Polana

Wielka zielona polana zawsze mieniąca się wieloma kolorami, ponieważ rośnie tutaj nadzwyczajna ilość różnorakich kwiatów. Od zwykłych mleczy na fiołkach. Polana przypomina trochę wielką haftowaną chusteczkę przeszywaną czerwienią, żółcią, błękitem, fioletem, granatem, fioletem, bielą i czernią, pomarańczę i różem. Nie znajdziesz tutaj żadnych cennych ziół jednak z pewnością zrobisz tutaj wspaniały bukiet dla swojej wybranki czy wybranka. Po za tym jest to wspaniałe miejsce na piknik.
* Zmiana w opisie wprowadzona 28 listopada 2009 roku przez Jeng

---

pszechodze po polanie i ide do bambusowego lasu
Anya ustała na wzgórzu. Zauwazyła jakiś domek, ale się tym nie przejęła. Uaktywniła Byakugan i zobaczyła wreszcie Shi, zadowolona pobiegła w jej stronę. <nnm>
po walce przyjde pozbierać zioła na lekarstwa

---

HM! szÂła.
[nmm]
PreszedÂł przez pole, idÂąc w stronĂŞ Suny.
[nmm]
SzedÂł se przez pole za Keiem .
przychodzi na Âłake i siada na trawie poczym mowi do Saia - usiadmy sobie na chwile a ja Ci wszystko wytlumacze
Przebiegam i nagle zauwazam jakies ziolo... buuu
[podszedlem do niego i je wziolem ze soba...
*przyda sie jak bede ranny*-pomyslelm i pobieglem...
NMM

Dodane po 31 sekundach:

Wracam sie jak tylko uslyszalem slowa haku...
znalazlem siedzibe Orochimaru lecz w niej jego nie bylo tylko Lee i Hyuta. oni uratowali Kage i odniesli do wioski. a teraz sobie przypomnialem ze miales sie zglosic o misje czyz nie? - powiedzial haku
-aha rozumiem...
-nom pytalem o misje..Co to za misja??-zapytalem...
musisz dostarczyc wiadomosc do mojego mistrza, jest to bardzo wazna wiadomosc. mozna by powiedziec ze to ja Cie wynajmuje jako osoba nie jako kage. jesli beda jakies problemy musisz jak najszybciej zniszczyc wiadomosc - mowiac to nie odrywal wzroku z Saia i wypowiadal te slowa bardzo powaznym tonem
-A co w niej jest...hehe no bo kurcze bedzie mnie to meczyc do konca zycia....
-no ale ok nawet prosta misja...
haku zasmial sie pod nosem - meczyc do konca zycia powiadasz - po czwili dodal - dowiesz sie predzej czy pozniej, a co do trudnosci tej misji to musisz najpierw go znalezc. pamietam ze przenosilismy swoje obozowisko raz na tydzien wiec nie wiem gdzie teraz moze byc moj mistrz
-a kim jest tym mistrzem-zapytalem zdziwiony
*miestrz mnistrz*-poyslelem...
nie pamietam jego imienia, wiem ze mial dwie blizny na glowie i specjalizowal sie w pieczetowaniu i jutsu wiatru - odpowiedzial
-ehe ok rozumiem... no to lece...
[wyciagnolem reke po wiadomosc]
haku wyjal zwoj bardzo dokladnie opieczetowany poczym powiedzial- jak cos pojdzie nie tak masz go zniszczyc - poczym przekazal wiadomosc
-tak pamietam....
-ok tylko daj jeszcze chwile odpoczac i ruszam...
[wziolem zwoj...i schowalem go do plecaka...]
dobrze - usmiechnal sie - ja tym czasem wroce do wioski, powodzenia - i poszedl
<NMM>
-ok...dzieki...
-aaa haku pozekaj...
[rzucilem mu wachlarz]
-masz to dla ciebie...zebys przypadkie o mnie niezapomnial heheheheheeh.....
dziekuje - odpowiedzial i usmiechnal sie - nie zapomne na pewno - poczym ruszyl
<NMM>
SzÂła sobie spokojnym spacerkiem, mimo, iÂż wcale nie powinna byĂŚ spokojna.
Ale o to wÂłaÂśnie chodzi w szaleĂąstwie, by wszystko, co okrutne, piekielne, demoniczne, obmierzÂłe i ponad normy normalnoÂści, by traktowaĂŚ to ze stoickim spokojem, bÂądÂź ewentualnie wariackim uÂśmiechem.
Tak wiĂŞc, Ayano dalej sobie szÂła.
<NMM>
SzedÂł spokojnie.
Wlasnie skonczyl swoja prace i ruszyl ku Siedziebie
Akatsuki...
Wiatr zawiaÂł...

NMM

Itachi wylonil sie zza wzniesienia.
Przeszedl przez droge miedzy polanami, lakami...
ZniknÂąl w drodze do Suny
pszyszÂłem na polane by zerwaĂŚ zioÂła na lekarstwo, zawcze morze sie przydaĂŚ.
Karol idzie polanÂą i rozglÂąda siĂŞ po niej "Ile tu róÂżnorakich zióÂł i kwiatów z pewnoÂściÂą sÂą tu skÂładniki na lekarstwa i zióÂłka do uleczenia"-rozmyÂślaÂł.Karol szedÂł polanÂą nie natykajÂąc siĂŞ na nikogo zauwaÂżyÂł jednak pewnÂą osobĂŞ lecz nie chciaÂł siĂŞ przedstawiaĂŚ poniewaÂż musiaÂł juÂż opuÂściĂŚ tÂą wioskĂŞ i udaĂŚ siĂŞ do Kumogakure.
<NMM>
Przyszed³ spokojnym krokiem z plecakiem. Usiad³ na ³¹ce i przyjrza³ siê jakie zio³a tu wystêpuj¹.

Dodane po 6 minutach:

Wzi¹³ lupê i przybli¿y³ siê do jednego kwiata.

-CzyÂżby to krwawnik pieprzowy...- powiedziaÂł szeptem i zerwaÂł chowajÂą do torebeczki. (nazwy jakieÂś wymyÂślone )

Po czym rozglÂądaÂł siĂŞ dalej.

Dodane po 2 minutach:

-O ile Glistników SzarobiaÂłych - zerwaÂł kilkanaÂście chowajÂąc i patrzÂąc dalej. Po kilku minutach poszukiwaĂą znalazÂł bardzo duÂżo rzadkich leczniczych zióÂł które schowaÂł

Dodane po 7 minutach:

Zebra³ wystarczaj¹c¹ iloœÌ i ruszy³ w stronê Oto-Gakure [Nmm]
Karol wolnym krokiem doszedÂł na polanĂŞ na której rosÂło tyle rzadkich zióÂł "Dlaczego akurat tutaj roÂśnie tyle rzadkich zióÂł"-zastanawiaÂł siĂŞ przez chwilĂŞ.
Karol zerwaÂł kilka zióÂł nastĂŞpnie podszedÂł do wielkiego kamienia niosÂąc w jednej rĂŞce zioÂła a w drugiej kamieĂą.Kiedy doszedÂł do kamienia utarÂł zioÂła na nim i wypiÂł sok który powstaÂł przy ucieraniu."DziĂŞki temu jeszcze dzisiaj bĂŞde w oto"-pomyÂślaÂł
<NMM>
Przyszed³ ponownie z plecakiem i zacz¹³ zbieraÌ zio³a.

Dodane po 16 godzinach 43 minutach:

Po zebraniu duÂżej iloœÌ zióÂł odszedÂł udajÂąc siĂŞ w stronĂŞ Oto
[archer pojawia sie z maya]
-okk juz jestem maya chciala cie widziec hyba hodzi o cos waznego bo sie jej bardzo spieszylo-powiedzial acher i znikl
jusz jestem co mamy za misje
-aa miress nasza misja polega na dostarczeniu dokumentu waznej osobie...
Pod zadnym pozorem niemzemy dopuscic aby ktos odebaral nam przsylke....Jesli cos sie stanie mamy ja natychmiast zniszczyc..
Pamietaj!!-powiedzialem i podnioslem sie
-ok maya teraz ty tylok szybko bo spiesze sie na miesje...

Dodane po 23 minutach:

-ok przpraszam ale musze ruszac...
-Kage buinshi -zostawilem klona aby wysluchal maye a potem wszystko przkazal....
-ok naprawde mi przykro no ale nimoge cya...-powiedzialem i ruszylem po drodze krzyczac do miires okk jak chcesz to hoc ze mna ja ruszam...
[pobieglem w strone gory oikos....]
NMM
ja siĂŞ zaraz zdenerwujĂŞ...

- powiedz szanownemu panu Saiowi, Âże jeszcze raz wykrĂŞci mi taki numer, to sobie pozwolĂŞ na Rasengana - wycedziÂła naprawdĂŞ wkurzona, odwróciÂła siĂŞ na piĂŞcie i poszÂła

<NMM>
0o kurde-powiedzail klon i znikl
NMM
Jestem na polanie i wpatruje sie w slonce mysle jakie zycie jest piekne.Ide dalej.<NMM>
pobiegÂłem za tobÂą
BiegÂł przez polane w strone Oto.

<NMM>
szÂłem przez polane do miasta
Andreas odziany w swój pÂłaszcz koloru ziemi pojawiÂł siĂŞ na polanie. ZmĂŞczony usiadÂł na jednym z kamieni i wyciÂągn¹³ papierosa, lecz go nie zapaliÂł....
*Pojawil sie za postacia i z lekko spuszczona glowa patrzac sie w kamienie przed soba, stojac plecami do siedzocego Andresa powiedzial.*

- Coz... Znowu sie spotykamy

Co za zbieg okolicznosci

*Pomyslal.*
Andreas bawi³ siê swoim papierosem od niechcenia. Wyci¹gn¹³ zapalniczkê i tez siê ni¹ zacz¹³ bawiÌ.

- CóÂż za zbieg okolicznoÂści pewnie... ChÂłopcze.

Jego gÂłos byÂł jak zwykle obojĂŞtny i zimny....
Karol szybko biegnÂąc polanÂą zauwaÂżyÂł dwóch ludzi stojÂących blisko siebie "MoÂże coÂś wiedzÂą o aka lub kogoÂś widzieli"pomyÂślaÂł i zmieniÂł kierunek biegu.Biegn¹³ tak jakby chciaÂł ich zaatakowaĂŚ kiedy byÂł doœÌ blisko wyskoczyÂł w górĂŞ i zrobiÂł salto w powietrzu.
-Witam-rzuciÂł krótko do obu nieznajomych mu postaci
*Przesunal sie, by umozliwic Karolowi ladowanie i odwrocil twarza do niego twarza.*

- Witaj.

*Lustrowal postac wzrokiem po czym przerzucil wzrok na kamien za nim*
Popisy m³odego ch³opaka nie wzbudzi³y w Andreasie specjalnej reakcji. Uœmiechn¹³ siê k¹cikiem ust i otworzy³ zapalniczkê.

- Hej...

OdpowiedziaÂł krótko i chÂłodno zamykajÂąc z trzaskiem zapalniczkĂŞ...
*Stal tak przez kilka chwil potem wyprostowal sie i staral sie stwierdzic wiek nowego przybysza po jego ubiorze i posturze*
Karol z gracjÂą wylÂądowaÂł na ziemi spojrzaÂł wzrokiem na obu stojÂących nieopodal mĂŞÂżczyzn których nie znaÂł spojrzaÂł siĂŞ na kamieĂą stojÂący nie opdal niego.
-Co tu robicie-spytaÂł
-Czy nie przechodziÂł tĂŞdy ktoÂś z akatsuki-spytaÂł poniwnie
- Gdyby przeszedÂł na pewno byÂś siĂŞ zorientowaÂł....

OdpowiedziaÂł i wsadziÂł papierosa do ust. Dalej bawiÂł siĂŞ zapalniczkÂą....
Karol spojrzaÂł siĂŞ na mĂŞÂżczyznĂŞ bawiÂącego siĂŞ papierosem.
-Palenie zabija-powiedziaÂł patrzÂąc siĂŞ na zapalniczkĂŞ
-A tak w ogóle to kim jesteÂś skÂąd pochodzisz-spytaÂł siĂŞ Andreasa
//ZostaliÂśmy we 2 tamten poszedÂł se juÂż z forum//
//to tym lepiej \\

ZauwaÂżyÂł gdzie chÂłopak utkwiÂł swój wzrok. Trzasn¹³ mocno zapalniczkÂą unoszÂąc jÂą w górĂŞ i otworzyÂł zapalajÂąc jednoczeÂśnie ogieĂą.

- Trudno....

Powiedzia³ trzymaj¹c papierosa w ustach i zapalaj¹c go jednoczeœnie. Zaci¹gn¹³ siê i zamkn¹³ zapalniczkê jednoczeœnie wypuszczaj¹c dym prosto w stronê ch³opaka....
Karol szybko zorientowaÂł siĂŞ Âże dym leci w jego stronĂŞ dlatego teÂż wykonaÂł salto do tyÂłu a nastĂŞpnie skok w bok.Szybko pojawiÂł siĂŞ tuÂż przed mĂŞÂżczyznÂą.
-Nie rób tak wiĂŞcej-powiedziaÂł patrzÂąc w jego oczy
SzybkoœÌ ch³opaka naprawdê go zdumia³a. Spojrza³ w jego oczy.

- Hyuuga ....

Uœmiechn¹³ siê szczerze i znowu zaci¹gn¹³ siê papierosem.

- A co?

PowiedziaÂł wypuszczajÂąc leniwie powietrze w jego stronĂŞ....
Karol znów zrobiÂł salto do tyÂłu i nastĂŞpnie znów skok w bok popatrzyÂł siĂŞ w oczy chÂłopaka i zacisn¹³ piĂŞÂści.
-SkÂąd wiesz Âże jestem hyuuga przecieÂż siĂŞ nie przedstawiaÂłem-powiedziaÂł
-Aha i nie radzĂŞ abyÂś ponownie zrobiÂł to co przed chwilÂą--powiedziaÂł a na jego ustach pojawiÂł siĂŞ szyderczy uÂśmieszek
//podkreÂśleniem pisze myÂśli, ale niech bĂŞdzie Âże powiedziaÂłem na gÂłos... tym razem \\

- SkÂąd wiem? Wystarczy spojrzeĂŚ w twe oczy..... chÂłopcze...

Poci¹gn¹³ s³abo z papierosa chowaj¹c zapalniczkê w kieszeni z prawej strony a potem zaci¹gn¹³ mocniej.

- Zawsze tak pajacujesz?

PowiedziaÂł wypuszczajÂąc dym z ust..... tym razem w górĂŞ....
Karol zdziwiÂł siĂŞ na sÂłowa mĂŞÂżczyzny.
-Co masz na myœli ¿e pajacuje-spyta³ i zacisn¹³ mocniej piêœci
-Wiesz a mo¿e opowiesz mi coœ o sobie skoro jak ju¿ wiesz odrobinê o mnie-spyta³ rozluŸniaj¹c piêœÌ
BiegnĂŞ...
Heh przecieÂż to mój brat - powiedziaÂłem i zatrzymaÂłem siĂŞ na chwilĂŞ...
PobiegÂłem dalej...

<NMM>

- Andreas.... powinno wystarczyĂŚ....

Uœmiechn¹³ siê widz¹c rozdra¿nienie ch³opca. Cz³owiek z³y, to cz³owiek nieobliczalny.... pamiêta³ o tym zawsze i wszêdzie.... Trzyma³ papierosa miêdzy palcami i bawi³ siê nim przek³adaj¹c go miêdzy nimi....
-Andreas ah wiĂŞc tak masz na imiĂŞ-powiedziaÂł
Karol spojrzaÂł na niego tajemniczo.
-Czemu jesteÂś taki skryty-powiedziaÂł
- A czemu nie?

OdpowiedziaÂł spokojnie i chÂłodno. CiÂągle bawiÂł siĂŞ swoim papierosem....
-NaleÂżysz do jakiejÂś organizacji-spytaÂł
Karol wpatrywaÂł siĂŞ w kamieĂą który beztrosko staÂł nieopodal niego.
pojawiÂł siĂŞ bezszelestnie w czarnym pÂłaszczu... zakapturzony w cieniu jakiegoÂś drzewa
a Âże byÂł wieczór nie byÂło go widaĂŚ
ZaczynaÂł zadawaĂŚ dziwne pytania....

- Nie twój interes chÂłopcze.....

Wrzuci³ wrêcz papierosa do ust i zaci¹gn¹³ siê nim zamykaj¹c oczy.
przys³uchiwa³ siê rozmowie w koùcu wyszed³ z cienia i zacz¹³ iœÌ w stronê nowego cz³onka Hebi
Andreas usÂłyszaÂł kroki i odwróciÂł siĂŞ od tak. Z opisu wyglÂądu wiedziaÂł kim jest ta postaĂŚ. WyciÂągn¹³ papierosa z ust i strzepn¹³ popióÂł. ZastanawiaÂł siĂŞ czy powinien siĂŞ jakoÂś zachowaĂŚ odpowiednio. StwierdziÂł Âże nie. PatrzyÂł tylko na zbliÂżajÂącego siĂŞ ninja.....
Poszed³ i wyci¹gn¹³ rêkê w stronê nowego
Sasuke Ucicha... Witamy w szeregach hebi- powiedziaÂł spokojnym tonem
Poda³ mu rêkê i uœcisn¹³.

- Andreas... zapewne wiesz....

OdpowiedziaÂł równie spokojnym, oraz zrezygnowanym tonem. Cofn¹³ rĂŞkĂŞ i zaciÂągn¹³ sie papierosem....
//Nie poszedlem tylko musialem isc wczoraj//

*Chlopak przysluchiwal sie rzmowie i z rozbawieniem ogladal cyrkowe popisy przybysza.*

Musi byc w moim wieku. Ale... nie jest tak dojrzaly. Nadal pajacuje i stawia sie starzszym. Ehh... Pewnie..

*Chlopak zamyslil sie i przerwal swoj monolog, przypominal sobie rodzine, dom, a potem jak wszystko znikalo mu z pamieci. Westchnal cichio. Widzac nowa postac przyjzal sie jej dokladnie*
popatrzyÂł na wszystkich którzy byli tutaj w tej chwili
zaÂśmiaÂł siĂŞ pod nosem widzÂąc Karolka
//Wczoraj te¿ musia³em iœÌ//
Karol popatrzyÂł siĂŞ na Andreasa i na Sasuke.
-Ach wiĂŞc jesteÂś nowym czÂłonkiem Hebi-powiedziaÂł
-Sasuke a ty nie chcia³eœ odejœÌ z Hebi i dojœÌ do Lorda Orochimaru?-spyta³
zmieniÂłem zdanie poniewaÂż ja teraz jestem gÂłowÂą Hebi- powiedziaÂł patrzÂąc na karola
-GÂłowÂą Hebi?-zdziwÂłi siĂŞ
-A Keishi to nie jest juÂż szefem-spytaÂł
-A czy ty nie przyszyÂłeÂś do Lorda Orochimaru po przeklĂŞtÂą pieczĂŞĂŚ-spytaÂł
teÂż.... - powiedziaÂł i popatrzyÂł na karola
"czego ten knyp moÂże chcieĂŚ..." pomyÂślaÂł i zmierzyÂł go wzrokiem
-Nie patrz tak na mnie nie lubiĂŞ kiedy ludzie tak robiÂą-powiedziaÂł normalnym gÂłosem
-Czy nie bĂŞdziesz juÂż przychodziÂł do Orochimaru-sama czy moÂże przyjdzie po 2 lvl pieczĂŞci?-spytaÂł
bĂŞdĂŞ przychodziÂł po misje...- powiedziaÂł normalnym tonem
a 2 lvl pieczĂŞci sam przyjdzie z czasem -powiedziaÂł i rozejrzaÂł siĂŞ po polanie
-Czy naprawdĂŞ myÂślisz Âże 2 lvl pieczĂŞci sam przyjdzie-popatrzyÂł na niego wzrokiem
-Dla twojej wiadomoÂści 2lvl pieczĂŞci moÂżna otrzymaĂŚ po specjalnej transformacji
-A tak to jak zostaÂłeÂś "gÂłowÂą Hebi"-spytaÂł
pokonaÂłem keishiego...- powiedziaÂł normalnym tonem
byÂł SÂłabym liderem a dziĂŞki mnie Hebi siĂŞ zmieni- dodaÂł
-WiĂŞc jeÂśli pokonaÂłeÂś Keishiego to on wyleciaÂł z Hebi-spytaÂł
-WiĂŞc jeÂśli ty bĂŞdziesz liderem Hebi siĂŞ zmieni co masz na myÂśli-spytaÂł ponownie
nie wyleciaÂł z hebi- powiedziaÂł spokojnym tonem
a nie bĂŞdĂŞ ci siĂŞ spowiadaÂł co zrobiĂŞ- dodaÂł i popatrzyÂł na HyuugĂŞ
-SpowiadaÂł-zdziwiÂł siĂŞ na sÂłowa Uchihy
-A tak to dawno ciĂŞ nie widziaÂłem gdzie byÂłeÂś-spytaÂł z uÂśmiechem na twarzy
w róÂżnych miejscach - powiedziaÂł i znów siĂŞ rozejrzaÂł
byÂł dziwnie zdenerwowany
Karol zauwaÂżyÂł niepokój Uchichy i wiedziaÂł do czego jest zdolny.
-Spokojnie-powiedziaÂł do Sasuke
-Zawsze siĂŞ tak denerwujesz podczas rozmowy-spytaÂł[/quote]
pewna myÂśl zaprzÂąta mi gÂłowĂŞ i jestem dziÂś trochĂŞ rozkojarzony - powiedziaÂł do niego i uspokoiÂł siĂŞ trochĂŞ
-Co to za myÂśl jeÂśli moÂżna wiedzieĂŚ-spytaÂł
Karol patrzyÂł siĂŞ na Sasuke lecz po chwili patrzyÂł siĂŞ na pozostaÂłych dwóch.
-Sasuke czy twój Sharingan ma juÂż 3 Âłezki-spytaÂł
Andreas ciÂągle siedziaÂł na kamieniu. PrzysÂłuchiwaÂł siĂŞ rozmowie palÂąc spokojnie papierosa.

