Droga

Droga przez las

***

Jedna z niewielu dróg prowadzących przez spalony las. Widoczne są jeszcze koleiny powstałe przez intensywny przed laty ruch w tych okolicach. Podróż drogą jest o wiele przyjemniejsza i bezpieczniejsza od maszerowania przez grube na kilka centymetrów warstwy spalonego drewna. Mimo całej wygody podróżowania tą piaszczystą drogą, przy każdym kroku na niej podnoszą się niewielkie obłoczki popiołu, osadzającego się potem na ubraniu, gryzącego w gardle i dostającego się do oczu.

---

Pojawiłem się w dziwnym miejscu. Był to jakby spalony, stary las. Miałem złe przeczucia co do tego miejsca, więc przyspieszyłem tempo.
Szli sobie z Mayą...
...i poszli dalej.

<NMN>

//nastĂŞpny post: jezioro Adonai//

---

idĂŞ drogÂą
-nie wiedziaÂłam Âże tu jest jakaÂś droga-zdziwiÂłam sie na gÂłos
- O co chodzi sensei?- SpytaÂłem siĂŞ.
-nie pamietam by tu byÂła droga-ruszyÂłam przed siebie
PrzyszedÂłem za Amy.
- A gdzie ta droga prowadzi??- ZapytaÂł.- Szybko dotrzemy na miejsce??
-dobre pytanie-zamyÂśliÂłam siĂŞ moÂże ona prowadzi do Yuko Gakure? OminelibyÂśmy wtedy tereny Aka, spokojnie zabunkrujemy siĂŞ gdzieÂś w wiosce Âśniegu i wyÂślemy klony na zwiady-zaczĂŞÂłam idÂąc przed siebie -oczywiÂście jeÂśli wczeÂśniej jakiÂś potworny pajÂąk nas nie zaatakuje-wyszczerzyÂłam siĂŞdo uczniów-no co takie powaÂżne miny cieszmy siĂŞ tam gdzie jest Âśnieg i lód i jest zimno nie ma pajÂąków-ruszyÂłam dalej
-Taki maÂły problem nie znam technik zwiÂązanych z klonami. WiĂŞc tak jakby ta misja mnie ominie.-skrzywiÂłem siĂŞ na samÂą myÂśl.
-PójdĂŞ z klonami.-wtedy przynajmniej zdobĂŞdĂŞ jakieÂś doÂświadczenie.-dodaÂłem, po czym siĂŞ zamyÂśliÂłem.
zatrzymaÂłam siĂŞ gwaÂłtownie
-wybij to sobie z gÂłowy mój dorgi-powiedziaÂłam-osobiÂście nigdznie nie idziesz-pokrĂŞci³¹m zaprzeczajÂąco gÂłowÂą-po pierwsze Âże to zbyt niebezpieczne, po drugie bo aka poluje na demony, a hyba nie muszĂŞ Ci przypominaĂŚ Âże masz takowego po trzecie dlatego Âże... eee...-zgubiÂłam argument i zaczĂŞÂłam siĂŞ zastanawiaĂŚ nad tym-eee.. nie wyraÂżam na to zgody.-westchneÂłam-ma ktoÂś inny pomysÂł zapytaÂłam z nadziejÂą w gÂłosie
"Mój drogi... "
-Szkoda, ale niech bĂŞdzie skoro nalegasz.-powiedziaÂłem spoglÂądajÂąc z ciekawoÂściÂą na Amy.
-Dobra niech bêd¹ klony, bo skoro nie pozwolisz mi iœÌ, to chyba innej opcji nie ma.-powiedzia³em.
-nie ot chodzi Âże Ci nie pozwalam, ale sam sie zastanów-spojrzaÂłam na niego przsechylajÂąc gÂłowĂŞ na bok-co zrobiÂą Akatsuki kiedy zobaczÂą grupĂŞ ninja pod siedzibÂą? ZaatakujÂą-odpowiedziaÂłam -a kiedy klony znikn¹³ a Ty zostaniesz wiesz jak siĂŞ ucieszÂą. zawi¹¿¹ Ci na szyi róÂżowÂą kokardĂŞ i zaprowadzÂą na ceremonie wyciÂągn¹Ì demona-bĂŞdziesz dla nich prezentem, a chyba nie chcemy im robiĂŚ miÂłych nispodzianek?
-To nie pójdĂŞ, tylko ze wzglĂŞdu na tÂą róÂżowÂą kokardĂŞ...-odparÂłem.-To pozostaÂły klony jedynie.
hejka
-o wkoĂącu nas dogoniÂłeÂś-ucieszyÂłam siĂŞ-mam nadziejĂŞ Âże Ty umiesz klony robiĂŚ-zapytaÂłam richarde-Gaara moÂże to i dobrze, aka nie powinni wiedzieĂŚ Âże jesteÂś tak blisko nich pozatym nie martw sie nie bedziesz siĂŞnudziÂł, przecieÂż wszyscy zostaniemy z TobÂą w wiosce-uÂśmiechneÂłam siĂŞ sÂłodko-odpoczniemy sobie a niech nasze klony szpiegujÂą
tak umiem a ile potrzeba
-Richarde witam.
"Do mnie siĂŞ uÂśmiechnĂŞÂła, to chyba niemoÂżliwe."
-W zasadzie wolĂŞ was niÂż tylko klony.-powiedziaÂłem.
"Ciebie..."-pomyÂślaÂłem o Amy.
dobra muwcie oco chodzi z tymi klonami
-noo -zatarÂłam zadowolona rĂŞcĂŞ-ciesze siĂŞ Gaara Âże siĂŞ zgodziÂłeÂś to dla Twojego bezpieczeĂąstwa-zwróciÂłam siĂŞ nastĂŞpnie do richarde-a wiĂŞc udajemy siĂŞ do Yuko wynajmujemy jakiÂś pokmój w hotelu i wypuszczamy stamdÂąd po klonie i kierujemy ich do siedziby aka na przeszpiegi. W razie ataku my jesteÂśmy bezpieczni, myÂślĂŞ Âże w razie czego KsiĂŞÂżniczka wstawi siĂŞ za nami, ale wÂłaÂśnie my jesteÂśmy bezpieczni, zadanie siĂŞwykonuje a aka moga nam nagwizdaĂŚ-ruszyÂłam dalej -chodÂźmy
RuszyÂłem za Amy.
nawet spoko plan ruszylem za amy
<NMM>
przyspieszyÂłam kroku
-pospieszmy siĂŞ to dotrzemy do yuki przed zmrokiem
>NMM<
ULICA
IdĂŞ w kierunku pewnego miejsca.
<NMM>
SzedÂłem do jakiegos miejsca
[nmm]
IdĂŞ przed siebie.
<NMM>
SzedÂł drogÂą z DeidarÂą

[nmm]
szedÂł za Peinem

[nmm]
BiegÂł coraz szybciej

[nmm]
BiegÂł juz troche zmeczony z kolegÂą

[nmm]
SzedÂłem sobie drogÂą

[nmm]
PrzeszedÂł drogÂą, mijajÂąc pogorzeliska. PrzyÂśpieszyÂł kroku, wiedzÂąc Âże Aka juÂż blisko. xP

[nmm]
PrzeszÂła drogÂą przez spalony las, dalej kierujÂąc siĂŞ w kierunku siedziby Aka. xp

//nmm//
SzedÂł drogÂą w stronĂŞ kraju Ziemi. <nmm>
szedÂł w stronĂŞ Oto\

NMM
PobiegÂł w stronĂŞ Konohy

NmM

Dodane po 15 godzinach 5 minutach:

BiegÂł w stronĂŞ Oto

NMM
Jedzie na Nurim, obok biegnie Dakota, biegnÂą dalej
*Jade za Keiko*
<NMM>
PobiegÂł w stronĂŞ Konohy

NMM
SzedÂł energicznym krokiem przez drogĂŞ, w stronĂŞ Suny.

[nmm]
SzÂła za Kei'em, z zaÂłoÂżonymi rĂŞkami za gÂłowĂŞ, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Suny..

