nauki richarde

tutaj ucze sie nowych technik

Nick Richarde
2. Ranga genin
3. Chakra 1380
4. Wiek -17

Rairyuu no Tatsumaki

Poteza technika elektrycznosi. Uztkownik zaczyna obracac sie wokol wlasnej osi, tworzac trabĂŞ powietrzna z wyladowan elektrycznych, przyjmujaca ksztalt smoka. Technika wymaga tak ogromnych nakladow energii elektrycznej, Âże jest moÂżliwa do wykonania praktycznie tylko podczas burzy. Silniejsi shinobi wytwarzaja go tylko z chakry.

1 dzien- Przychodze na polane i chwile mysle nad wyborem techniki nagle zaczela sie burza i wtedy wpadlem nato by wybrac Rairyuu no Tatsumaki . Staje mocno na nogach i zaczynam sie obracac wokol wlasnej osi probujac wykonac ta technike ale gdy tylko zaczolem przewrucilem sie i nieudalo mi sie wykonac tej techniki . Wstaje i probuje jeszcze raz ale i tym razem moje plany spalily na panewce poniewaz nogi mi sie poplataly gdy sie obracalem i upadam. Wstaje i prubuje jeszcze raz lecz gdy obrucilem sie raz zemdlalem z braku czakry. Niestety musze to przelozyc na jutro.

2 dzien - Budze sie z nowymi silami lecz burza sie juz skonczyla wiec niemoglem zaczac treningu. po jakis 3 godzinach. zaczela sie burza i moglem wznowic trening. I znowu zaczynam sie obracac tym razem powstaje juz wkolo mnie tornado elektryczne lecz jeszcze nieuformowany w smoka . Probuje jeszcze raz ale i tym razem mi niewychodzi a zamiast tego laduje na twazy. Wznawiam probe ale i tym razem mi sie niepowiodlo. Wstaje i skupiam sie jak najbardziej moge i zaczynam sie ponownie obracac uwalniajac swoje ostatki czakry po jakiejs chwili upadam na kolana wyczerpany. Mowiac do siebie musze sprubowac jutro.

3 dzien- Poraz kolejny probuje sie nauczyc tej techniki. Dzieki temu ze burza od wczoraj sie nieskonczyla niemusialem czekac. wiec zaczolem sie obracac forrmujac smoka i juz prawie mi sie udalo ale niemoglem zapanowac nad smokiem i sie rozpadl . Wstaje i probuje jeszcze raz stwozyc tego smoka ale poraz kolejny nieudaje mi sie utrzymac nadnim kontroly wiec sie rozpadl a ja upadlem. podpierajac sie mieczem staje prosto i znowu zaczynam robic te obroty wkol wlasnej osi i uformowalem smoka ale znikl on tak szybko jak sie pojawil bo zabraklo mi czakry. Podparlem sie o miecz i zemdlalem z wyczerpania.

4 dzien - przychodze na polane caly mokry myslac "Super burza jeszcze trwa . Dzisiaj musi mi sie udac" . Ponawiam czynnosc obracania sie i smok powstal i nawet udawalo mi sie zapanowac nad nim ale w pewnym momencie rozproszylem sie i smok zniknol . Prubuje jeszcze raz i wszystko powstaje jak trzeba i smok zaczol sie mnie sluchac kazalem smokwi zniszczyc drzewo poczym muwie do siebie wkoncu jest nauczylem sie.

// poprawilem jak tylko umialem ale bledy beda ci wyskakiwac bo niema polskich znakow a ja nato nic nieporadze//

Rai no Tate

Przed rĂŞkÂą uÂżytkownika pojawia siĂŞ elektryczna tarcza, broniÂąca przed atakami

1 dzien - przychodze na polane treningowa i zaczynam sie glowic nad technika ktura mam sie nauczyc. po dlugim namysle niemogac nic wymyslic chwytam za zwoj z technikami raitonu i wybieram Rai no Tate . Czytam chwile opis techniki. gdy skonczylem i wystawiam reke i probuje stworzyc tarcze lecz nic sie niedzieje . Spogladam na reke i muwie kurcze nieudalo sie . Ponawiam czynnosc wystawienia reki i probuje skupic tam czakre lecz nic sie niedzieje . Po kilku nieudanych probach postanawiam odpoczac i mysle sobie sprobuje jutro jak odpoczne to pujdzie mi lepiej.

2 dzien- Przychodze i ponownie probuje stworzyc elektryczna tarcze. W tym celu wystawiam reke i juz udalo mi sie skupic czakre lecz tarcza niepowstala . ponawiam probe lecz znowu tylko zmarnowalem czakre i czas . Probuje jeszcze kilka razy i znowu nic za 50 razem na srodku dloni pojawila sie malenka kropka z elektrycznosci to byl zaczotek elektrycznej tarczy ktora chce stwozyc. Probuje jeszce kilka razy . Poczym rezygnuje na dzisiaj.

3 dzien- Przybiegam na polane z zamiarem przynajmniej stworzenia czesci tarczy . Wiec ponawiam czynnosc poczatkowa jaka jest wystawienie reki i juz udalo mi sie skupic czakre , i powstala prawie w polowie lecz i niebyla idealna . Probuje ponownie i znowu wystawiam reke i twoze tarcze lecz i tym razem znowu powstala nieidealna . Probuje jeszcze raz i powstala juz w calosci lecz rozpadla sie po pewnym czasie . Ponawiam probe ale znowu sie rozpadla niestety. wykonuje te czynnosci jeszcze ze 10 razy poczym postanowilem przesunac nauke techniki na nastepny dzien .

4 dzien- Przychodze ponownie z zamiarem stworzenia elektrycznej tarczy. staje prosto, skupiajac sie i wystawiam reke i juz udalo mi sie skupic czakre, nawet powstala cala elektryczna tarcza lecz rozpadla sie jak to bylo dnia wczesniejszego . Po kilku nieudanych probach stanolem wziolem gleboki oddech i ponownie probuje stworzyc elektryczna tarcze wiec wystawiam reke i jupii udalo sie tym razem powstala cala i idealna lecz pozostala jeszcze sprawa dobrej kontroli ale po kilku probach i to mi sie udalo.

// poprawilem bledy i dalem duze litery//

---

Nick Richarde
2. Ranga genin
3. Chakra 1380
4. Wiek -17

technika do nauki to :Souzou Saise

pewnego poranka postanawiam nauczyc sie techniki ale niemogac nic wymyslic wstaje i podchodze do domowej biblioteczki przypatruje sie jej przez jakis czas i muwie do siebie jest wyciagam ksiege z medycznymi technikami . poczym siadam w fotelu i zaczynam ja przegladac . nagle wykrzykuje " jest" czytam glosno tym razem by dobrze zrozumiec te slowa "UÂżytkownik tej techniki medycznej przez dÂłuÂższy okres gromadzi leczniczÂą chakrĂŞ w jednym punkcie jego ciaÂła (np. na czole), w wyznaczonym miejscu pojawia siĂŞ maÂły, niebieski czworokÂąt (jest to takÂże rodzaj techniki pieczĂŞtujÂącej). Nagromadzona chakra ma ogromnÂą leczniczÂą moc, by z niej skorzystaĂŚ, wystarczy otworzyĂŚ pieczĂŞĂŚ. CiaÂło pokrywa siĂŞ wtedy róÂżnymi wzorami, uwalnia siĂŞ nagromadzona energia. Ta technika moÂże wyleczyĂŚ kaÂżdÂą, nawet najfatalniejszÂą ranĂŞ i najpowaÂżniejszÂą chorobĂŞ." dobra to teraz trzeba sie wziac za nauke zamykam ksiege biore tusz i klade na stoliku poczym odsowam wszystkie zbedne zeczy biore pedzelek i maluje na calym ciele znaki dzieki kturym moja czakra bedzie pieczetowana w moim ciele. gdy skonczylem wykonuje pieczecie . nagle znaki na moim ciele zaczynaja jasniec bardzo jasno ale niestety natym sie skonczylo .zly wstaje i kopie w butelke z tuszem poczym biore kilka glebokich wdechow i sie uspokajam .

dzien puzniej ;

wstaje i ponownie chce sie nauczyc techniki Souzou Saise. ponawiam czynnosci z dnia poprzedniego poczym znowy wykonuje pieczecie kture maja zapieczetowac czakre w moim ciele. po krutkim czasie znaki ponownie zaczely swiecic ale niebylem wstanie utrzymac tego zbyt dlugo po okolo pieciu minutach znaki przestaly swiecic . zly postanawiam jeszcze raz sprubowac . wykonuje pieczecie i moja zlosc w pewnym momecie stala sie sojusznikiem bo dzienki niej udalo mi sie . znaki kture narysowalem na moim ciele potym jak swiecily znikly.a na mojej klacie pojawil sie niebieski maly kwadracik. gdzie bedzie pieczetowana moja czakra.

po 3 latach

przechodzac polana postanawiam sobie potrenowac twoze wiec wykonuje kagebushin no jutsu twozac 6 klonow i zaczynam trening . przez to ze stwozylem az 6 klonow mam tylko 190 czakry . dobra muwie do klonow to teraz zobaczymy naco nas stac ciekawe kto bendzie najlepszym mna . niemal natychmiast klony i ja zucamy sie w wir walki klony 1,2,5 walcza miendzy soba . a klony 4i 6 zucily sie namnie wiec paruje ich ciosy poczym wyprowadzam serie moich lecz zostaja one zablokowane po jakis 8 godzinach walki zostaly klony numer 1, 5 i 6 ja juz jestem na skraju wyczerpania wiec postanawiam uzyc techniki Souzou Saise lecz jak nazlosc nic sie niewydazylo a klony powalily mnie na ziemie zly wstaje i silnym kopniakiem niszcze klona nr 6 . wstaje i jeszcze raz wykonuje pieczecie tym razem udalo sie nagle z niebieskiego kwadracika na klacie rozposcieraja sie znaki na moje cialo i zyskuje czakre ktura zbieralem przez te wszystkie lata w mgnieniu okaodzyskuje czakre i sily i niszcze pozostale klony zadowolony z siebie siadam na trawie i dezaktrwuje technike. poczym bez ostrzezenia zasypiam bo nadmiar czakry uszedl z mojego ciala.

//prosze potraktowac ulgowo moja ortografie bo niemoge pisac polskich znakow gdyz mam angielska klawiature//
//Dobra dobra Richarde. Ale Np.: jak wiesz, Âże powinieneÂś napisaĂŚ "ó" to pisz "o" bo nie wiem czy nie wiesz jak to napisaĂŚ, czy chodzi tylko o klawiaturĂŞ ok? Zaliczone//
nick :richarde
Ranga chunin
czakra 1910
wiek 17

nazwa techniki Gin raiton no jinija

Dzien pierwszy (dom/biblioteka) : Siedzac sobie na kanapie w mojej chatce zaczolem sie bawic moim mieczem z czystej energi. Gdy tak sobie nim wymachiwalem nagle mi sie wyslizgnol i upadl na ziemie robiac dosyc doza dziure w podlodze. Wtedy pomyslalem sobie ze dobrze by bylo kontrolowac przedmioty niedotykajac ich . Lecz pochwili moja mina zmienila sie na zasmucona poniewaz nieposiadam natury czakry futonu i to chyba niemozliwe . Poczym usiadlem na kanapie i zastanawialem sie jak by tu wykombinowac aby cos takiego stwozyc. gdy tak siedzialem przez jakies piec godzin nagle wpadlem na pomysl wykrzykujac grawitacja!!! Tak jest zaburze pole grawitacyjne i wtedy przedmioty beda mogly latac. Podekscytowany Zaczolem chodzic po pokoju i kombinujac jak stwozyc takie pole antygrawitacyjne. po jakims czasie chodzenia w kolko i drapania sie po glowie wykombinowalem jak to zrobic w tym celu ubralem zbroje i chcialem wyjsc na plac treningowy ale zapomnialem poscielic luzka . Wiec wrucilem i poscielilem je poczym niemyslac juz ze mam cos jeszcze do zrobienia wyszedlem na plac treningowy przy chatce .

