Bambusowy las

Wielki bambusowy las. Jest to przeważająca roślinność w Kusańskim lesie co nadaje temu krajowi niezwykły urok. Olbrzymie bambusy, twarde i grube, zielone o dużych silnych korzeniach szybko się rozrastają. Łodygi bambusów okazują się wspaniałym surowcem na budynki oraz na narzędzia.
W tym jakże pięknym lesie możesz odnaleźć bardzo rzadkie zwierzęta zwane pandami. Te czarno białe misie które z pozoru wydają się miłe potrafią narobić dużo kłopotów. Gdy wyczuwają niebezpieczeństwo, tym bardziej swoich młodych są w stanie zabić człowieka. Zazwyczaj jednak siedzą sobie i obżerają się kosztując bambusowe korzonki. Osoby będące spokojnej natury i posiadające podejście do zwierząt nawet mogą się do nich czasem zbliżyć.
* Zmiana w opisie wprowadzona 28 listopada 2009 roku przez Jeng

______________________________________

-jesteśmy -powiedział koń obniżając lot
-gdzie?-zapytałam cicho
-prawdopodobnie w kraju traw
-CO?! ja tyle czasu spędziłam poszukując go a Ty mnie tu zabrałeś....
-nie pytałaś się czy nie wiem gdzie on jest. -Mgła opadł na ziemie-odpocznijmy tu jesteś bezpieczna, nie ma tu durzo ludzi-koń przyklękł na przednich nogach i położył się na ziemi
-dziękuję... Mgła... ja ja ich posłałam na pewna przegraną-powedziałam-kazałam im iść podbijać oto i słucać aka ... przecież... oni mogą tam zginąć....-podeszłąm do konia siadając obok niego
-to nie Twoja wina-przyktył mnie pierzastym skrzydłem-byłaś niewidoma, aka zagroziło zabiciem Twojego męza-powiedział koń
przestań się mazać! !
podciagnełam kolana pod brodę i objęłąm głowę rękami
-ja zabiłam więźna akatsuki...
i co z tego lepiej on niż ty
rozpłakałam się
i co z tego lepiej on niż ty
rozpłakałam się

Dodane po 1 godzinach 1 minutach:

wstałam
-chodźmy do gęstrzego lasu bo tu pada-powiedziałam. Koń podniusł się i ruszył za mną >NMN<

---

Yugai mknęła, skacząc po bambusach, jednocześnie uważała, by nie zgubić Tayuyi.

<NMS>
Po lesie szedł sobie KusoKage i podziwiał las...
Skacze po wysokich bambusach w stronę Kumo.

Dodane po 2 minutach:

Dotarł do równiny w Kraju Pioruna.

---

SzedÂł przez las, przedzierajÂąc siĂŞ przez chaszcze.
Przystan¹³ na chwilê, przekliknaj¹c w myœlach bambusy.
WszedÂł do lasu i po jakimÂś czasie zauwaÂżyÂł KazeKage
Kei zatrzymaÂł siĂŞ, widzÂąc nieznajomego ninja.
- Hmm... DzieĂą dobry - odparÂł uprzejmie, spodziewajÂąc siĂŞ, Âże to wÂłaÂśnie Kage tej wioski - ChciaÂłeÂś chyba ze mnÂą porozmawiaĂŚ? - dodaÂł, unoszÂąc brwi.
Witam tak chciaÂłem z Panem porozmawiaĂŚ
SÂłyszaÂłem Âże toczy siĂŞ wojna miĂŞdzy WaszÂą wioskÂą a KonohÂą i chciaÂłbym Wam pomuc w walce z nimi
- Och tak, toczy siê - westchn¹³ Kei. S³ysz¹c s³owa Jiraiy, zamyœli³ siê - Czyli mam rozumieÌ, ¿e chcesz mieÌ sojusz z moj¹ wiosk¹, hmm?
Tak zgadza siĂŞ. ChĂŞtnie Wam pomoge
- No taak.. - mrukn¹³ Kei, wkÂładajÂąc rĂŞce do kieszeni - To moze ustalmy warunki tego sojuszu - pomagacie nam zawsze i wszĂŞdzie, a my wam, niezaleÂżnie od tego, z kim walczymy. I jeÂśli któraÂś ze stron zerwie sojusz, lub nie pomoÂże - to oznacza to, Âże wypowiadziaÂła swojemu sojusznikowi wojnĂŞ.. - zakoĂączyÂł, spoglÂądajÂąc znaczÂąco na Kage - I jak, zgadzasz siĂŞ na to?
PomyÂślaÂł chwile i po tym powiedziaÂłDobrze zgadzam siĂŞ na te warunki. MoÂże teraz przejdziemy do mojej rezydencji do podpisaniu Paktu???
- Jasne - kiwn¹³ g³ow¹ na znak potwierdzenia, i doda³ - Wiêc prowadŸ.
SzedÂł w stronĂŞ rezydencji. Szli przez 10 minut aÂż w koĂącu doszli. ProszĂŞ czuĂŚ siĂŞ jak u siebie

ProszĂŞ za mnÂą do pokoju narad
PoszedÂł za Kage xP.
[nmm]
wesz³am do lasu i rzuci³¹m torbê na ziemie "no tu zrobimy postuj i zaczekamy na dalsze wskazuwki" rozej¿a³am siê za uczniami
WszedÂłem do lasu i rzuciÂłem peta
-Co dalej?-powiedziaÂłem znudzony tym wszystkim
Asuma wszed³ do lasu, rzuci³ plecak pod jakimœ drzewem bambusowym, i usiad³ opieraj¹c siê o drzewo. Po chwili wyj¹³ notatnik i zacz¹³ coœ rysowaÌ.
HM! szÂła przez las bambuswoy.
ZauwaÂżyÂł kogoÂś, ale nie zwróciÂł zbytnio uwagi na postaĂŚ. Dalej zacz¹³ rysowaĂŚ.
Dziewczynka szÂła za resztÂą lasem bambusowym gdy nagle zauwaÂżyÂła znajomÂą jej dziewczynkÂą którÂą kiedyÂś widziaÂła gdzieÂś. UÂśmiechneÂła siĂŞ ciÂągle idÂąc w strobnĂŞ swego senseia.
?HM! szÂła do Amy-Siemka nudzi ci siĂŞ mam popitkĂŞ,chcesz
- SÂłucham ? JakÂą popitke ? - "tak wogóle co to jest popitka" dziewczynka nie wiedziaÂła wogóle o co chodzi. PrzystaneÂła i spojrzaÂła radosnym uÂśmiechem na dziewczynke.
HM! spojrzaÂła dziwnie na dziewczyne- A czy to byÂło do Ciebie nie,tylko do Amy- HM! siĂŞ zdziwiÂła bo dziewczyna o kilka lat byÂła
starsza od niej i nie wiedziaÂła o co chodzi
SpojrzaÂła na niÂą ostrym jak brzytwa spojrzeniem, jak moÂże ktoÂś siĂŞ tak odzywaĂŚ do Tetiszeri.
- To jest moja sensei wiêc chcia³am wiedzieÌ tylko o co chodzi - powiedzia³a lekcewa¿¹cym g³osem do HM.
HM! caÂłkowicie olaÂła jej ten niby ostry wzrok- Nie powinnaÂś byĂŚ ciekawska nie prawdasz? -HM! spojrzaÂła na niÂą z uÂśmiechem.
- UÂśmiech oznacza s³¹boœÌ ... albo ktoÂś coÂś ukrywa albo jest podanty dla uczucia. - powiedziaÂła do siebie. - ja mam prawo byĂŚ ciekawska odróÂżnieniu od dzieciaków jak ty.
HM! nadal jej nie rozumiaÂła.
-A tak wogole ile ty lat masz-ZapytaÂła siĂŞ HM!
-Mam dwanaÂście lat ... - powiedzia³¹ i usiadÂła delikatnie na ziemi i oparÂła siĂŞ o jeden z bambusów.
-Ja mam dziewieĂŚ lat i jestem z wioski Suny.- PowiedziaÂła HM! dumna z tego.
SzedÂł przez las, wbijajÂąc znudzony wzrok w niebo. Niedaleko zauwaÂżyÂł jakieÂś dwie sylwetki, ruszyÂł w ich stronĂŞ, stwierdzajÂąc, Âże im bardziej opóÂźni pójÂście do tej wiochy, tym lepiej.
DostrzegÂł, Âże jednÂą z dwóch osób byÂła HM!, a rugÂą jakaÂś nieznana mu dziewczynka, którÂą nie bardzo siĂŞ przej¹³, i postanowiÂł nie zwracaĂŚ na niÂą uwagi.
- Hey brzydulo - powitaÂł Kei uprzejmie HM! - Co tam chowasz za plecami? - zapytaÂł z zainteresowaniem, widzÂąc Âże dziewczynka coÂś trzyma, a z reguÂły HM! znajdywaÂła interesujÂące rzeczy.
-Ja ci dam brzydule._HM! pobiegÂła do Keia,staneÂła przygladaÂła mu siĂŞ i kopneÂła w kostkĂŞ.- Ja co mam a jak myÂślisz napoje pyszne.
- A³a - Kei potar³ kostkê, ale nie przej¹³ siê zbytnio tym incydentem, wiedz¹c ¿e HM! jest zdolna do czegoœ wiêcej. - Podzielisz siê ze mn¹ tymi pysznymi napojami? - st³umi³ ziewni¹cie, po czym opar³ siê o pieù jedengo z drzew, krzyzuj¹c rêce - Bo zmêczy³em siê bardzo.
-Dobra,dobra nie wierze ze zmĂŞczyÂłeÂś siĂŞ,ale dam ci.
HM! wyjeÂła z plecaka wielkÂą butlĂŞ i daÂła Keiowi.
Kei powÂąchaÂł, i lekko nim wstrzÂąsnĂŞÂło.
- Ueee... a co to niby jest ? - zapytaÂł, krzywiÂąc siĂŞ. MiaÂł podejrzenia Âże HM! chce go otruĂŚ.
-No co czysta,to sobie poszukaj co wolisz mam duzo jeszcze inne.-Powiedziala HM!
- Hmmm.... a masz moÂże skrĂŞta, czy coÂś w tym rodzaju? - zapytaÂł z nadziejÂą Kei, marzÂąc o czymÂś, co mógÂłby zapaliĂŚ.
-No ba Âże mam,chcesz.
HM! daÂła skrĂŞta Keiowi zapaliÂła mu i sobie.
Kei zapaliÂł z wielkÂą przeyjemnoÂściÂą, powoli delektujÂąc siĂŞ tym przyjemnym smakiem i uczuciem.
- SkÂąd to masz, hmm? - Kei uniósÂł brew - bo trochĂŞ wiĂŞcej chciaÂłbym tego zdobyĂŚ.
-z karczmy z tej wiochy noi da³a mi Shi.-Powiedzia³¹ HM!
- Ah. - Kei wyci¹gn¹³ rêkê, po czym zabra³ wszystkie skrêty. Przeci¹gn¹³ siê - Pozwolisz, ¿e to sobie po¿ycze...
-A to co nie bĂŞde miaÂła wszystkich skrĂŞtów.
HM! pali skrĂŞta wÂściekle.
- Nie bĂŞdziesz miaÂła - potwierdziÂł Kei - No to na razie, brzydulo, dziĂŞki za skrĂŞty, bĂŞdĂŞ je paliĂŚ z wielkÂą przyjemnoÂściÂą - dodaÂł, uÂśmiechajÂąc siĂŞ szeroko, po czym szybkim krokiem opuÂściÂł las.

[nmm].
HM! siĂŞ wÂściekÂła i pobiegÂła za nim.[nmm]
- Czy ja dobrze usÂłyszaÂłam ... Shi ? SÂłyszaÂłam to imie ... coÂś o krawej damie ... - dziewczynka powiedziaÂła do nich - to nie jest przypadkiem ta zÂła kobieta co zasprzedali jej wioske Suny ?
-A jeÂśli nawet to co to mnie ma obchodziĂŚ.-powiedziaÂłem chÂłodno.
Asuma by³ we w³asnym œwiecie. W notatniku szkicowa³ wêglem kobietê, myœl¹c g³êboko nad czymœ.
- Co ciê to obchodzi ?! Ta kobieta wszystkich weŸmie pod swoj¹ kontrole a taki pustak jak ty bêdzie jej laleczk¹ ?! - dziewczynka krzykne³a swoim piskliwym g³soem po czym wzie³a g³êboki wdech i siê uspokoji³a. Spojrza³a na Amy.
- Chyba powinniÂśmy ruszaĂŚ Sensei.
HM!szÂła.[nmm]
-ah tak-przyznaÂłam-przepraszam troszkĂŞ siĂŞ zamyÂśliÂłam
SpojrzaÂł siĂŞ na sensei, i wstaÂł. ZaÂłoÂżyÂł plecak na plecy, lecz notatnika nie schowaÂł, dalej rysowaÂł.
Chodze po lesie. <NMM>
Shi doszla do lasu bambusowego, ni stad ni z owad.
zlapala powietrze w pluca i krzyknela na caly glos:
- KUSANIE! - krzyczy - JESTEM BOSSKA LIDERKA AKATSUKI! PRZYBYLAM ABY WAS PODBIC! JESLI KTORYS Z WAS JEST NA TYLE ODWARZNY , ABY STAWIC MI CZOLA NIECH LEPIEJ MILCZY , BO I TAK ZAMILKNIE NA WIEKI! MAM WAS ZAMIAR WSZYSTKICH ZJESC! I WYPIC WAM KREW.
odstawila show. jednak nie przejmowala sie tym faktem.. ze krzyczala do krzakow bambusowych ,a nie do ludzi.
-Amen,Shi idziemy dalej bo gdzieÂś w tym lesie jest twoja siora
z druÂżynÂą.- PowiedziaÂła HM!
PrzylazÂł za nimi i siĂŞ nie odzywaÂł , bo i tak nie miaÂł po co..
Shi miala ochote napic sie z siostra alkoholu.
ale wazniejsze sprawy wzywaly.
- od razu chodzmy do kusa kage.
spowazniala nagle.
-HM! prowadz do jego posiadlosci.
-Dobra,dobra a potem zostaniesz gdzieÂś w tyle idziemy juz.-
HM! wzieÂła za rĂŞkĂŞ Shi i ciÂągneÂła jÂą.
[nmm]
PolazÂł za nimi choĂŚ mu siĂŞ nie podobaÂło , Âże one tak jakby go olewaÂły , ale co go to obchodziÂło,ale wydawaÂło mu siĂŞ , Âże jest po prostu im nie potrzebny , to byÂły tylko jego domysÂły..
Shi czula sie pociagnieta.
W ostatniej chwili zlapala Deidare za plaszcz i go tez ciagnela
nmm
Amy-sensei? Co robimy? BĂŞdziemy tak staĂŚ?- powiedziaÂł przerywajÂąc rysowanie.
-Asuma....walcz ze mnÂą-powiedziaÂłem powaÂżnie.
Wybacz, ale nie mam ochoty.- odpowiedziaÂł spokojnie
//sorry za zwÂłokĂŞ ale mnie choroba przygwoÂździÂła do ÂłóÂżka ;( //
-chodÂźcie-ruszyÂłam przed siebie-póki co Âżadnych walk zdawaÂło mi siĂŞ Âże sÂłyszĂŞ mojÂą porypanÂą siostĂŞ-powiedziaÂłam-widzicie tamten dym-wskazaÂłam im rĂŞkÂą-tam musi byĂŚ jakaÂś osada chodÂźmy >NMM<
PoszÂła za swÂą nauczycielkÂą <nmm>
RównieÂż ruszyÂł za Amy-sensei.<nmm>
PoszedÂłem za nimi
PostanowiÂł wróciĂŚ do siedziby , gdyÂż wykonaÂł to co miaÂł to zrobiĂŚ i byÂł z siebie zadowolony. PoleciaÂł na ptaku w stronĂŞ siedziby niszczÂąc jeszcze bambusowy las po drodze, bo chciaÂł jeszcze narobiĂŚ jakichÂś wybuchów , ale po chwili juÂż skoĂączyÂła mu siĂŞ amunicja, wiĂŞc poleciaÂł sobie . A po za tym i tak duÂżo zniszczyÂł juÂż w tej wiosze , wiĂŞc to mu wystarczaÂło co narobiÂł...
[nmm]
przyszed³ i zobaczy³ dziêki byakugaowi z daleka co siê sta³o i znikn¹³
Tak jak ju¿ wczeœniej ci napisa³em tu te¿ wzi¹³eœ siê nie wiadomo sk¹d i nie mog³o ciê tu byÌ skoro nawet nie napisa³eœ z ³aski swojej ¿e tu przyszed³eœ , wiêc mogê uznaÌ , ¿e ciebie tu nawet nie by³o:/ ...
poprawiÂłem, ale co do jednego masz racjĂŞ to nie ja tam byÂłem tylko mój klon.
HM! szÂła.
nmm
Lee przez chwile zgubil slady HM! lec zpo chwili spowrotem je odnalazÂł i poszedÂł dalej(NMM)
Idzie przez las.
PrzeszedÂł.

<NMM>
IdĂŞsobie swobodnie przez las oglÂądajÂąc siĂŞna wszystkie strony czy nie ma tu czasem Akowcó...
-Kage Bunshin no jutsu! - tworzĂŞ kilka klonów które rozbiegajÂą siĂŞpo wszystkich czĂŞsciach bambusowego lasu...

Dodane po 10 minutach:

Po chwili wiadomoÂści od klonów napÂływajÂą do mnie...
-No to ok... - mówiĂŞ pod nosem i wracam pod bramy Kusy...
NMM
Robi to, co wczeÂśniej - dobija wiochĂŞ.

nmm
RuszyÂłem za Amy sensei
Sz³a miêdzy bambusami, powolnym, miêkkim krokiem, od czasu do czasu pochylaj¹c siê, by nie uderzyÌ w jak¹œ bambusow¹ ga³¹zkê. Yugai nie zwa¿a³a na ³agodnoœÌ Mayi, sama mkne³a prost¹ œcie¿k¹, œcinaj¹c to, co jej przeszkadza³o kos¹.

- JesteÂśmy na terenach AKa - szepnĂŞÂła cicho Maya.
Kiedy usÂłyszaÂłem nowinÂą od Mayi zgi¹³em siĂŞ i rozÂłoÂżyÂłem delikatnie i równo ciĂŞÂżar na obie nogi. StaraÂłem siĂŞ poruszaĂŚ jak najciszej...
-CóÂż... stÂąd juÂż tylko kilka metrów dzieli nas od ostatecznego zwyciĂŞstwa.
- Nie takie kilka metrów... Jeszcze trochĂŞ drogi... - westchnĂŞÂła ciĂŞÂżko i przystanĂŞÂła. WyjĂŞÂła z torby butelkĂŞ Finlandii i wypiÂła kilka Âłyków orzeÂźwiajÂącego napoju - MozĂŞ ty teÂż chcesz? - zapytaÂła wyciÂągajÂąc w jego stronĂŞ wódkĂŞ i uÂśmiechajÂąc siĂŞ zachĂŞcajÂąco. PoczuÂła siĂŞ lepiej. Proste, e nie by³¹ pijana, ale alkohol i tak stymulowaÂł jej nerwy.
Spojrza³em na butelkê i pow¹cha³em zawartoœÌ. Pokrêci³em lekko g³ow¹.
-DziĂŞki, ale nie mam raczej ochoty... - uÂśmiechn¹³em siĂŞ, ale w mózgu szalaÂły mi myÂśli "Ucieka do woooody to znaczy, musi byĂŚ rozklepana jak piach"
- Jak tam chcesz... - zakrĂŞciÂła butelkĂŞ i wrzuciÂła jÂą do torby - Ten Richarde mógÂłby siĂŞ pospieszyĂŚ... - westchnĂŞÂła odrobinĂŞ zdenerwowana. NaprawdĂŞ zaleÂżaÂło jej na jak najszybszym zakoĂączeniu misji.
-No nic... nie moÂżemy na niego tak dÂługo czekaĂŚ. ChodÂźmy odnajdzie nas po Âśladach... zresztÂą wystarczy, Âże ja wiem gdzie siĂŞ znajduje ich siedziba.
przybiegam zdyszany do mayi i hyuty sorki ze tak dlugo czekacie przepraszam

//sorki ze niepisalem ale mialem neta zepsutego//
- Na przysz³oœÌ siê bardziej sprê¿aj, Richarde - mruknê³a i posz³a dalej, a ukryta miêdzy bambusami ³asica pobieg³a jej œladem.

<NMM>
poszedlem w slad za maya i jej lasica

NMM
*Mija bambusowy las i wbiega na polane*

[NMM]
Akimoto wbiega do lasu bambusowego i rozp³ywa siê w powietrzu to przez jego prêdkoœÌ trudno go dostrzec nie maj¹c ¿adnego DouJutsu.Przez chwilê by³o go widaÌ pod koniec lasu lecz potem znowu siê rozp³yn¹³ w powietrzu.
<NMM>
BiegnĂŞ w stronĂŞ Iwy...

