grueneberg
DoœÌ d³ugi korytarz ³¹cz¹cy wszystkie pomieszczenia znajduj¹ce siê na Parterze.
Hikaru idzie korytarzem ciÂągnÂącym siĂŞ przez ca³¹ dÂługoœÌ rezydencji, aÂż dociera do swojego pokoiku, do którego wchodzi przez otwarte wczeÂśniej drzwi.
<nmm>
Sokamaru szedÂł korytarzem po czym przeszedÂł do schodów.
<nmm>
Gaara szedÂł korytarzem. SzedÂł zamyÂślony a po chwili doszedÂł do schodów do których zmierzaÂł.
<NMM>
Idzie wolnym krokiem z zaplecionymi na karku rêkami, jest w œwietnym nastroju. Gwi¿d¿¹c sobie cicho jak¹œ melodiê przemierza korytarz w celu dotarcia do kuchni.
<NMM>
Dodane po 1 godzinach 28 minutach:
WracajÂąc takÂże miaÂł Âświetny nastrój
"Nie za dÂługo to wszystko trwaÂło?" - zastanawiaÂł siĂŞ, analizujÂąc ile czasu minĂŞÂło od jego wyjÂścia z pokoju
"Ale wreszcie znowu bĂŞdĂŞ mógÂł sobie poczytaĂŚ ulubionÂą ksi¹¿kĂŞ" - po tych myÂślach uÂśmiechn¹³ siĂŞ i zmruÂżyÂł oczy, przeszedÂł przez korytarz trochĂŞ szybciej niÂż wtedy, poniewaÂż spieszyÂło mu siĂŞ do pokoju
<NMM>
IdĂŞ przez korytarz, wyszedÂłem ze swojego pokoju i wyruszam w stronĂŞ wyjÂścia, moim celem jest Pustynia
Nara, ale to tak na marginesie
<NMM>
W tej chwili nie zwracaÂłem uwagi na otoczenie, nawet jeÂśli przeszedÂłby tu ktoÂś najwaÂżniejszy, po prostu zignorowaÂłbym go, zmĂŞczenie strasznie mnie mĂŞczyÂło, jednak gdy dotarÂłem do drzwi poczuÂłem ulgĂŞ.
<NMM>
Hikaru idzie korytarzem ciÂągnÂącym siĂŞ przez ca³¹ dÂługoœÌ rezydencji, aÂż dociera do swojego pokoiku, do którego wchodzi przez otwarte wczeÂśniej drzwi.
<nmm>
Sokamaru szedÂł korytarzem po czym przeszedÂł do schodów.
<nmm>
Gaara szedÂł korytarzem. SzedÂł zamyÂślony a po chwili doszedÂł do schodów do których zmierzaÂł.
<NMM>
Idzie wolnym krokiem z zaplecionymi na karku rêkami, jest w œwietnym nastroju. Gwi¿d¿¹c sobie cicho jak¹œ melodiê przemierza korytarz w celu dotarcia do kuchni.
<NMM>
Dodane po 1 godzinach 28 minutach:
WracajÂąc takÂże miaÂł Âświetny nastrój
"Nie za dÂługo to wszystko trwaÂło?" - zastanawiaÂł siĂŞ, analizujÂąc ile czasu minĂŞÂło od jego wyjÂścia z pokoju
"Ale wreszcie znowu bĂŞdĂŞ mógÂł sobie poczytaĂŚ ulubionÂą ksi¹¿kĂŞ" - po tych myÂślach uÂśmiechn¹³ siĂŞ i zmruÂżyÂł oczy, przeszedÂł przez korytarz trochĂŞ szybciej niÂż wtedy, poniewaÂż spieszyÂło mu siĂŞ do pokoju
<NMM>
IdĂŞ przez korytarz, wyszedÂłem ze swojego pokoju i wyruszam w stronĂŞ wyjÂścia, moim celem jest Pustynia
Nara, ale to tak na marginesie
<NMM>
W tej chwili nie zwracaÂłem uwagi na otoczenie, nawet jeÂśli przeszedÂłby tu ktoÂś najwaÂżniejszy, po prostu zignorowaÂłbym go, zmĂŞczenie strasznie mnie mĂŞczyÂło, jednak gdy dotarÂłem do drzwi poczuÂłem ulgĂŞ.
<NMM>
