Sala Trenignowa

Sala Treningowa róÂżni siĂŞ tym Âże jest tutaj wiĂŞcej miejsca co ma sÂłuÂżyĂŚ krótkim lub teÂż dÂługim sparingom.

Dodane po 35 sekundach:

Sokamaru przychodzi na salĂŞ czekajÂąc na Gaare.

---

Zawia³ cichy wiatr i w jednym miejscu zacz¹³ wirowaÌ piasek. Po kilku sekundach sta³ ju¿ tu Gaara oczekuj¹c na pierwszy ruch Sokamaru.
-Co tak dÂługo- PowiedziaÂł kpiÂącym tonem podnoszÂąc gÂłowĂŞ- CzyÂżby strach ciĂŞ obleciaÂł Gaara-sensei? Zaczynajmy!
Po tych sÂłowach Âśmign¹³ niczym strzaÂła pĂŞdzÂąc w stronĂŞ swojego mistrza. Dobrze wiedziaÂł Âże szybkoœÌ to jedyna naprawdĂŞ skuteczna broĂą przeciw idealnej obronie Gaary a w tej dziedzinie byli równi. Dwa metry przed GaarÂą Sokamaru wyskoczyÂł w powietrze i wymierzyÂł mistrzowi potĂŞÂżnego kopniaka piĂŞtÂą co miaÂło na celu sprawdzenie czy ten caÂły piasek to nie legenda, zresztÂą po raz pierwszy miaÂł walczyĂŚ z osobÂą która wychowywaÂła go od maÂłego na serio i liczyÂł Âże Gaara to wyczuje.
ChÂłopak staÂł doœÌ znuÂżony. WidziaÂł lecÂącego w jego stronĂŞ chÂłopaka jednak wiele sobie z tego nie robiÂł. StaÂł z zaÂłoÂżonymi rĂŞkoma. Jednak po chwili rozÂłoÂżyÂł je i wystrzelaÂł koÂści w palcach. Gdy ten byÂł juÂż w powietrzu i mierzyÂł go kopniakiem, piasek mÂłodego sage zÂłapaÂł Sokamaru za nogĂŞ i rzuciÂł nim o ÂścianĂŞ. ChÂłopak wiedziaÂł, Âże jego uczeĂą jest dobrze wyszkolony i czujny jak na dziesiĂŞciolatka wiĂŞc w celu sprawdzenia jego czujnoÂści stworzyÂł 15 piaskowych shurikenów po czym skierowaÂł je w stronĂŞ mÂłodego ninja. ByÂły tak rozstawione, Âże atak mógÂł paœÌ z kaÂżdej strony. Nie mógÂł ich od razu zobaczyĂŚ, gdyÂż gaara rzuciÂł nim twarzÂą skierowanÂą w ÂścianĂŞ, czyli stronĂŞ przeciwnÂą od ustawienia shurikenów.