<nmm>
Do bambusowego lasu wszed³ Stein , nie chcia³o mu siê zbytnio ³aziÌ po lesie , wiêc postanowi³ coœ zjeœÌ , wyj¹ z kieszeni p³aszczu ciasteczka i zacz¹³ je pa³aszowaÌ , kiedy skoùczy³y mu siê ciasteczka wyj¹ miœki ¿elki i zacz¹³ je jeœÌ .
<W temacie bĂŞdĂŞ 15 minut potem idĂŞ dalej>

Dodane po 30 minutach:

Stein po pewnym czasie poszedÂł sobie dalej
<won z tematu>
BiegÂła jeszcze dalej , by jak najszybciej siĂŞ dostaĂŚ do siedziby , ale jeszcze trochĂŞ do niej drogi jest i powoli zaczĂŞÂła siĂŞ czuĂŚ zmĂŞczona i spoglÂądaÂła za Keishim by siĂŞ nie zgubiÂł..
[nmm]
DogoniÂłem Sakure...
- Chyba nie myÂślisz, ze mnie tak Âłatwo zgubiĂŚ... - powiedziaÂłem z lekkim uÂśmiechem i dalej biegÂłem przed siebie... {NMM}
<szybkim krokiem przechodzĂŞ przez las>
/No cóÂż, moÂże w Kusie bĂŞdzie trochĂŞ zleceĂą dla mnie, chodÂź jeÂśli by siĂŞ pomyÂśleĂŚ, to od czasów nowego reÂżymu powinno ich przybyĂŚ, równieÂż w pieniÂądzu, w koĂącu teraz nie kaÂżdy moÂże sobie zleciĂŚ misje rangi A czy B \ - myÂśli.
<pocieszony chêciom zysku, wskakuje na ga³¹Ÿ i skacze przez las w kierunku wioski>
MinĂŞÂła wioskĂŞ udajÂąc siĂŞ do Kiri i w biegu schowaÂła pÂłaszcz ,by nikt jej nie schwytaÂł i jednoczeÂśnie by jÂą wpuÂścili do wiĂŞzienia , w którym siedzi Pein..
[nmm]
Arihyoshi biegnie i jednÂą rĂŞkÂą trzyma katanĂŞ a drugÂą odgarnia wÂłosy z twarzy.Podczas biegu aktywuje Byakugana i zauwaÂża Âże za kilometr koĂączy siĂŞ las dlatego przyspiesza tĂŞpa.Kiedy juÂż wybiegÂł z lasu to zauwaÂżyÂł wioskĂŞ lecz nie miaÂł czasu aby do niej wstÂąpiĂŚ.PobiegÂł dalej.
<NMM>
SzedÂłem przed siebie obijajÂąc siĂŞ o okoliczne bambusy... {NMM}
SzÂła sobie powolnym krokiem , nie wiedzÂąc czemu wÂłaÂśnie akurat tĂŞdy szÂła... Nagle wskoczyÂła na bambusa i usiadÂła na jego czubku i rozglÂądaÂła siĂŞ po okolicy ...

Dodane po 15 godzinach 25 minutach:

Po d³ugim namyœle zesz³a z bambusa i zaczê³a iœÌ gdzieœ gdzie nogi j¹ ponios¹,gdy¿ tu siê nic nie dzia³o.....
Zato zatrzymaÂła siĂŞ w bambusowym lesie. Nie wiedziaÂła, dokÂąd teraz iœÌ. UsiadÂła pomiĂŞdzy bambusami, caÂły czas w jednej rĂŞce ÂściskajÂąc opaskĂŞ Kei'a, a w drugiej nóÂż. Po chwili namysÂłu, zaczĂŞÂła markowaĂŚ efekty walki, czyli poparzenia, silniaki i rany. W koĂącu podniosÂła siĂŞ i powlokÂła dalej.[nmm]
SzedÂłem przez las coraz sÂłabszym krokiem... OparÂłem siĂŞ o jeden z bambusów... ByÂłem na skraju omdlenia... Jedynie moja determinacja pchaÂła mnie do przodu... ZnikÂłem miĂŞdzy drzewami... {NMM}
Biegnê przez las, kieruj¹c sie...no w³asnie gdzie? "Wiem mo¿e do Ame? tak w Ame jeszcze nie by³em. Wioska nie jest doœÌ silna, wiec nie powinienem spotakaÌ niebezpieczeùstwa..." po czym pobieg³em do Ame
<NMM>
LeciaÂłem nad Lasem Bambusowym na smoku.MyÂślaÂłem intensywnie gdzieÂżby siĂŞ udaĂŚ.Nagle do gÂłowy mi przyszÂła YukiGakure i to wÂłaÂśnie tam siĂŞ udaÂłem.
NMM
zakapturzony shinobi pĂŞdziÂł jak opĂŞtany przez bambusowy las, z kunaiem w rĂŞce, którym wyrÂąbywaÂł sobie drogĂŞ
<nmm>
HM! szÂła.
nmm
SzedÂł wraz z Humanto na rĂŞkach.
Znikn¹³ w oddali
SzÂła przez las w stronĂŞ siedziby <nmm>
przebiegam<NMM>
przechodzac przystanolem na chwilke by sie rozejzec lecz niewidzac nikogo ruszylem do Taki by znalezc wskazana twierdze

NMM
Sroka(klon zmieniony) doleciaÂła do jakiegoÂś wysokiego drzewa i na nim usiadÂła. Zmiani³¹ siĂŞ w klona kakashiego który usiadÂł i myÂślaÂł nad kolejnym ruchem.
Nietoperz leciaÂł uszkajÂąc osoby podjrzanej.
Po chwili Kakashi zobaczy³ owego nietoperza. U¿y³ ponownie henge zmieniaj¹c siê w ga³¹¿ i spad³ na ziemiê.
Nietoperz ciÂągle lataÂł w lesie bambusowym.
Klon by³ w kropce. Le¿a³ zmieniony w ga³¹zkê a nad nim lata³ krwiozerczy nietoperez.
"Pewnie nie byÂł by problemem..ale rozpadne siĂŞ od jednego uderzenia nawet.."-myÂślaÂł gorÂączkowo klon.
Nietoperz wyczu³ krew i czeka³ a¿ ga³¹Ÿ zamieni siê
"ostatnia szansa"-pomyœla³ klon i w tej chwili odmieni³ siê. Natychmiast cisn¹³ kunajem w nietoperza a sam zacz¹³ uciekaÌ w las.

Dodane po 14 godzinach 57 minutach:

Klonowi udaÂło siĂŞ uciec z lasu. Kieruje siĂŞ teraz do kanion. NMK
Nietoperz poelciaÂł za kaszalotem.
nmm
PrzechodziÂłem obok i nie zauwaÂżyÂłem nic podejrzanego, poszedÂłem dalej.
<NMM>
Przeszla sobie dalej do Ame
<NMM>
*ChÂłopak biegÂł lasem nie pierwszy raz, jednak pierwszy raz tamowaÂł w sobie takie uczucia, nie wiedziaÂł co zrobiĂŚ, na nic nie zwaÂżaÂł najwaÂżniejsze byÂło dla niego jak najszybsze spotkanie z Jeng.*

<NMM>
Jecha³am razem z Szimu widzia³am z daleka wejœÌie do wioski...westchnê³am
~ Nie trzeba by³o z nim zawi¹zywaÌ znajomoœÌ...Minako uwierz mi to siê Ÿle skoùczy....
~obiecaÂłam mu , zĂŞ dotrzymam sÂłowa... ~powiedziaÂłam do Hikaru w myÂślach
Ta r¿ne³a i ruszy³¹ dalej
< NMN>
SzedÂł powoli lasem, unikajÂąc wiĂŞkszego gÂąszczu. Na chwilĂŞ przystan¹³, czekajÂąc na resztĂŞ AKowców. NieÂśpiesznie paliÂł papierosa, obserwujÂąc okolicĂŞ.

/ teraz czekamy na kolejnego MG... /
Deidara przyleciaÂł na swoim smoku i wylÂądowaÂł obok Keia ,ale tak by nie wpaœÌ na niego ,po czym zeskoczyÂł na razie z tworu z gliny i przystan¹³ opierajÂąc siĂŞ o drzewo i takÂże czekajÂąc na resztĂŞ Akowców,ale na razie nie spowoduje by smok znikn¹³ ,bo uwaÂżaÂł ,Âże jeszcze siĂŞ on przyda do dalszej walki..
ChÂłopak podszedÂł powoli do blondyna, z wyraÂźnÂą frustracjÂą malujÂącÂą siĂŞ na twarzy.
- Mam nadziejĂŞ, Âże ta walka siĂŞ nam opÂłaci - rzekÂł wci¹¿ z tÂą samÂą irytacjÂą w gÂłosie - I ANBU i ci wszyscy ObroĂący Innych Wiosek nie wykurzÂą nas z Kusy - przesun¹³ papierosa w ustach, patrzÂąc gdzieÂś w g³¹b lasu bambusowego - Spodziewam siĂŞ, Âże niedÂługo zleci siĂŞ tu wiĂŞcej naszych wrogów, wiĂŞc powinniÂśmy siĂŞ poÂśpieszyĂŚ.. No i reszta AKowców teÂż mogÂłaby siĂŞ tutaj pofatygowaĂŚ - dodaÂł kwaÂśnym tonem.
Masz racjĂŞ ,a pewno inni siedzÂą i siĂŞ leniÂą w siedzibie lub gdzieÂś indziej sÂą..Ja teÂż mam nadziejĂŞ ,Âże nikt nas stÂąd nie wygoni ,bÂądÂź wyÂłapie i nie wsadzi przypadkiem do jakiÂś lochów...Trzeba podbiĂŚ tĂŞ wiochĂŞ jak najszybciej..-PowiedziaÂł takÂże poirytowanym gÂłosem ,na myÂśl ,Âże mogÂą ich wyÂłapaĂŚ czy coÂś ,ale jak siĂŞ postarajÂą to tak siĂŞ nie stanie..StaÂł nadal oparty o drzewo ,a wzrok miaÂł wbity gdzieÂś przed siebie ,a myÂślaÂł o bardzo róÂżnych rzeczach ...
Pein przybywa na miejsce i podchodzi do Akowców mówiÂąc
-Wybaczcie za spóÂźnienie ale pomyÂślaÂłem by zrobiĂŚ naszych przeciwników w konia. MyÂślĂŞ by przed wejÂściem do wioski zrobiĂŚ kilka idealnych klonów które pójdÂą gÂłównym wejÂściem zaÂś wejdziemy tyÂłami wioski i zniszczymy jÂą od Âśrodka. Kiedy to nastÂąpi wykoĂączymy niedobitki obroĂąców.
WyÂłoniÂła siĂŞ z lasu z rĂŞkami w kieszeniach - JeÂśli resztÂą tych gÂłupców bĂŞdzie siĂŞ nam pĂŞtaĂŚ pod nogami...- zaczĂŞÂła po czym spojrzaÂła na Kei'a i DeidarĂŞ...- ...mam brutalny plan awaryjny , na wypadek trudnoÂści. - powiedziaÂła doÂśc mrocznym tonem myÂślÂąc o wĂŞÂżowym demonie.
- Mam nadzieje ¿e bêdê mia³ z tego jak¹œ satysfakcjê... - rzek³ Hachibi w g³owie Miharu
- Spokojnie...na pewno siê wy¿yjesz...wy³¹cznie na naszych wrogach. - odpowiedzia³a mu. Opar³a siê o drzewo czekaj¹c na resztê.
Stan¹³em na jednym z bambusów. UÂśmiechn¹³em siĂŞ w stronĂŞ akowców a moje skrzydÂła byÂły gotowe do lotu.
-Kogo chciaÂłeÂś zrobiĂŚ w konia Pain? Bo chyba nie czÂłowieka który posiada kocie zmysÂły. A teraz po dobroci wynoÂście siĂŞ z tÂąd zanim komuÂś siĂŞ coÂś stanie.
Pein spojrzaÂł na Midoriego i powiedziaÂł
-Jedynie komu z nas stanie siĂŞ dziÂś krzywda jesteÂś ty i twoi towarzysze. No chyba Âże byÂłeÂś na tyle gÂłupi i przyszedÂłeÂś tu sam. Ja sam nie jestem bo przy mnie stojÂą moi kompani gotowi przelaĂŚ krew, twojÂą krew. Nie szliÂśmy taki kawaÂł drogi by rozmawiaĂŚ z ptakami, zejdÂź z bambusa.
-MyÂślisz Âże jestem taki gÂłupi Âżeby walczyĂŚ z czterema przeciwnikami sam w dodatku na ziemi. JeÂśli chcesz siĂŞ zmierzyĂŚ to chodÂź 1 na 1 co?
SpojrzaÂła znudzona na natrĂŞta który siĂŞ przyplÂątaÂł. Spokojnie oparta o drzewo mruknĂŞÂła:
- Czego wÂłaÂściwie oczekiwaÂłeÂś przychodzÂąc tu w pojedynkĂŞ....ÂŻe zagrasz przez 5 sekund durnego bohatera i sÂądziÂłeÂś Âże to na nas podziaÂła , i siĂŞ wyniesiemy? - parsknĂŞÂła cicho z arogancjÂą i ironiÂą - Wiesz co chÂłopczyku...przestaĂą ÂżyĂŚ marzeniami i zacznij widzieĂŚ rzeczywistoœÌ...a teraz nie przeszkadzaj gdy doroÂśli pracujÂą...moÂże nie przeciÂągaj bez sensu sprawy i daj spokój z walkÂą...moÂże lepiej odejdÂź zanim zrobisz sobie krzywdĂŞ - mówiÂła dalej swoim znudzonym spokojnym tonem.
WyprostowaÂłem siĂŞ na bambusie i powiedziaÂłem:
-Ty dziewczynko nie powinnaÂś siĂŞ tak do starszych odnosiĂŚ. Kiedy ja walczyÂłem ty jeszcze robiÂłaÂś w pampersa. Z resztÂą poczekamy na mojego przyjaciela i w dwóch was rozniesiemy w pyÂł.
Kei wci¹¿ sta³ nieruchomo, pal¹c papierosa.
- Wiesz - chÂłopak wtrÂąciÂł siĂŞ uprzejmie do rozmowy, mierzÂąc Midoriego lekcewa¿¹cym spojrzeniem - To ty tu przyszedÂłeÂś sam, wiĂŞc ty masz problem, Âże jest czterech na jednego - uÂśmiechn¹³ siĂŞ w wyjÂątkowo arogancki i irytujÂący sposób - ChociaÂż jestem pewien, Âże za chwilĂŞ przybiegnie za tobÂą caÂła gromada ninja, którzy sÂą gotowi broniĂŚ tej wioski przed zÂłymi czÂłonkami Aka.. - prychn¹³ pogardliwie pod nosem, ukazujÂąc w ten sposób, co o tym sÂądzi.
//Chyba nie znasz wieku Miharu ale to szczegóÂł.//
-Wiedz Âże nie tylko doÂświadczenie w boju siĂŞ liczy. I to ty zamienisz siĂŞ w popióÂł szybciej niÂż papieros w ustach Keia. A moÂże twój na wieœÌ Âże bĂŞdzie walczyĂŚ u twego boku stchórzyÂł. Liczysz na zwyciĂŞstwo? Chyba ciĂŞ rozczaruje.
PrzybiegÂłam na polanĂŞ i schowaÂłam siĂŞ za jakimÂś drzewem. WychyliÂłam gÂłowĂŞ i zobaczyÂłam Midoriego
~ Baka....Âżadnego efektu zaskoczenia,,~pomyÂślaÂłam
RozejrzaÂłam siĂŞ po towarzystwie. ZobaczyÂłam dwie nie znane mi dotÂąd twarze. ZacisnĂŞÂłam dÂłoĂą na kosie i syknĂŞÂłam kiedy zobaczyÂłam Peina. Kiedy spojrzaÂłam na DeidarĂŞ serce mi ÂścisnĂŞÂło. CzekaÂłam na resztĂŞ niezauwaÂżona chcÂąc zaatakowaĂŚ z zaskoczenia
Casper stan¹³ za minako. Przyszed³ tutaj bardzo cicho. Kucn¹³ obok niej wczesniej daj¹c o sobie znaÌ by ta siê nie wystraszy³a.
- Pein, Deidara, Miharu i ojciec HM! - szepn¹³
PrzyszedÂł na polanĂŞ i cicho zjawiÂł siĂŞ obok swych towarzyszy. MiaÂł aktywowanego sharingana i wyjĂŞtego kunaja.
-Jestem..-rzek³ cicho i nagle szczena mu opad³¹. Zobaczy³ Midoriego.-..Ten debil udaje jakiegoœ bohatera czy coœ..straciliœmy zaskoczenie..-Szepn¹³ cichutko.
PrzybiegÂłem znów ostatni(jak dla mnie to normalka).
-Ok jesteÂśmy wszy.....
Odpowiedzia³em lecz nie dokoùczy³em zdania poniewa¿ ten wielki Heros Midori stan¹³ sobie na wprost Aka.
OdpowiedziaÂłem znów takÂże cicho:
-Za kogo on siĂŞ uwaÂża!!
JuÂż pomyÂślaÂłem:-"Nasz plan zaskoczenia zawiódÂł KASOO"..
Klon przybiegÂł i ukryÂł siĂŞ w krzaku z daleka od ukrywajÂących siĂŞ towarzyszy Minako. PatrzyÂł co siĂŞ stanie. ByÂł bardzo cicho, w koĂącu ja znam ten las jak wÂłasnÂą kieszeĂą. To miejsce, w którym siĂŞ wychowywaÂłem i bawiÂłem.
Nagle Deidara wyczuÂł sporÂą iloœÌ osób w tym miejscu ,gdyÂż jego smok dziwnie siĂŞ zachowywaÂł..-No co jest? Ty nie udawaÂł jakiegoÂś bohatera od siedmiu boleÂści ,bo tak naprawdĂŞ moÂże siĂŞ okazaĂŚ ,Âże jesteÂś bezuÂżyteczny..A tak ap ropo tu chyba jest wiĂŞcej osób niÂż tylko jedna ,bo mój smok by siĂŞ tak dziwnie nie zachowywaÂł..Ja to bym posprawdzaÂł to otoczenie ,bo moÂże siĂŞ okazaĂŚ ,Âże tu jest caÂła zgraja innych osób co broniÂą tej ÂżaÂłosnej wiochy ...-powiedziaÂł ze skrzywionÂą minÂą ,a jego ton byÂł iÂście zÂłowieszczy i taki ponury ,gdyÂż irytowaÂło go to ,Âże tam gdzie czÂłonkowie Aka siĂŞ nie pojawiÂą zawsze siĂŞ na nich muszÂą inni rzucaĂŚ ,jakby oni byli straszni jacyÂś.. StaÂł nadal oparty o drzewo zaczynajÂąc siĂŞ rozglÂądaĂŚ wokóÂł siebie ,by zobaczyĂŚ czy moÂże nie widaĂŚ ich przeciwników gdzieÂś..
-No i co baÂłwany zatkaÂło was Âże Midori zaatakowaÂł was sam. MoÂże siĂŞ boicie mi spuÂściĂŚ Âłomot.

