WejÂście do wioski

Drewniana brama Kusagakure no Sato. Lewe skrzydÂło wyglÂąda na nowe, jednak dziĂŞki wspaniaÂłym konstruktorom i prawa czĂŞÂśc zostaÂła podreperowana i umocniona dziĂŞki temu ciĂŞÂżko byÂłoby wielkiej armii zniszczyc wrota.
GÂłówne przejÂście przez ogromne mury prowadzÂące na gÂłównÂą ulicĂŞ miasta wprost do rezydencji Kusokage. Przed bramami stoi dwóch straÂżników którzy przepuszczajÂą kaÂżdego lecz wyglÂądajÂą na bardzo ostroÂżne osoby, kaÂżdy wóz zostaje bardzo uwaÂżnie sprawdzony. Na murach stoi jeszcze dodatkowa trójka straÂżników pilnijÂąca ze szczególnoÂściÂą przejÂście po ataku który niegdyÂś nastÂąpiÂł na KusĂŞ za drugiego panowania Kusakage Jeng. MajÂą przy sobie jako dodatkowy osprzĂŞt dmuchawki na zatrute strzaÂłki
* Zmiana w opisie wprowadzona 28 listopada 2009 roku przez Jeng
Dodatkowa zmiana po naprawie bramy wprowadzona 27 grudnia 2009 roku przez Jeng

---

przechodzĂŞ przez bramĂŞ <NMM>

Dodane po 3 minutach:

wychodzĂŞ po chwili z wioski nie wiedzÂąc czemu <NMM>
przechodze przez brame i ide na gÂłuwna ulice
Kei stan¹³ nieopodal, ale tak, by nie zauwaÂżyli go typkowie przy bramie. CzekajÂąc na HM! wyciÂągn¹³ paczkĂŞ papierosów i zapaliÂł jednego.

---

HM! szÂła i nagle zobaczyÂła Keia z papierosem,byÂła wq szoku Âże on
pali,bo jak dobrze Ayano bardzo ja ochrzaniÂła Âże paliÂła
ale tym razrm bĂŞdzie wiedziaÂła na kogo zwaliĂŚ.

-A ty od kiedy palisz?
- A co ci do tego? - Kei z waÂżnÂą minÂą wypuÂściÂł z ust dym, z wyraÂźnÂą przyjemnoÂściÂą.
- No to jak, idziemy do tej wiochy?
-Co nie moÂżna siĂŞ pytaĂŚ-PowiedziaÂła HM! z powaÂżnÂą mina do Keia.
-Nom idziemy.
PrzechodziÂł sobie spacerkiem, poznaĂŚ nowo odkrytÂą wioskĂŞ PrzechodzÂąc zauwaÂżyÂł 2 shinobi.

-Akatsuki ... Nie... to nie mog¹ byÌ Akatsuki ... - szepn¹³ i ukry³ siê za murkiem zarzucaj¹c kaptur na g³owê i œci¹gaj¹c opaskê OTO.
Kei stworzyÂł klona, który pobiegÂł przed siebie. Gdy straÂżnicy zobaczyli obcego ninja, pobiegli zanim w krzaki.
- No, teraz mamy drogê woln¹ - odpar³ ch³opak, wci¹¿ pal¹c papierosa. Spojrza³ jeszcze na shinobich uganiaj¹cych siê za jego klonem i szybko ruszy³ do wioski.
[nmm]
HM! poszÂła za Keiem.
[nmm]
PoczekaÂł aÂż Akatsuki pójdÂą dalej ,poczekaÂł chwilkĂŞ i ruszyÂł za nimi ukrywajÂąc siĂŞ to za drzewami to za murkami.[nmm]
wszedÂł do wioski
uÂłatwiÂło mu to Âże nie byÂło straÂżników *nmm*
Wszedl do wioski NMM
wyszedÂł z wioski *nmm*
PrzeszedÂł przez bramĂŞ, z zadowoleniem stwierdzajÂąc, Âże straÂżników wci¹¿ nie ma.
[nmm]
WszedÂł razem z tayuyÂą do wioski *nmm*
wÂłaÂśni wchodze do wioski i ide na gÂłównÂą ulice

Dodane po 1 godzinach 7 minutach:

wÂłaÂśnie wchodze do wioski ide na gÂłównÂą ulice
Karol wchodzi do wioski poniewaÂż jest ona po drodze."StraÂżników niema ciekawe gdzie sÂą"-pomyÂślaÂł "Ale to lepiej dla mnie Âże ich niema bo mogli by tu ÂściÂągn¹Ì kogoÂś do pomocy i by mnie pokonali choĂŚ to nie moÂżliwe na ich poziomie " Karol kierowaÂł siĂŞ na gÂłównÂą ulicĂŞ wioski Âżeby tam wmieszaĂŚ siĂŞ w tÂłum.
<NMM>
przechodziÂłem obok bramy i idĂŞ na gÂłówna ulice
WyszÂła z wioski.

NMM
wyszedÂł z wioski *nmm*
WchodzĂŞ do wioski...

<NMM>
weszÂłem do wioski i poszÂłem na gÂłównÂą ulice

Dodane po 22 minutach:

wÂłaÂśnie wychodzĂŞ z wioski
PrzechodzĂŞ obok bram,idĂŞ do Konohy.

<NMM>

Dodane po 17 godzinach 37 minutach:

WchodzĂŞ do wioski.

<NMM>

Dodane po 4 godzinach 19 minutach:

WychodzĂŞ z wioski.

<NMM>
PrzeszedÂł przez wioskĂŞ bardz szybko.chciaÂł jÂą zwiedziĂŚ ale nie miaÂł czasu i pobiegÂł dalej.

NMM
PrzebiegÂł przez wioskĂŞ[nmm]
PrzebiegÂł obok wiochy nie myÂślÂąc o niczym .
WszedÂł do wioski <NMM>
Przebiegam przez bramĂŞ <NMM>
Szybko przebiegÂła obok tej wioski.
[nmm]
WeszÂła do wioski. ByÂło juÂż tak blisko do Oto. Nie mogÂła teraz umrzeĂŚ. SzÂła dalej z ranÂą na plecach.

NMM.
wszedÂł do wioski *nmm*
WeszÂłam do wioski z psami, w stroju Hokage, z kapeluszem na gÂłowie.
wyszedÂł z wioski *nmm*
WyszÂłam z wioski z psami.[nmm]
PoniewaÂż nie chciaÂło jej siĂŞ znowu przechodziĂŚ przez inne wioski po prostu przejdzie przez KusĂŞ.. PytaÂła siĂŞ przechodniów , czy moÂże nie widzieli takiego czarnowÂłosego chÂłopaka ,a wiĂŞkszoœÌ mówiÂło , Âże nie widziaÂło. Zawiedziona chciaÂła wracaĂŚ do siedziby Hebi , ale spotkaÂła kogoÂś kto go widziaÂł i powiedziaÂł , Âże jest w restauracji z Hokage i omawiajÂą jakieÂś sprawy nie wiedziaÂł nawet jakie. PodziĂŞkowaÂła mu i poszÂła tam, z nadziejÂą , Âże ona jemu siĂŞ nie podoba.
[nmm]

Dodane po 6 minutach:

Po krótkim czasie bardzo szybko wybiegÂła z wioski i dalej szukaÂła Sasuke , ale wiedziaÂła , Âże skoro niedawno poszli , to miaÂła nadziejĂŞ , Âże go w koĂącu dogoni.
[nmm]
Zatrzyma³ siê przed wejœciem. Po chwili zdecydowa³ siê obejœÌ wioskê.
<NMM>
MinĂŞÂła wyjÂście, nawet nie zastanawiajÂąc siĂŞ, gdzie jest. WiedziaÂła, Âże juÂż blisko miejsca, które uwaÂżaÂła za substytut domu, wiĂŞc czy miaÂło znaczenie, ile jeszcze potrwa podróÂż?
<nmm>
PrzeszedÂł przez bramĂŞ, z pewnym poczuciem ulgi, Âże opuszcza tÂą wioskĂŞ, jak i z satysfakcjÂą z wykonanego zadania.

[nmm]
Min¹³ tê wiochê i bieg³ do Kiri
[nmm]
Przebiegam obok,biegnĂŞ w stronĂŞ Suny.

<NMM>
Min¹³ wioskê.

[nmm].
IdĂŞ przed Dosu osÂłaniajÂąc go.
Idzie z TayuyÂą. NMM
(sory ale nie oge wchodziĂŚ na forum bo mam karĂŞ.Ekhhh rodzice.)
[nmm]
//Jak to liny mogÂły siĂŞ poluzowaĂŚ?
Dobra mniejsza z tym\\

Dosu,ja idê bo mam wa¿n¹ sprawê do za³atwienia,potem j¹ z³apiemy inaczej nie poka¿ê siê w OFS - powiedzia³ i pobieg³ dalej.

<NMM>
WchodzĂŞ przez bramĂŞ Kusagakure

Gdy klony wróciÂły do mnie rozproszyÂłem je aby dowiedzieĂŚ siĂŞ jakie informacje i ruszyÂłem z powrotem do Konohy.IdÂąc zauwaÂżyÂłem czÂłonków z Akatsuki i wnioskujÂąc stronĂŞ w którÂą idÂą wyglÂąda na to Âże kierujÂą siĂŞ w stronĂŞ Kiri Gakure
WychodzĂŞ z wioski
<NMM>
WlatujĂŞ do wioski i hamujĂŞ deskĂŞ. Nigdy tego nie robiĂŞ, ale nie chcĂŞ zrzuciĂŚ Kate.
-Zapraszamy do oswobadzania Kusa-gakure... - powiedziaÂłem gÂłosem biletera i podajÂąc rĂŞkĂŞ Kate.
-Ruszajmy dobrze?
Kiwnê³am potwierdzaj¹co g³ow¹.Zesz³am z deski i wyprostow¹³am siê .
-No .... czas zaczynaĂŚ x)
-CóÂż... zwiedÂź wioskĂŞ, ja przejdĂŞ siĂŞ po okolicy... wydaje siĂŞ, Âże nie ma tu Akowców...
RuszyÂłem do bambusowego lasu...
NMM

Dodane po 17 minutach:

Wracam tu i zauwaÂżam, ze Kate dalej tu stoi... dobra...
-KAte zostaĂą tutaj dobrze? W razie ataku... a jak wróci Karol to odeÂślesz go po kolejnÂą falĂŞ wsparcia i dogonicie mnie w Iwie lub Oto. ÂŚwiat w koĂącu dowie siĂŞ kim jest Hyuton Shiro. A najboleÂśniej dowiedzÂą siĂŞ Akowcy.
wskakujĂŞ na deskĂŞ i lecĂŞ do Iwy.
NMM
Dziewczyna o zielonych wÂłosach niczym liÂście drzew o oczach ÂświeÂżej trawy a ubrana w doœÌ skÂąpy beÂżowo-brÂązowy strój z sprzĂŞtem prostym do którego zalicza siĂŞ tylko kunaie, shurikeny oraz jakiÂś zwój patrzy na wszystko ze strasznym przeraÂżeniem iÂż wczeÂśniej nie dostrzegÂła tych zniszczeĂą. Teraz zwróciÂła swe piĂŞkne duÂże oczy ku dziewczynie.
- Kim jesteÂś ?! - spytaÂła siĂŞ buntowniczo i rozkazujÂąco.
Akimoto Lee przez chwile stoi z dala od ninja których tu zauwaÂżyÂł lecz po chwili jak by nikogo nie widziaÂł przechodzi obok ninja a nastĂŞpnie wolnym krokiem idzie ulicÂą.
<NMM>
Jeng staÂła tak chwilĂŞ wpatrujÂąc siĂŞ w dziewczynĂŞ jednak jak ta jÂą ignoruje to nie bĂŞdzie zajmowaĂŚ siĂŞ niÂą. PostanowiÂła jeszcze na chwilĂŞ wróciĂŚ do swojej rezydencji by tam posprzÂątaĂŚ. PRzecieÂż musi skÂądÂź zacz¹Ì. Szybko ruszyÂła w stronĂŞ tego budynku. NMM
WchodzĂŞ do wioski ..
<NMM>
Wychodzi wejÂściem udajÂąc siĂŞ do domu - Kiri
<NMM>
*Wychodzi z wioski by udaĂŚ siĂŞ na tereny u jej granic. RĂŞkÂą przeczesuje wÂłosy i lekko ziewa, idzie krokiem krótkim i wolnym*

[NMM]
powolnym krokiem wchodzie do wioski przysÂłaniajac swoja twarz i ochraniacz kapturem

<nmm>

edit po 6 godzinach:
opuszczam wioske
<nmm>
*Wychodzi bram¹, by zd¹¿yÌ na pojedynek maj¹cy miejsce na polanie, biegnie dosyÌ szybko, widaÌ znak za jego uchem, emanuje on lekko na fioletowo.*
ZatrzymaÂła siĂŞ przed bramÂą. Yugai przystanĂŞÂła koÂło niej.
Dobiegam do Mayi.
-Ej nie przejmuj siĂŞ tak. Nie chciaÂłbym ciĂŞ tak goniĂŚ. MoÂże dajmy sobie z tym spokój co? NaprawdĂŞ nie chcĂŞ, Âżeby coÂś ci siĂŞ staÂło - uÂśmiecham siĂŞ szczerze. - Jak mógÂłbym tak traktowaĂŚ, bÂądÂź co bÂądÂź, szpiega? Jeszcze takiego który pomaga mi w walce z najwiĂŞkszym wrogiem?
- Hyuta, zaprowadzê was tam. Nawet, jeœli nie zaatakujecie teraz, przynajmniej bêdziecie znaÌ to miejsce na przysz³oœÌ - powiedzia³a spokojnie.
-Ale wiesz, Âże jeÂślibyÂś siĂŞ poczuÂła Âźle... to znaczy gorzej... No rozumiesz. ChciaÂłbym ci pomóc jak mogĂŞ. Jeœ³i tylko mogĂŞ.
- Do szczĂŞÂścia brakuje mi tylko Saia, a im szybciej zakoĂączymy tĂŞ misjĂŞ, tym szybciej go zobaczĂŞ, czyÂż nie? - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ blado, a Yugai pokiwaÂła gÂłowÂą z z zadowoleniem, gdyÂż jej sÂłowa potwierdzaÂły siĂŞ.
podbieglem do towazyszy nic niemuwiac.
- ChodÂźmy... - westchnĂŞÂła i poszÂła dalej, a Yu za niÂą.

<NMM>
Ruszy³em za May¹... pomyœla³em, ¿e im wczeœniej skoùczymy te misjê, tym szybciej jej pomoge odnaleŸÌ Saia. Sk¹dœ zna³em to imiê. Tylko nie wiedzia³em na pewno sk¹d.
NMM
ruszylem za mayia i hyuta

NMM
Przebiegam,biegnĂŞ w stronĂŞ Iwy.

<nmm>
*Wybiega z wioski, w rĂŞku trzyma jakieÂś narzĂŞdzie, gdy przebiega przez bramĂŞ zmierza do miejsca, z którego wczeÂśniej uciekÂł.*
[NMM]
Hachi wchodzi pewnym krokiem przez bramĂŞ Kusy...

<nmm>
Wbiega do wioski <NMM>

Dodane po 5 minutach:

wychodzi z wioski, lecz zanim wyszed³ zdj¹³ opaskê i schowa³ j¹ aby nikt nie myœla³ ¿e jest ninj¹ <NMM>
Przebiegam obok bram,biegnĂŞ w stronĂŞ Suny.

<nmm>
*Wybiega z wioski kierujÂąc siĂŞ na rozlegÂłe polany u jej podnóÂży*

[NMM]
Zato weszÂła do wioski. PamiĂŞtaÂła, Âże Keishi coÂś jej o niej mówiÂł... ale co?
"A czy to teraz waÂżne? "
[nmm]
*Wychodzi z wioski, idzie w stronĂŞ Kumo, caÂły czas poprawiajÂąc katanĂŞ przy pasie.*
[NMM]
WchodzĂŞ do wioski.

<nmm>

Dodane po 2 minutach:

Wybiegam.

<nmm>
*Wbiega do ojczystej wioski, staje w bramie, nabiera ÂśweiÂżego powietrza i idzie spokojnym krokiem przez wioskĂŞ.*

[NMM]
UkryÂłem siĂŞ w krzakach, uÂżyÂłem bunshin no jutsu i klon zwróciÂł na siebie uwagĂŞ, przez co klon uciekÂł ze straÂżnikami, poniewaÂż straÂżnicy gonili klona nieprawdziwego - Idioci... nie wiedzÂą co to bunshin no jutsu - powiedziaÂłem wychodzÂąc z kraków i wchodzÂąc do wioski <NMM>
*Wychodzi powoli z wioski, poprawia katanĂŞ i kieruje siĂŞ do Suny.*

[NMM]
Przebiegam,biegnĂŞ w stronĂŞ SO.

<NMM>
JakieÂś 200m przed wejÂściem do wioski wysokiej trawie staÂł chÂłopak i ciÂągnÂą za sobÂą swoje katany . WidaĂŚ byÂło Âże czekaÂł na swoich towarzyszy broni.
- Hmm ... gdzie oni sÂą .- PomyÂślaÂł i usiadÂł , zacz¹³ skupiaĂŚ czakrĂŞ do techniki której miaÂł w krótce uÂżyĂŚ
DochodzĂŞ do Steina... siema woÂłam i ruszam w stronĂŞ bramy hej Stein chodÂź poczekamy przy wejÂściu tam dostaniemy instrukcjĂŞ od Hiuru. - powiedziaÂłem z uÂśmiechem na twarzy
PrzybiegÂłem.
dobra chÂłopaki to jak rozdzielamy siĂŞ i co dalej - spytaÂłem
-Poczekajcie-zawoÂłamem.

Dodane po 3 minutach:

-Ja biore wioske,Stein las bambusowy,Kiomoto ³¹ke.Macie wszystko dok³adnie przeszukac-powiedzia³em z zapa³em.

Dodane po 12 minutach:

[nmm]
Stein prychnÂą tylko bo on chciaÂł wioskĂŞ , no ale trudno .
Ch³opak zacz¹³ iœÌ w stronê lasu .
<Won z tematu >
Wracam po przejrzebiu ³¹ki i czekam za Steinem i Hiuru.

// teÂż wioskĂŞ chciaÂłem daj gg Stein //
Stein po nudnym bardzo patrolu wróciÂł do miejsca gdzie siĂŞ ostatnio spotkali.
- Ech chyba siĂŞ zdrzemnĂŞ bo ta misja byÂła nudna jak flaki z olejem.- PowiedziaÂł sobie pod nosem , miecze poÂłoÂżyÂł na ziemiĂŞ usiadÂł siĂŞ na trawĂŞ i oparÂł siĂŞ swojÂą broĂą i czekaÂł na resztĂŞ.
Dobra jeszcze tylko Hiuru i ruszamy... - mówiĂŞ... ehhhh on, on, on Âśpi ale kolo ma poczucie humoru heh ale z jednej strony siĂŞ niedziwiĂŞ misja do bani... - rozmyÂślaÂłem oczekujÂąc przyjÂścia Hiuru
PrzybiegÂłem i ryknoÂłem-Wstawaj,wracamy do domu.-i poszedÂłem przodem[nmm]
JA ruszylem za Hiuru... POBUDKA- wydarÂłem siĂŞ tylko do ucha Steina
Stein wstanÂą i poszedÂł za wrzeszczÂącymi kompanami:P
<won z tematu >
<przychodzi do wioski>
Hmm.../PatrzÂąc na to zamieszanie przy wejÂściu sÂądzĂŞ, Âże nadeszÂła pora rabunków\
<stara siĂŞ przechodziĂŚ miĂŞdzy obcymi, nie zwracajÂąc na siebie uwagi, powolnym krokiem kieruje siĂŞ stronĂŞ zniszczonej ulicy>
Oby obyÂło siĂŞ bez Âżadnych zaczepek - tym pomrukiem, zakaĂącza swój monolog i spokojnie kieruje siĂŞ w stronĂŞ wyznaczonego przez siebie celu.

