Gabinet Lidera

WeszÂła do pokoju i zasiadÂła za biurkiem.

Dodane po 16 godzinach 12 minutach:

PodniosÂła siĂŞ powoli, gdyÂż nie lubiÂła oficjalnych czynnoÂści, zwÂłaszcza gdy byÂły one nudne. PodeszÂła do regaÂłu myÂślÂąc, Âże czas przydzieliĂŚ jakieÂś misje.

Dodane po 6 minutach:

WyszÂła.

NMM

---

Klon pojawil sie znikad i zostawil karteczke.."Pokaz sie jakl najszybciej w moim gabinecie" po czym klon zniknal.
Wesz³a do pokoju. WiadomoœÌ od razu rzuci³a siê jej w oczy. Przebieg³a treœÌ wzrokiem i wysz³a.

NMM
WeszÂła do gabinetu i rozejrzaÂła siĂŞ. ÂŻadnych wiadomoÂści i czyich Klonów. ÂŻycie jej organizacji tak jakby zawiesiÂło siĂŞ w chwili, gdy pokonaÂła Amy. Mia³¹ nadziejĂŞ, Âże ta blondie zechce siĂŞ zemÂściĂŚ, bo ona nie zamierza siĂŞ do koĂąca Âżycia nudziĂŚ.

Dodane po 5 godzinach 33 minutach:

WyszÂła, poniewaÂż znudziÂło jej siĂŞ bezsensowne siedzenie w pustym gabinecie.

NMM

---

WeszÂła do gabinetu, tradycyjnie od razu zasiadajÂąc za biurkiem.
PrzychodzĂŞ i stajĂŞ przed drzwiami myÂślÂąc o czymÂś.
Pukam do drzwi i czekam,moÂże mi ktoÂś otworzy - powiedziaÂłem sam do siebie.
WstaÂła i otworzyÂła drzwi.
- A to ty... - mruknĂŞÂła - WychodzĂŞ teraz... Nie bĂŞdzie mnie przez dÂłuÂższy czas - oznajmiÂła beznamiĂŞtnie i wyszÂła.

NMM.
Ehhhh...To co ja teraz bĂŞdĂŞ robiÂł - powiedziaÂł sam do siebie.
No nic pójdĂŞ poszukaĂŚ moÂże kogoÂś z Aka - powiedziaÂł i wyszedÂł.

<NMM>
Wchodzê do swojego (ju¿) gabinetu.Siadam przy biurku i zaczynam przegl¹daÌ jakieœ papiery.Znalaz³em tam nawet papiery z mojej misji...Zacz¹³em czytaÌ...
Biegnie korytarzem i nagle zauwa¿a drzwi z napisem GABINET LIDERA wyj¹³ kunaj z kieszonki na broù i wpad³ do œrodka rzucaj¹c jednoczeœnie kunaj w osobê siedz¹c¹ z biurkiem lecz kiedy dostrzeg³ ¿e to Ichigo to nie rzuca³ kunaja tylko go schowa³ tam sk¹d go wyj¹³.
-Ach to ty sÂłuchaj sory Âże tak wpadam ale chciaÂłbym wstÂąpiĂŚ do twojej organizacji-powiedziaÂł otwarcie
Z chĂŞciÂą ciĂŞ przyjmĂŞ,jesteÂś bardzo dobry a przydadzÂą nam siĂŞ dobrzy ludzie.Za kaÂżdÂą osobĂŞ którÂą w³¹czysz do naszej organizacji (Na fabule) to zostaniesz wynagrodzony - powiedziaÂł do Akimoto.
Kiedy usÂłyszaÂł sÂłowa Ichigo to na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ uÂśmiech..."He he dobrze Âże tu przyszyÂłem"...UkÂłoniÂł siĂŞ z wyrazem szacunku i rzekÂł :
-Wiêc kto jest liderem poniewa¿ chcê siê u niego zadeklarowaÌ ¿eby mnie przyj¹³?-spyta³
Ja jestem liderem,inaczej bym ciĂŞ nie mógÂł przyj¹Ì - powiedziaÂł ÂśmiejÂąc siĂŞ na gÂłos...
ZdziwiÂł siĂŞ kiedy usÂłyszaÂł Âże Ichigo jest liderem.
-MyÂślaÂłem Âże ktoÂś inny to lider-powiedziaÂł ze zdziwionÂą minÂą
-WiĂŞc mówisz Âże jestem oficjalnym czÂłonkiem SO?-spytaÂł dla pewnoÂści
Tak od dziÂś zaczynasz,niedÂługo zlecĂŞ ci jak¹œ misjĂŞ,ale na razie nie mam Âżadnych - powiedziaÂł.IdÂź i zajmij sobie jak¹œ kwaterĂŞ (Kwatery czÂłonków) i przypominam Âże kaÂżdego kogo przyprowadzisz do mnie by do³¹czyÂł do organizacji to zostaniesz wynagrodzony,a teraz idÂź zajmij siĂŞ czymÂś - powiedziaÂł i wstaÂł,zacz¹³ iœÌ w stronĂŞ drzwi...
Akimoto uradowaÂł siĂŞ jeszcze bardziej i rzekÂł do idÂącego Ichigo
-DziĂŞkuje Liderze bĂŞdĂŞ pamiĂŞtaÂł o rekrutacji-powiedziaÂł normalnym tonem
Wiem Âże dasz z siebie wszystko i na misjach jeszcze wiĂŞcej,idĂŞ teraz poszukaĂŚ jakiÂś dobrych ludzi do naszej organizacji - powiedziaÂł i wyszedÂł.

NMM
Lee zamyÂśliÂł siĂŞ trochĂŞ a po chwili zauwaÂżyÂł Âże Ichigo wyszedÂł..."Fajnie Âże mnie przyj¹³ no cóÂż bĂŞdĂŞ musiaÂł siĂŞ wykazaĂŚ"...WyszedÂł po chwili.
<NMM>
Po dÂługiej podróÂży przybyÂł z hisae do gabinetu lidera i czekaÂł aÂż Ichigo obejÂży zwerbowanego przez niego czÂłonka.
BiegÂł korytarzem i wszedÂł przez drzwi do gabinetu lidera.Z uÂśmiechem na twarzy zaczyna coÂś mówiĂŚ lecz kiedy zauwaÂżyÂł to zamkn¹³ usta tak Âże jedynie moÂżna byÂło usÂłyszeĂŚ Lide..."Kim oni sÂą"...Stan¹³ niepewni i w razie czego byÂł gotów do ataku czy obrony.
-Kim jesteÂście?-spytaÂł po chwili milczenia
Hisae ukÂłoniÂła siĂŞ.
-Witaj.Jestem Hisae Aizawa.Akolito przekonaÂł mnie do waszej organizacji.-odpowiedziaÂła i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ.
WchodzĂŞ,zauwaÂżam Akimoto,Akolito i nie znanÂą mi dziewczynĂŞ...Zmierzam w stronĂŞ swojego biurka,siadam na krzeÂśle i mówiĂŞ do Akolito i Akimoto - rozumiem Âże któryÂś z was przyprowadziÂł nowego czÂłonka,który z was? - spytaÂł a na jego twarzy zagoÂściÂł uÂśmiech.
-Kurosaki to jest moja koleÂżanka Hisae-odpowiedziaÂł Akolito.-To o niej ci mówiÂłem-powiedziaÂł z uÂśmiechem.
Dobrze,potrzebujemy nowych czÂłonków,idÂźcie sobie poszukaĂŚ jakiegoÂś zajĂŞcia,a ty Hisae zostaĂą na chwilĂŞ powiem ci wszystko co i jak - powiedziaÂł.
Akolito szybko wyszedÂł.
NMM
Akimoto zrobi³ dziwn¹ minê kiedy Ichigo kaza³ mu wyjœÌ..."A mia³em do niego sprawê no trudno musi poczekaÌ"...Wyszed³ bez s³owa z pokoju zostawiaj¹c Ichigo sam na sam z nieznajom¹.
<NMM>
Dobra od mnie tyle - Za kaÂżdego nowego czÂłonka którego przyprowadzisz do mnie (musisz pogadaĂŚ z nim na fabule) bĂŞdziesz wynagrodzona,co to ja tam miaÂłem jeszcze powiedzieĂŚ? - spytaÂł i zrobiÂł dziwnÂą minĂŞ.To tyle niedÂługo byĂŚ moÂże bĂŞdziemy mieli waÂżnÂą misjĂŞ wiĂŞc ludzie sÂą nam potrzebni - powiedziaÂł.
-Okej zrozumiaÂłam.-odpowiedziaÂła.SkÂłoniÂła siĂŞ lekko.
-Mogê odejœÌ?
SpojrzaÂła na Kurosaki z wyczekiwaniem w oczach.UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ jak zwykle lekko.
JuÂż mi siĂŞ podobasz - powiedziaÂł,wstaÂł i podszedÂł do niej...
Przynajmniej mówisz mi po imieniu,bo nie lubiĂŞ jak ktoÂś mówi do mnie "liderze",tak moÂżesz juÂż wyjœÌ,zresztÂą ja teÂż juÂż idĂŞ - powiedziaÂł i wyszedÂł z gabinetu.

NMM
UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ chytrze i wyszÂła z gabinetu.

NMM
PrzyszedÂł i sprawdziÂł czy ktos jest.Niestety byÂł sam wiĂŞc wyszedÂł.

<NMM>
PrzychodzĂŞ,a z mnÂą Akimoto,podchodzĂŞ do biurka i mówiĂŞ - niedÂługo przyjdzie tutaj ten czÂłowiek,bo powiedziaÂłem mu Âże jak bĂŞdĂŞ to kogoÂś znajdĂŞ.Otwiera szufladĂŞ i wyciÂąga jakieÂś papiery,sÂą! - krzykn¹³,przedmiot jaki on ma to jakaÂś bardzo cenna statuetka,ma jÂą dostarczyĂŚ za góry Âżeby potem popÂłynĂŞÂła jakimÂś statkiem na drugÂą stronĂŞ morza do muzeum,jest bardzo stara wiĂŞc Âłatwo moÂżna jÂą rozkruszyĂŚ,duÂżo pÂłaci ten czÂłowiek wiĂŞc moÂżna przyj¹Ì misjĂŞ - powiedziaÂł do Akimoto.
WchodzĂŞ za Ichigo i sÂłucham co mówi mi o misji po chwili mówiĂŞ -Czy mógÂłbym zobaczyĂŚ tÂą kartkĂŞ z misjÂą?-spytaÂł powaÂżnie
Pewnie - powiedzia³ i usiad³ na krzeœle.Oto ona - przysun¹³ kartkê na biurku w stronê Akimoto.
Przybli¿y³ siê do biurka i wzi¹³ kartkê podsuwaj¹c j¹ do nosa.Uwa¿nie przeczyta³ 3 razy tekst a po chwili odda³ kartkê -Ciekawe czy natrafi¹ siê przeciwnicy?-spyta³ sam siebie -A czy ty te¿ idziesz?-spyta³ tym razem Ichigo
Nie,poradzisz sobie to po co ci jeszcze ktoÂś? - spytaÂł i nagle drzwi do gabinetu siĂŞ otwierajÂą,do pomieszczenia wchodzi,Âśredniego wzrostu,stary czÂłowiek z sznurem w pasie i w starym ubraniu.Czy ktoÂś juÂż mnie moÂże odeskortowaĂŚ za te góry? - spytaÂł i zrobiÂł minĂŞ jak by mu siĂŞ nic nie chciaÂło robiĂŚ...
- Tak - odpowiedziaÂł Ichigo.
- To jest Akimoto Lee,bĂŞdzie twoim ochroniarzem w drodze - powiedziaÂł do starca.
OdwróciÂłem siĂŞ zaraz po sÂłowach starca -Jestem Akimoto Lee gdzie jest przedmiot misji-mówiÂł z szacunkiem do starszej osoby
Tu w mojej torbie - powiedzia³ i œcisn¹³ torbê w rêkach.
Tylko nie myÂśl sobie Âże ci dam jÂą,moÂżesz mnie równie dobrze okraœÌ - powiedziaÂł nieufnym gÂłosem.
Jak pan woli choĂŚ u mnie byÂłaby bezpieczniejsza wiĂŞc przez jakie góry mam pana eskortowaĂŚ i do jakiego miejsca-powiedziaÂł ciepÂłym gÂłosem
Przez góry w kraju ziemi,potem dotrzemy do przystani gdzie bĂŞdzie na mnie czekaÂł statek,nie zaprzeczam teÂż Âże bandyci mogÂą póÂźniej zaatakowaĂŚ statek,ale sÂądzĂŞ Âże nie - powiedziaÂł.
- To kiedy ruszamy? - spytaÂł.
-Za mnÂą-powiedziaÂł i nie czekajÂąc na to co powie lider wyszedÂł z gabinetu
<NMM>
Staruszek poszedÂł za Akimoto.
Powodzenia! - krzykn¹³ Ichigo na po¿egnanie...

Dodane po 40 minutach:

Nagle Ichigo us³ysza³ kroki na korytarzu,wsta³ z krzes³a,wyj¹³ kunai i wyszed³ na korytarz.

