BAR dla Aka!

Tutaj moÂżna balangowaĂŚ aÂż do kiedy siĂŞ chce,ĂŚpaĂŚ no i piĂŚ!

---

- to cos dla mnie! - krzyknela i kopniakiem otworzyla drzwi - kiedy zobaczyla pustki w SalOOnie , zdziwila sie co niemiara.
usiadla obie przy stoliku

Dodane po 1 godzinach 58 minutach:

Wyszla.

nmmtj
WeszÂła zobaczyÂła nikogo nie ma i zaczeÂła paliĂŚ trawkĂŞ i piĂŚ browarek, skonczyÂła i wyszÂła
[NMM]
Przyszed³ i zobaczy³ ze nikogo nie ma.Zacz¹³ jesÌ ramen.Zjad³ i wyszed³.
<NMM>

---

WszedÂł ciÂągle wkurzony Kakuzu.
- No nie wytrzymam tego - No i se sprzedaÂł kolejnego chlapa. NIE MÓW DO SIEBIE!! skarciÂł siĂŞ.

Wzi¹³ sake i wydoi³ 2 butelki na raz.

WyszedÂł opierajÂąc siĂŞ o drzwi.

<nmm>
WeszÂła i usiadÂła i piÂła browarek

Dodane po 17 godzinach 19 minutach:

HM! skonczyÂła piĂŚ browarek i poszÂła dalej gdzieÂś tam
[nmm]
PrzyszÂła i usiadÂła sama na krzesle.
Wzie³¹ pierwsz¹ lepsz¹ szklankê z jakimœ napojem i zaczê³a go s¹czyÌ.
Zycie jest takie... nudne.. - pomyslaÂła.

Dodane po 1 godzinach 46 minutach:

DopiÂła drinka i wstaÂła. SpojrzaÂła na siebie w lusterku, poprawiÂła wÂłosy i wyszÂła powoli.
Chyba juÂż na mnie czas - pomyÂślaÂła patrzac na sÂłoĂące, które zachodziÂło.
HM! przyszÂła zobaczyÂła nikogo nie ma,wiĂŞĂŚ pomyslaÂła tym lepiej bo zapali sobie
skoĂączyÂła i wyszÂła
[NMM]
usiadÂła przy barze i wypiÂła szklankĂŞ wody

chwilowa abstynencja...

Dodane po 4 godzinach 23 minutach:

pomyÂślaÂła, Âże szkoda jej Saia zwÂłaszcza, Âże to jej qmpel

o rany... kiedy siĂŞ uÂśmiecha, wyglÂąda prawie tak dobrze, jak Dei...

zaÂśmiaÂła siĂŞ cicho

Dodane po 14 godzinach 29 minutach:

rany... czemu tu nikogo nie ma??? dawno w Aka tak nudno nie byÂło...

wypiÂła herbatĂŞ i wyszÂła

<NMM>
Wparowa³. Mia³ ochotê siê poprostu upiÌ. Wyj¹³ sake i Finlandiê.

Wszystko wypiwszy odszedÂł ciÂągle siĂŞ wywalajÂąc.

(Kakuzu jest caÂłkowicie UPITY)

<nmm>
HM! przyszÂła ze smutkiem bo jej siĂŞ nudziÂło wiĂŞc zapaliÂła trawke i wypiÂła Finlandie potem wyszÂła
[NMM]
wszedlem do wielkiego smierdzacego szczynami pokoju..."omg... dobra trza sie brac do roboty...." wzialem najbblizsze whisky i... "Hakkeshou kaiten" wykonalem wir, a whisky rozlalo sie dookola "no jeszce troche shurkienow we wszystkie znaki aka" po czym zrobilem to. "ok tera troche ognia" wypuscilem troche chakry z dloni i podpalilem wszystko "o kurde... zmywam sie z tad. To za mieszkanie hokage!!"

<nmm>
WeszÂła powoli, liczac Âże tu zobacz Shi. RozejrzaÂła siĂŞ, zdziwiona moÂże nawet lekko przeraÂżona.
- OMG! Co za idiota tutaj siĂŞ szwĂŞdaÂł?! PrzygryzÂła wargi i zÂła usiadÂła na najbliÂższym krzeÂśle, prawie je rozwalajÂąc.
Weszla za Anya
- Kochanie!! musisz mi pomoc, doradzic!
Chyba juÂż wiedziaÂła, czego rozmowa bĂŞdzie siĂŞ tyczyĂŚ. Bardzo jÂą to ucieszyÂło, uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ mimowolnie i oparÂła gÂłowe na rĂŞku.
- Tak?
Shi sie troche zmieszala. Wyszeptala, bojac sie , ze sciany maja uszy:
- no wiec.. Hidan zapytal sie mnie dlaczego z nim jestem. Powiedzialam
mu w zarcie, ze dlatego, ze mam z nim dziecko, on nie zaczail sie , ze
to zart. I kiedy chcialam mu powiedziec, ze to zart, sie tak ucieszyl,
ze nie bylam w stanie mu powiedziec prawdy.. Nie wezme dzisiaj..
ani jutro, ani w ogloe tabletki.. Wiesz co to oznacza?
WyszczerzyÂła siĂŞ. WydaÂło jej siĂŞ to takie sÂłodkie i fajne.
- Shii! *.* No myÂślĂŞ, Âże to raczej dobry pomysÂł. Ale musisz to przemyÂśleĂŚ, wiesz jaka jesteÂś nieodpowiedzialna! xP
A dziecko to obowiÂązek na caÂłe Âżycie... przechyliÂła gÂłowĂŞ. ByÂła wesoÂła, jednak coÂś jÂą tknĂŞÂło. Ale z niej szczĂŞÂściara, bĂŞdĂŞ Ci pomagaĂŚ, skarbie - pomyÂślaÂła.
Shi sie zaksztusila
-ale.. ja .. nie .. chce.. zadnego bachora!!! Jak ja bede wypelniac swoje
obowiazki wobec akatsuki? - byla przerazona mysla o sami wiecei czym
No jeÂśli nie jesteÂś na to gotowa... Ale wiedz, Âże zawsze sÂłuÂże pomocÂą ^.^
A na czas Twojej niedyspozycji x] TeÂż mogĂŞ pomóc. Hidan bĂŞdzie równieÂż musiaÂł bardziej siĂŞ wykazaĂŚ. A moÂże to dobre rozwiÂązanie. Tylko przemyÂśl to dokÂładnie, Âżeby póÂźniej nie byÂło nieszczĂŞÂścia.
- pareset lat zycia.. mysle, ze wystarczajaco.. juz i tak po czasie brania tabletki, wiec sprawa zamknieta.. chcesz byc mamusia chrzesna?
ale to takie krepujace.. i dziecko bedzie plakac i w ogole..
Hm.. moim zdaniem tylko trochĂŞ dziwne xP. Ale zawsze moÂżesz reszcie wmówiĂŚ, Âże to byÂła wpadka. UsmiechnĂŞÂła siĂŞ ponownie ponuro i dalej mówiÂła:
- Oczywiœcie matk¹ chrzestn¹ z mi³¹ chêci¹ zostanê. To takie urocze... Ja nie mam pojêcia o wychowywaniu dzieci, moja nauka Tiegan te¿ chyba nie idzie za dobrze. Jednak co bêdê mog³a zrobiÌ to oczywiœcie zrobiê.
Dala jej buziaka w policzek i sie mocno przytulila. Trzesla sie przez caly czas z nerwow.
- dziekuje , taka kochana jestes.. - lzy pociekly jej po policzku -
zastanawiam sie teraz, jak ja to powiem Ayano?
PoklepaÂła jÂą po plecach, wreszcie odgarnĂŞÂła wÂłosy z twarzy.
- Normalnie. Przeciez ona nawet nie wie co siĂŞ tutaj dzieje. Nie powinna mieĂŚ pretensji do Ciebie. ZresztÂą... nie ma o co. Nie jesteÂśmy jej podwÂładnymi. UÂśmiechnĂŞÂła sie, by pocieszyĂŚ Shi. Chyba juÂż dorosÂłaÂś, jesteÂś na to gotowa - pomyÂślaÂła.
Usmiechnela sie.
przeciez to tylko dziecko... nie ma co robic tragedii
- Masz racje wychowam takie wspaniale , posluszne , nasiakniete zlem dziecko, ze az bedzie bardziej godniejszy noszenia naszych barw
niz niektorzy, ktorzy sa naszymi wspolczlonkami..
ech.. (za trzy tygodnie narodziny) xP Musze sie czegos napic..

Wziela nalala sobie sake.
- Ty tez chcesz?
- PrzydaÂło by siĂŞ opiĂŚ sprawĂŞ, ale ogranicze sie do soku
Ty teÂż nie powinnaÂś piĂŚ za duÂżo, bo wiesz to nie bezpieczne! - skarciÂła Shi.
BĂŞdĂŞ CiĂŞ teraz pilnowaĂŚ ^.^ - odrzedÂła pijÂąc sok.
- To zdrowie. WÂłasnie, chÂłopca czy dziewczynki?
- kochanie dopiero zostalam zaplodniona.. aby chlopczyk.. Zdrowie mojego dzidziusia!! - wypila toast - ogranicze.. to tylko jeden kubeczek...
OczywiÂście :p Anya cieszyÂła sie szczĂŞÂściem przyjacioÂłki. WiedziaÂła, Âże Shi tego naprawdĂŞ pragnĂŞÂła, tylko sie wahaÂła. Nie do koĂąca udaÂło jej siĂŞ wyobraziĂŚ malutkiego wampirka-nieÂśmiertelnika na rĂŞkach partnerki. BĂŞdzie z nich udana para, powtarzaÂła w duchu.
- Dobra idziemy, co? S³ysza³am jakieœ g³osy, chyba jakiœ nieproszony goœÌ by³ u nas. Nalezy wyjœÌ na korytarz...
- Racja. Wyjdzmy.

wyszla. nmm
PoszÂła na korytarz <nnm>
PrzyszedÂł sobie do barku. RozejrzaÂł siĂŞ wkoÂło, bo po treningu byÂł dosyĂŚ zmĂŞczony, postanowiÂł teÂż coÂś przekÂąsiĂŚ i siĂŞ napiĂŚ.
Wzi¹³ sobie jedno piwko, jakieœ kanapki, usiad³ przy barze z posi³kiem, jedz¹c sobie i myœl¹c xP.

Dodane po 7 godzinach 23 minutach:

Po jakimÂś czasie poszedÂł sobie ;].

[nmm]
HM! weszÂła do baru,wziĂŞÂła papierosy i piwko,wyszÂła.
[nmm]
HM! weszÂła do baru,usiadÂła i zrobiÂła sobie drinka.
Wszed³ i usiad³ sobie spokojnie po czym zacz¹³ myœleÌ w spokoju bowiem HM! mu wcale nie przeszkadza³a
HM! zobaczyÂła jak Amidamaru wszedÂł,caÂłkowicie go olaÂła.
Przyszed³ do baru, skin¹³ g³ow¹ do HM!.
Zacz¹³ przegl¹daÌ barek, w poszukiwaniu czegoœ ciekawego.
- I jak HM! podoba³o ci siê wesele? - spyta³ Kei, podnosz¹c pod œwiat³o jak¹œ butelkê z nieokreœlonym kolorem, bardzo podejrzanym. Mia³ nadziejê ¿e dowie siê od dziewczynki czy 'pobawi³a siê' gdy oni i Ayano wyszli.
-Beznadziejne wesele powiem Ci,a jak wyszliÂście zaczeÂłam
rzucaĂŚ pucharami,a potem Tofik zagryzaÂł tych dziwacznych Âśpiewaków.Potem wyszÂłam i na dowidzenia powiedziaÂłam nara frajery.

HM! powiedziaÂła Kei potem wpiÂła swój napój.
- Hmmm, taa - mrukn¹³ niewyraÂźnie Kei, dopiero teraz zauwaÂżajÂąc obecnoœÌ Amidamaruu. Zacz¹³ dolewaĂŚ do swojego kieliszka wszystko co mu wpadÂło pod rĂŞkĂŞ. UsiadÂł obok HM!, próbujÂąc swojÂą mieszankĂŞ - No, caÂłkiem niezÂłe - stwierdziÂł.
HM! przyglÂądaÂła siĂŞ co robiÂł Kei.

