Gabinet Władcy Ame

Gabinet Władcy Ame to pomieszczenie o kulistym kształcie które w przeciwieństwie do innych siedzib władców nie posiada biurka ani innych krzeseł jedynie poduszki na których w razie jakiś spotkań siedzą goście, strażnicy i oczywiście prawowity władca Amegakure. Pomieszczenie ma charakter surowy. Zazwyczaj w Gabinecie jest zimno zważywszy na warunki pogodowe panujące w wiosce i brak ogrzewania w gabinecie.

---

Wchodząc do rezydencji władca Taki wychodzi na balkon i krzyczy na cały głos
-Jako władca Taki przejmuję władze nad Ame i mianuje się nowym wkładcą Ame jeśli komuś się to nie podoba zapraszam do mnie na górze strażnicy przy wejściu nie będą robić problemów....
Wchodząc do gabinetu, rozglądam się

"nie ma nikogo?"

Po chwili zauważam otwarty balkon, podchodzę nieco bliżej i zauważyłem nieznajomego mi osobnika:

- Witaj, Ty jesteś wkładcą Ame? Ktoś Ci chyba zmniejszył liczbę strażników. Jeśli chcesz ich zastąpić na lepszych jestem do dyspozycji - wypowiadam te słowa powoli i pewnie po czym lekko się uśmiecham.
Witaj...tak właściwie właśnie mianowałem się nowym wkładcą Ame która jest teraz lennikiem Taki....bo w rzeczy samej jestem Hideki władca Taki- powiedziałem spokojnie-...
a co do strażników...mam dla ciebie małą misję...jeśli możesz skocz do biura Raikage i zostaw mu ten list

Kod: Kimoto
Taki właśnie zajmuje Ame jako że mamy sojusz postanowiłem cię poinformować o tym.....ty i twoi ludzie macie wolny wstęp do Ame

z pozdrowieniami
                                     Hideki

-Będzie to misja rangi D....jak skończysz to wracaj.Jeśli się oczywiście zgodzisz wykonać tą misję....-

---

Po wysÂłuchaniu tego co ma do powiedzenia odpowiadam:

- Jak mniemam Ci straÂżnicy to Twoja robota - uÂśmiecham siĂŞ szeroko, biorĂŞ list od Hidekiego

- OczywiÂście Âże zaniosĂŞ ten list, w koĂącu Âżadna robota nie haĂąbi. Niebawem wrócĂŞ Hideki-san.

Odwracam siê powoli wci¹¿ siê uœmiechaj¹c, Wychodzê przez drzwi zostawiaj¹c Hidekiego. Ruszam w stronê wyjœcia <NMM>
UÂśmiechniĂŞty siadam za biurkiem i czekam na powrót Tobirama
WchodzĂŞ do Gabinetu, podchodzĂŞ do biurka i mówiĂŞ:

- Witam ponownie, list zostaÂł dostarczony, niestety nie zastaÂłem RaiKage, wiĂŞc poÂłoÂżyÂłem list na biurku, gdy Raikage powróci odbierze list.
-Bardzo dobrze oto twoja zapÂłata (100Y) (2 do stat)
- Dziêkujê, polecam siê na przysz³oœÌ
UÂśmiecham siĂŞ, oglÂądam gabinet:
- ÂŁadny gabinet, jak pogodzisz zarzÂądzanie dwoma wioskami, jeÂśli wolno spytaĂŚ?
hmmm...wyznaczĂŞ namiestnika jednej z wiosek-powiedziaÂłem po namyÂśle....
- Najlepsze rozwiÂązanie - Odpowiadam z uÂśmiechem
- W porzÂądku wiĂŞc, miÂłego rzÂądzenia, udam siĂŞ w dalszÂą podróÂż, dziĂŞkujĂŞ za misjĂŞ i polecam siĂŞ na przyszÂłoœÌ
-Dobrze mi siĂŞ z tobÂą pracowaÂło-powiedziaÂłem....
- Mnie równieÂż, do zobaczenia, niebawem mam nadziejĂŞ
Wychodzi z Gabinetu<NMM>
Tworze wodnego klona który znika

[nmk]
W drzwiach Gabinetu pojawi³ siê m³ody shinnobi o b³êkitnych w³osach i oczach tego samego koloru Nieco powy¿ej ³okcia nosi³ b³yszcz¹c¹ opaskê z symbolem Ame. Stalowym wzrokiem wpatrywa³ siê we w³adcê Taki.
- Czego szukasz na moich ziemiach?
-Hmmm czego szukam-powtórzyÂłem-hmmm sÂławy i bogactwa....
Keishi nadal mierzyÂł Hidekiego stalowym spojrzeniem...
- SÂławy i bogactwa... WyglÂąda na to, ze ich tu nie znajdziesz... Ame to maÂła i uboga wioska... Nie ma tu nic co by mogÂło ciĂŞ interesowaĂŚ... - powiedziaÂł bawiÂąc siĂŞ Kunaiem jakby od niechcenia... Nie miaÂł ochoty walczyĂŚ... ChoĂŚ jeÂśli bĂŞdzie musiaÂł zrobi to...
Witam wszystkich ... bĂŞde MG tej walki z proÂśby Hideki. Wszyscy wiedzÂą Âże jestem sprawiedliwÂą osobÂą. Zasad chyba nie musze podawaĂŚ ale poinformuje o wykonywanych turach:
1 genjutsu -> 2 ninjutsu i taijutsu -> 4 zwykÂłe inne ataki
ProsiÂłbym o pisanie takÂże ile kaÂżde wasze jutsu kosztuje ... byÂłbym wdziĂŞczny. DÂługoœÌ postów teÂż siĂŞ liczy ...

Kolejka:
HIDEKI
Genshi
MG (JA)
Genshi
HIDEKI
MG(JA)
HIDEKI
Genshida
MG(JA)
...
...
No to zaczynam.....

Na pocz¹tku wykonujê Kiri gakure no jutsu (ukrycie we mgle [200]) a nastêpnie sawarabi no mai[300](nie wymaga pieczêci wiêc mo¿ne zd¹¿ê w tej turze) ca³e pomieszczenie pokrywa siê lasem koœci....ja wnikam w jedn¹ z nich....
w razie bym nie zd¹¿y³ zrobiÌ sawarabi no mai w tej turze przemieszczam siê bezszelestnie a w razie ataku u¿ywam kawarimi[100]
- Kirigakure no Jutsu... Doskonale... - Keishi uœmiechn¹³ siê... Zawi¹za³ na oczach ciemnoniebiesk¹ opaskê... Nareszcie mia³ okazjê wykorzystaÌ pobrane od Zato nauki w praktyce... Nadgryz³ palec i z³o¿y³ pieczêcie
- Kuchyiose no Jutsu! - krzykn¹³ wzywajÂąc Raikou (300pch). SÂłyszÂąc trzask wyrastajÂących koÂści zarówno Kei jak i jego Summon starajÂą siĂŞ uskoczyĂŚ... Raikou zacz¹³ biec ÂłamiÂąc przy tym wystajÂące z ziemi koÂści i wyskoczyÂł oknem na najbliÂższy, budynek. ZawyÂł stosujÂąc w ten sposób Boufuu Ko-ru (niech bĂŞdzie 1400pch summona) wzywajÂąc burzĂŞ z piorunami. Keishi kierujÂąc siĂŞ wyciem towarzysza, wyskoczyÂł za nim. W biegu uwaÂżnie nasÂłuchiwaÂł by w razie ataku przeciwnika uskoczyĂŚ lub go zablokowaĂŚ. Kiedy udaÂło mu siĂŞ znaleŸÌ obok Summona aktywowaÂł Hazumi (200pch) OdsÂłoniÂł oczy i trzymajÂąc Kunai w rĂŞce staraÂł siĂŞ blokowaĂŚ ataki przeciwnika,
Keishi zostaÂł raz trafiony koÂściÂą w okolice brzucha jednak nie aÂż tak powaznie by mogÂłoby to spowodowaĂŚ duÂży ciĂŞÂżar. Jeszcze dwa razy siĂŞ potknal o jakieÂś koÂści i daÂł o sobie znaĂŚ gdzie jest. Hideki jedynie uÂżyÂł dwa jutsa i nic wiecej nei uczyniÂł czekajÂąc na rezulataty swoich po czynaĂą ... sam oczywiscie nie zostaÂł przez nic trafiony.
W miĂŞdzy czasie na dworze rozpĂŞtaÂła siĂŞ ogromna burza. W pewnym momencie natĂŞÂżenie elektryczne w atmosferze byÂło tak duÂże iÂż wy³¹dowaÂło siĂŞ w postaci pioruna i uderzyÂło w rezydencjĂŞ która zaczeÂła siĂŞ rozsypywaĂŚ. DuÂża czĂŞÂśc dachu spadÂła i pozostawiÂło na suficie wielkÂą dziurĂŞ o nierównym ksztaÂłcie. WidaĂŚ byÂło przez to niebo zakryte czarnymi chmurami z których padaÂł mocno deszcz. NaszczĂŞÂście nikomu siĂŞ nic nie staÂło po tym. MgÂła nieco zaczeÂła opadaĂŚ na tyle by móc spojrzeĂŚ ku górze i zobaczyĂŚ co tam jest jednakÂże w dÂługoÂści jest biaÂło.
Keishi bez wahania uÂżyÂł Kawarimi no Jutsu (100pch). W razie trafienia, podmieni siĂŞ z kawaÂłkiem gruzu na dachu rezydencji. Nie zamierzaÂł zostawaĂŚ we mgle wiĂŞc odbijajÂąc siĂŞ od koÂści wyskoczyÂł przez dziurĂŞ w suficie. ZÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ odwróconego psa i przelaÂł chakrĂŞ ze stóp do dÂłoni.
- Poziom drugi Raiseishin... - Haaku... (200pch) - powiedziaÂł cicho. Aura wokóÂł stóp znikÂła, zaÂś ta wokóÂł rÂąk wzmocniÂła siĂŞ... WykorzystujÂąc moc swojego limitu nakierowaÂł nie siebie najbliÂższÂą bÂłyskawicĂŞ, którÂą zÂłapaÂł... JeÂśli Hideki znajdzie siĂŞ w polu widzenia Keishi bez wahania poÂśle w niego pocisk. Tymczasem Raikou obserwuje sytuacjĂŞ... JeÂśli Hideki bezpoÂśrednio zagrozi Kieshiemu, aktywuje Raigeki no Yoroi i rzuci siĂŞ na wÂładcĂŞ Taki.
hmmm...no wiĂŞc tak...ja jestem wewnÂątrz moich koÂści wiĂŞc mój przeciwnik mnie nie widzi....poniewaÂż pomieszczenie zostaÂło rozwalone mgÂła zaczyna siĂŞ rozchodziĂŚ i zakrywaĂŚ widocznoœÌ Keishi'emu ja zaÂś przemieszczam siĂŞ miĂŞdzy koœÌmi(nie wychodzÂąc z nich) w osÂłoniĂŞte prze widokiem mojego przeciwnika miejsce i tam wykonuje Senbonza [400] miliony maÂłych kosteczk wydostaje siĂŞ z mojego ciaÂła i dzielÂą siĂŞ na 3 grupy.1 grupa zaczynaa kierowaĂŚ siĂŞ w kierunku mojego przeciwnika kiedy sÂą juÂż blisko zaczynajÂą wirowaĂŚ dookoÂła niego zasÂłaniajÂąc mu dodatkowo widok i zaczynajÂą zbliÂżaĂŚ siĂŞ do niego raniÂąc i parzÂąc go dotkliwie.
2 grupa robi to samo z jego summonem.
a 3 osÂłania mnie przez krótki czas w którym ponownie wnikam w moje koÂści a nastĂŞpnie atakujĂŞ summona... w razie ataku wykonujĂŞ kawarimi....
jeÂśli zaÂś nie znajdĂŞ Âżadnego miejsca osÂłoniĂŞtego przed moimi przeciwnikami (co jest raczej maÂło prawdopodobne z racji Âże jest tu peÂłno moich koœÌ ) porostu czekam unikajÂąc ataków....(jeÂśli jakieÂś bĂŞdÂą)
Genishi nie rpzewidziaÂł takiego rozwoju wydarzeĂą. Jego przeciwnilk(czyli Hiedeki) pojawiÂł siĂŞ w koÂści i gdy uÂżyÂł techniki zostaÂł zauwaÂżony i trafiÂł w niego piorun przy tym zostaÂły zniszczone wszystkie kosteczki przy wÂładcy Taki sam on takÂże poczuÂł siÂłe Raitonu jednakÂże zbytnio nie zostaÂł zraniony.
Za to WÂładca Ame zostaÂł zÂłapany w sidÂła swego przeciwnika razem ze swym summonem i kosteczki zaczĂŞÂły siĂŞ w nich wbijaĂŚ powoli. Wilkowi udaÂło sie uwolniĂŚ zapomocÂą swojego jutsu ... jego pan ciÂągle czuje wbijajÂące siĂŞ kosteczki w ciaÂło.
Kiedy pier**** we mnie piorun szybko wnikam w najbliÂższÂą koœÌ....przemieszczam siĂŞ wykonuje szybkie pieczĂŞci i mówiĂŞ Kokuangyou no jutsu [400] i próbujĂŞ zÂłapaĂŚ w gen jutsu summona i jego wÂłaÂściciela [jeÂśli siĂŞ uda na obydwóch to 800PCH] kiedy wykonujĂŞ gen jutsu moje kosteczki na chwile zaprzestajÂą ataku na Keishi'm jednak kiedy skoĂączyÂłem bez wzglĂŞdu na to czy moje jutsu zadziaÂłaÂło czy nie kontynuujÂą swój atak a ja przemieszczam siĂŞ wewnÂątrz koÂści w inne miejsce....
Keishi skoncentrowaÂł siĂŞ i aktywowaÂł Suika no Jutsu (prawidÂłowa nazwa Suiton no Yoroi 250pch) aby uwolniĂŚ siĂŞ od irytujÂących kosteczek. Kiedy zarówno jego jak i summona otacza bezkresna ciemnoœÌ obaj nawzajem (summon wyczuwa Keia wĂŞchem, Kei zaÂś go sÂłyszy dziĂŞki swoim wczeÂśniejszym treningom) wstrzykujÂą sobie odrobinĂŞ chakry by uwolniĂŚ siĂŞ od niego. Nawet jeÂśli to nie dziaÂła Kei chwyta kolejna bÂłyskawicĂŞ i skÂłada pieczĂŞcie.
- Sztuka przeksztaÂłcenia bÂłyskawic... Raigan! - mówi a bÂłyskawica zmienia siĂŞ w wirujÂącÂą sferĂŞ o zielonkawym zabarwieniu. NastĂŞpnie Keishi zamyka sam siebie w wiĂŞzieniu pioruna. (UÂżywam Raigana na samym sobie koszt 350pch i dezaktywacja obu poziomów raiseishin) Summon zaÂś rozumiejÂąc intencje swojego pana skupia ca³¹ swoja EnergiĂŞ i uÂżywa Kirin (800pch) tak by zniszczyĂŚ jak najwiĂŞcej koÂści, lub gdy bĂŞdzie to moÂżliwe trafiĂŚ Hidekiego. NastĂŞpnie Raikou wskakuje do gabinetu i gdy tylko wyczuje Hidekiego atakuje.
UÂżycie genjutsu przez Hideki byÂło zgubne. Genshi uwolniÂł siĂŞ od kosteczek a nastepnie zamknaÂł siĂŞ w elektrycznym wiĂŞzieniu bĂŞdÂąc bezpiecznym od wszelkich niebezpieczeĂąstw z zewnÂątrz. Summon uÂżyÂł bÂłyskawicy jednak nie uwolniÂł siĂŞ od wszystkich broni wroga któe znów zaczĂŞÂły siĂŞ w niego wbijaĂŚ. Z tego powodu summon nie mógÂł wykonaĂŚ nastĂŞpnej czynnoÂści.
Raikou ponownie wzmocniÂł Raigeki no Yoroi (200pch) by w ten sposób uniemoÂżliwiĂŚ kosteczkom dostanie siĂŞ do jego ciaÂła... NastĂŞpnie czekaÂł aÂż Hideki wyjdzie z którejkolwiek koÂści by wtedy jak najszybciej go zaatakowaĂŚ...
Keishi w tym czasie siedz¹c bezpiecznie pod swoj¹ kopu³¹ opracowywa³ strategiê walki... Waha³ siê czy nie zastosowaÌ swojej pierwszej techniki jednak zrezygnowa³ z tego pomys³u...Zamiast tego korzystaj¹c z energii otaczaj¹cej go sfery sam aktywowa³ Raigeki no Yoroi (200pch). Nastêpnie z³o¿y³ pieczêcie i przygotowa³ siê do u¿ycia Gian. Je¿eli (I tylko je¿eli) Hideki znajdzie siê w odpowiedniej pozycji Kei zdezaktywuje Raigan i poœle w stronê w³adcy Taki pocisk (250pch). Gdyby jednak nie nadarzy³a siê okazja Keishi siedzi w swojej ochronnej strefie...
hmmmm....

no to tak....ponownie wykonuje kiri gakurĂŞ no jutsu....[200]
i mizu bushin 3 klony[3x50=150]
1 klon atakujĂŞ od doÂłu....(wyskakuje z lasu koÂści po prostu z kunejem w reku)
2 wykonuje kawarimi[100] i atakuje z góry rzucajac kilka shurikenów....
3 ukrywa siĂŞ przez chwile w koÂści a nastĂŞpni jeÂśli mój przeciwnik siĂŞ odsÂłoni (znaczy ze swojej klatki jakoÂś wyjdzie) atakuje shurikenami i kunajami
a ja staram siĂŞ w jakiÂś sposób przebiĂŚ siĂŞ kosteczkami do Genishidy...jeÂśli mi siĂŞ to udaje moje kostki z olbrzymia prĂŞdkoÂściÂą uderzajÂą w jego serce i przebijajÂą je na wylot co spowoduje niezdolnoœÌ do walki....
oczywiÂście przez caÂły czas siedzĂŞ sobie ukryty w moich KoÂścach
Pierwszy z klonów Hidekiego zostaÂł zniszczony przez summona jego rpzeciwnika przy okazji zostaÂły zniszczone kosteczki i nie zostaje juÂż Âżadnych
Drugi klon rzucaÂł w elektrycznÂą zasÂłonĂŞ shurikeny i nic to nie zmienia. Wtedy zostaje trafiony elektrycznym piorunem i zostaje zniszczony. Ostatni klon wyskoczyÂł i trafiÂł dwoma broĂąmi w keishiego. Sam Hideki nic nie zrobiÂł.

znowu ja

PrzywoÂłuje mojego summona[300 chyba ale nie mam
Ditto jest nie wraÂżliwy na araki Raiton [poza chidori]
mój summon wyskakuje w górĂŞ i przybiera ksztaÂłt mój ale ze skrzydÂłami [Trudno go zobaczyĂŚ bo jest mgÂła]
ja chowam si.ê w koœciach jak najdalej i jak najg³êbiej a Ditto wykonuje 2 razy Atsugai[2x300=600 ale nie wiem ile chakry ma summon]
najpierw celujÂąc w klatkĂŞ przeciwnika porem w summona w razie ataku raiton pochÂłania chakrĂŞ z ataku[chyba ze to chidori] jeÂśli to chidori robi szybki unik lub zmienia postaĂŚ w razie ataku innym ÂżywioÂłem robi unik lub zmienia ksztaÂłt....
Keishi bÂłyskawicznie podstawia Kawarimi (100pch), zaÂś Raikou uskakuje przed atakiem powietrza. WiedzÂąc, Âże cel nie jest prawdziwym Hidekim (zapach Casper, zapach) Keishi i Raikou starajÂą siĂŞ jedynie unikaĂŚ jego ataków nie skupiajÂąc siĂŞ na walce z nim. Keishi skÂłada pieczĂŞcie i aktywuje Bakusui Shoa (450Pch) zalewajÂąc caÂły gabinet tak, Âże nawet najmniejsza kosteczka nie wystaje. Tymczasem Raikou jednÂą z Âłap dotyka powierzchni wody. PowstaÂłe w ten sposób wyÂładowania powinny choĂŚ delikatnie daĂŚ siĂŞ we znaki wÂładcy Taki, lub przynajmniej wywabiĂŚ go ponad powierzchniĂŞ wody.
Summon w postaci Hidana i wszystkie koÂści w pomieszczeniu zostaÂły zalane wodÂą a nastĂŞpnie Raikou wpuÂściÂł do wody elektrycznoœÌ która spowodowaÂła lekki paraÂżliÂż summona i znieksztaÂłcenia w jego budowie a przy okazji Âżaden atak siĂŞ nie powiódÂł. Sam wÂładca Taki poczuÂł wyÂładowanie na w³¹snej skórze.
Summon nie przerywaÂł elektryzowania wody by w koĂącu wywabiĂŚ wÂładcĂŞ Taki z koÂści. Gdy tylko Hideki siĂŞ wynurzy Raikou z prĂŞdkoÂściÂą bÂłyskawicy zaatakuje zarówno szczĂŞkami jak i pazurami, jednak po chwili stajÂąc znów na wodzie by unieruchomiĂŚ summona wroga. Keishi natomiast stworzyÂł elektryczny miecz (raginken 200pch) i gdy tylko zauwaÂży Hidekiego zaatakuje szybkim ciĂŞciem. CaÂły czas bĂŞdzie unikaÂł kontaktu z powierzchniÂą wody jak i ewentualnego ataku.
No to tak.....

zaczynajÂąc od tego Âże mój sumon jest odporny na wszystkie ataki Raiton [poza chidori] to ja znajdujĂŞ siĂŞ w koÂściach i nie mem kontaktu z wodÂą...ale nie chcÂą siĂŞ kÂłóciĂŚ

z wody wykonujĂŞ 4 mizu bushiny[200] które znajduje siĂŞ

1 na jednej Âścianie 2 na resztce sufitu w rogu...
3.za Keishim[on go nie widzi bo jest mgieÂłka]
4 za jego summonem.....

