąc na ziemi (pod wodÂą). PoÂłkn¹³em kolejne trzy piguÂłki... 1500 smoków pomknĂŞÂło falami po 100 na Kiomota. Ja sam zÂłoÂżyÂłem pieczecie i na jednym z tenketsu smoka zebraÂła siĂŞ fala wody. RzekÂłbym prawie ca³¹ woda...
-Ryuu Suiryuuben - 2500 Pch poszÂło na 10 krotnie wiĂŞkszego i silniejszego Suiryuubena. Setki ogromnych macek wody pomknĂŞÂło na Kiomota w Âślad za smokami. Ogrom wody zostaÂł teÂż tuÂż przy ciele, by osÂłaniaĂŚ mnie przed ewentualnymi atakami.
* Nie pozostaÂło mi nic innego * - pomyÂślaÂłem widz¹Ì jak Hyuta Âłyka pigóÂłki z chakrÂą. * MuszĂŞ wyczekaĂŚ. Teraz mogĂŞ jedynie zremisowaĂŚ * - pomyÂślaÂłem kiedy smoki przygotowaÂły siĂŞ do ruszenia na mnie. Kiedy smoki ruszyÂł wystawiÂłem rĂŞce przed siebie. - Yukki Zettai Kiomoto's Bomb x12 [12000PCh]
Kiedy smoki mknĂŞÂły na mnie ( Hyuta jest lekko odsÂłoniĂŞty wiĂŞc coÂś musi trafiĂŚ. ZastosowaÂłem Kawarimi tak aby znaleŸÌ siĂŞ jak najbliÂżej Hyuty i wystrzeliÂłem moje 12krotne bombki ÂświÂąteczne jak to Shi nazwaÂła. ( chociaÂż jedna wiÂązka powinna trafiĂŚ a kaÂżda powoduje zadymĂŞ jak jedna wybuchowa notka a pomknĂŞÂły ich miliony Raichu ) Z wielkim zmĂŞczeniem wystrzeliwaÂłem ogromne iloÂści chakry i tych wiÂązek. Te wodne macki równierz powinny zostaĂŚ zmasakrowane po tym ataku. Nie czuÂłem juÂż palców ani nawet caÂłych rÂąk. Hyuta powinien oberwaĂŚ przynajmniej jednÂą bÂąbkÂą co powinno daĂŚ remis - pomyÂślaÂłem nie widzÂąc co siĂŞ z nim dzieje, k³êby dymu zasÂłaniaÂły wszystko. * I najlepsze jest to Âże takim samym atakiem mógÂłbym zrównaĂŚ jego wioskĂŞ z ziemiÂą *
// PodkreÂślam Âże ataki smoków czy teÂż tych macek powinny mieĂŚ bardzo ograniczonÂą celnoœÌ wiĂŞc miaÂłem sporo czasu na kawarimi itd. // Po wszystkim moje palce zrobiÂły siĂŞ szare a ja spostrzegÂłem Âże to popióÂł, palce odpadÂły // ale! // natychmiast skorzystaÂłem z mojego KG i odrosÂły mi palce. WidzÂąc HyutĂŞ ( powinien byĂŚ na póÂł Âżywy zresztÂą ja teÂż bo coÂś trafiĂŚ mnie musiaÂło ) uÂśmiechn¹³em siĂŞ szyderczo i poÂłkn¹³em ostatnie trzy pigóÂłki ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą. ByÂłem szczĂŞÂśliwy nawet jeÂżeli przegraÂłem zd¹¿yÂłem tylko naÂłoÂżyĂŚ pieczĂŞĂŚ na mój miecz który zaraz potem teleportowaÂł siĂŞ w bezpieczne miejce // wrazie mój atak by siĂŞ nie powiódÂł robiĂŞ to przed swoim atakiem // JeÂżeli coÂś mnie przebiÂło nic to nie daÂło jeÂżeli mam umÂżeĂŚ to zostanÂą mi jeszcze cztery Âżycia.

Dodane W Edicie 30 sekund po napsianiu posta:
// zaznaczam Hyuta i jego smoki nic nie widziaÂły, Hyuta powinien mieĂŚ porozrywane wszelkie miĂŞÂśnie Itd. po uÂżyciu bramy lotosu, dziĂŞkujĂŞ za uwagĂŞ //

//gadaÂłem z Lee, na tym poziomie 1 Brama nie niszczy mojego ciaÂła, tylko wyczerpuje i jest to moÂżliwe do szybkiego wyleczenia Kiom//
CzuÂłem dalej ból i moc demona który próbowaÂł przej¹Ì nade mnÂą kontrole. PróbowaÂłem siĂŞ opanowaĂŚ i uspokoiĂŚ. A czym bardziej siĂŞ wierciÂłem tym bardziej bolaÂło mnie ciaÂło. Znów spróbowaÂłem poÂłkn¹Ì piguÂłkĂŞ ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą aby poprawiĂŚ swój stan.
Pojawia siĂŞ czterech ANBU. DezaktywujÂą kopu³ê (woda siĂŞ porozlewa ) i zabierajÂą miecze skÂładajÂąc je na powrót w jeden. Jeden podnosi delikatnie mnie, drugi Kioma, trzeci i czwarty Jeng oraz GenishidĂŞ.
//Napiszcie gdzie sie przenosicie z ANBUsami ( po przeniesieniu was, ANBU wracajÂą do Kiri bez moÂżliwoÂści zatrzymania ich)//

NMM Gabinet MizuKage
PatrzyÂłem ledwo przytomny na Anbu. * Heh dobrze Âże Hyuta jest honorowy * pomyÂślaÂłem gdy Anbu nieÂśli mnie do Gabinetu Raikage <nmm>
LeÂżaÂłem na ziemi niemogÂąc siĂŞ ruszyĂŚ. WidziaÂłem jak ANBU zabrali wszystkich oprócz mnie. Z ogromnym trudem tworzĂŞ dwa cieniste klony które mnie zabierajÂą do kumo. <nmm>
*Wzdycha mocno, gdy widzi jak podnoszÂą go i Jeng, zauwaÂża, Âże nie moÂże ona mówiĂŚ, wyjĂŞczaÂł.*

- Szpital w Kusa.. -ie..

[NMN] -> mnie i Jeng, bo ona mówiĂŚ nie moÂże //nieprzytomna//
Pein wbiega na polane z dalej skupionÂą ChakrÂą w stopach i czeka na swojego przeciwnika.
Przylatuje na piaskowej platformie. Nie dezaktywuje techniki, wiêc wci¹¿ lata.
- JuÂż jestem! Gotowy?! - ZapytaÂł z góry.

Kto na MG?
//Minako sĂŞdziuje.//
-Mia³em sporo czasu na przygotowanie siê kiedy ty bawi³eœ siê w ptaka na tej swojej platformie. To co zejdziesz na ziemie i bêdziesz walczyÌ jak cz³owiek czy mam ciê œci¹gn¹Ì?
Pyta Pein mierzÂąc przeciwnika spojrzeniem.
Dobra poproszono mnie o sĂŞdziowanie wiĂŞc , do roboty.
Zasady proste....bez SPAMu bez sumonów chyba , Âże przeciwnik równieÂż ma.Liczycie sobie chakrĂŞ i bez oszustwa.
KolejnoœÌ
Gaara -> Pein -> MG -> Pein-> Gaara -> MG

Walczcie
- Jak tam Chcesz - WykrzyczaÂł do Peina z góry, po czym dezaktywowaÂł swojÂą technikĂŞ latania. Gaara wiedziaÂł, Âże najlepiej zacz¹Ì walkĂŞ od obrony wiĂŞc wypowiedziaÂł w myÂślach nazwĂŞ jutsu. "Suna no Tate" Od tej pory piasek broni GaarĂŞ od wszystkich technik Peina. BĂŞdÂąc na ziemi skupiÂł ChakrĂŞ.
- Kage Bunshin no Jutsu! - Krzykn¹³ tworz¹c trzy klony.

Nr. 1

SkoczyÂł w GórĂŞ po czym wykonaÂł Jutsu Suna Shuriken. Piaskowe Shurikeny zostaÂły wymierzone prosto w Korpus Peina, tak by go osÂłabiĂŚ i z dezorientowaĂŚ.

Nr. 2

Od tyÂłu zÂłapaÂł Peina piaskiem za nogi a po chwili piasek otoczyÂł go caÂłego.

Nr. 3

Na koniec gdy Pein siedziaÂł w Piasku wykonaÂł TechnikĂŞ Sabaku Kyuu w celu zmiaÂżdÂżenia Peina piaskiem pod wielkim ciÂśnieniem.
Pein kiedy Gaara sobie krzyczaÂł i dezaktywowaÂł platformĂŞ wykonaÂł technikĂŞ Tauuin Chiusei czyli: U stóp Peina powstaÂło maÂłe tornado które w dynamicznym tempie, prawie Âże nie zauwaÂżalnym, rosÂło do tego stopnia Âże otaczaÂło Peina miaÂło Âśrednice trzech metrów co wystarczyÂło by zaatakowaĂŚ klony Kazekage który w ogóle miaÂł maÂłe szanse na ich stworzenie //Przypominam Âże tornado ma ksztaÂłt kopuÂły chroniÂącej Peina po bokach jak i z góry.//. NastĂŞpnie Pein skoczyÂł na Gaare uderzajÂąc go tylnÂą stronÂą stopy //PiĂŞty// w potylice //W stylu Naruto Rendan// a nastĂŞpnie odskoczyÂł w tyÂł.
//Nie doœÌ Âże Gaara nie powinien stworzyĂŚ klonów to w dodatku powinien zostaĂŚ zaatakowany przez moje tornado kiedy lÂądowaÂł na ziemi. SkÂąd wiedziaÂłem Âże stworzyÂł klony? Ja po prostu postawiÂłem na defensywĂŞ.//
No dobrze...wiaterek Peina rozwaliÂł klony Gaary , jednak nie daÂło mu nic kopniĂŞcie w potylice , poniewaÂż piaskownica Gaary Go uratowaÂła. Nie macie Âżadnych zranieĂą
Gaara straciÂł ok 200 za swoja piaskownice ( poniewaÂż nie ma napisane ile) oraz 600 za 3 klony
Pein zaÂś straciÂł 300 za swój wicherek
Pein - 2690 - 300= 2390PCh
Gaara - 2710 - 800= 1910 PCh
Teraz Pein
LICZCIE SAMI CHAKRE BO JA W KALKULATOR DODATKOWO NIE BEDE SIE BAWIC
Pein skÂłada pieczĂŞci i mówi
-Rindensei no Jutsu!
Zaczyna padaĂŚ deszcz który w razie gdyby Gaara zaatakowaÂł zamienia siĂŞ w wielkÂą wodnÂą tarczĂŞ chroniÂącÂą mnie przed jego atakami. Tarcza nie przepuszcza piasku ani Âżadnej innej substancji, jest teoretycznie niezniszczalna. Pein tworzy dwa klony które:
1 klon)
Biegnie w stronĂŞ Gaary i tuÂż przed nim podskakuje na wysokoœÌ gÂłowy, kopie go z póÂłobrotu w szczĂŞkĂŞ, i rani Kunaiem w tĂŞtnicĂŞ szyjnÂą //Chyba tak to siĂŞ nazywa //.
2)
BÂłyskawicznie zawiÂązuje pieczĂŞcie do techniki wodnego smoka który zaraz po ataku oryginalnego Peina uderza w przeciwnika.
Oryginalny Pein zaraz po dziaÂłaniu pierwszego klona wykonuje technikĂŞ Shinra Tensei i Âłapie niÂą GaarĂŞ //Piasek go przed niÂą nie obroni.// po czym pomalutku odpycha tak by wodny smok miaÂł czas na atak.
Poziom Mojej Chakry:
2690-250-400-500-250=1290 PCH
Gaara widz¹c co wyczynia Pein od razu wzi¹³ siê do Zawi¹zywania Pieczeci.
- Suna no Yoroi. - Wypowiedzia³ nazwê jutsu. Piasek powinien ochroniÌ Gaarê przed atakiem pierwszego klona Peina, a nawet gdyby nie to chroni mnie teraz piaskowy pancerz. (Piasek nie powinien mieÌ problemu z obron¹ od Taijutsu) Nie powinien ulec wiêkszym obra¿eniom od ataku grawitacyjnego Peina, gdy¿ Suna no Yoroi powinna go zamortyzowaÌ. Gdy Suiryuudan no Jutsu lecia³o w stronê Gaary po prostu z³o¿y³ pieczêci do Kawarimi no Jutsu pojawiaj¹c siê na znaczn¹ odleg³oœÌ od Peina, tak by jego ataki go niedosta³y. Pein po prostu powinien uderzyÌ w Kawa³ek drewna.

IloœÌ Chakry:
Suna no Yoroi - 150 PcH
Kawarimi no Jutsu - 50 PcH

1910 PcH - (150PcH + 50PcH) = 1710 PcH
CóÂż....dÂługo nie trzeba mówiĂŚ co siĂŞ staÂło.Gaara otoczyÂł siĂŞ tarczÂą z piasku z czego klon Peina nie mógÂł Go zaatakowaĂŚ. Pein odsun¹³ trochĂŞ GaarĂŞ jednak ten w porĂŞ wykonaÂł Kawarimi no jutsu wiĂŞc wodny smok uderzyÂł w kÂłodĂŞ.Teraz Gaara
Gaara skorzysta³ z tego, ¿e Pein nie wie gdzie jest obecnie. Z³o¿y³ kilka pieczêci po czym z³apa³ go od do³u piaskiem za nogi. Jest to kopu³a, a nie kula. Piasek powoli otacza³ ca³ego Peina. Po jakimœ czasie ca³y sta³ w piaskowej trumnie. Gaara uœmiechn¹³ siê, bo wiedzia³, ¿e zwiêkszy³ swoje szanse. Ostatni uœmiech i Gaara zacisn¹³ piêœÌ wypowiadaj¹c swoj¹ ulubion¹ technikê:
- Sabaku Kyuu! - Piasek pod wielkim ciÂśnieniem powinien zmiaÂżdÂżyĂŚ Peina doszczĂŞtnie. - He he he he - ZaÂśmiaÂł siĂŞ ironicznie. CoÂś w stylu Âśmiechu Shukaku.

Chakra:
1710 PcH - 250 PcH = 1460 PcH
//Do twojej wiadomoÂści przed Shinra Tensei siĂŞ nie obronisz Âżadnego rodzaju zbrojÂą lub tarczÂą gdyÂż ten atak nie jest jakimÂś pociskiem który leci w twojÂą stronĂŞ. Po prostu ciĂŞ podnoszĂŞ i gdy jesteÂś pod dziaÂłaniem tej techniki to nie jesteÂś w stanie siĂŞ poruszaĂŚ nawet w najmniejszy sposób. PrzemilczĂŞ ten b³¹d i moim zdaniem powinieneÂś napisaĂŚ gdzie siĂŞ pojawiÂłeÂś.//
Pein widzÂąc poruszajÂący siĂŞ w jego stronĂŞ piasek kolejny raz uÂżyÂł Shinra Tensei by go odepchn¹Ì //Nie powinien mieĂŚ z tym najmniejszej trudnoÂści.//. Jeden z klonów pobiegÂł w stronĂŞ Gaary który juÂż byÂł widoczny i od doÂłu zaatakowaÂł go silnym kopniakiem w podbródek //Co powoduje silne zamroczenie i osÂłabienie przeciwnika.// a nastĂŞpnie wbiÂł mu Kunai dÂłoĂą tak by uniemoÂżliwiĂŚ zawiÂązywanie pieczĂŞci nastĂŞpnie odskakuje w bezpieczne miejsce. W tym samym czasie drugi klon ponownie tworzy wodnego smoka który uderza w Gaare.
Oryginalny Pein odskakuje na wodĂŞ //RzekĂŞ// gdzie nie dosiĂŞgnie go zabójcza technika Gaary.