-Co to za mieszanka?
ZapytaÂła siĂŞ HM!
- Wszystko, co byÂło w barku xP - odparÂł Kei, zastanawiajÂąc siĂŞ teraz, czy to mu nie zaszkodzi. Ale szczerze, miaÂł to gdzieÂś. MiaÂł strasznie beznadziejny humor, no, tak jak zawsze.
HM! byÂła ciekawa jak to smakowaÂło.
-MogĂŞ spróbowaĂŚ.
- Proszê - przela³ trochê swojej mieszanki do jej kieliszka. Upi³ jeszcze jeden ³yk, po czym wsta³ powoli, wci¹¿ trzymaj¹c drinka w rêku.
- Ee, ja ju¿ idê - rzek³ Kei, przygl¹daj¹c siê sufitowi, jakby zobaczy³ w nim coœ niezmiernie ciekawego - To do zobaczenia - rzuci³, po czym wyszed³, wci¹¿ z drinkiem w d³oni.
[nmm]
HM! wypiÂła mocnego drinka i wyszÂła.
[nmm]
Hisaki wszed³ dumnym krokiem do baru, usiad³ i zacz¹³ piÌ wytrawny alkohol myœl¹c o sprawie z siostr¹. Westchn¹³ myœl¹c o tym ¿e za jakiœ czas bêdzie musia³ ukaraÌ Anyê, zabijaj¹c jej dzieci i zastanawia³ siê jak sama Anya to odbierze. W g³êbi serca czu³ strach, myœl¹c o tym jak to wszystko mo¿e wygl¹daÌ i waha³ siê czy jest to postêpowanie s³uszne.
WeszÂła do baru wolnym krokiem. W przejÂściu, swoim zwyczajem, rozejrzaÂła siĂŞ po pomieszczeniu. Szczerze mówiÂąc, to nie pamiĂŞtaÂła, kiedy tu byÂła. MoÂżliwe, iÂż to miejsce w ogóle nie dostÂąpiÂło do tej pory zaszczytu goszczenia jej osoby.
DotknĂŞÂła dÂłoniÂą czoÂła, karcÂąc siĂŞ w duchu za tak beznadziejnie prostackie przemyÂślenia. Chyba naprawdĂŞ za dÂługo juÂż siĂŞ nudziÂła. PodeszÂła do barku i zrobiÂła sobie drinka, nie zastanawiajÂąc siĂŞ szczególnie nad doborem skÂładników. KÂątem oka dostrzegÂła Hisakiego, ale jak na razie go ignorowaÂła. Dopiero, kiedy uÂświadomiÂła sobie, Âże tylko pijÂąc drinka teÂż siĂŞ zanudzi usiadÂła obok niego, nie pytajÂąc o zgodĂŞ.
- Chyba jeszcze siĂŞ sobie nie przedstawiliÂśmy - powiedziaÂła, patrzÂąc na niego uwaÂżnie. - Zaczniesz prezentacjĂŞ? - SpojrzaÂła na niego pytajÂąco znad kieliszka.
Hisaki piÂł powoli szlachetny trunek rozmyÂślajÂąc gdy weszÂła kobieta z Uchiha. SpojrzaÂł na niÂą jego twarz byÂła bez wyrazu, jednakÂże byÂł do niej wrogo nastawiony. Gdy siĂŞ do niego przysiadÂła spojrzaÂł na niÂą i patrzyÂł beznamiĂŞtnie po czym odparÂł tonem wypranym z uczuĂŚ i emocji-Czego chcesz... kobieto z Wachlarzy?-czujÂąc do niej niechĂŞĂŚ i odrazĂŞ.
OdÂłoÂżyÂła kieliszek na stóÂł i spiorunowaÂła Hisakiego spojrzeniem spod przymruÂżonych powiek.
- Zaprawdy... Nie pamiĂŞtam, bym ci coÂś kiedyÂś zrobiÂła. Dlatego nie ÂżyczĂŞ sobie, ÂżebyÂś siĂŞ zwracaÂł tak o moim klanie - odparÂła na razie spokojnym tonem, jednak czuÂła, jak siĂŞ w niej gotuje.
CóÂż, oczekiwaÂła rozrywki, to jÂą miaÂła. JednakÂże nie spodziewaÂła siĂŞ takiej wrogoÂści ze strony jakiegokolwiek czÂłonka AKatsuki.
HM! weszÂła do baru myÂślÂąc Âże tutaj jest Ayano, a jednak ona byÂła.
Hisaki odparÂł na spojrzenia Ayano spojrzeniem beznamiĂŞtnym i odparÂł beznamiĂŞtnym gÂłosem-Jak Âśmiesz tak siĂŞ zwracaĂŚ do mnie brudzie z klanu KopiujÂących Oczu? Za duÂżo Âśmieci wala sie po pomieszczeniach Brzasku-stwierdziÂł beznamiĂŞtnie co prawda nie mówiÂąc bezpoÂśrednio o Ayano lecz daÂło siĂŞ wyÂłapaĂŚ aluzjĂŞ.
OgarnĂŞÂło jÂą tak ogromne poirytowanie, iÂż ledwo zauwaÂżyÂła HM!. ZdawaÂła sobie sprawĂŞ z jej obecnoÂści, jednakÂże ca³¹ uwagĂŞ skupiÂła na bezczelnym mĂŞÂżczyÂźnie. Przez kilka uderzeĂą serca wpatrywaÂła siĂŞ w niego nienawistnie, usiÂłujÂąc powstrzymaĂŚ gniew. Niestety, z powodu fatalnego dnia, jaki dzisiaj miaÂła, jej emocje braÂły górĂŞ nad opanowaniem.
WstaÂła, wyprostowawszy siĂŞ dumnie.
O tak, aluzjĂŞ zrozumiaÂła doskonale.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ uroczo, w parodii gÂłupiej blondynki, jednakÂże w jej oczach bÂłyskaÂły iskierki zÂłoÂści.
PodniosÂła kieliszek z drinkiem, po czym rzekÂła, udawanym miÂłym tonem:
- W takim razie zmyjmy te brudy. - PodniosÂła dÂłoĂą z trunkiem i przechyliÂła naczynie nad gÂłowÂą Hisakiego, tak by, alkohol mógÂł swobodnie wylaĂŚ siĂŞ na gÂłowĂŞ chÂłopaka.
HM! byÂła w szoku myÂślaÂła Âże Ayano skopie mordĂŞ temu czemuÂś.
Hisaki wstaÂł ze stoÂłka szybkim pÂłynnym ruchem, tak Âże trunek wylaÂł siĂŞ na siedzenie i spojrzaÂł na kobietĂŞ, jego twarz byÂła maskÂą obojĂŞtnoÂści.
Co ty robisz? Jak Âśmiesz tak postĂŞpowaĂŚ...kobieto? KlĂŞkaj... i schyl gÂłowĂŞ w geÂście wabisuke a moÂże Ci przebaczĂŞ i kara bĂŞdzie Âłagodna. Jak Âśmiesz-ciÂągn¹³ nie wyraÂżajÂąc Âżadnych emocji-podnosiĂŚ brudne szpony i próbowaĂŚ zadrapaĂŚ niebo? W dniu Twych urodzin juÂż zostaÂło ustalone Âże ty jesteÂś sÂługÂą ja panem.-skoĂączyÂł mówiÂąc tonem bez emocji.
HM! stanĂŞÂła nieruchomo z szczĂŞka opadniĂŞtÂą bo teraz byÂła i to
jak w szoku,czekaÂła jak zaraguje Ayano.

O [I see you!] Ayano juÂż powinna zasraĂącowi w mordĂŞ daĂŚ,aÂż
przez to muszĂŞ siĂŞ napiĂŚ.

HM! wypiÂła jakiegoÂś drinka.
zaÂśmiaÂł siĂŞ tylko czekajÂąc na reakcjĂŞ Ayano
PatrzyÂła na niego w niemym zaskoczeniu.
O czym on, na DziewiÂąte Wrota PiekieÂł, gada?!
SpojrzaÂła zaskoczona na pusty kieliszek, po czym upuÂściÂła go. SzkÂło z brzĂŞkiem upadÂło na podÂłogĂŞ, kruszÂąc siĂŞ na setki krysztaÂłków. Jej rĂŞka trwaÂła jeszcze przez krótkÂą chwilĂŞ w bezruchu, jakby wci¹¿ trzymaÂła naczynie. OpuÂściÂła jÂą wzdÂłuÂż ciaÂła wraz z gÂłoÂśnym westchniĂŞciem.
Fakt, i¿ maj¹ publicznoœÌ tylko jeszcze bardziej j¹ rozsierdzi³.
ZmarszczyÂła brwi i wysyczaÂła, ledwo powstrzymujÂąc wybuch zÂłoÂści:
- Chyba pomyliÂłeÂś miejsca, mój drogi. Tutaj, to ty jesteÂś moim sÂługÂą. JA poprowadziÂłam tÂą organizacjĂŞ, kiedy przechodziÂła najgorsze czasy. I MNIE naleÂży okazywaĂŚ szacunek. A kiedy zamierzam ciĂŞ uderzyĂŚ, to masz obowiÂązek nadstawiĂŚ policzek i jeszcze dziĂŞkowaĂŚ bogom, iÂż doznaÂłeÂś zaszczytu dotkniĂŞcia mojej dÂłoni. - ZrobiÂła krótkÂą pauzĂŞ.
- Grzecznie poprosiÂłam ciĂŞ, byÂś mi siĂŞ przedstawiÂł. Czy naprawdĂŞ uznaÂłeÂś to za tak ogromne bluÂźnierstwo, iÂż uznaÂłeÂś, Âże musisz siĂŞ odpÂłaciĂŚ tak bezczelnym zachowaniem? - OdgarnĂŞÂła demonstracyjnie wÂłosy z twarzy, ukazujÂąc z dumÂą swe karmazynowe oczy.
- Jestem Ayano Uchiha, i zapamiĂŞtaj komu winien jesteÂś Âżycie. Bo teraz - przybliÂżyÂła swojÂą twarz do jego - z najwiĂŞkszÂą przyjemnoÂściÂą kazaÂłabym swojemu kuzynowi, by spaliÂł ciĂŞ w Amaterasu. TechnikÂą klanu, którego najwidoczniej bardzo polubiÂłeÂś - wysyczaÂła mu w twarz.
ponownie siê zaœmia³ i wzi¹³ ma³ego drinka do rêki po czym zacz¹³ go powoli piÌ
- A ty zamilcz! - OdwróciÂła siĂŞ nagle do Amidamaru.
- Brak ci rozrywek? Nie urzÂądzaj tu sobie kina, na piekielne pÂłomienie! - warknĂŞÂła, krzywiÂąc siĂŞ na widok jego drinka i sposobu, w jaki go popijaÂł.
Normalnie nie miaÂłaby powody, by naskoczyĂŚ na bogu winnego Amidamaru.
JednakÂże teraz, kiedy ledwo powstrzymywaÂła siĂŞ od spalenia Âżywcem Hisakiego, Âśmiech Amiego poirytowaÂł jÂą na potĂŞgĂŞ. PoczuÂła siĂŞ, jakby odstawiaÂła znudzonym AKowcom przedstawienie.
Znów spojrzaÂła spod przymruÂżonych oczu na HyuugĂŞ.
ehh...no dobra...sorka..-przeprosiÂł nie patrzÂąc na niÂą,odÂłoÂżyÂł drinka i wyszedÂł wolnym krokiem z baru
PatrzyÂł bez wyrazu na kobietĂŞ, która najwyraÂźniej straciÂła nad sobÂą panowanie wytrÂącona jego celnymi sÂłowami z równowagi. ZastanawiaÂł siĂŞ nad jej sÂłowami- najwidoczniej musiaÂła byĂŚ kimÂś waÂżnym. On sam byÂł w Akatsuki niezbyt dÂługo i nie poznaÂł jeszcze dokÂładnie struktury organizacji. Niemniej nie zamierzaÂł siĂŞ haĂąbiĂŚ przez ukorzenie.
Twoim s³ug¹? Od kiedy to ziarnko piasku rozkazuje wichurze kiedy ma je porwaÌ?-zapyta³ mru¿¹c teatralnie oczy-DziêkowaÌ bogom? Ja jestem wcieleniem boskoœci, gdy¿ pochodzê z najbardziej boskiego klanu i jestem osobnikiem z najbardziej boskim cia³em. Kobieto jak œmiesz siê tak do mnie zwracaÌ?-zapyta³ tonem nie wykazuj¹cym ¿adnej emocji czy uczucia.
PrychnĂŞÂła pogardliwie. WkurzaÂła jÂą teÂż ta obojĂŞtnoœÌ chÂłopaka. Jednak nic nie mogÂło przebiĂŚ jego sÂłów. Boski? On?
ZmierzyÂła jego "boskie ciaÂło" krytycznym spojrzeniem. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ szyderczo i wyciÂągnĂŞÂła niespodziewanie rĂŞkĂŞ. Jej ruch byÂł zbyt szybki, by Hisaki mógÂł go zauwaÂżyĂŚ. W sumie, jedyne co mógÂł, to poczuĂŚ.
Ayano bowiem ÂścisnĂŞÂła go za krocze.
- Jak na wielce boskiego, twoje przyrodzenie jest doœÌ marne - stwierdzi³a niepomna niczemu.
Ayano, kiedy byÂła sprowokowana mogÂła zrobiĂŚ wielce zadziwiajÂące rzeczy. GÂłównie dlatego, iÂż ceniÂła oryginalnoœÌ. A jeszcze bardziej uwielbiaÂła wzbudzaĂŚ w ludziach konsternacjĂŞ. Tym bardziej, jeÂśli naleÂżeli do mniej urodziwej pÂłci.
Po chwili rozlegÂło siĂŞ charakterystyczne pykniĂŞcie- zanim Ayano zd¹¿yÂła zmacaĂŚ Hisakiego podstawiÂł Kawarimi i staÂł z boku patrzÂąc na wszystko obojĂŞtnie. ÂŚciÂągn¹³ w razie czego ciĂŞÂżarki i w³¹czajÂąc Byakugana podj¹³-JesteÂś ÂżaÂłosna kobieto- unoszÂąc dÂłoĂą i zaciskajÂąc wszystkie palce poza Âśrodkowym i wskazujÂącym w piêœÌ-Twoje zachowanie siĂŞgnĂŞÂło dna.- po chwili przenikn¹³ swoim Byakuganem przez ubranie Ayano* i podj¹³ beznamiĂŞtnie-Za to Twoje ciaÂło jest faktycznie ÂżaÂłosne... a blade jakbyÂś od poczÂątków Âświata ÂżyÂła. Ty nie jesteÂś godna poznaĂŚ mojego imienia. Nie jesteÂś godna patrzeĂŚ w me oczy.

*Jak moÂże przez Âściany czy las to czemu nie przez ubrania ?
WyprostowaÂła siĂŞ i spojrzaÂła wyzywajÂąco na Hisakiego. Skutecznie ukryÂła zaÂżenowanie. WÂłaÂściwie, to jeÂśli je poczuÂła, to przeszÂło jej bardzo szybko. Teraz nie przejĂŞÂła sie docinkami chÂłopaka. WiedziaÂła, Âże ten tylko siĂŞ odgryza za jej sÂłowa. RozpostarÂła szeroko ramiona, pokazujÂąc swoje ciaÂło w caÂłej okazaÂłoÂści.
Nie miaÂła nic do ukrycia. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ zuchwale.
Nie byÂło sensu pokazywaĂŚ teraz onieÂśmielenie. Nie zakryÂła siĂŞ wiĂŞc rĂŞkoma, ani nie uciekÂła. Ayano nie znosiÂła poraÂżek. ZresztÂą, swojÂą bladÂą cerĂŞ uwaÂżaÂła za atut.
SpojrzaÂła mu niezraÂżona w oczy.
- Patrzê w twe oczêta. Ty patrzysz na moje cia³o. Napatrzmy siê do woli - powiedzia³a, wci¹¿ maj¹c na twarzy ³obuzerski uœmiech.
Hisaki patrzyÂł bez wyrazu na kobietĂŞ-NiÂżej juÂż nie moÂżna upaœÌ-stwierdziÂł- jesteÂś tak nisko jak tylko moÂżna, tam gdzie promienie sÂłoĂąca nie docierajÂą a wszystko spowija ciemnoœÌ. W czeluÂściach ziemi. niÂżej upaœÌ juÂż nie moÂżna-stwierdziÂł beznamiĂŞtnie wy³¹czajÂąc Byakugana-Nie mam ochoty patrzeĂŚ na Twoje ÂżaÂłosne ciaÂło kobieto. Nie jesteÂś godna by spoczywaÂł na Twym beznadziejnym ciele mój wzrok choĂŚby przez przelotnÂą chwilĂŞ. Wybacz nie bĂŞdĂŞ siĂŞ zmuszaĂŚ by patrzeĂŚ na Twe godne poÂżaÂłowania ciaÂło-ripostowaÂł spoglÂądajÂąc w jej czerwone oczy.

