Brama Wejściowa

Stanąłem przed bramą wejściową do posiadłości rodu Kamijin. Zapukałem donośnie i czekałem aż ktoś otworzy drzwi. Mam nadzieję, że zdążyłem na czas. Czekając na kogoś kto otworzyłby drzwi rozglądałem się po okolicy.

Wydawało się, że wszędzie jest pusto. brama też wyglądała dziwnie - jakby ktoś ją uszkodził a później wstawił na miejsce...

---

Przyglądam się bramie uważnie, ale staram się jej nie dotykać. Coś tu jest nie tak...ciekawe czy jeśli spróbuję ją otworzyć to runie...-pomyślałem. Zbliżyłem się do niej. Może po prostu przeskoczę? Skoncentrowałem czakrę w stopach wykonałem skok i znalazłem się po drugiej stronie.
Po drugiej stronie muru zauważyłeś pobojowisko. Z niewiadomego powodu wszędzie leżał dywan z martwych kanarków. Wyglądało to dosyć dziwnie. Mimo wszystko przed tobą leżał jakiś człowiek z poszarpaną szatą zdradzającą jednak insygnia klanu Kamijin.
-Kanarki? Co to? Atak ptasiej grypy?-powiedziałem zdumiony widząc niecodzienne zjawisko.
Wyjąłem szybko z apteczki lateksowe rękawiczki, założyłem je i pobrałem próbkę chowając ją do pojemnika. Zmieniłem rękawiczki i podszedłem do człowieka. Przyłożyłem dwa palce do tętnicy szyjnej, aby stwierdzić czy ów człowiek jeszcze żyje. Na wszelki wypadek wziąłem lusterko i przyłożyłem do jego ust, jeśli zaparuje znaczy, że jeszcze żyje.

---

Okaza³o siê, ¿e ledwo oddycha, ale zanika szybko têtno. Musia³eœ siê b³yskawicznie wzi¹Ì do leczenia, inaczej ten cz³owiek z pewnoœci¹ umrze.

//Nergal chyba siĂŞ umawialiÂśmy, Âże mówisz jak odpiszesz //
WyczuwajÂąc tak sÂłabe tĂŞtno poÂłoÂżyÂłem apteczkĂŞ obok, zrzuciÂłem rĂŞkawiczki lateksowe i skoncentrowaÂłem siĂŞ jedynie na technice, którÂą miaÂłem zamiar wykonaĂŚ. Wzi¹³em g³êboki wdech wyciÂągn¹³em dÂłonie przed siebie i wtedy pojawiÂła siĂŞ zielona aura, skupiÂłem siĂŞ na technice, czakra zaczĂŞÂła powoli i przepÂływaĂŚ z mojego ciaÂła do ciaÂła rannego. Nic nie rozpraszaÂło mojej uwagi, nawet dziwnie wyglÂądajÂące kanarki, byÂłem skupiony ciaÂłem i umysÂłem tylko i wy³¹cznie na technice zwanej Koiyasute No Jutsu [koszt 250], które zwykle stosowane jest na osobach bĂŞdÂących w stanie krytycznym, ta technika regeneruje takÂże uszkodzone narzÂądy wewnĂŞtrzne.

//spoko bĂŞdĂŞ pisaÂł na pm'mkĂŞ, bo nie mam gg w tej chwili//
//Ta piszesz na PW jak sam skurczybyk dobrze e mi siĂŞ nudziÂło bo nigdy bym siĂŞ nie dowiedziaÂł, Âże ÂżeÂś coÂś napisaÂł //