Poziom Chakry:
1290-500-250=540
No cóÂż...Peinowi udaÂło siĂŞ wszystko zrobiĂŚ //Chyba nie muszĂŞ pisaĂŚ co dokÂładnie wystarczy przeczytaĂŚ post powyÂżej//...jednak Pein w porównaniu z GaarÂą jest strasznie osÂłabiony z powodu braku chakry , dlatego jest wolniejszy od Gaary , mniej wytrzymalszy itd. Gaara zostaÂł trafiony przez smoka i do tego nie moÂże ruszaĂŚ jednÂą rĂŞkÂą...teraz Pein
"Dobrze Âże mam to przy sobie" MyÂśli Pein wyciÂągajÂąc z kieszeni 4 kapsuÂłki ÂżoÂłnierzy i 1 ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą //Dlaczego taka kombinacja? Ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą by przywróciĂŚ energiĂŞ a ÂżoÂłnierzy by dodaĂŚ sobie Chakry.// które bierze naraz do buzi i poÂłyka //540+941+3228=4169 PCH//. NastĂŞpnie tworzy trzy klony //4169-600=3569 PCH// które:
klon 1)
Klon stoi tuÂż przed Peinem i zawiÂązuje pieczĂŞci do techniki Rindensei no Jutsu //3569-250=3319 PCH// i tak jak w poprzednim przypadku uÂżycia tego jutsu, przed klonem i oryginaÂłem pojawia siĂŞ wielka wodna tarcza chroniÂąca ich obydwu.
klon 2)
Ten klon wykonuje pieczĂŞci do techniki Ninkukyouu no Jutsu//3569-500=3069 PCH// a nastĂŞpnie kÂładzie obie dÂłonie na ziemi po czym wymawia nazwe jutsu. Z koniuszków palców klona zaczyna emitowaĂŚ jasne ÂświateÂłko. Po chwili klon zabiera rĂŞce z od ziemi a na ich miejscu tworzy siĂŞ dziesiĂŞĂŚ bardzo jasnych i wielkich fal lecÂących z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą na Gaare tnÂąc wszystko na drodze.
Przy szybkoœci Gaary nie powinien unikn¹Ì poprzedniego ataku ale jakby siê mu to uda³o to:
klon 3)
Klon zaczyna zawiÂązywaĂŚ pieczĂŞci do techniki Ju-Ni Atama no Jutsu //3069-2000=1069 PCH// po czym wymawia jej nazwĂŞ. Na ciele klona pojawia siĂŞ obwód Chakry a gÂłownie w obszarze gdzie znajduje siĂŞ gÂłowa który formuje siĂŞ //Obwód// w dwanaÂście, olbrzymich, smoczych gÂłów pĂŞdzÂących z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą na Kazekage i uderzajÂących w niego z si³¹ która: JeÂżeli nie moÂże go zabiĂŚ to przynajmniej doszczĂŞtnie zmasakrowaĂŚ. Klon wykonaÂł technikĂŞ z takim zgraniem w czasie by Gaara nie miaÂł czasu na zastanowienia ani nawet na zÂłapanie oddechu po unikaniu ataku wielkich fal //Bo na obronĂŞ nie Âżadnych szans chyba Âżeby posiadaÂł jutsu pozwalajÂące mu na wykonanie defensywy a wiem Âże takowego nie posiada bo pasek ani zbroja go nie obroniÂą. Musi unikaĂŚ. I przypominam Âże gÂłowy dziaÂłajÂą pod wpÂływem klona który zaatakuje nimi Gaare bez wzglĂŞdu na to gdzie siĂŞ znajdzie po uniku.//.
ZaÂś klony stworzone w poprzednich rundach, zaraz po akcji pozostaÂłych atakujÂą w stylu Taijutsu //Zwyczajna seria uderzeĂą i kopniĂŞĂŚ.//
Gdyby Gaara ponowi³ technikê u¿yt¹ w poprzednim poœcie to oryginalny Pein u¿yje Shinry Tensei //-500 PCH// by odepchn¹Ì atak. Klon 3 nie cofa techniki czyli jest dalej aktywna.
Gaara byÂł trochĂŞ zdezorientowany. Gdy klon numer jeden uÂżywa techniki (jest to deszcz kunai oraz shurikenów jeÂśli siĂŞ nie mylĂŞ. tak masz napisane w opisie Pein) Gaara uÂżywa techniki Suijinheki. (DookoÂła Gaary zaczyna wirowaĂŚ woda tworzÂąc obronĂŞ z wody oraz chakry. Koszt 200PcH (1460 - 200 = 1260 PcH) Od ataku klona numer dwa (kolesia od fal) Ochrania siĂŞ wykorzystujÂąc podstawowÂą technikĂŞ Kawarimi no Jutsu. Tworzy jeszcze 2 Klony (400PcH). (oczywiÂście kawarimi ochrania go równieÂż od Ju-ni atama no jutsu, gdyÂż wszystkie ataki skierowane byÂły w jednÂą stronĂŞ. Tam gdzie staÂłem ja).

Klon Nr.1
SkÂłada pieczĂŞci i kieruje atak Piaskowymi Shurikenami prosto w Klona od Ju-Ni atama no jutsu. (Koszt 100 PcH)

Klon Nr.2
Biegnie w stronĂŞ goÂścia od Fal i uderza w niego mocnym ciosem z piĂŞÂści co powinno spowodowaĂŚ znikniecie obu klonów (z powodu mojego 1 klona)

KoleÂś od Deszczu Shurikenów i Kunai zostaje nienaruszony.

Chakra:
1260PcH - 400PcH - 100PcH - 100PcH = 660PcH.
CóÂż Gaara...wÂątpiĂŞ czy byÂś siĂŞ uratowaÂł przed tymi falami zw³¹szcza , ze nie powiedziaÂłeÂś gdzie siĂŞ ukryÂłeÂś po Kawarimi. Dlatego falĂŞ w Ciebie uderzyÂły i nie zdoÂłaÂłeÂś wykonaĂŚ klonów. Do tego dobiÂł CiĂŞ gÂłowy Peina....uwaÂżam walkĂŞ za skoĂączonÂą...wygraÂł Pein
10 PcH oraz 1 Pkt na umiejĂŞtnoÂści

Pein widzÂąc padniĂŞtego przeciwnika lekko siĂŞ chwiejÂąc czujÂąc Âże sterydy przestajÂą juÂż dziaÂłaĂŚ, cofa wszystkie klony prócz jednego walczÂącego Taijutsu.
-ByÂłeÂś zbyt arogancki by mnie pokonaĂŚ. Teraz leÂżysz u mych stóp //Bo po takich powinien //. Wielki wÂładca Suny.
Mówi zbliÂżajÂąc siĂŞ podparty o pozostaÂłego klona do le¿¹cego Gaary Pein. A ostatnie sÂłowa wypowiada z kpinÂą. NastĂŞpnie urywa od szaty Gaary trzy kawaÂłki materiaÂłu. Pierwszym zawiÂązuje oczy Kazekage mówiÂąc
-To ÂżebyÂś nie znaÂł drogi do naszej siedziby.
A pozostaÂłymi krĂŞpuje rĂŞce i nogi, nastĂŞpnie wspólnie z klonem bierze Gaare na plecy i wychodzÂą z polany.
<nmm moje,klona i Gaary>
Biegne do wioski
<NMM>
Hidan lazÂł lazÂł przed siebie hen hen w sinÂą dal... wlókÂł z sobÂą kose sialalalala...<zt>
Casper szedÂł razem z HM! w stronĂŞ Konoszy wolnym krokiem. ByÂł jak zawsze uÂśmiechniĂŞty ale wiedzÂąc Âże komuÂś pomaga byÂł bardziej tadosny niÂż zawsze. SpojrzaÂł na mÂłodÂą po czym zapytaÂł:
- Nigdy nie mieliÂśmy okazji ze sobÂą poroazmawiaĂŚ dÂłuÂżej - po chwili zadaÂł pytanie - jak to siĂŞ staÂło Âże wychowaÂłaÂś siĂŞ w siedzibie AKA ?
-Ayano mnie przygarneÂła i prawdopodobnie zabiÂła moich rodziców i chciaÂła ze mnie zrobiĂŚ maszyne do zabijania.
PowiedziaÂła HM! na spokojnie.
- Oj, to byÂł nie dobry czyn - powiedziaÂł bardziej do siebie po czym nie co Âżartobliwie powiedziaÂł do HM!- ale mam nadziejĂŞ Âże siĂŞ jej nie udaÂło z ciebie zrobiĂŚ maszynki do zabijania ?
SzedÂł sobie wolno w stronĂŞ Konoszy. JuÂż nie byÂło tak daleko wiĂŞc siĂŞ nie byÂło co ÂśpieszyĂŚ.
-Kto wie moÂże zrobiÂła ze mnie ta maszynÂą.xD
Powiedzia³¹ HM! œmiej¹c siê
Idac juÂż jakiÂś czas doszli do doliny koĂąca, gdzieÂś w jej okolice. Casper spojrzaÂł na HM! z uÂśmiechem.
- JuÂż coraz bliÂżej jestem - uÂśmiechnaÂł siĂŞ znowusz zadaÂł jej pytanie - kogo najbardziej lubisz z Aka ? Shi ?
-Szczerze nie wiem Shi jest spoko i kei teÂż ale czsami mu odbija.
PowiedziaÂła HM!
A ty kogo lubisz?
HM! poszÂła za Casprem.
nmm
ChÂłopak pĂŞdziÂł co siÂł w nogach, miaÂł pewien plan jednak wymagaÂł on peÂłnej sprawnoÂści. Mimo to chÂłopak chciaÂł spróbowaĂŚ.

NMM
Wi szybko biegnie do Konohy. Przebiega obok rzeki , która pÂłynie tak powoli . .. . Wi jest przyjemniej podczas biegu przez wiaterek ,który wieje mu na twarz.

NMM
Tamara przez polanĂŞ ku rzece. ZatrzymaÂła siĂŞ nad brzegiem, zdjĂŞÂła buciki i weszÂła do wody, zanurzajÂąc stopy i Âłydki. UniosÂła lekko faÂłdy sukienki, by nie zamoczyĂŚ materiaÂłu. Woda masowaÂła jej nogi swym lekko rwÂącym strumienie, a dziewczynka uÂśmiechaÂła siĂŞ.
Po chwili wyszÂła z wody i usiadÂła na kamieniu, wyciÂągajÂąc nogi przed siebie, by mogÂły wyschn¹Ì w promieniach sÂłoĂąca. OparÂła siĂŞ na rĂŞkach i patrzyÂła, jak wokóÂł wysokie trawy koÂłyszÂą siĂŞ na wietrze. ZastanawiaÂła siĂŞ, czego wÂłaÂściwie tutaj brakuje? OdpowiedÂź przyszÂła sama. Zapach chmur deszczowych niedaleko niósÂł siĂŞ z wiatrem.MoÂże normalny czÂłowiek uwaÂża, ze deszcz nie ma zapachu, ale Tamara znaÂła zapach swojego przyjaciela - zapach cudowniejszy od najlepszych perfum. ZaczekaĂŚ na niego? A moÂże pójœÌ? PrzecieÂż maÂła dziewczynka nie moÂże czekaĂŚ tu sama w nieskoĂączonoœÌ. Nie wiadomo, kiedy deszcze zechce przyjœÌ, a Tamara nie chciaÂła go na si³ê woÂłaĂŚ. SzanowaÂła wolnÂą wolĂŞ przyjaciela. Gdy tak zastanawiaÂła siĂŞ, jej nogi wyschÂły juÂż zupeÂłnie, wiĂŞc zaÂłoÂżyÂła buty i odeszÂła.

<NMM>
-a jednak-poweidzialem tamaze
-yo bakusiu-poweddzialem usmiechniety
-cos sie stalo-zapytalem zaniepokojony
-Jeszcze raz mnie tak nazwiesz a ci nogi...-powiedziaÂł zdenerwowany klon.- Nic siĂŞ nie staÂło, tylko siĂŞ rozglÂądam po okolicy. I morze wreszcie siĂŞ dowiem jak siĂŞ otwiera te przeklĂŞte drzwi.
Tamara uniosÂła brwi w zdziwieniu. Nie miaÂła pojĂŞcia, o czym mówi przybysz, jednakÂże Âśrednio jÂą to interesowaÂło. W miejscu, w którym miaÂło byĂŚ cicho i spokojnie jest teraz gromadka ludzi. Nie to, Âżeby miaÂła coÂś przeciwko towarzystwu, po prostu byÂła zdziwiona obrotem sytuacji.
-dobra dobra spokoj-powiedzialem do bakiego
-aaa drzwi hmm.. niewiem-poweidzialem zazenowany z usmieszkiem
-nie no joke...
-Pociagnij za klamke -powiedzialem
-JakÂą klamke, heh tam nie ma.-powiedziaÂł zdenrwowany klon.- mam powiedzieĂŚ jakiÂś durny wierszyk, wiesz coÂś o tym?
Tamara westchnĂŞÂła g³êboko, po czym zwróciÂła siĂŞ do Bakiego:
- MógÂłbyÂś panowaĂŚ nad sobÂą. Zachowujesz siĂŞ skandalicznie orz uÂżywasz niestosownego sÂłownictwa. Gdybym byÂła zwyk³¹ dziewiĂŞciolatkÂą, jaki dawaÂłbyÂś mi przykÂład? ÂŻaden godny naÂśladowania... - syknĂŞÂła - DziwiĂŞ siĂŞ, Âże mistrz w ogóle toleruje twój styl bycia - splotÂła rĂŞce na klatce piersiowej, zadzierajÂąc nos do góry.
Klon popatrzyÂł na dziewczyne i zrobiÂł minie podobnÂą do tej -.-".- A kim ty jesteÂś Âżeby mnie pouczaĂŚ?-spytaÂł z ciekawoÂściÂą klon.
- KimÂś wiĂŞcej wartym niÂż ty, patrzÂąc przynajmniej na twojÂą kulturĂŞ osobistÂą - odciĂŞÂła siĂŞ gÂłosem przesiÂąkniĂŞtym pogardÂą.
- A wiĂŞc serdecznie przepraszam, jestem Baki Hiuzuka- powiedziaÂł klon do dziwczyny z dziwnÂą radoÂściÂą w gÂłosie.[i]Co za dziecko[/i- pomyÂślaÂł.
- Kpisz sobie ze mnie... - stwierdziÂła z ca³¹ pewnoÂściÂą - Nie bĂŞdĂŞ zadawaĂŚ siĂŞ z takimi jak ty... - odeszÂła parĂŞ kroków od mĂŞÂżczyzn i usiadÂła na wielkim gÂłazie, czekajÂąc, aÂż Nero skoĂączy rozmowĂŞ z Bakim i ten wreszcie pójdzie...
- Widze ¿e nic tu po mnnie. Daj szefie ta formu³ê i ja spadam.-po ptarzy³ klon na szefa.
[podeszlem do chlopaka i szepnolem mu kilka slow(juz dobrze wiezz co, chodzi o ta "formule itd") po czym odeszlem i znow usiadlem na jednym z kamieni]
-juz wiesz, a ter mozesz isc no chyba ze zechesz zostac-zapytalem przechylajac glowe

//nikt narazie enizna tej komendy wiec narazie wchodz zbez niej ale jak bedzie to juz uzywaj jej, zalozmy ze wyszeptalem ci ja//
-Dziêki za has³o szefie, a ty powinnaœ siê lepiej odzywaÌ do starszych.- i po tych s³owach wyj¹³em kunai z kieszeni i wbi³em go sobie centralnie w serce. Klon sobie znikn¹³.[nmk]
- ÂŻaÂłosne. Starszy nie znaczy lepszy, chyba powinnam mu to udowodniĂŚ - prychnĂŞÂła cicho i zaczĂŞÂła bawiĂŚ siĂŞ parasolem. Po chwili podniosÂła do tej pory pochylonÂą gÂłowĂŞ - EhÂś...
-cos nie tak-zapytalem z pytajaca mina?
-ale, ok niewazne, przepraszam cie narprawde mocno.. jakos ci to wynagrodze kiedys musze leceiec-powiedzialem i pozegnalem sie machajac reka...
- Unikasz mnie - powiedzia³a niezadowolona. Wsta³a z g³azu i zanim Nero zd¹¿y³ siê oddaliÌ, walnê³a go mocno parasolk¹ w g³owê. Chcia³a, by on straci³ przytomnoœÌ,w tym czasie ona zastanowi³aby siê, co z nim zrobiÌ...
[stracilem przytomnosc]
-no fajnie-powiedizalem padajac na ziemie
NMM
PochyliÂła siĂŞ nad nieobecnym duchowo nauczycielem.
- No dobra, lekko przesadziÂłam... - westchnĂŞÂła siadajÂąc przy nim - BĂŞdzie wÂściekÂły jak siĂŞ obudzi, chyba juÂż zacznĂŞ ukÂładaĂŚ przemowĂŞ przebÂłagalnÂą... - oparÂła siĂŞ rĂŞkami i wÂąchaÂła zapach traw,myÂślÂąc przy tym bardzo intensywnie.
Podczas swojej podróÂży, zupeÂłnie nie zajmujÂąc siĂŞ za bardzo tym gdzie trafia, udaÂło mu siĂŞ dotrzeĂŚ do tej krainy.
ÂŁÂąka byÂła bardzo rozlegÂła i podobaÂło mu siĂŞ tu, szczególnie, Âże tuz obok pÂłynĂŞÂła sobie rzeka. Brzeg jej byÂł podmokÂły, dlatego nie zbliÂżaÂł siĂŞ aÂż tak bardzo. Gdzieniegdzie rosÂły teÂż wysokie trzciny i szuwary.
Kraj wyglÂądaÂł na piĂŞkny i spokojny. SiadÂł sobie na trawie, po chwili przekrĂŞciÂł i na plecach obserwowaÂł wĂŞdrujÂące po niebie obÂłoki.
-hehe-zasmialemmsie podnoszac, obrucilem sie nikogo nie znajdujac wokol siebie...
[po nie dlugiej chwili wybieglem z Âłaki trzymajac sie za glowe]
NMM
SzedÂł wolnym krokiem w koĂącu odezwaÂł siĂŞ
-Czemu zgodzi³aœ siê do³¹czyÌ do Akatsugi
nie zwalniaÂł tĂŞpa marszu
- Bo ty jesteÂś tam a ja cie lubie -powiedziaÂłam rumieniÂąc siĂŞ- W SO nikogo po za tobÂą nie lubiÂłam -powiedziaÂłam zerkajÂąc na niego.
zaÂśmiaÂł siĂŞ i zamyÂśliÂł ruszajÂąc dalej<NMM>
Ciekawe z czego siĂŞ ÂśmiaÂł ''zastanawiaÂłam siĂŞ'', ruszyÂłam za chÂłopakiem.NMM
PrzyszedÂłem na polanĂŞ i usiadÂłem nad samym brzegiem. SpoglÂądaÂłem w wodĂŞ przyglÂądajÂąc siĂŞ mojemu odbiciu.
*Wolnym krokiem przychodzi, spoglÂądaÂł na swego Sensei*
- ...
ObejrzaÂłem siĂŞ za siebie. (maska na twarzy)
- Witam ciĂŞ, ty jesteÂś moim nowym uczniem? Przedstaw siĂŞ...- powiedziaÂłem do chÂłopaka czekajÂąc na odpowiedÂź.
Nagle za Michimotem pojawia siĂŞ Anbu z Taki gakure.
- Michimoto - sama szanowny w³adca taki Wi Dim kaza³ przekazaÌ , ¿e Kage wiosek bêd¹cych w ZZWS maj¹ spotkaÌ siê przy kompleksie wojskowym w Oto. UdaÌ tam siê trzeba natychmiast pan Wi ju¿ wyruszy³ - po tych s³owach Anbus pok³oni³ siê i znikn¹³ tak prêdko jak siê pojawi³.
*Nie wiedzial co sie dzieje, odpowiedzial*
- Mizuke ...
- A ty pewnie jestes moim Sensei?
ZdziwiÂłem siĂŞ wizytÂą ANBU
- Ah... No to trzeba braĂŚ siĂŞ do roboty...- powiedziaÂłem cicho.
- Tak mi siĂŞ wydaje, mam na imiĂŞ Michimoto Kawarimi. Jestem Kage Kusy. Mam nadziejĂŞ, ze siĂŞ nie obrazisz, jak dam ci misjĂŞ... Postaraj siĂŞ ogrodziĂŚ i odremontowaĂŚ dom w bambusowym lesie. To jest opuszczony dom mojej rodziny. Jest to misja rangi C. Gdy skoĂączysz mam nadziejĂŞ byĂŚ juÂż z powrotem.- dodaÂłem po chwili.
- A teraz ¿egnam...- powiedzia³em sk³¹daj¹c pieczêci.
- Hiraishin no Jutsu...- po tych s³owach znikn¹³em. <NMM>
- Haiaj ...
*WstaÂłem i poszedÂłem w stronĂŞ domu*
<NMM>
Pojawiam siĂŞ...
-chlera...przez to misjĂŞ spóÂźniÂłem siĂŞ...
patrzĂŞ jednak na Âśady iw miĂŞkiej zemi...
przyglÂądam siĂŞ im uwaÂżnie...
ruszam w kierunku w którym prowadzÂą co jakiÂś czas przykucajÂąc i sprawdzajÂąc czy idĂŞ w dobrym kierunku.,..
nmm
PrzylazÂła i znów siĂŞ poÂłoÂżyÂła, tym razem nad rzekÂą. PatrzÂąc na chmury powoli zaczĂŞÂła zasypiaĂŚ...
ObudziÂła jÂą woda.
- ÂŁaj! - krzyknĂŞÂła i zerwaÂła siĂŞ na równe nogi.
"To tylko ryba" - pomyÂślaÂła patrzÂąc na rybkĂŞ pÂływajÂącÂą w tĂŞ i z powrotem w rzece. - "Chyba juÂż pójdĂŞ, robi siĂŞ trochĂŞ nudno..."
Marty westchnĂŞÂła i wyszÂła powolnym krokiem z polany.