- WiĂŞc ten pajac sÂłuÂży dla Orochimaru? Ciekawe rzeczy....

Zaci¹gn¹³ siê mocniej papierosem i wypuœci³ dym w stronê Karola.....
-Kórwa mówiÂłem ÂżebyÂś tak nie robiÂł-powiedziaÂł
Karol wyciÂągn¹³ kunaj i szybkim ruchem podbieg do Andreasa pojawiÂł siĂŞ tuÂż za nim i docisn¹³ mu kunaja do pleców.
-MyÂślisz Âże jesteÂś bóg wie kim-powiedziaÂł cisnÂąc mocniej kunaja
Andreas nie zareagowaÂł. ZaciÂągn¹³ siĂŞ papierosem i dopiero w tedy lekko odwróciÂł gÂłowĂŞ. KÂątem oka widziaÂł twarz Karola.

- JeÂśli chcesz walczyĂŚ wyzwij mnie... Czy Hyuuga nie sÂą honorowi?

WiedziaÂł, Âże jeÂśli zagra na honorze jego rodziny wiĂŞcej wskóra niÂż wszelkimi innymi sÂłowami....
-Ehh sÂą honorowi-powiedziaÂł chowajÂąc kunaja
-Dlaczego jesteÂś taki arogancki-spytaÂł
OdwróciÂł z powrotem gÂłowĂŞ i wsadziÂł papierosa do ust. PociÂągn¹³ sÂłabo nie wypuszczajÂąc powietrza.

- Dlaczego jesteÂś taki dziecinny?

OdpowiedziaÂł jak zwykle obojĂŞtnie i spokojnie wypuszczajÂąc dym.....
-Co Âświadczy o tym Âże jestem dziecinny-spytaÂł
-O tobie Âświadczy to Âże jesteÂś arogancki wobec innych i nie szanujesz nikogo-powiedziaÂł poprawiajÂąc opaskĂŞ

UÂśmiechn¹³ siĂŞ kÂącikiem ust. ChÂłopak byÂł naprawdĂŞ denerwujÂący. WyciÂągn¹³ papierosa, którego zostaÂło ledwo poÂłowa, i zacz¹³ siĂŞ nim bawiĂŚ przekÂładajÂąc miĂŞdzy palcami.

- Szanuje tych, którzy na to zasÂługujÂą.... A nie ma ich wiele..... Arogancja nie bierze siĂŞ znikÂąd....

Zamyœli³ siê i poci¹gn¹³ z papierosa przerywaj¹c siê nim bawiÌ na chwilê. Wypuszczaj¹c dym znowu siê nim zacz¹³ bawiÌ i kontynuowa³.

- A ty jesteÂś dziecinny bo bÂłaznujesz i dajesz siĂŞ sprowokowaĂŚ....

Uœmiechn¹³ siê cynicznie i znowu siê zaci¹gn¹³ papierosem....
-Czy wiesz Âże czÂłowiek zÂły to czÂłowiek nieobliczalny-spytaÂł
-Nie interesuje mnie zdanie twoje zresztÂą i tak nie budzisz we mnie szacunku-powiedziaÂł patrzÂąc siĂŞ w niebo
- To jesteÂśmy w kropce, bo ty we mnie tez nie..... chÂłopcze....

OdpowiedziaÂł spokojnie wydobywajÂąc z ust dym z papierosa. SpojrzaÂł na chÂłopaka a potem na tlÂącego siĂŞ papierosa.....
Andreasie zgadzam siê z tob¹ w 100%- powiedzia³ normalnym tonem i uœmiechn¹³ siê k¹tem wargi
a co cie to obchodzi co ma mój sharingan?-powiedziaÂł do hyuugi ignorujÂącym tonem
-No cóÂż nie jesteÂśmy idealni nikt nie jest idealny-powiedziaÂł
-Dobra to ja bĂŞdĂŞ siĂŞ zbieraÂł mam misje do wypeÂłnienia-powiedziaÂł
-Do zobaczenia-rzuciÂł krutko
Karol pobiegÂł w stronĂŞ Suny.
<NMM>
te¿ bêdê szed³-powiedzia³ i zacz¹³ iœÌ w stronê Oto
/nmm/
Andreas w koĂącu zostaÂł sam. Wpierw patrzyÂł na odchodzÂącego 'irytujÂącego chÂłopca' a potem na Sasuke. SpojrzaÂł na papierosa którym siĂŞ bawiÂł. ZÂłapaÂł go miĂŞdzy palce i wsadziÂł do ust. ZaciÂągn¹³ siĂŞ nim mocno i wypuszczajÂąc dym razem z powietrzem wstaÂł z kamienia. RzuciÂł pozostaÂłoœÌ po fajce na ziemiĂŞ, przydeptaÂł i odszedÂł w sobie tylko znanym kierunku.....

[zt]
*Chlopak przetarl oczy, potrzasnal kurtka i oddalil sie w strone Kiri-Gakure nadal rozmyslajac*

[NMM]
Karol biegn¹c polan¹ zauwa¿y³ ¿e tam gdzie jeszcze wczoraj rozmawia³ z cz³onkami Hebi niema dziœ ju¿ nikogo "Ciekawe czy rozeszli siê zaraz potem jak ja posz³em"..."Muszê wype³niÌ t¹ mêcz¹c¹ misjê ciekawe kiedy zobaczê kogoœ z akatsuki"...Karol przebieg³ ju¿ ca³¹ polanê kierowa³ siê do miejsca gdzie mo¿na spotkaÌ kogoœ z akatsuki.
<NMM>
szÂła wolniejszym krokiem, za niÂą spokojnie szÂła Yugai

<NMM>
SzedÂł szybszym krokiem.
[nmm]
Idzie dalej nie zwracajÂąc uwagi na Âświat <NMM>
SzÂła przez polanĂŞ.

NMM.
ÂŁasica biegÂła przez polanĂŞ, niosÂąc TayuyĂŞ.

<NMS>
BiegÂłem przez polanĂŞ do wioski swojej.
Przebieg³ przez polanê, znikn¹³ w oddali

NMM
Klon przyszedÂł i usiadÂł czekajÂąc ...

Po jakimÂś czasie klon umarÂł z nudów i znikn¹³
<NMK><Nie ma klona >
nagle ponownie w obÂłokach dymu pokazaÂł siĂŞ Itachi
StaÂł patrzÂąc siĂŞ w niebo...
przypomniaÂł sobie AnyĂŞ.
Min¹³ powoli wiochê ,ale stara³ siê iœÌ coraz szybciej , by jak najszybciej dojœÌ do siedziby i odpocz¹Ì.
[nmm]
Sz³a sobie dalej obserwuj¹c otoczenie i wdychaj¹c œwie¿e powietrze przez nos. Na tej ³¹ce by³o wed³ug niej cudownie , wiêc postanowi³a tu sobie jeszcze zostaÌ i usiad³a sobie pod drzewem . Jak ju¿ siedzia³a to patrzy³a sobie w niebo i rozmyœla³a sobie co bêdzie siê ciekawego w jej ¿yciu dzia³o..
Szed³ spokojnym tempem obserwuj¹c otoczenie i od czasu do czasu spogl¹daj¹c w niebo przez co kilka razu siê potkn¹³, ale bez ¿adnego wiêkszego upadku
<nmm>
Na polanie pojawiÂła siĂŞ wreszcie Jeng o tych swoich zielonych wÂłosach i oczach wtapiajÂących siĂŞ w otoczenie Âżywej trawy. MiaÂła na sobie ten skÂąpy beÂżowo brÂązowy strój odsÂłaniajacy jej delikatne, miĂŞkkie ciaÂło o jasnej karnacji. PoprawiÂła swoje wÂłosy i spoglÂądneÂła na Itachiego. Podczas drogi ochÂłoneÂła nie co jednakÂże byÂła ciÂągle przygotowana na jakieÂś posuniĂŞcie ze strony tych ludzi. Nawet na jej twarzy pojawiÂł siĂŞ sztuczny uÂśmiech jednak nie moÂżna byÂło dostrzec tego aktorstwa w jej twarzy czy oczach bo doskonale potrafiÂła graĂŚ.
WstaÂła i siĂŞ przeciÂągnĂŞÂła , ale jakoÂś nie chciaÂło jej siĂŞ gadaĂŚ z zebranymi tu osobami , gdyÂż jeszcze jÂą zaatakujÂą z powodów jasnych. Po czym poszÂła dalej , bo jakoÂś chciaÂło jej siĂŞ jeœÌ , wiĂŞc postanowiÂła pójœÌ do Konohy , gdyÂż tam sÂą najlepsze zupy Ramen , wiĂŞc poszÂła leniwym krokiem i czasami zerkaÂła w niebo..
[nmm]
*Ch³opak wbieg³ na polanê i stan¹³ na odleg³ym miejscu, jednak gdy zobaczy³ Kobietê w tunice oniemia³ z wra¿enia, zaraz po chwili popatrza³ doœÌ szyderczo na jej postaÌ i zauwa¿y³, ¿e ma znak W³adczyni Kusy. Uk³oni³ siê z daleka i zaszy³ gdzieœ chc¹c ogl¹daÌ pojedynek.*
WÂładczyni Kusy rozglÂądaÂła siĂŞ szukajÂąc swojej przeciwniczki jednak ciagle jej nie byÂło. TrochĂŞ zaczeÂła siĂŞ irytowaĂŚ tym spuÂźnianiem ale moÂżliwoœÌ jest takÂże taka Âże dziewczyna wyrolowaÂła jÂą bÂądÂź stchuÂżyÂła. Gdy tak jej wzrok wĂŞdrowaÂł po wszelkiej okolicy natrafiÂła na jakiegoÂś chÂłopaka który klĂŞkn¹³ przed niÂą i siĂŞ wycofaÂł. Zielonooka Kage wioski trawy daÂła znak w jego kierunku rĂŞkÂą by podszedÂł do niej. Gdy ten kierowaÂł siĂŞ w jej strone tak powiedziaÂła jakby do siebie - CzyÂżby tamta przestraszyÂła siĂŞ ?
*ChÂłopak przetrzÂąsÂł rĂŞkÂą wÂłosy i powolnym krokiem szedÂł w stronĂŞ WÂładczyni nic sobie nie robiÂąc z jej wÂładzy trzymaÂł rĂŞce w kieszeniach. Zdmuchn¹³ grzywkĂŞ z oczu i podszedÂł do kobiety do odlegÂłoÂści 1,5m. Stan¹³ i popatrzaÂł na niÂą trochĂŞ opryskliwie.ZwróciÂł siĂŞ do niej niezbyt elegancko.*

- WoÂłaÂłaÂś mnie..

-...Pani.
*DodaÂł po chwili z wyraÂźnÂą dezaprobatÂą*
SpojrzaÂł na dzieciaki...
Jakis chlopak w dziedziale 10 - 14 lat i Kage ktora miala maksymalnie 20 lat.
- Chyba bĂŞdziesz musiaÂła zmieniĂŚ przeciwnika. Ryu nie stchórzyÂła tylko po prostu nie jesteÂś godna walczyĂŚ z mojÂą chrzestnicÂą(czy jakos tak) - powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ
-Ty dziedziaku lepiej ztÂąd zmykam, jeszcze nie nadszedÂł czas na ÂśmierĂŚ czy teÂż pare tygodni w szpitalu... - mowiÂąc to sskierowaÂł wzrok na Hitsugiego.
- Co tam siĂŞ tak skrywasz chÂłopaszku ? I bez przesady nie jestem aÂż tak stara by mówiĂŚ do mnie "Pani" - uÂśmiechneÂła siĂŞ szeroko do chÂłopaka ale dalej na jej twarzy byÂło widaĂŚ zniecierpliwienie. Jeszcze trochĂŞ i wraca do swojej rezydecnji i tam zrobi po¿¹dek ... z pomieszczeniem a jeÂśli bĂŞdzie ta dziewczyna to i z niÂą.
*Mimowolnie rozeÂśmiaÂł siĂŞ po sÂłowach Itachiego*

- Ojej bo siĂŞ przestrasze pana strasznego

*ObróciÂł tlyko kark w stronĂŞ mĂŞÂżczyzny i popatrzyÂł na niego spode Âłba.*

- Pth.. MoÂżliwe

*Odsapn¹³ do Jeng i odwróciÂł siĂŞ przodem do Itachiego*

//btw. chrzeÂśniaczki a nie chrzestnicy \\
// no mowilem ze jakos tak //

SpojrzaÂł na Hitsugiego.
-Lepiej... stÂąd... odejdziesz...
mówiÂł zimny, groÂźnym tonem.
W oczach pojawiÂł mu siĂŞ sharingan
-albo... CiĂŞ zabije - powiedziaÂł...
ZaÂśmiaÂł siĂŞ szyderczo
-Nie jesteÂś nawet godzien tego Âże Âżeby ze mnÂą rozmawiaĂŚ.
- Wiem co dla mnie dobre... Ty... Szkoda na ciebie sÂłów Wyrzutku

*Warkn¹³ chÂłopak, odwróciÂł siĂŞ na piĂŞcie i zacz¹³ odchodziĂŚ z Polany. Jednak, nie zszedÂł z niej caÂłkiem, ukryÂł siĂŞ za jednym z pobliskich drzew.*
Uœmiechn¹³ siê odprowadzaj¹c dzieciaka wzrokiem.
Zauwa¿y³ ¿e nieskrêci³ tak jak powinien i uœmiechn¹³ siê przenikliwie. Spojrza³ na Jeng
- Chyba bêde musia³ sie zadowoliÌ tob¹... - powiedzia³ gdy spod p³aszcza wyci¹gn¹³ kunai nie ujawniaj¹c go (w p³aszczu mam rêce...)

Czekamy na mG
- Tak wogóle mialam walczyĂŚ z osobÂą która podaje siĂŞ za wÂładce Kusy a nie z tobÂą. Nie chcem walczyĂŚ z wami jednak jeÂśli nie ustÂąpicie od wioski trawy bĂŞde zmuszona jej broniĂŚ - powiedziaÂła to Itachiego i spojrzaÂła w stronĂŞ której znikn¹³ mieszkaniec jej miasta. - Czerwone oczy ... czyÂżbym spotkaÂła Itachiego ? DuÂżo mówiono o tobie ... ciĂŞÂżko bĂŞdzie wygraĂŚ walkĂŞ z tym który przewiduje ruchy przeciwnika ...
Uœmiechn¹³ siê
- Jak chyba wiesz to OTo-gakure jest pod wÂładzÂą Akatsuki.
Westchn¹³
-I jak narazie to masz okazjĂŞ zmierzyĂŚ siĂŞ z Kage OTo...
powiedziaÂł z uÂśmiechem
-Tak... Nazywam SiĂŞ Itachi Uchiha...
powiedziaÂł wystawiajÂąc palec w przód
-Utaka - pomyÂślaÂł

// Utaka jest to technika Genjutsu!//

MG: Bosska Shi.
Jesli Jeng chce kogos neutralnego niech powie w nastepnym poscie, albo niech zamilknie na wieki, gdyz zaczynamy walke.

Itachi Uchiha: 2400 czakry
Jeng: 2500 czakry

Stoicie na polanie, pokryta trawa i innym zielskiem.

I J MG J I Mg.. itd.
*ChÂłopak powoli wysuwa gÂłowĂŞ zza drzewa i spokojnie przyglÂąda siĂŞ walce, jednak po chwili, czuje siĂŞ w niebezpieczeĂąstwie i odbiega stÂąd.*

[NMM]
Jeng uÂśmiechneÂła siĂŞ po czym wyjeÂła swój nieduÂży zwój przywiÂązany do specjalnego pasa. Szybkim ruchem rozwineÂła go tak iÂż byÂł napisami ku górze a nastĂŞpnie odpieczĂŞtowaÂła go tym samym jej kukÂła pojawiÂła siĂŞ gdzieÂś w trawie chodÂź nie widaĂŚ jej. - PajÂąki czujÂą siĂŞ doskonale w gĂŞstwinie.

Walka moÂże byĂŚ przez ciebie sĂŞdziowana chyba Âże jesteÂś nie sprawiedliwa
uœmiechn¹³ siê
w oczach miaÂł dalej sharingan
CaÂły czas czekaÂł aÂż przeciwnik spojrzy na palec...
Usmiechn¹³ siê ponownie
-Saiminjutsu! - Wyslal impuls w strone Jeng. Mial on ja przestraszyc, dac mysl o ucieczce itd(czytaj opis tej techniki)
W razie ataku tego czegos co przywolala z zwoju robie kawarimi
biegÂłem najszybciej jak mogÂłem z Fire Blade na Itachi'ego próbujÂąc go uderzyĂŚ kulÂą ognia czyli Fire Blade'em

EDIT.
//powiedzmy Âże to siĂŞ nie staÂło i nic siĂŞ nie staÂło dobrze?\\
/// co to ma byĂŚ ? //

Twój Fire blade trzymany w rĂŞce zacz¹³ jÂą spalaĂŚ. OgieĂą zaczaÂł przeÂżeraĂŚ Ci skórĂŞ powoli niszczÂąc i koœÌ... Zanim dobieg³êœ do Itachiego technika sama siĂŞ zniwelowaÂła z powodu braku przepÂływu czakry po utracie czĂŞÂściowo rĂŞki. PadÂłeÂś na ziemiĂŞ z wielkim bóle

// Jako MG mogÂłem takie coÂś napisaĂŚ, nie widziaÂłem w nauce techniki tego Âże jego rĂŞka siĂŞ nie pali... Admin czy tez mOderator powinien wziaĂŚ to pod uwagĂŞ i daĂŚ mu Ostrzezenie... (czyt. ShoutBox) Za jego naganne zachowanie powinien dostaĂŚ Bana...//
//pozwól Âże siĂŞ nie zgodzĂŞ ale Chidori Sasuke nie raniÂło mu rĂŞki ani Rasengan Naruto chyba Âże jest wielka moc\\

boli... trzeba byÂło nie tworzyĂŚ tej techniki... ani walczyĂŚ z akatsuki... ale myÂślĂŞ Âże nie uda mu siĂŞ wyssaĂŚ mojego demona - powiedziaÂłem cicho próbujÂąc wstaĂŚ, lecz Âże wzglĂŞdu na ranĂŞ nie dawaÂłem rady - mogÂłem stworzyĂŚ technikĂŞ uwalniajÂącÂą moc demona bez Âżadnych emocji i innych - mówiÂłem cicho ale tak cicho Âże Itachi to usÂłyszaÂł

//powiedzmy Âże tego nie ma\\
Nadchodzi osÂąd najwspanialszego MG czyli Caspra
1. Co ty tutaj wogóle robisz ? WyskoczyÂłeÂś na niego jak jakiÂś nie normalny.
2. WtrÂąciÂłeÂś siĂŞ do walki która jest sĂŞdziowana przez Shi.
3. Sam masz napisane w stworzonej technice "rani rĂŞke" jako jej wada.
4. DÂługi czas biegÂłeÂś z tym wiĂŞc ciĂŞ powinno zroniĂŚ.
Chyba nie muszĂŞ broniĂŚ bardziej posta Itachiego jednakÂże nawet jako MG nie mogÂłeÂś tego napisaĂŚ ItaÂś ale nie waÂżne
Jako mg pisze, ze to walka 1:1, wiec nie wtracaj sie Kiba

Jeng wyjela zwoj po czym rozpieczetowala go. Itachi nie byl w stanie zobaczyc pajaki, ktore otoczyly go, chociaz przeczuwal, ze cos sie moze zaraz stac.
Jeng pod wplywem techniki wiernego slugi Akatsuki, doznala mocnego leku. Nagle przestraszyla sie, byla zdezorientowana. Jedynie honor kazal jej zostac i walczyc dalej.
Otworzyla szerzej oczy bala sie Uchihy. W sumie nic powaznego nikomu sie nie stalo.

Itachi : 2400 -
Jeng: 2500 -

(dopisze jak znajde) kolejny ruch nalezy do Itasia, pozniej do Jeng.
Hyuta nie wtracaj sie, masz uraze do Aka, wiec nie dam Ci sedziowac tej walki. ITACHI! w takich sytacjach nie mozesz byc MG, chyba, ze Kiba by Ci pozwolil ;/)

Uœmiechn¹³ siê
WystawiÂł palec wyÂżej. tak by wzrok Jeng przeniósÂł siĂŞ na palec ( nie uzywam ponownie techniki lecz nadal jÂą "trzymam" tak by ona w nia wpadla) PatrzyÂła na niego... Bladzila gdzies po jego ciele ( nienapisala gdzie konkretnie patrzy) w myÂślach zacz¹³ zastanawiaĂŚ sie co to moÂże byĂŚ... Co przywoÂłaÂła ? postanowiÂł uÂżyĂŚ kawarimi no jutsu w jakimkolwiek wypadku
widzê ca³¹ tê sytuacjê z daleka i podchodzê bli¿ej... z pewnego dystansu zauwa¿am ¿e w walce bierze udzia³ cz³onek akatsuki... -Maigi pobêdziemy tutaj przez chwilê mo¿e dowiemy siê czegoœ interesuj¹cego- powiedzia³em do psa...
Przybiegam,zrywam trochĂŞ zióÂł i kwiatów,wkÂładam je do plecaka.
BiegnĂŞ dalej.