---

"Co za moc..." westchn¹³ w duchu widzÂąc jakÂą broniÂą wÂłada Gaara. Lecz nie miaÂł czasu namysÂły gdyÂż twarda Âściana sali byÂła juÂż coraz bliÂżej. Natychmiast ugi¹³ rĂŞce i odbiÂł siĂŞ od Âściany zmieniajÂąc swój tor lotu. "A myÂślaÂłem Âże nigdy mi siĂŞ to nie przyda." pomyÂślaÂł po czym stworzyÂł piĂŞtnaÂście kaiten shurikenów i jako Âże mógÂł nimi sterowaĂŚ skierowaÂł je w stronĂŞ piaskowych shurikenów gaary. Uderzenie padÂło pod takim kÂątem iÂż ostre niczym brzytwy pociski stworzone przez mistrza Sokamaru wróciÂły do swojego stworzyciela. Po tym co zobaczyÂł Sokamaru nie miaÂł juÂż wÂątpliwoÂści Âże kontratak jaki wyprowadziÂł ma marne szanse na powodzenie i najprawdopodobniej zostanie zniweczony zwyk³¹ obronÂą wiĂŞc kaiten shurikeny które stworzyÂł wyleciaÂły z budynku tnÂąc Âściany jak masÂło. Sokamaru aby jego ruch siĂŞ powiódÂł kolejny raz zdecydowaÂł siĂŞ na otwarte starcie z GaarÂą i pobiegÂł w jego stronĂŞ wyprowadzajÂąc seriĂŞ kopniĂŞĂŚ i piĂŞÂści po czym bÂłyskawicznie odskoczyÂł by Gaara nie miaÂł moÂżliwoÂści kolejnego chwytu piaskiem. Kiedy mistrz byÂł zajĂŞty obronÂą z przodu, z tyÂłu nadleciaÂły ostre kaiten shurikeny a ich celem byÂło uÂśmiercenie mistrza. Sokamaru dobrze wiedziaÂł Âże to co robi zagraÂża Âżyciu osoby której zawdziĂŞczaÂł tak wiele i kiedy ostrza juÂż miaÂły dosiĂŞgn¹Ì mistrza bÂłyskawicznie zrobiÂły zwrot w nogi i rĂŞce Gaary wbijajÂąc siĂŞ w nie (A przynajmniej miaÂły siĂŞ wbiĂŚ).
Gaara byÂł osobÂą, która w walce rzadko siĂŞ rusza i uÂżywa rÂąk, chyba, Âże do skÂładania pieczĂŞci. W tej walce jednak ruch byÂł konieczny. Gaara jak zwykle miaÂł na sobie Suna no Yoroi co bardzo zwiĂŞkszaÂło jego defensywĂŞ. Gdy leciaÂły w niego Suna shurikeny, które odbiÂł Sokamaru, Gaara bez ruchu je zniszczyÂł. MógÂł bowiem kontrolowaĂŚ piasek, nie ruszajÂąc siĂŞ z miejsca, a shurikeny byÂły bowiem z piasku. ChÂłopak wiedziaÂł, Âże Sokamaru najpierw myÂśli, a dopiero potem robi, tak wiĂŞc nie spuszczaÂł z oczu Kaiten shurikenów, które ten zrobiÂł. Oczy miaÂł z tyÂłu gÂłowy, moÂżna by rzec. OczywiÂście skupiaÂł siĂŞ teÂż na Sokamaru, który znów biegÂł w jego stronĂŞ. Jako iÂż wiedziaÂł, Âże dziesiĂŞciolatek jest doœÌ mÂądry jak na swój wiek nie miaÂł zamiaru ÂłapaĂŚ go juÂż piaskiem, gdyÂż doskonale wiedziaÂł, Âże ten znów siĂŞ na to nie nabierze. Teraz piasek miaÂł juÂż tylko na ciele w postaci zbroi i wcale nie miaÂł zamiaru go teraz uÂżywaĂŚ. Gdy tylko ChÂłopak byÂł na tyle blisko by wyprowadziĂŚ cios, Gaara rozsypaÂł siĂŞ w piach (powiedzmy, Âże to kawarimi z piaskiem, który pozostaÂł po Suna Shurikenach). Jako iÂż Sokamaru musiaÂł byĂŚ zdezorientowany, a Gaara pojawiÂł siĂŞ mu za plecami i wyprowadziÂł Atak kopniakiem z partyzanta, który popchn¹³ go w stronĂŞ lecÂących Kaiten Shurikenów. W razie, gdyby ten nie obroniÂł siĂŞ przed nimi, Gaara broni go piaskiem.
WidzÂąc iÂż Gaara rozsypaÂł siĂŞ w piasek spodziewaÂł siĂŞ wÂłaÂśnie takiego ruchu i zdecydowany zwolniwszy ruch shurikenów zÂłapaÂł Gaare rĂŞkoma za nogĂŞ zaÂś nogami za gÂłowĂŞ i rzuciÂł w shurikeny. W tej pozycji nie pomoÂże Âżadna fizyczna obrona. Jednak caÂły ruch byÂł tylko przykrywkÂą do kolejnego ataku i kiedy tylko pchn¹³ mistrza w stronĂŞ ostrzy uÂżyÂł techniki podmiany ciaÂła z shurikenem lecÂącym po Âśrodku, czyli: W obecnej chwili Gaara nie ma Âżadnych szans na obronĂŞ przed shurikenem a jest to spowodowane bliskoÂściÂą jaka dzieliÂła go z uczniem. Z drugiej strony (DosÂłownie) leciaÂł na niego rozpĂŞdzony Sokamaru który w tej wÂłaÂśnie chwili kopn¹³ we wbity w Gaare shuriken kaleczÂąc sobie nogĂŞ a zarazem wpychajÂąc ostrze wg³¹b ciaÂła mistrza. Mimo iÂż nie chciaÂł tego robiĂŚ to by wygraĂŚ musiaÂł. Shuriken zacz¹³ wirowaĂŚ w brzuchu Gaary a potem wyleciaÂł jak z procy. Ból jaki odczuwaÂł Gaara byÂł niewyobraÂżalny i dlatego teÂż miaÂł marne szanse na zauwaÂżenie dwóch zÂłoÂżonych rÂąk Sokamaru uderzajÂących go w potylice. Shurikeny rozpÂłynĂŞÂły siĂŞ a Sokamaru uskoczyÂł na drugi koniec sali,

