Gabinet Hokage

Dosyć przestronny gabinet władcy konochy naprzeciwko drzwi stoi spore dębowe biurko , a przy nim wygodny fotel i krzesła dla innych. Po prawej stronie są okna i dosyć obszerna sofa , a po lewej mapa konochy a także miejsce na miecze i dwie wielkie szafy z dokumentami. Do szafy potrzebny jest klucz , który jest ukryty w biurku Hokage. Okno zazwyczaj jest otwarte , bo ninja silniejsi rangą , czy znajomi Hokage właśnie tak wchodzą do jego gabinetu. Są tu również portrety innych władców , a za nimi skrytki. Hokage może się również bardzo łatwo wydostać z rezydencji na balkon.

---

Witaj drogi Hokage - mowi Deven wchodzac do pomieszczenia
Jestem Geninem i Chcialbym troche zarobić, czy nie miałbyś dla mnie jakiejś misji rangi D ? - powiedział
"ciekawe co mi zleci"
Witam Hokage - powiedziałem wchodząc
Jestem geninem i chciałbym mieć troche kasy, może mi zlecisz jakieś zadanie? - powiedziałem.
Witam odpowiedzial klon siedzacy na miejscu hokage
- co cie sprowadza w moje skromne progi??

---

Chcialbym otrzymac od ciebie MisjĂŞ rangi D, ewentualnie porstÂą misjĂŞ rangi C, poniewaz potrzebuje pieniĂŞdzy na ekwipunek... - powiedziaÂł
"mam nadzieje ze przydzieli mi jak¹œ misjê, dzieki ktorej wreszcie zarobie"
Ekhmm witam pana ale pomylil pany chyba wioski bo panski kage jest w sunie a nie tutaj w konosze niech pan idzie do kazekage.
A szanowny Hokage nie mogl by mi zlecic misji ? przecierz kazdy moze zlecic misje D - powiedziaÂł
"napewno jest cos do zrobienia w tej wiosce" - pomyslaÂł

Hokage jezeli bedzie cos do zrobienia wyslij mi wiadomoœÌ tymczasem zmieram w kierunku Suny - powiedzia³
NMM
Witam szanowny Hokage oto zamówiona paczka ramen <ukÂłon>-Mam nadzieje ,ze ramen nie wystygÂł :O>JeÂśli ramen wystygÂł mogĂŞ jechaĂŚ po 2 ramen Szanowny panie , ÂżyczĂŞ smacznego i miÂłego dnia. Do zobaczenia i polecam na przszÂłoœÌ Bar Ichiraku.
Richarde zmieszaÂł siĂŞ nieco i mówi do przybysza
-dziĂŞkujĂŞ aczkolwiek ja Âżadnego ramenu nie zamawiaÂłem
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Nagle znikÂąd w gabinecie Hokage pojawiÂł sie mÂłody i przystojny dwudziesto letni mĂŞÂżczyzna w biaÂłej tunice
oraz z kapturem przysÂłaniajÂącym jego twarz. Gdy tylko wszedÂł do gabinetu zdioÂł kaptur okazujÂąc swoje oblicze.
ChÂłapak byÂł niesamowicie urodziwy wrecz samo patrzenie siĂŞ na jego urode sprawiaÂł Âże zapominaÂł siĂŞ o wszystkim
innym. Jego oblicze nie przypominaÂło twarzy zwykÂłego czÂłowiek gdyÂż nie moÂżna byÂł dostrzedÂż na niej zadnego
ladu starzenia ¿adnej wady jego uroda by³¹ wrêcz nieludzka. Sta³ tak przez d³u¿sza chwile poczym opar³ sie o
sciane najwyraÂźniej czekajÂąc lub oczekujÂąc kogoÂś,


///to jest czesc mojej misji mam nadziej ze nie masz nic przeciwko ze odbedzie sie ona w twoim gabinecie ...jak chcesz mozesz porozmawiac z nieznajomym Lee///
// spoko i tak dawno nikt tutaj niezagladal //
Richarde wstaÂł i odparÂł do przybysza witam pana w czym mógÂłbym panu pomóc jestem Hokage tej wioski.

Dodane po 13 godzinach 22 minutach:

Richarde wróciÂł i odwoÂłaÂł klona po czym usiadÂł za biurkiem i powtórzyÂł pytanie do nieznajomego.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
MĂŞÂżczyna ukÂłoniaÂł sie nisko swojemu rozmówcy ale w jego oczach dostrzedz moÂżna byÂło caÂłkowite zrezygnowanie i brak wiary w siebie.
-Przepraszam Âże zakÂłocam panski plan dnia i Âże tak tu weszÂłem bez pozwolenia. Ale jestem...-ChÂłopak zastanowiÂł siĂŞ chwile wygladaÂło to tak jak by staraÂł sobie coÂś przypomnieĂŚ poczym odezwaÂł sie juÂż nieco innym gÂłosem bardziejk basowym i pewnym siĂŞbie.
-JEstem przyjacielem Lee...jego towarzysze w tej chwili kiedy my rozmawiamy sÂą w podziemiach Konohy i wykonója zlecona prze zniego misje...a ja miaÂłem poczekaĂŚ tu na nich.-UÂśmiechnoÂł sie wstrone Richarda Âłobuzersko.
-Napewno czekaja juz na mnie zniecierpliwoÂściÂą...wiec jeÂśli nie masz nic przeciwko posiedze tu i poczekam aÂż dokona siĂŞ to co powino i odejde...nieco odmieniony i lepszy dzieki...moim PRZYJACIOÂŁA.
-Ekhmm jeÂśli na ciebie czekajÂą to znaczy, ze ciebie szukajÂą a moÂżesz mi powiedzieĂŚ dlaczego??- Richarde wykryÂł pewien sarkazm w sÂłowie 'przyjaciele' gdy obcy wypowiadaÂł to sÂłowo raz za razem .
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
CoÂś siĂŞ z tobÂą dzieje. Richarde zaniepokoiÂł siĂŞ bo mógÂł on mieĂŚ demona a wtedy potÂłucze mi wszystko w gabinecie. Richarde wstaÂł i mówi do przybysza -co dokÂładnie siĂŞ z tobÂą dzieje bo jeÂśli jesteÂś niebezpieczny to moÂże zamknĂŞ cie w celi gdzie nic sobie ani nikomu innemu nie zrobisz. co ty na to?? -

Dodane po 1 godzinach 7 minutach:

Dobra zostaù tylko masz siê zachowywaÌ a jeœli ju¿ to coœ bêdzie silniejsze to masz iœÌ na pustynie tam niema nikogo. Ja muszê iœÌ. Richarde wsta³ i wyszed³

NMM
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Richarde przyleciaÂł przed okno i wskoczyÂł przez nie. Potem odwoÂłaÂł ptaka i usiadÂł za biurkiem.

Dodane po 15 godzinach 30 minutach:

Richarde wstaÂł z fotela, przebraÂł siĂŞ i wyszedÂł lekkim krokiem.

NMM
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
WszedÂłem a gdy zobaczyÂłem bladego jegomoÂścia zaczĂŞÂło mi siĂŞ chcieĂŚ ÂśmiaĂŚ. WyĂŚ w gÂłos ze Âśmiechu. W gÂłowie tÂłukÂły mi siĂŞ dwie myÂśli "Kto to jest i ile operacji mu w tym szpitalu robili?".
-Witam szanown¹¹êê...ego pana - powiedzia³em.
StanÂąwszy przed drzwiami gabinetu poprawiÂłem swój strój po czym zapukaÂłem do gabinetu kage czekajÂąc na odpowiedÂź.
Wesz³am za Hyut¹ do gabinetu. Zdziwi³am siê , ¿e nie ma Richarde. Rozejrza³am siê jednak widzia³¹m tylko tego osobnika. Nie podoba³o mi siê to. A s³ysz¹c Hyute poczu³am siê dziwnie
- Hyuta siedÂź cicho == - mruknĂŞÂłam pod nosem
PodbiegÂłem pod drzwi gabinetu i bez pukania wszedÂłem do Âśrodka.
- O! Tutaj jesteÂście...- powiedziaÂłem dezaktywujÂąc Tsushigan i poÂłykajÂąc jednÂą tabletkĂŞ ze skrzepniĂŞtÂą krwiÂą.
- No to co... Teraz czekamy na resztĂŞ.... I musimy siĂŞ jakoÂś dowiedzieĂŚ, kto jest tym ostatnim wcieleniem Honga. A no tak! SÂłuchajcie znam imiona tych wcieleĂą. ZabiliÂśmy juÂż Merlina i chyba odpowiedniÂą Juko. Nie wiem kogo wy zaÂłatwiliÂście Hyuta. PozostaÂłe imiona to KAIL i LEE.- powiedziaÂłem spokojnie, wkÂładajÂąc maskĂŞ na twarz i dezaktywujÂąc CS1.
O czym oni mówiÂą...kim jest ten Honga jak dawno mnie tu nie byÂło... cóÂż posÂłuchajmy moÂże dowiem siĂŞ coÂś wiĂŞcej... hmm... wiĂŞc w Âśród nich nie ma teÂż hokage... no cóÂż trudno najwyÂżej dowie siĂŞ o mych zamiarach juÂż po fakcie... PomyÂślaÂłem stojÂąc przed drzwiami gabinetu kage i [cenzura] dalej rozmowĂŞ.
Wszed³em do gabinetu i widz¹c wszystkich weso³o powiedzia³êm:
-Ohayo!
CoÂż skoro pojawiÂł siĂŞ tu teÂż i midori ja teÂż do³¹czĂŞ... mrukn¹³em , po czym wszedÂłem do gabinetu. Osobom znajdujÂącym siĂŞ w Âśrodku ukazaÂł siĂŞ Âśredniego wzrostu facet ubrany w pÂłaszcz podobny do tego którzy nosili czÂłonkowi aka. lecz zamiast czerwonych chmurek widniaÂł na jego plecach symbol klanu który teraz byÂł przykryty kapturem oraz napis 怨恨. Witam tu zgromadzonych...

Spojrzawszy na osoby stojÂące w gabinecie zrobiÂł obrót po czym wyszedÂł z gabinetu gdy zaÂś wychodziÂł rzekÂł Niemo tu nikogo godnego mojej uwagi prócz midoriego pora bym odwiedziÂł moje dawne mieszkanie... Powiedziawszy to znikn¹³ za drzwiami.<NMM>
WszedÂłem do gabinetu i dziwnie spojrzaÂłem na Midoriego cieszÂącego siĂŞ nie wiadomo z czego.
- I co siê cieszysz przecie¿ dalej jesteœmy w kropce, trzeba znaleŸÌ tego Hanga - powiedzia³em. By³em bardzo spokojny ale te¿ zmêczony.
- Odpocznijmy troszkĂŞ, co ty na to Minako? - spytaÂłem liderki.
// 500 Pch za tunel Lee //
Kidoumaru wchodzi jak zwykle jako ostatni.
"Znowu ta rozwydrzona banda..."-pomyÂślaÂł Kidoumaru.
// œmieszy mnie ³atwoœÌ CS'a bez przesady po tym jest siê styranym Michimoto //
- A wiĂŞc kim jesteÂś? - spytaÂłem mĂŞÂżczyznĂŞ w biaÂłym kapturze, który nie miaÂł kaptura na gÂłowie ( )
- My zabiliÂśmy chyba Kaila, o ile mnie pamiĂŞĂŚ nie myli byÂło nie zbyt dobrze, byÂł potĂŞÂżny, ale cóÂż wiemy praktycznie na pewno
Âże on nie byÂł Hangiem. - W tym momencie przypomniaÂło mi siĂŞ coÂś waÂżnego zwróciÂłem siĂŞ ku Hyucie. - Hyuta, pamiĂŞtasz te ciaÂła które wyglÂądaÂły jak Minako i Michimoto, zostaÂły zabrane przez tajemniczych mnichów, mówili coÂś o jakimÂś "panie" byĂŚ moÂże to jest teÂż Hang. Zabrali ciaÂła, a ja myÂślÂąc Âże to Minako i Michi chciaÂłem obroniĂŚ ich honor i walczyĂŚ, jednak oni powiedzieli Âże mogĂŞ iœÌ z nimi, a dowiem siĂŞ co siĂŞ dzieje i Âże z moimi towarzyszami nic nie bĂŞdzie Stan¹³em przy oknie tak aby wszyscy mnie widzieli i sÂłuchali Wtedy poÂłkn¹³em tabletkĂŞ, póÂźniej pojawiÂła siĂŞ Minako wraz z Michim i Midorim, aha Minako dziĂŞki za pomoc wtedy, byĂŚ moÂże coÂś kombinuje, skoro miaÂł ciaÂła podobne do Minako i Michiego to moÂże chcieĂŚ nas sklonowaĂŚ, a co jeÂśli zÂłe klony sÂą wÂśród nas Zacz¹³em siĂŞ robiĂŚ podejrzliwy a drugie imiĂŞ Lee hmmm czy nie jest to imiĂŞ naszego zleceniodawcy? chociaÂż skoro on zÂłamaÂł kiedyÂś pieczĂŞĂŚ to nie moÂże byĂŚ on, ale bÂądÂźmy czujni. - powiedziaÂłem
// Hyuta, nie wyskocz mi z czymÂś takim jak idioto przecieÂż wiadomo Âże to Minako i Michi, ja to wiem ale moja postaĂŚ nie musi // Cytat:

-Przepraszam was na chwilĂŞ.- powiedzia³êm wrĂŞczajÂąc dziecko Minako- opiekuj siĂŞ niÂą proszĂŞ- potem zwróciÂłem siĂŞ do Kioma- za dokÂładnie 125 godziny uÂżyj naszej organizacyjnej techniki i podaj wspóÂłrzĂŞdne miejsca w któreym bĂŞdziesz a ja powrócĂŞ.
Powiedzia³êm po czym wylecia³em oknem.
<NMM>

//Lee na 5 dni muszĂŞ zarzuciĂŚ misje ale potem wrócĂŞ. Kiomoto mnie powiadomi o miejscu dziĂŞki specjalnemu jutsu i siĂŞ zjawie//
WLazÂłam do pokoju bez uprzedzenia
-Prosze komuÂś oddaĂŚ tÂą misje...Takie misje mi nie ida..-PowiedziaÂłam z zaÂżenanowaniem
misja odwoÂłana do powrotu lee
- Kabimari Kiyoshi - wypowiedziaÂłem, przede mnÂą pojawiÂł siĂŞ tunel czasoprzestrzenny w który wskoczyÂłem.
<nmm>
Richarde spokojnym krokiem wszedÂł do gabinetu siadajÂąc za swoim biurkiem i biorÂąc zdjĂŞcie Tanuki, które miaÂł na biurku i zacz¹³ wpatrywaĂŚ siĂŞ w nie i rozmyÂślaĂŚ.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Nagle przez okno wpadÂł czarny orzeÂł Tanuki - Shire. UpuÂściÂł przed Richardem kartkĂŞ, na której byÂło napisane:

Cytat: CoÂś siĂŞ kroi w Soremade. Nie do³¹czyÂłam do niego, lecz mój znajomy, Kyoko, wyszedÂł szybko z treningu. MówiÂł coÂś o Kortillu. PamiĂŞtasz go ? To ten chÂłopak, co przyniósÂł Ci kwiaty w drugi dzieĂą twojego urzĂŞdowania. SÂądzĂŞ, Âże chodzi o coÂś z demonem. Prawdopodobnie jednego juÂż zÂłapali i umieÂścili w ciele. Jednak z zachowania Kyoko wywnioskowaÂłam, Âże niepokoi siĂŞ o Kortilla. ChÂłopak jest silny, lecz zachowania Kyoko wskazywaÂło bardzo konkretnie, Âże Soremade siĂŞ jeszcze nie rozpadÂło, byĂŚ moÂże Kortill chce sam obroniĂŚ demona ! Wiadomo mi, Âże jest tam jakiÂś byÂły czÂłonek Akatsuki... ZnajdujÂą siĂŞ w Yuki, bo tam teÂż kierowaÂł siĂŞ Kyoko, nie wiem, gdzie dokÂładnie. JeÂśli naprawdĂŞ chodzi o demona, mogĂŞ spodziewaĂŚ siĂŞ, Âże uwolniona siÂła moÂże spowodowaĂŚ zagÂładĂŞ wioski ! Nie wiem, z kogo wyciÂągnĂŞli demona, ale ten ktoÂś teraz chce odwetu ! Obecnie jestem w kryjówce Kyoko na ³¹kach Kawaii Kusy. Nie mogĂŞ nic wiĂŞcej powiedzieĂŚ, pilnuje mnie klon Nazuno, czyli jednego z ciaÂł Kyoko. Musisz byĂŚ bardzo ostroÂżny. Ta sprawa jest powaÂżna.
Podpisano: Tanuki Hyoko
Richarde przeczytawszy ten list zerwaÂł siĂŞ na równe nogi i natychmiast wybiegÂł z gabinetu, kierujÂąc siĂŞ do bram wyjÂściowych z wioski.

NMM
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Richarde przyszedÂł juÂż spokojny i usiadÂł za swoim peÂłnym przepychy biurkiem.
do drzwi zapukaÂł posÂłaniec ze zwojem zapieczĂŞtowanym przez otokage z jego pieczĂŞciÂą na zwoju.
Richarde sÂłyszÂąc pukanie powiedziaÂł spokojnie
-WejœÌ proszê.
posÂłaniec wszedÂł do biura i podaÂł Richardowi list w którym byÂło
Kod: Czcigodny Hokage chciaÂłem ciĂŞ prosiĂŚ o podpisanie pokoju z wioskÂą Oto byÂłbym wdziĂŞczny jeÂśli byÂś siĂŞ zgodziÂł.