NMM
WszedÂł do swojego gabinetu caÂły zdyszany i rzuciÂł siĂŞ na sofĂŞ...
WeszÂła do gabinetu Kurosakiego.
- DzieĂą dobry - przywitaÂła go uprzejmie, kiwajÂąc gÂłowÂą.
SpjrzaÂł siĂŞ na dziewczynĂŞ...
- Kim jesteÂś? - spytaÂł.
- Jestem Tsuyo, Gejsza - przedstawiÂła siĂŞ krótko, podchodzÂąc do chÂłopaka.
Tsuyo? Jej imiĂŞ trochĂŞ przypomina Tayuya i nawet jest podobna do Tayuyi - pomyÂślaÂł.
- Czego chcesz? - spytaÂł otwarcie, patrzÂąc jej w oczy.
- Nic szczególnego - powiedziaÂła cicho, kryjÂąc dÂłonie w rĂŞkawach kimono.
- Przypominasz nieco takÂą jednÂą osobĂŞ, TayuyĂŞ - powiedziaÂł.
- Znasz jÂą moÂże?
- ByÂłam niÂą, ale siĂŞ zmieniÂłam... - odpowiedziaÂła wymijajÂąco.
Co?! To ty?! - krzykn¹³.
JesteÂś bardzo inna - powiedziaÂł wytrzeszczajÂąc w niÂą oczy...
- Tylko g³upcy siê nie zmieniaj¹ - odpar³a dumnie, lecz uprzejmie, jak przysta³o na Gejszê. W¹¿ ukryty w jej rêkawie zasycza³ cicho, jakby by³ przeciwny zamiarom Tsuyo.
Do drzwi zapuka³a Hisae.Czeka³a a¿ jej lider pozwoli wejœÌ.By³a cierpliwa.Do pewnego czasu...
KtoÂś puka - powiedziaÂł i poszedÂł wolnym krokiem w stronĂŞ drzwi przechodzÂąc obok dawnej Tayuyi...
PodszedÂł do drzwi i otworzyÂł je...
- A, to ty - powiedziaÂł lekko przygnĂŞbionym gÂłosem.
- Czego chcesz? - spytaÂł.
Do Gabinetu bez pytanie wchodzi ostatni czÂłonek klanu Akimoto.WidzÂąc Âże lider jest nieobecny siada na sofie lub na czym innym i czeka na niego.
Wchodzi z powrotem i widzi Akimoto.
- Misja skoĂączona? - spytaÂł i usiadÂł na swoim krzeÂśle przy biurku.
WstaÂł z lekkim trudem i odpowiedziaÂł poÂśpiesznie:
-Tak skoĂączona choĂŚ Âłatwo nie byÂło czy mógÂłbym dostaĂŚ wynagrodzenie-spytaÂł pocierajÂąc krwawiÂące ranny
Twoje wynagrodzenie to 400Y / 80 Pch / + 8 do rozdysponowania.
// Napisz w wynagrodzeniu Âżeby ci je przyznali\\

JeÂżeli to tyle, to pozwolisz - powiedziaÂł wstaÂł z krzesÂła i skierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ dzrwi.
Do zobaczenia - powiedziaÂł wychodzÂąc z pokoju.

NMM
Wychodzi chwiejnym krokiem zaraz po liderze.
NMM
WchodzĂŞ do gabinetu i siadam za biurkiem. BiorĂŞ jakiÂś zwój i zaczynam go czytaĂŚ.
ZapukaÂłam do Gabimnetu Lidera poniewaz sÂłyszaÂłam , zĂŞ jest nowy
- WchodziÌ- krzykn¹³em. (mam maskê i p³aszcz na dobie)
WeszÂłam znudzona do Âśrodka i spojrzaÂłam na Lidera równieÂż znudzonym wzrokiem...
- Konnichi wa , ja tak chciaÂłam tylko siĂŞ przwitaĂŚ i poznaĂŚ nowego Lidera...- dodaÂłam
-Witam powiedziaÂłem do dziewczyny. Nazywam siĂŞ Michimoto. A ty? Jak siĂŞ nazywasz i ile czasu naleÂżysz do SO?- pwoiedziaÂłem
Zrobi³¹m wielkie oczy s³ysz¹c imiê Lidera
- Michi....a TY co tu robisz...kuzynki nawet wÂłasnej nie poznajesz jeÂłopie ? - spytaÂłam znudzona
SpojrzaÂłem siĂŞ zdziwiony na dziewczynĂŞ. - Nie kojarzĂŞ, moÂżesz mis iĂŞ przedstawiĂŚ?- powiedziaÂłem do dziewczyny
SpojrzaÂłam na NIego podnoszÂąc brew do góry,
- Mitsuko Kawarimi krecie niedorozwiniĂŞty... - powiedziaÂłam
- A...Ato ty! Co ciĂŞ tutaj sprowadza...znaczy do SO. Jak ja ciĂŞ dawno nie widziaÂłem- powiedziaÂłem zdejmujÂąc maskĂŞ.
- Dosz³¹m do SO...mnie to jakoœ nie cieszy , zê Ciê widzê...dziwne... - powiedzia³am opierajaÌ siê o drzwi
- Czy ja powiedziaÂłem, Âże siĂŞ cieszĂŞ?- powiedziaÂłem patrzÂąc w oczy kuzynki.
- Nie...i zapewne tak nie jest...widzĂŞ ÂżeÂś Liderem SO....nie pwoiem...jestem zaskocozna ...co za kretyn obsadziÂł Ciebie na to stanowisko... - odparÂłam
- Bardzo mi miÂło, Âże tak o mnie myÂślisz...Co u twoich rodziców sÂłychaĂŚ? UaktywniÂłaÂś juÂż Tsushigan?- zapytaÂłem dziewczyny z uÂśmiechem na twarzy.
- Rodzice nie ÂżyjÂą....a Tsushigan...mam maÂłe problemy z nim....- powiedziaÂłam ze spokojem
- U mnie teÂż nikt nie Âżyje. Zabili, a raczej zabiÂł wszystkich wraz z KitsinÂą.- powiedziaÂłem spokojnym gÂłosem
PrzyjrzaÂłam mu siĂŞ uwaÂżnie
- Nie powiem , Âże wspóÂłczuje bo to sÂą tylko zbĂŞdne gÂłupie sÂłowa...a co do moich rodziców...to ja sama ich zabiÂłam...- odparÂłam nadal ze spokojem
- WidzĂŞ, Âże jesteÂś bezwzglĂŞdna. To dobrze. A teraz powiedz mi jak tam Âżycia, gdzie siĂŞ podziewaÂłaÂś przez te lata?- zapytaÂłem
- Jestem sob¹ po prostu....a ¿ycie...chodzi³am tu i tam...tak jakoœ wys¿³o , ¿ê dosz³am tutaj... - odpar³am
- Mi³o mi to s³yszeÌ, ja te¿ b³¹ka³em siê z Kuso do Ame z Ame do Konohy, a¿....w koùcu trafi³em tutaj...- odpar³em
- Do KOnohy ? Do tej dziury peÂłnej miÂłoÂści i dobroci...biedny jesteÂś...kogo tam spotkaÂłeÂś...pewnei zmiĂŞkÂło Ci serce... - odparÂłam niezadowolona
- ByÂłem tam i mogĂŞ przyznaĂŚ, ze serce mi zmiĂŞkÂło...Ale wróciÂłem do siebie. Jestem teraz bezwzglĂŞdny. Nie wahaÂłbym siĂŞ zabiĂŚ ciebie. Ale no cóÂż. MiÂło mi, Âże jesteÂś - pwoiedziaÂłem
- Mnie byÂś zapewne zabiÂł...i mnie to jakoÂś nie obchodzi...mozesz mnie zbaiĂŚ...nie zaleÂży mi na Âżyciu...nie mam dla kogo ÂżyĂŚ...jedyne dla kogo ÂżyjĂŞ to dla obietnicy którÂą zÂłoÂżyÂłam Twojej Âśw pamiĂŞci matce...powiedziaÂła , Âże mam jej obiecaĂŚ , Âże nie pozwolĂŞ Âżeby Ci siĂŞ cos staÂło...to teÂż czyniĂŞ... - odparÂłam
SpojrzaÂłem obojĂŞtnym wzrokiem, wyglÂądaÂłem jak bym nie miaÂł Âżadnych uczuĂŚ. - Tak wiĂŞc moja matka troszczyÂła siĂŞ o mnie. Pierwsze sÂłyszĂŞ...- powiedziaÂłem do dziewczyny
- Widocznie jej ostatni¹ wol¹ by³o abym nie straci³¹ sensu ¿ycia....abym mia³a jakiœ cel w ¿yciu i bym nie straci³a swojego istnienia...wiesz dobrze , ¿e mnie rozpieszcza³a... - odpar³am niezadowolona
-Jasne jeszcze bardziej niÂż mnie i KitsinĂŞ. LubiÂłem twoich rodziców, czemu ich zabiÂłaÂś?- zapytaÂłem pewnym gÂłosem
- Byli dla mnie tylko przeszkodÂą...zresztÂą...oni mnie nienawidzili za to jaka jestem... - odparÂłam patrzÂąc w ÂścianĂŞ
- MoÂże pójdziemy coÂś zjeœÌ? GÂłodny jestem, niedawno wróciÂłem z misji...- powiedziaÂłem
-MoÂżemy gdzieÂś pójœÌ... - odparÂłam
Tak wiĂŞc chodÂźmy.
= ProwadÂź w takim razie... - odparÂłam
WychodzĂŞ z gabinetu patrzÂąc na dziewczynĂŞ, czy za mnÂą idzie <NMM>
Wysz³¹m za nim znudzona

<NMM>
Klon wchodzi do gabinetu i siada za biurkiem.
WchodzĂŞ do gabinetu i siadam za biurkiem. Klon znika, a ja poÂłoÂżyÂłem nogi na biurku i zacz¹³em czytaĂŚ zwój.
WychodzĂŞ z gabinetu. <NMM>
Do gabinetu wleciaÂł ptak z odpowiedziÂą

Kod: Nasza organizacja zajmuje siĂŞ pomaganiem wioskom i organizacjom z którymi mamy sojusz .....cóÂż...sojusz z SO bardzo by nam odpowiadaÂł....jestem bardzo za...czy spotkanie co do warunków sojuszu jest potrzebny jestem otwarta na propozycje
Liderka KNH Minako Kurosaki
WszedÂłem do gabinetu i zobaczyÂłem Morphine z odpowiedziÂą.- Minako? Ojojojoj, bĂŞdzie niedobrze....- powiedziaÂłem po czym napisaÂłem odpowiedÂź i summon poleciaÂł do KNH
Ptak dostarczy³ wiadomoœÌ

Odpowiada mi to miejsce...jednak jako , ¿ê jestem trochê zajêta...o ewentualne spotkanie proszê siê ubiegaÌ w najbli¿szych dniach
WychodzĂŞ z gabinetu.<NMM>
WchodzĂŞ do gabinetu i siadam na fotelu. ZdejmujĂŞ maskĂŞ i kÂładĂŞ jÂą na biurku. W razie jak ktoÂś by wszedÂł szybko jÂą zakÂładam, Âżeby nie zobaczyÂł mojej twarzy.

Dodane po 9 minutach:

Nagle przypomnia³o mi siê co mia³em zrobiÌ. Zrobi³em klona i wys³a³em go do Konohy. Ten zrobi³ Hiraishin no Jutsu i znikn¹³.
WszedÂł do biura.
- Dobra czÂłowieczku, mam sprawĂŞ... albo organizacjia podlega
Kumo, albo coÂś ci siĂŞ stanie... wybieraj. - powiedziaÂł do siedzÂącego na fotelu lidera mÂłodzieĂąca ( w swoim wieku )
Przed wejÂściem Kiomota do gabinetu naÂłoÂżyÂłem maskĂŞ. - Ah....Czego znowu ktoÂś chce? Czego potrzebujesz?- zapytaÂłem zakÂładajÂąc nogi na biurko
-YYyyy gÂłuchy jesteÂś.... chcĂŞ aby SO byÂło mi podlegÂłe, jeÂżeli nie to coÂś ci zrobiĂŞ, albo nie najpierw wezmĂŞ sercĂŞ a póÂźniej coÂś ci zrobiĂŞ. - powiedziaÂł ze zdenerwowaniem myÂślÂąc Âże koleÂś za biurkiem go lekcewaÂży na wszelki wypadek atywowaÂł
Hougou Kajuu Henge no Jutsu, teraz nie ma Âżadnych organów wewnĂŞtrzynych co daje mu praktycznÂą nieÂśmiertelnoœÌ.
- No dobra moÂże pogadamy inaczej. Kokuangyou no Jutsu - powiedziaÂł, //pod wpÂływem tego jutsu nic nie widzisz tylko bezkresnÂą ciemnoœÌ uwoniĂŚ moÂżesz siĂŞ tylko Kyouten Chiten którego nie masz// // p.s chcĂŞ tylko rozmawiaĂŚ chyba Âże koniecznie chcesz siĂŞ biĂŚ //
PodszedÂłem bliÂżej do Michimoto który widzi tylko ciemnoœÌ i prawdopodobie jest zdziwiony.
- To jak walka czy podleg³oœÌ Kumo, co wybierasz? - spyta³êm
AktywowaÂłem pieczĂŞĂŚ do poziomu CS1. Nie musimy walczyĂŚ. Porozmawiajmy o tym jak czÂłowiek z czÂłowiekiem....Z innymi organizacjami teÂż tak zawarÂłeÂś sojusz?-zapytaÂłem wstajÂąc. CzuÂłem, Âże Kiomoto jest blisko.
- Ty chyba nie jesteÂś zbyt mÂądry, nie sojusz tylko wy podlegacie mi. Rozumiesz ja naprawdĂŞ nie mam czasu Âżeby walczyĂŚ dlatego albo wykonujecie moje polecenia albo was poobijam. - powiedziaÂłem zirytowany.
// Michimoto moÂże czytaj uwaÂżnie moje posty co? //
- Ty chyba sobie ze mnie Âżartujesz. SO nie bĂŞdzie podlegaĂŚ nikomu. Co najwyÂżej moÂżemy zawiÂązaĂŚ rozum, ale nic wiĂŞcej. UaktywniÂłem moje KG. W pomieszczeniu zaczĂŞÂły zapalaĂŚ siĂŞ maÂłe pÂłomyki.
- Dobrze wiĂŞc wyjdÂźmy gdzieÂś, Âżeby byÂło wiĂŞcej miejsca. Hougou Kemono no Jutsu - powiedziaÂłem z moich pleców wyszÂły dwie skrzydlate bestie.
- Moja bestia zabierze cie tam gdzie bĂŞdziemy walczyĂŚ
zaufaj mi walczĂŞ honorowo i moja bestia nic ci nie zrobi. - dodaÂłem a moja betia zarzuciÂła sobie na plecy Michimoto i odleciaÂła a ja na drugiej bestii zrobiÂłem to samo.
<nie ma mnie i Michimoto> // serio nie miaÂłem zamiaru siĂŞ biĂŚ chciaÂłem mieĂŚ SO jak Orochimaru a teraz siĂŞ cieszĂŞ bo sprawdzĂŞ siĂŞ z CS'owcem // // walczymy gdzieÂś w puszczy osaka tam bĂŞdzie mój ostatni post bĂŞdziesz wiedziaÂł gdzie //
wchodze bez pukania siadam na krzeÂśle i czekam na lidera....
WchodzĂŞ do gabinetu i zastajĂŞ tam Koki'ego. - Witam Koki ...- powiedziaÂłem
Witam Liderze-powiedziaÂłem...-mie masz moze dla mnie jakiegoÂś specjalnego zadania...albo jakiejÂś ciepÂłej posdaki
- Mam... Zostajesz teraz Liderem SO...- powiedziaÂłem znikajÂąc. <NMM>
CO...-zapytaÂłem zaskoczony...nadal siedziaÂłem jak wczeÂśniej....
Nadal pod wielkim wrazeniem siadam z biurkiem ...
po przejrzeniu papierów nieco zawiedziony wychodze z gabinetu....
[nmm]
WchodzĂŞ,lecz nie zastajĂŞ lidera, siadam wiĂŞc na krzeÂśle i czekam ..
Pojawiam siĂŞ w gabinecie nie zaówaÂżam mojego goÂścia wiĂŞc po prostu siadam sobie za biurkiem i zajmujĂŞ siĂŞ swojÂą pracÂą....
- oo Witam liderze, nie wiedziaÂłem Âże jestem taki dobry w kamuflaÂżu ..
Wyrwany z zamyÂślenia patrzĂŞ na przypysza....
-MógÂłbyÂś siĂŞ przedstawiĂŚ-zapytaÂłem...
- O przepraszam, nie przedstawi³em siê, nazywam siê Tetsu, chcia³em do³¹czyÌ do organizacji..
Przecierz juÂż to zrobiÂłeÂś-powiedziaÂłem patrzÂąc na rozmówĂŚ
owszem ale wolaÂłbym usÂłyszeĂŚ to oficjalnie od lidera
uÂśmiecham siĂŞ mówiÂąc te sÂłowa ...
Tak wiĂŞc witaj w SO...-powiedziaÂłem...a teraz twoje zadanie...idÂź i poszukaj nowych czÂłonków do SO-powiedziaÂłem...
no wiĂŞc poniewaÂż mój rozmówca nic nie mówiÂł wyszedÂłem z gabinetu pozostawiajÂąc go samego

[nmm]
TrawiÂąc jeszcze sÂłowa lidera, wychodzĂŞ z biura
<nmm>
Wchodz¹c do swojego biura, podszed³ do okna otworzy³ je i siada za biurkiem wype³niaj¹c jakieœ dokumenty. Po skoùczeniu bierze ksi¹¿kê z szafki i zaczyna j¹ czytaÌ.

Po ciĂŞÂżkim dniu Sakon z bratem udajÂą siĂŞ do swojego Apartamentu.

NMM
Sakon otwiera drzwi omija straÂżników przy drzwiach. Zadowolony zamyka drzwi. Papiery które widzi na biurku bierze do rĂŞki zaczyna czytaĂŚ. Po skoĂączeniu siada i zaczyna je wypeÂłniaĂŚ.

Po skoĂączeniu Sakon udaje siĂŞ do swojego apartamentu.
-Gdzie ona jest?-pyta siebie ninja.

NMM
-Pozwól, Âże bĂŞdĂŞ szedÂł pierwszy, nie moÂże ci siĂŞ nic staĂŚ. NajwyÂżej ja oberwĂŞ... - RuszyÂłem korytarzem. UwaÂżaÂłem na kaÂżdy swój krok. W miĂŞdzyczasie naÂłoÂżyÂłem kawarimi no jutsu na siebie. SzliÂśmy i szliÂśmy, ale nikogo nie byÂło. ÂŻadnych puÂłapek, straÂży, zupeÂłnie nic. "CzyÂżby wiedzieli o naszej obecnoÂści? ". Zacz¹³em coraz to ostroÂżniej stawiaĂŚ kroki. Wreszcie dotarÂłem do drewnianych drzwi, na nich byÂło napisane gabinet lidera.
-Pozwolisz..? - nie czekajÂąc na odpowiedÂź skupiÂłem chakrĂŞ wokóÂł mojej reki i uÂżyÂłem chakra no mesu. NastĂŞpnie uderzyÂłem z caÂłej siÂły drzwi, które po tym wyleciaÂły prosto na ÂścianĂŞ w pomieszczeniu. Pokój byÂł pusty.
-To jest bardzo dziwne panie, nikogo tu nie ma.. zero Âśladów po Tayuyi. Heh.. Tym lepiej dla nas.- Zacz¹³em przeglÂądaĂŚ biurko lidera.ZnalazÂłem w nich papiery dotyczÂące budowy tego budynku, zaciekawiÂły mnie i pokazaÂłem je Orochimaru.
SzedÂłem za Kabuto.W miedzy czasie naÂłoÂżyÂłem na siebie kawarimi on jutsu.Kiedy szliÂśmy korytarzem to nie natkaliÂśmy Âżadnych puÂłapek ani nikogo nie spotkaliÂśmy.Widocznie gdzieÂś ich wywiaÂło.Kiedy Kabuto rozwaliÂł drzwi to wszedÂłem za nim do Âśrodka.Kabuto wrĂŞczyÂł mi dokumenty dotyczÂące budynku.
-Bardzo dobrze Kabuto,przeszukaj cale pomieszczenie moÂże znajdziesz jeszcze coÂś interesujÂącego.

RozglÂądaÂłem siĂŞ po pomieszczeniu.
Wiec to jest pomieszczenie lidera.Dziwne ze opuszcza je i nie zostawia Âżadnej straÂży.WidaĂŚ Âże jest niekompetentny.
-Dobrze panie- po tym zacz¹³em szukaĂŚ jakiÂś ukrytych pomieszczeĂą, wejœÌ, póÂłek, lecz nic nie znalazÂłem.
- Chyba tutaj nic nie ma, tak samo nikt siĂŞ nie zjawia, chyba wszyscy jak siĂŞ dowiedzieli ,Âże Âżyjesz panie to pouciekali... znowu przejmujesz organizacjĂŞ - Po wypowiedzeniu tych sÂłów uklÂąkÂłem na prawe kolanu i spuÂściÂłem gÂłowĂŞ. OddaÂłem pokÂłon nowemu liderowi organizacji. NastĂŞpnie zapytaÂłem:
- Jakie bĂŞdÂą kolejne rozkazy panie? Jaka bĂŞdzie moja funkcja? Czym siĂŞ teraz zajmiemy? Jaki bĂŞdzie cel organizacji? Jak bĂŞdzie wyglÂądaÂło przyjmowanie nowych czÂłonków?- Wiele pytaĂą, na które chciaÂłem otrzymaĂŚ odpowiedÂź. CzekaÂłem klĂŞczÂąc.
Na moje twarzy pojawiÂł siĂŞ zÂłowrogi uÂśmiech.Po czym powiedziaÂłem z wielkim podekscytowaniem

-Zgadza siĂŞ Kabuto,wszyscy uciekli.
PodszedÂłem do biurka i usiadÂłem po czym powiedziaÂłem

-Kolejnym zadaniem bĂŞdzie zrzeszanie nowych czÂłonków.MuszÂą to byĂŚ ludzie wyjÂątkowo utalentowani. KaÂżdy czÂłonek musi przyrzec mi bezgraniczne posÂłuszeĂąstwo.Ciebie Kabuto mianuje moim zastĂŞpca.W razie gdyby mnie nie byÂło to ty peÂłnisz funkcjĂŞ lidera organizacji.Naszym gÂłównym celem jest na razie wzmocnienie naszej organizacji.Jak nam siĂŞ to uda to wyznaczĂŞ nowe zadania i cele organizacji.kaÂżdy czÂłonek bĂŞdzie musiaÂł przejœÌ test sprawdzajÂący.JeÂśli go przejdzie to przyjmĂŞ go pod nasze szeregi.
- Rozumiem panie, jak zwykle masz racjĂŞ. wiadomo, Âże musimy rosn¹Ì w si³ê, zwÂłaszcza jak jest nas na razie tak maÂło, musimy stanowiĂŚ potĂŞgĂŞ na Âświecie.- Po tym miaÂłem wstaĂŚ, jednak zobaczyÂłem jeszcze jak¹œ kartkĂŞ pomiĂŞdzy dwoma deskami podÂłogi, wyciÂągn¹³em jÂą i okazaÂło siĂŞ, Âże to lista byÂłych czÂłonków SO ,którzy obecnie zdradzili je. PokazaÂłem od razu to mojemu panu. " OczywiÂście robiÂłem to nie bez powodu, kolejne gÂłowy do stracenia i wiĂŞcej ciaÂł dla mnie". NastĂŞpnie ruszyÂłem w stronĂŞ siedziby Kage Oto. SzedÂłem za lordem Orochimaru. <NMM>
-Bardzo dobrze rozumujesz Kabuto.Musimy udaĂŚ siĂŞ do Otokage i porozmawiaĂŚ z niÂą o szpiegu który pracuje dla niej.Musimy wydostaĂŚ od niego jak najwiĂŞcej wiadomoÂści o naszym najwiĂŞkszym wrogu.
Po tych sÂłowach wstaÂłem z fotela na którym siedziaÂłem i zacz¹³em zmierzaĂŚ ku wyjÂścia gdy nagle Kabuto podaÂł mi jak¹œ listĂŞ.ByÂła to lista byÂłych czÂłonków SO.
-Bardzo dobrze Âże jÂą znalazÂłeÂś.Wszyscy ci co opuÂścili tÂą organizacjĂŞ muszÂą zginaĂŚ.Po tych sÂłowach opuÂściÂłem mój gabinet.
<NMM>
DotarliÂśmy ponownie do siedziby SO. WszedÂłem do gabinetu, uchylajÂąc drzwi. poÂłoÂżyÂłem akta na biurku. PoczekaÂłem, aÂż wejdzie Orochimaru i zacz¹³em mówiĂŚ.
- Jak zwykle myszki plÂączÂą siĂŞ tam gdzie nie trzeba. NieÂźle zaÂłatwiliÂśmy tych cieniasów z Anbu, nie sÂądzisz panie? Niestety ta gÂłupia dziewczyna nie odpowiedziaÂła nam na pytania. Teraz bĂŞdziemy musieli porwaĂŚ jak¹œ osobĂŞ z klanu Sabataya. To nie powinno byĂŚ dla nas trudne. Czym siĂŞ zajmiemy jeszcze panie? Nasze listy goĂącze pewnie niedÂługo bĂŞdÂą wisieĂŚ juÂż w Oto. Jakie sÂą twoje polecania?- PoprawiÂłem swoje okulary i czekaÂłem na odpowiedÂź.
Kiedy udaÂło mi siĂŞ dotrzeĂŚ do kryjówki to wszedÂłem do gabinetu i usiadÂłem na fotelu przed biurkiem.Po wypowiedzi Kabuto powiedziaÂłem
-Zgadzam siĂŞ z tobÂą.To nie byÂł zbyt silny przeciwnik.Nie mógÂł siĂŞ równaĂŚ z naszÂą siÂła.
W moich oczach byÂło widaĂŚ podekscytowani.ByÂłem bardzo zadowolony z tego co zrobiÂłem.Po czym dodaÂłem
-NastĂŞpnym naszym zadaniem bĂŞdzie udaĂŚ siĂŞ do Kiri i porwaĂŚ kogoÂś z klanu Sabataya i zmusiĂŚ go do przeczytania tych notek.Musimy zrobiĂŚ to dyskretnie i pod przebraniem tak aby nikt nas nie rozpoznaÂł.PóÂźniej moÂże odwiedzimy nasza przyjacióÂłkĂŞ Nanao.
Na mojej twarzy pojawiÂł siĂŞ zÂłowrogi uÂśmiech.
UsÂłyszeliÂście jakiÂś szelest w korytarzu którym weszliÂście do gabinetu. BrzmiaÂło to niczym szczura ale jakiÂś wiĂŞkszy, musiaÂł byĂŚ wielkoÂści kota by tak haÂłasowaĂŚ. CzyÂżby to goÂście z Oto wpadli z wizytÂą? A moÂże to tylko jakieÂś gÂłupie zwierze... ? ? ?
- Masz racjĂŞ- OdpowiedziaÂłem kiwajÂąc gÂłowÂą. W tym czasie usÂłyszaÂłem jakieÂś ruchy na zewnÂątrz.
- Orochimaru, chyba ktoÂś nas ÂśledziÂł... Jak mogliÂśmy ich nie zauwaÂżyĂŚ.. Teraz to nie jest waÂżne.. Nie waÂżne kim sÂą to i tak zaraz zginÂą.- Po tym naÂłoÂżyÂłem na siebie kawarimi no jutsu. UstawiÂłem siĂŞ obok drzwi. Jak ktoÂś otwiera drzwi to od razu podrzynam mu gardÂło moim kunaiem. WykonujĂŞ to istnie chirurgicznie, bÂłyskawicznie i celnie. NastĂŞpnie odskakujĂŞ do tyÂłu jakieÂś dwa metry. Czekam i obserwujĂŞ kto to taki siĂŞ pojawi. W dobrym przypadku juÂż jednego bĂŞdzie z gÂłowy. W razie aktywacji kawarimi zamieniam siĂŞ w obraz wiszÂący na Âścianie ,na korytarzu.
UsÂłyszaÂłem Âże ktoÂś porusza siĂŞ na korytarzu.Widocznie musiaÂłem go nie zauwaÂżyĂŚ kiedy wchodziliÂśmy do kryjówki.Trzeba bĂŞdzie siĂŞ nim szybko zaj¹Ì.Narzucam na siebie kawarimi no jutsu i w razie gdybym nie mógÂł siĂŞ obroniĂŚ to uaktywniam je i pojawiam siĂŞ w bezpiecznej odlegÂłoÂści od niego.
-Ty,który siĂŞ tam ukrywasz pojaw siĂŞ.Chce widzieĂŚ tego którego zabije zaraz.
ZauwaÂżyÂłem ze Kabuto ustawiÂł siĂŞ koÂło drzwi wiec specjalnie prowokuje go aby siĂŞ pojawiÂł
-MoÂże tchórzysz i jesteÂś zwykÂłym Âśmieciem ukrywajÂącym siĂŞ.
Kabuto otworzyÂł drzwi jednak nikogo tam nie byÂło. Nic zero ludzi, zwierzÂąt... Nic pusty korytarz... W miĂŞdzy czasie ze wszystkich stron sÂłychaĂŚ byÂło nieznany wam mĂŞski gruby gÂłos...