Dodane po 17 sekundach:

WidzÂąc iÂż Gaara rozsypaÂł siĂŞ w piasek spodziewaÂł siĂŞ wÂłaÂśnie takiego ruchu i zdecydowany zwolniwszy ruch shurikenów zÂłapaÂł Gaare rĂŞkoma za nogĂŞ zaÂś nogami za gÂłowĂŞ i rzuciÂł w shurikeny. W tej pozycji nie pomoÂże Âżadna fizyczna obrona. Jednak caÂły ruch byÂł tylko przykrywkÂą do kolejnego ataku i kiedy tylko pchn¹³ mistrza w stronĂŞ ostrzy uÂżyÂł techniki podmiany ciaÂła z shurikenem lecÂącym po Âśrodku, czyli: W obecnej chwili Gaara nie ma Âżadnych szans na obronĂŞ przed shurikenem a jest to spowodowane bliskoÂściÂą jaka dzieliÂła go z uczniem. Z drugiej strony (DosÂłownie) leciaÂł na niego rozpĂŞdzony Sokamaru który w tej wÂłaÂśnie chwili kopn¹³ we wbity w Gaare shuriken kaleczÂąc sobie nogĂŞ a zarazem wpychajÂąc ostrze wg³¹b ciaÂła mistrza. Mimo iÂż nie chciaÂł tego robiĂŚ to by wygraĂŚ musiaÂł. Shuriken zacz¹³ wirowaĂŚ w brzuchu Gaary a potem wyleciaÂł jak z procy. Ból jaki odczuwaÂł Gaara byÂł niewyobraÂżalny i dlatego teÂż miaÂł marne szanse na zauwaÂżenie dwóch zÂłoÂżonych rÂąk Sokamaru uderzajÂących go w potylice. Shurikeny rozpÂłynĂŞÂły siĂŞ a Sokamaru uskoczyÂł na drugi koniec sali.
//KiedyÂś robiÂłem podobny ruch //