Yagu Ryu nowy Otokage
Richarde zwróciÂł oczy na posÂłaĂąca, po czym odparÂł. - A na jakich warunkach pan twojego kraju chce podpisaĂŚ ten pokój?- Richarde spytawszy rozsiadÂł siĂŞ wygodniej i czekaÂł na odpowiedz posÂłaĂąca.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
-ZaleÂżaÂło by mu na pakcie o nieagresywnoÂści miĂŞdzy wioskami oraz wzajemnej pomocy militarnej
PowiedziaÂł posÂłaniec po czym dodaÂł
-KazaÂł teÂż przeprosiĂŚ za to Âże nie zjawiÂł siĂŞ osobiÂście ale musiaÂł pilnie wyruszyĂŚ do Yuki
Richarde dobrze wiedziaÂł co siĂŞ tam teraz dzieje, miaÂł w koĂącu swoich informatorów i tylko siĂŞ usmiechn¹³, po czym dodaÂł - Dobrze wiedz, myÂślĂŞ Âże taki pakt mógÂłby siĂŞ udaĂŚ. Pokaz mi co muszĂŞ podpisaĂŚ.-
posÂłaniec podaÂł dokument Hokage i powiedziaÂł
-Otokage siĂŞ ucieszy
Richarde wzi¹³ dokument do rêki, po czym wygodnie siê opar³, przeczyta³ dokument i skoùczywszy podpisa³ i z³o¿y³ na nim pieczêÌ kraju ognia, po czym oddal go pos³aùcowi.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
posÂłaniec schowaÂł dokument
-do widzenia
ukÂłoniÂł siĂŞ i wyszedÂł zamykajÂąc za sobÂą drzwi
Okno gabinetu otworzyÂło siĂŞ pod wpÂływem silnego podmuchu wiatru. Feniks wrzuciÂł do gabinetu Michimoto'a i HyutĂŞ.
SpojrzaÂłem ledwo Âżywy na Hokage.
- Richarde pomóÂż nam...- powiedziaÂłem po chwili mdlejÂąc.
Z mojego ciaÂła wyÂłoniÂła siĂŞ demonica pod postaciÂą sÂłomianowÂłosej dziewczyny.
-No zbieraj siê dziadku do roboty bo tutaj Hyuta mi zdycha... - powiedzia³a lekko podenerwowana zaistnia³¹ sytuacj¹ -Tylko mo¿liwie tak, ¿eby nie musia³ siedzieÌ miesi¹c w szpitalu...
Richarde uÂśmiechn¹³ siĂŞ, widzÂąc nieprzytomnych kage "WIELKIEGO" zwiÂązku i bÂądÂź co bÂądÂź zlitowaÂł siĂŞ nad nimi i wykonujÂąc Fuukin Souhuu Eisei no Jutsu zacz¹³ leczyĂŚ nieprzytomnych wÂładców kiri i kusy. Richarde tylko zastanawiaÂło kto ich tak urzÂądziÂł ale i to go po jakimÂś czasie przestaÂło obchodziĂŚ. Gdy skoĂączyÂł, poÂłoÂżyÂł ich i usiadÂł na fotelu, mówiÂąc
- No moja robota skoĂączona. -
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Zanim otworzyÂłem oczy z moich ust popÂłyn¹³ potok bluzgów na to, Âże piguÂłki chakry dziaÂłay nie tak jak naleÂży, Âże miecz nei chciaÂł mnei sÂłuchaĂŚ, Âże jutsu mi nie wyszÂło iÂże zupa by³¹ za sÂłuna.
Po chwili wstaÂłem i otrzepaÂłem siĂŞ.
-CzeœÌ Richi-powiedziaÂłem wyszczerzajÂąc kÂły-Co ty na to, Âżeby Konoha zostaÂła sojusznikiem zwiÂązku? bezpoÂśrednim sojusznikiem... ÂŻebyÂśmy nie musieli lataĂŚ w te i we wte szukajÂąc dobrych medyków... Bo medyk samouk to gorsze niÂż wyszkolony zabójca...
Krótka przemowa skiniĂŞcie gÂłowÂą.
-Michi...-zorganizuj wsparcie dla Kyoko... MoÂżliwie szybko. PóÂźniej pomoÂżesz im dokoĂączyĂŚ akcjĂŞ.
-Richi mogĂŞ poÂżyczyĂŚ ANBUsa jakiegoÂś? MuszĂŞ siĂŞ szybko przetransportowaĂŚ do Suny... Risen ma opiernicz...
-Ehh jeÂśli ci chodzi o sojusz to niema sprawy ale nie wstÂąpiĂŞ do zwiÂązku to mój warunek. Dodatkowo moi medycy maja dostawaĂŚ zapÂłaty za kaÂżdego wyleczonego czÂłonka zwiÂązku. No, i jeszcze jedno. Nie ma Âżadnego narzucania obowiÂązku militarnego konosze tylko pod tymi warunkami siĂŞ zgodzĂŞ a ANBUsa no coÂś dobra niech bĂŞdzie.- Richarde skin¹³ rĂŞkÂą i zaraz pojawiÂł siĂŞ jeden ANBUs.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Podczas ciszy która panowaÂła w gabinecie mogÂłeÂś usÂłyszeĂŚ pukanie do drzwi. NastĂŞpnie owe drzwi siĂŞ otworzyÂły i do Âśrodka wszedÂł mĂŞÂżczyzna w czarnym pÂłaszczu. MĂŞÂżczyzna miaÂł na sobie równieÂż zaÂłoÂżony kaptur który zdj¹³ stajaĂŚ przed Twoim biurkiem. Jego twarz byÂła pokryta cienkimi bliznami. SpojrzaÂł na Ciebie z powagÂą i skin¹³ gÂłowÂą na znak przywitania
- Jak sÂądzĂŞ....Hokage...mam dla Ciebie misje.Musisz odzyskaĂŚ mój naszyjnik. Jest doœÌ dla mnie cenny dlatego jak wykonasz misje pomyÂślnie nagroda bĂŞdzie owocna. Naszyjnik...wyglÂąda raczej normalnie. Posiada niebieski diament...jeÂśli moÂżna tak nazwaĂŚ owy klejnot. ÂŁaĂącuch jest zÂłoty.
Ten naszyjnik zabraÂł mi mój "przyjaciel" . Jest On bardzo zachÂłanny jeÂśli chodzi o Âładne rzeczy dlatego bardzo mu siĂŞ spodobaÂł ...no i mi zabraÂł. Wraca wÂłaÂśnie do swojego domu. BĂŞdzie jechaÂł tĂŞdy Klik - powiedziaÂł pokazujÂąc mapĂŞ Konohy. BĂŞdzie jechaÂł 3 powozami a jako straÂż...to bĂŞdzie ok 15 osób. Nie nosi naszyjnika przy sobie. Pewnie jest On którymÂś z powozów w którym jest peÂłno klejnotów. BĂŞdzie siĂŞ kierowaĂŚ tutaj Klik- powiedziaÂł i zwin¹³ mapĂŞ chowajÂąc jÂą za pÂłaszcz. - Mam nadzieje , Âże misja siĂŞ uda. BĂŞdĂŞ tutaj czekaÂł ... - powiedziaÂł i wyszedÂł z pomieszczenia

A co do Hyuty , Michimoto i kto tutaj jeszcze byÂł....tydzieĂą bez walk
Richarde przytakn¹³ tylko i zabra³ swoje miecze i ekwipunek po czym zerkn¹³ jeszcze przelotnie na hyute i michimota

NMM
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Szepn¹³em coÂś na ucho ANBUsowi a ten spojrzaÂł na mnie z niedowierzaniem. Po chwili poÂłoÂżyÂłem rĂŞkĂŞ na jego barku i mówiÂąc.
-Powodzenia Michi- znikn¹³em z gabinetu wznosz¹c chmurê py³u.
NMM
Czas podany przeze mnie w walce juÂż pÂłynie.
Od ostatniego posta Michimoto.
Po 7 godzinach leÂżenia na ziemi wstaÂłem. (7, bo Rina kazaÂła podzieliĂŚ 30 przez 4= 7,5 i zaokrÂąglam w dóÂł jak mówiÂła) WyskoczyÂłem przez okno i lecĂŞ wykonaĂŚ polecenie Hyuty na moim summonie. <NMM>
Oficjalny wstĂŞp do eventu! JuÂż w sobotĂŞ wielkie zebranie shinobi!

Wiadome ci byÂło Âże ostatni wydarzenia w Âświecie shinobi byÂły oznakÂą czegoÂś zÂłego. Destrukcja kaniony w Ame... zamach w górach Kumo... i no wÂłaÂśnie i ta wiadomoœÌ którÂą teraz czytaÂłeÂś/aÂś.

Cytat: Apelujemy do was, wszystkich! Dzisiaj nastÂąpiÂł atak na nowo wybudowany Kompleks Wojenny w Kumo, stoczono walkĂŞ z napastnikiem jednak nasze ataki zostaÂły z ÂłatwoÂściÂą odparte. ZdoÂłaliÂśmy jedynie zdobyĂŚ opaskĂŞ która ma wyryty znak wioski jakiej nigdy nie byÂło i nie ma w naszym Âświecie shinobi. DoszliÂśmy do wniosku Âże ktoÂś szykujĂŞ atak... atak na nasz kontynent. DowiedzieliÂśmy siĂŞ teÂż Âże grupa Shinobi która dokonaÂła ataku w Kumo walczyÂła w imie jakiegoÂś Boga, myÂślimy Âże z Bogiem tym mieliÂśmy stycznoœÌ podczas naszego starcia przed kompleksem... ktoÂś kto potrafiÂł czytaĂŚ przyszÂłoœÌ ostrzegaÂł wroga przed naszymi atakami. W obliczu ogromnego zagroÂżenia apelujemy by wszyscy siĂŞ zjednoczyli, w tym celu dokÂładnie za piĂŞĂŚ dni w sobotĂŞ pragniemy zebraĂŚ wszystkich... w Kompleksie Wojennym gdzie omówimy caÂła sytuacjĂŞ i podejmiemy odpowiednie kroki. Sytuacja robi siĂŞ naprawdĂŞ niebezpieczna... stoimy na granicy konfliktu z wrogiem, który rozniesie nas w pyÂł... Gdy tylko przyÂłoÂżycie otwartÂą dÂłoĂą do pergaminu poznacie poÂłoÂżenie kompleksu. Liczymy na was wszystkich!

Podpisano: Minako Kurosaki, Kyoko Isayama,Hyuta Shiro, Michimoto,Sabaku no Gaara, Kidoumaru, Ryuunoi Zetakuri, Pein, Wi Dim.
Do rezydencji Hokage weszÂła postaĂŚ ubrana w zielony pÂłaszcz zasÂłaniajacy caÂłkowicie jego ciaÂło. Uderzeniem drewnianego kija o drzwi spowodowaÂło ich otworzenie. Wolnym krokiem wszedÂł i rozejrzaÂł siĂŞ po pomieszczenui szukajÂąc kogoÂś wzrokiem. Nikogo nie zastaÂłem. To wstyd i haĂąba dla Konoszy by Âżaden przedstawiciel nie stacjonowaÂł obecnie w wiosce. OdwróciÂłem siĂŞ na piĂŞcie i wyszÂłedÂłem gdyÂż nie czujĂŞ siĂŞ odpowiedzialny za to a nie bĂŞde czekaĂŚ na wÂładcĂŞ. <nmm>
Richarde wszed³ do gabinetu i zasiad³ za swoim biurkiem. Teraz czeka³ a¿ zleceniodawca przyjdzie i zap³aci za us³ugê. Richarde mia³ dobrze schowany naszyjnik. Wzi¹³ kubek z pitnym miodem i napi³ siê ³yka.
// Nie bĂŞdĂŞ siĂŞ bawiĂŚ w spam ok? //
Zleceniodawca wszedÂł do pomieszczenia i powiedziaÂł
- Oto Twoja zapÂłata
500 Y
10 pkt do stat
150 PCh
OdebraÂł naszyjmnik i wyszedÂł
DziĂŞkuje za misje
PrzybiegÂłem pod drzwi gabinetu. SpojrzaÂłem na tabliczkĂŞ na drzwiach Âżeby siĂŞ upewniĂŚ Âże trafiÂłem. OkazaÂło siĂŞ Âże nie pomyliÂłem drogi i bez wÂątpienia zapukaÂłem.
Richarde wyj¹³ miecze i odstawiÂł pod biurko popijaÂł miód i powiedziaÂł spokojnie -WEJ¦Æ.- gdy zobaczyÂł clarenca przywitaÂł go i pyta siĂŞ
-Co cie sprowadza??-
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
-A nic szczególnego. PrzyszedÂłem siĂŞ z TobÂą spotkaĂŚ. Nie widziaÂłem CiĂŞ od czasu tego ataku na KonohĂŞ. WidzĂŞ Âże daliÂście radĂŞ go odeprzeĂŚ. GratulujĂŞ - powiedziaÂłem do Richarde.
DziĂŞkujĂŞ usiÂądÂź napijesz siĂŞ czegoÂś
Richarde oparÂł siÂł wygodniej i wypiÂł kilka Âłyków z wielkiego kufla z miodem, po czym odstawiÂł go na biurko i mówi
- Mów prawdĂŞ z konohy do iwy jest szmat drogi i nie wierzĂŞ ze przyszedÂłeÂś tylko sprawdziĂŚ czy konocha dalej stoi.-
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
-Nie dziĂŞkujĂŞ. Jestem juÂż po obiedzie. - powiedziaÂłem i zastanawiaÂłem siĂŞ nad odpowiedziÂą na nastĂŞpne jego pytanie - Hmm...mój Kage mówiÂł mi Âże pod nieobecnoœÌ lidera ANBU to ty nim jesteÂś. To prawda? - zapytaÂłem
Wiesz kage to zwierzchnik ANBU ale tak obecnie ja siê zajmuje ta organizacja a dlaczego pytasz? Jesteœ o ile pamiêtam geninem . wprawdzie ja bêd¹c geninem przej¹³em tê organizacje ale bylem na poziomie junina wtedy.-
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
-Jest taka sprawa. ChciaÂłbym wstÂąpiĂŚ w szeregi ANBU. W wiosce skaÂły nie ma oddziaÂłu ANBU wiĂŞc przyszedÂłem tutaj - powiedziaÂłem
-Hmm no cóÂż, musiaÂł byÂś siĂŞ sprawdziĂŚ jakoÂś, niech pomyÂślĂŞ. Najpierw sprawdzĂŞ co potrafisz pójdziemy do doliny tam sprawdzisz siĂŞ w walce. Potem pójdziesz na misje która bĂŞdzie dosyĂŚ trudna ale sprawdzi twoje umiejĂŞtnoÂści. Dobra, chodÂźmy do doliny -
richarde wyj¹³ swoje miecze i przyczepiÂł je do pleców

NMM Dolina
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
WyszedÂłem za Richardem. "PoddaÂł mnie próbie czyli jest juÂż blisko" - pomyÂślaÂłem <nmm>
Richarde przyszedÂł i usiadÂł za biurkiem zdj¹³ miecze i wÂłoÂżyÂł pod biurko dopiÂł kufel miodu pitnego i wzi¹³ siĂŞ za papierkowa robotĂŞ której trochĂŞ siĂŞ nazbieraÂło.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Zapukawszy raz do gabinetu wszedÂłem bezceremonialnie i podszedÂłem do biurka kage. Richarde ujrzaÂł zaÂś zakapturzona postaĂŚ która po chwili zrzuciÂła kaptur który skrywaÂł jej twarz na czole widniaÂła opaska konohy która teraz byÂła przekreÂślona zaÂś do prawego ramienia pÂłaszcz przyszyta byÂła opaska wioski ukrytego wodospadu. Znowu siĂŞ widzimy kage. PrzyszedÂłem dowiedzieĂŚ siĂŞ coÂś co dawno powinno byĂŚ ujawnione. RzekÂłem.
Ja powiedziaÂłem ze siĂŞ zastanowiĂŞ a teraz widzĂŞ ze zostaÂłeÂś missingiem hmm wysÂłaÂł bym na ciebie ANBU ale jakoÂś mi siĂŞ nie chce dzisiaj co do tragedii twojego klanu to radziÂł bym ci zajrzeĂŚ do akowców gdzie jest twój krewniak dokÂładniej to itachi uchiha on na pewno ci powie co siĂŞ staÂło z twoim klanem richerde dobrze wiedziaÂł ze klan ten wymordowaÂł itachi lecz tego nie mówiÂł zamknÂąl oczy po czym napiÂł siĂŞ z kufla miodu pitnego delektujÂąc siĂŞ nim po czym odwróciÂł siĂŞ plecami do thingola i powiedziaÂł
- wyjdÂź zanim zmieniĂŞ zdanie co do ANBUsów nie radze ci mnie tez atakowaĂŚ bo przegrasz z kretesem .
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Wiem, Âże zrobiÂł to Itachi ale na pewno ktoÂś za tym staÂł poza tym zaatakowaÂł byÂś dyplomatĂŞ Taki i zastĂŞpcĂŞ wÂładcy? UdostĂŞpnisz mi wszystkie akta dotyczÂące tej sprawy i moÂżliwoœÌ przesÂłuchiwania wszystkich Âświadków tego zdarzenia i prawdopodobnie siĂŞ juÂż nie spotkamy.JeÂżeli mi pomoÂżesz ja odpÂłacĂŞ siĂŞ tym samym. PowiedziaÂłem.
nic z tego Akta dotyczÂące tej wioski sa tajne a ja nie udostĂŞpniĂŞ missingowi takich akt a co do twojej funkcji to mnie to nie interesuje jeÂśli bĂŞdĂŞ chciaÂł kogoÂś zaatakowaĂŚ to zrobiĂŞ to. Chyba jesteÂś niespeÂłna rozumu ze dopuszczĂŞ missinga do akt wioski musiaÂłbym postradaĂŚ rozum . teraz radze wyjdÂź.
// Grrr... Orty i brak polskich znaków KaoruÂś //
Chce tylko dowiedzieĂŚ siĂŞ kto stoi za ÂśmierciÂą mego klanu ale jak widzĂŞ ta wioska coÂś ukrywa chyba jeszcze siĂŞ spotkamy. Powiedziawszy to odwróciÂłem siĂŞ i zamiast otworzyĂŚ drzwi normalnie uderzyÂłem je z kopniak tak by wypadÂły z zawiasów a nastĂŞpnie pobiegÂłem do wyjÂścia.<nmm>
Richarde usmiechnol sie i mowi do siebie hehe nerwowy koles widac niebedzie dobrym dyplomata dla Taki richarde usiadl za biurkiem podpisujac dokumety a takze zrobil list gonczy za tym osobnikiem.
Po chwili zaszumiaÂły liÂście. Po chwili wzniósÂł siĂŞ wicher. Po caÂłym miejscu rozniósÂł siĂŞ nieznany chÂłód. Nagle w pomieszczeniu pojawi³¹ siĂŞ wszechogarniajÂąca mgÂła. Nie byÂło to jutsu, a jak nawet to bardzo wysokiej rangi gdyÂż pojawiÂło siĂŞ nagle bardzo szybko, byÂło nadzwyczaj gĂŞste i realistyczne to powodowaÂło dziwne uczucie ciĂŞÂżkoÂści nawet w oddychaniu. W bieli powietrza ujrzaÂłeÂś parĂŞ czerwonych oczu. Twoje ciaÂło caÂłkowicie znieruchomiaÂło. Nie mogÂłeÂś ruszyĂŚ ani jednym paluszkiem. Nawet nie zauwaÂżyÂłeÂś kiedy to siĂŞ staÂło. PozostaÂło ci tylko patrzyĂŚ siĂŞ.
- Witaj Richardzie - gÂłos byÂł ci nieznany jednak nadzwyczaj bliski i Âłagodny z nutÂą wszechogarniajÂącej powagi - nowy Hokage powienien znów przynieœÌ chwa³ê Konoszy i wyruszyĂŚ na poszukiwanie lodowego mistrza miecza, jednego z siedmiu zaginionych samurajów kryjacych swoja tajemnicĂŞ pod postaciÂą siedmiu czĂŞÂści kolumn. Ostatniego czasu przedstawiciel Casper senjuu wysÂłaÂł swych ludzi po jedna z nich i skryÂł gdzieÂś w swej rezydencji. Teraz czas by zdobyĂŚ nastepny kawaÂłek wielkiej ÂłamigÂłówki.
PostaÌ zbli¿y³¹ sie do ciebie. Nie mia³a swoistego cia³¹ tylko czerù. Niczym cieù z czerwonymi oczyma lecz nadzwyczaj ludzki. Po³o¿y³ na biurku jak¹œ kartkê. Zwyk³¹ zape³nion¹ pismem kartkê.
- Wyruszajcie jak najprêdzej do kraju wody i tam udowodnijcie si³ê umys³u oraz cia³¹ Konoszaùskich shinobi. - po s³owach do pomieszczenia przez otwarte ju¿ okno wdar³ siê wiatr. Wywia³ z gabinetu mg³ê razem z dziwn¹ postaci¹ jakby sama by³a czêœci¹ powietrza ni¿eli cz³owiekiem.

Gdyby nie kartka na blacie biurka pomyœla³ byœ ¿e to wszystko by³o twoim omamem spowodowanym godzinami spêdzonymi nad papierzyskami. Wzi¹³eœ w rêce pergamin. Nan pisa³ zwarty tekst jednak nie w ca³oœci zrozumia³y.

Wyruszcie ku wschodowi gdzie siedem wysp stoi. StamtÂąd pochodi jeden z siódemki. Ugawa II który lodem wÂładaÂł. KaÂżdy jego cios nasiÂągniĂŞty Hyutonem powodowaÂł zamarzniĂŞcie nie tylko wód ale i ziemi czy powietrza. Podobno byÂł tradycjonalistom który zachowaÂł po sobie nie tylko sÂławĂŞ ale takÂże dobre imiĂŞ miĂŞdzy ludÂźmi. Szukajcie go tam gdzie go pamiĂŞtajom, szukajcie poÂśród ludzi honoru a znajdziecie ziarno piasku miedzy ziarnami gorczycy. SÂłowa klucz gdzie skrywa siĂŞ wielki ród to :"23-25-19-16-1 21-26-15-14"

Cytat: Ranga zadania: A/S
Zadanie pocz¹tkowe: OdnaleŸÌ B³êkitnego Samuraja
Zadanie gÂłówne: ZdobyĂŚ jedna z siedmiu kawaÂłków pradawnej kolumny.
Miejsce rozgrywki misji : Kirigakure no sato (szczegóÂłowy pobyt nieokreÂślony)
Wynagrodzenie dla jednego Shinobi: brak
IloœÌ Shinobi: 4
1. Kortill
2. Richarde
3.Aburame Akuro
4. Tanuki Hyoko
Spec: WiĂŞcej chakry i punktów na staty. niÂż zawsze
richarde wstal i otarl oczy lecz gdy tak przegladal papiery natrafil na ukryta wiadomosc przeczytal ja poczym bez problemu zlamal kod wstal wyjol miecze i doczepil je do pasa wyruszyl pod brame konohy by zebrac druzyne