-I to ta gadzina i ten maÂły szczur narobili tyle zamieszania w Oto? ToÂż to dwa strzaly sÂą Jurii i po gadzinie i szczuÂże...

SÂłychaĂŚ bylo ruski akcent w glosie mĂŞÂżczyzny, glos rozbrzmiewal ze wszystkich stron w pokoju...
- ehh, a myslaÂłem ,Âże juÂż siĂŞ trochĂŞ ponownie rozerwĂŞ, a to tylko jakiÂś tchórz chowajÂący siĂŞ. -RuszyÂłem w stronĂŞ krzesÂła i usiadÂłem na nim.
- Poczekamy na naszego goÂścia, co ty na to lordzie Orochiamru? -zapytaÂłem Sannina. RozsiadÂłem siĂŞ wygodnie, w reku trzymaÂłem mój kunai, zawsze gotowy do zaatakowania intruza. ZerkaÂłem na wejÂście, w oczekiwaniu na nieproszonego goÂścia. W razi ataku pomieszczenia aktywuje kawarimi no jutsu i znajduje siĂŞ na korytarzu.
-Ta gadzina zaraz ci pokaÂże co to znaczy zrobiĂŚ trochĂŞ zamieszania.Pojaw si jeÂśli uwaÂżasz ze nie walka z nami to buÂłka z masÂłem.PokaÂże ci mojÂą moc.Raczej ciebie bym nazwaÂł szczurem bo to ty siĂŞ ukrywasz a nie my.A jeÂśli chodzi o gadzinie to nazywam siĂŞ OROCHIMARU i powinieneÂś to wiedzieĂŚ.

w razie gdybym nie odparl ataku przeciwnika to aktywuje kawarimi i pojawiĂŞ siĂŞ w bezpiecznej odlegÂłoÂści od niego.Szybko moja lewÂą rĂŞkÂą wyciÂągam kunaii czkam na odpowiedz.
Nie usÂłyszeliÂście odpowiedzi a jedynie dÂźwiĂŞki gry na flecie. ByÂła to bardzo wolna melodia. W pewnym momencie zauwaÂżyliÂście Âże wasze dolne koĂączyny, czyli nogi zaczynajÂą siĂŞ rozpuszczaĂŚ, topniejÂą, przechodza w stan pÂłynny... W masĂŞ bez krztaÂłtu... Nie moÂżecie nimi ruszyĂŚ... Melodia caÂły czas gra i brzmi jak by dobiegaÂła z korytarza...
" MyÂślisz, Âże takim czymÂś nas pokonasz ?! Za kogo ty nas uwaÂżasz!?- Kabuto byÂł podniecony, jego dusza ¿¹daÂła krwi, chciaÂł poczuĂŚ oddech Âśmierci. Jego Âźrenice staÂły siĂŞ czerwone, na twarzy zawitaÂł potworny uÂśmiech. wykonanie pieczĂŞci kai trwaÂło mrugniĂŞcie oka. Jego ruchy pod wpÂływem adrenaliny i testosteronu staÂły siĂŞ szybsze. W dwóch skokach znalazÂł siĂŞ na korytarzu. Gdy ta, siĂŞ znalazÂł, to bez zastanowienia wyrzuciÂł po trzy shurikeny z kaÂżdej reki. SiÂła i szybkoœÌ tego byÂła zaskakujÂąc. Przeciwnik myÂślaÂł, Âże wróg trwa w GenJutsu, a on po tak krótkim czasie siĂŞ z niego wydostaÂł. Nie waÂżne gdzie leciaÂły shurikeny, poniewaÂż miaÂły zabiĂŚ osoby znajdujÂące siĂŞ na korytarzu, to byÂł ich jedyny cel. Teraz Kabuto myÂślaÂł jak maszyna do zabijania. ZnaleŸÌ cel i go uÂśmierciĂŚ zadajÂąc mu jak najwiĂŞksze cierpienie. Orochimaru znaÂł tego Kabuto, pod tÂą postaciÂą, kiedyÂś to juÂż siĂŞ wydarzyÂło. Nie przepadaÂł za tym, poniewaÂż trudno byÂło go z tego wydostaĂŚ. Jednak Sanninowi wÂłaÂśnie to siĂŞ w nim podobaÂło, nieobliczalnoœÌ nawet wiĂŞksza od niego... ChciaÂł teraz tylko zabijaĂŚ i zabijaĂŚ. WidaĂŚ pozbawienie Âżycia dwóch czÂłonków ANBU tak na niego wpÂłynĂŞÂło. Sam widok chÂłopak w takim stanie mógÂł nie jednÂą osobĂŞ przestraszyĂŚ i doprowadziĂŚ do wycofania siĂŞ bÂądÂź ucieczki. W razie aktywacji kawarimi znajdujĂŞ siĂŞ za wrogiem i dwoma kunaiami zadajÂą takie oto ciosy. Pierwszy podcina krtaĂą ,powodujÂąc bardzo duÂży wypÂływ krwi, a drugi zostaje wbity w krĂŞgosÂłup, pomiĂŞdzy 12 a 13 krĂŞgiem, po czym z caÂłych siÂł jest jest poruszany do góry, ryjÂąc miĂŞÂśnie i ÂściĂŞgna, zarazem niszczÂąc krĂŞgi i powodujÂąc paraliÂż caÂłego ciaÂła. To co siĂŞ dzieje z ofiarami tych ataków nie jednego moÂże doprowadziĂŚ do obrzydzenia i wymiotów.

Chakra: 2025- 200 = 1825
-A wiec to genjutsu.Ta osoba specjalizuje siĂŞ w grze na flecie.SiÂła woli gryzĂŞ mojÂą prawe rĂŞkĂŞ aby uwolniĂŚ siĂŞ z genjutsu.Po czym uÂżywam Nikutai Kassei. Znikam i pojawiam siĂŞ przed wÂłaÂścicielem fletu.Po czym jednym ciosem kunai robiĂŞ wielki zamach i od doÂłu przejeÂżdÂżajÂąc tej osobie bo klatce piersiowej po czym znowu znikam i pojawiam siĂŞ za niÂą i wbijam jej kunai w plecy po czym prawa rĂŞkÂą wyciÂągam kunai i przystawiam do gardÂła.DziĂŞki tej technice wydaje siĂŞ ze znikam a tak naprawdĂŞ to tak szybko siĂŞ poruszam Âże mnie nie widaĂŚ.

-Kim jesteÂś i czego tutaj szukasz.Czy jesteÂś sama?Odpowiadaj lub zabije ciebie.
Moja twarz jest blisko oponenta.Moim obÂślizgÂłym jĂŞzykiem oblizuje przeciwnika po twarzy.W moich oczach widaĂŚ ob³êd i ekscytacje.JeÂśli spróbuje coÂś zrobiĂŚ za pomocÂą fletu to podrzynam jej gardÂło.

Chakra:2000-150=1850
Kabuto: Twoje nogi dalej ulegajÂą temu dziwnemu jutsu. Kai nie przyniosÂło zadnego efektu...

Oro: Ugryzles siĂŞ bardo mocno w rĂŞkĂŞ aÂż popÂłynĂŞÂła ci po niej krew, bardzo mocno wbiÂłes swoje kÂły. Ból zadzialaÂł twoje nogi wróciÂły do normy a ty uÂżyÂłeÂś swojego jutsu. W mgnieniu oka znalazÂłeÂś siĂŞ na korytarzu. PrzeoraÂłes ciaÂło jaiegoÂś mĂŞÂżczyzny na korytarzu, byl ubrany w strój anbu o czym równieÂż informowaÂła maska tak charakterystyczna dla tej organizacji. W rĂŞku jednak trzymal miecz a nie flet co ciĂŞ zdziwiÂło. NastĂŞpnie pojawiÂłeÂś siĂŞ za anbusem i wbiÂłeÂś mu kunai w plecy... Ten padÂł na kolana... Nic nie odpowiedziaÂł...
" Geez , jak mogÂłem daĂŚ siĂŞ zÂłapaĂŚ na takie Âłatwe gen... ". RĂŞce mam wolne wiĂŞc wyciÂągam szybko kunai i wbijam go sobie udo. To powinno uwolniĂŚ mnie z tego GenJutsu. Wybiegam na korytarz, zauwaÂżam le¿¹cego czÂłonka Anbu. Na szczĂŞÂście juÂż nie jestem szalony i potworny, tylko zaczynam myÂśleĂŚ racjonalnie. Zdejmuje maskĂŞ i przyglÂądam siĂŞ jego twarzy. -Shoushagan no Jutsu- wypowiadam to bardzo cicho. Zaczynam wyglÂądaĂŚ identycznie jak on. Nie wydaÂł Âżadnego dÂźwiĂŞku, wiĂŞc nie wie tamten ,Âże on nie Âżyje. ZakÂładam maskĂŞ i wyglÂądam identycznie jak on. Zaczynam biec po korytarzu. W rĂŞkawie mam schowanego kunaia. BiegnĂŞ dopóki nie spotkam jakiegoÂś przeciwnika, jeÂżeli tak, to podbiegam do niego, udaje zmĂŞczonego. On siĂŞ pewnie spyta co siĂŞ staÂło.. ja zaczynam mówiĂŚ, Âże to jest puÂłapka. Wróg skupiony na rozmowie z nim nie zauwaÂża szybkiego ciosu jaki wykonujĂŞ prosto w krtaĂą,przebijajÂąc jÂą na wylot, Âżadnego odgÂłosu, szybkie i ciche morderstwo. CiaÂło usuwam do jakiego pobliskiego pokoju i kontynuuje poszukiwania dalej. RobiĂŞ to z kaÂżdym oponentem ,którego spotkam. To jest wÂłaÂśnie moja domena, oszukaĂŚ, zabiĂŚ i ukryĂŚ. W czasie biegu nakÂładam na siebie kawarimi no jutsu. Zamieniam siĂŞ w jakiÂś przedmiot znajdujÂący siĂŞ za atakujÂącym i podrzynam mu gardÂło. Moje zabójstwa sÂą szybkie, celne i co najwaÂżniejsze -ciche.

