Mroczna Puszcza [misja]

DuÂża i ciemna puszcza,na granicy z terenami siedziby Akatsuki.Kryje siĂŞ w niej wiele tajemnic,a takÂże wiele cennych przedmiotów,które czĂŞsto stajÂą siĂŞ po¿¹dane przez zamoÂżne osoby.Legenda mówi,Âże takie rzeczy strzegÂą mroczne demony,ale nikt jeszcze nie zdoÂłaÂł siĂŞ przekonaĂŚ czy to prawda czy teÂż nie.W Puszczy jest wiele dróÂżek oraz jedna gÂłówna.Lepiej nie zbaczaĂŚ z gÂłównej drogi,bo moÂżesz juÂż nie wróciĂŚ...

Misja Rangi C

---

Z wielkÂą repetÂą Tengen wkroczyÂł do tej mrocznej puszczy. Przeczytawszy znak ostrzegajÂący poczyniÂł pierwsze kroki by zbadaĂŚ tajemniczÂą tajemnicĂŞ tajemniczego mrocznego lasu.
SzedÂł skupiony bo caÂły czas ma strupa na udzie po ostatniej misji. Jego Sharingan zwarty i gotowy.
PoczÂątkowo otula CiĂŞ jedynie mrok.Nie widzisz nic prócz kawaÂłka ÂścieÂżki przed sobÂą.Nie do koĂąca wiesz dokÂąd idziesz,ale zgÂłosiÂłeÂś siĂŞ na ochotnika do zbadania nieznanych terenów.Nagle krzaki po Twojej prawej stronie zaszeleÂściÂły zwiastujÂąc coÂś niedobrego.
-O to zwiastuje coÂś niedobrego- powiedziaÂł pod nosem.
Wyj¹³ kunaia i chwyciÂł go mocno w prawej dÂłoni szykujÂąc siĂŞ na walkĂŞ ale nadal kontynuowaÂł swój powolny marsz.

