Nauki Michimoto

ImiĂŞ: Michimoto
Ranga chuunin
Chakra: 1530 PCH
Wiek: 15
Techniki:
1.Mugen Sajin Daitoppa
2.Kaze no Yaiba
3.Tatsumaki no Jutsu
4.Kai
5.Hange no Jutsu
6.Bushin no Jutsu

Michimoto ma zamiar nauczyĂŚ siĂŞ Butoukai No Jutsu
DZIEÑ I:
Gdy wstaÂł rano, postanowiÂł, Âże nie bĂŞdzie marnowaÂł czasu na bezmyÂślne siedzenie w miejscu. PoszedÂł do biblioteki i wzi¹³ zwój z technikami Fuuton, aby nauczyĂŚ siĂŞ jednej z nich. Po dÂługim zastanowieniu wybraÂł Butoukai no Justu.
- Tak to to, potrzebuje ofensywnego jutsu, które pomoÂże mi atakowaĂŚ wrogów z bliska, a nawet z daleka. od zrozumienia co jest napisane w zwoju. Powoli czytaÂł zwój, aby nic mu nie uciekÂło.
-wiĂŞc zacznijmy, najpierw trzeba pomyÂśleĂŚ i ksztaÂłcie...tak ma to byĂŚ kula
Michimoto wystawiÂł rĂŞkĂŞ i wyobraziÂł sobie jak wyglÂąda ta kula powietrza w jego dÂłoni. SkupiÂł siĂŞ...
- Napisane jest, Âże trzeba skierowaĂŚ chakrĂŞ to Âśrodka dÂłoni i wypuszczaĂŚ jÂą tak, aby rozpĂŞdzaÂła ona powietrze bĂŞdÂące do okoÂła jego rĂŞki.
-jestem Chuuninem, muszĂŞ tylko dobrze to zrozumieĂŚ- mówi sam do siebie.
Zacz¹³ od skierowania chakry i zrobienia z ni¹ tego co jest opisane w zwoju. ¯y³y na rêce sta³y siê bardziej widoczne, a sam poczu³ ciep³e mrowienie w d³oni. To by³o to, Michimoto zamkn¹³ oczy i myœla³ tylko o kszta³cie.
-PamiĂŞtaj to tylko powietrze, chakrÂą umiesz wÂładaĂŚ, jesteÂś Chuuninem!- dalej mówi sam do siebie
Powoli moÂżna byÂło zaobserwowaĂŚ maÂłe zawirowania wokóÂł dÂłoni....
Za kaÂżdÂą godzinÂą szÂło mu coraz lepiej, do okoÂła dÂłoni powstawaÂły coraz bardziej skupione w Âśrodku wiry powietrza....
- Teraz muszê sprawdziÌ jak¹ to ma si³ê
Stan¹³ niedaleko drzewa i zacz¹³ robiÌ to justu. w³osy unosi³y mu siê we wszytkie strony, do do ko³a widaÌ by³o podmuchy wiatru
-silne, ale czy dam sobie z tym radê?- mrukn¹³
LiÂście zaczĂŞÂły spadaĂŚ z drzew....ale nagle caÂły ten proces zatrzymaÂł siĂŞ
- Brakuje mi chakry, caÂły dzieĂą trenowaÂłem, no cóÂż idĂŞ do domu odpocz¹Ì, ruszĂŞ w stronĂŞ mieszkania.

Dodane po 12 minutach:

DZIEÑ II:
WstaÂłem rano i od razu po zjedzeniu Âśniadania, pobiegÂłem na polanĂŞ treningowÂą.
- wczoraj byÂłem juÂż blisko, dam radĂŞ, dam radĂŞ- powtarzaÂłem
PodniósÂł rĂŞkĂŞ i zacz¹³ wszystkie czynnoÂści od poczÂątku. W rĂŞkach uformowaÂła mu siĂŞ kula z powietrza, którÂą skierowaÂł w stronĂŞ drzewa. WyglÂądaÂło jakby chÂłopak znajdowaÂł siĂŞ w Âśrodku huraganu, liÂście lataÂły na wszystkie strony, wÂłosy padaÂły mu nerwowo na twarz, a on sam cieszyÂł siĂŞ z tego co udaÂło siĂŞ zrobiĂŚ.Podczas nastĂŞpnych godzin ĂŚwiczyÂł utrzymywanie kuli w rĂŞku.
-kurcze jestem juÂż blisko!- mówiĂŞ do siebie
Po kilku godzinach treningu, padÂł na ziemiĂŞ,ale wstaÂł i wróciÂł do treningu. Wieczorem, postanowiÂł zakoĂączyĂŚ i wyczerpany wróciÂł do domu
//uznajĂŞ trening za skoĂączony, czekam na akceptacjĂŞ ;] proszĂŞ bardzo//

Nie znam tej techniki, ale nie wydaje mi siĂŞ ona specjalnie potĂŞÂżna... (Nigdzie nie znalazÂłem opisu ). Ale generalnie ok. Zaliczone.
Mumo

---

ImiĂŞ: Michimoto
Ranga: Chuunin
Chakra: 1530
Wiek: 15
Techniki:
1.Mugen Sajin Daitoppa
2.Kaze no Yaiba
3.Tatsumaki no Jutsu
4.Kai
5.Hange no Jutsu
6.Bushin no Jutsu
7.Boutokai no Jutsu

Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ Dai Kamaitachi no Jutsu

I dzieĂą:
Pewniego dnia bez treningów, Michimoto obudziÂł siĂŞ i do poÂłudnia krzÂątaÂł siĂŞ po osadzie bezczynnie... Gdy przechodziÂł niedaleko biblioteki pomyÂślaÂł czemu by nie nauczyĂŚ siĂŞ nowego jutsu. PoszedÂł wypoÂżyczyĂŚ zwój z wypisanymi technikami i gdy juÂż namyÂśliÂł siĂŞ, którÂą zacz¹Ì uczyĂŚ siĂŞ, zrobiÂło siĂŞ ciemni. PoszedÂł do domu spaĂŚ.

II DzieĂą:
Rano wsta³ wypoczêty i od razu po zjedzeniu œniadania ruszy³ na polane treningow¹. Zacz¹³ czytaÌ jak trzeba wykonywaÌ tê technikê i po chwili stan¹³, wyj¹³ wachlarz i zacz¹³ skupiaÌ na nim swoj¹ chakrê. Trwa³o to kilka godzin i, gdy ju¿ to poj¹³, skoùczy³a mu siê chakra. Poszed³ do domu spaÌ.

III DzieĂą
NastĂŞpnego dnia, wypoczĂŞty kontynuowaÂł naukĂŞ. StanÂą na przeciwko drzewa i miaÂł zamiar je przeci¹Ì na póÂł strumieniem wiatru.
- WiĂŞc tak: chakra do wachlarza i przed wypuszczeniem jej z wachlarza zawirowaĂŚ powietrze.
SkupiÂł siĂŞ i wysÂłaÂł pierwszy, sÂłaby strumieĂą w stronĂŞ drzewa. Powietrze doleciaÂło do drzewa lekko je nacinajÂąc
-Aha wiêc to tak...wiêcej chakry i u³o¿yÌ j¹ œcis³o z sob¹, aby zajmowa³a ma³¹ powierzchniê, ale by³a ostra...
Podczas drugiej próby zrobiÂł taki i naci¹³ powietrzem drzewo trochĂŞ grubiej...
- Trzeba to poĂŚwiczyĂŚ...
Kilka godzin trenowaÂł skupianie odpowiednio chakry... nacinaÂł drzewo coraz bardziej...
- Jestem juÂż zmĂŞczony, to bĂŞdzie ostatni strzaÂł...
Cisn¹³ szybkim strumieniem powietrza, przecinajÂąc drzewo na póÂł
-Taaaaaaak udaÂło siĂŞ,a le bĂŞdĂŞ musiaÂł to jeszcze doszlifowaĂŚ Po dÂługim i mĂŞczÂącym dniu poszedÂł do domu spaĂŚ

IV DzieĂą
Z samego rana pobiegÂł na polanĂŞ. TrenowaÂł dÂługi i ciĂŞÂżko. PrzecinaÂł drzewa jedno po drugim.
- Teraz puszczĂŞ kilka na raz!
Cisn¹³ trzema strumieniami na raz, przecinaj¹c drzewo na ma³e kawa³eczki.
- Tak technika gotowa, ale jestem zmêczony. Idê odpocz¹Ì do domu
WracajÂąc patrzyÂł na wszystkie zniszczone drzewa....
- Ta technika jest Âświetna, cieszĂŞ siĂŞ, ze nauczyÂłem siĂŞ jej- myÂśli

//UwaÂżam naukĂŞ za zakoĂączonÂą, czekam na akceptacjĂŞ //

Zaliczone.
1. Garne no Jutsu
2. Fuuton
3. Jutsu te robi, Âże powietrze robi sie gĂŞstrze , przez co przeciwnik nie moÂże oddychaĂŚ, a uÂżytkownik pobiera z niego chakrĂŞ
4. Skutki dla przeciwnika: NajczĂŞÂściej ledwo Âżywy z braku piowietrza i chakry, w najgorszym wypadku dusi siĂŞ.
5. Skutki dla nas: zysk chakry, mo¿liwoœÌ uduszenia, w najgorszym wypadku œmierÌ

350pCH

Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ wymyÂślonego przez siebie jutsu.

DzieĂą I

Z samego rana Michimoto postanowi³, ¿e wymysœli w³asne jutsu.Mia³ od dawna to w zamiarze, ale nie mia³ czasu, aby to zrobiÌ.Poszed³ na polanê treningow¹, gdzie zacz¹³ powoli skupiaÌ powietrze bardzo œciœle, aby te mia³o wiêksz¹ gêstoœÌ.
- WiĂŞc tak: muszĂŞ skupiĂŚ powietrze tak, aby byÂło trudno nim oddychaĂŚ i Âżeby nie przechodziÂło przez drogi oddechowe...hmmm.... to nie bĂŞdzie Âłatwe
Æwiczy³ ca³y dzieñ po czym postanowi³ i¶æ do domu odpocz±æ.

II DzieĂą

Z samego rana udaÂł siĂŞ na polanĂŞ treningowÂą, aby kontynuowaĂŚ nauke jutsu.
SkupiaÂł powietrze przez kilka godzin, bez chwili odpoczynku...
W pewnym momencie zacz¹³ siê dusiÌ...
- kurcze co jest! MyÂśli...- muszĂŞ przerwaĂŚ na razie....
Przerwa³ trening i po³o¿y³ na ziemi. Gdy tylko z³apa³ powietrze, wsta³ i zacz¹³ myœleÌ czemu tak siê sta³o...
- Pewnie znalazÂłem siĂŞ w jego zasiĂŞgu, muszĂŞ wymyÂśliĂŚ coÂś aby zapobiedz takiej sytuacji...ale to jutro, bo jest juÂż ciemno.
PoszedÂł do domu...