Dzien pierwszy: (plac treningowy) Wychodze z domu i kieruje sie na plac. Gdy juz tam jestem zaczynam kolejno skladac pieczecie smoka, psa, krowy, i znowu psa nastepnie konia. Po skonczeniu pieczeci zamykam oczy i sie koncentruje prubujac wytwozyc pole na kturym mi zalezy. po chwili otwieram jedno oko i patrze na ziemie lecz kamyki dalej sa mna ziemi co oznacza ze mi sie nieudalo .Zly udezam w kukle ktora stala obok mnie . Po ochlonieciu staje ponownie na srodku i skladam pieczeci do techniki. po pewnym czasie udalo mi sie wytwozyc pole ale tylko tuz przy moim ciele poznalem to po unoszacych mi sie kamyczkow spod nog. Zadowolony ze udalo mi sie zrobic chociaz namiastke techniki ktora chce stwozyc
natychmiast prubuje to powtozyc ale zamiast stwozyc pole zemdlalem z broku czakry bo technika bieze wiecej niz przecietna technika . po jakims czasie wstaje i na kleczkach udaje sie do domu by odpoczac i zregenerowac czakre.

dzien drugi : (dom) Wstaje wypoczety poczym kieruje sie do lazienki i zaczynam sie myc. Jak skonczylem poszedlem do kuchni gdzie zjadlem dosyc
obfite sniadanie by miec sile do treningu nad technika. Gdy zjadlem siadam na kanapie bo najedzony ledwo co sie ruszalem . Jak tylko odzyskalem
sprawnosc poruszania sie natychmiast wybiegam na plac treningowy.

Dzien drogi (plac treningowy) wbiegam na plac i ustawiam sie na srodku poczym wykonuje Souzou saise dzieki temu zyskujac dodatkowe 50% czakry. potem skladam pieczecie do mojej techniki i sie skupiam tym razem udaje mi sie stwozyc pole w odleglosci ok 20m odemnie. i zaczolem sie bawic sterujac poszczegulnymi kamyczkami . Gdy tak sie bawilem wpadlem na pomysl ze mozan by to wykozystac w walce wiec wyciagnolem kunaje i zaczolem nimi kierowac . Lecz kierujac nimi zdalem sobie sprawe ze to za malo potrzebuje wiekszy zasieg wiec dezaktywowalem pole i skupiony wykonalem to jutsu jeszcze raz tym razem udalo mi sie stwozyc pole takie jak chcialem zasieg mial 100m . wtedy zaczelo mi brakowac chakry i upadlem na
kolana i z usmiechem na twazy bo udalo mi sie nauczyc techniki mdleje z wyczerpania.
Chuusuusei no gato, oslabiam technike o 1500m czyli zostaje mi 500m
raiton no see, znikam na 7 rund walki
Gin raiton no jinjia- zmniejszam zasieg z 100m na 50

---

nick :Richarde
Ranga Hokage
czakra 3250
wiek 17

ChcĂŞ siĂŞ nauczyĂŚ : Doryuu Jouheki

DzieĂą pierwszy
Richarde szed³ powoli wnêtrzem pogr¹¿onego w mroku pomieszczenia.
"Jak ja tu dawno nie byÂłem... Jak tu dawno nikogo nie byÂło. " - pomyÂślaÂł.
UniósÂł latarkĂŞ i w³¹czyÂł jÂą. StrumieĂą ÂświatÂła oÂświetliÂł pokój. ByÂł on niewielki, jednak caÂły zasypany wszelkiego rodzaju przedmiotami. ÂŚciany i sufit oblepiaÂły pajĂŞczyny. Lampy, która niegdyÂś oÂświetlaÂła to pomieszczenie, juÂż tu nie byÂło, zostaÂł po niej jedynie kawaÂłek kabla wystajÂącego z sufitu.
W górze przedmiotów Richarde znalazÂł rzeczy przeróÂżne : lampy naftowe, Âświeczki, kaÂłamarze, pióra, naczynia, a nawet trochĂŞ broni, ale przede wszystkim zakurzone zwoje i potĂŞÂżne ksiĂŞgi.
"Na pewno znajdĂŞ tu to, czego szukam. "
Richarde miaÂł na myÂśli technikĂŞ, której szukaÂł. ZapomniaÂł jej nazwy, jednak pamiĂŞtaÂł o jej dziaÂłaniu. WywoÂływaÂła ona ogromnÂą zaporĂŞ z bÂłota.
"Taka technika przyda mi siĂŞ bez wÂątpienia. Zapora, jakÂą ona wywoÂłuje, jest Âświetna do ochrony. "
Zacz¹³ wiĂŞc wyciÂągaĂŚ z kupy przedmiotów zwoje i ksiĂŞgi. Nie byÂło to Âłatwe. Mimo ostroÂżnoÂści przy wyciÂąganiu jednej z ostatnich ksiÂąg wszystko siĂŞ zawaliÂło. Richarde odskoczyÂł, przypierajÂąc do Âściany, a stos przeróÂżnych rzeczy zwaliÂł siĂŞ na miejsce, gdzie przed chwilÂą siedziaÂł. Jedna trzecia tego wszystkiego poleciaÂła na korytarz i uderzyÂła ca³¹ falÂą w jego ÂścianĂŞ.
"Z³oœliwoœÌ rzeczy martwych... "
Richarde odszukaÂł wÂśród rozrzuconych rzeczy ksi¹¿ki i zwoje. ObejrzaÂł siĂŞ na korytarz. LeÂżaÂła tam tylko jedna ksiĂŞga. UznaÂł, Âże nie warto siĂŞ po niÂą fatygowaĂŚ - byÂła przygnieciona mnóstwem ciĂŞÂżkich przedmiotów. PodniósÂł wszystko, co zebraÂł, po czym udaÂł siĂŞ z tym do gabinetu. ZabrakÂło mu w rĂŞkach miejsca na latarkĂŞ, wiĂŞc wracaÂł po ciemku. Poobijany (nie obeszÂło siĂŞ bez uderzeĂą w Âściany spowodowanych brakiem widocznoÂści) dotarÂł wreszcie do gabinetu. PodszedÂł do biurka i z ulgÂą wyÂładowaÂł "ÂźródÂła wiedzy" na jego blat. ZasiadÂł za nim i zacz¹³ ÂłamaĂŚ pieczĂŞci zwojów, przeglÂądaĂŚ je, otwieraĂŚ ksi¹¿ki i przerzucaĂŚ ich strony, patrzÂąc jedynie na tytuÂły Jutsu. TrwaÂło to dÂłuÂżej, niÂż
podejrzewaÂł Richarde, a mimo to nigdzie nie mógÂł odnaleŸÌ szukanej techniki.
"I pomyÂśleĂŚ, Âże nie ma jej nigdzie tutaj... CzyÂżby za czasów pisania tych ksi¹¿ek i zwojów w ogóle nie znano tej techniki? "
Nie chciaÂło mu siĂŞ przeszukiwaĂŚ po raz kolejny tego wszystkiego, poza tym byÂł pewny, Âże sprawdziÂł kaÂżdÂą stronĂŞ. Nagle coÂś go olÂśniÂło.
"ZostawiÂłem tam tylko jednÂą ksi¹¿kĂŞ... ByĂŚ moÂże to wÂłaÂśnie tam jest opis tej techniki! MaÂło to prawdopodobne... Ale muszĂŞ spróbowaĂŚ!"
Tak wiĂŞc Richarde, zostawiwszy opisy setek technik na biurku i biorÂąc nowÂą latarkĂŞ, udaÂł siĂŞ do piwnicy. ZnajdowaÂła siĂŞ ona dziesiÂątki metrów pod ziemiÂą, bo nie byÂła to zwykÂła piwnica. Po pierwsze, zwyk³¹ piwnicĂŞ ktoÂś czasami odwiedza, a tÂą odwiedzaÂł tylko Richarde i to rzadko. Po drugie, nie byÂło tam Âżadnych zapasów - wszystkie ksi¹¿ki i przedmioty po prostu pojawiÂły siĂŞ tam któregoÂś dnia z niewiadomych powodów. Po trzecie, ta piwnica sÂłuÂżyÂła do szybkiej ewakuacji z siedziby Hokage. Ten ostatni powód usprawiedliwiaÂł jej g³êbokoœÌ - tunel nie mógÂł wryĂŚ siĂŞ w fundamenty budynków.
Richarde dotarÂł na korytarz. Nie byÂł zbytnio Âładny. Z odrapanych Âścian juÂż dawno odpadÂła farba. Nie byÂło teÂż choĂŚby najmniejszego oÂświetlenia. Hokage kroczyÂł ku jednym z drzwi. Tylko te byÂły zawsze otwarte, inne zaÂś - zasuniĂŞte na rygle. Co prawda rygle byÂły juÂż tak pochÂłoniĂŞte rdzÂą, Âże z ÂłatwoÂściÂą przepaliÂł by je jednym z najprostszych jutsu Katon, ale nie chciaÂł tam wchodziĂŚ - sÂądziÂł, Âże w Âśrodku musi ÂśmierdzieĂŚ jeszcze bardziej niÂż na korytarzu.
Gdy Richarde przybyÂł pod drzwi, zacz¹³ rozkopywaĂŚ kupĂŞ wszelkiego rodzaju przedmiotów, wreszcie natrafiajÂąc na ksiĂŞgĂŞ. Zdumiony odkryÂł, Âże ani trochĂŞ nie jest widoczny tytuÂł.
"AÂż tyle kurzu?"
PrzetarÂł kurz rĂŞkawem : jego warstwa byÂła co prawda gruba, ale to nie on zakrywaÂł tytuÂł. Nic nie zakrywaÂło tytuÂłu - jego po prostu nie byÂło. Zielona okÂładka zarówno z jednej, jak i z drugiej strony byÂła pusta.
"Dziwne..."
Richarde otworzy³ ksi¹¿kê, puszczaj¹c ok³adkê. Ku jego zdziwieniu,
nie oderwaÂła siĂŞ od reszty, jak to byÂło w przypadku poprzednich ksiÂąg.
"Widocznie nie jest aÂż tak stara..."
KaÂżdÂą stronĂŞ musiaÂł oczyszczaĂŚ z warstwy kurzu. Ze zdumieniem odkryÂł, Âże to nie ksi¹¿ka, lecz gruby zeszyt - jego strony byÂły zapisane pismem rĂŞcznym, drobnym i ciasno rozmieszczonym na wyblakÂłych stronach. Zeszyt opisywaÂł mnóstwo technik z caÂłkiem róÂżnych dziedzin - tu czytaÂł o Nehan Shouja no Jutsu, a na nastĂŞpnej stronie o Mizuame Nabara.
"RĂŞczne zapiski... " - Richarde zacz¹³ sobie przypominaĂŚ, jak pewnego dnia spytaÂł czÂłowieka odpowiedzialnego za to przejÂście, co tam robiÂą te ksi¹¿ki i wszystkie inne rzeczy. OdrzekÂł, Âże sprawdza piwnicĂŞ kaÂżdego poczÂątku miesiÂąca i pierwszego lutego zauwaÂżyÂł, Âże po prostu ktoÂś tu je przyniósÂł. - "Czy to moÂżliwe, Âże..."
-DlaczegóÂż to samego Hokage interesujÂą moje zapiski?
Richarde poderwaÂł siĂŞ na równe nogi, sÂłyszÂąc ten gÂłos. ZbliÂżaÂł siĂŞ do niego jakiÂś staruszek. ChodziÂł o lasce, zgarbiony, odziany w brudne szmaty. Jego Âźrenice byÂły dziwnie zwĂŞÂżone, a broda siĂŞgaÂła niemal do kolan. Siwe wÂłosy czĂŞÂściowo przesÂłaniaÂły twarz.
-K-kim jesteÂś? - spytaÂł Hokage, unoszÂąc rĂŞce do obrony.
-BĂŞdziesz biÂł starca? Och, nieÂładnie.
Richarde trochĂŞ siĂŞ opanowaÂł.
-Co Ty tu robisz?
-To pana powinienem siĂŞ o to spytaĂŚ, panie... Richarde, jak mniemam? CoÂś obiÂło mi siĂŞ o uszy, Âże takie jest paĂąskie imiĂŞ, gdy ostatniego miesiÂąca wyszedÂłem na zewnÂątrz. Mieszkam tu od dzieciĂąstwa, czyli od jakichÂś... SiedemdziesiĂŞciu trzech lat. Chyba. PamiĂŞĂŚ juÂż nie ta. ParĂŞ miesiĂŞcy temu przyniosÂłem sobie tu trochĂŞ literatury, która, jak widaĂŚ, bardzo pana interesuje. Te zapiski, które pan przeglÂąda, sÂą mojego autorstwa.
-Pan tu m-mieszka?
"Jak moÂżna mieszkaĂŚ w takiej piwnicy?"
-Owszem, mieszkam tu. ZamieszkaÂłem w dzieciĂąstwie, kiedy Âśmiertelna choroba odebraÂła mi rodzinĂŞ. - Richarde ze zdumieniem odkryÂł, Âże mĂŞÂżczyzna wymawia to beznamiĂŞtnie, jakby ÂśmierĂŚ bliskich nic go nie obchodziÂła. - Pewnie dziwiÂą pana moje oczy. Widzi pan... Od tamtego czasu, kiedy miaÂłem piĂŞĂŚ lat, wychodzĂŞ stÂąd raz na miesiÂąc. Pewien chÂłopiec pomaga mi i prowadzi mnie, gdzie chcĂŞ, bo ÂświatÂło teraz na tyle zraniÂłoby moje oczy, Âże moÂże mógÂłbym ich juÂż w ogóle otworzyĂŚ. Jest jednak coÂś, co to rekompensuje. WidzĂŞ w ciemnoÂści. WidzĂŞ wszystko ze szczegóÂłami. W kompletnej ciemnoÂści mogĂŞ czytaĂŚ ksiĂŞgi i zwoje, które mi pan zabraÂł.
-Pan... od dzieciĂąstwa...
-Dajmy spokój z panami. Jestem, jak widzisz, dosyĂŚ mocno potraktowany przez Âżycie, wiĂŞc nie ÂłudÂź mnie zbĂŞdnymi uprzejmoÂściami. Czego tu szukasz?
-ChciaÂłem... te zapiski...
-A bierz je sobie, do niczego mi siĂŞ nie przydadzÂą. OpisaÂłem w niej wszystkie jutsu, jakich próbowaÂłem siĂŞ nauczyĂŚ. WypytywaÂłem o nie ludzi, czasem kradÂłem ksi¹¿ki. Ale widocznie nie przeznaczone mi zostaĂŚ shinobi, bo nie udaÂło mi siĂŞ opanowaĂŚ ani jednej techniki.
Richarde nie zd¹¿yÂł nic powiedzieĂŚ - starzec odwróciÂł siĂŞ i odszedÂł w ciemnoœÌ.
Zdumiony Hokage, myÂślÂąc o tym wszystkim, wróciÂł prĂŞdko do gabinetu.