Zacz¹³em powoli schodziÌ z bambusa
Pein takÂże zacz¹³ wyczuwaĂŚ kilka rodzajów róÂżniÂącej siĂŞ od siebie Chakry i powiedziaÂł
-TeÂż to wyczuwaÂłem ale myÂślaÂłem by ich zaskoczyĂŚ. No cóÂż. A co do ciebie-Tu zwróciÂł siĂŞ do Midoriego- Wiedz Âże Idiota nigdy mi nie dorówna. Nie jesteÂś dla mnie Âżadnym przeciwnikiem.
Klon jest mÂądry jak oryginaÂł (skromny ), wiĂŞc postanowiÂł zrobiĂŚ Henge no Jutsu i zamieniÂł siĂŞ w bambus, który rósÂł niedaleko niego. Teraz w spokoju i bez obaw spoglÂądaÂł na dalsze wydarzenia.
-Hehe obraÂżanie mnie nic ci nie da. Po czymÂś takim idzie rozpoznaĂŚ tchórza. Mam nadziejĂŞ Âże bĂŞdziesz godnym przeciwnikiem w nie tylko trawÂą po której depcze.
Stan¹³em w jednym miejscu na bambusie i moje skrzyd³a zaczê³y siê poruszaÌ a ja ju¿ nie dotyka³em drzewa.
//Aj tak jakoÂś napisaÂłam odruchowo ' No nic...//
WyczuwaÂła obecnoœÌ wielu innych przeciwników , lecz jak to zwykle nie zmieniÂła swojego spokojnego i wrĂŞcz znudzonego stanu. Znów wysÂłaÂła wiadomoœÌ do swego summona który opuÂściÂł ciaÂłko zabawki (teraz byÂła dla wszystkich niewidzialna i niesÂłyszalna , jest jak duch ale oczywiÂście moÂże zaatakowaĂŚ) , i powĂŞdrowaÂła w ten caÂły busz by znaleŸÌ przeciwników. Kiedy juÂż wiedziaÂła gdzie sÂą , przesÂłaÂła informacjĂŞ do Miharu. Dziewczyna zupeÂłnie niewzruszona , spojrzaÂła spokojnie na Midoriego , po czym na DeidarĂŞ , Peina i Kei'a , a nastĂŞpnie "przesunĂŞÂła" stopĂŞ lekko w tÂą stronĂŞ , gdzie byli ukryci wrogowie tym samym delikatnie kierujÂąc rogówki równiez w tÂą samÂą stronĂŞ (nie ruszyÂła gÂłowÂą). Tak chciaÂła wskazaĂŚ swoim towarzyszom miejsce pobytu tych przyb³êd...w tym samym czasie mówiÂła:
- Akatsuki jest sÂławne aÂż do pzesady...Wychodzimy z siedziby na 5 minut i juÂż zlatujÂą siĂŞ gÂłodne psy...- jej usta wykrzywiÂły siĂŞ w ironiczny , nikÂły uÂśmieszek.
ZacisnĂŞÂłam dÂłoĂą na kosie i wskazaÂłam gÂłowÂą reszcie , Âże to wszystko za dÂługo trwa....a Midori w razie ataku caÂłej czwórki nie wiadomo czy by sobie poradziÂł....WestchnĂŞÂłam i wyszÂłam z ukrycia przed tym pokazujÂąc równieÂż reszcie aby siĂŞ schowali gdzieÂś indziej.StanĂŞÂłam obok Midoriego
- Nie wiem czy dobrym okreÂśleniem byÂło nazywanie nas psami....- odparÂłam ÂściskajÂąc kosĂŞ.
SpojrzaÂłam gniewnie po wszystkich , jednak gdy mój wzrok padÂł na DeidarĂŞ szybko skierowaÂłam wzrok na Miharu
~ CzyÂżby to byÂł dowódca? ~pomyÂślaÂłam
Zeetsu wyÂłoniÂł siĂŞ z podziemi kolo reszt
-czy nie spóÂźniÂłem siĂŞ na walkĂŞ
Ha wiedziaÂłem ,Âże tu sÂą inni...Pff rany ..WÂłaÂściwie masz racjĂŞ Miharu ,Âże ÂścigajÂą nas jakbyÂśmy byli zdobyczÂą jak¹œ..-powiedziaÂł tylko tyle poirytowanym tonem ,ale gdy ujrzaÂł Minako od razu spochmurniaÂł i nawet nie mógÂł spojrzeĂŚ jej w twarz ,gdyÂż byÂła jego przyjacióÂłkÂą poznanÂą niedawno ,ale jednak ..Która by mu pomogÂła przed z³¹ Susanoo,ale teraz musieli z niÂą walczyĂŚ ,dlatego teÂż staÂł przygnĂŞbiony tym wszystkim ,lecz musiaÂł zdobyĂŚ tĂŞ wiochĂŞ i niczego nie mógÂł schrzaniĂŚ,..MusiaÂł takÂże spowodowaĂŚ coÂś ,Âże Miharu jeszcze bĂŞdzie z nim chciaÂła byĂŚ,ale teraz nie mógÂł o tym myÂśleĂŚ,tylko o podbiciu wiochy jak najszybciej..StaÂł nadal oparty o drzewo i czekaÂł co bĂŞdzie dalej..
- Czy nikomu nie wolno juÂż uÂżyĂŚ metafory... - rzuciÂła wzruszajÂąc jednoczeÂśnie nikle ramionami , jej wyraz twarzy byÂł najwidoczniej maÂło zainteresowany a raczej wzruszony namnaÂżaniem siĂŞ przeciwników. WidzÂąc lekkie zastanowienie Minako westchnĂŞÂła z wyrzutem...
- Tak tak tak...ja jestem liderkÂą....ehhh nikt juÂż nie moÂże siĂŞ obejœÌ bez gÂłupich zastanowieĂą - mruknĂŞÂła patrzÂąc na Minako i Midoriego...zresztÂą i tak miaÂła to gdzieÂś. Sheena obserwowaÂła chowajÂących siĂŞ przeciwników i gdy oni siĂŞ przemieszczali , ona leciaÂła za nimi i przesyÂłaÂła informacjĂŞ do Hachiko.
Nie no wolno przecieÂż..MoÂże niektóre osoby sÂą przewraÂżliwione i Âźle to odbierajÂą,ale to juÂż nie mój problem..-dodaÂł do ich przemówienia nadal z tym swoim poirytowanym tonem jednoczeÂśnie lekko smutnym ,Âże osoba ,na której mu bardzo zaleÂżaÂło nie uÂśmiechaÂła siĂŞ w ogóle ostatnio ,a bardzo by chciaÂł ujrzeĂŚ jej piĂŞkny uÂśmiech..SpoglÂądaÂł na Miharu o tej o której zawsze myÂśli ,jednoczeÂśnie szkoda mu byÂło Minako ,Âże musi z nimi walczyĂŚ ,ale cóÂż sama braÂła sojusz z wiochÂą ,to niestety teraz musi walczyĂŚ z Akowcami........A gdyby tego nie zrobiÂła ,to by nie musiaÂła teraz tu staĂŚ...
Hidan spadÂł niczym grom z jasnego nieba, ÂścinajÂąc przy okazji hektar bambusowego lasu swojÂą kosÂą...
-KtoÂś woÂłaÂł?-spytaÂł, a bambusowy deszcz zasypaÂł okolicĂŞ, bystre oczy Hidana dostrzegÂły tchórzofretkĂŞ Midoriego......
-Kogo moje oczy widzÂą.... Nie uciekasz?- nietykalny zadrwiÂł siarczyÂście z kolesia który mu uciekÂł w siedzibie...
-Po co mnie wo³aliœcie? I tak nie ma tu nic do roboty.... Nikt niegodny zabicia....-kosiara splun¹³ na ziemiê...
//Jak coÂś Zeetsu to znam ciĂŞ//
Pein ze stoickim spokojem przysÂłuchiwaÂł siĂŞ rozmowie aÂż do momentu gdy usÂłyszaÂł Âże Miharu jest liderkÂą
-Itachi mianowaÂł ciĂŞ nowym liderem? JuÂż rozumiem.
PowiedziaÂł a po przyjÂściu Hidana znowu podniósÂł gÂłos
-Hoho! Kogo my tu mamy? Jednak przeÂżyÂłeÂś tÂą misjĂŞ w jaskini, co za szkoda. WidzĂŞ Âże chciaÂłbyÂś walczyĂŚ z Midorim, niestety on jest juÂż zajĂŞty. No chyba Âże bĂŞdzie takim idiotÂą i zawalczy z nami jeden na dwóch.
-Witaj Zetsu, sÂłyszaÂłem Âże jesteÂś moim nowym partnerem i cieszĂŞ siĂŞ na myÂśl Âże staniemy razem w szeregu. A teraz:
-Kuchyiose Chikao No Jutsu!
PowiedziaÂł ze zÂłoÂżonÂą pieczĂŞciÂą po czym przed nim pojawiajÂą siĂŞ dwa ciaÂła:
Rasa Demonów oraz Rasa GÂłodnych Duchów. NastĂŞpnie Pein znowu skÂłada pieczĂŞĂŚ i mówi Kochiyo no Jutsu, teraz wszystkie ciaÂła myÂślÂą oraz widzÂą to co pozostaÂłe dwa. Rasa GÂłodnych Duchów oraz Rasa Demonów odbijajÂą siĂŞ od bambusa i wyskakujÂą wysoko w górĂŞ szukajÂąc przeciwników. W koĂącu z zauwaÂżyli jeszcze dwie ukryte za drzewami postacie lecz nie rozpoznajÂą ich toÂżsamoÂści. Oba ciaÂła wracajÂą na miejsce (obok rasy bogów) po czym Pein (czyli wszystkie z obecnych ciaÂł) mówi
-ZnalazÂłem ich. MyÂślĂŞ Âże nie ma czym siĂŞ przejmowaĂŚ.
Casper spokojnie wychodzi z ukrycia odchylajÂąc na bok czêœÌ bambusów by zobaczyĂŚ dokÂładnie swych wrogów. Jego twarz byÂła caÂłkowicie spokojna a na twarzy ciÂągle widniaÂł uÂśmiech, rozchyliÂł siĂŞ na widok kosiarza.
- Witam wszystkich - powiedziaÂł z kpinÂą - Miharu, zawsze skrywajÂąca we wewnÂątrz swoje uczucia nie okazujÂąc leku przed wÂłasnÂą niepewnÂą toÂżsamoÂściÂą. Pein z podniesionymi wartoÂściami boga, nigdy nie potrafiÂł siĂŞ zgadaĂŚ z drogim mego sercu Hidanowi który lekcewaÂży wszystkich i nie liczy siĂŞ co ludzie pomyÂślÂą. Zeetsu niegdyÂś bardzo sÂławny z Aka jednak sÂłuch po nim zagin¹³. Deidara mistrz sztuki wybuchu, nikt mu nie doruwna. Kei przyszywany ojciec HM! jak siĂŞ nie myle ...
- Mimo tego Âże jesteÂście tak blisko siebie to nie wszyscy siĂŞ zgadzajÂą miĂŞdzy sobÂą a do tego rozpadacie siĂŞ. Gdy Shi przesta³¹ udzielaĂŚ siĂŞ staliÂście siĂŞ dzikÂą bandÂą, zwierzĂŞtami ze wÂściekliznÂą, nudnym brzaskiem który nie potrafi osiÂągn¹Ì swojego celu - po czym z uÂśmiechem na twarzy dodaÂł a jego oczy zaÂświeciÂły mocniejszym czerwonym blaskiem - miÂło z wami siĂŞ rozmawia ale czas leci ...
PrzedzierajÂąc siĂŞ przez bambusowy gÂąszcz, przypadkiem usÂłyszaÂłem, jakies pojedyĂącze oszczerstwa i niezbyt miÂłe rozmowy. Zaciekawiony, ukryÂłem sie poÂśrod traw [cenzura]. ObcioÂłem wzrokiem kaÂżdego obecnego i rozpoznaÂłem goÂścia, którego miaÂłem szpiegowaĂŚ w celu pozanania jego technik...Szybko siĂŞ ukryÂłem najlepiej jak umiaÂłem i przypatrywaÂłem siĂŞ Tym ludziom..."Ci w smiesznych pÂłaszczach majÂą przewagĂŞ...Nie chciaÂłbym siĂŞ wtrÂącaĂŚ, to nie mój kaliber"-pomyslaÂłem, jednak wiedziaÂłem Âże wszystko siĂŞ moÂże zdaÂżyĂŚ...

Po obejrzeniu porzÂądanej walki odchodze...
<NMM>
Pein widzÂąc Caspra który wÂłaÂśnie wyszedÂł z ukrycia i rzucaÂł w ich stronĂŞ liczne obelgi przeszedÂł do kontrataku
-Casper, inaczej drewniany chÂłopiec niemogÂący siĂŞ odnaleŸÌ w szarej rzeczywistoÂści, podobnie jak Kei posiadasz pewne usterki na umyÂśle, niegdyÂś sÂławny i potĂŞÂżny shinnobi, teraz jesteÂś zwyczajnym Âświrem. Ten twój demon rzuciÂł ci siĂŞ na mózg przez co nie jesteÂś godny bym wymierzyÂł ci szturchaĂąca. A po za tym w Aka Âświetnie siĂŞ dzieje. WÂłaÂśnie wyszliÂśmy na spacer lecz zostaliÂśmy zaatakowani przez ludzi twego pokroju. No i oczywiÂście Âświetnie siĂŞ dogadujemy.
PowiedziaÂł chociaÂż dobrze zdawaÂł sobie sprawĂŞ Âże wiĂŞkszoœÌ tego co mówi jest nieprawdÂą.
-Heh ale burdel. Kuchiose no Jutsu- z dymu wyÂłoniÂło siĂŞ 5 marionetek. Dwie byÂły z kosami a reszta to normalne marionetki Ruudoi. KaÂżda przywarÂła do oddzielnego bambusa.- moÂże zaczynajmy bo te wasze przechwaÂłki mi siĂŞ nudzÂą- zerkn¹³em w stronĂŞ Hidana- ooooo widzĂŞ Âże przyszedÂł ten Âśmieszny koleÂś z kosÂą. Nie bĂŞdziesz miaÂł teraz takiego szczĂŞÂścia Âże sobie pójdĂŞ. Jak tylko skoĂączĂŞ z Painem wezmĂŞ siĂŞ za ciebie cieniasie bez mózgu- powiedziaÂłem do Hidana aby go umyÂślnie sprowokowaĂŚ.
- Hidan , nie b¹dŸ wybredny...do walki nie staje ju¿ nikt przyzwoity...musimy siê zadowoliÌ resztkami z paùskiego sto³u - powiedzia³a do przyby³ego , bêd¹c opart¹ wci¹¿ o drzewo.
SkrzyÂżowaÂła rĂŞce na piersi i powiedziaÂła spokojnie:
- ÂŁatwo mówiĂŚ bzdury o Aka , kiedy niczego wÂłaÂściwie siĂŞ nie wie...ehhh...Czy moÂżemy obejœÌ siĂŞ bez tych zbĂŞdnie rzucanych uwag i oszczerstw. MoÂże zaÂłatwimy to w miarĂŞ kulturalnie...a nie jak dzikie zwierzĂŞta - podkreÂśliÂła ostatnie sÂłowa które byÂły bardziej skierowane do Caspra...potem do niego siĂŞ zwróciÂła - Jestem spokojna , gdyÂż nie mam siĂŞ czym zbytnio denerwowaĂŚ...- wzruszyÂła ramionami. Sheena byÂła obok niej , nadal niewidzialna , byÂła gotowa odeprzeĂŚ atak na dziewczynĂŞ. Hachiko wykonaÂła pieczĂŞĂŚi - Kuchiyose no Jutsu...- powiedziaÂła stosunkowo normalnie , przywoÂłujÂąc trójkĂŞ swych Doki. Jej srebrny flet byÂł w kieszeni , do której wÂłoÂżyÂła dÂłoĂą.
- Robi siĂŞ ciekawie.... Poza Pein'em nie widziaÂłem nikogo z Akatsuki w akcji....- pomyÂślaÂł klon przyglÂądajÂąc siĂŞ dalej caÂłej tej sytuacji z ukrycia.
Hidan uœmiechn¹³ siê do Midoriego....
-Mocne sÂłowa wzglĂŞdem osoby, której nie moÂżesz zrobiĂŚ krzywdy... Nie znasz mojej mocy pataÂłachu.... Rozerwij mnie na strzĂŞpy ja i tak bĂŞdĂŞ w stanie podgryŸÌ ci gardÂło, Âżadna rana nie przeszkadza mi w walce, dopóki Jashin jest mi przychylny!!!!!-rykn¹³ opierajÂąc siĂŞ na kosie, olaÂł Caspra, bo nie widziaÂł sensu z nim rozmawiaĂŚ...
-Pein.... jak skoùczysz z tym burakiem odr¹b mu wszystkie koùczyny dla Jashina...-warkn¹³ szukaj¹c sobie godnego przeciwnika...
Kiedy Liderka przyzwaÂła Doki zaczĂŞÂłam krĂŞciĂŚ kosÂą w przygotowaniu
~ Zaczyna siĂŞ robiĂŚ ciekawie...w Takim razie Ona musi byĂŚ z Oto tak jak ja....~ pomyÂślaÂłam
AktywowaÂłam KG , jednak nie byÂło widaĂŚ Âżadnej róÂżnicy. ZatrzymaÂłam kosĂŞ a wokóÂł jej ostrza pojawiÂła siĂŞ czerwona poÂświata...UgiĂŞÂłam nogi w kolanach i przygotowaÂłam siĂŞ do walki. OdezwaÂłam siĂŞ do dziewczyny
- Chyba po raz pierwszy i ostatni to mówiĂŞ...ale zgadzam siĂŞ z TobÂą... - odparÂłam...
-Zaczynajmy wiĂŞc!- machn¹³em rĂŞkÂą a dwie marionetki z kosami poleciaÂły w stronĂŞ Paina z ogromnÂą szybkoÂściÂą odbijajÂąc siĂŞ od róÂżnych bambusów. Ja i pozostaÂłem marionetki jesteÂśmy tam gdzie byliÂśmy.
Dobra trochĂŞ wam posĂŞdziujĂŞ. Napiszcie kto z kim chce walczyĂŚ, bo zrobiliscie taki baÂłagan Âże maÂła baĂąka. No chyba Âże chcecie walkĂŞ grupowÂą. w kaÂżdym razie poinformujcie mnie. MoÂże byc na GG[profil]
//Midori twój atak siĂŞ nie liczy tak samo jak i mój. Dostaniemy oddzielny temat i tam mamy walczyĂŚ. Nie wiem jeszcze jak siĂŞ bĂŞdzie nazywaĂŚ .//

-My siĂŞ trochĂŞ przeniesiemy- mówi Pein patrzÂąc wyzywajÂąco na Midoriego- Zbyt tÂłoczno tutaj.
Po czym znika.
<nmm>
Casper zbliÂżyÂł siĂŞ do minako i zasÂłoniÂł jÂą rĂŞkÂą tak jakby by nie walczyÂła z liderka Aka. ByÂł juÂż pewien siebie ... a raczej pewien siebie byÂł demon który kontrolowaÂł Caspra.
- Minako zajmi siĂŞ kosiarzem, ufam w twoje umiejĂŞtnoÂści ale nie widzisz jej sÂługi który ciÂągle stoji przy niej, byÂł by niebezpieczny dla ciebie - powiedziaÂł pewien siebie po czym zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci i krzykn¹³ jednak nic siĂŞ nie staÂło - Doki Mokuton
- Mam nadzieje Âże dorównam twojej osobie Miharu...
//Mój demon pozwala mi na widzenie wszystkiego i daje wielka wiedze jednak nie daje zadnej chakry czy innych bonosow ... juz informuje ... po za tym to on ma wlasze nad moim cialem jeszcze //
W tym miejscu walczÂą: Casper i Miharu.
Piszecie: Casper, miharu, ja, miharu...itd
Dwa ataki, jedna obrona na turĂŞ, klon moze wykonaĂŚ jednÂą z tych operacji, przysÂługuje mu jedno jutsu na dwie tury...Zaczynajcie!
PS: dajcie linki do wÂłasnych zdolnoÂści czy technik...
OdleciaÂłem za Painem <NMM>
Kei przez chwilĂŞ przysÂłuchiwaÂł siĂŞ tej wymianie zdaĂą.
Westchn¹³, po czym rzuci³ niedopa³ek papierosa na ziemiê, przydeptuj¹c go czubkiem buta.
RozejrzaÂł siĂŞ po polanie, patrzÂąc na tych, co pozostali.
- Dobra, Panie Czerwonooki - chlopak spojrzaÂł na Kakashiego z uprzejmym uÂśmiechem na ustach - Wychodzi na to, Âże my bĂŞdziemy walczyĂŚ ze sobÂą.. - to mówiÂąc, ruszyl w miejsce dogodne do walki.

NMM.

//Tutaj jest przygotowany temat ;] >> http://shinnobirpg.mojefo...p?p=80401#80401 //
SpojrzaÂłam na Hidana...
- W takim razie z Tob¹ mam walczyÌ kosiarko....no nic....- zaczê³am biec aby odci¹gn¹Ì Go od grupy.
Przed tym jeszcze zerknĂŞÂłam na DeidarĂŞ....cieszyÂłam siĂŞ , Âże chociaÂż z nim nie muszĂŞ walczyĂŚ
< NMM>
Znowu ka¿¹ mi walczyÌ z bab¹... to jest chore....-kl¹³ pod nosem pod¹¿aj¹c za Minako...
Klon zobaczyÂł, Âże Minako gdzieÂś biegnie i ruszyÂł za niÂą dezaktywujÂąc Henge no Jutsu. <NMK>
ZobaczyÂłem iÂż moi towarzysze walczÂą 1 V 1 z kimÂś z Aka, wiĂŞc wyszedÂłem zza roÂślin by zobaczyĂŚ z kim ja bĂŞdĂŞ walczyĂŚ.
Wi doleciaÂł do tego miejsca. ZobaczyÂł tu 4 osoby w tym tylko 2 znajome. DoskoczyÂł do Szimu ze swoim kijkiem w rĂŞkĂŞ i spojrzaÂł siĂŞ na niego . Chyba nie masz przeciwnika a ten tam ( tu wskazaÂł palcem na Deidare) jest wolny. MoÂżesz z nim zawalczyĂŚ chyba , Âże jaj mam to robiĂŚ . JeÂżeli tak to odciÂągnij go od Casper - Senseia i tej dziewczyny ( teraz Wi mówi o Miharu) . Nie widziaÂłem nigdy tego stylu walki ( teraz Wi patrzy na te wielkie Doki).

