Gabinet Tsuchikage.

Zwyczajny gabinet, jak ten za czasów Samhaina tyle, Âże mniej zaÂśmiecony, odkÂąd on tutaj nie przychodzi...

Dodane po 1 minutach:

WszedÂłem do gabinetu i widzÂąc, Âże nikogo nie ma sam postanowiÂłem siĂŞ rozgoÂściĂŚ na fotelu Kage czekajÂąc zadowolony jak pajÂąk na sieci, aÂż zbiorÂą siĂŞ wszyscy moi ziomkowie... W miĂŞdzyczasie ÂściÂągn¹³em za okno duÂżo wody, która teraz mogÂła byĂŚ uÂżyta w kaÂżdej chwili do ataku i obrony...

---

Na œrodku gabinetu pojawi³ siê tunel czasoprzestrzenny. Z niego by³o s³ychaÌ g³os Kiomota. - Dalej, d³ugo tego khem nie utrzymam. - g³os by³ s³aby. ( musicie wejœÌ do dziœ do 16.00 inaczej siê zamknie ).
<nmm>
Gaara wszedÂł do Gabinetu. UjrzaÂł tam siedzÂącego HyutĂŞ. MiaÂł na Sobie Suna no Yoroi i Suna no Tate, broniÂące go automatycznie (To tylko w razie ataku xP).
- Witam pana Mizukage. - Rzek³ doœÌ sucho. Mia³ na sobie szatê Kazekage, chocia¿ ju¿ nim nie by³. Spojrza³ na tunel. - To do nas? - Zapyta³
Powoli wszedÂłem do gabinetu.
- Sorki, ze tak póÂźno, ale siĂŞ zagapiÂłem.- powiedziaÂłem kierujÂąc wzrok na GaarĂŞ.
- Nie znam goÂścia, ale widzĂŞ, Âże ma na sobie strój Kage.- pomyÂślaÂłem.
- Co to jest?- zapytaÂłem Hyuty wskazujÂąc na tunel Kiomoto'a.

---

WszedÂł do gabinetu wolnym krokiem
-ZostaÂłem wezwany
ukÂłoniÂł siĂŞ Rinnengan byÂło jedynÂą widocznÂą rzeczÂą z pod kaptura
-A wiĂŞc w czym mam pomóc
-Witam - powiedziaÂłem -To jest, droga wycieczki, dla nas od Kiomota naszego serdecznego przyjaciela, który nie przepada za STS... MyÂślaÂłem, Âże bĂŞdzie nas wiĂŞcej.
SpojrzaÂłem na Yagu.
-JesteÂś bardzo potrzebny... MógÂłbyÂś zaznaczyĂŚ na tych kilku mapkach poÂłoÂżenie siedziby STS? - zapytaÂłem podajÂąc mu mapy i czerwony flamaster -Dzisiejszego dnia, ci którzy okazali siĂŞ zdrajcami i krzywoprzysiĂŞzcami zginÂą pod si³¹ naszych jutsu.
Kiedy Yagu uzupeÂłni mapki podchodzi do mnie mĂŞÂżczyzna z sokoÂłem. Szybko pisze jeszcze kilka sÂłów na kaÂżdym pakuneczku. Przypinam kilka wiadomoÂści i adresuje je do róÂżnych osób. TrochĂŞ siĂŞ dzisiaj ptaszysko nalata...
-Yagu zechcesz pójœÌ pierwszy i... ZaprosiĂŚ do nas... eee...
Wyci¹gn¹³em moj¹ ksi¹¿eczkê z shinobimi -Kortilla i Kyoko? By³bym wdziêczny, a tylko ty mo¿esz to zrobiÌ nie czyni¹c wielkich podejrzeù. Zaproœ ich po prostu do sali medytacji...Nie chcia³bym, ¿eby siê poczuli zaskoczeni, ale nasza korespondencja powinna wyjaœniÌ wszystko...
ODetchn¹³em.
-Dobrze panowie... KaÂżdy tutaj ma jakichÂś wrogów w STS, lub nie chce mieĂŚ wrogów w ZZWS... Dlatego... postarajcie siĂŞ jak najlepiej potraficie. Najlepiej by byÂło, Âżeby nikt nie uciekÂł.
PopatrzyÂłem z uÂśmiechem na twarzy na HyutĂŞ.
- Czyli teraz siĂŞ zacznie jatka?- zapytaÂłem gÂłoÂśno wkÂładajÂąc na twarz maskĂŞ ANBU.
- Yagu.... PamiĂŞtam go, to on chciaÂł mi wyÂłamaĂŚ bark, jak walczyÂłem z Tano....- pomyÂślaÂłem wstajÂąc z krzesÂła. PrzyjrzaÂłem siĂŞ dokÂładniej sokoÂłowi i po chwili staÂłem juÂż obok portalu.
Yagu wszedÂł do tunelu ale 2 ciaÂło zostaÂło
-bĂŞdzie lepsza komunikacja
powiedzia³ spokojni i znikn¹³ w tunelu
Gaara staÂł sobie spokojnie nie ruszajÂąc siĂŞ z miejsca.
- No wiêc. - Zacz¹³ Gaara. - Ruszamy na STS, tak? No, chcia³bym was bli¿ej poznaÌ. Hyuta. Znam ciê doskonale. - Teraz spojrza³ na Daichiego, potem na Yagu. - Moglibyœcie mi siê przedstawiÌ? Chcia³bym wiedzieÌ z kim bêdê "pracowa³".
-CierpliwoÂści Gaara... Nie moÂżna tak na hura! - powiedziaÂłem spokojnie patrzÂąc w tunel.
-Yagu jak siĂŞ przedstawia sytuacja? JeÂśli kogoÂś nie ma w organizacji to spisz kto to...
//Proponuje zrobiĂŚ konferencje na GG gdzie przedstawiĂŞ wam swój plan.//
Pein wchodzi do gabinetu i obejmujÂąc wzrokiem obecnych mówi
-Witajcie, pragnê wesprzeÌ was swoim Rinnenagem. Je¿eli ktoœ ¿¹da jakiœ wyjaœnieù to dopiero po "misji".
Po czym wchodzi do tunelu.
<nmm>
-Gaara pójdÂź za tym szaleĂącem, Âżeby ich tam nie pozabijaÂł. Z Nami jest Kortill, Kyoko i Kiom. I Yagu oczywiÂście.
-Nazywam siĂŞ Yagu jestem jak na razie liderem klanu Rikudo
powiedziaÂł spokojnie i obróciÂł siĂŞ do Hyuty
-jak na razie czysto zostaÂły tylko kwatery mieszkalne do sprawdzenia mamy szczĂŞÂście
- Ech, no dobra. - RzekÂł Gaara i po chwili wszedÂł do tunelu. - No to idĂŞ.

<NMM>
- Jestem Michimoto Kawarimi..- powiedziaÂłem do Gaary.
- Pein.... On jest z nami? No to sie bĂŞdzie dziaÂło...- pomyÂślaÂłem.
OdszedÂłem od portalu i znowu usiadÂłem na krzeÂśle czekajÂąc na dalszy rozwój wydarzeĂą.
-Jakby co to szybko znikniemy. PodeprzeĂŚ stropy i uruchomiĂŚ wszelkie osÂłony jakie znacie, ja znam Dantego...-powiedziaÂłem to spokojnie-WchodÂźcie. Zostaje Yagu. Powiedzcie Kiomowi, Âżeby przedÂłuÂżyÂł portal i przeniósÂł jego wyjÂście gdzieÂś na pustynie w sunie. Za³¹twcie to szybko w razie problemów przekaÂżcie wiadomoœÌ przez Yagu. WchodÂźcie ja wejdĂŞ na koĂącu.
Po tej prawie Âże przemowie poczekaÂłem aÂż wszyscy wejdÂą do STS.
-Za zÂłapanie STS-aĂąskiej Jinchuuriki demon jest wasz, poza Shukaku i Nekromancie.
Gaara wróciÂł z tunelu tuÂż przed zamkniĂŞciem.
- Mam Geomona, Hyuta. - PowiedziaÂł po chwili. - Ale Pein tam zostaÂł. //Tunel juÂż zamkniĂŞty jest//. RzuciÂł Geomona na ziemiĂŞ, jest on w piasku, wiĂŞc w razie czego Gaara od razu go miaÂżdÂży.
//W takim razie ty te¿ nie powinieneœ wejœÌ bo napisa³eœ posta o 16 a Kiom chyba go przed³u¿a.//
Pein wchodzi tuÂż za GaarÂą mówiÂąc
-Zd¹¿yliœmy. A wiêc to jest ten nosiciel Shukaku. Co teraz?
- No musimy odebraĂŚ Shukaku od niego. //Tylko MG potrzebujemy// - RzekÂł Gaara. - Hyuta gdzie zaczniemy wysysanie?
-Proponujê otwarty teren. Na przyk³ad pustyniê lub ³¹kê. Znam te¿ technikê wymagan¹ do wyssania demona. Co myœlisz o ³¹kach Kawai, Hyuta?
ZaproponowaÂł Pein.
-Taa... - powiedziaÂłem -Moze jeszcze damy ogÂłoszenie, Âże wysysamy Shukaku? ChodÂźmy do Kiri tam nikt nie bĂŞdzie nam przeszkadzaÂł. Ma ktoÂś zbiorowÂą teleportacjĂŞ?
//PisaĂŚ mi na PW kto z dawnego STS chce kolorek jaki Polecam wioski ZwiÂązku, bo póÂźniej bĂŞdzie lipa //
- Zróbmy to tam, gdzie nie bĂŞdÂą nas szukaĂŚ...- powiedziaÂłem.
- No jamam tylko Hiraishin, nie dam rady wszystkich wziaĂŚ...- dodaÂłem
- Fakt. - Przytakn¹³. - Kiri, nie wiem czy bêdê tam mile widziany, no ale dobra. Proponujê Hirashina, tylko ja go niestety nie znam - Doda³ po chwili.
Pein po chwili namysÂłu zabraÂł gÂłos
-Posiadam technikĂŞ ludzkiego przyzwania lecz nie jestem pewny, czy udaÂło by siĂŞ to z wami wszystkimi. KtoÂś musiaÂłby zostaĂŚ. co Hirashima to mnie nie liczcie jak juÂż powiedziaÂłem, mam wÂłasny Âśrodek transportu.
obok 2 ciaÂła pojawiÂło siĂŞ pierwotne ciaÂło Yagu
-wszyscy sÂą czy nie
zapytaÂł
Obudzi³êm siĂŞ, gdyÂż poczuÂłem ból w krĂŞgosÂłupie (niewygodnie leÂżaÂłem itp). Gdy otworzyÂłem oczy pierwszym co ujrzaÂłem byÂł otaczajÂący mnie piach... PoczÂątkowo zrobiÂło mi siĂŞ duszno i gorÂąco, ale pozostaÂłem bez ruchu. WiedziaÂłem, gdzie jestem. SiedzÂąc w piaskowej trumnie byÂłem w poÂłoÂżeniu beznadziejnym, jednak nadal myÂśla³êm trzeÂźwo. WiedziaÂłem, co robiĂŚ w takich przypadkach. Mimo ciasnoty zÂłoÂżyÂłem pieczĂŞĂŚ i powiedziaÂłem w myÂślach: Kage bunshin no Jutsu[5]. Klony powstaÂły rozsadzajÂąc caÂły piasek i robiÂąc mi drogĂŞ ucieczki. Szybko wypatrzyÂłem okno i skierowaÂłem siĂŞ w jego strone wraz z klonami. Pierwszy poszedÂł klon, ja drugi a za mnÂą reszta. 3 klony zablokowaÂły drogĂŞ mojej ucieczki, aby nikt natarczywy nie zechciaÂł mnie goniĂŚ, a ja razem z drugim klonem, który szedÂł ze mnÂą, aby w razie czego podÂłoÂżyĂŚ kawarimi, shunshinem zbiegliÂśmy z miejsca porwania.
<NMM>
Goemon nie mo¿esz siê ruszyÌ.Mo¿esz tylko czekaÌ a¿ Ci przestan¹ gadaÌ i zacz¹³ wysysanie. podobno STS ma jakieœ dziwne techniki wiêc mo¿e ktoœ przyjdzie Ci z pomoc¹.
-ObudziÂłeÂś siĂŞ larwo-powiedziaÂłem z niesmakiem patrzÂąc na Goemona-WykaÂżesz skruchĂŞ i poprosisz o ÂłaskĂŞ teraz czy mamy siĂŞ produkowaĂŚ?
ZawoÂłaÂłem kilku ludzi i po chwili po Âśrodku leÂżaÂł stóÂł podparty z jednej strony na dwóch belach lodu.
-WeÂź no go przypnij do naszej deseczki - poprosiÂłem GaarĂŞ-Tylko uwaÂżaj na palce! Ma ktoÂś technikĂŞ do wysysania chakry?
PopatrzyÂłem pogardliwie na Gaemona.
- To ty œmia³eœ przej¹Ì demona Kazekage.... Szkoda mi takich ludzi...- powiedzia³em zwracaj¹c siê w stronê Hyuty.
- Hyuto... ProponujĂŞ Wulkan Kaase Lava. Wydaje mi siĂŞ, ze to bedzie najlepsze miejsce do wyjĂŞcia z niego demona.- zaproponowaÂłem wstajÂąc z krzesÂła.
-Hmmm-powiedziaÂłem zasmucony z drewnianÂą paÂłkÂą w dÂłoni. SpojrzaÂłem na niÂą i na Goemona. -ÂŻal takiej dobrej paÂłki. - powiedziaÂłem i przygrzmociÂłem Goemonowi przez skroĂą na tyle mocno, Âże raczej przez parĂŞ minut nie powinien siĂŞ obudziĂŚ. PaÂłke ze wstrĂŞtem odrzuciÂłem na bok.
-Ale sieupapraÂła w gównie...-skwitowaÂłem-Jak moÂżna byctakim draniem?-zapytaÂłem -Nie wiem... Taki siejuÂż chyba urodziÂłem.
Wysun¹³em siê na parapet i z³o¿y³em kilka pieczêci.
-Kuchiyose no jutsu-powiedziaÂłem bez specjalnych emocji na gĂŞbie a za oknem pojawiÂł siĂŞ smok.
-Wiem, Eonor, póÂźniej dam ci go podziamgaĂŚ. - powiedziaÂłem uspokajajÂąco do smoka który gniewnie na mnie Âłypn¹³.
-WchodÂźcie darmozjady-powiedziaÂł w koĂącu smok. ZÂłapaÂłem Geomona w ciasne wiezienie z lodu i zabraÂłem go na smoka przyczepiajÂąc go bezpiecznie na grzbiecie. ZrobiÂła siĂŞ z niego caÂłkiem niezÂła Âławeczka wycieczkowa.
CzekaÂłem aÂż wszyscy siĂŞ wgramolÂą (jak siĂŞ ktoÂś nie wgramoliÂł to niech pisze, jak ktoÂś siĂŞ zdecydowaÂł pójœÌ z nami do koĂąca i zgarn¹Ì laury za zwyciĂŞstwa to leci z nami i nei musi pisaĂŚ).
-WchodziĂŚ... PoÂśpieszcie siĂŞ, nawet z takÂą iloÂściÂą ludzi zajmie nam to parĂŞ minut... -powiedziaÂłem i wskoczyÂłem na smoka, który w tym momencie odleciaÂł w stronĂŞ wulkanu Akase Lava.
NMWszystkichtychktórzyzdecydowalisiĂŞpolecieĂŚczyliniktniewiekto
Oficjalny wstĂŞp do eventu! JuÂż w sobotĂŞ wielkie zebranie shinobi!

Wiadome ci byÂło Âże ostatni wydarzenia w Âświecie shinobi byÂły oznakÂą czegoÂś zÂłego. Destrukcja kaniony w Ame... zamach w górach Kumo... i no wÂłaÂśnie i ta wiadomoœÌ którÂą teraz czytaÂłeÂś/aÂś.

Cytat: Apelujemy do was, wszystkich! Dzisiaj nastÂąpiÂł atak na nowo wybudowany Kompleks Wojenny w Kumo, stoczono walkĂŞ z napastnikiem jednak nasze ataki zostaÂły z ÂłatwoÂściÂą odparte. ZdoÂłaliÂśmy jedynie zdobyĂŚ opaskĂŞ która ma wyryty znak wioski jakiej nigdy nie byÂło i nie ma w naszym Âświecie shinobi. DoszliÂśmy do wniosku Âże ktoÂś szykujĂŞ atak... atak na nasz kontynent. DowiedzieliÂśmy siĂŞ teÂż Âże grupa Shinobi która dokonaÂła ataku w Kumo walczyÂła w imie jakiegoÂś Boga, myÂślimy Âże z Bogiem tym mieliÂśmy stycznoœÌ podczas naszego starcia przed kompleksem... ktoÂś kto potrafiÂł czytaĂŚ przyszÂłoœÌ ostrzegaÂł wroga przed naszymi atakami. W obliczu ogromnego zagroÂżenia apelujemy by wszyscy siĂŞ zjednoczyli, w tym celu dokÂładnie za piĂŞĂŚ dni w sobotĂŞ pragniemy zebraĂŚ wszystkich... w Kompleksie Wojennym gdzie omówimy caÂła sytuacjĂŞ i podejmiemy odpowiednie kroki. Sytuacja robi siĂŞ naprawdĂŞ niebezpieczna... stoimy na granicy konfliktu z wrogiem, który rozniesie nas w pyÂł... Gdy tylko przyÂłoÂżycie otwartÂą dÂłoĂą do pergaminu poznacie poÂłoÂżenie kompleksu. Liczymy na was wszystkich!