Chakra: 1925 -100-200= 1625
Kiedy wbiÂłem mojemu przeciwnikowi kunai w plecy to szybko wyj¹³em drugi kuni mojÂą lewÂą rĂŞkÂą i przykÂładajÂąc go do jego szyi z wielkÂą okrutnoÂściÂą przejechaÂłem kunai po jego gardle po czym z jego szyi wytrysnĂŞÂła pewnie fala krwi.Po tym ruchu ponownie przejeÂżdÂżam mu kunai tym razem w przeciwnÂą stronĂŞ tak mocno aby odci¹Ì mu gÂłowĂŞ.Natomiast prawÂą rĂŞkÂą caÂły czas trzymam jego prawÂą rĂŞkĂŞ tak aby nie mógÂł uÂżyĂŚ Âżadnego jutsu.Po tych czynnoÂściach puszczam juÂż pewnie nieÂżywego przeciwnika i rozglÂądam siĂŞ czy nie ma nigdzie nastĂŞpnego oponenta.W razie czego gdyby mnie zaskoczyÂł i nie mógÂłbym siĂŞ obroniĂŚ to uÂżywam kawarimi i pojawiam sie za nim i przejeÂżdÂżam mu kunaim po krĂŞgosÂłupie,dokÂładnie po krĂŞgach tak aby go sparaliÂżowaĂŚ.
Oro: W brutalny sposób zabiÂłeÂś swojego przeciwnika. Jedna krótka chwila i byÂł juÂż martwy w kaÂłuÂży krwi. Glowa twojego rywala wisiala teraz tylko na karku na którym kunai siĂŞ zatrzymaÂł nie mogÂąc go przeci¹Ì.

Kab: UbraÂłes swój kamuflaÂż, gdy byÂłes gotowy pobiegÂłeÂś korytarzem aÂż w koncu natrafiÂłeÂś na swego rywala nie spodziewaÂł siĂŞ podstepu to teÂż gral dalej na flecie swÂą melodiĂŞ. Przeciwnik nie zdaÂżyÂł nic zrobiĂŚ, twój kunai przebiÂł jego krtaĂą. Dalej na nikogo nie natrafiÂłeÂś...
- JuÂż nie bĂŞdziesz mi tu mÂąciÂł w gÂłowie...- SpojrzaÂłem na ciaÂło. ObszedÂłem caÂłe pomieszczenie i juÂż nikogo nie znalazÂłem. PostanowiÂłem wróciĂŚ do Sannina. Wzi¹³em ciaÂło czÂłonka ANBU i z nim udaÂłem siĂŞ do lorda Orochimaru. Gdy przyszedÂłem i rzuciÂłem ciaÂło o ziemie ,to powiedziaÂłem:
- To juÂż wszyscy panie, juÂż nikogo nie ma. Tylko dwa szczury byÂły. -SpojrzaÂłem na drugie zwÂłoki. ByÂły ona poharatane, jakby jakieÂś zwierzĂŞ siĂŞ na nie rzuciÂło. SpojrzaÂłem na mojego towarzysza i powiedziaÂłem:
- Z tego twojego to nic nie zrobimy, ale moje jest nawet w dobrym stanie. Co mam z nim zrobiÌ? Bo to drugie spalê. Jakie s¹ nasze kolejne zadania i cele? Czy masz mo¿e jak¹œ misjê dla mnie?- spyta³em siê i czeka³em na odpowiedŸ.
Wsta³em i porzuci³em ju¿ do niczego nie nadaj¹ce siê cia³o.Wyci¹gn¹³em z niego pe³en w krwi kunai i go obliza³em.Po czym schowa³em do sakiewki.zobaczy³em zbli¿aj¹cego siê Kabuto.Mia³ on przy sobie jedno cia³o.
-Bardzo dobrze Kabuto.Niestety z moim przeciwnikiem nawet siĂŞ pobawiĂŚ siĂŞ nie mogÂłem.JóÂź nie bĂŞdzie potrzebne nam to ciaÂło wiec siĂŞ zgadzam z tobÂą ze moÂżesz je spaliĂŚ.Natomiast drugie ciaÂło zanieÂś do mojego laboratorium.Poeksperymentuje na nim.Jednak nie uwaÂżam aby byÂło dobrym pojemnikiem dla mnie wiec zrobiĂŞ z niego mojego królika doÂświadczalnego.Naszym zadaniem nastĂŞpnym bĂŞdzie porwanie jakiegoÂś czÂłowieka z klanu Sabataya.Musimy go porwaĂŚ i zmusiĂŚ do odczytania tej ksiĂŞgi.
Po wypowiedzi Orochiamru udaÂłem siĂŞ do laboratorium . Po dwudziestu minutach wróciÂłem .
- Panie ,to gdzie siĂŞ teraz udajemy? -SchowaÂłem akta do biurka. ZastanawiaÂłem siĂŞ nad tym co by tu zrobiĂŚ. Jaki szataĂąski plan wprowadziĂŚ w dziaÂłanie. Kogo by tu po szpiegowaĂŚ. ChciaÂłem zbieraĂŚ informacje. RobiĂŚ to ,w czym jestem najlepszy. CzekaÂłem na odpowiedÂź Sannina. ( Jak co to NMM jeÂśli oro wychodzi, to ja za nim idĂŞ).
Po kilkudziesiêciu minutach wraca Kabuto.Widocznie zaj¹³ siê cia³ami i przeszuka³ je.Przynosi ze sob¹ dwie katany i dwie pary rêkawiczek ochronnych.Pakujê wszystko do torby.
-Bardzo interesujÂące rzeczy mieli ci wysÂłannicy ANBU.Przyda nam siĂŞ na pewno to wyposaÂżenie.ZwÂłaszcza ze wyruszamy na nastĂŞpna misje.Celem jej jest porwanie czÂłonka klanu Sabataya.NastĂŞpnie zmuszenie go do odczytania ksiegi.Nie ma co traciĂŚ czasu,wyruszamy natychmiast.
Po tych sÂłowach opuszczam gabinet.<Nie ma nas tu>
WchodzĂŞ do pomieszczenia i siadam na krzeÂśle.
Niestety muszĂŞ to zrobiĂŚ.Nie mam innego wyboru.PostanowiÂłem i nie ma odwrotu.Czas na poukÂładanie spraw wiĂŞc muszĂŞ wyjechaĂŚ.Tylko kto zostanie liderem SO.A...juÂż wiem Kabuto.No to teraz wystarczy zrobiĂŚ odpowiedniÂą dokumentacje.
Po naskrobaniu kilku rzeczy na papierach,wstajĂŞ i wychodzĂŞ z pomieszczenia
<NMM>

(DziĂŞkujĂŞ wszystkich za miÂłe towarzystwo i fantastycznÂą atmosferĂŞ.Liderem SO zostaje Kabuto.On teraz zajmuje siĂŞ tÂą organizacjÂą.Ja tym czasem usuwam moje postacie.DziĂŞkujĂŞ za uwagĂŞ i ÂżyczĂŞ dalszych sukcesów w waszym Âżyciu )
BÂłyskawicznie wparowaÂłem do pomieszczenia. Niestety nikogo nie spotkaÂłem po drodze, widocznie ta osoba musiaÂła byĂŚ w innej czĂŞÂści siedziby. PowiedziaÂłem caÂły zdyszany do Orochimaru :
-Panie, ktoÂś wtargn¹³ do siedzi..- WÂłaÂśnie dostrzegÂłem ,Âże nikogo tutaj nie ma. Pokój byÂł pusty. PodszedÂłem do biurka i spostrzegÂłem kartkĂŞ papieru le¿¹cÂą na nim. PodniosÂłem jÂą i zacz¹³em czytaĂŚ.

Drogi Kabuto,
Niestety muszĂŞ opuÂściĂŚ to miejsce i ukryĂŚ siĂŞ na pewien czas. MuszĂŞ poukÂładaĂŚ kilka waÂżnych spraw i je zaÂłatwiĂŚ. Nie powiadomiÂłem CiĂŞ o tym wczeÂśniej ,poniewaÂż nie wiedziaÂłem, Âże to tak szybko wyniknie. OpiekĂŞ nad Sound Organisation pozostawiam Tobie, mojej prawej rĂŞce. Od teraz jesteÂś liderem. Masz jÂą wzmocniĂŚ i sprowadziĂŚ wiele ciaÂł do moich eksperymentów. Na pewno mnie nie zawiedziesz, masz czas do mojego powrotu. Nie wiem kiedy wrócĂŞ, ale to moÂże trochĂŞ potrwaĂŚ. LiczĂŞ na Ciebie, Kabuto,
ÂŻegnaj.

Po przeczytaniu tej kartki zgniotÂłem jÂą w malutkÂą kulkĂŞ ." Jak zwykle mnie o niczym nie powiadomiÂł. W sumie bĂŞdzie ze mnie dumny jak powróci. " WiadomoœÌ wÂłoÂżyÂłem do kieszeni i usiadÂłem na krzeÂśle lidera. WiedziaÂłem juÂż o obecnoÂści nieproszonego goÂścia, wiĂŞc czekaÂłem, aÂż sam do mnie przyjdzie. Wyj¹³em swój kunai i zacz¹³em Go ostrzyĂŚ, juÂż dawno nie uÂżywaÂłem mojej broni. Czy dzisiaj ponownie poczujĂŞ sÂłodki smak krwi i Âśmierci..? Oby... CzekaÂłem patrzÂąc na drzwi prowadzÂące do gabinetu.
Po drodze do gabinetu Kidoumaru dÂługo zastanawiaÂł siĂŞ czy ktoÂś tu jest i czy Sound Organization jeszcze istnieje. Gdy byÂł juÂż kilka metrów od pomieszczenia lidera wyczuÂł czyj¹œ obecnoœÌ.
"-MoÂże ktoÂś próbuje odbudowaĂŚ tÂą organizacjĂŞ-pomyÂślaÂł"
ZapukaÂł po czym wszedÂł do Âśrodka.
O maÂło nie zemdlaÂł gdy zobaczyÂł za biurkiem Kabuto...
"Ten idiota... co on tu robi? - myÂślaÂł zdziwiony"
-Witam Kabuto , dawno siĂŞ nie widzieliÂśmy... co tu robisz ?-spytaÂłem.
UsÂłyszaÂłem kroki dochodzÂące z korytarza. Nadal siedziaÂłem sobie spokojnie. " Wreszcie.. MyÂślaÂłem, Âże siĂŞ tu zanudzĂŞ.. Czas na rozrywkĂŞ..". Moje zdziwienie byÂło nie maÂłe, gdy zobaczyÂłem przed sobÂą dawnego czÂłonka S5 ,Kidoumaru. OdpowiedziaÂłem:
- Kopê lat. D³ugo Ciê nie by³o. Co porabia³eœ przez ten czas? Czy nadal s³u¿ysz lordowi Orochimaru ,czy mo¿e opowiedzia³eœ siê za t¹ zdrajczyni¹? Co ja tu robiê ,pytasz? Siedzê, nie widaÌ? Obecnie odpoczywam po d³ugim i bardzo owocnym dniu. A ciebie co tutaj sprowadza? - Patrzy³em nieufnie na goœcia. ale na mojej twarzy ca³y czas by³ ten uœmieszek i mi³a twarz. " Ciekawe, czy do nas do³¹czy, je¿eli tak, to to by³oby powa¿ne wzmocnienie i przyda³by nam siê taki ktoœ w naszych szeregach. Zobaczymy co odpowie...".
Kidoumaru wysÂłuchaÂł uwaÂżnie sÂługĂŞ Orochimaru jednoczeÂśnie bĂŞdÂąc trochĂŞ nie ufnym.
"-Ten jego g³upi uœmieszek... z chêci¹ bym mu odci¹³ te usta...-pomyœla³."
-WĂŞdrowaÂłem, walczyÂłem, zwyciĂŞÂżaÂłem... SÂłu¿ê Lordowi Orochimaru i tylko jemu...Nie miaÂłem siĂŞ gdzie udaĂŚ wiĂŞc wróciÂłem do siedziby...
" Jak zwykle cyniczny, nigdy go nie lubi³em. Zaraz m t¹ pewnoœÌ zbijê z twarzy ".
- To masz pecha i to du¿ego, poniewa¿ obecnie lorda Orochimaru nie ma i ja teraz pe³niê s³u¿bê lidera. - Wyj¹³em z kieszeni pogniecion¹ kulkê i rzuci³em w stronê Kidoumaru.
- Na pewno to nie jest podróbka, poniewaÂż jest tam sam podpis mojego Pana. Teraz podlegasz mnie i musisz mnie sÂłuchaĂŚ. Nie masz innego wyboru, chyba, Âże sprzeciwiasz siĂŞ woli legendarnego Sannina? - nie czekajÂąc na odpowiedÂź, kontynuowaÂłem - Nikt z poza tego pomieszczenia nie moÂże siĂŞ dowiedzieĂŚ, Âże Go tu nie ma. JeÂżeli bedzie jakiÂś przeciek, to zgadnij kto bĂŞdzie temu winny? - spojrzaÂłem z moim udawanym uÂśmieszkiem w stronĂŞ Kidoumaru. - DÂługo siĂŞ szlajaÂłeÂś po Âświecie. MogÂłeÂś daĂŚ chociaÂż jakiÂś znak Âżycia. Dobrze, Âże teraz jesteÂś razem z nami. Nie wiem gdzie obecnie znajduje siĂŞ ta zdrajczyni. MoÂże ty masz jakieÂś wiadomoÂści na ten temat? A i czy zwiedzajÂąc sobie ziemie dowiedziaÂłeÂś siĂŞ jakiÂś waÂżnych informacji? Chyba nie przychodzisz do mnie z pustymi rĂŞkoma?- Po tym pytaniu moja twarz staÂła siĂŞ bardzo powaÂżna. CzekaÂłem na odpowiedÂź chÂłopaka.
"- Teraz uwaÂża siĂŞ za wielkiego Lorda... PrzecieÂż równie dobrze mógÂł sfaÂłszowaĂŚ podpis mistrza. A wiĂŞc muszĂŞ sÂłuchaĂŚ tego imbecyla, zrobiĂŞ to dla Orochimaru.-pomyÂślaÂł"
-Co do Tayuyi, ona albo nie Âżyje albo po prostu znikÂła nie widziaÂłem jej bardzo dÂługo tak jak i ciebie.
-Informacji mam nie wiele bo nie tym siĂŞ zajmowaÂłem, a to co zdobyÂłem zachowam dla siebie -powiedziaÂł uÂśmiechajÂąc siĂŞ.
Edit:Kidoumaru szybko wyrusza za niezadowolonym liderem.
NMM
- To upiekÂło siĂŞ jej... Jakbym jÂą zobaczyÂł to bym wypatroszyÂł jak kurĂŞ. ZginĂŞÂłaby w okropnych mĂŞczarniach... - UÂśmiechn¹³em siĂŞ mrocznie. - A to skoro mi nie powiesz niczego, to jesteÂś dla mnie bezuÂżyteczny... Tak dÂługo CiĂŞ nie byÂło i nic dla mnie nie masz.. Gdyby to Orochimaru usÂłyszaÂł, to byÂś juÂż nie ÂżyÂł...- RozÂłoÂżyÂłem siĂŞ w moim fotelu - I tak pewnie nic mi nie powiesz, wiĂŞc nie bĂŞdĂŞ marnowaÂł czasu na bezsensownÂą rozmowĂŞ z TobÂą. Nie chcesz wspóÂłpracowaĂŚ, to twój problem... - WstaÂłem z siedzenia. RuszyÂłem w stronĂŞ drzwi, jednak przed wyjÂściem siĂŞ zatrzymaÂłem i powiedziaÂłem:
- Lepiej Mi siĂŞ przydaj i zrób coÂś poÂżytecznego albo nie rĂŞczĂŞ za Siebie... No i za Sannina ,jak powróci... - WyszedÂłem z gabinetu i udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ wyjÂścia. " Rozmowa bardzo owocna, mam nadziejĂŞ, Âże da mu to coÂś do myÂślenia..'.
IdĂŞ sobie powolnie korytarzem. wreszcie docieram do mojego ukochanego pomieszczenia. Jak ja lobie w nim przebywaĂŚ. Ta ciemnoœÌ i cisza jest zabójcza. Otwieram drzwi i wchodzĂŞ do pomieszczenia. Zasiadam na krzeÂśle które znajduje siĂŞ przed biurkiem.
Nic siĂŞ nie zmieniÂło. Ciekawe co siĂŞ dziaÂło podczas mojej nieobecnoÂści. MuszĂŞ jak najszybciej skontaktowaĂŚ siĂŞ z mojÂą prawÂą rĂŞkÂą. Mam nadzieje Âże jeszcze Âżyje i nie pomieszaÂł mi w moich szykach. Jak coÂś zrobiÂł takiego to go osobiÂście obedrĂŞ ze skóry.
PopatrzyÂłem na lezÂące papiery na biurku. ByÂły one inaczej ustawione od mojego ostatniego pobytu. Widocznie ktoÂś tutaj byÂł po mojej nieobecnoÂści. MuszĂŞ jak najszybciej dowiedzieĂŚ siĂŞ o tym co siĂŞ wydarzyÂło w przeciÂągu tych kilku miesiĂŞcy.

