Bramy Taki

WejÂście do wioski , byÂło wyryte w skale , w górze , to jedyna znana ludziom droga do Taki. Powszechnie po wojnach shinnobi wiedzieli o niej wszyscy , zawsze stacjonowali tu 2 straÂżnicy. Niedawno jednak brama siĂŞ zawaliÂła i to wejÂście zostaÂło odciĂŞte , czas starych. Tradycja zebrania mówienia komukolwiek o wejÂściu do Taki i mieszkaĂący za cenĂŞ Âśmierci tego przestrzegajÂą , niestety ta brama juÂż nigdy nie bĂŞdzie funkcjonowaĂŚ. . .

Teraz sÂą tu tylko ruiny , co moÂże oznaczaĂŚ o tym ,Âże Taki juÂż nie ma , albo ,Âże znowu zniknĂŞÂła dla innych.

---

Szybko przebiega przez wioskĂŞ i kieruje siĂŞ w stronĂŞ Iwa-Gakure
Biegnie do Oto- Gakure<NMM>
Klon przebiega przez bramĂŞ i kieruje siĂŞ do nastĂŞpnej wioski <Nie Ma Go>

---

PrzechodzĂŞ obok bram do wioski...

NMM
PrzechodzĂŞ przez bramĂŞ kierujÂąc siĂŞ do wioski....
(NMM)
PrzechodzĂŞ przez bramĂŞ witajÂąc straÂżników i wychodzĂŞ z Taki....

(NMM)
WychodzĂŞ z wioski

WróciÂłam do wioski wolnym krokiem

Ponownie wyszÂłam z wioski spacerowym krokiem z rĂŞkoma w kieszeniach
<zt>
StajĂŞ przed bramÂą wioski. RozglÂądam siĂŞ czy nikogo nie ma i po chwili wyciÂągam karteczkĂŞ i przylepiam jÂą za tablicĂŞ z nazwÂą wioski. Zaraz po wykonaniu tej czynnoÂści biegnÂą w kierunku kolejnej osady.<NMM>
PojawiÂłem siĂŞ w bramie. Dwóch straÂżników spojrzaÂło na mnie i gdy skojarzyÂło mnie kiwnĂŞli gÂłowami. Ja zdziwiony wszedÂłem do wioski.
MuszÂą wiedzieĂŚ Âże ja od Hidekiego.
[NMM]
Przesz³a ca³¹ Taki. Ju¿ mia³a ochotê st¹d odejœÌ, gdy Raiona zast¹pi³a jej drogê, rycz¹c.
- SzukaĂŚ jeszcze? - zapytaÂła z powÂątpiewaniem. Raiona w odpowiedzi lekko potrÂąciÂła jÂą idÂąc w kierunku przeciwnym do bramy. Tsuyo wzruszyÂła ramionami i poszÂła za niÂą.

NMM.
WchodzĂŞ do wioski,rozglÂądam siĂŞ i kieruje siĂŞ do rezydencji wÂładcy Taki.
<nmm>
wchodzĂŞ do wioski kierujÂąc sie do wÂładcy
<NMM>
IdĂŞ w kierunku rezydencji wÂładcy.

<nmm>
No to lÂądujĂŞ przed bramami Taki.IdĂŞ w kierunku wyznaczonych kanaÂłów przez wÂładcĂŞ Taki.

<nmm>
WchodzĂŞ do Taki przez frontowÂą bramĂŞ

- To chyba wieÂś mojego kuzynka .. heh zoabczymy co u niego sÂłychaĂŚ

idĂŞ do Hidekiego
<NMM>
Pojawiam siĂŞ przed bramÂą i wchodzĂŞ do wioski jednak zanim wszedÂłem zatrzymaÂło mnie dwóch straÂżników pytajÂąc siĂŞ dokÂąd zmierzam.ÂŻaÂłosne ale nie bĂŞdĂŞ zwracaÂł na siebie uwagi.PopatrzaÂłam siĂŞ na jednego z nich i powiedziaÂłem:
-Mam tu wype³niÌ misjê jednak nie mogê zdradziÌ wam jej celu poniewa¿ w³adca Taki nie ¿yczy³ sobie tego to w³aœnie on zleci³ mi t¹ misjê.Czy mogê ju¿ przejœÌ?
-Ach chyba Âże tak.Tak proszĂŞ i przepraszam za kÂłopot.
Po sÂłowach straÂżnik wszedÂłem do wioski.
NMM
PrzechodzĂŞ obok straÂżników którzy patrzÂą na mnie dziwnie. Ale nie zatrzymuje siĂŞ by zapytaĂŚ o co chodzi.
WleciaÂłem do wioski na moim summonie. PrzyÂłoÂżyÂłem rĂŞkĂŞ do jego pleców(byÂł on teraz wielkoÂści sÂłonia) i krzykn¹³em teppudama. Kula poleciaÂła w stronĂŞ rezydencji wÂładcy Taki. MiaÂłem juÂż aktywny Raikigan i zdjĂŞte ciĂŞÂżarki. PowiedziaÂłem do Hakketsu:
-To jak kolego pora wprowadziĂŚ w tej wiosce zmiany.
-Taaak zróbmy tu szybko porzÂądek- odpowiedziaÂł.
ZszedÂłem z niego i czekaÂłem na komitet powitalny.
Pojawia siĂŞ 1 Jonin przed tobÂą i krzyczy....
-W imieniu wÂładcy taki zatrzymaj siĂŞ...To pierwsze i ostanie ostrzeÂżenie...

jako byÂły wÂładca taki ja pokierujĂŞ obrona....
-I w jaki sposób chcesz to zrobiĂŚ. ChodÂź by byÂło was 10 to nie dali byÂście rady. PowiedziaÂłem a nad mojÂą gÂłowÂą zebraÂły siĂŞ ciemne chmury które przywoÂłaÂłem Raikiganem.
(Moja szybkoœÌ= 106 bo nie mam ciĂŞÂżarków)
Dobra sêdziuje tê walkê kolejnoœÌ:
Hideki --> Midori --> MG i takie b³êdne ko³o

Nie liczyĂŚ mi czakry ale teÂż nie przesadzaĂŚ z atakami w jednym ruchu ...

Koleœ wykona³ szybko kilka pieczêci....i zacz¹³ pluÌ kleist¹ ciecz¹ [to jakieœ tam jutsu suiton]
kiedy pokryÂł caÂły teren kleistÂą mazia wykonaÂł szybko kawarimi i znikn¹³ z oczu midoriemu wtedy znikÂąd pojawiÂł siĂŞ drugi jonin który wykonaÂł GUURYUUKA NO JUTSU celujÂąc w midoriego i jego sumona w razie ataku obydwaj jonini wykonujÂą kawarimi....
Kiedy ciecz zbliÂżaÂła siĂŞ do mnie wskoczyÂłem na summona i natychmiast wzbiliÂśmy siĂŞ w powietrze gdzie zanim wybiegÂł drugi jonin wykonaliÂśmy Midori-Hakketsu Tatemae no Jutsu i siĂŞ po³¹czyliÂśmy. Moje staty wzrosÂły, zyskaÂłem skrzydÂła i jutsu tygrysa jak równieÂż lekko okryÂłem siĂŞ biaÂłym futrem. Teraz kiedy miaÂłem skrzydÂła i byÂłem w powietrzu uÂżyÂłem Suiton:Teppudama(kula wody) i ogromna kula wody uderzyÂła w gÂłowĂŞ smoka. JeÂśli to nie podziaÂłaÂło to robiĂŞ kawarimi z czym kolwiek co jest po za zasiĂŞgiem ataku. NastĂŞpnie wzlatujĂŞ ponownie w górĂŞ i Raikiganem bacznie obserwujĂŞ sytuacjĂŞ. W razie jakiegoÂś ataku ognistego rangi B,C,D uÂżywm Sujinheki, w razie mocniejszego kawarimi(obojĂŞtnie jakiego mocniejszego ataku). StworzyÂłem równieÂż 2 klony które gdzieÂś poleciaÂły.

Moje staty
SiÂła- 40
SzybkoœÌ- 116
CelnoœÌ- 38
Wytrzyma³oœÌ- 63

<NMK>
Kula wody zatrzyma³a ognistego smoka, a Midori zanim siêwzbi³ maŸ przyklei³a mu siê do nogi, jest po³¹czony z ziemi¹ i nie mo¿e oddalaÌ sie za daleko, doskonale go widaÌ.
Jeden z Joninów wykonaÂł kiri gakute no jutsu a drugi kakuangyou no jutsu [takie fajne genjutsu] nastĂŞpnie ten pierwszy [od mgÂły] ponownie zacz¹³ pluĂŚ maziÂą Âżeby lepiej przykleiĂŚ przeciwnika a 2 zÂłoÂżyÂł kilka pieczĂŞci wykonaÂł housenkĂŞ...
w razie ataku ten od mgÂły wykonujĂŞ waÂł z bÂłota i zanim siĂŞ chowajÂą jeÂśli to nie pomaga podstawiajÂą kawarimi....
No wiĂŞc zanim wykonano na mnie jakiekolwiek jutsu podrzuciÂłem w górĂŞ kunaia z którym zrobiÂłem kawarimi wiĂŞc teraz latam sobie w powietrzu. NastĂŞpnie tworzĂŞ w rĂŞkach Chidori Senbon(2 igÂły) i rzucam w joninów którzy wyszli z ukrycia i sterujĂŞ igieÂłkami za pomocÂą Raikigana wiĂŞc powinnnem trafiĂŚ w 100%. NastĂŞpnie podlatujĂŞ do budynku mieszkalnego i przywoÂłuje wszystkie marionetki. Marionetka wiatru wykonuje Daitoppa aby rozwiaĂŚ zbliÂżajÂącÂą siĂŞ mg³ê. W razie ataku kawarimi.
//To jest podbijanie wioski wiĂŞc siĂŞ wtryniam //

W oddali moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ dÂźwiĂŞk trzepocÂących owadzich skrzydeÂł. Po paru sekundach przed bramÂą byÂło widaĂŚ wielkÂą plagĂŞ robactwa , która zaczĂŞÂła Âżywcem poÂżeraĂŚ jouininów , od strony wioski tez leciaÂły robaki , które gromadziÂły siĂŞ wszĂŞdzie , po chwili nawet z pod ziemi zaczĂŞÂły wychodziĂŚ Âżuczki, które poÂżeraÂły przeciwników. W górze widaĂŚ byÂło Ryusakiego , który dookoÂła siebie stworzyÂł barierĂŞ z robaków przed ewentualnymi zagroÂżeniami. Plaga miaÂła trochĂŞ ksztaÂłt rĂŞki , poniewaÂż Ryusaki kierowaÂł robakami dÂłoĂąmi , tym samym szybciej siĂŞ poruszaÂły.
- Jestem sensei ....- WymamrotaÂł pod nosem.
Robaki wyczuwaÂły czakrĂŞ przeciwników wiĂŞc bez problemu odnajdywaÂły owych .....
Midori uniknaÂł ataków a 2 Joninów wyskakujÂąc w powietrze spaliÂło wszystkie robale i uniknĂŞÂło ataków Midoriego. Nagle za Ryusaki'm pojawiÂł siĂŞ jeszcze jeden dziwny jonin i bez szansy uniku udeÂżyÂł go w szyjĂŞ, jesteÂś nieprzytomny ... // Nie wtrÂącaj sie, bo Cie zabije ///
wszyscy Jonini wykonujÂą kawarimi....
jeden z nich wykonuje kilka pieczêci....w stronê midoriego pomkn¹³ ognisty smok....nastêpnie 2 jonin zaatakowa³ go za pomoc¹ kaz no yabita...wzmacniaj¹c ognisty atak....
a 3 jonin zaatakowaÂł za pomocÂą kakoangyou no jutsu i kiedy juÂż zÂłapaÂł midorieego w gen jutsu wykonaÂł goukakuou no jutsu a 2 pozostali jonini powtórzyli swoje ataki....
W oddali usÂłyszaÂła odgÂłosy walki. Tygrys zatrzymaÂł siĂŞ, zeskoczyÂłam z niego i pobiegÂłam w kierunku Midori.
A wiĂŞc kiedy zobaczyÂłem Âże jeden kolo skÂłada pieczĂŞcie na Koukangyu no jutsu i leci na mnie ognisty smok wpierw uÂżyÂłem teppudama aby tylko zablokowaĂŚ smoka a nastĂŞpnie w k³êbie dymu zastosowaÂłem kawarimi. Moja marionetka wiatru zÂłapaÂła ryusaka i sheene i wzleciaÂła obok mnie. Kiedy wszysce jonini byli na ziemi(nie wiem ale z tego co wiem to tam jest maÂź) ja za pomocÂą miecza uÂżywam Gouryuka a moja marionetka wiatru uÂżywa daitoppa w wyniku czego powstaje ogromna fala ognia która spala wszystko ³¹cznie z domami. Ja natomist wzleciaÂłem jeszcze wyÂżej razem z marionetkÂą i w razie ataku kawarimi.
//Hideki, twoi Jounini majÂą po 2000PCh... chyba... ale dajmy, Âże to 2000 bo to nie sÂą studnie bez dna. PrzejmujĂŞ walkĂŞ z proÂśby Midoriego. I osobiÂście uwaÂżam, Âże Midori powinien przegraĂŚ, bo ja chciaÂłem podbiĂŚ tĂŞ wioskĂŞ //

Ok... problem w tym, Âże przed GenJutsu nie da siĂŞ uciec Kawarimi . Przykro mi. SkontrowaÂłeÂś wodnego smoka, ale kula ognia juÂż ciĂŞ poparzyÂła - tak samo jak SheenĂŞ. Kolejny ognisty smoka trafiÂł centralnie SheenĂŞ - poleciaÂła z falÂą uderzeniowÂą na mur i tam mocno poparzona legÂła niezdolna do walki.
PojawiÂł siĂŞ kolejny jonin....wykonaÂł kilka szybkich pieczĂŞci i powiedziaÂł kaze no yabita atakujÂąc midoriego....
tamci co byli wczeÂśniej...jeÂśli majÂą jeszcze chakrĂŞ powtarzajÂą ten sam atak co wczeÂśniej....jeÂśli nie to wyjmujÂą shurikeny i rzucajÂą w midoriego.....
nastêpnie atakuj¹ kunajami chc¹c mu przebiÌ serce a 2 odci¹Ì g³owê.....
Jako Âże nic z moich jutsu nie wyszÂło to mam moje 3000 Pch. No wiĂŞc moja marionetka wiatru Âłapie mnie i odlatuje tak abym nie zostaÂł trafiony. Wykonuje ona uniki podczas lotu i pobiera odrobinĂŞ mojej chakry i wpuszcza jÂą w moje ciaÂło po przerobieniu jej na fuuton aby wyzwoliĂŚ mnie z gen jutsu. JeÂśli to nie podziaÂła to uÂżywam Kai. JeÂśli to podziaÂła bÂądÂź nie to Âłykam piguÂłkĂŞ krwi tak aby zregenerowaĂŚ siĂŞ bo otrzymaÂłem poparzenia. Po ÂłykniĂŞciu piguÂłki wzrasta moja chakra o 35% wiĂŞc taki przypÂływ na pewno mnie wyzwoli na genjutsu. Mam teraz moje 3000 chakry i powinienem byĂŚ wyzwolony z genjutsu. Wszyscy trzej jonini sÂą widoczni to moje trzy marionetki na nich nacierajÂą tak aby odwróciĂŚ ich uwagĂŞ natomiast moja czwarta marionetka wiatru rzuca 6 fumma shurikenów(po dwa na jonina) i za pomocÂą kaiten shuriken i steruje ona wszystkimi tak aby bez problemu doszÂły celu. Ja natomiast majÂąc nadal aktywnego Raikigana tworzĂŞ w rĂŞku chidori senbon(3 igieÂłki) i rzucam nimi oraz dla pewnoÂści za pomocÂą Rakigana sterujĂŞ aby równieÂż doszÂły celu.
JeÂśli jestem wolny od genjutsu to sam latam bez marionetki i w razie ataku wykonujĂŞ kawarimi z kawaÂłkiem piasku lub diabelskÂą marionetkÂą.

----------------------------------
Pch: 3000- 50(kai)-120(6X kaiten shuriken)-263(chidori senbon po obniÂżkach zwiÂązanych z Raikiganem)+ piguÂłka krwi=3000-423+piguÂłka= chakra uzupeÂłnia mi siĂŞ do peÂłna bo duÂżo jej nie straciÂłem.
// Tak wiĂŞc ja budzĂŞ bo mg siĂŞ zmieniÂł , teraz Hyuta przyznaÂł Âże w tej walce nie jest bezstronny, wiĂŞc lepiej aby kto inny byÂł MG //
Ryusaki po chwili siĂŞ ocknÂą , tak wiĂŞc rozglÂądaÂł siĂŞ udajÂąc dalej nie przytomnego. Po chwili siĂŞ rozpadÂł na robaczki które wlazÂły w ziemiĂŞ. Na caÂłej arenie walki czyli przy bramie gÂłównej nagle z ziemi wystrzeliÂły robaki które przypominaÂły grad dÂłoni. Robaki chciaÂły wyÂłapaĂŚ jouninów i nastĂŞpnie im wyssaĂŚ czakrĂŞ. ChÂłopak pojawiÂł siĂŞ w dole a obok niego staÂł dwa lobaczkowe klony. Ryusaki kontrolowaÂł robactwo , 1 klon stworzyÂł barjerĂŞ z robaków a 2 klon patrzyÂł oczami robaków aby szybciej odnaleœÌ jouninów.
KolejnoœÌ bez zmian walczcie dalej
Widze z daleka walczÂących, ale nie moge im pomóc. UÂżywam na sobie Jika Jukusei, starajÂąc siĂŞ uleczyĂŚ wiĂŞkszoœÌ ran.
Walka od nowa, kaÂżdy liczy PCh Hideki masz 3 Jonninów po 1500 PCh kaÂżdy, wiĂŞc walka od nowa kolejnoœÌ:
Midek -> Ryusek -> Hidek -> Jestem Który Jestem itd. walczcie. aha jeszcze kaÂżdy jonnin Hidka ma 4 techniki ( jednoego z ÂżywioÂłów bÂądÂź same GenJutsu randi od d do b jedna a to saomo techniki ÂżywioÂłowe.
No wiêc summona jest obok mnie bo na nim przyby³em wiêc zrobi³em Midori-Hakketsu Tatemae no jutsu i wzbi³em siê w powietrze gdzie zdj¹³em ciê¿arki.
Moje staty teraz:
SiÂła 40
szybkoœÌ 116
celnoœÌ 38
wytrzyma³oœÌ 63
Pch 3200
Mam równieÂż jutsu mojego summona czyli teppudama i sujinheki.

Kiedy jestem w górze aktywuje Raikigana i z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą rzucam 3 igieÂłki chidori senbon w moich przeciwników i sterujĂŞ nimi za pomocÂą Raikigana. W miĂŞdzyczasie kÂątem oka przywoÂłujĂŞ chmury i dobywam mojego miecza. W razie kontry przeciwników robiĂŞ unik lub kawarimi a jak ognisty atak to teppudama w niego aby go zgasiĂŚ. PrzywoÂłujĂŞ jeszcze moje 4 marionetki.

Pch 3200- 800- 263- 100= 2037
Ryusaki staÂł sobie spokojnie i siĂŞ przyglÂądaÂł swojemu przeciwnikowi.
- Hmm..? nie chce go zabiĂŚ ...- PowiedziaÂł pod nosem i podniósÂł dÂłonie w górĂŞ. Z rak wylatywaÂły owady które nastĂŞpnie pĂŞdziÂły w stronĂŞ przeciwnika. Ze stóp chÂłopaka teÂż wychodziÂły robaki , ale one wkopywaÂły sie ziemie , aby zaatakowaĂŚ nagle z pod owej. Tego manewru nie widziaÂł przeciwnik. W razie ataku Ryusek uÂżywa robaczkowego kawarimi i robacki siĂŞ rozpraszajÂą
PrzyglÂądaÂłam siĂŞ z boku, gotowa do pomocy.
Wszyscy Jonini wykonali kawarimi znikajÂąc z oczu przeciwnikom....nagle w stronĂŞ Sheeny popĂŞdziÂł ognisty smok....[nie napisaÂła nic o uniku ]
w tym momecie 2 jonin wykonaÂł kokuangyou na aburame i midorim.....3 jonin znikÂł z oczu przeciwnikom....
WidzÂąc ognistego smoka zrobiÂłam unik i schowaÂłam siĂŞ za drzewem, dalej przyglÂądam siĂŞ walce.
[co siĂŞ mnie wszyscy uczepili]

EDIT BY HIDEKI:Ten unik nie zostanie uznany przynajmniej nie powinien poniewaÂż posty poza kolejkÂą nie sÂą brane pod uwagĂŞ...
i nikt siĂŞ ciebie nie uczepiÂł napisz dÂłuÂższego posta na koĂącu dodaj tekst "w razie ataku robiĂŞ" unik i tyle a wracajÂąc do tego posta inny MOD daÂł by ci osta ja jednak jest miÂłosierny wiĂŞc osta nie dostaniesz....
ps...zapraszam do SO...ciebie i wszystkich czytajÂących ...no poza czÂłonkami MB
Midori nie trafiÂł gdyÂż Jonnini podstawili kawarimi, oÂślepienie udaÂło siĂŞ na Ryuusakim ale nie na robaczkach i te zaczĂŞÂły ÂżdÂżeraĂŚ jednego jona, Midori jest w górze poza zasiĂŞgiem jutsu jonina. Sheena niestety jest poparzona i nie moÂże siĂŞ rusz¹Ì, straciÂła przytomnoœÌ ( to za to Âże byÂł edit ) jeden jonnin Hidekiego jest na póÂł zdolny do walki. Dwaj inni uciekli z wzroku Midoriemu i Ryuusakiemu który jest pod wpÂływem GenJutsu
No wiĂŞc obniÂżyÂłem mój lot odrobinĂŞ i krzykn¹³em do Ryusakiego:
-DokoĂącz z tym joninem i zajmij siĂŞ SheenÂą a ja zaÂłatwie tamtych
Po tym skupiÂłem chakrĂŞ w nosie a jak wiemy jestem po³¹czony z moim summonem który jest tygrysem wiĂŞc bez problemu znalazÂłem jednego z Joninów a jako Âże jonin nie powinien byĂŚ szybszy od kogoÂś kto ma skrzydÂła poleciaÂłem za nim(chmury sÂą na niebie) i kiedy pojawiÂł siĂŞ w zasiĂŞgu wzroku za pomocÂą Raikigana wypuÂściÂłem na niego Kirina. NastĂŞpnie znów wzleciaÂłem w górĂŞ i obserwowaÂłem sytuacjĂŞ. Z tej wysokoÂści powinienem zauwaÂżyĂŚ atak i mam zmysÂły wyostrzone wiĂŞc w razie sÂłabszego ataku unik a jak siĂŞ uda to kawarimi. Moje marionetki: Bakudeko, Mizudeko i Onideko przeszukujÂą wioskĂŞ w trójce i kiedy zauwa¿¹ jonina atakujÂą go za pomocÂą:
BD: pazurami
MD: Mizukuri no Yaiba
OD: za pomocÂą kosy.
Fuudeko wzleciaÂła w powietrze i obserwuje z góry. JeÂśli zobaczy jonina atakuje go fummashurikenem i technikÂą kaiten shuriken wiĂŞc moÂże sterowaĂŚ shurikenem.

