Sektor z kwiatami [spalony]

W tym sektorze znajdujÂą siĂŞ najpiĂŞkniejsze kwiaty Suny.

---

Klon wbiegÂł szybko i zmierzyÂł wzrokiem sektor. Nagle zwolniÂł by móc obejrzeĂŚ jakie znajdujÂą siĂŞ tu kwiaty. ZaczĂŞÂłam chodziĂŚ po alejkach i zrywaĂŚ najpiĂŞkniejsze.

WziĂŞÂłam w rĂŞce parĂŞ róÂż, trzymajÂąc kwiaty po rĂŞkach spÂływaÂła mi krew. SzÂłam dalej w poszukiwaniu innych kwiatów. ZebraÂłam jeszcze dwa czarne tulipany, pochyliÂłam gÂłowĂŞ by je obejrzeĂŚ i zobaczyĂŚ jaki majÂą zapach. SzÂłam zbierajÂąc jeszcze jakieÂś zielone liÂście paproci i inne które nie miaÂły kwiatów by mogÂły przyozdobiĂŚ wiÂązankĂŞ.

WyszÂłam do innego sektora.
Kiedy wychodzilem postanowiÂłem zajœÌ po kwiaty dla Lorda Kazekage.PoszedÂłem zerwaĂŚ trochĂŞ róÂż.Kiedy zrywaÂłem róÂże na jednym z nich znalazÂłem krew.WyjeÂłem butelkĂŞ i zebraÂłem krew.PodszedÂłem dalej Âżeby zerwaĂŚ trochĂŞ czarnych tulipanuw.Kiedy zrywaÂłem tulipany na jednym z nich zauwarzyÂłem czarny wÂłos.WzieÂłem go i schowaÂłem do foliowej torbki.
-Co siĂŞ dzieje.MuszĂŞ jak najszybciej powiadomiĂŚ o tym Kazekage.<NMM>
PrzyszÂła i rozejrzaÂła siĂŞ. Nie zauwarzajÂąc tutaj nikogo, zmruÂżyÂła lekko oczy, po czym przeszÂła siĂŞ, spoglÂądajÂąc na kwiatki.. PrzystanĂŞÂła i zerwaÂła sobie jednego tulipana. Powoli odrywajÂąc od niego pÂłatki, zerkaÂła z lekkim zamyÂśleniem przed siebie.

Dodane po 13 godzinach 43 minutach:

OcknĂŞÂła siĂŞ oO OdrzuciÂła gdzieÂś kwiatka i wyszÂła. xp

---

HM! weszÂła zobaczyÂła kwiaty
-Tofik ja nie chce widzieĂŚ tutaj kwiatów rozszarp je na kawaÂłki
-Spokojnie zrobiĂŞ to

Tofik zaczoÂł wszystkie kwiaty rozwalaĂŚ gdy skonczyÂł
poszli dalej.
[NMM]
usiadÂłam na Âławce czekajÂąc na GaarĂŞ
PrzyszedÂłem milczÂąc, unikaÂłem wzroku Amy. MiaÂłem spuszczonÂą gÂłowĂŞ.
"Musisz byĂŚ silny Gaara."-mówiÂłem sobie.

Dodane po 1 minutach:

UsiadÂłem obok niej.
RównieÂż sie nie odzywaÂłam. SpojrzaÂłam przelotnie zaszklonymi oczami na GaarĂŞ. "dlaczego jestem taka gÂłupia!"-krytykowaÂłm siĂŞ w myÂślach wtraÂłam Âłzy z oczu wierzchem dÂłoni
ZszedÂłem z Âławki i usiadÂłem na przeciw Amy opierajÂąc gÂłowĂŞ na jej kolanach.
-Amy...-dotkn¹³em d³oni¹ jej twarzy.
Âłzy pociekÂły mi po policzkach, odsunĂŞÂłam siĂŞ delikatnie
-Gaara bojĂŞ sie...-powiedziaÂłam-nie chcĂŞ Cie straciĂŚ
-Nie bój siĂŞ, bĂŞdÂą musieli wzi¹Ì mnie si³¹, nie poddam siĂŞ bez walki.-powiedziaÂłem.-Postaram siĂŞ Âżeby dotkliwie poczuli mój gniew.-dodaÂłem.
"Chyba, Âże zÂłapiÂą Ciebie."-pomyÂślaÂłem.
-Amy zawsze bĂŞdĂŞ Twój cokolwiek by siĂŞ nie staÂło. Zawsze bĂŞdĂŞ przy Tobie.-Delikatnie dotkn¹³em jej policzka ocierajÂąc Âłzy.
-Nie pÂłacz juÂż.
"Bo ja zaraz zacznĂŞ..."
spojrzaÂłam w przezroczysty dach szklarni przez który widaĂŚ byÂło niebo. WytarÂłam rĂŞkÂą Âłzy
-powinnam Cie zostawiĂŚ, powinieneÂś zmieniĂŚ senseia, Âżeby nie myÂśleĂŚ o mnie, Âżeby...-zawachaÂłam siĂŞ-nie waÂżne z resztÂą przytuliÂłam go gÂłaszczÂąc po wÂłosach
-Amy, ale ja nie mógÂłbym tak ÂżyĂŚ.-powiedziaÂłem ciĂŞÂżko przeÂłykajÂąc ÂślinĂŞ.
-Ja tak nie mogĂŞ...
ZasÂłoniÂłem twarz.