//nmm//
SzedÂł za nimi

[nmm]
IdĂŞ w strone Suna Gakure <NMM>
przebiegam w strone AKA
(NMM)
biegne z prawej strony lee <nmm>
-odpocznijmy tu chwile i zjedzmy cos
OK
-dobra neji koniec postoju przygoda czeka
(NMM)
No jase biegniemy w strone AKA <nmm>
BiegÂł drogÂą i w oddali zniknaÂł
NMM
kopnĂŞÂła jakiÂś kamyczek, który przeleciaÂł dalej

podeszÂła i powtórzyÂła poprzedniÂą czynnoœÌ

w jakiÂś sposób to sprawiaÂło jej przyjemnoœÌ

poszÂła dalej

<NMM>
SzÂłem drogÂą rozglÂądajÂąc siĂŞ uwarznie
<NMM>
wkroczyl do lasu rozgladajac sie uwaznie. juz nie biegl tylko powolnym krokiem rozpoczal przemierzanie lasu
<NMM>
SzÂła drogÂą, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ siedziby Aka.

//nmm//
HM! biegÂła szybko przestraszona.
[nmm]
bieglem za nia ze sciagnieta maska wykrzyjujac
-HM! uspokuj sie to ja Rock Lee spotkalismy siĂŞ na wiezy w sunie nie pamietasz??
[klon przebiega i biegnie w strone konohy]
NMM
przebiegam (NMM)
HM! biegÂła krzyczÂąc ANYA,
[nmm]
BiegÂłem przed siebie
<NMM>
PrzystanĂŞÂła na drodze czekajÂąc na ZabuzĂŞ...tymczasem rozejrzaÂła siĂŞ trochĂŞ...wiedzia³¹ w którym kierunku zmierzaĂŚ z raportu poprzednich misji przez niÂą zleconych...
Podbiegam do niej
-No wreszcie CiĂŞ jakoÂś dogoniÂłem.WedÂług moich informacji oprócz Haku i Sai'a w wiĂŞzieniu przebywa tam jeszcze jedna osoba.
SpojrzaÂła na niego - Jeszcze jedna? Wiesz moÂże kto to? - spytaÂła lekko zaskoczona choĂŚ tego nie okazaÂła.
-Nie ale musimy go uwolniĂŚ.
- JeÂśli siĂŞ uda...- powiedziaÂła cicho po czym szÂła spokojnie dalej...- Musimy wykonaĂŚ naprawdĂŞ sprawne posuniĂŞcia Âżeby siĂŞ tam dostaĂŚ...a i tak kto wie co nas spotka.
-Tylko pamiĂŞtaj.Nie moÂżemy z nimi walczyĂŚ.SÂą to kryminaliÂści rangi S.MaÂłe mamy szanse na przeÂżycie z nimi.Ale jak dojcie do walki to ty uciekaj.Ja wezmĂŞ ich na siebie ÂżebyÂś ty z Haku mogÂła bezpiecznie uciec.
- Przykro mi , ale nie mogĂŞ uciekaĂŚ...nawet jeÂśli nie jestem na tyle silna Âżeby ich pokonaĂŚ to nie pozwolĂŞ na tak lekkomyÂślny manewr...nawet jeÂśli to szlachetne - powiedziaÂła powaÂżnie
-A co bĂŞdzie jak zginiesz a ja przeÂżyjĂŞ.Nie bĂŞdĂŞ mógÂł sobie wybaczyĂŚ jak zginiesz masz uciekaĂŚ.Ja siĂŞ nimi zajmĂŞ jak dojdzie do walki.Liczysz siĂŞ tylko ty i Haku.
- Liczy siĂŞ kaÂżdy...- lekko siĂŞ uÂśmiechnĂŞÂła - Poza tym na pewno siĂŞ zabiĂŚ nie dam...
-W to nie wÂątpiĂŞ.Ale moim zadaniem jest chroniĂŚ Ciebie.Jestem gotów Âżycie za Ciebie poÂświeciĂŚ.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ jakoÂś niezwykle...Jak na Kazekage to nie byÂła zbyt "Kagowata" (ale mam sÂłownictwo)
- Heh...to oboje jesteÂśmy gotowi na wielkie poÂświĂŞcenia - rzekÂła po czym zwróciÂła wzrok w stronĂŞ zbliÂżajÂącego siĂŞ celu - JesteÂśmy juÂż blisko...

Dodane po 13 minutach:

Droga przebiega³a obok mrocznego lasu...zobaczy³a w nim przemigaj¹ce ciemne postacie , zatem pod¹¿y³a ich œladem bêd¹c lekko podejrzliw¹. <nmm>
Kieshi poruszaÂł siĂŞ szybko. Widok znajomych krajobrazów przypomniaÂł mu o jego celu. -Do Kohony... - mrukn¹³ cicho
[NMM]
Shi z malenka Ryu na rekach. Szla przez spalony las.
Szla do Amy, aby zaprosic siostre na slub.
nmm
poszly dalej
PoszedÂłem za Miharu.
<NMM>
Biegnie w kierunku kraju ryÂżu.
SzÂła, sprawdzajÂąc co chwila, czy prezent Âślubny bezpiecznie tkwi pod jej pÂłaszczem. SpojrzaÂła na niebo i uÂświadomiÂła sobie, Âże jest juÂż sporo spóÂźniona. WzruszyÂła tylko ramionami, wmawiajÂąc sobie, Âże i tak planowaÂła zrobiĂŚ jakieÂś dobre wejÂście. <nmm>
SzedÂł szybko, wyprostowany zastanawiajÂąc siĂŞ czy jest sens pojawiaĂŚ siĂŞ wogóle na tej uroczystoÂści. ZastanawiaÂł siĂŞ nad swoimi powodami przystÂąpienia do Akatsuki.
[NMM]
SzedÂł sobie, myÂślÂąc, Âże Âślub juÂż zapewne siĂŞ skoĂączyÂł, ale jakoÂś zbytnio go to nie zmartwiÂło. Nie lubiÂł takich uroczystoÂści, wiĂŞc moÂże nawet dobrze, Âże przyjdzie po czasie.
Z drugiej strony jednak, wiedziaÂł Âże to dosyĂŚ niegrzeczne, ale i tak nie mógÂł juÂż nic na to poradziĂŚ.
WzruszyÂł ramionami, po czym poszedÂł dalej.
[nmm]
HM! szÂła za Kei.
[nmm]
SzedÂł dumnie drogÂą.
[NMM]
ZmierzaÂłem droga w kierunku Oto [NMM]
Stoj¹c na skraju krainy ju¿ mia³ iœÌ w stronê pogorzeliska, lecz po ostatnich doœwiadczeniach zrezygnowa³ i poszed³ drog¹ w stronê Iwy.
Po jakimÂś czasie doszedÂł do koĂąca drogi i powĂŞdrowaÂł dalej.
<NMM>
Idzie drogÂą do wioski.

Dodano po 23 minutach podróÂży:

DotarÂł do koĂąca drogi i idzie dalej.
<NMM>

Dodane po 9 godzinach 20 minutach:

SzedÂł drogÂą jak najszybciej nie chcÂąc traciĂŚ czasu.
<NMM>
SzÂła sobie powolnym krokiem.

NMM
Szed³ sobie na nieciekaw¹ misjê, przed siebie, mijaj¹c las szybkim krokiem. Nie zamierza³ ogl¹daÌ przyrody, bo nie doœÌ, ¿e jej nie lubi³, to tutaj by³a wyj¹tkowo nieciekawa.
[nmm]
Idzie drogÂą i myÂśli o czymÂś.
(NMM)
PrzeszedÂł szybko drogÂą. <nmm>
W drodze do Oto...

<NMM>
UÂżywaÂł Hiraishina jako nitra xP
Ide w strone Suny...