2037-600(kirin po obniÂżkach)=1437-100(wĂŞch)=1337
Robaki wyÂżeraÂły czakrĂŞ przeciwnika w mózgu ryusakiego , przez to negatywna czakra gen zostaÂła poÂżarta i Ryusek juÂż normalnie widziaÂł.

Robaki które zjadaÂły czy teÂż wchÂłaniaÂły czakrĂŞ -, weszÂły do Âśrodka jego tym samym wchodzÂąc do ukÂładu ÂżyÂłek czakry. Robaki sparaliÂżowaÂły jounina. Ryusek posÂłaÂł plagĂŞ do poszukiwaĂą reszty jouninów, a sam udaÂł siĂŞ z pomocÂą dla swej kompanki.
SzedÂłem wolnym krokiem ulicÂą kiedy nagle usÂłyszaÂłem odgÂłosy walki.Zacz¹³em biegn¹Ì w kierunku odgÂłosów czyli w kierunku bramy.WskoczyÂłem na jej czubek i zobaczyÂłem walczÂących shinobi.WÂśród nich byÂł Midori mój kompan rozpoznaÂłem go od razu.PoÂłoÂżyÂłem rĂŞkĂŞ na katanie i zastanowiÂłem siĂŞ czy by mu nie pomóc.Po dÂłuÂższym namyÂśle postanowiÂłem siĂŞ nie wtrÂącaĂŚ dlatego znikn¹³em tak szybko jak siĂŞ pojawiÂłem.
NMM
Zanim aburame zd¹¿yÂł wyrwaĂŚ siĂŞ z gen koleÂś od katona wykonaÂł pieczecie i zaatakowaÂł go za pomocÂą goukayou no jutsu nastĂŞpnie rzuciÂł w niego 10 shurikenów kilka z nich byÂło po³¹czonych ÂżyÂłkÂą która obwinĂŞÂła aburame unieruchamiajÂąc go wtedy[jeÂśli nadal jest przytomny] powtarza atak goukayuu no jutsu rzuca kunaja w powietrze wykonuje kawatimi...
2 jonin rzuca kunaja w górĂŞ i wykonuje z nim kawarimi nastĂŞpnie kiedy dostrzega midoriego atakuje go za pomocÂą kleistej mazi kiedy ten wykonuje robi unik zostaje zaatakowany przez 2 jonina[katona] który atakuje za pomocÂą ognistego sponka i kiedy midori robi unik zostaje zaatakowany przez 3[ma 55 szybkoÂści a reszta po 15] jonina który pojawiÂł siĂŞ z nie wiadomo skÂąd za pomocÂą Atsugai a nastĂŞpnie kaze no Yabita...w razie ataku moi jonini wykonujÂą szybkie kawarimi
MIdori zabiÂł jednego, robaki Ryuusakiego zostaÂły zjarane Goukakyuu no Jutsu jednak parĂŞ robaczków zabiÂło jonnina. Trzeci jonin pojawiÂł siĂŞ wraz z mĂŞÂżczyznÂą w stroju Kage. Stoicie naprzeciwko siebie. Hideki Kage ma 12 technik i 2500 pch
Stan¹³em za Rysakim i powiedzia³em:
-Wiem Âże nie bĂŞdzie Âłatwo ale twój jest jonin natomiast ja bior... Koukangyu no jutsu- w póÂł zdania sobie przerwaÂłem i z nie nacka wykonaÂłem Gen jutsu zanim przeciwnicy powinni siĂŞ pokapowaĂŚ w moich zamiarach. ÂŁykam nastĂŞpnie jednÂą piguÂłkĂŞ ÂżoÂłnierzy i uderzam w moich przeciwników którzy sÂą pod wpÂływem genjutsu kirinem bo chmury nadal sÂą na niebie. W razie ataku unik bÂądÂź kawarimi.

JeÂśli coÂś siĂŞ nie uda w tym scenariuszu to wzbijam siĂŞ znów w górĂŞ i Âłykam piguÂłkĂŞ tak jak w pierwszym scenariuszu. NastĂŞpni rzucam chidori senbon a moje marionetki wykonujÂą swoje ataki taijutsu.

====================================
1) 1337+1050(piguÂłka)-600-350=1437
2) 1337+1050-350=2037
No wiĂŞc kage na razie wycofuje siĂŞ poza pole walki[kimoto dziĂŞki ale na razie pobawiĂŞ siĂŞ joninami mam jeszcze 7 do dyspozycji]
Pojawia je jeszcze 2 joninów [jest 3 chyba Âże ten od co go midori zaatakowaÂł przeÂżyÂł ]
1 Wykonuje kilka pieczĂŞci Suchiimu Kazumi no Jutsu
ninja tworzy b. gĂŞsta gorÂącÂą mglĂŞ
ranga c
koszt 500
[wszyscy sÂą z klanu Udona czy jakoÂś tak na nich mgÂła nie dziaÂła]
wiĂŞc moi przeciwnicy nie powinni nic widzieĂŚ i zostaĂŚ poparzeni a takÂże ich drogi oddechowe....xD
2 wykonuje 3-krotnie Suchiimu Bunshin no Jutsu
klon z gorÂącej pary, który po otrzymaniu ciosu wybucha parzÂąc przeciwnika
ranga D
koszt 300
atakujÂą 2 w Midoriego i 1 w Aburame...
3 wykonuje Taifuu no Jutsu
tworzy dwa smoki z pary które atakujÂą przeciwnika
ranga S
koszt 1500 atakujÂąc midoriego nastĂŞpnie wszyscy ÂłykajÂą piguÂłki ÂżoÂłnierzy Âżeby naÂładowaĂŚ chakrĂŞ w razie ataku kawarimi.....
Ryusaki troszkĂŞ siĂŞ zdenerwowaÂł.
- Trzeba to zakoĂączyĂŚ.... Mushi Dama ...- Po tych sÂłowach z ciaÂła chÂłopaka zaczĂŞÂły wydobywaĂŚ siĂŞ gigantyczne , wrĂŞcz kolosalne iloÂści owadów , Âżuczki które byÂły wysÂłane na zwiad tez zaczĂŞÂły atakowaĂŚ jounina. Robaki poÂżeraÂły tak szybko czakrĂŞ Âże mgÂła im wogólĂŞ nie przeszkadzaÂła. Przez to ryusakiego troszkĂŞ zmuliÂło , ale po paru sekundach wróciÂł do siebie.Odrazu po tym zamieniÂł siĂŞ sam w robaki i zmaterializowaÂł siĂŞ w innym poÂłoÂżeniu

<czakrĂŞ odejmĂŞ jak siĂŞ atak uda >
//dobra chÂłopaki ja wam to skoĂącze...//
Hideki masz trzech jouninów, ale wszystkich straci곜 zaraz ci wytÂłumacze czemu...Zostao ci trzech jounnów, z czego poskutkowaÂła tylko mgÂła. Nigdzie nie ma napisane Âże osobnicy z klany sa odporne na klanowe jutsu-to jest bez sensu. WiĂŞc goœÌ co wykonaÂł mg³ê rozwaliÂł swoich towarzyszy, którzy nie sa zdolni do walki. Atak midora równieÂż siĂŞ niepowiódÂł gdyÂż nie zd¹¿yÂł dobrze wycelowac genjutsu, przez rozmowĂŞ z ryusakim, kirin natomiast zostaÂło zaslepione przez mg³ê i nie dotarÂło celu. Robaki, na które mgla nie dziaÂła okazaÂły siĂŞ idealnym rozwiÂązaniem, jednak jounin zdoÂłaÂł sie jakoÂś obroniĂŚ przed pierwszym atakiem, przez co mgÂła nadal wisi. Midori i Ryusaki czyjecie jak piecze was skóra i zaczynacie sie dusiĂŚ...
ZÂłapaÂłem Rysuaka i SheenĂŞ jak najszybciej i wzleciaÂłem z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą ponad mg³ê. Do³¹czyÂła do mnie marionetka która lata. StworzyÂłem klona który przytrzymaÂł moich kompanów. Ja natomiast pikowaÂłem w dóÂł z chidori na dÂłoni. Kiedy dolatywaÂłem do ziemi z³¹czyÂłem rĂŞce w znak wĂŞÂża i uderzyÂłem w ziemiĂŞ. Hoshi Chidori krzykn¹³em i wielka, elektryczna fala uderzeniowa pomknĂŞÂła we wszystkich kierunkach. Powinna rozwiaĂŚ odrobinĂŞ mg³ê ale jest to bez znaczenia. W kaÂżdym razie gdzie by nie byli moi rywale powinni byĂŚ unieruchomieni przez mojÂą technikĂŞ. Ja natomiast wzleciaÂłem znów w górĂŞ i wyciÂągn¹³em mój miecz. Machn¹³em nim co wywoÂłaÂło stworzenie techniki gouryuka no jutsu. Smok leciaÂł w stronĂŞ ziemi a moja marionetka która byÂła w pobliÂżu walÂła Daitoppe co powinno wzmocinĂŚ mojÂą ognistÂą technikĂŞ i spustoszyĂŚ wioskĂŞ od podstaw. JeÂśli któryÂś z nich by przeÂżyÂł to w razie ataku stosujĂŞ kawarimi. PozostaÂłem marionetki prócz tej wiatru sÂą odwoÂłane.
Ryusek wiedziaÂł co planuje MidoÂś wiĂŞc lobacki tez poleciaÂły w gólĂŞ i tam zostaÂły aÂż midoÂś walnÂą swoim raitonkiem. Insekciki nastĂŞpnie ponownie zleciaÂły na dóÂł i ponownie szukaÂły ofiar aby poÂżreĂŚ ich chakrĂŞ

<zostaÂło mi okoÂło 1000 pk czakry >
*Takashi po kilku godzinach dochodzi do bramy wioski
*StanoÂł przed bramÂą i powiedziaÂł cichym gÂłosem
- Narezcie dostarÂłem
*Poczym wchodzi do wioski
[NMM]
no to jak ci 3 zdechli to mam jeszcze 4 i jednego kage [chyba czytaÂłeÂś co pisaÂł kimoto]
No wiĂŞc mgÂła znika pojawia siĂŞ jeszcze 3 Joninów [juÂż po ataku midoriego wiĂŞc nic im nie zrobiÂł] jeden wykonaÂł Hai Sheki Shou kiedy popióÂł otoczyÂł midoriego jonin detonuje go
2 Jonin wykonuje Chidori Current [Raiton] i pojawia siĂŞ koÂło Aburame nastĂŞpnie atakuje go chidori zaÂś 3 teÂż uÂżywa Chidori Current [Raiton] i pojawia siĂŞ koÂło Midoriego [juÂż po wybuchu] i uÂżywa Chidori Nagashi....w tym momencie 3 Jonin atakuje midoriego za pomocÂą goukakyuu no jutsu...
Przechodzac zaczepilem straznikow i wylegitymowalem sie im poczym muwie
- Drodzy panowie bylbym bardzo usatysfakcjonowany gdybyscie mi wskazali droge do tego miejsca . skonczywszy pokazuje im twierdze ktura znajduje sie na mapie

Dodane po 4 minutach:

gdy straznicy mi pomogli natychmiast ruszylem dalej

NMM
Klon Midoriego spada na ziemiĂŞ wraz z rywalami i znika. CaÂła trójka leÂży na ziemi,a gdy mgÂła opada widzicie stojaca w szyku 4-osobowÂą druÂżynĂŞ. Ale coÂś jest nie tak, wczesniej byÂł 1 wiĂŞcej.
Powoli byÂłem podirytowany. Cokolwiek robiÂłem byÂło zatrzymywane. PowiedziaÂłem w myÂślach To Koniec, mam ich juÂż dosyĂŚ. Zacz¹³em skÂładaĂŚ pieczĂŞci i uÂżyÂłem Kuchiose no Jutsu. StaÂłem teraz na moim summonie który byÂł wielkoÂści Gamabunty. MiaÂł on duÂżo chakry wiĂŞc kiedy wzleciaÂł na odpowiedniÂą wysokoœÌ uÂżyÂł 4 razy Suiton: Teppudama. Traz wioska powinna byĂŚ doszczĂŞtnie zniszczona ale dla pewnoÂści mój summon na którym byÂłem ja i moja druÂżyna uderzyÂłem jeszcze w ziemiĂŞ z takÂą si³¹ która wywoÂłaÂła trzĂŞsienie ziemi. Potem wzleciaÂłem po raz kolejny. ZklonowaÂłem siĂŞ i mojÂą marionetkĂŞ wiatru(mnie i marionetek byÂło po 3 czyli dwa klony + oryginaÂły)i uÂżyliÂśmy super potĂŞÂżnej techniki. Marionetki uÂżyÂły potrójnego daitoppa a ja potrójnego gouryuka. Wioska powinna byĂŚ doszczĂŞtnie spalona. Po tym Âłykam tabletkĂŞ ÂżoÂłnierzy.
Ryusek zÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie tym samym dokoÂła skupiÂły siĂŞ robki.
- Pod¹¿aĂŚ .- Po tych sÂłowach lobacki poruszaÂły siĂŞ ÂściÂśniĂŞte w róÂżne strony.
- ÂŁapaĂŚ .- Po tych sÂłowach robaki dalej ÂściÂśniĂŞte pĂŞdziÂły w rogów .
- RozproszyĂŚ siĂŞ ...- Robactwo siĂŞ rozproszyÂło tym samym wszĂŞdzie byÂły robaki. ChÂłopaka nastĂŞpnie zmieniÂł swoje ciaÂło w robactwo ale wczeÂśniej wypowiedziaÂł komendĂŞ.
- ZABIÆ ...........- Ryusaki gdzieÂś zniknÂą szukaÂł ewentualnych zagroÂżeĂą i shibobi w formie robaków. Robaki z poprzedniej techniki weszÂły w pod ziemie...
Ninja wyskoczyli szybko unikajÂąc ataków summona jednoczeÂśnie bĂŞdÂąc nad ziemiÂą uniknĂŞli trzĂŞsienia jeden wykonaÂł goukakyuu no jutsu a 2 atsuai atakujÂąc Aburame i jego robaczki zanim zd¹¿yÂły zjeœÌ joninów 3 zaatakowaÂł za pomocÂą kaze no yabita midoriego....
Poproszono mnie o to bym wydaÂł werdykt. Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ rozpisywaĂŚ bo nie wiem co dziaÂło siĂŞ na poprzednich dwóch stronach. Midori zaatakowaÂł was potrójnÂą, wzmocnionÂą przez Daitoppe GouryukÂą która rozgromiÂła obroĂąców Taki którzy teraz le¿¹ bez ducha.
Stan¹³em na ziemi a mój summon znikn¹³. ZabraÂłem SheenĂŞ i poszedÂłem w stronĂŞ gabinetu. PowiedziaÂłem do Ryusakiego:
-ChodÂź trzeba to opiĂŚ. IdĂŞ do rezydencji wiĂŞc jak chcesz to wpadnij.
<NMN>
wolnym krokiem wychodze za brame i przywoluje piorunowego ptaka by niemysiec latac do okola tylko odrazu polece do konohy.

NMM
Mój klon miaÂł problemy z trafieniem do Taki ale trafiÂł i szedÂł przez bramĂŞ do Taki, poszedÂł w g³¹b wioski w kierunku Rezydencji wÂładcy Taki.
<NMM>
Stan¹³em i jeszcze raz spojrza³em na wioskê. Summon sta³ obok mnie.
Podchodzi do ciebie czÂłowiek w Âśrednim wieku okoÂło 40 lat. Patrzy na Ciebie przez chwilkĂŞ po czym mówi - Witaj , czy to ty jesteÂś ninja , który ma mi pomóc odzyskaĂŚ godnoœÌ i dom
PodrapaÂłem siĂŞ w gÂłowĂŞ:
-Nic mi o tym nie wiadomo ale jeÂśli mogĂŞ w czymÂś pomóc to proszĂŞ mówiĂŚ.
Dziadek spojrzaÂł na Ciebie kontem oka i powiedziaÂł - WyglÂądasz na silnego ninja. Dobrze powiem Ci co musisz dla mnie zrobiĂŚ. Zbuntowany chunnin z nieznanej mi wioski przej¹³ mój dom i zrobiÂł z niej melin. Teraz wstydzĂŞ Ci siĂŞ nawet podaĂŚ moje imiĂŞ. ZhaĂąbiÂłem mój ród i muszĂŞ odzyskaĂŚ dom i godnoœÌ. ZapÂłacĂŞ Ci wszystkim co mam.

W takim razie ruszajmy. Gdzie mam ciĂŞ odprowadziĂŚ
Spyta³em kolesia i kiwn¹³em g³ow¹ do summona
No wiĂŞc to bĂŞdÂą pola ryÂżowe w Oto. Ale uwaÂżaj mogÂą mnie Âśledzic. Ten czÂłowiek chce zmazaĂŚ mnie z historii tego Âświata. Trasa bĂŞdzie taka. - mówiÂł spokojnie. Tajemniczy czÂłowiek wyciÂągnÂą poszarpanÂą kartkĂŞ , na ktorej byÂły napisane nazwy miejsc :
Dolina koĂąca (rzeka)-->Dolina koĂąca ( droga do Konohy)-->Oto (Bramy Oto)-->Ogromna puszcza Osaska (Droga poÂśród drzew) --> Pola ryÂżowa (Pola) --> pola ryÂżowe (opuszczony dom)
Znowu zacz¹³ mówiĂŚ - Mam nadzieje , Âże doprowadzisz mnie do pól ryÂżowych dalej ja CiĂŞ zaprowadzĂŞ do moje domu. Ale pamiĂŞtaj trzeba uwaÂżaĂŚ mogli mnie ÂśledziĂŚ i tylko czekajÂą na okazjĂŞ.

-oki wsiadaj na mojego tygrysa. Niestety nie polecimy bo nadwerĂŞÂżyÂłem mu skrzydÂła wiĂŞc w drogĂŞ.
<NMN>
WychodzĂŞ z wioski szybkim krokiem a w mojej gÂłowie rodziÂł siĂŞ pewien plan....
[nmm]
Wi wbiega do wioski. Przed bramÂą oglÂąda siĂŞ w tyÂł. StraÂżnicy nie próbowali go zatrzymaĂŚ. Wi kieruje siĂŞ w stronĂŞ rezydencji wÂładcy.