<NMM>
Risen pojawi³ sie na polance lekko zirytowany z Tuœkiem na g³owie. Usiad³ na brzegu rzeki, po czym zdj¹³ z g³owy Tuœka. Pingwin podszed³ do wody i zacz¹³ w niej zanurzaÌ skrzyd³a. Szatyn wpatrywa³ siê na ten zabawny widok z lekkim uœmiechem pod nosem, po czym wyci¹gn¹³ papierosa i zacz¹³ go okrêcaÌ dooko³a.
Przy strumieniu szÂła czarna postaĂŚ.
PodchodziÂła wraz z upÂływem czasu.
Nieznajoma postaĂŚ ÂściÂągnê³¹ kaptur i zobaczyÂłeÂś Âże to Itachi uÂśmiechn¹³ siĂŞ mówiaĂŚ - Witaj - podszedÂł do Ciebie - Czekamy teraz tylko na Miharu
PojawiÂła siĂŞ wreszcie w tej okolicy. Nie miaÂła na sobie pÂłaszcza Aka , tylko wÂłasny dÂługi karminowy pÂłaszcz. SpostrzegÂła dwie znajome postacie na polanie , wiĂŞc podeszÂła do nich spokojnym krokiem z obiema dÂłoĂąmi schowanymi w kieszeniach. Kaptur miaÂła naciÂągniĂŞty na gÂłowĂŞ , nie ÂściÂągnĂŞÂła go , przywitaÂła swoich towarzyszy spokojnym tonem:
- Witam...- spojrzaÂła na Risena przelotnie po czym przeniosÂła wzrok na Itachiego mówiÂąc - MiÂło znów zobaczyĂŚ znajomÂą twarz po tak dÂługiej podróÂży. - skinĂŞÂła do niego gÂłowÂą z szacunkiem. Na polane wkrótce dotarÂła teÂż Sheena i od razu wskoczyÂła na ramiĂŞ Hachiko.
- Chyba siĂŞ nie spóÂźniÂłam?...um...potem ci coÂś powiem Miharu - rzekÂła do dziewczyny a ta spojrzaÂła na niÂą spokojnie acz z nutkÂą zainteresowanie "nowoÂściami".
Itachi uœmiechn¹³ siê na widok Miharu
Skin¹³ gÂłowÂą mówiÂąc - Witam witam... - przeniósÂł wzrok na Sheene chicho siĂŞ ÂśmiejÂąc.
-A wiĂŞc tak. - stan¹³ na Âśrodku miĂŞdzy nimi - Musimy udaĂŚ siĂŞ do kraju wody do jednej z karcz na czterech wyspach nanju... - powiedziaÂł - pewnego dnia przyszedÂł do mnie samuraj i tak rzekÂł, powiedziaÂł : Cytat: " odnajdÂź starego przeciwnika Ugawy, niegdyÂś wysokiego, chodzÂącego w czerwieni mĂŞÂżczyznĂŞ o lÂśniÂących czarnych wÂłosach. Ugawa jest jednym z siedmiu samurajów wÂładajÂący lodem i katanÂą najlepiej z caÂłego kraju. IdÂź juÂż zdobyĂŚ si³ê by zbudziĂŚ mnie a razem ze mnÂą nowÂą potĂŞgĂŞ dla Akatsuki. ZapamiĂŞtaj sÂłowa klucza. " Puk puk - kto tam? ÂŁowca gÂłów - Czego chciaÂł? - GÂłowy Ugawy" - od tamtej pory znaÂł te sÂłowa na pamiĂŞc...
WysÂłuchaÂła uwaÂżnie wypowiedzi Itachiego...
- WÂładca lodu...hmm - mruknĂŞÂła prawie niedosÂłyszalnie.
No to mo¿e siê ruszmy...trzeba po³aziÌ po wsypach i znaleŸÌ tego jak mu tam...A mo¿e on nie¿yje? I te¿ jest zombie o jak ja! - Sheena zaczê³a gadaÌ bez sensu , bardzo szybko. Miharu jedynie na ni¹ zerknê³a po czym powiedzia³a:
- WiĂŞc ruszajmy...- cicho dodaÂła spoglÂądajÂąc na towarzyszy.
Ja wam odpisze jak juÂż bedziecie gdzieÂś w Kiri. Od tamtej pory bĂŞdziecie pod mojÂą opiekÂą
I cieszĂŞ siĂŞ z obecnoÂści Itachiego i Miharu starych forumowiczów oraz Risena który z pewnoÂściÂą siĂŞ przy was czegoÂś nauczy.
ÂŻyczĂŞ miÂłej zabawy
Casper
- Rozumiem - odpowiedziaÂł Risen pustym gÂłosem. Szczerze mówiÂąc, taki tekst waliÂł zawsze, jeÂśli chciaÂł upewniĂŚ kogoÂś, Âże usÂłyszaÂł jego sÂłowa. Rozumienie jako rozumienie nie miaÂło tutaj nic do rzeczy.
Po chwili szatyn stwierdziÂł, Âże to klucz, który przedstawiÂł im Itachi czy teÂż ten, który przedstawiÂł go Itachi'emu, to caÂłkiem niezÂła rymowanka. PowtórzyÂł jÂą pod nosem, po czym dodaÂł nieco gÂłoÂśniejszym gÂłosem:
- Raczej nie ma co debatowaĂŚ nad sposobem wykonania misji... W sumie, to nie znane jest nam wszystko, oprócz naszego celu. W takim razie.. - Risen poÂłoÂżyÂł rĂŞkĂŞ na ziemi. W tym momencie wyrosÂła na niej czarna dziura, która po chwili staÂła siĂŞ jakby "telewizorem", transmitujÂącym obraz z jednej z wysp Nanju (czy jakoÂś tak). "Telewizorem", który po "wejÂściu" weĂą, przeniesie nas do miejsca, z którego prowadzi transmisje. Innymi sÂłowy - uÂżyjemy ninjutsu czasoprzestrzennego, aby sie znaleŸÌ tam, gdzie mamy siĂŞ znaleŸÌ. W kaÂżdym bÂądÂź razie... Ruszamy ? - dokoĂączyÂł pytaniem szatyn. RzuciÂł okiem to na Miharu, to na Itachi'ego, a jeÂśli wyra¿¹ aprobatĂŞ (w przypadku Miharu Risen zadowala siĂŞ brakiem sprzeciwu ...a z SheenÂą sie nie liczy), to niech ktoÂś napisze NMN za mnie i siebie. I przy okazji posta "wejÂściowego" w którymÂś tam temacie.

Itachi:
Sorki ale musicie isc bezemnie.
Ja narazie nie moge (tydzien a nawet dluzej) byc na kompie itp.
Sorki

Nie odezwa³a siê , jedynie z³o¿y³a rêce skrzy¿owane na piersi i spojrza³a spokojnie na Risena po czym na Itachiego. Nie chcia³a zwlekaÌ bo misja mog³aby siê niemi³osiernie przeci¹gn¹Ì...
- Po prostu chodÂźmy...- powiedziaÂła spokojnie po czym weszÂła w owy "portal czasoprzestrzenny" , który przeniósÂł jÂą gdzieÂś na tereny wysp nanju.
- Na miejscu pomyÂślimy co dalej...- powiedziaÂła jeszcze zanim weszÂła w przejÂście.

<nmm i Risena od razu teÂż>

//DokoĂączymy zatem misjĂŞ kiedy zarówno Risen jak i Itachi bĂŞdÂą obecni//
BiaÂłowÂłosy chÂłopak w stroju Aka ( peÂłnym) wchodzi na tÂą pozornie oddalonÂą od Âświata polankĂŞ. Siada sobie , a wiatr chce mu porwaĂŚ nakrycie gÂłowy. ChÂłopak musi podtrzymywaĂŚ kapelusz rĂŞkÂą. Jego wzrok jest taki dziwny , nigdy takiego nie posiadaÂł. Nawet we wczesnej mÂłodoÂści , teraz byÂło to inne spojrzenie na Âświat. Dziwne , straszne oczy peÂłne mordu i ¿¹dzy krwi. MaÂło osób widziaÂło , takich potwornych ludzi , jak Wi Dim. StaÂł siĂŞ on demonem , takim o jakim marzyÂł w mÂłodoœÌ. Nie byÂło miejsca na ból , na cierpienie. WaÂżne byÂły Bijuu , Aka , ÂśmierĂŚ i wszystko co zÂłe. . .
Na polanie pojawiÂł siĂŞ sam Dante .... na plecach miaÂł swój miecz , a na rĂŞkojeÂści miecza siedziaÂł sobie summon Dantego Asura *pingwin o rozmiarze gÂłowy czÂłowieka z mieczem na plecach*ChÂłopak byÂł w peÂłnym stroju akatsuki identycznie jak sam tymczasowy Lider.
- OHayo Wi-san- PrzywitaÂł siĂŞ machajÂąc ÂłapkÂą do biaÂłowÂłosego chÂłopaka ...
Wi Dim, rozmyÂślasz o mordzie, zabijaniu, Âśmierci i zÂłu. Twoje myÂśli sÂą mroczne, a w twoich oczach widaĂŚ ob³êd i szaleĂąstwo. To wszystko kumuluje siĂŞ w twojej gÂłowie. TysiÂąc myÂśli na sekundĂŞ, myÂśli których nikt nie chciaÂłby poznaĂŚ, myÂśli, które najlepiej, Âżeby nie wyszÂły na ÂświatÂło dzienne. Nie wiesz czy ze zmĂŞczenia ,czy moÂże to grzejÂące sÂłoĂące ciebie osÂłabiÂło. Twoje powieki stajÂą siĂŞ ciĂŞÂższe,a twoje ciaÂło drĂŞtwieje. Przestajesz czuĂŚ od czasu do czasu wiejÂący wicherek. Wszystko nagle staje Ci siĂŞ obojĂŞtne. Zaczynasz powoli odchylaĂŚ siĂŞ do tyÂłu, aÂż w koĂącu kÂładziesz siĂŞ mimowolnie na ziemi i mdlejesz. Tracisz caÂłkowicie kontakt ze Âświatem rzeczywistym.
Pojawiasz siĂŞ w jakimÂś miejscu, jest to ogromna przestrzeĂą, caÂła biaÂła. KsztaÂłtem przypomina ogromnÂą równinĂŞ, widzisz poruszajÂące siĂŞ bardzo powoli chmury. Jednak tylko jeden kolor przewaÂżaÂł, Âżaden inny, a mianowicie olÂśniewajÂąca i niebiaĂąska biel. W tym Âświecie nie istniejesz, jesteÂś jak obserwator, widzisz to co siĂŞ dzieje, ale nie masz na to Âżadnego wpÂływu. Twoim oczom ukazuje siĂŞ oÂśmioogoniasta istota, ma osiem gÂłów i osiem ogonów. KsztaÂłtem bardzo przypomina wĂŞÂża, jest ogromny, kaÂżda gÂłowa jest skierowana w innym kierunku. Jest caÂły zielony, a na gÂłowach ma czarne grzywy. Czujesz ogarniajÂący CiĂŞ niepokój. Naprzeciw demona pojawiajÂą siĂŞ kolejne wizerunki. ZauwaÂżasz trzyogoniastego potwora. Bardzo przypomina on ÂżóÂłwia morskiego, posiada on bardzo ostry róg na czole i trzy pÂłetwy. Jest koloru lazurowego na przemian z czerwonym. Od razu obok niego ukazuje Ci siĂŞ jednoogoniasty demon. Jest on caÂły z piasku. Na caÂłym ciele ma peÂłno granatowych wzorów. Te dwie nowe istoty sÂą mniejsze od wĂŞÂżopodobnego. Na Âśrodku ,pomiĂŞdzy nimi pojawia siĂŞ ludzka postaĂŚ. Jest to dziewczyna. Ma ona biaÂłe wÂłosy do ramion, szkarÂłatne oczy i jest wysoka. Bardzo krótko rozpoznajesz w niej swojÂą szwagierkĂŞ, Armor, Kage wioski Otogakure no Sato. Panna ma wzrok spuszczony na ziemiĂŞ, nagle spoglÂąda prosto na Ciebie. Jej oczy woÂłajÂą Ciebie o pomoc, zaczyna krzyczeĂŚ, jednak nie sÂłyszysz Âżadnego dÂźwiĂŞku wydobywajÂącego siĂŞ z jej ust. Stoi taka bezradna i nie mogÂąca siĂŞ nawet poruszyĂŚ, jej oczy caÂły czas sÂą wbite w twoje. W tym momencie bestie ruszajÂą na siebie. Tak samo jak kiedyÂś, w staroÂżytnych czasach. Kiedy to Bogowie walczyli ze sobÂą o wÂładzĂŞ. Toczyli boje o ludzi. Kiedy to tytani krzyÂżowali ze sobÂą miecze, tak i teraz ukazuje siĂŞ podobny widok. Jednak zamiast Bogów i tytanów walczÂą demony, a zamiast ludzi tylko jedna dziewczyna. Hachibi rusza do ataku, jest on o wiele wiĂŞkszy od swoich dwóch pobratymców. Dwie gÂłowy od razu ruszajÂą na jednoogoniastego, gryzÂą go w szyjĂŞ i lewÂą rĂŞkĂŞ. Shukaku tymczasem zaczyna wprowadzaĂŚ piasek na jednego z wĂŞÂży, tworzy na nim jakby zbrojĂŞ .Po chwili poprzez zaciÂśniĂŞcie dÂłoni zgniata jednÂą szyjĂŞ. OÂśmioogoniasty zasyczaÂł z bólu, a w tym czasie druga gÂłowa wgryzÂła siĂŞ jeszcze bardziej w kark i wyrwaÂła duÂży kawaÂłek. Jednoogoniasty zawyÂł z bólu. W tym samym momencie cztery gÂłowy walczyÂły z Sanbi. Trzyogoniasty szarÂżowaÂł swoimi ogonami, atakujÂąc ruszajÂące na niego wĂŞÂże. Jednego przekuÂł dwa razy na wylot. Dwie pozostaÂłe odbiÂły siĂŞ od skorupy, a trzecia doszÂła celu ujadajÂąc kawaÂł miĂŞsa, znajdujÂącego siĂŞ pod powÂłokÂą. Teraz wszystkie potwory toczyÂły ze sobÂą nieskoĂączony bój. W pewnym momencie niebo zaczĂŞÂło spÂływaĂŚ krwiÂą, z góry laÂły siĂŞ litry krwi. PrzeniosÂłeÂś wzrok na dziewczynĂŞ. Hachibi, Shukaku i Sanbi zÂłapali za wszystkie koĂączyny Armor swoimi ogonami .Spierali siĂŞ kto silniejszy, aÂż do chwili, gdy rozerwali caÂłe ciaÂło na malutkie kawaÂłeczki. Flaki, wnĂŞtrznoÂści, wÂątroba, Âśledziona, trzustka, jelito, oczy, rĂŞce, koÂści,serce i peÂłno czerwonej cieczy spadÂło na ziemiĂŞ. Widok byÂł odraÂżajÂący, chciaÂłeÂś jak najszybciej stÂąd siĂŞ wydostaĂŚ, jednak nie mogÂłeÂś, musiaÂłeÂś patrzeĂŚ na tÂą rzeÂź. Ta sytuacja powtórzyÂła siĂŞ jeszcze dziesiĂŞĂŚ razy, aÂż tyle razy widziaÂłeÂś bardzo brutalnÂą ÂśmierĂŚ swojej szwagierki Armor. Po tej manifestacji zapadÂła nieprzenikniona ciemnoœÌ. Wszystko spowiÂł mrok, przez który nic nie byÂło widaĂŚ. Na Âśrodku pojawiÂła siĂŞ wilczyca, teÂż caÂła czarna. MiaÂła ona dziesiĂŞĂŚ ogonów. SpojrzaÂła na Ciebie swoimi krwistymi oczami. ByÂło w nich peÂłno zÂła, mordu, Âśmierci, samym wzrokiem czuÂłeÂś jakby ciebie zjadaÂła od wewnÂątrz. MiaÂłeÂś uczucie jakby samymi oczami Ciebie zabijaÂła. Pojawia siĂŞ malutki promyk ÂświatÂła, który oÂświetla postaĂŚ dziewczyny. Wilczyca oblizuje siĂŞ na jej widok, a po sekundzie swoimi bardzo ostrymi kÂłami wgryza siĂŞ w ciaÂło Kage. Jednym chrupniĂŞciem Âłamie wszystkie jej koÂści, doprowadzajÂąc do natychmiastowej Âśmierci.
Otwierasz oczy ,jesteÂś caÂły spocony. Budzisz siĂŞ z bólem w sercu. Zaczynasz siĂŞ zastanawiaĂŚ co mogÂła oznaczaĂŚ ta niezwykÂła i przeraÂżajÂąca wizja...
// Mój Wi zrzekÂł siĂŞ wszelkich uczuĂŚ caÂłkiem niedawno , wiĂŞc go to nie powinno ruszaĂŚ. ÂŚmierĂŚ i takie tam pierdoÂły , no ale dobra.//
BiaÂłowÂłosy byÂł caÂły spocony i zmĂŞczony tÂą ca³¹ dziwnÂą wizjÂą. RozpoznawaÂł demony , tak znaÂł niektórych Jinchu i niektóre Bijuu. 8 miaÂła Miharu , a ona teraz byÂła na misji 7 samurajów to Wi Dim wiedziaÂł. Jednak co robiÂła tam jego szwagierka Armor ChÂłopak byÂł tym kompletnie zdziwiony. MusiaÂł siĂŞ udaĂŚ do jednego z jej braci Aru. On na 100% wiedziaÂł gdzie jest jego siostra. Warto by byÂło jÂą wyciÂągn¹Ì no i przy okazji zajÂąc siĂŞ tymi Bijuu. Wi Dim jednak musiaÂł teÂż zajmowaĂŚ siĂŞ aka i innymi tego typu sprawami , wiĂŞc trzeba byÂło to jakoÂś z³¹czyĂŚ. Klon mógÂłby poinformowaĂŚ ca³¹ resztĂŞ co robi teraz biaÂłowÂłosy i gdzie majÂą siĂŞ udaĂŚ 4 Bijuu to troszkĂŞ za duÂżo jak na 2 Akowców. ChociaÂż Wi Dimowi zaleÂżaÂł na najsilniejszym stworze czyli 10 ogoniastej. Przy okazji dowiedziaÂłby siĂŞ kto jest jego Jinchu. KiedyÂś juÂż chyba sÂłyszaÂł o tej potworze , ale jakoÂś nie mógÂł sobie przypomnieĂŚ. Ciekawe czy Dante ma jakiÂś sposób na tych idiotów. MoÂże teÂż siĂŞ zdziwiĂŚ tym , ze Wi Dim tak dÂługo nic nie robiÂł. ChÂłopak zaraz opowiedziaÂł kamratowi ca³¹ swojÂą wizjĂŞ ze szczegóÂłami:
-Wiec dostaÂłem dziwnej wizji z mojÂą szwagierkÂą i 4 Bijuu. Szwagierka to ta wÂładczyni Otoi , jedyny czÂłowiek w tym otoczeniu ... ( przeczytaj post Kabuto Wi to dokÂładnie Ci opowie). - Po skoĂączonej opowieÂści chÂłopak odsapnÂą i znowu zacz¹³ mówiĂŚ :
-WiĂŞc moÂże byÂśmy siĂŞ udali najpierw do brata Armor i spytali siĂŞ gdzie ta dziewczyna jest. Wizje czasami nie sÂą pewne. Ale Miharu teraz siedzi na misji 7 zaginionych samurajów. WiĂŞc musimy siĂŞ sprĂŞÂżaĂŚ , bo niedÂługo ta walka siĂŞ skoĂączy. Sama to ona rady sobie nie da. WiĂŞc najlepiej bĂŞdzie jak wyÂślemy nasze klony do siedziby , a potem wyruszymy do Aru to brat Armor. Mieszka gdzieÂś w Kiri , chyba tam , bo klan Armor stamtÂąd pochodzi. CóÂż jakÂą to ja mam wielkÂą rodzinĂŞ . . . - BiaÂłowÂłosy opowiedziaÂł Dantkowi swój plan i czekaÂł na komentarze ze strony kamrata. Mistrz walki mieczem musi coÂś dodaĂŚ od siebie , bo Wi wiedziaÂł , Âże wymyÂślony "na szybko" plan moÂże nie wypaliĂŚ.
"co dwie gÂłowy to nie jedna"- pomyÂślaÂł chÂłopak , który ciÂągle uwaÂżnie przyglÂądaÂł siĂŞ kompanowi.
- Skoro tak mówisz .. to musimy udac siĂŞ dokiri .... powiedziaÂł Dante i poatrzyÂł w niebo , na szyji byÂła przekreÂślona opaska wioski ukrytej mgÂły.
- WyÂślij swego klona .......*Dante niema Bushinów jakoÂś tak wyszÂło D*- PowiedziaÂł Dantek , widac byÂło ze nie lubi swojej rodzinnej wioski.
- Wi tylko pamiĂŞtaj nie moÂżna dziaÂłaĂŚ zbyt pochopnie.- PowiedziaÂł przestrogĂŞ do kamrata.
- Asura roÂśnij ...- PowiedziaÂł ja pingwinek urósÂł tak Âże na jego gÂłowie zmieszczÂą siĂŞ dwie osoby. Dantek naÂłoÂżyÂł kapelusik akatsuki i wskoczyÂł na gÂłowĂŞ pingwinowi.
- Wskakuj ...- PowiedziaÂł Dante ....
-Dobrze wiĂŞc , bĂŞdziemy dziaÂłaĂŚ spokojnie. W towarzystwie tylu Bijuu spokój jest najwaÂżniejszy , one przecieÂż nie myÂślÂą. - ChÂłopak stworzyÂł klona i przyzwaÂł Athisia , który sÂłuÂży mu za przenoÂśnika poczty. ChÂłopak pomachaÂł pieskowi , co oznaczaÂło poÂżegnanie. maÂły strasznie siĂŞ rozklejaÂł , gdy Wi odchodziÂł. BiaÂłowÂłosy wskoczyÂł na pingwinka i kazaÂł Dantemu ruszaĂŚ. Nie byÂło czasu do stracenia te Bijuu szalaÂły tam tak bez powodu. Klon wraz z psem odeszli. . .
<NMI> (klona i psa)
- No Ikuzo Asura ! ....- KrzyknÂą a pingwin wystrzeliÂł jak z procy w górĂŞ ... teraz znajdowali siĂŞ ponad chmurami Asura , Dante i Wi .