<NMM>
BiegnĂŞ drogÂą i naglĂŞ zauwaÂżam ma³¹ dziewczynkĂŞ i wtedy ¿¹dza krwi budzi siĂŞ.Biegnie dalej.Zza jego pleców widaĂŚ kaÂłu¿ê krwi a z jego rÂąk sÂączy siĂŞ krew.Dziewczynka zostaÂła poĂŚwiartowana.
(NMM)
Ide drogÂą,nikogo tu niema - powiedzialem

<NMM>
IdĂŞ drogÂą i przypominam jak to niedawno zabijaÂłem tu ludzi.ZaÂśmiaÂł siĂŞ i poszedÂł dalej.
(NMM)
SzedÂł, majÂąc eee obwisÂłe rĂŞce.
[NMM]
Idzie drogÂą myÂślÂąc o wielkiej mocy jakÂą mogÂła by mu daĂŚ pieczĂŞĂŚ.
(NMM)
SzedÂł drogÂą
[NMM]
IdĂŞ drogÂą i ciesze siĂŞ z na tkniĂŞtego juÂż nieÂżyjÂącego mĂŞÂżczyzny który szedÂł drogÂą.
(NMM)
SzÂła drogÂą rozmyÂślajÂąc, jak zagadaĂŚ do tego dziwnego kolesia.

NMM
BiegnĂŞ drogÂą. "Oto juÂż blisko..." {NMM}
Ide drogÂą...

<NMM>
PrzeszedÂł drogÂą. <nmm>
WracaÂła do Oto , jednak na uboczu drogi przystanĂŞÂła opierajÂąc siĂŞ dÂłoniÂą o drzewo...
- Ta...ta dziewczyna...dlaczego przeszywa mnie to dziwne uczucie...- westchnê³a cicho do siebie. By³a zmieszana...i jeszcze czu³a siê wci¹¿ tak dziwnie , ciê¿ko...
Idzie drogÂą kierujĂŞ siĂŞ w stronĂŞ Konoha.ZatrzymaÂł siĂŞ na uboczu drogi oparÂł siĂŞ o drzewo i nad czymÂś rozmyÂślaÂł.
<NMM>
Karol idzie drogÂą.RozmyÂśla o wielu rzeczach.MyÂśli sobie jak by tu posi¹œÌ wielkÂą moc.Nagle zatrzymujĂŞ siĂŞ i widzi lisa zÂłapanego w sidÂła które pewnie zastawili myÂśliwi.Karol podchodzi wykonujĂŞ Kage Bushi no Jutsu i tworzy jednego klona.Klon odplÂątaÂł lisa i znikn¹³.Karol poszedÂł dalej.
<NMM>
pod¹¿y³a gdzieœ dalej <nmm>
IdĂŞ drogÂą przez las, zaÂłoÂżyÂłem ochraniacz na lewe ramiĂŞ.

WyszedÂłem z lasu. [NMM]
Powoli zmierzaÂł drogÂą w stronĂŞ Kumo. <nmm>
Klon przebiega z waÂżna wiadomoscia..biegnie w strone oto...NMM
Shi stanela na drodze, czekajac na Dei'a . Miala nadzieje, ze zlapal jej dziecko, i nigdzie nie zgubil po drodze.
- Ry-U Ry_u - uczyla dziecko mowic.
DogoniÂł Shi i trzymaÂł jej dzieciaka - JuÂż jestem , ale masz tĂŞpo , chyba muszĂŞ popracowaĂŚ nad swojÂą kondycjÂą - odparÂł.
Patrzy³a na mamiùsk¹, zastanawiaj¹c siê, jak zdj¹Ì to coœ, co przeszkodzi³o jej w piciu krwi.
W koĂącu zaÂłapaÂła, Âże mamiĂąska znowu zaczĂŞÂła tÂą grĂŞ w powtarzanie.
- L-lliuu... Riuuu... Liuuu. - Dziewczynka zauwaÂżyÂła, Âże poczÂątek tegoÂż sÂłówka ma dziwnÂą wymowĂŞ, wiĂŞc zaczĂŞÂła teraz powtarzaĂŚ literĂŞ "R".
Shidan przedrapaÂł siĂŞ na rĂŞce Deia
-Niiiiii
wykrzyczaÂł
-Piiiii - powtorzyl ponownie i szukal czegos co moze ugryŸÌ by pic
- przepraszam, kuzynie - usmiechnela sie.- W takim razie prowadz jesli nie nadarzasz. Chyba znasz droge do konohy^^

Shi potrzasnela Ryu, tak zeby sie uspokoila.
Ta znam , nic nie szkodzi. to na co czekamy ? chodÂźmy tam! - rzekÂłem do niej lekko siĂŞ uÂśmiechajÂąc.
Klon Bitsunena przeszedÂł drogÂą. <nmm>
WydaÂła z siebie niemal zwierzĂŞcy ryk, który zapewne tylko wampiry umiejÂą z siebie wykrzesaĂŚ. A przynajmniej te maÂłe, bo mÂłode sÂą najwiĂŞkszymi potworami.
Ryk zawieraÂł w sobie gorzkie nuty i protest przeciw potrzÂąsaniu jej maÂłym ciaÂłkiem, oraz nie pozwalaniu na naukĂŞ mówienia.
- aua Shi zatkala uszy - dobrze juz dobrze!!! -przestala trzasc dzieckiem- idzmy.
poszla dalej za Deidara.

nmm
ZamknĂŞÂła usta i na drodze momentalnie ucichÂło. SÂłychaĂŚ byÂło tylko szelest piór i uderzenia skrzydÂłami powietrze, kiedy ptaki uciekaÂły w popÂłochu. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ, notujÂąc w pamiĂŞci, iÂż mamiĂąska nie toleruje jej nowo odkrytego talentu.
Zadowolona i w miarĂŞ nakarmiona niosÂła siĂŞ na mamiĂąskiej.
<nmm>
Znikn¹³ razem z deiem
Idzie przez las aÂż dotarÂł do wielkiego drzewa przy którym siĂŞ zatrzymaÂł.
<NMM>
BiegnĂŞ w kierunku Oto...
"Musze pomóc Miharu... Tego wymaga ode mnie sojusz... Po za tym Tayuya chyba by mi nie wybaczyÂła gdyby coÂś sie staÂło jej siostrze..." {NMM}
Powoli poszedÂł drogÂą kierujÂąc siĂŞ prosto do oto. <nmm>
*Gdzie on moÂże byĂŚ...?* - pomyÂślaÂł rozglÂądajÂąc siĂŞ. W pewnym momencie zauwaÂżyÂł daleko sylwetkĂŞ Bitsunena. RuszyÂł od razu za nim.

<NMM>

Dodane po 26 minutach:

WracaÂł tÂą samÂą drogÂą, jednak szedÂł teraz w stronĂŞ Suny. Po jakimÂś czasie doszedÂł do koĂąca ÂścieÂżki.

<NMM>
Bitsunen powoli szedÂł drogÂą. Gdy byÂł na Âśrodku lasu, zszedÂł z niej i znikn¹³ wÂśród drzew. <nmm>
Szed³em t¹ drog¹ prosto do miejsca gdzie by³o jezioro. Pod¹¿a³em doœÌ szybko bo zbli¿a³a siê noc.

Dodane po 38 minutach:

WracaÂłem prosto z wyschniĂŞtego jeziora tÂą samÂą drogÂą która przed chwilÂą pod¹¿aÂłem.
Ide w strone Oto...

<NMM>
Przechodzi drogÂą w pÂłaszczu bez opaski Oto. [nmm]
HM! szÂła.
[nmm]
HM! biegÂła.
[nmm]
SzedÂłem drogÂą przez las. PoniewaÂż chciaÂłem dziÂś zobaczyĂŚ dwa miejsca.
Kei przeszedÂł przez las, nie bardzo zwracajÂąc na cokolwiek uwagĂŞ.
[nmm]
BiegÂł za nim , ale coÂś czuÂł , Âże on na niego nie czeka.
HM! biegÂła.
[nmm]
przebiega jak najszybciej potrafi. biegnie w kierunku Kiri
<NMM>
Karol idzie spokojnie lasem i rozgl¹da siê po lesie czy ktoœ go nie szpieguje. "Ciekawe co teraz porabia Lord Orochimaru"-myœla³ Karol szed³ tak lasem podziwiaj¹c przyrodê i od czasu do czasu ogl¹da³ siê za siebie ¿eby mieÌ pewnoœÌ ¿e jest sam w tym lesie.Karol znikn¹³ za drzewami.
<NMM>
http://pl.youtube.com/watch?v=FKarrnXmqhg

W koĂącu wyszedÂł na drogĂŞ, jako Âże byÂł inteligentny uznaÂł iÂż powinien odpocz¹Ì. Po krótkim odpoczynku postanowiÂł poszukaĂŚ jakiegoÂś miejsca na przenocowanie.
[NMM]
Szedlem i chyba sie zgubilem to miejsce jest dziwniejsze niz Mroczny las.Pomyslalem ide przed sie.<NMM>
Biegne przez ta droge nagle skacze i znikam.<NMM>
Idzie spokojnie drogÂą, po chwili przyspieszyÂł i siĂŞ oddaliÂł.