<NMM>

Dodane po 16 minutach:

Wi po wyjÂściu od dyplomaty spokojnie dochodzi do bram Taki. Idzie dalej powolnym krokiem kieruje siĂŞ do spalonego lasu

Pisz czy mogê iœÌ czy nie. Je¿eli tak to wiesz sam co
OdeszliÂście jakiÂś 1km od wioski i z krzaków wyleciaÂł bardzo haÂłaÂśliwy koleÂś. DarÂł siĂŞ do Wi Dima:
-Oddawaj ten papier co masz w rĂŞce albo ciĂŞ zabije.
Wi tylko stoi i czeka na ruch tego kolesia . W razie ataku stworzy Moku jouheki , które obroni go i Sagare. JeÂżeli ta technika Sagary zadziaÂłaÂła to przebije goÂścia mokuton no jutsu . Drewienka belki przebijÂą goÂściowi serce , Âżo³¹dek , wÂątrobĂŞ, dwunastnice, i mózg. Dodatkowo drewniane rĂŞce wyjdÂą z podÂłoÂża i zÂłapiÂą goÂścia za nogi co utrudniajÂąc mu ucieczkĂŞ. JeÂżeli tamto nie zadziaÂła i moku jouheki zawiedzie to podmieniĂŞ siĂŞ z czymÂś na jego ciele moku kawarimi a z mojego ciaÂła wystrzelÂą 3 metrowe ostre jak szpilki deski , które bĂŞdÂą doskonaÂłym atakiem. (z caÂłego ciaÂła wyglÂąda to jak taki jeÂż). JeÂżeli zaatakuje on z bliska Wi w miejscu ataku stworzy szybko drewno , które zatrzyma atak.Drewno zÂłapie kolesia za rĂŞkĂŞ a Wi kunaiem zetnie mu gÂłowĂŞ.
KoleÂś zdechÂł. Ale... na jego miejsce przyszÂło dwóch Âświrów takich jak on z umalowanymi twarzami:
Jeden atakuje cie chidori a drugi rasenganem
S¹ ok 15m od ciebie i s¹ doœÌ szybcy
*Idioci* - pomyÂślaÂł Wi , gdy tylko zobaczyÂł nastĂŞpnych. UÂżyÂł mokuton no jutsu by stworzyĂŚ szpilkowy lasek na 20 metrów w przód i 4 m wysokoÂści. RównieÂż z rÂąk wystrzelĂŞ 2 drewniane koÂłeczki , które bĂŞdÂą prze zemnie sterowane . SÂą one wycelowane w ich serca wiĂŞc ÂśmierĂŚ po ciosie. Jakby jakimÂś cudem , któryÂś podszedÂł to kawarimi z ciaÂłem jego kolegi ( na nim teÂż uÂżyje napastnik swej techniki) ja sam z rĂŞki wystrzelĂŞ osty kij prosto w pÂłat skroniowy napastnika , który by podszedÂł. Jak by to przetrzymali to bronie siĂŞ wytwarzajÂąc w miejscu ataku drewno .
Podmiany z czÂłowiekiem z tego co wiem nie idzie zrobiĂŚ. W kaÂżdym razie ten z chidori roztrzaskaÂł siĂŞ o Mokuton no Jutsu a ten drugi dostaÂł koÂłkiem w gÂłowĂŞ. Jest ledwo przytomny i leÂży na ziemi dyszÂąc.
JesteÂś w stanie tak jak Kakashi zrobiÂł z clonem naruto albo Naruto z Moegi. No wiĂŞc przeszukuje 2 martwe ciaÂła a do 3 podchodzĂŞ i pytam : Kto CiĂŞ wysÂłaÂł idiota , mów albo zginiesz w mĂŞkach. JeÂżeli mnie ktoÂś zaatakuje to przy pomocy komu kawarimi podmieniĂŞ siĂŞ z ciaÂłem goÂścia co Chidori robiÂł. JeÂżeli coÂś w ciaÂłach znajdĂŞ to to biorĂŞ. JeÂżeli ten skona podczas rozmowy teÂż przeszukuje ciaÂło i biorĂŞ to co ma ze sobÂą .
Koleœ zdech³. Ty natomiast znalaz³eœ banda¿ i drut. Mo¿esz iœÌ dalej. Nastêpny post w spalonym lesie(droga)
No wiĂŞc chowam to do ekwipuneczku ( dodam sobie i idĂŞ dalej ). Przy okazji ciÂągle jestem gotowy do kawarimi a jak to nie wystarczy to moku kawarimi.

NMM
WchodzĂŞ do wioski upewniwszy siĂŞ Âże nikt wyjmujĂŞ z kieszeni plakat i przyklejam po kolei na kaÂżdym sÂłupie

ulotka wyglÂąda tak:

Po czym odchodzĂŞ szybkim krokiem
nmm
Z zadowolonÂą minÂą przeszÂłam koÂło bramy, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ Kumo. Walka - pomyÂślaÂłam i przyÂśpieszyÂłam kroku. ZatrzymaÂłam siĂŞ na chwilĂŞ.
NAgle zdyszany Richarde zjawil sie obok niej i podal jej Sword of the Darkness by dodatkowo ja uzbroic noi chcial jej potowazyszyc w podruzy.
-DziĂŞki Richarde jeszcze raz - wziĂŞÂłam miecz do rĂŞki i dotknĂŞÂłam rĂŞki Richarde. Do Kumo - pomyÂślaÂłam i krzyknĂŞÂłam : -Teleportacja ! NMM - Kumo.
heh usmiechnolem sie poczym sam ruszylem do kumo by zobaczyc jak walczy tanuki. ciekawilo mnie jak ten napuszony koles poradzi sobie z takim arsenalem

NMM
Stan¹³em przed bramami, jednak zanim wyjdê z miasta postanowi³em usi¹œÌ na pierwszej lepszej ³awce porozgl¹daÌ siê.
Podchodzi do Ciebie duÂżo starszy shinobi wyglÂąda na zmĂŞczonego
Mam dla Ciebie misjĂŞ, wyglÂądasz mi na silnego i inteligentnego czÂłowieka..
Powiem Ci co masz zrobic a Ty zdecydujesz czy przyjmiesz to zlecenie czy nie..
Mam tu dla Ciebie dokumenty, które musisz dostarczyĂŚ pewnym ludziom..
ChcĂŞ by trafiÂły tam szybko, lecz nie mysl, Âże podróÂż bĂŞdzie bezpieczna
Cz³owiek wygl¹da³ na wiarygodnego, a ja musia³em sobie podnieœÌ czymœ morale.
- Hm, nie widzĂŞ przeszkód. PrzyjmujĂŞ zadanie - zgodziÂłem siĂŞ, choĂŚ miaÂłem wraÂżenie, Âże mogĂŞ poÂżaÂłowac takiego przyjmowania w ciemno mijsi. - Ale zanim coÂś zrobiĂŞ w tym mierunku chciaÂłbym poznaĂŚ konkrety. - dodaÂłem.
Musisz dostarczyĂŚ dokumenty nie moge Ci powiedzieĂŚ czego dotyczÂą natomiast udaj sie do WEJSCIA DO WIOSKI DO KUMO. Tam bĂŞdzie na Ciebie czekaÂł... orszak.
Reszty siĂŞ dowiesz od oficera, który bĂŞdzie przewodziÂł temu orszakowi

Zlecieniodawca odróciÂł sie i udaÂł w przeciwnym kierunku od tego, z którego przybyÂł... WidaĂŚ, ze mu sie ÂśpieszyÂło...
PrzeniosÂłem swój wzrok na dokumenty, które przekazaÂł mi ten shinobi.
"Do Kumo, tak?... Orszak, powiedziaÂł... Mam nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdzie z tego Âżadnych kÂłopotów, tylko ich mi jeszcze brakuje" PomyÂślaÂłem i zacisn¹³em piêœÌ. WstaÂłem z Âławki i udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ Hi no Kuni. <NMM>
Yumi jak zwykle musia³a ci¹gle wierciÌ siê, mimo i¿ zawsze mocno trzyma³a siê ch³opaka, aby przypadkiem nie spaœÌ.
JuÂż nie mogÂła siĂŞ doczekaĂŚ kiedy Kurotsu pokaÂże jej Taki. ByÂła bardzo podekscytowana a widaĂŚ to byÂło po jej bÂłyszczÂących zÂłotych Âślepiach i wielkim usmiechu na tarzy.
-LubiĂŞ sÂłodycze, soczki, tatusia, kotki i zabawe. A nie lubiĂŞ...hmmm....zÂłych ludzi i nudy
Kurotsu zsun¹³ siê z konia, przez ca³y czas podtrzymuj¹c ³apkami siostrê, tu¿ po tym jak przejechali przez bramê.
-Patrz tam x3
PowiedziaÂł pokazujÂąc na duÂży budynek przypominajÂący nieco wodospad tyle Âże z dwoma wielkimi lodami, jednym czekoladowym, drugim Âśmietankowym.
-Idziemy?
Spyta³ cicho robi¹c krok do przodu, jednak wci¹¿ trzyma³ siostrê, dwiema rêkami za jej praw¹ ³apkê.
Jej wzrok zostaÂł utkwiony w budynku. Najpierw nie zbyt wiedziaÂła co to moÂże byĂŚ lecz zaraz otworzyÂła szeroko usta i zaczĂŞÂła siĂŞ ÂśliniĂŚ. Brzuszek teÂż dawaÂł siĂŞ we znaki, gdyÂż zaburczaÂł kilka razy co oznaczaÂło Âże jest gÂłodna.
-Lody! Lody! Lody!...-powtarzaÂła podskakujÂąc na koniu i mocno trzymajÂąc dÂłoĂą Kurotsu.
-Pytanie. Jasne Âże tak-powiedziaÂła oblizujÂąc siĂŞ.
Kurotsu pomógÂł jej zsi¹œÌ po czym delikatnie pociÂągn¹³ jÂą w kierunku budynku.
-Jakie chcesz lody?
SpytaÂł cicho gdy przekroczyli próg tego miejsca i okazaÂło siĂŞ Âże jest tam wiele fontann i sztucznych wodospadów a caÂły budynek utrzymuje siĂŞ w niebieskich kolorach, po za stoÂłami które byÂły srebrne oraz wywieszonymi tablicami gdzie przedstawiano wszystkie specjalne oferty, promocje itp, lecz te byÂły umiejscowione przy drzwiach i wcale nikt nie musiaÂł na nie zwracaĂŚ uwagi.
SzÂła tym razem nie patrzÂąc siĂŞ na Kurotsu tylko roglÂądajÂąc siĂŞ dookoÂła.
Od razu spodobaÂła jej siĂŞ ta wioska. ByÂła naprawdĂŞ fantastyczna, chociaÂż Yumi byÂła w niej od chyba 1 minuty.
-ÂŁaaaa....ale ajnie-wykrzyknĂŞÂła wskazujÂąc palcem na sztuczny wodospad, a potem na nastĂŞpny i kolejny.
-Czekoladowe-odpowiedzia³¹ i zaraz podbieg³a do fontanny, aby zamoczyÌ w niej ³apki i pochlapaÌ przy okazji swoj¹ bluzeczke, gdy tak uderza³a radoœnie rêkami o taflê wody.
Kurotsu nie zwracaÂł przez chwilĂŞ uwagi na swojÂą siostrĂŞ tylko zamówiÂł dwa duÂże lody, które oczywiÂście podano w czymÂś co przypominaÂło puchar za wygranÂą w turnieju, tyle Âże byÂł nie zÂłoty a przeÂźroczysty, wykonany prawdopodobnie ze szkÂła z niebieskim kunaiem na obu stronach. Jedne lody byÂły czekoladowe w polewie czekoladowej i na dodatek z kawaÂłkami czekolady a drugie czekoladowo-Âśmietankowo-truskawkowe w polewie czekoladowej i kawaÂłkami czekolady oraz jednÂą truskawkÂą na Âśrodku tak jak to zamówiÂł sobie Agasharr. ÂłyÂżeczki oczywiÂście teÂż byÂły, obie b³êkitne z napisami w jakimÂś staroÂżytnym jĂŞzyku prawdopodobnie Âłacinie.
-Siostrzyczko gdzie jesteÂś?
SpytaÂł idÂąc z lodami po tym miejscu i szukajÂąc wolnego stolika.
A ta jak zaczarowana patrzyÂła siĂŞ w wode i chlapaÂła na wszystkie strony, a takÂże na siebie. Nagle spojrzaÂła siĂŞ kÂątem oka na Kurotsu i szybko przykucnĂŞÂła, po czym na czworakach zacz³ê aprzemierzaĂŚ lodziarniĂŞ, by juÂż po chwili zaszyĂŚ siĂŞ pod jednym ze stolików. ZachichotaÂła cichutko ÂśledzÂąc wzrokiem chÂłopaka. ByÂła ciekawa czy szybko jÂą znajdzie czy teÂż moÂże nie. Jej brzuszek znowu zaburczaÂł gdy tylko spostrzegÂła pucharki w lodami i zagryzÂła dolnÂą wargĂŞ. PostanowiÂła jednak nie poddaĂŚ siĂŞ i pobawiĂŚ troszkĂŞ z chÂłopakiem w chowanego. LubiÂła tÂą zabawe, a nie przypominaÂła sobie aby bawiÂła siĂŞ w niÂą z biaÂłowÂłosym geninem z Taki.
*WÂładca przebiegÂł przez bramĂŞ, kÂątem oka sprawdzajÂąc co robiÂą straÂżnicy, bez sÂłowa skierowaÂł siĂŞ wprost do swojje siedziby.*