//Oni pasujÂą na parkĂŞ xP //
OdgarnĂŞÂła wÂłosy z twarzy, charakterystycznym dla siebie odruchem. PrychnĂŞÂła pogardliwie.
- Mój drogi... Ludzie, którzy wstÂąpili do AKatsuki automatycznie spowija ciemnoœÌ - powiedziaÂła gorzko.
Podesz³a bli¿ej do Hisakiego. Nie obchodzi³o j¹, czy nie chcia³ byÌ z ni¹ na bli¿sz¹ odleg³oœÌ. Ayano zawsze robi³a, to co chcia³a.
PrzybliÂżyÂła swojÂą twarz do jego.
- SÂłoĂące nigdy nie wita naszej siedziby. UwaÂża, Âże nie jesteÂśmy go godni, a my sami czerpiemy si³ê z mroków ciemnoÂści. Bo tylko wtedy Âżniwa Âśmierci majÂą jakikolwiek sens - szepnĂŞÂła mu prosto do ucha.

//CóÂż... Nie bĂŞdĂŞ polemizowaĂŚ ;ppp//
Hisaki patrzyÂł nieco nad gÂłowÂą dziewczyny zastanawiajÂąc siĂŞ czy ona znów spróbuje popeÂłniĂŚ taki godny poÂżaÂłowania postĂŞpek jak wczeÂśniej. Przez jej bliskoœÌ odczuwaÂł dziwne uczucie. OdparÂł jej beznamiĂŞtnie-Jest róÂżnica miĂŞdzy mg³¹ mocy a ciemnotÂą idiotów. Zaiste jesteÂś ciemna jak najciemniejsza czeluœÌ ziemi.

//Wiem Âże siĂŞ zgadzasz ze mnÂą xP post marny bo pisany na szybko//
OdsunĂŞÂła od niego twarz, chcÂąc spojrzeĂŚ mu w oczy. ZmarszczyÂła brwi, znów czujÂąc, jak ogarnia jÂą zÂłoœÌ. PokrĂŞciÂła gÂłowÂą, niedowierzajÂąc, Âże jeden czÂłowiek moÂże wzbudzaĂŚ w niej aÂż tyle irytacji.
- Twoje teksty moÂże i zrobiÂłyby na mnie wraÂżenie, gdybyÂś ten caÂły jad skierowaÂł na kogoÂś innego. - CzuÂła, jak coÂś Âświerzby jej dÂłoĂą.
Ledwo powstrzymaÂła siĂŞ od spoliczkowania Hisakiego.
- Wci¹¿ czekam, a¿ mi siê przedstawisz - powiedzia³a ch³odno.

//I pewnie st¹d to: "Przez jej bliskoœÌ odczuwa³ dziwne uczucie", hm? ;p//
SpojrzaÂł na niÂą beznamiĂŞtnie czujÂąc w g³êbi rozbawienie i lekkie zadowolenie. WidzĂŞ Âże rĂŞka Ci drga. IdÂź pod latarniĂŞ moÂże jÂą czym zajmiesz-powiedziaÂł beznamiĂŞtnie przypominajÂąc sytuacjĂŞ sprzed kilku chwil i upokarzajÂąc kobietĂŞ w ten sposób.Nie jesteÂś godna znaĂŚ mego imienia kobieto

//Ech muszĂŞ siĂŞ ÂśpieszyĂŚ Nie to nie przez to to dziwne uczucie xP//
JuÂż dÂłuÂżej nie mogÂła wytrzymaĂŚ. Doprawdy ÂżaÂłowaÂła, Âże to ona pierwsza musiaÂła uÂżyĂŚ przemocy. JednakÂże nie mogÂła juÂż tego popuÂściĂŚ. I nie chodziÂło o to, Âże chÂłopak w dalszym ciÂągu nie chciaÂł siĂŞ jej przedstawiĂŚ. DÂłoĂą drÂżaÂła jej z zupeÂłnie innego powodu, niÂż uwaÂżaÂł Hisaki. W duchu wiedziaÂła, jednak, Âże Hyuuga jÂą sprowokowaÂł. ZmanipulowaÂł niÂą, ale teraz miaÂła wszystko gdzieÂś.
Jej dÂłoĂą szybko siĂŞ uniosÂła i gÂłoÂśnym plaÂśniĂŞciem wylÂądowaÂła na policzku Hisakiego.
Uchyli siê po raz kolejny? Mia³a nadziejê, ¿e nie. Bo jeœli rzeczywiœcie jest taki honorowy, to winien przyj¹Ì jej uderzenie. Nikt nie powinien siê tak odzywaÌ do kobiety. A tym bardziej takie buraki, jak on.
- Doprawdy... - pokrĂŞciÂła gÂłowÂą z dezaprobatÂą. - Nie jest ci wstyd, kiedy takie sÂłowa padajÂą z twoich ust? Czy prawdziwy facet wÂłaÂśnie tak powinien postĂŞpowaĂŚ z kobietÂą? - powiedziaÂła przyciszonym gÂłosem.
WÂłosy przysÂłoniÂły jej twarz, lecz tym razem ich nie odgarnĂŞÂła.
HM! wypiÂła drinka i wyszÂła.
[nmm]
Hisaki odchyliÂł do tyÂłu gÂłowĂŞ tak Âże palce Ayano go tylko drasnĂŞÂły.
Jak Âśmiesz podnosiĂŚ na mnie rĂŞkĂŞ kobieto?- zapytaÂł beznamiĂŞtnym tonem nie wyraÂżajÂąc emocji.
Wstyd? Wstydem jest to Âże po Akatsuki walajÂą siĂŞ Âśmieci-odparÂł. OdwróciÂł siĂŞ na piĂŞcie i wyszedÂł melodyjnym krokiem.
[NMM]

//Gomena ale chyba nie chcesz przez 5 dni czekaĂŚ aÂż odpiszĂŞ. Sorki spadam P.S. Idealna parka xP//
WestchnĂŞÂła tylko, tracÂąc juÂż ca³¹ ochotĂŞ na dopieczenie Hisakiemu. StaÂła jeszcze przez chwilĂŞ, trwajÂąc w bezruchu. W koĂącu podeszÂła do barku. PrzyglÂądaÂła siĂŞ szklanym butelkom, które zdaje siĂŞ, miaÂły ogromnÂą wartoœÌ dla AKowców. A dla niej byÂły jedynie niezdrowym trunkiem zamkniĂŞtym w szklanych naczyniach.
Nagle zdaÂła sobie sprawĂŞ, Âże niesamowicie wiele kolorów moÂżna zakl¹Ì w butelkach.
WestchnĂŞÂła ponownie, uÂświadamiajÂąc sobie bezsens tych przemyÂśleĂą.
Nagle ogarnĂŞÂła jÂą niewyjaÂśniona zÂłoœÌ, która pokierowaÂła jej rĂŞkoma i zrzuciÂła z póÂłek butelki z alkoholem. CaÂła podÂłoga bÂłyszczaÂła od trunków, wiĂŞc uwaÂżaÂła, by nie wejœÌ w bogatÂą kaÂłu¿ê.
PrzysÂłoniÂła twarz dÂłoniÂą; próbowaÂła wyrównaĂŚ oddech i uspokoiĂŚ nerwy.
Rada byÂła, iÂż nikogo nie ma w barze i nikt nie ujrzaÂł jej wybuchu.
A gdyby spytano j¹, co ni¹ kierowa³o, to nie umia³aby znaleŸÌ odpowiedzi. Sama siebie nie rozumia³a.
CzyÂżby ten chÂłopak tak na niÂą podziaÂłaÂł?
Ta myœl tylko jeszcze bardziej j¹ rozgniewa³a, wiêc wziê³a g³êboki wdech i odegna³a j¹ precz.
ZrobiÂła sobie Âłatwego w przygotowaniu drinka, z alkoholi jakie pozostaÂły nienaruszone w akcie jej gniewu.
WziĂŞÂła kieliszek i zrobiÂła krok, jednak siĂŞ zatrzymaÂła. Z wahaniem spojrzaÂła na bar i wziĂŞÂła jeszcze pierwszÂą lepszÂą butelkĂŞ.
Z takim ekwipunkiem wyszÂła z pomieszczenia, by udaĂŚ siĂŞ do swojej samotni, nie ÂżyczÂąc sobie Âżadnych towarzyszy.
<nmm>
Przyszed³ i usiad³ troszeczkê zmêczony i wkurzony . Poniewa¿ chcia³o mu siê piÌ zacz¹³ piÌ Colê . Du¿o jej wypi³ za jednym zamachem .I se odpoczywa³ jednoczeœnie .
Kei przyszedÂł do baru, i tak jak poprzednio zacz¹³ nalewaĂŚ wszystko do kieliszka, co mu wpadÂło pod rĂŞkĂŞ. Wtedy byÂło najsmaczniejsze. SpojrzaÂł na swojego kolorowego drinka, po czym usiadÂł na jednym z krzeseÂł, pijÂąc powoli napój przez rurkĂŞ. Dopiero teraz dostrzegÂł DeidarĂŞ.
- O hey - rzuciÂł spokojnym tonem, jak zawsze nieco znudzonym - SÂłyszaÂłem Âże byÂłeÂś na misji.
o czeœÌ ! Jak mi³o ciê widzieÌ Kei !Tak by³em na tej misji , ale
nic z tego nie wysz³o , gdy¿ Shi mnie tam zostawi³a i za³atwi³a to co mia³a za³atwiÌ i nic nie zd¹¿y³em zrobiÌ ! Chyba nie by³em jej potrzebny - rzek³ za³amany .
- Uhm, bez przesady, nie sÂądzĂŞ by byÂł to powód do jakiÂś specjalnych zmartwieĂą - rzekÂł Kei, wci¹¿ pijÂąc powoli drinka. On sam by byÂł ucieszony, Âże ktoÂś odwaliÂł za niego robotĂŞ, i Âże nie musiaÂł wykonywaĂŚ misji. No ale jak juÂż siĂŞ wiele razy przekonaÂł, raczej nikt nie myÂślaÂł tym samym tropem co Kei.
No to dobrze . Mam nadziejĂŞ , Âże Shi siĂŞ na mnie nie wkurzy.- powiedziaÂł do niego juÂż w lepszym humorze . - A co teraz ? Shi i ja mieliÂśmy schwytaĂŚ Hokage i Lee i co ? - zapytaÂł siĂŞ.
Puscil sie plecow Deia i zacz¹l iœÌ po blacie w stronê Keia
-Kew!!!! -wykrzyczal piszczac.
zacz¹³ iœÌ w stronĂŞ Keia próbujÂąc wpiĂŚ siĂŞ kÂłami w rĂŞke
-Niiii - powiedzial
Kei chcia³ odpowiedzieÌ coœ Deidarze, gdy zobaczy³ Shidana. Nie wiedzia³, co ma pocz¹Ì w takiej sytuacji. Nie chcia³, by dzieciak go pogryz³.
- Yhm, czemu nie chcesz posmakowaĂŚ Deidary? - zapytaÂł, chociaÂż wiedziaÂł, Âże i tak pewnie ktoÂś w tym wieku nie rozumie co siĂŞ do niego mówi.
Hej no co ty dlaczego ma mnie siĂŞ wbiĂŚ tymi kÂłami ? Niech wbije siĂŞ komuÂś innemu , bo ja teÂż nie chcĂŞ , Âżeby mnie pogryzÂł - rzekÂł z lekkÂą irytacjÂą w gÂłosie.
HM! weszÂła do baru.
-Hej Kei niech zgadne pijesz to co wszystko wlaÂłes do szklanki.
- O, HM!, zgadÂłaÂś! - odparÂł Kei z podejrzanym uÂśmiechem na twarzy - W nagrodĂŞ oddasz moÂże krew Shidanowi, co? JuÂż jesteÂś do tego przyzwyczajona, przecieÂż Toffikowi oddajesz regularnie.
-No wÂłasnie juÂż czas nakarmic Toffika ktoÂś chetny nakarmiĂŚ go?

Zapyta Âła siĂŞ HM!
Hej Kei ! chciaÂłbym wiedzieĂŚ co myÂślisz o tym , co ci przed atakiem Shidana powiedziaÂłem ? - rzekÂł , powracajÂąc do tego co wczeÂśniej , gdyÂż nie usÂłyszaÂł jego odpowiedzi na jego pytanie przez Shidana.
- Ja nie oddaje nikomu krwi, gdyÂż teraz, jak jest skaÂżona przez alkohol, na pewno jest niesmaczna - wskazaÂł na swojego drinka, po czym jak na potwierdzenie tych sÂłów, wypiÂł wszystko do dna.
- Nie wiem co z Lee, ale sÂłyszaÂłem, Âże Hokage ma porywaĂŚ Ayano, Hisaki i ja - rzekÂł Kei, chociaÂż sam przecieÂż tego nie byÂł pewien. OdstawiÂł pustÂą szklankĂŞ na bok, patrzÂąc caÂły czas na wszelki wypadek na Shidana i Toffika.
Jakby co to ja teÂż bym mógÂł z wami uczestniczyĂŚ w porwaniu Hokage jak siĂŞ dowiemy co i jak ? - zapytaÂł Kei' a widzÂąc iÂż Shidan siĂŞ uspokoiÂł .
-Deidara moÂżesz podejÂśc do mnie i zasznurowaĂŚ sznurek od buta.
HM! spojrzaÂła niewinnie aÂż jej oczeta siĂŞ bÂłyszczaÂły.
- Wiesz, im wiĂŞcej osób tym lepiej, ale to trzeba siĂŞ spytaĂŚ Ayano - Kei znów sobie dolaÂł coÂś do szklanki, i pociÂągn¹³ Âłyka - Po za tym, moÂże siĂŞ okazaĂŚ, Âże trzeba bĂŞdzie walczyĂŚ z kimÂś z ANBU. WiĂŞc ty, Shi, Itachi i Anya, pewnie bĂŞdziecie nimi siĂŞ zajmowaĂŚ.
Masz racje - powiedziaÂł i dodaÂł - moÂże pójdziemy teraz do niej?- I postanowiÂł zawiÂązaĂŚ HM! tÂą sznurówkĂŞ i tak teÂż zrobiÂł.
HM! daÂła znak Toffikowi Âżeby podszewdÂł Dei od tyÂłu
i wyssaĂŚ z szyji krew.
Hê nie ma mowy ! - krzykn¹³ i wsta³ i s powrotem usiad³ na ³awce naburmuszony popijaj¹c colê i dodaj¹c se do niej jakiœ alkohol . - We¿ wyssij komuœ innemu krew - doda³ .
Shi weszla do baru cala potluczona. Miala zlamana reke.
Weszla tu, bo uslyszala glos Deidary. Kiedy zobaczyla , ze pije alkohol, cos w niej zabuzowalo.
Podeszla do niego, wczesniej odwiazujac Ryu , ktora byla rzywiazana do brzucha matki.
- Dei! - krzyknela za jego uchem - mam nadzieje, ze wywiazales
z roboty. Zdaj mi raport
Eee... No wiesz ja nie mogÂłem znaleŸÌ Hokage ani innych , ale domyÂśliÂłem siĂŞ , Âże jest w swoim biurze, bo zajrzaÂłem przez okno swojÂą lornetkÂą w oku , ale tam nie wchodziÂłem , bo nie chciaÂłem ryzykowaĂŚ zÂłapania , a jak tego siĂŞ dowiedziaÂłem to nigdzie nie mogÂłem ciĂŞ znaleŸÌ , wiĂŞc wróciÂłem do siedziby , a zdaje mi siĂŞ , Âże ten dureĂą Hiut mnie goniÂł , ale przecieÂż przez ca³¹ drogĂŞ byÂłem zamieniony w tego faceta , wiĂŞc nie rozumiem czemu mnie goniÂł . A tak wo gule co ci siĂŞ staÂło w twarz i rĂŞkĂŞ? - zapytaÂł Shi.
- Nic takiego. Hokage mnie rozoznala i wydala swoim ludziom z Ambu.
Ale takie cieniasy, ze mucha nie siada - poprawila sie i wziela sobie zrobila "wscieklego psa" . Odowiedni na jej humor.
- mi sie udalo zlokalizowac 3 osoby, ktore musimy wybic, zeby w konocha zapanowal chaos.
powiedziala i jednym lykiem wypila wscieklego,
Cudowny byl ostry smak tabasco.
A kto ci to zrobiÂł? Jak siĂŞ dowiem to bardzo chĂŞtnie zlaÂł bym mu tyÂłek , a po za tym kiedy atakujemy ich? i czy nie jesteÂś na mnie zÂła za znalezienie tylko Hokage? - zapytaÂł jÂą.
Shi byla wsciekla. Bo Deidara nie zrozumial jej polecenia, kiedy wychodzili na misje.
Ale nie dawala tego o sobie poznac
- nie, nie jestem. Pojdziemy, kiedy znajde opiekunke do dzieci: dla Ryu, Shidana, Ruki'ego i tego drugiego dzieciaka Anyi. Po osttaniej walce jak prawie stracila Ryu, miala dosyc zabierac je na misje. Zrobila sobie drugiego drinka
i lyknela na druga noge.
-Dozobaczenia muszê ju¿ iœÌ,ale wiem kto mo¿e byÌ niank¹
Ayano ona bardzo lubi dzieci i ma smacznÂą krew tak mi e powiedziaÂł Toffik.To pa.
[nmm]
Do Shi :dobra dobra nie pisaÂłem caÂły dzieĂą ,a ty potem poszÂłaÂś i mnie tam samego zostawiÂłaÂś z Shidanem, wiĂŞc nie mogÂłem sam tam byĂŚ i realizowaĂŚ twe polecenie.