Dodane po 1 minutach:

-To ja powinienem odejœÌ ¿ebyœ mog³a ¿yÌ spokojnie, ale nie potrafiê.

Dodane po 34 sekundach:

-Nie powinienem CiĂŞ naraÂżaĂŚ swojÂą obecnoÂściÂą.
przytuliÂłam go mocniej nic nie mówiÂąc
-przepraszam...-powiedziaÂłam-to byÂła gÂłupia sugestia... kiedy Cie zaatakujÂą wolĂŞ byĂŚ z TobÂą -pocaÂłowaÂłam go w gÂłowĂŞ
-Nic nie szkodzi. Ale ja nie chcê ¿ebyœ zginê³a przeze mnie.-wsta³em i obj¹³em j¹ mocno.
równieÂż wstaÂłam
-mo¿e z wierzy coœ zobaczymy, tzn naszych wandali-uœmiechne³¹m siê zeby roz³adowaÌ atmosferê
-PójdĂŞ za TobÂą wszĂŞdzie, ale to jest mój b³¹d, bo niepotrzebnie CiĂŞ naraÂżam. PocaÂłowaÂłem jÂą w policzek.
wzieÂłam go za rĂŞkĂŞ
>NMM<
[wieÂża]
nmm
WchodzĂŞ do ogrodu i nabieram powietrza w pÂłuca.
-No i to mi siĂŞ podoba w koĂącu jakaÂś odmiana od tej jaÂłowej pustyni… jak moÂżna ÂżyĂŚ w takim miejscu. PrzyglÂądam siĂŞ kwiatom i szukam najwspanialszego z nich

Dodane po 13 minutach:

Po godzinie odpoczynku w ogrodzie udaje siĂŞ na (wieze)
*zadÂługo juÂż tu zabawiÂłem czas sprawdzic czy moi towazysze juz sie zjawili na wiezy* Wybieg z ogrody z zawrotna predkoscia i niesamowita zwinoscia*
[NMM]
Wchodzi powoli do szklarni
PiĂŞknie tu... mówi sama do siebie siadajÂąc i patrzÂąc na wszystkie kwiaty.

Wychodzi
<NMM>
Przychodzi powolnym krokiem.Zacz¹³ powidziwiaĂŚ czarnego Tulipana nie zrywajÂąc go. - Jest piĂŞkny - PowiedziaÂł szeptem do siebie. PopatrzyÂł na inne kwiaty.Zacz¹³ znowu siĂŞ przyglÂądaĂŚ kwiatu.Kilka kropel Âłez zjechaÂły mu po policzkach tak wolno Âże prawie siĂŞ nie ruszaÂły.Kwiat przypominaÂł mu rodzinĂŞ która dawno temu zmarÂła.Mimo iÂż byÂła piĂŞkna pogoda on czuÂł jak wypeÂłnia go ciemnoœÌ i smutek. - Czemu wtedy nic nie zrobiÂłem.Czemu staÂłem jak gÂłupi i przyglÂądaÂłem siĂŞ wszystkiemu. - powiedziaÂł znowu szeptem i Âłzy zaczĂŞÂły leceiĂŚ strumieniami.
(Jak brakuje ci towarzystwa.To moÂże pogadamy )