[NMM]
-Gdzie ona...
Mrukn¹³ cicho Kurotsu, który o caÂłej zabawie poinformowany nie zostaÂł wiĂŞc w ten o to sposób zacz¹³ powolnym krokiem iœÌ w stronĂŞ wyjÂścia, nieco zawiedziony Âże jego siostrze nie spodobaÂło siĂŞ to miejsce i nie zjedzÂą w Âśrodku, tym bardziej Âże aktualnie nie byÂło tu za wiele osób, wci¹¿ miaÂł jednak nadziejĂŞ Âże przeoczyÂł i rozglÂądaÂł siĂŞ na wszystkie strony aÂż do czasu gdy zobaczyÂł coÂś maÂłego i biaÂłowÂłosego pod jednym ze stoÂłów.
-Emm co ty tam robisz?
Spyta³ cicho tu¿ po tym jak podszed³ i kucn¹³ tu¿ przed siostr¹ wyci¹gaj¹c lekko ju¿ roztopionego loda do przodu.
WlepiÂła spojrzenie w Kurotu i bacznie go ÂśledziÂła, aby przypadkiem na serio jej nie zostawiÂł w tym miejscu.
WidzÂąc jednak Âże jÂą zauwaÂżyÂł uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ zeroko lecz jak narazie nie miaÂła zamiaru wychodziĂŚ.
-ZajĂŞÂłam nam stolik-odrzekÂła dumnie i zaraz wziĂŞÂła od niego swojÂą porcje lodów, po czym niemalÂże od razu wsadziÂła du¿¹ Âłyche do buzi. ZmruÂżyÂła oczy cichutko jĂŞczÂąc, lecz zaraz po poÂłkniĂŞcu tego co miaÂła w ustach zachichotaÂła.
-Uguu, zimne-skomentowaÂła i zaraz uÂłoÂżyÂła gÂłówkĂŞ na kolanach biaÂłowÂłosego.
-Wiesz moÂżesz zajmowaĂŚ na siedzeniu miejsce.
Powiedzia³ za³amanym g³osem genin, jednak by³ on udawany gdy¿ w rzeczywistoœci zachowanie siostry bardziej go rozœmieszy³o ni¿ zasmuci³o, jednak z drugiej strony by³o ono dziwne i postanowi³ j¹ przekonaÌ ¿eby wysz³a, jednak najpierw usiad³ sobie ko³o niej i zacz¹³ jeœÌ lody.
-Emm ale te ³awki naprawdê s¹ wygodne i wiesz mo¿esz na nich usi¹œÌ i wtedy bêdzie ci na pewno wy...
PoczuÂł jak coÂś maÂłego dotyka jego kolan a po chwili zobaczyÂł kÂątem oka iÂż jest to gÂłowa siostry.
-"I mnie olaÂła"
DodaÂł w myÂślach po tym geÂście, chciaÂł co prawda jÂą pogÂłaskaĂŚ ale miaÂł zajĂŞte Âłapki.
PopatrzyÂła siĂŞ na Kurotsu z minÂą jakby nie wiedziaÂła o co mu chodzi i zaraz przeczÂąco pokiwaÂła gÂłowÂą.
-Nie, nie chce-powiedziaÂła wysuwajÂąc jĂŞzyk, by zaraz wpakowaĂŚ kolejnÂą ÂłychĂŞ lodów do buzi.
Po chwili juÂż leÂżaÂła sobie na jego kolanach jedzÂąc to co Gumisie lubiÂą najbardziej. Przy okazji nie zauwaÂżyÂła Âże gdy tak sobie jadÂła to poÂłowĂŞ lodów skapywaÂło na Âśliczne spodnie chÂłopaka. W koĂącu jednak dostrzegÂła to i szybko zakryÂła ÂłapkÂą, aby biaÂłowÂłosy nie byÂł na niÂą zÂły.
-SmakujÂą ci lody, tatusiu?-spytaÂła zaciekawiona.
Kurotsu siĂŞ poddaÂł i jadÂł po woli swoje lody myÂślÂąc nad tym czy nie powinien czasem jej powiedzieĂŚ Âżeby wyszÂła, jednak jakoÂś nie miaÂł chĂŞci po poprzednim niepowodzeniu, z tego wiĂŞc powodu jedyne co zrobiÂł to pukniĂŞcie jÂą w czoÂło gdy juÂż skoĂączyÂł i gdy odstawiÂł puste naczynie na stóÂł, tak siĂŞ zÂłoÂżyÂła Âże akurat w tej chwili jego siostra zadaÂła pytanie na które odpowiedziaÂł tylko cichym niezrozumiaÂłym mrukniĂŞciem które miaÂło oznaczaĂŚ "smakowaÂły". O plamie oczywiÂście wiedziaÂł ale i tak bĂŞdzie musiaÂł zmieniĂŚ te spodnie wiĂŞc nie widziaÂł sensu w denerwowaniu siĂŞ na Yumisia, no moÂże po za tym Âże go caÂłkiem zignorowaÂła prawie
SpojrzaÂła siĂŞ na chÂłopaka i przez chwilĂŞ nic nie mówiÂła gdyÂż byÂła zbyt zajĂŞta paÂłaszowaniem lodów. Gdy w koĂącu zjadÂła odstawiÂła na bok puchar i rzuciÂła siĂŞ na szyjĂŞ Kurotsu przy okazji siadajÂąc mu na kolanach.
-Czy cos siĂŞ staÂło?-spytaÂła zaniepokojona martwiÂąc siĂŞ Âże obraziÂł siĂŞ na niÂą.
-Nie ale ludzie nie jedz¹ pod sto³ami, po to je wymyœlili ¿eby jeœÌ na nich !
PowiedziaÂł gÂłosem stanowczym, przekonanym o prawdziwoÂści swojego stwierdzenia, jednak byÂł to równieÂż gÂłos cichy, tak Âżeby usÂłyszeĂŚ go mogÂła tyko Yumi to której lewego ucha byÂły skierowana te sÂłowa a przynajmniej tylko z tej strony mogÂły byĂŚ w obecnej pozycji podczas takiego tulania siĂŞ. JednÂą ÂłapkÂą gÂłaskaÂł jÂą po plecach.
W jej oczach pojawi³y siê ³zy. Yumi zawsze lubi³a jeœÌ pod sto³em. Wtedy mog³a przynajmniej byc spokojna o swoje lody.
-W takim razie nie jestem czÂłowiekiem, tylko jakimÂś potworem-wyjÂąkaÂła mru¿¹c oczy aby pokazaĂŚ swój gniew, który jakoÂś nie byÂł zbyt straszny a raczej zabawny.
UspokoiÂła siĂŞ dopiero gdy ten zacz¹³ jÂą gÂłaskaĂŚ. Wtedy to cichutko zamruczaÂła opierajÂąc gÂłówkĂŞ na jego ramieniu.
-Raczej kotem...
PowiedziaÂł cicho gdy usÂłyszaÂł uwagĂŞ siostry, po czym zÂłapaÂł jednÂą ÂłapkÂą na dole a drugÂą na górze i nie wiele czasu minĂŞÂło gdy staÂł juÂż sobie z tym dziwnym kotkiem na Âłapkach.
-Lepiej chodÂźmy juÂż do mnie, skoro i tak siĂŞ muszĂŞ przebraĂŚ a po za tym odpoczniemy po podróÂży.
Jego sÂłowa byÂły dziwne, ze wzglĂŞdu na swojÂą zwyczajnoœÌ, nie byÂł to ton ani obojĂŞtny ani tym bardziej wesoÂły tylko taki jak uÂżywa czÂłowiek podczas najzwyklejszej rozmowy i taki którego Kurotsu uÂżywa bardzo rzadko.
-Ale takim puszystym i biaÂłym-powiedziaÂła stanowczo i zaraz zerknĂŞÂła za siebie, chcÂąc sprawdziĂŚ czy ma ogon. JakieÂś byÂło jej zaskoczenie i smutek gdy okazaÂło siĂŞ Âże jest bezogoniastym kotem. PostanowiÂła jednak potem o to zadbaĂŚ i kupiĂŚ sobie dodatek.
WtuliÂła siĂŞ w Kurotsu zamykajÂąc Âślepia i ziewajÂąc. Nie byÂła jednak aÂż tak zmĂŞczona Âżeby od tazu iÂśc spaĂŚ.
Nagle zrobiÂła przeraÂżonÂą minkĂŞ.
-Ty nie jesteÂś moim Kurosiem...gdzie jest mój wesoÂły i peÂłny Âżycia tatuÂś-wyjÂąkaÂła obijajÂąc go delikatnie piÂąstkami w klatkĂŞ piersiowÂą.
WolaÂła gdy biaÂłowÂłosy genin z Taki byÂł uÂśmiechniĂŞty i radosny niÂż taki jaki byÂł teraz.
-ZgubiÂł siĂŞ x3
PowiedziaÂł juÂż wesoÂło Kurostu, który uznaÂł uwagĂŞ siostry za zabawnÂą, jednak gdy ta zaczĂŞÂła go biĂŚ to miaÂł wielkÂą chĂŞĂŚ po prostu jÂą upuÂściĂŚ, mimo to powstrzymaÂł siĂŞ i wyszedÂł przed sklep po czym postawiÂł jÂą na ziemi i podbiegÂł do jednego ze sklepików w którym sprzedawano jakieÂś rzeczy, od razu zacz¹³ coÂś kupowaĂŚ po uprzednim zostawieniu siostry okoÂło trzech metrów dalej tak Âże nie sÂłyszaÂła tego co mówiÂł a nawet jak podejdzie to nie usÂłyszy wszystkiego.
-To trzeba go odszukaĂŚ
Jej oczy radoÂśnie zaiskrzyÂły gdy tylko pomyÂślaÂła sobie o przygodzie jakÂą mogliby przejÂśc poszukujÂąc zahubionego Kurotsu.
Gdy tylko znalaz³a siê na ziemi przykucnê³a patrz¹c siê na oddalaj¹cego ch³opaka. Zaraz jednak w obawie przed jego ucieczk¹ lub zgubieniem siê w obcej wiosce podbieg³a do niego by zaraz obj¹Ì go w pasie.
-Co ty robisz?-spytaÂła zerkajÂąc przy okazji na sprzedawcĂŞ.
TuÂż po tym jak jego malutka siostra zadaÂła pytanie na jej gÂłowie znalazÂła siĂŞ maleĂąka rzecz, która po chwili okazaÂła siĂŞ byĂŚ kocimi uszkami.
-To teraz idÂź szukaĂŚ czego tam chcesz.
PowiedziaÂł gÂłosem obojĂŞtnym, jednak jak zawsze gdy udawaÂł zakoĂączyÂł to uÂśmiechem, który byÂł nieco zbyt wyraÂźny jak na sytuacjĂŞ. Jego dÂłonie cofnĂŞÂły siĂŞ a on staÂł oparty o sklep patrzÂąc na gÂłowĂŞ swojej siostrzyczki.
Zamruga³a dotykaj¹c owych uszek i zaraz zapiszcza³a zadowolona z kupna tego przedmiotu. Przytuli³a siê do niego i zaraz stanê³a na palcach, po czym podarowa³a mu doœÌ œliniasty poca³unek w policzek.
-Hai!
Odskoczy³a i zaraz pobieg³a do jakiegoœ stoiska, lecz po chwili nogi ponios³y j¹ do innego i kolejnego. Najwidoczniej nie mog³a znaleŸÌ swojego ogonka.
-Czemu ona mnie szuka w sklepie?
SpytaÂł cicho Kurotsu, który przez chwilĂŞ przyglÂądaÂł siĂŞ biegajÂącej siostrze, postanowiÂł nie zostawaĂŚ z tyÂłu i dlatego wÂłaÂśnie odbiÂł siĂŞ rĂŞkami od sklepiku i ruszyÂł w kierunku koĂąca tej druÂżki, przyglÂądajÂąc siĂŞ caÂły czas siostrze i myÂślÂąc czego to ona szuka. Nie miaÂł on pojĂŞcia o Âżadnym ogonku, nawet nie wiedziaÂł Âże taki istnieje a uszka zobaczyÂł przypadkiem ale i tak na jego twarzy byÂł wesoÂły uÂśmiech pomieszany ze zdziwieniem.
-A moÂże ona myÂśli Âże mnie siĂŞ kupuje w Taki w sklepie.
Szepn¹³ cicho gdy by³ ju¿ tylko jeden sklepik za siostr¹.
ZaglÂądaÂła to tu to tam nieraz przystajÂąc przy jakimÂś stoisku, lecz jak narazie nic nie kupiÂła.
W koĂącu znalazÂła to czego chciaÂła, a jej oczy zaiskrzyÂły z zadowolenia.
RozejrzaÂła siĂŞ dookoÂła, po czym szybkim krokiem podbiegÂła do Kurotsu i przytuliÂła siĂŞ do niego obejmujÂąc chÂłopaka w pasie.
Zerknê³a mu g³êboko w jego szkar³atne oczy i zaczê³a go ci¹gn¹Ì a¿ w koùcu doci¹gnê³a go do stoiska gdzie by³ pasek z puszystym i bia³ym ogonem kota.
Yumi wskazaÂła na niego palcem.
-To...to....to!-wykrzyknê³a szczêœliwa jak nigdy dot¹d, bo nie doœÌ ¿e ma œliczne uszki to jeszcze i ogonek znalaz³a.
Kurotsu który myÂślaÂł Âże jego siostra poszÂła jego szukaĂŚ nie rozumiaÂł gdzie go ciÂągnie ani teÂż na co ona pokazuje, jednak po chwili skojarzyÂł uszy i ogonek i kotkowe przezwisko Yumi i uznaÂł Âże wie o co jej chodzi, dlatego kupiÂł jej ogonka, jednak nie daÂł, trzymaÂł w Âłapce wysoko, tak Âże koniec byÂł na wysokoÂści czubka gÂłowy siostry.
-Ale obiecaj Âże jak ci to dam to nie zaczniesz chodziĂŚ na czterech Âłapkach.
ByÂło to waÂżne bo przecieÂż nie chciaÂł mieĂŚ zwierzÂątko tylko czÂłowieka, przecieÂż jak siĂŞ ma jakiegoÂś pluszaka do tulania to naleÂży siĂŞ nim opiekowaĂŚ, karmiĂŚ go itp a czÂłowieka nie trzeba.
ZamrugaÂła oczkami patrzÂąc siĂŞ jak zahipnotyzowana na ogonek, którego jeszcze nie dostaÂła a powinna.
Dlatego wiĂŞc wyciagnĂŞÂła w jego stronĂŞ Âłapki, aby pochwyciĂŚ ten cenny przedmiot.
Zaraz jednak zmarszczyÂła nosek i zjechaÂła na dóÂł tak Âże kucaÂła przy Kurotsu i obejmowaÂła jego nogĂŞ. Po chwili zaczĂŞÂła siĂŞ ocieraĂŚ i mruczeĂŚ jak kotek.
-Mrau, ale czemu? PrzecieÂż to jest takie fajne-powiedziaÂła chichoczÂąc pod nosem i nie przestajÂąc tego co zaczĂŞÂła.
-Bo mimo wszystko nie jesteÂś kotem.
Tutaj na chwilĂŞ przerwaÂł i przypomniaÂł sobie jak sam stwierdzaÂł wczeÂśniej iÂż Yumi nim jest, jednak teraz nie byÂło to takie waÂżne i dodaÂł po tym.
-WiĂŞc nie powinnaÂś chodziĂŚ jak kotek skoro jesteÂś czÂłowiekiem z uszkami i ogonkiem, tacy chodzÂą na dwóch.
Po tych sÂłowach kucn¹³ i pogÂłaskaÂł jÂą po gÂłówce nie zwracajÂąc uwagi na to jak to wyglÂąda bo przecieÂż w koĂącu byli na Âśrodku jakiejÂś uliczki w taki
WpatrywaÂła siĂŞ w niego z zadartÂą gÂłówkÂą do góry, a jej wargi zaczĂŞÂły drÂżyĂŚ co oznaczaÂło tylko jedno.
-A...ale j-ja...chce byĂŚ kotkiem!-wykrzyknĂŞÂła ÂłkajÂąc i majÂąc caÂłe oczy zapeÂłnione Âłzami, które teraz ÂściekaÂły jej po policzkach, wygÂładzajÂąc je przy okazji,
WyrwaÂł Kurotsu z Âłapek ogonek i pacnĂŞÂła go nim po gÂłowie.
-Niedobry tatuÂś-wyjÂąkaÂła zaciskajÂąc paluszki na jego kolankach. Po chwili wstaÂła i korzystajÂąc z pozycji chÂłopaka weszÂła mu na ramiona.
Kurotsu spojrzaÂł na ogonek, którego uderzenie nie byÂło czymÂś nieprzyjemnym, jednak nie rozumiaÂł tego.
-Nie dobra YumiÂś!
Powiedzia³ cicho gdy ta wyl¹dowa³a na nim i od razu odepchn¹³ siê do ty³u tak ¿e po chwili le¿eli ju¿ sobie na ziemi, tyle ¿e on na niej i obserwowa³ niebo.
-PrzestaĂą byĂŚ kotek bo inaczej ci nie pokarze gdzie mieszkam x3
PowiedziaÂł gÂłosem trochĂŞ wrednym ale niezaprzeczalnie wesoÂłym.
Wyda³a z siebie cichy jêk, lecz zaraz zachichota³a le¿¹c tak sobie plackiem i zupe³nie nie przejmuj¹c siê tym ¿e Kurotsu na niej le¿y. Po³o¿y³a zimn¹ d³où na jego policzku i pog³adzi³a go zamykaj¹c oczy.
-Nie zrobiÂł byÂś tego, a jak tak to byĂŚ potem tego ÂżaÂłowaÂł. ZresztÂą gdzie ja zamieszkam jak mi nie pokaÂżesz swojego domku?-spytaÂła ze zmartwieniem.
-ChodÂź juÂż x3
PowiedziaÂł AgaÂś wstajÂąc powoli po czym zÂłapaÂł jÂą za ÂłapkĂŞ i pociÂągn¹³ do góry, tak Âżeby w koĂącu dotarli do domu i odpoczĂŞli po dwu dniowej podróÂży. jego oczy byÂły radosne, tak jak i szeroki uÂśmiech na twarzy, jednak w gÂłosie byÂło wyraÂźne zniecierpliwienie.
Yumi jak zostaÂła postawiona na nogi tak staÂła nieraz tylko lekko siĂŞ chwiejÂąc.
-BolÂą mnie nogi. Chyba mi je amputujÂą-zajĂŞczaÂła unoszÂąc do góry Âłapki. W ten sposób chciaÂła mu powiedzieĂŚ Âżeby wzi¹³ jÂą na rĂŞce. Wteyd mogli by juÂż w spokoju pójœÌ do domu biaÂłowÂłosego chÂłopaka.
-Oj mnie teÂż x3
PowiedziaÂł wrednie stukajÂąc swoim noskiem w jej czoÂło, jednak po chwili odsun¹³ siĂŞ a nastĂŞpnie wzi¹³ jÂą na Âłapki tak Âże miaÂł teraz takiego maÂłego biaÂłowÂłoska w rĂŞkach, który oczywiÂście wyglÂądaÂł bardzo przyjaÂźnie, mimo tego Âże byÂł nie dobry dla Kurosia, ale to nie specjalnie wiĂŞc moÂżna mu przecieÂż to wybaczyĂŚ. Po chwili zacz¹³ powoli iœÌ.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i zaraz zaczĂŞÂła nawijaĂŚ na swój palec kilka kosmyków biaÂłych wÂłosów Kurotsu.
-Daleko jeszcze?-spuyta³a gdy tylko ten zacz¹³ iœc.
PrzytuliÂła siĂŞ do niego, po czym oparÂła swoje czoÂło o jego i zamknĂŞÂła oczy. Zaraz po tym zaczĂŞÂła ÂśpiewaĂŚ jak¹œ piosenkĂŞ o biaÂłym jednoroÂżcu bez roga. No cóÂż, fantazje to ona miaÂła.
<oboje zt>
Na dwóch straÂżników pilnujÂących bram wioski spadÂł cieĂą.Gdy ci spojrzeli do góry ujrzeli olbrzymiego biaÂłego smoka.Po chwili z jego grzbietu zsun¹³ siĂŞ mÂłody Arihyoshi i wylÂądowaÂł gÂładko na ziemi przed straÂżnikami.SpojrzaÂł siĂŞ na nich z politowaniem i powiedziaÂł:
-JeÂśli chcecie mogĂŞ was pozbawiĂŚ swych marnych Âżywotów-po tych sÂłowach rozmazaÂł siĂŞ w powietrzu i pojawiÂł siĂŞ za jednym ze straÂżników i rzekÂł -Buuu-ów straÂżnik zaskoczony szybkoÂściÂą mÂłodego chÂłopaka zlĂŞkÂł siĂŞ i machn¹³ odruchowo swojÂą broniÂą jednak jego ruchy byÂły zbyt powolne dla Hyuugi i ten z ÂłatwoÂściÂą omin¹³ ciosu po czym odskoczyÂł na 5 metrów i czekaÂł na ruch obroĂąców wioski.
-Hej Ty z dÂługimi, koÂłtuniastymi wÂłosami.. zostaw lepiej tych chÂłopców mam dla Ciebie zadanie.. ChcĂŞ abyÂś eskortowaÂł mÂą CórkĂŞ do chatki mnicha, która znajduje siĂŞ na Górze Oikos. WysÂłaÂłam tam tydzieĂą temu mojego syna ale do tej pory nie wróciÂł i nie wiem co siĂŞ z nim staÂło.
Ostatnia wiadmoœÌ zosta³a wys³ana do mnie z tego miejsca jakieœ 3 dni temu.. Od tego czasu...
Tu gÂłos kobiety siĂŞ urwaÂł.Z za starszej kobiety wyszÂła mÂłoda (okoÂło 20-letnia) dzewczyna. Bardzo atrakcyjna o wielkich "walorach", wÂłosach ciemnych jak heban, olsniewajÂącym uÂśmiechu i przenikliwym, zalotnym spojrzeniu.
Gdy wÂłaÂśnie miaÂłem zaatakowaĂŚ moje zamiary przerwaÂły sÂłowa nieznajomej.WysÂłuchaÂłem jÂą do koĂąca po czym rozmazaÂłem siĂŞ w powietrzu i pojawiÂłem siĂŞ przed niÂą i jej córkÂą.W jednej chwili na mojej twarzy rozbÂłysÂł Byakugan a ja rzekÂłem:
-A wiĂŞc chodÂźmy-powiedziaÂłem gotowy do ruszenia w jak zapewne ÂłatwÂą misjĂŞ.RozejrzaÂłem siĂŞ swoim DouJutsu po okolic w poszukiwaniu potencjalnego zagroÂżenia w koĂącu musiaÂłem eskortowaĂŚ dziewczynĂŞ.Gdy nikogo nie znalazÂłem czekaÂłem na to co zrobi kobieta oraz dziewczyna.
Dziewczyn od razu wyraziÂła wyrazy swej euforii. ByÂła wielce szczĂŞÂśliwa na myÂśl, ze ruszy w podróÂż z kimÂś takim jak shinobi, który staÂł teraz przed niÂą. Nie odzywaÂła siĂŞ jednak na razie ..
-Dobrze mÂłodzieĂącze ufam Ci troszcz siĂŞ o niÂą, jeÂżeli i jej siĂŞ coÂś stanie wtedy.. zostanĂŞ sama na tym Âświecie. Wiesz gdzie masz ruszaĂŚ zatem proszĂŞ CiĂŞ Âśpiesz siĂŞ. Mój syn moÂże byĂŚ juÂż w wielkich tarapatach..
jego zwyczajem byÂło, by opisywaĂŚ mi kaÂżdy dzieĂą, który spĂŞdziÂł po za domem teraz nie daÂł znaku zycia przez 3 dni czujĂŞ, Âże coÂś zÂłego siĂŞ mu przydaÂżyÂło
SpojrzaÂłem siĂŞ na dziewczynĂŞ która rzeczywiÂście byÂła bardzo atrakcyjna jednak mimo to nadal byÂła dla mnie przedmiotem mojej misji przynajmniej na czas jej trwania.Znów znikÂłem i pojawiÂłem siĂŞ za dziewczynÂą.Po chwili milczenia rzekÂłem:
-BÂądÂź spokojna zaopiekuje siĂŞ o niÂą-po tych sÂłowach pstrykÂłem palcami a z chmur wyÂłoniÂł siĂŞ olbrzymi smok który wylÂądowaÂł na ziemi tworzÂąc nie wielki wstrzÂąs.PodniosÂłem dziewczynĂŞ która byÂła bardzo lekka i powiedziaÂłem do niej:
-Trzymaj siĂŞ blisko mnie-po tych sÂłowach objĂŞÂła mnie ona obiema rĂŞkoma zawisajÂąc na mojej szyi a ja dwoma skokami znalazÂłem siĂŞ na grzbiecie biaÂłego smoka.Gdy juÂż byliÂśmy tam odÂłoÂżyÂłem delikatnie dziewczynĂŞ za siebie a ta objeÂła mnie w pasie nie wiedzÂąc czego siĂŞ trzymaĂŚ.WydaÂłem w myÂślach polecenie smokowi aby kierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ IwaGakure a dokÂładniej na GórĂŞ Oikos.Smok wzbiÂł siĂŞ w powietrze a ja poczuÂłem jak dziewczyna mocniej mnie obejmuje a wÂłaÂściwie mojÂą zbroje samurajskÂą.Po chwili znikliÂśmy kobiecie jak i zarówno straÂżnikom z oczu.
NMM
LecieliÂście bardzo szybko.. Dziewczyna wtuliÂła siĂŞ w Ciebie jak najmocniej potrafiÂła byÂła Ci bardzo wdziĂŞczna za to, co zrobiÂłeÂś dla jej brata..
Kobieta gdy was zobaczyÂła bardzo sie ucieszyÂła nie wiedziaÂła jeszcze co jÂą czeka.
Smok wyl¹dowa³ na ziemi a ja z dziewczyn¹ na rêkach zeskoczy³em z jego grzbietu.Gdy ju¿ g³adko wyl¹dowa³em od³o¿y³em dziewczynê na nogi a dwa klony stworzorzeze mnie œci¹g³y cia³a ze smoka a ja tym czasem szepn¹³em dziewczynie:
-PamiĂŞtaj o tym aby nie wyjawiĂŚ matce sekretu o twoim bracie-po tych sÂłowach wraz z klonami i dziewczynÂą podeszliÂśmy do matki pokazujÂąc jej ciaÂło syna i mnicha.Kobieta od razu rzuciÂła siĂŞ do zwÂłok syna i zaczĂŞÂła pÂłakaĂŚ w tym czasie ja opowiedziaÂłem jej ca³¹ historiĂŞ oczywiÂście tÂą faÂłszywÂą i próbowaÂłem jÂą pocieszyĂŚ.
Kobieta oczywiÂście przyjĂŞÂła to, co jej przekazaÂłeÂś z wielkim smutkiem, rozgoryczeniem.. Kiedy wreszcie przestaÂła siĂŞ uÂżalaĂŚ nad swoim losem i pÂłakaĂŚ spojrzaÂła na Ciebie i podziekowaÂła Ci za to, Âże zwróciÂłeÂś jej syna.
CiaÂła zostaÂły zabrane przez straÂżnika, który okazaÂł siĂŞ przyjacielem chÂłopaka.
Córka pocieszaÂła caÂły czas matkĂŞ..
ZostaliÂście sami..
Ty.. Matka i córka.
Zleceniodawczyni zadania podeszÂła do Ciebie i podala Ci sakiewkĂŞ z nagrodÂą byÂło w niej 150Y
Nic nie mówiac odeszÂła widaĂŚ, Âże byÂła w wielkim szoku bo zapomniaÂła nawet o córce.
StaliÂście teraz oboje..
Ty i dziewczyna, do której poczuÂłeÂś coÂś, czego do tej pory nie zaznaÂłeÂś..
PowiedizaÂła z usmiechem..
-Mam na imiĂŞ Chi-chan jeÂżeli dalej jesteÂś zainteresowany tym, co Ci zaproponowaÂłam.. PrzyjdÂź tu jutro o tej samej porze...
OdwróciÂła sie i bardzo kobiecym krokiem pod¹¿yÂła za matkÂą.