***

Przeszukiwanie zapisków zajĂŞÂło mu duÂżo czasu - Âżadnego spisu treÂści, Âżadnego Âładu i skÂładu. Wszystko na kupĂŞ. W dodatku kaÂżdÂą stronĂŞ musiaÂł czyÂściĂŚ z kurzu, aby móc jÂą przeczytaĂŚ. Nie wierzyÂł we wÂłasne szczĂŞÂście, ale w koĂącu znalazÂł - znalazÂł Doryuu Jouheki, technikĂŞ, której szukaÂł. Zacz¹³ z zapaÂłem czytaĂŚ.
"Jutsu pochodzÂące z ÂżywioÂłu Doton. Typowo defensywna. WywoÂłuje ÂścianĂŞ z ziemi. Wytrzymuje ona duÂżo ataków zarówno Taijutsu, jak i Ninjutsu. "
Pod tym opisem byÂł rĂŞczny rysunek przedstawiajÂący wykonywanie pieczĂŞci, a pod nim byÂł wiĂŞkszy, wyróÂżniajÂący siĂŞ na stronie napis :
"WSKAZÓWKI" .
Richarde zacz¹³ czytaÌ :
"-Najlepiej rozpocz¹Ì trening w miejscu, gdzie jest du¿o ods³oniêtej ziemi. Las, polany, ³¹ki. Miasto, dom, sala treningowa odpadaj¹.
-W przypadku problemów naleÂży odpowiednio wyĂŚwiczyĂŚ chakrĂŞ Doton. "
"WyĂŚwiczyĂŚ chakrĂŞ?" - zdziwiÂł siĂŞ w myÂślach Richarde. - "A co to moÂże znaczyĂŚ?"
WiĂŞcej wskazówek nie byÂło. Hokage wstaÂł od biurka, odkÂładajÂąc zeszyt i zamykajÂąc go.
"Ciche miejsce... ÂŁÂąka nieopodal bram Konohy bĂŞdzie dobra. Jest bardzo cicha, maÂło kto tam przychodzi. "
Tak wiĂŞc Richarde przebraÂł siĂŞ w czarnÂą bluzĂŞ, na którÂą zaÂłoÂżyÂł czarnÂą koszulkĂŞ. Spodnie byÂły barwy takiej samej, jak bluza. ZabraÂł ze sobÂą tamten zeszyt, bo baÂł siĂŞ, Âże zapomni, jak wykonuje siĂŞ pieczĂŞĂŚ do tej techniki.
SzedÂł swoimi, dawno odkrytymi przez siebie skrótami, aby uwolniĂŚ siĂŞ od ludzi, którzy na publicznych drogach Âłazili za nim krok w krok. Ale cóÂż, bycie Hokage ma teÂż swoje wady.
Po chwili dotarÂł na ³¹ke nieopodal bram Konohy. ByÂła to szeroka, dÂługa i pagórzasta ³¹ka, oblana blaskiem poÂłudniowego sÂłoĂąca. Widok z kaÂżdej jej strony byÂł inny. PatrzÂąc na zachód, widziaÂło siĂŞ na horyzoncie las, na wschód zaÂś puste, trawiaste równiny i stepy. PatrzÂąc przed siebie z centrum ³¹ki widok malowaÂł siĂŞ zupeÂłnie inny : widaĂŚ byÂło juÂż mury Konohy i jej potĂŞÂżnÂą bramĂŞ. JeÂśli patrzyÂło siĂŞ z tego samego miejsca za siebie, widziaÂło siĂŞ wysokie, obroÂśniĂŞte trawÂą pagórki.
Richarde stan¹³ blisko œrodka ³¹ki i rozgl¹da³ siê.
"Dawno tu nie by³em. " - myœla³. - "A szkoda. Jak siê przebywa tak du¿o w zamkniêtych budynkach, zapomina siê, jak piêkny jest otwarty teren... No, ale nie jestem tu, aby podziwiaÌ widoki. Pora wzi¹Ì siê do roboty. Zacznê od pieczêci. "
Jak pomyÂślaÂł, tak zrobiÂł - poÂłoÂżyÂł zeszyt na ziemi, odnalazÂł odpowiedniÂą stronĂŞ i zacz¹³ uczyĂŚ siĂŞ pieczĂŞci. SkÂładaÂł dÂłoĂąmi znaki pokazane na obrazkach. SzÂło mu to tak jak zawsze z innymi technikami - z poczÂątku musiaÂł to robiĂŚ powoli, patrzÂąc co dwa znaki na obrazki, a póÂźniej skÂładaÂł pieczĂŞĂŚ bardzo szybko, nie patrzÂąc juÂż ani razu.
Gdy rozwin¹³ umiejĂŞtnoœÌ skÂładania pieczĂŞci do perfekcji, przeszedÂł do konkretów. ZmieszaÂł chakrĂŞ, skupiÂł siĂŞ, zÂłoÂżyÂł pieczĂŞĂŚ i krzykn¹³ :
-Doton : Doryuu Jouheki!
WyobraziÂł sobie juÂż wyrastajÂącÂą z ziemi ogromnÂą, solidnÂą zaporĂŞ... Jednak wyobraÂźnia byÂła potrzebna tylko do GenJutsu - w NinJutsu nie byÂło co liczyĂŚ na umysÂł, przynajmniej pod pewnymi wzglĂŞdami, Âściana zaÂś nie pojawiÂła siĂŞ.
"MogÂłem siĂŞ tego spodziewaĂŚ. Nikt nie opanowuje techniki za pierwszym razem. "
SpróbowaÂł wiĂŞc raz drugi, trzeci, czwarty i piÂąty. Chakra nie ubywaÂła, ale teÂż nie pojawiaÂła siĂŞ Âściana.
"Dobra. Nie ma co tak próbowaĂŚ na Âślepo, mogĂŞ to robiĂŚ i to wieczora. " - przypomniaÂł sobie jednÂą ze wskazówek zawartych w zeszycie. - "...trzeba wytrenowaĂŚ w sobie chakrĂŞ Doton... Od samego poczÂątku dziwiÂło mnie to pojĂŞcie. Jak to zrobiĂŚ?"
-Tu jest, proszĂŞ pana.
ChÂłopiĂŞcy gÂłos wyrwaÂł go z rozmyÂśleĂą. Natychmiast odwróciÂł siĂŞ. ZobaczyÂł maÂłego, oÂśmioletniego chÂłopca, który prowadziÂł za rĂŞkĂŞ starca. Tego samego starca, którego widziaÂł w podziemiu. Ale wyglÂądaÂł zupeÂłnie inaczej. WÂłosy nie przesÂłaniaÂły mu juÂż twarzy, byÂły przystrzyÂżone prawie na jeÂża. Broda teÂż byÂła przystryÂżona - wtedy siĂŞgaÂła mu niemal do kolan, teraz zaÂś ledwo wykraczaÂła poza podbródek. Jego ubranie byÂło czyste, schludne, w przeciwieĂąstwie do tego, które nosiÂł podczas ich pierwszego spotkania. Na oczach miaÂł zawiÂązanÂą opaskĂŞ z czarnego, grubego materiaÂłu.
-Æwiczysz wiêc, Hokage-sama? - zapyta³. Nawet g³os by³ teraz inny - ju¿ nie tak ochryp³y.
-To Ty? - spytaÂł zdumiony Richarde.
-A co, nie poznajesz mnie? - staruszek zarechota³. - Chyba nie zmieni³em siê a¿ tak? Po prostu zrobi³em coœ z t¹ brod¹, w³osami i z ubraniem. Zawsze muszê wyczyniaÌ tego typu rzeczy, kiedy chcê wyjœÌ z piwnicy.
-Ale... Po co tu przyszedÂłeÂś?
-ByÂłem ciekawy, jak Ci idzie trenowanie techniki.
-A skÂąd... SkÂąd wiedziaÂłeÂś, Âże trenujĂŞ? Nie mówiÂłem Ci tego, kiedy...
-Wzi¹³eœ moje zapiski. Po co mia³byœ braÌ opisy dziesi¹tek jutsu? Ot, tak sobie, z ciekawoœci? Niewa¿ne. Wiem, ¿e trenujesz... Bêdê siê przygl¹da³, mo¿e nawet Ci pomogê.
-Jak chcesz siĂŞ przyglÂądaĂŚ, skoro masz opaskĂŞ na oczach?
-Ten chÂłopiec bĂŞdzie mi wszystko opowiadaÂł. - starzec poklepaÂł po plecach dziecko stojÂące u jego boku.
"WÂłaÂściwie... to dobrze, Âże tu przyszedÂł" - pomyÂślaÂł Richarde. - "MoÂże powie mi, co to znaczy 'wytrenowaĂŚ chakrĂŞ Doton' . Musi to wiedzieĂŚ, skoro sam robiÂł te zapiski... ChociaÂż, moÂżliwe, Âże przepisywaÂł je po prostu z innych ksiÂąg. A co mi tam, nie zaszkodzi siĂŞ zapytaĂŚ. "
-Chyba mógÂłbyÂś mi pomóc... OdpowiadajÂąc na moje pytanie. Co to znaczy "wytrenowaĂŚ chakrĂŞ Doton" ?
Staruszek zaÂśmiaÂł siĂŞ.
-WiedziaÂłem, Âże bĂŞdziesz miaÂł z tym problem. Prawie kaÂżdy, kto zaczyna naukĂŞ ÂżywioÂłu Doton, trenujÂąc siĂŞ przedtem w innych ÂżywioÂłach, nie wie, co to znaczy.
-SkÂąd wiesz, Âże trenujĂŞ siĂŞ w innych ÂżywioÂłach?
-Na miÂłoœÌ boskÂą, Richarde! JesteÂś Hokage! Codziennie dziesiÂątki ludzi gada na Twój temat! A ja nie jestem gÂłuchy. PrzestaĂą pytaĂŚ o szczegóÂły i sÂłuchaj, jak chcesz nauczyĂŚ siĂŞ tej techniki. Katon, Suiton, Raiton, Fuuton, Hyouton to ÂżywioÂły caÂłkiem odrĂŞbne od Doton. Doton wymaga czegoÂś wiĂŞcej niÂż chakry, niÂż doÂświadczenia, niÂż siÂły... Wymaga zrozumienia.
-Zrozumienia... czego?
Richarde poczuÂł siĂŞ trochĂŞ gÂłupio : nie miaÂł pojĂŞcia, o czym mówiÂł starzec.
-Zrozumienia ziemi! PosÂłuchaj... Hmm... Powiedz mi, czym wedÂług Ciebie jest ziemia? WyraÂź jÂą sÂłowami.
-Ziemia... no... to... ÂżywioÂł, który...
-ÂŹle, Âźle, Âźle.
-Ale...
-ÂŹle. Poczekaj...
Staruszek schyliÂł siĂŞ, wyrwaÂł trochĂŞ trawy i wykopaÂł garstkĂŞ ziemi. PodszedÂł do Richarde, który zdumiaÂł siĂŞ, Âże dziadek bez pomocy chÂłopca
odnajduje go bardzo Âłatwo, jakby nie miaÂł na oczach opaski, po czym pokazaÂł mu tĂŞ garstkĂŞ.
-Co tu widzisz? - spytaÂł.
-ZiemiĂŞ...
-Znowu Ÿle. - staruszek westchn¹³. - Nie masz talentu do Dotonu...
Hokage zdenerwowaÂł siĂŞ.
"Kim on jest, Âżeby mi mówiĂŚ, czy mam do czegoÂś talent, czy nie?! On nawet nie opanowaÂł Âżadnej techniki..."
-...nikt nie ma do niego talentu. KaÂżdy musi dojœÌ do zrozumienia ziemi, i nie ma takich, którzy rodzÂą siĂŞ, juÂż jÂą rozumiejÂąc. Wykop trochĂŞ ziemi...
Richarde podj¹³ nieudanÂą próbĂŞ uspokojenia siĂŞ, po czym wykonaÂł jego polecenie.
-...a teraz siĂŞ jej przyglÂądaj.
-Po co...?
-No dobrze, ch³opcze... - nazwanie Richarde ch³opcem jeszcze bardziej go wkurzy³o - ...chcesz siê nauczyÌ tej techniki czy nie? Myœlisz mo¿e, ¿e na niczym siê nie znam, skoro nie opanowa³em ani jednego jutsu, ale to b³¹d. Musisz teraz zdecydowaÌ. Prze³amiesz swoj¹ dumê i pozwolisz, ¿eby uczy³ Ciê ktoœ mieszkaj¹cy od dzieciùstwa w piwnicy?
Gniew Hokage przestaÂł dominowaĂŚ w jego umyÂśle.
"Ten czÂłowiek jest interesujÂący... To nie zwykÂły bezdomny wÂłóczĂŞga. ByĂŚ moÂże dziĂŞki niemu uda mi siĂŞ nauczyĂŚ siĂŞ tej techniki. "
-Hmm... Dobrze. Ucz mnie.
-W porzÂądku. JuÂż siĂŞ baÂłem, Âże przewaÂży u Ciebie bezrozumna duma. W sumie dobrze, Âże jesteÂś mÂłody. Nie masz duÂżego doÂświadczenia, ale teÂż nie popadÂłeÂś w zrzĂŞdlistwo. No wiĂŞc sÂłuchaj, przyglÂądaj siĂŞ tej ziemi i staraj jÂą zrozumieĂŚ.
Ten "trening" trwaÂł aÂż do koĂąca dnia. Richarde przyglÂądaÂł siĂŞ ziemi i próbowaÂł "jÂą zrozumieĂŚ" . WydawaÂło mu siĂŞ to strasznie nudnym zajĂŞciem. Staruszek caÂły czas staÂł, nie okazujÂąc zmĂŞczenia ani nudy.
Gdy nadszedÂł wieczór, dziadek rzekÂł :
-No dobrze, spotkamy siĂŞ jutro o Âświcie.
-O Âświcie?
-Tak. Tej techniki najlepiej uczyĂŚ siĂŞ od Âświtu do zachodu sÂłoĂąca. A teraz wracaj do wioski.