Wi uznaÂł , Âże ludzie sobie poradzÂą i wskoczyÂł na czubek Bambusa gdzie zobaczyÂł maÂły pagórek , z którego powinien dobrze widzieĂŚ walki. Natychmiast siĂŞ tam udaÂł

<NMM>
Ej no bez jaj. Nie róbcie mi tu spamu walczy Miharu i Casper, a przez ten czas prosze o omijanie tematu!! Szimu masz uzgodnione z deiem Âże z nim walczysz? Odp na pw jak tak to wam zrobie temat i stÂąd sie wykopiecie wÂłasnie do niego.
Deidara zauwaÂżajÂąc ostatniego z przeciwników postanowiÂł pójœÌ w jakieÂś inne miejsce ,Âżeby go pokonaĂŚ jak to robili inni..WskoczyÂł znów na smoka i wzbiÂł siĂŞ w powietrze odlatujÂąc z tego miejsca i oczywiÂście ostatni raz spoglÂądajÂąc na Miharu majÂąc nadziejĂŞ,Âże sobie poradzi oczywiÂście myÂślaÂł o niej caÂły czas ,a takÂże o Minako jak sobie ona radzi..Po chwili znikn¹³ stÂąd tak by za nim pod¹¿yÂł jego przeciwnik ,a takÂże znalazÂł odpowiednie miejsce gdzie bĂŞdÂą oni walczyĂŚ..
NMM
// Wszystkie jutsu, przywoÂływania od poczÂątku ... oki //
- Tak oto pozostaliÂśmy sami Miharu - powiedziaÂł casper wmiĂŞdzyczasie wykonujÂąc pieczĂŞci - Doki Mokuton
Nic siĂŞ nie staÂło, ciaÂło caspra jednak zostaÂło nie co naÂładowane chakrÂą przez co lepiej uÂżywa taijutsu ale nie jest to gÂłówny bonus tej techniki. Tak oto uaktywniono obrone absolutnÂą Caspra nie co róÂżniÂącÂą siĂŞ od Gaary gdyÂż ta wytwartzaÂła c ciaÂła drewno w róÂżnej postaci tak by ochroniĂŚ go przed atakami wszelkiej maÂści.
Demon jeszcze nie panowa³ dobrze nad cia³em gdy¿ gniew Caspra by³ niski chodŸiarz od ostatniego czasu potrafi³ podnosiÌ w jego krwi z³oœÌ ... jednak teraz by³ jeszcze opanowany jeœli chêÌ zabicia przeciwnika mo¿na nazwaÌ opanowaniem. Wcale nie patrzy³ ¿e walczy z liderka ... w³aœnie ¿e walczy z kobiet¹ ... wcale go to nie obchodzi³o, wa¿niejsze by³o to i¿ jest z Akatsuki.
- PowinniÂśmy chyba zacz¹Ì przyjĂŞcie? - zadaÂł z kpinÂą pytanie retoryczne po czym rzuciÂł w jej stronĂŞ dwa kunaje w tym lewy byÂł z wybuchowÂą notkÂą, a nastĂŞpnie gdy ta byÂła zdezorientowana znikÂł miĂŞdzy bambusami trzymajÂąc w dÂłoni swój drewniany miecz który odnawia chakrĂŞ
ZobaczyÂłem odlatujÂącego DeidarĂŞ i sam sobie pomogÂłem.NarysowaÂłem sobie na zwoju, jastrzĂŞbia którego oÂżywiÂłem przy pomocy Choujuu Giga.WzbijaÂłem siĂŞ w niebo i odpowiedziaÂłem:
-Wi muszĂŞ z nim walczyĂŚ!!
A tak¿e krzykn¹³em do Caspra:
-Powodzenia!!
Po czym odleciaÂłem.
<NMM>
//Ok wiĂŞc na razie nie ma moich doki oczywiÂście //
Nie odezwaÂła siĂŞ...Gdy Casper wykonywaÂł Doki Mokuton , ona w tym samym czasie wykonaÂła Kumo Nenkin no Yoroi , a jej ciaÂło natychmiast pokryÂła zÂłota , dziwna sybstancja , niezwykle wytrzymaÂła , twarda...DziĂŞki temu rzucone przez Caspra kunaie nie mogÂłyby nic zdziaÂłaĂŚ , jednakÂże dziewczyna nie chcÂąc niedoceniĂŚ swego przeciwnika z szybkoÂściÂą (brak ciĂŞÂżarków czyli szybkoœÌ mi siĂŞ zwiĂŞkszyÂła o 20) zrobiÂła kilka uników znikajÂąc gdzieÂś w bambusowym lesie.
- Zlokalizuj go... - wysÂłaÂła wiadomoœÌ Sheenie (sheena zawsze ze mnÂą jest , przemiszcza siĂŞ szybko , jest niesÂłyszalna i przenika przez wszystko co chce wiĂŞc mogÂła go szybko znaleŸÌ) , która juÂż po kilku sekundach przesÂłaÂła Miharu informacjĂŞ gdzie znajduje siĂŞ Casper. Dziewczyna natychmiast uÂżyÂła techniki kamuflaÂżu Meisai Gakure no Jutsu , przez co jej ciaÂło zlaÂło siĂŞ zupeÂłnie z barwami otoczenia (czyli byÂła niewidzialna , Casper prawdopodobnie niewiedziaÂł gdzie jest gdyÂż schowaÂła siĂŞ wtedy w tym lesie). TuÂż po tym wykonaÂła pieczĂŞci do techniki Goukakyuu no Jutsu , wypuszczajÂąc wielkÂą kulĂŞ ognia na wskazane przez SheenĂŞ miejsce pobytu Caspra. Hachiko miaÂła nadziejĂŞ Âże ogieĂą da radĂŞ tej jego roÂślinnej obronie.

Obrona absolutna :
CiaÂło Caspra pokryÂła bardzo gruba warstwa mokrych wodorostów które ochrniÂą go przed ogniem tym samym zmieniajÂąc siĂŞ w popiuÂł jednak powinno to go uratowaĂŚ przed poparzeniem czy czymÂś gorszym.
Misia(wybacz nie mogÂłem siĂŞ powstrzymaĂŚ ) iaÂły byc dwie techniki na turĂŞ! A teraz do rzeczy. Zbroja Miharu skutecznie broni jÂą przed wiĂŞkszoÂściÂą ataków fizycznych, toteÂż notki lekko jÂą poÂłaskotaÂły. Sheena istotnie szzybko Caspra znalazÂła. Niestety Kula ognia Misi nie poskutkowaÂła(byÂła to trzecia tachnika). CzÂłonkini aka wie gdzie jest casper i jest skutecznie ukryta przez meisai gakure
//oÂłps...przepraszam , zagalopowaÂłam siĂŞ lekko...he-em Misia? To chyba zbyt przytulaste jak na mnie //

PostanowiÂła najpierw uÂżyĂŚ techniki Kumosenkyuu - Suzaku...i co postanowiÂła , to teÂż uczyniÂła. WytworzyÂła szybko Âłuk ze swej zÂłotej substancji...po czym z tej oto substancji stworzyÂła mocnÂą strza³ê która moÂże przebiĂŚ siĂŞ praktycznie przez wszystko. WystrzeliÂła jÂą natychmiast z wielkÂą si³¹ i szybkoÂściÂą , korygujÂąc tor jej lotu niciÂą chakry która byÂła z owÂą broniÂą po³¹czona , na wypadek gdyby Casper zd¹¿yÂł zrobiĂŚ jakikolwiek unik. W tym samym czasie wysÂłaÂła do Sheeny wiadomoœÌ. Summon od razu (gdy Miharu wystrzeliÂła strza³ê) rzuciÂł w Caspra kunaiami , oraz ruszyÂł by go zaatakowaĂŚ swoimi zatrutymi pazurami (gdyby strzaÂła przebiÂła jego "zbrojĂŞ" to sheena miaÂłaby moÂżliwoœÌ go zraniĂŚ).

//No to teraz jedno jutsu...heh nie miaÂłam czego wymyÂśliĂŚ //
Casper odrazu gdy Miharu jeszcze przygotowywa³a siê do ataku wykona³ pieczêci i krzykn¹³ :
- Doki Mori - po wykonaniu tej techniki caÂły las bambusowy pokryÂł siĂŞ wszlekÂą roÂślinnoÂściÂą róÂżnej maÂści w tym drzewa, krzaki, kwaity itp. Od tej pory Doki Mokuton na drugim poziomie nie tylko dawaÂł mu obronĂŞ absolutnÂą ale pozwoliÂł na kontrolĂŞ natury i wytwarzanie z ciaÂła i z bliskiej odlegÂłoÂści drewna a do tego caÂłkowicie za darmo chakry (nie liczÂąc gorszych skutków uÂżywania tej techniki póÂźniej).
Dziewczyna wypuÂściÂła zÂłotÂą strza³ê która leciaÂła na lidera klanu Sennju jednak nie spodziewaÂła siĂŞ tego Âże keidy czarno-szaro wÂłosy chÂłopak wykona jakieÂś gesty (podobne do tych jak gaara kontrolowaÂł piasek) roÂśliny na jego rozkaz chwycÂą tÂą zÂłocistÂą broĂą a nastĂŞpnie zwolniÂą zasÂłaniajac jej drogĂŞ a przy okazji obwiÂązujac ciÂągle mimo tego Âże sa odrywane z powodu prĂŞdkoÂści a nastepnie zmieniajÂą tor którym leci. W momencie gdy ta omineÂła Caspra duÂże doœÌ drzewo (najwiĂŞksze z wszystkich które tutaj wyrosÂły) obwiÂązaÂło na caÂłej dÂługoÂści strzaÂły swe konary i pieĂą tym samym zatrzymujÂąc ja.
Kunai zostaÂł rzucony przed summona dziewczyny jednak ten kawaÂłek przed ciaÂłem lidera klanu shinobi lasu zostaÂł uderzony drewnianym mocnym noÂżem do rzucania który stworzyÂła obrona absolutna. Ostrze broni rzuconej przez niewidocznÂą istotĂŞ sÂłu¿¹cÂą Miharu delikatnie przecieÂło ciaÂło Caspra które okazaÂło siĂŞ nie zbyt grubÂą warstwÂą drewna jednak dostkonael chroniÂącÂą przed podstawiowymi atakmi z bliska (np. zatrutymi pazurami) a przy oakzji nie przeszkadza w wykonywaniu ataków. " Taki jest rezultat ³¹cznia kilku jutsu z inteligencjÂą bunshina" - pomyÂślaÂł chÂłopak patrzÂąc w stronĂŞ skad wystrzelono strzaÂłe. Nie wiedziaÂł gdzie jest dok³¹dnie dziewczyna ...
- Czasem siÂła siĂŞ nie liczy a iloœÌ - powiedziaÂł na gÂłos gdy po wykonaniu kilku pieczĂŞci z ciaÂła Caspra wyszteliÂło peÂłno senbonów, caÂłego, powtarzam z caÂłego ciaÂła wystrzliÂły drewniane igÂły jednak bardzo niebezpieczne i oddalone od siebie na skórze lidera Sennju o 2 milimetry czyli byÂło ich naprawdĂŞ wiele. LeciaÂły na róÂżne odlegÂłoÂści.
ChÂłopak poczuÂł lekkie dokuczanie w gÂłowe, delikatny ból.
Miharu Misia- Pasuje^^ Dla mnie jestes Misia

Ehh...Ludzie jak ja lubie przejrzyste posty...Poprostu bajka, jak nie trzeba trzy razy czytac tego samego i poÂłowy dopowiadaĂŚ...a teraz do rzeczy:
ZÂłota strzaÂła zatrzymaÂła siĂŞ o centymert przed piersiÂą Caspra , spowodaÂło to wstepienie potu na twoje czoÂło. Casperskie senbon nie zrobiÂły nic Misi przez kumonenkin, jednak wyraznie zaznaczyÂły miejsce w którym przebywaÂła. Kunai wyrzycone przez królika wogóle nic nie zrobiÂły Casprowi, tak samo jak pazury. Ból gÂłowy nie przeszkadza narazie Senju w walce... PodsumowujÂąc: Obrona Caspra i Misi spisaÂła siĂŞ znakomicie. Cas odkryÂł poÂłoÂżenie CzÂłonkini akatasuki, dziĂŞki masie senbonów. ból gÂłowy spwodowany Doki Mori jeszcze nie przszkadza potomkowi Hokage w walce, ale juÂż niedÂługo... Casper opisz mi na gg skutki dziaÂłania tej twojej techniki.
*Ch³opak wbieg³ do lasu, jednak nie stawa³ na œrodku, rozgl¹da³ siê za mieszkaùcem Konohy lub Cz³onkiem Akatsuki, poniewa¿ wiedzia³, ¿e Konoszanie pomagaj¹ Kusie, katana chwia³a siê u pasa, mia³ na sobie p³aszcz OFS, kiedy nikogo nie znalaz³ wskakuje na pobliskie drzewo i stamt¹d ponownie siê rozgl¹da, jednak je¿eli zauwa¿a Konoszanina biegnie do niego tak, by ten go zauwa¿y³ i zobaczy³, ¿e ma na sobie p³aszcz OFS, a kiedy zauwa¿y³ Cz³onka Akatsuki stara siê do niego/niej podkraœÌ sk³adaj¹c znaki do pewnego jutsu.*

ch: 1035-150 = 885
Casper wykonaÂł szybko kilka pieczĂŞci i wbiÂł w ziemiĂŞ kunaie, chakra mokutonu rozeszÂła siĂŞ dookoÂła oÂżywiajÂąc naturĂŞ dookoÂła, chÂłopak odskoczyÂł od miejsca gdzie le¿¹ noÂże i na ich miejsce wyrosÂło wielkie, gigantyczne drzewo. Jednak to nie byÂło najniezwyklejsze gdyÂż ze Âśrodka tego starodrzewu wyszÂła kukÂła zwana mokujinem. Dziewczyna z pewnoÂściÂą skupiÂła siĂŞ na tym co wyczynia siĂŞ tutaj a w tym momencie jej prawa noga zostala niezauwaÂżalnie dla niej obwiÂązana korzeniem który pochwili jednak zacisn¹³ siĂŞ bardzo mocno i wciagn¹³ pod ziemie bardzo g³êboko. JeÂśli by siĂŞ przed tym nie uchroniÂła to powinna byĂŚ rozerwana na dwie poÂłowy gdyÂż tylko jedna koĂączyna zostaÂła wciÂągniĂŞta.

A) JeÂśli uchroniÂła siĂŞ w jakiÂś sposób przed tym z drzew wystrzliwujÂą drewniane naostrzone koÂłki które mocno powinny poraniĂŚ dziewczyne a z jednego z drzew obok niej wyskakuje kukÂła tak by ona wczeÂśniej jej nie zauwaÂżyÂła i wykonuje potĂŞÂżne kopniĂŞcie w jej stronĂŞ drewnianÂą nogÂą zakoĂączonÂą kolcem a Casper w tym momencie rozkazuje roÂślinÂą zwiÂązanie jej a raczej zgniecienie Miharu przez wszystkie wrĂŞcz pnÂącza, drzewa, krzewy, mniejsze roÂśliny.

B) JeÂśli jednak dziewczyna nie unikneÂła ciosu a jednak jest zdolna do walki to w ziemi wytwarzajÂąc siĂŞ grubĂŞ szpikulce z innych korzeni i przebijajÂą jÂą na wylot a zwiÂązana noga jest jeszcze mocniej zgnieciona tak by poÂłamaĂŚ jej koÂści, spowodowaĂŚ zewnĂŞtrzny i wewnĂŞtrzny krwotok, a nawet pozbawiĂŚ ja nogi. MoÂżliwe jest to dziĂŞki temu Âże korzenie posiadajÂą bardzo wieklÂą si³ê w zganiatniu która potrafi nawet kamieĂą czy diamenty skruszyĂŚ. W tym samym czasie gdy na dole dziewczyna jest ciÂągniĂŞta ciÂągle w dóÂł i miaÂżdzona to na górze uderza w niÂą gruby pieĂą gigantycznego drzewa który powinien rozwaliĂŚ zÂłotÂą zbrojĂŞ dziewczyny przy okazji mocno jÂą raniÂąc i dodatkowo ÂłamiÂąc koœÌ piszczelowÂą bÂądÂź biodrowÂą takÂże z wiadomego powodu. KukÂła zaÂś gdy dziewczyna oberwaÂła wykonuje w niÂą wiele ciosów drewnianym mieczem.

W obu przypadkach roÂślinnoœÌ nie pozwala dziewczynie trafiĂŚ w jaki kolwiek sposób w Caspra, wydostaĂŚ siĂŞ i tym bardziej unieœÌ siĂŞ gdzieÂś wysoko. Wszelki ogieĂą jest gaszony przez zamkniĂŞcie go w drewnianej przestrzeni bez powietrza czyli pÂłomienie siĂŞ duszÂą.
Po wszystkim Casper dodatkowo bierze piguÂłki ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą. Lider klanu Senju mimo straty wielu siÂł dalej powinien byĂŚ w stanie atakowaĂŚ dziewczynĂŞ a przy okazji nawet ból gÂłowy jeszcze nie powinien byĂŚ aÂż tak dokuczliwy ... jednak gorzej bĂŞdzie po walce ...
RzeczywiÂście przez sekundĂŞ zmyliÂła jÂą owa niezwykÂła kukÂła która wylazÂła z drzewska. Jednak dziewczyna natychmiast odzyskaÂła zdrowy i skupiony tok myÂślenia. Natychmiast wysÂłaÂła Sheenie wiadomoœÌ ,a ta uÂżyÂła swojej zwinnoÂści i niezwykÂłej szybkoÂści , by z wielkÂą si³¹ napaœÌ na kuk³ê i rozerwaĂŚ jÂą swymi dÂługimi i ostrymi szponami. Na wypadek gdyby jednak kukÂła byÂła niezniszczalna (czego mogĂŞ siĂŞ spodziewaĂŚ) summon miaÂł ze sobÂą zabrany od Miharu stalowy drut (którego nie da siĂŞ przeci¹Ì). Sheena uÂżyÂła tegoÂż druta by spĂŞtaĂŚ kuk³ê bardzo mocno , unieœÌ siĂŞ na 10 metrów w górĂŞ (z du¿¹ szybkoÂściÂą by móc siĂŞ rozpĂŞdziĂŚ) , wykonaĂŚ charakterystycznie szybki obrót z kuk³¹ zaplÂątanÂą i wiszÂącÂą na drucie , oraz wyrzuciĂŚ jÂą doœÌ daleko dziĂŞki sile odÂśrodkowej uzyskanej z obrotu.
W tym samym czasie , gdy noga Miharu zostaÂła unieruchomiona przez korzeĂą dziewczyna odzywaÂła siĂŞ do drzemiÂącego w niej demona (dziaÂło siĂŞ to w jednym czasie , tzn. w czasie gdy Casper wykonywaÂł swoje ataki itd. PodkreÂślam Âże naruto równieÂż rozmawiaÂł z demonem tak Âże dziaÂło siĂŞ to dosÂłownie w jednym czasie z wydarzeniami Âświata realnego):
- CzyÂżbyÂś sobie nie radziÂła? - spytaÂł Hachibi
- PowiedziaÂłeÂś , Âżebym przyszÂła gdyby sytuacja przybraÂła dla ciebie niekorzystny obrót...CóÂż , mnie tam nie szczególnie obchodzi czy zginĂŞ , bo i tak jest nudno...ale sÂądzĂŞ Âże ty chciaÂłeÂś realizowaĂŚ swój plan , jaki by nie byÂł...- dziewczyna mruknĂŞÂła bez zainteresowania
- JesteÂś dziwnÂą istotÂą, bardzo znudzonÂą...zgorzkniaÂła , zimna...nawet bardziej niÂż ja...to trochĂŞ irytujÂące. - zaÂśmiaÂł siĂŞ arogancko.
- Wiesz jeÂśli ci nie zaleÂży Âżeby siĂŞ rozerwaĂŚ to mnie to rybka...chyba Âże na prawdĂŞ chcesz byĂŚ rozerwany , razem z moim ciaÂłem.
- Kto powiedzia³ ze nie mam ochoty na rozrywkê...w koùcu zawarliœmy pakt...³¹czymy si³y , nie krzywdzê Akatsuki...ale reszta nêdznych ludzi jest moja... - Hachibi powiedzia³ z ironi¹
- WidzĂŞ Âże jednak pamiĂŞtasz...wiĂŞc chyba coÂś w tym pakcie jest...ehhh - Miharu westchnĂŞÂła.
//Jak widaÌ Hachiko zawar³a pakt ze swym demonem , wiêc pozwala mu przej¹Ì nad sob¹ kontrolê , ale nadal jest wszystkiego œwiadoma...tylko u¿ywa jego mocy. Np. tak jak Yugito Nii w przypadku Nekomaty itd. itp. chyba ka¿dy rozumie o co chodzi//
Na twarzy dziewczyny pojawiÂły siĂŞ czarne znaki...jej oczy zalaÂła karmazynowa czerwieĂą i czarne "biaÂłka". Jej skóra przybraÂła kolor Âłusek wĂŞÂżowego demona...JuÂż po chwili pojawiÂł siĂŞ pierwszy ogon Hachibiego , który nie tylko rozerwaÂł zielska które spĂŞtaÂły dziewczynĂŞ , ale równieÂż odparÂł wystrzelone z drzew koÂłki tak Âże teraz leciaÂły w stronĂŞ Caspra ( o ile zostanie to zaakceptowane przez MG). Wkrótce po tym pojawiÂł siĂŞ drugi ogon...pierwszy dewastowaÂł ca³¹ okolicznÂą roÂślinnoœÌ która byÂła pod wÂładzÂą Caspra , natomiast drugi powĂŞdrowaÂł do chÂłopaka z wielkÂą si³¹ , by zadaĂŚ mu mocne uderzenie (takie które przy punkcie zderzenia mogÂło poÂłamaĂŚ mu nieÂźle koÂści , zabiÂłoby go gdyby nie miaÂł swojej zbroi ochrony itd. ale biorĂŞ oczywiÂście je pod uwagĂŞ).
W tym samym czasie Hachibi wezwaÂł na swoje rozkazy ze Âświata umarÂłych 3 zÂłe dusze...Jedna byÂła dla ludzkiego oka widzialna , owiana ciemnÂą ÂłunÂą...dwie pozostaÂłe byÂły niewidoczne , nawet dla oka demona (oprócz Hachibiego bo to jego sÂłudzy) takiego jak demon Caspra.
Dziewczyna unios³a swoj¹ demoniczn¹ d³où doœÌ spokojnie...palec wskazuj¹cy by³ wyprostowany , wskaza³a miejsce gdzie przebywa³ w owej chwili Casper.
- ZabiĂŚ...- wyszeptaÂła swym delikatnym , melodycznym gÂłosem. ZÂłe duchy natychmiast szybko ruszyÂły na przeciwnika Miharu (w tym samym czasie w którym w jego stronĂŞ leciaÂŁ potĂŞÂżny ogon wĂŞÂżowego demona) z zamiarem rozszarpania nie tylko jego materialnego ciaÂła , ale takÂże jego duszy , co byÂło jednÂą z ich licznych zdolnoÂści.