[Koniec misji wynagrodzenie 150 Y, dopisz sobie 5 pch i 20 do sat]

//P.S. o ile chcesz siĂŞ spotkac ponownie z Chi-chan bĂŞdzie na Ciebie tu czekaĂŚ od 15 do 17 naszego czasu:D:P//

Schowa³em sakiewkê z wynagrodzeniem g³êboko w zbroje a na mojej twarzy zagoœci³ uœmiech.Po raz pierwszy by³em naprawdê szczêœliwy od urodzenia nie zna³em takiego uczucia jak mi³oœÌ.A teraz po raz pierwszy mam mo¿liwoœÌ tego doœwiadczyÌ.Zadowolony wskoczy³em na smoka i nakaza³em mu jak najszybciej lecieÌ do Kusy.W koùcu muszê siê przygotowaÌ do nastêpnego spotkania a myœlê ¿e w³aœnie w Kusie rosn¹ najlepsze kwiaty.Smok wzbi³ siê w powietrze i ju¿ po chwili znikliœmy w chmurach.
NMM
PatrzÂąc jej prosto w oczy rzekÂłem:
-Tak pamiĂŞtam i jestem zainteresowany...-w tym momencie chÂłopak przerwaÂł i uklĂŞkn¹³ przed dziewczynÂą po czym dokoĂączyÂł-a czy ty równieÂż jesteÂś zainteresowana spĂŞdzenie reszty Âżycia wÂłaÂśnie ze mnÂą i tylko ze mnÂą?-dokoĂączyÂłem i z niecierpliwoÂściÂą czekaÂłem na odpowiedÂź dziewczyny caÂły czas patrzÂąc siĂŞ w jej niebiaĂąskie oczy jakbym byÂł po wpÂływem GenJutsu.Lecz tym GenJutsu byÂła prawdziwa miÂłoœÌ którÂą miaÂłem nadziejĂŞ Chi-chan odwzajemni.
- Znamy siĂŞ dopiero jeden dzieĂą. Nie wiem czy damy radĂŞ, nie wiem czy bĂŞdzie Ci ze mnÂą dobrze ale moÂżemy spróbowaĂŚ najpierw jednak chcĂŞ coÂś zrobiĂŚ.
PrzybliÂżyÂła siĂŞ do Ciebie objĂŞÂła z caÂłych siÂł i pocaÂłowaÂła
-Heh no tak.. wiesz ja nie byÂłam wczeÂśniej z nikim.. Nie wiem jak do koĂąca mam siĂŞ zachowywaĂŚ jeÂżeli... CoÂś Âźle zrobiÂłam to powiedz..
Eh.. no tak .. Nawet nie zapytaÂłam Cie o imiĂŞ...
Nie wiem czy to jest miÂłoœÌ. Wiem natomiast, ze nie mogÂłam siĂŞ doczekaĂŚ.. Chwili.. gdy znów CiĂŞ zobaczĂŞ.. W brzuchu czuje takie dziwne ale i miÂłe Âłaskotanie.. Kiedy na Ciebie patrzĂŞ zapominam o wszystkim..
-Wydaje mi siĂŞ Âże to miÂłoœÌ poniewaÂż w pewnym stopniu czujĂŞ to samo-rzekÂłem do dziewczyny patrzÂąc siĂŞ na jej piĂŞknÂą twarz -I ja nie miaÂłem nikogo przed tobÂą-dodaÂłem po chwili -A jeÂśli chodzi o ten pocaÂłunek to nic siĂŞ nie staÂło wrĂŞcz powiem Âże to byÂło miÂłe,bardzo miÂłe tylko niestety ja nie umiem siĂŞ caÂłowaĂŚ-powiedziaÂłem do Chi-chan i posmutniaÂłem trochĂŞ jednak po chwili znów siĂŞ uÂśmiechn¹³em do niej.PatrzÂąc siĂŞ na niÂą zapominaÂłem o boÂżym Âświecie.ByÂła jak kobieta z marzenia czasami nawet miaÂłem ochotĂŞ uÂżyĂŚ techniki rozpraszajÂącej myÂślÂąc Âże jest to jakieÂś GenJutsu.CiÂągle siĂŞ w niÂą wpatrujÂąc rzekÂłem:
-MoÂże pójdziemy gdzieÂś na przykÂład do tutejszego baru?OczywiÂście jeÂśli nie masz ochoty to nie.Do niczego cie nie zmuszam-powiedziaÂłem do dziewczyny oczekujÂąc odpowiedzi
-WÂłaÂśnie o tym samym pomyÂślaÂłam.. ChĂŞtnie bym coÂś zjadÂła.. A co do pocaÂłunku uwierz mi, Âże dla mnie to byÂł najcudowniejszy moment w Âżyciu.
-A wiĂŞc chodÂźmy do najbliÂższego baru-powiedziaÂłem i zÂłapaÂłem dziewczynĂŞ za rĂŞkĂŞ i udaÂłem siĂŞ w g³¹b wioski przechodzÂąc przez bramĂŞ.Smok który caÂły czas wisiaÂł w powietrzu zostaÂł na miejscu a klony które siedziaÂł na jego grzbiecie znikÂły pozostawiajÂąc po sobie du¿¹ iloœÌ pary.IdÂąc ulicÂą czuÂłem siĂŞ nieswojo poniewaÂż duÂża grupa ludzi patrzyÂła siĂŞ na mnie jak na dziwaka.W koĂącu nie wytrzymaÂłem i spytaÂłem siĂŞ dziewczyny:
-Dlaczego oni siĂŞ tak na mnie patrzÂą?Robimy coÂś nie tak?-spytaÂłem lekko zmieszany jednak zanim dziewczyna odpowiedziaÂła weszliÂśmy juÂż do baru.
NMM i Chi-chan

Teraz tutaj piszemy http://www.shinnobirpg.rp...5163.html#85163
Casper wchodzi do taki wczeÂśniej przebywajÂąc z doÂłu wodospadu rpzemieszczajac siĂŞ po drewnianych stopniach stworzonych z mukutonu. Teraz szybkim krokiem kierujĂŞ siĂŞ do rezydencji wÂładcy tej wiochy.
Ja oczywiÂście CAÂŁA MOKRA, bo po drodze zwaliÂłam siĂŞ ze schodów czemu Casper przyszedÂł pierwszy...
-ZapamiĂŞtaĂŚ...Nigdy nie wbiegaĂŚ po schodach-PowiedziaÂłam z bananem na ustach
Wi w koĂącu dobiega do bram. Wita siĂŞ ze straÂżnikami. Przechodzi kawaÂłek dalej i tam czeka na RinĂŞ. Powinna tu zaraz byĂŚ droga byÂła raczej Âłatwa jednak dÂługa. BiaÂłowÂłosy byÂł zmĂŞczony jednak nie dawaÂł tego po sobie poznaĂŚ. ChÂłopak zastanawiaÂł siĂŞ co robi jego sÂłodki pupilek.
Rina podeszÂła spokojnym krokiem pod bramy, bawiÂła siĂŞ z pieskiem, w "Âłapanie go" wzrokiem, kiedy ten chodziÂł po jej barkach, raz prawie spadÂł, ale na szczĂŞÂście dziewczyna go zÂłapaÂła, zaraz potem widzÂąc kilka postaci podniosÂła wzrok na nie, zdziwiÂła siĂŞ, kto to jest, rozpoznaÂła, ze dwaj mogÂą byĂŚ straÂżnikami, ale ten po Âśrodku. WyglÂądaÂł jej na WÂładce, spojrzaÂła dokÂładnie i dostrzegÂła rysy twarzy ukochanego, jego wÂłosy, uÂśmiech, postawĂŞ, lekko siĂŞ zawstydziÂła z powodu swej pomyÂłki i poczerwieniaÂła troszkĂŞ, puÂściÂła pieska na ziemiĂŞ i powiedziaÂła. - WidzĂŞ, Âże twoje starania zaowocowaÂły. Gratuluje. - Po tych sÂłowach zrobiÂła kilka kroków w stronĂŞ Wi i straÂżników, pozdrowiÂła ich ruchem rĂŞki i przeszÂła przez bramĂŞ, dochodzÂąc do mÂłodzieĂąca i stajÂąc koÂło niego, zauwaÂżajÂąc, Âże teraz to on jest od niej o gÂłowĂŞ wyÂższy, spojrzaÂła mu w oczy, byÂła trochĂŞ zarumieniona.
To ma³¹ wioska. Jednak cieszĂŞ siĂŞ , Âże mieszkaĂący wybrali mnie na wÂładcĂŞ. Ostatnio byÂłem tu za panowania Midoriego. Chyba przej¹³ Taki w doœÌ brutalny sposób. Od tego czasu maÂło siĂŞ tu dziaÂło , ale teraz to siĂŞ zmieni. MoÂże warto byÂło by zobaczyĂŚ co zrobiÂł poprzedni Kage. Jednak te zapiski znajdujÂą siĂŞ w gabinecie wÂładcy. Przypuszczam , ze ten nie kryje tylu sekretów - BiaÂłowÂłosy chÂłopak mówiÂł powoli jak to miaÂł w zwyczaju. Piesek pobiegÂł w stronĂŞ jeziora. Zawsze lubiÂł wskakiwaĂŚ do wody a póÂźniej udawaĂŚ , Âże jej tam nie ma.
Wi teÂż spojrzaÂł dziewczynie prosto w oczy. Normalnie wydawaÂło mu siĂŞ , Âże byÂł niÂższy od niej jednak teraz "jakby" urósÂł. CzekaÂł na odpowiedÂź dziewczyny jednak nie byÂł zdenerwowany. MiaÂł bardzo duÂżo czasu i chciaÂł go spĂŞdziĂŚ jak najlepiej
Rina uwaÂżnie sÂłuchaÂła, co do niej mówi Wi. KÂątem oka spojrzaÂła na pieska i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ radoÂśnie, potem jednak znowu spojrzaÂła na Wi i powiedziaÂła. - Tyrania, nie jest dobrym sposobem na wÂładzĂŞ. MoÂże jednak warto choĂŚ spojrzeĂŚ na poczynania poprzedników, dla samej formalnoÂści. - Dziewczyna przerwaÂła na moment i "obejrzaÂła" Âświat, który jÂą otaczaÂł. - ÂŁadna wioska, jakby tu ciÂągle trwaÂła wiosna, bardzo tu kolorowo, naprawdĂŞ. - UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do chÂłopaka i spojrzaÂła jeszcze raz na zabawy szczeniaczka.
Tak masz racjĂŞ. Jednak nie warto iœÌ w ich Âślady. Z tego co wiem powstaÂł nawet bunt przeciw Midoriemu. To wioska z dÂługÂą tradycjÂą. SiÂła mieszkaĂąców leÂży w wielkim drzewie. ZresztÂą to tam jest ukrywany ich najwiĂŞkszy skarb. Teraz moÂże zobaczĂŞ co ciekawego kryje moje nowe biuro. - BiaÂłowÂłosy mówiÂł powoli. ZnaÂł zabawĂŞ Ahisia wiĂŞc nie byÂło to dla niego nowoÂściÂą. Wzi¹³ dziewczynĂŞ za rĂŞkĂŞ i zacz¹³ jÂą prowadziĂŚ w stronĂŞ gabinetu. Pies zostaÂł na zewnÂątrz.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i takÂże chwyciÂła dÂłoĂą Wi, pozwoliÂła siĂŞ prowadziĂŚ, rzuciÂła jeszcze okiem na pieska, potem zaczĂŞÂła patrzeĂŚ na wioskĂŞ, przez którÂą byÂła prowadzona. - MÂądrze mówisz, mój ty jeden. - UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ w kÂącikach ust i nadal rozglÂądaÂła siĂŞ po wiosce.

//napisz za mnie nmm jak coÂś \\
Wi wraz z RinÂą kieruje siĂŞ do rezydencji. WejÂście jest pilnowane przez jednego straÂżnika. Wi omija go i idzie po schodach w stronĂŞ nowego gabinetu.
Piesek nadal bawi siê w wodzie. Teraz jednak czatuje , chce z³apaÌ jak¹œ ma³¹ rybkê.

NMM //Za mnie i RinĂŞ ( pomijam spamerskie tematy takie jak wejÂście do rezydencji)//
Po chwili idĂŞ w strone rezydencji hokage
=I znowu mnie wystawiÂł ach ten Casper=PomyÂślaÂłam i zniknĂŞÂłam w tÂłumie <NMM>
Jak mówiÂł rozkaz, nadany mu przez LiderkĂŞ Minako, zjawiÂł siĂŞ pod bramÂą Taki najszybciej, jak potrafiÂł... ByÂł lekko zmĂŞczony po dystansie, jaki musiaÂł przebyĂŚ. Stan¹³ oparty o mur. StaraÂł nie rzucaĂŚ siĂŞ w oczy i czekaĂŚ na dalsze informacje odnoÂśnie misji.
PodszedÂł do Ciebie jakiÂś mĂŞÂżczyzna i powiedziaÂł
- Mam dla Ciebie misje...w wodospadzie jest jaskinia...pewien bandzior ukrad³ mi moje pieni¹dze...chce abyœ je odzyska³...mo¿esz potem wzi¹Ì swoj¹ czêœÌ.. Klik
(dalsze wyngarodzenie po misji )
-Tak po prostu?
SpytaÂł.
-ÂŻadnych szczegóÂłów? Gdzie znajduje siĂŞ jaskinia? Kim jest osoba, która CiĂŞ okradÂła? Czego mam siĂŞ po niej spodziewaĂŚ?
ZadaÂł kilka pytaĂą, po czym staraÂł siĂŞ przyjrzeĂŚ dokÂładniej twarzy mĂŞÂżczyzny.
- PowiedziaÂłem Ci gdzie jest...skÂąd mam wiedzieĂŚ kim Ona jest i czego mam siĂŞ po niej spodziewaĂŚ...po prostu mnie okradÂła... - odparÂł nie zadowolony
-Czyli jest kobietÂą... ChociaÂż tyle...
Westchn¹³ i wzruszy³ ramionami.
-WiĂŞc moÂże powiesz mi, gdzie jest ta jaskinia... Czy moÂże mam szukaĂŚ na Âślepo i liczyĂŚ na Âłut szczĂŞÂścia?
ZapytaÂł lekko poirytowany brakiem informacji.
-Przypuszczam, Âże na tak wielkim terenie jest wiĂŞcej niÂż jedna jaskinia...
// W sumie pomyliÂła mi siĂŞ pÂłeĂŚ ale to nic //
PostaĂŚ westchnĂŞÂła
-Wodospad Kuroiakayi , jest tam wg³êbienie pod wodospadem...wiecej nie wiem - odpar³a
Westchn¹³... Pokrêci³ chwilê g³ow¹ i przymkn¹³ oko na kilka sekund.
-Gdzie CiĂŞ szukaĂŚ, kiedy juÂż odnajdĂŞ Twoje pieniÂądze?
Ponownie otworzyÂł oko i spojrzaÂł dziewczynie w jej wÂłasne.
-I najlepiej zawczasu powiedz, ile ich byÂło.
- Bêdê tutaj czekaÌ...a by³o tam ok...600Y - odpar³ i usiad³ przy bramie - Lepiej ju¿ idŸ...nie bêdê tutaj ca³y czas czekaÌ - odpar³ niezadowolony i zasun¹³ kaptur na twarz
PrzestaÂł opieraĂŚ siĂŞ o ÂścianĂŞ. OtrzepaÂł plecy i spojrzaÂł na osobĂŞ (juÂż nie wiem z kim rozmawiam ). Z nieznanych samemu sobie powodów skin¹³ gÂłowÂą, po czym odszedÂł.
[NMM]
Raizo byÂł podniecony, poniewaÂż dostaÂł misjĂŞ od samego wÂładcy Taki.
Nie chcia³ go zawieœÌ wiêc czym prêdzej ruszy³ do innych wiosek.
NMM
Gutenzu przyszedÂł pod bramĂŞ wioski Taki po posprzÂątaniu gÂłównej
ulicy. Od razu zabra³ siê do roboty. Rozpocz¹³ od umycia dolnej
czĂŞÂści bramy Taki. ChociaÂż wiedziaÂł ze to zadanie ponownie
wymaga dÂłuÂżej iloÂści czasu, nie przestawaÂł pracowaĂŚ ani na moment.
Po umyciu dolnej czĂŞÂści bramy Taki Gutenzu zrobiÂł sobie krótkÂą
przerwĂŞ po której od razu zacz¹³ pracowaĂŚ nad wyÂższÂą czĂŞÂściÂą bramy
Taki. U¿ywaj¹c chakry by wspi¹Ì siê na bramê, Gutenzu ponowi³
mycie bramy niezwaÂżajÂąco na dwóch straÂżników bramy Taki.
Bardzo trudne byÂło mu pracowaĂŚ w bardzo sÂłonecznym dniu.
PomyÂślaÂł, „jeÂśli szybko siĂŞ z tym uporam bĂŞdĂŞ miaÂł spokój
na resztĂŞ dnia, chociaÂż to nie jest takie proste w takim dniu”
Gutenzu prawie spadÂł z bramy, poniewaÂż osÂłabÂł, wiĂŞc zrobiÂł
sobie odpoczynek. Gutenzu nigdy nie lubiÂł ciĂŞÂżko pracowaĂŚ.
Po odpoczynku ponownie zabraÂł siĂŞ do roboty uÂżywajÂąc
chakry by wspi¹Ì siê na bramê i zakoùczyÌ jej mycie.
Gdy skoùczy³ robotê na wy¿szej czêœci bramy wspi¹³ siê
Na ostatniÂą górnÂą czêœÌ bramy tam zacz¹³ intensywnie pracowaĂŚ
PomyÂślaÂł „ juÂż niedÂługo zakoĂączĂŞ misjĂŞ tego gÂłupiego dziada
i wrócĂŞ odpocz¹Ì do domu”. Gutenzu nie przestawaÂł pracowaĂŚ
ani na moment. W koĂącu mu siĂŞ udaÂło zszedÂł z bramy i odszedÂł
szybkim krokiem koĂączÂąc robotĂŞ. <NMM>

Dodane po 16 godzinach 17 minutach:

Gutenzu wychodzi z wioski Taki kierujÂąc siĂŞ do Yuki <NMM>
Hideki wchodzi do wioski przez bramĂŞ nie zwracajÂąc uwagi na spojrzenia straÂżników pilnujÂących bramy...
przeszedÂł przez bramĂŞ i ruszyÂł dalej spokojnym pewnym siebie krokiem...
nmm
WróciÂł pod bramĂŞ... ZastanawiaÂł siĂŞ, czy po tak dÂługim czasie, tamta osoba wci¹¿ na niego czeka... Ostatecznie tylko po 300 yen... DowlókÂł siĂŞ do muru, caÂły poraniony przez tĂŞ niby banalnie prostÂą misjĂŞ... OparÂł siĂŞ oĂą i zjechaÂł w dóÂł by usi¹œÌ na ziemi... ZostawiÂł za sobÂą niezbyt duÂży, krwawy Âślad...
Zleceniodawca podszedÂł do Ciebie i powiedziaÂł
- NieŸle siê za³atwi³eœ... - po³o¿y³ Ci d³où na brzuchu i zacza³ Ci leczyÌ ranê. Potem zabra³ siê za nogê a patrz¹c na rêkê odpar³ - Tego juz nie wylecze...wybacz ale tylko tyle mog³em zrobiÌ...dasz radê dojœÌ do swojej organizacji ? - zapyta³ pomagajaÌ Ci wstaÌ
Skin¹³ g³ow¹. Ju¿ o wiele ³atwiej by³o mu wstaÌ. Podziêkowa³ za wyleczenie i wraz ze swoj¹ zap³at¹, uda³ siê w stronê wyjœcia z wioski.
[NMM]
Truchcikiem podbiegÂłem pod bramy Taki.
- tutaj to ja jeszcze nie byÂłem- pomyÂślaÂłem przechodzÂąc przez bramĂŞ.
- No to odwiedzimy tutejszego wÂładcĂŞ feudalnego, ciekawe kto nim jest...- powiedziaÂłem cicho pod nosem, kierujÂąc siĂŞ w stronĂŞ rezydencji.<NMM>
PrzyszedÂł. Wprawdzie byÂł zziajany i zmĂŞczony ale podniecenie trzymaÂło górĂŞ.
-Rufus jesteÂśmy. WÂłaÂśnie tak poznaje siĂŞ nowe krajĂŞ... - ZwierzÂątko wyszÂło mu na ramie z kieszeni i przybiÂło piÂątkĂŞ...
-Jeszcze nigdy tu nie byliœmy. Ciekawe czy maj¹ dla nas jak¹œ misje? - Powiedzia³ ch³opak i pobieg³ przez mur.
<NMM>
Raizo przechodzi przez bramy. Nie zatrzymywaÂł siĂŞ bo wiedziaÂł, Âże straÂżnicy go juÂż znajÂą.
NMM
PrzeszedÂł powoli przez bramy oglÂądajÂąc piĂŞknÂą okolice.
-Rufus nie dÂługo bĂŞdzie po wszystkim spoko nie? - powiedziaÂł i poszedÂł dalej.
NMM
PrzeszedÂł marzÂąc juÂż o odpoczynku. JuÂż od dawna nie siedziaÂł w swojej kwaterze. Ciekawe co zmieniÂło siĂŞ w organizacji? MyÂślaÂł i wszedÂł do Taki. NMM
Raizo wchodzi szybko przez bramĂŞ jego celem byÂła ewakuacja cywili.
nMM
Zakapturzony mê¿czyzna spojrza³ stan¹³ w bramie i spojrza³ w g³¹b wioski po czym powiedzia³: A wiêc wojna dotar³a i tutaj. Trzeba bêdzie poruszaÌ siê ostro¿nie. po czym ruszy³ ulicami staraj¹c siê ukryÌ swoj¹ obecnoœÌ i wypatrywaÌ wroga. <nmm>
Raizo wychodzi z miasta kierujÂąc siĂŞ do sanatorium, sttara siĂŞ omin¹Ì napastników.
NMM
Wi przychodzi powoli pod bramê. Ostatnio s³abo siê czu³ , a ta walka nie poprawi³a mu nastroju. Obieca³ uczniom trening i obietnicy dotrzyma. Ch³opak ma nadziejê , ze szybko przybêd¹ na miejsce spotkania , informacja zosta³a ju¿ rozes³ana. Z tego co stra¿nicy donieœli jeden z nich gdzieœ tu siê krêci wiêc mo¿e szykuje zasadzkê. . . Jednak najpierw Wi wola³by z nimi porozmawiaÌ , walka nic nie rozwi¹¿e i nic mu o nich nie powie.
Zakapturzona postaĂŚ pojawiÂła siĂŞ przy bramie po czym skinĂŞÂła gÂłowÂą i powiedziaÂła: Nazywam siĂŞ Thingol i jestem jednym z twoich uczniów, lecz mam do ciebie jeszcze jednÂą sprawĂŞ. SÂłyszaÂłem, Âże ten kraj nie posiada zastĂŞpcy kage. MoÂże ktoÂś taki jak ja mógÂłby Ci pomóc co ty na to? [Powiedziawszy to zdj¹³em kaptur.
Z oddali sÂłychaĂŚ byÂło odgÂłos biegu. Po pewnym czasie przy bramie zatrzymaÂł siĂŞ mÂłody chÂłopak, gdy zauwaÂżyÂł swojego Nauczyciela podszedÂł do niego i powiedziaÂł:
- DzieĂą Dobry Sensei jestem jednym z twoich uczniów. A na imiĂŞ mi Yoshi - po tych sÂłowach ukÂłoniÂł siĂŞ ukazujÂąc szacunek dla swojego Nauczyciela.
Po pewnym czasie zauwaÂżyÂł nieznajomego chÂłopaka ukÂłoniÂł siĂŞ z szacunkiem po czym powiedziaÂł:
- Witaj nieznajomy jestem Yoshi -
Nagle do bram wioski przybyÂł czarnowÂłosy chÂłopak. SpojrzaÂł na ludzi stojÂących i czekajÂących tam na kogoÂś. PopatrzyÂł siĂŞ trochĂŞ na nich, po czym podszedÂł i powiedziaÂł:
- Witam... - powiedziaÂł tylko tyle, gdyÂż reszta byÂła juÂż oczywista. Teraz czekaÂł tylko na rozpoczĂŞcie misji...
Witaj Yoshi i Thingol poczekamy jeszcze na Crissa i moÂżemy zaczynaĂŚ. Aku musiaÂłeÂś usÂłyszeĂŚ gdzieÂś , ze w Taki brak shinobi i potrzebni nam ludzie od pracy. Dobre wiĂŞc posprzÂątaj ulice taki i pobojowisko , które pozostawili napastnicy ( 2 dÂługie posty , jeden na ulicach po ewakuacji drugi w tym zakÂątku , ten 2 temat Kyoko zaÂłoÂżyÂł) - Wi bÂł oparty o bramĂŞ , wydaÂł Aku proste polecenie , po chwili jednak dodaÂł - Po nagrodĂŞ zgÂłoÂś siĂŞ do Sanatorium . - SkoĂączyÂł i czekaÂł na Crissa , przez caÂły czas siĂŞ uÂśmiechaÂł do swoich nowych uczniów. To stary sposób Casper - senseia na poprawienie atmosfery.
Witam, Wi Dimie nie odpowiedziaÂłeÂś na moje pytanie... PowiedziaÂłem lekko zniecierpliwiony.
Powoli pod bramÂą zjawiÂła siĂŞ dziwna postaĂŚ.
- Tato.... co to za ludzie...- zapytaÂł podchodzÂąc do ojca. wyglÂądaÂł prawie jak WÂładca taki.
JesteÂś zbyt ciekawski jak na ten wiek. IdÂź siĂŞ pobawiĂŚ w piaskownicy , albo coÂś. . . - Wi nie przepadaÂł za tymi pytaniami tego malca. Co prawda wyglÂądali prawie tak samo , alb byÂł on niÂższy i chudszy od wÂładcy taki , a jego oczy byÂły jakieÂś inne. Jak ktoÂś by siĂŞ dobrze przyjrzaÂł to i wÂłosy miaÂły inny odcieĂą. Wi zacz¹³ przemawiaĂŚ do uczniów i poÂłoÂżyÂł synkowi rĂŞkĂŞ na gÂłowĂŞ.
-WiĂŞc Thongol zgadzam siĂŞ potrzebuje jounina na stanowisko zastĂŞpcy , sÂądzĂŞ , ze jako mój uczeĂą poradzisz sobie z tym. Poprawimy nasze kontakty i moÂże niedÂługo sam zaÂłoÂżysz wÂłasnÂą druÂżynĂŞ. Pomimo rangi brak Ci doÂświadczenia i wielu innych czynników. Dlatego nadal jesteÂś w mojej druÂżynie. Na Crissa czekamy do jutra , jeÂżeli nie przyjdzie do wieczora to zaczniemy bez niego - ChÂłopak rozczochraÂł wÂłosy Nabuyokiego i uÂśmiechn¹³ siĂŞ do niego. Chyba sugerowaÂł mu Âżeby raczej nie przeszkadzaÂł i szedÂł gdzieÂś indziej . . .
Nabuyoki popatrzyÂł na ojca spod byka.
- Eeeee.... JuÂż nie ejstem dzieckiem.... Jak byÂś nie wiedziaÂł jestem Genninem tej wioski.... Ale dobra, jeÂśli nie chcesz mnie tutaj zniknĂŞ.... Paa- powiedziaÂł chÂłopak energicznie zdejmujÂąc rĂŞkĂŞ Wi Dima z gÂłowy i ruszajÂąc gdzieÂś przed siebie. <NMM>
Do dziedzica klanu Uchiha podleciaÂł nietoperz.. WydawaÂło mu siĂŞ, Âże musiaÂł go juz kiedyÂś widzieĂŚ.. Natomiast Nietoperz bardzo siĂŞ zdziwiÂł, ze zobaczyÂł przy nim jeszcze kilku innych Shinoobi..
Nietoperz zaznaczy³ swoja obecnoœÌ, za nim podlecia³ do Thingola wykona³ w powietrzu kilka beczu³ek by nastêpnie usi¹œÌ na rêku m³odego ninja..
Nietoperz czekaÂł na jakÂąkolwiek reakcjĂŞ. Nie chciaÂł daĂŚ siĂŞ zÂłapac dlatego w razie jakichkolwiek prób Fredek od razu ucieka.. a jest szybki i sÂłuch ma bardzo dobry..
ChÂłopak z wielkim zaciekawieniem przyglÂądaÂł siĂŞ dla maÂłego nietoperza siedzÂącego na ramieniu Thingola. Z jednej strony byÂłem ciekaw kogo ten nietoperz jest a z drugiej strony byÂłem ciekaw reakcji mojego kolegi z druÂżyny.
Jezus te dzieciaki , chyba siĂŞ na mnie obraziÂł. Trzeba go bĂŞdzie przekonaĂŚ Âżeby wróciÂł - Wi coÂś tam szeptaÂł sam do Siebie po czym wykonaÂł moku bunshina. Klon wyszedÂł z bramy i ruszyÂł za Nabuyokim , Wi za to przyjrzaÂł siĂŞ dziwnemu niekopertowi. Chyba go jeszcze nie widziaÂł to bardzo dziwne :
-Co to za zwierzĂŞ , jest bardzo Âładny , ale do kogo naleÂży?? Chyba chce Ci coÂś waÂżnego przekazaĂŚ . . . - Teraz Wi spojrzaÂł na Thingola i czekaÂł na odpowiedÂź. MiaÂł teÂż nadziejĂŞ ,Âże Criss siĂŞ zjawi . . .
Nabuyoki przebiegÂł niedaleko spotkania z psem na gÂłowie. SpojrzaÂł siĂŞ jeszcze na uczniów ojca.
- Banda przygÂłupów...- pomyÂślaÂł znikajÂąc w oddali. <NMM>
Hmmm... tak ju¿ gdzieœ go widzia³em, ale gdzie nie pamiêtam... Powiedzia³em po czym przyjrza³em mu siê lepiej, byÌ mo¿e mia³o on jak¹œ bardzo wa¿n¹ wiadomoœÌ.
SzedÂłem powoli. Staranie naciÂągn¹³em mocnej kaptur na gÂłowĂŞ. - Witam- rzuciÂłem oschle i niedbale. "To ten kretyn z baru pff, ten w biaÂłych wÂłosach to musi byĂŚ nasz sensei, o i czÂłonek rodu uchiha. BĂŞdzie ciekawi. Mam tylko nadzieje Âże nie oka¿¹ siĂŞ bandÂą kretynów"
WidzÂąc nieznajomego z baru podszedÂłem do niego i powiedziaÂłem:
- A moÂże z tego powodu, Âże jesteÂśmy z jednej druÂżyny to ogÂłosimy rozejm co? Tym bardziej,Âże bĂŞdziemy razem trenowali -
-Niech bĂŞdzie- parskn¹³em na odczepnego. Z kaÂżda sekundÂą uÂświadamia mnie w przekonaniu swej bezsilnoÂści i gÂłupich ideaÂłów, ale cóÂż, to w koĂącu jest rzecz ludzka.
" ÂŻaÂłosne" pomyÂślaÂłem po czym odwróciÂłem siĂŞ do niego plecami. W ten sposób ukazaÂłem, Âże mimo rozejmu nie paÂłam do niego szacunkiem ani Âżadnym z miÂłych uczuĂŚ.
ÂŻaÂłosny, niepotrafi nawet utzrmaĂŚ emocji na wodzy. Z skundy na sekunĂŞ robi siĂŞ coraz denniejszy, ale cóÂż niemoja to sprawa. NiezareagowaÂłem w Âżaden sposub na pogardĂŞ z jego strony.
Mia³em powoli doœÌ jego osoby, jednak nie dawa³em po sobie tego znaÌ. Usiad³em na ziemi i zacz¹³em medytowaÌ aby siê uspokoiÌ. Medytuj¹c czeka³em na jak¹kolwiek reakcje Mojego Nauczyciela zwi¹zan¹ z rozpoczêciem treningu.
Czy zawsze muszĂŞ trafiĂŚ na bandĂŞ idiotów... ehh nie kÂłóĂŚcie siĂŞ. Po za tym Criss moje oczy nie tylko potrafiÂą skopiowaĂŚ atak ale teÂż przejrzeĂŚ ciĂŞ na wylot wiĂŞc bacz na sÂłowa i myÂśli. PowiedziaÂłem po czym zÂłapaÂłem kilka komarów i much i nakarmiÂłem nietoperza.
On zaczyna mi siĂŞ podobaĂŚ- OczywiÂście wiesz Âże nieetyczne i niekoleÂżeĂąskie byÂło by czytanie w cudzych myÂślach- rzekÂłem ironicznie. -Nazywam siĂŞ Criss ale to pewnoÂściÂą juÂż wiesz, ciebie jak zwÂą ?-
Nieetyczne i niekoleÂżeĂąskie... phi... jeÂżeli chcesz ÂżyĂŚ w tym Âświecie musisz wiedzieĂŚ, Âże nie wystarczy przewidywaĂŚ myÂśli przeciwników trzeba teÂż znaĂŚ myÂśli swoich towarzyszy. ZapamiĂŞtaj tÂą lekcje. A na imiĂŞ mam Thingol. PowiedziaÂłem do Crissa nie spoglÂądajÂąc na niego a jedynie bawiÂąc siĂŞ z nietoperzem.
W obecnym œwietle, normalnym okiem, niemo¿na by³o tego zauwa¿yÌ, lecz usta criss'a schowane g³êboko pod zas³aniaj¹cym je kapturem wygiê³y siê w lekkim jak¿e rzadkim i nienaturalnym dla niego uœmiechu.
WidzĂŞ Âże mam odczynienia z rozsÂądnÂą i myÂślÂąca osobÂą
Yoshi sÂłyszÂąc sÂłowa Thingola powiedziaÂł:
- CzyÂżbyÂś pochodziÂł z Klanu Uchiha? -
Czekaj¹c na odpowiedŸ ca³y czas by³em pogr¹¿ony w medytacji.
-CzyÂżbyÂś byÂła aÂż tak wielkim ignorantem. A moÂże twa impertynencja niepozwala rozpoznaĂŚ ci znaku klanowaego- parsknoÂłem w stronĂŞ yoshiego.
Nie powinno CiĂŞ interesowaĂŚ z jakiego klanu pochodzĂŞ poniewaÂż w przyszÂłoÂści moÂżesz mieĂŚ przez to kÂłopoty. PamiĂŞtaj teÂż by nikt nie wiedziaÂła o tym z jakiego klanu pochodzĂŞ jeszcze nie nadszedÂł mój czas bym mógÂł siĂŞ ujawniĂŚ i odebraĂŚ to co mi siĂŞ naleÂży. PowiedziaÂłem. ModulujÂąc go tak by wydaÂł siĂŞ on im nie zwykle przeraÂźliwy.
- Pytam siĂŞ bo nie przyglÂądaÂłem siĂŞ, ani nie zaglÂądaÂłem mu w oczy -
SÂłyszÂąc odpowiedÂź powiedziaÂł:
- Dobrze, w takim razie juÂż nie pytam. Twój wybór -
Yoshi Criss nie kÂłóciĂŞ siĂŞ, jeÂżeli macie jakieÂś porachunki po prostu je wyrównajcie a nie zachowujecie siĂŞ jak banda niewyÂżytych dzieciaków.
Mniejsza z tym- BĂŞdziemy tak tu sterczeĂŚ ? Czy moÂżne zaczniemy jakiÂś trening?- rzekÂłem oschle.
Wi przys³uchiwa³ siê tej ca³ej rozmowie , ze spokojem i nawet siê nie wtr¹ca³. Gdy tylko Criss i Yoshi spuœcili gardê po chwili pojawi³ siê za jednym ( Yoshim) , a ma³y drewniany palek by³ za Crissem. Niestety mokuton jest potê¿n¹ technik¹ i nawet sharingan ma³o tu poradzi. Po chwili bia³ow³osy ch³opak przy³o¿y³ Crissowi lekko w plecy , to samo zrobi³ palek. Na pierwszy rzut oka to nic , jednak po chwili oboje stracili mo¿liwoœÌ poruszania siê. To by³ czu³y punkt w krêgach szyjnych. Oboje le¿eli na ziemi , a Wi spojrza³ na nich z lekk¹ pogard¹ i powiedzia³ :
- JesteÂście w jednej druÂżynie nie kÂłócicie siĂŞ i nie marudziĂŚ. JeÂżeli chcecie moÂżemy juÂż ruszaÂł , ale najpierw powinniÂśmy siĂŞ zapoznaĂŚ. Chyba , ze wolicie nic o sobie nie wiedzieĂŚ . . . - Kage Taki raczej siĂŞ nie patyczkowaÂł , bo znaÂł takie osobniki. JeÂżeli siĂŞ do niech wyraÂźnie nie przemówi to nic nie zrobiÂą . . . Przy Thingolu powstaÂły 2 maÂłe Âławki z drewna , Wi usiadÂł sobie na kraĂącu jednej i czekaÂł na Crissa i Yoshiego , powinni zaraz móc wstaĂŚ.
S*******n pomyÂślaÂłem -WystarczyÂło poprosiĂŚ o spokój- Zaj¹³em miejsce na Âławce na przeciwko biaÂłowÂłosego. Nasun¹³em mocniej kaptur i zapytaÂłem - Nie mam ochoty na zwierzanie siĂŞ, nazywam siĂŞ Criss i pochodzĂŞ z kiri tyle chyba wystarczy.-
Nazywam siĂŞ Uchicha Thingol. Jest wiele rzeczy, których nienawidzĂŞ, ale nie ma niczego, co bym szczególnie lubiÂł. Nie zdradzĂŞ wam co lubiĂŞ, a czego nie. Co do moich marzeĂą... Mam kilka hobby, ale... Moim celem jest odbudowa mojego klanu... I zabicie kilku ludzi. powiedziaÂłem siadajÂąc naprzeciwko Wi Dima.
- Jestem Yoshi, tyle starczy, nie lubiĂŞ siĂŞ zwierzaĂŚ - powiedziaÂł chÂłopak co chwila zerkajÂąc na Wi Dima, Crissa i Thingola
Sensei wszyscy ju¿ s¹ na miejscu, ka¿dy rzuci³ ju¿ coœ od siebie mo¿e Ty byœ coœ powiedzia³, oraz odpowiedzia³ na moje pytanie. Powiedzia³em k³ad¹c du¿y nacisk na drug¹ czeœÌ zdania.
//CuÂż za cichy theam dodam Âże Thingol Uchiha siedzi mi na kolanach
Criss-Zaj¹³em miejsce na ³awce na przeciwko bia³ow³osego
T.Uchiha- powiedziaÂłem siadajÂąc naprzeciwko Wi Dima.\\

CzyÂżbyÂśmy wszyscy nieruÂżnili siĂŞ aÂż tak bardzo od siebie czy moze poprostu.. a niewaÂżne pomyslaÂłem zerkajÂąc z pod kaptura na biaÂłowÂłosego -A ciebie zwÂą ... ?- czekajÂąc na dokoĂączenie zdania
Tak wiêc ja jestem Wi Dim , od pewnego czasu obejmuje stanowisko w³adcy Taki. Nale¿a³em do dru¿yny 8 teraz sam prowadzê swoj¹ 10. Jak nie lubicie rozmawiaÌ to ruszymy potrenowaÌ , mo¿e w czasie walki siê otworzycie. Tak Thingol przyjmuje twoj¹ ofertê przyda mi siê ktoœ taki - Ch³opak po przedstawieniu siê wsta³ i powoli ruszy³ przez bramê. Jego cel by³ niedaleko Taki , uczniowie mieli po prostu za nim iœÌ. . .

<NMM>
Nietoperz wybraÂł moment, w którym nikt na nich nie patrzyÂł i postanowiÂł przekazaĂŚ liÂścik. Tym samym daÂł dziedzicowi klanu Uchiha do zrozumienia, Âże wiadomoœÌ ma byĂŚ odczytana w miejscu odosobnionym w zaciszu.
Mimo wszystko Thingol zajrzaÂł do srodka.
przeczytaÂł jednak tylko pierwsze wyrazy..
Cytat: Do Thingola Uchiha jednego z ostatnich z klanu ...
Zwin¹³ karteczke, by w chwili wolnej ponownie do niej zajrzeÌ.
Yoshi widzÂąc jak Sensei oddala siĂŞ wstaÂł i powolnym krokiem ruszyÂł za nim. SzedÂł w taki sposób aby nie straciĂŚ z oczu Wi Dima.

<NMM>
ZwinÂąwszy kartkĂŞ którÂą przed chwilÂą dostaÂłem ruszyÂłem za Wi Dimem, zastanawiajÂąc siĂŞ nad treÂściÂą która zawiera.<nmm>
Wolnym krokiem ruszy³em za ca³¹ reszt¹. Nareszcie ruszyliœmy. Ciekawe dok¹d zmierzamy.
[nmm]
ChÂłopak po ciĂŞÂżkim treningu powróciÂł z ³¹ki pod bramĂŞ w Taki. Stan¹³ pod niÂą i oparÂł siĂŞ plecami o mury wioski i staÂł tam tak bez ruchu. MoÂżna by byÂło uznaĂŚ, Âże zasnÂą, ale tak naprawdĂŞ caÂły czas byÂł czujny i zwracaÂł uwagĂŞ na wszystko co wokóÂł niego siĂŞ dziaÂło.
Do chÂłopaka podszedÂł jakiÂś wyjÂątkowo typowy mĂŞÂżczyzna.
-Spotka siĂŞ z tobÂą w spalonym lesie D'Arusiel. Oczekuj tam na niego za godzinĂŞ. O nic nie pytaj.
Gdy usÂłyszaÂł sÂłowa mĂŞÂżczyzny podniósÂł gÂłowĂŞ. A wiĂŞc czekaÂła mnie podróÂż pomyÂślaÂł i powoli zacz¹³ iœÌ w stronĂŞ Spalonego Lasu w Kumo.