III DzieĂą

Z samego rana poszedÂł na polanĂŞ.
- Co zrobiĂŚ, aby zapobiedz duszeniu siĂŞ...??
MyÂślaÂł godzinĂŞ nad róÂżnymi rozwiÂązaniami po czym doszedÂł do wniosku, Âże, aby siĂŞ nie dusiĂŚ zastosuje Tatsumaki no Jutsu, które dostarczy do jego nosa powietrze.
- Tak, to dobry pomysÂł....
I znowu wzi¹³ siê do treningu, trenowa³ nastêpne dwie godziny, po czym znowu skoùczy³a mu siê chakra... Poszed³ do domu

IV dzieĂą
Na polanie jeszcze godzinĂŞ trenowaÂł skupianie powietrza, po czym przeszedÂł do II czĂŞÂści
- Teraz muszê jakoœ pobraÌ chakrê od przeciwnika...wiem! Muszê po³¹czyÌ jego chakrê ze swoj¹...Wiêc najpierw po³¹czê swoj¹ chakrê z gêstym powietrzem, potem gdy przeciwnik znajdzie siê w w zasiêgu jutsu, moja i jego chakra po³¹cz¹ siê
Stan¹ i zacz¹³ zcalaÌ chakrê z powietrzem...
- Kurcze, to nie jest takie Âłatwe...muszĂŞ to potrenowaĂŚ...
Trenowa³ to przez ca³y dzieù, a¿ w koùcu siê sciemni³o, a Michimoto nie mia³ ju¿ chakry. Poszed³ do domu odpocz¹Ì

V DzieĂą

Z samego rana poszedÂł trenowaĂŚ.
- Dzisiaj zrobiĂŞ to!
Wzi¹³ siê do ³¹czenia chakry z powietrzem. Robi³ to kilka godzin.
-Wydaje mi siĂŞ , Âże juÂż to zrobiÂłem, czujĂŞ mojÂą chakrĂŞ w powietrzu.
Wsta³ i zacz¹³ siê przygl¹daÌ wszystkiemu do oko³a....
Przez polane przebiegÂł zajÂąc, a Michimoto poczuÂł przypÂływ chakry....( wszystkie zwierzĂŞta posiadajÂą kanaliki chakry, wiĂŞc jej trochĂŞ majÂą)
- DusiÂłem siĂŞ, a teraz opadam z siÂł z braku chakry. UdaÂło mi siĂŞ. - Po tych sÂłowach zemdlaÂł i obudziÂł siĂŞ szpitalu...

//uwaÂżam naukĂŞ za skoĂączonÂą//
//bueee... niby duÂżo napisane, ale logika siada. Tzn. - jest to na poziomie wypracowaĂą gdzieÂś w poÂłowie 4 klasy. Ale zaliczĂŞ bo to w koĂącu nie opis wiersza//
ImiĂŞ: Michimoto
Ranga: Chuunin
Chakra: 1530
Wiek: 15
Techniki:
1. Garne no Jutsu
2. Boutokai no Jutsu
3. Mugen Sajin Daitoppa
4. Kaze no Yaiba
5. Tatsumaki no Jutsu
6. KAi
7. Hange no Jutsu
8. Bushin no Jutsu
9 Dai kamaitachi no Justu
Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ Kage Bushin no Justu

DzieĂą I

Z rana poszedÂłem do biblioteki, aby wypoÂżyczyĂŚ zwój z opisanÂą naukÂą Kage bushin no Jutsu. Gdy juÂż to zrobiÂłem, poszedÂłem na salĂŞ treningowÂą, gdzie zacz¹³em czytaĂŚ.
- wiec tak zebraĂŚ chakrĂŞ i skrzyÂżowaĂŚ palce- KAge Bushin no Jutsu!
Obok mnie wylÂądowaÂł czarno-biaÂły, niedorozwiniĂŞty klon, z którego nosa leciaÂła jakaÂś dziwna maÂź....
- No nieŸle, jeœli tak ma byÌ to zajmie mi to trochê wiêcej czasu...- Wiem zrobiê tak jak Bushin no Jutsu, tylko tej iluzji przeka¿ê czêœÌ swojej chakry!
SkrzyÂżowaÂłem palce i krzykn¹³em Kage Bushin no Jutsu...Obok mnie pojawiÂło siĂŞ duÂżo dymu, a zza niego wyÂłoniÂła siĂŞ gÂłowa i twarz bez Âżadnej skazy, ale potem zobaczyÂłem, Âże klon nie ma nóg...
- teraz juÂż lepiej, ale Âżeby klon bez nóg? BĂŞdĂŞ trenowaÂł, aÂż siĂŞ uda!
StanoÂłem skupiÂłem siĂŞ i po dÂłuÂższej chwili skupienia krzykn¹³em nazwĂŞ techniki. W sali pojawiÂło siĂŞ trochĂŞ jasno-róÂżowego dymku,a zza niego wyÂłoniÂł siĂŞ klon , który miaÂł rĂŞce i nogi, wyglÂądaÂł tak jak ja, ale.....
- no kurcze, aj nie mam krzywych nóg i zeza! Teraz musi siĂŞ udaĂŚ
próbowaÂłem tak caÂły dzieĂą, ale w koĂącu musiaÂło zabrakn¹Ì mi chakry. Powolnym krokiem poszedÂłem do domu , aby odpocz¹Ì...

DzieĂą II

Z samego rana pobiegÂłem do sali treningowej.
- Dzisiaj musz¹ wyjœÌ jakieœ normalniejsze.Kage Bushin no Jutsu!- Krzykn¹³em i ca³¹ sala znalaz³a siê w dymie. Klon by³ jeszcze marnijszy ni¿ przedtem.
- MuszĂŞ przeczytaĂŚ jeszcze raz ten zwój!- po czym usiadÂłem i wzi¹³em siĂŞ za lekturĂŞ.
Po dwugodzinnej lekturze dalej nic nie wiedziaÂłem.
-PrzecieÂż to niemoÂżliwe Âżeby to byÂło tak trudne!
Stan¹³em i znowu spróbowaÂłem swoich siÂł, lecz klon nie byÂł za silny, aby stan¹Ì na nogi....
-CoÂś jest nie tak, coÂś musiaÂłem przeoczyĂŚ! Ale pójdĂŞ juz do domu, muszĂŞ przespaĂŚ siĂŞ z tym problemem...

DzieĂą III

Na sali treningowej znowu próbowaÂłem swoich siÂł. ZrobiÂłem technikĂŞ dwa razy, bez Âżadnych efektów. Jeszcze raz to przeczytam, musiaÂłem coÂś przeoczyĂŚ.
- (...) chakra musi byĂŚ rozkÂładana równomiernie na kaÂżdego klona tyle samo
- MoÂże to o to chodzi, do tej pory nie dawaÂłem równej iloÂści chakry dla kaÂżdego klona.Zacz¹³em wyobraÂżaĂŚ sobie jak ma wyglÂądaĂŚ mój klon, skupiÂłem chakrĂŞ wykonaÂłem znak i... pokazaÂł siĂŞ klon, który nie miaÂł Âżadnej skazy
- I tak ma byĂŚ! Kage Bushin chyba opanowana...stworzĂŞ jeszcze kilka klonów, Âżeby zmarnowaĂŚ ca³¹ chakrĂŞ
- Kage Bushin no Jutsu!
Obok niego pojawiÂły siĂŞ 3 klony
- zanieœcie mnie do domu, bo nie mam si³y iœÌ- powiedzia³em do nich, po czym poszliœmy w stronê domu.

napisz z jeszcze jedno tyle i bedzie zaliczone

//juÂż dopisane//

Hmm. No dobra, nastĂŞpnym razem bardziej siĂŞ postaraj. Zaliczam.
G.

---

To nauka mojego Kg, Tu jest tak¿e czêœÌ historii mojej postaci ;]

