Sala Narad....

W tej sali odbywamy narady....
Najblizej przewidziana nareada odbedzie sie dzis o 18:00
Post jest odsweizany codziennie wiec zawsze moze sie cos zmienic.....

Jest to wilki pokoj, w ktorym na srodku znajduje sie wielki okragly stóÂł, koloo ktorego znajduje sie obecnie 7 krzeseÂł.....

Przed wejsciem do sali obowiazkowe jest wylegitymowanie sie, co sprawdza 2 straznikow stajacych u drzwi.....
Straznicy poslugaja sie glownie technikami suiton, maja zdolnosc ja rowniez przywolac bez koniecznego kontaktu z nia........

---

Podchdze,daje papiery i wchodze.-Ale tu pusto-powiedzialem i usiadlem.
// ja idê zajaraÌ ok 18.05 do³¹czê ko³o mnie siedzi Zakimishi wiêc bêdê pisa³ za obu ok. ? //

Dodane po 8 minutach:

// ja idê zajaraÌ ok 18.05 do³¹czê ko³o mnie siedzi Zakimishi wiêc bêdê pisa³ za obu ok. ? //

Dodane po 14 minutach:

wchodzê wraz z Zakimishim, siadamy na swoich miejscach i czekamy a¿ inni do³¹cz¹ ...
// piszĂŞ zaa Zakimishiego bo mamy wspólnego kompa to mój
poje**** braciszek //
// ej , no ludzie lider zarzÂądziÂł naradĂŞ wiĂŞc wypada siĂŞ stawic i chociarz oznajmiĂŚ Âże siĂŞ Âśledzi ten temat , dodam pierwszy pomysÂł na dziaÂłanie naszej organizacji //
MyÂślĂŞ Âże powinniÂśmy chodziĂŚ na misje w dwu osobowych skÂładach, byle bym niemusiaÂł chodziĂŚ z tym paskudnym Kiomoto ( na realu mój brat ). - PowiedziaÂłem do wszystkich zebranych

---

Zgadzam siĂŞ z Zakimishim, ale niebĂŞdĂŞ z nim chodziÂł na misje. - powiedziaÂłem
[wchodze, i przed oczaim pokazuje papiery dotyczac emojej obecnoosci w 7mm]
-no obrze przpraszam za spoiznienie, ale mialem cos waznego do zrobenia-powiedzialem do zgromadzonych
(kiedy wchodzilem uslyszalem pomysl)
-zgadzam sie jestem za tym rozwiazaniem-powiedziale i usiadlem kolo zgromadzonych...
-Ale zanim go zatwierdzimy lepiej poczekam na reszte osob... - powiedzialem poniwnie do reszty...
//PS: to posiedzniee ise bedzie ciagnac troche... ale damy rrade/
Mi to obojĂŞtne z kim bĂŞde-powiedziaÂłem.
-aha... No dobrze, mam pytanie czy to cala organizacja, bo wydawalo mi sie ze jest nas wiecej... X_X
-a jesli tak no to mozemy glosowac, ja jestem na tak!

(PS: piszcie troche dluzsze posty znaczy niektorzy... ale piszcie, bo regulamin lamiecie, ale niewazne)
Ja tez jestem na tak.Moim zdaniem powiennismy zwerbowac wiencej osob do organizacji.Jak nas bedze wienxcej to sie podzielimy na grupy.Narazie pracujmy osobno.Bedzie lepiej.-powiedzialem do reszty.
Ps:szefuncio ma racje .Jak jesteÂście na polanie treningowej to piszcie dÂługie posty.
//dokladnie//
-ahh niech tak bedzie jak mowi hiuru, al jeszcze niech zadecyduja o tym inni...
-no i jesli znajdziecie jakas zaufana osobe, zachceacjcie ja do tej organizacji wtedy bnedzie nas wiecej i bedziemy mogli posiasc przewage, nad innymi oragnizacjami!
-Ja moÂże zwerbuje szefa OFS-mruknoÂłem.
WiĂŞc niech tak siĂŞ stanie. - powiedziaÂłem. Tak bĂŞdzie najlepiej podczas misji bĂŞdĂŞ siĂŞ staraÂł szukaĂŚ nowych czÂłonków
Ja teÂż-przytaknoÂłem.
Ok, niech bĂŞdzie.- powiedziaÂłem
I gitara-powiedziaÂłem radoÂśnie.-moÂże tera omówimy coÂś innego
-no tak, ale ja niewybiore tematu bo na ten czas brak mi nowych pomyslow....
-Chyba ze zadecydujemy z kim zawrzemy pokoj a z kim bedziemy rywalizowac hĂŞ? moze ten teamt bedzie dobry.......
MoÂże powinniÂśmy zamieszkaĂŚ w wioskach tak abyÂśmy wiedzieli jakie panujÂą tam stosunki politycze i wiedzieĂŚ czy utrzymywaĂŚ sojusz czy nie
Heh.MoÂże jakieÂś inne pomysÂły??
MoÂże za cel obierzemy znalezienie tych artefaktów co Amy o nich mówiÂła
Eh,mi siĂŞ wydaje Âże ich poszukamy jak bĂŞdzie wieĂŞcej ludzi.
Nom poczekamy na wiecej osob, wtedy autmatyczni, bedziemy mili mza zadanie znmalesc dane artefakty... :p
Powinnismy tez jakoœ urozmaiciÌ t¹ siedzibe.Dubudujmy kilka pomieszczeù.Mog¹ siê przydaÌ.Powinniœmy te¿ znale¿œÌ sobie jak¹œ dorywcz¹ prace.Potrzebujemy pieniendzy na sprzêt i reszte ¿eczy.-powiedzia³em jednym tchem.

Dodane po 8 minutach:

Ok,ide na tÂą misje.-powiedziaÂłem i opus\ÂściÂłem pomieszczenie.[nmm]
WchodzĂŞ do sali zostawiajÂąc na stole raport z misji...
Wchdze zdyszany i siadam na krzeÂśle.-WidaĂŚ oznaki akatsuki-powiedziaÂłem.
Siedze i w pewnym momencie wbiegaja zmĂŞczeni Kiomoto i Hiuru. Kiomoto kÂładzie na stóÂł jak¹œ kartkĂŞ a Hiuru mówi Âże sÂą Âślady Aka w Kiri. Co wiĂŞc z dobrych stosunków z Kiri raczej nici??? - spytaÂłem zgromadzonych
- no wlasnie, co tam sie dzieje i czy warto z nimi zawierac sojusz??-zapytalem zdziiony
-Raczej tak.Tylko widziano ich w klubie,gdy rozwalali lasek i jak przechodzili przez park.Nie sÂą wielkim zagroÂżeniem.
-aha, no dobrze.... czyli niedlugo mozecie sie spodziawc nastepnej misji...
-teraz, kolejny temat do narad, po jego zakonczeniu, rozejdziemy sie...
A ten,co dostaniemy za ta misje szefie??
Okej wiĂŞc mamy pokuj, to super niemusimy walczyĂŚ a nowi sojusznicy zawszĂŞ siĂŞ przydajÂą
Dobra to kiedy kolejna misja, i wÂłaÂśnie co dostaniemy za tÂą pierwszÂą??? - spytaÂłem szefa

Dodane po 38 minutach:

MoÂże jak juÂż sprawdzilismy Kiri to sprawdxmy teÂż inne wioski. - zaproponowaÂłem
Jestem przeciwny sprawdzaniu innych wiosek bo po co jak zajdzie potrzeba to sprawdzimy a póki co zostawmy je w spokoju. - odpowiedziaÂłem
// Zakimishi jest w Kiri niech odrazu ten traktat pokojowy napisze //

- no w sumie racja, zabardzo to pracochÂłonne. - powiedziaÂłem
ahh zaponial bym... oto wasza zaplata:
Mozecie dopisac sobie w misjach ze spelniliscie ja ragi "C"
A dostaliscie-
120 YEN Na gÂłowe....
4 ptk do rozdysponowania na umiejetnosci i 20 ptk chakry.....

Dodane po 2 minutach:

A co do wiosek no wiec tak: Poki co no to byla to misja sprawdzajca wiec (chyba) zkiri niemam pokoju, przynajmniej na tm misja nie polegala na kolejnej zostaniecie wyslani na zawracie takiego pokoju, a misja odbedzie sie niedlugo, jak tylko znajde czas na MG'owanie, a wlasciwie mozemy juz ustalic kiedy sie odbedzie, ajkies propozycje, co do osb ktorzy tam ida i czasu??
Kiedy jeden z 7MM skoĂączyÂł mówiĂŚ , drzwi do sali siĂŞ otworzyÂły i do sali wszedÂł chÂłopak o dÂługich biaÂłych wÂłosach i dÂługim brÂązowym pÂłaszczu. Za sobÂą ciÂągnÂą coÂś lecz pÂłaszcz przykrywaÂł to czĂŞÂściowo. Wolnym krokiem podszedÂł do przed mówcy i popatrzyÂł siĂŞ na niego swymi Âślepiami. W ustach miaÂła jak¹œ dÂługa wykaÂłaczkĂŞ.
- Yo!- MachnÂą rĂŞkÂą i czekaÂł na reakcje reszty.
-Siemka-powiedziaÂłem do przybysza.-pewnie jesteÂś nowy co??
Heh siema, przyda siĂŞ wiĂŞcej czÂłonków, siadaj przyjacielu... a wiĂŞc jak siĂŞ nazywasz i skÂąd pochodzisz, ja jestem Kiomoto, nasz szef to Kiyoshi z klanu Kaguya a ten duÂży to Hiuru z klanu Hyuuga jest jeszcze Zakimshi ale poszedÂł coÂś zaÂłatwiĂŚ do Kirigakure no sato... - powiedziaÂłem do przybysza
Na twoim miejscu bym nie wyjawiaÂł imion-powiedziaÂłem do Kiomoto.
Spokojnie, widaĂŚ Âże jest wporzÂądku pozatym intuicja mówi mi Âże on moÂże byc dla nas wspaniaÂłym nabytkiem... - szepneÂłem
do Hiuru
Ala ja wole byĂŚ ostroÂżny.
Hej przybyszu wiĂŞc jakie masz zamiary... - spytaÂłem przybysza dalej nieznajÂąc jego imienia
WyciÂągnoÂłem papierosa,zapalilem i spojrzaÂłem na przybysza.
ChÂłopak przeleciaÂł wszystkich wzrokiem , a nastĂŞpnie odwróciÂł siĂŞ w stronĂŞ dwóch dziwnych kolesi , którzy zadawali bezsensowne pytania.
- Po co ci znaĂŚ me imiĂŞ i me zamiary - WypluÂł patyczek który wbiÂł siĂŞ w ziemiĂŞ.
- Ale jak juÂż chcesz wiedzieĂŚ to nazywam siĂŞ Stein, Âżyje po to aby zabijaĂŚ niewiernych ...- OznajmiÂł i siĂŞ uÂśmiechnÂą szyderczo ,tym samym pÂłaszcz powiaÂł ku górze i odsÂłoniÂł dwadzieÂścia cztery rĂŞkojeÂści katan przy których byÂła obwiÂązana taÂśma z napisem "odziaÂł zamkniĂŞty".
- Hmm... i poco zdradzacie od razu swoje imiona i nazwiska , dziĂŞki temu mógÂłbym juÂż was pozabijaĂŚ, gdybym byÂł waszym wrogiem , lecz dziÂś wasz szczĂŞÂśliwy dzieĂą , jestem waszym sojusznikiem ! -NastĂŞpnie odwróciÂł sie w stronĂŞ lidera .
- Oferuje ci moje ostrze .- UklĂŞknÂą i opuÂściÂł gÂłowĂŞ w dóÂł.
- ZaÂś ty mnie szkol na potĂŞÂżniejszego wojownika .- Wtedy podniósÂł wzrok ku gÂłowie lidera.
Wow-powiedziaÂłem widzÂąc kolesia.-niezÂła gatka.MoÂże zapalisz -spytaÂłem chÂłopaka podajÂąc papierosy.
[wstalem]
-A wiec to tak, no dobrze...-kiwnolem glowa
-a teraz powstan, i ucz sie od najelpszych, twoje ostrze bedzie bronic nas, a ostrza moje i innych bedzie pomagac ci w tym....
-Witamy w mistrach mieczy!!-krzyknolem z usmiechem na twrzy, podajac dlon steinemu....
ChÂłopak uÂścizna ekĂŞ liderowi .
- MiÂło miÂło sÂłyszeĂŚ - a nastĂŞpnie podszedÂł do palacza.
- Nie wiesz Âże palenie szkodzi - SpytaÂł siĂŞ , a nastĂŞpnie wyjÂą z kieszeni butelkĂŞ wody i zrobiÂł dwa Âłyki.
- Tak wiĂŞc nie dziĂŞki .....- ZakrĂŞciÂł wodĂŞ i schowaÂł jÂą do kieszeni w pÂłaszczu.
- Hmm... widzĂŞ Âże troszkĂŞ siĂŞ zmieniÂło jak byÂłem tutaj ostatnio , to byÂło jakieÂś 10 lat temu .- RozglÂądaÂł siĂŞ po pomieszczeniu , trzymajÂąc siĂŞ za brodĂŞ.
Mi jak zaszkodzi to siĂŞ nic nie stanie
-no to fajnie, wiesz, tez bylem tu dokladnie 10 lat temu, ale ciebie nie pamietam, pewnie dlatego ze to bylo tak dawno.....-powiedzialem do chlopaka...
Teraz znow tu dlaczylem i zostalem liderem, po zniszczeniu ejej przez szalenca caly czas ja odbudowujemy ja!!
Setein pomachaÂł palcem tak zwane niu niu niu
- Pierw mnie czegoÂś naucz, bo jak na 17 latka maÂło posiadam technik w moim arsenale , lecz doskonale wÂładam broniÂą.- OznajmiÂł , a nastĂŞpnie wyjÂą ciastko, które spaÂłaszowaÂł w dwie sekundy .
- A wiĂŞc kiedy rozpoczniesz moje szkolenie
Heh wiĂŞc juÂż byÂłeÂś kiedyÂś jednym z siedmiu mistrzów, czy tylko przypakiem tu trafiÂłeÂś 10 lat temu, o stary ja 10 lat temu to w piaskownicy siedziaÂłem... - byÂłem zdziwiony wiekiem Steina, A te katany to pamiÂątka po twojej ostatniej wizycie tutaj. - spytaÂłem

// na artefakty to jeszcze za wczeÂśnie //

WiĂŞc szefie moÂże podziel nas na grupy skoro jest nas piĂŞcioro, proponuje aby jedna byÂła trzy osobowa póki co jak bĂŞdzie nas wiĂŞcej to siĂŞ pomyÂśli. - powiedziaÂłem do Kiyoshiego
-mozemy w kazdej chwili....-zaproponowalem....
-tylok msuimy wybrac sie na polane treningowa, co ty na to??
-przy okazaji damy innym przerwe, lub jak wola mozemy tenowac wszyscy razem hehe-zasmialem sie
-ale czemu nie...
-na poczatek mala walka, zeby obaczyc co umiesz, a czego cie nauczyc...

Dodane po 3 minutach:

-jasne, podziele, ale juz na zewnatrz, bo tu troche mi nie wygodnie no i goraco ehhhh, musze wentlacje zamontowac tu

//sry, temat niechcacy prznieoslem do ogloszen nie ten co trzeba, taka pomylka ale potem to naprawie///
okej tylko trzeba uwaÂżaĂŚ Âżeby nikogo niezabiĂŚ, ja zgÂłaszam sie na sparing z Steinem jestem ciekaw co potrafi, - powiedziaÂłem z usmiechem i poszedÂłem na polanĂŞ
Wychodze[nmm]
-jasne-odpowiedzialem
-ale co ty na to stein, i reszta hĂŞ??
Stein westchnÂą i podrapaÂł siĂŞ po gÂłowie .
- Hmm.... mój ojciec to zaÂłoÂżyÂł - OznajmiÂł , a nastĂŞpnie sÂłyszaÂł sÂłowo sparing i tylko kiwnÂą gÂłowÂą.
- Tak wiec idziemy walczyÌ - Pod¹¿y³ za swoim przeciwnikiem
-no to dobrze idziemy-powiedziale i ruszylem
NMM
Do sali narad wszedÂł DantuÂś , byÂł lekko zdenerwowany nie udolnoÂściÂą akatsuki , sÂłyszaÂł o nich wiele ale to aby potrzebowali pomocy w tak korzystnych warunkach , a do tego proÂśba o ostrze jednego z mistrzów miecza . ChÂłopak byÂł lekko zniesmaczony i czekaÂł na resztĂŞ swoich kompanów. W pomieszczeniu byÂło o dziwo ciepÂło i widaĂŚ byÂło zimny dym który wydobywaÂł siĂŞ z wicherka
WchodzĂŞ i widzĂŞ dziwnego kolesia.
PodchodzĂŞ do niego po cichu i przykÂładam mu miecz do gardÂła.
- Kim jesteÂś i czego tu szukasz. - spytaÂłem, powoli opuszczajÂąc miecz, gdyÂż wyczuÂłem Âże przybysz raczej niema zÂłych zamiarów.
Gdy wchodziÂła do sali, obawiaÂła siĂŞ, Âże nie zmieÂści siĂŞ z tymi swoimi srebrnymi skrzydÂłami w drzwiach. OtuliÂła siĂŞ nimi, zwijajÂąc je wokóÂł siebie, tak ze wyglÂądaÂła, jakby byÂła jednym wielkim kokonem owiniĂŞtym srebrnÂą foliÂą. Gdy jakimÂś cudem nie przewracajÂąc siĂŞ przedostaÂła siĂŞ do sali i jej ĂŚmie skrzydeÂłka powróciÂły do normalnej formy, popatrzyÂła chwilĂŞ po ludziach tu obecnych.
- Na mordĂŞ OroÂśki, co to za banda Âświrów? - mruknĂŞÂła pod nosem.
[wchodze]
-ehh, kolejna osoba, no ladnie...
[kiedy uslyszalem co powiedziala.....lekko wysunolem woj miecz z pochwy przy plecach, i powiedzialem
-kim ty do diabla jestes, ze smiesz wchodzic tu bez pozwolenia hmmm???
- Jestem przede wszystkim sobÂą - powiedziaÂła, lekko trzepiÂąc przy tym ogromnymi skrzydÂłami ĂŚmy - Masz z tym jakiÂś problem?
-mam!!
-Nie masz prawa tu wchodzic, przed wczesniejszym porozumieniu sie zemna lub zapisaniu sie do orgasnizacji, wiec zadam ci pytanie, jestes w organizacji czy nie!!?? jesli odpowiesz nie lub zlekcewazyssz moje pytanie, uwierz mi bedzie zle....!
//66 postów, gratulacje xP//

- A nie widaĂŚ? ÂŚlepy jesteÂś? - zapytaÂła kpiÂąco, z d m u c h u j Âą c przy okazji grzywkĂŞ z nosa.
//Kiyoshi jak coÂś to ty mnie niby znasz od dawna //
ChÂłopak pojawiÂł siĂŞ obok lidera i chwyciÂł go za rĂŞkĂŞ.
- Spokojnie , spokojnie wdech i wydech spokojne morze i ĂŚwierkajÂące mewy@@".- MówiÂł DantuÂś do swojego kolegi i patrzyÂł siĂŞ swymi martwymi oczami na pseudo anioÂła.
-Dajmy siĂŞ jej wypowiedzieĂŚ pierw....
OdwróciÂłem siĂŞ od kolesia z niebieskimi wÂłosami, bĂŞdac pewnym iÂż jest to przyjaciel...
Hej, hej spokojnie niepozabijajcie siĂŞ tak odrazu, a ty dziewczyno mogÂłabyÂś wyjaÂśniĂŚ dlaczego tu przyszÂłaÂś... - powiedziaÂłem spokojnym tonem, lecz dalej trzymaÂłem swój miecz, niewiedzÂąc czy dojdzie do walki czy teÂż nie
-niestety nie widac......
-Odpowiedz na moje pytanie "TAK" lub "NIE"!!!!-krzyknolem wyciagfajc juz miecz i przystawiajac go do jej glowy....