<NMM>
Poprawiwszy kaptur ruszyÂłem w stronĂŞ konohy. <nmm>
To tu mieliœmy siê zebraÌ. Dziwne nikogo niema jeszcze . Usiad³em i zacz¹³em medytowaÌ
Ieyasu, niemal biegnÂąc, szedÂł w stronĂŞ bramy. ByÂła to Âładnie wyrzeÂźbiona i ozdobiona, a jednoczeÂśnie dobra do obrony brama, w ostatnim czasie niemal zawsze otwarta, bo Âżadne bitwy nie byÂły przewidywane.
"W Tace jest Âładnie, ale nic tu siĂŞ nigdy nie dzieje. " - myÂślaÂł chÂłopiec. - "W Konoha jest na pewno zupeÂłnie inaczej. To jedna z najwiĂŞkszych ukrytych wiosek. "
Ieyasu zobaczyÂł straÂżników bramy. ByÂło ich dwóch.
"PonoĂŚ to potĂŞÂżni ninja. Pewnie sÂą czujni, donieÂśli by, gdyby dostrzegli, Âże jestem synem Kage... Ale nie dostrzegÂą. " - zaÂłoÂżyÂł kaptur i spuÂściÂł gÂłowĂŞ tak, by nie byÂło widaĂŚ jego twarzy, po czym niemal biegiem przekroczyÂł bramy Taki i rozpocz¹³ swojÂą podróÂż do Ukrytej Wioski LiÂścia.
PoczuÂłem siĂŞ lekko wystawiony. WtaÂłem nasunoÂłem mocniej kaptur i ruszyÂłme w strone kiri. czas troche pomieszkaĂŚ u siebie.
[nmm]
PrzechodzÂąc przez bramĂŞ miasta straÂżnicy pilnujÂący przejÂścia skÂłonili siĂŞ mi a ja nie pozostaÂłem im dÂłuÂżny. MusiaÂłem bowiem zdobyĂŚ zaufanie moich podwÂładnych gdyÂż bez niego moja funkcja nie mogÂła byĂŚ sprawowana nastĂŞpnie spytaÂłem ich o raport kto odwiedzaÂł wioskĂŞ a nastĂŞpnie ruszyÂłem w stronĂŞ biura.<nmm>
Zjawiam siĂŞ w umówionym miejscu o umówionym czasie. WidzÂąc, Âże jeszcze innych nie ma siadam przed bramÂą i zaczynam medytowaĂŚ. Czekam przy okazji na innych.
Przechodz¹c obok wejœcia dojrza³em Yoshiego. - co ty tu robisz zbieramy siê pod bram¹ KIRI nie taki to z³e miejsce- parskn¹³em. Nie czekaj¹c na rekcje kompana ruszy³em w stronê kiri.
[nmm]
SÂłyszÂąc sÂłowa Crissa byÂłem odrazu wstaÂłem i ruszyÂłem za swoim kompanem, kierowaÂłem siĂŞ w stronĂŞ wioski Kiri <NMM>
Zamaskowana postaĂŚ przeszÂła obok gÂłównej bramy wioski i szÂła dalej w kierunku Kiri-Gakure
<nmm>
Dziewczynka stanĂŞÂła przed bramami swej wioski. Widok wodospadów Taki i jej ³¹k napawaÂł jÂą czasami strachem, lecz nie byÂł to zwykÂły strach. BaÂła siĂŞ o to, Âże kiedyÂś Taka zginie, wraz z koĂącem panowania jej ojca... ChciaÂła wierzyĂŚ, Âże czyste wody wioski wodospadu pozostanÂą takie do koĂąca dni Âświata. PoÂłoÂżyÂła rĂŞkĂŞ na bramach wioski. MyÂślaÂła, myÂślaÂła intensywnie. Co mogÂła teraz robiĂŚ ? Nic jÂą nie ograniczaÂło, a jednak... A jednak... A jednak nie chciaÂła opuszczaĂŚ Taki. PrzesuwajÂąc delikatnie rĂŞkÂą po drzewie, wysunĂŞÂła siĂŞ z wioski i ruszyÂła w stronĂŞ Konohy. CzuÂła, Âże tam znajdzie swego brata, to uczucie byÂło niczym wiĂŞÂź, nierozerwalna. IdÂąc wolnym krokiem przez tereny Taki poczuÂła dziwne ukucie w sercu. Taki Gakure... - pomyÂślaÂła, coraz bardziej zbliÂżajÂąc siĂŞ do Konohy.
NMM
PrzeszÂłam przez bramĂŞ. OdwróciÂłam siĂŞ jeszcze na chwilĂŞ w stronĂŞ Taki-gakure. ZobaczyÂłam wodospad i wioske. UÂśmiechnelam siĂŞ lekko. OwróciÂłam siĂŞplecami do taki-gakure i ruszylam w stonĂŞ Tsuchi no Kuni, czyli do wioski Iwa-gakure, poniewaÂż przez niÂą prowadziÂła najkrótsza droga do Suna- gakure od Taki-gakure.
Do wioski szybko wbiegÂły dwie postacie: pies i dziecko. Nie zatrzymywali siĂŞ, od razu skierowali siĂŞ ku rezydencji wÂładcy feudalnego Taki. <NMM>
ChÂłopczyk z powrotem przybiegÂł pod bramĂŞ i wyglÂądaÂł jakby na kogoÂś czekaÂł. Po 20 minutach stania pojawiÂł siĂŞ obok niego maÂły piesek, który wskoczyÂł mu na gÂłowĂŞ.
- No to biegniemy do Konohy- powiedzia³ energicznie Nabuyoki ruszajac wg³¹b lasu. <NMM>
PrzeszÂła przez bramĂŞ, rytmicznie koszÂłyszÂąc siĂŞ, w takt wody, wody, która jÂą woÂłaÂła, w takt szumu, szumu, który uderzaÂł jej do gÂłowy niczym sód... RuszyÂła w stronĂŞ swojego domku. Trzeba byÂłoby siĂŞ poÂłoÂżyĂŚ w niebieskim pokoju, popatrzeĂŚ w gwiazdy na suficie i spaĂŚ... SpaĂŚ, a przy nogach mieĂŚ Miki.
NMM
Michimoto pojawiÂł siĂŞ przy bramie Taki. Adrenalina w jego ÂżyÂłach buzowaÂła, a chÂłopak byÂł niezwykle pobudzony. SpodobaÂło mu siĂŞ niszczenie. Biegiem ruszyÂł w stronĂŞ rezydecji Wi Dima, o której opowiadaÂł mi byÂły TakiKage. <NMM>
Ishida szybkim krokiem wszedÂł do wioski...
szedÂł szybko i nie zwolniÂł nawet Âżeby zameldowaĂŚ siĂŞ u straÂżnika przy bramie...
Min¹³ go obojêtnie ten za ni krzykn¹³ coœ jednak ch³opak pokaza³ mu œrodkowy palec przez ramiê i szed³ dalej
nmm
Ieyasu spokojnym krokiem zbliÂżaÂł siĂŞ do bram Taki.
"Znowu w domu" - pomyÂślaÂł z zadowoleniem. Tutaj czuÂł siĂŞ bardziej swojsko, niÂż w Kiri-gakure czy w Ukrytej Wiosce LiÂścia. Bo to byÂł jego dom.
Nie byÂło tu huku ani zbyt wielu ludzi, przy bramach byÂło niemal pusto.
ChÂłopiec podszedÂł powoli do bramy. ByÂła niewielka, zbudowana z drewna. Pewnie nie przetrzymaÂła by mocniejszego ataku.
"WÂłaÂśnie, ataku. Dobrze, Âże tata wycofaÂł nas z ZZWS, to mogÂło nam przysporzyĂŚ wojny z Akatsuki... Teraz w wiosce panuje spokój, ale... JeÂśli ktoÂś zaatakuje, to jesteÂśmy strasznie kiepsko przygotowani. "
Ch³opczyk odszed³ w okolice bramy, [cenzura] siê w ciszê, po czym wyci¹gn¹³ z torby niedawno zakupione ciê¿arki i za³o¿y³ je na nogi, po czym zacz¹³ biegaÌ, sprawdzaj¹c, jak mu z nimi jest.
Gdy biegaÂłeÂś sobie z nowym sprzetem na nogach(patrz ciĂŞÂżarki) ujrzaÂłeÂś ze jakaÂś mÂłoda kobieta ucieka przed dwójkÂą mĂŞÂżczyzn. Obaj trzymajÂą w rĂŞku kunaie, kobieta biegnie ile siÂł w nogach krzyczÂąc a raczej woÂłajÂąc o pomoc caÂły czas, ludzie przy bramie zdajÂą siĂŞ nie reagowaĂŚ na to jak by to byÂło coÂś normalnego. Widzisz Âże kobieta trzyma kurczowo jakiÂś pakunek, koc w dÂłoniach i ma go przyciÂśniĂŞty do piersi... WyglÂąda na to Âże zaraz jÂą dopadnÂą...
WidzÂąc tĂŞ sytuacjĂŞ, Ieyasu przestaÂł biegaĂŚ.
"Czemu oni jÂą goniÂą?" - pojawiÂło siĂŞ w jego gÂłowie pytanie.
Po chwili ogarnê³a go niepewnoœÌ.
"Co zrobiĂŚ? Nie wyglÂądajÂą na przyjemniaczków, ale..."
Krzyki kobiety rozbrzmiewaÂły mu w gÂłowie. GÂłos rozsÂądku mówiÂący o tym, Âżeby trzymaĂŚ siĂŞ z daleka, ucichÂł.
"No dobra, ale zrobiĂŞ to z ukrycia. "
WbiÂł swój kijek w ziemiĂŞ, po czym wyciÂągn¹³ dwa shurikeny i rzuciÂł je z wiĂŞkszym wysiÂłkiem nadgarstka, niÂż reszty rĂŞki, tak aby poleciaÂły w kierunku mĂŞÂżczyzn, ale niekoniecznie ich trafiÂły.
Po tym manewrze wyciÂąga kij z ziemi i ciska nim w kierunku "przeciwników" . Sprawia, Âże w powietrzu drewno transformuje siĂŞ w drewniany miecz. Drewniany, ale ostrze caÂłkiem ostre. Po tym manewrze wyrzuca kolejne shurikeny, tym razem dokÂładniej, aby trafiÂły, ale nie w punkty witalne, aby nie zabiĂŚ mĂŞÂżczyzn.
Skutecznie odwróciÂłeÂś uwagĂŞ oprychów, druga salwa shurikenów trafiÂła ich po nogach. (nie wiem co ten miecz ma zrobiĂŚ to opiszesz) ale niech bedzie ze wbiÂłsiĂŞ tyÂż przed ich stopami. Kobieta ucieka dalej a oni zwracaja siĂŞ do ciebie:

-co siĂŞ wcinasz gnoje k chcesz oberwaĂŚ?!

Byli chyba pijani...
WidzÂąc, Âże shurikeny trafiÂły w nogi mĂŞÂżczyzn, Ieyasu zaÂśmiaÂł siĂŞ triumfalnie. Zerkn¹³ szybko na kobietĂŞ. UciekaÂła. SpostrzegÂł, Âże miecz wbiÂł siĂŞ nieopodal ich stóp.
Po sÂłowach mĂŞÂżczyzn poznaÂł ich stan.
"SÂą pijani... Ale dlaczego gonili tĂŞ kobietĂŞ? Teraz to zresztÂą niewaÂżne..."
OgarnĂŞÂło go coÂś w stylu adrenaliny, jednak nieco sÂłabszego. Natychmiast przetransformowaÂł drewno z miecza w kopu³ê, która bÂłyskawicznie pokryÂła mĂŞÂżczyzn. Skoro sÂą pijani, nie zd¹¿yli pewnie unikn¹Ì (chyba Âże uÂżywajÂą pijanej piĂŞÂści i sÂą jej naturalnymi mistrzami :p ) uwiĂŞzienia pod drewnem.
Ch³opiec uformowa³ pieczêci Kawarimi, po czym obserwowa³ kopu³ê z daleka. Obejrza³ siê te¿ na kobietê.
-Bêdziecie grzeczni czy mam œcisn¹Ì tê kopu³ê, tak ¿e po³amie Wam koœci? - spyta³ s³odkim, dzieciêcym g³osikiem.
WiedziaÂł jednak, Âże istnieje niebezpieczeĂąstwo, Âże sÂą oni shinobi, wiĂŞc miaÂł w gotowoÂści Kawarimi. ByÂł gotowy siĂŞ podmieniĂŚ z czymkolwiek, byle by dziesiĂŞĂŚ, piĂŞtnaÂście metrów dalej, w razie niebezpieczeĂąstwa.

[1050 - 100 = 950]
Ca³a akcja przebieg³a nadzwyczaj sprawnie. (licz chakrê dziecino). Mê¿czyŸni s¹ zamkniêci w kopule a kobieta znikn¹³a z z oczu za jakimœ rogiem budynku. Nie us³ysza³eœ odpowiedzi na swoj¹ groŸbê.
Zadowolony z siebie chÂłopiec przez manipulacjĂŞ Mokutonem wykonaÂł malutkÂą dziurkĂŞ w kopule. ByÂła za maÂła na próby poszerzenia jej i wyjÂścia, za maÂła na wyrzucenie shurikena, co najwyÂżej sembona, a i to z trudem.
Ieyasu pobiegÂł, szukajÂąc kobiety, ale ciÂągle byÂł gotowy do uniku bÂądÂź ucieczki, gdyby uwiĂŞzieni mĂŞÂżczyÂźni zaatakowali w jakiÂś sposób.
Przed rozpoczĂŞciem poszukiwaĂą kobiety wytworzyÂł sobie z kopuÂły nowy kij, taki sam, jak ten przedtem (chodzi mi o to, Âże nie niszczÂąc kopuÂły, wytworzyÂł z tej kopuÂły kij przed manipulacjĂŞ Mokutonem) .
ZrobiÂłeÂś to co chciaÂłeÂś masz kij jak i zrobiÂłeÂś maÂły otworek w kopule. PobiegÂłeÂś za kobietÂą, byÂła juÂż bardzo daleko. BiagÂła jak szalona, co chwilĂŞ potrÂącaÂła jakiÂś ludzi. RuszyÂłes za niÂą w poÂścig, zauwaÂżyÂła to i zaczĂŞÂła krzyczeĂŚ:

-Ratunku! Pomocy! Niech mi ktoÂś pomoÂże...

CaÂły czas ÂściskaÂła coÂś w rĂŞkach kurczowo tulÂąc do ciaÂła. MiaÂła krótkie czarne wÂłosy, czarne kimono, a przy boku krótku miecz (bodajrze tanto siĂŞ nazywa ta broĂą). Biegniesz caÂły czas za niÂą jesteÂś od niej oddalony o jakieÂś 70 m.
Zdyszany juÂż chÂłopiec biegÂł za wrzeszczÂącÂą dalej kobietÂą. Gdy go zobaczyÂła, wrzeszczaÂła jeszcze bardziej.
"Przestraszy³a siê mnie? Szczyt wszystkiego!" - pomyœla³ ch³opiec, po czym siêgn¹³ do torby u pasa.
"Nie dogoniê jej, zbyt du¿a odleg³oœÌ. Nawet jeœli zdejmê ciê¿arki, te¿ mi siê nie uda. Wiêc... Nie ma wyjœcia. Mo¿e siê przestraszyÌ, ale..."
WyciÂągn¹³ shuriken, po czym rzuciÂł go w ten sposób, aby leciaÂł wysoko, ale nie za bardzo, a jednoczeÂśnie szybko, w kierunku kobiety. ObserwowaÂł dokÂładnie jego tor lotu, sam odskoczyÂł i schowaÂł siĂŞ za rogiem pierwszego lepszego budynku, za ÂławkÂą, czy jakoÂś tak (nie wiem, jakie jest otoczenie, wiĂŞc trudno mi opisaĂŚ) , ale stamtÂąd takÂże patrzyÂł na shuriken. Gdy pocisk byÂł juÂż kilka metrów przed twarzÂą kobiety, podmieniÂł siĂŞ z nim, wykorzystujÂąc naÂłoÂżone Kawarimi. StaÂł teraz plecami do kobiety, wiĂŞc odwróciÂł siĂŞ do niej i powiedziaÂł szybko :
-Spokojnie! Nie mam zÂłych zamiarów! ZatrzymaÂłem tamtych dwóch mĂŞÂżczyzn. Wszystko w porzÂądku?
Pierwsze dwa zdania wypowiedziaÂł szybko, kolejne zaÂś juÂż wolniej i ze spokojem. OpuÂściÂł kij, trzymaÂł go w jednej rĂŞce, ale byÂł gotowy do uskoków lub do sparowania ciosów kijem, spostrzegÂł bowiem u boku kobiety tanto. Gdyby okazaÂła siĂŞ shinobi i zaczĂŞÂła skÂładaĂŚ pieczĂŞci, Ieyasu natychmiast zaczyna teÂż skÂładaĂŚ pieczĂŞci Kawarimi, po czym wyrzuca nastĂŞpny shuriken jak najdalej i podmienia siĂŞ z nim.
Twoja podmiana udaÂła siĂŞ. StaÂłeÂś teraz tuÂż przed kobietÂą która odruchowo odskoczyÂła do tyÂłu... JednÂą rĂŞkÂą (lewÂą) trzymaÂła pakunek, prawÂą rĂŞkÂą zaÂś siĂŞgnĂŞÂła po miecz. PrzyjĂŞÂła pozstawĂŞ obronnÂą. Teraz dopiero sostrzegÂłeÂś Âże to co kobieta tak Âściska owiniĂŞte kocem to maÂłe dziecko... Tak kobieta uciekaÂła z dzieckiem na rĂŞku.

-Nie zbliÂżaj siĂŞ! Nie wierzĂŞ w ani jedno twoje sÂłowo. Napewno wysÂłano ciĂŞ tak jak tamtych! Nie oddam ci mojej córeczki sÂłyszysz! OdejdÂź albo bĂŞdĂŞ zmuszona siĂŞ broniĂŚ! Nie oddam wam jej sÂłyszysz!

Kobieta krzyczaÂła na ciebie. ByÂła niczym lwica broniÂąca swoich kociÂąt. W jej oczach byÂł dziki ogieĂą. RĂŞka którÂą trzymaÂła tanto strasznie jej drÂżaÂła, jesteÂś niemal pewien Âże to ze strachu oraz nadmiaru adrenaliny we krwio obiegu. Odziwo mimo krzyków kobiety, dziecko smacznie spaÂło wtulone w ciaÂło matki...
Zadowolony ze swojego manewru Ieyasu stan¹³ przed kobietÂą, ale ta odskoczyÂła od niego. ChÂłopiec mimowolnie patrzyÂł w tajemniczy pakunek, którego tak broniÂła, usiÂłujÂąc zidentyfikowaĂŚ jego zawartoœÌ...
TÂą identyfikacjĂŞ przerwaÂł mu jednak bÂłysk ostrza : kobieta wyciÂągnĂŞÂła tanto. Ieyasu powstrzymaÂł siĂŞ od uniesienia kija, aby udowodniĂŚ kobiecie, Âże nie ma zÂłych intencji. Podczas wyciÂągania tanto to, czym byÂł obwiniĂŞty pakunek, rozwinĂŞÂło siĂŞ czĂŞÂściowo i chÂłopiec zobaczyÂł, Âże byÂło to maÂłe dziecko. MaÂłe dziecko, ÂśpiÂące spokojnie i owiniĂŞte w gruby koc.
SÂłowa kobiety otrzeÂźwiÂły Ieyasu z tego widoku.
"Nie uwierzy mi tak Âłatwo... Ale skoro broni dziecka..."
SpojrzaÂł w jej oczy. WidaĂŚ byÂło, Âże zamierza broniĂŚ tego dzidziusia z caÂłych siÂł.
"...jeÂśli mnie zaatakuje, bĂŞdĂŞ musiaÂł siĂŞ broniĂŚ... Nie mogĂŞ do tego dopuÂściĂŚ..."
CzuÂł wspóÂłczucie do tej kobiety, która broniÂła swojego dziecka.
Cofn¹³ siê powoli o dwa kroki, rzuci³ kij na ziemiê.
-Widzisz? Nie chcĂŞ Ci nic zrobiĂŚ. Gdyby tamci chcieli kogoÂś na Ciebie nasyÂłaĂŚ, nasÂłali by kogoÂś lepszego.
CiÂągle byÂł gotowy do uników i uskoków, a w ostatecznoÂści do podniesienia z ziemi kija i kontrataku, jeÂśli na pewno nie bĂŞdzie juÂż innego wyjÂścia.
Zacz¹³eÂś mówiĂŚ do kobiety ale ta wydawaÂła siĂŞ mieĂŚ nieprzytomne szklane spojrzenie, byÂła bardzo blada. ChwilĂŞ po tym jak odrzuciÂłeÂś swój kij kobiecie zadrÂżaÂła rĂŞka. PuÂściÂła kurczowo tymany w rĂŞku orĂŞÂż. ChwyciÂła z caÂłych siÂł jednÂą rĂŞkÂą dzieciÂątko (nie by jÂą zgnieœÌ a by przytuliÂśc do siebie), drugÂą chwyciÂła siĂŞ za serce (oczywiÂście w miejsce gdzie siĂŞ znajduje serducho a nie bezpoÂśrednio za organ). Jej oczy zrobiÂły siĂŞ caÂłe biaÂłem (same biaÂłko, caÂła reszta uciek¹³ pod powieki). Kobieta zachwiaÂła siĂŞ ale mimo tego Âża wÂłaÂśnie mdlaÂła pamiĂŞtaÂła ze ma dziecko na rĂŞkach, tak postawiÂła nogĂŞ by upaœÌ na plecy a nie na odwrót. ZrobiÂła to (upadÂła) ze sporym hukiem. Jest nieprzytomna... W rĂŞku dalej Âściska dziecko. DomyÂślasz siĂŞ Âże to musiaÂło byĂŚ dla niej owiele za duÂżo...
WidzÂąc to, chÂłopiec zawoÂłaÂł kogoÂś.
-Hej¿e, jest tu nieprzytomna kobieta! - hukn¹³. - Niech pan ¿e siê ni¹ zajmie.
"ÂŚpieszĂŞ siĂŞ na trening... Nie mogĂŞ siĂŞ spóÂźniĂŚ. "
Ieyasu szybko opuÂściÂł bramy. [NMM] .
Samhain tak siĂŞ zamyÂśliÂł Âże w ogóle zapomniaÂł o swoim uczniu...
-ech gdzie on siĂŞ podziaÂł?- powiedziaÂł sam do siebie pod nosem, chociaÂż jego umysÂł znaÂł odpowiedz na to jakÂże gÂłupie pytanie. Zapewne nowy czÂłonek Brzasku wyprzedziÂł swojego ucznia i caÂłkowicie o nim zapomniaÂł. Jako Âże jego szybkoœÌ byÂła znacznie wiĂŞksza czarnowÂłosy mÂłodzieniec nie miaÂł wiĂŞkszych problemów Âże zgubieniem Kidoumaru
-ach, no to trzeba czekaĂŚ- znów brzdÂąkn¹³ sobie coÂś pod nosem, co stawaÂło siĂŞ u niego chyba tradycjÂą albo pierwszymi objawami choroby psychicznej. NastĂŞpnie znalazÂł kamieĂą w bezpiecznej odlegÂłoÂści od bramy wioski i usiadÂł na nim czekajÂąc na swojego ucznia.
Kidoumaru powolnym krokiem zbliÂża siĂŞ do bram wioski ukrytej w wodospadzie i znajdujÂącego siĂŞ tam mistrza Samhaina.Psy jak cieĂą podróÂżowaÂły za nim.
-JuÂż jestem... to gdzie teraz ruszamy? -spytaÂł.
Michimoto pojawi³ siê przy bramie znik¹d. Rozejzra³ siê dooko³a i zobaczy³ 2 osoby. Jedna z nich by³a w Akatsuki, czu³ to, bo jego pierœcieù zacz¹³ reagowaÌ, zê w pobli¿u jest drugi. Pewnym krokiem podszed³ do mê¿czyzn.
- Witam... Powiedzcie mi.... Który z was jest w akatsuki?- zapytaÂł. Na sobie nie miaÂł juÂż Henge no Jutsu. WyglÂądaÂł tak jak na avatarze tylko, Âże byÂł w pÂłaszczu i kapeluszu brzasku.
Samhain spojrzaÂł na swojego ucznia
-musimy siê udaÌ w miejsce gdzie nikt nie bêdzie mam przeszkadza³, na przyk³ad na poblisk¹ ³¹kê- jego g³os jak zwykle chrypowaty brzmia³ o wiele milej ni¿ na pocz¹tkach znajomoœci
Kiedy pojawiÂł siĂŞ drugi czÂłonek Akatsuki, dawny Tsuchikage obdarzyÂł go doœÌ badawczym spojrzeniem, nie znaÂł go ale cóÂż jak narazie z tej organizacji znaÂł tylko lidera... i jakoÂś imiĂŞ Tano brzmiaÂło mu doœÌ znajomo jednak nie umiaÂł go sobie skojarzyĂŚ.
Mimo iÂż byÂł ubrany w pÂłaszcz Brzasku Samhain z uÂśmiechem na ustach wskazaÂł na swojego przyszÂłego ucznia i powiedziaÂł
-On jest z Akatsuki- uÂśmiech na jego twarzy byÂł ogromny, chyba jeszcze od lat dzieciĂąstwa takiego nie miaÂł, no ale uwaÂżaÂł to za Âświetny Âżart
- ÂŚwietny Âżarcik ci siĂŞ udaÂł. A teraz na serio. Jak masz na imiĂŞ? Znam maÂło osób z naszej organizacji, poniewaÂż wszyscy porozsypywani sÂą po Âświecie. Wiesz moÂże gdzie jest Wi Dim? Bo znikn¹³ i oddaÂł mi tymczasowo przywódctwo...- powiedziaÂł z zadziornym uÂśmiechem na twarzy. LubiÂł gasiĂŚ innych swoimi ciĂŞtymi ripostami.
-hmm...- podrapaÂł siĂŞ po brodzie
-Ostatnio kiedy go widziaÂłem udaÂł siĂŞ na jakieÂś zadanie- Samhain doœÌ ostro musiaÂł siĂŞgaĂŚ pamiĂŞciÂą wstecz Âżeby sobie przypomnieĂŚ, niestety pamiĂŞĂŚ nie byÂła jego dobrÂą stronÂą, szczególnie do takich pierdóÂłek jak np. co do byÂło za zadanie?
-Na jakie? zbytnio nie pamiĂŞtam- Samhain nie przestawaÂł drapaĂŚ siĂŞ po brodzie, wedÂług niego wydawaÂł siĂŞ wtedy mÂądrzejszy
-ale wspominaÂł teÂż coÂś o swojej willi, chyba powinieneÂś wiedzieĂŚ gdzie to jest- przystan¹³ na chwilĂŞ z mówieniem aby zaczerpn¹Ì trochĂŞ powietrza
-a no tak zapomniaÂłem o najwaÂżniejszym, skoro mamy pracowaĂŚ w jednej organizacji i Wi powierzyÂł Ci tymczasowe przywództwo - Samhain wiedziaÂł Âże skoro Wi obdarzyÂł Michimoto takim zaufaniem to teÂż moÂże byĂŚ pewien Âże nie zdradzi on Akatsuki, dlatego mógÂł siĂŞ normalnie przedstawiĂŚ...
-Jestem Samhain, V Tsuchikage Iwagakure i uczeĂą Hyuty Shiro- wystawiÂł rĂŞkĂŞ aby siĂŞ normalnie przywitaĂŚ
-z kim mam przyjemnoœÌ?- zapyta³ swoim chrypowatym g³osem
UÂśmiech chÂłopaka znikn¹³ z twarzy, a pojawiÂł siĂŞ na nim zarys zamyÂślenia. ChwilĂŞ póÂźniej skierowaÂł sie w stronĂŞ samhaina.
- Michimoto Kawarimi, III Kusokage, uczeĂą Yuko Inuzuki z Konoha-Gakure. Nie lubiĂŞ twojego nauzyciela... MuszĂŞ ci to przyznaĂŚ...- powiedziaÂł pewnym gÂłosem.
-a kto go lubi?- Samhain wzruszyÂł tylko ramionami
- ja twojego nauczyciele nie miaÂłem jeszcze okazji spotkaĂŚ- powiedziaÂł po czym lekko siĂŞ przeciÂągn¹³ i popatrzyÂł za razem w niebo, które tego dnia byÂło prawie Âże bezchmurne.
Nastêpnie odci¹gn¹³ trochê Michimoto na bok tak aby jego uczeù nic nie s³ysza³
-Czy wiesz coÂś na temat Sound Organization? bo miaÂłbym tutaj doœÌ sporo ÂźródÂło informacji- zapytaÂł siĂŞ Michimoto po czym lekko skin¹³ gÂłowÂą w stronĂŞ Kidoumaru
Kidoumaru uwaÂżnie obserwowaÂł nowo poznanego czÂłonka Akatsuki. ByÂł pewien,Âże gdzieÂś go juÂż widziaÂł ale bez tego stroju i Âśmiesznego kapelusika...
-Ten pedaÂłek jest szefem Akatsuki?ÂŚwiat schodzi na psy- powiedziaÂł do Samhaina po cichu tak aby Michi nie usÂłyszaÂł..
-Wi przywódcÂą aka? Od kiedy? PrzecieÂż to mój dobry kumpel... nie wiedziaÂłem, Âże tak nagle zmieniÂł strony...
- Nie wiem teraz duÂżo, ale pewnego czasu byÂłem tam liderem. stamtad mam swojÂą unikalnÂą pieczĂŞĂŚ. A co tutaj robisz z Kidoumaru. Znam goÂścia. JakoÂś nie przypadÂł mi do gustu...- powiedziaÂł na boku do Sama .