Pewnego, gdy szedÂłem z mojÂą mÂłodszÂą siostrÂą do Kusa- Gakure spotkaÂłem mojego nauczyciela, który chciaÂł, abym oddaÂł mu siostrĂŞ.
-Ty chyba sobie ze mnie Âżartujesz sensei, tak nie zachowuje siĂŞ prawdziwy Shinobi.- mówiĂŞ spokojnie.
- Ale ja jÂą kocham, muszĂŞ z niej zrobiĂŚ mojÂą ÂżonĂŞ- powiedziaÂł do mnie .
- Nie! Nie pozwolĂŞ na to, ona jest za mÂłoda ma dopiero 5 lat.
-Oddaj mi j¹ inaczej zabiorê j¹ si³¹!- krzykn¹³
-Nie oddam ci jej!Najpierw bĂŞdziesz miusiaÂł mnie zabiĂŚ!- Po czym zÂłapaÂłem siostrĂŞ za rĂŞkĂŞ i powiedziaeÂłm Âżeby stanĂŞÂła za mnÂą. UstawiÂłem siĂŞ w pozycji do walki. Przeciwnik ruszyÂł na mnie i impetem, byÂł bardzo szybki. Waln¹³ mnie w twarz z bardzo wielkÂą si³¹, aÂż odrzuciÂło mnie na kilka metrów.
- Tak to ja siĂŞ nie bawiĂŞ - odparÂłem wkurzony.- teraz mój ruch!- zÂłoÂżyÂłem pieczĂŞcie i krzykn¹³em - Tatsumaki no Jutsu!- a na jonina ruszyÂło duÂże tornado.
- To na mnie nie robi ¿adnego wra¿enia!- krzykn¹³- mnie tak ³atwo nie pokonasz, po czym zwi¹za³ mnie z nienacka drutem, a siostrê z³apa³ i zakneblowa³.
- O nie! Kurcze zaskoczyÂł mnie!
Ten odbiegÂł do mnie i zacz¹³ kopaĂŚ w brzuch. - odechce ci siĂŞ gÂłupot gówniarzu!
- Zostaw mnie i tak ci tego nie odpuszczĂŞ!- Nie zdradzam swoich.
Zacz¹³ mnie jeszcze mocniej biÌ, odskoczy³ do ty³u i zrobi³ Housenka no Jutsu i bardzo mocno mnie poparzy³. By³em wyczerpany, nie mog³em siê ruszaÌ.
- I co ja teraz zrobiĂŞ-myÂślĂŞ
- I tak znajdĂŞ to czego potrzebujĂŞ! ZabijĂŞ jÂą jak mi nie powiesz i bĂŞdzie po kÂłopocie, a potem znajdĂŞ twojÂą rodzinĂŞ i jÂą wybijĂŞ!, Powiem im, Âże to ty mnie tu wysÂłaÂłeÂś, Âże to ty o wszystkim mi powiedziaÂłeÂś. ZnienawidzÂą ciebie przed ÂśmierciÂą i nie bĂŞdÂą wiedzieli o prawdzie!- mówi ÂśmiejÂąc siĂŞ. A teraz ciebie wykoĂączĂŞ!
Nagle poczu³em przyp³yw energii, wiatr zacz¹³ wiaÌ, a dooko³a ,powsta³y trzy tornada, pêdz¹ce na przeciwnika. Ja sam poczu³em przyp³yw chakry.- Co to ma byÌ?
- O kurcze! Co ty wyrabiasz? Co siĂŞ dzieje z mojÂą chakrÂą? CzujĂŞ jak ubywa.....
Po tych sÂłowach zastanowiÂłem siĂŞ nad tym i stwierdziÂłem, ze uaktywniÂło siĂŞ moje rodzinne kekke genkai.
- A wiĂŞc to takie uczucie- pomyÂślaÂłem. Nie jestem juÂż sÂłaby! Rodzice bĂŞdÂą ze mnie dumni!
- Nie zd¹¿¹. Zostawiê ciebie tutaj, ale najpierw zrobiê coœ na twoich oczach!- po tych s³owach z³apa³ moj¹ siostrê i zacz¹³ j¹ dusiÌ.
-Nie!! zostaw j¹! Ona nic ci nie zrobi³a, zabij mnie!- krzykn¹³em, a ³zy p³ynê³y mi po policzku.
- To nie wszytko! Zabije te¿ twoj¹ rodzinê! ?Nikogo ju¿ nie bêdziesz mia³! - po tych s³owach uciek³, zostawiaj¹c cia³o mojej siostry obok mnie. Nic nie mog³em zrobiÌ, patrzy³em na ni¹ przez zap³akane oczy. Czemu ona sensei? Czemu ona?.....Po czym usn¹³em. Po kilku godzinach znalaz³ mnie jakiœ przechodzieù.- Nic ci nie jest? Co jest z ni¹?- spyta³ siê
- Nic, nic nam nie jest....- powiedzia³em maj¹c ³zy w oczach, wzi¹³em siostrê na rêce i ruszy³em do domu.
Gdy tam dotarÂłem zobaczyÂłem caÂły dom w krwi. Rodzice leÂżeli z poderÂżniĂŞtymi gardÂłami.
-Nieeeeeeeee czym oni zawinili, czemu mnie nie nawidzisz, co ja ci zrobiÂłem?- pytaÂłem bijÂąc siĂŞ w pierÂś.
MinĂŞÂło kilka dni, pochowaÂłem rodzinĂŞ i postanowiÂłem, Âże bĂŞdĂŞ silniejszy dla nich. TrenowaÂłem i uczyÂłem siĂŞ coraz wiĂŞcej technik.
- Nie poddam siê!- powiedzia³em id¹c na ³¹ke Kawaii
- DoszlifujĂŞ moje Kekke Genkai. Stan¹³em i zacz¹³em koncentrowaĂŚ siĂŞ.- CoÂś jest nie tak? Czemu nie mogĂŞ go uaktywniĂŚ?- powiedziaÂłem sam do siebie. PróbowaÂłem tak kilka razy i nie udaÂło mi siĂŞ to.
-IdĂŞ poszukaĂŚ czegoÂś o tym w biblioteczce rodziców.PoszedÂłem do domu i siedziaÂłem tam kilka godzin, aÂż w koĂącu znalazÂłem ot czego szukaÂłem. To byÂł pamiĂŞtnik mojego taty. Na jednej ze stron byÂło napisane

Kod: Tsushigan to technika wzrokowa, która umoÂżliwia mi wÂładanie nad ÂżywioÂłem jaki ma moja chakra. MogĂŞ stworzyĂŚ ogieĂą, gdzie tylko spojrzĂŞ w takiej postaci jakiej zechcĂŞ. UmoÂżliwia mi teÂż pobieranie chakry, a takÂże oddawanie od kogo chcĂŞ i komu chcĂŞ. UaktywniÂłem go podczas treningu, jak miaÂłem 15 lat. Nie uÂżyÂłem wtedy Âżadnej pieczĂŞcie, nie wiem czemu za kaÂżdym nastĂŞpnym razem musiaÂłem uÂżywaĂŚ pieczĂŞci takiej samej jak mój znak zodiaku (pies), nie moÂżna go takÂże uÂżywaĂŚ zbyt dÂługo, poniewaÂż moÂżna oÂślepn¹Ì- powiedziaÂł mi o tym mój tata...

- A wiĂŞc to tak, moim znakiem zodiaku jest smok, a ÂżywioÂłem chakry wiatr. Czyli wszystko siĂŞ zgadza. WrócĂŞ do treningu jutro.

Kolejny dzieĂą:
Tego dnia poszedÂłem na ³¹kĂŞ Kawai i zacz¹³em trenowaĂŚ. ZÂłozyÂłem pieczĂŞĂŚ smoka i spróbowaÂłem uaktywniĂŚ Gan. ale nic z tego.
- Co jest, czemu mi siĂŞ nie udaÂło?- powiedziaÂłem sam do siebie.
- To kwestia treningu....- po czym wzi¹³em siê dalej do pracy. Po kilku godzinach doszed³em do wniosku, ¿e to jest bezsensowne, nic mi siê nie udaje.
- CoÂś jest nie tak ĂŚwiczĂŞ, ale nic nie wychodzi. Ale wiem, Âże coÂś siĂŞ we mnie dzieje, bo tracĂŞ chakrĂŞ.- powiedziaÂłem i ruszyÂłem w stronĂŞ domu, aby nabraĂŚ siÂł na trening nastĂŞpnego dnia.

Nazajutrz:
Po porannej toalecie i œniadaniu ruszy³em na ³¹kê. Trenowa³em godzinami, a¿ powiedzia³em sam do siebie:
- PrzecieÂż ja tylko wykonujĂŞ pieczĂŞĂŚ, ale siĂŞ nie skupiam-po tych sÂłowach stan¹³em i najpierw skupiÂłem swojÂą chakrĂŞ w oczach, wykonaÂłem pieczĂŞĂŚ. PoczuÂłem jak¹œ zmianĂŞ, zobaczyÂłem chakrĂŞ swojÂą i zwierzaka, który przebiegaÂł przez ³¹kĂŞ.
-Tak! UdaÂło siĂŞ, muszĂŞ tylko jeszcze nauczyĂŚ siĂŞ go uÂżywaĂŚ! Szkoda, ze tata tego nie widzi....- stwierdziÂłem cicho

NastĂŞpnego dnia:
Kolejnego dnia trenowa³em ju¿, uwa¿aj¹c, aby nie u¿ywaj¹c Tsushigana zbyt d³ugo. Gdy mija³o 30 minut wy³¹cza³em go przezornie. Nie wiedzia³em dok³adnie ile czasu mogê go u¿ywaÌ. -Teraz bêdzie mi o wiele ³atwiej! Wiêcej mogê, mam wiêksz¹ w³adzê nad chakr¹- pomyœla³em. Potem poszed³em do domu spakowaÌ siê i ruszyÌ dalej w œwiat, aby poznawaÌ inne miasta i kraje.

Koniec

//Âłedne i w miarĂŞ przyjemnie siĂŞ czyta. Zaliczone//
Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ Zukkoku [Katon 250 pCH]

DzieĂą I:

Jednego z nudnych dni siedziaÂłem w domu i nie miaÂłem co robiĂŚ. Po dÂługim myÂśleniu doszedÂłem do wniosku, Âże nauczĂŞ siĂŞ techniki ÂżywioÂłu ognia. PoszedÂłem do biblioteki i zacz¹³em szukaĂŚ zwoju z ciekawÂą i silnÂą technikÂą. SzukaÂłem kilka godzin i znalazÂłem w koĂącu dobrÂą technikĂŞ. WypoÂżyczyÂłem zwój i poszedÂłem do domu, aby go przeczytaĂŚ. Po 30 minutach ciekawej lektury poszedÂłem na salĂŞ treningowÂą. RozÂłoÂżyÂłem zwój i zerkajÂąc na fragmenty tekstu, zacz¹³em próby wytworzenia lawy. ZrobiÂłem pieczĂŞcie i stan¹³em na przeciwko maÂłego doÂłka.- MuszĂŞ go zapeÂłniĂŚ na poczÂątek.
Po chwili krzykn¹³em -Zukkoku! A do okoÂła zrobiÂło siĂŞ trochĂŞ cieplej. ZauwaÂżyÂłem ma³¹ kupkĂŞ bardzo ciepÂłego pÂłynu. UdaÂło mi siĂŞ zrobiĂŚ lawĂŞ, ale widzĂŞ, Âże nie jest jej odpowiednia iloœÌ. -BĂŞdzie trudno zmĂŞczyÂłem siĂŞ juÂż, a udaÂło mi siĂŞ stworzyĂŚ tak maÂło. TrenowaÂłem jeszcze kilka godzin. RobiÂłem coraz wiĂŞksze iloÂści magmy, ale trening zabieraÂł mnóstwo energii i chakry. ZmĂŞczony poszedÂłem do domu.