Z twojego punktu widzenia Gaara nie miaÂł szans na obronĂŞ. Ale z mojego i owszem. Gaara w wiĂŞkszoÂści rozpracowaÂł styl walki Sokamaru. Gdy ten go tylko rzuciÂł w stronĂŞ shurikenów, Gaara nie miaÂł zamiaru broniĂŚ siĂŞ w Âżaden sposób piaskiem. MÂłody Genin nie miaÂł jeszcze okazji ujrzeĂŚ Gaary walczÂącym czymÂś innym niÂż piaskiem. No to teraz zobaczy. Gaara lecÂąc w stronĂŞ shurikenów nie mógÂł siĂŞ rozproszyĂŚ. W mgnieniu oka zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ i szepn¹³ - Suiton: Suijinheki. - Po tych sÂłowach woda zaczĂŞÂła wirowaĂŚ dookoÂła Gaary tworzÂąc solidnÂą obronĂŞ przed Shurikenami. Nawet gdyby, woda by ich nie powstrzymaÂła, to na pewno je zwolni, gdyÂż w wodzie, Âżadne ciaÂło nie ma swobody ruchu, tak mi siĂŞ przynajmniej wydaje. No moÂże oprócz ryb i innych stworzeĂą morskich. Gaara jednak wolaÂł nie ryzykowaĂŚ. Gdy woda wirowaÂła, zatrzymaÂła go równieÂż w jednym miejscu i tym samym nie leciaÂł juÂż w stronĂŞ pĂŞdzÂących shurikenów. Gdy tylko dotkn¹³ ziemi stopami odskoczyÂł W górĂŞ i tym samym Sokamaru wykonawszy juÂż kawarimi wleciaÂł w ciÂągle podtrzymywanÂą przez GaarĂŞ wirujÂącÂą wodĂŞ. Na jakiÂś czas zostaÂł on unieruchomiony. Gaara cicho szepn¹³ - Kage Bunshin no Jutsu - I powstaÂły dwa cieniste klony. Gaarze nie brakÂło chakry na wykonanie jakiegokolwiek jutsu. Lecimy. Tak wiĂŞc jeden z klonów wystawiÂł rĂŞkĂŞ w bok i zacz¹³ zbieraĂŚ w niej chakrĂŞ. Drugi zaÂś zacz¹³ formowaĂŚ z niej kulkĂŞ tworzÂąc Rasengana. Tak wiĂŞc klon z rasenganem w rĂŞku pomkn¹³ odbijajÂąc siĂŞ od piasku który stworzyÂł mu pod nogami Gaara w stronĂŞ Sokamaru. OryginaÂł za pomocÂą kontroli chakry stan¹³ na Âścianie. Gdy klon byÂł juÂż jakieÂś 0.2m przed wodÂą, Gaara puÂściÂł justu Suijjinheki dajÂąc Klonowi swobodĂŞ ataku wirujÂącÂą sferÂą w Sokamaru. Klon doleciaÂł do Sokamaru i trafiÂł go rasenganem w brzuch, a przynajmniej taki ma zamiar.
//Z twojÂą szybkoÂściÂą (A nawet i bez niej) nie masz szansy uniku gdyÂż jesteÂśmy tak blisko siebie Âże shiuriken lecÂący w ciebie z prĂŞdkoÂściÂą 50 km/h pokonaÂłby te niecaÂłe póÂłmetra w mniej niÂż sekundĂŞ, ale masz piaskowÂą zbrojĂŞ to ci odpuszczĂŞ. I nawet ta twoja zbroja nic by nie zdziaÂłaÂła gdyÂż za pierwszym ciĂŞciem zniszczyÂłem jÂą a za drugim powinienem pozbawiĂŚ ciĂŞ Âżo³¹dka. A z tego co wiem to do uÂżycia Sujinheki wymagane jest ÂźródÂło wody.//
StojÂąc tak z zaÂłamanymi rĂŞkoma patrzyÂłem bezradnie na Gaare który podnosiÂł siĂŞ a piaskowa zbroja odpadaÂła z niego jakby byÂł chory na trÂąd.
-Niech ciê szlag. NIECH CIÊ SZLAG!!!!!!!!!!!!
Wrzasn¹³em wkurzony do ostatecznoÂści. Moje czerwone oczy staÂły siĂŞ bordowe jak krew zaÂś niebieskie wÂłosy przybraÂły kolor biaÂły niczym Âśnieg. W tejÂże chwili podÂłoga pode mnÂą zaÂłamaÂła siĂŞ a piasek pod niÂą zacz¹³ wirowaĂŚ wokoÂło tworzÂąc dookoÂła Sokamaru wir. W tejÂże chwili pomkn¹³em ze zdwojonÂą prĂŞdkoÂściÂą i kopn¹³em Gaare z póÂłobrotu w skroĂą a nastĂŞpnie drugÂą nogÂą uderzyÂłem w podbródek. To co dziaÂło siĂŞ wokoÂło Sokamaru byÂło conajmniej dziwne. Nagle znikÂąd z podÂłogi wyrosÂły sÂłupy piasku które kontrolowane przez chÂłopaka zniszczyÂły caÂły budynek. Sokamaru podszedÂł do Gaary uniósÂł zamroczonego za szyje i... zemdlaÂł padajÂąc na ziemiĂŞ a wraz z nim opadÂł caÂły piasek.