<nmm>
Pein przebiega przez polane ale gdy widzi caÂłe to zdarzenie zatrzymuje siĂŞ i bez sÂłowa patrzy na walkĂŞ
- Cze ... jak ... nie - dziewczyna zaczeÂła siĂŞ jÂąkaĂŚ, postawiÂła krok do tyÂłu a jej ciaÂło zaczeÂło drgaĂŚ a to wszystko spowodowaÂł paraliÂżujÂący strach. Nagle Itachi zrobiÂł siĂŞ taki zÂły, silny a ona jak pcheÂłka staÂła przed nim. Po jej gÂładkim jeszcze wrĂŞcz dzieciĂŞcym policzku spÂłyneÂła Âłza przeraÂżenia. MiaÂła teraz ochotĂŞ uciec ale tak samo szybko jak przyszedÂł strach tak i myÂśl przypominajÂąc jej rodzicielkĂŞ. "Mamo ty tak kochaÂłaÂś KusĂŞ a teraz ja ... ". ZamkneÂła oczy mocno zaciskajÂąc powieki. WzieÂła g³êboki oddech. ZebraÂła w sobie siÂły by chroniĂŚ to na czym zaleÂży jej i matce która z pewnoÂściÂą jako jej opiekunka stoji przy niej. Szybko otworzyÂła oczy a rĂŞce wczesniej trzymane jak maÂła dziewczynka zÂłoÂżone zostaÂły rozÂłoÂżone podczepiajac do swej kukÂły nici czakry. Szybko zaczeÂła ruszaĂŚ palcami jakby opĂŞtana.
- Czas zacz¹Ì przedstawienie! - niedawno przera¿ona dziewczyna wykrzykne³a napinaj¹c wszystkie miêœnie gdy¿ dalej siê ba³a i chcia³a tego nie pokazaÌ. W myœlach jej to nie pasowa³o czemu tak nagle to przera¿enie ja opêta³o ale teraz przesta³a nad tym myœleÌ by zapomieÌ, teraz wazniejsza by³a walka.
Jej pajêcza kuk³a z œrodka swojich r¹k wyjê³a ostrza d³ugoœci 30 cm miejwiêcej tyle coœ koœÌ promieniowa cz³owieka. Miecz by³ nas¹czony trucizn¹ parali¿uj¹c¹ o bardzo szybkim dzia³aniu. Ostrza przygotowane do ataku skierowa³y siê w stronê rpzeciwnika i bardzo szybko i sprytnie a du¿y plac trawy poruszy³ siê a by³o to spowodowane prêdkoœci¹ jej lalki.
Gdy okazaÂło siĂŞ iÂż tamten zmieniÂł siĂŞ w kloecek drewna dziewczyna siĂŞ nie co rozczarowaÂła iÂż jej przciwnik boji siĂŞ walczyĂŚ prosto w oczy.
PrzyciÂągneÂła do siebie swojÂą kuk³ê wczeÂśniej uÂżywajÂąc jej czerownego krzyÂża na plecach który pozwala na nagÂły kamuflarz niczym kameleon.
Teraz dziewczyna razem ze sw¹ kuk³¹ stoj¹ przy sobie. Jeng rozgl¹da siê przed siebie i przesta³a chwilowo oddychaÌ by uœ³yszeÌ ruch swojego przeciwnika bo nawet teleportacja daje dŸwiêk.
Boi siĂŞ, chodzi po terenach Akatsuki, lecz widzi zdarzenie: JakiÂś Ninja bez poÂłowy rĂŞki, PajĂŞcze KukÂły oraz Jeden z Akatsuki, ukryÂł siĂŞ w krzakach i patrzy na walkĂŞ. MyÂśli Âże jak CzÂłonek Akatsuki Zobaczy Atsutane zabije go i potnie go na kawaÂłki - C-co tu s-siĂŞ dzieje???? - powiedziaÂł po cichu - gdybym byÂł idealnym ninjÂą byÂł bym extra silny... ale jestem za sÂłaby... - Znowu powiedziaÂł po cichu.
PrzyglÂądajÂąc siĂŞ przez chwile walce Hachi zorientowaÂł siĂŞ Âże czÂłonek akatsuki posÂługuje siĂŞ GenJutsu... -to nam na razie wystarczy Maigi lepiej siĂŞ wycofajmy zanim zauwaÂży Âże go obserwujemy- ChÂłopak wraz ze swoim towarzyszem opuÂścili polane...

<nmm>
WidzÂąc i sÂłyszÂąc Âże coÂś jest za krzakami Pein podszedÂł tam i spytaÂł lekko zdenerwowanym gÂłosem
-Kimkolwiek jesteÂś wyjdÂź bo inaczej pogorszysz tylko swojÂą sytuacjĂŞ.
Jeng --> piekny opis xP

Jeng nagle zaczela szybko poruszac palcami,
bylo to bardzo widoczne, wiec podejrzliwy Itachi bez wiekszych problemow,
podstawil drewno pod swoja postac, a sam teleportowal sie za plecami Jeng, kiedy to jej kukly zaatakowy swoimi zatrutymi ostrzami.
Jng uslyszala cichy szelest (trzask), wiec doskonale zdawala sobie sprawe z tego w jakim polozeniu jest Itas.

teraz Jengus.

" Jak ty kawarimi to i ja nie bĂŞde gorsza ". Jeng zrobiÂła pieczĂŞci by uÂżyĂŚ Kairai Kawarimi no Jutsu które spowodowaÂło iÂż dziewczyna podmieniÂła siĂŞ miejscem ze swÂą kuk³¹ czyli znajduje siĂŞ w gĂŞstej trawie zaÂś przed Itachim stoji marionetka Kumo czyli PajÂąk (takÂże moÂżna tÂłumaczyĂŚ jako chmura). Odrazu gdy lalka zmieniÂł miejsce ze swym wÂłaÂścicielem zostaÂła pokierowana tak by zadaĂŚ cios przeciwnikowi. Atak przypominaÂł ciĂŞcie wielkich noÂżyc.
ZaÂłoÂżeĂą tego ciosu byÂło kilka:
a) JeÂśli Itachi zablokuje cios rĂŞkÂąma czy w jaki inny kolwiek sposób a bĂŞdzie w pobliÂżu jej górne oczy które wygladaja nadzwyczaj pusto otwierajÂą siĂŞ a ze Âśrodka wystrzliwuje jedna para igieÂłek nasÂączone bardzo mocnÂą usypiajÂącÂą truciznÂą.
b) JeÂśli Itachi zablokuje cios z daleka marionetka Jeng zaczyna kierowaĂŚ siĂŞ w jej stronĂŞ bardzo szybko bo jak wiadomo poruszajÂą siĂŞ one nadzwyczajnie, moÂżna nawet rzec Âże latajÂą. Ewentualna próba rzutu kunaiem moÂże byĂŚ z ÂłatwoÂściÂą ominiĂŞta gdyÂż lalkarze sÂą mistrzami w manewrowaniu. Tym razem jej zadaniem jest znów zadanie ciosu ostrzami. Tak samo bĂŞdzie w przypadku unikniĂŞcia ciosu.
c) JeÂśli Itachi znów kryjĂŞ siĂŞ przed Jeng za pomocÂą zmiany miejsca to znów zastajĂŞ bez ruchu obserwujÂąc co siĂŞ dzieje na miejscu bitwy i wrazie jakiegoÂś ataku na kuk³ê zwinnie uÂżywam swych palców by unikneÂła ciosu, zaÂś jeÂśli sÂłsyze szelest trawy za mnÂą to odskakuje przed siebie i przyciagam szybko swojÂą kuk³ê do siebie.
d) JeÂśli Itachi zostanie trafiony ostrzem kukÂła odskakuje i pozwala na dokoĂączenie walki truciÂźnie która szybko paraliÂżuje ciaÂł oprzeciwnika.
Przez odleg³oœÌ i trawê nie widze doskonale miejsca walki jednak wiem kto gdzie i co robi lecz pierœcieù b¹dŸ czerwone oczy nie powinny sprawiaÌ mi k³opotu.
Itachi stojÂąc za aktualnie kuklÂą uÂśmiechn¹³ siĂŞ szyderczo i zÂłoÂżyÂł jak najszybciej mógÂł pieczĂŞcie.
Jako i¿ posiada rêkawiczki obronne (czyt. Sklep te rekawice z tymi ochraniaczami) Wygi¹³ siê niczym ³uk do ty³u tak aby ig³y w tym momencie przelecia³y za niego (odchylony) i Ciêcie niczym wielkie no¿yce sparowa³ w³aœnie tymi metalowymi czêœciami w rêkawicach.
Uœmiechn¹³ siê i odchyli³ spowrotem w pozycjê prosto
-Katon! Goukyou No jutsu - i wypuÂściÂł z ust ogromna kulĂŞ ognia prosto w marionetke... (uzylem wczesniej pieczeci ale nie wykonalem jutsu... takie cos jak "przetrzymanie" gdyz te odchylenie itd to dzieje sie bardzo szybko).
OdskoczyÂł do tyÂłu i po chwili zÂłoÂżyÂł ponownie pieczecie.
Jakby co to robi ponownie Kawarimi albo unik...
Jeng zaatakowala Itachiego. Przewidujac kazdy cios Uchihy, ktory wystrzelil w jej strone Ognista kule szybko cofnela marionetke. Jednak jutsu bylo na tyle silne, ze powedrowala rowniez w strone Jeng, ktora (przypominam, nadal jest na pograniczu ucieczki, miewa leki i boi sie czlonka Akatsuki) nie przewidziala tego, ze cios Itachiego jest dalekosiezny - zostala poparzna. Igla , ktora "wyskoczyla"
z lalki powedrowala w strone Itachiego zrobil on jednak unik. Jeng mimo lekkich oparzen odskoczyla z marionetka w bezpieczne miejsce.
Trawa wokol was zaczela sie palic. Tworzac ognista arene. nie macie szans na ucieczke.

Teraz Itachi.
Uœmiechn¹³ sie sk³¹daj¹c pieczêcie
-Mizuame NAbara! - WypluÂł na caÂły obszar w krĂŞgu ognia kleistÂą maÂź w którÂą wplÂątaÂła a przynajmniej chciaÂł by przykleiÂła sie i Jeng jak i Marionetka...
ÂŚciÂągn¹³ ciĂŞÂżarki które wpadÂły w maÂź.
ZrobiÂł KontrolĂŞ Czakry która przeniósÂł do stóp tak by mógÂł chodziĂŚ po kleistej cieczy. WyciÂągn¹³ jeden z kunai i zacz¹³ szarÂżowaĂŚ na Jeng z celem trafienia w rĂŞce... Jakby marionetka atakowa³¹ robi uniki albo odbicia kunaiem
Jeng spojrzaÂła na maÂź którÂą byÂła oblepiona (nogi). SpróbowaÂła siĂŞ wydostaĂŚ jednak po chwili zobaczyÂła zbliÂżajÂącego siĂŞ Itachiego w jej stronĂŞ. KukÂła nie mogÂła siĂŞ na samym poczÂątku wydostaĂŚ jednak po uÂżyciu specjalnych nóg które dziaÂłajÂą niczym sprĂŞÂżyny oswobodziÂły jÂą z uÂścisku. - Szach - powiedziaÂła gdy pokierowaÂła tak swÂą kuk³¹ by ta wystrzeliÂła z obu swych rÂąk pajĂŞczyne która posklejaÂła z ziemiÂą Itachiego a jego rĂŞce dodatkowo byÂły poczĂŞstyowane najmocniejszÂą pajĂŞczynÂą która w takiej iloÂści jest dwardsza od stali wiĂŞc uniemoÂżliwiÂła mu wykonywanie jakiego kolwiek jutsu. Ten atak byÂł przemyÂślany gdyÂż nawet ten czÂłonek akatsuki nie moÂże omin¹Ì takego duÂżego strumienia pajĂŞczyny z dwóch róÂżnych stron.
Kumo teraz kierowaÂła siĂŞ w stronĂŞ Itachiego przygotowana do ataku. JEdnak narazie nic nie robi tylko szybujĂŞ w jego stronĂŞ.
Jedn próbuje nie patrzeĂŚ na jednego z Uchiha wiĂŞc jej wzrok zostaÂł skierowany ku swoim stopÂą. Poprostu czuje jakiÂś strach Âże on moÂże siĂŞ zaras wydostaĂŚ wiĂŞc nie chce widzieĂŚ co siĂŞ dzieje. UmilkÂła i narazie nic nie robi, sÂłychaĂŚ jedynie swobodny cichy lot jej lalki.
" Nie. ProszĂŞ mamo daj si³ê. Ja jestem sama taka maÂła " znów zacisneÂła piĂŞÂści jednak jej wzrok posostaÂł na nogach, jednÂą rĂŞkÂą kontroluje kuk³ê. " JeÂśli bĂŞdzie trzeba uÂżyje najsilniejszego manewru "
Itachi urzyl Mizume nabara. Maz pokryla cala arene. Skleilo nogi Jeng do podloza. Itachi urzyl czakry, zeby sie nie przykleic. Lalka J. oderwala sie od mazi. (a wiesz, ze pajak w starozytnosci byl patronem ogniska domowego i byl talizmanem? przynosil szczescie ludziom, ktorzy nosili je np w naszyjniku a wracajac do walki..
Itachi nie zdolal uciec przed pajecza siecia. Gdyz mimo "butow z czakry" jego refleks zmalal.
Itachi rzucil kunaia, zanim dopadla go siec. Jeng oberwala w prawe ramie. Uczucie leku nie znikalo.
Lalka pedzila z ogromna wielkoscia w strone Uchihy.

teraz yyy dziewczyna xP

Jeng oberwaÂła i ból zwiĂŞkszyÂł strach. PrzypomniaÂła sobie trening gdy to ona trenowaÂła ze swojÂą przyjacióÂłkÂą. W tedy teÂż dostaÂła w ramie. PonoĂŚ jacyÂś wĂŞdrowni ninja bez wioski jÂą porwali. UÂśmiechneÂła siĂŞ przypominajÂąc brÂązowo wÂłosÂą dawnÂą rpzyjacióÂłkĂŞ. WyjĂŞÂła kunai i rzuciÂła go na ziemiĂŞ z du¿¹ si³¹.
- Zaczynamy zabawe Itachi - uœmiechne³a siê z³oœliwie po czym u¿y³a swojej lewej rêki i zacze³¹ atakowaÌ przeciwnika.
Najpierw kuk³¹ skierowaÂła ostrza ku swojemu przeciwnikowi tak by przynjamiej go skaleczyĂŚ, pajĂŞczyna z innych rÂąk zostaÂła wystrzelona jeszcze raz w dÂłonie Itachiego jednak teraz w innyej postaci. ByÂła to pajĂŞcza kula jeszcze ciepÂła jednak gdy zetknie siĂŞ z ciaÂłem przeciwnika zasznie wystygaĂŚ i stworzy warde bardziej od stali unieruchomienie. Znów w jego strone wrĂŞcz odrazu zotaÂły wysÂłane igieÂłki z oczu w punkty które byÂły nagie. Gdy siĂŞ zbliÂżyÂła spróbowaÂła wgryœÌ siĂŞ w ciaÂło przeciwnika swoimi zĂŞbiskami które mogÂły spowodowaĂŚ zatrucie truciznÂą paraliÂżujÂącÂą wrĂŞcz od razu.
Jeng gdy przeciwnik byÂł zajĂŞta wrogiem próbowaÂła siĂŞ uwolniĂŚ z niewoli ale ciagle skupiajac swój wzrok na nim a przy tym kontrolujÂąc Kumo by zraniÂła chodÂź trochĂŞ UchihĂŞ.
Wszystkei ataki byÂły szybkie wiĂŞc Kusokage liczyÂła Âże przynajmiej zrobi mu jakieÂś zadraÂśniĂŞcia gdy ten spróbuje coÂś wykÂąbinowaĂŚ. Nie chciaÂła teraz pokazywaĂŚ najwiĂŞkszej tajemnicy tej kukÂły.
Troche znów ja obleciaÂł strach. Wszystko wydaÂło siĂŞ takie wielkie. Ona jedna przeciwko temu wszystkiemu, pierwsza jej taka waÂżna walka zaczeÂła siĂŞ juÂż na poczÂątku wrĂŞcz przybycia wiĂŞc ma marne szanse na pokonanie przeciwnika. Po jej gÂładkich spoconych policzkach spÂłyneÂły ochÂładzajÂące ciaÂło sÂłone Âłzy. Ba³¹ siĂŞ naprawdĂŞ jednak z caÂłej siÂły nie chciaÂła siĂŞ poddaĂŚ. - Trafi³êœ na z³¹ wioskĂŞ gdyÂż ja bĂŞde jej broniĂŚ do ostatniej mojej chwili. JEdnak robiĂŞ to dla tego poniewaÂż zostaÂła mi to wyznaczone od wczeÂśniejszego wÂładcy Kusy. - wytarÂła mokre policzki rĂŞkÂą którÂą nie miaÂła kontroli i jĂŞkneÂła bo poczuÂła ból w ramieniu.
Uœmiechn¹³ sie szyderczo
-Peacebloom - powiedzia³ tak ch³odno ¿e nawet ¿aba by umar³a ze strachu. Nagle na ca³ym terenie gdzie siê pali³o zaczê³y tworzyÌ siê kwiaty, szybko zamknê³y siê w kopu³ê.
ale zamiast pĂŞków kwiatów pokazaÂły siĂŞ Mangyekou Sharingany
Wszystko nagle wydawaÂło siĂŞ takie dziwne lecz po chwili ona znikÂła i wszystko byÂło jak dawniej. Z prawej rĂŞki Jeng zaczĂŞÂła wyrastaĂŚ gÂłowa jej przyjacióÂłki (widze jej wspomnienia itd)... Z prawej strony policzka zaczeÂła pokazywaĂŚ siĂŞ jej MAtka - Co ty robisz? JesteÂś Âśmiertelnie przeraÂżona... ! - zaczĂŞÂła krzyczeĂŚ ta czeœÌ z MatkÂą...
OdezwaÂła teÂż siĂŞ rĂŞka z gÂłowÂą przyjacióÂłki - To przez Ciebie zginĂŞÂłam!! to Ty mi to zrobiÂłaÂś - wszystko mowiÂło tak stanowczo, ta pogarda... Nagle jej lalka zawrocila...
ZaczeÂła szarzowac na Jeng, nie panowaÂła nad niÂą.
Przy uniku jeng ostrze minĂŞÂło jÂą o cal... Nagle siatka w ktora wplatal siĂŞ itachi zaczela znikaĂŚ, sam zaÂś wstaÂł i ruszyÂł na Jeng, Ci¹³ jÂą z kunaiem, przeguby, brzuch, uda... Cala krwawiÂła a jej czĂŞÂści ciaÂła które w rzeczywistosci byly inne caly czas obwinialy Jeng...
Jeng niewiedziaÂła co siĂŞ dzieje (moment z Naruto jak wpadl w genjutsu Itachiego). W rzeczywistosci to Jeng miala przewage, W kopule bylo ciemno, Itachi lezal przykleiony do mazi jak i zwiÂązany SiatkÂą, lecz wszystko stanĂŞÂło wmiejscu zaraz po wpadnieciu Jeng w Genjutsu.
LALKa stanĂŞÂła a jeng wrzeszczaÂła, wyrywala siĂŞ, krwawiÂła...
NAgle na szyji Jeng pojawil sie lancuch ktory powolutku sie zamykal i zaczal dusic jÂą. Nogi jej siĂŞ splataly i po chwili padla na ziemie... Wykrwawila sie prawie na smierc a lancuch sie skracall...
Nie widzÂąc Âżadnej reakcji Pein uznaÂł Âże tylko mu siĂŞ wydawaÂło i opuszcza polane.
<NMM>

No coz...
to jest ten moemnt, ktorego nie lubie, bo musze rzucac kostka,
ktore ruchy zostanal wykonane. Bo sama nie potrafie skfalifikowac,
ktoro z was jest mocniejsze, chociaz, musze stwierdzic, ze Kusakage jest mloda niedoswiadczona dziewczynka. Jesli ktoremus nie bedzie podobac sie moje sedziowanie lub wynik walki to prosze sie na mnie nie obrazac i nie krzyczec na mnie.
Uwaga rzucam kostka Itas - nieparzyste , Jengus - parzyste..
kurczak. wypadl kant xP
wiec los mi tez nie pomogl ;/

Jeng zostala chwycona w najnowsze genjutsu Itachiego. Nagle na jej ramieniach pojawila sie przyjaciolka i matka, ktore przekrzykiwaly sie nawzajem, oskarzajac mloda Kusakage o zbrodnie, ktorych nie byla winna. Dziewczyne sparalizowal strach, zaczela sie rozpraszac, krzyczec
cos do tych glow , plakac. Wiadomo, ze jak ktos jest rozproszony, to nie moze poruszac lalka. Ogien nie przyblizal sie do was, poniewaz kleista (wodna) maz na to nie pozwalala. Ale obojgu wam bylo goraco. Kleista siec zaczela sie powoli topic, ale nie na tyle sie stopila, zeby uwolnic Itachiego. Wiec zanim siec znikla, Itachi oberwal. Dostal neiwielkiego drasniecia, zatruta igielka. A jego rece zostaly oklejone siecia, ktora po chwili stwardniala na kamien.
Dziewczyna byla bliska psychozy.
Itachi uwolnil sie.
Ale trucizna pwooli pochlaniala jego cialo.
Poki mogl si e poruszac urzyl Sushin no jutsu i w migu oka zblizyl sie do Jengi. Zaczal ja dusic lancuchem.
Jeng oprzytomniala troszke. Zdawala sobie, ze jest cos nie tak.
Usilowala uwolnic sie z genjutsu. Wyrywajac sie, przez przypadek kopnela
Itachiego tam gdzie boli.
Genjutsu zniklo. Juz nie widzilaa glow zmarlch i bliskich jej osobom, ale bylo za pozno.
Zemdlala.

dziekuje za walke. Wygral Itachi. Przepraszam Jenagi, mimo ladnych
i dlugich opisow walki przegralas. powodem byl raczej brak doswiadczenia.
Czytajac Twoje posty , mialam pewien niedosyt. Twoje ruchy byly nieprzemyslane.
Chciaz podobal mi sie moment kiedy mialam do wyboru kilka rozwiazan akcji
Powodzenia nastepnym razem. Obiecuje , ze Itachi Cie nie zgwalci, bo jest w zalobie po zmarlej zonie. Oboje dostajecie pochwale. Za walke.
Lubie jak ktos sie rozpisuje podczas walki.