Myœlê , ¿e siê znajdzie jakiœ ochotnik - rzek³ , ale i tak widzia³ , ¿e jest wœciek³a na niego i pomyœla³ beznadzieja! co ja ¿le zrobi³em!- pukn¹³ siê w g³owê i siê za³ama³ , ¿e mu siê nie uda³o wykonaÌ dobrze tego, co mu Shi kaza³a.
Shi machnela na mala reka
- Ayano ma swoja robote..
"a moze tak by HM!.. nie.. ona dalaby nasze demony pozrec Tofikowi"
Shi bawila sie malym nietoperzem, ktorego miala przywiazanego do sznurka. Latall jak maly samolocik i dziwnie piszczal.
Wypila na trzecia noge.
- Shi, co to za nietoperz? - zapytaÂł lekko zaniepokojony Kei, dotÂąd milczÂąc. To coÂś mu przypominaÂło mu Toffika, wiĂŞc nie byÂł zachwycony, Âże takie drugie 'zwierzÂątko' znalazÂło siĂŞ w Aka.
- he? - Shi dopiero co zauwazyla Kei'a - A nie wie co to. Orochimaru podarowal mi go w prezencie. Ciekawe czym sie go karmi..
Zamyslila sie. Nietoperek nie wygladal na szczesliwego. W sumie jakby do
Shi przywiazano sznur i kazano latac w kolko tez by ie byla szczesliwa.
Lametujac o biednym losie nietoperza, wypila kielun na czwarta noge.
Juz bez tabasco i soku malinowego, bo rece tak jej sie trzesly, ze tabasko plecialo na Keia, a na Deia sok malinowy.
HM! weszÂła i zobaczyÂła nietoperza.
-Podobny do Tofika.
- Hmm, HM! teÂż dostaÂła Toffika od Orochimaru. I musi go karmiĂŚ krwiÂą - zasugerowaÂł zÂłowieszczo Kei.
- Uee - mrukn¹³, gdy jego koszula zaczê³a siê kleiÌ od napoju Shi - Shi, hmm, mo¿e byœ ju¿ od³o¿y³a ten alkohol, co? Powoli stajesz siê niebezpieczna dla otoczenia - odpar³ Kei, jeszcze bardziej zaniepokojony, gdy¿ wola³ nie myœleÌ, co Shi zrobi³ po nastêpnym kieliszku.
-Od Orochimaru dostaÂłaÂś czyli Âże to twój i Tofika kuzyn jest lub kuzynka.
powiedziaÂła HM!
Ech caÂły jestem w soku uwaÂżaj no ! Ale ja mam dziÂś pechowy dzieĂą - odparÂł z zaÂłamaniem .
-Rushowe kluliczki.. chrumkajace rushowe kluliczki.. masz racje. - Shi zabrala dzieciarnie i wyszla. NIetoperz polecial za nia. Ale zaczepil sie o framuge drzwi i lekko zaczal sie dusic. Piszczal:
- pipipipipipipi pisssssk
-PrzecieÂż nic nie pomazaÂłam na rushowo kroliczki.

Dodane po 19 sekundach:

-wiĂŞc co ci Shi
Kei spojrzaÂł dziwacznie na Shi, ale postanowiÂł tego nie komentowaĂŚ.
-A temu nietoperzowi cos dolega?
PadÂł na stóÂł i poÂłoÂżyÂł gÂłowĂŞ na rĂŞce i byÂł nadal zaÂłamany. JuÂż nawet nie sÂłyszaÂł co oni mówiÂą , bo caÂły czas myÂślaÂł nad tym beznadziejnym dniem potem rzekÂł od nie chcenia - Najpierw nie udana misja, potem gonitwa tego frajera , póÂźniej jeszcze wkurzenie na mnie siĂŞ przez Shi za nie udanÂą misje i przypadkowe wylanie na mnie soku. Czy moÂże byĂŚ coÂś jeszcze gorszego !? - rzekÂł zaÂłamany caÂły czas i ucichÂł .
- No, gdyby teraz nas zaatakowaÂło ANBU, to by byÂło jeszcze gorzej, nie? - stwierdziÂł trzeÂźwo Kei, choĂŚ nie wiedziaÂł czy jest do koĂąca trzeÂźwy wiĂŞc wylaÂł na wszelki wypadek tÂą niebezpiecznÂą mieszankĂŞ.
PodniósÂł gÂłowĂŞ - w sumie masz racjĂŞ , ale dziÂś chyba nic juÂż mnie nie zadowoli - rzekÂł z kwaÂśnÂą minÂą do niego i juÂż wypijajÂąc do koĂąca tÂą colĂŞ.
To co z tym nietoperzem jest.
- HM!, a skÂąd mamy to wiedzieĂŚ? - rzekÂł juÂż nieco zirytowany Kei, bo jakoÂś nie uÂśmiechaÂło mu siĂŞ przebywanie w jednym pomieszczeniu z morderczyniÂą która zadaje podejrzane pytania, i DeidarÂą peÂłnym Âżalu le¿¹cym na blacie.
MiaÂł nadzieje Âże Ayano szybko siĂŞ odnajdzie.
Muszê wzi¹Ì siê w garœÌ. Przecie¿ nie mogê tak ca³y czas u¿alaÌ siê nad sob¹ - pomyœla³ po czym przesta³ le¿eÌ na blacie i rzek³ tak ¿eby ju¿ nie by³o po nim widaÌ u¿alania siê nad sob¹ - Hej to co teraz robimy ? - zapyta³ ju¿ stoj¹c i staraj¹c siê , ¿eby by³ chocia¿ lekki uœmiech z jego strony .
Znikn¹³ z Shi wydajac maly pisk jak widzial nietoperza
-nom
/HM!, nie bÂądÂź noobem -.- /

Kei wÂłoÂżyÂł rĂŞce do kieszeni, po czym spojrzaÂł na DeidarĂŞ, to na HM!.
- Ja chyba idê siê gdzieœ przejœÌ, bo inaczej zgnije tutaj - odpar³ ponurym tonem.
-nom,masz racje Kei ja bym poszÂła do jakiejÂś wiochy.
PowiedziaÂła hm!
- MoÂże chodÂźmy do Kusa gakure, nigdy tam jeszcze nie byliÂśmy - odparÂł z lekkim zdziwieniem Kei - I nic nie rozwaliliÂśmy.
-E to jest taka wiocha,no to dobra ja idĂŞ.
HM! wyszÂła z baru.
[nmm]
Kei równieÂż wyszedÂł, ziewajÂąc szeroko.
[nmm]
ZobaczyÂł , Âże juÂż poszli wiĂŞc wyszedÂł za nimi .
Weszly z HM! do baru. Usadowila mala przy barku na wysokim krzesle, sama rowniez na takim usiadla. Lubila na takich krzeslach siedziec, bo smiesznie dyndaly jej nozki.
Otworzyla butelke absynta. Polala do dwoch kubkow, rozcienczyla z woda i z palonym cukrem.
- Na zdrowie rzekal do HM! i wypila na hejnal.
HM! wzieÂłka kielicha i wypiÂła.

Dodane po 3 godzinach 48 minutach:

-Ja zaraz wracam,pójdĂŞ do jakiejÂś wiochy zapolowac na coÂś. -
PowiedziaÂła HM! i wyszÂła. [nmm]
Otwieram drzwi siadam przy stoliku otwieram butelkĂŞ sake skrĂŞcam Jointa zapalam i zaczynam popijaĂŚ sake gdy spaliÂłem i sake siĂŞ skoĂączyÂło wyjmujĂŞ drugÂą butelkĂŞ i skrĂŞcam drugiego Jointa i powtarzam to jeszcze kilka razy aÂż w koĂącu ledwo siedzĂŞ z wielkim trudem wstajĂŞ i zmierzam do wyjÂścia lecz zanim doszedÂłem padam nieprzytomny na podÂłogĂŞ

Dodane po 11 godzinach 37 minutach:

Po kilku godzina wstaje niepamiĂŞtajÂąc co robiÂłem wczeÂśniej wychodzĂŞ mówiÂąc.
-napiep... mnie baniak

NMG
Nie obchodzilo ja to co ten smieszny czlowieczek robil w barze Akatsuki. no coz przypaletala sie biedulka..
- jeden kielun.. drugi.. trzeci.. i na czwarta noge i na piata noge..
i pila pograzona w smutku.
HM! weszÂła do bary,usiadÂła obok Shi,poÂłozyÂła plecak na stole w którym byÂły pyszne napoje.
co masz w tym plecaku? - spytala Shi juz pol przytomna. Patrzac na swoja podwaldna.
-DomyÂśl siĂŞ,pyszne napoje.-PowiedziaÂła HM! deo Shi
- to zapodaj jedna z tych butelek, kartonow czy co Ty tam mozesz miec.
Mowila a oczy powoli zaczely jej sie zamykac. nos juz miala caly czerwony.
Anya.. juz nigdy wiecej nie bedzie mogla z nia zapalic jonta.
--Bierz co chcesz,duÂżo tego mam,chcesz skrĂŞta?- ZapytaÂła siĂŞ HM! patrzÂąc jak Shi jest zaÂłamana.
Daj skreta..
Wziela od malej skreta ... i butelke czegos.. nie chciala wiedziec czego, wziela pare lykow .. zapiaalila wciagnela...
- TO BYLA MOJA PRZYJACIOLKA - wydarla sie na caly glos i pila dalej.
- pojdziemy zaraz kogos udupic?
-Nie wiemjak kto jest straciĂŚ bliskÂą osobĂŞ,wiĂŞc nie pomogo ci
no ale w piciu tak.-HM! piÂła teÂż butlr wody i paliÂła.
-dzieki, wiedzialam ze moge na Ciebie yyyk! liczyc.
Shi wstala.
- nie ma co. Idziemy po chlopakow i cisniem spalic kuse.
PO tych slowach wyszla.
nmm
[salon]
HM! wzieÂła plecak i poszÂła za Shi.[nmm]
PrzyszedÂł zamówiÂł sake i zacz¹³ jÂą piĂŚ, poniewaÂż byÂł ostatnio nadal nie w humorze po mimo zniszczeĂą dokonanych przez niego to nie mógÂł darowaĂŚ sobie tego , Âże Miharu i tak do niego nie wróciÂła , wiĂŞc moÂże nachlanie siĂŞ mu pomoÂże..
Wypi³ ze trzy butelki i przez to by³ strasznie nawalony, gdy¿ dopiero drugi raz w ¿yciu pije sake.. Zacz¹³ chodziÌ zygzakami i krêci³o mu siê w g³owie , a co chwila z jego ust by³o s³ychaÌ takie coœ: yyyyk! iikkk.. Wyszed³ nawalony z baru , ale nie wiedzia³ czy przez to ma iœÌ coœ rozwaliÌ czy lepiej nie....
PrzyszÂła sobie do baru ,usiadÂła i zaczĂŞÂła piĂŚ sake..
Wchodzi zdenerwowany.
-Ramen proszĂŞ-mówi-ale migiem...

Dodane po 3 minutach:

ZjadÂł smacznie po czym poprawiÂł mu siĂŞ humor...
-DziĂŞkujĂŞ!-i wyszedÂł...
(nmm)
Weszla do baru. Usiadla przy barze i zaczela pic na umor.
Czuje sie fatalnie.
Zgubila gdzies dzieci..
Po wypiciu jednej buteleczki sake mia³a ju¿ doœÌ,gdy¿ nawet tyle by³o dla niej za du¿o .. Zauwa¿y³a jak¹œ wampirzycê i domyœli³a siê , ¿e ona te¿ tu nale¿y , ale jakoœ nie wiedzia³a co ma powiedzieÌ i po prostu posz³a sobie gdzieœ , mo¿e poszuka sobie Peina , gdy¿ ju¿ dosyÌ d³ugo nie wraca³..
WchodzĂŞ do baru.
- Sake proszĂŞ... i ramen -mówi.

po 20 minutach

- Co tak d³ugo? -krzykn¹³...