***

DzieĂą drugi
Rano Richarde wstaÂł na godzinĂŞ przed Âświtem. Po zjedzeniu sporego Âśniadania udaÂł siĂŞ na ³¹kĂŞ. Tym razem nie musiaÂł przemykaĂŚ siĂŞ skrótami - o tej porze prawie nikt w Ukrytej Wiosce LiÂścia nie wstawaÂł. Ninja strzegÂący bram trochĂŞ siĂŞ zdziwili na jego widok o tej porze, ale nie zadawali Âżadnych pytaĂą. Tak wiĂŞc Hokage dotarÂł po chwili na ³¹kĂŞ. ByÂło tu jak zwykle cicho.
ObserwowaÂł piĂŞkny wschód sÂłoĂąca, patrzyÂł, jak przyroda budzi siĂŞ do Âżycia. Ostatnie pozostaÂłoÂści po nocy zostaÂły wyparte przez sÂłoneczne promienie, a wokóÂł sÂłychaĂŚ byÂło pierwsze Âśpiewy ptaków i... odgÂłosy kroków?
Richarde wyraÂźnie usÂłyszaÂł ciche odgÂłosy kroków. Zaraz teÂż wyczuÂł niebezpieczeĂąstwo i odwróciÂł siĂŞ, chwytajÂąc w powietrzu rĂŞkĂŞ z kunaiem.
-JesteÂś czujny - rzekÂł staruszek, wyrywajÂąc rĂŞkĂŞ z uÂścisku Hokage. - To dobrze.
-Nie masz lepszych sposobów na przywitanie? - burkn¹³ Richarde.
-Nie mam lepszych sposobów na sprawdzenie swojego ucznia. Uwierz mi, ten jest wprost doskonaÂły.
-A ile jeszcze zamierzasz mnie sprawdzaĂŚ? Za kogo Ty siĂŞ uwaÂżasz?
-UwaÂżam siĂŞ za Twojego nauczyciela. Chyba mi wolno, skoro pozwoliÂłeÂś siĂŞ uczyĂŚ?
-Taa. Mo¿emy przejœÌ do treningu?
-OczywiÂście. Powtarzamy to, co wczoraj. Bierz ziemiĂŞ i ĂŚwicz.
Richarde nie wyraziÂł sprzeciwu - byÂł juÂż przyzwyczajony do dÂługiego i monotonnego treningu. UsiadÂł na trawie, wykopaÂł garstkĂŞ ziemi i zacz¹³ siĂŞ jej przyglÂądaĂŚ. PróbowaÂł jÂą zg³êbiaĂŚ, wytrzeszczaÂł na niÂą oczy, skupiaÂł siĂŞ. To trwaÂło kilka godzin, podczas których co kwadrans starzec pytaÂł Richarde, co ten widzi w ziemi. Za kaÂżdym razem uznaÂł odpowiedÂź za z³¹. Wreszcie nadeszÂło poÂłudnie.
-WstaĂą - rzekÂł nagle dziadek.
Hokage wypeÂłniÂł polecenie.
-Æwiczysz juÂż dÂługo, jak na swój poziom. Za dÂługo. Wiem, jak mogĂŞ sprawiĂŚ, byÂś wreszcie zrozumiaÂł ziemiĂŞ. Musisz... siĂŞ z niÂą zjednoczyĂŚ.
-Jak?
-Nie udawaj g³upiego, Richarde. S³ysza³eœ kiedyœ, co to znaczy "gryŸÌ ziemiê" ?
Hokage osÂłupiaÂł.
"OdbiÂło mu? Co on..."
Starzec zamachn¹³ siĂŞ i uderzyÂł go z niewiarygodnÂą si³¹ w twarz. To uderzenie odrzuciÂło Richarde aÂż na drugÂą stronĂŞ ³¹ki, gdzie wylÂądowaÂł twardo na plecach. CzuÂł straszliwy ból w koÂści policzkowej.
"ZÂłamaÂł mi jÂą... Czy on oszalaÂł?"
Richarde podniósÂł gÂłowĂŞ. Starzec staÂł okoÂło trzydzieÂści metrów od niego, wyraÂźnie przygotowujÂąc siĂŞ do biegu.
"To taka forma treningu? JuÂż ja Ci zgotujĂŞ walkĂŞ, staruchu..."
Nie zwaÂżajÂąc na ból, Hokage wstaÂł szybko i podniósÂł rĂŞce. Ale po chwili staÂło siĂŞ coÂś, co wprawiÂło go w caÂłkowite osÂłupienie. Staruszek biegÂł z ogromnÂą prĂŞdkoÂściÂą.
"On... on... Porusza siê, jakby otworzy³ szeœÌ bram... To... niemo¿liwe..."
ByÂło tak faktycznie - starzec zbliÂżaÂł siĂŞ z szybkoÂściÂą równÂą tej po otwarciu szeÂściu bram, takÂże nie minĂŞÂły trzy sekundy, gdy byÂł przy Richarde. SchwytaÂł go za rĂŞkĂŞ, kopn¹³ w brzuch z takÂą si³¹, Âże plun¹³ krwiÂą, po czym pukn¹³ go lekko palcem w przegub. PuÂściÂł i oddaliÂł siĂŞ w niewiarygodnie szybkim tempie.
"Ta siÂła... Niesamowite..."
Hokage po raz kolejny splun¹³ krwiÂą. Ogromny ból mĂŞczyÂł jego brzuch. OtarÂł posokĂŞ z brody i ust, opanowaÂł siĂŞ.
"Pora przestaÌ siê zastanawiaÌ nad jego si³¹ i szybkoœci¹. Ten cz³owiek i tak jeszcze niejednym mnie zadziwi. Trzeba pomyœleÌ, jak go pokonaÌ. " -
Richarde uœmiechn¹³ siê. - "Zobaczy, jaki b³¹d pope³ni³, nie doceniaj¹c mnie..."
RozejrzaÂł siĂŞ. Starzec staÂł na prawo od niego. Hokage przygotowaÂł siĂŞ do uformowania pieczĂŞci. Richarde uformowaÂł w gÂłowie krótki plan, po czym przystÂąpiÂł do rozpoczĂŞcia jego wykonania.
-Kage Bunshin no Jutsu! - krzykn¹³, formuj¹c pieczêÌ.
ZmieszaÂł chakrĂŞ i... nic siĂŞ nie staÂło.
"Co... co jest?!"
UsÂłyszaÂł rechot staruszka.
-To próÂżne! ZablokowaÂłem w Tobie chakrĂŞ!
"ZablokowaÂł... chakrĂŞ?!"
Przypomnia³ sobie, jak staruszek dotkn¹³ go tylko lekko w przegub.
"CzyÂżby za pomocÂą unieruchomienia jednego punktu chakry udaÂło mu siĂŞ..."
I ju¿ patrzy³, jak dziadek biegnie na niego z ogromn¹ prêdkoœci¹. Richarde zacz¹³ tak¿e biec w jego kierunku, a gdy byli oddzieleni od siebie ju¿ zaledwie kilkoma metrami, przeskoczy³ nad jego g³ow¹.
-Bardzo ³adna omy³ka! - krzykn¹³ dziadek. - Ale ucieczka niewiele Ci da!
Staruszek by³ du¿o szybszy od Richarde, a ten nie mia³ nawet czasu na myœlenie. Nie dawa³ siê jednak, stara³ siê nie dopuszczaÌ do bli¿szych starÌ, a gdy takie dochodzi³o, szybko je zakaùcza³. Sta³o siê tak i tym razem : kopn¹³ staruszka z ca³ej si³y, odrzucaj¹c go na sam koniec polany. Tamten wsta³ natychmiast, ale Hokage osi¹gn¹³ to, co chcia³ : chwilê na myœlenie.
"To nie jest normalna walka... On chce po prostu mnie wytrenowaĂŚ... WytrenowaĂŚ we mnie chakrĂŞ Dotonu si³¹... Nie wiem, jak zablokowaÂł we mnie chakrĂŞ, dotykajÂąc tylko jednego jej punktu, ale moÂże zostawiÂł chakrĂŞ Dotonu, abym byÂł zmuszony z niej skorzystaĂŚ... Trzeba spróbowaĂŚ! "
Uformowa³ pieczêÌ, krzykn¹³ :
-Doton : Doryuu Jouheki!
ZmieszaÂł chakrĂŞ... SkupiÂł siĂŞ...
Ziemia zadygotaÂła lekko i wyrosÂło z niej coÂś na ksztaÂłt niedokoĂączonego waÂłu z bÂłota.
"UdaÂło mi siĂŞ! Nie do koĂąca, ale jednak..."
CzekaÂł, aÂż bÂłoto zamieni siĂŞ w kamieĂą, co byÂło ostatniÂą czĂŞÂściÂą tworzenia Âściany obronnej w tym jutsu. Nic siĂŞ jednak nie staÂło. ÂŚciana pozostaÂła z bÂłota i po kilku sekundach zmieniÂła siĂŞ w bÂłoto, rozlewajÂąc siĂŞ na kilkanaÂście metrów ³¹ki.