*PrzybiegÂł na polanĂŞ, widzÂąc le¿¹cÂą Jeng, juÂż miaÂł biec je pomóc, jednak zbyt bardzo obawiaÂł siĂŞ Uchihy. StaÂł w miejscu i czekal aÂż ten odejdzie, wÂłoÂżyÂł rĂŞce w kieszenie i starajÂąc siĂŞ nie ukazywaĂŚ strachu patrzyÂł w stronĂŞ gdzie odbywaÂła siĂŞ walka, staraÂł siĂŞ zobaczyĂŚ tma cokolwiek przez pÂłomienie. ByÂł zniecierpliwiony, chciaÂł jednoczeÂśnie zabiĂŚ UchihĂŞ i uratowaĂŚ Kusokage. W kieszeniach zaciskaÂł piĂŞÂści, jego uczucia wahaÂły siĂŞ miĂŞdzy wszechobecnym strachem przed mĂŞÂżczyznÂą i chĂŞciÂą odciĂŞcia mu gÂłowy za pobicie WÂładczyni jego wioski oraz pragnieniem pomocy kobiecie, która mimo jego nieprzyjaznego charakteru próbowaÂła porozmawiaĂŚ. GÂłoÂśno wciÂągaÂł i wypuszczaÂł powietrze, jego nozdrza byÂły rozwarte, buchaÂł, ale staÂł w miejscu, strach nie pozwalaÂł mu zaatakowaĂŚ, strach nie przed swojÂą ÂśmierciÂą, ale ÂśmierciÂą przyjaznej mu osoby, baÂł siĂŞ bardziej o niÂą niÂż o siebie, i strachem przed wielkÂą si³¹ mĂŞÂżczyzny.*

Zabije go.. zabije, tylko.. muszĂŞ poczekaĂŚ, teraz najwaÂżniejsza jest ta kobieta, ale kiedyÂś siĂŞ mu odwdziĂŞcze, zobaczy..

*MówiÂł do siebie w myÂślach prawie krzyczÂąc[sam do siebie, w myÂślach nadal]*
Uœmiechn¹³ siê.
Podchodz¹Ì do Jeng, sprawdzi³ jej puls i uderzy³ w potylicê by zemdla³a na wszelki wypadek.
Rozejrza³ siê i wzi¹³ j¹ na plecy...
RuszyÂł w strone siedziby Akatsuki...

NMN
*StaÂł w miejscu bojÂąc siĂŞ pobiec za nimi. PrzeklinaÂł siĂŞ w duszy, zacisnÂą piĂŞsci tak, Âże popÂłynĂŞÂła mu struÂżka krwi, wbiÂł sobie paznokcie do skóry. Zacisn¹³ zĂŞby i zmusiÂł siĂŞ do odejÂścia w odwrotnÂą stronĂŞ, do Kiri.*

[NMM]
powolutku kusztykaÂł w kierunku wioski Iwa, nie rozglÂądaÂł siĂŞ na boki jedynie myÂślaÂł o swoim domku i miĂŞkkim ÂłóÂżeczku w którym mógÂłby wypocz¹Ì

<nmm>
pojawia siĂŞ dziĂŞki Shunshin no jutsu i poÂłoÂżyÂł siĂŞ na trawie
*Przebiega przez PolanĂŞ, na której zrywa kilka kwiatów, wkÂłada je sobie do kieszeni i dobrze jÂą zamyka. UÂśmiecha siĂŞ sam do siebie*

[NMM]
WstaÂłem i poszedÂłem gdzie indziej <NMM>
SzÂłam do Kiri nieco wnerwiona.[nmm]
SzedÂłem za Hasei... CaÂły czas rozglÂądaÂłem siĂŞ czujnie... Raikishi dreptaÂł koÂło mnie... {NMM}
szedÂł obok Hasei spokojnym krokiem
SzedÂł troche z tyÂłu za Hasei i resztÂą rozmyÂślajÂąc, jednak nie zbaczaÂł z drogi.
Zato szÂła za wszystkimi, potykajÂąc siĂŞ co jakiÂś czas.[nmm]
Wchodzê na polanê i odcedzam kartofelki po czym idê dalej w stronê jakiego¶ domku... WOOOOOOLNO¦Æ - krzycza³em w drodze
BiegÂła dalej i postanowiÂła pójœÌ do Kiri , gdyÂż domyÂśleĂŚ siĂŞ mogÂła , Âże tam jest Keishi..
[nmm]
Szli koÂło polany wracajÂąc do siedziby i nadal trzymali siĂŞ za rĂŞce,O dziwo wspomnienia nie dokuczaÂły mu , pomimo iÂż to u wÂłaÂśnie byÂł kiedyÂś z Miharu , ale na szczĂŞÂście wspomnienia mu siĂŞ chyba wymazaÂły z pamiĂŞci , gdyÂż byÂło mu lepiej przy Susanoo...
- Œwietnie siê przy Tobie czujê - powiedzia³a Susanoo i wtuli³¹ siê w Deidarê... - Kocham Ciê
Ja te¿ bardzo Ciê kocham..-powiedzia³ do niej i j¹ mocno przytuli³ po czym zacz¹³ ca³owaÌ j¹ namiêtnie w usta.
- jesteÂś najlepszy - powiedziala SUsanoo mocniej go przytulajÂąc...
Naprawdê?- spyta³ siê jej i uœmiechn¹³ siê do niej po czym znowu zacz¹³ j¹ ca³owaÌ w usta ,tym razem z jêzyczkiem....
- Zawsze - powiedziaÂła i zaczĂŞÂła caÂłowaĂŚ jeszcze mocniej - Po prostu CiĂŞ kocham... Dla mnie zawsze bĂŞdziesz najlepszy...
Ty te¿ jesteœ dla mnie najlepsza , nie by³o w moim ¿yciu lepszej osoby do Ciebie..-powiedzia³ miêdzy poca³unkami po czym pog³êbia³ je jeszcze mocniej i mocniej ..
ObjĂŞÂła jeszcze mocniej DeidarĂŞ:
- CieszĂŞ siĂŞ... Dei... musze Ci coÂś powiedzieĂŚ...
No mów..Tylko Âżeby to nie byÂło coÂś zaÂłamujÂącego..-powiedziaÂł i trochĂŞ posmutniaÂł , gdyÂż baÂł siĂŞ ,Âże powie coÂś co by go zaÂłamaÂło....
- Nie... - powiedziala Susanoo - ale... Deidara.. ja jestem w ci¹¿y...
DeidarĂŞ zatkaÂło jak nigdy i miaÂł takÂą jakby minĂŞ i nie wiedziaÂł co ma powiedzieĂŚ..-Eeee no ten no w porzÂądku..-wydukaÂł i siedziaÂł gapiÂąc siĂŞ tĂŞpo w niÂą i myÂślaÂł nie wiadomo o czym...
WtuliÂła siĂŞ mocniej...
- Cieszysz siĂŞ?
Tak i to bardzo ,ale mnie zaskoczy³aœ..-powiedzia³ ju¿ bêd¹c w mniejszym szoku i obj¹³ j¹ mocno i zacz¹³ j¹ obœciskiwaÌ i obca³owywaÌ bardzo namiêtnie w usta..
- ChciaÂłbys mieĂŚ chÂłopca czy dziewczynkĂŞ? - spytaÂła cieplo siĂŞ usmiechajÂąc
Hmm..Najlepiej Âżeby to byÂła i dziewczynka i chÂłopiec, ale nigdy nie wiadomo , co moÂże siĂŞ urodziĂŚ..-powiedziaÂł czule do niej uÂśmiechajÂąc siĂŞ...
- Na pewno bĂŞdzie miÂło - powiedziala i wtuliÂła siĂŞ mocniej w DeidarĂŞ - tylko nie moÂżemy siĂŞ pchaĂŚ w bójki itp.
HM! chodziÂła sobie po polanie
Wiem to..-powiedzia³ i j¹ mocno przytuli³ do siebie , po czym dalej zacz¹³ j¹ namiêtnie ca³owaÌ w usta i zacz¹³ pieœciÌ jêzykiem jej podniebienie...
Objê³a go delikatnie i pog³êbiala poca³unki. zycie stawa³o siê bardziej kolorowe...
- Masz jakieÂś pomysly na imiona? - spytala miedzy pocaÂłunkami
HM! szÂła w stronĂŞ Deidary palÂąc skrĂŞta
Zetsu przyszedl na polane i zaczal zbierac ziola lecznicze
[-gdzies tu musi byc]
Zetsu schylil sie i zebral delikatnie podlozne liscie dziwnej rosliny i schowal do wewnetrzej kieszeni plaszcza
Na polanie pojawiÂł siĂŞ sporych rozmiarów wilk o ciemnoniebieskiej sierÂści... Spokojnym krokiem szedÂłem u jego boku... DostrzegÂłem DeidarĂŞ, nieznanÂą mi dziewczynĂŞ i HM! SpojrzaÂłem pytajÂąco na wilka...
- To ta dziewczyna... Jej zapach jest identyczny z zapachem innych Genishida... CzujĂŞ, ze niedÂługo bĂŞdzie miaÂła mÂłode... - przerwaÂł gdy uciszyÂłem go gestem... Bez sÂłowa podszedÂłem kilka kroków bliÂżej... Nie przerywaÂł parze wyraÂźnie zajĂŞtej sobÂą jednak ich widok wywoÂłaÂł w nim uczucie bólu po stracie Sakury...
W pewnym momencie Susanoo zorientowaÂła siĂŞ, ze ktoÂś ich obserwuje...
- Chwila moment - pomyÂślala, bo widziaÂła znajomÂą twarz, ale nie wiedziaÂła skad jÂą zna - czyÂżby to Genishida?
StaÂłem bez sÂłowa szukajÂąc dziewczyny w zakamarkach mojej pamiĂŞci...
ZerkaÂła co jakiÂś czas ukradkiem na chÂłopaka próbujÂąc gosobie rpzypomnieĂŚ
-[I see you!]! SkÂąd on jest? - pytaÂła siebie w myÂślach
HM! podeszÂła do reszty ludzisk na polanie i zapytaÂła siĂŞ - Ktos chce skrĂŞta?
Samemu nie mogÂąc sobie przypomnieĂŚ dziewczyny i widzÂąc, Âże i ona mnie kojarzy skupiÂłem chakrĂŞ...
- Raiseishin no Hazumi... - powiedziaÂłem cicho... Moje dÂłonie i stopy otoczyÂła caÂłkiem wyraÂźna juÂż aura po której biegÂły wyÂładowania elektryczne. Takie same pojawiÂły siĂŞ w moich oczach...
- genishida - pomyÂślala z niepokojem - [I see you!] co on tu robi?
zerkala coraz czĂŞsciej...
ZauwaÂżyÂłem bÂłysk zrozumienia w oczach dziewczyny...
- Wiesz ju¿ kim jestem droga Krewniaczko... - powiedzia³em spokojnie i uœmiechn¹³em siê ³agodnie...
- Tak - odparÂła usmeichajÂąc siĂŞ lekko - jesteÂś z rodu Genishida tak?
- Tak jak i ty... - potwierdziÂłem spokojnie.
"WyglÂądaÂła na nieco zaniepokojonÂą kiedy zauwaÂżyÂła Raiseishin... Chyba nie spodziewaÂła siĂŞ tego..."
- To ciebie zwano Shura no Hana?
- Tak... - powiedziala - ale nie mam zamiaru ani chĂŞci CiĂŞ zabijaĂŚ... UsiÂądÂź... Porozmawiajmy...
- ZabijaĂŚ? - zapytaÂłem sie lekko zdziwiony... Nie rozumiaÂłem o co moÂże jej chodziĂŚ... UsiadÂłem na trawie...
- Normalne... Jestem w Akatsuki, ale nei chcĂŞ z TobÂą walczyĂŚ, a przynajmniej nie teraz...W kĂącu rodzina to rodzina - powiedziala - Chcesz kulke ryÂżowÂą? Mam jakieÂś w torbie...
- Rodzina to rodzina... Po za tym nie walczy³bym z dziewczyn¹ w ci¹¿y...- powiedzia³em spokojnie.
- Tak chĂŞtnie zjem... - dodaÂłem po chwili...
Podala mu kulki ryÂżowe, potem podaÂła Deidarze... Potem sama sobie wziĂŞla...(PODKREÂŚLAM: NIE byÂły zatrute)
- Co robisz w Kusie? - spytala[/u]
- TrafiÂłem na twój Âślad w ruinach rezydencji klanu... - powiedziaÂłem szczerze. Raikou caÂły czas uwaÂżnie obserwowaÂł otoczenie... ZjadÂłem kulkĂŞ bez sÂłowa... Nie byÂła zÂła...
- Cos tam by³o mojego? -spyta³a patrz¹c keiowi g³êboko w oczy.
- KadzideÂłko... ByÂł na nim twój zapach... - powiedziaÂł krótko Raikou...
- Po nim trafiliÂśmy tutaj... - dodaÂłem po chwili... Nie unikaÂłem jej spojrzenia...
- A tak - powiedziaÂła - moi rodzice tam zginĂŞli, a Twoi teÂż?
- Podobnie jak i wielu innych... - powiedziaÂłem po chwili milczenia...
- Mój ojciec zgin¹³ tak jak przystaÂło na gÂłowĂŞ klanu... BroniÂąc kaÂżdego innego...
- Jak przeÂżyÂłeÂś? - spytaÂła z zaciekawieniem w gÂłosie
- Ojciec... ZasÂłoniÂł mnie wÂłasnym ciaÂłem... Kiedy umieraÂł zdoÂłaÂł mnie jeszcze ukryĂŚ... - powiedziaÂłem bezbarwnym tonem...
- Z tego co wiem ciebie w tedy nie byÂło...
- Niestety... ByÂłam.... - powiedziaÂła - Nie zauwaÂżyli CiĂŞ tak? ktoÂś jeszcze przeÂżyÂł?
- Moja siostra... StraciÂła wtedy wzrok ale przeÂżyÂła... - powiedziaÂłem smutno...
- A ty? Jak ci siĂŞ udaÂło przeÂżyĂŚ? - zapytaÂłem po chwili...
- Mi? Kiedy wszystko siĂŞ waliÂło i paliÂło rodzice wyprawili mnie potajemnie z domu. UdaÂło mi siĂŞ uciec... - powiedziala - Chodzi o Zato tak? SÂłyszÂłam o niej...
SpojrzaÂłem na niÂą podejrzliwie... Smutek po stracie Sakury osÂłabiÂł moje talenty ale nie aÂż tak... CzuÂłem, Âże nie mówiÂła mi caÂłej prawdy... Mimo to milczaÂłem...
- Tak o Zato...
Westchn¹³ i nie wiedzia³ co ma powiedzieÌ , bo nie chcia³ przerywaÌ rozmowy , choÌ patrzy³ nienawistnym wzrokiem na Keishiego, gdy¿ kiedyœ z nim przegra³ i by³ za to z³y ,ale nie mia³ zamiaru z nim znowu walczyÌ...
- Co u Zato? - spytaÂła Susanoo po czym odwróciÂła siĂŞ do Deidary, pogÂłaskaÂła go i powiedziaÂła - Chcesz jeszcze kulke ryÂżowÂą?
Uœmiechn¹³em sie smutno do Deia...
- Nadal masz mi za zÂłe tamtÂą walkĂŞ? Niepotrzebnie... To ja wtedy przegraÂłem... - powiedziaÂłem myÂślÂąc o Miharu... Drugiej osobie jakÂą utraciÂłem...
- Ma siĂŞ dobrze... - powiedziaÂłem do Susanoo
A ja tak tylko ten no , bo ja nie lubiĂŞ przegrywaĂŚ , ale dobra mogĂŞ zapomnieĂŚ o tym ,choĂŚ Miharu mnie zostawiÂła , ale mam teraz jÂą i zapomniaÂłem juÂż o tamtej prawie..A ty coÂś taki smutny?-zapytaÂł siĂŞ go po czym zwróciÂł do Susanoo -Tak chĂŞtnie..
Susanoo podaÂła Deidarze ryzowÂą kulkĂŞ i pocaÂłowala go w policzek:
- Masz mnie juÂż na zawsze - powiedziaÂła cichutko po czym odwrócila siĂŞ do keishiego i powiedziaÂła - moze wam jakoÂś pomóc?
- Nie... Nie trzeba... Dajemy sobie radĂŞ... - powiedziaÂłem nie caÂłkiem zgodnie z prawdÂą... Nie odpowiedziaÂłem nic na pytanie Deidary... Rany po stracie Sakury byÂły zbyt ÂświeÂże...
Susanoo zauwaÂżyÂła zasmuconÂą minĂŞ Keia(spowodowanÂą przypomnieniem o Sakurze):
- CoÂś siĂŞ staÂło? - spytala z troska w gÂłosie
Nie no widzĂŞ ,Âże coÂś z tobÂą nie tak jest..-powiedziaÂł Dei jednakowoÂż niepokojÂąc siĂŞ o jego dziwny smutek i zacz¹³ w ogóle zapominaĂŚ o tej walce i juÂż nie miaÂł mu tego za zÂłe...
- Nawet nie wiesz ile... - powiedziaÂłem peÂłnym smutku gÂłosem... Wszystkie zÂłe wspomnienia zleciaÂły siĂŞ jakby ktoÂś je wezwaÂł...
- No nie róbmy tutaj pogrzebu - powiedziaÂła uÂśmiechajÂąc siĂŞ - Rozchmurz siĂŞ! I drugi teÂż! Kto chce kluski dango? Bo jakos tez je wziĂŞlam... Nie am to jak dobre ÂżareÂłko na zlamane serducho...
Po chwili zacz¹³ jeœÌ kulkĂŞ ryÂżowÂą ze smakiem po czym pocaÂłowaÂł Susanoo w policzek -Przepyszne sÂą te Twoje kulki! - powiedziaÂł i jÂą na chwilĂŞ przytuliÂł , po czym przestaÂł , bo jakoÂś nie mógÂł jej obÂściskiwaĂŚ przy przygnĂŞbionej osobie i chyba siĂŞ domyÂśliÂł ,Âże moÂże mu chodziĂŚ o kogoÂś kogo kochaÂł ,wiĂŞc wolaÂł juÂż go bardziej nie zaÂłamywaĂŚ...
PatrzyÂłem na Deidare i Susanoo... Ich szczĂŞÂście tylko mnie przygnĂŞbiaÂło... SpróbowaÂłem sie uÂśmiechn¹Ì jednak z marnym skutkiem...
- KochaÂłem ja... A ona mnie... Jednak jej juÂż nie ma... ZostaÂłem sam... Znowu... - te krótkie stwierdzenia wyszÂły niemal bez udziaÂłu mojej swiadomoÂści...
S³ysz¹c s³owa Keishiego zdziwi³ siê o co mu chodzi ,ale po chwili namys³u wiedzia³ ju¿ na pewno ,¿e chodzi³o mu o jak¹œ dziewczynê , a mo¿e nawet wiêcej?-Rzuci³a ciê jakaœ dziewczyna czy jak?-spyta³ siê go ...
- Kto to byÂł? - SpytaÂła Susanoo - i co siĂŞ z niÂą staÂło?
- Nie rzuciÂła... Ona... - urwaÂłem nie wiedzÂąc jak to powiedzieĂŚ...
- Haruno Sakura... - dodaÂłem po chwili nie wiedzÂąc co pcha mnie do tych wyznaĂą...
- Ona... OdeszÂła...
UmarÂła?-zapytaÂł siĂŞ go jakoÂś tak smutniejÂąc przez to ,Âże tak siĂŞ mogÂło staĂŚ i jakoÂś nie chciaÂł tego mówiĂŚ dosÂłownie,ale chciaÂł wiedzieĂŚ co siĂŞ z niÂą staÂło...
Nic nie powiedziaÂłem... Kiwn¹³em jedynie gÂłowÂą... Bez sÂłowa wyj¹³em czarnÂą opaskĂŞ i zasÂłoniÂłem niÂą oczy... Nie wiedziaÂłem dlaczego to zrobiÂłem... MoÂże ta ciemnoœÌ przed oczami wspóÂłgraÂła z pustkÂą w mojej duszy... A moÂże nie chciaÂłem by widzieli Âłzy które powoli zaczynaÂły spadaĂŚ na ziemiĂŞ...
- Och Keishi - powiedziaÂła - musiaÂłam siĂŞ pogodziĂŚ ze Âśmeircia rodziców z ich odejÂściem.... PÂłakaÂłam wtedy krwiÂą, ajakoÂś zyjĂŞ... Czas leczy rany...
Znów nie odpowiedziaÂłem... MiaÂła racjĂŞ... Czas uleczy rany... Jednak teraz byÂły one zbyt ÂświeÂże... Zbyt bolesne... Mimo to nie potrafiÂłem sie od nich uwolniĂŚ... Przed oczami caÂły czas widziaÂłem SakurĂŞ... Jej uÂśmiech, który dawniej podnosiÂł mnie na duchu teraz wywoÂływaÂł dziwny smutek i pustkĂŞ...
"Dlaczego..."
O jej! nie no Âżal mi tego chÂłopaka..-PomyÂślaÂł sobie i posmutniaÂł jeszcze bardziej ,gdyÂż rozumiaÂł go doskonale, sam znaÂł ból po stracie kogoÂś ,ale ten ktoÂś nie umarÂł , a jemu umarÂła ukochana,wiĂŞc jakoÂś tak nie lubiÂł jak komuÂś jest Âźle z powodu ukochanej osoby i siedziaÂł nic nie mówiÂąc tak jakoÂś strasznie bĂŞdÂąc zamyÂślonym..
wszedÂł na polanĂŞ nudziÂło mu siĂŞ
usiadÂł pod drzewem i rozglÂądaÂł siĂŞ
zauwaÂżyÂł o kilka metrów oddalonego Keishiego i jakieÂś dwie postacie
"co on znowu wykombinowaÂł..." pomyÂślaÂł i przyglÂądaÂł siĂŞ postaciom
"czyÂżby to byÂło... akatsuki..." myÂślaÂł, dalej nic nie robiÂł
dzisiaj wyjÂątkowo nie chciaÂło mu siĂŞ nic robiĂŚ
Raikou warkn¹³ g³ucho...
- Uchiha... - Powiedzia³ cicho... Nawet nie drgn¹³em choc zdecydowanie nie mia³em ochoty na spotkanie z liderem...
"Ciekawe jak zareaguje na to, ze rozmawiam z kimÂś z Akatsuki..."
- Kto to jest - spytaÂła Susanoo podejrzliwie zerkajÂąc na przyglÂądajÂącego siĂŞ im chÂłopaka...
- Uchiha Sasuke... Lider Hebi i mój... PrzeÂłoÂżony... - powiedziaÂłem cicho i spokojnie...
- Chyba nie jest zadowolony z tego, ze rozmawiam z wami... - dodaÂłem po chwili...
- Nie martw siĂŞ kuzynko... Nie pozwolĂŞ by zrobiÂł wam krzywdĂŞ...
- Nie wyglada przyjaÂźnie - powiedziaÂła - Dizeki, za pomoc Kei... A tak z ciekawoÂści ktos Âżyje poza nami?
- Bo nie jest... - powiedziaÂłem spokojnie...
- Nie ma sprawy rodzinie siĂŞ pomaga... A co do innych to nawet jeÂśli sÂą to nic o nich nie wiem...
- A czemu jesteÂś w hebi?
Nadal siĂŞ nie odzywaÂł i obojetnie patrzyÂł na Sasuke, ale przestaÂł w ogóle na niego patrzeĂŚ.-MoÂże pójdziemy gdzieÂś indziej? Tu siĂŞ robi juÂż za tÂłoczno..-powiedziaÂł majÂąc na myÂśli Sasuke , ale nagle zÂłapaÂł Susanoo za rĂŞkĂŞ i tak jÂą ÂściskaÂł ...
- ChodÂźmy Keishi... MoÂże... chodÂźmy do innej wioski?
- Sasuke kiedyÂś uwolniÂł mnie od eksperymentów Orochimaru... ObiecaÂłem wesprzeĂŚ go w jego misji w miarĂŞ moich moÂżliwoÂści... - odpowiedziaÂłem spokojnie...
- Teraz jednak nie jestem pewien tej decyzji... WolĂŞ ÂżyĂŚ bĂŞdÂąc wolnym niÂż sÂłuchaĂŚ rozkazów nie zawsze zgodnych z moim sumieniem...
No to moÂże pójdziemy co?-zapytaÂł siĂŞ ich nadal trzymajÂąc Susanoo za rĂŞkĂŞ...
Kuchiyose no Jutsu...- powiedziaÂł pod nosem i ziemia siĂŞ lekko zatrzĂŞsÂła
Wsta³ i zacz¹³ iœÌ w stronê Keishiego
a wiĂŞc to teraz robi siĂŞ interesy z Akatsuki.... - powiedziaÂł normalnym tonem lecz podniesionym gÂłosem
kiedyÂś uznawaÂłem CiĂŞ za przyjaciela... ale zbliÂżasz siĂŞ do cienkiej granicy- dodaÂł i wyciÂągn¹³ swój miecz
za czÂłonkami Akatsuki staÂł juÂż wielki Manda
spróbuj tylko ich broniĂŚ... to twojÂą egzekucje wykona twoja rodzona siostra...- dodaÂł chÂłodno i aktywowaÂł Sharingana
- Kage Bunshin no jutsu - powiedzia³a Susanoo i wylecia³ klon, ktory zacz¹³ biegaÌ i rozrzucaÌ kurz, trawki i inne takie tworzac zas³onê...
-Keishi uciekamy... - krzyknê³¹ w stronê niebiesko³osego i trzymaj¹c siê kurczowo reki Deidary zacze³a uciekaÌ - wiejemy

