Salon

Salon w rezydencji Kusakage był wyjątkowy. Duże pomieszczenie o białych ścianach i morskich ornamentach związanych w sznur kłosów traw. Ziemia wyłożona jasnymi panelami. Jedna duża sofa i dwa fotelo-krzesła przy niedużej ławie przeznaczonej jedynie do kaw i herbat. Dwa duże okrągłe lustra na ścianach. Duża szafa z regałami gdzie Jeng postanowiła trzymać swoje pamiątki. W rogu ustawiony piękny ale stary biały fortepian. Ten długowieczny instrument w rękach prawdziwego artysty może zachwycić swymi dźwiękami.
Pomieszczenie było przestronne, meble pozostawiały dużo wolnej przestrzeni, a wielkie okna wprowadzały do środka jasne promienie słońca. Wszechogarniająca biel oraz akcenty koloru morskiego nadawały klasy pomieszczeniu, klasy z którą tak odnosiła się Jeng.
* Zmiana w opisie wprowadzona 28 listopada 2009 roku przez Jeng

Wchodzę do domu i prosto do salonu usiąść

---

HM! weszla
Shi nadal ciagnac Deidare weszli do srodka.
nmm
-To co robimy?- Zapytała się HM!

---

ciÂągniĂŞty przez Shi, byÂł juÂż w Âśrodku , choĂŚ trochĂŞ mu siĂŞ nie podobaÂło to ciÂągniĂŞcie , ale i tak siĂŞ nie odezwaÂł na ten temat ,Âżeby nie robiĂŚ afery..
-A ty to co siĂŞ nie odzywasz,zaatkaÂło ci mowĂŞ czy co?
HM! patrzy groÂźnie na Dei.
Hej tylko spokojnie. A po co mam coÂś mówiĂŚ jak i tak nie mam o czym rozmawiaĂŚ?-powiedziaÂł ponuro do HM! , wÂłaÂściwie tak jak zwykle..
[nmm]
Shi puscila Deidare
i popatrzyla na obojga.
- rozdzielamy sie. Pamietajcie, ze szukamy kusa-kage, nie wiem kto nim jest. W sumie ta wioska jest mloda i mysle, ze nie ma tu doswiadczonych ninja..

shi wyszla z tego pomieszczenia , aby poszukac kusakage.
nmm
HM! wyszÂła.
nmm
WyszedÂł szukaĂŚ tego kusakage , choĂŚ teÂż nie wiedziaÂł kto nim jest ...[nmm]
WszedÂł - A no nie impreza beze mnie wstydÂźcie siĂŞ - powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ
Shi podrapala sie po glowie..
cala wioska byla tak jakby.. wyginieta.. Usiadla za fotelem Kusakage polozyla nogi na biurku i myslala.
Przez ten czas zdarzyla wytrzewiec.
- tutaj nikogo nie ma.. - zastanawiala sie komu oddac Kusekage..
- Hoshigaki - odezwala sie do rybci - Zabijcie wszystkich kogo spotkacie na swojej drodze..
WparowaÂł do rezydencji, prawie upadajÂąc na Kisame.
- Shi, ta wiocha jest kompletnie pusta, chyba nawet Kusakage opuÂściÂł to ÂżaÂłosne miejsce.. - odparÂł smĂŞtnym tonem, patrzÂąc niemrawo na Shi.
HM! wesz³a do salonu,zobaczy³a Shi, du¿¹ rybê no i blondasa.
-Shi a moÂże poszedÂł do konohy
No jasne zabije wszystkich - powiedziaÂł wyszedÂł <NMM>
O to znaczy ,Âże mogĂŞ coÂś zniszczyĂŚ w tej wiosze ? Bo jak tak to chĂŞtnie bym siĂŞ wyÂżyÂł wÂłaÂśnie na tÂą wiochĂŞ , gdyÂż i tak jestem w podÂłym nastroju , a jak uÂżyjĂŞ moich technik wybuchowych na czymÂś czego nie znoszĂŞ to na pewno humor mi siĂŞ polepszy..- powiedziaÂł do Shi z wrednym uÂśmieszkiem na twarzy , gdyÂż bardzo lubiÂł swojÂą sztukĂŞ uÂżywaĂŚ do celów niszczenia beznadziejnych wioch i zabijania nudnych ludzi...
Wszed³ do Salonu Co wy tu robicie co???krzykn¹³ po czym uciek³ do konohy
Jaki tchórz hehe - powiedziaÂł nadal majÂąc ten wredny uÂśmieszek ...- A moÂże to on byÂł Kusogage ? -stwierdziÂł fakt , a poniewaÂż mógÂł siĂŞ domyÂślaĂŚ tego , Âże on jest kusokage , gdyÂż stchórzyÂł , wiĂŞc to on musiaÂł nim byĂŚ...
Tak macie racje to ja usÂłyszeliÂście krzyk z oddali
No to Shi co z nim mamy zrobiĂŚ?- zapytaÂła jÂą ,ale ona jakaÂś nieobecna byÂła chwilowo , ale musiaÂł siĂŞ dowiedzieĂŚ co majÂą zrobiĂŚ....
Shi popatrzyla na opaske nieznajomego.
- zabijcie - odpowiedzialo kroko. Opaske mial z konohy, wiec po jakiego grzyba mieliby go trzymac przy zyciu. Otwozyla szuflade .. Jakies dokumenty..
- oo.. -zamruczala - tu jest podpisany pakt o pakcie miedzy kusa a suna.. podpisana przez .. Kei'a ach wrrr.. czemu nic mi nie powiedzial?
Oburzyla sie. - zabijcie go, a wioske mozecie zrownac z ziemia.
[Tylko jak go zabiĂŚ skoro nie moÂżna zabijaĂŚ postaci na tym forum?]