Po nastĂŞpnych 20 minutach

- Ja mam doœÌ - krzykn¹³, po czym wyszed³.
Wchodzi do baru siada i mówi:
- Ramen proszĂŞ - ale szybko...
Po czym kÂładzie rĂŞkĂŞ na stole i zaczyna stukaĂŚ palcami o blat...

Po 10 minutach

Przychodzi barman i podaje ramen.
- ProszĂŞ bardzo - mówi...
- CoÂś dÂługo to trwaÂło - odpowiada Dai
- MiaÂłem duÂżo zamówieĂą na gÂłowie...

Gdy barman odchodzi Dai bierze paÂłeczki i zaczyna jeœÌ. Po zjedzeniu wyciera usta z pozostaÂłoÂści po posiÂłku i wychodzi z baru mówiÂąc przy tym :
- Do widzenia!

<nmm>
PrzyszedÂł do baru by bardziej zapoznaĂŚ siĂŞ z siedzibÂą Aka.

UsiadÂł i powiedziaÂł:

-DzieĂą dobry
-Witam-odpowiedziaÂł barman-Co dla ciebie?
-Ramen i szklankê wody.-powiedzia³,po czym zacz¹³ siê rozgl¹daÌ.

Dodane po 29 minutach:

Przychodzi barman i podaje zamówienie.BiorĂŞ paÂłeczki i zaczynam wsuwaĂŚ po czym popijam wodom i wychodzĂŞ mówiÂąc:
-Do widzenia.
Wchodzi. Patrzy na barmana:
- PoproszĂŞ Ramen i Sake...
- JuÂż podajĂŞ - odpowiada barman
Po 15 minutach wraca z butelkÂą Sake i Ramenem...
Susanoo spoÂżywa posiÂłek.
- DziĂŞkujĂŞ - mówi
Wstaje z krzesÂła i wychodzi <nmm>
WszedÂł ospaÂłym krokiem,usiadÂł i powiedziaÂł:
-DzieĂą dobry po prosze Ramen.
-Dobrze zaraz przyniosĂŞ.OdpowiedziaÂł barman.
Po 10 min wróciÂł i podaÂł ramen.
Wzi¹³ pa³eczki i zaczo³ jeœÌ.
Po skoĂączeniu jedzenia powiedziaÂł:
-Do widzenia.Po czym wyszedÂł i wróciÂł do pokoju , bo siĂŞ mu nudziÂło.
<NMM>
WlazÂł ze skwaszonÂą minÂą do baru usiadÂł i zamówiÂł coÂś do jedzenia , a jak juÂż byÂło ono gotowe zacz¹³ jeœÌ i rozmyÂślaĂŚ nad swoim nĂŞdznym Âżyciem..
WeszÂła, zamówiÂła ramen oraz sake... UsiadÂła obok Deidary:
- Co CiĂŞ trapi przyjacielu - zpaytÂła po dwóch minutach i zaczĂŞÂła jeœÌ ramen...
Ockn¹³ siĂŞ - Mnie? Wiesz niestety tak..i to bardzo, gdyÂż kochaÂłem takÂą jednÂą ,ale ona z nie wiadomo jakich powodów mnie zostawiÂła ,a ja jej wyznawaÂłem kilkakrotnie miÂłoœÌ ,dawaÂłem przeróÂżne prezenty, a ona nic.. Znaczy byliÂśmy razem przez jakiÂś czas, ale poniewaÂż ma jakiegoÂś demona w sobie , pewno to no ma wpÂływ na to , Âże nie chce ona juÂż byĂŚ ze mnÂą..-wyÂżaliÂł siĂŞ jej i po chwili dalej jadÂł po czym zamówiÂł sake i zacz¹³ jÂą piĂŚ...
- Nie martw siĂŞ... PróbowaĂŚ zawsze warto, a moÂże za którymÂś razem siĂŞ uda - uÂśmiechnĂŞla siĂŞ serdecznie - Wiem jak to jest mieĂŚ jedynÂą miÂłoœÌ, która nie chcĂŞ siĂŞ speÂłniĂŚ. KiedyÂś kiedy mialam dom kochaÂłam jednego chÂłopaka, swoich rodziców i opiekunkĂŞ. NienawidziliÂśmy zaÂś swego klanu, amój ojciec miaÂł szczera nadziejĂŞ, ze zemszcze siĂŞ na jego bracie. Nie wiedziaÂł jednak, ze postanowiĂŞ siĂŞ zemÂściĂŚ. Kazalam spaliĂŚ rodzinny dwór. Mialam tak maÂło czasu, ze nie zdoÂłaÂłam ocaliĂŚ tych, których kochaÂłam... Rodzice zginĂŞli w tej rzezi. Nie widzialam, ale zÂłoÂżono mi raport, ze nikt nie przeÂżyÂł,a keidy ucieklam ze swojej rodzinnej wioski opuÂścilam i chÂłopca, którego kochaÂłam...
Ech dziĂŞki za pocieszenie, ale wierz mi próbowaÂłem juÂż od od bardzo dÂługiego czasu próbujĂŞ coÂś zrobiĂŚ i nic, chodziarz staram siĂŞ jak mogĂŞ i nie chcĂŞ traciĂŚ nadziei, ale naprawdĂŞ wÂątpiĂŞ by ona jeszcze chciaÂła do mnie wróciĂŚ... I wspóÂłczujĂŞ i tobie tego co siĂŞ staÂło...-powiedziaÂł spokojnym tonem i lekko siĂŞ do niej uÂśmiechn¹³ ...
- Wiesz, uwaÂżam, ze powinniÂśmy byĂŚ czujni - odparÂła odwzajemniajÂąc uÂśmiech - Twoja ukochana moÂże w kaÂżdej chwili powróciĂŚ albo znajdziesz kogoÂś nowego kogo pokochasz... Nigdy nie wiadomo... Ja teÂż dÂługo próbujĂŞ odnaleŸÌ swojego ukochanego. Nawet nasza wioska jest pod panowaniem Aka. I nawet jak po niej spaceruje nie ma go. JuÂż pogodzilam siĂŞ z jego utratÂą i miaÂłam wielu ujmĂŞ "partnerów", ale i tak do teraz przechodzĂŞ czesto po naszej wiosce i nie mogĂŞ znaleŸÌ jego... Jedyne co mnie z tej rzezi ucieszyÂło to, ze spelniÂłam pragnienie mojego ojca. A tearz rzec moÂżna, Âże wÂładam nad naszÂą rodzinnÂą wioskÂą, bo jest pod panowaniem Aka.
Tyle , Âże ona wÂłaÂśnie jest tu w Aka i wÂątpiĂŞ by juÂż chciaÂła do mnie wróciĂŚ.. Ona siĂŞ nazywa Miharu i ma swój pokój koÂło mojego.. -powiedziaÂł nadal próbujÂąc siĂŞ jakoÂś uÂśmiechaĂŚ..Po czym wypiÂł do koĂąca sake , ale musiaÂł piĂŚ jÂą z umiarem skoro nie chciaÂł siĂŞ nawaliĂŚ jak poprzednio, gdyÂż skutki upicia siĂŞ mogÂą skoĂączyĂŚ siĂŞ katastrofÂą i nie braÂł juÂż wiĂŞcej sake tylko przyglÂądaÂł siĂŞ dziewczynie..- A tak ap ropo jak ci na imiĂŞ? bo my chyba jeszcze siĂŞ nie poznaliÂśmy..-dodaÂł po chwili ciszy..
- Najwazniejsze nie traciĂŚ gÂłowy mój drogi - rzekÂła i uÂśmiechnĂŞla siĂŞ serdecznie po czym wziĂŞÂła Âłyk sake - Mnie na imiĂŞ Susanoo... Jestem w Aka nowa... Jestem z rodu Genishida, zapewne znasz. A Tobie jak na imiĂŞ?
Deidara z klanu Douhito miÂło mi ciĂŞ poznaĂŚ .. Bo ja siĂŞ tylko jednego obawiam , Âże jak ponownie siĂŞ zakocham to znowu ktoÂś mnie zrani i znowu mi bĂŞdzie smutno , a tego nie chcĂŞ.A ty szukasz chÂłopaka? - zapytaÂł siĂŞ juÂż trochĂŞ bardziej siĂŞ do niej uÂśmiechajÂąc..
- Mnei Ciebie równieÂż miÂło poznaĂŚ. TeÂż nie mam nikogo -odparÂła i uÂśmeichnê³¹ siĂŞ serdecznie do Deidary - A co do ran tego rodzaju. To one dajÂą nam doÂświadczenie i umacniajÂą, a my musimy je opÂłakaĂŚ i dziaÂłaĂŚ dalej. Nie rozpaczaj juÂż za Miharu... MoÂże ona nie byÂła Ciebie warta?
Najwidoczniej to co mówisz jest prawdÂą.Hmm jesteÂś dla mnie bardzo miÂła wiesz? Nie wiesz jak bardzo mi ulÂżyÂłaÂś i dziĂŞkujĂŞ ci za to..-powiedziaÂł i siĂŞ do niej uÂśmiechn¹³ szeroko i zacz¹³ siĂŞ jej bardziej przyglÂądaĂŚ..
- CieszĂŞ siĂŞ... LubiĂŞ pomagaĂŚ przyjacioÂłom... - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ serdecznie i spojrzaÂła Deidarze glĂŞboko w oczy - JeÂśli Miharu CiĂŞ nie chce to zostaw jÂą... moÂże ona naprawdĂŞ nie byÂła dla Ciebie? moÂże nie dojrzaÂła na takie uczucie, nie jest Ciebie warta, albo i los zgotowaÂł Ci inna drogĂŞ?
I tak te¿ zrobiê , trudno by³o minê³o, ale jej tego nie powiem, po prostu jak zobaczy , ¿e ju¿ przesta³em siê za ni¹ "uganiaÌ", to siê domyœli , ¿e ju¿ sobie odpuœci³em.. - Te¿ zacz¹³ patrzeÌ jej g³êboko w oczy i zauwa¿y³ , ¿e ona jej ³adna, ale nie wiedzia³ jak ma jej to powiedzieÌ i tak leciutko siê zarumieni³..
Susanoo zauwazyÂła rumieniec na twarzy Deidary i uÂśmeichnĂŞÂła siĂŞ ciepÂło...
- masz racjĂŞ, zrozumie - uÂśmeichnĂŞÂła siĂŞ jeszcze Âśliczniej - Wy jesteÂście z Miharu partnerami zawodowo?
Nie ja jestem zawodowo z Sasorim , ale gdzieÂś go wciĂŞÂło..Wydaje mi siĂŞ , Âże przegraÂł walkĂŞ i go porwano nie wiadomo gdzie..-powiedziaÂł nadal bĂŞdÂąc uÂśmiechniĂŞtym , a rumieniec nie schodziÂł mu z twarzy,moÂże to ona wÂłaÂśnie jej mu przykazana?
Susanoo poczuÂła dziwne ukÂłucie w Âśrodku. Patrzy³¹ siĂŞ na DeidarĂŞ z uÂśmeichem na twarzy. ByÂło w nim coÂś szczególnego...
- WiĂŞc szukasz zawodowo nowej pary? - spytaÂła,a uÂśmeich nie schodizl jej z twarzy
W sumie tak, bo jak on nie wróci , to nie mam zamiaru byĂŚ sam, gdyÂż jak dadzÂą mi jak¹œ misjĂŞ , a ja partnera nie mam, to przecieÂż sam nie bĂŞdĂŞ szedÂł na misjĂŞ nie?- uÂśmiechaÂł siĂŞ do niej caÂły czas i jakoÂś tak nagle powoli przesuwaÂł rĂŞkĂŞ w stronĂŞ jej reki....
- Mozemy byÌ razem - uœmiechnê³a siê - Ja nie mam partnera i te¿ nie chcê iœÌ sama na misje... Co Ty na to?
Zgadzam siĂŞ na to.. A moÂże coÂś nawet wiĂŞcej niÂż jako partnerzy zawodowo?-ostatnie sÂłowa powiedziaÂł cicho , gdyÂż przeszÂły mu one z trudem ,ale je powiedziaÂł i caÂły czas nie przestawaÂł siĂŞ do niej uÂśmiechaĂŚ, a jego rĂŞka byÂła juÂż tylko centymetr od jej rĂŞki...
Susanoo uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i zlapaÂła DeidarĂŞ za rĂŞkĂŞ...
- MoÂże pójdziemy do mnie? - spytala po chwili milczenia z usmiechem
Tak..-tylko tyle uda³o mu siê powiedzieÌ, a by³ ju¿ trochê bardziej czerwony na twarzy i œcisn¹³ bardziej jej d³où..
Susanoo zapÂłacila za siebie i za DeidarĂŞ i wyszli z baru trzymajÂąc siĂŞ za rĂŞce.
<nmn>