DzieĂą II:

Kolejnego dnia przyszedÂłem na salĂŞ wypoczĂŞty i peÂłen werwy. WiedziaÂłem, Âże mogĂŞ nauczyĂŚ siĂŞ tego jutsu. StworzyÂłem dwa cieniste klony, które teÂż wziĂŞÂły siĂŞ za trening. - Teraz bĂŞdzie trzy razy szybciej. ZÂłoÂżyÂłem pieczĂŞcie i skoncentrowaÂłem siĂŞ na iloÂści magmy.- Ma byĂŚ jej duÂżo- pomyÂślaÂłem, po czym krzykn¹³em- Zukkoku!. GorÂącego pÂłynu byÂło wiĂŞcej niÂż poprzedniego dnia. - Idzie coraz lepiej jeszcze trochĂŞ czasu i bĂŞdĂŞ zdolny wykonaĂŚ tĂŞ technikĂŞ. Klonom teÂż szÂło dobrze. PatrzyÂłem na nich z uÂśmiechem. - Dobrze sobie radzÂą, moja krew- powiedziaÂłem Âżartobliwie. Wzi¹³em siĂŞ dalej do treningu. W pewnym momencie, zauwaÂżyÂłem, Âże iloœÌ wytwarzanej przeze mnie magmy byÂła taka sama. SpojrzaÂłem ze zdziwieniem. Nie wiedziaÂłem, czemu stojĂŞ w miejscu. PomyÂślaÂłem chwilkĂŞ i powróciÂłem do treningu. Zdenerwowany patrzyÂłem, Âże iloœÌ magmy nie zwiĂŞksza siĂŞ. PostanowiÂłem pójœÌ do biblioteki jeszcze raz, dla uzyskania informacji, a klony zostawiÂłem, Âżeby dalej trenowaÂły. W bibliotece znalazÂłem kolejny zwój z naukÂą tego jutsu. WypoÂżyczyÂłem go i znowu poszedÂłem na salĂŞ treningowÂą. Tam wzi¹³em siĂŞ do czytania. ZnalazÂłem tam, Âże trzeba kompletnie skupiĂŚ siĂŞ i bardzo dokÂładnie wykonaĂŚ pieczĂŞcie. Wszystko musi byĂŚ idealne. Stan¹³em na przeciwko doÂłka i zrobiÂłem bardzo powoli i dokÂładnie pieczĂŞcie. SkoncentrowaÂłem siĂŞ i w myÂślach powiedziaÂłem - Zukakku. Do okoÂła doÂłka pojawiÂła siĂŞ wiĂŞksza iloœÌ magmy, która sprawiÂła, Âże temperatura znacznie wzrosÂła.- GorÂąco tutaj, i nie mam juÂż chakry. ZniszczyÂłem klony i poszedÂłem zmĂŞczony do domu. Gdy poÂłoÂżyÂłem siĂŞ na ÂłóÂżku w jednej chwili zasn¹³em.

DzieĂą III

Gdy siĂŞ obudziÂłem, zjadÂłem Âśniadanie i umyÂłem siĂŞ. ZostaÂłem w domu, aby trenowaĂŚ skÂładanie pieczĂŞci. SpoglÂądaÂłem na wzór kaÂżdej pieczĂŞci. I zauwaÂżyÂłem kilka róÂżnicy miĂŞdzy wykonywanymi przeze mnie elementami, a tymi w prawidÂłowym wykonaniu. SiedziaÂłem nad tym caÂły dzieĂą. UczyÂłem siĂŞ pilnie, aby dojϐ do perfekcji. Palce u rÂąk bolaÂły mnie niezmiernie, ale dalej trenowaÂłem. WiedziaÂłem, iÂż jeÂśli chcĂŞ wykonaĂŚ tĂŞ technikĂŞ, bĂŞdĂŞ musiaÂł w niÂą wÂłoÂżyĂŚ duÂżo siÂły i pracy.Po caÂłym dniu nauki i ĂŚwiczeĂą obolaÂły poszedÂłem spaĂŚ.

DzieĂą IV:

Tego dnia poszedÂłem na salĂŞ, aby wykonaĂŚ to jutsu. Stan¹³em na przeciwko tego doÂłka i z zamkniĂŞtymi oczami zÂłozyÂłem pieczĂŞcie. WytworzyÂłem duÂżo lawy, ale ta nie trafiÂła do doÂłu. - co jest. CoÂś poszÂło nie tak- powiedziaÂłem. SpróbowaÂłem kilka razy bez Âżadnych rezultatów. - Nie mogĂŞ trafiĂŚ w dóÂł? Czy ja Âślepy jestem?- krzykn¹³em zdenerwowany do siebie. ZrobiÂłem znowu dwa klony i wzi¹³em siĂŞ do roboty. Po kilku próbach jednemu z klonów udaÂło siĂŞ trafiĂŚ do doÂłka. ZniszczyÂłem go, a uzyskane informacje trafiÂły do mnie i drugiego klona.- A wiec to tak- powiedziaÂłem. - Tu wystarczy siĂŞ tylko wyciszyĂŚ i skoncentrowaĂŚ na celu.- powiedziaÂłem. Po tych sowach stan¹³em na przeciwko doÂłka, zamkn¹³em oczy, skoncentrowaÂłem siĂŞ na celu i po zrobieniu pieczĂŞci i wykonaniu jutsu otworzyÂłem oczy. DoÂłek zapeÂłniÂł siĂŞ lawÂą, a ja zacz¹³em skakaĂŚ ze szczĂŞÂścia. -Teraz wystarczy potrenowaĂŚ dÂłuÂżej- powiedziaÂłem. Kolejnych kilka godzin spĂŞdziÂłem na wytwarzaniu coraz wiĂŞkszych iloÂści magmy i umieszczaniu ich na wiĂŞkszym terenie. TrenowaÂłem teÂż zwiĂŞkszanie jej prĂŞdkoÂści i temperatury.Po osiÂągniĂŞci odpowiednich efektów, poszedÂłem wyczerpany do domu, a klona zniszczyÂłem.

//Koniec
Zaliczam caÂłkiem dobry opis
Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ wÂłasnej techniki Hato Hanou.

DzieĂą I:
Z samego rana wstaÂłem z zamiarem stworzenia nowej unikalnej techniki. Nie wiedziaÂłem od czego zacz¹Ì. UsiadÂłem spokojny na ÂłóÂżko i zacz¹³em myÂśleĂŚ. -MoÂże bÂłyskawiczne chodzenie....Nie to zÂły pomysÂł. MoÂże znikanie w powietrzu? Nie to teÂż zÂły pomysÂł...MoÂże...nie to teÂż nie wypali.-siedziaÂłem tak poÂłowĂŞ dnia gÂłówkujÂąc i gÂłówkujÂąc. Nie wiedziaÂłem co zrobiĂŚ, ale tak chciaÂłem stworzyĂŚ wÂłasnÂą technikĂŞ, Âże nie poÂłoÂżyÂł bym siĂŞ spaĂŚ, dopóki nie wymyÂśliÂł bym Jutsu. WstaÂłem, aby przejœÌ siĂŞ po Oto-Gakure. Widoki byÂły cudowne. W koĂącu wpadÂłem na idealny pomysÂł. - StworzĂŞ na swoim ciele tarczĂŞ z ognia. PobiegÂłem do siedziby SO i skierowaÂłem siĂŞ na salĂŞ treningowÂą. Siedziaem tam resztĂŞ dnia myÂślÂąc, jak zrobiĂŚ, zeby ogieĂą zaj¹³ ca³¹ powierzchniĂŞ mojego ciaÂła i mnie nie poparzyÂł. Weczorem poszedÂłem "przespaĂŚ" siĂŞ z tym problemem.

DzieĂą II:
Kolejnego dnia z samego rana poszedÂłem na salĂŞ treningowÂą. Dalej kombinowaÂłem jak by tu siĂŞ nie popaÂżyĂŚ. MyÂślaÂłem i myÂślaÂłem, aÂż w koĂącu wymyÂśliÂłem. - To zaleÂży jak skupia siĂŞ chakrĂŞ. MuszĂŞ jÂą skupiĂŚ w receptorach ciepÂła tak i skórze, aby byÂła odporna na ogieĂą. Stan¹³em w rozkroku i skupiÂłem chakrĂŞ. PróbowaÂłem rozprowadziĂŚ jÂą po moim ciele, ale to nie byÂło takie Âłatwe. -Sam nic nie wymyÂśle. muszĂŞ poszukaĂŚ odpowiedzi w zwojach- pomyÂślaÂłem po czym skierowaÂłem siĂŞ do swojego gabinetu w poszukiwaniu odpowiedniego zwoju. SiedziaÂłem tam kilka godzin, grzebaÂłem w ogromnym stosie ksi¹¿ek, aÂż w koĂącu znalazÂłem jeden maÂły fragment.
CYTAT:
...rozprowadzanie chakry po ciele, jest jak skupianie jej podczas chodzenia po wodzie. Musisz kontrolowaĂŚ jej przepÂływ i dostosowywaĂŚ go do sytuacji. JeÂśli nie chcesz zostaĂŚ poparzony musisz dostosowaĂŚ jej bieg do ruchu pÂłomieni. JeÂśli nie chcesz zostaĂŚ zmoczony, musisz zrobiĂŚ tak, Âżeby przepÂływ chakry dostosowaÂł siĂŞ do ruchu wody ...

Gdy przeczytaÂłem ten fragment z powrotem poszed³êm na salĂŞ treningowÂą, aby trenowaĂŚ przepÂływ chakry. SkupiÂłem siĂŞ i zacz¹³em rozmieszczaĂŚ chakrĂŞ w kaÂżdym kawaÂłku skóry.- To jest tak, jak z chodzeniem po wodzie....Ale czy ja...próbowaÂłem siĂŞ na niej kÂłaœÌ?- pomyÂślaÂłem. ByÂło juÂż póÂźno, a ja chciaÂłem byÂłem zmĂŞczony. PoszedÂłem do pokoju spaĂŚ.

DzieĂą III:
NastĂŞpnego dnia poszedÂłem na salĂŞ treningowÂą i dokonaÂłem kilku prób. StworzyÂłem ÂścianĂŞ ognia i próbowaÂłem jej dotkn¹Ì. Gry rozmieÂściÂłem chakrĂŞ (jak mi siĂŞ wydawaÂło dobrze) po ciele i skierowaÂłem dÂłoĂą w stronĂŞ Âściany poczuÂłem nieprzyjemnie pieczenia, a gdy dotkn¹³em ognia poczuÂłem ból. - Kurcze! WiedziaÂłem, ze tak bĂŞdzie- po tych sÂłowach pobiegÂłem, aby wsadziĂŚ rĂŞkĂŞ pod kran. PrzyjrzaÂłem siĂŞ wodzie i myÂślaÂłem. Po chwili namysÂłu do gÂłowy przyszedÂł mi pomysÂł.- Wiem, najpierw nauczĂŞ siĂŞ kÂłaœÌ na wodzie.- powiedziaÂłem sam dos siebie. SkierowaÂłem siĂŞ nad rzekĂŞ i przyjrzaÂłem siĂŞ jej nurtowi.SiedziaÂłem tak, aÂż w koĂącu zdj¹³em ubrania i w samych majtkach wszed³êm na wodĂŞ. Chodzenie po wodzie nie sprawiaÂło mi Âżadnego problemu. Ukucn¹³em i teÂż siĂŞ nie wywróciÂłem, ale gdy chciaÂłem oprzeĂŚ siĂŞ rĂŞkÂą o taflĂŞ wody wpad³êm do niej i caÂły by³êm mokry. - Kurcze!, a myÂślaÂłem, Âże bedzie inaczej. Wyszedlem z rzeki i znowu wszedÂłem na niÂą. Ukucn¹³em i znowu spróbowaÂłem oprzeĂŚ siĂŞ rĂŞka, lecz teraz skierowaÂłem chakrĂŞ do dÂłoni i uwalniaÂłem jÂą nierównomiernie. Prawie siĂŞ udaÂło, ale z nowu wpadÂłem do wody. PróbowaÂłem jeszcze kilka razy, aÂż udaÂło mi siĂŞ oprzeĂŚ. ByÂłem szczĂŞÂśliwy. Teraz próbowaÂłem usi¹œÌ na wodzie. Od razu wpadÂłem do niej. Trenowa³êm resztĂŞ dnia próbujÂąc sadzaĂŚ an ziemi resztĂŞ czĂŞÂści ciaÂła. KaÂżde zaczynaÂło siĂŞ porazkÂą, ale po kilku próbach udawaÂło mi siĂŞ.