-Brawo! - usÂłyszaÂł.
Staruszek podchodziÂł do niego juÂż normalnym krokiem, z uÂśmiechem. Gdy podszedÂł do Richarde, ten cofn¹³ siĂŞ o parĂŞ kroków, w strachu, Âże dziadek powtórzy to ĂŚwiczenie, aby udoskonaliĂŚ wykonywanie u Hokage Doryuu Jouheki - nic takiego jednak nie zrobiÂł.
-JakoÂś poszÂło. PrzeÂłamaÂłeÂś pierwsze lody. Teraz pora, byÂś zabraÂł siĂŞ za dalszy trening. JeÂśli weÂźmiesz siĂŞ do tego porzÂądnie, dzisiaj skoĂączysz.
-Ale... Jakim sposobem Ty jesteÂś taki...
-...szybki? WyĂŚwiczyÂłem to. Te piwnice sÂą naprawdĂŞ duÂże i, wbrew pozorom, nie takie zÂłe to ĂŚwiczeĂą. ÆwiczyÂłem si³ê i szybkoœÌ, aby nauczyĂŚ siĂŞ jakiejkolwiek techniki. Nie udaÂło mi siĂŞ, ale jak widaĂŚ, te ĂŚwiczenia zdaÂły siĂŞ na coÂś innego. Co do zablokowania chakry, to efekt moich eksperymentów na samym sobie. UderzyÂłem CiĂŞ w jeden z punkcików chakry, naciskajÂąc jednoczeÂśnie jednak ÂżyÂłki prowadzÂące od niego, co spowodowaÂło, Âże ÂłaĂącuch zablokowania potoczyÂł siĂŞ na caÂłe ciaÂło. JednoczeÂśnie jednak teÂż za pomocÂą odpowiednich ciosów uksztaÂłtowaÂłem tor biegu chakry tak, aby wszystkie jej ÂżywioÂły zostaÂły w Tobie zablokowane... Prócz Dotonu.
"A wiĂŞc to tak! Jest caÂłkiem sprytny" .
-No cóÂż... Masz specyficzne metody treningu. Specyficzne... ale dobre. - przyznaÂł z uÂśmiechem Richarde. - PrzejdÂźmy wiĂŞc do kolejnego etapu treningu.
-Jak sobie Âżyczysz.
Tak wiĂŞc Richarde rozpocz¹³ trening. DoskonaliÂł ÂścianĂŞ poprzez ciÂągÂłe powtarzanie jutsu. ÂŚciana stawaÂła siĂŞ coraz wyÂższa i grubsza, ale to bardzo powoli i wci¹¿ nie zmieniaÂła siĂŞ w kamieĂą. Ten trening trwaÂł aÂż do wieczora i przyniósÂł im tylko tyle, Âże Âściana z bÂłota osiÂągnĂŞÂła odpowiedniÂą wysokoœÌ i gruboœÌ.
-Masz problem z zamienieniem jej w kamieĂą - rzekÂł dotÂąd przez te parĂŞ godzin milczÂący starzec.
-Brawo! Sam bym na to nie wpad³! - warkn¹³ Richarde.
Dziadek zignorowaÂł go, po czym wstaÂł.
-Widocznie trzeba powtórzyĂŚ naukĂŞ. Przygotuj siĂŞ do walki.
-Znowu? Tym razem wiem, Âże chcesz tylko wymusiĂŚ na mnie naukĂŞ techniki. Wtedy siĂŞ baÂłem i...
-Przygotuj siĂŞ do walki. I daj rĂŞkĂŞ.
Gdy Richarde uniósÂł rĂŞkĂŞ, staruszek wzi¹³ jÂą i dÂźgn¹³ w przegub koÂścistym palcem.
-Znowu unieruchomiÂłeÂś we mnie chakrĂŞ...?
-Prócz tej Dotonu. - odrzekÂł dziadek, po czym bez ostrzeÂżenia uderzyÂł mocno Hokage.
To uderzenie odrzuciÂło Richarde na kilkanaÂście metrów. Szybko opanowaÂł ból, po czym ruszyÂł na staruszka. WiedziaÂł, Âże nie ma co próbowaĂŚ wykonywaĂŚ teraz Âżadnej techniki, nawet tej, której chciaÂł siĂŞ nauczyĂŚ, bo teraz wiedziaÂł, Âże starzec przerwie walkĂŞ, gdy tylko mu siĂŞ ona uda.
Nie nad¹¿a³ za starcem, wiêc co chwila obrywa³, ale lekko, poniewa¿ odpycha³ go od siebie na jak najdalsze odleg³oœci.
Ta walka trwaÂła juÂż godzinĂŞ. Oboje nie uÂżywali technik, dziadek walczyÂł jakby od niechcenia, uÂżywajÂąc teraz juÂż ledwie poÂłowy wczorajszej szybkoÂści i siÂły. WiĂŞkszych ran nie odniósÂł ani on, ani Richarde.
I wÂłaÂśnie wtedy, kiedy Hokage byÂł juÂż znuÂżony tÂą walkÂą i gotowy powiedzieĂŚ przeciwnikowi, Âże to nic nie da, starzec rozwin¹³ swojÂą szybkoœÌ co najmniej dwa razy. OszoÂłomiony Richarde nie zd¹¿yÂł zrobiĂŚ uniku. OtrzymywaÂł mocne, celne ciosy, nieporównywalne z tymi sÂłabymi, które dostawaÂł dotÂąd. Ból odczuwaÂł w tak wielu miejscach, iÂż czuÂł, Âże zwariuje. SzybkoœÌ, z jakÂą poruszaÂł siĂŞ starzec, byÂła niesamowita, wiĂŞksza niÂż wczoraj. WiĂŞksza niÂż szybkoœÌ czÂłowieka na szeÂściu, a nawet na siedmiu bramach. A najdziwniejsze byÂło to, Âże dziadek przecieÂż nie otworzyÂł ani jednej bramy.
Nie upÂłynĂŞÂło piĂŞĂŚ minut, a Richarde walczyÂł juÂż na powaÂżnie - to znaczy siĂŞ na tyle powaÂżnie, na ile mógÂł, bo ograniczaÂła go niemoÂżliwoœÌ wykonywania technik oraz ogromny, trudny do zniesienia ból. UsiÂłowaÂł uciekaĂŚ, broniÂł siĂŞ wszelkimi siÂłami. PowróciÂł strach i przeraÂżenie.
"MuszĂŞ uÂżyĂŚ... Tej techniki... Inaczej zginĂŞ..."
Stan¹³, chwiej¹c siê na nogach. Z³o¿y³ pieczêÌ i wyszepta³ ochryp³ym g³osem :
-Doton : Doryuu Jouheki...
ÂŚciana bÂłota wyrosÂła miĂŞdzy nim, a starcem. ByÂła gruba i wysoka.
"ZamieĂą siĂŞ w kamieĂą, zamieĂą siĂŞ w kamieĂą, zamieĂą siĂŞ w ka... mie... Ăą..."
ÂŚciana po raz pierwszy speÂłniÂła jego polecenie. ZmieniÂła siĂŞ w twardy kamieĂą.
-Widzisz? Uda³o siê! - krzykn¹³ do starca, trzymaj¹c siê za gard³o. Krzyk sprawia³ mu teraz du¿¹ trudnoœÌ. - Mo¿esz ju¿ przestaÌ...
Ze zdumieniem zobaczyÂł, Âże starzec wcale siĂŞ nie zatrzymuje, a zamiast tego omija ÂścianĂŞ i biegnie wprost na niego. ChwyciÂł za rĂŞkĂŞ Hokage, który juÂż nie miaÂł siÂł na obronĂŞ, po czym wykrĂŞciÂł jÂą boleÂśnie. Richarde usÂłyszaÂł chrzĂŞst wÂłasnych koÂści.
-Aaaaargh! - rykn¹³, wyrywajÂąc rĂŞkĂŞ, po czym oddalajÂąc siĂŞ o kilkanaÂście metrów.
"WiĂŞc nie chodzi mu o naukĂŞ... techniki? Ten stary szaleniec... Co on chce zrobiĂŚ? NiewaÂżne... MuszĂŞ teraz zabezpieczaĂŚ siĂŞ tymi Âścianami, to moje jedyne wyjÂście. "
Uformowa³ pieczêÌ i krzykn¹³ :
-Doton : Doryuu Jouheki!
ÂŚciana wyrosÂła na parĂŞ metrów przed biegnÂącym starcem, który zd¹¿yÂł wyhamowaĂŚ, po czym zmieniÂła siĂŞ w kamieĂą. Staruszek krzykn¹³ do Richarde :
-GratulujĂŞ, przeszedÂłeÂś mój test!
-ÂŻe... co? - wyszeptaÂł Hokage.
Po tych sÂłowach zemdlaÂł.