<NMM>
BiegnĂŞ do Oto jeszcze bardziej przyspieszajÂąc...

<NMM>
Biegne przed siebie pochwili znikam.<NMM>
Szli jeszcze przez tÂą wiochĂŞ i juÂż byli bardzo blisko celu . Ale Dei przyspieszyÂł trochĂŞ caÂły czas trzymajÂąc Miharu za rĂŞkĂŞ , gdyÂż nie chciaÂło mu siĂŞ juÂż patrzeĂŚ na te wiochy co mijali . [nmm]
Przyspieszyli...zresztÂą dobrze bo juÂż chciaÂła byĂŚ na miejscu , nie miaÂła ochoty ÂłaziĂŚ jeszcze dÂłuÂżej...podÂązaÂła z Itachim i DeidarÂą <nmm>
- daleko jeszcze? - zapytaÂła Âłasica
- nie... - odpowiedziaÂła Maya

biegÂły dalej

<NMM>
BiegÂł dalej przed siebie .WiedziaÂł Âże juÂż blisko wiĂŞc nie zwalniaÂł kroku.
BiegÂłem i widziaÂłem Âże niedÂługo na horyzoncie w promieniach sÂłoĂąca wyÂłoniÂą siĂŞ nastĂŞpna wioska którÂą muszĂŞ przejœÌ aby dotrzeĂŚ do Kiri-gakure..."JuÂż blisko juÂż niedaleko"...Karol byÂł zmĂŞczony lecz przyspieszyÂł tĂŞpo aby byĂŚ szybciej na miejscu.Z horyzontu wyÂłoniÂła siĂŞ wioska tam wÂłaÂśnie pobiegÂł Karol.
<NMM>
Widok lasu wcale jej nie poruszyÂł. Ale jednak przemowiÂła do Hisakiego, ciekawoœÌ byÂła silniejsza. Nie liczyÂła na szczerÂą odpowiedÂź, mimo wszystko przecieÂż trzeba spróbowaĂŚ.
- Hisaki... Sporo Cie nie byÂło czasu w wiosce, przy nas. Czy wszystko w porzadku? - zapytaÂła przystajÂąc na chwilĂŞ, by móc zobaczyĂŚ twarz ex.brata.
PrzeniósÂł na chwilĂŞ swoje spojrzenie bez emocji na AnyĂŞ, przekrĂŞcajÂąc po woli gÂłowĂŞ-O czym mówisz Anya?-powiedziaÂł beznamiĂŞtnie ruszajÂąc dalej. Nie zamierzaÂł rozwijaĂŚ swojej chÂłodnej wypowiedzi a wÂłaÂściwie pytania.
- O tym, Âże interesujÂą mnie losy mojego - zrobiÂła krótkÂą pauzĂŞ i westchneÂła zrezygnowana. No wÂłasnie, kogo? <nnm>
PoszedÂł za niÂą, jak zwykle nie wyraÂżajÂąc emocji.
[nmm]
SzedÂł sobie.
[nmm]
RównieÂż kierowaÂł swoje kroki ku Oto.
[nmm]
IdĂŞ w stronĂŞ Oto.

<NMM>
Jej oddech byÂł pÂłytki i niewyraÂźny. SzÂła dalej.

NMM.
SzedÂłem w stronĂŞ Oto...
"Zato... Nie jesteÂś beznadziejna... To akurat moja dziaÂłka..." {NMM}
SzÂła za Mistrzem Burzy. ZastanawiaÂła siĂŞ, co ona ma, czego nie majÂą inni... Co moÂże zyskaĂŚ dziĂŞki Âślepocie. I przypomniaÂł jej siĂŞ ten stan, kiedy potrzegaÂła caÂły Âświat wokóÂł siebie, jakimÂś nie nzajomym jej zmysÂłem. Po prostu byÂła Âświadoma wszystkiego wokoÂło. To byÂło jak wzrok, a nawet jeszcz lepsze. "Szkoda tylko, Âże ten stan trwa tak krótko, a ja potrzebujĂŞ do tego tak dÂługiego wyciszania."- pomyslaÂła[nmm]
Zmierza przez las w stronĂŞ Suny. Niebo przestaÂło grzmieĂŚ i moÂżna byÂło dostrzec promienie sÂłoĂąca przedzierajÂące siĂŞ przez chmury.

Dodane po 11 godzinach 32 minutach:

DoszedÂł do koĂąca drogi i wyszedÂł z lasu na kamienistÂą równinĂŞ.

<NMM>
BIegnie szybko w stronĂŞ suny aby pomóc koledze.
<NMM>
PrzeszedÂł ÂścieÂżkÂą przez las i dotarÂł do wioski.
<NMM>
Min¹³ las, bez wiêkszego zainteresowania przesuwaj¹c wzrok po martwych, czarnych pniach.

[nmm].
PrzebiegÂłem przez las
<NMM>
Idzie drogÂą przez las spoglÂądajÂąc na spopielone konary.

Dodane po 17 godzinach 46 minutach:

DoszedÂł do koĂąca i poszedÂł dalej.
<NMM>
Biegnie wolnym krokiem przez las aby siĂŞ nie zmĂŞczyĂŚ za cel obraÂł sobie KonohaGakure poniewaÂż tam jeszcze nigdy nie byÂł i ma zamiar pozwiedzaĂŚ tÂą wioskĂŞ trochĂŞ.PrzeszedÂł las.
<NMM>
biegne droga z powietrza obserwuje caly teren makaja wole uwazac i wiedziec wczesniej czy ktos nienadchodzi

NMM

Dodane po 14 minutach:

przelatuje i kieruje sie w strone kiri

NMM
SzÂła dumnym krokiem.
ByÂła zagÂłodzona.
RosÂła, jak na droÂżdÂżach bez pozywienia.
NaznaczyÂła ten teren swojÂą istotÂą.

nmm.
biegne w kierunku rezydencjii

NMM
Sz³a sobie powoli przez las i rozglada³a siê po nim, ale jakoœ ten teren j¹ nie zaciekawi³ , wiêc posz³a sobie dalej by przejœÌ siê po to by siê rozluŸniÌ i mo¿e znaleŸÌ jakieœ ciekawsze miejsce , by by³o mi³o i spokojnie , a przy okazji mo¿e natknie siê w koùcu na jakiegoœ cz³onak Aka..
[nmm]
Wbiegam do lasu i biegnĂŞ drogÂą która ciÂągnie siĂŞ przez caÂły las..."Ciekawe czy Ichigo juÂż tam dotarÂł hmm nie wydaje mi siĂŞ jest o wiele wolniejszy niÂż ja"...Nagle Akimoto rozpÂłyn¹³ siĂŞ w powietrzu przez chwilĂŞ byÂło widaĂŚ jak znika na koĂącu lasu i udaje siĂŞ dalej.
<NMM>
BiegnĂŞ w stronĂŞ Iwy.

<nmm>
BiegnĂŞ w stronĂŞ Kiri...

<NMM>
Na drodze pojawiÂła siĂŞ Hisae.RozglÂądaÂła siĂŞ ciekawie dookoÂła próbujÂąc sobie przypomnieĂŚ czy byÂła tu kiedyÂś.SzukaÂła teÂż wzrokiem mieszkaĂąców jej wioski.MoÂże wszyscy sÂą na misji?MaÂło prawdopodobne...

Dodane po 2 godzinach 1 minutach:

Hisae po chwili zawróciÂła do wioski.
<nmm>
chodzi³em sobie i ogl¹da³em, pamiêtam jeszcze ten las przed spaleniem. Po chwili zacz¹³ padaÌ deszcz wiec uda³em siê do domciu.
<NMM>
IdĂŞ od strony wioski Kumo stronĂŞ wioski w Iwa
<NMM>.
Przechodzi wolnym krokiem przez las.