Dodane po 1 minutach:

-jasne, dajmy...-powiedzailem do dantusia
- O w mordĂŞ OroÂśki, co ma dÂługi jĂŞzor... - westchnĂŞÂła teatralnie - WiĂŞcej Âświrów, wiĂŞcej kÂłopotów... - ZamachaÂła skrzydÂłami i wzniosÂła siĂŞ w powietrze, z dala od mieczy - JESTEM W TEJ ORGANIZACJI, GÂŁÂĄBY!!!
-ehhh, no fajnie, a juz mailem nadzieje ze bede mogl sie poisac ehh, nodobrze, wiec usiadz...
-przpraszam za to ale zawsze trzeba miec pewnosc, co nie dante?, odwrocilem sie w strone chlopaka...?
Aha to luzik nazywam siĂŞ Kiomoto z klanu Kakuzu... jesteÂś taka Âładna a taka wredna. - hamsko dodaÂłem te ostatnie sÂłowa
[zasmialem sie ]
-hehe no fajnie, tez fakt, nie wygladasz na taka ktora by sie kiedy kolwiek zloscila, lub miala...
- Na wasze nieszczĂŞÂście nie zamierzam siĂŞ zmieniaĂŚ - uciĂŞÂła krótko, zlatujÂąc na ziemiĂŞ i skÂładajÂąc skrzydÂła przy bokach.
No dobra kogoÂś mi tu brakuje... a tak Kiyoshi niewiesz moÂże gdzie znajdujÂą siĂŞ Stein i Hiuru??? - spytaÂłem. No dobra moÂże podzielmy siĂŞ na grupy...
-tiaa, skoro tak mowisz-westchnolem
-aaa zapomnial bym sie przedstawic, jestem kiyoshiz kalnu Kaguya....-powiedzialem
-i wcalem nie jestem z teg zadowlony...
- Tak... tylko gdzie siĂŞ szlaja znowu Stein - WestchnÂą rozglÂądajÂąc siĂŞ dookoÂła.
- Tak wiĂŞc ja nazywam siĂŞ Dante ......- PowiedziaÂł od niechcenia skrzydlatej panience.
- Tak wiĂŞc czekamy dalej na resztĂŞ - SpytaÂł siadajÂąc na swoje miejsce. Kiedy usiadÂł i poÂłoÂżyÂł wicherka na kamienny stolik .
ProponujĂŞ abyÂśmy podzielili siĂŞ teraz oni napewno do³¹czÂą za moment z wyjÂątkiem Zakimishiego który poszedÂł do Kiri, niepytajcie po cholere on to zrobiÂł bo niemam bladego pojĂŞcia... - powiedziaÂłem
- Ja mogĂŞ byĂŚ z tym Kaguya - wskazaÂła Kiyoshiego palcem, jak dziecko.
-no dobrze, siadajcie, teraz sie w te nieszczesnwe gruppy trzeba dobrac, a wiec, kto chce byc z kim?? -zapyalem-wzdychajac...
-Po dobraniu sie kazda z grup dostanie nazwe i specjalne znaki, jak i misje....\
-a wiec wybierzzcie sie...

Dodane po 2 minutach:

-ehhh, no dobrze, niech bedzie, no to teraz od was zalezy z kim chcecie byc.... mopzecie byc ze soba, albo z osoba nie obecna tutaj....
Ja mogĂŞ byĂŚ z Hiuru, bo byliÂśmy na misji i mnie siĂŞ z nim dobrze pracowaÂło. - powiedziaÂłem
- Ja wiem gdzie siĂŞ znajduje , a obecni przyglÂąda siĂŞ walce czÂłonka akatsuki z hebi bodajÂże Pein walczy z Uchiha Sasuke, ale to w tej chwili nie istotne.- WestchnÂą i byÂł ciekaw czy jednostki ANBU wogóle doszÂły do klubu.
- Tak wiĂŞc tym czasowo go nie bĂŞdzie.- Po tych sÂłowach wyjÂą z pÂłaszcza kunai.
- Wiêc mo¿emy zacz¹Ì narada Stein zaraz dojdzie bo uprzedzi³ mnie ¿e siê spuŸni.- Westchn¹ i czeka³ na rospoc¿êcie narady.

//ja za ra lecĂŞ wiec w kaÂżdej chwili mogĂŞ przestaĂŚ pisaĂŚ >

Dodane po 2 minutach:

Dante tylko wpatszony byÂł lidera 7MM
- WiĂŞc jak - SpytaÂł siĂŞ koÂściaczka
uzupeÂłnienie posta
// jak pójdziesz to mamy ciĂŞ sami przydzieliĂŚ, czy napiszesz póÂżniej //
a wiĂŞc spotkaÂłeÂś juÂż mojego nieszczĂŞsnego brata??? - spytaÂłem zdziwiony. No dobra szefuniu decyduj. - powiedziaÂłem
-ohhh, no aj... juz raczej za pozno, jestem z nia, ty mozesz byc, z..z....z...zakimishim lub kims innym ehh...
- jako iÂż jest 7 mistrzów miecza jedna grupa bĂŞdzie jedna 3 osobowa , wiĂŞc mogĂŞ byĂŚ z tobÂą , no chyba jak mnie nie chcesz to mogĂŞ byĂŚ z tym co ma Byakugana .- WestchnÂą i spuÂściÂł gÂłówkĂŞ ku doÂłowi
Ja z Hiuru jak siĂŞ zgodzi, ty z TayuyÂą to pewne a reszta??? - spytaÂłem chyba lekko zakÂłopotanego Kiyoshiego
-nie no jasne ze chce, wiec mozesz byc z nami, dla mnie to nie problem... hehe-zasamielem sie...
-bedzie nas wiecej... -dadalem...

Dodane po 1 minutach:

-zobaczy sie, potem sie wybiera hehe....-daodalem

//juz zaczynam pisac ogloszenie w ogloszneiach co do par.... \\\
W sumie Tayuyi byÂło wszystko jedno, byle by byĂŚ z Kiyoshim, bo polubiÂła tego "koÂściaczka" AnulowaÂła Batafurai Uyoku, skrzydÂła zniknĂŞÂła. Z miejsca poczuÂła siĂŞ o tonĂŞ lÂżejsza, przecieÂż te skrzydÂła trochĂŞ waÂżyÂły.
WiĂŞc postanowione. - z radoÂściÂą przyjoÂłem to do wiadomoÂści
[pokiwalem glowa i wstalem]
- a teraz prosze wybrac sobie nazwy i wypowiedziec sie tutaj, za chwile przydziele wszystkim drozynom misje do spoelnienia...]
-Jak juÂż 2 pierwsze grupy sÂą to moÂże przydziel juÂż misje , bo im szybciej zaczniemy dziaÂłaĂŚ tym szybciej zwiĂŞkszy siĂŞ nasz autorytet wÂśród innych.- OznajmiÂł chÂłopak juÂż uÂśmiechniĂŞty, a jego oczach byÂł pÂłomyczek szczĂŞÂścia .
//juz daje, misje bedzie mozna zlasc w temacie "misje" niech tylok je napisze... hehe//
-jasne, wiecie gdzie je znajdziecie wiec teraz kolejna sprawa do omwienia, mianowcie no dorba to juz koniec, niema juz zadnej sprawy, ZOZEJSC SIE!!-powiedzialem
-jesli chcecie ozecie juz wybrac swoich dowodcow drozyn, no i nazwac je, u mnie nie chce miec dowodcy , znaczy kazdy nim jest... ale ok niewazne
- Jakby co, bĂŞdĂŞw swoim pokoju...
OdwróciÂła siĂŞ na piĂŞcie i wyszÂła dumnym krokiem.

NMM.
Kiedy reszta wychodziÂła to DantuÂś dalej siedziaÂł na swoim wygodnym foteliku. CzekaÂł aÂż zostanÂą tylko jego partnerzy.

Dodane po 25 minutach:

Po chwili popatrzyÂł siĂŞ na Kostka
- Tak wiĂŞc idziemy do siedziby naszego ANBU w kiri czy coÂś jeszcze .- SpytaÂł siĂŞ KoÂściaczka .
-mozemy isc-powiedzialem
-ale nei teraz, teraz czas wolny, zrobimy ja dopiero kiedy kazdy c=bedzie mial wolny czxas,
//na przykad dzis o 18-19 :p ale wtedy bedzie Tay zajeta... Wiec jutro najwczesniej....
Ktora godzina bedzie ci odpowiadac,-wyslij na PW...//
ChÂłopak pokiwaÂł gÂłowÂą a nastĂŞpnie zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ do Shunshin jutsu.
DantuÂś nastĂŞpnie zacz¹³ siĂŞ skraplaĂŚ w malutkie kropelki które odlatywaÂły w róÂżne kierunki .
<z/t>
WszedÂłem i padÂłem na fotel.

Dodane po 3 minutach:

WyszedÂłem.[nmm]
wbiegÂłem i zostawiÂłem raport z mojej czĂŞÂści misji ''No dobra zwiedzaÂłem ³¹ki i jest tam dziwny domek przy którym le¿¹ kukÂły treningowe ich uszkodzenia wskazujÂą iÂż mieszka lub mieszkaÂł tam silny shinobi a reszta ³¹k to nic ciekawego peÂłno podeptanych zióÂł itp. wiĂŞc nic ciekawego ''

Dodane po 1 minutach:

po zostawienu raportu wybiegÂłem, za cel wĂŞdrówki wybraÂłem toitoi
-no dobrze dzieki, za raporty-powiedzialem
///PS: bede sie pojawial teraz tylko raz na dzien na foreum bo komp mi siadl no i muze korzystac z innego ehhh....///
- Ooo, jak dobrze ciĂŞ widzieĂŚ, KoÂściaczku - zawoÂłaÂła wchodzÂąc - Dobrze, Âże ciĂŞ w koĂącu dopadÂłam, bo juÂż siĂŞ baÂłam, Âże jakieÂś podrzĂŞdne istoty rozniosÂły ciĂŞ na kawaÂłki. Czemu nie pojawiliÂście siĂŞ z Dantusiem w Sunie, gdzie na was czekaÂłam? CzyÂżbyÂście mieli parĂŞ spraw do zaÂłatwienia miĂŞdzy sobÂą, oczywiÂście sam na sam? JeÂśli tak, to przepraszam za pytanie... - rozeÂśmiaÂła siĂŞ, siadajÂąc na fotelu.
Mój klon wbiega do sali...Ludzie mam inofrmacje, jak najszybciej musicie zaÂłatwiĂŚ sojusz z Kiri... - Klon rozpoczoÂł wyjaÂśnienia
SpojrzaÂła drĂŞtwo na Kiomoto.
- To moÂże tak konkretniej wyjaÂśnisz, o co chodzi - powiedziaÂła chÂłodno, a uÂśmiech speÂłzÂł jej z twarzy.
No a wiĂŞc zacznijmy od tego Âże... Kiri zbiera jadeitowe przedmioty z tego co wiem majÂą juÂż jadeitowy sztylet, ja szukam wÂłaÂśnie cheÂłmu a jakaÂś inna grupa statuetki z jadeitu... niestety poniewaÂż niewiem czy majÂą juÂż resztĂŞ przedmiotów proponujĂŞ abyÂście zawarli z nimi sojusz... ponoc jadeitowe przedmioty uzbierane wszystkie posiadajÂą wielkÂą moc i pewnie bĂŞdÂą uÂżyte przeciw organizacjÂą... dlatego powinniÂśmy zawrzeĂŚ z nimi sojusz jak najszybciej gdy zrobimy to za póÂźno mogÂą nawet go nieprzyj¹Ì bo bĂŞdÂą silni i niebĂŞdzia im to potrzebne... - powiedziaÂł klon poczym znikÂł

// to byÂł klon nie ja jak siĂŞ czegos siĂŞ dowiem i bĂŞdzie to pilne to wyÂślĂŞ nastĂŞpnego //
Wpad³em do sali i krzycze-Ja maoge iœÌ na t¹ misje.Dosta³em o niej wiadomoœÌ od kiomoto.Plosie-powiedzia³em patrz¹c na szefa i Tayuye.
// szefa przecierz nie ma narazie co znaczy ¿e ty dowodzisz sugerujê ( mojej posatci a nawet klona tu niema ) ¿e powinneœ iœÌ ty z Tayuy¹ niestety to chyba za free ale skoro ty masz w³adze Hiuru na czas nieobecnoœci to ty mo¿esz przydzieliÌ misjê //
//No dobra.To bedzie misja rangi D.MoÂżna za niÂą otrzymaĂŚ 20 punktów chakry,2 punkty rozwoju i 100Y.
Celem misji jest zawarcie pokoju z kiri gakure.//
//Jakby co, to szefunia nie ma, bo czÂłowiekowi siĂŞ wszystko zwaliÂło na gÂłowĂŞ tak, ze nawet nie ma czasu ze mnÂą gadaĂŚ, co jest totalnÂą katastrofÂą ;( //

Tayuya odburknĂŞÂła coÂś pod nosem, niezbyt zadowolona z tego, Âże przerwano jej wÂłaÂśnie rozmowĂŞ z KoÂściaczkiem.
- Kto idzie? - zapytaÂła krótko.
-Kto jest chĂŞtny??-spytaÂłem.
Energicznym krokiem weszÂłam do sali.
-Czy coÂś mnie ominĂŞÂło?-zapytaÂłam, a w moim gÂłosie sÂłyszeĂŚ moÂżna byÂło nutkĂŞ ironii i chÂłodu xP
-Witam,chcesz iœÌ na misje-powiedzia³em radoœnie do Tabithy.-Mamy ma³¹ op³acaln¹ misje.
-A co bĂŞdzie trzeba na niej robiĂŚ?-oparÂłam siĂŞ o ÂścianĂŞ.
-IœÌ do kiri i zaÂłatwiĂŚ z niÂą pokój.Jak narazie jest to misja rangi D.MoÂże siĂŞ staĂŚ misjÂą rangi C.-powiedziaÂłem.
-ChĂŞtnie wypeÂłniĂŞ to misjĂŞ-uÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ lekko i zamknĂŞÂłam oczy.
-A wiĂŞc powodzenia. Mam nadzieje Âże Ci siĂŞ uda.-powiedziaÂłem radoÂśnie.-Ten pokój jest nam potrzebny.
-To kiedy mam rozpocz¹Ì misjê?
-Najlepiej teraz,powodzenia.-powiedziaÂłem klepiÂąc dziewczyne po ramieniu.
-DziĂŞki-odburknĂŞÂłam i wyszÂłam z sali.

<NMM>
-I gitara-powiedziaÂłem radosnie wychodzÂąc.[nmm]
ZaklĂŞÂła pod nosem.
- Co za beznadziejna organizacja - fuknĂŞÂła cicho - JuÂż mam zgarn¹Ì misjĂŞ, a tu mi siĂŞ wwala jakaÂś kolesiówa...
// Jedy ona siĂŞ Aka wystraszyÂła bo jÂą samÂą puÂściliÂście ja szedÂłem z tobÂą i steinem Âżyby zobaczyĂŚ co siĂŞ dzieje w Kusa nastĂŞpnym razem idÂźcie lepiej we trójkĂŞ ale decyduje Hiuru bo on jest zastĂŞpcÂą lidera i na twoim miejscu Hiuru baÂłbym siĂŞ Tayuyi bo jest nieprzewidywalna serio //
//Nie dobijaj mnie,jak Cie potrzeba to uciekasz //
// Âże ja niby przed czym uciekam??? a jak chodzi ci o to Âże teraz mnie niema to bez tego byÂśmy nawet niewiedzieli o tym Âże warto pokój zawrzeĂŚ a jak myslisz Âże tchurzĂŞ to ÂśmiaÂło poczekaj aÂż wrócĂŞ z misji zagadamy z jakimÂś MG to nam walkĂŞ posĂŞdziujĂŞ a co do tej misji to pierwszeĂąstwo miaÂła Tayuya a ta wpadÂła niewiedomo skÂąd i daÂłeÂś jej misjĂŞ to niesprawiedliwe jak mi tak byÂś zrobiÂł jak Tayuyi to bym siĂŞ mocno wku... z resztÂą teraz róbcie co chcecie ja wracam do Kumo //
//Dobra,misje dostaje Tayuya.I sorka za to co powiedziaÂłem.//
- Ach... - westchnĂŞÂła - Czyli jednak to ja mam zawrzeĂŚ pokój z Kiri... ZAWRZEÆ POKÓJ. JA. No spoko... - zdmuchnĂŞÂła grzywkĂŞ z nosa - Pa, KoÂściaczku - powiedziaÂła i wyszÂła.

NMM.
Dantek wszedÂł do pomieszczenia gdzie miaÂło siĂŞ odbyĂŚ zebranie.
- Ech.. nikogo jeszcze niema .- WestchnÂą siadajÂąc na soje miejsce.
- No to czekam .- PowiedziaÂł zakÂładajÂąc nogĂŞ na nogĂŞ .

******************************************************
zebranie siĂŞ odbĂŞdzie teraz w tym temacie
wszedÂłem do pomieszczenia miecz miaÂłem zawieszony na plecach rozglÂądnÂąwszy siĂŞ powiedziaÂłem
-witam niema nikogo jeszcze oprócz nas
[wchodze]
-yo dantek hahaha -zasmialem sie i usiadlem na krzesle kolo niego
Dantek siĂŞ uÂśmiechnÂą .
- Witam panów jeszcze jedna ofiara nie przyszÂła , ale moÂżemy zacz¹Ì chyba??- SpytaÂł siĂŞ rozglÂądajÂąc siĂŞ dookoÂła .
- Liderze czyĂą Honory .- MruknÂą do Kostka .
-yyyyyyy, jakie honory, czlowieku!!!?
-No dobra, Rozpoczynamy posiedzenie -moze byc czy nie bardzo...? - zapytalem patrac na tlumy ludzi wokol
Dantak zÂłapaÂł siĂŞ za gÂłowĂŞ .
- Baka ...- WymamrotaÂł pod noskiem.
- MoÂże byĂŚ .- PowiedziaÂł do Kostka
- Tak wiĂŞc od czego panowie zaczniemy - SpytaÂł siĂŞ rozglÂądajÂąc.
-moÂżne od spraw politycznych powstaÂł nowa organizacja
powiedziaÂłem
-pomyslmy... hmmm?, moze od tego ze juz zawarlismy pookoj z kiri gakure, i nie zapowiada sie zadna wojna....