Ja bardzo chĂŞtnie zrównam tÂą wiochĂŞ z ziemiÂą hehe ,a zabicie tego typka zostaw moÂże HM!? Bo mam wiĂŞkszÂą ochotĂŞ na zniszczenie tej wiochy... - powiedziaÂł do niej z chytrym uÂśmieszkiem na twarzy i zacz¹³ powoli iœÌ w stronĂŞ drzwi , bo pomyÂślaÂł , Âże moÂże jeszcze coÂś powie?
[ja tak tylko mowie, zeby ni mowic "uszkodzciee go" bo to glupio brzmi, chodzi mi glownie o walke i pokonanie chlystka xP]

Popatrzyla na Deia, i przypomniala sobie, jak przegral ost razem...
- dobrze idz niszyc wioske. HM! musi udowodnic na co ja stac...
WiĂŞc idĂŞ siaĂŚ spustoszenie. - powiedziaÂł Dei nadal majÂąc ten chytry uÂśmieszek , po czym wyszedÂł niszczyĂŚ tÂą wiochĂŞ..
[nmm]
-tylko nas oszczedz! - krzyknela jeszcze za nim, widziala jego usmiech a twarzy, byl niczym usmiech dziecka, ktoremu wlasnie podarowano nowa zabawke
i musi wyprobowac jak sie nia bawi. "Deidara.. moj kuzyn.. wieczne dziecko.." usmiechnela sie.
Shi wyprostowala kosci. - na mnie juz pora, taka zalosna miescina tylko przyprwia mnie o przygnebienie.. - wyjrzala przez okno, widziala wlasnie jak Deidera swoimi glinianymi "zabaweczkami" niszczy pol jak nie wiecej miasta. Ponownie sie usmiechnela. Tym razem szerej. Czula, ze jej organizm trzezwieje. Nie mogla dopuscic do tego. W koncu miala wieczna zalobe..
Nagle posmutniala, pomyslala przez chwile, ze taki widok na pewno ucieszylby oczy Anyi..
Podeszla do biurka i zabrala papiery. Przydadza sie od dzisiaj Kusa jest w posiadaniu Aka.
Wyszla przez drzwi.. zostawiajac HM! z saninem. Obojetne jej bylo co robi HM! , czy go zabije czy nie.
W sumie wszystko jej bylo objetne.
W drzwiach od salonu stoi klon "- JeÂśli nie jesteÂście tchórzami zÂłapcie mnie w KonohaGakure a jeÂśli nie ny najedziemy na WAS" CzekaÂł na ruch przeciwnika
-Do mnie to mówisz?-HM! spojrzaÂła na klona niewinnie.
Tak do Ciebie Paniusiu zaÂśmiaÂł siĂŞ
-Paniusiu,tak do dziecka mówisz,po co niby miaÂłabym z tobÂą walczyĂŚ-PowiedziaÂła dziewczynka
Nie chce siĂŞ z tobÂą biĂŚ po co mam traciĂŚ czas
-A wogole kto ty taki?
"-ByÂło Kage tej wioski i Jounin Konohy
-Ja jestem z wioski Suny.- PowiedziaÂła dziewczynka uÂśmiechajac siĂŞ a potem nie.
"-Co taka maÂła dziewczynka robi tutaj??
-szukam pewnej osoby.
"-Chodzi Ci o mnie?!"
-Po niby miaÂłbym Ciebie szukaĂŚ jak CiĂŞ nie znam- HM! byÂła zdziwiona ze o tym pomyÂślaÂł.
"-Ale to ja jestem waszym celem do schwytania byÂły kusokage"
-Naszym celem do schywtania,sory ale ciebie nie rozumiem,szukam sobie mi bliskiej osoby.

Dodane po 1 godzinach 11 minutach:

-Dobra juz na mnie czas,muszĂŞ brata szukaĂŚ.
HM! poszÂła
[nmm]
Pein wpadÂł do pomieszczenia i uÂśmiechn¹³ siĂŞ ironicznie mówiÂąc.
-Przepraszam za spóÂźnienie nie mogÂłem wczeÂśniej-WydajĂŞ siĂŞ Âże nie zwróciÂł uwagi na biaÂłowÂłosego mĂŞÂżczyznĂŞ rozmawiajÂącego z HM-Co jest HM czyÂż byÂś nie potrafiÂła zniszczyĂŚ tego klona, pamiĂŞtaj Âże nie moÂżemy zostawiĂŚ Âżadnych informacji wiĂŞc zrób to szybko bo rzygaĂŚ mi siĂŞ chce patrzÂąc na tego dziada.
Pein zachichotaÂł szyderczo.
Mój klon przyszedÂł, podszedÂł do budynku Kage wszedÂł na dach i byakuganem przez ÂścianĂŞ oglÂądaÂł caÂłe zdarzenie. ByÂł najciszej jak mógÂł Âżeby go nie wykryto. Gdy skoĂączyÂł pomyÂślaÂł - "wystarczy muszĂŞ znikaĂŚ tu siĂŞ robi za gorÂąco." i skierowaÂł siĂŞ w kierunku bramy do wyjÂścia z wioski zresztÂą inne klony zrobiÂły to samo.
Nie widzÂąc reakcji ze strony HM Pein niszczy klona rzucajÂąc w niego kunaiem i wychodzi.