---

Z krzaków wyskoczyÂł mÂłody dzieciak i z przeraÂżeniem spojrzaÂł na to co trzymasz w dÂłoni.UpadÂł do tyÂłu - jego strach moÂżna byÂło wyczuĂŚ na odlegÂłoœÌ.BaÂł siĂŞ czegoÂś,ale nie byÂłeÂś pewien czy powodem tego panicznego strachu byÂłeÂś ty czy moÂże coÂś innego.
-Zostaw mnie!Zostaw mnie potworze!Nie mam skarbu!Skarb znikn¹³!-za 5 razem uda³o ci siê zrozumieÌ jego be³kot.
-Spokojnie chÂłopcze, przyszedÂłem CiĂŞ uratowaĂŚ. Co robisz tutaj tak daleko od domu ? I o jaki skarb Ci chodziÂło ?
Spojrza³ z politowaniem w jego stronê i wyci¹gn¹³ d³où uœmiechaj¹c siê, a to wszystko tylko dlatego, ¿eby wyci¹gn¹Ì od niego informacjê. Czym prêdzej stara siê je zwi¹zaÌ by nie uciek³o.
-No chÂłopcze, powiedz jeszcze raz o co Ci chodziÂło i dlaczego robisz tyle zamieszania. - przystawia mu kunaia do powÂąchania.
ChÂłopak spojrzaÂł na Ciebie,a w jego oczach pojawiÂły siĂŞ Âłzy.
-Zgubi³em siê.Z³y Pan kaza³ mi odnieœÌ Skarb na swoje miejsce,sk¹d go zabra³em,ale zgubi³ siê!Przepad³em!Moi rodzice zgin¹!Zgin¹!-krzycza³.Niewiele ci to da³o.Za du¿o nie powiedzia³.
-Czy moÂżesz mi powiedzieĂŚ w jakich okolicznoÂściach zgubiÂłeÂś ten skarb ? I co to za niedobry pan kazaÂł Ci ten skarb odnieœÌ ? ZrobiĂŞ co w mojej mocy by pomóc Twoim rodzicom.
PogÂłaskaÂł wiĂŞc chÂłopca po gÂłowie i czekaÂł aÂż siĂŞ uspokoi.
Ku Twojej uciesze dziecko uspokoiÂło siĂŞ.
-Nazywam siĂŞ Gempachi Hachirobei.Mieszkam niedaleko z rodzicami.I...-ktoÂś mu brutalnie przerwaÂł.Z krzaków wyszÂła piĂŞkna dziewczyna o zÂłocistych wÂłosach i b³êkitnych oczach niczym b³êkit nieba.ByÂła ubrana w dÂługie kimono,a w rĂŞku trzymaÂła parasolkĂŞ.Dziecko widzÂąc kobietĂŞ,podbiegÂło do niej i wtuliÂło siĂŞ w jej nogĂŞ.Ta podniosÂła wzrok i spojrzaÂła wprost na Ciebie.
-Czego tu szukasz,nieznajomy?-spytaÂła miĂŞkkim,aksamitnym gÂłosem,jednak twarz pozostaÂła bez wyrazu.
-Ona nazywa siĂŞ Akane Ajibana i jest mojÂą starszÂą siostrÂą!OÂżeĂą siĂŞ z niÂą,oÂżeĂą!-blondynka trzepnĂŞÂła dziecko po gÂłowie,a te uspokoiÂło siĂŞ po chwili.
-Nie zwracaj na niego uwagi...Jest niesforne.-usprawiedliwiÂła je i znów spojrzaÂła Ci w oczy.-Ponawiam pytanie : czego tu szukasz?
-Witaj o piĂŞkna nieznajoma, jestem Tengen z klanu Uchiha i przyszedÂłem tutaj by zdobyĂŚ skarb, którego podobno pilnuje potwór o 13 oczach i 6 nogach.
Uœmiechn¹³ siê by wywrzeÌ lepsze wra¿enie na nowo poznanej osobie.
-A Ty co tu robisz jeÂśli mogĂŞ wiedzieĂŚ ? PrzyszÂłaÂś po braciszka ? Uroczy chÂłopiec z niego. MoÂże mogÂłabyÂś mi pomóc ?
I wskazaÂł kciukiem do góry na znak <ok> patrzÂąc na mÂłodego.
ZÂłocisto[-wÂłosa uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ,kÂładÂąc rĂŞkĂŞ na gÂłowie chÂłopca.
-Witaj,Tengen.-przywitaÂła siĂŞ i skÂłoniÂła lekko ujawniajÂąc tym samym to i owo.-MogĂŞ ci pomóc.Szukasz skarbu...Ach,juÂż wiem o który ci chodzi.Zapewne poszukujesz Szafiru Nadziei.Musisz iœÌ tÂą drogÂą caÂły czas prosto aÂż droga siĂŞ skoĂączy.Powinien tam byĂŚ choĂŚ nie sÂądzĂŞ by byÂł tam jakiÂś potwór.To tylko durne legendy starych bajarzy.-zapewniÂła Ciebie po czym odwróciÂła siĂŞ i ruszyÂła w przeciwnÂą stronĂŞ.RĂŞkÂą popychaÂła Gempachi by szedÂł szybciej.CzyÂżby gdzieÂś siĂŞ spieszyÂła?
-DziĂŞki Dziewczyno, pomogÂłaÂś mi wielce.- PuÂściÂł latajÂącego caÂłusa w jej kierunku.
-No to trzeba siĂŞ zbieraĂŚ w drogĂŞ.