Dodane po 1 godzinach 2 minutach:

<po jakimÂś czasie>
Wybiega z kusy i obiera kierunek na konohĂŞ.
zmierza w stronĂŞ Konohy
od razu gdy wyszed³ poza teren osadu , zacz¹³ skakaÌ po drzewach, jakby gdzieœ siê œpieszy³...
*myœli: jeœli siê pospieszê, dojdê tam za jak¹œ godzinê...
znikn¹³ z oczy straÂżników...
Deidara i Susanoo ida za rece

<nmm>
Wbiega
MYÂŚLI:MoÂże zajdĂŞ na polanĂŞ, sÂłyszaÂłem, Âże jest tam duÂżo rodzajów zióÂł...
Kieruje siĂŞ w stronĂŞ polany

Dodane po 21 minutach:

przechodzi, zmierza do Kumo-Gakure
Wraca przez KusĂŞ do Yuki-Gakure<NMM>
zauwaÂżajÂąc, Âże wioska jest przejĂŞta przez akatsuki, wÂściekÂłem siĂŞ i uwolniÂłem kyuubi'ego. Oczy siĂŞ zmieniÂły, wyrosÂły mi kÂły i pazury i pobiegÂłem dalej.
Wskakuje na gĂŞste od liÂści drzewo wraz z Akirim i odkÂładam go na ga³¹Ÿ na której sam stojĂŞ.JesteÂśmy oddaleni od straÂżników 20 metrów.
-WiĂŞc co teraz?-pytam siĂŞ nowego znajomego
Pojawiam siĂŞ na drzewie Kilka ga³êzi nad Arihyoshi jednak nic nie mówiĂŞ tylko czekam....
Mine³a chwila zanim siê otrz¹sno³em. DZiêki Stary...- Powiedzia³em do Ariyoshiego. Co teraz pytacie... wejdziemy do wioski jak gdyby nigdy nic...na ulicy uzgodnimy co robimy dalej....-po czy zeskoczy³em z drzewa...-Chodzcie!- I poszed³em w g³¹b kusy...
<NMM>
ZeskoczyÂłem z drzewa i wylÂądowaÂłem bezszelestnie po czym ruszyÂłem za PrzywódcÂą

NMM
WidzÂąc Byakuganem Hidekiego nic nie mówiĂŞ i ruszam za Akiro.
<NMM>
wróciÂłem siĂŞ do bramy (bo wczeÂśniej omin¹³em straÂżników), tworzĂŞ 5 klonów (mam moc kyuubi'ego uaktywnionÂą), po czym klony odwracajÂą uwagĂŞ straÂżników i uciekam <NMM>
Wybiegam z wioski, nie kryjac zadowolenia
<NMM>
WychodzĂŞ z wioski mijajÂąc w bramie straÂżników..."Mam kupĂŞ forsy muszĂŞ siĂŞ wybraĂŚ kiedyÂś do sklepu"...ZauwaÂżyÂłem zmierzajÂący w mojÂą gÂłowĂŞ cios pikÂą straÂżnika.NachyliÂłem siĂŞ i lokalizujÂąc Âżo³¹dek Byakuganem odwróciÂłem siĂŞ i uderzyÂłem wÂłaÂśnie w to miejsce Jukenem.StraÂżnik odleciaÂł na dwa metry i uderzyÂł o ÂścianĂŞ.ZÂłapaÂł siĂŞ za brzuch i zjechaÂł po Âścianie padajÂąc na ziemiĂŞ.Drugi straÂżnik rzuciÂł siĂŞ we mnie i zacz¹³ dÂźgaĂŚ pikÂą w mojÂą stronĂŞ.Ja Byakuganem widzÂąc te ruchy bardzo powoli zacz¹³em go³¹ rĂŞkÂą odpychaĂŚ pikĂŞ w miejscu drewnianym.Kiedy straÂżnik zmĂŞczyÂł siĂŞ tym ruchem i spuÂściÂł gardĂŞ to szybkim ciosem Juken uderzyÂłem przeciwnika w wÂątrobĂŞ.Ten natomiast jak jego kompan uderzyÂł o ÂścianĂŞ i skuliÂł siĂŞ.Ja beznamiĂŞtnie ruszyÂłem dalej.
<NMM>
Klon przebiega przez brame <Nie ma go>
WchodzĂŞ przez bramĂŞ do Kusagakure no Sato.
Postanawiam w³aœnie w tej wiosce zrobiÌ sobie ma³¹ przerwê
<jestem w wiosce>

po kilku godzinach wychodzĂŞ z wioski. StojĂŞ pod brama No to teraz prosto do konohy. Âżadnych barów, zadnych towarzyszy. droga do konohy jest dÂługa a ja musze byĂŚ caÂły czas sama. trzeba sobie coÂś przemyÂśleĂŚ
WychodzĂŞ, zmierzajÂąc ku bramie Konohy

<nmm>
Chyba tak
Powiedzia³ i spojrza³ na dziewczynê maj¹c w oczach ¿yczliwoœÌ.

[wybacz ale brak czasu i weny]
- Czy mog³abym wykorzystaÌ ciê byœ uda³ siê do Mizukage z pewna proœb¹ ? Musze zacz¹Ì sprawe obrony mojej wioski a brak mi ludzi ... - powolnym krokiem zbli¿a³a siê do swojej rezydencji patrz¹c na ulicê po czym mrukne³a pod nosem ¿al¹c siê nad soba - czasem mimo swej wiedzy i wielu umiejêtnoœci czuje sie taka nieporadna.
Na twarzy dziewczyny ukazaÂł siĂŞ smutna mina, a moÂże poprostu okazaÂła swoje zmĂŞczenie tym wszystkim co juÂż jÂą przeszÂło i co bĂŞdzie czekaÂło. SpojrzaÂła proszÂąco na chÂłopaka by ten zrobiÂł jej tÂą przysÂługĂŞ z udaniem siĂŞ do jednej z silniejszych wiosek.
- Od mnie moÂżesz liczyĂŚ na pomoc w tworzeniu kukiel i ich udoskanalenui oraz mogĂŞ ciĂŞ nauczyĂŚ walki przeciwko róÂżnym jutsu. ZauwazyÂłem to nie dawno Âże kaÂżdy sÂądzi Âże ukazywanie swojich najwiekszych atutów, czy uÂżycia najpotĂŞÂżniejszego ataku na poczÂątku walki jest bezmyÂślnoÂściÂą ale ja podczas pewnej walki zrozumia³¹m Âże przed kaÂżdym wrogiem z innymi umiejĂŞtnoÂściami walki trzeba uÂżywaĂŚ innych sposobów i czasem trzeba na samym poczÂątku uÂżyĂŚ caÂłej altyleri na poczatku by szybko zniszczyĂŚ przeciwnika zanim on wykona pierwszy ruch ... zastanawiales sie nad tym kiedyÂś ?
*Nagle z lasu zostaje dosÂłownie wyrzucone ciaÂło nastolatka prosto w mur wioski, zza drzew sÂłychaĂŚ tylko niknÂący chichot. PostaĂŚ jest caÂłkowicie nieruchoma.*

[dÂługo brak czasu, wiĂŞc mnie z rytmu wybiÂło i teraz znów wracam, przepraszam za takie "inne" wejÂście]
Wbiegam do mojej rodzinnej wioski. RozglÂądam siĂŞ czy nic tu siĂŞ nie dzieje. Gdy upewniam siĂŞ, Âże nikt mnie nie podglÂąda znajdujĂŞ wielki kamieĂą, który byÂł moim ulubionym miejscem do odpoczynku i zostawiam pod niem kartkĂŞ. Po chwili wybiegam z wioski <NMM>
Przez chwile wsÂłuchiwaÂł siĂŞ w sÂłowa dziewczyny i przemyÂślaÂł sprawĂŞ dotyczÂącÂą pytania a nastĂŞpnie w dalszym ciÂągu wysÂłuchiwaÂł dziewczyny. Przez pewnÂą chwilĂŞ milczaÂł i jego ciaÂło byÂło nieruchome, wydawaÂło siĂŞ jakby opuÂściÂło ducha. Kiedy chÂłopak popatrzyÂł na Kage uÂśmiechnÂą siĂŞ pod maskĂŞ i powiedziaÂł:
Dobrze, zrobiĂŞ o co prosisz. A co do ataków raczej wolĂŞ defensywny styl niÂż otwarta walka.
W czasie sÂłów niespokojnie spojrzaÂł w stronĂŞ krzaków i na wylatujÂącego z nich chÂłopaka. CaÂłe przedstawienie byÂło dziwne ale nie nie sprawiaÂło Âże chÂłopak rwie siĂŞ do pomocy.
*Ledwo sÂłyszalnie jĂŞkn¹³, jednak ani o cal nie poruszyÂł siĂŞ, jego odech byÂł pÂłytki i nierówny, mimo braku obraÂżeĂą zewnĂŞtrznych wyglÂądaÂł na ciĂŞÂżko rannego.*
Dziewczyna szybko podbiegÂła do chÂłopaka le¿¹cego na ziemi. KlĂŞkneÂła przy nim a nastepnei sprawdziÂła jego puls. Nastepnie staneÂła przed nim wyprostowana i spojrzaÂła w tyÂł. WyjĂŞÂła zwój z sakiewki.
- ZanieœÌ go Mizukage, jĂŞsli moÂżesz - uÂśmiechneÂła siĂŞ dajÂąc mu zwój. (treœÌ wyÂślĂŞ Mizykage).
- Ja siĂŞ zajmĂŞ tym chÂłopakiem ...
*Gdy dziewczyna dotknĂŞÂła jego gardÂła z ust poleciaÂła mu czerwono - czarna[?] struÂżka krwi, prawdopodobnie zostaÂł zatruty, oddech stawaÂł siĂŞ coraz cichszy i zaÂłamywaÂł siĂŞ w poÂłowie.*
Dziewczyna wyjĂŞÂła zwój i wyjeÂła z niego kukÂłe. W dymnie ukazaÂła siĂŞ Kumo. PodniosÂła chÂłopaka trzymajÂąc go w pozycji leÂżacej i dziĂŞki szeszciu rĂŞkÂą jest teraz w bardzo wygodnej pozycji. Sterowana marionetka zabra³¹ szybko chÂłopaka do rezydencji wÂładczyni Kusy. Dziewczyna jeszcze na chwilĂŞ przystaneÂła i odwróciÂła twarz do "swojego studenta".
- Zrobisz mi wielkÂą przysÂługe dostarczajÂąc tÂą wiadomoÂśc - (poporstu powiadom go o wiadomoÂści). - PrzyjdÂź póÂźniej do mnie do salonu.
I szybko uda³a siê razem z kuk³¹ do swojego domu.
Nagle pojawiam siĂŞ przy bramie. RozglÂądam siĂŞ i biegnĂŞ w stronĂŞ rezydencji wÂładcy Kusy <NMM>
Skin¹³ jedynie gÂłowÂą aby dÂłuÂżej nie zawracaĂŚ dziewczynie gÂłowy i wykonaĂŚ zadanie. ZabraÂł zwój i znikn¹³ w k³êbach dymu.
z/t
*ChÂłopak biegnie , przekracza bramĂŞ, ma na sobie pÂłaszcz, wÂłosy rozwiewa mu wiatr, zmierza w stronĂŞ Konohy.*
Nagle upadas³em przed barmami wioski. "Co to by³o...?"- zapyta³em sam siebie. Wsta³em poobijany i otrzepa³em siedzenie...NAgle przypomnia³em sobie o kuk³ach. Co dziwne wszystkie zwoje by³o ju¿ prztroczone do pasa...Niewiele myœl¹c ruszy³em w g³¹b wioski...
Wlatuje na platformie z Piasku. Dezaktywuje Sabaku Fuyu i czeka na swoich Towarzysz.
- Gdzie wy jesteÂście? - PowiedziaÂł Szeptem.
WidzÂąc GaarĂŞ pomyslaÂłem Âże wyglada on na osobe która moÂże cos wiedzieĂŚ. Hej nie wiesz czy w kusie, ma siĂŞ zdaÂżyĂŚ cos waÂżnego?- ZapytaÂłem dosĂŚ gÂłoÂśno z racji odlegÂłoÂści.
Jottos pojawi³ siê w k³êbach dymu wraz z Hoshikobim. Widz¹c znajomych spyta³:
- No dobra, to gdzie ci Akowcy? - zacz¹³ rozgl¹daÌ siê dooko³a, jednak nie widzia³ nic podejrzanego.
<pojawiÂł siĂŞ w zamieci piaskowej>
Witaj Kuzynie...
<zwraca siĂŞ do Gaary>
Chyba mamy tu coÂś do roboty co nie??
DantuÂś poruszaÂł siĂŞ w stronĂŞ bramy i zauwaÂżyÂł grupkĂŞ ludzi .
- O balanga bĂŞdzie tylko gdzie dziewice .- RozglÂądaÂł siĂŞ dookoÂła
- Witam panów panowie z Akatsuki czy z kumo bo jak tak to bĂŞdĂŞ musiaÂł guza nabiĂŚ - OznajmiÂł Dante nie widzÂąc opasek przynaleÂżnoÂści do wiosek.

<nie wiecie ze jestem z 7MM ani Âże jestem z kiri>
<nie odwracajÂąc siĂŞ powiedziaÂł>
Milcz...Nie wiesz co mówisz ani do kogo mówisz??
To Kazekage Wioski Piasku....
a ja jestem tez z Wioski Piasku...
- Spokojnie Toshiro - powiedziaÂł stojÂąc plecami do Dante'go. - A ty lepiej mnie nie denerwuj, bo naprawdĂŞ nie mam nastroju na pogawĂŞdki.
ZwróciÂł siĂŞ do pozostaÂłych:
- Lider ANBU w Konosze RichardĂŞ mówiÂł, Âże musimy OchroniĂŚ KusĂŞ od Aka, bo inaczej uroÂśnie w si³ê. Ale narazie go tu nie ma. Poczekajmy na resztĂŞ i wtedy ruszymy do Akcji zrozumiano?
NastĂŞpnie powiedziaÂł do Dante'go:
- ProszĂŞ, nie przeszkadzaj nam, bo naprawdĂŞ mamy coÂś waÂżnego do Zrobienia. KogoÂś mi przypominasz, tylko nie wiem kogo. Eh nie waÂżne.
"Ciekawe czy Richarde powiadomiÂł teÂż HyutĂŞ?" - PomyÂślaÂł
PoprawiÂł swojÂą opaskĂŞ na czole i zacz¹³ siĂŞ mówiĂŚ.
- Ja jestem z Kumo... Ale nie bÂądÂź zbyt pochopny... - otrzepaÂł swój pÂłaszcz na którym widniaÂło logo OFS.
- A jeÂśli moÂżna wiedzieĂŚ... Kim TY jesteÂś? - spytaÂł.
pomachaÂł na powitanie rÂączkÂą w gipsie
-Kazekage tak ?.- ZastanawiaÂł siĂŞ
- Ja nazywam siĂŞ Dante Shiro dziaÂłam pod rozkazem Mizu kage .....czyli mojego kuzynka .- PrzedstawiÂł siĂŞ reszcie .
- Kage rozpoczeli swoje walki na polanie i prosili aby im nie przeszkadzaĂŚ.
- Ja teraz patroluje i szukam dodatkowych zagroÂżeĂą dla kusy .- OznajmiÂł stojÂąc przed GarrÂą . Inni mogli poczuĂŚ wysoki poziom czakry.
- A ty widziaÂłem siĂŞ na polu walki , uciekÂłeÂś z tam tond . - WypowiedziaÂł siĂŞ do toshiro drapiÂąc siĂŞ po gÂłowie .
Bo to nie byÂła moja walka...
<piasek zacz¹³ wysypywaÌ siê z gurdy>
GratulujĂŞ Ortografii.

- Mizukage tak? Hyuta teÂż ma tu byĂŚ? PoÂżyjemy zobaczymy. SÂłyszaÂłem o zagroÂżeniu dla Kusy wiĂŞc tu przybyÂłem razem z Innymi. Mówisz, Âże chcesz dla kogoÂś z Kumo guza nabiĂŚ? To ci siĂŞ raczej nie uda w przypadku Jottos'a. - PowiedziaÂł do Dante'go. NastĂŞpnie zwróciÂł siĂŞ do Jottosa:
- Gdzie reszta OFSiaków? PowiedziaÂłeÂś im o tej sprawie?
Dante rozglÂądaÂł i patrzyÂł czy ktoÂś jeszcze tutaj ni zmierza. ChÂłopak wyjÂą z pasa swój miecz i oparÂł go o ramiĂŞ , razem z pochwÂą .
- Hmm...? ....Chodzi mi o tych atakujÂących z Kumo - Gakure ...ble..- DantuÂś chodziÂł se bez celu dookoÂła kolesi z suny .
- Hmm... - ZastanawiaÂł siĂŞ jak rozpocz¹Ì rozmowĂŞ bo widaĂŚ byÂło Âże nie lubili Dantego. ChÂłopak wyjÂą paczkĂŞ ciastek ,którÂą zakosiÂł z biura Mizukage i rozpocz¹³ konsumkcjĂŞ..........

<sorka za orty jak sÂą staram siĂŞ jak mogĂŞ ,aby nie byÂło chociaÂż jestem dyslektykiem >
<piasek nadal wysypywaÂł siĂŞ gurdy a Toshiro przyglÂądaÂł siĂŞ Dantemu>
- Wszyscy juÂż wiedzÂą, jednak niektórzy sÂą nieprzytomni (nieobecni na forum ) i nie mogli przyjœÌ... Oprócz Akiro jeszcze nikogo tu nie widziaÂłem, Risen zostaÂł na misji bo ja poszedÂłem... - powiedziaÂł po czym zniecierpliwiony zacz¹³ rozglÂądaĂŚ siĂŞ za wrogami.

/to gdzie ci Akowcy?/
//Toshiro pisz tak dalej to jak nie dostaniesz osta to ja ciĂŞ drĂŞczyĂŚ bĂŞdĂŞ //

Dante nie widzÂąc nikogo nowego w okolicy postanowiÂł pójœÌ siĂŞ rozejrzeĂŚ gdzie indziej.
- ChÂłopaki ja idĂŞ na drugi koniec wioski ....- OznajmiÂł i wszedÂł do wioski.

Won z tematu =.=
No toÂż mówiĂŞ, Âże Richarde mówiÂł, Âże mieli tu byĂŚ. MoÂże bĂŞdÂą, a moÂże to faÂłszywy alarm. On ma tu byĂŚ, wiĂŞc poczekajmy trochĂŞ na niego.

- Ehh, poszedÂł sobie. Toshiro nie uÂżywaj Swoich technik na kimÂś kogo dobrze nie znasz. Nie musi on byĂŚ od razu zÂły. - PowiedziaÂł po czym zwróciÂł siĂŞ do Jottosa - Rozumiem. Poczekajmy na resztĂŞ, a gdy pojawiÂą siĂŞ Akowcy bĂŞdziemy przygotowani.

Dante ma racjĂŞ Toshiro. Nie spamuj tak bo bĂŞdziesz obsypany Ostami.
Ehhh...JuÂż dobrze...
<piasek wróciÂł do gurdy>
Nie lubiĂŞ go porostu ty chyba normalne...
nie muszĂŞ wszystkich lubiĂŚ...
Gaara to kiedy dziaÂłamy...
Jottos straci³ cierpliwoœÌ poniewa¿ by³ tu na nag³y alarm i przerwa³ wa¿n¹ misjê, aby siê tu zjawiÌ.
- Zróbmy tak - jeÂśli ktoÂś z Aka siĂŞ tu zjawi, mój klon siĂŞ dezaktywujĂŞ a ja siĂŞ o tym dowiem i bĂŞdĂŞ natychmiast. - powiedziaÂł po czym zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ a cienisty klon stan¹³ obok niego. Po tym rzuciÂł wzrokiem na Hoshikobiego, a ten przeniósÂł siĂŞ wraz z nim do Oto.

<NMM, jest klon>

Klon zacz¹³ kr¹¿yÌ dooko³a mierz¹c wzrokiem obecnych.
SÂłyszÂąc Âże szykuje sie odparcie Akatsuki, odruchowo sprawdzi³êm czy zwoje z lalkami sÂą na swoim miejscu. PodziekowaÂłem Gaarze za informacje. WidzÂąc coraz to nowe osoby ucieszyÂłem siĂŞ wiedzÂąc ze akatsuki jest groÂźne. Troche irytowaÂło mnie to czekanie. To moÂże przez ten czas pomyÂślimy nad jakimÂś planem?- Zwróci³êm siĂŞ do towarzyszy...
To jest dobry pomysÂł...
Co o tym sÂądzisz Gaara??
- Plany tak? - ZapytaÂł Retorycznie. - ProponujĂŞ ukrycie przy wejÂściu oraz zastawienie puÂłapki na Akowców. Chodzi o to, Âże gdy Akowcy bĂŞdÂą przechodzili przez bramĂŞ Toshiro lub ja zÂłapiemy ich piaskiem. BĂŞdÂą unieruchomieni wiĂŞc bĂŞdziemy mieli szansĂŞ na Atak. Akiro, bĂŞdzie walczyÂł na odlegÂłoœÌ przy czym nas osÂłaniaÂł. Jottos (Gdy juÂż wróci) zapewne bĂŞdzie walczyÂł wrĂŞcz, wiĂŞc razem z Toshiro bĂŞdziemy go obraniaĂŚ piaskiem. JeÂśli zjawi sie tu Hyuta zapewne uÂżyje TaiJutsu, albo swojego Smoka, którego juÂż kiedyÂś widziaÂłem. Czy wszyscy siĂŞ zgadzajÂą?
- Wiesz, moim atutem jest bardziej walka na Âśredni dystans, jednak w zwarciu teÂż sobie dobrze radzĂŞ. - powiedziaÂł klon.
No dobra tereny obfitujÂą w trawĂŞ...- PowiedziaÂłem. Jest siĂŞ jak ukryĂŚ- dodaÂłem po chwili. MogĂŞ ich zajaĂŚ bombami dymnymi a "piskowcy" wtedy zaatakujÂą. Jednak chciaÂłbym jednak Âżeby akcja juz siĂŞ zaczĂŞÂła...
//Gaara, jak akcja nie jest taka pewna to nie pisz o obowiÂązkach przybyciaa, tym bardziej nie gróÂź ostem...//
ChÂłopie Richarde mówiÂł Âże to sprawa najwyÂższej wagi i Âże szostaÂła zaatakowana Kusa, wiĂŞc od razu zaÂłatwiÂłem to co miaÂłem nie czepiaj siĂŞ mnie tylko Jego jak masz jakieÂś skargi.