//Wzywanie zÂłych dusz to jedna z moÂżliwoÂści Hachibiego , to mówiĂŞ tak dla jasnoÂści.//

Casper i jego obrona :
KoÂłki uderzyÂły w drewnianÂą ÂścianĂŞ rozpryskujÂąc siĂŞ. Ta niezwykle silna Âściana byÂła zrobiona z metrowej Âściany stojÂąc blisko chÂłopaka bo technika obronna nie ma bardzo duÂżego zasiĂŞgu jednak jest abrdzo szybko w dziaÂłanui. ÂŚciana byÂła wzmocniona drewnianymi palami wyrastajÂącym z ziemi co daÂło jej stabilnoœÌ. Skóra lidera klanu Senju (ta drewniana) zrobiÂła siĂŞ niesamowicie gruba i twarda i po uderzeniu odpadÂła tak by odÂłamki jej nie poraniÂły chÂłopaka. Jednak po tym wszystkiem na ciele caspra znów pojawiÂła siĂŞ skóra lecz mniej gruba i trwaÂła. No i w razie ataku tych dusz (nie wiem czy atakujÂą by zbyt sÂłabo sprecyzowaÂła to miharu bo ruszyĂŚ na atak nie oznacza samego ataku tak samo jak zamiar zabicia nie ozbacza zabicia ) to gdy ta jedna z nich atakuje widzialna a dziaÂłajÂą na niÂą ataki to w jej stronĂŞ zostanie wystrzelony z ciaÂła chÂłopaka potĂŞrzny bal który nie pozwoli siĂŞ zbliÂżyĂŚ do niego.

// piszĂŞ w czasie przeszÂłym ale oczywiÂście wszystko zaleÂży od MG co siĂŞ stanie //

Hmm wiĂŞc kilka odpowiedzi na twoje wÂątpliwoÂści :
1. Nigdy nie precyzuje dobitnie ataku (¿e niby siê uda³ itd.) , gdy¿ MG rozstrzyga czy on siê uda³ czy nie , wiêc pisz¹c ¿e ruszy³y do ataku , chodzi³o mi ¿e zamierzaj¹ ciê zaatakowaÌ a MG ma rozstrzygn¹Ì czy im siê to uda³o.
2. Ten potĂŞÂżny bal nic nie zrobi widzialnej duszy bo to jest przecieÂż powtarzam DUSZA która mimo swej widzialnoÂści moÂże przenikaĂŚ przez takie rzeczy...nawet jeÂśli jest widzialna to nie znaczy Âże nie moÂże przenikaĂŚ przez materialne rzeczy...to w koĂącu duch aura dusza itd. ZresztÂą opisaÂłam te dusze Akiro na PW na jego proÂśbĂŞ oczywiÂście , bo wiem Âże nie opisaÂłam ich zbytnio dokÂładnie w ataku , gdyÂż pisaÂłam ten post szybko i bez szczególnego zastanowienia

Chyba wszystko juÂż bĂŞdzie jasne
Sheena poradziÂła sobie z mokujinem, ale nie udaÂło siĂŞ jej go wyrzuciĂŚ zbyt daleko. MAnewr jednak zmĂŞczyÂł jÂą i przez jeden post nie jest zdolna do walki. Casper mokujina bedzie mogÂł uÂżyĂŚ za dwa posty. Miharu bez problemu wyrwaÂła siĂŞ z korzennej póÂłapki, za pomoca demona. Drewnaine bolce zostaÂły zatrzymane przez tarcze Caspra. RoslinnosĂŚ zostaÂła zniszczona jednak juÂż zaczĂŞÂła odrastac. Cas obroniÂł siĂŞ przed ogonem demonka, ale przewróciÂł siĂŞ pod si³¹ uderzenia. Duchy sa w natarciu na senju. Moc przywódczyni Aka wzrosÂła wilokrotnie co stawia drzewca w kiepskiej sytuacji. Kolej Misi
Namida wiegÂła do lasu i skryÂła siĂŞ w nim. tutaj czuÂła siĂŞ jak w domu. PrzemykaÂła pomiĂŞdzy pniami z prĂŞdkoÂściÂą o którÂą trudno bylo posÂądzaĂŚ maÂłe dziecko.
[nmm]
Jeng zielonooka i wÂłosa weszÂła do lasu gdzie caÂłe miejsce byÂło zdewastowane. Drzewa poniszczone, ziemia rozrzucona. Nie trzeba byÂło dÂługo czekaĂŚ by ujrzeĂŚ dwie walczÂące osoby: demoniczna dziewczyna i poraniony chÂłopak w podobnym do jej wieku. ÂŁatwo byÂło takÂże rozpoznaĂŚ Âże osoba pÂłci piĂŞknej przynajmniej w naturalnej formie byÂła z akatsuki. WÂładczyni Kusy odpieczĂŞtowaÂła swojÂą kukÂłe jeszcze bĂŞdÂąc wystarczajÂąco daleko by inni tego nie zauwaÂżyli. Po chwili jednak wbiegÂła na miejsce rozgrywki pojedynku.
- Czy moge wtrÂąciĂŚ siĂŞ do walki jako wÂładczyni Kusy ?- spytaÂła siĂŞ dziewczyna bardziej stwierdzajac fakt Âże to ona tutaj powinna walczyĂŚ niÂż by uzyskaĂŚ odpowiedÂź pozytywnÂą.

Jak bĂŞdÂą wyglÂądaÂły rozgrywki teraz ?
Obie niewidzialne demoniczne dusze pod¹¿yÂły natychmiast do Caspra. ZaczĂŞÂły kr¹¿yĂŚ wokóÂł niego , wydajÂąc przy tym odgÂłosy "nie z tego Âświata" . Jednak Casper nie byÂłby w stanie namierzyĂŚ ich poÂłoÂżenia w danej chwili , gdyÂż owe tajemnicze dÂźwiĂŞki zdawaÂły siĂŞ dochodziĂŚ z samego centrum umysÂłu przeciwnika Miharu. (to siĂŞ zdarzyÂło w ciÂągu kilku sekund) NastĂŞpnie obie dusze natarÂły na Caspra i po torze "X" (znaczy tak wyglÂądajÂącym) przeniknĂŞÂły przez ciaÂło czÂłonka klanu Senju (przeniknĂŞÂły nie wniknĂŞÂły) tym samym "wy³¹czajÂąc" jego umysÂł i zmysÂły na krótkÂą chwilĂŞ.
//To kolejna ze zdolnoÂści tych dusz...tzn. kiedy ciaÂło Âżywe ma z nimi krótki kontakt fizyczny , funkcje umysÂłu ofiary sÂą chwilowo zakÂłócone wraz z jego koncentracjÂą , opanowaniem , myÂśleniem itd. itp//
W tym samym czasie Caspra zaatakowaÂła równieÂż dusza otoczona czarnÂą ÂłunÂą...swojÂą dÂłoĂą (znaczy czymÂś co miaÂło taki ksztaÂłt) "wÂłoÂżyÂła" (wniknĂŞÂła) prosto do klatki piersiowej konoszanina (jego ochronnÂą drewnianÂą zbrojĂŞ Âłatwo byÂło przenikn¹Ì dla takiego stwora z zaÂświatów) , by siĂŞgnÂąc do jego ducha...zrobiÂła to na tyle mocno iÂż przeszywajÂący ból , silniejszy niÂż przebijanie na wylot Âżywego ciaÂła , dopadÂł przeciwnika sprawiajÂąc mu niewyobraÂżalne cierpienia.
Dziewczyna w tym momencie wykrzywiÂła usta na ksztaÂłt uÂśmiechu...przyjemnoœÌ sprawiÂła jej chociaÂżby myÂśl o bólu jaki Casper mógÂł odczuwaĂŚ.
JeÂżeli Casper odzyskaÂł ÂświadomoœÌ (jeÂśli atak sie w ogóle udaÂł czy tam nie udaÂł)...mógÂł zobaczyĂŚ Miharu a raczej jej demonicznÂą formĂŞ , która zbliÂżyÂła siĂŞ spokojnie o kilka kroków. Chwilowa cisza sprawiÂła Âże daÂło siĂŞ usÂłyszeĂŚ...jak dziewczyna zaczĂŞÂła nucic cichÂą , ÂślicznÂą lecz mimo wszystko doœÌ niepokojÂącÂą koÂłysankĂŞ...Jej dwa ogony jÂą otaczaÂły , i w razie ataku z pewnoÂściÂą by jÂą obroniÂły , poza tym wci¹¿ byÂła otoczona zbrojÂą.
//Jak ty uwolniÂłaÂś demona to moja kolej ;P //

NastaÂła cisza. GÂłucha pusta cisza. Czas siĂŞ zatrzymaÂł. wiat przestaÂł wirowaĂŚ. PÂłomienie ze wszÂąd zgasÂły niczym przestajÂąc trwaĂŚ, a razem z nimi caÂłe ÂświatÂło. Po ciszy na staÂła pustka a z pustkÂą nastaÂło ÂświatÂło. Istota Âświata. MiĂŞdzy ÂświatÂłem i ciemnoÂściami zlewajÂącymi siĂŞ we wnĂŞtrzu caspra. UjawniÂła siĂŞ postaĂŚ. Bez formy z prawdziwego spojrzenia, dla kaÂżdego oka inna. ChÂłopak ujrzaÂł zielonego duszka po³¹czenie zwierzÂąt i roÂślin, mÂłodego lecz starego. WokóÂł niego roztaczaÂła siĂŞ zielona mgieÂłka. W ciszy byÂły tylko gÂłosy.
- Jam jest pierwszym demonem który stworzyÂł Âświat swÂą chakrÂą. Gdy by nie ja Âżaden demon by nie nastaÂł, Âżadengo dnia by nie widzialy twoje oczy. JEstem Sylwanusem, demonem ogoniastym którego jedynym ogonem jest wszechÂświat. - powiedziaÂł gÂłos, nie byÂł to zwykÂły gÂłos, byÂł mĂŞski jak i kobiecy, z jednego punktu dochodziÂł który punkty byÂły wszĂŞdzie, ton byÂł ciepÂły i szorstki ... - jestem wiedzÂą tego Âświata, wielkÂą bramÂą miĂŞdzy chakrÂą a wami, jestem wielkim krwioobiegiem chakry który trwa. Oddaj mi swe ciaÂło a twoja ciaÂło i dusza bĂŞdzie moja i przetrwa wszelkie sztormy i wichry.
- Nie, nie, nie, nie - zacz¹³ powtarczaÌ Casper by nagle zamilk³ i ju¿ s³abymi oczyma spojrza³ na demona. Cichym, bezbarwnym g³osem pe³nym rozczarowania za w³asn¹ osobê powiedzia³ - oddaje ci moje cia³o do w³asnej dyspozycji ...
W tym czasie dopiero zÂłe dusze przyszykowaÂły siĂŞ do ataku gdy chÂłopak staÂł juÂż na obu nogach. Na ziemi w dalekiej okolicy wiÂła siĂŞ zielona mgÂła, ciemnawa jednak przeÂświtujÂąca to co jest pod niÂą. CiaÂło lidera klanu byÂło teraz blade, oczy czerwieĂąsze niÂż wczeÂśniej gdy demon podsycaÂł zÂłoœÌ chÂłopaka, wÂłosy czarno-siwe, paznokcie szkliste, ciaÂło zimne znów pokryte drewnianÂą powÂłokÂą. Pierwszy raz na ustach konoszanina nie byÂło widaĂŚ uÂśmiechu a pewnoœÌ siebie, pustoœÌ i si³ê.
- Nie muszĂŞ widzieĂŚ demonów by wiedzieĂŚ Âże zaatakujÂą bo ja wiem o wszystkim co siĂŞ dzieje - powiedziaÂł i gdy dusze miaÂły przeszyĂŚ jego ciaÂło a widoczna istota za Âświatów dostaĂŚ siĂŞ do jego umysÂłu (jeÂśli mogĂŞ to tak nazwaĂŚ) chÂłopak odbiÂł siĂŞ od ziemi przy uÂżyciu mokutonu i poleciaÂł wysoko w górĂŞ a w locie zacz¹³ wykoynwaĂŚ pieczĂŞcie i krzykn¹³:
- Hokage Shiki Jijun Jutsu - Kakuan Nitten Suish ...- w locie skupiÂł siĂŞ jedynie na wykonaniu pieczĂŞci, skupieniu siĂŞ i ogólnym wykonaniu tej techniki i gdyby nie jego ochrona z pewnoÂścia zrobiÂł by sobie krzywdĂŞ jednak drewno które wytworzyÂło siĂŞ automatycznie z ciaÂła lidera Senju zamortyzowaÂło upadek i nie spowodowaÂło upadku na ziemie przy tym nie dekoncentrujÂąc go. WczeÂśniej jeszcze przed odbiciem casper wykonaÂł rozkaz roÂślinÂą by zaatakowaÂły dziewczynĂŞ jednak ich zadaniem byÂło zdekoncentrowaĂŚ i zajaĂŚ jej ogony chodziaz Hokage Shiki Jijun Jutsu - Kakuan Nitten Suish powinno byĂŚ odporne na takie ataki. WokóÂł dziewczyny wyrosÂły drewniane sÂłupy które zaczeÂły wysysaĂŚ jej demonicznÂą chakrĂŞ uspokajajÂąc jej wnĂŞtrze. Tym samym dziewczyna powinna staĂŚ siĂŞ bezbronnna bo byÂła bardzo osÂłabiona albo i nieprzytomna przez chakrĂŞ demona (jak naruto przez kyubiego) a zÂłota ochrona jej ciaÂła nie wpÂływaÂła na wysysanie chakry. Dodatkowo gdy technika zostaÂła ukoĂączona Casper wytworzyÂł nad Miharu gigantyczny i ostry a do tego dÂługi umieszczony bardzo wysoko a nastĂŞpnie zostaÂł spuszczony na niÂą.
Dodatkowo dodam Âże jeÂśli demon zostaÂł dezaktywowany to i duchy które przyzwaÂł teÂż muszÂą znikn¹Ì

//Przepraszam Âże tak maÂło ale pisalem to na raty bo maÂło czasu ostatnio mam ... przepraszam jeszcze raz //
Casper napisaÂłeÂś iÂście piĂŞknego posta. Tyle ze co ja teraz mam zrobiĂŚ...? ok Do rzeczy//
Mysle ¿e nie unikniemy dyskusji na ten temat na gadu, ale...z reszt¹ mia³em przejœÌ do zreczy.
Casper w opisie twojego demona nie nic o tym Âże moze on czytaĂŚ teraÂźniejszoœÌ, czy wykrywaĂŚ reakcje wokóÂł siebie. Duchy chwilowo wy³¹czyÂły Caspra, jednak ta chwile mija powoli gdy widoczny duch sprawia casprowi wÂątpliwy ból. Jego demon niweluje chyba wszelkie cierpienie. W next poÂście Casper juÂż bedzie sprawny. Nie musze chyba pisaĂŚ ze technika pierwszego Hokage nie powiodÂła siĂŞ...

Jeszcze kolejnoœÌ
Jeng, Cas, Misia, ja, Misia, Jeng, Cas, ja, Cas...
Mój demon wie wszystko co siĂŞ staÂło a jeÂśli demony lecÂą na krzyÂż to on juÂż to wie bo kierujÂą sie na niego w tym momencie czyli mógÂł zrobiĂŚ unik. Tylko pozwole sobie zacytowaĂŚ z mojego profilu kawaÂłek który podobno nie mówi o tym Âże nie mógÂł tego wiedzieĂŚ: " Posiadacz demona prawie nic nie zyskuje podczas tego iÂż ma go w sobie oprócz nieograniczonej wiedzy czasu przeszÂłego i przyszÂłego "
Casper a dokÂładnie ciaÂło kontrolowane przez demona nie odczuwaÂło bólu gdyÂż ÂświadomoÂści prawowitego wÂłaÂściciela zostaÂło zamiĂŞnione z umysÂłem demona. (czyli jak kyubi byÂł zamkniĂŞty w umyÂśle Naruto to teraz Casper jest za zamknieta brama). Lider klanu Sennju powinien czuĂŚ ból gÂłowy jednak wÂłaÂśnie dziĂŞki leÂśnemu duchowi w jego ciele nic nie czuje. Konoszanin Âłykn¹³ piguÂłkĂŞ ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą. Tym razem juÂż widzÂący co siĂŞ dzieje wokóÂł siebie cezar (nazwa demona) odbija siĂŞ znów od ziemi i wykonuje pieczĂŞci a nastĂŞpnie znów to co byÂło we wczeÂśniejszym poÂście skupia siĂŞ i wytwarza znów sÂłupy wokóÂł Miharu wczeÂśniej rozkazujÂąc roÂślinÂą na zajĂŞcie w razie czego ogonów jednak byÂła to i tak niepotrzebna czynnoœÌ bo caÂła chakra byÂła niwelowana przez technikĂŞ I Hokage. Kontrolowany chÂłopak przez Sylwanusa (nastĂŞpna nazwa demona, takjakby starodawna) znalazÂł siĂŞ na jednym z wysokich juÂż drzew które urósÂło tutaj dziĂŞki technice Caspra.
Na miharu zaczĂŞÂła dziaÂłaĂŚ technika pierwszego Hokage i powinna unieszkodliwiĂŚ ja powodujÂąc nieprzytomnoœÌ albo sÂłaboœÌ ciaÂła przez jej wÂłasnego demona. Jej ciaÂło takÂże powinno byĂŚ poranione a zbroja juÂż nie co zniszczona wiadomo Âże od ogonów i chakry jej demona który mimowolnie niszczyÂła wszystko. Tak samo duchy które przyzwano powinny znikn¹Ì.
Gdy jednak dziewczyna trzyma siĂŞ jeszcze na nogach a nawet jeszcze ÂżyÂła to na niÂą spada wielki zaostrzony bal który ma przynajmniej doszcÂżetnie zniszczyĂŚ jej zbrojĂŞ a moÂżliwe przy okazji zabiĂŚ(a Âże nie moÂżna tutaj zabiĂŚ to wyelminowaĂŚ z walki).
Jednak jeÂśli by technika Hokage siĂŞ nie powiod³¹ to Konoszanin skaczÂąc z drzewa na drzewo atakuje dziewczyne puszczajÂąc w jej stronĂŞ kunaje z wybuchowymi notkami po czym rzuca jedna lodowÂą a nastĂŞpnie kilka shurikenów na Âślepo które lecÂą caÂłkowicie na drugÂą stronĂŞ omijajac dziewczynĂŞ i dajÂąc chÂłopakowi pewien czas i odlegÂłoÂśc od walki z jej duchami. W miĂŞdzy czasie wszelka roÂślinnoœÌ dalej atakujĂŞ dziewczynĂŞ tak by zaj¹Ì jej ogony a z ziemi wyrasta wielki korzeĂą który jÂą obwiÂązujĂŞ.
//BiorÂąc pod uwagĂŞ to czy wiemy czy teÂż nie wiemy czy technika I hokage siĂŞ powiodÂła , i czekamy na decyzjĂŞ MG , ja odpowiem ogólnie na ataki...Âżeby nie byÂło Âże ignoruje techniki //

Miharu znów po³¹czyÂła swój umysÂł z Hachibim co trwaÂło w Âświecie realnym zgodnie z wydarzeniami:
- Ten chÂłopaczek ma jakieÂś tam pojĂŞcie o sposobach na demony... - rzekÂł spoglÂądajÂąc na dusze Miharu która staÂła przed nim.
- OczekiwaÂłam czego innego... - na twarzy dziewczyny pojawiÂł siĂŞ Âłobuzerski uÂśmieszek - ...wiĂŞkszego wyzwania.
- Czyli chcesz Âżeby byÂło ciekawiej?...Jak sobie Âżyczysz...dodajmy emocji... - powiedziaÂł Hachibi z nutÂą ekscytacji.
W tym momencie (gdyÂż wszystko dziaÂło siĂŞ w jednym czasie) , dziewczyna uwolniÂła kolejne 3 ogony , które , podczas wytwarzania siĂŞ sÂłupów do wykonania techniki I hokage , niszczyÂły je jeden za drugim...
NastĂŞpnie uwolniÂły swoje uwiĂŞzionÂą (czy tam splÂątane) przez techniki caspra dwa ogony...Dziewczyna spojrzaÂła na przeciwnika.
- WidzĂŞ...Âże chcesz zobaczyĂŚ wiĂŞcej...wiĂŞcej mocy...JuÂż teraz jestem silna , a to dopiero 5 ogonów...gdy zobaczysz 8...walka siĂŞ skoĂączy. - mimo arogancji i lekkiej drwiny w jej gÂłosie , wyraz twarzy miaÂła zupeÂłnie spokojny.
Gdy Casper zaatakowaÂł jÂą kunajami , kartkami wybuchowyni , bombÂą lodowÂą i czym tam jeszcze rzuciÂł , Sheena równieÂż ruszyÂła do akcji i ze swojÂą szybkoÂściÂą , zwinnoÂściÂą zaczĂŞÂła "zbijaĂŚ" swoimi dÂługimi pazurami lecÂące kunaje oraz karty wybuchowe...Ogony hachibiego odbiÂły dziewczynĂŞ od ziemi , co sprawiÂło Âże wzbiÂła siĂŞ na tyle wysoko , Âże bomba lodowa nie powinna byÂła jej zaszkodziĂŚ.
NastĂŞpnie , 5 ogonów otoczyÂło dziewczynĂŞ , zwijajÂąc siĂŞ w kulĂŞ która z niesamowitÂą si³¹ uderzyÂła w ziemiĂŞ , co wywoÂłaÂło potĂŞÂżnÂą falĂŞ uderzeniowÂą rozchodzÂącÂą siĂŞ po kuli (czyli odrzut szedÂł poziomo oraz pionowo , jednoczeÂśnie w stronĂŞ Caspra i Jeng. OczywiÂście podkreÂślam Âże to Âżadna technika Hachibiego , jedynie fizyczne uÂżycie ogonów i potĂŞgi z jakÂą moga uderzyĂŚ).
W czasie gdy fala uderzeniowa powinna zajÂąc na trochĂŞ przeciwników , Miharu , dziĂŞki ogonom wbiÂła siĂŞ pod ziemiĂŞ , maskujÂąc za sobÂą miejsce gdzie siĂŞ wbiÂła , tak by przeciwnicy nie wiedzieli gdzie obecnie dziewczyna siĂŞ podziaÂła. Wraz z tÂą akcjÂą miaÂła zamiar zaatakowac ich z zaskoczenia...
- Sheena , zasadŸ siê na Jeng...Casper ciê widzi wiêc zajmij siê w³adczyni¹ kusy...zaskocz j¹ gdy bêdzie siê zbiera³a po fali... - Miharu przes³a³a wiadomoœÌ Sheenie gdy szykowa³a siê do ataku spod ziemi.