<nmm>
Zacz¹³ szybko biec z Susanoo i nie zatrzymywa³ siê i patrzy³ czy Keishi biegnie za nimi..
Raikou warkn¹³... Jednym susem znalaz³ siê w pobli¿u Mandy...
- OdsuĂą siĂŞ gadzino...
Sam zdj¹³em opaskê i stan¹³em na przeciw Sasuke...
- Nie próbuj mnie straszyĂŚ... Znam Zato na tyle dobrze, Âże mogĂŞ jej zaufaĂŚ... - powiedziaÂłem spokojnie...
- Wy dwoje wynoÂście siĂŞ stÂąd... Ja i Raikou kupimy wam trochĂŞ czasu... - powiedziaÂłem nawet nie patrzÂąc na Dei'a i Susanoo
- JuÂż ich nie ma... - powiedziaÂł wilk.
- Dobrze Raikou... Wiesz co robiÌ... - Powiedzia³em spokojnie... Wilk kiwn¹ g³ow¹ i zawy³... Niebo pokry³y ciemne chmury... Rozpêta³a siê burza... Skupi³em moce Raiseishina i skierowa³em na siebie najbli¿szy piorun... Kiedy by³ zaledwie centymetry ode mnie lekko siê usun¹³em. Piorun uderzy³ w ziemiê wzbijaj¹c tumany kurzu i oœlepiaj¹c swym blaskiem... Kiedy kurz opad³ nie by³o ju¿ ani mnie ani wilka... {NMM}
rĂŞkÂą osÂłoniÂł siĂŞ przed kurzem i blaskiem lecz dalej patrzyÂł jakby na keishiego
umoÂżliwiaÂł mu to Sharingan
wskoczyÂł na mandĂŞ i kilka sekund po znikniĂŞciu keishiego ich teÂż nie byÂło
*nmm*
HM! posz³¹ sobie znudzona.
[nmm]
Pein przechodzi przez polanĂŞ...(po poÂście Gaary) <nmm>
Jako MG mam dla ciebie misje którÂą powinieneÂś wykonaĂŚ.

Ranga: A

Cel: SpaliĂŚ ÂŚwiÂątynie w Iwa Gakure no Sato.

Wynagrodzenie: 100 PcH / 10 Pkt Um. / 400 Y
Dziewczyna staje na polanie wesola pewna siebie przy najmniej na taka wyglada. Siada na zielonej trawie czekajac na swojego "przeciwnika" tym samym sadzajac przy sobie swa kukle. Patrzy sie w strone swojej malej wioski ... zaczyna marzyc.
Pojawia siĂŞ z maÂłym opóÂźnieniem przed dziewczynÂą zasÂłaniajÂąc jej widok.
Wybacz spóÂźnienie ale coÂś mnie zatrzymaÂło...
Powiedzia³ i uœmiechn¹³ siê lekko pod mask¹. Kiedy k³êbki dymu opad³y ch³opak zdj¹³ p³aszcz z siebie i po³o¿y³ przy drzewie, zdj¹³ tak¿e jedn¹ maskê i tak samo zrobi³ z kuk³¹. Kuk³a okaza³a siê w ca³ej postaci, mia³a cztery rêce i gruby ogon zakoùczony na koùcu ostrzem. (skrzyde³ nie widaÌ). Podczepi³ linki pod marionetkê i spojrza³ na dziewczynê.
WiĂŞc?
ZapytaÂł jÂą z sympatiÂą w gÂłosie.
Dziewczyna odskoczyÂła nieco w tyÂł stajÂąc na na jednej protej nodze druga uginajac przed soba robiac przy tym zadziorna minĂŞ. PodczepiÂła przy tym linki do swojej marionetki która znikÂła w trawach polany tym samym nie widac bylo gdzie jest.
- Mo¿emy zacz¹Ì - uœmiechne³a siê

// znajde jakiegoÂś MG na walkĂŞ//
WidzÂąc, iÂż dziewczyna stoi na jednej nodze uÂśmiechn¹³ siĂŞ jedynie i wykonaÂł wolnÂą rĂŞkÂą technikĂŞ Chuushi Warui inaczej podczepiÂł siĂŞ pod jej nogĂŞ o staraÂł siĂŞ jÂą wywróciĂŚ, prawdopodobieĂąstwo przewrócenia wzrosÂło gdyÂż staÂła na jednej nadze jego przeciwniczka. NastĂŞpnie szybkim ruchem palców skierowaÂł marionetkĂŞ na dziewczynĂŞ. Z koĂączyn kukÂły wyrosÂły kunaje które kierowaÂły siĂŞ teraz w stronĂŞ dziewczyny.
Jeng nie spodziewala sie tego ruchu ale szybko dostrzegÂła ruchy palców przeciwnika i podczepianie nici do jej nogi. JuÂż polaczona do siebie marionetke wykorzysala by ta ja schwytala a nastepnie razem z KsiĂŞÂżniczkÂą Kusy odskoczyÂła od kuniai. KukÂła jÂą postawiÂła ale narazie nie atakowala.
- PamiĂŞtaj Âże ta umiejĂŞtnoœÌ wykorzystuje sie gdy wróg jest zdekoncentrowany albo jesli chcesz kierowac ruchami sojusznika. - powiedziala po czym wyjela kunai z wczesniej zawinieta karteczka wybuchowa. - Tera zaczynamy walke
Spojrzenie chÂłopaka staÂło siĂŞ bardziej ostroÂżne i uwaÂżne co sprawiaÂło wraÂżenie, iÂż coÂś planuje bÂądÂź stara siĂŞ dobrze walczyĂŚ. Szybkim ruchem palców cofn¹³ lekko marionetkĂŞ i otworzyÂł jej brzuch wtedy to w stronĂŞ dziewczyny poleciaÂły dwa duÂże shurikeny. Kiedy kukÂła chÂłopaka wystrzeliÂła broĂą momentalnie zniknĂŞÂła i zamieniÂła siĂŞ na miejsca z Kazuke, który po pojawieniu siĂŞ wyj¹³ kunai i rzuciÂł siĂŞ za shurikenami aby w razie potrzeby zaatakowaĂŚ samemu.
Dziewczyna rzuci³¹ dwoma kunaiami w broù lec¹c¹ w jej stronê. Jeden z nich mia³ na sobie karteczkê z wybuchow¹ notk¹ a zosta³ skierowany tak ¿e po uderzenui spad³ w okolice kuk³y. Kumo bo tak zwie siê kuk³a dziewczyny wypuscili z jednej pary oczu dym uniemozliwiajacy ruch. Kazuke zamienil sie w tym momencie miejscem z jego marionetka tym samym trafil na dym ktory nie pozwolil mu na szybkie wydostatnie sie z miejsca ra¿enia w³aœnei teraz wybuchajacego kunaia z karteczk¹. Kuk³a dziewczyna znalaz³a siê przy niej w oddali od przeciwnika.
Kiedy dym opadÂł na miejscu chÂłopaka leÂżaÂł jedynie pieniek, który ÂświadczyÂł tylko o jednym, natomiast w okolicy nie byÂło Âśladu po Kazuke. Kiedy sytuacja siĂŞ uspokoiÂła a przynajmniej tak wyglÂądaÂło dziewczyna mogÂła zobaczyĂŚ jak nagle pod jej stopami pojawia siĂŞ co raz wiĂŞkszy cieĂą wiadomo byÂło, iÂż coÂś spada z góry. ByÂła to marionetka chÂłopaka, która leciaÂła doœÌ szybko lecz miaÂła jedynie juÂż dwie rĂŞce a nie jak wczeÂśniej cztery. Kazuke nadal nie byÂło widaĂŚ.
Dziewczyna poruszaÂła bardzo szybko palcami co spowodowaÂło obÂłapanie przez rĂŞce marionteki Jeng. Nogi kukÂły siĂŞ skurczyÂły a po chwili wybiÂły w powietrze jÂą i jej wÂładczyniĂŞ. Ledwo co by zostaÂła trafiona. Gdyby nie doskonaÂła manipulacjami i szybka reakcja dziewczyna nie zostaÂła lekko draÂśniĂŞta a trafiona.
Dziewczyna zgrabnie zeskoczyÂła z rÂąk swojego posÂłusznego sÂługi. SpojrzaÂła w powietrze na kuk³ê i wykonaÂła kilka ruchów palcami.
- Och, nie ³adnie bawiÌ siê ze mn¹ w berka ... - z œrodkowych r¹k wyje³y siê d³ugie 30cm ostrza a dziewczyna ci¹gne³a dalej - zobaczysz na co staÌ Kumo ... - krzy¿ na plecach zacz¹³ siê œwieciÌ - to siê nazywa prawdziwy berek - dziewczyna skoùczy³a swoj¹ wypowiedŸ dok³adnie wtedy gdy jej kuk³a zrobi³a siê niewidzialna.
Dziewczyna przygotowa³a siê na ka¿dy atak. Sama stoi w ciszy [cenzura] ka¿dey szmer a przy okazji zerka lekko za siebie przy okazji sledz¹c ruchy marionteki przeciwnika i wraze czego odskakuje b¹dŸ broni siebie swoj¹ kuk³¹.
ChÂłopak tym razem nie zrobiÂł nic a jedynie utrzymywaÂł kuk³ê w jednym miejscu coÂś planujÂąc... Kazuke sÂłyszaÂł sÂłowa dziewczyny ale nie przejÂą siĂŞ nimi a jedynie uÂśmiechnÂą siĂŞ. TrochĂŞ go to krĂŞpowaÂło Âże walczyÂł z dziewczynÂą gdyÂż miaÂł sÂłaboœÌ do pÂłci przeciwnej inaczej mówiÂąc baÂł siĂŞ zadaĂŚ jakikolwiek cios ale teraz wlaczyÂł z kuk³¹...
<pojawia sie w zamieci piaskowej i przyglada sie nieznajomym> Witajcie Jestem Toshiro Nakata...
- Gdzie jesteÂś ? - dziewczyna spytaÂła siĂŞ po czym po pasie zielonej trawy przeplyneÂła jakby fala powietrza i duÂże pole z niej zostaÂło ÂściĂŞte i bardzo szybko znikÂła ale byÂło sÂłychaĂŚ jakby dzwiĂŞk sprĂŞÂżyn. Jeng ciÂągle rusza swymi palcami sterujac swojÂą marionetkÂą.
Marionetka uniknĂŞÂła ataku ale nadal pozostaÂła w tym samym miejscu, po chwili jednak jej Âślepia siĂŞ przewróciÂły o 180 stopni i marionetki gÂłowa zwróciÂła siĂŞ w stronĂŞ dziewczyny (ZdolnoœÌ wykrywania przeciwnika po drganiach powietrza) Kiedy marionetka spojrzaÂła w stronĂŞ Jeng w prawie tym samym momencie kilka kunai leciaÂło juÂż w dziewczynĂŞ. ChÂłopak nie ujawniaÂł siĂŞ i jedynie czekaÂł na odpowiedni moment, zachowywaÂł siĂŞ jak skrytobójca a nie jak kuglarz...
zakapturzona postaĂŚ przebiegÂła koÂło walczÂących w bezpiecznej odlegÂłoÂści, zatrzymaÂł siĂŞ na chwile Âżeby zobaczyĂŚ kto walczyÂł. Kiedy spostrzegÂł Âże te dwie osoby nie sÂą jego znajomymi pobiegÂł dalej
<nmm>
W lecÂące kunaie trafiÂły maÂłe kule zrobione z pajĂŞczyny. BroĂą spadÂła na ziemiĂŞ przyklejajÂąc siĂŞ do ziemi. KukÂła ztobiÂła siĂŞ wreszcie widzialna.
- Kumo oznacza chmurĂŞ ale takÂże pajÂąka ... a to imie bardzo pasuje do mojego sÂługi. - uÂśmiechneÂła siĂŞ poczym marionetka bardzo zbliÂżyÂła siĂŞ do swojego przeciwnika udeÂżajÂąc mieczami na zmianĂŞ atakujÂąc i broniÂąc siĂŞ przed wszystkimi atakami.
Ataki przeciwnika nie dosz³y celu gdy¿ Kazuke zerwa³ po³¹czenie z marionetk¹ a ona opad³ na ziemiê unikaj¹c ataku. Kiedy ponownie j¹ pod³¹czy³ poci¹gn¹ mocno w stronê przeciwnika powoduj¹c i¿ kuk³a przemieszcza³a siê nisko nad ziemi¹.
Ta walka nie ma sensu... ¿adne z nas nie zrani³o przeciwnika... Bardziej przyda³y by mi siê informacjê jak mo¿na ulepszyÌ kuk³ê ni¿ jak ni¹ walczyÌ...
PowiedziaÂł i wyszedÂł z ukrycia pieczĂŞtujÂąc kuk³ê w zwój.
- Moja kukÂła posiada jeszcze wiele innych umiejetnoÂści ... jedna z nich nie zostaÂła nawet wykrozystana przeciw Itachiemu ... - wpadÂła w zamyÂślenie i zapieczĂŞtoewaÂła kukÂłe w zwoju. - Porozmawiamy podczas drogi do mojej rezydencji. Jak siĂŞ zwie twoja kukÂła ?
PodszedÂł do dziewczyny i popatrzyÂł na niÂą trochĂŞ dziwnym wzrokiem. Nie miaÂł przywiÂązania do przedmiotów czy broni i tak samo byÂło w tym przypadku.
Nie ma imienia... to to samo co bym nazwaÂł kunai...
PowiedziaÂł chowajÂąc zwój za pÂłaszcz który zaÂłoÂżyÂł po chwili.
- W tym jest twój b³¹d - powiedziaÂła i zachihotaÂła - jeÂśli tworzysz kuk³ê nie jest ona zwykÂłym przedmiotem do zabijania. Ona musi byĂŚ Âżywa, mieĂŚ cechy Âżywej istoty i to jedynej, wybranej istoty lecz nie powinny jej ograniczaĂŚ. Kumo oznacza chmurĂŞ jak i pajÂąka. MieÂści w sobie cechy wszystkich gatunków. Jednak ciagle jÂą unowoczeÂśniaĂŚ muszĂŞ ... dopracowywaĂŚ nad szczegóÂłami. Twoja kukÂła jest silna jednak jest prosta ... prosta nie dla tego Âże ma ograniczenia ... prosta bo jest zwyk³¹ broniÂą. - powiedziaÂła swe przemówienie po czym szybszym juÂż krokiem skierowaÂła siĂŞ w strone swojej wioski.
ChÂłopak przez chwilĂŞ szedÂł w ciszy z gÂłowÂą uniesionÂą i wpatrzonÂą w górĂŞ. MoÂżna byÂło zauwaÂżyĂŚ iÂż zastanawia siĂŞ nad sÂłowami dziewczyny ale witaĂŚ teÂż Âże ciĂŞÂżko mu to przychodziÂło. "Jak moÂżna nazywaĂŚ broĂą..." - PomyÂślaÂł i szedÂł nadal z Kage Kumo.
A co to zmieni przecieÂż wystarczyÂło by raczej nauczyĂŚ siĂŞ niÂą wÂładaĂŚ i wstawiĂŚ dobre zabawki w niej...
PowiedziaÂł.

[powiedz kiedy pisaĂŚ w wiosce xp]
- By doskonale jÂą kontrolowaĂŚ trzeba siĂŞ z niÂą utoÂżsamiĂŚ a jak moÂżna utoÂżsamiĂŚ siĂŞ z nie ÂżyjÂącÂą broniÂą ? - zapytaÂła uÂśmiechniĂŞta - dobre zabawki nie wystarcza ... trzeba wstawiĂŚ takie by ze sobÂą wspóÂłgraÂły a najlepszym sposobem na sprawdzeniem czy wspóÂłgrajÂą ze soba trzeba siĂŞ z niÂą utoÂżsamiĂŚ i znów wracamy do punktu wyjÂścia.
Dziewczyna klĂŞkneÂła i z ziemi podniosÂła jakiegoÂś pajÂąka zaczepiajac swój palec o jego sieĂŚ. ByÂł on zielony z duÂżym odwÂłokiem.
- Piêkna jest natura ... nieprawda¿ ? - paj¹k wspi¹³ siê po nitce i wszed³ na jej palec.
<odpisz w polanie nad rzekÂą>
Itachi znik¹³ i pojawia³ siê co kawa³ek...
UÂżywaÂł Shunshin no jutsu by jak najszybciej i niezauwaÂżenie przedostaĂŚ siĂŞ przez polanĂŞ do swego domu...