Podpisano: Minako Kurosaki, Kyoko Isayama,Hyuta Shiro, Michimoto,Sabaku no Gaara, Kidoumaru, Ryuunoi Zetakuri, Pein, Wi Dim.
Izu pojawia siĂŞ w gabinecie
RozglÂąda siĂŞ po nim uwaÂżnie. ÂŻaden szczegóÂł nie umkn¹³ jego uwadze.
Dostrzega list na biurku. Otwiera i czyta.
Po przeczytaniu zaniepokojony zastanawia siĂŞ chwilĂŞ
PodjÂąwszy decyzje wybiega z gabinetu

Dodane po 20 sekundach:

nmm
Izu wchodzi zadowolony do rezydencji TsuchiKage...
Siada za biurkiem i zaczyna przeglÂądaĂŚ stosunki polityczne wioski..
PrzychodzĂŞ pod drzwi gabinetu. Kultura wymaga aby zapukaĂŚ, wiĂŞc pukam.
Odrywam siĂŞ na chwilĂŞ od pracy...
zastanawiajÂąc siĂŞ kto mógÂł przyjœÌ mówiĂŞ-proszĂŞ
i czekam aÂż osoba stojÂąca pod drzwiami wejdzie do gabinetu
Gdy us³ysza³em te wyczekiwane "proszê" nie zosta³o mi nic innego jak wejœÌ do tego gabinetu. Wiêc otworzy³em szeroko drzwi i sta³em w progu tak przez parê sekund i rozgl¹da³em siê po tym ¿e pomieszczeniu. W koùcu wszed³em do œrodka gabinetu, zamkn¹³em za sob¹ drzwi. Zorientowa³em siê ¿e osoba siedz¹ca na biurku jest Kage wioski wiêc wymaga³o j¹ jakoœ ciep³o przywitaÌ. - Witam - powiedzia³em do tej osoby.
Witam- odpowiedziaÂłem-w czym mogĂŞ panu sÂłuÂżyĂŚ- zapytaÂłem odkÂładajÂąc dÂługopis i kartkĂŞ na której przed chwila coÂś pisaÂłem....
-PrzyszedÂłem w odwiedziny. Jestem Clarence - powiedziaÂłem
-MiÂło mi poznaĂŚ-powiedziaÂłem wstajÂąc i podajÂąc mu rĂŞkĂŞ..- Jestem Izu...Izu z klanu Jiseji- dodaÂłem po chwili....
Uœcisn¹³em jego d³où - Mi³o mi Ciê poznaÌ - powiedzia³em i puœci³em rêkê - Nie przeszkadzam? - powiedzia³em i spojrza³em na papiery na biurku
Nie, oczywiÂście Âże nie... WÂłaÂśnie skoĂączyÂłem- powiedziaÂłem z uÂśmiechem na tworzy siadajÂąc sobie na wygodnym fotelu kage...-usiÂądÂź sobie-dodaÂłem po chwili wskazujÂąc na nie mniej wygodnie krzesÂło stojÂące po 2 stronie biurka
UsiadÂłem na krzeÂśle który wskazaÂł mi Izu - Mam pytanie...jak to jest byĂŚ Kage? - zapytaÂłem
-Hmmm... Praca jak ka¿da inna...tyle ¿e trochê wa¿niejsza... Trzeba dbaÌ o wszystko i wszystkich... Niedawno zacz¹³em wiêc jeszcze siê uczê wszystkiego co powinien umieÌ kage- powiedzia³em z uœmiechem
-Heh...ja jestem jeszcze genninem ale uczĂŞ siĂŞ i moÂże niedÂługo przystÂąpiĂŞ do egzaminu na chunina. Ale to póÂźniej - powiedziaÂłem
Od genina do chunina i dale do Jonina krótka droga-powiedziaÂłem przypominajÂąc sobie jak szybko zostaÂłem Kage...
-Musisz tylko duÂżo ĂŚwiczyĂŚ...i to wystarczy...
-Wiem...wiem. - westchn¹³em i zmieni³em pozycjê siedzenie bo by³o mi trochê nie wygodnie.
MoÂże chcesz potrenowaĂŚ-zapytaÂłem bo odkÂąd zostaÂłem Kage nie miaÂłem okazji potrenowaĂŚ....
Energicznie podniosÂłem gÂłowĂŞ - Jasne Âże chcĂŞ - powiedziaÂłem.
Wsta³em jednym machniêciem rêki odsun¹³em wszystkie przedmioty na bok gdy¿ wszystko w tym gabinecie by³o po czêœci zrobione z metalu...
nastĂŞpnie dobyÂłem wÂłóczni Guan[opis w podpisie]
-...-kiedy spojrzaÂłem na tÂą broĂą zabrakÂło mi sÂłów. - Co...co to jest? - zapytaÂłem
WÂłócznia Guan zrobiona przez mojego Ojca jeszcze za jego Âżycia...-powiedziaÂłem z uÂśmiechem
Bardzo poÂżyteczna broĂą i Âłatwa w obsÂłudze...
-Ciekawa broĂą. WiĂŞc mamy walczyĂŚ? - powiedziaÂłem
Hmmm, no tak gdyÂż to najbardziej skuteczna forma treningu-powiedziaÂłem...-jednak nie uÂżywamy Âżadnych jutsu gdyÂż nie chcemy siĂŞ pozabijaĂŚ i nie chcemy zniszczyĂŚ mojego gabinetu
-A wiêc walczmy. - powiedzia³em i ruszy³em w stronê Izu. Kiedy by³em tu¿ przy nim postanowi³em go podci¹Ì wœlizgiem w nogi.
Metalowym drzewcem odepchn¹³em siĂŞ od ziemi w ten sposób unikajÂąc ataku...wyskoczyÂłem w powietrze i rzuciÂłem kunajem który o cal min¹³ Mojego "przeciwnika" a ja wykonaÂłem z nim kawarimi...
RobiĂŞ 3 Bushiny i razem z nimi ruszam w stronĂŞ Izu. Aby go zmyliĂŚ szybko zamieniamy siĂŞ miejscami
Hmm
WykonujĂŞ kawarimi za przeciwnika i jestem jakieÂś 10m za nim.
Rzucam shurikenami w Klony -tak myÂślĂŞ- które stojÂą po obu stronach oryginaÂłu
Pufff. Klony zniknĂŞÂły. Nie majÂąc Âżadnego pomysÂłu na kolejny atak rozejrzaÂłem siĂŞ po pomieszczeniu. W moje oko wpadÂło krzesÂło. Bez Âżadnego namysÂłu zÂłapaÂłem je i rzuciÂłem nim w Izu.
-[I see you!]....-powiedziaÂłem przykucajÂąc i wystawiajÂąc przed siebie wÂłóczniĂŞ kiedy wycelowaÂłem wystrzeliÂłem jej ostrze jednak te zamiast odbiĂŚ krzesÂła przebiÂło siĂŞ przez nie wiĂŞc musiaÂłem wykonaĂŚ szybki unik....-A to byÂło takie Âładnie krzesÂło-powiedziaÂłem patrzÂąc na nie z Âżalem...
-Ale strasznie nie wygodne! - powiedzia³em a w³aœciwie wykrzykn¹³em i rzuci³em kunai w Izu
WykonujĂŞ szybko Jiki no Jutsu a kunaj gdyÂż jest metalowy odpycha siĂŞ ode mnie [chyba Âże uÂżywasz drewnianych albo plastikowych]
WiĂŞc jakby co wykonujĂŞ teÂż unik
ZrobiÂłem unik. - Chyba skoĂączymy walkĂŞ, bo szkoda gabinetu - powiedziaÂłem
Jak uwaÂżasz powiedziaÂłem odrzucajÂąc Clarence'owi jego kunaj i skÂładajÂąc wÂłóczniĂŞ w caÂłoœÌ...
Kiedy skoĂączyÂłem wyrzuciÂłem zniszczone krzesÂło przez okno...
[NMK]-nie ma krzesÂła
-Hmm...wiĂŞc jak oceniasz moje zdolnoÂści bojowe? - zapytaÂłem peÂłen ciekawoÂści
Hmm..nie jest Âźle jak na genina. Ale przed tobÂą jeszcze duÂżo pracy powiedziaÂłem siadajÂąc na fotelu Kage
-DziĂŞkujĂŞ. Gdyby byÂłby lepszy teren na pewno wypadÂł bym lepiej - powiedziaÂłem
ByĂŚ moÂże...-powiedziaÂłem-moÂże kiedyÂś bedzie okazja Âżeby powalczyĂŚ na serjo-dodaÂłem po chwili
-PoÂżyjemy zobaczymy - podsumowaÂłem krótko
-taaa-powiedziaÂłem zaczynajÂąc czytaĂŚ jakiÂś raport o gospodarce wodnej Iwy...
-Ja juÂż chyba pójdĂŞ. Do zobaczenia - powiedziaÂłem i machn¹³em rĂŞkÂą.
-Narazie-powieddziaÂłem i kiedy wyszedÂł ponownie zajaÂłem siĂŞ swojÂą przerwanÂą pracÂą..
Izu przebudziÂł siĂŞ...
RozejrzaÂł siĂŞ po gabinecie...
SpojrzaÂł na zegarek
Uœmiechn¹³ siê szybko siê umy³ a ¿elazny grzebyk sam uczesa³ jego w³osy...
Kiedy te wyschÂły zaÂłoÂżyÂł na nie chustkĂŞ ze znakiem iwy na czole i wyszedÂł z gabinetu
nmm
PrzychodzĂŞ do gabinetu siadam za biurkiem i zaczyman pisac jakiÂś raport mimo iÂż mi siĂŞ bardzo nie chce i jest to nudne i gÂłupie
Yamato wkracza do gabinetu i staje spoglÂądajÂąc na brata.
- Nie sÂądziÂłem, Âże kiedyÂś ujrzĂŞ taki widok...
Hehehe-zaÂśmiaÂłem siĂŞ
-ÂŚwiat siĂŞ zmienia...i to znaczÂąco...teraz to my tworzymy teraÂźniejszosĂŚ i dziĂŞki temu ksztautujemy przyszÂłoœÌ..naszÂą, naszych dzieci, wnuków i nastĂŞpnych pokoleĂą-powiedziaÂłem
Przed budynkiem pojawiÂł siĂŞ chÂłopak z dwurĂŞcznym mieczem w rĂŞku.SpojrzaÂł siĂŞ na okno od gabinetu TsuchiKage które byÂło otwarte.WskoczyÂł na ÂścianĂŞ po czym zacz¹³ po niej biegn¹Ì aÂż w koĂącu wskoczyÂł do gabinetu tutejszego Kage.Po co ja tu w ogóle wchodzĂŞ?ZatrzymaÂłem siĂŞ przy samym oknie i spojrzaÂł siĂŞ na nieznajomego który siedziaÂł za biurkiem który wydawaÂł siĂŞ byĂŚ TsuchiKage po czym na drugiego równieÂż nieznajomego mi.StaÂłem tak nic nie mówiÂąc.
Nagle ten siedzÂący przy biurku nawet nie spojrzawszy na ciebie przyÂłorzyÂł ci grot wÂłóczni do gardÂła...
-Kim jesteÂś i czego tu szukasz nieznajomy...
GdybyÂś wszedÂł przez drzwi przyjaÂł bym ciĂŞ w inny sposób... -odwruciwszy siĂŞ dostrzegÂł miecz w rĂŞku....-showaj to zabawkĂŞ bo siĂŞ pokaleczysz..-dodaÂł..
ChÂłopak rozsypaÂł siĂŞ na maÂłe kawaÂłeczki kamieni po czym znów siĂŞ poskÂładaÂł jednak gdy to zrobiÂł po prostu znikn¹³(ShunshinNoJutsu).StaÂł on zawieszony na suficie za pomocÂą czakry w kÂącie.PatrzyÂł siĂŞ na osobĂŞ która przystawiÂła mu grot wÂłóczni do gardÂła po czym rzekÂł:
-Shadow-powiedziaÂł majÂąc na twarzy szyderczy uÂśmiech
Witaj Shadow...nagle do okoÂła ciebie pojawiÂła siĂŞ metalowa kladka a twój miecz staÂł siĂŞ niezwykle ciĂŞÂżki i wypadÂł na sufit klatki który jest u dÂłu ..
-Izu...Tsuchikage...i osoba która wÂłada wwszystkim co metalowe...-co ciĂŞ sprowadza...-zapytaÂłem
-W zasadzie to nic-powiedziaÂłem bĂŞdÂąc w takiej pozycji jak przedtem.Metalowa klatka nie zrobiÂł na mnie w ogóle wraÂżenia.PatrzyÂł siĂŞ na Kage który mnie uwiĂŞziÂł.Ciekawe czy jest dumny z tego Âże udaÂło mu siĂŞ uwiĂŞziĂŚ dwunastolatka.Po chwili milczenia rzekÂł:
-Chyba nie stanowiĂŞ dla ciebie zagroÂżenia-powiedziaÂł z wyraÂźnÂą kpinÂą
Hmmm...wiesz ja w twoim wieku by³em doœÌ groŸny...
Nie lubiê jak ktoœ mnie tak zachodzi od ty³u...to doœÌ niekomfortowa sytuacja...zreszt¹ co siê dziwisz...mamy ciê¿kie czasy i nie wiadomo kto zechce ciê zabiÌ...
-powiedziaÂłem a klatka zniknĂŞÂła a ja wystawiÂłem wÂłóczniĂŞ na której wylÂądowaÂł miecz a ja przyjrzaÂłem mu siĂŞ...
-SkÂąd go masz...-zapytaÂłem....-Taki dzieciak...to nierealne...-dodaÂłem w myÂślach...
WylÂądowaÂłem na ziemi po czym rzekÂłem:
-WykuÂłem go-odpowiedziaÂłem.W kuÂźni Siedmiu Mistrzów Miecza.DodaÂłem w myÂślach.ChwyĂŚ go.PomyÂślaÂłem wiedzÂąc co siĂŞ stanie jeÂśli go zÂłapie.ObserwowaÂłem TsuchiKage który doœÌ dokÂładnie przyglÂądaÂł siĂŞ mojemu mieczowi.W koĂącu rzekÂłem:
-Co ciĂŞ tak interesuje?-spytaÂłem
Yamato korzystajÂąc z zajĂŞcia siĂŞ sobÂą obu obecnych rozsiadÂł siĂŞ pod ÂścianÂą wyjmujÂąc i rozkÂładajÂąc waÂłówkĂŞ w postaci miodu, miodu, oraz miodu... pitnego.
Gdy by³ gotowy z zaciekawieniem zacz¹³ obserwowaÌ sytuacjê popijaj¹c miodek.
- Nii-chan, jak siĂŞ juÂż zapoznacie, to moÂże rozwaÂżyÂł byÂś projekt wielkiego festiwalu miodu? Wiesz, przydaÂło by siĂŞ rozruszaĂŚ interes... >glup< Dodatkowo moÂżemy rzuciĂŚ hasÂło "Obce Armie - Miód Pitny za darmo", nie ma jak unikniĂŞcie inwazji innych osad i nawiÂązanie kontaktów handlowych za jednym zamachem >glup<
SÂłuchajÂąc sÂłów nieznajomego najbardziej zaciekawiÂł mnie zwrot "Obce Armie".Nie wiedzÂąc o co chodzi postanowiÂł zapytaĂŚ:
-Co masz na myÂśli mówiÂąc "Obce Armie"?-zadaÂł pytanie nieznajomemu i oczekujÂąc odpowiedzi dziwiÂł siĂŞ iloÂściom miodu jakÂą chÂłopak posiada.CzyÂżby on ÂżyÂł miodem?PomyÂślaÂłem uÂśmiechajÂąc siĂŞ szyderczo.JednoczeÂśnie spoglÂądaÂłem okiem na TsuchiKage.
-Hmmm...co mnie interesuje...
WidziaÂłem juÂż podobnÂą broĂą...i wiem gdzie zostaÂła wykuta...pak przynajmniej przypuszczam i potrafiĂŞ siĂŞ domyÂśleĂŚ jeÂśli go chwycĂŞ to mnie "zaatakuje"
-Co do festiwalu...no cóÂż z tym trzeba poczekaĂŚ aÂż inni rozprawiÂą siĂŞ ze zÂłymi najeÂźdÂźcami którzy podobno atakujÂą nasz kontynent ...ma byĂŚ ich tysiÂące jednak z tego co wiem widziano tylko jednego czy dwóch...
Yamato gdzie twoje dobre wychowanie...PoczĂŞstowaÂł byÂś goÂścia miodem bo i tak zawsze moÂżesz sobie go "wyprodukowaĂŚ" w nieograniczonych iloÂściach...:P
-Nie zaatakuje-zapewniÂłem TsuchiKage
-Czyli z tego co mówicie majo na nas napaœÌ obce siÂły?-spytaÂłem nie wiedzÂąc czy dobrze usÂłyszaÂłem
-A z jakiej wioski tak a pro po ma nadciÂągn¹Ì wróg?-zadaÂłem kolejne pytanie które byÂło skierowane do objogu panów
-Nie ja tak mówiĂŞ...mówiÂą tak inni a raczej mówili na jakimÂś durnym posiedzeniu w górze niedaleko oto...
A z jakiej wioski...Z nieznanej-powiedziaÂłem z kpinÂą w gÂłosie...
-Mogê?-spyta³em ³api¹c za rêkojeœÌ swojego miecza i unosz¹c go bez problemu jedn¹ rêk¹ po czym opieraj¹c go na swoim barku bo tak by³o mi wygodnie.Rozgl¹dn¹³em siê po sali za jakimœ miejscem do usiedzenia.Dojrza³em krzes³o na przeciwko TsuchiKage i powiedzia³em:
-Pozwolisz-gdy to powiedziaÂłem usiadÂłem na krzeÂśle a swój dwurĂŞczny miecz oparÂłem o swojÂą nogĂŞ ciÂągle trzymajÂąc rĂŞkĂŞ na rĂŞkojeÂści.ZapadÂła chwile milczenia którÂą przerwaÂły moje sÂłowa:
-Co miaÂłeÂś na myÂśli mówiÂąc wczeÂśniej Âże wiesz gdzie zostaÂła wykuta moja broĂą?-spytaÂłem bĂŞdÂąc tym zaciekawionym
-po 2 pierwszych pytaniach tylko kiwn¹³em g³ow¹
-MiaÂłem na myÂśli dokÂładnie to co powiedziaÂłem..
To niezwykÂła broĂą jak mniemam posiada teÂż specjalne wÂłasnoÂści...
-Nie mylisz siĂŞ-powiedziaÂłem do Kage
-Ów unikalna wÂłaÂściwoœÌ zostaÂła nabyta caÂłkiem przypadkiem-rzekÂłem do Izu
-Nie bĂŞdĂŞ jej demonstrowaÂł.Chyba Âże mnie do tego zmusisz-rzekÂłem uÂśmiechajÂąc siĂŞ szyderczo poniewaÂż chodziÂło mi o pojedynek który zapewne bym przegraÂł.W koĂącu Genin nie moÂże liczyĂŚ siĂŞ z Kage.
-Nawet o to nie prosilem powiedziaÂłem gdybym chciaÂł zobaczyĂŚ poprostu bym ciĂŞ zaatakowaÂł...
-Tak wiĂŞc co ciĂŞ tu sporiwadza...-zapytaÂłem przekÂładajÂąc kolejnÂą stronĂŞ i zaczynajÂąc coÂś na niej pisaĂŚ pochyÂłym pismem
-Znudzony udaÂłem siĂŞ w podróÂż.WyruszyÂłem z Oto i zaledwie po dwóch godzinach dotarÂłem do Hi no Kuni.Jednak dÂługo tam nie zabawiÂłem.I szybko dotarÂłem nad kanion w AmeGakure gdzie odpocz¹³em.ZauwaÂżyÂłem Âże ktoÂś za pomocÂą jakiegoÂś Jutsu zawaliÂł Âściany kanionu na wioskĂŞ poÂłoÂżonÂą na jego dnie.MoÂże to byli ów najeÂźdÂźcy.NastĂŞpnie dotarÂłem pod bramĂŞ twojej wioski.Bez problemu dostaÂłem siĂŞ do Âśrodka poniewaÂż straÂżnicy najwyraÂźniej spali.PrzechodzÂąc obok budynku TsuchiKage zupeÂłnie bezinteresownie zajrzaÂłem do Âśrodka wchodzÂąc przez okno.I o to jestem-opowiedziaÂłem krótkÂą historiĂŞ Izu.
StraÂżnicy nie spali...Mamy maÂło ludzi a na caÂłym kontynĂŞce wszystkie wioski wprowadziÂły stan wyjÂątkowy..jeÂśli z tymi najeÂźdzcami to bujda to inne wioski mogÂą zaatakowaĂŚ sÂłabsze wiĂŞc i ja musiaÂłem wprowadziĂŚ stan wyjÂątkowy...obecnie wszyscy ninja rozkÂładajÂą póÂłapki na murach a jak skoĂączÂą to bramy wioski zostanÂą zawarte i nikt nie wejdzie bez mojej zgody...
-Ach.Mam nadziejĂŞ Âże bĂŞdĂŞ mógÂł wyjœÌ?-spytaÂłem nie wiedzÂąc czy bĂŞdzie moÂżna tak sobie wyjœÌ z wioski.JeÂżeli wróg ma zaatakowaĂŚ kontynent to równie dobrze w Yuki moÂże zrobiĂŚ coÂś podobnego co w Ame.I tak w tej przeklĂŞtej wiosce nic mnie nie trzyma jak tylko zemsta.ÂŚcisn¹³em rĂŞkĂŞ w której trzymaÂłem miecz na myÂśl o mordercy moich rodziców.MiaÂłem ochotĂŞ kogoÂś zabiĂŚ jednak nie wypadaÂło przy obecnoÂści TsuchiKage.
-JeÂśli zechcesz tak....Wszystkich przyjezdnych którzy nie nadajÂą siĂŞ do walki kierujemy do Konochy bo oni majÂą potĂŞÂżne schrony w których moÂżna siĂŞ schowaĂŚ...kaÂżdy kto chce pomóc w walce, jeÂśli to takowych dojdzie, moÂże zostaĂŚ..
-Z chĂŞciÂą pomogĂŞ.JeÂżeli siĂŞ w ogóle przydam-powiedziaÂłem do Izu po czym pomyÂślaÂłem o YukiGakure.MiaÂłem obraz pÂłonÂących domów.Ludzi biegajÂących i szukajÂących schronienia.I martwych ludzi.UÂśmiechn¹³em siĂŞ szyderczo po czym powiedziaÂłem:
-YukiGakure nie ma szans-powiedziaÂłem spokojnie choĂŚ to tam siĂŞ urodziÂłem i wychowaÂłem.
-Hee..chcesz zostaĂŚ zamiast wróciĂŚ do swojej wioski...
-co oni ci takiego zrobili Âże aÂż tak ich nienawidzisz...-zapytaÂłem patrzÂąc na chÂłopaka z zaskoczeniem w oczach...
-OczywiÂście jak chcesz zostaĂą przydasz siĂŞ napewno...
-Nic mi nie zrobili tylko po prostu mam nie miÂłe wspomnienia z tÂą wioskÂą-odpowiedziaÂłem Izu po czym spojrzaÂłem przez okno czy coÂś siĂŞ nie dzieje.Ludzi normalnie chodzili choĂŚ byÂło ich maÂło na ulicy.Zapewne robili ostatnie zakupy zanim wyruszÂą do KonohaGakure.SpojrzaÂłem na osobĂŞ siedzÂącÂą pod ÂścianÂą i zapytaÂłem siĂŞ TsuchiKage:
-Co on siĂŞ tak zajad tym miodem?-spytaÂłem patrzÂąc siĂŞ na Yamato
-To mój brat Yamato...OdziedziczyÂł Kekie genkai po naszej matce...
Potrafi kontrolowaĂŚ pszczoÂły....I co naturalne lubi miodek jak kaÂżdy a Âże ma go zawsze pod dostatkiem to siĂŞ nim zajada...
Szczerze mówiÂąc tym jego miodkiem to moÂżna by wyÂżywiĂŚ ca³¹ wioskĂŞ w czasie gÂłodu....-powiedziaÂłem ÂśmiejÂąc siĂŞ
Lekko zaskoczony Ryuoga otrz¹sn¹³ siê z szoku.
- err, ja mówiÂąc obce armie miaÂłem na myÂśli dowolne siÂły w liczbie wiĂŞkszej niÂż czterech shinobi szukajÂące zwady. Nii-chan niedawno stanowisko obj¹³ i nie chcemy kÂłopotów... A co do miodku to z chĂŞciÂą poczĂŞstujĂŞ wyrobami mego rodu. JakoœÌ gwarantowana, a i próbki te sÂą darmowe. Ostatnio interes podupadÂł... - Yamato podrapaÂł siĂŞ po potylicy - Przy okazji, zwĂŞ siĂŞ Yamato, ale wszyscy woÂłajÂą mnie Ryuoga. JeÂśli chciaÂłbyÂś spokojnej roboty z kwaterunkiem i wyÂżywieniem w komplecie, to zapraszam.