DzieĂą IV:
Czwartego dnia poszedÂłem na polanĂŞ treningowÂą. StworzyÂłem ÂścianĂŞ z ognia i próbowaÂłem jÂą dotkn¹Ì. SkierowaÂłem chakrĂŞ do caÂłego ciaÂła i uwalniaÂłem ja nierównomiernie. Dotkn¹³em ognia i nie odczuÂłem bólu. ByÂłem przeszczĂŞÂśliwy, teraz zostaÂło mi tylko wytworzenie ognia na caÂłym ciele. SÂłyszaÂłem o technice Chidori Nagashi i znalazÂłem zwój z jej opisem, gdy szukaÂłem wiadomoÂści o uwalnianiu chakry. PrzeczytaÂłem i próbowaÂłem wymyÂśliĂŚ wÂłasny pomysÂł. Teraz rozproszyÂłem chakrĂŞ na swoim ciele. SkierowaÂłem impuls, który jÂą podpaliÂł i zacz¹³em pÂłon¹Ì. Od razu zacz¹³em siĂŞ cieszyĂŚ. Przed podpaleniem siĂŞ skierowaÂłem chakrĂŞ w sobie i zrobiÂłem tak, Âżebym siĂŞ nie poparzyÂł. Trenowa³êm do koĂąca dnia. ÆwiczyÂłem chodzenie, bieganie, leÂżenie, siedzenie i inne czynnoÂści. Teraz miaÂłem juÂż wymyÂślonÂą technikĂŞ i nauczyÂłem siĂŞ jej. ByÂłem ucieszony i zadowolony z siebie. ByÂłem gotowy do uÂżycia tego Jutsu w walce.

//Koniec

//zaliczone//
Michimoto chce nauczyĂŚ siĂŞ wÂłasnej techniki Tenshi no Tsuki (AnioÂł KsiĂŞÂżyca, Jutsu WÂładcy feniksów).

DzieĂą I:
*gabinet
Michimoto jak zawsze siedzia³ w swoim gabinecie zastanawiajac siê nad sprawami wioski i ZZWS. Od dawna mia³ zamiar w koùcu wzi¹œÌ sie za papierkow¹ robotê. W pewnej chwili nasz³o mu na myœl jedno zdanie.
-Po³¹cz to co niez³¹czone...
OczywiÂście sam nei wiedziaÂł skad taka myÂśl u niego w gÂłowie. W pewnym momencie ni skÂąd ni z owÂąt caÂły gabinet Kusokage stan¹³ w dymie, a gdy etn opadÂł Michimoto zobaczyÂł bossa swoich summonów- Tachitori.
- Witam ciĂŞ Michimoto, dawno siĂŞ nei widzieliÂśmy...- powiedziaÂł w myÂślach ptak.
- O... Tachitori, no na prawdĂŞ trochĂŞ zcasu minĂŞÂło. Czego ode mnie potrzebujesz?- zapytaÂł chÂłopak.
- No cuÂż postanowi³êm zrobiĂŚ to czego baÂłem siĂŞ ciĂŞ nauczyĂŚ. Mam na myÂśli potĂŞÂżnÂą technike umoÂżliwiajÂącÂą ci przenoszenie zawartosci obszarów na du¿¹ odlegÂłoœÌ.
- Na prawdĂŞ? MoÂżesz mi powiedzieĂŚ jak nazywa siĂŞ ta technika?
- Tenshi no Tsuki (AnioÂł KsiĂŞÂżyca, Jutsu WÂładcy feniksów).- stwierdziÂł ptak
- A wiĂŞc..... Ty uwaÂżasz mnie za wÂładcĂŞ feniksów?- zapytaÂł
- Tak ostatnimi czasy staÂłeÂś siĂŞ bardzo silny i przekonaÂłeÂś nas do siebie. UznaliÂśmy ciĂŞ za naszego wÂładcĂŞ i postanowiliÂśmy nauczyĂŚ ciĂŞ techniki, która mam nadziejĂŞ pomoÂże ci w twoich celach na przyszÂłoœÌ....- powiedziaÂł ptak podchodzÂąc bliÂżej chÂłopaka.
- Przyszykuj kartki do Hiraishin no Jutsu i dobrze siê wyœpij. Jutro trochê siê pomêczysz...- doda³ znikajac w k³êbach dymu.
- No to trzeba wziaÌ siê do roboty- powiedzia³ sam dos iebie Kusokage i po chwili zacz¹³ krz¹taÌ siê po gabinecie szukaj¹c potrzebnych mu rzeczy.
- Kusoooo... ale tutaj brudno, kiedyÂś bĂŞdĂŞ musiaÂł tutaj posprzataĂŚ, bo robi siĂŞ niezÂły Âśmietnik, jak ja bĂŞdĂŞ przyjmowaÂł goÂści...- krzyczaÂł sam do siebie przekopujac sterty ksi¹¿ek, zwojów i innych [cenzura].
Szukanie zajĂŞÂło mu póÂł dnia, a gdy juÂż wszystko znalazÂł ruszyÂł na miasto, aby coÂś zjeœÌ.
*Na mieÂście
W³¹dca powoli chodzi³ po ulicach Kusa-Gakure rozgl¹daj¹c siê po straganach. Po d³u¿szym spacerze wst¹pi³ do baru z ramen, aby zjeœÌ ciep³y obiad. Minê³o 30 minut i Michimoto by³ ju¿ w drodze powrotnej do swojej rezydencji.
*Salon w rezydencji.
Michimoto najedzony i wypoczĂŞty wróciÂł do rezydencji. WszedÂł do salonu i usiadÂł na miĂŞkkiej sofie spogladajac co jakiÂś czas na relaksujacy go kominek. Nawet nie zauwaÂżyÂł, kiedy jego pozycja z siedzÂącej zmieniÂła siĂŞ na le¿¹cÂą. ChwilĂŞ potem juÂż spaÂł.

DzieĂą II
*Salon w rezydencji
Nagle bardzo gÂłoÂśny huk postawiÂł na nogi chÂłopaka, który jeszcze przed chwilkÂą spaÂł.
- Wstawaj leniu.... JuÂż zcas na naukĂŞ- usÂłyszaÂł chÂłopak, a do salonu wszedÂł boss feniksów.
- To juÂż rano?- zapytaÂł zaspany chÂłopak.
- No to masz 5 minut na ogarniêcie siê. Spotkamy siê pod twoim starym domem w Bambusowym Lesie- Ki- powiediza³ ptak znikajaz w k³êbach dymu.
Ch³opak od razu biegiem pobieg³ do ³azienki i szybko siê umy³. Chwilê potem by³ ju¿ w kuchni, wzi¹³ bagietkê i pobieg³ do Lasu.
*Bambusowy Las- Ki
ChÂłopak bardzo szybko znalazÂł siĂŞ przy swoim starym domie. CzekaÂł tam juÂż na niego Feniks.
- WyrobileÂś siĂŞ.... Wielkie wyrazy szacunku...- powiedizaÂł ptak spoglÂądajÂąc na wÂładcĂŞ Kusy.
- To moÂżesz mi powiedzieĂŚ na czym dokÂładnie polega ta technika ?- zapytaÂł ciekawsko.
- No dobrze... Technika polegaj¹ca na przeniesieniu zawatroœci wybranego obszaru do innego miejsca na sta³e, badŸ odwracalnie. Obszar trzeba zaznaczyÌ kartkami do Hiraishin no Jutsu, tak, aby po z³o¿eniu pieczêci po³¹czy³y siê liniami têczowego swiat³a i otoczy³y obszar. Jutsu jest wyczerpuj¹ce i do jego wykonania i zawsze muszê byÌ przy tym ja.
Do aktywowania Jutsu potrzebna jest seria pieczĂŞci:
Usagi, Saru, Nezumi, O-ushi, Ousu-buta, Tori, Uma, Tora, Inu, Hebi, O-hitsuji, Ryu, O-ushi,Usagi, Nezumi,Ousu-buta,Inu,O-hitsuji,Saru, Nezumi, O-ushi, Ousu-buta, Inu, Hebi,O-hitsuji,Usagi, Saru,Usagi, Nezumi,Uma, Tora, Inu,Ousu-buta.
JeÂśli ktoÂś dotknie wykonujÂącego caÂła praca idzie na marne i trzeba wykonywaĂŚ jutsu od nowa znowu ponoszÂąc koszty. - powiedziaÂł jaby jednym tchem summon.
- No to juÂż widzĂŞ, ze trochĂŞ nauki bĂŞdzie..
-Najpierw musisz perfekcyjnie nauczyÌ siê wykonywania pieczêci. Podczas wykonywania Jutsu nie mo¿esz sie ani arzu pomyliÌ, a co bardziej wa¿ne musz¹ byÌ one idealne i wykonywane z doœÌ du¿¹ prêdkoœci¹.
- TrochĂŞ etgo jest, ale postaram siĂŞ temu podoÂłaĂŚ...
- Powtarzaj za mnÂą... Usagi, Saru, Nezumi, O-ushi...Ousu-buta, Tori, Uma, Tora, Inu... Hebi, O-hitsuji, Ryu, O-ushi,Usagi, Nezumi....Ousu-buta,Inu,O-hitsuji,Saru, Nezumi...O-ushi, Ousu-buta, Inu, Hebi,O-hitsuji,Usagi...Saru,Usagi, Nezumi,Uma, Tora, Inu,Ousu-buta
Ch³opak spokojnie przygl¹da³ siê ruchowi dzioba swojego summona. I po chwili zacz¹³ powtarzaÌ za nim Usagi, Saru, Nezumi, O-ushi...Ousu-buta, Tori, Uma, Tora, Hebi, Inu...
- le krzykn¹³ ptak w trakcie wypowiedzi Michimoto'a.
-Ma byĂŚ Tora, Inu, Hebi.... I miaÂłbyÂś juÂż problem.
- No dobrze, dobrze, juÂż mozesz mi to zapisaĂŚ na kartce? Jak bĂŞdĂŞ maiÂł to an piÂśmie, szybciej pójdzie mi nauka...
- A powiesz mi niby jak ja amm to zrobiĂŚ skoro nei mam rÂąk?- zapytaÂł zirytowany ptak.
-Ups..... Moja wina.... Podyktuj mi, a ja zapiszĂŞ...- powiedziaÂł WÂładca Kusy wyjmujÂąc kartkĂŞ i pióro. Ptak podyktowaÂł caÂła sekwencjĂŞ, a chÂłopak zapisaÂł jÂą z najwiĂŞkszÂą dokÂładnoÂściÂą.
- Teraz ĂŚwicz, a ja sobie usiadĂŞ...- stwierdziÂł feniks oddalajÂąc siĂŞ od chÂłopaka.
Michimoto usiadÂł na ziemi i zacz¹³ czytaĂŚ kartke próbujac zapamiĂŞtaĂŚ ca³¹ sekwencjĂŞ pieczĂŞci. Czas leciaÂł, a chÂłopak dalej czytaÂł. Odziwo nei ruszyÂł siĂŞ z miejsca. ByÂł uparty i to dlatego siedziaÂł na miejscu do wieczora.
- Dobra Michimoto jest juz póÂźno, musisz iœÌ wypocz¹Ì jutro bĂŞdzie meczÂący dzieĂą... Do zobaczenia...- powiedziaÂł Tachitori znikajÂąc.
Kusokage wstaÂł z ziemi i rozejrzaÂł siĂŞ dookoÂła.
- Na prawdĂŞ jest jasno.... IdĂŞ odpocz¹Ì...- powiedziaÂł chÂłopak ruszajac w stronĂŞ Rezydencji WÂładcy Kusy po drodze dalej wczytujÂąc siĂŞ w kartkĂŞ, próbujÂąc zapamiĂŞtaĂŚ pieczĂŞcie.
*Salon, rezydencja
Znudzony Michimoto wszed³ do salonu. Przez chwilkê posta³ na srodku i potem poszed³ do ³azienki. Napuœci³ wody do wanny i wszed³ do niej. Le¿¹c w wannie alej uczy³ siê z kartki. Po kompieli poszed³ spaÌ.