Nmm "wszyscy "
Ukrop siĂŞ z nieba leje, sÂłoĂące bezchmurne i nigdzie wiatru nie ma. Na szczĂŞÂście ga³êzie lasu osÂłaniaÂły chÂłopaka przed nieznoÂśnymi promieniami sÂłonecznymi. SzedÂł on juÂż na tyle dÂługo by czuĂŚ w nogach zmĂŞczenie, ba nie tylko w nogach, caÂłe ciaÂło jego wrĂŞcz domagaÂło siĂŞ odpoczynku. Nagle usÂłyszaÂł szmer strumienia. SkierowaÂł tam swoje kroki. Faktycznie. W przeÂźroczystym strumieniu odbijaÂło siĂŞ sÂłoĂące a dookoÂła nigdzie Âśladów bytnoÂści jakiegoÂś zwierzĂŞcia czy czÂłowieka. PierwszÂą rzeczÂą jakÂą zrobiÂł byÂło zdjĂŞcie butów i wÂłoÂżenie obolaÂłych i rozpalonych stóp do zimnej wody. Dopiero po kilku chwilach wyciÂągn¹³ koĂączyny i pochyliÂł siĂŞ tak by teraz napiĂŚ siĂŞ wody. A jako Âże to byÂł strumieĂą nie czuÂł obrzydzenia czy czegoÂś takiego. Zimna rzeÂśka woda od razu daÂła siÂły ciaÂłu co by jakiÂś obóz postawiÂł. TrwaÂło to kilka dÂłuÂższych chwil. Z patyków i nitki na koĂącu której zawiesiÂł dÂżdÂżownice zrobiÂł wentkĂŞ i wsadziÂł jÂą do strumienia. W czasie oczekiwania na posiÂłek zacz¹³ ÂśpiewaĂŚ sobie jak¹œ piosenkĂŞ skocznÂą i szybkÂą. Po jakiÂś dwóch godzinach niĂŚ siĂŞ poruszyÂła, szybko chwyciÂł za kijek i zacz¹³ mocowaĂŚ siĂŞ z ryba. WyÂłowiÂł jÂą ca³¹, NastĂŞpnie zacz¹³ jÂą piec na wczeÂśniej przygotowanym ognisku. Kolacja byÂła syta a jako Âże sÂłoĂące juÂż zaszÂło siedziaÂł jeszcze trochĂŞ przy ognisku by potem poÂłoÂżyĂŚ siĂŞ spaĂŚ. ObudziÂł siĂŞ wraz z sÂłoĂącem, kilka ptaków jadÂło resztki po jego kolacji, lecz nikogo po za nimi nie byÂło. Zadowolony z obrotu spraw zwin¹³ manatki i poszedÂł w dalszÂą drogĂŞ przed siebie...

NMM
Hitsuma jeden z niewielu ¿yj¹cych samurajow pod¹¿a³ szlakiem prowadz¹cym do wioski Kusa gakure. ZAchwycoy tym co widzia³ rozgl¹da³ siê na wszystkie strony w poszukiwaniu spokoju i ciszy.Nie mia³ ochoty na trening.Nie chcia³o mu siê jeœÌ ani piÌ. Potrzebowa³ spokoju.O tym tylko marzy³.
SzedÂł tuÂż obok bÂłyszczÂącej i mieniÂącej siĂŞ w wielu kolorach rzeki o nazwie Bóg jeden wie jakiej. To jedna z tych malutkich rzeczek, na które wiĂŞkszoœÌ nie zwraca szczególnej uwagi. Wyjatkiem sÂą osoby melancholiczne albo te, które potrzebujÂą wyciszenia. W takiej sytaucji znajdowaÂł siĂŞ obecnie szatyn. Jego kimono byÂło bardzo brudne. CiaÂło natomiast waliÂło potem. JeÂżeli tylko spotkaÂłby teraz jak¹œ kobietĂŞ, ta na pewno porzuciÂłaby go ze wzgledu na jego wieÂśniacki wyglÂąd..
Ubranie postanowiÂł namoczyĂŚ w specjalnie przygotowanym korytku natomiast sam rzuciÂł siĂŞ do lodowatej, wartkiej wody. OpÂłukaÂł swÂą osobĂŞ. To od razu wprawiÂło go w zachwyt i lepszy nastrój.. GoÂły jak stworzyÂł go WszechmogÂący, w caÂłej okazaÂłoÂści pokazywaÂł swe ciaÂło nie byÂło ono zbytnio umiĂŞÂśnione. CóÂż lepiej powiedzieĂŚ byÂł raczej wÂątÂły aniÂżeli umiĂŞÂśniony..
Po jakimœ czasie wspania³ej zabawy wyszed³ i zasiad³ na brzegu rzeczki.. Tam zaj¹³ siê praniem swojego ubranka..
SiedzÂącjak typowy naturysta rozglÂądaÂł siĂŞ na wszystkie strony, krĂŞpowaÂłsiĂŞ takich sytuacji.NIe chciaÂł aby ktoÂś zobaczyÂł jego nagie ciaÂło..
RozpaliÂł teÂż ognisko aby ciuszki czym predzej wyschÂły. Tak siĂŞ teÂż staÂło.WyciÂągn¹³ wczeÂśniej upolowanego i przyrzÂądzonego zajaca. Odpowiednio przygotowaÂł ognisko aby mógÂł tam siĂŞ piec zwierz..