WykonujĂŞ kawarimi z tym na Âścianie a on po chwili pewnie zostaje zniszczony
ten na resztce sufitu wykonuje sawarabi no mai [300] tak Âże koÂści rosnÂą w kierunku genshidy i jego summona
a 2 znajdujÂące siĂŞ za moimi przeciwnikami wykonujÂą Tsubaki no mai[2x200=400]
atakujÂąc od tyÂłu moich przeciwników moje klony sÂą duÂżo szybsze[74+20 za ciĂŞÂżarki=94] dodatkowo moje jutsu podnosi szybkoœÌ poza tym dziĂŞki mgle jestem nie widoczny co najwyÂżej jego summon moÂże wyczuĂŚ moje klony prawdziwy ja w razie ataku wykonuje kawarimi podmieniajÂąc siĂŞ z keishim albo jego summonem [zaleÂży kto mnie atakuje]
mój summon w tym czasie zmiena siĂŞ w olbrzymi gÂłaz i robi dziurĂŞ w podÂłodze a woda spÂływa....summon zaÂś zmienia siĂŞ w koliberka i wzbija siĂŞ w powietrze kiedy widzi keishiego bÂądÂź jego summona wykonuje kami oroshi[fuuton]
Summon ma zwolnione ruchy w wodzie a po nim przepÂływa elektrycznoœÌ (nic nie robi ). ZmieniÂł siĂŞ w wielki gÂłaz i po chwili zrobiÂł wielkÂą dziurĂŞ. Woda zaczeÂła znikaĂŚ z pomieszczenia jedakze nie byÂła to zadziwiajÂąca prĂŞdkoœÌ z powodu oczywistego ziemia pod podÂłogÂą nie pochÂłania takiej duÂżej iloÂści jej. Summon nastĂŞpnie zmieniÂł siĂŞ w kolibra i spróbowaÂł unieœÌ siĂŞ w górĂŞ jednakÂże jego piórka sÂą mokrĂŞ i nie moÂże siĂŞ wznieœÌ zbyt wysoko.
W miĂŞdzy czasie Hideki bĂŞdÂąc w koÂści i nie czujÂąc elektrycznoÂści chodÂź kaÂżdy ruch po za niÂą spowodowaÂł by poczucie przepÂływu prÂądu stworzyÂł cztery klony. Jednak posÂłanie po za wodĂŞ klonów byÂło nie moÂżliwe i wszystkie zostaÂły popieszczone a nastĂŞpnie znikÂły co spowodowaÂło bezuÂżytecznoœÌ ataku wÂładcy taki.
Nic wiĂŞcej siĂŞ nie staÂło ...

Woda znikÂła wiĂŞc robiĂŞ wszystko co to wczeÂśniej (z tymi klonami )
mój summon zmienia siĂŞ w nietoperza i ukrywa sie we mgle potem zmienia sie coÂś w rodzaju malutkiego szybowca (2cm dÂługoÂści) i szybuje do keishiego kiedy znajduje siĂŞ nad nim ok 2mm nad nim zmienia siĂŞ w olbrzymi gÂłaz próbujÂąc do zgnieœÌ....
///Hideki nie zebym pouczaÂł ale woda NIE zniknĂŞÂła caÂłkowicie a poza tym stworzenie Mizu bunshinów jej wymaga wiĂŞc nie mogÂą pojawiĂŚ siĂŞ gdzie zechcesz (tego nawet Kage bunshin nie potrafi...) ///
Raikou nie przerywaÂł elektryzowania wody... Keishi w tym czasie z zamkniĂŞtymi oczami nasÂłuchiwaÂł kaÂżdego zbliÂżajÂącego siĂŞ dÂźwiĂŞku. JeÂśli Summon Hidekiego podleciaÂł zbyt blisko wykonaÂł szybkie ciĂŞcie mieczem, które powinno byĂŚ mniej wiĂŞcej precyzyjne (nie tak trudno jest usÂłyszeĂŚ krople deszczu spadajÂące na pióra... Szczególnie gdy siĂŞ ĂŚwiczyÂło...) Gdyby jednka nie trafiÂł szybko uskakuje by unikn¹Ì zmiaÂżdÂżenia...przez gÂłaz i ponawia uderzenie. JeÂśli woda zniknie caÂłkowicie Raikou ruszy na pomoc swemu panu i wgryzie siĂŞ w summona Hidekiego
Twoje klony zaczeÂły manewrowaĂŚ ale dwa z nich zostaÂły zniszczone przez popieszczenie prÂądu. Za jednego z nich podstawiÂł siĂŞ wÂładca Taki i znalazÂł siĂŞ na Âścianie trzymajÂąc jakiegoÂś z odÂłamków jej konstrukcji zaÂś sam Bunshin zostaÂł zniszczony. KoÂści zaczeÂły rosn¹Ì w stronĂŞ summona Geishiego i jego samego przez co w³¹dca Ame nie byÂł skupiony na lecÂącym cichym sumonie i unikn¹³ ciosu który kontrolowaÂł drugi klon bĂŞdÂący na Âścianie. To spowodowaÂło iÂż kamieĂą a raczej przywoÂłaniec Hidekiego nie byÂł tak prezycyjny i uderzyÂł jedynie w jego rĂŞke przewracajÂąc go na wodĂŞ któa nie byÂła juÂż naelektryzowana.
Summon wilk nie miaÂł juÂż tyle szczĂŞÂścia gdyÂż =zostaÂł pzebity kolcem i przybity do Âściany przez co przestaÂł elektryzowaĂŚ wodĂŞ. Jednak teraz nie moÂże siĂŞ wydostaĂŚ z wbitej mocniejszej od stali koÂści.
Keishi odwo³a³ summona... Burza usta³a tak szybko jak siê zaczê³a... Zamkn¹³ oczy oczekuj¹c kolejnego ataku przeciwnika... Jeœli Hideki, jego klon, lub summon podejd¹ zbyt bliska wykona szybkie ciêcie elektrycznym ostrzem i odskoczy... Nastêpnie postara siê zbli¿yÌ do w³adcy Taki i definitywnie poraziÌ go ostrzem... Nie mo¿e siê poddaÌ...
WpadÂłam do zdezelowanego gabinetu, z Hako tuÂż przed sobÂą. Pies natychmist podbiegÂł do Keishiego, ja natomiast w ciÂągu tych kilku sekund, na które mogÂłam sobie pozwoliĂŚ, oceniÂłam siÂły przeciwnika i stan walki. Potem równieÂż podbiegÂłam do Keishiego.
- Oi Keishi-san. SÂłyszaÂłam, Âże masz kÂłopoty i jak widze dobrze sÂłyszaÂłam.- zmusiÂłam siĂŞ do uÂśmiechu.- PrzyszÂłam, Âżeby Ci pomóc.- dodaÂłam.
//Jeœli mo¿na, przy³¹czam siê do walki. Jeœli nie, chcia³abym chocia¿ zostaÌ sekundantka Kei'a, czyli w razie jego przegranej, ja podejmujê walkê.//
Tak moÂżesz siĂŞ wtrÂąciĂŚ do walki Hasei bo jest to realistyczne^^
Kolejka walki:
Hideki ->MG (JA) ->Hideki ->Keishi ->Hasei ->MG ->Keishi ->Hasei ->Hideki -> MG -> ...

///Hasei, powiem to tak....Gówno widzisz bo jest mgÂła....jek chcesz sie do walki wtrÂącaĂŚ to przeczytaj chociaÂż to co dzieje siĂŞ w poprzednich turach.... casper opisz dokÂładnie pole walki jeÂśli moÂżesz....///

Mój sumon zmieniÂł siĂŞ w nietoperza i podleciaÂł do mnie wykonujemy pierwsze rodzaj po³¹czenia
[wyglÂądamy jak ja tyle Âże mamy 50m wysokoÂści i z caÂłego ciaÂła wyrastajÂą gigantyczne koÂści jesteÂśmy nie wraÂżliwi na jutsu ÂżywioÂłu raiton]
summon i ja wstajemy [jesteœmy po³¹czeni]
i strzelamy dookoÂła siebie koÂściami o Âśredniej dÂługoÂści 1m...
celujÂąc gÂłównie w Keishiego i Hasei [przypominam Âże koÂści majÂą ok 1m dÂługoÂści i sÂą bardzo szybkie....] przy okazji rozwalamy [ja i summon] caÂły budynek ....
Klon wchodzi miejscem gdzie powinny byĂŚ drzwi .. <drugi siedzi gdzieÂś w ukryciu .. (oczywiÂście wszyscy myÂślÂą Âże to oryginaÂł)> UwaÂżajÂąc na motÂłoch walki odzywa siĂŞ a wÂłaÂściwie krzyczy
- Czy jest tu Hideki-san, WÂładca taki i nowy wÂładca Ame ?
coÂś siĂŞ dzieje? mogĂŞ jakoÂś pomóc? ChciaÂłem sprawdziĂŚ co sÂłychaĂŚ w Ame i czy nie ma jakichÂś misji a tu tu taki bajzel..
myÂślĂŞ Âże mogĂŞ siĂŞ na coÂś przydaĂŚ..
Klony rozglÂądajÂą siĂŞ i zbierajÂą informacje o przeciwnikach ..
BARDZO MI PRZYKRO ALE BÊDE MUSIA£ T¡ WALKÊ KOMU¦ PRZEKAZAÆ GDY¯ NIE BÊDE MIA£ OD JUTRA DOSTÊPU DO KOMPUTERA. MAM BARDZO POWA¯NY PROBLEM I NIE MAM SPOSOBNOSCI WCHODZIÆ I ODPISYWAÆ NA FORUM. W RAZIE CZEGO ZA OSOBÊ POTWIERDZAJ¡C¡ MOJ¡ NIEOBECNO¦Æ WYZNACZAM AMY, ADMINA NASZEGO FORUM ...
ZNAJDE NIEDLUGO ZASTEPCE NA MOJE MIEJSCE ...
JESZCZE RAZ PRZEPRASZAM ZA PROBLEM

Ok... Tobirama jesteÂś dopisany do przeciwników na wÂłasnÂą ochotĂŞ... Jak ja lubiĂŞ "Obozy RzeÂźnie"...
Ok...
KolejnoœÌ od teraz:
MG Hideki Keishi Hasei Tobirama MG itd.

Hideki zacz¹³ zabawĂŞ swoimi koœÌmi rozwalajÂąc je po podwórku ("pozbieraj po zabawie" - przypomnienie mamusi ) i po budynku. Budynek na samym poczÂątku porzÂądnie oberwaÂł i zacz¹³ siĂŞ zaÂłamywaĂŚ pod wÂłasnym ciĂŞÂżarem... Teraz kto jak oberwaÂł koœÌmi:
-Genishida mia³ mieÌ spotkanie pierwszego stopnia z koœci¹ lec¹c¹ w jego pierœ, ale uderzy³ w ni¹ mieczem odskakuj¹c... zacz¹³ siê zeœlizgiwaÌ i z budynku Kage wypad³ na ulicê pod nogi giganta. Nic powa¿niejszego mu siê nie sta³o.
-Hasei przyjemnie rozmawiaj¹c zosta³a trafion¹ jedn¹z koœci w udo... KoœÌ nie mia³a a¿ metra d³ugoœci, ale i tak bardziej wygl¹da³a jak kie³... Noga zaczê³a krwawiÌ... Piêkna ex HoKage spad³a na ziemiê z³apana ledwo przez Genishidê.
-Klon Tobiramy dosta³ jedna z koœci centralnei w brzuch //jeœ³i twoja prawdziwa postaÌ jest gdzieœ blisko to lepiej zwiewaÌ bo siê budynek ³amie...//

Walka siĂŞ przenosi na http://shinnobirpg.mojefo...mat-vt1618.html
Po dwukrotnym pukniĂŞciu w drzwi wchodzi. Nie zastaÂł niczego, wiĂŞc zostawiÂł wiadomoœÌ na której napisane jest:

Cytat:
Szanowny Amekage.

Z polecenia Mizukage, proszĂŞ o spotkanie w Yukigakure.

Z wyrazami szacunku - Mikuchi Shiro.

List poÂłoÂżyÂł na biurku i wyszedÂł.

<NMM>
WszedÂł do gabinetu.
* Heh nikogo nie ma * - pomyÂślaÂł
- Tobirama do posiadÂłoÂści Genishidów. - powiedziaÂł wracajÂąc na korytarz.
<nmm>
Wchodzi za raikage..
-Faktycznie pusto.. w porzÂądku chodÂźmy
<NMM>
Klony Keishiego weszÂły do zrujnowanego gabinetu. WewnÂątrz grupa shinnobi próbowaÂła usun¹Ì zniszczenia, jednak z niezbyt dobrym skutkiem... Klony zaczĂŞÂły przeglÂąda cudem ocalaÂłe dokumenty, czekajac czy aby nie pojawi siĂŞ ktoÂś szukajÂący misji...
Gabinet wÂładcy Ame zostaÂł wyremontowany po walce z Hidekim. Wprowadzono kilka zmian jak na przykÂład ustawiono biurko oraz caÂłkiem solidnie zbudowanÂą szafkĂŞ, w której znajdujÂą siĂŞ wszelkie dokumenty. Zainstalowano takÂże ogrzewanie. Za biurkiem znajduje siĂŞ potĂŞÂżne okno umoÂżliwiajÂące Liderowi obserwacje caÂłej wioski...
Susanoo wesz³a, zdjê³a czarny p³¹szcz i usiad³a na kanapie czekaj¹c na Keishiego....
Keishi z summonem u boku wszeÂł do gabinetu... Niemal od razu zauwaÂżyÂł Susanoo...
- Witaj Kuzynko... - powiedziaÂł spokojnie kÂłaniajÂąc siĂŞ jedoczeÂśnie...
- Co ciĂŞ sprowadza do Ame? - zapytaÂł siadajÂąc za biurkiem. Raikeishu uwÂąznie obserwowaÂł dziewczynĂŞ...
- A wiĂŞc to za jej sprawÂą tak dawno nie sÂłyszaÂłem zewu burzy... - powiedziaÂł cicho kÂładÂąc siĂŞ obok biurka

Dodane po 1 godzinach 56 minutach:

Klony Keishiego opuÂściÂły pomieszczenie... UznaÂły (podobnie zresztÂą jak oryginaÂł), Âże czas najwyÂższy zajaĂŚ siĂŞ zawarciem kilku sojuszy... {NMK}

Dodane po 2 godzinach 4 minutach:

Keishi stworzyÂł kolejnego klona... Tym razem to jednak oryginaÂł opuÂściÂł pomieszczenie... Klon zostaÂł by odpowiedzieĂŚ na pytanie Susanoo {NMM}
- Keishi... mówileÂś wczeÂśniej iÂż mógÂłbyÂś wróciĂŚ Mojo wzrok... MógÂłbyÂś?

Dodane po 1 godzinach 12 minutach:

coÂś ukÂłuÂło Susanoo. ZobaczyÂła to co widziaÂł jej klon. Jej oczy napeÂłniÂły siĂŞ Âłzami:
- Teraz to bez uÂżyteczne - powiedziaÂła z goryczÂą - pomóÂż mi zabiĂŚ DeidarĂŞ!!!
- Nie ja... Sakura... Jutsu nied³ugo zostanie skoùczone ale bêdziesz musia³a trochê po... - Klon Keishiego zamar³ s³ysz¹c s³owa Susanoo i widz¹c, ze p³acze... Podszed³ do kuzynki i obj¹³ j¹ ramieniem...
- Suu... Co siĂŞ staÂło? Dlaczego chcesz zabiĂŚ Dei'a? I czemu Jutsu, które miaÂło pomóc Mojo jest juÂż bezuÂżyteczne? - zapytaÂł Âłagodnie... Nie rozumiaÂł skÂąd w Susanoo taka nagÂła zmiana... CzuÂł, ze staÂło siĂŞ coÂś strasznego...
Mój klon... On siĂŞ wÂłaÂśnie ze mnÂą scaliÂł... Âżeby mi pokazaĂŚ...

ÂŻE TEN CH** DEIDARA ZABIÂŁ NASZE DZIECI!!!
Klon Keishiego zamarÂł... Jak to moÂżliwe... Dei... On nie wyglÂądaÂł na takiego...
- To straszne... Susanoo... Tak mi przykro... Wiem ile twoje dzieci dla ciebie znaczyÂły... - powiedziaÂł cicho i przytuliÂł kuzynkĂŞ do siebie...
- PomoÂżesz mi? - wyszeptala
- Na pewno nie zostawiĂŞ ciĂŞ teraz samej... - powiedziaÂł spokojnie... Nadal tulÂąc kuzynkĂŞ do siebie.
- Nie wiem jeszcze co zrobiê... Na razie powinnaœ odpocz¹Ì... A potem... Zobaczymy...
- Zgadzam siĂŞ z TobÂą... Gdzie moge siĂŞ zatrzymaĂŚ? Bo do siedziby na pewno dziÂś nie wrócĂŞ
- MoÂżesz odpocz¹Ì u mnie... Albo zamieszkaĂŚ w jednym z pustych domów w dzielnicy naszego klanu... - GÂłos klona byÂł ciepÂły i troskliwy... Z caÂłego serca wspóÂłczuÂł swojej kuzynce... WiedziaÂł, Âże gdyby ktoÂś skrzywdziÂł jego dzieci czuÂłby to samo...
- Zatrzymam sie u Ciebie... dziĂŞki Keishi... Swoja drogÂą myslaÂłam, Âże mnie zaatakujesz zwaÂżywszy na Zato... Ale jednak jesteÂś lepszy niÂż sÂądziÂłam i niÂż ja...
- Nie zapomniaÂłem o tym... Jednak nie umiem zaprzeczyĂŚ temu, ze jesteÂś jedynym czÂłonkiem rodziny jaki pozostaÂł mi po Kumo... Nawet jeÂśli to co siĂŞ staÂło wtedy byÂło twojÂą winÂą nie odwrócĂŞ siĂŞ od ciebie... - Klon Keishiego uÂśmiechn¹³ siĂŞ...
- Raikeishu ciĂŞ odprowadzi... Zna drogĂŞ...

Dodane po 14 godzinach 16 minutach:

Keishi wszedÂł do gabinetu... Kiedy klon go zobaczyÂł odsun¹³ siĂŞ od Susanoo i znikn¹³... Jego wspomnienia wróciÂły do Keishiego... ZamarÂł...
"Deidara zapÂłaci za to co zrobiÂł... SÂłono zapÂłaci..." - mroczna strona Keishiego aÂż paÂłaÂła ¿¹dzÂą mordu... Nie chodziÂło o zwykÂłe zabójstwo... Zabito dzieci w których ÂżyÂłach pÂłynĂŞÂła ta sama krew co w jego... MoÂże i jego partner nie bĂŞdzie aÂż tak chĂŞtny do walki... Ale on... Zadba o to by Deidara cierpiaÂł...
- Susanoo chodŸmy... Powinnaœ odpocz¹Ì... - powiedzia³ Keishi nie zwracaj¹c uwagi na przemyœlenia jego mrocznego partnera... Mia³ racjê nie mia³ zamiaru na razie d¹¿yÌ do œmierci artysty z Aka... Teraz liczy³o siê tylko to by zaopiekowaÌ siê Susanoo...
- DziekujĂŞ - powiedziaÂła i wyszli z Keishim
[NMM]
Keishi skin¹³ na wilka i obaj wyszli...
ZnajdÂźmy tego DeidarĂŞ partnerze... ZnajdÂźmy go i sprawmy by poÂżaÂłowaÂł tego co zrobiÂł... - Keishi usÂłyszaÂł sÂłowa swojej mrocznej osobowoÂści...
Mo¿e i masz racjê... Ale teraz trzeba zaj¹Ì sie Susanoo... Powinna odpocz¹Ì...{NMM}
Kieshi otworzyÂł drzwi do gabinetu...
- MoÂżesz tu przenocowaĂŚ... - powiedziaÂł wskazujÂąc na stojÂącÂą pod ÂścianÂą kanape...
- Kilka kocy teÂż siĂŞ znajdzie...
SkinĂŞÂła potulnie gÂłowÂą, wchodzÂąc do gabinetu i rozglÂądajÂąc siĂŞ po pomieszczeniu. PrzemyÂślenia na temat tego, Âże to wÂłaÂśnie Keishi jest nowym WÂładcÂą Ame zachowaÂła dla siebie. UsiadÂła na kanapie i podkuliÂła nogi.
- Opowiedz mi coÂś wiĂŞcej o Twojej siostrze...- poprosiÂła nagle.
- O siostrze... - Keishi stan¹³ przed wielkim oknem...
- CóÂż oboje urodziliÂśmy siĂŞ w Kumo... Z tamtÂąd pochodziÂł mój klan. Mówiono, Âże Nami-neechan zostanie najlepszÂą z klanu. CoÂż moÂże i by tak byyÂło gdyby nie jedna rzecz... Gdy miaÂła cztery lata a ja osiem nasz klan zostaÂł wybity do nogi... Zstalismy rozdzieleni... Ona celowo oÂślepiona... Ja.. cóÂż uznany za zabitego... Przez 9 lat nie wiedzieliÂśmy, Âże drugie z nas Âżyje... - umilkÂł i westchn¹³ ciĂŞÂżko...
- SpotkaliÂśmy siĂŞ po 9 latach nawet nie wiedzÂąc kim dla siebie jesteÂśmy... ByÂła wtedy dla mnie ÂślepÂą dziewczynkÂą szukajÂącÂą nowego mistrza... Ja nim zostalem... LÂączÂące nas pokrewieĂąstwo odkryliÂśmy przypadkowo. Dwa lata byliÂśmy rodzinÂą... Raz bywaÂło lepiej... Raz gorzej... Chyba jednak czĂŞÂściej bywaÂło gorzej skoro... PopelniÂła samobójstwo... - GÂłos Keishiego zaÂłamaÂł siĂŞ a kilka Âłez spadÂłp na ziemiĂŞ...
WstaÂła i podeszÂła do okna. SpojrzaÂła na chÂłopaka, a potem w deszcz. ZaczeÂła cicho ÂśpiewaĂŚ pisoenkĂŞ o przemijaniu, zasÂłyszanÂą gdzieÂś... kiedyÂś.... Podczas jednej ze swoich niezliczonych wypraw, wycieczek i poróÂży. Kiedy skoĂączyÂła, delikatnie wspĂŞÂła siĂŞ na palce i wytarÂła chÂłopakowi Âłzy.
- Zapewne byÂła wspanialÂą kunoichi i niezastÂąpionÂą przyjacioÂłkÂą, a co najwaÂżniejsze dobrÂą siostrÂą... I moÂże nie znam siĂŞ na zmarÂłych, ale nie sÂądzĂŞ, by chciaÂła abyÂś po niej rozpaczaÂł. To co siĂŞ staÂło, juÂż siĂŞ nie odstanie. Pozostaje nam tylko ÂżyĂŚ z brzemieniem wydarzeĂą przeszÂłych i z niecierpliwoÂściÂą i nadziejÂą wypatrywaĂŚ tych przyszÂłych. - powiedziaÂła, nie spoglÂądajÂąc mu ani na sekundĂŞ w oczy. Potem odwróciÂła siĂŞ spowrotem w stronĂŞ gabinetu.
- Tak... ByÂła... - powiedziaÂł cicho...
- ByÂła lepszÂą siostrÂą niÂż mogÂłem sobie na to zasÂłuÂżyĂŚ... Wierz mi. ZnosÂła wiĂŞcej bolu niÂż ja byÂłbym kiedykolwiek w stanie... A teraz jej nie ma. Wiem, Âże nie chce abym byÂł tak smutny ale... Nie umiem inaczej... Nie umiem... - powiedziaÂł cicho...
- Skup siĂŞ na oddechu.... Wyrównaj go... PoÂświĂŞĂŚ ca³¹ swojÂą uwagĂŞ pÂłucom i powietrzu, które w nie wchodzi i wylatuje... Przez przeÂłyk... Nie myÂśl o niczym... Otwórz siĂŞ na odprĂŞÂżenie i odnajdÂź sopkój... - zaczĂŞÂła mówiĂŚ gÂłosem terapeuty z kasety.
Keishi usiÂłowaÂł postÂąpiĂŚ zgodnie z sugestiami dziewczynki... UspokoiÂł oddech... Jednak kiedy skupiaÂł siĂŞ na oczyszczeniu umysÂłu przed jego oczami pojawiaÂł siĂŞ obraz Zato... Juz martwej...
- Nie... - wyszeptaÂł z bólem, próbujÂąc za wszelkÂą cenĂŞ oczyÂściĂŚ umysÂł... Jednak nie umiaÂł wyrzuciĂŚ tego obrazu...
- Nie... - powiedziaÂł po raz drugi a z pod przymkniĂŞtych powiek pociekÂły Âłzy...
Dziewczynka nagle podeszÂła do Keishiego i przytuliÂła go. Znów wytarÂła mu Âłzy i ponownie zaczĂŞÂła ÂśpiewaĂŚ kojÂącÂą zmysÂły piosenkĂŞ.
- UsiÂądÂź.- przerwaÂła na chwilĂŞ, siadajÂąc na sofie i przykrywajÂąc siĂŞ kocem. (jeÂśli chÂłopak usiadÂł, to takÂż jego) NastĂŞpnie wróciÂła do Âśpiewania, a potem nucenia piosenki, dopóki nie zmoÂżyÂło jej zmĂŞczenie i sen.
Keishi zdziwiÂł siĂŞ takim zachowaniem ze strony dziewczynki... Niemal bezwiednie usiadÂł obok niej i pozwoliÂł jej przykryĂŚ siĂŞ kocem... WsÂłuchiwaÂł sie jak zahipnotyzowany w melodie piosenki do momentu gdy Myuki zasnĂŞÂła... PatrzyÂł na jej spokojny sen... Wkrótce sam zasn¹³... Jego sen o dziwo byÂł spokojny... Znów byÂł z Zato... Przynajmniej przez te kilka godzin...
Myuki obudziÂły promienie sÂłoĂąca, przeÂślizgujÂące siĂŞ po jej twarzy.
WstaÂła ostroÂżnie, tak by nie zbbudziĂŚ chÂłopaka. PatrzyÂła na niego przez chwilĂŞ, a potem ruszyÂła do drzwi. Nie zostawiÂła Âżadnego liÂściku, anie niczego bo i po co? Ten chÂłopak nic dla niej nie znaczyÂł i nie miaÂła zamiaru tÂłumaczyĂŚ mu siĂŞ ze swojego postĂŞpowania. Zanim wyszÂła, zabraÂła jeszcze coÂś do jedzenia. Bo i czemuby nie?
[nmm]
Keishi w koĂącu obudziÂł siĂŞ... Westchn¹³ cieÂżko... To byÂł tylko sen... Tylko we Âśnie byÂł z siostrzyczkÂą... RozejrzaÂł sie po gabinecie... ZauwaÂżyÂł brak Myuki... Jednak jakoÂś go to nie martwiÂło... ZrozumiaÂł jej naturĂŞ na tyle, Âże wiedziaÂł Âże nie musi... Ona tego nie chciaÂła... ZauwaÂżyÂł teÂż braki w spiÂżarni gabinetowej jednak jedynie uÂśmiechn¹³ siĂŞ blado... MusiaÂła w koĂącu jeœÌ... WezwaÂł straÂżników i opisaÂł im dziewczynkĂŞ... WyraÂźnie nakazaÂł im ja wpuszczaĂŚ do rezydencji nawet jeÂśli jego by tam nie byÂło... Mieli jÂą przepuszczaĂŚ nawet nie dajÂąc znaku o swojej obecnoÂści... CóÂż tylko tyle mógÂł zrobiĂŚ za to co ona próbowaÂła zrobiĂŚ dla niego...
Nagle w drzwiach pojawiÂła siĂŞ Sakura ..PowiedziaÂła straÂżnikom ,Âże wÂładca tej wioski to jej ukochany ,wiĂŞc jÂą wpuÂścili bez problemów..WeszÂła powoli do gabinetu ,a gdy zauwaÂżyÂła ,Âże siedzi i jest smutny natychmiast do niego podeszÂła -Co..Co siĂŞ staÂło? jesteÂś jakiÂś strasznie przybity,..Misja siĂŞ udaÂła ,lecz byÂło bardzo strasznie..BaÂłam siĂŞ ,ale poradziÂłam sobie z tym wszystkim..Ale ty..wyglÂądasz gorzej niÂż moja przeraÂżona mina w tamtym domu..-powiedziaÂła do niego z troskÂą stajÂąc nad nim i przyglÂądajÂąc mu siĂŞ uwaÂżnie ,a poniewaÂż zrobiÂło jej siĂŞ go Âżal podeszÂła bliÂżej i siĂŞ do niego przytuliÂła choĂŚ delikatnie..
Kiedy tylko Keishi usÂłyszaÂł gÂłos Sakury uÂśmiechn¹³ siĂŞ lekko... Jednak gdy zapytaÂła o przyczynĂŞ jego smutku znów spochmurniaÂł...
- Z chwilÂą Âśmierci dzieci Susanoo Zato straciÂła powód by dÂłuÂżej zostawaĂŚ na ziemi... OdeszÂła... ZostawiÂła mnie... ZostawiÂła... - powiedziaÂł cicho... Delikatnie obj¹³ SakurĂŞ jakby czerpiÂąc od niej si³ê by ÂżyĂŚ... Kiedy byÂła przy nim czuÂł siĂŞ bezpieczny... Tak jakby nic zÂłego nie mogÂło siĂŞ teraz staĂŚ...
Echh..nie rozumiem czemu tak siĂŞ staÂło..Ale nic nie mogĂŞ juÂż zrobiĂŚ..nie potrafiĂŞ juÂż nic na to zaradziĂŚ..Jakbym mogÂła to bym pomogÂła ..Tak bardzo bym chciaÂła abyÂś ty byÂł szczĂŞÂśliwy ,a nie taki smutny do koĂąca Âżycia..Rozumiem twój ból ,ale Âżyjemy dalej i musimy z kaÂżdÂą rzeczÂą sobie poradziĂŚ ,nawet gdy jest ona bardzo bolesna..Musimy myÂśleĂŚ teraz o przyszÂłoÂści a staraĂŚ siĂŞ zapomnieĂŚ o przeszÂłoÂści..Wiem ,Âże o swojej siostrze nigdy nie zapomnisz ,ale nie moÂżesz codziennie rozpaczaĂŚ nad tym ,Âże juÂż jej nie ma..Ja staram siĂŞ jak mogĂŞ wesprzeĂŚ ciĂŞ tylko na duchu ,ale nie wiem czy dobrze mówiĂŞ i czy tylko nie pogarszam sytuacji.. -mówiÂła do niego czuÂłym i troskliwym tonem gÂłosu ,jednoczeÂśnie caÂły czas tuliÂła go do siebie bardzo mocno ,gdyÂż wiedziaÂła ,Âże to coÂś pomagaÂło jednak...A takÂże patrzyÂła siĂŞ mu gÂłeboko w jego cudne b³êkitne oczka..
Keishi przytuliÂł mocno ukochanÂą... Tak mocno jakby baÂł siĂŞ jÂą wypuÂściĂŚ... Jakby baÂł siĂŞ, Âże jak tylko to zrobi zniknie z jego Âżycia i znów bĂŞdzie sam... A wtedy... Nie miaÂłby po co ÂżyĂŚ... PatrzyÂł w jej zielone oczy...
- DziĂŞkujĂŞ kochanie... Gdyby nie ty... Pewnie dawno bym siĂŞ zaÂłamaÂł... - powiedziaÂł cicho... Powoli siĂŞ uspokajaÂł...
- Masz racjĂŞ trzeba ÂżyĂŚ dalej... Mam przecieÂż ciebie... I mamy nasze dzieci... Nigdy nie pogodzĂŞ siĂŞ ze ÂśmierciÂą Nami-neechan ale... MuszĂŞ ÂżyĂŚ dalej... - powiedziaÂł delikatnie caÂłujÂąc SakurĂŞ... ZawdziĂŞczaÂł jej wiĂŞcej niÂż byÂłby w stanie wtyraziĂŚ sÂłowami... TrwaÂła przy nim niezaleÂżnie od tego jak byÂło to trudne...
No ,staram siĂŞ jak mogĂŞ byÂś tylko mógÂł byĂŚ szczĂŞÂśliwy..Hmm mój klon znikn¹³ ,lecz nie mam pojĂŞcia co spowodowaÂło to ,gdyÂż zasn¹³..Dobra moÂże wrócimy do naszego mieszkania co ty na to kochanie? -zaproponowaÂła z uÂśmiechem na twarzy patrzÂąc nadal na niego czule ,a takÂże nadal byÂła wtulona w niego...
- Tak ChodŸmy... - Keishi skin¹³ g³ow¹... Jednak gdy opuszczali pomieszczenie wpad³ na nich Raikieshu...
- Wasza córka wybraÂła siĂŞ na ma³¹ wycieczkĂŞ ale jeÂśli wierzyĂŚ jej zapachowi wróciÂła... - powiedziaÂł cicho... Keishi skin¹³ gÂłowÂą i opuÂściÂł gabinet... {NMM}
Wi podchodzi do drzwi gabinetu wÂładcy i puka. Czeka aÂż ktoÂś mu odpowie. "Ciekawe jaki ten wÂładca jest. MoÂże byĂŚ zabawny , wredny mÂłody , stary eeee chyba koniec tego wymieniania" - Wi Sobie myÂślaÂł i czekaÂł na odpowiedÂź. JeÂżeli nikt mu przez dÂłuÂższy czas nie odpowie to sobie pójdzie.
Klon Keishiego otworzyÂł drzwi...
- CoÂś siĂŞ staÂło? - zapytaÂł spokojnie patrzÂąc na Shinobiego z Konohy...
//Wi zdj¹³ opaskê ale dobra //
No wiĂŞc ja siĂŞ zawieruszyÂłem po bitwie o KusĂŞ i nie umiem wróciĂŚ do Konohy - Wi powiedziaÂł spokojnie patrzÂąc siĂŞ w oczy wÂładcy Ame. Tak na marginesie jestem Wi Dim miÂło mi poznaĂŚ - po tych sÂłowach Wi wyciÂągnÂą rĂŞkĂŞ do Keishiego.
- Genishida Keishi... Obecny w³adca Ame... - Keishi uœcisn¹³ d³où ch³opaka...
- Kraj ognia... CóÂż... - Klon wyciÂągn¹³ mapĂŞ i rozÂłoÂżyÂł jÂą... Po krótkim zastanowieniu wskazaÂł na mapie najkrótszÂą drogĂŞ do Konohy...
- Skoro tam zmierzasz mam ma³¹ proÂśbĂŞ... Dostarcz tÂą wiadomoœÌ Hokage... - powiedziaÂł wrĂŞczajÂąc ChÂłopakowi zwój opatrzony piĂŞczĂŞciami Ame i klanu Genishida...
Ju¿ siê robi panie Keishi - Wi odpowiedzia³ z uœmiechem na ustach. Wzi¹³ wiadomoœÌ od Keishiego i szybko skierowa³ siê w stronê drzwi wyjœciowych krzycz¹c- Do widzenia. Wi bieg³ korytarzem w stronê wyjœcia a wiadomoœÌ trzyma³ w prawej rêce.

<NMM>
Spokojnym krokiem podszedÂłem do drzwi i zapukaÂłem trzykrotnie . Nie namyÂślajÂąc siĂŞ dÂługo pchn¹³em je i wszedÂłem do Âśrodka. Zaledwie kilka dni temu zostaÂłem Jouninem ale to nie miaÂło wiĂŞkszego znaczenia, waÂżne Âże wreszcie znów mogÂłem sÂłuÂżyĂŚ. Tutaj w tym miejscu zaczynaÂła siĂŞ moja nowa przygoda, przystan¹³em na Âśrodku i czekaÂłem, nawet jeÂśli ktoÂś byÂł juÂż w pomieszczeniu to pewnie zaraz siĂŞ pojawi jeÂżeli nie, cóÂż poczekam nieco dÂłuÂżej.
-Kyoko Isayama, ÂświeÂżo upieczony Jounin stawia siĂŞ na rozkaz!
Klon Keishiego podniósÂł wzrok z nad sterty dokumentów... Nie dziwiÂł siĂŞ juÂż czemu oryginaÂł tak bardzo unikaÂł papierkowej roboty... PrzyjÂście Jonnina byÂło dla niego przynajmniej chwilowym wybawieniem...
- Dobrze... Rozumiem, ze interesuje ciĂŞ jakaÂś misja? - zapytaÂł uprzejmie sprawdzajÂąc chÂłopaka w kartotekach... WyglÂądaÂło to obiecujÂąco...
Gdy zza sterty dokumentów wyÂłoniÂła siĂŞ jakaÂś postaĂŚ, automatycznie przyklĂŞkn¹³em na jendo kolano i opuÂściÂłem gÂłowĂŞ. Tak jest, miaÂłem do czynienia z zarzÂądca wioski. W mojÂą stronĂŞ pomknĂŞÂło kilka sÂłów, poÂśpiesznie odpowiedziaÂłem z przekonaniem.
-Tak, po to wÂłaÂśnie przyszedÂłem. Nie po to shinobi otrzymujÂą swojÂą rangĂŞ by zaniedbywaĂŚ obowiÂązki. PrzyjmĂŞ kaÂżdÂą misje jaka jest dostĂŞpna.
Powoli wsta³em i stan¹³em wyprê¿ony jak przysta³o przy osobach wy¿szej rangi.
- Nie musisz staĂŚ na bacznoœÌ... Nigdy nie przywiÂązywaÂłem wagi do Honorów wojskowych... - klon uÂśmiechn¹³ siĂŞ...
- Co do misji chyba mam jednÂą... Jak zapewne dobrze wiesz Sytuacja naszej wioski nie jest zbyt dobra... Mamy niewielu utalentowanych shinobi a wielu zapewne chĂŞtnie chciaÂło by wÂładaĂŚ tymi terenami... Potrzebujemy silnych sojuszników... UdaÂło nam sie zawrzeĂŚ sojusz z Kumo wysÂłaÂłem teÂż list do Hokage... Warto teÂż zastanowiĂŚ siĂŞ nad sojuszem z SunÂą... I to wÂłaÂśnie bĂŞdzie twoje zadanie... Zaniesiesz ten list do Kazekage a potem wrócisz z odpowiedziÂą... - Tu klon wstaÂł i podaÂł mÂłodemu Jonninowi list opatrzony zarówno pieczĂŞciÂą Ame jak i osobistÂą pieczĂŞciÂą Keishiego...
- Masz jakieÂś pytania?
Gdy zarzÂądca stwierdziÂł Âże nigdy nie przywiÂązywaÂł wagi do honorów rozluÂźniÂłem siĂŞ nieco i kiwn¹³em krótko gÂłowÂą. MĂŞÂżczyzna stwierdziÂł fakt Âże nasza wioska nie jest przodujÂąca, a wielu pokusiÂło by siĂŞ o zdobycie jej terenów. Co prawda to prawda, nie byliÂśmy kimÂś kto mógÂł stawiaĂŚ warunki ale mimo wszystko potĂŞg nie buduje siĂŞ z dnia na dzieĂą. Gdy wysÂłuchaÂłem mĂŞÂżczyzny do koĂąca i zobaczyÂłem w jego rĂŞku kopertĂŞ, wzi¹³em jÂą i schowaÂłem pod koÂłtuny pÂłaszcza zwisajÂącego swobodnie ku ziemi.
-Nie, wszystko jest jasne. DziĂŞkuje postaram siĂŞ wykonac misje jak najszybciej i wróciĂŚ.
OdwróciÂłem siĂŞ i wyszedÂłem regularnym krokiem.
<NMM>
Wi wskoczyÂł przez okno do Gabinetu wÂładcy Ame. Sowa leciaÂła za nim . Wi stanÂą przed biurkiem a sowa usiadÂła mu na gÂłowie Âżeby podkreÂśliĂŚ swojÂą wyÂższoœÌ nad Wi . Wi zacz¹³ powoli mówiĂŚ - No wiĂŞc ta sowa pocztowa miaÂła dostarczyĂŚ ten liÂścik. - Wi podaÂł list Keishiemu. Znowu powoli zacz¹³ mówiĂŚ - Chodzi o ten Sojusz z KonohÂą zanosiÂłem teÂż wiadomoœÌ do Hokage wiĂŞc czuÂłem siĂŞ zobowiÂązany dostarczyĂŚ jÂą do Ciebie wÂłasnorĂŞcznie a nie przez tÂą sowĂŞ. - Po tych sÂłowach sowa zaczĂŞÂła dziobaĂŚ Wi po gÂłowie.
Wi mówiÂł szybko i niezbyt wyraÂźnie , w jego gÂłosie byÂło sÂłychaĂŚ zÂłoœÌ (to przez sowĂŞ) - No wiĂŞc jakieÂś jeszcze sprawy do Hokage panie wÂładco Ame
Po tych sÂłowach Wi próbowaÂł odgoniĂŚ sowĂŞ
OtworzyÂłem drzwi i wszedÂłem do Âśrodka. Najwidoczniej jednak nie byÂłem tu jedyny. StaÂł tutaj teÂż jakiÂś inny mĂŞÂżczyzna wyglÂądaÂł jak posÂłaniec. ObrzuciÂłem go zaciekawionym spojrzeniem ale zaraz potem zignorowaÂłem. PodszedÂłem do biurka i powiedziaÂłem.
-Zwój zostaÂł dostarczony, a to odpowiedÂź czczigodnego Kazekage. Misja zostaÂła zakoĂączona powodzeniem.

OddaÂłem zwój i cofn¹³em siĂŞ pare kroków. CzekaÂłem na dalsze instrukcje czy teÂż sÂłowa swojego zwierzchnika. Moja pierwsza misja zostaÂła zakoĂączona.
Klon Keishiego uÂśmiechn¹³ siĂŞ... Wzi¹³ list od Wi i juÂż miaÂł go otworzyĂŚ gdy do gabinetu wszedÂł Kyoko... OdebraÂł od niego zwój i przeczytaÂł wiadomoœÌ od Kazekage...
- Dobra robota Kyoko... Sunnijscy shinnobi to cenni sojusznicy... Oto twoja zapÂłata... - powiedziaÂł rzucajÂąc sakiewkĂŞ
(za misjĂŞ rangi B otrzymujesz 50pch, 100 yenów (wiem mniej niÂż w regulaminie ale zwaÂż na sztylecik) i + 7 do rozdysponowania na Si³ê/zrĂŞcznoœÌ/celnoœÌ/szybkoœÌ )
- Niestety w obecnej chwili nie mam Âżadnych innych zleceĂą... JeÂśli chcesz moÂżesz iœÌ... - powiedziaÂł po czym otworzyÂł zwój od Hokage... Zacz¹³ go czytaĂŚ kÂątem okaz obserwujÂąc jak Wi próbuje odgoniĂŚ sowĂŞ pocztowÂą, której dumĂŞ zd¹¿yÂł uraziĂŚ...
Gdy otrzyma³em swoj¹ nagrodê i dosta³em pozwolenie na opuszczenie gabinetu, na³o¿y³em kaptur i chowaj¹c sakiewkê z pieniêdzmi wyszed³em zostawiaj¹c kage i mê¿czyzne samych. Wygl¹da na to ¿e moja pierwsza misja w roli Jounina zosta³a zakoùczona powodzeniem. pora odpocz¹Ì.