//OczywiÂście wszystkie moja ataki/obrony sÂą do rozstrzygniĂŞcia przez MG...mam nadziejĂŞ Âże nie wszystko na pójdzie na marne//
*ChÂłopak zatrzymaÂł siĂŞ i gdy zobaczyÂł, Âże do walki wkroczyÂła nastĂŞpna osoba postanowiÂł zawróciĂŚ, skaczÂąc na pobliÂższe drzewo wracaÂł do wioski.*

[NMM]
M³ody Jounin przemkn¹³ przez bambusowy labirynt, k¹tem oka zauwa¿y³ walcz¹cych. Stwierdzi³ ¿e w obecnym stanie nie m¹drze by³o by siê nara¿aÌ wiêc zignorowa³ ich i pomkn¹³ dalej w stronê wioski Kusa.

<NMM>
Deidara chciaÂł pójœÌ za Peinem ,ale widzÂąc ,Âże nie idzie tu ,to zostaÂł w tym miejscu..RozejrzaÂł siĂŞ i ujrzaÂł Miharu która miaÂła juÂż aÂż piĂŞĂŚ ogonów...WidziaÂł takÂże wÂładczyniĂŞ Kusy i osobĂŞ która walczyÂła z brÂązowowÂłosÂą..UkryÂł siĂŞ gdzieÂś w krzakach ,poniewaÂż gdyby Miharu miaÂła przegraĂŚ on jej pomoÂże ,ale na razie sobie dobrze radziÂła wiĂŞc nie potrzebny byÂł chwilowo..SiedziaÂł i siĂŞ nie odzywaÂł tylko czekaÂł na to kiedy Hachiko skoĂączy walkĂŞ...
//Shi i Hidan jednak nie potrzebujÂą pomocy //
Wszystkie ciaÂła Peina pojawiajÂą siĂŞ na miejscu po czym wszystkie chowajÂą siĂŞ za bambusami i pytajÂą szeptem Deidare
-CoÂś mnie ominĂŞÂło? MoÂże lepiej zaatakowaĂŚ znienacka?

phi ;P kto wie, czy nie potrzebujemy, ale prosze po walce xP
[color=aqua] Jeng nie odpisaÂła i zemdlaÂła po udezeniu Misi w ziemie. Al po kolei...
Sheena zemdlaÂła pod si³¹ kartek wybuchowych, ale zdÂązy³¹ je pozbijaĂŚ tak by nie zrobiÂły nic Misi. Miharu uwolni³¹ juÂż tyle demonicznej chakry ze cas, nie zdo³¹³ zaponawac nad niÂą ca³¹ i zniwelowaÂł tylko jeden ogo. W wyniku tego MiÂśka ma tylko cztery aktywne ogony, besz moÂżliwoÂści odpalenia wszystkich. Tylko siedem. Kiedy Akowczyni napotkaÂła bal Caspra zmuisÂł on jÂą do uniku który bez problemu wykonaÂła ale zmniejszyÂło to siÂłe udeÂżenia o ziemiĂŞ. ZapomniaÂłem dodaĂŚ ze resztÂą ogonów misia zniszczyÂła bale z techniki pierwszego. Tak wiĂŞc wracajÂąc do wÂątka, udezenie byÂło za sÂłabe by zrobiĂŚ coÂś casprowi, który zobaczyÂł jak Miharu zakopuje siĂŞ w ziemi, jednak jeng zemdlaÂła. I wa³œciwie wszystko. Chyba ze mi o czyms przypomnicie.
Ja bym proponowa³ poczekaÌ ,gdy¿ Miharu radzi sobie œwietnie jak widzisz..Powali³a Jeng..Wiêc na razie nie wtr¹cajmy siê do tej¿e walki...-szepn¹³ Dei ,gdy Pein siê za nim pojawi³ ,lecz nawet na niego nie spojrza³ ,poniewa¿ by³ zafascynowany si³¹ dziewczyny jego marzeù..
//Wybacz szanowna pani byÂła liderko ale usunĂŞÂłaÂś moje posta pod pretekstem: "nie potrzebujemy pomocy".//
-PowaliÂła Jeng ale sĂŞkiem tej walki jest Casper, myÂślĂŞ Âże powinniÂśmy siĂŞ trochĂŞ oddaliĂŚ bo walka demonów moÂże niedÂługo caÂłkowicie spustoszyĂŚ okolice.
PowiedziaÂł po czym odskoczyÂł "parĂŞ bambusów dalej".
Ajj no tak masz racjĂŞ..-szepn¹³ ,po czym sam oddaliÂł siĂŞ tam gdzie w tej chwili siedziaÂł Pein ,gdyÂż faktycznie demony mogÂą spowodowaĂŚ wiele zniszczeĂą ,co mogÂło by takÂże i ich zraniĂŚ ,a na to Dei nie mógÂł sobie pozwoliĂŚ ,wiĂŞc zrobiÂł tak jak Pein powiedziaÂł ,co byÂło dobrym pomysÂłem..Teraz mógÂł tylko spoglÂądaĂŚ z daleka na Miharu o czekaĂŚ aÂż w koĂącu pokona Caspra..
Pein widzÂąc Âże walka Shi i Minako siĂŞ zakoĂączyÂła, szybko pognaÂł w stronĂŞ równiny.
<nmm>
//pogubiÂłam siĂŞ lekko ale chyba i tak moja kolej o.O//

Ukryta w ziemi , w tym samym czasie gdy wszystko siĂŞ dziaÂło , rozmawiaÂła z demonem:
-Cwaniak...zniwelowaÂł jeden z twoich ogonów... - rzekÂła z Âłobuzerskim uÂśmieszkiem.
-MyÂślisz Âże brak jednego ogona w czymÂś mi przeszkadza? Wystarczy Âże dasz mi wiĂŞcej swobody...pozwól mi przywróciĂŚ czĂŞÂściowo moje ciaÂło...z pewnoÂściÂą nie zÂłamiĂŞ naszego paktu...nie bĂŞdĂŞ jak to okreÂśliÂłaÂś "bestiÂą bez grama kultury" - powiedziaÂł Hachibi doÂśc spokojnie ale wci¹¿ utrzymywaÂł twardÂą nutĂŞ w gÂłosie.
- Hmmm czyÂżby coÂś ciĂŞ zmieniÂło? SÂądziÂłam Âże ludzie to dla ciebie zabaweczki... - rzekÂła Miharu
-Bo tak wÂłaÂśnie jest...zazwyczaj...ale do swych nosicieli mam szczególny , hmm moÂżna powiedzieĂŚ...sentyment - Dobrze , przestaĂą sÂłodziĂŚ , bo mnie to nie szczególnie rusza w takiej sytuacji...najlepiej weÂźmy siĂŞ razem do roboty i przywróĂŚmy dobre maniery temu chÂłoptasiowi - Miharu z lekkÂą nutÂą drwiny odpowiedziaÂła na przemowĂŞ wĂŞÂża. W owej chwili (oczywiÂście gdy nadal byÂła pod ziemiÂą) grunt pod nogami caspra , jak i na caÂłym widocznym terenie zacz¹³ lekko drÂżeĂŚ...dziaÂło siĂŞ tak poniewaÂż Miharu czĂŞÂściowo przeistoczyÂła siĂŞ w samego gada. Wkrótce tuÂż spod ziemi gdzie staÂł casper wyÂłoniÂło siĂŞ z hukiem 7 ogonów wĂŞÂża powodujÂąc przy tym deszcz wielkich kawaÂłów ziemi które jednakowoÂż nie dosiĂŞgaÂły oddalonych od walki czÂłonków Aka. Ogony podeszÂły szybko do góry , i równie szybko opadÂły z wielkÂą si³¹ na przeciwnika dziewczyny , by nie tylko go dotkliwie "uszkodziĂŚ" jeÂśli tak to Âłagodnie okreÂśliĂŚ , ale równieÂż by go pochwyciĂŚ i zacisn¹Ì na nim swe objĂŞcia...
JuÂż po kilku sekundach spod gruzów wyÂłoniÂła siĂŞ wielka materialna postaĂŚ Hachibiego , o brÂązowych , poÂłyskujÂących Âłuskach i karmazynowych , oczach , które zdawaÂłoby siĂŞ sÂą zlane wy³¹cznie z krwi...ByÂła to jednak tylko jedna gÂłowa...Na to tylko pozwoliÂła mu Hachiko. Dziewczyna tkwiÂła gdzieÂś tam , w tym ciele...kierujÂąc wraz z demonem jego poczynaniami.
Wielkie karminowe oczy spojrzaÂły na Caspra , jakby wbijaÂły w jego kruche ludzkie ciaÂło milionami srebrnych sztyletów.

//Dobra no to jeÂśli ogony pochwyciÂły i zacisnĂŞÂły siĂŞ na ciele caspra...//

Podczas gdy przeciwnik tkwiÂł w objĂŞciach potĂŞÂżnych ogonów , w¹¿ zblizyÂł swój kolosalny Âłeb do niego , po czym otworzyÂł swój masywny pysk , ukazujÂąc przed nim ogromne ostre i zatrute najpotĂŞÂżniejszym jadem kÂły. ByÂł gotów rozerwaĂŚ go jednym maÂłym pociÂągniĂŞciem (jak Âżeeeelka!!!) , jeden ruch...wystarczyÂłby jeden krótki ruch...
- Nie!...To moja walka... - rzekÂła do demona Miharu.
WyÂłoniÂła siĂŞ jakby z nikÂąd stojÂąc na brzegu rozdwojonego jĂŞzyka potwora...trzymaÂła w dÂłoni miesz Kusanagi (bo Hachibi go nieprawdaÂż posiadaÂł...o ile mi wiadomo , a jeÂśli coÂś nie tak no to miaÂła dÂługi miecz wykonany z tej samej substancji z której byÂła wykonana zÂłota zbroja). ByÂł niezwykle ostry...Miharu kilkoma ruchami tegoÂż miecza (spotĂŞgowana si³¹ jakÂą dawaÂł jej demon) rozciĂŞÂła , rozerwaÂła zbrojĂŞ Caspra (no przynajmniej choĂŚby maÂły jej fragment , by dotrzeĂŚ do jego ciaÂła) po czym , bardzo szybko...na tyle by casper nie zd¹¿yÂł zareagowaĂŚ (dziewczyna z pomocÂą dziaÂłania hachibiego dziaÂłaÂła precyzyjnie na tyle Âże nawet demon caspra mógÂł zareagowaĂŚ z lekkim opóÂźnieniem) wbiÂła owy miecz w Âżywe ciaÂło przeciwnika (oczywiÂście zgodnie z zasadami nie zabijĂŞ go...ten cios mógÂłby go wy³¹czyĂŚ z walki) dokÂładnie wybierajÂąc odpowiednie miejsce , w okolicach serca...

//JeÂżeli nie//

WÂąz natychmiast z wielkÂą szybkoÂściÂą zaatakowaÂł caspra , uderzajÂąc w niego swojÂą masÂą (lub tuÂż obok niego ) by znów wywoÂłaĂŚ silnÂą falĂŞ uderzeniowÂą , odrzuciĂŚ caspra z wielkÂą si³¹...JeÂżeli siĂŞ to udaÂło i ciaÂło caspra leciaÂło bezwÂładnie gdzieÂś w przestrzeĂą , w tym samym czasie jeden z siedmiu ogonów stan¹³ mu na drodze i odbiÂł go jak ma³¹ piÂłeczkĂŞ z potĂŞgÂą , z powrotem w stronĂŞ gÂłowy potwora który na to wÂłaÂśnie czekaÂł , by pochwyciĂŚ go w paszczĂŞ lub wbiĂŚ go w twardy grunt. Tymczasem kolejny ogon pochwyciÂł nieprzytomnÂą Jeng...którÂą przywiódÂł do demona (wszystko w jednym czasie jak zwykle) . Hachiko wyÂłoniÂła siĂŞ natychmiast i za pomocÂą techniki Shikei Seppun i pocaÂłunku przywÂłaszczyÂła sobie z ciaÂła Jeng poÂłowĂŞ jej chakry (to znaczy , moja wzrasta o poÂłowĂŞ chakry Jeng której ona oczywiÂście nie traci...no naturalnie jeÂśli wszystko siĂŞ udaÂło) pozostawiajÂąc jej cielesnÂą powÂłokĂŞ w nieÂświadomoÂści , cierpieniu (ale oczywiÂście nie miaÂła umrzeĂŚ)...Dziewczyna znów zniknĂŞÂła w ciele demona który tymczasem atakowaÂł Caspra.

//nie wiem jak to rozstrzygniesz...bo przyznam ¿e sama pisze to doœÌ nieprzytomnie...rozproszona durn¹ fizyk¹ //
Casper spokojnie jak zawsze staÂł sobie na ziemi czujÂąc drgania ziemi które wywoÂływaÂła „przemiana” Miharu. Gdy nagle znów nastaÂł spokój, ziemia przestaÂła siĂŞ trz¹œÌ a powietrze przepÂływaĂŚ. Chakra w caÂłym wszechÂświecie zatrzymaÂła swój bieg ... nie nastaÂła juÂż ciemnoœÌ jednak cisza wci¹¿ trwaÂła. Przed oczami chÂłopaka ukazaÂła siĂŞ znów znajoma sylwetka, to byÂł jedna z form jego demona. WyciÂągn¹³ on rĂŞkĂŞ ku konoszanowi który bez zastanowienia wyciÂągn¹³ swojÂą ku niemu, on nawet nie myÂślaÂł co robi, jego myÂśli byÂły daleko stÂąd gdzieÂś poÂśród walki która teraz nie trwaÂła.
- Czemu ja? – spytaÂł siĂŞ obroĂąca Kusy patrzÂąc w pÂłonÂące ogniem oczy istoty
- Bo twoi dziadowie dali na ciebie wyrok, Âże bĂŞdziesz narzĂŞdziem krajÂącym tych którzy na sÂąd zasÂłuÂżyli. – powiedziaÂł gÂłos którego barwa byÂła róÂżnoraka a dochodziÂła ze wszÂąd – ci którzy dziaÂłali wbrew mojej woli.
CiaÂło lidera klanu Senju zaczĂŞÂło zlewaĂŚ siĂŞ z ciaÂłem Sylwanusa, jedna chakra ³¹czyÂła siĂŞ z drugÂą. Po chwili na Âśrodku zniszczonego lasu bambusowego który porastaÂły róÂżniste roÂśliny takÂże poniszczone staÂł Casper którego ciaÂło zaczĂŞÂło ÂświeciĂŚ zielonym kolorem jakby coÂś w nim siĂŞ zmieniÂło. ChÂłopak miaÂł zamkniĂŞte oczy i gdy je otworzyÂł wszystko wróciÂło do normy, czas znów zacz¹³ toczyĂŚ swój nieubÂłagany ciÂąg a ziemia znów zaczĂŞÂła siĂŞ trz¹œÌ przez jego przeciwnika. Jednak byÂła jedna maÂła ... moÂżna by rzec Âże wiĂŞksza niÂż maÂła róÂżnica ... oba demony po³¹czyÂły siĂŞ ze swymi nosicielami.

Casper odbiÂł siĂŞ od ziemi przy uÂżyciu mokutonu wytwarzajÂąc dwie gigantyczne belki odpychajÂące go od pÂłaszczyzny co razem z fizykÂą równa siĂŞ duÂża prĂŞdkoœÌ. W locie wykonaÂł kilka znaków co spowodowaÂło Âże na miejscy gdzie byÂła dziewczyna wyrosÂła wielka klatka, technika pierwszego hokag zwana Shichuutou no Jutsu , zniewalajÂąc jÂą chodÂź byÂło to pewne Âże zostanie ona z ÂłatwoÂściÂą zniszczona jednak zajeÂło to trochĂŞ czasu (kilka sekund) by ogony mogÂły zaatakowaĂŚ chÂłopaka a odÂłamki ziemi jedynie obiÂły siĂŞ o grube drewniane boki wiĂŞzienia. MoÂżna wiĂŞc zaÂłoÂżyĂŚ Âże uderzenie w ziemie przez ogony demona nic nie zrobiÂły mu. Lider klanu Senju staÂł juÂż na jednym z drzew jednak byÂł osÂłoniĂŞty przez róÂżnÂą roÂślinnoœÌ, klatkĂŞ i ziemiĂŞ oraz sam pyÂł wiĂŞc wykonaÂł kawarimi z swojÂą kuk³¹ która przyjĂŞÂła za pomocÂą jednej z technik mokutonu zmieniajÂąc osobĂŞ identycznie taka samÂą bez Âżadnych róÂżnic. OryginaÂł staÂł bezpiecznie gdzieÂś miĂŞdzy drzewami z dala od pobytu przyjacióÂł Miharu, powtarza technikĂŞ zniewolenia demona tylko tym razem uÂżywa jej w momencie gdy dziewczyna wykonuje atak na mokujina.( nie jestem pewien czy mogĂŞ uÂżyĂŚ tej techniki z powodu liczby zezwolonych technik na rundĂŞ, jeÂśli nie mogĂŞ to policz to tylko jako wykonywanie pieczĂŞci).
W tym czasie gdy prawdziwy wróg akatsuki z demonem w sobie robi coÂś tam w gĂŞstwinie lasu drewniana kukieÂłka jednak inteligentna gdy zostaÂł zrobiony cios w jego stronĂŞ ten odskoczyÂł w bok tworzÂąc przed ogonem drewniany mur którego zadaniem byÂło zneutralizowaĂŚ dziaÂłanie fali w jak najwiĂŞkszym stopniu i daĂŚ czas do dziaÂłania. Jeden z ogonów próbujÂąc go odbiĂŚ mimo tego Âże zakÂładam Âże leci ale nie z du¿¹ prĂŞdkoÂściÂą wiĂŞc ma szansĂŞ na zrobienie obrony robi kawarimi z liÂściem drzewa kawaÂłek dalej gdzie moÂże dalej wykonywaĂŚ uniki. StojÂąc juÂż tam gdzieÂś pod drzewkiem ciÂągle bĂŞdÂąc blisko dziewczyny by wÂłaÂściciel byÂł bezpieczny, rozkazuje on roÂślinnoÂści uratowaĂŚ wÂładczyniĂŞ Kusy zabierajÂąc ja z dala od miejsca walki i akowców.