//c.d. w apartamencie Susanoo //
SzedÂł trzymajÂąc jÂą za rĂŞkĂŞ i nic nie mówiÂł , a byÂł bardzo uÂśmiechniĂŞty..
HM! weszÂła do swojego kochanego baru,wsadziÂła do torby i plecaka swoje kochane alkohole i skrĂŞty.
pokÂłon dla tego miejsca i wyszÂła.
[nmm]
wesz³a do baru z zupe³nie rozkojarzon¹ min¹ , pocz¹tkowo usiad³a gdzieœ na przypadkowym krzeœle i podpar³a jak zwykle rêk¹ twarz robi¹c lekki grymas. Jednak¿e po kilku minutach , przed wyjœciem z owego miejsca , wzie³a ze sob¹ ma³¹ buteleczkê po czym zniknê³a za drzwiami <nmm>
HM! weszÂła do kochaniutkiego baru,wszystko rozmyÂślaÂła
nad sĂŞnsem swojego zycia Âże nie jest tak jak kiedyÂś.
HM! wzieÂła du¿¹ butlĂŞ wódki i zaczeÂła piĂŚ.
Jak skonczyÂła to wyszÂła zakrĂŞcona.
nmm
HM! wyszÂła z kiba z baru.
Kei wytoczyÂł siĂŞ z wychodka w barze AKa. W sumie to widok niesprzÂątanej ubikacji nie byl jednÂą z rzeczy, którÂą chciaÂłby zobaczyĂŚ w swym nowym Âżyciu.
- Och, nareszcie. Normalny, realny Âświat - na powitanie nalaÂł sobie swojego Drinka Ze Wszystkiego.
HM! w koĂącu zapaliÂła na spokojnie skrĂŞcika i piÂła sobie drineczka.
Kei pijÂąc drinka wpadÂł na genialny pomysÂł.
- Jestem geniuszem - stwierdziÂł na gÂłos, chociaÂż przecieÂż nie musiaÂł byĂŚ taki skromny. KaÂżdy naokoÂło powinien to wiedzieĂŚ.
- Zaci¹gniemy Ayano do Konohy.. Tam wci¹¿ jej szukaj¹, na pewno daj¹ du¿o za jej g³owê - klasn¹³ a¿ w d³onie z uciechy - Bêdziemy mieli du¿o kasy. Och, oczywiœcie oszukamy, ¿e chcemy siê z ni¹ podzieliÌ pieniêdzmi. Tak na prawdê to nawet nie wiem, czy jej tam nie zostawiÌ w wiêzieniu, co? - zerkn¹³ na dziewczynkê z wrednym uœmieszkiem na ustach.
HM! byÂła bardzo dumna aÂż keia przytulila.
-genialny pomysÂł aÂż musze siĂŞ napiĂŚ, lepiej zostawmy jÂą wiĂŞzieniu.
Kei nie lubiÂł jak ktoÂś do niego siĂŞ przytula, ani w ogóle go dotyka, wiĂŞc odsun¹³ siĂŞ od HM!.
PoklepaÂł jÂą jednak po glowie, po czym zapalil papierosa, gdyÂż poprzedni juÂż niestety, ale siĂŞ wypaliÂł.
- Tylko po drodze do Willi trzeba bĂŞdzie wstÂąpiĂŚ, bo cóÂż, w taki ciuchach nie uwierzÂą, Âże jestem jakimÂś ninja na poziomie - spojrzaÂł obojĂŞtnie na swój zniszczony pÂłaszcz, bo w sumie mu byÂło wszystko jedno, co nosi.
- No, ale na razie jeszcze jeden kieliszek - wypiÂł duszkiem kolejny drink.
-kei nawet nie wiesz jaka ja jestem szczeÂśliwa.
HM! powiedzia³a keiowi,chciala siê znowu przytulic ale pomyœla³¹ ¿e
nie bĂŞdzie chciaÂł, HM! nie mogÂła dosiĂŞgnoc do jego gÂłowy wiĂŞc poklepaÂła po brzuchu.
Deidara przyszedÂł do baru , a zauwaÂżajÂąc HM! i Keia uÂśmiechn¹³ siĂŞ lekko ,gdyÂż bardzo dawno ich nie widziaÂł .-KopĂŞ lat moi starzy przyjaciele! Co tam u was i gdzieÂście przebywali? -pyta siĂŞ ich siadajÂąc obok nich jednoczeÂśnie zamówiÂł se drinka ,bo dawno nie piÂł ,a poniewaÂż nie wypada tak przy starych przyjacioÂłach nie piĂŚ postanowiÂł se waln¹Ì jeden kieliszek...
-W piekle bylismy.
RzekÂła HM!
A jak to moÂżliwe? Z tego co wiem do piekÂła moÂżna dostaĂŚ siĂŞ po Âśmierci ,albo do nieba ,ale raczej tacy jak my tylko do piekÂła..ale jak stamtÂąd jak juÂż wróciliÂście? -pyta siĂŞ z lekkim zdziwieniem patrzÂąc nadal w ich stronĂŞ i popijajÂąc powoli drinka ,ale musiaÂł to tak zrobiĂŚ by nie siĂŞ zbytnio nie nawaliĂŚ,bo skoĂączyĂŚ siĂŞ to moÂże Âźle...
-Wrócilismyz kibla.
HM! nalaÂła kielicha Dei.
-pij!
No spoko..-powiedziaÂł tylko i wzi¹³ tego kielicha od HM! i zacz¹³ piĂŚ ,powoli ,ale tak by wyglÂądaÂło ,Âże robi to z chĂŞciÂą ,a zaczynaÂło mu siĂŞ powoli to podobaĂŚ ,wiĂŞc z kaÂżdÂą chwilÂą piÂł szybciej i bardziej jak to siĂŞ mówi ze smakiem ...
Kei skrzywiÂł siĂŞ, gdy HM! go dotknĂŞÂła. PóÂźniej skrzywiÂł siĂŞ drugi raz, gdy Deidara nazwaÂł go ''przyjacielem''.
Ci ludzie którzy go otaczali byli zbyt sentymentalni.
Ludzie potrafi¹ siê zabawnie przywi¹zywaÌ do siebie, pomyœla³. Takie myœli go bardzo przera¿a³y, wiêc postanowi³ zaj¹Ì siê piciem drinka.
HM! daÂła bardzo mocnego drinka Deiowi Âżeby go
upiĂŚ.
Kei dolaÂł do drinka Deidary jeszcze wiĂŞcej czystej.
Zagwizda³ pod nosem, po czym zacz¹³ ogl¹daÌ swoje d³onie z wielk¹ uwag¹.
Sasori wszedl do baru. Zobaczyl, Âże ktoÂś tu coÂś pije, wiĂŞc szybko zlapal butelkĂŞ i wypil z gwinta. Niestety nawet jako kukla mial slabÂą glowĂŞ, padl na podlogĂŞ od razu.
HM! spojrza³¹ siê Na Keia.
-Kei myÂślisz o tym co ja.
UsmiechneÂła chciwo.
- Jaaasne - chlopak wyszczerzyÂł zĂŞby w uÂśmiechu. - Wezwij Toffika do noszenia, ja nie chcĂŞ siĂŞ przemĂŞczaĂŚ - spojrzaÂł na swoje smukÂłe dÂłonie mordercy z Âśrednio przyjemnym uÂśmiechem na ustach.
-dobra.
HM! przywoÂłaÂła Tofika,Tofik zÂłapaÂł za pÂłaszcz sasoriego
- I DeidarĂŞ niech teÂż Toffik weÂźmie - Kei jakby na podkreÂślenie tych sÂłów podszedÂł do blondyna, gaszÂąc mu niedopaÂłek papierosa na gÂłowie.
ZaÂśmiaÂł siĂŞ, po czym opuÂściÂł AKa, idÂąc w PewnÂą StronĂŞ.

NMM.
HM! zmieniÂła siĂŞ na CzarnÂą MambĂŞ która byÂła zÂła,tofik wzioÂł takÂże deidare i wraz z HM! wyszli.
nmn
Ayano wyskoczyÂła czym prĂŞdzej z wychodka, powstrzymujÂąc mdÂłoÂści.
Kiedy w koùcu siê wyprostowa³a, a bladoœÌ na jej cerze by³a ju¿ typow¹ dla nie cech¹, a nie aspektem nudnoœci, rozejrza³a siê po barze.
ZdziwiÂła siĂŞ nieco, Âże nikogo tu nie zastaÂła. ZaczĂŞÂła siĂŞ zastanawiaĂŚ, jak dÂługo wpatrywaÂła siĂŞ w Piekielna PiĂŞkno.
DostrzegÂła pozostaÂłoÂści po akcji 'upiĂŚ AKowców i zaprowadziĂŚ ich do Konoszan', ale oczywiÂście pomyÂślaÂła, Âże jej niegdysiejsi towarzysze zniszczenia po prostu mieli kolejnÂą noc bez terroryzowania Âświata.
WzruszyÂła ramionami i wyszÂła z baru w poszukiwaniu rozrywki.

<NMM>
Zanim jednak powróciÂł do mieszkania, postanowiÂł siĂŞ nawaliĂŚ, gdyÂż uznaÂł, Âże wszystko co robiÂł byÂło do bani, wiĂŞc musiaÂł coÂś zrobiĂŚ z tym, a takÂże siĂŞ na czymÂś wyÂżyĂŚ.. UsiadÂł przy barze, zamówiÂł butelkĂŞ sake i zacz¹³ z niej piĂŚ.. Po jakimÂś czasie nie byÂło tego alkoholu juÂż do poÂłowy, a blondynowi zaczĂŞÂło siĂŞ przewracaĂŚ w gÂłowie juÂż totalnie. Lecz on dalej piÂł, gdyÂż wszystko teraz mu zwisaÂło i powiewaÂło, bo nic mu nie wychodziÂło w tym beznadziejnym Âżyciu.. Po jakimÂś czasie zamówiÂł jeszcze jednÂą butelkĂŞ no i piÂł dalej..
Kiedy obie butelki by³y ju¿ puste, Deiowi siê teraz wydawa³o, ¿e zaraz zemdleje jak i zrobi coœ idiotycznego.. Mia³ za s³aby ³eb, w zwi¹zku z czym pad³ g³ow¹ na blat i usn¹³...Wola³ spaÌ i byÌ nawalonym ni¿ myœleÌ o tych wszystkich przykroœciach jakie otrzyma³ od tego pie******* ¿ycia.....
Gdy siĂŞ zbudziÂł, nadal nie byÂł w najlepszym nastroju, gdyÂż bolaÂł go Âłeb jak i serce, które rozpadaÂło siĂŞ z kaÂżdym momentem. WstaÂł pomaÂłu, gdyÂż lekko chwiaÂł siĂŞ na nogach, przez to, Âże siĂŞ nawaliÂł. Ale moÂżna byÂło z nim pogadaĂŚ, poniewaÂż juÂż trochĂŞ bardziej otrzeÂźwiaÂł. RuszyÂł przed siebie i szedÂł tam, gdzie tylko nogi go poniosÂą. RĂŞce miaÂł schowane do kieszeni pÂłaszcza, a gÂłowĂŞ spuszczonÂą w dóÂł. MyÂślaÂł nadal o Miharu, no i nic nie mogÂło spowodowaĂŚ by przestaÂł, a takÂże czuÂł siĂŞ bardzo Âźle.. Krótko mówiÂąc byÂł on zaÂłamany.
NMM
HM! weszÂła do baru, oczĂŞta jej siĂŞ ÂświeciÂły wzruszyÂła siĂŞ na widok alkoholu.
-Jak ja dawno tutaj byÂłm, oh wybacz mi moj kochany barku Âże mnie nie byÂło juz nigdy wiĂŞcej to siĂŞ nie powtórzy, sÂłowo.
O mój kochany desperadosik jest.
HM! zaczeÂła piĂŚ i to duÂżo desperadosów, strzasnie siĂŞ stĂŞskniÂła za barem.
-widzê ¿e tu doœÌ przyjemnie jest - Samhain uœmiechn¹³ siê lekko i usiad³ gdzieœ na jakimœ wolnym krzeœle
-Nom te miejsce jest dla mnie ÂświĂŞte.
RzekÂła HM! do Samhaina.
-cóÂż wÂłasnie widze Âże doœÌ mocno zzyÂłaÂś siĂŞ z tym miejscem- powiedziaÂł swoim chypowatym gÂłosem, po czym zakaszlaÂł
HM! zaczeÂła wlewaĂŚ kaÂżdy alkohol do wielkiego kufla który byÂł wzroÂście HM!,wyjeÂła sÂłomkĂŞ dÂługa i zaczeÂła popijac.
-mmm pycha
-Wiesz co ja idĂŞ sobie to pokoju wspólnego.
PowiedziaÂła HM! wychodzÂąc z baru.
nmm
Dante Wraz Z Risenkiem I Midosiem i Kisukiem dotarli tutaj omijajÂąc wszelkie puÂłapki * jeÂżeli jakieÂś byÂły * które kisuke zaznaczyÂł na mapie .
- Witaj Samahin ...- PowiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty Dante ...
- Teraz nie wiem ja mam mówiĂŚ kwestie po co my tu jesteÂśmy czy moÂże ktoÂś inny chce powiedzieĂŚ ? - SpytaÂł siĂŞ Dantek rozglÂądajÂąc siĂŞ dookoÂła i usiadÂł sobie na powietrzu i machaÂł nóÂżkami , lecz caÂły czas byÂł gotów na atak. Kisuke staÂł gdzieÂś spokojnie z tyÂłu i wypatrywaÂł ewentualnych wrogów
-Samhain jesteÂśmy tutaj po twojego demona. Oddaj go po dobroci a nic ci siĂŞ nie stanie. Chcemy go zabraĂŚ aby zapobiec walkÂą i wojnÂą toczonym o niego. Teraz oddaj siĂŞ w nasze rĂŞce.
RisenuÂś zdj¹³ z gÂłówki TuÂśka...Teraz musieli zÂłapaĂŚ jakiegoÂś cieniasa z 2-ogonami. Ech...
Blondynek spojrzaÂł ilustrujÂącym wzrokiem na Samhaina, po czym obejrzaÂł siĂŞ na to pomieszczenie. Warto wspomnieĂŚ o soczewkach, które tkwiÂły w jego oczach. DziĂŞki temu widziaÂł kaÂżdy atak w zwolnionym tempie (to korzystne) i widziaÂł wszystko 5s w przyszÂłoœÌ. DziĂŞki temu bĂŞdzie zmuszony odpowiedzieĂŚ ogniem na masochistyczny atak Akowca, który pomyÂśli, Âże zaskoczenie istnieje... W sumie bĂŞdzie miaÂł racjĂŞ, ale nie dla Risenka. WiĂŞc teraz trzeba siĂŞ liczyĂŚ z tym, Âże jednak w czymÂś Aka przeszkodzĂŞ
Ale wracajÂąc do TuÂśka. Ten byÂł na rĂŞkach Risenka
Blondynek podszedÂł do dwójki staczajÂących siĂŞ Akowców, usiadÂł obok nich i grzecznie zapytaÂł:
- MogĂŞ siĂŞ nachlaĂŚ ?
- My tu gadu Gadu , a trzeba siĂŞ sprĂŞÂżaĂŚ ....- PowiedziaÂł Dantek odbijajÂąc siĂŞ od powietrza i dÂźgajÂąc Samahina w pierÂś katanÂą z pingwinkiem na rĂŞkojeÂści. Dantek w czasie pogawĂŞdki zÂłoÂżyÂł wczeÂśniej pieczecie do Mizu Kawarimi...

// JeÂżeli Samahin nie da posta w czasie 24 H to zostaje pokonany //
Pod¹¿aj¹c za liskiem dotar³am do baru. Wesz³am i zaczê³am rozgl¹daÌ siê za znajomymi z STS.