<NMM>
Gdy sowa chciaÂła dziabn¹Ì chÂłopaka z caÂłej siÂły Wi stworzyÂł drewniany kask. SowĂŞ zabolaÂł dziób i uciekÂła ze Keishiego.
No wiĂŞc mam coÂś przekazaĂŚ Hokage?? - Wi grzecznie spytaÂł
Sowa jednak nie czekaÂła dÂługo i wykorzystaÂła okazjĂŞ siadajÂąc na ramieniu Wi i mocno wbijajÂąc w niego pazury.
AÂła - powiedziaÂł cicho Wi. Wtedy sowa przestaÂła. WyglÂądaÂło to tak jakby sowie zaleÂżaÂło tylko na upokorzeniu chÂłopaka. Nie chciaÂła sprawiaĂŚ mu bólu.
Susanoo luÂźnym krokiem weszÂła do gabinetu, uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ do klona i rzekÂła:
- Keishi jest sprawa...
Keishi odÂłoÂżyÂł dokument... SpojrzaÂł na Wi...
- Nie, nie mam Âżadnych zleceĂą moÂżesz wracaĂŚ do wioski... - powiedziaÂł po czym przeniósÂł wzrok na kuzynkĂŞ...
- O co chodzi Susanoo? - zapytaÂł grzecznie
- Kei... - zaczê³a smutno - Ja wiem, ze to nie ³atwe... Ale wiesz... Deidara pope³ni³ niewybaczaln¹ i niezmywaln¹ rzecz. Nie wybacze mu i Ty to wiesz... Musi za to zap³aciÌ, co te¿ wiesz. Zacze³am swoj¹ zemstê, a z tego co wiem ju¿ mnie nienawidzi. I co pewnie rozumiesz nie jestem ju¿ bezpieczna w siedzibie Aka. Chcialabym wybudowaÌ sobie zamek w Ame i poprosiÌ Ciê o jak¹œ ochronê dla mnie. Wiem, ze masz do mnie uraz za przesz³oœÌ, ale ju¿ nigdy nie zrobiê Ci krzywdy. Ty, Sakura i Wasze dzieci jesteœcie teraz dla mnie najwa¿niejsi. Tak¿e oferujê siê jako nauczycielka lub piastunka dla Namidy i Reia gdy¿ wiem, ¿e ciê¿ko pracujecie, a ja mam umiejêtnoœci, ¿eby je wyszkoliÌ.
- Nie wiem czy bĂŞdzie moÂżliwa budowa zamku. - powiedziaÂł Âłagodnym tonem.
- Jednak jak juÂż wczeÂśniej mówiÂłem moÂżesz tu zamieszkaĂŚ... I obiecuje, ze nie pozwolĂŞ by coÂś ci siĂŞ staÂło. PamiĂŞtam co staÂło sie w przeszÂłoÂści za twojÂą sprawa... Ale jest rzecz starsza, majÂąca w mojej ocenie wyÂższÂą wartoœÌ... JesteÂśmy rodzinÂą... - powiedziaÂł ciepÂło...
- Teraz jesteÂśmy jedynymi ocalaÂłymi z Kumo i to, ze to jedynie twoja wina nie ma juÂż dla mnie znaczenia...
- WolaÂłabym zamek... W wyniku niebezpieczeĂąstwa nie chciaÂłabym naraÂżaĂŚ Was... bo... bo... bo Was kocham...
- Oj kuzynko... JuÂż samo to, ze mieszkasz w Ame stawia mnie w zagroÂżeniu... I nie bój siĂŞ... ÂŻyjĂŞ po to by chroniĂŚ tych którzy sÂą mi bliscy no i wiesz, Âże nie tak Âłatwo mnie zabiĂŚ... Ty juÂż próbowaÂłaÂś, Deidara tez próbowaÂł a nawet demon Zato... I jakoÂś stojĂŞ tu... - powiedziaÂł ciepÂło...
- ZresztÂą jeÂśli zaleÂży ci na bezpieczeĂąstwie to zdecydowanie lepszy jest dom... Zamek jest zbyt widoczny... - dodaÂł z uÂśmiechem. ZaleÂżaÂło mu na dobru Susanoo...
- No dobrze... ProszĂŞ wiec ooddzielne skrzydÂło zamku

Dodane po 31 sekundach:

(W sensie posiadÂłoÂści Genishidów)
Klon spojrza³ na kuzynkê spokojnym g³êbokim spojrzeniem...
- Dobrze... Skoro tego chcesz... - powiedziaÂł równie spokojnym tonem. UÂśmiechn¹³ siĂŞ nieznacznie i wróciÂł do wertowania dokumentów...
- DziĂŞki Susanoo uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ i wyszÂła [NMM]
Zapuka³em mocno do drzwi w³adcy Ame. Czekaj¹c na odpowiedŸ zdj¹³em sakkar i zwin¹³em przyczepiony do niego szal.
Klon Keishiego nawet nie podniósÂł gÂłowy z nad sterty papierów...
- Otwarte
OtwarÂłem drzwi i uniosÂłem brwi spoglÂądajÂąc na osobĂŞ pochylonÂą nad tonÂą papierów. "BoÂże... dobrze, Âże poÂłowĂŞ roboty odwala za mnie Anulej..."
-Witam... Ty jesteÂś zapewne Kage Ame?
- Liderem Ame... A dokÂładniej jego klonem - poprawiÂł Klon unoszÂąc gÂłowĂŞ... SpojrzaÂł na HyutĂŞ badawczym spojrzeniem...
- A ty jesteÂś Hyuta Shiro... PamiĂŞtam ciĂŞ... - powiedziaÂł po chwili... W istocie spotkaÂł mizukage juÂż dwa razy w swoim Âżyciu...
//2 razy? Wydaje mi siĂŞ, Âże raz . Ale moja postaĂŚ nie wie, Âże zostaÂłeÂś Kage//

Machn¹³em rêk¹.
-Jak zwaÂł tak zwaÂł. W kaÂżdym bÂądÂź razie przyszedÂłem zaproponowaĂŚ porozumienie... - spojrzaÂłem Keishiemu w oczy -Chcesz posÂłuchaĂŚ? Bo jeÂśli nie to przejdĂŞ do dwóch kolejnych spraw.
///Rezydencja OroÂśka to byÂł pierwszy raz, Gabinet Raikage to byÂł drugi... Mam dobrÂą pamiĂŞĂŚ...///

- Tak wiĂŞc sÂłucham... - klon odstawiÂł na bok kolejny stos papierów i gestem pokazaÂł Hyucie by usiadÂł... Owo porozumienie mogÂło byĂŚ korzystne dla Ame...
-Powiem wprost - uÂśmiechn¹³em siĂŞ niczym kot -Poczynania niektórych wiosek ZZWS miĂŞdzy innymi Yuko nie bardzo mi odpowiadajÂą. SÂłyszaÂłem, Âże przez mojego ucznia zostaÂł wystosowany list goĂączy za ich Sage... Za atak na wioskĂŞ. W kaÂżdym bÂądÂź razie wioski które sÂą w ZZWS sÂą niegodne zaufania, a wioski które to zaufanie powinny otrzymaĂŚ sÂą przez nasze bÂądÂź co bÂądÂź wioski atakowane... Dlatego potrzebujĂŞ nowych sprzymierzeĂąców aby dopomóc sÂłabszym wioskom - nie wiem jakie siÂły zgromadzili moi "sojusznicy". W kaÂżdym bÂądÂź razie sytuacja mi siĂŞ nie podoba i zapraszam Ame do wstÂąpienia do ZZWS. Otrzymacie nasze peÂłne wsparcie, a w zamian oczekujemy, Âże zgodzicie siĂŞ na wybudowanie u was siedziby ANBU.
- Wst¹piÌ do ZZWS i pozwoliÌ na budowê siedziby ANBU w Ame? Nie, nie wydaje mi siê... - klon uœmiechn¹³ siê choÌ uœmiech zdecydowanie nie by³ mi³y...
- Lud Ame to dumni shinobi gotowi walczyÌ za swoje przekonania... Przede wszystkim cenimy sobie niezale¿noœÌ... O ile dobrze mi wiadomo jedyni cz³onkowie waszego zwi¹zku to wy, Yuki i znajduj¹ce siê pod waszym panowaniem Oto... Wy³¹czaj¹c niepokorne Yuki to nawet jeœli decyzje w zwi¹zku by³yby demokratyczne Ame i tak musia³oby podporz¹dkowaÌ siê waszej woli... Poza tym proszê o wybaczenie ale osobiœcie nie przepadam z ANBU wiêc posiadanie waszej siedziby w tej wiosce niezbyt by mi pasowa³o... - powiedzia³ spokojnie...
- Ame szuka swoich sojuszników wÂśród wiosek, którym ufam... Z którymi wi¹¿¹ mnie dawne przyrzeczenia lub wiĂŞzy... WstĂŞpowanie do jakiegokolwiek zwiÂązku jest moim zdaniem zbyt ryzykowne... Podobnie jak pozwalanie obcym na budowĂŞ tu swojej siedziby i rekrutacji ludzi dla swoich celów wÂśród mieszkaĂąców tej wioski... Nie wykluczam sojuszu z Kiri jednak wasz zwiÂązek niezbyt mnie interesuje... Tym bardziej, ze Âżaden z trójki sojuszników Ame do niego nie naleÂży... - dodaÂła tym samym spokojnym, lecz stanowczym gÂłosem... JeÂśli chciaÂłby ktoÂś teraz zmieniĂŚ jego decyzjĂŞ miaÂłby z tym niemaÂłe kÂłopoty...
- WspominaÂł lord o jeszcze innych dwóch sprawach... WiĂŞc sÂłucham...
Nie byÂłem zdziwiony. Szczerze mówiÂąc spodziewaÂłem siĂŞ, ze taka wioska jak Ame do zwiÂązku nie do³¹czy.
-Informacje sÂą nieco przestarzaÂłe, gdyÂż nieformalnie do zwiÂązku naleÂży teÂż Iwa, ale zwiÂązek nie ma Âżadnej wÂładzy nad poszczególnymi wioskami. Druga sprawa to taka, Âże jeÂśli macie coÂś przeciwko Kiri to szybko moÂżecie straciĂŚ moÂżliwoœÌ do wykonania najprostszej czynnoÂści... Ale co do tego to nie wydaje mi siĂŞ. Po prostu nic naszych wiosek nie ³¹czy. A trzecia propozycja to wymiana list poszukiwanych pomiĂŞdzy naszymi wioskami. Ot wszystko.
Klon spojrzaÂł na Mizukage a jego spojrzenie nagle staÂło siĂŞ zimne i przenikliwe.
- Czy mam to rozumieÌ jako groŸbê? - zapyta³ ch³odno jednak zachowuj¹c resztki grzecznoœci. Dla niego s³owa Mizukage by³y w³aœnie tym... Zwyk³¹ groŸb¹ i nic poza tym...
- Gdybym mia³ coœ przeciwko Kiri najpewniej nie rozmawialibyœmy w tej chwili w moim gabinecie... W¹tpiê by zosta³ lord wpuszczony do wioski... - stwierdzi³ nadal tym samym doœÌ ch³odnym tonem...
- W obecnej chwili Ame nie jest w najmniejszym stopniu zainteresowane wojnÂą z waszym krajem jednak jeÂśli jakiekolwiek wasze dziaÂłania bĂŞdÂą zagraÂżaĂŚ interesom Ame lub ich sojusznikom wtedy najpewniej zareagujemy... - dodaÂł spokojnie choĂŚ jego ton nie ociepliÂł ani o odrobinĂŞ...
- Co do trzeciej proÂśby... Z niej teÂż chyba niewiele wyjdzie... Ame nie poszukuje w obecnej chwili nikogo... A Âłapanie waszych bandytów teÂż nie naleÂży zbytnio do naszych interesów... - Przez chwilĂŞ Keishi pomyÂślaÂł o Deidarze... JeÂśli ktoÂś miaÂłby byĂŚ tu poszukiwany to tylko on... Ale zaraz odrzuciÂł tÂą myÂśl... Sprawa tego konkretnego czÂłonka Akatsuki byÂła sprawÂą rodzinnÂą i tylko on i Susanoo byli w to zamieszani... Nikogo wiĂŞcej czy to z Ame czy teÂż z poza nie zamierzaÂł w to angaÂżowaĂŚ...
- Tak wiĂŞc to chyba wszystko...
-Nie - uœmiechn¹³em siê cierpko -Nie mia³a byÌ to groŸba, a je¿eli tak to zosta³o odebrane to przepraszam. Po prostu przedstawiam sprawê tak jak ja j¹ rozplanowa³em. NO nic w takim razie ja ju¿ ¿egnam.
MówiÂąc to wysun¹³em siĂŞ przez okno i wyskoczyÂłem przed siebie. W locie wyÂłapaÂł mnie przyzwany smok i razem polecieliÂśmy do kolejnego punktu wycieczki.
//pozwolisz, Âże nie bĂŞdĂŞ spamowaÂł u ciebie w wiosce? DziĂŞkujĂŞ...//
NMM
*Ch³opak lekko zdyszany podszed³ do drzwi i zapuka³, stara³ siê zrobiÌ to powoli, ale by³ bardzo rozkojarzony, pragn¹³ dowiedzieÌ siê czegoœ, co go zaczê³o nurtowaÌ, a znak na szyi lekko emanowa³.*
Klon spojrzaÂł za odchodzÂącym Mizukage po czym wróciÂł do sterty dokumentów jednak wtedy usÂłyszaÂł kolejne pukanie do drzwi...
- Otwarte...
Przez otwarte okno do gabinetu wskoczyÂły dwie postacie. Pierwsza znajoma juÂż wÂładcy Ame - Jounin Kyoko Isayama, druga zaÂś byÂła duÂżo wyÂższa i z okolic rÂąk sterczaÂły jej dziwne ÂłaĂącuchy.
-Witaj Keishi.
*ChÂłopak chcÂąc nie chcÂąc ustÂąpiÂł miejsce Jouninowi i wszedÂł tylko na tyle by nie staĂŚ w progu, lecz byĂŚ zaraz za nim, stojÂąc opartym o ÂścianĂŞ, czekaÂł aÂż WÂładca Ame bĂŞdzie miaÂł czas dla niego.*
Keishi wbrew wszystkiemu wiĂŞksza uwagĂŞ zwróciÂł nie na Kyoko tylko na drugiego chÂłopaka... ByÂło w nim coÂś dziwnego... Jednak po chwili znów skupiÂł siĂŞ na Jonninie...
- O co chodzi Kyoko?
Gdy Keishi zapytaÂł mÂłodzieĂąca co go sprowadza do gabinetu ten odpowiedziaÂł powoli.
-Ostatnio dziejÂą siĂŞ dziwne rzeczy... to odkÂąd odkryÂłem swoje nowe moce. Wracam wÂłaÂśnie z misji, gdzie pozyskaÂłem swojÂą pierwszÂą z 6 ÂścieÂżek Kenjutsu... ÂścieÂżkĂŞ zniszczenia. - MĂŞÂżczyzna z ÂłaĂącuchami skÂłoniÂł siĂŞ delikatnie.
-Z tym Âże gdy walczyÂłem nie byÂłem sobÂą, czuÂłem siĂŞ jak gdyby ktoÂś inny sterowaÂł moimi ruchami. WykoĂączyÂłem Nazuno jak ostatni draĂą, wbiÂłem mu w klatkĂŞ piersiowÂą dwie kule buttokai i zmasakrowaÂłem nadgarstki. ByÂłem bezwzglĂŞdny a to do mnie nie podobne... czy to moÂże byĂŚ wpÂływ Rinnengana? - DaÂło sie odczuĂŚ dziwne impulsy chakry dochodzÂące od chÂłopaka.
- Nie wiem... Nie spotkaÂłem nigdy nikogo z Rinnenganem ani nie jestem ekspertem od Hijutsu (techniki klanowe)... - powiedziaÂł spokojnie...
- Jednak nie wydaj mi siĂŞ by wiĂŞzy klanowe zmieniÂły ciĂŞ w coÂś innego... Raczej wyzwalaja to co w tobie drzemie... A na przykÂład mój Raiseishin... Dostosowuje siĂŞ do mnie...
Ch³opak kiwn¹³ delikatnie g³ow¹ i doda³.
-W kaÂżdym razie, jestem na twoje rozkazy. Zanim przej¹³em ciaÂło Nazuno dostaÂłem od niego informacje Âże gdzieÂś w Kumo mogĂŞ zdobyĂŚ kolejne ciaÂło, podobno potĂŞÂżne z klanu Hikaru... to bĂŞdzie 2 ÂścieÂżka ÂświatÂła. UrosnĂŞ w si³ê... to mój cel. - zaraz po tym ciaÂła ustÂąpiÂły i wskazaÂły mÂłodemu chÂłopcu Âże moÂże zaÂłatwiĂŚ swojÂą sprawĂŞ. Ale jeszcze nie wyszÂły.
*Kiedy do uszu Genina dotarÂło sÂłowo "Raiseinshin" zmarszczyÂł czoÂło i odruchowo chwyciÂł siĂŞ za szyjĂŞ, wsparÂł na nogach i mocniej oparÂł o ÂścianĂŞ, czuÂł jakby coÂś chciaÂło go od Âśrodka rozerwaĂŚ, a z lewego ucha zaczĂŞÂła mu spÂływaĂŚ dziwna maÂź, która zaraz zastyg³¹, chÂłopak wytarÂł jÂą do rĂŞkawa i opierajÂąc siĂŞ plecami o ÂścianĂŞ czekaÂł oddychajÂąc miarowo.*
Gdy cos pociekÂło po szyi mÂłodzieĂąca, i zacz¹³ siĂŞ dziwnie zachowywaĂŚ. rasa zniszczenia przemieÂściÂł siĂŞ na lewÂą stronĂŞ a ja zostaÂłem na prawej. CzekaÂłem czujnie bo coÂś w caÂłym tym przedstawieniu mi siĂŞ nie podobaÂło. W moim wnĂŞtrzu odezwaÂła siĂŞ znów dzika wrĂŞcz niepochamowana chĂŞĂŚ dziaÂłania. Impuls chakry sam wytrysn¹³ i d¹³ sie odczuĂŚ.
-Keishi... to moÂże byĂŚ niebezpieczne.
*Hitsugi staÂł jak staÂł, nic nie zrobiÂł mimo tego co zobaczyÂł, byÂł teraz za sÂłaby na cokolwiek, poprzednie walki daÂły po sobie znaĂŚ. ChÂłopak tylko poÂłoÂżyÂł katanĂŞ w pochwie na fotelu, potem usiadÂł tak, Âże wyciÂągniĂŞcie jej spod niego graniczyÂło z cudem, by pokazaĂŚ, Âże nie chce nic zÂłego zrobiĂŚ, ciÂągle patrzaÂł na trzy postacie, jednak zrobiÂł siĂŞ odrobinĂŞ bledszy.*
Gdy chÂłopak daÂł znak ze jednak nie ma zamiaru wariowaĂŚ, Kyoko i rasa zniszczenia odpuÂścili. Kyoko podszedÂł do chÂłopaka i zapytaÂł.
-Dobrze siĂŞ czujesz? I co to byÂło?
*ChÂłopak z lekkÂą niechĂŞciÂą spojrzaÂł w górĂŞ na Jounina i odparÂł.*

Sam nie wiem, jakaÂś dziwna reakcja na to sÂłowo wypowiedziane przez WÂładcĂŞ, pierwszy raz mnie spotkaÂła...

*PrzerwaÂł, by po chwili dodaĂŚ.*

Nie przeszkadzajcie sobie, nic mi nie jest... Przepraszam jeÂżeli przeszkodziÂłem w czymÂś waÂżnym.

*Kiedy tylko przestaÂł mówiĂŚ, pomyÂślaÂł.*

Co z moimi oczami? Chyba gorzej widzĂŞ, po tych nieprzespanych nocach z powodu misji i walk, zaraz po rozmowie wracam do wioski... choĂŚ na kilka dni.
-CóÂż bynajmniej my juÂż skoĂączyliÂśmy, przyszÂła kolej na twojÂą sprawĂŞ. Czekam tu z ciekawoÂści, i tak mam zamiar odpoczÂąc przed nastĂŞpnÂą misjÂą. - odparÂł Kyoko a Rinnengan bÂłysn¹³ w jego oczach.
Przepraszam, Âże nalegam, ale chciaÂłbym prosiĂŚ o... opuszczenie tego pomieszczenia przez szacownego czÂłonka klanu Rikuudo, z tego powodu, Âże sprawa jakÂą pragnĂŞ omówiĂŚ z WÂładcÂą tyczy siĂŞ rzeczy dla mnie waÂżnych i nie chcÂą uraziĂŚ paĂąskiej osoby proszĂŞ o zostawienie nas samych, choĂŚ na kilka chwil.

*ChÂłopak mówiÂł spokojnym gÂłosem, nie chciaÂł niczego popsuĂŚ, a informacje jakich pragn¹³ zbyt dotyczyÂły jego osoby, by móc podzielaĂŚ je z kimÂś innym niÂż WÂładcÂą.*
Kyoko spojrzaÂł tylko na mÂłodego genina, zaraz potem rasa zniszczenia zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci i przyÂłoÂżyÂł dwa palce do ramienia chÂłopaka.
-Shikoku Fuuin! - zapiekÂło a zaraz potem pojawiÂł siĂŞ w tamtym miejscu znak "X".
-Masz osobowoœÌ. Mo¿liwe ¿e kiedyœ jeszcze siê spotkamy... nawet z pewnoœci¹. - po czym obaj mê¿czyŸni wyskoczyli przez okno.

NMM
Klon Keishiego z uwagÂą wsÂłuchiwaÂł siĂŞ w rozmowĂŞ dwójki shinnobi... Nie umknĂŞÂła mu reakcja na nazwĂŞ jego klanowego limitu krwi... Jednak nie skupiÂł siĂŞ na niej zbytnio... Kiedy Kyoko wyszedÂł spojrzaÂł na Genina...
- Tak wiĂŞc... O co chodzi?
*ChÂłopak odprowadziÂł wzrokiem Jounina, potem skierowaÂł wzrok na WÂładcĂŞ i zapytaÂł.*

- Co to za ród... a raczej jakiego rodu znak jest na tych wielkich drzwiach w samej wioski i co to ów Raiseishin??

*Hitsugi przymruÂżyÂł oczy z bólu wymawiajÂąc nazwĂŞ Kekkei Genkai.*
*ChÂłopak przygryzÂł wargĂŞ z bólu i zdziwienia, po pewnym czasie podszedÂł kilka kroków w stronĂŞ WÂładcy odwróciÂł gÂłowĂŞ w bok i pokazaÂł mu emanujÂący na jaskrawo-fioletowo znak... identyczny jak ten z bramy, jednak ten miaÂł dodatkowÂą kreskĂŞ na dole.*

- Spójrz na to... proszĂŞ, Panie.