<NMM>
Pojawia siĂŞ kolejny klon w oknie
"-Szukajcie a znajdziecie"
Do pomieszczenia weszÂła mÂłoda kobieta o zielonych wÂłosach i oczach przypominajÂących Âświe¿¹ wiosennÂą trawe. MiaÂła na sobie bĂŞzowo-brÂązowe ciuchy o doœÌ mÂłodzieÂżowym kroju. Przy boku do paska ma przyczepiony pojemnik na podstawowy sprzĂŞt shinobi oraz dwa zwoje. W tym jeden z pergaminów przypomina zwykÂły list.
- Witaj Kuso, wreszcie przybyÂłam do swojej kochanej ziemi. WczeÂśniejszy wÂładca wybraÂł mnie na nastĂŞpce.
Po zwiedzeniu caÂłego miejsca czyli Rezydencji Kusakage rozciÂągneÂłam miĂŞÂśnie i skierowaÂłam siĂŞ szybkim krokiem w strone miasta by sprawdziĂŚ czy znajde podczas spaceru jakiegoÂś czÂłowieka z Akatsuki. ChodÂź powiedzieĂŚ czÂłowieka to trochĂŞ za duÂżo gdyÂż z nich nie jest zwyczajnych. WiĂŞc szybko ruszyÂłam przed siebie.
Ryu przyszÂła do rezydencji, siadajÂąc w niej i pilnujÂąc tej wiochy, gdyÂż uznaÂła jÂą za swojÂą.
Do pomieszczenia wolnym krokiem wchodzi zielonowÂłosa jak i oka dziewczyna. WyglÂąda na mÂłodÂą osobĂŞ. Ma przy sobie jedynie podstawowy sprzĂŞt Shinobi oraz jaiÂś zwój. SpojrzaÂła na osobe siedzÂącÂą w tym pomieszczeniu.
- Kim jesteÂś ? - zapyta³¹ siĂŞ miÂło gdyÂż pomyÂślaÂła iÂż wreszcie znalazÂła jak¹œ osobe która powie jej o stanie tej wioski.
- Jestem nowym Kage tej wioski - dopar³a uprzejmie Ryu, uœmiechaj¹c siê promiennie - Jeœli chcesz, mogê ci daÌ jak¹œ ciekaw¹ misjê - zaoferowa³a siê, patrz¹c swoimi piêknymi oczami na Jeng.
Dziewczyna zaÂśmiaÂła siĂŞ a raczej zachichotaÂła jak to robiÂą japonki. WyglÂądaÂła na uÂśmiechniĂŞtÂą i promiennÂą. Ale nagle tupneÂła ostro nogÂą jej twarz zrobiÂła siĂŞ zdenerwowana.
- Nie mam ochoty na gÂłupie Âżarty z twojej strony. Nie przyjechaÂłam tutaj z rozkazu wczeÂśniejszego wÂładcy by ÂśmiaĂŚ siĂŞ z gÂłupich dowcipów. Wyznaczono mnie na Kusokage nie dla zabawy a dlatego Âżeby podnieœÌ na nogi tÂą wiochĂŞ ?!
WchodzĂŞ spokojnym krokiem do salonu ...
-Witaj mÂłoda damo chciaÂłbym z TobÂą porozmawiaĂŚ - powiedziaÂł Madara uÂśmiechajÂąc siĂŞ niewinnie do Ryu ... - masz moÂże odrobine czasu dla mnie ?
Ryu caÂłkowicie zignorowaÂła Jeng, jej spojrzenie bÂłyskawicznie przeniosÂło siĂŞ na MadarĂŞ.
- PorozmawiaÌ? - przechyli³a lekko g³owê - A co, jeœli siê pana bojê? Jestem tylko ma³¹ dziewczynk¹ - doda³a, zbli¿aj¹c siê niewielkimi kroczkami do niego.
/trzeba rozruszac swoja postac/

Nagle w oknie pojawiÂł siĂŞ Itachi
SpojrzaÂł na wszystkich
-Witaj Ryu
powiedziaÂł i przypomniaÂł sobiĂŞ AnyĂŞ, jego dzieci...
ZamknÂąl oczy i powoli otworzyÂł.
PrzeniósÂł wzrok na MadarĂŞ
-Witaj Mistrzu.
powiedziaÂł do niego i zobaczyÂł Jeng
SiedziaÂł na parapecie przyglÂądajÂąc siĂŞ wszystkim ale ignorowaÂł Jeng
Dziewczyna juÂż nie wytrzymaÂła psychicznie bo rpzecieÂż zostaÂła tutaj przysÂłana jako prawowita wÂładczyni kusy a tutaj nagle wskakujÂą trzy osoby naraz. Jedna to beszczelna dziewczyna która podaje siĂŞ za Kusakage, drugi to niewiadomo kto który chce gadaĂŚ z tÂą dziewczynÂą a ostatni to goÂściu wpadajacy przez okno. Dopiero teraz dziewczyna rozpoznaÂła ten strój akatsuki. WzieÂła kunai do którego przyczepiÂła niĂŚ czakry po czym rzuciÂła nim w strone dziewczyny.
- WynoÂście siĂŞ stÂąd! To nie jest wasz teren gdyÂż ja jestem prawowitÂą wÂładczyniÂą tych ziem. JeÂśli jesteÂś kusokage walcz ze mnÂą ! Wyzywam ciĂŞ na pojedynek w takim wypadku.
CaÂłkowicie zignorowaÂłem awanturniczkĂŞ...
-Witaj Itachi
-A Ty Ryu nie bój siĂŞmam do ciebie waÂżna sprawĂŞ
Madara odwróciÂł siĂŞ do Jeng
-Jesteœ pewna ¿e chcesz zgin¹Ì z r¹k Brzasku ? Jeœli tak odsuùmy siê Nich Ryu i Jeng walcz¹

/potrzebny MG ! /
// JEstem jestem... Mg to ja od dzisiaj //

Wyci¹gn¹³ szybkim ruchem ma³y shuriken i rzuci³ w stronê lec¹cego Kunai
-Nie wa¿ siê tkn¹Ì mojej chrzestnicy... ( no czy jakoœ tak)
powiedziaÂł do Jeng ostrym tonem.
PrzyglÂądaÂł siĂŞ dalej

JeÂżeli Ryu siĂŞ zgadza na walkĂŞ to ja sedziuje...
Piszecie pokolei, ukÂład postów to alfabetycznie czyli Najpierw Jeng potem Ryu i MG czyli Ja. Mozecie wykonac Dwa jutsu i obronĂŞ w jednym poÂście (moje zezwolenie).
KolejnoœÌ:
Jeng -> Ryu -> Mg

Czakra:
Ryu : 2000pkt
Jeng : 2500pkt

- Ja nie chcem walczyĂŚ jednak jeÂśli ona nie odejdzie z mojej wioski bĂŞde zmuszona. Nawet za cene swojego Âżycia. - powiedziaÂła juÂż troche mniej zdenerwowanym gÂłosem - jeÂśli chcesz walczyĂŚ przenieÂśmy siĂŞ po za teren Kusy byÂś my mogÂły wygodniej walczyĂŚ .
- WyglÂąda na to, Âże ktoÂś jest tchórzem ... - powidziaÂłem ironicznym gÂłosem - w takim razie nic tu po mnie . Kage Bushin no Jutsu
Klon zostaÂł a ja wyszedÂłem
<NMM>

Dodane po 1 godzinach 20 minutach:

-Ryu mam do Ciebie sprawĂŞ:) Musimy porozmawiaĂŚ w 4 oczy- powiedziaÂł klon- wiĂŞc jeÂśli moÂżesz strszczaj siĂŞ
Popatrzy³a wielkimi oczami na Jeng. Niespodziewanie poczu³a, jak jej ¿o³¹dek siê przechodzi rewolucje, a ¿y³y boleœnie pulsuj¹.
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ uroczo i zwróciÂła siĂŞ do Itachiego, którego pamiĂŞtaÂła ze swoich bardzo szybkich lat dorastania (xP):
- Och, witaj wujku. Popatrz, jak zdobywam dla mamiĂąskiej wioskĂŞ. Ucieszy siĂŞ, nie uwaÂżasz? - spytaÂła, jednakÂże nawet nie oczekiwaÂła odpowiedzi.
PrzeniosÂła wzrok na nadpobudliwÂą Jeng.
- Gdzie chcesz zostaĂŚ moim obiadem? Tfu, chciaÂłam powiedzieĂŚ, gdzie chcesz stoczyĂŚ walkĂŞ.
- Polana przy Kusie bĂŞdzie odpowiednia. Nie musisz byĂŚ tak beszczelna bo podczas walki przesÂądzÂą umiejĂŞtnoÂści. - powiedziaÂła odwracajÂąc siĂŞ. PodeszÂła wolnym krokiem do drzwi.
Znikn¹³ w ob³okach dymu...
-Czekam na polanie
uslyszeliscie po chwili
Klon zostaÂł sam a po chwili wyszedÂł by zobaczyĂŚ walkĂŞ ...
<NMM>
WiĂŞc milczenie rozumiem za zgodĂŞ - dziewczyna wyszÂła z rezydencji zostawiajÂąc przeciwniczke samÂą. UdaÂła siĂŞ ku polanie gdzie bĂŞdÂą toczyĂŚ walkĂŞ. Nie czuÂła lĂŞku przed biaÂłowÂłosÂą a raczej gniew do tego iÂż beszczelnie zajmuje jej gabinet i wioskĂŞ. <zt>
*Podszed³ pod drzwi gabinetu, jednak po kilkakrotnym pukaniu i braku odpowiedzi, wszed³ do pokoju. Zobaczy³ mijaj¹c¹ go W³adczyniê Kusy i pod¹¿y³ za ni¹.*
[NMM]
Wchodze do salonu w³adcy...nikgo w nim nie ma" a ju¿ mia³em nadziejê ze przynajmnie tutaj co¶ siê wydarzy..." pomy¶la³em. Otworzy³em okno i z krzyko³em na ca³± kusê- MIESZKAÑCY!! AKATSUKI JUZ NIE BEDZIE WAS NÊKAÆ!! JESTSCIE WOLNI!!- po czym machno³em rêk± na hidekiego zeby wyszed³ za mn± wychodz±c zawesi³êm jeszcze og³oszenie na drzwich rezydencji informuj±ce o koñcu jarzma aka. Wracam na ulice
<NMM>
Nie wiedzÂąc do kÂąd prowadzi mnie Akira podÂązam za nim (NMM)
Dziewczyna po kilku godzinach otworzyla zaspane oczy i zerknela przez okno. ByÂła juÂż noc a ona nic nie zrobiÂła. Szybko siĂŞ zerwaÂła na róne nogi oglÂądajÂąc na wszystkie strony.
- Co siê dzije ?! - wykrzykne³a do siebie po czym ju¿ spokojnym g³osem siadaj¹c na krzeœle - to by³ tylko z³y sen ... powinna wzi¹œÌ siê do pracy.
Od razu wyje³a z szuflady kilka zwoji i zacze³a je zapisywaÌ t¹ sam¹ treœci¹. Nastêpnie sprawdzi³a liste shinobi wioski i wyslala im te listy. Zaje³o jej to trochê czasu. Teraz tylko pozosta³o jej odpcz¹c i czekaÌ. Jednak Jeng nie jest œpi¹ca i nie ma zamiaru marnowaÌ czasu. Zacze³a naprawiaÌ swoj¹ kuk³ê.
W pomieszczeniu zawitaÂł doœÌ nieprzyjemny chÂłód przyprawiajÂący o dreszcze, tuÂż po nim z maÂłych obÂłoczków powstaÂł wielki a w nim pojawiÂł siĂŞ chÂłopak w czarnym pÂłaszczu z czarnÂą, maskÂą jak anbu. StaÂł spokojnie i obserwowaÂł przez chwilĂŞ dziewczynĂŞ. (Pod maskÂą mam kolejnÂą jak Kakashi). Po wyglÂądzie chÂłopaka nie moÂżna byÂło okreÂśliĂŚ nic, po co przy byÂł jakie ma zamiary anie czego szuka..."Jest... Ciekawe jak mnie przyjmie... MoÂże zabije? To w koĂącu Kage..." - PomyÂślaÂł z maÂłym uÂśmiechem na ustach, którego dziewczyna nie mogÂła widzieĂŚ. Nie mogÂła teÂż okreÂśliĂŚ kim jest, skÂąd dosÂłownie nic...
Dziewczyna koùczy³a ju¿ naprawiaÌ swoj¹ kuk³ê i w pewnym momencie gdy mê¿czyzna wszed³ do wioski rzuci³a kunaiem ale w drzwi tym samym zamykaj¹c je.
- S³ycham Ciê ? - spyta³a niepodnosz¹c g³owy znad swojej lalki. W³aœnie dokrêca³¹ ostatni¹ œrubkê - Po co przyby³eœ ? Sk¹d jesteœ ?
Ch³opak sta³ nadal spokojnie i nie reagowa³ ¿adnymi niepotrzebnymi odruchami. WydawaÌ mog³o by siê to trochê dziwne ale czego siê mo¿na spodziewaÌ po nieznajomym. Powoli jednak wyj¹³ d³où z pod p³aszcza i zdj¹³ maskê ukazuj¹c po³owê twarzy.
Wywiad czy przesÂłuchanie?
ZapytaÂł chowajÂąc maskĂŞ pod pÂłaszczem i przyglÂądajÂąc siĂŞ dziewczynie.
MiaÂłem nadzieje na bardziej ciepÂłe powitanie...
PowiedziaÂł i spojrzaÂł na kuk³ê którÂą wÂłaÂśnie skÂładaÂła czy naprawiaÂła dziewczyna.
Jestem Kazuke... Z Oto...
RzuciÂł krótko i prosto bez Âżadnych emocji.
- Wioska dzwieku - powiedziala sobie cicho pod nosem - WiĂŞc co ciĂŞ tutaj sprowadza ?
A czego siĂŞ spodziewaÂłeÂś? ÂŻe ciĂŞ przytulĂŞ, dam buziaka w policzek i poczĂŞstuje herbatkÂą i ciasteczkami ?! - zironizowala op czym dodala - jak by do twojego domu wpadl facet w masce i nic nie powiedzial to co byÂś zrobiÂł?
W gÂłosie dziewczyny bylo slychac troczke niezadowolenia z takiego nieprzemyslenia swoich slow tego osobnika ale po twarzy, zachowaniu, skupieniu nawet tego nie mozna bylo odczuc. WÂłaÂśnie skoĂączyÂła naprawiaĂŚ swÂą kuk³ê która po chwili za uÂżyciem jutsu linek z chakry usiadla sobie na siedzeniu przy biurku.
Ch³opak uœmiechn¹³ siê pod mask¹ ale i tak by³o to widoczne.
Nie obraziÂł bym siĂŞ za takie przywitanie...
PowiedziaÂł i jakoÂś nie miaÂł zamiaru przepraszaĂŚ dziewczyny za taki nalot znikÂąd.
WracajÂąc do sedna sprawy jaka mnie sprowadza... chciaÂłbym dowiedzieĂŚ siĂŞ czegoÂś o kukÂłach...
Po tych sÂłowach spojrzaÂł na siadajÂącÂą marionetkĂŞ, która lekko go zaniepokoiÂła, w sumie nie miaÂł zÂłych zamiarów ale czego moÂżna siĂŞ spodziewaĂŚ po nieznajomym? DokÂładnie, wszystkiego. "MoÂże zacznĂŞ pukaĂŚ? BĂŞdzie trochĂŞ przyjemniej i bezpieczniej..." - PomyÂślaÂł i znów przeniósÂł swój wzrok na kage Kusy, przez chwilĂŞ przypatrywaÂł siĂŞ jej jakby wzbudziÂła w nim zainteresowanie ale po chwili oczy znów staÂły siĂŞ takie jak przedtem, takie bezinteresowne.
- Nie znam CiĂŞ chÂłopcze a ty chcesz zebym ci poopowiadal o mariontekach ? - spytala sie po czym wstaÂła - nie mam czasu na przedstawianie swoich umiejetnosci w tym tworzenie kukiel. Jestem WÂładczyniÂą Kusy i musze pozbieraĂŚ tÂą wiochĂŞ do kupy ...
ChÂłopak lekko opuÂściÂł gÂłowĂŞ i lekko siĂŞ zaÂśmiaÂł jakby to wszystko byÂło dla niego Âśmieszne.
My marionetkarze powinniÂśmy siĂŞ trzymaĂŚ raczej razem a nie ze sobÂą walczyĂŚ... ale skoro nie chcesz...
Po tych sÂłowach chÂłopak zaÂłoÂżyÂł z powrotem maskĂŞ na twarz i westchnÂą cicho.
CóÂż moÂże kiedyÂś jeszcze siĂŞ spotkamy, a czy po jednej stronie...
Bardziej stwierdziÂł niÂż zapytaÂł i po chwili podszedÂł do okna szykujÂąc siĂŞ do wyjÂścia.
- Hmmm, jestes marionetkarzem chÂłopcze ? - spojrzala na niego dziwnym spojrzeniem - jesli taka prawda to mozemy porozmawaic chwile ...
ChÂłopak na chwilĂŞ siĂŞ zatrzymaÂł i spojrzaÂł na dziewczynĂŞ przez bark po czym powiedziaÂł:
Nie lubiĂŞ jak ktoÂś zwraca siĂŞ do mnie "chÂłopcze"
Kiedy to mówiÂł powoli siĂŞ odwróciÂł i spojrzaÂł na kuk³ê dziewczyny po czym z pod pÂłaszcza wypadÂł zwój który siĂŞ rozwin¹³ a chwilĂŞ póÂźniej wybuchÂł sprawiajÂąc Âże pomieszczenia byÂło w gĂŞstym zielonym dymie. Kiedy powietrze siĂŞ oczyÂściÂło okazaÂła siĂŞ wielka ponad dwu metrowa postaĂŚ w czarnym pÂłaszczu i masce jak i Kazuke.
ChcĂŞ abyÂś pomogÂła mi udoskonaliĂŚ to coÂś...
Powiedzia³ i spojrza³ k¹tem oka na kuk³ê stoj¹c¹ przed nim.
- WielkoœÌ siê nie zawsze liczy - stwierdzila po czym spojrzala na jego kukle - moze sprawdzimy umiejetnosci tego czegos ?
Sama dziewczyna skierowala sie na druga strone biurka i zadziornie usiadla na jego kancie patrzac sie na goscia.
- Jestes z pewnoscia mezyczyzna z wygladu jednak z umiejetnosci i wiedzy moglabym byc twoja babcia - zasmiala sie dosc glupkowato jak na kage wioski i spojrzala gleboko w oczy chlopaka, a na jej twarzy promienial duzy usmiech.
Ch³opak kiwn¹³ g³ow¹ ale nie pod³¹czy³ siê jeszcze do swojej marionetki.
MoÂże wyjdziemy na powietrze? Tu moÂże byĂŚ za maÂło miejsca, nie chciaÂł bym nic uszkodziĂŚ.
PowiedziaÂł ale i tak po chwili pod³¹czyÂł siĂŞ juÂż do marionetki która byÂła z wyglÂądy jak na razie identyczna jedynie wyÂższa.
Dziewczyna ruszyla ku wyjsciu ze swa marionetka. Jej kukla zachowywala sie na zwyczajna istote jednak nigdy nie wiadomo co mozna spodziewac sie po takiej istoce z kilkom rekoma, szczekoczulkami i krzyzem na plecach.
- Czekam na ciebie na polanie - oswiadczyla udajac sie tam idac krotsza droga nie przez brame lecz przejscie w murach ktore jedynie ona znala. <nmm>
Ch³opak po chwili jedynie skin¹ g³ow¹ i rozp³yn¹³ siê w k³êbach dymu.