Po³udnie zbli¿¹³o siê niub³aganie a On wci¹¿ mia³ pe³ny ¿o³¹dekpo sytym posi³ku. Wreszcie ciuchy troche przesch³y...
Dopiero w tym momencie zauwaÂżyÂł, jak w oddali przez korony drzew rysuje siĂŞ obraz Wioski Ukrytej w Trawie..
-Eh czyli nie zb³¹dzi³em..
SiedziaÂłeÂś sobie spokojnie i odpoczywaÂłeÂś na Âłonie natury. Wiatr lekko powiewaÂł twoje nagie ciaÂło. Nagle w oddali zobaczyÂłeÂś jadÂący wóz. na przodzie niego znajdowaÂły siĂŞ dwa konie. MiaÂły one bia³¹ lÂśniÂącÂą skórĂŞ od której odbijaÂły siĂŞ promienie sÂłoneczne. ZauwaÂżyÂłeÂś jak coÂś ciĂŞ oÂślepiÂło. Kiedy bardziej siĂŞ przyjrzaÂłeÂś to spostrzegÂłeÂś, Âże miaÂły one zÂłote podkowy. ProwadziÂły one zrobiona z drewna karetĂŞ. MiaÂła ona dwa ona które znajdowaÂły siĂŞ z obu stron. Na przedsionku który znajdowaÂł siĂŞ przed kareta siedziaÂło dwóch mĂŞÂżczyzn. Jeden z nich trzymaÂł lance i prowadziÂł wóz. MiaÂł on na sobie czarny kapelusz. ByÂł odziany w brÂązowe spodnie i bia³¹ marynarkĂŞ. W pasie miaÂł wÂłoÂżony kunai. Drugi natomiast byÂł lepiej zbudowany od niego. MiaÂł on powiewnÂą koszule która miaÂła odcieĂą czerwony. Jego rĂŞce byÂły odkryte. MiaÂł on mocno umiĂŞÂśnione ciaÂło. U jego boku znajdowaÂła siĂŞ katana. PrzyglÂądaÂłeÂś siĂŞ temu jak podróÂżowali oni sobie spokojnie tÂą dróÂżka zmierzajÂąc prawdopodobnie w stronĂŞ miasta. Nagle z pod ziemi wyskoczyÂło trzech shinobi ubranych w czarne stroje. mieli oni zamaskowane twarze. Wóz siĂŞ zatrzymaÂł a z niego zeskoczyÂł owy mĂŞÂżczyzna ubrany w czerwony strój. Jeden z czarnych osobników znikn¹³ i pojawiÂł siĂŞ za nim. MiaÂł on wyjĂŞty kunai który trzymaÂł w lewej rĂŞce. SpróbowaÂł go zaatakowaĂŚ. Nie zd¹¿yÂłeÂś nic zauwaÂżyĂŚ a straÂżnik miaÂł juÂż wyciÂągniĂŞtÂą katanĂŞ. MiaÂła ona jarzÂące siĂŞ biaÂłe ostrze. Przeciwnik który znajdowaÂł siĂŞ za nim nie ruszaÂł siĂŞ. Nagle górna czeœÌ jego tuÂłowia zaczĂŞÂła siĂŞ przesuwaĂŚ na bok po czym upadÂła na ziemiĂŞ. Z dolnej czeœÌ zaczĂŞÂła lecieĂŚ krew. CiĂŞcie byÂło idealne tka jakby ciaÂł masÂło i do tego niesamowicie szybkie. Tamci dwaj byli w szoku. Nagle jeden z nich wykonaÂł jutsu i z jego budzi poleciaÂła wielka ognista kula. Osoba w czerwonym pÂłaszczu zaczĂŞÂła krĂŞciĂŚ swoja katana wywoÂłujÂąc wielki podmuch wiatru który ognieĂą skierowany w niego wybiÂł mocno w górĂŞ po czym skierowaÂł go w stronĂŞ jego przeciwników. Jeden z nich zd¹¿yÂł odskoczyĂŚ a drugi niestety nie. ZostaÂł on spopielony ogniem. Jego ciaÂło byÂło caÂłe poparzone. UpadÂł na ziemiĂŞ i siĂŞ nie ruszaÂł. Widocznie umarÂł z wyniku poniesionych ran. ZostaÂł tylko jeden na boju walki. WykonaÂł pieczĂŞĂŚ i pojawiÂły siĂŞ dwa klony które ruszyÂła na niego. W czasie biegu wyciÂągn¹³ kaÂżdy z nich dwa shurikeny i zaatakowaÂł owego mĂŞÂżczyznĂŞ. On natomiast zrobiÂł unik przed dwoma a kolejne obroniÂł za pomocÂą katany. Kiedy osobnik w czerwonym pÂłaszczu byÂł zajĂŞty klonami to on zacz¹³ wykonywaĂŚ pieczĂŞĂŚ. Kiedy klony zbliÂżyÂły siĂŞ do straÂżnika to on wyrzuciÂł w górĂŞ swoja katanĂŞ i wykonaÂł jutsu po czym z obu jego rÂąk wyrosÂły dwa wielkie ostrza. Po czym jednym ciosem przeci¹³ klony na póÂł. Natomiast ostatni osobnik w czarnym pÂłaszczu skoĂączyÂł wykonywaĂŚ swoje jutsu i znikn¹³. MĂŞÂżczyzna zÂłapaÂł prawÂą rĂŞkÂą lecÂącÂą w ziemie katanĂŞ i schowaÂł jÂą. Ty natomiast obserwowaÂłeÂś z daleka danÂą sytuacje. Masz od wyboru zmierzyĂŚ do nich i dowiedzieĂŚ siĂŞ czy nie potrzebujÂą moÂże pomocy albo zostaĂŚ przy ognisku i dalej wylegiwaĂŚ siĂŞ na trawie.
~SzlachetnoœÌ mego pochodzenia nie pozwala mi na ingerowanie w sprawy plebsu. Nie bêdê siê zni¿a³ do ich poziomu..~ Pomyœla³ i dalej zacz¹³ b³¹dziÌ w ob³okach. Przypomina³y mu siê ostatnie dni. Ciê¿ki trening i wielka, bardzo trudna misja.
Po chwili odgÂłosy z miejsca, gdzie toczyÂła siĂŞ walka byÂły tak bardzo uci¹¿liwe, Âże Hitsuma musiaÂł przerwaĂŚ swoje przemyÂślenia i powróciĂŚ do rzeczywistoÂści..
- Eh widaĂŚ odrazu, Âże to istoty gorszego pochodzenia. Nie potrafiÂą docceniĂŚ nawet chwili wypoczynku i medytacji. Powinienem teraz kaÂżdego z nich ukaraĂŚ..
ChÂłopiec zaÂłoÂżyl wreszcie swoje ubranie. RozpoczynajÂąc od doÂłu i zawiÂązujÂąc spodnie grubym szlacheckim pasem i nakÂładajÂąc skórzane buty na nogi. Wreszcie przeszedÂł do zakrywania torsu. Tak skoĂączyÂł siĂŞ odziewaĂŚ mÂłody shinobi o brÂązowych wÂłosach. WyglÂądaÂł teraz o wiele bardziej atrakcyjnie niÂż wczeÂśniej. Jego strój bÂłyszczaÂł aksamitem z jakiego byÂł zrobiony a ciaÂło czyste, jak niebo dzisiejszego dnia.
W takim stanie chÂłopak byÂłby w stanie urzec kaÂżdÂą damĂŞ dworu. Niestety nie zapowiadaÂło siĂŞ aby mógÂł tego doÂżyĂŚ.
ZasypaÂł ognisko tak, by ogieĂą siĂŞ nie rozprzestrzeniÂł na okolicĂŞ i powolnym ale jakÂże majestatycznym krokiem ruszyÂł w kierunku Wioski Trawy. Tak siĂŞ skÂładaÂło, Âże kareta, którÂą wczeÂśniej zauwaÂżyÂł teÂż jechaÂła w tamtym kierunku.
Droga przecinaÂła las na póÂł. Po obu stronach drogi byÂło mnóstwo krzewów oraz drobnych leÂśnych zióÂł. Na obrzeÂżach drogi las nie byÂł gĂŞsty. PatrzÂąc jednak g³êbiej( dalej) miejsce to zamieniaÂło siĂŞ w gĂŞstÂą puszczĂŞ. Korony drzew górowaÂły wysoko nie przepuszczajÂąc promieni sÂłonecznych. ZnajdowaÂły siĂŞ tu buki, dĂŞby, olchy, modrzewie.
Z opisu drogi przejdĂŞ od razu do przemysleĂą wojownika.
~Eh Âżeby mnie tylko nie zaczepili... Dopiero co siĂŞ oczyÂściÂłem.. Nie chcĂŞ znów byĂŚ uwikÂłany w jakiÂś pojedynek. ~
Kareta nieubÂłaganie zbliÂżaÂła siĂŞ do chÂłopca..
~No cóÂż zobaczymy co przyniesie przyszÂłoœÌ. Mam tylko nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdĂŞ musiaÂł kolejnym prosiakom udowadniaĂŚ swej cudownej mocy, która uzyskaÂłem przy urodzeniu..~
Tymczasem na b³êkitnym niebie wysoko w górze widaĂŚ byÂło orÂła, który szybowaÂł spokojnie wpowietrzu i zdawaÂło siĂŞ obserwowaÂł chÂłopaka.
MĂŞÂżczyzna w czerwonym stroju wytarÂł swojÂą katanĂŞ o strój jednego z martwych przeciwników Po czym zacz¹³ przeszukiwaĂŚ owe osoby które zabiÂł. Widocznie czegoÂś szukaÂł. Po kilku minutach przestaÂł wykonywaĂŚ ta czynnoœÌ. Widocznie znalazÂł to czego szukaÂł. niestety nie zauwaÂżyÂłeÂś co to byÂło ob znajdowaÂłeÂś siĂŞ zbyt daleko. StraÂżnik nastĂŞpnie wskoczyÂł na wóz. NastĂŞpnie wskazaÂł kierowcy aby ruszyÂł dalej poprzez gest rĂŞkÂą. MĂŞÂżczyzna bez wahania wykonaÂł jego polecenie. PociÂągn¹³ za wodze po czym kareta ruszyÂła. zaczĂŞÂła siĂŞ kierowaĂŚ w stronĂŞ wioski. Ty zeskoczyÂłeÂś z górki i staÂłeÂś na drodze. W twoim kierunku jechaÂł wóz. Osoba w czerwonym stroju kiedy ciebie zauwaÂżyÂła rozkazaÂła zatrzymaĂŚ karetĂŞ. Kierowca zrobiÂł to o co jego siĂŞ proszono. Konie powoli zaczĂŞÂły zwalniaĂŚ po czym wóz caÂłkowicie siĂŞ zatrzymaÂł. StraÂżnik zeskoczyÂł z wozu. Po czym skierowaÂł siĂŞ w twojÂą stronĂŞ. Jego prawa rĂŞka znajdowaÂła siĂŞ na rĂŞkojeÂści jego majestatycznej kiedy znalazÂł siĂŞ w odlegÂłoÂści trzech metrów od ciebie to zatrzymaÂł siĂŞ. Po tym czynie przemówiÂł. Jego gÂłos byÂł bardzo donoÂśny.
-Kim jesteÂś i czego tutaj szukasz? JeÂśli masz zamiar zaatakowaĂŚ ten wóz to najpierw musisz pokonaĂŚ mnie. Ostrzegam ciebie Âże nie bĂŞdzie to Âłatwe. Specjalnie zostaÂłem wybrany przez mojego pana aby go chroniĂŚ. Powiedz mi jakie sÂą twoje zamiary?
Kiedy mĂŞÂżczyzna skoĂączyÂł to czekaÂł z ubÂłaganiem na twojÂą odpowiedz. Teraz mogÂłeÂś bardzo dokÂładnie przyjrzeĂŚ siĂŞ tej osobie. miaÂła ona na sobie jedwabny czerwony strój który odkrywaÂł jego ramion. MiaÂł on obwiÂązany brzuch czarnym pasem. Jego wÂłosy byÂły spiĂŞte w kok i siĂŞgaÂły do jego pasa. MiaÂł on takÂże przewiewne czerwone jedwabne spodnie pasujÂące go jego stroju. Na nogach miaÂł sandaÂły które dawno juÂż nikt nie nosiÂł bo wyszÂły z mody. Przy jego boku znajdowaÂła siĂŞ katana którÂą wczeÂśniej pokonaÂł swoich przeciwników. MiaÂł on b³êkitne niczym morze oczy. Na prawej rĂŞce miaÂł tatuaÂż który przedstawiaÂł czaszkĂŞ w ogniu. MiaÂł on pozdzierane rĂŞce z których moÂżna byÂło wywnioskowaĂŚ Âże stoczyÂł juÂż wiele walk. W oddali mogÂłeÂś siĂŞ takÂże lepiej przyjrzeĂŚ kierowcy który siedziaÂł na wozie. ByÂł on osobÂą starszÂą. MiaÂł on srebrny kunai przy jego boku. W obu jego racach znajdowaÂły siĂŞ wodze za pomocÂą których kierowaÂł wozem. Nie mogÂłeÂś dostrzec jego koloru oczy poniewaÂż byÂł zbyt daleko.
- Jestem tu poniewaÂż, tak mi siĂŞ podoba nie bĂŞdĂŞ rozmawiaÂł z gburem, który zakÂłóca mój spokój. SzedÂłem sobie spokojnie a Ty zatrzymujesz siĂŞ przede mnÂą i hcceszmnie atakowaĂŚ..Czy wyglÂądam, jak osoba, która ma ochotĂŞ na walkĂŞ?
Ma szabla nie ima sie pojedynków z takÂą choÂłotÂą..Kim ty wogóle jesteÂś i wiesz z kim masz doczynienia? Jestem jednym z ostatnich ÂżyjÂących samurajów! Z szacunkiem ProszĂŞ.
Przez caÂły czas jego twarz stawaÂł siĂŞ co raz bardziej czerwona.Na czole wyszÂła zyÂła, która potwierdzaÂła tylko stan furii, w której znajduje siĂŞchÂłopak..
Wiaterek smagaÂł dodakowo jego brÂązowe wÂłosy. FalowaÂły niczym Âżagle wielkiego okretowca na otwartym oceanie. SÂłoĂące podkreÂślaÂło jego blade ciaÂło. Typowy szlachcic nie mógÂł opaliĂŚ swej cery. ByÂło to wbrew tradycji i przekonaĂą kaÂżdegoz wyÂżej urodzonych.
Hitsuma uspokoiÂł siĂŞ wreszcie zauwaÂżyÂł, Âże na wozie siedzi jeszcze jeden mĂŞÂżczyzna ten wydawaÂł siĂŞ czÂłowiekiem spokojniejszym i lepiej wychowanym.
-Witam CiĂŞ starcze. Czy moÂżesz powstrzymaĂŚ tego chÂłystka, nie mam ochoty rozmawiaĂŚ z plebsem..
SwojÂą drogÂą bardzo ÂładnÂą macie karetĂŞ a i konie niczego sobie. JesteÂście sÂłuÂżbÂą na dworze jakichÂś dostojników? MoÂże wieziecie jakieÂś piekne damy?
Na polankĂŞ wszedÂł mÂłody chÂłopak, na jego szyi bÂłyszczaÂła opaska z symbolem chmur (Kumo). RozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła. Nagle zdaÂł sobie sprawĂŞ, Âże zapomniaÂł drogi powrotnej. UsiÂłowaÂł sobie przypomnieĂŚ mapĂŞ od barmana w rodzinnej wiosce, jednak nie przypominaÂł sobie, aby zaznaczona byÂła na niej rzeka. MoÂże siĂŞ starÂła? W koĂącu to byÂła stara mapa... W oddali ujrzaÂł karetĂŞ i kilka osób.
"Mo¿e zapytam ich o drogê?" - przemknê³o mu przez g³owê. "Zaraz... mam inny pomys³..." - pomyœla³, ugryz³ siê w kciuk lewej rêki, po czym z³o¿y³ kilka pieczêci w bardzo szybkim tempie. Przy³o¿y³ rêkê do zielonej trawy, pojawi³ siê na niej znak przywo³ania i puff... przed nim stan¹³ czarny kot. Jego sierœÌ b³yszcza³a w s³oùcu, a na prawej ³apie mia³ zawi¹zan¹ czerwon¹ opaskê. Jego oczy mieni³y siê g³êbokim, niebieskim kolorem.
- Yo, Jot! - rzuciÂło zwierzĂŞ w kierunku pana - Gdzie my w ogóle jesteÂśmy... i po co mnie wezwaÂłeÂś?
- Ee... JesteÂśmy gdzieÂś w okolicach KusaGakure... MuszĂŞ siĂŞ szybko dostaĂŚ do Kumo. - odpowiedziaÂł mu chÂłopak. Kot spojrzaÂł w niebo. SÂłoĂące grzaÂło niemiÂłosiernie, a Âże czarny siĂŞ mocniej nagrzewa, to nie byÂło mu bardzo przyjemnie.
- Co za pogoda... - mrukn¹³ pod nosem niezadowolony - Dobra, wynoœmy siê st¹d.
Powiedziawszy to, kot wraz ze swoim panem zaczĂŞli stawaĂŚ siĂŞ coraz bardziej przeÂźroczyÂści, aÂż w koĂącu oboje zniknĂŞli.