***

ObudziÂł siĂŞ na tej samej polanie. WstaÂł powoli. Wszystkie jego rany po walce ze starcem zostaÂły zabandaÂżowane i juÂż nie bolaÂły. Staruszka jednak nigdzie nie byÂło.
"Widocznie opatrzyÂł mnie i wróciÂł do piwnicy..."
Richarde potrenowaÂł jeszcze Doryuu Jouheki, a gdy przekonaÂł siĂŞ, Âże w stu procentach juÂż je umie, odszedÂł z polany.

Ladnie...zaliczam
Minako
~nazwa techniki
Domo Garitano
~ÂżywioÂł techniki
Donton
~opis techniki
Wykonujemy kilka pieczeci poczym tworzymy budowle dowolnych rozmiarow i ksztaltow mozemy tez zdecydowac z jakiego gatunku skaly zostanie wykonana budowla. technika przydatna na misjach gdzie mozna w taki sposob wybudowac szybko schronienie (tak jak technika Yamamoto) z kamienia , mozna tez wybudowac palac , mury doslownie co sie nam tylko wymazy ( prosil bym o podanie trzech kosztow jeden za budynek wielkosci chaty drugi za bydynek wielkosci sporego domy lub bramy wioski a trzeci za budynki wielkosci palacow calych morow i wieksze) techniki mozna uzyc na kazdym terenie.
~skutki dla wroga
jesli by takowy byl i napatoczyl sie w miejscu gdzie sie twozy to moze znalezc sie w nim .
~skutki dla nas
zyskujemy wymazony budynek dla uciechy naszych oczu lub dla uciechy innych . mozemy tez zyskac potrzebne schronienie.

Ranga A
Chata - 450Pch
Dom - 800 Pch
PaÂłac - 1200 Pch
Chata dwa razy na dzieĂą, Dom i PaÂłac raz

Richarde pewnego wiosennego dnia przesiadywaÂł sobie na dachu rezydencji swojej siostrzyczki I rozglÂądaÂł siĂŞ po caÂłym obszarze Oto wioska niebyÂła duÂża ale byÂło widaĂŚ ze za rzÂądów jego siostrzyczki znacznie siĂŞ tutaj poprawiÂło wtedy richarde wpadÂł na pomysÂł wymyÂślenia techniki dziĂŞki której mógÂłby w szybkim tempie budowaĂŚ budynki róÂżnej wielkoÂści dziĂŞki temu mógÂłby pomóc swojej siostrzyczce w tym dziele tworzenia wioski . Richarde posiedziaÂł jeszcze na dachu po czym poszedÂł do biblioteki zebraĂŚ nieco wiĂŞcej informacji na temat dziaÂłania technik dontonu . co prawda richarde miaÂł juÂż technikĂŞ dontonu I to caÂłkiem zaawansowana ale jego nastĂŞpna technika byÂła bardziej skomplikowana musiaÂł tutaj lepiej wÂładaĂŚ ÂżywioÂłem ziemi. .

Biblioteka: Richarde przyszedÂł do biblioteki po czym spytaÂł siĂŞ bibliotekarki
-DzieĂą dobry gdzie znajdĂŞ dziaÂł ksiÂąg z informacjami dotyczÂącymi technik ÂżywioÂłu donton I technikami zwiÂązanymi z tym ÂżywioÂłem?
Bibliotekarka spojrzaÂła na richarda po czym odpowiedziaÂła niezbyt przyjemnym chropowatym gÂłosem
Dzial z technikami Dontonu to 37 I 38 rzad a informacje o Âżywiole znajdzie pan w 50 rzĂŞdzie Richarde ukÂłoniÂł siĂŞ I podziĂŞkowaÂł kobiecie po czym ruszyÂł w stronĂŞ wskazanych rzĂŞdów nastĂŞpnie pochÂłaniaÂł informacje z ksiÂąg najpierw dotyczÂących samego ÂżywioÂłu ziemi dowiedziaÂł siĂŞ ze mimo ze jest to dosyĂŚ stabilny zywiol to manipulowanie jego ksztaÂłtem wymaga wiĂŞcej czakry niz w przypadku innych ÂżywioÂłów a takÂże ze kontrola tej czakry nienaleÂżny do rzeczy Âłatwych . Gdy skoĂączyÂł czytaĂŚ ksiĂŞgi z tego rzĂŞdu podszedÂł do rzĂŞdów które zawieraÂły informacje na temat technik ale wtedy podeszÂła do richarda bibliotekarka mówiÂąc.
-Zamykamy musi pan pójœÌ juÂż
Richarde nie byÂł tym zachwycony ale odÂłoÂżyÂł ksiĂŞgĂŞ I wyszedÂł dziĂŞkujÂąc kobiecie I ÂżegnajÂąc siĂŞ

NastĂŞpnego dnia richarde gdy tylko siĂŞ obudziÂł ruszyÂł do biblioteki by skoĂączyĂŚ zbieraĂŚ informacje do swojej techniki lecz przyszedÂł najwyraÂźniej za wczeÂśnie bo drzwi byÂły zamkniĂŞte na kÂłódkĂŞ . Po jakiÂś dwóch godzinach przyszÂła kobieta która byÂła zdziwiona ze ponownie widzi richarda I to tak wczeÂśnie rano . Bez sÂłowa otworzyÂła bibliotekĂŞ I wpuÂściÂła do Âśrodka Richarda .Richarde natychmiast po wejÂściu poszedÂł do ksiÂąg których nie zd¹¿yÂł przeczytaĂŚ poprzedniego dnia I zaczol je przeglÂądaĂŚ lecz wszystko co tam znalazÂł juÂż wiedziaÂł z treningu ze starcem który wprowadzaÂł go do umiejĂŞtnoÂści kontrolowania dontonem. Zawiedziony ze znalazÂł tylko tyle informacji ruszyÂł do puszczy w oto by tam spróbowaĂŚ stworzyĂŚ technikĂŞ z tych informacji które juÂż posiada .