Dodane po 6 minutach:

StwierdziÂłam Âże nie jestem tu potrzebna, wiĂŞc wyszÂłam , pozostawiajÂąc z nimi swojego cienistego klona <nmm>
PoczuÂłem dziwne wibracje na mojej kosie. PrzyÂłoÂżyÂłem jÂą do ziemi i skupiÂłem siĂŞ. Moje oczy otwarÂły siĂŞ szeroko.
-ChÂłopaki wysysajÂą shukaku. SÂą gdzieÂś w Yuki. Tutaj dokÂładnie miejsca nie wyczuje ale gdzieÂś w okolicy Yuki. SkoĂączcie z nim a ja lecĂŞ pomóc Goemonowi.
OdleciaÂłem.
<NMM>
Risen stwierdziÂł, Âże czekanie na Âłaskawie nic nie robiÂących Akowców jest nudne. ChciaÂł do³¹czyĂŚ do organizacji, ale ile moÂżna czekaĂŚ ? Zamiast tego przywoÂłaÂł do siebie z póÂłek kilka butelek sake, oraz po jednej Bollsa, Finlandii i Sobieskiej. NalaÂł do pobliskiego kieliszka, chcÂąc zapomnieĂŚ o swoich troskach i zmartwieniach.
Dantek jednak WyhamowaÂł i nie zaatakowaÂł ..
- Hmm.. masz szczĂŞÂście ..... mam teraz waÂżniejszy problem na gÂłowie ..- PowiedziaÂł znikajÂąc wraz z pingwinkami z siedziby Akatsuki ...

nmm
do baru wszedÂł Tengen. Zaj¹³ miejsce w rogu i zamówiÂł kawĂŞ.
Risen spojrzaÂł spitym wzrokiem na przybysza. PotrzÂąsn¹³ lekko gÂłowÂą, wymuszajÂąc na swoim mózgu przejÂście w tryb pracy. Po chwili ni stÂąd, ni zowÂąd czkn¹³ i zaczaÂł próbowaĂŚ nie widzieĂŚ szeÂściu Tengenów.
- Ktoœ ty ? - mrukn¹³ blondyn nietrzeŸwo.
popijajÂąc dobrÂą kawĂŞ rozpuszczalnÂą powiedziaÂł do blondynka.
-To ja powinienem siĂŞ spytaĂŚ ktoÂś Ty i co tu robisz ? Co CiĂŞ sprowadza?
- Ja ? - odpar³ spity blondyn zdumionym g³osem - jestem tutaj, aby do³¹czyÌ...hep!...do tej orga....hep!...zmu...hep!.
Blondyn przez chwilê siedzia³ cicho, ale po oko³u 5min dotar³o do niego to co powiedzia³. Czkn¹³ nagle i otworzy³ butelkê Finlandii.
- ChodÂżi my...o Akatsuki. A ty kim jesteÂś ? - zapytaÂł lekko zdziwiony.
PopatrzyÂł tak na niego lekkim krzywym wzrokiem. Z pod pÂłaszczu wyj¹³ piersiówkĂŞ curacao i wlaÂł sobie do kawy.
-Jestem Tengen z klanu Uchiha, lider Akatsuki. Mówisz, Âże chcesz do³¹czyĂŚ ?-podrapaÂł siĂŞ po gÂłowie.
-Chyba nie bĂŞdĂŞ robiÂł Tobie problemów. Ostatnio mamy braki w kadrach.
- Tak, sÂłyszaÂłem - potwierdziÂł blondyn kiwajÂąc gÂłowÂą - jestem Risen Samaya z Kumo oraz osobÂą, która dawniej zajmowaÂła stanowisko Rokudaime Kazekage - dodaÂł wyprostowujÂąc siĂŞ. ZakrĂŞciÂł butelki, po czym wyciÂągn¹³ rĂŞkĂŞ do Tengena.
- Wiêc, mogê do³¹czyÌ ?
- Nie tak szybko drogi Risenie. Muszê zadaÌ Tobie kilka pytaù bym mia³ pewnoœÌ co do Twojej osoby.
1. Jak trafiÂłeÂś na Âślad naszej siedziby ?
2. Czy jesteÂś alkoholikiem ?
3. Czy chcesz do nas do³¹czyÌ by nas zniszczyÌ od œrodka czy mo¿e jakiœ inny masz cel do zrealizowania ?
4. Czy lubisz kremówki ?

-Po uzyskaniu odpowiedzi zastanowiĂŞ siĂŞ nad przyjĂŞciem Ciebie Kazekage w nasze szeregi.
- Przyprowadzono mnie; nie, ale mam faze; celów mam mnóstwo, ale nie chce mi sie was niszczyĂŚ; tak, ale tylko w okreÂślonych kawiarniach - odpowiedziaÂł blondyn bez namysÂłu. SpojrzaÂł na Tengena, czekajÂąc na jak¹œ reakcje z jego strony.
Tengen kiwaÂł gÂłowÂą na znak zadowolenia.
-No cóÂż chÂłopcze. Nie mam wyboru Witaj w Akatsuki i walcz dzielnie- uÂścisn¹³ mu dÂłoĂą
- Dziêkujê - odpar³ blondyn odruchowo ziewaj¹c. Wsta³ od sto³ka i chwiejnym krokiem ruszy³ ku drzwiom. Nagle coœ sobie uœwiadomi³ i z³apa³ sie klamki, chc¹c nie paœÌ na glebê.
- PÂłaszcz jest w pokoju, tak ? - zapytaÂł nie do koĂąca pewny, czy on w ogóle ma jakiÂś pokój.
Ze zdziwieniem, Âże tego nie wie rzekÂł.
-Risenie, tak. Tak. Tak, pÂłaszcz jest w pokoju. Dostaniesz teÂż przybornik do pielĂŞgnacji paznokci i wÂłosów. Korzystaj z niego rozwaÂżnie.
- DziĂŞki - odparÂł Risen uradowanym tonem Niestety pod wpÂływem nagÂłej radoÂści rĂŞka zeÂślizgnĂŞÂła siĂŞ z klamki i jeb...Blondynkowi pociekÂła krew z nosa. Po kilku nieudanych próbach, udaÂło mu siĂŞ wstaĂŚ i zapanowaĂŚ nieco nad sobÂą. NastawiÂł sobie nos, po czym pomachaÂł Tengenowi ÂłapkÂą na poÂżegnanie OparÂł siĂŞ o ÂścianĂŞ i ruszyÂł dokÂądÂś, majÂąc nadzieje, Âże trafi
<NMM>
PrzyglÂądawszy siĂŞ poczynanion Risena nie mógÂł poswstrzymaĂŚ Âśmiechu. W koĂącu zamkn¹³ oczy, przycisn¹³ dÂłoĂąmi uszy i odwróciÂł siĂŞ w drugim kierunku by tego nie oglÂądaĂŚ. Gdy Risen wyszedÂł Tengen wstaÂł i udaÂł siĂŞ do wÂłasnego pokoju.

[nmm]
Tanuki usiadÂła na jakimÂś fotelu w kÂącie, porywajÂąc przy okazji butelkĂŞ z jakimÂś alkoholem. MiaÂła racjĂŞ... Mineralnej tu nie znalazÂła. Nawet dziĂŞki tym kilku drinkom bolaÂła jÂą nieÂźle gÂłowa. A do tego w pomieszczeniu czuĂŚ byÂło jakiÂś dziwny zapach... Dziewczyna odgarnĂŞÂła wÂłosy, odkrĂŞciÂła korek od sake i nalaÂła sobie je do jakiegoÂś kieliszka. Zdrowo pociÂągajÂąc raz po raz, zastanawiaÂła siĂŞ, co by powiedziaÂł Richard na jej przebywanie w tym miejscu... Gdzie jest teraz Shizue, kto jÂą zaprosiÂł do Akatsuki oraz kiedy wróci Tengen... Oprócz HM!, tylko jego znaÂła z tej organizacji. PrzymruÂżyÂła oczy i jeszcze raz zajĂŞÂła siĂŞ piciem sake.