(te¿ sorki za b³êdy graficzne, myœlowe oraz dzia³ania trochê takie siakie ale te¿ siê w³aœnie uczy³em pisz¹c tego posta ... tyle ¿e nie fizy a zUUego niemieckiego)
Mój smok leciaÂł nisko nad ziemiÂą toteÂż zauwaÂżyÂłem z daleka walkĂŞ. Smok przycupn¹³ sobie 400m od epicentrum, a ja oparÂłem siĂŞ na jego opancerzonej szyi i zacz¹³em przyglÂądaĂŚ...
//nie przeszkadzajcie sobie mi siĂŞ nudzi i zawiesiÂłem se tutaj postaĂŚ//
Misia! Fizyka jest fajna . Cas niemiecki jest Ch...i reszte dopowiedzcie sobie sami...
Niewatpilwie SiÂła Misi Znów urosÂła wielokrotnie i juÂż zbyt duzo by moc ja zablokowaĂŚ technikÂą ujazmiania demonów. Casper zakÂładam ze nie jesteÂś na poziomie pierwszego, a yamato mógÂł kontrolowac naruto tylko dzieki naszujnikowi hokage, ale mniejsza. Casper zdo³¹³ siĂŞ wybiĂŚ i skutecznie spowolniÂł MiÂśkĂŞ drewniana kaltkÂą. PodmieniÂł siĂŞ z mokujinem dzieki czemu jest narazie bezpieczny. Mokujin nie ma sie tak dobrze. DoÂłaÂł unikn¹Ì paru ciosów Miharu, jednak dosiĂŞgnoÂł go jeden przez co jego sprawnoœÌ jest zmniejszona o 1/3. Nie moze wykonywac najpotĂŞzniejszych technik klanu, oraz jego parametry równieÂż ulegÂły zmianie. Przed resztÂą ciosów uchroniÂło go podstawione kawarimi. Krótko mówiÂąc MiÂśka nie wie gdzie jest mocno osÂłabiony mokujin, Jej demon oczywiÂście jej pomaga, Casper jest bezpieczny posród drzew.
Mokujin regenerujÂąc siĂŞ ciÂągle jednak wiadomo Âże to nie jest bardzo szybkie jednak w miarĂŞ mozliwoÂści odnawiaÂł siĂŞ. WyszedÂł za jakiÂś krzaków w kótrych jest u kryty a dokÂładnie wybiegÂł z gĂŞstwiny i odbijajÂąc sie od ziemi zacz¹³ rzucaĂŚ w niÂą duÂżymi drewnianymi zaostrzonymi koÂłkami w tym czasie przy okazji wykonuje wszelkie uniki i jeÂśli dziewczyna robi jakiÂś cios to odskakuje od niego jak najdalej tak by fala udezeniowan ko nie zraniÂła a przy okazji uÂżywa na wszelkie sposoby drewnianych osÂłon by te pomogÂły mu przeciw atakom przeciwnika. Za dziewczynÂą po³¹czonÂą z demonem roÂślinnoœÌ próbuje jÂą zaatakowaĂŚ na róÂżne sposoby, uderzajÂąc, obwiÂązujÂąc korzeniami wyrastajacymi z ziemi ktore majÂą najwiekszy dostep do misi jak i róÂżne inne ga³êzie próbujÂą ja zwiÂązaĂŚ. Dodatkowo z ziemi z kaÂżdej strony wyrastajÂą drewniane prĂŞty zaostrzone i ustawione na skos tak by wychodzÂąc z ziemi byÂły skierowane w akowczyniĂŞ a po to by ja trafiĂŚ.
Casper miaÂł nastĂŞpny plan w swojej gÂłowie. Oddalony od przeciwniczki, bezpieczny a do tego wiedziaÂł o wszystkich atakach które siĂŞ na niego szykujÂą ugryzÂł siĂŞ w palec i zrobiÂł jakiÂś znak na ziemi. ByÂło to rpzygotowanie do jutsu przyzwania summona swojego. Po chwili ziemia siĂŞ niewiarygodnie zatrzĂŞsÂła a ze wnĂŞtrza ziemi gdzie powstaÂła dziura wyszedÂł gigantyczny drzewiec zwany entem. Jego rozmiary sa zadziwiajÂące. CaÂły zrobiony z drewna summon nie wyglÂądaÂł na akrysywnego chodÂź na mÂądrego. Jego drewniane ciaÂło jest niesamowicie twarde takÂże z powodów swoich rozmiarówa Âłapska potrafiÂą unieœÌ nawet gigantyczne przedmioty powiekszone w duÂżej skali. SpojrzaÂł na dziewczynĂŞ spojrzeniem zmĂŞczonym. WiedziaÂł po co Casper go przyzwaÂł i nawet nie musiaÂł go o to prosiĂŚ bo przygotowana do walki dziewczyna pod kontrolÂą demona byÂła jasnÂą oznakÂą Âże chce zniszczyĂŚ lidera Senju.
- MaÂła dziewczynko tylko spokojnie, uspokoj sie i porozmawiajmy. Najlepszym rozwiÂązaniem jest dyplomacja - powiedziaÂł swoim stonowanym gÂłosem w którym wcale nie byÂło zÂłoÂści. Konoszanin tylko spojrzaÂł ze zaÂżenowaniem na straÂżnika lasów chodziarz spodziewal siĂŞ albo i wiedziaÂł Âże bĂŞdzie taka reakcja wiĂŞc czemu siĂŞ dziwic. Drzewiec w razie ataku wykonuje unik i w miarĂŞ moÂżliwoÂści broni siĂŞ swymi Âłapskami i rozkazuje takÂże drzewÂą by te go broniÂły poÂświĂŞcajÂąc siĂŞ dla swego opiekuna jednak gdy liderka akatsuki nie atakuje to poporstu czeka aÂż ta znim zacznie rozmawiaĂŚ. Casper oprócz tego zalesza caÂłe to miejsce tak by byÂło tutaj maÂło miejsca do chodzenia i swobodnej walki a szczególnie do widzenia co gdzie siĂŞ dzieje. Bo on osobiÂście wiedziaÂł gdzie jest przeciwnik i co zamierza wiĂŞc dla niego byÂło to wygodniejsze. W razie kierujÂącego siĂŞ ataku w jego stronĂŞ ten robi unik, broni siĂŞ narutÂą, kawarimi i drewnianÂą ochronÂą czy wyrastajacymi z ziemi Âścianami.
Do ogromnego smoka podleciaÂł malutki orzeÂłek. PrzeczytaÂłem wiadomoœÌ i serce mocniej mi zabiÂło... Po chwili smok odbiÂł siĂŞ od ziemi i ruszyÂł w górĂŞ i przed siebie lecÂąc prawie z równym mi dzikim pĂŞdem. W stronĂŞ Kiri.
NMM
PoczÂątkowo , gdy Mokujin atakowaÂł jÂą , i wielkiego demona zwykÂłymi ostrymi palami , po prostu uÂżyÂła jednego z ogonów Hachibiego by z du¿¹ si³¹ odbiÂły owe ostre bronie z powrotem na mokujina. RoÂślinnoœÌ która zaczĂŞÂła oplÂątywaĂŚ ciaÂło demona , nie byÂła zbyt skutecznÂą przeszkodÂą , zwaÂżajÂąc na rozmiary w꿹 oraz potĂŞgĂŞ jego ogonów które juÂż po kilku sekundach pozbyÂły siĂŞ zbĂŞdnie krĂŞpujÂących chwastów.

- Ta walka ciÂągnie siĂŞ za dÂługo...juÂż siĂŞ znudziÂłam! - Miharu rzekÂła do demona z wyrzutem i zniecierpliwieniem godnym maÂłego berbecia.
W tym czasie ogony wbiÂła po okrĂŞgu wokóÂł punktu w którym przebywaÂła w ziemiĂŞ...zostaÂła z nich uwolniona energia która nie tylko zniszczyÂła roÂślinnoœÌ w tym miejscu siĂŞ znajdujÂącÂą , ale poniszczyÂła glĂŞbĂŞ na tyle by chwilowo uwolniĂŚ siĂŞ od natrĂŞtnych roÂślin. WyciÂągnĂŞÂła ogony , które teraz , byÂły gotowe do odparcia jakiegokolwiek z ataków Caspra. Wszystkie siedem ogonów oplataÂła czarno-fioletowa Âłuna co wyglÂądaÂło niepokojÂąco.
Gdy summon Caspra zagadaÂł do trwajÂącego w gotowoÂści , wiekiego jak osiem gór demona , Miharu wynurzyÂła siĂŞ z niego do poÂłowy (jak gaara na czubku gÂłowy shukaku) i powiedziaÂła spokojnie...
- Kiedy mówisz o dyplomacji , ja i moje ciaÂło jesteÂśmy atakowani przez chwasty i kuk³ê Caspra...Jestem czÂłowiekiem tolerancyjnym dla wszelkich oznak bezczelnoÂści...ale muszĂŞ przyznaĂŚ Âże taki podstĂŞp tylko haĂąbi "honorowÂą" istotĂŞ walki...- mówiÂła do summona. Sheena tymczasem odnalazÂła Caspra , niesÂłyszalna wci¹¿ , nie pokazaÂła siĂŞ mu ,bo on najwyraÂźniej mógÂł jÂą zobaczyĂŚ nawet jesli inni nie , ale nie mógÂł jej usÂłyszeĂŚ. Jako Âże Hachiko nakazaÂła jej byĂŚ w gotowoÂści by go w razie potrzeby zaatakowaĂŚ...tkwiÂła w ukryciu czekajÂąc cierpliwie.
(dzieje siĂŞ to oczywiÂście w jednym czasie)
- Wbrew wszystkiemu co robiĂŞ wraz z Akatsuki...pozostajĂŞ przy jakichkolwiek moralnych zasadach pojedynku...czego nie moÂżna niestety powiedzieĂŚ o moim przeciwniku...Po kimÂś kto uwaÂża siĂŞ za "dobrego" spodziewaÂłam siĂŞ wiĂŞcej przyzwoitoÂści...- powiedziaÂła to tym swoim Âślicznym , melodycznym gÂłosem który byÂł jak jedwab dla kaÂżdej istoty która go sÂłyszaÂła. Miharu byÂła nadal czujna , ogony jÂą chroniÂły...miaÂły potencjalnie z gÂłowy roÂśliny Caspra...choĂŚ na krótkÂą chwilĂŞ , poprzez zniszczenie terenu i gleby.
Moge coœ pomin¹Ì wytknijcie ale nie miejcie za z³e.

Tak wiêc, os³abiony mokujin nie jest w stanie ZrobiÌ Miœce nic powaznego. Ogony hachibiego skutecznie zatru³y ziemiê, przez co w next poœcie nie bêdzie ona zdatna dla roœlin. [quote=Akiro]Sheena zemdla³a pod si³¹ kartek wybuchowych, ale zd¹zy³¹ je pozbijaÌ tak by nie zrobi³y nic Misi.[/quote]
Tak wiĂŞc Sheena dalej leÂży osÂłabina gdzieÂś na plu walki. Przez to ze Misia nie moze odpaliĂŚ wszytskich ogonów, jej romiary niewiele przekraczajÂą te drzewca. OStre bale Caspra równieÂż nie na wiele siĂŞ zdaÂły, tak samo jak oplatajÂąca Miharu roÂślinnosc. No i to by byÂło na tyle. Drzewiec stoi naprzeciwko Hachibiego jakieÂś 50 metrów od niego. Casper i mokujin mogÂą zostaĂŚ zmieceni jednym z ciosów gigantów...

Teraz Miharu czy ja ?

//No raczej Misia//
Tak, kusa powinna byĂŚ juÂż niedaleko. Dostarcze wiadomoœÌ i wracam, obym nie spóÂźniÂł siĂŞ na chrzest areny, musi byĂŚ gotowa przed turniejem dla geninów i chuuninów.

nmm
//Teraz chyba raczej ja//

Miharu zwróciÂła siĂŞ wci¹¿ ze swym spokojem w gÂłosie do drzewca:
- Nie jestem typem impulsywnej i porywczej osoby...i dÂługie walki zazwyczaj mnie nudzÂą...Ale przyznam skromnie Âże nie pociesza mnie fakt iÂż walczĂŞ z kimÂś kto nie szanujĂŞ "wÂłaÂściwych" zasad. - mówiÂła dziewczyna podczas gdy jej ogony wci¹¿ jÂą nieustannie chroniÂły. PostanowiÂła jak na razie nie atakowaĂŚ...chcÂąc trzymaĂŚ siĂŞ zasad dobrego wychowania. JednakÂże , by uniemoÂżliwiĂŚ Casprowi kolejny manewr roÂślinny wbiÂła jeden ze swych ogonów w ziemiĂŞ , by znów "sparaliÂżowaĂŚ" jej pÂłodnoœÌ.
- Nie chciaÂłbym przeszkadzaĂŚ , ale proponujĂŞ zakoĂączyĂŚ tÂą walkĂŞ teraz...póki jeszcze jest sposób. - powiedziaÂł demon w gÂłowie Miharu. (oczywiÂście wszystko dzieje siĂŞ w jednym czasie)
- Spokojnie...wstrzymaj siĂŞ , zachowajmy chociaÂż odrobinĂŞ dobrego wychowania. To Âże jesteÂśmy demonem nie oznacza Âże mamy mieĂŚ opiniĂŞ bestii... - odrzekÂła mu w myÂślach dziewczyna ze swym dystyngowanym , spokojnym i dumnym jednoczeÂśnie tonem.

//JeÂżeli Casper lub jego drzewiec zaatakowali jÂą powiedzmy balami , kunaiami , itd. itp rzeczami które leciaÂły do niej by jÂą zraniĂŚ...nie wiem , no jaki kolwiek atak z powietrza to wtedy taka akcja z mojej strony://

Ogon który do tej chwili tkwiÂł w ziemi zniewalajÂąc jÂą , natychmiast wyrwaÂł siĂŞ w górĂŞ , i wraz z dwoma innymi chroniÂł ciaÂło wĂŞÂża i ciaÂło Hachiko przed atakiem. Natomiast dwa postostaÂłe wbiÂły siĂŞ w ziemiĂŞ z wielkÂą si³¹ , dziĂŞki czemu w powietrze zostaÂły wyrwane wielkie kawaÂły litej skaÂły. Owe dwa ogony wybiÂły potĂŞÂżne odÂłamki skalne (a byÂło ich kilka , a nie tylko dwa) , które teraz leciaÂły z du¿¹ prĂŞdkoÂściÂą w Caspra i jego drzewca...PozostaÂłe dwa ogony (te które nie chroniÂły Miharu i nie wybijaÂły kawaÂłów skaÂły) uderzyÂły w ziemiĂŞ z potĂŞgÂą i si³¹ Hachibiego (sekundĂŞ po akcji z odÂłamami skalnymi) wywoÂłujÂąc kolejnÂą potĂŞÂżnÂą falĂŞ uderzeniowÂą z odrzutem pod¹¿ajÂącÂą tuÂż za odÂłamami , która unosiÂła ze sobÂą tumany kurzu i piasku , otoczyÂła je , dodajÂąc im prĂŞdkoÂści i chowajÂąc je skutecznie by byÂły nie do zlokalizowania przez przeciwnika.
DziĂŞki tej fali oraz dodatkowej zasÂłonie z piasku , równieÂż dziewczyna z demonem byli chwilowo niewidoczni , co umoÂżliwiÂło im okazjĂŞ do ukrycia...dlatego teÂż wykonali razem podobny manewr do poprzedniego (zanurkowanie w ziemi , nie pozostawiajÂąc po sobie Âżadnego Âśladu).
Tam teÂż czekali na odpowiedni moment , obmyÂślajÂąc kolejny ruch...

Casper i drzewiec nie koniecznie mogli wiedzieĂŚ Âże Miharu jest pod ziemiÂą gdyÂż fala piasku skutecznie to zasÂłoniÂła.

//Ten atak zdarzyÂł siĂŞ jeÂżeli Casper przypuÂściÂł na Miharu jakikolwiek atak ze swojej strony...zatem juÂż Akiro to osÂądzi oczywiÂście po poÂście mojego szanownego przeciwnika //
Casper staÂł w miejscu jednak wokóÂłniego zaczeÂła odrastaĂŚ roÂślinnoœÌ jakby ³¹czÂąc siĂŞ znim jednak nie wykonaÂł on ataku bo sÂądziÂł Âże jest to teraz niepotrzebne. Mimo Âże sÂądziÂł iÂż zasady którymi kierowaÂł siĂŞ jego summon byÂły zbĂŞdne i dÂługotrwaÂłe to i tak szanowaÂł go jako mÂądrÂą istotĂŞ.
Ent wykonaÂł krok do przodu który mógÂł na poczÂątku wydawaĂŚ siĂŞ jakimÂś skoplikowanym manerwem gdyÂż kaÂżdy jego ruch byÂł wolny i dokÂładny niczym próba zniszczenia ziemi to jednak byÂł to zwykÂły prosty krok drzewcowy gdyÂż zazwyczaj straÂżnicy lasu nie spieszyli siĂŞ nigdzie a wszystko co wykonywali byÂło mozolne. SpojrzaÂł on swojÂą starÂą, drewnianÂą ale nadzwyczaj mÂądrÂą twarzÂą i zacz¹³ wolno, ze spokojem mówiĂŚ do dziewczyny z szacunkiem w gÂłosie:
- Droga dziewczyno, ja a on to dwie róÂżne osoby. Jego zamiarem z pewnoÂściÂą byÂło wykorzystanie mnie do walki jednak moja natura jest zupeÂłnie inna, nie szukam walki, wolĂŞ znaleŸÌ rozwiÂązanie które bĂŞdzie dobre dla mnie i dla ciebie. - po chwili powiedziaÂł do siebie - czyÂż to nie ziemie Kusy ? - jednak po chwili otrzÂąsn¹³ siĂŞ i znowusz spojrzaÂł na akowczyniĂŞ i wolnym sÂłowem ciÂągn¹³- PodstawÂą dyplomacji sÂą informacje zwiÂązane z tym :Czemu tutaj walczycie? Mimo wszystko sÂądzÂąc po tobie powiedziaÂłbym Âże jesteÂś z organizacji brzasku która chce zagarn¹Ì niewinne ziemie w sposób nie honorowy atakujÂąc sÂłabszych ale jest to tylko moje drobne przemyÂślenie do którego nie odnoszĂŞ siĂŞ w tej chwili. Chcesz skoĂączyĂŚ tÂą walkĂŞ ale odpowiedÂź mi, co chcesz oprócz tego ?

SÂądzĂŞ Âże atak nie zostaÂł wykonany ale jeÂśli jakiÂś jednak zostanie zrobiony w jego strone Casper wykonuje moku kawarimi a nastĂŞpnie tworzy klona który biegnie gdzieÂś w oddal gdzie demon dziewczyny nie dosiĂŞga swymi ciosami stamtÂąd udaje siĂŞ dalej ( a Âże te klony mogÂą przemiszczaĂŚ siĂŞ po caÂłym Âświecie to <nmk>) Sam zaÂś ideaÂł biegnie omijajac w jaknajlepszy sposób ataków tym bardziej pomaga mu nie odczuwanie bólu i zmĂŞczenia. Mokujin w czasie ataku gdy na niego zostanie przeprowdzony odskakuje takÂże od ciosów i rzuca drewnianymi norzami w dziewczyne gdy w pewnym momencie zmienia siĂŞ miejscem w tego który jakimÂś cudem moÂże dostanie siĂŞ bardzo blisko demona i wykonuje on serie bardzosilnych ciosów z uÂżyciem drewnia a nastepnie ucieka na jakas tam pewna odleglosc by byla wieksza pewnosc na nie zopstanie trafionym. JeÂśli jednak Âżaden kunai nie dostaje sie blisko dziewczyny ten ciagle omija wszystkimi swymi drewnianymi silami omijac ciosy.
Drzewiec w tym czasie jesli atak zostaje wykonany na niego chroni siĂŞ swymi potĂŞÂżnymi rĂŞkoma a nastĂŞpnie wykonuje zalesienie terenów. Nawet na pustyni potrafiÂą wyrosn¹Ì wielkie zielone drzewa w mig, szybciej niÂż mrugniĂŞcie okiem. To pozwoli reszcie na dobra obrone. Drzewiec jeszcze jeÂśli sÂą wykonywane ataki odsuwa siĂŞ nie co od przeciwnika i wbija w ziemiĂŞ swoje wielkie Âłapska i wyjmuje gigantyczny pÂłat ziemi i ciska go w potwora.
Ten zmasowany atak ma za zadanie osÂłabienie przeciwnika i zadbanie o czas. <jeÂśli nie byÂło ataku ze strony miharu nic sie nie dzieje>

MoÂże teraz niech napisze miharu bo dyskusje zazwyczaj prowadzi sie na wymiane zdan
Ehhh...No dobra dyskusji ciÂąg dalszy...Mi sie w sumie nie spieszy...
//Ok to na razie kontynuujemy dyskusjĂŞ bez ataku...//

OdpowiedziaÂła na jedno zasadnicze pytanie które padÂło od strony drzewca: "Czemu tutaj walczycie"
- Czemu?...dlaczego?...Po co?...Czego chcecie?...- westchnĂŞÂła Miharu której ciaÂło , w talii po³¹czone byÂło z powÂłokÂą demona. Lekka wieczorna bryza uniosÂła lekko jej akowski pÂłaszcz , tym samym delikatnie podtrzymujÂąc jej czekoladowe wÂłosy w powietrzu.
- To doœÌ podstawowe pytanie nie sÂądzisz? - daÂło siĂŞ usÂłyszeĂŚ powagĂŞ , szacunek , lub po prostu kulturĂŞ w jej pozornie obojĂŞtnym na wszystko gÂłosie , który niósÂł siĂŞ po polu bitwy zupeÂłnie jak ten lekki wiatr.
- Jest to cel Akatsuki...ale o tym kaÂżdy wie...oczywiÂście pomijajÂąc kilka innych...- ciÂągnĂŞÂła swym jedwabistym , czystym sopranem...potem zniÂżyÂła go o ton niÂżej , by jednak zabrzmiaÂł bardziej zastanawiajÂąco...nie odzwierciedlajÂąc tego Âże jest pozornie drobnÂą dziewczynÂą. - Nie ja ¿¹daÂłam Liderstwa...zostaÂłam do tego wybrana...i w ciszy , bez protestów , zobowiÂązaÂłam siĂŞ osiÂągaĂŚ cele organizacji...- wyglÂądaÂła tak spokojnie...jak maÂła czÂąsteczka , której gÂłos , cichszy niÂż wszystko inne , miaÂł w sobie jednak tajemnicĂŞ , moc , i si³ê...
- ...Nie ustaliÂłam ÂścieÂżki , którÂą chcĂŞ pod¹¿aĂŚ...ÂŚwiat , takim jaki jest , znudziÂł kaÂżdÂą komórkĂŞ mojego ciaÂła...Ale egzystencja bez Âżadnego powodu nie ma sensu czyÂż nie? Dlatego moja uwaga jest skupiona wy³¹cznie na Akatsuki...gdyby byÂło inaczej , nawet nie traciÂłabym czasu , Âżeby myÂśleĂŚ o skrawku ziemi , który dla mnie jest bezuÂżyteczny...Ale moi towarzysze pragnÂą wÂładzy , wiĂŞc "pomagam" im zaspokoiĂŚ pragnienie...w pewien chory sposób...- powiedziaÂła ostatnie trzy sÂłowa tonem zupeÂłnie pasujÂącym do masochistki.
Ogony demona nadal jÂą chroniÂły , wiĂŞc Âżaden atak nie byÂłby dla niej zaskoczeniem w tej chwili.
ZwróciÂła swe oczy na drzewca i Caspra , mówiÂąc do nich obu swoim , wypranym z uczuĂŚ gÂłosem , który z wieczornym wiatrem brzmiaÂł jak sÂłodka pieϝ - Ja nie cofam siĂŞ przed wypeÂłnianiem obowiÂązków...wiĂŞc zrozumcie , Âże to spotkanie skoĂączy siĂŞ pokojowo - przez wasze oddalenie siĂŞ , lub kontynuujÂąc walkĂŞ - przez przegranÂą którejÂś ze stron...- postawiÂła im ultimatum.
W owym uÂłamku sekundy powróciÂł do niej przebÂłysk "poprzedniego" Âżycia w sunie..."poprzedniego" Âżycia w Oto...
MaÂła dziewczynka , która staÂła siĂŞ eksperymentem szaleĂąca...I nastolatka biorÂąca na siebie ciĂŞÂżar wÂładzy w wiosce piasku...z kaÂżdej strony napÂływaÂły wspomnienia bólu...kaÂżdego rodzaju. Jednak ból ten zupeÂłnie nie odzwierciedlaÂł siĂŞ na jej twarzy czy ciele. ByÂła do tego zupeÂłnie przyzwyczajona...czekajÂąc na odpowiedÂź przeciwników.