- No obecnie siĂŞ nie zacznie. Nie wiem gdzie sÂą ci Akowcy, mieli tu byĂŚ. NagÂły Alarm od Richarde, wiĂŞc postanowiÂłem jak najszybciej zadziaÂłaĂŚ. - PowiedziaÂł po czym dodaÂł - BÂądÂźmy cierpliwi.
Okey...Ukryjmy siĂŞ...i czekajmy na tych padalców z Aka....
<Schowa³ siê w gêstych ga³êziach drzew>
Klon Jottosa po chwili kr¹¿enia stan¹³ i rzuciÂł kamykiem którego to wczeÂśniej podniósÂł z ziemi.
- A nie sÂądzicie Âże ktoÂś powinien pójœÌ na tÂą polanĂŞ obserwowaĂŚ walkĂŞ Kage? W koĂącu to od tego zaleÂży czy przejmÂą wioskĂŞ czy nie... - powiedziaÂł zniecierpliwiony po chwili zastanowienia, uwaÂżajÂąc to co mówiÂł za oczywiste.
UsiadÂłem pod drzewem. No dobra to kto idzie obsrewowac tÂą walkĂŞ?- Zapytalem i usiadÂłem pod drzewem. ZiewnoÂłem- Ma któryÂś jakies karty?
wchodzac do wioski zauwazylem jottosa i akire poczym podeszlem i przywitalem sie z jottosem a potem przedstawilem sie akirze
- witaj nazywam sie Richarde dowudca ANBU milo mi poznac poczym zwrucilem sie ponownie do jottosa i mowie
- gdzie jest kage tej wioski trzeba mu pomuc a przynajmniej zadbac zeby jak niedaj boze przegra wygonic z tad tego oslabionego napewno walka akowca.
- JesteÂś wreszcie. To idziemy? Richarde co tak dÂługo. Jottosa tak naprawdĂŞ tu nie ma. To klon. Akiro i Toshiro sÂą prawdziwi. Prawdziwy Jottos przyjdzie gdy akcja siĂŞ zacznie. - PowiedziaÂł widzÂąc Richarde. - Czy wszyscy gotowi? - ZapytaÂł siĂŞ na koniec.
- Kage walczÂą na ³¹ce... Jednak jakiÂś jeden, sam juÂż nie pamiĂŞtam nazwiska, powiedziaÂł Âżeby im nie przeszkadzaĂŚ... - odpowiedziaÂł dowódcy ANBU po czym obróciÂł siĂŞ w stronĂŞ Gaary.
- Gotowi, moÂżemy lecieĂŚ... Jottos zjawi siĂŞ na miejscu, jeÂśli tylko walka siĂŞ skoĂączy albo trzeba bĂŞdzie interweniowaĂŚ. - powiedziaÂł po czym zabraÂł wczeÂśniej rzucony na ziemiĂŞ plik wybuchowych kartek.
ok to prowadzcie ja bede zaraz za wami

// niebylo mnie bo niemialem neta//
<wyskoczyÂł z ukrycia> No to idziemy.....
<cieszÂąc siĂŞ na misje do speÂłnienia>

<nmm>
Wraz z moimi klonami przekraczamy bramĂŞ i zmierzamy do kumo. <nmm>
Biore makaje i kazuje jej obleciec cale tereny wioski by sprawdzic gdzie jest aka lecz gdy wrucila okazalo sie ze ich tutaj niema wiec wzrucilem sie do gaary i mowie
-niema tutaj aka ale jak przyszedlem spotkac aka to mam zamiar to zrobic wiec mam pomysl zrobicie po klonie i pujdziemy nimi do siedziby aka . klonami ze wzgledu bezpieczenstwa . a to bedzie maly zwiad . po tych slowach zrobilem klona ktury czekal na reszte a gdy reszta zrobila klona i ruszmy na tereny aka

NMK
Gaara wysÂłuchaÂł tego co powiedziaÂł RichardĂŞ i odpowiedziaÂł:
- Dobry pomysÂł. Kage Bunshin no Jutsu! - Wykrzykn¹³ po czym mój klon ruszyÂł za Klonem Richarde.

<NMK>
<WróciÂłem, robiĂŞ klona, który pod¹¿a za pozostaÂłymi klonami Gaary i Richarde>

<nmm>
Tak dla ÂścisÂłoÂści. Akiro i Jottos JuÂż nie idÂźcie z nami. My juÂż sami poszliÂśmy do Siedziby i siĂŞ tym zajmiemy. WiĂŞc nie idÂźcie za nami. OczywiÂście poszÂły tylko klony prawdziwi my jesteÂśmy ciÂągle tutaj.
Klon nadlatuje razem z casprem i laduja a ja jak tylko widze Caspra odwoluje klona i wsiadam na ptaka i lece do konohy by uratowac zdrowie caspra

NMMiCaspra
Przylatuje wraz z Toshiro na piaskowej platformie. LÂąduje na ziemi.
- JesteÂśmy! OdzyskaliÂśmy Jounina z Konohy, który byÂł w siedzibie Aka. Obecnie nie ma tu Âżadnych akowców. MoÂżecie wracaĂŚ do wiosek. Dam wam znaĂŚ jak siĂŞ coÂś zmieni. - PowiedziaÂł dezaktywujÂąc Sabaku Fuyu. Klon znika.
Teraz Prawdziwy Gaara skÂłada pieczĂŞci do Sabaku Fuyu i staje na platformie z piasku.
- Toshiro, lecisz ze mnÂą? - ZapytaÂł siĂŞ prawdziwego Toshiro
Jasne...<wskakuje> leĂŚmy!

<nmm>
Wylatuje z Wioski razem z Toshiro.

<NMM i NMT>
Klon zrobiÂł puff wzruszajÂąc ramionami.

<NMK>
"ehhh..."- PomyslaÂłem i poszedÂł w kierunku Suny...
<NMM>
//chÂłopaki, tak sie nie robi w kusie nie ma Âżadych akowców nie byÂło zadnej akcji, a ostami groÂźcie jak sie ktoÂś nie zjawi...//
Agito przechodzi przez bramĂŞ podziwiajÂąc jasno ÂświecÂący ksiĂŞÂżyc który swym blaskiem oÂświetlaÂł tereny Kusy... "wyglÂąda na to Âże przyjemnie bĂŞdzie mi siĂŞ podróÂżowaÂło" pomyÂślaÂł i ruszyÂł dalej

<nmm>

Dodane po 15 godzinach 12 minutach:

Agito zmĂŞczony po podróÂży wraca do wioski i udaje siĂŞ prosto do swojego domku...

<nmm>
PrzygalopowaÂłam tutaj i odesÂłaÂłam Hikaru mówiÂąc jej w myÂślach uprzednio , Âże po walce znowu jÂą przywoÂłam. MyÂślÂąc , Âże moi towarzysze zrozumiejÂą gdzie ruszyÂłam pobiegÂłam w stronĂŞ mieszkaĂą
< NMM>
Wbiegam do wioski...
<NMM>
Wbiegam zmĂŞczony do wioski

[nmm]
PrzegalopowaÂłam przez wioskĂŞ i ruszyÂłam do Kumo
< NMM>
wybiegam przez bramê kieruj¹c siê na ³¹ki kawaii
<NMM>
przebiega obok bramy wioski kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Konohy
<nmm>
*ZamyÂślony biegnie przez bramĂŞ, gdy przebiegÂł zatrzymaÂł siĂŞ. PrzywoÂłaÂł do siebie ptaszka, dopi¹³ mu maÂły zwój do nóÂżki i wysÂłaÂł, ptaszek byÂł niebieski, po chwili chÂłopak znikn¹³ w mgle otaczajÂącej wioske.*

[NMM]
Klon Kakashiego przybiegÂł do drzwi. "hmm tu na nich poczekam"-rzekÂł i rozsiadÂł siĂŞ wygodnie pod drzewem.

Dodane po 5 godzinach 53 minutach:

Klon wstaÂł i rozprostowaÂł koÂści. RozejrzaÂł siĂŞ i postanowiÂł pójœÌ na zwiady..wkoĂącu ma tu pilnowaĂŚ.. nm
WylÂądowaÂłem przy bramie Kusy i poszedÂłem na zwiady.
<NMM>
*ChÂłopak ile siÂł w nogach wbiegÂł do wioski.*

<NMM>
Przed bramÂą w k³êbach dymu zjawiÂł siĂŞ Hoshikobi. Kr¹¿yÂł chwilĂŞ dookoÂła szukajÂąc czegoÂś podejrzanego, jednak po chwili ruszyÂł w stronĂŞ wioski. DuÂżymi susami przemkn¹³ przez bramĂŞ, jak zwykÂły kot, aby nie wzbudziĂŚ podejrzeĂą straÂżników, gdyÂż nie miaÂł czasu na wyjaÂśnienia.
Znikn¹³ za bram¹.

<NMH>
Casper doszed³ do bram Kusy i stan¹³ pomiêdzy murem a murem. Za³o¿y³ rêce na klatce i czeka³. By³ pewien siebie aczkolwiek w œrodku nie wie¿y³ w swe si³y jednak postanowi³ ¿e siê nie podda. Z dumn¹ twarz¹ sta³ sobie i sta³
HM! szÂła w stronĂŞ bramy wiochy.
- O witaj Hard Mamba - powiedziaÂł Casper nie czujac do neij agresji mimo Âże byÂła wychowana u Akowców.
- O czeœÌ Casper,co tam u Ciebie s³ychaÌ?
ZapytaÂła siĂŞ HM!
- Nic takiego - odpowiedziaÂł - wÂłaÂśnie bawie siĂŞ w straÂżnika Kusy - uÂśmiechnaÂł siĂŞ jak zawsze tym razem jednak lekko gÂłupkowato co takÂże miaÂł w naturze.
- Co tutaj robisz ? - spytaÂł siĂŞ ciekawsko.
-A chciaÂłam pozbieraĂŚ zióÂłka na skrĂŞty. A moge z tobÂą postaĂŚ
pobawiĂŚ siĂŞ w straznika?
ZapytaÂła siĂŞ dziewczynka
- JeÂśli chcesz nie bĂŞde ci broniĂŚ - powiedziaÂł - z pewnoÂściÂą przyjdzie jeszcze kilku twoich przyjacióÂł by sie ze mnÂą pobawiĂŚ.
Na twarzy widniaÂł mu zÂłosliwy uÂśmiech. Dopiero teraz HM! zobaczyÂła Âże Casper jest troche inny od ostatniego spotkania. Ma bardziej czare wÂłosy, oczy czerwone a gÂłos nieco bardziej mĂŞski.
-BĂŞdziecie siĂŞ bawic a w co,w kotka i myszke?
Nagle miĂŞdzy Casprem a HM! pojawiÂł siĂŞ Kakashi. MiaÂł wyjĂŞtego Kunaja a opaska zazwyczaj zakrywajÂąca Sharingana, byÂła odsuniĂŞta. W lewym oku widaĂŚ byÂło 3 czarne Âłezki. Hatake minĂŞ miaÂł spokojnÂą lecz napewno nie przyjemnÂą.
-OdsuĂą siĂŞ..-powiedziaÂł wolno Kakashi gÂłosem zÂłowieszczym w stronĂŞ HM!. NastĂŞpnie nie odwraqcajÂąc siĂŞ wyjaÂśniÂł wszystko Casprowi.-Chyba siĂŞ znacie..Inaczej ona leÂżaÂła by juÂż martwa..Ale ja nie bĂŞde jej tolerowaÂł..jest z aka i ona wysÂłaÂła jakieÂś latajÂące gówno by ÂśledziÂło mojego klona..Pewnie teÂż zdradziÂła komuÂś z Akatsuki jakie mamy plany .. -mówiÂł wolno i spokojnie ciÂągle patrzÂąc na HM!. Nie obchodziÂły go jej z pozoru niewinne oczka.

/Hm! chyba naleÂży ci siĂŞ ost bo jesteÂś w dwóch miejscach naraz..Tu i w konosze//
// To sa klony//

-A ty co zazdrosny jesteÂś,a to byÂł NIETOPERZ to ty masz gówniane oko ala sharingan.
PowiedziaÂła HM! na spokojnie.
- Kakashi! - krzykn¹³ Casper i spojrzaÂł rozgniewany na konoszanina - To Âże zostaÂła wychowana u Akowców odrazu nie wskazuje Âże jest zÂła ... Taki dajesz przykÂład dzieciÂą ?!
Tak naprawde nie byÂł zÂły na Hatake bo go rozumiaÂł jednak takÂże rozumiaÂł sytuacja HM! a uÂżyÂł krzyku by przekonaĂŚ do swojej racji znajomego. SpojrzaÂł w stronĂŞ przeciwnÂą do kusy. UklekÂł przy dziewczynce na jedno kolano.
- BĂŞdziemy siĂŞ inaczej bawiĂŚ ... - uÂśmiechnÂąl siĂŞ do niej. - ... moÂże pójdziesz do domu juÂż ?
-a to ja mam dom nie wiedziaÂłam o tym.
PowiedziaÂła HM! z szokowanÂą minÂą
- Czy siedziba Aka nie jest dla ciebie jak dom ? - spytaÂł siĂŞ Casper
-Nie bo mieszkam w piwnicy.
PowiedziaÂła HM!
- Jak chcesz moÂżesz zamieszkaĂŚ u mnie - uÂśmiechn¹³ siĂŞ do niej miÂło - ale nie bĂŞde nalegaĂŚ bo to twój wybór. Mam du¿¹ rezydencjĂŞ i wiele w niej pokoji wiĂŞc zawsze jedna maÂła osoba taka jak ty nie zaszkodzi.
-Naprawde, jaki ty jesteÂś miÂły.
PowiedziaÂła HM! i przytuliÂła siĂŞ do Caspra.
Caspe rteÂż przytluÂł delikatnie dziewczynke. Nie spodziewaÂł siĂŞ takiej reakcji. OdlepiÂł siĂŞ od niej i z uÂśmiechem na twarzy.
- Wiesz gdzie ja mieszkam ? - spytaÂł siĂŞ jej miÂło po czym dodaÂł - jak wrócĂŞ to wybierzemy ci pokój albo jak ci Âżaden nie bĂŞdzie odpowiadaĂŚ przemalujemy jakiÂś ale teraz zmykaj bo muszĂŞ porozmawaiĂŚ z tym narwaĂącem - wskazaÂł palcem do tyÂłu na Kakashiego
Przygalopowa³¹m do wioski razem z Szimu...rozgl¹da³am siê za Casprem i w koùcu GO zauwa¿y³am....przytula³a siê do Niego jakaœ ma³a dziewczynka...zesz³am z konia i spojrza³am na Niego
~Nie bĂŞdĂŞ przydatna podczas walki...jednak wezwij mnie jeÂśli bĂŞdziesz musiaÂła...~odparÂła HIkaru
~ Jasne
Wtedy Hikaru zniknĂŞÂła a Szimu spadÂł na tyÂłek
PojawiÂłem siĂŞ w wejÂściu do wioski a za mnÂą moje marionetki. Marionetka wiatru przyzwaÂła swoje marionetki cienia(2). Ja aktywowaÂłem Raikigan

Jbc mam 3000Pch w obecnej chwili
-hm nie wiem gdzie ty miszkasz.
PowiedziaÂła HM!
-A muszê juz iœÌ
Ale mnie [cenzura] boli!!
PodszedÂłem do Minako i powiedziaÂłem do niej:
-Minako mog³aœ mnie ostrzegn¹Ì!!
-To idziemy walczyĂŚ??
PogÂłaskaÂł jÂą po gÂłówce i poÂżegnaÂł prostym dÂłoerm. Po czym zauwaÂżyÂł Âże sÂą tutaj inny. SpojrzaÂł na nich ze swym uÂśmiechem i przywitaÂł machniĂŞciem.
- O Konichiwa - powiedziaÂł po czym zapytaÂł zaciekawiony- co tutaj robicie ?
PodeszÂłam do Caspra i odparÂłam
- Klon nam powiedziaÂł co siĂŞ dzieje...chyba jeszcze Go nie zlikwidowaÂłeÂś...przyszliÂśmy z pomocÂą...- dodaÂłam zerkajÂąc na dziewczynkĂŞ - Czy wiesz jak wyglÂąda sytuacja Casper-san?
HM! zobaczyÂła Âże goÂście sÂą i zaczeÂła siĂŞ witaĂŚ.
-DzieĂą dobry.
UsmiechneÂła siĂŞ dziewczynka.
StaÂłem i przyglÂądaÂłem siĂŞ rozmowie. OdpowiedziaÂłem tylko Casprowi i HM:
-Witam. Ja nie wiem o co chodzi Minako mnie ÂściÂągnĂŞÂła.
O choinka!!
Ja tÂą dziewczynkĂŞ gdzieÂś widziaÂłem, juÂż wiem w gabinecie Hokage. OdwróciÂłem siĂŞ w stronĂŞ Caspra:
-O witaj yyy..Casper!!
-PrzekazaÂłem Hokage wieÂści!!
- Nie niezdezaktywowaÂłem klona - powiedziaÂł Casper pierw zajmujÂąc siĂŞ dziewczyna - tak, przed niedawnem byÂło ich kilku ale prawdopodobnie ktoÂś do nich doszedÂł. MiÂło Âże przybyliÂście, teraz z pewnoÂściÂą damy sobie radĂŞ.
- Hard Mamba przepraszam iÂż moÂże to zabrzmieĂŚ nie grzecznie ale zmykaj juÂż - powiedziaÂł z uÂśmiechem na twarzy
- I witam, my siĂŞ chyba nie znamy - ukÂłoniÂł siĂŞ Midorim - jestem Casper z klanu Sennju, Konoszanin.
- Teraz jeÂśli wy macie mi pomóc to macie sÂłuchaĂŚ siĂŞ moich rozkazów, zrozumiano ?! - zapytam pewien siebie - jeÂśli ktoÂś chce tutaj prowadzi samowolke to juÂż niech idzie sobie bo tylko bĂŞdzie przeszkadzaĂŚ !
KiwnĂŞÂłam gÂłowÂą na znak , Âże rozumiem Jego sÂłowa
- Hai...rozumiem....w takim razie co mamy robiĂŚ? - spytaÂłam szykujÂąc sie do biegu , walki czy co tam mieliÂśmy teraz zrobiĂŚ
-PrzysiĂŞgam nie robic samowolnych akcji tylko sÂłuchaĂŚ siĂŞ lidera klanu Sennju .
-Witaj Casper-san. Jestem Midori Ruudoi. No cóÂż nie jestem osobÂą sÂłuchajÂąca siĂŞ kogoÂś ale tym razem mogĂŞ zrobiĂŚ wyjÂątek- powiedziaÂłem do Caspra z uÂśmiechem.- To gdzie oni sÂą i kto to jest?
- Oj, to wszystko po koleji - powiedziaÂł po czym zadaÂł pytanie nastĂŞpne - Minako ty posiadasz ogieĂą, tak? Szimu a ty jakie masz KG i ty Midori ?
Spojrza³ po wszystkich i spojrza³ na HM! po czym zerkn¹³ na minako tak by dziewczynka tego nie widziala a nastepnie wskaza³ Ÿrenicami dla czego nei chce narazie o wszystkim rozmawaiÌ.
-No wiĂŞc ja jestem wÂładcÂą marionetek które kontrolujĂŞ za pomocÂą umysÂłu a one regenerujÂą siĂŞ dopóki kartka która jest naklejona w pewnym miejscu nie zostanie zniszczone. Po za tym posiadam ÂżywioÂły katon, doton, raiton i suiton kiedy jestem w fuzji z moim summonem Hakketsu. Moja marionetka posiada ÂżywioÂł fuuton wiĂŞc mniej wiĂŞcej umiem posÂługiwaĂŚ siĂŞ kaÂżdym ÂżywioÂłem.
ZrozumiaÂłam o co chodzi Casprowi. Ta dziewczynka chyba miaÂła coÂś wspólnego z Akatsuki...westchnĂŞÂłam i kiwnĂŞÂłam gÂłowÂą
- Tak....ja mam wÂładanie nad ogniem...i umiem walczyĂŚ wrĂŞcz... - odparÂłam cicho
Na miejsce wszedÂł jeszcze klon i po wszystkich spojrzaÂł po czym podszedÂł do caspra.
- Witaj - powiedziaÂł usmiechniĂŞty
- Och, myÂślaÂłem Âże nigdy nie przyjdziesz - odwzajemniÂł uÂśmiech po czym dodaÂł - zaprowadÂź HM! do mojej rezydencji i znajdÂź jej jakiÂś pokój.
Klonowi jak rozkazano tak zrobiÂł. ZbliÂżyÂł siĂŞ do dziewczynki i kucnaÂł przy niej.
- Idziemy ? - spytaÂł siĂŞ miÂło
- Hmm ... marionetki i powietrze. Ogieù i walka wrêcz, elektrycznoœÌ i sharingan. ...
-Ok Casper ja mogĂŞ malowaĂŚ na zwojach róÂżne zwierzÂątka, samochodziki i je ozywiaĂŚ, a poza tym mam ÂżywioÂł Katonu i jestem w nim doœÌ dobry.
-No dobra mo¿emy iœÌ.Casper czemu oni siê ze mn¹ nie przywitali?
HM! powiedziaÂła ze smutkiem na twarzy aÂż jej oczĂŞta ÂświeciÂły od Âłez.
Klon uœmiechn¹³ siê do dziewczynki po czym powiedzia³
- Oni juÂż tak majÂą- powiedziaÂł dodajÂąc - takie nie wychowani sÂą i prawie z nikim siĂŞ nie witajÂą których lepiej nie poznajÂą. KiedyÂś moÂże bliÂżej z nimi siĂŞ poznamy ale ter chodÂźmy juÂż do domciu - wyciagnÂąl rĂŞke ku dziewczynce ale nie byÂł pewien czy dobrze to odbierze HM!.
ZaczÂąl kierowac siĂŞ ku polanie. SzedÂł wolnym krokiem ciagle uÂśmiechajac siĂŞ do maÂłej.