Dziewczyna wstaÂła. Trzeba byÂło poszukaĂŚ Shizue. Tengen mówiÂł, Âże ma byĂŚ w Sunie... -No cóÂż - powiedziaÂła - trzeba siĂŞ zbieraĂŚ. Ale jeszcze tu wrócĂŞ. Ciao - i znikÂła, by pojawiĂŚ siĂŞ na ulicach Suny.
NMM
PotĂŞÂżny Toffik przyleciaÂł i oderwaÂł z ziemi "Bar dla Aka! "
i odleciaÂł w stronĂŞ nowej siedziby.
nmm
Samhain wstaÂł z zajmowanego przez siebie stoÂłka
-Ech, czas rozprostowaĂŚ koÂści, zobaczĂŞ co tam siĂŞ na Âświecie dzieje... nastĂŞpnie opusciÂł Bar aka
<nmm>
ChÂłopak wszedÂł do baru, wci¹¿ trzymajÂąc rĂŞce wsuniĂŞte do kieszeni swoich czarnych spodni. Nie miaÂł na sobie pÂłaszcza Aka, nie przepadaÂł za tym strojem. Zawsze ubieraÂł siĂŞ na czarno, kolor ten kontrastowaÂł z jego bladÂą skórÂą. Na ramieniu Keia siedziaÂł, jak zawsze, kurczak Stefan, lecz teraz summon wydawaÂł siĂŞ byĂŚ pogr¹¿ony w pó³œnie.
CzarnowÂłosy powĂŞdrowaÂł do jednego z wysokich krzeseÂł, machinalnie odgarniajÂąc wÂłosy z czoÂła. Te i tak opadÂły na jego twarzy, odcinajÂąc jakby chÂłopaka czarnÂą kurtynÂą od otoczenia. UsiadÂł niedbale na krzeÂśle, zarzucajÂąc nogĂŞ na nogĂŞ. JednÂą rĂŞkÂą przysun¹³ kieliszek do siebie, wlewajÂąc drugÂą parĂŞ trunków do naczynia. ZmieszaÂł alkohole pierwsze z brzegu, niezbyt mu zaleÂżaÂło na smaku swojego ''drinka'', najwyraÂźniej Keiowi byÂło wszystko jedno.
PoÂłoÂżyÂł ÂłokieĂŚ na ladzie, opierajÂąc brodĂŞ na dÂłoni. WpatrywaÂł siĂŞ w róÂżnokolorowy pÂłyn w swoim kieliszku, mieszajÂąc go parasolkÂą od drinków. Wyraz twarzy chÂłopaka byÂł caÂłkowicie obojĂŞtny, moÂżna powiedzieĂŚ, Âże wrĂŞcz g³êboko znudzony.
Po chwili znalazÂł siĂŞ tu takÂże Deidara. ChÂłopak snujÂąc siĂŞ, dotarÂł po chwili do stoÂłu, przy którym usiadÂł Kei. UsiadÂł na krzeÂśle obok i teÂż zabraÂł jakiÂś drink co staÂł pod rĂŞkÂą. ObojĂŞtne mu byÂło co siĂŞ bĂŞdzie dziaÂło. WiedziaÂł jednak, by siĂŞ nie upiĂŚ, bo jeszcze za tego wyleci z Aka, a tego nie chciaÂł. CaÂły czas zastanawiaÂł siĂŞ jak wyrwaĂŚ Miharu z Âłapsk wrogów, ale nic mu odpowiedniego nie przychodziÂło do gÂłowy. Wzi¹³ kieliszek do ust i powoli zacz¹³ sÂączyĂŚ drinka. PodparÂł siĂŞ drugÂą rĂŞkÂą pod brodĂŞ i tak zamyÂślony wpatrywaÂł siĂŞ do przodu. Jego Âżycie byÂło jednym wielkim dziwnym czymÂś.. Wszystko czĂŞsto psuÂł, albo mu siĂŞ coÂś nie udawaÂło, ale przestaÂł w ogóle nad tym siĂŞ zastanawiaĂŚ by nie zwariowaĂŚ i nie wyglÂądaĂŚ na jakiegoÂś wariata co urwaÂł siĂŞ z wariatkowa. A po za tym nienawidziÂł uÂżalaĂŚ siĂŞ nad sobÂą, wiĂŞc tego nie robiÂł. I teÂż tak siĂŞ domyÂśliÂł, Âże on nie powinien w ogóle angaÂżowaĂŚ siĂŞ w jakiekolwiek zwiÂązki, bo on siĂŞ najwyraÂźniej do tego nie nadawaÂł. On zostaÂł po prostu stworzony do zabijania i siania zÂła, a nie byĂŚ uczuciowym i milutkim.. No moÂże dla czÂłonków Aka moÂże byĂŚ miÂły, ale dla nikogo wiĂŞcej. Tak wiĂŞc od dziÂś bĂŞdzie zupeÂłnie innym DeidarÂą.. Jego summon zaÂś przyszedÂł za nim i tak szwendaÂł siĂŞ po barze w celu znalezienia jakichÂś resztek jedzenia na podÂłodze. Blondyn westchn¹³ ciĂŞÂżko, gdyÂż takiej nudy to jeszcze nie byÂło.
Kei wypiÂł duszkiem swój drink domowej roboty, po chwili jego szklanka ÂświeciÂła pustkÂą. RzuciÂł kieliszek za ladĂŞ, ten po chwili uderzyÂł w podÂłogĂŞ, po barze rozszedÂł siĂŞ krótki trzask tÂłuczonego szkÂła. CzarnowÂłosy uniósÂł tylko lekko brew, wci¹¿ opierajÂąc brodĂŞ na dÂłoni. Nawet nie drgn¹³ ze swojej pozycji.
ChÂłopak chyba uznaÂł, Âże fajki sÂą znacznie lepsze niÂż ten niezbyt wyszukany alkohol, gdyÂż jego dÂłoĂą powĂŞdrowaÂła do kieszeni spodni, wyjmujÂąc stamtÂąd paczkĂŞ papierosów i zapalniczkĂŞ. MÂłodzieniec zapaliÂł jednego z nich, wpatrujÂąc siĂŞ w struÂżkĂŞ dymu unoszÂącÂą ku sufitowi. Przesun¹³ ze znudzeniem papieros w ustach i westchn¹³ g³êboko.
- OszalejĂŞ, przez tÂą ciszĂŞ - stwierdziÂł po chwili, zerkajÂąc kÂątem oka na Stefana, ÂśpiÂącego na ramieniu chÂłopaka w najlepsze - To fascynujÂące, Âże w tak niebezpiecznej organizacji tyle siĂŞ dzieje... - czarnowÂłosy uj¹³ papierosa w palce, wypuszczajÂąc dym z ust. ZamilkÂł na chwilĂŞ, najwyraÂźniej niezbyt chĂŞtny nawet do dÂłuÂższej wypowiedzi. W sumie to przeczyÂł sam sobie, z reguÂły tÂłumy i haÂłas go irytowaÂły, lecz Kei byÂł osobÂą wiecznie niezadowolonÂą, w jego mniemaniu sceptycyzm i cynizm to jak najbardziej pozytywne cechy. Po za tym, cóÂż, czarnowÂłosy juÂż nie byÂł raczej osobÂą o normalnej psychice, wiĂŞc jego stwierdzenie byÂło dosyĂŚ nie na miejscu.
W przeciwieĂąstwie do Deidary, mÂłody Kurama duÂżo siĂŞ zastanawiaÂł, i nie martwiÂł siĂŞ tym, Âże myÂślenie spowoduje, Âże bĂŞdzie wyglÂądaÂł jak wariat / zwariuje. Takie postĂŞpowanie daÂło wiĂŞc pewnie w skutki w jego osobowoÂści.
Ayano wesz³a do baru, krêc¹c biodrami, jak to jej ju¿ wesz³o w nawyk. Na jej ramieniu okrêci³a siê jej kochana maskotka - w¹¿, nazwany przez piromankê Belphegorem. Pysk po³o¿y³ przy jej karku, b³yskaj¹c czarnymi œlepiami na prawo i lewo.
Swój pÂłaszcz odrzuciÂła gdzieÂś dawno i nie wiadomo gdzie. WolaÂła zaprezentowaĂŚ swoje dÂługie nogi, niÂż ukrywaĂŚ je pod pÂłaszczem, który zupeÂłnie byÂł jawnym bezguÂściem. JuÂż nie wspominajÂąc o kapeluszu. WspaniaÂła Ayano Uchicha miaÂłaby ukrywaĂŚ swÂą piĂŞknÂą twarz w cieniu?
I bez atrybutów AKatsuki wszyscy powinni zwracaĂŚ na niÂą uwagĂŞ. I jÂą rozpoznowaĂŚ.
BiaÂłowÂłosa spostrzegÂła znajomych jej towarzyszy. Szczególnie widok czarnogÂłowej czupryny jÂą ucieszyÂł. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ szeroko i objĂŞÂła Keia od tyÂłu.
- Heeej. WÂłaÂśnie pozdrowiÂłam od ciebie twojÂą kuzynkĂŞ, Amy - przypomniaÂła sobie.
ChÂłopak podskoczyÂł do góry, caÂłkowicie zaskoczony tym, Âże ktoÂś nagle podszedÂł do niego. I to jeszcze od tyÂłu.
Ostatnimi czasy Kei zrobiÂł siĂŞ nieco nerwowy, ale co dziwiĂŚ siĂŞ biedakowi, jeÂśli miaÂł tyle nerwic, lĂŞków, obsesji, psychoz i parĂŞ jeszcze tego typu fajnych rzeczy.
CzarnowÂłosy odwróciÂł gÂłowĂŞ, majÂąc ochotĂŞ zdzieliĂŚ tego nieuprzejmego kogoÂś, lecz po chwili usÂłyszaÂł znajomy gÂłos. OdwróciÂł, w miarĂŞ moÂżliwoÂści, lekko gÂłowĂŞ. UjrzaÂł bladÂą twarz Ayano. WlepiÂł w niÂą wzrok.
- Hmm? Ja mam kuzynkĂŞ? - uniósÂł leciutko brwi, w caÂłkowicie szczerym zdziwieniu. SÂądziÂł, Âże wszyscy Kurama umarli juÂż samoistnie, nie wytrzymujÂąc presji, jakÂą obci¹¿aÂły ich Genjutsu. Albo, ktoÂś ich pozabijaÂł. KeiuÂś przypomniaÂł sobie swoich rodziców, których sam pozbawiÂł Âżycia. PodsumowaÂł w myÂślach, Âże to przecieÂż byÂł tylko niewinny przypadek.
- Ach, Ayano, jak cieszĂŞ siĂŞ, Âże ciĂŞ widzĂŞ - na ustach mÂłodego Kuramy pojawiÂł siĂŞ leciutki uÂśmieszek - Umilasz mi tÂą nu¿¹cÂą egzystencjĂŞ - to mówiÂąc, Kei zgasiÂł swojego papierosa, po czym odwzajemniÂł ten milutki i sÂłodki uÂścisk. Na razie nie zamierzaÂł siĂŞ przestawaĂŚ ÂściskaĂŚ, bo w jego mniemaniu sytuacja byÂła caÂłkiem komfortowa.
Ayano zachichotaÂła, czujÂąc jak Kei podskoczyÂł w jej objĂŞciu. Belphegor postanowiÂł równieÂż powitaĂŚ siĂŞ z czarnowÂłosym i musn¹³ go po szyi swoim szybko mknÂącym cieniutkim jĂŞzykiem. Kobieta zmarszczyÂła lekko brwi w reakcja na jego pytanie.
- Hmm... Ja tÂą blonduniĂŞ znaÂłam tylko z widzenia. Z jakiegoÂś powodu skojarzyÂłam jÂą z tobÂą - stwierdziÂła.
W tej chwili przypomniaÂła sobie nawet, Âże przed chwilÂą wymieniÂła jej imiĂŞ. A wtedy w barze za nic nie mogÂła go sobie przypomnieĂŚ. I wÂłaÂściwie... teraz teÂż nie pamiĂŞtaÂła. Peszek.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ jeszcze szerzej, sÂłyszÂąc jego ostatnie sÂłowa. MiÂło jej poÂłechtaÂły. Co jak co, ale Ayano komplementy lubiÂła.
W pewnym momencie zaczĂŞÂła siĂŞ jednak zastanawiaĂŚ, czy jej biust przypadkiem nie za bardzo ociera siĂŞ o mĂŞÂżczyznĂŞ. Nie, Âżeby jej to przeszkadzaÂło.
Ale mia³a inne plany. Wzmianka o 'imilaniu nu¿¹cej egzystencji' dobitnie jej o tym przypomnia³a.
OdsunĂŞÂła siĂŞ od uroczego Keiusia. OdrzuciÂła swym charakterystycznym gestem wÂłosy do tyÂłu, po czym oparÂła dÂłonie na biodrach.
- Nie pozwolĂŞ ci... - Tutaj jej wzrok przemkn¹³ na DeidarĂŞ, dopiero w tej chwili go zauwaÂżajÂąc. OdchrzÂąknĂŞÂła i kontynuowaÂła swÂą przemowĂŞ pewnym siebie gÂłosem, przyjmujÂąc pozĂŞ zarezerwowanÂą na chwile 'zapomnienia, Âże LiderkÂą juÂż dawno nie jest'. - Nie pozwolĂŞ wam siĂŞ nudziĂŚ! Nie pozwolĂŞ, by wasze cudowne talenty destrukcyjne siĂŞ marnowaÂły! Udajemy siĂŞ, moi kochani - zrobiÂła krótkÂą pauzĂŞ, chcÂąc wywoÂłaĂŚ pewien klimacik - do Kusa Gakure. Teraz.
Bel, jakby podkreÂślajÂąc te sÂłowa zasyczaÂł uroczo.
To, Âże bliski kontakt z Ayano i jej pewnymi czĂŞÂściami ciaÂła byÂł caÂłkiem przyjemny, to nie znaczy, Âże Kei miaÂł równieÂż ochotĂŞ zapoznaĂŚ siĂŞ bliÂżej z wĂŞÂżem biaÂłowÂłosej. Nie byÂł zbyt zachwycony, gdy gad daÂł mu ''caÂłusa''.
OsobiÂście, czarnowÂłosy spotkaÂł siĂŞ z Amy, ale nie przypuszczaÂł, Âże ta troszkĂŞ nierozgarniĂŞta kobieta jest jego kuzynkÂą. PamiĂŞtaj nawet, jak kÂłóciÂł siĂŞ z Amy gdy Akatsuki zapanowaÂło nad SunÂą. To byÂło caÂłkiem zabawne, bo wtedy mÂłody Kurama obj¹³ stanowisko Kazekage w tejÂże wiosce.
To byÂło jedno z tych wspomnieĂą, które Kei, o dziwo, sobie przypominaÂł. WiĂŞkszoœÌ myÂśli mieszaÂła mu siĂŞ w gÂłowie, wpadajÂąc i wypadajÂąc niezapowiedzianie. Jego umysÂł przypominaÂł jeden wielki chaos.
- On nie idzie. - chÂłopak wskazaÂł palcem na DeidarĂŞ, nieco dziecinnym gestem - Po co nam on? - zapytaÂł równie niedojrzale, lecz zapewne bardzo trafnie.
- A tak w ogóle, to co siĂŞ dzieje ciekawego w Kusa gakure? - zainteresowaÂł siĂŞ mÂłodzieniec, lecz byÂło to zaciekawienie bardzo szczÂątkowe. Z reguÂły rzadko kiedy mógÂł liczyĂŚ na jak¹œ dobrÂą rozrywkĂŞ w Akatsuki.
SpojrzaÂła z zastanowieniem na blondyna. ZniewieÂściaÂły chÂłopiec milczaÂł. I wydawaÂł siĂŞ byĂŚ taki nudny. ChciaÂła wyciÂągn¹Ì swój dÂługi palec zakoĂączonym ostrem paznokciem, jednakÂże stwierdziÂła, Âże od tej kupki blond czypryny dziwnie pachnie. I pÂłaszcz osobnika chyba równieÂż nie byÂł dawno prany.
Ayano pokrĂŞciÂła swym wybrednym noskiem, kiwajÂąc gÂłowÂą z aprobatÂą i zgadzajÂąc siĂŞ, jak najzupeÂłniej z Keiem.
- Nie powinieneœ siê z nim zadawaÌ - stwierdzi³a bardzo rzeczowo, robi¹c przy tym niezwykle m¹dr¹ i pouczaj¹c¹ minê. W¹¿ zasycza³ tym razem groŸnie w stronê Deidary, wyczuwaj¹c dezaprobatê swej w³aœcicielki.
JednakÂże nastroje czerwonookiej byÂły zmienne, niczym kierunek pÂłomienia podczas silnego wiatru, dlatego teÂż zaraz uÂśmiechaÂła siĂŞ do Keia, bÂłyskajÂąc oczami.
- Nie musi siĂŞ tam dziaĂŚ nic ciekawego. Wystarczy, Âże siĂŞ tam pojawimy - orzekÂła filozoficznie. OkrĂŞciÂła siĂŞ na piĂŞcie w stronĂŞ wyjÂścia.
- ChodÂźmy, mój drogi, porzuĂŚ tego pijaczynĂŞ i zabawmy siĂŞ! - ZachichotaÂła, wyobraÂżajÂąc sobie róÂżne Âśmieszne 'zabawy' z udziaÂłem krzyków i wykrzywionych upiornie twarzy innych ludzi.
Ponownie odrzucajÂąc wÂłosy z twarzy wyszÂła z baru.

<nmm>
Ch³opak przez chwilê przygl¹da³ siê zachowaniu Ayano, œledz¹c dok³adnie ka¿dy jej ruch. Przez chwilê wci¹¿ siedzia³ przy barze, lecz niespodziewanie ockn¹³ siê z tego dziwnego transu.
- Hmmm - rzekÂł sam do siebie, wpatrujÂąc siĂŞ czarnymi oczami w sufit - Czy zabawa mnie jeszcze bawi? - zastanowiÂł siĂŞ Kei, zadajÂąc swoim wewnĂŞtrznym ''ja'' to dosyĂŚ skomplikowane pytanie. CzÂłowiekowi o wielu jaÂźniach trudno byÂło stwierdziĂŚ, co go teraz interesuje i fascynuje, jeÂśli wci¹¿ zmieniaÂł swoje zachowania, nawet niezaleÂżnie od siebie. W koĂącu, moÂżna powiedzieĂŚ, w Keiu mieszkaÂło kilka osób.
MÂłody Kurama zeskoczyÂł z wysokiego krzesÂła, po czym wyciÂągn¹³ rĂŞkĂŞ, by jego summon, Stefan, mógÂł wejœÌ na jego ramiĂŞ. UsadowiÂł siĂŞ tam wygodnie, ĂŚwierkajÂąc cichutko.
- A moje obrazy czekajÂą i tĂŞskniÂą - stwierdziÂł lakonicznym tonem, lecz po chwili zaÂśmiaÂł siĂŞ, choĂŚ wcale nie wiedziaÂł czemu. Nie byÂło w tej sytuacji nic zabawnego.
ZamilkÂł szybko, uÂświadamiajÂąc sobie, Âże znowu prowadzi monolog. Szybko wyszedÂł z baru, caÂłkowicie zapominajÂąc o Deidarze.
Rzeczy nieciekawe wypadaÂły mu szybko z umysÂłu.

NMM.
ÂŁasica Kirino zaczĂŞÂła waliĂŚ DeidarĂŞ po gÂłowie, gdyÂż ten usn¹³. Ewidentnie chÂłopak upiÂł siĂŞ jednym drinkiem tylko takim bardzo maÂłym. NajwyraÂźniej ma sÂłabÂą gÂłowĂŞ ale cóÂż. Ale nawet walenia go nie budziÂły. Nie sÂłyszaÂł równieÂż tych komentarzy na jego temat i w sumie chyba lepiej dla niego. ÂŁasica siĂŞ wkurzyÂła i wylaÂła na niego du¿¹ iloœÌ wody. Ten od razu siĂŞ zerwaÂł i byÂł w szoku.
- Co siĂŞ dzieje do jasnej cholery?! Aaa to ty.. Rany ja spaÂłem? CoÂś mnie ominĂŞÂło?
- Ale z ciebie totalny kretyn.. Tamci poszli juÂż bardzo dawno temu i mówili o tobie takie rzeczy, o których lepiej nie mówiĂŚ. Tak wiĂŞc moim osobistym zdaniem oni ciĂŞ tak naprawdĂŞ nie lubiÂą. WiĂŞc nie szukaj ich juÂż. ZnajdÂź sobie lepszych przyjacióÂł, bo oni naprawdĂŞ gadali takie rzeczy..
- MoÂżesz siĂŞ zamkn¹Ì? Rany ale ze mnie cioÂłek.. Fajnie siĂŞ z nimi gada, ale cóÂż nigdy nie sÂądziÂłem by mnie lubili, wiĂŞc nawet jeÂśli nie to trudno i tak nikogo wiĂŞcej nie mam..
- No skoro tak to powiem ci gdzie s¹. Mogê ich znaleŸÌ dziêki swojemu wêchowi.
- O to miÂło. - po czym wstaÂł z Âławki przeciÂągajÂąc siĂŞ przy tym leniwie. Potem szedÂł juÂż za swoim summonem, który zacz¹³ go prowadziĂŚ.. Nagle jakiÂś obraz pojawiÂł siĂŞ przed jego oczyma.. Bardzo straszny wrĂŞcz. ByÂła to Miharu, która zginĂŞÂła.. nie wiedziaÂł jak, jednakÂże wyczuÂł, iÂż to miaÂło nie dawno miejsce.. PrzeraziÂł siĂŞ tym i zacz¹³ coÂś gadaĂŚ pod nosem. Nie wiedziaÂł czy to prawda, lecz czuÂł, Âże tak mogÂło byĂŚ.. WyraÂźnie byÂło po nim widaĂŚ iÂż posmutniaÂł i jakby go coÂś trafiÂło.. WydawaÂł siĂŞ teraz byĂŚ zupeÂłnie nie w tym wymiarze.
Po chwili juÂż go tu nie byÂło..
NMM