//Hmmm...no cóÂż nie spodziewaÂłam siĂŞ ujÂąc tÂą rozmowĂŞ w tak poetyczny sposób...o.O dziwi mnie wÂłasny tok myÂślenia.
OczywiÂście ogony i gÂłowa Hachibiego nadal mnie chroniÂą wiĂŞc , jakby co mam obronĂŞ...
A wÂłaÂśnie Akiro , a co ztymi zÂłymi duszami...bo juÂż sie lekko zagubiÂłam i zapomniaÂłam co siĂŞ z nimi dzieje , czy mogĂŞ ich uÂżyĂŚ itd.//
W razie ataku ze strony Miharu Casper wykonuje wczeÂśniejszÂą obronĂŞ napisanÂą w tamtym poÂście ale sÂądzĂŞ Âże nie bĂŞdzie Âżadnego ataku.
- Osoba która bierze bierny udziaÂł w zÂłym jest udziaÂłowcem zÂła z wÂłasnej woli - powiedziaÂł drzewiec jakby rozmyÂślajÂąc - NieustaliÂła ÂścieÂżki która pod¹¿a jednak jej nie zmieniÂła czyli jednak jÂą wybraÂła ... hmmm ... - zamyÂśliÂł siĂŞ drzewiec a jego oczy utkwiÂły w ptaku który usiadÂł na jednym ze zniszczonych, suchych kawaÂłkach drzew.
- Ja takÂże siĂŞ nie cofam wiĂŞc jesteÂśmy do siebie przynajmniej trochĂŞ podobni - powiedziaÂł po czym dodaÂł - mimo wszystko Miharu Hachiko - podkreÂśliÂł jej peÂłne imie by wyraziĂŚ wiĂŞkszÂą powage swych sÂłów, gdyÂż casper wiedziaÂł Âże bĂŞdzie to dyskusja waÂżna i ostatnia taka - Jednak róÂżni nas to iÂż ty jesteÂś osobÂą która dawno temu zesz³¹ ze ÂścieÂżki sÂłusznej. OdeszÂłaÂś od ANBU, kiedyÂś broniÂłaÂś kraj wiatru przed Akatsuki jako wÂładczyni teraz jesteÂś taka sama jak przeciwnicy za dawnych lat. KiedyÂś ludzie w tobie widzieli czlowieka, teraz pozostaÂł tylko demon, tak jesteÂś tylko demonem, tak jak zaplanowaÂł kiedyÂś Orachimaru ... duÂże podobieĂąstwo do beznadziejnej tayuyi - powiedziaÂł jakby lekkomyÂślnie a jednak w gÂłosie caspra byÂło sÂłychaĂŚ jakby ciÂągle powage sytuacji z nuta arogancji. JEgo sÂłowa naruczaÂły historie dziewczyny. SÂłowa te wymawiaÂł nie Casper a Cezar, jego demon. - Wiesz czemu nie bojĂŞ siĂŞ ciebie Miharu mimo tego Âże razem z demonem masz potĂŞge ? Bo zawiodÂłaÂś wszystkich wiĂŞc i teraz zawiedziesz ... zawiodÂłaÂś wioskĂŞ, Genshide i zawiodÂłaÂś nawet Deidare ... zostawiÂłaÂś wszystkich pozostawiajÂąc po sobie demona...
SÂłowa Caspra nie miaÂły na pierwszy rzut jakiegoÂś wiĂŞkszego sensu gdy nagle ent sie poruszyÂł i spojrzaÂł na dziewczynĂŞ i rzek cicho jak na swój donoÂśny stary gÂłos patrzÂąc na niÂą swymi oczyma jakby zasmuconymi... wcale nie sÂłuchaÂł tego co mówiÂł jego pan
- Dziewczyno pozostawiam ci wybór ... albo pozostawisz te ziemiĂŞ albo zaczniemy walkĂŞ ... decyzja naleÂży do ciebie. - mówiÂąc to przygotowaÂł siĂŞ do walki lecz jeszcze nie atakowaÂł byÂł tylko gotowy na obronĂŞ u unikniĂŞcie ciosu ogonów jeÂśli coÂś siĂŞ stanie a tak jak napisaÂłem wyÂżej wszystko dzieje siĂŞ wedÂług tej kolejnoÂści powyÂżej w wczeÂśniejszym poÂście obronnym.
Deidara caÂły czas siedziaÂł oddalony od nich parĂŞ metrów ,lecz zauwaÂżajÂąc gdy rozmawiali przysÂłuchiwaÂł siĂŞ ich korespondencji..A gdy usÂłyszaÂł jak Casper mówiÂł coÂś o nim o niej to w sumie w tym moÂże i miaÂł racjĂŞ ,gdyÂż faktycznie go opuÂściÂła ,z powodu tego przeklĂŞtego demona...Jego mina raptownie posmutniaÂła sÂłyszÂąc to wszystko ,ale postanowiÂł byĂŚ twardy a takÂże postaraĂŚ siĂŞ ,by nim widaĂŚ byÂło po nim smutku i Âżalu który w nim siedziaÂł juÂż od dawna..Najbardziej byÂło mu Âżal Miharu ,Âże wolaÂła demona od jego czy innych na którym kiedyÂś jej zaleÂżaÂło...MusiaÂła byĂŚ jeszcze jakaÂś szansa na to ,Âże pomimo wszystko ona jednak powróci do niego ,choĂŚ szanse byÂły maÂłe .Zawsze jednak byÂła nadzieja i wiara w to ,Âże jakoÂś siĂŞ uÂłoÂży pomimo bardzo ciĂŞÂżkiej sytuacji.. Dei dalej przysÂłuchiwaÂł siĂŞ ich rozmowie ,by dowiedzieĂŚ siĂŞ co ona na to mu odpowie..
Jej pe³ne usta wykrzywi³y siê prawie niezauwa¿alnie w uœmiechu..by³ to uœmiech dla niej wype³niony spokojem , wspomnieniami...ale wci¹¿ bezbarwny dla obserwatora.
- Masz racjĂŞ...zawiodÂłam wioskĂŞ...opuÂściÂłam tych których kiedyÂś nazywaÂłam "bliskimi". - powiedziaÂła doœÌ cicho ale ciÂągle tym swoim opanowanym tonem - ...wszystko co kiedyÂś siĂŞ dla mnie liczyÂło , osoba którÂą byÂłam , umarÂła...umarÂła psychicznie...pozostawiajÂąc po sobie jedynie osamotnionÂą czÂąstkĂŞ jakÂą jestem. - wspominajÂąc koszmary sprzed lat , nie wyraÂżaÂła tego fizycznie...wspomnienia , które skradÂł jej Hachibi...teraz , w drobnych odÂłamkach do niej wracaÂły. Nie wiedzieĂŚ czemu , po jej policzku spÂłynĂŞÂła krysztaÂłowa Âłza , tak maÂła , Âże nie sposób byÂło jej dostrzec. Dziewczyna wyciÂągnĂŞÂła palec wskazujÂący i "przeniosÂła" na niego niewidocznÂą , drobnÂą ÂłzĂŞ patrzÂąc na niÂą.
- NarodziÂłam siĂŞ na nowo jako Kazekage...umarÂłam razem z powrotem koszmarów...I znowu przyszÂłam na Âświat...by zacz¹Ì nowe Âżycie...- westchnĂŞÂła , jednak byÂło to bezgÂłoÂśnie westchnienie - Ile razy moÂżna umieraĂŚ i powracaĂŚ do Âżycia...- rzuciÂła , zwieszajÂąc obie rĂŞce wzdÂłuÂż swojej talii. SpojrzaÂła obojĂŞtnie na Caspra i drzewca...
- Dla tak bezsensownej pĂŞtli...nie warto traciĂŚ czasu...- potem podciÂągnĂŞÂła jeden z dÂługich rĂŞkawów pÂłaszcza , obnaÂżajÂąc swoje ramiĂŞ...byÂły na nim liczne Âślady od nakÂłucia , najwyraÂźniej doœÌ du¿¹ ig³¹. - Tylko to daÂły mi próby normalnego Âżycia...- powiedziaÂła wypranym z emocji gÂłosem. PamiĂŞtaÂła Âże za tymi nic nie znaczÂącymi ukÂłuciami kryÂły siĂŞ tortury fizyczne i psychiczne...zwykÂłe dziecko umarÂłoby od jednej maÂłej kropli tego cierpienia...Miharu umarÂła jako zwykÂły czÂłowiek...ozyÂła jako ktoÂś zupeÂłnie inny...bez swego celu , bez pragnieĂą , bez prawdziwej duszy...zostaÂła w niej tylko dziwna konstrukcja majÂąca pozorowac jej wÂłasnÂą duszĂŞ...ale byÂł to tylko coÂś , niezgodnego z naturÂą...CoÂś co nie miaÂło prawa istnieĂŚ w tym ani Âżadnym innym Âświecie.
- Nie przeciÂągajmy tego...- powiedziaÂła po czym dÂłoniÂą zrobiÂła kulturalny gest pozwalajÂąc Casprowi zaatakowac , broniÂąc siĂŞ caÂły czas ogonami.

//JeÂżeli to bĂŞdzie atak takiego typu jako opisaÂłam w moim poprzednim poÂście z atakiem , to odpowiadam takim samym manewrem jaki miaÂłam wykonaĂŚ.
A tak serio to na prawdĂŞ , ma nadziejĂŞ Âże szybko skoĂączymy tÂą walkĂŞ bo juÂż mi pomysÂłów brak o.O//
Pein przybywa na polanĂŞ chowa siĂŞ obok Deidary
-CoÂś mnie ominĂŞÂło?
"Co oni dÂługo walczÂą" pomyÂślaÂł Pein lecz zaraz na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ wyraz wÂściekÂłoÂści lecz zaraz znikn¹³ bo Pein przypomniaÂł sobie widok Caspra siedzÂącego w celi Akatsuki i myÂśl Âże chyba on pragnie tam wróciĂŚ.
-Deidara, moÂże pomoÂżemy Miharu bo ta walka stanowczo za dÂługo trwa, wybiÂło by siĂŞ go raz dwa i Kusa wreszcie byÂła by nasza.- Pein patrzyÂł dalej na Caspra i jego wielkiego summona oraz na postaĂŚ Miharu. -Nie rozumiem ciĂŞ. Co ty w niej takiego widzisz, ja widzĂŞ tylko liderkĂŞ Aka którÂą zostaÂła z woli Itachiego.
Zanim on przybyÂł Deidara wsÂłuchiwaÂł siĂŞ owej korespondencji Miharu i Caspra..Gdy usÂłyszaÂł w koĂącu wypowiedÂź dziewczyny posmutniaÂł..Zacz¹³ powoli traciĂŚ nadziejĂŞ, Âże do niego ona powróci..SÂłyszÂąc szelest odwróciÂł siĂŞ szybko i zauwaÂżyÂł Paina..-O nie nic siĂŞ nie dzieje..caÂły czas rozmawiajÂą...-rzekÂł szeptem trochĂŞ smutnym tonem..Westchn¹³ i ponownie siĂŞ do niego zwróciÂł
-Tak masz racjĂŞ..Ta walka juÂż za dÂługo trwa..Ale nie wiem czy ona chce by ktoÂś jej pomógÂł..Ale dobra skoro tak to pomóÂżmy jej....No co ja w niej widzĂŞ..WidzĂŞ w niej piĂŞknÂą dziewczynĂŞ ,takÂże silnÂą..Tylko gnĂŞbi mnie to ,Âże kiedyÂś ona byÂła inna ..Milsza lepsza i w ogóle..teraz z tego co sÂłyszaÂłem jest z niÂą co raz gorzej, a nastawienie jej do tego wszystkiego takÂże jest niepokojÂące...Gdyby nie ten cholerny demon nie byÂłaby teraz taka zimna i obojĂŞtna..I denerwuje mnie teÂż to ,Âże mówi ,Âże jest zupeÂłnie inna ,a takÂże to ,Âże nie ma juÂż poprzedniej Miharu...Ja tego nie zniosĂŞ! W niej musiaÂło coÂś pozostaĂŚ z poprzedniej dziewczyny jakÂą byÂła..To nie moÂże siĂŞ skoĂączyĂŚ tak ,Âże juÂż zawsze taka jak teraz miaÂłaby byĂŚ..NIE...-dodaÂł cicho ze smutkiem w oczach..Kiedy odpowiadaÂł na pytanie Paina rzuciÂł bardziej akcent na sÂłowo "Nie" choĂŚ takÂże byÂło ono cicho...Pomimo ,Âże Âłza ,która spÂłynĂŞÂła dziewczynie z oka i byÂła niewidoczna dla innych ,to on jÂą zauwaÂżyÂł i domyÂśliÂł siĂŞ ,Âże jednak moÂże jest dla niej jakaÂś szansa na powrót chociaÂżby czĂŞÂści starej Miharu...
Casper staÂł patrzaÂł na dziewczyne, mimo to wiedziaÂł o wszystkim co siĂŞ tutaj dzieje. O Âłzie, rozmowie akowców czy wszystkim co siĂŞ dziaÂło w okolicy wiedziaÂł. Przed walkÂąjednak chciaÂł jeszcze wypowiedzieĂŚ parĂŞ sÂłów nie tylko do liderki akowców.
- Jednak pamiĂŞtaj Âże to ty wybraÂłaÂś cierpienie Suny, cierpienie "bliskich a szczególnie cierpienie stojacego tam w oddali Deiadary - imie chÂłopaka podkreslil zeby oni wiedzieli ze konoszanin wszystko wie - to ty pozostalas bierna na dzialania demona, moze nie od poczatku ale w pewnym momencie przestaÂłaÂś walczyĂŚ pozostajÂąc cieniem osoby którÂą byÂłaÂś, cieniem skrytym za demonem. której nie chcesz wyciÂągn¹Ì wiĂŞc rozumiem Âże rozmowa bĂŞdzie tutaj juÂż zbĂŞdna. A wy siĂŞ nie wtracajacie jeÂśli chcecie pozostawiĂŚ honor miharu, jedyna czastke ktora zyje miedzy scianami demoniczego wiezienia ... - jego sÂłowa byÂły przepeÂłnione lekkim smutkiem i powaga. Zamkn¹³ oczy. Z jego ciaÂła zacz¹³ tworzyĂŚ siĂŞ klon który udaÂł siĂŞ w stronĂŞ gdzieÂś daleko. Po chwili wypowiedziaÂł glosem bardziej mrocznym jakby nie pochodzacym od lidera senju a od jego demona ... i tak zaiscie byÂło - Zaczynajmy !

I.- klon:
Bunshin Caspra gdy tylko zostaÂł stworzony udaÂł siĂŞ bardzo szybko przed siebie unikajÂąc jakiÂś cuiosów które mogÂły byĂŚ w ejgo stronĂŞ skierowane, robiÂł to za pomocÂą skoków, odchyleĂą czy kawarimi. BiegÂł w przeciwnÂą strone niÂż Pein i Deidara. <nmk>

II. - Drzewiec:
Wielki drzewiec podniusÂł Caspra w swe wielkie drewniane Âłapsko i wrzuciÂł go do jamy ustnej czyli krótko mówiÂąc poÂłknÂąc go Ent miaÂł minĂŞ jakby nie zgadzaÂł siĂŞ z poglÂądem chÂłopaka i chciaÂł sie go pozbyĂŚ ... ale nagle zacz¹³ siĂŞ kurczyĂŚ, zmniejszaĂŚ bardzo szybko do rozmiarów jego wÂłaÂściciela. OkazaÂło siĂŞ iÂż te dwie istoty po³¹czyÂły siĂŞ tworzÂąc jednÂą istotĂŞ.

III.- Casper:
ChÂłopak zostaÂł zjedzony przed straÂżnika lasu a póÂźniej z³¹czyÂł sie z jego ciaÂłem. OtworzyÂł swe oczy i uÂśmiechnaÂł siĂŞ ironicznie. WszedÂł w jedno z drzew tak poporstu i pojawiÂł siĂŞ gdzie indziej gdzie byÂł bardziej bezpieczny. WystrzeliÂł z tamtego miejsca kilkoma wielkimi koÂłkami a raczej balami stworzonymi z pni roÂślin a póÂźniej znikn¹³ gdzieÂś indziej, po drugiej stronie z której zacz¹³ biec na Miharu jednak gdy szykowaÂł sie atak byÂł przyszykowany juÂż do uniku w nadzwyczajny sposób, wbiec w jakieÂś drewniane cuÂś i przenoszÂąc siĂŞ tam gdzie jest bezpiecznie. Korzenie z ziemi zaczeÂły obwijaĂŚ siĂŞ wokóÂł dziewczyny za rozkazu Caspra a co kawaÂłek wystrzeliwaÂły maÂłe i wiĂŞksze kolce. Lider senju odbiÂł sie od czegoÂś wiĂŞkszego i skoczyÂł ku górze i gdy szykowaÂł siĂŞ na niego atak wykonaÂł swe drewniane kawarimi przmeiszczajÂąc siĂŞ blisko dziewczyny tak by ona o tym nie wiedziaÂła stamtÂąd jednak wykonaÂł nastĂŞpne kawarimi tym razem ze swoim mokujinem. Samemu znajdujÂąc siĂŞ w oddali od gÂłównej walki i tam byÂł przygotowany na wykonanie uniku przez kawarimi albo jeÂśli jet to mozliwe to bardziej przemieszczenia siĂŞ przez roÂślinnoœÌ czy drewno w inne bezpieczniejsze miejsce.

IV. Mokujin:
Drewniana sÂłu¿¹ca konoszaninowi lalka byla gdziĂŞs dalej bezpieczna ale Casper zmieniÂł siĂŞ z niÂą miejscem podczas jednej czĂŞÂści ataku (wczeÂśniej wykonywaÂła jak coÂś wszelkie najlepsze manewry). JEdnak byÂła ona gotowa juÂż na walkĂŞ gdyÂż podczas rozmowy zregenerowaÂła siĂŞ odwrotnie niÂż Miharu której powÂłoka (chodzi tutaj o ciaÂło dziewczyny, nie dusze) sÂłabÂło z kaÂżdÂą sekunda przez chakrĂŞ swojego demona, na szczescie casper nie musiaÂł przezywac czegos takiego. Mokujin stojÂący a raczej wykonujÂący cios w dziewczyne z wykopu szybko wykonuje jednak fikoÂłek odbijajac sie od nowo powstaÂłej przed chwila sciany z drewnia by uniknac ciosu. Znajduje sie wiec kawalek od dziewczyny gdy z calego murku wystrzeliwuja drewniane kolce kierujace sie w jej strone. Przenika on przez roÂślinnoœÌ spadajÂąc na zielonÂą ziemiĂŞ i znajduje siĂŞ za niÂą, dok³¹dnie przy niej wykonujÂąc potĂŞÂżne udeÂżenie w kar drewnianym kolcem którego zadaniem jest sparaliÂżowaĂŚ ciaÂło dziewczyny albo przynajmniej ogÂłuszyĂŚ jÂą. Po tym szybko zmienia miejsce za pomoca kawarimi znajdujac sie takze w bezpiecznej odleglosci.