Gaara dostaÂł, ale nie straciÂł przytomnoÂści. Gdy Sokamaru go podnosiÂł i upadÂł, ten szybko stan¹³ na nogi. ZÂłapaÂł siĂŞ za podbródek gdyÂż bolaÂł go on po ataku. Atak w skroĂą zablokowaÂł piasek. SpojrzaÂł na mÂłodego ucznia. Szczerze mówiÂąc, nie spodziewaÂł siĂŞ, by Sokamaru tak szybko opanowaÂł kontrolĂŞ nad piaskiem. Gaara podniósÂł piaskiem mÂłodego dzieciaka, stworzyÂł z piasku coÂś w stylu ÂłóÂżka i poÂłoÂżyÂł go na nim. OczekiwaÂł, aÂż siĂŞ ocknie.
- NieÂźle ciĂŞ wyszkoliÂłem. - RzekÂł niby do siebie, niby do Sokamaru.
Hikaru wchodzi na salĂŞ treningowÂą w posiadÂłoÂści po czym siada obok na Âławeczce, nikomu przy tym nie przeszkadzajÂąc.
- Ciekawe kto wygra? - mówi do siebie pod nosem - stawiam na Sokamaru, hehe.
Sokamaru nagle ockn¹³ siê i g³êboko nabra³ powietrza tak jakby przed chwil¹ wyszed³ z wody. Jeszcze przez kilka sekund przera¿onymi oczyma patrzy³ przed siebie ca³y siê trzês¹c
-Co... co siĂŞ staÂło? Czy ja umarÂłem?
ZadaÂł pytanie i przekl¹³ w duchu sam siebie. "Co to ma byĂŚ za pytanie czy umarÂłem" Ale prawdÂą jest Âże byÂł gdzieÂś daleko w innym wymiarze. Tak jakby popadÂł w trans dajÂący mu si³ê o której marzyÂł, lecz to na nic bo nasyciÂła go tylko przez chwilĂŞ.
-Co siĂŞ ze mnÂą staÂło?
//Hikaru, widzĂŞ Âże nie czytaÂłeÂś postów. Walka juÂż siĂŞ skoĂączyÂła.//
//Wybacz za moja pomylka//
- Nie wiem - rzekÂł do Sokamaru - gdyÂż przyszedÂłem za póÂźno, ale jak widzĂŞ wyszedÂłeÂś caÂło z tego wszystkiego.
Po tych sÂłowach wstaje z Âławki i podchodzi do Sokamaru
- NastĂŞpnym razem nie musisz dawaĂŚ forów dla mego ojca - powiedziaÂł szeptem do Sokamaru.
-Nie pytaÂłem ciebie bo wiem Âże przyszedÂłeÂś póÂźniej. Nie wiem dlaczego ale widziaÂłem co tu siĂŞ dziaÂło. ChciaÂłem zabiĂŚ Gaare lecz ta moc widocznie mnie przerosÂła, jak sam widzisz... zemdlaÂłem.
OdpowiedziaÂł Sokamaru i w g³êbi serca czuÂł Âże nie panuje nad mocÂą gdyby siĂŞ w porĂŞ nie opamiĂŞtaÂł mogÂło dojœÌ do tragedii a tego nie chciaÂł zwÂłaszcza Âże walczyÂł z osobÂą którÂą najbardziej szanowaÂł i miaÂł za ojca.
- Wybacz, Âże pytam ale co dokÂładnie siĂŞ tu dziaÂło? - spytaÂł oszoÂłomiony widokiem sali w jakimÂś gównie [bÂłocie] - moÂże masz ochotĂŞ na jakiÂś napój, bo ja chĂŞtnie siĂŞ napijĂŞ.
-Nie pamiĂŞtam dokÂładnie co siĂŞ tu wydarzyÂło. Napój? Napój, napój... wybacz ale jestem w lekkim szoku i przestaÂłem kojarzyĂŚ pewne sprawy. Chodzi ci o coÂś dopicia prawda? ChĂŞtnie.
ChÂłopak spojrzaÂł na Sokamaru nie zwracajÂąc uwagi na 5-letniego syna.
- Jak siĂŞ czujesz? - ZapytaÂł. - Dobrze walczyÂłeÂś i przyprawiÂłeÂś mnie o ból szczĂŞki. Jestem z ciebie dumny. - Gaara staÂł wyprostowany z zaÂłoÂżonymi rĂŞkoma. - Chyba na dziÂś juÂż koniec treningów co?
Zanim Gaara skoĂączyÂł mówiĂŚ Sokamaru najzwyczajniej zasn¹³ na miĂŞkkim piasku.
- Niby ojciec nie zwraca na mnie uwagi - rzekÂł - ale to siĂŞ zmieni, juÂż nie dÂługo.
Po tych sÂłowach Hikaru wyszedÂł po napój dla Sokamaru.