Pukam nie czekajÂąc na odpowiedÂź wchodzĂŞ...
Przed sobÂą ujrzaÂłeÂś zgrzybiaÂłego dziadka z dÂługÂą szarÂą brodÂą i czupryna zaplecionÂą w warkocz. Stara zmarszczona skóra z róÂżnymi odbarwieniami. Oczy zmĂŞczone Âżyciem lekko przyĂŚmione. Postawa zgarbiona, opiera siĂŞ na lasce. Ubrany w cimnoszielonÂą szatĂŞ bez ozdób. SpojrzaÂł na ciebie swymi pustymi Âźrenicami.
- Witaj chÂłopcze. CzegoÂś chciaÂł ?
-Ja w sprawie misji-powiedziaÂłem pokazujÂąc list....
- Przypominam sobie coÂś tam w mojej pamieci o tym liÂście. To jest lista z zakupami tak ? - mĂŞÂżczyzna spojrzaÂł na ciebie osĂŞpiaÂłym spojrzeniem. ZrobiÂł gÂłupiÂą minĂŞ i czekaÂł na odpowiedz
-Nie....w treÂści listu napisane byÂło coÂś o misji...-odpowiedziaÂłem ze spokojem...
- Aaa ... chodzi moÂże o podziemnÂą sektĂŞ ? - spytal siĂŞ i po chwili tak bez powodu sie przewrocil. UpadÂł na biodro i zaczÂąl wrzeszczec w niebo glosy.
szybko podniosÂłem go i posadziÂłem na kanapie....-przestaĂą siĂŞ drzeĂŚ jak baba-powiedziaÂłem...
- Biodro mi wyskoczy³o - po czym opar³ siê rek¹ o sofe i przy³o¿y³ ci w g³owe - uwa¿aj ze s³owami synku ... czas przejœÌ do sedna sprawy tak? - nie czeka³ na odpoweidŸ szybko zacz¹³ swoj¹ mowe - musisz wpeirw znaleŸÌ miejsce gdzie sekta obiela swoja siedzibe a nastepnie dostac sie do nich w jakis sposob i dowiedziec co oni tam wyprawiaja i czy stanowia zagrozenie dla naszej wioski ... znaczy sie Kusy
-Ok...¿aden problem...gdzie mam zacz¹Ì szukaÌ...i co zrobiÌ jeœli ich zamiary mog¹ zaszkodziÌ kusie-zapyta³em...
ZaczaÌ poszukiwania to mo¿esz od miasta ... wypytaÌ siê albo poszukaÌ w jakiœ zau³kach ... jak bym wiedzia³ jak ich znaleŸÌ to ju¿ bym wszystko o nich wiedzia³. A jeœli dowiesz siê czego kolwiek o nich ... poinformuj w³adczynie Kusy
hmmm.a nie lepiej ich zlikwidowaĂŚ-zapytaÂłem wychodzÂąc