NMM
...
Richarde przyszedl do swojego biura poczym zdjol caly swuj ciezki ekwipunek i usadl za piurkiem nalewajac sobie czegos mocniejszego na wzmocnienie poczym popijajac rozsiadl sie w fotelu i napisal liscik do tanuki poczym doczepil go swojej orlicy do nogi i wypuscil
Pukam do gabinetu i nie czekajÂąc dÂługo popycham drzwi tym samym przekraczam próg pomieszczenia i staje w jego centrum mówiÂąc
-Moja wizyta w gabinecie szanownego lorda Hokage jest bÂłaha lecz niezwykle waÂżna dla dobrego shinnobi. ChciaÂłbym siĂŞ przedstawiĂŚ, jestem Shisou Aburame nowy genin wioski liÂścia i jej wierny sÂługa.
Powiedziawszy to wyprostowa³em siê co wygl¹da³o jakbym chcia³ stan¹Ì na bacznoœÌ ale mi nie wysz³o wiêc przyjmujê dowoln¹ pozycjê oczekuj¹c na jak¹kolwiek odpowiedŸ.
Richarde odwrucil sie na fotelu do mlodego genina poczym wysluchal go i wstal mlodemu aburame ukazala sie ponad dwumetrowa postac w lsnoaco bialej szacie gdy richarde juz stal odpowiedzial
- Witaj milo mi poznac nowy narybek geninow widze ze jestes z klanu Aburame jesli szukasz treningu zglos sie do junina z naszej wioski naimie ma on Akuro i jest z twojego klanu on moze cie sporo nauczyc po tych slowach richarde usiadl znudzony i czekal co zrobi genin
Wiesz jako genin raczej niema to dla ciebie wiekszego znaczenia bo i tak zeby wyjsc z wioski musisz miec moje pozwolenie ale powiem ci ogulnie mamy pokuj ze wszystkimi wioskami i organizacjami prucz 7MM i akatsuki . Czy cos jeszcze chcialbys wiedziec??
-Tak, czym jest Akatsuki bo o siedmiu mistrzach miecza obiÂło mi siĂŞ o uszy ale organizacja Akatsuki? Nigdy o niej nie sÂłyszaÂłem, czym jest a moÂże raczej kim ona jest?
SpytaÂłem zaciekawiony, ta organizacja musi mieĂŚ wiele na sumieniu skoro wioska liÂścia ma z kaÂżdym pokój tylko nie z Akatsuki i 7mm.
To organizacja lapiaca jiriuki obecnie prawdopodobnie zbiera nowe sily po ostatnim rozbiciu ich sil i odkruciu ich teraz juz jawnej kryjowki przezeminie i mizukage wiecej ci niemoge powiedziec bo sa to tajne dane
-Czyli rozumiem Âże w bibliotece nic o nich nie znajdĂŞ? Mizukage? Kto jest obecnym wÂładcÂą wioski mgÂły? ZresztÂą to nieistotne, pozwolisz Âże zadam ci jeszcze jedno pytanie. Gdzie aktualnie przebywa moja sensei?
SpytaÂł kierujÂąc siĂŞ juÂż w stronĂŞ wyjÂścia chociaÂż w gÂłowie dalej miaÂł mĂŞtlik ale w g³êbi serca cieszyÂł siĂŞ bo z tego co mówiÂł Richarde Akatsuki niedÂługo przejdzie do historii a to zdecydowanie pomoÂże wiosce.
Druzyna trzeca a tak juz pamietam Tanuki heh ona chyba jest u siebie w mieszkaniu w rezydencji klanu yamanatka
-DziĂŞkuje.
OdpowiedziaÂłem krótko po czym wyszedÂłem z gabinetu.
<nmm>

Dodane po 32 minutach:

Wpadam do gabinetu póÂłkrzyczÂąc
-PotrzebujĂŞ informacji! Mojej semsei nie byÂło w posiadÂłoÂści ale z tego co tam widziaÂłem byÂł z niÂą ktoÂś jeszcze. Nie opuÂścili wioski przez bramĂŞ wiĂŞc musieli uÂżyĂŚ jakiejÂś potĂŞÂżnej techniki transportujÂącej, znasz kogoÂś kto takÂą posiada?
Michimoto wszedÂł bez pukania do gabinetu Hokage. MiaÂł kaptur na gÂłowie (tak, ze nie widzaĂŚ wÂłosów) i biaÂła maskĂŞ ANBU.
- Witam drogi Lordzie Hokage. PrzybyÂłem do ciebie, poniewaÂż posiadam bardzo waÂżnÂą sprawĂŞ. MoÂżemy porozmawiaĂŚ na osobnoÂści?- zapytaÂł.
Richarde wstal i usmiechnol sie przenikliwie co powinno zaszkokwac Michimoto poczym odparl cos co owiele badziej go zaszokuje
-Witaj michimoto
richarde wiedzial ktoto zadobrze znal wszystkich ANBUsow jacy sluzyli w tej org potem odparl
- Zadobrze znam Bylych i obecnych ANBUsow zeby maska mogla mnie zwiesc odparl richarde poczym spowaznial i konczyl
- wiec co cie sprowadza??
- Nawet nie miaÂłem takiego zamiaru, po prostu lubiĂŞ chodziĂŚ w tej amsce. A do rzeczy.- powiedziaÂł podchodzÂąc do richarda.
- MóÂłbyÂś mi zrobiĂŚ operacjĂŞ plastyczna? Nie pytaj dlaczego. Po prostu odpowiedz.- szepn¹³ do ucha Hokage.
Richarde usmiechnol sie poczym odparl
-hmm czemu nie inni ANBUsi czesto to robia by niezostac wykrytym dobrze moge to srobic tylko powiedz mi jak masz wygladac i pujdziemy do szpitala .
richarde niewnikal w to poco mutak operacja coraz bardziej i tk myslal juz o odejsciu ze stanowiska Hokage
- BrÂązowe, sredniej dÂługoÂści wÂłosy, zielone oczy, spróbuj ukryĂŚ mojÂą przeklĂŞtÂą pieczĂŞĂŚ, ale jej nie likwiduj, bĂŞdzie mi potrzebna...- powiedziaÂł.
richarde usmiechnol sie poczym pojawil sie za plecami michimota zanim ten skonczyl muwic i zrobil taka niby narkoze udezajac w potylice chwycil michimota i wziol go na ramie i razem z nim ruszyl do szpitala by zrobic mu ta operacje

NMM i Michimota
ZdziwiÂło mnie zignorowanie mojej osoby przez Richarde. Ale zapomniaÂłem o tym szybko bo jeszcze dziwniejsza byÂła krótka scenka którÂą tu zobaczyÂłem. W duchu zacz¹³em zastanawiaĂŚ siĂŞ czy caÂłe Âżycie ninja jest takie dziwne. Nie pozostaÂło mi nic innego jak opuÂściĂŚ to miejsce i tak teÂż zrobiÂłem.
<nmm>
richarde przyszedl do swojego gabinetu i czekal nato kto i z jakim problemem znowy przyjdzie zeby meczyc swojego hokage usiadl wygodnie w fotelu i i zaczol rozmyslac
Do gabinetu wpada zdyszany nieznajomy odziany w czarny pÂłaszcz, który przykrywa kaÂżdÂą czêœÌ jego ciaÂła w taki sposób aby nikt nie mógÂł go rozpoznaĂŚ. Po krótkim odpoczynku powiedziaÂł:
- Lordzie Hokage sprawa nie cierpiÂąca zwÂłoki. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże jest bardzo waÂżna -
Po jego gÂłosie naprawdĂŞ moÂżna byÂło rozpoznaĂŚ, Âże jest to waÂżna sprawa poniewaÂż mówiÂł wyraÂźnie, stanowczo i moÂżna byÂło w jego gÂłosie rozpoznaĂŚ odwagĂŞ, mimo tego, Âże znajdowaÂł siĂŞ przed samym Hokage.
Po krótkiej chwili znowu powiedziaÂł:
- Przepraszam, za tak nagÂłe najÂście ale to naprawde jest bardzo waÂżna sprawa -
Richarde spojzal znudzonym wzrokiem na mlodego genina i spokojnie wskazal krzeslo pytajac sie go
- Co sie stalo takiego pilnego czyzby aka znowu atakowalo wioski??
- Jestem tu z polecenia Lidera STS - odpowiedziaÂł chÂłopak patrzÂąc na Hokage
Po krótkiej chwili powiedziaÂł:
- A ta sprawa jest zwiÂązana z KusÂą a dokÂładnie z Kage Kusy - jego gÂłos spowaÂżniaÂł
PatrzÂąc prosto w oczy Hokage, zastanwiaÂł siĂŞ jak zareaguje na to co póÂźniej powie.
Heh michimoto co z nim byl umnie niedawno czyzby cos bylo z nim nietak?? richarde nieokazywal zadnego zainteresowania ani zapalu w mieszanie sie sprawy kusy ale w myslach zaczol myslec ze michimoto niedla kaprysu zrobil sobie ta operacje plastyczna te przemyslenia trwaly doslownie chwilke a richarde ziewnol czekajac na wiadomosci z kusy.
Gdy rozmawiaÂłeÂś z Kayahim nagle poczuÂłes na sobie wzrok osoby trzeciej. RozejrzaÂłeÂś siĂŞ i zauwaÂżyÂłeÂś Âże w oknie przykuca Itachi w normalnym pÂłaszczu (jak na avku) a nie w pÂłaszczu Akatsuki...
-Witaj - powiedziaÂł schodzÂąc z okna i podchodzÂąc do biurka.
-Chcia³eœ mnie widzieÌ wiêc jestem... - Uœmiechn¹³ siê
Richarde usmiechnol sie tylko do itachiego i skinol glowa caly czas mial znudzona poze poczym odparl do itachiego
- poczekaj chwilke wlasnie przekazywane sa mi podobno bardzo wazne wiesci po tych slowach richarde ziewnol i spojzal na genina az ten powie oco chodzi.
// Kayahi pamietaj ze nieznasz itachiego wiec bez cyrkow mi tu//
// kolejny .... wiem o tym gÂłupi nie jestem ... //

- OtóÂż powinno to CiĂŞ zaciekawiĂŚ, poniewaÂż Kage Kusy nie dawaÂł oznak Âżycia przez ponad 3 tygodnie. Kr¹¿¹ róÂżne pogÂłoski po jego wiosce, ale nie jestem pewien czy sÂą prawdziwe. -
ChÂłopak patrzyÂł na nieznajomego i nie byÂł zbyt zadowolony z jego obecnoÂści poniewaÂż wolaÂł przekazaĂŚ te informacje bez osób trzecich ale jak trzeba to trzeba.
niewidziano przeciez muwilem przedchwila ze odwiedzil mnie on kilka dni temu wiec mysle ze poprostu przesadzacie i zamiast go szukac to rozglaszacie pogloski ze go niema a to chyba najglupsza decyzja informowac inne wioski ze kusa jest oslabiona brakiem kage co mi do tego sam powiedz co mam latac zanim i go pilnowac?? westchnol richarde nieco zly ze zawraca sie mu glowe takimi glupotami.
- A wiĂŞc mam uwaÂżaĂŚ, Âże to Cie nie obchodzi? - powiedziaÂł chÂłopak patrzÂąc na Hokage
Po chwili dodaÂł:
- MiaÂłem za zadanie Cie poinformowaĂŚ i to zrobiÂłem. Zadanie to zadanie i wÂłaÂśnie je wykonaÂłem -
Dobrze poinformowales i powiedz swojemu zleceniodawcy ze michimoto byl umnie niedawno i moim zdaniem wcale nigdzie niezaginol ale jak chcecie popelniac takie bledy taktyczne rozglaszajac ze kusa jest oslabiona to prosze bardzo. co do kusy to mysle ze dosyc wiele razy wioski ja wspomagaly niech zacznie wkoncu byc samodzielna jak na wioske przystalo . skonczywszy zwrucilem wzrok juz uspokojony i bez emocji ku itachiemu i powiedzialem spokojnie
- usiadz . Napijesz sie czegos richarde wyciagnol z barku dwie sklanki i czekal na odpowiedz itachiego
SÂłyszÂąc sÂłowa Hokage pomyÂślaÂł " Powinien byĂŚ milszy dla goÂści". Nie tracÂąc czasu wyszedÂłem z Gabinetu i wiedziaÂłem, Âże wrócĂŞ tu dopiero jak nastanie zmiana na stanowisku Hokage.

<NMM>
Itachi uœmiechn¹³ siê i podszed³ do krzes³a.
Usiad³ na nim po czym powiedzia³ - Herbate jak mo¿esz - powiedzia³ gdy¿ Richarde by³ na tyle mi³y by zapytaÌ o to. wzi¹³ g³êboki wdech po czym powiedzia³ - A wiêc ? O co chodzi ? - zapyta³ z uœmiechem powa¿nym tonem g³osu
Richarde zrobil i podal cherbate Itachiemu a sam nalal sobie wina gdy to robil byl odwrucony tylem i mial zamkniete oczy by oczyscic sie ze wszelkich mysli poczym usiadl na swoim fotelu i odparl juz z otwartymi oczyma
- Mam propozycje dla ciebie . Ja za niedlugi czas wybieram sie na emeryture i proponuje ci moje miejsce wiem dobrze co zrobiles ale pochodzisz z konohy i mysle ze danie ci szansy moglo by pomuc sprowadzic cie na dobra droge . oczywiscie wszystkie twoje wystempki zostana objete amnestia muwiac to richarde byl spokojny malo tego patrzyl sie itachiemu prosto w oczy co normalnie bylo by samobujstwem ale richarde oczyscil swoja glowe z mysli i itachi niemial nic tam do czytania.
Itachi siêgn¹³ po herbate. Pos³odzi³ sobie po czym zacz¹³ j¹ piÌ. Uœmiechn¹³ siê - Chcesz bym zosta³ Hokage? - zapyta³ z lekkim nie do wierzeniem. - To nie mo¿liwe... - Stwierdzi³ po chwili - Konoszanie nie bêd¹ tolerowaÌ takiej osoby jak Ja. - poci¹gn¹³ ³yk - Nie spodoba im siê to. Nie przebacz¹ mi - Uœmiechn¹³ siê
Heh to bylo by twoje pierwsze wyzwanie zreszta lud moze sie buntowac a i tak to ja wybiore nastempce ludzie tutaj jak sam wiesz pobuntuja sie ale wkoncu ustapia bo lubia i cenia sobie spokuj noi jeszcze jedno niebeda mieli wyjscia jako ze jesli ja odejde bedzie potrzebny hokage a zgodnie ze zwyczajem ma to byc najsilniejsza osoba w wiosce i sadze ze bylbys natyle silny by wytrwac . hyba nietchuzysz Itachi odparl zadziornie richarde
Itachi Uœmiechn¹³ siê.
-JeÂżeli taki twój wybór... - dopiÂł herbatĂŞ - to ja siĂŞ zgadzam. - UÂśmiechn¹³ siĂŞ znów po czym wzi¹³ g³êboki wdech - czy masz jakieÂś plany ? cele czy coÂś co musze wiedzieĂŚ ? - zapytaÂł. Nie wiedziaÂł bo nie znaÂł "planów" wioski i osób rzÂądzÂących a jak miaÂł zostaĂŚ Hokage to musiaÂł je znaĂŚ przecieÂż.
Ciesze sie ze sie zgadzasz richarde wypil jednym chlustem caly kieliszek wina poczym wyjol z biurka teczki bylo ich dosyc sporo poczym odparl
- to sa teczki z informacjami o ninja w tej wiosce na poczatek radze sie z tym zapoznac co do celuw to mam ich kilka popierwsze pozostawic konohe w stanie pokoju po drugie i tu mi sie udalo z pelnym sukcesem powstrzymac mizukage od podbojow. po trzecie zapewnienie ochrony wszystkim czlonka wioski.
poczym richarde wyjol kolejne teczki i powiedzial
- To sa teczki z informacjami o ludziach poszukiwanych przez nasza wioske oczywiscie przewazaja tu ludzie z Aka ale znajdzie sie i osoba z twojego klanu to by bylo chyba wszystko jesli chodzi o informacje zwiazane z zyciem w tej wiosce
Itachi uœmiechn¹³ siê.
-Jakieœ wskazania ? kogo siê baÌ ? jak stosunki z Sun¹ ? Z Kiri ? - zapyta³. Przecie¿ musia³ to wiedzieÌ. - Coœ jeszcze ?- zapyta³ bior¹c teczki i otwierajac jedn¹ gdzie znalaz³ nawet samego siebie. Teczka o Akatsuki. Wyj¹³ kartkê i inne akta z nim zwi¹zane - Tej osoby ju¿ tam niema - powiedzia³ wrzucaj¹c kartê do ognia.
Richarde usmiechnol sie widzac ze itachi wzuca karty do ognia i muwi
- heh te informacje duzo nam pomoga co do wskazowek to tak ze wszystkimi krajami mamy jak narazie pokuj zadbalem oto a co do stosunkow z suna sa badzo dobre bo kazekage tam jest moja sensei czymi Amy siostra Shi ktura napewno znasz w kiri wlada hyuta z podbojowymi zapedami w czasie moich zadow zostaly nieco ostudzone i to bedzie twoje najwieksze wyzwanie bo on szanuje tylko jedna osobe a jest to Nasz dowudca ANBU czyli Rock Lee dzieki niemu mozna opanowac mizukage . Co do Ame wlada tam genishida jeden z naszych sage a mianowicie Hasei inuzuka za swoich zadow zapewnila nam pokuj z ta wioska. teraz kusa niewiem co bedzie z ta wioska jesli ten michimoto gdzies sie im zapodzial ale pewnie niebeda grozni co do innych wiosek to raczej nietrzeba sie ich bac . a i jeszcze jedno musisz dopilnowac by wioska nieznalazla sie w ZZWS bo to moze wiosce przyspozyc tylko problemow.
-Dobra wiesz ja mam jeszcze jedna zecz do zrobienia wez te dokumety i przestudiuj dokladnie teraz wypisze ci zaswiadczenie zeby cie nasze ANBU niezaczelo atakowac richarde wziol papier i wypisal nanim dokumet potwierdzajacy ze juz niejest poszukiwany zlozyl nanim swoja pieczec i muwi
- dobra ja musze znikac gdy skonczysz przegladac te papiery wyslij moja orlica list ze juz skonczyles wtedy przyjde jak szybko bede mogl i richarde wstal zakladajac swuj caly ekwipunek i wyszedl