*MówiÂł Genishida podchodzÂąc do WÂładcy.*

- Czy to moÂże oznaczaĂŚ, Âże...

*Nie dokoĂączyÂł, poczuÂł w gÂłowie ból, teraz wiedziaÂł co potĂŞgowaÂło jego mĂŞki, to ÂśmierĂŚ ptaka zwiadowczego... zrozumiaÂł to teraz, Kusa jest atakowana, pomyÂślaÂł.*

Nie wypada mi teraz przerywaĂŚ, ale... inaczej moja wioska zniknie...

*Zanim Keishi cokolwiek powiedziaÂł Hitsugi znów zacz¹³ mówiĂŚ.*

- Przepraszam... ale teraz muszê iœÌ... moja wioska jest przejmowana przez Akatsuki, jak mnie mam... spotkamy siê jeszcze kiedyœ... prawda??

*Po s³owach ch³opak zacz¹³ zmierzaÌ do drzwi.*

//nie wychodze jak narazie \\
- JuÂż za póÂźno... - gÂłos klona byÂł spokojny a jednak peÂłen smutku...
- Nawet jeÂśli tam pobiegniesz nie dasz im rady... JesteÂś tylko Geninem... Poza tym wÂątpiĂŞ bys zd¹¿yÂł na czas... - dodaÂł po chwili... ZnamiĂŞgo intrygowaÂło... MoÂżliwe, ze chÂłopak by³³ w jakiÂś sposób zwiÂązany z jego rodzinÂą...
*ChÂłopak zastygÂł i odwróciÂł siĂŞ do mĂŞÂżczyzny.*

- PrzecieÂż nie mogĂŞ ich zostawiĂŚ samych, nawet jak zginĂŞ... mam dla kogo, ja siĂŞ nie liczĂŞ...

*Hitsugi im bardziej siĂŞ wÂściekaÂł tym bardziej fioletowy byÂł znak na szyi i tym krótsza byÂła kreska, która zmieniaÂła znaczenie symbolu.*
- Akatsuki rzadko zabija... A swoim towarzyszom bardziej przydasz siĂŞ Âżywy... - gÂłos klona byÂł spokojny ale stanowczy... Zgrabnie ukryÂł ból, który czuÂł wypowiadajac te sÂłowa... WidziaÂł zmianĂŞ symbolu... Nie daÂło jej siĂŞ nie zauwaÂżyĂŚ...
*ChÂłopak uderzyÂł piĂŞÂściÂą w ÂścianĂŞ i przewiÂązaÂł katanĂŞ u pasa, naburmuszyÂł siĂŞ i usiadÂł ciĂŞÂżko na fotelu przyjmujÂąc argumentacjĂŞ WÂładcy, jego znak byÂł teraz prawie purpurowy i wyglÂądaÂł caÂłkiem jak ten klanu Genishida.*
Casper przybiegÂł przed drzwi rezydencji wÂładcy Ame, stan¹³ przed nimi i zapukaÂł cztery razy a gdy nikt mu nie odpowiedziaÂł wszedÂł bez Âżadnego pozwolenia i spojrzaÂł po miejscu. Nie znalazÂł tu nic szczególnego ... nawet wÂładcy nie byÂło o.O
- Co za burdel ... - powiedziaÂł do siebie.
Gdy Nazuno wszedÂł do Âśrodka ujrzaÂł jakiegoÂś chÂłopaka, przez drzwi daÂło siĂŞ sÂłyszeĂŚ zdania o "burdelu".
-Co nazywasz burdelem, i kim jesteÂś? - zapytaÂł zakapturzony mĂŞÂżczyzna.
- Nie tym tonem - powiedziaÂł stanowczo do chÂłopaka w akpturze - jestem Konoszaninem i to ci powinno wystarczyĂŚ ... Kdzie jest wÂładca Ame-gakure ?
Wysoki mĂŞÂżczyzna obrzuciÂł konoszanina nieobecnym spojrzeniem.
-Konoszanin, Sunijczyk naprawdĂŞ nie obchodzi mnie kto skÂąd przybywa. Tutaj jest Ame i kaÂżdy kto tu przebywa winnien wyraÂżac sie o wiosce w naleÂżyty sposób. Jescze caÂłkiem niedawno byÂł tutaj klon Kage, jednak sam go zniszczyÂłem z perspektywy czasu byÂł to zÂły ruch. Widac musisz poczekaĂŚ na powrót naszego zarzÂądcy.
- A moÂże nie musi... - Keishi staÂł juÂż w otwartym oknie... Powoli usiadÂł przy biurku...
- O co chodzi?
- WiĂŞc wychodzi na to Âże to ty zrobiÂłeÂś tutaj burdel - coÂś powiedziaÂł pod nosem casper po czym ignorujÂąc osobnika z którym przed chwilÂą rozmawiaÂł zwróciÂł siĂŞ do Genshidy - Witaj wÂładco Ame, przynajmniej mniemam Âże jesteÂś wÂładcÂą. PrzybyÂłem tutaj w sprawach pokojowych jako reprezentant Konoszy. Mam dwa pakty przychodzÂące od Hokage, czy jesteÂś zainteresowany dyplomacjÂą Panie ?
- MoÂżliwe... - Keishi nie trudziÂł siĂŞ powaÂżniejszÂą odpowiedziÂą...
- Ale przekaÂż dokÂładnie to co przekazaÂł ci twój pan - powiedziaÂł kÂładÂąc nacisk na sÂłowo dokÂładnie... ChciaÂł wiedzieĂŚ w jaki sposób nowy Hokage traktuje swoich sojuszników...
- Hokage nie jest panem w wÂładcÂą a to wielka róÂżnica - stweirdziÂł po czym przeszedÂł do rzeczy - Hokage proponuje zawarcie paktu o nieagresje, ale takÂże traktat militarny przez co nasze oddziaÂły po³¹czÂą swoje siÂły i bĂŞdÂą d¹¿yĂŚ do wzajemnych celów oraz bĂŞdÂą wspomagaĂŚ siĂŞ w trudnych sytuacjach oraz przeciwstawiaĂŚ siĂŞ z innymi krajami które naruszyÂły podobne pakty. MoÂżna takÂże odrazu zawrzeĂŚ pokój i sojusz w których bĂŞdÂą zawieraĂŚ sie dwa powyÂższe traktaty. Czy chcewsz coÂś dodaĂŚ lub uj¹Ì panie ?
- Czy lord Hokage uÂżyÂł dokÂładnie tych sÂłów? - pytanie byÂło spokojne ale nie bez znaczenia... MusiaÂł dokÂładnie poznaĂŚ wypowiedÂź nowego przywódcy wioski...
- Nie brzmiaÂły tak dokÂładnie jednak specjalnie mnie wysÂłaÂł do tej wioski bym zawarÂł pakty z waszÂą wioska panie - powiedziaÂł po czym dodaÂł - dostaÂłem jego caÂłkowite zwierzchnictwo.
Keishi uœmiechn¹³ sie delikatnie...
- WiĂŞc wybacz ale jeszcze raz poproszĂŞ ciĂŞ abyÂś uÂżyÂł dokÂładnie jego sÂłów... Wydaje siĂŞ to dziwne ale nie wiesz jak wiele przyniesie mi to informacji... - powiedziaÂł spokojnie... Nie kÂłamaÂł... ByĂŚ moÂże usÂłyszenie dokÂładnie sÂłów nowego Hokage dostarczy czegoÂś ciekawego... A moÂże zupeÂłnie wpÂłynie na jego decyzjĂŞ... CaÂły czas patrzyÂł na dokument, który niedawno wyciÂągn¹³...
- Hokage jako mój dobry przyjaciel stwierdziÂł bym udaÂł siĂŞ do wioski Ame-gakure a nastĂŞpnie zaproponowaÂł i wynegocjowaÂł pakt o nieagresjĂŞ oraz o zjednoczenie siĂŞ wojskowo. Tylko tyle mi powiedziaÂł jednak wiem iÂż wiedziaÂł Âże tÂą sprawĂŞ moÂże pozostawiĂŚ w me rĂŞce - stwierdziÂł
Keishi pokrĂŞciÂł jedynie gÂłowÂą...
- Nie tak brzmiaÂły sÂłowa Hokage prawda? PoznaÂłem go wiele lat temu... Powinien chyba dziĂŞkowaĂŚ bogom za tak wiernego czÂłowieka jak ty... - powiedziaÂł spokojnie...
- Powiedz mi jak Hokage zdefiniowaÂł tÂą czêœÌ dotyczÂącÂą wsparcia militarnego... Nie mów nic od siebie... Powiedz dokÂładnie to co on. - gÂłos Keishiego byÂł stanowczy i zadrgaÂł lekko gdy doszedÂł do sÂłowa "dokÂładnie".

///Casper nie Âżebym ciĂŞ obraÂżaÂł ale jak mówiĂŞ dokÂładnie to to mam na myÂśli///
- Ech - powiedziaÂł do siebie - stwierdziÂł by wasze oddziaÂły wspomagÂły nas podczas ataku na Aka by przeczyÂściĂŚ ich oddziaÂły. To wszystko co pwoiedziaÂł ...
Nazuno spojrzaÂł na przybysza z Konohy i rzuciÂł krótko do Keishiego.
-To te¿ nie jest w³aœciwa wersja, znaj¹c charakter nowego Hokage bynajmniej nie chodzi tu o wspomo¿enie a... podporz¹dkowanie siê? - powiedzia³ po czym znik³ w k³êbach dymu prawdopodobnie zneutralizowany przez swojego pana.

NMM
- Ame i atak na Akatsuki? - Keishi spojrzaÂł ze spokojem na Caspra... Niestety podzielaÂł zdanie CiaÂła Kyoko...
- W¹tpiê by proponuj¹c zwyk³y pakt o nieagresjê mo¿na by³o prosiÌ a co dopiera ¿¹daÌ wsparcia militarnego... - doda³ po chwili...
- Przykro mi teÂż to stwierdziĂŚ ale nowy Hokage chyba nie przywiÂązuje wagi do tego co byÂło... - powiedziaÂł przesuwajÂąc w stronĂŞ Caspra list z potwierdzeniem wstÂąpienia w sojusz, który przyniósÂł z Konohy Wi... Ten który zostaÂł zawarty przed trzema tygodniami...
- I niestety chyba to oznacza Âże ten dokument nie jest juÂż waÂżny...
- Czyli odrzucasz pokój ? ChciaÂłem ciĂŞ poinformowaĂŚ o tym Âże ten pakt jest nie waÂżny gdyÂż zostaÂł wykazany przez wczeÂśniejszego Hokage, który zniknaÂł tak samo szybko jak siĂŞ pojawiÂł i wszystko co dokonaÂł przepadÂło - stwierdziÂł
- Och naprawĂŞ? Z tego co wiem Konoha bardzo szanuje swoich Hokage i nigdy nie zniewaÂżono Âżadnego z nich ani nie odciĂŞto siĂŞ od jego decyzji... Przykro mi sÂłyszeĂŚ ze z pojawieniem siĂŞ nowego Hokage to siĂŞ zmieniÂło... - Keishi pokrĂŞciÂł gÂłowÂą...
- Poza tym do tej pory nawet nie wspomniaÂłeÂś o pokoju... MoÂże w twoim jĂŞzyku "pakt o nieagresji" i zobowiÂązanie siĂŞ do wspierania was militarnie to jest pokój... Dla mnie jest to jedynie uzaleÂżnienie naszej wioski od waszej... A Ame nigdy nie bĂŞdzie zaleÂżne od nikogo... Sojusze zawarte przez nas do tej pory opierajÂą siĂŞ na wzajemnym szacunku obu stron a nie na dominacji jednej z nich... Na takiej samej zasadzie dziaÂłaÂł ten zawarty z waszym poprzednim Hokage... Przykro mi sÂłyszeĂŚ Âże wasz nowy przywódca rozumuje wÂłaÂśnie w ten drugi sposób...
- NajwyraÂźniej to ja siĂŞ zawiodÂłem na was wÂładco ame - stwierdziÂł po czym wytÂłumaczyÂł dlaczego tak sÂądzi - Konoha szanuje swoich Hokage jednak wszystkie zapiski pokojowe znikÂły razem z wÂładczyniÂą Konohy uniwaÂżniajÂąc je. Po drugie nigdy nie spotkaÂłem tak bezszczelnej osoby która wpierw nie sÂłucha dokÂładnie mojej wypowiedzi a póÂźniej stwierdza iÂż nie powiedziaÂłem czegoÂś co zaiÂście proponowaÂłem w imieniu mojej wioski. ZapytaÂłem siĂŞ was panie czy chcecie zawrzeĂŚ pakty na równych prawach czy pokój i sojusz wy stwierdzxiliÂście Âże chcecie usÂłyszeĂŚ dokÂładne sÂłowa nowego Hokage, wiĂŞc powtórzyÂłem jego sÂłowa ... a Âże on tego nie stwierdziÂł gdyÂż daÂł mi peÂłnomocnictwo do pertraktacji.
Casper mimo Âże ciagle byÂł uÂśmiechniĂŞty to jego gÂłos zrobiÂł siĂŞ juÂż lekko szorstki a oczy byÂły juÂż zmĂŞczone zachowaniem genshidy który próbowaÂł znaleŸÌ dziure w caÂłym by najwyraÂźniej spowodowaĂŚ by Konoha staÂła siĂŞ wrogo nastawiona wzglĂŞdem jego wioski.
///Oj Casper, Casper... Wszystko piĂŞknie ale wiesz ja czytaÂłem rozkaz richarde... stwierdzenia "narzuĂŚ pakt" i "majÂą siĂŞ stawiĂŚ" raczej nie stanowiÂą o wspóÂłpracy///

- CzyÂżby? - Keishi uniósÂł Âłagodnie brew w geÂście zdziwienia...
- Ani razu nie powtórzyÂłeÂś sÂłów swojego wÂładcy... Zawsze mówiÂłeÂś tylko od siebie... - powiedziaÂł spokojnie... Jego oczy wbiÂły siĂŞ w Caspra jakby przeglÂądaÂły go na wylot...
- Ale skoro jesteÂś tak pewien Âże mówisz prawdĂŞ i to wÂłaÂśnie byÂły jego sÂłowa... Zechcesz powtórzyĂŚ ta rozmowĂŞ w miejscu gdzie kÂłamstwo siĂŞ nie uchowa? - zapytaÂł a w jego oczach pojawiÂł siĂŞ zÂłoty bÂłysk... Taki sam blask otoczyÂł jego dÂłoĂą...
- Co masz na myÂśli ? - zapytaÂł siĂŞ ciekawsko - powiedziaÂłem wszystko i przyniosÂłem pakty i zawarcie sojuszu na którym nie ma niedomówieĂą a tak po za tym ja jako osoba bardzo bliska wÂładcy Hokage mogĂŞ zatwierdziĂŚ ciĂŞ, wÂładcĂŞ Ame Âże nas sojusz bĂŞdzie speÂłniony jak naleÂży. - po twarzy chÂłopaka byÂło powoli widaĂŚ irytacje mieszanÂą z jak¹œ radoÂściÂą samej osoby.

// Ale co z tego Âże przeczytaÂłeÂś to ... ty jesteÂś tutaj a nie tam =.= graj realnie a nie Âże twoja postaĂŚ ciagle widzi podejrzenia a przez uÂśmiech caspra ciĂŞÂżko dostrzec kÂłamstwo ... jedynie widaĂŚ teraz irytacje //
///Wiem ale Keishi miaÂł teÂż kontakt z richarde... NiemiÂłe doÂświadczenie... I nietrudno po nim okreÂśliĂŚ czy przekazaÂłeÂś jego sÂłowa czy wÂłasne...///