(NMM)
Dziewczyna weszÂła do Salonu razem ze swÂą kuk³¹ która poÂłozyÂła chÂłopa na jednej z kanap. Dziewczyna odrazu udaÂła siĂŞ do swojego barku ... gdy go otworzyÂła pokazaÂło siĂŞ maÂło laboratorium wrĂŞcz. WzioÂła strzykawkĂŞ z ig³¹ i pobraÂła krew chÂłopaka a nastĂŞpnie zaczeÂła ja padaĂŚ i poszukiwaĂŚ do jakiej z trucizn pasuje. Przy okazji spojrzaÂła na ksiĂŞge z zapisanymi naturalnymi truciznami.
*Przy ka¿dym kaszlniêciu ch³opak marnia³ w oczach, jednak z³o¿y³ dwa znaki i zrzuci³ ksiêge, otwar³a siê na stronie z dziwn¹ kwadratowat¹ roœlin¹, ale kartka okaza³a siê lekko spopielona, poniewa¿ m³odzieniec nie potrafi³ nad si³¹ chakry zapanowaÌ, po znakach odrazu zemdla³.*
Dziewczyna odrazu zrozumiala o co chodzi chÂłopakowi i zaczeÂła oglÂądac swoje wÂłasne zioÂła skryte w buteleczkach. ZnaÂła tÂą roÂślnĂŞ bo od dawna zajmowaÂła siĂŞ truciznami. Szybko przyrzÂądziÂła z niego napar a nastĂŞpnie podaÂła go chÂłopakowi. OstroÂżnie oczywiÂście. WezwaÂła takÂże kilku medyków którzy pomogli jej w leczeniu chÂłopaka ... pozostaÂło teraz tylko czekaĂŚ na rezultat.
Pukam do drzwi i czekam na odpowiedÂź. SÂłyszĂŞ gÂłosy rozmawiajÂących w Âśrodku.
Drzwi otworzy³a sterowana przez nici czakry kuk³a. JEst to drewniana postaÌ o szeœciu rêkach przypominaj¹ca paj¹ka. Ma tak¿e trzy pary oczu. Na sofie le¿y jakiœ ch³opak a przy nim m³oda piêkna dziewczyna z wygl¹du nie przypominajaca Kusokage, najwidoczniej martwi siê o le¿¹c¹ osobê.
- SÂłucham CiĂŞ ? - spytaÂła siĂŞ miÂłym gÂłosem.
-Witam jestem CzÂłonkiem tutejszego klanu Kawarimi(wybity 7 lat temu zostaÂłem tylko ja). MogĂŞ spotkaĂŚ siĂŞ z WÂładcÂą Kusy? Mam waÂżnÂą sprawĂŞ do niego.-zapytaÂłem ubrany w zielona drewnianÂą maskĂŞ i pÂłaszcz SO.
- Tak, mo¿esz rozmawiaÌ z w³adczyni¹ Kusy. Rzek³abym ¿e w³aœnie rozmawiasz z Kusokage. - odrzek³¹ i skierowa³a siê w stronê mê¿czyzny - Czego chcia³eœ ? I kim jesteœ ?
*Gor¹czka usta³a, a ch³opak zacz¹³ doœÌ normalnie oddychaÌ, wygl¹da³ jakby w³aœnie drzema³, jednak na czole dalej perli³ mu siê pot.*
Dziewczyna uda³¹ siĂŞ do szafki i przygotowaÂła takÂże jeszcze killka zióÂł wspomagajÂący ukÂład odpornoÂściowy czÂłowieka a nastepnie podaÂła go chÂłopakowi. Ciagle miaÂła uwage na przybysza który chciaÂł z niÂą rozmawaiĂŚ. SpróbowaÂła go przebudziĂŚ przy uÂżyciu bardzo cuchnÂącego zioÂła otwierajac przed nosem probówkĂŞ z substancjÂą.
*Ch³opaczek odkaszln¹³ i obracaj¹c siê na drugi bok otworzy³ oczy, spojrza³ na kobietê, nie wiedz¹c na kogo patrzy, s³abo kiwn¹³ g³ow¹ nadal patrz¹c na ni¹.*
- Witaj m³odzieùcu - uœmeichne³a siê - jestem Kusokage. Znalaz³am ciê na ulicy mej wioski le¿¹cego na ziemi ... ciekawe co by sie stalo jesli bym cie nie znalazla.
Zdj¹³em mojÂą maskĂŞ, a zza niej ukazaÂł siĂŞ zielonowÂłosy i zielonooki chÂłopak.-Jestem Michimoto Kawarimi, byÂły mieszkaniec Kusa-Gakure. PrzyszedÂłem tu z pytaniem czy WÂładca Kusy nie ma przypadkiem zwojów z historiÂą klanów caÂłego Âświata.- powiedziaÂłem.
- Przykro mi ale nie posiadam takiego zwoju ... przynajmniej o tym nie wiem. MusiaÂła bym przeszukaĂŚ bibioteczke w której to siĂŞ moÂże znaleŸÌ. A po co ci to ? - spytaÂła siĂŞ po czym dodaÂła - Czy nie jesteÂś przypadkiem z SO ?
- Tak jestem z SO.- odpowiedziaÂłem do dziewczyny.
*PróbowaÂł szybko usi¹œÌ, jednak byÂł za sÂłaby, podparÂł siĂŞ rĂŞkÂą i zaczerwieniÂł*