Kamizuru wyciÂągn¹³ dwa antaÂłki dwójniaka w stronĂŞ wspóÂłbiesiadników.
-DziĂŞki Yamato- powiedziaÂłem biorÂąc jeden antaÂłek miodu i popijajÂąc sobie...
A o jakiejÂże to spokojnej pracy mówisz-zapytaÂłem spokojnie patrzÂąc na Ryu
SpojrzaÂłem na Yamato z nieufnoÂściÂą.MoÂże chce mnie otruĂŚ.ZaryzykowaÂłem biorÂąc do rĂŞki antaÂłek ze zÂłotym miodem.Nie pewnie powÂąchaÂłem i stwierdziÂłem Âże zapach ma znakomity.PodniosÂłem do góry antaÂłek i rzekÂłem:
-Na zdrowie-po tych sÂłowach skosztowaÂłem miodnego trunka.Tak jak i zapach tak i smak byÂł wyÂśmienity.PostanowiÂłem pogratulowaĂŚ Ryudze:
-Wyborne.I mówisz Âże taka doskonaÂłoœÌ siĂŞ nie sprzedaje?-zapytaÂłem z niedowierzaniem
-Jak juÂż mówiÂłem jestem Shadow-przedstawiÂłem siĂŞ mĂŞÂżczyÂźnie
Yamato pociÂągn¹³ jak zwykle rekordowo dÂługi Âłyk miodu pitnego, po czym przemówiÂł w te sÂłowa:
- Widzicie, jak mnie nie byÂło, to rodowy interes podupadÂł, nie Âżeby siĂŞ miodek do sÂłodzenia i wypieków nie sprzedawaÂł, ale niestety miodosytniĂŞ (bimbrownia miodna) w ruinie zastaÂłem, a przypomnieĂŚ pragnĂŞ Âże po biznesie shinobi to drugi najwaÂżniejszy rejon gospodarki tej oto szacownej osady. - Tu Ryuoga zamaszystym ruchem wskazaÂł otoczenie - I na co nam przyszÂło? Dlatego mym Nindo staÂło siĂŞ wznowienie owego biznesu, by wszystkim nam znowu miodzio siĂŞ ÂżyÂło. WiĂŞc mam propozycjĂŞ: miast agresorów wszelkich na bitwĂŞ wyzywaĂŚ, to na festyn ich sproÂśmy, opijmy, nakarmmy, a na zakoĂączenie umowy podpiszmy na dostawy do ich wiosek naszych cudnych specjaÂłów...
Tu pszczelarz przetoczyÂł swym szelmowskim wzrokiem po reszcie zgromadzonych...
SÂłuchaÂłem RyugĂŞ z maÂłym zaciekawieniem.MiaÂłem inne podejÂście do Âżycia niÂż on."Miast agresorów wszelkich na bitwĂŞ wyzywaĂŚ, to na festyn ich sproÂśmy, opijmy, nakarmmy, a na zakoĂączenie umowy podpiszmy na dostawy do ich wiosek naszych cudnych specjaÂłów."On chyba sobie kpi.Ludzie którzy chcÂą przej¹Ì wioskĂŞ nie dadzÂą siĂŞ tak zÂłagodziĂŚ czy podstĂŞpnie upiĂŚ.PomyÂślaÂłem uÂśmiechajÂąc siĂŞ kpiÂąco.Nic nie rzekÂłem tylko opróÂżniÂłem antaÂłek caÂły i oddaÂłem go wÂłaÂścicielowi.
Po kolejnym d³ugim ³yku Ryuoga westchn¹³:
- Bo widzisz, moÂści Shadow, klan nasz bardzo podupadÂł gdy zarazĂŞ ktoÂś na pszczóÂłki nasze kochane nasÂłaÂł straszliwÂą. A wtedy po Âświecie ÂżeÂśmy siĂŞ w poszukiwaniu ratunku rozbiegli... No ale teraz, jak tylko rynki zdominujemy i finansowe zaplecze zdobĂŞdziemy, ród Kamizuru odrodzi siĂŞ i za pomocÂą kontaktów odnajdzie winnych spiskowi... A odczujÂą oni nasze ¿¹dÂła po stokroĂŚ, zapewniam.
Yamato zamyÂśliÂł siĂŞ spoglÂądajÂąc przed siebie...
W umyÂśle naszego pszczelarza zaÂś ujrzeĂŚ moÂżna scenĂŞ: "dwóch maÂłych smyków, braci najwyraÂźniej, gania siĂŞ pomiĂŞdzy pasiekami wÂśród radosnych pszczóÂł..." NastĂŞpnie inne wspomnienie: "ci sami chÂłopcy w tym samym miejscu, starszy pocieszany przez mÂłodszego, trzymajÂącego dÂłoĂą na jego ramieniu. Ów starszy trzyma delikatnie w dÂłoniach drgajÂącÂą w agonii pszczelÂą KrólowÂą MatkĂŞ."
Nagle Ryuoga z rozmach przystawia bukÂłak swój do ust spierzchniĂŞtych i duszkiem wypija caÂły galon miodu...
SiedziaÂłem jak siedziaÂłem i nagle powiedziaÂłem:
-Dlaczego nie wyjedziesz z IwaGakure do innej wioski aby tam rozkrĂŞcaĂŚ swój interes-po tych sÂłowach spojrzaÂłem siĂŞ na TsuchiKage bĂŞdÂąc ciekawym jak zareaguje na mojÂą propozycjĂŞ zwÂłaszcza Âże to jego brat.Nagle poczu³êm zawroty gÂłowy i rzekÂłem:
-Czy ten miód byÂł z alkoholem?-spytaÂłem ÂściskajÂąc mocniej miecz
Yamato z szacunkiem spoziera na antaÂłek:
- A zali, jeden z mocniejszych, lepszym od niego jedynie PóÂłtorak jest. Oto prawdziwa potĂŞga naszego rodu. Nie byle Sake to bowiem, ale trunek co zdrowszy i smaczniejszy jest znacznie!
Zadowolony z Âżycia Ryuoga rozpieczĂŞtowuje kolejny antaÂłek, korzystajÂąc z wieloletniego doÂświadczenia w osuszaniu takowych (dziĂŞki czemu nie jest jeszcze pijany)...
ChÂłopak wstaÂł chcÂąc rozprostowaĂŚ nogi.Miecz oparÂł o biurko TsuchiKage i z wolna ruszyÂł w stronĂŞ okna.Dwa moÂże trzy kroki i lekkie zachwianie.Shadow zÂłapaÂł siĂŞ za gÂłowĂŞ czujÂąc Âże jest pijany.Mimo tego kontynuowaÂł i szedÂł dalej.DotarÂł do okna i spojrzaÂł na przechodniów.ZachwiaÂł siĂŞ i wypadÂł przez okno w ostatniej chwili ÂłapiÂąc siĂŞ rĂŞkÂą parapetu.WisiaÂł tak zamroczony nie majÂąc siÂł wspi¹Ì siĂŞ.
Yamato poderwa³ siê szybko, jak na swoje gabaryty, po czym z cierpiêtniczym westchnieniem i myœl¹ "trzeba bêdzie daÌ informacje na nalepce o tym, i¿ trunek jest znacznie mocniejszy od sake" podszed³ do okna, po czym wyci¹gn¹³ Shadow-kuna i posadzi³ go na pod³odze.
- Spokojnie, dwójniaki nie nale¿¹ do trunków wspierajÂących abstynencjĂŞ, a chodzenie po nich bez wieloletniego przygotowania moÂże zakoĂączyĂŚ siĂŞ kraksÂą. - PodaÂł koledze sporych rozmiarów woreczek z miodnymi wypiekami. - Posil siĂŞ waœÌ, to polepszy nieco sytuacjĂŞ. Ale najlepiej by byÂło jakbyÂś odpocz¹³ nieco...
LeÂżaÂłem tak jak mnie posadzono.SpojrzaÂłem na podsuniĂŞty woreczek z miodnymi ciastkami.Z duÂżym wysiÂłkiem stworzyÂłem klona który trzymaÂł siĂŞ lepiej ode mnie.Jak malutkie dziecka moja replika karmiÂła mnie.Ehh kto to wiedziaÂł dawaĂŚ dwunastolatkowi alkohol.ZwÂłaszcza taki silny.Teraz jestem zupeÂłnie bezuÂżyteczny.Mam nadziejĂŞ Âże wróg z nie tego kontynentu nie zaatakuje teraz.Oby te ciastka zadziaÂłaÂły.Gdy klon opróÂżniÂł caÂły woreczek znikn¹³ w k³êbie dymu a ja bezwÂładnie leÂżaÂłem na podÂłodze oparty plecami o ÂścianĂŞ.
SpojrzaÂłem siĂŞ na Shadowa i zaÂśmiaÂłem siĂŞ...
-MoÂści Shadow widaĂŚ w domu nie piÂłeÂś za duÂżo pysznego miodku....-My-tu wskazaÂłam na Yamato-Od maleĂąkoÂści piliÂśmy najzdrowszy miodek wiĂŞc teraz moÂżemy piĂŚ go bez przerwy i nie upijaĂŚ siĂŞ...
Przepraszam Âże nie uprzedziÂłem ale sam zapomniaÂłem juÂż Âże to nadal alkohol...
Na sÂłowa o domu Shadow wyraÂźnie posmutniaÂł.PrzypomniaÂła mu siĂŞ tragedia która rozegraÂła siĂŞ pewnej nocy.To wtedy jego rodzice zostali zamordowani na co on wszystko patrzyÂł.Zacisn¹³ pieÂści i daÂło siĂŞ usÂłyszeĂŚ trzaskajÂące kostki.Ciastka zadziaÂłaÂły bo chÂłopak poczuÂł siĂŞ trochĂŞ lepiej.Jednak byÂł na tyle pijany Âże nie mógÂł wstaĂŚ dlatego leÂżaÂł na podÂłodze.
Ryuoga poklepuje Shadowa po ramieniu.
- Nie Âłam siĂŞ, miodek jest dobry na wszystko, a pieniÂądze z jego dystrybucji przydadzÂą siĂŞ by rozwiÂązaĂŚ wiele jĂŞzyków... Puki nie zdoÂłasz siĂŞ przygotowaĂŚ do swego celu, Âżyj jakby jutra miaÂło nie byĂŚ i zbieraj Âśrodki na to co planujesz po jutrze... Ja tak robiĂŞ. Pewnego razu dorwĂŞ tego, kto wytruÂł nasze pszczoÂły... Ale puki co staram siĂŞ byĂŚ wszĂŞdzie i nie rzucaĂŚ w oczy za bardzo... Nie wiem co Ciebie gryzie, ale chyba coÂś podobnego do moich problemów, wiĂŞc dam Ci radĂŞ: Kupcy sÂą wszĂŞdzie, a nikt ich nie zauwaÂża, mimo Âże oni widzÂą wszystko...
W gabinecie otworzyÂł siĂŞ tunel czasoprzestrzenny z którego wyskoczyÂł Kiomoto krzyczÂąc - Kto ma alkohol ! - byÂł bardzo spragniony jakiegoÂś wysoko procentowego trunku.
- ChÂłopaki dajcie mi Âłyczka - dodaÂł a jego oczy bardzo siĂŞ ÂświeciÂły.
Yamato uniósÂł jednÂą brew, lecz jednoczeÂśnie wprawnym ruchem rzuciÂł nowo przybyÂłemu antaÂłek... PóÂłtoraka.
- O widzĂŞ pierwszego staÂłego klienta! Smakosza rozpoznaĂŚ moÂżna zawsze i wszĂŞdzie.
Zadowolony Ryuoga wskazaÂł miejsce obok siebie, na podÂłodze.
- WÂłaÂśnie planujemy odrestaurowanie najwiĂŞkszej w znanych krainach Miodosytni i potrzebujemy wspóÂłpracowników, jesteÂś, WaszeĂŚ zainteresowany?
UsiadÂłem obok mÂłodego który rzuciÂł mi alkohol który chĂŞtnie popijaÂłem. - Jasne dlaczego nie, i tak obecnie nie mam powaÂżniejszych zajĂŞĂŚ - odpowiedziaÂłem znów popijajÂąc. - WÂłaÂściwie to poszukuje ucznia, któremu przeka¿ê swojÂą wiedzĂŞ na temat ninjutsu, chÂłopcze jakÂą masz rangĂŞ i jak siĂŞ nazywasz, ja jestem Kiomoto Sage wioski ukrytej w obÂłokach - dodaÂłem po chwili
Yamato zasalutowaÂł zawadiacko.
- Starszy Miodowar, err, genin, Yamato Ryuoga Kamizuru
Uœmiechn¹³ siê Ryuoga.
- Z chĂŞciÂą zostanĂŞ uczniem, o ile sensei lubi miód pitny i nie gardzi goÂścinÂą w okolicach miodosytni.
- Nie gardzĂŞ Âżadnym alkoholem - powiedziaÂłem z uÂśmiechem nie kryjÂąc zadowolenia. - A wiĂŞc mój uczniu polej jeszcze - powiedziaÂłem koĂączÂąc wczeÂśniejszÂą porcjĂŞ.
Ryuoga z namaszczeniem wyjmuje i przekazuje swemu mistrzowi kolejny antaÂłek PóÂłtoraka.
- Hai, Sensei, Miód Pitny i Rój to podstawa.
JednoczeÂśnie odsÂłania on jeden z Plastrów skrytych pod ubraniem i przystawia doĂą bukÂłak, oraz ukÂłada nieopodal kilka sÂłoików miodu.
- Dobra, Starszy Bzykliwy do przetworzenia lotem koszÂącym marsz!
Na te sÂłowa w Plastrze siĂŞ zakotÂłowaÂło, po czym pszczoÂły rozpoczĂŞÂły przetwarzanie miodu zwykÂłego w pitny.
* Ciekawa zdolnoœÌ klanowa... * - pomyÂślaÂłem patrzÂąc jak mój nowy uczeĂą panuje nad pszczoÂłami. - PamiĂŞtaj, zabawa zabawÂą ale nauka jest równieÂż waÂżna... oczywiÂście zaraz po jakiejÂś zachĂŞcie w postaci napojów alkoholowych - powiedziaÂłem czekajÂąc na miód pitny.
ZdziwiÂłem siĂŞ na widok tunelu z którego wyszedÂł nieznajomy mi osobnik.W mgnieniu oka podniosÂłem siĂŞ z ziemi i chwyciÂłem za dwurĂŞczny miecz trzymajÂąc go w jednym rĂŞku.Mimo iÂż alkohol nieÂźle mnie poturbowaÂł byÂłem w stanie jako tako walczyĂŚ.StaÂłem tak jednak czÂłowiek który nie dawno przybyÂł zaspakajaÂł tylko swoje pragnienie.ZamocowaÂłem miecz na plecach i oparÂłem siĂŞ plecami o ÂścianĂŞ obserwujÂąc nieznajomego.
Raizo bez pukania wbiega do gabinetu Tsuchikage.
-Witam yhh yhh yhh (dyszy) jest tu moÂże nie jaki Kiomoto?
Po czym opar³ siê o œcianê ¿eby troszeczkê odpocz¹Ì.
-DostaÂłem informacjĂŞ, Âże tu moÂże przebywaĂŚ. Chce zostaĂŚ jego uczniem!-powiedziaÂł dumnie.
Yamato napeÂłniÂł z pomocÂą pszczóÂłek antaÂłki i rozdaÂł zebranym, dajÂąc teÂż jeden nowo przybyÂłemu (z zastrzeÂżeniem, iÂż osoby niepeÂłnoletnie - poniÂżej piĂŞtnastego roku Âżycia - dostajÂą wersjĂŞ o mniejszej iloÂści promili):
- Witamy, witamy i na degustacjĂŞ niewielkÂą zapraszamy. - Ryuoga spoglÂąda na brata - Nii-san, widzisz, zawsze mówiÂłem, Âże miodek nie jest zÂły. Nie mieliÂśmy w Sunie nikogo do obrony, a powoli formuje siĂŞ nam armia berserków miodnych. Do tego moÂże siĂŞ uda nie tylko miodosytniĂŞ rozkrĂŞciĂŚ, ale i jak¹œ mini-akademiĂŞ u nas w siedzibie rodu?
- Tutaj jestem - powiedziaÂłem unoszÂąc rĂŞkĂŞ. Nie zwracaÂłem uwagi na shinobi który chwyciÂł miecz, wiedziaÂłem Âże prawdopodobnie to przyjaciel mojego nowego ucznia. - Hej nieznajomy, napij siĂŞ z nami - powiedziaÂłem do Raizo ( którego jeszcze nie znam )
GwaÂłtownie przerzuciÂłem wzrok z kolesia co wyskoczyÂł z jakiegoÂś tunelu na innego nieznajomego który nie dawno wszedÂł.OderwaÂłem siĂŞ od Âściany i z zaÂłoÂżonymi rĂŞkoma rzekÂłem:
-Jestem Shadow-powiedziaÂłem chÂłodno
-Masz duÂże wziĂŞcie na uczniów-rzekÂłem do Kiomota i usÂłyszawszy Âże alkoholowy miód jest sÂłabszy od poprzedniego bez obaw wypiÂłem do dna zwracajÂąc Ryudze jego antaÂłek.
"-To on ? A wyglÂąda na jakiegoÂś pijaczka...-pomyÂślaÂł."
-WyobraÂżaÂłem sobie zupeÂłnie inaczej, jako mĂŞÂżnego wojownika.
PowiedziaÂł stanowczo odrzucajÂąc trunek.
-Nie przepadam za alkoholem, lecz myÂślĂŞ Âże to nie przeszkodzi mi zostaĂŚ twoim najlepszym uczniem.
- Hmm Shadow tak? chcesz równieÂż do³¹czyĂŚ - spytaÂłem pewnie, po czym spojrzaÂłem w stronĂŞ chÂłopaka który wszedÂł.
- MoÂże siĂŞ przedstawisz... oczywiÂście Âże moÂżesz zostaĂŚ moim uczniem, od dawna szukam ludzi którym bĂŞdĂŞ mógÂł przekazaĂŚ
swojÂą wiedzĂŞ. - powiedziaÂłem i spojrzaÂłem na Shadowa. * JeÂżeli i on by do³¹czyÂł miaÂłbym ca³¹ druÂżynĂŞ, jeÂżeli ta trójka pozna mojÂą technikĂŞ bĂŞdzie mogÂła zniszczyĂŚ caÂłe wioski... potrzebny jest tylko ten Shadow. {spojrzaÂłem w kierunku Raizo} moÂże byĂŚ dobry, widaĂŚ Âże jest chĂŞtny do nauki {spojrzaÂłem na Ryuogu} on jest prawie taki jak ja, moÂże wiele osiÂągn¹Ì * - porozmyÂślaÂłem chwilĂŞ.
"-WÂłaÂśnie nie przedstawiÂłem siĂŞ! Ale ze mnie kretyn!-pomyslaÂłem.
-Przepraszam zapomniaÂłem siĂŞ przedstawiĂŚ!Nazywam siĂŞ Raizo i pochodzĂŞ z wioski Taki.-powiedziaÂłem.
Po czym ukÂłoniÂł siĂŞ i zabójczym wzrokiem spojrzaÂł na Shadowa.
"-Ale ma tupet taki dzieciak i juÂż alkohol pije...nie do pomyÂślenia-pomyÂślaÂłem
-W tym problem Âże ja juÂż mam trenera.Jednak treningu nie odmówiĂŞ lecz od razu mówiĂŞ Âże nie pisze siĂŞ na ÂżadnÂą druÂżynĂŞ-rzekÂłem do Kiomota i spojrzaÂłem na TsuchiKage którego wszyscy praktycznie traktowali jak powietrze.Ciekawe co teraz robi Hideki z tÂą swojÂą Dasari.Na pewno siĂŞ do siebie zbliÂżyli.Od poczÂątku byÂło widaĂŚ Âże mu siĂŞ narzuca choĂŚ skrycie to kryÂła.PomyÂślaÂłem po czym spojrzaÂłem na resztĂŞ.
- No dobrze skoro chcesz trening bĂŞdziesz go miaÂł - powiedziaÂłem z uÂśmiechem. - ProponujĂŞ maÂłe sprawdzenie moÂżliwoÂści wasza trójka przeciwko mnie... - dodaÂłem i w tym momencie zauwaÂżyÂłem kogoÂś w stroju Tsuchikage. * To nie Samhain wÂłada IwÂą?? widzĂŞ Âże czasy siĂŞ zmieniajÂą * - pomyÂślaÂłem.
-Tutaj?Chyba nie chcemy zniszczyĂŚ gabinet TsuchiKage nieprawdaÂż?-spytaÂłem nie bĂŞdÂąc pewnym czy zaatakowaĂŚ
-ChodÂźmy na ulicĂŞ.Tam bĂŞdzie mnóstwo miejsca-powiedziaÂłem i poczuÂłem Âże juÂż wróciÂłem do normy i efekty uboczne alkoholu minĂŞÂły.
-WiĂŞc jak idziemy?-spytaÂłem pokazujÂąc oczami drogĂŞ przez okno
Ryuoga wstaje i przeciÂąga siĂŞ.
- Nie przejmujcie siĂŞ Izu Nii-sama, czcigodny Tsuchikage czasami siĂŞ wy³¹cza gdy kontempluje Dwójniak. UpiĂŚ go nie sposób, ale to prawdziwy koneser. Tak na przyszÂłoœÌ, jakbyÂście chcieli coÂś zaÂłatwiĂŚ w urzĂŞdzie, to pamiĂŞtajcie o dowodzie przyjaÂźni z mojego skÂładu handlowego.
Yamato zostawia sÂączÂącemu w zamyÂśleniu miód Izu trzy antaÂłki miodu.
- Nii-chan, ja idĂŞ na zewnÂątrz, dopinguj mnie, a jak siĂŞ uda to moÂże wzmocnimy osadĂŞ o paru przyjezdnych - tu wskazuje gÂłowÂą na resztĂŞ obecnych - na dÂłuÂższy czas...
"-Ten Shadow za kogo on sie ma... baran jeden - pomyÂślaÂłem."
-Shadow chyba zapomniaÂłeÂś, Âże jesteÂś z nas najsÂłabszy wiĂŞc trzymaj jĂŞzyk za zĂŞbami.
Po czym Raizo spojrzaÂł na swego mistrza - Kiomoto i powiedziaÂł.
-WiĂŞc chodÂźmy czas to pieniÂądz jak to mawiajÂą....
- Dobrze, na ulicĂŞ - powiedziaÂłem i wyskoczyÂłem za okno, pod moimi uczniami ( jednym chwilowym ) pojawiÂł siĂŞ tunel czasoprzestrzenny, zniknĂŞli i pojawili siĂŞ na ulicy.
<nmm, nms, nmr i nmr >
-Gdyby Kiomoto nie byÂł moim przeciwnikiem miaÂłbyÂś sporĂŞ problemy-powiedziaÂłem do Raizo zdejmujÂąc z pleców dwurĂŞczny miecz który trzymaÂłem w jednej rĂŞce co ÂświadczyÂło o mojej wielkiej sile.AktywowaÂłem technikĂŞ Domu i wyskoczyÂłem z okna.WylÂądowaÂłem gÂładko na ziemi ÂściÂągajÂąc ciĂŞÂżarki z nóg i kÂładÂąc je na poboczu.Gdy juÂż to zrobiÂłem krzykn¹³em:
-Jestem gotowy-po tych sÂłowach czekaÂłem na przeciwnika
-Gdy skoĂączyÂłem swojÂą pracĂŞ posprzÂątaÂłem na biurku zamitÂłem podÂłogĂŞ itd...
OczywiÂście wyczyÂściwszy ubranie i poprawiwszy czapkĂŞ na gÂłowie wyszedÂłem z gabinetu...
nmm
Samhain zapukaÂł do drzwi jednak nawet nie czekaÂł na usÂłyszenie sÂłowa proszĂŞ tylko od razu wszedÂł do gabinetu... widzÂąc Âże nikogo nie ma postanowiÂł siĂŞ trochĂŞ rozejrzeĂŚ...
-ech widzê ¿e nie za wiele siê tutaj zmieni³o od mojego ostatniego pobytu tutaj- jêkn¹³ sobie pod nosem, po czym zakaszla³ lekko. Nastêpnie rozsiad³ siê na swoim dawnym fotelu
PodchodzĂŞ do drzwi i pukam. Ale nieco póÂźniej przyglÂądam siĂŞ drzwiom. ByÂły uchylone wiĂŞc pociÂągn¹³em za klamkĂŞ - Witaj Izu - powiedziaÂłem ale póÂźniej zorientowaÂłem siĂŞ Âże Izu tu nie ma - Ej! Kim ty jesteÂś?! - powiedziaÂłem do nieznajomego trochĂŞ zdenerwowany ale po chwili siĂŞ uspokoiÂłem gdy zauwaÂżyÂłem u niego opaskĂŞ Iwy
//jakbyÂś czyaÂł pozostaÂłe posty wiedziaÂłbyÂś Âże moja postaĂŚ jest zakapturza i opaski nie widaĂŚ.. / /