<nmm>
przemkn¹³ niczym wiatr po pustej drodze
<nmm>
Przechodzi przez las w miĂŞdzy czasie siada na pienku spalonego drzewa i myÂśli.

Po chwili wstaje i rusza przez las.

<nmm>
Idzie drogÂą przez las i rozmyÂśla.

<nmm>
Idzie drogÂą kierujÂąc siĂŞ do strumyka.

<nmm>
idÂąc tÂą drogÂą zastanawiaÂłem siĂŞ "Ciekawe czy kogoÂś tu spotkam". UdaÂłem siĂŞ w stronĂŞ kumo. MoÂże "powalczĂŞ z kimÂś" - pomyÂślaÂłem, Âże raczej nie ma poÂśpiechu i zwolniÂłem kroku

<nmm>
RuszyÂłem droga przez las. Dawno tu nie byÂłem wiĂŞc rozglÂądaÂłem siĂŞ po bokach. PowiedziaÂłem do Minako:
-A ty jakie masz cele wobec organizacji??
- CóÂż...chce pomóc czÂłonkom d¹¿enie do celu jeÂśli jest to dla nas moÂżliwe....i chce pomagaĂŚ wioskom jeÂśli bĂŞdÂą tego potrzebowaĂŚ...- odparÂłam patrzÂąc w ziemiĂŞ
-Czyli mam rozumieĂŚ Âże Âżadnego wÂłasnego celu w tym nie masz?
- Iie....nie mam/....lubiĂŞ pomagaĂŚ...tylko dlatego... - odparÂłam
-No cóÂż kaÂżdy powód jest dobry. A to Âże pomagasz innym to bardzo dobry cel wedÂług mnie.- powiedziaÂłem z usmiechem
UÂśmiechnĂŞÂłam siĂŞ na Jego sÂłowa
- Przyspieszmy trochĂŞ nie chce aby ktoÂś nas zaatakowaÂł... - odparÂłam i ruszyÂłam szybciej
< NMN>
-Ach te dziewczyny zawsze im sie spieszy- westchn¹³em i ruszy³em za Minako
<NMM>
SzedÂłem z yuki, w stronĂŞ iwagakure. Od kiedy urodziÂłem siĂŞ w tej wiosce, nienawidziÂłem tego miejsca. ToteÂż to przyÂśpieszyÂłem. "Kurde ciemno juÂż" - pomyÂślaÂłem, ale nie przyszÂło mi do gÂłowy by tu nocowaĂŚ.
*nmm*
Ide spokojnie i powoli drogÂą w stronĂŞ przed siebie

Dodane po 5 minutach:

idĂŞ w kierunku Konohy na misje <nmm>
SzedÂłem przez las wolnym krokiem do organizacji jednak w pewnym momencie zatrzymaÂłem siĂŞ i klapÂłem na drzewie.
Obok Midoriego w k³êbie dymu pojawi³ siê Madara. Lecz wyglada³ inaczej ni¿ zawsze, mia³ na sobie bia³¹ szatê, jak¹ nosz¹ Kage...
- Jestem juÂż - powiedziaÂł TaKage
I szedÂł zaraz obok towarzyszy ...
PowiedziaÂłem do Madary:
-ChodÂź za mnÂą
Po tych sÂłowach pobiegÂłem do Kumo <NMM>
Madara ruszyÂł zaraz za Midorim, choĂŚ nie wiedziaÂł gdzie i po co biegnÂą.
<NMM>
Stan¹³em i jeszcze raz spojrzaÂłem na siedzibĂŞ. WiedziaÂłem Âże mogĂŞ tu wiĂŞcj nie wróciĂŚ. SzedÂłem dalej drogÂą.
Nagle podbiegÂł do ciebie mĂŞÂżczyzna i gdy zobaczyÂł opaskĂŞ na twojej gÂłowie powiedziaÂł.
- Przepraszam jesteÂś ninja czy pomoÂżesz mojej wiosce zostaÂła napadniĂŞta przez bandytów wÂłaÂśnie biegÂłem po pomoc wrazie czego wioska jest tóÂż za wzgorzem, proszĂŞ pomóÂż - powiedziaÂł i pobiegÂł dajej.
PobiegÂłem za facetem aby pomóc w obronie wioski.
<NMM>
Stan¹³em poœrodku drogi.
"Dziwnie tu pusto" - pomyÂślaÂłem. PopatrzyÂłem siĂŞ po okolicy...Nie byÂło tu nic, co przykuwaÂło by mojÂą uwagĂŞ. Jednak, miaÂłem dziwne wraÂżenie, Âże tutaj jednak znajdĂŞ kogoÂś, kto...BĂŞdzie mnie darzyÂł...
"PrzyjaŸù !!!! Kpiny sobie urzÂądzasz " - obejrzaÂłem siĂŞ ze strachem po lesie. SzukaÂłem chociaÂż najmniejszego ÂźródÂła ÂświatÂła w okolicy.

Dodane po 3 minutach:

Po chwili spostrzegÂłem maÂły pÂłomieĂą....PobiegÂłem czym prĂŞdzej w jego kierunku.
<NMM>
przebiegam<NMM>
Casper zacz¹³ biec juÂż bardzo zmĂŞczony jednak ciÂągle kierujÂąc siĂŞ do miejsca przesiadywania jego dobrej przyjacióÂłki Minako. Szczerze mówiac spodziewaÂł siĂŞ tego Âże jej nie bezie ale zawsze moÂżna spróbowaĂŚ ...
Gery spokojnie maszeruje w stronĂŞ kumo caÂłkiem ÂładnÂą drogÂą. Po drodze czyta swojÂą ksi¹¿kĂŞ , którÂą niedawno zakupiÂł w sklepie.

Dodane po 16 godzinach 22 minutach:

Gery w koĂącu dochodzi do bram wioski <NMM>
SzedÂłem szybkim krokiem, myÂślaÂłem Âże spóÂźniÂłem siĂŞ lecz siĂŞ pomyliÂłem, byÂłem pierwszy.
StaÂłem i czekaÂłem na koleÂżków na misjĂŞ.
PojawiÂłem siĂŞ na drodze i rozglÂądaÂłem sie wokoÂło. PatrzyÂłem teÂż jak pada na mnie deszczyk który byÂł przyjemny.
ZawoÂłaÂłem do Midoriego:
-Hej Midori tutaj!!
-Ty pewnie na misjĂŞ??Idziemy pomóc w obronie Kusy przed Akatsuki!!
-Czekam wÂłaÂśnie na Minako!!
PrzygalopowaÂłam z trochĂŞ czerwonymi oczami od pÂłaczu , jednak szybko je przetarÂłam widzÂąc Szimu i Midoriego. ZatrzymaÂłam siĂŞ przed nimi i odparÂłam
- Tylko nasza trójka? No nic...dobrze , zĂŞ chociaÂż tyle....idziemy pomóc Kusie...aka ich zaatakowaÂło ...Midori uÂżyj summona bĂŞdzie szybciej...Szimu wskakuj na HIkaru - odparÂłam i pomog³¹m mu wsi¹œÌ - Jedziemy - dodaÂłam i pojecha³¹m do wyjÂścia wisoki
< NMN ( Szimu i mnie)>
-Nie ma co przed³u¿aÌ. Kuchiose no Jutsu- wezwa³em mojego summona i marionetki. Marionetka wiatru wziê³a ze sob¹ dwie pozosta³em marionetki a ja u¿y³em po³¹czenia z moim summonem i polecia³em za Minako.
<NMM>
Gery szybko biegnie w stronĂŞ gÂłównej siedziby KNH. Po drodze co jakiÂś czas poprawia okulary ale nie spowalnia go to za bardzo.

