Sektor zióÂł leczniczych [Odbudowa]

-IdÂź przysÂłuÂż siĂŞ wiosce! PosadÂź zióÂłka!- burczaÂł pod nosem idÂąc w stronĂŞ szklarni- Czemu niby ja? Chyba sÂą do tego odpowiednio przeszkoleni ludzi- machn¹³ rĂŞkÂą i przyspieszyÂł kroku. Po kilkunastu minutach jego oczom ukazaÂła siĂŞ ogromna szklarnia. Nie byÂła w najgorszym stanie, brakowaÂło tylko kilku szyb i drzwi wejÂściowe byÂły wyÂłamane. StwierdziÂł, Âże z tym se jakoÂś poradzi i wszedÂł do Âśrodka. Po tym co tam ujrzaÂł omal oczy mu nie wypadÂły z orbit. Totalny baÂłagan. Po tym ataku zdrajcy nie przeÂżyÂła ani jedna roÂślinka, tylko system nawadniajÂący wyglÂądaÂł na sprawny.
JeÂśli chciaÂł zaliczyĂŚ swÂą pierwszÂą misjĂŞ, musiaÂł wzi¹Ì siĂŞ do roboty. PadÂł na kolana przed pierwszÂą z brzegu grzÂądkÂą i po kolei zacz¹³ wyrywaĂŚ to co zostaÂło z poprzedniego zasiewu oraz ziele, które zaczĂŞÂło juÂż wschodziĂŚ na miejscu zióÂłek. Praca szÂła mu niezwykle powoli. Nie skoĂączywszy pieliĂŚ ¼ szklarni byÂł juÂż caÂły mokry. Nie doœÌ, Âże na dworze panowaÂł straszny upaÂł, to on musiaÂł pracowaĂŚ w szklarni, gdzie byÂło jeszcze gorĂŞcej.
UkoĂączywszy pielenie poÂłowy szklarni postanowiÂł zrobiĂŚ sobie przerwĂŞ. PoszedÂł po plecak, który zostawiÂł przy wyjÂściu i wyj¹³ z niego butelkĂŞ wody, którÂą dostaÂł od zleceniodawcy. ÂŁapczywie pochÂłon¹³ póÂł butelki. Niestety woda nie ugasiÂła jego pragnienia, byÂła ciepÂła. UsiadÂł w cieniu drzewa rosnÂącego nieopodal i stwierdziÂł, Âże nie nic to mu nie da. WiĂŞc wróciÂł do szklarni. Przed rozpoczĂŞciem usuwania zniszczonych roÂślinek zrzuciÂł z siebie bluzkĂŞ i wzi¹³ siĂŞ do pracy.
-Mam nadziejĂŞ, Âże nie spalĂŞ sobie pleców.- to byÂła jego pierwsza myÂśl odkÂąd zacz¹³ pracĂŞ nad drugÂą czĂŞÂściÂą szklarni. Po póÂł godziny szklarnia byÂła czysta, a ogromna kupa spalenizny leÂżaÂła przed wejÂściem.
Teraz przyszÂła pora by przygotowaĂŚ podÂłoÂże do zasadzenia nowych roÂślin. RozejrzaÂł siĂŞ po „pomieszczeniu” w poszukiwaniu jakiegoÂś szpadla. Niestety niczego takiego nie znalazÂł. DÂługo zastanawiaÂł siĂŞ jak moÂże przekopaĂŚ ca³¹ szklarniĂŞ i jedynym pomysÂłem na który wpadÂł byÂł kunai. WyciÂągn¹³ wiĂŞc dwa noÂże i rozpocz¹³ ÂżmudnÂą pracĂŞ. JuÂż po kilkunastu krokach zacz¹³ ÂżaÂłowaĂŚ, iÂż nie zna ani jednego przydatnego w tej sytuacji jutsu. Po jakichÂś trzech godzinach grunt byÂł gotowy do zasadzenia nowego zielska.
Zanim jednak zdecydowaÂł siĂŞ na kupno nasion zawitaÂł do szklarza z zapytaniem czy przygotowaÂłby piĂŞĂŚ nowych szyb do szklarni i jedne oszklone drzwi.
-Hmmm…WidzĂŞ, Âże pomagasz przy naprawie szklarni- uÂśmiechn¹³ siĂŞ- OczywiÂście, Âże wykonam to zlecenie i to na koszt firmy. WróĂŚ za jakieÂś dwie godziny, do tego czasu wszystko powinno byĂŚ gotowe.
Skin¹³em gÂłowÂą na potwierdzenie i wyszedÂłem. Dwie godziny to kupa czasu. Maneki postanowiÂł wiĂŞc udaĂŚ siĂŞ do sklepu ogrodniczego po nasiona. Niestety sklep ten byÂł umiejscowiony po drugiej stronie wioski. WsadziÂł swe brudne rĂŞce do kieszeni i doœÌ Âżwawym krokiem ruszyÂł po nasionka. W niecaÂła godzinĂŞ udaÂło mu siĂŞ dotrzeĂŚ do sklepu i kupiĂŚ to po co przybyÂł. O dziwo tam teÂż powiedziano mu, Âże towar jest na koszt firmy. Zadowolony, Âże i tym razem nie musiaÂł wydawaĂŚ pieniĂŞdzy ruszyÂł w drogĂŞ powrotnÂą. DotarÂłszy do sklepu z oknami, sprzedawca powiedziaÂł mu, Âże okna czekajÂą juÂż przed szklarnia. Maneki dowiedziaÂł siĂŞ od niego teÂż tego, iÂż przy szklarni czeka chÂłopak, która ma mu pomóc w montaÂżu okien i drzwi. Jeszcze bardziej szczĂŞÂśliwy pobiegÂł pod szklarniĂŞ. UÂścisn¹³ dÂłoĂą kolesiowi, który staÂł przed niÂą i razem rozpoczĂŞli Âłatanie dziur. DziĂŞki pomocy chÂłopaka, jak siĂŞ póÂźniej okazaÂło- syna szklarza poszÂło to caÂłkiem szybko i sprawnie. TrochĂŞ kÂłopotu sprawiÂł rozbita szyba na dachu, lecz i z niÂą siĂŞ uporali.
PozostaÂło juÂż tylko zasadzenie nasion. WszedÂł do Âśrodka, gdzie panowaÂł wiĂŞkszy gorÂąc niÂż poprzednio, ponownie zdj¹³ bluzkĂŞ i wzi¹³ siĂŞ do roboty. KaÂżde nasionko wpychaÂł na g³êbokoœÌ dwóch centymetrów, tak jak mu kazano w sklepie ogrodniczym.
Gdy skoĂączyÂł zaczĂŞÂło siĂŞ juÂż ÂściemniaĂŚ. OdkrĂŞciÂł zawór systemu nawadniajÂącego by zmoczyĂŚ ziemiĂŞ, która i tak wyschÂła juÂż na wiór. ZostawiÂł to tak by siĂŞ podlewaÂło a sam ubraÂł siĂŞ i po chwili zakrĂŞciÂł kurek.
WyszedÂł ze szklarni i usiadÂł przed drzwiami. MiaÂł nadziejĂŞ, Âże staruszek przyjdzie by to sprawdziĂŚ zanim zrobi siĂŞ naprawdĂŞ ciemno.

---

Hmm dobrze. Misja rangi D wykonana. Dostajesz 2 do rozdysponowani na Si³ê/zrêcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ + 250Y