WchodzĂŞ i zaczĂŞÂłam oglÂądaĂŚ kwiaty
(nie Yuko opisuje to co czuje.Tak naprawdĂŞ wychowaÂłem siĂŞ w domu dziecka i nie dawno jakaÂś rodzina mnie przygarnĂŞÂła i teraz jestem sam )
ZauwaÂżyÂł Âże ktoÂś wchodzi.Szybko otarÂł Âłzy i podszedÂł siĂŞ przywitaĂŚ - Witaj jestem Dosu - PowiedziaÂł podajÂąc rĂŞkĂŞ.
Nagle zauwa¿acie, ¿e podchodzi do was ranna kobieta. S³ania siê na nogach, a po chwili upada. W rêkach trzyma jak¹œ kartkê.
Kobieta jest w Âśrednim wieku. TrzymaÂła równieÂż opaskĂŞ z Suny, na tej opasce widaĂŚ Âślady krwi.
-A ja Yuko-PowiedziaÂłam
-Patrz kobieta-Podbieg³¹m do niej
-ProszĂŞ pani co pani jest-ZapytaÂła
PobiegÂł za Yuko.PrzyglÂądaÂł siĂŞ bacznie kobiecie jakby ujrzaÂł w niej KogoÂś bliskiego lecz to nie moÂżliwe.

-Mój syn...mój syn!-powiedziaÂła kobieta po czym zemdlaÂła.
Kartka i opaska wypadÂła jej z dÂłoni
PodniusÂł przedmioty i nie wiedziaÂł o co chodzi.Po przeczytaniu kartki podaÂł jÂą Yuko a OpaskĂŞ oglÂądaÂł z zaciekaiweniem. ByÂła prawie caÂła w krwi , lecz lĂŞk nie dawaÂł mu siĂŞ we znaki jakby go nigdy nie miaÂł.
Na kartce napisane jest:
"Wybacz mi mamo.
Twój syn Adorianu"
Poza tym nie ma Âżadnych wskazówek [jedynie ta kobieta, która zemdlaÂła.

-Musimy jej pomóc-PowiedziaÂłam...
-Trzeba pochodziĂŚ po sunie i popytaĂŚ ludzi...Hmmm....SÂłyszaÂłeÂś o jakimÂś Adorianu?-zapytaÂłam
Niestety nie.Masz racjĂŞ trzeba popytaĂŚ.Najlepiej bĂŞdzie jak siĂŞ rozdzielimy.Spotkamy siĂŞ tu za póÂł godziny.
-Hmmm moÂże najlepiej dzieci.Kobieta jest mÂłoda wiĂŞc,dziecko powinno byĂŚ w wieku 7-6 lat-powiedziaÂłam
To dobry pomysÂł.WiĂŞc chodÂźmy.Spotkamy siĂŞ tu za póÂł godziny. <NMM>
Nagle kobieta siĂŞ budzi. UsiadÂła na ziemi i rozglÂąda siĂŞ po szklarni.
zobaczy³¹m,ze kobieta sie budiz wiêc wyje³am wode z kabury
-Prosze napij sie-PodaÂła Kobiecie wode
-Teraz powiedz co siĂŞ dokÂładnie staÂło i jak mozemy ci pomóc-ZapytaÂłam spokojnym tonem