<NMM>
PraechodzĂŞ drogÂą do lasu.
Shnobi jak pcheÂłka skakaÂł z dzrewka na drzewko z cyklu
Pieù, ga³¹Ÿ pieù pieù ga³¹Ÿ...szybko pokonuj¹c droge

NMM
Klon dalej bieg³ z Minako i teraz zacz¹³ siê rozgl¹daÌ za siedzib¹ Kyouto no Honoo a gdy ju¿ znalaz³ coœ to pobieg³ tam..
NMM
Wi idzie tylko na pozór spokojnie. Trzyma w rĂŞce kunai i jest gotowy go rzuciĂŚ za siebie i uÂżyĂŚ na nim kawarimi. JeÂżeli to nie poskutkuje to uÂżyje moku jouheki. JeÂżeli nie napotkam Âżadnych idiotów to idĂŞ dalej.
ZauwaÂżyÂłeÂś czÂłowieka który od poczÂątku wzbudzaÂł twoje podejrzenia. Jednak poszedÂł on dalej. Nagle poczuÂłeÂś ból w nodze i zauwaÂżyÂłeÂś wbity w niÂą senbon. Gostek staÂł i miaÂł takÂą parasolkĂŞ jak na egzaminie na chunina ten kolo co go Gaara zabiÂł. GoœÌ powiedziaÂł ci tylko Âże chce twojej Âśmierci.
Ile metrów ode mnie jest ?
No wiĂŞc atakuje mokuton no jutsu. Spod niego wyskakuje peÂłno pieĂąków. Gdyby uciekaÂł bĂŞdÂą za mim lecieĂŚ. W razie ataku uÂżyje moku jouhek. KoÂłeczki sÂą wycelowane w serce skroĂą i wÂątrobĂŞ.
Zabi³eœ go. Mo¿esz iœÌ dalej. Niestety moje dobre serce koùczy siê na tym poœcie.
Dobrze wiĂŞc przeszukuje ciaÂło i zabieram parasolkĂŞ po czym idĂŞ dalej . //Napisz mi czy coÂś w ciele byÂło w next poÂście//

<NMM>
idĂŞ drogÂą, oglÂądajÂąc drzewa... idĂŞ dalej.. w kierunku kraju wody... <nmm>
Szed³ drog¹ w pewnym momêcie ¿eby zwiêkszyÌ swoje têpo wskoczy³ na jedn¹ ga³¹Ÿ i zacz¹³ skakaÌ z drzewa na drzewo
nmm
DrogÂą biegÂł Shadow rozmyÂślajÂąc gdzie teraz siĂŞ udaĂŚ.MuszĂŞ trenowaĂŚ aby dorównaĂŚ mordercy mojej rodziny.Gdy zdobĂŞdĂŞ si³ê i stanĂŞ siĂŞ na tyle potĂŞÂżny znajdĂŞ go i zabije mszczÂąc siĂŞ na nim.ChÂłopak nagle siĂŞ uÂśmiechn¹³ szyderczo i zacz¹³ biec jeszcze szybciej.Po paru minutach biegu dotarÂł na koniec lasu jednak droga siĂŞ nie koĂączyÂła lecz prowadziÂła przez olbrzymiÂą góry.Shadow pobiegÂł dalej drogÂą bĂŞdÂąc ciekawym co jest po drugiej stronie gór.
NMM
Tym razem nie biegÂłem tylko szedÂłem, gdyÂż mój cel jest blisko a jakbym biegÂł mógÂłbym go przegapiĂŚ. Zerkn¹³em ostatni raz na mapĂŞ i szedÂłem dalej.<nmm>
ZnalazÂł siĂŞ na tej drodze wychodzÂąc z wioski.
"Hmm, widocznie dawno mnie tu nie byÂło, bo nie przypominam sobie Âżeby tu byÂła jakaÂś droga..." - pomyÂślaÂł, po czym wzruszyÂł ramionami i ruszyÂł przed siebie szybkim krokiem zmierzajÂąc na zachód...

Dodane po 21 minutach:

DotarÂł do koĂąca, a przed oczami ukazaÂły mu siĂŞ pola ryÂżowe Beikoku w Ta no Kuni... Nie czekajÂąc pobiegÂł dalej.

<NMM>
Ziuuup...
OdgÂłos w mniej wiĂŞcej tym stylu daÂł sie sÂłyszeĂŚ na "skromnej", prostej dróÂżce prowadzÂącej do Kumo i z Kumo.
- Ranji Shigumi no Jutsu - mrukn¹³ chÂłopak, który wyleciaÂł z czarnej dziury, stanu przestrzeni, bĂŞdÂący odpowiedzialny za wkurzajÂący odgÂłos.
W tym momencie, wÂłosy Szatyna wydÂłuÂżyÂły siĂŞ na jakieÂś 20m, spoÂśród których czêœÌ zaczĂŞÂła kr¹¿yĂŚ wokóÂł niego, a reszta poleciaÂła wysoko i zaczĂŞÂła... ÂŁapaĂŚ ptaszki.
Alle nie tylko ÂłapaĂŚ. Warto byÂło wspomnieĂŚ o niezamierzonym mizianiu cudzych ptaszków (bo do Risena nie naleÂżaÂły).
- Z³apie wszystkie... Pokemon ! - krzykn¹³ Raikage. A dok³adniej by³y Raikage.
Midori pojawiÂł siĂŞ w lesie. Powoli chodziÂł sobie ÂścieÂżynkami aÂż dotarÂł do Âławki. Krajobraz ogólnie siĂŞ zmieniÂł w lesie, nowe sadzonki i nie byÂł on teraz juÂż caÂłkiem spalony a moÂżna powiedzieĂŚ Âże rozkwitajÂący na nowo. MIdori klapn¹³ sobie na Âławeczce aby odpocz¹Ì. Przymkn¹³ oczy a uszkodzonÂą rĂŞkĂŞ usadowiÂł na kolanach. Wtem ujÂżaÂł kÂątem oka Risena. Kropla krwi wypÂłynĂŞÂła z jego oczodoÂłu.