-albo od przniesienia siedziby
-Co wy na to?
- Co do tej nowej organizacji rozmawiaÂłem z liderkÂą i zÂłoÂżyÂłem i propozycjĂŞ wiĂŞc czekam tylko na odpowiedÂź.- PowiedziaÂł DantuÂś.
- Wiem Âże majÂą w organizacji Sage którego juÂż raz zd¹¿yÂłem pokonaĂŚ .- PochwaliÂł siĂŞ chÂłopak.
- Co do przeniesienia siedziby to tak zostajemy tutaj w razie czego jest siedziba alarmowa w Kumo .- PowiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty.
- I jeszcze jedna sprawa w z Yuki nadeszÂło pismo z proÂźbÂą o pokój. WiĂŞc co wy na to .- SpytaÂł siĂŞ ludzików 7MM
-jak chcÂą pokój niech my coÂś z tego dostaniemy-powiedziaÂłem
-a co do tej nowej organizacji przywódczyni to moja znajoma wiĂŞc mogĂŞ byĂŚ ³¹cznikiem z nimi
-jak na moj gust ten pokoj nie bedzie obustronny, bo oni nam mala pomoga za malo osob tam mieszka-powiedzialem

- Z moich informajacji, wystarczlo by 3 osoby z 7mm, zeby podbic ta wioske, ale wyslucham i innych
-moÂżna by ich podbiĂŚ mnie liczcie wtedy za 2 ludzi
uœmiechn¹³em siê z³owrogo
- Ja przyjoÂłem ostatnio na szkolenie ucznia.- PowiedziaÂł drapiÂąc siĂŞ po gÂłowie.
- NauczĂŞ go co trzeba i bĂŞdzie mógÂł wstÂąpiĂŚ w nasze szeregi juÂż niedÂługo.- dodaÂł po chwili.
- I takie dziwne pytanie co chcecie robiĂŚ przez nastĂŞpny okres czasu - ZadaÂł pytanko do kaÂżdego.
- Tylko Âże tam mieszka Ten midori ...... "Sage"
-sage czy nie sage
pojawiÂło siĂŞ moje drugie ciaÂło
-Mangekyou Sharingan z tym bĂŞdzie mieĂŚ problem
-aha, no to peszek,

-Ja chce ten okes przspac... bo niemam co trenowac... ew. poprowadzic misje jako, sensei aby miec kase na sake
- JakieÂś misje by siĂŞ nam przydaÂły ech ... -WestchnÂą .
- A mo¿e zrobimy jak¹œ rozpieduchê komuœ .- Spyta³ z tyranicznym uœmieszkiem *_*
-ja jestem za tylko komu
-yeah!!!
-powiedz tylko komu i ruszamy!!-powiedzialem z szatanskim usmieszkiem

-Luuuuubie te robote
- Hmm..... no nie wiem moÂże hmmm......... Yuki albo iwe?? ale iwe Yuki podbija to yuki jest bez bronne .- OznajmiÂł gestykulujÂąc rĂŞkoma
-dobra ja wyruszam zanieœÌ warunki paktu dowiedzenia i powodzenia
Kakao wszedÂł do sali odrobinĂŞ zakÂłopotany.
- Nie spóÂźniÂłem siĂŞ, prawda? - zapytaÂł juÂż przepraszajÂącym tonem na wszelki wypadek. Szybko zaj¹³ miejsce na jednym z foteli i przybierajÂąc skupionÂą minĂŞ, zacz¹³ wsÂłuchiwaĂŚ siĂŞ w rozmowĂŞ starszych towarzyszy.
- IdÂź idÂź my to juÂż dokoĂączymy .- PowiedziaÂł i wtedy wpadÂł Kakao.
- Witaj Kakao-san i jak siĂŞ czujesz w nowej roli??- spytaÂł siĂŞ chÂłopaka
- Nie tylko omówiliÂśmy sprawy polityczne i to wszystko .- OdpowiedziaÂł chÂłopakowi .
- Tak ci streszczĂŞ ca³¹ gadkĂŞ mamy sojusz z kiri z stowarzyszeniem , i zastanawiamy siĂŞ kogo zaatakowaĂŚ , moÂże masz jakieÂś pomysÂły - Wtedy wieli stóÂł siĂŞ rozÂłoÂżyÂł i wysunĂŞÂła siĂŞ mapa kontynentu..........
- nie zapominaj Âże ja mogĂŞ byĂŚ w 2 miejscach naraz
- Czujê siê doskonale - Kakao odetchn¹³ z ulg¹ - Jeœli mamy kogoœ zaatakowaÌ... - ch³opka zerkn¹³ na mapê - proponujê Kusa-gakure. Jest praktycznie bezludna, nie ma tam ¿ywego ducha, a tym bardziej kogoœ, kto chcia³by tê wioskê broniÌ.
- Kusa odpada z wielu powodów ostatnio kumo ja zaatakowaÂło i suna i,kiri ,konoha przyszÂły z pomocÂą .- PowiedziaÂł chÂłopak pokazujÂąc palcem na mapie.
- WiĂŞc czekam na dalsze propozycje.- DodaÂł po chwili i popatrzyÂł na rudzielca .
- Ech zapomniaÂłem - PodrapaÂł siĂŞ po gÂłowie ..........
A ame klan rikodu nic nie powinien zrobiĂŚ bo jestem liderem Âłatwy cel
moÂże tam pdrapalem siĂŞ po gÂłowiĂŞ
- MoÂże Taki? - Kakao byÂł niestrudzony, jeÂśli chodziÂło o propozycje - To maÂła i nudna wioska. Zbyt wielu ludzi nie ma. I jest Âłatwa w podbiciu ze wzglĂŞdu na wiele terenów lesistych, a maÂło zagospodarowanych. 2/3 wioski to wodospad, jego jeziora i rzeki oraz roÂślinnoœÌ, resztĂŞ zajmujÂą niewielkie posiadÂłoÂści kilkorga osób.
- Ame nie gÂłupio , ale Taki bardziej jest interesujÂące.- PowiedziaÂł do zgromadzonych.
- Taki posiada wiele zbiorników wodnych , a wiĂŞkszoœÌ z nas potrzebuje do swych technik owej.- PowiedziaÂł wstajÂąc z fotela .
- Ame teÂż dobry cel W koĂącu mamy towarzysza pochodzÂącego z tam tond , wiĂŞc moÂżemy po kolei przej¹Ì dwie rozpoczynajÂąc od Taki .... co o tym myÂślicie .- Z pytaÂł siĂŞ czÂłonków 7MM
- DostosujĂŞ siĂŞ do was. ChociaÂż jestem przekonany, Âże Taki jest lepszym celem - odparÂł Kakao, krzyÂżujÂąc rĂŞce na piersiach i opierajÂąc siĂŞ o oparcie fotela - W Ame sÂą ludzie gotowi walczyĂŚ. MoÂże nie tak duÂżo, ale wiĂŞcej niÂż w Taki. MyÂślĂŞ, Âże dobrze by byÂło zacz¹Ì od mniejszych celów.
-dobry pomysÂł moÂżna póÂźniej zaÂłoÂżyĂŚ tam bazy alarmowe

Dodane po 20 minutach:

-oto odpowiedÂź od minako zgadza siĂŞ na wszysko oprucz tego Âże majÂą siedzieĂŚ w ukryciu i Âże nie chcÂą walki z nami
- Prawie wszyscy wyrazili juÂż swojÂą opiniĂŞ - oznajmiÂł - i wyglÂąda na to, Âże podbijamy Taki. Ruszamy od razu, póki jesteÂśmy w kupie, czy potem siĂŞ jakoÂś zorganizujemy? - zapytaÂł, lekko unoszÂąc brwi.
// potem ja jutro misje rozpoczynam i po niej ruszamy jeszcze trzeba minako na wojnĂŞ zabraĂŚ//
- Pierw obmyÂślimy plan i troszkĂŞ siĂŞ przygotujemy .- OdpowiedziaÂł Kakaowi.
- Och jak dobrze wiĂŞc wszystko z tym stowarzyszeniem ustalone .- DodaÂł po chwili
Nagle otoczyÂł CiĂŞ biaÂły dym i poczuÂłeÂś , Âże siĂŞ gdzieÂś przenosisz ( Dante)
Klik
-Mi to obojetne co - usmiechnolem sie
-Bo szczerze, to sie nuudze... straznie ostatnio pfff...-powiedszialem
- Mam ten sam problem z nud¹ - westchn¹³ Kakao, zdejmuj¹c okulary i przecieraj¹c je skrawkiem koszuli - wiêc mo¿e my wyruszymy wczeœniej? - zaproponowa³ Kiyoshiemu.
-jest problem, musimy to obgadac z kiri, a raczej z mizukage, bo bedziemy mieli wojne z nimi, a tego niechcemy, musimy przynajmniej ich zawiadomic...
-odpowiedzialem zaklopotany
- Ech... No dobra - powiedziaÂł znudzony - czyli jednak bĂŞdĂŞ musiaÂł dalej czekaĂŚ... Chyba ze mogĂŞ coÂś zrobiĂŚ? - zapytaÂł z nadziejÂą.
Popchn¹³em drzwi i z obna¿onym mieczem wmaszerowa³em do sali.
-Witam... mam pewnÂą propozycjĂŞ, ale to wymaga wyjÂścia wszystkich Âśrednio-inteligentnych - powiedziaÂłem. Kiedy zostaÂłem sam z Kiyoshim zaczynam mówiĂŚ o czymÂś co mogÂłoby go zaj¹Ì... ale poczekam aÂż siĂŞ opróÂżnicie.
Nagle zaraz obok Hyuty Shiro zapÂłon¹³ ogieĂą z którego wyszedÂł Madara. DezaktywowaÂł Mangekyou Sharingana, Âżeby pokazaĂŚ 7 Mistrzom MarzeĂą // tfuu to znaczy Miecza //, Âże nie ma zÂłych zamiarów...
- Witam mistrzy - powiedziaÂł i czekaÂł na dlaszy przebieg sytuacji
-No cóÂż, teraz mamy ogromnÂą przewagĂŞ sioÂłowÂą z MAdarÂą... wasz poziom w 7MM ma tendencjĂŞ spadkowÂą. KaÂżdy z was bĂŞdzie walczyÂł na zewnÂątrz z MadarÂą... moÂżecie siĂŞ o coÂś zaÂłoÂżyĂŚ... Madara moÂżesz siĂŞ zakÂładaĂŚ do 500y, jeÂśli ciĂŞ obskoczÂą wszyscy naraz to im damy te 500y... Kiyoshi moÂżesz ich pogoniĂŚ? - zapytaÂłem i usiadÂłem na przyciagniĂŞtym przez ÂłapĂŞ z chakry krzeÂśle (jutsu Juubiny).
-Albo ch³opcy, zrobimy inaczej. ¯eby walczyÌ z Madar¹ musicie postawiÌ na szalê swoje miecze. A jeœli sienie za³o¿ycie, to Madara odbierze wam je si³¹. Jeœli nie bêdziecie mu stawiaÌ odpowiedniego oporu, to nie jesteœcie godni by nazywaÌ samych siebie mistrzami. Madara nie bêdziesz u¿ywa³ spowolnienia czasu ani sharingana. Ale reszty mo¿esz. Przypilnuj ich. Jak ciê pokonaj¹ to nie zabieraj mieczy.
ZwróciÂłem siĂŞ do Kiyoshiego.
-Czy ci siĂŞ to podoba czy nie, moi ludzie po zwyciĂŞstwach Madary przyjmÂą miecze i bĂŞdÂą siĂŞ szkolic w ich uÂżywaniu. Nie bĂŞdĂŞ miaÂł Âłaski dla 7MM. Trzeba was zniszczyĂŚ, nie ma tu nikogo godnego uwagi Kiri oprócz ciebie. (nie wiem o Dante)
Madara tylko uÂśmiechnÂą siĂŞ szyderczo wyjmujÂąc kunai.
- Widzicie jaki mój sensei jest dla was dobry ? Nie pozwoliÂł mi nawet uÂżyĂŚ Sharingana ... WiĂŞc was moÂże nie zabije... Ale sotrzegam ... Jesli wyjdzie wiĂŞcej niÂż 3 naraz to nie bĂŞde siĂŞ patyczkowaÂł ... WiĂŞc który pierwszy chce straciĂŚ miecz - PowiedziaÂł odwaÂżnie mrugajÂąc przez co jego zwykÂły Sharingan zniknÂą ... Spotkamy siĂŞ przed budynkiem ...
<NMM>
-Hmm.... ja tez mam walczyc,-zapytalem
-Ale to neima sensu, w koncu ejstesmy sojusznikami czyz nie?-oparlem po czym wyszlem
NMM
- O kurde - Kakao zakl¹³ cicho, po czym dorzuci³ kolejn¹ wi¹zkê przekleùstw - jestem nowy, a skoro ten "Madara" ma Sharingana... O KURDE - wrzasn¹³ i wybieg³.

zt
WyszedÂłem na zewnÂątrz za Kiyoshim. "Ale niektórzy ludzie wyglÂądajÂący na kumatych sÂą niekumaci..." - pomyÂślaÂłem i ruszyÂłem. MyÂślaÂłem nie tylko o Kiyoshim.
NMM
WszedÂłem o sali narad i siadÂłem na swoim staÂłym miejscu.
PrzechadzajÂąc siĂŞ dotarÂłam do sali narad. WeszÂłam do Âśrodka i zobaczyÂłam Yagu , westchnĂŞÂłam i odparÂłam
- Przytulne miejsce...wiĂŞc to tutaj obmyÂślacie swoje niecne plany... - dodaÂłam juÂż ciszej
-moÂżna tak powiedzieĂŚ siadaj po co staĂŚ
ZrobiÂłam tak jak powiedziaÂł chÂłopak i usiadÂłam naprzeciwko Niego. OparÂłam ÂłokieĂŚ o porĂŞcz krzesÂła i drugÂą dÂłoniÂą zaczĂŞÂłam stukaĂŚ paznokciami jakiÂś nieznany mi rytm
nagle zauwaÂżyÂłem list zaadresowany do mnie
Kod: Rozkazy
Ja czyli Danatek zostaje Sensei Yagu Ryu a on Zetsumei i utworzymy grupĂŞ którÂą bĂŞdziemy razem podróÂżowaĂŚ
przeczytaÂłem to na gÂłos
SpojrzaÂłam na Niego i westchneÂłam
- WiĂŞc to Ty masz byĂŚ moim sensei....eh...mówi siĂŞ trudno...mam nadzieje , ze mnie nauczysz czegoÂś poÂżytecznego ... - dodaÂłam wstajÂąc
WstaÂłem i przyzwaÂłem 2 ciaÂło
-sharingan
powiedziaÂłem 2 ciaÂłem
-jestem Yagu w 2 ÂścieÂżce mĂŞdrca dalej myÂślisz Âże ciĂŞ niczego nie nucze
aktywowaÂłem MS
-to wystarczy czy mam ciê okaleczyÌ byœ zobaczy³a moj¹ si³ê
SpojrzaÂłam na Niego a na mojej twarzy wstÂąpiÂł uÂśmieszek. OdwróciÂłam siĂŞ do Niego plecami
- CóÂż...nie jestem masochistkÂą aby siĂŞ kaleczyĂŚ...w takim razie..do zobaczenia na pierwszym treningu sensei - dodaÂłam nadal z uÂśmieszkiem i wyszÂłam z pomieszczenia
< NMM>
cia³o nr 2 zniknê³o wyszed³ szybkim krokiem znowu mnie ponios³o pomyœla³em i znikn¹³em za drzwiami <NMM>
Dantek pojawiÂł siĂŞ na swoim miejscy byÂł lekko obolaÂły lecz podróÂż miĂŞdzy wymiarami troszkĂŞ go uleczyÂła.
- A tak siĂŞ chwaliÂł ten boÂżek ... -PowiedziaÂł sam do siebie opuszczajÂąc pomieszczenie.
- Ciekawe co moi mistrzowie porabiajÂą hmm ..

nmm
przyszedlem i zaczolem sie rozgladac po pomieszczeniu muwiac cip cip cip gdzie sie schowaliscie nedzni tchuze do nogi psy . nieno fajna zabawa ale tutaj trzeba by ich znalezc i wkoncu mieczyki przejac
PrzetrzÂąsn¹³em stojÂące pod Âścianami szafy. W koĂącu wkurzyÂłem siĂŞ i zÂłamaÂłem Âśrodkowy stóÂł.
-[I see you!] jasna! Przecie¿ gdzieœ tu musi byÌ zbrojownia, albo chocia¿ skarbiec! - wrzasn¹³em -Dobra chodŸmy Richard. Gdybym by³ skarbcem chcia³bym byÌ pod ziemi¹.
NMM
okej prowadz hyuta moze wkoncu szczescie na dopisze i znajdziemy chociaz jeden mieczyk
NMM
W Sali narad pojawiÂł siĂŞ Dantek, usiadÂł na miejsce lidera 7mm.....
- Prawie jak za dawnych lat ...- PowiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ..
- Hmm... nikogo tu niema ? - SpytaÂł siĂŞ rozmyÂślajÂąc kto jest teraz w tej przeklĂŞtej organizacji....
Id¹c korytarzem od razu zauwa¿y³ uchylone drzwi i poczu³ czyj¹œ obecnoœÌ[6 zmys³]
wszedÂł szybko i natychmiast zauwaÂżyÂł Dantego..
-Witam z kim mam przyjemnoœÌ-zapyta³em na wszelki wypadek nak³adaj¹c 2 kawarimi...
- Ty teÂż posiadasz 6 zmysÂł .... ?- SpytaÂł siĂŞ Dantek siedzÂąc sobie na stanowiska Lidera .....
- Czyli Ty jesteÂś nowym Liderem 7MM?- SpytaÂł siĂŞ z podejrzanym uÂśmieszkiem na twarzy...
- Ja nazywam siĂŞ Dante van Shiro...- PrzedstawiÂł siĂŞ chÂłopak o zmierzyÂł wzrokiem Hidekiego ...

< jakoÂś tak wyszÂło , Âże co Lider posiada indywidualny dla siebie 6 zmysÂł xd>
no to taki zwyczaj nie//

Tak jestem nowym liderem...
Wiem teraz jak siĂŞ nazywasz jednak nadal nie wiem kim jesteÂś i co tu robisz-powiedziaÂłem
- Hmm.... jestem twoim , jakby to tu ... hmm... ?- ZamyÂśliÂł siĂŞ chwile
- Poprzednikiem.- PowiedziaÂł chÂłopak UkazujÂąc swoje dwa miecze* normalnie jest ich 50 ale sÂą w takiej formie teraz*.
Rozumiem...A wiĂŞc...Dante, mogĂŞ tak do ciebie mówiĂŚ-co ciĂŞ sprowadza do siedziby organizacji którÂą z nieznanych mi powodów opuÂściÂłeÂś....?
- Tak moÂżesz... OpuÂściÂłem organizacje , poniewaÂż w akcie desperacji , stworzyliÂśmy nowa organizacje , a mianowicie St wraz z nero , niedawno siĂŞ rozpadÂła , poniewaÂż zostaÂła rozbita ... A mój cel przybycia jest prosty .... zachciaÂło m iĂŞ zobaczyĂŚ kto tu teraz rzÂądzi i kto zostaÂł mistrzem miecza ..
-No wiĂŞc przybyÂłeÂś, zobaczyÂłeÂś i co teraz zamierzasz z tym faktem zrobiĂŚ-zapytaÂłem siadajÂąc na jednym z krzeseÂł....
- Nie wiem ... moÂże was sprawdzĂŞ .... kto wie , moÂże wrócĂŞ .. lecz wÂątpiĂŞ ... sam nie wiem jeszcze ..- PowiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty chÂłopak.
MówiÂłeÂś coÂś o Akce desperacji.....czym byÂłeÂś tak zdesperowany-zapytaÂłem opuszczajÂąc z twarzy czarnÂą chustkĂŞ która jÂą zasÂłaniaÂła....
- MoÂże tym Âże Mizukage z innymi wioskami chcieli nas zniszczyĂŚ i zabiĂŚ ... i zabraĂŚ na nasze dobra ... - PowiedziaÂł chÂłodnym tonem Dantek.
Hehehe...dalej tak jest....
a ta cholerna siedziba nie daje Âżadnej ochrony bo wcale nie jest tajna i wszyscy wchodzÂą tu kiedy chcÂą jak do jakiegoÂś baru-odpowiedziaÂłem...-no ale to Âże odszedÂłeÂś raczej nie zmieniÂło tego Âże Hyuta chce ciĂŞ zabiĂŚ itd.....
- Hyuta ... heh ..... dziwny czÂłowiek .. -PowiedziaÂł Dantek
- Hmm.... spotkamy siĂŞ juÂż niedÂługo , teraz muszĂŞ siĂŞ udaĂŚ w inne miejsc czas mnie goni ..- PowiedziaÂł i pomachaÂł dÂłoniÂą na poÂżegnanie i siĂŞ rozpadÂł na maÂłe drobinki wody ...

nmm
Na razie-powiedziaÂłem wstaÂłem z krzesÂła zasÂłoniÂłem twarz zaÂłoÂżyÂłem mieczyk na plecy i wyszedÂłem spokojnym krokiem przez drzwi....

nmm
Yochi wchodzi do sali narad, rozglÂąda siĂŞ ale nikogo tutaj nie byÂło.
-O...jeszcze nie ma Hidekiego...-"Które miejsce naleÂży do mnie .
PodszedÂł nieÂświadomie do krzeseÂłka lidera i usiadÂł na nim...
-to napewno jest moje -"Teraz wiem bynajmniej napewno Âże Hideki nie odszedÂł...ale raczej mamy jakieÂś kÂłopoty skoro zwoÂłaÂł spotkanie.
Tak siĂŞ zastanawiajÂąc caÂły czas siedze na krzeseÂłku, jakbym byÂł nie ruchomy czekajÂąc na resztĂŞ towarzyszy.