Kusokage przedemn¹ a ja jak g³upek le¿ê

*OdwróciÂł lekko gÂłowĂŞ i wyszeptaÂł prawie jak maÂłe dziecko*

- DziĂŞkujĂŞ, bardzo.
PodszedÂłem do Âźle wyglÂądajÂącego mĂŞÂżczyzny. -Nic ci nie jest?- spytaÂłem patrzÂąc na niego.
- Trucizna ukazuje swoje dzialanie - powiedziaÂła po czym spojrzaÂła na michimoto - czy mógÂłbyÂś udaĂŚ siĂŞ czÂłonku SO do swojej siedziby i z waszym liderem przedyskutowaĂŚ pokój z wioskÂą Kusy ? ByÂło by to bardzo wazne dla nas gdyÂż wioska bedzie niedlugo atakowana z pewnoÂściÂą przez Akatsuki.
Dziewczyna przytkneÂła do ust chÂłopaka szklanke i lekko jÂą przechyliÂła.
- Pij ! - powiedziaÂła stanowczo czekajÂąc aÂż ten wykona polecenie.
- Drogi Kusokage. A co do lidera, dawno go nie widziaÂłem, nie wiem nawet czy jest w siedzibie...- powiedziaÂłem do dziewczyny patrzÂąc w jej zielone oczy po czym wyszedÂłem z gabinetu.<NMM>
*ChÂłopak chciaÂł odpowiedzieĂŚ M. , ale Kusokage "utopiÂła" jego sÂłowa, mÂłodzieniec prawie siĂŞ utopiÂł, jednak szybko zrobiÂł kilka Âłyków i wypiÂł ca³¹ miksturĂŞ.*
- Teraz juÂż lepiej ... - powiedziaÂła do chÂłopaka i szepneÂła sama do siebie - co za nie wychowana osoba ... nawet sie nie poÂżegnaÂła.
OdeszÂła od chÂłopaka i poÂłoÂżyÂła szklankĂŞ na stole i spojrzaÂła na mÂłodzieĂąca chodÂź sama takÂże nie byÂła zbytnio stara. UÂśmiechneÂła siĂŞ do niego.
- WiĂŞc kim jesteÂś ? PamiĂŞtasz co siĂŞ staÂło ? Z jakiej wioski jesteÂś ? MoÂże shinobi ? - zaczeÂła odrazu mĂŞczyĂŚ chÂłopaka pytaniami.
*ChÂłopak siĂŞgn¹³ na plecy, najwidoczniej czegoÂś szukaÂł, wÂłoÂżyÂł rĂŞkĂŞ w kieszeĂą i wyciÂągn¹³ zawiniÂątko, rozwijaÂł je powoli, bo potem rzucic na stóÂł opaskĂŞ ninja ze znakiem Kusy oraz pÂłaszcz OFS[ w niego zawiniĂŞta byÂła opaska].*

- MojÂą wioskÂą jest Kusa, a z tego co przed momentem usÂłyszaÂłem jesteÂś KusoKage.

*UkÂłoniÂł siĂŞ na tyle ile mógÂł i odkasÂłaÂł podpierajac siĂŞ o fotel, gdy podnosiÂł gÂłowĂŞ mimowolnie spojrzaÂł na sylwetkĂŞ kobiety i an moment zatrzymaÂł wzrok na jej biuÂście, zaczerwieniÂł siĂŞ lekko i szybko schyliÂł gÂłowĂŞ, podrapaÂł siĂŞ za uchem, jego znak emanowaÂł dziwnym fioletowym kolorem.*

