Domek Takashiego

Gdy ju¿ odpocz¹³em, patrzy³em w niebo, noc by³a piêkna, ksiê¿yc by³ ogromny (by³a pe³nia). Postanowi³em wybraÌ siê na spacer. Kiedy wychodzi³em narzuci³em kamizelkê na siebie, noc troszkê by³a ch³odna.

---

PrzyszedÂłem do domu, zrzuciÂłem kurtkĂŞ. LegÂłem na taras, by zacz¹Ì siĂŞ opalaĂŚ. SÂłoneczne promienie padaÂły na mnie. Tak le¿¹c nie robiÂąc sobie z niczego kÂłopotów, rozmyÂślaÂłem. RozmyÂślaÂłem nad dniem dzisiejszym, co zamierzam robiĂŚ. PomyÂślaÂłem iÂż najwyÂższy czas by nauczyĂŚ siĂŞ czegoÂś, a nie bezczynnie leÂżeĂŚ i traciĂŚ czas.

Dodane po 3 godzinach 30 minutach:

Gdy tak le¿a³em i rozmyœla³em, nie wiedzia³em kiedy, a ju¿ by³o ciemno. Zrobi³o siê ch³odno postanowi³em wstaÌ i zarzuciÌ coœ na siebie, wzi¹³em kurtkê wczeœniej rzucon¹ i za³o¿y³em j¹. Po chwili otrz¹sn¹³ mnie zimny powiew i postanowi³em siê przejœÌ. Pomyœla³em i¿ park bêdzie piêkny, oœwietlony gwiazdami. I tam ruszy³em...
Przychodzê do domu zmêczony jak nigdy. Poszed³em zrobiÌ kawê, czekaj¹c na ni¹ lekko przysypia³em, po chwili ockn¹³ mnie piszcz¹cy czajnik. Po czym wzi¹³em zrobi³em kawê. Tak ledwie przytomny zrobi³em kawê i wypijaj¹c powoli szed³em na taras. Zostawi³em kawê i postanowi³em wzi¹Ì ciep³¹ k¹piel. Le¿¹c we wanie rozmyœlaj¹c o prze¿yciach z przygody, zaczynam zasypiaÌ i tak powoli odp³ywam w wanie.