Nastepne miejsce

Casper spojrzaÂł na resztĂŞ zostawiajÂąc w oddali HM! oraz swojego klona. ByÂł teraz zajĂŞty nad swojÂą grupÂą.
- Ja jestem z klanu Sennju wiĂŞc wiadomo Âże kontroluje naturĂŞ a dodatkowo potrafiĂŞ dobrze taijutsu. Ze mnÂą jest jeszcze Kakashi wÂładajÂący raitonem. Dali byÂście razem rade z Kakashim ? - zwróciÂł siĂŞ do Szimu i Midoriego
-Z Kakaszim tak!!
OdpowiedziaÂłem.
HM! poszÂła za klonem.
-Kaszalot ty transwestyto jestes sÂłabeuszem.
KrzykneÂła do Kaszalota.
-Ehhh no cóÂż skoro mam pilnowaĂŚ ich to niech bĂŞdzie.- w takim razie ruszajmy.
Kakashi schowaÂł kunaja gdy Casper na niego nakrzyczaÂł.
-Co mam myÂśleĂŚ o kimÂś kto0 jest z aka i mnie szpiegowaÂł?!-bÂąkn¹³. Gdy zaczĂŞÂło siĂŞ schodziĂŚ duÂżo osób Hatake odezwaÂł siĂŞ dopiero na koĂącu.
-Tak dziĂŞki za mi³ê sÂłowa..-powiedziaÂł trochĂŞ rozbawiony gdy usÂłyszaÂł co mówi o nim HM!. NastĂŞpnie sÂłyszÂąc sÂłowa Midoriego tylko siĂŞ uÂśmiechn¹³. Zbyt duÂża pewnoœÌ siebie u niego zrodzi³¹ arogancje..oby mu to nie przeszkodziÂło-pomyÂślaÂł Kakashi. CzekaÂł co powie lider klanu Senju. MiaÂł nadzieje Âże wymyÂśli dobry plan-wkoĂącu walczÂą z akatsuki.
- Nie moÂżemy pozwoliĂŚ im byĂŚ w caÂłej jednej wielkiej grupie - powiedziaÂł Casper - dla tego podzieliÂłem nas na grupy, spróbujemy ich podzieliĂŚ... Ja oraz Minako weÂźmiemy jednÂą, wy drugÂą. A rozdzielenie jest logiczne gdyÂż jeÂśli mamy przed sobÂą zbyt duÂżo przeciwników atak na nas moÂże zostaĂŚ wysÂłany ze wszÂąd i na wiĂŞkszÂą grupĂŞ.
- Kakashi ty bĂŞdziesz w swej grupie walczyĂŚ z bliska swymi elektrycznymi atakami, bĂŞdziesz trzymaĂŚ ich na dystans. Midori jak przypuszczam bĂŞdziesz mógÂł doskonale atakowaĂŚ z daleka i zaskoczenia swymi marionetkami a zadaniem Szimu byÂła by ochrona i pomoc reszcie. Nie jestem jednak tak bardzo dobrze przekonany do waszych umiejetnoÂści i nie wiem jakie posiadacie Jutsu wiĂŞc jeÂśli zrobiÂłem jak¹œ pomyÂłkĂŞ moÂżecie mnie upomnieĂŚ teraz - uÂśmiechn¹³ siĂŞ i odwróciÂł do minako - my bĂŞdziemy wspóÂłpracowaĂŚ na zmianĂŞ, bĂŞdziemy mogli ³¹czyĂŚ swoje jutsu i bĂŞdziemy mogli walczyĂŚ razem przy uÂżyciu taijutsu
PrzechodzĂŞ przez bramĂŞ do kusy i kierujĂŞ siĂŞ w stronĂŞ rezydencji wÂładcy Kusy.
<NMM>
-No coÂż jutsu wymieniaĂŚ nie bĂŞdĂŞ bo trochĂŞ ich duÂżo. Ruszajmy juÂż bo tu korzenie zapuszczĂŞ
-Moim zdaniem najlepszym miejscem do walki bĂŞdzie osaczenie akatsuki na polanie. Rozdzielimy ich dopiero gdy bĂŞdÂą spokojni z poczuciem bezpieczeĂąstwa. Wtedy jedna grupa weÂźmie ich zaciÂągajÂąc do dalszego miesjca i druga zostanie na miejscu. - powiedziaÂł po czym dodaÂł - chyba Âże poczekamy na nich przy bramach
- Casper-san , lepiej by byÂło nie pozwalaĂŚ wchodziĂŚ Akatsuki do wioski... wioska i mieszkaĂący mogÂą na tym ucierpieĂŚ....lepiej osaczyĂŚ ich na polanie....jest to dodatkowo wiĂŞcej przestrzeni...nie musimy siĂŞ równieÂż obawiaĂŚ , Âże uszkodzimy niewinne osoby.... - odparÂłam
-TeÂż jestem za zaatakowaniem ich na polanie. MoÂżemy wykorzystaĂŚ równieÂż element zaskoczenia.
Ja takÂże jestem za tym aby zaatakowaĂŚ ich na polanie.
A z ustawieniem nie ma co wymieniaĂŚ wszystkich technik tak jak powiedziaÂł Midori.
- Wiem, wiem dla tego bardziej byÂłem za polanÂą - powiedziaÂł Casper po czym dodaÂł - Ruszajmy wiĂŞc na polanĂŞ i zatrzymajmy ich. Mam takÂą nadziejĂŞ Âże potraficie wspóÂłpracowaĂŚ ze sobÂą ?
Lider klanu Senju spojrzaÂł w stronĂŞ rzekomego pobytu akatsuki. ZamyÂśliÂł siĂŞ na chwilĂŞ po czym zerkn¹³ znów po wszystkich.
- Ja jestem gotowy ? A wy ?
Zrobi³em zak i krzykn¹³em po cichu :
-Kage bunshin no jutsu
I pojawiÂł siĂŞ jeden klon który od razu gdzieÂś pobiegÂł.
<NMK>

Dodane po 1 minutach:

-Zwarty i gotowy!!
-Ruszamy??
UmysÂłowo takÂże byÂłem przygotowany na starcie z Aka.
ZacisnĂŞÂłam mocniej opaskĂŞ i odparÂłam
- Gotowa....chodÂźmy im pokazaĂŚ , zĂŞ siĂŞ nie zadziera z takimi jak my ...Casper-san...oczywiÂście , Âże umiem wspóÂłpracowaĂŚ z innymi - usmiechnê³¹m siĂŞ
//MoÂże niech Midori za nas wszystkich napisze NMN? //
-W takim razie skopmy im 4litery- powiedzia³êm i pobiegliœmy w stronê polany
<NMN>za nas wszystkich
Kakashi pokiwa³ tylko g³ow¹ na znak ¿e zgadza siê z Casprem. Wyj¹³ kunaja i ruszy³ za towarzyszami. NMM
Przyleciala do wioski. Zamienila sie znowu w wampira.
Slyszala gdzies z daleka odglosy walki.
Podazyla w tamtym kierunku..
nmm
Wilk po raz kolejny zatrzymaÂł siĂŞ, jednak tym razem przerwaÂł poszukiwania. PodniósÂł smutno Âłeb i usiadÂł.
-Co jest do cholery?!-wrzasn¹³em na niego, boj¹c siê o ¿ycie ukochanej.
-Zgubi³em trop...-mrukn¹³ cicho, chowaj¹c uszy po sobie.
Pad³em za³amany na kolana i spuœci³em g³owê. Zacz¹³em p³akaÌ, jak dziecko... by³em za³amany...

Dodane po 11 godzinach 37 minutach:

Po dÂłuÂższej chwili takiego siedzenia, w koĂącu wilk zÂłapaÂł trop.
-Mam! Têdy! Szybko!-szczekn¹³, po czym pobieg³ za zapachem. Zerwa³em siê natychmiast i pobieg³em za nim.

<NMN>
Maj¹c nadziejê ¿e klony ju¿ za³atwi³y sprawy w wioskach to i tak po³¹czy³em siê z nimi telepatycznie i powiedzia³em:
"-IdzĂŚcie dalej do innych wiosek, poinformujĂŞ was jeÂśli bĂŞdziecie mieli skoĂączyĂŚ".
Koniec przekazu, ja poszedÂłem w stronĂŞ Ame-gakure.
<NMM>
*ChÂłopak przebiegajÂąc przez bramĂŞ ubraÂł pÂłaszcz i przytwierdziÂł pochwĂŞ katany do boku, potem wÂłoÂżyÂł tam katanĂŞ, emanujÂący znak byÂł schowany za koÂłnierzem.*

[NMM]
Dai biegnie ze strony bambusowego lasu. Zatrzymuje siĂŞ przy wejÂściu do wioski i rozglÂąda siĂŞ. Po krótkim czasie oglĂŞdzin terenu, mĂŞÂżczyzna biegnie dalej. Wbiega do wioski, zmieniwszy siĂŞ wczeÂśniej w mÂłodego czÂłowieka, aÂżeby nikt go nie poznaÂł.

<nmm>
Wszystkie ciaÂła Peina wchodzÂą do wioski.
<nmm>
ChÂłopak stan¹³ tuÂż przed bramĂŞ, czekajÂąc na HM!. Wci¹¿ paliÂł papierosa, wyraz twarzy miaÂł skrajnie obojĂŞtny. PrzesuwaÂł wzrokiem po Kusie, która majaczyÂła mu przed oczami.
HM! dobiegÂła do Keia.
Deidara przez przypadek wyszedÂł z lasu bambusowego i nadal nie wiedziaÂł gdzieÂż to podziewaÂła siĂŞ Miharu..IdÂąc dalej przed siebie ujrzaÂł Keia stojÂącego tuÂż przy bramie i wyraÂźne na kogoÂś czekaÂł..Bez Âżadnego zastanowienia siĂŞ podszedÂł bliÂżej niego stajÂąc nieopodal ..-Hej..Uff ten las jest tak gĂŞsty ,Âże moÂżna siĂŞ zgubiĂŚ..Wiesz ? pokonaÂłem tego knypka bardzo Âłatwo ,gdyÂż on zamiast mi stawiĂŚ czoÂła ukrywaÂł siĂŞ w jakiejÂś jaskini czekajÂąc na cud..ale cóÂż wysadziÂłem jÂą ,a on straciÂł przytomnoœÌ..To byÂła dla mnie pestka..A tobie jak poszÂła walka? -zapytaÂł siĂŞ go po chwili majÂąc na twarzy lekki uÂśmieszek ..Teraz czekaÂł na jego reakcjĂŞ,a gdy HM! dobiegÂła do nich jÂą takÂże przywitaÂł z maÂłym uÂśmiechem na kÂącikach ust..
- Mój przeciwnik w ogóle nie stawiÂł siĂŞ do walki, mimo Âże cierpliwie czekaÂłem - odparÂł chlopak z zawiedzionÂą minÂą, po czym machn¹³ rĂŞkÂą, podsumowujÂąc, Âże to juÂż jest nie warte uwagi - Pein wygraÂł swojÂą walkĂŞ, Miharu wÂłaÂśnie wraz ze swoim demonem chyba chce powaÂżnie skrzywdziĂŚ swego przeciwnika.. Shi przejĂŞÂła ''paÂłeczkĂŞ'' za Hidana - odparÂł Kei, w ten sposób relacjonujÂąc walki AKowców z ca³¹ resztÂą.
Zerkn¹³ na wioskê, zamyœlaj¹c siê na sekundê.
- Chyba powinniÂśmy poszukaĂŚ Kage tej wiochy i pokazaĂŚ, kto tu rzÂądzi - rzekÂł wreszcie, przesuwajÂąc papierosa w ustach, po czym spojrzaÂł na blondyna znaczÂąco.
Tak to jest najlepsze rozwiÂązanie.. Ale zaraz..ja chyba widziaÂłem jak Kage tejÂże wiochy lezie w stronĂŞ bambusowego lasu znaczy w g³¹b.Hmm wÂłaÂśnie chyba ona szÂła do niej by broniĂŚ tej durnej wiochy...No to nie wiem mamy tam iœÌ czy co?-zapytaÂł siĂŞ Keia ,poniewaÂż pomimo iÂż nie znalazÂł jeszcze Miharu to wydawaÂło mu siĂŞ ,Âże widziaÂł z drzew jak¹œ osobĂŞ majÂącÂą juÂż dwa demoniaste ogony..A takÂże zauwaÂżyÂł ,Âże obok tej osoby staÂła jakaÂś zielona dziewczyna majÂąca pÂłaszcz Kage ,która coÂś tam mówiÂła do walczÂących ,ale nie sÂłyszaÂł co..JeÂżeli to co widziaÂł byÂła Miharu to lepiej byÂło dla niego jak tam nie poszedÂł ,gdyÂż nie wiadomo co by mu przez przypadek mogla zrobiĂŚ ,a takÂże przeciwnik Miharu zacz¹³ zmieniaĂŚ siĂŞ w demona..-A przypomniaÂło mi siĂŞ teÂż ,Âże widziaÂłem dwie osoby w postaci poczÂątkowej demonów i jak¹œ zielonowÂłosÂą dziewuchĂŞ w pÂłaszczu...nie chciaÂłem tam iœÌ ,bo jeszcze by mi coÂś zrobili a z demonami nie ma Âżartów ,wiĂŞc jak znalazÂłem ciebie i HM! to w grupie raÂźniej zawsze jest ,wiĂŞc gdybyÂśmy poszli tam we trójkĂŞ moglibyÂśmy zaatakowaĂŚ tĂŞ dziewuchĂŞ o ile faktycznie jest ona Kage..-dodaÂł po chwili ,gdyÂż w owej chwili mu siĂŞ wszystko przypomniaÂło ..
- Ten demon to Miharu - rzek³ Kei rzeczowym tonem, wci¹¿ patrz¹c na Deidarê - S¹dzisz, ¿e sobie nie poradzi z dwoma przeciwnikami? Po za tym, jeœli ta Kage posz³a w³aœnie do Liderki, to chyba z ni¹ chce walczyÌ, prawda? - chlopak przechyli³ lekko g³owê. Po chwili doda³:
- SÂądzĂŞ Âże nie ma siĂŞ co wtrÂącaĂŚ do walki.. JeÂśli Miharu przegra, to wtedy dopiero jej pomoÂżemy. - uÂśmiechn¹³ siĂŞ znaczÂąco, robiÂąc krótkÂą pauzĂŞ, na zaciÂągniĂŞcie siĂŞ dymem z papierosa - Chyba Âże wÂątpisz w zdolnoÂści i moÂżliwoÂści Lidera AKatsuki, co byÂłoby chyba nie wskazane - znów spojrzaÂł na wioskĂŞ, a mówiÂł to wszystko caÂłkowicie beztroskim tonem.
PrzecieÂż ja wiem ,Âże ona jest demonem..Ale jeszcze nigdy jej nie widziaÂłem w tejÂże formie i dlatego nie poznaÂłem zbytnio z daleka..No przecieÂż nie wÂątpiĂŞ w jej zdolnoÂści ,a uwaÂżam ,Âże jest bardzo silna..No w sumie chciaÂłem powiedzieĂŚ ,Âże moÂżemy pomóc jak sobie nie daÂłaby rady ,ale pomyÂślaÂłem ,Âże zaatakujemy i zawalczymy z Kage..No ,ale skoro tam jest Miharu ta dziewczyna chciaÂła z niÂą walczyĂŚ ,to nie ma co przeszkadzaĂŚ ,bo wiadomo ,Âże sobie ona poradzi...Wiocha jest prawie podbita i juÂż niedÂługo bĂŞdzie caÂła nasza..-powiedziaÂł spokojnie rozglÂądajÂąc siĂŞ przy tym po okolicy..- A , no ale tak to co my mamy teraz robiĂŚ? -ZapytaÂł siĂŞ Keia ,gdyÂż teraz skoro wÂładca tejÂże wiochy ma walczyĂŚ z Miharu ,to oni nie majÂą zajĂŞcia ,a pomysÂłów na zrobienie czegoÂś poÂżytecznego Dei nie miaÂł ..
Kei zamyœli³ siê. W¹tpi³, by jego skromna osoba umia³a robiÌ jak¹kolwiek po¿yteczn¹ rzecz. Wypali³ wiêc papierosa, po czym siêgn¹³ po nowego i rzek³:
- MoÂżemy poszukaĂŚ jakiegoÂś baru i uczciĂŚ tych AKowców którzy wygrali, tych którzy walczÂą.. no i ewentualnie teÂż tych, co przegrali - rzekÂł uroczystym tonem. To jedyne, co przyszÂło mu w tej chwili do gÂłowy. SwojÂą drogÂą, wedÂług niego pomysÂł byÂł Âświetny.
Wiesz..Dobry pomysÂł ,sam bym na taki nie wpadÂł..No to na co czekaĂŚ chodÂźmy w g³¹b tej wiochy i poszukajmy jakiegoÂś baru ,a na pewno jakiÂś znajdziemy un...-powiedziaÂł do niego nadal majÂąc lekki uÂśmiech ..czekaÂł na jego reakcjĂŞ ,by potem pójœÌ gdzieÂś przed siebie w towarzystwie swojego przyjaciela ...
- Komu w drogĂŞ, temu czas - podsumowaÂł Kei filozoficznym tonem. PoprawiÂł koÂłnierz pÂłaszcza, po czym bez wahania przekroczyÂł bramĂŞ wioski, ruszajÂąc w kierunku centrum Kusy.

NMM.
Deidara ruszy³ za Keiem ,bêd¹c bardzo zamyœlonym..Przekroczy³ bramy Kusy i wszed³ w g³¹b niej.
NMM.
HM! poszÂła za tatÂą.
nmm
Wi przychodzi pod bramy wioski. "JuÂż tu byli ale , gdzie mogli pójœÌ" - MyÂśli Wi. "W tym jestem dobry a nie jak ten gÂłupi egzamin. Te stare pataÂłachy na pewno chlejÂą i palÂą w karczmie wiĂŞc tam siĂŞ udam".
Wi udaÂł siĂŞ do karczmy

<NMM>
W koĂącu dotarÂłem do bram wioski, byÂła caÂłkiem podobna do Konohy jednak to nadal nie to samo. ObwiniĂŞty szczelnie swoim pÂłaszczem z naÂłoÂżonym na gÂłowĂŞ kapturem ruszylem przed siebie.

<NMM>
*ChÂłopak przebiegÂł przez bramĂŞ i wyruszyÂł na ulice w poszukiwaniu czÂłonków Akatsuki, którzy mogliby wejœÌ do wioski niezauwaÂżeni.*

[NMM]
Wszystkie ciaÂła Peina nie czekajÂąc na resztĂŞ przebiegÂły przez wejÂście do wioski i pognaÂły ile siÂł w nogach do bambusowego lasu.
<nmm>
Gdy chÂłopak wybiegÂł przed bramĂŞ wahaÂł siĂŞ chwilĂŞ, jednak obraÂł kurs na bambusowy las.

NMM
Wyszed³ spokojnym krokiem z wioski, wci¹¿ pal¹c papierosa.

NMM.
HM! poszÂła za tatusiem.
nmm
*Ch³opak bieg³ ile si³ w nogach, spojrza³ tylko ostatni raz na Gabinet W³adczyni i uœmiechn¹³ siê wrêcz niezauwa¿alnie, potem wybieg³ z wioski.*

[NMM]
CzÂłonek rady przeszedÂł przez bramy szczelnie okryty swoim pÂłaszczem, jedyne co zawadiacko bÂłyszczaÂło zza niego byÂła to krysztaÂłowa katana.

nmm
Pein przechodzi przez bramĂŞ kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ rezydencji wÂładcy.
<nmm>

Dodane po 4 godzinach 12 minutach:

Rasa Bogów wybiega z wioski wraz z Casprem i Jeng na plecach.
<Niema wszystkich powyÂżej wymienionyc>
Pein pojawia siĂŞ przed bramÂą Kusy po czym przechodzi przez niÂą tym samym wchodzÂąc do wioski.
<nmm>
*Hitsugi zmĂŞczony opiera siĂŞ o bramĂŞ, przeczekuje aÂż siĂŞ uspokoi, po chwili zacz¹³ myÂśleĂŚ o pewnie utraconej miÂłoÂści, o bólu jaki mu to przynosi, nie chciaÂł iœÌ dalej sam, w ogóle nie chciaÂł iœÌ.*
ChÂłopak pojawiÂł siĂŞ u bram wioski, zmierzyÂł pustym wzrokiem straÂżników i ruszyÂł przed siebie, spojrzaÂł na Hitsugiego, zauwaÂżyÂł jego emanujÂące znamie - Co to jest? CzyÂżbyÂś posiadaÂł nieaktywowanÂą pieczĂŞĂŚ? Przyznaj mi siĂŞ. - mówiÂł bez uczucia, pozwalajÂąc swoim sÂłowom rozmywaĂŚ siĂŞ w gwarze wioski.
*Hitsugi spojrzaÂł na dziwnego przybysza, zdziwiÂł siĂŞ, jednak zaraz zauwaÂżyÂł, Âże ten osobnik jest nieuzbrojony, zastanowiÂł siĂŞ i zrozumiaÂł, Âże to ktoÂś bardzo przebiegÂły skoro chodzi bez broni.*

- Sam nie wiem co to jest. A tak w ogóle co ci do tego?

*ChÂłopak poprawiÂł okulary i szyderczo spojrzaÂł na Kimmimaro przeszywajÂąc go wzrokiem.*
Kimmimaro nie zwracajÂąc uwagi na zachowanie chÂłopaka kontynuowaÂł, ignorujÂąc jego zaczepne odpowiedzi. - MógÂłbym uwolniĂŚ ciebie od bólu bycia zamkniĂŞtym, uwolniĂŚ w tobie ca³¹ si³ê i sprawiĂŚ, Âże staniesz siĂŞ zdolny do wszystkiego, jedynym moim warunkiem jest to, Âże zgodzisz siĂŞ na moje jedno polecenie. - Lider klanu Kaguya spojrzaÂł w oczy starszemu mĂŞÂżczyÂźnie i skwitowaÂł jego dziecinne zachowanie uniesieniem lewej brwi.
*Hitsugi ze zdziwienia aÂż poÂślizgn¹³ siĂŞ na mokrym murze i musiaÂł podeprzeĂŚ siĂŞ drugÂą rĂŞkÂą, pomyÂślaÂł przez moment i pokiwaÂł gÂłowÂą mówiÂąc.*

- Dobrze, proszĂŞ... spraw, by te bóle minĂŞÂły, a ja speÂłniĂŞ twój rozkaz, jak najprĂŞdzej.