NMM
Itachi uœmiechn¹³ siê.
-Dobze. - powiedziaÂł gdy Richarde zniknaÂł.
A wiĂŞc jest w sojuszu z SunÂą, Oto, Ame, Yuki, KUmo, Kiri, Iwa i KusÂą lecz tam nie ma Michimoto bo jest teraz w Akatsuki. To bardzo dobrze. Musze zadbaĂŚ o lepsze wzglĂŞdy.
Odwiedze w najbliÂższym czasie jako Nowy Hokage Konochy kazdego kage osobiÂście...
Wzi¹³ papiery do rêki. Otwar³ teczki zaczynaj¹c od najstarszej i czyta³ pokolei ka¿dy papier.
Czas mijaÂł a on dalej czytaÂł. SPojrzaÂł na Orlice RIcharda.byÂła to Makaja, znaÂł jÂą gdyÂż w Akatsuki Richarde byÂł znany.
BĂŞdzie dobrze - pomyÂślaÂł czytajÂąc akta...
Stanê³¹m przed drzwiami gabinetu. Westchnê³¹m ciê¿ko po czym zapuka³am do œrodka. Po czym delikatnie otworzy³¹m drzwi
- Ohayo Richard-san...chciaÂłam z Toba porozmawiaĂŚ Bo... - kiedy weszÂłam i zobaczyÂłam kto siedzi przy biórku lekko zamarÂłam z zaskoczenia.
Kolejny szok, najpierw Orochimaru a teraz...Itachi siedzi sobie w fotelu Hokage
- I-i- Itachi? C-co Ty tutaj robisz? Gdzie jest RIcharde-san? - pytaÂłam Go niepewnie
Itachi wyci¹gn¹³ g³owê z akt i spojrza³ na Minako
ZÂłapaÂł siĂŞ za gÂłowe - Ohayoooooooooo - powiedziaÂł radoÂśnie.
-Richarde ? Aaaa. NA Emeryturze - powiedziaÂł wtykajÂąc znów nos do akt. WstaÂł biorÂąc jeden papier i podszedÂł do Miharu. - Mam pytanie MInako-chan... - UÂśmiechn¹³ siĂŞ i zacz¹³ jÂą przeglÂądaĂŚ szukajaĂŚ jakiejÂś oznaki z jakiej jest wioski - JesteÂś z Oto jak mniemam ? - zapytaÂł i wróciÂł na miejsce po czym zanotowaÂł coÂś na papierze.
-CóÂż CiĂŞ sprowadza - zapytaÂł spod papierów
SpojrzaÂłam na Niego dziwnie zaskoczona. Nie widziaÂłam GO nigdy takiego wesoÂłego. SiedziaÂł sobie w fotelu Hokage i przeglÂądaÂł akta wioski. Na dodatek Richarde jest na emeryturze. Wszystko mi zaczeÂło ÂświataĂŚ
- Richarde-san...mianowa³ Ciê...nowym Hokage? - spyta³¹m siê Go
Nie czekaÂłam na odpowiedÂź bo to byÂło oczywiste. SpojrzaÂłam na Niego jeszcze raz.
~W sumie...jakby byÂł nadal w Akatsuki to by mnie zaatakowaÂł...~pomyÂślaÂłam
- Mniejsza...gratuluje stanowiska - uÂśmeichnĂŞÂłam siĂŞ do Niego po czym powiedziaÂłam - No...to skoro jesteÂś nowym Hokage...to chciaÂłam Ci powiedzieĂŚ - mówiÂłam trochĂŞ wolno...z Richardem mogÂłam rozmawiaĂŚ niczym przyjacióÂłka z przyjacielem. Teraz jednak muszĂŞ rozmawiaĂŚ z nowym Hokage - , Âże kilka minut temu ...miaÂłam nieprzyjemnÂą potyczkĂŞ...- zatrzymaÂłam siĂŞ - Z Orochimaru - powiedziaÂłam do razu- Jestem pewna , ¿ê szuka nowych popleczników....bo mnie teÂż chyba , chcĂŞ wzi¹Ì do swojej " druÂżyny" - powiedziaÂłam - Zapewne bĂŞdzie sie tu jeszcze krĂŞciÂł wiĂŞc chciaÂłam Ci o tym powiedzieĂŚ Hokage-sama...- zakoĂączyÂłam swój monolog
Itachi odrazu spowaÂżniaÂł. Orochimaru kiedyÂś byÂł w Akatsuki.
SÂłyszaÂł Âże odszedÂł i zaÂłoÂżyÂł wiosek i robiÂł jakieÂś eksperymenty... - Mów do mnie Itachi... Po co te tytuÂły ? - zapytaÂł z uÂśmiechem - A teraz tak na powaÂżnie to ? Nie jesteÂś ranna ? CoÂś mówiÂł ? - siedziaÂł na krzeÂśle i patrzaÂł na Minako - Wiesz moÂże kto znajduje siĂŞ w tej "druÂżynie" - Zapytal ÂłapiÂąc jakieÂś akta - Tutaj sÂą jakieÂś papiery o nim ale nie za wiele... i tak bĂŞde musiaÂł je uzupeÂłnic. - stwierdziÂł - a wiĂŞc ? Opowiedz mi co siĂŞ staÂło dobrze ? i oczywiÂście Twoje zdanie co miaÂłbym z tym zrobiĂŚ dobrze ?
- Nie nic mi nie jest...wÂłaÂściwie to miaÂłam nadzieje , Âże ja mu cos zrobiĂŞ...WÂłaÂściwie to niewiele mówiÂł , gÂłównie mówiÂł o mnie i , Âże ...przyszedÂł mi przypomnieĂŚ o moich obowiÂązkach, to pewnie ma coÂś wspólnego z moimi rodzicami , bo...powiedziaÂł , zĂŞ mu œ³uÂżyli...pewnie mu chodziÂło , ¿ê ja jako ich córka teÂż mam mu sÂłuÂżyĂŚ - powiedziaÂłam cicho - GÂłównie to siĂŞ zdenerwowaÂłam przez to co zrobiÂł z rodzinÂą Tano-kun...mówiÂł , Âże jestem tak samo nieobliczalna jak On...i sÂłyszaÂłam , zĂŞ wÂłaÂśnie musi zdobyĂŚ nowych sprzymierzeĂąców...o druÂżynie nic innego nie mówiÂł. WÂłaÂściwie to wszystko - skoĂączyÂłam
- Co miaÂłbyÂś z tym zrobiĂŚ...jak sÂądzĂŞ Orochimaru jest silny i podstĂŞpny...pewnie bĂŞdzie chciaÂł siĂŞ ze mna skomunikowaĂŚ jeszcze raz...moÂże na razie tylko czekaĂŚ aÂż siĂŞ pojawi? A w wiosce poinformowaĂŚ ludzi aby na Niego uwaÂżali
Nagle gdy sobie tak rozmawialiscie do srodka wszedl Richarde mial na sobie swuj plaszcz a podnia zbroje byl radosny przywital sie z minako i odparl do itachiego
- cos wolno ci to idzie hehe
richarde usiadl za jeszcze swoim biurkiem i nalal sobie wina przy okazji pytajac sie minako
- napijesz sie czegos??
Itachi UÂśmiechn¹³ siĂŞ - Minako dziĂŞkuje Ci za te informacje i prosiÂłbym jakbyÂś mogÂła je przekazaĂŚ Hokage - spojrzaÂł na niÂą - Ja nim jeszcze nie jestem a Richard-san ma dopiero odejœÌ na emeryture - klepn¹³ siĂŞ w czoÂło - CzytajÂąc te wszystkie papiery straciÂłem rozum - powiedziaÂł i wróciÂł do papierów. ZostaÂła mu tylko ta mniejsza czêœÌ. - Porozmawiajcie a ja dokoĂącze swoja papierkowÂą robote
- Nie dziĂŞkuje Richarde-san - powiedziaÂłam do Niego
ZerknĂŞÂłam na Itachiego i powiedziaÂłam
- Dobrze wiedzieĂŚ...- dodaÂłam
- Richarde-san...chodzi gÂłównie o to , Âże Orochimaru siĂŞ pojawiÂł w wiosce. RozmawiaÂłam z nim i gÂłównie chodziÂło mu o to , ¿ê mam speÂłniĂŚ swoje obowiÂązki sÂłuÂżenia mu....tak jak to byÂło z moimi rodzicami. WiĂŞc wnioskuje z tego , Âże szuka nowych popleczników. WiĂŞc ja bym proponowaÂła ,Âżeby ostrzec kaÂżdego ninja w wiosce aby uwaÂżali na Niego a ...zapewne bĂŞdzie chciaÂł jeszcze ze mnÂą porozmawiaĂŚ wiĂŞc....jakby co to bĂŞdzie Go trzeba szukaĂŚ tam gdzie ja jestem - powiedziaÂłam to wszystko co przekazaÂłam Itachiemu i czekaÂłam na Jego opinie
Richarde wysluchal Minako poczym zerknol na zaczytanego itachiego i powiedzial
- Orochimary powrucil tak hmm mysle ze puki co jest niegrozny a kazdy silny ninja wie kim on jest i jak traktuje swoich ludzi wiec sadze ze jesli bedzie mial natyle rozumu to prawdopodobnie bedzie szukal jakis mlodych niedoswiadczonych ninja a oni niesa dlanas zagrozeniem puki co mam dlaciebie minako i dla tano zlecenie pochwycenia pewnej osoby ktura uciekla z naszej wioski i zepsula mi drzwi od gabinetu nazywa sie on Thingol Uchiha chce zebyscie z tano pochwycili go i przyniesli mi do mojego palacu . wracajac do Orochimaru to zajme sie nim juz na emerytuze jak bede mial wiecej czasu
SpojrzaÂłam na Itachiego.CiekawiÂło czy coÂś powie za to , Âże mam zÂłapaĂŚ kogoÂś z Jego klanu. SpojrzaÂłam na Richarde i powiedziaÂłam
- Jasne...zajmĂŞ siĂŞ tym z Tano-kun - powiedziaÂłam - Czy...to wszystko? - spyrtaÂłam niepewnie
wiesz jakbys mogla to sprawdz mi jeszcze jak sie miewaja moje swiezo zmutowane zwiezatka jedne wypuscilem do rzeki w dolinie sa to Zabie bojowniki a drugie to napewno beztrudu znajdziesz bo sa to dwumetrowe srebrne orly latajace nad dolina
- Hai...do zobaczenia - powiedziaÂłam po czym wyszÂłam z pomieszczenia
< NMM>
Itachi wyjrzaÂł z nad ostanich papierów jakie czytaÂł.
-Thingol Uchiha ? - Uœmiechn¹³ siê - Widze ¿e ktoœ jeszcze przetrwa³ z mojego klanu - powiedzia³ czytaj¹c ostatni papier.
WstaÂł i rozprostowaÂł koÂści - SkoĂączone! - powiedziaÂł z uÂśmiechem patrzÂąc na niezÂła sterte papierów i akt które przeczytaÂł. - WiĂŞc co teraz? - zapytaÂł samemu sobie nie wierzÂąc Âże to przeczytaÂł
Teraz poczekamy kilka dni az zalatwie wszystkie sprawy i przekaze ci potem wladze w wiosce puki co mozesz isc sie rozejzec po wiosce wkoncu pewnie dawno tu niebyles i na gorze z glowami hokage przybylo sporo twazy.
Itachi uœmiechn¹³ siê.
-Dobrze... - powiedziaÂł podchodzÂąc do Okna.
Wzi¹³ g³êboki wdech wspominajÂąc i znów czujÂąc zapach Konohy zapytaÂł Richarda - Richard-san... Którym jesteÂś Hokage? - zapytaÂł patrzac na Monument Hokage.
CHcia³ ju¿ wyjœÌ ale musia³ wiedzieÌ znaczy siê... ZnaÌ odpowiedŸ na to pytanie.
Wiesz ze starcilem rachube wsumie niewiem dokladnie ale chyba gdzies jedenastym chyba bo nieliczylem i niemialo to dlamnie jakiegos wiekszego znaczenia wazne ze zapewnilem swoimi zadami spokuj w wiosce i stwozylem kilka nowych gatunkow zwiezat .
- Jedenastym - pomyœla³... Uœmiechn¹³ siê do Richarda po czym powiedzia³ - A wiêc zanied³ugo bêdzie nowy Hokage... - SPojrza³ w stronê wschodzacego s³oùca... - Dwunasty Hokage! Itachi Uchiha! - Powiedzia³ na g³os... Stanê siê lepszy od Madary! Bêde Hokage pomyœla³ i wyskoczy³ przez okno znikaj¹c...

NMM

Nagle ponownie w Oknie pojawiÂł siĂŞ Itachi.
StaÂł uÂśmiechniĂŞty po czym zszedÂł i usiadÂł na krzeÂśle.
-Witam Ponownie - powiedziaÂł - RozejrzaÂłem siĂŞ, powspominaÂłem... A teraz jestem tutaj - powiedziaÂł z uÂśmiechem
Neko stanĂŞÂła przed drzwiami do gabinetu. ByÂła tu ledwie kilka razy. Wtedy gdy mama byÂła jeszcze Hokage. JeÂżeli chciaÂła opuÂściĂŚ wioskĂŞ to rozsÂądnym wydawaÂło jej siĂŞ poinformowaĂŚ czcigodnego Hokage o tym. Nie chciaÂła zostaĂŚ uznana za wroga wioski, której obronie Mama, Tata i yukimaro-san poÂświĂŞcili Âżycie. PrzeÂłknĂŞÂła ÂślinĂŞ i zapukaÂła. Z poczÂątku cicho ale potem gÂłoÂśniej... WolaÂła mieĂŚ czyste sumienie. StaÂła czekajÂąc na odpowiedÂź.
Richarde zerknol na Itachiego i tylko skinol glowa potem powiedzial spokojnym glosem
- Prosze wejsc
Richarde byl ciekaw kto moze tu przyjsc nikogo sie niespodziewal
Gdy znalaz³am siê przed drzwiami gabinetu Hokage zauwa¿y³am jak¹Ì dziewczynke- Witaj -powiedzia³am do niej. Nie czekaj¹c na odpowiedz dziewczynki zapuka³am i wesz³am ostro¿nie do œrodka. W pomieszczeniu zauwa¿y³am dwie osoby- Ohayo -powiedzia³am- Ja do Hokage w sprawie jakiejœ misji -powiedzia³am.
Richarde zerknol na dziewczyne i gdy wchodzila zobaczyl mala Neko (przypomnial sobie jak byla mala i musial ja nianczyc) poczym odparl prosze wejdzcie obydwie wejdzcie gdy Hinata zapytala o misje odparlem
- hmm wiesz puki co jest dosyc spokojnie i niema misji ale jak mozesz to zgubiono malego kota i jak chcesz mozesz isc i go poszukac ostatni raz widziano go nad zeka w dolinie ( gdy tam dojdziesz napisz domnie na gg to poprowadze ci ta misje)
ByÂłam troche zmartwiona, ale szukanie zagubionego kotka teÂż mogÂło byĂŚ fajne- Dobrze -powiedziaÂłam. SkierowaÂłam siĂŞ do drzwi, gdy juÂż byÂłam przy nich owróciÂłam siĂŞ do Kage- Do widzenia -powiedziaÂłam i znikneÂłam za drzwiami.

<NMM>

(dobrze)
Itachi uœmiechn¹³ siê i spojrza³ na Neko - Witaj - powiedzia³ do niej podchodz¹c do drzwi i wpuszczaj¹c ja do œrodka po czym je zamkn¹³. Gestem wskaza³ na Richarda.
Sam zaœ podszed³ do biurka i stan¹³ za Richarde.
ZaniedÂługo miaÂł zostaĂŚ Hokage wiĂŞc musi wiedzieĂŚ jak to wyglÂąda i jak ma to robiĂŚ.
Naglê zacz¹³ kaszleÌ, zas³oni³ usta d³oni¹. Poczu³ dziwn¹, ciep³¹ ciecz... Spojrza³ na d³où po czym drug¹ rêk¹ wyci¹gn¹³ chusteczke i szybko wytar³ j¹ tak by nic nie zauwa¿y³ Richarde. Schowa³ chusteczke do kieszeni po czym powiedzia³ - K³aczek - œmiej¹c siê.
Neko weszÂła do pomieszczenia utkwiwszy wzrok w Hokage. Nigdy za nim nie przepadaÂła... Zawsze miaÂł wedÂług jej oceny zbyt wybujaÂłe mniemanie o sobie. SkÂłoniÂła siĂŞ lekko...
- Opuszczam wioskĂŞ - powiedziaÂła spokojny jakby wypranym z emocji gÂłosem. Nie pasowaÂł on do jej 11 lat na jakie wyglÂądaÂła.
- Nic juÂż nie trzyma mnie w wiosce... Poza tym... MuszĂŞ... - zawahaÂła siĂŞ nie wiedzÂąc co dokÂładnie powiedzieĂŚ.
- OdnaleŸÌ sam¹ siebie i w³asn¹ drogê... - powiedzia³a spokojnie. Czeka³a na reakcjê hokage...
Richarde spojzal na Neko zdziwiony nieco jej decyzja poczym odparl podchodzac doniej
- twoja matka pewnie mi tego niewybaczy jesli pozwole ci odejsc a tymbardziej twuj ojciec . wiem ze tesknisz za Yukimaru wszyscy zanim tesknia gdy odnajdziesz wlasna siebie wruc do wioski bo tu sa ludzie kturzy zawsze beda o tobie mysleli i zawsze bedziesz mogla wrucic . na koncu usmiechnol sie i dodal
- pamietam jak bylem twoja opiekunka i chyba zaostro wtedy cie potraktowalem bo zrobilas sie szalona ale to czasami dobra cecha richarde polozyl dlon na jej ramieniu i odparl
- mozesz isc ale wruc jak tylko wykonasz swoje postanowienie i uwazaj na siebie bo inaczej twoi rodzice mnie zabija i tu richarde sie usmiechnol cieplo do dziewczynki
Itachi uœmiechn¹³ sie.
Dziewczynka komuÂś mu przypominaÂła lecz nie mógÂł przypomnieĂŚ sobie kogo. Itachi spojrzaÂł na niÂą i uÂśmiechn¹³ sie. Nie znaÂł dziewczynki i nie chciaÂł nic jej mówiĂŚ.
Ale po chwili strzeliÂł - ÂŻyczĂŞ udanej podróÂży! Wróc do nas caÂła i zdrowa - po chwili dopiero zdaÂł sobie sprawĂŞ Âże to powiedziaÂł i przeÂłkn¹³ ÂślinĂŞ. Cicho siĂŞ ÂśmiejÂąc.
- Lee i tak zawsze jest na misjach... A mama... - Neko zawahaÂła siĂŞ chwilĂŞ.
- RównieÂż odeszÂła... Nie wiem gdzie i dokÂąd... Dlatego nic mnie tu nie trzyma. - powiedziaÂła obojĂŞtnie. SpojrzaÂła na biaÂła suczkĂŞ obok siebie. ZignorowaÂła ciepÂłe sÂłowa obecnego Hokage... Dla niej byÂły tylko pustÂą formuÂłkÂą nie majÂącÂą pokrycia w prawdziwych emocjach. SpojrzaÂła na drugiego mĂŞÂżczyznĂŞ... SkÂąd ona go znaÂła? NiewaÂżne mimo wszystko on wydawaÂł jej siĂŞ szczery. PozwoliÂła sobie na lekki uÂśmiech.
- WrócĂŞ...
Cieszymy sie NEko bedziemy na ciebie tu czekac a co do twojej mamy to jak ja znam to poprostu poszla gdzies na spacer albo szuka ciebie lub Lee . Lee twuj ojciec faktycznie ma mase misji ale jest najlepszym moim przyjacielem i shinnobi w tej wiosce jak wruci to rozkaze mu cie poszukac i twojej mamy naleza sie wam wakacje wkoncu. richarde usmiechnol sie i wyjol kilka ziul z sakwy poczym podal je neko muwiac jesli zachorujesz to napar z tych ziol powinien ci pomuc a jesli bedziesz zraniona to papka z woda bedzie tobra mazia na rany . richarde jeszcze raz sie usmiechnol do neko poczym spojzal na Itachiego jakby patrzyl na niego pierwszy raz niespodziewal sie takiej przemowy bylego mordercy
Itachi uœmiechn¹³ siê.
SpojrzaÂł na niÂą po czym skin¹³ gÂłowÂą i przeniósÂł wzrok na Richarde gdy on podawaÂł dziewczynie zioÂła.
Po chwili sam Richard na niego spojrzaÂł, uÂśmiechn¹³ siĂŞ do niego i znów spojrzaÂł na dziewczynke. - Rock Lee... jest jej Ojcem - PomyÂślaÂł - MogÂłem siĂŞ tego domyÂśliĂŚ, jest do niego podobna - Itachi ziewn¹³, przeÂłkn¹³ ÂślinĂŞ - Przepraszam - powiedziaÂł przepraszajac za swoje zachowanie
Richarde usmiechnol sie do dziewczynki poczym spytal sie jej jeszcze tylko
- nietrzeba ci jeszcze czegos na podroz?? moze przydziele ci oslone jednej z druzyn ANBU??
Neko spojrza³a na obecnego Hokage doœÌ dziwnym spojrzeniem jakby by³a z³a choÌ nie do koùca...
- Dam sobie radĂŞ sama... Nie potrzebujĂŞ juÂż nianiek chodzÂących za mnÂą krok w krok... - powiedziaÂła sucho wrĂŞcz mroÂżac richarde wzrokiem. Potem przeniosÂła wzrok na Itachiego...
- Tak... Jestem córkÂą Lee... - powiedziaÂła choĂŚ trudno byÂło wyczytaĂŚ czy cieszy siĂŞ z tego czy tego zaÂłuje... OdwróciÂła siĂŞ na piĂŞcie i wyszÂła z gabinetu zaÂś biaÂła suczka pod¹¿yÂła za niÂą... {NMM NMP}

/// Itachi wiĂŞc potraktuj to jako reakcjĂŞ na towje zdziwienie i potwierdzenie sÂłów richarde///
Richarde usmiechnol sie i odwrucil do itachiego i podszedl do biurka siadajac na swoim miejscu poczym wybuchnol smiechem muwiac
- Hehe ona jest dokladnie jak jej matka a tak przy okazji wiesz kto jest jej matka to byla pani hokage Hasei Inuzuka one sie niczym od siebie nieruznia heh
// Tak btw to ja nic nie mówilem a tylko pomyÂślaÂłem o tym Âże jesteÂś/jest córkÂą Lee o.O'' //

Itachi uœmiechn¹³ siê. - Tak... WidaÌ podobieùstwo - wzi¹³ g³êboki wdech - kiedyœ j¹ spotka³em... - po chwili dopowiedzia³ - T¹ Hasei, ale to ju¿ przesz³oœÌ. - Itachi spojrza³ na Richarda - Wiêc jak ?
Richarde wstal i powiedzial
-co teraz teraz przejmiesz wkoncu wladze w szafie masz struj hokage
richarde zebral swoje z zeczy i podszedl do drziw muwiac
- Sprawuj sie dobrze jako hokage bede cie obserwowal jesli cos przeskrobiesz przyjde i przetrzepie ci skure riche po tych sowach ismiechnol sie i wyszedl z gabinetu

NMM
Itachi uœmiechn¹³ siê.
-Dziêkuje Richard-san - po tych s³owach wzi¹³ g³êboki wdech podchodz¹c do Szafy.
OtworzyÂł jÂą wyciÂągÂąjÂąc Strój HJokage.
Wzi¹³ z niego Tylko Kapelusz... oraz P³aszcz.
Przeszuka³ gabinet po czym wyci¹gn¹³ czarn¹ i czerwon¹ niÌ oraz ig³e... Wyhaftowa³ znak klanu Uchiha na plecach P³aszcza (idealnie)... Wygl¹da³ on teraz inaczej.
ZaÂłoÂżyÂł go na swoje ubranie, wÂłoÂżyÂł Kapelusz...
Czu³ siê inaczej. Uœmiechn¹³ siê i podszed³ do "okna"
Stan¹³ ty³em do biurka po czym spojrza³ na Konoche.
Prze³kn¹³ œlinê - Powitajcie nowego Hokage - pomyœla³...

// Klik haha jedyne zdjĂŞcie Itachiego jako Hokage które znalazÂłem //
Zack wszedÂł i ukÂłoniÂł siĂŞ przed obecnym Hokage
-Witaj Hokage-sama.ChciaÂł bym prosiĂŚ o misje.
popatrzyÂł siĂŞ na twarz Itachiego.
-Morze byĂŚ to misja rangi D lup jakaÂś Âłatwiejsza C.
Itachi spojrzaÂł na niego.
-Witaj. - powiedziaÂł po czym usiadÂł na fotelu.
Przejrza³ kilka ksi¹¿ek po czym spojrza³ na Konoszanina
-Na rzece w Dolinie Shuuryou jest duÂżo odpadków... Puszki, papierki i takie rzeczy... Trzeba je wyÂłapaĂŚ gdyÂż zanieczyszczajÂą one naszÂą rzeke... Zajmij siĂŞ tym - powiedziaÂł z uÂśmiechem...