- Twój umysÂł... Wybacz Âśrodki ostroÂżnoÂści... Ale po poprzednich spotkaniach z Hokage jak i z faktu Âże ponoĂŚ ma podobne podejÂście jak Mizukage-sama trudno mi uwierzyĂŚ by uÂżyÂł tych sÂłów... - powiedziaÂł spokojnie... ZÂłoty blask nie znikn¹³ ani z jego oczu ani dÂłoni...
- Przykro mi ale wchodzÂąc do mojego umysÂłu umarÂł byÂś - stwierdziÂł prosto casper - twoja gÂłowa nie wytrzyma tylu bilionów myÂśli ... proszĂŞ ciĂŞ w³¹dco Ame nie kaÂż mi tÂłumaczyĂŚ - na chwilĂŞ z jego twarzy znikÂł uÂśmiech by po chwili nagle pojawiĂŚ siĂŞ ale juÂż mniej radosny - mimo Âże znasz podejÂście Hokage to ja mogĂŞ potwierdziĂŚ Âże moja wioska bĂŞdzie przestrzegaĂŚ paktu teraz zawartego i nasza wspóÂłpraca bĂŞdzie obu stronna ...
- WÂątpiĂŞ przyjacielu... GoÂściÂłem w wielu umysÂłach w tym takÂże noszÂących demony... Mój sam pracuje nieco inaczej... - powiedziaÂł spokojnie... MusiaÂł wiedzieĂŚ co dokÂładnie przekazaÂł Hokage... Bo o ile dobrze go poznaÂł... Nie bĂŞdzie to dobra wspóÂłpraca...
- Tutaj trafi³êœ na jeszcze inny przypadek noszĂŞ w swojej gÂłowie myÂśli i wiedzĂŞ do mona która potrafi spowodowaĂŚ ÂśmierĂŚ ... ja sam ÂżyjĂŞ bo jest we mnie - stwierdziÂł po czym dodaÂł - nawet jeÂśli twój umysÂł jest wytrzymaÂły to w najlepszym wypadku stracisz przytomnoœÌ ... nie kaÂż siĂŞ namawiaĂŚ to nie speÂłnienia tego twojego pragnienia wÂładco Ame ...
- Nie tworzyÂłbym czegoÂś nad czym nie umiem zapanowaĂŚ... Poza tym twoje myÂśli nie zlecÂą siĂŞ jeÂśli tego nie zechcĂŞ... PrzyjdÂą gdy je wezwĂŞ... I tylko te którym pozwolĂŞ... A zemdleĂŚ... CóÂż koĂączyÂłem gorzej... - powiedziaÂł spokojnie...
- Twoim sÂłowom wierzĂŞ... Niestety to jednak twój wÂładca podejmowaĂŚ bĂŞdzie decyzje a to niestety moÂże zagroziĂŚ wolnej woli Ame... I przykro mi to mówiĂŚ i proszĂŞ byÂś nie powtarzaÂł tego swemu wÂładcy ale nie Âśpieszno mi do walki z Aka... Mam pewne stare obietnice...
- Nie potrzebne jest ci wchdoziĂŚ do moich myÂśli i ja sam nie pozwole na to tobie ... przykro mi, i nie chodzi tutaj o skrywanie tego co mówiÂł Hokage bo nie mam czego ukrywaĂŚ - powiedziaÂł po czym zwróciÂł siĂŞ zwiÂązku z dalszÂą wypowiedzia w³¹dcy - Jednak moÂżna zawrzeĂŚ pokój dwu stronny w taki sposób iÂż jako porĂŞczycieli wybierzemy dwuch wÂładców neutralnych w tej sprawie krajów które w razie nie wywiÂązania siĂŞ z regulaminu zaatakuja bÂądÂź wymierzÂą karĂŞ osobie ÂłamiÂąca pakt ... w tym wypadku ty i my bedziemy mieli gwarantowanÂą pomoc.
- CóÂż chyba jednak ma skoro ani razu nie przekazaÂłeÂś dokÂładnie jego sÂłów... - odpowiedziaÂł spokojnie... Potem spojrzaÂł na Caspra sÂłuchajÂąc dalszej czĂŞÂści jego wypowiedzi...
- A jakie wioski masz na myÂśli? - zapytaÂł spokojnie... WÂątpiÂł by jakakolwiek byÂła w stanie wymierzyĂŚ karĂŞ gdyby to Konoha zÂłamaÂła pakt...
Witam... <wchodze do gabinetu>
Mam jedno pytanie co sadzisz o Naszej organizacji *zwraca sie do wÂładcy feudalnego...*
- Z tego wÂłaÂśnie powodu iÂż Konosza jest silna wybiera siĂŞ dwie wioski które militarnie mogÂły by wymierzyĂŚ karĂŞ Konoszy - stwierdziÂł - przekazaÂłem przecieÂż na koĂącu jego sÂłowa moÂże nie a do z bo to wrĂŞcz niemoÂżliwe.- juÂż byÂł zmĂŞczony tym wmawianui mu kÂłamstwa moÂże nie byÂła ta prawda idealna ale z wiekszosci byla to prawda.
- WiĂŞc jak bĂŞdzie wÂładco Ame ... czy chcesz zawrzeĂŚ pakt z KonoszÂą na równych warunkach za poÂśrednictwem dwuch innych krajów bÂądÂź teÂż orgaznizacji ?
Keishi spojrzaÂł na nowo przybyÂłego... RĂŞkÂą daÂł mu znak by zaczekaÂł... Potem spojrzaÂł na Caspra i wrĂŞczyÂł mu kopiĂŞ dokumentu wysÂłanego przez Kate...
- Nie mogĂŞ siĂŞ zgodziĂŚ na coÂś czego twój pan ci nie przekazaÂł... Nie to miaÂł na myÂśli... Zbyt dobrze go znam... Nie chcĂŞ teÂż zdegradowaĂŚ stosunków miĂŞdzy naszymi wioskami do paktu o nieagresji i militarnego traktatu... PrzekaÂż ten dokument swojemu wÂładcy... Powiedz mu Âże Ame starych umów nie zapomina... JeÂśli te warunki mu nie pasujÂą niestety oznacza to koniec sojuszu... Powiedz mu teÂż Âże siÂły Ame nie bĂŞdÂą czekaÂły na jego skinienie... BĂŞdziemy walczyĂŚ wtedy gdy uznamy Âże jest to konieczne i nie narazi to naszych sojuszników...
- Dobrze wiĂŞc przekaÂże mu kopie naszego starego sojuszu (paktu pokojowego) - powiedziawszy to skÂłoniÂł siĂŞ przed nim w geÂście porzegnawczym po czym dodaÂł na poÂżegnianie - wrócĂŞ tutaj lub mój klon z odpowiedziÂą ...
Skierowa³ sie ku wyjœciu i zobaczywszy ch³opaka skin¹³ tym razem bardziej delikatnie g³ow¹ ni¿ przed w³adc¹ a nastepnie znikl za drzwiami biura. <nmm>
- Rozumiem... - powiedziaÂł po czym spojrzaÂł na nowo przybyÂłego...
- Aby odpowiedzieĂŚ na to pytanie usiaÂłbym najpierw jÂą znaĂŚ... - powiedziaÂł spokojnie...
Sakura weszÂła do biura wraz z Nami i stanĂŞÂła gdzieÂś pod ÂścianÂą, na przeciwko Keia..
- Hej skarbie. Mam nadziejê, ¿e nie przeszkadzam ci.. Bo widzê, ¿e masz goœcia.. No ale nie wiem co mam robiÌ i dlatego przysz³am.. - powiedzia³a spokojnie jak i z uœmiechem na twarzy.. Czeka³a na jego odpowiedŸ cierpliwie jak i nadal trzyma³a ma³¹ Nami za r¹czkê..
Keishi wstaÂł od biurka... PodszedÂł do Sakury i pocaÂłowaÂł jÂą doœÌ namiĂŞtnie... Potem pogÂłaskaÂł Nami po gÂłówce...
- Nigdy nie bĂŞdziecie mi przeszkadzaĂŚ... - powiedziaÂł spokojnie. KÂątem oka patrzyÂł na chÂłopaka czekajÂąc na jego odpowiedÂź...
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ szeroko kiedy tak jÂą pocaÂłowaÂł.. - To dobrze. A jeÂżeli mogĂŞ wiedzieĂŚ to co chcĂŞ ten chÂłopak? - zapytaÂła siĂŞ po chwili z ciekawoÂściÂą, gdyÂż nie wiedziaÂła co tu robiÂł ten gostek.. CieszyÂła siĂŞ teÂż, Âże Kei tak ucieszyÂł siĂŞ na jej widok jak i maÂłej Nami...
Keishi jeszcze raz spojrzaÂł na chÂłopaka...
- PytaÂł mnie co sÂądzĂŞ o jakiejÂś organizacji, której nawet nie znam... - powiedziaÂł spokojnie po czym stworzyÂł wodnego klona. Klon usiadÂł za biurkiem a Keishi uÂśmiechn¹³ siĂŞ do Âżony i córki.
- No to chyba moÂżemy wracaĂŚ do domu.
Chodzi o Organizacje Kyouto no Honoo Gdzie Liderka JEst Minako Kurosaki... *odpowiedzial*
Gaara wlatuje przez okno na piaskowej platformie. Nie dezaktywuje techniki i kuca na niej. Nic nie mówi i czeka na swojego towarzysza.
Pein w przeciwieĂąstwie do Gaary kulturalnie wchodzi drzwiami do gabinetu
-Witam wszystkich.-Wita siĂŞ grzecznie po czym kieruje wzrok na Keishiego- MoÂżliwe Âże mnie pamiĂŞtasz, byÂłem czÂłonkiem Akatsuki a moje imiĂŞ to Pein. JakiÂś czas temu odszedÂłem z organizacji i zamieszkaÂłem w Ame. To tylko taka krótka informacja Âże twoja wioska ma nowego mieszkaĂąca ale zapamiĂŞtaj, mieszkaĂąca nie obywatela. ChciaÂłem siĂŞ rozejrzeĂŚ po starej wiosce.-Tu Pein wskazuje na towarzysza- To jest Gaara byÂły Kazekage z którym juÂż pewnie siĂŞ znacie, zamieszka w mojej rezydencji poÂłoÂżonej w centrum wioski. ChciaÂłbym poznaĂŚ status stosunków politycznych naszej wioski, o ile to nie tajemnica.
Keishi spojrza³ po kolei to na Peina to na Gaarê... Wzruszy³ jedynie ramionami gdy by³y akowiec wspomnia³ o tym ¿e Gaara jest by³ym Kazekage... Niewiele to znaczy³o... Przynajmniej dla niego. Wyj¹³ z szuflady biurka opaskê wioski i rzuci³ Peinowi.
- Zatrzymaj jÂą. BĂŞdĂŞ traktowaÂł ciĂŞ jak obywatela... Po to by ciĂŞ chroniĂŚ... - powiedziaÂł spokojnie...
- Co do sojuszy... Obecnie zawarte sÂą z Kumo, SunÂą o ile nowy kazekage ich nie zerwie i KonohÂą choĂŚ wraz ze zmianÂą wÂłazy nie jest tam najciekawiej...
-Nie potrzebuje twojej ochrony.-Zacz¹³ Pein- WidzĂŞ Âże ta wioska naprawdĂŞ staÂła siĂŞ nudna. Pewnie teraz Kazekage zostanie Risen Samaya, no ale cóÂż. ChciaÂłbym rozejrzeĂŚ siĂŞ po kraju deszczu i rozruszaĂŚ koÂści, moÂże znalazÂłbyÂś dla mnie jakieÂś zadanie?
Gaara podleciaÂł do Peina i dezaktywowaÂł technikĂŞ, spadajÂąc na ziemiĂŞ.
- Ech, wÂątpiĂŞ, aby Risen byÂł dobrym Kazekage. Pewnie siĂŞ teraz chwali, Âże podbiÂł mojÂą by³¹ wioskĂŞ. ChociaÂż prawdÂą to nie jest. NieÂźle dostaÂł i dziwiĂŞ siĂŞ, Âże jeszcze Âżyje. A tak pomijajÂąc temat. Ja równieÂż wybraÂłbym siĂŞ na jak¹œ misjĂŞ. WiĂŞc Keishi... JeÂśli moÂżesz zleĂŚ nam jak¹œ. - RzekÂł i czekaÂł na odpowiedÂź.
- Niestety aktualnie nie mam Âżadnej na zbyciu... - Keishi wzruszyÂł ramionami...
- Co do tego, Âże dasz sobie radĂŞ nie wÂątpiĂŞ Pein... Jednak wolaÂłbym nie mieĂŚ tu na karku oddziaÂłów ANBU z Kiri i Konohy... JeÂśli choĂŚby tylko na papierze bĂŞdziesz obywatelem nie bĂŞdÂą mieli okazji do tego...
-Niech ci bĂŞdzie. Skoro nie masz dla mnie Âżadnego zadania to juÂż pójdĂŞ.
PowiedziaÂł Pein po czym wyszedÂł DRZWIAMI z gabinetu.
<nmm>
WzruszyÂła tylko ramionami i nic nie komentowaÂła o czym rozmawiali.. Kiedy juÂż sobie poszli dziewczyna byÂła ciekawa, co Keishi ma zamiar robiĂŚ dalej, dlatego teÂż chciaÂła siĂŞ go o to spytaĂŚ.
- Przepraszam za mojÂą chwilowÂą nieobecnoœÌ, ale tak jakoÂś siĂŞ zamyÂśliÂłam.. To jak? Gdzie teraz siĂŞ przejdziemy? TrochĂŞ zgÂłodniaÂłam i miaÂłabym ochotĂŞ coÂś przekÂąsiĂŚ z tobÂą i z naszÂą córkÂą. No wiĂŞc co o tym sÂądzisz? - zapytaÂła siĂŞ ukochanego z szerokim uÂśmiechem na swej twarzy stojÂąc na przeciwko niego. Tylko jak aÂż tak rozmyÂślaÂła, to normalnie nie sÂłuchaÂła o czym to Kei rozmawiaÂł z innymi, jednakÂże maÂło jÂą to obchodziÂło, ale nie wiedziaÂła czy on musiaÂł coÂś jeszcze zaÂłatwiĂŚ czy mogli swobodnie gdzieÂś pójœÌ. W sumie sama nie wiedziaÂła dlaczego aÂż tak dÂługo nad czymÂś myÂślaÂła, ale cóÂż zdarza siĂŞ.
-No chyba, Âże masz coÂś do zaÂłatwienia, to ja nie bĂŞdĂŞ przeszkadzaÂła.. - dodaÂła po krótkim momencie, robiÂąc trochĂŞ smutniejszÂą minĂŞ z tegoÂż faktu, Âże mógÂł mieĂŚ coÂś innego do roboty i nie bĂŞdzie mogÂła z nim pójœÌ gdziekolwiek, choĂŚ bardzo tego chciaÂła, gdyÂż tak dawno nigdzie ze sobÂą nie chodzili, co powodowaÂło, Âże Sakura byÂła bardziej znudzona i smutna.. Teraz mogÂła tylko czekaĂŚ na to co on powie, z nadziejÂą, Âże jednak bĂŞdzie mógÂł zrobiĂŚ to co zaproponowaÂła mu w tej chwili.
OdwzajemniÂła pocaÂłunek, równieÂż siĂŞ uÂśmiechajÂąc tak szerzej niÂż przed chwilÂą..
- Hmm tylko gdzie moÂżna byÂłoby pójœÌ? Masz jakiÂś pomysÂł? Bo jakoÂś nic nie przychodzi mi do gÂłowy.. Hmm moÂże w jakieÂś miejsce, w które najbardziej lubisz chodziĂŚ? Czy moÂże do jakiejÂś restauracji? Ja myÂślĂŞ wÂłaÂśnie, Âże naleÂży wybraĂŚ któr¹œ z opcji, które zaproponowaÂłam, gdyÂż wydaje mi siĂŞ, Âże sÂą one dobre.. A jeÂżeli nie to moÂże ty masz jakiÂś ciekawy pomysÂł na spĂŞdzenie razem mi³¹ chwilĂŞ? - spytaÂła siĂŞ ukochanego, patrzÂąc siĂŞ w jego cudne b³êkitne oczy, w których mogÂła nawet siĂŞ rozpÂłyn¹Ì, bo ten kolor byÂł taki niespotykany, a jednoczeÂśnie przepiĂŞkny, Âże nie chciaÂło siĂŞ od nich odrywaĂŚ swojego wzroku. ZaczĂŞÂła siĂŞ chwilĂŞ zastanawiaĂŚ, jakie jeszcze sÂą ciekawe miejsca, w których jest miÂła atmosfera, a takÂże Âżeby byÂło tam fajnie, przyjemnie i ciekawie, by jak najlepiej spĂŞdziĂŚ ten czas, póki nie szykuje siĂŞ na jak¹œ walkĂŞ czy coÂś w tym stylu.. Bo jak siĂŞ nic nie dzieje, naleÂży to jak najlepiej wykorzystaĂŚ, póki nic zÂłego nie nastĂŞpuje w danym momencie.. Trzeba siĂŞ cieszyĂŚ kaÂżdÂą chwilÂą, póki moÂżna, bo potem moÂże juÂż nie byĂŚ tak dobrze, gdyÂż Âżycie jest czasem brutalne i peÂłnie niemiÂłych niespodzianek...
Keishi na chwilĂŞ zamilÂł myÂślÂąc nad odpowiedziÂą.
- A moÂże lepiej po prostu chodÂźmy do domu? PrzygotujĂŞ coÂś pysznego. - zaproponowaÂł z uÂśmiechem. Praca jako lider wioski przybijaÂła go. Ostatnio niewiele miaÂł czasu na rodzinĂŞ czy choĂŚby krótkÂą przerwĂŞ. PatrzyÂł na Sakure uÂśmiechajÂąc siĂŞ przy tym jak tamtego dnia gdy siĂŞ spotkali.
Nagle rozleg³ siê odg³os pukania do gabinetu. Co dziwne, by³ wrêcz ledwo s³yszalny. Jeœli Keishi ³askawie sie zgodzi wpuœciÌ goœcia, to przed nim wyroœnie wyraŸnie uœmiechniêta postaÌ, z co dziwne suchutkim p³aszczem przeciwdeszczowym. Jedyn¹ oznak¹, tego kim by³a ta postaÌ, by³ b³êkitny pierœcieù. A na nim jeden symbol - "Kaze". Oznaka cienia. Wiêc, nowy Kazekage wzi¹³ siê do roboty I to tej najwa¿niejszej -> odbudowy starych sojuszy
Keishi zakl¹³ cicho... Spojrza³ têsknie w kierunku okna... Mia³ wielk¹ ochotê wyskoczyÌ przez nie razem z Sakur¹ i Nami... Jednak poczucie obowi¹zku by³o mocniejsze... Z cichym westchnieniem i obojêtn¹ min¹ otworzy³ drzwi... Spojrza³ na pierœcieù... Sk³oni³ siê lekko...
- Risen... Kolejny Kazekago... - powiedziaÂł z szacunkiem...
- Co sprowadza ciĂŞ do Ame?
- Witam.. - odparÂł uÂśmiechniĂŞty blondyn odkÂłaniajÂąc siĂŞ Keishi'emu. Po chwili wyprostowaÂł siĂŞ i odrzekÂł miÂłym gÂłosem:
- To bardzo proste...Odbudowa starych wiĂŞzów, Keishi-sempai...
Sempai. Ten tytuÂł nadany przez Risen'a Keishi'emu byÂł nieco zaskakujÂący. Rzadko bywaÂło, jakoby wÂładca...? Nie, blondyn twierdziÂł, Âże to raczej funkcja straÂżnika. KogoÂś, kto jest za wszystkich odpowiedzialny i czuwa nad innymi. WiĂŞc, wracajÂąc do rozmowy, byÂło to dziwne. Sempai tytuÂłowano bowiem osoby bardziej doÂświadczone od nas w danej dziedzinie. I wiĂŞkszoœÌ osób musiaÂła to przyznaĂŚ, acz niechĂŞtnie, Âże straÂżnicy rzadko uÂżywali tego tytuÂłu miĂŞdzy sobÂą. MoÂże to przez ich pychĂŞ i poczucia bycia lepszym ? W kaÂżdym razie, to tego blondyna raczej nie dotyczyÂło. Po chwili jednak lekko kichn¹³, przeprosiÂł cicho Keishi'ego po czym powiedziaÂł:
- ProszĂŞ wybaczyĂŚ...Nie przyzwyczaiÂłem siĂŞ do tego klimatu. I nie chciaÂłbym rozmawiaĂŚ o moim celu na korytarzu...^^' - dodaÂł blondyn nie zwracajÂąc Genishidzie uwagi na to, Âże ten jeszcze go nie wpuÂściÂł do Âśrodka.
Keishi zdawa³ siê nie s³yszeÌ tytu³u jakiego wobec niego u¿y³ Risen. Odsun¹³ siê w przepuœci³ goœcia...
- WiĂŞzy miĂŞdzy wioskami, których strzeÂżemy nie wymagajÂą odbudowy Risen-sama. Sojusz zawarÂłem z wioskÂą a nie jej przywódcÂą. I nie mam zamiaru tego zmieniaĂŚ... - powiedziaÂł spokojnie. Przez chwilĂŞ przed oczami widziaÂł uÂśmiechniĂŞtÂą twarz Miharu... To dla niej zdecydowaÂł siĂŞ chroniĂŚ SunĂŞ... Nawet jeÂśli nie pamiĂŞtaÂła tego. Nawet jeÂśli przestaÂło mieĂŚ to dla niej znaczenie. On nie zapomniaÂł tej obietnicy.
Blondyn nieco zdziwi³ siê na s³owa Keishiego. Po chwili jednak uœmiechn¹³ siê delikatnie, po czym cicho odpar³:
- JesteÂś dziwnym czÂłowiekiem, Keishi-sempai...Niewielu powiedziaÂłoby coÂś takiego. Tak, czy siak, sprawĂŞ uwaÂżam za zamkniĂŞtÂą. ÂŻyczĂŞ miÂłego dnia...
Blondyn zaÂłoÂżyÂł na nos okulary, po czym ruszyÂł ku wyjÂściu. PozostaÂło kilka spraw do zaÂłatwienia.
Drzwi rozwarÂł siĂŞ szeroko, cztery postacie wkroczyÂły do Âśrodka ukrywajÂąc swoje twarze g³êboko pod kapturami. jedna z nich byÂła stosunkowo niska, najniÂższa. MiaÂła moÂże 175cm. Kaptur opadÂł a oczom wÂładcy Ame ukazaÂła siĂŞ znajoma twarz chÂłopca który wyszedÂł praktycznie spod jego rĂŞki... Kyoko Isayama.
-DÂługi czas siĂŞ nie widzieliÂśmy... Genishida Keishi
- Wybacz Risen-sempai... - Keishi na chwilĂŞ przestaÂł zwracaĂŚ uwagĂŞ na nowego Kazekage...
- Kyoko Iyasama... Tak... MinĂŞÂło sporo czasu odkÂąd... PorzuciÂłeÂś sÂłuÂżbĂŞ w Wiosce... - gÂłos Keishiego nie byÂł ciepÂły jak zazwyczaj. Nie byÂło w nim teÂż gniewu. ByÂł raczej stwierdzeniem faktu.
Gdy Keishi trafiÂł w sedno, Kyoko pokiwaÂł lekko gÂłowÂą.
-To nie caÂłkiem tak jak mogÂło by siĂŞ wydawac, chciaÂłem sÂłuÂżyĂŚ w ANBU kiedyÂś kochaÂłem ich ideĂŞ dazenia do wspólnego dobra. jednakÂże gdy spostrzegÂłem czym tak naprawdĂŞ sÂą, poczuÂłem do nich obrazĂŞ. Wtedy pojawiÂło siĂŞ Soremade które byÂło dok³¹dnie tym czego pragn¹³em. Walka za wszelkÂą cenĂŞ, do ostatniej kropli krwi ale ku chwale. OpuszczajÂąc wioskĂŞ robiÂłem to z myÂślÂą, Âże w razie ataku naĂą bĂŞde mógÂł pomóc i nie tylko ja. OsÂądzasz mnie zbyt pochopnie. - ÂłaĂącuchy Nazuno drgnĂŞÂły a Yasaka oparÂł siĂŞ o ÂścianĂŞ. Atmosfera zgĂŞstniaÂła.
- OczywiÂście... Jednak atak na osoby, którym udzieliÂłem tu schronienia raczej nie rokuje wiĂŞkszych szans na przyszÂłoœÌ... - Tym razem ton Keishiego byÂł chÂłodny. Nie umknĂŞÂła mu reakcja ciaÂł Kyoko... W jego oczach pojawiÂł siĂŞ bÂłysk. A ich b³êkit staÂł siĂŞ jakby bledszy...
-Próbujesz mnie oskarÂżyĂŚ? Demony w cia³¹ch osób któe nie potrafiÂą obroniĂŚ siĂŞ przed samym sobÂą to zagroÂżenie. TO siĂŞ nazywa uÂłatwianie pracy... Nikt z Jinchuriki nie zginie a demony bĂŞda bezpieczne zapieczĂŞtowane pod naszym okiem. Bez zamiarów zniszczenia tego co wszyscy kochamy... niektórzy mówiÂą Âże zaÂślepia nas nasz wÂłasny cel ale to czcze gadanie. Nie sÂądzisz ze rzucanie takich ciĂŞÂżkich oskarÂżeĂą nie przystoi, tym bardziej jeÂśli nie wie siĂŞ wszystkie o sprawie.-Rinnengan w oczach Kyoko bÂłysn¹³ dziko jak gdyby wewnĂŞtrzne ÂświatÂło aktywowaÂło siĂŞ wÂłasnie w tym momencie. ChÂłopak byÂł poirytowany i szczerze oddany temu do czego wraz z organizacjÂą d¹¿yli.
-Na tym Âświecie, nie ma ludzi idealnych - wycedziÂł.
- Jinchuuriki tak¿e s¹ ludŸmi. Polowania na nich bez wzglêdu na przyczynê nie nazwa³bym dobrem. Zastanawia³eœ siê kiedyœ co czyni Jinchuuriki s³abymi? To ¿e wiecznie skazani s¹ samotnoœÌ. Wiecznie s¹ wyrzutkami. - g³os Keishiego sta³ siê jeszcze ch³odniejszy o ile by³o to mo¿liwe. Wiedzia³ co czuje znaczna czêœÌ nosz¹cych demony. Pozna³ to uczucie gdy ostatni raz przebywa³ w umyœle Zato.
- Nie wam decydowaĂŚ, czy Jinchuuriki zasÂługuje na to by nosiĂŚ swojego Bijuu czy nie. Nie ma ludzi idealnych... Sam to powiedziaÂłeÂś... WiĂŞc czemu sami traktujecie siĂŞ jako takich? Ja kocham ten Âświat. ChcĂŞ go chroniĂŚ... Ale waszych metod nie zaakceptujĂŞ... - BÂłysk w oczach Keishiego staÂł siĂŞ mocniejszy. WokóÂł jego rÂąk pojawiÂła siĂŞ doœÌ juÂż wyraÂźna niebieska Aura. Taka sama oplotÂła jego nogi...
Gdy Kyoko dostrzegÂł ze Keishi "Zbroi" siĂŞ, zareagowaÂł antychmiast.
-Chyba nie chcesz naraÂżaĂŚ caÂłego Ame walczÂąc ze mnÂą, nie to jest moim celem zÂłamaÂł bym zasady naszej organizacji. PowinieneÂś to wiedzieĂŚ... wyszedÂłem spod twoich skrzydeÂł jako mÂłody Jounin, teraz sam jestem czÂłowiekiem który mimo mÂłodoÂści zna swojÂą wartoœÌ... i wartoœÌ Âświata.
- Widocznie nie nauczy³em ciê niczego... - powiedzia³ nadal zimnym tonem. B³êkitna Aura migota³a na rêkach i nogach Genishidy.
- Znasz swoj¹ wartoœÌ, znasz wartoœÌ œwiata... Ale czy znasz wartoœÌ ludzi? Oceniacie ich a zw³aszcza tych co nosz¹ ciê¿ar demona nie wiedz¹c o nich nic. - Powiedzia³ cicho. Niebo nad Ame jak zwykle by³o zachmurzone. Jednak gdzieœ w oddali s³ychaÌ by³o dŸwiêki burzy...
-Tak najwidoczniej, twoje nauki byÂły zbĂŞdne... tutaj rozchodzÂą siĂŞ nasze drogi. - Nazuno zÂłoÂżyÂł pieczĂŞci jednak nic siĂŞ nie staÂło.
-Tymczasem opuszczam wioskĂŞ, udam siĂŞ teraz niszczyĂŚ moje wÂłoÂści by nie pozostaÂłu tu po mnie nic co moÂżna by zagrabiĂŚ. Jednak pamiĂŞtaj Âże gdy wioska bĂŞdzie atakowana, przybĂŞdziemy z pomocÂą czy tego chcesz czy nie. - Rinengan znów bÂłysnaÂł i ciaÂła zaczeÂły wyskakiwac przez okno.
-ÂŻegnaj...mistrzu. - wiatr wypeÂłniÂł pusty juÂż gabinet Keishiego.