*ChÂłopak podszedÂł kilka kroków w stronĂŞ Kimmimaro i zastygÂł, zacz¹³ myÂśleĂŚ o konsekwencjach, ale przestaÂł, chciaÂł wyzwoliĂŚ siĂŞ od tego bólu.*
Kimmimaro z³o¿y³ kilka b³yskawicznych pieczêci, potem podszed³ do Hitsugiego i przy³o¿y³ mu d³où do znamienia za uchem, poczu³ jak chakra ³amie zatarte ju¿ blokady, po chwili odsun¹³ lekko poparzon¹ rêkê i powiedzia³. - Gotowe, teraz jesteœ wolny, jednak musisz spe³niÌ moj¹ proœbê jak obieca³eœ. Chcê, ¿ebyœ zapomnia³ o tym spotkaniu a tak¿e nikomu nie wspomina³ sk¹d otrzyma³eœ ow¹ pieczêÌ, Zrozumiane?
*Hitsugi przyklĂŞkn¹³ z bólu, potem chciaÂł coÂś powiedzieĂŚ, ale zauwaÂżyÂł, Âże nic nie widzi, wystraszyÂł siĂŞ, dopiero po momencie spostrzegÂł siĂŞ o zdolnoÂściach reszty jego zmysÂłów, odpowiedziaÂł.*

- Dziêkuje, zrozumia³em i teraz muszê iœÌ

*PieczĂŞĂŚ znów zrobiÂła siĂŞ normalna, a chÂłopak widziaÂł, wybiegÂł z bramy, skrĂŞcajÂąc do swej wioski.*

[NMM]

//napisz mi na PW zdolnoÂści jakie mi daje ta pieczĂŞĂŚ \\
Kimmimaro nie zwróciÂł uwagi na dziwne zachowanie chÂłopaka, bez sÂłowa oddaliÂł siĂŞ zaraz po potwierdzeniu jego sÂłów, wyszedÂł z wioski jakby nigdy nic go z niÂą nie ³¹czyÂło.

<nmm>
Pein wychodzi z wioski oglÂądajÂąc siĂŞ za wchodzÂącym do niej Kimimaro.
<nmm>
Spokojnym wolnym kroczkiem do bramy zbliÂżaÂł siĂŞ doœÌ mÂłody chÂłopak. MiaÂł na sobie plecak, i klanowe ubranie. ZbliÂżajÂąc siĂŞ, z czasem zacz¹³ dostrzegaĂŚ napis, coÂś w stylu witajcie w wiosce! Mamy nadzieje, Âże zostaniecie na dÂługi czas !". Jednak spokój jaki tutaj panowaÂł mówi wiele. MieszkaĂący tej wioski bali siĂŞ czegoÂś, lub kogoÂś. Dalej swoim spokojnym kroczkiem jakby nic siĂŞ nie staÂło przeszedÂł przez wielkÂą bramĂŞ znajdujÂąc siĂŞ w wiosce.
Pojawilem sie ledwo chamujac przed brama i ogladalem sie gdzie jest Amy i jej summoniki usiadlem na summonie i czekalem makaja latala wkolo rozgladajac sie wkolo
//podawiaj link jak zmieniasz temat do którego siĂŞ przenosimy//

KoĂą zÂłoÂżyÂł skrzydÂła pikujÂąc w dóÂł. Rossa zakwiczaÂła radoÂśnie okr¹¿ajÂąc go kilkakrotnie. Kilka metrów nad ziemiÂą MgÂła rozÂłoÂżyÂł skrzydÂła widowiskowo zawisajÂąc na kilka chwil w powietrzy po czym opadÂł na ziemiĂŞ wzbijajÂąc tumany kurzu. PoklepaÂłam dwuroÂżca po szyi
-co robimy?-spytaÂłam Richadre kiedy kurz opadÂł na ziemie
Odbijamy wioske ale najpierw trzeba poszukac akowcow i ich z tad wykuzyc . Richarde odwolal summona i stojac przy bramie czekajac na Amy by gdy tylko ona do niego dolaczy wejsc do wioski .

NMM [url=Glowna ulica
WyszÂłam na ulice. SpojrzaÂłm w niebo przywoÂłujÂąc Summony. Kiedy MgÂła wylÂądowaÂł na ziemi dosiadÂłam go i odleciaÂłam >NMM<
Stwozylem piorunowego ptaka i przenioslem sie nanim w strone konohy

NMM
Yuu pojawiÂł siĂŞ w bramie, przeszedÂł kawaÂłek, potem oparÂł siĂŞ plecami o ÂścianĂŞ i zacz¹³ wukonywaĂŚ sztuczki z kartami, nie okazywaÂł Âżadnych uczuĂŚ, tylko szyderczo siĂŞ usmiechaÂł, a jego uÂśmiech rosn¹³ z kaÂżdÂą sekundÂą, kiedy udawaÂła mu sie kolejna sztuczka. SpojrzaÂł na straÂżników, chcÂąc ich zniechĂŞciĂŚ do przyglÂądania siĂŞ mu, potem westchn¹³ i usiadÂł w bramie nadal siĂŞ bawiÂąc.

Dodane po 1 godzinach 53 minutach:

ChÂłopak zdenerwowany nudÂą, potrzÂąsn¹³ gÂłowÂą poprawiajÂąc grzywkĂŞ, schowaÂł karty i zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ, za sprawÂą swej znajomoÂści krain przeniósÂł siĂŞ w okolice Suny.

[NMM]
PojawiÂłem siĂŞ przy bramie Kusy.
- Dawno mnie tutaj nie byÂło....- powiedziaÂłem cicho pod nosem skÂładajÂąc pieczĂŞcie do Henge no Jutsu i zmieniajÂąc wyglÂąd.
- Michimoto zmarÂł [...] Tu urodziÂł siĂŞ Daichi...- dodaÂłem kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ rezydencji.
<NMM>

Dodane po 11 godzinach 45 minutach:

Powoli, spacerem przyszedÂłem pod bramy Kusy. SpojrzaÂłem za siebie jeszcze raz, aby zobaczyĂŚ mojÂą ukochanÂą wioskĂŞ.
- duÂżo dla ciebie musiaÂłem poÂświĂŞciĂŚ....- powiedziaÂłem cicho pod nosem, a na twarzy pojawiÂł siĂŞ uÂśmiech. Po chwili wybiegÂłem z Kusy kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Taki. <NMM>

Dodane po 9 godzinach 3 minutach:

Nagle pojawiÂłem sie przy bramie Kusy.
- witam z powrotem...- powiedziaÂłem sam do siebie spoglÂądajÂąc na budynek rezydencji w oddali. Po chwili ruszyÂłem w jego kierunku. <NMM>
Dantek staÂł przed wejÂściem do suny i czekaÂł tam na midoriego .. chÂłopak staÂł w powietrzu ... . Lecz go coÂś natchnĂŞÂło i wskoczyÂł do wioski skakajÂąc jak z chmurki na chmurkĂŞ ....

nmm
Po wykonaniu zadania wyruszyÂłem zwiedzaĂŚ Âświat. Po paru dniach podróÂży znalazÂłem siĂŞ przed wejÂściem do wioski Kusa.

Poszed³em na ³¹ki na walkê z Midorim.

<NMM>
4 ciaÂła przemknĂŞÂły przez wejÂście, Kyoko czuÂł Âże to co tak ciÂągÂłe go do siebie jest gdzieÂś blisko, byÂł gotowy nawet to coÂś zabic jeÂśli okaÂże siĂŞ zbĂŞdne.

NMM
Kyoko opuÂściÂł wioskĂŞ udajÂąc siĂŞ do swojej kryjówki gdzie miaÂł oczekiwaĂŚ swojej przyjacióÂłki.\

nmm
Tagashi powolnym krokiem wszedÂł do wioski. Zadyszany, podszedÂł do straÂżników i siĂŞ wylegitymowaÂł. Nie miaÂł zamiaru mieĂŚ póÂźniej problemów. ZÂłoÂżyÂł Âładny podpis, z dÂługim zawijasem na koĂącu, i ruszyÂł w kierunku gÂłównej ulicy aby siĂŞ trochĂŞ rozejrzeĂŚ.
*RozglÂądam siĂŞ za typem który zgubiÂł króliczka*
- Gdzie on ...
ONA!! to ona.
Nagle podbiegÂła do Ciebie ta sama dziewczyna i podziĂŞkowaÂła Ci. WrĂŞczyÂła Ci sakiewkĂŞ i jak najszybciej wraz z króliczkiem trzy,many pod pachÂą pobiegÂła do domu.
Nagroda za misjĂŞ rangi C :
150Y
10 pch
3 ptk na staty
- Taa ... nie ma sprawy ...
*ObróciÂłem sie ... podrapaÂłem siĂŞ za gÂłowĂŞ i poszedÂłem*
<NMM>
PojawiÂłem siĂŞ przy bramie mojej wioski.
-Dopuki Hyuta mnie nie bedzie potrzebowa³ spotkam siê z nowymi uczniami...- pomyœla³em, po chwili ruszaj¹c w stronê ³¹k Kawaii. <NMM>
Stane³am przed bram¹ Ciekawe gdzie by tu pujœÌ? ''zastanawia³am siê''. Powoli przekroczy³am brame wioski i ruszy³am przed siebie.

<NMM>

Dodane po 4 godzinach 56 minutach:

PrzeszÂłam przez brame i po chwili znikneÂłam z widoku.

<NMM>
Nagle, nie wiadomo skÂąd na murach wioski pojawiÂła siĂŞ zakapturzona postaĂŚ odziana w czarny dÂługi pÂłaszcz. Owy pÂłaszcz przykrywaÂł kaÂżdÂą czÂąsteczkĂŞ ciaÂła nieznajomego tak, aby jakiÂś obywatel wioski Kusa nie mógÂł go rozpoznaĂŚ. Po krótkiej chwili nieznajomy ruszyÂł w stronĂŞ rezydencji wÂładcy.

<NMM>
KroczyÂł powoli w stronĂŞ bramy mÂłodzik z opaskÂą wskazujÂącÂą iÂż z Ame pochodzi...
Jego chód z czasem przyÂśpieszaÂł niby statek sunÂący morzem dziĂŞki wietrznej pogodzie.
Co chwilĂŞ poprawiaÂł okulary które spadaÂły mu z nosa dosÂłownie co parĂŞ minut ...
Na dziesiĂŞĂŚ stóp od straÂżników stan¹³ by przyjrzeĂŚ siĂŞ dog³êbnie bramie.
- MuszĂŞ wypróbowaĂŚ tutejszÂą trawkĂŞ ...
RzekÂł sam do siebie przechodzÂąc powoli pod bramÂą i mierzÂąc wzrokiem napotkanych ludzi którzy wydawali byĂŚ siĂŞ doœÌ Âżyczliwi ...
Wi powoli doszedÂł do bramy bez stroju Aka , tylko w opasce z Taki. Dawno nie byÂł w piĂŞknej kusie , a przynajmniej teraz miaÂł jak¹œ misjĂŞ. Spokojnie wszedÂł przez bramĂŞ i zobaczyÂł chÂłopaka , który gadaÂł sam do siebie i to o trawce. PodszedÂł do niego ochoczo i zarzuciÂł znany wszystkim tekst :
-Yo!
ZbliÂżaÂł siĂŞ coraz szybciej pomimo swego stanu i tej dziwnej laski. ChÂłopak nie miaÂł sprawnej nogi to byÂło widaĂŚ goÂłym okiem , musiaÂł stoczyĂŚ z kimÂś walkĂŞ. Gdy podszedÂł do , nieznajomego wyjÂą skrĂŞty i podaÂł mu jednego po przyjacielsku, jakby chciaÂł wykorzystaĂŚ do czegoÂś Genina.
Um ... dziĂŞkujĂŞ - odparÂł.
Kim jesteÂś ? I czemu rozdajesz takie "fajne" rzeczy.
Po tym tekœcie przygl¹da³ mu siê wnikliwie co by zwietrzyÌ ewentualny podstêp. Uœmiechn¹³ siê ¿yczliwie i poprawi³ okulary.
Ile za to chcesz ? Nie lubiĂŞ jak mi po prostu siĂŞ daje ... wolĂŞ zapÂłaciĂŚ.
SpojrzaÂł na jego nogĂŞ i przemilczaÂł by przypadkiem jegomoÂścia nie obraziĂŚ.
-Jestem Wi Dim Senjuu , a ty jak siĂŞ zwiesz Te fajne rzeczy to skrĂŞty z Kusy , wyrobiÂła je mistrzyni HM! i sÂą najlepsze. Ja po prostu nie palĂŞ , ale zawsze i wszĂŞdzie z nimi chodzĂŞ wiĂŞc mogĂŞ siĂŞ jednym podzieliĂŚ. WiĂŞc weÂź to za darmo , bo ktoÂś musi mieĂŚ frajdĂŞ jak ja juÂż nie pragnĂŞ odlotów. MoÂże przejdziemy siĂŞ w inne miejsce tu jest zbyt duÂżo ludzi- ChÂłopak wiedziaÂł , Âże w Kusie i tak jest maÂło ludzi w porównaniu z innymi wioskami , ale za duÂżo jak na powaÂżne rozmowy. Wi musiaÂł sobie znaleŸÌ pomocnika , który wspomoÂże Aka w ich dziaÂłaniach , a ten koleÂś pasowaÂł do roboty. Æpun , który z pewnoÂściÂą jest sprawiedliwy i dobrze skoĂączy.
Um .... bardzo chĂŞtnie przejdĂŞ siĂŞ z tobÂą jeÂśli masz czym podpaliĂŚ skrĂŞciorka ... - PowiedziaÂł chichoczÂąc.
Jestem Eijiro Genishida miÂło mi ciĂŞ poznaĂŚ Wi Dim - ZakoĂączyÂł.
Z niekÂłamanym zadowoleniem machnÂą rĂŞkÂą by nowy znajomy wprowadziÂł go w stan " Haju ".
Ponownie jednak okulary poprawiÂł bowiem zwykÂły spadaĂŚ mu w kaÂżdych okolicznoÂściach ... miejscu czy czasie .
-Dobrze , a teraz spadajmy stÂąd , jak mówiÂłem nie lobiĂŞ postronnych miejsc - Po tych sÂłowach Wi odwróciÂł siĂŞ do tyÂłu i do Kiri , jednak czego on chciaÂł od Eijiro. Ten shinobi nie mógÂł byĂŚ jakiÂś silny czy znany , jednak Senjuu ciÂągn¹³ go za sobÂą do tak niebezpiecznego miejsca. Jednak bez pÂłaszcza Aka mogÂą mieĂŚ problem z rozpoznaniem Wi Dima.

<NMM> //napiszê gdzieœ w Kiri do³¹cz do mnie , ale najpierw trzeba przez Konohê przejœÌ //
Niewiele myÂślÂąc pobiegÂł za Wi Dimem caÂły czas poprawiajÂąc sobie okulary . < Nmm>
Wi powoli przeszedÂł obok bram Kusy. Idzie do ukrytej kryjówki Aka , o której tylko parĂŞ osób wie. WÂłaÂściwe to nikt spoza Aka nie wiedziaÂł o jej istnieniu. To jedyna bezpieczna przystaĂą w takich czasach. BiaÂłowÂłosy znikn¹³ wchodzÂąc w jakiÂś las.

<NMM>
Szybko jakoby lis biegÂł w stronĂŞ bramy. StraÂż w owej bramie zastanawiaÂła siĂŞ co siĂŞ dzieje bowiem nikt nie czyniÂł takich rzeczy no chyba Âże ich atakowano. W pewnej chwili zakrĂŞciÂł w lewo i dalej biegÂł przez wysokie trawy by dostaĂŚ siĂŞ do Iwa Gakure.

<NMM>
szybkim krokiem przechodze przez brame starajac niezwracac na siebie uwagi
Odishu zmieÂżaÂł w stronĂŞ wyjÂścia z wioski, chÂłopak obróciÂł siĂŞ jeszcze na chwili i powiedziaÂł :
- BĂŞdzie mi brakowaÂło tej wioski.
MÂłodzieniec powoli szedÂł po ÂścieÂżce. [NMM]
Akuro skradaÂł siĂŞ powoli. Jeszcze nikt go nie widziaÂł, byÂł kilkadziesiÂąt metrów od bramy, ukrywaÂł siĂŞ za niewielkim pagórkiem.
-Dobra...
Rozpi¹³ powoli p³aszcz Akatsuki, po czym zwin¹³ go i wsadzi³ do torby u pasa, nastêpnie zdj¹³ tak¿e czarn¹ bluzkê i zrobi³ z ni¹ to samo. Pod tym ubraniem znajdowa³a siê œnie¿nobia³a koszula.
"W tym stroju mogĂŞ udawac normalnego obywatela... Tak, nada siĂŞ. "
Akuro zbliÂżyÂł siĂŞ i wszedÂł spokojnym krokiem do wioski. PanowaÂła tu cisza dla uszu i szum dla zmysÂłu wĂŞchu, spowodowany mnóstwem piĂŞknych zapachów przypominajÂących lekko te z bambusowego lasu. ByÂło tu mniej piĂŞknie, ale i tak Âładnie.
"Wioska nie jest najÂładniejsza, ale przynajmniej spokojna. " - pomyÂślaÂł.
Oddali³ siê w g³¹b Kusy. [NMM] .
Samhain spokojnie wszedÂł do wioski, jako Âże miaÂł swój zwykÂły pÂłaszcz to Âżaden straÂżnik nawet nie pomyÂślaÂłby Âże ten przyjeniec z tym wielkim udawanym jak nic uÂśmiechem naleÂży do jakiejÂś organizacji przestĂŞpczej. Przy wpisywaniu siĂŞ na listĂŞ nowy czÂłonek Brzasku podaÂł jakieÂś faÂłszywe dane a Âże trafiÂł z nazwiskiem i jedna osoba z wioski naprawdĂŞ nazywaÂła siĂŞ tak jak on podaÂł to z wejÂściem nie byÂło problemów
<nmm>
Akuro spokojnie przekroczyÂł bramy do Kusy. W torbie u pasa spoczywaÂł strój Akatsuki, on zaÂś pod¹¿aÂł w biaÂłej koszuli oraz czarnych spodniach, na dolnej czĂŞÂści twarzy widniaÂła maska, u pasa zaÂś zwój z waÂżnymi informacjami.
"Chêtnie bym tam zajrza³... Ale pewnie obni¿¹ mi za to nagrodê. Po prostu doniosê to do Kiri. "
OddaliÂł siĂŞ od Ukrytej Wioski Trawy. [NMM] .
Samhain spokojnie przeszedÂł przez bramĂŞ, jako Âże nie wyglÂądaÂł jakoÂś zbytnio podejrzanie straÂżnicy nie robili mu problemów z opuszczeniem tej wioski. NastĂŞpnie tuÂż po opuszczeniu wioski naÂłoÂżyÂł strój Brzasku i udaÂł siĂŞ w kierunku maÂłej wioski, która leÂżaÂła niedaleko od kryjówki...
-a teraz po meble- dodaÂł po czym lekko przyspieszyÂł swój krok
<nmm>
Michimoto w pÂłaszczu i kapeluszu Akatsuki wbiegÂł do wioski. Nie zatrzymywaÂł siĂŞ nawet przy bramce straÂżników. Nie miaÂł zcasu na gÂłupie rozmowy. wkrótce zbliÂżaÂła siĂŞ powaÂżna anrada i musiaÂł zebraĂŚ kilka materiaÂłów. PobiegÂł w stronĂŞ rezydencji wÂładcy.<NMM>
Stan¹³ przed bramÂą, wypatrujÂąc straÂżników albo coÂś. Niestety nikogo takiego nie zauwaÂżyÂł, wiĂŞc ostroÂżnym krokiem ruszyÂł wg³¹b wioski.
"Rozumiem ¿e nie ma wojny, ale przyda³oby siê postawiÌ kogoœ na stra¿y..." - pomyœla³ ruszaj¹c wg³¹b wioski.

<NMM>

Dodane po 15 godzinach 3 minutach:

Stan¹³ przed bram¹ i raz jeszcze siê obejrza³, tym razem z uœmiechem na twarzy. Po chwili ruszy³ przed siebie wolniejszym krokiem, zak³adaj¹c rêce za g³owê i spogl¹daj¹c w niebo. Wkroczy³ na tereny pobliskich ³¹k...

<NMM>
Z ciÂągle kwaÂśnÂą minÂą po wycieczce do karczmy Marty w koĂącu stanĂŞÂła przy bramie wioski. RozejrzaÂła siĂŞ. Nigdzie nie widziaÂła straÂżników.
MoÂże sÂą schowani, Âżeby zoskoczyĂŚ wchodzÂących i wychodzÂących... - pomyÂślaÂła i usiadÂła na pobliskim gÂłazie.
Tu spokój i cisza, nic nie zauwaÂżyÂłaÂś szczególnego. StraÂżników nie ma ani niczego co by mogÂło przykuc twojÂą uwagĂŞ.
WzruszyÂła ramionami.
To teraz... Niech bĂŞdzie las.
Z tÂą myÂślÂą ruszyÂła do Lasu Ki.
DoleciaÂła w pobliÂże bramy. Moje skrzydÂła zniknĂŞÂły a ja ubraÂłam moje szaty tak jak naleÂży. WyjĂŞÂłam mojÂą parasolkĂŞ i rozÂłoÂżyÂłam jÂą. Spokojnym krokiem doszÂłam do bramy. StraÂżnicy po moim przectawieniu siĂŞ nie sprawiali problemów z wejÂściem do Âśrodka. WrĂŞcz byli bardzo uprzejmi. WeszÂłam do miasta i w doœÌ inwazyjny posób bo po dachach budynków kierowaÂłam siĂŞ do rezydencji wÂładcy Kusy. <nmm>
Ponownie skaczÂąc po budynkach dotarÂłam do bramy. ZaÂłoÂżyÂłam w biegu swpojÂą maskĂŞ. BiegÂłam tym razem szybko jak wiatr. ZaÂłatwiÂłam co miaÂłam tu zaÂłatwiĂŚ teraz muszĂŞ dostaĂŚ siĂŞ szybko do OTO... MinĂŞÂłam bramĂŞ i jej straÂżników... <nmm>
Kinji zbliÂżyÂł siĂŞ do bramy Kusogakure no sato. Szczerze mówiÂąc chÂłopak czuÂł siĂŞ nieswojo. W caÂłym swoim Âżyciu nie widziaÂł tyle roÂślinnoÂści w jednym miejscu. Miejsce oczywiÂście miaÂło swój urok, jednak nie mogÂło równaĂŚ siĂŞ z krajobrazem wioski piasku. Kinji przeszedÂł przez bramĂŞ nie zaszczycajÂąc straÂżników nawet spojrzeniem. <NMM>
Wolnym krokiem zmierzaÂł ku bramie Kusa. ObserwowaÂł otoczenie, gdy ktoÂś by go zaatakowaÂł, przeciwnik nie miaÂł by elementu zaskoczenia. Spokojnie gdy znalazÂł siĂŞ pod napisem Kusagakure No Sato, spojrzaÂł na straÂżników, którzy pilnowali bramy, po czym odwracajÂąc wzrok przeszedÂł przez bramĂŞ na drugÂą stronĂŞ. OdwróciÂł siĂŞ jeszcze na chwilĂŞ, by spojrzeĂŚ na wioskĂŞ i po paru sekundach znikn¹³ w gÂąszczu lasu ...