//Kid nie znasz mnie z tego wygladu, bo miaÂłem operacjĂŞ plastycznÂą. Mam teraz w ogóle innÂą twarz =]//
-cóÂż to bardzo dÂługa historia, nie wiem czy mamy obecnie czas na to- powiedziaÂł lekko zarzucajÂąc swoje wÂłosy do tyÂłu
-obecnie mam go pod swoj¹ opiek¹, jako ¿e on chce ¿ebym bym jego mistrzem- w g³osie nowego cz³onka Akatsuki da³o siê s³yszeÌ doœÌ spor¹ dawkê ironii
-wiem ¿e on jest cz³onkiem Sound Organization wiêc mo¿na by zdobyÌ doœÌ sporo informacji na ich temat- Samhain lekko uœmiechn¹³ siê do Michimoto
-chyba Âże teraz organizacja ma inne plany?- jego gÂłos byÂł doœÌ niezmienny, zimny i taki jakiÂś... bezosobowy... no jeszcze nie liczÂąc Âże byÂł chrypowaty. Po tonie gÂłosu nie dawaÂło siĂŞ odróÂżniĂŚ czy Samhain stwierdza fakt czy po prostu tylko siĂŞ pyta.
Kidoumaru byÂł pewny, Âże Michimoto nakrĂŞca Samhaina przeciw niemu.
-Ruszajmy juÂż nie mamy czasu na rozmowĂŞ...JeÂśli nadal bĂŞdziemy tu traciĂŚ cenny czas to prĂŞdzej nas ktoÂś zÂłapiĂŞ i pojmĂŞ niÂż speÂłnimy swoje cele...
"-Ten Michimoto jest niebezpieczny lepiej szybko skoĂączyĂŚ rozmowĂŞ i ruszaĂŚ bo to siĂŞ Âźle skoĂączy..."
- Nie wiem, ale na wszelki wypadek postaraj dowiedzieÌ siê jak najwiecej. Mogê ci towarzyszyÌ i przys³uchiwac siê i tak an arzie nie amm nic innego do roboty. Aha... Przyda³oby siê z³apaÌ jakieœ bijuu. Co o tym myœlisz?- zapyta³ poprawiajac kapelusz na swej g³owie. S³oma troszkê mu przeszkadza³¹, ale da siê to wytrzymaÌ.
-byÂłbym zaszczycony jeÂśli byÂś siĂŞ udaÂł z nami w podróÂż- powiedziaÂł swoim jakÂże dziwnym gÂłosem, który juÂż opisywaÂłem w poprzednich postach
-co do bijuu to bardzo chĂŞtnie bym siĂŞ udaÂł na polowanie ale gdzie tutaj jest najbliÂższy...?- Samhain podrapaÂł siĂŞ po gÂłowiĂŞ, jako Âże nie lubiÂł nosiĂŚ tego sÂłomianego kapelusika nie byÂło to Âżadnym problemem, nastĂŞpnie odwróciÂł siĂŞ do Kidoumaru
-Nie masz nic przeciwko jeÂśli Michimoto pójdzie z nami... prawda?- jego gÂłos przybraÂł trochĂŞ na stanowczoÂści
"-On z nami w podróÂż? Co za masakra... pewnie bĂŞdzie próbowaÂł namówiĂŚ Samhaina do wyciÂągniĂŞcia ze mnie informacji o Sound Organization"
-Decyzja naleÂży do Ciebie ja siĂŞ dostosuje, wiĂŞc dokÂąd ruszamy?-spytaÂłem.
Po czym zawo³a³em psy bawi¹ce siê w na pobliskiej ³¹ce.
-Szykujcie siĂŞ do drogi.-powiedziaÂłem
NMM
Michimoto uœmiechn¹³ siê.
- Jest nawet w porzÂądku...- pomyÂślaÂł o Samhainie po czym odszedÂł kilka kroków.
- Co do bijuu... Nie mam pojĂŞcia, gdzie siĂŞ one znajdujÂą, ale przydadzÂą anm siĂŞ informacje na ich temat. Gdy tylko skoĂączysz podróÂż z twoim uczniem ruszymy na poszukiwania.- powiedziaÂł bĂŞdÂąc gotowy do podróÂży. Ostatnio trochĂŞ odpocz¹³ i ma duÂżo siÂły. 7 misek ramenu i ciaÂło Richarde dostarcza mu trochĂŞ siÂły.
Samhain popatrzyÂł w stronĂŞ Kidoumaru
-mi³o mi ¿e siê zgadzasz- robi¹c przy tym doœÌ g³upi¹ minê podobn¹ do uœmiechu
-Tak wiêc chodŸmy tutaj na poblisk¹ ³¹kê tam raczej bêd¹ najlepsze warunki na trening- Samhain ruszy³ spokojnym krokiem na poblisk¹ ³¹kê
<nmm>
Michimoto chwilĂŞ staÂł i przyglÂądaÂł siĂŞ Kidoumaru. Nagle zorientowaÂł siĂŞ, ze Samhain gdzieÂś idzie, wiec bez chwili zastanowienia ruszyÂł za nim.
- PoÂśpiesz siĂŞ, bo go zgubisz...- powiedziaÂł jeszcze do Kida. <NMM>
Akuro powolnym, spokojnym krokiem zbliÂżaÂł siĂŞ do bramy wioski.
"To miejsce uspokaja mnie jak ¿adne inne... Mo¿e dlatego, ¿e ta wioska jest taka ma³a i brak w niej gwaru jak w Ukrytej Wiosce Liœcia... A mo¿e dlatego, ¿e nikt mnie tu nie œciga? " - uœmiechn¹³ siê.
PanowaÂła tu bÂłoga cisza. Drewniane bramy Taki byÂły duÂżo mniejsze niÂż te w wiĂŞkszych wioskach, jak Konoha, Kiri czy Suna.
"Wszystko jest tu inne... StÂąd pochodziÂł mój byÂły sensei..."
Pogr¹¿ony w myœlach i wspomnieniach, przekroczy³ bramê, patrz¹c przed siebie.
"PrzejdĂŞ siĂŞ do baru. Mam ochotĂŞ przepÂłukac gardÂło. "
"A moÂże masz ochotĂŞ zapic swoje problemy, co?" - usÂłyszaÂł w gÂłowie denerwujÂący teraz gÂłos rozsÂądku.
"Zamknij siĂŞ... To nieprawda..."
Znikn¹³ w g³êbi wioski. [NMM] .
PostaĂŚ w pÂłaszczu Akatsuki z niewiarygodnÂą prĂŞdkoÂściÂą przebiegÂła przez bramy wioski, straÂżnicy nawet nie zd¹¿yli zareagowaĂŚ. Samhain miaÂł do zaÂłatwienia sprawĂŞ najwyÂższej wagi dlatego musiaÂł siĂŞ spieszyĂŚ... dlatego teÂż nie przejmowaÂł siĂŞ zbytnio takimi szczegóÂłami jak Ci chunini, którzy zajmujÂą siĂŞ legitymowaniem osób odwiedzajÂących wioskĂŞ... PĂŞdziÂł niczym wiatr na ³¹ce pochÂłaniajÂąc kolejne metry drogi, staraÂł siĂŞ omijaĂŚ ludzi ale jak to bywa w peÂłnym biegu, niektórych po prostu potrÂącaÂł...
<nmm>
Akuro szedÂł, kiwajÂąc siĂŞ ciÂągle na nogach. Po prostu nie mógÂł siĂŞ na nich równo utrzymac.
"Widzisz? I siĂŞ upiÂłeÂś - rzekÂł rozsÂądek.
Gówno prawda..."
Obraz przed oczami mÂłodego Aburame jeszcze bardziej kiwaÂł siĂŞ i zamazywaÂł, mimo to potrafiÂł jeszcze w miarĂŞ trzeÂźwo myÂślec. Sake zakryÂło caÂły strach przed przybyszem, jak i równieÂż zafascynowanie jego osobÂą, jakie w innym wypadku by wystÂąpiÂło.
-Nno - zacz¹³ Akuro. - WiĂŞc, ja jestem z Konohy. Wioska LiÂścia. Ukryta... ByÂłem tam Jouninem... Ale potem odszedÂłem... OdszedÂłem do organizacji Siedmiu Mistrzów Miecza. Znasz jÂą chyba, nnie? - powolnym ruchem wyciÂągn¹³ katanĂŞ i pokazaÂł jÂą idÂącemu z nim przybyszowi. - To jest mój miecz... Jaki sobie wykuÂłem w ich kuÂźni. - schowaÂł miecz do pochwy. - A teraz postanowiÂłem odejÂśc. I do³¹czyc do Akatsuki. Chcesz jeszcze wiedziec coÂś o mnie? Dobra... Bardzo Âźli ludzie zrobili coÂś bardzo zÂłego z mojÂą twarzÂą... - Akuro zrobiÂł coÂś, czego na trzeÂźwo by nie uczyniÂł przy ledwo znanym czÂłowieku : zdj¹³ maskĂŞ. Przybyszowi ukazaÂła siĂŞ dolna czĂŞÂśc jego twarzy - ta czĂŞÂśc, która nie miaÂła skóry, odsÂłaniaÂła dziesiÂątki ÂżyÂłek i narzÂądów wewnĂŞtrznych, które pulsowaÂły sobie spokojnie. Prócz tego widac byÂło na niej dziwne rysy. Tam, gdzie powinny byc wargi, byÂły jedynie ich marne resztki. Po kilku sekundach zasÂłoniÂł twarz znowu maskÂą. - ...nno. To jest chyba mój... najwiĂŞkszy... sekret... Chcesz jeszcze coÂś wiedziec?
Samhain uwaÂżnie sÂłuchaÂł opowieÂści Akuro... nawet mu nie przerywaÂł co byÂło w jego zwyczaju, odpowiadaÂło mu to Âże to jego rozmówca mówi a nie on, juÂż za to czÂłonek klanu Aburame miaÂł u niego plusa.
-Tak obiÂło mi siĂŞ trochĂŞ o uszy o Siedmiu mistrzach miecza- wtrÂąciÂł na potwierdzenie sÂłów Akuro, nastĂŞpnie nie odzywaÂł siĂŞ... dopiero kiedy ten pokazaÂł mu swojÂą twarz
-no,no,no amantem to Ty nie zostaniesz- zaÂśmiaÂł siĂŞ lekko, bo czego moÂżna by siĂŞ spodziewaĂŚ po kimÂś kto sumienie zostaÂł na póÂłce swojego spalonego domu...
Kiedy wysili z TakiGakure nowy czÂłonek Brzasku tylko gestem wskazaÂł kierunek drogi Akuro
|<nmmia> ÂŁÂąka -> http://www.shinnobirpg.rp...612.html#111612
SzedÂł powoli udeptanÂą drogÂą w stronĂŞ bramy a jego ubranie falowaÂło majestatycznie na wietrze.
Odgarn¹³ wÂłosy prawÂą dÂłoniÂą i podrapaÂł siĂŞ za uchem. Przy bramie przywitaÂł siĂŞ ze stra¿¹ i zamieniÂł z nimi parĂŞ sÂłów by dowiedzieĂŚ siĂŞ co ciekawego dzieje siĂŞ w wiosce bowiem dÂługo go nie byÂło.
Po chwili przeszedÂł przez bramĂŞ i poszedÂł gdzieÂś dalej < NMM >
PrzybiegÂł pod bramy Taki. SpojrzaÂł kÂątem oka na Joninów pilnujÂących tych bram. Zacz¹³ powoli iœÌ w stronĂŞ bram, Âże niby siĂŞ zagapiÂł. Wtedy krzykn¹³ do niego jeden z Joninów, Hej, ty! MaÂły! ChodÂź no tu! Gdy Jonin krzykn¹³ "maÂły" w Ryu siĂŞ zagotowaÂło, poniewaÂż nienawidziÂł gdy siĂŞ tak do niego mówiÂło. Gdy podszedÂł Jonin powiedziaÂł, Âże genini nie mogÂą opuszczaĂŚ wioski bez pozwolenia. Ryu na to - Tak wiem, lecz wÂładca naszej wioski od piĂŞciu dni nie daje znaku Âżycia, wiĂŞc nudzĂŞ siĂŞ w wiosce, tÂłumaczyÂł im caÂły problem, aÂż w koĂącu Jonini pozwolili zrobiĂŚ wyjÂątek. Od tej chwili bramy Taki staÂły przed Ryu otworem. UÂśmiechn¹³ siĂŞ i krzykn¹³, nareszcie mogĂŞ siĂŞ wyrwaĂŚ stÂąd, do zobaczenia, powiedziaÂł do Joninów i przebiegÂł przez bramĂŞ ...

Dodane po 2 godzinach 53 minutach:

Stan¹³ przed bram¹ do Taka, kucn¹³ poniewa¿ by³ ca³y zdyszany.
Nie mam siÂły - powiedziaÂł i nagle po czuÂł parĂŞ kropli na skórze.
Zacz¹³ padaÌ deszcz, szybko przebieg³ z Ai przez bramê i ruszy³ w stronê ich domu.

NMM
BiegnÂąc w strone taki nagle poczuÂłem spadajÂący deszcz. PrzyÂśpieszyÂłem kroku by schowaĂŚ siĂŞ pod jakimÂś dachem. Po ok. 20 min. przestaÂł padaĂŚ idĂŞ dalej w poszukiwaniu tego chÂłopaka.
-I co teraz myÂślĂŞ sobie i nastĂŞpnie wchodze do wioski.

Dodane po 13 godzinach 2 minutach:

Znów przebiegam przez bramy wioski ale tym razem w celu jej opuszczenia. Zostawiam tylko karte przy drzewie na której pisze Dla chÂłopaka z baru Shikaku a z tyÂłu jest napisane Witaj chÂłopcze, chciaÂłbym cie kiedyÂś bliÂźej poznaĂŚ jeÂżeli chcesz wpadnij kiedyÂś do mnie,mieszkam w Ame Maaru.

NMM
WracajÂąc lekko zdyszany z nad jeziora w Kiri, postanawiam odpocz¹Ì pod drzewem, które roÂśnie obok bramy.
PodchodzÂąc, nie patrzĂŞ na drzewo, lecz mój wzrok skierowany jest w ziemiĂŞ, a rĂŞce oparte sÂą o paski od plecaka.
ZdejmujĂŞ plecak i siadam pod drzewem, wyjmujĂŞ z plecaka wodĂŞ i gdy robiĂŞ Âłyk, zauwaÂżam kartkĂŞ przyczepionÂą do drzewa.
Co to ? SpytaÂł Ryu, siĂŞgajÂąc lewÂą rĂŞkÂą kartki.
Przeczyta³ to co na niej pisa³o, lekko siê uœmiechn¹³ myœl¹c, ale typek ..
Po dziesiĂŞciu minutach odpoczynku i trzymania w rĂŞku wody, schowaÂł jÂą znów do plecaka, zaÂłoÂżyÂł go na plecy i przeszedÂł przez bramĂŞ do wioski.

NMM
Ciekawe co mnie tam czeka muszĂŞ znaleŸÌ kogoÂś w Aka kto moÂże mi pomóc aktywowaĂŚ MS albo to jest zasadza tak czy inaczej muszĂŞ tam dotrzeĂŚ Pogr¹¿ony w myÂślach o maÂły wÂłos nie stratowaÂł bym dziecka które bawiÂło siĂŞ w bramie. Przekroczywszy bramĂŞ udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ opuszczonych krain.
PrzechodzĂŞ przez brame ostatni raz patrzÂąc na te wspaniaÂłe mury. Chwile póÂźniej znajduje siĂŞ juÂż na bliskim lesie przy skraju wioski. Odwracam siĂŞ jeszcze raz lecz juÂż niebyÂło widaĂŚ rodowitego domu.

NMM
PrzechadzajÂąc siĂŞ obok bram Takigakure no sato zauwaÂżyÂłem ogromnÂą zmianĂŞ temperatury. Heh w Konoszce daje sÂłoĂące a tutaj daje chÂłodem myÂśle sobie szybko przebiegajÂąc obok bram aby dostaĂŚ sie do mojego domu.

NMM
W oddali pojawiÂła siĂŞ maÂła postaĂŚ. SzedÂł bardzo powoli, nie ÂśpieszyÂło mu siĂŞ nigdzie. Ale noc, pomyÂślaÂł wlepiajÂąc wzrok w gwiazdy, zwalniajÂąc jeszcze bardziej, aÂż w koĂącu zatrzymaÂł siĂŞ dziesiĂŞĂŚ metrów od bramy i patrzyÂł w górĂŞ. ChÂłopak wyciÂągn¹³ siĂŞ i odwróciÂł wzrok, tym razem spoglÂądajÂąc na bramĂŞ, gÂłoÂśno ziewn¹³ ... Ale mi siĂŞ spaĂŚ chce ... MuszĂŞ siĂŞ przespaĂŚ. OznajmiÂł i ruszyÂł w stronĂŞ gÂłównej ulicy, na której staÂł jego dom ...

NMM
Spacerkiem podchodzĂŞ do bramu patzrÂąc na nia zamyslonym wzrokiem. PopijajÂąc z bukÂłaka, WyszedÂłem z wioski, kIerujÂąc siĂŞ w stronĂŞ lasu...
Szlag bytrafiÂł to zycie ninja. Przyzwyczajasz sie do szybkiego zycia, takie momenty nudy dobijajÂą...
<NMM>