Dodane po 35 minutach:

Tak siedz¹c na krzeœle, stwierdzi³em ¿e nikogo tutaj nie ma, postanowi³em siê najpierw gdzieœ ruszyÌ. Je¿eli Hideki wys³a³ wiadomoœÌ mo¿ê jest w siedzibie, idê do gabinetu lidera.
WstaÂłem i wszyedÂłem z pomieszczenia, kierujÂąc siĂŞ wprost do gabinetu lidera

NMM
Teruyo zbliÂżyÂł siĂŞ do drzwi sali która jak mu siĂŞ zdawaÂło byÂło salÂą narad. Kilkoma szybkimi krokami pokonaÂł dzielÂący go jeszcze dystans po czym otworzyÂł drzwi. Gdy tylko przekroczyÂł ich próg natychmiast usadowiÂł siĂŞ na jednym z krzeseÂł które znajdowaÂło siĂŞ tuÂż przy krzeÂśle lidera. UÂłoÂżyÂł siĂŞ wygodnie nogami na biurku oczekujÂąc przybycia reszty
Drzwi do sali po raz kolejny siĂŞ otwierajÂą a w nich pojawia siĂŞ postaĂŚ dziewczyny - najprawdopodobniej jedynej Mistrzyni Miecza...Ale czy ktoÂś siĂŞ tym przejmowaÂł? Na pewno nie ona. MoÂże i nie zbyt lubiÂła byĂŚ w centrum zainteresowania, ale teÂż nie byÂła bezbronna. Jakby siĂŞ któryÂś chciaÂł do niej dobraĂŚ to sprzedaÂłaby mu niezÂłego kopa i byÂłoby z gÂłowy...Zawsze mogÂła jednego z drugim poraziĂŚ prÂądem...hmmm...
Dziewczyna przerwaÂła rozmyÂślania i weszÂła do pokoju podnoszÂąc prawÂą rĂŞkĂŞ w geÂście powitania
- Ohayo! - rzekÂła sÂłodkim typowo dziewczĂŞcym gÂłosikiem...nie...ten gÂłos najnormalniej w Âświecie nie pasowaÂł do jej charakteru...a przynajmniej nie do ¿¹dzy krwi którÂą byÂła zaÂślepiona podczas walk...
Z obecnych w pokoju znaÂła tylko Teruyo...No i HyutĂŞ, ale tego drugiego to tak wÂłaÂściwie tylko z widzenia...zamieniÂła z nim zaledwie pare zdaĂą, a to za maÂło aby móc powiedzieĂŚ o kimÂś "znam go". UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do nich ciepÂło i rozgoÂściÂła siĂŞ...
-Ohayo
PowiedziaÂł na przywitanie Teruyo a nastĂŞpnie pomachaÂł do nowo poznanych ludzi. Po czym rzekÂł ponownie.
- Nastêpnym razem nie przydupasem jak to okreœli³eœ ale uczniem Kazehana. A wystarczy zajrzeÌ do toalety ¿eby wiedzieÌ ile zachodu wymaga³o wymienienie papieru... Zreszt¹ mniejsza z tym. Aio i Atsui powinni zaraz tu byÌ w koùcu z biura Mizukage do siedziby dzieli odleg³oœÌ rzutu beretem.
PodsumowaÂł chÂłopak. Po czym zdj¹³ z pleców miecz i oparÂł go o stóÂł. ByÂł ciĂŞÂżki i wÂżynaÂł siĂŞ w plecy.
Dziewczyna miaÂła ochotĂŞ siĂŞ poÂśmiaĂŚ, gdyÂż dawno nie miaÂła u temu okazji...podeszÂła wiec powolnym krokiem do Teruyo i pochyliÂła siĂŞ nad nim...
- CzeœÌ Teruyo - wyszepta³a mu na ucho, po czym usiad³a obok niego wpatruj¹c siê w niego niemal¿e bezczelnie ze s³odkim uœmieszkiem...
[I see you!]... jak ja dawno tutaj nie byÂłem... ledwie znalazÂłem wejÂście do sali narad-pomyÂślaÂłem, wkraczajÂąc do pokoju. W Âśrodku ujrzaÂłem juÂż Sheene, HyutĂŞ, Teruyo oraz dwie osoby których nie znaÂłem... Po bliÂższych oglĂŞdzinach rozpoznaÂłem gennina z Kiri-gakure - Maresuke.
-Ohayo... przepraszam za spóÂźnienie, musiaÂłem coÂś zaÂłatwic...-stwierdziÂłem rozwalajÂąc siĂŞ w pierwszym z brzegu wolnym krzeÂśle.
Wœlizgn¹³ siê do œrodka, ci¹gle pozostaj¹c w Cieniu. Dziêki swojemu ubraniu, wrodzonemu talentowi oraz umiejêtnoœci¹, pozostawa³ nie zauwa¿ony, samemu po prostu nie zwracaj¹c na Siebie zbytniej uwagi. Jego szkar³atne oczy, dumnie lustrowa³y zawartoœÌ pomieszczenia...
Nagle Teruyo usÂłyszaÂł miÂłe dla niego przywitanie odwróciÂł siĂŞ Âżeby zobaczyĂŚ sprawcĂŞ owego uczucia obawiaÂł siĂŞ tam ujrzeĂŚ jakiegoÂś owÂłosionego faceta ale zobaczyÂł kogoÂś kogo siĂŞ nie spodziewaÂł.... jak Âże cudnie byÂło zobaczyĂŚ piĂŞknÂą i znajomÂą twarz w gronie owÂłosionych mĂŞÂżczyzn. SpojrzaÂł jej w oczy po czym rzekÂł spokojnym lecz jakÂże miÂłym dla niej tonem (przynajmniej tak mu siĂŞ wydawaÂło)
-Ohayo...
JednakÂże coÂś nie byÂło na miejscy jej uÂśmiech cóÂż on moÂże oznaczaĂŚ....
ChÂłopaka napeÂłniÂł dreszcz strachu wrĂŞcz... dlaczego zawsze boi siĂŞ niewinnych uÂśmiechów tego nigdy nie dowiedzie siĂŞ moi kochani...
Na twarzy Teruyo pojawi³ siê zabawny grymas strachu takie przera¿enie i og³upienie... jednak¿e wci¹¿ bardzo zabawny...
Kiedy tak patrzyÂła na twarz Teruyo majÂąc ochotĂŞ poÂśmiaĂŚ siĂŞ z czegoÂś szczerze - nie mogÂła siĂŞ powstrzymaĂŚ i trzeba byÂło jej to wybaczyĂŚ...
BuchnĂŞÂła Âśmiechem nie mogÂąc siĂŞ opanowaĂŚ aÂż spadÂła z krzesÂła na którym siedziaÂła. UpadÂła z takim Âłoskotem Âże jej krzesÂło nie doœÌ, Âże przewróciÂło siĂŞ za niÂą, to jeszcze bez jednej nogi. Ale Sheena wci¹¿ siĂŞ ÂśmiaÂła i nie potrafiÂła siĂŞ powstrzymaĂŚ...Strach pomyÂśleĂŚ co by byÂło, gdyby dziewczyna nie panowaÂła nad swojÂą mocÂą w takiej chwili...
ChÂłopak spojrzaÂł przeraÂżony tworzÂąc jeszcze bardziej komicznÂą minĂŞ. Nie widziaÂł oczywiÂście dlaczego dziewczyna siĂŞ Âśmieje w kaÂżdym razie napawaÂło go jakimÂś dziwnym przeraÂżeniem. W koĂącu kobiety majÂą wahania nastrojów i co siĂŞ wtedy stanie moi drodzy ? Najprawdopodobniej chÂłopak dostanie z jakieÂś bÂłyskawicy w twarz. I jak tu siĂŞ nie baĂŚ moi kochani ?
JednakÂże mÂłodziak jak na prawdziwego mĂŞÂżczyznĂŞ przystaÂło nie schowaÂł siĂŞ z przeraÂżenia pod stóÂł. ZrobiÂł coÂś o wiele gorszego spoglÂądaÂł na Sheene na jej rozweselonÂą twarz... minÂą o tyle zabawnÂą Âże nawet chÂłopak pocz¹³ siĂŞ po cichutku ÂśmiaĂŚ ;] Dlaczego po cichutku pytacie siĂŞ. Odpowiedz jest prosta nie jest w stanie siĂŞ zobaczyĂŚ do koĂąca lecz gdyby jednak jakimÂś cudem mu siĂŞ to udaÂło najprawdopodobniej podzieliÂł by los dziewczyny o ile nie zmarÂł by z nagÂłego ataku Âśmiechu w koĂącu im bardziej przeraÂżony tym bardziej komiczny. WyobraÂźcie sobie chÂłopaka o biaÂłych wÂłosach w biaÂłym kimona z biaÂła opaskÂą na czole i minÂą zdziwienia + przeraÂżenia + wielkim mieczem obok. Trzeba przyznaĂŚ widok byÂł nie zapomniany ;]
W koĂącu udaÂło jej siĂŞ opanowaĂŚ i podniosÂła siĂŞ...OparÂła siĂŞ o jakieÂś stojÂące krzesÂło aby pomóc sobie przy wstawaniu. Wci¹¿ jeszcze byÂła bardzo rozbawiona i teraz wystarczyÂłoby tylko aby zjechaÂła jej rĂŞka z krzesÂła albo ktoÂś je odsun¹³ i wtedy znowu tarzaÂłaby siĂŞ ze Âśmiechu po ziemi. W koĂącu jednak wstaÂła podpierajÂąc siĂŞ korzystajÂąc z oparcia krzesÂła na którym siedziaÂł Teruyo. ChciaÂła podnieœÌ swoje krzesÂło i ustawiĂŚ obok, ale wtedy to wÂłaÂśnie zauwaÂżyÂła tĂŞ zÂłamanÂą nogĂŞ. WestchnĂŞÂła tylko krótko i bezpruderyjnie usiadÂła chÂłopakowi na kolanach...PopatrzyÂła na niego i rzekÂła...
- ÂŚmiesznie wyglÂądasz...Wybacz al moje krzesÂło jest niedysponowane a z tego co widzĂŞ to nie ma tutaj ich nadwyÂżki - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ sÂłodko i poprawiÂła siĂŞ aby byÂło jej wygodnie...
Maresuke nie tylko wyglÂądaÂł, ale i czuÂł siĂŞ skrĂŞpowany. Dla otoczenia odznaczaÂło to siĂŞ ukradkowymi spojrzeniami, które moÂżna byÂło porównaĂŚ do tych rzucanych przez jelenia, który wtargn¹³ na autostradĂŞ. Przez chwilĂŞ wyglÂądaÂł jak nakrĂŞcona zabawka, której jedynym sensem istnienia jest skÂłanianie siĂŞ i wymawianie swojego imienia.
- Maresuke - sk³on - Maresuke - sk³on - Maresuke - sk³on - Maresuke - sk³on. Ch³opaka najwyraŸniej przerasta³o spotkanie z tyloma ludŸmi na raz, a œwiadomoœÌ kim oni s¹, by³a tylko zwieùczeniem jego niepewnoœci. Coœ jak wisienka na szczycie tortu. Sama wizja tortu spowodowa³a md³oœci.
Wielce byÂł zaskoczony obecnoÂściÂą kobiety. G³êbokie przekonanie o mĂŞskim skÂładzie organizacji, w tym momencie runĂŞÂło wi꿹c Maresuke pod swoimi gruzami. SpuÂściÂł lekko gÂłowĂŞ, by nikt, a w szczególnoÂści ona nie zauwaÂżyÂła jak bardzo niepewnie czuje siĂŞ w tej sytuacji. Wszystko dziaÂło siĂŞ bardzo szybko, a on uparcie przyglÂądaÂł siĂŞ podÂłodze, która na caÂłe szczĂŞÂście nie mogÂła spojrzenia odwzajemniĂŚ. Zaj¹³ zaraz pierwsze, lepsze miejsce i zaj¹³ siĂŞ czymÂś niezwykle fascynujÂącym, czym byÂło nerwowe splatanie palców dÂłoni i rozplatanie ich. Co chwilĂŞ rzucaÂł ukradkowe spojrzenia na resztĂŞ towarzystwa, starajÂąc siĂŞ z rozmów wywnioskowaĂŚ pozostaÂłe imiona i odnotowaĂŚ je w pamiĂŞci. MiaÂł wraÂżenie, Âże wszyscy patrzÂą tylko na niego, oraz na jego coraz bardziej czerwone uszy.
Niech to szlag... ja chcĂŞ do domu... - ta myÂśl powtarzaÂła siĂŞ bez koĂąca.
-Mówisz Âże twoje krzesÂło nie ma nogi ciekawe....
PowiedziaÂł z nutÂą rozbawienia w tonie Teruyo uÂśmiechajÂąc siĂŞ do niej przyjaÂźnie. Nie wiedziaÂł kto to zrobiÂł lecz w zaistniaÂłej sytuacji mógÂł byĂŚ mu tylko... hmmm dozgonnie wdziĂŞczny moÂżliwe w kaÂżdym razie chÂłopak troszkĂŞ siĂŞ zdziwiÂł kiedy dziewczyna usiadÂła mu na kolanach... w kaÂżdym razie to byÂł pierwszy raz kiedy ktoÂś usiadÂł mu na kolanach nie liczÂąc wszelakiego typu dzieci które chcÂąc za wszelkÂą cenĂŞ mieĂŚ zdjĂŞcie z shinobi...
Nagle dziewczyna zaczĂŞÂła siĂŞ na nim wygodnie usadawiaĂŚ cóÂż mógÂł czyniĂŚ chÂłopak moi drodzy ? ModliĂŚ siĂŞ do boga o wybawienie ? Nie zdecydowanie nie w koĂącu sprawiaÂło mu pewnego typu przyjemnoœÌ.. po chwili wahania chÂłopak postanowiÂł tak siĂŞ usadowiĂŚ by pomóc dziewczynie w wygodnym siedzeniu. W koĂącu jak moÂżna nie pomóc tak piĂŞknej damie ?
MÂłodziak po chwili rzekÂł:
- MuszĂŞ przyznaĂŚ Âże zaczynaÂło mi ciebie brakowaĂŚ....
- I wÂłaÂśnie dlatego tu jestem - rzekÂła z lekkim uÂśmiechem po czym spojrzaÂła na nowo przybyÂłego...ZachichotaÂła lekko na widok jego czerwonych uszu poniewaÂż wci¹¿ miaÂła dobry nastrój. PomachaÂła do niego przyjaÂźnie aby dodaĂŚ mu otuchy, po czym zwróciÂła siĂŞ do Teruyo
- Ja zawsze pojawiam siĂŞ kiedy zaczyna mnie brakowaĂŚ... - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ znowu...
- Chcesz abym byÂła czĂŞÂściej - trzeba czĂŞÂściej za mnÂą tĂŞskniĂŚ - dodaÂła po chwili i znowu zaczĂŞÂła wpatrywaĂŚ siĂŞ w 'swoje krzesÂło'
- Myœlê ¿e nie nad¹¿y³a byœ z pojawianiem siê. Albo raczej nie mia³a byœ chwili wolnego czasu.
PowiedziaÂł rozbawiony chÂłopak. MoÂżna byÂło to nawet uznaĂŚ za Âżart z pewnym podtekstem... SpojrzaÂł po chwili na nowo przybyÂłych i nagle dostaÂł w twarz z swoich wspomnieĂą. Taaa.. chÂłopak przeniósÂł siĂŞ do Âświata wspomnieĂą. PrzypomniaÂł sobie jak to byÂł mÂłody zagubiony w Âświcie aÂż tu nagle otrzymaÂł wiadomoœÌ która zmieniÂła jego Âżycie... wiadomoœÌ z propozycjÂą do³¹czenia do 7MM....
No cóÂż nie bĂŞdĂŞ wam mówiĂŚ co siĂŞ dziaÂło dalej moi kochani w koĂącu wystarczy Âładnie klikn¹Ì na mój profil a wszystkie moje posty potoczÂą siĂŞ wam przed nogami. W kaÂżdym razie wracajÂąc do aktualnego tematu.
WidaĂŚ byÂło Âże Sheena chce mu dodaĂŚ otuchy. UÂśmiechn¹³ siĂŞ do niej. Po czym zerkn¹³ na krzesÂło który przed chwilÂą straciÂło jednÂą z swoich odnóÂży. ByÂło mu go trochĂŞ Âżal jednakÂże z innej strony bardzo mu zazdroÂściÂł. W koĂącu na swoich plecach utrzymywaÂł tak wspaniaÂłe persony jak Sheena...
M³odziak po raz kolejny uœmiechn¹³ siê do dziewczyny oczekuj¹c jej reakcji
- MusiaÂłabym wtedy chyba wybieraĂŚ w których momentach siĂŞ pojawiaĂŚ... - zaÂśmiaÂła siĂŞ i zamyÂśliÂła...MyÂślaÂła o tym co tak wÂłaÂściwie robiÂła przez ten czas i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do swoich wspomnieĂą...
NIC
To wÂłaÂśnie robiÂła...jeszcze nigdy w Âżyciu siĂŞ tak nie leniÂła...a byÂło to piĂŞkne doÂświadczenie...leÂżeĂŚ plackiem i nic nie robiĂŚ...achh
- Co u ciebie tak w ogóle...? - spytaÂła Teruyo bĂŞdÂąc ciekawa czy on teÂż siĂŞ leniÂł czy przeciwnie...Nawet nie zdawaÂła sobie sprawy z tego, ze pokazaÂła siĂŞ w siedzibie organizacji w chwili, kiedy byĂŚ moÂże miaÂła byĂŚ toczona jakaÂś moÂże...narada...? Nie miaÂła do tego gÂłowy...
TrochĂŞ spóÂźniony bo zajĂŞty oglÂądaniem jego zdaniem ruiny siedziby siedmiu mistrzów miecza wpadÂł do Âśrodka. Najbardziej wkurzajÂącym szczegóÂłem tego miejsca byÂł kusz. Kusz. Kusz. Kusz. SpytaĂŚ moÂżna dlaczego wÂłaÂśnie dlaczego tak wkurzaÂł rudowÂłosego. Ano dlatego Âże jest uczulony na niego, a w zbyt duÂżych iloÂściach powoduje u niego katar i notoryczne kichanie. I oczywiÂście uczulenie daÂło o sobie znaĂŚ.
Nie zna³ tutaj nikogo. To by³o przera¿aj¹ce znaleŸÌ siê w nieznanym gronie dla Maresuke, ale siedemnastolatek czu³ siê tutaj bardzo dobrze. Nowe znajomoœci. Nowe twarze. Nowi ludzie i nowe prze¿ycie.
- Witam - uÂśmiechn¹³ siĂŞ do Teruyo skÂłaniajÂąc swojÂą gÂłowĂŞ przed nim. Wepchn¹³ mu siĂŞ w rozmowĂŞ z dziewczynÂą i wziÂąwszy jej dÂłoĂą ucaÂłowaÂł zewnĂŞtrznÂą stronĂŞ jej skóry - Witam, Aki Yukichi - Po chwili znikn¹³ kÂłaniajÂąc siĂŞ w pasie przed Atsuiem i Aio - Witam, witam, witam.
Po przywitaniu siĂŞ ze wszystkimi podszedÂł do miejsca w którym siedziaÂł Maresuke i usiadÂł na jego kolanach bez Âżadnego skrĂŞpowania, spodziewajÂąc siĂŞ Âże doprawi to skrĂŞpowanie chÂłopaka. SpojrzaÂł na niego swymi maÂłymi ognistymi oczkami i puÂściÂł mu oczko.
- Co siĂŞ tak stresujesz? - spytaÂł siĂŞ cicho mÂłodziaka po czym do Hyuty peÂłnym gÂłosem zagadaÂł - Ech ... ja ci tam byÂło ? Ilu jeszcze ludzi brakuje ?
- Co u mnie siĂŞ pytasz hmmm.... nic szczególnego morduje pale i ogólnie jestem zÂły. Jestem diabÂłem buhahah