Dodane po 12 godzinach 3 minutach:

-Znudzi³o mnie ju¿ to siedzenie na tym krzeœle.Trzeba iœÌ trochê siê rozruszaÌ i pozwiedzaÌ okolice. Zobaczymy czy nasza kochana wioska chocia¿ trochê siê zmieni³a
Po tych sÂłowach wstaÂłem z krzesÂła a nastĂŞpnie wsun¹³em je pod stolik. Po tej czynnoÂści udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ drzwi. OtworzyÂłem je i przeszedÂłem przez nie a nastĂŞpnie zakluczyÂłem gabinet za sobÂą. Potem udaÂłem siĂŞ w stronĂŞ wyjÂścia z kryjówki
<NMM>
Wszed³em do gabinetu. Wydawa³ sie on skromny. Bardzo dob¿e poniewaz nie lubi³em przepychu."Mam nadziejê ze bêdzie mi siê dobrze za¿¹dzac tym miejscem"
-Koichi siadaj muszĂŞ ci powiedzieĂŚ co i jak teraz bĂŞdziesz robiÂł.WiĂŞc nadaje ci tytuÂł Seimon-czyli zachodnia brama. Jest to tytuÂł z gwardii-czyli piÂątki dÂźwieku najwaÂżniejszej grupy tworzÂącej SO. Dostaniesz takÂże wÂłasny gabinet. Decyzje,które bĂŞdziesz podejmowaĂŚ musisz konsultowaĂŚ ze mnÂą ale tylko te najwaÂżniejsze,inne moÂżesz podejmowaĂŚ sam lecz musisz mnie informowaĂŚ o swoich wyborach.. Tobie podlega tylko piÂątka dÂźwieku, a mi reszta organizacji. CóÂż to chyba tyle. Wszystko zrozumiaÂłe.
CzekaÂłem na odpowiedÂź Koichiego zachowujÂąc caÂłkowity spokój.
-Seimon...brzmi strasznie, ekstrawagancko i potulnie, czyli tak samo jak wyglÂąda mÂłody rotwailer. CaÂłkiem znoÂśnie tu jest, myÂślaÂłem, Âże bĂŞdzie gorzej...Najwidoczniej czĂŞsto tutaj ktoÂś przebywaÂł.
ProwadzÂąc sam ze sobÂą rozmowĂŞ na szepczÂąco, usiadÂłem na krzeÂśle, tak jak mi Orochi wskazaÂł. BrakowaÂło tylko nastrojowej muzyki, najlepiej jazzu, drobnych deserów i ukochanych kobiet-najlepszych dÂźwiĂŞków na tym niskobudÂżetowym Âświecie.
-Skoro o samej organizacji mowa..Czy bĂŞdÂą rekrutowane osoby, które nie pochodzÂą z Otogakure? Mam tu na myÂśli na przykÂład shinobi z Yuki, Konoha, itp...-spytaÂłem dla pewnoÂści, spoglÂądajÂąc to tu, to tam..
-Ciesze siê ¿e ci siê podoba. Jest znosnie ale mylisz sie co do stwierdzenia ze przebywano tu czêsto. Organizacja by³a bardzo zaniedbana a poprzedni lider zgin¹³.
PatrzyÂłem na Koichiego z zaciekawienia. Wiedzialem co on by widziaÂł w organizacji ale nasze poglÂądy na pewno siĂŞ róÂżniÂły."Swój gabinet niech urzÂądza jak chce ale reszta bĂŞdzie po mojemu."
-BĂŞdziemy rekrutowac tych którym nie odpowiada Âżycie w ich wioska i nie cha dalej byĂŚ ich mieszkaĂącami. Nie moÂżemy przecieÂż wbrew ich woli namawiaĂŚ ich do zdrady. Bo stajÂąc siĂŞ czÂłonkiem SO automatycznie stajesz po stronie Oto a jaka wioska bĂŞdzie tolerowaĂŚ odchodzenie ich shinobi do organizacji która dziaÂła na rzecz Oto.
Zamyœli³em sie trochê bo bêdzie problem z cz³onkami. Jednak na razie postanowi³em to omin¹Ì.
-Rozumiem..W takim razie bĂŞdziesz staraÂł siĂŞ pozyskaĂŚ shinobi bez jakiejkolwiek wioski, ninja wolnych? CaÂłkiem sÂłuszna decyzja, muszĂŞ jÂą na starcie poprzeĂŚ. Zostaje mi tylko jeszcze jedno pytanie apropo goÂści...MoÂżna takowych przetrzymywaĂŚ w swoich kwaterach? Na przykÂład rodzinĂŞ, siostrĂŞ, czy kobietĂŞ na przykÂład...-rzuciÂłem zagadnieniem, wrĂŞcz strzelajÂąc wzrokiem. WchÂłaniaÂłem nim kaÂżdy, nawet najmniejszy przedmiot w gabinecie lidera. Orochi zdawaÂł siĂŞ nie znaĂŚ kaÂżdej rzeczy tutaj, co caÂłkiem byÂło zrozumiaÂłe. Dopiero co staÂł siĂŞ przewodniczÂącym, a doÂświadczenie nie idzie wraz z objĂŞciem jakiegoÂś urzĂŞdu. To czas go kreuje, nie "krzesÂło".
-W kwaterze SO moga przebywaĂŚ tylko i wy³¹cznie czÂłonkowie SO. Nie moÂżemy sobie pozwoliĂŚ na jakiekolwiek wycieki. JeÂśli chcesz siĂŞ z kimÂś spotkaĂŚ to caÂłkiem niedaleko jest Oto-gakure w którym czÂłonkowie naszej organizacji sÂą ile widziani. Koichi nie podejmuje tej decyzji aby zrobiĂŚ ci w jakiÂś sposób na zÂłoœÌ. SÂą to konieczne Âśrodki bezpieczeĂąstwa. OczywiÂście sam takÂże bĂŞdĂŞ stosowaĂŚ siĂŞ do tej zasady. Co ze mnie byÂłby za lider gdybym nie stosowaÂł siĂŞ do zasad które sam ustalam. PozostajĂŞ jeszcze kwestia CS którÂą dostaniesz w przyszÂłym tygodniu. CS to nagroda wiĂŞc tÂżeba na to zasÂłuÂżyĂŚ ale ciebie to nie dotyczy poniewaÂż jesteÂś mojÂą prawa rĂŞkÂą i ufam ci wiĂŞc dostaniesz jÂą bez problemu. ProsiÂłbym ciĂŞ jeszcze o zapoznanie siĂŞ ze wszystkimi ogÂłoszeniami znajdujÂącymi siĂŞ na tablicy ogÂłoszeĂą.
-ÂŁaÂł...Âświetnie...jeÂżeli tak ma wyglÂądaĂŚ wspóÂłpraca z TobÂą jako liderem SO, to jestem zadowolony. Nagrody, kwatery, ratowanie Oto i pomaganie Królowej..W dodatku tablica ogÂłoszeĂą...Jestem pod nieukrywanym wraÂżeniem, Orochi. Czy to wszystko, czy masz do mnie jeszcze jakieÂś pytania, sir?-spytaÂłem juÂż tak niby to oficjalnie, stosujÂąc siĂŞ do zasady, Âże jak ktoÂś jest moim przeÂłoÂżonym, do na szczyptĂŞ dodatkowego szacunku na pewno zasÂługuje. PrawdĂŞ mówiÂąc ja nie widziaÂłem powodu, by tutaj siedzieĂŚ. No, byÂł taki jeden...
-W sumie to ja mam takie pytanko jedno. Czy jest gdzieÂś tutaj biblioteka, ksiĂŞga wieczysta albo spis ludnoÂści pod wzglĂŞdem pochodzenia? I biblioteka, najlepiej..?
SpojrzaÂłem na Koichiego lekko rozbawiony.-Ciesze siĂŞ Âże ci siĂŞ podoba.A i zabraniam ci mówiĂŚ do mnie sir,Pan ani nic w tym stylu, zwracaj siĂŞ do mnie po prostu Orochi. O ile mi wiadomo biblioteki nie ma ale jeÂżeli chcesz to moÂżesz siĂŞ tym zaj¹Ì i zrobiĂŚ taka bibliotekĂŞ. Daje ci wolna rĂŞkĂŞ. ChciaÂłbym jeszcze abyÂś przed opuszczeniem kwatery odwiedziÂł swój gabinet i siĂŞ tam zorganizowaÂł. A kiedy juz wyruszysz to przemierzajÂąc krainy ninja werbuj nowych czÂłonków i przyprowadzaj ich do Mrocznego lasu gdzie ja stwierdze czy rzekomy czÂłonek siĂŞ nadajĂŞ. To tyle. JesteÂś wolny
WstaÂłem pospiesznie z krzesÂła, szczĂŞÂśliwy z powodu uwolnienia ze szponów mebelka.
-To ja w takim razie pójdĂŞ pogrzebaĂŚ w korytarzach siedziby. Kto wie, moÂże jest tu jakaÂś biblioteka, tylko za sprawÂą braku czytelników stoi ona w zakurzonym, ciemnym kÂącie? Do zobaczenia, wrócĂŞ póÂźniej.
PomachaÂłem Yashagoro na poÂżegnanie, wychodzÂąc jednoczeÂśnie z jego biura. Od razu zacz¹³em siĂŞ rozglÂądaĂŚ za miejscem, które mogÂłoby przypominaĂŚ czytelniĂŞ, zbiór ksiÂąg, o bibliotece nawet nie wspominajÂąc. CzekaÂł mnie dÂługi marsz przez hall, który wyglÂądaÂł niczym labirynt.
WZT
Po¿egna³em Koichiego. By³em zadowolony ¿e organizacja SO idzie doœÌ sprawnie. Rozsiad³em sie wygodnie na fotelu przy moim biurku i pogr¹¿y³em sie w rozmyslaniach. W koncu to dopiero pocz¹tek naszej dzia³alnoœci a ja nie mam jeszcze dok³adnego planu co i jak.