Puszcza
chwile zastanawiaÂł siĂŞ jakie pieczecie bĂŞdÂą odpowiednie do wykonania tego jutsu po czym zacz¹³ je skÂładaĂŚ lecz nic siĂŞ nie dziaÂło ziemia nawet nie drgnĂŞÂła . richarde zirytowany tym ze mu nie wychodzi zacz¹³ kombinowaĂŚ z innymi kombinacjami pieczĂŞci lecz nadal nic siĂŞ nie dziaÂło w koĂącu richarde wnerwiony uderzyÂł w ziemie piĂŞÂściÂą dopiero co skoĂączywszy ukÂładaĂŚ pieczĂŞĂŚ którÂą robiÂł na poczÂątku wtedy nagle coÂś w koĂącu zaczĂŞÂło siĂŞ dziaĂŚ ale trwaÂło to moÂże dwie sekundy I wyÂłoniÂły siĂŞ z ziemi tylko piaskowe kilku centymetrowe smugi . richarde wiedziaÂł ze potrzebuje pomocy po raz kolejny wiec posÂłaÂł po mĂŞÂżczyznĂŞ który ostatnio mu pomagaÂł lecz gdy posÂłaniec wróciÂł powiedziaÂł
-starzec powiedziaÂł ze nie przybĂŞdzie ale kazaÂł coÂś przekazaĂŚ “- Zrozum ziemie
PosÂłaniec niewiele z tego wiedziaÂł ale richardowi przypomniaÂło siĂŞ ÂślĂŞczenie przed kĂŞpkÂą ziemi a nawet jedzenie ziemi otrzÂąsn¹³ siĂŞ po tych dosyĂŚ niemiÂłych wspomnieniach po czym postanowiÂł sobie przypomnieĂŚ tamten trening I próbowaĂŚ do skutku . dlatego wzi¹³ miecz I wyci¹³ kawaÂłek ziemi I tak jak kiedyÂś zacz¹³ próbowaĂŚ zrozumieĂŚ ziemie tym razem musial lepiej to zrobic niz ostatnio bo ta nowa technika bĂŞdzie wymagaÂła lepszej manipulacji tym ÂżywioÂłem. Richarde siedziaÂł skupiony juÂż nie wyÂśmiewaÂł tego typu trening bo ostatnim razem to mu bardzo pomogÂło przy nauce. SiedziaÂł skupiony I wpatrywaÂł siĂŞ w ziemie jego dlonie byly zakopane w ziemi by mógÂł czuĂŚ ziemie . Trening “ zrozumienia ziemi" zaj¹³ mu caÂły dzieĂą ale byÂło warto richarde zamierzaÂł jutro zaczac próbowaĂŚ stworzyĂŚ proste budynki ale puki co poszedÂł do domu odpocz¹Ì.
NastĂŞpnego dnia richarde wczeÂśnie rano pojawiÂł siĂŞ w puszczy usiadÂł na ziemi po czym zacz¹³ medytowaĂŚ by siĂŞ wyciszyĂŚ I maksymalnie skupiĂŚ siĂŞ nad uÂżywaniem czakry dontonu. Gdy juÂż siĂŞ skupiÂł I wyciszyÂł zÂłoÂżyÂł pieczecie po czym przyÂłoÂżyÂł dÂłonie do ziemi ale I tym razem pojawiÂła siĂŞ tylko mala smuga ale tym razem bÂłota . Richarde czul ze coÂś jest nie tak powinny wyÂłoniĂŚ siĂŞ mury domu a nie ledwo widoczne smugi bÂłota. To zburzyÂło spokój richarda wiec na nowo siĂŞ musiaÂł wyciszajÂąc . próbowaÂł stworzyĂŚ chciaÂł by jakieÂś sÂłabe mury ale nic z tego niewychodzilo zamiast tego pojawiaÂły siĂŞ smugi raz bÂłota raz piasku a innym razem np marmuru czy granitu richarda irytowaÂło to ze nie wychodziÂło mu to co chciaÂł I wiedziaÂł ze to jego wina. TrenowaÂł tak do momentu aÂż poczuÂł ze zostaÂło mu juÂż niewiele czakry .Richarde trenowaÂł tak tydzieĂą ale jedyny rezultat jaki osiÂągn¹³ byÂły smugi z roÂżnych kruszców kamienia. Po tygodniu przyszÂła pora na przeanalizowanie tego treningu bo to byÂło denerwujÂące ze mimo treningów od rana do nocy nic nie osiÂągn¹³. Richarde dÂługo myÂślaÂł nad tym co mógÂł zrobiĂŚ Âźle w koĂącu wykombinowaĂŚ ze moÂże chodzi oto ze jest zbytnio skupiony nad tym Âżeby coÂś powstaÂło a nie myÂśli nad tym z czego dokÂładnie ma powstaĂŚ budynek dlatego co chwila tworzÂą siĂŞ smugi z roÂżnych kruszców . richarde majÂąc te przemyÂślenia ruszyÂł do puszczy I tak jak w poprzednim tygodniu usiadÂł na ziemi I zacz¹³ wpierw medytowaĂŚ a potem skupiÂł siĂŞ nie tylko nad czakra ale I nad tym z czego dokÂładnie ma powstaĂŚ budynek . gdy to zrobiÂł zÂłoÂżyÂł pieczecie do techniki tym razem coÂś wyrosÂło ale nie przypominaÂło to budynku I na dodatek nie byÂło z tego kamienia co chciaÂł . Richarde spróbowaÂł ponownie mocno siĂŞ skupiajÂąc ale I tym razem wyszÂło mu coÂś dziwnego I nie z tego kamienia co chciaÂł. PróbowaÂł tak caÂły dzieĂą aÂż do póÂźnej nocy I gdy miaÂł juÂż koĂączyĂŚ bo zaczynaÂła mu siĂŞ koĂączyĂŚ czakra stworzyÂł ponownie dziwactwo ale tym razem udaÂło mu siĂŞ stworzyĂŚ to z tego kamienia który chciaÂł. SzczĂŞÂśliwy ze jednak coÂś osiÂągn¹³ wróciÂł do domu I zacz¹³ odpoczywaĂŚ nastĂŞpnego dnia czul ze jeszcze nie zregenerowaÂł caÂłej czakry po ostatnim treningu ale mimo to postanowiÂł potrenowaĂŚ tak dÂługo na ile starczy mu czakry. UsiadÂł na ziemi I zrobiÂł swoje ĂŚwiczenia przygotowujÂące po czym zacz¹³ skÂładaĂŚ pieczecie ale I tym razem wychodziÂły mu jakieÂś dziwne rzeczy ale tym razem z tego kamienia co chciaÂł richarde trenowaÂł tak tylko do poÂłudnia ale nie zyskaÂł nic nowego po tym czasie poczuÂł ze czakra jest na niskim poziomie wiec poszedÂł sobie odwiedziĂŚ siostrzyczkĂŞ w tym celu udaÂł siĂŞ do gabinetu swojej siostrzyczki

Gabinet
Richarde wszedÂł do gabinetu uÂśmiechajÂąc siĂŞ jakby na sile bo byÂł zawiedziony wynikami treningu ale nie chciaÂł by siostrzyczka wiedziaÂła o tych niepowodzeniach richarde wszedÂł I powiedziaÂł
- Hejka siostrzyczko widzĂŞ ze ty jak zawsze zawalona jesteÂś papierkowa robota
- Tak co chwila ich przybywa .A co tam u ciebie juÂż ponad tydzieĂą mnie nie odwiedzaÂłeÂś
- Wiesz nie odwiedzaÂłem cie bo pracuje nad nowa technika która moÂże pomóc wiosce w rozwijaniu sie szybciej I z mniejszymi kosztami
- To ciekawe a na czym ma polegaĂŚ ta technika??
- Technika bĂŞdzie polegaĂŚ na tym ze bĂŞdĂŞ mógÂł tworzyĂŚ gotowe budynki dowolnej wielkoÂści I ksztaÂłtu wykorzystujÂąc roÂżne rodzaje kamienia. Trenuje juÂż ponad tydzieĂą ale jedyne co I wychodzi to jakieÂś dziwne posagi zamiast budynków ale za to z tego kruszca co chciaÂłem to jedyny plus
- Wiesz jak ja manipuluje ogniem to wyobraÂżam sobie jak on ma wyglÂądaĂŚ moÂże ty tez powinieneÂś to zrobiĂŚ.
- Wiesz ja myœlê nad tym ze ma wyjœÌ budynek ale nic nie wychodzi
- Hmm no to próbuj dalej w koĂącu moÂże ci siĂŞ uda
- Masz racje ale nie dzisiaj dzisiaj ju¿ zu¿y³em prawie cala czakrê idê odpocz¹Ì wznawiam treningi od jutra wiec mo¿esz mnie nie widzieÌ przez kolejne tygodnie . Pa
- Do zobaczenia
Minako uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ I wróciÂła do swojej pracy . richarde natomiast wróciÂł do domu by odpocz¹Ì przed kolejnymi treningami. Treningi trwaÂły przez dwa tygodnie w tym czasie w puszczy pojawiÂła siĂŞ cala masa roÂżnych tworów z przeróÂżnych kruszców richarde byÂł wÂściekÂły ze przez tyle tygodni nie uzyskaÂł zamierzonego rezultatu . w ostatni dzieĂą drugiego tygodnia richarde wpadÂł w szal I wyjÂąwszy miecz zacz¹³ niszczyĂŚ wszystkie twory jakie zrobiÂł gdy to juÂż zrobiÂł ulÂżyÂło mu I uspokoiÂł siĂŞ I zacz¹³ myÂśleĂŚ co robi zÂłe wtedy pomyÂślaÂł o sÂłowach swojej siostrzyczki ze ona wyobraÂża sobie ksztaÂłt ognia wtedy oÂświeciÂło richarda . richarde przez caÂły czas musiaÂł by stworzyĂŚ budynek ale nie myÂślaÂł nad tym jak on ma dokÂładnie wyglÂądaĂŚ. Richarde byÂł zÂły na siebie ze jest taki tĂŞpy I wczeÂśniej o tym nie pomyÂślaÂł .Richarde nie byÂł w nastroju na trening wiec poszedÂł do domu gdzie odpoczywaÂł przez trzy dni by zregenerowaĂŚ swoje siÂły I siĂŞ uspokoi. Po tych trzech dniach richarde ruszyÂł do puszczy I tak jak wczeÂśniej przygotowaÂł siĂŞ tym razem nie myÂślaÂł tylko o tym z czego ma byĂŚ budynek ale I wyobraÂżaÂł go sobie jaki ma byĂŚ . na poczÂątek zacz¹³ sobie wyobraÂżaĂŚ maÂły budyneczek cztery Âściany I dach zrobiÂł pieczecie po czym patrzyÂł jak wyrastajÂą mury a potem dach byÂł szczĂŞÂśliwy ale nie cieszyÂł siĂŞ zbyt dÂługo bo budynek siĂŞ rozpadÂł zanim skoĂączyÂł siĂŞ tworzyĂŚ dach . richarde próbowaÂł stworzyĂŚ taki sam budynek caÂły dzieĂą ale za kaÂżdym razem siĂŞ waliÂł. Richarde trenowaÂł w nowy sposób caÂły juÂż czwarty tydzieĂą w tym czasie nauczyÂł siĂŞ stwarzaĂŚ juÂż proste budynki z granitu . Po tym jak opanowaÂł juÂż tworzenie tego budynku zacz¹³ przez piaty tydzieĂą tworzyĂŚ ten sam budynek ale juÂż z innych rodzajem kamienia. TrenowaÂł ciĂŞÂżko od rana do nocy albo do czasu aÂż siĂŞ mu czakra nie skoĂączyÂła . richarde w koĂącu byl zadowolony wiec w szóstym tygodniu postanowiÂł tworzyĂŚ bardziej skomplikowane budowle . na poczÂątku jak próbowaÂł budynki siĂŞ waliÂły zanim skoĂączyÂła siĂŞ ich budowa ale z czasem zaczĂŞÂło mu sie to udawaĂŚ . gdy to opanowaÂł postanowiÂł zrobiĂŚ sobie tydzien przerwy na odpoczynek na który zresztÂą zasÂłuÂżyÂł . po tym tygodniu odpoczynku I bÂłogiego spokoju ruszyÂł do puszczy gdzie przez dwa tygodnie doskonaliÂł posÂługiwanie siĂŞ ta technika tworzÂąc coraz to bardziej skomplikowane budowle I coraz to wiĂŞksze gdy skoĂączyÂł stan¹³ na Âśrodku puszczy I krzykn¹³ gÂłoÂśno
- Jest !!!!!!!!!!!!!! W koĂącu to opanowaÂłem

chcialbym zeby akceptowala mi to minako

I zaakceptuje
Zaliczone
Minako
Poniewaz mam dwie zalegle nauki postanowilem nauczyc sie tej techniki

Gama Daira Kage Ayatsuri no Jutsu
Ranga : B
Jest to technika stosowana przez legendarnego Sannina JirayĂŞ. Polega ona na wejÂściu w cieĂą swojej ofiary. W ten sposób uÂżytkownik moÂże w peÂłni kontrolowaĂŚ ruchy(tylko one, Âżadnych jutsu ani ataków, samo poruszanie siĂŞ) swojej przeciwnika. DziĂŞki czemu moÂże infiltrowaĂŚ regiony jakiejÂś wioski ,do której np. nie ma wstĂŞpu. By uÂżyĂŚ jakiejÂś techniki to shinobi uÂżywajÂący to jutsu musi wyjœÌ z cienia, co koĂączy siĂŞ zerwaniem wiĂŞzi z wrogiem, a on zostaje ponownie uwolniony. JesteÂśmy jakby w jego umyÂśle i sterujemy jego ciaÂłem i mowÂą.