DzieĂą III
*Salon, rezydencja
Kusokage przebudziÂł siĂŞ i o dziwo nie byÂło na miejscu jeszcze bossa summonów.
- WstaÂłem za wczeÂśnie?- zapytaÂł sam siebie rozglÂądajac siĂŞ ze zdziwionÂą minÂą.
Chwilê potem poszed³ za¿yÌ porann¹ toaletê i zjeœÌ œniadanie. Siedz¹c przy stole w kuchni zauwa¿y³ piuro feniksa.
- Kusooo, on pewnei tam na mnie czeka!- krzykn¹³ ch³opak szybko bior¹c p³aszcz i wybiegaj¹c z rezydencji
*Bambusowy Las-Ki
Michimoto, gdy przybiegÂł zauwaÂżyÂł Tachitori'ego.
- Dlaczego mnei nei obudziÂłeÂś?- zapytaÂł
- Chcia³em ¿ebyœ wypocz¹³ po wczorajszym dniu, bo dzisiaj bêdziesz musia³ trochê potrenowaÌ. Mam nadziejê, ¿e umiesz ju¿ sekwencjê?- zapyta³.
- A tu jest wÂłaÂśnie problem.... Nie umiem, ale nei duÂżo zostaÂło... Ale mam pomysÂł na szybszÂą naukĂŞ...- powiedziaÂł drapiÂąc siĂŞ po gÂłowie. ChwilĂŞ potem zÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie i zrobiÂł 5 klonów (Kage Bushin no Jutsu) i kaÂżdemu daÂł kartkĂŞ z pieczĂŞciami.
- No to uczmy siê...- krzykn¹³ zadowolny zaczynajac studiowaÌ skrawek papieru.
MinĂŞÂło 1,5 godziny. Prawdziwy Michimoto spojrzaÂł na swoje klony, które wyglÂądaÂły na wyuczone. ChwilĂŞ póÂźniej klony znikÂły, bo Michimoto w kazdego z nich rzuciÂł shurikenem.Do jego gÂłowy naleciaÂły informacje od kopii.
- Mam! JuÂż umiem!- krzyknaÂł do summona, który po usÂłyszeniu tych sÂłów podszedÂł do Michimoto'a.
- No to teraz spróbuj wykonaĂŚ te wszystkie pieczĂŞcie rĂŞcznie.
WÂładca Kusy popatrzyÂł na niego przez chwilĂŞ i cofn¹³ siĂŞ o 2 kroki do tyÂłu i zacz¹³ zawiÂązywaĂŚ pieczĂŞcie. Za pierwszym razem zrobiÂł to bardzo powoli, niemalÂże ÂżóÂłwim tempem. MiaÂł jeszcze lekki problem z pamiĂŞciÂą. TrenowaÂł i trenowaÂł, coraz sprawniej mu szÂło z pieczĂŞciami.
-Michimoto postaraj siĂŞ to zrobiĂŚ jak najszybciej.- powiedziaÂł ptak, a chÂłopak zacz¹³ wykonywaĂŚ jego polecenie. Pierwsze kilka pieczeci zawiÂązaÂł idealnie z odpowiedniÂą szybkoÂściÂą, ale kaÂżda kolejna powodowaÂła uczucie bólu.
- Wiem, Âże jesteÂś zmeczony, tych pieczĂŞci jest na prawdĂŞ duÂżo. Podziwialm ciĂŞ... A teraz chodÂź odprowadzĂŞ ciĂŞ do domu- powiedziaÂł summon.
- Poczekaj chwilkĂŞ...- krzykn¹³ Michimoto sk³¹dajac pieczĂŞcie do Kage Bushin no Jutsu robiÂąc 10 klonów.
- Wy tutaj zostaĂącie i trenujcie szybkie zawiÂązywanie pieczĂŞci, a ja pójdĂŞ odpocz¹Ì. tylko nie przemĂŞczajcie siĂŞ, jeÂśli poczujecie siĂŞ zmĂŞczeni, odpocznijcie...- wydaÂł polecenie odchodzÂąc wraz z Summonem.
*Salon, rezydencja
Summon przyprowadziÂł Michimoto'a do sakonu i poÂłoÂżyÂł go na kanapie. ChÂłopak spaÂł zmĂŞczony po dniu niezÂłego wysiÂłku.

DzieĂą IV
*salon, rezydencja
Michimoto wstaÂł rano trochĂŞ obolaÂły, ale ruszyÂł na poranny rytuÂłaÂł (tzn. Mycie i jedzonko). W kuchni byÂł Tachitori.
-A...A co ty tu robisz?- zapytaÂł
-Ju¿! Jedz i idziemy!- krzykn¹³ ptak.
Michimoto szybko zjadÂł Âśniadanie i wyszedÂł poÂśpiesznym krokiem wraz z ptakiem.
*Bambusowy Las-Ki
Gdy Michimoto i Tachitori przyszli na polanĂŞ zatsali trenujÂące klony.
- To jak tam trening? Mam nadziejĂŞ, ze siĂŞ nie przemĂŞczaliÂście...- powiedziaÂł spoglÂądajac na kopie
- Nie ma problemu, trenowaliÂśmy wieczorkiem, a w nocy spaliÂśmy.... Patrz- powiedziaÂł klon wykonujÂąc bardzo szybko seriĂŞ pieczĂŞci.
-O! UdaÂło nam siĂŞ! No to chyba mogĂŞ siĂŞ braĂŚ za kolejny krok?- zapytaÂł odwracajac siĂŞ do feniksa.
- Teraz zaczynamy kolejny etap. Zostaw klony szkoda chakry...- powiedziaÂł summon
- Wyjmij kartki do Hiraishin no Jutsu... i rozÂłóÂż cztery z nich tak, aby moÂżnabyÂło je po³¹czyĂŚ liniami prostymi i po³¹czone tworzyÂły kwadrat, w którym bedÂą oni- powiedziaÂł wskazujac na grupkĂŞ klonów. Michimoto tak tez zrobiÂł.
- Teraz wyrwij ze mnie dwa pióra...- dodaÂł wystawiajÂąc w stronĂŞ chÂłopaka skrzydÂło. KusoKage bez wahania zrobiÂł co kazaÂł mu summon.
-Wbij jedno w któr¹œ kartkĂŞ do Hiraishin no Jutsu. Jak juÂż to zrobisz weÂź jeszcze jednÂą kartkĂŞ i odejdÂź trochĂŞ stÂąd, poÂłóÂż jÂą na ziemi i wbij w niÂą drugie pióro.- jak ptak pwoiedziaÂł, tak chÂłopak zrobiÂł.
-PodejdÂź teraz do kartki, w którÂą wbiÂłeÂś pierwsze pióro i wykonaj nad nim pieczĂŞcie...- Michimoto zniszczyÂł jednego klona, aby zdobyĂŚ umiejĂŞtnoœÌ szybkiego sk³¹dania pieczĂŞci i wyszedÂł z obszaru miĂŞdzy karteczkami. ChwilĂŞ potem stan¹³ and kartkÂą z pierwszym piórem i wykonaÂł pieczĂŞcie, ale niec siĂŞ eni staÂło.
- Nie bój siĂŞ, za pierwszym razem nigdy nie wyjdzie... Postaraj siĂŞ przekazaĂŚ chakrĂŞ do pierwszego pióra.
Kusokage stanaÂł w rozkroku i znowu wykonaÂł sekwencjĂŞ pieczĂŞci na koniec przelewajac chakrĂŞ do pióra. Nagle pióro zabÂłysÂło i zgasÂło.
- JuÂż lepiej bedziesz musiaÂł na tym potrenowaĂŚ. To nei pwoinno zajac duÂżo czasu i nie powinno teÂż zabraĂŚ duÂżo energii... PamiĂŞtaj to jest bardzo maÂło. Gdy bĂŞdziesz musiaÂł przenieœÌ jakiÂś wiĂŞkszy obszar na pewno stracisz duÂżo siÂły- powiedziaÂł próbujÂąc podniesĂŚ na duchu chÂłopaka.
Michimoto znowu wziaÂł siĂŞ do zawiÂązywania pieczĂŞci i przesyÂłania chakry do pióra. StaÂło siĂŞ tak jak poprzednim razem, tylko, Âże pióro zabÂłysÂło jeszcze mocniej.
- Zaczynasz ÂłapaĂŚ... Za kaÂżdym razem jest lepiej niedÂługo ich przeniesiesz...- powiedziaÂł summon odchodzÂąc do tyÂłu.
MÂłody Kwarimi (nazwisko) kontynuowaÂł trening po wypowiedzi feniksa. TrenowaÂł caÂły wieczór, a z kaÂżda próbÂą byÂł coraz blizej celu. ZrobiÂło siĂŞ ciemno, a chÂłopak dalej trenowaÂł. Summon postanowiÂł, ze nie bedzie mu przerywaÂł. Michimoto trenowaÂł caÂła noc, aÂż przed samym wzejÂściem sÂłoĂąca w miejscu notek mojawiÂła siĂŞ tĂŞczowa wiÂązka swiataÂła, która po³¹czyÂła cztery kartki, pomiĂŞdzy którymi byÂły klony. Kopie zostaÂły zamkniĂŞte jakby w klatce swietlnej, ale chwilĂŞ póÂźniej znikÂły. Kusokage nie wiedziaÂł o co chodzi, lecz po chwili drógie piór zaczĂŞÂło siĂŞ ÂświeciĂŚ i wysÂłaÂło w górĂŞ wiÂązkĂŞ swiatÂła. Obok drugiego piura pojawiÂły siĂŞ klony Michimoto'a. WÂładca Kusy spojrzaÂł z ogromnym zdziwieniem na twarzy w stronĂŞ jego kopii i po chwili zemdlaÂł.
PodleciaÂł do niego tachitori.
- SpisaÂł siĂŞ, jego siostra byÂłayb z niego dumna...- powiedziaÂł wciagajac nieprzytomnego chÂłopaka plecy. w tym samym momencie ÂświatÂła z piór zgasÂły, a same pióraz spaliÂły siĂŞ. Klony nie wiedziaÂły co siĂŞ z nimi staÂło. Tachitori zniszczyÂł kaÂżdego z nich i odleciaÂł z Michimoto'em do rezydencji
*salon, rezydencja
Tachitori wlecia³ przez okno do salonu i po³o¿y³ na sofie nie przytomniego Michimoto'a, a sam znik³ w k³êbach dymu.