Dodane po 11 minutach:

Po dluzszej chwili rozmyÂślania nagle podniosÂłem siĂŞ z fotela i postanowiÂłem Âże wypróbuje tajne przejÂście o którym nikt oprócz mnie lidera nie miaÂł pojĂŞcia. PostanowiÂłem Âże odwiedze mroczny las i udam sie do Oto.

NMM

Dodane po 49 godzinach 39 minutach:

Wszed³em do swojego gabinetu. Od wczoraj nic siê w nim nie zmieni³o. Postanowi³em ¿e czas na ma³e porz¹dki. Zabra³em siê do pracy. Poœciera³em kurze i poustawia³em meble wed³ug mojego upodobania. Po d³u¿szej chwili pracy gabinet wygl¹da³ ca³kiem inaczej. Zadowolony z siebie usiad³em przy swoim biurku. Tak jak siê spodziewa³em nie zobaczy³em wiadomoœci Pani Minako. Znudzony po³o¿y³em g³owê na ramie i przysn¹³em

Dodane po 2 godzinach 55 minutach:

PrzebudziÂłem siĂŞ z powodu koszmaru który mnie nawiedziÂł. Nie chciaÂłem wiĂŞcej siedzieĂŚ w tym gabinecie. ByÂło tu tak dziwnie. WolaÂłem pójœÌ do mrocznego lasu tamten klimat byÂł w tej chwili dla mnie idealny.

NMM
Kiedy stan¹³em w drzwiach mojego gabinetu ogarnĂŞÂło mnie okropne zmĂŞczenie. Szybko podszedÂłem do swojego biurka i usiadlem na krzeÂśle. Juz po chwili moja gÂłowa spoczywaÂła na blacie a ja byÂłem pogr¹¿ony we snie. Nic w tym dziwnego skoro przez ostatnie cztery dni zwerbowaÂłem siedmioro czÂłonków i to praktycznie nie majÂąc Âżadnej przerwy.
Twój pyszczek, przypadkiem opadÂł na dziwnie starÂą kartkĂŞ, od niepamiĂŞtnych czasów znajdujÂącÂą siĂŞ na biurku. Przez caÂły ten czas, byÂłeÂś tak zajĂŞty, Âże nawet, nie rozkazaÂłeÂś Âżadnemu z nowych chÂłopców, posprzÂątania gabinetu. Leniwie otwarÂłeÂś Swoje oczka, oraz rzuciÂłeÂś na jej zawartoœÌ. Jakie byÂło Twe zaskoczenie, kiedy okazaÂło siĂŞ, iÂż ta karta jest duÂżo starsza niÂż TY! ByÂł to raport medyczny, z pewnej placówki, w znajomym Ci regionie (mianowicie poÂłudniowe strony Oto), opisujÂący pierwsze próby, dotyczÂące przeszczepu czystej iloÂści chakry. Na 100 testowanych uÂżytkowników, przeÂżyÂło tylko 2, 4 jest w ÂśpiÂączce, a reszta umarÂła niezwykle ciekawÂą i brutalnÂą ÂśmierciÂą. CóÂż, jedynie dla Twojej dyspozycji, pozostawiam co z Tym faktem zrobisz...

Kiedy przeczytaÂłem zawartoœÌ kartki maÂło nie spadÂłem z krzesÂła. WiĂŞc w koĂącu,chociaÂż przypadkowo,znalazÂłem to na czym mi tak zaleÂżaÂło. ByÂłem prawie pewny Âże notatka dotyczy przeklĂŞtej pieczĂŞci. Nie mogÂłem czekaĂŚ. JuÂż od poczÂątku mojej kariery lidera miaÂłem w planach jakoÂś odnaleŸÌ i reaktywowaĂŚ tÂą moc. Szansa która siĂŞ teraz otworzyÂła przede mnÂą byÂła jedyna w swoim rodzaju. PostanowiÂłem Âże udam siĂŞ do lokacji opisanej w tej notatce. Nie marnujÂąc czasu zabraÂłem siĂŞ wiĂŞc za przygotowania. PostanowiÂłem zabraĂŚ ze sobÂą caÂły swój arsenaÂł broni. Na tej wyprawie mogÂło byĂŚ niebezpiecznie. PodszedÂłem do szafy w której ulokowany byÂł caÂły mój caÂły rynsztunek wojenny. ZabraÂłem z niej Shuko które umieÂściÂłem na moich górnych rĂŞkach. Nie obyÂło siĂŞ teÂż bez Haridoku.Zamocowawszy je na jednaj ze Âśrodkowych rÂąk umieÂściÂłem w nim piĂŞĂŚ z moich zatrutych senbon. CaÂłoœÌ zakryÂłem moim pÂłaszczem ANBU z pod którego nie moÂżliwe byÂło aby moja broĂą byÂła widoczna. Nie daÂło siĂŞ takÂże rozpoznaĂŚ mojej toÂżsamoÂści. Tak przygotowany stan¹³em w drzwiach aby jeszcze raz popatrzeĂŚ na mój gabinet. Po czym opuÂścilem go.

NMM

Shuko S¹ to stalowe pazury ukryte w rêkawicy. Bardzo groŸne w po³¹czeniu z d³ugimi rêkawami w stroju shinobi, poniewa¿ mo¿na tak ³atwo zaskoczyÌ swojego przeciwnika. Szybko wysuwaj¹ce siê ostrza stanowi¹ powa¿ne zagro¿enie nawet dla doœwiadczonego ninja.

Haridoku - Wyrzutnia igieÂł, pomieÂści max 5 igieÂł. SÂłuÂży do wystrzeliwania senbonów, bÂądÂź igieÂł w stronĂŞ swojego oponenta. Jest umocowana na przedramieniu, moÂżna jÂą ukryĂŚ za rĂŞkawem, po czym zaskoczyĂŚ swojego wroga wystrzaÂłem z bliska. Dobra w po³¹czeniu z zatrutym orĂŞÂżem.

Zatrute Senbony
Jak ich zwykÂłe kuzynki sÂą cienkimi igÂłami, jednak ten rodzaj jest nasÂączony truciznÂą, która potrafi sparaliÂżowaĂŚ trafiona czêœÌ ciaÂła przeciwnika. Trucizna zabija po 8 turach.
Dobre w po³¹czeniu z wyrzutni¹, czy parasolem.

PÂłaszcz ANBU- Jest to czarny pÂłaszcz z kapturem, który zakrywa toÂżsamoœÌ osoby noszÂącej Go. MoÂżna poruszaĂŚ siĂŞ pomiĂŞdzy wioskami i nie byĂŚ dostrzeÂżonym, ani rozpoznanym. Korzystny przy niektórych broniach, które sÂą maÂłych rozmiarów, a moÂżna je ukryĂŚ np. w rĂŞkawach. Inne osoby z wioski uwaÂżajÂą ciĂŞ za specjalnego czÂłonka ANBU. SÂłuÂży równieÂż za przebranie. MoÂżesz dziĂŞki niemu dostaĂŚ siĂŞ do siedziby ANBU.
Atsuko wracaj¹Ì z targowiska z pelnÂą torbÂą owoców przyszed do siedziby SO gdzie postanowi przesiedziaĂŚ tam resztĂŞ dnia.
Mody Abumi nadal szuka Orochiego lidera SO, postanowil pujœÌ do pooju maj¹c nadziejê ¿e kogoœ tam znajdzie jednak gdy nikogo tam nie by³ usiad w wyfodnym czarnym fotelu i zacz¹ za³ zajadaÌ siê owocami
Wszed³em do gabinetu i odetchn¹³em z ulg¹. Ku mojemu zdziwieniu ujrza³em w œrodku Atsuko. Siad³em w fotelu przy moim biurku. I przeci¹gn¹³em siê. Bol w nodze dawa³ mi siê we znaki.
-Wtaj Atsuko co ciĂŞ do mnie sprowadza?
SkinaÂłem na Ryuka pokazujÂąc mu aby usiadÂł.
-Ryuku opowiedz mi coÂś o sobie.
Ryuk wszed³ do gabinetu i zacz¹³ przygl¹daÌ siê temu pomieszczeniu...
- Hmm... przytulnie tu nawet ...- Stwierdzi³ ch³opak , nastêpnie zauwa¿y³ jak¹œ osobê..
- Ohayo ....- PrzywiaÂł siĂŞ , nastĂŞpnie Orochi poprosiÂł go aby coÂś opowiedziaÂł o sobie..
- Jestem ninja bez wioski ... podróÂżuje po krainach i zdobywam wiedzĂŞ...- PowiedziaÂł krótko, czym aktualnie siĂŞ zajmuje..
Wparowa³ do gabinetu jak burza, z doz¹ gracji ale jednak chaotycznej. G³oœno dysza³ po d³ugim dystansie jaki przeby³ biegn¹c. Stan¹³ wyprostowany i poprawi³ swoj¹ platynow¹ grzywkê, widaÌ ¿e by³a ju¿ zdecydowanie za d³uga. Otrzepa³ z kurzu swoje i tak zniszczone i poszarpane ubranie po czym rzuci³ na wszystkich sympatyczne acz zak³opotane spojrzenie.
-Hey wszystkim, spóÂźniÂłem siĂŞ? CoÂś mnie ominĂŞÂło?
ZapytaÂł krótko po czym szukaÂł jakiegoÂś siedziska. Jednak ta myÂśl szybko mu uciekÂła i zamkn¹³ za sobÂą drzwi gabinetu. OparÂł siĂŞ o pobliskÂą ÂścianĂŞ i z uwagÂą sÂłuchaÂł. MoÂże dowie siĂŞ czegoÂś, albo pewno dostanie naganĂŞ za swoje zachowanie lub spóÂźnienie. Tak czy siak nie weÂźmie sobie tego do serca. WpatrywaÂł siĂŞ w zgromadzony w gabinecie tÂłum.
-WiĂŞc Ryuku jesteÂś oficjalnym czÂłonkiem SO.
OdczuwaÂłem ciÂągÂły ból nogi a osÂłabienie organizmu zaczynaÂło coraz bardziej mi doskwieraĂŚ.
- W tym momencie do gabinetu wparowaÂł Dedal. Jego zachowanie byÂło co najmniej dziwne. SpojrzaÂłem na niego trochĂŞ zmieszanym wzrokiem.
-Nie Dedalu nie spóÂźniÂłeÂś siĂŞ i nic ciekawego ciĂŞ nie ominĂŞÂło. CieszĂŞ siĂŞ jednak Âże mam was trzech w jednym miejscu. OtóÂż tak siĂŞ skÂłada Âże wracam z wyprawy na której zdobyÂłem naszÂą upragnionÂą moc jakÂą jest przeklĂŞta pieczĂŞĂŚ. ChciaÂłbym was naznaczyĂŚ tym bÂłogosÂławieĂąstwem. Ostrzegam jednak Âże nie jest to zbyt przyjemne i wasze organizmy mogÂą Âźle to przyj¹Ì. Ja jestem z wami wiĂŞc nic zÂłego siĂŞ nie stanie.
Uœmiechn¹³em siê do nich mia³em nadziejê ¿e moje zapewnienie im pomog³o.
Ryuk byÂł zadowolony , ze w koĂącu gdzieÂś siĂŞ usadowi na staÂłe.
- Arigato..- PodziĂŞkowaÂł Orochiemu za te sÂłowa ... nastĂŞpnie przybyÂła nowa duszyczka na imprezkĂŞ..
- Ohayo- PrzywitaÂł siĂŞ chunnin z nowo przybyÂłym SoadystÂą... nastĂŞpnie chÂłopak usÂłyszaÂł hasÂło ... "przeklĂŞta pieczĂŞĂŚ"..
- Hmm... ciekawe ...- PowiedziaÂł chÂłopak i poÂłoÂżyÂł kose opierajÂąc jÂą przy Âścianie.
- Kolejna pieczĂŞĂŚ do analizy...- DodaÂł pod nosem po chwili...
Dedal wyraÂźnie siĂŞ zaniepokoiÂł. SÂłowa lidera nie byÂły dla niego wcale czymÂś dobrym. "BÂłogosÂławieĂąstwo?" Nekomata zbudziÂła siĂŞ ze swej drzemki. W oczach mÂłodego blondyna moÂżna byÂło dostrzec coÂś wiĂŞcej niÂż tylko zwykÂły blask odbijanego ÂświatÂła.
-Emmm jak to bÂłogosÂławieĂąstwo? Co to takiego ma byĂŚ?
Zapyta³ dr¿¹cym g³osem. Dedal nie pragn¹³ ¿adnej mocy. Czy¿by to mia³a byÌ ta "przeklêta pieczêÌ" i dlaczego przeklêta skoro nazwa³ j¹ upragnion¹ i b³ogos³awion¹?
SpojrzaÂłem na zaniepokojonego Dedala. Zachowanie Ryuka raczej mnie nie przejĂŞÂło.
-Dedalu pieczĂŞĂŚ to moc ktora zwiĂŞksza twój potencjaÂł chakry siÂłe szybkoœÌ itp. Moim zdaniem zwie siĂŞ przeklĂŞta poniewaÂż przyjĂŞciu jej towarzyszy okropny ból. MoÂżliwa jest nawet ÂśmierĂŚ ale wÂątpiĂŞ czy któremuÂś z was siĂŞ to przytrafi. Ryuku postanowiÂłem Âże zacznĂŞ od ciebie.
PodszedÂłem do chÂłopaka i zapytaÂłem
-Jestes gotowy?
Ryuk wsÂłuchaÂł siĂŞ i usÂłyszaÂł sÂłowo ból ... wtedy pojawiÂły siĂŞ wizje z jego przyszÂłoÂści...
- Tak ... ale jeÂżeli ma towarzyszyĂŚ temu straszny ból ... musicie znajdowaĂŚ siĂŞ ode mnie w bezpiecznej odlegÂłoÂści ... nie wiem jak moje ciaÂło zareaguje tym bardziej moje KG..- PowiedziaÂł chÂłopak
- Ale jestem gotowy .... - DodaÂł po chwili ....
Nie by³o na co wiêcej czekaÌ. Nachyli³em siê nad ch³opakiem i zatopi³em zêby w jego karku wpuszczaj¹c w jego cia³o jad. By³o to bardzo dziwne uczucie. Postanowi³em ze wystarczy. Wyrwa³em zêby i odsun¹³em siê od Ryuka ocieraj¹c twarz z krwi.
Nie chcÂąc siĂŞ na razie odzywaĂŚ przymkn¹³ lekko oczy i patrzyÂł z uwagÂą na to co siĂŞ zaraz miaÂło staĂŚ. PrzekleĂąstwo, przekleĂąstwo, przekleĂąstwo... To caÂły czas chodziÂło mu po gÂłowie. PamiĂŞtaÂł ile wycierpiaÂł juÂż z jednym brzeniem jakie dÂźwigaÂł. ZapieczĂŞtowanie w nim Nibiego no Nekomaty, kosztowaÂło caÂły klan wiele wysiÂłku, czasu i nawet pochÂłonĂŞÂło kilka ÂżyĂŚ. Dedal zapÂłaciÂł natomiast to niewiarygodnym bólem i ÂśpiÂączkÂą. MyÂśli nie pozwalaÂły mu o tym na moment zapomnieĂŚ. Ból, ból, ból... WiedziaÂł Âże przekleĂąstwo + przekleĂąstwo moÂże mu wyjœÌ tylko na jedno. ÂŚmierĂŚ. W milczeniu zamkn¹³ oczy i czekaÂł na stosowny moment by poruszyĂŚ wÂątek pieczĂŞci.
Ryuk
Skóra opieraÂła siĂŞ tylko przez chwilĂŞ, aÂż w koĂącu zĂŞby przebiÂły jÂą, zanurzajÂąc siĂŞ w Twoim Ciebie. ByÂło to uczucie, jakby ktoÂś wbijaÂł Ci w ciaÂło dwie grube igÂły. Nie byÂło to nic, czego nie daÂłoby siĂŞ wytrzymaĂŚ. GÂłupia pewnoœÌ, Âże to juÂż koniec nadeszÂła zbyt szybko. Trysn¹³ jad, rozpieraÂł ciaÂło i parzyÂł je od Âśrodka, paliÂł jak pÂłynne Âżelazo i nie pozostaÂł w miejscu. Zacz¹³ wirowaĂŚ jak oszalaÂły, jakby próbowaÂł wyrwaĂŚ ciaÂło, zrobiĂŚ w nim dla siebie wystarczajÂąco miejsca. PojawiÂła siĂŞ przeraÂźliwa myÂśl, co jeÂśli ciaÂło okaÂże siĂŞ zbyt ciasne i caÂłe zostanie pochÂłoniĂŞte przez jad. A teraz byÂło juÂż za póÂźno na refleksje.