Richarde pewnego slonecznego dnia postanowil ze zmarnuje sobie ten dzien w biobliotece czytajac o sanninach chcial sobie odswierzyc informacje o nich a szczegulnie o tsunade ktura jako pierwsza podpisala pakt z Slimakami I byla medycznym guru . gdy richarde dotarl do biblioteki przywital sie z bibliotekarka ktura juz go znala bo richarde gdy zjawial sie w bibliotece potrafil przesiedziec w niej kilka dni . gdy zobaczyla richarda spytala sie swoim niezbyt przyjemnym glosem
- To czego dzisiaj szukasz??
- - Szukam informacji o trojgu konoszanskich sanninach musze sobie odswierzyc informacje. Powierzial richarde spogladajac z gory na bibliotekarke
- Informacje o nich znajdziesz w rezdach 5 , 25 I 40
Richarde podziekowal bibliotekarce za wskazanie miejsca gdzie moze znalezc informacje kture go interesuja I natychmiast sie tam skierowal . gdy znalazl pierwsze ksiazki usiadl miedzy regalami I zatracil sie w lekturach czytajac o sanninach podobalo mi sie to ze z worka treningowego jakim byl jiraja jako junnin stal sie wspanialym I poterznym shinnobi ale nadal moim guru zostawala tsunade babka o niezwyklej sile I jeszcze wiekszym temperamecie a na dodatek medych wszechczasow . najpierw zajol sie analizowaniem informacji jakie znalazl w rzedzie 5 bylo tam bardziej opowiadania o przygodach jiraji niz jakies przydatne informacje gdy richarde skonczyl czytac okazalo sie ze to juz prawie noc . szybko wstal I poszedl do rzedu 25 I wziol stos ksiazek by je wypozyczyc . richarde po wyporzyczeniu ksiazek I wyjsciu z biblioteki skierowal sie do swojego domu by przez noc przejzec ksiegi. Richarde jak juz sie za cos bral to poswiecal na to caly swoj czas . gdy doszedl do domu okazalo sie ze zgubil klucze . Na szczescie dla richarda to niebyl problem . polozyl ksiazki na ziemi poczym uzywajac techniki ration no see zamienil sie w elektron poczym przeniknol przez swoje drzwi I gdy byl juz w srodku spowrotem zamienil sie w czlowieka I otworzyl drzwi niestety wczesniej polozyl je zbyt blisko I gdy drzwi sie otworzyly ksiazki sie przewrucily . richarde szybko je pozbieral po czym wszedl do domu . Szybko przebral sie w szlafrok I usiadl na fotelu wlanczajac lampe I biorac pierwsza ksiazke do reki I zaczynajac czytac . gdy tak czytal stracil zupelnie poczucie czasu . przy 5 ksiazce okolo 2 rano trafil na dosyc ciekawa technike ktura stosowal jiraja niebylo podanej nazwy tylko to ze technika Polega na wejÂściu w cieĂą swojej ofiary. W ten sposób uÂżytkownik moÂże w peÂłni kontrolowaĂŚ ruchy wroga. Wygladalo to dosyc ciekawie wiec richarde czytal dalej by wiecej sie dowiedziec co to za technika I jakie ma pelne zastosowanie narazie wiedzial tylko jak mniejwiecej ona dziala . richarde skonczyl czytac ksiazki okolo godziny 6 rano . mial ochote isc do biblioteki ale pamietal ze jeszcze przez jakies 4 godziny bedzie zamknieta wiec richarde postanowil ten czas przeznaczyc na lekki sen regeneracyjny. Gdy richarde tak sobie spal minelo wiecej niz 4 godziny wiec jak richarde sie obudzil zorietowal sie ze zaspal wiec szybko sie umyl ubral wziol ksiazki I ruszyl prosto do biblioteki lecz dziwnym trafem byla jeszcze zamknieta co nieco zdziwili richarda okazalo sie ze bibliotekarka jest w srodku ale zapomniala otworzyc frontowe drzwi gdy zobaczyla richarda podeszla do drzwi I wpuscila richarda. Ktury oddal ksiazki bibliotekarce poczym ruszyl do miejsca gdzie poprzedniego dnia skonczyl . usiadl na ziemi I czytal . kolo poludnia trafil na wydawalo sie chyba kompletny opis techniki ktura go zainteresowala . a brzmialo to tak “Jest to technika stosowana przez legendarnego Sannina JirayĂŞ. Polega ona na wejÂściu w cieĂą swojej ofiary. W ten sposób uÂżytkownik moÂże w peÂłni kontrolowaĂŚ ruchy(tylko one, Âżadnych jutsu ani ataków, samo poruszanie siĂŞ) swojej przeciwnika. DziĂŞki czemu moÂże infiltrowaĂŚ regiony jakiejÂś wioski ,do której np. nie ma wstĂŞpu. By uÂżyĂŚ jakiejÂś techniki to shinobi uÂżywajÂący to jutsu musi wyjœÌ z cienia, co koĂączy siĂŞ zerwaniem wiĂŞzi z wrogiem, a on zostaje ponownie uwolniony. JesteÂśmy jakby w jego umyÂśle i sterujemy jego ciaÂłem i mowÂą.” Technika zapowiadala sie dosyc obiecujaco lecz nadal nieznalazl jej nazwy I pieczeci jakie trzeba wykonac do tej techniki . Richarde jeszcze chwilke czytal ksiegi z tego rzedu poczym ksiegi sie skonczyly wiec richarde podniusl sie z ziemi I ruszyl do kolejnego rzedy gdzie mialy byc informacje o sanninach . richarde ponownie zaczol czytac az wkoncu pod wieczur trafil na nazwe tej techniki nazywala sie ona “Gama Daira Kage Ayatsuri no Jutsu” znalazl tez informacje o pieczeciach potrzebnych do tego jutsu . richarde byl szczesliwy ze udalo mu sie odswierzyc wszystkie informacje I znalezc informacje o nowej ciekawej technice richarde pomyslal troche po czym postanowil ze w najblizszym czasie nauczy sie jej . po zdobyciu informacji richarde skierowal sie do domu gdzie odpoczywal przez kilka dni.

Kilka dni puzniej.
Richarde mial zamiar wzias sie za nauke Gama Daira Kage Ayatsuri no Jutsu lecz najpierw musial zdobyc informacje na temat cieni a w tym najlepszy byl klan Nara wiec richarde postanowil ruszyc do konohy by nieco zaczerpnac informacji . Gdy juz byl w konosze richarde skierowal sie do siedziby klanu Nara . Gdy juz sie tam znalazl poprosil jednego z czlonkow tego klanu o udzielenie potrzebnych informacji lecz dowiedzial sie tylko tyle ze przejmowanie cienia przeciwnika polega na zablokowanie go swoim wlasnym cieniem . ta informacja niewiele dala richardowi ale coz musial sie tym zadowolic . richarde postanowil pujsc na polane treningowa I uzywajac za obiekt treningowy lelenia I jego cien ktury byl obecnie dosyc dlugi dzieki czemu mialem okazje trenowac nieploszac go zbytnio . richarde stanol na cieniu lelenia po czym wykonal odpowiednie pieczecie poczul ze cos sie dzieje lecz szybko to uczucie zniknelo . jelen sie nieco sploszyl bo prawdopodobnie tez cos poczul ale szybko sie uspokoil I ponownie richarde mogl sprubowac uzyc tej techniki . po mniejwiecej pieciu prubach richarde mugl zauwazyc ze pierwsza faza to byla blokada ruchu jelenia a opotem pruba znikniecia w jego cieniu . to drugie narazie wychodzilo tylko czesciowo I niedokladnie. Richarde niezamierzal sie tak szybko zniechecac prubowal jeszcze kilkakrotnie lecz z czasem byl coraz bardziej zmeczony a jelen byl calkowicie oszolomiony gdy co chwila zostawal paralizowany . Na ten dzien richarde postanowil dac sobie spokuj . nastempnego dnia richarde zaczol trening puznym popoludniem by cien przymusowego ochotnika byl dosyc dlugi by go nie ploszyc.richarde poszedl na polane I szukal jakiegos jelenia gdy juz go znalazlem ponowilem treningi. Pierwsze pruby znowu byly nieudane nawet jesli chodzi o paraliz lecz kolejne przynosily juz jakies skutki . po kilkunastu prubach richarde potrafil juz schowac sie w cieniu ofiary lecz nieumial jeszcze kontrolowac . richarde postanowil ze jelen do tego zadania raczej srednio mu sie nada wiec zaczol szukac swoich ochotnikow w wiosce posrud normalnych ludzi . richarde schowal sie w zaulku glownej ulicy I gdy tylko cien jakiejs osoby byl w zasiegu richarde wykonywal technike chowajac sie w nim . ta czesc techniki juz byla opanowana lecz pierwsze pruby niedawaly nic wiecej dopiero przy tak piatej prubie richardowi udalo sie poruszyc swoja ofiafa wychodzilo to niezbyt dobrze ale z karzda chwila bylo coraz lepiej . niestety gdy juz wszystko szlo w dobrym kierunku skonczyla sie czakra I trzeba bylo jeszcze wrucic do Oto bo niezbyt chcialo mu sie uzerac Z pania Hokage I jej przydu..ami . gdy richarde wrucil do Oto byl wycienczony wiec gdy polozyl sie spal przez kilka dni a gdy sie obudzil niezbyt sie mu chcialo wstawac . jednak po kilku godzinach wylegiwania sie znudzil sie wiec postanowil jednak ze dokonczy nauke techniki Gama Daira Kage Ayatsuri no Jutsu mowiac do siebie. – no leniu zaczoles to to teraz trzeba by to bylo skonczyc . z takim nastawieniem richarde umyl sie I ubral by nastempnie uzyc mieszkancow Oto do swojego treningu. Richarde umiejscowil sie w podobnym miejscu jak w konosze kilka dni wczesniej I czekla na swoich ochotnikow skladajac szybko pieczecie I gdy “ochotnik “ byl w zasiegu richarde chowal sie w jego cieniu I prubowal sterowac jego cialem lecz kilkudniowa laba dala sie weznaki tym ze richarde z trudem pamietal jak to sie robilo przez co ruchy przejetych postaci wygladaly wrencz komicznie . richarde co chwila przeklinal pod nosem gdy pruby sie nieudawaly ale po karzdej nieudanej prubowal znowu I znowu az wkoncu udalo mi sie przejac kontrole nad ruchami swoich “ochotnikow” tak by wygladalo to naturalnie . richarde jeszcze nieprubowal przejmowac kontroli nad mowa ofiary postanowil doszlifowac to co juz umie. W tym celu richarde poswiecil kilka kolejnych dni trenujac dzien w dzien bez wytchnienia I przerwy na cherbatke . Gdy juz byl pewnien ze to co juz umie jest opanowane . wziol sie za pruby przejecia glosu swoich maluczkich przyjacieli kturzy nieswiadomie brali udzial w treningu Richarda. Pierwsze pruby byly oczywiscie fiaskiem I przez kilka pierwszych dni treningi niedawaly nawet maluczkich postempow . to zdenerwowalo richarda ale I mocniej zmotywowalo . dzieki temu richarde trenowal dalej I jeszcze ciezej niz dotychczas az w koncu udawalo sie przejac glos lecz pruby te wygladaly tak ze te glosy byly dosyc smieszne I nienaturalne. Naszczescie richarde na emeryturce mial sporo czasu I sie tym niezrazil . kontynulujac az po kilku dniach bach I sie udalo wkoncu po prawie 20 dniach treningu technika zostala opanowana teraz trzeba bylo tylko doszlifowac technike Gama Daira Kage Ayatsuri no Jutsu I mozna bylo zaliczyc ta technike do swojego arsenalu .

*Wychodzi spod koca*Nigdy wiĂŞcej....nigdy wiĂŞcej takich rzeczy....

Em...tak. Jak zawsze piszesz chaotycznie (cóÂż za nowoœÌ), omijasz kropeczki, przecineczki (cóÂż za nowoœÌ), a na dodatek wybraÂłeÂś mnie do sprawdzania nauki!

Jak bĂŞdziesz miaÂł ten swój sprzĂŞcik, to popraw to...JeÂżeli nie, to bĂŞdĂŞ ciĂŞ ÂścigaĂŚ dopóki tego nie zrobisz

Zaliczam...