// Spokojna misja, róÂżne odpadki do pozbierania itp. Link do tematu http://www.shinnobirpg.rp...645.html#108645 - Napisz tam posta itp a ja potem Ci odpisze //
StanĂŞÂła przed gabinetem. Z grzecznoÂści nie weszÂła 'od razu', zapukaÂła trzy razy, czekajÂąc na jakiÂś gest obecnego w gabinecie, na któreÂś z wielu sÂłów zaproszenia jej do Âśrodka... Jikogu znów znalazÂł siĂŞ, niby straÂżnik przyboczny, tuÂż przy ciele dziewczyny, przy jej prawym boku... BiorÂąc g³êboki wdech, z niecierpliwoÂściÂą czekaÂła na odpowiedÂź.
Itachi spojrzaÂł na dzieciak któremu przed chwilÂą zleciÂł misje...
-no... Zmykaj juÂż - powiedziaÂł do niego gdy usÂłyszaÂł pukanie. i spojrzaÂł w stronĂŞ drzwi - WejœÌ - powiedziaÂł i zajrzaÂł spowrotem do papierów...
UciskajÂąc ostroÂżnie klamkĂŞ, otworzyÂła drzwi, by póÂźniej, eleganckim krokiem, odpowiednim z resztÂą do sytuacji, przejœÌ przez próg drzwi i znaleŸÌ siĂŞ juÂż zupeÂłnie w pokoju.
-DzieĂą dobry - powiedziaÂła na wstĂŞpie, nie odrywajÂąc jeszcze wzroku od podÂłogi, który machinalnie utkn¹³ w niej, gdy Tanuki usÂłyszaÂła suchy wyraz 'wejœÌ'. StojÂąc niedaleko drzwi, dziewczyna uniosÂła wzrok, nakazujÂąc mu, by spocz¹³ na Itachim. Z lekkim zdziwieniem, nie mniejszym jednak szacunkiem, przyjrzaÂła siĂŞ, jak zdawaÂło siĂŞ jej, wÂłaÂśnie Hokage. NiepokojÂące podobieĂąstwo do Sasuke. Te same oczy. Podobna, lecz duÂżo wiĂŞksza moc emanujÂąca z osoby Hokage. CzyÂżby Itachi Uchiha, o którym opowiadaÂł Risen... ? A moÂże to wÂłaÂśnie Richard, znany jej z opowieÂści Michimoto... ?
-Przepraszam, pan Hokage Richarde-sama ? - zapytaÂła ostroÂżnie, bojÂąc siĂŞ odpowiedzi.
Nagle oslepiajacy blys pojawil sie w oknie to byl Richarde ktury przylecial na swoim piorunowym ptaku wskoczyl do gabinetu dezaktywujac zbroje z piorunow teraz ukazala sie postac w oslepiajaco bialym plaszczu a spodniego zarys zbroi richarde wskoczyl i odrazu muwil
- Sorka itachi zapomnialem czegos gdy skonczyl ujzal tanuki byl zdziwiony jej widokiem bo myslal ze zaginela podszedl doniej dajac jej calusa w policzek i muwiac
witaj Tanus kochanie gdzie bylas martwilem sie o ciebie
OdepchnĂŞÂła od siebie chÂłopaka. Jej spojrzenie staÂło siĂŞ zadziorne, Jigoku ponownie znalazÂł siĂŞ w dÂłoni dziewczyny. WierzchoÂłek jego ostrza byÂł skierowany teraz wprost w stronĂŞ Richarda. PrzewróciÂła oczami. Nikt, kogo znaÂła, nie byÂł przyzwyczajony do 'takich' powitaĂą. Czego on od niej, do licha, mógÂł chcieĂŚ ?!
-Kim pan jest i niech siĂŞ pan, do jasnej Anielki, z tego niestosownego gestu wytÂłumaczy ! - zakrzyknĂŞÂła ze zÂłoÂściÂą, bĂŞdÂąc gotowÂą na atak ów przybysza. Ostrze Jigoku nie zmieniaÂło obranego kierunku.
Itachi spojrzaÂł na Tanuki...
Zna³ j¹ bo jest w akatsuki, przynajmniej by³a jak on jeszcze by³. - Witaj Tanuki - Tengen, aktualny lider Akatsuki rozmawia³ z nim o cz³onkach aka oraz dalszych celach itp jak jeszcze nim by³... Jak Itachi odszed³ z Akatsuki nie wiedzia³ kto jest teraz Liderem... - Nie... Jestem Itachi - powiedzia³ wstaj¹c... - Co ciê sprowadza ? -zapyta³ i wtedy zjawi³ sie Richard, uœmiechn¹³ siê do niego - Dobrze - powiedzia³ do niego z uœmiechem
Richarde usmiechnol sie jeszcze szezej i podszedl na odleglosc ostrza tanuki i muwi
- Kochanie niepamietasz mnie to ja Richarde droczysz sie zemna??
richarde byl zdziwiony taki chlodnym powitaniem go wkoncu martwil sie onia przez ten czas gdzy niedawala znaku zycia
-Szanowny panie Hokage, mógÂłby pan wytÂłumaczyĂŚ te niestosowne... DziaÂłanie ów pana ? I niech pan wybaczy, sprawĂŞ opiszĂŞ szanownemu Hokage, gdy ten oto pan wyjdzie - powiedziaÂła do Itachiego, wci¹¿ mierzÂąc Jigoku w stronĂŞ Richarda.
-ProszĂŞ siĂŞ do mnie nie zbliÂżaĂŚ, bo inaczej bĂŞdĂŞ zmuszona uÂżyĂŚ siÂły... - zakomunikowaÂła, raz po raz zwracajÂąc swoje oblicze a to ku Richardowi, a to ku Itachiemu...
Richarde doslownie oslupial na jej slowa poczym powiedzial
Co sie stalo Tanuki to ja Richarde czyzbys niepamietala mnie i naszych wspulnie spedzonych chwil?? richarde nastempnie stal zaraz przy ostrzu dodajac
- Jestes moja ukochana martwilem sie ze zaginelas a teraz miezysz domnie mieczem ja bym cie nigdy nieskrzywdzil . poczym dodal
- Itas moze to potwierdzic tak samo moja twaz na gorze z glowami hokage tam jest wyryta i moja twaz niepamietasz mnie richarde byl przerazony zachowaniem tanuki ktura byla taka niepewna siebie kiedys
-Pardon... Nie znam pana i nie zamierzam pana poznawaÌ... Jak pan œmie mnie dotykaÌ... Jak pan œmia³ mnie dotkn¹Ì ! Niech pan siê odsunie, w innym razie bêdê zmuszona u¿yÌ si³y... - odsunê³a siê od Richarda, ponownie mierz¹c w nim mieczem. Utkwi³a b³agalnie wzrok w Itachim. Nie chcia³a walczyÌ, przysz³a tutaj w pokoju, chcia³a pokoju... Lecz jeœli ten cz³owieczek, cz³owieczek stoj¹cy przed ni¹ zmusi j¹ do u¿ycia si³y, po¿a³uje... U¿yje na nim swej najsilniejszej iluzji, zniszczy go, nie pozwoli mu istnieÌ...
Tanuki niezamiezam cie krzywdzic ani mi to przez mysl niepszeszlo jak mozesz mnie niepamietac richarde az ze zdziwienia usiadl na kanapie i spojzal na tanuki calkiem rozbity cala radosc usla jak powietrze z balonu i spytal sie jeszcze raz napewno mnie niepamietasz niepamietasz janaszych wspulnych chwil?? richardowi przyslo wtedy cos do glowy przeciez wszyscy w wiosce mieli teczki i byly tam opisane wszystkie informacje o ninjach a otym ze bylem z tanuki to niebyla zadna tajemnica cala wioska otym wiedziala richarde podszedl do biurka wyjmujac jej teczke i podal jej muwiac
- to twoja teczka tutaj znajdziesz wszystko co dotyczy ciebie a takze mnie w twoim zyciu moze to ci przypomni
Nie wziĂŞÂła teczki od Richarda. Nie. Ona mu wrĂŞcz wyrwaÂła teczkĂŞ. OtworzyÂła jÂą, po czym, nawet nie przyglÂądajÂąc siĂŞ bardziej informacjom w niej zawartym, przerwaÂła wszystkie dokumenty na póÂł, potem znów na póÂł, i jeszcze raz, a potem ponownie... UpuszczajÂąc papiery na podÂłogĂŞ, zÂłoÂżyÂła pieczecie do Sakura Dizorubu. CzêœÌ pÂłatków porwaÂła z ziemi papiery, ukÂładajÂąc je w koszu, lecz czêœÌ z nich nadal kr¹¿yÂła wokóÂł Tanuki, broniÂąc jÂą przed Richardem... Trzy kroki w tyÂł. Jeden krok w lewo. ZnalazÂła siĂŞ w obrĂŞbie drzwi.
-Czy ma pan jeszcze coÂś do przekazania mi lub panu Hokage ? JeÂśli nie, chĂŞtnie zobaczyÂłabym, jak pan opuszcza te pomieszczenie. Nie przyszÂłam strzĂŞpiĂŚ sobie jĂŞzyk na konwersacjĂŞ z panem - rzekÂła chÂłodno, wyczekujÂąc reakcji mĂŞÂżczyzny.
Richarde schowal rece w rekawy plaszcza poczym dyskretnie zlozyl pieczeci do Chuusuusei no gato i wykolal to jutsu paralizujac tanuki tym samym dezaktywujac jej jutsu poczym usiadl na kanapie i zdjol plaszcz moze przez niego niemogla sobie go przypomniec poczym zblizyl sie do usztywnionej Tanuki kturej system nerwowy byl w calkowitym paralizu pozwolilemjej tylko na sluchanie i zaczolem muwic jej otym jak spedzalismy czas co robilismy i jak sie poznalismy potem dotknolem jej dloni muwiac przykro mi ze zapomnialas mnie ja ciebie nigdy niezapomne i udsunol sie od tanuki i dezaktywujac czesciowo technike teraz mogla ruwniez muwic a nie tylko sluchac richarde byl przybity tym zdazeniem
*Âżebym to ja jeszcze wiedziaÂła, jak to Chuusuusei no gato wyglÂąda...*
WidzÂąc dziwaczny ruch Richarda, szepnĂŞÂła:
-Ikyoutono - wykonujÂąc atutowÂą iluzjĂŞ klanu Kurama. Swiat w promieniu 15m nagle dziwnie siĂŞ zmieniÂł. Wszystko byÂło biaÂłe, przenikliwie biaÂłe... ÂŚwiat peÂłen cyfr. ÂŚwiat, z którego praktycznie nie moÂżna siĂŞ wydostaĂŚ. I Richard, zataczajÂący b³êdne koÂła w obliczu niebezpieczeĂąstwa, które wÂłaÂśnie nadciÂągaÂło... ÂŚwiat zacz¹³ siĂŞ tworzyĂŚ... BiaÂła trawa, czarne niebo, czarne, zachmurzone niebo... Raz po raz bÂłyskawice. Ziemia. Wielka, trawiasta równina zaczĂŞÂła siĂŞ paliĂŚ... PÂłon¹³ i Richard. Chmury utworzyÂły lej tornada, gnajÂąc w stronĂŞ Richarda... Tanuki w rzeczywistym Âświecie na wszelki wypadek postanowiÂła uÂżyĂŚ Sakura Kai, gdyby jej technika nie podziaÂłaÂła, a wystarczyÂło przecieÂż tylko jedno sÂłowo...

(yeah. walka. no to chakra w nastĂŞpnym poÂście. Armor bĂŞdzie MG. )
// chc moim zganiem niemogla bys uzyc bo ta technika paralizuje ale coz jak juz muwilem walczyc niebede//
Richarde gdy znalazl sie w iluzji postanowil zaufac swojej milosci do tanuki on zanic w swiecie by jej nieskzywdzil wiec zdjol zbroje ta ze odslonil sie na wszelkie ataki muwiac
- wiem ze to iluzja i wiem ze jesli nadal jest tam gdzies w tobie dawna tanuki to wkoncu mnie sobie przypomnisz richarde stal i czeklal co zrobi tanuki poczym dodal
- kiedys ci juz muwilem ze niewiem co bym zrobil gdybym musial z toba walczyc teraz wiem ze nawet teraz nic bym ci niezrobil bo cie kocham tanuki . po policzku richarda splynela lza zamknol oczy i czekal az tanuki przebije go mieczem mugl sie uwolnic z tej iluzji bez problemu ale niechcial tego robic chcial zostac przynajmniej to jutsu teraz ich laczylo
DobrzĂŞ wiĂŞc ja posĂŞdziujĂŞ, to nie walka poza czasem a wiĂŞc wszelkie chwyty dozwolone jednak nadal moÂżecie uÂżyĂŚ tylko trzy jutsu na post wszystko jedno mi jakie. Sumony dozwolone itp. Jedyne zasady to nie narzekaĂŚ, nie pÂłakaĂŚ, nie spamowaĂŚ, nie zadawaĂŚ gÂłupich pytaĂą. dziĂŞkujĂŞ.

Richard wykonaÂł swoje jutsu paraliÂżujÂąc Tanuki. Zd¹¿yÂła jednak stworzyĂŚ swój Âświat. Tak iluzja dziaÂłaÂła wyÂśmienicie lecz Richardzie coÂś jest nie tak, twoje nogi, twoje nogi pÂłonÂą prawdziwym ogniem, czujesz potworny ból, tak to z pewnoÂściÂą nie jest zwykÂła iluzja, tak cholerni e boli... Widzisz Âże pÂłomienie trawiÂą coraz wyrzej twoje ciaÂło. To prawdziwy ogieĂą. W twojÂą stronĂŞ zmierza olbrzymie tornado, tak czujesz jak wiatr siĂŞ zbliÂża... Zasysa pÂłomienie na równinie i pÂłonie, olbrzymie ogniste tornado zmierza w twoim kierunku...

Tanuki: JesteÂś dalej sparaliÂżowana w Âświecie realnym, widzisz grymas bólu malujÂący siĂŞ na twarzy Richarda, tak to byÂło straszne cierpienie, twoja technika dziaÂłaÂła jak naleÂży...
Itachi spojrzaÂł na Richarda...
-Richard-san proszĂŞ odsuĂą siĂŞ... - powiedziaÂł wstajÂąc i podchodzÂąc i stajÂąc miedzy TanukÂą a Richardem. Palcem zacz¹³ odsuwaĂŚ ostrze tanuki w dóÂł...
-Ona chyba nie pamiêta kim jesteœ albo raczej... - przerwa³ na chwile - kim by³eœ dla niej - prze³kn¹³ œlinê - Tanuka jest teraz w Akatsuki - powiedzia³ i spojrza³ na Ni¹ - Proszê powiedz po co tutaj przyby³aœ... Richard-san jest na emeryturze ale doœÌ niedawno odda³ mi swoje stanowisko wiêc b¹dŸ uprzejma i powiedz w jakim celu tu przyby³aœ......
Nagle dostrzeg³ p³atki i ca³¹ zaistnia³¹ sytuacje.
Uœmiechn¹³ siê po czym spojrza³ na Richarda.
Je¿eli Tanuki u¿y³a Ikyou.... (costam ) to pewnie on tez znajduje siê w tej technice ale Richard zaœ nie stwierdzi³ ¿e go te¿ paralizuje wiêc czu³ siê "wolny". Wyci¹gn¹³ swoje dwa miecze po czym odsun¹³ je od siebie i skierowa³ jeden w Tanuke a drugi w Richarda.
-Macie skoĂączyĂŚ tÂą bezsensownÂą walkĂŞ i to natychmiast - stwierdziÂł
*Itachi, wiesz, Âże jak do mnie podejdziesz, to wpadasz w mojÂą iluzjĂŞ, prawda o.O ? Czyli jesteÂś w mojej iluzji i nie celujesz we mnie Âżadnymi mieczami, w tej technice mnie fizycznie i psychicznie NIE MA. I: 'Ponosimy konsekwencje swoich czynów' xP Ahh, no i jeszcze jedno sprostowanie - jeÂśli sÂą chmury, logiczne jest równieÂż, Âże wieje wiatr. Chmur bez wiatru nie ma.*

Tak wiĂŞc równina pÂłonĂŞÂła. PÂłonĂŞÂła trawa z rodziny C4 (z tej rodziny pochodzi dzisiejsza trzcina cukrowa czy kukurydza). Trawy te charakteryzujÂą siĂŞ wysokÂą ÂłatwopalnoÂściÂą, potrafiÂą wykorzystywaĂŚ kaÂżdÂą okazjĂŞ do zapalenia siĂŞ - wiĂŞcej; czytaj Focus 07/2009 rozdziaÂł 'ÂŁatwopalna planeta Ziemia', s. 76, podrozdziaÂł 'Trawa - podstĂŞpny podpalacz', akapit drugi. Do tego wielki, ognisty, rozÂżarzony lej wÂłaÂśnie pĂŞdziÂł ku Richardowi... Dym z palÂącej siĂŞ trawy opadÂł na chwilĂŞ, ukazujÂąc w dole... Ruiny KonoszaĂąskiego miasta. PÂłonÂące ruiny Konohy. Tornado zbliÂżaÂło siĂŞ nieubÂłaganie, pĂŞdzÂąc wprost na chÂłopaka... Z doÂłu, z doliny Konohy, Richard i, najprawdopodobniej, Itachi, musieli usÂłyszeĂŚ bÂłagania ludzi o pomoc... MoÂżna byÂło siĂŞ zorientowaĂŚ, Âże caÂła akcja rozgrywa siĂŞ gdzieÂś w okolicy osÂławionych twarzy Hokage. Nagle... DÂźwiĂŞki ucichÂły. Wszystkie dÂźwiĂŞki ucichÂły, oprócz odgÂłosu szalejÂącego wiatru, 190km/h... PÂłomienne tornado przybraÂło wymiar rangi 8, w 10-poziomowej skali liczenia siÂły tornada. 1 - najsÂłabsze, 10 - wywoÂłujÂące kataklizm niekiedy na skalĂŞ krajowÂą. OdgÂłos szamoczÂącego kÂłosami traw wiatru przeszyÂł nieznany dotÂąd dÂźwiĂŞk koĂąskich kopyt... GÂłoÂśny Âśmiech... KtóÂż mógÂł tak dziko galopowaĂŚ na koniu poÂśród burzy ? KtóÂż, ahh, któÂż ? OdpowiedÂź przyszÂła bÂłyskawicznie. To Hyuton Shiro (wybacz, Hyutek ^^') ze swÂą armiÂą ZZWS zatrzymali siĂŞ okoÂło 170m od trÂąby powietrznej, w którym to miejscu byÂło oko cyklonu, czyli miejsce spokoju, bez wiatrów, Âświetne pole walki... Konie ich (tu: konie oddziaÂłów Hyuty) byÂły ozdobione potĂŞÂżnymi i ciĂŞÂżkimi zbrojami z czystego zÂłota. Wszystkie konie maÂści karej. Na koniach natomiast Âłucznicy. KaÂżdy z nich, trzymajÂąc w rĂŞku Âłuk z ognista strza³¹, mierzyÂł albo w Itachiego, albo w Richarda. Wichura pozwoliÂła im usÂłyszeĂŚ jeszcze wÂładczy gÂłos Hyuty:
-Do ataku ! - krzykn¹³, by Âłucznicy wystrzelili swoje strzaÂły w stronĂŞ Itachiego lub teÂż Richarda. Tornado skrĂŞciÂło gwaÂłtownie, by po ów celnym ataku (tutaj, w oku cyklonu, nie ma wiatrów i widocznoœÌ jest doœÌ dobra) zabraĂŚ ze sobÂą Itachiego i Richarda, rzucaĂŚ nimi niczym zabawkami, szarpaĂŚ ich ubraniami, a w koĂącu ich zabiĂŚ, sÂłabnÂąc i rzucajÂąc nimi o ziemiĂŞ z wysokoÂści ok. 500m... (Tornada tworzÂą siĂŞ gÂłównie na wysokoÂściach takich jak 5-12km, ich gÂłówny obszar dziaÂłania to 2km od ziemi.) Gdy tylko tornado odejdzie w niepamiĂŞĂŚ, 'husaria' Hyutona Shiro zbliÂżyÂłaby siĂŞ do ich (tu: Richarda i Itachiego) pÂłonÂących ciaÂł, by je dobiĂŚ, zdeptaĂŚ, poobijaĂŚ... Ogniste tornado ruszyÂłoby na KonohĂŞ, by jÂą spaliĂŚ...

Gdyby jednak Itachi jakimÂś cudem nie wpadÂł w iluzjĂŞ, to Tanuki wykonuje Sakura Kai. (0 pieczĂŞci, 0 wÂłasnej inicjatywy, automatycznie, bez obraÂżeĂą i tak dalej, prawie jak Vizir)

2410PCh-100PCh-100PCh=2210PCh (pÂłatki teÂż liczyĂŚ XD ?)