-Ohayo Risen!
- Ohayo... ! - zakrzykn¹³ Risen, obracaj¹c sie w kierunku Midori'ego - Midori !
WÂłosy chÂłopaka zaprzestaÂły Âłapania ptaków, a wrĂŞcz wypuÂściÂły je wszystkie. OpadÂły koÂło szatyna, zasÂłaniajÂąc w znacznym stopniu jego szanownÂą osobĂŞ.
- Co Ciê tu sprowadza i dlaczego p³aczesz ? - zapyta³ "bardzo nagle". Siêgn¹³ do kieszeni wyjmuj¹c z niej... Jab³uszko. A nawet dwa.
- Skusisz siĂŞ.. ? - zapytaÂł Mizukage, wyciÂągajÂąc jedno w jego kierunku a samemu zagryzajÂąc drugie.
-Sprowadza mnie tutaj urlop zdrowotny... i nie pÂłacze tylko mi krew leci... nie jestem jakimÂś tam mistrzem w Hirujutsu- powiedziaÂł biorÂąc w rĂŞkĂŞ jabÂłko i nagryzajÂąc mnie- po za tym chciaÂłem odwiedziĂŚ stare progi. W tej wiosce spĂŞdziÂłem najlepsze lata Âżycia... wiesz moÂże albo nie ale zawsze chciaÂłem byĂŚ przywódcÂą tej wioski. Ostatnio klimaty Kiri mi nie sÂłu¿¹ i tak siĂŞ b³¹kam po Âświecie jak widzisz skutki tego nie sÂą zbyt miÂłe- powiedziaÂł i skin¹³ na bezwÂładnÂą rĂŞkĂŞ i mnóstwo ran na swoim ciele.
- Moi asystenci sÂą medykami. JeÂśli chcesz, uleczÂą CiĂŞ... - zaproponowaÂł chÂłopak, co dziwne, nie zwracajÂąc uwagi na sÂłowa Midoriego. Jednak nic nie trwa wiecznie. Nawet niezwracanie uwagi.
- To bÂądÂź... Ja i tak jestem juÂż na emeryturze - oÂświadczyÂł Szatyn spokojnie. UkróciÂł swoje wÂłosy do normalnej dÂługoÂści, pozostawiajÂąc jednak z tyÂłu coÂś w rodzaju warkoczyku.
Uœmiechn¹³ sie do Midosia. Nawet fajny z niego goœÌ by³.
- Midori... Wiem, Âże to niegrzeczne z powodu tego, Âże stajÂąc sie Raikage zrobisz mi przysÂługĂŞ, ale chciaÂłbym CiĂŞ prosiĂŚ o kolejnÂą. Co o tym sÂądzisz ? - zapytaÂł byÂły Raikage. konsumujÂąc powoli czerwony owoc.
-Szczerze powiedziawszy moja poprzednia wypowiedÂź miaÂła wÂłaÂśnie to na celu. Z wielka przyjemnoÂścia zostanĂŞ Raikage. A odnoÂśnie medyków... takie troche bólu ksztaÂłtuje charakter woiĂŞc pozwolisz ze nie skozytsam. Ale... skoro nie bĂŞdziesz juÂż Kage to jakie sÂą twoje plany na przyszÂłoœÌ jeÂśli mogĂŞ spytaĂŚ?
- Nie wiem - odparÂł, jakby mechanicznie, szatyn. Tak odpowiedziaÂł, bo... Nie wiedziaÂł. CóÂż, on biedny, ze sobÂą pocznie na "wolnoÂści" ? Czy bĂŞdzie kicaÂł po polach niczym rusaÂłka ? Czy moÂże zaÂłoÂży organizacjĂŞ gwaÂłcicieli i bĂŞdzie [cenzura] po wsze czasy ?
- Nie wiem - powtórzyÂł - zastanawiaÂłem sie nad powrotem do Akatsuki, ale po Twoim wyznaniu na Szczycie ta opcja przestaÂła byĂŚ taka kuszÂąca. WiĂŞc, moÂżna powiedzieĂŚ, Âże jestem w trakcie rozwaÂżaĂą. A co do mojej przysÂługi... MogĂŞ na Ciebie liczyĂŚ w stopniu okreÂślanym jako "drobna pomoc" ? - zakoĂączyÂł, spoglÂądajÂąc na Midosia jakby zza tafli szkÂła.
-Na pomoc z mojej strony zawsze moÂżesz liczyĂŚ ale najpier powiedz mi na czym ona miaÂła by polegaĂŚ? JeÂśli trzeba kogoÂś zabiĂŚ to nie ma problemu. Ostatnio chciaÂłem sie wybraĂŚ do Konohy wybiĂŚ troche ludu i miec wiĂŞcej ziemi pod uprawĂŞ pyrów.
- Buhaha ! - zaÂśmiaÂł sie chÂłopak, padajÂąc na ziemie. Po jakichÂś 10m nieustajÂących konwulsji wstaÂł, z lekkÂą cieczka z nosa.
- No to sie ubawiÂłem... Pyry. Midori, zali wÂżdy, za duÂżo knurów ÂświĂąskich i lochów trzymacie w Kiri... - wydusiÂł przez Âśmiech Risen. Po chwili jednak, nieznacznie, ale zawsze, spowaÂżniaÂł i, co oczywiste, powaÂżnie spojrzaÂł na Midori'ego.
- Wiec, czy mógÂłbyÂś mnie nauczyĂŚ Suiton: Baku Suishouha ? - zapytaÂł, bez ogródek, Raikage (tzn. byÂły).
-Ouuu... mogÂłem sie spodziewaĂŚ wielu rzeczy ale na to bym nie wpadÂł. Ale nie ma problemu. MogĂŞ ciĂŞ nauczyĂŚ BakuSui Shouha.Hmmm... przydatna technika. Najlepsza przeciwko ogniowi. A czy ty masz coÂś◘ do walki z lodem?- odpowiedziaÂł chÂłopak siadajÂąc na Âławce.
- Nie za bardzo... - zacz¹³ Risen, zastanawiaj¹c sie nad w³asnymi technikami - Mam Doton, ale te [cenzura] od lodu zamra¿aj¹ ziemiê i prawie technik u¿ywaÌ nie mo¿na. W tej sytuacji nie mam prawie nic... Z drugiej strony, moje summony maj¹ techniki Katonu. Ca³kiem silne zreszt¹ - powiedzia³. Zakoùczy³ spo¿ywanie jab³ka finalnym gryzem, po czym rzuci³ za siebie ogryzek.
- Zbroisz siĂŞ na HyutĂŞ czy co ? - zapytaÂł ze Âśmiechem Raikage.
-No cóÂż... TAK- odpowiedziaÂł pewnie Midori zdradzajÂąc swoje plany. Nie kryÂł siĂŞ z nimi. ChciaÂł raz na zawsze unicestwiĂŚ tzw. Pana Lodu.- Katony to i ja mam. Skoro mi nie pomoÂżesz sam znajdĂŞ jak¹œ technike. MyÂślĂŞ Âże jakaÂś z ÂżywioÂłu Yoton bĂŞdzie bardzo dobra. Co o tym sÂądzisz?
- SÂądzĂŞ, Âże to dobry sposób - potwierdziÂł sÂłowa Midoriego szatyn, krĂŞcÂąc gÂłowÂą. CóÂż, biedaczek krĂŞĂŚka dostaÂł od iloÂści ÂżywioÂłów. KiedyÂś byÂł tylko Katon, Raiton, Fuuton, Suiton i Doton... A teraz to Dokaraton i caÂła reszta.
- W kaÂżdym razie, pomoÂżesz mi jakos w nauce Daibaku ? Katony, bĂŞdÂąc szczerym, strasznie dziaÂłajÂą mi na nerwy, wiec moÂżliwie, chciaÂłbym je móc niwelowaĂŚ. Spalenie to maÂło przyjemna ÂśmierĂŚ. JuÂż wolaÂłbym poraÂżenie czy cos innego... - wyjaÂśniÂł Raikage.
-Jasne... ale chcesz zaczynaĂŚ od razu... widzisz w jakim jestem stanie, wolaÂł bym odpocz¹Ì 1 dzieĂą. Chyba Âże ci naprawdĂŞ mocno zaleÂży to zaczniemy teraz. Na sam przód muszĂŞ wiedzieĂŚ czy masz jakieÂś doÂświadczenie w posÂługiwaniu siĂŞ Suitonami?- spytaÂł Midori wyrzucajÂąc ogryzek do kosza.
- Mam... Jako takie, ale mam - powiedziaÂł rozmyÂślajÂąc jednoczeÂśnie nad dalszym ciÂągiem wypowiedzi Szatyn. Co on tam potrafiÂł ? Chyba co najwyÂżej przeciĂŞcie przeciwnika silnym strumieniem wody z ust.
- Co do rozpoczĂŞcia... Spoko. JeÂśli chcesz, moÂżemy sie gdzieÂś powÂłóczyĂŚ, dzieĂą lub dwa. A wÂłasnie, moÂżesz mi opowiedzieĂŚ, jak zÂłapaÂłeÂś Kaku ? - zapytaÂł Risen.
-Uda³o mi go poskromic technika Pieczetowania Boga Smierci. Nie by³o to naj³atwiejsze zadanie ale jednak siê uda³o. Niestety poœwiêci³em summona a raczej on sam to zrobi³. Ale wiesz co... teraz naucze ciê techniki... tylkov trzeba znaleŸÌ jakieœ dobre miejsce.

//ZaÂłuÂż temat nowy tu w lesie i tam wbijemy //
- Jasne... Wiec, ruszajmy. - powiedziaÂł chÂłopak po chwili zastanowienia, w której to szukaÂł odpowiedzi na jakÂże proste pytanie "Gdzie bĂŞdziemy trenowaĂŚ ?".
- Pójdziemy... No, gdzieÂś tam pójdziemy - stwierdziÂł Risen, prowadzÂąc Midoriego gdzieÂś pomiĂŞdzy drzewa.
<NMM>

//zaraz za³o¿ê\\
-W takim razie ruszajmy- powiedzia³ Midori i skoùczy³ w³aœnie robiÌ laskê o.O znaczy podporê z drewna i¿ chodzenie by³o dla niego doœÌ du¿ym wysi³kiem. Rany b³y doœÌ rozlegle po³o¿one na jego ciele tak wiêc powolutku kroczy³ za Risenem.