<NMM>
- A moÂże po prostu nie umiaÂłeÂś ich zrozumieĂŚ... - tym razem gÂłos Keishiego byÂł spokojny... Aura zniknĂŞÂła... Burza teÂż jakby siĂŞ oddaliÂła... Cel Sorenade moÂże byÂł i szczytny jednak metody jego osiÂągniĂŞcia byÂły dla niego nie do zaakceptowania. StaÂł patrzÂąc siĂŞ w okno... Gdyby Zato ÂżyÂła byÂłaby ich celem... Nie... Ich metody nie byÂły dobre. Nie dla niego.
Blondyn zamyÂślony oglÂądaÂł tÂą scenĂŞ...Po kilku minutach od wyjÂścia Kyoko zdecydowaÂł siĂŞ zabraĂŚ gÂłos.
- Pozwól, Âże zapytam: Co zamierzasz ? Chcesz ich powstrzymaĂŚ ? - powiedziaÂł cicho blondyn.
- Nie wiem, czy to kiedyÂś mówiÂłem...Ale moja siostra jest Jinchuurikki...Powiedz, Keishi-sempai: Czy jeÂśli uÂżyjĂŞ wioski, by jÂą ochroniĂŚ...To czy bĂŞdzie to zÂłem ?
- Nie wiem co bĂŞdĂŞ robiĂŚ... Ich metody nie sÂą dobre. - przyznaÂł ze smutkiem... Kiedy usÂłyszaÂł o siostrze Jinchuuriki spojrzaÂł Risenowi w oczy.
- Tak Risen-sama. Mieszane do tego wioski moÂże nie byĂŚ dobre. ChroĂą jÂą ale sam. BÂądÂź dla niej oparciem jako brat. PomóÂż jej zwyciĂŞÂżaĂŚ samÂą siebie. - powiedziaÂł spokojnie. Przez chwilĂŞ znów spojrzaÂł w chmury...
- Moja siostra... TeÂż byÂła Jinchuuriki... PopeÂłniÂła samobójstwo 6 lat temu... Nie wytrzymaÂła...
- Dziêkuje Keishi-sempai...I jeœli mogê, prosi³bym o nie zwracanie siê do mnie "Sama". Nie zas³u¿y³em na to... - nagle blondyn przerwa³. Nie by³o to spowodowane jego uczuciami, ale tym, co zdarzy³o siê siostrze Keishiego. Po kilku sekundach otrz¹sn¹³ siê z tego lekkiego szoku i powiedzia³:
- Nie mogĂŞ byĂŚ pewien, ale chcĂŞ wiedzieĂŚ...Czy zrobiÂła to, aby CI ulÂżyĂŚ ?
Risen nigdy nikomu tego nie mówiÂł, ale kiedyÂś jego siostra równieÂż zapragnĂŞÂła mu ulÂżyĂŚ. I do dzisiaj Âżyje w strachu, Âże moÂże chcieĂŚ zrobiĂŚ to ponownie...WiedziaÂł, Âże to niezrĂŞcznoœÌ, Âże nie wypada...Ale musiaÂł wiedzieĂŚ.
- Nie... ZrobiÂła to bo Âświat byÂł dla niej zbyt okrutny... I nie z powodu Demona. Kiedy miaÂłem 8 lat a ona 4 nasza rodzina zostaÂła wymordowana... Nami-neechan zostaÂła oÂślepiona. Nie wiedzieliÂśmy, ze drugie przeÂżyÂło... Dopiero po 9 latach spotkaliÂśmy siĂŞ... ÂŚlepa dziewczynka i wyrzutek szukajÂący miejsca na Âświecie... Nigdy nie miaÂła lekko... PróbowaÂłem jej ulÂżyĂŚ ale... Nie umiaÂłem... Dwa lata póÂźniej odebraÂła sobie Âżycie... Nie umiaÂłem jej ochroniĂŚ... - gÂłos Keishiego byÂł z jednej strony spokojny a z drugiej przepeÂłniony bólem i smutkiem. Jednak nie pÂłakaÂł... WiedziaÂł, Âże Zato nie chciaÂłaby tego...
- Rozumiem - odparÂł blondyn pustym gÂłosem. Po chwili spojrzaÂł za okno wzrokiem przepeÂłnionym bólem. ÂŚcisn¹³ sie mocno za pierÂś, a po kilku chwilach...UspokoiÂł siĂŞ. O dziwo po chwili siĂŞ uÂśmiechn¹³. SpojrzaÂł na Keishiego i powiedziaÂł cicho:
- Wybacz, ale muszê odejœÌ... Chcê j¹ ochroniÌ.
Po chwili ruszyÂł wolnym krokiem ku drzwiom. Osoba, która w tej chwili staÂła w gabinecie z pewnoÂściÂą dÂługo pozostanie w pamiĂŞci blondyna. Przed znikniĂŞciem powiedziaÂł tylko:
- Do widzenia... I proszê pamiêtaj, ona wci¹¿ ¿yje....W tobie.
<NMM>
Kiedy Risen wyszed³ za oknem rozszala³a siê Burza. Keishi uœmiechn¹³ siê.
- Nie Risen-san... Ona jest nie tylko we mnie... Ona jest w ka¿dej burzy... - powiedzia³ cicho. Czu³ obecnoœÌ siostry... By³a przy nim... Tak jak wczeœniej
WestchnĂŞÂła ciĂŞÂżko, bowiem irytowaÂło jÂą to, jak caÂły czas ktoÂś musiaÂł zawracaĂŚ gÂłowĂŞ Keishiemu, przez co nie mogÂła z nim spokojnie spĂŞdziĂŚ miÂło czasu.. Przez jakiÂś czas milczaÂła, bo nie miaÂła zamiaru wtrÂącaĂŚ siĂŞ do rozmowy, która jej nie dotyczyÂła... Nawet tego nie sÂłuchaÂła tylko tĂŞpo wpatrywaÂła siĂŞ w jeden punkt czyli w okno, gdyÂż bardzo chciaÂła pójœÌ gdzieÂś z jej ukochanym, ale przez innych nie mogÂła.. JakiÂś impuls sprawiÂł iÂż wiedziaÂła kiedy skoĂączyli paplaninĂŞ.. OcknĂŞÂła siĂŞ i potrzÂąsneÂła gÂłowÂą, po czym podeszÂła do Keia no i stanĂŞÂła tuÂż obok niego..
- Ups.. Ja to jestem niezÂła.. ZamyÂśliÂłam siĂŞ ponownie i nie mam pojĂŞcia o czym to tak rozmawialiÂście.. ale to nie waÂżne.. A i tak to Âświetny pomysÂł.. Tylko bÂłagam chodÂźmy juÂż bo jak tak dalej pójdzie to przyssiemy siĂŞ do tegoÂż miejsca.. A tego ja nie chcĂŞ.. Tak wiĂŞc zostaw tu klona i szybko stÂąd wyjdÂźmy.. No chyba, Âże nie to zrozumiem.. - odparÂła po chwili, a wiedziaÂła co zaporponowaÂł jej Keishi, gdyÂż wtedy jeszcze sÂłuchaÂła co siĂŞ mówiÂło w danym momencie.. Teraz mogÂła tylko czekaĂŚ na jego odpowiedÂź, a tak bardzo chciaÂła gdzieÂś siĂŞ wyrwaĂŚ i rozerwaĂŚ wraz z rodzinÂą, bo stanie tu nie dobrze dziaÂłaÂło na jej samopoczucie..
Keishi wyrwaÂł sie z zadumy w którÂą padÂł obserwujÂąc burzĂŞ... Uczucie bliskoÂści Zato... I nie tylko jej... CzuÂł bliskoœÌ caÂłej swojej rodziny... Ojca. Matki. Wszystkich...
- Tak ChodÂźmy kochanie. - powiedziaÂł z uÂśmiechem i stworzyÂł wodnego klona. Klon natychmiast usiadÂł za biurkiem a Keishi wzi¹³ Nami na rĂŞce. UÂśmiechn¹³ siĂŞ ciepÂło i otworzyÂł drzwi do gabinetu, SkierowaÂł wzrok na SakurĂŞ a w jego niebieskich oczach goÂściÂła miÂłoœÌ. ByÂł szczĂŞÂściarzem. Mimo tylu trudnoÂści i chwil zwÂątpienia los zesÂłaÂł mu tak wspania³¹ rodzinĂŞ. ByÂł szczĂŞÂściarzem. OpuÂściÂł gabinet z córkÂą na rĂŞkach. SzedÂł powoli tak aby Sakura bez trudu mogÂła go dogoniĂŚ. {NMM}
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ szeroko, po czym ruszyÂła za swoim ukochanym, bĂŞdÂąc peÂłnÂą radoÂści, Âże jest z kimÂś tak wspaniaÂłym jak Keishi, pomimo iÂż ma czĂŞsto wiele pracy w swoim gabinecie, ale cóÂż taka byÂła jego praca.. Ale i tak mógÂł przecieÂż np teraz spĂŞdziĂŚ wiĂŞcej czasu z niÂą i ich dzieĂŚmi, tak wiĂŞc po chwili juÂż nie byÂło dziewczyny w tymÂże miejscu.. SzÂła tuÂż za ukochanym pod¹¿ajÂąc teraz tuÂż obok niego i majÂąc szeroki uÂśmiech na twarzy.. BiÂła z niej dziÂś niesamowita energia i radoœÌ z tego piĂŞknego dnia, który moÂże przerodzi siĂŞ nawet w ciekawszy i peÂłen wspaniale spĂŞdzonych chwil z rodzinÂą.. Po jakimÂś czasie nie byÂło juÂż po nich Âśladu, zaÂś teraz znaleÂźli siĂŞ gdzieÂś zupeÂłnie indziej..
NMM
Za oknem pojawiÂł siĂŞ feniks, a ja siedziaÂłem na nim. SpojrzaÂłem do Âśrodka pomieszczenia i zauwaÂżyÂłem, Âże jest puste.
- No to klapa. Nawet nie wiem jak ten ich kage ma na imiĂŞ... MoÂże... wiem...- powiedziaÂłem lecÂąc w stronĂŞ ulic. <NMM>

Dodane po 5 godzinach 13 minutach:

WszedÂłem do gabinetu uprzednio pukajÂąc.
- Witam ciĂŞ klonie. Jestem tutaj Âżeby porozmawiaĂŚ o ZZWS.- powiedziaÂłem siadajÂąc na krzeÂśle przy biurku.
Pzez okno do gabinetu wpadÂł ciemnoniebieski wilczek. PoÂłoÂżyÂł sie pod biurkiem i nasÂłuchiwaÂł. Klon natomiast spojrzaÂł na Michimoto...
- A o co dokÂładnie chodzi? - zapytaÂł spokojnie...
WszedÂłem za Michimoto i oparÂłem siĂŞ o ÂścianĂŞ, ciaÂła zrobiÂły to samo. Narazie mówiÂł Michi wiĂŞc mÂłody Rikudo nie miaÂł zamiaru siĂŞ wtrÂącaĂŚ.
- Chcemy, abyÂś wstÂąpiÂł do naszych szeregów i pomógÂł zjednoczyĂŚ z nami wszystkie wioski Shinobi...- powiedziaÂłem spoglÂądajÂąc na wilka pod biurkiem.
- Co to za wilk?- zapytaÂłem po chwili.
- Ach... Ame w szeregach ZZWS... Co o tym sÂądzisz Kyoko? - zapytaÂł spokojnie mÂłodego Rikudo. Skoro chÂłopak znów nosiÂł znak Ame to byÂło dobrze... MiaÂł do niego zaufanie. SpojrzaÂł na le¿¹cego pod biurkiem Raikishiego a potem na Michimoto.
- To jeden z moich summonów... Mój klan posiada pakt z wilkami... - powiedziaÂł spokojnie...
Kyoko by³ lekko zaskoczony ¿e Keishi spyta³ go o zdanie, drgn¹³ lekko i odbi³ siê od œciany.
-CóÂż jestem tu z Michimito bo wi¹¿e nadziejĂŞ Âże zgodzisz siĂŞ na wstÂąpienie do sojuszu. Jest to szansa na pokój sam wiesz Âże jedna wspólnota znaczy wspólne cele i zero wojen. Ame jest jednÂą z ostatnich wiosek poza paktem. - Kyoko skrzyÂżowaÂł rĂŞce na piersi i znów oparÂł siĂŞ o ÂścianĂŞ.
-Decyzja jednak naleÂży do ciebie, nie bĂŞdĂŞ nalegaÂł.
- Poza naszymi szeregami jest tylko Ame, Suna i Iwa. PrzybyliÂśmy do ciebie i w najbliÂższym czasie mam teÂż zamiar udaĂŚ siĂŞ do Iwy, aby porozmawiaĂŚ z Tsushikage.- powiedziaÂłem po tym, jak Kyoko skoĂączyÂł swojÂą wypowiedÂź.
- Jedna wspólnota moÂże teÂż stanowiĂŚ tyraniĂŞ silniejszych wobec sÂłabszych. Powiedz mi czy wiodÂącÂą rolĂŞ w ZZWS nadal peÂłni Kiri? - zapytaÂł uprzejmie choĂŚ bez entuzjazmu... Kiri i Konoha nie byÂły juÂż takie jak dawniej... Obie wioski wydawaÂły siĂŞ teraz uwaÂżaĂŚ, Âże przeznaczone jest im rzÂądziĂŚ nad sÂłabszymi... Nie... To nie byÂł jego styl...
- Suna jest naszym najwiĂŞkszym sojusznikiem... SÂłyszaÂłem o zmianie tamtejszej wÂładzy ale nie ma to znaczenia... Nie sÂłyszaÂłem jednak aby Kumo w to weszÂło. - powiedziaÂł spokojnie. Z jakiegoÂś niewyjaÂśnionego powodu czuÂł wstrĂŞt do wszelkich wielkich sojuszy majÂących zapewniĂŚ Âład i bezpieczeĂąstwo...
- Nie bĂŞdĂŞ oszukiwaĂŚ... Metody ZZWS jakie zapamiĂŞtaÂłem wcale mi siĂŞ nie podobaÂły... ZajĂŞcie Yuki, gdy ich cele zaczĂŞÂły mijaĂŚ siĂŞ z celami Kiri. - dodaÂł po chwili... Jednak czy jego niechĂŞĂŚ byÂła dobra? Jako Lider wioski musiaÂł przede wszystkim dbaĂŚ o wioskĂŞ. ZZWS niosÂło ze sobÂą nadziejĂŞ na trwaÂły pokój... Ale mogÂło teÂż stanowiĂŚ zagroÂżenie. Cele zwiÂązku mogÂły byĂŚ celami jedynie najsilniejszych jego czÂłonków... A te mogÂły byĂŚ wrĂŞcz odwrotne do tych jakie byÂły celami mniejszych wiosek. A takÂą byÂła Ame. Nie mieli pokaÂźnej siÂły militarnej ani ekonomicznej.
- Kiri przewodzi temu sojuszy, poniewaÂż to Mizukage zaÂłoÂżyÂł zwiÂązek. Jako Kage Kusy musze dbaĂŚ o bezpieczeĂąstwo, a co wiĂŞcej muszĂŞ zapewniĂŚ Âład. Nie moge pozwoliĂŚ sobie na atakowanie mojej wioski, bo moja liczba Shinobi nie jest zdolna obroniĂŚ caÂła wioskĂŞ. To dlatego wstÂąpiÂłem do ZZWS. Teraz mogĂŞ liczyĂŚ na pomoc kaÂżdego sojusznika. Jak wiesz Akatsuki kilka razy atakowaÂło mojÂą wioskĂŞ i na pewno jeszcze zrobi to nieraz. Jeszcze niedawno przed przejĂŞciem wÂładzy Kusa byÂła pod wÂładaniem Akatsuki... MyÂślĂŞ, Âże byÂłbyÂś zadowolony ze wspóÂłpracy i na pewno przyniesie ci to korzyÂści...- powiedziaÂłem wyjmujÂąc kartkĂŞ do Hiraishin no Jutsu.
MoÂżesz przekazaĂŚ to oryginaÂłowi? W ten sposób bĂŞdĂŞ mógÂł w razie potrzeby przybyĂŚ i pomóc...- dodaÂłem.
Klon uœmiechn¹³ siê ale nie przyj¹³ notki...
- W jaki wiĂŞc sposób ZZWS róÂżni siĂŞ od zwykÂłych sojuszy? NajwyraÂźniej tylko tym, Âże w wypadku tych drugich nie ma strony nadrzĂŞdnej... A skoro tak to jaki byÂł sens zaÂłoÂżenia zwiÂązku? - zapytaÂł spokojnie po czym przesun¹³ notkĂŞ w stronĂŞ wÂłaÂściciela...
- Nie bĂŞdzie potrzebna... OryginaÂł nie jest sÂłabym shinnobi... WÂłaÂściwie... ByÂł jednym z uczniów Orochimaru... - stwierdziÂł obojĂŞtnie.
- Nie bĂŞdĂŞ ukrywaĂŚ. Skoro ZZWS nie wnosi do statndardowego pojĂŞcia sojuszy nic poza dominujacÂą rolÂą Kiri to... Chyba jestem zmuszony udzieliĂŚ tej samej odpowiedzi jakÂą udzieliÂłem Mizukage kilka lat temu... - powiedziaÂł beznamiĂŞtnie...
- A i jeszcze jedno... ZwiÂązek zaÂłoÂżony przez jednÂą wioskĂŞ nie jest niczym innym jak narzuconÂą formÂą... Nawet sojuszy nie zawiera siĂŞ jednostronnie...
Kyoko wsÂłuchaÂł siĂŞ w sÂłowa Genishidy, niestety nie pochwalaÂł ich.
-CóÂż Keishi nadal kroczysz ÂścieÂżkÂą która nie przynosi nic dobrego, Ame wrĂŞcz upada na twoich oczach... co zrobisz gdy wioska zostanie zaatakowana? Sam jej nie obronisz poniesiesz straty, myÂślisz o rodzinie w ogóle w tym wszystkim? Kogo poprosisz o pomoc? Akatsuki? Prawda jest taka Âże wszyscy którzy mogÂą pomóc nale¿¹ obecnie do ZZWS nie ukrywajmy Âże Kiri jest najsilniejszÂą ze wszystkich wiosek zatem ma prawo teÂż staĂŚ na czele sojuszu, Ame jest jednÂą z najsÂłabszych wiosek to Âże w ogóle ZZWS proponuje nam byÂśmy wstÂąpili do sojuszu jest godne uwagi... tymczasem ty kierujesz siĂŞ ciÂągle tym samym a to dobrze wiosce nie wróÂży. Niestety taka jest prawda, w razie ataku Ame skazane jest na ciebie a sam wioski nie obronisz... PowinieneÂś zmieniĂŚ zdanie. - Kyoko mówiÂł doœÌ pogodnie, aczkolwiek na tyle stanowczo by jego sÂłowa dobitnie dotarÂły do wÂładcy Ame.
Keishi uœmiechn¹³ siê.
- SiÂła jest pojĂŞciem wzglĂŞdnym... MoÂże nie pamiĂŞtasz ale raz juÂż ochroniÂłem tÂą wioskĂŞ... Samotnie. - powiedziaÂł spokojnie. PamiĂŞtaÂł cenĂŞ jakÂą poniósÂł... MaÂło brakowaÂło a by zgin¹³.
- ZawarÂłem sojusze. Trzy waÂżniejsze wioski... I co waÂżniejsze wioski, którym ufam. Suna przyznaĂŚ musisz naleÂży do potĂŞg. Ludzie z kumo sÂą godni zaufania. WÂśród Konoszan mam przyjacióÂł, którzy przyjdÂą jeÂśli zajdzie taka potrzeba. Poza tym samo Ame posiada kilku naprawdĂŞ zdolnych Shinnobi. Nawet kilku z poÂśród tych co nie sÂą obywatelami czujÂą do niej wiĂŞÂź i nie pozwolÂą na jej zniszczenie. - ciÂągn¹³ spokojnie. ZastanawiaÂł siĂŞ co w tym potĂŞÂżnym sojuszu spotka jednostki, które siĂŞ nie zgodzÂą z jego zasadami... ZostanÂą zabici jako podÂżegacze? ÂŚcigani niczym psy? PodniósÂł wzrok i spojrzaÂł Kyoko prosto w oczy.
- Pytasz siĂŞ czy myÂślĂŞ o rodzinie i o wiosce... Wiedz, Âże caÂły czas myÂślĂŞ. I dlatego siĂŞ waham. MoÂże tego nie zauwaÂżyÂłeÂś ale nigdy nikogo si³¹ do niczego nie przymuszaÂłem... Dowodem na to jest choĂŚby fakt, Âże pozwoliÂłem ci na powrót do wioski mimo, Âże opuÂściÂłeÂś jÂą by wstÂąpiĂŚ w szeregi Somerade. Organizacji, którÂą uznaÂłem za wrogÂą. Gdzie indziej moÂże byÂłbyÂś piĂŞtnowany jako zdrajca a moÂże zabity... W ZZWS pewnie tak by siĂŞ staÂło. A moÂże nawet caÂłe Ame zostaÂłoby pociÂągniĂŞte do odpowiedzialnoÂści. TworzÂąc wielkie sojusze musisz liczyĂŚ siĂŞ z tym, Âże zawsze znajdzie siĂŞ ktoÂś niezadowolony. Powiedz mi Lordzie Kusy jak ZZWS postÂąpi z tymi czÂłonkami zwiÂązku, których uznajÂą za zagroÂżenie? - Ostatnie pytanie byÂło skierowane tylko i wy³¹cznie do Michimoto. ChoĂŚ Keishi wiedziaÂł co staÂło siĂŞ w przeszÂłoÂści gdy pierwszy raz zaproponowano Ame wstÂąpienie do ZZWS... Sam Mizukage zapowiedziaÂł zbrojnÂą interwencjĂŞ by przywróciĂŚ spokój w Yuki...
Kyoko pokiwaÂł gÂłowÂą przeczÂąc.
-Keishi to Âże byÂłem jednym z tych którzy zniszczyli Soremade nie oznacza Âże wróciÂłem do wioski... sam teraz sprawuje wÂładzĂŞ nad wÂłasnÂą wioskÂą. - MÂłody Rikudo uÂśmiechn¹³ siĂŞ. - Konkretnie nad Oto. Co do fragmentu gdzie mówisz Âże zostaÂł bym zabity... moÂże i tak ale przednio pociÂągn¹³ bym za sobÂą tyle istnieĂą il tylko by siĂŞ daÂło nie zwaÂżajÂąc na nic.
- JeÂżeli czÂłonkiem zwiÂązku jest Kage porozmawiaÂłbym najpierw z nim o tym, jeÂśli zaatakowaÂłby nie dajac wyjaÂśnieĂą, wiadome jest, Âże bĂŞdĂŞ siĂŞ broniÂł. Tak samo jest z ZZWS. JeÂśli jednak zagroÂżeniem, w moim wypadku myÂślĂŞ bardziej o zdrajcy wioski, zostaÂłby wysÂłany za nim list goĂączy. Raczej wioska w zwiazku chciaÂłaby odejœÌ od sojuszu w pokojowym stosunku, poniewaÂż wiadome jest, Âże nie warto jest siĂŞ kÂłóciĂŚ.- powiedziaÂłem do Keishi'ego.
- JeÂśli nie chcesz wstÂąpiĂŚ do ZZWS nie zmuszĂŞ ciĂŞ. Ale pomyÂśl, jak by to byÂło gdyby caÂłe Akatsuki zaatakowaÂło twojÂą wioskĂŞ. Nie jest to miÂły widok, widziaÂłem to juz raz. Uczucie bezradnoÂści i sÂłaboœÌ. Teraz myÂślĂŞ tylko o tym, co jest dobre dla moich mieszkaĂąców. A wiem, Âże wstÂąpienie do ZZWs daÂło mi wiele korzysci. Nie muszĂŞ siĂŞ teraz baĂŚ, Âże sam nie dam rady sam obroniĂŚ wioski. tym razem bĂŞdzie staÂło za mnÂą kilkunastu pierwszorzĂŞdnych ninja...- powiedziaÂłem wstajÂąc i podchodzÂąc do drzwi.
Keishi spojrzaÂł na Michimoto. Jego spojrzenie byÂło Âłagodne. Jednak byÂło w nim coÂś co nadawaÂło mu wyglÂąd czÂłowieka starego, zmĂŞczonego Âżyciem... CzÂłowieka, który doÂświadczyÂł wielu nieszczêœÌ.
- Nie ty jeden znasz to uczucie Michimoto-sama. Znam je nader dobrze. Wiele lat temu podczas pierwszej wielkiej ekspansji Akatsuki... ByÂłem w Sunie krótko po tym jak wioska zostaÂła wydana w rĂŞce Brzasku... StraciÂłem osobĂŞ, którÂą kochaÂłem... WstÂąpiÂła do Akatsuki... CzuÂłem to samo co ty gdy widziaÂłeÂś atak na swojÂą wioskĂŞ... A nawet czuÂłem siĂŞ gorzej. Bo oprócz tych uczuĂŚ, które wymieniÂłeÂś ci¹¿yÂło na mnie poczucie winy. ByÂłem wtedy wygnaĂącem... Shinnobi bez wioski, który jednak walczyÂł. BraÂłem udziaÂł w walce o Kumo. WalczyÂłem z Akatsuki, by broniĂŚ miejsca swych narodzin. I wygraÂłem. - powiedziaÂł spokojnie. UmilkÂł na moment po czym podj¹³ na nowo.
- Gdyby Akatsuki przyszÂło teraz do wioski przede wszystkim walczyÂłbym. WykorzystaÂłbym caÂłe dziedzictwo mojego klanu... Ale... Nie walczyÂłbym sam... ZawarÂłem sojusze... MówiÂłem to i powiem jeszcze raz... ZawarÂłem sojusze z wioskami do których mam peÂłne zaufanie. Nigdy nie mówiÂłem, Âże dam radĂŞ sam... Ale nigdy sam nie jestem. - powiedziaÂł a jego twarz nieco siĂŞ rozjaÂśniÂła. NapisaÂł kilka zdaĂą na kartce papieru i podszedÂł do lidera Kusy.
- Proszê Lordzie Kusy,,, To oficjalne pismo a raczej proœba o sojusz... Ame-Gakure stanie po stronie Kusy gdy zajdzie taka potrzeba i liczymy, ¿e Kusa uczyni to samo. Jednak nie bêdziemy wasz¹ armi¹ w kwestii ofensywy. Nie za¿¹damy tego te¿ od was. Los Kusa-gakure nie jest mi obojêtny... Mieszka³em tam po opuszczeniu Hebi... Mam nadziejê, ¿e to zaakceptujesz lordzie
Kyoko odetchn¹³ g³êboko i ostatecznie odbi³ siê od œciany wyci¹gaj¹c zza pasa kartkê.
-Skoro juÂż wrĂŞczamy tutaj sobie róÂżne rzeczy, to i ja chciaÂłbym ci coÂś daĂŚ. Mimo tego Âże zostaÂłem wÂładca Oto i nale¿ê do zwiÂązku nie potrafiÂł bym zostawiĂŚ na pastwĂŞ losu swojej rodzinnej wioski. Ta karta to akt mówiÂący o tym Âże Oto wesprze Ame w razie ataku jeÂżeli oczywiÂście zgodzisz siĂŞ na to. - Kyoko przesun¹³ kartkĂŞ w stronĂŞ Genishidy.
- No dobrze... MoÂżemy podpisaĂŚ sojusz, ale musisz pamiĂŞtaĂŚ, Âże Kusa jest w ZZWS i trochĂŞ jednak musisz siĂŞ z tym liczyĂŚ...- powiedziaÂłem wstajÂąc i biorÂąc papierek od Kage Ame.
- Od teraz jesteÂśmy sojusznikami, liczĂŞ na owocnÂą wspóÂłpracĂŞ...- dodaÂłem podajÂąc rĂŞkĂŞ Keishi'emu.
Keishi uœmiechn¹³ siê ³agodnie...
- PrzyjmujĂŞ twojÂą propozycjĂŞ Kyoko-sama... I cieszĂŞ siĂŞ, Âże ty przyjmujesz mojÂą Michimoto-senpai. Ame nie wystÂąpi przeciw ZZWS. Chyba, Âże zagrozi ono naszym interesom i bezpieczeĂąstwu, - powiedziaÂł klon po czym usiadÂł za biurkiem...
- DziĂŞkujĂŞ... Nie zawiedziesz siĂŞ...- powiedziaÂłem podchodzÂąc do okna i stajÂąc na parapecie.
- Morphin przyleĂŚ pod okno lecimy..- powiedziaÂłem w myÂślach do summona, który wykonaÂł moje polecenie.
- Do zobaczenia... MiÂłego wieczoru...- powiedziaÂłem wskakujÂąc na feniksa i odlatujÂąc <NMM>
-Z mojej strony to teÂż chyba bĂŞdzie wszystko, bywaj zdrów Keishi wracam do wioski muszĂŞ nadzorowaĂŚ ostatnie etapy prac przy budowie nowego kompleksu w Oto, kieyd budowa zostanie ukoĂączona z pewnoÂściÂą zaproszĂŞ ciĂŞ na otwarcie. - ChÂłopak zÂłoÂżyÂł kilka pieczĂŞci i wraz z ciaÂłami zniknaÂł.