//KiedyÂś moÂże ci wybaczĂŞ :D ty wiesz kiedy :D//
Zack wyszedÂł w poÂśpuiechu

NMM
//tanus niewykonasz sakura kai mo jestes w paralizu //

Richarde stal z plonacymi nogami i zacisnol zeby poczym powiedzial
- jesli taka jest cena za twoja milosc to .. i tu richarde utkwil niechcial zginac bo wtedy tanuki nieodzyska pamieci a jesli ja zaatakuje to sam sie potem powiesi wybral jedyne normalne rozwiazanie . nieslyszal glosu Itachiego ale wiedzial ze tam gdzies bedzie i ze ona bedzie prubowala powstrzymac i jego dlatego postanowil zrobic unik taki by tanuki ochlonela i by uwolnic sie z jej iluzji postanowil pamietajac gdzie byl w czasie zlapania w iluzje zaczol skladac pieczecie kture jeszcze mu nieplonely na szczescie i wykonujac Raiton no see zmienil sie w impuls elektryczny ktury zaczol spadac w dul az na sam parter dzieki temu ze technika miala ograniczony zasieg powinienem sie z niej uwolnic wtedy klade sie na ziemi juz na parteze poza zasiegiem techniki tanuki i muwie tak jakby tam byla
- Tanuki biedactwo poczym mdleje przez popazenia nog i uwalniam tanuki z paralizu ktury nalozylem nania .
Richard, czuÂłeÂś jak pÂłonÂące strzaÂły przebijajÂą ciĂŞ na wylot, wykonaÂłeÂś ostatnim tchnieniem ostatnie jutsu i znikn¹³eÂś. ZrobiÂłeÂś dziurĂŞ przez kilk pieter w dóÂł zaczynajac od podÂłogi w gabinecie koncz¹Ì gdzieÂś na pod ziemiach... Obraz armii MizuKage znikÂł ci z przed oczu, ciemnoœÌ, tak jak byÂś oÂślepÂł, czuÂłeÂś jak siÂły ciĂŞ powoli lecz nieubÂłaganie opuszczajÂą... LeÂżaÂłeÂś na ziemi kilka piĂŞter niÂżej. OstatniÂą rzeczÂą jakÂą ujrzaÂłeÂś to twarz twojej ukochanej lecz byÂła inna, szczera, smutna... Twój umysÂł odpÂłyn¹³... (Brak chakry i nie pytaj dlaczego, jestes w ÂśpiÂączce... 5 dni niebytu... A póÂźniej normalna rekonwalescencja...)

Tanuki paraliÂż ustÂąpiÂł, teraz mogÂłaÂś siĂŞ przyjrzeĂŚ co teÂż twój ex wymyÂśliÂł by wyrwac siĂŞ z twojej zabujczej projekcji. LeÂży kilka piĂŞter niÂżej... ZrobiÂł dziury z piĂŞtra do piĂŞtra... Stoi przed tobÂą nowy Hokage znajomy ci Itachi. WpadÂł w twój Âświat...

Itachi widzisz w oddali armie Hyuty, MizuKage wioski Kiri, który naciera na trojÂą Konohe, sÂłyszysz krzyki ludzi a w niedalekiej odlegloÂści ogromne ogniste tornago zmierzajÂące prosto w twojÂą stronĂŞ...
*przede mnÂą pisaÂł Itachi, wiĂŞc wnioskujĂŞ, Âże teraz kolej na mnie*

PrzewróciÂła oczami, z gracjÂą wstajÂąc z kanapy.
-ÂŁaÂł, to ÂżeÂś siĂŞ postaraÂł - mruknĂŞÂła nieco znudzona. ZamknĂŞÂła oczy. Trzeba byÂło dokoĂączyĂŚ iluzjĂŞ Itachiego.

PÂłonÂąca równina. Dzikie tornado. No i armia Hyuty. Ten (tu: Hyuta) zakrzykn¹³ dziko w stronĂŞ Itachiego:
-Wiemy, czego siĂŞ najbardziej boisz... Chcesz znów zobaczyĂŚ AnyĂŞ... ? ProszĂŞ bardzo ! - machn¹³ rĂŞkÂą na swego giermka, by ten podaÂł mu jakiÂś caÂłun, dziwny caÂłun o ksztaÂłtach ludzkich... Rozwin¹³ go. Na ziemiĂŞ wypadÂło ciaÂło martwej Hyuugi... WÂłosy, te oczy, te same oczy których miÂłoœÌ Itachi straciÂł na zawsze... Hyuta zaÂśmiaÂł siĂŞ zÂłowieszczo. Jego koĂą przecwaÂłowaÂł przez ciaÂło, bezczeszczÂąc je zupeÂłnie.
-Podoba Ci siĂŞ nasz plan ? Muahahahaha ! Teraz Konoha, jutro caÂły Âświat ! - krzykn¹³, gdy zbliÂżaÂł siĂŞ wraz ze swojÂą armiÂą w stronĂŞ Itachiego. Tornado byÂło tuÂż tuÂż, ale Hyuta i jego armia wci¹¿ pozostawali w oku cyklonu. Byli bezpieczni. Natomiast Itachiego zaczĂŞÂły dosiĂŞgaĂŚ juÂż zabójcze wiatry trÂąby, starajÂąc siĂŞ porwaĂŚ go ze sobÂą w ciemne przestworza... Armia ZZWS ponownie wycelowaÂła swoje pÂłomienne strzaÂły... Tym razem wprost w Itachiego...
-StrzelaĂŚ, chcĂŞ go mieĂŚ martwego ! Martwego, rozumiecie ?! Nie zmuszajcie mnie do przywoÂłania mojego smoka, bo wtedy i z nim i z wami bĂŞdzie krucho ! - Hyuta raz po raz wymachiwaÂł swoim mieczem, a podwÂładni, zgodnie z rozkazem Mizukage, wystrzeliÂła swoje pÂłomienne strzaÂły wprost w ciaÂło Itachiego, starajÂąc siĂŞ przeszyĂŚ go na wylot... Oko cyklonu w zasiĂŞgu Itachiego skoĂączyÂło swÂą dziaÂłalnoœÌ. Teraz byÂł wydany na ÂłaskĂŞ lub teÂż nieÂłaskĂŞ wiatrów, które stawaÂły siĂŞ coraz potĂŞÂżniejsze... 'Wszystko co dobre szybko siĂŞ koĂączy' - jak gÂłosi stare przysÂłowie. Czas antenowy Itachiego w telewizji Tanuki wÂłaÂśnie siĂŞ koĂączyÂł. Trawa dalej siĂŞ paliÂła, wiĂŞc skoro Itachi staÂł na ziemi, równieÂż powinien pÂłon¹Ì... Ziemia zaczĂŞÂła siĂŞ trz¹œÌ. 'NieszczĂŞÂścia chodzÂą parami' - w imiĂŞ przysÂłowia, po trÂąbie powietrznej nadeszÂło trzĂŞsienie ziemi, podobnie jak dzieje siĂŞ w przypadku tsunami - jest wywoÂływane trzĂŞsieniami ziemi. Tutaj poÂśredniego punktu zwrotnego nie byÂło, ale monument Hokage byÂł ska³¹, wystawionÂą na erozjĂŞ, wiĂŞc mogÂła siĂŞ osun¹Ì przy najlÂżejszym wstrzÂąsie. JeÂśli jakakolwiek ziemia jeszcze pod nogami Itachiego byÂła, to teraz z pewnoÂściÂą musiaÂła osun¹Ì siĂŞ w dóÂł, spadajÂąc na KonohĂŞ... WiĂŞc jeÂśli tornado, znikajÂąc, nie zabiÂło Itachiego, zabije go teraz trzĂŞsienie ziemi. GÂłowy Hokage spadÂły na KonohĂŞ wraz z Itachim. A Âże armia Hyuty nie byÂła bezpoÂśrenio przy Itachim, tylko teraz ok. 70-90m od niego, to i Hyuta nie spadÂł w dóÂł.

W realnym Âświecie, dziewczyna, mocno skupiajÂąc siĂŞ na iluzji, wyjĂŞÂła miecz, Jigoku i podeszÂła do Itachiego, który dalej byÂł w iluzji i nie powinien mieĂŚ kontaktu z realnym Âświatem, by przebiĂŚ go mieczem. JeÂśli ten próbowaÂłby kontratakowaĂŚ, dziewczyna natychmiast zamienia siĂŞ w niezniszczalne pÂłatki wiÂśni [Sakura Kai]. UderzajÂąc w Itachiego, celowaÂła w serce.

2210PCh-100PCh=2110PCh [z Sakura Kai 1910PCh]
Itachi patrzaÂł z grobowÂą ale spokojnÂą twarzÂą na ca³¹ sytuacje... Pierw Richard znikn¹³ a potem to Hyuta, tamten Hyuta zbeszczeÂściÂł ciaÂło Anyi... Ale niemógÂł go zdobyĂŚ. WiedziaÂł Âże to iluzja, CiaÂło Anyi spoczywaÂło w róÂżanym grobowcu stworzonym przez niego w Siedzibie Akatsuki...
Ziemia pod nim paliÂła siĂŞ... Itachi zÂłoÂżyÂł szybko pieczĂŞcie po cyzm powiedziaÂł - Suiton : Mizuame Nabara! - po czym wypÂłuÂł trochĂŞ kleistej mazi na ziemie, tak by zgasiĂŚ ów pÂłomienie... Sam zaÂś kontrolowaÂł chakre by nie ugrz¹ŸÌ w niej... UsiadÂł wypuszczajÂąc chakre...
1. Itachi wzdycha po czym wypuszcza caÂłe powietrze i trzyma "puste" pÂłuca... On chce zemdleĂŚ bo wtedy Iluzja powinna przestaĂŚ dziaÂłaĂŚ. Dlaczego ? GdyÂż jego umysÂł przestanie "pracowaĂŚ" i nie bĂŞdzie mógÂł odczuwaĂŚ wszystkich rzeczy ani odbieraĂŚ bodÂźce (zmysÂły) a to na nie dziaÂłajÂą kaÂżde genjutsu...
JeÂżeli to nie zadziaÂła to robie pkt 2. po wykonaniu pkt 1.
2.Itachi spoglÂądaÂł na Hyuta i po chwili gdy zaatakowaÂły strzaÂły (zostaÂły wypuszczone dopiero) zamkn¹³ oczy koncentrujÂąc siĂŞ na nicoÂści...Wy³¹czajÂąc po kolei kaÂżdy swój zmysÂł...
Wêch, S³uch, Smak, Wzrok, Dotyk... Nocycepcja, Zmys³ Temperatury... Powinien w tym momencie albo zemdleÌ oraz wyjœÌ z genjutsu albo odrazu wyjœÌ...

2910 pch - 200 pch = 2710 pch
Walka dobieg³a koùca. Itachiemu uda³o siê wyrwaÌ ze œwiata iluzji nie oddychaj¹c i trac¹c przytomnoœÌ. Stety czy niestety Tanuki przebi³a jego serce mieczem. Itachi 2 tygodnie niebytu. Richard kona kilka piêter ni¿ej a Tanuki nic nie jest. Koniec walki. (Tanuki za piêkny opis gen jak i za pokonanie by³ego i aktualnego hokage dopisz sobie 10 pkt do statystyk do rozdania oraz 60pCh.) Dziêkujê za walkê i dobranoc.
PrzeciÂągnĂŞÂła siĂŞ leniwie, pstrykajÂąc palcami. W taki oto sposób zakoĂączyÂło siĂŞ dziaÂłanie jej fenomenalnego genjutsu, Ikyoutono ^^ Nagle doznaÂła olÂśnienia. Skoro pokonaÂła nowego i byÂłego Hokage, zdaje siĂŞ, Âże zupeÂłnie 'przypadkowo' zagarnĂŞÂła sobie KonohĂŞ. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ szeroko. ZÂłowieszczo.
-Przypadki chodzÂą po ludziach, prawda ? - odwróciÂła siĂŞ w stronĂŞ okna. To pytanie byÂło zupeÂłnie retoryczne. Nie wymagaÂło odpowiedzi. PodeszÂła do dziury, wyjmujÂąc Jigoku. SkupiÂła siĂŞ.
-Na sam koniec - powiedziaÂła, niby wydajÂąc mieczowi werdykt, a on, sÂłuchajÂąc jej, wywoÂłaÂł teleportacjĂŞ. Teraz znajdowaÂła siĂŞ wprost przy Richardzie, gdzieÂś w katakumbach, a moÂże to byÂły tylko i wy³¹cznie zwykÂłe podziemia ? Nie dotykaÂła go. Jedynie ostrze jej miecza delikatnie - ta delikatnoœÌ byÂła chwilowa - dotknĂŞÂło ciaÂła chÂłopaka. NastÂąpiÂła kolejna teleportacja. Teraz ciaÂło Richarda spoczywaÂło bezpoÂśrednio przy ciele Itachiego. Dziewczyna wykonaÂła zamach mieczem, celujÂąc w serce Richarda. Miecz przebiÂł go [tu: Richarda] na wylot. Zadowolona kunoichi zaczĂŞÂła przeszukiwaĂŚ ciaÂło chÂłopaka w poszukiwaniu cennych rzeczy. ZnalazÂła m.in. samurajskÂą zbrojĂŞ, ciĂŞÂżarki treningowe, zioÂła, gogle, pilnik, drut, cztery paczki piguÂłek ÂżoÂłnierzy, jakiÂś dziwny medalik, maskĂŞ tlenowÂą, lodowÂą bombĂŞ, trochĂŞ wybuchowych notek, nieznany jej w dziaÂłaniu miecz, naszyjnik, kolejny miecz, zwój z kontraktem Âślimaków, ognisty - to byÂło widaĂŚ - juÂż trzeci miecz, opaskĂŞ na rĂŞkĂŞ wykonujÂącÂą nieznane chwilowo przez Tanuki zadania. Oprócz tego, po dÂłuÂższym szukaniu, znalazÂła takÂże dwa granaty z dymem oraz 1101Y. OczywiÂście wszystko postanowiÂła sobie przywÂłaszczyĂŚ. W portfelu dziewczyny przybyÂło sporo pieniĂŞdzy. GwizdnĂŞÂła z zachwytu. Niespodziewanie... Na parapecie zobaczyÂła jakiegoÂś orÂła. [OrÂła teÂż sobie przywÂłaszczam. XD] Chyba naleÂżaÂł do Richarda. Sprawnym ruchem rĂŞki zÂłapaÂła go za gardÂło.
-Teraz pracujesz dla mnie, rozumiesz ? - spojrzaÂła swoimi przenikliwymi na ptaka. Tak. OrzeÂł byÂł teraz jej posÂłuszny. Z biurka Hokage wziĂŞÂła jak¹œ czystÂą kartkĂŞ, po czym zaczĂŞÂła pisaĂŚ list, kreÂśliĂŚ litery, by na koĂącu daĂŚ swój zamaszysty podpis. List zwinĂŞÂła w rulon, po czym wsadziÂła do specjalnej tuby ze znakiem Hokage, tuby, którÂą równieÂż znalazÂła na biurku. PrzyczepiÂła jÂą [tu: tubĂŞ] do nogi ptaka i wydaÂła mu polecenie:
-Zaniesiesz list do Kusy, do bambusowego lasu. Do siedziby Akatsuki - orzeÂł wyleciaÂł przez uchylone okno.

NMO

Dziewczyna przemaszerowaÂła kawaÂłek od biurka do 'trupa' Itachiego. ZdjĂŞÂła z jego gÂłowy kapelusz Hokage i naÂłoÂżyÂła na wÂłasnÂą gÂłowĂŞ. NastĂŞpnie i jego [tu: Itachiego] i Richarda uÂłoÂżyÂła przed biurkiem. [ÂŻeby straszyĂŚ niewiernych ! XD] Ponownie zÂłoÂżyÂła pieczĂŞci do Sakura Dizorubu. TysiÂące pÂłatków zajĂŞÂło siĂŞ naprawÂą dziury w podÂłodze, zbieraniem szczÂątków materiaÂłów i umieszczaniem ich w klepce. WystarczyÂła krótka chwila, by wszystko wróciÂło do normy. WiĂŞkszoœÌ krwi zostaÂła zebrana przez pÂłatki, które, jakby na zawoÂłanie Tanuki, znikÂły. W kapeluszu Hokage, przemierzajÂąc pokój, zaczĂŞÂła szukaĂŚ w szafach jakiegoÂś dodatkowego stroju Hokage... Za -ĂŞtÂą sprawdzonÂą póÂłkÂą, za -ĂŞtÂą otworzonÂą szafkÂą, wreszcie znalazÂła. NaÂłoÂżyÂła na siebie czerwono-biaÂły strój. PasowaÂł jak ulaÂł. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ, zawracajÂąc i siadajÂąc za biurkiem. CzekaÂła na Akowców.
-Przypadki chodzÂą po ludziach... - powtórzyÂła sentencjĂŞ, opierajÂąc siĂŞ Âłokciami o biurko. Jej dÂłonie natomiast spoczĂŞÂły na policzkach.
WykonaÂłaÂś wszystkie czynnoÂści jak zaplanowaÂłaÂś. SplÂądrowaÂłaÂś oba ciaÂła, zaÂłoÂżyÂłaÂś strój hokage, naprawiÂłaÂś szkody... Wtedy to zauwaÂżyÂłaÂś ze Richard jeszcze Âżyje... ChÂłopak oddychaÂł sÂłabo, nierówno... Powoli umieraÂł... CoÂś ciĂŞ tkneÂło na sercu ale nie wiesz co to takiego... CzuÂłaÂś dziwny wstrĂŞt, odrazĂŞ do tych ciaÂł, do tych ludzi... Nie mogÂłaÂś na nich patrzeĂŚ...

Edit:

Sorry nie doczytaÂłam Richard zostaÂł przebity mieczem (jego serce), Richart dwa tygodnie niebytu. Jeszcze raz sorry za pomyÂłkĂŞ. Rich i Itachi nie ÂżyjÂą...

Wi Dim stanÂą pod oknem Hokage , doskonale wiedziaÂł gdzie ono siĂŞ znajduje. WykonaÂł parĂŞ pieczĂŞci i nagle wielki bal wyrósÂł z ziemi podnoszÂąc chÂłopaka do odpowiedniego poziomu. Kopn¹³ on okno ( jak zatkniĂŞte jest) , bÂądÂź po prostu wskoczyÂł do dziury po nim. Wi rozejrzÂą siĂŞ po gabinecie wÂładcy i ujrzaÂł tam 2 ciaÂła , jedno Itachiego , a drugie Richarde. Itasia znaÂł tylko z info w siedzibie Aka , za to Richarde mógÂł kiedyÂś spotkaĂŚ osobiÂście . PodniósÂł wzrok do góry i wtedy ujrzaÂł Tanuki , która miaÂła na sobie czapkĂŞ Hokage , no i przy niej leÂżaÂło peÂłno Âśmieci zdjĂŞtych z ciaÂł tych 2 panów. Wi spojrzaÂł na niÂą swoimi niebieskimi oczami i wyciÂągn¹³ palec , lewej rĂŞki wskazujÂąc wprost na dziewczynĂŞ ( tam Wi am pierÂścieĂą Aka). Jego ton jak zawsze nie przejawiaÂł Âżadnych uczuĂŚ :
-Ty to zrobiÂłaÂś , Tanuki Hyoko van Kurama ? Czy to ty zabiÂłaÂś i rozgromiÂłaÂś 2/3 silniejszych osób w tej wiosce? - Oczy Wi byÂły peÂłne krwi i nienawiÂści , jednak nie darzyÂł niÂą Tanuki. PatrzyÂł tak na niÂą , bo nie zaprosiÂła go do zabawy. . .
PociÂągnĂŞÂła nosem, po czym zaczĂŞÂła:
-Tak... To ja... To ja ich zabi³am... To by³a... PrzyjemnoœÌ - wybuch³a nienaturalnym, g³oœnym, szaleùczym wrêcz œmiechem. W ¿yciu nie myœla³a, ¿e spotka j¹ taka przyjemnoœÌ. Zabi³a ich. Zabi³a Richarda, by³ego Hokage, zabi³a Itachiego Uchihê, zdrajcê Akatsuki... Przeci¹gnê³a rêk¹ po swoich czarnych w³osach. Spojrza³a wprost w oczy Wi. By³o w nim coœ dziwnego. By³ na ni¹ z³y ? Przechyli³a g³owê, odwracaj¹c wzrok.
Ch³opakowi zmieni³ siê wzrok , widaÌ by³o , ¿e ciê¿ko jest znieœÌ jego "pod³e" spojrzenie. Podszed³ powoli do cia³a Itachiego i znowu lewy palec wskazuj¹cy ruszy³ do przodu. Tym razem w Wi dimie malowa³a siê straszna zemsta , jego ton by³ zagadkowy. Nigdy nie chcia³ zabieraÌ bezu¿ytecznych zw³ok , a teraz :
-Czy oddasz mi zwÂłoki tego zdrajcy., mam bardzo ciekawy pomysÂł jak je wykorzystaĂŚ. Tak to bĂŞdzie spora przyjemnoœÌ dla wszystkich akowców. Ale pewnie chcesz jego oczy sÂą bardzo cenne . One wÂłaÂściwie mi zawadzajÂą moje przedstawienie z nimi nie bĂŞdzie mogÂło istnieĂŚ. Jego bezbronne ciaÂło , które przez tyle lat sÂłuÂżyÂło aka teraz zostanie przez to Aka zniszczone. Szop , który siĂŞ kryÂł i chowaÂł , ÂżyjÂąc z resztek w koĂącu wyszedÂł z kryjówki i zawÂładnÂą swoim terenem . . . Terenem , który bÂł mu przynaleÂżny , ze wzglĂŞdu na miejsce urodzenia. - Wi Dim jak zawsze skoĂączyÂł przemowĂŞ i tylko przelotnie spojrzaÂł na Tanuki , chciaÂł zobaczyĂŚ jej reakcjĂŞ. Ostatnia byÂła doœÌ dziwna jak na kogoÂś kto wÂłaÂśnie zniszczyÂł KonohĂŞ i to w pojedynkĂŞ. ZresztÂą biaÂłowÂłosego to nie interesowaÂło , teraz Akatsuki ma pakt z SunÂą i podbiÂło KonohĂŞ , ostatnia przeszkoda to Kiri pod panowaniem tego przeklĂŞtego potomka klanu Shiro. Ciekawe jakie on ma asy w rĂŞkawie , bo jak widaĂŚ pewnoœÌ siebie Konohy byÂła tylko zÂłódzeniem , które w koĂącu ktoÂś rozwiaÂł.
-Zaiste, chciaÂłabym posiadaĂŚ jego oczy... ByÂłoby takÂże miÂło, gdybyÂś pozostawiÂł mi jego pierÂścieĂą Akatsuki na... PamiÂątkĂŞ. Po tym moÂżesz zabraĂŚ ciaÂło - odpowiedziawszy Wi Dimowi, spowaÂżniaÂła. W jej obecnym stroju czuÂła siĂŞ niczym Hokage, niczym samozwaĂączy kage Konohy... Po chwili dodaÂła:
-ChciaÂłabym wiedzieĂŚ, jak bardzo Akatsuki zamierza ingerowaĂŚ w Âżycie Konohy... Poza tym... PojawiÂłeÂś siĂŞ tu tylko ty... - zawiesiÂła gÂłos, by jej ostatnie sÂłowa brzmiaÂły jak pytanie. WydawaÂło siĂŞ jej, Âże wysÂłaÂła list do Kusy, wiĂŞc ktoÂś jeszcze powinien przybyĂŚ do Konohy... A moÂże czÂłonkowie organizacji sÂą na jakiejÂś nieznanej jej wyprawie w poszukiwaniu Jinchuriki, a ona nie mogÂła w niej uczestniczyĂŚ... ? 'A kie go wie...'
ZakradÂł siĂŞ po cichu do drzwi i stan¹³ tak by byĂŚ niewidocznym oczywiÂście byÂł w skarpetkach by nie byÂło go sÂłychaĂŚ. W pogotowiu miaÂł przygotowane Iwa Kawarimi. SÂłuchaÂł cóÂż siĂŞ dzieje w gabinecie w koĂącu stÂąd wiaÂło dymem nad ca³¹ konohĂŞ...