<NMM>
MĂŞÂżczyzna podczas sÂłuchania twoich sÂłów zaciskaÂł zĂŞby. Jego prawa rĂŞka coraz mocniej trzymaÂła za katanĂŞ. Kiedy skoĂączyÂłeÂś to osobnik w czerwonym stroju wypoÂściÂł z ust powietrze po czym poczuÂłeÂś lekki powiew wiatru. Nagle zauwaÂżyÂłeÂś Âże przed twoim gardÂłem znajduje siĂŞ ostrze jego katany. SÂłoĂące odbijaÂło siĂŞ od jego piĂŞknej klingi. Po czym zwróciÂł siĂŞ do starca który znajdowaÂł siĂŞ na wozie.
-Kasnoki, pozwolisz ze zrobimy sobie lekko przerwĂŞ. Ta osoba przede mnÂą obraziÂła mój honor i muszĂŞ nauczyĂŚ jej lekcji. UwaÂża on mnie za jakiegoÂś plebsu, ale siĂŞ grubo myli. Czy zgadzasz siĂŞ na to bym zaÂłatwiÂł tÂą sprawĂŞ
Na jego twarzy widniaÂł uÂśmiech
Staruszek spojrzaÂł na Hitsume po czym odpowiedziaÂł
- MyÂślĂŞ Âże krótka przerwa dobrze nam zrobi. Z resztÂą konie muszÂą odpocz¹Ì po tak dÂługiej podróÂży. MyÂślĂŞ Âże nasz pan nie bĂŞdzie miaÂł nic przeciwko. MÂłodzieĂącze Âźle zrobiÂłeÂś ze obraziÂłeÂś tego mĂŞÂżczyznĂŞ. Nie wiesz do czego jest on zdolny. Ganhoki, tylko znowu nie zrób tutaj rzeÂźni jak ostatnio.
- Ale tamci siĂŞ o to prosili ale dobrze. Postaram siĂŞ opanowaĂŚ.
Po tych sÂłowach Kasnoki spojrzaÂł na ciebie i powiedziaÂł
-Jestem Kasnoki i wyzywam ciebie na pojedynek. BĂŞdĂŞ walczyÂł o odzyskanie mojego honoru. Skoro jesteÂś samurajem ot nie moÂżesz odrzuciĂŚ wyzwania. Zanim jednak zaczniemy to chce poznaĂŚ twoje imiĂŞ.
WidaĂŚ byÂło ogieĂą w jego oczach. ByÂł on mocno zdeterminowany i paÂłaÂła od niego chĂŞĂŚ do walki.
Nagle drzwi karety siĂŞ otworzyÂły i wyszedÂł pewien mÂłodzieniec. MiaÂł on lÂśniÂąca bia³¹ szatĂŞ na sobie. Na nogach miaÂł czarne buty. MiaÂł on biaÂłe oczy i dÂługie siĂŞgajÂące mu do pasa wÂłosy które byÂły koloru czarnego. SpojrzaÂł on na was. ZorientowaÂł siĂŞ za zaraz dojdzie do pojedynku. OparÂł siĂŞ o wóz i powiedziaÂł
-Kasnoki znowu zamierzasz walczyĂŚ z kimÂś. Eh... znowu uraÂżono twój honor. Dobrze, przyda ci siĂŞ lekki trening. MoÂże ten mĂŞÂżczyzna bĂŞdzie chociaÂż miaÂł trochĂŞ talentu do walki poniewaÂż jego zachowanie ma wiele do Âżyczenie.
Po swojej wypowiedzi bacznie obserwowaÂł was.
- Nie wiem kim jesteÂś, ale jeÂżeli twierdzisz, Âże moje zachowanie jest niegodne, to spójrz na tego caÂłe Kasokiego czy jak mu tam.. Ten chÂłystek raczyÂł przerwaĂŚmój spokój, gdy ja staraÂłem siĂŞ go omin¹Ì sam zatrzymaÂł siĂŞ tuÂż przede mnÂą i spytaÂł cytujĂŞ...
"Czy nie zamierzasz mnie atakowaĂŚ?" JeÂżeli masz zamiar tak dalej dobieraĂŚ sobie przyjacióÂł czy tam sÂłuÂżbĂŞ... To ÂżyczĂŞ powodzenia. Jak dla mnie to zwykÂły niedorozwój. WidizaÂłem was juÂż wczeÂśniej, gdy ten sam goœÌ atakowaÂł agresorów, którzy siĂŞ rzucili na waszÂą karetĂŞ, jeÂżeli miaÂłbym coÂś do was to pomógÂłbym im. Ja natomiast szukajÂąc spokoju powĂŞdrowaÂłem w zupeÂłnie innym kierunku.. Tymczasem okazaÂło siĂŞ, Âże ten narwaniec bĂŞdzie szukaÂł sprzeczki i tutaj.
Teraz kilka sÂłów do Ciebie. raczysz mnie nazywaĂŚ niewychowanym. Starasz siĂŞ pokazaĂŚ swojÂą wielkoœÌ.. Nie zasÂługujesz jednak na to by ktokolwiek CIÊ WOZIÂŁ..
-Kasnoki tak? Tak Ciê chyba zw¹ mniejsza w to, w ka¿dym razie przyjmujê twe wyzwanie. Jednak stawiam pewne warunki aby pojedynek odby³ siê na cywilizowanych warunakch. Chcê siê biÌ tylko i wy³¹cznie przy u¿yciu miecza. ¯aden z nas nie mo¿e u¿ywaÌ innych technik.
Tak pojedynkujÂą siĂŞ ludzie wyÂższych sfer. Tak rozsÂądzajÂą swoje sprawy samuraje. PytaÂłeÂś o moje imiĂŞ nazywajÂą mnie Hitsuma.
PochodzĂŞ z wioski Kumo. Jestem genninem tej wioski, oddanym sÂługÂą Raikage. Chcesz wiedzieĂŚ coÂś jeszcze?
Ostatni z klanu Hakuro wyciÂągn¹³ swój miecz i zacz¹³ siĂŞ przyglÂądaĂŚ tsubie tejÂże broni. Po chwili wyj¹³ z kieszeni chustkĂŞ aby przestrzeĂŚ ostrze miecza. KaÂżdy wojownik powinien dbaĂŚ o swój miecz. TÂą zasadĂŞ wyznawaÂł Hitsuma. Jego ostrze wrĂŞcz lÂśniÂło i mieniÂło siĂŞ wieloma kolorami gdy wzrok powĂŞdrowaÂł na ÂśrodkowÂą czêœÌ broni. Kiedy skoĂączyÂł z broniÂą i schowaÂł jÂą ponownie do pochwy rozpocz¹³ siĂŞ rozciÂągaĂŚ i i przygotowywaĂŚ do wysiÂłku zwiÂązanego z walkÂą. Nie zwracaÂł teÂż uwagi na zgromadzonych. WierzyÂł, Âże pomimo swego grubiaĂąstwa nie zaatakujÂą go jak tchórze od tyÂłu. Kilka pompek, potem seria podskoków, nastĂŞpnie scezoryki i na sam koniec brzuszki..
-Dobra jestem GOTÓW!
PowiedziaÂł radoÂśnie, pewnym siebie i rozeÂśmianym gÂłosem jednoczeÂśnie odwracajÂąc twarz w kierunku mĂŞÂżczyzn.
-Zaczynajmy..
Jeszcze bardziej zdenerwowa³eœ Kasnokiego. Jego twarz zrobi³a siê lekko czerwona. Ju¿ chcia³ ci jednym ruchem odci¹Ì g³owê ale siê powstrzyma³. By³ on honorowy wiêc nie mia³ zamiaru ciebie atakowaÌ znienacka.
-DziĂŞkujĂŞ Âże jeszcze bardziej mnie rozzÂłoÂściÂłeÂś. Nie bĂŞdĂŞ miaÂł Âżalu kiedy ciebie zabije
Po tych s³owach mê¿czyzna odsun¹³ siê od ciebie na metr. Kiedy ty zacz¹³eœ swoj¹ rozgrzewkê to on tak¿e postanowi³ siê lekko poruszaÌ. wyprostowa³ ostrze przed sob¹. Po czym to co zd¹¿y³eœ zauwa¿yÌ ot jedynie podmuchy wiatru. Po chwili by³ ju¿ gotowy. Przyj¹³ postawê do walki. Jego ostrze jarzy³o siê jasnym bia³ym œwiat³em.
-MoÂżesz zaczynaĂŚ. Pozwalam ci wykonaĂŚ pierwszy ruch.
Kiedy wy przygotowaliÂście siĂŞ do walki to mĂŞÂżczyzna oparty o wóz zacz¹³ rozmowĂŞ ze staruszkiem
-Ten ch³opak jest mocno uci¹¿liwy, nie s¹dzisz?
-Zgadzam siĂŞ z tobÂą ale za to widaĂŚ ze ma serce do walki. popatrz jakÂą rozgrzewkĂŞ wykonaÂł. WidaĂŚ jest peÂłen energii. Lecz wÂątpiĂŞ aby miaÂł szanse z Kasnokim.
-Dlaczego tak uwaÂżasz?
-Hitsuma postanowiÂł walczyĂŚ tylko na miecze. Nie wie on jednak Âże jeszcze nigdy nie zostaÂł on pokonany podczas takiego pojedynku. jego ostatni pan feudalny sprowadzaÂł mu przeciwników z najgroÂźniejszych krajów. Niestety Âżaden nie sprostaÂł zadania. ZostaÂł pokonany przez niego. Kasnoki kiedy walczy za pomocÂą miecza, to tak jakby jednoczyÂł swoje ciaÂło z mieczem. Staje siĂŞ mistrzem miecza. I do tego jeszcze jego prĂŞdkoœÌ. Jego ruchy sÂą wrĂŞcz nie do zobaczenia. Ma takÂże ostrze zwane skrzydÂłem anioÂła. Jest to jedyne w swoim rodzaju ostrze. WÂłaÂśnie dziĂŞki tym atutom zostaÂł on wybrany na twojego straÂżnika. Idealnie nadaje siĂŞ od tego zadania. Ale nie ma co gawĂŞdziĂŚ. Popatrzmy na walkĂŞ. Zobaczymy co nasz goœÌ potrafi. Jest pewny siebie.
-Jeszcze nie widziaÂłem jak walczy on. CaÂły czas muszĂŞ siedzieĂŚ w tej karecie i nie mogĂŞ na nic patrzeĂŚ. Wiem Âże ot dla mojego dobra... Teraz chociaÂż mogĂŞ obserwowaĂŚ jego walkĂŞ.
ByÂł on bardzo podekscytowany. Nie mogÂł siĂŞ doczekaĂŚ rozpoczecia walki.
Wyj¹³ swój miecz z katany i przyjrzaÂł siĂŞ jeszcze raz ostrzu, które tyle przypominaÂło. Tsuba trzymana w bardzo silnym uÂścisku wydawaÂła siĂŞ teraz doskonaÂłym po³¹czeniem z dÂłoniÂą bohatera. Wystawiona do przodu broĂą wyglÂądaÂła jak idealne przedÂłuÂżenie ciaÂła mÂłodego samuraja. Szpic broni wystawiony w kierunku przeciwnika wyglÂądaÂł groÂźnie i powaÂżnie. Zapewne w promieniach sÂłoĂąca nabieraÂł jeszcze na powadze. MieniÂące w wielu kolorach zakoĂączenie broni tworzyÂło iluzjĂŞ powrotu na ziemiĂŞ herosów walczÂących o wÂładzĂŞ na ziemi w zamierzchÂłych, niepamiĂŞtnych juÂż czasach. SkupiÂłem myÂśli na zbliÂżajÂącym siĂŞ nie bezpieczeĂąstwie i postanowiÂłem ruszyĂŚ do natarcia.
-Zaczynam!
Rozpocz¹³em pĂŞd w kierunku przeciwnika. Pozycja, z której wyruszyÂłem nie byÂła idealnÂą pozycjÂą do przystÂąpienia do ataku ale to nie byÂło teraz waÂżne. PrzebiegÂłem juÂż poÂłowĂŞ odlegÂłoÂści, która dzieliÂła mnie do Kasnokiego. CaÂły czas wpatrzony we wroga byÂł gotów na parowanie ciosu zadanego jego cudownym mieczem. ZatrzymaÂł siĂŞ po nastĂŞpnych 3 krokach robiÂąc sobie miejsce do obrony i ataku. PozostawiÂłem przestrzeĂą 3 nastĂŞpnych metrów, które dzieliÂły ostrze mego miecza od serca tamtego gbura. RozstawiajÂąc nogi bardzo szeroko, przygotowujÂąc siĂŞ do ataku ale bĂŞdÂąc teÂż gotowy do obrony czekaÂłem na ruch przeciwnika. JeÂżeli Kasnoki postanowiÂłby zaatakowaĂŚ ja wykorzystujÂąc si³ê jego natarcia sparowaÂłbym cios i przewróciÂł bym przeciwnika. W jaki sposób?
Miecz bÂądÂź dÂłoĂą odchyliÂłaby/ zablokowaÂła cios nastĂŞpnie tuÂłów w zgrabnym piruecie pojawiÂłby siĂŞ tuÂż obok przeciwnika. Nie czekaÂłbym dÂługo na jego ruchy od razu posÂłany cios rozwartÂą dÂłoniÂą na wysokoÂści krĂŞgów piersiowych dokÂładniej mówiÂąc 4 i 5 spowodowaÂłby prawdo podobnie upadek przeciwnika. JeÂżeli przeciwnik spróbowaÂłby zajœÌ mnie od tyÂłu bÂądÂź od boku jak wykonujÂąc gwiazdĂŞ w jednÂą ze stron albo przewrót do przodu spróbowaÂłbym unikn¹Ì wymierzonego ataku i skontratakowaĂŚ. Katana szybkim chlustem uderzyÂłaby w wiÂązadÂła powyÂżej stawu skokowego. RównaÂłoby siĂŞ to jednoczeÂśnie z utratÂą równowagi. Kasnooki mógÂł teÂż spróbowaĂŚ ataku górÂą wyskakujÂąc wysoko ponad powierzchniĂŞ ziemi wtedy Hitsuma Hakuro czÂłonek zapomnianego juÂż dawno klanu spróbowaÂłby przybraĂŚ odpowiedniÂą postawĂŞ obronnÂą. Co to oznacza w praktyce? SchyliÂłby siĂŞ a wÂłaÂściwie kucn¹³ i mocno napierajÂąc na ziemiĂŞ swymi koĂączynami wyczekaÂłby odpowiedni moment by wreszcie zadaĂŚ cios otwartÂą dÂłoniÂą w krĂŞgi szyjne. Cios zadany po lÂądowaniu przeciwnika mógÂłby równaĂŚ siĂŞ z utratÂą przytomnoÂści albo utratÂą kontroli nad koĂączynami bÂądÂź osÂłabieniu i spowolnieniu ruchów.
WiedziaÂł teÂż, Âże wytrawny wojak mógÂł teÂż daĂŚ moÂżliwoœÌ dziaÂłania Hitsumie. OczywiÂście samuraj skorzystaÂłby z tej moÂżliwoÂści. WykonujÂąc jeden szybki ruch do przodu spróbowaÂłby zawiÂązaĂŚ w walce na mecze przeciwnika. Jeden szybki cios kÂłuty potem dwa poprzeczne sieczne, pamiĂŞtajÂąc o parowaniu ciosów przeciwnika. CiÂągn¹³ dalej swój atak. KucniĂŞciem na jednej nodze przybraÂł odpowiedniÂą pozycjĂŞ do wykonania obrotowego podciĂŞcia przeciwnika. Odpowiednio potem z kucniĂŞcia wyciÂągn¹³ rĂŞce ku ziemi i siÂłowym stylem przeszedÂł do stania na rĂŞkach by kontynuowaĂŚ swój atak. JeÂżeli przeciwnik upadÂł po poprzednim uderzeniu. Hitsuma zwaliÂł siĂŞ na niego pietami mierzÂąc w nos, jeÂżeli wci¹¿ staÂł obrotowym uderzeniem na rĂŞkach niczym Eddy z Tekkena albo rasowy tancerz capoeira wymierzyÂł ciosy w brzuch i i twarz.
Po tym zaawansowanym combo przystÂąpiÂł ponownie do obrony i czekaÂł na odpowiedÂź przeciwnika. Gotowy go wykonania odpowiednich uników i odskoków myÂślaÂł juÂż nad kontratakiem.
Kasnoki patrzyÂł na swojego przeciwnika. Nie wiedziaÂł na co staĂŚ tego mĂŞÂżczyznĂŞ lecz byÂł pewien ze niczym go nie zaskoczy. ByÂł on juÂż zahartowany w boju. WidziaÂł wiele sposobów ataku. CzekaÂł na ruch przeciwnika tak jak powiedziaÂł. TrzymaÂł swojÂą katanĂŞ w dwóch rĂŞkach przyjmujÂąc pozycje do obrony. MiaÂł on wysuniĂŞty miecz przed sobÂą na odlegÂłoœÌ okoÂło 30 centymetrów. RĂŞce byÂły lekko zgiĂŞte. Hitsuma zacz¹³ biec w kierunku swojego przeciwnika. Trzy metry przed Kasnoki Hitsuma zatrzymaÂł siĂŞ i czekaÂł na ruch jego. Twój przeciwnik zauwaÂżyÂł Âże przyj¹³eÂś postawĂŞ do obrony i nie chciaÂłeÂś skorzystaĂŚ z jego dobrej woli. Nie miaÂł zamiaru nie skorzystaĂŚ z tej okazji. Nagle przechyliÂł swój miecz o kÂąt 90 stopni. Po czym ruszyÂł na ciebie. Nie szarÂżowaÂł na swojego przeciwnika. BiegÂł ale robiÂł to równomiernie i spokojnie. Kiedy znalazÂł siĂŞ w odlegÂłoÂści jednego metra od ciebie przystÂąpiÂł do ataku. ZrobiÂł lekki zamach i wymierzyÂł swój miecz w twojÂą stronĂŞ. Twoja obrona by siĂŞ powiodÂła gdybyÂś nie zauwaÂżyÂł tego Âże jest on o wiele szybszy od ciebie. Nagle miecz zacz¹³ lecieĂŚ w stronĂŞ twojej prawej rĂŞki. W ostatnim momencie udaÂło ci siĂŞ odeprzeĂŚ atak odchylajÂąc swojÂą dÂłoĂą z mieczem w bok. SiÂła uderzenia sprawiÂła Âże twoja bron przylegÂła do ciebie. Po czym zacz¹³eÂś wykonywaĂŚ piruet aby znaleŸÌ siĂŞ obok swojego przeciwnika. Niestety nie wzi¹³eÂś pod uwagĂŞ tego ze on nie skoĂączyÂł swojego ataku a takÂże nie oceniÂłeÂś do koĂąca moÂżliwoÂści swojego przeciwnika. Kiedy miecz Kasnokiego uderzyÂł w twojÂą broĂą to nastĂŞpnie przejechaÂł on po nie po czym w bÂłyskawicznym tĂŞpiĂŞ zadaÂł ci pÂłaskie ciĂŞcie w twój bok. niestety przez to Âże zacz¹³eÂś robiĂŚ piruet i miaÂłeÂś przylegniĂŞto bron do siebie to nie zd¹¿yÂłeÂś zaparowaĂŚ ataku. W sumie prawie go nie zauwaÂżyÂłeÂś. Katana Kasnokiego zrobiÂła ci wielkÂą ranĂŞ na g³êbokoœÌ 10 centymetrów. Ty w tym samym czasie przestaÂłeÂś robiĂŚ swoje piruety i opadÂłeÂś na jedno kolano. Ból byÂł nie do zniesienia. Ledwo ci siĂŞ udaÂło utrzymaĂŚ miecz w dÂłoni. Jedna rĂŞka trzymasz siĂŞ za obficie krwawiÂącÂą ranĂŞ a drugÂą trzymasz miecz. Po woli zaczyna ci siĂŞ rozdwajaĂŚ osoba Kasnokiego z powodu utraty doœÌ duÂżej iloÂści krwi i duÂżego bólu. JesteÂś w odlegÂłoÂści jednego metra od swojego przeciwnika. Kasnoki jest przygotowany do nastĂŞpnego ataku.
~Czyta w myÂślach, czy co? Ten atak zawsze skutkowaÂł.~
Hitsuma kucaÂł caÂły czas wpatrzony w ruchy przeciwnika przerzucajÂąc katanĂŞ z reki do reki i ÂśmiejÂąc siĂŞ otwarcie. Wreszcie schwytaÂł siĂŞ za bok, który byÂł raniony.
-PoddajĂŞ siĂŞ. Nie jestem w stanie walczyĂŚ..
Trafienie byÂło krytyczne.
Teraz jego postawa diametralnie siĂŞ zmieniÂła juÂż nie byÂł taki pewny siebie...
Kasnoki spojrzaÂł na ciebie. ByÂł on honorowÂą osobÂą i nie miaÂł zamiaru ciebie dobijaĂŚ.
-MogĂŞ ciebie teraz zabiĂŚ ale nie mam w zwyczaju zabijaĂŚ bezbronnych osób. Mam nadziejĂŞ ze siĂŞ juÂż nie spotkamy.
Po tych s³owach schowa³ on miecz i wykona³ pieczêÌ. Znikn¹³ i pojawi³ siê ko³o wozu.
W miedzy czasie mÂłodzieniec zwróciÂł siĂŞ do starca
-Niesamowite to co on zrobiÂł. Jestem pewny tego Âże nic mi nie grozi pod jego opiekÂą. Nie wiedziaÂłem Âże jest on tak dobrze wyszkolony
-Panie, specjalnie zostaÂł wybrany na twojego straÂżnika. To co on umie zrobiĂŚ z mieczem to jest niewyobraÂżalne. KiedyÂś byÂł inny, zabijaÂł ludzi, kradÂł, rabowaÂł. RobiÂł to poniewaÂż tak kazaÂł mu jego pan. Kiedy jego pan zginaÂł to mógÂł ÂżyĂŚ wedÂług swojej woli. CzyniÂąc dobro a nie zÂło.
-Nie wiedziaÂłem o tym. W sumie nic o nim nie wiem. MuszĂŞ go poznaĂŚ bliÂżej skoro bĂŞdzie mi dalej towarzyszyÂł.
Nagle pojawiÂł siĂŞ koÂło nich Kasnoki.
-Panie proszĂŞ wsiÂądÂź do wozu. Nie powinieneÂś wychodziĂŚ. MogÂło to byĂŚ bardzo niebezpieczne. Staruszku czas abyÂśmy ruszali.
Wskoczy³ on na karetê zajmuj¹c miejsce obok staruszka. Mê¿czyzna w jedwabnym bia³ym ubraniu wszed³ do wozu. Po czym starzec poci¹gn¹³ za lance i konie ruszy³y. Ty natomiast zosta³eœ sam na placu boju z krwawi¹c¹ ran¹.