NMM
JechaÂłam w biaÂłej karecie do Konohy gdzie Hanita byÂła w szpitalu razem ze swoim nowym dzieciÂątkiem. Pode drogÂą wstÂąpiÂłam jeszcze do sklepu z rzeczami dla dzieci, chcialam kupic coÂś pociesznego, a kupiÂłam coÂś bardziej chÂłopiĂŞcego gdyÂż dziewczynce teÂż bĂŞdzie odpowiadac ... po za tym sÂłodkie zabawki. Jednak teraz zapakowana siedziaÂłam w wozie u jechaÂłam i jechaÂłam zniecierpliwiona i zÂła na samÂą siebie Âże zapomniaÂłam caÂłkowicie o porodzie dziewczyny. Po za tym martwiÂłam siĂŞ o pozostawiona w samotnoÂści wioskĂŞ. To Âże kazaÂłam przekazac Trayowi wiadomosc by pilnowal gabinetu duÂżo mi nie da gdyÂż nie wiadomo gdzie siĂŞ teraz podziewa i co czyni w obecnej sytuacji. Z czarnymi myÂślami wpatrzona w mijajÂący obraz Kusy, a póÂźniej innych krajów przemierzyÂłam ca³¹ podróÂż. <nmm>
PodeszÂła z ShimÂą pod bramĂŞ kusy gdzie staÂło dwóch straÂżników ukÂłonili siĂŞ oni Emi i ona odwdziĂŞczyÂła siĂŞ tym samym i powiedziaÂła Ohayo WyszÂła z ShimÂą z bramĂŞ i spojrzaÂła jeszcze na chwilĂŞ na bramĂŞ po czym powiedziaÂła do Shimy Dzieci to taka wspaniaÂła sprawa teÂż bym chciaÂła mieĂŚ dziecko. KierowaÂły siĂŞ w stronĂŞ konochy. [NMM]
BiaÂły wóz wÂładczyni Kusy min¹³ lasy Konohy i polany Kusy dotarwszy do rodzimej wioski kobiety. Kareta przejechaÂła przez drobnÂą lecz jakÂże piĂŞknÂą bramĂŞ Kusy. ObfitujÂącÂą w cisze, której tak braÂło w Konoszy. JechaÂła ÂśpiÂąc. Nie wiedziaÂła gdzie jest gdy wóz jej zatrzymaÂł siĂŞ przed rezydencjÂą, jedynie woÂźnica jÂą uÂświadomiÂł prostymi sÂłowami ...

- JesteÂśmy na miejscu ksiĂŞÂżniczko - powiedziaÂł powaÂżnie. ByÂł to mĂŞÂżczyzna znajÂące czasy gdy Jeng byÂła ksiĂŞÂżniczkÂą. Nie wÂładczyniÂą lecz niepeÂłnoprawnÂą maÂłoletniÂą dziewczynÂą sprawujÂącÂą wÂładczyniĂŞ nad swym ludem.
~ JuÂż ... aleÂż ten czas mija ~ powiedziaÂłam do siebie jeszcze zaspana wychodzac z pojazdu mej podróÂży. Mimo zaspania nie straciÂłam swego wdziĂŞku i wywaÂżenia ciaÂła. Z elegenjÂą damy dworskiej udaÂłam siĂŞ do swej rezydencji. <nmm>
Ch³opak przed wejœciem schowa³ siê za drzewo i wyci¹gn¹³ opaskê kusy. Wszed³ do wioski i zacz¹³ siê rozgl¹daÌ. Przygl¹da³ siê wszystkim budynkom poprawiaj¹c opaskê a¿ w koùcu skrêci³ w pewn¹ ulicê. Chcia³ przejœÌ po ca³ej wiosce by zobaczyÌ jak bardzo siê zmieni³o pod czas jego nieobcenoœci.[NMM]
SzedÂłem w kierunku bramy od strony parku miejskiego. Kiedy mijaÂłem straÂżników zatrzymaÂłem siĂŞ przy nich i powiedziaÂłem po co wychodzĂŞ. StraÂżnik machn¹³ tylko rĂŞkÂą po czym poszedÂłem gÂłównÂą drogÂą w kierunku bambusowego lasu.<NMM>
Wolnym krokiem przeszedÂłem przez bramĂŞ. Nie zwracajÂąc uwagi na straÂżników wraz z kotem skierowaliÂśmy siĂŞ od razu w kierunku rezydencji wÂładczyni. IdÂąc przez wioskĂŞ, staraÂłem przypomnieĂŚ sobie co siĂŞ dziaÂło podczas tej misji.<NMM>
Hanita Hyuuga dotarÂła do znanej jej juÂż wioski le¿¹cej nieopodal Konohy, domu dziewczyny. WitajÂąc siĂŞ ze straÂżnikami od razu wyjaÂśniÂła swój jakÂże oczywisty powód-Odwiedziny Kage, masaÂż rozluÂźniajÂący, specjalne zadanie. Jedna z tych trzech rzeczy nie byÂła prawdÂą, wiĂŞc zanim wartownicy odgadnÂą która to, ona juÂż dawno opuÂści bramĂŞ Kusy. Tak wÂłaÂśnie zrobiÂła, bo po chwili matka na Âłasicy trzymajÂąca noworodka...ulotniÂła siĂŞ.
NMMT

Denkiteki jak zawsze sta³ przy oknie gabinetu Kage, przez co by³o o wiele ³atwiej znaleŸÌ go. Hanita szybko wskoczy³a na summona i pêdem pogna³a gigantycznego, bia³ego ³asica do stron Konohy. Od razu tak¿e przygotowa³a legitymacjê shinobi i opaskê Wioski Ukrytego Liœcia, by nie by³o k³opotu z wartownikami.
NMMT
WszedÂłem do wioski. ZatrzymaÂłem siĂŞ na gÂłównej ulicy zastanawiajÂąc siĂŞ co robiĂŚ dalej. W koĂącu ruszyÂłem w stronĂŞ gabinetu. Kisame wygramoliÂł siĂŞ z pod kaptura zeskakujÂąc na ziemie i szedÂł tuÂż za mnÂą. MijaÂło mnie wielu ludzi lecz na Âżadnego nie zwracaÂłem uwagi<NMM>
-------
Szed³em szybko od strony gabinetu Kusa Kage. Po chwili przeszed³em przez bramê i ruszy³em w kierunku kraju Ognia. Po drodze zdj¹³em opaskê wioski<NMM>
Ca³y czas bieg³, narazie siê nie zmêczy³ bo przebieg³ dopiero ca³¹ wioskê. Min¹³ bramê b³yskawicznie i wskoczy³ na pierwsze lepsze drzewo po czym zacz¹³ skakaÌ na nastêpne. Bardzo szybko przemieszcza³ siê w stronê konohy. Wiedzia³, ¿e musi siê spieczyÌ jeœli chce zd¹¿yÌ.[NNM]
Przy bramie zatrzymaÂłem siĂŞ na chwile i pozdrowiÂłem straÂżników. Widzieli mnie tu juÂż kilkakrotnie wiĂŞc nie zatrzymywali mnie dÂłuÂżej. Szybkim krokiem wstÂąpiÂłem na ulice wioski i od razu skierowaÂłem siĂŞ w kierunku wioskowego szpitala. <NMM>
-----------
Wolnym krokiem wyszedÂłem z wioski<NMM>
PojawiÂłem siĂŞ z dala od bramy Kusy. WidziaÂłem jÂą z bezpiecznej odlegÂłoÂści okoÂło 200 metrów. MiaÂłem na sobie czarny pÂłaszcz i maskĂŞ drewnianÂą. OparÂłem siĂŞ o drzewo rozmyÂślajÂąc nad samobójczym planem zabicie siebie. Moje oczy byÂły bez wyrazy. Tak nieruchomy oczekiwaÂłem nie wiadomo czego.
Midori pojawiÂł siĂŞ nad wioskÂą a potem kawaÂłek odniej wylÂądowaÂł na swoim tygrysie który zaraz potem znikn¹³. Midori daÂłznak Âże ruszamy jednak zauwaÂżyÂł kogoÂś opierajÂącego siĂŞ o drzewo. PowiedziaÂł wiĂŞc do niego:
-JeÂśli chcesz do³¹czyĂŚ do grupy która zajmuje sie niszczeniem swiata to zapraszam. PomoÂżesz nam zniszczyĂŚ wioskĂŞ- powiedziaÂł i rzuciÂł dwa kunaie w straÂżników wioski.
ZobaczyÂłem pojawiajÂącÂą siĂŞ postaĂŚ mĂŞÂżczyzny. Po czym powiedziaÂł do mnie bardzo dziwne sÂłowa. OdpowiedziaÂłem:
- Bardzo chĂŞtnie - po czym spojrzaÂłem jak ciska w straÂżników dwa kunaie. PrzygotowaÂłem siĂŞ do batalii. Przyj¹³em postawĂŞ ofensywnÂą i czekaÂłem na rozwój sytuacji.
Zadowolony z przebiegu sytuacji stan¹³em przy Midorim, machn¹³em nowo spotkanemu shinnobi, który siĂŞ do nas przy³¹czyÂł, po czym wyciÂągn¹³em duÂży kunai, przygotowujÂąc siĂŞ do walki... Tyle krwi do przelania, tyle bólu do zadania, tyle ofiar do zÂłoÂżenia... Jashin bĂŞdzie ze mnie zadowolony...
ZszedÂł z tygrysa po czym rozciÂągn¹³ siĂŞ. PodszedÂł do bram kusy i stan¹³ koÂło midoriego. ZobaczyÂł tam chÂłopaka, który chciaÂł wraz z Odishu i Midorim zrobiĂŚ niezÂłe zamieszanie. StaÂł caÂły czas koÂło midoriego z kamiennÂą twarzÂą. CzekaÂł aÂż wreszcie coÂś siĂŞ wydarzy, miaÂł nadziejĂŞ, Âże to zdarzy siĂŞ juÂż niedÂługo.
-Tak wiĂŞc Âżeby nie byÂło nieporozumieĂą- zacz¹³ Midori- chcĂŞ sprawdziĂŚ czy opÂłaca mi sie z wami pracowaĂŚ. Wierm Âże moÂżecie mieĂŚ mnie teraz za kogoÂś kto uwaÂża siĂŞ za lepszego od was ale wierzcie mi mam juÂż doÂśwaidczenie w podbojach. Waszym zadaniem jest podbój kusy. Potem przyjdÂźcie do konohy. Ja zrobie tam zadymĂŞ.- powiedziaÂł Midori i po³¹czyuÂł siĂŞ z summonem pko czym odleciaÂł.
>NMM<
- No to co? Bierzemy siĂŞ do dzieÂła? - zapytaÂłem obydwóch chÂłopaków. PrzeciÂągn¹³em siĂŞ chrupiÂąc swoimi koœÌmi raz w jednÂą, raz w drugÂą stronĂŞ. Po tym poprawiÂłem swój pÂłaszcz i maskĂŞ. "PrzypomniaÂła mi siĂŞ Minako i to jak jÂą zabiÂłem.. wszystkie chwile z niÂą i momenty zaczĂŞÂły we mnie pulsowaĂŚ. To jakie kiedyÂś do niej czuÂłem emocje. To co jej obiecywaÂłem i to jaka naprawdĂŞ byÂła. To wszystko zebraÂło siĂŞ w jednym momencie. "
- Zacznijmy zabawĂŞ...
//Czekamy na MG jakiegoÂś ,który opisze nam ile straÂżników jest przy bramie//
Pogoda tego dnia nie sprzyjaÂła podbojom, byÂła piĂŞkna. Doskonale nadawaÂła siĂŞ do biwakowania, do opalania..
OkoÂło dwudziestu stopni Celsjusza, przy delikatnie powiewajÂącym wiaterku powodowaÂło ogólnÂą radoœÌ i oÂżywienie. Przy bramie staÂło dwóch straÂżników. KaÂżdy z nich prezentowaÂł swoim obliczem coÂś niezwykÂłego. Jeden byÂł wysoki i tÂłusty niczym prosiĂŞ, drugi natomiast byÂł strasznie niski i chudy, jak nizioÂłki z powieÂści fantastycznych.
WÂątÂłoœÌ mniejszego wyglÂądaÂła przy otyÂłoÂści wiĂŞkszego komicznie. Na murach od czasu do czasu pojawiaÂł siĂŞ trzeci straÂżnik. PeÂłniÂący najprawdopodobniej tego dnia wartĂŞ, czÂłowiek wyglÂądaÂł w przeciwieĂąstwie do dwójki zupeÂłnie zwyczajnie.. Nie widzieliÂście nikogo innego. OdlegÂłoœÌ dwustu metrów nie pozwoliÂła wam teÂż na dokÂładny wglÂąd w ekwipunek.
KaÂżdy z nich odziany byÂł jednak w jednolity przyodziewek. KaÂżdy nosiÂł ten sam zielono- ÂżóÂłty pÂłaszcz.
UÂśmiechn¹³ siĂŞ i zacz¹³ biec w stronĂŞ kusy mówiÂąc po cichu do Rinsaku :
- Mamy tÂą przewagĂŞ, Âże moÂżemy atakowaĂŚ z zaskoczenia, nikt nas nie podejrzewa, Âże bĂŞdziemy ich atakowaĂŚ.
PodbiegÂł juÂż do bram kusy skÂładajÂąc pieczĂŞci do Kami Kawarimi no Jutsu podmieniÂł siĂŞ z ga³êziÂą jednego z tysiÂąca drzew znajdujÂących siĂŞ koÂło wioski. BiegÂł do maÂłego straÂżnika przywiÂązujÂąc kartkĂŞ wybuchowÂą do kunaia. W tym momencie straÂżnik powinien siĂŞ zorientowaĂŚ o co chodzi ale i tak byÂło juÂż za póÂźno. Odishu dobrze nie podbiegÂł do straÂżnika ale jego zabujcza zrĂŞcznoœÌ spowodowaÂła, Âże odrazu po przywiÂązaniu wybuchowej kartki do kunaia wykonaÂł szybki i mocny rzut. Kiedy rzuciÂł kunaia z kartkÂą wybuchowÂą troszkĂŞ siĂŞ wycofaÂł, nawet gdyby kartka nie trafiÂła dobrze w straÂżnika to i tak wybuch go dosiĂŞgnie z racji tego, Âże kartka ma pare metrów zasiĂŞgu. MÂłokos nie traciÂł czasu i podbiegÂł do drugiego, wyÂższego straÂżnika. Wyj¹³ 2 kunaie i cisn¹³ nimi w jego stronĂŞ, po chwili wykonaÂł technikĂŞ Fuusajin ta technika spowodowaÂła, Âże duÂży straÂżnik nie mógÂł zrobiĂŚ uniku a gdyby chciaÂł to zrobiĂŚ wywaliÂłby siĂŞ, wtedy Odishu rzuca 2 shurikeny w le¿¹cego straÂżnika. JeÂśli obaj straÂżnicy le¿¹, mÂłokos kryjÂąc siĂŞ za jednym z budynków myÂśli nad tym jak rozwaliĂŚ 3 straÂżnika. JeÂśli straÂżnicy nadal ÂżyjÂą, wskakuje na mur i biega po nim próbujÂąc unikn¹Ì ataków by nie aktywowaĂŚ swojego kawarimi.

/////// 1950 - 250 = 1700 \\\\\\\
JuÂż prawie czujÂąc krew na swoich rĂŞkach i przeÂżywajÂąc ekstazĂŞ, rzuciÂłem siĂŞ z opĂŞtaĂączym wrzaskiem prosto na straÂżników, tym samym odwracajÂąc uwagĂŞ straÂżników od moich towarzyszy - co mi tam... w koĂącu jestem nieÂśmiertelnym szaleĂącem. W biegu przygotowaÂłem sobie Iwa kawarimi, którego uÂżyje, gdybym miaÂł zostac trafiony. Chwile póÂźniej wyciÂągn¹³em wielkiego kunai'a, i blokujÂąc ewentualne ciosy pierwszego ze straÂżników, zadaÂłem mu sztych w brzuch. NastĂŞpnie odskoczyÂłem, wyj¹³em kunai'e i zacz¹³em miotac w resztĂŞ straÂżników, w tym samym czasie unikajÂąc ich ataków, lub uÂżywajac kawarimi w ostatecznoÂści.