Dodane po 18 minutach:

ChwilĂŞ trwaÂło zanim stwierdziÂł Âże to miejsce nie koniecznie jest bezpieczne wiĂŞc czym prĂŞdzej wyskoczyÂł przez okno w korytarzu i zbiegÂł ...
<NMM>
- Przyby³em najszybciej, jak mog³em - mrukn¹³ Risen, wyrzucony z czarnej dziury. Wyl¹dowa³ na biurku, co bardzo wa¿ne, w razie zaniepokojenia zwi¹zanego z jego l¹dowaniem. Kropelka krwi z jego odciêtego palca spad³a na biurko. Szatyn rzuci³ jej niefrasobliwe spojrzenie, a nastêpnie spojrza³ na Tanuki i jej towarzysza. Kiwn¹³ lekko g³ow¹ w kierunku Wi, co najwyraŸniej mia³o znaczyÌ tyle, co "dzieù dobry".
- Mam nadziejê, ¿e nie przeszkadzam wam ? Po prostu odebra³em wiadomoœÌ w Kusie i przyby³em najszybciej, jak mog³em... - powiedzia³ nieco "lekkim" tonem.
BiaÂłowÂłosy odwróciÂł siĂŞ do Tanuki plecami i podszedÂł do okna. Znowu jego ton nie byÂł zbyt przyjazny :
-Czy uwaÂżasz , ze to miejsce i czas na takie rozmowy. Potem porozmawiamy na osobnoÂści , aj chce ciaÂło , najlepiej bez oczu , jednak pierÂścieĂą jest mój. MoÂże Ci go zwrócĂŞ po ceremonii , a teraz muszĂŞ siĂŞ stÂąd zmywaĂŚ. Mam trochĂŞ maÂło czasu i czuje siĂŞ strasznie ÂśpiÂący. . . - Po tych sÂłowach Wi znikn¹³ w chmurce biaÂłego dymku.

<NMM>

.//niestety na 4 dni wyjeÂżdÂżam i nie chcĂŞ was spowalniaĂŚ. ..
Nagle obok Tanuki pojawiÂł sie niespodziewanie Michimoto. ChÂłopak rozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła i skierowaÂł wzrok na Tanuki.
- O widzĂŞ, Âże daÂłaÂś popaliÂś Richardowi i .... Itachi'emu? A on co tutaj robi?- zapytaÂłw skazujac palcem na Itachiego.
- Tanuki mam prosbĂŞ. MogĂŞ zjeœÌ któregoÂś z nich?- zapytaÂł robiac przy tym maÂślane oczy. JuÂż Âślina ledwo trzymaÂła siĂŞ w jego buzi. CzekaÂł tylko na zgodĂŞ.
-Itachi jest zdrajcÂą... ZostaÂł mianowany Hokage przez Richarda... Co do... Zjedzenia... Ich ciaÂł... - przerwaÂła na chwilĂŞ, zamierajÂąc w obrzydzeniu - ...Non licet... Nie godzi siĂŞ... Przykro mi, Michimoto, nie pozwolĂŞ Ci na to... Nie bĂŞdziemy - dodaÂła, zdejmujÂąc z gÂłowy biaÂło-czerwony kapelusz. Nolens volens, Michimoto musiaÂł na razie powstrzymaĂŚ siĂŞ ze swymi zapĂŞdami, gdyÂż dziewczyna wolaÂła, Âżeby wiĂŞÂźniowie pozostali W CAÂŁOÂŚCI, przynajmniej do czasu. SpodziewaÂła siĂŞ, Âże ktoÂś... MoÂże próbowaĂŚ uwolniĂŚ Richarda i Itachiego... A wtedy, widzÂąc ich, rozszarpanych, zemÂściĂŚ siĂŞ na niej... WestchnĂŞÂła, zwracajÂąc twarz ku Risenowi. Tym razem lekko siĂŞ uÂśmiechaÂła.
-'WyrwaÂłeÂś' siĂŞ Hyucie, czy sam CiĂŞ wypuÂściÂł ? - uniosÂła brwi. Druga opcja byÂła wrĂŞcz niemoÂżliwa, ale chĂŞtnie posÂłuchaÂłaby o ucieczce z wiĂŞzienia Hyuty... To mogÂłoby byĂŚ waÂżne.
- MoÂżna by to nazwaĂŚ "wyrwaniem", gdyby ANBU z Kiri bez Hyuty nie przypominaÂło mi tak ciaÂła bez mózgu - odparÂł Risen spokojnie. Wyj¹³ z kieszeni papierosa, po czym wyciÂągn¹³ paczkĂŞ w kierunku Tanuki.
- OminĂŞÂło mnie cos ciekawego ? - zapytaÂł niefrasobliwym tonem.
// ChciaÂłbym powiedzieĂŚ Âże zabranie moich oczu nic wam nie da gdyÂż nie moÂżna mieĂŚ dwóch KG... TO tak jak ja chciaÂłem mieĂŚ chakre mokuton od Caspra co Miharu mu jÂą wyssaÂła... AÂż tak piĂŞknie to nie ma... Przykro mi //
//Tanuki uÂżywanie makaronizmów jest ÂżaÂłosne. AÂż szkoda mi ciebie.//

Michimoto spojrzaÂł z pogardÂą na dziewczynĂŞ. ZabiÂła 2 Hokage i ma nadziejĂŞ, Âże nikt jej nie bedzie scigaÂł.
- Wiadome jest, ze bedziesz Âścigana, wiadome jest, ze wiĂŞkszosĂŚ Konoszaninów bedzie chciaÂło twojej gÂłowy. Lepiej jest nie zostawiaĂŚ dowodów, albo schowaĂŚ je gdzieÂś g³êboko. - powiedziaÂł pewnym gÂłosem Michimoto po chwili spoglÂądajac na Risena.
- ChcieliÂśmy ciĂŞ uwolniĂŚ, ale w gabinecie Hyuty przypadkowo znalazÂł siĂŞ Rock Lee. MusiĂŞliÂśmy od niego uciekaĂŚ ówczeÂśnie demolujÂąc gebinecik- dodaÂł.
- Aha - zauwaÂżyÂł inteligentnie szatyn - czyli nic, czego mógÂłbym póÂźniej ÂżaÂłowaĂŚ.
ByÂł nawet tak miÂły, Âże schowaÂł juÂż paczkĂŞ papierosów do kieszeni, bez wzglĂŞdu na to, czy Tanuki poczĂŞstowaÂła siĂŞ, czy teÂż nie. SpojrzaÂł na Michi'ego lekko zakÂłopotanym wzrokiem, po czym zapytaÂł zawstydzony:
- Kim tak w ogóle, jest ten caÂły "Rock Lee" ?
- JakiÂś potĂŞzny ninja z Konohy. Dowudca ANBU i sensei Hyuty Shiro. MyÂślĂŞ, Âże moÂże byĂŚ niebezpieczny, jeÂśli wpadnie na nasz trop. Musimy mieĂŚ siĂŞ na bacznoÂści.- powiedziaÂł brÂązowowÂłosy chÂłopak.
- A czy on chce walczyĂŚ, czy idzie siĂŞ z nim dogadaĂŚ ? - zapytaÂł Risen zaciekawionym tonem. PodniósÂł swojÂą prawÂą rĂŞkĂŞ, przyglÂądajÂąc siĂŞ maÂłemu palcowi. UÂśmiechn¹³ siĂŞ delikatnie, po czym spojrzaÂł na Tanuki.
- Tanuki, mógÂłbym siĂŞ oddaĂŚ pod twojÂą lekarskÂą opiekĂŞ ? Nie doœÌ, Âże mam raka, to dodatkowo straciÂłem palec... Beznadzieja.
-W tej chwili nie mam mocy, aby przywróciĂŚ Ci stracony czÂłonek, ale juÂż niedÂługo... Na razie powinno wystarczyĂŚ zabezpieczenie rany, póÂźniej spróbujĂŞ odbudowaĂŚ twój... Palec - sÂłyszÂąc swoje imiĂŞ obudziÂła siĂŞ z kilku minutowego letargu. NajwyraÂźniej zamyÂśliÂła siĂŞ, zbytnio zag³êbiÂła we wÂłasnych myÂślach.
-PoÂłóÂż rĂŞkĂŞ na stole - poleciÂła Risenowi, podwijajÂąc rĂŞkawy. Kiseki powinno zabezpieczyĂŚ ranĂŞ przed uszkodzeniami dopóki brunetka nie posiÂądzie techniki przywracajÂącej zniszczone miĂŞÂśnie, technikĂŞ odbudowujÂącÂą zniszczone tkanki, przynajmniej tak myÂślaÂła...
Szatyn bez s³owa wykona³ polecenie Tanuki. Czeka³ cierpliwie na to, co zrobi dziewczyna. Po chwili jednak uœmiechn¹³ siê sam do siebie i mrukn¹³:
- ChodziÂło mi o raka... Widzisz, refleks juÂż nie ten, co kiedyÂś. I to dosyĂŚ wnerwiajÂące. Dzieciaki mnie bijÂą.
ChÂłopak spojrzaÂł ze smutkiem na Itachi'ego. Jego oczy staÂły siĂŞ puste... Wargi nieznacznie siĂŞ poruszyÂły, jednak nie wymówiÂły sÂłów, które szatyn chciaÂł wypowiedzieĂŚ...
"Nasza era siê koùczy... Nied³ugo odejdziemy" - ta myœl b³¹dzi³a po umyœle Risena, szukaj¹c wyjœcia... Nie znalaz³a.
-ChwileczkĂŞ. Zacznijmy najpierw od mniejszych rzeczy - poÂłoÂżyÂła dÂłoĂą na dÂłoni Risena.
-Kiseki - powiedziaÂła, a niebieska, uzdrowicielska aura spÂłynĂŞÂła na chorÂą rĂŞkĂŞ ciemnowÂłosego. Po chwili po ranie nie zostaÂł nawet Âślad.
-Co do nowotworu... Z moimi obecnymi moÂżliwoÂściami pomóc tylko i wy³¹cznie operacja... WiĂŞc... ChciaÂłbyÂś siĂŞ pozbyĂŚ raka jak najszybciej, tak ? - spytaÂła, cofajÂąc rĂŞkĂŞ, czekajÂąc jednoczeÂśnie na odpowiedÂź.
- Nie... ChciaÂłbym pozbyĂŚ sie go skutecznie - odparÂł ze spokojem chÂłopak. SpojrzaÂł na Tanuki lekko uÂśmiechniĂŞty, ale zaraz po tym na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ...ot zwykÂły smutek.
- Jak to jest "zabiĂŚ kogoÂś" ? - zapytaÂł pustym gÂłosem. WydawaÂło mu siĂŞ to bardzo interesujÂące. Ot, takie dziecinne pytanie... Oby nie dziecinna odpowiedÂź.
SÂłyszÂąc pytanie o Âśmierci, zdziwiÂła siĂŞ, a nawet Âździebko przestraszyÂła. Mimo to postanowiÂła odpowiedzieĂŚ tak, jak potrafi.
-Morderstwo to dziwne "uczucie"... Na poczÂątku czujesz siĂŞ wspaniale, jak bóg, mogÂący zawÂładn¹Ì ludzkim Âżyciem, bóg Âśmierci, decydujÂący o Âśmierci i Âżyciu czÂłowieka, który leÂży przed TobÂą... Wiesz, Âże za chwilĂŞ przebijesz go mieczem... StaÂło siĂŞ, on nie Âżyje, czujesz siĂŞ dowartoÂściowany, pozbawiÂłeÂś go Âżycia. Ale to juÂż przeszÂłoœÌ, sen zaraz pryÂśnie jak baĂąka mydlana, a wtedy zaczniesz siĂŞ zastanawiaĂŚ, po co to zrobiÂłeÂś... Po co go zabiÂłeÂś... Po co ich zabiÂłeÂś... I wtedy zdasz sobie sprawĂŞ, Âże jednak posiadasz sumienie, a ono nie pozwoli Ci ÂżyĂŚ bez winy - zakoĂączyÂła, spoglÂądajÂąc na Risena. ByÂła ciekawa, jakie wraÂżenie wywarÂła na nim jej odpowiedÂź. CzuÂła siĂŞ nieco winna Âśmierci dwóch panów, le¿¹cych na dywanie przed biurkiem, jej baĂąka najwyraÂźniej zaczĂŞÂła juÂż pĂŞkaĂŚ...
Risen przytakn¹³ beznamiêtnie. Po chwili uœmiechn¹³ siê niemrawo i zapali³ papierosa. Trwa³ przez chwilê w transie, intensywnie wpatruj¹c siê w pewien piêkny widok.
OczywiÂście, co teÂż byÂło do przewidzenia, widokiem tym okazaÂła siĂŞ brunetka. A raczej pewna czêœÌ jej ciaÂła (powiem wam, Âże chodziÂło mi o twarz). OdÂłoÂżyÂł papierosa na biurko i mrukn¹³ z "póÂłuÂśmiechem" na ustach:
- Kiedyœ pewna osoba powiedzia³a mi, ¿e nie nadaje siê do Aka... Powoli zaczynam siê z ni¹ zgadzaÌ, jeœli wiesz do czego zmierzam. - przerwa³ na chwilê, jak gdyby czekaj¹c na jak¹œ reakcjê Tanuki... "Gdyby", albowiem zaraz ponowi³ dyskusjê - Skoro ju¿ wiesz co chcê zrobiÌ, to chcia³bym Ciê zapytaÌ, co w takiej sytuacji zrobisz ?
PrzekrĂŞciÂła gÂłowĂŞ, przyglÂądajÂąc siĂŞ z uwagÂą Risenowi.
-Co zrobiĂŞ... ZaleÂży od momentu, na to, co zrobiÂłabym, skÂłada siĂŞ wiele rzeczy... - odparÂła w doœÌ tajemniczy sposób. Nie mogÂła wiedzieĂŚ, o co, z dokÂładnoÂściÂą 100%, chodziÂło ciemnowÂłosemu... ZaczĂŞÂła bawiĂŚ siĂŞ - albo raczej jej rĂŞce same powĂŞdrowaÂły w stronĂŞ nieco spiczastego kapelusza Hokage. Delikatnie przeciÂągaÂła palcami po bokach nakrycia, uwaÂżajÂąc przy tym, by nie zostaĂŚ uznanÂą przez Risena za jak¹œ... IgnorantkĂŞ. Z jej spojrzenia moÂżna byÂło wyczytaĂŚ ciekawoœÌ, a jednak równieÂż... Strach...
- Ciekawe - odpar³ Risen jakby w amoku. Zdj¹³ z siebie, po raz pierwszy od czasu wst¹pienia do organizacji, p³aszcz. Spojrza³ na ni¹, zaciekawionym spojrzeniem i mrukn¹³.... Spokojnym g³osem. Za spokojnym...
- A jeÂśli to bĂŞdzie ten moment ?
JakÂże proste pytanie !... JakÂże niejasna odpowiedÂź.. ChÂłopak dopiero teraz zauwaÂżyÂł, Âże Tanuki jest zajĂŞta kapeluszem. UÂśmiechn¹³ siĂŞ delikatnie, po czym wyciÂągn¹³ dÂłoĂą w stronĂŞ dziewczyny. Nakrycie gÂłowy wÂładcy kraju ognia z gracjÂą wleciaÂło mu w rĂŞce. Zaraz po tym szatyn wyciÂągn¹³ je przed swojÂą twarz. Zacz¹³ siĂŞ w nie intensywnie wpatrywaĂŚ, jak gdyby usiÂłowaĂŚ rozwikÂłaĂŚ jak¹œ ÂłamigÂłówkĂŞ zapisanÂą na tymÂże przedmiocie.
-Ten moment... - spuÂściÂła wzrok. Teraz przypatrywaÂła siĂŞ blatowi biurka, zupeÂłnie bezsensownie, ale czuÂła, Âże coÂś, przynajmniej, robiÂła...
-Gdyby to byÂł ten moment... Gdyby to byÂł ten moment, postaraÂłabym siĂŞ Ciebie powstrzymaĂŚ, choĂŚ... Czasem to, co nas dotyczy, jest tylko i wy³¹cznie naszÂą decyzjÂą... Czasem; zbyt czĂŞsto - powiedziaÂła póÂłgÂłosem, aby tylko Risen mógÂł jÂą usÂłyszeĂŚ... ~Nasze decyzje... WiĂŞc kaÂżdy krok trzeba dokÂładnie przemyÂśleĂŚ.~ - w gÂłowie k³êbiÂły jej siĂŞ tysiÂące myÂśli... Delikatnie podnoszÂąc powieki, wczeÂśniej póÂłprzymkniĂŞte, teraz otwarte, ukazujÂące ciemne, duÂże oczy dziewczyny, ponownie spojrzaÂła na przystojne oblicze bruneta. Niczego juÂż nie byÂła pewna.
Do pokoju wleciaÂł orzeÂł z listem.

DO HoKage
Hej. Mam do ciebie waÂżnÂą sprawĂŞ, ale lepiej, Âżeby zostaÂło to miĂŞdzy nami przyjacielu. Spotkajmy siĂŞ jutro w dolinie, przy wodospadzie.

WeszÂłam do budynku, byÂło tu dziwnie pusto i cicho ale nie przejmowaÂłam siĂŞ tym zbytnio. WzruszÂłam tylko raminonami poniewaÂż byÂła tu pierwszy raz, pewno zawsze tu taki maÂły ruch. PowedrowaÂłam shudami na górĂŞ. SzukaÂłam wzrokiem tabliczki na drzwiach. ZnalazÂłam w koĂącu odpowiedniÂą. "Hokage" hmmm to musi byĂŚ tu. ZapukaÂłam delikatnie i pociÂągnĂŞÂłam za klamkĂŞ... OtworzyÂłam drzwi i zrobiÂłam krok do przodu...

Moim oczÂą ukazaÂł siĂŞ nie codzienny widok. Na podÂłodze leÂżaÂły dwa ciaÂła. Dwóch mĂŞÂżczyzn a jeden z nich byÂł ubrany w strój hokage. Za biurkiem siedziaÂła moja kochana kuzynka Tanuki a poza niÂą w gabinecie byÂło dwóch mĂŞÂżczyzn. Ja sama w poszarpanym ubraniu, z plamami zakrzepÂłej krwi... CofnĂŞÂłam siĂŞ na krok do tyÂłu... SprawdziÂłam jeszcze raz dokÂładnie napis na drzwiach, tabliczka nie klamaÂła "hokage"...

-Eeee czy ja juÂż mam halucynacje? PomyliÂłam pokoje?