UdaÂło ci siĂŞ wyleczyĂŚ mĂŞÂżczyznĂŞ. Nie ockn¹³ siĂŞ, ale poznaÂłeÂś, Âże nie jest juÂż tak poszarpany jak byÂł uprzednio. Wiesz, Âże musisz go jeszcze dostarczyĂŚ do szpitala, poiewaÂż nic nie odda mu energii którÂą utraciÂł, a przynajmniej nic w warunkach polowych (odnieÂś go do spzitala, masz zaliczonÂą misjĂŞ B +350y, +5ptk do stat i weÂź sobie pogadaj z userami bo widze, ze nie bedziesz mi mówiÂł kiedy mam odpisaĂŚ )
Namida stanĂŞÂła przed bramÂą i zapukaÂła. MiaÂła nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdzie wyglÂądaÂła na kogoÂś niekompetentnego. PrzybraÂła bardzo powaÂżny i rzeczowy wyraz twarzy, taki jak mieli zawsze goÂście jej ojca w biurze. Po chwili, tak dla pewnoÂści, zapukaÂła jeszcze raz.
"Ciekawe co to bĂŞdzie za zadanie? Bylebym nie musiaÂła zbyt wiele walczyĂŚ..."
ByÂła tak zdenerwowana Âże zaczĂŞÂła nerwowo bawiĂŚ siĂŞ szalikiem.
Kiedy zapukaÂłaÂś w drzwi to nic siĂŞ nie staÂło. PostanowiÂłaÂś zrobiĂŚ to ponownie. Nagle brama siĂŞ otworzyÂła i przed tobÂą staÂł ten sam mĂŞÂżczyzna który przeczytaÂł ci list. Kiedy zobaczyÂł ciebie to to odpowiedziaÂł
-Witam ciebie, pan juÂż na ciebie czeka. ProszĂŞ za mnÂą.
Po czym zacz¹³ iœÌ w stronĂŞ wielkiej fontanny która znajdowaÂła siĂŞ na Âśrodku placu. W oddali zobaczyÂłaÂś pewnego mĂŞÂżczyznĂŞ. MiaÂł on okoÂło dwudziestu lat. Kiedy podeszÂłaÂś bliÂżej to mogÂłaÂś lepiej przyjrzeĂŚ siĂŞ niemu. MiaÂł on na sobie kremowÂą koszulĂŞ i czarne krótkie spodnie. MiaÂł on dÂługie do pasa czarne wÂłosy. Jego oczy byÂły koloru czarnego. MiaÂł on piĂŞkny zloty sygnet na prawej rĂŞce. Przy jego boku znajdowaÂła siĂŞ katana. Obok niego staÂło dwóch straÂżników. Zobaczywszy ciebie byÂł bardzo zdziwiony. Kiedy zatrzymaliÂście siĂŞ to powiedziaÂł
-Witam jestem Ghori Kamijin. Serdecznie mi³o ciebie goœciÌ w mojej posiad³oœci. Spodziewa³em siê ze przyjd¹ twoi rodzice ale niestety zawiod³em siê. Nie wiem czy bêdziesz w stanie wykonaÌ to zadanie. jesteœ bardzo m³oda i prawdopodobnie bêdzie to twoja pierwsza misja. Proszê powiedz mi jak masz na imiê i czy jesteœ pewna tego ¿e chcesz podj¹Ì siê tego zadania
Na jego twarzy byÂł wyraz troski. ObawiaÂł siĂŞ on czy jesteÂś odpowiedniÂą osobÂą na to stanowisko.
Namida trochê siê speszy³a, ale szybko odzyska³a pewnoœÌ siebie.
- Na imiĂŞ mi Namida i pochodzĂŞ z rodu Genishidów. Mam juÂż tytuÂł genina, wiĂŞc ze wszystkich siÂł postaram siĂŞ wypeÂłniĂŚ zadanie.- dziewczyna mówiÂła z niezachwianÂą pewnoÂściÂą siebie, patrzÂąc mĂŞÂżczyÂźnie prosto w oczy i uÂśmiechajÂąc siĂŞ delikatnie.
"Ha! Na pewno bĂŞdĂŞ lepsza od Rei'a!"
MĂŞÂżczyzna spojrzaÂł na ciebie. WydaÂłaÂś mu siĂŞ pewna siebie i zdeterminowana aby wykonaĂŚ powierzone ci zlecenie
-MiÂło ciebie poznaĂŚ Namida, skoro jesteÂś pewna tego Âżeby wykonaĂŚ to zadanie to nie bĂŞdĂŞ ci w tym przeszkadzaÂł. Ale niech twoi rodzice póÂźniej nie przychodzÂą ze skargÂą ze ich dziecko zginĂŞÂło. Twoim zadaniem bĂŞdzie eskortowanie pewnego mÂłodzieĂąca do wioski która nosi nazwĂŞ Yuki-gakure.
Za wszelkÂą cenĂŞ musisz dostarczyĂŚ go w jednym kawaÂłku. Nawet za cenĂŞ wÂłasnego Âżycia. To jest bardzo waÂżne wiĂŞc mam nadzieje Âże mnie nie zawiedziesz. MoÂżesz juÂż siĂŞ pojawiĂŚ Heiji.
Nagle z drzewa zeskoczyÂł owy mÂłodzieniec. MiaÂł on szpiczaste postawione do góry, b³êkitne niczym woda wÂłosy. MiaÂł on bia³¹ opaskĂŞ owinetÂą o gÂłowĂŞ. Na sobie miaÂł czarny podkoszulek. MiaÂł on na prawej rĂŞce opaskĂŞ koloru granatowego z jakimÂś znakiem którego nie rozpoznaÂłaÂś. NosiÂł biaÂłe krótkie spodenki. miaÂł on plaster na lewym policzku. Jego oczy byÂły koloru zielonego. Na plecach miaÂł szeroki dÂługi miecz który siĂŞgaÂł mu prawie do ziemi. SpojrzaÂł na ciebie przyglÂądajÂąc siĂŞ tobie dokÂładnie. nastĂŞpnie powiedziaÂł
-Czy ta dziewczynka ma byĂŚ moim straÂżnikiem? chyba sobie Âżarty robicie. Nie wiem czy jest ona w stanie obroniĂŚ kogoÂś w tak mÂłodym wieku.
ChÂłopak byÂł wiele oburzony
-ProszĂŞ uspokój siĂŞ. Zapewniam ciebie Âże Namida jest odpowiedniÂą osobÂą na to zadanie. Jej klan jest jednym z najpotĂŞÂżniejszy w Ame.
PróbowaÂł uspokoiĂŚ chÂłopca mĂŞÂżczyzna
-Dobrze wiec, skoro ona bĂŞdzie mnie eskortowaÂła to nie ma sensu traciĂŚ czas na rozmowy. Czas ruszaĂŚ.
Ch³opak ruszy³ w stronê wyjœcia. Kiedy by³ blisko niego to krzykn¹³ do ciebie
-Na co czekasz, ruszamy, muszĂŞ jak najszybciej dostaĂŚ siĂŞ do Yuki.