PodniósÂł trochĂŞ gÂłowĂŞ do góry, widaĂŚ byÂła Âże przybysz wybiÂł go z zamyÂślenia
-hmm...- zacz¹³ drapaĂŚ siĂŞ po brodzie -kim ja jestem?- na twarzy Samhain'a byÂło widaĂŚ lekki uÂśmiech -ja jestem nieznajomym, przechodniem których mijasz codziennie setki, których Ty i twoje Âżycie nie interesuje- popatrzyÂł na swojego rozmówce, widaĂŚ byÂło Âże sÂą w podobnym wieku, jednak mimo to w jego gÂłosie byÂło sÂłychaĂŚ wyÂższoœÌ
-Tak wiĂŞc to jest nowe pokolenie wojowników z Iwa-Gakure?-uÂśmiechn¹³ siĂŞ - tak wiĂŞc powiem szczerze nie interesuje mnie po co tu przybyÂłeÂś, jednak ma nadzieje Âże odpowiesz mi na kilka pytaĂą... zacznijmy od tego Kto jest obecnie Tsuchikage jak i ilu ninja posiada obecnie wioska...- Samhain koĂączÂąc zdanie wstaÂł, jego pÂłaszcz lekko zawirowaÂł i podbiÂł siĂŞ nieco w górĂŞ, cieĂą kaptura szczelnie zasÂłaniaÂł twarz jedyne co daÂło siĂŞ dojrzeĂŚ to maÂły uÂśmiech
-Nie odpowiem Ci na to pytanie. Wcale CiĂŞ nie znam a takie dane sÂą poufne - powiedziaÂłem do nieznajomego
Samhain uœmiechn¹³ siê lekko
-a tam poufne... imiĂŞ Tsuchikage chyba moÂżesz mi zdradziĂŚ? - Samhain lekko spojrzaÂł na biurko -a zresztÂą tutaj gdzieÂś powinny byĂŚ papiery z jego pieczÂątkami wiĂŞc zaraz bĂŞdĂŞ miaÂł te wszystkie informacje, których potrzebuje- znów spojrzaÂł na przybysza
-jesteÂś wolny moÂżesz iœÌ - chwile po wypowiedzeniu tych sÂłów na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ maÂły grymas
-kurde, ach te stare nawyki - zakl¹³ pod nosem, po czym rozpocz¹³ przegl¹dania zawartoœci biurka
Samhain

UsÂłyszaÂłeÂś katarynkĂŞ. DoœÌ weso³¹ powtarzajÂącÂą siĂŞ melodiĂŞ. Do oko³¹ wszystki zamilkÂło. Wszystko przestaÂło siĂŞ ruszaĂŚ. Nawet wskazówki zegara. Nawet ludzie w pomieszczeniu. Do gabinetu wszedÂł po chwili dziadek. TrzymaÂł w rĂŞkach pudÂło z korbkÂą którÂą wolnym ruchem krĂŞciÂł. MĂŞÂżczyzna w doœÌ starym wieku, niski, ubrany w jakies kolorowe ubranie wiszÂące na jego chudym ciele, siwa niezadbana brudka i usmiech z zóÂłtymi zĂŞbami. OdpychajÂący widok zarazem budzÂący wielka ciekawoœÌ. PodskakiwaÂł ten kataryniarz do rytmu swej muzyki dajac w ten sposób sus do prozdu zbliÂżajÂąc siĂŞ ku tobie.
- Hej, hej nadchodze JA - Âśpiewa nieznajomy nie zwazajac na wszystko - Iwa zÂła, Iwa trwa. Idzie pan, idzie tam do kraju wód gdzie skrywa siĂŞ czasu potĂŞga. I hop i hap. ZÂłapaÂłem tajemnicy smak i ciÂągne pamiĂŞci bogactwa. Samurajów siedmiu los. Zaginionego lodowego wÂładcy mieczy poszukuje caÂły Âświat i Iwy potĂŞgi czas pokazaĂŚ twarz. IdÂź i zdobÂądÂź nam Ugawy pamiĂŞtnik zachowany w kamieniu kolumn. - mĂŞÂżczyzna podskoczyÂł bardzo wysoko - SÂłowa klucz. "DojdÂź do YPSYW ONUF"- zanim mĂŞÂżczyzna spadÂł na ziemiĂŞ zmieniÂł sie w ognika, iskierkĂŞ która zd¹¿yÂła jedynie dotknaĂŚ ziemi i znikn¹Ì.

Cytat: Ranga zadania: A/S
Zadanie pocz¹tkowe: OdnaleŸÌ B³êkitnego Samuraja
Zadanie gÂłówne: ZdobyĂŚ jedna z siedmiu kawaÂłków pradawnej kolumny.
Miejsce rozgrywki misji : Kirigakure no sato (szczegóÂłowy pobyt nieokreÂślony)
Wynagrodzenie dla jednego Shinobi: brak
IloœÌ Shinobi: 1
1.Samhain
Spec: WiĂŞcej chakry i punktów na staty. niÂż zawsze
-Eee...co to byÂło... - powiedziaÂłem do siebie zdziwiony tÂą ca³¹ sytuacjÂą która tu teraz zaistniaÂła. " Ale obleÂśny staruch " - pomyÂślaÂłem. - Chyba masz misjĂŞ - przemówiÂłem do niego po chwili i wyszedÂłem z gabinetu <nmm>
Samhain sÂłyszÂąc piosenkĂŞ dziadka od razu przerwaÂł wykonywane przez siebie czynnoÂści wsÂłuch.ujÂąc siĂŞ w sÂłowa
-Kraj wód? pewne chodzi o Kiri.. - lekko uÂśmiechn¹³ siĂŞ kiedy ta myÂśl przeszÂła przez jego umysÂł
-Hyuta-sensei czyÂżby spotkanie po latach- analizujÂąc dalszÂą czêœÌ piosenki Samhain doszedÂł do wniosków Âże musi to byĂŚ powiÂązane z dawnÂą przygodÂą i historiÂą o siedmiu samurajach. Kiedy o tym rozmyÂślaÂł ciarki przeszÂły mu po plecach... przecieÂż ostatnio jego Âżycie wisiaÂło na wÂłosku a co moÂże byĂŚ tym razem? no i teraz idzie sam... Jednak pomimo wszystkich tych wÂątpliwoÂści niezwÂłocznie wyruszyÂł w kierunku Kiri-Gakure
<nmm>
//Kropka by Kaoru. Powód: wyczulona cenzura.//
WszedÂł do pustego gabinetu i zostawiÂł list od MizuKage na biurku.

Cytat:

Do Izu, wÂładcy Iwy
Szanowny! Poszukujemy nowych sojuszników do naszego wielkiego ZwiÂązku Zjednoczonych Wiosek Shinobich. Proponujemy starej wiosce Iwa Gakure do³¹czenie do ZwiÂązku na zasadach obowiÂązujÂących wszystkich godziwych ludzi - zasadach pokoju, wzajemnego wsparcia i wiernoÂści.

Po krótkim odpoczynku na fotelu Kage udaÂł siĂŞ spowrotem do domu.
<NMM>
Witaj Tsuchikage, proszĂŞ ciĂŞ o misje.
Soh wszedÂł do gabinetu i rozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła. Wolnym krokiem skierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ biurka, po czym usiadÂł na wygodnym fotelu Tsushikage. SpostrzegÂł na biurku kartkĂŞ od Remi'ego. PrzeczytaÂł jÂą i zawoÂłaÂł do gabinetu shinobi'ego, który zajmowaÂł siĂŞ przesyÂłaniem listów. Wzi¹³ kartkĂŞ od Kage i pomkn¹³, aby przyczepiĂŚ jÂą orÂłowi, który odszuka jego gennina. ChwilĂŞ potem ptak wzbiÂł siĂŞ w powietrze.