Kobieta wziĂŞÂła wodĂŞ i napiÂła siĂŞ.
-DziĂŞkujĂŞ.-powiedziaÂła nieco spokojniejsza.
-Mój syn on ostatnio dziwnie siĂŞ zachowywaÂł, nie byÂł taki wesoÂły jak kiedyÂś. Zacz¹³ zamykaĂŚ siĂŞ sam w pokoju i staÂł siĂŞ maÂłomówny. MyÂślaÂłam, Âże to normalne kiedy dojrzewa, ale ostatnio zacz¹³ siĂŞ zadawaĂŚ z podejrzanym typkiem. PrzyglÂądaÂłam siĂŞ mu bacznie. MiaÂł dziwny tatuaÂż.
Syn coraz czĂŞÂściej przebywaÂł poza domem, a teraz zostawiÂł ten list i opaskĂŞ. On chce sobie coÂś zrobiĂŚ, mówiÂł o d¹¿eniu do doskonaÂłoÂści, i Âże tylko Czarny Wilk moÂże mu pomóc.-mówiÂła przez Âłzy.
-Nawet przestaÂł siĂŞ spotykaĂŚ z dziewczynÂą, którÂą bardzo kochaÂł.
-A ile lat ma syn i jak nazywa siĂŞ ta dziewczyna?Czy mogÂłaby pani opisac tego typa?-ZapytaÂłam
-Mi moze pani zaufaĂŚ jestem Jounien wioski liÂścia-PowiedziaÂłam
-Syn ma osiemnaÂście lat, a jego dziewczyna ma na imiĂŞ Ariina.-powiedziaÂła ocierajÂąc Âłzy.
-Ten mĂŞÂżczyzna, który do nas przychodziÂł, on byÂł bardzo podejrzany bardzo sprzeciwiaÂłam siĂŞ jego obecnoÂści w naszym w domu, ale to nic nie dawaÂło.
MĂŞÂżczyzna nazywaÂł siĂŞ Aspar, miaÂł ciemne wÂłosy, krótko obciĂŞte, ma brÂązowe oczy i czarnÂą brodĂŞ. Nosi teÂż czarne ubranie, spodnie koszula i pÂłaszcz..a na prawym policzku szrama jakby miecz. WidziaÂłam jak na kostce miaÂł symbol czarnego wilka.
-A wiesz co to moÂże oznaczaĂŚ-ZapytaÂłam
-Podejrzewam, Âże to jakaÂś prastara podejrzana sekta.-odparÂła kobieta.
-Widzia³am tylko jak gdzieœ wychodzili, chcia³am zatrzymaÌ syna, ale ten Aspar popchn¹³ mnie i uderzy³am siê w g³owê. Widzia³am, ¿e kieruj¹ siê na cmentarz.
-Bardzo pani dziĂŞkuje.Spróbuje przyprowadziĂŚ syna.A moÂże ma pani coÂś co do niego naleÂży.Chodzi o zapach.Mój pies moÂże go wyczuĂŚ i Âłatwiej bĂŞdzie po prostu go znaleŸÌ

-Tak to jest jego opaska, zostawiÂł jÂą dla mnie mówiÂąc, Âże nie bĂŞdzie mu juÂż potrzebna, ach gdyby jego ojciec ÂżyÂł byÂłby z niego dumny...byÂł bardzo dobrym ninja, a teraz...-urwaÂła i zaczĂŞÂła pÂłakaĂŚ.
-Spokojnie spokojnie wszystko bĂŞdzie dobrze...Ja teÂż kiedyÂś to przerabiaÂłam ale to z 3 lata temu...Pani Syn chciaÂł tylko staĂŚ prawdziwym mĂŞÂżczyznÂą...Ale nie wie,Âże najlepiej jest u tych co go kochajÂą-PowiedziaÂłam WziĂŞÂłam opaskĂŞ.
-A moÂże pani mi bardziej powiedzieĂŚ o synu,No wie pani,Ranga,ÂżywioÂł jutsu,BroĂą biaÂła jakÂą dysponuje...Bo nie wiem,czy nie trzeba byÂłoby uÂżyĂŚ siÂły.Ale to w ostatecznoÂści-PowiedziaÂłam
-Ma przy sobie tylko dwa kunaie, miaÂł teÂż katanĂŞ, ale zostawiÂł w domu. Jego czakra ma naturĂŞ ziemi.-odpowiedziaÂła kobieta wycierajÂąc twarz husteczkÂą.
-A ranga?No wie pani Genin chunin czy jounin?
-Ranga to chuunin.-odpowiedziaÂła kobieta.-Przepraszam, jestem taka zmartwiona.
-Bardzo pani dziĂŞkuje to uÂłatwi sprawe.A czy syn ma jakieÂś problemy?Nie wiem to moÂże byĂŚ cos badzo powaÂżnego.W tych czasach trzeba uwazaĂŚ-ZapytaÂłam