Nie wykonaÂłeÂś misji ale za walkĂŞ dopisz sobie +10 do PCh i +2 do statów
Jottos wĂŞdrujÂąc wzdÂłuÂż rzeki w koĂącu przekroczyÂł granicĂŞ Kusy. Na jego piersi bÂłyszczaÂł ochraniacz z symbolem Kumo, niczym woda w rzece obok. IdÂąc tak i nucÂąc jak¹œ melodiĂŞ. Po przejÂściu kilku kilometrów zatrzymaÂł siĂŞ i usiadÂł nad wodÂą. SÂłoĂące juÂż mocno grzaÂło, a w rzece pÂłynĂŞÂła chÂłodna woda. PostanowiÂł wiĂŞc odÂświeÂżyĂŚ siĂŞ w niej. ÂŚciÂągnÂąwszy wczeÂśniej uranie, wszedÂł do strumienia, trzymajÂąc siĂŞ blisko brzegu, aby prÂąd nie ÂściÂągn¹³ go z powrotem...

Gdy skoùczy³, wyszed³ i wyci¹gn¹³ z ekwipunku banda¿, gdy¿ akurat nie mia³ przy sobie rêcznika. Wytar³ siê nim i w³o¿y³ swoje ubrania. Nie czekaj¹c d³u¿ej, ruszy³ w dalsz¹ drogê.
SzedÂł dÂługo, aÂż w koĂącu dotarÂł do rozlegÂłej równiny w Tsuchi no Kuni, skÂąd wypÂływaÂła rzeka, w górĂŞ której szedÂł.

<NMM>
BiegÂłam bez opamiĂŞtania. KÂąpletnie straciÂłam poczucie czasu. Teraz byÂłam spóÂźniona z terminem ale nie sÂądziÂłam Âże zabawiĂŞ tyle czasu w Kusie. Czym prĂŞdzej ztÂąd przez kraj ognia do domu... <nmm>
WÂśród traw pojawiÂł siĂŞ niecodzienny wĂŞdrowiec. Na gÂłowie miaÂł pleciony kapelusz, który dobrze chroniÂł jego twarz przed sÂłoĂącem. Ubrany byÂł w dÂługi bladoniebieski pÂłaszcz z kapturem, na którym ciemniejszymi niĂŚmi wyszyte byÂły wzory fal.
W pewnym momencie zatrzymaÂł siĂŞ, rozejrzaÂł wokoÂło, po czym siadÂł sobie w trawie nie zwaÂżajÂąc zupeÂłnie na nic.
ZatrzymaÂłem siĂŞ jakiÂś metr od brzegu. SpoglÂądaÂłem na drugi brzeg i w koĂącu podszedÂłem nad brzeg kucn¹³em. ZanurzyÂłem rĂŞkĂŞ w zimnej wodzie pozostajÂąc w takiej pozycji przez kilka minut. Kisame siedziaÂł w sporej odlegÂłoÂści od brzeg, jak wiĂŞkszoœÌ kotów nie lubiÂł zbliÂżaĂŚ siĂŞ do wody.
Znów pustki. Znów cisza. Znów nic nadzwyczajnego. GdzieÂś kawaÂłek dalej widzisz resztki po starym obozie. Zagaszone ognisko, Âślady po wozach i resztki papierów. ZauwaÂżyÂłeÂś tam takÂże jakiÂś medalion przypominajÂący miedzianego smoka ktory poÂżera siebie samego. ÂŚwiadczyÂło to o tym Âże obozowali tu wyznawcy jakiegoÂś mistycznego smoka. Nic nadzwyczajnego ...
Wyj¹³em rêkê z wody i podszed³em do miejsca gdzie le¿a³ wisiorek. Podnios³em go i schowa³em do kieszeni. Nastêpnie zawo³a³em Kisame i oboje ruszyliœmy do wioski. Po drodze wyj¹³em wisiorek i przyjrza³em mu siê dok³adnie. W pewnym momencie przeœlizn¹³ mi siê miêdzy palcami i upad³ na ziemiê. Nie zatrzymuj¹c siê szed³em dalej.<NMM>
Powolnym krokiem, z gÂłowÂą w chmurach, wchodzĂŞ na polanĂŞ.
Ehhh....Âświat jest taki duÂży a ja i tak nie mam nic do roboty - myÂślaÂłem.
Jeszcze chwilĂŞ staÂłem po czy usiadÂłem na trawie obserwujÂąc wzburzonÂą wodĂŞ rzeki i zazdroszczÂąc rybom tam ÂżyjÂącym.
Te to zawsze majÂą ciekawe Âżycie - kontynuowaÂłem swoje marudzenie w myÂślach - Gdybym ja byÂł rybÂą nie miaÂłbym czasu nawet narzekaĂŚ...
PochÂłoniĂŞty wÂłasnymi myÂślami nawet nie zauwaÂżyÂłem kiedy moje ciaÂło siĂŞ poÂłoÂżyÂło, a rĂŞce splotÂły siĂŞ za gÂłowÂą.
Za to chmury majÂą aÂż za nadto czasu na gadanie....pewnie wÂłaÂśnie dlatego ukÂładajÂą siĂŞ w takie zabawne ksztaÂłty...widaĂŚ po prostu nie majÂą nic innego do roboty
Wyci¹gn¹³em powoli rêkê jakbym chcia³ z³apaÌ jedn¹ z chmur w kszta³cie jab³ka. Po chwili jednak z³o¿y³em j¹ w piêœÌ i przycisn¹³em do piersi, w miejscu gdzie le¿y serce.
Ciekawe co bym teraz robiÂł gdyby moi rodzice jeszcze Âżyli - pomyÂślaÂłem - pewnie pracowaÂłbym na polu, a gdyby mi siĂŞ nie chciaÂło dostaÂłbym po tyÂłku i musiaÂł wracaĂŚ do pracy.
ZachichotaÂłem wyobraÂżajÂąc sobie tĂŞ scenĂŞ, po chwili jednak posmutniaÂłem.
- NaprawdĂŞ za wami tĂŞskniĂŞ - powiedziaÂłem tym razem na gÂłos dalej wpatrujÂąc siĂŞ w chmury. Po jakimÂś czasie zasn¹³em mĂŞczony koszmarami o swoich rodzicach i o dniu w którym " umarÂłem ".

//Mam nadziejĂŞ, Âże teraz wystarczy wam sÂłów >_>
JeÂśli jeszcze jest ich za maÂło pisaĂŚ pw, jakoÂś to rozwinĂŞ >_>
Nagle padÂł grzmot z niebios w pobliskÂą okolice chÂłopaka, on zlĂŞkniony siĂŞ obudziÂł i spojrzaÂł na niebo widzÂąc gorejÂące niebo a na nim tajemniczÂą postaĂŚ o b³êkitnych skrzydÂłach; chÂłopak to ujrzawszy to zlĂŞknÂą siĂŞ jeszcze bardziej nie wiedzÂąc co siĂŞ staÂło…
//teraz zaczynasz resztĂŞ reakcji swojej postaci wedÂług wÂłasnego uznania //
Po krótkiej chwili otrzÂąsn¹³em siĂŞ z szoku spowodowanego pojawieniem siĂŞ dziwnej postaci.
Nawet siê zdrzemn¹Ì nie mo¿na... - pomyœla³em ze z³oœci¹
Szybko wstaÂłem na równe nogi po czym przybraÂłem pozycjĂŞ gotowÂą do skoku w bok w razie ewentualnego ataku ze strony przeciwnika.
-Kim jesteÂś? - spytaÂłem podejrzliwie patrzÂąc w stronĂŞ skrzydlatej postaci
Nie lĂŞkaj siĂŞ chÂłopcze, jestem anioÂłem i zwiastuje ci Âże nadejdÂą niedobre czasy. – odparÂła nieznana osoba bez zastanowienia poczym skrzydÂła nagle zanikÂły a tajemnicza postaĂŚ upadÂła na kark i umarÂła; poczym powiaÂł wiatr a wraz z nim tajemnicza postaĂŚ znikÂła.

//to jeszcze nie koniec ale bĂŞdzie trochĂŞ dziwnie –moÂżesz iœÌ spaĂŚ powrotem //
ZrobiÂłem zdziwionÂą minĂŞ.
CoÂś tu jest nie tak....za szybko poszÂło... - pomyÂślaÂłem i zmieniajÂąc pozycji i oglÂądajÂąc swoje otoczenie - CzyÂżby genjutsu?
OdrobinĂŞ rozluÂźniÂłem miĂŞÂśnie caÂły czas jednak jestem w pogotowiu i obserwujĂŞ co siĂŞ w okóÂł mnie dzieje. StajĂŞ i przyglÂądam siĂŞ wodzie [cenzura] i czekajÂąc na coÂś niezwykÂłego, co zwróci mojÂą uwagĂŞ.
NaglĂŞ i woda zmieniaÂł swój kolor iÂż krwiÂą siĂŞ staÂła poczym wyszedÂł z niej anioÂł i rzekÂł - Nie lĂŞkaj siĂŞ chÂłopcze, jestem anioÂłem i zwiastuje ci Âże nadejdÂą niedobre czasy – poczym trafiÂł go piorun i zgin¹³. Wtem chÂłopak siĂŞ obudziÂł iÂż okazaÂło siĂŞ Âże to byÂł dziwny sen jednakÂże woda wci¹¿ byÂła krwiÂą a niebo wci¹¿ byÂło w gorejÂącym stanie.
To juÂż jest co najmniej dziwne... - pomyÂślaÂłem ze zÂłoÂściÂą - I jeszcze ten pseudo anioÂł - sierota....
- Kimkolwiek jesteœ poka¿ siê i powiedz czego chcesz! - krzykn¹³em z ca³ych si³ przed siebie. Nie us³yszawszy odpowiedzi podszed³em do rzeki i przyjrza³em siê jej.
- Wygl¹da jak...krew - mrukn¹³em do siebie - a niebo wygl¹da jakby mia³o zaraz run¹Ì na ziemiê.
To musi byÌ albo genjutsu albo jakiœ naprawdê chory sen - pomyœla³em po czym wsta³em i zacz¹³em siê rozgl¹daÌ ¿eby w razie czego zauwa¿yÌ atak.
Nagle niespodziewanie z nieba zleciaÂły trzy pioruny które otoczyÂły chÂłopaka. Wtem PojawiÂł siĂŞ AnioÂł jednakÂże on byÂł inny niÂż zwyczajny anioÂł. AnioÂł ten byÂł caÂły czarny miaÂł postrzĂŞpione skrzydÂła a w prawej dÂłoni trzymaÂł gigantycznÂą kosĂŞ. Gdy podszedÂł do chÂłopaka powiedziaÂł – ZwÂą mnie Shinigami Asurest’a – poczym spojrzaÂł na chÂłopaka i zrobiÂło mu siĂŞ lekko Âżal Âże pisana mu jest ÂśmierĂŚ tak mÂłodo tak wiĂŞc uprzedziÂł go caÂłkowicie powaÂżnym gÂłosem. – Trzy zÂłe dusze na ciebie polujÂą i siĂŞ objawiÂą jedna po drugiej przygotuj siĂŞ i nie lekcewaÂż przeciwnika. –poczym znikn¹³, wtem woda znormalniaÂła a wiatr rozwiaÂł gorejÂące niebo i wszystko nagle wokóÂł teÂż znormalniaÂło.
Kiedy wszystko wróciÂło do normy rozluÂźniÂłem siĂŞ nieco ale wci¹¿ nasÂłuchiwaÂłem i byÂłem ostroÂżny gdyby wróg jednak chciaÂł zaatakowaĂŚ.
No to podsumujmy.... - pomyÂślaÂłem - Shinigami imieniem Asurest ostrzegÂł mnie przed trzema zÂłymi duszami, które prawdopodobnie chcÂą mnie zabiĂŚ, a ja kompletnie nie wiem za co....a ja myÂślaÂłem, Âże to bĂŞdzie nudny dzieĂą....
- No cóÂż nie pozostaje mi nic innego niÂż poczekaĂŚ na te dusze... - westchn¹³em po czym przykucn¹³em na brzegu rzeki i zacz¹³em chlapaĂŚ wodÂą. CaÂły czas jednak pilnujÂąc siĂŞ i czekajÂąc na coÂś niezwykÂłego.
Nic siĂŞ nie dziaÂło, wiatr jak odzieĂą przeczesywaÂł trawy, woda przypÂływaÂła i odpÂływaÂła jednakÂże pojawiaÂły siĂŞ na niej dziwne maÂłe krĂŞgi wodne które siĂŞ rozchodziÂły ku brzegu. Nic nadzwyczajnego jednakÂże mogÂła byĂŚ to dopiero cisza przed burzÂą, Wszak juÂż niebawem miaÂło siĂŞ zacz¹Ì polowanie na chÂłopaka.
Zaciekawiony krĂŞgami na wodzie wchodzĂŞ na rzekĂŞ i powoli z przesadnÂą ostroÂżnoÂściÂą podchodzĂŞ do miejsca z którego wydobywaÂły siĂŞ owe krĂŞgi.
- Ciekawe co to moÂże byĂŚ - mrukn¹³em do siebie patrzÂąc na wodĂŞ - mam nadziejĂŞ, Âże nie kolejny goœÌ ze skrzydÂłami który bĂŞdzie co dwa kroki znikaĂŚ....
Chyba zaczynam mieÌ jak¹œ paranoje....przecie¿ to tylko zwyk³e krêgi na wodzie! - zruga³em siê w myœlach
Nagle z wody wychodzi rĂŞka i Âłapie za nogĂŞ chÂłopaka poczym go wciÂąga pod wodĂŞ. ByÂła to doœÌ bÂłyskawiczna i stresujÂąca sytuacja wiec chÂłopak nie miaÂł szanse na unik lecz mógÂłby siĂŞ jeszcze uratowaĂŚ… najwyraÂźniej burza siĂŞ juÂż rozpoczĂŞÂła, jednakÂże to dopiero jedna dusza a gdzie pozostaÂłe?? Tego jeszcze nie wie nikt. Tak wiĂŞc Pierwsza dusza pracujÂąca na razie solo jest duszÂą topielca.
W chwili gdy rĂŞka mnie zÂłapaÂła szybko ÂłapiĂŞ jak najwiĂŞkszy oddech. BĂŞdÂąc juÂż pod wodÂą wyciÂągam kunai i dÂźgam z caÂłej siÂły rĂŞkĂŞ która mnie trzyma starajÂąc siĂŞ wypÂłyn¹Ì na powierzchniĂŞ.
ZachowaĂŚ zimnÂą krew, jeÂśli zrobiĂŞ coÂś nie tak to moÂże byĂŚ moja ostatnia walka - powtarzaÂłem te krótkie zdanie w myÂślach którymi zawsze siĂŞ motywowaÂłem do logicznego myÂślenia w chwilach zagroÂżenia.
Tsubaki ÂłamiÂąc kunaja na przeciwniku udaje mu siĂŞ uwolniĂŚ i wypÂłyn¹Ì na powierzchniĂŞ jednakÂże gdy on jeszcze zestresowany braÂł ciĂŞÂżkie i g³êbokie oddechy przeciwnik wyszedÂł na powierzchniĂŞ wody i rzekÂł – twój opór jest daremny i tak jeÂśli ja ciebie nie zabije to oni to zrobiÂą. – poczym splun¹³ rybimi wnĂŞtrznoÂściami na chÂłopaka. Od razu byÂło widaĂŚ Âże ta dusza nie sjest przyjazna i ma materialnÂą formĂŞ; co spostrzega wsi mogli takÂże dostrzec Âże ta dusz posÂługuje siĂŞ ÂżywioÂłem wody.
-No wiesz ty co....moja ulubiona kurtka....tego nie darujĂŞ! - powiedziaÂłem po czym podbiegÂłem szybko do owej duszy i uÂżywam Ranshinshou. JeÂśli mi siĂŞ udaje wyciÂągam drugiego kunai i wbijam duszy pod szczĂŞkĂŞ aby jÂą wykoĂączyĂŚ. JeÂśli mi siĂŞ nie uda szybko odskakujĂŞ i przygotowujĂŞ siĂŞ na atak wroga.
Nie daĂŚ siĂŞ zaskoczyĂŚ - powtarzaÂłem w myÂślach
Gdy Tsubaki przymierzaÂł siĂŞ do wykonania techniki Ranshinshou nagle poczuÂł silne uderzenie. ByÂła to wroga dusza która z niezwyk³¹ prĂŞdkoÂściÂą uderzyÂła chÂłopaka, on zaÂś odleciaÂł na okoÂło 3 metry zwijajÂąc siĂŞ z bólu jednakÂże nic mu nie dolegaÂło. Nagle w piĂŞciu miejscach zaczĂŞÂła bulgotaĂŚ woda, poczym zaczĂŞÂła parowaĂŚ. Z pary ulatniajÂącej siĂŞ stworzyÂły siĂŞ baĂąki w których znajdywaÂły siĂŞ ku naje z niebieskÂą aurÂą. Poczym Dusza wyciÂągnĂŞÂła dÂłoĂą i zacisnĂŞÂła piêœÌ mówiÂąc zÂłowieszczym gÂłosem – giĂą gnido, twe korzenie juÂż tu nie zakwitnÂą. – i wtem banki prysÂły a kunaje z niezwyk³¹ prĂŞdkoÂściÂą zaczĂŞÂły lecieĂŚ ku swemu celowi którym byÂł Tsubaki.
Bêd¹c w powietrzu zacz¹³em sk³adaÌ pieczêcie, kiedy koùczy³em zawo³a³em :
-Suiton, Benbaku Mizu ! - po tych sÂłowach na okoÂło mnie wyrosÂła Âściana wody która miaÂła za zadanie osÂłoniĂŚ mnie przed kunaiami. Kiedy woda zanim jednak woda zniknĂŞÂła wyskoczyÂłem do góry i rzuciÂłem dwoma shurikenami w dusze po czy podbiegÂłem do niej z kunaiem celujÂąc w serce.