<NMM>
SzedÂłem powoli z okolic terenów Akatsuki.Nagle zacz¹³em przyspieszaĂŚ kroku aÂż w koĂącu zacz¹³em biec.Moja prĂŞdkoœÌ byÂła bardzo wysoka nawet nie ÂściÂągajÂąc ciĂŞÂżarków dlatego szybko przebiegÂłem polanĂŞ.StaÂłem jeszcze chwile na jej koĂącu i znikÂłem.
NMM
Itachi z kompanami szedÂł polanÂą przez którÂą szÂła droga...
ZniknĂŞli (on i oni pewnie) w oddali
<NMM>
Rozejrza³a siê pod¹¿aj¹c za Itachim...
<nmm>
Przebiegam przez polanĂŞ kirujac siĂŞ do Suny.
<NMM>
Zakapturzona postaĂŚ szÂła drogÂą opierajÂąc siĂŞ o laskĂŞ...
Uœmiechnê³¹ siê dziwnie bior¹c wielki chaust œwie¿ego powietrza. Przeszedl juz na koniec drogi gdy obejrza³ siê za siebie i znikn¹³ w oddali...

NMM
Przyszed³ na polanê, po czym zatrzyma³ siê, wci¹¿ pal¹c papierosa. Czeka³ spokojnie na towarzyszy, przypatruj¹c siê sielankowemu nastrojowi.
Deidara pojawiÂł siĂŞ tuÂż za Keiem ,a teraz minĂŞ miaÂł obojĂŞtnÂą i juÂż bez tego uÂśmieszku ,gdyÂż teraz wiedziaÂł co siĂŞ ÂświĂŞci ,a mianowicie bĂŞdÂą musieli stoczyĂŚ walkĂŞ ,by zdobyĂŚ tĂŞ wiochĂŞ..Stan¹³ nieopodal czarnowÂłosego chÂłopaka ,a rĂŞce schowaÂł do kieszeni pÂłaszcza i takÂże czekaÂł na innych Akowców ,którzy mieli z nimi podbiĂŚ wiochĂŞ..
WyÂłoniÂł siĂŞ za nimi z ziemi.
-MoÂże sporzÂądziĂŚ mapĂŞ terenu i jÂą trochĂŞ przerobiĂŚ by nam pasowaÂł ten teren co wy na to ?
.HM! dogoniÂła reszte ludzi z Aka.
-A wiĂŞc jesteÂśmy wszyscy jaki jest plan dziaÂłania?
ZapytaÂł
-Zbieramy zioÂło na skrĂŞty.
PowiedziaÂła HM! patrzÂąc siĂŞ na polane, przypomniaÂło siĂŞ jej marzenie w któym chciaÂła mieĂŚ fabryke zióÂł.
//jak coÂś to klona miaÂłem tu wczeÂśniej:P w Kusa//

Klona kakashiego przemieszczaÂł siĂŞ szybko aÂż dotarÂł na ³¹kĂŞ. W oddali zobaczyÂł jakiÂś tÂłum. WykonaÂł wiĂŞc szybko henge w sroke. PodleciaÂł w miarĂŞ blisko nieznajomych i udawaÂł, Âże szuka robaków w ziemi.
Dobiegam tu.RobiĂŞ Nendo Bunshin no Jutsu i klon i ja zaczynamy zbieraĂŚ zioÂła na skrĂŞty nawet koÂło wiary z Aka.
<zauwaÂżyÂłem nowo przybyÂłe postacie>
-Co z tymi tutaj zrobimy osobnikami zrobimy
<zapytaÂłem reszty>
Czego oni tu chcÂą?-pomyÂślaÂł sobie ,a minĂŞ nadal miaÂł ponurÂą i gniewnÂą jednoczeÂśnie ..Ale doszedÂł do wniosku ,Âże nie bĂŞdzie siĂŞ przejmowaÂł tymi osobnikami ,wiĂŞc nie zwracajÂąc na nich uwagi zwróciÂł siĂŞ do Akowców -No to teraz czas na podbijanie tej wiochy...-StaÂł sobie na razie spokojnie ,a rĂŞce skrzyÂżowaÂł na piersi czekajÂąc na odpowiedÂź swoich towarzyszy..
To mu wystarczy³o. Sroka(zmieniony klon) zaczê³a machaÌ skrzyd³ami i po chwili odlecia³a z ³¹ki kieruj¹c siê do orgina³u. nmm
-Atakujmy najlepiej by by³o trzymaÌ siê w grupie wtedy mamy wiêksz¹ si³¹ i obronê.
<popatrzyÂł po reszcie>
- Taak, a najlepiej krzyczcie, o tym, co chcemy robiĂŚ - Kei przewróciÂł oczami, widzÂąc niesubordynacjĂŞ swoich ''kolegów''. W sumie to i tak spodziewaÂł siĂŞ, Âże ninja z innych wiosek uwielbiajÂą wtykaĂŚ nos tam, gdzie nie powinni. Nawet jak wioska podbijana przez AKa jest im praktycznie obojĂŞtna.
Westchn¹³.
- Jasne, Âże razem - dodaÂł znudzonym tonem, bo byÂło to dla niego oczywiste.

/Czekamy teraz na MG... cierpliwoÂści../
HM! zobaczyÂła Âże ktoÂś posÂłuchaÂł i zbieraÂł zioÂło na skrĂŞty,byÂła bradzo szczĂŞÂśliwa.
PodeszÂła do tej osoby i zapytala siĂŞ miÂło- Jak masz na imiĂŞ?
HM! uÂśmiechneÂła siĂŞ szczerze.
-zaczynajmy
<zacz¹³ wnikaÌ w ziemie gdy zosta³a tylko g³owa powiedzia³>
-gdy bĂŞde potrzebny pojawiĂŞ siĂŞ
<po czym nie byÂło juÂż go widaĂŚ>
*Pojawiam siĂŞ obok grupy Akatsuki*
-Witajcie *PowiedziaÂł*
Tobi rozmyÂślaÂł jak oni zareagujÂą w koĂącu przez dÂłuÂższy czas go nie byÂło...
-Chce wam pomóc... *DodaÂł*
No zgoda..lecz najpierw muszĂŞ zauwaÂżyĂŚ ,Âże jakiÂś ptak siĂŞ tu krĂŞciÂł..WydawaÂł mi siĂŞ w tej okolicy bardzo podejrzany ..Kruk w Kusie? Nie moÂżliwe..Ja proponujĂŞ za nim pójœÌ i go sprawdziĂŚ za nim okaÂże siĂŞ ,Âże to byÂł jakiÂś wysÂłany przez kogoÂś ptak ,który mógÂł nas szpiegowaĂŚ ,a potem zdradzi Âże chcemy podbiĂŚ tĂŞ wiochĂŞ i co wtedy? NaÂślÂą na nas jakieÂś posiÂłki i nie damy rady.. -powiedziaÂł stanowczym tonem jednoczeÂśnie spowaÂżniaÂł gdy to mówiÂł ,a byÂł gotów ,by pójœÌ w poÂścig za tym nĂŞdznym ptaszyskiem ,które mogÂło byĂŚ wysÂłane przez kogoÂś,wiĂŞc teraz czekaÂł na to ,co inni powiedzÂą..
HM! podeszÂła do Keia.
-Ja mogĂŞ polecieĂŚ i sprawdziĂŚ i tak mamy coÂś do zaÂłatwienia wierz o co chodzi sasori.
<wyÂłania siĂŞ z ziemi>
-tylko kto znajdzie teraz tego ptaszka?
<zapytaÂł>
Kei skin¹³ Tobiemu g³ow¹.
- Czekamy na reakcjĂŞ ninja z Kusy.. - rzuciÂł obojĂŞtnym tonem - KaÂżdy przyda siĂŞ do pomocy.
Przez chwilê przesun¹³ spojrzeniem po AKowcach, myœl¹c intensywnie.
- No cóÂż, idÂź za nim HM! - spojrzaÂł przeciÂągle na dziewczynkĂŞ - Tylko MASZ dowiedzieĂŚ siĂŞ o co chodzi - dodaÂł szorstkim tonem.
HM! wydarÂła siĂŞ gÂłoÂśno tak aby Tofik ja usÂłaszaÂł z siedziby.
-TOOOOOOOOOOOFFFFFFIIIIIIIIIIIIIIKKKKKKKKKKKKKK
Tofik przyleciaÂł i wraz z HM! odleciaÂł.
nmm
Dobra Ekipa z Aka podbijanie wiosek czas zacz¹Ì :p Ostrzegam was, Âże walka wcale nie bĂŞdzie lekka i przyjemna, wiĂŞĂŚ jeÂśli chcecie wygraĂŚ macie mi tu Âładnie i szczegóÂłowo opisywac wasze ataki tak abym miaÂł problemy ze znalezieniem ich sÂłabych punktów.

Przed akowcami pojawiÂło siĂŞ 6 shinnobi noszÂących maski ANBU.
- Akatsuki... Nie pójdziecie ani kroku dalej... - powiedziaÂł jeden z nich wyciÂągajÂąc KatanĂŞ... CaÂła szóstka ANBU byÂła gotowa do walki.

KolejnosĂŚ walki:
- Kei
- Deidara
- Tobi
- Zeetsu
- MG Jako ANBU i opsiujĂŞ wasza skutecznosĂŚ...
Przypominam to ja decydujĂŞ co wam sie udaÂło a co nie wiĂŞc nie pisaĂŚ mi tu postów typu "PojawiÂłem siĂŞ za jednym z ANBU i szybkim ruchem skreciÂłem mu kark" Wszelkie Matrixy bĂŞdÂą surowo karane... Walczcie tak jak przeciw Âżywym graczom.
Kei przesun¹³ spojrzeniem po szeœciu ninja z ANBU z ca³kowit¹ obojêtnoœci¹.
Prychn¹³ pod nosem, s³ysz¹c s³owa jednego z nich.
- Zobaczymy - mrukn¹³, przesuwajÂąc papierosa w ustach. UÂśmiechn¹³ siĂŞ krzywo, kÂąciki jego ust nieznacznie zadrÂżaÂły. Zerkn¹³ na resztĂŞ AKowców.
WyciÂągn¹³ powoli duÂży wachlarz, cofajÂąc siĂŞ parĂŞ kroków do tyÂłu. PrzyjarzaÂł siĂŞ mu uwaÂżnie, znów analizujÂąc swój ruch i atak.
- Kaitou no jutsu - rzekÂł spokojnym tonem, po czym wykonaÂł wachlarzem silny, szeroki zamach. Z poczÂątku byÂł to lekki wiaterek, który przemieniÂł siĂŞ po kilku sekundach w rwÂący wicher. Kei cofn¹³ siĂŞ znów do tyÂłu, gdy poczuÂł powiew wiatru na twarzy. Podmuch wiatru wywoÂłany przez wachlarz chÂłopaka porwaÂł okoliczne liÂście do góry, które uniosÂły siĂŞ szybko w powietrze. ZawirowaÂły przez chwilĂŞ w powietrzu, by zalÂśniĂŚ metalicznie. ZostaÂły otoczone czakrÂą, zamieniajÂąc siĂŞ w maÂłe, lecz niezwykle mocne i ostre ostrza. PoszybowaÂły one w stronĂŞ grupki ninja z ANBU, wirujÂąc z niesamowitÂą prĂŞdkoÂściÂą, z zamiarem zadania przeciwnikom ran ciĂŞtych.
CzarnowÂłosy znów wykonaÂł ruch wachlarzem, a reszta ''ostrzy liÂści'', otoczyÂła go gĂŞstym krĂŞgiem. StworzyÂły one tarczĂŞ, która miaÂła chroniĂŚ Keia przed ewentualnymi atakami wrogów. ChÂłopak zmruÂżyÂł nieznacznie oczy, czekajÂąc na ruch swoich kompanów.

/moja wÂłasna technika, - 50 pch/
Deidara sÂłyszÂąc sÂłowa jakiÂś czÂłonków ANBU i widzÂąc ,Âże Kei zacz¹³ atak sam stan¹³ w pozycji obronnej ,jednoczeÂśnie zaczynajÂącej ataki ..Gdy juÂż byÂł gotów wÂłoÂżyÂł dÂłonie do worka z glinÂą i zacz¹³ coÂś z niej lepiĂŚ..Po chwili czasu ulepiÂł z niej parĂŞ maÂłych ptaków ,a w drugiej pajÂączków..Ptaki poleciaÂły w stronĂŞ wrogów i usiadÂły na ich ramionach trzymajÂąc siĂŞ mocno swoimi maÂłymi szponami..Potem pajÂączki poszÂły w ich stronĂŞ i wlazÂły im w spodnie ,a byÂło ich z 12 ..Tak samo jak i ptaków byÂła taka sama liczba ,wiĂŞc gdy juÂż czÂłonkowie ANBU miaÂło na sobie owe twory Deidara zÂłoÂżyÂł palce i krzykn¹³ -Katsu! -No i zwierzaki wybuchÂły ..Gdy ten atak siĂŞ powiódÂł stworzenia pozostawiÂłyby po sobie niezÂłe spustoszenia na ich ciele czyli mogÂłyby nawet zgin¹Ì od tych wybuchów ,ale blondyn wiedziaÂł ,Âże nie bĂŞdzie tak Âłatwo ,wiĂŞc byÂł gotowy na kolejny atak...
Tobi spoglÂądaÂł na kompanów z Akatsuki spoglÂądaÂł na ich ataki po chwili wiedziaÂł Âże teraz jego kolej aby i on pokazaÂł na co go staĂŚ...
PrzemieÂściÂł siĂŞ kilka kroków w bok aby nie przeszkodziĂŚ w atakach swoim kompanom po chwili spojrzaÂł na oddziaÂł Anbu...
Pierw krok na rozgrzewkĂŞ w koĂącu nie wiedziaÂł na co staĂŚ ich przeciwników...
SkoncentrowaÂł chakrĂŞ w pÂłucach i szybkim ruchem jÂą wypuÂściÂł mieszajÂąc z powietrzem
-Katon Gouryuuka No Jutsu
KierujÂąc je w Przeciwników...

[ Koszt 200 pch ]
Zeetsu uÂśmiechnÂą siĂŞ i wykonaÂł sekwencje pieczĂŞci
-Mirroring Hand
Gdy Zeetsu w powietrzu wysunÂą rĂŞkĂŞ do góry majÂąc wystawione 2 palce wskazujÂący i Âśrodkowy z ziemi wysunĂŞÂła siĂŞ skalista rĂŞka która uderzyÂła w aortĂŞ szyjnÂą jednego z Anbu.DrugÂą rĂŞkÂą uderzyÂł w lini prostej równolegÂłej do ziemi majÂąc wystawione te same palce co w pierwszym ataku tym raze po wyÂłonieniu siĂŞ z ziemi skalna rĂŞka uderzyÂła miĂŞdzy dwa Âżebra na wysokoÂści mostka po prawej stronie przebijajÂąc pÂłuca innego Anbu.
DziĂŞki swojemu wzrokowi obserwowaÂł resztĂŞ kompanów i wrogów.

chakra:400+250 za 2 manewr
SÂłyszÂąc deklaracjĂŞ Kuramy czÂłonkowie ANBu stanĂŞli gotowi do walki... Jeden ze stojÂących z tyÂłu wykonaÂł pieczĂŞcie i wystrzeliÂł kilka ognistych kul w powietrze co wywoÂłaÂło burzĂŞ... Drugi w momencie ataku wiatrem stworzyÂł przed swoimi towarzyszami ÂścianĂŞ ziemi, w która wbiÂły siĂŞ liÂście... w ta samÂą Âściane uderzyÂła kula ognia Tobiego. Tego ataku Âściana nie wytrzymaÂła. PÂąjÂączki i ptaszki Deia sunĂŞÂły w stronĂŞ rywali... Jednak kolejnych dwóch z Anbu wykonaÂło Raigeki no Yoroi po czym przelali swoja chakre do broni (raiseishi). Gdy stworzenia blondyna byÂły bliskie wykonali szybkie ciĂŞcia dezaktywujÂąc gliniane bomby... Ciosy Zeetsu teÂż nie dotarÂły do celu, poniewaÂż namierzeni ANBU wykonali Kawarimi... Dwóch pozostaÂły wykonaÂło pieczĂŞcie i posÂłali w stronĂŞ Zeetsu i Kuramy Taihoudany. PozostaÂła czwórka posÂłaÂła po 6 Kunai w Tobiego i Deidare
Kei przez chwilĂŞ staÂł w bezruchu, zastanawiajÂąc siĂŞ, czy jego tarcza utrzyma atak ninja z ANBU. Po chwili wzruszyÂł ramionami. Znów uÂżywajÂąc techniki Kaitou no jutsu, wzmocniÂł tarczĂŞ z ostrzy, która po chroniÂła. UniósÂł wachlarz, by wykonaĂŚ kolejny atak.
- Kamaitachi - rzekÂł cicho, i tak jak poprzednio, wykonaÂł zamaszysty ruch wachlarzem. Powietrze uniosÂło siĂŞ, znów tworzÂąc potĂŞÂżny podmuch powietrza. PóÂźniej skoncentrowaÂło siĂŞ w jednym miejscu, by polecieĂŚ w stronĂŞ jednego z przeciwników. JeÂśli trafi, ninja z ANBU wpadnie w trÂąbĂŞ powietrznÂą, która poszatkuje go na kawaÂłki, bÂądÂź, jeÂśli strumieĂą powietrza nie trafi dokÂładnie do celu, zada mu g³êbokie rany ciĂŞte.
ChÂłopak odetchn¹³ lekko, poprawiajÂąc dÂługÂą grzywkĂŞ. CzekaÂł na dalszy rozwój wydarzeĂą.
UÂżywam Nendo Bunshin no Jutsu robiĂŞ 1 klona, wysyÂłam go i tego co zbieraÂł zioÂła w stronĂŞ Deidary i Zetsu aby przyjĂŞÂły na siebie kunai.
Gdy kunaie leciaÂły w jego stronĂŞ postaraÂł siĂŞ wszystkich unikn¹Ì czyli ,albo zrobiÂł pad na ziemiĂŞ ,albo odskoczyÂł w bok ..Teraz byÂł zwinny i szybki ,wiĂŞc powinien wszystkiego unikn¹Ì..JeÂżeli udaÂło mu siĂŞ to wszystko przystan¹³ nieopodal swoich kompanów ,po czym znów siĂŞgn¹³ do woreczka z glinÂą zaczynajÂąc tworzyĂŚ maÂłe bomby w postaci Âżuczków..Sporo ich natworzyÂł ,lecz Âżeby technika C1 Bakudan zadziaÂłaÂła musiaÂł w nie wÂłoÂżyĂŚ sporÂą iloœÌ czakry ,a gdy juÂż tak zrobiÂł wypuÂściÂł owe bomby-Âżuczki ,które leciaÂły w stronĂŞ pozostaÂłych czÂłonków ANBU ,a Deidara mógÂł w tej chwili kontrolowaĂŚ te maÂłe stworzenia i spowodowaĂŚ ich wybuch w kaÂżdym momencie..LecÂąc unikaÂłyby jakichÂś ataków rzucanych przez wrogów ,po czym gdyby nic juÂż nie staÂłoby na ich przeszkodzie obsiadÂłyby ninja ANBU i ÂłaziÂłyby po ich ciele tak szybko , by nie mogli ich z siebie zrzuciĂŚ ,a gdyby wlazÂły im pod ciuchy i wczepiÂły w ich ciaÂła Deidara zÂłoÂżyÂłby szybko dÂłonie krzyczÂąc po raz drugi w dzisiejszym dniu -Katsu!-ÂŻuczko - bomby wybuchnĂŞÂłyby w kaÂżdym momencie kiedy tylko blondyn by tego chciaÂł czyli gdyby wrogowie uniknĂŞliby tych stworzeĂą one jednak byÂłyby natarczywe ,a gdyby juÂż tamci odpuÂścili chÂłopak wykorzysta to i wypowie sÂłowa ,które zawsze mówi w czasie wybuchów ,a te bombki powinny zrobiĂŚ wiĂŞcej szkód niÂżeli te maÂłe ptaszki i pajÂączki..Teraz czekaÂł na atak pozostaÂłych czÂłonków Aka patrzÂąc co bĂŞdzie siĂŞ dalej dziaÂło...
Nietoperz przyleciaÂł do Keia, któy przekazaÂł informacje.
SzedÂłem znów z nudÂą na twarzy ale gdy lekko wyszedÂłem zza kamienia, szybko siĂŞ wróciÂłem bo zauwaÂżyÂłem peÂłno Akowców i kogoÂś jeszcze. WyciÂągn¹³em zwój i namalowaÂłem na nim bardzo duÂżo myszy które po chwili oÂżywiÂłem i posÂłaÂłem w kirunku Aka by dowiedzieĂŚ siĂŞ jak majÂą na imiĂŞ.
ZauwaÂżam myszkĂŞ i próbuje jÂą zdeptaĂŚ.
Zdenerwowa³em siê gdy ta osoba bez p³aszcza zaczê³a deptaÌ moje cudeùka , wyskoczy³em zza kamienia i zacz¹³em siê do niego drzeÌ:
-Ejj!!!!
-Co ty wyprawiasz, jak moÂżesz deptaĂŚ moje myszki??
Po zbadaniu okolicy pomyÂślaÂłem tak:-"Ale ja jestem gÂłupi po co ja wylazÂłem zza tego kamienia, WTOPA".
ByÂłem przygotowany do walki.
Odwracam siĂŞ w stronĂŞ kolesia.
*Ja pi****** ten koleÂś pewnie stworzyÂł Âżal.pl*pomyÂślaÂłem
Wzi¹³em trochê gliny i zrobi³em 2 ptaszki Suzume Kibaku no Jutsu w jego stronê.