Po dÂłuÂższym czasie orzeÂł powróciÂł. NajwyraÂźniej Remi'ego nie ma w wiosce.
- Hmmm... Trudno. Poczekamy na niego, a na razie muszĂŞ pozaÂłatwiaĂŚ kilka spraw. JesteÂś juÂż wolny.- powiedziaÂł Soh "zanurzajÂąc siĂŞ w papierach. Shinobi od listów wyszedÂł z gabinetu.
//Kilka poprawek by Kaoru.//
Wszed³ bez przeszkodowo do œrodka, po co mia³by siê przejmowaÌ ¿e siedzi tutaj najwa¿niejsza osoba w wiosce, KAGE... Obejrza³ szybko pomieszczenie, planuj¹c na przysz³oœÌ gdzie co i jak u³o¿y, wkoùcu napewo zostanie tsuchikage. Obejrza³ siê za siebie i zobaczy³ wchodz¹cego kolegê.
- Witam pana Sushikage... znaczy sie Tsushikage... Tsuchikage - zaÂśmiaÂł siĂŞ, by jakoÂś przemieniĂŚ to co powiedziaÂł w Âżart.
- JesteÂśmy geninami i nie zostaliÂśmy przydzieleni do druÂżyny... ChcieliÂśmy prosiĂŚ by zrobiĂŚ to niezwÂłocznie - poprosiÂł sÂłodkimi oczkami - wkoĂącu sami nie moÂżemy podróÂżowaĂŚ ani nic robiĂŚ, tylko musimy siĂŞ sÂłuchaĂŚ naszego wielkiego Kage... Prosze daj nam najlepszego mistrza, a jeÂśli jest potrzeba to osobe do druÂżyny i bĂŞdzie ok. - zapewniÂł chowajÂąc rĂŞce za plecami i delikatnie bujajÂąc siĂŞ z przodu to tyÂłu.
Nie sÂłyszaÂł caÂłego wywodu kompana, to co powiedziaÂł na wstĂŞpie nie bardzo mu siĂŞ podobaÂło. StanÂą parĂŞ kroków od Sashy by przypadkiem nie dostaĂŚ opryskiem gniewu przywódcy wioski. PochyliÂł gÂłowĂŞ na znak szacunku i odszedÂł jeszcze o krok, lepiej o jeden za daleko niÂż za blisko.
- Witam. - powiedziaÂł sztucznie sie uÂśmiechajÂąc. - przesadziÂłeÂś szasz... - ÂściszyÂł gÂłos zwracajÂąc sie do przyjaciela.
Po zapukaniu, weszÂła do Âśrodka. ZauwaÂżyÂła jakichÂś dwóch geninów, ale w tej chwili byÂła dostatecznie zirytowana by ignorowaĂŚ wszystko co nie byÂło jej potrzebne.
PodeszÂła do biurka kage i ukÂłoniÂła siĂŞ elegancko.
- ChciaÂłam tylko zostawiĂŚ proÂśbĂŞ o przydzielenie mi jakiejÂś grupy - powiedziaÂła aksamitnym gÂłosem z lekkim uÂśmiechem - Nie chĂŞ przeszkadzaĂŚ, dlatego tylko zostawiĂŞ swoje zgÂłoszenie, by rozpatrzyÂł je pan w stosownej chwili.
To mówiÂąc, poÂłoÂżyÂła kartkĂŞ na biurku tsuchikage, i wyszÂła spokojnym krokiem. [nmm]
''Co ona?! Âże niby jakaÂś lepsza? ja tu stojĂŞ i wegetuje a ona sobie wpada i wypada... '' WarknÂą w myÂślach, miaÂł juÂż powiedzieĂŚ co o niej myÂśli i o jej zachowaniu ale z drugiej strony nie wypada. MyÂśl byÂła jak uderzenie cepa. ''Sasha! on zostanie i wszystko zaÂłatwi!'' UÂśmiechnÂą siĂŞ wybitnie radoÂśnie i poklepaÂł znajomego po ramieniu.
- Wierze Âże wszystko zaÂłatwisz widzĂŞ w tobie potencjaÂł którego nie moÂżesz zmarnowaĂŚ. - zaÂśmiaÂł siĂŞ kpiÂąco uniknie gniewu kage przez gÂłupotĂŞ przyjaciela i nie bĂŞdzie musiaÂł staĂŚ i czekaĂŚ. Wszystko piĂŞknie, odwróciÂł siĂŞ na piĂŞcie i pogwizdujÂąc jak¹œ znanÂą piosenkĂŞ wyszedÂł.
<nmm>
- Umm... To znaczy Âże nasza trójka bĂŞdzie jednÂą druÂżynÂą? - czysty przypadek Âże w rezdydencji Kage znalazÂła siĂŞ trójka geninów.
- Prosze o jak najszybsze przydzielenie najlepszego mistrza, sensei, opiekuna, czy czegokolwiek i przydzielenie jak najtrudniejszej misji! Oraz jakby pan najwspanialszy Tsuchikage mia³ kilka czystych zwoji to bym je przygarn¹³ - jego stan maj¹tkowy nie by³ ogromny, a wiedzia³ ¿e d³ugie kartki ostatnio podro¿a³y.
- Nalegam... - uœmiechn¹³ siê s³odko patrz¹c weso³o na rozs¹dnego w³adce wioski.
Michimoto siedziaÂł na swoim fotelu bardzo 'g³êboko' oparty o oparcie. SpoglÂądaÂł ze spokojem na ca³¹ zaistnia³¹ sytuacjĂŞ, na tÂłumy genninów przechadzajÂące siĂŞ po jego gabinecie, jakby nigdy niz, to teÂż na swoich ÂśpiÂących, nie reagujÂących podwÂładnych. Swoje fioletowe oczy skierowaÂł na mÂłodego, ostatniego gennina znajdujÂącego siĂŞ w pomieszczeniu.
- Ja nie przydzielam Âżadnych trenerów. Wy sami powinniÂście to zrobiĂŚ. Sam mam druÂżynĂŞ, ale jest ona zapeÂłniona, a poza tym oni nie sÂą z tej wioski. Nie wiem co stoi wam na przeszkodzie...- powiedziaÂł wstajÂąc z miejsca i podchodzÂąc do szafy lekko kaszln¹³. WyciÂągn¹³ z niej 5 zwojów, po czym powróciÂł do swojego biurka. RzuciÂł na nie 'drogocenne' dla gennina zwoje i po chwili siedziaÂł juÂż na swoim wygodnym siedzisku.
- ProszĂŞ bardzo. Mam nadziejĂŞ, Âże tyle wystarczy. A i proszĂŞ o dane wszystkich, którzy przewinĂŞli siĂŞ przez gabinet razem z tobÂą. Oczywiscie tych, których znasz...- powiedziaÂł pewnie i bardzo powaÂżnie. On praktycznie nigdy nei Âżartuje.
Pukn¹³ kilka razy w drzwi, po czym wszedÂł do Âśrodka. Tsuchikage wyraÂźnie miaÂł goÂścia, ale to nic nie szkodzi. PoczekaÂł aÂż oboje skoĂączÂą mówiĂŚ, po czym przywitaÂł siĂŞ, wpierw z damÂą:
-"Witaj"-
a nastĂŞpnie z samym sensei:
-"Witam, takÂże i Ciebie, Sensei..."-
UdawaÂł, Âże nic siĂŞ nie staÂło...
Michimoto instynktownie przeniósÂł swój wzrok na swojego ucznia. Szyderczy, prawie niewidoczny uÂśmieszek pokawiÂł siĂŞ na twarzy Tsuchikage. PoÂłoÂżyÂł rĂŞce na biurku nie spuszczajÂąc oczu z Atsui'a.
- Co sprowadza ciĂŞ w moje progi uczniu. DawnoÂśmy siĂŞ nie widzieli...- powiedziaÂł cicho, jak to miaÂł w zwyczaju.
Atsui uœmiechn¹³ siê, co wygl¹da³o bardzo sztucznie po czym skierowa³ jedn¹ rêkê za g³owê i rozczochra³ nieco w³osy:
-"Tyaaa... Sporo czasu minĂŞÂło. ZaliczyÂłem sprawdzian w Konoha i awansowaÂłem na Chunina. CóÂż, to chyba kolejny z Twoich sukcesów wychowawczych?"-
Nieco zÂłoÂśliwie, ale równieÂż szczerze wypowiedziaÂł siĂŞ Atsui.
Michimoto wzi¹³ wiĂŞkszy wdech i wstrzymaÂł powietrze. ChwilĂŞ póÂźniej wypuÂściÂł je bardzo cicho. UÂśmiech z twarzy znikn¹³. Za to pojawiÂła siĂŞ bardzo powaÂżna mina.
- No cóÂż.... To Âżaden sukces. MiaÂłem ucznia, który zostaÂł Kage, wiĂŞc marny chuunin nie jest wielkÂą niespodziankÂą, zwÂłaszcza, gdy bierze siĂŞ pod uwagĂŞ twoje zdolnoÂści.- powiedziaÂł, a na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ znowu szyderczy uÂśmieszek.
- A co z Juji'm? Dawno go nie widziaÂłem... Musimy zorganizowaĂŚ trening. Poznacie nowego kompana....- dodaÂł przerywajac chwilĂŞ ciszy.
Atsui patrzyÂł powaÂżnym wzrokiem na Michimoto, sÂłuchajÂąc sÂłów jakby byÂły obelgami. PostanowiÂł jednak nie daĂŚ siĂŞ sprowokowaĂŚ...
Mimo wszystko jego zachowanie gwa³townie zmieni³o siê, kiedy Sensei spyta³ o Jujiego. Coraz gwa³towniej pociera³ rêk¹ o g³owê, po uœmiechn¹³ siê bardzo szeroko:
-"Jaki Juji?"-
Kiedy zobaczyÂł, Âże nie dziaÂła:
-"Ahh, tennnn Juji...No... Bo...on siĂŞ zgubiÂł... TAK! WÂŁAÂŚNIE on siĂŞ zgubiÂł na ostatniej misji... Iii. iii... wiesz jak bywa..."-
WidzÂąc minĂŞ Tsuchikage, spowaÂżniaÂł, po czym zacz¹³ mówiĂŚ prawdĂŞ:
-"W trakcie naszej ostatniej misji, Juji zostaÂł ranny. Mimo to, pomógÂł mi odkryĂŚ poÂłoÂżenie obozu bandytów. Dlatego dla dobra caÂłej akcji, oraz jego wÂłasnego, postanowiÂłem go tymczasowo wyeliminowaĂŚ. Nie mogÂłem pozwoliĂŚ aby przeszkodziÂł w jej wykonaniu. Od tego momentu, nie wiem co siĂŞ z nim staÂło, oraz prawdĂŞ mówiÂąc, nie interesujĂŞ Mnie to..."-
Tym razem, jego sÂłowa byÂły niezwykle powaÂżne i zimne. WymagaÂły jednak od niego wysiÂłku, wiĂŞc zignorowaÂł pytanie o trening i nowego kompana...
ZÂłapaÂł zwoje i ucieszony schowaÂł je. AÂż 5! Wreszcie jego technika bĂŞdzie przydatna i bĂŞdzie mógÂł jej uÂżywaĂŚ. CzuÂł siĂŞ jakby siĂŞ zamyÂśliÂł chcÂąc przemyÂśleĂŚ sprawe.
- Jakto sami? Kage musi nam pomóc, przecieÂż nie moÂżemy wzi¹œÌ sobie byle pijaka spod mostu na naszego sensei, przecieÂż pan Kage bĂŞdzie nam dawaÂł misje i organizowaÂł wszystko, wiĂŞc wszystko musi pan Kage zapisaĂŚ, uporzÂądkowaĂŚ i wyznaczyĂŚ... Prosze nie dawaĂŚ nam samowolki, napewno sÂą jacyÂś dobÂźi wolni jounini albo ktoÂś wyÂższy rangÂą w wiosce, który mógÂły prowadziĂŚ naszÂą druÂżyne. Ma pan w spisach napewno wszystkie osoby z wioski dlatego pan najlepiej wie kto to jest i jak siĂŞ nazywa... - mówiÂł bÂłagalnym gÂłosem, bo dziĂŞki sÂłowom Tsuchikage jego przyszÂłoœÌ legÂła w gruzach.
- To pan odpowiada za przyszÂłoœÌ tej wioski i wszystkich jej uczniów, mistrzów i ludzi, dlatego nie moÂże pan powiedzieĂŚ Âże nie przydziela trenerów... - po tej dÂługiej przemowie aÂż mu zasÂło w gardle, ale nie miaÂł napoju przy sobie.
- Ja Sasha Espion, kolega Kykiad Douhito z klanu tego od jedzenia gliny, a koleÂżanka nie wiem...
RozlegÂło siĂŞ ciche, aczkolwiek stanowcze pukanie do drzwi. W progu ukazaÂła siĂŞ ludzka sylwetka - Uchiha Juji.
WszedÂł do Âśrodka, a zauwaÂżywszy, Âże jest tam kilka osób przyjÂżaÂł siĂŞ im uwaÂżnie. PrzebywaÂł tam jakiÂś dzieciak o idiotycznym, oczojebnym kolorze wÂłosów, Atsui i Michimoto-sensei.
- Witam. - skin¹³ wszystkim po kolei. Spojrza³ na nauczyciela md³ymi, przepalonymi oczami. - Jak tam nowa funkcja, Michimoto-dono?
Natychmiastowo zauwaÂżajÂąc Jujiego, który wgramoliÂł siĂŞ do pokoju, szybko uci¹³ swojÂą poprzedniÂą opowieœÌ:
-"NiewaÂżne"- Po czym spokojnie przypatrywaÂł siĂŞ jak Juji rozpoczyna konwersacjĂŞ z sensei... Po chwili nie wytrzymaÂł, po czym wyrwaÂło mu siĂŞ:
-"Z PaniÂą"-wskazujÂąc rĂŞkÂą na To-To coÂś -"siĂŞ nie przywitasz? Gdzie Twoje maniery?!"-Jego gÂłos byÂł wyraÂźnie zniesmaczony. Nie wiadomo, czy faktem Âże jego kompan jest jeszcze Âżywy, czy moÂże faktem jego nowej przyjacióÂłki przebywajÂącej w tym pokoju razem z nimi...
Michimoto byÂł zaskoczony iloÂściÂą osób przechadzajÂącÂą siĂŞ po jego gabinecie. Gdy byÂł kage Kusy prawie ciÂągle miaÂł spokój. Zamiast kierowaĂŚ wzrok na któregoÂś z nich skierowaÂł go na okno i wioskĂŞ.
- WÂłaÂśnie tu mamy prablem. ÂŻadnego jounina, który moÂże podj¹Ì to stanowisko i opiekĂŞ nad wami... MoÂże ja osobiÂście siĂŞ wami zajmĂŞ...- powiedziaÂł do Sashy.
- WidzĂŞ, Âże moi uczniowie siĂŞ za mnÂą strasznie stĂŞsknili. Ta kiedy proponujecie trening? Mam nadziejĂŞ, Âże nie pozabijacie siĂŞ po opuszczeniu gabinetu...- powiedziaÂł do muppetów (tak od dziÂś na was mówiĂŞ ) i lekko podrapaÂł siĂŞ po gÂłowie.
Juji westchn¹³ gÂłoÂśno i na piĂŞcie obróciÂł siĂŞ w stronĂŞ fioletowego czegoÂś.
- Ohayoo... Gdzie moje maniery. Witam paniÂą. - wyjÂąkaÂł schylajÂąc siĂŞ aby ucaÂłowaĂŚ rĂŞkĂŞ. Ujrzawszy jej/jego dziwny wzrok wstaÂł natychmiast i wybuchÂł gÂłoÂśnym Âśmiechem.
- Kolejny trening? W sumie w przysz³oœci nie planuje niczego wa¿nego. - mrukn¹³ w stronê senseia.
PrzychodzĂŞ do gabinetu Tsuchikage i spoglÂądam na zebranych
-Ale tÂłok- pomyÂślaÂłem i namierzyÂłem wÂładcĂŞ- chciaÂłbym do³¹czyĂŚ do jakiejÂś druÂżyny lordzie Tsuchikage- w moim gÂłosie byÂła ekscytacja na myÂśl, iÂż jego kariera ninja wkrótce siĂŞ rozpocznie
- Czyli nie ma Âżadnego jounina a Pan kazaÂł zebyÂśmy sami sobie znaleÂźli? - to nie byÂło miÂłe wedÂług niego.
- Ale widze ¿ê pan ma juÂż uczniów - "i to jeszcze [cenzura] z liÂścia" dodaÂł w myÂślach. - WiĂŞc nie ogarn¹³by by Pan 6 osób.... - spojrzaÂł smutno na Kage... PrzyszÂłoœÌ Sashy legÂła w gruzach, wszystkie jego marzenia... w jednej chwili boom... I jeszcze widziaÂł jak Tsuchikage jest niechĂŞtny do tego, wiĂŞcej mówi luÂźno do swoich uczniów niÂż w waÂżnej krajowej sprawie do Sashy.... A chciaÂł mieĂŚ dobrÂą druÂżyne i mistrza,zostaĂŚ chuninem,jouninem, KAGE....
Michimoto spojrzaÂł znudzony na SashĂŞ. Jego fioletowy wzrok byÂł taki matowy. MĂŞÂżczyzna przekrĂŞciÂł siĂŞ w stronĂŞ mÂłodego gennina Iwy.
- Czy uwaÂżasz, Âże jestem za sÂłaby, aby trenowaĂŚ 6 osób na raz? Jak myÂślisz... Kim jestem w tej wiosce? - powiedziaÂł pewnie, a jego wzrok ani razu nie zwróciÂł siĂŞ w kierunku innego przedmiotu w pomieszczeniu.
- Atsui, Juji, jeÂśli moÂżecie, poczekajcie. MuszĂŞ zaÂłatwiĂŚ te sprawĂŞ...- dodaÂł pewnie, ale cicho, jak to miaÂł w zwyczaju.
Ooo... wreszcie spowaÂżniaÂł... Sasha równieÂż zmieniÂł swój wzrok z weso³êgo i mÂłodzieĂączego na bardziej powaÂżny, taki który przybiera podczas walki. Mimika twarzy teÂż siĂŞ zmieniÂła.
- UwaÂżam Âże jesteÂś Kage... Podobno nowym - patrzyÂł siĂŞ w oczy Kage. - Skoro jesteÂś taki mocny Âże potrafisz to zrobiĂŚ to pokaÂż... - Nie mógÂł siĂŞ powstrzymaĂŚ w byciu takim powaÂżnym, uÂśmiechn¹³ siĂŞ, staraj¹Ì siĂŞ to powstrzymaĂŚ.
- Jakby co reszta jest na korytarzu...
Atsui, uœmiechn¹³ siê po czym powolnym krokiem, zacz¹³ przesuwaÌ siê w stronê otwartego okna (wci¹¿ utrzymuj¹c dystans). Na jego twarzy pojawi³ siê grymas przypominaj¹cy wyka³aczki, jednak wszystko usta³o, gdy zobaczy³ zachmurzon¹ minê "Tego-czegoœ" z fioletowymi w³osami... Nieœmia³o powiedzia³:
-"Tree...Trening?! AleÂż to znakomity pomysÂł..."-
Jego g³os, œwiadczy³ o g³êbokim zak³opotaniu jednak znowu spojrza³ na ma³e "fioletowe co-nieco" po czym kontynuowa³:
-"Ale ty Sensei, jesteÂś przecieÂż bardzo zajĂŞty, a wioska i jej lud, potrzebujÂą swojego Kage..."- w Tym momencie, energicznie wskazaÂł gÂłowÂą, "fioletowy deserek", po czym wznowiÂł:
-"Te maÂłe robaczki, sobie bez Ciebie nie poradzÂą, a ja bĂŞdÂąc nieco wyÂżej w ÂłaĂącuchu pokarmowym... I tak nie mógÂłbym z nimi trenowaĂŚ... W ogniu walki, Âłatwo o groÂźne obraÂżenia, humh, przypadkowe, jeÂżeli rozumiesz co mam na myÂśli..."-
Tak, do by³¹ dobra wymówka.. .Yyyy, dobre uzasadnienie. PrawdĂŞ mówiÂąc, Atsui tak czy owak, potrzebowaÂłby raczej indywidualnego trybu szkolenia. Mimo iÂż powiedziaÂł juÂż nawet za duÂżo, nie przestawaÂł:
-"Tak nawet prawdĂŞ mówiÂąc, wpadÂłem odwiedziĂŚ CiĂŞ, zupeÂłnie przypadkowo... Tak naprawdĂŞ, ja... Tutaj kogoÂś szukam..."-
I nie chodziÂło mu w cale o ten fioletowy "kisiel".
Temu wszystkiemu przyglÂądaÂłem siĂŞ z zdezorientowaniem. Chyba ktoÂś mnie obraziÂł. A moÂże o mnie zapomnieli? W koĂącu siĂŞ odezwaÂłem
-Czy ja siĂŞ to tej szóstki zaliczam?- spytaÂłem.
Michimoto siedziaÂł niewzruszony sÂłowami mÂłodefo fioletowÂłosego gennina. OparÂł sie wygodnie o oparcie swojego fotela i spojrzaÂł w sufit. Nagle w caÂłym pomieszczeniu zaczĂŞÂły 'biegaĂŚ' powiewy powietrza, trochĂŞ sline, lecz nie zrobiÂły baÂłaganu w Âśrodku. Michimoto usÂłyszaÂł sÂłowa Atsui'a i na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ uÂśmiech.
W takim razie mÂłody genninku, co ty tu jeszcze robisz. Znasz sytuacjĂŞ wioski, wiĂŞc nie masz co ode mnie wymagaĂŚ. Jestem tu by broniĂŚ wioski, a mam maÂło ludzi do pomocy. To samo tyczy siĂŞ ciebie- powiedziaÂł w ostatniej chwili wskazujac palcem nowo przybyÂłego kolesia.
- Moi uczniowie... Co sÂądzicie o tym robaczku?- zapytaÂł Âżartobliwie, ale wymagaÂł odpowiedzi. Ten chÂłoptaÂś zachowywaÂł sie za bardzo zuchwale, jak na rozmowĂŞ z osobÂą o wiele od niego silniejszÂą.
Atsui coraz bardziej przybliÂżajÂąc siĂŞ do otwartego okna. RównoczeÂśnie parskn¹³ z pogardÂą:
-"A czy ja jestem wiele inny? Humh"-
Po czym dumnie uniósÂł gÂłowĂŞ, i zauwaÂżyÂł szybujÂącego Jujiego. Po chwili obserwacji i intensywnego myÂślenia, wyrwaÂło mu siĂŞ:
-"Ukarz go treningiem z TobÂą..."-
Ale takie naprawdĂŞ cichutkie...
Mimo iÂż miaÂł siĂŞ powolutku zbieraĂŚ, cóÂż zÂłoczyĂący i tacy tam czekajÂą, postanowiÂł zostaĂŚ jeszcze przez chwilĂŞ, Âżeby obejrzeĂŚ jak rozegra siĂŞ sytuacja pomiĂŞdzy kisielem a Sensei. Od razu przypomniaÂł sobie b³êdy mÂłodoÂści. Teoretycznie mógÂłby teÂż jakoÂś zainterweniowaĂŚ, ale to nie byÂłoby juÂż takie zabawne. Przynajmniej dla niego...
Juji wysÂłuchaÂł sÂłów Michimoto i wpadÂł w g³êbokie zamyÂślenie. SpoÂśród setek genialnych pomysÂłów postanowiÂł wybraĂŚ dwa, które podobaÂły mu siĂŞ najbardziej.
- Niech chodzi z napisanym na plecach sÂłowem "Landrynka" - mrukn¹³ uÂśmiechajÂąc siĂŞ. - Lub teÂż moÂże poznaĂŚ wojskowe pojĂŞcie czasoprzestrzeni... KopaĂŚ rów stÂąd do wieczora.
Stan¹³ mocno i pewnie na ziemi, a ¿eby czasem wiatr go nie zdmuchn¹³.
- Drogi panie Kage... - SchyliÂł gÂłowe, ukÂłaniajÂąc siĂŞ takjakby w akcie szacunku. W myÂślach tak naprawde zaciskaÂł zĂŞby, najpierw mówi Âże moÂże trenowaĂŚ szóstke, a teraz Âże nie... wkurzajÂące niezdecydowanie.
- Nieee.. wioska ma siĂŞ w porzÂądku... ale co z tÂą wioskÂą, jak taki uczeĂą jak ja nie bĂŞdzie mógÂł rosn¹Ì w siÂłe i jej broniĂŚ?
- MoÂże i nie mam klanu, przez pewne sprawy osobiste, jestem narazie sÂłaby i mógÂłbyÂś mnie pokonaĂŚ, ale co ci po tym? Tam za drzwiami sÂą jeszcze dwie osoby, które teÂż potrzebowaÂły by napewno treiningu... Kykiad ma klan... napewno dobry... - odparÂł nie spuszczaj¹Ì wogóle wzroku z Kage. Nie chciaÂł mówiĂŚ do niego za powaznie, a jednoczeÂśnie nie chciaÂł by ten siĂŞ zezÂłoÂściÂł, nie znaÂł jeszcze dobrze Tsuchikage.
Nagle przyklĂŞkÂł na jedno kolanko, jak by prosiÂł o Âślub.
- Prosze aby Pan Kage osobiÂście chociaÂż tymczasowym mistrzem druÂżyny zero - nie wstawaÂł, zcekaÂł na pozwolenie.
Michimoto uœmiechn¹³ siê szyderczo. Ci¹gle przys³uchiwa³ siê s³owom m³odego gennina. S³ychaÌ by³o, ¿e jest zdesperowany.
- PrzyjmĂŞ was, dobrze. ZawoÂłaj tutaj resztĂŞ z korytarza. ChcĂŞ ich poznaĂŚ.- powiedziaÂł pewnie.
- A wy chyba musicie juÂż uciekaĂŚ. Jak mniemam zaczynajÂą siĂŞ niedÂługo egzaminy...- powiedziaÂł przewidziwaszy ambicje swoich uczniów.
Juji uÂśmiechn¹³ siĂŞ i skin¹³ gÂłowÂą. ByÂł szczĂŞÂśliwy, Âże moÂże juÂż iœÌ. Ten gabinet w jakiÂś sposób go przytÂłaczaÂł.
- Do zobaczenia, Michimoto-san. - mrukn¹³ i obróciÂł siĂŞ do drzwi. Kiwn¹³ gÂłowÂą wszystkim obecnym w gabinecie i wyszedÂł.