Twoim zadaniem bĂŞdzie eskortowanie owego mÂłodzieĂąca przez wszystkie z wiosek poczynajÂąc od Ame i koĂączÂąc na Yuki.
[Nie lubiĂŞ byĂŚ natarczywy wiĂŞc stÂąd moje zachowanie. Sorry. DziĂŞki za misjĂŞ.]

PodnoszĂŞ mĂŞÂżczyznĂŞ i delikatnie przerzucam go przez ramiĂŞ, po czym wraz z nim przeskakuje poza mury. Ruszam w kierunku szpitala wiedzÂąc, Âże jedynie odpowiednie warunki bĂŞdÂą w stanie go caÂłkowicie wyleczyĂŚ.
[nmm]
Namida pod¹¿y³a za ch³opakiem bez problemu dotrzymuj¹c mu kroku. Mo¿e i by³a m³odsza, ale mia³a niez³¹ kondycjê.
- DziĂŞkujĂŞ za zaufanie! - rzuciÂła jeszcze przez ramiĂŞ do starszego z mĂŞÂżczyzn.
"To bĂŞdzie kaszka z mleczkiem... W koĂącu jestem z Genishidów..."- myÂślaÂła. IdÂąc zaczĂŞÂła sobie wesoÂło nuciĂŚ.
[nmm]