ZaÂżartowaÂł sobie Teruyo.To buhaha miaÂł byĂŚ diabolicznym Âśmiechem lecz niestety nie wyszÂło tak jak chciaÂł. Albowiem przy pierwszym b zakrztusiÂł siĂŞ i przez chwilĂŞ wydobywaÂł z siebie wszelakiego typu dziwne odgÂłosy które z pewnoÂściÂą mogÂły wywoÂłaĂŚ rozbawienie jednakÂże po chwili udaÂło mu opanowaĂŚ nagÂły atak dusznoÂści po³¹czonych z Âśmiesznymi odgÂłosami a nastĂŞpnie rzekÂł:
- A wiĂŞc siedziaÂłem w swojej wiosce Yuki u siebie w domu piÂłem herbatĂŞ a potem no cóÂż znalazÂłem sobie zajĂŞcie byÂłem na kilku misjach znalazÂłem sobie senseia. Ale myÂślĂŞ Âże moje opowiadanie ciĂŞ zanudzi pewnie
RzekÂł trochĂŞ za smutniaÂły Teruyo. Jego Âżycie byÂło nudne a ksi¹¿ka o nim byÂła by rekordowo krótka nowelÂą.... po chwili jednak rzekÂł cicho:
- WybraÂłem chyba dobry moment na tĂŞsknienie za tobÂą. OczywiÂście nie Âżebym za tobÂą tĂŞskniÂł w momencie kiedy siĂŞ odbywa coÂś waÂżnego , ale zaraz odbĂŞdzie siĂŞ tutaj narada MM na której z pewnoÂściÂą nie mogÂło ciebie zabrakn¹Ì
ZaÂżartowaÂł po raz kolejny Teruyo
Nagle moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ gÂłoÂśny i przeraÂżajÂący krzyk. TuÂż za nim, dostrzec figurĂŞ mÂłodego Shinobi, Uchiha, bezwÂładnie opadajÂącego na ziemie. Kilka centymetrów przed posadzkÂą, wystawiÂł rĂŞkĂŞ, aby nie upaœÌ na swojÂą nieskazitelnÂą twarz, drugÂą zaÂś trzymaÂł siĂŞ kurczliwie za lewe oko. Kiedy po chwili spĂŞdzonej w tak dziwnej pozycji, w koĂącu wstaÂł moÂżna byÂło dostrzec doœÌ szeroki strumieĂą krwi cieknÂący wzdÂłuÂż policzka. Jakby lekko zamroczony wyszedÂł z cienia, po czym udaÂł siĂŞ na Âśrodek sali i usiadÂł na jakimÂś wolnym krzeÂśle. PotrzebowaÂł chwilĂŞ na zÂłapanie oddechu, po czym splun¹³ i zadaÂł dziwne pytanie:
-"TeÂż to poczuliÂście?"-
Po chwili jednak znowu odwróciÂł twarz, chowajÂąc jÂą miĂŞdzy wÂłosy. StaraÂł siĂŞ oddychaĂŚ powoli i g³êboko, jednak przerywaÂł to szeptami, skierowanymi do samego Siebie:
-"OczywiÂście, Âże Nie. Nieczuli gÂłupcy..."-
Po czym staraÂł siĂŞ przypomnieĂŚ wizjĂŞ, której doÂświadczyÂł przed chwilÂą, mamrotajÂąc tylko:
-"Masahide... Hideratora... Tetsu.. no Kuni..."- po czym znowu zÂłapaÂł siĂŞ za lewe oko i mimo tak potĂŞÂżnego napÂływu, staraÂł siĂŞ utrzymaĂŚ sharingan...
CóÂż, dla osób trzecich, musiaÂło wyglÂądaĂŚ to naprawdĂŞ przeraÂżajÂąco...
JuÂż chciaÂła odpowiedzieĂŚ chÂłopakowi, ale wÂłaÂśnie wtedy jej dÂłoĂą zostaÂła porwana i wycaÂłowana...
- Sheena Fujibayashi - odpowiedziaÂła nieznajomemu-znajomemu juÂż na powitanie i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do niego równie sÂłodko co wczeÂśniej. Grunt to robiĂŚ dobre wraÂżenie. I co z tego, Âże tak na prawdĂŞ przy kaÂżdej nowej znajomoÂści zastanawiaÂła siĂŞ jak pachnie krew danej osoby czy teÂż jaki ma odcieĂą. Nie byÂło po niej tego widaĂŚ... W koĂącu jednak Aki odszedÂł do nowego-przyszÂłego mistrza i zwróciÂła siĂŞ na powrót do Teruyo
- Jeszcze trochĂŞ bĂŞdziemy musieli poczekaĂŚ, wiĂŞc ÂśmiaÂło, opowiadaj...nie zanudzisz mnie...
Ja pi**dole... czemu ten typ siedzi temu drugiemu na kolanach... albo nie... nawet bojĂŞ siĂŞ tego domyÂślac, nie chcĂŞ wiedziec...-Gdy juÂż miaÂłem wyrazic swoje zaÂżenowanie sytuacjÂą, Atsui zleciaÂł z krzesÂła, aby po chwili gÂłosic jakieÂś przepowiednie godne Nostradamusa... To byÂło bardziej interesujÂące niÂż para homoseksualistów, a poza tym pozwoliÂło mi zapomniec o tym co siĂŞ wyrabia w najciemniejszym kÂącie pokoju...
-Co jest Atsui? zasn¹³eœ i mia³eœ koszmar czy co?
-"NiewaÂżne. JuÂż niewaÂżne..."- Po czym siĂŞgn¹³ po bandanĂŞ i zacz¹³ wycieraĂŚ, jeszcze "mokrÂą" krew, w celu poprawienia swojego i tak nienagannego wizerunku. Po czym zÂłapaÂł jeszcze kilka g³êbszych oddechów, po czym rozmyÂślaÂł:
-"Mangekyou no Sharingan? Niee... To byÂło coÂś wiĂŞcej. Brak kontaktu wzrokowego. Gigantyczna odlegÂłoœÌ. ZmiotÂło Mój Sharingan, nawet kiedy byÂł w peÂłni aktywny. To jest nowy poziom... To jest nowy cel..."- po czym powróciwszy do normalnoÂści, albo chociaÂż stwarzajÂąc takie pozory, zapytaÂł w bezczelny sposób:
-"DÂługo jeszcze, Mamy tutaj po prostu czekaĂŚ?"-
CóÂż, w pewnym sensie, mu siĂŞ nawet ÂśpieszyÂło...
Teruyo spojrzaÂł na Atsui gdy rozpocz¹³ swój spektakl spojrzaÂł na niego z lekkim przeraÂżeniem oraz zaciekawieniem. Gdy ten upadÂł z krzesÂła mÂłodzieniec przesun¹³ siĂŞ trochĂŞ z krzesÂła i chwyciÂł swój miecz. Ruchy te mogÂły byĂŚ odczuwalne jak teÂż widzialne przez SheenĂŞ. Gdy tylko Atsui uspokoiÂł siĂŞ Teruyo odetchn¹³ z ulgÂą a nastĂŞpnie wróciÂł do wczeÂśniejszej pozycji. SpojrzaÂł przez chwilĂŞ wrĂŞcz przelotnie w oczy dziewczynie po czym rozpocz¹³ swoje opowiadanie:
- A wiĂŞc po naszym rozstaniu przy bramach Kiri udaÂłem siĂŞ do Yuki by odwiedziĂŚ swojÂą wioskĂŞ. JednakÂże gdy tylko przybyÂłem na miejsce dostrzegÂłem wioskĂŞ która byÂła echem w ruinie. Gdy zapytaÂłem siĂŞ shinobi z mojej wioski odpowiedziaÂł mi Âże wioska zostaÂła zaatakowana przez Akatsuki i wioska ucierpiaÂła podczas walk o niÂą. Na szczĂŞÂście wojska po³¹czonych wiosek odparÂły ten atak. JednakÂże wioska byÂła zrujnowana wliczajÂąc w to mój dom , nie pozostaÂło mi nic innego tylko go odbudowaĂŚ. NastĂŞpnie zostaÂłem uczniem nowego Kazehana o imieniu Dante. NastĂŞpnie spotkaliÂśmy siĂŞ w mojej wiosce pamiĂŞtasz ? Niestety mieliÂśmy miĂŞdzy sobÂą ma³¹ kÂłótnie... mam nadziejĂŞ Âże juÂż mi wybaczyÂłaÂś... i zapomniaÂłem przeprosiĂŚ ciĂŞ za to zachowanie wobec ciebie..
W tym momencie chÂłopak zawstydziÂł siĂŞ. PrzypomniaÂł sobie jak celowaÂł w jej stronĂŞ mieczem co byÂło bardzo gÂłupie z jego strony... to dzisiejszego dnia nie moÂże sobie tego wybaczyĂŚ. Humor Teruyo zostaÂł zmieniony w póÂł sekundy. OpuÂściÂł swojÂą gÂłowĂŞ na dóÂł.... nie byÂł wart by spoglÂądaĂŚ na niÂą od momentu gdy w chwili bezmyÂślnego gniewu chciaÂł odebraĂŚ jej Âżyice....
Przez chwilĂŞ nie mógÂł wyjœÌ z podziwu z jakÂą to odwagÂą Aki bez Âżadnego problemu przywitaÂł siĂŞ ze wszystkimi. Nie byÂło w tym nieporadnoÂści i przesadnej nieÂśmiaÂłoÂści, która cechowaÂła Maresuke. OstatniÂą rzeczÂą, na jakÂą by siĂŞ w tym momencie odwaÂżyÂł, byÂłoby przywitanie w ten sposób nieznajomej kobiety. Westchn¹³ ciĂŞÂżko, ale w jego umyÂśle narodziÂł siĂŞ niesamowity pomysÂł, który mógÂł siĂŞ udaĂŚ. Tak, mógÂł ustÂąpiĂŚ kobiecie miejsca na swoim krzeÂśle. W tym momencie jednak nieznajomy wykrzykn¹³ i upadÂł na posadzkĂŞ. ChÂłopak wzdrygn¹³ siĂŞ. Po krĂŞgosÂłupie powĂŞdrowaÂło mu zimno, zatrzymujÂąc siĂŞ w okolicy karku. Nie doszedÂł jeszcze do siebie, gdy nagle poczuÂł, Âże ktoÂś siada na jego kolanach.
Aki! Co Ty robisz?! - krzyczaÂł w myÂślach. JuÂż widziaÂł oczami wyobraÂźni, co nowo poznani myÂślÂą sobie o nich dwóch. Rzut oka na kobietĂŞ siedzÂącÂą w identyczny sposób i seria myÂśli, która przegalopowawszy przez jego umysÂł, wywoÂłaÂła g³êbokÂą konsternacje, oraz pog³êbiajÂący siĂŞ rumieniec zawstydzenia. PoruszyÂł ustami bezgÂłoÂśnie. Zaraz potem wydukaÂł szeptem.
- T-tam jest k-krzesÂło... - zerkajÂąc w stronĂŞ ostatniego wolnego mebla - Jeszcze... sobie coÂś... ten, pomyÂślÂą... - wymamrotaÂł z trudem.
-Dooooobra! - wrzasn¹³ w budzÂącym siĂŞ gwarze rozmów. - Koniec migdalenia moje wy psychiczne anioÂłki. SiadaĂŚ przy stole mamy parĂŞ waÂżnych spraw do obgadania. Jedna osoba jedno krzesÂło jeÂśli moÂżna prosiĂŚ... Niech ktoÂś usadzi tamtego goÂścia i wytrze mu oko mokrÂą chusteczkÂą!
Ci¹g komend wyszed³ z Hyuty na jednym tchu. Kiedy wszyscy postanowili ³askawie choÌby sprawiaÌ ulotne i niewyraŸne wra¿enie uporz¹dkowania i siedzenia przy stole Hyutek zacz¹³ pogadankê.
-Witam ca³¹ waszÂą szóstkĂŞ na pierwszym, prawieÂżepeÂłnym zgromadzeniu organizacyjnym. Oprócz widocznych tutaj buziek brakuje Kazehana, innymi sÂłowy wÂładcy Yuki Gakure oraz takiego jednego Âżebraka z Kiri. Do rzeczy. Cele organizacji sÂą proste - utrzymaĂŚ równowagĂŞ miĂŞdzy wioskami. ByĂŚ moÂże nie pamiĂŞtacie, ale jeszcze caÂłkiem niedawno wioska stawaÂła przeciw wiosce w bratobójczej wojnie. Ten scenariusz ciÂągle jest odtwarzany, jakby historii zdarÂła siĂŞ pÂłyta. Moim celem, do którego chcĂŞ przekonaĂŚ i was jest utrzymanie obecnego pokoju. Bo bez naszej interwencji rozpadnie siĂŞ jak zawsze.
Pierwszym punktem prowadzÂącym do niepodzielnego panowania nad Âświatem.. Co ja gadam - utrzymania pokoju... bĂŞdzie wybicie wszystkich idiotów którzy majÂą zapĂŞdy totalitarne. ListĂŞ zrobimy za chwilĂŞ. Na razie jednak poÂłowa z nas widzi siĂŞ po raz pierwszy, jest w lekkim szoku i próbuje siĂŞ domyÂśliĂŚ czegoÂś o caÂłej reszcie. A Âże poznanie jest pierwszym krokiem na drodze do dobrej wspóÂłpracy którÂą musimy osiÂągn¹Ì... CóÂż. MiÂło by byÂło gdyby kaÂżdy powiedziaÂł coÂś o sobie. WaÂżne bĂŞdÂą dla wszystkich tutaj zarówno jakieÂś ogólne zarysy Âżycia, wioska czy klan jak i gÂłówne uÂżywane techniki.
Hyuta przerwaÂł dla nabrania tchu.
-To co? Po kolei, jak leci mówcie. Ja osobiÂście pochodzĂŞ z wioski o sÂłodziutkiej nazwie wioska Krwawej MgÂły. z klanu Shiro. Do walki uÂżywam Suitonu i Fuutonu. Mieczem posÂługujĂŞ siĂŞ od trzynastego roku Âżycia, ale nie chwalÂąc siĂŞ opanowaÂłem teÂż dosyĂŚ dobrze TaiJutsu. JedynÂą dziedzinÂą której aÂż mi wstyd przez moje zaniedbania sÂą GenJutsu. W swojej wiosce przez dÂługi czas sprawowaÂłem funkcjĂŞ MizuKage.
W miĂŞdzyczasie cztery klony Hyuty przyniosÂły dÂługi i szeroki pakunek i oparÂły go pod ÂścianÂą. Po chwili rozwinĂŞÂły i drobniejsze pakunki.
//Potem siĂŞ wam da te nieszczĂŞsne miecze, na razie dogadaĂŚ siĂŞ z Atsuim co i jak. On te miecze opracuje bo dziĂŞki naszej miÂłoÂściwej admince sami nie moÂżecie... WyglÂąd dowolny takÂże juÂż szukaĂŚ sobie obrazków i proszĂŞ o szybkie odpisy bo chcĂŞ was rozgoniĂŚ na cztery wiatry po misje //
Atsui wsta³, rzuci³ pogardliwe spojrzenie na zebrane tutaj osoby (taki nawyk), po czym rozpocz¹³ prezentacjê:
-"PochodzĂŞ z Konoha no Gakure, dokÂładniej z jej g³êbin. Z cienia który tak posĂŞpnie stara siĂŞ ukryĂŚ przed innymi wioskami..."- W tym momencie, odsun¹³ wÂłosy spadajÂące na prawe oko -" Jak zapewne zauwaÂżyliÂście, wÂładam Sharingan. Albo raczej to on wÂłada MnÂą.. "- w tym momencie poprawiÂł drugÂą czêœÌ gĂŞstych, czarnych rodowych wÂłosów zakrywajÂących twarz -" W walce, preferujĂŞ czystÂą i nieokieÂłznanÂą szybkoœÌ. Brak kontroli. WolnoœÌ. Jednak z czasem, wraz z silnÂą krwiÂą, doszÂła teÂż wiedza o Genjutsu... Innymi sÂłowy..."- w tym momencie, zdj¹³ bandanĂŞ zakrywajÂącÂą twarz, po czym wypowiedziaÂł dumnie swoje imiĂŞ:
-"Uchiha Ne no Atsui..."- a jego szkarÂłatne oczy, wykonaÂły jeden peÂłny obrót, nadajÂąc tej sytuacji, nieco wiĂŞcej smaczku...
WstaÂłem i zacz¹³em gÂłoÂśno mówic:
-Aio, z klanu Rensai, obecny Mizukage. OczywiÂście pochodzĂŞ równieÂż z wioski Krwawej MgÂły... W walce preferuje bliski kontakt. Krew na moim ostrzu, grymas bólu na twarzy przeciwnika podziwiany z odlegÂłoÂści kilku zaledwie centymetrów to to, co kocham... Tak wiĂŞc specjalizuje siĂŞ zarówno w Taijutsu jak i Kenjutsu. WÂładam takÂże na wysokim poziomie Raitonem, o czym dwójka z zebranych miaÂła okazje siĂŞ juÂż przekonac-Tutaj rzuciÂłem pogardliwe spojrzenia Atsui'owi i Teruyo. Tak samo jak obecny tu ExMizukage, równieÂż zaniedbaÂłem ,,nieco'' genjutsu... to po prostu nie mój styl.
Szybko chÂłopak zwróciÂł uwagĂŞ na wrzask dziwnego osobnika. Nie budziÂł sympatii. Jeszcze do tego zacz¹³ swojÂą krwiÂą brodziĂŚ podÂłogĂŞ. Ech, co za nie wychowanie. PrzyjœÌ, wrzeszczeĂŚ i jeszcze bezczelnie zacz¹Ì krwawic. W zastanawianiu siĂŞ nad osobÂą Atsui przerwaÂł mu jego przyszÂły kochanek. Ciii. Nikt jeszcze o tym nie wiedziaÂł oficjalnie, moÂżna byÂło siĂŞ tylko domyÂśleĂŚ.
- Niech sobie myœl¹, ale jeœli ka¿¹ - powiedzia³ i lekko posmutnia³. Usiad³ na swoim w³asnym miejscu i zacz¹³ ws³uchiwaÌ siê w s³owa Hyuty.
Zacz¹³ komentowaĂŚ sÂłowa przewodniczÂącego tego zebrania w gÂłowie: "Na osoby które siĂŞ spóÂźniajÂą nie moÂżna liczyĂŚ. Cel jakÂże wspaniaÂły. Zbyt piĂŞkne by byÂło w caÂłoÂści piĂŞkne, ale zobaczymy. I dlaczego ludzie myÂślÂą jedynie globalnie, czyÂż jednostki nie sÂą równie waÂżne jak caÂłe spoÂłecznoÂści? PowiedzieĂŚ coÂś o sobie?! No dobrze. Niech ci tam bĂŞdzie" ObserwowaÂł do dokÂładnie Atsui. JakoÂś budziÂł mdÂłoÂści w rudowÂłosym
- Jestem Aki Yukichi. Mieszkam w Ame, aczkolwiek pochodzĂŞ z KirigakurĂŞ z którÂą nie wi¹¿ê dobrych wspomnieĂą. WywodzĂŞ siĂŞ z rodu wÂładców ÂłaĂącuchów- Rensai i widzĂŞ Âże nie tylko ja. Jestem siedemnastoletnim chuninem specjalizujÂącym siĂŞ oczywiÂście w gujutsi a po za tym w ninjutsu i kenjutsu. Zbyt duÂżo o sobie nie powiem prócz tego Âże musiaÂłem siĂŞ z kraju wody wyprowadziĂŚ, a raczej wolaÂłem siĂŞ wynieœÌ z powodu nietolerancji moich staruszków. JeÂśli chodzi o walki to stwierdzam Âże najwaÂżniejsze w niej jest artyzm. Tak z pewnoÂściÂą jest to styl niÂżeli sama wygrana. ÂŻycie to tylko gra wiĂŞc trzeba w popisowy sposób umrzeĂŚ- wstaÂł i krótko siĂŞ przedstawiÂł. WróciÂł do pozycji siedzÂącej.
Ze Âściany zza HyutÂą wyÂłoniÂła siĂŞ mglista postaĂŚ, a dokÂładnie tuÂłów, po tem wychodziÂły nogi i....
- Witam , drogi nie znalazÂłem wiĂŞc poszedÂłem na wprost.