Chakra:-150
Odpi¹³em swoje ciĂŞÂżarki (+20 szybkoÂści)." Nagle w moim umyÂśle nagle minĂŞÂło kilkadziesiÂąt obrazów. WyglÂądaÂło to jak super szybkie przypomnienie wszystkich sÂłów i kaÂżdego spotkania z Minako. PowtarzaÂła i skÂłaniaÂła mnie do zmienienia siĂŞ. bym nie zabijaÂł swojego brata, a wÂłaÂśnie gdybym jej posÂłuchaÂł to by ona nie zginĂŞÂła..ZabiÂłem jÂą ,poniewaÂż nie umiaÂłem, a moÂże nie chciaÂłem obieraĂŚ innej ÂścieÂżki... To byÂł b³¹d...Przez to wszystko straciÂłem, jedynÂą ukochanÂą osobĂŞ ,która obdarowaÂła mnie takim ciepÂłem, nie zmarnujĂŞ teraz tej szansy... Wiem ,Âże by chciaÂła by chociaÂż na jej ÂłoÂżu Âśmierci zmieniÂł siĂŞ i wÂłaÂśnie to zrobiĂŞ, koniec ery która kosztowaÂła mnie tyle cierpienia, czas pokazaĂŚ jak silny jestem, koniec ery sÂłabiutkiego i bezbronnego dzieciaka. Mam teraz jasny cel, by móc zawsze chroniĂŚ osoby ,na których mi zaleÂży, nawet za cenĂŞ swojego Âżycia! Minako ... Wybacz, Âże zrozumiaÂłem to dopiero teraz... ChciaÂłbym zmieniĂŚ przeszÂłoœÌ, jednak nie umiem, tak bardzo siĂŞ myliÂłem ,a teraz w koĂącu to poj¹³em. KaÂżdy ma w sercu dobro, tylko musi je w odpowiednim momencie odkryĂŚ i za to ci dziĂŞkujĂŞ, bo mi na to pozwoliÂłaÂś... Mam nadziejĂŞ, Âże sÂłyszysz te sÂłowa tam gdzie jesteÂś... ObiecujĂŞ, Âże ciĂŞ nie zawiodĂŞ...". Nagle w oczach Rinsaku zapÂłonĂŞÂła fala motywacji, determinacji, jakiej nigdy nie czuÂł. byĂŚ moÂże to byÂły te wszystkie uczucia ,jakie zawsze chowaÂł w sobie, byĂŚ moÂże ta metamorfoza tak na niego wpÂłynĂŞÂła, ale po prostu poczuÂł ogromny przypÂływ siÂł, jakby mógÂł przenosiĂŚ góry samÂą siÂła woli. W Âślepiach pokazaÂł siĂŞ trzyÂłezkowy sharingan ,a Âświat zmieniÂł siĂŞ nie do poznania. Ataki wydawaÂły siĂŞ wolniejsze, a przepÂływ chakry byÂł dla niego widoczny goÂłym okiem. WyciÂągn¹³em szybko dwa shurikeny i zacz¹³em obwiÂązywaĂŚ je notkami wybuchowymi. ZauwaÂżyÂłem jak dwaj kompani ruszajÂą do ataku. Ja tymczasem ,gdy skoĂączyÂłem zaczepiaĂŚ do nich notki wybuchowe to poczekaÂłem na moment, gdy obaj zaczĂŞli siĂŞ skupiaĂŚ na atakach skierowanych w straÂżników. W tym czasie ja uÂżywajÂąc kaiten shuriken wyrzuciÂłem z caÂła mojÂą siÂła (50 siÂły) w nich te bronie. DziĂŞki tym jutsu zaostrzyÂłem je jeszcze i mogÂłem dowolnie kontrolowaĂŚ ich torem. Niczym bÂłyskawice pomknĂŞÂły w kierunku dwóch chÂłopaków i staraÂłem siĂŞ trafiĂŚ ich w okolice szyi z tyÂły, bo prawdopodobnie stal ido mnie odwróceni. Szyja lub krĂŞgosÂłup byÂły moim celem. Wtedy powinno to spowodowaĂŚ eksplozjĂŞ spowodowanÂą doczepionymi karteczkami i mam nadziejĂŞ, Âże bardzo powaÂżnie zraniĂŚ albo nawet zabiĂŚ Odishu i Vergila. MyÂślaÂłem ,Âże mi to siĂŞ uda, poniewaÂż by aktywowaĂŚ swoje kawarimi ,a przypuszczaÂłem ,Âże na pewno jakieÂś mieli, to trzeba byĂŚ spodziewanym ataków. A tymczasem oni sÂą skupieni na straÂżnikach, do tego nie wpadli by nigdy na to, Âże ich kompan w ataku nagle ich zdradzi i bĂŞdzie staraÂł siĂŞ ich zamordowaĂŚ. DomyÂślajÂąc siĂŞ ,Âże ta ofensywa moÂże siĂŞ nie powieœÌ i jakimÂś cudem oni przeÂżyjÂą, to wykonujĂŞ kolejne akcje. Od razu bez Âżadnej chwili stracenia wykonujĂŞ kage bushin no jutsu i stwarzam swojÂą kopiĂŞ. CaÂły czas obserwujĂŞ pole walki, to co robiÂą Vergil i Odishu, gdzie siĂŞ pojawiajÂą. Bushin natychmiast zaczyna atakowaĂŚ czÂłonka klanu Jashina. UÂżywajÂąc swojej prĂŞdkoÂści (teraz 70 plus sharingan) najpierw ciska w niego trzy shurikeny majÂące na celu tylko odwrócenie jego uwagi, stara siĂŞ trafiĂŚ w okolice dÂłoni i nóg, by od razu wykorzystaĂŚ sytuacjĂŞ i pojawiĂŚ siĂŞ koÂło niego z drutem i próbowaĂŚ go obwiÂązaĂŚ tÂą prawie niezniszczalnÂą linkÂą. Wtedy chce go unieruchomiĂŚ w ten sposób i mam nadziejĂŞ, Âże to mu siĂŞ uda, poniewaÂż jest o wiele szybszy od chÂłopaka (on ma 25 szybkoÂści ). Do tego jeÂżeli by odniósÂł sukces, to raczej nie powinien on móc siĂŞ ruszaĂŚ ,poniewaÂż uÂścisk jest mocny (50 siÂły ). Gdyby mu siĂŞ to powiodÂło ,to skÂładanym noÂżem ze srebra stara siĂŞ mu odci¹Ì gÂłowĂŞ, a nastĂŞpnie palce u dÂłoni. Ja w tym czasie ,gdy od razu stworzĂŞ kopiĂŞ ,to zaczynam atakowaĂŚ Odishu. Zaczynam bombardowaĂŚ go shurikenami, powiedzmy ,Âże wyrzucam ze szeœÌ ,jeden po drugim ,starajÂąc siĂŞ zmusiĂŚ mÂłodzieĂąca do odskakiwania w odpowiednim kierunku, a mowa o tym, Âżeby znalazÂł siĂŞ bliÂżej murów obronnych Kusy. CelujĂŞ najlepiej w jakieÂś punkty witalne ,by byÂło trudniej ich unikaĂŚ. Wtedy on uwagĂŞ skupiajÂąc na obronie nie byÂłby zdolny do takiego intensywnego myÂślenia w jakim kierunku zmierza ,a tym bardziej, Âże straÂżnicy znajdowali siĂŞ na murze ,wiĂŞc raczej powinien juÂż byĂŚ blisko tych fortyfikacji,. Gdy w koĂącu dopnĂŞ swego to uÂżywam mojej najsilniejszej techniki ognia, którÂą nauczyÂła mnie sama Pani Ognia - Minako Kurosaki. Mam do niej specjalny sentyment, przez co jeszcze bardziej jÂą coraz lepiej opanowywaÂłem ,aÂż do perfekcji- mowa o zukkoku. WytwarzajÂą ogromnÂą falĂŞ ognia i lawy mogÂącÂą wyrywaĂŚ i paliĂŚ wszystko na swojej drodze, staram siĂŞ trafiĂŚ Odishu. WykorzystujĂŞ to ,Âże technika zajmuje ogromny obszar, wiĂŞc nawet kawarimi raczej by tu nie pomogÂło, a do tego mury powinny prawdopodobnie ulec zniszczeniu i w razie unikniĂŞcia powinny spadajÂące kawaÂły fortyfikacji trafiĂŚ go. Czyli to spowodowaÂłoby do momentu, Âże nie waÂżne co by zrobiÂł, bez techniki obronnej wysokiego poziomu raczej by siĂŞ nie obroniÂł przed obraÂżeniami. Ja tymczasem niezaleÂżnie od wyniku obserwujĂŞ gdzie on siĂŞ znajduje i pojawiam siĂŞ koÂło niego uÂżywajÂąc swojej prĂŞdkoÂści (70) i próbujĂŞ skÂładanym noÂżem ze srebra przebiĂŚ mu serce na wylot(55 siÂły). W razie niepowodzenia kontynuuje swoje natarcie uÂżywajÂąc swojej prĂŞdkoÂści i siÂły by poraniĂŚ przeciwnika jak najmocniej, celujĂŞ w dÂłonie, klatkĂŞ piersiowÂą i krtaĂą. W razie ataków ja i mój klon próbujemy ich unikaĂŚ, odskakiwaĂŚ lub parowaĂŚ, by w ostatecznoÂści uÂżyĂŚ podmiany(kawarimi no jutsu) z jakimÂś pobliskim gÂłazem ,kawaÂłkiem drewna ,ga³êziÂą czy czymÂś w tym rodzaju i pojawiĂŚ siĂŞ w jakimÂś ukrytym miejscu, np z drzewem czy na drzewie. CaÂły czas obserwujĂŞ ja i moja kopia ruchy przeciwników swoim sharinganem, takÂże plusem jest moje wiĂŞksze doÂświadczenie w walkach, moja ranga, moje statystyki i to ,Âże oni nie spodziewajÂą siĂŞ mojej zdrady .Klony majÂą te same statystyki ,ten sam ekwipunek i to samo kekke genkai- tak dla przypomnienia .Przemiana nastĂŞpowaÂła juÂż od momentu ,gdy Rinsaku dowiedziaÂł siĂŞ ,Âże Minako zabiÂł- co jest zÂłudzeniem trwajÂącym 2 tygodnie, od poczÂątku to byÂł mój plan, wiec proszĂŞ bez Âżadnych zaÂżaleĂą na gg . DziĂŞkujĂŞ.

Chakra Moja: 2224 - 40(kaiten shuriken) = 2184 - 200(Kage bushin no jutsu) = 1984 - 250 (Zukkoku) = 1734 - 100 (ewentualne kawarimi) = 1634

Chakra klona : W chwili jego tworzenia miaÂłem 2184 chakry ,czyli kopia ma 218.4 chakry - 100(ewenualne kawarimi) = 118.4
Przejmuje walke sasasas cieszycie sie prawda? ;]
Zaczne od tego , ze Odishu zostaje wyrzucony z walki.ZmieniaÂł post 2 razy co jest dla mnie i po uzgodnieniu z Hitsuma najgorsza rzeczÂą. W kaÂżdym razie zostaje wywalony z walki.
Po drugie nie ma czegoÂś takiego jak nakÂładanie Kawarimi no == . Ale dobra juÂż odpuszcze to tobie Vergil

A teraz zaczniemy od poczÂątku.

Odishu nagle zemdlaÂł nie wiadomo czemu i z jakiej okazji. Na polu bitwy zostaje tylko Rinsaku i Vergil oraz 5 straÂźników.
Vergil podekcytowany tym wszystkim rzuciÂł siĂŞ na dwójkĂŞ przy bramie.Jednak 3 który byÂł na murach rzuciÂł w Jego stronĂŞ strzaÂły które wbiÂły siĂŞ w Niego jednak ten wykorzystaÂł Kawarimi. Ponownie siĂŞ rzuciÂł na straÂźników. WiĂŞkszy z nich powstrzymaÂł atak szlaeĂąca a ten drugi zaÂś zaatakowaÂł CIĂŞ w brzuch który trafiÂł.Niestety równieÂż oberwaÂł od Ciebie. Nawet nie zauwaÂży³êœ gdy ten u kresu siÂł podszedÂł do budki straÂźnikó i zacz¹³ waliĂŚ w gong. Po chwili na murach pojawiÂło siĂŞ ich wiĂŞcej. KaÂżdy przygotowywaÂł strza³ê.

W tym czasie jednak...Rinsaku przechodziÂł metamorfozĂŞ. I o dziwo...zamiast atakowaĂŚ straÂźników , zaatakowaÂł swoich kompanów.RzuciÂł w stronĂŞ Vergila ( bo Odishu nieprzytomny) notkĂŞ wybuchowÂą którÂą tafiÂł w szyjĂŞ. Zanim ten zdoÂłaÂł siĂŞ zorientowaĂŚ notka juÂż wybuchÂła. A , zĂŞ Vergil nie napisaÂł jakie Kawarimi wykonuje i jeÂśli to by byÂło zwykÂłe to z czym to zostaÂł trafiony. Jest doœÌ mocno poparzony a Jego prawa czêœÌ ciaÂła praktycznie zosta³¹ nie do uzytku.WidaĂŚ praktycznie miĂŞso ( - 25 do wszystkich stat).

StraÂźnicy widzÂąc to wiedzieli kto jest ich przeciwnikiem a kto towarzyszem. z murów zaczeli strzelaĂŚ strzaÂłami przez co Vergil zostaÂł przedziurawiony niczym sitko.
Podczas bombardowania Rinsaku rozpocz¹³ swojÂą akcje z klonem przez co Vergil zostaÂł cóÂż...pozbawiony gÂłowy i palców

Wynik taki poniewaÂż cóÂż...tak wyszÂło wedÂług kalkulacji kostki oraz ruchó za pomoa laleczki
Vergil - 1 Âżycie
Odishu to samo ze wzgledu na to , ze RInskau rowniez Ciebie zaatakowal i nie miales mozliwosci obrony oraz za to ze zmieniales posta podczas walki
Wygral RInskau bez szwanku...taki wynik musiaÂł byĂŚ teÂż zze wzglĂŞdu , zĂŞ Vergil z Odishu nie spodziewali siĂŞ ataku
Rinsaku dodaj sobie staty za walke na takim samym poziomie
Odsapn¹³em trochĂŞ. "CiĂŞÂżko byÂło, jednak siĂŞ udaÂło...". PojawiÂłem siĂŞ koÂło ciaÂł zabitych przeciwników, po czym wykonaÂłem dwa kage bushiny ,które pojawiÂły siĂŞ od razu obok mnie. ZabraÂłem ciaÂło Vergila, a raczej jego pozostaÂłoÂści ,jak i zwÂłoki Odishu razem z ich ekwipunkami jakie mieli przy sobie, po czym znikÂłem z bram Kusagakure. PomogÂły mi przy tym klony. MiaÂłem na sobie caÂły czas czarny pÂłaszcz i drewnianÂą maskĂŞ ,wiec nie moÂżna byÂło rozpoznaĂŚ mojej twarzy, ani toÂżsamoÂści. "PrzydadzÂą mi siĂŞ oni, do mojej strasznej techniki ,której jeszcze nikomu nie zaprezentowaÂłem, jednak niedÂługo...". <NMM>
***
Ponownie pojawiÂłem siĂŞ w bramach Kusagakure. Tym razem nie miaÂłem na sobie pÂłaszcz i maski. SpojrzaÂłem na zniszczenia, po czym ruszyÂłem w kierunku wioski. <NMM>
***
Min¹³em wrota Kusy k³aniaj¹c siê stra¿nikom, po czym skierowa³em siê w stronê Konohy. <NMM>
Midori pojawiÂł siĂŞ w bramie Kusy zobaczyĂŚ poczynania chÂłopców. Kiedy zleciaÂł na ziemiĂŞ zovbaczyÂł makabryczny widok. PeÂłno krwi i rozwalone ciaÂło Odishu. Jednak ta wielka plama krwi wyglÂądaÂła na innÂą. Nie byÂła to na pewno krew Odishu bo ten leÂżaÂł dalej od niej. Nie byÂło jednak w pobliÂżu Rinsaku i mÂłodego Jashinisty. Midori w po³¹czeniu ze swoim summonem ma idealny koci wĂŞch. Nie jest to to co wĂŞch psa jednak w po³¹czaeniu ludzkiego z tygrysim zapach krwi jest bardzo Âłatwo wykrywalny. Tak wiĂŞc Midori nabraÂł krew na rĂŞkĂŞ i posmarowaÂł niÂą swój rĂŞkaw. Tak krew naleÂży do Jashinisty... czuÂłem na nim ten zapach kiedy go zabieraÂłem... pewnie z jego rytuaÂłów... ale skoro nie ma ciaÂła znaczy Âże ktoÂś je zabraÂł. Zapach jest niewyraÂźny ale moge spokojnie iœÌ i szukaĂŚ- MówiÂł do siebie Midori. ZastanawiaÂło go jednak co staÂło siĂŞ z trzecim osobnikiem. PodszedÂł do straÂżników nakÂładajÂąc na siebie kapelusz Mizukage który zachowaÂł jeszcze ze starych dobrych czasów. Kiedy tylko jeden straÂżnik wyszedÂł mu naprzeciw jeden za straÂżników. Midori powiedziaÂł do niego:
-Witam Pana. Jestem Mizukage Kiri Gakure. Prowadze pewne dochodzenie w sprawie 3 shinobi. Tego co tam le¿y nieboszczyka i 2 innych. Nie wiecie mo¿e co sie z nimi sta³o. Jest tu doœc sporo krwi a muszê ich odnaleŸÌ aby odpowiedzieli za swoje zbrodnie przed wiosk¹ Mg³y.- Midori by³ nad wyraz spokojny. Dzia³a³ pod przykrywk¹ i musia³ byÌ czujny.

- Witam, panie... Mizukage - odpowiedziaÂł Jounin stojÂący na warcie nieco zmieszany - JeÂśli o to chodzi, to naszy wioskĂŞ zaata... Ops, przepraszam. PróbowaÂło zaatakowaĂŚ kilku nieznanych nam Shinobi. Niestety skoĂączyli jak skoĂączyli. StraÂżnicy przypuÂścili ostrzaÂł, a nim beÂłty doleciaÂły do celu, pojawiÂła sie wielka fala magmy, pogr¹¿ajÂąca w swym Âżarze nieznanych nam napastników. - przerwaÂł na chwilĂŞ, zastanawiajÂąc sie nad czymÂś.
- Oni chyba dostali od tyÂłu... - mrukn¹³ jeszcze pod nosem - CiaÂło jednego... No, sam widzisz, co z niego zostaÂło. Drugiego ciaÂła nie znaleÂźliÂśmy. A tym bardziej jego prochów...
-Tak wiĂŞc wnioskujĂŞ Âże owy atak magmy zostaÂł uÂżyty zza pleców... ten padÂł i leÂży trupem, Jashiniosta nie byÂł zbyt doÂświadczonym shinobie wiĂŞc jedyne co pozostaje to czÂłonek klanu Uchiha...- myÂślaÂł gÂłoÂśno Midori tak aby jego sÂłowa sÂłyszaÂł straÂżnik- czy owy 3... byÂł miaÂł jakies charakterystyczne cechy, wyglÂąd... moÂże czerwone oczy?- zapytaÂł Midori. WiedziaÂł juÂż Âże to Uchiha zdradziÂł. ZakaÂła Âświata, klan Uchiha... zdradzieckie brudasy myÂślÂąc Âże Âświat naleÂży do nich bo majÂą parĂŞ gratisowych oczu z allegro? Ja mu teraz pokaÂże...Sama myÂśl o zdradzie napawaÂła Midka mdÂłoÂściami. ByÂł wÂściekÂły... oj byÂł mimo Âże nie pokazywaÂł tego. Byle by tylko Wi go nie zdradziÂł... bo to juÂż byÂł by szczyt wszystkiego i... ahh lepiej nie pytaĂŚ.
- Tak, ale... Ej - zauwaÂżyÂł - Dlaczego na poczÂątku stwierdziÂłeÂś, Âże to Uchiha ? - rzuciÂł. PuÂściÂł oczko chuuninowi obok, który zaraz sie wycofaÂł.
- No... W kaÂżdym razie... MoÂże jeden z nich posiadaÂł czerwone oczy. Ale wie pan co ? - rzuciÂł, kiedy za nim pojawiÂła sie eskadra 5 Âłotr... Tzn. Jounów.
- To podejrzane, Âże od razu stwierdziÂł pan... "uchiha", nieprawdaÂż ?
Jednak Jonini Kusy nie sÂą tacy gÂłupi na jakich wyglÂądajÂą...- stwierdziÂł Midori sobie i tylko odrzuciÂł kapelusz Mizukage. Tyle go widzieli. PrzeniósÂł siĂŞ za pomocÂą Chidori Current. SkierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ gdzie najbardziej zawiewaÂło krwiÂą Jashinisty. Kiedy juz oddaliÂł siĂŞ na bezpiecznÂą odlegÂłoœÌ zacz¹³ mocno wĂŞszyĂŚ. WĂŞszyÂł tak i wĂŞszyÂł aÂż natrafiÂł na trop. Powoli wiĂŞc kierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ gdzie nakazywaÂł mu nos.
>NMM<
Z daleka juÂż widaĂŚ piĂŞkne i godne przeciwników mury wioski. Sukyu kieruje siĂŞ na polecenia Tray'a w kierunku wejÂścia do wioski a tym samym jej murów... Nie wychylajÂąc oczu spod wielkiego wiklinianego kapeluszu, rozglÂąda siĂŞ za robotnikami, którym miaÂł pomóc.
Twoim oczÂą odrazu ukazaÂła siĂŞ piĂŞkna brama Kusy ... do czasu gdy zostaÂła zaatakowana i uszkodzona. Teraz staÂła siĂŞ chwilowo nie przydatna oraz szpetna. Lewe skrzydÂło wrót zostaÂło caÂłkowicie zniszczone, a strzĂŞpki której po nim zostaÂły wymontowano. TakÂże czĂŞÂśc murów od strony zniszczonej bramy zostaÂła naruszona. Z powodu uszczerbków caÂłoÂści przejÂścia droga do Kusy jest ciÂągle otwarta, a po ostatnim ataku wszystkie wozy sÂą sprawdzane jest wiĂŞcej straÂżników którzy uwaÂżniej obserwujÂą przechodzÂących ludzi.
W koĂącu twoim oczom ukazaÂło siĂŞ czterech robotników. Ubrani w zwykÂłe wiejskie ciuchy, z sÂłomianymi kapeluszami. W dÂłonich trzymali gwoÂździe, mÂłotki i róÂżne inne narzĂŞdzia. Przy stanowisku ich pracy leÂży kilka wiĂŞkszych przyrzÂądów do równego ciĂŞcia desek których im brakuje.
Nie zwrócili na ciebie uwagi. Tyle tutaj ludzi Âże trudnoby byÂło zauwaÂżyc ciĂŞ w tÂłumie i skÂąd mieli by wiedziec Âże wÂłaÂśnie ty udajesz na pomoc im.
Bez zastanowienia, podszedÂłem do widzianej czwórki. UkÂłoniÂłem siĂŞ lekko, po czym powiedziaÂłem:
- PrzysyÂła mnie nasza wÂładczyni. Mam wam pomóc w odbudowie murów i bramy, od czego mam zacz¹Ì? - Lekko odchyliÂł kapelusz.
SpojrzaÂł na brak desek - MoÂże od tego zacznĂŞ? - stwierdziÂł.
Na twarzach mĂŞÂżczyzn pojawiÂło siĂŞ uradowanie. JakÂże inaczej ... ktoÂś chciaÂł im pomóc w ciĂŞzkiej pracy której byÂło od groma. Jeden z nich stan¹³ przed tobÂą reszta zajĂŞÂła siĂŞ dalsza pracÂą. MogÂłeÂś okreÂślic Âże jego wiek wynosi okoÂło 35 lat, jest doÂśc tĂŞgim mĂŞÂżczyznÂą, z wÂąsem i zmĂŞczonej twarzy z pierwszymi oznakami statoÂści ... zmarszczkami. W prawej dÂłoni trzymaÂł siekierkĂŞ ... czyÂżby na ciebie?!
- Witaj mÂłodzieĂącze, miÂło ÂżeÂś przyszedÂł nam pomóc. - powiedziaÂł jakÂże radosnym gÂłosem - masz racjĂŞ przydalo by siĂŞ udac do lasu po drewno, ale czy dasz radĂŞ sam tam siĂŞ udac? Szczerze mówiÂąc troche w ciebie nie wierzĂŞ ... ale mogĂŞ siĂŞ mylic.
- MoÂżna na mnie liczyĂŚ - powiedziaÂł prawie szeptem. Po czym kontynuowaÂł:
- Ta siekiera dla mnie, a mo¿e na mnie? - Nie czekaj¹c na odpowiedŸ wzi¹³ siekierê, uk³oni³ siê wszystkim robotnikom, po czym nie zwa¿aj¹c na s³owa faceta z w¹sem poszed³ w stronê lasu. W czasie drogi mia³ na uwadze jego s³owa... "ale czy dasz radê sam tam siê udac?"...
UstaÂłem na wzniesieniu. Mój pÂłaszcz powiewaÂł niesiony przez wiatr. PatrzyÂłem na zniszczenia, jakie wyrzÂądziÂłem...ByÂło mi trochĂŞ wstyd z tego powodu, jednak wioska ocalaÂła dziĂŞki temu ,a ci co próbowali jÂą podbiĂŚ teraz nie ÂżyjÂą. Nie ma innego wyboru jak spotkaĂŚ siĂŞ osobiÂście z wÂładcÂą Kusy i mu wszystko wyjaÂśniĂŚ. PojawiÂłem siĂŞ przed bramÂą. WiedziaÂłem, Âże wszystko jest dokÂładniej sprawdzane. ByÂłem bez maski drewnianej. Nikt nie widziaÂł mojego oblicze, przez co powiedziaÂłem straÂżnikom, Âże muszĂŞ siĂŞ widzieĂŚ z wÂładcÂą Kusy, poniewaÂż mam do niego waÂżnÂą sprawĂŞ, po czym dodaÂłem ,Âże to ja byÂłem sprzymierzeĂącem ,który pomógÂł w obronie. Od razu mnie wpuszczono. Kierunek - gabinet Kage.<NMM>
WróciÂłem do miasta wraz z partiÂą drzewa, przeznaczonÂą na deski, które posÂłu¿¹ do naprawy bramy. Gdy juÂż dotarÂłem dokÂładnie w miejsce gdzie dostaÂłem polecenie, w sprawie drzewa, postanowiÂłem odsapn¹Ì. UsiadÂłem delikatnie na materiale drzewnym, nie gniotÂąc przy tym pÂłaszcza, wsun¹³em kapelusz bardziej na oczy i czekaÂłem na dalszy rozwój wydarzeĂą.