Nie wypada mi tak patrzeĂŚ bezwstydnie na wybawicielke

*SkarciÂł siĂŞ w duchu*
Raikage wszedÂł do pomieszczenia. RozejrzaÂł siĂŞ tylko i rzekÂł,
- Kumo i Akatsuki przejmuje wioskê, jak siê komus coœ nie podoba to proszê stan¹Ì do walki. - Wyci¹gn¹ miecz i skierowa³ ku kolesiowi z zielonymi w³osami < Lyserk hehehe>
- Ty pewnie jesteœ KusaKage wiêc chcesz stan¹Ì do walki. - doda³.
// wiem Âże kage jest jeng ale skÂąd moja postaĂŚ ma to wiedzieĂŚ, no to bronicie siĂŞ czy nie? //
Wpadam do pomieszczenia za kiomoto. SÂłyszaÂłem jego caÂła przemowĂŞ wiĂŞc nie mam co dodaĂŚ. Przygotowuje siĂŞ do ewentualnej walki i wyjmuje mój miecz.
Dziewczyna ruszyÂła palcami trzymajÂąc dÂłoĂą niewidocznÂą dla wszystkich. DrugÂą rzuciÂła kunai w ÂścianĂŞ koÂło drugiego przybysza (Rado). Ruch palcami spowodowaÂł otworzenie gaÂłek ocznych u jej kukÂły a nastĂŞpnie wypuszczenie dwóch maÂłych senbonów nasÂączonych truciznÂą usypiajÂącÂą. Jedynie klan Ucicha mógÂłby zauwazyĂŚ to i unikn¹Ì jednakÂże Hanobu nie byÂł na to przygotowany wiĂŞc powinien zostaĂŚ trafiony.
- Ja jestem Kage tej wioski - powiedziaÂła unoszÂąc rĂŞke i wywineÂła niÂą tak by poprawiĂŚ wÂłosy - Kim jesteÂściesz Âże Âśmiesz wpadaĂŚ tutaj i ÂżadaĂŚ o oddanie ci mojej wioski ?
Dziewczyna spojrzaÂła na Rado i siĂŞ uÂśmiechneÂła. WyprostowaÂła siĂŞ na nogach po czym rzekÂła:
- DziaÂła okoÂło dnia ... nic mu siĂŞ nie stanie - znów zawiÂązaÂła ³¹cza z lalkÂą jednak nic wiĂŞcej. W razie ataku próbuje zrobiĂŚ unik.
(zaÂłatw MG ... moÂże SHI )
*ChÂłopak lekko zesztywniaÂł i nie potrafiÂł z siebie nic wydusiĂŚ, próbowaÂł coÂś zrobiĂŚ, jedyne co mu siĂŞ udaÂło to zÂłoÂżyÂł kilka znaków i nagle pojawiÂło siĂŞ wiele jego replikacji. Wszystkie ustawiÂły siĂŞ w postawie bojowej. Ich iloœÌ zakryÂła chÂłopaka na fotelu przez moment, potem gdy odkryte zostaÂło tamto miejsce juÂż go tam nie byÂło*

[ch: 1000-200=800]
// Ja byÂłem przygotowany ! //
WidziaÂłem juÂż wojowników stowarzyszenia Ayatsuri, co wiĂŞcej widziaÂłem równierz coÂś takiego z senbonami wiĂŞc na wszelki wypadek utorzyÂłem niewielki wiatr kiedy wystawiaÂłem miecz który zbiÂł na ziemiĂŞ senbony.
- Spokojnie nie atakuj tak odrazu, jeÂżeli chcecie siĂŞ biĂŚ chodÂźmy gdzie indziej. Nie mam zamiaru niszczyĂŚ wam lokum. Hougou Kemono no Jutsu. - powiedziaÂłem, z moich pleców wyszÂły dwie skrzydlate bestie.
- Rado, wskocz na jedn¹ z nich lecimy na ³¹ki kawali. // temat ³¹ka albo jakiœ taki // - wskoczy³em na bestiê i polecia³em na ³¹ki. <nmm>
// p.s. Madara Uchiha najlepiej sĂŞdziuje. I pojawia siĂŞ pytanie kto z kim walczy ja proponujĂŞ Kage na Kage i rado na OFSów bo walka 3 na 2 potrwaÂła by dÂługo odpowiedzcie w ³¹ce. //
Wskakuje na bestie i odlatuje wraz z kiomoto. Tym razem trzymam siĂŞ duÂżo mocniej. <nmm>
- Co robimy.. proszĂŞ Pani?

*PytaÂł zdenerwowany i doœÌ zmĂŞczony chÂłopczyk ukryty za sofÂą, tak naprawdĂŞ drÂżaÂł z zimna i ze strachu przed moÂżliwoÂściÂą Âśmierci, której siĂŞ nie obawiaÂł, baÂł siĂŞ o Jeng, nie o siebie.*
Dziewczyna odwiÂązaÂła z tyÂłu jakiÂś sznurek i wyjĂŞÂła zwój wpychajÂąc go po chwili w rĂŞce. ByÂł ona maÂły zapieczetowany KusanÂśkim znakime. Dziewczyna poprwiÂła wÂłosy i otworzyÂła kukÂła sobie drzwi.
- Ruszaj do Hokage ... jest to zwój w którym prosze jÂą o wsparcie i wrazie niepowodzenia oddaje KusĂŞ w jej rĂŞce. - wyjĂŞÂła kilka kunai i przypieÂła do nich nitki a nastepnie podczepiÂła notki wybuchowe - ja siĂŞ nimi zajmĂŞ ... przynajmniej postaram siĂŞ wytrzymaĂŚ do czasu gdy nasza wioska bĂŞdzie bezpieczna ... a teraz nie denerwój mnie i ruszaj jak najprĂŞdziej dasz radĂŞ -krzyknĂŞÂła po czym ruszyÂła w stronĂŞ drzwi.
" Jestem wÂładczynia krainy trawy wiĂŞc czas pokazaĂŚ na ile jestem tutaj przydatna. PokaÂże im prawdziwÂą potĂŞge." - pomyÂślala znikajÂąc za drzwiami. Przy okazji daÂła dwóm ptakÂą lisciki z informacjami dla Jottosa i Minako, liderów pokojowo nastawionych organizacji. UdaÂła siĂŞ za wioskĂŞ <nmm>
*ZabraÂł zwój i schowaÂł do kieszeni. WytarÂł pot i zacz¹³ biec przez miasto*

[NMM]
PrzyszedÂłem do salonu i podszedÂłem do jednej z póÂłek z ksi¹¿kami, wyciÂągn¹³em lekturĂŞ i skierowaÂłem siĂŞ w stronĂŞ sofy. Po chwili siedziaÂłem juÂż zaczytany.
Wsta³em od biurka i rozejrza³em dooko³a. Po chwili wyci¹gn¹³em kartkê do Hiraishin no Jutsu i przyklei³em j¹ do biurka. Wybieg³em z gabinetu i przed wejœciem przywo³a³em Tachitori.
- Lecimy do Kiri, muszĂŞ pogadaĂŚ z Mizukage...- powiedziaÂłem w myÂślach do ptaka, który wzbiÂł siĂŞ w powietrze i poleciaÂł w stronĂŞ Kiri-Gakure. <NMM>
WszedÂłem do salonu i poÂłoÂżyÂłem siĂŞ na kanapie.
- MiĂŞkkie ÂłóÂżeczko...- powiedziaÂłem cicho zasypiajÂąc.

Dodane po 10 godzinach:

Po d³ugim œnie przebudzi³em siê, przeci¹gn¹³em i ruszy³em w stronê gabinetu<NMM>