<nmm>

Dodane po 8 minutach:

Hikaru wraca i zaczyna budziÌ Sokamaru z g³êbokiego snu.
- Hej, wstawaj... oranÂżadkĂŞ kupiÂłem.
Po tych s³owach stawia oran¿adê obok le¿¹cego Sokamaru i chwyta za paczuszkê chrupek, po czym zaczyna je wcinaÌ.
Sokamaru obudziÂł siĂŞ wyraÂźnie niezadowolony z tego powodu, i rzekÂł
-Nie lubiê oran¿ady ale jeszcze bardziej nie cierpiê kiedy ktoœ mnie budzi. Rozumiem ¿e masz tylko piêÌ lat i jeszcze pewnych rzeczy nie rozumiesz ale zapamiêtaj.- Tu Sokamaru wsta³ wzi¹³ oran¿adê i kontynuowa³- Nigdy nie mnie nie budŸ, chyba ¿e wczeœniej ci na to pozwolê.
Po czym jednym duszkiem wypiÂł caÂły napój.
- Jak masz zamiar mi na coÂś pozwoliĂŚ, kiedy akurat Âśpisz, a oranÂżadĂŞ ÂżeÂś wypiÂł jednym Âłykiem. IdÂź ty siĂŞ do jakiego ÂłóÂżka poÂłóÂż moÂże.
Po tych sÂłowach maÂły Hikaru poszedÂł do maÂłego pokoju w domku Gaary.

<nmm>
-Co za idiota. Chyba nie sÂłyszaÂł tego wczeÂśniej, a poza tym to chyba logiczne Âże nie budzi siĂŞ ÂśpiÂącego czÂłowieka.- RzekÂł Sokamaru do Gaary- SkÂąd on w ogóle siĂŞ urwaÂł, co?
- Ech. Sam nie wiem. Za kaÂżdym razem gdy na niego patrzĂŞ zastanawiam siĂŞ czy to naprawdĂŞ mój syn, czy jakieÂś pomylone dziecko. - RzekÂł. - Co zrobisz. Ale ma to na pewno po matce.
- DodaÂł - Jeszcze nie wiem, jak ja bĂŞdĂŞ go trenowaÂł.
-Bêd¹c takim idiot¹ daleko siê nie zajdzie. No ale to tylko dziecko, je¿eli nic ze sob¹ nie zrobi to mo¿e najwy¿ej zostaÌ kierownikiem kwiaciarni.- Stwierdzi³ Sokamaru wstaj¹c po czym oznajmi³- idê siê przejœÌ.
WyszedÂł...
<nmm>
ChÂłopak rozejrzaÂł siĂŞ po pustym pomieszczeniu.
- Ech i znów zostaÂłem sam. - RzekÂł sam do siebie. - Nie ma to jak samotnoœÌ. Hura! - DodaÂł oschÂłym tonem. UsiaÂł na ÂłóÂżku, które zrobiÂł dla Sokamaru, a po chwili siĂŞ na nim poÂłoÂżyÂł. WpatrywaÂł siĂŞ w sufit. Nie traciÂł jednak czujnoÂści.
Hikaru wchodzi do sali i mruczy coÂś tam pod nosem:
- No teraz jesteÂśmy sami tatusiu
Po czym uÂżywa mocy wÂładzy nad piaskiem i rozsypuje ÂłóÂżko z piasku
- Teraz nie bĂŞdzie ci tak wygodnie ojcze - rzecze - szkoda, Âże matki tu nie ma.
Gaara wyczuÂł obecnoœÌ syna i jego zamiary, tak wiĂŞc zanim ten zdoÂłaÂł zniszczyĂŚ jego ÂłóÂżko Gaara zÂłapaÂł go piaskiem za nogĂŞ i cisn¹³ nim mocno o ÂścianĂŞ, tak by siĂŞ popÂłakaÂł. NastĂŞpnie zamkn¹³ go w piaskowym wiĂŞzieniu 1mx1m. Nie ma szans by siĂŞ uwolniÂł. Jego wÂładza nad piaskiem jest 10x mniejsza od mojej.
Hikaru uwiĂŞziony w wiĂŞzieniu mówi
- AÂż to... myÂśli, Âże siĂŞ popÂłakaÂłem, ale mam asa w zanadrzu. MoÂże jestem uwiĂŞziony ale mogĂŞ dalej panowaĂŚ nad piaskiem.

Hikaru skupia siĂŞ by wytworzyĂŚ z piasku ojca chociaÂż jeden shuriken [oczywiÂście z tego piasku wykorzystanego na wiĂŞzienie] i ciska nim w niego.