//Sorry, ale nie graÂłem 4 lata w tego typu grĂŞ... Poza tym byÂły tam o wiele inne realia i prawa, dlatego uczĂŞ siĂŞ wszystkiego od nowa.//
MĂŞÂżczyÂźni ustawili jak¹œ maszynĂŞ, a moÂże stojak na bale, przygotowali pi³ê ustawionÂą w jakimÂś specjalnym szablonie i pognali ciĂŞ z balów nie zwaÂżajÂąc na twoje zmĂŞczenie. Nie miaÂłeÂś wyboru i musiaÂłes wstac. PodnieÂśli oni pierwsze drzewo i przygotowali na przerabianie na deski ... w tym czasie jeden który zajmowaÂł siĂŞ wbijaniem gwoÂździ w nowopowsta³¹ konstrukcjĂŞ podszedÂł do ciebie. ByÂł to chÂłopak okoÂło dwudziestoletni. Jedyna tak mÂłoda osoba w tym gronie. Czarne sÂłody do ramion caÂłe byly przemoczone, aÂż grzywa przylepiona byÂła do jego czoÂła przez pot. Postawy byÂł doÂśc masywnej. Nie jednej kobiecie by siĂŞ spodobaÂł ... przystojniak .
- Hej ... jestem Ezer ... sÂłuchaj ... mógÂłbyÂś przynieÂśc we wiadrach wody ? - powiedziaÂł wskazujÂąc na dwa drewniane jednak nadzwyczaj wytrzymaÂłe wiadra z metalowymi okuciami.

//Rozumiem Ja nic nie mam za zÂłe tobie ... tylko dajĂŞ rady na przyszÂłoÂśc ...//
PatrzaÂł z dumÂą jak dorodne drzewa które dostarczyÂł, zmieniaÂły siĂŞ w pierwszej klasy deski. ByÂł juÂż troszkĂŞ znuÂżony owÂą misjÂą, jednak nie byÂło po nim tego widaĂŚ. ChÂłopak byÂł bardzo dobrze wychowany. Gdy podszedÂł mÂłodzieniec do niego, lekko starszy niÂż Sukyu, przywitaÂł siĂŞ:
- Witam Ciebie - ukÂłoniÂł siĂŞ lekko jak zawsze, po czym kontynuowaÂł - Nie ma problemu, juÂż siĂŞ zabieram do roboty.
Nie tracÂąc czasu ruszyÂł z wiadrami nad rzekĂŞ...

Dodane po 7 godzinach 31 minutach:

Z daleka, widaĂŚ byÂło juÂż roboty. Powoli dochodzÂąc do bramy, zacz¹³em siĂŞ rozglÂądaĂŚ za chÂłopakiem, od którego otrzymaÂłem zadanie. ChoĂŚ byÂłem juÂż zmĂŞczony staraÂłem siĂŞ nie uroniĂŚ ani kropli wody z wiader. Nie wychylajÂąc oczu spod kapeluszu, usiadÂłem na Âławeczce przy budowie.
Deski juÂż zostaÂły wyrobione a mury zostaÂły wrĂŞcz naprawione ... jednak wiĂŞkszosc prac znów stanĂŞÂła. Zaczeli konstruowac wrota, gdy jeszcze reszta nie byÂła skoĂączona. Gdy tylko ciĂŞ ujrzeli ten sam chÂłopak który prosiÂł ciĂŞ o wodĂŞ podbiegÂł uradowany jakbyÂś byÂł zbawicielem dla pastuszków.
- Witaj spowrotem ... o przyniosÂłeÂś wodĂŞ ... wspaniale ... dziĂŞkujemy - chwyciÂł wiadra i odstawiÂł dalej i szybko nabraÂł kubeczek wody którÂą wypiÂł duszkiem. Gdy tylko zÂłapaÂł powietrze zacz¹³ dalej mówic juÂż wyraÂźniej - sÂłuchaj jest taki problem. ZabrakÂło nam gwoÂździ. Udaj siĂŞ do sklepu na gÂłównej ulicy i przynies z duÂży zestaw gwoÂździ grubych ... czwórki-setki czy coÂś w tym rodzaju - powiedziaÂł i nie czekaÂł na odpowiedÂź gdyÂż musiaÂł wrócic pomagac swoim chÂłopcom. Ledwo co wróciÂłeÂś a juÂż znaleÂźli dla ciebie robotĂŞ ... ileÂż moÂżna pracowac ... czÂłowiek psychicznie wysiada.
Gdy chÂłopak do niego podbiegÂł, juÂż nic nie mówiÂł, tylko kiwn¹³ gÂłowÂą na przywitanie. PatrzÂąc na mury i bramĂŞ daÂło siĂŞ zauwaÂżyĂŚ, Âże wracajÂą do dawnej ÂświetnoÂści... Sukyu byÂł dumny z siebie, Âże to wÂłaÂśnie on byÂł, gÂłównym pomocnikiem tej inicjatywy.
UÂśmiechn¹³ siĂŞ tylko pod nosem, za nim odszedÂł po gwoÂździe.ZastanawiajÂąc siĂŞ nad zapaÂłem z jakim Ci ludzie pracujÂą i oddajÂą siĂŞ dla wioski. OczywiÂście nikt tego nie zauwaÂżyÂł poniewaÂż byÂł osÂłoniĂŞty swoim kapeluszem. NiezwÂłocznie udaÂł siĂŞ na gÂłównÂą ulicĂŞ by zakupiĂŚ gwoÂździe, które sÂą nie zbĂŞdne do prac wykoĂączeniowych.
DotarÂłem do bram Kusagakure. SpojrzaÂłem na straÂżników i koĂączÂące sie juÂż remonty. UÂśmiechn¹³em sie do nich. WiedziaÂłem ,Âże po czĂŞÂści to moja sprawa, jednak najwaÂżniejsze byÂło, Âże nikomu nic siĂŞ nie staÂło. Teraz zmierzaÂłem w kierunku Tetsu No Kuni. MiaÂłem tam siĂŞ spotkaĂŚ z niejakim czÂłonkiem klanu Uchiha. Najdziwniejsze byÂło to, Âże posiadaÂł on rozwiniĂŞty shringan , czyli wyzszÂą formĂŞ niÂż moja. By to zdobyĂŚ, to musiaÂł byĂŚ naprawdĂŞ bardzo silnym shinobi. JednakÂże mogĂŞ siĂŞ bardzo duÂżo od niego nauczyĂŚ i poproszĂŞ go o nauki dla mnie. Niech mnie trochĂŞ podszkoli w tych umiejĂŞtnoÂściach posÂługiwania siĂŞ sharinganem. <NMM>
W oddali zobaczyÂłem wrota prowadzÂące do wyjÂścia z wioski. Przy nich znajdowali siĂŞ dwaj straÂżnicy, którzy mieli za zadanie strzec owej wioski. OdwróciÂłem siĂŞ do mojego braciszka i powiedziaÂłem
-ChoĂŚ braciszku, nie ociÂągaj siĂŞ, musimy przekroczyĂŚ tÂą bramĂŞ aby pójœÌ do miejsca w które ciebie prowadzĂŞ. JuÂż niedÂługo powinniÂśmy byĂŚ na miejscu
Po tych s³owach uœmiechn¹³em siê do mojego starszego brata i dalej kierowa³em siê w stronê wyjœcia z wioski, tam gdzie znajdowali siê dwaj stra¿nicy strzeg¹cy wioski.
PoruszaÂłem siĂŞ spokojnie za moim bratem. Po czym zaczĂŞliÂśmy siĂŞ w koĂącu zbliÂżaĂŚ do bramy. Nagle zobaczyÂłem jakiÂś dwóch shinobi. Nagle podbiegÂłem migiem do Jigumo i spytaÂłem siĂŞ szeptem do neigo. Mój gÂłos byÂł peÂłen entuzjazmu i determinacji.
- Niii-chaaan....- zacz¹³em s³odko, niczym malutki dzieciak chc¹cy coœ wy³udziÌ na kimœ
- A czy mogê..... Ich zabiÌ! Muahahhahaahahha- zacz¹³em siê œmiaÌ demonicznie, jak demon jakiœ.
- Tak tak! Pozwól mi, wyrwĂŞ im serca i zjem wnĂŞtrznoÂści ,wypatroszĂŞ jak Âświnie, pourywam wszystkie koĂączyny i zrobiĂŞ sobie naszyjnik z ich zĂŞbów, oczów ,jĂŞzyków i uszów.. ahahahahahah- Jakby coÂś mnie opĂŞtaÂło...
Zatrzyma³em siê na chwile, wzi¹³em lekki wdech poniewa¿ ju¿ ca³kowicie mnie za³ama³o jego zachowanie. Z³apa³em siê za g³owê, musia³em trochê odsapn¹Ì od jego irytuj¹cych pytaù. Po otrz¹œniêciu siê odpowiedzia³em mojemu szalonemu braciszkowi
-Nie moÂżesz ich zabiĂŚ, to sÂą shinobi z naszej rodzinnej wioski i zakazuje ci zabijaĂŚ naszych rodaków. W koĂącu chcemy by nasza wioska byÂła najpotĂŞÂżniejszÂą z poÂśród innych, bo jak na razie to maÂło osób wogóle wie o istnieniu tej wioski. A teraz choĂŚ za mnÂą i bÂądÂź grzeczny, a straÂżnikom Âładnie siĂŞ ukÂłoĂą, tylko siĂŞ na nich nie rzucaj !.
Po tych sÂłowach podszedÂłem do bramy przy której znajdowali siĂŞ straÂżnicy strzegÂący wejÂścia i wyjÂścia z wioski. NastĂŞpnie ukÂłoniÂłem siĂŞ im ukazujÂąc znak wioski Kusa-Gakure na moim czole, nastĂŞpnie opuÂściÂłem owy kraj i zacz¹³em zmierzaĂŚ w kierunku innej lokacji
<NMM>
- Dobrze..JuÂż dobrze...- powiedziaÂłem ze spuszczonÂą gÂłowÂą.
- Ty jak zawsze masz racjĂŞ. Co ja bym zrobiÂł bez ciebie ,powiedziaÂłem rzucajÂąc siĂŞ na szyjĂŞ braciszka i go przytulajÂąc. Po tym zacz¹³em mijaĂŚ razem z nim bramĂŞ Kusy. PrzybliÂżyÂłem siĂŞ do straÂżników, po czym ukÂłoniÂłem siĂŞ w póÂł im. JednoczeÂśnie wyszczerzyÂłem swoje bielutkie zĂŞby. NastĂŞpnie min¹³em wrota i skierowaÂłem siĂŞ dokÂładnie za Jigumo .On byÂł moim przewodnikiem teraz. <NMM>
Ponownie pojawiÂłem siĂŞ razem z bratem w okolicach wejÂścia do wioski. Naszym zdaniem byÂło udanie siĂŞ teraz do wÂładcy owej krainy i porozmawianie z nim. W koĂącu trzeba poznaĂŚ swojego wÂładce, który rzÂądzi ta piĂŞknÂą krainÂą w której siĂŞ narodziliÂśmy. Po chwili znalazÂłem siĂŞ koÂło bramy, kiwn¹³em gÂłowÂą straÂżnikom strzegÂącym wejÂścia i skierowaÂłem siĂŞ w stronĂŞ miasta, miejsca gdzie znajdowaÂła siĂŞ rezydencja wÂładcy Kusa-Gakure, cle naszej wĂŞdrówki, bardzo dÂługiej wĂŞdrówki..
<NMM>
ByÂłem teraz za bratem. PatrzyÂłem na kaÂżdego czÂłowieka, jak na potencjalnÂą ofiarĂŞ mojej rzezi. "Ty moÂżesz byĂŚ... Ty siĂŞ Âświetnie nadasz... Ty byÂłbyÂś Âłatwym kaskiem...". PowtarzaÂłem w gÂłowie sobie te sÂłowa. Min¹³em straÂżników jak pachoÂłki. Bez emocji. Spokojnie poruszaÂłem siĂŞ do przodu. PrzyspieszyÂłem kroku by zd¹¿yĂŚ na czas i szybciej znaleŸÌ siew rezydencji wÂładcy Kusa- gakure. <NMM>
SzedÂł z powrotem do gÂłównego wyjÂścia z wioski ( bramy ). W drodze powrotnej, gdy szedÂł gÂłównÂą ulicÂą jeszcze raz przyglÂądaÂł siĂŞ gwarowi który, aÂż tak go pasjonowaÂł. ZastanawiaÂł siĂŞ czy budowlaĂący tudzieÂż wÂładczyni zwrócÂą mu gotówkĂŞ.
DotarÂłeÂś do druÂżyny budujÂącej wspaniaÂłe bramy. SkrzydÂło bramy byÂło juÂż gotowe, lecz leÂżaÂło na ziemi jeszcze gdyÂż reszta murów przylegajÂących do zawiasów nie byÂła caÂłkowicicie stabilna.
PrzyglÂądajÂąc siĂŞ temu obrazowi mogÂłeÂś zachÂłysnac siĂŞ duma, gdyÂż deski z których wiĂŞkszosc konstrukcji zostala wzniesiona nale¿¹ do twojego wyrobu ... no moÂże nie samo wykonanie desek ... ale z pewnoÂściÂą drzewa spod twojej siekiery ... nie wspominajÂąc Âże siekiera byÂła poÂżyczona.
Znów zauwaÂżyÂłeÂś najmÂłodszego który podbiegÂł do ciebie. SpojrzaÂł uradowany i zapytaÂł:
- To sÂą te gwoÂździe? Teraz mozesz pójÂśc nam pomoc i posprzÂątac ten brud ktory zrobilismy ... znaczy sie wiury po cieciu desek, zniszczone i stare gwoÂździe oraz kawaÂłki starych murów które musielismy rozebrac ... czy sĂŞki - powiedziaÂł uÂśmiechniĂŞty. Wspania³ê zadanie dla wspania³êgo shiobi. ZabraÂł gwoÂździe i ruszyÂł do swojej roboty.
Shinobi nic nie odpowiedziaÂł chÂłopakowi, tylko sÂłuchaÂł, co ma jeszcze zrobiĂŚ. Gdy juÂż chÂłopak odszedÂł, Sukyu pomyÂślaÂł sobie: " A jednak mi nie zwrócili pieniĂŞdzy, zresztÂą nie waÂżne... ". PrzyglÂądaÂł siĂŞ jeszcze przez chwilkĂŞ budowniczym spod swojego kapeluszu, nie wiedzÂąc czemu zazdroÂściÂł im czegoÂś. Ale czego? Roboty, przyjaÂźni a moÂże beztroski? Sam tego nie wiedzÂąc, ruszyÂł powoli po miot³ê i inne narzĂŞdzia potrzebne do posprzÂątania tego bajzla. " KtoÂś to musi wykonaĂŚ " - pomyÂślaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ pod nosem, tak samo jak w dzieciĂąstwie.
Widok jego zaiste byÂł przeÂśmieszny, shinobi okryty zielonym pÂłaszczem i wiklinianym kapeluszem, sprzÂątajÂący po robotnikach.
Typowy wstĂŞp do kazdego opowiadania narratora czyli powstórzenie trzy krotnie jednego sÂłowa...
SprzÂątanie, sprzÂątanie, sprzÂątanie... ballada o miotle i zielonym pÂłaszczu i innych dziwnych stworzeniach ... jakze czas siĂŞ dÂłuÂżyÂł... bo gdy sprzÂątneÂłeÂś jednÂą czĂŞÂśc baÂłaganu to wiatr trochĂŞ ci rozwiaÂł brudu i znów musiaÂłeÂś sprzatac ten sam kawaÂłek powierzchni. Wszystko zajĂŞÂło ci z ... z... dwie godziny ! Tak dok³¹dnie ... dwie godziny sprzÂątania. Gdy zmĂŞczony ogarn¹³eÂś wszystko i usiadleÂś ujrzaÂłeÂś Âże brama jest juÂż w caÂłej swej okazaÂłoÂści. PiĂŞkne i wielkie i wspaniaÂłe wrota Kusagakure no Sato. Teraz wszystko mogÂło wrócic do wczeÂśniejszego toku pracy przy wyjÂściu ... a w razie ataku mielismy porzÂądnÂą zaporĂŞ dla przeciwników.
- Gotowe - powiedziaÂł chÂłopak który wysylal cie wci¹¿ do jakiÂś zadan. PrzetarÂł spocone czoÂło i rzekÂł - JesteÂś wolny ... i bardzo ci dziĂŞkujemy za pomoc ...
Gdy juÂż posprzÂątaÂł juÂż wszystko, miaÂł tylko jednÂą myÂśl w gÂłowie: " Czy to na pewno juÂż koniec mojej pracy przy bramie. Wszystko wydaje siĂŞ juÂż skoĂączone... " Ale gdy zobaczyÂł chÂłopaka zbliÂżajÂącego siĂŞ do niego przez chwilkĂŞ zwÂątpiÂł, a nawet miaÂł lekkÂą nadzieje, Âże dostanie jeszcze kilka zadaĂą od budowniczych. Gdy chÂłopak skoĂączyÂł mówiĂŚ, ninja nie miaÂł zÂłudzeĂą, Âże ta misja na pozór nudna dobiega koĂąca, jednak dla niego ta misja nawet byÂła po czĂŞÂści interesujÂąca. MÂłodzieĂącowi od powiedziaÂł:
- Niema za co, mam nadzieje, Âże siĂŞ kiedyÂś jeszcze spotkamy i to w milszych okolicznoÂściach.
Po tych sÂłowach ruszyÂł w swojÂą drogĂŞ, w kierunku paÂłacu wÂładczyni, " MoÂże go teÂż trzeba wyremontowaĂŚ. " - pomyÂślaÂł z nutkÂą sarkazmu.
DobiegÂła do bram wioski.StanĂŞÂła na chwilĂŞ by odsapn¹Ì.SpojrzaÂła z dumÂą na symbol kraju.UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ pod nosem cieszÂąc siĂŞ Âże w koĂącu wróciÂła do domu.Powolnym spacerkiem przekroczyÂła bramĂŞ i kierowaÂła siĂŞ na tutejsze okolice.
Nmm
Powili za pomoc¹ kija przeszed³ przez brame kieruj¹c siê do wioski-Zawsze jak wracam to pobijany- uœmiechn¹³ sie szeroko kieruj¹c sie w strone parku, po drodze ogl¹da³ wszystko- Jenyyy nic siê nie zmieni³o...
<nmm>
Osoi podszedÂł do bramy wioski i usiadÂł sobie na Âławeczce... sÂłonko doœÌ mocno przygrzewaÂło. DzieĂą ogólnie zapowiadaÂł siĂŞ miÂły i przyjemny jednak mogÂą to byĂŚ tylko pozory. ChÂłopak dawno nie miaÂł Âżadnej misji ani nic. Rodzice na wakacjach a on sam biedny w wiosce nie miaÂł co robiĂŚ. CiĂŞÂżki jest Âżywot chunnina oj ciĂŞÂżki.
ByÂła Âładna pogoda, sÂłoneczko grzaÂło, ptaszki ÂśpiewaÂły a wiatr koÂłysaÂł drzewa. Tak wiĂŞc byÂł to dzieĂą jak co dzieĂą w wiosce trawy. JednakÂże nasz bohater nie wiedziaÂł, Âże niebawem siĂŞ to zmieni. Wtem narzekajÂący na swoje nudne Âżycie chÂłopak o imieniu Osoi pochodzÂący z wioski trawy ujrzaÂł zbliÂżajÂącÂą siĂŞ mg³ê. Wtem przybiegÂł do bramy czÂłowiek z zewnÂątrz, byÂł to shinnobi z wioski mgÂły lecz BegÂą zacz¹³ przeraÂżonym gÂłosem krzyczeĂŚ – uciekajcie! Uciekajcie! Oni juÂż tu idÂą! Oni tu…! – poczym zemdlaÂł. Po jego wyglÂądzie moÂżna siĂŞ byÂło spodziewaĂŚ Âże coÂś zÂłego go spotkaÂło, gdyÂż caÂłe jego ciaÂło byÂło poharatane a w plecy miaÂł wbite dwa shurikeny to cud Âże jeszcze Âżyje.
I tu twa historia siĂŞ zaczyna:…
ChÂłopak nie czekajÂąc dobyÂł kunaia i pobiegÂł szybko zobaczyĂŚ czy czasem tamten czlowiek jest przytomny. Ewentualnie takÂże zbadaĂŚ kto go zabiÂł. Osoi zabezpieczyÂł siĂŞ obronÂą w postaci kawarimi i znalazÂłszy siĂŞ obok mĂŞÂżczyzny z Kiri rozejrzaÂł siĂŞ wokoÂło po czym zapytaÂł(jeÂśli oczywiÂście jest przytomny bo jak nie to tyko Osoi bada puls czy Âżyje):
-Co siĂŞ staÂło, kto idzie i kto cie zraniÂł?- Osoi caÂły czas jest uwaÂżny i rozglÂąda siĂŞ wokoÂło aby tylko nie zostaÂł czymÂś trafiony a jeÂśli nic nie zauwaÂży i oberwie wtedy aktywuje siĂŞ jego kawarimi no jutsu.