Anulej spokojnie staÂł za swoim szefem, wolaÂł nie siadaĂŚ, bo nie wiedziaÂł czy on tu tylko sprzÂąta i robi pranie czy coÂś tam jeszcze. A jak nic nie wiesz to najlepiej siĂŞ niepytany nie odzywaj, bo jak zapytasz to ciĂŞ skwintujÂą.
Nekozuma w swym piĂŞknym potarganym i poÂłatanym pÂłaszczu z kapeluszem miaÂł jeszcze smutnÂą minke do kompletu.
Problem zawieszenia wzroku rozwiÂązaÂł .... o jakie Âładne mam trzewiczki....
Zebranko, szkoda Âże mnie nikt Âłaskawie nie powiadomiÂł o takowym, no ale ... no tak. Oficjalnie ma tylko dwa gÂłosy za, reszta pewnie przeciw. Zawsze naleÂży zakÂładaĂŚ najgorsze, i baĂŚ siĂŞ najsÂłabszych

Nekozuma po chwili ukÂłoniÂł siĂŞ Âładnie

-najmocniej przepraszam, widze Âże przeszkadzam. Poczekam zza drzwiami.

Anulej poprawiÂł srebne okulary i szybko udaÂł siĂŞ w kierunku wyjÂścia z sali o dziwo "narad"... OtwarÂł z trudem drzwi, serio to nie wiedziaÂł w którÂą stronĂŞ, od siebie czy do siebie...i byÂły ciĂŞÂżkie. Nieco zmieszany wyszedÂł i oparÂł siĂŞ o drzwi z drugiej strony...
WstaÂła i stanĂŞÂła na miejscu gdzie wczeÂśniej staÂło krzesÂło. JeÂśli wczeÂśniej jej pÂłeĂŚ budziÂła jakiekolwiek wÂątpliwoÂści - teraz te wÂątpliwoÂści powinny zostaĂŚ rozwiane. Sheena byÂła bardzo kobieca i wiedziaÂła dobrze w jakiej pozie stan¹Ì aby zrobiĂŚ wraÂżenie...CzuÂła Âże bĂŞdzie pewnego rodzaju maskotkÂą w organizacji, ale któÂż by siĂŞ tym przejmowaÂł...? StanĂŞÂła wÂłaÂśnie w tej pozie, aby zrobiĂŚ odpowiednie wraÂżenie...
- Sheena Fujibayashi - przedstawiÂła siĂŞ krótko sÂłodkim gÂłosem i popatrzyÂła po wszystkich. UznaÂła, ze nie ma sensu ukrywaĂŚ swego rodowodu w organizacji...
- Z klanu Genishida, ale pamiĂŞtajcie, Âże nie bez powodu przybraÂłam inne nazwisko. Niech no tylko któryÂś komuÂś zdradzi me prawdziwe mienie to osobiÂście siĂŞ przekona jaka we mnie drzemie moc - rzekÂła juÂż mniej sÂłodko niÂż poprzednio...
- Jestem z wioski Ame - tu rzuciÂła krótkie wszystkim krótkie spojrzenie po czym dodaÂła
- DziewiĂŞtnaÂście lat. A tak wÂłaÂściwie juÂż rawie dwadzieÂścia, ale to nieistotne. W wieku osiemnastu lat zaczĂŞÂłam akademiĂŞ shinobi. SkoĂączyÂłam w dniu dziewiĂŞtnastych urodzin - zamknĂŞÂła na moment oczy i milczaÂła chwilĂŞ...
- Jak ktoÂś z was bĂŞdzie chciaÂł wiedzieĂŚ wiĂŞcej niech pyta. Nie obiecuje ze odpowiem. Tyle z mojej strony.
Kiedy skoĂączyÂła mówiĂŚ rozejrzaÂła siĂŞ za jakimÂś wolnym krzesÂłem. Nie uÂśmiechaÂło jej siĂŞ staĂŚ caÂły czas i podpieraĂŚ siĂŞ o stóÂł...ZÂłamane krzesÂło leÂżaÂło niedbale pod ÂścianÂą ale...kawaÂłek dalej dziewczyna zauwaÂżyÂła wci¹¿ wolne krzesÂło. PodeszÂła i sprzÂątnĂŞÂła je z miejsca nieobecnego po czym postawiÂła na swoim miejscu po lewej od Teruyo i usiadÂła wyprostowana zakÂładajÂąc nogĂŞ na nogĂŞ...
Maresuke przysÂłuchiwaÂł siĂŞ temu, co mówiÂł szef. Chyba szef, bo jeszcze nie za bardzo orientowaÂł siĂŞ w tym, co dzieje siĂŞ wokóÂł niego. Gdy Aki zszedÂł mu z kolan, Maresuke odetchn¹³ g³êboko. Teraz mógÂł skupiĂŚ siĂŞ na czymÂś wiĂŞcej niÂż na ÂświadomoÂści, Âże jest wystawiony na poÂśmiewisko.
Gdy prezentacji dokona³ Atsui, ch³opak prze³kn¹³ g³oœno œlinê.
Oczy nie powinny robiĂŚ w ten sposób - pomyÂślaÂł, bĂŞdÂąc Âświadkiem jak oczy Atsuia robiÂą coÂś, czego nie potrafiÂą zwykÂłe. Ten mĂŞÂżczyzna przyprawiaÂł go o dreszcze i miaÂł g³êbokÂą nadziejĂŞ, Âże nie przyjdzie mu wspóÂłpracowaĂŚ z nim w bezpoÂśredniej bliskoÂści.
MoÂże to jest zaraÂźliwe? - wyrwaÂła siĂŞ myÂśl, która udowadniaÂła w caÂłej rozciÂągÂłoÂści ignorancje chÂłopaka jeÂśli chodzi o linie krwi i inne tego typu sprawy. RozluÂźnienie przyniósÂł widok nowej postaci, która pojawiÂła siĂŞ za Hyutem. Tak, pamiĂŞtaÂł go z ulic Kiri, wydawaÂł siĂŞ caÂłkiem przyjazny. Lekko uÂśmiechn¹³ siĂŞ do siebie.
Maresuke zebraÂł siĂŞ w sobie i wstaÂł.
- Maresuke z Kiri. Ród Kaguya... genin - swojÂą rangĂŞ oznajmiÂł dosyĂŚ cicho, jakby siĂŞ jej wstydziÂł. Wszyscy wokóÂł ³¹cznie z Akim na pewno posiadali wiĂŞkszÂą rangĂŞ i pewnie wiĂŞkszego trudu nie nastarczaÂłoby im rozprawienie siĂŞ z biednym i sÂłabym Maresuke.
- Kontrola koÂści, doton... - wymieniaÂł, zupeÂłnie nie starajÂąc siĂŞ ubraĂŚ tego w przyjemniejsze dla ucha sÂłowa - TaĂące klanowe, Taijutsu, Ninjutsu... Kenjutsu dopiero bĂŞdĂŞ siĂŞ uczyÂł... - ostatnie zdanie równieÂż wymówiÂł przyciszonym gÂłosem.
- Nie lubiĂŞ publicznych wystÂąpieĂą, lubiĂŞ onigiri - tak zakoĂączyÂł swojÂą przemowĂŞ. ByÂł pewien, Âże tyle osobistych informacji wystarczy i moÂże dziĂŞki temu w przyszÂłoÂści pozwoli mu unikn¹Ì przemów. A wspomnienie o jedzeniu jedynie wzmogÂło uczucie gÂłodu. UsiadÂł, lekko skÂłaniajÂąc gÂłowÂą.
Nie patrzÂąc nawet na Atsuia, odpowiedziaÂłem mu:
-JeÂśli taka jest twoja wola, moÂżemy zaÂłatwic to tu i teraz... wolaÂłbym jednak nie naraÂżac naszej organizacji na dodatkowe wydatku w stylu ,,leczenie poÂłamanego Atsui'a'' czy teÂż ,,gruntowny remont sali spotkaĂą'' oraz nie robic z siebie przedstawienia. UsadÂź swoje zarozumiaÂłe emo-du*sko na krzeÂśle i sÂłuchaj co reszta ma do powiedzenia...
Maresuke powoli ukÂładaÂł w gÂłowie wszystkie informacje i kaÂżde sÂłowo wypowiedziane w tej sali. ByÂł pewien, ze prĂŞdzej, czy póÂźniej mogÂą mu siĂŞ przydaĂŚ. SpiĂŞcie dwóch mĂŞÂżczyzn utwierdziÂło go w przekonaniu, Âże lepiej siĂŞ nie odzywaĂŚ. SkuliÂł siĂŞ w krzeÂśle. MarzyÂł mu siĂŞ spokój, cisza i parĂŞ innych, idiotycznych rzeczy na które nie miaÂł szans. Burzowe chmury gromadziÂły siĂŞ nad uwikÂłanÂą w przepychankach sÂłownych dwójkÂą. Zaraz rozpĂŞta siĂŞ burza, a piorunem dostanie kto inny, jak Maresuke. Pozostanie w tym miejscu byÂło porównywalne kryciu siĂŞ pod najwyÂższym drzewem w okolicy, radoÂśnie dzier¿¹c w dÂłoni blachĂŞ falistÂą, sÂłu¿¹cÂą za parasol. MiaÂł ochotĂŞ ukryĂŚ siĂŞ pod stoÂłem, jednak to mogÂło tylko pogorszyĂŚ sytuacje. MógÂł teÂż wzorem Anuleja po prostu wyjœÌ. Tak, to byÂło dobre wyjÂście... w ogóle najlepszym wyjÂściem byÂło wyjÂście. RozwaÂżania rozwaÂżaniami, ale Maresuke pozostaÂł na swoim miejscu, przebierajÂąc nogami, które najwidoczniej chciaÂły czym prĂŞdzej wynieœÌ resztĂŞ ciaÂła na zewnÂątrz. SiedziaÂł zatem niespokojnie, starajÂąc nie rzucaĂŚ siĂŞ w oczy.
Aki sÂłuchajÂąc wypowiedzi innych oparÂł siĂŞ wygodnie o tyÂł krzesÂła, zaÂłoÂży nogĂŞ na nogĂŞ, rĂŞce zÂłoÂżyÂł przyglÂądajÂąc siĂŞ nadzwyczaj uwaÂżnie ludziom. PojawiÂł siĂŞ jakiÂś Âżebraczek, z pewnoÂściÂą ten o którym mówiÂł Hyuta. ZachowywaÂł siĂŞ jak straÂż przyboczna przewodniczÂącego. PóÂźniej wywoÂłaÂła siĂŞ sprzeczka miĂŞdzy dwoma czÂłonkami tejÂże nowo-powstaÂłej, a moÂże raczej odnowionej organizacji. Dopiero siĂŞ zebrali a juÂż wymiana sÂłów. Ech. Ludzie sÂą tacy gÂłupi i podli. Zawsze myÂślÂą tylko o sobie i wÂłasnej dumie.
- WidaĂŚ Âże klasa niektórych ludzi zebranych tutaj jest na naprawdĂŞ wysokim poziomie - zironizowaÂł pod nosem. WiedziaÂł Âże nie moÂże równaĂŚ siĂŞ z nimi jeÂśli chodzi o umiejĂŞtnoÂści walki, ale z pewnoÂściÂą wyrafinowaniem i artystycznÂą duszÂą przerastaÂł ich po trzy kroĂŚ.
Maresuke z nasz wszystkich chyba byÂł tutaj najmniej doÂświadczony. ByÂł bardzo nieÂśmiaÂły, cichy i nie lubiÂł rzucaĂŚ siĂŞ oraz podejmowaĂŚ zdania. Aio jest pewnym siebie osobnikiem, jest z pewnoÂściÂą dalszÂą rodzinÂą rudzielca. Atsui-zarozumialec, budzÂący niechĂŞĂŚ, sam klan Uchiha jest odrzucajÂący. Teruyo byÂł na razie mu obojĂŞtny. Nie budziÂł Âżadnych pozytywnych, ani negatywnych odczuĂŚ. ZaÂś Sheena byÂła diamentem w caÂłym tym gronie, no dobrze prócz tego nie ÂśmiaÂłego Maresuke, ale to inna sprawa.
Atsui dalej sta³ oraz wpatrywa³ siê w Aio. S³owa Mizukage, nie zrobi³y jednak na nim ¿adnego wra¿enia. Powolnym ruchem siêgn¹³ po swoj¹ D³ug¹ Dai Katanê, po czym z impetem wbi³ j¹ w posadzkê. Nastêpnie wyl¹dowa³ na niej p³aszcz i zwi¹zane ciê¿arki. Nastêpnie Atsui pokazuj¹c swoj¹ imponuj¹c¹ tê¿yznê fizyczn¹, poprawi³ banda¿e po czym ze stoickim spokojem, uci¹³ gadkê Aio:
-"Dalej zamierzasz, tylko czczo gadaĂŚ, Mizukage?"-
Po czym znowu zwróciÂł siĂŞ w jego stronĂŞ tym razem, masujÂąc palce i rozluÂźniajÂąc miĂŞÂśnie. CóÂż, robiÂło siĂŞ coraz gorĂŞcej, a Uchiha wcale nie raczyÂł ÂżartowaĂŚ.
Wzrokiem wêdrowa³ od jednej osoby, do drugiej. Ka¿de s³owo zbli¿a³o do nieuchronnej konfrontacji. Jeszcze Akiemu zachcia³o siê ironizowaÌ w takiej chwili. Wzrok jakim obdarzy³ go Maresuke by³ mieszanin¹ proœby granicz¹cej z b³aganiem, oraz niemym ostrze¿eniem przed gro¿¹cym niebezpieczeùstwem.
Zamknij siĂŞ Aki, proszĂŞ! - krzyczaÂł w myÂślach. Jako, Âże przybyli wspólnie, byÂł pewien, Âże jak tylko Aki sobie nagrabi, dostanie siĂŞ i jemu. Maresuke, który nic nikomu nie zawiniÂł i nikomu siĂŞ nie naraziÂł. A jeÂśli nawet nic siĂŞ nie stanie, to straci kompana i bĂŞdzie jedynym nowym w tej grupie, a to oznaczaÂło kÂłopoty. Obaj mĂŞÂżczyÂźni rzucali sÂłowami, czynili róÂżnorakie prowokujÂące pozy... ChÂłopak postawiÂł sobie za cel uspokoiĂŚ siĂŞ. WyobraÂżenie sobie wszystkich w samej bieliÂźnie byÂło ponoĂŚ dobrym rozwiÂązaniem przy stresie zwiÂązanym z publicznymi wystÂąpieniami. O ile wyobraÂżenie sobie jedynej w tym gronie kobiety, byÂło bardzo przyjemne, to reszta nie prezentowaÂła siĂŞ juÂż tak ciekawie, a nawet straszniej niÂż teraz. Te miecze i groÂźne spojrzenia... Jeszcze Aki, którego nie miaÂł odwagi sobie tak wyobraziĂŚ. ObawiaÂł siĂŞ, Âże wÂłasna psychika zacznie mu wypominaĂŚ jakiÂś Âślad zainteresowania rudowÂłosym. ZacznÂą siĂŞ depresje i rozwaÂżania sensu Âżycia, oraz pytania o toÂżsamoœÌ... zdecydowanie wolaÂł tego unikn¹Ì i wróciÂł do podziwiania swoich tenisówek. Bo jak gÂłosiÂło jedno z powiedzeĂą - wÂłasny but CiĂŞ nie kopnie.
Siedzia³em spokojnie na swoim miejscu, jednak pod sto³em odpi¹³em ju¿ swoje ciê¿arki treningowe.
-Po naradzie... nie chcĂŞ CiĂŞ publicznie upokarzac... Przynajmniej nie bez pozwolenia na walkĂŞ ze strony Hyuty. W koĂącu to jego sala...-StwierdziÂłem, ale w ukryciu zÂłoÂżyÂłem juÂż kilka pieczĂŞci, które, byÂłem pewien odeprÂą ewentualny atak...
Nagle wszyscy poczuli zimny powiew wiatru.... potem zapadÂła niespodziewana grobowa cisza cisza, wyczuliÂście zÂła aure i duÂży pokÂład chakry... nagle wiatr przestaÂł wiaĂŚ....
- Witajcie .... - PowiedziaÂł nieznany wam chÂłopak , którego nigdy nie widzieliÂście... to byÂło dziwne , poniewaÂż nie wiedzieliÂście nawet kiedy pojawiÂł siĂŞ w pomieszczeniu.
- Heh ..... same sÂłabe pomioty .... - PowiedziaÂł nastĂŞpnie wstanÂą , o dziwo chÂłopak nie miaÂł przy sobie miecza.
- hmm przedstawiĂŞ siĂŞ pomioty ... lecz nie wiem czy ma godnoœÌ bĂŞdzie wam znana.... Dante van Shiro .... Arcymistrz miecza Krwawej mgÂły... byÂły lider tej organizacji z czasów jej najwiĂŞkszej chwaÂły ... lecz z tego co widzĂŞ schodzi na psy .....lecz nie mi to oceniaĂŚ ... - PrzedstawiÂł siĂŞ , nastĂŞpnie siĂŞ uÂśmiechnÂą pokazujÂąc swe kÂły typowe dla starego skÂładu 7MM ...
MoÂże dla wiĂŞkszoÂści pojawienie Dantego byÂła zdziwieniem ale nie dla Teruyo który wiedziaÂł Âże Dante ma upodobanie do efektownych wejœÌ. Na dzieĂą dobry chÂłopak pomachaÂł mu przyjaÂźnie chcÂąc tym samym zaprosiĂŚ go aby usiadÂł koÂło niego. JeÂśli jego mistrz zgodzi siĂŞ na to mÂłodzieniec wstaje z krzesÂła a nastĂŞpnie skÂłania mu siĂŞ nisko po chwili dodajÂąc:
- ChciaÂłbym abyÂś kogoÂś poznaÂł.... Dante to jest Sheena. Sheena to jest Dante. Sheeno Dante jest moim senseiem oraz aktualnym Kazehanem czyli wÂładcÂą Yuki.
Przedstawi³ ich sobie maj¹c nadzieje ¿e siê echem przywitaj¹. po chwili jednak usiad³ przesuwaj¹c siê trochê bli¿ej Sheeny. Czy¿by czu³ do niej coœ wiêcej ni¿ przyjaŸù mo¿liwe...
ChÂłopak byÂł zaniepokojony nag³¹ awanturÂą wyciÂągn¹³ powoli kunaia z kabury przy lewej nodze tak by byÂł widoczny osobÂą które siedzÂą obok niego czyli Sheenie i najprawdopodobniej Dantemu. Taki Âśrodek bezpieczeĂąstwa....
Co raz bardziej obrzydzaÂło Akiego to miejsce. StwierdziÂł Âże najlepszym wyjÂściem bĂŞdzie zajĂŞcie siĂŞ czymÂś innym ignorujÂąc wszystkie nieciekawe postacie, czyli nowo-przybyÂłego zaÂślepionego w swojej wielkoÂści Dantego oraz kÂłócÂącÂą siĂŞ dwójkĂŞ Aio i Atsuiego. OdwróciÂł siĂŞ o dziewiĂŞĂŚdziesiÂąt stopni na krzeÂśle wskakujÂąc na siedzisko nogami i uÂśmiechn¹³ siĂŞ do Maresuke, który najwyraÂźniej takÂże próbowaÂł znaleŸÌ sobie inne zajĂŞcie niÂż oglÂądanie tej szopki. RudowÂłosy chyba miaÂł ADHD, bo nie potrafiÂł usiedzieĂŚ w miejscu.
- Mersukusiu - zdrabniajÂąc imiĂŞ chÂłopaka cicho zawoÂłaÂł go, tak by nie przeszkadzaĂŚ w rodzinnej awanturze - co taki siedzisz zestresowany? A po za tym przeszkadza Ci moja bliskoœÌ? I ÂśmiaÂłoœÌ? I dotyk? - bez skrĂŞpowania zadaÂł swojej ofierze jeÂśli moÂżna by tak go nazwaĂŚ kilka bezpoÂśrednich pytaĂą. StwierdziÂł Âże nie opÂłaca siĂŞ kryĂŚ. CiekawiÂło go niezwykle jak zareaguje na te pytani. Z pewnoÂściÂą zawstydzi siĂŞ jak zawsze i bĂŞdzie czuÂł siĂŞ skrĂŞpowany, ale w ÂłóÂżku bĂŞdzie naprawdĂŞ skrĂŞpowany aksamitnÂą czarnÂą wst¹¿ka. Och. Za daleko zaszÂły te myÂśli! Stop.
Jedyne co poczuÂł przy pojawieniu siĂŞ nowego, to zdecydowanÂą niechĂŞĂŚ. To byÂło coÂś, co niektórzy zwÂą zÂłym wraÂżeniem. Maresuke niczego tak mocno nie cierpiaÂł jak potĂŞÂżnych osób zatopionych w swym uwielbieniu. OkazaÂł to ciĂŞÂżkim westchniĂŞciem, a siÂła przekory, oraz buntu powstrzymaÂła jego kark przed zgiĂŞciem siĂŞ w geÂście powitania. WiedziaÂł, Âże to maÂło rozsÂądne, ale coÂś, co siedziaÂło we wnĂŞtrzu chÂłopaka i nazywaÂło siĂŞ nieÂśmiaÂło godnoÂściÂą, miotaÂło siĂŞ wÂściekle. Z zamyÂślenia wyrwaÂł go Aki. BĂŞdÂąc teraz w odrobinie innym nastroju spowodowanym wejÂściem Dantego, Maresuke zareagowaÂł odmiennie niÂż zwykle.
- Tak to nawet matka do mnie nie mówiÂła - odpowiedziaÂł, poruszajÂąc siĂŞ na tych samych poziomach gÂłosu co Aki, by przypadkiem nie przeszkodziĂŚ nikomu. Parskn¹³ rozbawiony tym zdrobnieniem, choĂŚ moÂżna byÂło w tym wyczuĂŚ nutĂŞ drwiny. Zaraz potem skierowaÂł na niego wzrok i oparÂł siĂŞ Âłokciem o oparcie krzesÂła. BrodĂŞ wsparÂł o dÂłoĂą i zamruczaÂł jakby w zastanowieniu na kolejne pytania rudowÂłosego. ByÂła to jednak poza, gdyÂż w tym momencie jego myÂśli byÂły na zupeÂłnie innym torze.
- Nie nawykÂłem, by tuliÂł siĂŞ do mnie chÂłopak - wypaliÂł bez g³êbszego zastanowienia. Zaraz przyszÂła myÂśl, Âże równieÂż nie nawykÂł do kobiecego towarzystwa. Ta myÂśl jedynie Maresuke zdenerwowaÂła. Nagle wszystkie rzeczy, które go draÂżniÂły, skumulowaÂły siĂŞ w osobie rozmówcy.
- Za duÂżo sobie pozwalasz... - fukn¹³ na niego jak kot, któremu nadepniĂŞto na ogon. Na tyle gÂłoÂśno, Âże pewnie sÂłyszaÂł to nie tylko Aki. ByÂł wÂściekÂły na swojÂą nieporadnoœÌ, na miejsce w którym siĂŞ znalazÂł, oraz na ludzi, którzy go otaczali. A poza tym caÂły Âświat patrzyÂł na niego zÂłym okiem, a los czyniÂł sobie z niego Âżarty. To nie byÂła najlepsza chwila na chwiejne nastroje, jednak nie mógÂł nic na to poradziĂŚ. WidaĂŚ byÂło, Âże chce jeszcze coÂś powiedzieĂŚ, lecz zamiast tego zagryzÂł zĂŞby i wyd¹³ usta. Po oczach widaĂŚ byÂło, Âże jest mocno rozdraÂżniony. OdwróciÂł siĂŞ na krzeÂśle w przeciwnym kierunku do Akiego. Od razu przyszÂła myÂśl, Âże niepotrzebnie wyÂżyÂł siĂŞ na chÂłopaku, ale od razu jÂą przegoniÂł argumentem, Âże "sam siĂŞ o to prosiÂł".
Niech to szlag... - powtarzaÂł w myÂślach.
Atsui nagle przerwaÂł, po czym popatrzyÂł na Aki'ego i jego nowego chÂłopaka. Na jego twarzy, nie tyle co pogarda, obrysowaÂło siĂŞ obrzydzenie. OczywiÂście raczyÂł to skomentowaĂŚ:
-"Ksoo... A Ci dwaj... Co oni tu robiÂą?"- CóÂż, miÂłoœÌ nawet nie miĂŞdzy mĂŞÂżczyznami, a chÂłopcami, wydawaÂła mu siĂŞ nadzwyczaj obrzydliwa. Tak czy owak nie chciaÂł o tym rozmyÂślaĂŚ. Kiedy w sali pojawiÂł siĂŞ Dante, dziĂŞki Sharingan, byÂł w stanie od razu zrozumieĂŚ jego poziom chakry. ChociaÂż nie tyle go dokÂładnie okreÂśliĂŚ, co zrozumieĂŚ Âże siĂŞga nieco dalej, niÂż jego wÂłasny, czy wiĂŞkszoÂści osób w tej sali. PrzyglÂądaÂł siĂŞ tylko kontem oka, lecz nic nie mówiÂł.
Po chwili jednak wróciÂł do swojego dawnego celu, czyli obecnie przestraszonego Mizukage:
-"PrzestaĂą kombinowaĂŚ pod stoÂłem, wszystko widzĂŞ.* Nie zd¹¿yÂłbyÂś. I te wszystkie Twoje wymówki... Tylko ja odniosÂłem wraÂżenie, czy Ty siĂŞ Mnie boisz?"- W tym momencie, na jego twarzy, pojawiÂł siĂŞ ironiczny uÂśmiech.