[nmm]
- Hai! - odparÂł i szybko wstaÂł. UÂśmiechajÂąc siĂŞ wesoÂło, obróciÂł siĂŞ na piĂŞcie i podbiegÂł do drzwi, szybko pociÂągn¹³ za klamkĂŞ i wyszedÂł zostawiajÂąc otwarte za sobÂą drzwi... <nmm>

Dodane po 4 minutach:

WszedÂł przez drzwi ciÂągn¹Ì, chyba dobrowolnie swoich kompanów i zostawiÂł ich gdy juÂż stali w Âśrodku. PuÂściÂł ich i zamkn¹³ drzwi.
- Oto oni... - powiedziaÂł z nieznikniĂŞtym od poczÂątku uÂśmiechem. PrzecieÂż to takie niemoÂżliwe, nieosiÂągalne, najlepsza osoba w wiosce bĂŞdzie ich trenowaĂŚ.
Od pocz¹tku kiedy zobaczy³a tego kolesia, mia³a mieszane uczucia, zw³aszcza teraz gdy wylecia³ jak huragan i wci¹gn¹³ ich do tego pomieszczenia. Spojrza³a podejrzliwie na tsuchikage, czy to z polecenia Michimoto ten koleœ siê tak zachowywa³.
Mimo wszystko, stanĂŞÂła przed szefem osady, wiĂŞc skÂłoniÂła siĂŞ w peÂłnym szacunku ukÂłonie, a potem stanĂŞÂła z boku, tak by od dziwnego chÂłopaka z fioletowymi wÂłosami oddzielaÂł jÂą Kykaid, i czekaÂła na to co bĂŞdzie dalej.
SiedziaÂł sobie spokojnie na korytarzu i z jakiÂś przyczyn staÂł przed Kage, czemu nie? MiaÂł juÂż gadaĂŚ o terroryzmie w wiosce ale siĂŞ ugryzÂł boleÂśnie w jĂŞzyk.
- E? - wydusiÂł z siebie trzymajÂąc jĂŞzyk w objĂŞciu zĂŞbów, nie bardzo wiedziaÂł co siĂŞ dzieje dookoÂła.
Tsuchikage przyjrzaÂł siĂŞ dokÂładnie swoim nowym podopiecznym. Dziewczyna i chÂłopak.
- Witam. Od dzisiaj bêdê was trenowa³, jako, ¿e sytuacja w naszej wiosce jest nieciekawa osobiœcie muszê siê wami zaj¹Ì. A teraz kilka zasad. Po pierwsze praca zespo³owa... Jeœli ktoœ coœ przeskrobie, ca³a dru¿yna ucierpi. Zasada kolejna macie byÌ mi pos³uszni. Nie znoszê, jak siê mnie nie s³ucha. Po trzecie, dajecie z siebie wszystko...- powiedzia³ a nagle z cienia wy³oni³y siê dwie postacie. To pomocnicy Michimoto.
- Witamy. Mamy nadziejĂŞ, Âże nie bĂŞdziemy musieli dokonywaĂŚ na was wyroków. Teraz musicie na prawdĂŞ sprawnie pracowaĂŚ. Michimoto- sama ma na gÂłowie bardzo duÂżo rzeczy. 6 uczniów i na dodatek peÂłni funkcjĂŞ kage.- powiedziaÂła Katsu, która wyglÂądaÂła bardzo groÂźnie, jak nigdy...
- Rozumiem... - powiedziaÂł cicho do siebie pod nosem. ALe czemu nagle ta przerwa w mówieniu? Niech tÂłumaczy dalej. ChciaÂł juÂż przejœÌ do treningu,misji,technik,zarobku... Jak najszybciej. Poprostu staÂł i czekaÂł.
Aha, czyli odpowiedzialnoœÌ zbiorowa. Zachowywa³a siê naturalnie, jednak w duchu ju¿ sobie wyobra¿a co mo¿na by zrobiÌ z tym kolorowow³osym kolesiem, jeœli rzeczywiœcie bêdzie zachowywa³ siê tak jak to opisywa³ Kykaid. Ostatnie na co mia³a ochotê to obrywanie za kogoœ obcego.
Ci pomocnicy teÂż jej siĂŞ nie spodobali. ZastanawiaÂła siĂŞ intensywnie, po czym spojrzaÂła na Michimoto swoimi biaÂłymi oczyma.
- To znaczy Âże na dobrÂą sprawĂŞ, paĂąscy pomocnicy bĂŞdÂą nas nadzorowaĂŚ, Âżeby pan mógÂł siĂŞ skupiĂŚ na pozostaÂłych sprawach?
Zabije Szashe i pójdzie siedzieĂŚ razem z KiiyÂą. PomysÂł dobry wykonanie teÂż proste tylko siedzÂąc w jednej celi z dziewczynÂą moÂże go szlag trafiĂŚ po pewnym czasie.
- Dobra, czemu nie? - WzruszyÂł ramionami, karzÂą zrobiĂŚ zrobi. Z przyzwyczajenie ale nie ma zamiaru robiĂŚ wiĂŞcej niÂż to co siĂŞ od niego wymaga.
- To moÂże jakaÂś prosta misja na rozgrzewkĂŞ? - ZaproponowaÂł z bÂłyskiem w oku. - A i gdzie moje maniery, nazywam siĂŞ Kykaid Douhito.
- Nie ma takiej opcji ÂżebyÂśmi poszli na misjĂŞ. Nawet nie znam waszych moÂżliwoÂści. Jutro ruszymy na trening. Tymczasem radzĂŞ wam siĂŞ dobrze wyspaĂŚ. Jutro o 16 chcĂŞ was widzieĂŚ tu w gabinecie.- powiedziaÂł i wstaÂł,po czym podszedÂł do szafki z aktami i wyj¹³ akta swoich uczniów. ZakryÂł napisy z ich imionami, wiĂŞc nie mogli zobaczyĂŚ napisów.
- Ruszajcie do domów.- dodaÂł siedzÂąc juÂż na swoim wygodnym fotelu.
Westchn¹³ zasmucony, by³ wyspany, a nie chcia³ czekaÌ, ale jak mus to mus... W najgorszym wypadku mog¹ potrenowaÌ we trzech. Spojrza³ na Kykaida, niech on coœ zadecyduje...
PopatrzyÂła na nieznajomego chÂłopaka, juÂż coÂś zaczynaÂł marudziĂŚ. WestchnĂŞÂła ciĂŞÂżko w duchu, tymczasem przybraÂła na twarz naprawdĂŞ milutki uÂśmiech, podeszÂła do niego, zÂłapaÂła za rĂŞkĂŞ i wyprowadziÂła na korytarz, rzucajÂąc szybkie "do widzenia" kage, który juÂż najwyraÂźniej wyczerpaÂł limit cierpliwoÂści dla geninów na ten dzieĂą.
Szybko wyprowadziÂła SashĂŞ na korytarz, zakÂładajÂąc Âże Kykaid gÂłupi nie jest i wyjdzie sam. [nmmx2]
- No tak, to do jutra. - MachnÂą rĂŞkÂą na dowiedzenia z nadziejÂą Âże nie zostanie to odczytane jako bezczelne. WestchnÂą i swój krok skierowaÂł na korytarz. ZatrzymaÂł siĂŞ na progu i siĂŞ odwróciÂł, chciaÂł coÂś jeszcze powiedzieĂŚ ale zrezygnowaÂł jutro siĂŞ wygada z mistrzem. ObdarzyÂł tylko szaleĂączym uÂśmiechem wszystkich w pomieszczeniu i wyszedÂł siĂŞ ÂśmiejÂąc.

<nmm>
Atsui uœmiechn¹³ siê pod nosem...
-"Sensei znalazÂł nowe zabaweczki..."- PomyÂślaÂł.
NastĂŞpnie uchyliÂł lekko gÂłowĂŞ, mówiÂąc:
-"WiĂŞc Âżegnam Sensei..."-
po czym popatrzyÂł na istne sÂłodkoÂści które wÂłaÂśnie wÂładowaÂły siĂŞ do pomieszczenia:
-"I was teÂż, Landrynki..."-
Po czym szybkim i zwinnym susem, wyskoczy³ przez okno, zostawiaj¹c weso³¹ gromadkê w pomieszczeniu...
[nmm]
Wszed³ chowaj¹c jagodzianke za plecami. Stan¹³ po œrodku w miejscu gdzie przychodz¹ goœcie.
- JesteÂśmy... - odparÂł powaÂżnie, stajÂąc prosto i odwaznie. MiaÂł nadzieje Âże zdÂąrzyÂł na czas, inaczej nagi¹³by takjakby zaufanie Kage. Nie mógÂł siĂŞ doczekaĂŚ co siĂŞ tera bĂŞdzie dziaÂło.
WchodzÂąc zahaczyÂł o coÂś stopÂą nie byÂło by w tym nic dziwnego gdyby to coÂś zobaczyÂł, nic kompletnie nic nie staÂło na jego drodze. WytÂłumaczyÂł sobie Âże siĂŞ potknÂą o wÂłasne nogi albo Âźle stanÂą no nic bĂŞdzie nastĂŞpnym razem siĂŞ mniej ÂśpieszyĂŚ.
- TrochĂŞ przed czasem ale jesteÂśmy, mistrzu. - ostatnie sÂłowo wypowiedziaÂł z lekko ironiÂą w gÂłosie.
WeszÂła za nimi, akurat by usÂłyszeĂŚ ironiĂŞ chÂłopaka. ZmarszczyÂła nieco brwi. ZupeÂłnie nie rozumiaÂła po co zachowujÂą siĂŞ w ten sposób, nie pozostaÂło jej jednak jak zignorowaĂŚ ten fakt.
SkinĂŞÂła tsuchikage gÂłowÂą, i stanĂŞÂła nieco z boku, przyglÂądajÂąc siĂŞ uwaÂżnie wszystkiemu.
CzuÂła pewnÂą ekscytacjĂŞ. W koĂącu coÂś siĂŞ moÂże zacznie dziaĂŚ.
Michimoto staÂł odwrócony przy oknie. PatrzyÂł na wioskĂŞ. Jego podwÂładni siedzieli na kanapie w ciemnym zakamarku pokoju przyglÂądajÂąc siĂŞ sytuacji.
- JesteÂście. Dobrze wiĂŞc. Powiem jedno. Nie znoszĂŞ niesubordynacji i ironii... BĂŞdziesz miaÂł kÂłopoty koleÂżko jak jeszcze raz usÂłyszĂŞ u ciebie w gÂłosie ironiĂŞ skierowanÂą do mnie...- powiedizaÂł, a sÂłowa byÂły skierowane do "Boom- Boom Mana"
- Ruszamy na Stare Wzgórze. JesteÂście mieszkaĂącami Iwa Gakure, na pewno wiecie, gdzie siĂŞ ono znajduje. Ruszajcie juÂż. Ja za chwilĂŞ za wami ruszĂŞ. Mam jeszcze kilka spraw do zrobienia...- powiedziaÂł tym razem do uczniów.
- Dobrze... - UÂśmiechn¹³ siĂŞ i odwróciÂł.
- Sorry... - szepn¹³ do swoich kompanów i pociÂągn¹³ ich za rĂŞce do wyjÂścia <3x nmm>
Tsuchikage przejrzaÂł jeszcze teczki kilku shinobich i chwilĂŞ póÂźniej znajdowaÂł siĂŞ juÂż przy oknie.
- Katsu... Itsui... Ruszamy. Nie zgubcie siĂŞ za mnÂą...- powiedziaÂł poprawiajÂąc swój strój. NaÂłoÂżyÂł na gÂłowĂŞ kapelusz wÂładcy Iwy i wyskoczyÂł przez okno. PodwÂładni zrobili to samo i chwilĂŞ póÂźniej opuÂścili okolicĂŞ. <NMM>

EDIT 1.12.2009
Do gabinetu, przez okno wskoczyÂły trzy osoby. Dwie mĂŞskiej postury i jedna damskiej.
- Co o nich myÂślicie?- zapytaÂł Michimoto, który momentalnie znalazÂł siĂŞ przy biurku wÂładcy wioski zasiadajac na fotelu.
- WydajÂą siĂŞ......- nastÂąpiÂła niezrĂŞczna cisza, poniewaÂż Itsui i Katsu powiedzieli to samo jednoczeÂśnie.
-ObiecujÂący...- znowu to zrobili.
Michimoto odchyliÂł siĂŞ do tyÂłu, a jego podwÂładni usiedli na swojej, jak juÂż sobie jÂą przypisywali kanapie.
- Ciekawe, czy czegoœ siê naucz¹- mrukn¹³ cicho fioletowooki. Jonini siê nei odzywali.
PodszedÂł do drzwi od Gabinetu Tsuchikage i na moment siĂŞ zawahaÂł. Nie wiedziaÂł co moÂże siĂŞ staĂŚ w Âśrodku, jednak w koĂącu po to tutaj przyszedÂł. ZastukaÂł trzykrotnie w drzwi a nastĂŞpnie otworzyÂł je. WszedÂł powoli i po zamkniĂŞciu drzwi podszedÂł jeszcze na piĂŞĂŚ kroków.

-Witam Tsuchikage-sama!

Krzykn¹³ kÂłaniajÂąc siĂŞ. Przez kilka sekund pozostaÂł w ukÂłonie, nastĂŞpnie z szyderczym uÂśmieszkiem powróciÂł do swojej normalnej postawy.

-Jestem nowo powstaÂłym Chuuninem i czekam na polecenia od Cie... przepraszam, Od Mistrza.

Wypowiedzia³ ju¿ nieco pewniej, jednak przy zaciêciu nieco straci³ pewnoœÌ siebie. Czeka³ na reakcjê W³adcy Kraju, a ba³ siê ochrzanu za pomy³kê.
Michimoto spojrzaÂł znudzonym wzrokiem na goÂścia. OparÂł siĂŞ rĂŞkoma o biurko, tym samym zrywajac z wygodnÂą, póÂłle¿¹cÂą, wygodnÂą pozycjÂą na fotelu.
- NowopowstaÂły Chuunin.... A jakich poleceĂą oczekujesz?- zapytaÂł znudzony. Âżadna odpowiedÂź go nei zdziwi. W Iwa Gakure mieszkaja na prawdĂŞ wyjatkowi ludzie.