>NMM<
Ahiro wkroczyÂł powoli na drogĂŞ wÂśród drzew spalonego lasu Rue d`Auseil...
"Dziwna nazwa" - pomyÂślaÂł mÂłody wampir. - "I skomplikowana. Ciekawe, co miaÂł na myÂśli ten, który nazwaÂł ten las. MoÂże ta nazwa znaczy coÂś szczególnego, w jakimÂś jĂŞzyku... Mi to tam nie brzmi znajomo. "
M³ody cz³onek klanu Banpaia usiad³ przy drodze, opieraj¹c swoje plecy o drzewo, a raczej to, co zosta³o z drzewa po spaleniu, czyli czarny, spopielony pieù z pustymi, ogo³oconymi z liœci ga³êziami. Ahiro wypoczywa³...
Po dziesiĂŞciu minutach odpoczynku podniósÂł siĂŞ z ziemi i ruszyÂł na spacer przez spalony las... [NMM] .
- ÂŁaaa ! Spieszymy siĂŞ ! - krzyczaÂł chÂłopak wniebogÂłosy. ZresztÂą, nie byÂłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie pewna koĂącóweczka jednego z uÂżytych przez niego sÂłów, wskazujÂąca na liczbĂŞ mnogÂą. Postronni mogli nie wiedzieĂŚ, ale pĂŞdzÂący przez ten las, w tej wÂłaÂśnie chwili, ten wÂłaÂśnie Risen, miaÂł tĂŞ wÂłaÂśnie obecnÂą przy nim drugÂą jaŸù, Ma³¿owinĂŞ. I z tÂą wÂłaÂśnie drugÂą jaÂźniÂą, popĂŞdziÂł dalej.
<NMM>
HM! szÂła sobie przez spalony las w stronĂŞ
Ame.
- O jak tu Âładnie. PowiedziaÂła dziewczynka .
Po kilkudziesiĂŞciu minutach drogi znaleÂźliÂśmy siĂŞ na ÂścieÂżce prowadzÂącej w kierunku Ame-Gakure. Nareszcie obraliÂśmy odpowiedniÂą drogĂŞ aby wykonaĂŚ powierzone nam zadanie. SzedÂłem razem z dziewczynkÂą przez doszczĂŞtnie spalony las. W powietrzu unosiÂł siĂŞ zapach siarki i spalonych drzew. Wiatr lekko powiewaÂł moim czarnym pÂłaszczem który zakrywaÂł ca³¹ mojÂą sylwetkĂŞ. Po chwili dziewczynka siĂŞ odezwaÂła pierwszy raz od kiedy opuÂściliÂśmy siedzibĂŞ Akatsuki. Po wysÂłuchaniu jej jakÂże krótkiej lecz doœÌ ciekawej odpowiedzi odrzekÂłem jak zwykle chÂłodnym gÂłosem pozbawionym jakichkolwiek uczuĂŚ.
-Zgadzam siĂŞ z paniÂą, jest to istotnie bardzo interesujÂący krajobraz. WidaĂŚ wszĂŞdzie zniszczenie, nie pozostaÂło nic konstruktywnego po tym lesie. Wszystko zostaÂło spalone, las który kiedyÂś byÂł peÂłen Âżycia teraz straciÂł swój urok.
Po tych sÂłowach nastaÂła krótka cisza, w czasie niej napalaÂłem siĂŞ tym widokiem, byÂło to jedyne zjawisko który jest mi bliskie, zniszczenie, to byÂło coÂś w czym byÂłem dobry, coÂś co nadawaÂło sens mojemu Âżyciu. Po krótkiej chwili namysÂłu ponowni siĂŞ odezwaÂłem
-Musi pani lubiĂŚ bardzo widok zniszczenia, niektóre osoby na ten widok by popadÂły w negatywny nastrój, Jednak u pani jest inaczej wiec wywnioskowaÂłem Âże ten widok sprawia pani przyjemnoœÌ. CzyÂż nie mam racji?
Dziewczynka spojrzaÂła siĂŞ w stronĂŞ Emiko i powiedziaÂła
- Tak masz racjĂŞ wolĂŞ takie widoki, na to wyglÂąda Âże tobie teÂż siĂŞ podobajÂą. Mam pytanie jak to siĂŞ staÂło, Âże wczeÂśniej
twoim wÂłaÂścicielem byÂła Shi ?
HM! szÂła spokojnie w stronĂŞ Ame.
- niedlugo powinnismy byc na miejscu.

nmm
-Shi była pierwszą osobą ktorą poznałem na tym świecie, prawdopodobnie nie była ona świadoma nawet tego że była moją panią... Jako że ona jako pierwsza wyciągnęła do mnie reke to stała sie moim nowym właścicielem. wykonywałem jej rozkazy i polecenia. I skoro powiedziała że jesteś moją partnerką to teraz ty jesteś moją nową właścicielką i będę ci służył dopóki nie zostanę przekazany kolejnej osobie.
Po tych sÂłowach dalej podążałem za HM!

Dość szybki, co było raczej nie podobne do białowłosego, krok ciągnął go wraz ze starszą siostrą ku Kiri. Nie rozglądał się zbytnio, znał bowiem drogę i choć nigdy nie używał tej ścieżki to miał wybitne poczucie orientacji a to była jedna z szybszych ścieżek prowadzących ku ich rodzinnej wiosce. Aru nie mówił nic, patrzył tylko, jak to miał w zwyczaju na niebo z dość (co dowodem jego wariactwa w pewnym stopniu) wesołym uśmiechem. Zastanawiał się co się teraz dzieje pod tym samym niebem w miejscu które opuścili. Zerknął ciepło na siostrę. Ona jest bezpieczna, na szczęście. A skoro lider obiecał jeszcze zostawić dziewczynkę przy życiu, to cóż miał poradzić? Rado nawet nie próbował ratować, wiedział, że to nie ma sensu. No a niestety, za sprawą białowłosej miał dość zakrzywione poczucie wartości, przestał odpowiednio szanować więzi międzyludzkie (a przynajmniej te między ludźmi o normalnych umysłach) jednak do więzów coś jeszcze miał. Sam nie był w stanie wyjaśnić co ale jakie to miało znaczenie? Jego dość zwariowany umysł wytworzył więc plan najlepszy i dla Akatsuki i dla białowłosych. Szedł dalej wraz z siostrą aż w końcu opuścili ten kraj przez przekroczenie granicę Mizu (NMN).
Po opuszczeniu swojej wioski Junzo napotkał na pewien problem. Nie wiedział gdzie iść. Kłopot mały, ale jakże upierdliwy. Chunnin szedł ścieżką rozmyślając gdzie skierować swoje kroki. Wokół niego rozciągały się zgliszcza lasu. Widok był dołujący. Piękny duży las, który rozrastał się przez kilka lat w ciągu chwili, nie ułamka sekundy został skazany na zniszczenie. I po co to było? Zapewne nikt nie zna odpowiedzi na te pytanie. Co niektórzy powiedzą że tak musiało się stać, tak chciał los. Junzo nie wierzył w coś takiego jak przeznaczenie, nie odpowiadał mu myśl że ktoś lub coś kieruje jego życiem. Nie zastanawiając się dłużej przyśpieszył kroku i ruszył dalej. Po chwili zniknął z lasu.
<NMMT>
Czarna postać, wraz z grupą kupców, podążających ku wielkiej fortecy, wspinała się stromymi ścieżkami w górę, wchodząc chwilami w nieprzemierzony, spalony bór, las... Coraz bardziej, i bardziej w górę. Klify, gdzieniegdzie moreny polodowcowe i jeziora, tkwiące w tych kamiennych, strzelistych obramowaniach... Wielkie góry kryły w sobie cel, który teraz obrała. To był... Kolejny kaprys, którego spełnienia nagle zapragnęła. Jednak, teraz mogła tylko podziwiać. Widok zapierający dech w piersiach. Mogoty, wystające setki metrów nad ziemią, porośnięte różnoraką roślinnością, a w dole rzeka, mieniąca się idealną niebieskością, tak cudną i błogą... Wyżej zaś, zaczynały się prawdziwe wyżyny. Gdzieniegdzie usłane wielkimi polami śniegu, w innych miejscach zaś prawie całkowicie przysłonięte szarością chmur... Chmur burzowych. Krople deszczu, spadające na ziemię, nie zwiastowały niczego dobrego. Jedynie kłopoty, kolejne problemy... Dlatego właśnie, przyśpieszyła kroku, wychodząc ponad grupę, i starając się, mimo lekkiego ogłupienia, myśleć logicznie i solidnie... Tak, by cały czas pamiętać, że krajobraz ten, pełen bagien i moczarów, zwłaszcza podczas deszczu, nie jest bezpiecznym.
NMM.