//1000-150PCh=850PCh
[I see you!], dÂługo tak nie wytrzymam.... - pomyÂślaÂłem - muszĂŞ siĂŞ do niego jakoÂś zbliÂżyĂŚ....a ta dusza....wyglÂąda na coraz sÂłabszÂą....
Po chwili wpadÂłem na pewien pomysÂł...
WstaÂłem, wyprostowaÂłem siĂŞ trzymajÂąc kunai przed sobÂą czekajÂąc na atak i w razie czego go odeprzeĂŚ.
-Powiedz mi duszo, dlaczego chcesz mnie zabiĂŚ? - odezwaÂłem siĂŞ w kierunku mojego oponenta.
Dusza w koĂącu siĂŞ odezwaÂła jednak byÂł to gÂłos którego chÂłopak nie chciaÂłby usÂłyszeĂŚ ponownie gdyÂż byÂł on niechlujny i chÂłopski a z ust zajeÂżdÂżaÂło mu rybami z przed dziesiĂŞciu lat tak wiĂŞc rzekÂł – Nie twój interes plugawy Âśmiertelniku gdy z tobÂą skoĂączĂŞ staniesz siĂŞ jednym z nas. – poczym wybuchÂł Âśmiechem, chÂłopak z powodu dÂługo trwaÂłego wdychania jego oddechu zacz¹³ traciĂŚ równowagĂŞ gdyÂż tego smrodu nie daÂło siĂŞ wytrzymaĂŚ. Gdy chÂłopak lekko omdlewaÂł Dusza wykorzystaÂła i uderzyÂła w niego z caÂłej swojej siÂły tym samym unicestwiajÂąc siĂŞ, jednakÂże trafiÂła w splot sÂłoneczny przez co chÂłopak niemoœÌ Âże ÂśmierdziaÂł i caÂły czas omdlewaÂł to jeszcze zacz¹³ siĂŞ duœÌ.
- JeÂśli mam staĂŚ siĂŞ jednym z was to lepiej od razu mnie zabijcie....nie dziwiĂŞ siĂŞ dlaczego Âżyjesz pod wodÂą....z takim oddechem inaczej siĂŞ nie da - wykasÂłaÂłem.
Myœl, nie mo¿esz zemdleÌ, nie wolno Ci... - myœla³em usi³uj¹c zebraÌ myœli - musisz dojœÌ na brzeg....
Po krótkiej chwili skupienia odzyskaÂłem oddech i skierowaÂłem siĂŞ w kierunku brzegu na którym przykucn¹³em i zacz¹³em obmyÂślaĂŚ taktykĂŞ walki z dziwnymi stworami :
No wiĂŞc tak...miaÂły byĂŚ trzy dusze, jeÂśli trzymaĂŚ siĂŞ wersji skrzydlatego, jedna miaÂła ÂżywioÂł suitonu, potrafiÂła siĂŞ odtwarzaĂŚ ale jakby niszczyÂła siĂŞ przy kaÂżdym ataku... jeÂśli wierzyĂŚ w jakiÂś balans który powinien byĂŚ zachowany to kolejne dusze bĂŞdÂą miaÂły ÂżywioÂł raitonu, dotonu, fuutonu lub katonu....i miejmy nadziejĂŞ, bĂŞdÂą miaÂły tak krótki Âżywot jak ryba.... - pomyÂślaÂłem zachowujÂąc czujnoœÌ w razie gdyby któraÂś z dusz chciaÂła mnie zaatakowaĂŚ.
Tak wiêc nasi bohaterowie (tej po³¹czonej niecnie misji) maj¹ dwa dni na naradê ¿eby siê poznaÌ i dopasowaÌ do siebie.

//te dwa dni to na serio bo nie wiem czy w ÂświĂŞta bĂŞdĂŞ miaÂł czas ;p//
-MówiÂą na mnie Tsubaki No Akai - odpowiedziaÂłem bardziej z grzecznoÂści - co CiĂŞ tutaj sprowadza Vendill? Nie radzĂŞ Ci tu zostaĂŚ ÂścigajÂą mnie bowiem demony. Lepiej stÂąd odejdÂź zanim coÂś Ci siĂŞ stanie.
Wci¹¿ zachowuj¹c ostro¿noœÌ stara³em siê przekonam Vendilla do odejœcia z pola walki nim skoùczy siê to dla niego nieprzyjemnym wypadkiem.
// na proÂśbĂŞ Vendill przyspieszamy ale przebieg w ÂświĂŞta i tak bĂŞdzie nie czynny bo wyjeÂżdÂżam a i wasza chakra liczy siĂŞ od nowa//

Tak wiĂŞc Bohaterowie jednak siĂŞ nie naradzili ale teoretycznie poznali no cóÂż moÂże wam to wystarczy. Tak wiec Po dwóch dniach oczekiwania i odpoczynku dwaj mÂłodzieĂący doznali szoku gdyÂż ujrzeli ten sam krzyÂż co Vendill ujrzaÂł w Yuki i wtem pojawiÂł siĂŞ ognisty demon o postaci humanoidalnej co w niektórych elementach pÂłon¹³. Demon juÂż na powitanie wypluÂł dwie kule magmy lecÂące w mÂłodzieĂąców.
-Tsubaki Uciekaj *rzucil sie na niego aby uniknÂąc kul magmy*
-Wiec wrociles Demonie ostatnim razem uciekÂłeÂś tchórzu tsubaki odsuĂą sie zajme sie tym demonem*zakÂładaÂł rekawiczki i ocharniacze i wyciagnaÂł kunaia*
-Tym razem nie bede sie bawiÂł...
- Nie pozwalaj sobie Vendill - rzuci³em siê w bok aby unikn¹Ì kul magmy po czym zacz¹³em uk³adaÌ strategiê.
WyglÂąda trochĂŞ jak tamten....czy to moÂżliwe? Nie...a jednak... - PomyÂślaÂłem
-Ju¿ wiem! - wykrzykn¹³em - Vendill spotka³em siê ju¿ z czymœ podobnym i jeœli moja teza jest trafna to to coœ potrafi siê piekielnie szybko regenerowaÌ ale z czasem samo s³abnie.
Po czym wyci¹gn¹³em shuriken i rzuci³em nim w g³owê stwora.
Demon zÂłapaÂł i zgniótÂł shurickena lecÂącego w niego poczym siĂŞ zaÂśmiaÂł i rozbawiony lecz zÂłowieszczo rzekÂł – ÂżaÂłosne naiwniaki i wy siĂŞ zwiecie shinnobi. – poczym ÂśmiejÂąc siĂŞ dalej coraz to ironiczniej pluÂł w nich coraz to wi꿹 iloÂściÂą kul magmowych.
*Vendill uœmiechna³ sie do tsubakiego i zacz¹³ biec aby uniknac kul Rzuci³ kilka kunai w przeciwnika Z³ozy³ pieczecie tak szybko ze nikt nie mogl zauwazyc co ma zamiar zrobic wykona³ jednoczesnie Kagebunshin i gakure no jutsu bylo widac tylko jego klona Jeden kunai wyl¹dowa³ kolo nogi tsubakiego to byl znak ze byl gotowy Vendill ukry³ sie gdzies na drzewie i WYkona³ pieczecie do Kagemane aby uchwyciÌ demona i unieruchomic go*
WidzÂąc kunai zareagowaÂłem niemal natychmiast. Nie wiedziaÂłem jaki plan ma Vendill lecz wiedziaÂłem, Âże mam zaatakowaĂŚ naszego przeciwnika. PrzygotowaÂłem kawarimi no jutsu. Szybko chwyciÂłem kunai po czym z caÂłych siÂł pobiegÂłem w kierunku demona starajÂąc siĂŞ wymin¹Ì ogniste kule. W tym samym czasie wolnÂą rĂŞkÂą siĂŞgn¹³em po shuriken i rzuciÂłem w demona w celu odwrócenia jego uwagi. Szybko do niego doskoczyÂłem po czym chciaÂłem drugÂą dÂźgn¹Ì przeciwnika kunaiem miĂŞdzy oczy.
Jeœli dobrze to rozegramy byÌ mo¿e pokonamy go pokonaÌ tym jednym atakiem. - pomyœla³em po czym uœmiechn¹³em siê tryumfalnie.
Demon rozeÂśmiany tÂą akacjÂą zÂłapaÂł kunaje oraz shurken i je spaliÂł zaÂś klona zdmuchn¹³ z ziemi. Poczym ZaÂśmiaÂł siĂŞ po raz kolejny gdyÂż dziĂŞki ognistemu krzyÂżowi który rozjaÂśniaÂł ca³¹ okolicĂŞ nie daÂło siĂŞ go zÂłapaĂŚ w Âżaden cieĂą. Tsubaki’emu UdaÂł siĂŞ atak wbijajÂąc demonowi kunaja miĂŞdzy oczy jednak on siĂŞ zaÂśmiaÂł i wypluÂł kolejnÂą kule magmowÂą w kierunku Tsubaki’ego, tak wiĂŞc te proste ataki nic nie zmieniÂły poza tym, Âże Tsubaki zostaÂł wyrzucony powrotem na swoje miejsce jednakÂże bez wiĂŞkszych ran gdyÂż demon nie zdoÂłaÂł skoncentrowaĂŚ ognia; zaÂś Vendill dowiedziaÂł siĂŞ, Âże przez najbliÂższe dwie tury nie ma co uÂżywaĂŚ technik cieni gdyÂż ognisty krzyÂż odcina cienie od demona. JednakÂże po tym ataku jeden z jedenastu pÂłomieni demona zgasÂł lecz sam demon miaÂł siĂŞ Âświetnie poza faktem Âże byÂł zszokowany faktem Âże udaÂło wam siĂŞ do niego podejœÌ.
ChÂłopak dzielnie maszerowaÂł z wiadrami, które otrzymaÂł od mÂłodzieĂąca, by je napeÂłniĂŚ wodÂą... Pod nosem nuciÂł sobie piosenkĂŞ pod nosem. WidaĂŚ byÂło po nim, Âże pomoc wiosce sprawiaÂła mu nie maÂło radoÂści. ChciaÂł siĂŞ jednak trochĂŞ bardziej poÂświĂŞciĂŚ dla wioski dlatego po gÂłowie chodziÂła mu tylko jedna myÂśl: " Czy tylko na tyle mnie staĂŚ? "...
Rzeka jak rzeka nieskoĂączenie siĂŞ ciÂągnÂąca o szybkim nurcie i zimnej lecz czystej wiodzie. W miejscu gdzieÂś siĂŞ znalazÂł nikogo nie byÂło. Cisza i spokój ... piĂŞkny jest Âświat. JEdnak nie wszyscy lubiÂą ciszĂŞ. Nie ktorzy lubiÂą burdy i wojny ... jaki ty byÂłeÂś ... wiedziaÂłeÂś sam. Problemem nabranie wody nie bĂŞdzie, chodÂź zaniesienie peÂłnych wider moÂże byc mĂŞczÂącÂą robotÂą ... ale przecieÂż ktoÂś musi to robic.
<Po nabraniu wodu moÂżesz od razu powĂŞdrowac do bram>
NabraÂłem czystej i rzeÂśkiej wody do wiader, usiadÂłem jeszcze na chwilkĂŞ nad rzekÂą...
Po kilku minutach jednak wsta³em i siê pozbiera³em. Wzi¹³em wiadra i pomaszerowa³em w kierunku wioski, nios¹c je na swoich barkach.
Pein po dÂługiej wĂŞdrówce wreszcie dotarÂł do jakiegoÂś miejsca które nadawaÂło siĂŞ na postój. Spragniony i zmĂŞczony drogÂą podszedÂł do rzeki, wyj¹³ zza pÂłaszcza bukÂłak i go napeÂłniÂł. NastĂŞpnie napiÂł siĂŞ trochĂŞ gaszÂąc pragnienie. "Pragnienie oraz zmĂŞczenie to ludzkie uczucia" stwierdziÂł zdziwiony w duchu siadajÂąc na trawie.
Bogowie zechcieli zaspokoic twoje pragnienie jednak w caÂłkowicie inny sposób niÂż ty sobei to wyobraÂżaÂłeÂś. Z ciemnych jak nocne niebo chmur wiszÂących nad gÂłowami KusaĂączyków spadÂło kilka wiĂŞkszych kropel by po chwili runĂŞÂły wrĂŞcz Âściany wody. Kropla za kroplÂą, wielkie jak groch ciĂŞÂżko opadaÂły na ziemiĂŞ. Trawa ugieÂła siĂŞ posÂłusznie przylegajÂąc do ziemi, gleba która nie miaÂła siÂły juÂż pochÂłaniac hektolitrów deszczówki zmieni³¹ siĂŞ w maziowate bÂłoto a miejscami tworzyly siĂŞ ogromne kaÂłuÂże niczym morze dla koloni mrówek i innych owadów. Wszelkie zwierzeta pochowaÂły siĂŞ po lasach i kryjówkach... uroki pory deszczowej w Kusie. ChodÂź nie byÂło tutaj prawdziwej zimy gdyÂż byÂła delikatna i trwaÂła krótko to szybko przychodziÂło przedwioÂśnie....
"Pada..." westchn¹³ w duchu Pein wydostajÂąc siĂŞ z bagna które jeszcze przed chwilÂą byÂło piĂŞknÂą polanÂą. PostanowiÂł dÂługo nie staĂŚ na deszczu, nie dlatego Âże odczuwaÂł wtedy dyskomfort bo przez caÂłe swoje dzieciĂąstwo przyzwyczaiÂł siĂŞ do nagÂłych i czĂŞstych opadów deszczu. Lecz postanowiÂł skorzystaĂŚ z okazji i przez chwilĂŞ monitorowaĂŚ okolicĂŞ. W tym celu uÂżyÂł techniki Rindensei no Jutsu i co zobaczyÂł? Dwóch akowców których wysÂłaÂł na misjĂŞ znajdujÂą siĂŞ w okolicy. Natychmiast ruszyÂł w stronĂŞ Kusy.
<nmm>
PojawiÂłam siĂŞ wraz z mojÂą kochanÂą HaniÂą na polanie w pobliÂżu wioski, okoÂło 500 m od bramy Kusy. PadaÂło. Nie dobrze jednak muszĂŞ jednak jakoÂś to strawic. Moje wszystki kukÂły dziaÂłaÂły. Trzy pierwsze robiÂły "podkop" w pobliÂżu wejÂścia tak by mogÂły siĂŞ wynuÂżyc w odpowiednim momencie zakrywajÂąc dojscie wrogów do nas i ich technik. Kumo niewidzialna wĂŞdrowaÂła w trawie i ani wiatr ani deszcz nei moÂże stwierdzic do koĂąca o ich poÂłoÂżeniu chodÂź gdyby poruszaÂła siĂŞ szybciej byÂłoby to wykrywalne jednak narazie próbujĂŞ nie poruszac traw. Moja marionetka modliszki porusza siĂŞ za mnÂą. ZnaleÂźliÂśmy siĂŞ juÂż blisko walki, a zadaniem mojej przyjacióÂłki byÂło zobaczyc co siĂŞ tam dzieje...
UstawiajÂąc siĂŞ w dogodnej pozycji do odbierania bodÂźców za pomocÂą Byakugan'a, spojrzaÂłam ostroÂżnie w ziemiĂŞ. KukÂły pod kontrolÂą Jeng wypeÂłniaÂły kaÂżdy jej rozkaz, to byÂło niesamowite. Ja mogÂłam liczyĂŚ tylko na siebie i na partnerkĂŞ wÂłaÂśnie teÂż. ByÂło to trochĂŞ przykre, jednak....prawdziwe, niestety.
SpoglÂądajÂąc DouJutsu gÂłównie w stronĂŞ wioski, mogÂłam dostrzec kontury postaci...ktoÂś przemawia do osób znajdujÂących siĂŞ po drugiej stronie bramy. Nie widzĂŞ, by ta osoba miaÂła oczy...przeciwników, a raczej sÂłuchaczy jest trójka...Czy moÂże stres powodowaÂł, Âże tak odbieraÂłam Âświat? MusiaÂłam o tym powiedzieĂŚ mojej ukochanej.
-KtoÂś z wioski w tej chwili mówi coÂś do atakujÂących...Nie wiem kim ten ktoÂś jest, ale jak na razie oponenci wstrzymujÂą siĂŞ z atakiem. Mamy trochĂŞ czasu na rozpatrzenie jakiejÂś taktyki....No wÂłaÂśnie. MoÂże masz jakieÂś sugestie co do tego nieznajomego mĂŞÂżczyzny, który ma coÂś z oczyma? DostrzegÂłam niesamowity ruch tengetsu w okolicach oczodoÂłów...-rzekÂłam, widzÂąc Âświat bladoszarym. Nawet teraz byÂł piĂŞkny, bo ÂżyÂła na nim Jeng...i ja. Obydwie...zawsze...razem. KochaÂłam jÂą i juÂż.

//DostaÂłam PW Jeng o informacji Tanuki tuÂż po napisaniu. ProszĂŞ wiĂŞc o zweryfikowanie, bo muszĂŞ spadaĂŚ,wiĂŞc nie mam czasu na poprawĂŞ. Powodzenia//
//Na co czekamy?//