Razem to:10 chakry
- Hej!!Hej!!
-JeÂśli walczysz z Akatsuki to jestem po twojej stronie!!
¯eby zniszczyÌ ptaszki z³o¿y³em znaki i krzykn¹³em:
-Kasumi Enbu no jutsu!!
I pocisk rozpadÂł siĂŞ na wiĂŞcej maÂłych pocisków i nie byÂło juÂż ptaszków.
padam na ziemie po to by unikn¹Ì shurikenów i wnikam w niÂą po czym wciÂągam kaÂżdego anbu tak by wystawaÂły im tylko gÂłowy
Shimu Daiki... Za spam w walce dostalibyÂście po oÂście gdybym miaÂł tu Moda (nie mówiÂąc juÂż o tym, ze skasowaÂłbym wasze posty...) ÂŻaden z waszych ataków nie zostanie uznany... jeÂśli nie macie nic sensownego do napisania to w*********ĂŚ mi stÂąd...

Atak Keia poci¹³ jednego z ANBU, który nie zd¹¿yÂł uciec... Kolejny jednak posÂłaÂł w stronĂŞ Kuramy Ryuuka no Jutsu... Tornado Keia tylko je wzmocniÂło i ognisty pocisk leci w jego kierunku... Duet Raitonowców dwoiÂł siĂŞ i troiÂł by zatrzymaĂŚ Âżuczki Deidary jednak kilka z nich nie zostaÂło naelektryzowanych i wybuchÂło powalajÂąc drugiego z ANBU... Jeden z Raitonowców wykonaÂł Rairyuu no Tatsumaki i w stronĂŞ artysty poleciaÂło tornado w ksztaÂłcie smoka... Zeetsu co prawda unikn¹³ Kunai jednak jego taktyka nie przyniosÂła oczekiwanego rezultatu. W jego kierunku Pomkn¹³ strumieĂą wody...
Kei spojrzaÂł z caÂłkowitÂą obojĂŞtnoÂściÂą na ognisty pocisk który zbliÂżaÂł siĂŞ w jego stronĂŞ. Na jego wargach zaigraÂł lekki, ironiczny uÂśmiech.
WykonaÂł bÂłyskawicznie kilka pieczĂŞci, wykonujÂąc jutsu Jubaku Satsu.
Jego sylwetka zniknĂŞÂła, a duÂże, masywne drzewo pojawiÂło siĂŞ za ninjÂą, który zaatakowaÂł Keia. Grube ga³êzie drzew poczĂŞÂły leniwie oplataĂŚ czÂłonka ANBU.
CzarnowÂłosy widzÂąc, iÂż jego wróg jest juÂż pozbawiony wykonania jakichkolwiek ruchów, wyÂłoniÂł siĂŞ z pnia drzewa, trzymajÂąc kunaia w rĂŞku. Szybkim ruchem przyÂłoÂżyÂł ostrze do gardÂła przeciwnika, by zadaĂŚ ostateczny cios.
Deidara szybkim ruchem swoich dÂłoni stworzyÂł z gliny smoka ogromnej wielkoÂści ,który uniósÂł blondyna w powietrze unikajÂąc jednoczeÂśnie uderzenia tornada ,gdyÂż owe stworzenie byÂło strasznie szybkie...
Technika ta zwaÂła siĂŞ C2 Ryuu i byÂła niesamowicie zabójcza .. Z ogona smoka zaczĂŞÂły wylatywaĂŚ miny ,które leciaÂły w stronĂŞ przeciwników ,bombardujÂąc ich i wybuchajÂąc kiedy dotknĂŞÂły wrogów...
Tymczasem z paszczy smoka wyleciaÂły kolejne mniejsze stworki ,które miaÂły wÂłasnÂą ÂświadomoœÌ i atakowaÂły czÂłonków ANBU po czym takÂże wybuchaÂły..Deidara przyglÂądaÂł siĂŞ temu wszystkiemu z grzbietu smoka bardzo zadowolony..
OdwróciÂłem siĂŞ i zacz¹³em biec przed siebie by uciec z tych terenów gdzie byÂło Aka, nie wiem co mnie naszÂło ale to chyba byÂło przeczucie.
<NMM>
//Jak coœ to mogê dojœÌ do walki? HM prosi³a.//
Pein pojawia siĂŞ na polanie i mierzy wzrokiem kaÂżdego towarzysza broni jednak nie widzi wÂśród nich Itachiego wiĂŞc mówi podejrzliwym gÂłosem
-Witajcie! HM poinformowaÂła mnie Âże walczycie w Kusa-Gakure ale nie widzĂŞ Itachiego. Jest liderem wiĂŞc powinien tutaj byĂŚ a ja muszĂŞ mu zdaĂŚ raport. Gdzie on jest?
Po czym patrzy na czÂłonków Ambu.
//Wybaczcie moje spóÂźnienie...hehe ale na takÂą imprezĂŞ nalezy siĂŞ elegancko spóÂźniĂŚ. RównieÂż mogĂŞ do³¹czyĂŚ do walki...jeÂśli to konieczne//

PojawiÂła siĂŞ na polanie , gdzieÂś nieopodal innych Akowców. SpojrzaÂła na Peina i mruknĂŞÂła obojĂŞtnie - Nieco siĂŞ spóÂźniÂłam...przepraszam , coÂś mnie zatrzymaÂło.
UsÂłyszaÂła sÂłowa Peina:
- Itachi odszedÂł...nie jest juÂż liderem. - wÂłoÂżyÂła swoje czarne rĂŞkawiczki do kieszeni. Sheena nie wychylaÂła sie z kaptura , leÂżaÂła w nim i chwilowo skupiaÂła ca³¹ swojÂą uwagĂŞ na poÂłówce zozola. Dziewczyna patrzyÂła niewzruszona na walkĂŞ , jakoÂś bez szczególnego zainteresowania.
Dobra Zeetsu nie odpisuje wiĂŞc zostaje wyeliminowany z tej walki... Miharu i Pein moÂżecie walczyĂŚ
Nowa kolejnoœÌ
- Kei
- Deidara
- Miharu
- Pein
- MG (jako panowie ANBU)
Jako, Âże Kei i Deidara juÂż napisali teraz kolej Miharu
- Ehh...niestety trzeba bĂŞdzie siĂŞ trochĂŞ ruszyĂŚ - westchnĂŞÂła z lekkim wyrzutem zakÂładajÂąc swoje rĂŞkawice Shuko po czym podeszÂła kilka kroków do reszty walczÂących.
Po pierwsze , zdjĂŞÂła ciĂŞÂżarki z nóg by zyskaĂŚ wiĂŞkszÂą szybkoœÌ. NastĂŞpnie aktywowaÂła technikĂŞ "Kumonenkin" , wytwarzajÂąc tym samym kilkanaÂście bardzo ostrych sztyletów ze zÂłotej , niesamowicie wytrzymaÂłej substancji (do kaÂżdego z nich przyczepiony byÂł mocny drut)...DaÂła sygnaÂł Sheenie , która natychmiast opuÂściÂła ciaÂło pluszaka. Hachiko szybko biegÂła w stronĂŞ ANBU , a gdy byÂła juÂż blisko , wyskoczyÂła w górĂŞ rzucajÂąc kilka z wytworzonych wczeÂśniej sztyletów prosto w przeciwników , natomiast kilka kolejnych rzuciÂła gdzieÂś w bok , by czujny summon je chwyciÂł , i rzuciÂł nimi we wrogów gdy ci bĂŞdÂą zajĂŞci unikaniem poprzednich , tak by zraniĂŚ ich i dodatkowo unieruchomiĂŚ drutami.
JeÂżeli choĂŚ jeden ze sztyletów trafiÂł , to Sheena zaatakowaÂła rannego przeciwnika by dodatkowo rozedrzeĂŚ jego rany swoimi pazurami i wprowadziĂŚ mu do organizmu swojÂą ÂśmiertelnÂą truciznĂŞ. Miharu natomiast w tym samym czasie , szybkimi manewrami pagnĂŞÂła zacisn¹Ì drut na tyle mocno by zadaÂł przeciwnikom ciĂŞte rany , przesuwajÂąc siĂŞ po ich skórze. W razie gdyby jednak to siĂŞ nie udaÂło , byÂła gotowa zraniĂŚ któregoÂś swoimi rĂŞkawicami Shuko...
SÂłyszÂąc Âże Itachi odszedÂł Pein spuszcza gÂłowĂŞ i mówi
-Rozumiem-Tu mierzy przeciwników spojrzeniem i tworzy klona ale tak by nie zauwaÂżyli go przeciwnicy- zresztÂą nie czas na pytania, teraz jest czas na przelanie krwi wrogom.
Jeszcze zanim skoĂączyÂł mówiĂŚ jego klon juÂż gnaÂł w stronĂŞ jednego z czÂłonków Ambu i celnie rzuciÂł w niego kunaiem. Zanim przeciwnicy zd¹¿yli siĂŞ zorientowaĂŚ przed kolejnym czÂłonkiem Ambu juÂż staÂł akowiec (Pein) i wymierzyÂł mu silnego kopniaka w szczĂŞkĂŞ którÂą oponent powinien juÂż mieĂŚ zÂłamanÂą a przynajmniej nie miaÂł by szans na unikniĂŞcie sztyletów Miharu. Pein dalej stoi nie ruchomo wpatrujÂąc siĂŞ w przeciwników.
Dai szybko przybiega na ³¹kĂŞ i widzÂąc lekki tÂłumek osób postanawia siĂŞ odezwaĂŚ.
- Czy coÂś mnie ominĂŞÂło? - pyta mĂŞÂżczyzna - trochĂŞ siĂŞ spóÂźniÂłem.
Po tych sÂłowach Dai zbliÂża siĂŞ do brata.

Dodane po 1 godzinach 18 minutach:

Dai widz¹c, i¿ nikt nie dopowiada najego pytanie, postanowi³ opuœciÌ to miejsce. Odbieg³ trochê od brata, po czym znikn¹³ w ob³okach dymu.

<nmm>
Deidara ZapomniaÂł o jednym... Tornado wci¹¿ byÂło w grze i wÂłaÂśnie pomknĂŞÂło w stronĂŞ jego smoczka... Bomby zostaÂły elektrycznie rozbrojone... A sam smok cudem unikn¹³ ataku... Jednak tornado deptaÂło mu po piĂŞtach... Atak Keia zkoĂączyÂł siĂŞ sukcesem lecz zaraz po tym Kurama poczuÂł uderzenie elektrycznego ostrza... Sztylety Miharu napotkaÂły przeszkodĂŞ w postaci nowo powstaÂłej Âściany z kamienia, lecz jej twórca zrafiony przez klona Peina, który poczuÂł tylko jedno... Ból w koĂączynie... SzczĂŞka byÂła z kamienia... Na tÂą samÂą przeszkodĂŞ trafiÂła Sheena... DÂźwiĂŞk uderzajÂących pazurów zdradziÂł jÂą i w Summona uderzyÂł strumieĂą wody co cisnĂŞÂło ja o kamiennÂą ÂścianĂŞ... Kamienny ANBU oddaÂł uderzenie klonowi Peina co doslownie pogruchotaÂło mu koÂści...

Z ANBU pozostali Dotonowiec, Suitonowiec, Dwóch Raitonowców
Gdy elektryczne ostrze dotknĂŞÂło Keia, chÂłopak aktywowaÂł technikĂŞ Sakura Kai, która zamieniÂła go w setki pÂłatków kwiatów, które przez chwilĂŞ wirowaÂły w powietrzu. DziĂŞki temu mógÂł pojawiĂŚ siĂŞ kilka metrów dalej bez jakichkolwiek obraÂżeĂą.
Nastêpnie rozejrza³ siê uwa¿nie po polu walki, zastanawiaj¹c siê, kogo powinien teraz zaatakowaÌ.. Widz¹c, i¿ Raitonowcy stanowi¹ problem dla Deidary, gdy¿ niszcz¹ jego bomby, postanowi³ zaj¹Ì siê w³aœnie tymi przeciwnikami.
Odetchn¹³ g³êboko, po czym wykonaÂł odpowiednie pieczĂŞcie, i uÂżywajÂąc swojej zdolnoÂści klanowej, przywowaÂł ogromne, mocne roÂśliny, które wysunĂŞÂły spod ziemi oplatajÂąc owych dwóch ninja z ANBU. ByÂło to rzecz jasna, Genjutsu, lecz roÂślinki mogÂły skutecznie unieruchomiĂŚ przeciwników.
ChÂłopak pojawiÂł siĂŞ wÂśród roÂślin. MógÂł teraz zaatakowaĂŚ przeciwników, lecz postanowiÂł daĂŚ wolnÂą rĂŞkĂŞ Deidarze, który mógÂł teraz zadaĂŚ znacznie powaÂżniejsze obraÂżenia.. Cofn¹³ siĂŞ wiĂŞc kilka kroków z niebezpiecznego miejsca, dajÂąc tym samym znak blondynowi, iÂż moÂże wykonaĂŚ swój atak.
Deidara uciekajÂąc przed tornadem obserwowaÂł co robiÂą inni ,wiĂŞc na chwilĂŞ musiaÂł przerwaĂŚ ataki ,by nie marnowaĂŚ tylko chakry.. ZauwaÂżyÂł takÂże Miharu,która przybyÂła w odpowiednim momencie i wiedziaÂł takÂże co siĂŞ stanie za niedÂługo ,gdyÂż po znikaniu jego klonów wie teraz co siĂŞ dziaÂło..Gdy juÂż informacje do niego dotarÂły musiaÂł innym powiedzieĂŚ -BĂŞdziemy mieĂŚ goÂści..Ta organizacja Kyouto no Honoo bĂŞdzie chciaÂła chroniĂŚ tej durnej wiochy..-powiedziaÂł tylko tyle do swoich towarzyszy ,po czym gdy zobaczyÂł jak Kei unieruchomiÂł czÂłonków ANBU ,którzy mieli techniki z ÂżywioÂłu Raiton i daÂł mu znak by atakowaÂł ,od razu potem smok na którym staÂł Deidara ponownie zacz¹³ wyrzucaĂŚ ze swojej paszczy maÂłe Âżuczki o swojej ÂświadomoÂści zaczynajÂąc bombardowaĂŚ unieruchomionych przeciwników ..Natomiast na domiar tego z ogona smoka zaczĂŞÂły wylatywaĂŚ miny ,które jak dojdÂą do celu wybuchajÂą z ogromnÂą si³¹ wiĂŞc skoro Raitonowcy sÂą unieszkodliwieni dziĂŞki Genjutsu Keia trafiÂły one do celu i powinny zabiĂŚ ich na miejscu a tych min jak i Âżuczków byÂło bardzo duÂżo...JednoczeÂśnie atakujÂąc uwaÂżaÂł na innych czÂłonków Aka by w nich przez przypadek nie wcelowaĂŚ..Gdyby pozbyÂł siĂŞ tych czÂłonków ANBU ,którzy byli zÂłapani w Genjutsu czekaÂł by na dalszy rozwój akcji jak i oglÂądaÂł ataki innych kompanów ,jednoczeÂśnie dalej próbujÂąc kolejnych wyeliminowaĂŚ gdyby inni sobie nie poradzili z nimi...
Sheena natychmiast znów ruszyÂła do akcji. Hachiko przesÂłaÂła jej myÂślami wiadomoœÌ , poprzez po³¹czenie miĂŞdzy nimi:
- Mam nadzieje Âże jesteÂś jeszcze w jednym kawaÂłku. WeÂź drut i spróbuj ich zapĂŞdziĂŚ w jedno miejsce...w jednym punkcie Âłatwiej bĂŞdzie ich pokonaĂŚ - po czym sama za pomocÂą aktywowanej wczeÂśniej techniki wytwarzaÂła po kolei mocne i ostre wÂłócznie z przytwierdzonymi do nich ÂżyÂłkami. Wraz z SheenÂą rzuciÂła owe wÂłócznie kierujÂąc je w stronĂŞ ANBU , by przebiĂŚ ich ciaÂła bÂądÂź (jeÂżeli nie trafiÂłyby w nich) utrzymaĂŚ ich w jednym miejscu. JeÂżeli to siĂŞ powiodÂło , Miharu natychmiast z du¿¹ szybkoÂściÂą znalazÂła siĂŞ w pobliÂżu tego miejsca , uÂżywajÂąc techniki Chakra Surgery (zabiera ona 100% chakry TYLKO przy wykonywaniu operacji..przy jednorazowym ataku zabiera stosunkowo niedu¿¹ czêœÌ , w zaleÂżnoÂści od tego jak dÂługo utrzymuje siĂŞ nicie chakry w przeciwniku) wytwarza nicie chakry , które z du¿¹ szybkoÂściÂą oplatajÂą koĂączyny kamiennych wrogów , by od Âśrodka je wyniszczyĂŚ i doprowadziĂŚ do skruszenia. (dzieje siĂŞ to szybko - o ile siĂŞ udaÂło)
//Kamienna szczĂŞka powinna mu chociaÂż popĂŞkaĂŚ ale to szczegóÂł, detal i drobiazg .
Pein odskakuje od kamiennego czÂłonka Ambu mówiÂąc
-Deidara, czy informacja Âże Kyouto no Honoo interesuje siĂŞ tÂą wioskÂą jest pewna? MogĂŞ tam wysÂłaĂŚ moje trzy ciaÂła lub wasze idealne kopie, tylko Âże do tego drugiego potrzebowaÂł bym martwych ciaÂł, chociaÂż ich zdobycie nie jest problemem.
po czym szybko zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci a nastĂŞpnie poÂłoÂżyÂł dwie dÂłonie na ziemi po czym rzekÂł
-Ninkukyouu no Jutsu!
Z koniuszków palców Peina zaczĂŞÂło emitowaĂŚ bardzo jasne ÂświatÂło które gdy zabraÂł rĂŞce zamieniÂło siĂŞ w dziesiĂŞĂŚ wielkich fal mknÂących z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą w stronĂŞ jednego z "kamiennych" czÂłonków Ambu. Fale tnÂą wszystko na swojej drodze, nawet kamieĂą w który zamienia siĂŞ przeciwnik. "Nie ma co atakowaĂŚ Kunaiami w tego kamiennego goÂścia ale tamci" pomyÂślaÂł Pein po czym zmierzyÂł wzrokiem pozostaÂłych wrogów spojrzeniem. Zaraz potem z nieba juÂż zacz¹³ padaĂŚ deszcz a kolczyków byÂł juÂż w jamie ustnej Peina gdzie go wyj¹³ i wÂłorzyÂł, nastĂŞpnie akowiec zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci do techniki Rinryoketsu no Jutsu i wymawia jej nazwĂŞ po czym wypuszcza z ust ogromnÂą iloœÌ wczeÂśniej wciÂągniĂŞtego powietrza który ³¹czy z deszczem, tak powstaje wir w którym umieszczony jest kolczyk okazujÂący siĂŞ zwojem z zapieczĂŞtowanymi kunaiami i shurikenami. Kiedy przeciwnik wpadnie w wir kolczyk zamienia siĂŞ w masĂŞ wczeÂśniej wymienionego Âżelastwa które rani przeciwnika. Owy wir leci prostwo w goÂścia od Suitonu a kaÂżdy wodny atak wymierzony w wir lub jego okolice zostanie zaabsorbowany przez wodnÂą trÂąbe która w efekcie siĂŞ wzmocni.
WspóÂłpraca Deia i Keia wyszla im na dobre... Iluzjonista unieruchomiÂł Raitonowcow z ANBU dzieki czemu niekontrolowane juÂż przez nikogo tornado przestaÂło ÂścigaĂŚ DeidarĂŞ... Ten zaraz wysÂłaÂł bomby na uniruchominych ANBU i wysadziÂł ich... WÂłócznia Miharu zabiÂła Suitonowca a pozostaÂłe zmusiÂły Dotonowca do zostana we wzglĂŞdne staÂłej pozycji. DziĂŞki temu Miharu udaÂło siĂŞ podejœÌ doœÌ blisko by wpowadziĂŚ nicie chakry i powoli wykoĂączyĂŚ przeciwnika... Niestety nie byÂło jej to dane... Njapierw jeden z wystrzelonych przez Peina rozci¹³ jej ramiĂŞ a zaraz potem druga z technik akowca odrzuciÂła jÂą kilka metrów w tyÂł gdzie uderzyÂła tym samym ramieniem w kamieĂą. WydawaÂło je sie, ze usÂłyszaÂła trzask pĂŞkajÂącej KoÂści... Czlonkowie ANBU leÂżeli martwi...