*Sharingan. WidzĂŞ nie tyle ruch, co chakrĂŞ.
- Siedzimy i nikomu nie przeszkadzamy, odwrotnie niÂż pewien sharinganowiec który chyba chce pokazaĂŚ jaki on silny i wspaniaÂły - spojrzaÂł ciĂŞtym okiem na Atsui'o. IrytowaÂła go ten gÂłowonóg. Bezmózgie stworzonko które chce byĂŚ przywódcÂą stada. Ale trzeba mu to wybaczyĂŚ. Jedni czekaÂł za rozumiem inni za si³¹. - Jak dorównasz mi klasÂą to porozmawiamy, do tego czasu nie mieszaj mnie w swój rytuaÂł mĂŞskoÂści. - nie powstrzymaÂł siĂŞ i dodaÂł - nie które samce najwyraÂźniej muszÂą to udowodniĂŚ.
Z poczÂątku skarciÂł siĂŞ w myÂślach za odpowiedÂź ripostÂą na zbĂŞdnÂą uwagĂŞ konoszanina, jednak z biegiem czasu upewniaÂł siĂŞ, Âże dobrze postÂąpiÂł. KtoÂś musiaÂł w stylowy sposób utrzeĂŚ mu nosa. Bo przecieÂż nie chodzi o pokazanie kto jest silniejszy, ale kto potrafi z dumÂą wyjœÌ z kaÂżdej sytuacji. Po za tym ten osobnik byÂł nadzwyczaj wkurzajÂący. Puszy siĂŞ jak paw. Napina miĂŞÂśnie. CzyÂżby myÂślaÂł Âże zaimponuje jedynej mistrzyni miecza w naszym gronie. Wolne Âżarty. ByÂł jedynie Âśmieszny, no moÂże trochĂŞ wyglÂądaÂł na niebezpiecznego, ale tylko trochĂŞ.
Gdy rudowÂłosy ochÂłonÂą zwróciÂł swojÂą uwagĂŞ na Maresuke i jego oburzenie. CoÂś nowego. CzyÂżby mÂłody potrafiÂł postawiĂŚ na swoim?! Nadzwyczajne. ZastanawiajÂące. Jednak trzeba zaÂłagodziĂŚ sytuacjĂŞ jeÂśli siedemnastolatek chce dopi¹Ì swego i zdobyĂŚ swojÂą ofiarĂŞ. ZrobiÂł minkĂŞ zbitego psa. Jego oczy zrobiÂły siĂŞ szkliste, a wargĂŞ zagryzÂł w typowy dla siebie sposób. WyglÂądaÂł tak niewinnie, a zarazem smutno.
- Maresuke. - wyszeptaÂł cicho i w aktorskim geÂście spojrzaÂł gdzieÂś w ziemiĂŞ by niepewnie wróciĂŚ wzrokiem na jego twarz. Wszystko byÂło tylko grÂą aktorskÂą, ale w wykonaniu Akiego wyglÂądaÂła nadzwyczaj realistycznie. - Przepraszam. Nie chciaÂłem. Bo... Wiesz... Ja... Porozmawiamy póÂźniej na spokojnie na osobnoÂści? - gÂłos mu drÂżaÂł. Tylko siedemnastolatek wiedziaÂł Âże drÂżenie jest wywoÂłane sztucznie. Wszystko byÂło tutaj sztuczne. Plastikowe z plakietkÂą Made in China. NajwaÂżniejsze jednak byÂło to by zwierzyna wpadÂła w zastawione sidÂła.
Dwie istoty zbudowane z ÂłaĂącuchów dosÂłownie w ciÂągu sekundy pojawiÂły siĂŞ przede mnÂą, pokazujÂąc jednoczeÂśnie Atsuiowi, Âże owszem, zd¹¿yÂłbym...
-JeÂśli chcesz walki, zaczynaj. Jestem gotowy. Ale pamiĂŞtaj, Âże tym razem na krótkim pobycie w piwnicy siĂŞ nie skoĂączy. Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ powstrzymywaÂł i CiĂŞ zabije. Po cholerĂŞ mi towarzysz zapatrzony w siebie, nie zdolny do zaakceptowania wÂłasnej poraÂżki...-StwierdziÂłem.
WejÂście Kazehana natomiast zignorowaÂłem. GoÂśc nie miaÂł za grosz taktu...
Ca³a z³oœÌ jak¹ w sobie zebra³, teraz przeku³ na wsparcie dla Akiego. Chocia¿ ch³opak najwyraŸniej prosi³ siê o guza, to jakby nie patrzeÌ stan¹³ w obronie ich obu. Poza tym te dziwne oczy...
- Dobra... porozmawiamy póÂźniej... - rzuciÂł do Akiego, tylko zerkajÂąc w jego stronĂŞ. Nie odwracaÂł siĂŞ, by ten nie dostrzegÂł lekkiego uÂśmiechu satysfakcji. Tak, widaĂŚ byÂło, Âże popiera choĂŚ po czĂŞÂści sÂłowa swojego kompana. Maresuke nie naleÂżaÂł do dobrych aktorów, wiĂŞc bez trudu w jego gÂłosie byÂło sÂłychaĂŚ, Âże siĂŞ uÂśmiecha. ZdawaÂł siĂŞ ignorowaĂŚ to co siĂŞ dziaÂło. WyÂłapywaÂł oczywiÂście wszystko co mówiono, a ukradkiem co i rusz zerkaÂł na obecnych, ale juÂż sytuacja przestaÂła byĂŚ tak bardzo dokuczliwa. Bariera zdenerwowania skutecznie filtrowaÂła wszystko, co do niego docieraÂło. MiaÂł ochotĂŞ paln¹Ì cokolwiek, byle rozÂładowaĂŚ swojÂą zÂłoœÌ, ale jakoÂś to powstrzymaÂł. MiaÂł w sobie jednak coÂś z buntownika, a to coÂś byÂło wyjÂątkowo g³êboko ukryte. TuÂż za instynktem samozachowawczym, który wÂłaÂśnie biÂł na alarm. Westchn¹³ i splótÂł ramiona na piersi. ZupeÂłnie pomijaÂł spojrzeniem Atsuia, jakby chciaÂł okazaĂŚ to, Âże nie podobaÂło mu siĂŞ jego zachowanie. ZamysÂł dobry, wykonanie gorsze... ale tu nie chodziÂło o warsztat aktorski, a o zasady.
W tym momencie Teruyo nie wytrzymaÂł Sheena musiaÂła zrozumieĂŚ jego oburzenie. ChÂłopak momentalnie wstaÂł i powiedziaÂł krótko:
- Zachowujecie siĂŞ gorzej od dzieci z przedszkola. JesteÂście w tej samej organizacji swojÂą zÂłoœÌ wyÂładujecie na wrogu a nie na sobie. Jak byÂście zauwaÂżyli w naszym towarzystwie jest dama przy której powinniÂście siĂŞ zachowywaĂŚ przyzwoicie. RadzĂŞ siĂŞ uspokoiĂŚ , jeÂśli koniecznie chcecie siĂŞ biĂŚ to zróbcie to po za tÂą salÂą.....
SÂłowa te byÂły wypowiada z pewnego rodzaju agresjÂą. WidaĂŚ byÂło Âże mÂłodzieniec nie Âżartuje i w wypadku gdyby doszÂło do walki zainterweniuje. Po chwili rzekÂł jeszcze
- Zapomnijmy o caÂłej sprawie schowajcie broĂą i jak na ludzi dobrze wychowanych przystaÂło usiÂądÂźcie i wysÂłuchajcie co waÂżnego do zakomunikowania ma inny czÂłowiek która jak za pewne wiecie jest naszym liderem.

Chwile po tych sÂłowach usiadÂł poÂłoÂżywszy delikatnie nogi na stole.
Anulej oparty o drzwi sÂłuchaÂł rozmowe, a raczej kÂłótnie. DowiedziaÂł siĂŞ kilku istotnych rzeczy o nerwusach i o czÂłonkach 7 MM. Zadowolony byÂł z widoku mÂłodego Gennina, ten to przynajmniej myÂśli, zachowuje siĂŞ i wyglÂąda.
I musi mieĂŚ talent, co do pozostaÂłych... to zapewne elita. Nie to co Nekozuma. Dobrze Âże wyszedÂł, bo jeszcze za nietakt by mu Âłeb urwali. A faktycznie zachowaÂł siĂŞ nietaktownie, myÂślaÂł Âże sala bĂŞdzie pusta a tu tajne zebranie. Nie byÂł zaproszony wiĂŞc nie powinien tu byĂŚ, i jakoÂś przemilczano jego przybycie... nawet czeœÌ? Anulej odszedÂł od drzwi, pewnie te wiadomoÂści nie sÂą dla niego, nawet problemy z miejscami mieli. A teraz ustalajÂą hierarchie waÂżnoÂści, chyba o to siĂŞ macho kÂłócÂą. Kto waÂżniejszy, kto groÂźniejszy kto silniejszy... zawsze wszystko zaleÂży od sytuacji i kontekstu. Anulej oczywiÂście nie Âśmie siĂŞ równaĂŚ z takimi doskonaÂłoÂściami, czystokrwiÂści klanowcy, a on kundel. Lekko westchn¹³, co prawda to prawda, zawsze sÂłuÂży, zawsze jest czyimÂś psem. Co jeszcze zauwaÂżyÂł.... hmm, powoli nie wszystko na raz, a jednak niewiele, za krótko byÂł tam w Âśrodku, za krótko ich obserwowaÂł ze Âściany. Tia, nowa technika, ulubiona zÂłego senina w anime.
Hyuta jest strasznie silny, nie gada z byle kim. Poziom tej organizacji musi byĂŚ zatem mocny, a to Âże siĂŞ kÂłócÂą.... norma, czasami ciĂŞÂżko siĂŞ dogadaĂŚ, zaakceptowaĂŚ siebie na tle innych. Jeni za wszelkÂą cenĂŞ bĂŞdÂą pokazywaĂŚ jacy to oni wielcy, inni jacy to sÂłabi, a pozostali bĂŞdÂą krytykowaĂŚ...Uwielbiam te szopki. Nekozuma myÂślaÂł czekaĂŚ na Hyutka? Bo miaÂł do niego sprawe, czy zwin¹Ì nogi i iœÌ byle gdzie, ale dalej od tych niebezpiecznych ludzi. CiÂągle jednak tylko ludzi.....
WidzÂąc caÂłe zamieszanie, jakie wywoÂłaÂło pojawienie siĂŞ ÂłaĂącuchowych potworków Aio, Atsui westchn¹³ tylko. NastĂŞpnie, bardzo szybko i zwinnie, przechyliÂł czubek palca wskazujÂącego, wskazujÂąc wÂłaÂśnie mÂłodego Mizukage. Jego przemowa, urwaÂła siĂŞ w póÂł...