PoprawiÂł pÂłaszcz i wÂłosy, chwyciÂł ponownie Kunaia i szedÂł malutkimi kroczkami. ZastanawiaÂł siĂŞ mimo wszystko co taka dziwna parka jak ta niedawno robiÂła w takim miejscu. MoÂże ona jednak coÂś knuje ? MoÂże siĂŞ dowiedziaÂła o jego nowych sandaÂłach z wyprzedaÂży i chce mu je zabraĂŚ ?
Tengena mocno zaintrygowaÂła ta dziewczyna.
-ChociaÂż w sumie nie byÂło by Âźle gdyby byÂł jednak taki potworek, rozruszaÂł bym siĂŞ trochĂŞ, zdobyÂł jego skalp i pochwaliÂł siĂŞ znajomym z aka.
Z poczÂątku droga jest denna i nudna - zero potworów,zero zwierzÂąt,ani niczego takiego.Jednak...UsÂłyszaÂłeÂś dziwny ryk.ByÂł to ryk potwora!ByÂł niedaleko,a i droga zaczĂŞÂła siĂŞ powoli zacieraĂŚ.WiĂŞc ta caÂła Anke czy jak jej tam byÂło,mówiÂła prawdĂŞ!RuszyÂłeÂś w tamtÂą stronĂŞ z poczÂątku szczĂŞÂśliwy,trochĂŞ póÂźniej juÂż trochĂŞ mniej.A jeÂśli ona wskazaÂła mi drogĂŞ do puÂłapki?
Na myÂśl o potworze mimo wszystko przechodziÂły ciarki przez jego ciaÂło. ByÂł gotowy nawet od razu spaliĂŚ caÂły las za jednym zamachem.
"Wstrzymam siĂŞ jeszcze chwilkĂŞ, jak spalĂŞ las to pewnie nie odnajdĂŞ tego szafiru bez wykrywacza szafirów".
"A moÂże jednak powinienem spaliĂŚ od razu to miejsce ? JeÂśli to puÂłapka ?"
W kaÂżdym razie Tengen przygotowaÂł swojego Sharingana i uwaÂżnie rozglÂądaÂł siĂŞ czy nic pomiĂŞdzy drzewami siĂŞ nie chowa, czy nie ma Âżadnych linek do wybuchowych karteczek . Po ostatniej misji byÂł nawet przeczulony gdy znajdowaÂł siĂŞ w sytuacji sam na sam z dziwnym, tajemniczym miejscem.
Nagle coÂś poruszyÂło siĂŞ gwaÂłtownie przed TobÂą.Twój Sharingan w porĂŞ to zauwaÂżyÂł i zd¹¿yÂłeÂś odskoczyĂŚ przed...kunai?!To tutaj sÂą jacyÂś ninja?! Owszem byÂł...Ale nie moÂżna go tak nazwaĂŚ.Przed TobÂą staÂła kunoichi - byÂła trochĂŞ znieksztaÂłcona,twarz byÂła czerwona - w bliznach,posiadaÂła ogon...Jaki potwór!CzegoÂś bardziej ohydnego nie widziaÂłeÂś w Âżyciu.Najgorsze byÂło to,Âże kogoÂś ci przypominaÂła...
-CzeœÌ Demonie- odpowiedziaÂł Tengen- Gotowa na ÂśmierĂŚ ? A moÂże najpierw opowiesz mi o szafirze, który siĂŞ tu znaduje?
Tengen przyj¹³ pozycjĂŞ pewnej siebie osoby, która wie czego chce i nie odpuÂści, zwÂłaszcza jeÂżeli chodzi o drogocenny skarb. MachaÂł teÂż arogancko kunaiem na jednym palcu przed kobietÂą sukkubusem bĂŞdÂąc przygotowanym do szybkiego zÂłoÂżenia pieczĂŞci.
Kunoichi zaÂśmiaÂła siĂŞ aksamitnym gÂłosem.
-Nie poznajesz mnie,idioto?To ja Anke!-warknĂŞÂła i zasyczaÂła niczym w¹¿ gotujÂący siĂŞ do ataku.-Nie jesteÂś zbyt bystry jak na ninja!Marny z ciebie shinobi.Nie wiem w ogóle co ty tu robisz!Chcesz mi odebraĂŚ Szafir?Bez walki siĂŞ nie obejdzie!
Tymi sÂłowy rzuciÂła kunai,który zrĂŞcznie odbiÂłeÂś bez zbĂŞdnego wysiÂłku.Twój Sharingan pracowaÂł bez zarzutu.
-Nie zostawiasz mi wyboru dziewczyno!!!
Tengen odskoczyÂł miĂŞdzy drzewa próbujÂąc uciec z pola widzenia potwora. Co chwilĂŞ rzucaÂł shurikeny z innego miejsca. ChciaÂł by spodziewaÂła siĂŞ ataku z dystansu dla tegoÂż te shurikeny byÂły mu niezbĂŞdne do zrealizowania taktyki. PostanowiÂł, Âże juÂż czas zaatakowaĂŚ z bliska, uÂżywajÂąc techniki dotonu schowaÂł siĂŞ pod ziemiÂą Shinjuu Zanshu no Jutsu 150ChP przemieÂściÂł siĂŞ pod demona i zakopaÂł jÂą w ziemi po samÂą szyjĂŞ samemu stojÂąc przed niÂą ze skierowanym kunaiem prosto w jej czerwonÂą szyjĂŞ. ChciaÂł jÂą dokÂładnie przesÂłuchaĂŚ.
Wzi¹³ teÂż pod uwagĂŞ, Âże dziecko z którym przyszÂła teÂż moÂże byĂŚ demonem i siĂŞ czaiĂŚ w krzakach. Nie traciÂł caÂły czas czujnoÂści. Szkoda zgin¹Ì w takim miejscu jak to.