WidaĂŚ byÂło moje zmieszanie i zdziwienie na twarzy... Kuzynka, dwa ciaÂła, czlonkowie Akatsuki, eee to byÂło za duÂżo, czyÂżby spaÂła albo coÂś? A moÂże powaÂżnie miaÂłam juÂż omamy... StaÂłam w wejÂściu do gabinetu i dosÂłownie gapiÂłam siĂŞ zdziwiona...
OdczepiÂła wiadomoœÌ od nóÂżki orÂła i z uwagÂą jÂą przeczytaÂła.
-Jutro przy wodospadzie... Nie podpisano... Szkoda... - szybkim ruchem zÂłoÂżyÂła kartkĂŞ na póÂł, po czym wÂłoÂżyÂła do torby. Ponownie spojrzaÂła na Risena pytajÂącym wzrokiem...
-Nasze decyzje... - próbowaÂła kontynuowaĂŚ, tym razem nieco gÂłoÂśniej, ale wÂłaÂśnie w tej samej chwili do gabinetu weszÂła Armor. WidzÂąc swÂą kuzynkĂŞ, dosÂłownie stanĂŞÂła jak wryta. WstaÂła z krzesÂła, patrzÂąc siĂŞ niemrawo na mÂłodÂą kage.
-A-Armor ! C-co... C-co ty tu... Tutaj robisz ? - zajÂąknĂŞÂła siĂŞ. CaÂły czas ktoÂś jÂą zaskakiwaÂł. Najpierw Risen swymi pytaniami, teraz zaskoczeniem byÂło przybycie kuzynki... Nie byÂła na to przygotowana, nawet nie wiedziaÂła co powiedzieĂŚ. SpojrzaÂła nieco trwoÂżnie na jasnookiego chÂłopaka stojÂącego przed jej biurkiem. MoÂże on wiedziaÂł, co w takiej sytuacji... ZrobiĂŚ.
ChwyciÂłam siĂŞ odruchowo za gÂłowĂŞ. WyglÂądaÂłam jak bym zaraz miaÂła zemdleĂŚ. MaÂłe zawroty gÂłowy... Wtedy odezwaÂł siĂŞ gÂłos Romi w mojej gÂłowie...

~Musisz byĂŚ dumna z kuzynki, te dwa ciaÂła to jej robota, zabiÂła dwóch hokage, byÂłego oraz obecnego, no juÂż obaj byli...~

-Tanuki ja... Nie czujĂŞ siĂŞ najlepiej...

ZjechaÂłam deliikatnie ciaÂłem opierajÂąc siĂŞ o drzwi. Cale te rewelacje, nowa sytuacja i zderzenie z realnym Âświatem byÂło dla mnie szokiem...
Kuzynka byÂła prawdziwa ale czy nie zabije mnie jak tamtych dwóch...?
ZamknĂŞÂłam oczy, zjechaÂłam po drzwiach Âże teraz opieraÂłam siĂŞ o nie plecami w pozycji siedzÂącej... Dalej miaÂłam zamkniĂŞte oczy i rĂŞkÂą trzymaÂłam siĂŞ za gÂłowĂŞ... ByÂłam bardziej niÂż zwykle blada...
Posuwistym krokiem ruszyÂła w stronĂŞ Armor. StanĂŞÂła ok. 1,5m przed niÂą, po czym pochyliÂła siĂŞ i... WyciÂągnĂŞÂła do Sabatay'i rĂŞkĂŞ.
-Zdaje siĂŞ, Âże bĂŞdĂŞ musiaÂła Ci wszystko wytÂłumaczyĂŚ... - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ lekko... ZupeÂłnie nie wiedziaÂła, jak postÂąpiĂŚ. CóÂż za feralna sytuacja ! MoÂżna byÂło nawet pomyÂśleĂŚ, Âże los postanowiÂł dziÂś spÂłataĂŚ osiemnastoletniej Kuramie figla. CzêœÌ zdziwienia znikÂła z twarzy dziewczyny, aczkolwiek wyraz jej twarzy nie wyraÂżaÂł zadowolenia... Raczej zgorszenie i zmieszanie. PrzypatrywaÂła siĂŞ Armor.
~Spokojnie Armor ona nic ci nie zrobi...~
UsÂłyszaÂłam gÂłos Romi...

-Eee kuzynko czy mogê dzieœ usi¹œÌ... Wiesz myœla³am ¿e ppo tym co widzia³am i prze¿y³am to ju¿ nic mnie nie zdziwi...

Mój gÂłos byÂł zmĂŞczony tak jak i moje ciaÂło... PodróÂż z Kiri aÂż tu caÂły czas tylko biegnÂąc... Do tego caÂła ta misja i ciÂągÂłe uÂżywanie róÂżnych jutsu... Tak to byÂło mĂŞczÂące... Ja równieÂż wyciÂągnĂŞÂłam rĂŞkĂŞ do kuzynki... Teraz byÂło mi wszystko obojĂŞtne kto wie moze gdybym trafiÂła w inne rĂŞce, zasÂłabÂła bym i kto wie co by dalej siĂŞ ze mnÂą podziaÂło... Do kuzynki miaÂłam peÂłne zaufanie... PamiĂŞtam nasze wspólne wyjazdy na wakacje gdy byÂłyÂś my jeszcze taki malutkie... Zawsze chciaÂłam byĂŚ taka jak moja starsza kuzynka...
Risen widzÂąc siĂŞ nowÂą osobĂŞ lekko skÂłoniÂł siĂŞ, po czym przemówiÂł do Tanuki zmartwionym gÂłosem.
- Obawiam siĂŞ, Âże chyba czas siĂŞ poÂżegnaĂŚ. Nic mnie tu juÂż nie trzyma...
Szatyn wsta³ ospale, jak gdyby zmêczony codziennym ¿yciem uœmiechn¹³ siê delikatnie do Tanuki, po czym musn¹³ ustami jej policzek...
- Papa - mrukn¹³ uœmiechaj¹c siê. Po chwili - znikn¹³.
<NMM>
PomogÂła kuzynce wstaĂŚ, po czym ruchem rĂŞki wskazaÂła jej fotel niedaleko biurka. Ponownie zwróciÂła swe oblicze ku Risenowi... PoczuÂła przyjemny dotyk warg jego ust na swoim policzku...
-Risen... ZostaĂą... - szepnĂŞÂła, wyciÂągajÂąc rĂŞkĂŞ w stronĂŞ chÂłopaka... Przed jego znikniĂŞciem zd¹¿yÂła tylko dotkn¹Ì opuszkami palców dÂłoni jasnookiego... CofnĂŞÂła jÂą, patrzÂąc w miejsce, w którym jeszcze przed chwilÂą staÂł brunet... Teraz tak po prostu znikn¹³. W oczach dziewczyny zaszkliÂły siĂŞ dwie wielkie, przeÂźroczyste Âłzy. Niczego nie mogÂła byĂŚ juÂż pewna. Dwa kroki w tyÂł sprawiÂły, Âże znalazÂła siĂŞ zaraz obok fotelu, stojÂącego naprzeciw Armor... Niepewnie usiadÂła na nim, przygryzajÂąc wargi. Nie wiedziaÂła, jak zacz¹Ì rozmowĂŞ, wiĂŞc patrzyÂła siĂŞ na kuzynkĂŞ nieco przygaszonym wzrokiem... Po chwili jednak zaczĂŞÂła:
-Kuzynko... ChciaÂłabyÂś wyjaÂśnieĂą, prawda... ? - pytanie brzmiaÂło retorycznie, ale takim nie byÂło... Prawda byÂła bolesna i nie jednego mogÂłaby wykoĂączyĂŚ psychicznie. CzekajÂąc na odpowiedÂź Armor, dotknĂŞÂła lekko rĂŞkÂą swojego policzka, tego, na którym poczuÂła dotyk Risena... CzyÂżby odszedÂł z Akatsuki... ? StaraÂła siĂŞ zaprzeczyĂŚ samej sobie... W koĂącu to on prowadziÂł jÂą do Brzasku, jego obecnoœÌ w organizacji stanowiÂła podstawĂŞ do JEJ obecnoÂści...
Michimoto dalej staÂł w pokoju. DziwiÂło go, Âże zostaÂł tak totalnie olany, ale cieszyÂło go, iÂż sÂłyszaÂł te wszystkie ckliwe wypowiedzi. PodszedÂł do biurka hokage i usiadÂł na nim. Nogami siĂŞgaÂł prawie do twarzy Richarde. ChwilĂŞ potem napeÂłnione chakrÂą krysztaÂłowe wahadeÂłko zawisÂło 1 centymetr od czoÂła byÂłego Hokage. CzekaÂł na decyzjĂŞ Tanuki. Co zrobi z przybyszem i czy ten przybysz nei okaÂże siĂŞ szpiegiem.
-WÂłasciwie to kuzynko przpadki czasem zaskakujÂą, jeÂśli nie chcesz nie mów nic, zrozumiem, u mnie teÂż siĂŞ troszkĂŞ pozmieniaÂło od ostatniego czasu...

PróbowaÂłam zasÂłoniĂŚ tatuaÂże które pokrywaÂły moje ciaÂło. WiedziaÂłam Âże to ja tu jestem teraz najdziwniejsza w tym towarzystwie, pojawiÂłam siĂŞ prakrycznie z nikÂąd, c¹³a poszarpana z plamami krwi na ubraniach, do tego te tatuaÂże... I tak aÂż dziw Âże kuzynka mnie rozpoznaÂła w tym stanie...
RozsiadÂłam siĂŞ wygodnie w forelu, tego byÂło mi trzeba, odpoczynku po tym wszystkim...

-A ty kuzynko nie masz pytaĂą?
MachnĂŞÂła niedbale rĂŞkÂą w stronĂŞ Michimoto, by ten zabraÂł swojÂą 'broĂą'.
-To tylko moja kuzynka, nie sÂądzĂŞ, by miaÂła jakiÂś ukryty cel w wizycie tutaj... Armor Sabataya - przedstawiÂła kage Oto, po czym ponownie zamyÂśliÂła siĂŞ, przeczesujÂąc rĂŞkÂą wÂłosy.
-Armor, przedstawiam Ci mojego partnera w... Akatsuki. Ale chyba mojej przynaleÂżnoÂści do tej organizacji mogÂłaÂś siĂŞ spodziewaĂŚ... Mniejsza. Pan z wahadeÂłkiem za biurkiem Hokage nazywa siĂŞ Michimoto Kawarimi... - ponownie spojrzaÂła na miejsce, w którym staÂł Risen. Nie wypowiedziaÂła jego imienia, jeÂśli na prawdĂŞ opuÂściÂł Aka, mogÂłoby mu to narobiĂŚ wrogów... Ale... UfaÂła kuzynce... Po chwili niezrĂŞcznej ciszy dokoĂączyÂła smĂŞtnym gÂłosem, wyciÂągajÂąc z torby jakieÂś klucze i list, który otrzymaÂła caÂłkiem niedawno...
-JeÂśli chcesz, moÂżesz przebraĂŚ siĂŞ w posiadÂłoÂści rodu Yamanaka, rozpoznasz jÂą po mocnym zapachu kwiatów wiÂśni. ZamieszkujĂŞ tamtejszy apartament... - podaÂła Armor kluczyki do mieszkania. Po tym dodaÂła:
-W ka¿dym razie, czekaj tam na mnie, Armor. Ja, niestety, muszê w tej chwili... Znikn¹Ì. Michimoto, b¹dŸ ostro¿ny, jeœli mo¿esz, przypilnuj gabinetu... - wyci¹gnê³a miecz, momentalnie znikaj¹c...
NMM
W rĂŞku trzymajÂąc klucze od Tanuki, skÂłoniÂłam siĂŞ Machimoto i wybiegÂłam z pokoju zamykajÂąc za sobÂą drzwi... BiegÂłam prosto do posiadÂłoÂści... ZastanawiaÂłam siĂŞ po drodze co kuzynka miaÂła na myÂśli...

<nmm>
Michimoto spojrzaÂł w stronĂŞ Tanuki, jakkoby zgadzaÂł siĂŞ na to co powiedziaÂła. Gdy obie dziewczyny wyszÂły wykonaÂł seriĂŞ pieczĂŞci i za oknem pojawiÂł siĂŞ feniks, który byÂł duÂżych rozmiarów. ByÂły wÂładca Kusy wzi¹³ 2 ciaÂła martwych Hokage i wyrzuciÂł je przez okno, tak, ze wylÂądowaÂły na feniksie. ChwilĂŞ potem przyczepiÂł do biurka kartkĂŞ do Hiraishin no Jutsu, po czym wyskoczyÂł przez okno, lÂądujÂąc na ptaku. Gdy tylko to zrobiÂł odlecieli w sinÂą dal.<Nie Ma Mnie I CiaÂł>
Otworzy³êm drzwi i nikogo nie zobaczyÂłem. UjrzaÂłem tylko krew? Czy tu coÂś siĂŞ staÂło? ITachi dostaÂł ataku i wszystkich zaszlachtowaÂł? KtoÂś tutaj byÂł? Niepodoba mi siĂŞ to. MoÂże zostawiÂł jak¹œ kartkĂŞ? Albo moÂże jakaÂś poszlaka? Szybko zacz¹³em przeszukiwac pomieszczenie. Jedyne co znalazlem to karteczka teleportacyjna. Hmm ... ciekawe. Kto mógÂł to zostawic? Itachi? Chyba tylko on. Trudno poczekam tutaj na kogoÂś. UsiadÂłem sobie na fotelu tak by widziec wszystkie okna i drzwi a zarazem a karteczka uÂłozy³êm na Âśrodku pomieszczenia by osoba która siĂŞ zjawi byÂła mi widoczna. Wtedy to Itachi dostanie reprymende ... uÂśmiechnÂąlem siĂŞ zÂłoÂśliwie... coÂś mi zostaÂło z natury Cezara ? A moÂże poprostu ja juÂż taki jestem ...

//Dzisiaj mnie nie bedzie gdyby co //
Kidoumaru po cichu skradaÂł siĂŞ do drzwi Hokage. Nagle usÂłyszaÂł jakiÂś dÂźwiĂŞk, jakby gÂłos.
"-KtoÂś tam jest, tylko czy jest nastawiony przyjaÂźnie... oby tak-pomyÂślaÂł."
Wtedy postanowi³ wejœÌ do gabinetu.
-Witaj nieznajomy, przyszedÂłem aby zasiĂŞgn¹Ì jĂŞzyka(ale Âżem to uj¹³ ) jesteÂś w stanie mi pomóc?-spytaÂłem.
WskoczyÂłam z gracjÂą i wdziĂŞkiem przez okno do gabinetu hokage, byÂło tam dwóch nieznajomych mi mĂŞÂżczyzn... Wtedy odezwaÂła siĂŞ w moim umyÂśle Romi...

~Armor uwaÂżaj ci dwaj sÂą przeklĂŞci, ten przy biurku jest inny czuĂŚ od niego si³ê drzew i prastarÂą mÂądroœÌ, drugi jest zÂły do szpiku koÂści jego przekleĂąstwo jest mroczne i zÂłe... Teraz rozumiem przysÂłowie "TrafiÂł swój na swego..."~

ZeskoczyÂłam z parapetu i skÂłoniÂłam siĂŞ delikatnie

-Armor Sabataya TaKage, a panowie to?

ByÂłam czujna a jednoczeÂśnie zaintrygowana, cia³¹ zniknĂŞÂły a czÂłonków akatsuki juÂż nie byÂło...
Kidoumaru odwróciÂł wzrok i szybko odpowiedziaÂł na pytanie:
-Jestem Kidoumaru byÂły lider SO , teraz odszedÂłem z tej przeklĂŞtej organizacji. Staram siĂŞ do³¹czyĂŚ do Konohy i zacz¹Ì nowe Âżycie , u boku Hokage. Niestety nie mogĂŞ go tu znaleŸÌ , chyba gdzieÂś wyszedÂł. BĂŞdĂŞ musiaÂł go poszukaĂŚ , jednak na razie poczekam tu. - Kidoumaru odwróciÂł wzrok od Armor unikajÂąc jej spojrzenia. CzuÂł , Âże z tÂą dziewczynÂą jest coÂś nie tak.
-Czekasz na hokage? Którego Richarda czy Itachiego? PróÂżno marnujesz czas obaj nieÂżyjÂą...

SpojrzaÂłam bez emocji na dwóch mĂŞzczyzn. Pajeczego chÂłopaka kojarzĂŞ z listów goĂączych wiszÂących w moim biurze, jego cudowna przemiana stasznie mnie dziwiÂła ale co mi tam. CzekaÂłam na reakcje chÂłopaka...
Kidoumaru wiedziaÂł, Âże Ona coÂś podejrzewa.
-A wiĂŞc trudno, porozmawiam z tym shinobi(Casper) i znikam...-powiedziaÂł.
"-Oby siĂŞ nie domyÂśliÂła byÂłoby po mnie ...-pomyÂślaÂł" Po czym czekaÂł na jej odpowiedÂź.
-No nic byÂły przestempco... Tutaj juÂż i tak za duÂżo krwi rozlano... Nie wierzĂŞ w cudowne nawrócenia ale darujĂŞ ci tym razem ale jeÂśli zobaczĂŞ ciĂŞ na terenie mojej wioski zabijĂŞ bez wachania...

Po tych sÂłowach spojrzaÂłam jeszcze raz przelotnie na obu mĂŞÂżczyzn... ZabraÂłam czysty zwój z póÂłki koÂło biurka... Ehhh.... westchnĂŞÂłam po czym wyskoczyÂłam przez okno... Nie znalazÂłam tu tego czego chciaÂłam...
Wsluchalem sie ze spokojem w rozmowe. Jeden lider So, byly czy nei byly jego zla natura pozostala jednak zawsze trzeba dac szanse ... ale nie oznacza ze moje jest takie zadanie. Takage, dziewczyna z dusza demonicy. Nie ciezko bylo poznac ta jedyna w swoim rodzaju energie. Gdy uslyszalem o smierci wladcy zrobilem wielkie oczy jednak skryty pod kapturem nie okazalem dwom osobnikom mojego zdziwienia, to mogl byc moj blad. Kto to zrobil? Jedyna mysl ktora przyszla mi do glowy to Akatsuki ... kto by inny byl zdolny do zabojstwa wladcy i nawet tego nie rozglosnienia. Kiedy oni tutaj sie dostali ?! Bede zajmowac miejsce Hokage do czasu gdy sytuacja sie uspokoi a bedzie wybrany nowy. Teraz musze rozglosnic to !
- Czego chcesz tutaj ? - powiedizalem bez uczuc.Bez drobiny emocji. Nachylilem sie w miedzyczasie nad stolem wyjalem kilka zwojow, pioro i kalamarz. Napisalem kilka szybkich listow by nastepnie wyslac je przez golebie.
Kidoumaru przyglÂądaÂł siĂŞ postaci, która zamiast rozmawia myÂślaÂła , myÂślaÂła i myÂślaÂła...
-Wreszcie siĂŞ odezwaÂłes... A wiĂŞc tak jak mówiÂłem szukam ninja z klanu Sabataya nie liczy siĂŞ si³¹ tylko przynaleÂżnoÂśc do tego klanu.
- A po co ci osoba z tego klanu? Jaki jest dokladny powod ich poszukiwania? - zapytalem i wygodnie usiadlem na krzesle. Przez moja glowe przechodzilo miliony misli.Ciagle mnie dreczyla sprawa Hokage i Richarda ... no i Akowcow. Przylecial golabek z wiadomoscia dla mnie ... cholerka Hasei zajeta! .......
Risen zapuka³ do drzwi, cierpliwie czekaj¹c na odpowiedŸ. Spojrza³ w g³¹b pustego ju¿ pucharka, jak gdyby staraj¹c sie tam odnaleŸÌ samego siebie...
Syzyfowe prace.
Kidoumaru wiedziaÂł Âże Casper jest mÂądry i moÂże coÂś podejrzewaĂŚ.
"-Kto siĂŞ dobija w takiej chwili...-pomyÂślaÂł"
-Chcê zasiêgn¹Ì u niego rady i poprosiÌ o pomoc. Jest to bardzo wa¿ne dla mnie...
ByÂł pewien, Âże uda mu siĂŞ zdobyĂŚ potrzebne informacje.
- Wejsc - powiedzialem na chwile przerywajac rozmowe z bylym bandyta. Z drzwi przeniosle oczy na niego - Nierozumiem? Szukasz kogos tego klanu, obojetnie kogo? Ale jesli chcesz zasiegnac rady u niego to nie ma byc jakas szczegolna osoba ? Chyba ze maja jakas tajemnice ... - powiedzialem przerywajac czekajac az ktos wejdzie.
Szatyn powoli wkroczyÂł do pokoju... Sam sie lekko zdziwiÂł jego obecny,m wyglÂądem. Jeszcze niedawno leÂżaÂły to ciaÂła 2 Hokage. Ojca i gÂłupca. Tak ich wÂłaÂśnie oceniaÂł szatyn.
- Dzieù dobry.. - mrukn¹³ na powitanie Risen - ..czy ty jesteœ zastêpc¹ Hokage ? - zapyta³ bez chwili wahania szatyn.