-Nie to dobry chÂłopak. Nigdy nie byÂło z nim problemów.
-dobrze,A moÂże pani widziaÂła jak jest wyposaÂżony Aspar.Jak paniÂą uderzyÂł to bĂŞdzie chciaÂł walczyĂŚ.Lepiej wiedzieĂŚ duÂżo o przeciwniku.
-Aspar nosi miecz przy sobie, nie wiem czy ma on jakieœ specjalne w³aœciwoœci. Na ostrzu wygrawerowany jest wilk. On mnie tylko popchn¹³ rêk¹, jest niezwykle silny.-odpar³a kobieta.
-Dobrze a jest ich wiĂŞcej-ZpaytaÂłam
-Jak wychodzili byÂło ich tylko dwóch....mój syn i Aspar.
PrzyszedÂł. -SpotkaÂłem DziewczynĂŞ tego chÂłopaka - Teraz zobaczyÂł Âże Kobieta jest przytomna. - Witam.Jestem chuninem wioski Piasku i pomagam wam szukaĂŚ pani syna.WracajÂąc do tej dziewczyny mówiÂła mi Âże chÂłopak jest zwiÂązany z sektÂą i Âże od dÂłuÂższego czasu nie rozmawiaÂł z niÂą.PróbowaÂłem siĂŞ czegoÂś o tej sekcie dowiedzieĂŚ ale nie stety nikt nic nie wie. - powiedziaÂł i zacz¹³ patrzeĂŚ przez Szklany dach szklarni.ZobaczyÂł tam chmurĂŞ przypominajÂącÂą Wilka.* Wilki lubiÂą miĂŞso.A gdzie jest najwiĂŞcej ciaÂł?Na cmentarzu. - pomyÂślaÂł i wybiegaÂł ze szklarni*
-Hmmm...Nie wiem...Syn mógÂł skrywaĂŚ róÂżne tajemnice.A tak z czystej ciekawoÂści wie pani jak pani m¹¿ zmarÂł?Prosze sie tylko nie denerwowaĂŚ.MoÂże uda mi sie odnaleŸÌ powód dlaczego tak siĂŞ zachowuje-PowiedziaÂłam
<NMM>(C.D Cmentarz)
-M¹¿ nie ¿yje, zgin¹³ dawno temu na jakiejœ tajnej misji dla ANBU. Wiêcej nie wiem, wszystko by³o utajnione.
-Dobrze...Ja pójde juÂż po syna.Prosze tu czekaĂŚ-I wybieg³¹m NMM
-Dobrze.-powiedziaÂła kobieta i usiadÂła na Âławce.
przedemna siedzial kobieta najwidoczniej na kogoÂś czekaÂła
KÂłaniam sie jej nisk i wskazuje chÂłopca po mojej lewej
-Idz do matki chÂłopcze pewnie umieraÂła tu z troski o ciebie
Kobieta ucieszyÂła siĂŞ z widoku syna. PodziĂŞkowaÂła Lee za pomoc i wspomniaÂła teÂż mile o dwójce shinnobich, którzy zechcieli jej pomóc.
Syn powiedziaÂł, Âże daÂł tamtej dwójce 50Y tak wiĂŞc matka daÂła dla Lee za przyprowadzenie syna 50Y.
Po czym odeszli.
Lee dopisz sobie 5pktów do czakry za pomoc w zadaniu.
skoro wszystko zalatwione to wracam do Konohy
-Uwazaj na siĂŞbie nastempnym razem mÂłody czlowieku
(NMM)
WpadÂłem z moim kotem przelotnie w drodze do Iwy.
<NMN>
weszÂłam do szklarni i usiadÂłam na jednej z Âławeczek poÂśrodku alejki z jakimiÂś kwiatkami.
"tego mi brakuje w sunie"-zamyÂśliÂłam siĂŞ zamykajÂąc oczy -"ogrodu... wielkiego ogrodu ze starymi drzewami i kwiatami..." wsparÂłam gÂłowĂŞ na dÂłoniach rozmyÂślajÂąc nad ostatnimi dniami "Shi i Hidan.... " zamyÂśliÂłam siĂŞ "ale tam byÂła czwórka dzieci wiĂŞc?"
to byÂły dzieci Itachiego widziaÂłaÂś jego wzrok kiedy sie czepiÂłaÂś jednego z nich
"czwórka dzieci... "powtórzyÂłam w myÂślach zrywajÂąc kwiatek i obracajÂąc go miĂŞdzy palcami "kiedy podrosnÂą, aka zyska czworo nowych czÂłonków..." wyobraziÂłam sobie jak Maya przyprowadza do nas do domu biedne zab³¹kane dzieci z Aka "CO TO JA PRZECHOWALNIA DLA AKAKOWCÓW?!" westchne³¹m zgniatajÂąc kwiatek. oparÂłam siĂŞ o oparcie Âławki zamykajÂąc oczy

Dodane po 1 godzinach 28 minutach:

"wracam do domu nic tu po mnie"
wstaÂłam >NMM<
wszedÂł do szklarni szukajÂąc spokoju.
Przeszedl obok szklarni szukajÂąc kogos z OFS...

<NMM>
weszÂłem do szklarni by pooglÂądaĂŚ kwiaty oglÂądaÂłem kwiaty póÂźniej wruciÂłem
do domu
Kr¹¿y³ miêdzy kwiatami, patrz¹c na nie z wyraŸnym obrzydzeniem.
Jego wzrok zatrzymaÂł siĂŞ na jednym z nich, i zamyÂśliÂł siĂŞ przez chwilĂŞ.
ZerwaÂł go i powÂąchaÂł, po czym ruszyÂł w stronĂŞ rezydencji.