EDIT

Cisza w poemieszczeniu byÂła okropna. Kage nie mógÂł tego znieœÌ. WstaÂł z fotela.
- Minako Kurosaki wÂładca Oto nie daÂła mi odpowiedz mi na mój list. Czas ja osobiÂście odwiedzic... Pilnujcie wioski...- powiedziaÂł po cym wykonaÂł swoje ulubione jutsu i znikn¹³. Tak to Hiraishin no Jutsu...<NMM>
Nieco zagubiony tym, Âże nie potrafiÂłem zaÂłatwiĂŚ sobie tego co chciaÂłem, spuÂściÂłem tylko gÂłowĂŞ. Jako Âże Tsuchikage juÂż nie byÂło w Gabinecie, odwróciÂłem siĂŞ na piĂŞcie i powoli wyszedÂłem drzwiami. Gdy tylko wyszedÂłem za drzwi, pobiegÂłem w stronĂŞ wyjÂścia z budynku <nmm>
Po dÂługim okresie ciszy w gabinecie w koĂącu zaczĂŞÂło siĂŞ coÂś dziaĂŚ.
WÂłaÂściwie to pojawiÂł siĂŞ w nim Tsuchikage, który od razu, bez sÂłowa podszedÂł do swojego biurka i zacz¹³ grzebaĂŚ w papierach. Po chwili znalazÂł siĂŞ przy szafie, z której wyj¹³ swoje rzeczy i spakowaÂł je w torbĂŞ.
- Tak wiĂŞc muszĂŞ wam powiedzieĂŚ, ze rezygnuje z bycia Tsuchikage. JesteÂście wolni. Mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdziecia tak dobrzy, a nawet lepsi. ..
PowiedziaÂł po czym skierowaÂł siĂŞ ku oknu.
-Michimoto-sempai... Um... ÂŻegnaj...
SkwitowaÂła Kitsu, w której oczach pojawiÂły siĂŞ Âłzy. Oczy Jej towarzysza zrobiÂły siĂŞ ogromne i ledwo co udaÂło mu siĂŞ spojrzeĂŚ na swojego przeÂłoÂżonego.
StaÂło siĂŞ. Michimoto znikn¹³, a chwilĂŞ póÂźniej z gabinetu wyszli jego towarzysze. <NMWszystkich>
Deieara wraz z towarzyszami wszedł do gabinetu. Nie zdziwił się tym ze był on pusty. Jego przypuszczenia o braku Tuschikage sprawdziły się. Ułatwiało to osadzenie na tronie swojego kandydata. Deidara zwrócił się do Samhaina,który jak do tej pory był mózgiem operacji.
-To co robimy?
Blondynowi zaczęła już nudzić się tak maskarada. Mimo wszystko idealnie zachowywał jednak pozory. Powrót do wioski nieco uspokoił jego stan ducha jednak ego artysty cały czas dawało o sobie znać. Usiadł na jednym z krzeseł i czekał na odpowiedź Samhaina.
-Zachowuj się normalnie, tak jak nadal planowaliśmy- Samhain powiedział cicho do swojego towarzysza a następnie odwrócił się w kierunku przyszłego Tsuchikage
-Zapraszam na pański fotel- ręką wskazał na skórzany fotel stojący tuż za biurkiem...
Kai z wielkim uśmiechem na ustach powędrował w stronę fotela, zatrzymując się na chwilę przy biurku i patrząc na nie, leżały na nim jakieś papiery - Co się stało z poprzednim Kage - Zapytał i usiadł w wygodnym fotelu, dopiero teraz zdał sobie sprawę z tego jakie miał szczęście. Jego twarz wypełniał dalej ten sam uśmiech co przez cały czas od momentu poznania nowiny.
Patrzyłem na Keisuke z pewnym zażenowaniem. Postanowiłem jednak na razie odpowiadać na jego pytania.
-Hmmm..... A więc poprzedni Tuschikage zniknął i nikt nie wie co się z nim stało.
Musiałem improwizować skąd miałem wiedzieć co się stało z Tuschikage przecież byłem w wiosce zaledwie dwa dni. Spojrzałem na Samhaina. Chcialem żeby mnie jakoś uratował. Przeszedłem do ofensywy.
-Jak się panu podoba gabinet? Jest odpowiedni czy trzeba coś zmienić? Mogę zmówić ekipę remontujacą.
Było to dla mnie strasznie upokarzające ale nie miałem wyboru. Musiałem grać. Błagałem aby Samhain w końcu mnie wybawił z tej sytuacji.
Samhain spojrzał na Deidare i uśmiechnął... widział że niezbyt mu idzie granie roli
-Przed wyjściem do ludzi, w celu ogłoszenia musi Pan poznać bardziej szczegółowe informacje na temat polityki wioski- spojrzał na nowego Tsuchikage
-Tak więc, jak się pewnie domyślasz sytuacja polityczna naszej wioski nie jest najlepsza, poprzez brak KAge przez dłuższy okres czasu nie wiadomo czy dawne sojusze są nadal aktualne, a stosunki z pozostałymi wioskami zostały niemal że zerwane. Chciałbym od siebie zaproponować próbę nawiązania sojuszu z Konohą, obecnie chyba najsilniejszą wioską ninja...- czarnowłosy chłopak cały czas mówił płynnie i ładnie niczym dyplomata, ani razu się nie zaciął a jego opowieść o stanie wioski raczej nie odbiegała zbytnio od rzeczywistości.
Gabinet jest świetny - Powiedział i uśmiechnął się. Może to dziwne, ale Kai nic nie podejrzewał, w końcu cała sytuacja nie jest, aż tak podejrzana. Dwóch ninja, przychodzą do niego i mówią, że został nowym Tsuchikage. Kai siedząc w fotelu, zaczął się lekko w nim bujać i lepiej oglądać całe pomieszczenie. Jego oczy spoczęły na jednym z panów, tym o blond włosach. - Zatem co się stało z poprzednim Tsuchikage ? - Powiedział i popatrzył na niego wzrokiem proszącym o wyjaśnienia. Czekając na odpowiedź jeszcze raz przeleciał cały gabinet wzrokiem "Ja Tsuchikage ? Nie może być ! Chociaż ? myślał, ale doszedł do wniosku, że to możliwe. Później popatrzył na jakieś papiery na biurku i zaczął je przeglądać, nie było to ciekawe, jednak jako przyszły TsuchiKage musiał wiedzieć co się dzieję w wiosce i jakie sprawy będzie musiał załatwić najpierw. Kai wysłuchał wypowiedzi pana z opaską na oczach i trochę się zmieszał, teraz świetność wioski wisiała na włosku, a cała reszta zależała od niego. Jednak nie dał po sobie poznać, że się trochę zmartwił. - Spróbuje, jednak dziwi mnie dlaczego wioska tak długo nie miała Kage, w końcu skoro wszystko się tak posypało, znaczy, że nie ma go już hmm... rok ? - Powiedział Kai.[/b]
Samhain lekko zacisnął zęby i żałował że nie przestudiował kronik w bibliotece miejskiej aby lepiej rozeznać się w historii tej wioski.
-Tak jak wspominał mój kolega, poprzedni Tsuchikage wyszedł i już nie wrócił, nikt nie wie co się z nim dzieje... działo...- jego głos że zmęczenia zaczął jeszcze gorzej brzęczeć w uszach
-Natomiast jego poprzednicy nie za bardzo zajmowali się sprawami wioski, dla nich ważniejsze były kobiety... wino... zabawy, dlatego też wioska zapadłą się w taką dziurę jak jest teraz... Ostatnim Tsuchikage, który coś robił był...- tutaj przez chwilę się chłopak zastanawiał, próbował sobie przypomnieć jakiegoś jego następce, który nieudolnie rządził Iwagakure
-... o ile mnie pamięć nie myli to był to Izu-
Kai wysłuchał całej wypowiedzi pana w opasce na oczach. " Zatem poprzedni Kage mieli wioskę gdzieś ? " pomyślał Kai, a jego twarz wykrzywił grymas. - Zatem, muszę nawiązać sojusz z Konohą ? Kto jest tam teraz Kage, nie miałem jeszcze zaszczytu go poznać - Powiedział i zamyślił się lekko. Spoglądał co chwila na papiery, były tam takie punkty jak "Złodzieje w hotelu, zawalenie się budynku, pożar w dzielnicy handlowej " Kai złożył papiery w kupkę i odłożył to specjalnej zagrody oznaczonej jako "Na dzisiaj". Cóż, to że został Kage nie znaczy, że musi od razu zacząć ciężko pracować, w końcu i tak dzisiaj jest zbyt zszokowany, aby podejmować ważne decyzje dla kraju, chociaż pożar do nich nie należał.
-jeszcze na dzisiaj mamy bardzo dużo zajęć- stwierdził Sam
-Czeka Pana przemowa do ludu na głównym placu IwaGakure no Sato, następnie trzeba powysyłać wiadomości do innych wiosek o zmianie na stanowisku Tsuchikage a jeżeli pozwolisz to do negocjacji o sojusz wyruszę natychmiast- iście aktorska postawa Samhain'a
-I od razu sprowadzę tego drugiego chłopaka z Iwy....- dodał jeszcze cichym głosem tak aby go Kai nie usłyszał...
Kai słysząc to był przekonany, że został Kage, w końcu skoro tyle musiał zrobić, to nie mógł być spisek. - Mogę wiedzieć jak macie na imię ? - Powiedział i uśmiechnął się w ich stronę. Po czym nie czekając na odpowiedź popatrzył na faceta w opasce, którego imienia jeszcze nie znał - Dobry pomysł, wyrusz do Konohy i dowiedz się jakie żądania ma w stosunku do nas Konoha - Powiedział Kai, czuł się dziwnie wydając rozkazy komuś wyższemu rangą od siebie, chociaż w pewnym stopniu podobało mu się to. Wziął papiery wcześniej odłożone i zaczął je dokładnie studiować, po czym popatrzył na blondyna - Zatem co mam zrobić najpierw Cóż, w końcu nadal jest w szoku i nie do końca wie co ma robić.
Patrzyłem na Samhaina który świetnie poradził sobie w tej sytuacji. Kiedy chłopak zapytał nas o imiona nie bardzo wiedziałem czy je mu zdradzić. Postanowiłem ze poczekam aż Samhain zdradzi bądź poda fałszywe imię. Wtedy i ja zrobię tak samo. Chłopak kazał czarnowłosemu wyruszyć do Konohy. Ale to akurat był dobry pomysł ponieważ wypadałoby sprowadzić do wioski tego drugiego. Popatrzyłem na Kiesuke wymyślając w pośpiechu jakieś kłamstwa.
-Tak więc powinien pan zacząć od ubrania się w strój kage i przejrzenia misji jakie są zlecone na dziś. Wieści szybko się rozchodzą więc powinny już jakieś być. Kiedy tylko moi gońcy wrócą będziemy mogli zacząć spotkanie na placu, na którym ogłosimy ze został Pan Kage. Do tej pory niech pan zajmie się sobą i oswoi z nowa sytuacją. Ja będę pilnował aby nic się panu nie stało.
Po moim przemówieniu poprawiłem się na krześle i przymknąłem oczy. Byłem cały czas czujny ponieważ nie spałem. Moje zachowanie było przykrywką aby zobaczyć jak nowy kage poradzi sobie bez niczyjej pomocy.
Kai wstał ze skórzanego krzesła i podszedł do szafy, w której wisiał strój TsuchiKage, był on jak każdy inny, biały z brązowymi wstawkami na kapeluszu (?), ubrał go i popatrzył na blondyna - trochę zadurzy, ale podwinę sobie rękawy - powiedział i uśmiechnął się. Wrócił na swój fotel i rozsiadł się w nim. - Powiedz mi coś o sobie - Powiedział do Blondyna. Brunet wydawał się niezbyt rozmowy, a przynajmniej mniej niż ten blondyn. Kaia trochę irytowała nieznajomość ich imion. Wziął papiery i cytował pod nosem nagłówki. Jego twarz wypełniła zamyślona mina. Dziwnie się on czuł w tym stroju, w końcu niecodziennie zostaje się mianowanym na Kage. Jednak dziwił go stan pokoju, nie był on ani wyczyszczony, tak jakby dalej go używano. Czekał na odpowiedź blondyna.
Kąciki ust czarnowłosego chłopaka uniosły się ku górze w formie niewielkiego uśmiechu... chyba przez ostatni rok nie uśmiechał się tyle co podczas tego całego przekrętu.
-Widzę że Pan ma słabą pamięć bowiem przy naszym spotkaniu przedstawiałem się... jestem Samhain, mam rangę Jonina. Resztę będziesz miał w aktach..- cóż jak on się musiał cieszyć w duchu że zniszczył swoje akta tuż po opuszczeniu wioski, tak aby jego imię zostało zapomniane...
-Tak więc polecałbym teraz zająć się przemówieniem, które zostanie wygłoszone do ludzi IwaGakure na głównym placu wioski, jutro około godziny 12, najlepiej być punktualnym, bowiem mały poślizg może być niezbyt dobrze przyjęty przez mieszkańców. No i jeszcze proszę nie zapomnieć o porozsyłaniu ptaków pocztowych do wszystkich wiosek... oczywiście konohę można pominąć bo udam się tam osobiście- chłopak kiwnął głową i ruszył w kierunku wyjścia.
-Dopilnuj aby czuł się jak prawdziwy Kage, a ja zajmę się uciekinierem i sojuszem...- jeszcze na odchodne szepnął do ucha Deidary...
<nmm>
Cóż dzisiaj działo się tyle, że nie kojarzę faktów, a ręcz przeciwnie moje pamięć jest świetna - Powiedział do Samhaina i uśmiechnął się, gdy ten zaczął mówić o jego obowiązkach, Kai ponownie się zmieszał. Jednak każda praca wymaga poświęceń, zatem wziął się za pracę, poprzybijał parę pieczęci na kartkach, uprzednio dokładnie je studiując. Gdy skończył zajmowaniem się takimi rzeczami jak pożary i kradzieże, przyszedł czas na napisanie listów do pozostałych wiosek. Kai zabrał się za pisanie. Gdy napisał do wszystkich wiosek, oczywiście oprócz Konohy, popatrzył na blondyna - Czy mógłbyś powiedzieć mi gdzie mam się skierować, aby wysłać te wiadomości ? - Powiedział do niego. Cały czas nie przestawał się uśmiechać.
Skoro Samhain zdradził swoje imię to i ja mogłem bez oporu je wyjawić.
-Moje imię brzmi Deidara i także jestem jouninem. Wszystkie dane o mnie powinny być w aktach wioski.
Oczywiście Deidara kłamał jak z nut ponieważ odkąd sięgał pamięcią był członkiem Akatsuki i nie możliwe żeby coś na niego było. Mimo iz pochodził z Iwy to nigdy nie był jej shinobi. Dopiero teraz kiedy odszedł z Aka zaczął wiązać nadzieje z wioską. Kiedy Kai zapytał o to gdzie moze wysłać list po raz kolejny prawie wybuchnąłem śmiechem.
-Więc paniczu listy mozna wysyłać w pomieszczeniu które znajduje się ponad naszym gabinetem. Jeśli pan chce mogę pana do niego zaprowadzić.
Na mojej twarzy jawił sie teraz usmiech cała sytuacja była dla Deidary jedną wielką zabawą.
Kaia trochę zdziwiło rozbawienie na twarzy Deidary, ale może było to spowodowane tym, że w stroju Kage wyglądał jak krasnal w kaloszach, no cóż. - Będę bardzo wdzięczny jak mnie tam zaprowadzisz - Powiedział Kai i wstał ze skórzanego krzesła, zabierając wszystkie liściki. Dziwiło go zachowanie Deidary, ponieważ teraz kiedy jest Kage, nie powinien go tak traktować, chociaż Kaiowi to bardzo nie przeszkadzało, dla niego każdy jest równy. Zatem stanął przy drzwiach i otworzył je, kiedy Deidara wstał, przepuścił go przodem i wyszedł za nim, zamykając za sobą drzwi.

NMM Ja i Deidara
Kai powrócił do swojego gabinetu, jednak tym razem sam, bez Deidary, ani Samhaina. Podszedł do okna i spojrzał przez nie na całą wioskę, cóż to było za uczucie, właśnie patrzył na wioskę, nad którą będzie miał panowanie, a może już ma ? Po chwili patrzenia na całą wioskę, usiadł ponownie w swoim fotelu i wziął wcześniej przygotowany kawałek papieru, na którym miał już wstęp do swojej przemowy. Miał ją wygłosić jutro w południe, więc czas najwyższy, aby zabrał się za pisanie jej. Siedział przygarbiony przy biurku i pisał, [cenzura] jakichś kroków, lub pukania do drzwi.
Zapukałem do gabinetu chyba tylko przez grzeczność bo jakoś nie czułem respektu przed naszym 'władcą'. Wszedłem do gabinetu i spojrzałem na Kaia. Nie wygladał inaczej niz kiedy wychodził z ptaszarni.
-Tuschikage już czas na przemówienie. Moi gońcy wrócili a ludność zebrała się na placy czekają na ciebie paniczu. Jesteś gotowy?
Byłem już bardzo znużony tym wszystkim wiec usiadłem na krzesle czekając na odpowiedź.
Kai uśmiechnął się tylko i wstał. Poszedł wolnym krokiem w stronę drzwi, zabierając z biurka kartkę z przemową. Co dziwne, Kai w ogóle się nie stresował, wręcz przeciwnie był podekscytowany. - Chodź - Powiedział i otworzył mu drzwi, kiedy Dei wyszedł z pomieszczenia, Kai popatrzył na nie jeszcze raz, jakby nie chciał go opuszczać i poszedł za nim zamykając drzwi, obydwoje szli w stronę placu, gdzie Kai miał przemówić jako nowy TsuchiKage.

NMM ja i Deidara
Kai wrócił do swojego gabinetu, uradowany wiwatami ludzi z Iwy, stanął przy oknie i jeszcze chwile spoglądał na głośny tłum rozchodzący się po całej wiosce. W końcu podszedł do szafy, z której dosyć mocno pachniało owocami. Okazało się, że był tam czajniczek, herbatka i filiżanka. Kai podłączył czajniczek do gniazdka i zagrzał w nim wodę. Herbata, którą sobie zrobił była słaba, aczkolwiek bardzo dobra, jedynie cukru mu w niej brakowało. Teraz kiedy skończył już robić ważne rzeczy dla kraju, a przynajmniej na chwilę obecną, mógł się zabawić. Ale przypomniał sobie o jego misji, teraz kiedy był Kage, miał dostęp do różnych ksiąg i zwojów. Czemu by nie poszukać tam informacji o Bezogoniastych ? Może akurat znajdzie tam to co go zainteresuje. Jednak nie wiedział gdzie znajduje się biblioteka, postanowił zaczekać na swoich towarzyszy i zapytać ich o bijuu, a gdyby nie wiedzieli, zapytać o drogę do biblioteki. Podczas picia herbaty zobaczył małą mapkę całego budynku, była tu pozycja "magazyn" znajdowały się tam przeróżne dokumenty i tego typu rzeczy. Kai wstał i odłożył swoją herbatę, pośpiesznie wyszedł z gabinetu i udał się do magazynku

NMM

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kai znów wbiegł do gabinetu, zrobił sobie nowej herbaty, była ona mocna i dawała niezłego kopa, po takim biegu nic dziwnego, że Kai był zmęczony. Usiadł w skórzanym fotelu i otworzył okno, bo było mu gorąco. Wziął się za robotę, ziewając co chwila.
Do gabinetu wleciał ptak z listem przyczepionym do nóżki, list miał znak Suny na sobie. Gdy ptak wylądował wystawił nóżkę z listem którego treść brzmiała.

Kod: Szanowny Tsuikage jestem skłonny podpisać pakt lecz w swym liście nie podałeś żadnych szczegółów więc prosił bym o wysłanie mi ich i wtedy dokończymy negocjacje.

                                                                                                  Z wyrazami Szacunku
                                                                                 Kazekage Yagu Ryu
Kai nagle oderwał się od pracy, odczytując liścik przysłany przez ptaka z Suny, w sumie powinien odpowiedzieć swoim, ale skoro ten już tu jest to może się nim posłużyć. Wziął nową kartkę papieru i napisał na niej : Drogi Kazekage, pakt wyglądałby w sposób następujący, między naszymi wioskami istniałby sojusz, a w razie problemów, moja wioska będzie służyć twojej, a twoja mojej jako wsparcie. Dodatkowo drzwi do wioski byłby zawsze otwarte dla ludzi z twojej wioski. " Po napisaniu listy, przypiął go do nóżki ptaka, a tego przed droga kazał ekipie z ptaszarni, napoić oraz nakarmić. Gdy to zrobili ptaszek odleciał hen daleko, a Kai ponownie zajął się sprawami wioski.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kai skończył całą pracę, oraz powiedział swoim ludziom, aby zajęli się pomniejszymi sprawami, podczas jego nieobecności, a ważniejsze sprawy, żeby odkładali na bok. Kai nie wiedział kiedy wróci, może za dzień, może tydzień .... kto wie ... Jego przystankiem miała być jakaś wioska, możliwe, że przejdzie się do Suny, bo czemu by się nie spotkać z KazeKage osobiście ? Wyszedł z gabinetu, uprzednio zabierając swój strój Kage.

NMM
Po wejściu do budynku zacząłem iść korytarzem który prowadził do gabinetu władcy. Po wejściu schodami na górę znalazłem się przed jego drzwiami. Uniosłem lekko rękę i zapukałem trzy razy w drzwi. Nie słyszałem po tym czynie odzewu wiec uznałem ot za zgodę. Pociągnąłem za klamkę i wszedłem do środka. Rozejrzałem się po gabinecie lecz nikogo w nim nie było. W tejże chwili przechodzący obok młodzieniec powiedział
-TsuiKgage obecnie nie ma w gabinecie, ale zaraz powinien się tam zjawić, proszę tutaj poczekać
Po wysłuchaniu tych słów kiwnąłem głową na znak że rozumiem i usiadłem na krześle które się tutaj znajdowało i czekałem na osobę z którą zamierzałem porozmawiać.
Kai szedł powolnym krokiem w stronę swojego gabinetu, właśnie wracał z misji. "Cóż za szczęście, że nie musiałem walczyć na tej misji .... Takich głąbów jeszcze nie widziałem" myślał, dochodząc do drzwi. Pociągnął za klamkę i wszedł do środka, trochę głośniej stukając butami. Szedł dalej i gdy znalazł się przy swoim biurku, zakręcił się w stronę drzwi, tak że był do nich twarzą. Dopiero teraz zauważył jakiegoś człowieka - Gome, nie zauważyłem Pana. Witam czemu zawdzięczam tę wizytę ? - Zapytał kłaniając się lekko. Chłopak mógł się zdziwić na widok tak młodego władcy, w końcu ma dopiero 18 lat i na tyle wygląda. Zaczął się lekko bujać w kręconym fotelu, po czym wyraz jego twarzy wskazał świtający pomysł. - Czy chce Pan może herbaty ? - Zapytał, podchodząc do szafki i grzebiąc w niej, jakby czegoś szukał.
Czekałem sobie na kage Iwa-Gakure. Czas mijał nieubłaganie. Po chwili usłyszałem jakieś otrzepywanie butów przed drzwiami. Po chwili otworzyły się one i pojawił się jakiś młodzieniec. Już chciałem przemówić gdy nagle owy chłopak usiadł na fotelu Tsuikage. Byłe zaskoczony. Tak młody, a już na takim stanowisku, musi mieć naprawdę niesamowite zdolności skoro został mianowany na tak wysoką funkcję. Wstałem i ukłoniłem się przed kage zdejmując biały kaptur z głowy. Po czym powiedziałem zasiadając ponownie na siedzeniu.
-Witaj Tsuikage, jestem Dayu Aburame, nowy lider ANBU. Przybyłem tutaj aby spotkać się z panem i omówić kilka istotnych spraw. Jeśli ma pan czas to zajmę panu chwilkę
Po tych słowach czekałem na jego odpowiedź, w międzyczasie zadał mi kolejne pytanie.
-Nie dziękuje, ale to bardzo uprzejme z pana strony.
Widać było że był bardzo dobrze wychowana osobą co od razu mi się spodobało.
Kai zobaczył opaskę konohy na czole chłopaka, po chwili przedstawił się, ale nie chciał herbaty... Kai wziął szklankę, herbatę oraz czajniczek i włączył go, aby woda w nim zaczęła się grzać. - Zatem powiedz mi jakie sprawy masz do mnie - Powiedział i zmierzył go wzrokiem, nie wyglądał na starszego, wręcz przeciwnie, wyglądał na młodszego, ale nie dużo. Czajniczek pstryknął, a wydobywająca się zeń para, zaczęła wypełniać powietrze, podnosząc poziom wilgoci. Kai wstał i uchylił okno, po czym biorąc czajniczek w ręce nalał sobie do kubka gorącej wody. Pamiętał ile torebek miała w herbacie Keiko i postanowił sobie zrobić równie mocną. Dodał tam jeszcze 3 woreczki i zostawił je przyciśnięte łyżką. Ponownie usiadł w fotelu, kładąc szklankę na stole. Czekał na to co powie mu jego rozmówca.
Po słowach tsuikage wziąłem głeboki wdech, potrzebowałem dużo powietrza by oznajmić wszystko co chce przekazać. spojrzałem się na owego młodego chłopaka i zacząłem mój monolog.
-Zanim coś powiem chciałbym ci oznajmić, że jestem tutaj w incognito, wiec mam nadzieje że zostanie ta rozmowa miedzy nami, mało osób wie że zostałem liderem ANBU i mam taką nadzieje że tak zostanie. A teraz pozwolisz ze przejdę do rzeczy. Pierwszą rzeczą jaką chce załatwić jest zawarcie sojuszu z Iwa-Gakure. Polegał on by ze w razie ataku na twoją wioskę ANBU z wioski w Konoha-Gakure pomogło ci zwalczyć wroga. A gdybym ja potrzebował pomocy to wy także byście przyszli nam z pomocą. Oczywiscie także jako lider ANBU z chęcią mogę wykonywać dla ciebie jakieś misje, to także by wchodziło w skład paktu. Mam nadzieje że się zgodzisz na te warunku. Drugą sprawą jaką chciałbym poruszyć jest sprawa osób które uciekły z wioski i teraz są uznawane ze Misinginów. Chciałbym abyś mi powiedział czy jest ktoś taki w twojej wiosce. Jeśli jest to proszę powiedz mi jak najwięcej informacji o nim, a ja jako lider, zobowiązuje się znaleźć tego osobnika i zlikwidować go dla twojego dobra. Ten czyn byłby dobrym rozpoczęciem naszej współpracy
Po tych słowach odetchnąłem i czekałem na wypowiedz młodzieńca.
Kai wysłuchał długiej wypowiedzi chłopaka. - Lider ANBU, a co z Hanitą Hyuugą ? - zapytał, w końcu Hania była jego kuzynką, a jeszcze niedawno mówiła, że jest liderką, czyżby coś się jej stało. Jak przystało na Kage, musiał zachować stoicki spokój, więc kontynuował - cóż jesteśmy właśnie w trakcie nawiązywania sojuszu z Konohą, a co za tym idzie z konoszańskim oddziałem ANBU, mój doradca właśnie jest na misji mającej na celu zawarcie tego sojuszu. Co do missingów, cóż musiałbym popatrzeć w magazynie, czy znajdę jakieś informację o nich, na razie nie mogę o nich nic powiedzieć. - Powiedział pod koniec łapiąc na końcu wdech, wziął swoją szklankę i napił się wielkiego łyka. Jeszcze gorący płyn przeleciał mu przez przełyk, parząc go. Czekał na jakąś reakcję ze strony Dayu.
-Hanita Hyuuga zrezygnowała z tej posady i została ona mi przekazana, wybrała ona mnie na jej zastępce. Co do sojuszu to widzę że już podjąłeś odpowiednie kroki, jednakże przyszedłem tutaj jako przedstawiciel ANBU a nie wioski z której pochodzę, bez różnicy jakie będą decyzje Hokage-sama to ja mam zamiar teraz zawrzeć z tobą pakt, to ma być pakt miedzy wioską Iwa-gakure a ANBU. Mam nadzieje że rozumiesz o co mi chodzi. Na zakończenie chciałbym powiedzieć ze jak zdobędziesz jakieśkolwiek informacje o nich to daj mi znać, a ja zajmę się tym jak najszybciej ot możliwe
Po tych słowach czekałem na wypowiedz Tsuikage, interesowało mnie czy zamierza zawrzeć pakt ze ANBU czy też nie.
Kai zamyślił się na chwilę, po czym popatrzył na swojego rozmówcę - Wyślę wiadomość do głównej siedziby ANBU, na razie muszę o tym porozmawiać z moim doradcami, gdyż sam nie chcę podejmować decyzji. Zatem gdy tylko się z nimi skontaktuje i dowiem co i jak, poinformuję cię. - Powiedział i znów wziął łyk swojej herbaty, cóż nie chciał wyganiać Dayu, ale musiał teraz załatwić sprawy Iwy - Przykro mi, ale mój czas się kończy, przepraszam, że wyganiam, ale muszę się zając wewnętrznymi sprawami wioski. - Dodał po chwili, patrząc na drzwi. Wstał z fotela i podał rękę Dayu, żegnając się.
-Rozumiem, proszę wiec o jak najszybsze poinformowanie mnie po tym jak się dogadasz ze swoimi doradcami o twojej decyzji. Nic nie szkodzi że, też mam dość sporo spraw do załatwienia, zwłaszcza ze niedawno zostałem liderem ANBU. Muszę to jakoś wszystko ogarnąć bo poprzedni lider słabo zajmował się tą organizacją.
Po tych sowach wstałem z krzesła i zacząłem kierować się w stronę wyjścia.
-Dziękuje Tsuikage za wizytę i czekam na jak najszybsza odpowiedz od twojej osoby
Po tych słowach wyszedłem z pomieszczenia i udałem się w stronę wyjścia z siedziby.
<NMM>
Kai wrócił do swoich zajęć, typu spalenie się budynku. Podpisywał kolejne papiery, aż w końcu skończył robotę, zajęła mu ona parę godzin, jednak dosyć szybko mu one minęły. Po pracy, wstał z krzesła, które tak bardzo lubił i zrobił sobie jeszcze szklankę herbaty. Jednak nie wypił jej od razu, powoli małymi łyczkami dochodził do spodu szklanki. Gdy już skończył skierował się w stronę drzwi, myśląc o tym, gdzie podziewają się Smhain i Deidara, z którymi teraz miał pewną sprawę do obgadania, mianowicie sojusz z ANBU. Wyszedł z gabinetu ...