//Ufff napisaÂłem siĂŞ, aÂż mnie pale u rak bolÂą ;]//

CóÂż...przyjemnie siĂŞ czytaÂło...aczkolwiek wiĂŞcej nauki byÂło nauka pieczĂŞci O.o. Jednak samej teÂż nauki nei byÂło za maÂło.
Zaliczam
Minako
Michimoto chce sie nauczyĂŚ :
Shukai Sou
Ranga: S
MoÂżna nauczyĂŚ siĂŞ od Hidetora Masahide
Zakazana technika niszczÂąca wiatrem wszystko na danym terenie. WyglÂąda to tak Âże po zÂłoÂżeniu pieczĂŞci wykonujÂący dosÂłownie eksploduje nieszczÂącym wiatrem który jest w stanie zmiataĂŚ nawet wioski. JednakÂże technika ta jest prawie samobójcza i zmĂŞczony ninja moÂże po prostu siĂŞ niÂą zabiĂŚ. Po jej wykonaniu , nie moÂżna juÂż dÂłuÂżej toczyĂŚ walki. Do zniszczenia wioski potrzebny jest dobry punkt , najlepiej w Âśrodku nie , Âżeby nie daÂło siĂŞ nigdzie zwiaĂŚ , bo próba zniszczenia murów i wioski raczej siĂŞ nie uda. Ta technika zdecydowanie moÂże byĂŚ uÂżyta przez postaĂŚ tylko parĂŞ razy w ciÂągu Âżycia , kaÂżde nastĂŞpne uÂżycie przybliÂża postaĂŚ do Âśmierci. Trzeba teÂż pamiĂŞtaĂŚ o tym , Âże jeÂżeli technika tego pokroju natknie siĂŞ na jakÂą kol wiek obronĂŞ , to jÂą zniszczy , jednakÂże potem osÂłabnie i to o sporo( jeÂżeli obrona jest rangi A bÂądÂź S ). Plusem jest szybkoœÌ wykonania trwa to tylko 5 sekund ( na takÂą potĂŞgĂŞ to maÂło) , jednakÂże najszybsi zd¹¿¹ w tym czasie zabiĂŚ przeciwnika.
Koszt: 1500

Pewnego dnia idÂąc wÂązkimi uliczkami Kusa- Gakure Michimoto zobaczyÂł na ziemi zwój. ByÂł on doœÌ stary i zniszczony. WÂładca Kusy( jeszcze wtedy byÂł kage) podniósÂł przedmiot i przypi¹³ do pasa. Nie wiedziaÂł jaka treœÌ moÂże kryĂŚ siĂŞ w takim zwoju, wiĂŞc chcÂąc utrzymaĂŚ wioskĂŞ od niebezpieczeĂąstwa schowaÂł siĂŞ w bambusowym lesie i zacz¹³ go czytaĂŚ. Na poczÂątku nic go nie nie ciekawiÂło. Od taki zwykÂły zwój ze spisem technik i wytÂłumaczeniem , jak siĂŞ tego nauczyĂŚ, jakiegoÂś shinnobi. Dopiero potem przeczytaÂł o pewnej technice, o której nigdy nie sÂłyszaÂł. NosiÂła nazwĂŞ Shukai Sou, bardzo dokÂładnie byÂła opisana nauka tego jutsu. Michimoto po zapoznaniu siĂŞ z treÂściÂą postanowiÂł, Âże nauka tej techniki bĂŞdzie dla niego sporym wyzwaniem. Po dojÂściu do koĂąca zwoju i przeczytaniu jego caÂłej treÂści chÂłopak zobaczyÂł datĂŞ. Ten zwój zostaÂł napisany kilka lat przed wielkÂą wojnÂą shinobi. ZdziwiÂł siĂŞ, ale nie miaÂł czasu na myÂślenie nad przeszÂłoÂściÂą. MusiaÂł wzi¹Ì siĂŞ jak najszybciej do nauki. Ta technika mogÂła przydaĂŚ mu siĂŞ w walce z wrogimi Kusie organizacjami. Zwin¹³ zwój i wstaÂł otrzepujÂąc sobie tyÂłek. ChwilĂŞ potem wskoczyÂł na jeden z pĂŞdów bambusa i zacz¹³ przeskakiwaĂŚ z jednego na drugi. MiaÂł to doskonale wyĂŚwiczone, poniewaÂż caÂłe dzieciĂąstwo spĂŞdziÂł w tym lesie.

Po dÂłuÂższej chwili Michimoto przybyÂł do rezydencji wÂładcy Kusy i zacz¹³ grzebaĂŚ w w szafie. WÂłoÂżyÂł do niej swoje Guan Dao i strój Kage Kusy, po czym zaraz wyszedÂł z niego i powĂŞdrowaÂł na ÂŁÂąki Kawaii, gdzie zacz¹³ pieczaÂłowicie przygotowywaĂŚ siĂŞ do zaczĂŞcia nauki. UsiadÂł an ziemi i znowu przestudiowal etapy nauki tego jutsu. Po kwadrancie wstaÂł i otrzepaÂł siĂŞ po czym stan¹³ przy drzewie. Jak byÂło napisane wykonanie tej techniki trwa 5 sekund, ale za tym krótkim czasem stoi wiele czynnoÂści, które trzeba wykonaĂŚ. Teraz musiaÂł wyciszyĂŚ siĂŞ totalnie. Do jego uszu musiaÂły przestaĂŚ dochodziĂŚ wszelkie dÂźwiĂŞki. ByÂło to trudne, poniewaÂż chÂłopak lubiÂł przysÂłuchwaĂŚ siĂŞ Âświergotowi ptaków, które byÂły staÂłymi bywalcami ³¹ki, na której siĂŞ znajdowaÂł. ZajĂŞÂło wiĂŞc mu to dÂłuÂższÂą chwilkĂŞ. StaÂł nieruchomy starajÂąc siĂŞ ograniczyĂŚ chociaÂżby sÂłuchanie. MyÂśli jak na razie nie mógÂł uspokoiĂŚ. Podekscytowanie i adrenalina kr¹¿¹ca w jego krwi robiÂły swoje. Stanie tylko go dekoncentrowaÂło, wiĂŞc postanowiÂł usi¹œÌ "po turecku" i zaÂłoÂżyĂŚ rĂŞce na kolana. WygladaÂł, jakoby byÂł starym mnichem i medytowaÂł samotnie na uboczu Âświatyni. Nigdy nie widziaÂł takich scenek,ale duÂżo o nich sÂłyszaÂł. PogÂłoski mówiÂły, ze to dobry sposób do wyciszenia sie i odciĂŞcia od zÂła Âświata.Po kilku godzinnym medytowaniu Michimoto zdoÂłaÂł jedynie ograniczyĂŚ dopÂływ dÂźwiĂŞków do jego gÂłowy. MyÂśli dalej mu "buzowaÂły" w gÂłowie, jakby jego mózg zamieniÂł siĂŞ w szampana przed po wystrzeleniu korka. ZrobiÂło siĂŞ ciemno. A wszystkie odgÂłosy Âświata zmniejszyÂły swoje natĂŞÂżenie. Teraz chÂłopak po chwili wyciszenia nie sÂłyszaÂł nic. Jego myÂśli teÂż sie uspokoiÂły. Najwidoczniej noc robiÂła swoje. Spokojne barwy, brak sÂłoĂąca raÂżacego w oczy i piekÂącego po plecach. To byÂło to. WÂładca Kusy byÂł na co dzieĂą spokojnym czÂłowiekiem. PostanowiÂł, Âże zostanie na ³¹ce dÂłuÂżej. MoÂże wÂłaÂśnie w tej nocy uda mu siĂŞ wyciszyĂŚ. SiedziaÂł tu kilka godzin. Praktycznie caÂła noc spĂŞdziÂł na medytacji, której poddaÂł siĂŞ kilka godzin temu. Gdy zaczynaÂło juÂż ÂświtaĂŚ chÂłopak siedziaÂł, jakby nic, jakby sÂłoĂące wychodzÂące zza horyzontu nie raziÂło go po oczach. Jego uczucia wtedy byÂły.... Nie byÂły, nie czuÂł nic, miaÂł w gÂłowie próÂżniĂŞ, nie chodziÂły po niej Âżadne myÂśli, Âżadne uczucia. Nie dochodziÂło do niego nic. UdaÂło mu siĂŞ. DoszeÂł do stanu, kiedy jego ciaÂło i umysÂł ignorujÂą wsystko. KoÂło poÂłudnia ockn¹³ siĂŞ. Nie wiedziaÂł co siĂŞ z nim staÂło. Jakby zmarÂł. UcieszyÂł siĂŞ, ale byÂł za bardzo zmĂŞczony i niewyspany Âżeby kontynuowaĂŚ nauke. Powoli wstaÂł i zmĂŞczony pokierowaÂł siĂŞ w stronĂŞ jego przytulnej, czego wczeÂśneij nie zobaczyÂł rezydencji. Gdy tam dotarÂł brudny, w ubraniach padÂł na ÂłóÂżko i przespaÂł caÂły dzieĂą.