NMM
Do Gabinetu wchodzi mÂłody chÂłopak patrzÂąc na Kage mówi:
- DzieĂą Dobry Mistrzu Kage zwiÂą mnie Kayahi i mam jedno pytanie -
Po chwili dodaÂłem:
- Czy znalazÂła by siĂŞ dla mnie jakaÂś misja? -
Z wielkÂą nadziejÂą czekaÂłem na jakÂąkolwiek odpowiedÂź

----------------------------------------------------------
Gdy Kayahi nie zauwaÂżyÂł nikogo w gabinecie, wyszedÂł poniewaÂż czekaÂły go eliminacje do druÂżyny 8. WybiegÂłem szybko z gabinetu zamykajÂąc za sobÂą drzwi.

<NMM>
Namida weszÂła do gabinetu. TrochĂŞ siĂŞ zdziwiÂła, kiedy nikogo nie zobaczyÂła, ale postawiÂła oba zestawy na stole i zabraÂła siĂŞ do jedzenia swojego. ByÂł w termicznych pojemnikach, wiĂŞc nie sÂądziÂła Âżeby obiad taty wystygÂł zanim wróci. Nie zapowiadaÂł jej Âżadnej dÂłuÂższej podróÂży, wiĂŞc bĂŞdzie najpóÂźniej za godzinĂŞ.
Nie minê³o nawet kilka minut gdy Keishi pojawi³ siê... Za oknem do gabinetu. Czêsto korzysta³ z niego gdy nadmiar pracy go przygniata³. Szczêœliwie stra¿nicy jeszcze o tym nie wiedzieli w przeciwnym razie ju¿ dawno obstawiliby okna tak jak kiedyœ wyjœcie z przewodu wentylacyjnego. Genishida odsun¹³ okno i szed³ do œrodka.
- Hej córuÂś - powiedziaÂł delikatnie czochrajÂąc wÂłosy córki. Wzi¹³ swoja porcjĂŞ i zacz¹³ jeœÌ. Jednak byÂł dziwnie nieobecny... Jak zwykle jednak z jego oczu nie daÂło siĂŞ nic wyczytaĂŚ... Jedynie pewnÂą tĂŞsknotĂŞ...
- Oi, tato...- Namida uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ pomiĂŞdzy kĂŞsami, a potem wróciÂła do wyjadania ze smakiem sushi. Kiedy skoĂączyÂła, wytarÂła usta serwetkÂą i wyrzuciÂła pojemnik do kosza.
- Co mamy dzisiaj do roboty? - zapytaÂła.
Keishi równieÂż skoĂączyÂł swojÂą porcjĂŞ ale nie odpowiedziaÂł na pytanie córki... Nadal wydawaÂł siĂŞ nieco nieobecny. WstaÂł i podszedÂł do okna. Niebo jak zwykle byÂło zachmurzone.
- Niewiele pozostaÂło do zrobienia... SprawdziÂłem ostatnie sprawozdania z misji... ZostaÂło co najwyÂżej posegregowaĂŚ aplikacje naszych shinnobi... - powiedziaÂł nadal jakby nieobecny. Nie trzeba byÂło talentów Namidy aby stwierdziĂŚ, Âże coÂś go trapi...
- ZbliÂża siĂŞ burza - powiedziaÂł spokojnie
Dziewczyna juÂż od wejÂścia taty do biura czuÂła Âże coÂś siĂŞ ÂświĂŞci. Teraz podeszÂła do niego i jej oczy równieÂż utkwiÂły gdzieÂś za oknem.
- ChodÂźmy wiĂŞc poĂŚwiczyĂŚ...- odezwaÂła siĂŞ cicho.
- Burza jest nie tylko czasem treningu córuÂś... MówiÂłem ci o tym kiedyÂś... SÂą w niej nasi krewni... W tym moja siostra... - powiedziaÂł. Nietrudno byÂło po tym domyÂśleĂŚ siĂŞ co go trapiÂło. Bolesna tĂŞsknota za jego kochanÂą Nami-neechan znów daÂła o sobie znaĂŚ... PatrzyÂł ze smutkiem na ciemne chmury...
"Jakbym nie wiedziaÂła..." Nami byÂła zÂła, bo jej ojciec obraÂżaÂł jej inteligencjĂŞ, przypuszczeniami, Âże zapomniaÂła o takich sprawach.
Po wiosce przetoczyÂł siĂŞ grzmot.
- Tato... Opowiedz mi coÂś wiĂŞcej o cioci... I o tym dlaczego nie mam babĂŚ, ani Âżadnej dalszej rodziny.- poprosiÂła.
Keishi westchn¹³ i otworzyÂł okno... Nie byÂł osobÂą, która baÂła siĂŞ piorunów. UsiadÂł na krzeÂśle tuÂż przed Nami.
- Widzisz skarbie obie te historie ³¹cz¹ siê. Ame nigdy nie by³o rodzinn¹ wiosk¹ klanu Genishida... By³a nim Wioska ukryta w Chmurach. - Keishi siêgn¹³ do szuflady i wyj¹³ z niej swoja star¹ opaskê... Opaskê Kumo...
- 27 lat temu na czele klanu staÂł mój ojciec a twój dziadek Hachimo Genishida. MiaÂł on brata bliÂźniaka, którego kochaÂł tak jak ja kochaÂłem swojÂą siostrĂŞ. Mój wuj jednak z tego co wiem zazdroÂściÂł a byĂŚ moÂże i nienawidziÂł Hachimo. Jednak byÂł lojalny wobec rodziny. Nigdy nie próbowaÂł zabiĂŚ brata. Jednak swÂą nienawiœÌ... PrzekazaÂł córce Susanoo. DorastaÂła w kÂłamstwie... Ale byÂła dumÂą caÂłego klanu nigdy jej nie dorównaÂłem. Jednak gdy oboje mieliÂśmy 4 lata urodziÂła siĂŞ Namida... OgÂłoszono iÂż to ona bĂŞdzie dumÂą naszego klanu. I choĂŚ podziw wobec talentów Susanoo nie zmalaÂł a jedynie nie byÂł tak czĂŞsto i tak gÂłoÂśno wyraÂżany zrodziÂła siĂŞ w niej zazdroœÌ i nienawiœÌ... W koĂącu 19 lat temu doszÂło do tragedii... Susanoo wraz z grupÂą wiernych sobie shinnobi zaczĂŞÂła rzeÂź wÂłasnych krewnych... Wszyscy stosowali Katon... Ja jakimÂś cudem przeÂżyÂłem mimo przygniecenie palÂącymi siĂŞ szczÂątkami... Blizny zostaÂły do dziÂś... ZaÂś NamidĂŞ celowo oÂślepiono... JÂą odnalazÂł stary zielarz Nonto i nadaÂł nowe imiĂŞ... Zato... Mnie zaÂś po tym jak siĂŞ wyczoÂłgaÂłem i zostaÂłem sam przygarn¹³ Orochimaru... Przez 8 lat nie wiedziaÂłem, ze moja siostra Âżyje... Dlatego jesteÂśmy jednymi z nielicznych czÂłonków klanu... - powiedziaÂł smutno... Bolesne chwile wróciÂły...
Namida milczaÂła, rozwaÂżajÂąc sÂłowa ojca.
- Dlaczego moja ciocia mia³a byÌ dum¹ klanu? Czy mia³a tak¹... umiejêtnoœÌ, jak ja? - zapyta³a z cieniem nadziei w g³osie.
"MiaÂłabym wtedy kogoÂś, kto byÂł taki jak ja... Nie byÂłabym caÂłkiem... inna."
Keishi pokrĂŞciÂł gÂłowÂą.
- Nie córuÂś... Twój dar jest unikatowy... Nikt w klanie nigdy go nie posiadaÂł... Wydaje mi siĂŞ, ze raczej ma coÂś wspólnego ze mnÂą... - powiedziaÂł kÂładÂąc rĂŞkĂŞ na gÂłowie córki.
- A ciocia Namida... Podobno ktoÂś przepowiedziaÂł to zaraz po jej narodzinach... W dodatku... ZapieczĂŞtowano w niej demona -straÂżnika. SzeÂścioogoniastego Raiju. MiaÂł jÂą chroniĂŚ. Poza tym byÂła zdolna. Bardzo zdolna. - powiedziaÂł. PamiĂŞtaÂł jeszcze wspólne treningi z siostrÂą...
- Moim obowiÂązkiem jako starszego brata byÂło jÂą strzec... Dwa razy zawiodÂłem... 19 lat temu gdy uznaÂłem jÂą za zmar³¹ i 8 gdy... PozwoliÂłem by popeÂłniÂła samobójstwo... - dodaÂł a gÂłos zacz¹³ mu siĂŞ ÂłamaĂŚ... Na ziemiĂŞ spadÂło kilka Âłez...
PrzytuliÂła tatĂŞ. JuÂż dawno nauczyÂła siĂŞ, Âże ÂśmierĂŚ jest czymÂś naturalnym i jej samej nie byÂło Âżal cioci. Ale chciaÂła pocieszyĂŚ ojca, który najwyraÂźniej bardzo kochaÂł ciociĂŞ Zato.
- Wiesz, co powinniÂśmy zrobiĂŚ? - zadaÂła retoryczne pytanie. - OdzyskaĂŚ tego demona. W koĂącu, z tego co zrozumiaÂłam, naleÂżaÂł on do klanu. MógÂłbyÂś... MogÂłabym, kiedyÂś zapieczĂŞtowaĂŚ go w tobie... Albo ty moÂżesz go zapieczĂŞtowaĂŚ w Reiu. W ten sposób pamiĂŞĂŚ o cioci nigdy nie przepadnie. Jak... Jak to siĂŞ robi?
Keishi przytuliÂł córkĂŞ z caÂłych siÂł. ÂŚmierĂŚ moÂże i byÂła naturalna... Ale zwykÂła... Nie samobójcza jakÂą umarÂła Zato. WysÂłuchaÂł z peÂłna powagÂą propozycji córki.
- WÂątpiĂŞ by byÂło to moÂżliwe. Raiju zapewne nie Âżyje... Demon zapieczĂŞtowany w czÂłowieku najprawdopodobniej ginie wraz z nim... ChoĂŚ nigdy nic nie wiadomo... MoÂże kiedyÂś go znajdziemy choĂŚ nawet jak przeÂżyÂł... Najpewniej zostaÂł na nowo w kimÂś zapieczĂŞtowany... Co do metody... To nie wiem. Nigdy nikt mnie tego nie nauczyÂł. - powiedziaÂł cicho. Nadal tuliÂł córkĂŞ. JednÂą z niewielu istot na tej ziemi, które mu zostaÂły.
- Tato, no juÂż bo mnie zginieciesz! - Namida nie lubiÂła przytulanek, wiĂŞc szybko uwolniÂła siĂŞ z ojcowskiego uÂścisku. - ChodÂź lepiej siĂŞ przejœÌ. Skoro nie masz duÂżo pracy, to spróbujĂŞ poĂŚwiczyĂŚ mój dar. - zaproponowaÂła.
Keishi skin¹³ g³ow¹... Tak pomys³ Nami mia³ rêce i nogi.
- Masz racjĂŞ... ChodÂźmy. - powiedziaÂł spokojnie. StworzyÂł jedynie wodnego klona aby miaÂł oko na wszystko. Szybkim ruchem zÂłoÂżyÂł swój pÂłaszcz a burza za oknem powoli sÂłabÂła.
Nagle wpadÂło jej jeszcze coÂś do gÂłowy.
- Ale najpierw mnie zÂłap! - krzyknĂŞÂła i wyskoczyÂła przez okno. ZatrzymaÂła siĂŞ na jakimÂś dachu 5 m niÂżej. Z niego przeskoczyÂła na inny i tak dalej.
[nmm]
- Nie ma mowy przede mn¹ nie uciekniesz - Keishi zaœmia³ sie i sam znikn¹³ za oknem. Ju¿ po chwili bieg³ po dachach. Œmia³ siê wyraŸnie zadowolony a szary p³aszcz powiewa³ z nim gdy bieg³. {NMM}
Witam Pein, chciaÂłbym prosiĂŚ o misje.

Dodane po 4 godzinach 30 minutach:

OdszedÂł zawiedziony Âże nikt sie nie odezwaÂł.
Nie chcĂŞ nic mówiĂŚ ale Kage nie pojawiÂł siĂŞ w gabinecie od ponad miesiÂąca. On gra w ogóle jeszcze?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

StanĂŞÂłam pod drzwiami które wskazaÂł mi jeden z ninja. ZapukaÂłam nieÂśmiaÂło, czekajÂąc aÂż ktoÂś mi otworzy. "Mam nadzieje Âże zastaÂłam Kage" PomyÂślaÂłam.
J//ako, ze Kage nie byÂł wioosce, a sÂą do niego sprawy zaÂłatwiĂŞ za neigo niektóre obowiazki//

-WejœÌ!- mo¿na by³o us³yszeÌ g³os zza drzwi. W gabinecie na szczêœcie dla dziewczyny znajdowa³¹ siê jakaœ osoba.
OtworzyÂłam cicho drzwi i wsunĂŞÂłam siĂŞ do gabinetu.
-DzieĂą dobry Panie-skÂłoniÂłam wdziĂŞcznie gÂłówkÂą-chciaÂłam prosiĂŚ o pozwolenie na opuszczenie wioski, gdyÂż chciaÂłam wyruszyĂŚ na wyprawĂŞ aby doksztaÂłciĂŚ siĂŞ w dziedzinie medycznej-powiedziaÂłam melodyjnym gÂłosem-w Ame nie mam takiej moÂżliwoÂści, a wierzĂŞ Âże ta podróÂż mi to zaoferuje.
- Medyczne... Ty jesteÂś Biafra na pewno. Oczywiscie moÂżesz iœÌ w podróÂż. Masz juÂż swój wiek, ale nie bÂądx tam za dÂługo...- powiedizaÂł z uÂśmiechem mĂŞÂżczyzna w srodku