Wszyscy
Orochi oderwaÂł siĂŞ od rany, dwa zaognione, lekko krwawiÂące miejsca znaczyÂły, gdzie ukÂąsiÂłeÂś Ryuka. A on, jego ciaÂło zaczynaÂło siĂŞ wiĂŚ, jakby skrĂŞcaĂŚ na Waszych oczach. Twarz miaÂł przeraÂźliwie bladÂą, niemal sinÂą, oczy wytrzeszczone.

Ryuk
CaÂłe ciaÂło oszalaÂło, nie mogÂłeÂś nad nim zapanowaĂŚ, a przed oczami ból sformowaÂł siĂŞ ogromnÂą, cienistÂą paszczĂŞ. RozwarÂła siĂŞ przed TwojÂą twarzÂą i zamknĂŞÂła z przeraÂźliwym odgÂłosem pĂŞkajÂącej skóry i koÂści. PrzeraÂźliwy ból pulsowaÂł, zniewalaÂł. PoczuÂłeÂś, Âże upadasz na kolana. Cienista bestia CiĂŞ poÂżeraÂła kawaÂłek po kawaÂłku, ogÂłuszaÂł CiĂŞ wÂłasny krzyk. ZapadÂła ciemnoœÌ, bezdenna, nieznajÂąca koĂąca. Czy tak wyglÂąda ÂśmierĂŚ?

Wszyscy
Osun¹³ siĂŞ na kolana, krzyczaÂł, szarpaÂł powietrze, konwulsje rzucaÂły jego ciaÂłem, a blada twarz eksplodowaÂła w jednej chwili czerwieniÂą. Krwotok z nosa obficie zbroczyÂł jego usta, ubranie. UpadÂł, a na jego ciele pojawiÂła siĂŞ przeklĂŞta pieczĂŞĂŚ, jakby ktoÂś wypalaÂł jÂą powoli niewidzialnym, rozÂżarzonym prĂŞtem. Niemal czuliÂście swÂąd przypalanej skóry.

Ryuk
PrzebÂłysk ÂświadomoÂści i Âświat zakryty czerwieniÂą Twojej wÂłasnej krwi. WiedziaÂłeÂś, Âże naleÂży do Ciebie, jednak reszta ciaÂła wydawaÂła siĂŞ obca, odrĂŞtwiaÂła. Widzisz swoich towarzyszy, dopiero teraz dochodzi do Ciebie, Âże leÂżysz na ziemi. Czujesz nadchodzÂącÂą zapowiedÂź bólu, on nadejdzie jeszcze, to jest nieuchronne. Ale masz jeszcze chwilĂŞ, zanim CiĂŞ pochÂłonie, zanim bÂłogosÂławione odrĂŞtwienie opadnie i znów cierpienie pokaÂże kto tu rzÂądzi. PieczĂŞĂŚ... czujesz jÂą caÂłym sobÂą, znajduje siĂŞ na Twoim ciele, w Tobie. Chyba moÂżesz mówiĂŚ, ale sÂłabniesz z kaÂżdÂą chwilÂą.

Kolejka: Ryuk>Orochi>Dedal>Atsuko>ja
Ryuk odczuÂł ten ból ... lecz to byÂł ból tylko fizyczny , po czĂŞÂści psychiczny , lecz go trzymaÂła przy Âżyciu pewna myÂśl.... A mianowicie myÂśl o ukochanej...
- Dla ciebie ... dla twej pamiêci ... dla zemsty ... dla mi³oœci ... muszê ... ¿yÌ ... dla ciebie ... Hyoru ....- Ryuk zacz¹³ sobie j¹ przypominaÌ ... te chwile przed jej œmierci¹..
- Klan niema znaczenia .... - Znowu powiedzia³ coœ, to mia³o zwi¹zek z tym , ¿e klan zabi³ jego ukochan¹.... musia³ ¿yÌ , aby dokonaÌ osadu na Konoha, na klanie nara... dlatego musi przyj¹Ì t¹ moc ... musi ¿yÌ .. musi staÌ siê silnym ...
- Hyoru ... nie umrĂŞ .... muszĂŞ ÂżyĂŚ i dokonaĂŚ oczyszczenia ... - PowtarzaÂł ciÂągle te sÂłowa, wiedziaÂł jaki jest jego cel w Âżyciu... Wtedy dookoÂła niego zacz¹³ poruszaĂŚ siĂŞ cieĂą bardzo agresywnie ... to musiaÂło odzwierciedlaĂŚ jego ból fizyczny.....lecz myÂśl o zmarÂłej pozostawiaÂła go dalej przy Âżyciu ... musiaÂł ukaraĂŚ tych .. którzy jÂą zabili... lecz czy pieczĂŞĂŚ go nie zabije .... ? Tego nikt z zebranych tu nie wie
PoczuÂłem ból gÂłowy i okropny smak w ustach, PodszedÂłem do biurka bo nie ustaÂłbym dÂługo na nogach. Po chwili ból gÂłowy i zawroty zmalaÂły do tego stopnia Âże mogÂłem podejœÌ do nieprzytomnych towarzyszy. UÂłoÂżyÂłem ich koÂło siebie podkÂładajÂąc pod gÂłowĂŞ poduszki. ByÂło to na razie prowizoryczne miejsce bo musiaÂłem zaj¹Ì siĂŞ czym innym. SpojrzaÂłem wĂŞÂżowym wzrokiem na Dedala. Nie mogÂłem zostawiĂŚ tego o nic nie pytajÂąc. W tym chÂłopaku byÂło coÂś dziwnego.
-Dedalu muszĂŞ ciĂŞ zapytaĂŚ co siĂŞ staÂło? Dlaczego pieczĂŞĂŚ siĂŞ nie przyjĂŞÂła? To na pewno nie byÂła moja wina bo kontrolowaÂłem siĂŞ. CoÂś mnie wypchnĂŞÂło z twojego organizmu. I chcĂŞ wiedzieĂŚ dlaczego tak siĂŞ staÂło.
PatrzyÂłem na Dedala wzrokiem, który nie znosi kÂłamstwa.
Dedal rozeœmia³ siê ironicznie, sam chcia³ go gryŸÌ to ma nauczkê. Kto siê czarami bawi ten odczuwa ich skutki. Szyderczy uœmiech dalej goœci³ na jego twarzy.
-Mnie siĂŞ pytasz? JeÂśli to jest ta wielka moc to nie czujĂŞ jej za duÂżo bo trochĂŞ mnie tu swĂŞdzi. Beznadziejna ta zabawa.
PogÂłaskaÂł swojÂą skórĂŞ w miejscu ugryzienia. Fujjj, jak moÂżna gryŸÌ ludzi od tak sobie. Dedal naciÂągn¹³ sweter na to miejsce by nie byÂło na widoku.
-Mam nadziejĂŞ Âże byÂłeÂś szczepiony na wÂściekliznĂŞ.
ZapytaÂł caÂłkiem powaÂżnym tonem. Po chwili dodaÂł jeszcze.
-A tak na powaÂżnie to skÂąd mam wiedzieĂŚ co CiĂŞ odepchnĂŞÂło, moim zdaniem sam odskoczyÂłeÂś ode mnie, nie zwalaj na mnie winy Âże ci nie wyszÂło. JesteÂś zmĂŞczony i tyle, pewno cierpisz teraz z powodu nadmiernego przemĂŞczenia i twój umysÂł nie jest w stanie normalnie i logicznie myÂśleĂŚ. Bo niby co miaÂło ciĂŞ wypchn¹Ì?
MiaÂł nadziejĂŞ Âże przedstawiÂł w miarĂŞ logicznÂą i wystarczajÂącÂą liniĂŞ obrony. To Âże pajÂąko-wĂŞÂżowy miaÂł jakiÂś problem to juÂż jego sprawa. Dedal nadal staÂł na swoim miejscu. Ziewn¹³ tylko widzÂąc jak dwóch czÂłonków SO zwija siĂŞ w agonii z powodu czegoÂś co nawet nie chciaÂło dotkn¹Ì jego.
Nagle Ryuk siĂŞ obudziÂł gÂłowa go strasznie bolaÂła..
- Echh ..- Wtedy dookoÂła niego zaczĂŞÂła emanowaĂŚ chakra ,a pieczĂŞĂŚ zaczĂŞÂła siĂŞ rozrastaĂŚ po caÂłym ciele.. Czarno fioletowa chakra emanowaÂła z ciaÂła chÂłopaka..
- WiĂŞc to jest ta moc ....- OznajmiÂł nastĂŞpnie zamknĂŞÂła oczy a pieczĂŞĂŚ siĂŞ zamknĂŞÂła..
- Ale gÂłowa mnie boli ... ech ... gdybym wiedziaÂł , Âże czeka mnie taki ból nigdy bym siĂŞ na to nie zgodziÂł ...- PowiedziaÂł chÂłopak , byÂł jeszcze osÂłabiony po tym caÂłym kÂąsaniu.
Atsuko otrz¹sn¹³ siê jako drugi, strasznie bola³a go g³owa po chwili powiedzia³:
- DÂługo spaÂłem?
Po czym dotkn¹³ prawego ucha poczu³ ¿e ma na nim coœ zimnego po przetarciu lew¹ rêk¹ przeci¹gn¹³ zimn¹ krew po poliku podszed³ do najbli¿szego stolika i zabra³ prê chusteczek aby wytrzeÌ twarz.
Wsta³ ogarn¹³ siê przetar³ praw¹ rêk¹ w miejscu ugryzienia-szyja
<NMM>
Spojrzałem na Dedala ze wściekłą miną."Jak on śmie mnie obwiniać". Na szczęście Atsuko i Ryuk się obudzili i wyszli.
-Dedalu to na pewno nie była moja wina ponieważ wiedziałem co robię i niemożliwe było aby to była moja wina. Zresztą czułem jak coś wyraźnie odrzuciło mój jad. I nie zarzucaj mi wścieklizny bo z pozostałymi się udało. Tylko z tobą jest coś nie tak i nie mów mi że nie wiesz co bo i tak ci nie uwierzę do tej pory czuję ten twój smak,który tak mnie obrzydza. A więc słucham cię. Co jest z tobą nie tak?
Patrzyłem na Dedala jakby oparzony. I czekalem na jego odpowiedź.