~
I nagle oboje zaczĂŞli zapadaĂŚ siĂŞ w czarnej i nieprzeniknionej pustce. Atsui od razu odnalazÂł siĂŞ w tej sytuacji. WykonaÂł kilka kroków, po czym spojrzaÂł prosto w twarz Mizukage. NiezaleÂżnie, czy ten miaÂł odwagĂŞ sprostaĂŚ jego spojrzeniu, czy nie, caÂły upadek nabraÂł prĂŞdkoÂści. Nie przejmujÂąc siĂŞ zupeÂłnie zaistnia³¹ sytuacjÂą, Atsui zacz¹³ przemowĂŞ:
-"MówiÂłem, Âże nie zd¹¿ysz. Nie mogÂłeÂś zd¹¿yĂŚ..."- I teraz z kolei caÂły upadek, drastycznie zwolniÂł. Po czym znowu wróciÂł do poprzedniego tempa. Uchiha wydawaÂł siĂŞ byĂŚ rozbawiony i zaniepokojony przez przebieg rzeczy. Widocznie nad nimi nie panowaÂł. Co chwilĂŞ spoglÂądaÂł na Mizukage, po czym odwracaÂł gÂłowĂŞ i niÂą krĂŞciÂł, bĂŞdÂąc jakby zawiedziony. Po chwili, upadek znowu przyÂśpieszyÂł, po czym Atsui wypowiedziaÂł kolejne sÂłowa:
-" Taak... Jestem Uchiha. A to jest Sharingan Nindo, Utaka. Czysta sztuka. PiĂŞkna sztuka. Prawda? NiewaÂżne. To i tak nie ma juÂż znaczenia."- Po czym Atsui zrobiÂł kilka kroków i usiadÂł, dryfujÂąc i spadajÂąc równoczeÂśnie. Ze stoickim spokojem, kontynuowaÂł:
-"Nie masz teraz bezpoÂśredniej kontroli nad wÂłasnym ciaÂłem. A czas? CóÂż, minĂŞÂło go naprawdĂŞ niewiele, ale i tak jest wzglĂŞdny"- W tym momencie pstrykn¹³ palcami, po czym oboje zaczĂŞli siĂŞ bardzo szybko unosiĂŚ do góry:
-"Wtedy w rezydencji, pope³ni³em b³¹d a Ty zachowa³eœ siê Honorowo. Jednak bardzo nie³adnie jest przechwalaÌ siê."- Wszelki ruch siê zatrzyma³, obecnie oboje dryfowali w przestrzeni:
-"Teraz to Ty pope³ni³eœ b³¹d, przechwalaj¹c siê i ubli¿aj¹c mojej Dumie. W rewan¿u, nie pozostajê Mi nic innego jak zachowaÌ siê Honorowo. To znaczy, darowaÌ Ci ¿ycie."- po czym wsta³, i przyj¹³ pozycjê identyczn¹ jak przedtem w sali...
-"Taka bowiem jest kara, za uszczerbek na honorze Jedynego Klanu..."-. W tym momencie, wszĂŞdzie dookoÂła , zaczĂŞÂły pojawiaĂŚ siĂŞ maÂłe ciekawskie oczy, zerkajÂące na Aio. KaÂżda para, posiadaÂła Sharingan, równie zimny i pusty, jak ten który wÂłaÂśnie go pogr¹¿yÂł. Systematycznie, wszystkie zaczĂŞÂły siĂŞ powoli krĂŞciĂŚ, i wirowaĂŚ. WirowaÂły zarówno Âłezki, jak i caÂłe figury, powodujÂąc gigantyczne zamieszanie...
~

W tym samym momencie, Atsui dalej staÂł spokojnie w sali, czekajÂąc na dalsze zarzÂądzenia Lidera caÂłej organizacji.
-Spokój - powiedziaÂł tylko Hyuta. Jeden z klonów podszedÂł do Aio i dziabn¹³ go palcem. JakoÂś taki sztywny siĂŞ zrobiÂł...
-Hm? To jest to co u¿ywa³ Itachi? - zapyta³ szczerze zainteresowany drugi klon opieraj¹cy siê jak gdyby nigdy nic obok Atsuiego o œcianê -Czy te¿ coœ innego? Tak czy inaczej... OdpuœÌ.
Hyuta z uprzejmym zainteresowaniem poczekaÂł aÂż wszyscy lekko ochÂłonÂą
-CóÂż... MiaÂłem was poprosiĂŚ o wskazanie osób które siĂŞ wam kiedyÂś naraziÂły... BO musimy zdobyĂŚ fundusze zanim zaczniemy siĂŞ organizowaĂŚ w Âżycie polityczne... Ale widzĂŞ, Âże muszĂŞ zacz¹Ì od zasad... Zasada trzecia - nigdy nie atakujemy kolegi z organizacji. Zaraz przytoczĂŞ nastĂŞpne. Acha... Niech ktoÂś zawoÂła Anuleja - Hyutek daÂłby sobie uci¹Ì... no moÂże nie rĂŞkĂŞ ale parĂŞ palców... ÂŻe Anulej [cenzura]. Pewnie niespecjalnie. LeÂży pod drzwiami, szoruje klamkĂŞ, albo coÂś w tym rodzaju.
Jeden z klonów gwaÂłtownie otworzyÂł drzwi pociÂągajÂąc do siebie klamkĂŞ. I niczym dobry kamerdyner wskazaÂł Anulejowi krzeseÂłko.
-Dobrze... Jest nas tutaj trochĂŞ. Doborowe towarzystwo. Pozwólcie, Âże wymieniĂŞ was po wioskach - a wiĂŞc mamy Atsuiego UchichĂŞ z Konohy, Aio Rensaia, Anuleje Kiadaja i Maresuka KagyuĂŞ z Kiri, Dante Shiro i Teruyo Kentaro z Yuki, oraz SheenĂŞ Fuujibashi i Akiego Yukichi z Ame. Osiem osób. Plus ja. Przede wszystkim proszĂŞ o spokój. Po kolei. Najpierw prosiÂłbym wszystkich o w miarĂŞ uporzÂądkowane udanie siĂŞ za Dantem lub Teruyo na polanĂŞ treningowÂą i wykonanie maÂłej rozgrzewki. Chyba odsuniemy nieprzyjemny regulamin na trochĂŞ póÂźniej. Poznajmy swoje zdolnoÂści. Anulej zostaĂą chwilkĂŞ mam do ciebie proÂśbĂŞ... I... MoÂże Aio, teÂż poczekaj.
Kiedy reszta juÂż wyszÂła Hyutek skrzywiÂł siĂŞ lekko i zacz¹³ mówiĂŚ.
-Mamy maÂły deficycik uzbrojenia. Kunaie i miecze Âłatwo zdobyĂŚ lub ukraœÌ, ale wybuchowe notki i przybory aptekarskie sÂą juÂż trudniejsze do zdobycia. Anulej... Zorganizuj trochĂŞ nawozu, moÂże saletry potasowej. Tylko moÂżliwie duÂżo. I siarki. Ogólnie w stosunku powiedzmy 7,5 do 1. I druga sprawa... Aio zetnij trochĂŞ lekkiego drewna i uÂłóÂż je w stos. Da radĂŞ? Zrobimy sobie wÂłasnÂą broĂą...
//PrzydaÂłby siĂŞ jakiÂś MG Anulej zorganizuj dla siebie, my z Aio zrobimy to potem//
Kiedy juÂż Hyutek wydaÂł dyspozycje swobodnie ruszyÂł za resztÂą grupy zamykajÂąc salĂŞ narad.

NMM jak wszyscy juÂż grzecznie pójdÂą
- Nawóz i siarka....ech

Anulej ukÂłoniÂł siĂŞ i .... wtopiÂł w Âściane, wszedÂł w niÂą jak w lustro Haku. Zapewne poszedÂł na skróty, pod ziemiÂą, przez betonowe zbrojenia i tak dalej. Dalej nie wiedzÂąc co tu robi i czemu 7 mistrzów miecza wystĂŞpuje w liczbie 8... czyÂżby Anulej liczyÂł siĂŞ za póÂł...to gdzie druga poÂłówka?... Misja rangi D.... dawaĂŚ roliniki nawóz

NMMT
ChÂłopak trochĂŞ pogubiÂł siĂŞ w tym, co dziaÂło siĂŞ dookoÂła. Powoli zdenerwowanie zelÂżaÂło i ustÂąpiÂło miejsca ciekawoÂści. Hyuta zacz¹³ swojÂą przemowĂŞ. MiÂło byÂło usÂłyszeĂŚ coÂś innego niÂż przechwaÂłki i groÂźby karalne. Lista osób, które siĂŞ naraziÂły byÂła czymÂś wyjÂątkowym. Maresuke poszukaÂł w pamiĂŞci ich wizerunki. Tak, na pewno ta stara baba z baru, która wydawanie reszty uwaÂża za rzecz zbĂŞdnÂą. ByÂł jeszcze ten brodaty facet z miot³¹, który zaczyna kurzyĂŚ wtedy, kiedy siĂŞ obok niego przechodzi. CaÂłe stada dziewczÂąt, które gÂłupawo chichoczÂąc posyÂłaÂły w jego kierunku drwiÂące spojrzenia. Po chwili doszedÂł do wniosku, Âże jednak nie o to chodziÂło. Z dalszej czĂŞÂści przemowy zrozumiaÂł tyle, Âże bĂŞdÂą sprawdzaĂŚ co potrafi. MiaÂł ÂświadomoœÌ, Âże nie byÂło tego duÂżo, ale chociaÂż dziĂŞki temu nie potrwa to dÂługo. MajÂąc do wyboru Dantego i Teruyo, bez zastanowienia zdecydowaÂł siĂŞ na tego drugiego. Nie ma to jak pierwsze wraÂżenie...
Wspomnienie o deficycie uzbrojenia, od razu wywoÂłaÂło w jego umyÂśle skojarzenie z przymusowymi skÂładkami. Wielka Âściepa na notki wybuchowe i bandaÂże, a za resztĂŞ po wykaÂłaczce dla kaÂżdego. ChÂłopak byÂł gotowy, by wyruszyĂŚ za wskazanym czÂłowiekiem.
To co wydarzy³o siê pomiêdzy Aio i Atsuiem zosta³o niezauwa¿one. Maresuke nie spostrzeg³by genjutsu nawet wtedy, gdyby kopnê³o go w piszczel i zagra³o na nosie. Wsta³ z krzes³a i pod¹¿y³ za Teruyo.

<NMM>
//Atsui, Atsui... o ile zaobserwowaÂłem w anime i mandze, to Utaka dziaÂła TYLKO jeÂśli cel zobaczy twój gest.. no bo jak go inaczej w genjutsu wprowadzisz? Ja siĂŞ tego spodziewaÂłem od poczÂątku spotkania, prawie co post pisaÂłem ,,nie zwracam na Atsuia uwagi'', ,,nie patrzĂŞ na niego'' itp...
WiĂŞc uznajĂŞ Âże tego po prostu nie byÂło...//

Okej, drewno siĂŞ zorganizuje. Albo sam to zaÂłatwie albo wydam polecenie jakimÂś genninom z Kiri... W koĂącu im wiĂŞcej drewna, tym lepiej.

ZagwizdaÂłem, a przez okno wleciaÂł ptak. NabazgraÂłem kilka sÂłów na kartce, ³¹cznie z adresem i posÂłaÂłem pustuÂłkĂŞ do Kiri. Sam natomiast opuÂściÂłem salĂŞ.
<NMM>
ChÂłopak ze spokojem oraz uwagÂą wysÂłuchaÂł to co miaÂł do powiedzenia Hyuta. Gdy juÂż skoĂączyÂł mÂłodzieniec wstaÂł z swojego miejsca chwyciÂł jedno rĂŞcznie swojego Crom Faira a nastĂŞpnie wykonaÂł nim kilka obrotów a nastĂŞpnie szybkim oraz pÂłynnym ruchem uÂłoÂżyÂł go sobie na plecach. ChwilĂŞ po tem odwróciÂł siĂŞ w stronĂŞ Sheeny oraz podaÂł jÂą swojÂą prawÂą dÂłoĂą by pomóc jej wstaÂł o tak kolejny gest dÂżentelmena a nastĂŞpnie rzekÂł:
- Mam nadziejĂŞ Âże podoba ci siĂŞ moje towarzystwo. ChoĂŚ zaprowadzĂŞ ciĂŞ na polanĂŞ treningowÂą tak samo jak kilka innych osób. Chyba Âże jednak nie chcesz mieĂŚ ze mnÂą nic wspólnego

W czasie wypowiadania tych sÂłów mÂłodziak miaÂł powaÂżnÂą minĂŞ jednak podczas wypowiadania ostatniego zdania zrobiÂł komicznÂą minĂŞ chcÂąc jÂą rozweseliĂŚ. Po chwili wróciÂł do normalnego uÂśmiechu który byÂł zarezerwowany tylko dla niej.....
ChwilĂŞ póÂźniej juÂż szedÂł w stronĂŞ wyjÂścia prowadzÂąc tuÂż obok siebie Sheene....
ZabierajÂąc przy tym katanĂŞ rzuconÂą przez Uchiha

NMM oraz Sheeny (chyba Âże chce tu daĂŚ jeszcze posta)
//Aio, manga a forum to róÂżne sprawy. Ty wiesz jak jest, Ja wiem, ale piszĂŞ co innego D\\

SÂłyszÂąc sÂłowa Hyuuty, Atsui ubraÂł z powrotem pÂłaszcz, i wzi¹³ ciĂŞÂżarki. NastĂŞpnie stajÂąc na stole, wykonaÂł Kirakira i znalazÂł siĂŞ przy drzwiach, szybciej niÂż ktokolwiek inny. NastĂŞpnie tylko obróciÂł gÂłowĂŞ, po czym wskazaÂł (przez ramiĂŞ) HyutĂŞ, bÂądÂź jakiegokolwiek jego klona palcem, wypowiadajÂąc:
-"Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ Ciebie sÂłuchaĂŚ"-
I juÂż go nie byÂło. Szybkim krokiem, przekroczyÂł drzwi, korytarz i udaÂł siĂŞ ku wyjÂściu, uÂżywajÂąc Kirakiry.

~
Wszystko wygl¹da³o bardzo sztucznie. PostaÌ Atsui'a, znalaz³a siê na tle czarnej tablicy. Na pocz¹tku, zasalutowa³ on, po czym zacz¹³ wykonywaÌ gestami dziwne litery. Ka¿da zostawa³a odciœniêta w tle, na tej¿e w³aœnie tablicy. Na koùcu tylko klasn¹³, powoduj¹c i¿ wszystko wczeœniej napisane, u³o¿y³o siê w wielkie s³owo...
Bubetsu (pogarda).
NastĂŞpnie wszystko pĂŞkÂło niczym baĂąka mydlana....
~

Jedynym Âśladem obecnoÂści Atsui'a w tym pomieszczeniu, pozostaÂła DÂługa Dai Katana, wbita wczeÂśniej w ziemiĂŞ. WidniaÂł na niej niewielki napis... Uchiha...
[nmm]

Chakra- gdyby to by³a walka, spali³bym jej doœÌ du¿o. Na szczêœcie to tylko wydarzenia fabularne, wiêc nie bawmy siê w obliczenia...
OdkÂąd usiadÂła na krzeÂśle odezwaÂła siĂŞ tylko na chwilĂŞ - witajÂąc siĂŞ z Dantem. SiedziaÂła wygodnie z nogÂą na nodze i wpatrywaÂła siĂŞ uwaÂżnie w kaÂżdego z czÂłonków organizacji...Kiedy Hyuta zarzÂądziÂł "wyjÂście" - Sheena czekaÂła aÂż wstanie Teruyo. PozwoliÂła mu pomóc sobie wstaĂŚ a nastĂŞpnie zÂłapaÂła go pod ramiĂŞ i spokojnie, z bardzo kobiecym uÂśmiechem wyszÂła z nim z sali nic nie mówiÂąc...
RudowÂłosy wstaÂł z gracjÂą niczym elegancki z balu karnawaÂłowego i ruszyÂł na pole treningowe. W miĂŞdzy czasie analizowaÂł w swojej nieduÂżej, ale jakÂże pojĂŞtnej gÂłówce wszystko co mówiÂł przewodniczÂący. Wpierw sprawa z osobami które naraÂżaÂły siĂŞ Akiemu. Nie. Nawet jeÂśli takowe byÂły to traktowaÂł ich jak nic nie znaczÂący pyÂł. Szkoda byÂło poÂświĂŞcaĂŚ swojÂą uwagĂŞ na drobne istotki które dajÂą znaĂŚ o sobie swÂą jawnÂą nietolerancjÂą.
Fundusze, fundusze, fundusze. Deficyt w kasie organizacji. WidaĂŚ to po samym wyglÂądzie sali narad i caÂłej siedziby. Kusz, brud i ubóstwo. AÂż znów kichn¹³. Prawda.
PóÂźniej jeszcze raz Hyuta powtórzyÂł imiona i nazwiska wszystkich zebranych siĂŞ ludzi. Trzeba bĂŞdzie zapamiĂŞtaĂŚ. Atsui Âłatwy do zapamiĂŞtania. Samiec który pokazuje swojÂą si³ê i przewagĂŞ nad wszystkimi. Chyba jest okres godowy czy coÂś w tym stylu Âże siĂŞ tak puszy i napina swoje ciaÂłko. JakoÂś mu siĂŞ nie przypodobaÂł. Ani z charakteru ani z wyglÂądu. Dalej w kolejnoÂści Aio który dziwnie patrzyÂł siĂŞ na niego i jego przyszÂłego uke. ChodÂź sÂą z jednego klanu to trochĂŞ odpycha rdzawowÂłosego jego osoba. Równie zarozumiaÂły jak jego rywal. Anulej- niezwykÂły osobnik. Dziwak zachowujÂący siĂŞ jak ochroniarz. ZastanawiajÂący. Równie oryginalny jak Aki, dlatego moÂże znajdÂą wspólne tematy. NastĂŞpny w kolejnoÂści ksi¹¿ê i wÂładca Dante. NajpotĂŞÂżniejszy który ignoruje wszystkich zebranych. CzÂłowiek który znalazÂł siĂŞ w gronie sÂłabych robali. ÂŻeby siĂŞ nie pomyliÂł. Dalej Teruyo elegancki facet i miÂły, ale z pewnoÂściÂą heteryk. I Sheena jedyna kobieta w tym gronie. MajÂąc nadziejĂŞ Âże podciÂągnie poziom organizacji. Aaa. Zapomnieli byÂśmy jeszcze o sÂłodziutkim Maresuke który niezwykle Âładnie wyglÂąda jak siĂŞ oburza. Przynajmniej tak sÂądzi siedemnastolatek.
Po caÂłym przeanalizowaniu wszystkich sÂłów Aki znikn¹³ z sali. Wbrew oczekiwaniom wiĂŞkszoÂści poszedÂł za Dante. Dlaczego? ChciaÂł daĂŚ trochĂŞ czasu na przemyÂślenie Maresuke ale takÂże odczuĂŚ jak to jest gdy w okolicy nie ma jakiegoÂś oparcia. Po za tym czÂłowiek powinien stawiaĂŚ sobie wysokie poprzeczki. TakÂą byÂł Dante. <nmm>
Dante patrzyÂł na caÂłe ten cyrk ...
- Âładnie czÂłowiek z sharinganem ... ech szkoda , ze bez niega ci shinobi z Uchiha sÂą bez uÂżyteczni..... na szczĂŞÂście mi to rybka ... niech posiada pseudo KG ..... które czyni go silnym ... - SkomentowaÂł Atsuia...
- Kuzynie jak chcesz mogĂŞ ich utemperowaĂŚ i pokazaĂŚ im wszystkim .. Âże gówno potrafiÂą ... moÂże wtedy naucza siĂŞ szacunku do siebie ... ....- Dante zÂłozyÂł sekwencje pieczĂŞci i przywoÂłaÂł 4 pingwinki.
- Hyuta jak coÂś bĂŞdziesz chciaÂł wyslij moich podopiecznych do mnie ja muszĂŞ wyruszaĂŚ dalej ..... na razie ..- powiedziaÂł i zniknÂą a bramÂą ..

nmm