- PrzestaĂą traktowaĂŚ mnie jak Âśmiecia ojcze. Jestem twoim synem nie pamiĂŞtasz? skoro ci nie pasuje trza byÂło pomyÂśleĂŚ nim kopulowaÂłeÂś z matkÂą.
//Ech czÂłowieku. Nie zrobisz shurikena z piasku z tego wiĂŞzienia. Ja mam nad nim peÂłnÂą kontrolĂŞ. Tylko debil zostawiÂłby piaskowe wiĂŞzienie bez nadzoru, zwÂłaszcza, Âże jest tam uÂżytkownik piasku. A i lepiej by byÂło gdybyÂś opanowaÂł KG w trochĂŞ póÂźniej. Nie spotkaÂłem siĂŞ jeszcze, Âżeby 5 latek opanowaÂł swoje Kekkei Genkai//

Gaara nie patrzÂąc na wiĂŞzienie sÂłuchaÂł sÂłów Hikaru.
- To ty nie zapominaj, Âże jestem twoim ojcem i traktuj mnie z szacunkiem. - PowiedziaÂł spokojnie Gaara. - MógÂłbyÂś braĂŚ przykÂład z Sokamaru. Powinien byĂŚ dla ciebie autorytetem. MoÂżna by rzec, Âże jest twoim bratem... - DodaÂł. CiÂągle wpatrywaÂł siĂŞ w sufit. "Chyba bĂŞdĂŞ musiaÂł siĂŞ zajÂąc wychowywaniem syna..."

Sokamaru za trening dostaje:
+5 Pch, +1 do rozdysponowani na Si³ê/zrêcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ
Noi oczywiÂście to samo dla mnie jako Senseia
- Ty go faworyzujesz, ja równieÂż pragnĂŞ treningu z tobÂą, jak dawniej. Matka ByÂłaby lepszym nauczycielem, szkoda, Âże jej z nami nie ma.
Po tych s³owach Hikaru usiad³ w wiêzienie i skoncentrowa³ siê mocno. Ca³¹ swoj¹ energiê zu¿y³ by wydostaÌ siê z wiêzienia. Uda³o mu siê odgoniÌ tyle piasku, a¿eby "wyci¹Ì" sobie wyjœcie, lecz kosztowa³o go ca³¹ energiê i tylko po wyjœciu zemdla³.
Zanim ten jeszcze zdoÂłaÂł coÂś wyci¹Ì Gaara uniósÂł siĂŞ i krzykn¹³:
- To moÂże siĂŞ do niej przeniesiesz jak ci to nie pasuje!!! A na taki trening jesteÂś jeszcze za mÂłody. Sokamaru jest od ciebie starszy o 5 lat. MoÂżesz twierdziĂŚ, Âże go faworyzuje, ale tak samo mogĂŞ stwierdziĂŚ, Âże ty masz do niego wiĂŞkszy szacunek niÂż do swojego ojca!!! - KrzyczaÂł. Po chwili usiadÂł z powrotem na ÂłóÂżku z piasku i zÂłapaÂł siĂŞ za gÂłowĂŞ, zamykajÂąc oczy. ZamyÂśliÂł siĂŞ.
kiedy Hikaru spaÂł, po sali rozprzestrzeniÂł siĂŞ dziwny odgÂłos:
"Pffrt" - Hikaru podczas snu puÂściÂł maÂłego bÂączka, jak to maaÂłe dzieci.
Gaara nie usÂłyszaÂł odgÂłosu wydobywajÂącego siĂŞ z odbytu Hikaru. Nadal siedziaÂł trzymajÂąc siĂŞ za gÂłowĂŞ i myÂślÂąc. TrochĂŞ mu byÂło Âżal dawnych czasów gdy to wĂŞdrowaÂł po krainie ninja wykonujÂąc róÂżnorakie misje. Nadal jednak nie speÂłniÂł swojego nindo.
Hakru budzi siĂŞ, wstaje i podchodzi do ojca.
- Masz racjĂŞ. Przepraszam. Jestem trochĂŞ gÂłodny.
po tych sÂłowach siada obok ojca.
Gaara spojrzaÂł jednym okiem na Hikaru.
- JuÂż dobrze. - RzekÂł cicho i poklepaÂł jednÂą rĂŞkÂą syna po plecach obejmujÂąc go. - Zaraz pójdziemy coÂś zjeœÌ. - Po jakiejÂś minucie wzi¹³ syna na barana i zaniósÂł do kuchni.

<NMM i NMH>