1885 ChP
Anke nie broniÂła siĂŞ nawet.PróbowaÂła z poczÂątku siĂŞ wyrwaĂŚ,ale nie udaÂło jej siĂŞ.WarknĂŞÂła tylko i odwróciÂła wzrok.
-Nic ci nie powiem.-ostrzegÂła CiĂŞ i schyliÂła gÂłowĂŞ,zbliÂżajÂąc swojÂą szyjĂŞ do ostrza kunai.
-NaprawdĂŞ nie lubiĂŞ tego robiĂŚ dziewczyno. Nie mam wyjÂścia no. MuszĂŞ CiĂŞ torturowaĂŚ. Z racji, Âże byÂłaÂś Âładna w poprzedniej formie postaram siĂŞ nie sprawiĂŚ Tobie bólu -Przykucn¹³ przed jej gÂłowÂą, chichoczÂąc pod nosem robiÂąc diabelskie oczka rozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła czy pod rĂŞkÂą nie ma jakiegoÂś piórka albo wÂłochatego liÂścia. Gdy znalazÂł coÂś w tym rodzaju zacz¹³ jÂą ÂłaskotaĂŚ po nosie.
-JeÂżeli mi nie powiesz to znajdĂŞ Twojego brata i bĂŞdĂŞ mu robiÂł to samo. Chyba nie chcesz by cierpiaÂł prawda ? -CaÂły czas chichoczÂąc diabelsko.
- Nie chcĂŞ Cie krzywdziĂŚ ale jeÂśli nic mi nie powiesz to nie bĂŞdĂŞ miaÂł wyjÂścia. Moja organizacja zbiera takie dziwactwa jak Ty i robi na nich róÂżne eksperymenty, które wcale nie sÂą przyjemne, uwierz mi. W tamtym tygodniu byÂł czÂłowiek-kurczak. StraciÂł wszystkie pióra i Âżycie. Chyba nie chcesz straciĂŚ ogona i tego drugiego ? - patrzÂąc Âłaskawym wzrokiem tym razem.
"MoÂże kupi tÂą bajkĂŞ o czÂłowieku-kurczaku"- pomyÂślaÂł
Anke kichnĂŞÂła kilka razy i poddaÂła siĂŞ.
-Dobrze juÂż dobrze Tengen!Powiem Ci!IdÂź przed siebie i dostrzeÂżesz go!Nie jesteÂś aÂż tak gÂłupi by go nie zauwaÂżyĂŚ!-warknĂŞÂła i odwróciÂła twarz byÂś znów nie odstawiÂł jej "tortur".
-DziĂŞkujĂŞ Ci droga potworzyco. Nie uwolniĂŞ CiĂŞ od razu. Jak bĂŞdĂŞ wracaÂł to siĂŞ wtedy zastanowiĂŞ.
PogÂłaskaÂł wiĂŞc dziewczynĂŞ po gÂłowie, wyprostowaÂł nogi i plecy bo strasznie nie wygodnie siĂŞ idzie na kucaka i poszedÂł w kierunku w jakim wskazaÂła mu ofiara ziemi.
IdÂąc tak zastanawiaÂł siĂŞ o co jej tak naprawdĂŞ chodziÂło. I dlaczego nazywaÂła go gÂłupkiem skoro ona tak Âłatwo siĂŞ daÂła zÂłapaĂŚ w jutsu uwiĂŞzienia.
"A moÂże to tylko taka bardzo przemyÂślana puÂłapka" - zastanawiaÂł siĂŞ. W kaÂżdym razie dowie siĂŞ juÂż niedÂługo gdy dojdzie do celu. PoprawiÂł wÂłosy by te nie zasÂłaniaÂły mu sharingana i ruszyÂł ÂśmiaÂło zostawiajÂąc babkĂŞ z tyÂłu.
Nie byÂła to jednak puÂłapka - Anke przeliczyÂła siĂŞ ze swoimi sÂłabymi umiejĂŞtnoÂściami i poddaÂła od razu.DoszedÂłeÂś bez zarzutu.Widzisz takÂże ów Szafir Nadziei.Jest duÂży i piĂŞkny.
"trasa byÂła banalnie prosta, jak ta dziwna potworzyca mogÂła ÂśmiaĂŚ wÂątpiĂŚ w mojÂą inteligencjĂŞ"
Po drodze nie zastaÂł Âżadnej puÂłapki ale kto wie czy Âżadnej puÂłapki nie ma przy szafirze tak piĂŞknym jak szkarÂłatny ksiĂŞÂżyc w 3 niedziele lipca. RozejrzaÂł siĂŞ wiĂŞc dookoÂła. ObszedÂł dokÂładnie szafir ze wszystkich stron. Sharingan Âświruje. Kunai aÂż siĂŞ pali do poderzniĂŞcia komuÂś gardÂła. Gdy niczego nie znajduje tworzy klona 150chp i rozkazuje mu przej¹Ì ten szafir w jego szlachetne posiadanie. Gdy nie ma Âżadnych problemów cofa siĂŞ, obraca w kierunku z którego przyszedÂł i wychodzi jak gdyby nigdy nic.
1735ChP