NMM
Deidara wszedł do gabinetu prowadząc ze sobą Fellowa. Blondyn stanął w wejściu rozejrzał się dokładnie i podrapał sie po głowie w wyrazie lekkiego zakłopotania. Spowodowane było to nieobecnością Kaia którego sie tu spodziewał. "No nic trzeba będzie zaczekać".
-Fellowie usiądź na razie i zaczekaj tutaj.Chłopak oparł o ścianę i skrzyżował ręce na klatce piersiowej. Wpatrywał się w widok za oknem. Sprawiał wrażenie jakby pilnował Fellowa. I może rzeczywiście tak było...? Blondyn troszkę się zamyślił co spowodowało że zamkną na chwilę oczy.
Wszedłem wraz z Deidarą do gabinetu Tsuchikage. Nie zastaliśmy nikogo, co negatywnie się na mnie odbiło. Miałem zadanie do wykonania, a traciłem czas. Kage powinien być w swojej wiosce, co jeżeli teraz ktoś by zaatakował? Z tego co widziałem w wiosce jest niewielka garstka strażników o pewnie nieciekawych zdolnościach i tylko jeden Jounin. Co za parodia. Spojrzałem na blondyna, po czym widząc jak zamyka oczy powiedziałem głośno i donośnie:
- No i gdzie jest Kaiousei? Mówiłeś, że tu będzie. Kuso.. nie mam czasu na te pierdoły, muszę wykonać misję.- byłem zażenowany wszystkim co się tutaj działo.
Kai jak to NIE miał w zwyczaju, walną z nogi w drzwi, które otworzyły się z hukiem, a sam wszedł do pokoju i usiadł w skórzanym fotelu. - Witaj, Deidara, czy coś się stało ? - Zapytał najspokojniejszym głosem, jaki udało mu się z siebie wydusić. " Jeszcze wy ? Miałem ochotę się zdrzemnąć " Dopiero teraz poznał Fellowa, jednak nie odzywał się do niego. Jeżeli Deidara go przyprowadził, oznacza to że musiało się coś stać. Kai żeby zakończyć niezręczną ciszę, jaka zapadła w całym pomieszczeniu, wziął jakieś mało ważne papiery i zaczął je podbijać i podpisywać. Czekał aż ktoś się w końcu odezwie, w końcu ktoś kto nic nie robi całe dnie, nie ma czasu na NIE obijanie się ...
Samhain szedł ulicą kiedy poczuł w gabinecie Tsuchikage dziwną chakrę... tak bez najmniejszych wątpliwości to była chakra uciekiniera z wioski, którego dawny członek Brzasku miał złapać. Niemal od razu chłopak ruszył w stronę gabinetu i już po chwili, wskakując do niego przez otwarte okno znalazł się w środku.
-Witaj Tsuchikage...- pokłonił lekko głowę.
-Widzę że udało Ci się dotrzeć do niego przede mną...- jego głos, jak zwykle brzmiał jakby ktoś mu poprzecinał struny głosowe a potem niechlujne je pozszywał...
Na jego płaszczu było widać jeszcze maleńkie ślady krwi po jego ostatniej potyczce z Koichim.
-Mam do Ciebie prośbę Tsuchikage-sama, Hokage chce Twojego pisemnego potwierdzenia chęci zawarcia pokoju.... jakbyś mógł sporządzić taki dokument byłoby pięknie- coś dziwnego było w zachowaniu Samhain'a, jak zawsze nie okazywał emocji teraz emanowała z niego... radość? tego to chyba nie grali w żadnym teatrze.... co to może oznaczać, jeszcze te ślady krwi na rękawach...
-Wielmożny Tuschikage ten tutaj to zdrajca który oskarżony jest o szereg różnych przestępstw które pozwolę sobie zacytować dopiero gdy rozpoczniemy przesłuchanie. Nie stało się nic oprócz tego ze go ująłem i po krótkiej rozmowie, bo jak pewnie wiesz nie lubię stosować przemocy, udało mi się namówić go aby powrócił do wioski i poddał sie osadowi.
Kiedy do pokoju wszedł Samhain mimowolnie się uśmiechnąłem.
-Witaj druhu. Poprawię cie troszkę , ponieważ to ja dotarłem do niego przed tobą. Tuschikage jeśli ty albo Samhain nie macie żadnych pytań to proponowałbym rozpocząć rozprawę i osądzić Fellowa.
Popatrzyłem na zebranych i obdarzyłem Fellowa pogardliwym spojrzeniem. Było to mimowolne ponieważ chciałem mu pomóc lecz to co zrobił budziło we mnie wstręt.
-Jeśli nie macie nic przeciwko to przedstawię teraz zarzuty jakie są postawione Fellowowi.
Samhain pogardliwym wzrokiem spojrzał na Fellowa, ale nieco go rozumiał w końcu to większość tutaj zebranych w pewnym momencie swojego życia opuściło wioskę.
-Niestety wybacz ale nie mam na to czasu...- Przerwał Deiderze w połowie zdania, kiedy ten chciał zacząć wyliczać zarzuty chłopaka.
-Muszę sporządzić wiele dokumentów o które prosiła mnie Hokage dlatego też niezwłocznie muszę się udać do biblioteki, jednak mimo wszystko będziecie znali mój głos w tej sprawie.- tutaj czarnowłosy młodzieniec zrobił krótką przerwę aby zaczerpnąć trochę powietrza.
-Mianowicie jestem za tym aby temu chłopakowi dać drugą szansę nieżalenie od tego co uczynił wcześniej.... Iwa obecnie potrzebuje dobrych rekrutów. A jeżeli ponownie nas zdradzi to wtedy osobiście go zabiję.... i to niezbyt humanitarnymi metodami, dodatkowo jego ciało nabije na pal przy wejściu a wnętrzności rozrzucę po całej górze Oikos tak aby jego imię zostało zapamięta na wieki i ostrzegało przyszłe pokolenia przed zdradą...- emocje w jego ciele teraz się zmieniły, a dokładniej rzecz można by powiedzieć że całkowicie zanikły...
-A teraz wybaczcie ale musze odejść. Niedługo przyjdę do Ciebie Tsuchikage-sama po dokumenty, o które prosiłem.- Następnie Samhain opuścił gabinet tym samym oknem, przez które tutaj się dostał.
<nmm>
Zauważyłem jak do pokoju wchodzi nieznajomy mi mężczyzna. Co prawda kiedyś widziałem Go, gdy przybyli po Kai'a, jednak był zupełnie inny. Kai również się zmienił, nawet nie powiedział "cześć" kolesiowi, z którym pił sake. Wysłuchałem co do powiedzenia ma o mnie Deidara, a następnie wysłuchałem wypowiedzi Samhaina. Była ona dla mnie bardzo głupia i nikła... był bardzo pewny siebie, a pewność często prowadzi do zguby. Jego słowa o tym jak mnie zabije nie przestraszyły mnie, wręcz przeciwnie roześmiały. Kiedy skończył swoją wypowiedź o tym jak przebije moje ciało na pal itd, szepnąłem tak, aby mnie usłyszał:
- Amen.- zaśmiałem się i spojrzałem na Kaiousei'a... był inny kompletnie pusty i arogancki, powiedziałem do niego, kiedy Samhain wyszedł, mówiąc, że powinienem dostać drugą szansę:
- Dajcie że spokój. Ludzie, to już nie są te czasy. Ten pan co przed chwilą wyszedł miał rację, powinniście mi odpuścić. Jednak od razu mówię.. nie powrócę do Iwa-Gakure i nie będę tutaj pełnił roli shinnobi. Nigdy nie wybaczę tej poje**nej wiosce tego co mi zrobiła. Jeżeli taką zaplanowaliście dla mnie przyszłość to od razu mówię ZABIJCIE MNIE.- dałem dość słyszalny akcent na ostatnie słowa. Mimo tego iż moje słowa były ostre.. ja byłem bardzo spokojny, mój ton głosu chłodny a jednocześnie dający znak, że to moja ostateczna decyzja.
Wysłuchał wszystkich wypowiedzi i wzdychną - Tak Samhainie sporządzę te dokumenty, jak najszybciej mogę - Powiedział i popatrzył na niego błagającym wzrokiem, aby już nie pytał i prosił o więcej. Potem przemówił Dei i znów Samhain, po czym wyszedł. Potem Fellow, Kai odwrócił nań wzrok i ironicznie popatrzył. Wstał i podszedł do niego - Mam zły dzień, więc niech to nie trwa zbyt długo ..... proszę - Powiedział i uśmiechnął się sztucznie. Ponownie usiadł na swoim krześle i złożył ręce w pieczęć podobną do "węża". - Mów Deidara, a ty masz mu N-I-E P-R-Z-E-R-Y-W-A-Ć - Powiedział akcentując każdą literkę końcówki. Czekając tak, ziewną jednak nieźle to ukrył, czekał ....
Spojrzałem dość ironicznie na Tsuchikage... zrobił się bardzo chamski i woda sodowa uderzyła mu do głowy. Szkoda chłopaka... bo wcześniej można było z nim nawet pogadać. Uśmiechnąłem się sztucznie do blondaska, a następnie czekałem na to co powie o mnie i o mojej historii. W międzyczasie wyciągnąłem paczkę papierosów i wyciągnąłem jednego z nich, rzucając paczkę w kierunku Kai'a.
- Poczęstuj się, to najlepszy lek na stres.- zrobiłem dość zirytowaną minę i czekałem na dalszy rozwój wydarzeń, jednocześnie myśląc o tym co teraz robi Anulej-Sama i Keisuke-Kun.
Skłoniłem się przed Tuschikage i rozpocząłem swój akt oskarżenia.
-Ten oto człowiek który jest tu z nami oskarżony został o zdradę wioski ponieważ wysadził większą jej część po czym zbiegł i nie wrócił do niej przez kilka lat. Został do niej sprowadzony dopiero prze ze mnie i to w wyniku całkowitego przypadku. Chociaż miałem o nim informacje już od pewnego czasu.
Istnieją jednak okoliczności łagodzące które przemawiają za tym shinobi. Pierwsza z nich jest to ze obecny tu Fellow był Kage jako młody chłopak i planowany był na niego zamach w którym omal nie zginął. Dlatego wysadził pół wioski zabijając napastników za razem niszcząc dobytek i zabijają mała liczbę cywilów. Małą ponieważ wprowadzony był wtedy stan wojenny i większość z nich była w schronach. Przyczyną jego nieobecności w wiosce była obawa o własne życie.
Moim zdaniem dlatego kara powinna być złagodzona.
Istnieje także niekorzystny czynnik który wpływa na werdykt w tej sprawie. Chodzi o to jak oskarżony wypowiada się o wiosce i jakie ma o niej zdanie. Jako ninja w niej wychowany jest zobowiązany do miłowania jej. Tymczasem z taka pogardą nie spotkałem sie bardzo dawno. Zmarnował szansę której nawet jeszcze nie dostał swoim zachowaniem które było nie taktowne. Proponuję więc aby wtrącić go do więzienie gdzie będzie miał czas na przemyślenie swojego postępowania. To ty na to Tuschikag?
Skłoniłem się i czekałem na odpowiedź Kaia.
Szedłem sobie powoli pogwizdując i trzymając ręce w kieszeni. Korytarz był dość wąski a ja nie lubiłem jak jest za mało miejsca. Doszedłem do drzwi z napisem "Biuro Tsuchikage". Wzruszyłem ramionami i zapukałem lekko w drzwi powoli je otwierając i wchodząc do środka. Rozejrzałem się, stało tam kilka osób, nie wiedziałem który to Kage więc przywitałem się z każdym.
- Witam wszystkich, widzę że ładna okolica. Nie przeszkadzam wam? - wtedy podszedłem do ściany i oparłem się na jednej nodze. Jednego kolesia kojarzyłem z biura innego Kage.
Kai wziął paczkę i wyciągnął z niej papierosa, odpalając go od małej zapalniczki, którą znalazł gdzieś na dnie szafki - Przepraszam, że palę, ale muszę jakoś odreagować - Powiedział, zanim zostały postawione zarzuty. Po wysłuchaniu wszystkiego, młody Kage zamyślił się trochę i popatrzył na Fellowa i zaciągnął się, a dym z papierosa wpłynął do jego płuc. Po chwili reszta dymu wyleciała mu przez nos. Wstał i otworzył szerzej okno. " Cóż najlepszym sposobem byłoby umieszczenie go w celi, ale obrona własnego życia i kraju, jest tym co przemawia za nim. Jednak sposób w jaki mówi on o swojej wiosce, jest odrażający. Dlaczego się tak zepsuł ? Będę musiał nad tym dłużej pomyśleć ...." Pomyślał i odrzucił chłopakowi paczkę papierochów. Wziął kartkę i wypisał na niej wszystkie zarzuty, oraz okoliczności łagodzące. Po chwili do biura wszedł Minoru, którego Kai pamiętał ze szpitala. - Witaj, prosiłbym cię o to, abyś poczekał za drzwiami, mamy ważną sprawę do omówienia i potrzebny mi jest spokój i skupienie. - Powiedział i uśmiechnął się do niego lekko. Po jakichś 10 minutach ciszy, Kai posępniał - Fellow, niestety, ale muszę cię skazać na więzienie, na czas nieokreślony ... W przeciągu dnia, lub dwóch, rozpatrzę całkowicie twoją sprawę i zadecyduje co dalej będzie się z tobą działo. - Powiedział i popatrzył na wszystkich zebranych. CZekał na dalszy rozwój sytuacji.
Siedząc na piaskowej platformie, stworzonej za pomocą techniki Sabaku Fuyuu zbliżałem się do okien gabinetu Tsuchikage. Widać było że ktoś otworzył okno co było istnym zaproszeniem. Stanąłem na platformie i zbliżając się do okien, wypatrywałem kogo tam mamy. Gdy byłem już blisko udało mi się dostrzec Minoru i kogoś... kogoś kogo już gdzieś widziałem. Racja! to Kaiousei. Chłopak poznany w źródłach. Były tam jeszcze jakieś osoby których nie miałem okazji spotkać. Podleciałem już tuż pod otwarte okna gabinetu do którego wskoczyłem, dezaktywując jednocześnie technikę. Platforma rozsypała się na mnóstwo ziarenek piasku i żwiru. Lądując lekko przykucnąłem po czym wstałem spoglądając na tutaj zebranych.
- Witam. - powiedziałem do wszystkich. - Zostałem tu wezwany przez tego oto jegomościa - powiedziałem wskazując głową na Minoru po czym powolnym, spokojnym krokiem, by nie budzić agresji, podszedłem do Minoru.
Deidara w tym momencie był jak maszyna i gdy tylko usłyszał ostatnie słowa od razu złożył pieczęci do Shushin no jutsu. Błyskawicznie znalazł się przy Fellowie i uderzył go w głowę tak aby chłopak stracił przytomność. Biorąc pod uwagę moją szybkość plus Shushin, Fellow nie powinien mieć żadnych szans na obronę. Kiedy chłopak już leżał nieprzytomny podniosłem go i zarzuciłem go sobie na plecy. Atak blondyna nie był konieczny ale chciał mieć pewność że zdrajca nie będzie sprawiał problemów. Podszedł do drzwi i powiedział do Tuschikage
-Niedługo wrócę jak tylko znajde dla niego przytulny pokoik. Jesli nie masz nic przeciwko to zabiorę także tych przybyszy ze sobą. Wypytam ich o co chodzi. Ty powinieneś odpocząć.
Wysłuchałem wszystkiego co do powiedzenia ma Kai. "Też mi coś"- pomyślałem, gdy powiedział o kilkudniowym więzieniu. Cały czas obserwowałem dwójkę która weszła do środka. Znowu był ten gość z klanu Aburame i jakiś nieznany mi osobnik. Spojrzałem na manipulanta robaków i powiedziałem do niego:
- Znów Ty? Co za spotkanie. Witam!- mój głos był bardzo spokojny, jakbym nie zwracał uwagi na postawioną mi karę. Podszedłem do nieznajomego, wyciągnąłem dłoń w jego kierunku:
- Jestem Fellow, miło mi poznać.- powiedziałem do niego, jednocześnie odwróciłem wzrok na Kaiousei'a.
- Skoro już ma być tak jak chcesz, to pozwól mi chociaż napisać list do Mizukage, wypełniam aktualnie bardzo ważną misję i chcę poinformować, że sprawy się nieco skomplikowały.- mój ton był zupełnie chłodny, straciłem do niego zaufanie. Nie czekając na jego reakcję podszedłem do biurka... ale wtedy poczułem ogromny ból. W moich oczach zaczęło się robić ciemno. Upadłem na ziemię.. nie wiedziałem co się dzieje.. jakiś czas później zasnąłem.
Więc tak moja skromna osoba została poproszona o ocenienie tej sytuacji

Fellow podchodząc do biurka i sięgając po jedno z piór nie zdążył tego zrobić, ponieważ Deidara wykonując technikę o nazwie Sushin no Jutsu i znalazł się raptownie za jego plecami. Członek klanu Douhito jednym uderzeniem ręki sprawił iż młodzieniec padł na ziemię utraciwszy przytomność. Po chwili znajdował się on na plecach Deidary.

Fellow: Utrata przytomności na 24 godziny.
Kai lekko zdziwiony całą sytuacją, przyglądał się jej z oczyma wielkości pięciozłotówek. - Zabierz ich, a Fellowa wsadź do celi, później obmówimy co dalej z nim będzie ... - Powiedział zmęczonym głosem. Kai przeciągnął się i czekał, aż wszyscy wyjdą, miał ochotę na gorącą kąpiel w gorących źródłach. Chciał, żeby wszyscy wyszli z gabinetu, nie miał humoru, na gadanie z nimi o tym co zrobił Fellow, chociaż trochę intrygowało go co chce od niego Minoru i Sei. Przypomniała mu się w tym momencie Keiko, jego sensei, no cóż będzie się musiał z nią spotkać, jednak na chwilę obecną, przymknął lekko oczy, a jednak dalej widział całe pomieszczenie i odchylił głowę, lekko do tyłu.