Kei Deidara gratuluje wspóÂłpracy... Miharu nic osobistego ale skoro podeszÂłaÂś dosĂŚ blisko a Pein nie raczyÂł zwróciĂŚ na to uwagi to coÂś musiaÂło siĂŞ staĂŚ... KoœÌ ramienia jest jedyie pĂŞkniĂŞta... LeĂŚcie dalej
//Nie no spoko rozumiem...zresztÂą nic siĂŞ nie staÂło bo zaraz sobie szybko ulecze ramie tak Âże zero oburzenia //

WstaÂła zaciskajÂąc zĂŞby , gdyÂż pryÂśniĂŞta koÂśc dawaÂła o sobie znaĂŚ przeszywajÂącym bólem. Dziewczyna bez wÂątpienia stale opanowana , szybko uÂżyÂła techniki medycznej i odbudowaÂła za pomocÂą nici uszkodzony kawaÂłek koÂści.
SpojrzaÂła na Akowców leczÂąc jeszcze swoje ramie:
- Nie moÂżemy siĂŞ z tym dÂługo grzebaĂŚ , wiĂŞc póki ja leczĂŞ ramie , wy leĂŚcie dalej....do³¹czĂŞ do was jak skoĂączĂŞ...i pozbieram stÂąd Sheene - powiedziaÂła dziewczyna , leczenie potrwa jeszcze krótkÂą chwilĂŞ...w tym samym momencie dziewczyna przesÂłaÂła wiadomoœÌ do summona:
- Pozbieraj sie i ruszamy dalej...byle szybko! - rozkazaÂła.
Kei kiwn¹³ g³ow¹, s³ysz¹c s³owa Miharu.
- To pewne, ¿e czekaj¹ na nas ''obroùcy wioski'' - chlopak prychn¹³ pod nosem - HM! by³a w Kusie, i mnie osobiœcie o tym poinformowa³a.. - doda³ nieco zirytowanym tonem. W sumie to ju¿ powinien siê przyzwyczaiÌ do tego, i¿ ninja z innych wiosek zawsze pojawiaj¹ siê tam, gdzie jest AKatsuki.
Zapali³ papierosa, zerkn¹³ jeszcze raz na martwe cia³a shinnobi z ANBU. W³o¿y³ rêce do kieszeni i szybko ruszy³ dalej.

NMM.
Deidara nadal siedzÂąc na ptaku spojrzaÂł na Miharu..SÂłyszÂąc jej sÂłowa musiaÂł iœÌ dalej ,lecz musiaÂł coÂś dopowiedzieĂŚ ,oczywiÂście podleciaÂł do niej tak ,by mogÂła go widzieĂŚ.-Chyba nic ci nie jest....Mam nadziejĂŞ ,Âże z tobÂą bĂŞdzie wszystko dobrze...-powiedziaÂł tylko tyle z troskÂą o jej zdrowie ,a chciaÂłby jÂą teraz jakoÂś przytuliĂŚ ,lecz wiedziaÂł ,Âże musi lecieĂŚ dalej ,a takÂże to ,Âże siĂŞ wyleczy ..Tylko po prostu chciaÂł tego w g³êbi swojego serca ,ale teraz walka nadal trwaÂła ,wiĂŞc musiaÂł pójœÌ w g³¹b wiochy..Po chwili ostatni raz spojrzaÂł na dziewczynĂŞ i znikn¹³ za Keiem...
NMM
//Sorki Miharu ale myÂślaÂłem Âże Keishi bĂŞdzie raczyÂł spojrzeĂŚ na staty przynajmniej w takim przypadku. OtóÂż tak samo jak moje fale jestem szybszy od Miharu co oznacza Âże mój atak dosiĂŞgn¹³ przeciwnika najpierw zaÂś Miharu go dobiÂła, trudno.//
Pein odetchn¹³ z ulgÂą widzÂąc martwych przeciwników
-Prawda Âże nie ma czasu ale myÂślĂŞ Âże dobrze by byÂło ustaliĂŚ jakiÂś plan dziaÂłania i uwaÂżam Âże nie powinnaÂś teraz zostawaĂŚ sama. Poczekam tutaj z tobÂą na wypadek gdyby Kusa otrzymaÂła posiÂłki. MogĂŞ wysÂłaĂŚ wasze klony do walki z Kyouto no Honoo by ich zatrzymaÂły do czasu aÂż twoje ramie nie bĂŞdzie do koĂąca sprawne-Tu Pein patrzy na polegÂłych przeciwników-te ciaÂła nadadzÂą siĂŞ idealnie.
- Na pewno bĂŞdÂą na nas czekaĂŚ...Takie Âśmiecie nie majÂą niczego innego do roboty - westchnĂŞÂła z wyrzutem po czym zwróciÂła siĂŞ do Deidary - Nic mi nie jest...- powiedziaÂła spokojnie po czym skoĂączyÂła leczyĂŚ swoje ramiĂŞ. CzekaÂła tylko aÂż w jej kapturze znów pojawi siĂŞ ten pozszywany królik zombie...
- No zbieraj siĂŞ szybciej! - rozkazaÂła summonowi , a gdy wreszcie Sheena siĂŞ pojawiÂła Hachiko wÂłoÂżyÂła jÂą do kaptura i pod¹¿yÂła w stronĂŞ Akowców <nmm>
-Jak sobie chcesz.
PowiedziaÂł Pein i ruszyÂł za Miharu
<nmm>
wnikam w ziemie <NMM>
Przybywa z kotem na gÂłowie czekajÂąc na Amy. RozglÂąda siĂŞ po okolicy i mówi sam do siebie:
- To bĂŞdzie idealne miejsce na rozbicie obozu - Nie zauwaÂża jednak martwych ciaÂł ANBU, które ukryte sÂą pod wysokÂą trawÂą.
- No cóÂż, Âładnie tu... - kot odparÂł zmĂŞczony. SpojrzaÂł psim wzrokiem na Gaare, po czym dodaÂł:
- Nie mogÂłeÂś mnie schowaĂŚ do kieszeni ? PrzecieÂż jestem kotem...
Specjalnie otrz¹sn¹³ siê z wody na g³owie Gaary, po czym zeskoczy³ na jego ramiê i doda³ szeptem:
- SprawdziĂŚ teren...?
- Mo¿esz. Ja poczekam na Amy a ty przeszukaj go dok³adnie, ¿ebyœmy nie mieli ¿adnych nieprzyjemnoœci - Powiedzia³ tym samym tonem jak na pocz¹tku ich wyprawy. - Nie moja wina, ¿e siê zmoczy³eœ. Trzeba by³o wejœÌ mi pod szatê.
- Hai - odparÂł kot. ZeskoczyÂł z ramienia Gaary, po czym wylÂądowaÂł z gracjÂą na ziemi, podrapaÂł siĂŞ za uchem i cicho kichn¹³. Zacz¹³ swój marsz po okolicy, znikajÂąc przy tym z pola widzenia miĂŞdzy trawami. Przez kilka minut sÂłychaĂŚ byÂło cichy szmer ÂździebeÂł trawy, który powstawaÂł wskutek podróÂży kota miĂŞdzy trawami. Po chwili doszedÂł do ciaÂł...SpojrzaÂł na nie obojĂŞtnym wzrokiem, po czym wróciÂł z uÂśmiechem na twarzy do Gaary. Gdy wskoczyÂł na jego ramiĂŞ, szepn¹³ cicho:
- ZnalazÂłem tylko kilku nieÂżywych czÂłonków ANBU...Nie ma siĂŞ czym martwiĂŚ
dowlokÂłam siĂŞ za chÂłopakami
-kto rozbije namiot?-zapaÂłam cicho -wybaczcie nie jestem w stanie tego zrobiĂŚ
- Rozumiem, zaraz to sprawdzĂŞ. - PowiedziaÂł szeptem do Kota. - Ja mogĂŞ, ale mam tylko jeden. Amy jak sÂądzĂŞ teÂż masz jeden, ale nasz kociak chyba nie ma ze sobÂą plecaka?
-mogĂŞ spaĂŚ z kotem nie przeszkadza mi to-powiedziaÂłam-kiedyÂś zanim MArtin zabiÂł mojego psa to spa³¹m z nim wiĂŞc jestem przyzwyczjaona do kÂłaków ;P
- Jak chcesz - OdparÂł - Kage Bunshin no Jutsu - DodaÂł szeptem. PowstaÂły 4 Klony. Dwa pierwsze wziĂŞÂły namiot od Gaary, a dwa kolejne od Amy. Szybko zabraÂły siĂŞ za rozbijanie namiotów. Po jakichÂś 10 minutach wszystko byÂło juÂż gotowe.
-dziĂŞkujĂŞ Ci-powiedziaÂłam wyjmujÂąc z torby Âśpiwór-przepraszam za tamto zamieszanie w kanionie ale pewne rzeczy sÂą silniejsze ode mnie-wyjĂŞÂłam z torby prowiant -pójdĂŞ po ga³êzie na ognisko powiedziaÂłam oddalajÂąc sie do pobliskiego lasu
- Mo¿esz iœÌ, ale uwa¿aj, Risen znalaz³ tu martwe cia³a ANBU. - Powiedzia³. - Coœ jest nie tak. - Doda³
machnê³am lekcewa¿¹co rêk¹...

po pewnym czasie wróciÂłam i rozpaliÂłam ognisko siadajÂąc na ziemi
-powinniœcie te¿ coœ zjeœÌ powiedzia³am
Usiad³ przy ognisku. Patrzy³ co raz na Amy przypominaj¹c stare czasy. Nagle ockn¹³ siê
- Eh, ja nie jestem gÂłodny. MoÂże jutro zjem. - PowiedziaÂł zapatrzajÂąc siĂŞ w ognisko.
spojrzaÂłam na niego uwaÂżnie mlaskajÂąc jak to miaÂłam w zwyczaju kiedy myÂślaÂłam i coÂś przeÂżuwaÂłam
-zjedz-poprosiÂłam-jeÂśli w nocy bĂŞdziemy musieli walczyĂŚ nie bedziesz miaÂł wystarczajÂąco siÂły-Risen CIebie teÂż to dotyczy-pociÂągnĂŞÂłam kota za ogon podsuwajÂąc mu pod pyszczek porcje jedzenia i drapiÂąc po Âłebku
Kot pokrĂŞciÂł przeczÂąco gÂłowÂą, po czym gÂłoÂśno powiedziaÂł:
- Po tym widoku ANBU zaraz siĂŞ zrzygam...Ciekawi mnie, co ich zaÂłatwiÂło ?
SpojrzaÂł na Gaare, po czym zapytaÂł:
- Czy Kusa ma ANBU ?
- Jeœli bêdzie trzeba ³yknê pigu³kê. Nie jestem g³odny. Naprawdê. - Nagle po³o¿y³ siê i zacz¹³ wpatrywaÌ siê w gwiazdy myœl¹c o wielu rzeczach. - Nie wiem - Odpowiedzia³ na pytanie Risena.
-nie ma-odpowiedziaÂłam-Hyuta dowodzi caÂłym Anbu i póki co oddziaÂły sÂą przydzielone tylko do Kiri Suny i Konohy-wziĂŞÂłam Risena na rĂŞce przytulajÂąc go-ups-odrzuciÂłam go od siebie-sorry Risen, przyzwyczajenie, lubiĂŞ zwierzĂŞta
LeÂżaÂł w bez ruchu.
- ChodÂź Risen. - PostawiÂł kota sobie na gÂłowie. - Masz fajne futro.
- Dzieki... - odparÂł kot z tĂŞgÂą minÂą. Po chwili dodaÂł spode Âłba:
- Ale mogÂłaÂś mnie odstawiĂŚ. Poza tematem, ciekawe co robiÂł tutaj oddziaÂł ANBU. Z tego, co mi wiadomo, to Kusa nie jest w stanie wojny z ÂżadnÂą z wiosek...I przez kogo mogli zostaĂŚ zabici ?
Kot zacz¹³ drapaÌ siê za uchem, po czym doda³ cicho:
- PrzyjÂście tutaj byÂło b³êdem...PowinniÂśmy zatrzymaĂŚ siĂŞ w jednej z jaskiĂą u stóp kanionu...ZagwarantowaÂł bym nam pomyÂślne lÂądowanie. Trzeba siĂŞ zwijaĂŚ, bo poprzez pomyÂłkĂŞ moÂżemy zostaĂŚ skojarzeni z tym zabójstwem. Niewiele jest osób zdolnych pokonaĂŚ oddziaÂł ANBU, a najsilniejsze osoby z Suny bĂŞdÂą podejrzewane...ZwÂłaszcza, gdy zostanÂą znalezione w pobliÂżu miejsca zbrodni. Gaara
Tutaj kot znów obdarzyÂł spojrzeniem Kazekage:
- Musimy sprz¹tn¹Ì cia³a...Jeœli chcesz ja siê tym zajmê.
westchnĂŞÂłam cicho
-wiecie co ch³opcy...wtedy nad kanionem...-zwiesi³am g³owê-mia³am ochotê skoczyÌ w przepaœÌ-powiedzia³am po chwili smutno. Rzadko przeprasza³am, rzadko siê zwierza³am i rzadko traktowa³am ludzi z szacunkiem, wiêc moje zachowanie musia³o Was zaskoczyÌ
- JeÂśli chcesz. - OdparÂł obojĂŞtnie. - LiczĂŞ na ciebie. - DodaÂł wpatrujÂąc siĂŞ w niebo.
Kot ruszaÂł w kierunku ciaÂł, gdy usÂłyszaÂł sÂłowa Amy. ZdziwiÂł siĂŞ jej szczeroÂściÂą, a gdy miaÂł zadaĂŚ pytanie dlaczego to zrobiÂła, ugryzÂł siĂŞ w jĂŞzyk. OpuÂściÂł lekko gÂłowĂŞ, po czym bez sÂłowa skierowaÂł siĂŞ w kierunku ciaÂł ANBU. UznaÂł, Âże nie jest odpowiedniÂą osobÂą dla Amy do takiej rozmowy.
Gdy doszedÂł do ciaÂł, przelaÂł do kaÂżdego z nich chakrĂŞ. WykorzystaÂł swój limit krwi, po czym...PodzieliÂł ich na atomy....MaÂłe, niewidoczne dla doujutsu atomy. "RozlaÂły" siĂŞ po caÂłej polanie, powodujÂąc u Amy i Gaary wraÂżenie, jakby przeszÂły ich dreszcze. Powoli wracaÂł do obozu (czas dla was ).
-hymm... wiesz po tamtym wypadku-powaedziaÂłam-kiedy straciÂłam wzrok-Akatsuki robili mi przeszczep oczu, ale czasem widzĂŞ to co widziaÂł wczeÂśniejszy ich wÂłaÂściciel i nie panuje nad swoim ciaÂłam-powiedziaÂłam ciÂągle wpatrzuna w ziemie

Dodane po 1 minutach:

-task nie powinien zachowywaĂŚ siĂŞwÂświadczony ninja... mogĂŞ przz to spowodowaĂŚ kiedyÂś strasznÂą katastrofĂŞ jak bedĂŞ na misji i zawiadĂŞ druÂżynĂŞ
- Eh. - Stêkn¹³. Le¿a³ wpatruj¹c siê w ziemiê. - To moja wina. Ta utrata wzroku.
- DodaÂł
Zaraz spadam.
-nie Twoja powiedziaÂłam-nie byÂłam po prostu wystarczajÂąco czujna...
Gaara nie sÂłyszaÂł ostatnich sÂłów Amy, poniewaÂż zasn¹³. Zacz¹³ padaĂŚ deszcz, jednak Gaara go nie czuÂł. Woda ugasiÂła ognisko, a kazekage spaÂł sobie na ziemi.
westchneÂłam i podeszÂłam do niego szturchajÂąc go
-idÂź do namiotu o siĂŞ przeziĂŞbisz...-sama teÂż weszÂłam, wyastawiÂłam gÂłowĂŞ-kicikici Risen chodÂź bo cIe póÂźniej nie wpuszczĂŞ
Kot wróciÂł do obozowiska. SpojrzaÂł z podniesionymi brwiami na ÂśpiÂącego Gaare. Po chwili obróciÂł swój wzrok ku Amy i cicho zapytaÂł:
- Co siĂŞ staÂło ?
Nie obudziÂł siĂŞ na sÂłowach Amy. SpaÂł dalej na deszczu, co mu jednak nie przeszkadzaÂło.

SPADAM NARQA ALL
-nie waÂżne-powiedziaÂłam-chodÂź spaĂŚ weszÂłam do namiotu rozkÂładajÂąc Âśpiwór-wygodnie CI pod postaciÂą kota?
- Nie narzekam...Poza tym, nie wyobraÂżam sobie spania z tobÂą pod postaciÂą czÂłowieka. A przynajmniej nie planuje.
Kot wszedÂł do namiotu, gdy nagle usiadÂł i spokojnym tonem przemówiÂł do Amy:
- A ty nie masz jakiegoÂś ulubionego zwierzĂŞcia ? KaÂżda transformacja przynosi ponadto jakieÂś korzyÂści. Tak dla przykÂładu, koci 6 zmysÂł.
RozejrzaÂł siĂŞ po namiocie, po czym znów zapytaÂł:
- A ja...Mam spaĂŚ przy nogach, czy przy gÂłowie ?
ObudziÂł siĂŞ, deszcz juÂż nie padaÂł, jednak byÂł caÂły mokry po deszczowej nocy.
- Kuso - Szepn¹³ sam do siebie. WstaÂł zajrzaÂł do namiotu i zdj¹³ mokrÂą szatĂŞ. ByÂł teraz w stroju codziennym (Takim jak w anime). MiaÂł na plecach gurdĂŞ i przy boku katanĂŞ. SpojrzaÂł na namiot Am i Kota. ByÂł zamkniĂŞty, wiĂŞc sÂądziÂł Âże jeszcze ÂśpiÂą. PoszedÂł nad rzeczkĂŞ i zÂłapaÂł trzy ryby. WróciÂł nad spalone ognisko. DoÂłoÂżyÂł drewna i je rozpaliÂł. UsmaÂżyÂł zÂłapane ryby i czekaÂł, aÂż reszta siĂŞ zbudzi.
przysnĂŞÂłam i nie sÂłyszaÂłam sÂłów Risena
obudziÂłam siĂŞ rano, wyplÂątujÂąc ze Âśpiwora
-Risen wstajemy ;P
G³owa kota opad³a, wyra¿aj¹c za³amanie. Spojrza³ na Amy nieprzytomnym wzrokiem, po czym mrukn¹³:
- Uznajmy mój brak snu tej nocy za peÂłnienie warty. WiĂŞc teraz siĂŞ zdrzemnĂŞ...
Kotek padÂł u stóp Amy. Co chwilĂŞ sÂłychaĂŚ byÂło mruczenie przez sen.

{wracam za godzinĂŞ )
wziĂŞÂłam kota na rĂŞce i poÂłoÂżyÂłam sobie na kolanach gÂłaszczÂąc go bezmyÂślnie
Mruczenie kota sta³o siê g³oœniejsze wskutek pieszczot. Przez sen zwin¹³ siê w k³êbek. trzyma³ teraz ogon w przednich ³apkach. Jego futro zmieni³o barwê na rud¹...
-dobra koniec leniuchowania- odÂłoÂżyÂłam kota na Âśpiwór wychodzÂąc z namiotu i zaczynajÂąc siĂŞ pakowaĂŚ
Kot obudzi³ siê. Spojrza³ rozleniwionym wzrokiem na siebie. Jego futro pojaœnia³o, co znaczy³o, ¿e Henge powoli s³ab³o. Dziêkowa³ Bogu, ¿e nie usn¹³, gdy¿ spa³by z Amy pod postaci¹ cz³owieka. Wskoczy³ na g³owê Amy, po czym zaspanym g³osem mrukn¹³:
- Teraz ty mnie niesiesz...
-chciaÂłbyÂś, masz 4 Âłapki to zasuwaj na nich po wodĂŞ-prychnĂŞÂłam a niego skÂładajÂąc namiot. Kiedy siĂŞ spakowaÂłam wziĂŞÂłam siĂŞ za jedzenie Âśniadania, czekajÂąc aÂż Gaara sie pozbiera.
Kotkowi coÂś przyszÂło na myÂśl. Jego mina chwilowo siĂŞ zaÂłamaÂła, po czym wdrapaÂł, a w zasadzie juÂż prawie spadaÂł z czoÂła Amy. SpojrzaÂł sie w jej oczy i zapytaÂł:
- A mleko macie ?
-ja CI dam mleko... powróĂŚ tylko do postaci czÂłowieka to Ci pokaÂże mleko-warknĂŞÂłam ÂłapiÂąc go na skórĂŞ za karku i ÂściÂągajÂąc z gÂłowy. PopatrzÂłyÂłam na niego chwilĂŞ po czym postawi³¹m na ziemi-pomuÂż siĂŞ zebraĂŚ Gaarze i idziemy
Kot spojrza³ z wyrzutem na Amy. Parskn¹³ pod nosem coœ w stylu:
- Lubi zwierzĂŞta...
Wyszed³ z namiotu z zamiarem udania siê do namiotu Kazekage. Zdziwi³ siê jednak lekko, gdy spostrzeg³, ¿e ten siedzi przed ogniskiem i sma¿y ryby. Podszed³ do niego powolnym krokiem i mrukn¹³:
- Zaraz sie zbieramy...
-chodÂźcie im szybciej to zaÂłatwimy tym lepiej-mrukneÂłam zakÂładajc torbĂŞ na rami i odchodzÂąc >NMM<
http://shinnobirpg.mojefo...mat-vt2077.html
Kot jĂŞkn¹³ cicho. OpuÂściÂł gÂłowĂŞ, po czym...WykonaÂł kilka pieczĂŞci. Na jego nogach pojawiÂł siĂŞ znak, który momentalnie znikn¹³. Odetchn¹³ g³êboko, po czym powiedziaÂł pod nosem:
- Czas notki min¹³...
Spojrza³ za jounink¹, po czym...Znikn¹³.
Pojawi³ na g³owie Gaary i szepn¹³ mu do ucha:
- Wybacz, ale teraz musimy byĂŚ szczególnie ostroÂżni. Najlepiej bĂŞdzie jak schowasz mnie do plecaka...Aby nie moÂżna byÂło zauwaÂżyĂŚ dziwnego widoku Kazekage z kotem na gÂłowie...
Po tych sÂłowach zeskoczyÂł na ziemiĂŞ i czekaÂł, aÂż go Gaara gdzieÂś ukryje.