NMM.
wpadam i sprawdzam czy niema ty jakiegos akowca poczym zrywam kilka kwiatkow wacham je i ruszam dalej aka znajde was i zatluke muahahaha

NMM
Usiadla na lÂąwce i wÂąchajÂąc kwiaty zaczĂŞÂła pisaĂŚ haiku....
Patrzy na kwiaty "WreÂście coÂś co nie jest koloru piasku"
LÂąduje na dachu szklarni. Delikatnie otwieram okno, a nastĂŞpnie zeskakuje pomiĂŞdzy rzÂądki kwiatów. WyczuwajÂąc przyjemnÂą woĂą kwiatów, siadam na Âławce i patrzĂŞ siĂŞ na rosnÂącÂą przede mnÂą konwalie.

Ten kwiat...jest taki..piĂŞkny i delikatny. ZupeÂłnie jak ona. SwojÂą drogÂą ciekawe, czy jej tam na górze jest lepiej MoÂże kiedyÂś wróci i ponownie rozkwitnie jak ten kwiat... Jak Tam jest, moja droga...

Moje rozmyÂślania przerywa nieoczekiwany pik zegarka, sygnalizujÂącÂą, o tym, Âże juÂż wschodzi sÂłoĂące

Nowy dzieù nadchodzi...Mo¿e Kazekage bêdzie mia³ jak¹œ misjê dla mnie...Ech, trzeba bêdzie o jak¹œ poprosiÌ

ÂŁÂączĂŞ rĂŞce w pieczĂŞĂŚ, po czym znikam w chmurze dymu.

<NMM>
WszedÂł do szklarni, i uÂśmiechn¹³ siĂŞ lekko na widok kwiatów, widok kolorowych kwiatów cieszyÂł jego oczy. AÂż miaÂł ochotĂŞ je narysowaĂŚ. PrzeszedÂł siĂŞ po szklarni i znalazÂł w koĂącu jak¹œ ÂławkĂŞ. PoniewaÂż Âławka byÂła niewygodna, wiĂŞc usiadÂł na podÂłodze po turecku. WyprostowaÂł siĂŞ, zÂłoÂżyÂł rĂŞce, zamkn¹³ oczy... Wyciszenie... o tak tego mu byÂło potrzeba. MusiaÂł zebraĂŚ wszystkie myÂśli.

Dodane po 2 godzinach 48 minutach:

Po 10 minutach wsta³, wzi¹³ g³êboki oddech i wyszed³ ze szklarni, by poszukaÌ kogoœ... <nmm>
Wchodzi do szklarni i rozglÂąda siĂŞ, po czym doznaje szoku,
" ile tu roÂślin !? Ale jakÂże piĂŞknych, no cóÂż to moje zadanie na dziÂś, muszĂŞ zrobiĂŚ z tym porzÂądek"
Zaczyna od roÂślin, od koĂąca szklarni do poczÂątku,
"trzeba bĂŞdzie troszkĂŞ przyci¹Ì niektóre"
Idzie po noÂżyce, i przycina delikatnie co niepotrzebne, tak Âżeby nie uszkodziĂŚ nic, potem udaje siĂŞ po wodĂŞ i podlewa roÂśliny.
"chyba powinny byĂŚ zadowolone "
RozglÂąda siĂŞ po szklarni
"moÂże trochĂŞ zamieciemy .. "
Idzie po miot³ê i zamiata, nastêpnie zbiera wszystkie œmieci do wora i wynosi,
"jeszcze troszkĂŞ mi tu zejdzie"

Dodane po 6 godzinach 53 minutach:

koĂączy sprzÂątanie, lecz zamierza trochĂŞ odpocz¹Ì w przyjemnym otoczeniu kwiatów.
- No, Koniec tego dobrego, czas zdaĂŚ raport Kazekage.
Udaje siĂŞ do Biura kaze
<NMM>
Wchodzi Do pomieszczenia. Siada na jednej z Âławek i dokÂładnie wszystko obserwóje.wyciÂąga ma³¹ karteczke i szybko na niej coÂś pisze. potem wrĂŞcza 1 z towarzyszÂących mu ludzi. "nie zamierzam tracic tu czasu".Poddenerwowany wychodzi

<NMM>