WstaÂł, gdy sÂłoĂące juÂż zaszÂło za horyzontem. PokrzÂątaÂł siĂŞ po kuchni w poszukiwaniu jedzenia, a kiedy je znalazÂł przyrzÂądziÂł je i skonsumowaÂł. NastĂŞpnym celem jego osoby byÂła Âłaziekna. W tym pomieszczeniu umyÂł siĂŞ dokÂładnie, Âżeby za chwilĂŞ naÂłoÂżyĂŚ czyste ubrania, wziaĂŚ ekwipunek i wyjœÌ z rezydencji, w kierunku ÂŁÂąk Kawaii. Na miejscu pocz¹³ przygotowania do zajĂŞcia siĂŞ drugim etapem w nauce. Tym razem musiaÂł skupiĂŚ chakrĂŞ wiatru i uksztaÂłtowaĂŚ wokóÂł siebie powÂłokĂŞ, którÂą potem wystrzeli. Stan¹³ twardo na trawie i zamkn¹³ oczy. WyobraziÂł sobie siebie stojÂącego na ³¹ce. WidziaÂł tylko czary zarys jego postaci i dookoÂła niej gdzieniegdzie niebieskÂą, cienkÂą powÂłokĂŞ. To byÂł zarys, niedoskonaÂłej jeszcze powÂłoki, która miaÂła otaczaĂŚ ciaÂło wÂładcy Kusy. Docelowo miaÂła ona byĂŚ szczelna, bez Âżadnych skaz. WyciszyÂł siĂŞ (tego nauczyÂł siĂŞ juÂż) i teraz zacz¹³ spoglÂądaĂŚ na niektóre fragmenty warstwy chakry. Zacz¹³ dokÂładnie siĂŞ im przyglÂądaĂŚ i ³¹czyĂŚ, tak, aby nie byÂło miĂŞdzy nimi Âżadnych szczelin. RobiÂł to powoli i dokÂładnie i po kliku godzinach dokonaÂł wyznaczonego sobie celu. CaÂła warstwa otaczajÂąca jego ciaÂło byÂła szczelnie po³¹czona. Nie miaÂł wÂątpliwoÂści. To juÂż czas na etap kumulowania. Etap ten charakteryzowaÂł siĂŞ waÂżnym elementem, który musi wykonaĂŚ uÂżytkownik. OtóÂż teraz musiaÂł jednym ruchem wydzieliĂŚ z siebie na zewnÂątrz wielkÂą iloœÌ chakry i nie pozwoliĂŚ jej na wyjÂście poza obrĂŞb powÂłoki . Tak miaÂły powstaĂŚ jakby dwie niedotykajce siĂŞ warstwy chakry. Teraz juÂż nie musiaÂł siĂŞ martwiĂŚ o pierwszÂą warstwĂŞ. Bez zastanowienia wydzieliÂł z siebie wielkÂą iloœÌ chakry, jednak ta jeszcze go nie osÂłabiÂła. Trudne byÂło utrzymanie jej w dobrej odlegÂłoÂści od pierwszej warstwy chakry wiatru. ZauwaÂżyÂł, ze coÂś jest nie tak. OtóÂż gdy wydawaÂło mu siĂŞ, Âże dobrze odseparowaÂł warstwy, gdzieÂś, i tak siĂŞ ze sobÂą stykaÂły. Nie mógÂł rozgryŸÌ tego problemu. DezaktywowaÂł caÂłe dotychczasowe etapy i usiadÂł lekko zmĂŞczony na ziemi. Zacz¹³ rozmyÂślaĂŚ. Nie wiedziaÂł co ma teraz zrobiĂŚ. Wzi¹³ znowu do rĂŞki stary zwój i zacz¹³ czytaĂŚ. ByÂły tam jakieÂś sÂłowa, których nie zauwaÂżyÂł, jednak byÂły one zalepione jakaÂś gumÂą. WiedziaÂł co mogÂło byĂŚ przyczynÂą zniszczenia tego skrawka, akurat tego waÂżnego skrawka. To, Âże przebywaÂł tyle lat na ulicach Kusy. Gumy wypluwane przez dzieci nie zawsze byÂły sprzÂątane przez sÂłuÂżby porzÂądkowe. ZielonowÂłosy wyj¹³ kunaia i zacz¹³ powoli, delikatnie odlepiaĂŚ starÂą gumĂŞ, która nie schodziÂła Âłatwo. zajĂŞÂło mu to 20 minut zanim udaÂło mu siĂŞ odizolowaĂŚ papier od materiaÂłu, który byÂł do niego przylepiony. ChwilĂŞ potem zadowolony, ale teÂż trochĂŞ zdenerwowany przeczytaÂł: " ...równomiernie i w tej samej gruboÂści.". Teraz juÂż wszystko byÂło wiadome. Zielonooki zdaÂł sobie sprawĂŞ, ze Âłatanie nie byÂło takie same. W róÂżnych miejscach do Âłatanie uÂżywaÂł innej iloÂści chakry, tym samym ÂłatajÂąc nierównomiernie i iw róÂżnej gruboÂści. ZaczĂŞÂło ÂświtaĂŚ, nie byÂło juÂż sensu na na naukĂŞ, bo zmĂŞczonemu chÂłopakowi zaczynaÂło powoli krĂŞciĂŚ siĂŞ w gÂłowie. RuszĂŞ w stronĂŞ rezydencji, a kiedy tam dotarÂł umyÂł siĂŞ i poszedÂł spaĂŚ.

Kolejnego dnia wstaÂł i wykonaÂł poranne czynnoÂści, takie jak mycie, ubranie siĂŞ i zjedzenie Âśniadania. Potem ruszyÂł do swojego gabinetu. ByÂło póÂźne popoÂłudnie i masa papierkowej roboty pochÂłonĂŞÂła Kusokage. ZajmowaÂł siĂŞ sprawami wioski dookoÂła póÂłnocy, po czym lekko zmĂŞczony ruszyÂł w stronĂŞ ÂŁÂąk Kawaii, gdzie miaÂł kontynuowaĂŚ naukĂŞ. Wzi¹³ zwój, przeczytaÂł jeszcze raz zdanie, które byÂło zalepione gumÂą, dla pewnoÂści, Âże bĂŞdzie dobrze robiÂł i kontynuowaÂł drugi etap nauki. Stan¹³ pewnie na ziemi i zamkn¹³ oczy starajÂąc zapaœÌ w stan, jak to nazwaÂł medytacji. WyciszyÂł siĂŞ i wyobraziÂł swojÂą sylwetkĂŞ, ca³¹ w czarnym kolorze. DookoÂła niej chwilĂŞ póÂźniej zaczĂŞÂła swiĂŞciĂŚ sie niebieska poÂświata, która oznaczaÂła, Âże dookoÂła jego ciaÂła wytworzyÂła sie warstwa chakry natury Fuuton. Jedynym problemem byÂło teraz zrobiĂŚ tak, aby byÂła ona równomierna i w jednakowej gruboÂści. Za kaÂżdym razem, kiedy myÂślaÂł, Âże juÂż jest dobrze i zacz¹³ przystĂŞpowaĂŚ do nastĂŞpnego etapu, gdzieÂś warstwy stykaÂły siĂŞ. Podirytowany Michimoro nie wiedziaÂł dlaczego mu nie wychodzi. Jest kage i nie umie równomiernie rozÂłoÂżyĂŚ chakry dookoÂła swojego ciaÂła? Niedorzeczne... PróbowaÂł ca³¹ noc, a przed wyjÂściem sÂłoĂąca zza horyzontu wpadÂł mu na myÂśl znakomity pomysÂł. Jest przecieÂż posiadaczem Kekke Gankai, które umoÂżliwia mu doskona³¹ kontrolĂŞ nad wiatrem. WiedziaÂł co ma teraz zrobiĂŚ. WykonaÂł etap pierwszy, uprzednio aktywujÂąc Tsushigan. Zaraz potem przeszedÂł do etapu drugiego- tutaj skupiÂł siĂŞ i za pomocÂą kontrolowania chakry przez Kekke Genkai wytworzyÂł warstwĂŞ chakry i przeszedÂł do etapu trzeciego. Ku jego wielkiemu zdziwieniu obydwie warstwy nie dotykaÂły siĂŞ. ChÂłopak byÂł szczĂŞÂśliwy, ze w koĂącu mu siĂŞ udaÂło, ale nie mógÂł traciĂŚ koncentracji. PrzeszedÂł do ostatniego etapu. Teraz wydzieliÂł impulsu, który rozszedÂł siĂŞ w mgnieniu oka po czaÂłej drugiej warstwie i spowodowaÂł jej natychmiastowe rozszerzenie siĂŞ i napieranie na pierwszÂą warstwĂŞ, która rosÂła i przybraÂła formĂŞ pompowanego balonu. Gdy uznaÂł, Âże nie zrobi mu to Âżadnej krzywdy, zÂłoÂżyÂł pieczĂŞcie i spowodowaÂł, Âże obydwie warstwy dotknĂŞÂły siĂŞ, co spowodowaÂło, Âże powsta³¹ wielka fala uderzeniowa z wiatru, która zniszczyÂła wszystkie obiekty znajdujÂące siĂŞ na polanie. Michimoto bezwÂładnie padÂł na ziemiĂŞ i na chwilĂŞ zamkn¹³ oczy. ByÂł szczĂŞÂśliwy, zdoÂłaÂł opanowaĂŚ silnÂą technikĂŞ. ZmĂŞczony wstaÂł i wykonaÂł Kage Bushin no Jutsu tworzÂąc ostatkiem chakry klona, który zaprowadziÂł go do rezydencji, Âżeby odpocz¹Ì. Gdy szedÂł co chwilĂŞ odwracaÂł siĂŞ za siebie, aby zobaczyĂŚ, skutki swojej nowej techniki.

KONIEC
//Powiem tak- jest tu opisany okres nauki. Nie chciaÂłem laĂŚ wody i nie lecĂŞ na dÂługoœÌ- dlatego teÂż nie pisaÂłem Âżadnych dialogów. Nauka i problemy z niÂą zwiÂązan- mam nadziejĂŞ, Âże speÂłniÂłem zadanie.
Pozdrawiam//
Nie wÂątpiĂŞ, iÂż celowaÂłeÂś w jakoœÌ, ale w takim wypadku, wypadaÂłoby zadbaĂŚ o najmniejsze szczegóÂły, takie nieistotne, jak np. Jakiej rangi jest to Jutsu? Ewentualnie pofatygowaĂŚ siĂŞ z opisem. Niewielki gest, a znacznie zwiĂŞkszy prezentacjĂŞ.
Atsui